โองการท-77-ซเราะฮอนนซาอ

โองการที่ 77 ซูเราะฮ์อันนิซาอ์

ลักษณะของผู้หลงชีวิตทางโลก

أَ لَمْ تَرَ إِلى الَّذِينَ قِيلَ لهَُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَ أَقِيمُوا الصلَوةَ وَ ءَاتُوا الزَّكَوةَ فَلَمَّا كُتِب عَلَيهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِّنهُمْ يخْشوْنَ النَّاس كَخَشيَةِ اللَّهِ أَوْ أَشدَّ خَشيَةً وَ قَالُوا رَبَّنَا لِمَ كَتَبْت عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْ لا أَخَّرْتَنَا إِلى أَجَلٍ قَرِيبٍ قُلْ مَتَعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ وَ الاَخِرَةُ خَيرٌ لِّمَنِ اتَّقَى وَ لا تُظلَمُونَ فَتِيلاً(77)

ความหมาย

๗๗. เจ้ามิได้เห็นบรรดาผู้ที่ เมื่อได้กล่าวแก่พวกเขาว่า จงยั้งมือของสูเจ้า (จากสงคราม) และจงดำรงนมาซ และจงบริจาคทานบังคับ (พวกเขาไม่พอใจ) ครั้นเมื่อการสู้รบ (ในมะดีนะฮฺ) ได้ถูกกำหนดแก่พวกเขา ทันใดนั้น กลุ่มหนึ่งในหมู่พวกเขา แสดงความเกรงกลัวมนุษย์เยี่ยงการกลัวอัลลอฮฺ หรือเกรงกลัวยิ่งกว่า พวกเขากล่าวว่า โอ้พระผู้อภิบาลของเรา เพราะเหตุใดพระองค์จึงได้กำหนดการสู้รบแก่เรา ทำไมพระองค์ไม่ทรงเลื่อนให้ล่าออกไปยังกำหนดอันใกล้ จงกล่าวเถิด การรื่นเริงของโลกนี้มีเล็กน้อย แต่สำหรับผู้สำรวมตนจากความชั่ว (ความโปรดปราน) ของโลกหน้าดีกว่า และสูเจ้าจะไม่ถูกอธรรมแม้แต่น้อย

สาเหตุแห่งการประทานลงมา

อิบนุอับบาซ กล่าวว่า มีมุสลิมกลุ่มหนึ่งขณะที่อยู่ในมักกะฮฺ พวกเขาถูกผู้ปฏิเสธชาวมักกะฮฺกลั่นแกล้งอย่างหนัก จึงได้มาพบท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) และกล่าวว่า ก่อนที่เราจะเข้ารับอิสลามพวกเราเป็นผู้มีเกียรติ ได้รับการยกย่อง และเป็นที่เคารพของผู้คน แต่ปัจจุบันเกียรติยศเหล่านั้นได้สูญหายไปจากเรา มิหนำซ้ำยังถูกกลั่นแกล้งอยู่เป็นประจำ ถ้าท่านอนุญาตเราจะตอบโต้กับพวกเขาให้ถึงที่สุด ท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) ตอบว่า ยั้งมือไว้ก่อน ครั้นเมื่อคำสั่งสงครามถูกประทานลงมา บางคนในหมู่พวกเขาที่กระหายสงครามกับบ่ายเบี่ยง โองการจึงประทานลงมาเพื่อส่งเสริมมวลผู้ศรัทธา และประณามกลุ่มชนที่เรียกร้องการประนีประนอม และยอมให้ดูถูกเหยียดหยาม

คำอธิบาย พวกเขามิได้กล่าวอย่างสุภาพบุรุษ

โองการกล่าวว่า ช่างประหลาดเสียเหลือเกินสำหรับกลุ่มชนที่เรียกร้องให้อนุญาตทำสงคราม ด้วยความหื่นกระหายขณะที่ยังไม่ถึงเวลา และเมื่อตอบพวกเขาว่า จงยับยั้งมือไว้ก่อน พวกเจ้าดำรงนมาซ ขัดเกลาจิตวิญญาณของตนให้บริสุทธิ์ และจงบริจาคทานบังคับพวกเขาแสดงความไม่พอใจ ครั้นเมื่อมีคำสั่งให้ทำสงครามพวกเขาก็แสดงความเกรงกลัวอย่างจับใจ ลิ้นของเขาได้ยื่นยาวด้วยข้ออ้างต่าง ๆ นานา

พวกเขาอ้างว่า เพราะเหตุใด พระผู้อภิบาลจึงได้ประทานคำสั่งให้ทำสงครามอย่างรวดเร็ว ถ้าพระองค์เลื่อนเวลาให้ล่าช้าออกไปจะดีไม่น้อย พระองค์น่าจะสั่งชนรุ่นต่อไปไม่ใช่พวกเรา พระองค์มีบัญชาให้กล่าวแก่พวกเขาว่า ชีวิตและความรื่นเริงของโลกนี้สั้นเพียงเล็กน้อย ไม่มีค่าอันใด และมันจะสิ้นสุดในไม่ช้า ส่วนโลกหน้ามีค่ายิ่งสำหรับผู้ทีสำรวมตนต่อความชั่ว ซึ่งพวกเขาจะได้รับรางวัลอันยิ่งใหญ่ และจะไม่ถูกอธรรมแม้เพียงเล็กน้อย

โองการดังกล่าวเกี่ยวข้องกับมุสลิมที่เกรงกลัวและอ่อนแอ ประหนึ่งการเกรงกลัวพระเจ้า หรือมากกว่านั้น

จุดประสงค์ของประโยคที่กล่าวว่า กำหนดอันใกล้ หรือเวลาอันใกล้ หมายถึงช่วงเวลาตาย จุดประสงค์ของพวกเขาคือ ถ้าไม่มีสงครามชีวิตของพวกเราจะดำเนินไปสู่ความตายตามกาลเวลาที่กำหนด จุดประสงค์ที่ต้องการให้คำสั่งสงครามล่าช้าออกไป เนื่องจากพวกเขาคิดว่าตอนนี้เราไม่มีความเข็มแข็งพอที่จะทำสงคราม ฉะนั้น ดีกว่าให้เลื่อนสงครามออกไปจนกว่ามุสลิมจะเข็มแข็ง และสามารถทำสงครามได้