โองการท-43-ซเราะฮอนนซาอ

โองการที่ 43 ซูเราะฮ์อันนิซาอ์

ห้ามนมาซขณะมึนเมา

يَأَيهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا لا تَقْرَبُوا الصلَوةَ وَ أَنتُمْ سكَرَى حَتى تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ وَ لا جُنُباً إِلا عـَابـِرِى سـبـِيـلٍ حـَتـى تـَغـْتَسِلُوا وَ إِن كُنتُم مَّرْضى أَوْ عَلى سفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِّنكُم مِّنَ الْغـَائطِ أَوْ لَمـَستُمُ النِّساءَ فَلَمْ تجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صعِيداً طيِّباً فَامْسحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُمْ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَفُواًّ غَفُوراً (43)

ความหมาย

๔๓. บรรดาผู้ศรัทธา จงอย่าเข้าใกล้นมาซ ขณะที่สูเจ้ายังมึนเมาอยู่ จนกว่าสูเจ้าจะรู้ที่สูเจ้ากล่าว (เช่นกัน) ขณะมีญะนาบะฮฺ (อสุจิเคลื่อนออกมา อย่าเข้ามัสญิดหรือนมาซ) จนกว่าสูเจ้าจะอาบน้ำตามหลักการศาสนา นอกจากผู้เดินทางผ่าน ถ้าสูเจ้าป่วย หรืออยู่ระหว่างเดินทาง หรือผู้ใดในหมู่สูเจ้ามาจากห้องน้ำ หรือได้ร่วมหลับนอนกับหญิง ซึ่งสูเจ้าไม่พบน้ำ (เพื่อวุฎูอ์หรือฆุซล์) ดังนั้น จงตะยัมมุมบนดินที่สะอาด จงลูบหน้าและมือทั้งสองของสูเจ้า แท้จริงอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงนิรโทษ ผู้ทรงอภัยเสมอ

คำอธิบาย กฎเกณฑ์บางประการ

โองการข้างต้นกล่าวถึงกฎเกณฑ์หลายประการตามหลักการอิสลาม ดังนี้

๑. ห้ามนมาซขณะที่มึนเมา หมายถึง บุคคลที่มึนเมาไม่สามารถนมาซได้ นมาซในสภาพเช่นนี้ถือว่าโมฆะ เนื่องจากนมาซคือ การสนทนา การทูลขอสิ่งที่ปรารถนา ระหว่างบ่าวกับพระเจ้า สิ่งนี้ต้องปฏิบัติขณะที่ตนมีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ ซึ่งผู้ที่มึนเมาเขาไม่ได้อยู่ในสภาพดังกล่าว อัล-กุรอาน กล่าวว่า บรรดาผู้ศรัทธา จงอย่าเข้าใกล้นมาซ ขณะที่สูเจ้ายังมึนเมาอยู่

สิ่งที่ต้องพิจารณาคือ โองการข้างต้นมิได้อนุญาตให้ดื่มสุรา แต่กำลังกล่าวถึงผู้ที่มึนเมาว่า จงอย่างนมาซขณะที่มึนเมา โองการมิได้กล่าวถึงสิ่งอื่นใดจนกระทั่งถึงขั้นสุดท้าย จากประโยคที่กล่าวว่า เพื่อสูเจ้าจะรู้ที่สูเจ้ากล่าว เข้าใจได้ว่า ห้ามนมาซในสภาพที่ไม่พร้อม หรือมีสติสัมปชัญญะไม่สมบูรณ์ ไม่ว่าจะเมา หรือคงสภาพการมีญะนาบะฮฺ หรือง่วงนอน

๒. นมาซขณะที่มีญะนาบะฮฺถือว่าโมฆะ ดังที่อัล-กุรอานกล่าวว่า (เช่นกัน) ขณะมีญะนาบะฮฺ (อสุจิเคลื่อนออกมา อย่าเข้ามัสญิดหรือนมาซ)

แต่กฎเกณฑ์ดังกล่าวได้รับการยกเว้นไว้ว่า เว้นเสียแต่ว่าเดินทาง เพราะขณะเดินทางอาจประสบปัญหาไม่มีน้ำ ดังนั้น ให้ตะยัมมุมแทนวุฎูอ์ หรือฆุซล์เพื่อนมาซ ซึ่งเงื่อนไขการตะยัมมุมกล่าวอธิบายไว้ด้านล่าง นักอรรถาธิบายอัล-กุรอานบางท่าน กล่าวว่า จุดประสงค์ของ นมาซ ในโองการหมายถึง สถานที่นมาซ ซึ่งได้แก่มัสญิด หมายถึง ขณะมีญะนาบะฮฺ จงอย่าเข้ามัสญิด แต่สำหรับผู้ที่เดินผ่านไม่เป็นไร

๓. อนุญาตให้นมาซ หรือเดินผ่านมัสญิดหลังจากอาบน้ำตามหลักการศาสนาเรียบร้อยแล้ว อัล-กุรอานกล่าวว่า จนกว่าสูเจ้าจะอาบน้ำตามหลักการศาสนา

๔. การตะยัมมุมเพื่ออุปสรรคสองประการ ประโยคถัดมากล่าวถึงแก่นแท้ของการตะยัมมุม อันดับแรกกล่าวว่า กรณีที่น้ำเป็นอันตรายต่อสุขภาพ โดยกล่าวว่า ถ้าสูเจ้าป่วย หรืออยู่ระหว่างเดินทาง

หลังจากนั้น กล่าวถึงกรณีที่มนุษย์ไม่สามารถค้นหาน้ำได้ โองการกล่าวว่า ผู้ใดในหมู่สูเจ้ามาจากห้องน้ำ หรือได้ร่วมหลับนอนกับหญิง ซึ่งสูเจ้าไม่พบน้ำ (เพื่อวุฎูอ์หรือฆุซล์) ดังนั้น จงตะยัมมุมบนดินที่สะอาด หลังจากนั้นโองการอธิบายถึงวิธีทำตะยัมมุมว่า จงลูบหน้าและมือทั้งสองของสูเจ้า