تذکراین کتاب توسط مؤسسه فرهنگی - اسلامی شبکة الامامین الحسنین عليهما‌السلام بصورت الکترونیکی برای مخاطبین گرامی منتشر شده است.

لازم به ذکر است تصحیح اشتباهات تایپی احتمالی، روی این کتاب انجام گردیده است.

بانک احادیث اهل بیتعليه‌السلام

(عبادت و فروع دین)

واحد تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان

وضو ، اذان و نماز

حدیث - ۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اثافی الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولایة،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتیها.

سنگهای زیربنای اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنهابدون دیگری درست نمی شود.

کافی: ۲، ص ۱۸.

حدیث - ۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

انه تستحب الصلوة فی مسجد الغدیرلان النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اقام فیه امیر المؤمنینعليه‌السلام و هو موضع اظهرالله عزوجل فیه الحق.

نماز خواندن در مسجد غدیر مستحب است، چون پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در آنجا امیرمؤمنانعليه‌السلام را معرفی و منصوب کرد. و آنجایی است که خدای بزرگ، حق را آشکار کرد.

وسائل الشیعه ۳: ۵۴۹.

حدیث - ۳

امام باقرعليه‌السلام :

مَن صَلّی فِی المَسجِدِ الحَرامِ صَلاةً مَکتوبَةً ، قَبِلَ اللّه‌ُ بِها مِنهُ کُلَّ صَلاةٍ صَلّاهَا مُنذُ یَومَ وَجَبَت عَلَیهِ الصَّلاةُ ، وکُلَّ صَلاةٍ یُصَلّیها إلی أن یَموتَ

هر کس نماز واجبی را در مسجد الحرام به جا آورد ، خداوند ، همه نمازهای پیشین او را از زمانی که نماز بر او واجب شده است و هر نمازی را که تا پایان حیاتش خواهد خواند ، می‌پذیرد

وسائل الشیعة : ج ۳ ص ۵۳۶ ح ۱

حدیث - ۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الوُضوءُ شَطرُ الإیمانِ ، والسِّواکُ شَطرُ الوُضوءِ

وضو ، بخشی از ایمان است و مسواک زدن بخشی از وضو

کنزالعمّال : ۲۶۲۰۰

حدیث - ۵

رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فی وصیَّتِهِ لعلیٍّعليه‌السلام :

یا علیُّ ، علَیکَ بالسِّواکِ ، وإن استَطَعتَ أن لا تُقِلَّ مِنهُ فافعَلْ ، فإنَّ کُلَّ صلاةٍ تُصَلِّیها بالسِّواکِ تَفضُلُ علی التی تُصَلِّیها بغَیرِ سِواکٍ أربَعینَ یَوما

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در سفارش به علیعليه‌السلام ، می‌فرمایند :

ای علی ! بر تو باد به مسواک زدن ؛ اگر توانستی که از این کار کم نکنی چنین کن ؛ زیرا هر نمازی که با مسواک زدن بخوانی از چهل روز نمازی که بی‌مسواک زدن بگزاری برتر است

البحار : ۷۶ / ۱۳۷ / ۴۸

حدیث - ۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

غَسلُ الثِّیابِ ؛ یُذهِبُ الهَمَّ وَالحُزنَ ، و هُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ ؛

شستن جامه ، اندوه و غم را می‌بَرَد و مایه طهارت برای نماز است

الخصال ، صفحه ۶۱۲ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۷

رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثَمانیةٌ لا تُقبَلُ مِنهُمُ‌الصَّلاةُ : العَبدُ الآبِقُ حتّی یَرجِعَ إلی مَولاهُ ، والناشِزُ وزَوجُها علَیها ساخِطٌ ، ومانِعُ الزَّکاةِ ، وتارِکُ الوُضوءِ ، والجاریَةُ المُدرِکَةُ تُصَلِّی بغَیرِ خِمارٍ ، وإمامُ قَومٍ یُصَلِّی بهِم وهُم لَهُ کارِهُونَ ، والسَّکرانُ ، والزَّبِینُ ؛ وهُو الذی یُدافِعُ البَولَ والغائطَ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

هشت نفرند که نمازشان پذیرفته نمی‌شود : بنده فراری ، تا زمانی که به سوی مولایش برگردد زن نافرمان ، که شوهرش از او ناراضی است کسی که زکات نمی‌دهد کسی که وضو نمی‌گیرد دختر بالغی‌که بدون‌روسری نماز بخواند پیشوای قومی که با آنان نماز بخواند در حالی که از او ناراضی هستند آدم مست و زَبین ، یعنی کسی که بول و غائط خود را به زور نگه داشته است

مکارم الأخلاق : ۲ / ۳۲۴ / ۲۶۵۶ ، منتخب میزان الحکمه : ۳۲۶

حدیث - ۸

سئل عن الامام الصّادق -عليه‌السلام - أی الاعمال أفضَلُ؟ قال: الصّلاةُ لِوَقتِها و برّ الوالدین و الجِهادُ فی سبیل اللهِ.

از امام صادقعليه‌السلام پرسیدند: برترین اعمال کدامند؟ امام فرمودند: نماز اوّل وقت، نیکی به پدر و مادر و جهاد در راه خدا.

«بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۸۵»

حدیث - ۹

قال الامام الصادق -عليه‌السلام - : مَنْ نَظَر الی أبَویه نَظَرَ ماقتٍ و هُما ظالمانِ لَهُ، لم یَقبَلِ اللهُ لَهُ صلاةً.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هر کس به پدر و مادرش از روی غضب نگاه کند حتی در حالی که آنها در حق او ظلم می کنند، خدا هیچ نمازی را از او قبول نمی نماید.

«اصول کافی، ج ۴، ص ۵۰»

حدیث - ۱۰

قال الامام السجادعليه‌السلام : مَنْ صَلّی فی مَسْجِدِ السَّهْلَةِ رَکْعَتَیْنِ زادَ اللّه عَزَّوَجَلَّ فی عُمُرِهِ سَنَتَیْنِ.

امام سجّادعليه‌السلام : هر کس در مسجد سهله دو رکعت نماز بخواند، خداوند، دو سال بر عمر او می افزاید.

«المزار للمفید، ص ۱۴»

حدیث - ۱۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اَکْثِرْ مِنْ الطَّهورِ یَزِدِ اللّه فی عُمُرِکَ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله : وضو زیاد بگیر تا خداوند، عمرت را زیاد کند.

«امالی مفید، ص ۶۰، ح ۵»

حدیث - ۱۲

قال النَّبیصلى‌الله‌عليه‌وآله : رَکْعَتانِ مَعَ الْعِمامَةِ خَیْرٌ مِنْ اَرْبَعَ رَکَعاتٍ بِغَیْرِ عِمامَةٍ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: دو رکعت نماز با عمّامه خواندن بهتر از چهار رکعتی است که بدون عمّامه خوانده شود.

«وسائل الشیعة، ج۳، ص۳۷۸»

حدیث - ۱۳

عَنْ مُعاوِیَةَ بْنَ وَهَبٍ قالَ: سَألتُ اَباعَبْدِاللهِ -عليه‌السلام - فی کَمْ یُؤْخَذُ الصَّبیُّ بالصَّلوةِ؟ فَقالَ بَیْنَ سَبْعِ سِنینَ وسِتُ سِنینَ.

معاویة بن هب از امام صادقعليه‌السلام پرسید، در چه سنی کودک به نماز امر شود؟ حضرت فرمودند: بین شش و هفت سالگی.

«وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۳»

حدیث - ۱۴

قال الامام علی -عليه‌السلام - : اِنَّ زکاةَ جُعِلتُ مَعَ الصَّلاةِ قُرباناً لِأهْلِ الإسلامِ .

امام علیعليه‌السلام فرمودند: همانا پرداخت زکات و اقامه نماز، باعث تقرب مسلمانان به خداوند می شود، سپس آن که زکات را با رضایت خاطر بپردازد، کفاره گناهان او می شود و بازدارنده و نگاه دارنده انسان، از آتش جهنم است، پس نباید به آن چه پرداخته شده با نظر حسرت نگاه کرد و برای پرداخت زکات افسوس خورد، زیرا کسی که زکات را از روی رغبت نپردازد، پاداش او اندک و عمل او تباه و همیشه پشیمان خواهد بود.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۹»

حدیث - ۱۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ اَقامَ الصلوة و لم یؤتِ الزَّکاةَ فَکَانَّهُ لَمُ یُقیم الصَّلاةَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که نماز می خواند ولی زکات نمی دهد، گویا نمازی نخوانده است.

«وسائل الشیعة، ج ۹، ص ۲۲»

حدیث - ۱۶

قال الامام الرضاعليه‌السلام : اِنّ الله امر بالصلاة و الزکاة فَمَنْ صَلَّی و لم یزّک لم تُقْبل منه صلواتُه.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: خداوند به نماز و زکات با هم دستور داده است، پس کسی که نماز بخواند ولی زکات نپردازد، نماز او پذیرفته نخواهد شد.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۲»

حدیث - ۱۷

قال الله عزّوجلّ:

آن‌گاه که در برابر من به نماز می‌ایستی، شتاب نکن.

(کافی۸/۴۶)

حدیث - ۱۸

قال النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله : شرارکم الذین لا یقرءون القرآن الا هجرا و لا یأتون الصلوة الا دُبراً و لا یعتقون محرَرَهم.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: بدترین شما کسی است که قرآن نمی خواند مگر در سختی ها و نماز را به جا نمی آورد مگر در حوادث و آزاد نمی شوند آزاد شدگان آنها.

«مستدرک الوسائل، ج ۱۵، ص ۴۸۳»

حدیث - ۱۹

عَن الامام الصادق -عليه‌السلام - قالَ: ثَلاثَةٌ هُنَّ فَخْرُ الْمُؤْمِنِ و زِینه فِی الدُّنْیا و الْآخِرَةِ الصَّلاةُ فِی آخِرِ الَّیْلِ وَ یَأسُهُ مِمّا فِی أیْدِی النّاسِ وَ وَلایَةُ الإمامِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِم السَّلامُ

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: سه چیز مایه افتخار و برتری انسان مؤمن و نیز زینت دنیا و آخرت او است: نماز شب، مأیوس بودن از آن چه در دستان مردم است و پذیرفتن ولایت و رهبری آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله

«أمالی صدوق، ص ۵۴۴»

حدیث - ۲۰

الإمام الباقرعليه‌السلام :

إذا قُمتَ إلی صَلاتِکَ فَقُل : اللّهُمَّ اجعَلنی مِن زُوّارِ بَیتِکَ ، وعُمّارِ مَساجِدِکَ

امام باقرعليه‌السلام :

هر گاه برای نمازت ره‌سپار شدی ، بگو : « . خداوندا! مرا از زیارت کنندگان خانه‌ات و آبادگران مسجدهایت قرار ده »

الکافی: ج ۳ ص ۴۴۵ ح ۱۲

حدیث - ۲۱

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

ما مِنکُم مِن رَجُلٍ یَخرُجُ مِن بَیتِهِ مُتَطَهِّرا فَیُصَلّی مَعَ المُسلِمینَ الصَّلاةَ ، ثُمَّ یَجلِسُ فِی المَجلِسِ یَنتَظِرُ الصَّلاةَ الاُخری ، إنَّ المَلائِکَةَ تَقولُ : اللّهُمَّ اغفِرلَهُ ، اللّهُمَّ ارحَمهُ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مردی از شما نیست که پاکیزه از خانه‌اش بیرون رود و آن گاه با مسلمانان نماز بگزارد و سپس در جایگاه خود به انتظار نماز دیگر بنشیند ، مگر آن که فرشتگان می‌گویند : خدایا! او را ببخشا خداوندا! او را رحمت فرما

بحار الأنوار: ج ۸۰ ص ۳۰۱ ح ۲

حدیث - ۲۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

لا یَزالُ العَبدُ فی صَلاةٍ ، ما کانَ فِی المَسجِدِ یَنتَظِرُ الصَّلاةَ

بنده ، تا زمانی که در مسجد انتظار نماز را می‌کشد ، پیوسته در نماز است

کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۵۰ ح ۲۰۷۳۵

حدیث - ۲۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

القاعِدُ فِی المَسجِدِ یَنتَظِرُ الصَّلاةَ کَالقانِتِ ، ویُکتَبُ مِنَ المُصَلّینَ حَتّی یَرجِعَ إلی بَیتِهِ

آن که در مسجد به انتظار نماز نشسته ، گویی در فرمان‌بُرداری است و تا زمانی که به خانه‌اش باز گردد ، در شمارِ نمازگزاران نوشته می‌شود

کنز العمّال: ج ۷ ص ۵۶۸ ح ۲۰۲۹۵

حدیث - ۲۴

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

اللّهُمَّ هذا شَهرُ رَمَضانَ الَّذی أنزَلتَ فیهِ القُرآنَ ، هُدیً لِلنّاسِ وبَیِّناتٍ مِنَ الهُدی وَالفُرقانِ ، أمَرتَنا فیهِ بِعِمارَةِ المَساجِدِ وَالدُّعاءِ وَالصِّیامِ وَالقِیامِ ، وضَمِنتَ لَنا فیهِ الإِجابَةَ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

پروردگارا! این ، ماه رمضان است که در آن ، قرآن را برای هدایت مردم همراه با نشانه‌های روشنِ هدایت و وسیله تشخیص حق از باطل ، فرو فرستادی در آن ، ما را به آباد کردن مسجدها و دعا و روزه و نماز ، فرمان دادی و اجابت را برایمان تضمین فرمودی

البلد الأمین: ص ۱۹۸ ، بحار الأنوار: ج ۹۸ ص ۷۸ ح ۲

حدیث - ۲۵

الکافی عن عمرو بن جُمَیع :

سَأَلتُ أبا جَعفَرٍعليه‌السلام عَنِ الصَّلاةِ فِی المَساجِدِ المُصَوَّرَةِ ، فَقالَ :

أکرَهُ ذلِکَ ، ولکِن لا یَضُرُّکُم ذلِکَ الیَومَ ، ولَو قَد قامَ العَدلُ رَأَیتُم کَیفَ یَصنَعُ فی ذلِکَ

الکافی ـ به نقل از عمرو بن جُمَیع ـ :

از امام باقرعليه‌السلام در باره نماز خواندن در مسجدهای نقّاشی شده پرسیدم فرمود : «آن را نمی‌پسندم ؛ لیکن امروزه ، شما را زیان نمی‌رساند اگر عدل بر پا شود ، خواهید دید در این باره چه خواهد کرد»

الکافی : ج ۳ ص ۳۶۹ ح ۶ ، تهذیب الأحکام: ج ۳ ص ۲۵۹ ح ۷۲۶ وفیه «أبا عبد اللّه» بدل «أبا جعفر» ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۳۷۴ ح ۱۷۱

حدیث - ۲۶

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

ضَعُوا المَطاهِرَ عَلی أبوابِ المَساجِدِ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

وضوخانه‌ها را کنار درهای ورودی مسجد ، قرار دهید

بحار الأنوار : ج ۸۳ ص ۳۸۳ ح ۵۴ نقلاً عن أصل من اُصول أصحابنا عن السکونی عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام

حدیث - ۲۷

رسول اللّه :

إنَّ عیسَی بنَ مَریَمَ قالَ : خُلِقَ النَّهارُ لِتُؤَدِّیَ فیهِ الصَّلاةَ المَفروضَةَ الَّتی عَنها تُسأَلُ وبِها تُحاسَبُ ، وبِرَّ والِدَیکَ ، وأن تَضرِبَ فِی الأَرضِ تَبتَغِی المَعیشَةَ ؛ مَعیشَةَ یَومِکَ ؛

هر آینه عیسی بن مریمعليه‌السلام فرمود: «روز آفریده شد تا در آن نماز واجب را ادا کنی که از آن بازخواست و با آن حسابرسی خواهی شد ؛ و تا به پدر و مادرت نیکی کنی ؛ و تا در زمین گام زنی و در پی گذران زندگی روزانه خود برآیی»

بحار الأنوار: ۵۸/۲۰۸ /۳۸.

حدیث - ۲۸

امام علیعليه‌السلام :

مَن شَرِبَ المُسْکِرَ لَم تُقْبَلْ صَلاتُهُ أربَعینَ یَوما ولَیلَةً

کسی که مست کننده بنوشد تا چهل شبانه‌روز نمازش پذیرفته نشود

الخصال : ۶۳۲ / ۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۱۸۶

حدیث - ۲۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا سَهَرَ بعدَ العِشاءِ الآخِرَةِ إلاّ لأِحَدِ رَجُلَینِ : مُصَلٍّ أو مُسافِرٍ

بیدار ماندن بعد از نماز خفتن روا نباشد ، مگر برای دو کس : نماز گزار یا مسافر

بحار الأنوار : ۷۶ / ۱۷۹ / ۵

حدیث - ۳۰

امام علیعليه‌السلام :

عَلِّموا صِبیانَکُمُ الصَّلاةَ ، وخُذوهُم بها إذا بَلَغوا الحُلم؛

به کودکان خود نماز یاد دهید و چون به سنّ بلوغ رسیدند ، برای (ترک) نماز ، بر آنان سخت بگیرید

غرر الحکم : ۶۳۰۵ منتخب میزان الحکمة : ۶۱۶

حدیث - ۳۱

امام صادقعليه‌السلام :

هر کس بخواهد زنش بچّه‌دار شود ، پس از نماز جمعه ، دو رکعت نماز بگزارد و در آنها رکوع و سجده را طولانی سازد و سپس بگوید : «خداوندا! به حرمت آنچه زَکَریّا بدان از تو مسئلت داشت ، از تو می‌خواهم. پروردگارا! مرا تنها مگذار که تو خود ، برترینِ وارثانی خداوندا! از نزد خویش ، مرا فرزندانی پاک ببخش که تو شنوای دعایی خداوندا! به نام تو او را بر خویش حلال ساختم و به امانت تو ، او را در اختیار گرفتم اکنون ، اگر در رَحِم او برایم فرزندی تقدیر کرده‌ای ، او را فرزندی خجسته و پیراسته قرار ده و در او برای شیطان ، بهره و سهمی قرار مده»

بحار الأنوار ، جلد ۹۰ ، صفحه ۷۱ ، حدیث - ۱۴ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۶۱۶

حدیث - ۳۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

لا یَقبَلُ اللَّهُ صَلاةَ عَبدٍ لا یَحضُرُ قَلبُهُ مَعَ بَدَنِهِ؛

خداوند نماز بنده‌ای را که دلش با بدنش همراه نیست، نمی‌پذیرد.

