นบีอาดัม คือ บุรุษแรกที่ร้องไห้ให้กับอิมามฮุเซน (อ.)
ศาสดาอาดัม (อ.) กับเรื่องราวโศกนาฏกรรมเเห่งกัรบาลา
ในริวายะฮ์บทหนึ่งได้กล่าวว่า ในช่วงที่ญิบรออีลได้สอนถ้อยคำต่างๆ ให้กับท่านศาสดาอาดัม (อ.) เพื่อทำการเตาบะฮ์ (สารภาพผิดและขอลุแก่โทษ) ต่ออัลลอฮ์ และเมื่ออาดัม (อ.) ได้วิงวอนขอต่ออัลลอฮ์โดยผ่านสื่อ (ตะวัซซุล) นามชื่อของบุคคลทั้งห้า (คือมุฮัมมัด อะลี ฟาฏิมะฮ์ ฮะซันและฮุเซน) แต่เมื่อกล่าวถึงนามชื่อของฮุเซน หัวใจของอาดัม (อ.) ต้องแตกสลาย และน้ำตาของท่านได้ไหลริน
อาดัม (อ.) ได้กล่าวกับญิบรออีล ว่า “โอ้ญิบรออีล! ทำไมเมื่อฉันกล่าวนามชื่อที่ห้า หัวใจของฉันได้แตกสลาย และน้ำตาของฉันได้ไหลรินออกมา?” ญิบรออีล กล่าวว่า “จะมีมุซีบัต เกิดขึ้นกับเขา โดยที่มุซีบัตทั้งมวลจะกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยเมื่อเทียบกับมัน...เขาจะถูกสังหารอย่างคนแปลกหน้า เดียวดายและไร้ผู้ช่วยเหลือ”
ญิบรอีลได้เล่าบางส่วนจากมุซีบัต ต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นกับท่านอิมามฮุเซน (อ.) ให้อาดัม (อ.) ได้รับฟัง จนกระทั่งทั้งสองได้ร่ำไห้เสียใจแก่ท่านอิมามฮุเซน (อ.) เหมือนแม่ที่สูญเสียลูกรักของตน
فبکى آدم و جَبْرئیل بکاءَ الثکلى
“แล้วอาดัมและญิบรออีลก็ร้องไห้ เหมือนกับการร้องไห้ของแม่ผู้ที่สูญเสียลูก”
แหล่งอ้างอิง
บิฮารุลอันวาร เล่มที่ 44 หน้า 245
ขอขอบคุณ เว็บไซต์เลิฟฮุเซน