تذکراین کتاب توسط مؤسسه فرهنگی - اسلامی شبکة الامامین الحسنین عليهما‌السلام بصورت الکترونیکی برای مخاطبین گرامی منتشر شده است.

لازم به ذکر است تصحیح اشتباهات تایپی احتمالی، روی این کتاب انجام گردیده است.

بانک احادیث اهل بیتعليه‌السلام

جلد سوم

(اعتقادی)

نویسنده:واحد تحقیقات مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان.

.

دین

حدیث - ۱

قال الامام علیعليه‌السلام : اَلإخْلاصُ غایَةُ الدِّینِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: اخلاص، نهایت و هدف دین است.

«غررالحکم، ح ۱۳۴۰»

حدیث - ۲

قال الإمام علیعليه‌السلام : أن الشیطان یُسَنِی لکم طُرُقَه ، ویرید أن یَحُلَ دینَکم عقدة عقدة، ویعطیکم بالجماعة الفرقة.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: همانا شیطان راههای خود را برای شما هموار می کند و می خواهد گره های دین شما را یکی پس از دیگری سست گرداند و به جای اتحاد، تفرقه به شما دهد.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۲۱»

حدیث - ۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام : اَلیَأسُ مِمَّا فی أَیدِی النَّاسِ عِزٌّ لِلمُؤمِنِ فی دِینِهِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: قطع امید کردن از آنچه مردم دارند، مایه عزت مؤمن در دینش است.

«وسائل الشیعه، ج ۶، ص ۳۱۴»

حدیث - ۴

قال الامام علیعليه‌السلام : التًّیَقُظُ فی الدِّینِ نِعْمَةٌ عَلَی مَنْ رُزِقَهُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: بیداری در دین، نعمتی است که روزی افراد می شود.

«غررالحکم، ح ۲۰۵۸»

حدیث - ۵

قال الامام علیعليه‌السلام : آفَةُ الدِّینِ سُوءُ الظَّنِّ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: آفت دین بدگمانی است.

«غرر الحکم، ۳۹۲۴»

حدیث - ۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ألا إن فی التباغض الحالقة لا أعنی حالقة الشعر و لکن حالقة الدین.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: آگاه باشید که در دشمنی ها، ستردن و تراشیدن نهفته است، اما نه تراشیدن مو، بلکه ستردن دین.

«الکافی، ج ۲، ص ۳۴۶»

حدیث - ۷

قال الله عزّوجلّ:

ای احمد! پرهیزکاری، زینت مؤمن و ستون برپایی دین است.

(ارشادالقلوب۱/۲۰۳)

حدیث - ۸

قال الله عزّوجلّ:

وای بر کسانی که با فریب، دین را به دنیا می‌فروشند.

(کافی۲/۲۹۹)

حدیث - ۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام : هل الدینُ الاّ الحبُّ؟ انّ اللهَ عزّوجلّ یقول: قُل ان کُنتم تُحبّونَ اللهَ فاتّبعونی یُحببکُم الله.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: آیا دین چیزی غیر از حب و دوستی است؟ همانا خداوند عزوجل می فرماید: ای پیامبر به مردم بگو اگر مرا دوست می دارید پس مرا اطاعت کنید، پس آنگاه خدا شما را دوست خواهد داشت.

«الخصال، ص ۲۱»

حدیث - ۱۰

قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : عَلِیُّ بْنُ أبِی طالِبٍ أقْدَمُ اُمَّتِی سِلْماً وَ أکثَرُهُمْ عِلْماً وَ أَصَحُّهُمْ دِیناً وَ أفْضَلُهُمْ یَقِیناً و أحْلَمُهُمْ حِلْماً وَ أسْمَحُهُمْ کفّاً وَ هُوَ الْاِمامُ وَ الْخَلِیفَةُ بَعْدِی.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: علی بن ابی طالب پیشگام امت من در گرویدن به اسلام است و علم و دانش او از همه بیشتر و دین او از همه کاملتر و یقین او از همه برتر و حلم او از همه بیشتر و دست او از همه بخشنده تر است و او امام و خلیفه پس از من است.

«أمالی صدوق، ص ۸»

حدیث - ۱۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام : اَساسُ الدّینِ التوحیدُ امّا التَوحیدُ فَأَنْ لا تَجوَزّ علی ربِّکَ ما جاز علیْکَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: اساس دین، توحید است و توحید آن است که سزاوار نشماری پروردگارت را به آنچه خود شایسته آن هستی (صفات مخلوقات را به او نسبت ندهی).

«بحار الانوار، ج ۵، ص ۱۷»

حدیث - ۱۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

حُبُّ الإطراءِ والثّناءِ یُعمی ویُصِمُّ عَنِ الدِّینِ ، ویَدَعُ الدِّیارَ بَلاقِعَ

دوسـت داشتن مـدح و ثـنای مـبالغه‌آمیـز (ممدوح را) از دین کور و کر می‌سازد و خانه‌ها را (از اهلش) خالی می‌کند

تنبیه الخواطر : ۲ / ۱۲۲ منتخب میزان الحکمة : ۵۰۶

حدیث - ۱۳

امام باقرعليه‌السلام :

الکَسَلُ یُضِرُّ بالدِّینِ والدنیا

تنبلی به دیـن و دنیا زیــان می‌زند

بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۸۰ / ۶۴ منتخب میزان الحکمة : ۴۹۲

حدیث - ۱۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صِنفانِ لا تَنالُهُما شَفاعَتی : سُلطانٌ غَشومٌ عَسُوفٌ ، وغالٍ فی الدِّینِ مارِقٌ مِنهُ غیرُ تائبٍ ولانازعٍ

دو دسته‌اند که شفاعت من به آنها نمی‌رسد : فرمانروای سرکش و ستمگر و کسی که در دین غلوّ ورزد و از دین بیرون رود و از این عمل خود توبه نکند و دست نکشد

قرب الإسناد : ۶۴ / ۲۰۴ منتخب میزان الحکمة : ۴۳۲

حدیث - ۱۵

لِـلـمُنافِقینَ عَلاماتٌ یُعرَفونَ بِـها : تَحِیَّتُهُم لَعنَةٌ ، وطَعامُهُم نُهمَةٌ ، وغَنیمَتُهُم غُلولٌ ، لا یَقرَبونَ المَساجِدَ إلاّ هُجرا ، ولا یَأتونَ الصَّلاةَ إلاّ دُبُرا ، مُستَکبِرینَ لا یَألَفونَ ولا یُؤلَفونَ ، خُشُبٌ باللَّیلِ سُخُبٌ بالنَّهارِ

منافقان‌را نشانه‌هایی است که با آنها شناخته می‌شوند : درودشان لعنت است ، پرخور و شکم باره‌اند ، به غنایم دستبرد می‌زنند، به‌مساجد نزدیک نمی‌شوند، مگر با اکراه و ریاکاری ، نماز را آخر وقت می‌خوانند،خود را بزرگ‌می‌شمرند،به طوری که با کسی انس و الفت نمی‌گیرند و کسی هم با آنان‌الفت نمی‌گیرد، شب مانند چوب خشک می‌افتند (شب زنده‌داری ندارند) و روز صدای خود را به جرّ و بحث بلند می‌کنند

کنز العمّال : ۸۶۲ منتخب میزان الحکمة : ۵۶۶

حدیث - ۱۶

امیر المؤمنین علیٌّعليه‌السلام

لَمّا سُئلَ عن أشَدِّالمَصائبِ: المُصیبَةُ بِالدِّینِ ؛

امام علیعليه‌السلام

در پاسخ به پرسش از سخت‌ترین مصیبتها: مصیبت (و ضایعه) در دین

أمالی الصدوق : ۳۲۳ / ۴ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۴

حدیث - ۱۷

امام علیعليه‌السلام :

مَن جَعَلَ مُلکَهُ خادِما لدِینِهِ انقادَ لَهُ کلُّ سُلطانٍ ، مَن جَعَلَ دِینَهُ خادِما لمُلکِهِ طَمِعَ فیهِ کلُّ إنسانٍ ؛

هرکس حکومت خود را در خدمت دینش قرار دهد ، هر سلطانی مطیع او شود ؛ هر کس دینش را در خدمت حکومتش در آورد ، هر انسانی در او طمع کند

غرر الحکم : (۹۰۱۶ـ۹۰۱۷) منتخب میزان الحکمة : ۵۱۴

حدیث - ۱۸

امام صادقعليه‌السلام:

لا یَزالُ الدّینُ قائِمًا ما قامَتِ الکَعبَةُ؛

تا زمانی که کعبه بر پاست، دین بر پاست.

الکافی: ج ۴، ص ۲۷۱، ح ۴

حدیث - ۱۹

امام صادقعليه‌السلام :

اِتَّقُوا اللَّهَ وصُونوا دِینَکُم بِالوَرَعِ؛

از خدا پروا کنید و با پارسایی از دینتان پاسداری نمایید.

الکافی: ج ۲، ص ۷۶، ح ۲

حدیث - ۲۰

امام علیعليه‌السلام :

اِعلَمُوا أنَّ کَمالَ الدِّینِ طَلَبُ الْعِلمِ وَالْعَمَلُ بِهِ؛

بدانید که کمال دین در طلب دانش و به کار بستن آن است.

الکافی، ج ۱، ص ۳۰

حدیث - ۲۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

دعا اسلحه مومن است برای دفع دشمنان و ستون دین است که با آن دین مومن برپاست و نور آسمان و زمین است.

عین الحیوه صفحه ۴۰۴

حدیث - ۲۲

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لَوکانَ الدِّینُ مُعَلَّقاً بِالثُّرَیّا لَتَناوَلَهُ اُناسٌ مِن أبناء فارِسَ؛

اگر دین به ستاره ثریّا آویزان باشد، مردمانی از ایرانیان آن را به زیر خواهند کشید.

کنزالعمّال ، ح ۳۴۱۳۰

حدیث - ۲۳

امام صادقعليه‌السلام :

آدم دین‌دار چون می‌اندیشد، آرامش بر جان او حاکم است. چون خضوع می‌کند متواضع است. چون قناعت می‌کند، بی‌نیاز است. به آنچه داده شده خشنود است. چون تنهایی را برگزیده از دوستان بی‌نیاز است. چون هوا و هوس را رها کرده آزاد است. چون دنیا را فرو گذارده از بدی‌ها و گزندهای آن در امان است. چون حسادت را دور افکنده محبتش آشکار است.مردم را نمی‌ترساند پس از آنان نمی‌هراسد و به آنان تجاوز نمی‌کند پس از گزندشان در امان است. به هیچ چیز دل نمی‌بندد پس به رستگاری و کمال فضیلت دست می‌یابد و عافیت را به دیده بصیرت می‌نگرد پس کارش به پشیمانی نمی‌کِشد.

امالی مفید، ص ۵۲، ح ۱۴

حدیث - ۲۴

امام صادقعليه‌السلام :

آفَةُ الدِّینِ الحَسَدُ وَ العُجبُ وَ الفَخرُ؛

آفت دینداری حسد و خودبینی و فخر فروشی است.

جهاد النفس، ح ۵۴۵

حدیث - ۲۵

امام رضاعليه‌السلام :

لَیسَ مِنّا مَن تَرَکَ دُنیاهُ لِدِینِه وَ دینَهُ لِدُنیاه؛

از ما نیست آن که دنیای خود را برای دینش و دین خود را برای دنیایش ترک گوید.

بحارالانوار، ج۷۸، ص۳۴۶

حدیث - ۲۶

امام محمد باقرعليه‌السلام :

اتَّقوا اللّهَ و صُونوا دینَکُم بِالوَرَع ؛

تقوای خدا پیشه کنید و دینتان را با ورع و تقوا حفظ کنید.

جهاد النفس،ح ۱۸۸

حدیث - ۲۷

امام سجادعليه‌السلام :

قُلْتُ لِعَلیِّ بْنِ الْحُسَینِعليه‌السلام اَخْبِرنیِ بِجَمیعِ شَرایِـعِ الّدینِ، قالَعليه‌السلام : قَوْلُ الْحَقِّ وَ الْحُکْمُ بِالْعَدْلِ وَ الْوَفاءُ بِالْعَهْدِ؛

به امام سجّادعليه‌السلام عرض کردم: مرا از تمام دستورهای دین آگاه کنید، امامعليه‌السلام فرمودند: حقگویی، قضاوت عادلانه و وفای به عهد.

خصال، ص ۱۱۳، ح ۹۰

حدیث - ۲۸

امام علیعليه‌السلام :

حُسْنُ الظَّنِّ راحَةُ الْقَلْبِ وَ سَلامَةُ الدّینِ؛

خوش‌گمانی، مایه آسایش قلب و سلامت دین است.

غررالحکم، ح ۴۸۱۶

حدیث - ۲۹

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله :

اِنَّما یُدْرَکُ الْخَیْرُ کُلُّهُ بِالْعَقْلِ، وَ لا دینَ لِمَنْ لا عَقْلَ لَهُ؛

همه خوبی‌ها با عقل شناخته می‌شوند و کسی که عقل ندارد، دین ندارد.

تحف العقول، ص ۵۴

حدیث - ۳۰

امام علیعليه‌السلام :

اِجْعَلِ الدِّینَ کَهْفَکَ وَالْعَدْلَ سَیْفَکَ تَنْجُ مِنْ کُلِّ سوءٍ وَتَظْفَرْ عَلی کُلِّ عَدُوٍّ؛

دین را پناهگاه و عدالت را اسلحه خود قرار ده تا از هر بدی نجات پیدا کنی و بر هر دشمنی پیروز گردی.

غررالحکم، ج۲، ص ۲۲۱، ح ۲۴۳۳

حدیث - ۳۱

امام صادقعليه‌السلام :

اَلْمُؤْمِنُ لایُخْلَقُ عَلَی الْکِذْبِ وَلا عَلَی الْخیانَةِ وَ خِصْلَتانِ لا یَجْتَمِعانِ فِی الْمُنافِقِ، سَمْتٌ حَسَنٌ وَ فِقْهٌ فِی السُّنَّةِ؛

مؤمن در سرشتش دروغ و خیانت نیست و دو صفت است که در منافق جمع نگردد: سیرت نیکو و دین شناسی.

تحف العقول، ص۳۶۷

حدیث - ۳۲

امام علیعليه‌السلام :

لِکُلِّ شَیءٍ وَجهٌ وَ وَجهُ دینِکم الصَّلاةُ؛

هر چیز دارای سیماست ، سیمای دین شما نماز است.

بحار الانوار، ج۸۲، ص۲۲۷

حدیث - ۳۳

امام حسینعليه‌السلام :

لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـی أحـَدٍ ثَلاثة: إلـی ذِی دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب؛

جز به یکی از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسی که اصالت خانوادگی داشته باشد.

تحف العقول، ص۲۵۱

حدیث - ۳۴

امام رضاعليه‌السلام :

لا یستَکمِلُ عَبدٌ حقیقةَ الایمانِ حَتَّی تَکونَ فیهِ خِصالُ ثَلاثٍ: اَلتَّفقُّهُ فِی الدّینِ وَحُسنُ التَّقدیرِ فِی المَعیشَةِ، وَالصَّبرُ عَلَی الرَّزایا؛

هیچ بنده ای حقیقت ایمانش را کامل نمی کند مگر این که در او سه خصلت باشد: دین شناسی، تدبر نیکو در زندگی، و شکیبایی در مصیبت‌ها و بلاها.

بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۳۳۹، ح۱

حدیث - ۳۵

امام علیعليه‌السلام :

مَن أَتی غَنیّا فَتَواضَعَ لَهُ لِغِناهُ ذَهَبَ ثُلُثا دینِهِ؛

هر کس در مقابل ثروتمند به خاطر ثروتش تواضع کند دو سوم دینش از بین برود.

نهج البلاغه، حکمت ۲۲۸

حدیث - ۳۶

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إذا أرادَ اللّه بِأهلِ بَیتٍ خَیرا فَقَّهَهُم فِی الدّینِ وَوَقَّرَ صَغیرُهُم کَبیرَهُم وَرَزَقَهُمُ الرِّفقَ فی مَعیشَتِهِم وَالقَصدَ فی نَفَقاتِهِم وَبَصَّرَهُم عُیُوبَهُم فَیَتُوبُوا مِنها؛

هرگاه خداوند برای خانواده ای خیر بخواهد آنان را در دین دانا می کند، کوچک ترها بزرگ ترهایشان را احترام می نمایند، مدارا در زندگی و میانه روی در خرج روزیشان می نماید و به عیوبشان آگاهشان می سازد تا آنها را برطرف کنند.

نهج الفصاحه، ح ۱۴۷

حدیث - ۳۷

امام علیعليه‌السلام :

إِنَّ اللّه‌َ فَرَضَ الجِهادَ وَعَظَّمَهُ وَجَعَلَهُ نَصرَهُ وَناصِرَهُ. وَاللّه‌ِ ما صَلُحَت دُنیا وَلادینٌ إِلاّ بِهِ؛

در حقیقت خداوند جهاد را واجب گردانید و آن را بزرگداشت و مایه پیروزی و یاور خود قرارش داد. به خدا سوگند کار دنیا و دین جز با جهاد درست نمی‌شود.

وسائل الشیعه، ج۱۱، ص۹، ح۱۵

حدیث - ۳۸

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله :

یا عَلیُّ مَن أَکَلَ الحَلالَ صَفادینُهُ، وَرَقَّ قَلبُهُ، وَدَمِعَت عَیناهُ مِن خَشیَةِ اللّه‌ِ تَعالی وَلَم یَکُن لِدَعوَتِهِ حِجابٌ؛

ای علی هر کس حلال بخورد، دینش صفا می‌یابد، رقّت قلب پیدا می‌کند، چشمانش از ترس خداوند متعال پر اشک می‌شود و برای (استجابت) دعایش مانعی نمی‌باشد.

میراث حدیث، ج۲، ص۱۸، ح۲

حدیث - ۳۹

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَلغیبَةُ اَسرَعُ فی دینِ الرَّجُلِ المُسلِمِ مِنَ الکِلَةِ فی جَوفِهِ؛

غیبت کردن در (نابودی) دین مسلمان مؤثرتر از خوره در درون اوست.

کافی، ج۲، ص۳۵۷، ح۱

حدیث - ۴۰

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما مِن شابٍ تَزَوَّجَ فی حَداثَةِ سِنِّهِ اِلاّ عَجَّ شَیطانُهُ : یا وَیلَهُ ، یا وَیلَهُ! عَصَمَ مِنّی ثُلُـثَی دینِهِ ، فَلیَتَّقِ اللّه‌َ العَبدُ فِی الثُّـلُثِ الباقی ؛

هر جوانی که در سن کم ازدواج کند ، شیطان فریاد بر می‌آورد که : وای برمن ، وای بر من! دو سوم دینش را از دستبرد من ، مصون نگه داشت پس بنده باید برای حفظ یک سومِ باقی مانده دینش ، تقوای الهی پیشه سازد

نوادر راوندی، ص ۱۱۲

حدیث - ۴۱

امام صادقعليه‌السلام :

اَبصَرَ رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله رَجُلاً شَعثا شَعرُ رَأسِهِ وَ سَخَةً ثیابُهُ، سَیِّئَةً حالُهُ فَقال رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله : مِن الدّینِ المُتعَةُ وَ اِظهارُ النِّعمَةِ؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله مردی را دیدند که موهای ژولیده و جامه‌ای چرکین و سر و وضع نامرتّبی داشت، فرمودند: بهره بردن از نعمت‌های خدا و آشکار ساختن نعمت جزء دین است.

کافی، ج ۶، ص ۴۳۹، ح ۵

حدیث - ۴۲

امام علیعليه‌السلام :

یا مَعشَرَ الفِتیانِ، حَصِّنوا اَعراضَکُم بِالدَبِ وَ دینَـکُم بِالعِلمِ؛

ای جوانان! آبرویتان را با ادب و دینتان را با دانش حفظ کنید.

تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۲۱۰

حدیث - ۴۳

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن خانَ أَمانَةً فِی الدُّنیا وَلَم یَرُدَّها إِلی أَهلِها ثُمَّ أَدرَکَهُ المَوتُ ماتَ عَلی غَیرِ مِلَّتی وَیَلقَی اللّه‌َ وَ هُوَ عَلَیهِ غَضبانٌ؛

کسی که در دنیا به امانتی خیانت کند و آن را به صاحبش برنگرداند و آنگاه بمیرد بر دین من نمرده است و با خدا دیدار می‌کند در حالی که بر او خشمگین است.

امالی صدوق، ص‌۵۱۶

حدیث - ۴۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لا دِینَ لِمُسَوِّفٍ بِتَوبَتِهِ ؛

دین ندارد آن که در توبه کردن ، امروز و فردا می‌کند

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۰۶۶۰

حدیث - ۴۵

لا تَثِقَنَّ بِعَهدِ مَن لا دینَ لَهُ ؛

به پیمان کسی که دین ندارد ، اعتماد نکن

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۰۱۶۳

حدیث - ۴۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

هُدِیَ مَن تَجَلبَبَ جِلبابَ الدّینِ ؛

هدایت یافت آن که جامه دینداری بر تن کرد

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۰۰۱۲

حدیث - ۴۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

نِظامُ الدِّینِ خَصلَتانِ : إنصافُکَ مِن نَفسِکَ ، وَ مُواساةُ إخوانِکَ ؛

رشته پیوند دین دو ویژگی است : انصاف داشتن با خود ، و با جان و مال به یاری برادران شتافتن

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۹۹۸۳

حدیث - ۴۸

امام علی(عليه‌السلام ) فرمودند:

صُن دینَکَ بِدُنیاکَ تَربَحهُما وَ لا تَصُن دُنیاکَ بِدِینِکَ فَتَخسَرَهُما ؛

دین خود را با دنیایت حفظ کن تا هر دو را ببری ، و دینت را وسیله حفظ دنیایت قرار مده ، که هر دو را می‌بازی

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۵۸۶۱

حدیث - ۴۹

امام علی(عليه‌السلام ) فرمودند:

حُسنُ الظَّنِّ راحَةُ القَلبِ وَ سَلامَةُ الدِّینِ ؛

خوش‌گمانی ، مایه آسایش دل و سلامت دین است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۴۸۱۶

حدیث - ۵۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إِنَّ بِشرَ المُؤمِنِ فِی وَجهِهِ ، وَ قُوَّتَهُ فِی دینِهِ وَ حُزنَهُ فِی قَلبِهِ ؛

شادی مؤمن در چهره اوست ، قدرت وی در دینش، و اندوه او در دلش

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۳۴۵۴

حدیث - ۵۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلتَّیَقُّظُ فِی الدِّینِ نِعمَةٌ عَلی مَن رُزِقَهُ ؛

بیداری و آگاهی در دین، نعمتی است بر آنکه روزی‌اش شده

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۲۰۵۸

حدیث - ۵۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلجُنُودُ عِزُّ الدِّینِ وَ حُصُونُ الوُلاةِ ؛

لشکریان، مایه عزّت دین و دژهای حاکمان‌اند

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۹۵۳

حدیث - ۵۳

امام علیعليه‌السلام :

شِدَّةُ الحِرصِ مِن قُوَّةِ الشَّرَةِ وضَعْفِ الدِّینِ؛

آزمندی زیاد ناشی از نیروی سیری ناپذیری و سستی دین است

غرر الحکم : ۵۷۷۲

حدیث - ۵۴

امام علیعليه‌السلام :

حُبُّ المالِ یُوهِنُ الدِّینَ ، ویُفسِدُ الیَقینَ ؛

مال دوستی، دین را سست و یقین را تباه می‌کند.

غرر الحکم : ۴۸۷۶

حدیث - ۵۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة عماد الدین ، فمن ترک صلاته متعمدا فقد هدم دینه و من ترک اوقاتها یدخل الویل ، و الویل واد فی جهنم کما قال الله تعالی : ((ویل للمصلین ، الذینهم عن صلاتهم ساهون )) ؛

نماز ستون دین است ، پس کسی که نمازش را عمدا ترک کند دینش را منهدم کرده است ، و کسی که اوقات نماز را ترک کند داخل در (ویل ) می شود و ویل وادی است در جهنم چنان که خدا فرمود: ویل جای نمازگزاران است آن نمازگزارانی که در نماز خود سهو کننده و غافلند.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۲)

حدیث - ۵۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اما الصلاة فلا خیر فی دین لا صلاة فیه ؛

دینی که در او نماز نباشد، فایده و خیری ندارد (خیری در آن نیست ).

(سیره ابن هشام ، ج ۳ - ۴، ص ۵۰۴)

حدیث - ۵۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

من ترک صلاته متعمدا فقد هدم دینه ؛

کسی که عملا نمازش را ترک کند، به تحقیق که دینش را منهدم کرده است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۲. میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۲)

حدیث - ۵۸

قال الباقر -عليه‌السلام -:

الصلاة عمود الدین ، مثلها کمثل عمود الفسطاط اذا ثبت العمود ثبتت الاوتاد الاطناب و اذا مال العمود و انکسر لم یثبت وتد و لاطنب ؛

نماز ستون دین است ، مثل نماز همانند عمود و ستون خیمه است که هرگاه ستون ثابت باشد طنابها و میخها و پرده آن ثابت است .هنگامی که ستون آن کج و شکسته شود هیچ کدام از آنها استوار نمی ماند.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۱۸.میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۶۹)

حدیث - ۵۹

قال علیعليه‌السلام

لایخرج فی سفر یخاف فیه علی دینه و صلاته ؛

در سفری که می ترسید بر دینتان و نمازتان خارج نشوید.

(بحارالانوار، ج ۱۰، ص ۱۰۸.میزان الحکمه ، ج ۴، ص ۴۷۵)

حدیث - ۶۰

الصلوة وجه دینکم ؛

نماز سیمای مکتب (دین) شماست

(فروع کافی ، ج ۱، ص ۲۷۰)

حدیث - ۶۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلوة راءس الدین ؛

نماز (به منزله ) سر دین است

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۴)

حدیث - ۶۲

قال علی -عليه‌السلام -:

و اقام الصلاة فانها الملة ؛

برپا داشتن نماز، نشانه اصلی دین است

(نهج البلاغه ، خطبه ۱۱۰)

حدیث - ۶۳

قال الصادقعليه‌السلام

قال لقمان لابنه : لکل شی ء علامة یعرف بها و یشهد علیها و ان للدین ثلاث علامات : العلم و الایمان و العمل به ، (الی ان قال ) و للعامل ثلاث علامات الصلوة و الصیام و الزکوة ؛

حضرت لقمان به فرزندانش فرمود: برای هر چیزی علامتی است که به وسیله آن علامت شناخته می شود و به او شهادت داده می شود، به درستی که برای دین سه علامت است : ۱ - علم ۲ - ایمان ، ۳ - عمل به ایمان ، تا آن جا که فرمود: برای عامل به دین سه علامت است : ۱ - نماز ۲ - روزه ، ۳ - زکات

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳)

حدیث - ۶۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة من شرایع الدین ، و فیها مرضاة الرب - عزوجل - فهی منهاج الانبیاء

نماز از سنتهای دین ، و مایه خشنودی پروردگار و راه و روش پیامبران است (جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۲، بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۱)

حدیث - ۶۵

قال علیعليه‌السلام

الله ، الله فی الصلوة ، فانها عمود دینکم ؛

خدا را، خدا را درباره نماز ؛ چرا که ستون دین شماست

(نهج البلاغه ، نامه ها، ص ۴۷)

حدیث - ۶۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ایها الناس اعلموا ان کمال الدین طلب العلم و العمل به، الا وان طلب العلم اوجب علیکم من طلب المال؛

ای مردم! بدانید که کمال دین در آموختن علم و عمل کردن به آن است. آگاه باشید که دانش آموزی بر شما واجب تر است از کسب مال.

اصول کافی، ج ۱، ص ۳۰.

حدیث - ۶۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِیَ مِنهاجُ النبیاءِ وَ لِلمُصَلّی حُبُّ المَلائِکَةِ وَ هُدیً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛

نماز، از آیین‌های دین است و رضای پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. برای نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزی است.

(خصال، ص ۵۲۲، ح ۱۱)

حدیث - ۶۸

امام محمد باقر (عليه‌السلام )فرمودند:

نهایت کمال ، فهم در دین و صبر بر مصیبت ، و اندازه گیری در خرج زندگانی‌است

بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۲

حدیث - ۶۹

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

نادانان و کم‌خردان شیعه و کسانی که پر و بال پشه، از دین‌داری آن‌ها برتر و محکم‌تر است، ما را آزار می‌دهند.

(بحارالانوار/۲۵/۲۶۷)

حدیث - ۷۰

امام مهدی(عليه‌السلام ) فرمودند:

کسب معارف دینی جز از طریق ما خاندان پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله مساوی با انکار ماست.

(صحیفه مهدی/۳۳۴)

حدیث - ۷۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

یأتی علی النّاس زمان الصّابر منهم علی دینه کالقابض علی الجمر؛

روزگاری بر مردم بیاید که هر که خواهد دین خود نگهدارد چنان باشد که آتش به دست گرفته باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۷۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من لم تنتفع بدینه و لا دنیاه فلا خیر لک فی مجالسته و من لم یوجب لک فلا توجب له و لا کرامه؛

هر که از دین یا دنیای او سودی نبری در مجالست او خیری نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۷۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من رزقه اللَّه امرأه صالحه فقد أعانه علی شطر دینه فلیتّق اللَّه فی الشّطر الباقی؛

هر که را خدا زنی پارسا داده وی را بر نصف دین خویش یاری کرده و باید در باره نصف دیگر آن از خدا بترسد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۷۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من استطاع منکم أن یقی دینه و عرضه بماله فلیفعل؛

هر که از شما تواند دین و آبرو را به مال خود حفظ کند، حفظ کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۷۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من یرد اللَّه به خیرا یفقّهه فی الدّین؛

هر که خدا برای او نیکی خواهد، وی را در کار دین دانا کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۷۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ملاک الدّین الورع؛

اعتبار دین به تقوی است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۷۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما عبد اللَّه بشی ء أفضل من فقه فی الدّین؛

هیچ عبادتی بهتر از دانا شدن در کار دین نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۷۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا دین لمن لا عهد له؛

هر که پیمان نگاه ندارد، دین ندارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۷۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا دین إلّا بمروّه؛

دین جز به جوانمردی قوام نمی گیرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۸۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیغشینّ أمّتی من بعدی فتن کقطع اللّیل المظلم، یصبح الرّجل فیها مؤمنا و یمسی کافرا، یبیع أقوام دینهم بعرض من الدّنیا قلیل؛

پس از من امتم را فتنه ها خواهد گرفت چون پاره های شب تاریک که در اثنای آن مرد به صبح مؤمن است و به شب کافر شود و کسانی دینشان را به مال ناچیز دنیا فروشند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۸۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لن یبرح هذا الدّین قائما یقاتل علیه عصابه من المسلمین حتّی تقوم السّاعه؛

این دین پیوسته استوار است و گروهی از مسلمانان بر آن پیکار کنند تا قیامت در آید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۸۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لکلّ شی ء عماد و عماد هذا الدّین الفقه؛

هر چیزی را ستونی هست و ستون این دین دانائی است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۸۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

کرم المرء دینه و مروّته عقله و حسبه خلقه؛

کرامت مرد به دین اوست و مروت وی به عقل اوست و شرف وی به اخلاق اوست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۸۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قوام المرء عقله و لا دین لمن لا عقل له؛

اعتبار مرد به عقل اوست و هر که عقل ندارد، دین ندارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۸۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

العلم أفضل من العباده و ملاک الدّین الورع؛

علم از عبادت بهتر است و اساس دین ترس خداست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۸۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

العقل فی أمر الدّنیا مضرّه و العقل فی أمر الدّین مسرّه؛

عقل در کار دنیا مایه ضرر است و در کار دین مایه سرور.

نهج الفصاحه

حدیث - ۸۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

علیک بحسن الخلق، فإنّ أحسن النّاس خلقا أحسنهم دینا؛

نیک خویی کن که از مردم هر که نکوخوی تر دینش نکوتر.

نهج الفصاحه

حدیث - ۸۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

رأس الدّین النّصیحه للَّه و لدینه و لرسوله و لکتابه و لأئمّه المسلمین و للمسلمین عامّه؛

اساس دین، خیرخواهی برای خدا و دین خدا و پیامبر خدا و کتاب خدا و پیشوایان مسلمانان و همه مسلمانان است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۸۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

رأس الدّین الورع؛

اساس دین، پرهیزکاری است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۰

الدّین النّصیحه؛

کمال دین خیر خواهی است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خیرکم إسلاما أحاسنکم أخلاقا إذا فقهوا؛

از میان شما اسلام آن کس بهتر است که اخلاقش نیک تر است اگر در کار دین دانا باشند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خیر دینکم الورع؛

بهترین صفات دین شما پرهیزکاری است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خیر النّاس أقرؤهم و أفقههم فی دین اللَّه و أتقاهم للَّه و آمرهم بالمعروف و أنهاهم عن المنکر و أوصلهم للرّحم؛

بهترین مردم کسانی هستند که قرآن بهتر خوانند و در کار دین داناتر باشند و از خدا بیشتر ترسند و به نیکی بیشتر امر کنند و از بدی بیشتر جلوگیری کنند و با خویشاوندان بیشتر نزدیک شوند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خصلتان لا یجتمعان فی منافق حسن سمت و لا فقه فی الدّین؛

دو خصلت است که در منافق جمع نشود نیکنامی و دانائی در امور دین.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الحیاء هو الدّین کلّه؛

حیا تمام دین است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

حسن الخلق نصف الدّین؛

نیک خوئی یک نیمه دین است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تنکح المرأه لأربع، لمالها، و لحسبها و لجمالها و لدینها فاظفر بذات الدّین تربّت یداک؛

زن را برای چهار چیز گیرند، مال و شرف و جمال و دین و تو زن دین دار بجوی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بعثت بالحنیفیّه السّمحه و من خالف سنّتی فلیس منّی؛

من دینی ساده و آسان آورده ام و هر که با روش من مخالفت کند از من نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الاقتصاد نصف العیش و حسن الخلق نصف الدّین؛

میانه روی یک نیمه معیشت است و خوش خلقی یک نیمه دین است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أیّما شابّ تزوّج فی حداثه سنّه عجّ شیطانه یا ویله عصم منّی دینه؛

هر جوانی در آغاز جوانی زن بگیرد شیطان وی بانگ برآرد وای بر او دین خود را از دستبرد من محفوظ داشت.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أوّل ما تفقدون من دینکم الأمانه و آخر ما تفقدون الصّلوه؛

نخستین چیزی که از دین خود از دست می دهید، امانت است و آخرین چیزی که از دست می دهید، نماز است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّما یدرک الخیر کلّه بالعقل و لا دین لمن لا عقل له؛

همه خوبیها را به عقل می توان دریافت و هر که عقل ندارد، دین ندارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّما أنا بشر إذا أمرتکم بشی ء من دینکم فخذوا به و إذا أمرتکم بشی ء من رأیی فإنّما أنا بشر؛

من انسانی مانند شما هستم وقتی شما را بچیزی در کار دین دستور دادم بدان رفتار کنید و وقتی از پیش خود شما را به چیزی فرمان دادم من انسان هستم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ لکلّ شی ء دعامه و دعامه هذا الدّین الفقه و لفقیه واحد أشدّ علی الشّیطان من ألف عابد؛

هر چیزی اساسی دارد و اساس این دین دانش است و یک دانشمند برای شیطان از هزار عابد بدتر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ لکلّ دین خلقا و إنّ خلق هذا الدّین الحیاء؛

هر دینی خوی خاص دارد و خوی دین ما حیاست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إن اللَّه تعالی لیؤیّد الإسلام برجال ما هم من أهله.

خداوند اسلام را به مردانی که مسلمان نیستند، یاری می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الهوا و العبوا فإنّی أکره أن یری فی دینکم غلظه؛

تفریح کنید و بازی کنید زیرا دوست ندارم که در دین شما خشونتی دیده شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اعلم أنّ النّصر مع الصّبر و أنّ الفرج مع الکرب و أنّ مع العسر یسرا؛

بدان که ظفر قرین صبر است و گشایش قرین رنج و بدنبال سختی سستی ای هست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إذا أتاکم من ترضون خلقه و دینه فزّوّجوه إن لا تفعلوا تکن فتنه فی الأرض و فساد عریض؛

وقتی کسی که خلق و دین وی مایه رضایت است به خواستگاری می آید به وی زن بدهید و اگر چنین نکنید فتنه و فساد در زمین فراوان خواهد شد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

آفَهُ الدِّینِ ثَلاثَهٌ: فَقیهٌ فاجِرٌ و إمامٌ جائرٌ و مُجتَهِدٌ جاهِلٌ؛

آفت دین سه چیز است: دانای بد کار و پیشوای ستم کار و مجتهد نادان.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۱

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند:

هلاکت و نابودی دین و ایمان هر شخص در سه چیز است: تکبّر، حرص، حسد. تکبّر سبب نابودی دین و ایمان شخص می باشد و به وسیله تکبّر شیطان با آن همه عبادت ملعون گردید. حرص و طمع دشمن شخصیّت انسان است، همان طوری که حضرت آدمعليه‌السلام به وسیله آن از بهشت خارج شد. حسد سبب همه خلاف ها و زشتی ها است و به همان جهت قابیل برادر خود هابیل را به قتل رساند.

اعیان الشّیعة، ج ۱، ص ۵۷۷

حدیث - ۱۱۲

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

جَعَلَ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشّـِرْکِ، وَ الصَّلاةَ تَنْزیهاً لَکُمْ مِنَ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاةَ تَزْکِیَةً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِی الرِّزقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَّجَ تَشْییداً لِلدّینِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

خداوند سبحان، ایمان و اعتقاد را برای طهارت از شرک و نجات از گمراهی ها و شقاوت ها قرار داد. و نماز را برای خضوع و فروتنی و پاکی از هر نوع تکّبر، مقرّر نمود. و زکات (و خمس) را برای تزکیه نفس و توسعه روزی تعیین نمود. و روزه را برای استقامت و اخلاص در اراده، لازم دانست. و حجّ را برای استحکام أساس شریعت و بناء دین اسلام واجب نمود.

ریاحین الشّریعة، ج ۱، ص ۳۱۲

حدیث - ۱۱۳

قال رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ لَیُبْغِضُ الْمُؤْمِنَ الضَّعیفِ الَّذی لادینَ لَهُ، فَقیلَ: وَ ما الْمُؤْمِنُ الضَّعیفُ الَّذی لا دینَ لَهُ؟ قالَ: اَلذّی لا یَنْهی عَنِ الْمُنْکَرِ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

همانا خداوند دشمن دارد آن مؤمنی را که ضعیف و بی دین است، سؤال شد: مؤمن ضعیف و بی دین کیست؟ پاسخ داد: کسی که نهی از منکر و جلوگیری از کارهای زشت نمی کند.

وسائل الشّیعة، ج ۱۶، ص ۱۲۲، ح ۲۱۱۳۹

حدیث - ۱۱۴

قال رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یَأتی عَلی النّاسِ زَمانٌ، الصّابِرُ مِنْهُمْ عَلی دینِهِ کَالْقابِضِ عَلی الْجَمَرِ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

زمانی بر مردم خواهد آمد که صبر نمودن در برابر مسائل دین و عمل به دستورات آن همانند در دست گرفتن آتش گداخته است.

بحارالأنوار، ج ۲۸، ص ۴۷، ح ۹

حدیث - ۱۱۵

پیامبراکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و سلم ) می فرمایند :

الصلاة من شرایع الدین ، و فیها مرضاة الرب - عز و جل - فهی منهاج الانبیاء؛

نماز از سنتهای دین ، و مایه خشنودی پروردگار و راه و روش پیامبران است

بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۱

حدیث - ۱۱۶

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

اوصیکم بالصلاة و حفظها، فانها خیر العمل و هی عمود دینکم.

امیرالمؤمنینعليه‌السلام فرمود:

شما را به نماز و مراقبت از آن سفارش می‌کنم چونکه نماز برترین عمل و ستون دین شماست

بحار، ج ۸۲، ص ۲۰۹

حدیث - ۱۱۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة من شرایع الدین، و فیها مرضاة الرب عز و جل، فهی منهاج الانبیاء.

پیامبر گرامیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود:

نماز از آداب (اولیه) دین است، و آن مایه خشنودی خدا، و راه و روش پیامبران الهی است

بحار، ج ۸۲، ۲۳۱

حدیث - ۱۱۸

امام جعفر صادق (عليه‌السلام ) :

اذا أراد الله بعبد خیرا فقهه فی الدین؛

چون خدا خیر بنده ای خواهد، او را در دین دانشمند کند

اصول کافی ، ج ۱ ، ص ۳۹

حدیث - ۱۱۹

حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

یأتی عَلیَ النّاسِ زَمانٌ، الصّابِرُ مِنْهُمْ عَلی دینِهِ کَالْقابِضِ عَلیَ الْجَمَرِ؛

زمانی بر مردم خواهد آمد که صبر کردن در برابر مسائل دین و عمل به دستورات آن همانند در دست گرفتن آتش گداخته است.

بحارالأنوار: ج ۲۸، ص ۴۷، ح ۹

حدیث - ۱۲۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

مردم هر شهری به سه چیز نیازمندند که در امور دنیا و آخرت خود به آنها رجوع کنند و اگر آن سه را نداشته باشند گرفتار سرگردانی می‌شوند: دین‌شناسِ دانایِ پرهیزکار، حاکم نیکوکاری که مردم از او اطاعت کنند و پزشک دانای مورد اعتماد.

تحف العقول، ص ۳۲۱.

حدیث - ۱۲۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

اِنَّما یُدْرَکُ الْخَیْرُ کُلُّهُ بِالْعَقْلِ، وَ لا دینَ لِمَنْ لا عَقْلَ لَهُ؛

همه خوبی‌ها با عقل شناخته می‌شوند و کسی که عقل ندارد، دین ندارد.

تحف العقول، ص ۵۴

حدیث - ۱۲۲

امام علیعليه‌السلام :

اِجْعَلِ الدِّینَ کَهْفَکَ وَالْعَدْلَ سَیْفَکَ تَنْجُ مِنْ کُلِّ سوءٍ وَتَظْفَرْ عَلی کُلِّ عَدُوٍّ؛

دین را پناهگاه و عدالت را اسلحه خود قرار ده تا از هر بدی نجات پیدا کنی و بر هر دشمنی پیروز گردی.

غررالحکم، ج۲، ص ۲۲۱، ح ۲۴۳۳.

حدیث - ۱۲۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مِنْ عَلامَةِ اَحَدِهِمْ (المُتَقینَ) اَنَّکَ تَری لَهُ قُوَّةً فی دینٍ... وَحِرْصا فی عِلْمٍ وَعِلْما فی حِلْمٍ؛

از نشانه‌های پرهیزکاران این است که می‌بینی در دین نیرومند... در کسب دانش حریص و دارای علم همراه با بردباری‌اند.

نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳.

حدیث - ۱۲۴

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

دین ندارد آن کس که توبه را به تأخیر اندازد.

(غررالحکم ، باب توبه)

حدیث - ۱۲۵

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

آن کـه نـهـان خـود را اصـلاح نـمـاید، خدا آشکار او را نیکو گرداند، و آن که به کار دینش همّت گـمـارد، خـداونـد کار دنیای او را سامان دهد، و آن که رابطه خود و خدا را نیکو گرداند، خداوند رابطه او و مردمان را نیکو دارد.

نهج البلاغه

حدیث - ۱۲۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

آنـان (ائمـهعليهم‌السلام ) دارنـدگـان راز پـیـامـبـرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و پشتیبان امر وی و ظرف علم و مرجع قوانین و در بردارنده کتب رسالت و کوه های پابرجای دین او هستند.

(نهج البلاغه، خ ۲)

حدیث - ۱۲۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

... و (رسـول خـداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ) پـرچـم حـق را در مـیـان ما بر جای نهاد، کسی که از آن پیش افتد از دین بیرون است ، و آن که پس بمانَد تباه و سرنگون و آن که همراهی کند رستگار خواهد شد.

(نهج البلاغه ، خ ۹۹)

حدیث - ۱۲۸

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

هر چیزی آفتی دارد که مایه فساد آن می شود و آفت این دین زمامداران بدند.

(نهج الفصاحه ، ح ۲۲۵۵)

حدیث - ۱۲۹

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

آفت دین سه چیز است : دانای بدکار، پیشوای ستم کار و مجتهد نادان.

(نهج الفصاحه ، ح ۴)

حدیث - ۱۳۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

برترین (مرتبه) دین کوتاه کردن آرزو است، و برترین عبادت اخلاص عمل.

غررالحکم ، باب آرزو

حدیث - ۱۳۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

انسان با ایمان اندوهش درباره آخرت خویش و همه تلاش و کوشش در راه بازگشتگاه او است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۱۳۲

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

آخرت را با ترک دنیا به چنگ آورید و دنیا را با ترک دین به دست نیاورید.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۱۳۳

حضرت امام صادقعليه‌السلام فرمودند :

دین را خوب بفهمید زیرا هر که دین را خوب نفهمد مانند صحراگرد است. خداوند در کتابش می فرماید (۱۲۴ سوره ۹) تا در امر دین دانش اندوزند و چون بازگشتند قوم خود را بیم دهند شاید آنها بترسند.

اصول کافی جلد ۱ صفحه ۳۶

حدیث - ۱۳۴

امیر المؤمنینعليه‌السلام فرمودند :

ای مردم بدانید کمال دین طلب علم و عمل بدانست ، بدانید که طلب علم بر شما از طلب مال لازم تر است زیرا مال برای شما قسمت و تضمین شده. عادلی (که خداست) آن را بین شما قسمت کرده و تضمین نموده و به شما می رساند ولی علم نزد اهلش نگهداشته شده و شما مأمورید کــه آن را از اهلش طلب کنید ، پس آنرا بخواهید.

کتاب کافی جلد ۱ ص ۳۵

حدیث - ۱۳۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بهترین جامه ها و پوشش های دین ، شرم و حیاست.

غررالحکم ، باب حیا

حدیث - ۱۳۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که درباره ذات خدای تعالی تفکر کند، الحاد ورزیده از دین بیرون رود.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۳۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

جهاد، ستون دین و راه روشن نیکبختان است.

غررالحکم ، باب جهاد

حدیث - ۱۳۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مَنْ رُزِقَ الدِّینَ فَقَدْ رُزِقَ خَیْرَ الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ؛

هر کس دین روزی او شود، براستی خیر دنیا و آخرت روزی او شده است.

غررالحکم، ح ۸۵۲۳

حدیث - ۱۳۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

حُسْنُ الظَّنِّ راحَةُ الْقَلْبِ وَ سَلامَةُ الدّینِ؛

خوش‌گمانی، مایه آسایش قلب و سلامت دین است.

غررالحکم، ح ۴۸۱۶

حدیث - ۱۴۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

عَلَی الْعاقِلِ اَنْ یُحْصی عَلی نَفْسِهِ مَساویَها فِی الدّینِ وَ الرَّأیِ وَ الاَْخْلاقِ وَ الاَْدَبِ ، فَیَجْمَعُ ذلِکَ فی صَدْرِهِ اَوْ فی کِتابٍ وَ یَعْمَلُ فی اِزالَتِها ؛

بر عاقل است که بدی‌هایش را در دین، اندیشه، اخلاق و ادب یادداشت کند و به‌خاطرش بسپارد و برای از بین بردن آنها بکوشد.

تحف العقول، ص ۳۷۶.

حدیث - ۱۴۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

ما مِنْ شابٍ تَزَوَّجَ فی حَداثَةِ سِنِّهِ اِلاّ عَجَّ شَیْطانُهُ : یا وَیْلَهُ ، یا وَیْلَهُ! عَصَمَ مِنّی ثُلُـثَی دینِهِ ، فَلْیَتَّقِ اللّه‌َ الْعَبدُ فِی الثُّـلُثِ الْباقی ؛

هر جوانی که در سن کم ازدواج کند ، شیطان فریاد بر می‌آورد که : وای برمن ، وای بر من! دو سوم دینش را از دستبرد من ، مصون نگه داشت پس بنده باید برای حفظ یک سومِ باقی مانده دینش ، تقوای الهی پیشه سازد

نوادر راوندی ، ص ۱۱۲

حدیث - ۱۴۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

اِتَّقُوا اللّهَ وصُونوا دِینَکُم بِالوَرَعِ؛

از خدا پروا کنید و با پارسایی از دینتان پاسداری نمایید.

الکافی: ج ۲ ، ص ۷۶ ، ح ۲

حدیث - ۱۴۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

صُن دینَکَ بِدُنیاکَ تَربَحهُما وَ لا تَصُن دُنیاکَ بِدِینِکَ فَتَخسَرَهُما؛

دین خود را با دنیایت حفظ کن تا هر دو را ببری ، و دینت را وسیله حفظ دنیایت قرار مده ، که هر دو را می‌بازی.

غررالحکم و دررالکلم ، ح ۵۸۶۱

حدیث - ۱۴۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

یا مَعشَرَ الفِتیانِ، حَصِّنوا اَعراضَکُم باِلاَْدَبِ وَ دینَـکُم بِالعِلمِ

ای جوانان! آبرویتان را با ادب و دینتان را با دانش حفظ کنید.

تاریخ یعقوبی ، ج ۲، ص ۲۱۰

حدیث - ۱۴۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند

لا یَزالُ الدّینُ قائِمًا ما قامَتِ الکَعبَةُ

تا زمانی که کعبه بر پاست، دین بر پاست.

الکافی : ج ۴ ، ص ۲۷۱ ، ح ۴

حدیث - ۱۴۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ثَلاثَةٌ تُورِثُ المَحَبَّةَ : الدّینُ وَالتَّواضُعُ وَالبَذل؛

سه چیز است که محبّت می آورد : دین ، فروتنی و بخشش.

تحف العقول، ص ۳۱۶

حدیث - ۱۴۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن رُزِقَ الدِّینَ فَقَد رُزِقَ خَیرَ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ؛

هر کس دین روزی او شود، براستی خیر دنیا و آخرت روزی او شده است.

(غررالحکم، ح ۸۵۲۳)

حدیث - ۱۴۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

مَن کَانَ عَاقِلاً کَانَ لَهُ دِین وَ مَن کَانَ لَهُ دِین دَخَلَ الجَنَّةَ

کسی که عاقل باشد دین دارد و کسی که دین دارد وارد بهشت خواهد شد.

(جهاد با نفس، ح ۸۳)

حدیث - ۱۴۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مِن عَلامَةِ اَحَدِهِم (المُتَقینَ) اَنَّک تَری لَهُ قُوَّةً فی دینٍ... وَحِرصا فی عِلمٍ وَعِلما فی حِلمٍ

از نشانه های پرهیزکاران این است که می بینی در دین نیرومند در کسب دانش حریص و دارای علم همراه با بردباری‌اند.

(نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳)

حدیث - ۱۵۰

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

لیس منّا مَن ترک دنیاه لدینه و دینه لدنیاه

از ما نیست آن که دنیای خود را برای دینش و دین خود را برای دنیایش ترک گوید.

(بحارالانوار،ج??،ص???)

حدیث - ۱۵۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لکل شی ء وجه و وجه دینکم الصلاة

هر چیز دارای سیماست ، سیمای دین شما نماز است

(بحار الانوار،ج۸۲،ص۲۲۷)

حدیث - ۱۵۲

حضرت امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بالاترین خوشبختی، استواری در دین است.

غررالحکم، ح ۲۸۶۹.

حدیث - ۱۵۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اف برمسلمانی که برای کار دین خویش و پرس و جو درباره ی آن، (دست کم) روزجمعه ی هر هفته خود را، از کارهای دیگر فارغ نمی سازد.

خصال شیخ صدوق، ص ۳۹۳.

حدیث - ۱۵۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

حسن الخلق نصف الدین؛

خوی نیکو، نصف دین است.

الحضال، ج۳۰، ص ۱۰۶.

حدیث - ۱۵۵

حضرت امام علی (عليه‌السلام ) می فرمایند:

بالاترین خوشبختی، استواری در دین است.

غررالحکم، ح ۲۸۶۹.

حدیث - ۱۵۶

امام جوادعليه‌السلام می فرمایند:

لن یستکمل العبد حقیقة الإیمان حتی یؤثر دینه علی شهوته؛

بنده هرگز حقیقت ایمان را به کمال نرساند مگر آنگاه که دینش را بر هوس خود ترجیح دهد.

میزان الحکمه، ج۱، ص ۳۷۲.

حدیث - ۱۵۷

امام باقر (عليه‌السلام )می فرمایند:

الکمال و کل الکمال التفقه فی الدین و الصبر علی انائبة و تقدیر المعیشه؛

کمال و بلکه همه ی کمال انسانی در سه چیز است: دانا بودن در دین و احکام آن، شکیبا بودن در ناراحتی ها و مصائب و برنامه ریزی درست در اقتصاد زندگی

اصول کافی، ج۱، ص ۳۲.

حدیث - ۱۵۸

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

به راستی خداوند عزوجل دشمن می دارد مؤمن ناتوانی که دین ندارد. به آن حضرت عرض کردند: مؤمن ناتوانی که دین ندارد، کیست؟ فرمودند: کسی که نهی از منکر نکند.

وسایل الشیعه، ج۱۱، ص۳۹۷.

حدیث - ۱۵۹

امام هادی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

اگر بعد از غیبت قائم ما نبود وجود علمایی که به سوی او (مردم را فرا) می خوانند و به وجود او رهنمون می شوند و با حجتهای الهی از دین او دفاع می کنند و بندگان ناتوان خدا را از دام ابلیس و پیروان او می رهانند، بی گمان همه ی مردم از دین خدا بر می گشتند.

بحارالانوار/ج۲/ص۶.

حدیث - ۱۶۰

قال الامام علیعليه‌السلام : زَینُ الدّین الصّبرُ و الرضا.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: زینت و زیبائی دین، صبر و رضا (به قضای پروردگار) است.

«تصنیف غررالحکم، ص ۲۸۱، ح ۶۲۴۳»

کفر

حدیث - ۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

دنَی الکُفرِ أن یَسمَعَ الرجلُ عن أخیهِ الکَلِمَةَ فَیَحفَظَها علَیهِ یُریدُ أن یَفضَحَهُ بها ، اُولئکَ لا خَلاقَ لَهُم

کمترین درجه کفر ، این است که آدمی از برادر خود سخنی بشنود و آن را نگه دارد تا (روزی) به وسیله آن رسوایش گرداند ؛ اینان از خیر و خوبی بی‌نصیبند

بحار الأنوار : ۷۸/۲۷۶/۱۱۲

حدیث - ۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اصولُ الکُفرِ ثَلاثَهٌ الحِرصُ وَ الاِستِکبارُ وَ الحَسَدُ؛

ریشه های کفر سه چیز است: حرص و بزرگ منشی نمودن و حسد ورزیدن.

(جهاد النفس، ح ۵۵۰)

حدیث - ۳

امام صادقعليه‌السلام :

اصولُ الکُفرِ ثَلاثَهٌ الحِرصُ وَ الاِستِکبارُ وَ الحَسَدُ؛

ریشه های کفر سه چیز است:حرص و بزرگ منشی نمودن و حسد ورزیدن.

جهاد النفس، ح ۵۵۰

حدیث - ۴

امام حسن عسکریعليه‌السلام :

المُومِنُ بَرَکَةٌ عَلی المُومِنِ وَ حُجَّةٌ عَلی الکافر؛

مومن برای مومن برکت و برای کافر، اتمام حجت است.

تحف العقول، ص۴۸۹

حدیث - ۵

امام صادقعليه‌السلام :

اِیّـاکُـم اَن یَحسُـدَ بَعضُکـُم بَعضـاً فَـاِنَّ الکُفـرَ اَصلُه الحَسَـد؛

از حسـد ورزی به یکـدیگـر بپـرهیزیـد، زیـرا ریشه کفـر، حسـد است.

تحف العقول، ص ۳۱۵

حدیث - ۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أدنی الکُفر أن یَسمَعَ الرَّجُلُ مِن أخیهِ الکَلِمَةَ فَیَحفَظَها عَلَیهِ یُریدُ أن یَفضَحَهُ بِها.

کمترین کفر این است که انسان از برادرش سخنی بشنود و آن را نگه دارد تا او را با آن سخن رسوا کند.

وسایل الشیعه، ج۱۷، ص۲۱۱

حدیث - ۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اللّهُمّ إنّی أعوذُ بکَ مِن الکُفرِ والفَقرِ ، فقالَ رجُلٌ : أیَعدِلانِ ؟ قالَ : نَعَم؛

بار خدایا ! من از کفر و فقر به تو پناه می‌برم. مردی عرض کرد: آیا این دو با هم برابرند ؟ فرمودند: آری

کنز العمّال : ۱۶۶۸۷

حدیث - ۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لولا رَحمَهُ ربِّی علَی فُقَراءِاُمَّتِی کادَ الفَقرُ یَکونُ کُفرا؛

اگر رحمت پروردگار من به فقرای امّت من نبود ، نزدیک بود که فقر به کفر بینجامد.

جامع الأخبار : ۳۰۰ / ۸۱۷

حدیث - ۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

بین الایمان و الکفر ترک الصلاة ؛

فاصله میان ایمان و کفر، نماز نخواندن است

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۲. کنزالعمال ، حدیث ۱۸۸۶۹)

حدیث - ۱۰

قال الصادق -عليه‌السلام -:

ان تارک الصلوة کافر ؛

همانا ترک کننده نماز واجب ، کافر است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۸)

حدیث - ۱۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

من ترک الصلوة متعمدا فقد کفر؛

هرکس عمدا نمازش را ترک کند، کفر ورزیده است

(لئالی الاخبار، ص ۳۹۴)

حدیث - ۱۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

ما بین المسلم و بین ان یکفر الا ان یترک الصلاة الفریضة متعمدا او یتهاون بها فلا یصلیها؛

فاصله بین مسلمان و بین کفرش چیزی جز ترک نماز واجب نیست که یا عمدا ترک نماید و اصلا قبول نداشته باشد و یا از بی اعتنایی نماز نخواند.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۱۶. میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۲)

حدیث - ۱۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

تارک الصلاة ملعون فی التوراة ملعون فی الانجیل ملعون فی الزبور ملعون فی القران ملعون فی لسان جبرئیل ملعون فی لسان میکائیل ملعون فی لسان اسرافیل ملعون فی لسان محمد ؛

ترک کننده نماز در تورات و انجیل و زبور و قرآن مورد لعنت قرار گرفته و به زبان جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ملعون است

(انوار الهدایة ، ص ۱۹۷، الحکم الزاهره ، ص ۲۹۴)

حدیث - ۱۴

امام علیعليه‌السلام :

إنّ فیهِ شِفاءً مِن أکبَرِ الداءِ ، وهُو الکُفرُ والنِّفاقُ ، والغَیُّ والضَّلالُ ؛

در قرآن، درمان بزرگترین دردهاست : درد کفر و نفاق و تباهی و گمراهی

نهج البلاغة : الخطبة ۱۷۶ منتخب میزان الحکمة : ۴۵۸

حدیث - ۱۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِیّـاکُـم اَن یَحسُـدَ بَعضُکـُم بَعضـاً فَـاِنَّ الکُفـرَ اَصلُه الحَسَـد؛

از حسـد ورزی به یکـدیگـر بپـرهیزیـد، زیـرا ریشه کفـر، حسـد است.

(تحف العقول، ص ۳۱۵)

حدیث - ۱۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وسلم فرمودند:

أدنی الکُفر أن یَسمَعَ الرَّجُلُ مِن أخیهِ الکَلِمَةَ فَیَحفَظَها عَلَیهِ یُریدُ أن یَفضَحَهُ بِها؛

کمترین کفر این است که انسان از برادرش سخنی بشنود و آن را نگه دارد تا او را با آن سخن رسوا کند.

(وسایل الشیعه، ج۱۷، ص۲۱۱)

حدیث - ۱۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من رمی مؤمنا بکفر فهو کقتله؛

هر که مؤمنی را به کفر نسبت دهد چنان است که او را کشته باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

کاد الفقر أن یکون کفرا؛

بیم آن است که فقر به کفر انجامد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قتال المسلم کفر و سبابه فسوق و لا تحلّ لمسلم أن یهجر أخاه فوق ثلاثه أیّام؛

جنگ با مسلمان کفر است و ناسزا گفتنش گناه است و روا نیست که مسلمانی بیش از سه روز با برادر خود قهر کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الجفاء کلّ الجفاء و الکفر من سمع منادی اللَّه تعالی ینادی بالصّلاه و یدعوه إلی الفلاح فلا یجیبه؛

نشان خشونت و کفر نفاق آن است که کسی منادی خدا را بشنود که به نماز ندا می دهد و وی را به رستگاری می خواند و دعوت او را اجابت نکند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الجدال فی القرآن کفر؛

مجادله در باره قرآن کفر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

التّحدّث بنعم اللَّه شکر و ترکه کفر و من لا یشکر القلیل لا یشکر الکثیر و من لا یشکر النّاس لا یشکر اللَّه و الجماعه خیر و الفرقه عذاب؛

گفتگو از نعمتهای خداوند شکر است و ترک آن کفر است و هر که نعمت کم سپاس نگذارد، سپاس نعمت بسیار را نخواهد گذاشت و هر که مردم را سپاس ندارد سپاس خدا را نخواهد داشت اجتماع مایه نیکی است و تفرقه موجب رنج و عذاب است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بین العبد و بین الکفر ترک الصّلوه؛

میان بنده و کفر ترک نماز فاصله است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

الجفاء کل الجفاء و الکفر من سمع منادی الله تعالی ینادی بالصلاة و یدعوه الی الفلاح فلا یجیبه؛

نشانه ستمکاری و کفر آن است که کسی منادی خدا را بشنود که به نماز ندا می دهد و وی را به رستگاری می خواند و دعوت او را اجابت نکند.

( نهج الفصاحه ، ص ۲۷۹ )

حدیث - ۲۵

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

سرانجام کافر ، دوزخ است.

غررالحکم ، باب دوزخ

حدیث - ۲۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

أرکانُ الکُفر أربَعَةٌ الرَّغبَةُ وَ الرَّهبَةُ وَ السَّخَطُ وَ الغَضَبُی

پایه های کفر چهار چیز است : میل و خواهش، ترس و بیم ، ناخشنودی و خشم.

(جهاد با نفس، ح ۴۷۵)

حدیث - ۲۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اُصُولُ الکُفر ثَلاثَهٌ الحِرصُ وَ الاِستِکبارُ وَ الحَسَدُی

ریشه های کفر سه چیز است: حرص و خود بزرگ بینی و حسد ورزیدن.

(جهاد با نفس، ح ۴۷۴)

حدیث - ۲۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ایـاکـم ان یحسـد بعضکـم بعضـا فـان الکفـر اصله الحسـد.

از حسـد ورزی به یکـدیگـر بپـرهیزیـد، زیـرا ریشه کفـر، حسـد است.

(تحف العقول ، ص ۳۱۵)

حدیث - ۲۹

قال الامام علیعليه‌السلام : قَلبُ الکَافِرِ أَقسَی مِنَ الحَجَرِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: دل کافر، سخت تر از سنگ است.

«جامع الأخبار، ص ۳۸۳، ح ۱۰۷۱»

ایمان

حدیث - ۱

قال الامام علیعليه‌السلام : الصّبرُ ثمرةُ الایمان.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: صبر، ثمره و نتیجه ایمان است.

«تصنیف غررالحکم، ص ۲۸۰، ح ۶۲۱۷»

حدیث - ۲

قال الامام الصادقعليه‌السلام : إذَا اِتَّهَمَ المُؤمِنُ أخَاهُ اِنمَاثَ الإیمَانُ مِن قَلبِهِ کَمَا یَنمَاثُ المِلحُ فی المَاءِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمود : هرگاه مؤمن به برادر (دینی) خود تهمت زند، ایمان در قلب او ناپدید می شود همچنان که نمک در آب حلّ می‌شود.

«الکافی، ج ۲، ص ۳۶۱»

حدیث - ۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا یَبلُغُ العَبدُ صَرِیحَ الإِیمَانِ حَتَّی یَدَعَ المِزَاحَ وَالکذبَ وَیَدَعَ المِرَاءَ وَإِن کانَ مُحِقّاً.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بنده به ایمان ناب نرسد، مگر آن گاه که شوخی و دروغ را ترک گوید و مجادله را رها کند، هر چند بر حق باشد.

«الکافی، ج ۳، ص ۵۹۴»

حدیث - ۴

قال الإمام علیعليه‌السلام : مجالسة أهل الهوی منساة للإیمان و محضرة للشیطان.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: همنشینی با هوسرانان باعث از یاد رفتن ایمان و حاضر شدن شیطان است.

«نهج البلاغه، خطبه ۸۶»

حدیث - ۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الوُضوءُ شَطرُ الإیمانِ ، والسِّواکُ شَطرُ الوُضوءِ

وضو ، بخشی از ایمان است و مسواک زدن بخشی از وضو

کنزالعمّال : ۲۶۲۰۰

حدیث - ۶

رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أمسی وأصبحَ وعِندَهُ ثَلاثٌ فقد تَمَّت علَیهِ‌النِّعمَةُ فی الدُّنیا : مَن‌أصبَحَ وأمسی مُعافیً فی بَدَنِهِ ، آمِنا فی سَرْبهِ ، عِندَهُ قُوتُ یَومِهِ ، فإن کانَت عِندَهُ الرّابِعَةُ فَقد تَمَّت علَیهِ النِّعمَةُ فی الدُّنیا والآخِرَةِ ؛ وهُو الإیمانُ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

هر که شب و روز خود را سپری کند و از سه چیز برخوردار باشد نعمت دنیا بر او تمام شده است : کسی که صبح و شامش را در تندرستی و آسایش خاطر گذراند و خوراک روز خود را داشته باشد و اگر چهارمین نعمت را هم داشته باشد ، نعمت دنیا و آخرت را کامل دارد و آن(چهارمین) نعمت ایمان است

تحف العقول : ۳۶

حدیث - ۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : علیٌّ اَوّلُ مَنْ آمَنَ بی وَ اَوّلُ مَنْ یُصافِحُنیِ یوم القیامةِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: علیعليه‌السلام نخستین کسی بود که به من ایمان آورد و اولین کسی است که در قیامت با من مصافحه می‌کند.

«بحار الانوار، ج ۳۵، ص ۵۵»

حدیث - ۸

قال الله عزّوجلّ:

چنان‌که هیچ درختی بدون میوه کامل نیست، ایمان نیز بدون کنار‌گذاشتن کارهای حرام کامل نمی‌شود.

(علل‌الشرایع۱/۲۵۰)

حدیث - ۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

لا یُمَحِّضُ رجلٌ الایمانَ باللهِ حتّی یکونَ اللهُ احبُّ الیهِ من نفسِهِ و ابیهِ و امّهِ و ولدِهِ و اهلِهِ وَ مالِهِ و من الناسِ کُلُّهِمِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ایمان انسان پاک و خالص نمی گردد مگر اینکه خداوند در نزد او محبوبتر و دوست داشتنی تر از جان، مال، پدر، مادر، فرزند و خانواده اش و همه مردم باشد.

«بحارالانوار، ج ۷، ص ۲۵»

حدیث - ۱۰

. قال الامام الرضاعليه‌السلام : مَن قَرَء قل هو الله احد و أمَنَ بها فَقد عَرَفَ التوحیدَ.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: کسی که قل هو الله احد (سوره توحید) را بخواند و به آن ایمان داشته باشد به درستی که توحید را شناخته است.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۲۴»

حدیث - ۱۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

إنَّ الرَّجعَةَ لَیسَ بِعَامَّةٍ، وَهِیَ خَاصَّةٌ لا یَرجِعُ إلا مَن مَحَّضَ الإیمَانَ مَحضاً أو مَحَّضَ الشِّرک مَحضاً.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

رجعت برای همه نیست بلکه اختصاص به عده خاصی دارد. رجعت نمی کند مگر کسی که ایمان خالص داشته باشد یا شرک خالص.

«بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۳۹»

حدیث - ۱۲

امام صادقعليه‌السلام :

إذا اتَّهَمَ المؤمنُ أخاهُ انْماثَ الإیمانُ مِن قلبِهِ کما یَنْماثُ المِلحُ فی الماءِ

هرگاه مؤمن به برادر خود تهمت زند ایمان در قلب او آب شود همچنان که نمک در آب حلّ می‌شود

الکافی : ۲ / ۳۶۱ / ۱

حدیث - ۱۳

امام علیعليه‌السلام :

لا یَجِدُ عَبدٌ طَعمَ الإیمانِ حتّی یَترُکَ الکذبَ هَزلَهُ وجِدَّهُ

هیچ بنده‌ای طعم ایمان را نچشد ، مگر آن گاه که دروغ ، شوخی یا جدّی آن را ترک گوید

بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۴۹ / ۱۴

حدیث - ۱۴

امام باقرعليه‌السلام :

إنّ الکذبَ هُو خَرابُ الإیمانِ

براستی که دروغ ویران کننده ایمان است

بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۴۷ / ۸

حدیث - ۱۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلَّما ازدادَ العَبدُ إیمانا ازدادَ حُبّا للنِّساءِ ؛

هر چه ایمان بنده بیشتر شود، زن دوستی او فزونتر می‌شود

النوادر للراوندیّ : ۱۲ منتخب میزان الحکمة : ۵۱۰

حدیث - ۱۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ مِن تَمامِ إیمانِ الْعَبدِ أن یَستَثنِیَ فی کُلِّ شَی‌ءٍ؛

نشانه کامل بودن ایمان بنده این است که در هر کاری «ان شاء اللَّه» بگوید.

میزان الحکمة، ح ۹۹۱۰

حدیث - ۱۷

امام صادقعليه‌السلام :

الصَّبرُ رَأسُ الإیمانِ؛

شکیبایی، سرِ ایمان است.

میزان الحکمة: ح ۱۰۲۲۱

حدیث - ۱۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خَصلَتانِ لیسَ فَوقَهُما مِنَ البِرِّ شَیءٌ الإیمانُ بِاللّه و النَّفعُ لِعبادِ اللّه؛

دو خصلت است که هیچ کار خوبی بالاتر از آن دو نیست : ایمان به خدا و سود رساندن به بندگان خدا

میزان الحکمة، ج ۵ ، ص ۵۰۲

حدیث - ۱۹

امام علیعليه‌السلام :

الْإِیثارُ أَحسَنُ الإِحسانِ، وأعلی مَراتِبِ الإِیمانِ؛

ایثار، بهترین احسان و بالاترین مرتبه ایمان است.

میزان الحکمه، ح ۱۵

حدیث - ۲۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

خداوند چهارچیز را در چهار چیز قرار داده است :

۱ - .برکت علم را در احترام به استاد

۲ - .بقای ایمان را در تعظیم خدا به وسیله انجام بی چون چرای دستوراتش

۳ - .لذت و برکت زندگی را در نیکی به پدر و مادر

۴ - .و آزادی از جهنم را در آزار ندادن مردم.

نصایح، صفحه ۲۳۰

حدیث - ۲۱

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند:

رجلٌ مِن قم یدعو الناس الی الحقِّ، یجتمع معه قومٌ کُزبُر‌الحدید لا تزلهم‌الریاحُ العواصف و لا یملّون مِنَ‌الحرب و لا یجبُنون و علی الله یتوکلون والعاقبه للمُتَّقینَ؛

مردی از قم، مردم را به سوی حق دعوت می‌کند. جماعتی همانند پاره‌های آهن گرد او جمع می‌شوند که طوفان‌های سهمگین آنان را به‌ لرزه درنمی‌آورد، از جنگ نمی‌هراسند و ترسی به دل راه نمی‌دهند، بر خدا توکل دارند و سرانجام، پیروزی با پارسایان است.

بحارالانوار؛ ج۶۰، ص۲۱۶.

حدیث - ۲۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اسبع وضوءه و احسن صلوته و ادی الزکوة ماله و خزن لسانه و کف غضبه و استغفر لذنبه و ادی النصیحة لاهل بیت رسوله فقد الستکمل حقائق الایمان و ابواب الجنة مفتحة له؛

هر که خوب وضو سازد و نمازش را درست بخواند و زکات مالش را بپردازد و زبانش را نگاه دارد و خشمش را فرو برد و برای گناهانش طلب آمرزش کند و حقوق دوستی خاندان پیغمبر را ادا کند، حقیقت ایمان را کامل کرده و درهای بهشت برایش باز است

(ثواب الاعمال ، ص ۶۴).

حدیث - ۲۳

قال الامام الباقرعليه‌السلام :

اِنَّ الکذِبَ هُوَ خرابُ الایمانِ؛

دروغگوئی، مایه ویرانی ایمان است.

«اصول کافی، ج ۲، ص ۳۳۹»

حدیث - ۲۴

قال الامام الباقرعليه‌السلام :

ما أخلَصَ العبدُ الایمانَ باللهِ عزّ و جلّ اربعینَ یوماً، اِلّا زهَّدَهُ اللهُ عزّ و جلّ فی الدّنیا و بصّره داءَها و دواءَها ؛

هیچ بنده ای، چهل روز ایمانش را به خدا خالص نکرد، مگر اینکه خداوند او را نسبت به دنیا بی رغبت گرداند و درد دنیا و داروی آن را به او بنمایاند و سپس حکمت را در دلش قرار دهد و زبانش را به سخنان حکیمانه گویا سازد.

«اصول کافی، ج ۲، ص ۱۶»

حدیث - ۲۵

قال الامام الکاظمعليه‌السلام :

المؤمِنُ مثلُ کَفّتَیِ المیزانُ کُلَّما زیدَ فی ایمانِهِ زیدَ فی بلائِهِ؛

انسان مؤمن همانندِ دو کفّه ترازو است که هر چه بر ایمانش افزوده شود، بلاها و امتحاناتش بیشتر می گردد.

«تحف العقول، ص ۴۰۸»

حدیث - ۲۶

قال الامام الصّادقعليه‌السلام :

من زَنی خَرَجَ من الایمانِ و مَنْ شرِبَ الخَمرَ خرَج من الایمانِ ؛

کسی که زنا کند و کسی که شراب بنوشد و کسی که در روز ماه رمضان، عمداً روزه خود را افطار کند، اینها از حوزه ایمان خارج شده اند.

«بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۱۹۷»

حدیث - ۲۷

قال الامام الصّادقعليه‌السلام :

مَنْ خَلَع جماعَةَ المسلمین قدرَ شبرٍ، خَلَعَ ربقَةَ الایمانِ مِنْ عُنُقِهِ؛

کسی که از اجتماع مسلمین به اندازه یک وجب دوری گزیند، ریسمان ایمان را از گردن خود برداشته (ایمان خود را از دست داده).

«وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۳۷۷»

حدیث - ۲۸

سُئِلَ عن الامام الصّادقعليه‌السلام :

ما الّذی یُثبِتُ الایمانَ فی العَبدِ؟ قال: الّذی یُثبتُه فیه الوَرعُ و الّذی یُخرِجُهُ منه الطَّمع؛

از امام صادقعليه‌السلام پرسیدند: چه چیزی ایمان انسان را پا برجا و ثابت می کند؟ حضرت فرمودند:

پرهیزگاری و تقوا، ایمان را در انسان تثبیت می کند و طمع، ایمان را از دل آدمی خارج می سازد.

«بحارالانوار، ج ۶۷، ص ۳۰۴»

حدیث - ۲۹

قال الامام الصّادقعليه‌السلام :

انّ الایمانَ عَشرُ درجاتٍ بمنزلةِ السُّلَّم یُصعَدُ منه مِرقاةً بعدَ مرقاةٍ ؛

همانا ایمان ده درجه دارد، همانند پلّکانی که پلّه پله از آن بالا می روند مقداد در درجه هشتم، ابوذر در درجه نهم و سلمان در دهمین درجه قرار داشت.

«بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۱۶۶»

حدیث - ۳۰

مَنْ أحبَّ لِلّهِ و أبغَضَ لِلّهِ و أعطَی لِلّهِ فهُوَ ممَّنْ کَمُلَ ایمانُهُ؛

کسی که دوستی و دشمنی او فقط برای خدا باشد و به خاطر رضای خدا عطا و بخشش نماید، از کسانی است که ایمانشان به درجه کمال رسیده است.

«وسائل الشیعه، ج ۱۱، ص ۴۳۱»

حدیث - ۳۱

قال الامام الصّادقعليه‌السلام :

لا یَکمُلُ ایمانُ العبدِ حتّی تکونَ فیهِ اربَعُ خصالٍ، یُحسِنَ خُلقَهُ وَ تسخو نفسُهُ ؛

ایمان انسان کامل نمی گردد مگر آنکه چهار خصلت در او وجود داشته باشد: ۱. اخلاقش نیکو باشد. ۲. نفس او نرم و پذیرا باشد. ۳. کنترل سخن داشته باشد و بیهوده سخن نگوید. ۴. اضافی ثروتش را در راه خدا بدهد.

«امالی شیخ طوسی، ص ۱۲۵»

حدیث - ۳۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا ایمانَ لِمَن لا أمانَةَ لَه؛

انسانی که امانتدار نیست، ایمان ندارد.

«بحار الانوار، ج ۶۹، ص ۱۹۸»

حدیث - ۳۳

قال النبیّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا یجتمع الشحُّ و الایمانُ فی قلبِ عبدٍ أبداً؛

هرگز بخل و ایمان در قلب بنده ای، با هم جمع نمی شوند.

«بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۳۰۲»

حدیث - ۳۴

قال النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما آمَنَ بی مَن باتَ شعْبانَ و جارُهُ طاویاً، ما آمَنَ بی مَنْ باتَ کاسیاً و جارُه عاریاً؛

کسی که سیر بخوابد در حالی که همسایه اش گرسنه باشد و نیز کسی که پوشیده بخوابد در حالی که همسایه اش برهنه باشد، به من ایمان نیاورده است.

«المستدرک الوسائل، ج ۸، ص ۴۲۹»

حدیث - ۳۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الغَضَبُ یُفسِدُ الایمانَ، کما یفسِدُ الخلّ العَسَل؛

خشم و غضب ایمان را فاسد می کند، چنانچه سرکه عسل را تباه می سازد.

«اصول کافی، ج ۲، ص ۳۰۲»

حدیث - ۳۶

قال النبیّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن کانَ أکثرُ همهِ نِیلَ الشهواتِ، نزَعَ من قلبهِ حلاوَةُ الایمانِ؛

کسی که بیشترین همتش رسیدن به خواسته های نفسانی باشد، شیرینی ایمان از قلبش بیرون می رود.

«مجموعة ورّام، ص ۳۵۷»

حدیث - ۳۷

قال النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مداراةُ النّاسِ نِصفُ الایمانِ؛

مدارا کردن با مردم نیمی از ایمان است.

«تحف العقول، ص ۳۵»

حدیث - ۳۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خصلَتان لیسَ فوقَهُما من البرِّ شیءٌ: الایمانُ باللهِ و النّفعُ لعبادِ الله؛

دو خصلت است که هیچ عمل خیری بالاتر و برتر از آنها نیست؛ ایمان به خدا و سود رساندن به بندگان او.

«تحف العقول، ص ۳۵»

حدیث - ۳۹

سُئِلَ عن رسولِ اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فَما علامَةُ الایمانِ؟ فقالَ رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : أمّا علامَةُ الایمانِ فأربَعةٌ: الاِقرارُ بِتَوحیدِ الله و الایمانُ بِهِ و الایمانُ بکُتُبهِ و الایمانُ بِرُسُلِهِ؛

از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سؤال شد: نشانه ایمان چیست؟ حضرتصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

نشانه ایمان چهار چیز است: ۱ - اقرار به یگانگی خداوند متعال، ۲ - اعتقاد و ایمان به آن، ۳ - ایمان به کتب آسمانی، ۴ - و ایمان به پیامبران الهی.

«تحف العقول، ص ۱۹»

حدیث - ۴۰

قال الامام علیعليه‌السلام :

الایمانُ معرفَةٌ بالقَلبِ و اقرارٌ باللِسانِ و عَمَلٌ بالأرکانِ؛

ایمان عبارت است از شناخت ومعرفت قلبی، اقرار با زبان و عمل با اعضاء و جوارح.

«نهج البلاغه، حکمت ۲۱۸»

حدیث - ۴۱

قال الامام علیعليه‌السلام :

أصلُ الایمانِ حُسنُ التّسلیم لأمر اللهِ؛

اصل و اساس ایمان، به نیکوئی تسلیم امر خدا شدن است.

«تصنیف غررالحکم، ص ۸۷، ح ۱۴۴۴»

حدیث - ۴۲

قال الامام علیعليه‌السلام :

لا شَرَف اَعلی من الایمان؛

هیچ شرافتی بالاتر از ایمان نیست.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۸۷، ح ۱۴۶۵»

حدیث - ۴۳

قال الامام علیعليه‌السلام :

أقربُ النّاس مِنَ اللهِ سبحانَهُ أحْسَنُهم ایماناً؛

نزدیک ترین مردم به خداوند سبحان، کسانی هستند که ایمانِ نیکوتری دارند.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۸۷، ح ۱۴۵۸»

حدیث - ۴۴

قال الامام علیعليه‌السلام :

لا نَجاةَ لِمَن لا ایمانَ له؛

کسی که ایمان ندارد نجات نخواهد یافت.

«تصنیف غرر الحکم، ص۸۷، ح ۱۴۶۶»

حدیث - ۴۵

الایمانُ علی أربعة أرکانٍ: اَلتوکّلُ علی الله، و التفویضُ اِلیَ اللهِ، و التسلیمُ لأمرِ اللهِ و الرّضا بقضاءِ اللهِ؛

ایمان بر چهار رکن استوار است: توکّل بر خدا، واگذاری کارها به پروردگار، تسلیم امر و فرمان خدا بودن و راضی بودن به قضایِ الهی.

«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۶۳»

حدیث - ۴۶

قال الامام علیعليه‌السلام :

اکمَلُکُم ایماناً أحسَنُکُم خُلقاً؛

کامل ترین شما از نظر ایمان، نیکوترین شما از حیث اخلاق است.

«بحار الانوار، ج ۶۸، ص ۳۸۷»

حدیث - ۴۷

قال الامام علیعليه‌السلام :

وَ علیکُم بالصّبر فانَّ الصّبرَ من الایمان کالرّأسِ من الجَسَدِ، و لا خیرَ فی جَسَدٍ لا رأسَ مَعَهُ و لا فی ایمانٍ لا صبرَ مَعَهُ؛

بر شما باد به صبر و شکیبائی، زیرا نقش صبر در ایمان همانند سر است برای بدن، و همان طور که بدن بدون سَر فایده ای است، در ایمانِ بدون صبر نیز خیری وجود ندارد.

«نهج البلاغه، حکمت ۷۹»

حدیث - ۴۸

قال الامام علیعليه‌السلام :

خَفضُ الصَّوت و غَضُّ البَصرِ و مشیُ القَصْد من أمارَةِ الایمانِ و حُسنِ التّدین؛

پائین آوردن صدا، فروبستن چشم و اعتدال در راه رفتن از نشانه های ایمان و دینداری نیکو است.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۸۹، ح ۱۴۹۹»

حدیث - ۴۹

قال الامام علیعليه‌السلام :

حیاءُ الرّجلِ من نَفسِهِ ثمرةُ الایمان؛

حیاءِ انسان از خودش ثمره ایمانِ به خداست.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۸۹، ح ۱۴۹۸»

حدیث - ۵۰

قال الامام علیعليه‌السلام :

ثمرةُ الایمانِ الفوزُ عند الله؛

ثمره و نتیجه ایمان، رستگاری در نزد خداوند است.

«تصنیف غررالحکم، ص ۸۸، ح ۱۴۹۱»

حدیث - ۵۱

قال الامام علیعليه‌السلام :

الایمانُ شجرةٌ، اصلُهَا الیقینُ و فَرعُهَا التّقی و نورُهَا الحیاءُ و ثَمَرُها السّخاءُ؛

ایمان درختی است که ریشه اش یقین، شاخه اش تقوی، نور و شکوفه اش حیاء و میوه آن سخاوت است.

«تصنیف غررالحکم، ص ۸۷، ح ۱۴۴۱»

حدیث - ۵۲

قال الامام علیعليه‌السلام :

المؤمِنُ دائم الذِّکرِ، کَثیرُ الفکرِ عَلیَ النّعماءِ شاکِرٌ وَ فِی البلاءِ صابرٌ؛

انسان با ایمان دائماً مشغول به ذکر خداوند، بیشتر اوقات در حال تفکّر بر نعمت های الهی، شاکر (بر نعمات) و در موقع بلاء و سختی نیز صبور و بردبار است.

«تصنیف غررالحکم، ص ۹۰، ح ۱۵۳۳»

حدیث - ۵۳

قال الامام علیعليه‌السلام :

بالایمانِ یُرتَقی الی ذِروَةِ السعادَةِ و نِهایةِ الحبورِ؛

انسان به واسطه ایمان، به بلندترین قلّه سعادت نائل می گردد و از سرور کامل برخوردار می شود.

«تصنیف غررالحکم، ص ۸۹، ح ۱۴۹۶»

حدیث - ۵۴

قال الامام علیعليه‌السلام :

هُدِیَ مَنْ أخْلصَ ایمانه؛

کسی که ایمان او به پرودگارش خالصانه باشد، اهل هدایت است.

«تصنیف غررالحکم، ص ۸۹، ح ۱۵۰۶»

حدیث - ۵۵

قال الامام علیعليه‌السلام :

ما مِنْ شیءٍ یحصل بِهِ الاَمانُ أبلغُ من ایمانٍ و احسانٍ؛

هیچ چیزی بهتر از ایمان به خدا و نیکوکاری، امنیت در دنیا و آخرت را برای انسان حاصل نمی‌کند.

«تصنیف غررالحکم، ص ۸۸، ح ۱۴۸۸»

حدیث - ۵۶

قال الامام علیعليه‌السلام :

ما آمَنَ باللهِ مَنْ سکنَ الشَکُّ قَلْبَه؛

کسی که در قلب او شک و تردید ساکن است، به پروردگار عالم ایمان ندارد.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۸۷، ح ۱۴۴۶»

حدیث - ۵۷

قال الامام علیعليه‌السلام :

«آفةُ الایمانِ الشِّرکُ؛

شرک به خدا، آفت ایمان است.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۸۹، ح ۱۵۰۸»

حدیث - ۵۸

امام رضا (عليه‌السلام ) فرمودند:

لا یستَکمِلُ عَبدٌ حقیقةَ الایمانِ حَتَّی تَکونَ فیهِ خِصالُ ثَلاثٍ: اَلتَّفقُّهُ فِی الدّینِ وَحُسنُ التَّقدیرِ فِی المَعیشَةِ، وَالصَّبرُ عَلَی الرَّزایا؛

هیچ بنده ای حقیقت ایمانش را کامل نمی کند مگر این که در او سه خصلت باشد: دین شناسی، تدبر نیکو در زندگی و شکیبایی در مصیبت ها و بلاها.

(بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۳۳۹، ح۱)

حدیث - ۵۹

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ لِکُلِّ شَیءٍ قُفلاً وَ قُفلُ الایمانِ الرِّفقُ؛

هر چیزی قفلی دارد و قفل ایمان، مدارا کردن و نرمی است.

(جهاد النفس، ح۲۷۱)

حدیث - ۶۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لایَکمُلُ إیمانُ امریٍ حَتّی یُحِبَّ مَن أحَبَّ الله وَ یُبغِضُ مَن أبغَضَ اللهُ؛

ایمان هیچ کس کامل نمی شود مگر هر که را خدا دوست دارد، دوست داشته باشد و آن که را خدا دشمن دارد دشمن داشته باشد.

(شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۵۱)

حدیث - ۶۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

من افطر یوما من شهر رمضان خرج روح الایمان منه؛

هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد، روح ایمان از او جدا می‌شود.

(من لا یحضره الفقیه ج ۲ ص ۷۳، ح ۹)

حدیث - ۶۲

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

فَفَرَضَ اللّه‌ُ الاْیمانَ تَطْهیرا مِنَ الشِّرْکِ... وَ الْعَدْلَ تَسْکینا لِلْقُلوبِ؛

خداوند ایمان را برای پاکی از شرک... و عدل و داد را برای آرامش دل‌ها واجب نمود.

(من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۵۶۸)

حدیث - ۶۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

(علامة) اَلایمانُ أَن تُؤثِرَ الصِّدقَ حَیثُ یَضُرُّکَ عَلَی الکَذِبِ حَیثُ یَنفَعُکَ؛

(نشانه) ایمان، این است که راستگویی را هر چند به زیان تو باشد بر دروغگویی، گرچه به سود تو باشد، ترجیح دهی.

(نهج البلاغه، حکمت۴۵۸)

حدیث - ۶۴

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند :

خَصلَتانِ لَیسَ فَوقَهُما شَی‌ءٌ: اَلْإیمانُ بِاللَّهِ ونَفعُ الإخوانِ؛

دو خصلت است که بالاتر از آنها چیزی نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به برادران.

(بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۳۷۴)

حدیث - ۶۵

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ الایمانَ اَفضلُ مِن الاسلامِ بِدَرجَةٍ, وَ التَّقـوی اَفضـلُ مِن الایمانِ بِدَرَجَةٍ وَ لَم یَعطِ بَنو آدَمَ اَفضلُ مِنَ الیَقینِ؛

ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است, و تقوا یک درجه بالاتر از ایمان است و به فـرزنـد آدم چیزی بـالاتـر از یقیـن داده نشده است.

(تحف العقول، ص۴۴۵)

حدیث - ۶۶

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

أحسَنُ الناسِ إیماناً أحسَنُهم خُلقاً و ألطَفُهم باَهلِه، وَ اَنا اَلطَفُکم بِاَهلی؛

نیکوترین مردم از نظر ایمان، خوش خلق‌ترین و با لطف ترین آنها نسبت به اهل خویش است.

(عیون اخبار الرضا، ۳۸)

حدیث - ۶۷

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند :

اِیاک وَ المِزاحَ فَاِنَّهُ یذهَبُ بِنُورِ ایمانِک؛

از شوخی (بی مورد) بپرهیز، زیرا که شوخی نور ایمان تو را می برد.

(بحارالانوار، ج۷۸، ص۳۲۱)

حدیث - ۶۸

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند :

اَلحَیاءُ مِنَ الیمانِ وَالیمانُ فِی الجَنَّةِ وَالبَذاءُ مِنَ الجَفاءِ وَالجَفاءُ فِی النّارِ؛

حیا از ایمان و ایمان در بهشت است و بدزبانی از بی مهری و بدرفتاری است و بدرفتاری در جهنم است.

(بحارالأنوار، ج۷۸، ص۳۰۹، ح۱)

حدیث - ۶۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِذَا اتَّهَمَ المُؤُمِنُ اَخاهُ اِنماثَ الایمانُ مِن قَلبِهِ کَما یَنماثُ المِلحُ فِی الماءِ ؛

هرگاه مؤمن به برادر [دینی] خود تهمت بزند، ایمان در قلب او از میان می رود، همچنان که نمک در آب، ذوب می شود.

(کافی، ج ۲، ص ۳۶۱، ح ۱)

حدیث - ۷۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ مِن حَقیقَةِ الایمانِ اَن تُؤثِرَ الحَقَّ وَ اِن ضَرَّکَ عَلَی الباطِلِ وَ اِن نَفَعَکَ وَ اَن لا یَجوزَ مَنطِقُکَ عِلمَکَ؛

از حقیقت ایمان این است که حق را بر باطل مقدم داری، هر چند حق به ضرر تو و باطل به نفع تو باشد و نیز از حقیقت ایمان آن است که گفتار تو از دانشت بیشتر نباشد.

(محاسن، ج ۱، ص ۲۰۵)

حدیث - ۷۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَلسَّخاءُ مِن أخلاقِ الأنبیاءِ، وهُوَ عِمادُ الإیمانِ، ولا یَکونُ مُؤمِنٌ إلاّ سَخیّا، ولا یَکونُ سَخیّا إلاّ ذو یَقینٍ وهِمَّةٍ عالیَةٍ ؛ لأِنَّ السَّخاءَ شُعاعُ نورِ الیَقینِ، ومَن عَرَفَ ما قَصَدَ هانَ عَلَیهِ ما بَذَلَ؛

سخاوت از اخلاق پیامبران و ستون ایمان است هیچ مؤمنی نیست مگر آن که بخشنده است و تنها آن کس بخشنده است که از یقین و همّت والا برخوردار باشد ؛ زیرا که بخشندگی پرتو نور یقین است هر کس هدف را بشناسد بخشش بر او آسان شود.

(بحارالأنوار، ج۷۱، ص۳۵۵، ح۱۷)

حدیث - ۷۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

مَن تَعَصَّبَ أو تُعُصِّبَ لَهُ فَقَد خَلَعَ ربقَهَ الإیمانَ مِن عُنُقِهِ؛

کسی که از چیزی طرفداری مصرّانه و نابجا کند یا اینکه از جانب دیگران به نفع او طرفداری نابجا شود ( و او خشنود باشد ) محققاً که ریسمان ایمان را از گردن خویش باز کرده است.

(جهاد النفس، ح ۵۵۸)

حدیث - ۷۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَفضَلُ الإِیمانِ اَن تَعلَمَ اَنَّ اللهَ مَعَکَ حَیثُ ما کُنتَ؛

برترین ایمان آن است که معتقد باشی هر کجا هستی خداوند با توست.

(کنزالعمال، ج۱، ح۶۶)

حدیث - ۷۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا یَبلُغُ العَبدُ صَریحَ الایمانِ حَتّی یَدَعَ المِزاحَ وَالکَذِبَ وَیَدَعَ المِراءَ وَإِن کانَ مُحِقّا؛

بنده به ایمان ناب نرسد، مگر آن که شوخی و دروغ را ترک گوید و مجادله (بگومگو) را رها کند، هر چند حق با او باشد.

(الترغیب والترهیب، ج۳، ص۵۹۴، ح۲۰)

حدیث - ۷۵

مَن کانَ یُؤمِنُ بِاللّه وَالیَومِ الآخِرِ فَلیُکرِم ضَیفَهُ؛

هر کس به خدا و روزقیامت ایمان دارد،باید میهمانش راگرامی دارد.

(کافی، ج۶، ص۲۸۵، ح۱)

حدیث - ۷۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ما آمَنَ بی مَن باتَ شَبعانَ وَجارُهُ طاوِیا، ما آمَنَ بی مَن باتَ کاسیا وَجارُهُ عاریا؛

به من ایمان نیاورده است آن کس که شب سیر بخوابد و همسایه اش گرسنه باشد. به من ایمان نیاورده است آن کس که شب پوشیده بخوابد و همسایه اش برهنه باشد.

(مستدرک الوسائل، ج۸، ص۴۲۹، ح۹۸۹۷)

حدیث - ۷۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ثَلاثُ خِصالٍ مَن کُنَّ فیهِ فَقَدِ استَـکمَلَ خِصالَ الایمانِ: اَلَّذی إذا رَضیَ لَم یُدخِلهُ رِضاهُ فی باطِلٍ وَ اِن غَضِبَ لَم یُخرِجهُ مِنَ الحَقِّ وَ لَو قَدَرَ لَم یَتَعاطَ ما لَیسَ لَهُ؛

سه ویژگی است که در هر کس یافت شود، ویژگی های ایمان کامل می گردد: آن که وقتی خشنود گردد، خشنودی اش او را به باطل نکشاند و خشمش او را به هنگام خشم، از حق بیرون نبرد و هر گاه توان یافت، به آنچه از او نیست، دست درازی نکند.

(الاصول الستة عشر، ص ۳۵)

حدیث - ۷۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا یُکمِلُ المُؤمِنُ ایمانَهُ حَتّی یَحتَویَ عَلی مِائَةٍ وَ ثَلاثِ خِصالٍ:... لا یَقبَلُ الباطِلَ مِن صَدیقِهِ وَ لا یَرُدُّ الحَقَّ مِن عَدُوِّهِ...؛

ایمان مؤمن کامل نمی شود، مگر آن که ۱۰۳ صفت در او باشد:... باطل را از دوستش نمی پذیرد و در مقابله با دشمن، حق را پایمال نمی کند.

(بحارالأنوار، ج ۶۷، ص ۳۱۰)

حدیث - ۷۹

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَلغَیرَةُ مِنَ الایمانِ وَالمِذاءُ مِنَ النِّفاقِ؛

غیرت از ایمان است و بی بند و باری از نفاق.

(نهج الفصاحه، ح ۲۰۴۵)

حدیث - ۸۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَن رَأی مِنکُم مُنکَرا فَلیُغَیِّرهُ بِیَدِهِ، فَإن لَم یَستَطِع فَبِلِسانِهِ، فَإن لَم یَستَطِع فَبِقَلبِهِ وَذلِکَ أضعَفُ الإیمانِ؛

هر کس از شما منکری ببیند باید با دست و اگر نتوانست با زبان و اگر نتوانست با قلبش آن را تغییر دهد، که پائین ترین درجه ایمان همین (تغییر قلبی) است.

(نهج الفصاحه، ح ۳۰۱۰)

حدیث - ۸۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِیَ مِنهاجُ النبیاءِ وَ لِلمُصَلّی حُبُّ المَلائِکَةِ وَ هُدیً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛

نماز، از آیین های دین است و رضای پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. برای نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزی است.

(خصال، ص ۵۲۲، ح ۱۱)

حدیث - ۸۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَجالِسُ اللَّهوِ تُفسِدُ الإیمانَ ؛

نشست‌های بیهوده ، ایمان را تباه می‌کند

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۹۸۱۵

حدیث - ۸۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مِن شَرائِطِ الإیمانِ حُسنُ مُصاحَبَةِ الإخوانِ ؛

از شرایط ایمان ، نشست و برخاستِ نیک با برادران داشتن است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۹۲۸۲

حدیث - ۸۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

حَیاءُ الرِّجُلِ مِن نَفسِهِ ثَمَرَةُ الاِیمانِ ؛

شرم مرد از خودش ، نتیجه ایمان است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۴۹۴۴

حدیث - ۸۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

أفضَلُ الإیمانِ الأمانَةُ ؛

برترین ایمان، امانتداری است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۲۹۰۵

حدیث - ۸۶

قال ابوعبداللهعليه‌السلام :

من لم یأت قبرالحسینعليه‌السلام حتی یموت کان منتقص الایمان منتقص الدین، ان ادخل الجنة کان دون المؤمنین فیها؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس به زیارت قبر امام حسینعليه‌السلام نرود تا بمیرد، ایمانش ناتمام و دینش ناقص خواهد بود به بهشت هم که برود پایین تر از مومنان در آنجا خواهد بود.

وسائل الشیعه، ج ??، ص ???

حدیث - ۸۷

امام علیعليه‌السلام :

زَینُ الإیمانِ طَهارَةُ السَّرائرِ وحُسنُ العَملِ فی الظّاهِرِ؛

زیور ایمان ، پاکی درون است و نیک رفتاری برون

غرر الحکم : ۵۵۰۴

حدیث - ۸۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أحسَنُ زِینَةِ الرَّجُلِ‌السَّکِینَةُ معَ إیمانٍ ؛

نیکوترین زیورِ مرد ، آرامش همراه ایمان است

بحار الأنوار : ۷۱ /۳۳۷/۲

حدیث - ۸۹

قال الصادقعليه‌السلام

من خلع جماعة المسلمین قدر شبر، خلع ربقة الایمان من عنقه ؛

کسی که به اندازه یک وجب از جماعت مسلمانان (عملا) دوری کند، ریسمان ایمان را از گردنش درآورده و به دور افکنده است

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۳)

حدیث - ۹۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الطهور شطر الایمان ؛

طهارت ، جزئی از ایمان است

(ریاض الصالحین ، ص ۲۹۷)

حدیث - ۹۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

بین الایمان و الکفر ترک الصلاة ؛

فاصله میان ایمان و کفر، نماز نخواندن است

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۲. کنزالعمال ، حدیث ۱۸۸۶۹)

حدیث - ۹۲

قال علیعليه‌السلام

و عن ذلک ما حرس الله عبده المؤ منین بالصلوات و الزکوات ، و مجاهدة الصیام فی الایام المفروضات لما فی ذلک من تعفیر عتاق الوجوه بالتراب تواضعا ؛

خداوند بندگان با ایمانش را از تبهکاری و ستمگری و گردنکشی به وسیله نمازها و زکات ها و سعی در گرفتن روزه ها در روزه هایی که واجب نموده است ، حفظ می کند....؛ زیرا در نماز انسان صورتهای آزاده و نیکو را از روی فروتنی در پیشگاه الهی بر خاک می مالد.

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۷۹۸)

حدیث - ۹۳

قال علی -عليه‌السلام -:

و عن ذلک ما حرس الله عباده المؤ منین بالصلوات و الزکوات ؛

و از اینجاست که خداوند با نمازها و زکاتها و سختکوشی در نماز، از بندگان با ایمانش پاسداری می کند.

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۷۹۸)

حدیث - ۹۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

علم الایمان الصلاة ، اول ما یحاسب علیه الصلاة ، ان اول ما فرض الله علی عباده الصلاة و اخر ما یبقی عند الموت الصلاة ، و اول ما یحاسب به یوم القیامة الصلاة فمن اجاب فقد سهل علیه ما بعده ، و من لم یجب فقد اشتد ما بعده ؛

نشانه ایمان نماز است ، اول آن چه از آن حساب می شود نماز است ، همانا اول آن چه خداوند بر بندگانش واجب کرده نماز است ، آخر آن چه هنگام مرگ (برای یاری می ماند) نماز است ، اول چیزی که روز قیامت به حساب آن رسیدگی می شود نماز است ، هرکس جواب داد ما بعد آن آسان شده است ، و هرکس نتواند جواب دهد ما بعد آن سخت تر خواهد شد.

(اصول وافی ، ج ۲، ص ۶۵)

حدیث - ۹۵

راءی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم رجلا یقول : اللهم اغفرلی و لا اراک تفعل فقال لهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم لم یسوء ظنک قال : لانی اذنبت فی الجاهلیة و الاسلام فقالصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اما ما اذنبت فی الجاهلیة فقد محاه الایمان و فقلت فی الاسلام ، الصلوة الی الصلوة کفارة لما بینهما؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مردی را دید که چنین می گوید: خدایا مرا بیامرز و نمی بینم تو را که مرا بیامرزی ، رسول گرامی به او فرمودند: به خدا سوء ظن نداشته باش ، آن مرد گفت : من در جاهلیت (قبل از اسلام ) و بعد از اسلام گناه کردم ، حضرت فرمودند: اما گناهانی که در جاهلیت کردی ، ایمان و اسلام ، آنها را محو کرده است و گناهی که در اسلام مرتکب شده ای ، کفاره گناهان بین دو نماز از این نماز تا نماز بعدی است

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۱۶)

حدیث - ۹۶

قال علیعليه‌السلام

فرض الله الایمان تطهیرا من الشرک و الصلوة تنزیها عن الکبر ؛

خداوند، ایمان را برای پاکسازی انسانها از شرک واجب کرده است ، و نماز را برای پاکسازی از کبر.

(نهج البلاغه ، کلمات قصار ۲۵۲)

حدیث - ۹۷

قال علی -عليه‌السلام -:

عباد الله !ان افضل ما توسل به المتوسلون الی الله جل ذکره ، الایمان بالله و برسله و ما جائت به من عند الله ، و اقام الصلاة فانها الملة ؛

ای بندگان خدا! به راستی گرامی ترین چیزی که بندگان صالح به وسیله او به خداوند تقرب می جویند، ایمان به خدا و پیامبران ، و آن چه که از جانب خداوند آورده اندو اقامه نماز می باشد، زیرا که نماز ملت است

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۲۹۰.میزان الحکمة ، ج ۵، ص ۳۷۵)

حدیث - ۹۸

قال علیعليه‌السلام

معاشر الناس ، ان النساءنواقص الایمان ...فاما نقصان ایمانهن فقعود هن عن الصلوة و الصیام ؛

ای مردم ! زنان نسبت به مردان ایمان کمتری دارند، و دلیل بر کمتر بودن ایمان آنها این است که در ایام عادت از نماز و روزه باز نشسته می شوند.

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۱۷۹)

حدیث - ۹۹

قال الصادقعليه‌السلام

قال لقمان لابنه : لکل شی ء علامة یعرف بها و یشهد علیها و ان للدین ثلاث علامات : العلم و الایمان و العمل به ، (الی ان قال ) و للعامل ثلاث علامات الصلوة و الصیام و الزکوة ؛

حضرت لقمان به فرزندانش فرمود: برای هر چیزی علامتی است که به وسیله آن علامت شناخته می شود و به او شهادت داده می شود، به درستی که برای دین سه علامت است : ۱ - علم ۲ - ایمان ، ۳ - عمل به ایمان ، تا آن جا که فرمود: برای عامل به دین سه علامت است : ۱ - نماز ۲ - روزه ، ۳ - زکات

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳)

حدیث - ۱۰۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

علم الایمان الصلوة ؛

علامت و نشانه ایمان نماز است

(شهاب الاخبار، ص ۵۹)

حدیث - ۱۰۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قالَ اللّه‌ُ جلَّ جلالُه : ما آمَنَ بی مَن فَسَّرَ بِرَأیهِ کَلامی؛

خداوند جلّ جلاله فرمود: به من ایمان نیاورده‌است ، کسی که سخن مرا بر اساس رأی خودش تفسیر کند

بحار الأنوار : ۹۲ / ۱۰۷ / ۱ منتخب میزان الحکمة : ۴۶۰

حدیث - ۱۰۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَلمؤمِنُ القَویُّ خَیرٌ وَ اَحَبُّ اِلَی اللّه مِنَ المُؤمِنِ الضَّعیفِ ؛

انسان با ایمان نیرومند، نزد خداوند بهتر و محبوب تر است از انسان با ایمان ناتوان.

صحیح مسلم، ج ۸، ص ۵۶

حدیث - ۱۰۳

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

فَجَعلَ اللهُ الایمانَ تَطهیراً لَکم مِنَ الشِّرکِ ، وَ الصَّلاةَ تَنزیهاً لَکم عَن الکِبرِ؛

خدای تعالی ایمان را برای پاکیزگی از شرک قرار داد ، و نماز را برای دوری از تکبر و خودخواهی.

احتجاج طبرسی، ج۱، ص۲۵۸

حدیث - ۱۰۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

(علامة) اَلایمانُ أَن تُؤثِرَ الصِّدقَ حَیثُ یَضُرُّکَ عَلَی الکَذِبِ حَیثُ یَنفَعُکَ؛

(نشانه) ایمان، این است که راستگویی را هر چند به زیان تو باشد بر دروغگویی، گرچه به سود تو باشد، ترجیح دهی.

نهج البلاغه، حکمت ۴۵۸

حدیث - ۱۰۵

اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِیَ مِنهاجُ النبیاءِ وَ لِلمُصَلّی حُبُّ المَلائِکَةِ وَ هُدیً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛

نماز، از آیین‌های دین است و رضای پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. برای نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزی است.

(خصال، ص ۵۲۲، ح ۱۱)

حدیث - ۱۰۶

امام محمد باقر (عليه‌السلام )فرمودند:

ایمان ، اقرار با عمل است ، و اسلام ، اقرار بدون عمل است.

تحف‌العقول ، ص ۳۰۷

حدیث - ۱۰۷

امام محمد باقر (عليه‌السلام )فرمودند:

ایمان ، دوستی با (دوستان خدا ) و دشمنی ( با دشمنان خدا ) است.

تحف‌العقول ، ص ۳۰۴

حدیث - ۱۰۸

امام حسن عسکری(عليه‌السلام ) فرمودند:

دو صفت هست که بالاتر از آنها چیزی نیست: ۱- ایمان به خدا، ۲- سود رسانی به برادران دینی.

(تحف‌العقول/۵۲۰)

حدیث - ۱۰۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

النّظافه من الإیمان؛

پاکیزگی از ایمان است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الْمُؤْمِنُ مِنْ أَهْلِ الإیمان بِمَنْزِلِهِ الرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ یألم الْمُؤْمِنِ لِأَهْلِ الإیمان کما یألم الْجَسَدِ لِمَا فی الرَّأْسِ ؛

مؤمن نسبت به اهل ایمان چون سر نسبت به تن است مؤمن از رنج مؤمنان رنجور شود چنان که تن از رنج سر رنجور گردد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من شرب خمرا خرج نور الإیمان من جوفه؛

هر که شراب نوشد نور ایمان از ضمیرش برود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من رأی منکم منکرا فلیغیّره بیده فإن لم یستطع فبلسانه فإن لم یستطع فبقلبه و ذلک أضعف الإیمان؛

هر کس از شما ناشایسته ای بیند به دست خویش مانع آن شود و اگر نتواند به زبان و اگر نتواند به دل مانع شود که حد اقل ایمان همین است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من زنی أو شرب الخمر نزع اللَّه منه الإیمان کما یخلع الإنسان القمیص من رأسه؛

هر که زنا کند یا شراب بنوشد خدا ایمان از او بکند همچنان که انسان پیراهن از سر خویش بیرون می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أحبّ للَّه و أبغض للَّه و أعطی للَّه و منع للَّه فقد استکمل الإیمان؛

هر که برای خدا دوست دارد و برای خدا دشمن دارد و برای خدا عطا کند و برای خدا منع کند به کمال ایمان رسیده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من تزوّج فقد استکمل نصف الإیمان فلیتّق اللَّه فی النّصف الباقی؛

هر که زن بگیرد یک نیمه ایمان خویش را کامل کرده از خدا در باره نیم دیگر بترسد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من سرّه أن یجد طعم الإیمان فلیحبّ المرء لا یحبّه إلّا للَّه تعالی؛

هر که دوست دارد حلاوت ایمان بچشد کسی را فقط برای خدا دوست دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من کان یؤمن باللَّه و الیوم الآخر فلیقل خیرا و لیصمت؛

هر که به خدا و آخرت ایمان دارد یا خبری گوید و یا خاموش ماند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من انتهر صاحب بدعه ملأ اللَّه قلبه أمنا و إیمانا؛

هر که بدعتگزاری را توبیخ کند خدا قلب وی را از امان و ایمان پر کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من کظم غیظا و هو قادر علی أن ینفذه ملأه اللَّه أمنا و إیمانا؛

هر کس خشمی را که تواند آشکار کند فرو برد خدا وی را از امنیت و ایمان سرشار کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مداراه النّاس نصف الإیمان و الرّفق بهم نصف العیش؛

مدارا کردن با مردم یک نیمه ایمان است و ملایمت با آنها یک نیمه خوش زیستن است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما من جرعه أحبّ إلی اللَّه تعالی من جرعه غیظ یکظمها عبد، ما کظمها عبد إلّا ملاء اللَّه تعالی جوفه إیمانا؛

هیچ جرعه ای نزد خدا از جرعه خشمی که بنده ای فرو برد محبوب تر نیست. هر بنده ای جرعه خشم فرو برد خدا ضمیر او را از ایمان پر کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما أخاف علی أمّتی إلّا ضعف الیقین؛

بر امت خویش بیم ندارم مگر از ضعف ایمان.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما خاب من استخار و لا ندم من استشار و لا آمن بالقرآن من استحلّ محارمه؛

هر که از خدا خیر جوید نا امید نشود و هر که مشورت کند نادم نگردد و هر که محارم قرآن را حلال شمارد به قرآن ایمان ندارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یقبل إیمان بلا عمل و لا عمل بلا إیمان؛

ایمان بی عمل و عمل بی ایمان پذیرفته نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یستکمل العبد الإیمان حتّی یکون فیه ثلاث خصال الإنفاق من الإقتار و الإنصاف من نفسه و بذل السّلام؛

تا سه صفت در بنده ای نباشد ایمان وی کامل نشود صدقه دادن در تنگ دستی و انصاف دادن به ضرر خویش و سلام بسیار کردن.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یستکمل أحدکم حقیقه الإیمان حتّی یخزن لسانه؛

هیچ کس از شما حقیقت ایمان را کامل نکند مگر آن که زبان خویش نگهدارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یستقیم إیمان عبد حتّی یستقیم قلبه و لا یستقیم قلبه حتّی یستقیم لسانه؛

ایمان بنده به استقامت نیاید تا قلب وی به استقامت گراید و قلب وی به استقامت نگراید تا زبان وی به استقامت آید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یبلغ العبد حقیقه الإیمان حتّی یعلم أنّ ما أصابه لم یکن لیخطئه و ما أخطأه لم یکن لیصیبه؛

بنده به حقیقت ایمان نرسد تا بداند که آنچه بدو رسیده نمیشد نرسد و آنچه بدو نرسیده نمیشد برسد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا مظاهره أوثق من المشاوره و لا إیمان کالحیاء؛

تعاونی بهتر از مشورت نیست و ایمانی چون حیا نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا إیمان لمن لا أمانه له و لا دین لمن لا عهد له؛

هر که امانت ندارد، ایمان ندارد و هر که پیمان نگه ندارد، دین ندارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیس بمؤمن مستکمل الإیمان من لم یعد البلاء نعمه و الرّخاء مصیبه؛

هر که بلا را نعمت و فراوانی را مصیبت نداند، ایمان وی کامل نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیس الإیمان بالتّمنّی لکن هو ما وقر فی القلب و صدّقه العمل؛

ایمان داشتن به آرزو کردن نیست بلکه ایمان آن است که در قلب جای دارد و عمل آن را تصدیق کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لو کان الإیمان بالثّریّا لتناوله رجال من فارس؛

اگر ایمان در ثریا بود، مردانی از فارس بدان می رسیدند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لو آمن بی عشره من الیهود لآمن بی الیهود؛

اگر ده تن از یهودیان به من ایمان آورده بودند همه یهودیان به من ایمان می آوردند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۵

کفی بالموت واعظا و کفی بالیقین غنی؛

چه پند آموزیست مرگ و چه غنایی است ایمان.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قد أفلح من أخلص قلبه للإیمان و جعل قلبه سلیما و لسانه صادقا و نفسه مطمئنّه و خلیقته مستقیمه و أذنه مستمعه و عینه ناظره؛

هر که ایمان قلبش خالص باشد و قلب خویش سالم و زبان خویش راستگو و جان خویش آرام و خوی خویش مستقیم و گوش خویش شنوا و چشم خویش را نگران کند، رستگار شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الغیره من الإیمان و المذاء من النّفاق؛

غیرتمندی از ایمان است و بی بندوباری از نفاق.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

العلم حیاه الإسلام و عماد الإیمان و من علم علما أتم اللَّه له أجره و من تعلّم فعمل علّمه اللَّه ما لم یعلم؛

علم حیات اسلام و ستون ایمان است و هر که علمی بیاموزد خدا پاداش او را کامل کند و هر که تعلیم گیرد و عمل کند خدا آنچه نمی داند به او تعلیم دهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الصّبر من الإیمان بمنزله الرّأس من الجسد؛

صبر نسبت به ایمان چون سر نسبت به تن است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الصّبر نصف الإیمان و الیقین الإیمان کلّه؛

صبر یک نیمه ایمان است و یقین همه ایمانست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خیر ما ألقی فی القلب الیقین؛

بهترین صفتی که در قلب نهاده اند، ایمان است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خیر الزّاد التّقوی و خیر ما ألقی فی القلب الیقین؛

بهترین توشه های سفر حیات تقوی است و بهترین صفات قلب ایمان است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خمس من الإیمان من لم یکن فیه شی ء منهنّ فلا إیمان له التّسلیم لأمر اللَّه و الرّضا بقضاء اللَّه و التّفویض إلی اللَّه و التّوکّل علی اللَّه و الصّبر عند الصّدمه الأولی؛

پنج چیز از لوازم ایمان است و هر که یکی از آنها در او نباشد ایمان ندارد تسلیم به فرمان خدا و رضا به قضای خدا و تفویض کارها به خدا و توکل به خدا و صبر هنگام صدمه نخستین.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خصلتان لیس فوقهما من البرّ شی ء الإیمان باللَّه و النّفع لعباد اللَّه؛

دو خصلت است که نیک تر از آن نیست ایمان به خدا و سودمندی برای بندگان خدا.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الحیاء و العیّ شعبتان من الإیمان و البذاء و البیان شعبتان من النّفاق؛

حیا و کم زبانی دو شعبه ایمان است و خشونت و زبان آوری از لوازم نفاق است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الحیاء و الإیمان قرنا جمیعا فإذا رفع أحدهما رفع الآخر؛

حیا و ایمان قرین یکدیگرند اگر یکی از میان برخاست دیگری هم برود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الحیاء من الإیمان و الإیمان فی الجنّه و البذاء من الجفاء و الجفاء فی النّار؛

حیا از لوازم ایمان است و ایمان در بهشت است و بد زبانی از خشونت است و خشونت در جهنم است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الحیاء شعبه من الإیمان؛

حیا شعبه ای از ایمان است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث من کنّ فیه وجد حلاوه الإیمان: أن یکون اللَّه و رسوله أحبّ إلیه ممّا سواهما و أن یحبّ المرء لا یحبّه إلّا للَّه و أن یکره أن یعود فی الکفر بعد إذ أنقذه اللَّه منه کما یکره أن یلقی فی النّار؛

سه چیز است که در هر که هست شیرینی ایمان را چشیده است: آن که خدا و پیامبرش را از همه دوست تر دارد، دیگر آن که کسی را برای خدا دوست دارد و سوم آن که پس از آن که خدا او را از کفر نجات داد از باز گشت بدان بیزار است چنان که افتادن در آتش را دوست ندارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث من کنّ فیه استوجب الثّواب و استکمل الإیمان: خلق یعیش به فی النّاس و ورع یحجزه عن محارم اللَّه تعالی و حلم یردّه عن جهل الجاهل؛

سه چیز است که در هر که باشد سزاوار ثواب است و ایمانش کامل است: اخلاقی که به وسیله آن با مردم زندگی کند و تقوایی که وی را از محرمات خدا دور سازد و حلمی که او را از جهالت با جاهل بر کنار دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث من کنّ فیه استکمل خصال الإیمان الّذی إذا رضی لم یدخله رضاه فی باطل و إذا غضب لم یخرجه الغضب من الحقّ و إذا قدر لم یتعاط ما لیس له؛

سه چیز است که در هر که باشد صفات ایمان در او کامل است آن که وقتی خشنود شد به باطل نگراید و وقتی خشمگین شد از حق تجاوز نکند و وقتی قدرت یافت به مال کسان دست نبرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث من حقائق الإیمان: الإنفاق من الإقتار و إنصافک النّاس من نفسک و بذل العلم للمتعلّم؛

سه چیز از حقایق ایمان است: بخشش با تنگدستی و رعایت انصاف در باره مردم بر ضرر خویش و بذل علم برای دانش آموز.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث من الإیمان: الإنفاق من الإقتار و بذل السّلام للعالم و الإنصاف من نفسک؛

سه چیز از لوازم ایمان است: بخشش به هنگام تنگدستی و سلام به دانشمند و رعایت انصاف بر ضرر خویش.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث من أخلاق الإیمان: من إذا غضب لم یدخله غضبه فی باطل و من إذا رضی لم یخرجه رضاه من حقّ و من إذا قدر لم یتعاط ما لیس له؛

سه چیز از لوازم ایمان است: آن که وقتی خشمگین شد، خشمش وی را به کار ناحق واندارد و آن که وقتی راضی شد، رضایش او را از حق دور نسازد و آن که وقتی قدرت داشت، بدان چه حق ندارد دست نبرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاثه من کنّ فیه یستکمل إیمانه رجل لا یخاف فی اللَّه لومه لائم و لا یرائی بشی ء من عمله و إذا عرض علیه أمران أحدهما للدّنیا و الآخر للآخره اختار أمر الآخره علی الدّنیا؛

سه چیز است که در هر که باشد ایمان او کامل است: مردی که در کار خدا از ملامت گران بیم ندارد و در کار خویش ریا نمی کند و اگر دو کار پیش آید که یکی مربوط به دنیا و دیگری مربوط به آخرت است، کار آخرت را بر دنیا ترجیح دهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تخلّلوا فإنّه نظافه و النّظافه تدعوا إلی الإیمان و الإیمان مع صاحبه فی الجنّه؛

دندانها را تمیز کنید زیرا مایه نظافت است و نظافت باعث ایمان است و ایمان با صاحب خود در بهشت است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الإیمان و العمل قرینان لا یصلح کلّ واحد منهما إلّا مع صاحبه؛

ایمان و عمل قرین یکدیگرند و هیچ یک از آنها بدون دیگری درست نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الإیمان نصفان نصف فی الصّبر و نصف فی الشّکر؛

ایمان دو نیمه است نیمی صبر و نیمی شکر.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الإیمان معرفه بالقلب و قول باللّسان و عمل بالأرکان؛

ایمان معرفت قلب است و گفتار زبان و عمل اعضاء.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الإیمان الصّبر و السّماحه؛

ایمان صبر است و بخشش.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الإسلام علانیه و الإیمان فی القلب؛

اسلام آشکار است و ایمان در دل نهفته است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إیّاکم و الکذب فإنّ الکذب مجانب للإیمان؛

از دروغ بپرهیزید که دروغ با ایمان سازگار نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ من الیقین أن لا ترضی أحدا بسخط اللَّه و لا تحمد أحدا علی ما آتاک اللَّه و لا تذمّ أحدا علی ما لم یؤتک اللَّه، فإنّ الرّزق لا یجرّه حرص حریص و لا یصرفه کراهه کاره؛

از لوازم ایمان این است که برای خشنودی کسان خدا را خشمگین نسازی و بر نعمتی که خدا داده کسی را سپاس نگزاری و برای آنچه خدا نداده کسی را مذمت نکنی که روزی به آز حریصان فزونی نگیرد و به تنفر کسان نقصان نپذیرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ من أکمل المؤمنین إیمانا أحسنهم خلقا و ألطفهم بأهله؛

از همه مؤمنان ایمان آن کس کاملتر است که اخلاقش نیک تر است و با کسان خود بهتر رفتار می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۵

إنّ حسن العهد من الإیمان؛

رعایت پیمان از لوازم ایمان است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ الحیاء و الإیمان قرنا جمیعا فإذا سلب أحدهما تبعه الآخر؛

حیا و ایمان قرین یکدیگرند وقتی یکی را گرفتند دیگری همراه آن می رود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ الإیمان لیخلق فی جوف أحدکم کما یخلق الثّوب فاسألوا اللَّه تعالی أن یجدّد الإیمان فی قلوبکم؛

ایمان شما چون لباسی که به تن دارید کهنه می شود از خدا بخواهید که ایمان را در دل شما تازه کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أسألک صحّه فی إیمان و إیمانا فی حسن خلق و نجاحا یتبعه فلاح؛

خدایا من از تو صحتی می خواهم که قرین ایمان باشد و ایمانی که با نیک خوئی همراه باشد و موفقیتی که رستگاری دنبال آن باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أفضل المؤمنین إیمانا الّذی إذا سئل أعطی و إذا لم یعط استغنی؛

از همه مؤمنان ایمان آن کس بهتر است که وقتی از او چیزی بخواهند بدهد و اگر چیزی به او ندهند راه بی نیازی سپرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أفضل الإیمان الصّبر و السّماحه؛

بهترین خصال ایمان صبر و گذشت است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أفضل الإیمان أن تحبّ للَّه و تبغض للَّه و تعمل لسانک فی ذکر اللَّه و أن تحبّ للنّاس ما تحبّ لنفسک و تکره لهم ما تکره لنفسک و أن تقول خیرا أو تصمت؛

بهترین اقسام ایمان این است که برای خدا دوست بداری و برای خدا دشمن بداری و آنچه برای خود می خواهی برای مردم بخواهی و آنچه برای خود نمی خواهی برای دیگران نخواهی و سخن نیک بگوئی یا خاموش مانی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أفضل الإیمان أن تعلم أنّ اللَّه معک حیثما کنت؛

بهترین اقسام ایمان آن است که بدانی هر جا هستی خدا با تو است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أشرف الإیمان أن یأمنک النّاس و أشرف الإسلام أن یسلم النّاس من لسانک و یدک؛

بهترین ایمان آن است که مردم از تو در امان باشند و بهترین اسلام آن است که مردم از دست و زبان تو به سلامت مانند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أخلص دینک یکفک القلیل من العمل؛

ایمان خویش را خالص کن که اندکی عبادت تو را کفایت کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أخشی ما خشیت علی أمّتی کبر البطن و مداومه النّوم و الکسل و ضعف الیقین؛

بر امت خویش، بیشتر از هر چیز، از شکم پرستی و پر خوابی و بیکارگی و بی ایمانی بیمناکم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أبغَضُ الخَلقِ إلَی اللَّهِ مَن آمَنَ ثُمَّ کَفَرَ؛

منفورترین مردم پیش خدا آن کس است که ایمان آورد و سپس کافر شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۷

امام حسن عسکری(عليه‌السلام ) فرمودند:

دو صفت هست که بالاتر از آنها چیزی نیست: ۱- ایمان به خدا، ۲- سود رسانی به برادران دینی

(تحف‌العقول/۵۲۰)

حدیث - ۱۷۸

امام محمد باقر (ع) می فرمایند:

ایمان ، دوستی ( با دوستان خدا ) و دشمنی ( با دشمنان خدا ) است

تحف العقول ، ص ۳۰۴

حدیث - ۱۷۹

امام محمد باقرعليه‌السلام می فرمایند:

ایمان ، اقرار با عمل است ، و اسلام ، اقرار بدون عمل است

تحف العقول ، ص ۳۰۷

حدیث - ۱۸۰

هلاکت و نابودی دین و ایمان هر شخص در سه چیز است: تکبّر، حرص، حسد. تکبّر سبب نابودی دین و ایمان شخص می باشد و به وسیله تکبّر شیطان با آن همه عبادت ملعون گردید. حرص و طمع دشمن شخصیّت انسان است، همان طوری که حضرت آدمعليه‌السلام به وسیله آن از بهشت خارج شد. حسد سبب همه خلاف ها و زشتی ها است و به همان جهت قابیل برادر خود هابیل را به قتل رساند.