المحاسن، ج ۱، ص ۴۰۶

حدیث - ۳۳

امام صادقعليه‌السلام :

عَلَیکُم بِالصَّلاةِ فی الْمَساجِدِ؛

بر شما باد به نمازگزاردن در مساجد.

الکافی، ج ۲، ص ۶۳۵

حدیث - ۳۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

«من صلی اربع رکعات فقرا فی کل رکعة بخمسین مرة «قل هو الله احد» کانت صلوة فاطمةعليها‌السلام ؛

هر کس چهار رکعت نماز بخواند [هر دو رکعت به یک سلام] و در هر رکعت [پس از سوره حمد] پنجاه مرتبه سوره «قل هو الله احد» را بخواند، این نماز، نماز فاطمه علیها السلام است .»

من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۵۶۴

حدیث - ۳۵

قال رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله

لَولا أن أشُقَّ علی اُمَّتی لأَمَرتُهُم بِالسِّواکِ مَع کُلِّ صلاةٍ ؛

اگر ترس از سختگیری بر امّتم نبود ، دستور می دادم که با هر نمازی مسواک زنند

الکافی : ۳/۲۲/۱

حدیث - ۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِعلَموا اَنَّ اللّه‌َ تعالی قَد فَرَضَ عَلَیکُم الجُمُعَةَ فَمَن تَرَکَها فی حَیاتی وَ بَعدَ مَماتی وَ لَهُم اِمامٌ عادِلٌ اِستِخفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه‌ُ شَملَهُ وَ لا بارَکَ لَهُ فی اَمرِهِ اَلا وَ لا صَلاةَ لَهُ اَلا وَ لا زَکاةَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَومَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَکَةَ لَهُ حَتّی یَتوبَ؛

بدانید که خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان که در زندگی و پس از مرگ من، از روی سبک شمردن و یا انکار، آن را ترک کنند، با وجود این‌که پیشوای عادلی دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در کارشان برکت ندهد، آگاه باشید نه زکات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذیرفته است. بدانید که زندگی آنان برکتی نخواهد داشت، مگر توبه کنند.

عوالی اللالی، ج ۲، ص ۵۴، ح ۱۴۶

حدیث - ۳۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

کانَ رَسولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم لا یُؤْثِرُ عَلَی الصَّلاةِ عَشاءً وَ لا غَیْرَهُ وَ کانَ اِذا دَخَلَ وَقْتُها کَاَنـَّهُ لا یَعْرِفُ اَهْلاً وَ لا حَمیما؛

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم چیزی مثل شام و غیر آن را بر نماز مقدم نمی‌داشتند و هنگامی که وقت نماز می‌رسید، گویی که هیچ یک از اهل خانه و دوستان را نمی‌شناختند.

مجموعه ورام، ج ۲، ص ۷۸

حدیث - ۳۸

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِیَ مِنهاجُ النبیاءِ وَ لِلمُصَلّی حُبُّ المَلائِکَةِ وَ هُدیً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛

نماز، از آیین‌های دین است و رضای پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. برای نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزی است.

خصال، ص ۵۲۲، ح ۱۱

حدیث - ۳۹

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

صَلاةُ اللّیلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِکَةِ وَ سُنَّةُ النبیاءِ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ اَصلُ الیمانِ وَ راحَةُ البدانِ وَ کَراهیَةٌ لِلشَّیطانِ وَ سِلاحٌ عَلَی العداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ العمالِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛

نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستی فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن‌ها، مایه ناراحتی شیطان، سلاحی بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولی اعمال و برکت در روزی است.

ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۱۹۱

حدیث - ۴۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إِنَّ المُؤمِنَ هِمَّتُهُ فِی الصَّلاةِ وَالصِّیامِ وَالعِبادَةِ وَالمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِی الطَّعامِ وَالشَّرابِ کَالبَهیمَةِ؛

همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشیدن؛ مانند حیوانات.

تنبیه الخواطر،ج۱، ص ۹۴

حدیث - ۴۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

صَلاةُ اللَّیْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ تُطَیِّبُ الرِّیحَ وَ تَدُرُّ الرِّزْقَ وَ تَقْضِی الدَّیْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو الْبَصَرَ؛

نماز شب، انسان را خوش سیما، خوش اخلاق و خوشبو می کند و روزی را زیاد و قرض را ادا می نماید و غم و اندوه را از بین می برد و چشم را نورانی می کند.

(ثواب الأعمال، ص ۴۲)

حدیث - ۴۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من صلی و لم یذکر الصلوة علی وعلی الی سلک به غیر طریق الجنة و کذلک من ذکرت عنده و لم یصل علی؛

هر کس نماز بخواند وصلوات برمن وآل من نفرستد نمازش او را به سویی جز بهشت خواهد برد و همچنین است کسی که اسم من را بشنود و بر من صلوات نفرستد.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۲۸۱ و ۲۸۸، و ۳۰۵).

حدیث - ۴۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اطولکم قنوتا فی الوتر اطولکم راحة یوم القیامة فی الموقوف؛

هرقدر که قنوت شما در نماز وتر طولانی تر باشد، آسایش شما در موقف قیامت بیشتر است

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۲۸۷).

حدیث - ۴۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اطولکم قنوتا فی دار الدنیا اطولکم راحة یوم القیامة فی الموقف؛

راحت ترین شما در قیامت کسی است که قنوت طولانی تری داشته باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۹۹).

حدیث - ۴۵

انما الصلوة تمسکن و تواضع و تضرع و تباءس و تندم و تقنع بمدیدیک فتقول اللهم اللهم فمن لم یفعل فهی خداج؛

حقیقت نماز اظهار مسکنت تواضع ، تضرع ، بی نوایی و ندامت است که باید دستها را در قنوت دراز کنی و با گفتن ((خدایا خدایا)) نماز راکامل نمایی و هرکس که این کار را انجام ندهد، نمازش ناقص است (هرچند که قبول می باشد).

(المحجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۴۹).

حدیث - ۴۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان العبد اذا قام یصلی اتی بذنوبه کلها، فوضعت علی راءسه و عاتقه فکلما رکع او سجد تساقطعت عنه؛

هرگاه بنده ای به نماز می ایستد، گناهانش بر سر و گردنش نهاده می شوند و هر بار که او رکوع و سجود کند به همان اندازه از گناهانش کاسته می شود.

(کنز العمال ، ج ۷، ص ۲۸۷، ح ۱۸۹۰۸).

حدیث - ۴۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اکثروا من السجود فانه لیس من مسلم یسجد لله تعالی سجدة الا رفعه الله بها درجة فی الجنة ، و حط عنه بها خطیئة؛

بسیار سجده کن که هرگاه مسلمانی خدای بزرگ را سجده کند، خداوند به پاداش آن سجده مقامش را در بهشت بالا می برد و یک گناهش را می آمرزد.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۲۸۶، ص ۱۸۹۰۳).

حدیث - ۴۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذاقام العبد فی صلاته ذر البر علی راءسه ، حتی یرکع ، فاذا رکع علته رحمة الله حتی یسجد و الساجد یسجد علی قدمی الله فلیساءل و لیرغب ؛

آنگاه که بنده در نمازش برخیزد، نیکی بر سرش افشانده می شود تا به رکوع برود و چون به رکوع رفت ، رحمت خدا او را احاطه می کند تا به سجده برود و سجده کننده بر روی پاهای خداوند افتاده است از این رو، باید از او بخواهد و به آنچه نزد او است ، دل نبندد.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۲۸۹، ح ۱۸۹۲۴).

حدیث - ۴۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

فما من مؤ من یوافق تلک الساعة ان یکون ساجدا او راکعا او قائما الا حرم الله جسده علی النار؛

هر مؤ منی در حال رکوع یا سجود یا قیام مشغول باشد، خداوند سبحان جسدش را بر آتش جهنم حرام می گرداند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸).

حدیث - ۵۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اتانی جبرئیل من عندالله - تبارک و تعالی - فقال : یا محمد ان الله - عزوجل - یقول : انی افترضت علی امتک خمس صلوات من اوفی بهن علی وضوئهن و موافیهن و رکوعهن و سجودهن کان له بهن عند ان ادخله بهن الجنة ، و من لقینی قد انتقص من ذلک شیئا فلیس له عنی عهد، ان شئت عذبته ، وان شئت رحمته ؛

جبرئیل از سوی خدای بزرگ ، بر من فرود آمد و گفت : ای محمد! خداوند تبارک و تعالی می فرماید: من بر امت تو پنج نماز واجب گردانیدم ، که اگر کسی آن ها را با وضو و وقت رکوع و سجود درست ادا نماید، او را بر من پیمانی (حق )است که او را به بهشت برم و کسی که مرا ملاقات کند، در حالی که از این شرایط (نماز) چیزی کم باشد، مرا بااو پیمانی نیست و اگر خواستم ، او راعذابش می کنم ، و اگر خواستم ، او را مورد مهر خویش قرار می دهم

(کنز العمال ، ج ۷، ص ۲۸۱، ج ۱۸۸۸۰).

حدیث - ۵۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

بنیت الصلاة علی اربعة اسهم ، سهم منها اسباغ الوصوء و سهم منها الرکوع و سهم منها السجود و سهم منها الخشوع ، و اذا لم یتم سهامها صعدت و لها ظلمة و غلقت ابواب السماء دونها، و تقول ضیعتنی ضیعک الله ، و یضرب الله بها وجهه ؛

نماز دارای چهار سهم است (و بدون اینها کامل نمی شود:)

- وضوی کامل ساختن

- رکوع (با طماءنینه )

- سجود(با طماءنینه )

- و خشوع

و چون یکی از این شرایط پنج گانه در نماز رعایت نشود، این نماز، تاریک و بی فروغ به آسمان برده می شود و فرشتگان درهای آسمان را بر آن می بندند و نماز را به زمین باز می گردانند، در این هنگام خطاب به صاحب خود می گوید: مرا ضایع و تباه کردی ، خدای تو را تباه کند و سپس آن فرشته نماز را به صورت صاحبش می زند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۶۴).

حدیث - ۵۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ولاصلاة لمن لایتم رکوعها و سجودها؛

نمازگزاری که رکوع و سجودش را ناقص انجام دهد، آن نمازش ، نماز نیست

(بحارالانوار، ج ۲۹، ص ۱۹۸).

حدیث - ۵۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

فاما الرکوع فعظموا الله فیه ، و اما السجود فاءکثروا فیها الدعاء و انه قمن ان یستجاب لکم؛

من از خواندن قرآن در رکوع و سجود نهی شده ام ، پس در رکوع خدا را با عظمت ذکر کنید، اما در سجده بسیار دعا کنید، زیرا سزاوار است که دعایتان مستجاب شود.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۰۶).

حدیث - ۵۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خمس صلوات افتر ضهن الله عزوجل من احسن وضوء هن و صلاهن لوقتهن و اتم رکوعهن و خشوعهن کان له علی الله عهد ان یغفر له ، و من له فلیس له علی الله عهد، ان شاء فقرله ، وان شاء عذبه؛

خداوند پنج نماز را بر مردم واجب گرداند، هرگاه کسی وضوی آنها را در دست به جای آورد ودر وقت بخواند و رکوع و خشوعشان را کامل کند، خداوند متعال ضامن است که گناهانش را بیامرزد و کسی که این گونه (و در دست ) انجام ندهد، خداوند نسبت به او عهدی ندارد، اگر خواست او را می آمرزد، واگر بخواهد، او را عذاب می کند.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۲۷۶، ح ۱۸۸۶۰).

حدیث - ۵۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من لم یتم وضوئه و رکوعه و خشوعه فصلاته خداج یعنی ناقصة غیر تامة؛

کسی که وضو و رکوع و خشوعش در نماز کامل نیست ، نمازش ((خداج )) است ، یعنی ناقص است و تمام نیست

(جامع الحدیث - الشیعه ، ج ۴، ص ۴۴).

حدیث - ۵۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ولکل شی ء انف و انف الصلاة التکبیر؛

برای هر چیزی مقدمه ای است و مقدمه نماز تکبیر است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۶).

حدیث - ۵۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا قام العبد الی الصلاة و قال : الله اکبر خرج من ذنوبه کیوم و لدته امه؛

هرگاه بنده مؤ منی به نماز بایستد و بگویدن ((الله اکبر)) ازهمه گناهانش پاک می شود؛ همچون روزی که ازمادر متولد شده است

(مجموعة الاخبار، ص ۲۲۰).

حدیث - ۵۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا لم یستطع الرجل ان یصلی قائما فلیصل مستلقیا ناصبا رجلیه حیال القبلة یومی ایماء؛

هرگاه شخصی قادر نیست ایستاده نماز بخواند، بایدنشسته بخواند و اگر نشسته هم قادر نیست ، به پشت بخوابد و پاهایش را به سمت قبله بکشد و برای رکوع و سجودش اشاره کند (با سر یا چشم و ابرو).

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۳۳۴).

حدیث - ۵۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لیست الصلاة قیامک وقعودک انما الصلاة اخلاصک و ان ترید بهاالله وحده ؛

نماز برخاستن و نشستن تو نیست ، بلکه باید آن را خالصانه انجام دهی و تنها خشنودی خداوند را بخواهی

(اصول وافی ، ج ۲، ص ۱۰۹، شرح نهج البلاغه ج ۱، ص ۳۲۵).

حدیث - ۶۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قم فصل فان فی الصلوة شفاء ؛

برخیز نماز به جای آور ! پس همانا در نماز شفا است

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۸).

حدیث - ۶۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ترک الغیبة احب الی الله من عشرة الاف رکعة تطوعا؛

ترک غیبت نزدخداوند ازده هزار رکعت نماز مستحبی محبوبتر است

(قصار الجمل ، ۲، ص ۱۰۷).

حدیث - ۶۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

نوم علی علم خیر من صلاة علی جهل؛

خواب باعلم و آگاهی بهتر از نماز باجهل و نادانی است

(نهج الفصاحه ، حدیث - ۳۱۴۰).

حدیث - ۶۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من صلی صلوة یرائی بها فقد اشرک؛

هر که نمازی برای خودنمایی ، بخواند، شرک ورزیده است

(تفسیر قرطبی ج ۱۰، ص ۷۱).

حدیث - ۶۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اغتاب مسلما او مسلمة لم یقبل الله صلوته و لاصیامه اربعین یوما و لیلة الا ان یغفر له صاحبه ؛

هرکس مرد یا زن مسلمانی را غیبت کند، چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذیرفته نیست مگر این که غیبت شونده او را ببخشاید.

(بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۸).

حدیث - ۶۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من احسن صلاته حین یراه الناس ثم اساء ماحین یخلو، فتلک استهانة استهان بها ربه؛

هرکه در حضور مردم نماز خویش نیکو کند و چون به خلوت رود، آن را بد به جا آورد به پروردگار خویش اهانت کرده است

(نهج الفصاحه ، ص ۵۸۴).

حدیث - ۶۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رکعتان من عالم افضل من سبعین رکعة من غیر عالم ؛

دو رکعت نماز دانشمند بهتر از به جای آوردن هفتاد رکعت نماز دیگران است

(نهج الفصاحه ، ص ۳۵۰).

حدیث - ۶۷

رکعتان من رجل ورع افضل من الف رکعة من مخلط؛

دو رکعت نماز انسان با تقوا، برتر از هزار رکعت نماز فرد لاابالی است

(نهج الفصاحه ، حدیث - ۱۶۷۲).

حدیث - ۶۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و من لم تنهه صلاته عن الفحشاء و المنکر، لم تزده من الله الا بعدا؛

هرکس که نمازش او را از فحشا و منکر باز ندارد، هیچ بهره ای جز دوری از خدا نبرده است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱۹۸، شهاب الاخبار، ص ۲۱۵).

حدیث - ۶۹

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

لاترفع یدیک بالدعاء فی المکتوبة حتی تجاوز بهما راءسک ولا باءس بذلک فی النافلة و الوتر؛

در قنوت نماز واجب دستهایت از سر تجاوز نکند، اما در نماز نافله و وتر مانعی نیست

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۰۴).

حدیث - ۷۰

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

فان قال : فلم جعل التسبیح فی الرکوع و السجود قیل : لعلل منها ان یکون العبد مع خضوعه و خشوعه و تعبده و تورعه و استکانته و تذله و تواضعه و تقربه الی ربه مقدسا له ممجدا مسبحا معظما شاکرا لخالقه و رازقه ، فلا یذهب به الفکر و الامانی الی غیر الله؛

اگر کسی بگوید: چرا دستور تسبیح در رکوع و سجود داده شده ؟ در پاسخ گفته می شود علتهایی دارد، از جمله این که بنده در برابر خدا، خضوع و خشوع و تعبد و ورع و آرامش و خواری و فروتنی نماید و تقربش به سوی خدا باشد، و او را تقدیس و تسبیح و تمجید و تعظیم نماید، وسپاسگزار آفریننده و روزی دهنده خود باشد و اندیشه و فکر و آرزوهایش وی را به سوی غیر خدا نکشاند.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۰۱).

حدیث - ۷۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

وعلیکم بطول الرکوع و السجود فان احدکم اذا طال الرکوع و السجود یهتف ابلیس من خلفه فقال یا ویلتاه ! اطاعوا و عصیت و سجدوا و ابیت؛

بر شما باد به طول رکوع و سجده ، که هرگاه یکی از شما رکوع و سجودش طول بکشد شیطان به دنبال او فریاد می زند: وای بر من ! او اطاعت کرد و من معصیت کردم او سجده کرد و من سرباز زدم

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۹۹، مواعظ العددیه ، ص ۲۴۲).

حدیث - ۷۲

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

بینا رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم جالس فی المسجد اذ دخل رجل فقام یصلی فلم یتم رکوعه ولاسجوده ، فقال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : : نقر کنقر الغراب ، لئن مات هذا و هکذا صلاته لیموتن علی غیر دینی؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در مسجد نشسته بود مردی وارد گردید و به نماز و رکوع و سجود را به طور کامل انجام نداد پیامبر فرمودند: رکوع و سجود او به نوک زدن کلاغ شبیه است اگر این مرد بمیرد و نمازش بدین شکل باشد، به چیزی غیر از دین من مرده است

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۰۱).

