โองการที่ 78,79 ซูเราะฮ์อันนิซาอ์
ความตายเป็นความสัตย์จริงที่ปฏิเสธไม่ได้
أَيْنَمَا تَكُونُوا يُدْرِككُّمُ الْمَوْت وَ لَوْ كُنتُمْ فى بُرُوجٍ مُّشيَّدَةٍ وَ إِن تُصِبْهُمْ حَسنَةٌ يَقُولُوا هَذِهِ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَ إِن تُصِبْهُمْ سيِّئَةٌ يَقُولُوا هَذِهِ مِنْ عِندِك قُلْ كلُّ مِّنْ عِندِ اللَّهِ فَمَا لِ هَؤُلاءِ الْقَوْمِ لا يَكادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثاً(78)مَا أَصابَك مِنْ حَسنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ مَا أَصابَك مِن سيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِك وَ أَرْسلْنَك لِلنَّاسِ رَسولاً وَ كَفَى بِاللَّهِ شهِيداً(79)
ความหมาย
๗๘. ไม่ว่าสูเจ้าจะอยู่ ณ ที่ใด ความตายจะย่างกายมาสู่เจ้า แม้ว่าสูเจ้าจะอยู่ในป้อมปราการที่แข็งแรง (อันสูงตระหง่าน) ก็ตาม และถ้าความดีประสบแก่พวกเขา (พวกสับปลับ) พวกเขากล่าวว่า นี่มาจากอัลลอฮฺ แต่ถ้าความเลวร้าย (ความพ่ายแพ้) ประสบแก่พวกเขา พวกเขากล่าวว่า นี่มาจากเจ้า จงกล่าวเถิด ทุกอย่างมาจากอัลลอฮฺ ดังนั้น ทำไมชนกลุ่มนี้ ไม่พร้อมที่จะเข้าใจความจริง
๗๙. ความดีใดประสบแก่เจ้า แน่นอน มาจากอัลลอฮฺ แต่ถ้าความเลวร้ายประสบแก่เจ้า แน่นอนมาจากตัวเจ้าเอง และเราได้ส่งเจ้าเป็นเราะซูลแก่มนุษยชาติ และเพียงพอแล้วที่อัลลอฮฺทรงเป็นพยาน
คำอธิบาย
เมื่อพิจารณาโองการก่อนและหลังจากนี้ เข้าใจได้ว่าโองการนี้และโองการถัดไปกล่าวเกี่ยวกับชนที่เป็นผู้สับปลับกลุ่มหนึ่ง ซึ่งอยู่ในแถวเดียวกันกับมุสลิม พวกเขากลัวสงคราม ดังนั้น เมื่อมีคำสั่งให้ออกสงครามจึงหวาดกลัวอย่างรนราน และแสดงความไม่พอใจ อัล-กุรอาน ตอบความคิดไม่ถูกต้องของพวกเขา ดังนี้
อันดับแรกโองการกล่าวว่า ความรื่นเริงของโลกนั้นสั้นเพียงเล็กน้อย และความโปรดปรานของโลกหน้าดีสำหรับผู้มีความสำรวมตน
ประการที่สอง ดังที่กล่าวในโองการนี้ว่าการหนีความตายจะมีประโยชน์อันใดสำหรับสูเจ้า ขณะที่ไม่ว่าสูเจ้าจะอยู่ ณ ที่ใดความตายจะย่างกายมาสู่เจ้า หมายถึงวันหนึ่งเจ้าต้องตายแน่นอนไม่ว่าช้าหรือเร็ว
จริงอยู่ แม้ว่าบางครั้งปราสาทที่สูงตระหง่านจะช่วยป้องกันความตาย ที่มิใช่ความตายตามธรรมชาติได้ชั่วขณะหนึ่ง แต่สิ่งนั้นจะมีประโยชน์อันใด เพราะสูเจ้าไม่อาจหลีกเลี่ยงความตายได้ตลอดไป ในไม่ช้าความตายที่เป็นธรรมชาติก็คืบคานมาหาเจ้า ดังนั้น ไม่ดีกว่าหรือถ้าไม่หลีกเลี่ยงความตายที่แน่นอน เช่น การต่อสู้ในทางของพระเจ้า อันเป็นความตายที่สร้างประโยชน์อย่างสูงแก่ตัวสูเจ้า และสังคม
โองการถัดมากล่าวถึงคำพูดที่ไร้สาระและไม่มีเหตุผลของพวกสับปลับว่า เมื่อใดที่ความดีได้ประสบแก่พวกเขา พวกเขากล่าวว่า แน่นอน มาจากอัลลอฮฺ หมายถึง ตัวเรามีคุณค่าเพียงพอ พระเจ้าจึงทรงประทานความดีแก่เรา แต่เมื่อเรื่องเลวร้าย หรือความพ่ายแพ้ประสบแก่พวกเขา พวกเขากล่าวว่า นี่เป็นความเลวร้ายที่มาจากมุฮัมมัด เขาไม่มีความชำนาญในการรบ
อัล-กุรอานตอบพวกเขาว่า พวกเจ้าจงเชื่อมั่นในพระเจ้า และจงเคารพภักดีเพียงพระองค์เท่านั้น เหตุการณ์ทั้งหลายที่เกิดขึ้นล้วนมาจากพระองค์ พระองค์ประทานให้ตามความเหมาะสมของแต่ละคน
สุดท้าย โองการกล่าวท้วงติงการไม่มีเหตุผลทางความคิด และการไม่เข้าใจความจริง และความหมายที่ลึกซึ้งของคำพูด