اعیان الشّیعة، ج ۱، ص ۵۷۷

حدیث - ۱۸۱

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

جَعَلَ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشّـِرْکِ، وَ الصَّلاةَ تَنْزیهاً لَکُمْ مِنَ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاةَ تَزْکِیَةً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِی الرِّزقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَّجَ تَشْییداً لِلدّینِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

خداوند سبحان، ایمان و اعتقاد را برای طهارت از شرک و نجات از گمراهی ها و شقاوت ها قرار داد. و نماز را برای خضوع و فروتنی و پاکی از هر نوع تکّبر، مقرّر نمود. و زکات (و خمس) را برای تزکیه نفس و توسعه روزی تعیین نمود. و روزه را برای استقامت و اخلاص در اراده، لازم دانست. و حجّ را برای استحکام أساس شریعت و بناء دین اسلام واجب نمود.

ریاحین الشّریعة، ج ۱، ص ۳۱۲

حدیث - ۱۸۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من خلع جماعة المسلمین قدر شبر، خلع ربقة الایمان من عنقه؛

کسی که به اندازه یک وجب از جماعت مسلمانان (عملا) دوری کند،ریسمان ایمان را از گردنش در آورده و به دور افکنده است

( بحار الانوار، ج ,۸۸ ص ۱۳ )

حدیث - ۱۸۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

کسی که وضوی خود را شاداب وکامل به جای آورد، و نماز خویش را نیکو بخواند، زکات مالش را بپردازد، و خشم خود را فرو نشاند و زبانش را ازگناهان مربوط به زبان ببندد، و برای گناه خود با توبه طلب آمرزش کند، ونسبت به اهل بیت پیامبر خویش خیرخواه باشد، البته تمام حقایق ایمان در اوکامل شده و درهای بهشت به روی او باز است

( ثواب الاعمال ، ص ۶۴ )

حدیث - ۱۸۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

الوضوء نصف الایمان؛

وضو گرفتن نیمی از ایمان است

( بحار الانوار، ج ,۸۰ ص ۲۳۸ )

حدیث - ۱۸۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

قال لقمان لابنه : لکل شی ء علامة یعرف بهاو یشهد علیها و ان للدین ثلاث علامات : العلم و الایمان و العمل به ، (الی ان قال ) وللعامل ثلاث علامات الصلوة و الصیام و الزکوة؛

حضرت لقمان به فرزندانش فرمود:برای هر چیزی علامتی است که به وسیله آن علامت شناخته می شود و به او شهادت داده می شود، به درستی که برای دین سه علامت است: ۱- علم، ۲- ایمان، ۳- عمل به ایمان تا آنجا که فرمودند: برای عامل به دین سه علامت است : ۱- نماز، ۲- روزه ، ۳- زکات

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳ )

حدیث - ۱۸۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

المؤمن القوی خیر واحب من المؤمن الضعیف؛

شخص با ایمان قوی ونیرومند از شخص با ایمان ضعیف بهتر ودوست داشتنی تر است.

الاسلام والطب : ص ۲۶۳

حدیث - ۱۸۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

خیر لهو المؤمن السباحة؛

بهترین سرگرمی برای مرد با ایمان، شنا است.

نهج الفصاحه : ح ۱۵۲۷

حدیث - ۱۸۸

امام جعفر صادقعليه‌السلام :

الصبر رأس الایمان ؛

صبر سر ایمان است

اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۱۴۰

حدیث - ۱۸۹

امام جعفر صادقعليه‌السلام :

من أحب لله و أبغض لله و أعطی لله فهو ممن کمل إیمانه ؛

هر که برای خدا دوست دارد و برای خدا دشمن دارد و برای خدا عطاء کند ، از کسانی است که ایمانش کامل است

اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۱۸۹

حدیث - ۱۹۰

حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

زمانی بر امّت من خواهد آمد که مردم از علماء گریزان شوند، همان طوری که گوسفند از گرگ گریزان است، خداوند چنین جامعه‌ای را به سه نوع عذاب مبتلا می‌گرداند: ۱ ـ برکت و رحمت خود را از اموال ایشان برمی‌دارد. ۲ ـ حکمفرمائی ظالم و بی مروّت را بر آن ها مسلّط می‌گرداند. ۳ ـ هنگام مرگ و جان دادن، بی‌ایمان از این دنیا خواهند رفت.

مستدرک الوسائل: ج ۱۱، ص ۳۷۶، ح ۱۳۳۰۱

حدیث - ۱۹۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند:

سه ویژگی است که در هر کس یافت شود، ویژگی‌های ایمان کامل می‌گردد: آن که وقتی خشنود گردد، خشنودی‌اش او را به باطل نکشاند و خشمش او را به هنگام خشم، از حق برون نبرد و هر گاه توان یافت، به آنچه از او نیست، دست درازی نکند.

الاصول الستة عشر، ص ۳۵

حدیث - ۱۹۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اِنَّ مِنْ حَقیقَةِ الاْیمانِ اَنْ تُؤْثِرَ الْحَقَّ وَ اِنْ ضَرَّکَ عَلَی الْباطِلِ وَ اِنْ نَفَعَکَ وَ اَنْ لا یَجوزَ مَنْطِقُکَ عِلْمَکَ؛

از حقیقت ایمان این است که حق را بر باطل مقدم داری، هر چند حق به ضرر تو و باطل به نفع تو باشد و نیز از حقیقت ایمان آن است که گفتار تو از دانشت بیشتر نباشد.

محاسن، ج ۱، ص ۲۰۵

حدیث - ۱۹۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

یُبْعَثُ کُلُّ عَبدٍ علی ما ماتَ عَلَیهِ، اَ لْمُؤمِنُ عَلی إیمانِهِ وَالْمُنافِقُ عَلی نِفاقِهِ؛

هر بنده‌ای بر همان چیزی که در درون داشته و با آن از دنیا رفته، برانگیخته می‌شود، مؤمن بر ایمانش و منافق بر نفاقش.

کنزالعمّال، ح ۳۸۹۵۴

حدیث - ۱۹۴

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مَنْ کَظَمَ غَیْظا وَهُوَ قادِرٌ عَلی اَنْ یُنْفِذَهُ مَلأََهُ اللّه‌ُ أَمْنا وَایمانا؛

هر کس در حالی که می‌تواند خشم خود را عملی کند، آن را فرو برد، خداوند او را سرشار از آرامش و ایمان می‌کند.

نهج الفصاحه، ح ۲۷۷۸.

حدیث - ۱۹۵

[ایـمـان] روشـن تـریـن راه هـا اسـت و، چـراغـش روشـن تـر. بـا ایـمـان مـی تـوان بـرای اعـمـال شـایـسـتـه راه بـرد. و بـا اعـمـال صـالح مـی تـوان بـه ایـمـان دلیل آورد.

نهج البلاغه، خ۱۵۶

حدیث - ۱۹۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

ایـمـان بـنـده به یقین نرسد، تا آنکه اعتمادش به آنچه نزد خداوند است ، بیش از آن باشد که به داشته های خودش.

نهج البلاغه

حدیث - ۱۹۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

ایمان بر چهار پایه استوار است : شکیبایی ، یقین ، دادگری و جهاد.

نهج البلاغه

حدیث - ۱۹۸

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

دانش با ایمان آباد گردد.

نهج البلاغه ، خ ۱۵۵

حدیث - ۱۹۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

ایمان بنده راست نگردد تا آنکه دلش راست گردد.

(نهج البلاغه ، خ ۱۷۵)

حدیث - ۲۰۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

ایمان ، خالی و دور از حسادت است [و یک جا جمع نمی شوند.]

(شرح غررالحکم ، ج ۱، ص ۱۶۰)

حدیث - ۲۰۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

آن کس که ایمان ندارد، رهایی نیابد.

(شرح غررالحکم ، ج ۶، ص ۴۰۲)

حدیث - ۲۰۲

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

ایمانی همچون آزرم (حیا) و شکیبایی نیست.

نهج البلاغه

حدیث - ۲۰۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

باروری ایمان به تلاوت قرآن است.

(شرح غررالحکم ، ج ۵، حدیث ۷۶۳۳)

حدیث - ۲۰۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

نشان ایمان آن است که راستگویی را در آنجا که به تو زیان می رساند، بر دروغ در آنجا که سود دارد مقدم داری.

نهج البلاغه

حدیث - ۲۰۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

ایـمـان مـعـرفـت اسـت از روی دل ، اقـرار اسـت بـه زبـان و عمل است به ارکان (اعضا و جوارح)

(نهج البلاغه)

حدیث - ۲۰۶

حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ایمان بنده به استقامت نیاید تا قلب وی به استقامت گراید و قلب وی به استقامت نگراید تا زبان وی به استقامت آید.

(نهج الفصاحه ، ح ۲۵۴۲)

حدیث - ۲۰۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

دروغ گوید کسی که ادّعای ایمان کند در حالی که به آرزو های فریبنده و بازی های دروغ دنیا دل بسته است.

غررالحکم ، باب آرزو

حدیث - ۲۰۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

شرم بسیار مرد ، نشانه و دلیل ایمان او است.

غررالحکم ، باب حیا

حدیث - ۲۰۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

شرم انسان از خویش میوه ایمان است.

غررالحکم ، باب حیا

حدیث - ۲۱۰

به راستی که حیا و عفت از خلق و خو های ایمان است و به راستی این هر دو ، خصلت آزادگان و خوی نیکان است.

غررالحکم ، باب حیا

حدیث - ۲۱۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

ایمان و حیا هر دو به یک ریسمان بسته و با یکدیگر هستند و از هم جدا نشوند.

غررالحکم ، باب حیا

حدیث - ۲۱۲

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

هر که زنا کند یا شراب بنوشد خدا ایمان از او بکند همچانکه انسان پیراهن از سر خویش بیرون می کند.

نهج الفصاحه ، حدیث ۲۹۹۹

حدیث - ۲۱۳

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

وقتی بنده ایی زنا کند ایمان از او بیرون رود و چون سایه ایی بر سرش بایستد و هنگامی که از آن دست بردارد بازمی گردد.

نهج الفصاحه ، حدیث ۲۱۲

حدیث - ۲۱۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که به خدا ایمان داشته باشد به او پناه برد.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۲۱۵

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

کامل نشود ایمان بنده ای تا این که دوست بدارد هر که را خدای سبحان دوست می دارد، و مبغوض دارد هر که را خدای سبحان مبغوض دارد.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۲۱۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که در راه خدا عطا کند و در راه خدا جلوگیری کند و در راه خدا دوست بدارد و در راه خدا دشمن بدارد، براستی که ایمان خود را به کمال رسانده است.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۲۱۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

برترین مؤمنان در ایمان کسی است که گرفتن و دادن، و خشم و رضای او، همه برای خدا باشد.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۲۱۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

(علامة) اَلإْیمانُ أَنْ تُؤْثِرَ الصِّدْقَ حَیْثُ یَضُرُّکَ عَلَی الْکَذِبِ حَیْثُ یَنْفَعُکَ؛

(نشانه) ایمان، این است که راستگویی را هر چند به زیان تو باشد بر دروغگویی، گرچه به سود تو باشد، ترجیح دهی.

نهج البلاغه، حکمت ۴۵۸.

حدیث - ۲۱۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ما مِنْ مُؤْمِنٍ اِلاّ وَ قَدْ جَعَلَ اللّه‌ُ لَهُ مِنْ ایمانِهِ اُنْسا یَسْکُنُ اِلَیْه، حَتّی لو کانَ عَلی قُلَّةِ جَبَلٍ لَمْ یَسْتَوحِشْ؛

هیچ مؤمنی نیست مگر آن که خداوند ایمان را همدم و آرامش‌بخش او قرار می‌دهد، چنانچه حتی اگر در قله کوهی هم باشد، احساس تنهایی نمی‌کند.

عدة الداعی، ص ۲۱۸

حدیث - ۲۲۰

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام می فرمایند :

فَفَرَضَ اللّه‌ُ الاْیمانَ تَطْهیرا مِنَ الشِّرْکِ... وَ الْعَدْلَ تَسْکینا لِلْقُلوبِ؛

خداوند ایمان را برای پاکی از شرک... و عدل و داد را برای آرامش دل‌ها واجب نمود.

من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۵۶۸

حدیث - ۲۲۱

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

ایمان انجام واجبات و دوری از محرمات است ، ایمان عقیده به دل واقرار به زبان و کردار با اعضاء تن است.

(تحف العقول ، ص ۴۴۴)

حدیث - ۲۲۲

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

هیچ بنده به حقیقت کمال ایمان نرسد تا سه خصلتش باشد : بینایی در دین ، و اندازه‌داری در معیشت ، و صبر بر بلاها.

(تحف العقول ، ص ۴۷۱)

حدیث - ۲۲۳

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِیَ مِنهاجُ الاَْنبیاءِ وَ لِلمُصَلّی حُبُّ المَلائِکَةِ وَ هُدیً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛

نماز، از آیین‌های دین است و رضای پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. برای نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزی است.

خصال، ص ۵۲۲، ح ۱۱

حدیث - ۲۲۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

علم الایمان الصلوة؛

علامت و نشانه ایمان نمازاست

شهاب الاخبار، ص ۵۹

حدیث - ۲۲۵

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اَلْعِلْمُ حَیاةُ الاِْسْلامِ وَ عِمادُ الاْیمانِ وَ مَنْ عَلِمَ عِلْما اَتـَمَّ اللّه‌ُ لَهُ اَجْرَهُ وَ مَنْ تَعَلَّمَ فَعَمِلَ عَلَّمَهُ اللّه‌ُ ما لَمْ یَعْلَمْ ؛

علم، حیات اسلام و تکیه گاه ایمان است و هر کس علمی بیاموزد، خداوند پاداش او را تمام گرداند و هر کس بیاموزد و عمل کند، خداوند، تعلیم دهد به او آنچه را که نمی‌داند.

نهج الفصاحه، ح ۲۰۱۹

حدیث - ۲۲۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و سلم می فرمایند:

إنَ اللهَ یُعطِی الدُّنیا مَن یُحِب وَ مَن لایُحِب وَ لایُعطِی الایمان اِلّا مَن یُحِب

همانا خداوند دنیا را به آن کسی که دوست دارد و آن کسی که دوست ندارد عطا می کند، ولی ایمان را جز به آن کسی که دوست دارد عطا نمی کند.

قوت القلوب، همان، ص ۸۳.

حدیث - ۲۲۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

نگاه کردن یکی از تیرهای زهرآلود ابلیس است، پس، هر که از ترس خدا چشم خود را (از نامحرم) فرو بندد خداوند به او ایمانی عطا فرماید که حلاوت آن را در دلش بیابد.

(البحار ۳۴/۳۸/۱۰۴)

حدیث - ۲۲۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

سُوسُوا إِیمَانَکم بِالصَّدَقَةِ وَ حَصِّنُوا أَموَالَکم بِالزَّکاةِ وَ ادفَعُوا أَموَاجَ البَلَاءِ بِالدُّعَاءِ ؛

ایمان خود را با صدقه دادن و اموالتان را با زکات دادن نگاه دارید، و امواج بلا را با دعا از خود برانید.

(نهج البلاغه، حکمت ۱۴۶ )

حدیث - ۲۲۹

پیامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

رَاسُ العَقل بَعدَ الایمانِ باللّه‌ِ مُداراةُ النّاس فی غَیر تَرک حَقٍّ؛

کمال عقل پس از ایمان به خدا، مدارا کردن با مردم است به شرط آن که حق، ترک نشود.

( تحف العقول، ص ۴۲)

حدیث - ۲۳۰

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

فَفَرَضَ اللّه‌ُ الایمانَ تَطهیرا مِنَ الشِّرک... وَ العَدلَ تَسکینا لِلقُلوبِ

خداوند ایمان را برای پاکی از شرک... و عدل و داد را برای آرامش دل‌ها واجب نمود.

(من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۵۶۸)

حدیث - ۲۳۱

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

الایمانُ مَعرفَهٌ بالقَلبِ وَ قَولٌ باللِّسانِ وَ عَمَلٌ بالاَرکانِی

ایمان عبارت است از شناخت قلبی، گفتار زبانی و کردار با اعضا و جوارح.

(میزان الحکمه، ج ۱، ص ۳۰۱)

حدیث - ۲۳۲

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند:

أفضَلُ الإیمانِ أن تَعلَمَ أنَّ اللهَ مَعَک حَیثُ ما کنتَ؛

برترین ایمان آن است که بدانی خداوند همه جا با توست.

(کنزل العمال، ۶۶)

حدیث - ۲۳۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ مِن حَقِیقَةِ الإیمانِ أن تُؤثِرَ الحَقَّ وَ إن ضَرَّک عَلَی الباطِلِ و إن نَفَعَک؛

از نشانه‌های ایمان حقیقی آن است که حق را بر باطل ترجیح دهی، هر چند حق به زیان تو و باطل به سود تو باشد.

(بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۰۶)

حدیث - ۲۳۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

قالَ اَمیرَالمُومِنینَ : اَلایمانُ اَربَعَةُ اَرکان اَلرِّضا بِقَضاءِ الله وِ التَّوَکُل عَلَی الله وَ تَفویضِ الاَمرِ اِلَی الله وَ التَّسلیم لِاَمرِاللهی

امیرالمومنین فرمودند: ایمان چهار رکن دارد: خشنودی به قضای الهی و توکل بر خدا و سپردن امر زندگی به خداوند و تسلیم در برابر امر خدای

(جهاد با نفس، ح ۶۳)

حدیث - ۲۳۵

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِنَّ أوسَطَ عَرَی الاَیمانُ أن تُحِبُّ فِی اللهِ وَ تَبغُضُ فِی اللهِ.

بالاترین دستاویزهای ایمان این است که کسی را برای خدا دوست داری و کسی را برای خدا دشمن داری.

(مسند احمد، مسند الکوفیین، ح ۱۷۷۹۳)

حدیث - ۲۳۶

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

أحسن الناس إیماناً أحسنهم خلقاً و ألطفهم باَهله، و اَنا اَلطفکم باَهلی؛

نیکوترین مردم از نظر ایمان، خوش خلق‌ترین و با لطفترین آنها نسبت به اهل خویش است.

(عیون اخبار الرضا۲، ۳۸)

حدیث - ۲۳۷

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

فجعل الله الایمان تطهیرا لکم من الشرک ، و الصلاة تنزیها لکم عن الکبر؛

خدای تعالی ایمان را برای پاکیزگی از شرک قرار داد ، و نماز را برای دوری از تکبر و خودخواهی.

(احتجاج طبرسی،ج۱،ص۲۵۸)

حدیث - ۲۳۸

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَفضَلُ الإِیمانِ اَن تَعلَمَ اَنَّ اللهَ مَعَکَ حَیثُ ما کُنتَ؛

برترین ایمان آن است که معتقد باشی هر کجا هستی خداوند با توست.

(کنزالعمال،ج۱،ح۶۶)

حدیث - ۲۳۹

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

ان لکل شیءٍ قفلاً و قفل الایمان الرفق

هر چیزی قفلی دارد و قفل ایمان مدارا کردن و نرمی است

(جهاد النفس، ح۲۷۱)

حدیث - ۲۴۰

امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

اِیاکَ وَ المِزاحَ فَاِنَّهُ یذهَبُ بِنُورِ ایمانِکَ

از شوخی (بی مورد) بپرهیز، زیرا که شوخی نور ایمان تو را می برد.

(بحارالانوار،ج۷۸،ص۳۲۱)

حدیث - ۲۴۱

امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

اَلْمُومِنُ مِثْلُ کَفَّتی الْمیزانِ کُلَّما زیدَ فی ایمانِهِ زیدَ فی بَلائِهِ.

مومن همانند دو کفه ترازوست. هرگاه به ایمانش افزوده گردد، به بلایش نیز افزوده می گردد

( تحف العقول ص ۴۰۸)

حدیث - ۲۴۲

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

چنان چه سرکه عسل را فاسد می کند، خلق بد ایمان را فاسد می کند.

اصول کافی، ج۲، ص ۳۲۱.

حدیث - ۲۴۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

ایمان درختی است که ریشه اش یقین است، شاخه اش پرهیزکاری، شکوفه اش حیا و میوه اش بخشندگی.

غررالحکم، ح ۱۷۸۶.

حدیث - ۲۴۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ایمان بنده کامل نباشد، مگر چهار خصلت در او باشد: اخلاقش را نیکو گرداند، خود را سبک شمارد (متواضع باشد)، از زیاده گویی خودداری کند و اضافی مال خود را ببخشد.

بحارالانوار، ج۶۹، ص ۳۷۹.

حدیث - ۲۴۵

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

ایمان پیمان قلبی، تلفظ زبانی و عمل با امضاء جوارح است.

معای الاخبار، ص ۱۸۶.

حدیث - ۲۴۶

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بنده ایمان را به کمال نمی رساند مگر سه خصلت در او باشد: انفاق در هنگام تنگ دستی، انصاف دادن و سلام کردن

کنزالعمال، ح ۱۰۷.

حدیث - ۲۴۷

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

با ایمان ترین مردم، خوش اخلاق ترین آنها و مهر ورزترین شان به خانواده خود است.

بحارالانوار، ج۷۱، ص ۳۷۸.

حدیث - ۲۴۸

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ایمان بر دو نیم است: نیمی از آن در شکیبایی است و نیمی دیگر در سپاسگذاری.

کنزالعمال، ح ۶۱.

حدیث - ۲۴۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ایمان بنده کامل نباشد، مگر چهار خصلت در او باشد: اخلاقش را نیکو گرداند، خود را سبک شمارد (متواضع باشد)، از زیاده گویی خود داری کند و اضافی مال خود را ببخشد.

بحارالانوار، ج۶۹، ص ۳۷۹.

حدیث - ۲۵۰

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَ لْعِلْمُ حَیاةُ الاِْسْلامِ وَ عِمادُ الاْیمانِ وَ مَنْ عَلِمَ عِلْما اَتـَمَّ اللّه‌ُ لَهُ اَجْرَهُ وَ مَنْ تَعَلَّمَ فَعَمِلَ عَلَّمَهُ اللّه‌ُ ما لَمْ یَعْلَمْ ؛

علم، حیات اسلام و تکیه‌گاه ایمان است و هر کس علمی بیاموزد، خداوند پاداش او را تمام گرداند و هر کس بیاموزد و عمل کند، خداوند، تعلیم دهد به او آنچه را که نمی‌داند.

نهج الفصاحه، ح ۲۰۱۹.

حدیث - ۲۵۱

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بنده ایمان را به کمال نمی رساند مگر سه خصلت در او باشد: انفاق در هنگام تنگ دستی، انصاف دادن و سلام کردن.

کنزالعمال، ح ۱۰۷.

حدیث - ۲۵۲

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

الایمان شجرة، اصلها الیقین فرعها التقی و نورها الحیاء و ثمرها السخاء.

ایمان درختی است که ریشه اش یقین است، شاخه اش پرهیزکاری، شکوفه اش حیا و میوه اش بخشندگی.

غررالحکم، ح ۱۷۸۶.

حدیث - ۲۵۳

قال الامام علیعليه‌السلام : الصّبرُ أحسَنُ حُلَلِ الایمان ِو أشرَفُ خلائقِ الانسان.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: صبر، بهترین جامه ایمان و برترین خوی انسان است.

«غررالحکم، ص ۲۸۱، ح ۶۲۳۲»

یقین

حدیث - ۱

امام صادقعليه‌السلام :

إنّ الیَقینَ أفضَلُ مِن الإیمانِ، وما مِن شی‌ءٍ أعَزُّ مِن الیَقینِ؛

یقین برتر از ایمان است و هیچ چیز کمیاب‌تر از یقین نیست.

الکافی: ج ۲، ص ۵۱، ح ۱

حدیث - ۲

امام علیعليه‌السلام :

یَنبَغی لِمَن أیقَنَ بِبَقاءِ الآخِرَةِ ودَوامِها أن یَعْمَلَ لَها؛

کسی که به ماندگاری و پایداری آخرت یقین دارد، سزاوار است که برای آن کار کند.

عیون الحکم والمواعظ، ح ۱۰۲۲۹

حدیث - ۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاعبادة الا بیقین؛

عبادت کمال نیابد، مگر این که از روی یقین باشد.

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۶۹).

حدیث - ۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

إنَّ الإیمانَ أفْضَلُ من الإسلامِ وَ إنَّ الیَقینَ أفْضَلُ مِن الإیمانِ و ما من شیءٍ أَعَزَّ مِنَ الیَقینِ؛

همانا ایمان از اسلام برتر است و یقین از ایمان برتر و چیزی عزیز تر (و کمیاب تر) از یقین وجود ندارد.

«الکافی، ج ۲، ص ۵۱»

حدیث - ۵

قال الامام الرّضاعليه‌السلام لَمّا سَألَهُ یُونُسُ عن الیَقینِ: التَّوکُّلُ علی اللهِ و التَّسلیمُ لِلّهِ و الرِّضا ؛

امام رضاعليه‌السلام در پاسخ به سؤال یونس از یقین، فرمودند:

(یقین یعنی) توکّل بر خدا و تسلیم در برابر او و راضی بودن به قضای الهی و واگذاردن کارها به خدا.

«الکافی، ج ۲، ص ۵۲»

حدیث - ۶

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

الرِّضا بمکروهِ القَضاء مِن أَعلی درجاتِ الیَقینِ؛

خرسندی به قضای ناخوشایند، از بالاترین درجات یقین است.

«بحار الانوار، ج ۷۱، ص ۱۵۲، ح ۶۰»

حدیث - ۷

قال الامام الکاظمعليه‌السلام :

تعاهَدُوا عبادَ اللهِ نِعَمَهُ بِإِصلاحِکُم أنفُسَکُم تَزدادُو یقیناً، ؛

ای بندگان خدا، با اصلاح خود، نعمت های خداوند را پاس دارید، تا بر یقین شما افزوده شود و سودی با ارزش و گرانبها به دست آورید.

«الکافی، ج ۲، ص ۲۶۸»

حدیث - ۸

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

إِنَّ العَمَلَ الدّائِمَ القلیلَ علی یقینٍ أَفْضَلُ عند اللهِ مِن العملِ الکثیرِ علی غیر یَقینٍٍ؛

عمل پیوسته و اندک که با یقین همراه باشد، نزد خداوند برتر از عمل بسیار است که با یقین توأم نباشد.

«الکافی، ج ۲، ص ۷۵»

حدیث - ۹

قال الامام الباقرعليه‌السلام :

الإِیمانُ ثابتٌ فی القلبِ و الیقینُ خَطَراتٌ، فیَمُرُّ الیقینُ بالقلبِ ؛

ایمان در دل استوار است و یقین خُطوراتی است. وقتی یقین به دل می گذرد، دل چنان تکه آهنی استوار و تزلزل ناپذیر می شود و چون از دل بیرون می رود، مانند خرقه ای فرسوده می شود.

«بحار الانوار، ج ۷۸ ص ۷۱»

حدیث - ۱۰

قال الامام زین العابدینعليه‌السلام فی المناجاةِ:

أَسْألُکَ بِکَرَمِکَ أنْ تَمُنَّ عَلَیَّ مِنْ عَطائِکَ بما تَقرُّبِهِ عَینی و من الیَقینِ بما تُهَوِّنُ بِهِ عَلَیَّ ؛

امام زین العابدینعليه‌السلام در مناجاتی (خطاب به خداوند متعال) فرمود:

به کرم و بزرگواریت از تو می خواهم که از عطای خود آن مقدار به من ارزانی داری که مایه شادمانی و روشنائی دیدگان من باشد و از یقین آن مقدار به من عطاء فرمائی که به واسطه آن مصیبتهای دنیا بر من آسان شود و پرده های کوری از دیدة بصیرتم کنار زده شود.

«بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۱۴۵، ح ۲۱»

حدیث - ۱۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

حُرِم الحریصُ خِصْلَتَیْنِ و لَزِمَتْهَ خِصْلَتانِ: حَرِمَ القناعة و حُرِمَ الرّضا فافتَقَدَ الیَقین؛

شخص آزمند از دو خصلت محروم و دو خصلت پیوسته با اوست: از قناعت محروم است و از این رو آسایش ندارد و از رضا و خرسندی محروم است، پس یقین را از دست داده است.

«بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۱۶۱، ح ۶»

حدیث - ۱۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اِنّما أتَخَوَّفُ علی اُمَّتی ضعفُ الیَقین. ؛

همانا من برای امت خود، از سستی یقین می ترسم.

«کنز العمّال، ح ۷۳۴۱»

حدیث - ۱۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ألا إِنَّ النّاسَ لم یُؤتوا فی الدُّنیا شیئاً خیراً من الیقینِ و العافیة ؛

بدانید که در دنیا چیزی بهتر از یقین و عافیت (سلامتی) به مردم داده نشده است، پس این دو نعمت را از خدا بخواهید.

«کنز العمّال، ح ۷۳۳۴»

حدیث - ۱۴

قال الامام علیعليه‌السلام :

هَلَکَ مَنْ باعَ الیَقینَ بالشَّکِ وَ الحَقَّ بالباطِلِ؛

کسی که یقین خود را به شک و حق را به باطل بفروشد، هلاک خواهد شد.

«غرر الحکم، ص ۶۲، ح ۷۲۳»

حدیث - ۱۵

یُفْسِدُ الیَقینَ الشَّکُ و غَلَبَةُ الهوی؛

یقین را شک و غلبه هوی و هوس، تباه می سازد.

«شرح غرر و درر آمدی، ج ۶، ص ۴۷۲، ح ۱۱۰۱۱»

حدیث - ۱۶

قال الامام علیعليه‌السلام :

إِنّ المؤمنَ یَری یَقینَهُ فی عَمَلِهِ و إِنّ المنافِقَ یَری شَکَّهُ فی عَمَلِهِ؛

مؤمن یقینش در کردارش دیده می شود و منافق، شکش در عملش نمایان است.

«شرح غرر و درر آمدی، ج ۲، ص ۵۴۴، ح ۳۵۵۱»

حدیث - ۱۷

قال الامام علیعليه‌السلام :

الیقین جلبابُ الأکیاس؛

یقین، پیراهن زیرکان است.

«غرر الحکم، ص ۶۱، ح ۷۱۱»

حدیث - ۱۸

قال الامام علیعليه‌السلام :

نومٌ علی یقینٍ خیرٌ من صلوةٍ فی شَکٍّ؛

خواب با یقین، بهتر از نمازی است که با شک خوانده شود.

«غرر الحکم، ص ۶۱، ح ۷۰۹»

حدیث - ۱۹

قال الامام علیعليه‌السلام :

الموقنُ أَشدُ النّاس حُزْناً علی نفسِهِ؛

انسان صاحب یقین، محزون ترین و غمناک ترین مردم، نسبت به خود است.

«غرر الحکم، ص ۶۲، ح ۷۴۴»

حدیث - ۲۰

قال الامام علیعليه‌السلام :

مَنْ قَوی یقینُهُ لَمْ یَرْتَبْ؛

هر که یقین او قوی باشد، هیچ گاه شک و اضطراب او را فرا نمی گیرد.

«غرر الحکم، ص ۶۲، ح ۷۲۱»

حدیث - ۲۱

قال الامام علیعليه‌السلام :

علیکم بِلزوم الیَقینِ و التَّقَوی فَإِنَّهما یُبَلِّغانِکُمْ جَنَّةَ المَأوی؛

بر شما باد به ملازمت تقوا و یقین، پس به درستی که این دو شما رابه بهشت (که جایگاه مناسبی است) می رساند.

«شرح غرر و درر آمدی، ج ۴، ص ۳۰۵، ح ۶۱۶۳»

حدیث - ۲۲

قال الامام علیعليه‌السلام فی وصیّتِهِ لإِبنه الحَسَنعليه‌السلام :

أحْیِ قلبک بالموعظه و و قَوِّهِ بالیقین؛

امام علیعليه‌السلام در وصیت خود به فرزندشان امام حسنعليه‌السلام فرمودند:

دلت را با پند و اندرز زنده بدار و با زهد بمیرانش و با یقین نیرویش بخش.

«نهج البلاغه، کتاب ۳۱»

حدیث - ۲۳

قال الامام علیعليه‌السلام :

لو کُشِفَ الغطاءُ ما اذْدَدْتُ یَقیناً؛

اگر پرده ها هم کنار رود، بر یقین من چیزی اضافه نشود.

«شرح غرر و درر آمدی، ج ۵، ص ۱۰۸، ح ۷۵۶۹»

حدیث - ۲۴

قال الامام علیعليه‌السلام :

مَنْ یُؤمِنْ یَزْدد یَقیناً؛

کسی که ایمان داشته باشد، بر یقینش افزوده می شود.

«شرح غرر و درر آمدی، ج ۵، ص ۲۰۳، ح ۷۹۸۸»

حدیث - ۲۵

قال الامام علیعليه‌السلام :

بحُسْنِ التَّوکُل یُسْتَدَلُّ علی حُسْنِ الإیقان؛

نیکوئی توکل، دلیل بر نیکوئی یقین است.

«شرح غرر و درر آمدی، ج ۳، ص ۲۲۴، ح ۴۲۸۶»

حدیث - ۲۶

قال الامام علیعليه‌السلام :

الیَقینُ یُثْمِرُ الزُّهْدَ؛

یقین، میوه زهد به بار می نشاند.

«غرر الحکم، ص ۶۲، ح ۷۳۵»

حدیث - ۲۷

قال الامام علیعليه‌السلام :

غایَةُ الیَقینِ الإخلاصُ، غایةُ الإخلاصِ الخلاصُ؛

غایت یقین اخلاص است و غایت اخلاص، خلاص و رهائی.

«غرر الحکم، ص ۳۶۹، ح ۶۳۴۷»

حدیث - ۲۸

قال الامام علیعليه‌السلام :

سلاحُ المُوقِنِ الصَّبرُ علی البلاءِ و الشُّکرُ فی الرّخاءِ؛

سلاح انسان برخوردار از یقین، شکیبائی در گرفتاری و شکر در روزگار برخورداری است.

«غرر الحکم، ص ۱۲۹، ح ۵۵۶۰»

حدیث - ۲۹

قال الامام علیعليه‌السلام :

علیک بالصَّبر فَإنَّهُ حِصْنٌ حَصینٌ و عبادةُ المُوقِنین؛

برتو باد به شکیبائی؛ زیرا که آن دژی استوار و عبادت اهل یقین است.

«غرر الحکم، ص ۲۹۵، ح ۶۱۳۴»

حدیث - ۳۰

قال الامام علیعليه‌السلام :

مَنْ یَسْتَیْقِن یَعْمَل جاهداً؛

کسی که یقین داشته باشد، در عمل کوشاست.

«غرر الحکم، ص ۲۰۳، ح ۷۹۸۸»

حدیث - ۳۱

قال الامام علیعليه‌السلام :

بالیقینِ تَتِمُّ العِبادَةُ؛

با یقین، عبادت به کمال می رسد.

«غرر الحکم، ص ۶۱، ح ۷۰۷»

حدیث - ۳۲

قال الامام علیعليه‌السلام :

مَنْ أیْقَنَ أفْلَحَ؛

هر که یقین کرد، رستگار شد.

«غرر الحکم، ص ۶۲، ح ۷۳۸»

حدیث - ۳۳

قال الامام علیعليه‌السلام :

الیَقینُ نورٌ؛

یقین، نور است.

«غرر الحکم، ص ۶۲، ح ۷۴۱»

حدیث - ۳۴

قال الامام علیعليه‌السلام :

قَوُّوا ایمانَکُم بالیَقینِ؛ فَإنَّهُ أفْضَلُ الدّین؛

ایمان خود را با یقین تقویت کنید؛ زیرا که یقین برترین دین است.

«غرر الحکم، ص ۶۲، ح ۷۳۲»

حدیث - ۳۵

قال الامام علیعليه‌السلام :

کَذِبَ مَن إدَّعی الیَقینُ بِالباقی و هو مواصِلٌ لِلْفانی؛

دروغ می گوید کسی که ادعای یقین به (جهان) باقی دارد، اما درپی (جهان) فانی می رود.

«شرح غرر و درر آمدی، ج ۴، ص ۶۲۹، ح ۷۲۳۷»

حدیث - ۳۶

قال الامام علیعليه‌السلام :

الیَقینُ رأسُ الدّین؛

یقین، ریشه و اساس دین است.

«غرر الحکم، ص ۶۲، ح ۷۲۴»

حدیث - ۳۷

امام رضاعليه‌السلام .فرمودند:

اِنَّ الایمانَ اَفضلُ مِن الاسلامِ بِدَرجَةٍ, وَ التَّقـوی اَفضـلُ مِن الایمانِ بِدَرَجَةٍ وَ لَم یَعطِ بَنو آدَمَ اَفضلُ مِنَ الیَقینِ؛

ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است, و تقوا یک درجه بالاتر از ایمان است و به فـرزنـد آدم چیزی بـالاتـر از یقیـن داده نشده است.

(تحف العقول، ص۴۴۵)

حدیث - ۳۸

امام علیعليه‌السلام :

حُبُّ المالِ یُوهِنُ الدِّینَ ، ویُفسِدُ الیَقینَ ؛

مال دوستی، دین را سست و یقین را تباه می‌کند.

غرر الحکم : ۴۸۷۶

حدیث - ۳۹

قال علیعليه‌السلام

نوم علی یقین خیر من صلاة فی شک ؛

خوابیدن با علم و یقین بهتر از نماز و نیایش خدا با شک و تردید است

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۱۱۳۰)

حدیث - ۴۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الصّبر نصف الإیمان و الیقین الإیمان کلّه؛

صبر یک نیمه ایمان است و یقین همه ایمانست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه بحکمته و فضله جعل الرّوح و الفرح فی الیقین و الرّضا و جعل الهمّ و الحزن فی الشّک و السّخط؛

خداوند به حکمت و فضل خویش آسایش و شادی را در یقین و رضا قرار داده و غم و اندوه را در تردید و غضب ودیعه نهاده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۲

امام سجاد(عليه‌السلام ) می فرمایند:

رضا به قضای ناپسند از بالاترین درجات یقین است.

(بحارالانوار/۷۸/۱۶۱۱)

حدیث - ۴۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

طهر قلبک بالتقوی و الیقین عندطهارة جوارحک بالماء؛

در وقت پاکیزه نمودن اعضای خود با آب ، دل خویش را به پرهیزگاری و یقین پاک گردان

( بحار الانوار، ج ,۸۰ ص ۲۳۹ )

حدیث - ۴۴

قال رسول اللّه ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ :

لا عبادة الاّ بیقین؛

هیچ عبادتی جز با یقین ارزش ندارد.

کنز الفوائد: ۱ / ۵۵.

حدیث - ۴۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

لا یَسْتَیْقِنُ الْقَلْبُ اَنَّ الْحَقَّ باطِلٌ اَبَدا وَ لا یَسْتَیقِنُ اَنَّ الْباطِلَ حَقٌّ اَبَدا؛

هرگز دل به باطل بودن حق و به حق بودن باطل یقین نمی‌کند.

(تفسیر العیاشی، ج ۲، ص ۵۳، ح ۳۹. )

حدیث - ۴۶

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

الرضی بمکروه القضاءارفع درجات الیقین؛

راضی بودن به قضای ناخوشایند،از بالاترین مراتب یقین است.

تحف العقول، ص ۴۴۸.

حدیث - ۴۷

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

(آثار) یقین مؤمن (به خدا و قیامت) در عملش دیده می شود و (آثار) شک منافق در کردارش پدیدار می گردد.

(غررالحکم ، ج ۱، ص ۲۳۴ )

حدیث - ۴۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

ایـمـان بـنـده به یقین نرسد، تا آنکه اعتمادش به آنچه نزد خداوند است ، بیش از آن باشد که به داشته های خودش.

نهج البلاغه

حدیث - ۴۹

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

خداوند به حکمت و فضل خویش آسایش و شادی را در یقین و رضا قرار داده است و غم و اندوه را در تردید و غضب ؛ ودیعه نهاده است.

(نهج الفصاحه ، حدیث ۶۷۹)

حدیث - ۵۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اَلرَّوحُ وَ الرّاحَةُ فِی الرِّضا وَ الیَقینِ وَ الهَمُّ وَ الحَزَنُ فِی الشَکِّ وَ السَّخَطِ؛

خوشی و آسایش، در رضایت و یقین است و غم و اندوه در شکّ و نارضایتی.

مشکاة‌الأنوار، ص ۳۴

حدیث - ۵۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لا یستَیقِنُ القَلبُ اَنَّ الحَقَّ باطِلٌ اَبَدا وَ لا یستَیقِنُ اَنَّ الباطِلَ حَقٌّ اَبَدا

هرگز دل به باطل بودن حق و به حق بودن باطل یقین نمی کند.

(تفسیر العیاشی، ج ۲، ص ۵۳، ح ۳۹)

حدیث - ۵۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

انَّ العَمَلَ القَلیلَ عَلی الیَقینِ افضَلُ عند اللهِ مِنَ العَمَل الکَثیر عَلی غَیر یَقین.

عمل اندک و بادوام که بر پایه ی یقین باشد در نزد خداوند از عمل زیاد که بدون یقین باشد برتر است.

(جهاد با نفس، ح ۷۴)

حدیث - ۵۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

انَّ العَمَلَ القَلیلَ عَلی الیَقینِ افضَلُ عند اللهِ مِنَ العَمَل الکَثیر عَلی غَیر یَقین؛

عمل اندک و بادوام که بر پایه ی یقین باشد در نزد خداوند از عمل زیاد که بدون یقین باشد برتر است.

(جهاد با نفس، ح ۷۴)

حدیث - ۵۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

انَّ العَملَ القَلیل الدّائم غلی الیقینِ اَفْضَلُ عِنداللهِ منَ العَمَلِ الکثیر علی غَیرِ یقین

عمل اندک و بادوام که بر پایه یقین باشد و در نزد خداوند از عمل زیاد که بدون یقین باشد برتر است.

(جهاد النفس،ص۶۲)

حدیث - ۵۵

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

الایمان شجرة، اصلها الیقین فرعها التقی و نورها الحیاء و ثمرها السخاء.

ایمان درختی است که ریشه اش یقین است، شاخه اش پرهیزکاری، شکوفه اش حیا و میوه اش بخشندگی.

غررالحکم، ح ۱۷۸۶.

حدیث - ۵۶

قال الامام علیعليه‌السلام : الاخلاصُ ثَمرةُ الیَقینِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: اخلاص ثمره یقین است.

«غررالحکم، ح ۸۵۳»

توحید - خداشناسی

حدیث - ۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند::

أعلم الناس بالله أکثرهم له مسأله؛

خداشناس ترین مردم پر درخواست ترین آنها از خداست.

غرر الحکم ۲/۴۵۱/۳۲۶۰

حدیث - ۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

... عالم السر من ضمائر المضمرین و نجوی المتخافتین و خواطر رجم الظنون و عقد عزیمات الیقین...؛

خدا داناست به هر رازی که مردم در دل نهان داشته اند، و به نجوای آهسته رازگویان و به هر گمان که در خاطری نهفته است و به هر تصمیمی که از روی یقین گرفته شود.

نهج البلاغه خطبه ۹۱

حدیث - ۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

و لا یعزب عنه عدد قطر الماء و لا نجوم السماء و لا سوا فی الریح فی الهواء و لا دبیب النمل علی علی ااصفا و لا مقیل الذر فی اللیله الظلماء یعلم مساقط الأوراق و خفی طرف الأحداق؛

شمار قطره های آبها و ستارگان آسمان و ذرات گرد وغبار پراکنده در هوا و حرکت مورچه بر سنگ بزرگ و خوابگاه مورچگان در شب تاریک بر او پوشیده نیست و محل ریزش برگها و بر هم خوردن پلکها را می داند.

نهج البلاغه خطبه ۱۷۸

حدیث - ۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

و قد سأله ابن أبی العوجاء: ولم احتجب عنهم و أرسل إلیهم الرسل؟ ویلک و کیف احتجب عنک من أراک قدرته فی نفسک؟ نشأک و لم تکن و کبرک بعد صغرک و قواک بعد صعفک و ما زال یعد علی قدرته التی هی فی نفسی التی لا ادفعها حتی ظننت أنه سیظهر فیما بینی و بینه؛

در پاسخ ابن ابی العوجاء که پرسید: چرا خداوند خود را از مردم در پرده داشت و آن گاه پیامبران را سویشان فرستاد؟ فرمود: وای بر تو کسی که قدرتش را در وجود تو نشانت داده چگونه خود را از تو پوشیده داشته است؟ تو را که نبودی پدید آورد، کوچک بودی بزرگت کرد، ناتوان بودی توانایت گردانید... حضرت پیوسته مظاهر قدرت خدا را که در وجود من است و نمی توانم منکرشان شوم برایم بر شمرد تا جایی که خیال کردم بزودی خداوند میان من و او ظاهر خواهد شد.

التوحید ص ۱۲۷

حدیث - ۵

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إن الله خلق یوم خلق السماوات و الارض مائه رحمه کل رحمه طباق ما بین السماء و الارض فجعل منها فی الارض رحمه فبها تعطف الوالده علی ولدها و الوحش و الطیر بعضها علی بعض و أخر تسعاً و تسعین فإذا کان یوم القیامه أکملها بهذه الرحمه:

خداوند روزی که آسمانها و زمین را آفرید، صد رحمت بیافرید که هریک از آنها میان زمین و آسمان را پر می کند و یکی را در زمین قرار داد که بوسیله آن مادر به فرزند محبت می کند و حیوانات وحشی و پرندگان به یکدیگر مأنوسند و نودونه رحمت را نگه داشته و همین که روز قیامت شود این یک رحمت را نیز بر آن می افزاید.

نهج الفصاحه ح ۸۷۱

حدیث - ۶

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: :

إنما قلت اللطیف، للخلق اللطیف و لعلمه بالشیء اللطیف ألاتری إلی أثر صنعه فی النبات اللطیف و غیر اللطیف و فی الخلق اللطیف من أجسام الحیوان من الجرجس و البعوض و ما هو أصغر منهما مما لا یکاد تستبینه العیون بل لا یکاد یستبان لصغره الذکر من الانثی و المولود من القدیم فلما رأینا صغر ذلک فی لطفه... علمنا أن خالق هذا الخلق لطیف؛

گفتم لطیف است، چون هم موجودات لطیف آفریده و هم به چیزهای ظریف و ریز آگاهی دارد. آیا نشانه آفرینش او را در گیاهان ظریف و غیر ظریف و در پیکرهای ظریف و ریز جاندارانی چون کک و پشه و کوچک تر از اینها را نمی بینی که تقریباً به چشم دیده نمی شوند و از بس ریزند نر و ماده آنها و نوزاد و کهن زادشان از یکدیگر تشخیص داده نمی شوند. پس چون ریزی و ظرافت این جیزها را دیدیم... پی بردیم که آفریننده این موجودات نیز لطیف است.

التوحید ص ۶۳

حدیث - ۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ولو ضربت فی مذاهب فکرک لتبلغ غایاته ما دلتک الدلاله إلا علی أن فاطر النمله هو فاطر النخله لدقیق تفصیل کل شی ء و غامض اختلاف کل حی و ما الجلیل و اللطیف و الثقیل و الخفیف و القوی و الضعیف فی خلقه إلا سواء؛

اگر راههای اندیشه ات را در نوردی تا به پایانه های آن رسی، هیچ دلیلی تو را جز به این رهنمون نشود که آفریننده مورچه همان آفریننده درخت خرما است و این به سبب دقت و ظرافتی است که جداسازی هر چیزی از چیز دیگر و پیچیدگی و تنوعی است که در هر وجود زنده ای به کار رفته است موجودات بزرگ و کوچک، سنگین و سبک و نیرومند و ناتوان، همگی در آفرینش برای خداوند یکسانند.

نهج البلاغه خطبه ۱۸۴

حدیث - ۸

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

أفضل الاعمال العلم بالله إن العلم ینفعک معه قلیل العمل و کثیره و إن الجهل لا ینفعک معه قلیل العمل و لا کثیر؛

بهترین اعمال، خداشناسی است، زیرا با وجود علم و معرفت، عمل، کم یا زیاد تو را سود می بخشد اما با وجود نادانی(نسبت به خدا) عمل، نه اندکش تو را سود می بخشد نه بسیارش.

کنزالعمال ۱۰/۱۴۳/۲۸۷۳۱

حدیث - ۹

الإمام الصادقعليه‌السلام :

إنَّ اللّه‌َ - تَبارَکَ وتَعالی - . جَعَلَ الاُذُنَینِ مُرَّتَینِ ؛ ولَولا ذلِکَ لَهَجَمَتِ الدَّوابُّ وأکَلَت دِماغَهُ

امام صادقعليه‌السلام :

خداوند تبارک و تعالی گوش‌ها را تلخ قرار داد ؛ و اگر این نبود ، جنبندگان بر آن هجوم می‌بردند و مغز وی را می‌خوردند

بحار الأنوار ، جلد ۲ ، صفحه ۲۹۱ ، حدیث ۱۱ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۳۱۸

حدیث - ۱۰

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ اللّه‌َ - تَبارَکَ وتَعالی - جَعَلَ المَرارَةَ فِی الاُذُنَینِ حِجابا مِنَ الدِّماغِ ، فَلَیسَ مِن دابَّةٍ تَقَعُ فیهِ إلاَّ التَمَسَتِ الخُروجَ ؛ ولَولا ذلِکَ لَوَصَلَت إلَی الدِّماغِ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خداوند تبارک و تعالی تلخی را در دو گوش ، مانعی برای حفاظت مغز ، قرار داد هیچ جنبده‌ای نیست که در آن بیفتد ، مگر این که راه خروج را می‌جوید ؛ امّا اگر این نبود ، آن جنبنده به مغز می‌رسید

بحار الأنوار ، جلد ۲ ، صفحه ۲۸۶ ، حدیث ۳ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۳۱۶

حدیث - ۱۱

قال الله عزّوجلّ:

من بی‌نیازترین شریک هستم، هر کس کاری انجام دهد و دیگری را (با من) شریک کند، من از آن (کار) بیزارم و آن (کار)، برای همان شریک خواهد بود.

(بحارالانوار۶۷/۲۲۲)

حدیث - ۱۲

قالَ الامامُ زین العابدینعليه‌السلام : اَنْتَ الّذی تَسْعی رَحْمَتُه اَمامَ غَضَبِهِ.

امام سجادعليه‌السلام فرمودند: خداوندا، تو آن هستی که رحمتت بر غضبت پیشی دارد.

«صحیفه سجادیه، دعای ۱۶»

حدیث - ۱۳

قالَ الامامُ زین العابدینعليه‌السلام : و هو بِکُلِّ شَیءٍ مُحیطٌ و هو علی کُلِّ شیءٍ رَقیبٌ.

امام سجادعليه‌السلام فرمودند: خداوند بر هر چیز احاطه دارد و هر چیز را نگهبان است.

«صحیفه سجادیه، دعای ۴۷»

حدیث - ۱۴

قالَ الامامُ زین العابدینعليه‌السلام : اَلحَمْدُ لِلهِ الّذی اِبْتَدَعَ بِقُدرَتِهِ الْخَلَقَ اِبْتدِاعاً.

امام سجادعليه‌السلام فرمودند: حمد و سپاس خدایی را که آفریدگان را به قدرت خود ابداع کرد.

«صحیفه سجادیه، دعای ۱»

حدیث - ۱۵

قالَ الامامُ زین العابدینعليه‌السلام : اَلحُمدُ لِلهِ الذّی قَصُرتْ عن رُؤْیَتِهِ اَبْصارُ الناظرین

امام سجادعليه‌السلام فرمودند: حمد و سپاس خدایی را که دیده بینایان از دیدارش قاصر است و اندیشه واصفان از نعمتِ او فرو ماند.

«صحیفه سجادیه، دعای ۱»

حدیث - ۱۶

قالَ الامامُ الرّضاعليه‌السلام : لم یَزَلِ اللهُ عالِماً بِالأشیاءِ قَبْلَ اَنْ یَخْلُقَ الأشیاءَ .

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: علم خداوند در ازل و پیش از خلقت اشیاء، مثل علم او به اشیاء بعد از خلقت آنها بوده است.

«توحید صدوق، ص ۱۴۵»

حدیث - ۱۷

قالَ الامامُ الصادقعليه‌السلام : اِنَّ اللهَ عِلُمٌ لا جَهَلَ فیه، حیاةٌ لامَوتَ فِیه، نورٌ لا ظُلمةَ فیه.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند (را) علمی است که هیچ جهلی در او نیست، حیاتی است که هیچ موتی در او نیست، نوری است که هیچ جنبه ظلمانی ندارد.

«توحید صدوق، ص ۱۳»

حدیث - ۱۸

قالَ الامامُ الصادقعليه‌السلام : فانّه لَیَس لِعِلْمِهِ مُنتهی.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: همانا برای علم خداوند پایانی نیست.

«توحید صدوق، ص ۱۳۴»

حدیث - ۱۹

قالَ امیر المؤمنینعليه‌السلام : اَلحَمْدُ لِلّهِ فَطَر الْخلایِقِ بِقُدْرَتِهِ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: سپاس خداوندی را که آفریدگان را به قدرتش بیافرید.

«نهج البلاغه، خطبه ۱»

حدیث - ۲۰

قالَ امیر المؤمنینعليه‌السلام : کائنٌ لاعَن حَدَثٍ، موجودٌ لا عَنْ عَدَمٍ .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند، هست اما نه آن گونه که حادث باشد، موجود است، اما از نیستی پدید نیامده، با هر چیزی هست بی آن که با آن مقارن و مجاور باشد، با هر چیز مغایر است بی آن که از آن جدا باشد.

«نهج البلاغه، خطبه ۱»

حدیث - ۲۱

قالَ امیر المؤمنینعليه‌السلام : لا یُثْمَلُ بحدٍّ و لا یُحسبُ بعدٍّ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند را حدی در بر نمی گیرد و با شماره به حساب نیاید.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۶»

حدیث - ۲۲

قالَ امیر المؤمنینعليه‌السلام : فَاعلٌ لا بِاضطرابِ آلةٍ مُقدِّرٌ لا بَجَولِ فکرةٍ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند کارها را بدون استفاده از ابزار انجام می دهد و تقدیر کننده است بدون جولان اندیشه و فکر.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۶»

حدیث - ۲۳

قالَ امیر المؤمنینعليه‌السلام : لَیسَ فِی الأشیاءِ بوالجٍ و لا عنها بخارجٍ یخُبْرُ لا بِلسانٍ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند نه داخل در اشیاء است و نه بیرون از آنها، خبر می دهد (از آنها) ولی نه با زبان.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸»

حدیث - ۲۴

قالَ امیر المؤمنینعليه‌السلام : لا یُوصَف بِشَیءٍ مِنْ اِلأجزاءِ و لا بِألجَوارِح وَ الاَعضاءِ و لا بعرضٍ مِنْ الاَعراضِ .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند به داشتن اجزاء و اندام و اعضاء و عرض از اعراض و مغایرت با دیگران و داشتن پاره ها و ابعاض موصوف نگردد، نه حدی دارد و نه نهایتی، نه انقطاعی در او حاصل می شود و نه او را انتهایی است.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸»

حدیث - ۲۵

قالَ امیر المؤمنینعليه‌السلام : لَمْ یُطلِعِ العُقولَ علی تَحدیدِ صِفَتِه و لم یَحجُبها عَنْ واجبِ مَعرِفَتِه .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: عقل ها را به تعریف و شناخت صفتش آگاه نکرده و آنان را از معرفت لازم به خودش محجوب نساخته.

«نهج البلاغه، خطبه ۴۹»

حدیث - ۲۶

قالَ امیر المؤمنینعليه‌السلام : اَلأوَّلُ لاشَیءٌ قَبْلَه و الأخِرُ لاغایَةَ له .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند اول است و چیزی پیش از او نبوده، آخری است که پایانی ندارد، اندیشه ها به کُنه هیچ صفتی از او نرسد، دل ها کیفیتی برای او تعیین نکند، نه اجزاء دارد و نه جزء پذیر است، دیده ها و دل ها بر او احاطه نیابد.

«نهج البلاغه، خطبه ۸۵»

حدیث - ۲۷

قالَ امیر المؤمنینعليه‌السلام : تَبارکَ اللهُ الّذی لا یَبْلُغُه بُعدَ الْهِمَمْ و لا یَنالُه حَدْسُ ألفِطَنُ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: مبارک و بزرگ است خدایی که همت های بلند و اندیشه های ژرف نگر به او نرسد و حدس زیرکان و صاحبان ذکاوت به او دست نیابد.

«نهج البلاغه، خطبه ۹۴»

حدیث - ۲۸

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : قریبُ مِنْ الاشیاءِ غیرُ ملابِسٍ، بعیدٌ مِنْها غَیْرُ مباینٍ، مُتَکِلمُ لا بِروّیةٍ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند به اشیاء نزدیک است بی آن که به آنها چسبیده باشد و از اشیاء دور است بی آن که از آنها جدا باشد، گوینده است نه با اندیشه.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۷۹»

حدیث - ۲۹

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : لَهُ الأِحاطَةُ بِکلِّ شیء وَ اْلغَلَبةُ لِکُلِّ شیءٍ وَ الْقوَةُ علی کُل شیءٍ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند بر همه چیز احاطه دارد و بر همه چیز چیره است و بر همه چیز توانا است.

«نهج البلاغه، خطبه ۸۶»

حدیث - ۳۰

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : الّذَی لَبسَ العِزَّ و الکِبریاءِ و اختارَهما لِنَفَسِهِ .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خدایی که لباس عزت و بزرگی در بر کرده و آن را برای خود برگزید و بر آفریدگانش ممنوع ساخت و آن را قرقگاه و حریم خود ساخت و بر دیگران حرام نمود، این لباس را برگزید، چون جلالت و عظمت از آن اوست.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲»

حدیث - ۳۱

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : قَد عَلِمَ السّرائرَ و خَبَرَ الظمایرَ له الاحاطةُ بِکُلِ شیءٍ .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند رازها را می داند، بر درون ها بینا است، بر هر چیز احاطه دارد و چیره است و بر همه چیز توانا است.

«نهج البلاغه، خطبه ۸۶»

حدیث - ۳۲

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : اَلْخَالِقُ لا بمعنی حَرَکةٍ و نَصَبٍ و السَّمیعُ لا بِا اداةٍ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند آفریننده است اما نه با حرکت و رنج و بدون استفاده از آلت و ابزاری می شنود.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۵۲»

حدیث - ۳۳

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : خَرَقَ عِلْمهُ باطِنَ غَیبِ السُّتُرَاتِ وَ اَحاطَ بِغُموضِ عقائِدِ السَّریرَاتِ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: علم او پرده های غیب را شکافته و بر پیچیدگی ها و ظرافت های عقاید پنهان احاطه یافته است.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۰۸»

حدیث - ۳۴

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : الَعَلیِّ عَنْ شَبَهِ المَخلوقِین، اَلْغالِبِ لِمقالِ الواصِفین .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خدایی که از همانندی با آفریده ها برتر و از گفتار توصیف کنندگان بالاتر است، با شگفتی های تدبیرش برای بینندگان آشکار و با جلال عزتش از اندیشه غوطه وران، در وهم و خیال پنهان است.

«نهج البلاغه، خطبه ۲۱۳»

حدیث - ۳۵

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : لَمْ یَلِدْ فَیکَونُ مَولوُداً و لم یُولَدْ فَیَصیرُ محدوداً .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خدا فرزندی ندارد تا فرزند دیگری باشد و زاده نشده تا محدود گردد و برتر است از آن که فرزند داشته باشد، اندیشه ها به او نمی رسند تا اندازه ای برای خدا تصور کنند و فکرهای تیز بین نمی توانند او را درک کنند تا صورتی از او تصور نمایند.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۶»

حدیث - ۳۶

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : کلُّ عَزیز غَیرُهُ ذلیلٌ و کلُّ قَوِیٍّ غَیْره ضعیفٌ و کُلُّ مالکٍ غَیرُهُ مُملوکٌ .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: هر عزیزی جز او ذلیل و هر نیرومندی جز او ضعیف و ناتوان است، هر مالکی جز او بنده است و هر قدرتمندی جز او گاهی توانا و زمانی ناتوان است.

«نهج البلاغه، خطبه ۶۵»

حدیث - ۳۷

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : کلُّ عالمٍ غَیْرُه مُتَعَلِمٌ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: همه عالمان غیر او متعلم اند.

«نهج البلاغه، خطبه ۶۵»

حدیث - ۳۸

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : خَرَقَ عِلْمُه باطِنُ غَیْبُ الستراتِ و اَحاطَه بغُموضِ عقاید السّریراتِ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: علم خداوند ژرفای پرده های غیب را شکافته است و به افکار و عقاید پنهان احاطه دارد.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۰۸»

حدیث - ۳۹

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : وَ لا یَخَفی عَلیه مِنْ عِبادِه شُخُوصُ لحظةٍ و لا کرُوُر لَفْظَةٍ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: بر خداوند پوشیده نیست خیره نگریستن بندگان و تکرار لفظی به زبان آنان.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۶۳»

حدیث - ۴۰

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : سبحان مَنْ لا یَخْفی علیهِ سَوادُ غَسَقٍ داجٍ و لا لیلِ ساجِ

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: منّزه است خداوندی که پوشیده نیست بر او سیاهی تیره و تار بر روی ناهمواری های زمین و قُله های کوتاه و بلند کوه ها و نه غرّش رعد در کرانه آسمان و نه درخشش برق در لابلای ابرها و نه وزش بادهای تند و طوفان و نه ریزش برگ ها بر اثر بارش باران و نه محل سقوط قطرات باران و نه مسیر کشیده شدن دانه ها به وسیله مورچگان و نه غذاهای کوچک نادیدنی و نه آنچه که در شکم حیوانات ماده در حال رشداند.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۲»

حدیث - ۴۱

قالَ امیر المؤمنینعليه‌السلام : اَلْحَمْدُ لِلّهِ الّذی لم تَسْبِقْ له حالٌ حالاً .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: ستایش خداوندی را که صفتی بر صفت دیگرش پیشی نگرفته، تا اول باشد، پیش از آن که آخر باشد و ظاهر باشد، پیش از آن که باطن باشد.

«نهج البلاغه، خطبه ۶۵»

حدیث - ۴۲

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : فَتَبارکَ الله الاَوَّلُ الّذی لا غایة له فَیَنْتَهی وَ لا آخِرَ لَهُ فَیَنْقَضی.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: مبارک و بزرگ است خدایی که اولی است که نهایتی ندارد تا به پایان رسد، و آخری برای او نیست تا سپری گردد.

«نهج البلاغه، خطبه ۹۴»

حدیث - ۴۳

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : لَیسَ لِاَولِّیَتهِ اِبتداءٌ و لا لِاَزلیَتهِ انقضاءٌ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: او خدایی است که نه اول او آغازی دارد و نه دائمی بودنش را پایانی است.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۳۶»

حدیث - ۴۴

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : یَعْلَمُ عَجِیجَ الوُحوشِ فیِ الفَلواتِ و معاصیَ العِبادِ فِی الخَلواتِ .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خدا از نعره حیوانات وحشی در کوه ها و بیابان ها و گناه و معصیت بندگان در خلوتگاه و آمد و شد ماهیان در دریاهای ژرف و به هم خوردن آب ها بر اثر وزش باد، کاملاً آگاه است.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۸»

حدیث - ۴۵

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : هو واحدٌ لَیْسَ لَهُ فی الاَشْیاءِ شَبَه .

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند یکتا است و برای او مثل و مانندی نیست.

«المحجة البیضاء، ج ۱، ص ۲۱۴»

حدیث - ۴۶

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : لا توحید اِلّا بِالاِخلاصِ.

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: اعتقاد به توحید، بدون اخلاص حاصل نمی شود.

«تحف العقول، ص ۶۴»

حدیث - ۴۷

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : لا اله الّا اللهُ لا شریکَ لَهُ لَیْسَ مَعَهُ اِلهٌ غَیْرُهُ.

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: جز خدای یگانه خدایی نباشد و هیچ شریکی برای او نیست (و) جز او معبودی نیست.

«نهج البلاغه، خطبه ۳۵»

حدیث - ۴۸

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : «لَم یُولَد» سُبحانَه فیَکُونَ فی العِزِّ مُشارکاً وَ «لَمْ یَلِدْ» فیَکُونَ مَوْرُوثاً.

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند از کسی متولد نشده تا در عزت و توانایی دارای شریک باشد و فرزندی ندارد تا وارث او باشد.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۲»

حدیث - ۴۹

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : الحَمدُ لِلّهِ الدّالُ علی وجودِهِ بِخَلْقِهِ و بمُحدَثِ خَلقهِ عَلی اَزَلِیَّتِهِ .

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: ستایش خداوندی را که با آفرینش بندگان به هستی خود راهنمائی فرمود و آفرینش پدیده های نو، به ازلی بودن او گواه است و شاهبت داشتن مخلوقات به یکدیگر دلیل بر بی همتایی اوست.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۵۲»

حدیث - ۵۰

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : ما وَحَّدّهُ مَنْ کَیَّفَهُ وَ لا حَقیقَتَهُ أصاب مَنْ مَثَلَّهُ .

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: کسی که کیفیتی برای خدا قائل شود، یگانگی او را انکار کرده و آن کس که همانندی برای او قرار داد به حقیقت خدا نرسیده است و کسی که خدا را به چیزی تشبیه کرد به مقصد نرسید و آن کس که به او اشاره کند یا در وَهم آورد خدا را بی نیاز ندانسته است.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۶»

حدیث - ۵۱

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : وصیَتی لَکُم لا تُشرِکٌوا باللهِ شَیئاً.

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: سفارش من به شما آن است که هرگز برای خدا شریکی قرار ندهید.

«نهج البلاغه، نامه ۲۳»

حدیث - ۵۲

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : لَو کانَ لربِّکَ شریکَ لَأَتَتْکَ رُسُلُه، ولرأیتَ آثارَ مُلکِه .

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: اگر پروردگارت شریکی می داشت، همانا پیامبران او نیز به سوی تو می آمدند و آثار قدرتش را می دیدی و کردار و صفاتش را می شناختی، اما خداوند، خدایی است یگانه، همان گونه که خود توصیف کرده است هیچ کس در سلطنت او نزاعی ندارد.

«نهج البلاغه، نامه ۳۱»

حدیث - ۵۳

عنِ النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : کُلُّ مَولُودٍ یُولَدُ عَلَی الفِطْرةِ وَ ابَواهُ یَهَوِدانه و یُنَصِرانه و یُمَجِسانه.

نبی اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: همه مولودها بر فطرت (توحیدی) به دنیا می آیند، و این پدر و مادرها هستند که آنها را یهودی، مسیحی یا مجوسی بار می آورند.

«بحار الانوار، ج ۵۸، ص ۱۸۷»

حدیث - ۵۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ما جزاءُ مَنْ اَنْعَمَ اللهُ عَلیهِ بِالتَوحیدِ اِلّا الجنة.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: پاداش کسی که خداوند به سبب توحید به او نعمت داده، بهشت است.

«مشکات الانوار، ص ۳۷»

حدیث - ۵۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا اله الّا الله نصفُ المیزانِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کلمه لا اله الّا الله، نصف میزان و عمل است.

«امالی شیخ مفید، ص ۲۷۵»

حدیث - ۵۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : خیرُ العبادةِ قولُ لا اله الّا الله.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بهترین عبادت، گفتن لا اله الّا الله است.

«توحید صدوق، ص ۱۸»

حدیث - ۵۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ما من الکلامِ کلمةٌ احبَّ الی الله عزوجل من قولِ لا الهَ الّا اللهُ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هیچ کلامی نزد خداوند، محبوب تر از گفتن کلمه لا اله الّا الله نیست.

«توحید صدوق، ص ۲۲»

حدیث - ۵۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ قال لا اله الّا الله مُخلِصاً دَخَلَ الْجنةَ .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسی که لا اله الّا الله را با اخلاص بگوید، وارد بهشت می شود و اخلاص آن است که ذکر کلمه توحید، انسان را از هر گونه کار ناپسند و حرام باز دارد.

«توحید صدوق، ص ۲۸»

حدیث - ۵۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ما قلتُ و لا قالَ القائِلُونَ قبلی مِثلَ لا اله الّا الله.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: نه من و نه پیامبران قبل از من، مثل کلمه توحید (لا اله الّا الله) سخنی نگفته ایم.

«توحید صدوق، ص ۱۸»

حدیث - ۶۰

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : لا یَشْغَلَهُ شأنٌ و لا یُغَیّرهُ زمانٌ .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند را هیچ کاری از کار دیگر باز ندارد و زمانی او را دگرگون نسازد، مکان او را در بر نگیرد و زبانی او را توصیف نتواند، نه شمارش قطره های باران از او پوشیده ماند، نه ستارگان آسمان، نه ذرات خاک که باد آن را به هوا می برد، نه حرکت مورچه بر سنگ صاف و نه خوابگاه مورچگان در شب تار، محل افتادن برگ ها و حرکت پنهانی مردمک چشم ها، همه را می داند.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۷۸»

حدیث - ۶۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام : اَساسُ الدّینِ التوحیدُ امّا التَوحیدُ فَأَنْ لا تَجوَزّ علی ربِّکَ ما جاز علیْکَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: اساس دین، توحید است و توحید آن است که سزاوار نشماری پروردگارت را به آنچه خود شایسته آن هستی (صفات مخلوقات را به او نسبت ندهی).

«بحار الانوار، ج ۵، ص ۱۷»

حدیث - ۶۲

قال الامام حسینعليه‌السلام : ایُّها النّاسُ اِتَقُوا هولآءِ الذّینَ یُشبهُّونَ اللهَ بِانفُسِهم بل هو الله .

امام حسینعليه‌السلام فرمودند: ای مردم! مبادا مثل کسانی باشید که خداوند را به خودشان تشبیه می کنند و حال آن که خداوند هرگز همتا، ضد و مانند ندارد.

«تحف العقول، ص ۲۴۸»

حدیث - ۶۳

قال الامام الرضاعليه‌السلام : الله جل جلاله واحدٌ لا واحدَ غیرُه، لا اختلافَ فیهِ و لا تفاوتَ و لا زیادةَ و لا نُقصانَ.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: خداوند جل جلاله، یکتا و یگانه ای است که هیچ چیزی غیر از او یگانه نیست و اختلاف و تفاوت و زیاده و نقصان در (ساحت قدسی) او راه ندارد.

«مسند الامام رضاعليه‌السلام ، ج ۱، ص ۴۰»

حدیث - ۶۴

عن الْفَتْحِ بْنِ یَزِیدَ عَنْ أَبِی الْحَسَنِعليه‌السلام قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ أَدْنَی الْمَعْرِفَةِ، فَقَال: الْإِقْرَارُ بِأَنَّهُ لَا إِلَهَ غَیْرُهُ وَ لَا شِبْهَ لَهُ وَ لَا نَظِیرَ .

فتح بن یزید از امام کاظمعليه‌السلام سوال کرد که: کمترین حد معرفت (خدا) چیست؟ حضرتعليه‌السلام فرمودند: آن است که انسان اقرار کند که جز او خدایی نیست و شبیه و مانند ندارد و هیچ چیزی مانند او نیست.

«الکافی، ج ۱، ص ۸۶»

حدیث - ۶۵

قال الامام الباقرعليه‌السلام : سبحان مَنْ لم یَزَل و لا یَزال فرداً صمداً لَم یَتَخِذ صاحبةً و لا ولداً.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: : منزّه است خدایی که همیشه بوده و همیشه است و یکتا و بی نیاز است، دارای همسر و فرزند نیست.

«الکافی، ج ۱، ص ۸۸»

حدیث - ۶۶

. قال الامام الرضاعليه‌السلام : مَن قَرَء قل هو الله احد و أمَنَ بها فَقد عَرَفَ التوحیدَ.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: کسی که قل هو الله احد (سوره توحید) را بخواند و به آن ایمان داشته باشد به درستی که توحید را شناخته است.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۲۴»

حدیث - ۶۷

قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ نَظَر فی الله کیفَ هو هَلَک.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هر کسی درباره خدا فکر کند که او چگونه است، هلاک می شود.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۲۶»

حدیث - ۶۸

قال الامام الباقرعليه‌السلام : ایّاکُم و التَفَکُر فی اللهِ ولکن اِذا اَرَدْتُمْ اَنْ تَنْظُروا الی عظمتِهِ فانظروا الی عظیمِ خَلقِه.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: از اندیشیدن و فکر کردن درباره خدا بپرهیزید و اگر خواستید در عظمتش بیندیشید در عظمت خلقش نظر کنید.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۲۶»

حدیث - ۶۹

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : الْحَمدُ لِلِّهِ الکائِنِ قَبْلَ أَنْ یَکُون کُرسیُّ او عرشٌ او سماءٌ او ارضٌ .

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: حمد و سپاس خداوندی را سزاست که همواره وجود داشته پیش از آن که کرسی یا عرش یا آسمان یا زمین، جن یا انس پدید آیند، خدایی که ذات او را فکرها و عقل های ژرف اندیش نتوانند بشناسند و با نیروی اندیشه اندازه ای برای او نمی توانند تصور کنند.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۲»

حدیث - ۷۰

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : الْحَمدُ لِلِّهِ العَلِیِّ عَنْ شَبَه الْمَخلُوقِینَ.

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: سپاس خداوندی را سزاست که از شباهت داشتن به مخلوقات برتر است.

«نهج البلاغه، خطبه ۲۱۳»

حدیث - ۷۱

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : الْحَمدُلِلِّهِ الَّذِی اَظْهَرَ مِنْ آثارِ سُلْطانِهِ وَ جَلالِ کِبْرِیَائِهِ ما حَیَّر مُقَلَ الْعُقُولِ.

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: ستایش خداوندی را سزاست که نشانه های قدرت و بزرگی و عظمت خود را چنان آشکار کرد که عقول را از شگفتی به حیرت آورده و اندیشه ها را از شناخت کنه صفاتش بازداشته است.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۵»

حدیث - ۷۲

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : فَهُوَ الَّذِی تَشْهَدُ لَهُ أَعْلامُ الْوُجُودِ عَلی اِقرارِ قَلْبِ ذی الْجُحُودِ، تَعالی اللهُ عَمّا یَقُولُهُ الْمُشَبِّهُونَ بهِ .

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: پس اوست (خداوندی) که همه نشانه های هستی بر وجود او گواهی می دهند و دل های منکران را به اقرار به وجودش واداشته است، خدایی که برتر از گفتار تشبیه کنندگان و پندار منکران است.

«نهج البلاغه، خطبه ۴۹»

حدیث - ۷۳

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : الْحَمدُ لِلِّهِ الَّذِی بَطَنَ خَفِیّاتِ الْأُمُور و دَلَّتْ عَلیه اَعْلامُ الظُّهُورِ وَ امْتَنَعَ عَلَی عَیْنِ الْبَصِیرِ .

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: ستایش خداوندی را سزاست از اسرار نهان آگاه است و نشانه های آشکاری در سراسر هستی بر وجود او شهادت می دهند، هرگز برابر چشم بینندگان ظاهر نمی شود، نه چشم کسی که او را ندیده می تواند انکارش کند و نه قلبی که او را شناخت می تواند مشاهده اش نماید، در برتری از همه پیشی گرفته، پس برتر از او چیزی نیست.

«نهج البلاغه، خطبه ۴۹»

حدیث - ۷۴

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : الْحَمدُ لِلِّهِ الَّذِی لا تُدْرِکُهُ الشَّواهِدُ و لا تَحْوِیهِ الْمَشاهِدُ و لا تَراهُ النَّواظِرُ .

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: ستایش خداوندی را سزاست که حواس (پنجگانه) او را درک نکنند و مکان ها او را در برنگیرند، دیدگان او را ننگرند و پوشش ها او را پنهان نتوانند کرد.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۵»

حدیث - ۷۵

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : اولُ الدّین معرفتُه و کمالُ معرفتِه التصدیقُ به .

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

سرآغاز دین، شناخت خداست و درست شناختن او باور داشتن اوست و درست باور داشتن او یگانه دانستن اوست و درست یگانه دانستن او خالص بودن برای اوست و کمال اخلاص برای او نفی صفات (مخلوقات) از اوست.

«نهج البلاغه، خطبه ۱»

حدیث - ۷۶

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

التوحیدُ أَنْ لا تَتَوهَّمَهُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

توحید آن است که خدا را در وهم و خیالت نیاری.

«نهج البلاغه، حکمت ۴۷۰»

حدیث - ۷۷

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أَفضَلُ العمالِ العِلمُ بِاللّه إِنَّ العِلمَ یَنفَعُکَ مَعَهُ قَلیلُ العَمَلِ وَکَثیرُهُ وَإِنَّ الجَهلَ لایَنفَعُکَ مَعَهُ قَلیلُ العَمَلِ وَلا کَثیرُهُ؛

بهترین اعمال، خداشناسی است، زیرا با وجود علم و معرفت، عمل، کم یا زیاد تو را سود می بخشد اما با وجود نادانی (نسبت به خدا) عمل، نه اندکش تو را سود می بخشد نه بسیارش.

کنزالعمال، ج۱۰، ص۱۴۳، ح۲۸۷۳۱

حدیث - ۷۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

افضل العبادة ادمان التفکر فی الله و فی قدرته.

برترین عبادت، اندیشیدن مداوم درباره ی خدا و قدرت اوست.

اصول کافی/ج۲/ص۵۵.

حدیث - ۷۹

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

انما یداق الله العباد فی الحساب یوم القیامة علی قدر ما اتاهم من العقول فی الدنیا؛

خدا در روز قیامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه عقلی که در دنیا به آنها داده است باریک بینی می کند.

(اصول کافی ج ۱ /ص ۱۲)

حدیث - ۸۰

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ما أعَزَّّّّ اللهُ بجَهل قَطُّ وَ لا أذَلَّ بحِلم قَطُّی

هرگز خداوند کسی را به خاطر نادانی اش عزیز نگردانده و کسی را خاطر بردباری اش ذلیل و خوار نکرده است.

(جهاد با نفس، ح ۲۶۰)

حدیث - ۸۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما خلق اللَّه من شی ء إلّا و قد خلق له ما یغلبه و خلق رحمته تغلب غضبه؛

خداوند هر چه آفریده چیزی دیگری برای غلبه بر آن آفریده و رحمت خویش را برای غلبه بر غضبش آفریده.

نهج الفصاحه

حدیث - ۸۲

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

خداوند دنیا را به دوست و دشمن خود می‌دهد، اما دینش را فقط به دوست خود می‌بخشد

بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج ۲ ، ص ۲۱۵

حدیث - ۸۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ما یَسُرُّنی لَومِتُّ طِفلاً وَاُدخِلتُ الجَنَّةَ وَلَم أَکبَر فَأَعرِفَ رَبّی عَزَّوَجَلَّ؛

دوست ندارم که در کودکی از دنیا می رفتم و وارد بهشت می شدم و بزرگ نمی شدم تا پروردگارم، عزّوجلّ، را بشناسم.

کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۵۱، ح۳۶۴۷۲

حدیث - ۸۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

... عالِمُ السِّرِّ مِن ضَمائِرِ المُضمِرینَ وَنَجوَی المُتَخافِتینَ وَخَواطِرِ رَجمِ الظُّنونِ وَعَقدِ عَزیماتِ الیَقینِ... ؛

خدا داناست به هر رازی که مردم در دل نهان داشته اند، و به نجوای آهسته رازگویان و به هر گمان که در خاطری نهفته است و به هر تصمیمی که از رویِ یقین گرفته شود.

نهج البلاغه، خطبه ۹۱

حدیث - ۸۵

امام جوادعليه‌السلام :

الحَمدُ للَّهِِ الَّذی خَلَقَنا مِن نورِهِ بِیَدِهِ؛

سپاس خدایی را که ما را با دست خود از نور خویش آفرید.

اهل بیت: ج ۱ ص ۲۴۶ ح ۳۴۵

حدیث - ۸۶

امام صادقعليه‌السلام :

إنّ اللّه تبارکَ وتعالی یَنقُلُ العَبدَ مِنَ الشَّقاءِ إلی السَّعادَةِ ، ولا یَنقُلُهُ مِن السَّعادةِ إلی الشَّقاءِ

خداوند تبارک و تعالی بنده را از بدبختی به خوشبختی منتقل می‌کند ، ولی از خوشبختی به بدبختی منتقل نمی‌کند

التوحید : ۳۵۸ / ۶ منتخب میزان الحکمة : ۳۰۰

حدیث - ۸۷

امام علیعليه‌السلام :

وَلَو ضَرَبتَ فی مَذاهِبِ فِکرِکَ لِتَبلُغَ غایاتِهِ ما دَلَّتکَ الدَّلالَةُ إِلاّ عَلی أَنَّ فاطِرَ النَّملَةِ هُوَ فاطِرُ النَّخلَةِ لِدَقیقِ تَفصیلِ کُلِّ شَی ءٍ وَغامِضِ اختِلافِ کُلِّ حَیٍّ وَمَا الجَلیلُ وَاللَّطیفُ وَالثَّقیلُ وَالخَفیفُ وَالقَویُّ وَالضَّعیفُ فی خَلقِهِ إِلاّ سَواءً؛

اگر راههای اندیشه ات را در نوردی تا به پایانه های آن رسی، هیچ دلیلی تو را جز به این رهنمون نشود که آفریننده مورچه همان آفریننده درخت خرما است و این به سبب دقت و ظرافتی است که جداسازی هر چیزی از چیز دیگر و پیچیدگی و تنوعی است که در هر موجود زنده ای به کار رفته است موجودات بزرگ و کوچک، سنگین و سبک و نیرومند و ناتوان، همگی در آفرینش برای خداوند یکسانند.

نهج البلاغه، خطبه ۱۸۴

حدیث - ۸۸

امام رضاعليه‌السلام :

إِنَّما قُلتُ اللَّطیفُ، لِلخَلقِ اللَّطیفِ وَلِعِلمِهِ بِالشَّی ءِ اللَّطیفِ أَلاتَری إِلی أَثَرِ صُنعِهِ فِی النَّباتِ اللَّطیفِ وَغَیرِ اللَّطیفِ وَفِی الخَلقِ اللَّطیفِ مِنَ أَجسامِ الحَیوانِ مِنَ الجِرجِسِ وَالبَعوضِ وَما هُوَ أَصغَرُ مِنهُما مِمّا لایَکادُ تَستَبینُهُ العُیونُ بَل لایَکادُ یُستَبانُ لِصِغَرِهِ الذَّکَرُ مِنَ النثی وَالمَولودُ مِنَ القَدیمِ فَلَمّا رَأَینا صِغَرَ ذلِکَ فی لُطفِهِ عَلِمنا أَنَّ خالِقَ هذَا الخَلقِ لَطیفٌ؛

گفتم لطیف است، چون هم موجودات لطیف آفریده و هم به چیزهای ظریف و ریز آگاهی دارد. آیا نشانه آفرینش او را در گیاهان ظریف و غیر ظریف و در پیکرهای ظریف و ریز جاندارانی چون کک و پشه و کوچک تر از اینها را نمی بینی که تقریبا به چشم دیده نمی شوند و از بس ریزند نر و ماده آنها و نوزاد و کهن زادشان ازیکدیگر تشخیص داده نمی شوند.پس چون ریزی و ظرافت این چیزها را دیدیم... پی بردیم که آفریننده این موجودات نیز لطیف است.

التوحید، ص ۶۳

حدیث - ۸۹

پیامبر خدا(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ):

التَّوحیدُ ثَمَنُ الجَنَّةِ؛

توحید، بهای بهشت است.

دانش‌نامه عقاید اسلامی: ج ۵ ص ۱۲ ح ۳۸۸۶

حدیث - ۹۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِسمُ اللّه‌ِ الأَعظَمُ مُقَطَّعٌ فی اُمِّ الکِتابِ؛

اسم اعظم خدا در اُمّ الکتاب (سوره حمد) پراکنده است.

بحار الأنوار: ج ۹۲ ص ۲۳۴ ح ۱۶.

حدیث - ۹۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

«الـم» هُوَ حَرفٌ مِن حُروفِ اسمِ اللّه‌ِ الأَعظَمِ المُقَطَّعِ فِی القُرآنِ، الَّذی یُؤَلِّفُهُ النَّبِیُّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وَالإِمامُ، فَإِذا دَعا بِهِ اُجیبَ؛

«الف ـ لام ـ میم»، حرفی از حروف اسم اعظم خداست که در قرآن، پراکنده است و پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله و امام، آنها را با هم ترکیب می‌کنند و هر گاه با آن دعا کنند، دعایشان اجابت می‌شود.

بحار الأنوار: ج ۲ ص ۱۶ ح ۳۸.

حدیث - ۹۲

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

وَالَّذی بَعَثَنی بِالحَقِّ بَشیرا لایُعَذِّبُ اللّه‌ُ بِالنّارِ مُوَحِّدا أَبَدا؛

سوگند به آن کس که مرا نوید دهنده برانگیخت، خداوند هرگز یکتا پرست را در آتش عذاب ندهد.

(التوحید، ص۲۹، ح۳۱)

حدیث - ۹۳

قال الامام الباقرعليه‌السلام :

ایّاکُم و التَفَکُر فی اللهِ ولکن اِذا اَرَدْتُمْ اَنْ تَنْظُروا الی عظمتِهِ فانظروا الی عظیمِ خَلقِه؛

از اندیشیدن و فکر کردن درباره خدا بپرهیزید و اگر خواستید در عظمتش بیندیشید. در عظمت خلقش نظر کنید.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۲۶»

حدیث - ۹۴

قال الامام الباقرعليه‌السلام :

سبحان مَنْ لم یَزَل و لا یَزال فرداً صمداً لَم یَتَخِذ صاحبةً و لا ولداً؛

منزّه است خدایی که همیشه بوده و همیشه است و یکتا و بی نیاز است، دارای همسر و فرزند نیست.

«الکافی، ج ۱، ص ۸۸»

حدیث - ۹۵

قال الامام حسینعليه‌السلام :

ایُّها النّاسُ اِتَقُوا هولآءِ الذّینَ یُشبهُّونَ اللهَ بِانفُسِهم بل هو الله ؛

ای مردم! مبادا مثل کسانی باشید که خداوند را به خودشان تشبیه می کنند و حال آن که خداوند هرگز همتا، ضد و مانند ندارد.

«تحف العقول، ص ۲۴۸»

حدیث - ۹۶

قال الامام الرضاعليه‌السلام :

مَن قَرَء قل هو الله احد و أمَنَ بها فَقد عَرَفَ التوحیدَ؛

کسی که قل هو الله احد (سوره توحید) را بخواند و به آن ایمان داشته باشد به درستی که توحید را شناخته است.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۲۴»

حدیث - ۹۷

قال الامام الرضاعليه‌السلام :

الله جل جلاله واحدٌ لا واحدَ غیرُه، لا اختلافَ فیهِ و لا تفاوتَ و لا زیادةَ و لا نُقصانَ؛

خداوند جل جلاله، یکتا و یگانه ای است که هیچ چیزی غیر از او یگانه نیست و اختلاف و تفاوت و زیاده و نقصان در (ساحت قدسی) او راه ندارد.

«مسند الامام رضاعليه‌السلام ، ج ۱، ص ۴۰»

حدیث - ۹۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما قلتُ و لا قالَ القائِلُونَ قبلی مِثلَ لا اله الّا الله؛

نه من و نه پیامبران قبل از من، مثل کلمه توحید (لا اله الّا الله) سخنی نگفته ایم.

«توحید صدوق، ص ۱۸»

حدیث - ۹۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَنْ قال لا اله الّا الله مُخلِصاً دَخَلَ الْجنةَ ؛

کسی که لا اله الّا الله را با اخلاص بگوید، وارد بهشت می شود و اخلاص آن است که ذکر کلمه توحید، انسان را از هر گونه کار ناپسند و حرام باز دارد.

«توحید صدوق، ص ۲۸»

حدیث - ۱۰۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من الکلامِ کلمةٌ احبَّ الی الله عزوجل من قولِ لا الهَ الّا اللهُ؛

هیچ کلامی نزد خداوند، محبوب تر از گفتن کلمه لا اله الّا الله نیست.

«توحید صدوق، ص ۲۲»

حدیث - ۱۰۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خیرُ العبادةِ قولُ لا اله الّا الله؛

عبادت، گفتن لا اله الّا الله است.

«توحید صدوق، ص ۱۸»

حدیث - ۱۰۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا اله الّا الله نصفُ المیزانِ؛

کلمه لا اله الّا الله، نصف میزان و عمل است.

«امالی شیخ مفید، ص ۲۷۵»

حدیث - ۱۰۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما جزاءُ مَنْ اَنْعَمَ اللهُ عَلیهِ بِالتَوحیدِ اِلّا الجنة؛

پاداش کسی که خداوند به سبب توحید به او نعمت داده، بهشت است.

«مشکات الانوار، ص ۳۷»

حدیث - ۱۰۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن ماتَ وَ لا یُشرکُ بِاللهِ دَخَلَ الجنةَ؛

کسی که بمیرد و حال آن که هیچ گاه شرک به خدا نورزیده باشد، وارد بهشت می شود.

«مشکات الانوار، ص ۳۸»

حدیث - ۱۰۵

عنِ النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُّ مَولُودٍ یُولَدُ عَلَی الفِطْرةِ وَ ابَواهُ یَهَوِدانه و یُنَصِرانه و یُمَجِسانه؛

همه مولودها بر فطرت (توحیدی) به دنیا می آیند، و این پدر و مادرها هستند که آنها را یهودی، مسیحی یا مجوسی بار می آورند.

«بحار الانوار، ج ۵۸، ص ۱۸۷»

حدیث - ۱۰۶

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

مَنْ نَظَر فی الله کیفَ هو هَلَک؛

هر کسی درباره خدا فکر کند که او چگونه است، هلاک می شود.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۲۶»

حدیث - ۱۰۷

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

اَساسُ الدّینِ التوحیدُ امّا التَوحیدُ فَأَنْ لا تَجوَزّ علی ربِّکَ ما جاز علیْکَ؛

اساس دین، توحید است و توحید آن است که سزاوار نشماری پروردگارت را به آنچه خود شایسته آن هستی (صفات مخلوقات را به او نسبت ندهی).

«بحار الانوار، ج ۵، ص ۱۷»

حدیث - ۱۰۸

عن الْفَتْحِ بْنِ یَزِیدَ عَنْ أَبِی الْحَسَنِعليه‌السلام قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ أَدْنَی الْمَعْرِفَةِ، فَقَال: الْإِقْرَارُ بِأَنَّهُ لَا إِلَهَ غَیْرُهُ وَ لَا شِبْهَ لَهُ وَ لَا نَظِیرَ ؛

فتح بن یزید از امام کاظمعليه‌السلام سوال کرد که: کمترین حد معرفت (خدا) چیست؟

حضرتعليه‌السلام فرمودند: آن است که انسان اقرار کند که جز او خدایی نیست و شبیه و مانند ندارد و هیچ چیزی مانند او نیست.

«الکافی، ج ۱، ص ۸۶»

حدیث - ۱۰۹

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

لَو کانَ لربِّکَ شریکَ لَأَتَتْکَ رُسُلُه، ولرأیتَ آثارَ مُلکِه ؛

اگر پروردگارت شریکی می داشت، همانا پیامبران او نیز به سوی تو می آمدند و آثار قدرتش را می دیدی و کردار و صفاتش را می شناختی، اما خداوند، خدایی است یگانه، همان گونه که خود توصیف کرده است هیچ کس در سلطنت او نزاعی ندارد.

«نهج البلاغه، نامه ۳۱»

حدیث - ۱۱۰

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

وصیَتی لَکُم لا تُشرِکٌوا باللهِ شَیئاً؛

سفارش من به شما آن است که هرگز برای خدا شریکی قرار ندهید.

«نهج البلاغه، نامه ۲۳»

حدیث - ۱۱۱

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

ما وَحَّدّهُ مَنْ کَیَّفَهُ وَ لا حَقیقَتَهُ أصاب مَنْ مَثَلَّهُ ؛

کسی که کیفیتی برای خدا قائل شود، یگانگی او را انکار کرده و آن کس که همانندی برای او قرار داد به حقیقت خدا نرسیده است و کسی که خدا را به چیزی تشبیه کرد به مقصد نرسید و آن کس که به او اشاره کند یا در وَهم آورد خدا را بی نیاز ندانسته است.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۶»

حدیث - ۱۱۲

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

الحَمدُ لِلّهِ الدّالُ علی وجودِهِ بِخَلْقِهِ و بمُحدَثِ خَلقهِ عَلی اَزَلِیَّتِهِ ؛

ستایش خداوندی را که با آفرینش بندگان به هستی خود راهنمائی فرمود و آفرینش پدیده های نو، به ازلی بودن او گواه است و شباهت داشتن مخلوقات به یکدیگر دلیل بر بی همتایی اوست.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۵۲»

حدیث - ۱۱۳

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

«لَم یُولَد» سُبحانَه فیَکُونَ فی العِزِّ مُشارکاً وَ «لَمْ یَلِدْ» فیَکُونَ مَوْرُوثاً؛

خداوند از کسی متولد نشده تا در عزت و توانایی دارای شریک باشد و فرزندی ندارد تا وارث او باشد.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۲»

حدیث - ۱۱۴

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

لا اله الّا اللهُ لا شریکَ لَهُ لَیْسَ مَعَهُ اِلهٌ غَیْرُهُ؛

جز خدای یگانه خدایی نباشد و هیچ شریکی برای او نیست (و) جز او معبودی نیست.

«نهج البلاغه، خطبه ۳۵»

حدیث - ۱۱۵

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

لا توحید اِلّا بِالاِخلاصِ؛

اعتقاد به توحید، بدون اخلاص حاصل نمی شود.

«تحف العقول، ص ۶۴»

حدیث - ۱۱۶

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

هو واحدٌ لَیْسَ لَهُ فی الاَشْیاءِ شَبَه ؛

خداوند یکتا است و برای او مثل و مانندی نیست.

«المحجة البیضاء، ج ۱، ص ۲۱۴»

حدیث - ۱۱۷

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

الْحَمدُ لِلِّهِ الَّذِی لا تُدْرِکُهُ الشَّواهِدُ و لا تَحْوِیهِ الْمَشاهِدُ و لا تَراهُ النَّواظِرُ ؛

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمود: ستایش خداوندی را سزاست که حواس (پنجگانه) او را درک نکنند و مکان ها او را در برنگیرند، دیدگان او را ننگرند و پوشش ها او را پنهان نتوانند کرد.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۵»

حدیث - ۱۱۸

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

فَهُوَ الَّذِی تَشْهَدُ لَهُ أَعْلامُ الْوُجُودِ عَلی اِقرارِ قَلْبِ ذی الْجُحُودِ، تَعالی اللهُ عَمّا یَقُولُهُ الْمُشَبِّهُونَ بهِ ؛

پس اوست (خداوندی) که همه نشانه های هستی بر وجود او گواهی می دهند و دل های منکران را به اقرار به وجودش واداشته است، خدایی که برتر از گفتار تشبیه کنندگان و پندار منکران است.

«نهج البلاغه، خطبه ۴۹»

حدیث - ۱۱۹

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

الْحَمدُلِلِّهِ الَّذِی اَظْهَرَ مِنْ آثارِ سُلْطانِهِ وَ جَلالِ کِبْرِیَائِهِ ما حَیَّر مُقَلَ الْعُقُولِ؛

ستایش خداوندی را سزاست که نشانه های قدرت و بزرگی و عظمت خود را چنان آشکار کرد که عقول را از شگفتی به حیرت آورده و اندیشه ها را از شناخت کنه صفاتش بازداشته است.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۵»

حدیث - ۱۲۰

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

الْحَمدُ لِلِّهِ العَلِیِّ عَنْ شَبَه الْمَخلُوقِینَ؛

سپاس خداوندی را سزاست که از شباهت داشتن به مخلوقات برتر است.

«نهج البلاغه، خطبه ۲۱۳»

حدیث - ۱۲۱

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

الْحَمدُ لِلِّهِ الکائِنِ قَبْلَ أَنْ یَکُون کُرسیُّ او عرشٌ او سماءٌ او ارضٌ ؛

حمد و سپاس خداوندی را سزاست که همواره وجود داشته پیش از آن که کرسی یا عرش یا آسمان یا زمین، جن یا انس پدید آیند، خدایی که ذات او را فکرها و عقل های ژرف اندیش نتوانند بشناسند و با نیروی اندیشه اندازه ای برای او نمی توانند تصور کنند.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۲»

حدیث - ۱۲۲

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

التوحیدُ أَنْ لا تَتَوهَّمَهُ؛

توحید آن است که خدا را در وهم و خیالت نیاری.

«نهج البلاغه، حکمت ۴۷۰»

حدیث - ۱۲۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قال اللَّه تعالی: و عزّتی و جلالی لا أجمع لعبدی أمنین و لا خوفین ان هو أمننی فی الدّنیا أخفته یوم أجمع عبادی و إن هو خافنی فی الدّنیا أمنته یوم أجمع عبادی؛

خدای والا فرماید: به عزت و جلالم قسم که یک بنده را دو امنیت و دو ترس با هم ندهم اگر در دنیا از من ایمن است در روزی که بندگانم را فراهم کنم او را بترسانم و اگر در دنیا از من بترسد روزی که بندگانم را فراهم کنم ایمنش کنم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قال اللَّه تعالی أنا أکرم و أعظم عفوا من أن أستر علی عبد مسلم فی الدّنیا ثمّ أفضحه بعد إذ سترته و لا أزال أغفر لعبدی ما استغفرنی؛

خدای والا فرماید: عفو من گرامی تر و بزرگتر از آن است که در دنیا کار بنده مسلمانی را مستور دارم آنگاه از پس مستور داشتنش او را رسوا کنم، و مادام که بنده ام از من آمرزش خواهد او را خواهم آمرزید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قال اللَّه تعالی أنا عند ظنّ عبدی بی إن ظنّ خیرا فله و إن ظنّ شرّا فله؛

خدای والا فرماید: من با گمان بنده ام که به من دارد قرینم. اگر نیکو گمان کند، نیکی یابد و اگر بد گمان برد بد بیند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قال اللَّه تعالی: إذا وجّهت إلی عبد من عبیدی مصیبه فی بدنه أو فی ولده أو فی ماله فاستقبله بصبر جمیل استحییت یوم القیامه أن أنصب له میزانا أو أنشر له دیوانا؛

خدای والا فرماید: وقتی مصیبت تن یا فرزند یا مال، متوجه یکی از بندگان خویش کنم و او با صبر نیکو مصیبت را استقبال کند، روز قیامت شرم دارم که میزانی برای او نصب کنم یا دفتری برای او پهن کنم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قال اللَّه تعالی: أنا أغنی الشّرکاء عن الشّرک و من عمل عملا أشرک فیه معی غیری ترکته و شرکه؛

خدای والا فرماید: من از همه شریکان از شریک بی نیازترم و هر که غیر مرا با من در عبادت خود شریک کند، وی را با شرکش رها کنم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قال اللَّه تعالی: إذا تقرّب إلیّ العبد شبرا تقرّبت إلیه ذراعا و إذا تقرّب إلیّ ذراعا تقرّبت منه باعا و إذا أتانی مشیا أتیته هروله؛

خدای والا فرماید: وقتی بنده یک وجب به من نزدیک شود، ذراعی بدو نزدیک شوم و چون ذراعی به من نزدیک شود، بیش از دو ذراع به او نزدیک شوم و اگر ملایم به سوی من آید، بشتاب بسوی او شوم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قال اللَّه تعالی، یؤذینی ابن آدم یسبّ الدّهر و أنا الدّهر بیدی الأمر أقلّب اللّیل و النّهار؛

خدای والا فرماید: فرزند آدم مرا آزار می کند که به روزگار ناسزا می گوید، روزگار منم و کارها به دست من است و شب و روز را تغییر می دهم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

فرغ اللَّه لکل عبد من عمله و أجله و مضجعه و رزقه لا یتعدّاهنّ أبدا؛

خدا عمل و اجل و آرامگاه و روزی هر بنده ای را از پیش معین کرده و هرگز از آن تجاوز نخواهد کرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

فرغ اللَّه عزّ و جلّ إلی کلّ عبد من أجله و رزقه و مضجعه و شقیّ أو سعید؛

خدای عز و جل مرگ و روزی و آرامگاه و بدبختی و نیکبختی هر بنده ای را از پیش معین کرده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

عفو اللَّه أکبر من ذنوبک؛

عفو خدا از گناهان تو بزرگتر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الطّبیب اللَّه و لعلّک ترفق بأشیاء تخرق بها غیرک؛

طبیب حقیقی خداست شاید چیزهائی برای تو مناسب است که برای غیر تو نامناسب است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

صدق اللَّه فصدقه؛

خدا راستگوست با او راست باش.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

رأس الحکمه معرفه اللَّه؛

اساس حکمت، خداشناسی است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خلق اللَّه مائه رحمه فوضع رحمه واحده بین خلقه یتراحمون بها و خبأ عنده مائه إلّا واحده؛

خداوند صد جزء رحمت آفرید و یکی را میان خلق نهاد که به وسیله آن بر یکدیگر رحم کنند و نود و نه جزء آن را پیش خود نگهداشت.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خلق اللَّه الخلق فکتب آجالهم و أعمالهم و أرزاقهم؛

خداوند خلق را بیافرید و زندگی و اعمال و ارزاقشان را رقم زد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تفکّروا فی کلّ شی ء و لا تفکّروا فی ذات اللَّه؛

در همه چیز بیندیشید ولی در ذات خدا میندیشید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تفکّروا فی خلق اللَّه و لا تفکّروا فی اللَّه فتهلکوا؛

در باره خلق تفکر کنید و در باره خدا تفکر مکنید که هلاک خواهید شد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تفکّروا فی الخلق و لا تفکّروا فی الخالق فإنّکم لا تقدرون قدره؛

در باره خلق بیندیشید و در باره خالق میندیشید که بکنه ذات او نتوانید رسید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تعرّف إلی اللَّه فی الرّخاء یعرفک فی الشّدّه؛

در موقع آسایش خدا را بشناس تا در موقع سختی تو را بشناسد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّما یرحم اللَّه من عباده الرّحماء؛

خداوند به بندگان رحیم خود رحم می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه خلق یوم خلق السّموات و الأرض مائه رحمه کلّ رحمه طباق ما بین السّماء و الأرض فجعل منها فی الأرض رحمه فبها تعطف الوالده علی ولدها و الوحش و الطّیر بعضها علی بعض و أخّر تسعا و تسعین فإذا کان یوم القیامه أکملها بهذه الرّحمه؛

خداوند روزی که آسمانها و زمین را آفرید صد رحمت بیافرید که هر یک از آنها میان زمین و آسمان را پر می کند و یکی را در زمین قرار داد که به وسیله آن مادر به فرزند مهربانست و وحش و طیر به یکدیگر مأنوسند و نود و نه رحمت را نگه داشته و همین که روز قیامت شود این یک رحمت را نیز بر آن بیفزاید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی یغار و إنّ المؤمن یغار و غیره اللَّه أن یأتی المؤمن ما حرّم اللَّه علیه؛

خداوند غیرت می برد و مؤمن غیرت می برد غیرت خدا این است که مؤمن مرتکب کاری شود که خدا حرام کرده است.

نهج الفصاحه

.

حدیث - ۱۴۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی لمّا خلق الخلق کتب بیده علی نفسه أنّ رحمتی تغلب غضبی.

خداوند وقتی خلق را بیافرید بر خویش مقرر داشت که رحمت من بر خشم من غلبه خواهد یافت.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی غیور یحبّ الغیور.

خداوند غیرتمند است و مرد غیرتمند را دوست دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی عفوّ یحبّ العفو.

خداوند بخشنده است و بخشش را دوست دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی رفیق یحبّ الرّفق و یعطی علیه ما لا یعطی علی العنف.

خداوند ملایم است و ملایمت را دوست دارد و به وسیله آن چیزها می دهد که به وسیله خشونت نمی دهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی حیی کریم یستحیی إذا رفع الرّجل إلیه یدیه أن یردّهما صفرا خائبتین؛

خداوند باحیا و بخشنده است وقتی مردی دست های خود را به سوی او بلند کرد شرم دارد که آن را خالی و نومید باز گرداند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۰

أفضل الأعمال العلم باللَّه إنّ العلم ینفعک معه قلیل العمل و کثیره و إنّ الجهل لا ینفعک معه قلیل العمل و لا کثیره؛

بهترین کارها خداشناسی است کاری که با دانش قرین است اندک و بسیار آن سودمند است و کاری که با نادانی قرین است نه اندک آن سود می دهد و نه بسیار.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إذا أراد اللَّه خلق شی ء لم یمنعه شی ء؛

وقتی خدا بخواهد چیزی را بیافریند چیزی مانع او نمی شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۲

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبیعليه‌السلام :

مَنْ عَرَفَ اللّهَ أحَبَّهُ، وَ مَنْ عَرَفَ الدُّنْیا زَهِدَ فیها؛

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند:

هرکس خدا را بشناسد، (در عمل و گفتار) او را دوست دارد و کسی که دنیا را بشناسد آن را رها خواهد کرد.

کلمة الإمام الحسن -عليه‌السلام -، ص ۱۴۰

حدیث - ۱۵۳

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام : إنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً وَلایُبالی ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند: همانا خداوند متعال تمامی گناهان بندگانش را می آمرزد و از کسی باکی نخواهد داشت.

تفسیر التّبیان، ج ۹، ص ۳۷

حدیث - ۱۵۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

أفضل العبادة العلم باللّه و التّواضع له؛

برترین عبادت، شناخت خدا و فروتنی برای اوست.

تحف العقول: ۳۶۴.

حدیث - ۱۵۵

قال الامام علیعليه‌السلام :

سکّنوا فی أنفسکم معرفة ما تعبدون; حتّی ینفعکم ما تحرّکون من الجوارح بعبادة من تعرفون؛

امام علیعليه‌السلام : شناخت خدایی را که می‌پرستید در جان‌های خود جای دهید تا خم و راست شدن هایتان برای عبادت کسی که می‌شناسیدش، شما را سود دهد.

تحف العقول: ۲۲۳ و ۲۰۴.

حدیث - ۱۵۶

قال الامام الرّضاعليه‌السلام :

أوّل عبادة اللّه معرفته؛

امام رضاعليه‌السلام : آغاز بندگی خدا، شناخت اوست.

التوحید: ۳۴ / ۲.

حدیث - ۱۵۷

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

اَلباءُ بَهاءُ اللّه‌ِ وَ السِّینُ سَناءُ اللّه‌ِ وَ الْمِیمُ مَجدُ اللّه‌ِ و اللّه‌ُ إلهُ کُلِّ شَی‌ءٍ الرَّحمنُ بِجَمیعِ خَلقِهِ وَ الرَّحیمُ بِالْمُؤمنینَ خاصَّةً؛

باء (بسم اللّه الرحمن الرحیم) بهاء (روشنی) خدا و سین آن سناء (بزرگی) خدا و میم آن مجد (عظمت) خدا، و اللّه معبود همه چیز، رحمن مهربان به همه خلق، رحیم مهربان فقط به مؤمنان است.

کافی، ج ۱، ص ۱۱۴.

حدیث - ۱۵۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ اسْمُ اللّه‌ِ الأْکبَرِ أو قالَ الأْعظَمِ؛

بسم اللّه الرحمن الرحیم، بزرگ‌ترین فرمود یا با عظمت‌ترین نام خداوند است.

بحارالأنوار، ج ۹۰، ص ۲۲۳

حدیث - ۱۵۹

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

خداوند مخلوق خود را در تاریکی بیافرید و از نور خود بر آنها انداخت , هر کس در آن روز از آن نور بدو رسید هدایت یافت و هر کس از آن دور ماند گمراه شد.

(نهج الفصاحه ، حدیث ۶۹۹)

حدیث - ۱۶۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

خدای سبحان چنان نیست که أحدی (از بندگان خود را) گمراه کند، و خداوند نسبت به بندگان خود ستمکار نیست.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۶۱

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

در شگفتم از کسی که در قدرت خدا تردید کند با این که آفریده او را می بیند.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۶۲

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

هر غالبی جز خداوند مغلوب است.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۶۳

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

هر پنهانی، نزد خدا آشکار است.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۶۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که خدای سبحان نزد آنچه پنهان کرده هر انسانی در درون خود، و گفتار هر گوینده و عمل هر عمل کننده حاضر و بدان آگاه است.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۶۵

علم و دانش خدای سبحان اعماق پرده های غیب را شکافته، و به عقاید پیچیده و پنهان احاطه کرده است.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۶۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که خدای سبحان را به یکتایی و یگانگی بشناسد، هیچ گاه او را به خلق تشبیه نکند.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۶۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که درباره ذات خدای تعالی تفکر کند، الحاد ورزیده از دین بیرون رود.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۶۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

خدای سبحان را خردها نبیند تا از وی بازگو کند، بلکه خدای تعالی پیش از توصیف هر وصف کننده ای خود آغاز به وصف خود کرده است.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۶۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

خدای سبحان (چنان است که) در خردها نگنجد ، و در مسیر وزش افکار در کیفیّت خاصّی قرار نگیرد، و در وهم ها در نیاید تا به تصرّف آنها در آید و محدود شود.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۷۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

خداوند جلّ جلاله را چشمها هرگز آشکارا نبیند، اما دلها با نیروی حقیقت ایمان، وی را درک کنند.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۷۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

او است خدایی که گواهی دهد برای او نشانه های هستی بر دل انکار کننده.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۱۷۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

مَن عَرَفَ اللهَ خَافَ اللهَ وَ مَن خَافَ اللهَ سَخَت نَفسُهُ عَن الدُّنیا.

هر که خدا را بشناسد ترس او در دلش می افتد و هر که از خدا ترسان باشد نفسش از دنیا طلبی باز می ماند.

(جهاد با نفس ، ح ۱۱۷)

حدیث - ۱۷۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند::

ینبغی لمن عرف الله سبحانه أن لا یخلو قلبه من رجائه و خوفه؛

کسی که خدای سبحان را می شناسد، شایسته است دلش از بیم و امید به او خالی نباشد.

غررالحکم ۶/۴۴۱/۱۰۹۲۶

امامت و ولایت

حدیث - ۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اثافی الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولایة،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتیها.

سنگهای زیربنای اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگری درست نمی شود.

کافی: ۲، ص ۱۸.

حدیث - ۲

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

یا علی انا مدینة العلم و انت بابها و لن تؤتی المدینة الا من قبل الباب... انت امام امتی و خلیفتی علیها بعدی، سعد من اطاعک و شقی من عصاک، و ربح من تولاک و خسر من عاداک.

ای علی من شهر علمم و تو درب آن هستی، به شهر جز از راه درب آن وارد نشوند. تو پیشوای امت من و جانشین من در این شهری، کسی که اطاعت تو کند سعادتمند است، و کسی که تو را نافرمانی کند، بدبخت است، و دوستدار تو سود برده و دشمن تو زیان کرده است.

جامع الاخبار: ۵۲، ح ۹.

حدیث - ۳

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ولایة علی بن ابی طالب ولایة الله و حبه عبادة الله و اتباعه فریضة الله و اولیاؤه اولیاء الله و اعداؤه اعداء الله و حربه حرب الله و سلمه سلم الله عز و جل.

ولایت علی بن ابیطالبعليه‌السلام ولایت خداست، دوست داشتن او عبادت خداست، پیروی کردن او واجب الهی است و دوستان او دوستان خدا و دشمنان او دشمنان خدایند، جنگ با او، جنگ با خدا و صلح با او، صلح با خدای متعال است.

امالی صدوق: ۳۲.

حدیث - ۴

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند:

ولایة علیعليه‌السلام مکتوبة فی صحف جمیع الانبیاء ولن یبعث الله رسولا الا بنبوة محمد ووصیة علیعليه‌السلام .

ولایت علیعليه‌السلام در کتابهای همه پیامبران ثبت شده است و هیچ پیامبری مبعوث نشد، مگر با میثاق نبوت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و امامت علیعليه‌السلام .

سفینة البحار ۲: ۶۹۱.

حدیث - ۵

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

من یرید ان یحیی حیاتی، و یموت مماتی،ویسکن جنة الخلد التی وعدنی ربی فلیتول علی ابن ابی طالب،عليه‌السلام فانه لن یخرجکم من هدی،ولن یدخلکم فی ضلالة.

کسی که می خواهد زندگی و مرگش همانند من باشد و در بهشت جاودانه ای که پروردگارم به من وعده کرده، ساکن شود، ولایت علی بن ابی طالبعليه‌السلام را انتخاب کند، زیرا او هرگز شما را از راه هدایت بیرون نبرده، به گمراهی نمی کشاند.

الغدیر ۱۰: ۲۷۸.

حدیث - ۶

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

أن الله خلقنی و خلق علیاً و فاطمه و الحسن و الحسین و الأئمه من نور واحد؛

خداوند، من و علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان را از یک نور آفریده است.

جامع الاخبار ص ۴۶

حدیث - ۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن أحَبَّ أن یَلقَی اللّه‌َ ضاحِکا مُستَبشِرا فَلیَتَوَلَّ عَلِیَّ ابنَ مُوسَی الرِّضاعليه‌السلام ؛

کسی که دوست دارد خندان و با روی گشاده خداوند را دیدار کند ، باید از محبّت و ولایت علی بن موسی الرضّاعليه‌السلام بهره‌مند باشد

بحار الأنوار ، ج ۳۶ ، ص ۲۹۶

حدیث - ۸

قال الامام الرضاعليه‌السلام : إن الإمامة زمام الدین و نظام المسلمین و صلاح الدنیا و عز المؤمنین، ان الإمامة أس الإسلام النامی و فرعه السامی

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: امامت، زمام دین و مایه نظام و انسجام مسلمانان و صلاح دنیا و عزت مؤمنان است. امامت، اساس اسلام و شاخه بلند آن است.

«کافی، ج ۱، ص ۲۰۰»

حدیث - ۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : انَّ خُلَفائی و اوصیائی و حُجَجِ اللهِ علی الخَلقِ بعدی اثنا عشر اوَّلُهم اخی و آخِرُهم وَلَدی قال المهدی یملأها قسطاً و عدلاً .

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: همانا جانشینان و اوصیاء من و حجت های الهی بر مردم بعد از من دوازده نفرند، اولی آنها برادرم (علی) و آخرینشان فرزندم می باشد مهدی که دنیا را از قسط و عدل پر می‌کند .

«بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۷۱»

حدیث - ۱۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : الائمه بعدی اثنا عشر، عدد شهور الحول و منا مهدی هذه الامة له هیبةُ موسی و بهاءُ عیسی و حکمُ داودَ و صبرُ ایوب.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : فرمودند: ائمه بعد از من ۱۲ نفرند؛ به تعداد ماه های سال و مهدی این امت از ما است، هیبتی موسی گونه دارد و به زیبایی مانند عیسی است و در حکم مانند داود و صبری ایوب وار دارد.

«منتخب الاثر، ص ۲۶»

حدیث - ۱۱

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام لِابْنِهِ الْحَسَنُعليه‌السلام : یَا بُنَیَّ أَمَرَنِی رَسُولُ اللَّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم أَنْ أُوصِیَ إِلَیْکَ وَ أَنْ أَدْفَعَ إِلَیْکَ کُتُبِی وَ سِلَاحِی کَمَا أَوْصَی إِلَیَّ رَسُولُ اللَّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ...