حدیث - ۷۳

قال الامام العسکریعليه‌السلام فی تفسیره :

فاذا رفع راءسه من الرکوع قال الله - تبارک و تعالی - لملائکته : اما ترون یا ملائکتی کیف یقول : ارتفع عن اعدائک لما اتواضع لاولیائک و انتصب لخدمتک اشهدکم یا ملائکتی ! لاجعلن ، جمیل العاقبة له و لاصبرنه الی جنانی ؛

پس هنگامی که (نمازگزار) سرش را از رکوع بلند کرد، خداوند خطاب به ملائکه خود می کند و می گوید: آیا نمی بینید ای ملائکه من ! چگونه این بنده ام می گوید (خدایا) سرم را در مقابل دشمنان تو بلند کردم ، همچنان که در مقابل دوستان تو تواضع نمودم و خود را برای خدمت تو آماده ساختم ؟ شما را گواه می گیرم ای ملائکه من ! هرآینه عاقبت زیبا و خوب برای او قرار خواهم داد و بهشت را برای او قرار خواهم داد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۱).

حدیث - ۷۴

قال الامام العسکریعليه‌السلام فی تفسیره:

فاذا رکع قال الله تعالی لملائکته : یا ملائکتی ! اما ترون کیف تواضع لجلال عظمتی ؟ اشهدکم لاعظمته فی دار کبریایی و جلالی؛

پس هنگامی که (نمازگزار) به رکوع رفت ، خداوند تبارک و تعالی خطاب به ملائکه می کند و می گوید: ای ملائکه من ! آیا نمی بیند (بنده نمازگزار) چگونه برای بزرگی و عظمت من تواضع می کند؟ شما را گواه می گیرم ، که هرآینه او را در دار کبریایی و جلال خودم بزرگ سازم

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۱).

حدیث - ۷۵

من اتم رکوعه لم یدخله وحشة القبر؛

هرکس که رکوعش تمام وکامل باشد، دچار وحشت قبر نمی شود.

(مواعظ العددیه ، ص ۲۴۳).

حدیث - ۷۶

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

انما یکره ان یجمع بین السورتین فی الفریضة فاءما فی النافلة فلاباءس؛

کراهت دارد در نماز واجب (پس از حمد) دو سوره خوانده شود، ولی در نافله ها اشکال ندارد.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۵۳).

حدیث - ۷۷

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

اسمع القراءة و التسبیح اذنیک فیما لا تجهر فیه من الصلوات بالقراءة و هی الظهر و العصر، و ارفع فوق ذلک فیما تجهر فیه بالقراءة؛

در نمازهایی که با صدای آهسته خوانده می شود، مثل ظهر و عصر، صدای خواندن ، حمد و تسبیح را به گوش خود برسان و در نمازهایی که با صدای بلند خوانده می شود، بلندتر از آن بخوان

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۷۶).

حدیث - ۷۸

سئل الامام الکاظمعليه‌السلام عمن ترک القراءة ما حاله ؟ فقالعليه‌السلام :

ان کان متعمدا فلا صلاة له ، و ان کان نسی فلا باءس؛

امام کاظمعليه‌السلام در پاسخ این که اگر کسی (در نماز) قرائت را ترک کند حکمش چیست ؟ فرمودند: اگر به عمد باشد، نمازش درست نیست و اگر از روی فراموشی باشد، اشکال ندارد.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۴۴).

حدیث - ۷۹

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

من قراء آیة من الکتاب - عزوجل - فی صلاته قائما یکتب له بکل حرف مائة حسنة ؛

کسی که آیه ای از قرآن را ایستاده در نماز خویش بخواند به هر حرفی صد حسنه برای او نوشته می شود.

(الکافی ، ج ۲، ص ۴۴۷).

حدیث - ۸۰

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

فان قال فلم جعل القراءة فی الرکعتین الاولتین و التسبیح فی الاخیرتین ؟ قیل : للفرق بین ما فرضه الله من عنده و بین ما فرضه من عند رسول الله؛

چنانچه سوال شود که چرا در دو رکعت اول نماز، حمد و سوره ، و در دو رکعت آخر تسبیحات اربعه واجب شده ، گفته می شود:تافرق باشد بین دو رکعتی که خدا خودش واجب کرده (که فرض الله است ) و دو رکعتی که با خواست پیغمبرش واجب کرده (که فرض النبی است ).

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۸۸).

حدیث - ۸۱

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

فان قال فلم امروا بالقرائة فی الصلوة لئلا یکون القرآن مهجورا مضیعا و لیکون محفوظا مدروسا فلا یضمحل و لایجهل؛

اگر کسی بپرسد: چرا واجب شده که در نماز قرآن خوانده شود، جواب این است که تا قرآن ترک نشود و ضایع نگردد بلکه محفوظ مانده و درس داده شود و بدین وسیله از نابودی و نخواندنش جلوگیری شود و سوره حمد واجب شده در هر نماز، زیرا در سوره حمد خیر و حکمت دنیا وآخرت جمع شده است (بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۵۴).

حدیث - ۸۲

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

امر الناس بالقراءة فی الصلوة لئلا یکون القرآن مهجورا مضیعا ؛

مردم به خواندن حمد و سوره در نماز به این جهت موظف شده اند که قرآن مجید متروک و ضایع نشود.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۸۴).

حدیث - ۸۳

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

اذا احرم العبد المسلم فی صلوته ، اقبل الله الیه بوجهه و وکل به ملکا یلتقط القرآن من فیه التقاطا فاذا اعرض اعرض الله عنه و وکله الی الملک؛

هنگامی که بنده ای مسلمان تکبیرة الاحرام نماز را می گوید، خداوند به طرف وی توجه می کند، و موکل می کند بر او ملکی را تا آنچه که قرائت می نماید از او دریافت می کند پس اگر اعراض کرد، خداوند از او روی می گرداند و او و نمازش رابه فرشته وا می گذارد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۳).

حدیث - ۸۴

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

اذا قمت فی الصلوة فکبرت فارفع یدیک و لاتجاوز بکفیک اذنیک ای حیال خدیک؛

وقتی که به نماز ایستادی و خواستی تکبیرة الاحرام بگویی ، دو دوستت را بلند کن و نباید دستها از گوش ها، یعنی از کنار گونه هایت بالاتر می رود.

(اصول وافی ، ج ۸، ص ۴۳).

حدیث - ۸۵

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

فاذا اردت ان تقوم الی الصلوة فلا تقم الیها متکاسلا و لا متناعسا ولا مستعجلا و لا متاهیا ولکن تاءتیها علی السکون و الوقار و التؤ ده؛

چون خواستی به نماز بایستی ، با حال کسالت ، خواب آلودگی ، شتاب و لهو و بازی نایست ، بلکه با آرامش و وقار نماز را به جای آور.

مستدرک الوسائل ، ج ۴، ص ۸۷، باب افعال الصلاة ، ح ۷)

حدیث - ۸۶

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

انما مثل الصلاة لصاحبها، کمثل رجل دخل علی ذی سلطان فانصت له حتی فرغ من حاجته ، و کذلک المرء المسلم باءذن الله - عزوجل - مادام فی الصلاة لم یزل الله - عزوجل - ینظر الیه حتی یفرغ من صلاته ؛

همانا مثل نماز برای نمازگزار، مثل مردی است که بر ذی سلطانی وارد گردد و اظهار حاجت کند؛ پس آن شخص توانمند، ساکت و آماده استماع صاحب حاجت گردد، تا این که از درخواستش فارغ شود، همچنین است نمازگزار مسلمان تا هنگامی که به نماز ایستاده ، خداوند نظر مرحمتش را از او قطع نخواهد کرد و انوار الهی شامل اوست تاوقتی که از نمازش فارغ گردد. (بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۱).

حدیث - ۸۷

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

من قال فی رکوعه وسجوده و قیامه اللهم صلی علی محمد و آله محد کتب الله له ذلک بمثل الرکوع و السجود و القیام؛

هرکسی در رکوع وسجود وقیام خود بگوید: اللهم صل علی محمد و آل محمد خدا ثواب آن را مانند ثواب در رکوع و سجود و قیام برای او می نویسد.

(ثواب الاعمال ، ص ۶۱).

حدیث - ۸۸

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

فما من مؤ من یوافق تلک الساعة ان یکون ساجدا او راکعا او قائما الا حرم الله جسده علی النار؛

هیچ مؤ منی نیست که در وقت نماز در حال سجود و یا رکوع یا قیام باشد، مگر این که خدا جسمش را بر آتش حرام کرده است

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۷).

حدیث - ۸۹

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

المرء المسلم باذن الله - عزوجل - مادام فی الصلوة لم یزل الله - عزوجل - ینظر الیه حتی یفرغ من صلاته؛

فرد مسلمان تا هنگامی که به نماز ایستاده ، خداوند نظر مرحمتش را از او قطع نخواهد کرد و انوارالهی شامل اوست تا وقتی که انسان از نمازش فارغ گردد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۷).

حدیث - ۹۰

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

عن الفرض فی الصلاة ، الوقت و الطهور و القبلة و التوجة و الرکوع و السجود و الدعاء؛

آنچه که در نماز واجب می شود، عبارت است از: ۱ - وقت نماز۲ - طهارت ، ۳ - قبله ، ۴ - توجه داشتن ۵ - رکوع ، ۶ - سجود، ۷ – دعا.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۰).

حدیث - ۹۱

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

اذا استقبل المصلی القبلة استقبل الرحمان بوجهه لااله غیره؛

آن گه که نمازگزار روی به قبله می ایستد، روی به آن خدایی ایستاده است که جز او خدایی نیست

(میزان الحکمة ، ج ۵، ص ۳۷۶)

حدیث - ۹۲

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

لاینبغی للرجل ان یدخل فی صلاة حتی ینویها و من صلی فکانت نیته الصلاة لم یدخل فیها غیرها قبلت منه اذا کانت ظاهرة و باطنة ؛

سزاوار نیست که شخصی وارد نماز شود، مگر با نیت ، و کسی که همراه با نیت مشغول نماز شده و نیتی جز نماز ندارد، نماز او قبول است ، در صورتی که ظاهر و باطن نمازش برای خدا باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۳۷۷).

حدیث - ۹۳

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

ان الصلوة افضل العبادة لله؛

همانا نماز، بهترین وسیله بندگی برای خدا است

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۵۰).

حدیث - ۹۴

عن الحسن بن علیعليه‌السلام :

ان من طلب العبادة تزکی له و اذا اضرت النوال بالفریضة فارفضوها؛

هرکس اشتیاق عبادت دارد، دل را برای آن پاک می کند و هرگاه نمازهای مستحبی به نمازهای واجب ضرر رساند. (در صورتی که نماز شب ، به قضا شدن نماز صبح انجامند. آنها راترک کنید.

(تحف العقول ، ص ۲۶۷).

حدیث - ۹۵

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

ذکر الله لاهل الصلاة اکبر من ذکرهم ایاه ؛ الاتری انه یقول : اذکرونی اذکرکم ؛

یاخدا برای نمازگزاران بالاتر از یاد آنها از خدا است آیا نمی بینی که خدا می فرماید: مرا یاد کنیدتا شما رایاد کنم

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱۹۹).

حدیث - ۹۶

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

الصلاة بیت الاخلاص و تنزیه عن الکبر؛

نماز (حقیقی و کامل ) جایگاه و خانه اخلاص و باعث دوری از کبر و خودپسندی است

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۷۵، بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۸۳).

حدیث - ۹۷

سئل علی بن الحسینعليهما‌السلام :

ما افتتاح الصلاة ؟ قال : التکبیر، قال : ما تحریمها؟ قال : التکبیر، قال : ما تحلیلها؟ قال : التسلیم ؛

از علی بن الحسینعليهما‌السلام سؤ ال شد: افتتاح نماز چیست ؟ فرمودند: تکیبر، سوال شد: تحریم آن چیست ؟ فرمودند: تکبیر، سوال شد: تحلیل آن چیست ؟ فرمودند: سلام

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۰۳).

حدیث - ۹۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

وتاءویل تشهدک تجدید الایمان و معاودة الاسلام و الاقرار بالعبث بعد الموت و تاءویل قولک السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته ترحم عن الله سبحانه فمعنهاها هذه امان لکم من عذاب یوم القیامة ؛

معنای تشهد تجدید و تکرار شهادتین است که تجدید ایمان و اسلام است واعتراف به مبعوث شدن بعد از مرگ ، و معنای (السلام علیکم و رحمة الله و برکاته ) ازخدا ترحم خواستن برای خود و همه بندگان است ؛ که این خود سبب ایمن شدن از عذاب قیامت خواهد شد.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۹۵).

حدیث - ۹۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

طول القنوت و لسجود ینجی من عذاب النار؛

قنوت و سجده طولانی در نماز، نمازگزار را از عذاب آتش نجات می دهد.

(تصنیف غررالحکم ، ص ۱۷۵، حدیث - ۳۳۳۵).

حدیث - ۱۰۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

و لما فی ذلک من تغیر عتاق الوجوه بالتراب تواضعا و التصاق کرائم الجوارح بالارض تصاغرا ؛

هنگامی که انسان نماز می خواند، ساییدن گونه ها به خاک نشانه تواضع و گذراندن اعضاء شریف بر زمین دلیل کوچک و حقارت است

(نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۲).

حدیث - ۱۰۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لو یعلم المصلی ما یغشاه من الرحمة لما رفع راءسه من السجود؛

اگر نمازگزار بداند که چقدر از رحمت (خداوند تعالی ) او را فراگرفته است ، سرش را از سجده برنمیدارد.

(غررالحکم ، ص ۲۶۱).

حدیث - ۱۰۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اطیلوا السجود فما من عمل اشد علی ابلی من ان یری ابن ادم ساجدا لانه امر بالسجود فعصی؛

سجده را طولانی کنید که هیچ عملی بر ابلیس گرانتر از این نیست که انسان را در حال سجده ببینید، زیرا خداوند او را امر به سجده کرد و او سر برتافت

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۶۱).

حدیث - ۱۰۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لما سئل عن عنی مد العنق فی الرکوع تاءویله امنت بک ولو ضربت عنقی؛

علیعليه‌السلام در جواب این سوال که چرا در رکوع گردن باید کشیده و راست نگاه داشته شود فرمود: معنی آن این است که خدایا! به تو ایمان دارم ، اگر چه در این راه گردنم زده شود.

(المحجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۹۰).

حدیث - ۱۰۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ثم تاءویل مد عنقک فی الرکوع تخطر فی نفسک امنت بک و لو ضربت عنقی ثم تاءویل رفع راءسک من الرکوع اذا قلت ، ((سمع الله لمن حمده )) الذی اخرجنی من العدم الی الوجود؛

معنای کشیدن گردن در رکوع این است که در ایمان به خدا استوارم ، اگر چه گردنم زده شود، و معنای سر برداشتن از رکوع و گفتن (سمع الله ) این است که حمد وثنای ما را می شنود، آن خدایی که مرا از نیستی و عدم به وجود آورده است

(میزان الحکمة ، ج ۵، ص ۳۹۵).

حدیث - ۱۰۵

اذ صلیت فاسمع نفسک القراءة و التکبیر و التسبیح؛

هنگامی که نماز می خوانی ، قرائت و تکبیر و تسبیح را چنان به جای آور که خود بشنوی

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۷۶).

حدیث - ۱۰۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

من صلی باذان واقامة صلی خلفه من الملائکه لایری طرفاه و من صلی باقامة صلی خلفه ملک؛

هرکس نمازش را با اذان و اقامه بخواند، صفی از فرشتگان پشت سر او به نماز می ایستند که دو طرف آن صف دیده نمی شوند و هرکس که نمازخود را با اقامه تنها بخواند یک فرشته پشت سر او نماز می گزارد.

(ثواب الاعمال ، ص ۵۸).

حدیث - ۱۰۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اذا قام الرجل الی الصلاة الیه ابلیس ینظر الیه حسدا لما یری من رحمة الله التی تغشاه ؛

هنگامی که کسی به نماز برمی خیزد، شیطان می آید و به نظرحسادت به او نگاه می کند زیرا می بیند که رحمت خدا او را فراگرفته است.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۷).

حدیث - ۱۰۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

نوم علی یقین خیر من صلوة فی شک ؛

خوابی که از روی یقین باشد، بهتر از نمازی است که باشک (نسبت به خداوند) خوانده شود.

(بحارالانوار، ج ۳۳، ص ۳۵۷).

حدیث - ۱۰۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

من لم یاءخذ اهبة الصلوة وقتها فما و قرها ؛

کسی که پیش از نماز، خود را برای نماز آماده نکند، به نماز احترام نکرده است

(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۲۰، باب ۷۶۸، ص ۳۲۹).

حدیث - ۱۱۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لو صمت الدهر کله و قعدت اللیل کله و قتلت بین الرکن و المقام ، بعثک الله مع هواک بالغا ما بلغ ، ان فی جنة ففی جنة و ان نار ففی نار؛

اگر همه روزگار خود را روزه وشب ها را در نماز شب به سر بری و در میان رکن و مقام کشته شوی ، خداوند تو را (در قیامت ) با هوای نفس محشور می کند پس اگر هوای دل تو الهی بود، به بهشت خواهی رفت و اگر جهنمی بود، به جهنم داخل می شوی

(سفینة البحار، ج ۲، ص ۸۲۷).

حدیث - ۱۱۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لیست الصلوة قیامک و قعودک انما الصلوة اخلاصک و ان ترید بها الله وحده؛

نماز، قیام و قعود (نشستن و برخاستن ) تو نیست ، بلکه نماز، اخلاص و خداخواهی تو است

(شرح نهج البلاغه ، ابن ابی الحدید، ج ۱، ص ۳۲۵).

حدیث - ۱۱۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

تحریم الصلاة التکبیر، و تحلیلها التسلیم؛

تحریم نماز، تکبیر و تحلیل آن سلام است

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۱۰).

حدیث - ۱۱۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

استغفرالله ربی و اتوب الیه فی الوتر سبعین مرة تنصب یدیک الیسری ، و تعد بالیمنی الاستغفار؛

در قنوت نماز وتر، هفتاد بار استغفار، بگویید برای اینکار دست چپ را مقابل صورت قرار دهید و با دست راست استغفار را بشمارید.

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۲۸۷).

