โองการท-194-ซเราะฮอลบะเกาะเราะฮ

โองการที่ 194 ซูเราะฮ์อัลบะเกาะเราะฮ์

การให้เกียรติเดือนต้องห้ามและการยืนหยัด

الشهْرُ الحَْرَامُ بِالشهْرِ الحَْرَامِ وَ الحُْرُمَت قِصاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ (194)

ความหมาย

194. เดือนต้องห้าม ในเดือนต้องห้าม (ถ้าศัตรูทำลายความศักดิ์สิทธิ์ และต่อสู้กับสูเจ้า สูเจ้ามีสิทธิ์โต้ตอบและทำเช่นเดียวกัน) และเรื่องต้องห้างทั้งปวงย่อมมีการตอบโต้ ดังนั้น ผู้ใดละเมิดต่อสูเจ้า จงละเมิดต่อเขาเยี่ยงที่เขาได้ละเมิดต่อสูเจ้า และสำรวมตนต่ออัลลอฮฺ และจงรู้ไว้เถิดว่า แท้จริงอัลลอฮฺ ทรงอยู่กับบรรดาผู้สำรวมตน

คำอธิบาย

ชาวมักกะฮฺ ที่ตั้งภาคีเทียบเทียมพระเจ้า รู้ดีว่าอิสลามห้ามสงครามในเดือนต้องห้าม (ฮะรอม) ซึงมีอยู่ 4 เดือนได้แก่ ซุลเกาะอฺดะฮฺ ซุลฮิจญะฮฺ มุฮัรรอม และเราะญับ แต่พวกเขาต้องการให้ฝ่ายมุสลิมลืมเลือน จึงบุกโจมตีในเดือนต้องห้าม เพราะถ้ามุสลิมให้เกียรติเดือนต้องห้ามพวกเขาต้องไม่ลุกต่อสู้ โองการข้างต้นต้องการทำลายแผนการของพวกเขา และกำชับมุสลิมว่าถ้าฝ่ายศัตรูจับอาวุธในเดือนต้องห้าม พวกเจ้าจงลุกขึ้นต่อสู้และเผชิญหน้ากับพวกเขา หมายถึงถ้าฝ่ายศัตรูไม่ให้เกียรติเดือนต้องห้าม และต่อสู้กับพวกเจ้าในเดือนเหล่านี้ พวกเจ้ามีสิทธิ์ที่จะปกป้องตนเองและทำเยี่ยงที่พวกเขาทำกับเจ้า

คำว่า ฮุรมาต เป็นพหูพจน์ของคำว่า ฮุรมะฮฺ หมายถึง สิ่งที่จำเป็นต้องปกป้องรักษา และให้เกียรติ ซึ่งคำว่า ฮะรัม ก็มาจากคำนี้ ด้วยเหตุนี้ จึงเรียกศาสนสถานบางแห่งว่า ฮะรัม เช่น ฮะรัมนบี หรือมัสญิด อัลฮะรอม เป็นต้น หมายถึงสถานที่ศักดิ์สิทธิ์จำเป็นต้องให้เกียรติ ไม่อนุญาตให้มีการต่อสู้ หรือทะเลาะวิวาทกันภายในนั้น ตลอดจนห้ามกระทำกิจต่าง ๆ ที่ไม่อนุญาตตามหลักการอิสลาม ด้วยเหตุนี้ การกระทำที่ไม่อนุญาต หรือไม่ดี จึงเรียกว่า ฮะรอม ดังนั้น สิ่งที่เกี่ยวข้องกับฮะรัม หรือเดือนที่ฮะรอม และการกระทำต้องห้ามบางประการ การให้เกียรติเดือนต้องห้าม หรือแผ่นดินมักกะฮฺ และฮะรัมของพระเจ้า จำเป็นต้องให้เกียรติสำหรับผู้ที่ให้เกียรติสถานที่เหล่านี้ แต่สำหรับผู้ที่ไม่ให้เกียรติ ก็ไม่จำเป็นต้องให้เกียรติพวกเขา ซึ่งในความเป็นจริงถือเป็นการแก้แค้นประเภทหนึ่ง เพื่อป้องกันไม่ให้บรรดาที่ตั้งภาคีนำเดือนฮะรอมหรือแผ่นดินฮะรอมไปใช้ในทางที่ผิด

อิสลามเป็นศาสนาแห่งความสันติ ให้เกียติ ไม่รุกราน และไม่ละเมิดสิทธิของผู้ใด ให้ความเคารพสิทธิของผู้อื่นเสมอ ขณะเดียวกันถ้าหากผู้อื่นละเมิดสิทธิของอิสลาม อนุญาตให้โต้ตอบเท่าที่เขาละเมิด หลักการอิสลามถือว่าการยอมจำนนต่อผู้กดขี่ เท่าเทียมกับความตาย ส่วนการยืนหยัดต่อสู้เท่ากับการมีชีวิตสืบต่อไป

ประโยคที่กล่าวว่า พระเจ้าทรงอยู่กับผู้มีความสำรวม หมายถึง พระเจ้าไม่ทรงปล่อยให้เขาเผชิญอุปสรรคปัญหา แต่เพียงลำพังผู้เดียว พระองค์จะอยู่เคียงข้างคอยให้การช่วยเหลือเขา