امیرمؤمنانعليه‌السلام به فرزندش حسنعليه‌السلام فرمودند: فرزندم! رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به من امر فرمود که به تو وصیت کنم و کتاب ها و سلاح خودم را به تو بسپارم چنان که پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به من وصیت کرد و هم چنین پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به من فرمود که به تو دستور دهم وقتی مرگ فرا رسید، همه این وصایا را به برادرت حسینعليه‌السلام نمایی و کتابها و سلاح را به او بسپاری.

«اصول کافی، ج ۲، ص ۶۴»

حدیث - ۱۲

قال الامام الْحَسَنعليه‌السلام : اِنَّ الْحُسینَ بن علی بَعْدَ وَفاةِ نفسی امام مِنْ بَعدی .

امام حسنعليه‌السلام فرمودند: حسین بن علیعليه‌السلام بعد از رحلت من امام است، زیرا خداوند بعد از من امامت را به نام او ثبت کرده است و امامت از طریق وراثت پیامبر به او رسیده است.

«اصول کافی، ج ۲، ص ۷۲»

حدیث - ۱۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : الْحَسَنُ و الْحُسینُ امامانِ قاما اوقَعَدا.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: حسن و حسینعليهم‌السلام امام اند چه در حال قیام باشند و چه در حال سکوت.

«بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۲۹۱»

حدیث - ۱۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : الْحَسَنُ و الْحُسینُ اَماما اُمَّتی بعد أبیهِما.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: حسن و حسینعليهم‌السلام بعد از پدرشان امام و پیشوای امت من هستند.

«بحار الانوار، ج ۳۶، ص ۲۵۴»

حدیث - ۱۵

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: یا علی تو امام و جانشین بعد از من هستی، جنگ با تو جنگ با من است و مسالمت با تو مسالمت با من است.

«بحار الانوار، ج ۳۶، ص ۳۳۷»

حدیث - ۱۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : حقُ علیٍّ عَلی هذهِ اِلاُمَةِ کَحَقِ الوالِدِ عَلی الوَلَدِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: حق علی بر این امت مثل حق پدر بر فرزندش است.

«بحار الانوار، ج ۳۶، ص ۵»

حدیث - ۱۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ کنتُ مَولاهُ فَعلیٌ مَولاهُ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر کسی من مولای او هستم، علی مولای اوست.

«بحار الانوار، ج ۳۷، ص ۱۰۸»

حدیث - ۱۸

قال الله عزّوجلّ:

همانا علی امام پرهیزگاران و رهبر روسفیدان پاک و پادشاه مؤمنان است.

(امالی‌الصدوق۳۵۲)

حدیث - ۱۹

قال الله عزّوجلّ:

ولایت علی بن ابی طالبعليه‌السلام دژ (امان) من است هرکه وارد آن شود، از عذاب من در امان خواهد بود.

(عیون اخبارالرضا(ع)۱/۱۴۶)

حدیث - ۲۰

قال الله عزّوجلّ:

(ای آدم!) اگر این‌ها(اهل بیتعليهم‌السلام ) نبودند، نه تو را می‌آفریدم و نه بهشت و جهنم را، و نه آسمان و زمین را.

(معانی‌الاخبار۱۲۴)

حدیث - ۲۱

قال الله عزّوجلّ:

برادرت علی را بشارت ده، که من دوست‌دار او را عذاب نمی‌کنم و به دشمن او رحم نمی‌کنم.

(امالی صدوق۳۹)

حدیث - ۲۲

قال الله عزّوجلّ:

به ‌راستی در‌می‌گذرم از مردمان مسلمانی که ولایت امام عادلی را که از جانب خداوند است پذیرفته‌اند.

(کافی۱/۳۷۶)

حدیث - ۲۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

و الله ما اَحَبَّ اللهَ مَنْ احبَّ الدّنیا و الی غیرَنا.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

به خدا سوگند، کسی که دنیا را دوست بدارد (برای غیر خدا) و ولایت غیر ما اهل بیت را داشته باشد خدا را دوست ندارد.

«فروع الکافی، ج ۸، ص ۱۲۹»

حدیث - ۲۴

عَنْ أبی عَبْدِ الله عَنْ قَوْلِهِ تَعالی «هُنَالِکَ الْوَلَیَةُ لِلَّهِ الْحَقِّ» (کهف/۴۴)، قالَ: ولایةُ أمیرِ الْمُؤمِنیِنَ.

امام صادقعليه‌السلام در تفسیر آیه «در آنجا ثابت شد که ولایت از آن خداوند بر حق است»، فرمودند: مراد (از ولایت خدا) ولایت امیر المؤمنین است.

«نور الثقلین، ج ۳، ص ۲۶۲»

حدیث - ۲۵

عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِعليه‌السلام قالَ: اُمِرَ النّاسُ بِمَعْرِفَتِنا وَ الرَّدِّ إلَینا وَ التَّسْلیمِ لَنا، ثُمَّ قالَ: وَ إنْ صامُوا وَ صَلُّوا وَ شَهِدُوا أنْ لا إله إلّا اللهُ وَ جَعَلُوا فِی إنْفُسِهِمْ أنْ لا یَرُدُّوا إلَیْنا کانُوا بِذلِک مُشْرِکینَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: مردم مأمورند تا ما را بشناسند و به سوی ما بازگردند و تسلیم ما باشند. سپس فرمودند: و در غیر این صورت اگر به سوی ما باز نگردند و از ما پیروی نکنند، هر چند که روزه بدارند و نماز بخوانند و به یگانگی خداوند اقرار نمایند، در شمار مشرکین خواهند بود.

«الکافی، ج ۲، ص ۳۹۸»

حدیث - ۲۶

عَنْ أبِی عَبْدِ اللهعليه‌السلام فِی قَوْل اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ( إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّلِحُ یَرْفَعُهُ ) (فاطر/۱۰) قالَ: وَلایَتَنا أهْلَ الْبَیْتِ (و أهْوی بِیَدِهِ إلی صَدْرِهِ) فَمَنْ لَمْ یَتَوَلَّنا لَمْ یَرْفَعِ الله لَهُ عَمَلاً.

امام صادقعليه‌السلام در تفسیر آیه «سخنان پاکیزه به سوی او (خدا) صعود می کند و عمل صالح را بالا می برد» فرمودند: ولایت ما اهل بیت مایه عروج عمل است (و سپس به سینه خود اشاره کرد و) فرمودند: کسی که ولایت ما را ندارد، خداوند هیچ عملی را از او بالا نمی برد.

«نور الثقلین، ج ۴، ص ۳۵۳»

حدیث - ۲۷

عَن الامام الصادقعليه‌السلام فِی قَوْلِهِ تَعالی( مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَی ) (الاحزاب/۲۳) قال: و اللهِ ما عَنی غَیْرَکمْ إذا وَفَّیْتُمْ بِما أخَذَ عَلَیْکمْ مِیثاقَکمْ مِنْ وَلایَتِنا .

امام صادقعليه‌السلام در تفسیر آیه «از میان مؤمنان کسانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستاده اند، بعضی پیمان خود را به آخر بردند و بعضی دیگر در انتظارند و هرگز تبدیل و تغییری در پیمان خود راه ندادند» فرمودند: به خدا سوگند مراد آیه جز شما نیست زیرا شما به میثاق الهی در باب ولایت ما وفا کردید و تغییری در آن پیمان ایجاد ننمودید که اگر میثاق را تغییر می دادید خداوند شما را سرزنش می کرد، چنان که دیگران را سرزنش کرد و فرمودند: ما، در بسیاری از ایشان عهدی نیافتیم و اکثر ایشان را فاسق یافتیم.

«بحار الأنوار، ج ۴۷، ص ۳۹۱»

حدیث - ۲۸

عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِعليه‌السلام قالَ: لَمَّا أرادَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ أنْ یَخْلُقَ الْخَلْقَ خَلَقَهُمْ وَ نَشَرَهُمْ بَیْنَ یَدَیْهِ ثُمَّ قالَ لَهُمْ مَنْ رَبُّکمْ؟ فَأوَّلُ مَنْ نَطَقَ رَسُولُ اللهِ و أمِیرُ الْمُؤمِنِینَ وَالْأئِمَّةُعليهم‌السلام فَقالُوا أنْتَ ربنا.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هنگامی که خداوند اراده خلق مخلوقات را کرد، ایشان را خلق کرد و در برابر خود پراکنده ساخت، سپس پرسید خدای شما کیست؟ اولین کسانی که جواب دادند، رسول الله و امیرالمؤمنین و ائمه بودند که گفتند: تویی پروردگار ما.

«علل الشرایع، ج ۱، ص ۱۱۸»

حدیث - ۲۹

عَن الامام الصادقعليه‌السلام قالَ: ثَلاثَةٌ هُنَّ فَخْرُ الْمُؤْمِنِ و زِینه فِی الدُّنْیا و الْآخِرَةِ الصَّلاةُ فِی آخِرِ الَّیْلِ وَ یَأسُهُ مِمّا فِی أیْدِی النّاسِ وَ وَلایَةُ الإمامِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍعليهم‌السلام

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: سه چیز مایه افتخار و برتری انسان مؤمن و نیز زینت دنیا و آخرت او است: نماز شب، مأیوس بودن از آن چه در دستان مردم است و پذیرفتن ولایت و رهبری آل محمد -صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم -.

«أمالی صدوق، ص ۵۴۴»

حدیث - ۳۰

عن ابی عبداللهعليه‌السلام قال: إذا أرادَ الاِمام ان یعلم شَیْئاً أعْلَمَهُ اللهُ ذلِک.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هنگامی که امام اراده کند تا به چیزی آگاه بشود، خداوند متعال وی را نسبت به آن چیز آگاه می سازد.

«الکافی، ج ۱، ص ۲۵۸»

حدیث - ۳۱

عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِعليه‌السلام فی قَولِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَی السَّمَوَ تِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَن ...» (احزاب/۷۲) قال: هِیَ وَلایَةُ أمِیرِ الْمُؤْمِنِینَعليه‌السلام

امام صادقعليه‌السلام در تفسیر آیه «ما امانت را بر آسمان ها و زمین و کوه ها عرضه داشتیم، آنها از حمل آن سر برتافتند و از آن هراسیدند؛ اما انسان آن را بر دوش کشید؛ او بسیار ظالم و جاهل بود» فرمودند: امانت، ولایت امیر المؤمنینعليه‌السلام است.

«نور الثقلین، ج ۴، ص ۳۱۲»

حدیث - ۳۲

عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِعليه‌السلام فِی قَوْلِهِ «إِنَّ هَذَا الْقُرْءَانَ یَهْدِی لِلَّتِی هِی أَقْوَمُ» (الاسراء/۹)، قالَ: یَهْدِی إلی الإمامِ.

امام صادقعليه‌السلام در تفسیر آیه «این قرآن به راهی که استوارترین راههاست هدایت می کند» فرمودند: انسان را به سوی امام هدایت می کند.

«نور الثقلین، ج ۳، ص ۱۴۰»

حدیث - ۳۳

عَنْ أبی عَبْدِ اللهِعليه‌السلام قالَ: لَوْ بَقِیَتْ الْاَرْضُ بِغَیْرِ إمامٍ ساعَةً لَساخَتْ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: اگر زمین لحظه ای بدون حجت الهی باشد، نابود می گردد.

«نور الثقلین، ج ۴، ص ۳۶۹»

حدیث - ۳۴

قالَ الامام العسکریعليه‌السلام : قال الله تعالی یا آدَمُ إنَّما اَمَرْتُ الْمَلائِکةَ بِتَعْظیمِک بِالسُّجُودِ لَک إذْ کنْتَ وِعاءً لِهذِهِ الْأنْوارِ.

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند: خداوند متعال به آدم گفت: ای آدم به این دلیل به ملائکه امر کردم تا به عنوان عظمت تو در برابرت سجده کنند که وجود تو ظرف این انوار (نور اهل بیت) است.

«تفسیر الامام العسکری، ص ۲۲۵»

حدیث - ۳۵

عَن الامام الباقرعليه‌السلام قالَ: یا سدیْرُ إنَّما اُمِرَ النَّاسُ أنْ یَأتُوا هذا الأحْجارَ فَیَطُوفُوا بِها ثُمَّ یأتُوا فَیُعْلَمُونا وِلایَتَهُمْ لَنا .

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: ای سدیر! همانا مردم مأموریت یافته اند به دیدار این بیت سنگی بشتابند و بر گرد آن طواف کنند، سپس به نزد ما بیایند و ولایت خود را نسبت به ما اعلام کنند و این همان گفتار خداوند است که فرمودند: کسی که توبه کند و به عمل صالح بپردازد را می بخشم و او هدایت یافته است، سپس حضرت با دست به سینه خود اشاره کرد و فرمودند: به سوی ولایت ما (هدایت یافته است).

«بحار الأنوار، ج ۴۷، ص ۳۶۴»

حدیث - ۳۶

عَنْ جابِرِ قالَ: سَمِعْتُ أبا جَعْفَرٍعليه‌السلام یَقُولُ: إنّما یَعْرِفُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ یَعْبُدُهُ مَنْ عَرَفَ إمامَهُ مِنّا أهْلَ الْبَیْتِ وَ مَنْ لا یَعْرِفُ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ (لا) یَعْرِفُ الإمامَ مِنّا أهْلَ الْبَیْتِ فَإنَّما یَعْرِفُ وَ یَعْبُدُ غَیْرَ اللهِ هکذا والله ضلالاً.

جابر می گوید: از امام باقرعليه‌السلام شنیدم که می فرمودند: البته کسی خدا را شناخت و عبادت کرد که خدا و امام خود را که از ما أهل بیت است شناخته باشد و کسی که امام خود از خاندان ما أهل بیت را نشناخته باشد، کسی غیر از خدا را شناخته و عبادت کرده است و قسم به خدا چنین فردی گمراه است.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۸۱»

حدیث - ۳۷

قال الامام ابو جعفرعليه‌السلام : إنَّما یُحِبُّنا مِنَ العَرَبِ وَ الْعَجَمِ أهلُ الْبُیُوتاتِ وَ ذُوُو الشَّرَفِ وَ کلُّ مَوْلُودٍ صَحیحٍ وَ إنمّا یُبْغِضُنا مِنْ هؤُلاءِ کلُّ مَدَنّسٍ مُطَّرَدٍ.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: از میان عرب و عجم فقط انسان های اصیل و با شرافت و هر کسی که به گونه ای صحیح متولد گردد ما را دوست می دارند و از میان آنان فقط کسانی که آلوده و مطرود باشند بغض ما را دارند.

«بحار الأنوار، ج ۲۷، ص ۱۴۹»

حدیث - ۳۸

عَنْ أبِی حَمْزَةِ الْثُّمالِی قالَ: قالَ لَنا عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ زَیْنُ الْعابِدِینَعليه‌السلام : أیُّ الْبقاعِ أفْضَلُ؟ فَقُلْتُ یصوم نهاراً و یقوم لیلاً فی ذلک المقام ثم لقی الله عزوجل بغیر ولایتنا لم ینتفع بذلک شیئاً.

ابوحمزه ثمالی می گوید: امام سجادعليه‌السلام از من پرسید: برترین مکان کجاست؟ گفتم خدا و رسول او داناترند، امامعليه‌السلام فرمودند: برترین مکان مابین رکن و مقام (ابراهیمعليه‌السلام ) است و اگر کسی به درازی عمر نوح زندگی کند و تمام روزها را روزه دار و شب ها را در آن مکان، در نماز باشد ولی به غیر ولایت ما از دنیا برود، اعمال او هیچ سودی برایش نخواهد داشت.

«ثواب الاعمال، ص ۴۵»

حدیث - ۳۹

عَنِ الْإمامِ السَّجادِعليه‌السلام قالَ: الإمامُ مِنّا لا یَکونُ إلّا مَعْصُوماً.

امام سجّادعليه‌السلام فرمودند: امام از ماست و امام نمی باشد مگر معصوم.

«معانی الاخبار، ج ۱، ص ۱۳۲»

حدیث - ۴۰

عَنْ أبِی حَمْزَةَ الثُّمالِیِّ عَنَ الْإمامِ الْباقِرِعليه‌السلام قالَ: إنَّما یَعْبُدُ اللهَ مَنْ یَعْرِفُ اللهَ قلت جُعِلتُ فِداک فَما مَعْرِفَةُ اللهِ؟ قالَ: تَصْدِیقُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ تَصْدِیقُ رَسُولِ اللهِ وَ مُوالاة عَلِیٍّ وَ الأیْتِمام بِهِ .

ابو حمزه ثمالی می گوید: امام باقرعليه‌السلام فرمودند: کسی می تواند خدا پرست باشد که خدا را شناخته باشد و کسی که خدا را نشناخت در گمراهی به عبادت پرداخته است، به امام عرضه داشتم که فدایت شوم، شناخت خدا چگونه است؟ امام فرمودند: تصدیق خدا و رسول خدا و التزام به ولایت علی و پیروی از او و سایر ائمه هدی و همچنین بیزاری از دشمنان آنان به سوی خدای عز و جل و خدا این گونه شناخته می شود.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۸۰»

حدیث - ۴۱

عَنْ جابِرِ بْنِ یَزِیدٍ الْجُعْفِیِّ قالَ: قُلْتُ لِأبِی جَعْفَرٍ، مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْباقِرِعليه‌السلام : لأیِّ شَیْءٍ یُحْتاجُ إلی النَّبِیِّ وَ الْإمامِ؟ فَقالَ: لِبَقاءِ الْعالَمِ عَلی صَلاحِهِ وَ ذلِک إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَرْفَعُ الْعَذابَ عَنْ أهْلِ الْأرْضِ .

جابر بن یزید جعفی می گوید: از امام باقرعليه‌السلام پرسیدم چرا به پیامبر و امام نیاز داریم؟ حضرت فرمودند: برای آن که عالم به حالت صلاح خود باقی بماند و تا وقتی پیامبر یا امام در بین مردم باشند خداوند عز و جل اهل زمین را عذاب نمی کند .

«علل الشّرایع، ج ۱، ص ۱۲۳»

حدیث - ۴۲

قالَ الامام أبو جَعْفَرعليه‌السلام : إنّما یَعْرِفُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ یَعْبُدُهُ مَنْ عَرَفَ إمامَهُ مِنّا أهْلَ الْبَیْتِ وَ مَنْ لا یَعْرِفُ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ (لا) یَعْرِفُ الإمامَ مِنّا أهْلَ الْبَیْتِ فَإنَّما یَعْرِفُ وَ یَعْبُدُ غَیْرَ اللهِ هکذا والله ضلالاً.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: البته کسی خدا را شناخت و عبادت کرد که خدا و امام خود را که از ما أهل بیت است شناخته باشد و کسی که امام خود از خاندان ما أهل بیت را نشناخته باشد، کسی غیر از خدا را شناخته و عبادت کرده است و قسم به خدا چنین فردی گمراه است.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۸۱»

حدیث - ۴۳

قالَ أمِیرِ الْمُؤمِنِینَعليه‌السلام : وَ إنِّی النَّباءُ الْعَظِیمُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: و مقصود از نبأ عظیم (در سوره نباء) من هستم.

«نور الثقلین، ج ۵، ص ۴۹۱»

حدیث - ۴۴

قالَ أمیرِ الْمُؤمِنِینَعليه‌السلام : وَ ما هَلَک مِنَ الاُمَّةِ إلّا النّاصِبِینَ وَ الْکافِرینَ وَ الْجاحِدینَ وَ الْمعانِدینَ قالَ: فَأمّا مَنْ تَمَسَّک بِالتُّوحیدِ وَ الْاِقْرارِ بِمُحَمَّدٍصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وَ الْاِسْلامِ .

أمیر المؤمنینعليه‌السلام فرمودند: از میان مردم مسلمان، کسی به هلاکت نمی رسد مگر اینکه از ناصبیان و کافران و انکار کنندگان و معاندان باشند. و افزود: و امّا کسی که به توحید، تمسّک جوید و به پیامبر اسلام و حقانیت دین اسلام اعتراف داشته باشد و همچنان در این عقیده باقی بوده و خارج نگردد و ظالمین به ما اهل بیت را پشتیبانی نکند و برابر ما کینه و عداوت نورزد، اگر در تشخیص آن که خلیفه رسول الله کیست، در تردید قرار گیرد و «ولایت ما أهل بیت» را در نیابد و البته با ما اظهار دشمنی نداشته باشد، این انسان مسلمان مستضعف خواهد بود که امید رحمت و مغفرت برای او هست و او فقط باید نگران گناهانش باشد.

«مستدرک سفینة البحار، ج ۶، ص ۴۶۸»

حدیث - ۴۵

عَن الامام علیعليه‌السلام قالَ: إنَّ الأئِمَّةَ مِنْ قُرَیْشٍ غُرِسُوا فِی هذا البَطْنِ مِنْ هاشِمٍ لا تَصْلَحُ عَلی سِواهُمْ وَ لا تَصْلَحُ الْوُلاةُ مِنْ غَیْرِهِمْ.

امیر المؤمنینعليه‌السلام فرمودند: همانا امامان (بعد از پیامبر) از قریش اند و درخت وجودشان در سرزمین این تیره از بنی هاشم غرس شده، این مقام در خور دیگران نیست و رهبران دیگر شایستگی این مقام را ندارند.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴»

حدیث - ۴۶

عَنْ أمِیرِ الْمُؤمِنِینَعليه‌السلام قالَ: وَ قَدْ جَعَلَ اللهُ لِلْعِلْمِ أهْلاً وَ فَرَضَ عَلی الْعِبادِ طاعَتَهُمْ بِقَوْلِهِ: «و آتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أبْوابِها» وَ الْبُیُوتُ هِی بُیُوت العلْمِ الَّذی إسْتَوْدَعَتْهُ الأنبِیاءُ وَ أبْوابِها أوْصیاؤُهُمْ.

امیر المؤمنینعليه‌السلام فرمودند: خداوند برای «علم» جایگاهی مناسب مقرر داشته است و بر بندگانش اطاعت از آن را واجب گردانده و فرموده: از درب خانه داخل شوید و منظور از بیوت خانه های علم است که به انبیاء داده شده و أبواب آن اوصیاء آن ها هستند.

«نور الثقلین، ج ۱، ص ۱۷۷»

حدیث - ۴۷

عَن الامام علیعليه‌السلام فِی بَیانِ قَوْلِهِ تَعالی «وَ مَن یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِی خَیْرًا کَثِیرًا» (بقره/۲۶۹) قالَ: هِیَ طاعةُ اللهِ وَ مَعْرِفَةِ الْاِمامِ.

أمیر المؤمنینعليه‌السلام در تفسیر آیه «به هر کس حکمت داده شود، خیر فراوانی داده شده است» فرمودند: مراد از حکمت، بندگی خدا و شناختن امام است.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۸۵»

حدیث - ۴۸

قالَ أبا عَبْدِ اللهِعليه‌السلام : إنَّ وِلایَتَنا وَلایَةُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّتِی لَمْ یُبْعَثْ نَبِیٌّ قَطُّ إلّا بِها.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: همانا ولایت ما ولایت خدا است، ولایتی که هیچ پیامبری جز با آن مبعوث نگشته است.

«امالی مفید، ص ۱۴۲»

حدیث - ۴۹

عَنِ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: یا عَلِیُّ لِکلِّ شَئٍ أساسٌ و أساسُ الاِسْلامِ حُبُّنا أهْلَ الْبَیْتِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: یا علی برای هر چیز پایه و اساسی است و اساس اسلام حب و دوستی نسبت به ما اهل بیت (عصمت و طهارت) است.

«الکافی، ج ۲، ص ۴۶»

حدیث - ۵۰

قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ اَنْکرَ إمامَةَ عَلِیٍّ بَعْدِی کمَنْ أنْکرَ نُبُوَّتِی فِی حَیوتِی وَ مَنْ أنْکرَ نُبُوَّتِی کانَ کمَنْ أنْکرَ رُبُوبِیَّةَ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسی که امامت علی را بعد از من انکار کند، نبوت مرا انکار کرده است و کسی که نبوت مرا انکار کند، ربوبیت پروردگار را انکار کرده است.

«أمالی صدوق، ص ۶۵۶»

حدیث - ۵۱

قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : عَلِیُّ بْنُ أبِی طالِبٍ أقْدَمُ اُمَّتِی سِلْماً وَ أکثَرُهُمْ عِلْماً وَ أَصَحُّهُمْ دِیناً وَ أفْضَلُهُمْ یَقِیناً و أحْلَمُهُمْ حِلْماً وَ أسْمَحُهُمْ کفّاً وَ هُوَ الْاِمامُ وَ الْخَلِیفَةُ بَعْدِی.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: علی بن ابی طالب پیشگام امت من در گرویدن به اسلام است و علم و دانش او از همه بیشتر و دین او از همه کاملتر و یقین او از همه برتر و حلم او از همه بیشتر و دست او از همه بخشنده تر است و او امام و خلیفه پس از من است.

«أمالی صدوق، ص ۸»

حدیث - ۵۲

قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ألْزِمُوا مَوَدَّتَنا أهْلَ الْبَیْتِ فَإنَّهُ مَنْ لَقی اللهَ وَ هُوَ یُحِبُّنا دَخَلَ الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِنا وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لا یَنْفَعُ عَبْدٌ بِعَمَلِهِ إلّا بِمَعْرِفَتِهِ بِحَقِّنا.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: به محبت و عشق به ما اهل بیت روی بیاورید زیرا کسی که خدا را با چنین خصلتی ملاقات کند داخل بهشت گردد و از شفاعت ما برخوردار شود، قسم به خدایی که جانم در دست او است جز با معرفت به حق ما، هیچ کس از عمل خود بهر ه ای نخواهد برد.

«امالی مفید، ص ۴۳»

حدیث - ۵۳

عَنِ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحِمَّدٍ ماتَ مَغْفُوراً لَهُ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسی که با حب و دوستی به آل محمد بمیرد، مورد آمرزش و غفران الهی قرار می گیرد.

«مستدرک سفینة البحار، ج ۲، ص ۱۶۱»

حدیث - ۵۴

عَنِ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: لِکلِّ شَیْءٍ جَوازٌ وَ جَوازُ الصِّراطِ حُبُّ عَلِیِّ بْنِ أبِی طالِبٍ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: برای (عبور از) هر چیزی، جوازی لازم است و جواز گذشتن از «صراط»، محبت و عشق به علی بن أبی طالب است.

«بحار الأنوار، ج ۳۹، ص ۲۰۲»

حدیث - ۵۵

عَنْ ابْنِ مَسْعُودٍ قالَ: قالَ لی رَسُول اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لَمّا اُسْرِیَ بِی إلی السّماءِ إذاً مَلِک قَدْ أتانِی فَقالَ لِی یا مُحَمَّدُ! سَلْ مَنْ أرْسَلنا قَبْلَک قُلْتُ یا مَعاشِرَ النّاسِ وَ النَّبِیینَ عَلی ما بَعَثَکمْ اللهُ قَبلی؟ قالوُا: عَلی ولایتِک یا محمدُ و ولایةِ علیِّ بن ابی طالب.

ابن مسعود گفت: پیامبر به من فرمودند: هنگامی که در آسمان سیر کردم (در معراج) یکی از فرشتگان به پیش من آمد و گفت یا رسول الله پرسش خویش را با آن ها که قبل از شما مبعوث گشته اند در میان گذار! و من گفتم ای گروه مردم و پیامبران (سلف) بر چه چیزی خداوند متعال شما را مبعوث ساخته است؟ پاسخ دادند: بر ولایت تو ای محمد و ولایت علی ابن ابی طالب.

«بشارة المصطفی، ص ۲۰۱»

حدیث - ۵۶

قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا تَزُولُ قَدَما عَبْدٍ یَوْمَ الْقِیامَةِ حَتّی یُسْألُ عَنْ أربَعٍ عَنْ عُمْرِهِ فِیما أفْناهُ وَ عَنْ شَبابِهِ فِیما أبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ أیْنَ اِکتَسَبَهُ وَ فِیما أنْفَقَهُ، وَ عَنْ حُبِّنا أهْلَ الْبَیْتِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بنده خدا در قیامت قدم از قدم بر نمی دارد جز آن که از چهار چیز سؤال می شود: از عمر او سؤال می شود که چگونه و در چه راهی آن را از دست داده است، از جوانی او می پرسند که در چه راهی آن را به فرسودگی رسانده است، از ثروت او که از چه راهی به دست آورده و در چه راهی آن را خرج نموده است و نیز از محبت و دوستی ما سؤال می شود.

«بحار الأنوار، ج ۷، ص ۲۵۸»

حدیث - ۵۷

عَنِ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: لا یُحِبُّک إلّا طاهِرُ الْوِلادَةِ وَ لا یُبْغِضُک إلّا خَبِیثُ الْوِلادَةِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: (یا علی) دوست نمی دارد تو را مگر شخص حلال زاده و دشمن نمی دارد تو را مگر کسی که ولادتش ناپاک باشد.

«بحار الأنوار، ج ۲۸، ص ۱۰۰»

حدیث - ۵۸

قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إنَّ أئِمَّتکمْ وَفْدُکمْ إلی اللهِ فَانْظُرُوا مَنْ تُوفِدُونَ فِی دِینِکمْ وَ صَلاتِکمْ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: امامان شما، پیشوا و راهنمایان شما به سوی خدایند، پس دقت کنید که چه کسی را در امر دین و نمازتان به عنوان راهنما و رهبر انتخاب می کنید.

«بحار الأنوار، ج ۸۵، ص ۸۶»

حدیث - ۵۹

عَنِ النَّبیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ ماتَ مَیْتَةً جاهِلِیَّةً.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسی که بمیرد و امام زمان خویش را نشناخته باشد، در واقع به مرگ جاهلیّت مرده است.

«وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۲۴۶»

حدیث - ۶۰

لا یَزالُ الإسْلامُ عَزِیزاً إلی إثْنَیْ عَشَرِ خَلِیفَةً.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

همیشه، عزت و سربلندی اسلام و (مسلمین) به دوازده جانشین من بستگی دارد.

«صحیح مسلم، ج ۶، ص ۲»

حدیث - ۶۱

امام علیعليه‌السلام :

حَقٌّ علی الإمامِ أنْ یَحْکُمَ بما أنْزَلَ اللّه‌ُ وأنْ یُؤدّیَ الأمانةَ ، فإذا فَعَلَ فَحَقٌّ علی النّاسِ أنْ یَسْمَعوا لَهُ وأنْ یُطیعوا وأنْ یُجیبوا إذا دُعوا

امام وظیفه دارد بر اساس کتاب خدا حکومت کند و امانت را ادا نماید چون چنین کند مردم وظیفه دارند سخنش بشنوند ، فرمانش ببرند و هرگاه آنان را فرا خواند ، اجابت کنند

کنز العمّال : ۱۴۳۱۳ منتخب میزان الحکمة : ۳۲

حدیث - ۶۲

امام علیعليه‌السلام :

إنَّهُ لَیسَ علی الإمامِ إلاّ ما حُمِّلَ مِنْ أمرِ رَبِّهِ : الإبلاغُ فی المَوعِظةِ ، والاجتهادُ فی النَّصیحةِ ، والإحْیاءُ للسُّنّةِ ، وإقامةُ الحُدودِ علی مَسْتَحِقِّیها ، وإصدارُ السُّهْمانِ علی أهْلِها ؛

به یقین‌چیزی بر امام‌واجب‌نیست جز وظیفه‌ای که پروردگار بر عهده‌اش نهاده : کوتاهی نکردن در موعظه و اندرز ، کوشش در خیر خواهی ، زنده کردن سنّت ، اجرای حدود الهی بر آنان که سزاوار آنند و رساندن سهام (بیت المال) به کسانی که سهم می‌برند

نهج البلاغة : الخطبة ۱۰۵ منتخب میزان الحکمة : ۳۲

حدیث - ۶۳

امام صادقعليه‌السلام :

للأحوَلِ: أتَیتَ‌البَصرةَ ؟ قالَ : نَعَم ، قالَ : کیفَ رَأیتَ مُسارَعَةَ الناسِ فی هذا الأمرِ ودُخُولَهُم فیهِ ؟ فقالَ : واللّه إنّهُم لَقلیلٌ ، وقد فَعَلُوا وإنّ ذلک لَقلیلٌ ، فقالَ : علَیکَ بِالأحداثِ ؛ فإنّهُم أسرَعُ إلی کُلِّ خَیرٍ؛

خطاب به اَحْوَل: به بصره رفتی ؟ عرض کرد : آری فرمودند: شوق مردم به این امر(ولایت و امامت ما) و پذیرش آنها را چگونه دیدی ؟ عرض کرد : به خدا قسم اندکند ، کارهایی کرده‌اند ، امّا کم است حضرت فرمودند:بر تو باد به نوجوانان ؛ زیرا این گروه در پذیرش هر نوع خوبی شتاب بیشتری نشان می‌دهند

لإسناد : ۱۲۸ / ۴۵۰ منتخب میزان الحکمة :

حدیث - ۶۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یَومُ غَدیرِ خُمٍّ أفضَلُ أعیادِ اُمَّتی وهُوَ الیَومُ الَّذی أمَرَنِی اللّه ُ تَعالی ذِکرُهُ فیهِ بِنَصبِ أخی عَلِیِّ بنِ أبی طالِبٍ عَلَما لِاُمَّتی ، یَهتَدونَ بِهِ مِن بَعدی؛

روز غدیر خم، برترین عید امّت من است و آن، روزی است که خداوند متعال به من فرمان داد تا برادرم علی بن ابی طالب را نشانه ای برای امّتم قرار دهم تا پس از من، بدان، راه یابند.

الأمالی للصدوق : ص ۱۸۸ ح ۱۹۷

حدیث - ۶۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

حقُّ علیٍّ علی هذهِ الاُمّةِ کحَقِّ الوالِدِ علی وَلَدِهِ؛

حقّ علی بر این امّت همچون حقّ پدر است بر فرزندش.

موسوعه امام علی: ج ۸ ص ۹۳ ح ۳۲۵۹

حدیث - ۶۶

امام کاظمعليه‌السلام :

لیسَ کلُّ مَن قالَ بوَلایتِنا مؤمناً ، ولکنْ جُعِلوا اُنْساً للمؤمنینَ؛

چنین نیست که هر کس قائل به ولایت ما باشد، مؤمن است، بلکه آنان همدم مؤمنان‌اند.

الکافی: ج ۲، ص ۲۴۲، ح ۱

حدیث - ۶۷

امام رضاعليه‌السلام :

إنّ الإمامةَ زِمامُ الدِّینِ، ونِظامُ المُسلِمینَ؛

امام، زمام دین و مایه نظام یافتن مسلمانان است.

گزیده تحف العقول: ص ۶۰

حدیث - ۶۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

هرکه امامت علیعليه‌السلام را پس از من منکر شود چون کسی باشد که در زندگیم پیامبری مرا انکار نموده و هرکه پیامبری مرا منکر باشد چون منکر ربوبیت پروردگار است.

امالی صدوق، ص ۶۵۶

حدیث - ۶۹

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

فَجَعَلَ اللهُ...اِطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ وَ اِمامَتَنا أماناً لِلفِرقَة

خدا اطاعت و پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و امامت و رهبری ما را عامل وحدت و درامان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.

بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۱۵۸

حدیث - ۷۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

آسایش و راحتی، کامیابی و رستگاری و پیروزی، برکت و گذشت و تندرستی و عافیت، بشارت و خرّمی و رضایتمندی، قرب و خویشاوندی، یاری و پیروزی و توانمندی، شادی و محبّت، از سوی خدای متعال، بر کسی باد که علی بن ابی طالب را دوست بدارد، ولایت او را بپذیرد، به او اقتدا کند، به برتری او اقرار نماید، و امامانِ پس از او را به ولایت بپذیرد. بر من است که آنان را در شفاعتم وارد کنم. بر پروردگار من است که خواسته مرا درباره آنان اجابت کند. آنان پیروان من هستند و هر که از من پیروی کند، از من است.

بحارالأنوار، ج ۲۷، ص ۹۲

حدیث - ۷۱

امام زمانعليه‌السلام فرمودند:

قُلُوبنا اَوعیَةٌ لِمَشیَّةِ اللهِ فَاذا شاءَ شِئنا؛

دلهای ما ظرف اراده و مشیت خداست پس هرگاه او چیزی را اراده کند،ما نیز همان چیز را اراده می کنیم.

بحارالانوار،ج۵۲،ص۵۱

حدیث - ۷۲

امام صادق (عليه‌السلام ) :

اگر بیماری از اهل ایمان حق و حرمت و ولایت حضرت امام حسینعليه‌السلام را بشناسد و به اندازه سر سوزنی از خاک پاکش استشفا نماید ، دوا و شفایش خواهد شد

بحار الانوار ، ج ۹۸ ، ص ۱۲۵

حدیث - ۷۳

قال الصّادقعليه‌السلام :

تَجْلِسُونَ وَ تُحَدِّثُونَ؟ فَقالَ: نَعَمْ، قالَ: اِنَّ تِلْکَ الْمَجالِسَ اُحِبُّها فاءَحْیُوا اَمْرَنا، فَرَحِمَ اللّهُ مَنْ اَحْیی اَمْرَنا ؛

امام صادقعليه‌السلام از (فضیل) پرسیدند:

آیا (دور هم ) می نشینید و حدیث و سخن می گویید؟

گفت : آری

فرمودند: این گونه مجالس را دوست دارم ، پس امرِ (امامت ) ما را زنده بدارید. خدای رحمت کند کسی را که امر و راه ما را احیا کند.

وسائل الشیعه ، ج ۱۰، ص ۳۹۲

حدیث - ۷۴

قال الصادقعليه‌السلام

ثلاثة هن فخر المؤ من وزینة فی الدنیا و الاخرة : الصلاة فی اخر اللیل و یاءسه مما فی ایدی ، الناس ، و ولایة الامام من ال محمد -صلی الله علیه وآله - ؛

سه چیز مایه افتخار مومن و زینت اودر دنیا و آخرت است :

۱ - نماز در آخر شب ؛

۲ - دل کندن از آنچه دردست مردم است ؛

۳ - پذیرش ولایت امام از اهل بیت پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۴۰).

حدیث - ۷۵

ان اول ما یسئل عنه العبد اذا وقف بین یدی الله - عز و جل - الصلوات المفروضات و عن الزکاة المفروضة و عن الصیام المفروض ، و عن الحج المفروض و عن ولایتنا اهل البیت ؛

وقتی بنده (فردای قیامت ) در مقابل خدای عز و جل قرار گرفت ، اولین چیزی که از او سؤ ال می کنند، نمازهای واجب ، زکات واجب ، روزه واجب ، حج واجب و ولایت ما اهل بیت است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۹۰)

حدیث - ۷۶

قال الباقر -عليه‌السلام -:

بنی الاسلام علی خمس : الصلوة و الزکوة ، و الصوم و الحج و الولایة ؛

اسلام بر روی پنج پایه بنا شده است : نماز، روزه ، زکات ، حج ، ولایت

(کافی ، ج ۲، ص ۱۷)

حدیث - ۷۷

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

مگر نمی‌دانید که زمین، هرگز از حجت خالی نخواهد بود، آشکار یا غایب و پنهان.

(بحارالانوار/۵۳/۱۹۱)

حدیث - ۷۸

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

همانا من ایمنی‌بخش اهل زمین هستم، همچنان‌که ستارگان ایمنی‌بخش اهل آسمانند.

(بحارالانوار/۵۳/۱۸۱)

حدیث - ۷۹

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

باید بدانند که حق با ما و در نزد ماست.

(بحارالانوار/۵۳/۱۶۱)

حدیث - ۸۰

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

ما از اوضاع شما کاملاً آگاهیم و هیچ‌یک از احوال شما بر ما پوشیده نیست.

(بحارالانوار/۵۲/۵۱)

حدیث - ۸۱

امام مهدیعليه‌السلام می فرمایند:

...و هنگامی که به ما اجازه‌ی سخن داده شود، حق آشکار و باطل ریشه‌کن و از شما دور خواهد شد.

(بحارالانوار/۵۳/۱۹۶)

حدیث - ۸۲

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

هر‌آنچه در باره‌ی ما اهل‌بیت از نیکی‌ها گفته می‌شود ما سزاوار آنیم و هر آنچه بدی در‌باره‌ی ما گفته می‌شود ما آن‌گونه نیستیم

(بحارالانوار/۷۵/۳۷۳)

حدیث - ۸۳

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

أمّا وَاللّهِ، لَوْ تَرَکُوا الْحَقَّ عَلی أهْلِهِ وَ اتَّبَعُوا عِتْرَةَ نَبیّه، لَمّا اخْتَلَفَ فِی اللّهِ اثْنانِ، وَ لَوَرِثَها سَلَفٌ عَنْ سَلَف، وَ خَلْفٌ بَعْدَ خَلَف، حَتّی یَقُومَ قائِمُنا، التّاسِعُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِعليه‌السلام ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

به خدا سوگند، اگر حقّ یعنی خلافت و امامت را به اهلش سپرده بودند و از عترت و اهل بیت پیامبر )صلوات اللّه علیهم( پیروی و متابعت کرده بودند حتّی دو نفر هم با یکدیگر درباره خدا و دین اختلاف نمی کردند. و مقام خلافت و امامت توسط افراد شایسته یکی پس از دیگری منتقل می گردید و در نهایت تحویل قائم آل محمّدعليه‌السلام می گردید که او نهمین فرزند از حسینعليه‌السلام می باشد.

بحارالأنوار، ج ۳۶، ص ۳۵۲، ح ۲۲۴

حدیث - ۸۴

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

ما صَنَعَ أبُو الْحَسَنِ إلاّ ما کانَ یَنْبَغی لَهُ، وَ لَقَدْ صَنَعُوا ما اللّهُ حَسیبُهُمْ وَ طالِبهُمْ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

آنچه را امام علیعليه‌السلام (نسبت به دفن رسول خدا و جریان بیعت) انجام داد، وظیفه الهی او بوده است، و آنچه را دیگران انجام دادند خداوند آن ها را محاسبه و مجازات می نماید.

بحارالأنوار، ج ۲۸، ص ۳۵۵، ح ۶۹

حدیث - ۸۵

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

إلَیْکُمْ عَنّی، فَلا عُذْرَ بَعْدَ غَدیرِکُمْ، وَ الاَْمْرُ بعد تقْصیرکُمْ، هَلْ تَرَکَ أبی یَوْمَ غَدیرِ خُمّ لاِحَد عُذْوٌ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام خطاب به مهاجرین و انصار کرد و فرمودند:

از من دور شوید و مرا به حال خود رها کنید، با آن همه بی تفاوتی و سهل انگاری هایتان، عذری برای شما باقی نمانده است. آیا پدرم در روز غدیر خم برای کسی جای عذری باقی گذاشت؟

خصال، ج ۱، ص ۱۷۳

حدیث - ۸۶

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

لا تُصَلّی عَلَیَّ اُمَّةٌ نَقَضَتْ عَهْدَ اللّهِ وَ عَهْدَ أبی رَسُولِ اللّهِ فی أمیر الْمُؤمنینَ عَلیّ، وَ ظَلَمُوا لی حَقی، وَ أخَذُوا إرْثی، وَ خَرقُوا صَحیفَتی اللّتی کَتَبها لی أبی بِمُلْکِ فَدَک ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

افرادی که عهد خدا و پیامبر خدا را درباره امیرالمؤمنین علیعليه‌السلام شکستند، و در حقّ من ظلم کرده و ارثیّه ام را گرفتند و نامه پدرم را نسبت به فدک پاره کردند، نباید بر جنازه من نماز بگذارند.

بیت الأحزان، ص ۱۱۳

حدیث - ۸۷

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

إنَّ السَّعیدَ کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَنْ أحَبَّ عَلیّاً فی حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

همانا حقیقت و واقعیّت تمام سعادت ها و رستگاری ها در دوستی علیعليه‌السلام در زمان حیات و پس از رحلتش خواهدبود.

شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۲، ص ۴۴۹

حدیث - ۸۸

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

أبَوا هِذِهِ الاْمَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلی، یُقْیمانِ أَودَّهُمْ، وَ یُنْقِذانِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إنْ أطاعُوهُما، وَ یُبیحانِهِمُ النَّعیمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

حضرت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و علیعليه‌السلام والِدَین این امّت هستند، چنانچه از آن دو پیروی کنند آن ها را از انحرافات دنیوی و عذاب همیشگی آخرت نجات می دهند و از نعمت های متنوّع و وافر بهشتی بهره مندشان می سازند.

بحارالأنوار، ج ۲۳، ص ۲۵۹، ح ۸

حدیث - ۸۹

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

وَهُوَ الإمامُ الرَبّانی، وَالْهَیْکَلُ النُّورانی، قُطْبُ الأقْطابِ، وَسُلالَةُ الاْطْیابِ، النّاطِقُ بِالصَّوابِ، نُقْطَةُ دائِرَةِ الإمامَةِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام در تعریف امام علیعليه‌السلام فرمودند:

او پیشوائی الهی و ربّانی است، تجسّم نور و روشنائی است، مرکز توجّه تمامی موجودات و عارفان است، فرزندی پاک از خانواده پاکان می باشد، گوینده ای حقّ گو و هدایتگر است، او مرکز و محور امامت و رهبریّت است.

ریاحین الشّریعة، ج ۱، ص ۹۳

حدیث - ۹۰

حضرت فاطمهعليها‌السلام فرمودند:

فَجَعَلَ اللهُ إطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ و إمامَتَنا أماناً لِلفُرقَةِ؛

خدا اطاعت از ما را رشته سامان ملت، و امامت ما را مایه ایمنی از تفرقه قرار داده است.

(احتجاج، ج۱، ص۱۳۴)

حدیث - ۹۱

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

مَثَلُ الإمام مَثل الکعبة إذ تُؤتی وَ لا تَأتی

از حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام روایت شده که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: امام همچون کعبه است که باید به سویش روند، نه آنکه (منتظر باشند تا) او به سوی آنها بیاید.

(بحار الانوار ، ج ۳۶ ، ص ۳۵۳)

حدیث - ۹۲

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

لا تَنالُ وَلایَتُنا إلاّ بالعَمَل وَ الوَرَع؛

کسی به ولایت ما نمی رسد مگر با عمل (شایسته) و دوری از گناه.

(جهاد با نفس، ح ۱۹۹)

حدیث - ۹۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

مَن ماتَ و لَم یعرف امام زمانِهِ ماتَ میتةً جاهِلیةً؛

هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است.

(کافی،ج۱،ص۳۷۱)

حدیث - ۹۴

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

لا تُنالُ وِلایَتُنا الّا بِالعَمَلِ و َ الوَرَع؛

کسی به ولایت ما نمی رسد مگر با عمل شایسته و خودداری از گناه.

(جهاد النفس،ص۱۱۲)

حدیث - ۹۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اثافی الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولایة،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتیها؛

سنگهای زیربنای اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگری درست نمی شود.

(کافی جلد۲، ص ۱۸)

حدیث - ۹۶

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

نحن وسیلته فی خلقه و نحن خاصته و محل قدسه و نحن حجته فی غیبه و نحن ورثه أنبیائه؛

ما اهل بیت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاکی ها، ما دلیل های روشن خداییم و وارث پیامران الهی.

(شرح نهج البلاغه لابن ابی الحدید ، ج ۱۶ ، ص ۲۱۱)

حدیث - ۹۷

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

ان السعید، کل السعید، حق السعید من أحب علیا فی حیاته و بعد موته

همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علیعليه‌السلام را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.

(مجمع الزوائد علامه هیثمی ، ج ۹ ، ص ۱۳۲)

حدیث - ۹۸

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

امامت، زمام دین، رشته ی کار مسلمانان، صلاح و آبادانی دنیا و سرافرازی مؤمنان است.

اصول کافی، ج۱، ص ۲۰۰.

حدیث - ۹۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اگر زمین بدون امام می ماند، به یقین درهم فرو می ریخت.

اصول کافی، ج۱، ص ۱۷۹.

حدیث - ۱۰۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

امام وظیفه دارد بر اساس کتاب خدا حکومت کند و امامت را ادا نماید. چون چنین کند، مردم وظیفه دارند سخنش را بشنوند، فرمانش ببرند و هر گاه آنان را فرا خوانده، اجابت کنند.

کنزالعمال، ح ۱۴۳۱۳.

حدیث - ۱۰۱

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

از کسی که خداوند ولی امر شما کرده، شنوایی و اطاعت داشته باشید که او رشته ی کار اسلام است.

میزان الحکمه، ج۱، ص ۲۰۸.

حدیث - ۱۰۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

لو بقیت الارض بغیر امام لساخت؛

اگر زمین بدون امام می ماند، به یقین درهم فرو می ریخت.

اصول کافی، ج۱، ص ۱۷۹.

حدیث - ۱۰۳

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

از کسی که خداوند ولی امر شما کرده، شنوایی و اطاعت داشته باشید که او رشته ی کار اسلام است.

میزان الحکمه، ج۱، ص ۲۰۸.

حدیث - ۱۰۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم روز عید غدیر فرمودند:

علیعليه‌السلام تفسیر کتاب خدا، و دعوت کننده به سوی خداست، آگاه باشید که حلال و حرام بیش از آنست که من معرفی و به آنها امر و نهی کنم و بشمارم. پس دستور داشتم که از شما عهد و پیمان بگیرم که آنچه را در مورد علی امیرمؤمنان، و پیشوایان بعد او از طرف خداوند بزرگ آوردم، بپذیرید.

ای مردم! اندیشه کنید و آیات الهی را بفهمید، در محکمات آن دقت کنید و متشابهات آن را دنبال نکنید. به خدا قسم هرگز کسی نداهای قرآن را نمی تواند بیان کند و تفسیر آن را روشن کند، جز آن کسی که من دست او را گرفته ام (و او را معرفی کردم).

وسایل الشیعه: ۱۸، ۱۴۲، ح ۴۳.

معاد

حدیث - ۱

قال الصادقعليه‌السلام : انَّ فی الجَهَنَم لَوادیاً للمتکبّرینَ یُقالُ لهُ سَقَرُ، شکی الی اللهِ عزّ و جَلّ شِدَةَ حَرِّهِ وَ سَأَلَهُ ان یاذَنَ لَهُ ان یَتَنَفَّسَ، فَتنَفَّسَ فَاَحْرَقَ جَهَنَّمَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: در جهنم سرزمینی است که مخصوص متکبران است و آن را سقر گویند. این وادی از شدت حرارت خود به خدا شکایت برد و تقاضا نمود که به وی اجازه دهد تا تنفسی کند پس آن وادی نفسی کشید که از آن نفس جهنم نیز شعله ور شد.

«الکافی، ج ۲، ص ۳۱۰»

حدیث - ۲

قال ابو عبداللهعليه‌السلام : اِنَّ المُتکبّرینَ یَجعَلُونَ فی صُورَةِ الذّرِّ یَتَوَطَّأُهُمُ النّاس حتّی یَفرغَ اللهُ مِن الحساب.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: انسانهای متکبر در قیامت به صورت مورچگان پدیدار می گردند و زیر دست و پای مردم قرار می گیرند تا خداوند از حسابرسی فارغ گردد.

«الکافی، ج ۳، ص ۴۲۴»

حدیث - ۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : من بَهَّتَ مُؤمِناً أو مُؤمِنَةً أو قَالَ فِیهِ مَا لَیسَ فِیهِ أقَامَهُ اللهُ تَعَالی یَومَ القِیَامَةِ عَلَی تَلٍّ مِن نَّارٍ حَتَّی یَخرُجَ مِمَّا قَالَهُ فِیهِ.

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر کس به مرد یا زن مؤمن بهتان زند یا درباره او چیزی بگوید که از آن مبراست خداوند در روز رستاخیز وی را بر تلّی از آتش نگه دارد تا از حرف خود درباره او برگردد.

«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۹۴»

حدیث - ۴

عن عاصم بن حُمَید عن الامام الصادقعليه‌السلام : قلتُ: فی الجنّةِ غناءٌ؟ قال: اِنَّ فی الجنّةَ شجراً یَأمُرُ اللهُ ریاحَها فَتَهُبُّ فتضرب تلک الشجرةَ باَصواتٍ لم یَسمعِ الخلائقُ بمثلها حُسناً .

عاصم بن حمید از امام صادقعليه‌السلام سؤال کرد: آیا در بهشت غناء و ساز و آوازی وجود دارد؟ حضرت فرمودند: در بهشت درختی وجود دارد که خداوند به بادهای بهشت فرمان می دهد به آن درخت بوزند و از آن درخت آوازهایی برمی آید که خلائق به زیبایی آن هرگز نشنیده اند، سپس فرمودند: این در عوض پرهیز کسی است که در دنیا از شنیدن ساز و آواز به خاطر ترس از خدا اجتناب ورزیده است.

«بحار الانوار، ج ۸، ص ۱۲۶»

حدیث - ۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : یُحشَر صاحبُ الغناء مِن قبره اَعمی و اَخرس و اَبکم.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: دارنده (آلات) غناء و آوازه خوانی محشور می شود در حالی که کور و کر و لال است.

«مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۱۹»

حدیث - ۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : یُحشرُ صاحبُ الطَّنبور یوم القیامةِ و هو أسودُ الوجهِ و بِیَده طنبورٌ من نار و فوقَ رأسه سبعون اَلف ملکٍ، بید کُلُّ ملکٍ مِقْمعَةُ یَضربون رأسَهُ و وجهَه.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: دارنده طنبور (نوعی از آلات موسیقی) روز قیامت محشور می شود در حالی که صورتش سیاه و در دستش طنبوری از آتش است و بالای سرش هفتاد هزار فرشته قرار دارند که در دست هر کدام از آنها عمودی آهنین است که بر سر و صورتش می زنند. «مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۱۹»

حدیث - ۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : یَبعَثُ اللهُ المُقنِطِینَ یَومَ القِیَامَةِ مُغَلَّبَةً وُجُوهُهُم، یَعنِی غَلَبَةَ السَّوَادِ عَلَی البَیَاضِ، فَیُقَالُ لَهُم: هَؤُلاءِ المُقنِطُونَ مِن رَحمَةِ اللهِ.

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: روز قیامت، خداوند نومید کنندگانِ (از رحمت حق) را در حالی بر می انگیزد که سیاهی چهره شان بر سفیدی آن غالب است، پس به آنها گفته می شود: آنان نومید کنندگانِ از رحمت خدا هستند.

«بحار الأنوار، ج ۲، ص ۵۵»

حدیث - ۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : تُحْشَرُ ابنتی فاطمةُعليها‌السلام یومَ القیامةِ و معها ثیابٌ مصبوغهٌ .

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: دخترم فاطمهعليها‌السلام در روز قیامت در حالی محشور می شود که همراه او پیراهنی است خونین که به یکی از ساقهای عرش آویزان است، حضرت زهراءعليها‌السلام می گوید: ای خداوند عادل میان من و قاتل فرزندم داوری کن. پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: قسم به پروردگار کعبه که خداوند برای دخترم داوری می کند.

«بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۲۲۰»

حدیث - ۹

عن ابی عبد اللهعليه‌السلام قال: اذا کانَ یومُ القیامةِ جَمَعَ اللهُ الاولینَ و الآخِرینَ فی صعیدٍ واحدٍ فینادی منادٍ: غُضُّوا ابصارَکم و نَکِّسُوا رُؤُسَکم حتّی تَجُوزَ فاطمةُ بنتُ محمدٍصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم الصراطَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: وقتی روز قیامت فرا رسد، خداوند تمامی بشر از اولین و آخرین را در یک جا جمع می کند پس منادایی ندا می دهد: چشمانتان را ببندید و سرهایتان را پایین بیندازید تا فاطمه دختر محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از صراط بگذرد.

«بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۲۲۴»

حدیث - ۱۰

قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا تَزُولُ قَدَما عَبْدٍ یَوْمَ الْقِیامَةِ حَتّی یُسْألُ عَنْ أربَعٍ عَنْ عُمْرِهِ فِیما أفْناهُ وَ عَنْ شَبابِهِ فِیما أبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ أیْنَ اِکتَسَبَهُ وَ فِیما أنْفَقَهُ، وَ عَنْ حُبِّنا أهْلَ الْبَیْتِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بنده خدا در قیامت قدم از قدم بر نمی دارد جز آن که از چهار چیز سؤال می شود: از عمر او سؤال می شود که چگونه و در چه راهی آن را از دست داده است، از جوانی او می پرسند که در چه راهی آن را به فرسودگی رسانده است، از ثروت او که از چه راهی به دست آورده و در چه راهی آن را خرج نموده است و نیز از محبت و دوستی ما سؤال می شود.

«بحار الأنوار، ج ۷، ص ۲۵۸»

حدیث - ۱۱

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

سَبعَةٌ تَحتَ ظِلِّ العَرشِ یَومَ لا ظِلَّ إلاّ ظِلُّهُ . .رَجُلٌ خَرَجَ ضارِبا فِیالأَرضِ یَطلُبُ مِن فَضلِ اللّه ِ عز و جل؛ یَکُفُّ بِهِ نَفسَهُ، ویَعودُ بِهِ عَلی عِیالِهِ؛

روزی که هیچ سایه ای جز سایه عرش نباشد ، هفت تن زیر سایه آنند [یکی از ایشان] کسی است که در زمین گام می زند تا از فضل خدا [روزی ] بجوید و از آن ، نیاز خود را برطرف کند و با آن ، به سوی خانواده اش بازگردد

دعائم الإسلام : ۲ / ۱۵ / ۸ ، عوالی اللآلی : ۳ / ۱۹۴ / ۹ ولیس فیهما «سبعة»

حدیث - ۱۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ القاضیَ العَدلَ لَیُجاءُبهِ یَومَ القِیامَةِ فَیَلقَی مِن شِدَّةِ الحِسابِ ما یَتَمَنّی أن لا یکونَ قَضی بینَ اثنَینِ فی تَمرَةٍ قَطُّ

در روز قیامت قاضی دادگـر را می‌آورند و چنان حساب سختی از او کشیده می‌شود ، که آرزو می‌کند کاش هرگز حتّی درباره یک خرما میان دو نفر داوری نکرده بود

کنزالعمّال : ۱۴۹۸۸ منتخب میزان الحکمة : ۴۷۰

حدیث - ۱۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن جُرِحَ فی سَبیلِ اللّه جاءَ یَومَ القِیامَةِ رِیحُهُ کَرِیحِ المِسکِ ولَونُهُ لَونُ الزَّعفَرانِ ، علَیهِ طابَعُ الشُّهَداءِ ، ومَن سَألَ اللّه الشهادَةَ مُخلِصا أعطاهُ اللّه أجرَ شَهیدٍ وإن ماتَ علی فِراشِهِ

هرکـه در راه خـدا مـجروح شـود ، در روز قیامت در حالی می‌آید که بویش همچون بوی مشک باشد و رنگش مانند رنگ زعفران و نشان شهیدان بر اوست و هرکه از روی اخلاص شهادت را از خداوند بخواهد ، خداوند اجر شهید به وی دهد هر چند در بسترش بمیرد

کنز العمّال : ۱۱۱۴۴ منتخب میزان الحکمة : ۳۰۶

حدیث - ۱۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن رَمی بسَهمٍ فی سَبیلِ اللّه کانَ لَهُ نُورا یَومَ القِیامَةِ

هرکه یک تیر در راه‌خدا پرتاب کند، آن تیر در روز قیامت برای او نوری باشد

الترغیب والترهیب : ۲ / ۲۸۱ / ۱۸ منتخب میزان الحکمة : ۵۷۲

حدیث - ۱۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن بَهَتَ مؤمنا أو مؤمنةً أو قالَ فیهِ ما لیسَ فیهِ أقامَهُ اللّه تعالی یومَ القیامةِ علی تَلٍّ مِن نارٍ حتّی یَخرُجَ مِمّا قالَهُ فیهِ

هر کس بـه مـرد یــا زن مؤمن بهتان زند یا درباره او چیزی بگوید که از آن مبراست خـداوند در روز رستاخیز وی را بـر تلّی از آتش نگه دارد تا از حرف خود درباره او برگردد

بحار الأنوار : ۷۵ / ۱۹۴ / ۵ منتخب میزان الحکمة : ۸۶

حدیث - ۱۶

امام صادقعليه‌السلام :

مَن قَتَلَ نفسَه مُتَعمِّدا فهُو فی نارِ جَهنَّمَ خالِدا فیها

هر که به عمد خودکشی کند ، در آتش دوزخ جاودانه است

الفقیه : ۴ / ۹۵ / ۵۱۶۳ منتخب میزان الحکمة : ۴۵۸

حدیث - ۱۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

تَحْرُمُ الجنّةُ علی ثلاثةٍ : علی المَنّانِ ، وعلی المُغْتابِ ، وعلی مُدمِنِ الخَمرِ

بهشت بر سه کس حرام است : منّت گذارنده (بر خدا) ، غیبت کننده و میگسار

الزهد للحسین بن سعید : ۹ / ۱۷ منتخب میزان الحکمة : ۱۰۸

حدیث - ۱۸

امام صادقعليه‌السلام :

إنّ أهلَ الرَّیِّ فی الدُّنیا مِن المُسْکِرِ یَموتونَ عِطاشا ، ویُحْشَرونَ عِطاشا ، ویَدخُلونَ النّار عِطاشا

آنان که در دنیا از مسکرات سیراب شوند ، تشنه کام می‌میرند و تشنه‌کام محشور می‌شوند و تشنه کام به دوزخ می‌روند

ثواب الأعمال : ۲۹۰ / ۵

حدیث - ۱۹

امام علیعليه‌السلام :

مُدْمِنُ الخَمرِ یَلْقی اللّه‌َ عز و جل حِینَ یَلْقاهُ کعابِدِ وَثَنٍ

دائم الخمر همچون بت‌پرست خداوند عز و جل را دیدار خواهد کرد

الخصال : ۶۳۲ / ۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۱۸۶

حدیث - ۲۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إذا کانَ یَومُ القِیامَةِ نادی مُنادٍ :أینَ الظَّلَمَةُ وأعوانُهُم ؟ مَن لاقَ لَهُم دَواةً ، أو رَبَطَ لَهُم کِیسا ، أو مَدَّ لَهُم مُدَّةَ قَلَمٍ ،فَاحشُرُوهُم مَعَهُم

چون روز قیامت شود منادیی ندا دهد : کجایند ستمگران و یاران آنها ؟ آن که دواتی برای آنان لیقه کرده ، یا سرکیسه‌ای را برای آنان بسته ، یا قلمی برای آنان در مرکب فروبرده است پس آنان را نیز با ستمگران محشور کنید

بحار الأنوار : ۷۵ / ۳۷۲ / ۱۷

حدیث - ۲۱

امام صادقعليه‌السلام :

إنَّ أشَدَّ الناسِ عَذابایَومَ القِیامَةِ رَجُلٌ أقَرَّ نُطفَتَهُ فی رَحِمٍ تَحْرُمُ علَیهِ

سخت‌ترین عذاب را در روز قیامت مردی دارد که نطفه خود را در رحمی که بر وی حرام است جای دهد

بحار الأنوار : ۷۹ / ۲۶ / ۲۸ منتخب میزان الحکمة : ۲۴۸

حدیث - ۲۲

امام باقرعليه‌السلام :

مَن سَألَ بظَهرِ غِنیً لَقِیَ اللّه‌َ مَخْموشا وَجهُهُ یَومَ القِیامَةِ

هر که با وجود بی‌نیازی ، سؤال (و گدایی) کند در روز قیامت با چهره‌ای خراشیده خدا را دیدار نماید

بحار الأنوار : ۹۶ / ۱۵۵ / ۲۶ منتخب میزان الحکمة : ۲۶۴

حدیث - ۲۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا أبا ذَرٍّ ، إیّاکَ والسؤالَ فإنّهُ ذُلٌّ حاضرٌ ، وفَقرٌ تَتَعَجَّلُهُ ، وفیهِ حِسابٌ طَویلٌ یَومَ القِیامَةِ

ای‌ابوذر !زنهار از درخواست و گدایی ، که در دنیا مایه خواری و فقر است و در روز قیامت حسابش طولانی است

الفقیه : ۴ / ۳۷۵ / ۵۷۶۲ منتخب میزان الحکمة : ۲۶۲

حدیث - ۲۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أعانَ علی قَتلِ مؤمنٍ بشَطرِکَلِمَةٍ لَقِیَ اللّه‌َ یَومَ القِیامَةِ مَکتوبٌ بینَ عَینَیهِ : آیِسٌ مِن رَحمَةِ اللّه

هر کس با نیم کلمه حرف ، در کشتن مؤمنی کمک کند ، روز قیامت خدا را دیدار کند در حالی که بر پیشانیش نوشته شده‌است : نومید (و محروم) از رحمت خدا

کنزالعمّال : ۳۹۸۹۵ منتخب میزان الحکمة : ۴۵۸

حدیث - ۲۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ العَبدَ لَیَبلُغُ من سُوءِ خُلقِهِ أسْفَلَ دَرَکِ جَهنَّم

همانا بنده به سبب بد اخلاقیش به پایین‌ترین درجات دوزخ سقوط می‌کند

المحجّه البیضاء : ۵ / ۳۹ منتخب میزان الحکمة : ۱۸۴

حدیث - ۲۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ذو الوَجهَینِ فی الدُّنیا یأتی یَومَ القِیامَةِ ولَهُ وَجهانِ مِن نارٍ

آن که در دنیا دوچهره باشد، روز قیامت با دو چهره آتشین محشور می‌شود

الترغیب والترهیب : ۳ / ۶۰۳ / ۳ منتخب میزان الحکمة : ۵۶۸

حدیث - ۲۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یَجیءُ یَومَ القِیامَةِ ذو الوَجهَینِ دالِعا لِسانَهُ فی قَفاهُ ، وآخَرُ مِن قُدّامِهِ ، یَلتَهِبانِ نارا حتّی یُلهِبا جَسَدَهُ ، ثُمّ یُقالُ لَهُ : هذا الّذی کانَ فی الدُّنیا ذا وَجهَینِ وذا لِسانَینِ ، یُعرَفُ بذلکَ یَومَ القِیامَةِ

روز قیامت ، انسانِ دو چهره در حالی می‌آید که یک زبان از پس گردنش آویزان است و یک زبان از جلو و در آنها آتش افروخته است که به بدنش زبانه می‌کشد سپس به او گفته می‌شود : این کسی است که در دنیا دو رو و دو زبان بود او بدین گونه در روز قیامت شناخته می‌شود

الخصال : ۳۸ / ۱۶

حدیث - ۲۸

امام صادقعليه‌السلام :

إنَّ المُتَکَبِّرینَ یُجعَلونَ فی صُوَرِ الذَّرِّ یَتَوَطَّؤهُمُ النّاسُ حَتّی یَفرُغَ اللّه‌ُ مِنَ الحِسابِ

(روز قیامت) افراد متکبر به شکل مورچه در آورده می‌شوند و مردم پیوسته آنها را لگدمال می‌کنند ، تا زمانی که خدا از رسیدگی به حساب بندگان فارغ شود

الکافی : ۲ / ۳۱۱ / ۱۱ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۴

حدیث - ۲۹

امام صادقعليه‌السلام :

إنّ فی جَهنَّمَ لَوادِیا لِلمُتَکبِّرِینَ یقالُ لَهُ سَقَرُ ، شَکا إلَی اللّه عز و جل شِدَّةَ حَرِّهِ وسَألَهُ أن یَأذَنَ لَهُ أن یَتَنَفَّسَ ، فَتَنَفَّسَ فَأحرَقَ جَهَنَّم

در دوزخ درّه‌ای است برای متکبّران به نام «سَقَر» این درّه از شدّت گرمای خود به خداوند عز و جل شکایت کرد و خواهش نمود که به وی اجازه دهد ، تا نفسی بکشد پس نفس کشید و (از گرمای نفس خود) دوزخ را سوزاند

الکافی : ۲ / ۳۱۰ / ۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۴۸۲

حدیث - ۳۰

امام صادقعليه‌السلام :

مَن بَنی فَوقَ مَسکَنِهِ‌کُلِّفَ حَملَةُ یَومَ القِیامَةِ

هر که بنایی بیش از نیاز سکونتش بسازد ، در روز قیامت مکلّف به حمل آن شود

المحاسن : ۲ / ۴۴۶ / ۲۵۳۱ منتخب میزان الحکمة : ۲۷۶

حدیث - ۳۱

امام علیعليه‌السلام :

المَوتُ بابُ الآخِرَةِ ؛

مرگ ، دروازه آخرت است

غرر الحکم : ۳۱۹ منتخب میزان الحکمة : ۵۱۶

حدیث - ۳۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن ماتَ علی شیءٍ بَعثَهُ‌اللّه علَیهِ ؛

هر کس با هر چیزی (از اعمال و صـفات) بمیرد ، خداوند او را با همان بر می‌انگیزد.

کنزالعمّال : ۴۲۷۲۱ منتخب میزان الحکمة : ۵۱۶

حدیث - ۳۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إذا ماتَ أحَدُکُم فَقد قامَت قِیامَتُهُ ، یَری ما لَهُ مِن خَیرٍ و شَرٍّ ؛

هرگاه یکی از شما بمیرد، قیامتش بر پا شود. پس خدا را چنان بپرستید که گویی او را می‌بینید و هر لحظه از او آمرزش بخواهید

کنزالعمّال : ۴۲۱۲۳ منتخب میزان الحکمة : ۵۱۶

حدیث - ۳۴

امام علیعليه‌السلام :

یا عِبادَ اللّه ، ما بعدَ المَوتِ لِمَن لم یُغفَرْ لَهُ أشدَّ مِن المَوتِ ؛ القَبرُ ، فاحذَرُوا ضِیقَهُ وضَنکَهُ وظُلمَتَهُ وغُربَتَهُ وإنّ المَعیشَةَ الضَّنْکَ الّتی حَذَّرَ اللّه مِنها عَدُوَّهُ عَذابُ القَبرِ ؛

بندگان خدا ! برای کسی که آمرزیده نشده ، از مرگ سخت‌تر ، قبر است پس ، از تنگی و فشار و تاریکی و تنهایی قبر بترسید آن زندگی تنگی که خداوند به دشمن خود نسبت به آن هشدار داده ، عذاب قبر است

أمالی الطوسیّ : ۲۸ / ۳۱ منتخب میزان الحکمة : ۴۵۶

حدیث - ۳۵

امام صادقعليه‌السلام :

یُسألُ المَیِّتُ فی قَبرِهِ عن خَمسٍ : عن صَلاتِهِ ، وزَکاتِهِ ، وحَجِّهِ ، وصیامِهِ ، ووَلایَتِهِ إیّانا أهلَ البَیتِ ، فتَقولُ الوَلایةُ مِن جانِبِ القَبرِ للأربَعِ : ما دَخَلَ فِیکُنَّ مِن نَقصٍ فَعلَیَّ تَمامُهُ؛

از مرده در گورش پیرامون پنج چیز سؤال می‌شود : از نمازش ، زکاتش ، حجّش ، روزه‌اش و ولایتش نسبت به ما خاندان پس ، ولایت از گوشه قبر به آن چهار چیز گوید : هر یک از شما کم و کاستی داشتید ، کامل کردن آن به عهده من

الکافی : ۳ / ۲۴۱ / ۱۵ منتخب میزان الحکمة : ۴۵۶

حدیث - ۳۶

امام صادقعليه‌السلام :

إنّ لِلقَبرِ کلاما فی کُلِّ یَوم ، یقولُ : أنا بَیتُ الغُربهِ ، أنا بَیتُ الوَحشَةِ ، أنا بَیتُ الدُّودِ ، أنا القَبرُ ، أنا رَوضَةٌ مِن رِیاضِ الجَنّةِ أو حُفرَةٌ مِن حُفَرِ النارِ ؛

قبر هر روز صحبت می‌کند و می‌گوید : من خانه غربتم ، من خانه تنهایی‌ام ، من خانه کِرمها هستم ، من قبرم ، من باغی از باغهای بهشت یا گودالی از گودالهای دوزخم

الکافی : ۳ / ۲۴۲ / ۲ منتخب میزان الحکمة : ۴۵۶

حدیث - ۳۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما رَأیتُ مَنظَرا إلاّ والقَبرُ أفظَعُ مِنهُ؛

مـنـظره‌ای نـدیدم مـگـر ایـن که قـبر از آن ترسناک‌تر بود

تنبیه الخواطر : ۱ / ۲۸۴ منتخب میزان الحکمة : ۴۵۶

حدیث - ۳۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أوّلُ عَدلِ الآخِرَةِ القُبورُ ،لا یُعرَفُ وَضیعٌ مِن شَریفٍ ؛

نخستین مرحله عدالتِ آخرت ، قبرهاست که گمنام و نامدار نمی‌شناسد

مستدرک الوسائل : ۲ / ۴۷۵ / ۲۵۰۲ منتخب میزان الحکمة : ۴۵۶

حدیث - ۳۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ أرحَمَ ما یَکونُ اللّه بالعَبدِإذا وُضِعَ فی حُفرَتِهِ ؛

بیشترین مهربانی خدا به بنده، هنگامی است که در گورش می‌نهند

کنزالعمّال : ۴۲۳۸۶

حدیث - ۴۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ القَبرَ أوَّلُ مَنازِلِ الآخِرَةِ ، فإن نَجا مِنهُ فما بَعدَهُ أیسَرُ مِنهُ ، وإنْ لم یَنجُ مِنهُ فما بَعدَهُ لَیسَ أقلَّ مِنهُ ؛

قبر ، نخستین منزل آخرت است اگر کسی از آن به سلامت رست ، منازل بعد آن آسانتر است و اگر به سلامت نرست ، دشواری منازل بعدی کمتر از آن نیست

بحار الأنوار : ۶ / ۲۴۲ / ۶۴

حدیث - ۴۱

امام صادقعليه‌السلام :

إنَّ اللّه تَبارَکَ وتَعالی ...إذا أرادَ بِعَبدٍ شَرّا حاسَبَهُ عَلی رُؤوسِ النّاسِ ، وبَکَّتهُ ، وأعطاهُ کِتابَهُ بِشِمالِهِ ، وهُوَ قَولُ اللّه‌ِ عز و جل : «وَ أمّا مَنْ اُوتِیَ کِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ * فَسَوْفَ یَدْعو ثُبورا * وَ یَصْلی سَعیرا * إنّهُ کانَ فی أهْلِهِ مَسرورا »؛

خـداوند تـبارک و تـعالی هر گاه بـرای بنده‌ای بد بخواهد ، در حضور مردم از او حسابرسی کند و محکومش نماید و کارنامه‌اش را به دست چپ او دهد این است مراد سخن خداوند عز و جل که می‌فرماید : «و امّا کسی که نامه‌اش از پشت سر به او داده شود ، زوداست که بگوید وای بر من هلاک شدم و به آتش افروخته در آید ، که او در دنیا نزد کسانش شادمان زیسته بود»

أی غلبه بالحجّه (کما فی هامش بحار الأنوار : ۷ / ۳۲۵) .الانشقاق : ۱۰ ۱۳ .الزهد للحسین بن سعید : ۹۲ / ۲۴۶ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۶

حدیث - ۴۲

امام صادقعليه‌السلام :

خـداوند تبارک و تـعالی چون بخواهد بـه حساب مؤمن رسیدگی کند ، کارنامه‌اش را به دست راست او دهد و بین خود و او ، به حسابش رسیدگی نماید پس گوید : بنده من ! چنین و چنان کرده‌ای و فلان و بهمان کار را انجام داده‌ای ! عرض می‌کند : آری ، پروردگارا ! من این کارها را کرده‌ام خداوند می‌فرماید : من آنها را بر تو بخشیدم و تبدیل به کارهای نیک کردم پس ، مردم گویند : سبحان اللّه ! این بنده حتّی یک گناه هم نداشت ؟ این است معنای سخن خداوند عز و جل : «اما آن کس که نامه‌اش به دست راست او داده شود زوداست که آسان حسابرسی شود و به سوی کسان خود شادمان برگردد»

الانشقاق : ۷ ۹ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۶

حدیث - ۴۳

امام صادقعليه‌السلام :

إذا کانَ یَومُ القِیامَةِ دُفِعَ إلَی‌الإنسانِ کِتابُه ، ثُمَّ قیلَ لَهُ : اقرَأهُ .[قالَ الرّاوی :] قُلتُ : فیَعرِفُ ما فیهِ ؟ فقالَ : إنَّهُ یَذکُرُهُ فَما مِن لَحظَةٍ ولا کَلِمَةٍ ولا نَقْلِ قَدَمٍ ولا شَیءٍ فَعَلَهُ إلاّذَکَرَهُ ؛ کأنَّهُ فَعَلَهُ تِلکَ السّاعَةَ ، فلِذلکَ قالوا : «یا وَیلَتَنا ما لِهذا الکِتابِ ...» ؛

چون روز قیامت شود نامه انسان به او داده می‌شود و می‌گویند : آن را بخوان (راوی می‌گوید :) عرض کردم : آنچه را در آن نامه هست می‌شناسد ؟ حضرت فرمود : هیچ نگاهی نکرده و هیچ کلمه‌ای نگفته و هیچ قدمی برنداشته و هیچ کاری انجام نداده باشد ، مگر این که در آن نامه ذکر شده است و او آنها را به یاد آورد به طوری که گویی همان لحظه آنها را انجام داده‌است به همین دلیل می‌گویند : «وای بر ما ! این چه نوشته‌ای است که ...»

تفسیر العیّاشیّ : ۲ / ۳۲۸ / ۳۴ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۶

حدیث - ۴۴

الإمامُ الصّادقُعليه‌السلام

فی قولِهِ تَعالی: «اِقْرَأْ کِتابَکَ کَفی بِنَفْسِکَ الیَومَ» : یُذَکَّرُالعَبدُ جَمیعَ ما عَمِلَ وما کُتِبَ علَیهِ ؛ کأنَّهُ فَعَلَهُ تِلکَ السّاعَةِ ، فلِذلکَ قالوا : «یا وَیْلَتَنا ما لِهذا الکِتابِ لا یُغادِرُ صَغیرَةً وَ لا کَبیرَةً إلاّ أحْصاها ؟!»

امام صادقعليه‌السلام درباره آیه «بخوان نامه‌ات را امروز تو برای رسیدگی به حسابت بسنده‌ای» : تمام کارهایی را که بنده انجام داده و آنچه برای او نوشته شده‌است ، به او یادآوری می‌شود به طوری که گویی در همان لحظه انجامشان داده‌است به همین دلیل می‌گویند : «وای بر ما ! این چه نوشته‌ای است که هیچ کوچک و بزرگی را از قلم نینداخته است»

تفسیر العیّاشیّ : ۲ / ۳۲۸ / ۳۵ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۶

حدیث - ۴۵

الإمامُ الباقرُعليه‌السلام

فی قَولِه تَعالی : «وَ کُلَّ إنْسانٍ ألْزَمْناهُ طائرَهُ فی عُنُقِه»:یَقولُ : خَیرُهُ وشَرُّهُ مَعَهُ حَیثُ کانَ ، لا یَستَطیعُ فِراقَهُ حَتّی یُعطی کِتابَهُ یَومَ القِیامَةِ بِما عَمِلَ ؛

امام باقرعليه‌السلام درباره آیه «و کردار نیک و بد هر کس را به گردن او آویخته‌ایم»: هر جا که باشد ، نیک و بد او نیز با اوست و نمی‌تواند از آنها جدا شود ، تا آن که در روز قیامت نامه اعمالش به او داده می‌شود

تفسیر القمّی : ۲ / ۱۷ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۶

حدیث - ۴۶

امام صادقعليه‌السلام :

إذا کانَ یومَ القِیامَةِ نادی مُنادٍ : أینَ الصَّدودُ لِأولِیائی ؟ فیَقومُ قَومٌ لَیسَ عَلی وُجوهِهِم لَحمٌ ، فیُقالُ : هؤلاءِ الّذینَ‌آذَوُا المُؤمِنینَ ونَصَبوا لَهُم وعانَدوهُم وعَنَّفوهُم فی دِینِهِم ، ثُمَّ یُؤمَرُ بهِم إلی جَهَنَّم ؛

چـون روز قـیامـت شـود ، آواز دهـنده‌ای بانگ برآورد : کجایند کسانی که از دوستان من روی گرداندند (یا آنها را از حقوقشان محروم ساختند، یا آنان را ریشخند کردند) ؟ پس ، گروهی که در چهره‌شان گوشتی وجود ندارد ، برخیزند ؛ گفته شود : اینان کسانی هستند که مؤمنان را آزار دادند و با آنان دشمنی و عناد ورزیدند و به خاطر دینشان ایشان را سخت سرزنش کردند ؛ آن گاه فرمان داده شود که آنها را به دوزخ برند

الکافی : ۲ / ۳۵۱ / ۲

حدیث - ۴۷

رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

فی قولهِ تعالی : «یَومَ نَحشُرُ المُتَّقینَ إلَی الرَّحْمنِ وَفْدا»: إنَ‌الوَفدَ لا یَکونونَ إلاّ رُکبانا ، اُولئکَ رِجالٌ اتَّقَوا اللّه‌َ فأحَبَّهُمُ اللّه‌ُ وَاختَصَّهُم ورَضِیَ أعمالَهُم ، فسَمّاهُمُ المُتَّقینَ ؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

دربـاره آیـه«روزی کـه پرهیزگاران را در پیشگاه خدای رحمان به صورت فرستادگان گرد آوریم» فرمودند: فرستادگان، جز سواره نیستند آنان مردمانی هستند که تقوای خدا در پیش گرفتند پس خداوند دوستدار آنها شد و برگزیدشان و از کارهایشان خشنود گردید و از این رو ، آنان را پرهیزگاران نامید

الکافی : ۸ / ۹۵ / ۶۹ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۴

حدیث - ۴۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّکُم مُلاقو اللّه حُفاةً‌عُراةً غُرْلاً؛

همانا شما به‌صورت پابرهنه و عریان و ختنه ناشده، خدا را دیدار می‌کنید

الترغیب والترهیب : ۴ / ۳۸۴ / ۱۱ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۴

حدیث - ۴۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُّ مَن وَرَدَ القِیامَةَ عَطشانٌ ؛

در روز قیامت، همگان تشنه وارد می‌شوند

کنز العمّال : ۳۸۹۳۸

حدیث - ۵۰

امام سجّادعليه‌السلام :

أشَدُّ ساعاتِ‌ابنِ آدَمَ ثَلاثُ ساعاتٍ : السّاعَةُ الّتی یُعایِنُ‌فیها مَلَکَ المَوتِ، والسّاعَةُ الّتی یَقومُ فیها مِن قَبرِهِ، والسّاعَةُ الّتی یَقِفُ فیها بَینَ یَدَیِاللّه تَبارَکَ وتَعالی؛

سخت‌ترین لحظات فـرزند آدم سـه لحظه است: لحظه‌ای که فرشته مرگ را می‌بیند، لحظه‌ای که از گور خود بر می‌خیزد و لحظه‌ای که در پیشگاه خداوند تبارک و تعالی می‌ایستد

الخصال : ۱۱۹ / ۱۰۸ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۴

حدیث - ۵۱

امام صادقعليه‌السلام :

قالَ عیسَی بنُ‌مَریَمَعليهما‌السلام لِجَبرَئیلَعليه‌السلام : مَتی قِیامُ السّاعَةِ ؟ فَانتَفَضَ جَبرَئیلُ انتِفاضَةً اُغمِیَ علَیهِ مِنها ، فلَمّا أفاقَ قالَ : یا روحَ اللّه، ما المَسؤولُ أعلَمُ بِها مِنَ السّائلِ ، ولَهُ مَن فی السَّماواتِ والأرضِ ، لا تَأتیکُم إلاّ بَغتَةً ؛

عیسی بن مریمعليهما‌السلام از جبرئیلعليه‌السلام پرسید: کی قیامت بر پا می‌شود؟ جبرئیل چنان بیتاب و مضطرب شد که از هوش رفت و چون به هوش آمد ، گفت : ای روح اللّه ! من در این باره بیشتر از تو نمی‌دانم. هر آن‌که در آسمانها و زمین است از آنِ خداست، قیامت جز ناگهانی و بی‌خبر بر شما وارد نمی‌شود

قصص الأنبیاء : ۲۷۱ / ۳۴۶ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۴

حدیث - ۵۲

امام سجّادعليه‌السلام :

مِن مَواعِظِهِ: اِعلَمْ یَابنَ آدَمَ أنَّ مِن وَراءِ هذا أعظَمَ وأفظَعَ وأوجَعَ لِلقُلوبِ یَومَ القِیامَةِ ، ذلکَ یَومٌ مَجموعٌ لَهُ النّاسُ وذلکَ یَومٌ مَشهودٌ ، یَجمَعُ اللّه‌ُ فیهِ‌الأوَّلینَ والآخِرینَ ؛

بدان ای پسر آدم ، که در پس امروز روزی بزرگتر و ترسناکتر و درد آورتر برای دلهاست و آن روز قیامت است در آن روز مردم گرد آورده می‌شوند و در آن روز همگان حاضر می‌شوند در آن روز خداوند اولین و آخرین خلایق را جمع می‌کند

الکافی : ۸ / ۷۳ / ۲۹ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۲

حدیث - ۵۳

امام علیعليه‌السلام :

اِسمَعْ یاذَا الغَفلَةِ والتَّصریفِ مِن ذی الوَعظِ والتَّعریفِ ، جُعِلَ یَومُ الحَشرِ یَومَ العَرضِ والسُّؤالِ والحِباءِ والنَّکالِ ، یَومَ تُقلَبُ إلَیهِ أعمالُ الأنامِ ، وتُحصی فیهِ جَمیعُ الآثامِ ، یَومَ تَذوبُ مِنَ النُّفوسِ أحداقُ عُیونِها ، وتَضَعُ الحَوامِلُ ما فی بُطونِها؛

ای بی‌خبر گمراه ! بشنو از اندرزگوی راهنما ، روز رستاخیز ، روز عرضه اعمال و بازخواست و پاداش و کیفر قرار داده شده‌است ، روزی که کارهای مردم به آن جا برگردانده می‌شود و همه گناهان شماره می‌گردد ، روزی که حلقه چشمها گداخته می‌شود و آبستنها آنچه در شکم دارند ، فرو می‌نهند

أمالی الطوسی : ۶۵۳ / ۱۳۵۳ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۴

حدیث - ۵۴

امام علیعليه‌السلام :

وذلکَ یَومُ یَجمَعُ اللّه‌ُ فیهِ الأوَّلینَ والآخِرینَ لِنِقاشِ الحِسابِ وجَزاءِ الأعمالِ ، خُضوعا قِیاما ،قَد ألجَمَهُمُ العَرَقُ ، ورَجَفَت بهِمُ الأرضُ ، فَأحسَنُهُم حالاً مَن وَجَدَ لِقَدَمَیهِ مَوضِعا ، ولِنَفَسِهِ مُتَّسَعا !

روز قیامت روزی است که خداوند همگان را ، از اولین نفر تا آخرین نفر ، برای رسیدگی به حسابشان و جزای اعمالشان گرد می‌آورد ، در حالی که به سر به زیر و خاضع ایستاده‌اند و عرق از سر و رویشان می‌ریزد و زمین آنها را می‌لرزاند (در آن روز) نیکو حالترین مردم کسی است که جای پایی بیابد و برای خود جایی پیدا کند !.

نهج البلاغة : الخطبة ۱۰۲ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۴

حدیث - ۵۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یُبعَثُ اُناسٌ مِن قُبورِهِم یَومَ‌القِیامَةِ تأجَّجُ أفواهُهُم نارا ، فقیلَ لَهُ: یا رسولَ اللّه، مَن هؤلاءِ؟ قالَ : الّذینَ یَأکُلونَ أموالَ الیَتامی ...؛

روز قـیامت عـدّه‌ای از گورهایشان بـیرون می‌آیند در حالی که از دهان‌های آنها آتش زبانه می‌کشد. عرض شد: ای رسول خدا ، آنان چه کسانی هستند؟ فرمودند: کسانی که اموال یتیمان را می‌خورند

تفسیر العیاشی : ۱ / ۲۲۵ / ۴۷ منتخب میزان الحکمة : ۶۲۰

حدیث - ۵۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

إنّ فی الجَنّةِ دارا یُقالُ لَها : دارُ الفَرَحِ ، لایَدخُلُها إلاّ مَن فَرَّحَ یَتامَی المُؤمنینَ ؛

در بهشت سرایی است که به آن «شادی سرا» گفته می‌شود و تنها کسی وارد آن می‌شود که ایتام مؤمنان را شاد سازد

کنزالعمّال : ۶۰۰۸ منتخب میزان الحکمة : ۶۲۰

حدیث - ۵۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ألا اُخبِرُکُم عَنِ الأجوَدِ الأجوَدِ ؟ اللّه الأجوَدُ الأجوَدُ ، وأنا أجوَدُوُلدِ آدَمَ ، وأجوَدُکُم مِن بَعدی رَجُلٌ عُلِّمَ عِلما فنَشَرَ عِلمَهُ ، یُبعَثُ یَومَ القِیامَةِ اُمَّةً وَحدَهُ ، ورَجُلٌ جادَ بِنَفسِهِ للّه عز و جل حَتّی یُقتَلَ ؛

آیا شما را از بخشنده‌ترین بخشنده خبر ندهم؟ خداوند بخشنده‌ترین بخشنده است و من بخشنده‌ترین فرزند آدم هستم و بعد از من بخشنده‌ترین شما ، مردی است که دانش را آموزش دهد و از این راه دانش او پخش شود او در روز قیامت به تنهایی همچون یک امّت برانگیخته می‌گردد و نیز مردی که در راه خداوند عز و جل جانبازی کند تا کشته شود

الترغیب والترهیب : ۱ / ۱۱۹ / ۵ منتخب میزان الحکمة : ۴۰۰

حدیث - ۵۸

امام صادقعليه‌السلام :

أشَدُّ النّاسِ عَذاباعالِمٌ لا یُنتَفَعُ مِن عِلمِهِ بِشَیءٍ ؛

در میان مردمان (گنهکار) سخت‌ترین عذاب را عالمی دارد که از علم خود کمترین سودی نبرد

بحار الأنوار : ۲ / ۳۷ / ۵۳

حدیث - ۵۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یَطَّلِعُ قَومٌ مِن أهلِ الجَنّةِ‌عَلی قَومٍ مِن أهلِ النّارِ فیَقولونَ : ما أدخَلَکُمُ النَّارَ وقَد دَخَلنا الجَنَّةَ لِفَضلِ تَأدیبِکُم وتَعلیمِکُم ؟! فیَقولونَ : إنّا کُنّا نَأمُرُ بِالخَیرِ ولا نَفعَلُهُ ؛

گروهی از بهشتیان ، به گروهی از دوزخیان می‌نگرند و می‌گویند : ما به برکت تربیت و آموزش شما به بهشت رفتیم چه شده است که شما خود به دوزخ افتاده‌اید ؟ گویند : ما به نیکی فرمان می‌دادیم ولی خود به آن عمل نمی‌کردیم

مکارم الأخلاق : ۲ / ۳۶۴ / ۲۶۶۱

حدیث - ۶۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أنا أوّلُ وافِدٍ علَی العَزیزِ الجَبّارِ یَومَ القِیامَةِ وکِتابُهُ وأهلُ بَیتی ثُمّ اُمَّتی، ثُمّ أسألُهُم: ما فَعَلتُم بکِتابِ اللَّهِ وبأهلِ بَیتی؟؛

من و کتاب خدا و اهل بیت من، نخستین گروهی هستیم که در روز قیامت بر خدای عزیز جبار وارد می‌شویم و سپس امت من. آنگاه من از آنها می‌پرسم که با کتاب خدا و با اهل بیتِ من چه کردید؟

الکافی: ج ۲، ص ۶۰۰، ح ۴

حدیث - ۶۱

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند :

یا عَلیُّ اَلعَقلَ مَا اکتُسِبَت بِهِ الجَنَّةُ وَطُلِبَ بِهِ رِضَی الرَّحمنِ؛

ای علی! عقل چیزی است که با آن بهشت و خشنودی خداوند رحمان به دست می‌آید.

کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۵۱، ح۳۶۴۷۲

حدیث - ۶۲

پیامبر اکرم(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ما مِن ساعَةٍ تَمُرُّ بِابن آدَمَ لَم یُذکَر اللهُ فیها إلّا حَسِرَ عَلَیها یَومَ القیامَةِ.

هر لحظه ای که بر فرزند آدم بگذرد و او به یاد خدا نباشد روز قیامت حسرتش را خواهد خورد.

کنز العمال ح۱۸۱۹

حدیث - ۶۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَلْخَیْرُ کُلُّهُ اَمامَکَ وَ اِنَّ الشَّرَّ کُلَّهُ اَمامَکَ وَ لَنْ تَری الخَیْرَ وَ الشَّرَّ اِلاّ بَعْدَ الاْآخِرَةِ لاَِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ الْخَیْرَ کُلَّهُ فِی الْجَنَّةِ وَ الشَّرَّ کُلَّهُ فِی النّارِ؛

همه خوبی‌ها و بدی‌ها در مقابل توست و هرگز خوبی و بدی واقعی را جز در آخرت نمی‌بینی، زیرا خداوند همه خوبی‌ها را در بهشت و همه بدی‌ها را در جهنم قرار داده است.

تحف العقول، ص ۳۰۶

حدیث - ۶۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

لِیَتَزَوَّدِ العَبدُ مِن دُنیاهُ لآِخِرَتِهِ ، وَ مِن حَیاتِهِ لِمَوتِهِ وَ مِن شَبابِهِ لِهَرَمِهِ ، فَاِنَّ الدُّنیا خُلِقَت لَکُم وَ اَ نتُم خُلِقتُم لِلخِرَةِ ؛

انسان باید برای آخرتش از دنیا، برای مرگش از زندگی و برای پیری‌اش از جوانی، توشه برگیرد، چرا که دنیا برای شما آفریده شده و شما برای آخرت آفریده شده‌اید

تنبیه الخواطر، ج ۱، ص ۱۳۱

حدیث - ۶۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لا تَـکُن مِمَّن یَرجُو الآخِرَةَ بِغَیرِ العَمَلِ... یَنهی وَ لا یَنتَهی وَ یَمُرُ بِما لا یَتی... ؛

از کسانی مباش که بی‌عمل، به آخرت امید دارند... از گناه باز می‌دارند، اما خود باز نمی‌ایستند، به کارهایی فرمان می‌دهند که خود انجام نمی‌دهند.

نهج البلاغه، حکمت ۱۵۰

حدیث - ۶۶

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

انما امروا بالصوم لکی یعرفوا الم الجوع و العطش فیستدلوا علی فقر الاخر؛

مردم به انجام روزه امر شده‌اند تا درد گرسنگی و تشنگی را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگی آخرت را بیابند.

(وسائل الشیعه، ج ۴، ص ۴، ح ۵ _ علل الشرایع، ص ۱۰)

حدیث - ۶۷

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

الجَبّارونَ اَبعَدُ النّاس منَ اللهِ عزُّ و جلَّ یومَ القیامَةِ؛

دورترین مردم ار خداوند عزّو جل در روز قیامت سرکشانِ متکبّر هستند.

(جهادالنفس، ص۲۵۴)

حدیث - ۶۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ مِن اَعظَمِ النّاسِ حَسرَهً یَومَ القِیامَهِ، مَن وَصفَ عَدلاً ثُمَّ خالَفَهُ اِلَی غَیرِه؛

پشیمان ترین شخص در روز قیامت، کسی است که برای مردم از عدالت سخن بگوید، اما خودش به دیگران عدالت روا ندارد.

(وسائل الشیعه، ج۱۵، ص ۲۹۵)

حدیث - ۶۹

امام باقر (عليه‌السلام ) فرمودند:

اِنَّما یُداقُّ اللهُ العِبادَ فی الحِسابِ یَومَ القِیامَةِ علی قَدرِ ما اَتاهُم مِن العُقُولِ فِی الدُّنیا؛

خدا در روز قیامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه عقلی که در دنیا به آنها داده است باریک بینی می کند.

(اصول کافی، ج ۱، ص ۱۲)

حدیث - ۷۰

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

لا یأمَن یومَ القیامَةِ إلاّ مَن خافَ الله فِی الدُّنیا؛

کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت.

(مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص ۶۹)

حدیث - ۷۱

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیامة؛

هر کس اندوه و مشکلی را از مومنی بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.

(اصول کافی، ج ۳، ص ۲۶۸)

حدیث - ۷۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ اعظَمَ الحَسَرَاتِ یَومَ القیامَةِ حَسرَةُ رَجُل کَسَبَ مالاً فی غَیرِ طاعَةِ اللهِ فوَرِثَهُ رَجُلٌ فانفَقَهُ فی طاعَةِ اللهِ سُبحانَهُ فَدَخَلَ بِهِ الجَنّة وَ دَخَلَ الاوَّلُ بِهِ النّارَ.

روز قیامت بزرگترین افسوس،ُ افسوس مردی است که مالی را به ناروا گردآورده به دوزخ رود و آن مال را برای کسی به ارث گذارد که در طاعت خداوند سبحان خرجش نموده به بهشت رود.

(نهج البلاغه حکمت ۴۲۹)

حدیث - ۷۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

اَوَّلُ ما یوضَعُ فی میزانِ العَبدِ یَومَ القیامَةِ حُسنُ خُلقِهِ؛

نخستین چیزی که روز قیامت در ترازوی اعمال بنده گذاشته می‌شود، اخلاق خوب اوست.

(قرب الإسناد، ص ۴۶، ح ۱۴۹)

حدیث - ۷۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِذا ماتَ اَحَدُکُم فَقَد قامَت قیامَتُهُ، یَری ما لَهُ مِن خَیرٍ وَ شَرٍّ؛

هرگاه یکی از شما بمیرد، قیامتش برپا می‌شود و خوبی‌ها و بدی‌های خود را می‌بیند.

(کنزالعمّال، ح ۴۲۱۲۳)

حدیث - ۷۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

وَ مَن شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِیُحیِیَ بِها حَقَّ امرِی‌ءٍ مُسلِمٍ اَتی یَومَ القیامَةِ وَ لِوَجهِهِ نورٌ مَدَّ البَصَرِ تَعرِفُهُ الخَلایِقُ بِاسمِهِ وَ نَسَبِهِ ؛

کسی که برای زنده کردن حق یک مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قیامت در حالی آورده می‌شود که پرتو نور چهره‌اش، تا چشم کار می‌کند دیده می‌شود و خلایق او را به نام و نسب می‌شناسند.

(کافی، ج ۷، ص ۳۸۱، ح ۱)

حدیث - ۷۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

روز قیامت فردی را می‌آورند و او را در پیشگاه خداوند نگه می‌دارند و کارنامه‌اش را به او می‌دهند، اما حسنات خود را در آن نمی‌بیند. عرض می‌کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی‌بینم! به او گفته می‌شود: پروردگار تو نه خطا می‌کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگری را می‌آورند و کارنامه‌اش را به او می‌دهند. در آن طاعت بسیاری را مشاهده می‌کند. عرض می‌کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده‌ام! گفته می‌شود: فلانی از تو غیبت کرد، حسنات او به تو داده شد.

(جامع الاخبار، ص ۴۱۲)

حدیث - ۷۷

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

اَلبُکاءُ مِن خَشیةِ اللهِ نَجآةٌ مِنَ النّارِ؛

گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است

(حیات امام حسین، ج ۱، ص ۱۸۳)

حدیث - ۷۸

امام صادق (عليه‌السلام ) فرمودند:

إِنَّما خُلِّدَ أَهلُ النّارِ فِی النّارِ لأَِنَّ نیّاتَهُم کانَت فِی الدُّنیا أَن لَو خُلِّدُوا فیها أَن یَعصُوا اللّه‌َ أَبَدا وَإِنَّما خُلِّدَ أَهلُ الجَنَّةِ فِی الجَنَّةِ لأَِنَّ نیّاتَهُم کانَت فِی الدُّنیا أَن لَو بَقُوا فیها أَن یُطیعُوا اللّه‌َ أَبَدا فَبِا النِّیّاتِ خُلِّدَ هؤُلاءِ وَهؤُلاءِ ثُمَّ تَلاقَو لَهُ تَعالی: (قُل کُلٌّ یَعمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ) قالَ: عَلی نیَّتِهِ؛

جهنمیان از این رو در آتش جاویدانند که در دنیا نیّتشان این بود که چنانچه تا ابد زنده بمانند تا ابد خدا را نافرمانی کنند و بهشتیان نیز از این‌رو در بهشت جاویدانند که در دنیا بر این نیت بودند که اگر برای همیشه ماندگار باشند برای همیشه خدا را فرمان برند. پس، جاودانگی هر دو گروه به سبب نیتهایشان است. آن‌گاه حضرت این آیه را تلاوت کردند: «بگو هر کس طبق نیت خود عمل می‌کند».

(کافی، ج۲، ص۸۵، ح۵)

حدیث - ۷۹

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لَو أَنَّ دَلوا صُبَّ مِن غِسلینٍ فی مَطلَعِ الشَّمسِ لَغَلَت مِنهُ جَماجِمُ مَن فی مَغرِبِها؛

اگر یک سطل از چرک و خون دوزخیان در شرق عالم ریخته شود بر اثر آن جمجمه کسانی که در غرب عالمند به جوش می‌آید.

(امالی طوسی، ج۱، ص۵۳۳، ح۱۱۶۲)

حدیث - ۸۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلا وَ مَن اَکَلَهُ الحَقُّ فَاِلَی الجَنَّةِ وَ مَن اَکَلَهُ الباطِلُ فَاِلَی النّارِ؛

بدانید که هر کس در راه حق از دنیا برود، به بهشت و هر کس در راه باطل از دنیا برود، به جهنم می‌رود.

(نهج البلاغه، نامه ۱۷)

حدیث - ۸۱

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

فی قَولِهِ تَعالی( یا حَسرَتَنا عَلی ما فَرَّطنا ) اَلحَسرَةُ أَن یَری أَهلُ النّارِ مَنازِلَهُم مِنَ الجَنَّةِ فِی الجَنَّةِ فَتِلکَ الحَسرَةُ؛

درباره آیه «دریغا که کوتاهی کردیم» فرمودند: دریغ از این روست که جهنمیان جایگاه بهشتی خود را در بهشت می‌بینند. این موجب حسرت می‌شود.

(الدرالمنثور، ج۳، ص۹)

حدیث - ۸۲

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

أَوَّلُ مَن یَدخُلُ النّارَ أَمیرٌ مُتَسَلِّطٌ لَم یَعدِل، وَذو ثَروَةٍ مِنَ المالِ لَم یُعطِ المالَ حَقَّهُ وَفَقیرٌ فَخورٌ؛

اولین کسی که به جهنم می‌رود فرمانروای قدرتمندی است که به عدالت رفتار نمی‌کند و ثروتمندی که حقوق مالی خود را نمی‌پردازد و نیازمند متکبر.

(عیون الاخبارالرضا، ج۱، ص۳۱، ح۲۰)

حدیث - ۸۳

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

أَکثَرُ ما یُدخِلُ النّاسَ النّارَ الأَجوَفانِ: الفَمُ وَالفَرجُ؛

دو چیز میان تهی بیش از همه مردم را به جهنم می‌برد: دهان و شرمگاه.

(کنزالعمال، ج۱۶، ص۱۰۳، ح۴۴۰۷۱)

حدیث - ۸۴

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

أَدنی اَهلِ النّارِ عَذابا یَنتَعِلُ بِنَعلَینِ مِن نارٍ یَغلی دِماغُهُ مِن حَرارَةِ نَعلَیهِ؛

کم عذاب‌ترین اهل جهنم دو کفش از آتش به پا دارد که از حرارت آنها مغزش به جوش می‌آید.

(کنزالعمال، ج۱۴، ص۵۲۷، ح۳۹۵۰۷)

حدیث - ۸۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَلخَیرُ کُلُّهُ اَمامَکَ وَ اِنَّ الشَّرَّ کُلَّهُ اَمامَکَ وَ لَن تَری الخَیرَ وَ الشَّرَّ اِلاّ بَعدَ الآخِرَةِ لاَِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ الخَیرَ کُلَّهُ فِی الجَنَّةِ وَ الشَّرَّ کُلَّهُ فِی النّارِ؛

همه خوبی‌ها و بدی‌ها در مقابل توست و هرگز خوبی و بدی واقعی را جز در آخرت نمی‌بینی، زیرا خداوند همه خوبی‌ها را در بهشت و همه بدی‌ها را در جهنم قرار داده است.

(تحف العقول، ص ۳۰۶)

حدیث - ۸۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَلْخَیْرُ کُلُّهُ اَمامَکَ وَ اِنَّ الشَّرَّ کُلَّهُ اَمامَکَ وَ لَنْ تَری الخَیْرَ وَ الشَّرَّ اِلاّ بَعْدَ الاْآخِرَةِ لاَِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ الْخَیْرَ کُلَّهُ فِی الْجَنَّةِ وَ الشَّرَّ کُلَّهُ فِی النّارِ؛

همه خوبی‌ها و بدی‌ها در مقابل توست و هرگز خوبی و بدی واقعی را جز در آخرت نمی‌بینی، زیرا خداوند همه خوبی‌ها را در بهشت و همه بدی‌ها را در جهنم قرار داده است.

(تحف العقول، ص ۳۰۶)

حدیث - ۸۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ اَدنی اَهلِ الجَنَّةَ مَنزِلاً لَو نَزلَ بِه الثّقَلانِ الجِنُّ وَالاِنسُ لَوَسِعَهُم طَعاما وَشَرابا وَلایَنقُصُ مِمّا عِندَهُ شَی ءٌ؛

کمترین فرد بهشت چنان است که اگر جن و انس میهمان او شوند همه را با خوردنی و آشامیدنی پذیرایی کند و از آنچه دارد چیزی کم نشود.

(بحارالأنوار، ج۸، ص۱۲۰، ح۱۱)

حدیث - ۸۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلا وَ مَن اَکَلَهُ الحَقُّ فَاِلَی الجَنَّةِ وَ مَن اَکَلَهُ الباطِلُ فَاِلَی النّارِ؛

بدانید که هر کس در راه حق از دنیا برود، به بهشت و هر کس در راه باطل از دنیا برود، به جهنم می رود.

(نهج البلاغه، نامه ۱۷)

حدیث - ۸۹

اَلحَقُّ طَریقُ الجَنَّةِ وَ الباطِلُ طَریقُ النّارِ وَ عَلی کُلِّ طَریقٍ داعٍ؛

حق، راه بهشت است و باطل، راه جهنم و بر سر هر راهی دعوت کننده ای است.

(نهج السعادة، ج ۳، ص ۲۹۱)

حدیث - ۹۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لَذّاتُها لاتُمَلُّ وَمُجتَمِعُها لایَتَفَرَّقُ وَسُکّانُها قد جاوَروا الرَّحمنَ وَقامَ بَینَ اَیدیهِمُ الغِلمانُ بِصِحافٍ مِن الذَّهبِ فیها الفاکِهَةُ والرَّیحانُ؛

لذتها و خوشیهای بهشت دل را نمی زند، انجمن آن از هم نمی پاشد، ساکنانش در پناه خدای رحمانند و در برابر آنان غلامانی با طبق های زرین پر از میوه و گل های خوشبو ایستاده اند.

(امالی طوسی، ج۱، ص۲۹، ح۳۱)

حدیث - ۹۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إنّ تَقوَی اللّه مِفتاحُ سَدادٍ ، وذَخیرَةُ مَعادٍ ، وعِتقٌ مِن کُلِّ مَلَکَةٍ ، ونَجاةٌ مِن کُلِّ هَلَکَةٍ ، بِها یَنجَحُ الطّالِبُ ، ویَنجو الهارِبُ ، وتُنال الرَّغائبُ؛

تقوای خدا، کلید پاکی و درستی و اندوخته‌ای برای معاد و باعث آزادی از هر بندگی و رهایی از هر نابودی است. به وسیله تقواست که جوینده به مطلوبش می‌رسد و گریزانِ (از عذاب و کیفر الهی) رهایی می‌یابد و به خواست‌ها رسیده می‌شود.

(نهج البلاغة، خطبه ۲۳۰)

حدیث - ۹۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

خَیرُ بَیتٍ فِی المُسلِمینَ بَیتٌ فیهِ یَتیمٌ یُحسَنُ اِلَیهِ وَ شَرُّ بَیتٍ فِی المُسلِمینَ بَیتٌ فیهِ یَتیمٌ یُساءُ إلَیهِ اَنَا وَ کافِلُ الیَتیمِ فِی الجَنَّةِ هکَذا؛

بهترین خانه‌های مسلمانان، خانه‌ای است که در آن یتیمی باشد که به او نیکی می‌شود و بدترین خانه های مسلمانان خانه‌ای است که در آن یتیمی باشد که با او بدی می‌شود، من و سرپرست یتیم در بهشت مانند دو انگشت همراهیم.

(نهج الفصاحه، ح ۱۵۱۰)

حدیث - ۹۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِذا ماتَ اَحَدُکُم فَقَد قامَت قیامَتُهُ، یَری ما لَهُ مِن خَیرٍ وَ شَرٍّ؛

هرگاه یکی از شما بمیرد، قیامتش برپا می‌شود و خوبی‌ها و بدی‌های خود را می‌بیند.

(کنزالعمّال، ح ۴۲۱۲۳)

حدیث - ۹۴

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

یَروی عَن رَبِّهِ تَبارَکَ وَتَعالی ـ حُقَّت مَحَبَّتی عَلَی المُتَزاوِرَینِ فیَّ وَحُقَّت مَحَبَّتی عَلَی المُتَباذِلینَ فیَّ وَهُم عَلی مَنابِرَ مِن نورٍ یَغبِطُهُمُ النَّبیّونَ وَالصِّدّیقونَ بِمَکانِهِم؛

خداوند متعال می فرماید: بر خود واجب کرده ام دوست داشتن کسانی را که به خاطر من به دیدار یکدیگر می روند و کسانی که در راه من به یکدیگر بخشش می نمایند، چنین کسانی (روز قیامت) بر منابری از نورند به گونه ای که پیامبران و صدیقین به جایگاه آنان غبطه می خورند.

(صحیح ابن حبّان، ج۲، ص۳۳۸)

حدیث - ۹۵

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَنِ اشْتاقَ اِلَی الْجَنَّةِ سارَعَ اِلَی الْخَیْراتِ وَ مَنْ اَشْفَقَ مِنَ النّارِ لَهی عَنِ الشَّهَواتِ؛

هر کس مشتاق بهشت است، به سوی نیکی‌ها می‌شتابد و هر کس از جهنم بترسد، از هوا و هوس روی می‌گرداند.

(نورالثقلین، ج ۳ ، ص ۵۶۶، ح ۱۶۶)

حدیث - ۹۶

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَنْ أَخَذَ لِلْمَظْلومِ مِنَ الظّالِمِ کانَ مَعیَ فِی الْجَنَّةِ تَصاحُبا؛

هر کس داد مظلوم را از ظالم بگیرد، در بهشت با من یار و هم‌نشین باشد.

(بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۵۹، ح ۷۴)

حدیث - ۹۷

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِنَّ فِی الجَنَّةِ دارا یُقالُ لَها دارُ الفَرَحِ لایَدخُلُها اِلاّ مَن فَرَّحَ یَتامَی المُؤمِنینَ؛

در بهشت خانه ای هست که آن را شادی سرا گویند و جز آنان که یتیمان مؤمنان را شاد کرده اند وارد آن نمی شوند.

(نهج الفصاحه، ح ۸۶۴)

حدیث - ۹۸

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِنَّ لِلجَنَّةِ بابا یُدعی اَلرَّیّانَ لایَدخُلُ مِنهُ اِلاّ الصّائِمونَ؛

بهشت را دری است که ریّان نامیده می شود از آن در، جز روزه داران وارد نشوند.

(معانی الأخبار، ص ۴۰۹)

حدیث - ۹۹

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

فِی الجَنَّةِ ما لا عَینٌ رَأَت وَلا اُذُنٌ سَمِعَت وَلاخَطَرَ عَلی قَلبِ بَشَرٍ؛

در بهشت چیزهایی هست که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه به خاطر کسی گذشته.

(نهج الفصاحه، ح ۲۰۶۰)

حدیث - ۱۰۰

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَلجَنَّةُ بَناؤُها لَبِنَةٌ مِن فِضَّةٍ وَلَبِنَةٌ مِن ذَهَبٍ وَمِلاطُهَا المِسکُ الأَذفَرُ وَحَصباؤُهَا اللُّؤلُؤُ وَالیاقوتُ وَتُربَتُهَا الزَّعفرانُ... ؛

ساختمان بهشت خشتی از نقره و خشتی از طلاست، گِل آن مُشک بسیار خوشبو و سنگریزه آن لؤلؤ و یاقوت و خاک آن زغفران است...

(نهج الفصاحه، ح ۱۳۲۷)

حدیث - ۱۰۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

لا تَزولُ قَدَما عَبدٍ یَومَ القیامَةِ حَتّی یُساَ لَ عَن اَربَعٍ عَن عُمُرِهِ فیما اَفناهُ وَ عَن شَبابِهِ فیما اَبلاهُ وَ عَن مالِهِ مِن اَینَ اَ کتَسَبَهُ وَ فیما اَ نفَقَهُ وَ عَن حُبِّنا اَهلَ البَیتِ ؛

انسان، در روز قیامت، قدم از قدم برنمی‌دارد، مگر آن که از چهار چیز پرسیده می‌شود: از عمرش که چگونه گذرانده است، از جوانی‌اش که چگونه سپری کرده، از ثروتش که از کجا به دست آورده و چگونه خرج کرده است و از دوستی ما اهل بیت.

خصال، ص ۲۵۳، ح ۱۲۵

حدیث - ۱۰۲

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

اَلبِرُّ وَ الصَّدَقَةُ یَنفیانِ الفَقرَ وَ یَزیدانِ فِی العُمرِ وَ یَدفَعانِ عَن صاحِبِهِما سَبعینَ میتَةَ سوءٍ ؛

کار خیر و صدقه، فقر را می‌بَرند، بر عمر می‌افزایند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور می‌کنند.

ثواب الاعمال، ص ۱۴۱

حدیث - ۱۰۳

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

ما أَهوَنَ المَوتَ عَلی سَبیلِ نَیلِ العِزِّ وَإِحیاءِ الحَقِّ لَیسَ المَوتُ فی سَبیلِ العِزِّ إِلاّحَیاةً خالِدَةً وَلَیسَتِ الحَیاةُ مَعَ الذُّلِّ إِلاَّ المَوتَ الَّذی لاحَیاةَ مَعَهُ؛

چه آسان است مرگی که در راه رسیدن به عزّت و احیای حق باشد، مرگ عزتمندانه جز زندگی جاوید و زندگی ذلیلانه جز مرگ همیشگی نیست.

احقاق الحق، ج۱۱، ص۶۰۱

حدیث - ۱۰۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَنْ عَطَفَ عَلَیْهِ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ اَدَّباهُ وَ اَبلَیاهُ وَ اِلَی الْمَنایا اَدْنَیاهُ ؛

شب و روز بر هر کس بگذرد، او را ادب می‌کند، فرسوده‌اش می‌نماید و به مرگ نزدیکش می‌سازد.

کافی، ج ۸ ، ص ۱۷، ح ۲

حدیث - ۱۰۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلمَنِیَّةُ وَلاَ الدَّنِیَّةُ وَالتَّقَلُّلُ وَلاَ التَّوَسُّلُ؛

مرگ آری امّا پستی و خواری هرگز، به اندک ساختن آری امّا دست سوی این و آن دراز کردن هرگز.

نهج البلاغه، حکمت ۳۹۶

حدیث - ۱۰۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَربَعَةُ اَشیاءَ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاّ اَربَعَةٌ : اَلشَّبابُ لا یَعرِفُ قَدرَهُ اِلاَّ الشُّیوخُ وَالعافیَةُ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاّ اَهلُ البَلاءِ وَ الصِّحَةُ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاَّ المَرضی وَ الحَیاةُ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاَّ المَوتی؛

ارزش چهار چیز را جز چهار گروه نمی‌شناسند : جوانی را جز پیران، آسایش را جز گرفتاران، سلامتی را جز بیماران و زندگی را جز مردگان

مواعظ العددیّه، ص ۲۷۵

حدیث - ۱۰۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

فِی الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنها فِی الدُّنیا وَ ثلاثٌ فِی الآخِرَةِ، فَاَمّا الَّتی فِی الدُّنیا فَیَذهَبُ بِالبَهاءِ وَ یُعَجِّلُ الفَناءَ وَ یَقطَعُ الرِّزقَ وَ اَمّا الَّتی فِی الآخِرَةِ فَسوءُ الحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الخُلودُ فِی النّارِ ؛

زِنا، شش پیامد دارد: سه در دنیا و سه در آخرت. سه پیامد دنیایی‌اش این است که: آبرو را می‌بَرد، مرگ را شتاب می‌بخشد و روزی را می‌بُرد و سه پیامد آخرتی‌اش: سختی حسابرسی، خشم خدای رحمان و ماندگاری در آتش است.

خصال، ص ۳۲۱، ح ۳

حدیث - ۱۰۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

صِلَةُ الرحامِ تُزَ کّی العمالَ وَتُنمی الموالَ وَ تَدفَعُ البَلوی وَتُیَسِّرَ الحِسابَ وَتُنسِئُ فِی الجَلِ؛

صله رحم، اعمال را پاکیزه، اموال را بسیار، بلا را برطرف و حساب (قیامت) را آسان می‌کند و مرگ را به تأخیر می‌اندازد.

کافی، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۳

حدیث - ۱۰۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

یَعیشُ النّاسُ بِاِحْسانِهِمْ اَکْثَرَ مِمّا یَعیشونَ بِاَعْمارِهِمْ وَ یَموتون بِذُنوبِهِمْ اَکْثَرَ مِمّا یَموتونَ بِآجالِهِمْ؛

مردم، بیشتر از آن‌که با عمر خود زندگی کنند، با احسان و نیکوکاری خود زندگی می‌کنند و بیشتر از آن‌که با اجل خود بمیرند، بر اثر گناهان خود می‌میرند.

دعوات الراوندی، ص ۲۹۱، ح ۳۳

حدیث - ۱۱۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

لِیَتَزَوَّدِ العَبدُ مِن دُنیاهُ لآِخِرَتِهِ ، وَ مِن حَیاتِهِ لِمَوتِهِ وَ مِن شَبابِهِ لِهَرَمِهِ ، فَاِنَّ الدُّنیا خُلِقَت لَکُم وَ اَ نتُم خُلِقتُم لِلخِرَةِ ؛

انسان باید برای آخرتش از دنیا، برای مرگش از زندگی و برای پیری‌اش از جوانی، توشه برگیرد، چرا که دنیا برای شما آفریده شده و شما برای آخرت آفریده شده‌اید

تنبیه الخواطر، ج ۱، ص ۱۳۱

حدیث - ۱۱۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَلْخَیْرُ کُلُّهُ اَمامَکَ وَ اِنَّ الشَّرَّ کُلَّهُ اَمامَکَ وَ لَنْ تَری الخَیْرَ وَ الشَّرَّ اِلاّ بَعْدَ الاْآخِرَةِ لاَِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ الْخَیْرَ کُلَّهُ فِی الْجَنَّةِ وَ الشَّرَّ کُلَّهُ فِی النّارِ؛

همه خوبی‌ها و بدی‌ها در مقابل توست و هرگز خوبی و بدی واقعی را جز در آخرت نمی‌بینی، زیرا خداوند همه خوبی‌ها را در بهشت و همه بدی‌ها را در جهنم قرار داده است.

تحف العقول، ص ۳۰۶

حدیث - ۱۱۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لا تَـکُن مِمَّن یَرجُو الآخِرَةَ بِغَیرِ العَمَلِ... یَنهی وَ لا یَنتَهی وَ یَمُرُ بِما لا یَتی... ؛

از کسانی مباش که بی‌عمل، به آخرت امید دارند... از گناه باز می‌دارند، اما خود باز نمی‌ایستند، به کارهایی فرمان می‌دهند که خود انجام نمی‌دهند.

نهج البلاغه، حکمت ۱۵۰

حدیث - ۱۱۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

أَفضَلُ النّاسِ عَقلاً أَحسَنُهُم تَقدیرا لِمَعاشِهِ وَأَشَدُّهُمُ اهتِماما بِإِصلاحِ مَعادِهِ؛

عاقل‌ترین مردم کسی است که در امور زندگیش بهتر برنامه‌ریزی کند و در اصلاح آخرتش بیشتر همّت نماید.