حدیث - ۱۱۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

وکان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم یستغفر الله فی الوتر سبعین مرة و یقول : ((هذا مقام العائذ بک من النار)) سبع مرات؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در قنوت نماز وتر هفتاد بار ((استغفرالله )) و هفت بار ((هذل مقام العائذ بک من النار)) (یعنی این جایگاه کسی است که از آتش به تو پناه آورده است ) می گفت

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۰).

حدیث - ۱۱۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا صلی احدکم و لم یصل علی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فی صلاته یسلک بصلاته غیر سبیل الجنة؛

هرگاه یکی از شما نماز بخواند و در نمازش بر پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم درود نفرستد، با نماز خود به راهی غیر از راه بهشت می رود.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۲۸۰).

حدیث - ۱۱۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

فرائض الصلاة سبع : الوقت ، والطهور، و التوجه و القلبه و الرکوع و السجود، و الدعاء؛

فرایض نماز، هفت تاست : وقت ، طهارت ، نیت ، قبله ، رکوع ، سجود، و دعا (درقنوت ).

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۹۷).

حدیث - ۱۱۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

وفرض علی الوجه السجود له باللیل و النهار فی مواقیت الصلوة فقال : ((یا ایهاالذین امنوا ارکعوا و اسجدوا و اعبدوا ربکم و افعلوا الخیر لعلکم تفلحون )) و هذه فریضة جامعة علی الوجه والیدین والرجلین ؛

خداوند بر صورت سجده را واجب کردکه شبانه روز در وقت نمازها به سجده بیفتد؛ پس فرمود: (ای کسانی که ایمان آورده اید! رکوع و سجود نمایید و پروردگارتان را پرستش کنید و افعال خیر به جای آورید، شاید که رستگار شوید). آنگاه امام فرمود: سجده ، واجب جامع است که مشتمل بر صورت و دستها و پاها می باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۲۸).

حدیث - ۱۱۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

السجود علی تربة الحسینعليه‌السلام یخرق الحجب السبع؛

سجده بر تربت امام حسینعليه‌السلام هفت پرده و مانع را می شکافد. (بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۳۵).

حدیث - ۱۱۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

انما یسجد المصلی سجدة بعد الفریضة لیشکر الله تعایل فیها علی ما من به علیه من اداء فرضه و ادنی ما یجزی ء فیها شکرالله مرات ؛

سزاوار است که نمازگزاز به پاس توفیق خدایی در به جای آوردن نماز واجب ، سجده شکر به جای آورد و حداقل ذکر سجده ، گفتن سه بار (شکرالله ) است

(المحجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۴۸).

حدیث - ۱۲۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

من قراء السجدة او سمعها من قاری ء یقرؤ ها و کان یستمع قراءته فلیسجد، فان سمعها و هو فی صلاة فریضة من غیر امام او ما براءسه و انا قراها و هو فی الصلاد سجد و سجد معه من خلفه ان کان اماما و لا ینبغی للامام ان یتعمد قراءة سورة فیها سجدة فی صلاة فریضة ؛

کسی که آیه سجده بخواند و یا از قاری بشنود که به او گوش فرا می داد باید سجده کند، و اگر آن در حالی بشنود که نماز واجب را ادا می کند با سر اشاره (به سجد) کند و اگر خودش در نماز واجب آن را خوانده باید خود و ماءمومین سجده نمایند و سزاوار نیست که امام در نماز واجب سوره ای بخواند که سجده دارد.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۷۵).

حدیث - ۱۲۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا تصویت للسجود فقدم یدیک الی الارض قبل رکبتیک بشی ء ؛

هنگامی که برای سجده خم شدی ، کمی پیش از این که زانوهایت به زمین برسد، دستها را بر زمین بگذار.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۳۸).

حدیث - ۱۲۲

عن الصادق عن ابیهعليهما‌السلام قال :

یسجد ابن ادم علی سبعة اعظم : یدیه و رجلیه و رکبتیه و جبهته ؛

امام صادقعليه‌السلام از پدرشان نقل می فرمایند: فرزند آدم ، با هفت استخوان (موضع ) سجده می کند: دو دست ، دو پا، دو زانو، پیشانی اش

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۳۴).

حدیث - ۱۲۳

عن الصادق عن ابیهعليهما‌السلام قال :

اذا سجد احدکم فلیباشر بکفیه الارض لعل الله یصرف عنه الغل یوم القیامة؛

امام صادقعليه‌السلام از پدرشان فرمودند: هنگامی که یکی از شما سجده می کند، دو کف دست را بر زمین قرار دهد، شاید خدا در قیامت غل و زنجیر را از او باز دارد.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۳۲).

حدیث - ۱۲۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اتقواالله واحسنوا الرکوع و السجود وکونوا اطوع عبادالله فانکم لن تنالو ولایتنا الا بالورع؛

از خدا پروا کنید و رکوع و سجود را نیکو به جای آورید، و مطیع ترین بندگان خدا باشید، زیرا شما ولایت ما را درنمی یابید، مگر با ورع

(بحارالانوارت ج ۸۵، ص ۱۰۴).

حدیث - ۱۲۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

و من کان یقوی علی ان یطول الرکوع و السجود فلیطول ما استطاع یکون ذلک فی تسبیح الله و تحمیده و تمجیده و الدعاء و التضرع فان اقرب ما یکون العبد الی ربه هو مساجد؛

کسی که توانایی آن را دارد که رکوع و سجودش را در نماز طولانی کند، باید به مقدار توانایی اش طول دهد و باید در رکوع و سجود به تسبیح و حمد و ستایس و دعا و تضرع به درگاه خداوند اشتغال داشته باشد، زیرا نزدیک ترین حالت بنده به خدا همان لحظاتی است که در سجده با خدا خلوت می کند.

(اصول وافی ، ج ۸، ص ۷۰۷).

حدیث - ۱۲۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

و اذا رفعت راءسک من الرکوع فقل : ((سمع الله لمن حمده )) ؛

وقتی سر از رکوع برداشتی بگو: ((سمع الله لمن حمده )).

بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۱۵.

حدیث - ۱۲۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

کان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اذا رکع لو صب علی ظهره ماء لاستقر و قال : فرج اصابعک علی رکبتیک فی االرکوع ، و ابلغ اطراف اطابعک عیون الرکبتین؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم هنگامی که به رکوع می رفت ، اگر آب بر پشتش ریخته می شد، استقرار می یافت سپس فرمود: انگشتان را بر روی زانوهایت در رکوع باز کن و انگشتان را به گودیهای زیر زانو برسان (بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۱۵).

حدیث - ۱۲۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا رکعت فضع کفیک علی رکبتیک و ابسط ظهرک ولاتقنع راءسک و لاتصوبه؛

هرگاه به رکوع رفتی ، کف دستها را بر زانو بگذار و پشت بدنت را درست باز و پهن کن و سرت را بالاو پایین مبر.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۱۵).

حدیث - ۱۲۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لاصلاة لمن لم یقم صلبه فی رکوعه و سجوده؛

نمازش درست نیست کسی که در رکوع و سجودش پشت خود را مستقیم و راست قرار ندهد.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۰۷).

حدیث - ۱۳۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لایرکع عبدالله رکوعا علی الحقیقة ، الازنیة الله تعالی بنور بهائه و اظله فی ضلال کبریائه و کساه کسوة اصفیائه؛

هیچ بنده ای برای خدا به حقیقت رکوع نکند مگر آن خداوند تعالی او را به نورجمال خود بیاراید و در سایه کبریایی اش جای دهد و جامه برگزیدگانش بپوشاند.

(مصباح الشریعه ، ص ۱۴).

حدیث - ۱۳۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

من قراء مائة ایة یصلی بها فی لیلة کتب الله - عزولج - له بها قنوت لیلة؛

هرکس دریک شب یکصد آیه از قرآن را در نمازی بخواند، خدا به این وسیله برای او عبادت سراسر شب بنویسد.

(الکافی ، ج ۲، ص ۴۴۵).

حدیث - ۱۳۲

قلت لابی عبدالله - الرجل یدخل فی الصلوة فیجود صلاته و یحسنها رجاء ان یستجر بعض من یراه الی هواه ؟ قال : لیس هو من الریاء؟ ؛

از امام صادقعليه‌السلام پرسیدم اگر کسی نمازش را با قرائت زیبا و نیکو به جا آورد، به امید آنکه حاضران که او را می بینند مجذوب شده و راه او را در پیش گیرند (آیا به نمازش اشکالی وارد می شود؟) فرمودند: این از مصادیق ریا نیست

(وسائل الشیعه ، ج ۱، ص ۵۶).

حدیث - ۱۳۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

و لاتقراء فی المکتوبة سورة ناقصة ولاباءس به فی النوافل؛

در نماز واجب ، کمتر از یک سوره کامل ، بعد از حمد نخوان ، اما در نمازهای نافله اشکال ندارد.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۴۲).

حدیث - ۱۳۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لاتقرن بین السورتین فی الفریضة فاما فی النافلة فلا باءس؛

هیچگاه در نماز واجب ، بعد از حمد، دو سوره از قرآن را با هم نخوان ، ولی در نماز نافله اشکال ندارد.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۴۵).

حدیث - ۱۳۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا قراءت الفاتحة و قد فرغت من قرائتها و انت فی الصلاة فقل : الحمد لله رب العالمین؛

هنگامی که فاتحه را خواندی و قرائتش را به اتمام رساندی و در حال نماز بودی بگو: ((الحمدلله رب العالمین )).

بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۶۰

حدیث - ۱۳۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

الاجهار ببسم الله الرحمن الرحیم فی الصلاة واجب؛

آشکار خواندن ((بسم الله الرحمن الرحیم )) در نماز واجب است

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۷۵).

حدیث - ۱۳۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا ام الرجل القوم جاء شیطان الی الشیطان الذی هو قرین الامام فیقول هل ذکر الله ؟ یعنی هل قراء بسم الله الرحن الرحیم ؟ فان قال : نعم هرب منه و ان قال : لا، رکب عنق الامام و دلی رجلیه فی صدره فلم یزل الشیطان امام القوم حتی یفرغوا من صلاتهم؛

هنگامی که کسی به امامت گروهی می ایستد، شیطان نزد شیطانی دیگر که نزدیک امام ایستاده ، می آید و می پرسد: آیا نام خدا را ذکر کرد؟ یعنی آیا ((بسم الله الرحمن الرحیم )) خوانده شد؟ پس اگر بگوید: آری از امام دور می شود و اگر بگوید: نه ، بر گردن امام سوار می شود و پاهایش را بر سینه اش می آویزد و بدین سان شیطان پیشاپیش آن گروه به امامت می ایستد تا از نمازشان فارغ گردند.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۲۰).

حدیث - ۱۳۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

فاذا کبرت فاستصغر مابین السموات العلی و الثری دون کبریائه؛

هرگاه تکبیرة الاحرام گفتی ، همه چیز را از آنچه در آسمان و زمین است در مقابل خدای کبیر و متعال ، کوچک و ناچیز بشمار، مگر کبریایی و بزرگی خداوند متعال را.

(مصباح الشریعه ، ص ۹۱).

حدیث - ۱۳۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا افتتحت الصلوة فکبر ان شئت واحدة و ان شئت ثلاثا و ان شئت خمسا و ان شئت سبعا فکل ذلک مجز عنک غیر انک اذا کنت اماما لم تجهر الا بتکبیرة؛

وقتی خواستی وارد نماز شوی ، اگر خواستی یک تکبیر و اگر خواستی سه یاپنج یاهفت تکبیر بگو که به هر قسم عمل نمایی ، کافی است ، ولی اگر امام جماعت هستی جز یک تکبیر را بلند بگو.

(اصول وافی ، ج ۸، ص ۶۴۱).

حدیث - ۱۴۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

تحریم الصلوة التکبیر و تحلیلها التسلیم؛

به وسیله تکبیرة الاحرام ، منافیات نماز حرام می گردد، و به وسیله سلام ، حلال می شود.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۱۰).

حدیث - ۱۴۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا افتتحت الصلوة فکبر ان شئت واحدة و ان شئت ثلاثا و ان شئت خمسا و ان شئت سبعا فکل ذلک مجز عنک غیر انک اذا کنت اماما لم تجهر الا بتکبیرة؛

وقتی خواستی وارد نماز شوی ، اگر خواستی یک تکبیر و اگر خواستی سه یاپنج یاهفت تکبیر بگو که به هر قسم عمل نمایی ، کافی است ، ولی اگر امام جماعت هستی جز یک تکبیر را بلند بگو.

(اصول وافی ، ج ۸، ص ۶۴۱).

حدیث - ۱۴۲

سؤ ل ابوعبداللهعليه‌السلام :

لای علة توضع الیدان الی الارض فی السجود قبل الرکعتین ؟ قال : لان الیدین بهما مفتاح الصلاة؛

از امام صادقعليه‌السلام سوال شد: چرا دستها (پس از تشهد)پیش از دو رکعت (دوم ) بر زمین گذاشته می شود؟ فرمودند: چون مفتاح و کلید نماز دستها هستند (و درتکبیرة الاحرام بالا می روند).

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۸۴).

حدیث - ۱۴۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا قمت من الرکعة فاعتمد علی کفیک ، و قل : بحول الله و قوته اقوم و اقعد فان علیاعليه‌السلام کان یفعل ذلک؛

هنگامی که پس از انجام رکعتی از نماز برمی خیزی ، بر دو دست تکیه کن و بگو: (( بحول الله وقوته اقوم و اقعد)) زیرا علیعليه‌السلام چنین می کرد. (بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۸۳).

حدیث - ۱۴۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا قمت من السجود قلت : اللهم بحولک و قوتک اقوم و اقعد و ارکع و اسجد

هنگامی که از سجده برخاستی (و خواستی قیام کنی ) بگو: (( اللهم بحولک و قوتک اقوم و اقعد و ارکع و اسجد))

بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۸۳

حدیث - ۱۴۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا قمت الی الصلوة فقل اللهم انی اقدم الیک محمداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بین یدی حاجتی و اتوجه به الیک فاجعلنی به وجیها عندک فی الدنیا و الاخرة و من المقربین و اجعل صلوتی به مقبولة و ذنبی به مغفورا و دعائی به مستجابا انک انت الغفور الرحیم؛

هرگاه به نماز ایستادی بگو: خدایا! محمد پیامبرتصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم را نزد تو شفیع قرار می دهم به واسطه او روی به تو می آورم ، حاجت خود می طلبم پس مرا به حرمت او در دنیا و آخرت وگناهم راببخشای و دعایم را مستجاب فرما؛ زیرا تو آمرزنده و مهربانی

(اصول وافی ، ج ۸، ص ۶۳۵).

حدیث - ۱۴۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا قام المصلی الی الصلاة ، نزلت علیه الرحمة من اعنان السماء الی اعنان الارض و حفت به الملائکة و ناداه ملک لو یعلم هذا المصلی مافی الصلاة ما انفتل؛

هنگامی که انسان به نماز ایستاد، رحمت خداوند از آسمان بر او نازل می شود و ملائکه اطرافش را احاطه می کنند و فرشته ای گوید: اگر این نمازگزار ارزش نماز را می دانست هیچ گاه از نماز منصرف نمی شد.

(اصول کافی ، ج ۳، ص ۲۶۵).

حدیث - ۱۴۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

فرائض الصلاة سبع : الوثت ، الطهور، و التوجه ، و القبله ، و الرکوع و السجود، و الدعاء ؛

فرایض نماز بر هفت قسم است : وقت ، طهارت ، نیت ، قبله ، رکوع ، سجود و دعا (در قنوت )

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۹۷).

حدیث - ۱۴۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ان العبد لینوی من نهاره ان یصلی باللیل فتغلبه عینه فیثبت الله له صلاته و یکتب نفسه تسبیحا و یجعل نومه علیه صدقة ؛

گاهی مؤ منی در روز تصمیم می گیرد که در شب نماز شب بخواند، ولی خوابش می برد و موفق به خواندن نماز شب نمی شود خداوند به دلیل همان نیت و قصدش برای او اجر نماز شب را ثبت می فرماید و برای نفس هایش ثواب تسبیح و برای خوابش ثواب صدقه می دهد.

(میزان الحکمة ، ج ۱۰، ص ۲۸۰).

حدیث - ۱۴۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لیست العبادة کثرة الصلوة والصوم انما العبادة التفکر فی امر الله ؛

زیاد نماز خواندن و روزه گرفتن عبادت نیست ، بلکه اندیشیدن در امر خداوند عبادت است

(میزان الحکمة ، ج ۷، ص ۵۴۳).

حدیث - ۱۵۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

نماز به کمال نرسد، مگر برای کسی که طهارتی همه جانبه داشته باشد و کاملا حق آن را ادا کند و از وسوسه و انحراف به دور باشد، خدای را بشناسد و برای او خشنود نمایدو ثبات ورزد و چنان امیدوار باشد و برعبادت پایداری کند که گویی بهشت پاداش او است و چنان بیم ناک و بی تاب باشدکه گویی در آتش خشم خدا می سوزد و دارایی خود بذل کرده و مقصودخویش در نظر آورده و جان در راه خدا نهاده و طریق او را برگزیند در بینی برخاک نهادن (در سجده ) کم ترین کراهتی به دل راه ندهد و پیوند علایق را از هر که جز او بریده و تنها متوجه او گردیده و به حضور او آمده و عطای او را بخواهد پس اگر چنین نمازی به جای آورد، همان نمازی خواهد بود که به آن امر شده و از آن خبر داده شده و این همان نمازی است که از فحشاء ومنکر باز می دارد.

(فلاح السائل ، ص ۲۳).

حدیث - ۱۵۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

یجاء بعبد قوم القیامة قدصلی فیقول : یا رب صلیت ابتغاء وجهک فیقال له : بل صلیت لیقال ما احسن صلاة فلان ؟ اذهبوا به الی النار؛

چون روز قیامت فرا رسد، نمازگزای را می آورند. وی می گوید: خداوندا!من برای خشنودی تو نماز گزاردم به او می گویند: تو بدان جهت نماز گزاردی که نماز تو را ستایش کنند، آن گاه به ملائکه دستور می دهد که او را به سوی آتش ببرید.

(بحارالانوار، ج ۶۲، ص ۳۰۱).

