โองการที่ 164 ซูเราะฮ์อาลิอิมรอน
لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَث فِيهِمْ رَسولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيهِمْ ءَايَتِهِ وَ يُزَكيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَب وَ الْحِكمَةَ وَ إِن كانُوا مِن قَبْلُ لَفِى ضلَلٍ مُّبِينٍ (164)
ความหมาย
164. แน่นอน อัลลอฮฺ ทรงมีพระคุณต่อผู้ศรัทธาทั้งหลาย (ประทานความโปรดปรานอันยิ่งใหญ่) เมื่อพระองค์ได้ทรงตั้งเราะซูลคนหนึ่งในหมู่พวกเขา จากพวกเขาเอง เพื่ออ่านโองการต่าง ๆ ของพระองค์ แก่พวกเขา และทรงขัดเกลาพวกเขา ทรงสอนคัมภีร์ และวิทยปัญญาแก่พวกเขา แม้ว่า ก่อนหน้านี้ พวกเขาอยู่ในทางหลงผิดอันชัดแจ้ง
คำอธิบาย ความโปรดปรานอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า
โองการนี้สาธยายถึงความโปรดปรานอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าได้แก่ การตั้งศาสดา ขึ้นในหมู่พวกเขา ซึ่งในความเป็นจริงโองการต้องการตอบคำถามที่พวกเขาตั้งไว้ในใจ สำหรับผู้ที่เข้ารับอิสลามใหม่ ซึ่งหลังจากสงครามอุฮุดมีคำถามและความคลางแคลงใจเกิดขึ้นมากมาย เช่น พวกเขากล่าวว่า เป็นเพราะเหตุใดพวกเราต้องประสบปัญหา และความเศร้าโศกมากมายเช่นนี้ อัล-กุรอาน ตอบพวกเขาว่า แน่นอน อัลลอฮฺ ทรงมีพระคุณต่อผู้ศรัทธาทั้งหลาย (ประทานความโปรดปรานอันยิ่งใหญ่) เมื่อพระองค์ได้ทรงตั้งเราะซูลคนหนึ่งในหมู่พวกเขา
ด้วยเหตุนี้ ถ้าสูเจ้าเผชิญปัญหา และความเสียหายต่าง ๆ มากมาย ต้องไม่ลืมเลือนว่าพระเจ้าทรงตั้งศาสดาขึ้นในหมู่สูเจ้า เพื่ออบรมสั่งสอน และช่วยเหลือสูเจ้าให้รอดพ้นจากการหลงทาง สูเจ้าต้องพยายามปกป้องความโปรดปรานนี้เท่าที่สามารถทำได้
โองการข้างต้นกล่าวว่า พระเจ้าทรงมีบุญคุณต่อบรรดาผู้ศรัทธา โดยมอบความโปรดปรานอันยิ่งใหญ่แก่พวกเขา แต่เป็นเพราะเหตุใด พระองค์จึงกล่าวถึงเฉพาะผู้ศรัทธาเท่านั้น ทั้งที่พระองค์ทรงตั้งศาสดาขึ้นมาเพื่อชี้นำปวงชน สาเหตุ เป็นเพราะว่าผู้ที่ตอบรับคำเชิญ และใช้ประโยชน์จากท่านศาสดามีเฉพาะผู้ศรัทธาเท่านั้น พระเจ้าจึงกล่าวถึงผู้ศรัทธาอย่างเดียว
หลังจากนั้นกล่าวว่า หนึ่งในความพิเศษของศาสดา (ซ็อล ฯ) คือ มาจากพวกเขา มิใช่มาจากหมู่มวลมลาอิกะฮฺ เพื่อให้ศาสดาเข้าใจวิถีชีวิตการเป็นอยู่ของมนุษย์ เข้าใจความรู้สึก เข้าใจปัญหา และความทุกข์ยากอย่างถ่องแท้
โองการสาธยายว่า ท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) ได้ปฏิบัติภารกิจสำคัญ 3 ประการแก่พวกเขา
อันดับแรกได้แก่ ท่านอ่านโองการต่าง ๆ ของพระองค์ แก่พวกเขา เพื่อสร้างความเข้าใจและความคิด
อันดับที่สอง ท่านสอนหมายถึงนำเสนอความจริงดังกล่าว ในใจของพวกเขา
อันดับที่สาม อบรม และขัดเกลาจิตใจของพวกเขาให้สะอาดบริสุทธิ์ เหมาะสมกับการเป็นมนุษย์ที่แท้จริง
คำว่า ตะอ์ลีม หมายถึง การนำเสนอความจริงของศาสนาแก่จิตใจของมนุษย์ ซึ่งปกติแล้วหลังจากการสอน จะติดตามด้วยการขัดเกลาจิตใจ
จุดประสงค์ของ กิตาบ หมายถึง เปลือกนอกของบทบัญญัติ ส่วน ฮิกมะฮฺ หมายถึง ปรัชญาและความเร้นลับของมัน หรือจุดประสงค์ของ กิตาบ อาจหมายถึง เนื้อความของอัล-กุรอาน ส่วนฮิกมะฮฺ หมายถึง มาตรฐานของอัล-กุรอาน หรือกิตาบ อาจหมายถึง ขั้นตอนการดำเนินชีวิต ส่วนฮิกมะฮฺ หมายถึง ขั้นสูงสุดที่เกิดจากความยำเกรงและความศรัทธา ซึ่งเฉพาะผู้ศรัทธาเท่านั้นที่สามารถไปถึงยังตำแหน่งดังกล่าว สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) ได้สอนผู้ศรัทธา หรืออาหรับที่โง่เขลาในสมัยของท่าน ขณะที่ก่อนการมาของอิสลามพวกเขาหลงผิดอย่างชัดแจ้ง