نهج الفصاحه، ح ۷۸۱

حدیث - ۱۱۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَنْ کانَ فیهِ ثَلاثٌ سَلِمَتْ لَهُ الدُّنْیا وَ الآْخِرَةُ: یَأْمُرُ بِالْمَعْروفِ وَ یَأْتَمِرُ بِهِ وَ یَنْهی عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یَنْتَهی عَنْهُ وَ یُحافِظُ عَلی حُدودِ اللّه‌ِ جَلَّ وَ عَلا ؛

هر کس سه خصلت داشته باشد، دنیا و آخرتش سالم می‌ماند: به خوبی فرمان دهد و خود به آن عمل کند، از زشتی باز دارد و خود از آن باز ایستد و از حدود الهی پاسداری کند.

نهج الفصاحه، ح ۲۹۳۹

حدیث - ۱۱۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

لِیَتَزَوَّدِ العَبدُ مِن دُنیاهُ لآِخِرَتِهِ ، وَ مِن حَیاتِهِ لِمَوتِهِ وَ مِن شَبابِهِ لِهَرَمِهِ ، فَاِنَّ الدُّنیا خُلِقَت لَکُم وَ اَ نتُم خُلِقتُم لِلخِرَةِ ؛

انسان باید برای آخرتش از دنیا، برای مرگش از زندگی و برای پیری‌اش از جوانی، توشه برگیرد، چرا که دنیا برای شما آفریده شده و شما برای آخرت آفریده شده‌اید

تنبیه الخواطر، ج ۱، ص ۱۳۱

حدیث - ۱۱۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلدُّنیا أمَدٌ، الآخِرَةُ أبَدٌ ؛

دنیا تمام شدنی و آخرت، همیشگی است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث ۴

حدیث - ۱۱۷

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

مبادا کاری کنی که عذرت باید به راستی که مؤمن بدی نکند و پوزش نخواهد و منافق پیوسته بدی کند و عذر بخواهد.

تحت‌العقول

حدیث - ۱۱۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

من لم یأت قبرالحسینعليه‌السلام و هو یزعم انه لنا شیعة حتی یموت فلیس هو لنا شیعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضیفان اهل الجنة؛

کسی که به زیارت قبر امام حسین نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرد او شیعه ما نیست و اگر هم از اهل بهشت باشد از میهمانان اهل بهشت خواهد بود.

کامل الزیارات، ص ???/ بحارالانوار، ج ??، ص ?

حدیث - ۱۱۹

قال ابوعبداللهعليه‌السلام :

من لم یأت قبرالحسینعليه‌السلام حتی یموت کان منتقص الایمان منتقص الدین، ان ادخل الجنة کان دون المؤمنین فیها؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس به زیارت قبر امام حسینعليه‌السلام نرود تا بمیرد، ایمانش ناتمام و دینش ناقص خواهد بود به بهشت هم که برود پایین تر از مومنان در آنجا خواهد بود.

وسائل الشیعه، ج ??، ص ???

حدیث - ۱۲۰

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

من سره ان یکون علی موائد النور یوم القیامة فلیکن من زوارالحسین بن علیعليهما‌السلام ؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس دوست دارد روز قیامت، بر سر سفره‌های نور بنشیند باید از زائران امام حسینعليه‌السلام باشد.

وسائل الشیعه، ج ??، ص ???/ بحارالانوار، ج ??، ص ??

حدیث - ۱۲۱

عن ابی جعفر و ابی عبداللهعليهما‌السلام یقولان:

من احب أن یکون مسکنه و مأواه الجنة، فلا یدع زیارة المظلوم؛

از امام باقر و امام صادقعليهما‌السلام نقل شده که فرمودند:

هر کس که می‌خواهد مسکن و مأوایش بهشت باشد، زیارت مظلوم امام حسینعليه‌السلام را ترک نکند.

مستدرک الوسائل، ج ??، ص ????

حدیث - ۱۲۲

پیامبرخداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أکَلَ مِن کَدِّ یَدِهِ ، مَرَّ علی الصِّراطِ کالبَرقِ الخاطِفِ ؛

هر که از دسـتـرنج خود بخورد ، مانند برقِ جهنده ، از صراط بگذرد

جامع الأخبار : ۳۹۰ / ۱۰۸۵

حدیث - ۱۲۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

و اما یوم القیامة یجمع الله فیه الاولین و الاخرین للحساب فما من مومن مشی الی الجماعة الا خلف الله - عز و جل - علیه اهوال یوم القیامة ثم یامر به الی الجنة ؛

خداوند در روز قیامت همه انسانها را برای حساب جمع می کند، و هیچ مومنی که در نماز جماعت شرکت نموده نمی ماند، مگر آن که خداوند روز قیامت سختیها و دشواریها را برایش آسان می کند، و سپس دستور میدهد که او را وارد بهشت کنند.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۶)

حدیث - ۱۲۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

اذا کان یوم القیامة و جمع الله - عز و جل - الناس فی صعید واحد بعث الله عز و جل الی المؤ ذنین بملائکة من نور معهم الویة و اعلام من نور یقودون جنائب ارمتها زبرجد اخضر حقائبها المسک الاذفر، یرکبها المؤ ذنون فیقومون علیها قیاما تقودهم الملائکة ینادون باعلی صوتهم بالاذان ؛

هنگامی که روز قیامت شود و خداوند همه انسانها را در یک زمین محشور کند، خداوند فرشتگان نور را با پرچمها و علمهایی از نور به سوی اذان گوها بفرستد و آن فرشتگان شترها (یا اسبها) بهشتی را همراه خود به سوی اذان گوها روانه سازند که مهار آن ها از... و ترکه آنها از مشک بسیار نفیس می باشد. اذان کوها بر آن مرکبها سوار می شوند و بر پشت آنها می ایستند، فرشتگان (از روی تجلیل و احترام ) مهار آن مرکبها را می کشند و اذان گوها با صدای بلند اذان می گویند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۵)

حدیث - ۱۲۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

ان لحوما محرمة علی النار و هی لحوم المؤ ذنین ؛

همانا، گوشتهایی بر آتش (جهنم ) حرام است (آتش آنها را نمی سوزاند) و آن گوشت بدن اذان گویان است

(مستدرک الوسایل ، ص ۲۴۹)

حدیث - ۱۲۶

قال علی -عليه‌السلام -:

یحشر المؤ منون یوم القیامة حوال الاعناق ؛

اذان گویان ، روز قیامت با سرافرازی و سربلندی محشور می شوند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۴۹)

حدیث - ۱۲۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

و من ترک اوقاتها یدخل الویل و الویل واد فی جهنم ؛

و کسی که اوقات نماز را ترک کند، داخل در (ویل ) می شود و (ویل ) بیابانی در جهنم است

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۴)

حدیث - ۱۲۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

تارک الصلاة یسال الرجعة الی الدنیا، و ذلک قول الله تعالی : حتی اذا جاء احدهم الموت قال :( رَبِّ ارْجِعُونِ﴿ ٩٩ ﴾لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُكَلَّاإِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَاوَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ) ؛

بی نماز درخواست می کند به دنیا برگردد، و این است سخن خداوند متعال تا گاهی که به یکی از آنان مرگ آمد گوید: (پروردگارا مرا برگردانید تا شاید عمل شایسته انجام دهم در آن چه بازگذاردم ، نه چنین است آن سخنی است او گوینده اش هست ، و از پشت آن ها تا روزی که برانگیخته شوند برزخ است .))

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۵۸. اصول وافی ، ج ۲، ص ۶۵)

حدیث - ۱۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة عماد الدین ، فمن ترک صلاته متعمدا فقد هدم دینه و من ترک اوقاتها یدخل الویل ، و الویل واد فی جهنم کما قال الله تعالی :( فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ﴿ ٤ ﴾الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ) ؛

نماز ستون دین است ، پس کسی که نمازش را عمدا ترک کند دینش را منهدم کرده است ، و کسی که اوقات نماز را ترک کند داخل در (ویل ) می شود و ویل وادی است در جهنم چنان که خدا فرمود: ویل جای نمازگزاران است آن نمازگزارانی که در نماز خود سهو کننده و غافلند.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۲)

حدیث - ۱۳۰

قال علی -عليه‌السلام -:

الا تسمعون الی جواب اهل النار حین سئلوا ((ما سلککم فی سقر؟ قالوا: لم نک من المصلین )) ؛

آیا به پاسخ اهل دوزخ گوش فرا نمی دهید که وقتی از آن ها می پرسند: ((چه چیز شما را گرفتار دوزخ ساخت ؟می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم )).

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۴. نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۰)

حدیث - ۱۳۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

من ترک الصلاة متعمدا کتب اسمه علی باب النار ممن یدخلها؛

هرکس عمدا نمازش را ترک کند، بر درب جهنم نامش از دوزخیان نوشته می شود.

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث ۱۹۰۹۰)

حدیث - ۱۳۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

حافظوا علی الصلوات ، فان الله تعالی : اذا کان یوم القیامة یاتی بالعبد، فاول شی ء یسئله عنه الصلاة ، فان جاء بها تامة ، و الا زخ فی النار ؛

بر نمازها مواظبت کنید ؛ زیرا آن گاه که روز قیامت شد، خداوند عز و جل بنده را می آورد و اول چیزی که از او سؤ ال می کند نماز است ؛ اگر آن را کامل ادا کرده باشد اهل نجات است ، و گرنه به آتش انداخته می شود.

(اصول کافی ، ج ۲، ص ۷۰)

حدیث - ۱۳۳

قال الرضاعليه‌السلام

اذا کان یوم القیامة یدعی بالعبد فاول شی ء یسئل عنه الصلاة فاذا جاء بها تامة و الا زخ فی النار ؛

وقتی قیامت شود بنده را می خوانند اول چیزی که از او می پرسند نماز است ، پس اگر نمازش را تام و تمام به جا آورده باشد، نجات می یابد، و اگر نمازش را با شرایط و آداب صحت یا قبولی آن به جا نیاورده باشد، او را به آتش می افکنند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۹)

حدیث - ۱۳۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

اول ما ینظر فی عمل العبد فی یوم القیامة فی صلوته فان قبلت نظر فی غیرها و ان لم تقبل لم ینظر فی عمله بشی ء ؛

اولین چیزی که روز قیامت ، به عمل انسان نگاه می کند، نماز است .اگر نماز قبول شد به اعمال دیگر هم نگاه می کنند، و اگر نماز مورد قبول واقع نشد، به هیچ عمل دیگر آن توجه نمی کنند.

(میزان الحکمة ، ج ۵، ص ۳۷۴.بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۷)

حدیث - ۱۳۵

قال الصادقعليه‌السلام

اذا لقیت الله بالصلوات الخمس المفروضات لم یسالک عما سوی ذلک ؛

هنگامی که خداوند را با نماز پنجگانه واجب ملاقات کردی ، سؤ ال از شما نمی شود ؛ مگر از نمازهای پنجگانه

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵)

حدیث - ۱۳۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة جواز علی الصراط ؛

نماز جواز عبور از صراط است

(بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۱۶۸)

حدیث - ۱۳۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

اذا کان یوم القیامة یدعی بالعبد فاول شی ء یسئل عنه الصلاة فاذا جاء بها تامة و الا زخ فی النار ؛

هنگامی که روز قیامت فرا می رسد، اولین چیزی که از انسان سؤ ال می کنند نماز است ، اگر انسان نماز را کامل به جا آورد (در رحمت حق قرار می گیرد) و اگر چنین نباشد، وی را به درون آتش می افکنند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۶)

حدیث - ۱۳۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

تحترقون تحترقون فاذا صلیتم الفجر غسلتها، ثم تحترقون تحترقون فاذا صلیتم الظهر غسلتها، ثم تحترقون تحترقون فاذا صلیتم العصر غسلتها، ثم تحترقون فاذا صلیتم المغرب غسلتها، ثم تحترقون فاذا صلیتم العشاء غسلتها، ثم تنامون فلایکتب علیکم حتی تغسلوا؛

اعمالتان ، شما را به دوزخ رهنمون می سازد و گویی آتش شما را در بر گرفته است تا آن که نماز بامداد را به جای آورید و بدین گونه گناهان شما پاک می گردد، پس گناهان باز شما را به دوزخ می راند، تا آن که نماز ظهر را به جای آورید و بدین ترتیب گناهانتان را پاک کنید.باز ارتکاب گناهان شما را مستوجب آتش می کند تا آن که نماز عصر را به جای آورید و گناهانتان را بدین صورت پاک کنید.و بدین ترتیب نماز مغرب گناهان عصر را می زداید و نماز عشاء گناهان پیش از خود را پاک می کند، سپس به خواب می روید و تا آن گاه که از خواب برخیزید بر شما گناهی نوشته نخواهد شد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳. بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۴)

حدیث - ۱۳۹

قال الصادق -عليه‌السلام -:

یوتی بشیخ یوم القیامة فیدفع الیه کتابه ظاهره مما یلی الناس و لایری الا مساویا فیطول ذلک علیه ، فیقول : یا رب اءتاءمرنی الی النار؟فیقول الجبار جل جلاله : یا شیخ انا استحیی ان اعذبک و قد کنت تصلی لی فی دار الدنیا اذهبوا بعبدی الی الجنة ؛

پیرمردی را در قیامت حاضر می کنند، سپس پرونده عملش را به دستش می دهند، پرونده به صورتی است که مردم آن را می بینند و در آن پرونده جز بدیهای او نمی نگرند.این برنامه به طول می انجامد تا پیرمرد به حضرت حق عرض می کند: امر می کنی که مرا به آتش ببرند؟ خطاب می رسد: ای پیرمرد!من حیا می کنم تو را عذاب کنم ، در حالی که در دنیا برای من نماز خواندی ، ای ملائکه !بنده مرا به بهشت ببرید.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۳۵، بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۴)

حدیث - ۱۴۰

قال الصادقعليه‌السلام

ان افضل الاعمال عند الله یوم القیامة ، الصلوة ؛

همانا بهترین عمل در روز قیامت نزد خداوند، نماز است

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۷)

حدیث - ۱۴۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلوة مفتاح الجنة ؛

نماز کلید بهشت است

(نهج الفصاحه ، حدیث ۱۵۸۸)

حدیث - ۱۴۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یَحشُرُ اللّه‌ُ عز و جل اُمَّتییَومَ القِیامَةِ بَینَ الاُمَمِ غُرّا مُحَجَّلِینَ مِن آثارِ الوُضوءِ ؛

خداوند عز و جل در روز قیامت امّت مرا ، بر اثر وضو ، با چهره‌های زیبا و دست و پای سپید محشور می‌کند

بحار الأنوار : ۸۰/۲۳۷/۱۱

حدیث - ۱۴۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أسبِغِ الوُضُوءَ ، تَمُرَّ علی الصِّراطِ مَرَّ السَّحابِ ؛

وضو را کامل بگیر ، تا از صراط همچون ابر بگذری

بحار الأنوار : ۷۶ / ۴ / ۸

حدیث - ۱۴۴

امام صادقعليه‌السلام :

طَلَبتُ نُورَ القَلبِ فوَجَدتُهُ فی التَّفَکُّرِ والبُکاءِ ، وطَلَبتُ الجَوازَ علَی الصِّراطِ فوَجَدتُهُ فی الصَّدَقَةِ ، وطَلَبتُ نُورَ الوَجهِ فوَجَدتُهُ فی صَلاةِ اللَّیلِ؛

روشنایی دل را جوییدم و آن را در اندیشیدن و گریستن یافتم و گذر از صراط را جوییدم و آن را در صدقه دادن یافتم و نورانیّت چهره را جوییدم و آن را در نماز شب یافتم

مستدرک الوسائل : ۱۲ / ۱۷۳ / ۱۳۸۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۵۷۲

حدیث - ۱۴۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ فی جَهنَّمَ رَحاءً مِن حَدیدٍ تُطحَنُ بها رُؤوسُ القُرّاءِ ، والعُلَماءِ الُمجرمینَ؛

در دوزخ آسیابی آهنی است ، که با آن سرهای قاریان و عالمان گنهکار آرد می‌شود

جامع الأخبار : ۱۳۰ / ۲۵۴ منتخب میزان الحکمة : ۴۶۰

حدیث - ۱۴۶

امام سجّادعليه‌السلام :

علَیکَ بالقُرآنِ ، فإنَّ اللّه‌َ خَلـقَ الجَنّـةَ وجَعلَ دَرَجاتِها علی قَدْرِ آیاتِ القُرآنِ ، فمَن قَرأَ القُرآنَ قالَ لَهُ : إقْرَأْ وارْقَ ، ومَن دَخـلَ مِنهُمُ الجَنّةَ لَم یَکُنْ فی الجَنّةِ أعلی دَرَجـةً مِنهُ ما خـلا النَّبِیّونَ والصِّدِّیقـونَ ؛

با قرآن باش ؛ زیرا خداوند بهشت را آفرید و درجات آن را به اندازه آیات قرآن قرار داد پس هر که قرآن بخواند ، قرآن به او گوید : بخوان و بالا رو و هر کس از این افراد وارد بهشت شود در آن جا بلند مرتبه‌تر از او نخواهد بود مگر پیامبران و صدّیقان

بحار الأنوار : ۸ / ۱۳۳ / ۳۹

حدیث - ۱۴۷

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

إنّ أوَّلَ ما یُبدَأُ بهِ یَومَ القِیامَةِ صَدَقةُ الماءِ؛

نخستین چیزی که در روز قیامت به آن رسیدگی می‌شود (ثواب) صدقه آب (دادن به تشنه) است

بحار الأنوار : ۹۶ / ۱۷۳ / ۱۳

حدیث - ۱۴۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

یبعث النّاس یوم القیمه علی نیّاتهم؛

روز رستاخیز مردم را به کیفیت نیت هایشان برانگیزند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

النّاس یعملون الخیرات و إنّما یعطون أجورهم یوم القیامه علی قدر عقولهم؛

مردم کارهای نیک کنند اما روز قیامت پاداششان را به قدر عقولشان می دهند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۰

من شرب الخمر أتی عطشان یوم القیمه؛

هر که شراب نوشد روز قیامت تشنه بیارندش.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أحبّ قوما حشره اللَّه فی زمرتهم؛

هر که گروهی را دوست دارد خدا وی را با آنها محشور کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من إدّان دینا ینوی قضاءه أدّاه اللَّه عنه یوم القیمه؛

هر که دینی به عهده دارد که نیت پرداخت آن دارد، خدا روز قیامت قرض وی را ادا کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أذنب و هو یضحک دخل النّار و هو یبکی؛

هر که گناه کند و خندان باشد وارد جهنم شود و گریان باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من قتل عصفورا بغیر حقّ سأله اللَّه عنه یوم القیامه؛

هر که گنجشکی را بناحق بکشد خدا روز قیامت از وی باز خواست کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من کان له وجهان فی الدّنیا کان له یوم القیامه لسانان من نار؛

هر که در دنیا دو رو باشد روز قیامت دو زبان از آتش دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من شابّ شیبه فی الإسلام کانت له نورا یوم القیمه؛

هر که مویش در اسلام سفید شود به روز قیامت نور وی خواهد بود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من قتل عصفورا عبثا جاء یوم القیمه و له صراخ عند العرش یقول ربّ سل هذا فیم قتلنی فی غیر منفعه؛

هر که گنجشکی را بیهوده بکشد روز قیامت بیابد و نزد عرش فریاد زند و گوید پروردگارا از این بپرس برای چه مرا بی فائده کشت.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما من ساعه تمرّ بابن آدم لم یذکر اللَّه فیها إلّا حسر علیها یوم القیامه؛

ساعتی بی ذکر خدای بر آدمیزاد نگذرد مگر روز قیامت بر آن حسرت خورد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما الدّنیا فی الآخره إلّا کما یجعل أحدکم إصبعه السّبّابه فی الیمّ فلینظر بم یرجع؛

دنیا نسبت به آخرت چنان است که یکی تان انگشت بزرگ خویش را به دریا نهد بنگرد از دریا چه بر می دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یستر عبد عبدا فی الدّنیا إلّا ستره اللَّه یوم القیمه؛

هر بنده ای که در دنیا برای دیگری راز پوشی کند، روز قیامت خدا راز پوش وی شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا تقوم السّاعه حتّی یکون الزّهد و الورع تصنّعا؛

قیامت بپا نشود تا وقتی که زهد و تقوی ساختگی باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا تزال نفس الرّجل معلّقه بدینه حتّی یقضی عنه؛

جان مرد (پس از مرگ) پیوسته به قرض وی آویخته است تا قرض وی ادا شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لو قیل لأهل النّار إنّکم ماکثون فی النّار عدد کلّ حصاه فی الدّنیا لفرحوا بها و لو قیل لأهل الجنّه إنّکم ماکثون عدد کلّ حصاه لحزنوا و لکن جعل لهم الأبد؛

اگر به جهنمیان گویند که شماره ریگهای دنیا در جهنم خواهید ماند خوش حال شوند و اگر به بهشتیان گویند که به شماره ریگها خواهید ماند غمگین شوند ولی آنها را جاودانی کرده اند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لو أنّ قطره من الزّقوم قطرت فی الدّنیا لأفسدت علی أهل الدّنیا معایشهم فکیف بمن تکون طعامه؟؛

اگر قطره ای از زقوم جهنم را در دنیا بچکانند زندگی را بر مردم دنیا تباه خواهد کرد پس آن که خوراکش زقوم است چه خواهد کرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لو أنّ شرره من شرر جهنّم بالمشرق لوجد حرّها من بالمغرب؛

اگر شعله ای از شعله های جهنم به مشرق باشد آن که در مغرب است گرمای آن را احساس کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لو أنّ دلوا من غسّاق یهراق فی الدّنیا لأنتن أهل الدّنیا؛

اگر دلوی از آشامیدنی جهنم را در دنیا بریزند اهل دنیا را متعفن کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لمعالجه ملک الموت أشدّ من ألف ضربه بالسّیف؛

جان گرفتن فرشته مرگ از هزار ضربت شمشیر سخت تر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

للرّحم لسان عند المیزان تقول: یا ربّ من قطعنی فاقطعه و من وصلنی فصله؛

خویشاوندی روز حساب زبانی دارد و گوید خدایا هر که مرا برید او را ببر و هر که مرا پیوست او را پیوند ده.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لکلّ غادر لواء یوم القیامه یعرف به؛

هر خیانتکاری روز قیامت پرچمی دارد که بدان شناخته شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لکلّ شی ء مفتاح و مفتاح الجنّه حبّ المساکین و الفقراء؛

هر چیزی را کلیدی هست و کلید بهشت دوستی مستمندان و فقیران است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیردّنّ الحقوق إلی أهلها یوم القیامه حتّی یقاد للشّاه الجلحاء من الشّاه القرناء تنطحها؛

روز قیامت حقوق کسان را باز پس دهند تا آنجا که از بز شاخ دار که بز بی شاخ را شاخ زده تقاص کنند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

کلّ نفس تحشر علی هواها، فمن هوی الکفره فهو مع الکفره و لا ینفعه عمله شیئا؛

هر کسی را با دلبستگیش محشور کنند، هر که به کافران دلبسته باشد با کافران است و عملش سودش ندهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

کلّ موذ فی النّار؛

هر آزارگری در جهنم است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

کلّ علم وبال یوم القیامه إلّا من عمل به؛

همه علم ها روز قیامت وبال است مگر علمی که بدان عمل کنند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

القبر أوّل منزل من منازل الآخره؛

قبر، نخستین منزل از منزلهای آخرت است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

فی الجنّه ما لا عین رأت و لا أذن سمعت و لا خطر علی قلب بشر؛

در بهشت چیزها هست که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه بر خاطر کسی گذشته.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

شرّ النّاس منزله یوم القیامه من یخاف لسانه أو یخاف شرّه؛

روز قیامت موقعیت آن کس از همه مردم بدتر است که از زبانش ترسند یا از شرش بیم کنند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّنیا سبعه أیّام من أیّام الآخره؛

عمر دنیا مساوی هفت روز از روزهای آخرتست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الجنّه مائه درجه ما بین کلّ درجتین مسیره خمسمائه عام؛

بهشت صد درجه است و فاصله هر دو درجه پانصد سال راه است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۸۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الجنّه مائه درجه ما بین کلّ درجتین کما بین السّماء و الأرض؛

بهشت صد درجه است و فاصله هر دو درجه مانند زمین و آسمان است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۸۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الجنّه دار الأسخیاء؛

بهشت خانه سخاوت مندان است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۸۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الجنّه بناؤها لبنه من فضّه و لبنه من ذهب و ملاطها المسک الأذفر و حصباؤها اللّؤلؤ و الیاقوت و تربتها الزّعفران من یدخلها ینعم لا یبأس و یخلد لا یموت لا تبلی ثیابهم و لا یفنی شبابهم؛

ساختمان بهشت خشتی از نقره و خشتی از طلاست و گل آن مشک اذفر است و سنگریزه آن لؤلؤ و یاقوت است و خاک آن زعفران است و هر که وارد آن شود پیوسته متنعم است و از بدبختی برکنار، جاودان زنده است و نمیرد، لباسشان کهنه نمی شود و جوانیشان پایان نپذیرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۸۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاثه لا یقبل اللَّه منهم یوم القیامه صرفا و لا عدلا: عاقّ و منّان و مکذّب بالقدر؛

سه کسند که روز رستاخیز خداوند از آنها عوضی نمی پذیرد: عاق و منت گذار و کسی که تقدیر را تکذیب کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۸۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاثه لا یحجبون النّار: المنّان و عاقّ والدیه و مدمن الخمر؛

سه کسند که میان آنها و جهنم حجابی نیست: منت گذار و عاق پدر و مادر و شراب خوار.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۸۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاثه قد حرّم اللَّه علیهم الجنّه مدمن الخمر و العاقّ و الدّیّوث الّذی یقرّ فی أهله الخبث؛

سه کسند که خداوند بهشت را بر آنها حرام کرده است: شراب خوار و آن که پدر و مادر از او ناراضی نباشند و دیوث که بی ناموسی را در خانواده خود ندیده گیرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۸۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

التّاجر الأمین الصّدوق المسلم مع الشّهداء یوم القیامه؛

تاجر درستکار راست گوی مسلمان روز رستاخیز با شهیدان است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۸۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تأکل النّار ابن آدم إلّا أثر السّجود حرّم اللَّه عزّ و جلّ علی النّار أن تأکل أثر السّجود؛

آتش جهنم آدمیزاد را می خورد جز جای سجده را زیرا خداوند جای سجده را بر آتش حرام کرده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۸۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بین یدی السّاعه فتن کقطع اللّیل؛

پیش از رستاخیز فتنه ها پدید آید چون قطعات شب تاریک.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۸۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بین یدی السّاعه أیّام الهرج؛

پیش از رستاخیز روزگاری آشفته است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بین العبد و الجنّه سبع عقاب أهونها الموت و أصعبها الوقوف بین یدی اللَّه تعالی إذا تعلّق المظلومون بالظّالمین؛

میان بنده و بهشت هفت عقبه است که آسان تر از همه مرگ است و سخت تر از همه توقف در پیشگاه خداست هنگامی که ستم کشان دامن ستمگران را بگیرند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أیّها النّاس اتّقوا اللَّه فو اللَّه لا یظلم مؤمن مؤمنا إلّا انتقم اللَّه تعالی منه یوم القیامه؛

ای مردم از خدا بترسید به خدا مؤمنی، مؤمنی را ستم نکند جز آن که روز رستاخیز خدا از او انتقام گیرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أیّما وال ولی فلان و رفق رفق اللَّه تعالی به یوم القیامه؛

هر کس به زمامداری برسد و با مردم به ملایمت و مدارا رفتار کند، خداوند روز قیامت با او مدارا کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أیّما مسلم شهد له أربعه بخیر أدخله اللَّه تعالی الجنّه؛

هر مسلمانی که چهار تن به نیکی او شهادت دهند خدا او را ببهشت می برد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أیّما رجل تدیّن دینا و هو مجمع أن لا یوفیه إیّاه لقی اللَّه سارقا؛

هر کس قرضی بگیرد و در خاطر داشته باشد که آن را نپردازد مانند دزدان محشور شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۵

أیّما راع لم یرحم رعیّته حرّم اللَّه علیه الجنّه؛

هر کس به زیر دستان خود رحم نکند، خداوند بهشت را بر او حرام کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أیّما امرأه ماتت و زوجها عنها راض دخلت الجنّه؛

هر زنی که بمیرد و شوهرش از او خشنود باشد، به بهشت می رود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أوّل من یدعی إلی الجنّه الحمّادون الّذین یحمدون اللَّه؛

نخستین کسانی که به بهشت دعوت می شوند، ستایشگرانند که خدا را ستایش می کنند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أوّل ما یوضع فی میزان العبد نفقته علی أهله؛

نخستین چیزی که در ترازوی بنده می گذارند خرجی است که برای کسان خود کرده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أوّل ما یوزن فی المیزان الخلق الحسن؛

نخستین چیزی که در ترازو گذاشته می شود خلق نیک است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أوّل ما یقضی بین النّاس یوم القیامه فی الدّماء؛

نخستین بار روز رستاخیز میان مردم در باره خونها دادرسی می کنند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أوّل ما یحاسب به الصّلوه؛

نخستین چیزی که به حساب آن می رسند نماز است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أهون أهل النّار عذابا یوم القیامه رجل یوضع فی أخمص قدمیه جمرتان یغلی منهما دماغه؛

روز رستاخیز از مردم جهنم آن که عذابش از همه آسان تر است مردی است که دو قطعه آتش به کف پایش نهند که از حرارت آن مغز سرش به جوش می آید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أهل الجور و أعوانهم فی النّار؛

ستمگران و یارانشان در جهنمند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ فی الجنّه ما لا عین رأت و لا أذن سمعت و لا خطر علی قلب أحد؛

در بهشت چیزها هست که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه در خاطر کسی گذشته است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ فی الجنّه مائه درجه لو أنّ العالمین اجتمعوا فی إحداهنّ لو سعتهم؛

در بهشت صد درجه هست که اگر جهانیان در یکی از آن ها مجتمع شوند در آن جای گیرند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ فی الجنّه درجه لا ینالها إلّا أصحاب الهموم؛

در بهشت درجه ای هست که جز غم دیدگان بدان نمی رسند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ فی الجنّه دارا یقال لها دار الفرج لا یدخلها إلّا من فرّح یتامی المؤمنین؛

در بهشت خانه ای هست که آن را خانه خوشحالی نامند و جز کسانی که یتیمان مؤمنان را خوشحال کرده باشند، وارد آن نمی شوند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ فی الجنّه بیتا یقال له بیت الأسخیاء؛

در بهشت خانه ای هست که آن را خانه سخاوتمندان نامند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ أهل الجنّه لیتراءون أهل الغرف فی الجنّه کما تراءون الکواکب فی السّماء؛

اهل بهشت صاحبان غرفه های بالا را چنان می بینند که شما ستارگان آسمان را می بینید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۰

إنّ المیّت یعرف من یحمله و من یغسله و من یدلّیه فی قبره؛

مرده کسی را که بلندش کند و کسی را که غسلش دهد و کسی را که در قبرش نهد می شناسد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ المیّت إذا دفن سمع خفق نعالهم إذا ولّوا عنه منصرفین؛

وقتی مرده را بخاک سپارند، صدای کفش کسان را که از قبر وی باز می گردند خواهد شنید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی یعذّب یوم القیامه الّذین یعذّبون النّاس فی الدّنیا؛

خداوند روز رستاخیز کسانی را که در دنیا مردم را عذاب کرده اند عذاب می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی یعافی الامّیّین یوم القیامه مالا یعافی العلماء؛

خداوند روز رستاخیز بر بی سوادان چیزهائی را می بخشد که بر دانشمندان نمی بخشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی یسأل العبد عن فضل علمه کما یسأله عن فضل ماله؛

خداوند از بنده می پرسد که فزونی دانش خود را کجا صرف کرده همچنان که از فزونی مال می پرسد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی حرّم الجنّه علی کلّ مراء؛

خداوند بهشت را بر ریا کار حرام کرده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ العار لیلزم المرء یوم القیامه حتّی یقول یا ربّ لإرسالک بی إلی النّار أیسر علیّ ممّا ألقی و إنّه لیعلم ما فیها من شدّه العذاب؛

در قیامت آن قدر ننگ گریبان گیر انسان می شود که می گوید خدایا اگر مرا به جهنم بفرستی بهتر از این وضع است در صورتی که از سختی عذاب جهنم خبر دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ الزّناه یأتون تشتعل وجوههم نارا؛

روز قیامت چهره زناکاران از آتش مشتعل است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ الرجل لترفع درجته فی الجنّه فیقول أنّی لی هذا؟ فیقال باستغفار ولدک لک؛

مقام یکی را در بهشت بالا برند و گوید این مقام از کجا برای من حاصل شد؟ گویند فرزندت برای تو آمرزش طلبید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ أعظم النّاس خطایا یوم القیامه أکثرهم خوضا فی الباطل؛

به روز رستاخیز گناه آن کس از همه مردم بیشتر است که بیشتر از همه گفتگوی بیهوده کرده باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ أشدّ النّاس عذابا یوم القیمه عالم لم ینفعه اللَّه بعلمه؛

به روز رستاخیز عذاب دانشمندی که خداوند او را از دانشش منتفع نکرده از همه مردم سخت تر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ أشدّ النّاس ندامه یوم القیامه رجل باع آخرته بدنیا غیره؛

پشیمان تر از همه مردم در روز قیامت، مردی است که آخرت خود را به دنیای دیگری فروخته است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ أحبّ النّاس إلی اللَّه تعالی یوم القیامه و أدناهم منه مجلسا إمام عادل و أبغض النّاس إلی اللَّه تعالی و أبعدهم منه إمام جائر؛

محبوبترین مردم در نظر خدا روز قیامت و نزدیکتر از همه به او پیشوای دادگستر است و منفور ترین مردم و دورتر از همه به او پیشوای ستمگر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أنا النّذیر و الموت المغیر و السّاعه الموعد؛

من بیم دهنده ام و مرگ یغماگر است و رستاخیز وعده گاه.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أما إنّ العریف یدفع فی النّار دفعا؛

شخص غیب گو در جهنم رانده می شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۵

ألا إنّ عمل أهل الجنّه حزن بربوه ألا إنّ عمل أهل النّار سهل بسهوه؛

بدانید که کار اهل بهشت مانند آن است که از راه سختی بر تپه مرتفعی بالا روند و کار اهل جهنم مانند آن است که در سراشیب زمین همواری راه سپرند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ألا أخبرک بأهل النّار؟ کلّ جعظریّ جوّاظ مستکبر جمّاع منوع؛

می خواهی تو را از اهل جهنم خبر دهم؟ هر کس که خود پسند و خود خواه و متکبر و حریص و بخیل باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أکثر النّاس ذنوبا یوم القیامه أکثرهم کلاما فیما لا یعنیه؛

در روز رستاخیز از همه مردم گناه آن کس بیشتر است که بیشتر از همه در چیزهائی که بدو مربوط نیست، سخن گوید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أشدّ النّاس حسره یوم القیامه رجل أمکنه طلب العلم فی الدّنیا فلم یطلبه و رجل علّم علما فانتفع به من سمعه منه دونه؛

دو کس روز رستاخیز از همه مردم بیشتر حسرت می خورند یکی مردی که در دنیا برای طلب دانش فرصت داشته ولی به جستجوی آن برنخاسته است یکی دیگر مردی که دانشی به دیگری آموخته و شاگرد وی از آن بهره مند شده ولی او بی بهره مانده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أشدّ النّاس عذابا یوم القیامه عالم لم ینفعه علمه؛

روز رستاخیز عذاب دانشمندی که از دانش خود بهره نمی برد از همه مردم سخت تر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أشدّ النّاس عذابا یوم القیامه من یری النّاس أنّ فیه خیرا و لا خیر فیه؛

در روز رستاخیز از همه مردم عذاب آن کس سخت تر است که مردم گمان می کنند خیری در او هست ولی خیری در او نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أشدّ النّاس عذابا للنّاس فی الدّنیا أشدّ النّاس عذابا عند اللَّه یوم القیامه؛

آنکه در دنیا مردم را بیشتر آزار کند در روز رستاخیز پیش خدا از همه مردم عذاب وی سخت تر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أشدّ النّاس عذابا یوم القیامه إمام جائر؛

روز رستاخیز عذاب پیشوای ستمگر از همه کس سخت تر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إذا کان یوم القیامه نادی مناد من عمل عملا لغیر اللَّه فلیطلب ثوابه ممّن عمله له؛

وقتی روز رستاخیز در آید بانگ زنی بانگ می زند که هر کس کاری برای غیر خدا انجام داده پاداش خود را از آن کس که برای او کار کرده بگیرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إذا اجتمع العالم و العابد علی الصّراط قیل للعابد أدخل الجنّه و تنعّم بعبادتک و قیل للعالم قف هنا فاشفع لمن أحببت فإنّک لا تشفع لأحد إلّا شفّعت فقام مقام الأنبیاء؛

وقتی عالم و عابد بر صراط اجتماع کنند به عابد گویند به بهشت درآی و از عبادت خویش بهرمند شو و به عالم گویند اینجا بایست و برای هر که می خواهی شفاعت کن زیرا هر که را شفاعت کنی شفاعت تو پذیرفته خواهد شد آنگاه عالم در صف پیامبران می ایستد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اثنان لا ینظر اللَّه إلیهم یوم القیامه قاطع الرّحم و جار السوء؛

دو کس را خداوند روز قیامت به نظر رحمت نمی نگرد، آنکه با خویشان ببرد و آنکه با همسایه بدی کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۶

امام هادیعليه‌السلام می‌فرمایند:

علمای پیروان ما که به دوستداران و پیروان ناتوان ما رسیدگی کنند، روز قیامت در حالی وارد می شوند که از تاج‌های آنها نور‌افشانی می‌شود.

(بحارالانوار/۲/۷)

حدیث - ۲۳۷

امام هادیعليه‌السلام می‌فرمایند:

خداوند دنیا را سرای امتحان و آزمایش ساخته و آخرت را سرای رسیدگی قرار داده است، و بلای دنیا را وسیله‌ی ثواب آخرت و ثواب آخرت را عوض بلای دنیا قرار داده است.

(تحف‌العقول/۵۱۲)

حدیث - ۲۳۸

قالَ الاْمامُ الْحُسَیْنعليه‌السلام :

لا یَأمَنُ یوم الْقِیامَةِ إلاّ مَنْ قَدْ خافَ اللهَ فی الدُّنْیا ؛

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

کسی در روز قیامت از شدائد و احوال آن در امان نمی باشد، مگر آن که در دنیا از خداوند متعال ترس داشته باشد ـ و اهل گناه و معصیت نگردد ـ.

بحار الأنوار، ج ۴۴، ص ۱۹۲، ح ۵

حدیث - ۲۳۹

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبیعليه‌السلام :

إنّما یُجْزی الْعِبادُ یَوْمَ الْقِیامَةِ عَلی قَدْرِ عُقُولِهِمْ؛

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند:

همانا در روز قیامت بندگان به مقدار عقل و درک و شعورشان مجازات می شوند.

کلمة الإمام الحسن -عليه‌السلام -، ص ۲۰۹

حدیث - ۲۴۰

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام : إذا حُشِرْتُ یَوْمَ الْقِیامَةِ، أشْفَعُ عُصاةَ أُمَّةِ النَّبی ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند: هنگامی که در روز قیامت برانگیخته و محشور شوم، خطاکاران امّت پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم را شفاعت می نمایم.

احقاق الحقّ، ج ۱۹، ص ۱۲۹

حدیث - ۲۴۱

قالَ الاْمامُ علیعليه‌السلام :

إنّ الْیَوْمَ عَمَلٌ وَلا حِسابَ، وَغَداً حِسابٌ وَ لا عَمَل ؛

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

امروزه در دنیا زحمت و فعالیّت، بدون حساب است و فردای قیامت، حساب و بررسی اعمال و دریافت پاداش است.

شرح نهج البلاغه ابن عبده، ج ۱

حدیث - ۲۴۲

قالَ الاْمامُ علیعليه‌السلام :

إنَّ الْعالِمَ الْکاتِمَ عِلْمَهُ یُبْعَثُ أنْتَنَ أهْلِ الْقِیامَةِ، تَلْعَنُهُ کُلُّ دابَّة مِنْ دَوابِّ الاْرْضِ الصِّغارِ ؛

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

آن عالم و دانشمندی که علم خود را در بیان حقایق برای دیگران کتمان کند، روز قیامت با بدترین بوها محشور می شود و مورد نفرت و نفرین تمام موجودات قرار می گیرد.

وسائل الشّیعة، ج ۱۶، ص ۲۷۰، ح ۲۱۵۳۹

حدیث - ۲۴۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

بی نماز درخواست می کند به دنیا برگردد، و این است سخن خداوند متعال تاگاهی که به یکی از آنان مرگ آمد گوید: پروردگارا مرا برگردانید تا شایدعمل شایسته انجام دهم در آنچه بازگزاردم ، نه چنین است آن سخنی است که او گوینده اش هست ، واز پشت آنهاتا روزی که برانگیخته شوند برزخ است

بحار الانوار، ج ,۷۷ ص ۵۸

حدیث - ۲۴۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمایند :

و تکون صلاة العبد عند المحشر تاجا علی رأسه و نورا علی وجهه و لباسا علی بدنه و سترا بینه و بین النار؛

نماز بنده در محشرتاجی است بر سر او، و موجب نورانیت صورتش ، لباس برای بدن وی ، و ساتر و حایل بین او و آتش جهنم است

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۱ )

حدیث - ۲۴۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

الصلاة جواز علی الصراط؛

نماز جواز عبور ازصراط است

( بحار الانوار، ج ,۹۸ ص ۱۶۸ )

حدیث - ۲۴۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان افضل الاعمال عند الله یوم القیامة ، الصلوة؛

همانا بهترین عمل در روز قیامت نزد خداوند، نماز است

( مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۷ )

حدیث - ۲۴۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خمس صلوات من حافظ علیهن کانت له نورا و برهانا و نجاة یوم القیامة.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود:

کسی که بر نمازهای پنجگانه محافظت و مراقبت نماید این نمازها برای او در قیامت، نور و وسیله نجات او خواهد بود.

کنز العمال، ج ۷، حدیث ۱۸۸۶۲

حدیث - ۲۴۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند:

إذا مَرَّ الْمُؤمِنُ عَلَی الصِّراطِ فَیَقولُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ طَفِئَتْ لَهبُ النِّیرانِ وَ نَقولُ: جُز یا مُؤمِنُ فَإنَّ نورَکَ قَد أطفَأ لَهِبی؛

هنگامی که مؤمن بر صراط می‌گذرد، و می‌گوید: بسم اللّه الرحمن الرحیم. ناگاه زبانه‌های آتش خاموش می‌شود و می‌گوید: ای مؤمن عبور کن زیرا نور تو آتش مرا خاموش کرد.

جامع الأخبار، ص ۱۲۰

حدیث - ۲۴۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

خوشا به حال کسی که به یاد معاد و رستاخیز افتاده و توشه خود را برای آن روز بسیار کرده است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که فساد و تباهی او را شاد گرداند ، معاد و روز واپسین او را بدحال کند.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که موفق به پیدا کردن راه راست خود گردد ، برای معاد خویش توشه برگیرد.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

هدف مؤمن اصلاح معاد و روز واپسین است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بر تو باد به آخرت (و عمل برای آنجا) زیرا دنیا زبونانه نزد تو خواهد آمد.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که سرانجام کار پیش روی شما است و به راستی که قیامت پشت سر شما است که شما را به جلو می راند.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۵

شایسته انسان عاقل و خردمند است که برای آخرت خود چیزی از پیش فرستد، و سرای ماندنی خود را آباد نماید.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

انسان با ایمان اندوهش درباره آخرت خویش و همه تلاش و کوشش در راه بازگشتگاه او است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

تلخی دنیا ، شیرینی آخرت را به دنبال دارد.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

آخرت چنان است که هر چیزش ابدی و جاویدان است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۵۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که معاد خود را اصلاح کند به راه درست دست یافته است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۰

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

کسی که برای معاد و روز جزا کار کند به راه درست و پایدار دست یافته است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

هر چیزی از (نعمتها و عذاب های) آخرت دیدنش بزرگتر از شنیدن آن است (بر عکس دنیا)

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

در آخرت حسابرسی است و عملی در کار نیست.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

سرانجام آخرت، پایندگی است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

انسان زیرک ، عزم و تصمیم خود را در راه اصلاح معاد و تهیّه توشه بسیار برای آن روز بکار می بندد.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بر تو باد به تلاش و کوشش در راه اصلاح و رو به راه کردن معاد و روز واپسین.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

یاد آخرت دارو و درمان است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

سرای جاویدان جایگاه راستگویان و میهن نیکان و شایستگان است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

شیرینی آخرت ، درد بدبختی دنیا را از بین می برد.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۶۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بهترین آمادگی ها آن است که انسان به وسیله آن، معاد خود را اصلاح کند.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که شما به سوی آخرت خواهید رفت و در پیشگاه خداوند قرار خواهید گرفت.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که دنیا و آخرت دو دشمن متفاوت و دو راه جداگانه اند ، کسی که دنیا را دوست دارد و بدان عشق ورزد ، آخرت را دشمن می دارد و بدان عداوت می ورزد و این دو همچون مشرق و مغربند و آدمی همچون کسی که میان آن دو راه می رود که هر زمان به یکی نزدیک شود از دیگری دور گردد و از اینها گذشته این دو همچو دو هوو هستند. (که به طور معمول با یکدیگر در یک جا جمع نشوند)

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که سرانجام قیامت است و آن برای خردورزان پند دهنده و برای نادانان وسیله عبرت خوبی است و پس از آن فرا رسد آنچه را که بدان آگاهی دارید از ترس از قیامت و دهشت های بیم آور و کر شدن گوشها و در هم فرو رفتن استخوانها و تنگی قبرها و شدّت غم و اندوه.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که در پیش رویت گردنه‌ای است سخت و صعب العبور که سبکبار در آنجا خوشحال‌تر است از گرانبار و کند رو در آنجا وضعش رقّت بارتر است از تندرو، و به راستی که به ناچار (در پایان) بر بهشت فرود آیی یا بر دوزخ.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که امروز روز عمل و کار است و باز پرسی و حسابی نیست ولی فردای قیامت روز باز پرسی است و عملی در کار نیست.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که تباه کردن معاد نشانه بدبختی است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۲۷۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بندگان خدا! از روزی بترسید که عمل ها وارسی می شود و اضطراب در آن زیاد و کودکان پیر می شوند!

نهج البلاغه، خ ۱۵۶

حدیث - ۲۷۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

خائنان در روز قیامت پرچمی دارند که بدان شناخته می شوند.

نهج البلاغه، خ ۱۹۱

حدیث - ۲۷۸

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

روز قیامت چهره زناکاران از آتش مشتعل است.

نهج الفصاحه ، حدیث ۶۳۱

حدیث - ۲۷۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

اعزامیان به دوزخ برای همیشه در عذاب و شکنجه اند.

غررالحکم ، باب دوزخ

حدیث - ۲۸۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که به دوزخ در آید بدبختی او همیشگی است.

غررالحکم ، باب دوزخ

حدیث - ۲۸۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

دوزخ، آتشی است که صدای زبانه هایش وحشت زا ، و شراره‌اش تا دل آسمان بالا رود ، زبانه اش برافراشته و روشن ، شعله هایش فروزنده ، خروشش خشمناک ، خموشی اش بسیار دور از انتظار ، آتشگیره اش شعله ور ، بیم آن ترساننده است.

غررالحکم ، باب دوزخ

حدیث - ۲۸۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

دوزخ، جایگاه سختی است، اطراف و جوانبش تاریک و ظلمانی ، دیگ هایش جوشان ، اوضاع و احوالش سخت وحشتناک است.

غررالحکم ، باب دوزخ

حدیث - ۲۸۳

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

نادانی ، معاد انسان را تباه سازد.

غررالحکم ، باب جهل

حدیث - ۲۸۴

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وسلم می فرمایند :

یَاْتی آکِلُ الرِّبا یَوْمَ القیامَةِ مُخْتَبِلاً یَجُرُّ شَقَّیْهِ، ثُمَّ قَرَاَ: لا یَقومونَ اِلاّ کَما یَقومُ الَّذی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیطانُ مِنَ الْمَسِّ؛

رباخوار روز قیامت دیوانه محشور می‌شود و بر سر خود می‌زند. سپس این آیه را قرائت فرمودند: (ربا خواران) بپای نمی‌خیزند جز مانند آن کس که شیطان، بواسطه تماس او را آشفته حال می‌سازد.

الدرالمنثور، ج ۱، ص ۳۶۴.

حدیث - ۲۸۵

یَجی‌ءُ الرَّجُلُ یَوْمَ الْقیامَةِ وَ لَهُ مِنَ الْحَسَناتِ کَالسَّحابِ الرُّکامِ اَو کَالْجِبالِ الرَّواسی فَیَقولُ: یا رَبِّ ، اَنـّی لی هذا وَ لَمْ اَعْمَلها؟ فَیَقولُ : هذا عِلْمُکَ الَّذی عَلَّمْتَهُ النّاسَ یُعْمَلُ بِهِ مِنْ بَعْدِکَ؛

انسان، در روز قیامت می‌آید و با خود کارهای نیکی چون ابرهای انبوه یا کوه‌های سر به فلک کشیده دارد، پس می‌گوید: پروردگارا ! اینها را که من انجام نداده‌ام، اینها از کجایند؟ [خداوند] می‌فرماید: این، دانش توست که به مردم آموختی و پس از تو، به آن عمل کردند.

بصائر الدرجات ، ص ۲۵، ح ۱۶.

حدیث - ۲۸۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لا تَزولُ قَدَما عَبْدٍ یَوْمَ الْقیامَةِ حَتّی یُسْاَ لَ عَنْ اَرْبَعٍ عَنْ عُمُرِهِ فیما اَفْناهُ وَ عَنْ شَبابِهِ فیما اَبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ اَیْنَ اَ کْتَسَبَهُ وَ فیما اَ نْفَقَهُ وَ عَنْ حُبِّنا اَهْلَ الْبَیْتِ ؛

انسان ، در روز قیامت ، قدم از قدم برنمی‌دارد ، مگر آن که از چهار چیز پرسیده می‌شود : از عمرش که چگونه گذرانده است ، از جوانی‌اش که چگونه سپری کرده ، از ثروتش که از کجا به دست آورده و چگونه خرج کرده است و از دوستی ما اهل بیت.

خصال ، ص ۲۵۳، ح ۱۲۵

حدیث - ۲۸۷

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

اَعَزُّ العِزِّ العِلمُ ؛ لاِءَنَّ بِهِ مَعرِفَةُ المَعادِ وَ المَعاشِ، وَ اَذَلُّ الذُّلِّ الجَهلُ ؛ لاِءَنَّ صاحِبَهُ اَصَمُّ ، اَبکَمُ ، اَعمی ، حَیرانُ؛

عزیزترین عزّت، دانش است، چرا که با آن معاد شناخته می‌شود و راه کسب معاش به دست می‌آید و خوارترین خواری، نادانی است، چرا که نادان کر و لال و کور و سرگردان است.

نزهة الناظر، ص ۷۰، ح ۶۵

حدیث - ۲۸۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اَقرَبُکُم غَدا مِنّی فِی المَوقِفِ اَصدَقُکُم لِلحَدیثِ وَ اَدّاکُم لِلاَمانَةِ وَ اَوفاکُم باعَهدِ وَ اَحسَنُکُم خُلقا وَ اَقرَبُکُم مِنَ النّاس؛

نزدیک‌ترین شما به من در قیامت: راستگوترین، امانتدارترین، وفادارترین به عهد و پیمان، خوش اخلاق‌ترین و نزدیک‌ترین شما به مردم است.

امالی طوسی، ص ۲۲۹

حدیث - ۲۸۹

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

شرُّ النّاس یَومَ القِیامَةِ الذَّینَ یُکرمُونَ اتِّقَاءَ شَرِّهِم ؛

بدترین مردم در روز قیامت کسانی هستند که(در این دنیا) از ترس شرّشان مورد اکرام و احترام واقع می شوند.

(جهاد با نفس، ح ۶۷۳ )

حدیث - ۲۹۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

قَالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَن تَرَکَ مَعصِیَة ً للهِ مَخَافَةَ اللهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أرضَاهُ یَومَ القِیَامَةِی

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسی که معصیت الهی را از خوف خدای تبارک و تعالی ترک کند خداوند او را در روز قیامت خوشنود می سازد.

(جهاد با نفس، ح ۲۲۲)

حدیث - ۲۹۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ان من اعظم الناس حسره یوم القیامه، من وصف عدلا ثم خالفه الی غیره.

پشیمان ترین شخص در روز قیامت، کسی است که برای مردم از عدالت سخن بگوید، اما خودش به دیگران عدالت روا ندارد.

(وسائل الشیعه،ج۱۵،ص۲۹۵)

حدیث - ۲۹۲

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

لا یأمن یوم القیامة إلا من خاف الله فی الدنیا.

هیچ کس روز قیامت در امان نیست ، مگر آن که در دنیا خدا ترس باشد.

(بحار الانوار،ج ۴،ص ۱۹)

حدیث - ۲۹۳

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

انما یداق الله العباد فی الحساب یوم القیامة علی قدر ما اتاهم من العقول فی الدنیا؛

خدا در روز قیامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه عقلی که در دنیا به آنها داده است باریک بینی می کند.

(اصول کافی ج ۱ /ص ۱۲)

حدیث - ۲۹۴

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

لا یأمَن یومَ الْقیامَةِ إلاّ مَنْ خافَ الله فِی الدُّنیا؛

کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت.

(مناقب ابن شهر آشوب ج/۴ ص/ ۶۹)

حدیث - ۲۹۵

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیمة؛

هر کس اندوه و مشکلی را از مومنی بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.

(اصول کافی، ج ۳، ص ۲۶۸)

حدیث - ۲۹۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من سره أن یکون علی موائد النور یوم القیامة فلیکن من زوار الحسین بن علی (سلام الله علیها)؛

هر کس دوست دارد روز قیامت، بر سر سفره های نور بنشیند باید اززائران امام حسینعليه‌السلام باشد.

بحارالانوار، ج۱۰۱، ص ۲۳۸.

حدیث - ۲۹۷

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله :

فِی الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنْها فِی الدُّنْیا وَ ثلاثٌ فِی الاْآخِرَةِ، فَاَمّا الَّتی فِی الدُّنْیا فَیَذْهَبُ بِالْبَهاءِ وَ یُعَجِّلُ الْفَناءَ وَ یَقْطَعُ الرِّزْقَ وَ اَمّا الَّتی فِی الاْآخِرَةِ فَسوءُ الْحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الْخُلودُ فِی النّارِ ؛

زِنا، شش پیامد دارد: سه در دنیا و سه در آخرت. سه پیامد دنیایی‌اش این است که: آبرو را می‌بَرد، مرگ را شتاب می‌بخشد و روزی را می‌بُرد و سه پیامد آخرتی‌اش: سختی حسابرسی، خشم خدای رحمان و ماندگاری در آتش است.

خصال ، ص ۳۲۱، ح ۳

حدیث - ۲۹۸

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

کل عین یوم القیامه باکیه و کل عین یوم القیامة ماهره، الاعین من اختصه الله بکرامته و بکی علی ما ینهک من الحسین و آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم .

در روز قیامت همه چشمها گریانند و هیچ چشمی خواب ندارد، مگر آن چشمی که خداوند آن را به کرامت خود اختصاص داده و برای هتک حرمت حسین و خاندان محمد گریسته باشد.

الخصال/ ج ۶۲۵.

حدیث - ۲۹۹

حضرت امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

من زارنی علی بعد داری اتیته یوم القیامه فی ثلاث مواطن حتی اخلصه من اهوالها؛ اذا نظایرت الکتب یمینا و شمالا و عندالصراط و عندالمیزان؛

هر که مرا در دیار غربت زیارت کند، روز قیامت من در سه جا به داد او می رسم و از هراسها و سختیها آنها نجاتش می دهم؛ در وقتی که نامه های اعمال از راست و چپ پراکنده شوند و در هنگام گذشتن از صراط و در موقع سنجیدن اعمال (میزان)

عیون اخبار الرضا، ج۲، ص ۲۵۵.

حدیث - ۳۰۰

پیامبر اکرم(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وسلم) می‌فرمایند:

فای رجل لطم امراته لطمة، امرالله عزوجل مالک خازن النیران فیلطمه علی حر وجهه سبعین لطمة فی نار جهنم؛

هر کس به صورت زنش سیلی بزند، خداوند به آتشبان جهنم دستور می‌دهد تا در آتش جهنم هفتاد سیلی بر صورت او بزند

مستدرک الوسائل، ج‌۱۴، ص‌۲۵۰

نبوت

حدیث - ۱

قالَ الامامُ الصادقعليه‌السلام : اِنَّ اللهَ تَبارَکَ و تَعالی أتّخذَ أبراهِیمَ عَبداً قَبلَ اَنَ یَتّخِذهُ نبیّاً .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند تبارک و تعالی ابراهیمعليه‌السلام را پیش از آن که به نبوت برگزیند، به بندگی خود گرفت. و پیش از آن که به رسولی برگزیند به نبوت برگزید. و پیش از آن که به خلیلی انتخابش کند، به رسولی برگزیدش و پیش از آن‌که امامش انتخاب کند خلیلش خواند و بعد به او خطاب کرد که من تو را برای مردم امام قرار دادم.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۷۵»

حدیث - ۲

قالَ الامامُ الصادقعليه‌السلام : اِنَّ الْخِضْرَ کانَ نبیّاً مُرسلاً .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خضرعليه‌السلام پیامبر مرسل بود، خداوند وی را به سوی قومش فرستاد و آنها را به یگانه پرستی و اقرار به پیامبران و فرستادن خودش فرا خواند. و معجزه‌اش این بود که روی هر چوب خشکی یا زمین بی‌علفی می‌نشست، سبز می‌شد، و از این جهت خضر نامیده شده است.

«علل الشرایع، ج ۱، ص ۵۹»

حدیث - ۳

قالَ الامامُ الصادقعليه‌السلام : إلْیاسُ النّبیُ کانَ مِنَ عُبّاد اَنْبِیاء بنی اسرائیل

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: الیاس نبی از عابدترین پیامبران بنی‌اسرائیل بود.

«بحار الانوار، ج ۱۳، ص ۳۹۳»

حدیث - ۴

قالَ الامامُ الصادقعليه‌السلام : و کانَ شریعَةُ عیسیعليه‌السلام أنّهُ بُعِثَ بالتّوحید و الاخلاص و بِما اُوصِیَ بهِ نوحٌ و ابراهیمُ و موسی و .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: شریعت عیسیعليه‌السلام بر پایه‌ی دعوت به توحید، اخلاص و آن چیزی بود که نوح، ابراهیم و موسیعليهم‌السلام دان سفارش شده‌اند. و انجیل بر او نازل شد و از او همان پیمانی گرفته شد که از سایر پیامبران گرفته شده است .

«بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۲۳۴»

حدیث - ۵

قالَ الامامُ صادقعليه‌السلام : کانَ بَیْنَ عیسی وَ بَیْنَ محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم خَمْسَ مِأتهِ عامٍ .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: میان حضرت عیسیعليه‌السلام و حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم پانصد سال فاصله بوده که در دویست و پنجاه سال آن نه پیامبری بود و نه عالِمی آشکار، مردم در این مدت از دین حضرت عیسیعليه‌السلام پیروی می‌کردند و سپس فرمود هیچ‌گاه زمین نخواهد بود مگر این که در آن عالمی باشد.

«کمال الدین، ص ۱۶۱»

حدیث - ۶

. قالَ الامامُ الصادقعليه‌السلام : إِنَّ اللهَ عزّ ذکره خَتَمَ بِنَبِیَّکُمْ النَبِیَین، فَلا نبی بَعْدهُ .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند سبحان، با پیامبر شما سلسله نبوت را خاتمه داد. بعد از او، هرگز پیامبری برانگیخته نخواهد شد و با کتاب شما به همه کتاب‌های آسمانی پایان بخشید، بعد از آن کتابی نازل نخواهد شد .

«الکافی، ج ۱، ص ۲۶۹»

حدیث - ۷

قالَ الامامُ الرّضاعليه‌السلام : سَلَّمَ اللهُ عزّوجلّ علی یحیی فی الثّلاثةِ الْمواَطِنِ و آمَنَ اَوْعَتُهُ

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: خداوند در سه جا بر یحییعليه‌السلام سلام فرستاد، و ترس را از او ربود و می‌فرماید: سلام بر او روزی که به دنیا آمد و روزی که می‌میرد و روزی که زنده شده و برانگیخته می‌شود.

«عیون اخبار الرضا -عليه‌السلام -، ج ۱، ص ۲۵۷»

حدیث - ۸

قالَ الامامُ الرّضاعليه‌السلام فی اوّلَ یَوُمٍ مِنَ الْمُحرَّم: إن هذا الیوم هُوَ الیومُ الذّی دعا فیه ذکریا .

امام رضاعليه‌السلام (در اولین روز از محرم) فرمودند: همانا این روز، روزی است که ذکریاعليه‌السلام در آن دعا کرد و فرمودند: پروردگارا از نزد خودت برایم فرزند پاک عطا کن. زیرا تو درخواست‌ها را می‌شنوی. خداوند دعای او را مستجاب کرد و به فرشتگان دستور داد که یحییعليه‌السلام را به او بشارت دهند.

«بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۱۶۴»

حدیث - ۹

قالَ الامامُ الرّضاعليه‌السلام : إنّ الْیَسَعَ قَد صَنَعَ مَثل ما صَنَعَ عیسیعليه‌السلام ...

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: یَسَععليه‌السلام همان کارهایی را می‌کرد که حضرت عیسیعليه‌السلام انجام می‌داد: روی آب راه می‌رفت، مردگان را زنده می‌کرد، کورهای مادر زاد را شفا می‌داد. با این حال (بر خلاف قوم عیسیعليه‌السلام امتش او را به خدایی نگرفتند.

«الاحتجاج، ج ۲، ص ۲۰۴»

حدیث - ۱۰

قالَ الامامُ الباقرعليه‌السلام : إِنَّ لُوطاً لَبِثَ فی قُوْمِهِ ثلاثِینَ سَنَةٍ یَدعُوهُم اِلی اللهِ عزّوجل ّ و یُحَذِّرُهُم عَذابَه .

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: همانا لوطعليه‌السلام سی سال در میان قومش زندگی کرد و آنها را به سوی خدای عزّوجلّ فرا خواند و از عذاب الهی بر حذر داشت اما قومش دست از اخلاق رذیله برنداشتند، لوط پسر خاله ابراهیم بود و ساره همسر ابراهیم خواهر لوط بود لوط مردی سخی و کریم بود و .

«بحار الانوار، ج ۱۲، ص ۱۴۷»

حدیث - ۱۱

قالَ الامامُ الباقرعليه‌السلام : إنَّ صالحا بعثَ اِلی قَومِه و هو ابنُ سِتَّ عَشَر سنة

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: هنگامی که صالحعليه‌السلام به سوی قومش مبعوث شد، شانزده سال داشت و سپس صد و بیست سال در میان آنها زندگی کرد، آنان ایمان نیاوردند، تا اینکه بعد از پی کردن ناقه صالح عذاب خداوند بر آنها نازل شد.

«بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۳۷۷»

حدیث - ۱۲

قالَ الامامُ الباقر-عليه‌السلام - : اِنَّ نوحاًعليه‌السلام لَمّا اِنْقَضَتْ نبوَّتُهُ اوْحَی اللهُ عزّوجلّ اِلیه، یا نُوحُ

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: چون نبوت نوحعليه‌السلام به پایان رسید، خداوند به سوی او وحی نمود: که ای نوح، نبوت تو به آخر رسیده است علم و ایمان و اسم اعظم و آثار علم نبوت را در میان بازماندگان از نسل خود قرار ده که من نبوت را قطع نمی‌کنم چنان که تاکنون از خانه انبیائی که بین تو و آدم بودند قطع نکرده‌ام و زمین را خالی از عاِلم رها نمی‌کنم عالمی که دین من و طاعت من به او شناخته شود و مایه نجات فرزندانی باشد که در فاصله مرگ یک پیامبر تا آمدن دیگری به دنیا می‌آیند. نوحعليه‌السلام بشارت هودعليه‌السلام را به سام داد. و در فاصله میان نوح تا هودعليه‌السلام انبیای دیگری نیز بوده‌اند.

«الکافی، ج ۸، ص ۱۱۵»

حدیث - ۱۳

قالَ الامامُ الباقرعليه‌السلام : کانَت شریِعَةُ نوحعليه‌السلام اَنْ یُعْبَدَ الله بالتَّوْحید و .

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: شریعت حضرت نوحعليه‌السلام این بود که خدا به توحید و اخلاص و جدا کردن او از شریک پرستیده شود که این همان فطرتی است که خدا انسان را بر آن آفرید .

«بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۳۳۱»

حدیث - ۱۴

قالَ الامامُ الباقرِعليه‌السلام : کانَ بَیْنَ آدم و نوحٍعليه‌السلام عشرةَ آباءٍ کُلُّهُمْ أنْبِیاء الله.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: بین حضرت آدمعليه‌السلام و حضرت نوحعليه‌السلام ده پدر فاصله بود، که همه آنها پیامبر بودند.

«بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۴۴»

حدیث - ۱۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند به حضرت آدمعليه‌السلام وحی نمود که قابیل دشمن خدا است و (او) برادرش را کشته است و من برای ادامه راه تو فرزندی را قرار دادم که او خلیفه و وارث علم تو بوده و او عالِم ربّانی در روی زمین بعد از تو می‌باشند. و او در کتاب، شیث خوانده شده و در زبان عربی «ابا محمدِ هبَةُ الله» نام گذاری شده است.

«بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۲۶۴»

حدیث - ۱۶

قالَ امیر المؤمنینعليه‌السلام : فَلَقَدْ کانَ یَتَوَسَّدُ الحَجَرَ وَ یَلْبَسُ الْخَشِنَ .

امیر المؤمنینعليه‌السلام (در وصف حضرت عیسیعليه‌السلام فرمودند: او سنگ را بالش خود می‌کرد و جامه خشن می‌پوشید. نان خشک می‌خورد، چراغش در شب ماه، و سبزیجاتش گیاهانی است که برای چارپایان می‌رویده بود.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۶۰»

حدیث - ۱۷

قالَ امیر المؤمنینعليه‌السلام : لکان ذلک سلیمانُ بنُ داوودعليه‌السلام الذی سُخِّرَ له ملک الجِن و الانس مع النبوة .

امیر المؤمنینعليه‌السلام فرمودند: اگر بنا باشد کسی برای بقا نردبانی بیابد، یا برای دور کردن مرگ از خود راهی پیدا کند، بی‌گمان آن کس سلیمان بن داودعليه‌السلام بود که علاوه بر مقام نبوت، منزلت والای سلطنت بر جن و انس نیز در اختیار او گذارده شده بود.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۲»

حدیث - ۱۸

قالَ امیرُ المؤمنینعليه‌السلام : إنَّ شُعَیْباً النبیعليه‌السلام دَعا قُومهُ إلی اللهِ حتّی کَبُرَ سِنُّهُ و دق عظمه ثم غاب .

امیر المؤمنینعليه‌السلام فرمودند: حضرت شعیب پیامبرعليه‌السلام قومش را به سوی خداوند دعوت کرد تا اینکه به سن پیری رسید و استخوان هایش نازک شد سپس از قومش غایب شد و دوباره به صورت جوانی به سوی آن‌ها بازگشت و ایشان را به سوی خدا دعوت کرد ولی آنان پاسخ دادند ما سخن تو را در زمان پیریت گوش نکردیم حال که جوانی بیش نیستی چگونه تو را تصدیق کنیم .

«بحار الانوار، ج ۱۲، ص ۳۸۵»

حدیث - ۱۹

قالَ رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إنَّما بُعِثْتُ فاتحاً و خاتِماً و أعطیت .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: من به عنوان فاتح و خاتم (پیامبران) مبعوث شدم و جامع کلمات و کلید آن‌ها به من اعطا شده است .

«کنز العمّال، ح ۳۱۹۹۴»

حدیث - ۲۰

قالَ رسولُ اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اوّلُ نبی مِنْ اَنبیاءِ بَنی إسرائیل موسی و آخرهم عیسی و ست مائة نبی.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: نخستین پیامبر از بنی‌اسرائیل، موسی و آخر ایشان عیسی است و ششصد پیامبر دیگر نیز دارند.

«بحار الانوار، ج ۱۳، ص ۷»

حدیث - ۲۱

و إنَّ رسولَ اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم إذا ذکره (شعیب) قال: ذاک خَطیبُ الانبیاء.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم هر گاه به یاد شعیب می‌افتاد می‌فرمودند: او (حضرت شعیب) سخنران پیامبران است.

«بحار الانوار، ج ۱۲، ص ۳۸۷»

حدیث - ۲۲

قالَ رَسولُ اللهَصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اوّلُ نَبی (مِنَ الاَنْبیاءِ) اُرسِلَ نوحٌ -عليه‌السلام -.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: اولین نبی از میان انبیاء که فرستاده شده است، نوحعليه‌السلام می‌باشد.

«بحارالانوار، ج ۱۱، ص ۳۳۱»

حدیث - ۲۳

قالَ رَسولُ اللهَصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : انزلَ اللهُ علی إدرِیسَ ثَلاثِینَ صحیفة.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند سی صحیفه بر حضرت ادریسعليه‌السلام نازل کرده است.

«بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۲۷۷»

حدیث - ۲۴

قالَ رَسولُ اللهَصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مِائةُ وَ أربَعَةُ و عشرونَ اَلفُ نبیٍ، و منهم .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: (تعداد پیامبران) یکصد و بیست و چهار هزاراند و از جمله آنها سیصد و سیزده نفر مرسل می‌باشند که نخستین آنان حضرت آدمعليه‌السلام است.

«الخصال، ج ۲، ص ۵۳۴»

حدیث - ۲۵

قالَ رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : أیُّها النّاسُ اِنّهُ لا نبیَّ بعدی و لا سُنّةَ .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: ای مردم بعد از من نه پیامبری است و نه سنتی بعد از سنت من وجود دارد، هر که ادعای نبوت کند، ادعای او و بدعتش در آتش خواهد بود. هر که چنین ادعایی کند او را بکشید و هر که از او پیروی کند در آتش خواهد بود.

«امالی شیخ مفید، ص ۵۳»

حدیث - ۲۶

عَنْ أمِیرِ الْمُؤمِنِینَعليه‌السلام قالَ: وَ قَدْ جَعَلَ اللهُ لِلْعِلْمِ أهْلاً وَ فَرَضَ عَلی الْعِبادِ طاعَتَهُمْ بِقَوْلِهِ: «و آتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أبْوابِها» وَ الْبُیُوتُ هِی بُیُوت العلْمِ الَّذی إسْتَوْدَعَتْهُ الأنبِیاءُ وَ أبْوابِها أوْصیاؤُهُمْ.

امیر المؤمنینعليه‌السلام فرمودند: خداوند برای «علم» جایگاهی مناسب مقرر داشته است و بر بندگانش اطاعت از آن را واجب گردانده و فرموده: از درب خانه داخل شوید و منظور از بیوت خانه های علم است که به انبیاء داده شده و أبواب آن اوصیاء آن ها هستند.

«نور الثقلین، ج ۱، ص ۱۷۷»

حدیث - ۲۷

قال الامام الرّضاعليه‌السلام : اِنَّما سُمّیَ اُولُوالْعَزم، اُولیِ العَزمِ لِاَنّهم کانوا اصْحاب الشّرائِع.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: (پیامبران) اولو العزم در حقیقت بدین سبب اولو العزم نامیده شده اند که دارای شریعت و آیین بوده اند.

«عیون اخبار الرضا -عليه‌السلام -، ج ۲، ص ۸۰»

حدیث - ۲۸

قال الامام الکاظمعليه‌السلام : ما بَعَثَ اللهُ نَبیّاً وَ لا وَصیّاً اِلا سَخیاً.

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند: خداوند هیچ نبی و وصیّ پیامبری را نفرستاد، مگر اینکه سخاوتمند بود.

«الکافی، ج ۸، ص ۶۱۶»

حدیث - ۲۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام : إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ یَبْعَثْ نَبِیّاً إِلَّا بِصِدْقِ الْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ إِلَی الْبَرِّ وَ الْفَاجِر.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند پیامبری را مبعوت نکرد مگر با راستگوئی و رد امانت به فاجر و نیکوکار.

«الکافی، ج ۲، ص ۱۰۴»

حدیث - ۳۰

قال الامام الصادقعليه‌السلام : إنّ اَشَدَّ النّاسِ بلاءً اَلْانْبیاءُ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: گرفتارترین و پر رنج ترین مردم، پیامبران هستند.

«امالی شیخ صدوق، ص ۶۵۹»

حدیث - ۳۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام : اِنَّ اللهَ عزّوجل لَمْ یَبْعَثْ رُسُلَهُ حیث بَعَثَها و مَعَها لا ذَهَبٌ و لا فِضّةٌ .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: همانا خداوند، آنگاه که رسولان خود را فرستاد آنان را با زرو سیم نفرستاد، بلکه با (سرمایه) کلام و سخن فرستاده است.

«الکافی، ج ۸، ص ۱۴۸»

حدیث - ۳۲

قال الامام الصادقعليه‌السلام : سَادَةُ النَّبِیِّینَ وَ الْمُرْسَلِینَ خَمْسَةٌ وَ هُمْ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ عَلَیْهِمْ دَارَتِ الرَّحَی نُوحٌ وَ إِبْرَاهِیمُ وَ مُوسَی وَ عِیسَی وَ مُحَمَّدٌصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وَ عَلَی جَمِیعِ الْأَنْبِیَاء.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: سرور رسولان و پیامبران پنج نفرند که آنها را اولوالعزم گویند و آسیاب نبوت و رسالت گرد آنها می چرخد. اینان عبارتند از: نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و محمد (صلوات الله علیهم اجمعین).

«الکافی، ج ۱، ص ۱۷۵»

حدیث - ۳۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام : انّ الله عزّوجل مَکََّنَ انبیائَهُ مِنْ خَزائنَ لُطفِهِ وَ رَحمَتِهِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: همانا خداوند، پیامبران خودش را از خزانة لطف و رحمتش قدرت داد.

«بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۳۷»

حدیث - ۳۴

قال الامام الرّضاعليه‌السلام : فَلَو لَمْ یَجِبْ مَعْرِفَتُهُ و طاعَتُهُ لَمْ یَکُنْ لهم فی مَجِئُی الرَّسولِ مَنْفَعَةٍ وَ لا سَدُّ حاجَةٍ .

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: اگر شناخت پیامبر و اطاعت از او بر مردم واجب نبود، آمدن پیامبر برای آنها حاصلی نداشت و مشکلی را حل نمی کرد و فرستادن رسول کار بیهوده ای بود و این کار از صانع حکیم بدور است.

«بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۴۰»

حدیث - ۳۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام : اذا عَلِمَتُ الرُّسُل انَّها رُسُلٌ، کَشَفَ عنها الْغِطاءْ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: زمانی که پیامبران را بر پیامبر شدنشان آگاه کردیم، حجاب ها را از آنها برداشتیم.

«محاسن، ص ۲۶۹»

حدیث - ۳۶

قال الامام الباقرعليه‌السلام : النّبیُّ الَذّی یَری الْمَلکَ فی مَنامِهِ و یَسْمَعُ الصَّوْتُه .

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: نبی کسی است که مَلَک را در خواب دیده و صدایش را می شنود ولی خودش را نمی بیند، رسول کسی است که مَلَک را در خواب می بیند و صدایش را می شنود و با چشم نیز مشاهده می کند.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۷۶»

حدیث - ۳۷

قال الامام الکاظمعليه‌السلام : اِنّ لِلّهِ عَلَی النّاسِ حُجَّتَینِ، حُجّةً ظاهرةً و حُجّةً باطِنةً .

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند: همانا برای خداوند بر مردم دو حجت است، حجت ظاهری و حجت باطنی، اما حجت ظاهری همان رسولان و انبیاء و ائمهعليهم‌السلام هستند و حجت باطنی عقولشان می باشد.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۶»

حدیث - ۳۸

قال الامام الرّضاعليه‌السلام : لِاَنَّهُ لَمّا لم یَکُنْ فی خَلَقِهِم وَ قواهُم ما تُکْمِلُوا لِمَصالِحِهِم .

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: چون مردم از توانایی لازم، جهت درک کامل مصالح شان برخوردار نیستند و از طرفی دیگر، صانع هستی بالاتر و والاتر از آن است که دیده شود، پس ناچار باید میان مردم و خدا فرستاده ای معصوم باشد که اوامر و نواهی او را به آنان برساند.

«بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۴۰»

حدیث - ۳۹

قال الامام الکاظمعليه‌السلام : ما بَعَثَ اللهُ اَنبیائَهُ وَ رُسُلَهُ اِلی عِبادِهِ اِلاّ لِیَعقِلوا عَنِ الله.

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند: خداوند مبعوث نکرد به سوی بندگانش انبیاء و پیامبران را، مگر اینکه آنها درباره خدا تفکر کنند و بیندیشند.

«الکافی، ج ۱، ص ۶۴»

حدیث - ۴۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لَمْ یَبْعَثَ اللهُ نَبیّاً الاّ بِلُغةِ قومهِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند مبعوث نکرد پیامبری را، مگر به زبان قومش.

«بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۶۴»

حدیث - ۴۱

. قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اِنّا مَعاشِرَ الانْبیاءِ اُمِرنا اَنْ نُکلِّمَ الناسَ علی قَدرِ عُقُولِهم.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: به ما گروه انبیا دستور داده شده است که با مردم به فراخور فهم و خردشان سخن بگوییم.

«بحار الانوار، ج ۷۷، ص۱۴۰»

حدیث - ۴۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مائةُ وَ اَربَعَةُ و عِشرونَ اَلْفَ نبیٌّ و مِنهم .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: (تعداد پیامبران) یکصد و بیست و چهار هزار اند و از جمله آنها سیصد و سیزده نفر مرسل می باشد که اول آنان حضرت آدمعليه‌السلام است.

«الخصال، ج ۲، ص ۵۳۴»

حدیث - ۴۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : وَ لا بَعَثَ اللهُ نَبیَاً و لا رَسُولا حتّی یَسْتَکْمِلَ العَقلَ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند نبی و رسولی را مبعوث نکرد، مگر اینکه عقل را کامل کند.

«الکافی، ج ۱، ص ۶۴»

حدیث - ۴۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : وَ لا بَعَثَ الله نَبّیاً وَ لا رسولاً، حتّی یَسْتَکْمِلُ الْعقلَ .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند هیچ پیامبر و رسولی را مبعوث نکرد، جز این که عقل ها را کامل کرد و خرد آنها (پیامبران) بالاتر از عقول و خرد امّت است.

«الکافی، ج ۱، ص ۱۸»

حدیث - ۴۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اِنّا معاشِرُ الاَنْبیاءِ تَنامُ عُیُوننا وَ لا تَنامُ قُلُوبُنا.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: ما گروه پیامبران، چشمانمان خوابیده و دلهایمان بیدار است.

«بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۵۵»

حدیث - ۴۶

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : ما اَعظَمَ فَوْزَ مَنِ اقْتَفی اَثَر النّبیّین.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: چه بزرگ است رستگاری کسی که دنباله رو پیامبران باشد.

«غررالحکم، ح ۹۵۵۷»

حدیث - ۴۷

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : اَقْرَبُ النّاسِ من الأنبیاءِ أعمَلهم بِما أمِروا بِه.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: نزدیک ترینِ مردم به پیامبران، کسانی هستند که به آن چه امر شده اند، عمل کنند.

«غرر الحکم، ح ۳۰۵۷»

حدیث - ۴۸

. قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : وَلکِنَّ الله سُبحانهُ جَعَلَ رُسُلَهُ اُولِی قوّة ٍ فی عَزائِمِهم.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: امّا خداوند سبحان فرستادگان خود را صاحب اراده های قوی قرار داده است.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲»

حدیث - ۴۹

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : قَدْ اِخْتَبرَهُمُ اللهُ باالمَخمَصَةِ وَ ابْتَلاهُم بِالمَجْهَدَةِ .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خداوند، انبیا را با گرسنگی آزمود و به سختی ها مبتلا فرمود و با ترس و هراس ها امتحانشان نمود و در بوته ناملایمات زیرو رویشان کرد.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲»

حدیث - ۵۰

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : رُؤیا الاَنْبیاء وحیٌ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: خواب پیامبران، وحی است.

«امالی شیخ صدوق، ص ۲۱۵»

حدیث - ۵۱

قال امیرالمومنینعليه‌السلام : هُوَ الّذی اَسْکَنَ الدّنیاء خَلْقَهُ و بَعَثَ اِلی الجِنِّ و اِِلانسِ رُسُلَهُ .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمود: او خدایی است که دنیا را مسکن مخلوقات برگزید و پیامبران خود را به هدایت جنّ و انس فرستاد تا دنیا را آن گونه که هست معرفی کنند.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۳»

حدیث - ۵۲

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : بَعَثَ اللَّهُ رُسُلَهُ بِمَا خَصَّهُمْ بِهِ مِنْ وَحْیِهِ وَ جَعَلَهُمْ حُجَّةً لَهُ عَلَی خَلْقِهِ لِئَلَّا تَجِبَ الْحُجَّةُ لَهُمْ بِتَرْکِ الْإِعْذَارِ إِلَیْهِم.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمود: خداوند پیامبران را برانگیخت و وحی را به آنها اختصاص داد و پیامبران را حجت خود بر مردم قرار داد تا جایی که هیچ گونه عذری برای آنان نماند.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۴۴»

حدیث - ۵۳

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : فَاسْتَوْدَعَهُمْ فِی أَفْضَلِ مُسْتَوْدَعٍ وَ أَقَرَّهُمْ فِی خَیْرِ مُسْتَقَرٍّ تَنَاسَخَتْهُمْ کَرَائِمُ الْأَصْلَابِ إِلَی مُطَهَّرَاتِ الْأَرْحَام.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمود: خداوند پیامبران را در بهترین جایگاه (رحمهای پاک) به امانت گذارد و در بهترین مکانها استقرارشان داده و از صلب کریمانه پدران به رحم پاک مادران منتقل کرد.

«نهج البلاغه، خطبه ۹۴»

حدیث - ۵۴

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : و لم یُخلِهِم بَعدَ اَن قَبَضَهُ مما یؤَکِدُ علیهِم .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمود: (خداوند) بعد از وفات حضرت آدمعليه‌السلام زمین را از حجت خود خالی نگذاشت، قرن به قرن دلیل ها و حجت های خود را پی در پی فرستاد، تا اینکه سلسله پیامبران با پیامبری حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به پایان رسید. «نهج البلاغه، خطبه۹۱»

حدیث - ۵۵

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : وَ لَمْ یُخْلِ اللهُ سُبحانَهُ خَلْقَهُ مِنْ نبیٍّ مُرسل .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمود: و خداوند هرگز خلقش را بدون پیامبر یا کتابی آسمانی رها نساخته است و آنها با اندک بودن یاران، هرگز در انجام وظیفه کوتاهی نکردند، بعضی از آنان بشارت بعضی پیامبران آینده را داده اند.

«نهج البلاغه، خطبه ۱»

حدیث - ۵۶

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : وَ اصْطَفی سُبحانَهُ مِنْ وُلدِهِ اَنبیاءَ .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمود: خداوند انبیاء را از فرزندان آدمعليه‌السلام اختیار کرد، از آنان پیمان گرفت تا امانت رسالت را به مردم برسانند و نعمت های فراموش شده را به یاد آورند و توانمندی های پنهان شده عقل را آشکار گردانند و نشانه های قدرت خدا را معرفی کنند.

«نهج البلاغه، خطبه ۱»

حدیث - ۵۷

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : اُنظُروا الی مَواقِعِ نِعَم اللهِ عَلَیْهم حِینَ بَعَثَ اِلَیْهَم رسولاً .

امیرالمؤمنینعليه‌السلام فرمود: بنگرید به نعمتهایی که خداوند به هنگام فرستادن رسولی به سوی آنان عطاء فرمود که فرمانبرداری، آنها را به آئین خود پیوند داد و آنان را برگرد دعوت خویش هم دل و هم داستان ساخت.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲»

حدیث - ۵۸

قال امیرُالمؤمنینعليه‌السلام : اِعْرِفُوا اللهَ بِاللهِ و الرَّسولَ بالرِّسالةِ.

امیر المؤمنینعليه‌السلام فرمود: خدا را با خدائی و رسول را با رسالتشان بشناسید.

«الکافی، ج ۱، ص ۸۵»

حدیث - ۵۹

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : بَعَثَ اللهُ اِلی الجِنِّ و الاِنسِ رُسُلُهُ .

امیر المؤمنینعليه‌السلام فرمود: خداوند رسولان خود را به سوی جن وانس فرستاد تا پرده این جهان را کنار زنند و آنها را از بدی هایش بر حذر دارند.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۳»

حدیث - ۶۰

امام صادقعليه‌السلام :

إنَّ اللَّه عزّوجلّ لَم یَبْعثْ نَبیّاً إلّا بصِدقِ الحدیثِ وأداءِ الأمانةِ إلی البَرِّ والفاجرِ؛

خداوند عزّوجلّ هیچ پیامبری را برنگزید، مگر به راست‌گفتاری و امانتداری در حق خوب و بد.

الکافی: ج ۲، ص ۱۰۴، ح ۱

حدیث - ۶۱

امام صادقعليه‌السلام :

إنَّ اللّهَ عَزَّ ذِکرُهُ خَتَمَ بِنَبِیِّکُمُ النَّبِیِّینَ فَلا نَبِیَّ بَعدَهُ أبَدا، وخَتَمَ بِکِتابِکُمُ الکُتُبَ فَلا کِتابَ بَعدَهُ أبَدا؛

خداوند که یادش بزرگ باد با پیامبر شما، به پیامبران خاتمه داد. بنا بر این، بعد از او هرگز پیامبری بر انگیخته نخواهد شد، و [نیز] با کتاب شما به همه کتاب‌ها [ی آسمانی] پایان بخشید. پس، بعد از کتاب شما هرگز کتابی نازل نخواهد شد.

الکافی: ج ۲، ص ۱۱۹، ح ۴

حدیث - ۶۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

هرکه امامت علیعليه‌السلام را پس از من منکر شود چون کسی باشد که در زندگیم پیامبری مرا انکار نموده و هرکه پیامبری مرا منکر باشد چون منکر ربوبیت پروردگار است.

امالی صدوق، ص ۶۵۶

حدیث - ۶۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لم یبعث اللَّه تعالی نبیّا إلّا بلغه قومه؛

خدا هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستاد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۶۴

امام جعفر صادقعليه‌السلام :

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إنا معاشر الانبیاء أمرنا أن نکلم الناس علی قدر عقولهم؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و سلم فرموده اند:

ما گروه پیامبران مأموریم که با مردم به اندازه عقل خودشان سخن بگوئیم

اصول کافی ، ج ۱ ، ص ۲۷

حدیث - ۶۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ لَمْ یَبْعَثْ نَبیّا اِلاّ بِصِدْقِ الْحَدیثِ وَ اَداءِ الاَْمانَةِ اِلَی الْبَرِّ وَ الْفاجِرِ؛

خداوند عزوجل هیچ پیامبری را نفرستاد، مگر به راستگویی و برگرداندن امانت به نیکوکار و بدکار

کافی، ج ۱، ص ۱۰۴، ح ۱

حدیث - ۶۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

مَا کَلَّمَ رَسولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله اَلْعِبادَ بِکُنْهِ عَقْلِهِ قَطُّ، قَالَ رَسُولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله : اِنّا مَعاشِرَ الاَْنْبیاءِ اُمِرْنا اَنْ نُـکَلِّمَ النّاسَ عَلی قَدْرِ عُقولِهِمْ ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله هرگز با مردم به اندازه عقل خود سخن نگفتند و فرمودند: ما پیامبران مأموریم که با مردم به اندازه عقل و فهمشان سخن بگوییم.

کافی، ج ۱ ، ص ۲۳

حدیث - ۶۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله وسلم می فرمایند :

اِنّا اُمِرْنا مَعاشِرَ الاَنْبیاءِ بِمُداراةِ النّاسِ، کَما اُمِرْنا بِاِقامَةِ الفَرائِضِ؛

ما پیامبران، همان‌گونه که به برپا داشتن واجبات مأمور شده‌ایم، به مدارا کردن با مردم نیز مأمور شده‌ایم.

امالی طوسی، ص ۵۲۱.

حدیث - ۶۸

امام صادقعليه‌السلام :

لَمْ یَبْعَثِ اللّه‌ُ نَبیّا قَطُّ اِلاّ بِالْبِرِّ وَالْعَدْلِ؛

خداوند هیچ پیامبری را جز به نیکی و عدالت بر نینگیخت.

بحارالأنوار، ج ۲۴، ص ۲۹۲.

حدیث - ۶۹

پیامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِنّا اُمِرنا مَعاشِرَ الاَنبیاءِ بِمُداراةِ النّاسِ، کما اُمِرنا بِاقامَةِ الفَرائِضِ؛

ما پیامبران، همان‌گونه که به برپا داشتن واجبات مأمور شده‌ایم، به مدارا کردن با مردم نیز مأمور شده ایم.

(ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۱۱۵)

حدیث - ۷۰

قالَ الامامُ الصادِقعليه‌السلام : لَمّا بَعَثَ اللهُ عزّوجلّ هوداًعليه‌السلام اَسْلَمَ لَهُ العَقِبَ مِنْ وُلدِ سامٍ

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هنگامی که خداوند هودعليه‌السلام را برانگیخت، بازماندگان از فرزندان سام در برابر او تسلیم شدند. اما بقیه گفتند: از ما قوی‌تر کیست؟ پس به وسیله‌ی باد هلاک شدند و هودعليه‌السلام پیروان خود را به آمدن حضرت صالحعليه‌السلام بشارت داد.

«کمال الدین، ص ۱۳۶»

قضا و قدر

حدیث - ۱

قال الامام الکاظمعليه‌السلام :

الْمُؤْمِنُ بِعَرَضِ کُلِّ خَیرٍ لو قُطِعَ أَنمَلَةً أَنمَلَةً کانَ خَیْراً لَهُ و لو وُلِّیَ شَرقَهَا و غربَهَا کانَ خَیراً لَه.

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند:

مؤمن همواره در معرض خیر است. اگر در اثر قضای الهی بند از بندش جدا شود، خیر است و اگر حکومت شرق و غرب عالم هم به او عطا شود، باز خیر است.

«بحار الانوار، ج ۶۴، ص ۲۴۲»

حدیث - ۲

قال الامام الرّضاعليه‌السلام :

معنا الْقَدَره تَقدیرُ الشّیءِ مِنْ طولِهِ و عَرضِهِ .

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

معنای قدر، اندازه گیری چیزی از طول و عرض است و معنای قضا، تأیید حکم بعد از صدور حکم است.

«محاسن، ص ۲۴۴»

حدیث - ۳

قال الامام علی بن الحسینعليه‌السلام :

اَلصّبرُ وَ الرّضا عن قضاءِ الله رأس طاعةِ الله .

امام سجادعليه‌السلام فرمودند:

صبر و خشنودی از قضای الهی، اصل و اساس اطاعت خداوند است. هر که صبر و رضا در برابر قضای الهی داشته باشد، جز خیر برای او نخواهد بود.

«وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۸۹۹»

حدیث - ۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

اِنّ الْقضاءَ وَ الْقَدَرَ، خَلْقان مِنْ خَلْقِ الله.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

همانا قضا و قدر دو مخلوق از مخلوقات خداوند هستند.

«توحید صدوق، ص ۳۶۴»

حدیث - ۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

انَّ اَعْلَمَ الناسُ بِاللهِ، اَرضْاهُم بِقَضاءِ الله عزّوجلّ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

عالم ترین مردم کسی است که راضی به قضای الهی باشد.

«وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۸۹۹»

حدیث - ۶

قال الامام الرضاعليه‌السلام :

لا یکون شیءٌ فی السماواتِ و لا فی الارضِ الاّ بِقدَرَ الله وَ مَشیّتِهِ.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

چیزی در آسمان و زمین، جز به تقدیر و خواست خداوند نمی باشد.

«بحار الانوار، ج ۵، ص ۸۸»

حدیث - ۷

قال الامام الباقرعليه‌السلام :

یَحْشُرُ المُکَذِّبُونَ بِقَدَرِ اللهِ منْ قُبورِهم قَدْ مَسَخُوا قِرَدَةً و خناذِیرٍ.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

تکذیب کنندگان تقدیر الهی، روز حشر، همانند بوزینه و خنزیرها از قبرهایشان محشور می شوند.

«ثواب الاعمال، ص ۲۰۵»

حدیث - ۸

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام :

اَمْرُهُ قَضاءٌ و حکمةٌ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

امر خداوند، قضا و حکمت است.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۶۰»

حدیث - ۹

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام :

قَدّر ما خَلَق فَاَحْکَمَ تَقْدِیرهُ .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

آنچه را خداوند آفرید، با مقدرات دقیقی استوار کرده و با تدبیری لطیف نظمشان داده است.

«نهج البلاغه، خطبه ۹۱»

حدیث - ۱۰

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام :

تَذِلُّ الاُمُورِ للمقادیرِ، حتّی یکونُ الْحَتْفُ فی التّدبیر.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

کارها چنان در سیطره تقدیر است که در برابر تقدیر، هیچ گونه تدبیری کارساز نخواهد بود.

«نهج البلاغه، حکمت ۱۶»

حدیث - ۱۱

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام :

اِنّ مَعَ کُلِّ اِنْسانٍ مَلَکَیْن یَحْفِظانُه .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

با هر انسان دو فرشته ای است که او را حفظ می کنند، و چون تقدیر الهی فرا رسد، او را تنها می گذارند.

«نهج البلاغه، حکمت ۲۰۱»

حدیث - ۱۲

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام :

و اِنْ صُبَّتْ عَلَیهمْ الْمَصائبُ لَجئُوا بک علماً .

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

اگر بر مردم مصیبتی وارد شود، به تو پناه می برند، زیرا می دانند که زمام امور کارها به دست تو است و همه کارها از قضا و خواست تو نشأت می گیرد.

«نهج البلاغه، خطبه ۲۲۷»

حدیث - ۱۳

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام :

اَحْمَدُ اللهِ ما قَضی مِنْ اَمرٍ وَ قدّر مِن فعلٍ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

خدا را بر آنچه که قضای اوست و هر کاری را که مُقدّر فرموده، ستایش می کنم.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۰»

حدیث - ۱۴

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام :

رَضینا عَنِ اللهِ قَضاهُ وَ سَلَّمنا لِلّهِ اَمْرَهُ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

من در برابر قضای الهی راضی و تسلیم امر او هستم.

«بحار الانوار، ج ۳۹، ص ۳۵۱»

حدیث - ۱۵

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام :

لِکلّ امةٍ مجوسٌ و مَجُوسُ هذا الاُمَّة الذّین یقولون: لا قَدَرَ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

برای هر امتی مجوسی است و مجوس این امت کسانی هستند که می گویند: قَدَر نمی باشد.

«ثواب الاعمال، ص ۲۰۶»

حدیث - ۱۶

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام لرجلٍ:

... ان کنت غیر قانعٍ بِقَضائِهِ وَ قَدرِهِ، فأطْلُبُ رَباً سواهُ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام به شخصی فرمودند:

اگر قانع به قضا و قدر او (خداوند) نمی باشی، پروردگاری غیر از او طلب کن.

«توحید صدوق، ص ۳۷۲»

حدیث - ۱۷

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام :

مَنْ اَصْبَحَ علی الدُّنیا حَزِیْناً، فقد اَصْبَحَ لِقَضاءِ اللهِ ساخِطاً.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

کسی که صبح کند، در حالی که بر دنیا اندوهناک است، به تحقیق، در حالی صبح کرده که از قضای الهی ناخشنود است.

«نهج البلاغه، حکمت ۲۸۲»

حدیث - ۱۸

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام :

اشدُّ النّاسِ عذاباً یَومَ القیامةِ اَلْمُسْتَخطُ لِقضاءِ الله.

امیر المؤمنینعليه‌السلام فرمودند:

معذّب ترین مردم در روز قیامت، کسی است که از قضای خداوند ناخشنود باشد.

«غرر الحکم، ح ۳۲۳۵»

حدیث - ۱۹

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام :

و لا یَرُدُّ اَمْرَک مَنْ سَخِطَ قضاءَک.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

کسی که از قضای تو ناخشنود باشد، امر تو را باز نمی گرداند (فرمان نمی برد).

«نهج البلاغه، خطبه ۱۰۹»

حدیث - ۲۰

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام : فی صِفَةِ اولیاءِ الله: إِنّ صُبَّت علیهِم المَصائِبُ، لَجَئُوا اِلی الاِستِجارَةِ بک علماً .

امیر مؤمنانعليه‌السلام در وصف اولیاء و دوستان خدا فرمودند:

اگر بر آنها مصیبتی وارد شود، به سوی تو پناه می برند، زیرا می دانند که زمام کارها به دست تو است و از قضای تو سرچشمه می گیرد.

«نهج البلاغه، خطبه ۲۲۷»

حدیث - ۲۱

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام :

اِنّ الله یَجْری الأُمورَ علی ما یقتضیهِ و لا ما تَرْتَضِیه.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

امور بر اساس قضای الهی جریان دارد، نه بر اساس خواست مردم.

«غرر الحکم، ح ۳۲۳۸»

حدیث - ۲۲

قال امیر المؤمنینعليه‌السلام و قَد سُئِلَ عَنِ القَدَرِ: طَرِیقٌ مُظلِمٌ فَلَا تَسلُکُوهُ و بَحرٌ عَمِیقٌ فَلَا تَلِجُوهُ و سِرُّ اللَّهِ فَلَا تَتَکَلَّفُوهُ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام (هنگامی که از ایشان، از قدر پرسیدند)، فرمودند:

قَدَر راهی است تاریک، آن را نپیمایید، دریایی است ژرف و عمیق، در آن وارد نشوید، رازی است خدایی، در آن خود را به زحمت نیندازید.

«نهج البلاغه، حکمت ۲۸۷»

حدیث - ۲۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُّ شَئٍ بِقَضائِهِ وَ قَدَرِه و اُمور تَجرِی ما بینَهُما.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

همه چیز به حکم قضا و قدر الهی است و تمام کارها بین این دو جریان دارد.

«بحار الانوار، ج ۵، ص ۱۲۴»

حدیث - ۲۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لَعَنَ اللهُ المُکّذِبینَ بِقَدر الله.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

خداوند، تکذیب کنندگان قَدَر الهی را لعنت کند.

«بحار الانوار، ج ۵، ص ۸۸»

حدیث - ۲۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا یُؤمِنُ اَحَدُکُمْ حتّی یؤمِنُ بِالْقَدر.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

هیچ یک از شما تا ایمان به مقدرات نداشته باشید، مؤمن نخواهید بود.

«توحید صدوق، ص ۲۸۰»

حدیث - ۲۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قَدَر اللهُ مقادِرَ قَبْلَ انْ یَخلُقَ اللهَ السّماواتِ وَ الاْرضِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

خداوند مقدرات عالم را پیش از آنکه آسمان و زمین را خلق کند، تقدیر کرده است.

«توحید صدوق، ص ۳۶۸»

حدیث - ۲۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَجَباً للمُؤمِنِ، لا یقضی اللهُ علیهِ قضاءً اِلاّ کانََ خیراً لَهُ .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

در شِگفتم برای مؤمن، قضای الهی بر او جاری نمی شود مگر اینکه برای او خیر است، چه (در ظاهر) خوشایند باشد و چه ناخوشایند. اگر مبتلا کرد، کفاره گناهانشان باشد و اگر بخشش کرد، گرامی اش داشته است.

«تحف العقول، ص ۴۸»

حدیث - ۲۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

فی کُلِّ قضاءِ اللهِ عزّوجلَّ خِیَرَةٌ للمؤمنِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

در تمام قضاهای خداوند، برای مؤمن خیر است.

«امالی شیخ صدوق، ص ۴۳۹»

حدیث - ۲۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إِنَّ اللّه کَتَبَ القَتلَ عَلی قَومٍ والمَوتَ عَلی آخَرینَ وَکُلٌّ آتیهِ مَنیَّتُهُ کَما کَتَبَ اللّه لَهُ فَطوبی لِلمُجاهِدینَ فی سَبیلِهِ وَالمَقتولینَ فی طاعَتِهِ؛

براستی که خداوند برای گروهی کشته شدن را مقدر فرموده و برای دیگران مردن را. هر گروهی با همان سرنوشت که خداوند مقدر کرده است می رسد. پس، خوشا به سعادت مجاهدان در راه خدا و کشته شدگان در راه طاعت او.

شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۸۴

حدیث - ۳۰

ألا وإنّ الرُّوحَ الأمینَ نَفَثَ فی رُوعِی أ نّهُ لَن تَمُوتَ نفسٌ حتّی تَستَکمِلَ رِزقَها، فاتَّقُوا اللّه‌َ وأجمِلُوا فی الطَّلَبِ ، ولا یَحمِلْ أحَدَکُم استِبطاءُ شَیءٍ مِنَ الرِّزقِ أن یَطلُبَهُ بغَیرِ حِلِّهِ ، فإنّهُ لا یُدرَکُ ما عِندَ اللّه إلاّ بطاعَتِهِ؛

همانا جبرئیل در دلم چنین افکند که هیچ کس نمیرد تا روزیش را به طور کامل دریافت کند ، پس از خدا پروا کنید و در طلب روزی میانه روی کنید و دیر رسیدن روزی شما را وادار نکند که آن را از راه غیر حلال بجویید ؛ زیرا آنچه نزد خداست جز با طاعت او به دست نمی‌آید

الکافی : ۲ / ۷۴ / ۲

حدیث - ۳۱

امام علیعليه‌السلام :

اِعلَمُوا أنَّ عَبدا وإن ضَعُفَتْ حِیلَتُهُ ، ووَهَنَتْ مَکِیدَتُهُ أنَّهُ لَن یُنقَصَ مِمّا قَدَّرَ اللّه‌ُ لَه، وإن قَوِیَ عَبدٌ فی شِدَّةِ الحِیلَةِ وقُوَّةِ المَکِیدَة أ نّهُ لن یُزادَ عَلی ما قَدَّرَ اللّه‌ُ لَهُ؛

بدانید که آنچه خـداوند بـرای بـنده مـقـدّر کرده است ، بی کم و کاست به او برسد ، هر چند در زرنگی و چاره‌اندیشی ناتوان باشد و نیز بیش از آنچه خداوند برایش مقدّر کرده به او نرسد، هر چند بسیار زرنگ و چاره‌اندیش باشد

أمالی المفید : ۲۰۷/۳۹

حدیث - ۳۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ الرِّزقَ لا یَجُرُّهُ حِرصُ حَریصٍ ولا یَصرِفُهُ کَراهِیَةُ کارِهٍ؛

نه حرص زدن حریص روزی را به طرف او می‌کشاند و نه ناخوش داشتن کسی از روزی، آن را از او باز می‌دارد.

بحار الأنوار : ۷۷ / ۶۸ / ۷

حدیث - ۳۳

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

در هر قضای الهی ، برای مؤمن خیری نهفته است

تحف‌العقول ، ص ۳۰۲

حدیث - ۳۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من لم یرض بقضاء اللَّه و لم یؤمن بقدر اللَّه فلیلتمس إلها غیر اللَّه؛

هر که به قضای خدا رضا نیست و به تقدیر خدا ایمان ندارد خدائی غیر خدای یکتا بجوید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یردّ القضاء إلّا الدّعاء و لا یزید فی العمر إلّا البرّ؛

قضا جز به دعا دفع نشود و چیزی جز نیکوکاری عمر را افزون نکند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

کلّ شی ء بقدر حتّی العجز و الکیس؛

هر چیزی مقرر است حتی ناتوانی و هوش.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

کتب اللَّه تعالی مقادیر الخلائق قبل أن یخلق السّموات و الأرض بخمسین ألف سنه و عرشه علی الماء؛

خدای والا تقدیر خلایق را پنجاه هزار سال پیش از آن که آسمانها و زمین را بیافریند ثبت کرد و عرش وی بر آب بود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

فرغ اللَّه لکل عبد من عمله و أجله و مضجعه و رزقه لا یتعدّاهنّ أبدا؛

خدا عمل و اجل و آرامگاه و روزی هر بنده ای را از پیش معین کرده و هرگز از آن تجاوز نخواهد کرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

فرغ إلی ابن آدم من أربع الخلق و الخلق و الرّزق و الأجل؛

چهار چیز آدمیزاد: صورت و سیرت و روزی و مرگ وی از پیش معین است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

فرغ اللَّه عزّ و جلّ إلی کلّ عبد من أجله و رزقه و مضجعه و شقیّ أو سعید؛

خدای عز و جل مرگ و روزی و آرامگاه و بدبختی و نیکبختی هر بنده ای را از پیش معین کرده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

عجبا للمؤمن فو اللَّه لا یقضی اللَّه للمؤمن قضاء إلّا کان خیرا له؛

کار مؤمن عجیب است به خدا که خدا قضائی برای مؤمن مقرر ندارد مگر مایه خیر او باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء یردّ القضاء و إنّ البرّ یزید فی الرّزق و إنّ العبد لیحرم الرّزق بالذّنب یصیبه؛

دعا دفع قضا کند و نیکی روزی را بیفزاید و بنده به وسیله گناهی که مرتکب شود از روزی خود محروم ماند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء جند من أجناد اللَّه مجنّد یردّ القضاء بعد أن یبرم.

دعا سپاهی از سپاهیان مجهز خداست و قضای محتوم را دفع می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خلق اللَّه الخلق فکتب آجالهم و أعمالهم و أرزاقهم؛

خداوند خلق را بیافرید و زندگی و اعمال و ارزاقشان را رقم زد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث یدرک بهنّ العبد رغائب الدّنیا و الآخره الصّبر علی البلاء و الرّضا بالقضاء و الدّعاء فی الرّخاء؛

سه چیز است که بنده به وسیله آن خواستنی های دنیا و آخرت را به دست می آورد: صبر بر بلا و رضا به قضا و دعا در حال فراخ دستی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث من کنّ فیه فهو من الأبدال: الرّضا بالقضا و الصّبر عن محارم اللَّه و الغضب فی ذات اللَّه عزّ و جلّ؛

سه چیز است که در هر که باشد از نیکان است، رضا به قضا و صرف نظر از محرمات خدا و خشمگین شدن در راه خدا.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تعوّذوا باللَّه من جهد البلاء و درک الشّقاء و سوء القضاء و شماته الأعداء؛

از بلا و بدبختی و قضای بد و سرزنش دشمنان به خدا پناه ببرید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الإیمان بالقدر یذهب الهمّ و الحزن؛

اعتقاد به تقدیر غم و اندوه را می برد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ ما قدّر فی الرّحم سیکون؛

آنچه در شکم مادر مقدر شده، شدنی است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی وکّل بالرّحم ملکا یقول أی ربّ نطفه، أی ربّ علقه، أی ربّ مضغه، فإذا أراد اللَّه أن یقضی خلقها قال أی ربّ شقیّ أو سعید؟ ذکر أو أنثی؟ فما الرّزق فما الأجل؟ فیکتب کذلک فی بطن أمّه؛

خداوند به شکم مادر فرشته ای گماشته است که میگوید خدایا اکنون نطفه است، خدایا اکنون علقه است، خدایا اکنون مضغه است، وقتی خداوند خواست خلقت او را کامل کند گوید خدایا بدبخت یا خوشبخت؟.. نر یا ماده؟ روزی و عمر او چیست؟.. و به همین طریق در شکم مادر او رقم می زند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی کتب علیکم السّعی فاسعوا.

خداوند کوشش را بر شما مقرر داشته است پس بکوشید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی کتب الحسنات و السّیّئات ثمّ بین ذلک فمن همّ بحسنه فلم یعملها کتبها اللَّه تعالی عنده حسنه کامله فإن همّ بها فعملها کتبها اللَّه عنده عشر حسنات إلی سبعمائه ضعف إلی أضعاف کثیره، و إن همّ بسیّئه فلم یعملها کتبها اللَّه عنده حسنه کامله فإن همّ بها فعملها کتبها اللَّه سیّئه واحده و لا یهلک علی اللَّه إلّا هالک.

خداوند نیکی ها و بدیها و چیزهائی را که میان آنهاست رقم زد هر کس انجام نیکی را در دل گیرد و انجام ندهد خداوند برای او یک نیکی کامل رقم زند و اگر در دل گیرد و انجام دهد خداوند ده نیکی تا هفتصد برابر و بیشتر رقم زند و اگر بدی ای را در دل گیرد و انجام ندهد خداوند آن را نیکی کامل رقم زند و اگر در دل گیرد و انجام دهد خداوند فقط یک بدی رقم می زند، بنا بر این هر که در پیشگاه خدا هلاک شود سزاوار هلاک است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه إذا قضی علی عبد قضاء لم یکن لقضائه مردّ؛

وقتی خداوند چیزی بر بنده خویش مقدر سازد تقدیر وی تغییر پذیر نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ الرّجل لیحرم الرّزق بالذّنب یصیبه و لا یردّ القدر إلّا الدّعاء و لا یزید فی العمر إلا البرّ؛

انسان به سبب گناه از روزی محتوم محروم ماند و تقدیر جز به دعا برنگردد و عمر جز به نیکوکاری دراز نشود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ أحدکم یجمع خلقه فی بطن أمّه أربعین یوما نطفه ثمّ یکون علقه مثل ذلک، ثمّ یکون مضغه مثل ذلک، ثمّ یبعث اللَّه إلیه ملکا و یؤمر بأربع کلمات و یقال له: اکتب عمله و رزقه و أجله و شقیّ أو سعید، ثمّ ینفخ فیه الرّوح؛

هر یک از شما در شکم مادر خود چهل روز نطفه است پس از آن چهل روز علقه است پس از آن چهل روز مضغه است پس از آن خداوند فرشته ای به سوی او می فرستد و او را به چهار کلمه مأمور می سازد و می گوید عمل و روزی و مرگ او را و این که خوشبخت است یا بدبخت رقم بزن، پس از آن روح در او دمیده می شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ اجعلنی أخشاک حتّی کأنی أراک و اسعدنی بتقواک و لا تشقنی بمعصیتک و خر لی فی قضائک و بارک لی فی قدرک حتّی لا أحبّ تعجیل ما أخّرت و لا تأخیر ما عجّلت و اجعل غنای فی نفسی؛

خدایا مرا چنان از ذات خود ترسان کن که گوئی تو را می بینم و مرا به پرهیزکاری خود خوشبخت کن و به نافرمانی خود بدبخت مکن قضای خود را برای من انتخاب کن و تقدیر خود را بر من مبارک کن که نخواهم آنچه را مؤخر کرده ای مقدم کنی یا آنچه را مقدم داشته ای مؤخر کنی و ثروت مرا در روحم مستقر کن.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اعلم أنّ القلم قد جری بما هو کائن؛

بدان که قلم تقدیر، بر همه شدنیها رفته است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اعلم أنّ ما أصابک لم یکن لیخطأک و ما أخطأک لم یکن لیصیبک؛

بدان که آنچه بتو رسیده ناچار می رسید و آنچه از تو فوت شده به ناچار فوت می شد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۹

امام محمد باقرعليه‌السلام می فرمایند:

در هر قضای الهی ، برای مؤمن خیری نهفته است

تحف العقول ، ص ۳۰۲

حدیث - ۶۰

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

رضا به قضای ناپسند از بالاترین درجات یقین است.

(بحارالانوار/۷۸/۱۶۱۱)

حدیث - ۶۱

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبیعليه‌السلام :

إنَّ اللّهَ لَمْ یَخْلُقْکُمْ عَبَثاً، وَلَیْسَ بِتارِکِکُمْ سُدًی، کَتَبَ آجالَکُمْ، وَقَسَّمَ بَیْنَکُمْ مَعائِشَکُمْ، لِیَعْرِفَ کُلُّ ذی لُبٍّ مَنْزِلَتَهُ، وأنَّ ماقَدَرَ لَهُ أصابَهُ، وَما صُرِفَ عَنْهُ فَلَنْ یُصیبَهُ؛

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند:

خداوند شما انسان ها را بیهوده و بدون غرض نیافریده و شما را آزاد، رها نکرده است. لحظات آخر عمر هر یک معیّن و ثبت می باشد، نیازمندی ها و روزی هرکس سهمیّه بندی و تقسیم شده است تا آن که موقعیّت و منزلت شعور و درک اشخاص شناخته گردد.

بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۱۱۰، ح ۵

حدیث - ۶۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بدانید که آنچه خداوند برای انسان مقدّر کرده است، بی کم و کاست به او می‌رسد، هر چند در چاره‌اندیشی و پیدا کردن راه‌های کسب روزی ناتوان باشد و نیز بیش از آنچه خداوند برایش مقدّر کرده به او نرسد، هر چند بسیار زرنگ و چاره اندیش باشد.

امالی مفید، ص ۲۰۷، ح ۳۹.

حدیث - ۶۳

امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند:

بر شما باد دعا کردن ؛ چرا که دعا برای خدا و درخواست از خدا بلا را برگرداند [حتی] در حالی که تقدیر و قضا شده باشد و جز امضای آن باقی نمانده باشد. پس هرگاه از خداوند عزوجل دعا و درخواست شد، بی درنگ بلا را برگرداند.

( الکافی : ج ۲ ص ۴۷۲ ح ۳ )

حدیث - ۶۴

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

یا عَلیُّ شَرُّ النّاسِ مَنِ اتَّهَمَ اللّه‌َ فی قَضائِهِ؛

ای علی، بدترین مردم کسانی هستند که خداوند را در قضا و قدرش (به بی عدالتی) متهم کنند.

الفقیه، ج ۴، ص ۳۶۳، ح۳.

حدیث - ۶۵

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خداوند خلق را بیافرید و زندگی (اجل) و اعمال و ارزاقشان را رقم زد.

(نهج الفصاحه ، ح ۱۴۵۰)

حدیث - ۶۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مَنْ وَثِقَ بِاَنَّ ما قَدَّرَ اللّه‌ُ لَهُ لَنْ یَفوتَهُ اسْتَراحَ قَلْبُهُ؛

هر کس اطمینان داشته باشد که آنچه خداوند برایش تقدیر کرده است به او می‌رسد، دلش آرام می‌گیرد.

غررالحکم، ح ۸۷۶۳

حدیث - ۶۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و سلم می فرمایند:

اَلصَّدَقَةُ تَدْفَعُ الْبَلاءَ وَ هِیَ اَنـْجَحُ دَواءٍ وَ تَدْفَعُ الْقَضاءَ وَ قَدْ اُبْرِمَ اِبراما وَ لا یَذْهَبُ بِالاَْدواءِ اِلاَّ الدُّعاءُ وَ الصَّدَقَةُ

صدقه بلا را برطرف می‌کند و مؤثرترینِ داروست. همچنین، قضای حتمی را برمی‌گرداند و درد و بیماری‌ها را چیزی جز دعا و صدقه از بین نمی‌برد.

بحارالأنوار، ج ۹۳، ص ۱۳۷، ح ۷۱

حدیث - ۶۸

حضرت امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

الدعاء یدفع البلاء النازل و ما لم ینزل.

دعا بلای نازل شده و نازل نشده را دفع می کند.

اصول کافی/ج۲/ص ۴۹۶.

حدیث - ۶۹

قال الامام الرضاعليه‌السلام :

ثمانیّةُ أشیاءِ لا تکونُ اِلاّ بِقَضاءِ الله وَ قَدَرهُ .

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

هشت چیز نمی باشد، مگر به قضا و قدر الهی: خواب و بیداری، توانایی و ناتوانی، تندرستی و بیماری و مرگ و زندگی.

«بحار الانوار، ج ۵، ص ۹۵»

شیعه

حدیث - ۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام : لا تَسْتَخِفُّوا بِفُقَرا شِیعَةِ عَلِیٍّ (ع) فَاِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ یَشْفَعُ فی مِثْلِِ رَبِیعَة وَ مُضْرٍ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: فقیران از شیعیان علیعليه‌السلام را خوار و سبک نشمارید که همانا یک نفر از آنها به اندازه قبیله ربیعه و مضر را شفاعت خواهد نمود.

«مشکاة الانوار، ص ۵۵۶»

حدیث - ۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ای علی! شیعه ی تو، کسانی هستند که در آشکار و نهان، از خدا می ترسند.

ای علی! شیعه ی تو، کسانی هستند که [در قیامت] در طی درجات، از هم سبقت می گیرند، و خدا را ملاقات می کنند در حالی که حسابی ندارند [و چیزی بدهکار نیستند]

ای علی! اعمال شیعه ی تو، هر جمعه، به من عرضه می شود، من، از کارهای نیک آنان، خوشحال می شوم و برای کارهای ناشایست آنان، استغفار می کنم.

بحار الانوار ۶۸: ۴۱.

حدیث - ۳

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

به یقین، شیعه ی علی، به ورع و سخت کوشی و سر نگهداری و دور بودن از کینه ها و محبت به دوستان خدا، شناخته می شود.

بحار الانوار ۶۶: ۴۹۳.

حدیث - ۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

بر تو باد پرهیز از افراد پست! همانا، شیعه علی، کسی است که شکم را از حرام پر نسازد و از مفاسد جنسی بر حذر باشد و سخت کوش باشد، برای خدا کار کند و به پاداش او، امیدوار باشد و از عذاب او، بهراسد. زمانی که آنها، را [این چنین] دیدی، [بدان که] شیعه ی من، هستند.

کافی ۲/۲۳۳/۹.

حدیث - ۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس، این سه چیز را انکار کند، شیعه ما نیست:

معراج و سؤال قبر و شفاعت.

بحار الانوار ۱۸: ۳۴، ح ۴۴.

حدیث - ۶

امام صادق(عليه‌السلام ) فرمودند:

ای شیعه آل محمد! همانا، کسی که هنگام غضب، مالک نفس اش نباشد، و با همنشین، خوش رفتاری نکند و با رفیق، خوش رفتار نباشد و با آشتی کنندگان مصالحه ی خوب نکند و با مخالف، مخالفت درستی نداشته باشد از ما نیست.

تحف العقول: ۳۸.

حدیث - ۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

شیعه ما، کسی است که اگر از گرسنگی هم بمیرد، از مخالفان ما، چیزی نخواهد خواست.

وسائل الشیعة ۶: ۳۰۹، ح ۱۵.

حدیث - ۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

کسی که به زبان، می گوید شیعه است و با اعمال و آثار ما مخالفت می کند، از پیروان ما نیست، شیعه ما، کسی است که ما را با زبان و قلب همراه باشد و آثار ما را پیروی کند و اعمال ما را انجام دهد. آنان، شیعه ما هستند.

وسائل الشیعة ۱۱: ۹۶ ح ۱۹.

حدیث - ۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ما، شیعه ای را که عاقل و فهیم و دانا و بردبار و مدارا کننده و شکیبا و راستگو و وفادار باشد، به یقین دوست داریم.

امالی مفید ۱۹۲ ح ۲۲.

حدیث - ۱۰

امام صادق (عليه‌السلام ) فرمودند:

کسی که نماز شب نخواند، از شیعیان (مخلص و ناب) نیست.

بحار الانوار ۸۷: ۱۶۲.

حدیث - ۱۱

امام باقر(عليه‌السلام ) فرمودند:

همانا، رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم حق شفاعت امت اش را دارد و ما، حق شفاعت شیعیان خودمان را داریم و شیعیان ما، حق شفاعت خویشان خود را دارند.

بحار الانوار ۸: ۳۸/۱۶.

حدیث - ۱۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اهل بهشت، به جایگاه شیعیان ما، به گونه ای که انسان، به ستارگان نگاه می کند، نظر می کنند.

بحار الانوار ۸: ۱۴۷، ح ۷۷.

حدیث - ۱۳

قال الامامُ الجوادُعليه‌السلام : انّ الله عَزوجلَّ حَرمَ علی شیعتنا المُسکرَ مِن کل شرابٍ و عَوَّضَهم عَن ذلک المتعةَ.