حدیث - ۱۵۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لاتنظروا الی طول رکوع الرجل و سجوده ، فان ذلک شی ء اعتاده فلو ترکه استوحش لذلک ولکن انظروا الی صدق حدیث - ه ، و اداء امانته؛

به طول رکوع و سجود شخص ننگرید (فریفته نگردید) زیرا ممکن است به آن دعوت کرده باشد و اگر ترک کند و حشتش گیرد، لیکن به راستی گفتار و ادای امانتش بنگرید.

(اصول کافی ، ج ۳، ص ۱۶۵).

حدیث - ۱۵۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

قال الله - تبارک و تعالی - انما اقبل الصلاة لمن تواضع لعظمتی و یکف نفسه عن الشهوات من اجلی ، و یقطع نهاره بذکری ولایتعاظم علی خلقی و یطعم الجائع و یکسوالعاری ، ویرحم المصاب و یؤ وی الغریب فذلک یشرق نوره مثل الشمس؛

خداوند تبارک و تعالی می فرماید: همانا نماز کسی را قبول می کنم که :

۱ - .دربرابر عظمتم تواضع کند و برایم خاکسار باشد.

۲ - .برای رضای من از شهوت ها دوری جوید؛

۳ - .روزهایش را با ذکر من به شب رساند؛

۴ - .بر بندگانم فخری نفروشد؛

۵ - .گرسنگان را سیر کند؛

۶ - .برهنگان را بپوشاند؛

۷ - .بر مصیبت دیدگان رحم کند؛

۸ - .بی پناهان راپناه دهد؛

اوست که نور (بندگی اش ) مانند خورشید می درخشد.

(بحارالانوار، ج ۶۹، ص ۳۹۱).

حدیث - ۱۵۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

یعرف من یصف الحق بثلاث خصال : ینظر الی اصحابه من هم ، و الی صلوته کیف هی و فی انی وقت یصلیها فان کان ذامال نظر این یصنع ماله؛

کسی که متصف و متصل به حق است ، به سه خصلت شناخته می شود:

۱ - .به دوستانش نگاه کنید(چگونه دوستی دارد)

۲ - .و نمازش را ببینید چگونه است و در چه وقتی نماز می خواند.

۳ - .و اگر مالی به دستش آمد چگونه از آن مال استفاده می کند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۴).

حدیث - ۱۵۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

شیعتنا اهل الورع و الاجتهاد و اهل الوفاء و الامانة و اهل الزهد و العبادة و اصحاب الاحدی و خمسین رکعة فی الیوم و اللیة؛

شیعیان ما اهل تقوا و پاکدامنی و جدیت اند و مردمی باوفا و امین اند و اهل زهد و عبادت اند و کسانی هستند که در شبانه روز پنجاه و یک رکعت نماز می خوانند.

(بحارالانوار، ج ۶۸، ص ۱۶۷)

حدیث - ۱۵۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

صَلاةُ اللَّیْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ تُطَیِّبُ الرِّیحَ وَ تَدُرُّ الرِّزْقَ وَ تَقْضِی الدَّیْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو الْبَصَرَ؛

نماز شب، انسان را خوش‌سیما، خوش‌اخلاق و خوشبو می‌کند و روزی را زیاد و قرض را ادا می‌نماید و غم و اندوه را از بین می‌برد و چشم را نورانی می‌کند.

ثواب الأعمال، ص ۴۲

حدیث - ۱۵۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

صَلاةُ اللّیلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِکَةِ وَ سُنَّةُ النبیاءِ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ اَصلُ الیمانِ وَ راحَةُ البدانِ وَ کَراهیَةٌ لِلشَّیطانِ وَ سِلاحٌ عَلَی العداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ العمالِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛

نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستی فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن‌ها، مایه ناراحتی شیطان، سلاحی بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولی اعمال و برکت در روزی است.

ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۱۹۱

حدیث - ۱۵۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

و لما فی ذلک من تعفیر عتاق الوجوه بالتراب تواضعا و التصاق کرائم الجوارح بالارض تضاغرا ؛

ساییدن گونه به خاک نشانه تواضع و گذاردن اعضای شریف بر زمین دلیل کوچکی و حقارت (در برابر خدا) است

نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۲

حدیث - ۱۵۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

احب العباد الی الله - عزوجل - رجل صدوق فی حدیث - ه ، محافظ علی صلواته و ماافترض الله علیه مع ادائه الامانة ؛

محبوب ترین بندگان نزد خدا، مردی است که در سخنش راستگو باشد، از نماز و هرآنچه که خداوند بر او واجب کرده است ، محافظت کند و ادای امانت نماید.

بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱۱

حدیث - ۱۶۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

الصَّلاةُ حِصنٌ مِن سَطَواتِ الشَّیطانِ؛

نماز قلعه و دژ محکمی است که نمازگزار را از حملات شیطان نگاه می دارد.

غررالحکم، ص ۵۶

حدیث - ۱۶۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

کانَ رَسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله لا یُؤثِرُ عَلَی الصَّلاةِ عَشاءً وَ لا غَیرَهُ وَ کانَ اِذا دَخَلَ وَقتُها کَاَنـَّهُ لا یَعرِفُ اَهلاً وَ لا حَمیما؛

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله چیزی مثل شام و غیر آن را بر نماز مقدم نمی داشتند و هنگامی که وقت نماز می رسید، گویی که هیچ یک از اهل خانه و دوستان را نمی شناختند.

مجموعه ورام، ج ۲، ص ۷۸

حدیث - ۱۶۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلنَّظیفُ مِنَ الثِّیابِ یُذهِبُ الهَمَّ وَالحُزنَ وَهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛

لباس پاکیزه غم و اندوه را می برد و موجب پاکیزگی نماز است.

کافی، ج۶ ، ص ۴۴۴، ح ۱۴

حدیث - ۱۶۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن صَلّی رَکعَتَینِ یَعلَمُ مایَقولُ فِیهما اِنصَرَفَ وَ لَیسَ بَینَه وَ بَینَ اللهِ - عَزَّ وَ جَلَّ - ذَنبٌ؛

هر کس دو رکعت نماز بخواند و بداند چه می گوید، از نماز فارغ می شود، درحالی که میان او و میان خدای عز و جل گناهی نیست.

اصول وافی، ج۲، ص۱۰۰

حدیث - ۱۶۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لِکُلِّ شَیءٍ وَجهٌ وَ وَجهُ دینِکم الصَّلاةُ؛

هر چیز دارای سیماست، سیمای دین شما نماز است.

بحار الانوار، ج۸۲، ص۲۲۷

حدیث - ۱۶۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلنَّظیفُ مِنَ الثِّیابِ یُذهِبُ الهَمَّ وَالحُزنَ وَهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛

لباس پاکیزه غم و اندوه را برطرف می کند و باعث پاکیزگی نماز است.

کافی، ج ۶، ص ۴۴۴، ح ۱۴

حدیث - ۱۶۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اُنظُر فیما تُصَلّی وَعَلی ما تُصَلّی اِن لَم یَکُن مِن وَجهِهِ وَحِلِّهِ فَلا قَبولَ؛

بنگر در چه (لباسی) و بر چه (چیزی) نماز می گزاری، اگر از راه صحیح و حلالش نباشد، قبول نخواهد بود.

تحف العقول، ص ۱۷۴

حدیث - ۱۶۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لَو یَعلَمُ المُصَلّی ما یَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ؛

اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهی است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت.

غررالحکم، ج ۵، ص ۱۱۶، ح ۷۵۹۲

حدیث - ۱۶۸

امام محمدباقرعليه‌السلام فرمودند:

مَن تَرَکَ الجَماعَةَ رَغبَةً عَنها وَ عَن جَماعَةِ المُسلِمینَ مِن غَیرِ عِلَّةٍِ فَلا صَلاةَ لَه ؛

کسی که از روی بی میلی،بدون عذر و علت نمازجماعت را که اجتماع مسلمانان است ترک کند، نمازی برای او نیست.

امالی شیخ صدوق،ص۲۹۰

حدیث - ۱۶۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا یَنالُ شَفاعَتی مَن اَخَّرَ الصَّلوةَ بَعدَ وَقتِها؛

کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید.

بحارالانوار، ج۸۳، ص۲۰

حدیث - ۱۷۰

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند:

اَفضَلُ ما یَتَقَرَّبُ به العَبدُ اِلی اللهِ بَعدِ المَعرِفَةِ به، الصَلوةُ؛

بهترین چیزی که بنده بعد از شناخت خدا به وسیله آن به درگاه الهی تقرب پیدا می کند، نماز است.

تحف العقول،ص۴۵۵

حدیث - ۱۷۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

أَقرَبُ ما یَکُونُ العَبدُ إلَی اللهِ وَ هُوَ ساجِدٌ؛

نزدیکترین حالات بنده به پروردگارت حالت سجده است.

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال

حدیث - ۱۷۲

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ؛

عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.

تحف العقول، ص۴۴۸

حدیث - ۱۷۳

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

لَمّا قالَ لَهُ رَجُلٌ إِنّی ضَعیفُ العَمَلِ قَلیلُ الصَّلاةِ قَلیلُ الصَّومِ وَلکِن أَرجو أَن لا آکُلَ إِلاّ حَلالاً وَلا أَنکَحَ إِلاّ حَلالاً: وَأَیُّ جِهادٍ أَفضَلُ مِن عِفَّةِ بَطنٍ وَفَرجٍ؟!؛

در پاسخ به کسی که عرض کرد: من در عمل ناتوانم و نماز و روزه کم به جا می آورم اما سعی می کنم جز حلال نخورم و جز با حلال نزدیکی نکنم فرمودند: چه جهادی برتر از پاک نگهداشتن شکم و شرمگاه؟!

محاسن، ج ۱، ص ۲۹۲، ح ۴۴۸

حدیث - ۱۷۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

مَن قَبِلَ اللّه مِنهُ صَلاةً واحِدَةً لَم یُعَذِّبهُ وَمَن قَبِلَ مِنهُ حَسَنَهً لَم یُعَذِّبهُ؛

خداوند از هر کس یک نماز و یا یک کار نیک را قبول کند، عذابش نمی نماید.

کافی، ج ۳، ص ۱۶۶، ح ۱۱

حدیث - ۱۷۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

تَسبیحُ فاطِمَةَعليها‌السلام فی کُلِّ یَومٍ فی دُبُرِ کُلِّ صَلاةٍ اَحَبُّ اِلَیَّ مِن صَلاةِ اَلفِ رَکعَةٍ فی کُلِّ یَومٍ؛

تسبیحات فاطمه زهراعليها‌السلام در هر روز پس از هر نماز نزد من محبوب تر از هزار رکعت نماز در هر روز است.

کافی، ج ۳، ص ۳۴۳، ح ۱۵

حدیث - ۱۷۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

سَجدةُ الشُکرِ واجِبَةٌ عَلی کُلِّ مُسلِمٍ تُتِمُّ بِها صَلاتَکَ وَتُرضی بِها رَبَّکَ وَتُعجِبُ المَلائِکَةَ مِنکَ... ؛

سجده شکر برهرمسلمانی واجب است،با آن نمازت را کامل و پروردگارت را خشنود می سازی و فرشتگان را به شگفتی می آوری.

التهذیب، ج ۲، ص ۱۱۰، ح ۱۸۳

حدیث - ۱۷۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

یُعرَفُ مَن یَصِفُ الحَقَّ بِثَلاثِ خِصالٍ: یُنظَرُ اِلی اَصحابِهِ مَن هُم؟ وَاِلی صَلاتِهِ کَیفَ هیَ؟ وَفی اَیِّ وَقتٍ یُصَلّیها؟؛

کسی که از حق دَم می زند با سه ویژگی شناخته می شود: ببینید دوستانش چه کسانی هستند؟ نمازش چگونه است؟ و در چه وقت آن را می خواند؟

محاسن، ج ۱، ص ۳۹۶، ح ۸۸۵

حدیث - ۱۷۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیرِ اَ لسِنَتِکُم، لِیَرَوا مِنکُم الوَرَعَ وَ الجتِهادَ وَ الصَّلاةَ وَ الخَیرَ، فَاِنَّ ذلِکَ داعیَةٌ؛

مردم را به غیر از زبان خود، دعوت کنید، تا پرهیزکاری و کوشش در عبادت و نماز و خوبی را از شما ببینند، زیرا اینها خود دعوت کننده است.

کافی، ج ۲، ص ۷۸، ح ۱۴

حدیث - ۱۷۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لا تَغتَرّوا بِصَلاتِهِم وَلا بِصیامِهِم، فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَما لَهِجَ بِالصَّلاةِ وَالصَّومِ حَتّی لَو تَرَکَهُ استَوحَشَ، وَلکِنِ اختَبِروهُم عِندَ صِدقِ الحدیث - وأداءُ الأمانَةِ؛

فریب نماز و روزه مردم را نخورید، زیرا آدمی گاه چنان به نماز و روزه خو می کند که اگر آنها را ترک گوید، احساس ترس می کند، بلکه آنها را به راستگویی و امانتداری بیازمایید.

کافی، ج ۲، ص ۱۰۴، ح ۲

حدیث - ۱۸۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِیَ مِنهاجُ النبیاءِ وَ لِلمُصَلّی حُبُّ المَلائِکَةِ وَ هُدیً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛

نماز، از آیین های دین است و رضای پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. برای نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزی است.

خصال، ص ۵۲۲، ح ۱۱

حدیث - ۱۸۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَیُّهَا النّاسُ اِنَّ المُصَلّی اِذا صَلّی فَاِنَّهُ یُناجی رَبَّهُ تَبارَک وَتَعالی فَلیَعلَم بِما یُناجیهِ؛

ای مردم همانا نمازگزار هنگام نماز با پروردگار بزرگ و بلند مرتبه اش مناجات می کند، پس باید بداند چه می گوید.

مسند ابن حنبل، ج ۲، ص ۱۲۹

حدیث - ۱۸۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَوَّلُ الوَقتِ رِضوانُ اللّه وَوَسَطُ الوَقتِ رَحمَةُ اللّه وَآخِرُ الوَقتِ عَفوُ اللّه ؛

نماز در اول وقت خشنودی خداوند، میان وقت رحمت خداوند و پایان وقت عفو خداوند است.

سنن الدار قطنی، ج ۱، ص ۲۰۱، ح ۹۷۴

حدیث - ۱۸۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَلصَّلاةُ مِفتاحُ کُلِّ خَیرٍ؛

نماز کلید همه خوبی هاست.

الفردوس، ج ۲، ص ۴۰۴، ح ۳۷۹۶

حدیث - ۱۸۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا تَزالُ اُمَّتی بِخَیرٍ ما تَحابّوا وَاَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَکاةَ وَقَروا الضَّیفَ... ؛

امّتم همواره در خیر و خوبی اند تا وقتی که یکدیگر را دوست بدارند، نماز را برپا دارند، زکات بدهند و میهمان را گرامی بدارند...

امالی طوسی، ص ۶۴۷، ح ۱۳۴۰

حدیث - ۱۸۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

یا عَلیُّ اِذا حَضَرَ وَقتُ صَلاتِکَ فَتَهَیَّ لَها وَ اِلاّ شَغَلَکَ الشَّیطانُ وَ اِذا نَوَیتَ خَیرا فَعَجِّل وَ اِلاّ مَنَعَکَ الشَّیطانُ عَن ذلِکَ ؛

ای علی! هرگاه وقت نمازت رسید، آماده آن شو وگرنه شیطان تو را سرگرم می کند و هرگاه قصد [کار] خیری کردی شتاب کن وگرنه شیطان تو را از آن باز می دارد.

بحارالأنوار، ج ۷، ص ۲۹

حدیث - ۱۸۶

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لایَزالُ الشَّیطانُ یَرعَبُ مِن بَنی آدَمَ ما حافَظَ عَلَی الصَّلَواتِ الخَمسِ فَإِذا ضَیَّعَهُنَّ تَجَرَّءَ عَلَیهِ وَ أوقَعَهُ فِی العَظائِمِ؛

شیطان تا آنگاه که انسان مراقب نمازهای پنجگانه‌اش می‌باشد از او می‌ترسد و چون نمازهایش را تباه کرد بر او جرأت پیدا می‌کند و او را در گناهان بزرگ فرو می‌برد.

بحارالأنوار ??/???/?

حدیث - ۱۸۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لَو یَعلَمُ المُصَلّی ما یَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجُودِ ؛

اگر نمازگزار می‌دانست چه رحمتی او را فراگرفته ، سر از سجده بر نمی‌داشت

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۷۵۹۲

حدیث - ۱۸۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

عَلِّمُوا صِبیانَکُم الصَّلاةَ وَ خُذُوهُم بِها إذا بَلَغُوا الحُلُمَ ؛

به کودکان خود نماز بیاموزید و چون به سنّ بلوغ رسیدند ، آنان را برای نماز بازخواست کنید

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۶۳۰۵

حدیث - ۱۸۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إذا قامَ أحَدُکُم إِلَی الصَّلوةِ فَلیُصَلِّ صَلوةَ مُوَدِّعٍ ؛

هرگاه یکی از شما به نماز می‌ایستد، باید مانند کسی نماز بگزارد که گویی آخرین نماز اوست

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث – ۴۰۵۰

حدیث - ۱۹۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إیّاکُم وَ البِطنَةَ فَإنَّها مَقساةٌ لِلقَلبِ مَکسَلَةٌ عَنِ الصَّلاةِ وَ مَفسَدَةٌ لِلجَسَدِ ؛

زنهار از پُریِ شکم ؛ زیرا موجب سختْ‌دلی ، کاهلی در نماز و تباهی بدن می‌شود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۲۷۴۲

حدیث - ۱۹۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلصَّلاةُ حِصنٌ مِن سَطَواتِ الشَّیطانِ ؛

نماز، پناهگاهی است در برابر حمله‌های شیطان

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۲۲۱۲

حدیث - ۱۹۲

حضرت امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

لا تستغنی شیعتنا عن أربع: خمرة یصلی علیها و خاتم یتختم به و سواک یستاک به و سبحة من طین قبر أبی عبداللهعليه‌السلام ؛

پیروان ما از چهار چیز بی‌نیاز نیستند:

? ـ سجاده‌ای که بر روی آن نماز خوانده شود.

? ـ انگشتری که در انگشت باشد.

? ـ مسواکی که با آن دندانها را مسواک کنند.

? ـ تسبیحی از خاک مرقد امام حسینعليه‌السلام

تهذیب الاحکام، ج ?، ص ??

