คำอธิบายโองการที่ 142 จากบทอัลบะกอเราะฮ์
سيَقُولُ السفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَن قِبْلَتهِمُ الَّتى كانُوا عَلَيْهَا قُل لِّلَّهِ الْمَشرِقُ وَ الْمَغْرِب يهْدِى مَن يَشاءُ إِلى صِرَط مُّستَقِيم (142)
ความหมาย
142. พวกโฉดเขลาในหมู่มนุษย์จะกล่าวโดยเร็วว่า อันใดเล่าที่ทำให้พวกเขา (มุสลิม) หันไปจากกิบละฮฺ ที่พวกเขาเคยหันไปก่อนนี้ จงกล่าวเถิด ตะวันออกและทิศตะวันตกเป็นของอัลลอฮฺ ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ ทรงชี้นำสู่ทางอันเที่ยงตรง
คำอธิบาย เหตุการณ์ในการเปลี่ยนกิบละฮฺ
คำว่า ซุฟะฮาอ์ เป็นพหูพจน์ของคำว่า ซะฟียะฮฺ หมายถึง บุคคลที่ร่างกายมีน้ำหนักเบา สามารถเคลื่อนหรือเปลี่ยนที่ได้รวดเร็ว อาหรับมักใช้สิ่งควบคุมที่มีน้ำหนักเบา ๆ เคลื่อนย้ายสัตว์ ไปด้านโน้นด้านนี้ และเรียกสิ่งนั้นว่า ซะฟียะฮฺ ต่อมาคำนี้ถูกนำไปใช้ในความหมายของ บุคคลที่มีสมองช้า หรือโฉดเขลา จนกลายเป็นความหมายหลักในปัจจุบัน และไม่แตกต่างกันว่าบุคคลนั้นจะโฉดเขลาในเรื่องของทางโลกหรือทางศาสนา
โองการนี้และโองการถัดไปกล่าวถึงกล่าวเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในประวัติศาสตร์อิสลาม กล่าวคือ ท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) หลังจากได้รับการแต่งตั้ง ได้เผยแผ่ศาสนาอยู่ในมักกะฮฺนานถึง 13 ปี หลังจากสองสามเดือนที่อพยพไปยังมะดีนะฮฺ พระเจ้าทรงมีบัญชาให้นมาซหันหน้าไปทางบัยตุลมุก็อดดิซ ต่อมาทรงมีบัญชาให้เปลี่ยนทิศนมาซ บรรดามุสลิมจึงต้องเปลี่ยนทิศนมาซไปยังกะอฺบะฮฺ
พวกยิวโกรธการกระทำดังกล่าวมาก เนื่องจากบัยตุลมุก็อดดิซเป็นทิศทางของพวกยิวอยู่ก่อน พวกเขาจึงกล่าวกับมุสลิมว่า พวกนี้ไม่มีความอิสระเป็นของตัวเอง ขณะแสดงความเคารพภักดีต่อพระเจ้ายังต้องหันหน้ามายังทิศของเรา สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าพวกเราเป็นฝ่ายสัจธรรม คำพูดของพวกยิวเป็นสาเหตุทำให้ท่านศาสดาและบรรดามุสลิมไม่พอใจ ต่อมาจึงได้มีบัญชาให้เปลี่ยนทิศนมาซ ขณะที่ท่านศาสดากำลังนมาซซุฮฺริ ณ มัสญิด บนีซาลิม โดยหันหน้าไปทางบัยตุลมุก็อดดิซ ได้เพียง 2 เราะกะอัต ญิบรออีล ลงมาและจับท่านศาสดาหันไปทางกะอฺบะฮฺ เมื่อพวกยิวทราบเหตุการณ์ โกรธมากและพยายามท้วงติงท่านศาสดาต่าง ๆ นานา ตามธรรมชาติดั้งเดิมของพวกเขา ก่อนหน้านี้พวกเขากล่าวว่า พวกเราดีกว่าพวกมุสลิม เพราะพวกเขาไม่มีทิศทางนมาซเป็นของตนเอง พวกเขาทำตามพวกเรา แต่ทันใดที่พระเจ้าทรงมีบัญชาให้เปลี่ยนทิศนมาซ พวกเขาเริ่มพูดจาเสียดสีในเชิงของการท้วงติงทันทีว่า ถ้ากิบละฮฺแรกถูกต้องแล้ว การเปลี่ยนทิศนมาซในครั้งนี้จะมีความหมายอะไร ถ้ากิบละฮฺที่สองถูกต้อง ทำไมนมาซหันหน้ามาทางบัยตุลมุก็อดดิซนานถึง 13 ปี พระเจ้าทรงมีบัญชามายังท่านศาสดาว่า จงกล่าวเถิด ตะวันออกและทิศตะวันตกเป็นของอัลลอฮฺ ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ ทรงชี้นำสู่ทางอันเที่ยงตรง
สิ่งนี้เป็นเหตุผลที่ชัดเจนสำหรับคำกล่าวอ้างที่ไม่มีเหตุผลของพวกยิว ที่ยืนยันว่าทั้งบัยตุลมุก็อดดิซ และกะอฺบะฮฺและทุกที่เป็นของอัลลอฮฺ พระองค์ไม่มีบ้านไม่มีที่อยู่เฉพาะเจาะจง สิ่งสำคัญคือ การยอมจำนนต่อพระบัญชาของพระองค์ ซึ่งการเปลี่ยนทิศนมาซในความเป็นจริงแล้วเป็นหนึ่งในขั้นตอนการทดสอบ และความสมบูรณ์ ซึ่งทั้งหมดเป็นหนึ่งในความหมายของการชี้นำ