امام جوادعليه‌السلام فرمودند: خداوند متعال بر شیعیان ما استفاده از هر چیز مست کننده را حرام نموده و در برابر آن ازدواج موقت را حلال دانسته است.

«معانی الاخبار، ص ۳۱۶»

حدیث - ۱۴

قال الامام الباقرعليه‌السلام : لا تسألوهُم الحوائج فتَکوُنوا لَهُمُ الوَسیلةَ الی رسولِ اللهِ ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ فی القیامَةِ.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: (شما شیعیان) از دیگران (غیر شیعه) حاجت نخواهید تا در روز قیامت وسیله عرض حاجت آنان به محضر رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نگردید.

«بحار الانوار، ج ۸، ص ۵۵»

حدیث - ۱۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام : ان قائمَنا اذا قام مدَّ اللهُ عزَّوجلَّ لشیعتنا فی اسماعهم و ابصارهم حتی لا یکون بینهم و بین القائم برید، یکلمهم فیسمعون و ینظرون الیه و هو فی مکانه.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: وقتی قائم ما قیام کند، خداوند چشمان و گوشهای شیعیان ما را تیز می کند، به گونه ای که میان قائم و شیعیانش پیکی نیست، او صحبت می کند و آنها می شنوند و او را می بینند، در حالی که او در جای خود می باشد.

«الکافی، ج ۸، ص ۲۴۱»

حدیث - ۱۶

. قالَ أمِیرِ الْمُؤمِنِینَعليه‌السلام لِقَنْبَرَ: یا قَنْبَرُ اَبْشِر و بَشِّر وَ اسْتَبْشِرْ فَوَ اللهِ لَقَدْ ماتَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وَ هُوَ عَلی اُمَّتِهِ ساخِطٌ إلّا الشِّیعَةَ (و هو ساخط علی جمیع الامة الا الشیعة).

امیر المؤمنینعليه‌السلام به قنبر فرمودند: ای قنبر بشارت باد تو را و بشارت ده به دیگران و خوشحال باش که قسم به خدا پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از دنیا رفت در حالی و جز بر شیعه بر سایر امت خود خشمگین بود.

«مشکاة الانوار، ص ۹۳»

حدیث - ۱۷

قالَ الامام الرِّضاعليه‌السلام : مَنْ رَدَّ عَلَیْهِمْ فَقَدْ رَدَّ اللهَ، مَنْ طَعَنْ عَلَیْهِمْ فَقَدْ طَعَنَ اللهَ، لِأنَّهُمْ عِبادُ اللهِ حقّاً و أوْلیائِهِ صِدْقاً و إن أحَدَهُمْ لَیَشْفَعَ فِی رَبِیعَةَ وَ مُضِرٍ فَیُشْفَعَهُ اللهُ فِیهِمُ لِکرامَتِهِ عَلی اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: کسی که شیعه را رد کند (قبول نداشته باشد) چنان است که خدا را رد کرده است و کسی که به آنان توهین کند به خدا توهین کرده است زیرا که آنان بنده راستین خدا هستند و دوستدار واقعی اویند. هر یک از اینان اگر به عدد قبیله ربیعه و قبیله مضر را شفاعت کنند، خداوند عز و جل شفاعت آنان را می پذیرد.

«وسائل الشیعه، ج ۱۱، ص ۴۴۱»

حدیث - ۱۸

عَنْ الامام مُوسی بْنِ جَعْفَرٍعليه‌السلام قالَ: مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ أن یَصِلَنا فَلْیَصِلْ فُقَراءَ شِیعَتِنا وَ مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ أنْ یَزورَ قُبُورُنا فَلْیَزُرْ قُبُورَ صلْحاءِ أخوانِنا.

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند: کسی که به ما دسترسی ندارد و نمی تواند به دیدن ما نائل آید به دیدار فقراء شیعه (و به دستگیری آنان) بپردازد و کسی که استطاعت زیارت قبر ما را ندارد به زیارت قبر صالحان از شیعه ما برود.

«وسائل الشیعه، ج ۶، ص ۳۳۲»

حدیث - ۱۹

قالَ أمِیر الْمُؤمِنِینَعليه‌السلام : شِیعَتُنا الْمُتَباذِلُونَ فِی وِلایَتِنا إذا غَضِبُوا لَمْ یَظْلِمُوا.

امیر المؤمنینعليه‌السلام فرمودند: شیعیان ما آن هایی هستند که بذل و بخشش آنان، بر مبنای ولایت ما صورت می پذیرد (و) هنگامی که به خشم می آیند، ظلم نمی کنند.

«الکافی، ج ۲، ص ۲۳۶»

حدیث - ۲۰

عنِ الامام الْباقِرِعليه‌السلام قالَ: فَمَنْ کانَ مِنْکمْ مُطِیعاً للهِ یَنْفَعُهُ وَلایَتُنا وَ مَنْ کانَ مِنْکمْ عاصِیاً للهِ لَمْ تَنْفَعْهُ وَلایَتُنا و قالَ: وَ مَنْ کانَ اللهُ مُطِیعاً فَهُوَ لَنا وَلِیٌّ وَ مَنْ کانَ للهِ عاصِیاً فَهُوَ لَنا عَدُوٌّ وَ ما تَنالُ وَلایَتُنا إلا بالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: از شما شیعیان، کسی که مطیع خدا باشد، دوستی ما برای او سودمند است و کسی که نافرمانی خدا را کند، حب و دوستی ما برای او سودی نخواهد داشت و نیز فرمودند: کسی که مطیع (بی چون و چرای) خدا است او دوست ما است و کسی که نسبت به دستورات خدا عاصی باشد او دشمن ماست وکسی به دوستی و ولایت ما نمی رسد جز از راه عمل و پرهیزکاری.

«روضة المتقین، ج ۱۲، ص ۸۰»

حدیث - ۲۱

عَنْ أمِیرِ الْمُؤمِنِینَعليه‌السلام قالَ: إخْتَبِرُوا شِیعَتی بِخِصْلَتَیْنِ فاِنْ کانَتا فِیهِمْ فَهُمْ شِیعَتِی: مُحافَظَتُهُمْ عَلی أوْقاتِ الصَّلَواتِ وَ مُواساتُهُمْ مَعَ إخْوانِهِمْ الْمُؤْمِنِینَ بِالْمالِ وَ إنْ لَمْ تَکونا فِیهِمْ فَاعزَبْ ثُمَّ اَعزَبْ ثُمَّ اَعزَبْ.

امیر المؤمنینعليه‌السلام فرمودند: شیعیان مرا به دو خصلت امتحان کنید که اگر دارای این دو خصلت بودند، شیعه اند: اهمّیّت به نماز در اوّل وقت و دستگیری برادران دینی خود با مال، اگر این دو در آن ها نبود، پس از ما دورند، دورند و دورند!

«جامع الاخبار، ص ۳۵»

حدیث - ۲۲

. قالَ الْاِمامُ الْعَسْکرِیُّعليه‌السلام : قالَ رَجُلٌ لِرَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : فُلانٌ یَنْظُرُ إلی حَرَمِ جارِهِ وَ إنْ أمْکنَهُ مُواقَعَةِ حَرامٍ لمْ یَضِقْ عَنْهُ فَغَضِبَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وَ .

امام حسن عسگریعليه‌السلام فرمودند: مردی به پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم گفت: فلان کس به حرم (همسر) همسایه خود چشم می دوزد و اگر امکان عمل نامشروع دست دهد، کوتاهی نمی کند، پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم غضبناک شد و فرمودند: او را حاضر کنید، مردی که در کنار پیامبر بود گفت: یا رسول الله او از پیروان شما است و به علیعليه‌السلام عشق می ورزد و از دشمنان ما بیزاری می جوید. پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: نگو که چنین کسی از شیعیان ما است، او دروغگو است زیرا شیعیان ما آن هایی هستند که همگام با ما و پیرو ما در اعمال باشند. «لئالی الاخبار، ج ۵، ص ۱۵۷»

حدیث - ۲۳

عَنِ الامام الْباقِرِعليه‌السلام قالَ: نَحْنُ وَ شِیعَتُنا إصْحابُ الْیَمِینِ.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: ما و شیعیان ما، اصحاب یمین (اهل بهشت) می باشیم.

«بحار الأنوار، ج ۲۴، ص ۹»

حدیث - ۲۴

عَنِ الْاِمامِ السَّجادِعليه‌السلام قالَ: إنَّما شِیعَتُنا یُعْرَفُونَ بِعِبادَتِهِم الْمُسَبِّحُونَ إذا سَکتَ النَّاسُ وَ الْمُصَلُّونَ إذانامَ النّاسُ وَ الْمَحْزُونُونَ إذا فَرِحَ النَّاسُ یُعْرَفُونَ بِالزُّهدِ .

امام سجادعليه‌السلام فرمودند: شیعیان ما از عبادتشان شناخته می شوند، آنان اهل تسبیح و ذکرند آن گاه که دیگران ساکتند و نماز گزارانند آن گاه که دیگران در خوابند و محزونند (دلخوش به دنیا نیستند) آن گاه که دیگران (بر اثر سرگرمی به دنیا) فرحناکند، آنان با زهد شناخته می شوند، گفتارشان رحمت است و شغل و کردار آنان جنَّت است.

«نور الثقلین، ج ۳، ص ۹۴»

حدیث - ۲۵

قال الامام الْحُسَین بْن عَلیعليه‌السلام :

ما أحَدٌ عَلی مِلَّةِ إبْراهیمَ إلّا نَحْنُ وَ شِیعَتنا و سایِرُ النّاسِ مِنْها بُرَآءُ.

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

هیچ کس بر دین ابراهیم نیست مگر ما و شیعیان ما و دیگران از آن بیگانه اند.

«نور الثقلین، ج ۳، ص ۹۴»

حدیث - ۲۶

قالَ رَجُلٌ لِلْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍعليه‌السلام : إنَّی شِیعَتُکمْ! فقالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّعليه‌السلام : یا عَبْدَ اللهِ إنْ کنْتَ لَنا فِی أوامِرِنا وَ زَواجِرِنا مُطِیعاً فَقَدْ صَدَقْتَ وَ إنْ کنْتَ بِخِلافِ ذلِک فَلا تَزِدْ فِی ذُنُوبِک بِدَعْواک مَرْتَبَةً .

مردی به امام حسنعليه‌السلام گفت: من شیعه و پیرو شما هستم، امام حسنعليه‌السلام فرمودند: ای بنده خدا اگر در برابر «اوامر» و «نواهی» ما مطیع باشی در ادعایت صادق هستی و اگر این چنین نیستی با این ادعایت بر گناهان خود افزوده ای و وقتی که در این مرتبه قرار نداری ادعای آن را نیز بر زبان میاور که دروغ است و بر گناهانت می افزاید، پس نگو من شیعه شما هستم، بلکه بگو من یکی از دوستداران شمایم و با دشمنان شما دشمنم و در این صورت به خیر و نیکی خواهی بود و به سوی خیر و نیکی نیز خواهی رفت.

«لئالی الاخبار، ج ۵، ص ۱۵۷»

حدیث - ۲۷

قالَتْ فاطِمَةُعليها‌السلام :

إنَّ شِیعتُنا مِنْ خِیارِ أهْلِ الْجَنَّةِ.

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

شیعیان ما بهترین اهل بهشت هستند.

«لئالی الاخبار، ج ۵، ص ۱۶۳»

حدیث - ۲۸

عَنْ أمِیر الْمؤمِنِینَعليه‌السلام : یا نَوْفُ، أتَدْرِی یا نَوْفٌ مَنْ شِیعَتِی؟ قالَ: لا واللهِ، قالَ: شِیعَتِی الذُّبَّلُ الشِّفاهُ،الْخُمَّضُ الْبُطُونِ، الَّذینَ تُعْرَفُ الرُّهبانِیَّةٌ فِی وُجُوهِهِمْ رُهْبانُ الَّیْلِ و اُسْدٌ بِالنَّهارِ.

امیر المؤمنینعليه‌السلام (به نوف بکالی) فرمودند: ای نوف! آیا می دانی که شیعه من کیست؟ نوف گفت: قسم به خدا نمی دانم. امامعليه‌السلام فرمودند: لب های شیعه من گواه بر ذکر و یاد خدای اوست، شکم وی گواه پرهیز از شکم پرستی است و نیز عدم وابستگی به دنیا را سیمای آنان گواهی می دهد، آنان دنیا گریزان (عابدان) شب و شیر مردان روزاند.

«بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۹۵»

حدیث - ۲۹

عَنْ أبِی عَبْد اللهِعليه‌السلام قال: وَ اللَّهِ مَا مِنْ عَبْدٍ مِنْ شِیعَتِنَا یَنَامُ إِلَّا أَصْعَدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ رُوحَهُ إِلَی السَّمَاءِ فَیُبَارِکُ عَلَیْهَا فَإِنْ کَانَ قَدْ أَتَی عَلَیْهَا أَجَلُهَا جَعَلَهَا فِی کُنُوزِ رَحْمَتِهِ وَ فِی رِیَاضِ جَنَّةٍ .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: به خدا سوگند هیچ بنده ای از شیعیان ما نیست که بخوابد جز آن که خدای عز و جل روحش را به آسمان بالا برد و بدان برکت دهد پس اگر عمرش به سر آمده باشد، آن را در گنجینه های رحمت خویش و گلستان های بهشتش و در سایه عرشش جای دهد و اگر عمرش به سر نیامده باشد به همراه فرشتگان امین خود باز فرستد تا آن را به پیکری که از آن بیرون آمده بازگردانند که در آن جایگیر شود. به خدا قسم که حاجیان و عمره گزارانتان خاصان درگاه خدای عز و جل هستند و به راستی که فقراء شما اهل بی نیازی و ثروتمندانتان اهل قناعت هستند و همه شما اهل دعوت و اجابت حق هستید.

«الکافی، ج ۸، ص ۲۱۴»

حدیث - ۳۰

عَنْ أبِی عَبْد اللهِعليه‌السلام قال: أَنْتُمْ شِیعَةُ اللَّهِ وَ أَنْتُمْ أَنْصَارُ اللَّهِ وَ أَنْتُمُ السَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ وَ السَّابِقُونَالْآخِرُونَ وَ السَّابِقُونَ فِی الدُّنْیَا وَ السَّابِقُونَ فِی الْآخِرَةِ إِلَی الْجَنَّةِ قَدْ ضَمِنَّا لَکُمُ الْجَنَّةَ بِضَمَانِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: شما (شیعیان) هستید پیروان خدا و شمایید یاران خدا و شمایید پیشی گرفتگان اولین و آخرین و پیشی گرفتگان در دنیا و آخرت به سوی بهشت و ما با ضمانت خداوند عز و جل و رسولشصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم برای شما ضمانت بهشت کرده ایم، به خدا که در درجات بهشت کسی بالاتر از شما نباشد، پس برای درک فضائل درجات بهشت با یکدیگر رقابت کنید، شمائید پاکان وزنانتان نیز زنانی پاک هستند، هر زن با ایمانی حوریه ای است خوش چشم و هر مرد با ایمانی یک صدیقی است.

«الکافی، ج ۸، ص ۲۱۳»

حدیث - ۳۱

. عَنِ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال: حُبِّی وَ حُبُّ أهْلِ بَیْتِی وَ شِیعَتِهِمْ وَ أنْصارِهِمْ فِی قُلُوبِ الْمَلائِکةِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

محبّت من و اهل بیت من و شیعیان و یاران آن ها در دل های فرشتگان نهفته است.

«نور الثقلین، ج ۳، ص ۱۲۹»

حدیث - ۳۲

قالَ النَّبِیُّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ اللهَ لَهُ الْحَمْدُ، عَرَضَ حُبَّ عَلِیٍّ وَ فاطِمَةَ، وَ ذُرّیَّتِهما عَلی الْبَرِیَّةِ فَمَنْ بادَرَ مِنْهُمْ بِالإجابَةِ جَعَلَ اللهُ مِنْهُمْ الرُّسُلَ، وَ مَنْ أجابَ بَعْدَ ذلِک جَعَلَ مِنْهُمْ الشِّیعَةَ وَ إنَّ اللهَ جَمَعَهُمْ فِی الْجَنَّةِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

خداوند که حمد وستایش برای اوست، دوستی علی و فاطمه و ذریه آن دو را بر همه انسان ها عرضه داشت، اول کسانی که آن را پذیرفتند به عنوان رُسُل (رسولان) انتخاب شدند و پس از آنان کسانی که آن را پذیرفته به عنوان «شیعه» برگزیده شدند و خداوند در بهشت همه آنان را جمع خواهد کرد.

«احقاق الحق، ج ۹، ص ۱۹۱»

حدیث - ۳۳

عَنِ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: یا عَلِیُّ أنْتَ وَ شِیعَتُک فِی الْجَنَّةِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: یا علی! جنّت، سرای تو و شیعیان تو است.

«حلیة الاولیاء، ج ۴، ص ۳۲۹»

حدیث - ۳۴

عَنِ الامام الرِّضاعليه‌السلام قالَ: مَنْ عادی شِیعَتَنا فَقَدْ عَادانا وَ مَنْ والاهُمْ فَقَدْ والانا لِأنَّهُمْ خُلِقُوا مِنْ طینَتِنا مَنْ أحَبَّهُمْ فَهُوَ مِنّا وَ مَنْ أبْغَضَهُمْ فَلَیْسَ مِنّا.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: کسی که با شیعیان ما دشمنی نماید با ما دشمنی ورزیده است و کسی که با آنان دوست باشد با ما دوست است زیرا (شیعیان) از طینت ما خلق شده اند و کسی که اینان را دوست می دارد با ماست و کسی که با اینان دشمن است از ما نیست.

«وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۱۷۹»

حدیث - ۳۵

عَنِ الامام الْباقِرِعليه‌السلام قالَ: فَوَ اللهِ ما شِیعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقِی اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أطاعَهُ وَ ما کانُوا یُعْرَفُونَ یا جابِرُ إلّا بِالتَّواضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ اَداءَ الْآمانَةِ وَ کثْرَةِ ذِکرِ اللهِ، وَ الصُّومِ وَ الصَّلاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوالِدَیْنِ وَ التَّعَهُّدِ .

امام باقرعليه‌السلام (به جابر) فرمودند: به خدا قسم شیعه ما نیست مگر کسی که دارای تقوی الهی است و از خدا اطاعت می کند، ای جابر آن ها را نمی شناسی مگر از راه تواضع، خشوع، امانت داری، زیادی ذکر خدا، روزه داری، نماز، نیکی به پدر و مادر، پایبندی به اخلاق حسنه، احترام به همسایه و توجه به فقراء و درماندگان و در سفر ماندگان و یتیمان، راستگویی، تلاوت قرآن، خویشتن داری و پرهیز از مردم آزاری و درستکاری در زندگی.

«روضة المتقین، ج ۱۲، ص ۷۸»

حدیث - ۳۶

عَنْ الإمامِ الرِّضاعليه‌السلام قال: شِیعَتُنا الْمُسَلِّمُونَ لِأمْرِنا الْآخِذُونَ بِقَولِنا، الْمُخالِفُونَ لِأعْدائِنا فَمَنْ لَمْ یَکنْ کذالِک فَلَیْسَ مِنّا.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: شیعیان ما کسانی هستند که در برابر «امر» ما تسلیم اند به «قول» ما گردن می نهند و با دشمنان ما مخالف هستند، پس کسی که این چنین نباشد، او از ما نیست.

«وسائل الشیعه، ج ۱۸، ص ۸۳»

حدیث - ۳۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ما مِن یَومِ نَیروزٍ إلاّ و نَحنُ نَتَوقَّعُ فِیهِ الفَرَجَ لأِنَّهُ مِن أیّامِنا و أیّامِ شِیعَتِنا؛

هیچ نوروزی‌نیست مگر آن‌که ما در آن روز منتظر فرج [ظهور قائم آل‌محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ] هستیم؛ چرا که نوروز از روزهای ما و شیعیان ما است.

مستدرک الوسائل ، ج ۶ ، ص ۳۵۲

حدیث - ۳۸

امام صادقعليه‌السلام :

شِیعَتُنا مَن لا یَسألُ الناسَ ولَو ماتَ جُوعا

شیعه ما دست نیاز به سوی مردم دراز نمی‌کند، گرچه از گرسنگی بمیرد

وسائل الشیعه : ۶ /۳۰۹/ ۱۵

حدیث - ۳۹

امام صادقعليه‌السلام :

عُلَماءُ شیعَتِنامُرابِطونَ فی الثَّغرِ الّذی یَلی إبلیسَ وعَفاریتَهُ ، یَمنَعونَهُم عَنِ الخُروجِ عَلی ضُعَفاءِ شیعَتِنا ، وعَن أن یَتَسَلَّطَ علَیهِم إبلیسُ وشیعَتُهُ؛

علمای شیعه ما ، نگهبانان مرزی هستند که در آن سویش ابلیس و دیوهای او قرار دارند و جلو یورش آنها به شیعیانِ ناتوان ما و تسلّط یافتن ابلیس و پیروان او بر آنان را ، می‌گیرند

الإحتجاج : ۱ / ۱۳ / ۷ منتخب میزان الحکمة : ۴۰۲

حدیث - ۴۰

امام باقرعليه‌السلام :

مَن أطاعَ اللَّهَ وأحَبَّنا فهُوَ وَلیُّنا؛

آنکه خدا را اطاعت کند و ما را دوست داشته باشد،شیعه ماست.

میزان الحکمة: ح ۳۳۷۲

حدیث - ۴۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أسْعَدُ العَجَمِ بِالإسلامِ أهلُ فارِسَ؛

خوش‌بخت‌ترین ملّت غیر عرب به واسطه اسلام، مردم ایرانند.

میزان الحکمة: ح ۱۵۸۶۷

حدیث - ۴۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

«ان اطفال شیعتنا من المؤمنین تربیهم فاطمةعليها‌السلام ؛

بی شک خردسالان شیعه ما از مؤمنان را فاطمهعليها‌السلام پرورش می دهد .»

بحارالانوار، ج ۶، ص ۲۲۹.

حدیث - ۴۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

«... یا فاطمة ابشری فلک عندالله مقام محمود تشفعین فیه لمحبیک وشیعتک؛

ای فاطمهعليها‌السلام مژده باد! که در پیشگاه خدا مقامی شایسته داری که در آن مقام برای دوستان و شیعیانت شفاعت می کنی .»

بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۳۵۹

حدیث - ۴۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

راستی که خدای تعالی به خاطر یک مومن صالح و شایسته از شیعیان ما بلا و گرفتاری را از صد خانه از همسایگانش دفع می نماید.

آثار الصادقین جلد ۹ صفحه ۱۶۲

حدیث - ۴۵

عنِ الامام الصّادِقِعليه‌السلام قالَ: شِیعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِینَِتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلایَتِنا یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا ویَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: شیعیان ما از باقیمانده گل ما آفریده شده اند، ولایت ما در سرشت آنان عجین گشته است، آنان با خوشی ما خوشحال و با ناراحتی ما ناراحتند.

«شجره طوبی، ج ۱، ص ۳»

حدیث - ۴۶

عِنِ الامام الصَّادِقِعليه‌السلام قالَ: إمْتَحِنُوا شِیعَتَنا عِنْدَ ثَلاثٍ: عِنْدَ مَواقِیتِ الصَّلاةِ کیْفَ مُحافِظَتُهُمْ عَلَیْها، وَ عِنْدَ أسْرارِهِمْ کیْفَ حِفْظِهِمْ لَها، عِنْدَ عَدُوِّنا، وَ إلی أمْوالِهِمْ کیْفَ مُواساتِهِمْ لِإخْوانِهِمْ فِیها.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: شیعیان و پیروان ما را در سه مسئله امتحان کنید: اهمّیّت به اوقات نماز که آیا بر انجام آن در وقتش محافظت می کنند یا نه و حفظ اسرار یعنی در حفظ اسرار و مسائل محرمانه کوشا هستند یا خیر و از حیث توانمندی های مالی یعنی آیا با مال خود به یاری برادران دینی خود می پردازند یا نه.

«الخصال، ج ۱، ص ۱۰۳»

حدیث - ۴۷

عَنْ أبِی عَبْد اللهِعليه‌السلام قال: إِنَّ لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ دِعَامَةً وَ دِعَامَةُ الْإِسْلَامِ الشِّیعَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ ذِرْوَةً وَ ذِرْوَةُ الْإِسْلَامِ الشِّیعَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ شَرَفاً وَ شَرَفُ الْإِسْلَامِ الشِّیعَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ سَیِّداً .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: آگاه باش که هر چیز را ستونی است و ستون اسلام شیعیان هستند، آگاه باش برای هر چیز سری است و سر اسلام شیعه است، برای هر چیز شرافتی است و شرافت اسلام شیعه است هر چیز را آقایی است و آقای مجالس و انجمن ها مجالس شیعه است. آگاه باش که هر چیز را امام و رهبری است و امام زمین، آن سرزمینی است که شیعه در آن سکوت دارد، به خدا قسم اگر شما در زمین نباشید گیاهی در زمین نروید. به خدا سوگند اگر شما در روی زمین نباشید خدا نعمتی به مخالفین شما ندهد و به خوشی ها دست نیابند، نه در دنیا و نه در آخرت بهره ای ندارند.

«الکافی، ج ۸، ص ۲۱۳»

حدیث - ۴۸

قالَ أبُو عَبْدِ اللهِعليه‌السلام : إنَّ اللهَ تَبارَک وَ تَعالی زَیّنَ شِیعَتَنا بِالْحِلْمِ و غَناهُمْ بِالْعِلْمِ لِعِلْمِهِ بِهِمْ قَبْلَ أنْ یَخْلُقَ آدَمَ -عليه‌السلام -.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند متعال، شیعیان ما را به صفت حلم و بردباری زینت بخشید و در پوششی از علم و آگاهی آنان را مزیّن ساخت، قبل از آن که آدمعليه‌السلام را خلق کند.

«الکافی، ج ۸، ص ۳۱۵»

حدیث - ۴۹

عَنِ الْاِمامِ الصَّادِقِعليه‌السلام قالَ: یا مَعْشَر الشِّیعَةِ إنَّکمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إلَینا کونُوا لَنا زَیْناً وَ لا تَکونُوا عَلَیْنا شَیْناً.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: ای شیعیان، شما به ما منسوب هستید، پس مایه زینت ما باشید نه مایه آبرو ریزی ما.

«مشکاة الأنوار، ص ۶۷»

حدیث - ۵۰

عَنِ الامام الصّادِقِعليه‌السلام قالَ: کذِبَ مَنْ زَعَمَ أنَّهُ مِنْ شِیعَتِنا وَ هُوَ مُمْتَسِّک بِعُرْوةِ غَیْرِنا.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: دروغ می گوید کسی که گمان می کند از شیعیان ماست در حالی که به ریسمان غیر ما متمسک می شود.

«وسائل الشیعه، ج ۱۸، ص ۸»

حدیث - ۵۱

عَنِ الْاِمامِ الصّادِقِعليه‌السلام قالَ: إنّا صُبَّرٌ وَ شِیعَتُنا أصْبَرُ مِنّا، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداک، کیفَ صارَ شیعَتُکمْ أصْبَرُ مِنْکمْ؟ قالَ لِأنّا نَصْبِرُ عَلی ما نَعْلَمُ و شِیعَتُنا یَصْبِرُونَ عَلی ما لا یَعْلَمُونَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: ما صابر هستیم ولی شیعیان ما از ما صابرترند، راوی می گوید: پرسیدم فدایت شوم چگونه شیعیان شما از شما صابرترند؟ امام پاسخ داد: ما صبر می کنیم در حالی که از پاداش برتر صابران آگاهیم ولی شیعیان ما صبر می کنند در حالی که از پاداش آن آگاهی ندارند.

«بحار الأنوار، ج ۷۱، ص۸۰»

حدیث - ۵۲

عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِعليه‌السلام إنَّهُ قالَ لِأبِی بَصیرٍ: یا أبا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَکرَکمُ فِی کتابِه، فَقالَ: «إنَّ عِبادِی لَیْسَ لَک عَلَیْهِمْ مِن سُلْطانٍِ» وَ اللهُ ما أرادَ بِهذا إلّا الْأئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ شِیعَتَهمْ.

امام صادقعليه‌السلام به ابی بصیر فرمودند: خداوند از شما شیعیان در کتاب خود یاد کرده است و فرموده: «همانا بر بندگان شایسته ام تو (ابلیس) را تسلطی نیست»، به خدا سوگند که اراده نکرده است خداوند (از بندگان شایسته) جز ائمه معصومینعليهم‌السلام و شیعیان آن ها را.

«نور الثقلین، ج ۳، ص ۱۶»

حدیث - ۵۳

عَنِ الامام الصَّادِقِعليه‌السلام قالَ: أیُّما رَجُلٍ مِنْ شِیعَتِنا أتی رَجُلاً مِنْ إخْوانِهِ فَاسْتَعانَ بِهِ فِی حاجَتِهِ فَلَمْ یَعِنْهُ وَ هُوَ یَقْدِرُ إلّا ابْتَلاهُ اللهُ بِأنْ یَقْضِیَ حَوائِجَ عِدَّةٍ مِنْ أعْدائِنا.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس از شیعیان ما در برابر یکی از برادران خود، اظهار حاجت کند و او در حالی که می تواند به دست گیری او بپردازد، کوتاهی نماید خداوند او را مبتلا می کند به بر آوردن حاجت دشمنان ما.

«وسائل الشیعه، ج ۱۱، ص ۵۹۸»

حدیث - ۵۴

سَألَ رَجُلٌ أبا عَبْدِ اللهِعليه‌السلام عَنْ قَوْمٍ مِنَ الشِّیعَةِ یَدْخُلُونَ فِی أعمالِ الْسُّلْطانِ وَ یَعْمَلُونَ لَهُمْ وَ یُحِبُّونَهُمْ و یُوالُونَهُمْ، قالَعليه‌السلام : لَیْسَ هُمْ مِنَ الشِّیعَةِ وَ لکنَّهُمْ مِنْ اُولئک.

مردی به امام صادقعليه‌السلام گفت: بعضی از شیعیان به انجام اعمال و کردار (طاغوتی و) شاهانه دست می زنند و از عمّال آنان اند و درخواست های آنان را اجابت می کنند و به دوستی و اطاعت آنان می پردازند. امامعليه‌السلام فرمودند: آنان از شیعیان نیستند بلکه در زمره آنان اند (شاهان و طاغوتیان).

«تفسیر قمی، ج ۱، ص ۱۷۶»

حدیث - ۵۵

عَنْ مُعاوِیَةَ بْنِ عَمّارٍ: عَنِ الْإمامِ الصّادِقِ قُلْتُ لَهُعليه‌السلام : رَجُلٌ راوِیَةٌ لِحَدِیثِکمْ یَبُثَّ ذلِک فِی النّاسِ وَ یَشُدَّهُ فِی قُلُوبِ شِیعَتِکمْ و لَعَلَّ عابِداً مِنْ شِیعَتِکمْ لَیْسَتْ لَهُ هذِهِ الرِّوایَةُ، أیُّهُما .

معاویة بن عمار گفت: به امام صادقعليه‌السلام گفتم: شخصی احادیث و احکام شما را در میان مردم تبلیغ کرده و در دل شیعیان شما آن ها را جای می دهد و مردی هم از شیعیان شما تنها به عبادت می پردازد؛ کدام یک از این دو برترند؟ امامعليه‌السلام فرمودند: کسی که احادیث ما را در دل شیعیان ما جای می دهد، از هزار عابد برتر است.

«الکافی، ج ۱، ص ۳۳»

حدیث - ۵۶

عَنْ أبِی عَبْد اللهِعليه‌السلام قال: ألا وَ إنَّ لِکلِّ شَیْءٍ جَوهَراً و جَوهَرُ وُلْدِ آدَمَ مُحَمَّدٌصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وَ نَحْنُ وَ شِیعَتُنا بَعدنا حبَّذا شیعَتَنا ما أقْرَبَهُمْ مِنْ عَرْشِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: آگاه باشید که به راستی هر چیزی را گوهری است و گوهر فرزندان آدم، محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم است و پس از آن حضرت، ما و بعد از ما، شیعیان ما هستند، خوشا بر شیعیان ما که نزدیکند به عرش خدای عز و جل و چه نیکو است رفتار خدای عز و جل نسبت به آنان در روز قیامت. به خدا سوگند اگر بر مردم گران نمی آمد و شیعیان را خود بینی فرا نمی گرفت فرشتگان رو در رو به آن ها سلام می کردند.

«الکافی، ج ۸، ص ۲۱۴»

حدیث - ۵۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

به خدا سوگند هیچ بنده ای از شیعیان ما نیست که قرآن را ایستاده در حال نماز بخواند جز آن که در برابر هر حرفی از آن صد حسنه به او دهند و اگر نشسته در نماز قرآن بخواند به هر حرفی پنجاه حسنه به او دهند و شخص خموش از شیعیان ما ثواب قرآن خواندن مخالفین را دارد. به خدا سوگند در بستر خود خفته اید و مزد مجاهدان (در راه خدا) را دارید و هنگامی که در نماز هستید ثواب صف بستگان در راه خدا را دارید شمائید که به خدا قسم آن کسانی که خدای عز و جل درباره شان فرمودند: «کینه ای که در سینه شان بود کنده ایم و برادرانه بر تخت ها رو به روی هم هستند» (سوره حجر، آیه ۴۷) به راستی که شیعیان ما چهار چشم دارند. دو چشم در سر، دو چشم در دل. آگاه باشید که همه این گونه اند ولی خدای عز و جل چشم های شما را بینا کرده و چشم های آنان را کور کرده است.

«الکافی، ج ۸، ص ۲۱۴»

حدیث - ۵۸

عَنْ أبِی عَبْد اللهِعليه‌السلام قال: شِیعَتُنا أهْلُ الْهُدی وَ أهْلُ التُّقی وَ أهْلُ الْخَیْرِ وَ أهْلُ الإیمانِ وَ إهْلُ الفَتْحِ وَ الظَّفَرِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

شیعیان ما أهل هدایت و تقوی و أهل خیر و نیکی و أهل ایمان و أهل فتح و ظفرند.

«الکافی، ج ۲، ص ۲۳۳»

حدیث - ۵۹

عَنْ أبِی عَبْد اللهِعليه‌السلام قال: خَرَجْتُ أنا و أبی حتّی إذا کنّا بَیْنَ الْقَبْرِ وَ الْمِنْبَر إذا هُوَ بأُناس من الشیعه مِنْفَسَلَّمَ عَلَیْهِمْ ثُمَّ قالَ: إنِّی وَ اللهِ لَاُحِبَّ رِیاحَکمْ وَ أرْواحَکمْ فَأعِینُونی عَلی ذلِک .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: من و پدرم از خانه بیرون رفتیم تا (در مسجد مدینه) به میان قبر و منبر رسیدیم در آنجا به گروهی از شیعه برخوردیم، پدرم به آن ها سلام کرد سپس فرمودند: به خدا قسم من شما و جان های شما را دوست دارم، پس شما کمکم کنید بر این دوستی، به پارسایی و کوشش و بدانید که به ولایت (و دوستی) ما نتوان رسید جز به پارسایی و کوشش و هرکس از شما که (بنده ای از بندگان خدا) را امام و پیشوای خود قرار دهد باید بر طبق رفتار و کردار او عمل کند.

«الکافی، ج ۸، ص ۲۱۲»

حدیث - ۶۰

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ شیعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن کُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛

بی گمان شیعیان ما دل هایشان از هر خیانت، کینه و فریبکاری پاک است.

(بحارالانوار، ج۶۸، ص۱۵۶، ح۱۱)

حدیث - ۶۱

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ شیعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن کُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛

بی گمان شیعیان ما دل هایشان از هر خیانت، کینه،وفریبکاری پاک است.

بحارالانوار، ج۶۸، ص۱۵۶، ح۱۱

حدیث - ۶۲

امام حسینعليه‌السلام :

إنَّ شیعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن کُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛

بی گمان شیعیان ما دل هایشان از هر خیانت، کینه،وفریبکاری پاک است.

بحارالانوار، ج۶۸، ص۱۵۶، ح۱۱

حدیث - ۶۳

امام علیعليه‌السلام :

شیعَتُنَا المُتَباذِلونَ فی وِلایَتِنا، اَلمُتَحابّونَ فی مَوَدَّتِنا اَلمُتَزاوِرونَ فی اِحیاءِ اَمرِنا اَلَّذینَ اِن غَضِبوا لَم یَظلِموا وَ اِن رَضوا لَم یُسرِفوا، بَرَکَةٌ عَلی مَن جاوَروا سِلمٌ لِمَن خالَطوا؛

شیعیان ما کسانی‌اند که در راه ولایت ما بذل و بخشش می‌کنند، در راه دوستی ما به یکدیگر محبت می‌نمایند، در راه زنده نگه داشتن امر و مکتب ما به دیدار هم می‌روند. چون خشمیگین شوند، ظلم نمی‌کنند و چون راضی شوند، زیاده روی نمی‌کنند، برای همسایگانشان مایه برکت‌اند و نسبت به هم‌نشینان خود در صلح و آرامش‌اند.

کافی، ج ۲، ص ۲۳۶، ح ۲۴

حدیث - ۶۴

حضرت امام موسی کاظم (عليه‌السلام ) فرمودند:

لا تستغنی شیعتنا عن أربع: خمرة یصلی علیها و خاتم یتختم به و سواک یستاک به و سبحة من طین قبر أبی عبداللهعليه‌السلام ؛

پیروان ما از چهار چیز بی‌نیاز نیستند:

? ـ سجاده‌ای که بر روی آن نماز خوانده شود.

? ـ انگشتری که در انگشت باشد.

? ـ مسواکی که با آن دندانها را مسواک کنند.

? ـ تسبیحی از خاک مرقد امام حسینعليه‌السلام

تهذیب الاحکام، ج ?، ص ??

حدیث - ۶۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

من لم یأت قبرالحسینعليه‌السلام و هو یزعم انه لنا شیعة حتی یموت فلیس هو لنا شیعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضیفان اهل الجنة؛

کسی که به زیارت قبر امام حسین نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرد او شیعه ما نیست و اگر هم از اهل بهشت باشد از میهمانان اهل بهشت خواهد بود.

کامل الزیارات، ص ???/ بحارالانوار، ج ??، ص ?

حدیث - ۶۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ اللّهَ اِخْتارَ لَنا شیعَةً یَنْصُرُونَنا وَ یَفْرَحُونَ بِفَرَحِنا وَ یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا ؛

خداوند برای ما، شیعیان و پیروانی برگزیده است که ما را یاری می کنند، با خوشحالی ما خوشحال می شوند ودر اندوه و غم ما، محزون می گردند.

غررالحکم ، ج ۱، ص ۲۳۵

حدیث - ۶۷

امام باقرعليه‌السلام :

مُروا شیعَتَنا بِزِیارَةِ قَبرِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّعليه‌السلام ؛ فإنَّ إتیانَهُ یَزیدُ فی الرِّزقِ ، ویَمُدُّ فی العُمرِ ، ویَدفَعُ مَدافِعَ السُّوءِ؛

شیعیان ما را به زیارت قبر حسین بن علیعليه‌السلام فرمان دهید ؛ زیرا زیارت آن ، روزی را زیاد می‌کند ، عمر را دراز می‌گرداند و بدیها را دور می‌سازد

بحار الأنوار : ۱۰۱ / ۴ / ۱۲

حدیث - ۶۸

قال الباقرعليه‌السلام

انما شیعة علی کثیرة صلاتهم کثیرة تلاوتهم للقرآن ؛

شیعیان و پیروان خط علی زیاد نماز می گزارند، و زیاد تلاوت قرآن می کنند.

(صفات الشیعه ، ص ۴۳۶).

حدیث - ۶۹

قال علی -عليه‌السلام -:

شیعتنا رعاء الشمس و القمر و النجوم یعنی التحفظ من مواقیت الصلوة ؛

شیعیان ما مراعات کننده شمس و قمر و نجوم هستند، یعنی اوقات نماز را مراعات می کنند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۹۳)

حدیث - ۷۰

قال الصادقعليه‌السلام

امتحنوا شیعتنا عند مواقیت الصلاة کیف محاظتهم ؛

شیعیان ما را در اوقات نماز آزمایش کنید که چگونه بر خواندن نماز خود در موعد مقرر محافظت می کنند.

(سفینة البحار، ج ۲، ص ۴۴)

حدیث - ۷۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

ان الله یدفع بمن یصلی من شیعتنا عمن لایصلی من شیعتنا و لو اجمعوا علی ترک الصلوة لهلکوا ؛

همانا، خداوند به وسیله شیعیان نمازگزار ما از شیعیان بی نماز ما (بلا را) دفع می کند، ولی اگر همه تارک نماز بودند هر آینه همه هلاک می شدند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۴)

حدیث - ۷۲

قال الصادقعليه‌السلام

شیعتنا اهل الورع و الاجتهاد و اهل الوفاء و الامانة و اهل الزهد و العبادة و اصحاب الاحدی و خمسین رکعة فی الیوم و اللیلة ؛

شیعیان ما اهل تقوی و پاکدامنی و کوشش و جدیت اند و مردمی با وفا و امین اند و اهل زهد و عبادتند و کسانی هستند که درشبانه روز پنجاه و یک رکعت نماز می خوانند.

(بحارالانوار، ج ۶۸، ص ۱۶۷)

حدیث - ۷۳

قال الباقرعليه‌السلام

ما من عبد من شیعتنا یقوم الی الصلوة الا اکتنفته بعدد من خالفه ملائکة یصلون خلفه و یدعون الله - عز و جل - له حتی یفرغ من صلاته ؛

هیچ بنده ای از پیروان ما نیست که به نماز بایستد، مگر آن که به اندازه مخالفینش ملائکه پشت سر او نماز می خوانند و در پیشگاه خداوند متعال برای او دعا می کنند تا از نمازش فارغ شود.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۵)

حدیث - ۷۴

امام صادقعليه‌السلام :

امتَحِنوا شِیعَتَنا عِندَ ثَلاثٍ : عِندَ مَواقیتِ الصَّلاةِ کیفَ مُحافَظَتُهُم علَیها ، وعِندَ أسرارِهِم کیفَ حِفظُهُم لَها عِندَ عَدُوِّنا ، وإلی أموالِهِم کیفَ مُواساتُهُم لإخوانِهِم فیها ؛

شیعیان ما را در سه چیز بیازمایید : در اوقات نمازشان ، که چگونه بر آنها مواظبت می‌کنند ؛ در اسرارشان ، که چگونه آنها را از دشمنان ما حفظ می‌کنند و در اموالشان ، که چگونه با آن به برادران خود کمک می‌کنند

الخصال : ۱۰۳ / ۶۲ منتخب میزان الحکمة : ۵۰۶

حدیث - ۷۵

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

نادانان و کم‌خردان شیعه و کسانی که پر و بال پشه، از دین‌داری آن‌ها برتر و محکم‌تر است، ما را آزار می‌دهند.

(بحارالانوار/۲۵/۲۶۷)

حدیث - ۷۶

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

شیعیان ما هنگامی به فرجام نیک و زیبای خداوند می‌رسند که از گناهانی که نهی شده‌اند، دوری نمایند.

(الاحتجاج/۲/۴۹۸)

حدیث - ۷۷

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

ما را از شیعیان دور نمی‌سازد مگر اعمال ناپسندی که از آنها به ما می‌رسد.

(بحارالانوار/۵۳/۱۷۷)

حدیث - ۷۸

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

من آخرین جانشین پیامبرم و خداوند بواسطه‌ی من، بلا را از خانواده و شیعیانم بر طرف می‌کند.

(بحارالانوار/۵۲/۳۰)

حدیث - ۷۹

قالَ الاْمامُ الْحُسَیْنعليه‌السلام :

إنَّ شیعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ کُلِّ غِشٍّ وَ غِلّ وَ دَغَل ؛

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

شیعیان و پیروان مااهل بیت عصمت و طهارتعليهم‌السلام آن کسانی هستند که افکار و درون آن ها از هر گونه حیله و نیرنگ و عوام فریبی سلامت و تهی باشد.

تفسیرالإمام العسکری -عليه‌السلام -، ص ۳۰۹، ح ۱۵۴

حدیث - ۸۰

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

إنْ کُنْتَ تَعْمَلُ بِما أمَرْناکَ وَ تَنْتَهی عَمّا زَجَرْناکَ عَنْهُ، قَأنْتَ مِنْ شیعَتِنا، وَ إلاّ فَلا ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

اگر آنچه را که ما اهل بیت عصمت و طهارت دستور داده ایم عمل کنی و از آنچه نهی کرده ایم خودداری نمائی، تو از شیعیان ما هستی وگرنه، خیر.

تفسیر الإمام العسکری -عليه‌السلام -، ص ۳۲۰، ح ۱۹۱

حدیث - ۸۱

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

شیعَتُنا مِنْ خِیارِ أهْلِ الْجَنَّةِ وَکُلُّ مُحِبّینا وَ مَوالی اَوْلیائِنا وَ مُعادی أعْدائِنا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسانِهِ لَنا ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

شیعیان و پیروان ما، و همچنین دوستداران اولیاء ما و آنان که دشمن دشمنان ما باشند، نیز آن هائی که با قلب و زبان تسلیم ما هستند بهترین افراد بهشتیان خواهند بود.

بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۵۵

حدیث - ۸۲

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

إلهی وَ سَیِّدی، أسْئَلُکَ بِالَّذینَ اصْطَفَیْتَهُمْ، وَ بِبُکاءِ وَلَدَیَّ فی مُفارِقَتی أَنْ تَغْفِرَ لِعُصاةِ شیعَتی، وَشیعَةِ ذُرّیتَی ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

خداوندا، به حقّ اولیاء و مقرّبانی که آن ها را برگزیده ای، و به گریه فرزندانم پس از مرگ و جدائی من با ایشان، از تو می خواهم گناه خطاکاران شیعیان و پیروان ما را ببخشی.

کوکب الدّری، ج ۱، ص ۲۵۴

حدیث - ۸۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

شیعتنا اهل الورع و الاجتهاد و اهل الوفاء و الامانة و اهل الزهد و العبادة واصحاب الاحدی و خمسین رکعة فی الیوم واللیلة؛

شیعیان ما اهل تقوی و پاکدامنی و کوشش و جدیت اند و مردمی باوفاوامین اند و اهل زهد و عبادتند و کسانی هستند که در شبانه روز پنجاه و یک رکعت نماز می خوانند.

( بحار الانوار، ج ,۶۸ ص ۱۶۷ )

حدیث - ۸۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان الله یدفع بمن یصلی من شیعتنا عمن لا یصلی من شیعتنا و لو اجمعوا علی ترک الصلوة لهلکوا؛

همانا خداوند به وسیله شیعیانی که نماز به جا می آورند، از شیعیان بی نماز (بلا)را دفع می کند،ولی اگر همه تارک نماز بودند، هر آینه همه هلاک می شدند.

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۴ )

حدیث - ۸۵

امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند:

لاتستغنی شیعتتاعن اربع: خمرة یصلی علیها، و خاتم یتختم به و سواک یستاک به و سبحة من طین قبر ابی عبدالله -عليه‌السلام -؛

پیروان ما از چهار چیز بی نیاز نیستند:۱ - سجاده ای که بر روی آن نمازخوانده شود.۲ - انگشتری که در انگشت باشد.۳ - مسواکی که با آن دندانهارا مسواک کنند.۴ - و تسبیحی از خاک مرقد امام حسینعليه‌السلام

( تهذیب الاحکام ، ج ۶، ص ۷۵ )

حدیث - ۸۶

امام جعفر صادقعليه‌السلام :

شیعتنا الرحماء بینهم ، الذین اذا خلوا ذکروا الله؛

شیعیان ما با یکدیگر مهربانند ، چون تنها باشند خدا را یاد کنند

اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۲۶۸

حدیث - ۸۷

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

رُبَّما تَرَکَ بَعضُ شیعَتِنا فِی افْتِتاحِ أَمرِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَـیَمْـتَحِنَهُ اللّه‌ُ بِمَکْروهٍ لِیُـنَـبِّهَهُ عَلی شُکرِ اللّه‌ِ وَ الثَّناءَ عَلَیهِ و یَمحَقُ وَ صَمةَ تَقصیرِهِ عِندَ تَرکِهِ قَولَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ؛

بسا که یکی از شیعیان ما در آغاز کاری، بسم اللّه الرحمن الرحیم نمی‌گوید و به همین خاطر، خداوند، او را گرفتار چیزی ناخوشایند می‌سازد تا به شکر و ثنای الهی متوجّه گردد و کوتاهی‌اش را در گفتن بسم اللّه، جبران کند.

التوحید، ص ۲۳۱

حدیث - ۸۸

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

إنَّ شیعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلوبُهُمْ مِنْ کُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛

بی‌گمان شیعیان ما، دل‌هایشان از هر خیانت، کینه، و فریبکاری پاک است.

بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۵۶

حدیث - ۸۹

امام باقرعليه‌السلام :

لَیْسَ مِنّا وَ لا مِنْکُمْ مَنْ ظَلَمَ النّاسَ؛

از ما نیست و از شما (شیعیان هم) نیست کسی که به مردم ظلم کند.

شرح الأخبار، ج ۳، ص ۴۸۸، ح ۱۴۱۴.

حدیث - ۹۰

شیعَتُنَا الْمُتَباذِلونَ فی وِلایَتِنا، اَلْمُتَحابّونَ فی مَوَدَّتِنا اَلْمُتَزاوِرونَ فی اِحیاءِ اَمْرِنا اَلَّذینَ اِنْ غَضِبوا لَمْ یَظْلِموا وَ اِنْ رَضوا لَمْ یُسْرِفوا، بَرَکَةٌ عَلی مَنْ جاوَروا سِلْمٌ لِمَنْ خالَطوا؛

شیعیان ما کسانی‌اند که در راه ولایت ما بذل و بخشش می‌کنند، در راه دوستی ما به یکدیگر محبت می‌نمایند، در راه زنده نگه داشتن امر و مکتب ما به دیدار هم می‌روند. چون خشمیگین شوند، ظلم نمی‌کنند و چون راضی شوند، زیاده روی نمی‌کنند، برای همسایگانشان مایه برکت‌اند و نسبت به هم‌نشینان خود در صلح و آرامش‌اند.

(کافی، ج ۲، ص ۲۳۶، ح ۲۴ )

حدیث - ۹۱

حضرت مهدیعليه‌السلام می فرمایند:

اگرطلب مغفرت و آمرزش برخی از شما برای یکدیگر نبود، هرکس روی زمین بود، هلاک می شد مگر آن شیعیان خاص که گفتارشان با کردارشان یکی است.

مستدرک الوسائل، ج۵، ص ۲۴۷،ح۵۷۹۵.

حدیث - ۹۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند :

مردم به سه دسته شوند : دانشمند و دانشجو و خاشاک روی آب ، ما دانشمندانیم و شیعیان ما دانشجویان و مردم دیگر خاشاک روی آب.

اصول کافی جلد ۱ ص ۴۱

حدیث - ۹۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

مَنْ رَزَقَهُ اللّه‌ُ حُبَّ الاَئِمَّةِ مِنْ اَهْلِ بَیْتی فَقَدْ اَصابَ خَیْرَ الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ، فَلا یَشُکَّنَّ اَحَدٌ اَنَّهُ فِی الْجَنَّةِ فَاِنَّ فی حُبِّ اَهْلِ بَیْتی عِشْرینَ خَصْلَةً عَشَرَةٌ مِنْها فِی الدُّنْیا وَ عَشَرَةٌ مِنْها فِی الآخِرَةِ؛

هر کس که خداوند محبت امامان از اهل بیت مرا نصیب او کرده بی‌گمان به خیر دنیا و آخرت دست یافته و بدون شک در بهشت خواهد بود، پس هیچ یک (از شیعیان) نباید در این که اهل بهشت است شک کند؛ زیرا در دوستی اهل بیت من بیست ویژگی است که ده مورد آن در دنیا و ده مورد آن در آخرت است.

بحارالأنوار، ج ۲۷، ص ۷۸، ح ۱۲.

حدیث - ۹۴

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

ما شیعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقَی اللّهَ و أطاعَهُ؛

شیعه ما تنها کسی است که تقوا پیشه و مطیع خداوند باشد.

تحف العقول، ص ۲۹۵

حدیث - ۹۵

حضرت مهدی (عج) می فرمایند:

وَالعاقَبَةُ لِجَمِیل صُنع اللهِ سُبحانَهُ تَکُونُ حَمِیدَةُ لَهُم مَا اجتَنَبُوا المَنهیَّ

شیعیان ما هنگامی به فرجام نیک و زیبای خداوند می رسند که از گناهانی که نهی شده اند، احتراز نمایند.

بحارالانوار ج۵۳، ص۱۷۷

حدیث - ۹۶

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

إنَّ شِیعَتَنا مَن سَلمَت قُلُوبُهُم مٍن کُلِّ غَشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ

بدرستی که شیعیان ما قلبشان از هرناخالصی و حیله و تزویر پاک است.

فرهنگ سخنان امام حسین ص/ ۴۷۶

حدیث - ۹۷

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

لا تَذهَب بِکُمُ المَذاهِبُ ، فوَاللّه‌ِ ما شِیعَتُنا إلاّ مَن أطاعَ اللّه‌َ عَزَّوجلَّ

مذاهب گوناگون شما را از راه به در نبرد، به خدا سوگند، شیعه ما نیست مگر کسی که از خداوندعزّوجلّ اطاعت کند.

الکافی : ج ۲ ، ص ۷۳ ، ح ۱

حدیث - ۹۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

شیعیان ما را در سه چیز بیازمایید : در مواظبت بر اوقات نمازها ، در نگهداری اسرارشان از دشمنان ما و در همدردی و کمک مالی به برادرانشان.

میزان الحکمه، باب صفات شّیعه

حدیث - ۹۹

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ شیعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن کلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛

بی گمان شیعیان ما، دل‌هایشان از هر خیانت، کینه، و فریبکاری پاک است.

(بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۵۶ )

حدیث - ۱۰۰

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ شِیعَتَنا مَنْ سَلمَت قُلُوبُهُم مٍن کُلِّ غَشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ؛

بدرستی که شیعیان ما قلبشان از هرناخالصی و حیله و تزویر پاک است.

(فرهنگ سخنان امام حسین ص/ ۴۷۶)

حدیث - ۱۰۱

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

شیعه ی ما کسی است که از ما پیروی کند و پا جای پای ما بگذارد و به کردار ما اقتدا کند.

بحارالانوار، ج۶۸، ص ۱۵۴.

حدیث - ۱۰۲

حضرت امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که با زبان مدعی پیروی از ماست و درعمل و نحوه ی زندگی با ما مخالفت می کند، شیعه ی ما نیست. شیعه ی ما کسی است که با زبان و دل با ما همراه است و دنبال ما حرکت می کند در عمل از ما پیروی می نماید.

بحارالانوار، ج۶، ص ۱۶۴.

حدیث - ۱۰۳

حضرت امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

شیعه ما نیست، جز آن کسی که از خدا پروا کند و مطیع او باشد.

اصول کافی، ج۲، ص ۷۴.

حدیث - ۱۰۴

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام می فرمایند:

ان کنت تعمل بما امرناک و تنهی عما زجرناک عنه فأنت شیعتنا و الا فلا؛

اگر به آنچه به شما امر می کنیم عمل کنی و از آنچه شما را باز می داریم دوری کنی، از شیعیان مایی و گرنه هرگز.

بحارالانوار، ج۶۸، ص ۱۵۵.

حدیث - ۱۰۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إن شیعتنا من شیعنا و اتبع آثارنا و اقتدی بأعمالنا؛

شیعه ی ما کسی است که از ما پیروی کند و پا جای پای ما بگذارد و به کردار ما اقتدا کند.

بحارالانوار، ج۶۸، ص ۱۵۴.

حدیث - ۱۰۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که با زبان مدعی پیروی از ماست و درعمل و نحوه ی زندگی با ما مخالفت می کند، شیعه ی ما نیست. شیعه ی ما کسی است که با زبان و دل با ما همراه است و دنبال ما حرکت می کند در عمل از ما پیروی می نماید.

بحارالانوار، ج۶، ص ۱۶۴.

حدیث - ۱۰۷

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

شیعه ما نیست، جز آن کسی که از خدا پروا کند و مطیع او باشد.

اصول کافی، ج۲، ص ۷۴.

حدیث - ۱۰۸

قال الامام الصّادقعليه‌السلام : نَحنُ صُبّرٌ وَ شیعتُنا أصبَرُ منّا. قُلتُ: جعِلْتُ فداکَ، کیف صار شیعتُکم أصبَرُ منکُم؟ قالَ .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: ما خاندانی صبور و شکیبائیم و شیعیان ما از ما شکیبا ترند. گفتم: جانم به فدایت، چگونه شیعیان شما از شما شکیبا ترند؟ فرمود: چون صبر ما بر چیزی است که می دانیم، امّا آنها بر چیزی که نمی دانند صبر می کنند.

«بحار الانوار، ج ۷۱، ص ۸۰»

شرک و نفاق

حدیث - ۱

قال الامام الصّادقعليه‌السلام : الغناءُ عُشُّ النفاق.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: غناء و آوازه خوانی، لانه نفاق و دوروئی است.

«وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۲۲۷»

حدیث - ۲

قال الله عزّوجلّ:

من بی‌نیازترین شریک هستم، هر کس کاری انجام دهد و دیگری را (با من) شریک کند، من از آن (کار) بیزارم و آن (کار)، برای همان شریک خواهد بود.

(بحارالانوار۶۷/۲۲۲)

حدیث - ۳

عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِعليه‌السلام قالَ: اُمِرَ النّاسُ بِمَعْرِفَتِنا وَ الرَّدِّ إلَینا وَ التَّسْلیمِ لَنا، ثُمَّ قالَ: وَ إنْ صامُوا وَ صَلُّوا وَ شَهِدُوا أنْ لا إله إلّا اللهُ وَ جَعَلُوا فِی إنْفُسِهِمْ أنْ لا یَرُدُّوا إلَیْنا کانُوا بِذلِک مُشْرِکینَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: مردم مأمورند تا ما را بشناسند و به سوی ما بازگردند و تسلیم ما باشند. سپس فرمودند: و در غیر این صورت اگر به سوی ما باز نگردند و از ما پیروی نکنند، هر چند که روزه بدارند و نماز بخوانند و به یگانگی خداوند اقرار نمایند، در شمار مشرکین خواهند بود.

«الکافی، ج ۲، ص ۳۹۸»

حدیث - ۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَن ماتَ وَ لا یُشرکُ بِاللهِ دَخَلَ الجنةَ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسی که بمیرد و حال آن که هیچ گاه شرک به خدا نورزیده باشد، وارد بهشت می شود.

«مشکات الانوار، ص ۳۸»

حدیث - ۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام فی قوله تعالی( وَمَا یُؤمِنُ أَکثَرُهُم ) : یُطِیعُ الشَّیطَانَ مِن حَیثُ لا یَعلَمُ فَیُشرِک.

امام صادقعليه‌السلام درباره آیه «و بیشتر آنان به خدا ایمان نمی آورند»، فرمودند: ندانسته از شیطان پیروی می کند و بدین سان مشرک می شود.

«الکافی، ج ۲، ص ۳۹۷»

حدیث - ۶

قال الامام الصادقعليه‌السلام فی قَولِ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إنَّ الشِّرک أَخفَی مِن دَبِیبِ النَّملِ عَلَی صَفَاةٍسَودَاءَ فی لَیلَةٍ ظلماءَ کانَ المُؤمِنُونَ یَسُبُّونَ مَا یَعبُدُ المُشرِکونَ مِن دُونِ اللهِ .

امام صادقعليه‌السلام در مورد قول پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم که فرموده اند: همانا شرک نامحسوس تر از راه رفتن مورچه در یک شب تاریک بر روی تخته سنگی سیاه است؛ فرمودند: مؤمنان به معبودهای مشرکان ناسزا می گفتند و مشرکان نیز متقابلا به معبود مسلمانان دشنام می دادند از این رو برای آن که مشرکان به معبود مؤمنان ناسزا نگویند خداوند ایشان را از ناسزا گفتن به معبودهای مشرکان نهی فرمود. بنابراین مؤمنان ندانسته به خدا شرک آورده بودند.

«بحار الأنوار، ج ۷۲، ص ۹۳»

حدیث - ۷

قال الامام الصادقعليه‌السلام لَمَّا سُئِلَ عَن کونِ الشِّرک أَخفَی مِن دَبِیبِ النَّملِ فی اللَّیلَةِ الظَّلمَاءِ عَلَی المَسحِالأسوَدِ؟: لا یَکونُ العَبدُ مُشرِکاً حَتَّی یُصَلِّی لِغَیرِ اللهِ، أو یَذبِحَ لِغَیرِ اللهِ، أو یَدعُوَ لِغَیرِ اللهِ عَزَوَجَلَ.

هنگامی که از امام صادقعليه‌السلام درباره این جمله که شرک نامحسوس تر از حرکت مورچه در شب تاریک بر روی گلیمی سیاه است، سؤال شد، فرمودند: بنده مشرک نباشد مگر آن گاه که برای غیر از خدا نماز خواند، یا برای غیر خدا ذبح کند و یا به غیر خدای عزوجل دعوت کند.

«الخصال، ص ۱۳۶، ح ۱۵۱»

حدیث - ۸

قال الامام الصادقعليه‌السلام فی قوله تعالی «وَ مَا یُؤمِنُ أَکثَرُهُم»: شِرک طَاعَةٍ وَ لَیسَ شِرک عِبَادَةٍ.

امام صادقعليه‌السلام درباره آیه «و بیشتر آنان به خدا ایمان نمی آورند»، فرمودند: منظور شرک در فرمانبری است نه شرک در عبادت.

«الکافی، ج ۲، ص ۳۹۷»

حدیث - ۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام فی قوله تعالی «وَمَا یُؤمِنُ أَکثَرُهُم»: هُوَ الرَّجُلُ یَقُولُ: لَولا فُلانٌ لَهَلَکتُ، وَ لَولا فُلانٌ لَأَصَبتُ کذَا وَکذَا، وَلَولا فُلانٌ لَضَاعَ عَیَالی، ألا تَرَی أَنَّهُ قَد جَعَلَ للهِ شَرِیکاً فی مُلکهِ .

امام صادقعليه‌السلام درباره آیه «و بیشتر آنان به خدا ایمان نمی آورند»، فرمودند: مانند این که انسان بگوید: اگر فلانی نبود من از بین می رفتم و اگر فلانی نبود چنین و چنان می شدم و اگر فلانی نبود خانواده ام نابود می شد؛ مگر نمی بینی که او با این حرفها در ملک خدا برایش شریکی قائل شده که روزیش می دهد و از او دفاع و دفع گرفتاری می کند؟ راوی می گوید: عرض کردم: پس بگوید: اگر خداوند به واسطه فلانی بر من منّت نمی نهاد از بین می رفتم؟ فرمودند: آری، (اینگونه گفتن) اشکالی ندارد.

«تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۲۰۰»

حدیث - ۱۰

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

لَو أَنَّ قَوماً عَبَدُوا اللهَ وَحدَهُ لا شَرِیک لَهُ، وَأقَامُوا الصَّلاةَ، وَآتَوُا الزَّکاةَ، وَحَجُّوا البَیتَ،وَصَامُوا شَهرَ رَمَضَانَ، ثُمَّ قَالُوا لِشَئٍ صَنَعَهُ اللهُ أو صَنَعَهُ النَّبِیُّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ألا صَنَعَ خِلافَ الَّذِی صَنَعَ؟ .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اگر مردمی خدای یگانه و بی شریک را بپرستند و نماز بخوانند و زکات بپردازند و حج بروند و ماه رمضان را روزه بگیرند ولی (از روی اعتراض) به چیزی که خداوند یا پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ساخته است، بگویند: چرا خلاف آن را نساخت؟ یا در دلشان چنین اعتراضی کنند (و به زبان نیاورند)، به سبب آن مشرک شوند. امام آن گاه این آیه را تلاوت کرد: «سوگند به پروردگارت که ایمان نیاورده باشند مگر آن گاه که در اختلافات میان خود تو را داور کنند و از داوری تو احساس دلتنگی نکنند و کاملاً تسلیم باشند». امام صادقعليه‌السلام سپس فرمودند: پس تسلیم باشید.

«الکافی، ج ۲، ص ۳۹۸»

حدیث - ۱۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

إنَّ رَجُلاً مِن خَثعَمَ جَاءَ إلی النَّبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قَالَ: أَیُّ الأعمَالِ أبغَضُ إلی اللهِ عَزَوَجَلَ؟ فَقَالَ: الشِّرک بِاللهِ، قَالَ: ثُمَّ مَاذَا؟ قَالَ: قَطِیعَةُ الرَّحِمِ، قَالَ: ثُمَّ مَاذَا؟ قَالَ: الأمرُ بِالمُنکرِ وَالنَّهیُ عَنِ المَعرُوفِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

مردی از خثعم نزد پیغمبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم آمد و سوال نمود: کدام یک از اعمال بیشتر از همه مورد غضب خداست؟ پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شرک به خدا، گفت: بعد از آن کدام عمل؟ فرمودند: قطع صله رحم، گفت: سپس چه چیزی؟ فرمودند: امر به بدی و نهی از خوبی.

«الکافی، ج ۲، ص ۲۹۰»

حدیث - ۱۲

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

إنَّ الرَّجعَةَ لَیسَ بِعَامَّةٍ، وَهِیَ خَاصَّةٌ لا یَرجِعُ إلا مَن مَحَّضَ الإیمَانَ مَحضاً أو مَحَّضَ الشِّرک مَحضاً.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

رجعت برای همه نیست بلکه اختصاص به عده خاصی دارد. رجعت نمی کند مگر کسی که ایمان خالص داشته باشد یا شرک خالص.

«بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۳۹»

حدیث - ۱۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

یَقُولُ إبلِیسُ لِجُنُودِهِ: ألقُوا بَینَهُم الحَسَدَ وَالبَغیَ فَاِنَّهُمَا یَعدِلانِ عِندَ اللهِ الشِّرک.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ابلیس به سربازان خود می گوید: حسادت و ظلم را در میان انسانها منتشر کنید که اینها در نزد خدا با شرک برابرند.

«الکافی، ج ۲، ص ۳۲۷»

حدیث - ۱۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

مَن اِبتَدَعَ رَأیاً فَأَحَبَّ عَلَیهِ أَو أَبغَضَ عَلَیهِ.

امام صادقعليه‌السلام درباره (کمترین حد شرک) فرمودند: کسی که رأی و عقیده ای را بدعت گذارد و به آن حبّ و بغض ورزد.

«الکافی، ج ۲، ص ۴۱۵»

حدیث - ۱۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ أخوَفَ مَا أخَافُ عَلَیکم اَلشِّرک الأصغَرُ، قَالُوا: وَمَا الشِّرک الأصغَرُ یَا رَسُولَاللهِ؟ قَالَ: هُوَ الرِّیَاءُ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

آنچه بیش از هر چیز دیگری بر شما می ترسم شرک اصغر است، گفتند: ای پیغمبر خدا شرک اصغر چیست؟ حضرت فرمودند: ریا.

«بحار الأنوار، ج ۷۲، ص ۳۰۳»

حدیث - ۱۶

قال الامام زین العابدینعليه‌السلام :

اِعلَمُوا عِبَادَ اللهِ اِنَّ أَهلَ الشِّرک لا تُنصَبُ لَهُمُ المَوَازِینُ، وَ لا تُنشَرُ لَهُمُ الدَّوَاوِینُ، وَإنَّما یُحشَرُونَ إلی جَهَنَّمَ زُمَراً، وَإنَّمَا نَصبُ المَوَازِینِ وَ نَشرُ الدَّوَاوِینِ لأهلِ الإسلامِ.

امام سجّادعليه‌السلام فرمودند:

ای بندگان خدا آگاه باشید برای اهل شرک ترازوهای اعمال قرار نخواهد گرفت و دفترهای حساب و کتاب گسترده نمی شوند بلکه دسته جمعی به سوی جهنم فرستاده می شوند و قرار دادن آن ترازوها و گستردن آن دیوان و دفترها برای اهل اسلام است.

«نور الثقلین، ج ۴، ص ۵۰۷»

حدیث - ۱۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یَابنَ مَسعُودٍ! إِیَّاک أَن تُشرِک بِاللهِ طَرفَةَ عَینٍ وَإن نُشِرتَ بِالمِنشَارِ، أو قُطِعتَ، أَو صُلِبتَ، أو اُحرِقتَ بِالنَّارِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ای پسر مسعود! مبادا آنی به خدا شرک ورزی حتی اگر اره شوی یا تکه تکه ات کنند یا به دارت آویزند و یا به آتشت سوزانند.

«مکارم الأخلاق، ج ۲، ص ۳۵۷»

حدیث - ۱۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إِیَّاک وَ مَا یُعتَذَرُ مِنهُ، فَإِنَّ فِیهِ الشِّرک الخَفِیُّ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

از کاری که موجب عذر خواهی می شود بپرهیز؛ زیرا در آن شرک خفی است.

«بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۲۰۰»

حدیث - ۱۹

قال الامام علیعليه‌السلام :

اَلظُّلمُ الَّذِی لا یُغفَرُ فَالشِّرک بِاللهِ، قَالَ اللهُ تَعَالی «إنَّ اللهَ لا یَغفِرُ أن یُشرَک بِهِ».

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

آن ستمی که بخشوده نمی شود، شرک آوردن به خداست. خدای متعال فرموده است: خداوند شرک به خود را نمی بخشد.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۷۶»

حدیث - ۲۰

قال الامام علیعليه‌السلام :

سَبَبُ الهَلاک اَلشِّرک.

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

شرک، موجب هلاکت است.

«غرر الحکم، ح ۵۵۴۱»

حدیث - ۲۱

قال الامام علیعليه‌السلام :

اعلَمُوا أَنَّ یَسِیرَ الرِّیَاءِ شِرک.

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

بدانید که کمترینِ ریا، شرک به حساب می آید.

«تحف العقول، ص ۱۵۱»

حدیث - ۲۲

قال الامام علیعليه‌السلام :

آفَةُ الإِیمَانِ الشِّرک.

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

آفت ایمان، شرک است.

«غرر الحکم، ح ۳۹۱۵»

حدیث - ۲۳

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الاِختِلافُ إلَی المَساجِدِ رَحمَةٌ ، وَالاِجتِنابُ عَنها نِفاقٌ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

آمد و شد به مساجد ، [ مایه ] رحمت است ، و پرهیز از آن ، [ موجب ] نفاق است

کنز العمّال: ج ۷ ص ۵۷۰ ح ۲۰۳۰۲ نقلاً عن الدیلمی عن ابن عبّاس

حدیث - ۲۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن ماتَ ولَم یَغْزُ ، ولَم یُحدِّثْ بهِ نَفسَهُ ، ماتَ علی شُعْبَةٍ مِن نِفاقٍ

کسی‌که‌جهاد نکرده‌یا آرزوی جهاد نداشته باشد و بمیرد به نوعی نفاق مرده‌است

صحیح مسلم : ۳ / ۱۵۱۷ / ۱۹۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۱۱۴

حدیث - ۲۵

امام علیعليه‌السلام :

الخِیانَةُ رأسُ النِّفاقِ

خیانت سرآمد نفاق است

غرر الحکم : ۹۶۹

حدیث - ۲۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ الکذبَ بابٌ مِن أبوابِ‌النِّفاقِ

دروغ ، دری از درهای نفاق است

کنز العمّال : ۸۲۱۲

حدیث - ۲۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن رَدَّتهُ الطِّیَرَةُ عَن حاجَتِهِ فَقَد أشرَکَ

هر که فال بد زدن ، او را از کارش باز دارد ، شرک ورزیده است

کنز العمّال : ۲۸۵۶۶

حدیث - ۲۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ذو الوَجهَینِ فی الدُّنیا یأتی یَومَ القِیامَةِ ولَهُ وَجهانِ مِن نارٍ

آن که در دنیا دوچهره باشد، روز قیامت با دو چهره آتشین محشور می‌شود

الترغیب والترهیب : ۳ / ۶۰۳ / ۳ منتخب میزان الحکمة : ۵۶۸

حدیث - ۲۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یَجیءُ یَومَ القِیامَةِ ذو الوَجهَینِ دالِعا لِسانَهُ فی قَفاهُ ، وآخَرُ مِن قُدّامِهِ ، یَلتَهِبانِ نارا حتّی یُلهِبا جَسَدَهُ ، ثُمّ یُقالُ لَهُ : هذا الّذی کانَ فی الدُّنیا ذا وَجهَینِ وذا لِسانَینِ ، یُعرَفُ بذلکَ یَومَ القِیامَةِ

روز قیامت ، انسانِ دو چهره در حالی می‌آید که یک زبان از پس گردنش آویزان است و یک زبان از جلو و در آنها آتش افروخته است که به بدنش زبانه می‌کشد سپس به او گفته می‌شود : این کسی است که در دنیا دو رو و دو زبان بود او بدین گونه در روز قیامت شناخته می‌شود

الخصال : ۳۸ / ۱۶

حدیث - ۳۰

امام علیعليه‌السلام :

أظهَرُ النّاسِ نِفاقا مَن أمَرَ بالطاعَةِ ولَم یَعمَلْ بها ، ونَهی عنِ المَعصیَةِ ولَم یَنتَهِ عنها

آشکارترین منافق کسی‌است که به‌طاعت (خدا) فرا خواند و خودش بدان عمل نکند و از معصیت باز دارد و خودش از آن باز نایستد

غرر الحکم : ۳۲۱۴ منتخب میزان الحکمة : ۵۶

حدیث - ۳۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

المُنافِقُ یَملِکُ عَینَیهِ یَبکی کما یَشاءُ

منافق ، چشمانش در اختیار اوست ، هر طور بخواهد گریه می‌کند

کنز العمّال : ۸۵۴ منتخب میزان الحکمة : ۵۶۶

حدیث - ۳۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الـمُـنافِقُ مَـن إذا وَعَدَ أخـلَفَ ، وإذا فَعَلَ أفشی ، وإذا قالَ کَذَبَ ، وإذا ائتُمِنَ خانَ ، وإذا رُزِقَ طاشَ ، وإذا مُنِعَ عاشَ

منافق کسی اسـت کـه هرگاه وعده دهد خُلف وعده کند ، و هرگاه کاری کند آن را فاش سازد (و در بوق دَمَد) ، و هرگاه سخن بگوید دروغ گوید ، و هرگاه امانتی به او سپارند خیانت ورزد ، و هرگاه روزی داده شود ، سبکسری کند ، و هرگاه روزی داده نشود (وتنگدست گردد) به غلّ و غش روی آورد

فی المصدر : أساء (کما فی هامش البحار) .بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۰۷ / ۸ منتخب میزان الحکمة : ۵۶۶

حدیث - ۳۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَـن خالَفَت سَریرَتُهُ عَلانِیَتَهُ فـهُو مُـنافِقٌ کائنا مَن کانَ

کسی که باطنش با ظاهرش ناسازگار باشد او منافق است ، هر که می‌خواهد باشد

بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۰۷ / ۸ منتخب میزان الحکمة : ۵۶۶

حدیث - ۳۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما زادَ خُشوعُ الجَسَدِ علی ما فی القَلبِ فهُو عِندَنا نِفاقٌ

چنانچه خشوعِ بدن ، بر خشوعِ دل بچربد این در نظر ما نفاق است.

الکافی : ۲ / ۳۹۶ / ۶ منتخب میزان الحکمة : ۵۶۶

حدیث - ۳۵

امام علیعليه‌السلام :

المُنافِقُ إذا نَظَرَ لَها ، وإذا سَکَتَ سَها ، وإذا تَکَلَّمَ لَغا ، وإذا استَغنی طَغا ، وإذا أصابَتهُ شِدَّةٌ ضَغا ، فهُو قَریبُ السُّخطِ بَعیدُ الرِّضا ، یُسخِطُهُ علَی اللّه الیَسیرُ ، ولا یُرضیهِ الکثیرُ ، یَنوی کثیرا مِن الشَّرِّ ویَعمَلُ بطائفَةٍ مِنهُ ، ویَتَلَهَّفُ علی ما فاتَهُ مِن الشَّرِّ کیفَ لَم یَعمَلْ بهِ !

شخص منافق هرگاه نگاه می‌کند برای سرگرمی است ، هرگاه سکوت می‌کند همراه با غفلت است ، وقتی سخن می‌گوید بیهوده‌گویی می‌کند ، هرگاه بی‌نیاز شود طغیان می‌کند ، وقتی گرفتاری به او رسد داد و فریاد راه می‌اندازد ، زود ناراحت می‌شود و دیر خشنود می‌گردد ، از اندکِ خدا ناخشنود می‌شود و بسیارش هم او را خشنود نمی‌سازد ، شرّ بسیار در سر می‌پروراند و مقداری از آنها را به کار می‌بندد و افسوس می‌خورد که چرا فلان کار بد را انجام نداده‌است

تحف العقول : ۲۱۲ منتخب میزان الحکمة : ۵۶۶

حدیث - ۳۶

امام سجّادعليه‌السلام :

منافق نهی می‌کند و خود نهی نمی‌پذیرد ، به آنچه دستور می‌دهد خودش عمل نمی‌کند ، چون به نماز ایستد به چپ و راست می‌نگرد ، چون رکوع کند خود را (مانند گوسفند) به زمین اندازد (یعنی بعد از رکوع نمی‌ایستد و به همان حال به سجده نمی‌رود) ، چون سجده کند (مانند کلاغ و سایر پرندگان که دانه می‌چینند) منقار به زمین زند و چون بنشیند نیم‌خیز نشیند ، چون شب شود ، با این که روزه نداشته است همه‌اش به فکر خوردن غذاست و در هنگام روز با آن که شب زنده داری نکرده‌است ، همّ و غمّش خفتن است اگر سخنی (یا حدیثی) به تو گوید ، دروغ گوید و اگر به تو وعده‌ای دهد ، خُلف وعده کند و اگر به او اعتماد کنی و امانتی سپاری به تو خیانت کند و اگر با او مخالفت کنی ، پشت سرت بدگویی کند

أمالی الصدوق : ۳۹۹ / ۱۲

حدیث - ۳۷

امام صادقعليه‌السلام :

أربَعٌ مِن عَلاماتِ النِّفاقِ : قَساوَةُ القَلبِ، وجُمودُ العَینِ ، والإصرارُ علَی الذَّنبِ ، والحِرصُ علَی الدُّنیا

چهار چیز از نشانه‌های نفاق است : سخت دلی ، خشکیدگی چشم ، مداومت بر گناه و حرص به دنیا

الاختصاص : ۲۲۸ منتخب میزان الحکمة : ۵۶۶

حدیث - ۳۸

امام علیعليه‌السلام :

نِفاقُ المَرءِ مِن ذُلٍّ یَجِدُهُ فی نفسِهِ

نفاقِ انسان ، ناشی از ذلّتی است که در خود حسّ می‌کند

غرر الحکم : ۹۹۸۸ منتخب میزان الحکمة : ۵۶۶

حدیث - ۳۹

امام علیعليه‌السلام :

النِّفاقُ أخو الشِّرکِ

نفاق ، برادر شرک است

غرر الحکم : ۴۸۳

حدیث - ۴۰

رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ النِّفاقَ یَبدو لُمظَةً سَوداءَ ، فکُلّما ازدادَ النِّفاقُ عِظَما ازدادَ ذلکَ السَّوادُ ، فإذا استَکمَلَ النِّفاقُ اسوَدَّ القَلبُ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

نفاق، ابتدا به صورت نقطه‌ای سیاه ظـاهـر می‌شود و هرچه نفاق بیشتر شود ، آن نقطه بزرگتر می‌گردد و چون نفاق به مرحله کمال رسد ، دل به کلّی سیاه می‌شود

کنز العمّال : ۱۷۳۴ منتخب میزان الحکمة : ۵۶۶

حدیث - ۴۱

امام صادقعليه‌السلام :

مَن لَقِیَ المُسلِمینَ بِوَجهَینِ ولِسانَینِ ، جاءَ یَومَ القِیامَةِ ولَهُ لِسانانِ مِن نارٍ

هر که با مسلمانانْ دو رو و دو زبان برخورد کند ، روز قیامت آورده شود در حالی که دو زبان از آتش دارد

ثواب الأعمال : ۳۱۹/ ۱ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۴

حدیث - ۴۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثَلاثَةٌ لا یَستَخِفُّ بِحَقِّهِم إلاّ مُنافِقٌ بَیِّنُ النِّفاقِ : ذو الشَّیبهِ فی الإسلامِ ، والإمامُ المُقسِطُ ، ومُعَلِّمُ الخَیرِ؛

سه کس‌اند که جز منافقی که نفاقش آشکار است درحقّ آنان بی‌حرمتی نکند : ریش سفید اسلام ، پیشوای دادگر و آموزگار خوبیها.

کنزالعمّال : ۴۳۸۱۱ منتخب میزان الحکمة : ۴۰۰

حدیث - ۴۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ارفَعوا أصواتَکُم بالصَّلاةِ علَیَّ؛ فإنّها تَذهَبُ بالنِّفاقِ؛

صداهای‌تان را هنگام درود بر من بلند کنید که نفاق را از بین می‌برد.

الکافی : ج ۲، ص ۴۹۳، ح ۱۳

حدیث - ۴۴

امام صادقعليه‌السلام :

یَقولُ إبْلیسُ لجُنودِهِ: ألْقُوا بَیْنهُمُ الحَسدَ والبَغْیَ؛ فإنَّهُما یَعْدِلانِ عندَ اللَّهِ الشِّرْکَ؛

ابلیس به لشکریان خود می‌گوید: میان آنان حسادت و تجاوزگری افکنید که این دو خوی، در نزد خدا، برابر با شرک است.

الکافی: ج ۲، ص ۳۴۹، ح ۵

حدیث - ۴۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

صلوات بر من و اهل بیت من نفاق و دشمنی را از بین می برد.

عین الحیوة صفحه ۴۱۴

حدیث - ۴۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

یَقولُ إِبلیسُ لِجُنودِهِ: أَلقوا بَینَهُمُ الحَسَدَ وَالبَغیَ، فَإِنَّهُما یَعدِ لانِ عِندَ اللّه الشِّرکَ؛

شیطان به سپاهیانش می گوید: میان مردم حسد و تجاوزگری بیاندازید چون این دو، نزد خدا برابر با شرک است.

(کافی، ج۲، ص۳۲۷، ح۲)

حدیث - ۴۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اکثر ذکر الله - عزوجل - احبه الله و من ذکر الله کثیرا کتبت له براءتان براءة من النفاق؛

هرکس ذکر خدا را بسیار یاد کند خداوند او را دوست دارد و هر کس ذکرخداوند را بسیار یاد کند، برای او دو برائت (حکم آزادی ) نوشته شود: یکی برائت از آتش جهنم و دیگری برائت از نفاق و دورویی

(اصول کافی ، ج ۲، ص ۴۹۹، ح ۳).

حدیث - ۴۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من صلی صلوة یرائی بها فقد اشرک؛

هر که نمازی برای خودنمایی ، بخواند، شرک ورزیده است

(تفسیر قرطبی ج ۱۰، ص ۷۱).

حدیث - ۴۹

امام کاظمعليه‌السلام :

اَلمُؤمِنُ قَلیلُ الکَلامِ کَثیرُ العَمَلِ، وَ المُنافِقُ کَثیرُ الکَلامِ قَلیلُ العَمَلِ؛

مؤمن کم حرف و پر کار است و منافق پر حرف و کم کار.

تحف العقول، ص۳۹۷

حدیث - ۵۰

امام موسی کاظمعليه‌السلام :

اَداءُ الاَمانَةِ وَالصِّدقُ یَجلِبانِ الرِّزقَ، وَالخیانَةُ وَالکَذِبُ یَجلِبانِ الفَقرَ وَ النِّفاقَ؛

ادای امانت و راستگویی روزی را زیاد می‌کند و خیانت و دروغگویی باعث فقر و نفاق می‌شود.

بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۳۲۷

حدیث - ۵۱

امام حسن عسکریعليه‌السلام :

إِنَّ المُؤمِنَ نَعرِفُهُ بِسیماهُ، وَ نَعرِفُ المُنافِقَ بِمیسَمِهِ؛

مؤمن را از سیمایش می شناسیم و منافق را از نشانه هایش.

الخرائج والجرائح، ج۲، ص ۷۳۷، ح۵۰

حدیث - ۵۲

امام هادیعليه‌السلام :

[اَلمُؤمِنُ] یُحسِنُ وَیَبکی کَما أَنَّ المُنافِقُ یُسیی ءُ وَ یَضحَکُ؛

مؤمن خوبی می کند و می گرید، ولی منافق بدی می کند و می خندد.

مکارم الأخلاق، ص۳۸۹

حدیث - ۵۳

امام رضاعليه‌السلام :

إِنَّ اللّه یُؤَخِّرُ إِجابَةَ المُؤمِنِ شَوقا إلی دُعائِهِ وَیَقُولُ: صَوتٌ اُحِبُّ أَن أَسمَعَهُ، وَیُعَجِّلُ إجابَةَ دُعاءِ المُنافِقِ وَیَقُولُ: صَوتٌ أَکرَهُ سَماعَهُ؛

خداوند اجابت دعای مؤمن را به شوق (شنیدن) دعایش به تأخیر می اندازد و می گوید: «صدایی است که دوست دارم آن را بشنوم» و در اجابت دعای منافق عجله می کند و می گوید: صدایی است که از شنیدنش بدم می آید.

فقه الرضاعليه‌السلام ، ص ۳۴۵

حدیث - ۵۴

امام حسینعليه‌السلام :

إِنَّ المُؤمِنَ لایُسیی ءُ و لا یَعتَذِرُ، وَ المُنافِقُ کُلَّ یَومٍ یُسیی ءُ وَیَعتَذِرُ؛

مؤمن نه بدی می کند و نه معذرت می خواهد و منافق هر روز بدی می کند و معذرت می خواهد.

تحف العقول، ص ۲۴۸

حدیث - ۵۵

امام صادقعليه‌السلام :

إِنَّ المُنافِقَ لا یَرغَبُ فِیما قَد سَعِدَ بِهِ المُؤمِنونَ وَ السَّعیدُ یَتَّعِظُ بِمَوعِظَةِ التَّقوی وَ إن کانَ یُرادُ بِالمَوعِظَةِ غَیرُهُ؛

منافق به آنچه مؤمنان بواسطه آن خوشبخت می شوند، میلی ندارد، ولی خوشبخت سفارش به تقوا را می پذیرد هر چَند مخاطب موعظه، کس دیگری باشد.

الکافی، ج۸ ، ص۱۵۰، ح۱۳۲

حدیث - ۵۶

امام صادقعليه‌السلام :

إنَّ الحِکمَةَ لَتَکُونُ فی قَلبِ المُنافِقِ فَتُجَلجِلُ فی صَدرِهِ حَتّی یُخرِجَها فَیُوعِیَهَا المُؤمِنُ وَتَکُونُ کَلِمةُ المُنافِقِ فی صَدرِ المُؤمِنِ فَتُجَلجِلُ فی صَدرِهِ حَتّی یُخرِجَها فَیَعِیَهَا المُنافِقُ؛

به راستی حکمتی که در قلب منافق جا می گیرد، در سینه اش بی قراری می کند تا از آن بیرون آید و مؤمن آن را بر گیرد و سخن منافقانه (لغو و بیهوده) در سینه مؤمن بی قراری می کند تا از آن بیرون برود و منافق آن را برگیرد.

بحارالأنوار، ج۲، ص ۹۴، ح۲۸

حدیث - ۵۷

امام صادقعليه‌السلام :

اَلمُؤمِنُ لایُخلَقُ عَلَی الکِذبِ وَلا عَلَی الخیانَةِ وَ خِصلَتانِ لا یَجتَمِعانِ فِی المُنافِقِ، سَمتٌ حَسَنٌ وَ فِقهٌ فِی السُّنَّةِ؛

مؤمن در سرشتش دروغ و خیانت نیست و دو صفت است که در منافق جمع نگردد: سیرت نیکو و دین شناسی.

تحف العقول، ص۳۶۷

حدیث - ۵۸

امام صادقعليه‌السلام :

اَلمُؤمِنُ لایُخلَقُ عَلَی الکِذبِ وَلا عَلَی الخیانَةِ وَ خِصلَتانِ لا یَجتَمِعانِ فِی المُنافِقِ، سَمتٌ حَسَنٌ وَ فِقهٌ فِی السُّنَّةِ؛

مؤمن در سرشتش دروغ و خیانت نیست و دو صفت است که در منافق جمع نگردد: سیرت نیکو و دین شناسی.

تحف العقول، ص۳۶۷

حدیث - ۵۹

امام صادقعليه‌السلام :

الغِناءُ یورِثُ النِّفاقَ.

غِنا از خود نفاق بر جای می گذارد.

بحار الانوار ج ۷۹ ص ۲۴

حدیث - ۶۰

امام علیعليه‌السلام :

اِنَّ لِسانَ المُؤمِنِ مِن وَراءِ قَلبِهِ وَ اِنَّ قَلبَ المُنافِقِ مِن وَراءِ لِسانِهِ، لاَِنَّ المُؤمِنَ اِذا اَرادَ اَن یَتَکَلَّمَ بِکَلامٍ تَدَبَّرَهُ فی نَفسِهِ، فَاِن کانَ خَیرا اَبداهُ وَ اِن کانَ شَرّا واراهُ وَ اِنَّ المُنافِقَ یَتَکَلَّمُ بِما اَتی عَلی لِسانِهِ لا یَدری ماذا لَهُ وَ ماذا عَلَیهِ؛

زبان مؤمن، در پشت دل اوست و دل منافق، در پشت زبان او، زیرا مؤمن هرگاه بخواهد سخنی بگوید، ابتدا درباره آن می‌اندیشد، اگر خوب بود اظهارش می‌کند و اگر بد بود آن را پنهان می‌دارد. اما منافق هر چه به زبانش آید می‌گوید، بی آن‌که بداند چه سخنی به سود او و چه سخنی به زیان اوست.

نهج البلاغه، خطبه ۱۷۶

حدیث - ۶۱

امام علیعليه‌السلام :

اَلمُؤمِنُ یُرضِیهِ عَلَی اللّه الیَسیرُ و لا یُسخِطُهُ الکَثیرُ... وَ المُنافِقُ یُسخِطُهُ عَلَی اللّه الیَسیرُ و لا یُرضِیهِ الکَثیرُ؛

مؤمن از اندک خدا خشنود می شود و بسیارش او را ناراحت نمی کند و منافق از اندک خدا ناخشنود می شود و بسیارش هم او را خشنود نمی سازد.

تحف العقول، ص۲۱۲

حدیث - ۶۲

امام علیعليه‌السلام :

اَلمُؤمِنُ فَهُوَ قَرِیبُ الرِّضی بَعیدُ السَّخَطِ... وَالمُنافِقُ فَهُوَ قَریبُ السَّخَطِ بَعیدُ الرِّضی؛

مؤمن زود خشنود و دیر ناراحت می شود و منافق زود ناراحت و دیر خشنود می گردد.

تحف العقول، ص۲۱۲

حدیث - ۶۳

امام علیعليه‌السلام :

لَو ضَرَبتُ خَیشُومَ المُؤمِنِ بِسَیفی هذا عَلی أن یُبغِضَنی ما أبغَضَنی ولَو صَبَبتُ الدُّنیا بِجَمّاتِها عَلَی المُنافِقِ عَلی أن یُحِبَّنی ما أَحَبَّنی؛

اگر با این شمشیرم بر بینی مؤمن بزنم که مرا دشمن بدارد با من دشمنی نمی کند و اگر همه دنیا را به منافق بدهم تا مرا دوست بدارد هیچگاه دوستم نخواهد داشت.

نهج البلاغه، حکمت ۴۵

حدیث - ۶۴

امام علیعليه‌السلام :

عِلمُ المُنافِقِ فی لِسانِهِ وَعِلمُ المُؤمِنِ فی عَمَلِهِ؛

دانش منافق در زبان او و دانش مؤمن در کردار اوست.

غررالحکم، ح۶۲۸۸

حدیث - ۶۵

امام علیعليه‌السلام :

إنَّ المُؤمِنَ إذا أَصابَهُ السُّقمُ ثُمَّ أَعفاهُ اللّه مِنهُ کانَ کَفّارَةً لِما مَضی مِن ذُنُوبِهِ و مَوعِظَةً لَهُ فِیما یَستَقبِلُ، وَ إِنَّ المُنافِقَ إذا مَرِضَ ثُمَّ اُعفِی کانَ کَالبَعیرِ، عَقَلَهُ أهلُهُ ثُمَّ أَرسَلُوهُ فَلَم یَدرِ لِمَ عَقَلُوهُ و لِمَ أَرسَلُوهُ؛

هرگاه مؤمن بیمار شود سپس خداوند شفایش دهد، آن بیماری کفّاره گناهان گذشته و پندی برای آینده اوست و منافق هرگاه مریض شود سپس سلامت یابد، مانند شتری است که صاحبش او را بسته است و سپس رهایش کرده اند او نمی داند برای چه او را بسته اند و برای چه رهایش کرده اند.

کنزالعمّال، ح ۶۶۸۶

حدیث - ۶۶

امام علیعليه‌السلام :

إِنَّ المُؤمِنَ... إذا أَصابَتهُ شِدَّةٌ صَبَرَ... وَالمُنافِقُ إِذا أصابَتهُ شِدَّةٌ ضَغا؛

مؤمن در گرفتاری صبور است، و منافق در گرفتاری بی تاب.

تحف العقول، ص۲۱۲

حدیث - ۶۷

امام علیعليه‌السلام :

إِنَّ المُؤمِنَ... إذا سَکَتَ فَکَّرَ... وَالمُنافِقُ إِذا سَکَتَ سَها؛

سکوت مؤمن تفکر و سکوت منافق غفلت است.

تحف العقول، ص۲۱۲

حدیث - ۶۸

امام علیعليه‌السلام :

إِنَّ المُؤمِنَ... إذا سَکَتَ فَکَّرَ... وَالمُنافِقُ إِذا سَکَتَ سَها؛

سکوت مؤمن تفکر و سکوت منافق غفلت است.

تحف العقول، ص۲۱۲

حدیث - ۶۹

امام علیعليه‌السلام :

إِنَّ المُؤمِنَ إِذا نَظَرَ اعتَبَرَ... وَالمُنافِقُ إِذا نَظَرَ لَها؛

نگاه مؤمن عبرت آمیز و نگاه منافق سرگرمی است.

تحف العقول، ص۲۱۲

حدیث - ۷۰

امام علیعليه‌السلام :

وَرَعُ المُنافِقِ لایَظهَرُ إلاّ عَلی لِسانِهِ؛

پرهیزکاری منافق جز در زبانش ظاهر نمی شود.

غررالحکم، ۱۰۱۳۰

حدیث - ۷۱

امام علیعليه‌السلام :

المُنافِقُ وَقِحٌ غَبیٌّ مُتَمَلِّقٌ شَقیٌّ؛

منافق، بی شرم، کودن، چاپلوس و بدبخت است.

غررالحکم، ح ۱۸۵۳

حدیث - ۷۲

امام علیعليه‌السلام :

اَلمُنافِقُ مَکُورٌ مُضِرٌّ مُرتابٌ؛

منافق، نیرنگ باز، زیانبار و شکّاک است.

غررالحکم، ح ۱۲۸۹

حدیث - ۷۳

امام علیعليه‌السلام :

إنَّ کَثرَةَ المالِ عَدُوٌّ لِلمُؤمِنینَ و یَعسُوبُ المُنافِقینَ؛

ثروت فراوان، دشمن مؤمنان و پیشوای منافقان است.

التمحیص، ص۴۸

حدیث - ۷۴

امام علیعليه‌السلام :

عَلی لِسانِ المُؤمِنِ نُورٌ یَسطَعُ وَعلی لِسانِ المُنافِقِ شَیطانٌ یَنطِقُ؛

بر زبان مؤمن نوری (الهی) است و درخشان و برزبان منافق شیطانی است که سخن می گوید.

شرح نهج البلاغه، ابن أبی الحدید، ج۲۰، ص۲۸۰، ح ۲۱۸

حدیث - ۷۵

شُکرُ المُنافِقِ لا یَتَجاوَزُ لِسانَهُ؛

سپاسگزاری منافق از زبانش فراتر نمی رود.

غررالحکم، ح ۵۶۶۲

حدیث - ۷۶

امام علیعليه‌السلام :

إنَّ المُؤمِنَ مَن یُری یَقینُهُ فی عَمَلِهِ، وَ المُنافِقُ مَن یُری شَکُّهُ فی عَمَلِهِ؛

در عمل مؤمن یقین دیده می شود و در عمل منافق شک.

غررالحکم، ح۳۵۵۱

حدیث - ۷۷

امام علیعليه‌السلام :

إنَّ المُؤمِنَ إذا تَکَلَّمَ ذَکَّرَ... والمُنافِقُ إذا تَکَلَّمَ لَغا؛

مؤمن هرگاه سخن گوید یاد (خدا) می کند و منافق هرگاه سخن گوید بیهوده گویی می کند.

تحف العقول، ص۲۱۲

حدیث - ۷۸

امام علیعليه‌السلام :

إِنَّ المُؤمِنَ إذَا استَغنی شَکَرَ... وَ المُنافِقُ إِذَا استَغنی طَغی؛

مؤمن هنگام بی نیازی شکر می گزارد و منافق هرگاه بی نیاز شود طغیان می کند.

تحف العقول، ص۲۱۲

حدیث - ۷۹

امام علیعليه‌السلام :

مَن أمَرَ بِالمَعروفِ شَدَّ ظَهرُ المُؤمِنِ وَمَن نَهی عَنِ المُنکَرِ أَرغَمَ أَنفَ المُنافِقِ وَأَمِنَ کَیدَهُ؛

هر کس امر به معروف کند به مؤمن نیرو می بخشد و هر کس نهی از منکر نماید بینی منافق را به خاک مالیده و از مکر او در امان می ماند.

کافی، ج۲، ص۵۰، ح۱

حدیث - ۸۰

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

آیَةُ المُنافِقِ ثَلاثٌ: اِذا حَدَثَ کَذِبَ وَ اِذا وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِذا اؤتُمِنَ خانَ؛

نشان منافق سه چیز است: ۱ - سخن به دروغ بگوید ۲ - از وعده تخلف کند .۳ - در امانت خیانت نماید

صحیح مسلم، کتاب الایمان، ح ۸۹

حدیث - ۸۱

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثَلاثٌ مَن کُنَّ فیهِ فَهُوَ مُنافِقٌ وَ اِن صامَ وَ صَلّی وَحَجَّ وَاعتَمَرَ وَقالَ «اِنّی مُسلِمٌ» مَن اِذا حَدَّثَ کَذِبَ وَ اِذا وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِذَا ائتُمِنَ خانَ؛

سه چیز است که در هر کس باشد منافق است اگر چه روزه دارد و نماز بخواند و حج و عمره کند و بگوید من مسلمانم، کسی که هنگام سخن گفتن دروغ بگوید و وقتی که وعده دهد تخلف نماید و چون امانت بگیرد، خیانت نماید.

نهج الفصاحه، ح ۱۲۸۰

حدیث - ۸۲

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ لِسانَ المُؤمِنَ وَراءَ قَلبِهِ فَإِذا أَرادَ أَن یَتَکَلَّمَ بِشَیءٍ یُدَبِّرُهُ قَلبُهُ ثُمَّ أمضاهُ بِلِسانِهِ وَ إنَّ لِسانَ المُنافِقِ أمامَ قَلبِهِ فَإِذا هَمَّ بِشَیءٍ أمضاهُ بِلِسانِهِ وَلَم یَتَدَبَّرهُ بِقَلبِهِ؛

زبان مؤمن در پس دل اوست، هرگاه بخواهد سخن بگوید درباره آن می اندیشد و سپس آن را می گوید اما زبان منافق جلوی دل اوست هرگاه قصد سخن کند آن را به زبان می آورد و درباره آن نمی اندیشد.

تنبیه الخواطر، ج۱، ص ۱۰۶

حدیث - ۸۳

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَثَلُ المُؤمِنِ کَمَثَلِ خامَةِ الزَّرعِ تُکفِئُهَا الرِّیاحُ کَذا و کَذا وکَذلِکَ المُؤمِنُ تُکفِئُهُ الوجاعُ وَالمراضُ و مَثَلُ المُنافِقِ کَمَثَلِ الرزَبَّةِ المُستَقیمَةِ الَّتی لایُصِیبُها شَیءٌ حَتّی یَتیهِ المَوتُ فَیَقصِفَهُ قَصفا؛

مَثَل مؤمن مانند ساقه کاشته است که بادها آن را به این سو و آن سو خم می کند هم چنین مؤمن را دردها و بیماریها خم می کند و مثل منافق مانند عصای آهنی است که چیزی به او نمی رسد تا اینکه مرگ او فرا رسد و او را سخت می شکند.

الکافی، ج۲، ص ۲۵۸، ح۲۵

حدیث - ۸۴

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إِنَّ المُؤمِنَ هِمَّتُهُ فِی الصَّلاةِ وَالصِّیامِ وَالعِبادَةِ وَالمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِی الطَّعامِ وَالشَّرابِ کَالبَهیمَةِ؛

همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشیدن؛ مانند حیوانات.

تنبیه الخواطر،ج۱، ص ۹۴

حدیث - ۸۵

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یُبعَثُ کُلُّ عَبدٍ علی ما ماتَ عَلَیهِ، اَ لمُؤمِنُ عَلی إیمانِهِ وَالمُنافِقُ عَلی نِفاقِهِ؛

هر بنده ای بر همان چیزی که در درون داشته و با آن از دنیا رفته، برانگیخته می شود، مؤمن بر ایمانش و منافق بر نفاقش.

کنزالعمّال، ح ۳۸۹۵۴

حدیث - ۸۶

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَلمُؤمِنُ لَیِّنُ المِنکَبِ یُوَسِّعُ عَلی أَخیهِ وَ المُنافِقُ یَتَجافی یُضَیِّقُ عَلی أَخیهِ؛

مؤمن نرمخوست و برای برادرش جا (ی نشستن) باز می کند و منافق درشتخوست و جا را بر برادرش تنگ می کند.

کنزالعمّال، ح ۷۷۸

حدیث - ۸۷

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

بُکاءُ المُؤمِنِ مِن قَلبِهِ وَ بُکاءُ المُنافِقِ مِن هامَّتِهِ؛

گریه مؤمن از (درون) دل اوست و گریه منافق از (ظاهر و) سرش.

الجامع الصغیر، ح ۳۱۵۶

حدیث - ۸۸

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَلمُؤمِنُ یَبدَأُ بِالسَّلامِ وَ المُنافِقُ یَقُولُ: حَتّی یُبدَأَ بی؛

مؤمن ابتدا به سلام می کند و منافق منتظر سلام دیگران است.

کنزالعمّال، ح ۷۷۸

حدیث - ۸۹

امام صادقعليه‌السلام :

یَقولُ إِبلیسُ لِجُنودِهِ: أَلقوا بَینَهُمُ الحَسَدَ وَالبَغیَ، فَإِنَّهُما یَعدِ لانِ عِندَ اللّه الشِّرکَ؛

شیطان به سپاهیانش می گوید: میان مردم حسد و تجاوزگری بیاندازید چون این دو، نزد خدا برابر با شرک است.

کافی، ج۲، ص۳۲۷، ح۲

حدیث - ۹۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَلطِّیَرَةُ شِرکُ وَمامِنّا إِلاّ وَلکِنَّ اللّه یُذهِبُهُ بِالتَّوَکُّلِ؛

فال بد زدن شرک است و هیچ کس ازما نیست مگر این که به نحوی دستخوش فال بد زدن می شود، اما خداوند با توکل به او آن را از بین می برد.

سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۱۷۰، ح۳۵۳۸

حدیث - ۹۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَلظُّلْمُ ثَلاثَةٌ: فَظُلْمٌ لایَغْفِرُهُ اللّه وَ ظُلْمٌ یَغْفِرُهُ وَ ظُلْمٌ لایَتْرُکُهُ، فَأَمَّا الظُّلْمَ الَّذی لایَغْفِرُ اللّه فَالشِّرْکُ قالَ اللّه : «إنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظیمٌ» وَ أَمَّا الظُّلْمَ الَّذی یَغْفِرُهُ اللّه فَظُلْمُ الْعِبادِ أَنْفُسَهُمْ فیما بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ رَبِّهِمْ وَ أَمَّا الظُّلْمَ الَّذی لا یَتْرُکُهُ اللّه فَظُلْمُ الْعِبادِ بَعْضُهُمْ بَعْضا؛

ظلم سه قسم است: ظلمی که خدا نمی آمرزد، ظلمی که می آمرزد و ظلمی که از آن نمی گذرد، اما ظلمی که خدا نمی آمرزد شرک است. خداوند می فرماید: «حقا که شرک ظلمی بزرگ است» و اما ظلمی که خدا می آمرزد، ظلم بندگان به خودشان میان خود و پروردگارشان است اما ظلمی که خدا از آن نمی گذرد ظلم بندگان به یکدیگر است.

نهج الفصاحه، ح ۱۹۲۴

حدیث - ۹۲

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَلمُؤمِنُ یَکُلُ فی مِعاءٍ واحِدَةٍ وَ المُنافِقُ یَکُلُ فی سَبعَةِ أمعاءٍ؛

مؤمن کم خوراک است و منافق پرخور.

وسائل الشیعه، ج ۲۴، ص ۲۴۰، ح۶

حدیث - ۹۳

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَلیٌّ یَعسوبُ المُؤمِنینَ وَ المالُ یَعسوبُ المُنافِقینَ؛

علی پیشوای مؤمنان و ثروت پیشوای منافقان است.

الأمالی طوسی، ص ۳۵۵

حدیث - ۹۴

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

نِیَّةُ المُؤمِنِ خَیرٌ مِن عَمَلِهِ و نِیَّةُ المُنافِقِ شَرٌّ مِن عَمَلِهِ؛

نیّت مؤمن بهتر از عمل او و نیت منافق بدتر از عمل اوست.

مستدرک الوسائل، ج ۱، ص ۹۱، ح۴

حدیث - ۹۵

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أَمارَةُ المُنافِقِ الَّذی لاتَسوؤُهُ سَیِّئَتُهُ ولا تَسُرُّهُ حَسَنَتُهُ ؛

نشانه منافق این است که بدی اش ناراحتش نمی کند و خوبی اش او را خوشحال نمی سازد.

الدرالمنثور، ج۴، ص ۶۶

حدیث - ۹۶

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَلمُؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ وَالمُنافِقٌ قَطِبٌ غَضِبٌ؛

مؤمن شوخ و شنگ است و منافق اخمو و عصبانی.

تحف العقول، ص ۴۹

حدیث - ۹۷

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَلمُؤمِنُ یَأکُلُ بِشَهوَةِ أَهلِهِ، اَلمُنافِقُ یَأکُلُ أَهلُهُ بِشَهوَتِهِ؛

مؤمن به میل و رغبت خانواده اش غذا می خورد ولی منافق میل و رغبت خود را به خانواده اش تحمیل می کند.

کافی، ج۴، ص۱۲، ح۶

حدیث - ۹۸

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَلغَیرَةُ مِنَ الیمانِ وَالمِذاءُ مِنَ النِّفاقِ؛

غیرت از ایمان است و بی بند و باری از نفاق.

نهج الفصاحه، ح ۲۰۴۵

حدیث - ۹۹

امام صادقعليه‌السلام :

إِنَّ المُؤمِنَ یَغبِطُ وَلایَحسُدُ وَالمُنافِقُ یَحسُدُ وَلایَغبِطُ؛

مؤمن غبطه می خورد و حسادت نمی ورزد، منافق حسادت می ورزد و غبطه نمی خورد.

کافی، ج۲، ص۳۰۷، ح۷

حدیث - ۱۰۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

یَسیرُ الرِّیاءِ شِرکٌ ؛

ریا ، اندکش نیز شرک است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۰۹۷۶

حدیث - ۱۰۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لا تَجعَل عِرضَکَ غَرَضا لِقَولِ کُلِّ قائِلِ ؛

آبروی خود را هدف تیر گفتار هر گوینده‌ای نساز

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۰۳۰۴

حدیث - ۱۰۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إیّاکَ وَالنِّفاقَ فَإنَّ ذَا الوَجهَینِ لا یَکُونُ وَجیها عِندَ اللّه‌ِ ؛

از دورویی دور باش ، که دورو نزد خداوند آبرویی ندارد

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۲۶۹۴

حدیث - ۱۰۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلغیبَةُ آیَةُ المُنافِقِ ؛

غیبت کردن ، نشانه انسان دوروست

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۸۹۹

حدیث - ۱۰۴

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

مبادا کاری کنی که عذرت باید به راستی که مؤمن بدی نکند و پوزش نخواهد و منافق پیوسته بدی کند و عذر بخواهد.

تحت‌العقول

حدیث - ۱۰۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

من سمع النداء فی المسجد فخرج منه من غیر علة فهو منافق الا ان یرید الرجوع الیه ؛

کسی که بانگ نماز را در مسجد بشنود و بدون علت از آن جا خارج شود، منافق است ،مگر آن که قصد بازگشت به آن جا را داشته باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۹)

حدیث - ۱۰۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

من ادرک التکبیرة الاولی اربعین یوما فی خمس صلوات کتب له براءة من النار و برائة من النفاق ؛

کسی تکبیر اول نماز پنجگانه را در نماز جماعت چهل روز درک کند، برای او آزادی از آتش جهنم و آزادی از نفاق نوشته می شود.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۴۸۸)

حدیث - ۱۰۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الجفاء کل الجفاء و الکفر من سمع منادی الله تعالی ینادی بالصلاة و یدعوه الی الفلاح فلا یجیبه ؛

نشان خشونت و کفر (نفاق ) آن است که کسی منادی خدا را بشنود که به نماز ندا می دهد و وی را به رستگاری می خواند و دعوت او را اجابت نکند.

(نهج الفصاحه ، ص ۲۷۹)

حدیث - ۱۰۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

من صلی صلوة یرائی بها فقد اشرک ؛

کسی که برای خودنمایی نماز بخواند مشرک است

(بحارالانوار، ج ۶۷، ص ۲۲۲)

حدیث - ۱۰۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

من صلی صلوة یرائی بها فقد اشرک ؛

کسی که برای خودنمایی نماز بخواند، مشرک است

(تفسیر قرطبی ، ج ۱۰، ص ۷۱)

حدیث - ۱۱۰

امام علیعليه‌السلام :

إنّ فیهِ شِفاءً مِن أکبَرِ الداءِ ، وهُو الکُفرُ والنِّفاقُ ، والغَیُّ والضَّلالُ ؛

در قرآن، درمان بزرگترین دردهاست : درد کفر و نفاق و تباهی و گمراهی

نهج البلاغة : الخطبة ۱۷۶ منتخب میزان الحکمة : ۴۵۸

حدیث - ۱۱۱

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

فَجَعلَ اللهُ الایمانَ تَطهیراً لَکم مِنَ الشِّرکِ ، وَ الصَّلاةَ تَنزیهاً لَکم عَن الکِبرِ؛

خدای تعالی ایمان را برای پاکیزگی از شرک قرار داد ، و نماز را برای دوری از تکبر و خودخواهی.

احتجاج طبرسی، ج۱، ص۲۵۸

حدیث - ۱۱۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَلطِّیَرَةُ شِرکُ وَمامِنّا إِلاّ وَلکِنَّ اللّه یُذهِبُهُ بِالتَّوَکُّلِ؛

فال بد زدن شرک است و هیچ کس ازما نیست مگر این که به نحوی دستخوش فال بد زدن می شود، اما خداوند با توکل به او آن را از بین می برد.

سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۱۷۰، ح۳۵۳۸

حدیث - ۱۱۳

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

شرک در میان مردم از جنبش مورچه بر روپوش سیاه در شب تار نهان‌تر است.

(تحف‌العقول/۵۱۷)

حدیث - ۱۱۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من کان له وجهان فی الدّنیا کان له یوم القیامه لسانان من نار؛

هر که در دنیا دو رو باشد روز قیامت دو زبان از آتش دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مثل المنافق کمثل الشّاه العائره بین الغنمین؛

حکایت منافق چون بز حیران میان دو گله است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیس بین العبد و الشّرک إلّا ترک الصّلاه فإذا ترکها فقد أشرک؛

میان بنده و شرک جز ترک نماز فاصله نیست و چون نماز را ترک کند، مشرک است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

للمنافق ثلاث علامات: إذا حدّث کذب، و إذا وعد أخلف، و إذا ائتمن خان؛

منافق سه نشان دارد وقتی سخن کند دروغ گوید و چون وعده دهد تخلف کند و چون امینش شمارند خیانت کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الغیره من الإیمان و المذاء من النّفاق؛

غیرتمندی از ایمان است و بی بندوباری از نفاق.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الشّهوه الخفیّه و الرّیاء شرک؛

جاه طلبی و ریا شرک است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ذو الوجهین فی الدّنیا یأتی یوم القیامه و له وجهان من نار؛

هر که در دنیا دورو باشد روز قیامت بیاید و دو رو از آتش داشته باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خمس لیس لهنّ کفّاره: الشّرک باللَّه و قتل النّفس بغیر حقّ و بهت المؤمن و الفرار من الزّحف و یمین صابره یقتطع بها مالا بغیر حقّ؛

پنج گناهست که محوشدنی نیست، شریک قرار دادن برای خدا و کشتن کسان بناحق و بهتان زدن به مؤمن و فرار از جنگ و قسم ناحق که به وسیله آن مال کسان را ببرند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الحیاء و العیّ شعبتان من الإیمان و البذاء و البیان شعبتان من النّفاق؛

حیا و کم زبانی دو شعبه ایمان است و خشونت و زبان آوری از لوازم نفاق است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الجفاء کلّ الجفاء و الکفر من سمع منادی اللَّه تعالی ینادی بالصّلاه و یدعوه إلی الفلاح فلا یجیبه؛

نشان خشونت و کفر نفاق آن است که کسی منادی خدا را بشنود که به نماز ندا می دهد و وی را به رستگاری می خواند و دعوت او را اجابت نکند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث من کنّ فیه فهو منافق و إن صام و صلّی و حجّ و اعتمر و قال: إنّی مسلم من إذا حدّث کذب و إذا وعد أخلف و إذا ائتمن خان؛

سه چیز است که در هر که هست منافق است اگر چه روزه دارد و نماز گزارد و حج و عمره کند و گوید من مسلمانم: آن که وقتی سخن گوید دروغ گوید و وقتی وعده کند تخلف ورزد و وقتی امانت گیرد خیانت کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاثه لا ینفع معهنّ عمل، الشّرک باللَّه و عقوق الوالدین و الفرار من الزّحف؛

سه گناه است که با وجود آن هیچ کار نیکی سودمند نیست شریک قرار دادن برای خدا و ناخشنودی پدر و مادر و فرار از جنگ.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاثه لا یستخفّ بحقّهم إلّا منافق ذو الشّیبه فی الإسلام و ذو العلم و إمام مقسط؛

سه کسند که هر که تحقیرشان کند منافق است آن که مویش در اسلام سپید شده باشد و دانشمند و پیشوای دادگستر.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

التّحدّث بنعم اللَّه شکر و ترکه کفر و من لا یشکر القلیل لا یشکر الکثیر و من لا یشکر النّاس لا یشکر اللَّه و الجماعه خیر و الفرقه عذاب؛

گفتگو از نعمتهای خداوند شکر است و ترک آن کفر است و هر که نعمت کم سپاس نگذارد، سپاس نعمت بسیار را نخواهد گذاشت و هر که مردم را سپاس ندارد سپاس خدا را نخواهد داشت اجتماع مایه نیکی است و تفرقه موجب رنج و عذاب است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تفتح أبواب السّماء فی کلّ یوم اثنین و خمیس فیغفر فی ذلک الیوم لکلّ عبد لا یشرک باللَّه شیئا إلّا من بینه و بین أخیه شحناء؛

هر روز دوشنبه و پنجشنبه درهای آسمان گشوده می شود و در آن روز گناهان هر کس را که برای خدا شریک قائل نباشد ببخشند مگر آن کس که با برادر خود دشمنی داشته باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تجدون من شرّ النّاس ذا- الوجهین الّذی یأتی هؤلاء بوجه و هؤلاء بوجه؛

بدترین مردم شخص دوروست که با گروهی روئی و با گروهی دیگر روی دیگر دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أنهاکم عن الزّور؛

از شرک و دروغ بپرهیزید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ أخوف ما أخاف علی أمّتی الإشراک باللَّه أما إنّی لست أقول یعبدون شمسا و لا قمرا و لا وثنا و لکنّ أعمالا لغیر اللَّه و شهوه خفیّه؛

بیش از هر چیز بر امت خود از شرک به خدا بیم دارم، من نمی گویم که خورشید و ماه یا بت می پرستند ولی کارهائی برای غیر خدا انجام می دهند و دست خوش شهوت نهانی می شوند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ أخوف ما أخاف علی أمّتی کلّ منافق علیم الّلسان؛

بیش از هر چیز بر امت خود از منافق چرب زبان بیم دارم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أکبر الکبائر الإشراک باللَّه و قتل النّفس و عقوق الوالدین و شهاده الزور؛

بزرگترین گناهان بزرگ شرک به خدا و قتل نفس و بد رفتاری با پدر و مادر و شهادت دروغ است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أخوف ما أخاف علی أمّتی کلّ منافق علیم الّلسان؛

بیش از هر چیز از منافقان دانا بر امت خود بیم دارم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

آیَهُ المُنافِقِ ثَلاثٌ، إذا حَدَّثَ کَذِبَ وَ إذا وَعَدَ أخلَفَ وَ إذا ائتَمَنَ خانَ؛

نشان منافق سه چیز است، سخن به دروغ گوید، از وعده تخلف کند و در امانت خیانت نماید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳۶

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

شرک در میان مردم از جنبش مورچه بر روپوش سیاه در شب تار نهان‌تر است.

(تحف‌العقول/۵۱۷)

حدیث - ۱۳۷

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

منافق، نهی می‌کند و خود باز‌نمی‌ایستد و امر می‌کند ولی خود آنچه را که امر می‌کند انجام نمی‌دهد.

(بحارالانوار/۷۵/۱۳۸)

حدیث - ۱۳۸

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

وَ حَرَّمَ اللّه( الشِّرْکَ إخْلاصاً لَهُ بِالرُّبُوبِیَّةِ، فَاتَّقُوا اللّه حَقَّ تُقاتِهِ، وَ لا تَمُوتُّنَ إلاّ وَ أنْتُمْ مُسْلِمُونَ، وَ أطیعُوا اللّه فیما أمَرَکُمْ بِهِ، وَ نَهاکُمْ عَنْهُ، فَاِنّهُ، إنَّما یَخْشَی اللّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

خداوند سبحان شرک را (در امور مختلف) حرام گرداند تا آن که همگان تن به ربوبیّت او در دهند و به سعادت نائل آیند; پس آن طوری که شایسته است باید تقوای الهی داشته باشید و کاری کنید تا با اعتقاد به دین اسلام از دنیا بروید. بنابر این باید اطاعت و پیروی کنید از خداوند متعال در آنچه شما را به آن دستور داده یا از آن نهی کرده است، زیرا که تنها علماء و دانشمندان (اهل معرفت) از خدای سبحان خوف و وحشت خواهند داشت.

ریاحین الشّریعة، ج ۱، ص ۳۱۲

حدیث - ۱۳۹

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

جَعَلَ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشّـِرْکِ، وَ الصَّلاةَ تَنْزیهاً لَکُمْ مِنَ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاةَ تَزْکِیَةً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِی الرِّزقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَّجَ تَشْییداً لِلدّینِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

خداوند سبحان، ایمان و اعتقاد را برای طهارت از شرک و نجات از گمراهی ها و شقاوت ها قرار داد. و نماز را برای خضوع و فروتنی و پاکی از هر نوع تکّبر، مقرّر نمود. و زکات (و خمس) را برای تزکیه نفس و توسعه روزی تعیین نمود. و روزه را برای استقامت و اخلاص در اراده، لازم دانست. و حجّ را برای استحکام أساس شریعت و بناء دین اسلام واجب نمود.

