โองการที่ 69 ซูเราะฮ์ อาลิอิมรอน
وَدَّت طائفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَبِ لَوْ يُضِلُّونَكمْ وَ مَا يُضِلُّونَ إِلا أَنفُسهُمْ وَ مَا يَشعُرُونَ (69)
ความหมาย
69. ชาวคัมภีร์ (ยะฮูดีย์) กลุ่มหนึ่งปรารถนาที่จะให้สูเจ้าหลงทาง (แต่พวกเขาจงรู้ไว้ว่า ไม่สามารถทำให้เจ้าหลงทางได้) พวกเขาจะไม่ทำให้ใครหลงทาง นอกจากพวกเขาเอง แต่พวกเขาไม่เข้าใจ
สาเหตุของการประทานโองการ
มียะฮูดีย์กลุ่มหนึ่งพยายามชักจูงให้มุสลิมชั้นแนวหน้า ที่เป็นนักต่อสู้ และมีความสะอาดบริสุทธิ์ เช่น มะอาซ อัมมาร และคนอื่น ๆ ไปสู่ศาสนาของตน แนะนำให้หลงทาง และกระด้างกระเดื่องต่ออิสลาม โองการข้างต้นจึงประทานลงมา เพื่อเตือนสำทับมุสลิมว่ากำลังทำความผิด
คำอธิบาย
ศัตรูอิสลามโดยเฉพาะอย่างยิ่งยะฮูดีย์ ไม่ละเว้นความพยายามที่จะทำลายล้างอิสลามไม่ว่าในยุคใดก็ตาม พวกเขาปรารถนาให้มุสลิมหลงทาง แม้แต่สาวกที่อยู่รายรอบท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) พวกเขามีความหวังว่า ถ้าสามารถทำให้สาวกหันหลังให้อิสลามได้แม้เพียงสองสามคน ก็เท่ากับได้สร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงแก่อิสลาม และมีโอกาสที่จะทำลายอิสลามได้ต่อไปในอนาคต
โองการข้างต้นประทานลงมาเพื่อแจ้งแผนการของยะฮูดีย์ให้มุสลิมทราบ และเตือนสำทับพวกเขาว่า จงยกเลิกความคิดไร้สาระดังกล่าวเสีย ยะฮูดีย์ลืมเลือนไปว่ามุสลิมได้รับการฝึกฝนจากท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) อยู่ในระดับที่สมบูรณ์ และพวกเขายังรู้อีกว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะยุแหย่ให้พวกเขาหันหลังให้อิสลาม เนื่องจากอิสลามได้ซึมซับเข้าไปในเส้นเลือด พวกเขารักอิสลามด้วยจิตวิญญาณทั้งหมดที่มีอยู่ ด้วยเหตุนี้ ยะฮูดีย์จึงไม่สามารถทำให้หลงทางได้
ประโยคที่กล่าวว่า วะมายัชอุรูน หมายถึง พวกเขาไม่เข้าใจ หรือนึกไม่ถึง ต้องการบอกว่าพวกเขาเดือดร้อนเพราะคำพูดของตนเองทั้งที่พวกเขารู้ดีในสิ่งนั้น เมื่อพวกเขาพยายามบิดเบือนให้ผู้อื่นหลงทาง โกหก และใส่ร้าย จนพวกเขาได้รับผลกรรมของตนเอง และซึมซับเข้าไปในจิตวิญญาณ จนในทีสุดกลายเป็นความเชื่อของตน และเป็นสาเหตุให้ตนหลงทางตลอดไป