บทความ วิเคราะห์สภาพสังคมทางการเมืองของกูฟะฮ์และเหตุหนุนนำสู่การเกิดโศกนาฏกรรมอาชูรอ ตอนที่ 6
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم. قال الله الحکیم:
انّ الله لایغیّر ما بقوم حتّی یغیّروا ما بانفسهم...
การวิเคราะห์สภาพสังคมทางการเมืองของกูฟะห์และเหตุผลหนุนนำสู่การเกิดโศกนาฏกรรมอาชูรอตามคำอธิบายของท่านอิมามสัจญาด(อ)ที่ได้แบ่งประชาชนของสังคมหนึ่งออกเป็น 6 ชนชั้น คือ สิงโต หม่าป่า สุนัขจิ้งจอก สุนัข สุกรและแกะ
ชนชั้นที่ห้า : สุกร
وَ امَّا الْخِنْزیرُ فَهوءُلاءِ الْمُخَنَّثُونَ وَ اشباهِهِمْ لا یدْعَوْنَ الی فاحِشَةٍ الّا اجابُوا.
“และสำหรับสุกรนั้นคือประชาชนผู้ตกต่ำและหมกมุ่นอยู่กับอารมณ์ใฝ่ต่ำของตน พวกเขาจะไม่ถูกเชื้อเชิญไปสู่ความโสมมใดเว้นเสียแต่มันจะตอบรับ(ทุกการเชิญชวนไปสู่การงานที่โสมม)”
นี่คือคุณลักษณะของสุกร
ในปัจจุบันได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเนื้อของสุกรมีพยาธิชนิดนึงที่เรียกว่า พยาธิไส้เดือน เนื้อสุกรหนึ่งกิโลมีพยาธิชนิดนี้อยู่ 400000 ตัว
จุดประสงค์ในริวายัตที่กำลังกล่าวถึง ได้เปรียบเทียบบรรดาบุรุษที่ไร้ยางอาย ผิดศีลธรรมและหญิงที่โสมมเป็นคุณลักษณะของสุกร
สาเหตุความพินาศของมนุษย์ คือ ท้องและการตอบสนองอารมณ์ทางเพศของเขา หากท้องไม่ได้กลายเป็นที่ตอบสนองสิ่งฮะรามและความปรารถนาทางเพศไม่ได้ถูกใช้ไปในทางที่ผิดแล้วไซร้มนุษย์ย่อมพบกับความผาสุกอย่างแน่นอน
อะบูบะซีรกล่าว่า “มีชายคนหนึ่งเข้าพบท่านอิมามบาเก็ร(อ.)และกล่าวกับอิมามว่า “ความดีของฉันนั้นช่างน้อยนิด การถือศีลอดของฉันมีเล็กน้อยแต่ทว่าฉันจะไม่บริโภคสิ่งใดนอกเสียจากเป็นที่อนุมัติเท่านั้นและฉันจะไม่ตอบสนองความต้องการของตนเองเว้นเสียแต่ว่าจะเป็นที่อนุมัติเท่านั้น”
ท่านอิมามบาเก็ร(อ.)ได้กล่าวว่า
وَ ای جِهادٍ افْضَلُ مِنْ عِفَّةِ بَطْنٍ وَ فَرْجٍ؟
“จะมีการต่อสู้ใดที่สูงส่งไปกว่าการต่อสู้กับท้องและอารมณ์ใฝ่ต่ำ”
ชนชั้นที่ห้าของสังคมตามทัศนะของท่านอิมามซัจญาด(อ.) เป็นชนชั้นส่วนใหญ่ของประชาชนที่พวกเขาจะไม่ถูกเชื้อเชิญไปสู่พฤติกรรมที่น่ารังเกียจเว้นเสียแต่พวกเขาจะตอบสนองมัน(หมายถึง จะตอบสนองทุกความต้องการใฝ่ต่ำของตนเอง)ซึ่งท่านอิมามได้สื่อว่าเป็นคุณลักษณะของสุกร
ชนชนชั้นนี้มาจากประชาชนที่โดยทั่วไปแล้วไม่สนใจและไม่คำนึงถึงประเด็นต่าง ๆ ที่สำคัญรวมถึงพื้นฐานการใช้ชีวิตของมนุษย์ เช่น บทบาทของศาสนาและพระเจ้าในชีวิตหรือขอบเขตและกรอบต่างๆของชีวิตที่เป็นสุขของมนุษย์ กล่าวคือ เปรียบกลุ่มชนนี้เป็นกลุ่มชนที่ไร้ประโยชน์ในสังคม ด้วยเหตุนี้การที่ท่านอิมามตีความพวกเขาว่าเป็นพวกที่ไร้ประโยชน์เพราะเกิดจากการไม่แยแสต่อความอธรรมที่มากมายของผู้กระหายในอำนาจและการกดขี่ประชาชนผู้น่าสงสาร