ریاحین الشّریعة، ج ۱، ص ۳۱۲

حدیث - ۱۴۰

قالَ الاْمامُ علیعليه‌السلام :

لِلْمُرائی ثَلاثُ عَلامات: یَکْسِلُ إذا کانَ وَحْدَهُ، وَ یَنْشطُ إذاکانَ فِی النّاسِ، وَ یَزیدُ فِی الْعَمَلِ إذا أُثْنِی عَلَیْهِ، وَ یَنْقُصُ إذا ذُمَّ ؛

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

برای ریاکار سه نشانه است: در تنهائی کسل و بی حال، در بین مردم سرحال و بانشاط می باشد. هنگامی که او را تمجید و تعریف کنند خوب و زیاد کار می کند و اگر انتقاد شود سُستی و کم کاری می کند.

تنبیه الخواطر، ص ۱۹۵

حدیث - ۱۴۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

أُعبُد اللّه و لا تشرک به شیئا، و اعمَلُ للّه کأنّک تراه؛

خدا را بندگی کن و هیچ چیزی را شریک او مگردان و برای خدا چنان کار کن که گویی او را می‌بینی.

کنز العمال

حدیث - ۱۴۲

امام صادقعليه‌السلام :

إِنَّ الْمُنافِقَ لا یَرغَبُ فِیما قَد سَعِدَ بِهِ الْمُؤْمِنونَ وَ السَّعیدُ یَتَّعِظُ بِمَوعِظَةِ التَّقْوی وَ إنْ کانَ یُرادُ بِالْمَوعِظَةِ غَیْرُهُ؛

منافق به آنچه مؤمنان بواسطه آن خوشبخت می‌شوند، میلی ندارد، ولی خوشبخت سفارش به تقوا را می‌پذیرد هر چَند مخاطب موعظه، کس دیگری باشد.

الکافی، ج۸ ، ص۱۵۰، ح۱۳۲.

حدیث - ۱۴۳

امام علیعليه‌السلام :

وَرَعُ الْمُؤْمِنِ یَظهَرُ فی عَمَلِهِ، وَرَعُ الْمُنافِقِ لایَظهَرُ إلاّ عَلی لِسانِهِ؛

پرهیزکاری مؤمن در رفتارش آشکار می‌شود و پرهیزکاری منافق جز در زبانش ظاهر نمی‌شود.

غررالحکم، ۱۰۱۲۹ و ۱۰۱۳۰.

حدیث - ۱۴۴

امام علیعليه‌السلام :

اَلْمُؤْمِنُ مُنیبٌ مُستَغْفِرٌ تَوَّابٌ، اَلْمُنافِقُ مَکُورٌ مُضِرٌّ مُرتابٌ؛

مؤمن بازگشت کننده به خدا، آمرزش خواه و توبه کننده است و منافق نیرنگباز، زیانبار و شکّاک.

غررالحکم، ح ۱۲۸۸ و ۱۲۸۹.

حدیث - ۱۴۵

امام علیعليه‌السلام :

إنَّ کَثْرَةَ الْمالِ عَدُوٌّ لِلْمُؤْمِنینَ و یَعْسُوبُ الْمُنافِقینَ؛

ثروت فراوان، دشمن مؤمنان و پیشوای منافقان است.

التمحیص، ص۴۸.

حدیث - ۱۴۶

امام علیعليه‌السلام :

عَلی لِسانِ الْمُؤْمِنِ نُورٌ یَسْطَعُ وَعلی لِسانِ الْمُنافِقِ شَیْطانٌ یَنْطِقُ؛

بر زبان مؤمن نوری (الهی) است و درخشان و برزبان منافق شیطانی است که سخن می‌گوید.

شرح نهج البلاغه،ابن‌أبی‌الحدید،ج۲۰،ص۲۸۰،ح۲۱۸.

حدیث - ۱۴۷

امام علیعليه‌السلام :

شُکْرُ الْمُؤْمِنِ یَظْهَرُ فی عَمَلِهِ، شُکْرُ الْمُنافِقِ لا یَتَجاوَزُ لِسانَهُ؛

سپاسگزاری مؤمن در کردارش آشکار می‌شود، [امّا] سپاسگزاری منافق از زبانش فراتر نمی‌رود.

غررالحکم، ح ۵۶۶۱ و ۵۶۶۲

حدیث - ۱۴۸

امام علیعليه‌السلام :

إنَّ الْمُؤْمِنَ مَن یُری یَقینُهُ فی عَمَلِهِ، وَ الْمُنافِقُ مَن یُری شَکُّهُ فی عَمَلِهِ؛

در عمل مؤمن یقین دیده می‌شود و در عمل منافق شک.

غررالحکم، ح۳۵۵۱.

حدیث - ۱۴۹

امام علیعليه‌السلام :

إِنَّ الْمُؤْمِنَ إذَا اسْتَغْنی شَکَرَ... وَ الْمُنافِقُ إِذَا اسْتَغْنی طَغی؛

مؤمن هنگام بی‌نیازی شکر می‌گزارد و منافق هرگاه بی‌نیاز شود طغیان می‌کند.

تحف العقول، ص۲۱۲.

حدیث - ۱۵۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

إنَّ لِسانَ الْمُؤْمِنَ وَراءَ قَلْبِهِ فَإِذا أَرادَ أَن یَتَکَلَّمَ بِشَیْءٍ یُدَبِّرُهُ قَلبُهُ ثُمَّ أمْضاهُ بِلِسانِهِ وَ إنَّ لِسانَ الْمُنافِقِ أمامَ قَلبِهِ فَإِذا هَمَّ بِشَیءٍ أمْضاهُ بِلِسانِهِ وَلَمْ یَتَدَبَّرهُ بِقَلبِهِ؛

زبان مؤمن در پس دل اوست، هرگاه بخواهد سخن بگوید درباره آن می‌اندیشد و سپس آن را می‌گوید اما زبان منافق جلوی دل اوست هرگاه قصد سخن کند آن را به زبان می‌آورد و درباره آن نمی‌اندیشد.

تنبیه الخواطر، ج۱، ص ۱۰۶

حدیث - ۱۵۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

مَثَلُ الْمُؤْمِنِ کَمَثَلِ خامَةِ الزَّرعِ تُکْفِئُهَا الرِّیاحُ کَذا و کَذا وکَذلِکَ الْمُؤْمِنُ تُکْفِئُهُ الأَْوْجاعُ وَالأَْمْراضُ و مَثَلُ الْمُنافِقِ کَمَثَلِ الإْرْزَبَّةِ الْمُستَقیمَةِ الَّتی لایُصِیبُها شَیءٌ حَتّی یَأْتیهِ الْمَوتُ فَیَقصِفَهُ قَصْفا؛

مَثَل مؤمن مانند ساقه کاشته است که بادها آن را به این سو و آن سو خم می‌کند هم چنین مؤمن را دردها و بیماریها خم می‌کند و مثل منافق مانند عصای آهنی است که چیزی به او نمی‌رسد تا اینکه مرگ او فرا رسد و او را سخت می‌شکند.

الکافی، ج۲، ص ۲۵۸، ح۲۵.

حدیث - ۱۵۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

إِنَّ الْمُؤْمِنَ هِمَّتُهُ فِی الصَّلاةِ وَالصِّیامِ وَالْعِبادَةِ وَالْمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِی الطَّعامِ وَالشَّرابِ کَالْبَهیمَةِ؛

همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشیدن؛ مانند حیوانات.

تنبیه الخواطر،ج۱، ص ۹۴.

حدیث - ۱۵۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

یُبْعَثُ کُلُّ عَبدٍ علی ما ماتَ عَلَیهِ، اَ لْمُؤمِنُ عَلی إیمانِهِ وَالْمُنافِقُ عَلی نِفاقِهِ؛

هر بنده‌ای بر همان چیزی که در درون داشته و با آن از دنیا رفته، برانگیخته می‌شود، مؤمن بر ایمانش و منافق بر نفاقش.

کنزالعمّال، ح ۳۸۹۵۴

حدیث - ۱۵۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

اَلْمُؤْمِنُ لَیِّنُ الْمِنکَبِ یُوَسِّعُ عَلی أَخیهِ وَ الْمُنافِقُ یَتَجافی یُضَیِّقُ عَلی أَخیهِ؛

مؤمن نرمخوست و برای برادرش جا (ی نشستن) باز می‌کند و منافق درشتخوست و جا را بر برادرش تنگ می‌کند.

کنزالعمّال، ح ۷۷۸.

حدیث - ۱۵۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

بُکاءُ الْمُؤمِنِ مِنْ قَلْبِهِ وَ بُکاءُ الْمُنافِقِ مِنْ هامَّتِهِ؛

گریه مؤمن از (درون) دل اوست و گریه منافق از (ظاهر و) سرش.

الجامع الصغیر، ح ۳۱۵۶

حدیث - ۱۵۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

اَلْمُؤْمِنُ یَبْدَأُ بِالسَّلامِ وَ الْمُنافِقُ یَقُولُ: حَتّی یُبدَأَ بی؛

مؤمن ابتدا به سلام می‌کند و منافق منتظر سلام دیگران است.

کنزالعمّال، ح ۷۷۸

حدیث - ۱۵۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

اَ لْمُؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ، وَالْمُنافِقُ قَطِبٌ غَضِبٌ؛

مؤمن شوخ و شنگ است، و منافق اخمو و عصبانی.

تحف العقول، ص ۴۹.

حدیث - ۱۵۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

مَنْ ساءَتْهُ سَیِّئَتُهُ وسَرَّتْهُ حَسَنَتُهُ فَهُوَ أمارَةُ الْمُسلِمِ الْمُؤمِنِ، وَأَمارَةُ الْمُنافِقِ الَّذی لاتَسوؤُهُ سَیِّئَتُهُ ولا تَسُرُّهُ حَسَنَتُهُ ؛

هر کس از بدی‌اش ناراحت و از خوبی‌اش خوشحال شود، این نشانه مسلمان مؤمن است و نشانه منافق این است که بدی‌اش ناراحتش نمی‌کند و خوبی‌اش او را خوشحال نمی‌سازد.

الدرالمنثور، ج۴، ص ۶۶

حدیث - ۱۵۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

زبان مؤمن، در پشت دل اوست و دل منافق، در پشت زبان او، زیرا مؤمن هرگاه بخواهد سخنی بگوید، ابتدا درباره آن می‌اندیشد، اگر خوب بود اظهارش می‌کند و اگر بد بود آن را پنهان می‌دارد. اما منافق هر چه به زبانش آید می‌گوید، بی آن‌که بداند چه سخنی به سود او و چه سخنی به زیان اوست.

نهج البلاغه، خطبه ۱۷۶.

حدیث - ۱۶۰

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثَلاثٌ مَنْ کُنَّ فیهِ فَهُوَ مُنافِقٌ وَ اِنْ صامَ وَ صَلّی وَحَجَّ وَاعْتَمَرَ وَقالَ اِنّی مُسْلِمٌ مَنْ اِذا حَدَّثَ کَذِبَ وَ اِذا وَعَدَ اَخْلَفَ وَ اِذَا ائْتُمِنَ خانَ؛

سه چیز است که در هر کس باشد منافق است اگر چه روزه دارد و نماز بخواند و حج و عمره کند و بگوید من مسلمانم، کسی که هنگام سخن گفتن دروغ بگوید و وقتی که وعده دهد تخلف نماید و چون امانت بگیرد، خیانت نماید.

نهج الفصاحه، ح ۱۲۸۰

حدیث - ۱۶۱

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اَلطّیَرَةُ شِرکُ وَمامِنّا إِلاّ وَلکِنَّ اللّه‌َ یُذهِبُهُ بِالتَّوَکُّلِ؛

فال بد زدن شرک‌است‌وهیچ‌کس‌ازمانیست‌مگراین‌که‌به‌نحوی‌دستخوش فال بد زدن می‌شود، اما با توکل، خداوند آن را از بین می‌برد.

سنن ابن ماجه ج۲ ، ص۱۱۷۰

حدیث - ۱۶۲

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اَلطِّیَرَةُ شِرکُ وَمامِنّا إِلاّ وَلکِنَّ اللّه‌َ یُذهِبُهُ بالتَّوَکُّل

فال بد زدن شرک است و هیچ‌ کس ازما نیست مگر این‌که به نحوی دستخوش فال بد زدن می شود، اما خداوند با توکل به او آن را از بین می برد.

کنزالعمال، ح ۵۶۹۶

حدیث - ۱۶۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ الفُحشَ وَ البَذَاءَ وَ السَّلاطَةَ مِنَ النِفاقِ

همانا دشنام دادن و هرزه گویی و زبان درازی ناشی از نفاق و دورویی است

(جهاد بانفس، ح۶۶۷ و ص ۲۸۴)

حدیث - ۱۶۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ الفُحشَ وَ البَذَاءَ وَ السَّلاطَةَ مِنَ النِفاقِ

همانا دشنام دادن و هرزه گویی و زبان درازی ناشی از نفاق و دورویی است.

(جهاد بانفس، ح۶۶۷ و ص ۲۸۴)

حدیث - ۱۶۵

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

آیة المنافق ثلاث : اذا حدث کذب و اذا وعد اخلف و اذا اؤتمن خان

نشان منافق سه چیز است : ۱ - سخن به دروغ بگوید. ۲ - از وعده تخلف کند. ۳ - در امانت خیانت نماید.

(صحیح مسلم، کتاب الایمان، ح ۸۹ )

حدیث - ۱۶۶

پیامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

من صلی اربعین یوما جماعة یدرک التکبیرة الاولی ، کتب له برائتان برائة من النار و برائة من النفاق

کسی که نماز خود را با جماعت و با درک تکبیر اول نماز، چهل روز انجام دهد، خداوند دو برائت را برای او مقرر می سازد: ۱ - برائت از آتش دوزخ .۲ - برائت از نفاق.

(بحار الانوار، ج ,۸۸ ج ۴)

حدیث - ۱۶۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ِانَّ الفُحشَ وَ البَذاءَ وَ السَّلاطَةَ مِنَ النِّفاق؛

همانا دشنام دادن و هرزه گویی و زبان درازی ناشی از نفاق و دورویی است.

(جهاد با نفس، ح ۶۷۸)

حدیث - ۱۶۸

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

آیة المنافق ثلاث : اذا حدث کذب واذا وعد اخلف واذا اؤتمن خان

نشان منافق سه چیز است :

۱ - سخن به دروغ بگوید

۲ - از وعده تخلف کند

۳ - در امانت خیانت نماید

(صحیح مسلم،کتاب الایمان،ح ۸۹)

حدیث - ۱۶۹

قال الامام الباقرعليه‌السلام : الغناءُ یُنبِتُ النفاق فی القلب کما یُنبت النخلُ الطلع.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: غناء و آوازه خوانی نفاق و دروئی را در دل می رویاند همان گونه که درخت نخل، خوشه خرما را رویش می دهد.

«دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۲۰۸»

انتظار فرج

حدیث - ۱

عن النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال: افضل جهاد امتی انتظار الفرج.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: برترین جهاد امت من، انتظار فرج است.

«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۱۴۳»

حدیث - ۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ما مِن یَومِ نَیروزٍ إلاّ و نَحنُ نَتَوقَّعُ فِیهِ الفَرَجَ لأِنَّهُ مِن أیّامِنا و أیّامِ شِیعَتِنا؛

هیچ نوروزی‌نیست مگر آن‌که ما در آن روز منتظر فرج [ظهور قائم آل‌محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و سلم] هستیم؛ چرا که نوروز از روزهای ما و شیعیان ما است.

مستدرک الوسائل ، ج ۶ ، ص ۳۵۲

حدیث - ۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

یَومُ النَّیروزِ هُوَ الیَومُ الَّذی یَظهَرُ فیهِ قائِمُنا أهلَ البَیتِ؛

نوروز ، روزی است که قائم ما اهل بیت در آن ظهور می‌کند.

بحار الأنوار ، ج ۵۲ ، ص ۲۷۶

حدیث - ۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

یَخرُجُ ناسٌ مِنَ المَشرِقِ فَیُوَطِّئونَ لِلمَهدِیِّ سُلطانَهُ؛

مردمی از مشرق قیام می‌کنند و زمینه حکومت مهدیعليه‌السلام را فراهم می‌آورند.

کنزالعمّال ، ح ۳۸۶۵۷

حدیث - ۵

امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ إِنتِظارُ الفَرَجِ؛

بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند، انتظار فرج و گشایش است.

تحف العقول، ص۴۰۳

حدیث - ۶

امام موسی کاظم (عليه‌السلام ) فرمودند:

أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ إِنتِظارُ الفَرَجِ؛

بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند، انتظار فرج و گشایش است.

تحف العقول، ص۴۰۳

حدیث - ۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

أوَّلُ العِبادَةِ اِنتِظارُ الفَرَجِ بِالصَّبرِ ؛

صبورانه چشم‌داشتن به گشایش ، برترین عبادت است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۲۵۷

حدیث - ۸

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

برای تعجیل در ظهور، بسیار دعا نمایید که گشایش کارهای شما نیز می‌باشد.

(بحارالانوار/۵۲/۹۲)

حدیث - ۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لتملأنّ الأرض ظلما و عدوانا ثمّ لیخرجنّ رجل من أهل بیتی حتّی یملأها قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و عدوانا؛

زمین از جور و تعدی پر می شود آنگاه مردی از خاندان من بیرون آید تا آن را از انصاف و عدل پر کند چنان که از ظلم و تعدی پر شده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

انتظار الفرج من اللَّه عباده و من رضی بالقلیل من الرّزق رضی اللَّه تعالی منه بالقلیل من العمل؛

انتظار گشایش از جانب خداوند عبادت است و هر که به روزی اندک راضی باشد خداوند از او به عبادت اندک راضی می شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

انتظار الفرج بالصّبر عباده؛

انتظار گشایش که با صبر قرین باشد، عبادت است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أفضل العباده انتظار الفرج؛

بهترین اقسام عبادت انتظار گشایش است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

آن که منتظر امر (فرج) ما است ، همچون کسی است که در راه خدا در خون خود تپیده باشد.

(الوافی ، ج ۲، ص ۴۴۲)

حدیث - ۱۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

تَوَقُّعُ الْفَرَجِ اِحدَی الرّاحَتَیْنِ؛

انتظار گشایش، یکی از دو آسایش است.

غررالحکم، ح ۴۵۷۸

حدیث - ۱۵

امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ إِنتِظارُ الفَرَجِ

بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند، انتظار فرج و گشایش است.

(تحف العقول، ص۴۰۳)

حدیث - ۱۶

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

اِصبِروا عَلی اداء الفَرائضِ، وَ صابِروعَدُوُّکُم ، وَ رابِطو امامَکُمُ المُنتَظَرِِ

صبر کنید برگزاردن احکام شرع و شکیبایی ورزید در برابر دشمنتان و آماده و حاضر یراق باشید برای امامتان که در انتظار او هستید.

(غیبه النعمانی، ینابیع الموده)

حدیث - ۱۷

قال الامام علیعليه‌السلام : أفضَلُ العبادةِ الصّبرُ والصّمت ُو انتظارُ الفَرَج.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: برترین عبادت ها، صبر، خاموشی و انتظار فرج می باشد.

«بحار الانوار، ج ۷۴، ص۴۲۰»

مومن

حدیث - ۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : بِالاِخلاصِ تَتَفاضَلُ مَراتِبُ المُومنینَ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: تفاوت و برتری درجات مؤمنان بر یکدیگر به اخلاص است.

«تنبیه الخواطر، ج ۲، ص ۱۱۹»

حدیث - ۲

رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و سلم :

إنَّ مِن موجِباتِ المَغفِرَةِ إدخالُ السُّرورِ عَلی أخیکَ المؤمِنِ ؛

از جمله اسباب مغفرت ، شاد کردن برادر مؤمن است

المعجم الکبیر ، ج ۳ ، ص ۸۳

حدیث - ۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام : إذَا اِتَّهَمَ المُؤمِنُ أخَاهُ اِنمَاثَ الإیمَانُ مِن قَلبِهِ کَمَا یَنمَاثُ المِلحُ فی المَاءِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمود : هرگاه مؤمن به برادر (دینی) خود تهمت زند، ایمان در قلب او ناپدید می شود همچنان که نمک در آب حلّ می‌شود.

«الکافی، ج ۲، ص ۳۶۱»

حدیث - ۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : من بَهَّتَ مُؤمِناً أو مُؤمِنَةً أو قَالَ فِیهِ مَا لَیسَ فِیهِ أقَامَهُ اللهُ تَعَالی یَومَ القِیَامَةِ عَلَی تَلٍّ مِن نَّارٍ حَتَّی یَخرُجَ مِمَّا قَالَهُ فِیهِ.

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر کس به مرد یا زن مؤمن بهتان زند یا درباره او چیزی بگوید که از آن مبراست خداوند در روز رستاخیز وی را بر تلّی از آتش نگه دارد تا از حرف خود درباره او برگردد.

«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۹۴»

حدیث - ۵

قال الامام علیعليه‌السلام : اَلمُؤمِنُ لا یَغُشُّ أخَاهُ وَ لا یَخُونُهُ وَ لا یَخذُلُهُ وَ لا یَتَّهِمُهُ وَ لا یَقُولُ لَهُ: أنَا مِنکَ بَرِئٌ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: مومن با برادر مومنش فریبکاری نمی کند و به او خیانت نمی ورزد و او را خوار نمی سازد و به او تهمت نمی زند و به او نمی گوید من از تو بیزارم.

«بحار الأنوار، ج ۲، ص ۱۴۳»

حدیث - ۶

عَن الامام الصادقعليه‌السلام قالَ: ما مِنْ أَحَدٍ یَمُوتُ مِنَ الْمُؤْمِنینَ أَحَبّ إِلی إِبْلِیسَ مِنْ مُوْتِ فَقِیهٍ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: مرگ هیچ مؤمنی در نظر شیطان، محبوبتر از موت یک عالم فقیه نیست.

«الکافی، ج ۱، ص ۳۸»

حدیث - ۷

قال الإمام الصادقعليه‌السلام و قد سئل عن قوله تعالی: «إنه لیس له سلطان مع الذین آمنوا»: یسلط والله من المؤمن علی بدنه ولا یسلط علی دینه.

امام صادقعليه‌السلام در پاسخ به سؤال از آیه «همانا او را بر کسانی که ایمان آورده اند چیرگی نیست»، فرمودند: به خدا قسم شیطان بر جسم مؤمن چیره می شود، اما بر دین او چیره نشود.

«الکافی، ج ۸، ص ۲۸۸»

حدیث - ۸

قال الإمام الصادقعليه‌السلام : إن الشیاطین علی المؤمنین أکثر من الزنابیر علی اللحم.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هجوم شیطانها به مؤمنان، بیشتر از هجوم زنبورها به گوشت است.

«بحار الأنوار، ج ۶۴، ص ۲۳۹»

حدیث - ۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام : اَلیَأسُ مِمَّا فی أَیدِی النَّاسِ عِزٌّ لِلمُؤمِنِ فی دِینِهِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: قطع امید کردن از آنچه مردم دارند، مایه عزت مؤمن در دینش است.

«وسائل الشیعه، ج ۶، ص ۳۱۴»

حدیث - ۱۰

قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَن قَضَی حَاجَةَ المُؤمِنِ مِن غَیرِ استِخفَافٍ مِنهُ اُسکِنَ الفِردَوسَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هر کس نیاز مومنی را برآورده کند بدون اینکه او را خوار نماید، در بهشت اسکان داده شود.

«مشکاة الأنوار، ص ۵۵۶»

حدیث - ۱۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ حَقَّرَ مُومِناً لِقِلَّةِ مَالِهِ حَقَّرَهُ اللهُ فَلَم یَزَلْ عِنْدَ اللهِ مَحْقُوراً حَتَّی صَنَعَ یَتُوبَ مِمَّا.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هر کس مومنی را به خاطر کمی مالش تحقیر کند، خدا او را تحقیر خواهد نمود و پیوسته در نزد خدا تحقیر شده خواهد بود تا از کاری که انجام داده توبه نماید.

«الکافی، ج ۲، ص ۳۵۱»

حدیث - ۱۲

قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ اِسْتَذَلَّ مُومِناً وَ حَقَّرَهُ لِقِلَّةِ ذَاتِ یَدِهِ وَ لِفَقْرِِهِ شَهَّرَهُ اللهُ یَوْمَ القِیامَةِ عَلَی رُوُوسِ الْخَلائِقِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هر کس مومنی را به خاطر تنگدستی و ناداریش خوار شمارد، خداوند او را در برابر همه خلائق رسوا خواهد ساخت.

«ثواب الأعمال، ص ۵۷۰»

حدیث - ۱۳

قال الامام علیعليه‌السلام : لاتُحَقِّرُوا ضُعَفَا إخْوَانِکُمْ، فَإِنَّهُ مَنْ اِحْتَقَرَ مُؤمِناً لم یَجْمَعِ اللهُ عَزَّوَجَلَّ بَیْنَهُمَا فی الْجَنَّةِ إِلا أَنْ یَتُوبَ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: برادران خود را که دچار ضعف (مالی) هستند خوار و حقیر نشمارید که هر کس مومنی را خوار شمارد خدا در میان آنها در بهشت جمع نخواهد کرد مگر آنکه توبه کند.

«الخصال، ص ۶۱۴، ح ۱۰»

حدیث - ۱۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ اِسْتَذَلَّ مُؤمِناً أَوْ مُؤمِنَةً أَوْ حَقَّرَهُ لِفَقْرِهِ أَوْ قِلَّةِ ذَاتِ یَدِهِ، شَهَّرَهُ اللهُ تَعَالی یَوْمَ القِیَامَةِ ثُمَّ یُفْضِحُهُ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر کس مرد یا زن مؤمنی را خوار و ذلیل شمارد و یا به سبب تهیدستی یا کم بضاعتی حقیر شمارد، خدای تعالی در روز رستاخیز او را انگشت‌نما و سپس رسوا و مفتضحش کند.

«بحار الانوار، ج ۷۲، ص ۴۴»

حدیث - ۱۵

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: برای مؤمن شایسته نیست که بخیل و ترسو باشد.

«محجة البیضاء، ج ۶، ص ۷۴»

حدیث - ۱۶

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

کأن المؤمنین هم الفقهاء أهل فکره و عبره، لم یصمهم عن ذکر الله ما سمعوا باذانهم و لم یعمهم عن ذکرالله ما رأوامن الزینه؛

گویا مؤمنان همان فقیهان(فرزانگان دین فهم) و اهل اندیشیدن و پند گرفتن هستند. شنیده های دنیوی، گوش آنها را از(شنیدن) یاد خدا کر نمی کند و زرق و برق دنیا چشم آنان را از یاد خدا کور نمی گرداند.

بحارالانوار ۷۳/۳۶/۱۷

حدیث - ۱۷

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَجِبتُ مِنَ المُؤمِنِ وجَزَعِهِ مِنَ السُّقمِ ، ولَو یَعلَمُ ما لَهُ فِی السُّقمِ مِنَ الثَّوابِ ؛ لَأَحَبَّ ألاّ یَزالَ سَقیماً حَتّی یَلقی رَبَّهُ عز و جل

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

از مؤمن و این که از بیماری بی‌تابی کند ، در شگفتم اگر او می‌دانست که در بیماری چه پاداشی دارد ، دوست داشت پیوسته بیمار باشد تا آن هنگام که به لقای پروردگار خویش پیوندد

بحارالأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۰۶ ، حدیث ۱۲ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۱۵۰

حدیث - ۱۸

رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لَو یَعلَمُ المُؤمِنُ حالَهُ فِی السُّقمِ ، ماأحَبَّ أن یُفارِقَ السُّقمَ أبَداً

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اگر مؤمن از حال خویش در ناتن‌درستی آگاه بود ، هرگز دوست نداشت که از این ناتن‌درستی جدا شود

إرشاد القلوب ، صفحه ۴۲ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۱۵۰

حدیث - ۱۹

رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ المُؤمِنَ لا یُؤجَرُ فی مَرَضِهِ ، ولکِن یُکَفَّرُ عَنهُ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مؤمن در بیماری‌اش پاداش داده نمی‌شود ؛ امّا گناه او فرو پوشانده می‌شود

کنز العمّال ، جلد ۳ ، صفحه ۳۱۲ ، حدیث ۶۷۱۱ ، دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۱۴۰

حدیث - ۲۰

رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ المُؤمِنَ إذا أصابَهُ السُّقمُ ، ثُمَّ أعفاهُ اللّه‌ُ مِنهُ ، کانَ کَفّارَةً لِما مَضی مِن ذُنوبِهِ ومَوعِظَةً لَهُ فیما یَستَقبِلُ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

انسان مؤمن ، چون بیماری به وی برسد و خداوند ، او را عافیت دهد ، این بیماری ، کفّاره گناهان گذشته او و مایه اندرز برای آینده اوست

کنز العمّال ، جلد ۳ ، صفحه ۳۰۷ ، حدیث ۶۶۸۶ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۱۴۰

حدیث - ۲۱

الإمام الصادقعليه‌السلام :

أیُّما مُؤمِنٍ عادَ مُؤمِنا مَریضا فی مَرَضِهِ حینَ یُصبِحُ شَیَّعَهُ سَبعونَ ألفَ مَلَکٍ ، فَإِذا قَعَدَ غَمَرَتهُ الرَّحمَةُ وَاستَغفَرُوا اللّه‌َ عز و جل لَهُ حَتّی یُمسِیَ ، وإن عادَهُ مَساءً کانَ لَهُ مِثلُ ذلِکَ حَتّی یُصبِـحَ

امام صادقعليه‌السلام :

هر مؤمنی که مؤمن بیمار دیگری را در زمان بیماری‌اش به هنگام صبح عیادت کند ، هفتاد هزار فرشته ، او را همراهی کنند و چون [ در نزد او] بنشیند ، رحمت ، او را در میان می‌گیرد و فرشتگان برای او از خداوند عز و جل آمرزش طلبند تا زمانی که شامگاه فرا رسد ؛ و اگر هم او را شامگاهان عیادت کند ، او را پاداشی همانند باشد تا زمانی که شب را به صبح برساند

بحار الأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۲۴ ، حدیث ۳۲ نقلاً عن الدعوات دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۲۰۲

حدیث - ۲۲

رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الحِنّاءُ خِضابُ الإِسلامِ ؛ یَزیدُ فِی المُؤمِنِ عَمَلَهُ ، ویَذهَبُ بِالصُّداعِ ، ویُحِدُّ البَصَرَ ، ویَزیدُ فِی الوِقاعِ ، وهُوَ سَیِّدُ الرَّیاحینِ فِی الدُّنیا وَالآخِرَةِ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

حنا ، خضاب اسلام است؛ بر [ثواب] عمل مؤمن می‌افزاید ، سردرد را از میان می‌بَرَد ، چشم را تیزبین می‌کند ، قدرت آمیزش را افزون می‌سازد و مهترِ گیاهان خوش‌بو در دنیا و آخرت است.

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۹۹؛ ا دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۳۰۸

حدیث - ۲۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام : المؤمنُ یداری و لا یماری.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: مؤمن مدارا می کند و جدال نمی کند.

«أعلام الدین، ص ۳۰۳»

حدیث - ۲۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام : إنما المؤمنون إخوة بنو أب و أم و إذا ضرب علی رجل منهم عرق سهر له الاخرون.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: مؤمنان، با یکدیگر برادر (دینی) اند، و همگی همانند فرزندان یک پدر و مادر و چون رگ یکی از آنان زده شود «مصیبتی بر او وارد شود» دیگران در غم او خوابشان نبرد.

«الکافی، ج ۲، ص ۱۶۵»

حدیث - ۲۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام : لَمْ یؤمِنْ اللهُ مؤمنٌ مِنْ هزاهِزِ الدُّنیا، وَلکنِّهُ آمَنَهُ مِنْ العُمی فیها وَالشّقاءٍ فِی الآخرةِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند مؤمن را از فتنه ها و حوادث دنیا در امان قرار نداد، ولی از گمراهی در دنیا و بدبختی در آخرت نجات بخشید.

«اصول کافی، ج ۵، ص ۸۹»

حدیث - ۲۶

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

اذا اصابتکم بلیه و عناء فعلیکم بقم، فانه مأوای الفاطمیینَ و و ما ارادَ احدٌ بقم و اهله سوء الا اذله الله و ابعده منرحمتِه.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هرگاه بلا و ذلتی به شما رسید، به قم بروید. چون آنجا پناهگاه فرزندان فاطمهعليها‌السلام و استراحت گاه مؤمنان است و کسی نسبت به قم و ساکنانش سوء قصد نمی کند، مگر این که خداوند او را خوار و از رحمت خویش دور می نماید.

«بحار الأنوار، ج ۵۷، ص ۲۱۴»

حدیث - ۲۷

عَن الامامِ الباقرِعليه‌السلام قال: لَهو المؤُمنِ فی ثَلاثةِ اشیاءٍ التَمتعُ بِالنساءِ و مُفاکهَةِ الاِخوانِ و الصَلاةُ بِاللیلِ.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: سرگرمی انسان مؤمن در سه چیز است: کامجویی از زنان (حلال)، خوش گویی با دوستان و خواندن نماز شب.

«الخصال، ج ۱، ص ۱۱۶»

حدیث - ۲۸

قال الامام الصادقعليه‌السلام : ثَلاثَةٌ اِنْ یَعْلَمُهنَّ الْمُؤمِنُ کانَتْ زیادَةً فی عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعْمَةِ عَلَیْهِ: تَطْویلُهُ فی رُکوعِهِ وَ سجودِهِ فی صلاتِهِ وَ تَطْویلُهُ لِجلوسِهِ عَلی طَعامِهِ اِذا اَطْعَمَ عَلی مائِدَتِهِ وَ اصْطِناعُهُ الْمَعْروفَ اِلی اَهْلِهِ.

امام صادقعليه‌السلام : سه چیز است که اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره مندی او از نعمت ها می شود: طول دادن رکوع و سجده، زیاد نشستن بر سر سفره ای که در آن دیگران را اطعام می کند و خوش رفتاری اش با خانواده.

«الکافی، ج ۴، ص ۴۹، ح ۱۵»

حدیث - ۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : یا عَلی، مِنْ کَرامَةِ الْمُؤمِنِ عَلَی اللّه اَنـَّهُ لَمْ یَجْعَلْ لاَِجلِهِ وَقتا حَتّی یَهُمَّ بِبائقَةٍ فَاِذا هَمَّ بِبائقَةٍ قَبَضَهُ اِلَیْهِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ای علی! از ارجمندی مؤمن در نزد خدا این است که برایش وقت مرگ، معیّن نفرموده است، تا زمانی که قصد شرّی کند. آن گاه خداوند جانش را بستاند.

«عیون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۲، ص ۴۰، ح ۹۰»

حدیث - ۳۰

قال زین العابدینعليه‌السلام : مَنْ کَسا مُؤْمِناً لایَزالُ فِی ضَمانِ اللهِ مادامَ عَلَیْه سِلْکٌ.

امام زین العابدینعليه‌السلام فرمودند: آن کس که به مؤمنی لباسی بپوشاند همواره در ضمان و پناه خداوند خواهد بود تا آن هنگام که یک تار آن لباس باقی باشد.

«وسائل الشیعة، ج ۳، ص۴۲۰»

حدیث - ۳۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام : لیس شیءٌ اَضرَّ لقلب المؤمن من کثرة الاکل و هی مُورِثةُ شیئین: قسوةُ القلب و هیجانُ الشهوة.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: برای دل (روح) مؤمن چیزی زیانبارتر از پرخوری نیست، زیرا پرخوری باعث سنگدلی و قساوت قلب و تحریک شهوت می گردد.

«مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۸۰»

حدیث - ۳۲

قال الله عزّوجلّ:

همانا علی امام پرهیزگاران و رهبر روسفیدان پاک و پادشاه مؤمنان است.

(امالی‌الصدوق۳۵۲)

حدیث - ۳۳

قال الله عزّوجلّ:

هر‌که بنده‌ی مؤمن مرا بیازارد، باید با من اعلام جنگ کند.

(کافی۲/۳۰۵)

حدیث - ۳۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ما من مؤمنٍ ذکر او انثی حُراً او مملوکا إلا والله علیه حق واجب ان یتعلم القرآن.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: نیست بر مؤمن مرد یا زن، آزاد یا برده مگر این که برای خدا حقی واجب برگردن آنها است و آن حق این است که قرآن را یاد بگیرند.

«مستدرک الوسائل، ج ۱، ص ۲۸۷»

حدیث - ۳۵

قال الامام الکاظمعليه‌السلام :

الْمُؤْمِنُ بِعَرَضِ کُلِّ خَیرٍ لو قُطِعَ أَنمَلَةً أَنمَلَةً کانَ خَیْراً لَهُ و لو وُلِّیَ شَرقَهَا و غربَهَا کانَ خَیراً لَه.

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند:

مؤمن همواره در معرض خیر است. اگر در اثر قضای الهی بند از بندش جدا شود، خیر است و اگر حکومت شرق و غرب عالم هم به او عطا شود، باز خیر است.

«بحار الانوار، ج ۶۴، ص ۲۴۲»

حدیث - ۳۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا یُؤمِنُ اَحَدُکُمْ حتّی یؤمِنُ بِالْقَدر.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

هیچ یک از شما تا ایمان به مقدرات نداشته باشید، مؤمن نخواهید بود.

«توحید صدوق، ص ۲۸۰»

حدیث - ۳۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَجَباً للمُؤمِنِ، لا یقضی اللهُ علیهِ قضاءً اِلاّ کانََ خیراً لَهُ .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

در شِگفتم برای مؤمن، قضای الهی بر او جاری نمی شود مگر اینکه برای او خیر است، چه (در ظاهر) خوشایند باشد و چه ناخوشایند. اگر مبتلا کرد، کفاره گناهانشان باشد و اگر بخشش کرد، گرامی اش داشته است.

«تحف العقول، ص ۴۸»

حدیث - ۳۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

فی کُلِّ قضاءِ اللهِ عزّوجلَّ خِیَرَةٌ للمؤمنِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

در تمام قضاهای خداوند، برای مؤمن خیر است.

«امالی شیخ صدوق، ص ۴۳۹»

حدیث - ۳۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام : اذا تَخلّی المومِنُ من الدّنیا سَماو وَجَدَ حلاوَةَ حبِّ اللهِ و کان عندَ اهلِ الدّنیا کانّه قد خولِطَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: زمانی که انسان مؤمن خود را از محبت دنیا خالی می نماید آنگاه شیرینی محبت پروردگارش را احساس می کند و با این که در میان اهل دنیا به سر می برد اما گویا اختلال حواس پیدا کرده است (با آنها نیست).

«الکافی ج ۲، ص ۱۳۰»

حدیث - ۴۰

عَن الامام الصادقعليه‌السلام قالَ: ثَلاثَةٌ هُنَّ فَخْرُ الْمُؤْمِنِ و زِینه فِی الدُّنْیا و الْآخِرَةِ الصَّلاةُ فِی آخِرِ الَّیْلِ وَ یَأسُهُ مِمّا فِی أیْدِی النّاسِ وَ وَلایَةُ الإمامِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ - عَلَیْهِم السَّلامُ -.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: سه چیز مایه افتخار و برتری انسان مؤمن و نیز زینت دنیا و آخرت او است: نماز شب، مأیوس بودن از آن چه در دستان مردم است و پذیرفتن ولایت و رهبری آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

«أمالی صدوق، ص ۵۴۴»

حدیث - ۴۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إذا رَأَیتُمُ المَصاحِفَ حُلِّیَت ، وَالمَساجِدَ زُیِّنَت ، وَالمَنارَةَ طُوِّلَت ، وَاتُّخِذَ القُرآنُ مَزامیرَ ، وَالمَساجِدُ طُرُقا ، المُؤمِنُ فی ذلِکَ الزَّمانِ أعَزُّ مِنَ الکِبریتِ الأَحمَرِ ، أما إنَّ مَساجِدَهُم مُزَخرَفَةٌ ، وأبدانَهُم نَقِیَّةٌ ، وقُلوبَهُم أنتَنُ مِنَ الجیفَةِ

هر گاه دیدید که قرآن‌ها، جامه‌ای زیبا بر تن کرده‌اند و مساجد ، زینت یافته‌اند و مناره‌ها ، قد برافراشته‌اند و قرآن ، با ساز و آواز خوانده می‌شود و مسجدها ، گذرگاه قرار گرفته‌اند ، مؤمن در آن روزگار ، از گوگرد سرخ ، کمیاب‌تر خواهد بود آری مساجدشان آذین‌بندی و جسمشان پاکیزه ؛ لیکن دل‌هایشان از مُردار ، بدبوتر است.

روضة الواعظین: ص ۳۷۰

حدیث - ۴۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ مِمّا یَلحَقُ المُؤمِنَ مِن عَمَلِهِ وحَسَناتِهِ بَعدَ مَوتِهِ ، عِلما عَلَّمَهُ ونَشَرَهُ أو مَسجِدا بَناهُ

از جمله اعمال و کارهای نیک مؤمن که پس از مرگش به وی می‌پیوندد ، دانشی است که آن را آموزش داده و منتشر ساخته . .یا مسجدی که بر پا کرده است

کنز العمّال: ج ۱۵ ص ۹۵۲ ح ۴۳۶۵۷

حدیث - ۴۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لِلمُؤمِنِ ثَلاثُ ساعاتٍ : فَساعَةٌ یُناجی فیها رَبَّهُ ، وساعَةٌ یَرُمُّ مَعاشَهُ ، وساعَةٌ یُخَلّی بَینَ نَفسِهِ وبَینَ لَذَّتِها فی ما یَحِلُّ ویَجمُلُ ولَیسَ لِلعاقِلِ أن یَکونَ شاخِصا إلاّ فی ثَلاثٍ : مَرَمَّةٍ لِمَعاشٍ ، أو خُطوَةٍ فی مَعادٍ ، أو لَذَّةٍ فی غَیرِ مُحَرَّمٍ ؛

مؤمن را سه وقت است: وقتی که در آن ، با پروردگارش مناجات می کند ؛ و وقتی که گذران زندگی اش را سامان می دهد ؛ و وقتی که از آن چه حلال و زیبا است ، برای خود لذّت برمی گیرد و خردمند را سزاوار نیست که جز در پی سه چیز باشد : سامان دادن معیشت ، گام نهادن برای روز قیامت ، یا لذّت برگرفتن از آن چه حرام نیست

تحف العقول : ۲۰۳ ، الأمالی للطوسی : ۱۴۷ / ۲۴۰

حدیث - ۴۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لا تَسُبُّوا الدُّنیا ؛ فَنِعمَت مَطِیَّةُ المُؤمِنِ ؛ فَعَلَیها یَبلُغُ الخَیرَ ، وبِها یَنجو مِنَ الشَّرِّ إنَّهُ إذا قالَ العَبدُ : لَعَنَ اللّه ُ الدُّنیا ، قالَتِ الدُّنیا : لَعَنَ اللّه ُ أعصانا لِرَبِّهِ ؛

دنیا را دشنام مدهید که نیکو مَرکبی است برای مؤمن ؛ سوار بر آن به خیر دست می یابد و با آن از شر رهایی می جوید همانا هرگاه بنده ای بگوید : «خداوند دنیا را لعنت کناد!» ، دنیا هم می گوید : «خداوند از میان ما کسی را لعنت کناد که در برابر پروردگارش سرکش تر است».

بحار الأنوار : ۷۷ / ۱۷۸ / ۱۰

حدیث - ۴۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن شَفَعَ شَفاعَةً یَدفَعُ بها مَغرَما أو یُحیِی بها مَغنَما، ثَبَّتَ اللّه تعالی قَدَمَیهِ حِینَ تَدحَضُ الأقدام

کسی که با میانجیگری خود زیانی را دفع، یا سودی را احیا کند، خداوند تعالی، در روزی که قدمها می‌لغزد ، قدمهای او را استوار بدارد

کنز العمّال : ۶۴۹۶ منتخب میزان الحکمة : ۲۹۸

حدیث - ۴۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ المؤمنَ لَیَری ذَنبَهُ کَأَ نَّهُ تحتَ صَخرَةٍ یَخافُ أن تَقَعَ علَیهِ ، والکافِرَ یَری ذَنبَهُ کأنّهُ ذُبابٌ مَرَّ علی أنفِهِ

همانا مؤمن گناه خود را چونان تخته سنگی بزرگ می‌بیند که می‌ترسد به روی او بیفتد و کافر گناه‌خویش را مانند مگسی می‌بیند که از جلوی بینی‌اش رد شود

أمالی الطوسی : ۵۲۷ / ۱۱۶۲

حدیث - ۴۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن بَهَتَ مؤمنا أو مؤمنةً أو قالَ فیهِ ما لیسَ فیهِ أقامَهُ اللّه تعالی یومَ القیامةِ علی تَلٍّ مِن نارٍ حتّی یَخرُجَ مِمّا قالَهُ فیهِ

هر کس بـه مـرد یــا زن مؤمن بهتان زند یا درباره او چیزی بگوید که از آن مبراست خـداوند در روز رستاخیز وی را بـر تلّی از آتش نگه دارد تا از حرف خود درباره او برگردد

بحار الأنوار : ۷۵ / ۱۹۴ / ۵ منتخب میزان الحکمة : ۸۶

حدیث - ۴۸

امام صادقعليه‌السلام :

إذا اتَّهَمَ المؤمنُ أخاهُ انْماثَ الإیمانُ مِن قلبِهِ کما یَنْماثُ المِلحُ فی الماءِ

هرگاه مؤمن به برادر خود تهمت زند ایمان در قلب او آب شود همچنان که نمک در آب حلّ می‌شود

الکافی : ۲ / ۳۶۱ / ۱

حدیث - ۴۹

امام باقرعليه‌السلام :

إنّ المؤمنَ یُبتَلی بکُلِّ بَلیَّةٍ ویَموتُ بکُلِّ مِیتَةٍ إلاّ أنّهُ لا یَقتُلُ نفسَهُ

مؤمن به هر بلایی گرفتار می‌شود و با هر مرگی می‌میرد ، امّا خودکشی نمی‌کند

الکافی : ۳ / ۱۱۲ / ۸ منتخب میزان الحکمة : ۴۵۸

حدیث - ۵۰

الإمامُ الصّادقُعليه‌السلام

وقد سَألَهُ الحسنُ بنُ مَحبوبٍ : یکونُ المؤمنُ بَخیلاً ؟: نَعَم ، [قالَ : ]قُلتُ : فیکونُ جَبانا ؟ قالَ : نَعَم ، قلتُ : فیکونُ کَذّابا ؟ قالَ : لا ، ولا خائنا ، ثُمّ قالَ : یُجبَلُ المؤمنُ علی کُلِّ طَبیعَةٍ إلاّ الخِیانَةَ والکذبَ

حسن بن محبوب :

از امام صادقعليه‌السلام پرسیدم : آیا ممکن است مؤمن ، بخیل باشد ؟ فرمودند: آری پرسیدم : آیا می‌شود ترسو باشد ؟ فرمودند: آری پرسیدم : آیا دروغگو هست ؟ فرمودند: نه و خائن هم نیست سپس فرمودند: مؤمن بر هر خویی سرشته می‌شود ، مگر خیانت و دروغ

بحار الأنوار : ۷۵ / ۱۷۲ / ۱۱ منتخب میزان الحکمة : ۴۸۴

حدیث - ۵۱

امام باقرعليه‌السلام :

ما مِن إنسانٍ یَطعَنُ فی عَینِ مُؤمِنٍ إلاّ ماتَ بِشَرِّ میتَةٍ ، وکانَ قَمِناأن لا یَرجِعَ إلی خَیرٍ

هیچ انسانی نیست که پیش روی مؤمنی از او بد گوید و طعنه زند ، مگر این که به بدترین شکل بمیرد و سزاوار است که روی خیر و سعادت را نبیند

الکافی : ۲ / ۳۶۱ / ۹

حدیث - ۵۲

امام صادقعليه‌السلام :

مَن أ نَّبَ مُؤمِنا أ نَّبَهُ اللّه‌ُ فی الدّنیا والآخِرَةِ

هر کس مؤمنی را سرزنش کند ، خداوند او را در دنیا و آخرت سرزنش کند

الکافی : ۲ / ۳۵۶ / ۱ منتخب میزان الحکمة : ۴۲۰

حدیث - ۵۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

سِبابُ المؤمِنِ فُسوقٌ ، وقِتالُهُ‌کُفرٌ ، وأکلُ لَحمِهِ مِن مَعصیَةِ اللّه

ناسزاگفتن به مؤمن فسق است و جنگیدن با او کفر و خوردن گوشت او (غیبت کردن از وی) معصیت خداست

بحار الأنوار : ۷۵ / ۱۴۸ / ۶ منتخب میزان الحکمة : ۲۶۴

حدیث - ۵۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

سابُّ المُؤمِنِ کالمُشرِفِ علی الهَلَکَةِ

ناسزاگوی به مؤمن همچون کسی است که در آستانه هلاکت باشد

کنز العمّال : ۸۰۹۳ منتخب میزان الحکمة : ۲۶۴

حدیث - ۵۵

امام سجّادعليه‌السلام :

المؤمنُ یَصمُتُ لِیَسلَمَ ، ویَنطِقُ لِیَغنَمَ إن زُکِّیَ خافَ مِمّا یَقولونَ ، ویَستَغفِرُ اللّه‌َ لِما لایَعلمونَ ، لایَغِرُّهُ قَولُ مَن جَهِلَهُ ، ویَخافُ إحصاءَ ما عَمِلَهُ

مؤمن خاموش می‌ماند ، تا سالم ماند و سخن می‌گوید ، تا سود برد اگر به پاکی ستوده شود ، از آنچه می‌گویند هراسان می‌شود و از آنچه که نمی‌دانند ، از خداوند آمرزش می‌طلبد سخن کسی که او را نمی‌شناسد (و می‌ستایدش) فریبش نمی‌دهد و از بر شمردن اعمالش (در آخرت) می‌ترسد

الکافی : ۲ / ۲۳۱ / ۳ منتخب میزان الحکمة : ۵۰۸

حدیث - ۵۶

امام باقرعليه‌السلام :

مَن قَتَلَ مُؤمنا مُتَعمِّدا أثبَتَ اللّه تعالی علَیهِ جَمیعَ الذُّنوبِ ، وبَرِئَ المَقتولُ مِنها ، وذلکَ قولُ اللّه تعالی :( أُرِیدُ أن تَبُوأَ بِإثْمِی و إثْمِکَ فتَکونَ مِن أصْحابِ النّارِ )

هـر کس عـمـدا مـؤمـنی را بکشد ، خداوند متعال همه گناهان را برای او ثبت کند و مقتول از گناهان پاک شود و این سخن خداوند متعال است ، آن جا که می‌فرماید : «می‌خواهم گناه من و گناه خودت را به دوش کشی و از دوزخیان باشی»

المائدة : ۲۹ .ثواب الأعمال : ۳۲۸ / ۹ منتخب میزان الحکمة : ۴۵۸

حدیث - ۵۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أعانَ علی قَتلِ مؤمنٍ بشَطرِکَلِمَةٍ لَقِیَ اللّه‌َ یَومَ القِیامَةِ مَکتوبٌ بینَ عَینَیهِ : آیِسٌ مِن رَحمَةِ اللّه

هر کس با نیم کلمه حرف ، در کشتن مؤمنی کمک کند ، روز قیامت خدا را دیدار کند در حالی که بر پیشانیش نوشته شده‌است : نومید (و محروم) از رحمت خدا

کنزالعمّال : ۳۹۸۹۵ منتخب میزان الحکمة : ۴۵۸

حدیث - ۵۸

امام علیعليه‌السلام :

المؤمنُ یرغَبُ فیما یَبقی ، ویَزهَدُ فیما یَفنی بَعیدٌ کَسَلُهُ ، دائمٌ نَشاطُهُ

مؤمن به آنچه ماندنی است راغب است و از آنچه رفتنی است رویگردان از تنبلی به دور است و پیوسته سرزنده و کوشاست

بحار الأنوار : ۷۸ / ۲۶ / ۹۲ منتخب میزان الحکمة : ۴۹۲

حدیث - ۵۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُّ لَهوِ المؤمنِ باطِلٌ إلاّ فی ثلاثٍ : فی تأدیبهِ الفَرَسَ ، ورَمیِهِ عَن قَوسِهِ ، ومُلاعَبَتِهِ امرأتَهُ ، فإنّهُنَّ حَقٌّ

هرگونه سرگرمی برای مؤمن نادرست است ، مگر سه کار : تربیت اسب ، تیراندازی با کمانش و بازی و شوخی با همسرش ؛ زیرا این سه کار ، حقّ است

الکافی : ۵ / ۵۰ / ۱۳ منتخب میزان الحکمة : ۵۰۴

حدیث - ۶۰

خَیرُ لَهوِ المؤمنِ السِّباحَةُ ، وخَیرُلَهوِ المَرأةِ المِغزَلُ

بهترین سرگرمی مؤمن ، شناست و بهترین سرگرمی زن ، ریسندگی

کنزالعمّال : ۴۰۶۱۱ منتخب میزان الحکمة : ۵۰۴

حدیث - ۶۱

امام حسنعليه‌السلام :

المؤمنُ لا یَلهو حتّی یَغفُلَ ، فإذا تَفَکّرَ حَزِنَ

مؤمن سرگرمی نمی‌کند تا در نتیجه غافل گردد پس هرگاه بیندیشد ، اندوهگین شود

تنبیه الخواطر : ۱ / ۵۲ منتخب میزان الحکمة : ۵۰۴

حدیث - ۶۲

امام صادقعليه‌السلام :

لَیْسَ شَیْءٌ أضَرَّ لِقَلْبِ المُؤْمِنِ مِنْ کَثْرَةِ الأکْلِ ، وَهِیَ مُورِثَةٌ لِشَیْئَیْنِ : قَسْوَةِ القَلْبِ ، وَهَیَجَانِ الشَّهْوَةِ

برای قلب مؤمن چیزی زیانبارتر از پرخوری نیست پرخوری موجب دو چیز می‌شود : سنگدلی و تحریک شهوت

مستدرک الوسائل : ۱۲ / ۹۴ / ۱۳۶۱۵ منتخب میزان الحکمة : ۲۲

حدیث - ۶۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الرؤیا لا تُقَصُّ إلاّ علی مؤمنٍ خلا مِن الحَسَدِ والبَغیِ

رؤیا را جـز بـرای مـؤمنی کـه از حـسادت و تجاوز مبرّاست، نباید بازگو کرد

الکافی : ۸ / ۳۳۶ / ۵۳۰ منتخب میزان الحکمة : ۲۲۶

حدیث - ۶۴

امام صادقعليه‌السلام :

میراثُ اللّه مِن عَبدِهِ المؤمنِ وَلَدٌ صالِحٌ یَستَغفِرُ لَهُ ؛

میراث خدا از بنده مؤمنش ، فرزند صالحی است که برای او آمرزش بطلبد

مکارم الأخلاق : ۱ / ۴۷۱ / ۱۶۱۰

حدیث - ۶۵

امام صادقعليه‌السلام :

أغلَبُ الأعداءِ للمؤمِنِ زَوجَةُ السُّوءِ ؛

چیره‌ترین دشمن مؤمن، همسر ناشایست است

الفقیه : ۳ / ۳۹۰ / ۴۳۷۰ منتخب میزان الحکمة : ۲۵۶

حدیث - ۶۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما استَفادَ المؤمنُ بعدَ تَقوَی اللّه عز و جل خَیرا لَهُ مِن زَوجَةٍ صالِحَةٍ ؛

مـؤمن ، بـعد از تـقوای خداوند عز و جل ، بهره‌ای بهتر از زن شایسته نبرده است

کنز العمال : ۴۴۴۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۲۵۶

حدیث - ۶۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الـمَـوتُ کـفّـارةٌ لِذُنوبِ المؤمنینَ ؛

مرگ، کفاره گناهان مؤمنان است

أمالی المفید : ۲۸۳ / ۸

حدیث - ۶۸

امام صادقعليه‌السلام :

سِـتّـةٌ یَلحَقنَ المؤمنَ‌بعدَ وَفاتِهِ : ولدٌ یَستَغفِرُ لَهُ ، ومصحَفٌ یُخَلِّفُهُ ، وغَرسٌ یَغرِسُهُ ، وصَدَقَةُ ماءٍ یُجریهِ ، وقَلیبٌ یَحفِرُهُ ، وسُنّةٌ یُؤخَذُ بها مِن بَعدِهِ ؛

شش چیز است که (ثواب‌آنها) بعد از وفات مؤمن به او می‌رسد : فرزندی که برایش آمرزش طلبد ، مصحفی که از خود بر جای گذارد ، نهالی که بکارد ، صدقه آبی (مانند نهر و قنات) که جاری سازد ، چاهی که حفر کند و سنّتی (و کردار نیکی) که بعد از او به کار بسته شود

الفقیه : ۱ / ۱۸۵ / ۵۵۵ منتخب میزان الحکمة : ۵۲۲

حدیث - ۶۹

امام صادقعليه‌السلام :

أوّلُ ما یُتحَفُ بهِ‌المؤمنُ یُغفَرُ لِمَن تَبِعَ جَنازتَهُ ؛

نخستین ارمغانی که به مؤمن (متوفّی) داده می‌شود ، آمرزش تشییع کنندگان جنازه اوست

الکافی : ۳ / ۱۷۳ / ۳ منتخب میزان الحکمة : ۵۲۲

حدیث - ۷۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أکثِروا مِن ذِکرِ هادِمِ اللَّذّاتِ ، فقیلَ: یا رسولَ اللّه، فما هادِمُ اللَّذّاتِ؟ قالَ: المَوتُ، فإنّ أکیَسَ المؤمنینَ أکثَرُهُم ذِکرا للمَوتِ، وأشَدُّهُم لَهُ استِعدادا ؛

ویران کننده خوشی‌ها را فراوان یاد کنید. عرض شد : ای رسول خدا ، ویران کننده خوشی‌ها چیست ؟ فرمودند: مرگ؛ زیرکترین مؤمنان کسی است که مرگ را بیشتر یاد کند و برای آن آماده‌تر باشد

بحار الأنوار : ۸۲ / ۱۶۷ / ۳ منتخب میزان الحکمة : ۵۱۸

حدیث - ۷۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

المَوتُ رَیحانَةُ المؤمنِ؛

مرگ دسته گل خوشبوی مؤمن است

کنزالعمّال : ۴۲۱۳۶ منتخب میزان الحکمة : ۵۱۸

حدیث - ۷۲

الإمامُ الکاظمُعليه‌السلام

لَمّا دَخَلَ علی رجُلٍ قـد غَرِقَ فـی سَکَراتِ المَوتِ : المَوتُ هُو المَصْفاةُ یُصَفّی المؤمنینَ مِن ذُنوبهِم فیکونُ آخِرُ ألَمٍ یُصیبُهُم کَفّارَةَ آخِرِ وِزرٍ بَقِیَ علَیهِم ، ویُصَفّی الکافِرینَ مِن حَسَناتِهِم فیکونُ آخِرَ لَذّةٍ أو راحَةٍ تَلحَقُهُم ، وهُو آخِرُ ثَوابِ حسَنَةٍ تکونُ لَهُم

امام کاظمعليه‌السلام

هـنگامی کـه نزد مردی رفتند که در سکرات مرگ فرو رفته بود فرمودند : مرگ صافی‌ای است که مؤمنان را از گناهانشان صاف می‌کند و آخرین دردی است که به عنوان کفّاره آخرین گناهی که در وجودشان می‌باشد به آنها می‌رسد و کافران را نیز از حسناتشان صاف می‌سازد و آخرین خوشی یا آسایشی است که به عنوان آخرین پاداش حسنه‌ای که دارند ، به ایشان می‌رسد .

معانی الأخبار : ۲۸۹ / ۶ منتخب میزان الحکمة : ۵۱۸

حدیث - ۷۳

الإمامُ زینُ العابدینَعليه‌السلام

لمّا سُئلَ عنِ المَوتِ: لِلمؤمنِ کنَزعِ ثِیابٍ وَسِخَةٍ قَمِلَةٍ ، وفَکِّ قُیودٍ وأغلالٍ ثَقیلَةٍ ، والاستِبدالِ بأفخَرِ الثِّیابِ وأطیَبِها رَوائحَ ، وأوطَأِ المَراکِبِ ، وآنَسِ المَنازِلِ ؛ وللکافِرِ کخَلعِ ثِیابٍ فاخِرَةٍ ، والنَّقلِ عن مَنازِلَ أنیسَةٍ ، والاستِبدالِ بأوسَخِ الثِّیابِ وأخشَنِها ، وأوحَشِ المَنازِلِ ، وأعظَمِ العَذابِ ؛

امام سجّادعليه‌السلام در پاسخ به پرسش کــه : مرگ چیست؟ فرمودند : (مرگ) برای مؤمن چون کندن جامه‌هایی چرکینِ شپشی‌از تن‌است و از هم‌گسستن‌کُند و زنجیرهای گرانبار و جایگزین کردن فاخرترین و خوشبوترین جامه‌ها و راهوارترین مرکب‌ها و امن‌ترین منزل‌ها و برای کافر به منزله کندن جامه‌هایی فاخر از تن و منتقل شدن از منزل‌هایی امن و جایگزین کردن آنها به کثیف‌ترین و خشن‌ترین جامه‌ها و وحشتناکترین منزل‌ها و بزرگترین عذاب است

معانی الأخبار : ۲۸۹ / ۴ منتخب میزان الحکمة : ۵۱۸

حدیث - ۷۴

امام صادقعليه‌السلام :

خـداوند تبارک و تـعالی چون بخواهد بـه حساب مؤمن رسیدگی کند ، کارنامه‌اش را به دست راست او دهد و بین خود و او ، به حسابش رسیدگی نماید پس گوید : بنده من ! چنین و چنان کرده‌ای و فلان و بهمان کار را انجام داده‌ای ! عرض می‌کند : آری ، پروردگارا ! من این کارها را کرده‌ام خداوند می‌فرماید : من آنها را بر تو بخشیدم و تبدیل به کارهای نیک کردم پس ، مردم گویند : سبحان اللّه ! این بنده حتّی یک گناه هم نداشت ؟ این است معنای سخن خداوند عز و جل : «اما آن کس که نامه‌اش به دست راست او داده شود زوداست که آسان حسابرسی شود و به سوی کسان خود شادمان برگردد»

الانشقاق : ۷ ۹ منتخب میزان الحکمة : ۴۱۶

حدیث - ۷۵

امام صادقعليه‌السلام :

ما رَأیتُ شَیئا أسرَعَ إلی شیءٍ مِن الشَّیبِ إلی المؤمنِ ، وإنّهُ وَقارٌ للمؤمِنِ فی الدنیا ، ونورُ ساطِعٌ یَومَ القِیامَةِ ، بهِ وَقَّرَ اللّه‌ُ تعالی خَلیلَهُ إبراهیمَعليه‌السلام ، فقالَ : ما هذا یا رَبِّ ؟ قالَ لَهُ : هذا وَقارٌ ، فقالَ : یا رَبِّ زِدنی وَقارا ؛

چیزی را ندیدم که به‌سوی چیزی شتابنده‌تر از سپیدی موی ، به سوی مؤمن باشد موی سپید در دنیا برای مؤمن وقار است و در روز قیامت نوری درخشان خداوند متعال با موی سپید ، به خلیل خود إبراهیمعليه‌السلام وقار بخشید پس ابراهیم عرض کرد : پروردگارا ! این چیست ؟ خداوند به او فرمود : این وقار است ابراهیم گفت : پروردگارا ! بر وقار من بیفزای

أمالی الطوسیّ : ۶۹۹ / ۱۴۹۲ منتخب میزان الحکمة : ۳۰۸

حدیث - ۷۶

امام صادقعليه‌السلام :

أیُّما مُؤمِنٍ خَضَعَ لِصاحِبِ سلطانٍ أو مَن یُخالِطُهُ علی دِینِهِ طَلَبا لِما فی یَدَیهِ مِن دُنیاهُ ، أخمَلَهُ اللّه‌ُ ومَقَتَهُ علَیهِ ووَکَلَهُ إلَیهِ ، فإن هُو غَلَبَ عَلی شَیءٍ مِن دُنیاهُ وصارَ فی یَدِهِ مِنهُ شَیءٌ ، نَزَعَ اللّه‌ُ البَرَکَةَ مِنهُ ؛

هر مؤمنی در برابر صاحب قدرتی یا کسی که مخالف دین اوست ، به قصد دست‌یافتن به چیزی از دنیای او ، فروتنی و خضوع کند ، خداوند او را بی‌نام و نشان گرداند ، و برای این کار بر او خشم گیرد ، و او را به خودش واگذارد ؛ و اگرهم بر چیزی از دنیای او دست یابد و اندکی از آن به دستش افتد ، خداوند برکت را از آن ببَرد

بحار الأنوار : ۷۵ / ۳۷۱ / ۱۵

حدیث - ۷۷

امام علیعليه‌السلام :

یا مؤمنُ ، إنّ هذا العِلْمَ والأدبَ ثَمَنُ‌نفسِکَ ، فاجتَهِدْ فی تَعلُّمِهِما ، فما یَزیدُ مِن عِلمِکَ وأدبِکَ یَزیدُ فی ثَمَنِکَ وقَدْرِکَ ؛

ای مؤمن ! این دانش و ادب جان بهای توست ، پس در فراگرفتن آن دو کوشا باش که هر چه بر دانش و ادبت افزوده شود ، قدر و ارزشت فزونی گیرد

مشکاة الأنوار : ۱۳۵ منتخب میزان الحکمة : ۱۴

حدیث - ۷۸

امام علیعليه‌السلام :

العِلمُ ضالَّةُ المُؤمِنِ ؛

دانش ، گمشده مؤمن است

عیون أخبار الرِّضاعليه‌السلام : ۲ / ۶۶ / ۲۹۵ منتخب میزان الحکمة : ۳۹۶

حدیث - ۷۹

امام باقرعليه‌السلام :

قالَ اللَّهُ عزّوجلّ : یا موسی، لا تُطَوِّلْ فی الدُّنْیا أملَکَ فَیَقْسُوَ قَلْبُکَ ، والقاسِی القلبِ منّی بَعِیدٌ؛

خداوند عزّوجلّ فرموده است: ای مؤمن، آرزویت را در دنیا طولانی مکن که دلت را سخت می‌کند و سخت دل، از من دور است.

الکافی: ج ۲، ص ۳۲۹، ح ۱

حدیث - ۸۰

امام صادقعليه‌السلام :

ما عُبِدَ اللَّهُ بشی‌ءٍ أفضَلَ مِن أداءِ حقِّ المؤمنِ؛

خداوند با چیزی برتر از ادای حق مؤمن پرستیده نشد.

الکافی: ج ۲، ص ۱۷۰، ح ۴

حدیث - ۸۱

امام علیعليه‌السلام :

الدُّعاءُ تُرْسُ المُؤمِنِ؛

دعا، سپر مؤمن است.

الکافی: ج ۲، ص ۴۶۸ ح ۴

حدیث - ۸۲

امام صادقعليه‌السلام :

یَجِبُ لِلمؤمنِ علَی المؤمن النَّصیحَةُ لَهُ فی المَشهَدِ والمَغیبِ؛

بر مؤمن واجب است در حضور و غیاب مؤمن خیرخواه او باشد.

الکافی: ج ۲، ص ۲۰۸، ح ۲

حدیث - ۸۳

امام کاظمعليه‌السلام :

لیسَ کلُّ مَن قالَ بوَلایتِنا مؤمناً ، ولکنْ جُعِلوا اُنْساً للمؤمنینَ؛

چنین نیست که هر کس قائل به ولایت ما باشد، مؤمن است، بلکه آنان همدم مؤمنان‌اند.

الکافی: ج ۲، ص ۲۴۲، ح ۱

حدیث - ۸۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

سَتُدفَنُ بَضعَةٌ مِنّی بأرضِ خُراسانَ، لا یَزُورُها مُؤمِنٌ إلاّ أوجَبَ اللَّهُ لَهُ الجَنَّةَ؛

زود باشد که پاره‌ای از تن من در خاک خراسان دفن شود. هیچ مؤمنی آن را زیارت نکند مگر آن که خداوند بهشت را بر او واجب گرداند.

حکمت نامه پیامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ج۴ ، ص ۳۰۰

حدیث - ۸۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اِتَّقوا فِراسَةَ المؤمنِ، فإنّهُ یَنظُرُ بنُورِ اللَّهِ؛

از هوشیاری مؤمن پروا کنید که او با نور خدا نظر می‌کند.

گزیده شهاب الأخبار: ص ۲۱

حدیث - ۸۶

امام کاظمعليه‌السلام :

لأنّ المؤمنینَ الفُقَهاءَ حُصونُ الإسلامِ کَحِصنِ سُورِ المَدینةِ لَها؛

مؤمنان فقیه، دژهای اسلام‌اند؛ همچنان که برج و باروی شهر، موجب حفظ شهر است.

الکافی: ج ۱، ص ۳۸، ح ۳

حدیث - ۸۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عِزُّ الْمُؤمِنِ اسْتِغناؤُهُ عَنِ النّاسِ؛

عزّت مؤمن در بی‌نیازی‌اش از مردم است.

تنبیه الخواطر، ج ۱، ص ۱۶۹

حدیث - ۸۸

امام باقرعليه‌السلام :

نِیَّةُ المُؤمنِ أفضَلُ مِن عَمَلِهِ؛

نیّت مؤمن برتر از عمل اوست.

میزان الحکمه، ح ۲۱۰۲۴

حدیث - ۸۹

امام کاظمعليه‌السلام :

إِنَّ المُؤمِنینَ الفُقَهاءَ حُصونُ الإِسلامِ؛

مؤمنانِ فقیه دژهای اسلامند.

علم و حکمت: ج ۲ ص ۵۱۶ ح ۱۴۳۷

حدیث - ۹۰

عامِل سائِرَ النّاس بِالإنصاف، وعامِلِ الْمُؤمِنینَ بِالإیثارِ؛

با دیگر مردمان، به انصاف رفتار کن و با مؤمنان، به ایثار.

غرر الحکم و درر الکلم، ح ۶۳۴۲

حدیث - ۹۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَلْمُؤْمِنُ لِلْمُؤمِنِ کَالْبُنیانِ یَشُدُّ بَعضُهُ بَعضاً؛

مؤمن برای مؤمن چون تکیه‌گاهی است که بخشی از آن تکیه‌گاه بخش دیگر است.

میزان الحکمة، ح ۱۴۴۴

حدیث - ۹۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

دعا اسلحه مومن است برای دفع دشمنان و ستون دین است که با آن دین مومن برپاست و نور آسمان و زمین است.

عین الحیوه صفحه ۴۰۴

حدیث - ۹۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

کسی که در مالش با فقیر مواسات کند و به مردم از خود انصاف دهد او مومن حقیقی است.

اصول کافی جلد ۳ صفحه ۳۱۸

حدیث - ۹۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

راستی که خدای تعالی به خاطر یک مومن صالح و شایسته از شیعیان ما بلا و گرفتاری را از صد خانه از همسایگانش دفع می نماید.

آثار الصادقین جلد ۹ صفحه ۱۶۲

حدیث - ۹۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

کسی که مومنی را بی جهت اذیت نماید، مانند آن است که ده مرتبه مکه معظمه و بیت المعور را خراب کرده و هزار فرشته مقرب درگاه الهی را کشته است.

مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۱۰۳

حدیث - ۹۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

هرکس مومنی را بیازارد پس بی گمان مرا اذیت کرده و هرکس مرا برنجاند گویا خدا را آزار رسانده است و هرکس خدا را اذیت کند چنان که در تورات انجیل زبور و قرآن آمده از رحمت خداوند به دور است.

جامع السعادت، ج ۲، ص ۲۱۵

حدیث - ۹۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

مومنی نیست که یک ساعت نزد عالمی نشیند جز آن که خدای عزوجل به سوی او ندا کند نزد حبیب من نشستی به عزت و جلالم سوگند تو را با او ساکن بهشت نمایم و باکی از این کار ندارم.

امالی صدوق صفحه ۳۷

حدیث - ۹۸

امام سجّاد.عليه‌السلام . فرمودند:

اَلْمُؤْمِنُ یَصمُتُ لِیَسلَمَ ویَنطِقُ لِیَغنَمَ؛

مؤمن سکوت می‌کند تا سالم ماند و سخن می‌گوید تا سود برد.

الکافی، ج ۲، ص ۲۳۱

حدیث - ۹۹

امام صادقعليه‌السلام . فرمودند:

لایَزالُ المُؤمِنُ یُورِثُ أَهلَ بَیتِهِ العِلمَ وَ الدَبَ الصّالِحَ حَتّی یُدخِلَهُمُ الجَنَّةَ جَمیعا؛

مؤمن همواره خانواده خود را از دانش و ادب شایسته بهره مند می سازد تا همه آنان را وارد بهشت کند.

مستدرک الوسایل، ج۱۲، ص۲۰۱، ح۱۳۸۸۱

حدیث - ۱۰۰

امام صادقعليه‌السلام . فرمودند:

اَلمُؤمِنُ... یَنصُرُ المَظلومَ وَیَرحَمُ المِسکینَ. نَفسُهُ مِنهُ فی عَناءٍ وَالنّاسُ مِنهُ فی راحَةٍ؛

مؤمن... مظلوم را یاری می‌کند و به مسکین و درمانده رحم می‌نماید، جانش از او در رنج است و مردم از او در آسایش.

خصال، ص‌۶۹

حدیث - ۱۰۱

امام علی.عليه‌السلام . فرمودند:

اَلْمُؤْمِنُ مُنیبٌ مُستَغْفِرٌ تَوَّابٌ، اَلْمُنافِقُ مَکُورٌ مُضِرٌّ مُرتابٌ؛

مؤمن بازگشت کننده به خدا، آمرزش خواه و توبه کننده است و منافق نیرنگباز، زیانبار و شکّاک.

(غررالحکم، ح ۱۲۸۸ و ۱۲۸۹)

حدیث - ۱۰۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إِنَّ المُؤمِنَ هِمَّتُهُ فِی الصَّلاةِ وَالصِّیامِ وَالعِبادَةِ وَالمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِی الطَّعامِ وَالشَّرابِ کَالبَهیمَةِ؛

همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشیدن؛ مانند حیوانات.

تنبیه الخواطر،ج۱، ص ۹۴

حدیث - ۱۰۳

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

کَأَنَّ المُؤمِنینَ هُمُ الفُقَهاءُ أهلُ فِکرَةٍ وَعِبرَةٍ، لَم یُصِمَّهُم عَن ذِکرِ اللّه ما سَمِعوا بِآذانِهِم وَلَم یُعمِهِم عَن ذِکرِ اللّه ما رَأو امِنَ الزّینَةِ؛

گویا مؤمنان همان فقیهان (فرزانگان دین فهم) و اهل اندیشیدن وپند گرفتن هستند. شنیده های دنیوی، گوش آنها را از (شنیدن) یاد خدا کر نمی کند و زرق و برق دنیا چشم آنان را از یاد خدا کور نمی گرداند.

بحارالأنوار، ج۷۳، ص۳۶، ح۱۷

حدیث - ۱۰۴

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیامة؛

هر کس اندوه و مشکلی را از مومنی بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.

(اصول کافی، ج ۳، ص ۲۶۸)

حدیث - ۱۰۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ اللهَ عَلِمَ اَنَّ الذَّنبَ خَیرٌ لِلمُومنِ مِنَ العُجبِ وَ لَولا ذلک مَا ابتُلِیَ مُومِنٌ بِذَنبٍ اَبَداً؛

خداوند می دانست که برای شخص مومن گناه از عجب بهتر است و اگر این طور نبود، شخص مومن هیچ وقت آلوده به گناه نمی شد.

کافی، ج ۲ ، ص ۳۱۳

حدیث - ۱۰۶

امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

اَلمُومِنُ مِثلُ کفَّتی المیزانِ کلَّما زیدَ فی ایمانِهِ زیدَ فی بَلائِهِ؛

مومن همانند دو کفه ترازوست. هرگاه به ایمانش افزوده گردد، به بلایش نیز افزوده می گردد.

(تحف العقول، ص ۴۰۸)

حدیث - ۱۰۷

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

المَرَضُ لِلمُؤمِنِ ؛ تَطهیرٌ ورَحمَةٌ ، و لِلکافِرِ ؛ تَعذیبٌ ولَعنَةٌ ، وإنَّ المَرَضَ لایَزالُ بِالمُؤمِنِ ، حَتّی لایَکونَ عَلَیهِ ذَنبٌ؛

بیماری برای مؤمن ، تطهیر و رحمت ، و برای کافر ، عذاب و لعنت است بیماری ، همدم مؤمن می‌ماند ، تا هنگامی که هیچ گناهی بر وی نباشد

(ثواب الأعمال، ص ۲۲۹، ح۱)

حدیث - ۱۰۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَلمُؤمِنُ اِذا غَضِبَ لَم یُخرِجهُ غَضَبُهُ مِن حَقٍّ وَاِذا رَضِیَ لَم یُدخِلهُ رِضاهُ فی باطِلٍ وَالَّذی اِذا قَدَرَ لَم یَأخُذ اَکثَرَ مِمّا لَهُ؛

مؤمن چون خشمگین شود، خشمش او را از حق بیرون نبرد و چون خشنود شود، خشنودیش او را به باطل نکشاند و چون قدرت یابد بیش از حقّ خود نگیرد.

(بحارالأنوار، ج۷۸، ص ۲۰۹، ح۸۵)

حدیث - ۱۰۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

سِتَّةٌ لاتَکونُ فِی المُؤمِنِ: اَلعُسرُ وَالنَّکَهُ وَالحَسَدُ وَاللَّجاجَةُ وَالکَذِبُ وَالبَغیُ؛

شش (صفت) در مؤمن نیست: سخت گیری، بی خیری، حسادت، لجاجت، دروغگویی و تجاوز.

(تحف العقول، ص ۳۷۷)

حدیث - ۱۱۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إِنَّ الْمُؤْمِنَ... إذا سَکَتَ فَکَّرَ... وَالْمُنافِقُ إِذا سَکَتَ سَها؛

سکوت مؤمن تفکر و سکوت منافق غفلت است.

(تحف العقول، ص۲۱۲)

حدیث - ۱۱۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

سِبابُ المؤمِنِ فُسوقٌ و قِتالُهُ کُفرٌ و أکلُ لَحمِهِ مِن مَعصیَةِ اللّه؛

ناسزاگفتن به مؤمن فسق است و جنگیدن با او کفر و خوردن گوشت او (غیبت کردن از وی) معصیت خداست.

(بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۱۴۸، ح ۶ - منتخب میزان الحکمة، ص ۲۶۴)

حدیث - ۱۱۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا یَزالُ البَلاءُ فی المؤمنِ والمؤمنةِ فی جَسَدِهِ ومالِهِ وولدِهِ حَتّی یَلقَی اللّه‌َ وما علَیهِ مِن خطیئةٍ؛

زن و مـرد مـؤمن پـیوسته در جـان و مـال و فرزندشان گرفتار بلا می‌شوند تا آن که بدون گناه ، خدا را دیدار کنند.

(بحار الأنوار، ج ۶۷، ص ۲۳۶، ح ۵۴)

حدیث - ۱۱۳

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ هذَا اللِّسانَ مِفتاحُ کُلِّ خَیرٍ وَ شَرٍّ، فَیَنبَغی لِلمُؤمِنِ اَن یَختِمَ عَلی لِسانِهِ کَما یَختِمُ عَلی ذَهَبِهِ وَ فِضَّتِهِ؛

به راستی که این زبان کلید همه خوبی‌ها و بدی‌هاست پس شایسته است که مؤمن زبان خود را مُهر و موم کند، همان گونه که (صندوق) طلا و نقره خود را مُهر و موم می‌کند.

(تحف العقول، ص ۲۹۸)

حدیث - ۱۱۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

آدم دین‌دار چون می‌اندیشد، آرامش بر جان او حاکم است. چون خضوع می‌کند متواضع است. چون قناعت می‌کند، بی‌نیاز است. به آنچه داده شده خشنود است. چون تنهایی را برگزیده از دوستان بی‌نیاز است. چون هوا و هوس را رها کرده آزاد است. چون دنیا را فرو گذارده از بدی‌ها و گزندهای آن در امان است. چون حسادت را دور افکنده محبتش آشکار است.مردم را نمی‌ترساند پس از آنان نمی‌هراسد و به آنان تجاوز نمی‌کند پس از گزندشان در امان است. به هیچ چیز دل نمی‌بندد پس به رستگاری و کمال فضیلت دست می‌یابد و عافیت را به دیده بصیرت می‌نگرد پس کارش به پشیمانی نمی‌کِشد.

امالی مفید، ص ۵۲، ح ۱۴

حدیث - ۱۱۵

امام صادق (عليه‌السلام ) فرمودند:

لایَزالُ المُؤمِنُ یُورِثُ أَهلَ بَیتِهِ العِلمَ وَ الدَبَ الصّالِحَ حَتّی یُدخِلَهُمُ الجَنَّةَ جَمیعا؛

مؤمن همواره خانواده خود را از دانش و تربیت شایسته بهره مند می سازد تا همه آنان را وارد بهشت کند.

(مستدرک الوسایل، ج۱۲، ص۲۰۱، ح۱۳۸۸۱)

حدیث - ۱۱۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

نیَّةُ المُؤمِنِ خَیرٌ مِن عَمَلِهِ وَ نیَّةُ الکافِرِ شَرُّ مِن عَمَلِهِ وَ کُلُّ عامِلٍ یَعمَلُ عَلی نیَّتِهِ؛

نیت مؤمن بهتر از عمل او، و نیت کافر بدتر از عمل اوست و هر کس مطابق نیت خود عمل می‌کند.

(کافی، ج ۲، ص ۸۴ ، ح ۲)

حدیث - ۱۱۷

پیامبر اکرم.صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم .فرمودند:

خَیرُ ما اُعطیَ الرَّجُلُ المُؤمِنُ خُلقٌ حَسَنٌ وَ شَرُّ ما اُعطِیَ الرَّجُلُ قَلبُ سوءٍ فی صورَةٍ حَسَنَةٍ؛

بهترین چیزی که به مؤمن داده شده خوش اخلاقی و بدترین چیزی که به انسان داده شده دلی بد در چهره‌ای زیباست.

(کنزالعمّال، ح ۵۱۷۰)

حدیث - ۱۱۸

امام حسن عسکریعليه‌السلام . می فرمایند:

علاماتالمومنخمس: صلاه احدیو خمسین وزیاره الاربعین والتختم فیالیمینو تعفیر الجبین والجهر ببسم الله الرحمنالرحیم؛

علامات مومن پنج چیز است : ۵۱ رکعت نمازگذاردن در هر شب و روز (۱۷ رکعت نمازواجب و ۳۴ رکعت نافله ) وزیارت اربعین و انگشتر دردست راست کردن و برخاک سجده نمودن و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم

تهذیب الاحکام، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ج ۶، ص ۵۲

حدیث - ۱۱۹

امام علی.عليه‌السلام . فرمودند:

لا یَشبَعُ المُؤمِنُ وَ أخُوهُ جائِعٌ ؛

مؤمن ، سیر سر بر بالین نمی‌نهد در حالی که برادرش گرسنه است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۰۶۹۱

حدیث - ۱۲۰

امام علی.عليه‌السلام . فرمودند:

لِلمُؤمِنِ ثَلاثُ ساعاتٍ : ساعَةٌ یُناجی فیها رَبَّهُ وَ ساعَةٌ یُحاسِبُ فِیها نَفسَهُ ، وَ ساعَةٌ یُخَلِّی بَینَ نَفسِهِ وَ لَذَّتِها فِیما یَحِلُّ وَ یَجمُلُ ؛

مؤمن را سه وقت است: وقتی که با پروردگارش مناجات می‌کند، وقتی که نفسش را به حساب می‌کشد، و وقتی که با خود و لذّت‌های حلال و زیبا خلوت می‌کند

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۷۳۷۰

حدیث - ۱۲۱

امام علی.عليه‌السلام . فرمودند:

عامِل سائِرَ النّاسِ بِالإنصافِ وَ عامِلِ المُؤمِنینَ بِالإیثارِ ؛

با دیگر مردمان به انصاف رفتار کن و با مؤمنان به ایثار

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۶۳۴۲

حدیث - ۱۲۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

شُکرُ المُؤمِنِ یَظهَرُ فِی عَمَلِهِ ؛

سپاسگزاری مؤمن در عملش آشکار می‌شود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۵۶۶۱

حدیث - ۱۲۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ثابِرُوا عَلی صَلاحِ المُؤمِنِینَ وَ المُتَّقِینَ ؛

صلاح مؤمنان و پرهیزگاران را پیوسته در نظر داشته باشید

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۴۷۰۳

حدیث - ۱۲۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إِنَّ بِشرَ المُؤمِنِ فِی وَجهِهِ ، وَ قُوَّتَهُ فِی دینِهِ وَ حُزنَهُ فِی قَلبِهِ ؛

شادی مؤمن در چهره اوست ، قدرت وی در دینش، و اندوه او در دلش

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۳۴۵۴

حدیث - ۱۲۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلمُؤمِنُ سِیرَتُهُ القَصدُ وَ سُنَّتُهُ الرُّشدُ ؛

شیوه مؤمن، میانه‌روی و طریقه او بالندگی است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۵۰۱

حدیث - ۱۲۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلمُؤمِنُ هَیِّنٌ لَیِّنٌ سَهلٌ مُؤتَمَنٌ ؛

مؤمن ، آسان‌گیر ، نرم‌خو ، سهل‌گیر و مورد اعتماد است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث۱۴۵۴

حدیث - ۱۲۷

رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

در کانون دلهای مؤمنان معرفتی ویژه نسبت به امام حسینعليه‌السلام وجود دارد

کتاب پیام عاشورا صفحه ۲۵

حدیث - ۱۲۸

امام باقرعليه‌السلام فرمودند :

بر مؤمنان لازم است روز عاشورا را در ماتم بسر برند و به یکدیگر که رسیدند ، بگویند : عظم الله اجورنا و اجورکم بمصابنا بالحسین و جعلنا و ایاکم من الطالبین بثاره مع ولیه المهدی من آل محمد

کتاب پیام عاشورا صفحه ۷۵

حدیث - ۱۲۹

قال ابو محمدالحسن العسکریعليه‌السلام :

علامات المؤمن خمس: صلاة الخمسین، و زیارة الاربعین، والتختم فی الیمین، و تعفیر الجبین والجهر ببسم الله الرحمن الرحیم؛

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

نشانه‌های مؤمن پنج چیز است:

? ـ پنجاه رکعت نماز( نماز یومیه و نمازهای نافله)

? ـ زیارت اربعین

? ـ انگشتر به دست راست کردن

? ـ بر خاک سجده کردن

? ـ بسم الله الرحمن الرحیم را در نماز بلند گفتن.

وسائل الشیعه، ج ??، ص ??? / التهذیب، ج ?، ص ??

حدیث - ۱۳۰

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

اَنا قَتیلُ الْعَبْرَةِ لا یَذْکُرُنی مؤ مِنٌ اِلاّ بَکی؛

من کُشته اشکم هیچ مؤ منی مرا یاد نمی کند مگر آنکه (بخاطر مصیبتهایم ) گریه می کند.

بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۷۹

حدیث - ۱۳۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِعليه‌السلام حَرارَةً فی قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً؛

برای شهادت حسینعليه‌السلام ، حرارت و گرمایی در دلهای مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمی شود.

جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۵۶

حدیث - ۱۳۲

امام صادقعليه‌السلام :

عَلَیکُم بِالرُّمّانِ الحُلوِ فَکُلوهُ ؛ فَإِنَّهُ لَیسَت مِن حَبَّةٍ تَقَعُ فی مَعِدَةِ مُؤمِنٍ إلاّ أبادَت داءً ، وأطفَأَت شَیطانَ الوَسوَسَهِ عَنهُ؛

بر شما باد انار شیرین آن را بخورید ؛ چرا که هیچ دانه‌ای از آن به معده مؤمنی در نمی‌آید ، مگر این که بیماری‌ای از آن ریشه‌کن می‌کند و شیطانِ وسوسه را از او دور می‌سازد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۴ ، حدیث ۱۰

حدیث - ۱۳۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الحِنّاءُ خِضابُ الإِسلامِ ؛ یَزیدُ فِی المُؤمِنِ عَمَلَهُ، ویَذهَبُ بِالصُّداعِ، ویُحِدُّ البَصَرَ ، ویَزیدُ فِی الوِقاعِ ، وهُوَ سَیِّدُ الرَّیاحینِ فِی الدُّنیا وَالآخِرَةِ؛

حنا، خضاب اسلام است؛ بر [ثواب] عمل مؤمن می‌افزاید ، سردرد را از میان می‌بَرَد ، چشم را تیزبین می‌کند ، قدرت آمیزش را افزون می‌سازد و مهترِ گیاهان خوش‌بو در دنیا و آخرت است.

طبّ النبیّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و سلّم، ص۱۰ و مکارم الأخلاق، ج۱، ص۱۸۹، ح۵۵۸

حدیث - ۱۳۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خَیرُ ما اُعْطِیَ الرّجُلُ المؤمنُ خُلقٌ حَسَنٌ ، وشَرُّ ما اُعْطِیَ الرّجُل قلبُ سوءٍ فی صُورةٍ حَسَنةٍ ؛

بهترین چیزی که به مرد مؤمن داده شده خوی نیکوست و بدترین چیزی که به انسان داده شده دل بد در چهره زیباست

کنز العمّال : ۵۱۷۰

حدیث - ۱۳۵

امام علیعليه‌السلام :

حُسْنُ وَجْهِ المؤمنِ مِن حُسنِ عِنایَةِ اللّه بهِ؛

زیباییِ رخسار مؤمن از حسنِ عنایت خداست به او

غرر الحکم : ۴۸۴۸

حدیث - ۱۳۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ اللّه‌َ یُحِبُّ إذا خَرَجَ عَبدُهُ المؤمنُ إلی أخیهِ - أن یَتَهَیَّأ لَهُ وأن یَتَجَمَّلَ؛

خداوند دوست دارد هرگاه بنده مؤمنش نزد برادر خود می‌رود ، خویشتن را برای رفتن پیش او آماده و آراسته گرداند

بحار الأنوار : ۷۹ / ۳۰۷ / ۲۳

حدیث - ۱۳۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مَن أقرَضَ مُؤمنا قَرضا یَنتَظِرُ بهِ مَیسورَهُ کانَ مالُهُ فی زَکاةٍ ، وکانَ هو فی صَلاةٍ مِن المَلائکةِ حتّی یُؤَدِّیَهُ إلَیهِ ؛

هر کس به مؤمنی وامی بدهد و (برای پس گرفتن آن) صبر کند تا دستش باز شود ، مال او زکات محسوب شود و در نماز ، با فرشتگان باشد تا این که وامش به او برگردانده شود

ثواب الأعمال : ۱۶۶ / ۱

حدیث - ۱۳۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَنِ استَذَلَّ مؤمِنا أو مؤمِنَةً أو حَقَّرَهُ لِفَقرِهِ أو قِلَّةِ ذاتِ یَدِهِ ، شَهَرَهُ اللّه‌ُ تعالی یومَ القِیامَةِ ثُمّ یَفضَحُهُ؛

هر کس مرد یا زن مؤمنی را به سبب تهیدستی یا اندک بودن مال و داراییش خوار شمارد یا تحقیر کند، خداوند متعال در روز قیامت او را (بدین کار زشتش) شهره و سپس رسوایش سازد.

بحار الأنوار : ۷۲ / ۴۴ / ۵۲

حدیث - ۱۳۹

امام علیعليه‌السلام :

لاتُحَقِّروا ضُعفاءَ إخوانِکُم ؛ فإنّهُ مَنِ احتَقَرَ مُؤمِنا لم یَجمَعِ اللّه‌ُ عز و جل بینهما فی الجنّةِ إلاّ أن یتوبَ؛

برادران تهیدست خود را تحقیر نکنید؛ زیرا هر کس مؤمنی را حقیر شمارد، خداوند عز و جل میان آن دو در بهشت جمع نکند، مگر این که توبه نماید.

الخصال : ۶۱۴ / ۱۰

حدیث - ۱۴۰

امام صادقعليه‌السلام :

إنّ اللّه‌َ جلَّ ثناؤهُ لَیَعتَذِرُ إلی عَبدِهِ المؤمنِ الُمحْوِجِ فی الدنیا کما یَعتَذِرُ الأخُ إلی أخیهِ ، فیَقولُ : وعِزَّتی وجَلالی ، ما أحوَجتُکَ فی الدنیا مِن هَوانٍ کانَ بِکَ عَلَیَّ ، فارفَعْ هذا السَّجْفَ فانظُرْ إلی ما عَوَّضتُکَ مِن الدنیا قالَ : فَیَرفَعُ فیَقولُ : ما ضَرَّنی ما مَنَعتَنی مع ما عَوَّضتَنی؟!؛

(در روز قـیـامت) خـداوندجـلّ ثناؤه، همچنان که برادری از برادرش پوزش می‌خواهد ، از بنده مؤمن نیازمند خود در دنیا، عذر می‌خواهد و می‌فرماید: به عزّت و جلالم سوگند که من تو را در دنیا از سر خواریت نزد من، محتاج نکردم. اکنون این سرپوش را بردار و ببین به جای دنیا به تو چه داده‌ام. او سرپوش را بردارد و گوید: با این عوضی که به من دادی مرا چه زیان اگر آنچه را در دنیا از من گرفتی.

الکافی : ۲ / ۲۶۴ / ۱۸

حدیث - ۱۴۱

امام صادقعليه‌السلام :

إنّ اللّه‌َ عز و جل جَعَلَ أرزاقَ المؤمنینَ مِن حیثُ لا یَحتَسِبُونَ، وذلکَ أنَّ العَبدَ إذا لَم یَعرِفْ وَجهَ رِزقِهِ کَثُرَ دُعاؤهُ؛

خـداوند عز و جل روزی مـؤمنان را از جـایـی می‌رساند که فکرش را هم نمی‌کنند ؛ و این بدان علّت است که وقتی مؤمن نداند روزیش از کجا خواهد رسید زیاد دعا می‌کند

نور الثقلین : ۵/۳۵۴/۳۴

حدیث - ۱۴۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لَمّا سُئلَ عنِ الشُّعَراءِ: إنّ المُؤمِنَ مُجاهِدٌ بِسَیفِهِ ولِسانِهِ ، والذی نَفسی بیدِهِ لَکأنّما یَنضِحُونَهم بِالنَّبلِ؛

در پاسخ بــه سؤال از شاعران: همانا مؤمن با شمشیر و زبان خود جهاد می‌کند ؛ سوگند به آن که جانم در دست اوست ، سخنان شاعران (مؤمن) چون تیری است که به دشمن می‌زنند

نور الثقلین : ۴/۷۰/۱۰۵

حدیث - ۱۴۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

المؤمنُ إذا ماتَ وتَرَکَ وَرَقةً واحِدَةً علَیها عِلمٌ تَکونُ تِلکَ الوَرَقةُ یَومَ القِیامَةِ سِترا فیما بَینَهُ وبَینَ النارِ ، وأعطاهُ اللّه‌ُ تبارکَ وتعالی بکُلِّ حَرفٍ مَکتوبٍ علَیها مَدینَةً أوسَعَ مِن الدنیا سَبعَ مَرّاتٍ ؛

هر گاه مؤمن بمیرد و یک برگه که روی آن علمی نوشته شده باشد از خود برجای گذارد ، روز قیامت آن برگه پرده میان او و آتش می‌شود و خداوند تبارک و تعالی به ازای هر حرفی که روی آن نوشته شده ، شهری هفت برابر پهناورتر از دنیا به او می‌دهد

أمالی الصدوق : ۴۰ / ۳

حدیث - ۱۴۴

قال الصادقعليه‌السلام

ثلاثة هن فخر المؤ من وزینة فی الدنیا و الاخرة : الصلاة فی اخر اللیل و یاءسه مما فی ایدی ، الناس ، و ولایة الامام من ال محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

سه چیز مایه افتخار مومن و زینت اودر دنیا و آخرت است :

۱ - نماز در آخر شب ؛

۲ - دل کندن از آنچه دردست مردم است ؛

۳ - پذیرش ولایت امام از اهل بیت پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۴۰).

حدیث - ۱۴۵

اوصی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم علیاعليه‌السلام فقال له :

یا علی ! ثلاث فرحات للمؤ من فی الدنیاء لقاء الاخوان ، و الافطار من الصیام ، و التهجد من آخر اللیل

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به علیعليه‌السلام وصیت نمود: ای علی ! در این دنیا سه چیز برای مؤ من سرور آفرین است :

۱ - دیدار برادران دینی ؛

۲ - افطار روزه دار در پایان روزه ؛

۳ - عبادت در ساعات آخر شب

(اعلام الدین فی صفات دیلمی ، ص ۱۳۳، بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۳۵۲).

حدیث - ۱۴۶

عن ابی عبداللهعليه‌السلام قال :

من قدم اربعین رجلا من اخوانه فدعا لهم ثم دعا لنفسه ، استجیب له فیهم و فی نفسه؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که در قنوت نماز وتر برای چهل مؤ من وسپس برای خود دعا کند، خداوند دعاهای وی را مستجاب گرداند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، باب ۴۵).

حدیث - ۱۴۷

قال الصادقعليه‌السلام

شرف المؤ من صلاته باللیل؛

شرف مومن به نماز شب او است

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۴۱).

حدیث - ۱۴۸

قال علی -عليه‌السلام -:

الدعاء ترس المؤ من ؛

دعا سپر مؤ من است

(میزان الحکمه ، ج ۳ ص ۲۴۷)

حدیث - ۱۴۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

فما من مؤ من مشی الی الجماعة الا خلف الله علیه اهوال یوم القیامة ، ثم یامر به الی الجنة ؛

پس مؤ منی نیست که در راه نماز جماعت قدم بردارد مگر این که خداوند تبارک و تعالی ترس و هراس روز قیامت را برای او سبک می گیرد، سپس او را امر می کندبه ورود به بهشت

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲)

حدیث - ۱۵۰

قال زین العابدینعليه‌السلام

حق الموذن ، ان تعلم انه مذکر لک ربک - عز و جل - و داع لک الی حظک ، و عونک علی قضاء فرض الله علیک ، فاشکره علی ذلک شکرا للمحسنین الیک ؛

حق موذن بر تو آن است که بدانی همانا او یادآورنده پروردگار تو و دعوت کننده تو به بهره ات از خدا است و یار تو در ادای واجب الهی است ، پس قدردان او باش ، همچون سپاسگزاری از کسانی که به تو نیکی کرده اند.

(میزان الحکمه ، ج ۱، ص ۸۳)

حدیث - ۱۵۱

قال الباقرعليه‌السلام

ایما مؤ من حافظ علی الصلوات المفروضة فصلاها لوقتها فلیس هذا من الغافلین ؛

هر مؤ منی محافظت بر نمازش نماید، و او را در وقتش به جاآورد، از انسانهای غافل شمرده نمی شود.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۷۹)

حدیث - ۱۵۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

لایزال الشیطان ذعزا من المؤ من ما حافظ علی الصلوات الخمس لوقتهن فاذا ضیعهن تجرا علیه فادخله فی العظائم ؛

شیطان همیشه از مؤ من می ترسد تا زمانی که بر نمازهای پنجگانه محافظت دارد و در وقتش به جا می آورد، اما هنگامی که وقت نماز را ضایع کرد بر او جراءت پیدا می کند و او را در گناهان بزرگ می اندازد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۸)

حدیث - ۱۵۳

قال الصادقعليه‌السلام

و انی لاحب للرجل منکم المؤ من اذا قام فی صلاة فریضة ان یقبل بقلبه الی الله .و لایشغل قلبه بامر الدنیا، فلیس من مؤ من یقبل بقلبه فی صلاته الی الله الا اقبل الله الیه بوجهه و اقبل بقلوب المؤ منین الیه بالمحبة له بعد حب الله ایاه ؛

همانا من مؤ منی از شما را دوست دارم که وقتی به نماز فریضه می ایستد، با قلبش به سوی خدا متوجه گردد و قلب خود را در نماز به دنیا مشغول نسازد، پس هیچ مومنی نیست که با قلب خود در نمازش به سوی الله برود، مگر اینکه خداوند با همه الطافش به او رو می آورد و بعد از آن قلوب همه مومنین هم از راه راءفت و مهربانی به سوی او رو می آورد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۰)

حدیث - ۱۵۴

قال الباقرعليه‌السلام

اذا قام المؤ من فی الصلوة ، بعث الله الحور العین حتی یحدقن به ، فاذا انصرف و لم یسئل الله منهن شیئا انصرفن متعجبات ؛

هنگامی که (نمازگزار) مؤ من به نماز می ایستد، خداوند حورالعین را به طرفش می فرستد آن چنان که دور نمازگزار را می گیرند و به او نگاه می کنند، پس وقتی نمازگزار نمازش را تمام کرد و از خدا چیزی نخواست ، حورالعین با تعجب از او دور می شوند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۷)

حدیث - ۱۵۵

قال الصادقعليه‌السلام

لیس من عبد مؤ من یقبل بقلبه علی الله عز و جل فی صلوته و دعائه الا اقبل الله عز و جل علیه بقلوب المؤ منین الیه ؛

همانا بنده مؤ منی نیست که با قلبش در نماز و دعاء به خدا رو کند، مگر اینکه خداوند قلبهای مؤ منین را به طرف او متوجه کند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۵، ص ۳۰)

حدیث - ۱۵۶

قال الصادقعليه‌السلام

و انی لاحب للرجل منکم المومن اذا قام فی صلاة فریضة ان یقبل بقلبه الی الله و لایشغل قلبه بامر الدنیا، فلیس من مومن یقبل بقلبه فی صلاته الی الله اقبل الله الیه بوجهه و اقبل بقلوب المؤ منین الیه بالمحبة له بعد حب الله - عز و جل - ایاه ؛

به درستی من مؤ منی از شما را دوست دارم که وقتی به نماز واجب می ایستد با قلبش به سوی خدا متوجه گردد و قلب خود را در حال نماز به دنیا مشغول نسازد، پس هیچ مؤ منی نیست که با قلب خود در نمازش به سوی الله برود، مگر این که خداوند با همه الطافش به او رو می آورد و بعد از آن قلوب همه مومنین هم از راه راءفت و مهربانی به سوی او رو می آورند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۰.وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۸۶.ثواب الاعمال ، ص ۱۶۳)

حدیث - ۱۵۷

قال الصادق -عليه‌السلام -:

ایما مؤ من سجد الله سجدة لشکر نعمة غیر صلاة ، کتب الله له بها عشر حسنات و مما عنه عشر سیئات و رفع له عشر درجات فی الجنان ؛

هر مؤ منی در غیر از حال نماز سجده شکری جهت نعمتی به جای آورد، خداوند به آن خاطر ده حسنه برای او بنویسد و ده گناه از نامه عملش پاک کند و ده درجه برای او در بهشت بالا ببرد.

(ثواب الاعمال ، ص ۸۳)

حدیث - ۱۵۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

علم الاسلام الصلاة فمن فرع لها قبلة و حافظ علیها بحدها و وقتها و سنتها فهو مؤ من ؛

نماز، پرچم اسلام است ، مؤ من واقعی کسی است که دل به آن دهد و مراقب حدود و آداب وقت آن باشد.

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث ۱۸۸۷)

حدیث - ۱۵۹

قال علیعليه‌السلام

و قد عرف حقها (الصلوة ) رجال من المؤ منین الذین تشغلهم عنها زینة متاع ، و لاقرة عین من ولد و لا مال ، یقول الله سبحانه :( رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّـهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ ) ؛

حق نماز را مؤ منین شناخته اند که نه زینت های دنیا، نه نور چشمی ها از فرزند و مال ، آنان را از عبادت پروردگارشان باز نمی دارد زیرا که خداوند سبحان میگوید: (مردانی هستند که تجارت و داد و ستد آنان را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و پرداخت زکات باز نمی دارد)).

(نهج البلاغه ، خطبه ، ۱۹۹)

حدیث - ۱۶۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

اذا قام العبد المؤ من فی صلاته نظر الله - عز و جل - الیه ؛

وقتی که بنده مؤ من به نماز می ایستد، خداوند سبحان به او نظر می کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۱)

حدیث - ۱۶۱

قال الباقرعليه‌السلام

فما من مؤ من یوافق تلک الساعة ان یکون ساجدا او راکعا او قائما الا حرم الله جسده علی النار ؛

هیچ مؤ منی نیست که در چنین وقت نماز در حال سجود و یا رکوع یا قیام باشد، مگر این که خدا جسمش را بر آتش حرام کرده است.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۷)

حدیث - ۱۶۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

اذا قام العبد المؤ من فی صلاته نظر الله - عز و جل - الیه او قال اقبل الله علیه حتی ینصرف و اظلته الرحمة من فوق راءسه الی افق السماء و الملئکة تحفه من حوله الی افق السماء و کل الله به ملکا قائما علی راءسه یقول له ایها المصلی لو تعلم من ینظر الیک و من تناجی ما التفت و لازلت من موضعک ابدا؛

هرگاه بنده مؤ من به نماز برخیزد، خداوند به او نظر می کند (یا فرمود) خداوند به او روی می کند تا از نماز فارغ شود و رحمت از بالای سرش تا افق آسمان بر او سایه می افکند و فرشتگان اطراف او را تا آسمان می پوشانند و خداوند فرشته ای را بر سر او موکل می کند که به او می گوید ای نمازگزار! اگر بدانی چه کسی به تو نظر می کند و با چه کسی مناجات می کنی ، به چیز دیگری توجه نخواهی کرد و هرگز از جایگاه خود کنار نخواهی رفت

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۱۰.وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۱)

حدیث - ۱۶۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة سلاح علی الکافر ؛

نماز سلاح مؤ من علیه کافر است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۵۶ و ۲۳۱)

حدیث - ۱۶۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة زاد للمؤ من من الدنیا الی الاخرة ؛

نماز زاد و توشه مؤ من در دنیا برای آخرت می باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۲)

حدیث - ۱۶۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

ما من لیلة الا و ملک الموت ینادی یا اهل القبور لمن تغبطون الیوم ....فیقول الموتی : انما نغبط المؤ منین فی مساجدهم لانهم یصلون و لا نصلی ...؛

هر شب فرشته مرگ ندا می کند: ای اهل قبور!نسبت به چه کسی غبطه می خورید؟.. مردگان در جواب گویند: ما به مؤ منانی غبطه می خوریم که در مساجد نماز می خوانند در حالی که ما نماز نمی خوانیم

(ارشاد القلوب ، ص ۶۵)

حدیث - ۱۶۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة نورالمؤ من و الصلاة نور من الله ؛

نماز نور مؤ من است و نماز نوری از خداوند است

(جامع احادیث الشیعه ، ص ۴ و ۱۵)

حدیث - ۱۶۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

ان الصلوة قربان المؤ من ؛

همانا نماز خواندن وسیله نزدیکی مؤ من به خداست

(کنزالعمال ، حدیث ۱۸۹۰۷)

حدیث - ۱۶۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلوة ، معراج المؤ من ؛

نماز، معراج مؤ من است

(کشف الاسرار، ج ۲، ص ۶۷۶، سرالصلوة ، ص ۷، اعتقادات مجلسی ، ص ۲۹)

حدیث - ۱۶۹

امام صادقعليه‌السلام :

شَرَفُ المُؤمِنِ صلاتُهُ باللیلِ ، وعِزُّ المؤمِنِ کَفُّهُ عن أعراضِ الناسِ ؛

شرافت مؤمن ، نماز شب اوست ، و عزّت مؤمن ، خودداری او از لطمه زدن به آبروی مردم

الکافی : ۳ / ۴۸۸ / ۹ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۰

حدیث - ۱۷۰

امام باقرعليه‌السلام :

أیّما مُؤمِنٍ حافَظَ علَی الصَّلواتِ المَفروضَةِ فَصَلاّها لِوَقتِها فَلَیسَ هذا مِن الغافِلینَ؛

هر مؤمنی که به نمازهای واجب اهمیت دهد و آنها را به وقتش بخواند ، از غافلان نیست

الکافی : ۳ / ۲۷۰ / ۱۴ منتخب میزان الحکمة : ۴۳۰

حدیث - ۱۷۱

امام‌صادقعليه‌السلام :

یَنبَغی للمؤمنِ أن لا یَموتَ حتّی یَتَعَلَّمَ القرآنَ ، أو یکونَ فی تَعَلُّمِهِ؛

سزاوار است که مؤمن پیش از آن که بمیرد ، قرآن را بیاموزد یا در حال آموختن آن بمیرد

الدعوات : ۲۲۰ / ۶۰۰ منتخب میزان الحکمة : ۴۶۰

حدیث - ۱۷۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

إِنَّ المُؤمِنَ یَغبِطُ وَلایَحسُدُ وَالمُنافِقُ یَحسُدُ وَلایَغبِطُ؛

مؤمن غبطه می خورد و حسادت نمی ورزد، منافق حسادت می ورزد و غبطه نمی خورد.

کافی، ج۲، ص۳۰۷، ح۷

حدیث - ۱۷۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

إِنَّ اللّه فَوَّضَ إِلَی المُؤمِنِ اُمورَهُ کُلَّها وَلَم یُفَوِّض إِلَیهِ أَن یَکونَ ذَلیلاً أَما تَسمَعُ اللّه تَعالی یَقولُ:(وَ لِلّهِ العِزَّةُ وَلِرَسولِهِ وَلِلمُؤمِنینَ)؟ فَالمُؤمِنُ یَکونُ عَزیزا وَلا یَکونُ ذَلیلاً قالَ: إِنَّ المُؤمِنَ أَعَزُّمِنَ الجَبَلِ لأَِنَّ الجَبَلَ یُستَقَلُّ مِنهُ بِالمَعاوِلِ وَالمُؤمِنُ لایُستَقَلُّ مِن دینِهِ بِشَیْ ءٍ؛

خداوند اختیار همه کارها را به مؤمن داده اما این اختیار را به او نداده است که ذلیل باشد. مگر نشنیده ای که خدای تعالی می فرماید:عزت از آن خدا و رسولش و مؤمنین است؟ پس، مؤمن عزیز است و ذلیل نیست. [در ادامه] فرمودند: مؤمن از کوه محکم تر است، زیرا از کوه با ضربات تیشه کم می شود اما با هیچ وسیله ای از دین مؤمن نمی توان کاست.

التهذیب، ج۶، ص۱۷۹ ح۳۶۷

حدیث - ۱۷۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِتَّقُوااللّه وَأَصلِحواذاتَ بَینِکُمْ فَإِنَ اللّه یُصلِحُ بَینَ المُؤمِنینَ یَومَ القیامَةِ؛

تقوای الهی داشته باشید و اصلاح کنید میان خودتان را زیرا خداوند در روز قیامت میان مؤمنین را اصلاح می کند.

محجة البیضاء، ج۳، ص۳۷۳

حدیث - ۱۷۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَن واسَی الفَقیرَ وَأَنصَفَ النّاسَ مِن نَفسِهِ فَذلِکَ المُؤمِنُ حَقّا؛

هر کس به نیازمند کمک مالی کند و با مردم منصفانه رفتار نماید چنین کسی مؤمن حقیقی است.

خصال، ص ۴۷

حدیث - ۱۷۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن أمَرَ بِالمَعروفِ شَدَّ ظَهرُ المُؤمِنِ وَمَن نَهی عَنِ المُنکَرِ أَرغَمَ أَنفَ المُنافِقِ وَأَمِنَ کَیدَهُ؛

هر کس امر به معروف کند به مؤمن نیرو می بخشد و هر کس نهی از منکر نماید بینی منافق را به خاک مالیده و از مکر او در امان می ماند.

کافی، ج۲، ص۵۰، ح۱

حدیث - ۱۷۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

یا عَلیُّ، مِن کَرامَةِ المُؤمِنِ عَلَی اللّه اَنـَّهُ لَم یَجعَل لاَِجلِهِ وَقتا حَتّی یَهُمَّ بِبائقَةٍ فَاِذا هَمَّ بِبائقَةٍ قَبَضَهُ اِلَیهِ ؛

ای علی! از ارجمندی مؤمن در نزد خدا این است که برایش وقت مرگ، معیّن نفرموده است، تا زمانی که قصد شرّی کند. آن گاه خداوند جانش را بستاند.

عیون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۲، ص ۴۰، ح ۹۰

حدیث - ۱۷۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

مَن اَحصی عَلی اَخیهِ المُؤمِنِ عَیبا لِیَعیبَهُ بِهِ یَوما ما کانَ مِن اَهلِ هذِهِ الآیَةِ قالَ اللّه عَزَّوَجَلَّ: اِنَّ الَّذینَ یُحِبّونَ اَن تَشیعَ الفِاحِشَةُ فِی الَّذینَ آمَنوا لَهُم عَذابٌ اَلیمٌ فِی الدُّنیا وَ الآخِرَةِ وَ اللّه یَعلَمُ وَ اَ نتُم لا تَعلَمونَ ؛

هر کس درصدد عیب جویی برادر مؤمنش برآید، تا با آن روزی او را سرزنش کند، مشمول این آیه است: کسانی که دوست دارند، زشتی ها در میان مردم با ایمان شیوع پیدا کند، عذاب دردناکی برای آنان در دنیا و آخرت خواهد بود و خداوند می داند و شما نمی دانید.

مستدرک الوسایل، ج ۹، ص ۱۱۰، ح ۱۰۳۷۹

حدیث - ۱۷۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ لِلمُؤمِنِ عَلی المُؤمِنِ سَبعَةَ حُقوقٍ، فَاَوجَبُها اَن یَقولَ الرَّجُلُ حَقّا وَ اِن کانَ عَلی نَفسِهِ اَو عَلی والِدَیهِ، فَلا یَمیلَ لَهُم عَنِ الحَقِّ؛

مؤمن را بر مؤمن، هفت حق است. واجب ترین آنها این است که آدمی تنها حق را بگوید، هر چند بر ضد خود یا پدر و مادرش باشد و به خاطر آنها از حق منحرف نشود.

بحار الأنوار، ج ۷۴، ص۲۲۳، ح ۸

حدیث - ۱۸۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

وَالّذی نَفسی بِیَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّی تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّی تَحابّوا أولا أدُلُّـکُم عَلی شَئیٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَینَـکُم؛

به خدایی که جانم در اختیار اوست، وارد بهشت نمی شوید مگر مؤمن شوید و مؤمن نمی شوید، مگر این که یکدیگر را دوست بدارید. آیا می خواهید شما را به چیزی راهنمایی کنم که با انجام آن، یکدیگر را دوست بدارید؟ سلام کردن بین یکدیگر را رواج دهید.

مشکاة الانوار، ص ۱۵۷

حدیث - ۱۸۱

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

زبان ، کلید هر خوبی و بدی است ، پس سزاوار است که مؤمن بر زبان خود مهر زند ،چنانکه بر طلا و نقره‌اش مهر می‌زند

تحف‌العقول ، ص ۳۰۸

حدیث - ۱۸۲

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

با منافق با زبانت مدارا کن ، و مؤمن را از دل دوست بدار ، و اگر با یهودی نیزهمنشین شدی ، خوشرفتاری کن

تحف‌العقول ، ص ۳۰۱

حدیث - ۱۸۳

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

در هر قضای الهی ، برای مؤمن خیری نهفته است

تحف‌العقول ، ص ۳۰۲

حدیث - ۱۸۴

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

مؤمن برادر مؤمن است ، او را دشنام نمی‌دهد ، از او دریغ نمی‌کند ، و به او گمان بد نمی‌برد

بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۶

حدیث - ۱۸۵

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

چون مؤمن با مؤمنی دست دهد، پاک و بی‌گناه از یکدیگر جدا می‌شوند

بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج ۷۳ ، ص ۲۰

حدیث - ۱۸۶

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

خداوند عزوجل از میان بندگان مؤمنش آن بنده‌ای را دوست دارد که بسیار دعا کند، پس بر شما باد دعا در هنگام سحر تا طلوع آفتاب ، زیرا آن ، ساعتی است که درهای آسمان در آن هنگام باز گردد و روزیها در آن تقسیم گردد و حاجتهای بزرگ بر آورده شود

کافی ، ج ۲ ، ص‌۴۷۸

حدیث - ۱۸۷

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

خداوند بنده مؤمنش را با بلا مورد لطف قرار می‌دهد، چنان که سفر کرده‌ای برای خانواده خود هدیه می‌فرستد ، و او را از دنیا پرهیز می‌دهد ، چنانکه طبیب مریض را پرهیز می‌دهد

بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج ۷۵ ، ص ۱۸۰

حدیث - ۱۸۸

امام سجّادعليه‌السلام می فرمایند:

مَن سَقی مُؤمنا مِن ظَمَأٍ سَقاهُ اللّه‌ُ مِنَ الرَّحیقِ الَمختوم؛

هرکه مؤمن تشنه‌ای را آب دهد خداوند او را از شراب سر به مُهر بهشتی بنوشاند

الکافی : ۲ / ۲۰۱ / ۵

حدیث - ۱۸۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المُؤْمِنُ یَأْکُلُ بشَهْوَةِ أهْلِهِ، والمُنَافِقُ یَأْکُلُ أهْلُهُ بِشَهْوَتِهِ

مؤمن ، به میل خانواده‌اش خود غذا می‌خورد و منافق ، خانواده‌اش به میل او می‌خورند

بحار الأنوار : ۶۲ / ۳۲۴

حدیث - ۱۹۰

امام حسن عسکری(عليه‌السلام ) فرمودند:

چه زشت است که مؤمن هوسی داشته باشد که او را خوار کند.