حدیث - ۱۹۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

السجود علی طین قبرالحسینعليه‌السلام ینور الی الارض السابعة و من کان معه سبحة من طینقبرالحسینعليه‌السلام کتب مسبحا و ان لم یسبح بها … ؛

سجده بر تربت قبر حسینعليه‌السلام تا زمین هفتم را نور باران می‌کند و کسی که تسبیحی از خاک مرقد حسینعليه‌السلام را با خود داشته باشد، تسبیح گوی حق محسوب می‌شود، اگر چه با آن تسبیح هم نگوید.

من لایحضره الفقیه، ج ?، ص ???/ وسائل الشیعه، ج ? ص ???

حدیث - ۱۹۴

قال الصادقعليه‌السلام :

السجود علی تربة الحسینعليه‌السلام یخرق الحجب السبع؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

سجده بر تربت حسینعليه‌السلام حجابهای هفتگانه را پاره می‌کند.

مصباح التمهجد، ص ???/ بحارالانوار، ج ??، ص ???

حدیث - ۱۹۵

قال ابو محمدالحسن العسکریعليه‌السلام :

علامات المؤمن خمس: صلاة الخمسین، و زیارة الاربعین، والتختم فی الیمین، و تعفیر الجبین والجهر ببسم الله الرحمن الرحیم؛

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

نشانه‌های مؤمن پنج چیز است:

? ـ پنجاه رکعت نماز( نماز یومیه و نمازهای نافله)

? ـ زیارت اربعین

? ـ انگشتر به دست راست کردن

? ـ بر خاک سجده کردن

? ـ بسم الله الرحمن الرحیم را در نماز بلند گفتن.

وسائل الشیعه، ج ??، ص ??? / التهذیب، ج ?، ص ??

حدیث - ۱۹۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مَن أقرَضَ مُؤمنا قَرضا یَنتَظِرُ بهِ مَیسورَهُ کانَ مالُهُ فی زَکاةٍ ، وکانَ هو فی صَلاةٍ مِن المَلائکةِ حتّی یُؤَدِّیَهُ إلَیهِ ؛

هر کس به مؤمنی وامی بدهد و (برای پس گرفتن آن) صبر کند تا دستش باز شود ، مال او زکات محسوب شود و در نماز ، با فرشتگان باشد تا این که وامش به او برگردانده شود

ثواب الأعمال : ۱۶۶ / ۱

حدیث - ۱۹۷

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

إذا کُـنتَ فـی تِجـارَتِکَ وحَضَرَتِ الصّلاةُ فلا یَشغَلْکَ عنها مَتْجَرُکَ ، فإنَّ اللّه‌َوَصفَ قَوما ومدَحَهُم فقالَ : رِجالٌ لا تُلهیهم وکـانَ هؤلاءِ القَـومُ یَتَّجِـرونَ ، فإذا حَضَرَتِ الصّلاةُ تَرَکوا تِجارَتَهُم وقاموا إلی صَلاتِهِم ، وکانوا أعظَمَ أجْرا مِمَّن لا یَتَّجِرُ فیُصَلّی؛

هرگاه در حال کسب و کار بودی و وقت نماز رسید کسب تو را از نماز باز ندارد؛ زیرا خداوند مردمی را چنین توصیف کرده و ستوده‌است : مردانی که هیچ تجارت این مردم کاسب بودند امّا چون گاه نماز می‌رسید دست از کسب و کار می‌شستند و به نماز بر می‌خاستند مزد و پاداش اینان بیش از کسانی بود که کاسبی نمی‌کردند و نماز می‌خواندند

بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۱۰۰ / ۴۰

حدیث - ۱۹۸

قال الباقرعليه‌السلام

من صلی فی المسجد الحرام صلاة مکتوبة قبل الله منه کل صلاة صلاها منذیوم و جبت علیه الصلاة و کل صلاة یصلیها الی ان یموت ؛

کسی که نمازواجبی را در مسجدالحرام به جای آورد، خداوند تمامی نمازهایی را که از آغاز تکلیف بر او واجب شده و نیز نمازهایی را که تا پایان عمر به جای می آورد، قبول می کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۳۶).

حدیث - ۱۹۹

قال الصادقعليه‌السلام

صلاة فی مسجدالنبیصلى‌الله‌عليه‌وآله تعدل بعشرة الاف صلاة ؛

یک نماز در مسجد پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله با ده هزار نماز برابر خواهد بود.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۳۶).

حدیث - ۲۰۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

الغرباء فی الدنیا: قرآن فی جوف ظالم ، و مسجد فی نادی قوم لایصلی فیه ، و مصحف فی بیت لایقرء فیه و رجل صالح مع قوم سوء ؛

در جهان چهار چیز غریب است :

۱ - قرآن در سینه ستمگر

۲ - مسجد در جمع گروهی که در آن نماز نخوانند.

۳ - قرآنی در خانه ای که آن را نخوانند.

۴ - مرد پارسا در میان مردم بد.

(نهج الفصاحه ، حدیث - ۲۰۳۸).

حدیث - ۲۰۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاتجعلوا المساجد طرقا حتی تصلوا فیها رکعتین ؛

مساجد را گذرگاه قرار ندهید، مگر آنکه هنگام عبور دو رکعت نماز در آن بخوانید.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۵۳).

حدیث - ۲۰۲

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا خطب الایام یوم الجمعة فلا ینبغی لاحد ان یتکلم حتی یفرغ الامام من خطبته؛

هنگامی که امام(جمعه) در روز جمعه خطبه می خواند شایسته نیست کسی حرف بزند تا آن گاه که امام از خطبه فارغ شود.

(اصول کافی ، ج ۳، ص ۴۲۱).

حدیث - ۲۰۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الغسل یوم الجمعة کفارة و المشی ء الی الجمعة کل قدم منها کعمل عشرین سنة فاذا فرغ من صلوة الجمعة اجیز بعمل ماءتی سنة؛

غسل روز جمعه کفاره گناه است ، و هر گامی که به سوی نمازجمعه برداشته می شود، برابر عمل بیست سال است ، و چون از نماز جمعه فارغ شود به پاداش عبادت دویست سال نایل گردد.

(کنزالعمال ، حدیث - ۲۱۰۹).

حدیث - ۲۰۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الجمعة کفارة لمابینها و بین الجمعة التی قبلها، و زیادة ثلاثة ایام ؛

نماز جمعه کفاره گناهان میان این جمعه و جمعه قبل و سه روز پیش از آن می باشد.

(کنزالعمال ، حدیث - ۲۱۰۸۸).

حدیث - ۲۰۵

عن الصادق جعفر بن محمد عن ابیهعليهم‌السلام :

ایما مسافر صلی الجمعة رغبة فیها وحبا لها اعطاه الله - عزوجل - اجر مائة جمعة للمقیم ؛

هر مسافری که از روی اشتیاق نماز جمعه بخواند، خدا به او اجر صد نماز جمعه مقیم را بدهد.

(امالی شیخ صدوق ، ص ۱۱، وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۶).

حدیث - ۲۰۶

قال الصادقعليه‌السلام ما من قدم سعت الی الجمعة الا حرم الله جسدها علی النار ؛

هرگامی که به سوی نماز جمعه برداشته شود، خداوند آتش دوزخ را بر صاحب آن گام حرام می کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳).

حدیث - ۲۰۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان لکم فی کل جمعة حجة و عمرد فالحجة الهجیرة للجمعة و العمرة انتظار العصر بعد الجمعة ؛

هر روز جمعه برای شما ثواب یک حج و یک عمره است ، حج شما شتاب و مبادرت به نماز جمعه و عمره شما انتظار اقامه نماز عصر پس از نماز جمعه است

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۷۳۷، حدیث - ۲۱۱۷۳).

حدیث - ۲۰۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لایزال العبد متهاونا بالجمعة حتی یغضب الله علیه ؛

بنده ای که نماز جمعه را سبک بشمارد، خداوند بر او خشم گیرد.

(کنزالعمال ، حدیث - ۲۱۱۵۵).

حدیث - ۲۰۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثلث تعلم امتی ما لهم فیهن لضربوا علیهن بالسهام : الاذان و الغدو الی الجمعة و الصف الاول؛

سه چیز است که اگر امت من فضیلت آنها را می دانستند، برای (سبقت در) انجام آن به قرعه متوسل می شدند و آن عبارتند از:

۱ - اذان گفتن

۲ - بیرون رفتن به سوی نماز جمعه

۳ - صف اول نماز جماعت.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱ ص ۴۹۰، بحارالانوار، ج ۸۹، ص ۱۹۷).

حدیث - ۲۱۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اثافی الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولایة،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتیها؛

سنگهای زیربنای اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگری درست نمی شود.

کافی جلد۲، ص ۱۸

حدیث - ۲۱۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ مِن تَمامِ الصَّومِ اِعطاءُ الزَّکاةِ یَعنی الفِطرَة کَما اَنَّ الصَّلوةَ عَلَی النَّبِی (ص) مِن تَمامِ الصَّلوةِ؛

تکمیل روزه به پرداخت زکات یعنی فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم کمال نماز است.

وسائل الشیعه، ج ۶ ص ۲۲۱

حدیث - ۲۱۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لا تَغتَرّوا بِصَلاتِهِم وَلا بِصیامِهِم، فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَما لَهِجَ بِالصَّلاةِ وَالصَّومِ حَتّی لَو تَرَکَهُ استَوحَشَ ، وَلکِنِ اختَبِروهُم عِندَ صِدقِ الحدیث - وَأداءُ الأمانَةِ؛

فریب نماز و روزه مردم را نخورید، زیرا آدمی گاه چنان به نماز و روزه خو می کند که اگر آنها را ترک گوید، احساس ترس می کند، بلکه آنها را به راستگویی و امانتداری بیازمایید.

کافی، ج۲، ص ۱۰۴، ح۲

حدیث - ۲۱۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ما یَمنَعُ اَحَدَکُم اِذا دَخَل عَلَیهِ غَمٌّ مِن غُمُومِ الدُّنیا اَن یَتَوَضَّاَ ثُمَّ یَدخُلَ مَسجِدَهُ وَ یَرکَعَ رَکعَتَینِ فَیَدعُوَ اللّه فیهِما؟ اَما سَمِعتَ اللّه یَقُولُ: «وَاستَعینوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ»؟

چه چیز مانع می شود که هر گاه بر یکی از شما غم و اندوه دنیایی رسید، وضو بگیرد و به سجده گاه خود رود و دو رکعت نماز گزارد و در آن دعا کند؟ مگر نشنیده ای که خداوند می فرماید: «از صبر و نماز مدد بگیرید»؟

تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۵۹، ح ۳۹

حدیث - ۲۱۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ما خَسِرَ وَ اللّه مَن اَتی بِحَقیقَةِ السُّجودِ وَلا بَعُدَ عَنِ اللّه اَبَدا مَن اَحسَنَ تَقَرُّبَهُ فِی السُّجودِ وَ لا قَرُبَ اِلَیهِ اَبَدا مَن اَساءَ اَدَبَهُ وَضَیَّعَ حُرمَتَهُ وَیَتَعَلَّقُ قَلبُهُ بِسِواهُ؛

سوگند به خدا ، هر کس که حقیقت سجده را به جای آورد ، زیان نکرد و کسی که در سجده، به خوبی به خداوند نزدیک شد، هرگز از خداوند دور نیست. و آن که به {ساحت مقدس} او بی ادبی کرد و حرمتش را زیر پا گذاشت ، و به غیر او دل بست، هرگز به او نزدیک نشد.

بحار الأنوار ، ج ۷۵، ص ۷۱، ح ۳۴

حدیث - ۲۱۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

فَضلُ الوَقتِ الاوّلِ عَلَی الأخیر کَفَضل الاخرةِ عَلَی الدُّنیا.

فضیلت خواندن نماز در اول وقت نسبت به تأ خیر انداختن آن، مثل فضیلت آخرت بر دنیاست.

بحارالأنوار، ج ۸۲، ص ۳۵۹

حدیث - ۲۱۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لا یَنالُ شَفاعَتَنا مَن استَخَفَّ بِالصَّلاةِ؛

هرکس نماز را سبک بشمارد ، به شفاعت ما دست نخواهد یافت.

فروع کافی، ج۳، ص۲۷۰

حدیث - ۲۱۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إِنَّ المُؤمِنَ هِمَّتُهُ فِی الصَّلاةِ وَالصِّیامِ وَالعِبادَةِ وَالمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِی الطَّعامِ وَالشَّرابِ کَالبَهیمَةِ؛

همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشیدن؛ مانند حیوانات.

تنبیه الخواطر،ج۱، ص ۹۴

حدیث - ۲۱۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَنِ اغتابَ مُسلِما أَو مُسلِمَةً لَم یَقبَلِ اللّه صَلاتَهُ وَلاصیامَهُ أَربَعینَ یَوما وَلَیلَةً إِلاّ أَن یَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛

هر کس از مرد یا زن مسلمانی غیبت کند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذیرد مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۲۵۸، ح ۵۳

حدیث - ۲۱۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ثَلاثٌ لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فیهِنَّ ما اُخِذنَ اِلاّ بِسَهمَةٍ حِرصا عَلی ما فیهِنَّ مِن الخَیرِ وَ البَرَکَةِ: اَلتَّذینُ بِالصَّلاةِ وَ التَّهجیُر بِالجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فی اَوَّلِ الصُّفوفِ؛

سه چیز است که اگر مردم آثار آن را می دانستند، به جهت حریص بودن به خیر و برکتی که در آنها هست، به قرعه متوسل می شدند: اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول.

کنزالعمّال، ح ۴۳۲۳۵

حدیث - ۲۲۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لاتَنظُروا إِلی کَثرَةِ صَلاتِهِم وَصَومِهِم وَ کَثرَةِ الحَجِّ وَالمَعروفِ وَطَنطَنَتِهِم بِاللَّیلِ، وَلکِنِ انظُروا إِلی صِدقِ الحدیث - وَأَداءِ المانَةِ؛

به زیادی نماز و روزه و حج و احسان و مناجات شبانه مردم نگاه نکنید، بلکه به راستگویی و امانتداری آنها توجه کنید.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۱۴، ح ۵

حدیث - ۲۲۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَلا اُخبِرُکُم بِاَفضَلَ مِن دَرَجَةِ الصّیامِ وَ الصَّلاةِ وَ الصَّدَقَةِ؟ صَلاحُ ذاتِ البَینِ، فَاِنَّ فَسادَ ذاتِ البَینِ هِیَ الحالِقَةُ؛

آیا به چیزی با فضیلت تر از نماز و روزه و صدقه (زکات) آگاهتان نکنم؟ و آن اصلاح میان مردم است، زیرا تیره شدن رابطه بین مردم ریشه کن کننده دین است.

نهج الفصاحه، ح ۴۵۸

حدیث - ۲۲۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

عن زید بن خالدٍ الجُهَنّی: ما کانَ رَسُولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله یَخرُج مِن شَی ءٍ لِشَی ءٍ مِنَ الصَّلَواتِ حَتّی یَستاکَ ؛

زید بن خالد جُهَنی: پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله از هیچ نمازی به نماز دیگر مشغول نمی شدند، مگر این که در این فاصله مسواک می زدند.

المعجم الکبیر، ج ۵، ص ۲۵۴، ح ۵۲۶۱

حدیث - ۲۲۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِعلَموا اَنَّ اللّه تعالی قَد فَرَضَ عَلَیکُم الجُمُعَةَ فَمَن تَرَکَها فی حَیاتی وَ بَعدَ مَماتی وَ لَهُم اِمامٌ عادِلٌ اِستِخفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه شَملَهُ وَ لا بارَکَ لَهُ فی اَمرِهِ اَلا وَ لا صَلاةَ لَهُ اَلا وَ لا زَکاةَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَومَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَکَةَ لَهُ حَتّی یَتوبَ؛

بدانید که خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان که در زندگی و پس از مرگ من، از روی سبک شمردن و یا انکار، آن را ترک کنند، با وجود این که پیشوای عادلی دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در کارشان برکت ندهد، آگاه باشید نه زکات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذیرفته است. بدانید که زندگی آنان برکتی نخواهد داشت، مگر توبه کنند.

عوالی اللالی، ج ۲، ص ۵۴، ح ۱۴۶

حدیث - ۲۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ثَلاثٌ لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فیهِنَّ ما اُخِذنَ اِلاّ بِسَهمَةٍ حِرصا عَلی ما فیهِنَّ مِن الخَیرِ وَ البَرَکَةِ: اَلتَّذینُ بِالصَّلاةِ وَ التَّهجیُر بِالجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فی اَوَّلِ الصُّفوفِ؛

سه چیز است که اگر مردم آثار آن را می دانستند، به جهت حریص بودن به خیر و برکتی که در آنها هست، به قرعه متوسل می شدند: اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول.

کنزالعمّال، ح ۴۳۲۳۵

حدیث - ۲۲۵

قال الصادقعليه‌السلام

الساعة التی یستجاب فیها الدعاء یوم الجمعة مابین فراغ الامام من الخطبة الی ان یستوی الناس فی الصفوف ؛

ساعتی که دعا در آن مستجاب است روز جمعه و فاصله میان پایان خطبه(نماز جمعه) تا به صف ایستادن مردم می باشد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۶، ص ۴۱).

حدیث - ۲۲۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من کان یؤ من بالله و الیوم الاخر فعلیه الجمعة یوم الجمعة الاعیل مریض او مسافر او امراءة او مملوک ، و من استغنی عنها بلهو او تجارة استغنی الله عنه و الله غنی حمید؛

برهر کس که به خداوند و روز قیامت ایمان دارد در روز جمعه ، نماز جمعه بر او واجب می باشد، جز بر بیمار یا مسافر یا زن ، یا برده و هر کس از نماز جمعه به وسیله پرداختن به لهو یا تجارت بی نیازی جوید، خداوند هم از او بی نیازی جوید(و عبادت او را نپذیرد) و خدا بی نیاز و ستوده است

(کنز العمال ، ج ۷ ص ۷۲۶، ح ۲۱۱۲۰).

حدیث - ۲۲۷

قال الصادقعليه‌السلام

ان الله اکرم المؤ منین بالجمعة ؛

همانا خداوند تبارک و تعالی مؤ منان را به وسیله نماز جمعه گرامی می داشت

(مستدرک الوسائل ، ج ۶، ص ۵).