จำเป็นต้องวิเคราะห์ในส่วนนี้ของริวายัตมากกว่าส่วนอื่น เหตุผล คือ จำนวนของสุกรที่ประกอบไปด้วยมวลชนและประชาชนที่คอยตามหาคุณลักษณะบางอย่างแต่ไม่มีการแสดงความเข้าใจใดๆของตนเอง
ในความเป็นจริงสามารถแบ่งมวลชนออกเป็นสองกลุ่ม มวลชนที่มีบะศีรัตและไม่มีบะศีรัต มวลชนที่มีบะศีรัต เหมือนกับ ฝูงกวาง ที่ไม่ว่าจะออกหากินในกี่หุบเขาและกี่ทะเลทรายแต่มันก็ยังระวังศัตรูเข้ามาในแขตของมันแม้แต่ตอนที่หลับก็ยังคอยเฝ้าระวังด้วยการปิดตาข้างเดียวและอีกข้างยังเปิดอยู่ บางทีตัวอย่างที่ดีที่สุดที่สามารถยกได้ คือ การปฏิวัติของประชาชนอิหร่านในปี 1917 หรือประชาชนฝรั่งเศสในปี 1789
ในขณะเดียวกัน มวลชนผู้ไร้บะศีรัต เป็นสังคมที่ปราศจากความเข้าใจต่อ
สถานการณ์รอบข้างของตน พวกเขาจะไปทุกทิศทางที่ถูกลากไป เช่นเดียวกับประชาชนกูฟะห์ในยุคสมัยที่เรากำลังพูดถึงอยู่ ประชาชนกูฟะห์ในยุคสมันนั้นคิดว่าท่านอิมามฮุเซน(อ.)จะต้องเดินทางมายังกูฟะห์อย่างแน่นอนและทำให้ดุนยาของพวกเขาก้าวหน้าขึ้น ใช่แล้ว! ต่อให้พวกเขายืนหยัดเพื่อความปรารถนาทางโลกของพวกเขาก็ตาม แน่นอนว่าดุนยาของพวกเขาจะได้รับการพัฒนาเป็นแน่เป็นแต่เมื่อ อุบัยดุลลอฮ์ อิบนิ ซิยาด เข้ามาสู่กูฟะห์และใช้ชั้นเชิงในหลายทิศทาง ทั้งให้คำสัญญาและทั้งขู่จนทำให้เขาสามารถควบคุมกูฟะฮ์ได้ แต่ที่น่าทึ่ง คือ ประชาชนที่ฝักใฝ่ต่อดุนยาผู้มีคุณลักษณะของสุกร ผู้ขายศาสนากลับตกอยู่ภายใต้การข่มขู่ของกุศโลบายของผู้กระหายอำนาจในทันที เช่น ยะซีด , อุบัยดุลลอฮ์ อิบนิ ซิยาด , อุมัร ซะอ์ดฺ , ชิมร์ ซิล เญาชันและคนอื่นๆที่เหมือนกับพวกเขา
และหลังจากนี้เป็นต้นไป พวกเขาจะได้เห็นดุนยาของตนอยู่ในการสนับสนุนของบุคคลเหล่านี้ นี่คือตัวอย่างจากประชาชนผู้ตาบอดเป็นมวลชนที่ไร้บะศีรัต เป็นคุณลักษณะของผู้ลุ่มหลงดุนยาและตัณหา
เหล่าผู้หลงใหล่ในดุนยาไม่หยุดอยู่ที่ให้ลูกหลานของท่านศาสดา(ศ็อลฯ)กลับไปยังเส้นทางเดิมที่พวกท่านมา แต่กลับคิดว่าเพื่อให้ไปถึงเป้าหมายของตนจำเป็นต้องหลั่งเลือดบริสุทธิ์ของอิมามและจับครอบครัวของท่านเป็นเชลย
กูฟะฮ์ในยุคนั้นเป็นเพียงชานเมืองทางทหารที่เพิ่งถูกจัดตั้งขึ้นซึ่งเราจะอธิบายและวิเคราะห์ในวันหลัง
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตามที่ทำให้ชาวกูฟะฮ์ยอมแลกทุกอย่างกับดุนยาอย่างไร้เกียรติไร้ศักดิ์ศรีได้ถึงขนาดนี้ไม่ใช่สิ่งอื่นใดยกเว้นว่าพวกเขามีคุณลักษณะของสุกรและเป็นทาสแห่งดุนยามากเกินขอบเขตตามที่ท่านอิมามสัจญาด(อ)ซึ่งเป็นผู้หนึ่งที่เห็นเหตการณ์ในท้องทุ่งกัรบะลาได้อธิบายไว้
น่าเสียดายที่ทุกวันนี้ประชาชนส่วนมากในสังคมตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของบรรดาผู้สุรุ่ยสุร่าย เพราะฉะนั้น คนที่ปฏิบัติตาม ไม่ว่าจะด้วยการเชื้อเชิญในลักษณะใดก็ตาม ทั้งประเภทของเสื้อผ้า ความบันเทิงที่แปลกประหลาดและผิดปกติ การนอกรีตที่ขัดต่อศาสนาและเกียรติยศ ฯลฯ จะได้รับการตอบสนองและมีสไตล์ในแบบเดียวกัน