(کافی/۲/۳۲۰)

حدیث - ۱۹۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ینبغی أن یکون للمؤمن ثمانیه خصال: وقار عند الهزاهز و صبر عند البلاء و شکر عند الرّخاء و قنوع بما رزقه اللَّه عزّ و جلّ، لا یظلم الأعداء و لا یتحامل علی الاصدقاء بدنه فی تعب و النّاس منه فی راحه؛

مؤمن باید هشت صفت داشته باشد وقار در حوادث سخت و صبر به هنگام بلیه و شکر به هنگام گشایش و قناعت به روزی ای که خدای والا داده است به دشمنان ستم نکند و مزاحم دوستان نشود، تنش به رنج باشد و مردم از او در آسایش باشند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

یطبع المؤمن علی کلّ خلق لیس الخیانه و الکذب؛

مؤمن هر خوئی تواند داشت مگر خیانت و دروغ گوئی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ویل لمن استطال علی مسلم فانتقص حقّه؛

وای بر آن که به مؤمنی تطاول کند و حق او را بکاهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

وصب المؤمن کفّاره الخطایا؛

بیماری مؤمن کفاره گناهان است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۵

و أی المؤمن حقّ واجب؛

وعده مؤمن حقی است (که ادای آن) واجب است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

نیّه المؤمن أبلغ من عمله؛

نیت مؤمن از عمل وی شایسته تر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

نیّه المؤمن خیر من عمله و عمل المنافق خیر من نیّته و کلّ یعمل علی نیّته فإذا عمل المؤمن عملا نار فی قلبه نور؛

نیت مؤمن از عمل او بهتر است و عمل منافق از نیت او بهتر است و هر کدام بر نیت خود کار می کنند و چون مؤمن عملی کند در قلب وی نوری روشن شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

نعم سلاح المؤمن الصّبر و الدّعاء؛

چه نیکو سلاحی است صبر و دعا برای مؤمن.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

نعم العطیّه کلمه حقّ تسمعها ثمّ تحملها إلی أخ لک مسلم؛

چه نیکو عطائی است سخن حقی که بشنوی و به برادر مؤمن خویش برسانی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الْمُؤْمِنُ الذی یخالط النَّاسِ وَ یصبر عَلَی أَذَاهُمْ أَفْضَلُ مِنَ الْمُؤْمِنِ الذی لَا یخالط النَّاسِ وَ لَا یصبر عَلَی أَذَاهُمْ ؛

مؤمنی که با مردم آمیزش کند و بر آزارشان صبر کند از مؤمنی که با مردم آمیزش نکند و بر آزارشان صبر نکند بهتر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الْمُؤْمِنُ بخیر عَلَی کلّ حَالٍ ، ینزع نَفْسِهِ مِنْ بین جنبیه وَ هُوَ یحمد اللَّهُ ؛

مؤمن همیشه خوب است جانش از تن می رود و خدا را ستایش می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الْمُؤْمِنُ مِنْ أَهْلِ الإیمان بِمَنْزِلِهِ الرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ یألم الْمُؤْمِنِ لِأَهْلِ الإیمان کما یألم الْجَسَدِ لِمَا فی الرَّأْسِ ؛

مؤمن نسبت به اهل ایمان چون سر نسبت به تن است مؤمن از رنج مؤمنان رنجور شود چنان که تن از رنج سر رنجور گردد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الْمُؤْمِنُ یألف وَ لَا خیر فیمن لَا یألف وَ لَا یؤلف ؛

مؤمن الفت گیرد و هر که الفت نگیرد و الفت نیارد خیری در او نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الْمُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِ کالبنیان الْمَرْصُوصِ یشدّ بَعْضُهُ بَعْضاً؛

مؤمن نسبت به مؤمن چون بنای محکم است که اجزای آن یکدیگر را استحکام بخشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الْمُؤْمِنُ مرآه الْمُؤْمِنِ وَ الْمُؤْمِنُ أَخُو الْمُؤْمِنِ یحوطه مِنْ وَرَائِهِ ؛

مؤمن آئینه مؤمن است مؤمن برادر مؤمن است از پشت سر مراقب اوست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الْمُؤْمِنُونَ هیّنون لیّنون کالحمل الْأَلْفِ إِنْ قید إنقاد وَ إِذَا أنیخ عَلَی صخره إستناخ ؛

مؤمنان نرم خو و ملایمند چون شتر دست آموز که اگر بکشندش برود و اگر بر سنگی به خوابانندش بخوابد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الْمُؤْمِنُ منفعه إِنْ ماشیته نفعک وَ إِنْ شَاوَرَتْهُ نفعک وَ إِنْ شارکته نفعک وَ کلّ شی ء مِنْ أَمْرِهِ منفعه ؛

مؤمن مایه سود است اگر همراهش شوی سودت دهد و اگر با وی مشورت کنی سودت دهد و اگر شریکش شوی سودت دهد و همه کار وی مایه سود است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الْمُؤْمِنُ هیّن لیّن حَتَّی تخاله مِنْ اللین أَحْمَقُ ؛

مؤمن نرم خو و ملایم است تا آنجا که از نرم خوئی احمقش پنداری.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المؤمن أخوا المؤمن لا یدع نصیحته علی کلّ حال؛

مؤمن برادر مؤمن است و به هر حال از خیر خواهی او چشم نپوشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المؤمن یسیر المئونه؛

مؤمن کم حاجت است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المؤمن کیّس فطن حذر؛

مؤمن هوشیار و دقیق و محتاط است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المؤمن یوم القیمه فی ظلّ صدقته؛

مؤمن روز قیامت در سایه صدقه خویش است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المؤمن غرّ کریم و الفاجر خبّ لئیم؛

مؤمن شریف و کریم است و فاجر فریبکار و فرومایه است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المؤمن للمؤمن کالبنیان یشدّ بعضه بعضا؛

مؤمن نسبت به مؤمن چون بناست که قسمتی از آن قسمت دیگر را محکم کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المؤمن من أمنه النّاس علی أنفسهم و أموالهم و دمائهم؛

مؤمن آن است که مردم او را بر جان و مال و خون خویش امین شمرند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أذاع فاحشه کان کمبتدیها و من عیّر مؤمنا بشی ء لم یمت حتّی یرکبه؛

هر که عمل بدی را شایع کند چون عامل آن است و هر که مؤمنی را به کاری عیب کند نمیرد تا مرتکب آن شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أفضل العمل إدخال السّرور علی المؤمن تقضی عنه دینا، تقضی له حاجه، تنفّس له کربه؛

از بهترین عملها خوشحال کردن مؤمن است یعنی دین وی را ادا کنی، حاجتی از او بر آوری یا محنتی از او بر طرف کنی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من کرامه المؤمن علی اللَّه تعالی نقاء ثوبه و رضاه بالیسیر؛

از لوازم حرمت مؤمن نزد خدا است که جامه اش پاکیزه باشد و به اندک خشنود گردد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من رمی مؤمنا بکفر فهو کقتله؛

هر که مؤمنی را به کفر نسبت دهد چنان است که او را کشته باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أخاف مؤمنا کان حقّا علی اللَّه أن لا یؤمنه یوم القیمه؛

هر که مؤمنی را بترساند بر خدا واجب است روز قیامت ایمنش نکند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أذلّ عنده مؤمن فلم ینصره و هو یقدر علی أن ینصره أذلّه اللَّه علی رؤس الأشهاد یوم القیامه؛

هر که مؤمنی را پیش او خوار کنند و تواند یاری او کند و نکند روز قیامت خدا پیش همگان خوارش کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من سرّته حسنته و ساءته سیّئته فهو مؤمن؛

هر که از اعمال خویش خرسند و از اعمال بد خویش دلتنگ شود، مؤمن است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من نفّس من مسلم کربه من کرب الدّنیا نفّس اللَّه عنه کربه من کرب یوم القیامه، و من یسّر علی معسر یسّر اللَّه علیه فی الدّنیا و الآخره، و من ستر علی مسلم ستر اللَّه علیه فی الدّنیا و الآخره؛

هر که غمی از غمهای دنیا را از مؤمنی بردارد خدا غمی از غمهای روز قیامت از او بردارد و هر که بر تنگدستی آسان گیرد خدا در دنیا و آخرت بر او آسان گیرد و هر که راز پوش مسلمانی شود خدا در دنیا و آخرت راز پوش وی شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ملعون من ضارّ مؤمنا أو مکر به؛

هر که به مؤمنی زیان رساند یا با او حیله کند ملعون است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مثل المؤمن کالبیت الخرب فی الظّاهر فإذا دخلته وجدته مونقا و مثل الفاجر کمثل القبر المشرّف المجصّص یعجب من رآه و جوفه ممتلئ نتنا؛

حکایت مؤمن چون خانه ای است به ظاهر خراب که چون وارد آن شوی ببینی پاکیزه است و حکایت بد کار چون قبر مرتفع گچ کاری است بیننده را به شگفت آرد و باطن آن از عفونت پر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مثل المؤمن مثل سبیکه الذّهب إن نفخت علیها احمرّت و إن وزنت لم تنقص؛

حکایت مؤمن چون شمس طلا است اگر بر آن بدمند تا سرخ شود و وزنش کنند کمتر نشده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مثل المؤمن مثل النّخله، ما أخذت منها من شی ء نفعک؛

حکایت مؤمن چون نخل است هر چه از آن گیری سودت دهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مثل المؤمن کمثل المنخله لا تأکل إلّا طیّبا و لا تضع إلّا طیّبا؛

حکایت مؤمن چون غربال است جز پاکیزه نخورد و جز پاکیزه ندهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مثل المؤمن مثل السّنبله یحرّکها الرّیح فتقوم مرّه و تقع أخری و مثل الکافر کمثل الارزه لا تزال قائمه حتّی تنقعر؛

حکایت مؤمن چون خوشه است که باد آن را تکان دهد نوبتی بایستد و نوبت دیگر بیفتد و حکایت کافر چون درخت صنوبر است که پیوسته به پا باشد تا از ریشه بر آید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما یحلّ لمؤمن أن یشتدّ إلی أخیه بنظره تؤذیه؛

روا نیست که مؤمنی به برادر خویش به تندی نظر کند که مایه آزار او شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما شبّهت خروج المؤمن من الدّنیا إلّا مثل خروج الصّبیّ من بطن أمّه من ذلک الغمّ و الظلمه إلی روح الدّنیا؛

برون شدن مؤمن را از دنیا به برون شدن کودک از شکم مادر از آن محنت و ظلمت به ر راحت دنیا تشبیه می کنم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما استفاد المؤمن بعد تقوی اللَّه عزّ و جلّ خیرا له من زوجه صالحه إن أمرها أطاعته و إن نظر إلیها سرّته و إن أقسم علیها أبرّته و إن غاب عنها نصحته فی نفسها وماله؛

مؤمن پس از پرهیزکاری خدای عز و جل چیزی بهتر از زن پارسائی که فرمانش دهد اطاعت کند و اگر بدو نگرد مسرورش کند و اگر در باره او قسم خورد قسمش را رعایت کند واگر از او غایب شود مال وی و عفت خویش حفظ کند، چیزی بهتر از این نیابد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما اجتمع الرّجاء و الخوف فی قلب مؤمن إلا أعطاه اللَّه عزّ و جلّ الرّجاء و آمنه الخوف؛

امید و ترس در دل مؤمن مجتمع نشود جز آن که خدا عز و جل امید بدو عطا کند و از بیم ایمنش سازد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما یصیب المؤمن وصب و لا نصب و لا سقم و لا آذی و لا حزن إلّا کفّر اللَّه به من خطایاه؛

رنج و سختی و مرض و آزاری و غمی به مؤمن نرسد مگر خدا در قبال آن از گناهان وی محو کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا ینبغی لمؤمن أن یذلّ نفسه؛

شایسته مؤمن نیست که خویشتن را خوار کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یلدغ المؤمن من جحر مرّتین؛

مؤمن از یک سوراخ دو بار گزیده نمی شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یؤمن عبد حتّی یحبّ لنفسه من الخیر ما یحبّ لأخیه المسلم؛

بنده ای مؤمن نباشد تا هر چیزی برای خویش می خواهد برای برادر مسلمان خویش بخواهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا تجتمع خصلتان فی مؤمن: البخل و الکذب؛

دو صفت در مؤمن فراهم نشود بخل و دروغ.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیغشینّ أمّتی من بعدی فتن کقطع اللّیل المظلم، یصبح الرّجل فیها مؤمنا و یمسی کافرا، یبیع أقوام دینهم بعرض من الدّنیا قلیل؛

پس از من امتم را فتنه ها خواهد گرفت چون پاره های شب تاریک که در اثنای آن مرد به صبح مؤمن است و به شب کافر شود و کسانی دینشان را به مال ناچیز دنیا فروشند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیس من خلق المؤمن الملق؛

تملق از اخلاق مؤمن نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیس من أخلاق المؤمن التّملّق و لا الحسد إلّا فی طلب العلم؛

تملق و حسد بر مؤمن روا نیست مگر در طلب علم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیس شی ء أکرم علی اللَّه تعالی من المؤمن؛

هیچ چیز نزد خدای والا گرامی تر از مؤمن نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیس المؤمن بالطّعّان و لا اللّعان و لا الفاحش و لا البذی ء؛

مؤمن طعنه زن و لعنت گر و بد گو و بد زبان نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیس المؤمن الّذی یشبع و جاره جائع إلی جنبه؛

هر که سیر باشد و همسایه اش پهلوی وی گرسنه باشد، مؤمن نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیبشر فقراء المؤمنین بالفراغ یوم القیامه قبل الأغنیاء بمقدار خمسمائه عام هؤلاء فی الجنّه ینعمون و هؤلاء یحاسبون؛

مؤمنان فقیر را بشارت که روز قیامت به اندازه پانصد سال زودتر از اغنیا فارغ شوند آنان در بهشت متنعمند و اینان حساب پس می دهند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لو أنّ أهل السّماء و الأرض أشرکوا فی ذمّ مؤمن لکبّهم اللَّه عزّ و جلّ فی النّار؛

اگر مردم آسمان و زمین در مذمت مؤمنی شرکت کنند خدای عز و جل در آتش واژگونشان کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لن یشبع المؤمن من خیر یسمعه حتّی یکون منتهاه الجنّه؛

مؤمن از استماع خیر سیری نگیرد تا سرانجامش بهشت شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

للمؤمن أربعه أعداء: مؤمن یحسده و منافق یبغضه و شیطان یضلّه و کافر یقاتله؛

مؤمن چهار دشمن دارد، مؤمنی که بر او حسد برد و منافقی که دشمنش دارد و شیطانی که گمراهش کند و کافری که با او پیکار کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لأن أعین أخی المؤمن علی حاجته أحبّ إلیّ من صیام شهر و اعتکاف فی المسجد الحرام؛

این که برادر مؤمن خویش را بر حاجت وی اعانت کنم پیش من از یک ماه روزه و اعتکاف در مسجد الحرام محبوب تر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الکلمه الحکمه ضالّه المؤمن فحیث وجدها فهو أحقّ بها؛

سخن حکمت آمیز گمشده مؤمن است و هر کجا بیابدش بدان شایسته تر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

کلّ خلّه یطبع علیها المؤمن إلّا الخیانه و الکذب؛

مؤمن هر صفتی تواند داشت مگر خیانت و دروغ.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

علیک بالعلم فإنّ العلم خلیل المؤمن و الحلم وزیره و العقل دلیله و العمل قیّمه و الرّفق أبوه و اللّین أخوه و الصّبر أمیر جنوده؛

علم جوئید که علم یار مؤمن است و بردباری وزیر اوست و عقل دلیل اوست و عمل سرپرست اوست و ملایمت پدر اوست و مدارا برادر اوست و صبر امیر سپاهیان اوست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

عجبا للمؤمن فو اللَّه لا یقضی اللَّه للمؤمن قضاء إلّا کان خیرا له؛

کار مؤمن عجیب است به خدا که خدا قضائی برای مؤمن مقرر ندارد مگر مایه خیر او باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

عجبا لأمر المؤمن، إنّ أمره کلّه له خیر و لیس ذلک لأحد إلّا للمؤمن إن أصابته سرّاء شکر و کان خیرا له و إن أصابته ضرّاء صبر فکان خیرا له؛

کار مؤمن عجیب است که کار او همه برایش نیک است و هیچ کس جز مؤمن چنین نیست اگر سختی بدو رسد، شکر کند و برای او نیک باشد و اگر مرضی بدو رسد، صبر کند و برای او نیک باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الصّلاه نور المؤمن؛

نماز نور مؤمن است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّنیا سجن المؤمن و جنّه الکافر؛

دنیا زندان مؤمن است و بهشت کافر.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء سلاح المؤمن؛

دعا سلاح مؤمن است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خیار المؤمنین القانع و شرارهم الطّامع؛

بهترین مؤمنان کسی است که قانع است و بدترین آنها کسی است که طمع کار است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خمس لیس لهنّ کفّاره: الشّرک باللَّه و قتل النّفس بغیر حقّ و بهت المؤمن و الفرار من الزّحف و یمین صابره یقتطع بها مالا بغیر حقّ؛

پنج گناهست که محوشدنی نیست، شریک قرار دادن برای خدا و کشتن کسان بناحق و بهتان زدن به مؤمن و فرار از جنگ و قسم ناحق که به وسیله آن مال کسان را ببرند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خلق اللَّه یحیی ابن زکریّا فی بطن أمّه مؤمنا و خلق فرعون فی بطن أمّه کافرا؛

خداوند یحیی پسر زکریا را در شکم مادر مؤمن خلق کرد و فرعون را در شکم مادر کافر آفرید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خصلتان لا یجتمعان فی مؤمن: البخل و سوء الخلق؛

دو صفت است که در مؤمن جمع نشود بخل و بدخوئی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الحمّی حظّ کلّ مؤمن من النّار و حمّی لیله تکفّر خطایا سنه؛

تب قسمت مؤمن از آتش جهنم است و تب یک شب گناهان یک سال را محو می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الحکمه ضالّه المؤمن یأخذها ممّن سمعها و لا تبالی فی أیّ وعاء خرجت؛

حکمت گمشده مؤمن است از هر که بشنود فرا گیرد و اهمیت ندهد که از کجا آمده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تری المؤمنین فی تراحمهم و توادّهم و تعاطفهم کمثل الجسد اذا اشتکی عضوا تداعی له سایر جسده بالسّهر و الحمّی؛

مؤمنان در مهربانی و دوستی یکدیگر چون اعضای یک پیگرند که وقتی عضوی بدرد آید اعضای دیگر آرام نگیرند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تحفه المؤمن فی الدّنیا الفقر؛

ارمغان مؤمن در این جهان فقر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تحفه المؤمن الموت؛

مرگ ارمغان مؤمن است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تجد المؤمن مجتهدا فیما یطیق متلهّفا علی ما لا یطیق؛

مؤمن چنان است که در کار خیر هر چه تواند کوشد و هر چه را نتواند به آرزو خواهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بئس القوم قوم یمشی المؤمن فیهم بالتّقیّه و الکتمان؛

چه بدند مردمی که مؤمن در میان آنها با تقیه و کتمان راه رود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أیّها النّاس اتّقوا اللَّه فو اللَّه لا یظلم مؤمن مؤمنا إلّا انتقم اللَّه تعالی منه یوم القیامه؛

ای مردم از خدا بترسید به خدا مؤمنی، مؤمنی را ستم نکند جز آن که روز رستاخیز خدا از او انتقام گیرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ من موجبات المغفره إدخال السّرور علی أخیک المؤمن؛

از جمله لوازم آمرزش این است که برادر مؤمن خود را خرسند سازی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ ممّا یلحق المؤمن من عمله و حسناته بعد موته علما نشره و ولدا صالحا ترکه و مصحفا ورّثه أو مسجدا بناه أو بیتا لابن السّبیل بناه أو نهرا أجراه أو صدقه أخرجها من ماله فی صحّته و حیاته تلحقه من بعد موته؛

از جمله اعمال و نیکی های مؤمن که بعد از مرگ بدو می رسد دانشی است که منتشر کرده باشد و فرزند پارسائی است که به جا گذاشته باشد و قرآنی است که به ارث گذاشته باشد یا مسجدی که بنا کرده باشد یا خانه ای که برای کاروانیان بپا کرده باشد یا نهری که به کمک او جریان یافته باشد یا مالی که در دوران صحت و حیات از مال خویش جدا کرده باشد همه اینها پس از مرگ بدو می رسد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ حقّا علی المؤمنین أن یتوجّع بعضهم لبعض کما یألّم الجسد الرّأس؛

مؤمنان باید از رنج یک دیگر متألم شوند چنان که تن از رنج سر متأثر می شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ أوّل ما یجازی به المؤمن بعد موته أن یغفر لجمیع من تبع جنازته؛

نخستین پاداشی که پس از مرگ به مؤمن می دهند این است که همه کسانی که دنبال جنازه او رفته اند آمرزیده شوند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ المؤمن یجاهد بسیفه و لسانه؛

مؤمن با شمشیر و زبان خود جهاد می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ المؤمن ینضی شیطانه کما ینضی أحدکم بعیره فی السّفر؛

مؤمن شیطان خود را لاغر می کند چنان که یکی از شما اشتر خود را در سفر لاغر می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ المؤمن یوجر فی نفقته کلّها إلّا شیئا جعله فی التّراب أو البناء؛

مؤمن از مخارج خود ثواب می برد جز آنچه به خاک سپارد یا ساختمان کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ المؤمن لیدرک بحسن الخلق درجه القائم الصّائم؛

مؤمن به وسیله خوش خلقی به مقام نماز شب گزار و روزه دار می رسد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه یبتلی عبده المؤمن بالسّقم حتّی یکفّر عنه کلّ ذنب؛

خداوند بنده مؤمن خود را به مرض مبتلا می کند تا همه گناهان او بریزد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی یغار و إنّ المؤمن یغار و غیره اللَّه أن یأتی المؤمن ما حرّم اللَّه علیه؛

خداوند غیرت می برد و مؤمن غیرت می برد غیرت خدا این است که مؤمن مرتکب کاری شود که خدا حرام کرده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی یحبّ العبد المؤمن المحترف؛

خداوند بنده مؤمن پیشه ور را دوست دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی یبغض المؤمن الّذی لا زبر له؛

خداوند مؤمنی را که عقل ندارد، دشمن دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی لیحمی عبده المؤمن من الدّنیا و هو یحبّه کما تحمون مریضکم الطّعام و الشّراب تخافون علیه.

خداوند چون بنده مؤمن خود را دوست دارد او را از دنیا پرهیز می دهد چنان که شما مریض خود را از بیم مرض از خوردن و نوشیدن پرهیز می دهید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی لا یظلم المؤمن حسنه یعطی علیها فی الدّنیا و یثاب علیها فی الآخره و أمّا الکافر فیطعم بحسناته فی الدّنیا حتّی إذا أفضی إلی الآخره لم تکن له حسنه یعطی بها خیرا.

خداوند هیچ یک از کارهای نیک مؤمن را از قلم نمی اندازد و در دنیا و آخرت پاداش آن را می دهد؛ ولی کافر در دنیا به وسیله کارهای نیک خود روزی می خورد و همین که به آخرت رسید کار نیکی ندارد که به وسیله آن پاداش یابد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ الصّدقه لتطفی عن أهلها حرّ القبور و إنّما یستظلّ المؤمن یوم القیامه فی ظلّ صدقته؛

صدقه گرمای قبر صدقه دهندگان را تخفیف می دهد و مؤمن روز رستاخیز در سایه صدقه خویش قرار می گیرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۵

إنّ افضل عمل المؤمن الجهاد فی سبیل اللَّه؛

بهترین عمل مؤمن، جهاد در راه خداست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ألا أعلّمک خصلات ینفعک اللَّه تعالی بهنّ؟ علیک بالعلم فإنّ العلم خلیل المؤمن و الحلم وزیره و العقل دلیله و العمل قیّمه و الرّفق أبوه و اللّین أخوه و الصّبر أمیر جنوده؛

می خواهی صفاتی به تو بیاموزم که خداوند تو را به آنها منتفع سازد؟ دانش آموز که دانش دوست مؤمن است و بردباری پشتیبان او و عقل رهبر و عمل قیم و مدارا پدر و ملایمت برادر اوست و صبر امیر سپاه وی به شمار می رود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أکمل المؤمنین إیمانا أحسنهم خلقا و خیارکم خیارکم لنسائهم؛

کامل ترین مؤمنان آن است که خلقش نیک تر است و از همه شما نیک تر کسانی هستند که برای زنان خود نیک ترند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أفضل المؤمنین إیمانا الّذی إذا سئل أعطی و إذا لم یعط استغنی؛

از همه مؤمنان ایمان آن کس بهتر است که وقتی از او چیزی بخواهند بدهد و اگر چیزی به او ندهند راه بی نیازی سپرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أفضل الأعمال أن تدخل علی أخیک المؤمن سرورا أو تقضی عنه دینا؛

بهترین کارها آن است که برادر مؤمن خویش را خوشحال سازی یا قرض او را بپردازی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اغتنموا دعوه المؤمن المبتلی؛

دعای مؤمن مبتلا را غنیمت شمارید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أغبط النّاس عندی مؤمن خفیف الحاذّ ذو حظّ من صلاه و کان رزقه کفافا فصبر علیه حتّی یلقی اللَّه و أحسن عباده ربّه و کان غامضا فی النّاس عجلت منیّته و قلّ تراثه و قلّت بواکیه؛

خوشبخت ترین مردم در نظر من مؤمنی است که متعلقاتش کم و از نماز بهره ور باشد، روزی او به حد کفاف باشد و با آن بسازد تا به خدای خویش برسد، خدای را به خوبی پرستش کند و در میان مردم گمنام باشد، وقتی مرگش برسد ارثش کم باشد و گریندگانش انگشت شمار باشند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أعظم النّاس همّا المؤمن یهتمّ بأمر دنیاه و أمر آخرته؛

مؤمن از همه مردم گرفتارتر است زیرا باید به کار دنیا و آخرت هر دو برسد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إذا سرّتک حسنتک و ساءتک سیّئتک فأنت مؤمن؛

اگر از کار نیک خود خوشحال و از کار بد خود دلگیر می شوی مؤمن هستی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أحبب للنّاس ما تحبّ لنفسک تکن مؤمنا و أحسن مجاوره من جاورک تکن مسلما؛

آنچه برای خود می خواهی برای مردم بخواه تا مؤمن باشی و با همسایگان نیکی کن تا مسلمان باشی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اِتَّقُوا فَراسَهَ المُؤمِنِ فَإنّهُ یَنظُرُ بِنُورِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛

از فراست مؤمن بترسید که چیزها را با نور خدا می نگرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أبَی اللَّهُ أن یَرزُقَ عَبدِه المُؤمِنِ إلّا مِن حَیثُ لا یَحتَسِبُ؛

خدا روزی بنده مؤمن خویش را از جایی که انتظار ندارد می رساند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أبَی اللَّهُ أن یَجعَلَ لِقاتِلِ المُؤمِنِ تَوبَهً؛

خداوند از گناه قاتل مؤمن نمی گذرد و توبه او را نمی پذیرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۸

امام سجاد(عليه‌السلام ) می فرمایند:

إِذَا قَامَ الْقَائِمُ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنْ کُلِّ مُؤْمِنٍ الْعَاهَةَ وَ رَدَّ إِلَیْهِ قُوَّتَهُ؛

هنگامی که حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف ظهور کند، خداوند ناراحتی‌ها و بلایا را از هر مؤمنی می‌زداید و به او قدرت و قوت عطا می‌کند.

بحارالانوار،ج۵۲،ص۳۴۶،باب۳۷.

حدیث - ۲۹۹

امام حسن عسکری.عليه‌السلام .فرمودند:

چه زشت است که مؤمن هوسی داشته باشد که او را خوار کند.

(کافی/۲/۳۲۰)

حدیث - ۳۰۰

امام حسن عسکری (عليه‌السلام ) می فرمایند:

المؤمن برکة علی المؤمن و حجة علی الکافر؛

مؤمن برای مؤمن برکت است ، و بر کافر اتمام حجت

تحف العقول ، ص ۵۱۹

حدیث - ۳۰۱

امام حسن عسکری (عليه‌السلام ) می فرمایند:

ما أقبح بالمؤمن أن تکون له رغبة تذله؛

چه زشت است برای مؤمن دلبستگی به چیزی که او را خوار می کند

تحف العقول ، ص ۵۲۰

حدیث - ۳۰۲

امام کاظمعليه‌السلام . می فرمایند:

نماز نافله راه نزدیک شدن هر مؤمنی به خداوند است.

تحف العقول

حدیث - ۳۰۳

امام محمد باقرعليه‌السلام می فرمایند:

چون مؤمن با مؤمنی دست دهد ، پاک و بی گناه از یکدیگر جدا می شوند

بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج ۷۳ ، ص ۲۰

حدیث - ۳۰۴

امام محمد باقرعليه‌السلام می فرمایند:

در هر قضای الهی ، برای مؤمن خیری نهفته است

تحف العقول ، ص ۳۰۲

حدیث - ۳۰۵

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

نگاه دوستانه و محبت‌آمیز مؤمن به چهره‌ی برادر مؤمنش، عبادت است.

(بحارالانوار/۷۱/۲۸۰)

حدیث - ۳۰۶

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

هر‌که مومن گرسنه‌ای را غذا دهد خداوند او را از میوه‌های بهشت اطعام نماید.

(بحارالانوار/۷۱/۳۸۴)

حدیث - ۳۰۷

امام سجاد.عليه‌السلام می فرمایند:

هر که مومن تشنه‌ای را آب دهد خداوند او را از شراب خالص و صاف بهشتی سیراب گرداند.

(بحارالانوار/۷۱/۳۸۴)

حدیث - ۳۰۸

قالَ الاْمامُ الْحُسَیْنعليه‌السلام :

مَنْ نَفَّسَ کُرْبَةَ مُؤْمِن، فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ کَرْبَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ ؛

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

هرکس گره ای از مشکلات مؤمنی باز کند و مشکلش را برطرف نماید، خداوند متعال مشکلات دنیا و آخرت او را اصلاح می نماید.

مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۴۱۶، ح ۱۳

حدیث - ۳۰۹

قالَ الاْمامُ الْحُسَیْنعليه‌السلام :

الرّکْنُ الْیَمانی بابٌ مِنْ أبْوابِ الْجَنَّةِ، لَمْ یَمْنَعْهُ مُنْذُ فَتَحَهُ، وَ إنَّ ما بَیْنَ الرُّکْنَیْنِ ـ الأسْوَد وَ الْیَمانی ـ مَلَکٌ یُدْعی هُجَیْرٌ، یُؤَمِّنُ عَلی دُعاءِالْمُؤْمِنینَ ؛

امام حسینعليه‌السلام فرمودند: رُکن یَمانی کعبه الهی، دربی از درب های بهشت است و مابین رکن یمانی و حجرالأسود ملک و فرشته ای است که برای استجابت دعای مؤمنین آمّین می گوید.

مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۳۹۱

حدیث - ۳۱۰

قالَ الاْمامُ الْحُسَیْنعليه‌السلام :

إنَّ الْمُؤْمِنَ لا یُسیءُ وَ لا یَعْتَذِرُ، وَ الْمُنافِقُ کُلَّ یَوْم یُسیءُ وَ یَعْتَذِرُ ؛

امام حسینعليه‌السلام ضمن فرمایشی فرمودند:

همانا شخص مؤمن خلاف و کار زشت انجام نمی دهد و عذرخواهی هم نمی کند. ولی فرد منافق هر روز مرتکب خلاف و کارهای زشت می گردد و همیشه عذرخواهی می نماید.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۱۹، ح ۲

حدیث - ۳۱۱

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

اَلْبُشْری فی وَجْهِ الْمُؤْمِنِ یُوجِبُ لِصاحِبهِ الْجَنَّةَ، وَ بُشْری فی وَجْهِ الْمُعانِدِ یَقی صاحِبَهُ عَذابَ النّارِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

تبسّم و شادمانی در برابر مؤمن موجب دخول در بهشت خواهد گشت، و نتیجه تبسّم در مقابل دشمنان و مخالفان سبب ایمنی از عذاب خواهد بود.

مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۲۶۲

حدیث - ۳۱۲

قالَ الاْمامُ علیعليه‌السلام :

ألْمُؤْمِنُ نَفْسُهُ مِنْهُ فی تَعَب، وَالنّاسُ مِنْهُ فی راحَة ؛

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مؤمن آن کسی است که خود را به جهت رفاه مردم در زحمت بیندازد و دیگران از او در أمنیّت و آسایش باشند.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۵۳، ح ۱۰

حدیث - ۳۱۳

قالَ الاْمامُ علیعليه‌السلام :

مَنْ شَرِبَ مِنْ سُؤْرِ أخیهِ تَبَرُّکاً بِهِ، خَلَقَ اللّهُ بَیْنَهُما مَلِکاً یَسْتَغْفِرُ لَهُما حَتّی تَقُومَ السّاعَةُ ؛

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

کسی که دهن خورده برادر مؤمنش را به عنوان تبرّک میل نماید، خداوند متعال ملکی را مأمور می گرداند تا برای آن دو نفر تا روز قیامت طلب آمرزش و مغفرت نماید.

اختصاص شیخ مفید، ص ۱۸۹

حدیث - ۳۱۴

قال رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا یَمْرُضُ مُؤْمِنٌ وَ لا مُؤْمِنَةٌ إلاّ حَطّ اللّهُ بِهِ خَطایاهُ ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

هیچ مؤمن و مؤمنه ای مریض نمی گردد مگر آن که خطاها و لغزش هایش پاک و بخشوده می شود.

مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۶۶، ح ۱۴۲۲

حدیث - ۳۱۵

قال رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ لَیُبْغِضُ الْمُؤْمِنَ الضَّعیفِ الَّذی لادینَ لَهُ، فَقیلَ: وَ ما الْمُؤْمِنُ الضَّعیفُ الَّذی لا دینَ لَهُ؟ قالَ: اَلذّی لا یَنْهی عَنِ الْمُنْکَرِ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

همانا خداوند دشمن دارد آن مؤمنی را که ضعیف و بی دین است، سؤال شد: مؤمن ضعیف و بی دین کیست؟ پاسخ داد: کسی که نهی از منکر و جلوگیری از کارهای زشت نمی کند.

وسائل الشّیعة، ج ۱۶، ص ۱۲۲، ح ۲۱۱۳۹

حدیث - ۳۱۶

قال رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : یا أباذَر، اَلدُّنْیا سِجْنُ الْمُؤْمِن وَ جَنَّةُ الْکافِرِ، وَ ما أصْبَحَ فیها مُؤْمِنٌ إلاّ وَ هُوَ حَزینٌ، وَ کَیْفَ لایَحْزُنُ الْمُؤْمِنُ وَ قَدْ أوَعَدَهُ اللّهُ أنَّهُ وارِدٌ جَهَنَّمَ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ای ابوذر، دنیا زندان مؤمن و بهشت کافران است، مؤمن همیشه محزون و غمگین می باشد، چرا چنین نباشد و حال آن که خداوند به او در مقابل گناهان و خطاهایش وعده مجازات و دخول جهنّم را داده است.

بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۸۰، ح ۳

حدیث - ۳۱۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

فما من مؤمن مشی الی الجماعة الا خلف الله علیه اهوال یوم القیامة ، ثم یأمر به الی الجنة؛

پس مؤمنی نیست که در راه نماز جماعت قدم بردارد مگر این که خداوندتبارک و تعالی ترس وهراس روز قیامت را برای او سبک می گیرد، سپس او راامر می کند به ورود به بهشت

( وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲ )

حدیث - ۳۱۸

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

ایما مؤمن حافظ علی الصلوات المفروضة فصلاها لوقتها فلیس هذا من الغافلین؛

هر مؤمنی محافظت برنمازش نماید، و او را در وقتش به جا آورد، ازانسانهای غافل شمرده نمی شود.

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۷۹ )

حدیث - ۳۱۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

لیس من مؤمن یقبل بقلبه فی صلوته الی الله الا اقبل الله الیه بوجهه و اقبل بقلوب المؤمنین الیه بالمحبة له بعد حب الله - عز و جل - ایاه؛

مومنی نیست که در نمازش با حضورقلب به خداوند توجه کند، مگر این که خداوند به او رو می کند، و بعد از محبت خداوند عز و جل در دل ، قلوب مومنین را به سوی او متوجه می کند.

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۶۵ )

حدیث - ۳۲۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

حق نماز را مؤمنین شناخته اند که نه زینت های دنیا، نه نور چشمی هااز فرزند ونه مال ، آنان را از عبادت پروردگارشان باز نمی دارد، زیرا که خداوند سبحان می گوید: مردانی هستند که تجارت و داد و ستد آنان را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و پرداخت زکات باز نمی دارد.

( نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹ )

حدیث - ۳۲۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

تعاهدوا امر الصلاة و حافظوا علیها، واستکثروا منه ، و تقربوا بها فانها کانت علی المؤمنین کتابا موقوتا؛

امر نماز رامراعات کنید و آن را محافظت نمایید و بسیار به جا آورید و با آن به خدا تقرب جویید، زیرا نماز فریضه ای است که بر مومنین نوشته شده ووقت آن تعیین گردیده است

( نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹ )

حدیث - ۳۲۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

و اللّه ما عبداللّه بشیء أفضل من أداء حقّ المؤمن؛

به خدا سوگند که خداوند به چیزی برتر از ادا نمودن حق مؤمن، عبادت نشده است.

الاختصاص: ۲۸.

حدیث - ۳۲۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

الصلاة سلاح علی الکافر؛

نماز سلاح مؤمن علیه کافراست

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۵۶و ۲۳۱ )

حدیث - ۳۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

الصلاة زاد للمؤمن من الدنیا الی الاخرة؛

نماز زاد و توشه مؤمن در دنیا برای آخرت می باشد.

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۲ )

حدیث - ۳۲۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

ان الصلوة قربان المؤمن؛

همانانماز خواندن وسیله نزدیکی مؤمن به خداست

( کنز العمال ، حدیث ۱۸۹۰۷ )

حدیث - ۳۲۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة ، معراج المؤمن؛

نماز، معراج مؤمن است

کشف الاسرار، ج ۲، ص۶۷۶

حدیث - ۳۲۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

علم الاسلام الصلاة، فمن فرغ لها قلبه و حافظ علیها بحدها و وقتها و سننها فهو مؤمن

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود:

نماز، پرچم اسلام است، مؤمن واقعی، کسی است که دل به آن دهد و مراقب حدود و آداب و وقت آن باشد.

کنز العمال، ج ۷، حدیث ۱۸۸۷۰

حدیث - ۳۲۸

امام جعفر صادقعليه‌السلام :

شرف المؤمن قیام اللیل و عزه استغناؤه عن الناس؛

شرافت مؤمن به شب زنده داری و عزتش به بی نیازی از مردم است

اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۲۱۸

حدیث - ۳۲۹

امام جعفر صادقعليه‌السلام :

لو یعلم المؤمن ما له من الأجر فی المصائب لتمنی أنه قرض بالمقاریض؛

اگر مؤمن پاداشی را که برای مصیبتها دارد بداند ، آرزو می کند که او را با قیچی تکه تکه کنند

اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۳۵۴

حدیث - ۳۳۰

من أحب الاعمال الی الله عز و جل إدخال السرور علی المؤمن : اشباع جوعته أو تنفیس کربته أو قضاء دینه؛

از جمله دوست داشتنی ترین اعمال نزد خدای متعال شادی رسانیدن به مؤمن است و سیر کردن او از گرسنگی ، یا رفع گرفتاری او یا پرداخت بدهیش

اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۲۷۶

حدیث - ۳۳۱

امام جعفر صادقعليه‌السلام :

من ابتلی من المؤمنین ببلاء فصبر علیه ، کان له مثل أجر الف شهید؛

هر مؤمنی به بلائی گرفتار شود و صبر کند ، اجر هزار شهید برای اوست

اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۱۴۶

حدیث - ۳۳۲

امام جعفر صادقعليه‌السلام :

ثلاث من علامات المؤمن : علمه بالله و من یحب و من یبغض؛

سه چیز از علامات مؤمن است : شناختن خدا و شناختن دوستان و دشمنان خدا

اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۱۹۲

حدیث - ۳۳۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

خیر المؤمنین من کان مألفة للمؤمنین و لا خیر فیمن لایألف و لایؤلف.

بهترین مؤمنان، کسی است که محور الفت مؤمنان باشد، کسی که انس نگیرد و با دیگران مأنوس نشود خیری ندارد.

بحار الانوار، جلد ۷۱، ص ۳۹۳

حدیث - ۳۳۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ألمؤمن للمؤمن کالبنیان المرصوص یشد بعضه بعضا.

مؤمن نسبت به مؤمن مانند بنای استواری است که اجزای آن، یکدیگر را استحکام می بخشند

نهج الفصاحه، حدیث ۳۱۰۳

حدیث - ۳۳۵

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

ألمؤمنون فی تبارهم و تراحمهم و تعاطفهم کمثل الجسد،إذا اشتکی تداعی له سائره بالسهر و الحمی؛

مؤمنان در نیکی و شفقت و مهربانی به یکدیگر مانند یک پیکرند که اگر به عضوی از آن آسیبی برسد تمام اعضاء در تب و بیخوابی گرفتار آیند.

بحار الانوار، جلد ۷۱، ص۲۳۴

حدیث - ۳۳۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

إنما المؤمنون إخوة بنو أب و أم و إذا ضرب علی رجل منهم عرق سهر له الاخرون.

مؤمنان، با یکدیگر برادرند، و همگی فرزندان یک پدر و مادر و چون رگ یکی از آنان زده شود؛ مصیبتی بر او وارد شود؛ دیگران در غم او خوابشان نبرد.

الکافی، جلد ۲، ص۱۶۵

حدیث - ۳۳۷

نبی اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و سلم) فرمودند:

ألمؤمنون إخوة تتکافؤ دماؤهم و هم ید علی من سواهم؛

مؤمنان با هم برادرند و خونشان برابر است و در برابر دشمن متحد و یک پارچه اند.

کافی، جلد ۱، ص ۴۰۴

حدیث - ۳۳۸

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

إن الإمامة زمام الدین و نظام المسلمین و صلاح الدنیا و عز المؤمنین، ان الإمامة أس الإسلام النامی و فرعه السامی

امامت، زمام دین و مایه نظام و تشکیلات مسلمانان و صلاح دنیا و عزت مؤمنان است. رهبری، پایه بالنده اسلام و شاخه بلند آن است.

کافی، جلد ۱، ص ۲۰۰

حدیث - ۳۳۹

قال الباقرعليه‌السلام :

.. یا معشر المؤمنین تألفوا و تعاطفوا.

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

هان ای گروه مؤمنان، مأنوس و متحد باشید و به هم مهربانی کنید.

الکافی، جلد ۲، ص۳۴۵

حدیث - ۳۴۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

اِنَّ لِلْمُؤْمِنِ عَلی الْمُؤْمِنِ سَبْعَةَ حُقوقٍ، فَاَوْجَبُها اَنْ یَقولَ الرَّجُلُ حَقّا وَ اِنْ کانَ عَلی نَفْسِهِ اَوْ عَلی والِدَیْهِ، فَلا یَمیلَ لَهُمْ عَنِ الْحَقِّ؛

مؤمن را بر مؤمن، هفت حق است. واجب‌ترین آنها این است که آدمی تنها حق را بگوید، هر چند بر ضد خود یا پدر و مادرش باشد و به خاطر آنها از حق منحرف نشود.

بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۲۲۳، ح ۸

حدیث - ۳۴۱

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

اِذَا اتَّهَمَ الْمُؤُمِنُ اَخاهُ اِنْماثَ الایمانُ مِنْ قَلْبِهِ کَما یَنْماثُ الْمِلْحُ فِی الْماءِ؛

هرگاه مؤمن به برادر [دینی] خود تهمت بزند، ایمان در قلب او از میان می‌رود، همچنان که نمک در آب، ذوب می‌شود.

کافی، ج ۲، ص ۳۶۱، ح ۱

حدیث - ۳۴۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

به خدایی که جانم در اختیار اوست، وارد بهشت نمی‌شوید مگر مؤمن شوید و مؤمن نمی‌شوید، مگر این‌که یکدیگر را دوست بدارید. آیا می‌خواهید شما را به چیزی راهنمایی کنم که با انجام آن، یکدیگر را دوست بدارید؟ سلام کردن بین یکدیگر را رواج دهید.

مشکاة الانوار، ص ۱۵۷.

حدیث - ۳۴۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ اَرزاقَ الْمُؤمِنینَ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبونَ وَ ذلِکَ اَنَّ الْعَبْدَ اِذا لَمْ یَعْرِفْ وَجْهَ رِزْقِهِ کَثُرَ دُعاؤَهُ؛

خدای عزیز و ارجمند، روزی مؤمنان را از جایی می‌رساند که فکرش را هم نمی‌کنند. علّتش این است که وقتی مؤمن نداند روزیش از کجا خواهد رسید، زیاد دعا می‌کند.

توحید صدوق، ص ۴۰۲

حدیث - ۳۴۴

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله :

لَنْ یَشْبَعَ الْمُؤْمِنُ مِنْ خَیْرٍ یَسْمَعُهُ حَتّی یَکونَ مُنْتَهاهُ الْجَنَّةَ ؛

هرگز مؤمن از شنیدن خیر و خوبی سیر نمی‌شود، تا آن‌که سرانجامش بهشت گردد.

نهج الفصاحه، ح ۲۲۹۲.

حدیث - ۳۴۵

در امت من زلزله ای رخ می دهد که در آن ده هزار ، بیست هزار ، سی هزار نفر نابود می شوند. (خداوند) آن را برای پرهیز کاران پند ، برای مومنان رحمت ، و برای کافران عذاب قرار می دهد.

( کنز العمال : ج ۴۱ ص ۵۶۷ ح ۳۹۶۱۵ )

حدیث - ۳۴۶

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند :

اَلنّاسُ رَجُلانِ: مُؤْمِنٌ وَ جاهِلٌ، فَلا تُؤْذِی الْمُؤْمِنَ وَ لا تَجْهَلُ الْجاهِلَ فَتَکونَ مِثْلَهُ؛

مردم دو گروه‌اند: مؤمن و جاهل، مؤمن را آزار ندهید و با جاهل، رفتار جاهلانه نکنید؛ زیرا همانند او خواهید بود.

خصال، ص ۴۹.

حدیث - ۳۴۷

امام حسن عسکریعليه‌السلام می فرمایند :

یکی از نشانه های مومن، بلند گفتن بسم اللّه الرحمن الرحیم است.

تهذیب الأحکام، ج ۶ ، ص ۵۲ ، ح ۳۷.

حدیث - ۳۴۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند:

إذا مَرَّ الْمُؤمِنُ عَلَی الصِّراطِ فَیَقولُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ طَفِئَتْ لَهبُ النِّیرانِ وَ نَقولُ: جُز یا مُؤمِنُ فَإنَّ نورَکَ قَد أطفَأ لَهِبی؛

هنگامی که مؤمن بر صراط می‌گذرد، و می‌گوید: بسم اللّه الرحمن الرحیم. ناگاه زبانه‌های آتش خاموش می‌شود و می‌گوید: ای مؤمن عبور کن زیرا نور تو آتش مرا خاموش کرد.

جامع الأخبار، ص ۱۲۰

حدیث - ۳۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند:

هر کس کاری او را اندوهگین و به خود مشغول کند و او با اخلاص برای خدا بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید و با قلبش به سوی او رو کند، یکی از این دو برای او خواهد بود: یا در دنیا به حاجتش می‌رسد و یا حاجتش نزد پروردگار بوده و برای او ذخیره می‌شود و آن برای مؤمنان ماندگارتر است.

التوحید، ص ۲۳۲

حدیث - ۳۵۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اِنَّ الْمُؤْمِنَ وَلیُّ اللّه‌ِ یُعینُهُ وَ یَصْنَعُ لَهُ وَ لا یَقولُ عَلَیْهِ اِلاَّ الْحَقَّ وَ لا یَخافُ غَیْرَهُ؛

مؤمن دوست خداست، یاریش می‌رساند و برای او کار می‌کند و درباره او جز حق نمی‌گوید و از غیر او نمی‌ترسد.

کافی، ج ۲، ص ۱۷۱، ح ۵.

حدیث - ۳۵۱

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اَبَی اللّه‌ُ اَنْ یُعَرِّفَ باطِلاً حَقّا اَبَی اللّه‌َ اَنْ یَجْعَلَ الْحَقَّ فی قَلْبِ الْمُؤْمِنِ باطِلاً لا شَکَّ فیهِ وَ اَبَی اللّه‌ُ اَنْ یَجْعَلَ الْباطِلَ فی قَلْبِ الْـکافِر الْمُخالِفِ حَقّـا لا شَکَّ فیهِ وَ لَوْ لَمْ یَجْعَلْ هذا هکَذا ما عُرِفَ حَقٌّ مِنْ باطِلٍ؛

خداوند اِبا دارد از این که باطلی را حق معرفی نماید، خداوند اِبا دارد از این که حق را در دل مؤمن، باطلی تردیدناپذیر جلوه دهد، خداوند اِبا دارد از این که باطل را در دل کافر حق ستیز به صورت حقی تردیدناپذیر جلوه دهد، اگر چنین نمی‌کرد، حق از باطل شناخته نمی‌شد.

(محاسن، ج ۱، ص ۲۷۷. )

حدیث - ۳۵۲

امام کاظمعليه‌السلام :

اَلْمُؤْمِنُ قَلیلُ الْکَلامِ کَثیرُ الْعَمَلِ، وَ الْمُنافِقُ کَثیرُ الْکَلامِ قَلیلُ الْعَمَلِ؛

مؤمن کم حرف و پر کار است و منافق پر حرف و کم کار.

تحف العقول، ص۳۹۷.

حدیث - ۳۵۳

امام رضاعليه‌السلام :

إِنَّ اللّه‌َ یُؤَخِّرُ إِجابَةَ الْمُؤْمِنِ شَوْقا إلی دُعائِهِ وَیَقُولُ: صَوتٌ اُحِبُّ أَنْ أَسْمَعَهُ، وَیُعَجِّلُ إجابَةَ دُعاءِ الْمُنافِقِ وَیَقُولُ: صَوْتٌ أَکْرَهُ سَماعَهُ؛

خداوند اجابت دعای مؤمن را به شوق (شنیدن) دعایش به تأخیر می‌اندازد و می‌گوید: صدایی است که دوست دارم آن را بشنوم و در اجابت دعای منافق عجله می‌کند و می‌گوید: صدایی است که از شنیدنش بدم می‌آید.

فقه الرضاعليه‌السلام ، ص ۳۴۵.

حدیث - ۳۵۴

امام هادیعليه‌السلام :

[اَلْمُؤْمِنُ] یُحْسِنُ وَیَبْکی کَما أَنَّ الْمُنافِقُ یُسیی‌ءُ وَ یَضْحَکُ؛

مؤمن خوبی می‌کند و می‌گرید، ولی منافق بدی می‌کند و می‌خندد.

مکارم الأخلاق، ص۳۸۹.

حدیث - ۳۵۵

امام عسکریعليه‌السلام :

إِنَّ الْمُؤْمِنَ نَعْرِفُهُ بِسیماهُ، وَ نَعْرِفُ الْمُنافِقَ بِمیسَمِهِ؛

مؤمن را از سیمایش می‌شناسیم و منافق را از نشانه‌هایش.

الخرائج والجرائح، ج۲، ص ۷۳۷، ح۵۰

حدیث - ۳۵۶

امام صادقعليه‌السلام :

اَ لْمُؤْمِنُ لایُخْلَقُ عَلَی الْکِذْبِ وَلا عَلَی الْخیانَةِ وَ خِصْلَتانِ لا یَجْتَمِعانِ فِی الْمُنافِقِ، سَمْتٌ حَسَنٌ وَ فِقْهٌ فِی السُّنَّةِ؛

مؤمن در سرشتش دروغ و خیانت نیست و دو صفت است که در منافق جمع نگردد: سیرت نیکو و دین شناسی.

تحف العقول، ص۳۶۷.

حدیث - ۳۵۷

امام صادقعليه‌السلام :

إنَّ الْحِکْمَةَ لَتَکُونُ فی قَلْبِ الْمُنافِقِ فَتُجَلْجِلُ فی صَدْرِهِ حَتّی یُخْرِجَها فَیُوعِیَهَا الْمُؤْمِنُ وَتَکُونُ کَلِمةُ الْمُنافِقِ فی صَدْرِ الْمُؤْمِنِ فَتُجَلْجِلُ فی صَدْرِهِ حَتّی یُخْرِجَها فَیَعِیَهَا الْمُنافِقُ؛

به راستی حکمتی که در قلب منافق جا می‌گیرد، در سینه‌اش بی‌قراری می‌کند تا از آن بیرون آید و مؤمن آن را بر گیرد و سخن منافقانه (لغو و بیهوده) در سینه مؤمن بی‌قراری می‌کند تا از آن بیرون برود و منافق آن را برگیرد.

بحارالأنوار، ج۲، ص ۹۴، ح۲۸

حدیث - ۳۵۸

امام صادقعليه‌السلام :

إنَّ الْمُؤْمِنَ یَغْبِطُ وَ لا یَحْسُدُ وَ الْمُنافِقُ یَحْسُدُ وَ لایَغْبِطُ؛

مؤمن غبطه می‌خورد و حسد نمی‌ورزد، و منافق حسد می‌ورزد و غبطه نمی‌خورد.

الکافی، ج۲، ص ۳۰۷، ح۷.

حدیث - ۳۵۹

امام صادقعليه‌السلام :

إِنَّ الْمُنافِقَ لا یَرغَبُ فِیما قَد سَعِدَ بِهِ الْمُؤْمِنونَ وَ السَّعیدُ یَتَّعِظُ بِمَوعِظَةِ التَّقْوی وَ إنْ کانَ یُرادُ بِالْمَوعِظَةِ غَیْرُهُ؛

منافق به آنچه مؤمنان بواسطه آن خوشبخت می‌شوند، میلی ندارد، ولی خوشبخت سفارش به تقوا را می‌پذیرد هر چَند مخاطب موعظه، کس دیگری باشد.

الکافی، ج۸ ، ص۱۵۰، ح۱۳۲.

حدیث - ۳۶۰

امام حسینعليه‌السلام :

إِنَّ الْمُؤْمِنَ لایُسیی‌ءُ و لا یَعتَذِرُ، وَ الْمُنافِقُ کُلَّ یَومٍ یُسیی‌ءُ وَیَعْتَذِرُ؛

مؤمن نه بدی می‌کند و نه معذرت می‌خواهد و منافق هر روز بدی می‌کند و معذرت می‌خواهد.

تحف العقول، ص ۲۴۸

حدیث - ۳۶۱

امام علیعليه‌السلام :

اَلْمُؤْمِنُ یُرضِیهِ عَلَی اللّه‌ِ الْیَسیرُ و لا یُسْخِطُهُ الْکَثیرُ... وَ الْمُنافِقُ یُسْخِطُهُ عَلَی اللّه‌ِ الْیَسیرُ و لا یُرضِیهِ الْکَثیرُ؛

مؤمن از اندک خدا خشنود می‌شود و بسیارش او را ناراحت نمی‌کند و منافق از اندک خدا ناخشنود می‌شود و بسیارش هم او را خشنود نمی‌سازد.

تحف العقول، ص۲۱۲.

حدیث - ۳۶۲

امام علیعليه‌السلام :

اَ لْمُؤْمِنُ فَهُوَ قَرِیبُ الرِّضی بَعیدُ السَّخَطِ... وَالْمُنافِقُ فَهُوَ قَریبُ السَّخَطِ بَعیدُ الرِّضی؛

مؤمن زود خشنود و دیر ناراحت می‌شود و منافق زود ناراحت و دیر خشنود می‌گردد.

تحف العقول، ص۲۱۲.

حدیث - ۳۶۳

امام علیعليه‌السلام :

لَو ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفی هذا عَلی أنْ یُبْغِضَنی ما أبْغَضَنی ولَو صَبَبْتُ الدُّنیا بِجَمّاتِها عَلَی الْمُنافِقِ عَلی أنْ یُحِبَّنی ما أَحَبَّنی؛

اگر با این شمشیرم بر بینی مؤمن بزنم که مرا دشمن بدارد با من دشمنی نمی‌کند و اگر همه دنیا را به منافق بدهم تا مرا دوست بدارد هیچگاه دوستم نخواهد داشت.

نهج البلاغه، حکمت ۴۵.

حدیث - ۳۶۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند :

هرگاه مؤمن بیمار شود سپس خداوند شفایش دهد، آن بیماری کفّاره گناهان گذشته و پندی برای آینده اوست و منافق هرگاه مریض شود سپس سلامت یابد، مانند شتری است که صاحبش او را بسته است و سپس رهایش کرده‌اند او نمی‌داند برای چه او را بسته‌اند و برای چه رهایش کرده‌اند.

کنزالعمّال، ح ۶۶۸۶

حدیث - ۳۶۵

امام علیعليه‌السلام :

عِلمُ الْمُنافِقِ فی لِسانِهِ وَعِلْمُ الْمُؤْمِنِ فی عَمَلِهِ؛

دانش منافق در زبان او و دانش مؤمن در کردار اوست.

غررالحکم، ح۶۲۸۸.

حدیث - ۳۶۶

امام علیعليه‌السلام :

إِنَّ الْمُؤْمِنَ... إذا أَصابَتْهُ شِدَّةٌ صَبَرَ... وَالْمُنافِقُ إِذا أصابَتْهُ شِدَّةٌ ضَغا؛

مؤمن در گرفتاری صبور است، و منافق در گرفتاری بی‌تاب.

تحف العقول، ص۲۱۲.

حدیث - ۳۶۷

امام علیعليه‌السلام :

إِنَّ الْمُؤْمِنَ... إذا سَکَتَ فَکَّرَ... وَالْمُنافِقُ إِذا سَکَتَ سَها؛

سکوت مؤمن تفکر و سکوت منافق غفلت است.

تحف العقول، ص۲۱۲.

حدیث - ۳۶۸

امام علیعليه‌السلام :

إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذا نَظَرَ اعْتَبَرَ... وَالْمُنافِقُ إِذا نَظَرَ لَها؛

نگاه مؤمن عبرت‌آمیز و نگاه منافق سرگرمی است.

تحف العقول، ص۲۱۲.

حدیث - ۳۶۹

امام علیعليه‌السلام :

وَرَعُ الْمُؤْمِنِ یَظهَرُ فی عَمَلِهِ، وَرَعُ الْمُنافِقِ لایَظهَرُ إلاّ عَلی لِسانِهِ؛

پرهیزکاری مؤمن در رفتارش آشکار می‌شود و پرهیزکاری منافق جز در زبانش ظاهر نمی‌شود.

غررالحکم، ۱۰۱۲۹ و ۱۰۱۳۰.

حدیث - ۳۷۰

امام علیعليه‌السلام :

اَلْمُؤْمِنُ حَییٌّ غَنیُّ مُوقِرٌ تَقیٌّ، وَالْمُنافِقُ وَقِحٌ غَبیٌّ مُتَمَلِّقٌ شَقیٌّ؛

مؤمن، با حیا، بی‌نیاز، باوقار و پرهیزگار است و منافق، بی‌شرم، کودن، چاپلوس و بدبخت

غررالحکم، ح ۱۸۵۲ و ۱۸۵۳.

حدیث - ۳۷۱

امام علیعليه‌السلام :

اَلْمُؤْمِنُ مُنیبٌ مُستَغْفِرٌ تَوَّابٌ، اَلْمُنافِقُ مَکُورٌ مُضِرٌّ مُرتابٌ؛

مؤمن بازگشت کننده به خدا، آمرزش خواه و توبه کننده است و منافق نیرنگ باز، زیانبار و شکّاک.

غررالحکم، ح ۱۲۸۸ و ۱۲۸۹.

حدیث - ۳۷۲

امام علیعليه‌السلام :

إنَّ کَثْرَةَ الْمالِ عَدُوٌّ لِلْمُؤْمِنینَ و یَعْسُوبُ الْمُنافِقینَ؛

ثروت فراوان، دشمن مؤمنان و پیشوای منافقان است.

التمحیص، ص۴۸.

حدیث - ۳۷۳

امام علیعليه‌السلام :

عَلی لِسانِ الْمُؤْمِنِ نُورٌ یَسْطَعُ وَعلی لِسانِ الْمُنافِقِ شَیْطانٌ یَنْطِقُ؛

بر زبان مؤمن نوری (الهی) است و درخشان و برزبان منافق شیطانی است که سخن می‌گوید.

شرح نهج البلاغه،ابن‌أبی‌الحدید،ج۲۰،ص۲۸۰،ح۲۱۸.

حدیث - ۳۷۴

امام علیعليه‌السلام :

شُکْرُ الْمُؤْمِنِ یَظْهَرُ فی عَمَلِهِ، شُکْرُ الْمُنافِقِ لا یَتَجاوَزُ لِسانَهُ؛

سپاسگزاری مؤمن در کردارش آشکار می‌شود، [امّا] سپاسگزاری منافق از زبانش فراتر نمی‌رود.

غررالحکم، ح ۵۶۶۱ و ۵۶۶۲

حدیث - ۳۷۵

امام علیعليه‌السلام :

إنَّ الْمُؤْمِنَ مَن یُری یَقینُهُ فی عَمَلِهِ، وَ الْمُنافِقُ مَن یُری شَکُّهُ فی عَمَلِهِ؛

در عمل مؤمن یقین دیده می‌شود و در عمل منافق شک.

غررالحکم، ح۳۵۵۱.

حدیث - ۳۷۶

امام علیعليه‌السلام :

إِنَّ الْمُؤْمِنَ إذَا اسْتَغْنی شَکَرَ... وَ الْمُنافِقُ إِذَا اسْتَغْنی طَغی؛

مؤمن هنگام بی‌نیازی شکر می‌گزارد و منافق هرگاه بی‌نیاز شود طغیان می‌کند.

تحف العقول، ص۲۱۲.

حدیث - ۳۷۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

إنَّ لِسانَ الْمُؤْمِنَ وَراءَ قَلْبِهِ فَإِذا أَرادَ أَن یَتَکَلَّمَ بِشَیْءٍ یُدَبِّرُهُ قَلبُهُ ثُمَّ أمْضاهُ بِلِسانِهِ وَ إنَّ لِسانَ الْمُنافِقِ أمامَ قَلبِهِ فَإِذا هَمَّ بِشَیءٍ أمْضاهُ بِلِسانِهِ وَلَمْ یَتَدَبَّرهُ بِقَلبِهِ؛

زبان مؤمن در پس دل اوست، هرگاه بخواهد سخن بگوید درباره آن می‌اندیشد و سپس آن را می‌گوید اما زبان منافق جلوی دل اوست هرگاه قصد سخن کند آن را به زبان می‌آورد و درباره آن نمی‌اندیشد.

تنبیه الخواطر، ج۱، ص ۱۰۶

حدیث - ۳۷۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

مَثَلُ الْمُؤْمِنِ کَمَثَلِ خامَةِ الزَّرعِ تُکْفِئُهَا الرِّیاحُ کَذا و کَذا وکَذلِکَ الْمُؤْمِنُ تُکْفِئُهُ الأَْوْجاعُ وَالأَْمْراضُ و مَثَلُ الْمُنافِقِ کَمَثَلِ الإْرْزَبَّةِ الْمُستَقیمَةِ الَّتی لایُصِیبُها شَیءٌ حَتّی یَأْتیهِ الْمَوتُ فَیَقصِفَهُ قَصْفا؛

مَثَل مؤمن مانند ساقه کاشته است که بادها آن را به این سو و آن سو خم می‌کند هم چنین مؤمن را دردها و بیماریها خم می‌کند و مثل منافق مانند عصای آهنی است که چیزی به او نمی‌رسد تا اینکه مرگ او فرا رسد و او را سخت می‌شکند.

الکافی، ج۲، ص ۲۵۸، ح۲۵.

حدیث - ۳۷۹

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

إِنَّ الْمُؤْمِنَ هِمَّتُهُ فِی الصَّلاةِ وَالصِّیامِ وَالْعِبادَةِ وَالْمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِی الطَّعامِ وَالشَّرابِ کَالْبَهیمَةِ؛

همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشیدن؛ مانند حیوانات.

تنبیه الخواطر،ج۱، ص ۹۴.

حدیث - ۳۸۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

یُبْعَثُ کُلُّ عَبدٍ علی ما ماتَ عَلَیهِ، اَ لْمُؤمِنُ عَلی إیمانِهِ وَالْمُنافِقُ عَلی نِفاقِهِ؛

هر بنده‌ای بر همان چیزی که در درون داشته و با آن از دنیا رفته، برانگیخته می‌شود، مؤمن بر ایمانش و منافق بر نفاقش.

کنزالعمّال، ح ۳۸۹۵۴

حدیث - ۳۸۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

اَلْمُؤْمِنُ لَیِّنُ الْمِنکَبِ یُوَسِّعُ عَلی أَخیهِ وَ الْمُنافِقُ یَتَجافی یُضَیِّقُ عَلی أَخیهِ؛

مؤمن نرمخوست و برای برادرش جا (ی نشستن) باز می‌کند و منافق درشتخوست و جا را بر برادرش تنگ می‌کند.

کنزالعمّال، ح ۷۷۸.

حدیث - ۳۸۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

بُکاءُ الْمُؤمِنِ مِنْ قَلْبِهِ وَ بُکاءُ الْمُنافِقِ مِنْ هامَّتِهِ؛

گریه مؤمن از (درون) دل اوست و گریه منافق از (ظاهر و) سرش.

الجامع الصغیر، ح ۳۱۵۶

حدیث - ۳۸۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

اَلْمُؤْمِنُ یَبْدَأُ بِالسَّلامِ وَ الْمُنافِقُ یَقُولُ: حَتّی یُبدَأَ بی؛

مؤمن ابتدا به سلام می‌کند و منافق منتظر سلام دیگران است.

کنزالعمّال، ح ۷۷۸

حدیث - ۳۸۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

اَ لْمُؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ، وَالْمُنافِقُ قَطِبٌ غَضِبٌ؛

مؤمن شوخ و شنگ است، و منافق اخمو و عصبانی.

تحف العقول، ص ۴۹.

حدیث - ۳۸۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

مَنْ ساءَتْهُ سَیِّئَتُهُ وسَرَّتْهُ حَسَنَتُهُ فَهُوَ أمارَةُ الْمُسلِمِ الْمُؤمِنِ، وَأَمارَةُ الْمُنافِقِ الَّذی لاتَسوؤُهُ سَیِّئَتُهُ ولا تَسُرُّهُ حَسَنَتُهُ ؛

هر کس از بدی‌اش ناراحت و از خوبی‌اش خوشحال شود، این نشانه مسلمان مؤمن است و نشانه منافق این است که بدی‌اش ناراحتش نمی‌کند و خوبی‌اش او را خوشحال نمی‌سازد.

الدرالمنثور، ج۴، ص ۶۶

حدیث - ۳۸۶

امام صادقعليه‌السلام :

اَلمُؤمِنُ اِذا غَضِبَ لَم یُخرِجْهُ غَضَبُهُ مِنْ حَقٍّ وَاِذا رَضِیَ لَم یُدخِلْهُ رِضاهُ فی باطِلٍ وَالَّذی اِذا قَدَرَ لَم یَأخُذ اَکْثَرَ مِمّا لَهُ؛

مؤمن چون خشمگین شود، خشمش او را از حق بیرون نبرد و چون خشنود شود، خشنودیش او را به باطل نکشاند و چون قدرت یابد بیش از حقّ خود نگیرد.

بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۲۰۹، ح۸۵.

حدیث - ۳۸۷

امام علیعليه‌السلام :

وَ عَنْ ذلِکَ ما حَرَسَ اللّه‌ُ عِبادَهُ الْمُؤمِنینَ بِالصَّلَوات وَ الزَّکَواتِ وَ مُجاهَدَةِ الصِّیامِ فِی الاَْیّامِ الْمَفْروضاتِ تَسْکینا لاَِطْرافِهِمْ وَ تَخْشیعا لاَِبْصارِهِمْ وَتَذْلیلاً لِنُفُوسِهِمْ وَ تَخْفیضا (تَخْضیعا) لِقُلُوبِهِمْ؛(

خداوند، بندگان مؤمن خود را به وسیله نمازها و زکات‌ها و جدّیت در روزه‌داری روزهای واجب حفظ می‌کند، تا اعضا و جوارحشان آرام، دیدگانشان خاشع، جان‌هایشان فروتن و دل‌هایشان خاشع گردد.

نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲.

حدیث - ۳۸۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن بازگردنده (به سوی خدا) و آمرزش خواه و پر توبه است.

(غررالحکم ، باب توبه)

حدیث - ۳۸۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

(آثار) یقین مؤمن (به خدا و قیامت) در عملش دیده می شود و (آثار) شک منافق در کردارش پدیدار می گردد.

(غررالحکم ، ج ۱، ص ۲۳۴ )

حدیث - ۳۹۰

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

از همه مومنان اسلام آن کس بهتر است که مسلمانان از دست وزبانش درامان باشند وازهمه مومنان ایمان آن کس بهتر است که اخلاق وی نیکتر است.

(نهج الفصاحه ، ح ۴۱۵)

حدیث - ۳۹۱

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

چه نیکو عطایست سخن حقی که بشنوی و به برادر مومن خویش برسانی.

(نهج الفصاحه ، حدیث ۳۱۲۷)

حدیث - ۳۹۲

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مومن آینه مومن است ، مومن برادر مومن است از پشت سر مراقب اوست.

(نهج الفصاحه ، حدیث ۳۱۰۲)

حدیث - ۳۹۳

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

مومن باید هشت صفت داشته باشد : وقار در حوادث سخت و صبر به هنگام بلیّه و شکر به هنگام گشایش و قناعت به روزای که خدای والا داده است , به دشمنان ستم نکند و مزاحم دوستان نشود , تنش به رنج باشد و مردم از او در آسایش باشند.

(نهج الفصاحه ، حدیث ۳۲۲۰)

حدیث - ۳۹۴

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

هر که غمی از غم های دنیا را از مومنی بردارد , خدا غمی از غم های روز قیامت را از او بردارد و هر که بر تنگدستی آسان گیرد خدا در دنیا و آخرت بر او آسان گیرد , و هر که راز پوش مسلمانی شود , خدا در دنیا و آخرت راز پوش وی شود.

(نهج الفصاحه ، حدیث ۲۷۵۶)

حدیث - ۳۹۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن کسی است که آزار مردم را تحمّل کند، ولی هیچ کس از او آزاری نبیند.

غررالحکم ، باب آزار

حدیث - ۳۹۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

هدف مؤمن اصلاح معاد و روز واپسین است.

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۳۹۷

امام علی(عليه‌السلام ) می فرمایند:

مؤمن نیست کسی که در باره اصلاح معاد خود اهتمام نورزد. (و تلاش ننماید)

غررالحکم ، باب آخرت

حدیث - ۳۹۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن ، حسود نیست.

غرر الحکم ، باب حسد

حدیث - ۳۹۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن نیست مگر بردبار و مهربان.

غررالحکم ، باب حلم

حدیث - ۴۰۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

برای مؤمن شایسته است که از خدا شرم کند هر گاه اندیشه ای مستمرّ در غیر فرمانبرداری خدا او را فرا گیرد.

غررالحکم ، باب حیا

حدیث - ۴۰۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن کسی است که دوستی اش برای خدا، و خشمش برای خدا، و گرفتنش برای خدا، و واگذاردنش برای خدا باشد.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۴۰۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن سه نشانه دارد : راستی، یقین، آرزوی کوتاه.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۰۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن غذای سیر نمی خورد در صورتی که برادرش گرسنه باشد.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۰۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمنان نفس های خویش را متّهم سازند، و از گذشته لغزشهای خویش ترسانند، و دنیا را ناخوش دارند، و به آخرت مشتاق اند و به سوی فرمانبرداری پروردگار شتابان هستند.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۰۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن پیوسته از گناهان خویش بیمناک است، از بلا و گرفتاری می ترسد، و به رحمت پروردگار خویش امیدوار است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۰۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

برترین مؤمنان در ایمان کسی است که گرفتن و دادن، و خشم و رضای او، همه برای خدا باشد.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۰۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

به راستی که شکفتگی (و خوشرویی) مؤمن در چهره او است، و نیرو و توانش در دین، و اندوهش در دل او است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۰۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن چنان است که روش او زهد او است، و تمام همّتش دینداری او است، و عزّتش در قناعت او است، و همه کوشش او برای آخرت است، حسنات و کارهای نیکش بسیار، درجاتش عالی و والاست و بر رهایی و رستگاری خود (از این جهان) اشراف پیدا کرده است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۰۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

عقل و خرد، دوست صمیمی مؤمن، و علم و دانش، وزیر و کمک کارش، و صبر و شکیبایی، فرمانده لشکریانش، و عمل، زمامدار او است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۱۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن بر خود امین است (و از کردار خود اطمینان دارد) بر هوا و هوس و احساس خود چیره و غالب است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۱۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن چون موعظه شود اندرز پذیرد، و چون بیمش دهند بترسد، و چون پندش دهند پند گیرد، و چون (مبدأ و معاد و معارف دیگر را) به یادش آرند یاد آور شود، و چون ستمی به او رسد در گذرد.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۱۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن چون به چیزی بنگرد پند گیرد و چون خموش باشد تفکّر و اندیشه کند، و چون لب بگشاید به یاد خدا باشد، و چون چیزی به او عطا شود شکر گزارد، و چون گرفتار بلا شود صبر کند.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۱۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن کارش نزدیک، اندوهش دور، خموشی اش بسیار و عملش خالص و پاک است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۱۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

یافت نشود مؤمن، که حسود یا کینه توز یا بخیل باشد.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۱۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن همچون ترنج است که مزه و بویش پاکیزه است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۱۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

چون روح مؤمن به آسمان بالا رود فرشتگان متعجّب شوند و گویند: شگفتا چگونه نجات یافت از خانه ای که بهترین ما در آن خانه تباه شد.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۱۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

دنیا زندان مؤمن است، و مرگ هدیه و پیشکش او و بهشت منزلگاه است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۱۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن شرمناک، بی نیاز از خلق، یقین دارنده و پرهیزکار است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۱۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن در فراخی زندگی سپاسگزار و در بلا و گرفتاری شکیبا، و در خوشی و فراخی زندگی ترسان است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۲۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن در توانگری پاکدامن، و خویشتن دار از (زخارف) دنیاست.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۲۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن پاکدامن و قانع و خویشتن دار و پارسا است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۲۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن سیره اش میانه روی و شیوه اش رشد و هدایت است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۲۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن زبانش سخت راستگو و در احسان پر بخشش است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۲۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن بیدار است و چشم به راه یکی از دو حسنه(نیکی دنیا و نیکی آخرت) است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۲۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن کم لغزش و پر عمل است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۲۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن آسان گیر، نرمخو، افتاده و مورد اعتماد مردم است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۲۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمنان چنانند که (مردمان) به نیکی هاشان امیدوار، و از شرّ و بدی آنها در امان هستند.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۲۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن از انحراف و دشمنی پاک و پاکیزه است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۲۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن زیرک و خردمند است.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۳۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمنان در عقل از دیگران بزرگترند.

غررالحکم و دررالکلم ، باب مؤمن

حدیث - ۴۳۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

زبان مؤمن، در پشت دل اوست و دل منافق، در پشت زبان او، زیرا مؤمن هرگاه بخواهد سخنی بگوید، ابتدا درباره آن می‌اندیشد، اگر خوب بود اظهارش می‌کند و اگر بد بود آن را پنهان می‌دارد. اما منافق هر چه به زبانش آید می‌گوید، بی آن‌که بداند چه سخنی به سود او و چه سخنی به زیان اوست.

نهج البلاغه، خطبه ۱۷۶.

حدیث - ۴۳۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

یَنْبَغی لِلْمُؤْمِنِ اَنْ یَکونَ فیهِ ثَمانی خِصالٍ: وَقورا عِنْدَ الهَزاهِزِ، صَبورا عِندَ البَلاءِ، شَکُورا عِنْدَ الرَّخاءِ، قانِعا بِما رَزَقَهُ اللّه‌ُ، لایَظْلِمُ الاَعْداءِ، وَلا یَتَحامَلُ لِلاَْصْدِقاءِ، بَدَنُهُ مِنْهُ فی تَعَبٍ وَ النّاسُ مِنْهُ فی راحَةٍ؛

سزاوار است مؤمن هشت خصلت داشته باشد: در سختی‌ها باوقار، در گرفتاری صبور، در آسایش شاکر و به روزی خداوند قانع باشد، به دشمنان ستم نکند، از دوستان کینه و دشمنی به دل نگیرد، بدنش از او در رنج و مردم از او در آسایش باشند.

کافی، ج۲، ص ۴۷، ح۱

حدیث - ۴۳۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

وَ الَّذی لا اِلهَ اِلاّ هُوَ ما اُعْطِیَ مُؤْمِنٌ قَطُّ خَیْرَ الدُّنْیا وَ الآْخِرَةِ اِلاّ بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِاللّه‌ِ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ خُلُقِهِ وَ الْکَفِّ عَنِ اغْتیابِ المُؤْمِنینَ؛

به آن‌که جز او خدایی نیست سوگند، خیر دنیا و آخرت به مؤمنی داده نشد، مگر به سبب خوش‌گمانی و امیدواری او به خدا و خوش اخلاقی و خودداری از غیبت مؤمنان.

کافی، ج ۲، ص ۷۲

حدیث - ۴۳۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

اَلْمؤْمِنُ صَدوقُ اللِّسانِ بَذولُ الإِْحْسانِ؛

مؤمن بسیار راستگو و بسیار نیکوکار است.

غررالحکم، ج۲، ص ۹، ح ۱۵۹۶

حدیث - ۴۳۵

ما مِنْ مُؤْمِنٍ اِلاّ وَ قَدْ جَعَلَ اللّه‌ُ لَهُ مِنْ ایمانِهِ اُنْسا یَسْکُنُ اِلَیْه، حَتّی لو کانَ عَلی قُلَّةِ جَبَلٍ لَمْ یَسْتَوحِشْ؛

هیچ مؤمنی نیست مگر آن که خداوند ایمان را همدم و آرامش‌بخش او قرار می‌دهد، چنانچه حتی اگر در قله کوهی هم باشد، احساس تنهایی نمی‌کند.

عدة الداعی، ص ۲۱۸

حدیث - ۴۳۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اِنَّ الْمُؤمِنَ لَیَسْکُنُ اِلَی الْمُؤْمِنِ کَما یَسْکُنُ الظَّمْآنِ اِلَی الْماءِ الْبارِدِ؛

به راستی که مؤمن با برادر مؤمنش آرامش پیدا می‌کند، چنان که تشنه، با آب خنک آرامش می‌یابد.

کافی، ج ۲، ص ۲۴۷.

حدیث - ۴۳۷

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ثَلاثَةٌ اِنْ یَعْلَمُهنَّ الْمُؤمِنُ کانَتْ زیادَةً فی عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعْمَةِ عَلَیْهِ: تَطْویلُهُ فی رُکوعِهِ وَ سجودِهِ فی صلاتِهِ وَ تَطْویلُهُ لِجلوسِهِ عَلی طَعامِهِ اِذا اَطْعَمَ عَلی مائِدَتِهِ وَ اصْطِناعُهُ الْمَعْروفَ اِلی اَهْلِهِ؛

سه چیز است که اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره‌مندی او از نعمت‌ها می‌شود: طول دادن رکوع و سجده، زیاد نشستن بر سر سفره‌ای که در آن دیگران را اطعام می‌کند و خوش رفتاری‌اش با خانواده.

کافی، ج ۴، ص ۴۹، ح ۱۵.

حدیث - ۴۳۸

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

هرکس به مؤمنی گشایشی دهد، خدا روز قیامت دلش را گشایش دهد

(اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۲۸۶)

حدیث - ۴۳۹

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

بعد از انجام واجبات، کاری بهتر از ایجاد خوشحالی برای مؤمن ، نزدخداوند بزرگ نیست.

(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۷)

حدیث - ۴۴۰

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

أنَا قَتیلُ العَبَرَةِ لایَذکُرُنی مُؤمِنٌ إلّا استَعبَرَ؛

من کشته اشکم ؛ هر مؤمنی مرا یاد کند ، اشکش روان شود.

کامل الزیارات ، ص ۲۱۵

حدیث - ۴۴۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللّه‌َ لَیَتعَهّدُ عبدَهُ المؤمنَ بأنواعِ البلاءِ

خداوند بنده مؤمنش را به انواع بلا می‌نوازد.

الکافی : ج ۲ ، ص ۲۶۰ ، ح ۲

حدیث - ۴۴۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إِنَّ بِشرَ المُؤمِنِ فِی وَجهِهِ ، وَ قُوَّتَهُ فِی دینِهِ وَ حُزنَهُ فِی قَلبِهِ

شادی مؤمن در چهره اوست ، قدرت وی در دینش، و اندوه او در دلش است.

(میزان الحکمه، ح ۱۷۲۱)

حدیث - ۴۴۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلبَرَکةُ فی مالِ مَن آتَی الزَّکاةَ وَ واسَی المُؤمِنینَ وَ وَصَلَ الاَقرَبینَ؛

برکت در مال کسی است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و یاری رساند و به خویشاوندان کمک نماید.

(تحف العقول، ص ۱۷۲)

حدیث - ۴۴۴

پیامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَلمُؤمِنُ یأکلُ فی مِعاءٍ واحِدَةٍ وَ المُنافِقُ یأکلُ فی سَبعَةِ أمعاءٍ؛

مؤمن کم خوراک است و منافق پرخور.

(وسائل الشیعه، ج ۲۴ ، ص ۲۴۰)

حدیث - ۴۴۵

حضرت علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلبَرَکةُ فی مالِ مَن آتَی الزَّکاةَ وَ واسَی المُؤمِنینَ وَ وَصَلَ الاَقرَبینَ؛

برکت در مال کسی است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و یاری رساند و به خویشاوندان کمک نماید.

(تحف العقول، ص ۱۷۲)

حدیث - ۴۴۶

امام صادق (عليه‌السلام ) فرمودند:

الله فی عَون المُومِن، مادامَ المُومِن فی عَون اَخیهِ؛

خداوند در پی یاری مومن است، تا وقتی که مومن در پی یاری برادر خویش است.

(بحار الانوار، ج۷۴ ،ص۳۲۲)

حدیث - ۴۴۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِنَّ البَلاءَ لِلظّالِمِ اَدَبٌ وَ لِلمُؤمِنِ اِمتحانٌ وَ لِلانبیاءِ دَرَجَة وَ لِلاولیاءِ کرامَة؛

بلا برای ظالم مایه ادب، برای مؤمن آزمایش و برای پیامبران مایه ترفیع درجه و برای اولیا بزرگواری است.

(بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۱۲۷، ح ۹ )

حدیث - ۴۴۸

پیامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَلمُؤمِنُ یبدَأُ بِالسَّلامِ وَ المُنافِقُ یقُولُ:حَتّی یبدَا بی؛

مؤمن ابتدا سلام می کند و منافق منتظر سلام دیگران است

(کنزالعمّال، ح ۷۷۸)

حدیث - ۴۴۹

امام جوادعليه‌السلام فرمودند:

اَلمُؤمِنُ یحتاجُ إلی ثَلاثِ خِصالٍ: تَوفیقٍ مِنَ اللّه‌ِ وَواعِظٍ مِن نَفسِهِ وَقَبُولٍ مِمَّن ینصَحُهُ؛

مؤمن نیازمند سه چیز است: توفیقی از پروردگار، پند دهنده‌ای از درون خویش و پذیرش از نصیحت کنندگان.

(بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۳۵۸، ح ۱)

حدیث - ۴۵۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ المُؤمِنَ لَیسکنُ اِلَی المُؤمِنِ کما یسکنُ الظَّمانِ اِلَی الماءِ البارِدِ.

به راستی که مؤمن با برادر مؤمنش آرامش پیدا می کند، چنان که تشنه، با آب خنک آرامش می یابد.

(کافی، ج ۲، ص ۲۴۷)

حدیث - ۴۵۱

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند:

وَاللّه‌ِ ما اُعطِیَ مُومِنُ قَطَّ خَیرَ الدُّنیا وَالآخِرَةِ، اِلاّ بِحُسنِ ظَنِّهِ بِاللّه‌ِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسنِ خُلقِهِ وَالکفِّ عَنِ اغتیاب المُؤمِنینَ

به خدا قسم خیر دنیا و آخرت را به مؤمنی ندهند مگر به سبب حسن ظن و امیدواری او به خدا و خوش اخلاقی اش و خودداری از غیبت مؤمنان.

(بحارالأنوار، ج ۶، ص ۲۸، ح۲۹)

حدیث - ۴۵۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

المُومِنُ حَلِیمٌ لا یَجهَلُ، وَ اِن جُهِلَ عَلَیهِ یَحلُمُ، وَ لا یَظلِمُ وَ اِن ظُلِمَ غَفَرَ وَ لا یَبخَلُ وَ اِن بُخِلَ عَلَیهِ صَبَر

مومن بردباری است که بردباری اش از روی نادانی نیست و اگر با او از روی نادانی و حماقت رفتار شود او بردباری به خرج می دهد و به کسی ستم نمی کند و اگر به او ستمی شد می بخشاید و بخل نمی ورزد و اگر به او بخل ورزیده شد صبر پیشه می کند.

(جهاد با نفس، ح ۳۶ )

حدیث - ۴۵۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

نیةُ المُؤمِنِ خَیرٌ مِن عَمَلِهِ وَ نیةُ الکافِرِ شَرُّ مِن عَمَلِهِ وَ کلُّ عامِلٍ یعمَلُ عَلی نیتِهِ

نیت مؤمن بهتر از عمل او، و نیت کافر بدتر از عمل اوست و هر کس مطابق نیت خود عمل می کند.

(کافی، ج ۲، ص ۸۴ ، ح ۲)

حدیث - ۴۵۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

المُؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ، وَالمُنافِقُ قَطِبٌ غَضِبٌ

مؤمن شوخ و شنگ است، و منافق اخمو و عصبانی.

(تحف العقول، ص ۴۹ )

حدیث - ۴۵۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

خَیرُ ما اُعطیَ الرَّجُلُ المُؤمِنُ خُلقٌ حَسَنٌ وَ شَرُّ ما اُعطِیَ الرَّجُلُ قَلبُ سوءٍ فی صورَةٍ حَسَنَةٍ

بهترین چیزی که به مؤمن داده شده خوش اخلاقی و بدترین چیزی که به انسان داده شده دلی بد در چهره‌ای زیباست.

(کنزالعمّال، ح ۵۱۷۰)

حدیث - ۴۵۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

خَیرُ ما اُعطیَ الرَّجُلُ المُؤمِنُ خُلقٌ حَسَنٌ وَ شَرُّ ما اُعطِیَ الرَّجُلُ قَلبُ سوءٍ فی صورَةٍ حَسَنَةٍ؛

بهترین چیزی که به مؤمن داده شده خوش اخلاقی و بدترین چیزی که به انسان داده شده دلی بد در چهره‌ای زیباست.

(کنزالعمّال، ح ۵۱۷۰)

حدیث - ۴۵۷

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

ایما مؤمن حافظ علی الصلوات المفروضة فصلاها لوقتها فلیس هذا من الغافلی؛ن

هر مؤمنی محافظت برنمازش نماید، و او را در وقتش به جا آورد، از انسانهای غافل شمرده نمی شود.

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۷۹ )

حدیث - ۴۵۸

امام صادقعليه‌السلام . فرمودند:

العَقلُ دَلیلُ المُؤمِن

عقل راهنمای مؤمن است.

(جهاد با نفس، ح ۸۶)

حدیث - ۴۵۹

امام حسن عسکریعليه‌السلام . فرمودند:

ما أقبَحَ بِالمؤمِن أَن تَکوُن لَه رَغبَة تَذِلَهی

چه زشت است برای مؤمن دلبستگی به چیزی که او را خوار می کند.

(تحف العقول ، ص ۵۲۰)

حدیث - ۴۶۰

امام جوادعليه‌السلام . فرمودند:

المؤمن یحتاج الی توفیق من الله ، و واعظ من نفسه ، و قبول ممن ینصحه

مؤمن نیاز دارد به توفیقی از طرف خدا ، و به پندگویی از طرف خودش ، و به پذیرش از کسی که او را نصیحت کند.

(تحف العقول ، ص ۴۸۰)

حدیث - ۴۶۱

امام صادقعليه‌السلام . فرمودند:

مَا أقبَحَ بالمُؤمِن أن تَکونَ لَهُ رَغبَةٌ تُذِلُّهُی

برای مؤمن چقدر زشت است که میل و رغبتی داشته باشد که او را به ذلّت و خواری بکشاند.

(جهاد با نفس، ح ۶۴۸)

حدیث - ۴۶۲

امام صادقعليه‌السلام . فرمودند:

کانَ اَبی یَقولُ : اَنّه لَیسَ مَن عَبدَ مُومِن اِلّا وَ فِی قَلبِه نورانی نُورُ خیفَة و نُورُ رَجاءی لَو وُزِنَ هذا لَم یَزِد عَلی هذا وَ لَو وُزِنَ هذا لَو یَزِد عَلی هذای

پدرم می فرمودند: هیچ بنده ی مومنی نیست جز اینکه در قلب او دو نور وجود دارد: نور بیم و نور امیدی به گونه ای که اگر این با آن و آن با این سنجیده شود هیچ یک بر دیگری زیادتی ندارد.

(جهاد با نفس، ح ۱۰۶)

حدیث - ۴۶۳

امام صادقعليه‌السلام . فرمودند:

لا ینْبَغی لِلْمُؤْمِنِ أنْ یجْلِسَ مَجْلِساً یعْصَی اللهُ فیهِ وَ لا یقْدِرُ عَلیَ تَغْییرِهِ؛

سزاوار نیست مؤمن در مجلسی بنشیند که در آن معصیت خدا می‌شود و او نمی‌تواند آن وضع را تغییر دهد.

(بحارالأنوار، ج۷۱، ص۱۹۹)

حدیث - ۴۶۴

امام حسینعليه‌السلام . فرمودند:

یاک و ما تعتذر منه ، فإن المؤمن لا یسیء و لا یعتذر، و المنافق کل یوم یسیء و یعتذر

حذر کن از مواردی که باید عذرخواهی کنی ، زیرا مؤمن نه کار زشتی انجام می دهد و نه به عذرخواهی می پردازد، اما منافق همه روزه بدی می کند، و به عذرخواهی می پردازد.

( بحار الانوار، ج ۷۸، ص۱۲۰ )

حدیث - ۴۶۵

من أصعد إلی الله خالص عبادته، أهبط الله عزوجل إلیه أفضل مصلحته؛

پاداش خوشرویی در برابر مؤمن بهشت است و خوشرویی با دشمن ستیزه جو، انسان را از عذاب آتش باز می دارد.

(بحار الانوار ، ج ۷۵ ، ص ۴۰۱)

حدیث - ۴۶۶

امام صادقعليه‌السلام . فرمودند:

عبدٍ مُومن الّا وَ فی قَلبهِ نُورانِ نورُ خیفَةٍ و نُورُ رَجاء؛

هیچ بنده مومنی نیست جز این که در قلب او دو نور وجود دارد: نور بیم و نور امید.

(جهادالنفس،ح۱۰۴)

حدیث - ۴۶۷

امام جوادعليه‌السلام . فرمودند:

عِزُّ الْمُؤمِنِ غِناهُ عَنِ النَّاسِ؛

عزّت مؤمن در بی‌نیازی او از مردم است.

(بحارالأنوار،ج۷۵،ص ۱۰۹،ح‌۱۲)

حدیث - ۴۶۸

امام جعفر صادقعليه‌السلام . فرمودند:

مَـن سَـرَّتـهُ حَسَـنَـتُـهُ وَ سَـاءَتـهُ سَیِِّـئَـتُـهُ فَـهُـوَ مُـؤمِـنًٌ؛

کسی که نیکو کاری اش او را شادمان کند و بدی اش وی را بد حال گرداند چنین کسی مومن است.

(جهادالنفس،ح۷۶۵)

حدیث - ۴۶۹

امام علیعليه‌السلام . فرمودند:

خُذِ الحِکمَه اَنَّی کانَت؛ فَاِنَّ الحِکمَه ضالَّه کُلِّ مُومِن

حکمت را هر کجا که یافتی فراگیر، زیرا حکمت گمشده هر مومن است.

(غررالحکم،ح۳۴۴۰)

حدیث - ۴۷۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ما اَقبَحَ بِالمُومنِ اَن تَکونَ لَهُ رَغبةٌ تُذِلهُ

برای مومن چقدر زشت است که میل و رغبتی داشته باشد که او را به ذلت و خواری بکشاند.

(جهاد النفس،ص۲۷۷)

حدیث - ۴۷۱

امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

اَلْمُومِنُ مِثْلُ کَفَّتی الْمیزانِ کُلَّما زیدَ فی ایمانِهِ زیدَ فی بَلائِهِ.

مومن همانند دو کفه ترازوست. هرگاه به ایمانش افزوده گردد، به بلایش نیز افزوده می گردد

( تحف العقول ص ۴۰۸)

حدیث - ۴۷۲

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

المومن برکة علی المومن و حجة و علی الکافر

مومن برای مومن برکت و برای کافر، اتمام حجت است.

(تحف العقول، ص۴۸۹)

حدیث - ۴۷۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلمُؤمِنُ بَشرُهُ فی وَجِهِهِ وَحُزنُهُ فی قَلبِهِ

شادی مومن در رخسار او و اندوهش در دل است.

(نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره۳۲۵)

حدیث - ۴۷۴

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخیهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّةَ

هرکس آبروی مؤمنی را حفظ کند، بدون تردید بهشت بر او واجب شود.

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)

حدیث - ۴۷۵

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیمة؛

هر کس اندوه و مشکلی را از مومنی بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.

(اصول کافی، ج ۳، ص ۲۶۸)

حدیث - ۴۷۶

حضرت امام صادق.عليه‌السلام . می فرمایند:

برای قلب مؤمن چیزی زیانبارتر از پرخوری نیست، پرخوری موجب دو چیز می شود:

۱ - سنگدلی

۲ - تحریک شهوت

مستدرک الوسایل، ج۱۲، ص ۹۴.

حدیث - ۴۷۷

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

هر که مؤمنی را بیازارد، بی گمان مرا آزرده است.

بحارالانوار، ج۶۷، ص ۷۲.

حدیث - ۴۷۸

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

هر که مؤمنی را اندوهناک سازد و سپس دنیا را به او بدهد، گناهش بخشوده نشود و در برابر آن پاداشی نبیند.

بحارالانوار، ج۷۵، ص ۱۵۰.

حدیث - ۴۷۹

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مؤمن کسی است که نفسش از او در رنج و مردم از او درآسایش هستند.

کنزالعمال، ح ۷۵۲.

حدیث - ۴۸۰

مؤمن همیشه به یاد خداست، زیاد می اندیشد، بر نعمتها سپاسگذار و در بلا و مصیبت شکیباست.

غررالحکم، ح ۱۹۳۳.

حدیث - ۴۸۱

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

خداوند سه خصلت به مؤمن عطا فرموده است: عزت در دنیا و دینش، رستگاری در آخرت و ابهت در دلهای همه ی مردم.

بحارالانوار، ج۶۷، ص ۷۱.

حدیث - ۴۸۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن کسی است که در آمدش پاک و حلال باشد، اخلاقش نیکو، باطنش سالم و درست؛ زیادی مالش را انفاق کند و از زیاده گویی بپرهیزد.

بحارالانوار، ج۲، ص ۲۳۵.

حدیث - ۴۸۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

هر مؤمنی که گرفتاری مومن تنگدستی را رفع کند، خداوند حوائج او را در دنیا و آخرت آسان و برآورده می سازد.

اصول کافی، ج۲، ص۲۰۰

حدیث - ۴۸۴

حضرت امام صادقعليه‌السلام . می فرمایند:

سزاوار نیست مؤمن در مجلسی بنشیند که درآن معصیت خداوند می شود و او نمی تواند آن وضع راتغییر دهد.

اصول کافی، ج۲، ص ۳۷۴.

حدیث - ۴۸۵

امام صادقعليه‌السلام . می فرمایند:

مؤمن بعد از انجام واجبات، عملی محبوب تر از خوش اخلاقی نزد خدای تعالی نمی آورد.

اصول کافی، ج۲، ص ۱۰۰.

حدیث - ۴۸۶

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

آن مؤمن ایمانش کاملتر است، که اخلاقش نیکوتر باشد.

امالی شیخ طوسی، ص ۱۴۰.

حدیث - ۴۸۷

امام صادق.عليه‌السلام می فرمایند:

مؤمن کسی است که در آمدش پاک و حلال باشد، اخلاقش نیکو، باطنش سالم و درست؛ زیادی مالش را انفاق کند و از زیاده گویی بپرهیزد.

بحارالانوار، ج۲، ص ۲۳۵.

حدیث - ۴۸۸

حضرت امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

نفس مؤمن از او در رنج است اما مردمان از وی آسوده اند.

الحضان، ص ۶۲۰.

حدیث - ۴۸۹

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

هر که مؤمنی را اندوهناک سازد و سپس دنیا را به او بدهد، گناهش بخشوده نشود و در برابر آن پاداشی نبیند.

بحارالانوار، ج۷۵، ص ۱۵۰.

حدیث - ۴۹۰

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

هر که مؤمنی را بیازارد، بی گمان مرا آزرده است.

بحارالانوار، ج۶۷، ص ۷۲.

حدیث - ۴۹۱

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

هر مؤمنی که گرفتاری مومن تنگدستی را رفع کند، خداوند حوائج او را در دنیا و آخرت برآورده می سازد.

اصول کافی، ج۲، ص۲۰۰.

حدیث - ۴۹۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من سرمؤمنا فقد سرنی و من سرنی فقد سرالله؛

کسی که مؤمنی را شاد کند، مرا شاد کرده و کسی که مرا شاد کند خدا را شاد نموده است.

اصول کافی، ج۲، ص۱۸۸.

حدیث - ۴۹۳

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مؤمن آیینه ی برادر مؤمن خویش است. در غیابش خیرخواهی او می کند و در حضورش، امور ناخوشایند را از او دور می کند.

بحارالانوار، ج۷۴، ص ۲۳۳.

حدیث - ۴۹۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

المؤمن أخوا المؤمن عینه و دلیله و لا یخونه لا یظلمه و لا یغشه، و لا یعده عدة فیخلفه؛

مؤمن برادر مؤمن است، چشم او را راهنمای اوست. به او خیانت و ستم نمی کند، فریبش نمی دهد و وعده ای به او نمی دهد که به آن عمل نکند.

اصول کافی، ج۲، ص ۱۶۶.

حدیث - ۴۹۵

مؤمن برادر تنی مؤمن است.

اصول کافی، ج۲، ص ۱۶۶.

حدیث - ۴۹۶

امام علیعليه‌السلام :

یا مُؤمِنُ اِنَّ هذَا الْعِلْمَ وَالاَْدَبَ ثَمَنُ نَفْسِکَ فَاجْتَهِدْ فی تَعَلُّمِها فَما یَزیدُ مِنْ عِلْمِکَ وَ اَدَبِکَ یَزیدُ فی ثَمَنِکَ وَ قَدْرِکَ، فَاِنَّ بِالْعِلْمِ تَهْتَدی اِلی رَبِّکَ؛

ای انسان با ایمان، در حقیقت این دانش و ادب، بهای توست، پس در آموختن آن بکوش، زیرا هرچه بر دانش و ادبت افزوده شود، بر ارج و بهای تو افزوده می‌شود، چرا که با دانش به سوی پروردگارت هدایت می‌شوی.

روضة الواعظین، ص ۱۱.

حدیث - ۴۹۷

امام صادقعليه‌السلام :

ثَلاثَةٌ اِنْ یَعْلَمُهنَّ الْمُؤمِنُ کانَتْ زیادَةً فی عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعْمَةِ عَلَیْهِ: تَطْویلُهُ فی رُکوعِهِ وَ سجودِهِ فی صلاتِهِ وَ تَطْویلُهُ لِجلوسِهِ عَلی طَعامِهِ اِذا اَطْعَمَ عَلی مائِدَتِهِ وَ اصْطِناعُهُ الْمَعْروفَ اِلی اَهْلِهِ؛

سه چیز است که اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره‌مندی او از نعمت‌ها می‌شود: طول دادن رکوع و سجده، زیاد نشستن بر سر سفره‌ای که در آن دیگران را اطعام می‌کند و خوش رفتاری‌اش با خانواده.

کافی، ج ۴، ص ۴۹، ح ۱۵.

حدیث - ۴۹۸

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

ان الإمامة زمام الدین، و نظام المسلمین و صلاح الدنیا، و عزالمؤمنین؛

امامت، زمام دین، رشته ی کار مسلمانان، صلاح و آبادانی دنیا و سرافرازی مؤمنان است.

اصول کافی، ج۱، ص ۲۰۰.

حدیث - ۴۹۹

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

بر هیچ چشم مؤمن به خدا روا نیست که ببیند خدا نافرمانی می شود و (چشم) خود را فرو ببندد مگر آن وضع را تغییر دهد.

تنبیه الخواطر/ج۲/ص۱۷۹.

حدیث - ۵۰۰

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

به راستی خداوند عزوجل دشمن می دارد مؤمن ناتوانی که دین ندارد. به آن حضرت عرض کردند: مؤمن ناتوانی که دین ندارد، کیست؟ فرمودند: کسی که نهی از منکر نکند.

وسایل الشیعه، ج۱۱، ص۳۹۷.

حدیث - ۵۰۱

حضرت امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

المؤمن لایمضی علیه اربعین لیلة الا عرض له امر یحزنه یذکر به.

مؤمن چهل شب را سپری نمی کند جز آن که پیشامدی برایش شود که غمگینش سازد تا بدان وسیله متنبه گردد.

بحارالانوار/ج۶۷/ص ۲۱۱.

حدیث - ۵۰۲

حضرت امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند:

مثل المؤمن مثل کفتی المیزان: کلما زید فی ایمانه زید فی بلائه، لیلقی الله عزوجل و لا خطیئة له.

مثل مؤمن مانند دو کفه ی ترازو است که هرچه برایمانش افزوده شود، بلایش فزونی گیرد تا با دامنی پاک از گناه خدای عزوجل را دیدار کند.

بحارالانوار/ج۶۷/ص ۲۴۳.

حدیث - ۵۰۳

حضرت امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

انما یبتلی المؤمن فی الدنیا علی قدر دینه.

بدرستی که مؤمن در دنیا به اندازه ی دینداریش، مبتلا می شود.

اصول کافی/ج۲/ص ۲۵۳.

حدیث - ۵۰۴

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

ان ابلاء للظالم ادب و للمؤمن امتحان و للانبیاء درجة.

بلاء برای ستمگر تأدیب، برای مؤمن امتحان و برای پیامبران مقام و درجه است.

بحارالانوار/ج۶۷/ص ۲۳۵.

حدیث - ۵۰۵

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

ایها مؤمن دمعت عیناه بقتل الحسینعليه‌السلام حتی یسیل علی خده، لواه الله بها فی الجنه عرفا یسکنها احقابا.

هر مؤمنی که چشمانش برای کشته شدن حسینعليه‌السلام گریان شود، به طوری که اشک بر گونه هایش سرازیر گردد، خداوند به سبب آن او را درغرفه های بهشتی جای دهد که روزگاران دراز در آن به سر برند.

ثواب الاعمال/ ج۱۰۸.

حدیث - ۵۰۶

حضرت رسول اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المؤمن الذی نفسه فی عناء، والناس فی راحة.

مؤمن کسی است که نفسش از او در رنج و مردم از او درآسایش هستند.

کنزالاعمال، ح ۷۵۲.

حدیث - ۵۰۷

حضرت امام محمد باقرعليه‌السلام می فرمایند:

ان الله اعطی المؤمن ثلاث خصال: العز فی الدنیا و فی دینه و الفلح فی الاخرة و المهابة فی صدور العالمین؛

خداوند سه خصلت به مؤمن عطا فرموده است: عزت در دنیا و دینش، رستگاری در آخرت و ابهت در دلهای همه ی مردم.

بحارالانوار، ج۶۷، ص ۷۱.

حدیث - ۵۰۸

حضرت امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

مَنْ فَرَّجَ عَنْمُؤمِنٍ فَرَّجَ اللهُ وَعَنْ قَلْبِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.

کسی که گره ازکارمؤمنی بگشاید وشادش کند، خداوند هم درروزقیامت ، کاربسته‌ی او را می‌گشاید.

اصول کافی ، ج۲، ص۲۰۰

حدیث - ۵۰۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : علیکَ بالعلم ِفانّ العِلْم خلیلُ المؤمِنِ و الحلمَ وزیرُهُ والعقلَ دلیلُهُ و و الصّبر امیرُ جنودِهِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: برتو باد به فراگیری علم، همانا که علم دوست مؤمن است و بردباری وزیر او و عقل راهنمایش و عمل سرپرست او و رفق و مدارا پدر او و ملایمت با دیگران برادر او و صبر، امیر سپاهیان او است.

«نهج الفصاحه، ح ۱۹۶۱»

توسل و شفاعت

حدیث - ۱

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

همانا، رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم حق شفاعت امت اش را دارد و ما، حق شفاعت شیعیان خودمان را داریم و شیعیان ما، حق شفاعت خویشان خود را دارند.

بحار الانوار ۸: ۳۸/۱۶.

حدیث - ۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : یشفع الشّهید فی سبعین من اهله.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شهید هفتاد نفر از بستگان خود را شفاعت می کند.

«کنز العمال، ح ۱۱۱۱۹»

حدیث - ۳

قال الامام الباقر ـعليه‌السلام ـ : آلُ محمّدٍ ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ هُم حَبلُ اللهِ الذّی أمرَ بالاعتِصامِ به فَقالَ: و اعتَصِمُوا بحبلِ الله جمیعاّ و لاتَفرَّقُوا.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: اهل بیت پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم همان ریسمان الهی هستند که خداوند امر فرمود به آن چنگ زده و پناه ببرید، پس خداوند فرموده است: همگی به ریسمان خداوند چنگ زده و پراکنده نشوید.

«بحارالانوار، ج ۲۴، ص ۸۴»

حدیث - ۴

قال الامام الصّادقعليه‌السلام : نَحنُ السَّبَبُ بَینکمُ و بینَ اللهِ عزّوجلّ

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: ما (اهل بیت) سبب و وسیله خدا بین شما و پروردگار عزّوجلّ هستیم.

«بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۱۰»

حدیث - ۵

قال الامام علیعليه‌السلام : فی ذیلِ هذهِ الایة «وابْتَغوا الیهِ الوَسیلةَ» أنا وسیلَتُه.

امام علیعليه‌السلام در تفسیر این آیه شریفه که خداوند می فرماید: «و برای تقّرب به پروردگارتان وسیله بجوئید» فرمودند: من وسیله تقرب به خدا هستم.

«تفسیر المیزان، ج ۵، ص ۳۶۲»

حدیث - ۶

قال الامام الصّادقعليه‌السلام : ما أحدٌ من الأوّلین و الآخرینَ الاّ و هُوَ یحتاجُ اِلی شَفاعَةِ محمّدٍ ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ یومَ القیامَةِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هیچ کس از اولین و آخرین (مخلوقات) نیست مگر اینکه به شفاعت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در روز قیامت نیاز دارد.

«المحاسن، ج ۱، ص ۲۹۳»

حدیث - ۷

قالَت فاطمةعليها‌السلام : أحمَدوا اللهَ الذّی لعظَمَتِهِ و نورِهِ یَبْتَغی مَن فی السَّمواتِ و الأرض إلیهِ الوسیلةُ و نَحنُ وسیلَتُه فی خَلقِهِ.

حضرت فاطمه زهراءعليها‌السلام فرمودند: حمد کنید پروردگار را که عظمت و نورش ایجاب می کند که اهل آسمان ها و زمین ( برای قرب به او ) وسیله بجویند و ما (اهل بیت) وسیله او در میان آفریدگانش هستیم.

«شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۸۶، ص ۲۱۱»

حدیث - ۸

قال الامام علی ـعليه‌السلام ـ : أیّها النّاس، انّ اللهَ تعالی وَعَدَ نبیَّهُ محمّداً ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم الوسیلَةَ و وَ انَّ الوَسیلَةَ أعلی دَرَجِ الجنَّةِ

امام علیعليه‌السلام فرمودند: ای مردم خداوند تعالی به پیامبر خود حضرت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وعده درجه وسیله بودن را داده است، وعده خداوند راست است و او خلف وعده نمی کند بدانید که مقام وسیله بودن بالاترین درجات در بهشت است.

«الکافی، ج ۸، ص ۲۴»

حدیث - ۹

قال الامام علی ـعليه‌السلام ـ : اِنَّ أفضَلَ ما توسَّلَ بِهِ المُتَوَسَّلونَ إلی اللهِ سبحانَهُ: الایمانُ بِهِ و برسولهِ و الجهادُ فی سبیلهِ .

امام علی ـعليه‌السلام ـ فرمودند: برترین چیزی که متوسلان به خداوند سبحان می توانند به وسیله آن توسّل بجویند و (به خداوند نزدیک شوند) عبارت است از: ایمان به خدا و رسول او و جهاد در راه خدا .

«شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۷، ص ۲۱»

حدیث - ۱۰

قال الامام الصّادق ـعليه‌السلام ـ : نَحنُ حَبْلُ اللهِ الذّی قال اللهُ تعالی: و اعتَصمِوا بحبلِ اللهِ جمیعاً و لا تَفرَّقوا.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: ما (اهل بیت) همان ریسمان الهی هستیم که خداوند تبارک و تعالی فرمودند: همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید.

«بحارالانوار، ج ۲۴، ص ۸۴»

حدیث - ۱۱

قال الامام الهادیعليه‌السلام : و فازَ مَن تمسَّکَ بِکُم و أمِنَ مَن لَجأَ إلیکُم وَ سَلِمَ من صَدَّقَکُم و هُدِیَ مَن اعتصَم بکم .

امام هادیعليه‌السلام فرمودند: کسی که به شما (ائمه معصومینعليهم‌السلام تمسّک نمود رستگار شد و آن کس که به شما پناه آورد، ایمنی یافت و کسی که شما را تصدیق نمود، به سلامت به سر منزل مقصود رسید و هر کس که به ریسمان شما چنگ زد، هدایت شد و کسی که از شما پیروی کرد، جایگاهش بهشت خواهد بود.

«مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره»

حدیث - ۱۲

قال الامام السجادعليه‌السلام فی مناجاةِ المتَوسّلین: الهی لیسَ لی وسیلَةٌ اِلیکَ الاّ عواطِفُ رأفتکَ و لا لی ذریعَةٌ الیکَ الاّ عواطفُ رحمتِکَ و شَفاعَةُ نبیِّکَ نبیّ الرحّمةِ .

امام سجادعليه‌السلام در مناجات متوسلین می فرماید: خداوندا، من وسیله ای در درگاهت ندارم مگر عواطف محبت آمیز تو و دست آویزی جهت رسیدن به تو ندارم مگر عطاهای رحمتِ تو و شفاعت پیغمبرت، که نبیّ رحمت و نجات دهنده امّت از گمراهی است، پس این دو را سبب رسیدن من به مغفرت و آمرزش خود قرار ده و وسیله ای جهت دست یافتن به خشنودی و رضای خود بگردان.

«بحار الانوار، ج ۹۱، ص ۱۴۹»

حدیث - ۱۳

قال رسول اللّه ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ : الوسیلَةُ دَرجَةٌ عندَاللهِ لیسَ فَوقَها دَرجَةٌ.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: وسیله درجه ای است نزد خداوند که بالاتر از آن درجه ای نیست.

«کنز العّمال، ح ۳۹۰۷»

حدیث - ۱۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : شَفاعتی لأمتّی مَن أحبَّ أَهل بیتی.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شفاعت من شامل آن کسی از امتم می شود که اهل بیت مرا دوست داشته باشد.

«کنز العمّال، ح ۵۷»

حدیث - ۱۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إنّ الله أعطانی مسألَةً، فَأخَّرتُ مَسْألتی لشَفاعَةِ المؤمنینَ مِنْ اُمَّتی یوم القیامَةِ، فَفعل ذلک.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند به من فرمود از او خواهش و درخواستی داشته باشم، اما من درخواست خود را برای شفاعت مؤمنان از امتم در روز قیامت به تأخیر انداختم و خداوند پذیرفت.

«بحار الانوار، ج ۸، ص ۳۶»

حدیث - ۱۶

قال رسول الله ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ : الشّفُعاءُ خَمسَةٌ: القُرآنُ و الّرحِمُ و الأمانَةُ و نَبُیّکُم و اهلُ بیتِهِ.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شفاعت کنندگان (روز قیامت) پنج گروهند: قرآن، خویشاوند، امانت، پیغمبر شما و خاندان و اهل بیت او.

«بحار الانوار، ج ۸، ص ۴۳»

حدیث - ۱۷

قال رسول الله ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ یقول: انّ الله عزّوجلّ یقول: ألا فاعلَمُوا اِنّ اَکرَمَ الخَلقِ علی و أفضلُهُم لَدیَّ محمّدٌ و أخُوهُ علیٌ و من بعدِهُمِ الأئمةُ الذّینَ هم الوسائل الیَّ .

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند عزّوجلّ می فرماید: ای بندگان من آیا چنین نیست کسی که حاجات بزرگی از شما می خواهد و شما حوائج او را بر نمی آورید مگر این که در نزد شما کسی را که محبوب ترین مردم پیش شماست شفیع قرار دهد، آن گاه حاجات او را به خاطر آن شفیع بر می آورید؟ اکنون آگاه باشید و بدانید که محبوب ترین خلق و افضل آنان نزد من، محمّد و برادر او علی و امامان پس از وی هستند. اینان وسیله های مردم به سوی من هستند. بدانید هر کس حاجتی دارد و نفعی را طالب است و یا آن که دچار حادثه ای بس صعب و زیان بار گردیده و رفع آنرا می خواهد، باید مرا به محمّد و آل طاهرینش بخواند تا به بهترین وجه، حاجات او را برآورم.

«بحارالانوار، ج ۹۴، ص ۲۲»

حدیث - ۱۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : الأئمِةُ مِن وُلدِ الحسَینِ مَن أطاعَهُم فَقَد أطاعَ اللهَ وَ هُمُ العروَة الوُثقی و هُمُ الوسیلَةُ الی اللهِ عزّوجّل

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: امامان از نسل حسین هستند، هر که آنان را اطاعت کند پس به تحقیق اطاعت خدا را نموده است و هر کس از آنان نافرمانی نماید، نافرمانی خدا را نموده است. آنان دستگیره محکم و وسیله تقّرب به خداوند عزّوجلّ می باشند.

«سفینة البحار، ج۱۰، ص ۲۹۵»

حدیث - ۱۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اِنَّ فاطمةَ لتشفع یومَ القیامةِ فیمن اَحَبَّها و تَولّاها و احبَّ ذُرِّیتها و تولّاهم و یَشْفَعُها الله فیهم و یدْخلُهم الجنةَ بِشفاعَتها.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: همانا فاطمه در روز قیامت برای کسی که محب و دوست دار او و فرزندانش باشد، شفاعت می کند و خداوند شفاعت او را در مورد این افراد می پذیرد و آنها را با شفاعت او وارد بهشت می کند.

«القطره من بحار مناقب النبی و العترة، ج ۲، ص ۱۸۹»

حدیث - ۲۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صِنفانِ لا تَنالُهُما شَفاعَتی : سُلطانٌ غَشومٌ عَسُوفٌ ، وغالٍ فی الدِّینِ مارِقٌ مِنهُ غیرُ تائبٍ ولانازعٍ

دو دسته‌اند که شفاعت من به آنها نمی‌رسد : فرمانروای سرکش و ستمگر و کسی که در دین غلوّ ورزد و از دین بیرون رود و از این عمل خود توبه نکند و دست نکشد

قرب الإسناد : ۶۴ / ۲۰۴ منتخب میزان الحکمة : ۴۳۲

حدیث - ۲۱

امام رضاعليه‌السلام :

ما زارَنی أحَدٌ مِن أَولیائی عارِفاً بِحَقّی إلّا شُفِّعتُ فِیهِ یَومَ الْقیامَةِ؛

هر یک از دوستانم مرا با شناخت حقّم زیارت نمی‌کند مگر این که در روز قیامت، شفاعتم از او پذیرفته می‌شود.

وسائل الشیعة، ج ۱۳، ص ۵۵۲

حدیث - ۲۲

امام صادقعليه‌السلام :

وتَدخُلُ بِشَفاعَتِها شِیعَتی الْجَنَّةَ بِأجمَعِهِم؛

همه شیعیان من با شفاعت او حضرت معصومهعليها‌السلام وارد بهشت خواهند شد.

بحارالأنوار، ج ۶۰، ص ۲۱۶

حدیث - ۲۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

«... یا فاطمة ابشری فلک عندالله مقام محمود تشفعین فیه لمحبیک وشیعتک؛

ای فاطمهعليها‌السلام مژده باد! که در پیشگاه خدا مقامی شایسته داری که در آن مقام برای دوستان و شیعیانت شفاعت می کنی .»

بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۳۵۹

حدیث - ۲۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لا یَنالُ شَفاعَتَنا مَن استَخَفَّ بِالصَّلاةِ؛

هرکس نماز را سبک بشمارد ، بشفاعت ما دست نخواهد یافت.

فروع کافی، ج۳، ص۲۷۰

حدیث - ۲۵

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا یَنالُ شَفاعَتی مَن اَخَّرَ الصَّلوةَ بَعدَ وَقتِها؛

کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید.

بحارالانوار، ج،۸۳، ص۲۰

حدیث - ۲۶

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

آسایش و راحتی، کامیابی و رستگاری و پیروزی، برکت و گذشت و تندرستی و عافیت، بشارت و خرّمی و رضایتمندی، قرب و خویشاوندی، یاری و پیروزی و توانمندی، شادی و محبّت، از سوی خدای متعال، بر کسی باد که علی بن ابی طالب را دوست بدارد، ولایت او را بپذیرد، به او اقتدا کند، به برتری او اقرار نماید، و امامانِ پس از او را به ولایت بپذیرد. بر من است که آنان را در شفاعتم وارد کنم. بر پروردگار من است که خواسته مرا درباره آنان اجابت کند. آنان پیروان من هستند و هر که از من پیروی کند، از من است.

بحارالأنوار، ج ۲۷، ص ۹۲

حدیث - ۲۷

قال الصادقعليه‌السلام :

من زارالحسینعليه‌السلام یوم عاشورا وجبت له الجنة؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس که امام حسینعليه‌السلام را در روز عاشورا زیارت کند بهشت بر او واجب می‌شود.

اقبال الاعمال، ص ???

حدیث - ۲۸

قال الصادقعليه‌السلام :

یابنی ! انه لاینال شفاعتنا من استخف بالصلوة ؛

ای فرزندم هرکس نماز را سبک بشمارد به شفاعت ما دست نخواهد یافت.

(وسائل الشیعه ج ۳، ص ۱۶).

حدیث - ۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

المؤ ذنون امناء المؤ منین علی صلاتهم و صومهم و لحومهم و دمائهم لا یساءلون الله عز و جل شیئا الا اعطاهم و لایشفعون فی شی ء الا شفعوا؛

اذان گویان امانتداران مؤ منان بر نماز و روزه شان و خون و گوشتشان چیزی از خداوند درخواست نمی کنند، مگر اینکه خداوند به آنها عطا می کند و در مورد چیزی هم شفاعت نمی کنند، مگر اینکه شفاعتشان را خداوند می پذیرد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۲۴)

حدیث - ۳۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

من اذن محتسبا یرید بذلک وجه الله - عز و جل - اعطاه الله ثواب اربعین الف شهید و اربعین الف صدیق و یدخل فی شفاعته اربعین الف مسی ء من امتی الی الجنة ؛

کسی که اذان بگوید، و به خداوند توجه داشته باشد، خداوند به او ثواب چهل هزار شهید و چهل هزار راستگو را عطا می کند و چهل هزار از امت گنهکاران شامل شفاعتش گردیده و داخل بهشت می شوند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۳۰)

حدیث - ۳۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

فی مرضه الذی توفی فیه و اغمی علیه ثم افاق فقال : لاینال شفاعتی من اخر الصلاة بعد وقتها ؛

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در بیماری که به علت آن رحلت فرمودند بیهوش شدند، و در چند لحظه ای از بیهوشی به هوش آمدند و فرمودند: شفاعت من به کسی نمی رسد که نماز را از (اول ) وقت خودش به تاخیر اندازد.

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۲۰)

حدیث - ۳۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا ینال شفاعتی من اخر الصلاة المفروضة بعد وقتها ؛

(فردای قیامت ) شفاعت من به کسی که نماز واجب را تا پس از وقت آن به تاءخیراندازد، نخواهد رسید.

(امالی صدوق ، ص ۳۲۶)

حدیث - ۳۳

قال الصادقعليه‌السلام

ان شفاعتنا لاتنال مستخفا بالصلاة ؛

همانا شفاعت ما به کسی که نمازش را سبک بشمارد، نمی رسد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۷)

حدیث - ۳۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة شفیع بینه و بین ملک الموت ؛

نماز شفیع نمازگزار در نزد ملک الموت است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۲)

حدیث - ۳۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إذا التَبَسَت علَیکُمُ الاُمورُ کَقِطَعِ اللَّیلِ المُظلِمِ فعلَیکُم بالقرآنِ ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَی الجَنّةِ ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ إلَی النارِ ؛

هر گاه کارها همچون پاره‌های شب تار بر شما تاریک و شبهه‌ناک شد ، به قرآن روی آورید؛ زیرا قرآن شفیعی است که شفاعتش پذیرفته است و شاکی و خصمی است که شکایتش قبول می‌شود هر که قرآن را فرا رویِ خود قرار دهد ، او را به سوی بهشت کشاند و هر که آن را پشت سر خویش نهد ، به سوی دوزخش براند

نوادر الراوندیّ : ۲۱ ، ۲۲

حدیث - ۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

نعم الشّفیع القرآن لصاحبه یوم القیمه؛

چه نیکو شفیعی است قرآن در روز قیامت برای کسی که قرآن خوانده باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من کذب بالشّفاعه لم ینلها یوم القیمه؛

هر که شفاعت را دروغ شمارد روز قیامت از آن بی نصیب ماند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۸

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام : إذا حُشِرْتُ یَوْمَ الْقِیامَةِ، أشْفَعُ عُصاةَ أُمَّةِ النَّبی ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند: هنگامی که در روز قیامت برانگیخته و محشور شوم، خطاکاران امّت پیامبر - صلی الله علیه وآله وسلم -، را شفاعت می نمایم.

احقاق الحقّ، ج ۱۹، ص ۱۲۹

حدیث - ۳۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

لا ینال شفاعتی من اخر الصلوة بعد وقتها؛

کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید.

( بحار الانوار، ج ,۸۳ ص ۲۰ )

حدیث - ۴۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

الصلاة شفیع بینه و بین ملک الموت؛

نمازشفیع نمازگزار در نزد ملک الموت است

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۲ )

حدیث - ۴۱

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

حقت شفاعتی لمن اعان ذریتی بیده ولسانه و ماله؛

حق کسی که ذریه مرا به دست وزبان ومالش یاری کرد، آن است که من اورا شفاعت کنم.

