โองการที่ 19 ซูเราะฮ์ อาลิอิมรอน
إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الاسلَمُ وَ مَا اخْتَلَف الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَب إِلا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيَا بَيْنَهُمْ وَ مَن يَكْفُرْ بِئَايَتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سرِيعُ الحِْسابِ (19)
ความหมาย
19. แท้จริงศาสนา ณ อัลลอฮฺคือ อัลอิสลาม (ยอมจำนนต่อสัจธรรม) และบรรดาผู้ที่ประทานคัมภีร์ให้ มิได้ขัดแย้งกัน (ในนั้น) เว้นแต่หลังจากที่ได้รับความรู้ เนื่องจากความอิจฉาริษยา (การเอาเปรียบ) ระหว่างพวกเขาเอง และผู้ใดปฏิเสธโองการทั้งหลายของอัลลอฮฺ แน่นอน อัลลอฮฺทรงสอบสวนอย่างรวดเร็ว
คำอธิบาย หัวใจของศาสนาอยู่ที่การยอมจำนนต่อสัจธรรม
คำว่า ดีน ตามหลักภาษาหมายถึง รางวัลตอบแทน หรือการเชื่อฟังปฏิบัติตาม ส่วนในความหมายตามหลักการศาสนาหมายถึง ประมวลกฎเกณฑ์ กฎบัญญัติ และมารยาท ซึ่งมนุษย์สามารถอาศัยหลักการเหล่านี้เข้าใกล้ชิดกับพระเจ้า เพื่อให้ได้รับความผาสุกทั้งโลกนี้และโลกหน้า แต่ถ้าพิจารณาด้านจริยธรรมหมายถึง การก้าวเดินบนหนทางที่ถูกต้อง
ส่วนคำว่า อิสลาม หมายถึง การยอมจำนน ด้วยเหตุนี้ประโยคที่กล่าวว่า แท้จริงศาสนา ณ อัลลอฮฺคือ อัลอิสลาม หมายถึงแนวทางที่แท้จริง ณ พระเจ้าคือการยอมจำนนต่อพระบัญชาของพระองค์ ซึ่งจริง ๆ แล้วหัวใจของศาสนาในทุกยุคทุกสมัย ก็มิได้มีสิ่งใดเกินเลยไปจากการยอมจำนนต่อสัจธรรม เพียงแต่ว่าแนวทางของท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) เป็นศาสนาสุดท้าย และเป็นศาสนาที่ดีที่สุดนามว่า อิสลาม ซึ่งถูกเลือกขึ้นเพื่อมนุษย์ชาติทั้งหลาย มิเช่นนั้นแล้ว ศาสนาแห่งฟากฟ้าทั้งหลาย ในมุมมองหนึ่งทั้งหมดคือศาสนาของพระเจ้า ในนามของอิสลาม ซึ่งพื้นฐานของศาสนาแห่งฟากฟ้ามาจากแหล่งเดียวกัน และเพื่อความสมบูรณ์ของสังคม พระเจ้าทรงประทานศาสนาที่สมบูรณ์กว่าลงมา จนกระทั่งมาถึงศาสนาและศาสดาท่านสุดท้ายคือ ท่านศาสดามุฮัมมัด (ซ็อล ฯ)