حدیث - ۲۲۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا کان یوم الجمعة کان علی کل باب من ابواب المسجد ملئکة یکتبون الاول فالاول فاذا جلس الامام طوار الصحف و جاءوا یستمعون الذکر ؛

چون روز جمعه فرا رسد، بر درب هر مسجدی ملائکه می نشینند و نام مردم را به ترتیب ورود اول و دوم و سوم می نویسند تا وقتی که امام جمعه در جایگاه خود قرار می گرفت پرونده ها را جمع می کند و به ذکر (خطبه ها) گوش فرا می دهند.

(بحارالانوار، ج ۸۹، ص ۱۲، مستدرک الوسائل ، ج ۶، ص ۳۸).

حدیث - ۲۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رکعتان فی یوم الجمعة افضل من الف رکعة فی غیر یوم الجمعة ؛

دو رکعت نماز در روز جمعه ، بهتر از هزار رکعت نماز در غیر روز جمعه است

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث - ۲۱۰۵۷).

حدیث - ۲۳۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رواح الجمعة واجب علی کل محتلم ؛

برهر مکلف رفتن به نماز جمعه واجب است

(کنز العمال ، ج ۷، ص ۷۲۵، ح ۲۱۱۱۹).

حدیث - ۲۳۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الجمعة حج المساکین؛

نماز جمعه حج فقرا است

(کنزالعمال ج ۷، ص ۷۰۷، ح ۲۱۰۳۱).

حدیث - ۲۳۲

قال الصادقعليه‌السلام

ان الرجل یذنب الذنب فیحرم صلاة اللیل و ان العمل السیی ء اسرع فی صاحبه من السکین فی اللحم؛

شخصی که به عصیان روی می آورد، از خواندن نماز شب محروم می شود، زیرا اثر کار بد در انسان ، از اثر کارد تیز بر گوشت ، سریع تر است

(میزان الحکمه ، ج ۵، ح ۱۱۰۴۶۷).

حدیث - ۲۳۳

قال علیعليه‌السلام

عبادالله ان تقوی الله حمت اولیاء محارمه و الزمت قلوبهم مخافته حتی اسهرت لیالیهم ؛

ای بندگان خدا پرهیزکاری دوستان خدا را از انجام کارهای حرام باز می دارد و ترس از خدا آنچنان در دل آنان جای می گیرد که شب ها را (برای نماز) بیدار می مانند.

(نهج البلاغه ، خطبه ۱۱۳).

حدیث - ۲۳۴

عن ابی جعفرعليه‌السلام قال :

ثلاث درجات : افشاء السلام ، و اطعام الطعام و الصلاة باللیل والناس نیام ؛

از امام باقرعليه‌السلام نقل شده که فرمودند: سه چیز منزلت و مقام را می افزاید: سلام دادن ، غذا دادن و شب نماز خواندن ، آن زمان که مردم در خوابند.

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۴۱).

حدیث - ۲۳۵

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

صل رکعتین فی سواد اللیل لوحشة القبور ؛

برای نجات از وحشت قبر، دو رکعت نماز در دل شب بخوان

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۶۰).

حدیث - ۲۳۶

قال الصادقعليه‌السلام

اذا قمت باللیل فاستک فان الملک تاءتیک فیضع فاه علی فیک ، فلیس من حرف تتلوه و تنطق به الا صعد به الی السماء فلیکن فوک طیب الریح ؛

شبانگاه که برای نماز بلند می شوی مسواک بزن ، چرا که فرشته نزد تو می آید و دهانش را بر دهانت می گذارد و هر حرفی از قرآن و نماز و دعا می خوانی ، به آسمان می برد از این رو باید که دهانت خوشبو باشد.

(وسائل الشیعه ، ج ۱، ص ۳۵۷، بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۲۰۷).

حدیث - ۲۳۷

قال الصادقعليه‌السلام

ثلاثة هن فخر المؤ من وزینة فی الدنیا و الاخرة : الصلاة فی اخر اللیل و یاءسه مما فی ایدی ، الناس ، و ولایة الامام من ال محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ؛

سه چیز مایه افتخار مومن و زینت اودر دنیا و آخرت است :

۱ - نماز در آخر شب ؛

۲ - دل کندن از آنچه دردست مردم است ؛

۳ - پذیرش ولایت امام از اهل بیت پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۴۰).

حدیث - ۲۳۸

قال الصادقعليه‌السلام

استغفر الله ربی و اتوب الیه فی الوتر سبعین مرة تنصب یدک الیسری و تعد بالیمنی الاستغفار ؛

در قنوت نماز، وتر، هفتاد بار استغفار بگویید، برای این کار دست چپ را مقابل صورت قرار دهید، و با دست راست استغفار را بشمارید.

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۲۸۷).

حدیث - ۲۳۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اطولکم قنوتا فی الوتر اطولکم راحة یوم القیامة فی الموقف ؛

هرقدر قنوت شما در نماز وتر طولانی تر باشد، آسایش شما در موقف قیامت بیشتر است.

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۲۸۷).

حدیث - ۲۴۰

علیکم بصلاة اللیل سنة نبیکم و داءب الصالحین؛

بر شما باد به خواندن نماز شب ، زیرا این عمل سنت پیامبر و سیره صالحان است

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۲۳).

حدیث - ۲۴۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

افشوا السلام ، وصلوا الارحام ، و اطعموا الطعام ، و صلوا باللیل ، و الناس نیام ، تدخلوا الجنة بسلام؛

(باسلام کردن) سلام را میان مردم شایع کنید صله رحم به جای آورید اطعام کنید و در شب که همگان درخوابند به نماز برخیزید تا به سلامتی داخل بهشت گردید.

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۵۹).

حدیث - ۲۴۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من رزق صلاة اللیل من عبد او امة ؛قام لله - عزوجل - مخلصا فتوضاء وضوء سابغا وصلی الله - عزوجل - بنیة صادقة وقلب سلیم و بدن خاشع و عین داعمة ، جعل الله - تبارک و تعالی - خلفه تسعة صفوف من الملائکة فی کل صف ما لا یحصی عددهم الا الله تعالی احد طرفی کل صف فی المشرق و الاخر بالمغرب قال : فاذا فرغ کتب له بعددهم درجات ؛

هرگاه بنده ای موفق به نماز شب شود وبرای خدا بیدار شود و وضوی کامل بگیرد و با نیت خالص و قلب سلیم و بدن خاشع وچشم گریان برای خدا نماز بخواند، خداوند نه صف از فرشتگان را پشت سر او می گمارد که جز خدا کسی نمی تواند آنها را شمارش کند، زیرا یک طرف هر صف در مشرق و طرف دیگر آن در مغرب است هنگامی که او نماز را تمام کند، خدا به تعداد آن فرشتگان برای او درجه و ثواب می نویسد.

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۳۷)

حدیث - ۲۴۳

قال الرضاعليه‌السلام

علیکم بصلاة اللیل فما من عبد یقوم اخر اللیل فیصلی ثمان رکعات و رکعتی الشفع و رکعة الوتر و استغفر الله فی قنوته سبعین مرة ، الا اجیر من عذاب القبر و من عذاب النار و مذله فی عمره ، و وسع علیه فی معیشته ؛

بر شما باد به نماز شب ، زیرا هر بنده ای که در آخر شب بیدار شود و هشت رکعت نماز شب ، و دو رکعت نماز شفع ، و یک رکعت نماز وتر بخواند و در قنوت آن ، هفتاد بار استغفار کند خداوند اورا از عذاب قبر و آتش در امان دارد وعمر او را طولانی کرده و به زندگی اوگشایش خواهد داد.

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۶۱).

حدیث - ۲۴۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من عبد یحدث نفسه بقیام ساعة من اللیل فینام عنها الا کان نومه صدقة تصدق الله بها علیه و کتب له اجر ما نوی ؛

کسی که به نیت بیدار شدن برای نماز شب بخوابد، ولی خواب بماند، خواب او عطیه ای است الهی و خداوند متعال به او پاداش نماز شب را عطا می کند.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۲۳ کنزالعمال ، حدیث - ۲۱۴۷۵).

حدیث - ۲۴۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خیرکم من اطاب الکلام و اطعم الطعام و صلی باللیل و الناس نیام ؛

بهترین شما کسی است که سخن زیبا بگوید و طعام بدهد و هنگامی که مردم در خوابند نماز شب بخواند. (بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۴۲).

حدیث - ۲۴۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صلاة اللیل مرضاة الرب ، و حب الملائکة و سنة لاانبیاء و نور المعرفة واصل الایمان و راحة الابدان ، و کراهة الشیطان و سلاح علی الاعداء و اجابة للدعاء و قبول الاعمال وبرکة فی الرزق ، و شفیع بین صاحبها و بین ملک الموت و سراج فی قبره و فراش تحت جنبه و جواب مع منکر و نکیر و مونس و زائر فی قبره الی یوم القیامة ؛

نماز شب مایه خشنودی پروردگار و دوستی فرشتگان و روش پیامبران و نور معرفت و ریشه ایمان و موجب آرامش بدن و نفرت شیطان و سلاحی در مقابل دشمنان و باعث مستجاب شدن دعا و پذیرش اعمال و برکت روزی است نماز شب بین نمازگزاران و ملک الموت واسطه می شود و چراغ قبر و فرش زیر او در قبر و پاسخ نکیر و منکر و مونس انسان در قبر و زیارت کننده او در قبر تا روز قیامت خواهد بود. (بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۶۲).

حدیث - ۲۴۷

قال الصادقعليه‌السلام

ان الله - عزوجل - قال المال و البنوان زینة الحیاة الدنیا، و ان الثمان رکعات التی یصلیها العبد اخراللیل زینة الاخرة ؛

خداوند متعال ثروت و فرزندان را زینت دنیا دانسته است هشت رکعت نماز که انسان در آخر شب می خواند، زینت آخرت است

(بحارالانوار ج ۸۳، ص ۱۲۶ ثواب الاعمال ، ص ۶۹).

حدیث - ۲۴۸

عن رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

علیکم بصلاة اللیل ولو رکعة واحدة ، فان الصلاة اللیل منهاة عن الاثم و تطفی ء غضب الرب - تبارک و تعالی - و تدفع عن اهلها حرالنار، یوم القیامة؛

بر شما باد به نماز شب ، اگر چه یک رکعت باشد، زیرا نماز شب انسان را از گناه باز می دارد و خشم پروردگار را خاموش کرده وصاحبش را از آتش قیامت درامان می دارد.

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث - ۲۱۴۳۱).

حدیث - ۲۴۹

عن النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قال : یا علی ! خمسة تنور القلب : کثرة قرائة قل هو الله احد و قلة الکلام و مجالسة العلماء والصلاة فی اللیل و المشی ء الی المساجد؛

یا علی ! پنج چیز دل را نورانی می کند: کثرت تلاوت سوره ((قل هو الله احد))،کم گویی ، مجالست با علما، نماز شب و گام برداشتن به سوی مسجد.

(المواعظ العددیه ، ص ۲۵۸).

حدیث - ۲۵۰

عن النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یاعلی ! علیک بصلاة اللیل و من استخف بصلاة اللیل فلیس منا ؛

یا علی ! بر تو باد به خواندن نماز شب و از ما نیست کسی که به نماز شب اهمیت ندهد و آن را سبک بشمارد.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۲۸۰).

حدیث - ۲۵۱

عن الصادق -عليه‌السلام -:

ان البیوت التی یصلی فیها باللیل بتلاوه القرآن تضی ء لاهل المساء کما تضی ء نجوم السماء لاهل الارض؛

خانه ای که در آن نماز شب خوانده می شود و تلاوت قرآن می گردد، برای افلاکیان آن گونه می درخشد که ستارگان برای زمینیان می درخشد.

(ثواب الاعمال ، ص ۷۰).

حدیث - ۲۵۲

عن الصادقعليه‌السلام

صلاة اللیل تحسن الوجه و تحسن الخلق ، و تطیب الریح ، و تدر الرزق و تقضی الدین ، و تذهب بالهم و تجلوا البصر ؛

نمازشب باعث زیبایی سیما ونیکویی اخلاق و خوشبویی بدن و فراوانی رزق و مایه ادای قرض ها و از بین رفتن و تقویت نور چشم است

(ثواب الاعمال ، ص ۷۰).

حدیث - ۲۵۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صلوة اللیل سراج لصاحبها، فی ظلمة القبر ؛

نماز شب چراغی است در تاریکی قبر.

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۶۱).

حدیث - ۲۵۴

قال الصادقعليه‌السلام

صلوة اللیل تبیض الوجه و صلوة اللیل تطیب الریح و صلوة اللیل تجلب الرزق ؛

نماز شب چهره را سفید، بوی را خوش و روزی را جلب می کند(گسترش می دهد).

(علل الشرایع ، ص ۳۶۳، میزان الحکمه ، ج ، ص ۴۲۱)

حدیث - ۲۵۵

اذا ایقظ الرجل اهله من اللیل توضیا و صلیا کتبا من الذاکرین الله کثیرا و الذاکرات ؛

هرگاه مردی همسر خویش را در نیمه های شب بیدار کند و با هم وضو بسازند و به نماز بایستند، آنان از ذاکرانی ، که خداوند تبارک و تعالی بسیار یاد می کنند، محسوب می گردند.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۱۸).

حدیث - ۲۵۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مازال جبرئیل یوصینی بقیام اللیل حتی ظننت ان اخیار امتی لن یناموا من اللیل الا قلیلا ؛

جبرئیلعليه‌السلام همچنان مرا به قیام شب و نماز در آن سفارش می نمود که من گمان کردم خوبان و برگزیدگان امت من شب را نمی خوابند، مگر اندکی

(بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۳۳۳).

حدیث - ۲۵۷

عن ابی عبدالله -عليه‌السلام - قال :

من قدم اربعین رجلا من اخوانه فدعا لهم ثم دعا لنفسه ، استجیب له فیهم و فی نفسه؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که در قنوت نماز وتر برای چهل مؤ من وسپس برای خود دعا کند، خداوند دعاهای وی را مستجاب گرداند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، باب ۴۵).

حدیث - ۲۵۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

علیکم بصلاة اللیل فانها سنة نبیکم و داءب الصالحین قبلکم و مطردة الداء عن اجسادکم ؛

نماز شب را به پا دارید، زیرا نماز شب سنتی است از پیامبرتان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و رسم صالحان و پاکانی است که قبل از شما بودند نماز شب موجب طرد و دفع بلا و دردها و بیماری ها از بدن شما می باشد.

(تفسیر صافی ، ص ۲۶۵، ثواب الاعمال ، ص ۹۶).

حدیث - ۲۵۹

قال الصادقعليه‌السلام

ان الرجل لیکذب الکذبة فیحرم بها عن صلوة اللیل؛

چه بسا مردی با گفتن دروغی ، از فیض نماز محروم می شود.

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۴۶).

حدیث - ۲۶۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما اتخذ الله ابراهیم خلیلا -عليه‌السلام - الا لاءطعامه الطعام و صلوته باللیل و الناس نیام؛

خداوند ابراهیمعليه‌السلام را به مقام خلیلی خود برنگزید، مگر به دو چیز: اول این که مردم را اطعام می کرد و دیگر این که هنگامی که مردم در خواب بودند، نماز می خواند.

(بحارالانوار، ج ۷۴ ص ۲۸۲، میزان الحکمه ، ج ۵ ص ۴۱۷).

حدیث - ۲۶۱

قال الباقرعليه‌السلام

جاء الرجل الی امیرالمؤ منینعليه‌السلام فقال : یاامیرالمؤ منین انی قد حرمت الصلوة باللیل فقال امیرالمؤ منین : انت رجل قد قیدتک ذنوبک؛

مردی نزد امیرالمؤ منینعليه‌السلام آمد و گفت: من از نماز شب محروم شده ام، امام علیعليه‌السلام فرمودند: گناهانت تو را گرفتار نموده است

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۱۲۷).

حدیث - ۲۶۲

قال علیعليه‌السلام

قیام اللیل مصححة للبدن و تمسک باخلاق و رضی رب العالمین؛

برخاستن برای نماز شب موجب تندرستی و پایبندی به اخلاق پیغمبران است وخدا را خشنود می کند.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۲۱).

حدیث - ۲۶۳

قال الصادقعليه‌السلام

ان الرجل یذنب فیحرم صلوة اللیل؛

هرآینه انسان مرتکب گناهی می شود و در نتیجه را، از نماز شب محروم می گردد.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۲۲).

حدیث - ۲۶۴

عن الرضاعليه‌السلام

رضوان الله الصلوة باللیل؛

نماز شب ، رضوان (خشنودی ) خدا را به همراه دارد.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱ ص ۴۱۲)

حدیث - ۲۶۵

قال الصادقعليه‌السلام

شرف المؤ من صلاته باللیل؛

شرف مومن به نماز شب او است

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۴۱).

حدیث - ۲۶۶

عن النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الرکعتان فی جوف اللیل احب الی من الدنیا و مافیها ؛

دو رکعت نماز در دل شب نزد من ، از دنیا وآنچه که در آن است ، محبوبتر است

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۲۷۶).

حدیث - ۲۶۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صلاة الرجل تطوعا حیث لایراه الناس تعدل صلاته علی اعین الناس خمسا و عشرین ؛

نماز مستحبی که در مکانی دور از دید مردم خوانده شود، از نظر ثواب و ارزش معنوی معادل با بیست و پنج نماز است که در معرض دید مردم به جا آورده شود.

(نهج الفصاحه ، حدیث - ۱۸۴۷).

حدیث - ۲۶۸

قال الصادقعليه‌السلام

ان الله عزوجل فرض علیکم الصلوات فی احب الاوقات الیه ، فاسئلوا الله حوائجکم عقیب فرائضکم ؛

به درستی که خداوند نمازهای واجب را در محبوب ترین اوقات واجب کرد، پس بعد از نمازهایتان حاجات خود را از خدا بخواهید.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۲۴).

حدیث - ۲۶۹

قال الباقرعليه‌السلام

انما شیعة علی کثیرة صلاتهم کثیرة تلاوتهم للقرآن ؛

شیعیان و پیروان خط علی زیاد نماز می گزارند، و زیاد تلاوت قرآن می کنند.

(صفات الشیعه ، ص ۴۳۶).

