โองการที่ 20 ซูเราะฮ์ อาลิอิมรอน
فَإِنْ حَاجُّوك فَقُلْ أَسلَمْت وَجْهِىَ للَّهِ وَ مَنِ اتَّبَعَنِ وَ قُل لِّلَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَب وَ الاُمِّيِّينَ ءَ أَسلَمْتُمْ فَإِنْ أَسلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوا وَّ إِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْك الْبَلَغُ وَ اللَّهُ بَصِيرُ بِالْعِبَادِ (20)
ความหมาย
20. ถ้าพวกเขาเถียงเจ้า (เจ้าอย่าเถียงกับเขา) จงกล่าวเถิด ฉันและผู้ปฏิบัติตามฉันยอมจำนนต่อ อัลลอฮฺ และเจ้าจงกล่าวแก่บรรดาผู้ที่ได้รับคัมภีร์ (ยะฮูดีย์และคริสต์เตียน) และบรรดาผู้ไม่รู้หนังสือ (พวกตั้งภาคี) ว่าพวกท่านยอมจำนนแล้วหรือ ถ้าพวกเขายอมจำนน แน่นอนพวกเขาย่อมได้รับทางนำที่ถูกต้อง แต่ถ้าพวกเขาหันหลัง (เจ้าไม่ต้องกังวล) แท้จริงหน้าที่ของเจ้าคือ การประกาศ (สาส์น) เท่านั้น และอัลลอฮฺ เป็นผู้ทรงเห็น (การกระทำและความศรัทธา) ของปวงบ่าว
คำอธิบาย จงหลีกเลี่ยงการโต้เถียงและการวิพากษ์
โองการอธิบายข้อขัดแย้งที่ยะฮูดีย์และคริสต์เตียนโต้เถียงกับท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) คำว่า ฮาญูกะ มาจากรากศัพท์คำว่า มะฮาญะฮฺ หมายถึง การโต้เถียง หรือการแสดงเหตุผลเพื่อปกป้องความเชื่อ หรือปัญหาบางประเด็น เป็นธรรมดาที่ว่าผู้สนับสนุนหรือปฏิบัติตามแนวทาง ต้องขึ้นมาปกป้องความเชื่อที่ตนมี หรือมักแสดงว่าสิ่งที่ตนยึดถือถูกต้อง อัล-กุรอานจึงกล่าวแก่ท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) ว่า เป็นไปได้ที่ชาวคัมภีร์ (ยะฮูดีย์กับคริสต์เตียน) จะกล่าวแก่ท่านว่า พวกเขายอมจำนนต่อพระเจ้าแล้ว หรืออาจบีบคั้นเจ้าด้วยวิธีการอื่นดังที่พวกคริสต์เผ่านัจรอนกระทำกับเจ้า
โองการข้างต้นแสดงให้เห็นว่า พระผู้เป็นเจ้าทรงกำชับแก่ท่านศาสดาว่า จงหลีกเลี่ยงการโต้เถียงกับชนเหล่านั้น แต่จงกล่าวกับพวกเขาว่า พวกท่านยอมจำนนต่อพระเจ้าแล้วหรือยัง ถ้าพวกเขาพูดจริงว่ายอมจำนนแล้ว แน่นอนพวกเขาย่อมได้รับทางนำที่ถูกต้อง แต่ถ้าพวกเขาหันหลัง (เจ้าไม่ต้องกังวล) แท้จริงหน้าที่ของเจ้าคือ การประกาศ (สาส์น) เจ้าไม่มีหน้าที่รับผิดชอบการกระทำของพวกเขา
แน่นอน จุดประสงค์ของการยอมจำนนมิใช่การยอมจำนนด้วยปาก หรือเพียงการกล่าวอ้างเท่านั้น ทว่าจุดประสงค์คือ การยอมจำนนอย่างแท้จริง พร้อมกับเชื่อฟังปฏิบัติตามคำสั่งของพระองค์ ถ้าพวกเขายอมรับความจริง ขณะที่คำเชิญชวนของท่านศาสดาเป็นที่ประจักษ์ เนื่องจากตั้งมั่นอยู่บนพื้นฐานของวิทยปัญญาและเหตุผล แน่นอนพวกเขาต้องเลื่อมใสศรัทธา แต่ถ้าพวกเขาไม่ศรัทธา นั่นแสดงให้เห็นว่าพวกเขาไม่ได้จำนนต่อพระเจ้า และคำสอนของพระองค์
สรุปว่า หน้าที่ของท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) คือการประกาศสาส์นด้วยเหตุผล ถ้าพวกเขาเป็นผู้ค้นหาความสัจจริง แน่นอน พวกเขาต้องยอมรับ แต่ถ้าพวกเขาไม่ยอมรับก็มิใช่หน้าที่รับผิดชอบของทานศาสดา เพราะท่านปฏิบัติหน้าที่ของท่านแล้ว
จุดประสงค์ของคำที่ว่า อุมมียีน หมายถึงบุคคลที่อ่านไม่ออกเขียนไม่เป็น ซึ่งจุดประสงค์ของโองการหมายถึง บรรดามุชริกีน ผู้ตั้งภาคีเทียบเคียงพระเจ้า เนื่องจากบรรดาที่ตั้งภาคีเทียบเทียม เมื่อกล่าวพร้อมกับยะฮูดีย์และคริสต์เตียน จะถูกกล่าวด้วยนามดังกล่าวเป็นเพราว่าพวกเขาไม่มีแห่งฟากฟ้า จำเป็นต้องเรียนรู้เพื่อให้อ่านเป็นเขียนได้