مستدرک الوسائل، ج۱۲،ص ۳۷۶

حدیث - ۴۲

مام علی (عليه‌السلام ) فرمودند:

لَا شَفیعَ اَنجَحُ مِنَ التَّوبَه

هیچ شفاعت کننده ای پیروزمندتر از توبه نیست.

( جهاد النفس، ح ۴۶۰ )

حدیث - ۴۳

حضرت امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذ کان یوم القیامه بعث الله عزوجل العالم و العابد، فاذا وقف بین یدی الله عزوجل قیل للعابد: انطلق الی الجنه، و قیل للعالم: فق، تشفع للناس بحسن تا دیبک لهم.

چون روز قیامت شود، خدای عزوجل عالم و عابد را برانگیزد. چون آن دو در پیشگاه خدای عزوجل بایستند، به عابد گفته شود: به بهشت برو و به عالم گفته شود: بایست و بسبب آن که مردم را نیکو تربیت کردی، شفاعتشان کن.

علل الشرایع/ ۳۹۴.

حدیث - ۴۴

حضرت امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من زارنا مما تنا فکانما زارنا فی حیاتنا.

هر کس پس از مردن مان ما را زیارت کند، چنان است که ما را در زمان حیاتمان زیارت کرده باشد.

بحارالانوار، ج۱۰۰، ص ۱۲۴.

حدیث - ۴۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند: چ

من اتانی زائرا کنت شفیعه یوم القیامه.

هر که به زیارت من بیاید در روز قیامت شفیع او باشم.

بحارالانوار، ج۱۰۰، ص ۱۴۲.

حدیث - ۴۶

قال الامام الصادقعليه‌السلام : لا تَسْتَخِفُّوا بِفُقَرا شِیعَةِ عَلِیٍّ (ع) فَاِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ یَشْفَعُ فی مِثْلِِ رَبِیعَة وَ مُضْرٍ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: فقیران از شیعیان علیعليه‌السلام را خوار و سبک نشمارید که همانا یک نفر از آنها به اندازه قبیله ربیعه و مضر را شفاعت خواهد نمود.

«مشکاة الانوار، ص ۵۵۶»

غدیر

حدیث - ۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

العجب یا حفص لما لقی علی بن ابی طالب!! انه کان له عشرة الاف شاهد لم یقدر علی اخذ حقه و الرجل یاخذ حقه بشاهدین.

ای حفص! شگفتا از آنچه علی بن ابی طالبعليه‌السلام با آن مواجه شد! او با ده هزار شاهد و گواه (در روز غدیر) نتوانست حق خود را بگیرد، در حالی که شخص با دو شاهد حق خود را می گیرد.

بحار الانوار: ۳۷، ۱۴۰.

حدیث - ۲

عن جعفر، عن ابیهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال: ان ابلیس عدوالله رن اربع رنات: یوم لعن، و یوم اهبط الی الارض،و یوم بعث النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و یوم الغدیر.

امام باقرعليه‌السلام از پدر بزرگوارشان، امام صادقعليه‌السلام نقل کردند که فرمودند:

شیطان دشمن خدا چهار بار ناله کرد: روزی که مورد لعن خدا واقع شد و روزی که به زمین هبوط کرد و روزی که پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مبعوث شد و روز عید غدیر.

قرب الاسناد: ۱۰.

حدیث - ۳

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

بنی الاسلام علی خمس: الصلوة و الزکوة و الصوم و الحج و الولایة و لم یناد بشی ء ما نودی بالولایة یوم الغدیر.

اسلام بر پنج پایه استوار شده است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت و به هیچ چیز به اندازه آنچه در روز غدیر به ولایت تاکید شده، ندا نشده است.

کافی ۲، ۲۱، ح ۸.

حدیث - ۴

عن ابی سعید قال: لما کان یوم غدیر خم امر رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم منادیا فنادی: الصلوة جامعة، فاخذ بید علیعليه‌السلام و قال: اللهم من کنت مولاه فعلی مولاه،اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه.

ابو سعید گوید: در روز غدیر خم رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم دستور داد: منادی ندا دهد که: برای نماز جمع شوید. بعد دست علیعليه‌السلام را گرفتند و بلند کردند و فرمودند:

خدایا کسی که من مولای اویم پس علی هم مولای اوست، خدایا دوست بدار کسی را که علی را دوست بدارد و دشمن بدار کسی را که با علی دشمنی کند.

بحارالانوار ۳۷: ۱۱۲، ح ۴.

حدیث - ۵

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

... و هو یوم التهنئة یهنئ بعضکم بعضا،فاذا لقی المؤمن اخاه یقول: «الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیر المؤمنین و الائمةعليه‌السلام » و هو یوم التبسم فی وجوه الناس من اهل الایمان...

عید غدیر روز تبریک و تهنیت است. هر یک به دیگری تبریک بگوید، هر وقت مؤمنی برادرش را ملاقات کرد، چنین بگوید: «حمد و ستایش خدایی را که به ما توفیق چنگ زدن به ولایت امیرمؤمنان و پیشوایان عطا کرد» آری عید غدیر روز لبخند زدن به چهره مردم با ایمان است...

اقبال: ۴۶۴.

حدیث - ۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

صیام یوم غدیر خم یعدل صیام عمر الدنیا لو عاش انسان ثم صام ما عمرت الدنیا لکان له ثواب ذلک.

روزه روز غدیر خم با روزه تمام عمر جهان برابر است. یعنی اگر انسانی همیشه زنده باشد و همه عمر را روزه بگیرد، ثواب او به اندازه ثواب روزه عید غدیر است.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۴، ح ۴.

حدیث - ۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

و من صلی فیه رکعتین ای وقت شاء و افضله قرب الزوال و هی الساعة التی اقیم فیها امیرالمؤمنینعليه‌السلام بغدیر خم علما للناس و... کان کمن حضر ذلک الیوم...

کسی که در روز عید غدیر هر ساعتی که خواست، دو رکعت نماز بخواند و بهتر اینست که نزدیک ظهر باشد که آن ساعتی است که امیرالمؤمنینعليه‌السلام در آن ساعت در غدیر خم به امامت منصوب شد، (هر که چنین کند) همانند کسی است که در آن روز حضور پیدا کرده است...

وسائل الشیعه ۵: ۲۲۵، ح ۲.

حدیث - ۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

انه تستحب الصلوة فی مسجد الغدیرلان النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اقام فیه امیر المؤمنینعليه‌السلام و هو موضع اظهرالله عزوجل فیه الحق.

نماز خواندن در مسجد غدیر مستحب است، چون پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در آنجا امیرمؤمنانعليه‌السلام را معرفی و منصوب کرد. و آنجایی است که خدای بزرگ، حق را آشکار کرد.

وسائل الشیعه ۳: ۵۴۹.

حدیث - ۹

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

من زار فیه مؤمنا ادخل الله قبره سبعین نورا و وسع فی قبره و یزور قبره کل یوم سبعون الف ملک ویبشرونه بالجنة.

کسی که در روز (غدیر) مؤمنی را دیدار کند، خداوند هفتاد نور بر قبر او وارد می کند و قبرش را توسعه می دهد و هر روز هفتاد هزار فرشته قبر او را زیارت می کنند و او را به بهشت بشارت می دهند.

اقبال الاعمال: ۷۷۸.

حدیث - ۱۰

عن مولانا ابی الحسن علی بن محمد(عليه‌السلام ) قال لابی اسحاق: و یوم الغدیر فیه اقام النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اخاه علیا علما للناس و اماما من بعده،[قال] قلت: صدقت جعلت فداک، لذلک قصدت، اشهد انک حجة الله علی خلقه.

امام هادیعليه‌السلام به ابواسحاق فرمودند:

در روز غدیر پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم برادرش علیعليه‌السلام را بلند کرد و به عنوان پرچمدار (و فرمانده) مردم و پیشوای بعد از خودش معرفی کرد.

ابواسحاق گفت: عرض کردم، فدایت شوم راست فرمودی. به خاطر همین به زیارت و دیدار شما آمدم، گواهی می دهم که تو حجت خدا بر مردم هستی.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۴، ح ۳.

حدیث - ۱۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

والعمل فیه یعدل ثمانین شهرا، و ینبغی ان یکثر فیه ذکر الله عزوجل، والصلوة علی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، ویوسع الرجل فیه علی عیاله.

ارزش عمل در آن روز (عید غدیر) برابر با هشتاد ماه است، و شایسته است آن روز ذکر خدا و درود بر پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم زیاد شود، و مرد، بر خانواده خود توسعه دهد.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۵، ح ۶.

حدیث - ۱۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

عودوا رحمکم الله بعد انقضاء مجمعکم بالتوسعة علی عیالکم، والبر باخوانکم والشکر لله عزوجل علی ما منحکم، واجتمعوا یجمع الله شملکم، و تباروا یصل الله الفتکم، و تهانؤا نعمة الله کما هنا کم الله بالثواب فیه علی اضعاف الاعیاد قبله و بعده الا فی مثله...

بعد از پایان گردهم آیی خود (در روز غدیر) به خانه برگردید، خدا بر شما رحمت فرستد. به خانواده خود گشایش و توسعه دهید، به برادران خود نیکی کنید، خداوند را بر این نعمت که شما را بخشیده است، سپاس گزارید، متحد شوید تا خدا به شما وحدت بخشد، نیکویی کنید تا خدا دوستیتان را پایدار کند، به همدیگر نعمت خدا را تبریک بگوئید، همانطور که خداوند در این روز با چندین برابر عیدهای دیگر پاداش دادن به شما تبریک گفته، این گونه پاداشها جز در روز عید غدیر نخواهد بود.

بحارالانوار ۹۷: ۱۱۷.

حدیث - ۱۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

انه یوم عید و فرح و سرورو یوم صوم شکرا لله تعالی.

عید غدیر، روز عید و خوشی و شادی است و روز روزه داری به عنوان سپاس نعمت الهی است.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۶، ح ۱۰.

حدیث - ۱۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

... و لدرهم فیه بالف درهم لاخوانک العارفین،فافضل علی اخوانک فی هذا الیوم و سر فیه کل مؤمن و مؤمنة.

یک درهم به برادران با ایمان و معرفت، دادن در روز عید غدیر برابر هزار درهم است، بنابراین در این روز به برادرانت انفاق کن و هر مرد و زن مؤمن را شاد گردان.

مصباح المتهجد: ۷۳۷.

حدیث - ۱۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

... هو یوم عبادة و صلوة و شکر لله و حمد له،و سرور لما من الله به علیکم من ولایتنا،و انی احب لکم ان تصوموه.

عید غدیر، روز عبادت و نماز و سپاس و ستایش خداست و روز سرور و شادی است به خاطر ولایت ما خاندان که خدا بر شما منت گذارد و من دوست دارم که شما آن روز را روزه بگیرید.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۸، ح ۱۳.

حدیث - ۱۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

... تذکرون الله عز ذکره فیه بالصیام والعبادة والذکر لمحمد و آل محمد، فان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اوصی امیرالمؤمنین ان یتخذ ذلک الیوم عیدا، و کذلک کانت الانبیاء تفعل، کانوا یوصون اوصیائهم بذلک فیتخذونه عیدا.

در روز عید غدیر، خدا را با روزه و عبادت و یاد پیامبر و خاندان او یادآوری کنید، زیرا رسول خدا به امیرالمؤمنین سفارش کرد که آن روز را عید بگیرد، همین طور پیامبران هم به جانشینان خود سفارش می کردند که آن روز را عید بگیرند، آنان هم چنین می کردند.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۷، ح ۱.

حدیث - ۱۷

روی الحسن بن راشد عن ابی عبد الله(عليه‌السلام ) قال: قلت: جعلت فداک، للمسلمین عید غیرالعیدین؟ قال: نعم، یا حسن! اعظمهما و اشرفهما، قال: قلت له: و ای یوم هو؟ قال: یوم نصب امیرالمؤمنین(عليه‌السلام ) فیه علما للناس. قلت له: جعلت فداک وما ینبغی لنا ان نصنع فیه؟ قال: تصومه یا حسن و تکثر الصلوة علی محمد و آله فیه و تتبرا الی الله، ممن ظلمهم،فان الانبیاء کانت تامر الاوصیاء بالیوم الذی کان یقام فیه الوصی ان یتخذ عیدا.

حسن بن راشد گوید: به امام صادقعليه‌السلام گفتم: آیا مسلمانان بجز آن دو عید، عید دیگری هم دارند؟ فرمودند: بله، بزرگترین و بهترین عید. گفتم: کدام روز است؟ فرمودند: روزی که امیرمؤمنان بعنوان پرچمدار مردم منصوب شد.

گفتم: فدایت شوم در آن روز سزاوار است، چه کنیم؟ فرمودند: روزه بگیر و درود برمحمد و آل او بفرست و از ستمگران به آنان برائت بجوی، زیرا پیامبران به جانشینان دستور می دادند که روزی را که جانشین انتخاب می شود، عید بگیرند.

مصباح المتهجد: ۶۸۰.

حدیث - ۱۸

عن امیر المؤمنینعليه‌السلام قال:

... فکیف بمن تکفل عددا من المؤمنین والمؤمنات وانا ضمینه علی الله تعالی الامان من الکفر والفقر؛

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

... چگونه خواهد بود حال کسی که عهده دار هزینه زندگی تعدادی از مردان و زنان مؤمن (در روز غدیر) باشد، در صورتی که من پیش خدا ضامنم که از کفر و تنگدستی در امان باشد.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۷.

حدیث - ۱۹

عن امیر المؤمنینعليه‌السلام قال:

... اذا تلاقیتم فتصافحوا بالتسلیم و تهابوا النعمة فی هذا الیوم، و لیبلغ الحاضر الغائب، والشاهد الباین، ولیعد الغنی الفقیر والقوی علی الضعیف امرنی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بذلک.

امیر المؤمنینعليه‌السلام (در خطبه روز عید غدیر) فرمودند:

وقتی که به همدیگر رسیدید همراه سلام، مصافحه کنید، و در این روز به یکدیگر هدیه بدهید، این سخنان را هر که بود و شنید، به آن که نبود برساند، توانگر به سراغ مستمند برود، و قدرتمند به یاری ضعیف، پیامبر مرا به این چیزها امر کرده است.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۷.

حدیث - ۲۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

... و انه الیوم الذی اقام رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم علیاعليه‌السلام للناس علما و ابان فیه فضله و وصیه فصام شکرا لله عزوجل ذلک الیوم و انه لیوم صیام و اطعام و صلة الاخوان و فیه مرضاة الرحمن، و مرغمة الشیطان.

عید غدیر، روزی است که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم علیعليه‌السلام را بعنوان پرچمدار برای مردم برافراشت و فضیلت او را در این روز آشکار کرد و جانشین خود را معرفی کرد، بعد بعنوان سپاسگزاری از خدای بزرگ آن روز را روزه گرفت و آن روز، روز روزه داری و عبادت و طعام دادن و به دیدار برادران دینی رفتن است. آنروز روز کسب خشنودی خدای مهربان و به خاک مالیدن بینی شیطان است.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۸، ضمن حدیث ۱۲.

حدیث - ۲۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا معشر المسلمین لیبلغ الشاهد الغائب، اوصی من آمن بی و صدقنی بولایة علی، الا ان ولایة علی ولایتی و ولایتی ولایة ربی، عهدا عهده الی ربی و امرنی ان ابلغکموه.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم (در روز غدیر) فرمودند:

ای مسلمانان! حاضران به غایبان برسانند: کسی را که به من ایمان آورده و مرا تصدیق کرده است، به ولایت علی سفارش می کنم، آگاه باشید ولایت علی، ولایت من است و ولایت من، ولایت خدای من است. این عهد و پیمانی بود از طرف پروردگارم که فرمانم داد تا به شما برسانم.

بحارالانوار ۳۷: ۱۴۱، ح ۳۵.

حدیث - ۲۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا کان یوم القیامة زفت اربعة ایام الی الله عز و جل کما تزف العروس الی خدرها: یوم الفطر و یوم الاضحی و یوم الجمعة و یوم غدیر خم.

هنگامی که روز قیامت برپا شود چهار روز بسرعت به سوی خدا می شتابند همان طور که عروس به حجله اش بسرعت می رود.

آن روزها عبارتند از: روز عید فطر و قربان و جمعه و روز غدیر خم.

اقبال سید بن طاووس: ۴۶۶.

حدیث - ۲۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

... و یوم غدیر بین الفطر والاضحی و یوم الجمعة کالقمر بین الکواکب.

... روز غدیر خم در میان روزهای عید فطر و قربان و جمعه همانند ماه در میان ستارگان است.

اقبال سید بن طاووس: ۴۶۶.

حدیث - ۲۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

والله لو عرف الناس فضل هذا الیوم بحقیقته لصافحتهم الملائکة فی کل یوم عشر مرات... وما اعطی الله لمن عرفه ما لایحصی بعدد.

به خدا قسم اگر مردم فضیلت واقعی «روز غدیر» را می شناختند، فرشتگان روزی ده بار با آنان مصافحه می کردند و بخششهای خدا به کسی که آن روز را شناخته، قابل شمارش نیست.

مصباح المتهجد: ۷۳۸.

حدیث - ۲۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ان هذا یوم عظیم الشان،فیه وقع الفرج، ورفعت الدرج و وضحت الحجج وهو یوم الایضاح والافصاح من المقام الصراح،ویوم کمال الدین و یوم العهد المعهود...

امروز (عید غدیر) روز بس بزرگی است. در این روز گشایش رسیده و منزلت (کسانی که شایسته آن بودند) بلندی گرفت و برهان های خدا روشن شد و از مقام پاک با صراحت سخن گفته شد و امروز روز کامل شدن دین و روز عهد و پیمان است.

بحارالانوار، ۹۷: ۱۱۶.

حدیث - ۲۶

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

حدثنی ابی، عن ابیهعليه‌السلام قال: ان یوم الغدیر فی السماءاشهر منه فی الارض.

پدرم به نقل از پدرش امام صادقعليه‌السلام نقل کرد که فرمودند: روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است.

مصباح المتهجد: ۷۳۷.

حدیث - ۲۷

عن عمار بن حریز قال دخلت علی ابی عبد الله(عليه‌السلام ) فی یوم الثامن عشر من ذی الحجة فوجدته صائما فقال لی:

هذا یوم عظیم عظم الله حرمته علی المؤمنین و اکمل لهم فیه الدین و تمم علیهم النعمة و جدد لهم ما اخذ علیهم من العهد والمیثاق.

عمار بن حریز گوید: روز هجدهم ماه ذیحجه خدمت امام صادقعليه‌السلام رسیدم و آن حضرت را روزه یافتم. امام به من فرمودند:

امروز، روز بزرگی است، خداوند به آن عظمت داده و آن روز دین مؤمنان را کامل ساخت و نعمت را بر آنان تمام نمود و عهد و پیمان قبلی را تجدید کرد.

مصباح المتهجد: ۷۳۷.

حدیث - ۲۸

قیل لابی عبد اللهعليه‌السلام : للمؤمنین من الاعیاد غیر العیدین و الجمعة؟ قال: نعم لهم ما هو اعظم من هذا، یوم اقیم امیرالمؤمنینعليه‌السلام فعقد له رسول الله الولایة فی اعناق الرجال والنساء بغدیر خم.

به امام صادقعليه‌السلام گفته شد: آیا مؤمنان غیر از عید فطر و قربان و جمعه عید دیگری دارند؟ فرمودند:

آری، آنان عید بزرگتر از اینها هم دارند و آن روزی است که امیرالمؤمنینعليه‌السلام در غدیر خم بالا برده شد و رسول خدا مساله ولایت را بر گردن زنان و مردان قرار داد.

وسائل الشیعه، ۷: ۳۲۵، ح ۵.

حدیث - ۲۹

عن الصادقعليه‌السلام قال:

هو عید الله الاکبر،و ما بعث الله نبیا الا و تعید فی هذا الیوم و عرف حرمته و اسمه فی السماء یوم العهد المعهود و فی الارض یوم المیثاق الماخوذ و الجمع المشهود.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

روز غدیر خم عید بزرگ خداست، خدا پیامبری مبعوث نکرده، مگر اینکه این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان و در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانی است.

وسائل الشیعه، ۵: ۲۲۴، ح ۱.

حدیث - ۳۰

یوم غدیر خم افضل اعیاد امتی و هو الیوم الذی امرنی الله تعالی ذکره فیه بنصب اخی علی بن ابی طالب علما لامتی، یهتدون به من بعدی و هو الیوم الذی اکمل الله فیه الدین و اتم علی امتی فیه النعمة و رضی لهم الاسلام دینا.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

روز غدیر خم برترین عیدهای امت من است و آن روزی است که خداوند بزرگ دستور داد; آن روز برادرم علی بن ابی طالب را به عنوان پرچمدار (و فرمانده) امتم منصوب کنم، تا بعد از من مردم توسط او هدایت شوند، و آن روزی است که خداوند در آن روز دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین برای آنان پسندید.

امالی صدوق: ۱۲۵، ح ۸.

حدیث - ۳۱

روی زیاد بن محمد قال: دخلت علی ابی عبد اللهعليه‌السلام فقلت: للمسلمین عید غیر یوم الجمعة والفطر والاضحی؟ قال: نعم، الیوم الذی نصب فیه رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم امیرالمؤمنینعليه‌السلام

زیاد بن محمد گوید: بر امام صادقعليه‌السلام وارد شدم و گفتم: آیا مسلمانان عیدی غیر از عید قربان و عید فطر و جمعه دارند؟ امامعليه‌السلام فرمودند: آری، روزی که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم امیرمؤمنانعليه‌السلام را (به خلافت و ولایت) منصوب کرد.

مصباح المتهجد: ۷۳۶.

حدیث - ۳۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم روز عید غدیر فرمودند:

علیعليه‌السلام تفسیر کتاب خدا، و دعوت کننده به سوی خداست، آگاه باشید که حلال و حرام بیش از آنست که من معرفی و به آنها امر و نهی کنم و بشمارم. پس دستور داشتم که از شما عهد و پیمان بگیرم که آنچه را در مورد علی امیرمؤمنان، و پیشوایان بعد او از طرف خداوند بزرگ آوردم، بپذیرید.

ای مردم! اندیشه کنید و آیات الهی را بفهمید، در محکمات آن دقت کنید و متشابهات آن را دنبال نکنید. به خدا قسم هرگز کسی نداهای قرآن را نمی تواند بیان کند و تفسیر آن را روشن کند، جز آن کسی که من دست او را گرفته ام (و او را معرفی کردم).

وسایل الشیعه: ۱۸، ۱۴۲، ح ۴۳.

فهرست مطالب

دین ۳

حدیث - ۲ ۳

حدیث - ۳ ۴

حدیث - ۴ ۴

حدیث - ۵ ۴

حدیث - ۶ ۵

حدیث - ۷ ۵

حدیث - ۸ ۵

حدیث - ۱۰ ۶

حدیث - ۱۱ ۷

حدیث - ۱۲ ۷

حدیث - ۱۴ ۸

حدیث - ۱۵ ۸

حدیث - ۱۶ ۹

حدیث - ۱۷ ۹

حدیث - ۱۸ ۱۰

حدیث - ۱۹ ۱۰

حدیث - ۲۰ ۱۰

حدیث - ۲۲ ۱۱

حدیث - ۲۳ ۱۱

حدیث - ۲۴ ۱۲

حدیث - ۲۵ ۱۲

حدیث - ۲۶ ۱۳

حدیث - ۲۷ ۱۳

حدیث - ۲۸ ۱۳

حدیث - ۲۹ ۱۴

حدیث - ۳۰ ۱۴

حدیث - ۳۱ ۱۴

حدیث - ۳۲ ۱۵

حدیث - ۳۴ ۱۶

حدیث - ۳۵ ۱۶

حدیث - ۳۶ ۱۷

حدیث - ۳۷ ۱۷

حدیث - ۳۸ ۱۸

حدیث - ۳۹ ۱۸

حدیث - ۴۰ ۱۹

حدیث - ۴۱ ۱۹

حدیث - ۴۲ ۲۰

حدیث - ۴۳ ۲۰

حدیث - ۴۴ ۲۰

حدیث - ۴۵ ۲۱

حدیث - ۴۶ ۲۱

حدیث - ۴۷ ۲۱

حدیث - ۴۸ ۲۲

حدیث - ۴۹ ۲۲

حدیث - ۵۰ ۲۲

حدیث - ۵۱ ۲۳

حدیث - ۵۲ ۲۳

حدیث - ۵۳ ۲۳

حدیث - ۵۴ ۲۴

حدیث - ۵۵ ۲۴

حدیث - ۵۷ ۲۵

حدیث - ۵۸ ۲۵

حدیث - ۵۹ ۲۶

حدیث - ۶۰ ۲۶

حدیث - ۶۱ ۲۶

حدیث - ۶۲ ۲۷

حدیث - ۶۳ ۲۷

حدیث - ۶۴ ۲۸

حدیث - ۶۵ ۲۸

حدیث - ۶۶ ۲۸

حدیث - ۶۷ ۲۹

حدیث - ۶۸ ۲۹

حدیث - ۶۹ ۲۹

حدیث - ۷۰ ۳۰

حدیث - ۷۱ ۳۰

حدیث - ۷۲ ۳۰

حدیث - ۷۳ ۳۱

حدیث - ۷۴ ۳۱

حدیث - ۷۵ ۳۱

حدیث - ۷۶ ۳۲

حدیث - ۷۷ ۳۲

حدیث - ۷۸ ۳۲

حدیث - ۷۹ ۳۳

حدیث - ۸۰ ۳۳

حدیث - ۸۱ ۳۳

حدیث - ۸۲ ۳۴

حدیث - ۸۳ ۳۴

حدیث - ۸۴ ۳۴

حدیث - ۸۵ ۳۵

حدیث - ۸۶ ۳۵

حدیث - ۸۷ ۳۵

حدیث - ۸۸ ۳۶

حدیث - ۸۹ ۳۶

حدیث - ۹۰ ۳۶

حدیث - ۹۱ ۳۷

حدیث - ۹۲ ۳۷

حدیث - ۹۳ ۳۷

حدیث - ۹۴ ۳۸

حدیث - ۹۵ ۳۸

حدیث - ۹۶ ۳۸

حدیث - ۹۷ ۳۹

حدیث - ۹۸ ۳۹

حدیث - ۹۹ ۳۹

حدیث - ۱۰۰ ۴۰

حدیث - ۱۰۱ ۴۰

حدیث - ۱۰۲ ۴۱

حدیث - ۱۰۳ ۴۱

حدیث - ۱۰۴ ۴۱

حدیث - ۱۰۵ ۴۲

حدیث - ۱۰۶ ۴۲

حدیث - ۱۰۷ ۴۲

حدیث - ۱۰۸ ۴۳

حدیث - ۱۰۹ ۴۳

حدیث - ۱۱۰ ۴۳

حدیث - ۱۱۱ ۴۴

حدیث - ۱۱۲ ۴۴

حدیث - ۱۱۳ ۴۵

حدیث - ۱۱۴ ۴۵

حدیث - ۱۱۵ ۴۶

حدیث - ۱۱۶ ۴۶

حدیث - ۱۱۷ ۴۷

حدیث - ۱۱۸ ۴۷

حدیث - ۱۱۹ ۴۷

حدیث - ۱۲۰ ۴۸

حدیث - ۱۲۱ ۴۸

حدیث - ۱۲۲ ۴۸

حدیث - ۱۲۳ ۴۹

حدیث - ۱۲۴ ۴۹

حدیث - ۱۲۵ ۴۹

حدیث - ۱۲۶ ۵۰

حدیث - ۱۲۷ ۵۰

حدیث - ۱۲۸ ۵۰

حدیث - ۱۲۹ ۵۱

حدیث - ۱۳۰ ۵۱

حدیث - ۱۳۲ ۵۲

حدیث - ۱۳۳ ۵۲

حدیث - ۱۳۴ ۵۲

حدیث - ۱۳۵ ۵۳

حدیث - ۱۳۶ ۵۳

حدیث - ۱۳۷ ۵۳

حدیث - ۱۳۸ ۵۴

حدیث - ۱۳۹ ۵۴

حدیث - ۱۴۰ ۵۴

حدیث - ۱۴۱ ۵۵

حدیث - ۱۴۲ ۵۵

حدیث - ۱۴۳ ۵۵

حدیث - ۱۴۴ ۵۶

حدیث - ۱۴۵ ۵۶

حدیث - ۱۴۶ ۵۶

حدیث - ۱۴۷ ۵۷

حدیث - ۱۴۸ ۵۷

حدیث - ۱۴۹ ۵۷

حدیث - ۱۵۰ ۵۸

حدیث - ۱۵۱ ۵۸

حدیث - ۱۵۲ ۵۸

حدیث - ۱۵۳ ۵۹

حدیث - ۱۵۴ ۵۹

حدیث - ۱۵۵ ۵۹

حدیث - ۱۵۶ ۶۰

حدیث - ۱۵۷ ۶۰

حدیث - ۱۵۸ ۶۱

حدیث - ۱۵۹ ۶۱

حدیث - ۱۶۰ ۶۲

کفر ۶۳

حدیث - ۱ ۶۳

حدیث - ۲ ۶۳

حدیث - ۳ ۶۴

حدیث - ۴ ۶۴

حدیث - ۵ ۶۴

حدیث - ۶ ۶۵

حدیث - ۷ ۶۵

حدیث - ۸ ۶۶

حدیث - ۹ ۶۶

حدیث - ۱۰ ۶۷

حدیث - ۱۱ ۶۷

حدیث - ۱۲ ۶۷

حدیث - ۱۳ ۶۸

حدیث - ۱۴ ۶۸

حدیث - ۱۵ ۶۹

حدیث - ۱۶ ۶۹

حدیث - ۱۷ ۶۹

حدیث - ۱۸ ۷۰

حدیث - ۱۹ ۷۰

حدیث - ۲۰ ۷۰

حدیث - ۲۱ ۷۱

حدیث - ۲۲ ۷۱

حدیث - ۲۳ ۷۲

حدیث - ۲۴ ۷۲

حدیث - ۲۵ ۷۲

حدیث - ۲۶ ۷۳

حدیث - ۲۷ ۷۳

حدیث - ۲۸ ۷۳

حدیث - ۲۹ ۷۴

ایمان ۷۵

حدیث - ۲ ۷۵

حدیث - ۳ ۷۵

حدیث - ۴ ۷۶

حدیث - ۵ ۷۶

حدیث - ۶ ۷۶

حدیث - ۷ ۷۷

حدیث - ۸ ۷۷

حدیث - ۹ ۷۸

حدیث - ۱۰ ۷۸

حدیث - ۱۱ ۷۹

حدیث - ۱۲ ۷۹

حدیث - ۱۳ ۸۰

حدیث - ۱۴ ۸۰

حدیث - ۱۵ ۸۰

حدیث - ۱۶ ۸۱

حدیث - ۱۷ ۸۱

حدیث - ۱۸ ۸۱

حدیث - ۱۹ ۸۲

حدیث - ۲۰ ۸۲

حدیث - ۲۱ ۸۳

حدیث - ۲۲ ۸۳

حدیث - ۲۳ ۸۴

حدیث - ۲۴ ۸۴

حدیث - ۲۵ ۸۵

حدیث - ۲۶ ۸۵

حدیث - ۲۷ ۸۵

حدیث - ۲۸ ۸۶

حدیث - ۲۹ ۸۶

حدیث - ۳۰ ۸۷

حدیث - ۳۱ ۸۷

حدیث - ۳۳ ۸۸

حدیث - ۳۴ ۸۸

حدیث - ۳۵ ۸۸

حدیث - ۳۶ ۸۹

حدیث - ۳۷ ۸۹

حدیث - ۳۸ ۸۹

حدیث - ۳۹ ۹۰

حدیث - ۴۰ ۹۰

حدیث - ۴۱ ۹۱

حدیث - ۴۲ ۹۱

حدیث - ۴۳ ۹۱

حدیث - ۴۴ ۹۲

حدیث - ۴۵ ۹۲

حدیث - ۴۶ ۹۲

حدیث - ۴۷ ۹۳

حدیث - ۴۸ ۹۳

حدیث - ۴۹ ۹۳

حدیث - ۵۰ ۹۴

حدیث - ۵۱ ۹۴

حدیث - ۵۲ ۹۵

حدیث - ۵۳ ۹۵

حدیث - ۵۴ ۹۵

حدیث - ۵۵ ۹۶

حدیث - ۵۶ ۹۶

حدیث - ۵۷ ۹۶

حدیث - ۵۸ ۹۷

حدیث - ۵۹ ۹۷

حدیث - ۶۰ ۹۷

حدیث - ۶۱ ۹۸

حدیث - ۶۲ ۹۸

حدیث - ۶۳ ۹۸

حدیث - ۶۴ ۹۹

حدیث - ۶۵ ۹۹

حدیث - ۶۶ ۹۹

حدیث - ۶۷ ۱۰۰

حدیث - ۶۸ ۱۰۰

حدیث - ۶۹ ۱۰۰

حدیث - ۷۰ ۱۰۱

حدیث - ۷۱ ۱۰۱

حدیث - ۷۲ ۱۰۲

حدیث - ۷۳ ۱۰۲

حدیث - ۷۴ ۱۰۲

حدیث - ۷۵ ۱۰۳

حدیث - ۷۶ ۱۰۳

حدیث - ۷۷ ۱۰۳

حدیث - ۷۸ ۱۰۴

حدیث - ۷۹ ۱۰۴

حدیث - ۸۰ ۱۰۵

حدیث - ۸۱ ۱۰۵

حدیث - ۸۲ ۱۰۶

حدیث - ۸۳ ۱۰۶

حدیث - ۸۴ ۱۰۶

حدیث - ۸۵ ۱۰۷

حدیث - ۸۶ ۱۰۷

حدیث - ۸۷ ۱۰۷

حدیث - ۸۸ ۱۰۸

حدیث - ۸۹ ۱۰۸

حدیث - ۹۰ ۱۰۸

حدیث - ۹۱ ۱۰۹

حدیث - ۹۲ ۱۰۹

حدیث - ۹۳ ۱۱۰

حدیث - ۹۴ ۱۱۰

حدیث - ۹۵ ۱۱۱

حدیث - ۹۶ ۱۱۱

حدیث - ۹۷ ۱۱۲

حدیث - ۹۸ ۱۱۲

حدیث - ۹۹ ۱۱۳

حدیث - ۱۰۰ ۱۱۳

حدیث - ۱۰۱ ۱۱۴

حدیث - ۱۰۲ ۱۱۴

حدیث - ۱۰۳ ۱۱۴

حدیث - ۱۰۴ ۱۱۵

حدیث - ۱۰۵ ۱۱۵

حدیث - ۱۰۶ ۱۱۵

حدیث - ۱۰۷ ۱۱۶

حدیث - ۱۰۸ ۱۱۶

حدیث - ۱۰۹ ۱۱۶

حدیث - ۱۱۰ ۱۱۷

حدیث - ۱۱۱ ۱۱۷

حدیث - ۱۱۲ ۱۱۷

حدیث - ۱۱۳ ۱۱۸

حدیث - ۱۱۴ ۱۱۸

حدیث - ۱۱۵ ۱۱۹

حدیث - ۱۱۶ ۱۱۹

حدیث - ۱۱۷ ۱۱۹

حدیث - ۱۱۸ ۱۲۰

حدیث - ۱۱۹ ۱۲۰

حدیث - ۱۲۰ ۱۲۰

حدیث - ۱۲۱ ۱۲۱

حدیث - ۱۲۲ ۱۲۱

حدیث - ۱۲۳ ۱۲۱

حدیث - ۱۲۴ ۱۲۲

حدیث - ۱۲۵ ۱۲۲

حدیث - ۱۲۶ ۱۲۲

حدیث - ۱۲۷ ۱۲۳

حدیث - ۱۲۸ ۱۲۳

حدیث - ۱۲۹ ۱۲۳

حدیث - ۱۳۰ ۱۲۴

حدیث - ۱۳۱ ۱۲۴

حدیث - ۱۳۲ ۱۲۴

حدیث - ۱۳۳ ۱۲۵

حدیث - ۱۳۴ ۱۲۵

حدیث - ۱۳۵ ۱۲۵

حدیث - ۱۳۶ ۱۲۶

حدیث - ۱۳۷ ۱۲۶

حدیث - ۱۳۸ ۱۲۷

حدیث - ۱۳۹ ۱۲۷

حدیث - ۱۴۰ ۱۲۷

حدیث - ۱۴۱ ۱۲۸

حدیث - ۱۴۲ ۱۲۸

حدیث - ۱۴۳ ۱۲۸

حدیث - ۱۴۴ ۱۲۹

حدیث - ۱۴۵ ۱۲۹

حدیث - ۱۴۶ ۱۲۹

حدیث - ۱۴۷ ۱۳۰

حدیث - ۱۴۸ ۱۳۰

حدیث - ۱۴۹ ۱۳۰

حدیث - ۱۵۰ ۱۳۱

حدیث - ۱۵۱ ۱۳۱

حدیث - ۱۵۲ ۱۳۲

حدیث - ۱۵۳ ۱۳۲

حدیث - ۱۵۴ ۱۳۲

حدیث - ۱۵۵ ۱۳۳

حدیث - ۱۵۶ ۱۳۳

حدیث - ۱۵۷ ۱۳۴

حدیث - ۱۵۸ ۱۳۴

حدیث - ۱۵۹ ۱۳۴

حدیث - ۱۶۰ ۱۳۵

حدیث - ۱۶۱ ۱۳۵

حدیث - ۱۶۲ ۱۳۵

حدیث - ۱۶۳ ۱۳۶

حدیث - ۱۶۴ ۱۳۶

حدیث - ۱۶۵ ۱۳۷

حدیث - ۱۶۶ ۱۳۷

حدیث - ۱۶۷ ۱۳۷

حدیث - ۱۶۸ ۱۳۸

حدیث - ۱۶۹ ۱۳۸

حدیث - ۱۷۰ ۱۳۸

حدیث - ۱۷۱ ۱۳۹

حدیث - ۱۷۲ ۱۳۹

حدیث - ۱۷۳ ۱۴۰

حدیث - ۱۷۴ ۱۴۰

حدیث - ۱۷۵ ۱۴۰

حدیث - ۱۷۶ ۱۴۱

حدیث - ۱۷۷ ۱۴۱

حدیث - ۱۷۸ ۱۴۱

حدیث - ۱۷۹ ۱۴۲

حدیث - ۱۸۰ ۱۴۲

حدیث - ۱۸۱ ۱۴۳

حدیث - ۱۸۲ ۱۴۳

حدیث - ۱۸۳ ۱۴۴

حدیث - ۱۸۴ ۱۴۴

حدیث - ۱۸۵ ۱۴۴

حدیث - ۱۸۶ ۱۴۵

حدیث - ۱۸۷ ۱۴۵

حدیث - ۱۸۸ ۱۴۶

حدیث - ۱۸۹ ۱۴۶

حدیث - ۱۹۰ ۱۴۶

حدیث - ۱۹۱ ۱۴۷

حدیث - ۱۹۲ ۱۴۷

حدیث - ۱۹۳ ۱۴۸

حدیث - ۱۹۴ ۱۴۸

حدیث - ۱۹۵ ۱۴۹

حدیث - ۱۹۶ ۱۴۹

حدیث - ۱۹۷ ۱۴۹

حدیث - ۱۹۸ ۱۵۰

حدیث - ۱۹۹ ۱۵۰

حدیث - ۲۰۰ ۱۵۰

حدیث - ۲۰۱ ۱۵۱

حدیث - ۲۰۲ ۱۵۱

حدیث - ۲۰۳ ۱۵۱

حدیث - ۲۰۴ ۱۵۱

حدیث - ۲۰۵ ۱۵۲

حدیث - ۲۰۶ ۱۵۲

حدیث - ۲۰۷ ۱۵۲

حدیث - ۲۰۸ ۱۵۳

حدیث - ۲۰۹ ۱۵۳

حدیث - ۲۱۰ ۱۵۳

حدیث - ۲۱۱ ۱۵۴

حدیث - ۲۱۲ ۱۵۴

حدیث - ۲۱۳ ۱۵۴

حدیث - ۲۱۴ ۱۵۵

حدیث - ۲۱۵ ۱۵۵

حدیث - ۲۱۶ ۱۵۵

حدیث - ۲۱۷ ۱۵۶

حدیث - ۲۱۸ ۱۵۶

حدیث - ۲۱۹ ۱۵۶

حدیث - ۲۲۰ ۱۵۷

حدیث - ۲۲۱ ۱۵۷

حدیث - ۲۲۲ ۱۵۷

حدیث - ۲۲۳ ۱۵۸

حدیث - ۲۲۴ ۱۵۸

حدیث - ۲۲۵ ۱۵۹

حدیث - ۲۲۶ ۱۵۹

حدیث - ۲۲۷ ۱۶۰

حدیث - ۲۲۸ ۱۶۰

حدیث - ۲۲۹ ۱۶۱

حدیث - ۲۳۰ ۱۶۱

حدیث - ۲۳۱ ۱۶۱

حدیث - ۲۳۲ ۱۶۲

حدیث - ۲۳۳ ۱۶۲

حدیث - ۲۳۴ ۱۶۲

حدیث - ۲۳۵ ۱۶۳

حدیث - ۲۳۶ ۱۶۳

حدیث - ۲۳۷ ۱۶۳

حدیث - ۲۳۸ ۱۶۴

حدیث - ۲۳۹ ۱۶۴

حدیث - ۲۴۰ ۱۶۴

حدیث - ۲۴۱ ۱۶۵

حدیث - ۲۴۲ ۱۶۵

حدیث - ۲۴۳ ۱۶۵

حدیث - ۲۴۴ ۱۶۶

حدیث - ۲۴۵ ۱۶۶

حدیث - ۲۴۶ ۱۶۶

حدیث - ۲۴۷ ۱۶۷

حدیث - ۲۴۸ ۱۶۷

حدیث - ۲۴۹ ۱۶۷

حدیث - ۲۵۰ ۱۶۸

حدیث - ۲۵۱ ۱۶۸

حدیث - ۲۵۲ ۱۶۸

حدیث - ۲۵۳ ۱۶۹

یقین ۱۷۰

حدیث - ۱ ۱۷۰

حدیث - ۲ ۱۷۰

حدیث - ۳ ۱۷۰

حدیث - ۴ ۱۷۱

حدیث - ۵ ۱۷۱

حدیث - ۶ ۱۷۲

حدیث - ۷ ۱۷۲

حدیث - ۸ ۱۷۲

حدیث - ۹ ۱۷۳

حدیث - ۱۰ ۱۷۳

حدیث - ۱۱ ۱۷۴

حدیث - ۱۲ ۱۷۴

حدیث - ۱۳ ۱۷۴

حدیث - ۱۴ ۱۷۵

حدیث - ۱۵ ۱۷۵

حدیث - ۱۶ ۱۷۵

حدیث - ۱۷ ۱۷۶

حدیث - ۱۸ ۱۷۶

حدیث - ۱۹ ۱۷۶

حدیث - ۲۰ ۱۷۷

حدیث - ۲۱ ۱۷۷

حدیث - ۲۲ ۱۷۷

حدیث - ۲۳ ۱۷۸

حدیث - ۲۴ ۱۷۸

حدیث - ۲۵ ۱۷۸

حدیث - ۲۶ ۱۷۹

حدیث - ۲۷ ۱۷۹

حدیث - ۲۸ ۱۷۹

حدیث - ۲۹ ۱۸۰

حدیث - ۳۰ ۱۸۰

حدیث - ۳۱ ۱۸۰

حدیث - ۳۲ ۱۸۱

حدیث - ۳۳ ۱۸۱

حدیث - ۳۴ ۱۸۱

حدیث - ۳۵ ۱۸۲

حدیث - ۳۶ ۱۸۲

حدیث - ۳۷ ۱۸۲

حدیث - ۳۸ ۱۸۳

حدیث - ۳۹ ۱۸۳

حدیث - ۴۰ ۱۸۳

حدیث - ۴۱ ۱۸۴

حدیث - ۴۲ ۱۸۴

حدیث - ۴۳ ۱۸۴

حدیث - ۴۴ ۱۸۵

حدیث - ۴۵ ۱۸۵

حدیث - ۴۶ ۱۸۵

حدیث - ۴۷ ۱۸۶

حدیث - ۴۸ ۱۸۶

حدیث - ۴۹ ۱۸۶

حدیث - ۵۰ ۱۸۷

حدیث - ۵۱ ۱۸۷

حدیث - ۵۲ ۱۸۷

حدیث - ۵۳ ۱۸۸

حدیث - ۵۴ ۱۸۸

حدیث - ۵۵ ۱۸۸

حدیث - ۵۶ ۱۸۹

توحید - خداشناسی ۱۹۰

حدیث - ۱ ۱۹۰

حدیث - ۲ ۱۹۰

حدیث - ۳ ۱۹۱

حدیث - ۴ ۱۹۱

حدیث - ۵ ۱۹۲

حدیث - ۶ ۱۹۳

حدیث - ۷ ۱۹۴

حدیث - ۸ ۱۹۴

حدیث - ۹ ۱۹۵

حدیث - ۱۰ ۱۹۵

حدیث - ۱۱ ۱۹۶

حدیث - ۱۲ ۱۹۶

حدیث - ۱۳ ۱۹۶

حدیث - ۱۴ ۱۹۷

حدیث - ۱۵ ۱۹۷

حدیث - ۱۶ ۱۹۷

حدیث - ۱۷ ۱۹۸

حدیث - ۱۸ ۱۹۸

حدیث - ۱۹ ۱۹۸

حدیث - ۲۰ ۱۹۹

حدیث - ۲۱ ۱۹۹

حدیث - ۲۲ ۱۹۹

حدیث - ۲۳ ۲۰۰

حدیث - ۲۴ ۲۰۰

حدیث - ۲۵ ۲۰۱

حدیث - ۲۶ ۲۰۱

حدیث - ۲۷ ۲۰۲

حدیث - ۲۸ ۲۰۲

حدیث - ۲۹ ۲۰۳

حدیث - ۳۰ ۲۰۳

حدیث - ۳۱ ۲۰۳

حدیث - ۳۲ ۲۰۴

حدیث - ۳۳ ۲۰۴

حدیث - ۳۴ ۲۰۵

حدیث - ۳۵ ۲۰۵

حدیث - ۳۶ ۲۰۶

حدیث - ۳۷ ۲۰۶

حدیث - ۳۸ ۲۰۶

حدیث - ۳۹ ۲۰۷

حدیث - ۴۰ ۲۰۷

حدیث - ۴۱ ۲۰۸

حدیث - ۴۲ ۲۰۸

حدیث - ۴۳ ۲۰۸

حدیث - ۴۴ ۲۰۹

حدیث - ۴۵ ۲۰۹

حدیث - ۴۶ ۲۰۹

حدیث - ۴۷ ۲۱۰

حدیث - ۴۸ ۲۱۰

حدیث - ۴۹ ۲۱۰

حدیث - ۵۰ ۲۱۱

حدیث - ۵۱ ۲۱۱

حدیث - ۵۲ ۲۱۲

حدیث - ۵۳ ۲۱۲

حدیث - ۵۴ ۲۱۳

حدیث - ۵۵ ۲۱۳

حدیث - ۵۶ ۲۱۳

حدیث - ۵۷ ۲۱۴

حدیث - ۵۸ ۲۱۴

حدیث - ۵۹ ۲۱۴

حدیث - ۶۰ ۲۱۵

حدیث - ۶۱ ۲۱۵

حدیث - ۶۲ ۲۱۶

حدیث - ۶۳ ۲۱۶

حدیث - ۶۴ ۲۱۷

حدیث - ۶۵ ۲۱۷

حدیث - ۶۶ ۲۱۷

حدیث - ۶۷ ۲۱۸

حدیث - ۶۸ ۲۱۸

حدیث - ۶۹ ۲۱۸

حدیث - ۷۰ ۲۱۹

حدیث - ۷۱ ۲۱۹

حدیث - ۷۲ ۲۲۰

حدیث - ۷۳ ۲۲۰

حدیث - ۷۴ ۲۲۱

حدیث - ۷۵ ۲۲۱

حدیث - ۷۶ ۲۲۲

حدیث - ۷۷ ۲۲۲

حدیث - ۷۸ ۲۲۳

حدیث - ۷۹ ۲۲۳

حدیث - ۸۰ ۲۲۳

حدیث - ۸۱ ۲۲۴

حدیث - ۸۲ ۲۲۴

حدیث - ۸۳ ۲۲۴

حدیث - ۸۴ ۲۲۵

حدیث - ۸۵ ۲۲۵

حدیث - ۸۶ ۲۲۶

حدیث - ۸۷ ۲۲۶

حدیث - ۸۸ ۲۲۷

حدیث - ۸۹ ۲۲۸

حدیث - ۹۰ ۲۲۸

حدیث - ۹۱ ۲۲۸

حدیث - ۹۲ ۲۲۹

حدیث - ۹۳ ۲۲۹

حدیث - ۹۴ ۲۳۰

حدیث - ۹۵ ۲۳۰

حدیث - ۹۶ ۲۳۰

حدیث - ۹۷ ۲۳۱

حدیث - ۹۸ ۲۳۱

حدیث - ۹۹ ۲۳۱

حدیث - ۱۰۰ ۲۳۲

حدیث - ۱۰۱ ۲۳۲

حدیث - ۱۰۲ ۲۳۲

حدیث - ۱۰۳ ۲۳۳

حدیث - ۱۰۴ ۲۳۳

حدیث - ۱۰۵ ۲۳۳

حدیث - ۱۰۶ ۲۳۴

حدیث - ۱۰۷ ۲۳۴

حدیث - ۱۰۸ ۲۳۴

حدیث - ۱۰۹ ۲۳۵

حدیث - ۱۱۰ ۲۳۵

حدیث - ۱۱۱ ۲۳۶

حدیث - ۱۱۲ ۲۳۶

حدیث - ۱۱۳ ۲۳۷

حدیث - ۱۱۴ ۲۳۷

حدیث - ۱۱۵ ۲۳۷

حدیث - ۱۱۶ ۲۳۸

حدیث - ۱۱۷ ۲۳۸

حدیث - ۱۱۸ ۲۳۹

حدیث - ۱۱۹ ۲۳۹

حدیث - ۱۲۰ ۲۳۹

حدیث - ۱۲۱ ۲۴۰

حدیث - ۱۲۲ ۲۴۰

حدیث - ۱۲۳ ۲۴۱

حدیث - ۱۲۴ ۲۴۱

حدیث - ۱۲۵ ۲۴۲

حدیث - ۱۲۶ ۲۴۲

حدیث - ۱۲۷ ۲۴۳

حدیث - ۱۲۸ ۲۴۳

حدیث - ۱۲۹ ۲۴۴

حدیث - ۱۳۰ ۲۴۴

حدیث - ۱۳۱ ۲۴۵

حدیث - ۱۳۲ ۲۴۵

حدیث - ۱۳۳ ۲۴۵

حدیث - ۱۳۴ ۲۴۶

حدیث - ۱۳۵ ۲۴۶

حدیث - ۱۳۶ ۲۴۶

حدیث - ۱۳۷ ۲۴۷

حدیث - ۱۳۸ ۲۴۷

حدیث - ۱۳۹ ۲۴۷

حدیث - ۱۴۰ ۲۴۸

حدیث - ۱۴۱ ۲۴۸

حدیث - ۱۴۲ ۲۴۸

حدیث - ۱۴۳ ۲۴۹

حدیث - ۱۴۴ ۲۴۹

حدیث - ۱۴۵ ۲۵۰

حدیث - ۱۴۶ ۲۵۰

حدیث - ۱۴۷ ۲۵۰

حدیث - ۱۴۸ ۲۵۱

حدیث - ۱۴۹ ۲۵۱

حدیث - ۱۵۰ ۲۵۲

حدیث - ۱۵۱ ۲۵۲

حدیث - ۱۵۲ ۲۵۲

حدیث - ۱۵۳ ۲۵۳

حدیث - ۱۵۴ ۲۵۳

حدیث - ۱۵۵ ۲۵۳

حدیث - ۱۵۶ ۲۵۴

حدیث - ۱۵۷ ۲۵۴

حدیث - ۱۵۸ ۲۵۵

حدیث - ۱۵۹ ۲۵۵

حدیث - ۱۶۰ ۲۵۵

حدیث - ۱۶۱ ۲۵۶

حدیث - ۱۶۲ ۲۵۶

حدیث - ۱۶۳ ۲۵۶

حدیث - ۱۶۴ ۲۵۷

حدیث - ۱۶۵ ۲۵۷

حدیث - ۱۶۶ ۲۵۷

حدیث - ۱۶۷ ۲۵۸

حدیث - ۱۶۸ ۲۵۸

حدیث - ۱۶۹ ۲۵۸

حدیث - ۱۷۰ ۲۵۹

حدیث - ۱۷۱ ۲۵۹

حدیث - ۱۷۲ ۲۵۹

حدیث - ۱۷۳ ۲۶۰

امامت و ولایت ۲۶۱

حدیث - ۱ ۲۶۱

حدیث - ۲ ۲۶۱

حدیث - ۳ ۲۶۲

حدیث - ۴ ۲۶۲

حدیث - ۵ ۲۶۳

حدیث - ۶ ۲۶۳

حدیث - ۷ ۲۶۴

حدیث - ۸ ۲۶۴

حدیث - ۹ ۲۶۴

حدیث - ۱۰ ۲۶۵

حدیث - ۱۱ ۲۶۵

حدیث - ۱۲ ۲۶۶

حدیث - ۱۳ ۲۶۶

حدیث - ۱۴ ۲۶۶

حدیث - ۱۵ ۲۶۷

حدیث - ۱۶ ۲۶۷

حدیث - ۱۷ ۲۶۷

حدیث - ۱۸ ۲۶۸

حدیث - ۱۹ ۲۶۸

حدیث - ۲۰ ۲۶۸

حدیث - ۲۱ ۲۶۹

حدیث - ۲۲ ۲۶۹

حدیث - ۲۳ ۲۶۹

حدیث - ۲۴ ۲۷۰

حدیث - ۲۵ ۲۷۰

حدیث - ۲۶ ۲۷۱

حدیث - ۲۷ ۲۷۱

حدیث - ۲۸ ۲۷۲

حدیث - ۲۹ ۲۷۲

حدیث - ۳۰ ۲۷۳

حدیث - ۳۱ ۲۷۳

حدیث - ۳۲ ۲۷۴

حدیث - ۳۳ ۲۷۴

حدیث - ۳۴ ۲۷۴

حدیث - ۳۵ ۲۷۵

حدیث - ۳۶ ۲۷۵

حدیث - ۳۷ ۲۷۶

حدیث - ۳۸ ۲۷۶

حدیث - ۳۹ ۲۷۷

حدیث - ۴۰ ۲۷۷

حدیث - ۴۱ ۲۷۸

حدیث - ۴۲ ۲۷۸

حدیث - ۴۳ ۲۷۹

حدیث - ۴۴ ۲۷۹

حدیث - ۴۵ ۲۸۰

حدیث - ۴۶ ۲۸۰

حدیث - ۴۷ ۲۸۱

حدیث - ۴۸ ۲۸۱

حدیث - ۴۹ ۲۸۱

حدیث - ۵۰ ۲۸۲

حدیث - ۵۱ ۲۸۲

حدیث - ۵۲ ۲۸۳

حدیث - ۵۳ ۲۸۳

حدیث - ۵۴ ۲۸۳

حدیث - ۵۵ ۲۸۴

حدیث - ۵۶ ۲۸۴

حدیث - ۵۷ ۲۸۵

حدیث - ۵۸ ۲۸۵

حدیث - ۵۹ ۲۸۶

حدیث - ۶۰ ۲۸۶

حدیث - ۶۱ ۲۸۶

حدیث - ۶۲ ۲۸۷

حدیث - ۶۳ ۲۸۷

حدیث - ۶۴ ۲۸۸

حدیث - ۶۵ ۲۸۸

حدیث - ۶۶ ۲۸۹

حدیث - ۶۷ ۲۸۹

حدیث - ۶۸ ۲۸۹

حدیث - ۷۰ ۲۹۰

حدیث - ۷۱ ۲۹۱

حدیث - ۷۲ ۲۹۱

حدیث - ۷۳ ۲۹۱

حدیث - ۷۴ ۲۹۲

حدیث - ۷۵ ۲۹۳

حدیث - ۷۶ ۲۹۳

حدیث - ۷۷ ۲۹۴

حدیث - ۷۸ ۲۹۴

حدیث - ۷۹ ۲۹۴

حدیث - ۸۰ ۲۹۵

حدیث - ۸۱ ۲۹۵

حدیث - ۸۲ ۲۹۵

حدیث - ۸۳ ۲۹۶

حدیث - ۸۴ ۲۹۷

حدیث - ۸۵ ۲۹۷

حدیث - ۸۶ ۲۹۸

حدیث - ۸۷ ۲۹۸

حدیث - ۸۸ ۲۹۹

حدیث - ۸۹ ۲۹۹

حدیث - ۹۰ ۳۰۰

حدیث - ۹۱ ۳۰۰

حدیث - ۹۲ ۳۰۰

حدیث - ۹۳ ۳۰۱

حدیث - ۹۴ ۳۰۱

حدیث - ۹۵ ۳۰۱

حدیث - ۹۶ ۳۰۲

حدیث - ۹۷ ۳۰۲

حدیث - ۹۸ ۳۰۲

حدیث - ۹۹ ۳۰۳

حدیث - ۱۰۰ ۳۰۳

حدیث - ۱۰۱ ۳۰۳

حدیث - ۱۰۲ ۳۰۴

حدیث - ۱۰۳ ۳۰۴

حدیث - ۱۰۴ ۳۰۴

معاد ۳۰۶

حدیث - ۱ ۳۰۶

حدیث - ۲ ۳۰۶

حدیث - ۳ ۳۰۷

حدیث - ۴ ۳۰۷

حدیث - ۵ ۳۰۸

حدیث - ۶ ۳۰۸

حدیث - ۷ ۳۰۹

حدیث - ۸ ۳۰۹

حدیث - ۹ ۳۱۰

حدیث - ۱۰ ۳۱۰

حدیث - ۱۱ ۳۱۱

حدیث - ۱۲ ۳۱۱

حدیث - ۱۳ ۳۱۲

حدیث - ۱۴ ۳۱۲

حدیث - ۱۵ ۳۱۳

حدیث - ۱۶ ۳۱۳

حدیث - ۱۷ ۳۱۴

حدیث - ۱۸ ۳۱۴

حدیث - ۱۹ ۳۱۴

حدیث - ۲۰ ۳۱۵

حدیث - ۲۱ ۳۱۵

حدیث - ۲۲ ۳۱۶

حدیث - ۲۳ ۳۱۶

حدیث - ۲۴ ۳۱۷

حدیث - ۲۵ ۳۱۷

حدیث - ۲۶ ۳۱۸

حدیث - ۲۷ ۳۱۸

حدیث - ۲۸ ۳۱۹

حدیث - ۲۹ ۳۱۹

حدیث - ۳۰ ۳۲۰

حدیث - ۳۱ ۳۲۰

حدیث - ۳۲ ۳۲۰

حدیث - ۳۳ ۳۲۱

حدیث - ۳۴ ۳۲۱

حدیث - ۳۵ ۳۲۲

حدیث - ۳۶ ۳۲۲

حدیث - ۳۷ ۳۲۳

حدیث - ۳۸ ۳۲۳

حدیث - ۳۹ ۳۲۳

حدیث - ۴۰ ۳۲۴

حدیث - ۴۱ ۳۲۴

حدیث - ۴۲ ۳۲۵

حدیث - ۴۳ ۳۲۵

حدیث - ۴۴ ۳۲۶

حدیث - ۴۵ ۳۲۷

حدیث - ۴۶ ۳۲۷

حدیث - ۴۷ ۳۲۸

حدیث - ۴۸ ۳۲۸

حدیث - ۴۹ ۳۲۹

حدیث - ۵۰ ۳۲۹

حدیث - ۵۱ ۳۳۰

حدیث - ۵۲ ۳۳۰

حدیث - ۵۳ ۳۳۱

حدیث - ۵۴ ۳۳۱

حدیث - ۵۵ ۳۳۲

حدیث - ۵۶ ۳۳۲

حدیث - ۵۷ ۳۳۳

حدیث - ۵۸ ۳۳۳

حدیث - ۵۹ ۳۳۴

حدیث - ۶۰ ۳۳۴

حدیث - ۶۱ ۳۳۵

حدیث - ۶۲ ۳۳۵

حدیث - ۶۳ ۳۳۶

حدیث - ۶۴ ۳۳۶

حدیث - ۶۵ ۳۳۷

حدیث - ۶۶ ۳۳۷

حدیث - ۶۷ ۳۳۷

حدیث - ۶۸ ۳۳۸

حدیث - ۶۹ ۳۳۸

حدیث - ۷۰ ۳۳۸

حدیث - ۷۱ ۳۳۹

حدیث - ۷۲ ۳۳۹

حدیث - ۷۳ ۳۴۰

حدیث - ۷۴ ۳۴۰

حدیث - ۷۵ ۳۴۱

حدیث - ۷۶ ۳۴۱

حدیث - ۷۷ ۳۴۲

حدیث - ۷۸ ۳۴۲

حدیث - ۷۹ ۳۴۳

حدیث - ۸۰ ۳۴۳

حدیث - ۸۱ ۳۴۴

حدیث - ۸۲ ۳۴۴

حدیث - ۸۳ ۳۴۵

حدیث - ۸۴ ۳۴۵

حدیث - ۸۵ ۳۴۵

حدیث - ۸۶ ۳۴۶

حدیث - ۸۷ ۳۴۶

حدیث - ۸۸ ۳۴۷

حدیث - ۸۹ ۳۴۷

حدیث - ۹۰ ۳۴۷

حدیث - ۹۱ ۳۴۸

حدیث - ۹۲ ۳۴۸

حدیث - ۹۳ ۳۴۹

حدیث - ۹۴ ۳۴۹

حدیث - ۹۵ ۳۵۰

حدیث - ۹۶ ۳۵۰

حدیث - ۹۷ ۳۵۰

حدیث - ۹۸ ۳۵۱

حدیث - ۹۹ ۳۵۱

حدیث - ۱۰۰ ۳۵۱

حدیث - ۱۰۱ ۳۵۲

حدیث - ۱۰۲ ۳۵۲

حدیث - ۱۰۳ ۳۵۳

حدیث - ۱۰۴ ۳۵۳

حدیث - ۱۰۵ ۳۵۳

حدیث - ۱۰۶ ۳۵۴

حدیث - ۱۰۷ ۳۵۴

حدیث - ۱۰۸ ۳۵۵

حدیث - ۱۰۹ ۳۵۵

حدیث - ۱۱۰ ۳۵۶

حدیث - ۱۱۱ ۳۵۶

حدیث - ۱۱۲ ۳۵۷

حدیث - ۱۱۳ ۳۵۷

حدیث - ۱۱۴ ۳۵۸

حدیث - ۱۱۵ ۳۵۸

حدیث - ۱۱۶ ۳۵۹

حدیث - ۱۱۷ ۳۵۹

حدیث - ۱۱۸ ۳۵۹

حدیث - ۱۱۹ ۳۶۰

حدیث - ۱۲۰ ۳۶۰

حدیث - ۱۲۱ ۳۶۱

حدیث - ۱۲۲ ۳۶۱

حدیث - ۱۲۳ ۳۶۱

حدیث - ۱۲۴ ۳۶۲

حدیث - ۱۲۵ ۳۶۳

حدیث - ۱۲۶ ۳۶۳

حدیث - ۱۲۷ ۳۶۳

حدیث - ۱۲۸ ۳۶۴

حدیث - ۱۲۹ ۳۶۴

حدیث - ۱۳۰ ۳۶۵

حدیث - ۱۳۱ ۳۶۵

حدیث - ۱۳۲ ۳۶۵

حدیث - ۱۳۳ ۳۶۶

حدیث - ۱۳۴ ۳۶۶

حدیث - ۱۳۵ ۳۶۷

حدیث - ۱۳۶ ۳۶۷

حدیث - ۱۳۷ ۳۶۸

حدیث - ۱۳۸ ۳۶۸

حدیث - ۱۳۹ ۳۶۹

حدیث - ۱۴۰ ۳۷۰

حدیث - ۱۴۱ ۳۷۰

حدیث - ۱۴۲ ۳۷۰

حدیث - ۱۴۳ ۳۷۱

حدیث - ۱۴۴ ۳۷۱

حدیث - ۱۴۵ ۳۷۲

حدیث - ۱۴۶ ۳۷۲

حدیث - ۱۴۷ ۳۷۳

حدیث - ۱۴۸ ۳۷۳

حدیث - ۱۴۹ ۳۷۳

حدیث - ۱۵۰ ۳۷۴

حدیث - ۱۵۱ ۳۷۴

حدیث - ۱۵۲ ۳۷۴

حدیث - ۱۵۳ ۳۷۵

حدیث - ۱۵۴ ۳۷۵

حدیث - ۱۵۵ ۳۷۵

حدیث - ۱۵۶ ۳۷۶

حدیث - ۱۵۷ ۳۷۶

حدیث - ۱۵۸ ۳۷۶

حدیث - ۱۵۹ ۳۷۷

حدیث - ۱۶۰ ۳۷۷

حدیث - ۱۶۱ ۳۷۷

حدیث - ۱۶۳ ۳۷۸

حدیث - ۱۶۴ ۳۷۹

حدیث - ۱۶۵ ۳۷۹

حدیث - ۱۶۶ ۳۷۹

حدیث - ۱۶۷ ۳۸۰

حدیث - ۱۶۸ ۳۸۰

حدیث - ۱۶۹ ۳۸۰

حدیث - ۱۷۰ ۳۸۱

حدیث - ۱۷۱ ۳۸۱

حدیث - ۱۷۲ ۳۸۱

حدیث - ۱۷۳ ۳۸۲

حدیث - ۱۷۴ ۳۸۲

حدیث - ۱۷۵ ۳۸۲

حدیث - ۱۷۶ ۳۸۳

حدیث - ۱۷۷ ۳۸۳

حدیث - ۱۷۸ ۳۸۳

حدیث - ۱۷۹ ۳۸۴

حدیث - ۱۸۰ ۳۸۴

حدیث - ۱۸۱ ۳۸۴

حدیث - ۱۸۲ ۳۸۵

حدیث - ۱۸۳ ۳۸۵

حدیث - ۱۸۴ ۳۸۶

حدیث - ۱۸۵ ۳۸۶

حدیث - ۱۸۶ ۳۸۷

حدیث - ۱۸۸ ۳۸۷

حدیث - ۱۸۹ ۳۸۸

حدیث - ۱۹۰ ۳۸۸

حدیث - ۱۹۱ ۳۸۸

حدیث - ۱۹۲ ۳۸۹

حدیث - ۱۹۳ ۳۸۹

حدیث - ۱۹۴ ۳۹۰

حدیث - ۱۹۵ ۳۹۰

حدیث - ۱۹۶ ۳۹۰

حدیث - ۱۹۷ ۳۹۱

حدیث - ۱۹۸ ۳۹۱

حدیث - ۱۹۹ ۳۹۱

حدیث - ۲۰۰ ۳۹۲

حدیث - ۲۰۱ ۳۹۲

حدیث - ۲۰۲ ۳۹۲

حدیث - ۲۰۳ ۳۹۳

حدیث - ۲۰۴ ۳۹۳

حدیث - ۲۰۵ ۳۹۳

حدیث - ۲۰۶ ۳۹۴

حدیث - ۲۰۷ ۳۹۴

حدیث - ۲۰۸ ۳۹۴

حدیث - ۲۰۹ ۳۹۵

حدیث - ۲۱۰ ۳۹۵

حدیث - ۲۱۱ ۳۹۵

حدیث - ۲۱۲ ۳۹۶

حدیث - ۲۱۳ ۳۹۶

حدیث - ۲۱۴ ۳۹۶

حدیث - ۲۱۵ ۳۹۷

حدیث - ۲۱۶ ۳۹۷

حدیث - ۲۱۷ ۳۹۷

حدیث - ۲۱۸ ۳۹۸

حدیث - ۲۱۹ ۳۹۸

حدیث - ۲۲۰ ۳۹۸

حدیث - ۲۲۱ ۳۹۹

حدیث - ۲۲۲ ۳۹۹

حدیث - ۲۲۳ ۳۹۹

حدیث - ۲۲۴ ۴۰۰

حدیث - ۲۲۵ ۴۰۰

حدیث - ۲۲۶ ۴۰۰

حدیث - ۲۲۷ ۴۰۱

حدیث - ۲۲۸ ۴۰۱

حدیث - ۲۲۹ ۴۰۲

حدیث - ۲۳۰ ۴۰۲

حدیث - ۲۳۱ ۴۰۲

حدیث - ۲۳۲ ۴۰۳

حدیث - ۲۳۳ ۴۰۳

حدیث - ۲۳۴ ۴۰۴

حدیث - ۲۳۵ ۴۰۴

حدیث - ۲۳۶ ۴۰۵

حدیث - ۲۳۷ ۴۰۵

حدیث - ۲۳۸ ۴۰۵

حدیث - ۲۳۹ ۴۰۶

حدیث - ۲۴۱ ۴۰۶

حدیث - ۲۴۲ ۴۰۷

حدیث - ۲۴۳ ۴۰۷

حدیث - ۲۴۴ ۴۰۸

حدیث - ۲۴۵ ۴۰۸

حدیث - ۲۴۶ ۴۰۸

حدیث - ۲۴۷ ۴۰۹

حدیث - ۲۴۸ ۴۰۹

حدیث - ۲۴۹ ۴۱۰

حدیث - ۲۵۰ ۴۱۰

حدیث - ۲۵۱ ۴۱۰

حدیث - ۲۵۲ ۴۱۱

حدیث - ۲۵۳ ۴۱۱

حدیث - ۲۵۴ ۴۱۱

حدیث - ۲۵۵ ۴۱۲

حدیث - ۲۵۶ ۴۱۲

حدیث - ۲۵۷ ۴۱۲

حدیث - ۲۵۸ ۴۱۳

حدیث - ۲۵۹ ۴۱۳

حدیث - ۲۶۰ ۴۱۳

حدیث - ۲۶۱ ۴۱۴

حدیث - ۲۶۲ ۴۱۴

حدیث - ۲۶۳ ۴۱۴

حدیث - ۲۶۴ ۴۱۵

حدیث - ۲۶۵ ۴۱۵

حدیث - ۲۶۶ ۴۱۵

حدیث - ۲۶۷ ۴۱۶

حدیث - ۲۶۸ ۴۱۶

حدیث - ۲۶۹ ۴۱۶

حدیث - ۲۷۰ ۴۱۷

حدیث - ۲۷۱ ۴۱۷

حدیث - ۲۷۲ ۴۱۸

حدیث - ۲۷۳ ۴۱۸

حدیث - ۲۷۴ ۴۱۹

حدیث - ۲۷۵ ۴۱۹

حدیث - ۲۷۶ ۴۱۹

حدیث - ۲۷۷ ۴۲۰

حدیث - ۲۷۸ ۴۲۰

حدیث - ۲۷۹ ۴۲۰

حدیث - ۲۸۰ ۴۲۰

حدیث - ۲۸۱ ۴۲۱

حدیث - ۲۸۲ ۴۲۱

حدیث - ۲۸۳ ۴۲۱

حدیث - ۲۸۵ ۴۲۲

حدیث - ۲۸۶ ۴۲۳

حدیث - ۲۸۷ ۴۲۳

حدیث - ۲۸۸ ۴۲۴

حدیث - ۲۸۹ ۴۲۴

حدیث - ۲۹۰ ۴۲۵

حدیث - ۲۹۱ ۴۲۵

حدیث - ۲۹۲ ۴۲۶

حدیث - ۲۹۳ ۴۲۶

حدیث - ۲۹۴ ۴۲۶

حدیث - ۲۹۵ ۴۲۷

حدیث - ۲۹۶ ۴۲۷

حدیث - ۲۹۷ ۴۲۸

حدیث - ۲۹۸ ۴۲۸

حدیث - ۲۹۹ ۴۲۹

حدیث - ۳۰۰ ۴۲۹

نبوت ۴۳۰

حدیث - ۱ ۴۳۰

حدیث - ۲ ۴۳۰

حدیث - ۳ ۴۳۱

حدیث - ۴ ۴۳۱

حدیث - ۵ ۴۳۲

حدیث - ۶ ۴۳۲

حدیث - ۷ ۴۳۳

حدیث - ۸ ۴۳۳

حدیث - ۹ ۴۳۴

حدیث - ۱۰ ۴۳۴

حدیث - ۱۱ ۴۳۵

حدیث - ۱۲ ۴۳۵

حدیث - ۱۳ ۴۳۶

حدیث - ۱۴ ۴۳۶

حدیث - ۱۵ ۴۳۶

حدیث - ۱۶ ۴۳۷

حدیث - ۱۷ ۴۳۷

حدیث - ۱۸ ۴۳۸

حدیث - ۱۹ ۴۳۸

حدیث - ۲۰ ۴۳۹

حدیث - ۲۱ ۴۳۹

حدیث - ۲۲ ۴۳۹

حدیث - ۲۳ ۴۴۰

حدیث - ۲۴ ۴۴۰

حدیث - ۲۵ ۴۴۰

حدیث - ۲۶ ۴۴۱

حدیث - ۲۷ ۴۴۱

حدیث - ۲۸ ۴۴۲

حدیث - ۲۹ ۴۴۲

حدیث - ۳۰ ۴۴۲

حدیث - ۳۱ ۴۴۳

حدیث - ۳۲ ۴۴۳

حدیث - ۳۴ ۴۴۴

حدیث - ۳۵ ۴۴۴

حدیث - ۳۶ ۴۴۵

حدیث - ۳۷ ۴۴۵

حدیث - ۳۸ ۴۴۶

حدیث - ۳۹ ۴۴۶

حدیث - ۴۰ ۴۴۷

حدیث - ۴۱ ۴۴۷

حدیث - ۴۲ ۴۴۷

حدیث - ۴۳ ۴۴۸

حدیث - ۴۴ ۴۴۸

حدیث - ۴۵ ۴۴۸

حدیث - ۴۶ ۴۴۹

حدیث - ۴۷ ۴۴۹

حدیث - ۴۸ ۴۴۹

حدیث - ۴۹ ۴۵۰

حدیث - ۵۰ ۴۵۰

حدیث - ۵۱ ۴۵۰

حدیث - ۵۲ ۴۵۱

حدیث - ۵۳ ۴۵۱

حدیث - ۵۴ ۴۵۲

حدیث - ۵۵ ۴۵۲

حدیث - ۵۶ ۴۵۳

حدیث - ۵۷ ۴۵۳

حدیث - ۵۸ ۴۵۴

حدیث - ۵۹ ۴۵۴

حدیث - ۶۰ ۴۵۴

حدیث - ۶۱ ۴۵۵

حدیث - ۶۲ ۴۵۵

حدیث - ۶۳ ۴۵۶

حدیث - ۶۴ ۴۵۶

حدیث - ۶۵ ۴۵۶

حدیث - ۶۶ ۴۵۷

حدیث - ۶۷ ۴۵۷

حدیث - ۶۸ ۴۵۷

حدیث - ۶۹ ۴۵۸

حدیث - ۷۰ ۴۵۸

قضا و قدر ۴۵۹

حدیث - ۱ ۴۵۹

حدیث - ۲ ۴۵۹

حدیث - ۳ ۴۶۰

حدیث - ۴ ۴۶۰

حدیث - ۵ ۴۶۰

حدیث - ۶ ۴۶۱

حدیث - ۷ ۴۶۱

حدیث - ۸ ۴۶۲

حدیث - ۹ ۴۶۲

حدیث - ۱۰ ۴۶۳

حدیث - ۱۱ ۴۶۳

حدیث - ۱۲ ۴۶۳

حدیث - ۱۳ ۴۶۴

حدیث - ۱۴ ۴۶۴

حدیث - ۱۵ ۴۶۵

حدیث - ۱۶ ۴۶۵

حدیث - ۱۷ ۴۶۵

حدیث - ۱۸ ۴۶۶

حدیث - ۱۹ ۴۶۶

حدیث - ۲۰ ۴۶۷

حدیث - ۲۱ ۴۶۷

حدیث - ۲۲ ۴۶۸

حدیث - ۲۳ ۴۶۸

حدیث - ۲۴ ۴۶۹

حدیث - ۲۵ ۴۶۹

حدیث - ۲۶ ۴۶۹

حدیث - ۲۷ ۴۷۰

حدیث - ۲۸ ۴۷۰

حدیث - ۲۹ ۴۷۱

حدیث - ۳۰ ۴۷۱

حدیث - ۳۱ ۴۷۲

حدیث - ۳۲ ۴۷۲

حدیث - ۳۳ ۴۷۳

حدیث - ۳۴ ۴۷۳

حدیث - ۳۵ ۴۷۳

حدیث - ۳۶ ۴۷۴

حدیث - ۳۷ ۴۷۴

حدیث - ۳۸ ۴۷۴

حدیث - ۳۹ ۴۷۵

حدیث - ۴۰ ۴۷۵

حدیث - ۴۱ ۴۷۵

حدیث - ۴۲ ۴۷۶

حدیث - ۴۳ ۴۷۶

حدیث - ۴۴ ۴۷۶

حدیث - ۴۵ ۴۷۷

حدیث - ۴۶ ۴۷۷

حدیث - ۴۷ ۴۷۷

حدیث - ۴۸ ۴۷۸

حدیث - ۴۹ ۴۷۸

حدیث - ۵۰ ۴۷۸

حدیث - ۵۱ ۴۷۹

حدیث - ۵۲ ۴۷۹

حدیث - ۵۳ ۴۸۰

حدیث - ۵۴ ۴۸۰

حدیث - ۵۵ ۴۸۱

حدیث - ۵۶ ۴۸۱

حدیث - ۵۷ ۴۸۲

حدیث - ۵۸ ۴۸۲

حدیث - ۵۹ ۴۸۲

حدیث - ۶۰ ۴۸۳

حدیث - ۶۱ ۴۸۳

حدیث - ۶۲ ۴۸۴

حدیث - ۶۳ ۴۸۴

حدیث - ۶۴ ۴۸۵

حدیث - ۶۵ ۴۸۵

حدیث - ۶۶ ۴۸۵

حدیث - ۶۷ ۴۸۶

حدیث - ۶۸ ۴۸۶

حدیث - ۶۹ ۴۸۶

شیعه ۴۸۷

حدیث - ۱ ۴۸۷

حدیث - ۲ ۴۸۷

حدیث - ۳ ۴۸۸

حدیث - ۴ ۴۸۸

حدیث - ۵ ۴۸۸

حدیث - ۶ ۴۸۹

حدیث - ۷ ۴۸۹

حدیث - ۸ ۴۸۹

حدیث - ۹ ۴۹۰

حدیث - ۱۰ ۴۹۰

حدیث - ۱۱ ۴۹۰

حدیث - ۱۲ ۴۹۱

حدیث - ۱۳ ۴۹۱

حدیث - ۱۴ ۴۹۱

حدیث - ۱۵ ۴۹۲

حدیث - ۱۶ ۴۹۲

حدیث - ۱۷ ۴۹۳

حدیث - ۱۸ ۴۹۳

حدیث - ۱۹ ۴۹۴

حدیث - ۲۰ ۴۹۴

حدیث - ۲۱ ۴۹۵

حدیث - ۲۲ ۴۹۵

حدیث - ۲۳ ۴۹۶

حدیث - ۲۴ ۴۹۶

حدیث - ۲۵ ۴۹۷

حدیث - ۲۶ ۴۹۷

حدیث - ۲۷ ۴۹۸

حدیث - ۲۸ ۴۹۸

حدیث - ۲۹ ۴۹۹

حدیث - ۳۰ ۵۰۰

حدیث - ۳۱ ۵۰۰

حدیث - ۳۲ ۵۰۱

حدیث - ۳۳ ۵۰۱

حدیث - ۳۴ ۵۰۲

حدیث - ۳۵ ۵۰۲

حدیث - ۳۶ ۵۰۳

حدیث - ۳۷ ۵۰۳

حدیث - ۳۸ ۵۰۳

حدیث - ۳۹ ۵۰۴

حدیث - ۴۰ ۵۰۴

حدیث - ۴۱ ۵۰۴

حدیث - ۴۲ ۵۰۵

حدیث - ۴۳ ۵۰۵

حدیث - ۴۴ ۵۰۵

حدیث - ۴۵ ۵۰۶

حدیث - ۴۶ ۵۰۶

حدیث - ۴۷ ۵۰۷

حدیث - ۴۸ ۵۰۷

حدیث - ۴۹ ۵۰۸

حدیث - ۵۰ ۵۰۸

حدیث - ۵۱ ۵۰۹

حدیث - ۵۲ ۵۰۹

حدیث - ۵۳ ۵۱۰

حدیث - ۵۴ ۵۱۰

حدیث - ۵۵ ۵۱۱

حدیث - ۵۶ ۵۱۲

حدیث - ۵۷ ۵۱۲

حدیث - ۵۸ ۵۱۳

حدیث - ۵۹ ۵۱۳

حدیث - ۶۰ ۵۱۴

حدیث - ۶۱ ۵۱۴

حدیث - ۶۲ ۵۱۵

حدیث - ۶۳ ۵۱۵

حدیث - ۶۴ ۵۱۶

حدیث - ۶۵ ۵۱۶

حدیث - ۶۶ ۵۱۷

حدیث - ۶۷ ۵۱۷

حدیث - ۶۸ ۵۱۷

حدیث - ۶۹ ۵۱۸

حدیث - ۷۰ ۵۱۸

حدیث - ۷۱ ۵۱۸

حدیث - ۷۲ ۵۱۹

حدیث - ۷۳ ۵۱۹

حدیث - ۷۴ ۵۲۰

حدیث - ۷۶ ۵۲۰

حدیث - ۷۷ ۵۲۱

حدیث - ۷۸ ۵۲۱

حدیث - ۷۹ ۵۲۱

حدیث - ۸۰ ۵۲۲

حدیث - ۸۱ ۵۲۲

حدیث - ۸۲ ۵۲۳

حدیث - ۸۳ ۵۲۳

حدیث - ۸۴ ۵۲۴

حدیث - ۸۵ ۵۲۴

حدیث - ۸۶ ۵۲۵

حدیث - ۸۷ ۵۲۵

حدیث - ۸۸ ۵۲۶

حدیث - ۸۹ ۵۲۶

حدیث - ۹۰ ۵۲۶

حدیث - ۹۱ ۵۲۷

حدیث - ۹۲ ۵۲۷

حدیث - ۹۳ ۵۲۸

حدیث - ۹۴ ۵۲۸

حدیث - ۹۵ ۵۲۹

حدیث - ۹۶ ۵۲۹

حدیث - ۹۷ ۵۲۹

حدیث - ۹۸ ۵۳۰

حدیث - ۹۹ ۵۳۰

حدیث - ۱۰۰ ۵۳۰

حدیث - ۱۰۱ ۵۳۱

حدیث - ۱۰۲ ۵۳۱

حدیث - ۱۰۳ ۵۳۱

حدیث - ۱۰۴ ۵۳۲

حدیث - ۱۰۵ ۵۳۲

حدیث - ۱۰۶ ۵۳۲

حدیث - ۱۰۷ ۵۳۳

حدیث - ۱۰۸ ۵۳۳

شرک و نفاق ۵۳۴

حدیث - ۲ ۵۳۴

حدیث - ۳ ۵۳۴

حدیث - ۴ ۵۳۵

حدیث - ۵ ۵۳۵

حدیث - ۶ ۵۳۵

حدیث - ۷ ۵۳۶

حدیث - ۸ ۵۳۷

حدیث - ۹ ۵۳۷

حدیث - ۱۰ ۵۳۸

حدیث - ۱۱ ۵۳۹

حدیث - ۱۲ ۵۳۹

حدیث - ۱۳ ۵۴۰

حدیث - ۱۴ ۵۴۰

حدیث - ۱۵ ۵۴۰

حدیث - ۱۶ ۵۴۱

حدیث - ۱۷ ۵۴۲

حدیث - ۱۸ ۵۴۲

حدیث - ۱۹ ۵۴۳

حدیث - ۲۰ ۵۴۳

حدیث - ۲۱ ۵۴۳

حدیث - ۲۲ ۵۴۴

حدیث - ۲۳ ۵۴۴

حدیث - ۲۴ ۵۴۵

حدیث - ۲۵ ۵۴۵

حدیث - ۲۶ ۵۴۵

حدیث - ۲۷ ۵۴۶

حدیث - ۲۸ ۵۴۶

حدیث - ۲۹ ۵۴۶

حدیث - ۳۰ ۵۴۷

حدیث - ۳۱ ۵۴۷

حدیث - ۳۲ ۵۴۸

حدیث - ۳۳ ۵۴۸

حدیث - ۳۴ ۵۴۹

حدیث - ۳۵ ۵۴۹

حدیث - ۳۶ ۵۵۰

حدیث - ۳۷ ۵۵۱

حدیث - ۳۸ ۵۵۱

حدیث - ۳۹ ۵۵۲

حدیث - ۴۰ ۵۵۲

حدیث - ۴۱ ۵۵۲

حدیث - ۴۲ ۵۵۳

حدیث - ۴۳ ۵۵۳

حدیث - ۴۴ ۵۵۴

حدیث - ۴۵ ۵۵۴

حدیث - ۴۶ ۵۵۴

حدیث - ۴۷ ۵۵۵

حدیث - ۴۸ ۵۵۵

حدیث - ۴۹ ۵۵۶

حدیث - ۵۰ ۵۵۶

حدیث - ۵۱ ۵۵۶

حدیث - ۵۲ ۵۵۷

حدیث - ۵۳ ۵۵۷

حدیث - ۵۴ ۵۵۸

حدیث - ۵۵ ۵۵۸

حدیث - ۵۶ ۵۵۹

حدیث - ۵۷ ۵۵۹

حدیث - ۵۸ ۵۶۰

حدیث - ۵۹ ۵۶۰

حدیث - ۶۰ ۵۶۱

حدیث - ۶۱ ۵۶۱

حدیث - ۶۲ ۵۶۲

حدیث - ۶۳ ۵۶۲

حدیث - ۶۴ ۵۶۳

حدیث - ۶۵ ۵۶۳

حدیث - ۶۶ ۵۶۴

حدیث - ۶۷ ۵۶۴

حدیث - ۶۸ ۵۶۴

حدیث - ۶۹ ۵۶۵

حدیث - ۷۰ ۵۶۵

حدیث - ۷۱ ۵۶۵

حدیث - ۷۲ ۵۶۶

حدیث - ۷۳ ۵۶۶

حدیث - ۷۴ ۵۶۶

حدیث - ۷۵ ۵۶۷

حدیث - ۷۶ ۵۶۷

حدیث - ۷۷ ۵۶۷

حدیث - ۷۸ ۵۶۸

حدیث - ۷۹ ۵۶۸

حدیث - ۸۰ ۵۶۸

حدیث - ۸۱ ۵۶۹

حدیث - ۸۲ ۵۶۹

حدیث - ۸۳ ۵۷۰

حدیث - ۸۴ ۵۷۰

حدیث - ۸۵ ۵۷۱

حدیث - ۸۶ ۵۷۱

حدیث - ۸۷ ۵۷۱

حدیث - ۸۸ ۵۷۲

حدیث - ۸۹ ۵۷۲

حدیث - ۹۰ ۵۷۲

حدیث - ۹۱ ۵۷۳

حدیث - ۹۲ ۵۷۳

حدیث - ۹۳ ۵۷۴

حدیث - ۹۴ ۵۷۴

حدیث - ۹۵ ۵۷۴

حدیث - ۹۶ ۵۷۵

حدیث - ۹۷ ۵۷۵

حدیث - ۹۸ ۵۷۵

حدیث - ۹۹ ۵۷۶

حدیث - ۱۰۰ ۵۷۶

حدیث - ۱۰۱ ۵۷۶

حدیث - ۱۰۲ ۵۷۷

حدیث - ۱۰۳ ۵۷۷

حدیث - ۱۰۴ ۵۷۷

حدیث - ۱۰۵ ۵۷۸

حدیث - ۱۰۶ ۵۷۸

حدیث - ۱۰۷ ۵۷۹

حدیث - ۱۰۸ ۵۷۹

حدیث - ۱۰۹ ۵۷۹

حدیث - ۱۱۰ ۵۸۰

حدیث - ۱۱۱ ۵۸۰

حدیث - ۱۱۲ ۵۸۰

حدیث - ۱۱۳ ۵۸۱

حدیث - ۱۱۴ ۵۸۱

حدیث - ۱۱۵ ۵۸۱

حدیث - ۱۱۶ ۵۸۲

حدیث - ۱۱۷ ۵۸۲

حدیث - ۱۱۸ ۵۸۲

حدیث - ۱۱۹ ۵۸۳

حدیث - ۱۲۰ ۵۸۳

حدیث - ۱۲۱ ۵۸۳

حدیث - ۱۲۲ ۵۸۴

حدیث - ۱۲۳ ۵۸۴

حدیث - ۱۲۴ ۵۸۴

حدیث - ۱۲۵ ۵۸۵

حدیث - ۱۲۶ ۵۸۵

حدیث - ۱۲۷ ۵۸۶

حدیث - ۱۲۸ ۵۸۶

حدیث - ۱۲۹ ۵۸۷

حدیث - ۱۳۰ ۵۸۷

حدیث - ۱۳۱ ۵۸۷

حدیث - ۱۳۲ ۵۸۸

حدیث - ۱۳۳ ۵۸۸

حدیث - ۱۳۴ ۵۸۸

حدیث - ۱۳۵ ۵۸۹

حدیث - ۱۳۶ ۵۸۹

حدیث - ۱۳۷ ۵۸۹

حدیث - ۱۳۸ ۵۹۰

حدیث - ۱۳۹ ۵۹۰

حدیث - ۱۴۰ ۵۹۱

حدیث - ۱۴۱ ۵۹۱

حدیث - ۱۴۲ ۵۹۲

حدیث - ۱۴۳ ۵۹۲

حدیث - ۱۴۴ ۵۹۳

حدیث - ۱۴۵ ۵۹۳

حدیث - ۱۴۶ ۵۹۳

حدیث - ۱۴۷ ۵۹۴

حدیث - ۱۴۸ ۵۹۴

حدیث - ۱۴۹ ۵۹۴

حدیث - ۱۵۰ ۵۹۵

حدیث - ۱۵۱ ۵۹۵

حدیث - ۱۵۲ ۵۹۶

حدیث - ۱۵۳ ۵۹۶

حدیث - ۱۵۴ ۵۹۶

حدیث - ۱۵۵ ۵۹۷

حدیث - ۱۵۶ ۵۹۷

حدیث - ۱۵۷ ۵۹۷

حدیث - ۱۵۸ ۵۹۸

حدیث - ۱۵۹ ۵۹۸

حدیث - ۱۶۰ ۵۹۹

حدیث - ۱۶۱ ۵۹۹

حدیث - ۱۶۲ ۶۰۰

حدیث - ۱۶۳ ۶۰۰

حدیث - ۱۶۴ ۶۰۰

حدیث - ۱۶۵ ۶۰۱

حدیث - ۱۶۶ ۶۰۱

حدیث - ۱۶۷ ۶۰۲

حدیث - ۱۶۸ ۶۰۲

حدیث - ۱۶۹ ۶۰۳

انتظار فرج ۶۰۴

حدیث - ۱ ۶۰۴

حدیث - ۲ ۶۰۴

حدیث - ۳ ۶۰۴

حدیث - ۴ ۶۰۵

حدیث - ۵ ۶۰۵

حدیث - ۶ ۶۰۵

حدیث - ۷ ۶۰۶

حدیث - ۸ ۶۰۶

حدیث - ۹ ۶۰۶

حدیث - ۱۰ ۶۰۷

حدیث - ۱۱ ۶۰۷

حدیث - ۱۲ ۶۰۷

حدیث - ۱۳ ۶۰۸

حدیث - ۱۴ ۶۰۸

حدیث - ۱۵ ۶۰۸

حدیث - ۱۶ ۶۰۹

حدیث - ۱۷ ۶۰۹

مومن ۶۱۰

حدیث - ۱ ۶۱۰

حدیث - ۲ ۶۱۰

حدیث - ۳ ۶۱۰

حدیث - ۴ ۶۱۱

حدیث - ۵ ۶۱۱

حدیث - ۶ ۶۱۱

حدیث - ۷ ۶۱۲

حدیث - ۸ ۶۱۲

حدیث - ۹ ۶۱۳

حدیث - ۱۰ ۶۱۳

حدیث - ۱۱ ۶۱۳

حدیث - ۱۲ ۶۱۴

حدیث - ۱۳ ۶۱۴

حدیث - ۱۴ ۶۱۵

حدیث - ۱۵ ۶۱۵

حدیث - ۱۶ ۶۱۵

حدیث - ۱۷ ۶۱۶

حدیث - ۱۸ ۶۱۶

حدیث - ۱۹ ۶۱۷

حدیث - ۲۰ ۶۱۷

حدیث - ۲۱ ۶۱۸

حدیث - ۲۲ ۶۱۹

حدیث - ۲۳ ۶۱۹

حدیث - ۲۴ ۶۱۹

حدیث - ۲۵ ۶۲۰

حدیث - ۲۶ ۶۲۰

حدیث - ۲۷ ۶۲۱

حدیث - ۲۸ ۶۲۱

حدیث - ۲۹ ۶۲۲

حدیث - ۳۰ ۶۲۲

حدیث - ۳۱ ۶۲۳

حدیث - ۳۲ ۶۲۳

حدیث - ۳۳ ۶۲۳

حدیث - ۳۴ ۶۲۴

حدیث - ۳۵ ۶۲۴

حدیث - ۳۶ ۶۲۵

حدیث - ۳۷ ۶۲۵

حدیث - ۳۸ ۶۲۶

حدیث - ۳۹ ۶۲۶

حدیث - ۴۰ ۶۲۶

حدیث - ۴۱ ۶۲۷

حدیث - ۴۲ ۶۲۸

حدیث - ۴۳ ۶۲۸

حدیث - ۴۴ ۶۲۹

حدیث - ۴۵ ۶۲۹

حدیث - ۴۶ ۶۳۰

حدیث - ۴۷ ۶۳۰

حدیث - ۴۸ ۶۳۱

حدیث - ۴۹ ۶۳۱

حدیث - ۵۰ ۶۳۱

حدیث - ۵۱ ۶۳۲

حدیث - ۵۲ ۶۳۳

حدیث - ۵۳ ۶۳۳

حدیث - ۵۴ ۶۳۳

حدیث - ۵۵ ۶۳۴

حدیث - ۵۶ ۶۳۴

حدیث - ۵۷ ۶۳۵

حدیث - ۵۸ ۶۳۵

حدیث - ۵۹ ۶۳۶

حدیث - ۶۰ ۶۳۶

حدیث - ۶۱ ۶۳۶

حدیث - ۶۲ ۶۳۷

حدیث - ۶۳ ۶۳۷

حدیث - ۶۴ ۶۳۷

حدیث - ۶۵ ۶۳۸

حدیث - ۶۶ ۶۳۸

حدیث - ۶۷ ۶۳۸

حدیث - ۶۸ ۶۳۹

حدیث - ۶۹ ۶۳۹

حدیث - ۷۰ ۶۴۰

حدیث - ۷۱ ۶۴۰

حدیث - ۷۲ ۶۴۱

حدیث - ۷۳ ۶۴۱

حدیث - ۷۴ ۶۴۲

حدیث - ۷۵ ۶۴۳

حدیث - ۷۶ ۶۴۳

حدیث - ۷۷ ۶۴۴

حدیث - ۷۸ ۶۴۴

حدیث - ۷۹ ۶۴۵

حدیث - ۸۰ ۶۴۵

حدیث - ۸۱ ۶۴۵

حدیث - ۸۲ ۶۴۶

حدیث - ۸۳ ۶۴۶

حدیث - ۸۴ ۶۴۶

حدیث - ۸۵ ۶۴۷

حدیث - ۸۶ ۶۴۷

حدیث - ۸۷ ۶۴۷

حدیث - ۸۸ ۶۴۸

حدیث - ۸۹ ۶۴۸

حدیث - ۹۰ ۶۴۸

حدیث - ۹۱ ۶۴۹

حدیث - ۹۲ ۶۴۹

حدیث - ۹۳ ۶۴۹

حدیث - ۹۴ ۶۵۰

حدیث - ۹۵ ۶۵۰

حدیث - ۹۶ ۶۵۰

حدیث - ۹۷ ۶۵۱

حدیث - ۹۸ ۶۵۱

حدیث - ۹۹ ۶۵۱

حدیث - ۱۰۰ ۶۵۲

حدیث - ۱۰۱ ۶۵۲

حدیث - ۱۰۲ ۶۵۳

حدیث - ۱۰۳ ۶۵۳

حدیث - ۱۰۴ ۶۵۴

حدیث - ۱۰۵ ۶۵۴

حدیث - ۱۰۶ ۶۵۵

حدیث - ۱۰۷ ۶۵۵

حدیث - ۱۰۸ ۶۵۶

حدیث - ۱۰۹ ۶۵۶

حدیث - ۱۱۰ ۶۵۶

حدیث - ۱۱۱ ۶۵۷

حدیث - ۱۱۲ ۶۵۷

حدیث - ۱۱۳ ۶۵۸

حدیث - ۱۱۴ ۶۵۸

حدیث - ۱۱۶ ۶۵۹

حدیث - ۱۱۷ ۶۶۰

حدیث - ۱۱۸ ۶۶۰

حدیث - ۱۱۹ ۶۶۱

حدیث - ۱۲۰ ۶۶۱

حدیث - ۱۲۱ ۶۶۱

حدیث - ۱۲۲ ۶۶۲

حدیث - ۱۲۳ ۶۶۲

حدیث - ۱۲۴ ۶۶۲

حدیث - ۱۲۵ ۶۶۳

حدیث - ۱۲۶ ۶۶۳

حدیث - ۱۲۷ ۶۶۳

حدیث - ۱۲۸ ۶۶۴

حدیث - ۱۲۹ ۶۶۴

حدیث - ۱۳۰ ۶۶۵

حدیث - ۱۳۱ ۶۶۵

حدیث - ۱۳۲ ۶۶۶

حدیث - ۱۳۳ ۶۶۶

حدیث - ۱۳۴ ۶۶۷

حدیث - ۱۳۵ ۶۶۷

حدیث - ۱۳۶ ۶۶۷

حدیث - ۱۳۷ ۶۶۸

حدیث - ۱۳۸ ۶۶۸

حدیث - ۱۳۹ ۶۶۹

حدیث - ۱۴۰ ۶۶۹

حدیث - ۱۴۱ ۶۷۰

حدیث - ۱۴۲ ۶۷۰

حدیث - ۱۴۳ ۶۷۱

حدیث - ۱۴۴ ۶۷۱

حدیث - ۱۴۵ ۶۷۲

حدیث - ۱۴۶ ۶۷۲

حدیث - ۱۴۷ ۶۷۳

حدیث - ۱۴۸ ۶۷۳

حدیث - ۱۴۹ ۶۷۳

حدیث - ۱۵۰ ۶۷۴

حدیث - ۱۵۱ ۶۷۴

حدیث - ۱۵۲ ۶۷۵

حدیث - ۱۵۳ ۶۷۵

حدیث - ۱۵۴ ۶۷۶

حدیث - ۱۵۵ ۶۷۶

حدیث - ۱۵۶ ۶۷۷

حدیث - ۱۵۷ ۶۷۸

حدیث - ۱۵۸ ۶۷۸

حدیث - ۱۵۹ ۶۷۹

حدیث - ۱۶۰ ۶۷۹

حدیث - ۱۶۱ ۶۸۰

حدیث - ۱۶۲ ۶۸۰

حدیث - ۱۶۳ ۶۸۱

حدیث - ۱۶۴ ۶۸۱

حدیث - ۱۶۵ ۶۸۱

حدیث - ۱۶۶ ۶۸۲

حدیث - ۱۶۷ ۶۸۲

حدیث - ۱۶۸ ۶۸۲

حدیث - ۱۶۹ ۶۸۳

حدیث - ۱۷۰ ۶۸۳

حدیث - ۱۷۱ ۶۸۳

حدیث - ۱۷۲ ۶۸۴

حدیث - ۱۷۳ ۶۸۴

حدیث - ۱۷۴ ۶۸۵

حدیث - ۱۷۵ ۶۸۵

حدیث - ۱۷۶ ۶۸۵

حدیث - ۱۷۷ ۶۸۶

حدیث - ۱۷۸ ۶۸۶

حدیث - ۱۷۹ ۶۸۷

حدیث - ۱۸۰ ۶۸۷

حدیث - ۱۸۱ ۶۸۸

حدیث - ۱۸۲ ۶۸۸

حدیث - ۱۸۳ ۶۸۸

حدیث - ۱۸۴ ۶۸۹

حدیث - ۱۸۵ ۶۸۹

حدیث - ۱۸۶ ۶۸۹

حدیث - ۱۸۷ ۶۹۰

حدیث - ۱۸۸ ۶۹۰

حدیث - ۱۸۹ ۶۹۰

حدیث - ۱۹۰ ۶۹۱

حدیث - ۱۹۱ ۶۹۱

حدیث - ۱۹۲ ۶۹۲

حدیث - ۱۹۳ ۶۹۲

حدیث - ۱۹۴ ۶۹۲

حدیث - ۱۹۵ ۶۹۳

حدیث - ۱۹۶ ۶۹۳

حدیث - ۱۹۷ ۶۹۳

حدیث - ۱۹۸ ۶۹۴

حدیث - ۱۹۹ ۶۹۴

حدیث - ۲۰۰ ۶۹۴

حدیث - ۲۰۱ ۶۹۵

حدیث - ۲۰۲ ۶۹۵

حدیث - ۲۰۳ ۶۹۵

حدیث - ۲۰۴ ۶۹۶

حدیث - ۲۰۵ ۶۹۶

حدیث - ۲۰۶ ۶۹۶

حدیث - ۲۰۷ ۶۹۷

حدیث - ۲۰۸ ۶۹۷

حدیث - ۲۰۹ ۶۹۷

حدیث - ۲۱۰ ۶۹۸

حدیث - ۲۱۱ ۶۹۸

حدیث - ۲۱۲ ۶۹۸

حدیث - ۲۱۳ ۶۹۹

حدیث - ۲۱۴ ۶۹۹

حدیث - ۲۱۵ ۶۹۹

حدیث - ۲۱۶ ۷۰۰

حدیث - ۲۱۷ ۷۰۰

حدیث - ۲۱۸ ۷۰۰

حدیث - ۲۱۹ ۷۰۱

حدیث - ۲۲۰ ۷۰۱

حدیث - ۲۲۱ ۷۰۱

حدیث - ۲۲۲ ۷۰۲

حدیث - ۲۲۳ ۷۰۲

حدیث - ۲۲۴ ۷۰۳

حدیث - ۲۲۵ ۷۰۳

حدیث - ۲۲۶ ۷۰۴

حدیث - ۲۲۷ ۷۰۴

حدیث - ۲۲۸ ۷۰۴

حدیث - ۲۲۹ ۷۰۵

حدیث - ۲۳۰ ۷۰۵

حدیث - ۲۳۱ ۷۰۶

حدیث - ۲۳۲ ۷۰۶

حدیث - ۲۳۳ ۷۰۷

حدیث - ۲۳۴ ۷۰۷

حدیث - ۲۳۵ ۷۰۷

حدیث - ۲۳۶ ۷۰۸

حدیث - ۲۳۷ ۷۰۸

حدیث - ۲۳۸ ۷۰۹

حدیث - ۲۳۹ ۷۰۹

حدیث - ۲۴۰ ۷۰۹

حدیث - ۲۴۱ ۷۱۰

حدیث - ۲۴۲ ۷۱۰

حدیث - ۲۴۴ ۷۱۱

حدیث - ۲۴۵ ۷۱۱

حدیث - ۲۴۷ ۷۱۲

حدیث - ۲۴۸ ۷۱۲

حدیث - ۲۴۹ ۷۱۳

حدیث - ۲۵۰ ۷۱۳

حدیث - ۲۵۱ ۷۱۳

حدیث - ۲۵۲ ۷۱۴

حدیث - ۲۵۳ ۷۱۴

حدیث - ۲۵۴ ۷۱۴

حدیث - ۲۵۵ ۷۱۵

حدیث - ۲۵۷ ۷۱۵

حدیث - ۲۵۸ ۷۱۶

حدیث - ۲۵۹ ۷۱۶

حدیث - ۲۶۰ ۷۱۷

حدیث - ۲۶۱ ۷۱۷

حدیث - ۲۶۲ ۷۱۷

حدیث - ۲۶۳ ۷۱۸

حدیث - ۲۶۴ ۷۱۸

حدیث - ۲۶۵ ۷۱۸

حدیث - ۲۶۶ ۷۱۹

حدیث - ۲۶۷ ۷۱۹

حدیث - ۲۶۸ ۷۱۹

حدیث - ۲۶۹ ۷۲۰

حدیث - ۲۷۰ ۷۲۰

حدیث - ۲۷۱ ۷۲۱

حدیث - ۲۷۲ ۷۲۱

حدیث - ۲۷۳ ۷۲۲

حدیث - ۲۷۴ ۷۲۲

حدیث - ۲۷۵ ۷۲۲

حدیث - ۲۷۶ ۷۲۳

حدیث - ۲۷۷ ۷۲۳

حدیث - ۲۷۸ ۷۲۳

حدیث - ۲۷۹ ۷۲۴

حدیث - ۲۸۰ ۷۲۴

حدیث - ۲۸۱ ۷۲۴

حدیث - ۲۸۲ ۷۲۵

حدیث - ۲۸۳ ۷۲۵

حدیث - ۲۸۴ ۷۲۶

حدیث - ۲۸۵ ۷۲۶

حدیث - ۲۸۶ ۷۲۶

حدیث - ۲۸۷ ۷۲۷

حدیث - ۲۸۸ ۷۲۷

حدیث - ۲۸۹ ۷۲۸

حدیث - ۲۹۰ ۷۲۸

حدیث - ۲۹۱ ۷۲۸

حدیث - ۲۹۲ ۷۲۹

حدیث - ۲۹۳ ۷۲۹

حدیث - ۲۹۴ ۷۳۰

حدیث - ۲۹۵ ۷۳۰

حدیث - ۲۹۶ ۷۳۰

حدیث - ۲۹۷ ۷۳۱

حدیث - ۲۹۸ ۷۳۱

حدیث - ۲۹۹ ۷۳۱

حدیث - ۳۰۰ ۷۳۲

حدیث - ۳۰۱ ۷۳۲

حدیث - ۳۰۲ ۷۳۲

حدیث - ۳۰۳ ۷۳۳

حدیث - ۳۰۴ ۷۳۳

حدیث - ۳۰۵ ۷۳۳

حدیث - ۳۰۶ ۷۳۳

حدیث - ۳۰۷ ۷۳۴

حدیث - ۳۰۸ ۷۳۴

حدیث - ۳۰۹ ۷۳۵

حدیث - ۳۱۰ ۷۳۵

حدیث - ۳۱۱ ۷۳۶

حدیث - ۳۱۲ ۷۳۶

حدیث - ۳۱۳ ۷۳۶

حدیث - ۳۱۴ ۷۳۷

حدیث - ۳۱۵ ۷۳۷

حدیث - ۳۱۶ ۷۳۸

حدیث - ۳۱۷ ۷۳۸

حدیث - ۳۱۸ ۷۳۹

حدیث - ۳۱۹ ۷۳۹

حدیث - ۳۲۰ ۷۴۰

حدیث - ۳۲۱ ۷۴۰

حدیث - ۳۲۲ ۷۴۱

حدیث - ۳۲۳ ۷۴۱

حدیث - ۳۲۴ ۷۴۱

حدیث - ۳۲۵ ۷۴۲

حدیث - ۳۲۶ ۷۴۲

حدیث - ۳۲۷ ۷۴۲

حدیث - ۳۲۸ ۷۴۳

حدیث - ۳۲۹ ۷۴۳

حدیث - ۳۳۰ ۷۴۳

حدیث - ۳۳۱ ۷۴۴

حدیث - ۳۳۲ ۷۴۴

حدیث - ۳۳۳ ۷۴۴

حدیث - ۳۳۴ ۷۴۵

حدیث - ۳۳۵ ۷۴۵

حدیث - ۳۳۶ ۷۴۶

حدیث - ۳۳۷ ۷۴۶

حدیث - ۳۳۸ ۷۴۶

حدیث - ۳۳۹ ۷۴۷

حدیث - ۳۴۰ ۷۴۷

حدیث - ۳۴۱ ۷۴۸

حدیث - ۳۴۲ ۷۴۸

حدیث - ۳۴۳ ۷۴۹

حدیث - ۳۴۴ ۷۴۹

حدیث - ۳۴۵ ۷۵۰

حدیث - ۳۴۶ ۷۵۰

حدیث - ۳۴۷ ۷۵۰

حدیث - ۳۴۸ ۷۵۱

حدیث - ۳۴۹ ۷۵۱

حدیث - ۳۵۰ ۷۵۲

حدیث - ۳۵۱ ۷۵۲

حدیث - ۳۵۲ ۷۵۳

حدیث - ۳۵۳ ۷۵۳

حدیث - ۳۵۴ ۷۵۳

حدیث - ۳۵۵ ۷۵۴

حدیث - ۳۵۶ ۷۵۴

حدیث - ۳۵۷ ۷۵۵

حدیث - ۳۵۸ ۷۵۵

حدیث - ۳۵۹ ۷۵۶

حدیث - ۳۶۰ ۷۵۶

حدیث - ۳۶۱ ۷۵۷

حدیث - ۳۶۲ ۷۵۷

حدیث - ۳۶۳ ۷۵۸

حدیث - ۳۶۴ ۷۵۸

حدیث - ۳۶۵ ۷۵۹

حدیث - ۳۶۶ ۷۵۹

حدیث - ۳۶۷ ۷۵۹

حدیث - ۳۶۸ ۷۶۰

حدیث - ۳۶۹ ۷۶۰

حدیث - ۳۷۰ ۷۶۰

حدیث - ۳۷۱ ۷۶۱

حدیث - ۳۷۲ ۷۶۱

حدیث - ۳۷۳ ۷۶۱

حدیث - ۳۷۴ ۷۶۲

حدیث - ۳۷۵ ۷۶۲

حدیث - ۳۷۶ ۷۶۲

حدیث - ۳۷۷ ۷۶۳

حدیث - ۳۷۸ ۷۶۳

حدیث - ۳۷۹ ۷۶۴

حدیث - ۳۸۰ ۷۶۴

حدیث - ۳۸۱ ۷۶۴

حدیث - ۳۸۲ ۷۶۵

حدیث - ۳۸۳ ۷۶۵

حدیث - ۳۸۴ ۷۶۵

حدیث - ۳۸۵ ۷۶۶

حدیث - ۳۸۶ ۷۶۶

حدیث - ۳۸۷ ۷۶۷

حدیث - ۳۸۸ ۷۶۷

حدیث - ۳۸۹ ۷۶۸

حدیث - ۳۹۰ ۷۶۸

حدیث - ۳۹۱ ۷۶۸

حدیث - ۳۹۲ ۷۶۹

حدیث - ۳۹۳ ۷۶۹

حدیث - ۳۹۴ ۷۶۹

حدیث - ۳۹۵ ۷۷۰

حدیث - ۳۹۶ ۷۷۰

حدیث - ۳۹۷ ۷۷۰

حدیث - ۳۹۸ ۷۷۱

حدیث - ۳۹۹ ۷۷۱

حدیث - ۴۰۰ ۷۷۱

حدیث - ۴۰۱ ۷۷۲

حدیث - ۴۰۲ ۷۷۲

حدیث - ۴۰۳ ۷۷۳

حدیث - ۴۰۴ ۷۷۳

حدیث - ۴۰۵ ۷۷۳

حدیث - ۴۰۶ ۷۷۴

حدیث - ۴۰۷ ۷۷۴

حدیث - ۴۰۸ ۷۷۴

حدیث - ۴۰۹ ۷۷۵

حدیث - ۴۱۰ ۷۷۵

حدیث - ۴۱۱ ۷۷۵

حدیث - ۴۱۲ ۷۷۶

حدیث - ۴۱۳ ۷۷۷

حدیث - ۴۱۴ ۷۷۷

حدیث - ۴۱۵ ۷۷۷

حدیث - ۴۱۶ ۷۷۸

حدیث - ۴۱۷ ۷۷۸

حدیث - ۴۱۸ ۷۷۸

حدیث - ۴۱۹ ۷۷۹

حدیث - ۴۲۰ ۷۷۹

حدیث - ۴۲۱ ۷۷۹

حدیث - ۴۲۲ ۷۸۰

حدیث - ۴۲۳ ۷۸۰

حدیث - ۴۲۴ ۷۸۰

حدیث - ۴۲۵ ۷۸۱

حدیث - ۴۲۶ ۷۸۱

حدیث - ۴۲۷ ۷۸۱

حدیث - ۴۲۸ ۷۸۲

حدیث - ۴۲۹ ۷۸۲

حدیث - ۴۳۰ ۷۸۲

حدیث - ۴۳۱ ۷۸۳

حدیث - ۴۳۲ ۷۸۳

حدیث - ۴۳۳ ۷۸۴

حدیث - ۴۳۴ ۷۸۴

حدیث - ۴۳۵ ۷۸۴

حدیث - ۴۳۶ ۷۸۵

حدیث - ۴۳۷ ۷۸۵

حدیث - ۴۳۸ ۷۸۶

حدیث - ۴۳۹ ۷۸۶

حدیث - ۴۴۰ ۷۸۶

حدیث - ۴۴۱ ۷۸۷

حدیث - ۴۴۲ ۷۸۷

حدیث - ۴۴۳ ۷۸۷

حدیث - ۴۴۴ ۷۸۸

حدیث - ۴۴۵ ۷۸۸

حدیث - ۴۴۶ ۷۸۸

حدیث - ۴۴۷ ۷۸۹

حدیث - ۴۴۸ ۷۸۹

حدیث - ۴۴۹ ۷۸۹

حدیث - ۴۵۰ ۷۹۰

حدیث - ۴۵۱ ۷۹۰

حدیث - ۴۵۲ ۷۹۰

حدیث - ۴۵۳ ۷۹۱

حدیث - ۴۵۴ ۷۹۱

حدیث - ۴۵۵ ۷۹۲

حدیث - ۴۵۶ ۷۹۲

حدیث - ۴۵۷ ۷۹۲

حدیث - ۴۵۸ ۷۹۳

حدیث - ۴۵۹ ۷۹۳

حدیث - ۴۶۰ ۷۹۴

حدیث - ۴۶۱ ۷۹۴

حدیث - ۴۶۲ ۷۹۵

حدیث - ۴۶۳ ۷۹۵

حدیث - ۴۶۴ ۷۹۵

حدیث - ۴۶۵ ۷۹۶

حدیث - ۴۶۶ ۷۹۶

حدیث - ۴۶۷ ۷۹۷

حدیث - ۴۶۸ ۷۹۷

حدیث - ۴۶۹ ۷۹۷

حدیث - ۴۷۰ ۷۹۸

حدیث - ۴۷۱ ۷۹۸

حدیث - ۴۷۲ ۷۹۸

حدیث - ۴۷۳ ۷۹۹

حدیث - ۴۷۴ ۷۹۹

حدیث - ۴۷۵ ۷۹۹

حدیث - ۴۷۶ ۸۰۰

حدیث - ۴۷۷ ۸۰۰

حدیث - ۴۷۸ ۸۰۰

حدیث - ۴۷۹ ۸۰۱

حدیث - ۴۸۰ ۸۰۱

حدیث - ۴۸۱ ۸۰۱

حدیث - ۴۸۲ ۸۰۲

حدیث - ۴۸۳ ۸۰۲

حدیث - ۴۸۴ ۸۰۲

حدیث - ۴۸۵ ۸۰۳

حدیث - ۴۸۶ ۸۰۳

حدیث - ۴۸۷ ۸۰۳

حدیث - ۴۸۸ ۸۰۴

حدیث - ۴۸۹ ۸۰۴

حدیث - ۴۹۰ ۸۰۴

حدیث - ۴۹۱ ۸۰۵

حدیث - ۴۹۲ ۸۰۵

حدیث - ۴۹۳ ۸۰۵

حدیث - ۴۹۴ ۸۰۶

حدیث - ۴۹۵ ۸۰۶

حدیث - ۴۹۶ ۸۰۶

حدیث - ۴۹۷ ۸۰۷

حدیث - ۴۹۸ ۸۰۷

حدیث - ۴۹۹ ۸۰۸

حدیث - ۵۰۰ ۸۰۸

حدیث - ۵۰۱ ۸۰۸

حدیث - ۵۰۲ ۸۰۹

حدیث - ۵۰۳ ۸۰۹

حدیث - ۵۰۴ ۸۰۹

حدیث - ۵۰۵ ۸۱۰

حدیث - ۵۰۶ ۸۱۰

حدیث - ۵۰۷ ۸۱۱

حدیث - ۵۰۸ ۸۱۱

حدیث - ۵۰۹ ۸۱۲

توسل و شفاعت ۸۱۳

حدیث - ۱ ۸۱۳

حدیث - ۲ ۸۱۳

حدیث - ۳ ۸۱۳

حدیث - ۴ ۸۱۴

حدیث - ۵ ۸۱۴

حدیث - ۶ ۸۱۴

حدیث - ۷ ۸۱۵

حدیث - ۸ ۸۱۵

حدیث - ۹ ۸۱۶

حدیث - ۱۱ ۸۱۶

حدیث - ۱۲ ۸۱۷

حدیث - ۱۳ ۸۱۸

حدیث - ۱۴ ۸۱۸

حدیث - ۱۵ ۸۱۸

حدیث - ۱۶ ۸۱۹

حدیث - ۱۷ ۸۱۹

حدیث - ۱۸ ۸۲۰

حدیث - ۱۹ ۸۲۰

حدیث - ۲۰ ۸۲۱

حدیث - ۲۱ ۸۲۱

حدیث - ۲۲ ۸۲۲

حدیث - ۲۳ ۸۲۲

حدیث - ۲۴ ۸۲۲

حدیث - ۲۵ ۸۲۳

حدیث - ۲۶ ۸۲۳

حدیث - ۲۷ ۸۲۴

حدیث - ۲۸ ۸۲۴

حدیث - ۲۹ ۸۲۵

حدیث - ۳۰ ۸۲۵

حدیث - ۳۱ ۸۲۶

حدیث - ۳۲ ۸۲۶

حدیث - ۳۳ ۸۲۷

حدیث - ۳۴ ۸۲۷

حدیث - ۳۵ ۸۲۷

حدیث - ۳۶ ۸۲۸

حدیث - ۳۷ ۸۲۸

حدیث - ۳۸ ۸۲۸

حدیث - ۳۹ ۸۲۹

حدیث - ۴۰ ۸۲۹

حدیث - ۴۱ ۸۲۹

حدیث - ۴۲ ۸۳۰

حدیث - ۴۳ ۸۳۰

حدیث - ۴۵ ۸۳۱

حدیث - ۴۶ ۸۳۱

غدیر ۸۳۲

حدیث - ۱ ۸۳۲

حدیث - ۲ ۸۳۲

حدیث - ۳ ۸۳۳

حدیث - ۴ ۸۳۳

حدیث - ۵ ۸۳۴

حدیث - ۶ ۸۳۴

حدیث - ۷ ۸۳۵

حدیث - ۸ ۸۳۵

حدیث - ۹ ۸۳۶

حدیث - ۱۰ ۸۳۶

حدیث - ۱۱ ۸۳۷

حدیث - ۱۲ ۸۳۷

حدیث - ۱۳ ۸۳۸

حدیث - ۱۴ ۸۳۸

حدیث - ۱۵ ۸۳۹

حدیث - ۱۶ ۸۳۹

حدیث - ۱۷ ۸۴۰

حدیث - ۱۸ ۸۴۱

حدیث - ۱۹ ۸۴۱

حدیث - ۲۰ ۸۴۲

حدیث - ۲۱ ۸۴۲

حدیث - ۲۲ ۸۴۳

حدیث - ۲۳ ۸۴۳

حدیث - ۲۴ ۸۴۴

حدیث - ۲۵ ۸۴۴

حدیث - ۲۶ ۸۴۵

حدیث - ۲۷ ۸۴۵

حدیث - ۲۸ ۸۴۶

حدیث - ۲۹ ۸۴۶

حدیث - ۳۰ ۸۴۷

حدیث - ۳۱ ۸۴۷

حدیث - ۳۲ ۸۴۸

فهرست مطالب ۸۴۹