حدیث - ۲۷۰

مادمت فی الصلاة فانک تقرع باب الملک الجبار، و من یکثر قرع باب الملک یفتح له ؛

مادامی که تو در نماز هستی ، درب خانه پادشاه توانا را می کوبی ، هر کس که در کوبیدن درب خانه پادشاه پافشاری کند، آن درب روی او باز می شود.

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۸۰).

حدیث - ۲۷۱

قال الباقرعليه‌السلام

انما جعلت النافلة لیتم بها ما افسده من الفریضة ؛

همانا (نماز) نافله را به این جهت قرار دادند که کاستی های نماز واجب را جبران کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۰).

حدیث - ۲۷۲

قال الباقرعليه‌السلام

واذا لم یؤ د الرجل الفریضه لم تقبل منه النافله ؛

اگر کسی نماز واجب به جا نیاورد، نافله او مقبول نیست

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۰).

حدیث - ۲۷۳

قال علیعليه‌السلام

قال الله تعالی لنبیهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و کانت الامم السالفة لقد فرضت علیهم خمسین صلوة فی خمسین وقتا، وهی من الاصار التی کانت علیهم فرفعتها عن امتک وجعلتها خمسا فی خمسه اوقات و هی احد و خمسون رکعة ، و جعلت لهم اجر خمسین صلوة ؛

از امیرالمؤ منینعليه‌السلام روایت شده ، که خداوند به رسولش فرمود: برای پیشینیان پنجاه نماز در وقت واجب کرده بودم و این یکی از مشکلاتی بود که امم سابقه داشتند ولی این بار را از دوش تو برداشتم ، و به جای آن ، پنج نماز، در پنج وقت برای شما قرار دادم که این پنج نماز در پنج نوبت (مجموعا واجب و مستحب آن ) پنجاه و یک رکعت است و ثواب پنجاه نماز را دارد.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۴۰).

حدیث - ۲۷۴

عن الصادقعليه‌السلام قال :

ما یمنع احدکم اذا دخل علیه غم من غموم الدنیا ان یتوضاء ثم یدخل المسجد فیرکع رکعتین ، یدعواالله فیهما اما سمعت الله یقول : و استعینوا بالصبر و الصلاة ؛

وقتی در اثر فشار زندگی و حوادث روزگار مشکلاتی برای کسی پیش آمد، وضو بگیرد و به مسجد برود و دو رکعت نماز به جای آورد، و خدا را بخواند. آیا شنیده ای که خداوند می فرماید: از شکیبایی و نماز یاری جویید.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۲۶۳).

حدیث - ۲۷۵

قال الصادقعليه‌السلام :

ان القلب یحیی و یموت فاذا حی فادبه بالتطوع ، و اذا مات فاقصره علی الفرائض؛

همانا، قلب انسان می میرد و زنده می شود، پس وقتی که قلب زنده (و با نشاط) است او را به اعمال (نماز) مستحبی وادار کن و زمانی که قلب مرده است ، به واجبات اکتفا کن

(مستدرک الوسائل ، ج ۱ ص ۱۷۷).

حدیث - ۲۷۶

قال الصادق -عليه‌السلام -:

ایاکم و الکسل و ان ربکم رحیم یشکر القلیل ان الرجل لیصلی الرکعتین تطوعا یرید بهما وجه الله فیدخله الله بهما الجنة ؛

از سستی دوری کنید، زیرا پروردگار شما مهربان است و اندک را می پذیرد هرآینه مرد دو رکعت نماز مستحبی برای خدا می خواند و خداوند به سبب این دو رکعت ، او را وارد بهشت می کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۳۰، اصول وافی ، ج ۲، ص ۶۱).

حدیث - ۲۷۷

قال الحسن بن علیعليه‌السلام :

اذا اضرت النوافل بالفریضة فارفضوها ؛

هرگاه نمازهای مستحبی به نمازهای واجب ضرر رسانید، آنها را ترک کنید.

(تحف العقول ، ص ۲۶۷).

حدیث - ۲۷۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا اباذر! ایما رجل تطوع فی کل یوم و لیلة اثنتی عشرة رکعة سوی المکتوبة کان له حقا واجبا بیت فی الجنة ؛

ای ابوذر! هر مردی که در شبانه روز غیر از نمازهای واجب دوازده رکعت نماز بگزارد خداوند خانه ای در بهشت به او خواهد داد.

(مکارم الاخلاق ، ص ۴۶۱).

حدیث - ۲۷۹

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا اردت حاجة فصل رکعتین وصل علی محمد و آل محمد وسل تعطه ؛

هنگام حاجت ، دو رکعت نماز بخوان و بر پیغمبر و آل او درود فرست و حاجتت را بخواه که به تو داده می شود.

(فروع کافی ، ج ۳، ص ۴۷۹).

حدیث - ۲۸۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة میزان فمن اوفی استوفی؛

نماز ترازوی (اعمال ) است هر کسی بیشتر به جا آورد بیشتر بهره می برد.

(فروع کافی ، ج ۳، ص ۲۶۷).

حدیث - ۲۸۱

قال الباقرعليه‌السلام :

ان العبد لیرفع له من صلاته نصفها و ثلثها و ربعها و خمسها فما یرفع له الا ما قبل علیها بقلبه و انما امروا بالنوافل لیتم لهم مانقصوا من الفریضة ؛

نمازی که بنده به جا می آورد، گاهی نصف و گاهی یک سوم و گاهی یک چهارم و گاهی یک پنجم آن بالا برده می شود، زیرا بالا برده نمی شود مگر آن نمازی که با توجه و حضور قلب باشد، مردم ماءمور به انجام نمازهای مستحب شده اند تا نقص نمازهای واجب آنان توسط مستحباب جبران شود.

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۲۸).

حدیث - ۲۸۲

قال الباقرعليه‌السلام

یا باغی العلم ! اصل قبل لاتقدر، علی لیل ولانهار تصلی فیه ؛

ای طالب علم ! نماز را به پادار، قبل از آن که پیری و سستی فرا رسد، که آن وقت قدرت نمازگزاردن را نداری و برای تو میسر نیست (و شاید اشاره به پس از مرگ باشد).

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۷).

حدیث - ۲۸۳

قال الباقرعليه‌السلام

فاذا اتم له ست سنین علم الرکوع و السجود حتی یتم له سبع سنین فاذا تم له سبع سنین قیل له اغسل وجهک و کفیک، فاذا غسلهما قیل له صل؛

هنگامی که فرزندان شما شش ساله شدند، رکوع و سجده (صحیح ) را به آن ها بیاموزید و در هفت سالگی به طفل بگویید: دست و رویت را بشوی و نماز بگذار.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۳۲)

حدیث - ۲۸۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اطرفوا اهالیکم فی کل یوم جمعة بشی ء من الفاکهة ، حتی یفرحوا بالجمعة ؛

روز جمعه برای خانواده خود میوه تازه بخرید، تا برای آمدن نماز خرسند گردند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۶ ص ۶۱).

حدیث - ۲۸۵

و کان علیعليه‌السلام اذا قام الی الصلوة فقال : وجهت وجهی للذی فطرالسموات والارض ، تغیر لونه حتی یعرف ذلک فی وجهه ؛

وقتی علیعليه‌السلام به نماز می ایستاد و آیه شریفه: ((رو می آورم با تمام وجودم به کسی که آسمانها و زمین را آفرید))را می خواند، رنگ و چهره مبارک او متغیر می شد، به طوری که تغییر حالت و دگرگونی از صورت مبارکش به خوبی مشاهده می گشت.

(میزان الحکمه ، ج ۵ ص۳۸۱).

حدیث - ۲۸۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کانوا (یعنی الانبیاء) یفزعون اذا فزعوا الی الصلاة ؛

پیامبران خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم چنان بودند که چون دچار نگرانی می شدند،به نماز پناه می بردند.

(تفسیر درالمنثور، ج ۱، ص ۶۷)

حدیث - ۲۸۷

قال السجادعليه‌السلام

کان یبکی حتی یبتل مصلاه خشیة من الله - عزوجل - من غیر جرم ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم با این که بی گناه بود اما از خوف خداوند چنان در نماز می گریست که جا نمازش خیس می شد.

(سنن النبی ، ص ۳۲)

حدیث - ۲۸۸

قال علیعليه‌السلام

کان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم لایؤ ثر علی الصلوة عشاة ولاغیره و کان اذا دخل وقتها کانه لایعرف اهلا ولا جمیعا؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نه شام و نه چیز دیگری را بر نماز مقدم نمی داشت و چون وقت نماز فرا می رسید، دیگر نه خانواده می شناخت ونه دوست

(سنن نبوی ، ص ۱۴).

حدیث - ۲۸۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الله جعل قرة عینی فی الصلاة وحببهاالی؛

همانا خداوند روشنی چشم مرا در نماز قرار داد و نماز را محبوب من نمود.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۶۷، امالی شیخ صدوق ، ج ۲، ص ۱۴۱).

حدیث - ۲۹۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

انا لااشبع من الصلاة ؛

من هرگز از نماز سیر نمی شوم

(امالی صدوق ، ج ۲ ص ۱۴۱).

حدیث - ۲۹۱

قال الصادقعليه‌السلام

وکان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم یستغفر الله فی الوتر سبعین مرة و یقول: هذا مقام العائذ بک من النار سبع مرات ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در قنوت نماز وتر هفتاد بار ((استغفرالله )) و هفت بار هذا ماقم العائذ بک من النار))(یعنی این جایگاه کسی است که از آتش به تو پناه آورده است) می گفت

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۰).

حدیث - ۲۹۲

قال الصادقعليه‌السلام

یا اباهارون ! انا ناءمر صبیاننا بتسبیح فاطمة -عليها‌السلام - کما ناءمرهم بالصلاة ، فالزمه ، فانه لم یلزمه عبد فشقی؛

ای اباهارون! ما بچه های خود را همان طور که به نماز امر می کنیم ، به تسبیح حضرت فاطمهعليها‌السلام نیز امر می کنیم تو نیز بر آن مداومت کن ، زیرا بنده شقی (و بدبخت معنوی ) بدان پای بند نمی شود.

(فروع کافی ، کتاب الصلاة ص ۳۴۳، ح ۱۳).

حدیث - ۲۹۳

قال الصادقعليه‌السلام

من سبح الله فی دبر الفریضة تسبیح فاطمة الزهراءعليها‌السلام مائة مرة و اتبعها بلااله الاالله غفر الله له ؛

هرکس بعد از نماز واجب با تسبیح حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام صدبار به تسبیح خدای متعال بپردازد و به دنبال آن ((لااله الاالله ))بگوید، خداوند او رامشمول مغفرت خود می کند.

(فروع کافی ، ج ۳، کتاب الصلاة ، باب دعا، نماز ۷۰ - ص ۳۴۲).

حدیث - ۲۹۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله

یافاطمة ! اعطیک ما هو خیر لک من خادم و من الدنیا بما فیها، تکبرین الله بعد کل صلاة اربعا و ثلاثین تکبیرة ، وتحمدین الله ثلاثا و ثلاثین تحمیدة ، و تسبحین الله ثلاثا و ثلاثین تسبیحة ، ثم تخمین ذلک بلااله الا الله ، وذلک خیر لک من الذین اردت و من الدنیا و ما فیها فلزمت - صلوات الله علیها - هذاالتسبیح بعد کل صلاة ، و نسب الیها ؛

ای فاطمه ! به تو چیزی را عطا کنم که از خدمتکار و دنیا با آنچه در آن است بهتر باشد بعد از نماز سی و چهار مرتبه ((الله اکبر))سی و سه مرتبه ((الحمدلله ))و سی و سه مرتبه ((سبحان الله ))بگو و پس از آن را به ((لااله الاالله ))ختم کن این کار برای تو بهتر است از آنچه می خواهی و از دنیا وآنچه در آن است پس حضرت زهراعليها‌السلام پس از هر نماز به این تسبیح مداومت کرد و منسوب به او گردید.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۳۶).

حدیث - ۲۹۵

قال الصادقعليه‌السلام :

الجلوس بعد صلاة الغداة فی التعقیب و الدعاء حتی تطلع الشمس ابلغ فی طلب الرزق من الضرب فی الارض ؛

هرکس بعد از نماز صبح برای تعقیب و دعا تا طلوع خورشید بنشیند، بهتر از در نوردیدن زمین ، روزی راجلب می کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۱۰ ۳۵).

حدیث - ۲۹۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

من اکل لمقة حرام لم تقبل له صلوة اربعین لیلة و لم یستجب له دعوة اربعین صباحا ؛

کسی که لقمه حرام بخورد، نماز چهل شب او قبول نمی شود، ودعای چهل روز او به اجابت نمی رسد.

(دارالسلام ، نوری ، ج ۴ ص ۲۱۳)

حدیث - ۲۹۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

ان المصلی لیقرع باب الملک و انه من یدم قرع الباب یوشک ان یفتح له؛

به درستی که نمازگزار در خانه خداوند را میزند و کسی که پیوسته دری را بکوبد، عاقبت آن درب به روی او باز خواهد شد.

(نهج الفصاحه ، ص ۸۲۷)

حدیث - ۲۹۸

قال الصادقعليه‌السلام :

الدعا بعد الفریضة ایاک ان تدعه ، فان فضله بعد الفریضة کفضل الفریضة علی النافلة ؛

مبادا دعای بعد از فریضه را ترک کنی ، زیرا فضیلت و امتیاز دعای بعد از فریضه همچون برتری فریضه و نماز واجب برنافله است .(بحارالانوار، ۸۵، ص ۳۲۵)

حدیث - ۲۹۹

قال الصادقعليه‌السلام :

الدعاء بعد الفریضة افضل من الصلوة تنفلا ؛

دعای بعد از نماز واجب ، از به جا آوردن نماز نافله برتر است.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱ ص ۹۶۲)

حدیث - ۳۰۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

و ارفعوا الیه ایدیکم بالدعاء فی اوقات صلاتکم فانها افضل الساعات ینظرالله عزوجل فیها بالرحمة الی عباده و یجیبهم اذا ناجوه و یلبیهم اذا نادوه و یستجب لهم اذا دعوه؛

و در اوقات نمازهایتان دستهای خود را به دعا به سوی خدا بردارید، زیرا آن اوقات بهترین ساعات است و خداوند به سوی بندگانش با نظر رحمت نگاه می کند وهنگامی که با او مناجات کنند جواب می دهد زمانی که او را بخوانند، لبیک می گوید و وقتی که به درگاه او دعا کنند، اجابت می فرماید.

(بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۳۵۶)

حدیث - ۳۰۱

قال الباقرعليه‌السلام :

فاذا فرغت من الصلاة المکتوبة فانصب الی ربک فی الدعاء او ارعب الیه فی المساءلة؛

هرگاه از نماز واجب فارغ شدی ، به دعا به سوی پروردگارت بپرداز و رغبت کن به سوی پروردگارت به سوال و درخواست

(مجمع البیان ، ج ۱۰ ص ۵۰۹)

حدیث - ۳۰۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

کاءنه قداستغنی غنی خذوا صلاته فاضربوا بها وجهه ؛

بنده مرا بنگریدکه نماز به جای آورد، ولی درخواست حاجت نکرد و گویا از من بی نیاز است نمازش را برگردانید و برچهره اش بکوبید.(بحارالانوار، ج ۸۲ ص ۳۲۵)

حدیث - ۳۰۳

قال الصادقعليه‌السلام :

ان الله - عزوجل - فرض علیکم الصلوات فی احب الاوقات الیه فاسئلوا الله حوائجکم عقیب فرائضکم ؛

به درستی که خداوند نمازهای واجب را در محبوبترین اوقات واجب کرد، پس حاجات خود را بعد از نمازهایتان بخواهید.

(بحارالانوار، ج ۸۵ ص ۳۲۴)

حدیث - ۳۰۴

قال رسول الله -صلى‌الله‌عليه‌وآله -:

ان الله یستجبی من عبده اذا صلی فی جماعة ثم ساءله حاجة ان ینصرف حتی یقضیها ؛

وقتی بنده نمازش را به جماعت بخواند وحاجتی از خدا بخواهد، خداوند او را حاجت روا خواهد کرد، زیرا شرم دارد خواسته او را برنیاورد.

(بحارالانوار، ج ۸۸ ص ۴)

حدیث - ۳۰۵

قال علی.عليه‌السلام .

من جلس فی مصلاة ثانیا رجلیه یذکر الله - تبارک الله و تعالی - وکل الله - عزوجل به ملکا یقول : ازدد شرفا تکتب لک الحسنات و تمحی عنک السیئات و تبنی لک الدرجات حتی ینصرف؛

کسی که درجایگاه نمازش بنشیند، و به ذکر خدای تعالی و به تعقیبات بپردازد خداوند فرشته ای را بر او ماءمور و موکل می گرداند که به وی می گوید: ای نمازگزاری که مشغول به دعا هستی ، به شرف و کرامت و فضیلت خود بیفزا (یعنی بیشتر و زیادتر دعا کن ) که از برای تو حسنات ثبت می گردد و سیئات و بدیهایت محو و نابود می شود و درجات برای تو افزون می گردد و این گفتگو ادامه دارد تا وقتی که او از دعا و تعقیباتش فارغ شود.

(دعائم الاسلام ، ج ۱ ص ۱۶۵)

حدیث - ۳۰۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله

ثلاثه مواطن لاترد فیها دعوة عبد: رجل یکون فی بریة حیث لایراه احد الاالله فیقوم فیصلی و رجل یکون معه فئة فیقر عنه اصحابه فبثبت و رجل یقوم من آخر اللیل ؛

سه مورد است که دعای کسی در آن رد نمی شود: یکی آن مردی که در بیابان باشد و کسی جز خدا او را نمی بیند برخیزد و نماز گزارد. دیگر آن مردی که با گروهی در جنگ باشد و یاران وی بگریزند و او استوار ماند. سوم آن که مرد در آخر شب برای عبادت برخیزد.(کنزالعمال ، ج ۲ - ص ۱۰۲، ص ۳۳۳۶)

حدیث - ۳۰۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله

من ادی فریضة فله عندالله دعوة مستجابه ؛

هرکس نماز واجبی را به جای آورد یک دعای مستحب نزد خدا خواهد داشت

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۲۱).

حدیث - ۳۰۸

قال الصادقعليه‌السلام .

یستجاب الدعاء فی اربعة مواطن : فی الوتر و بعد الفجر و بعد الظهر و بعدالمغرب؛

دعا در چهار وقت به اجابت می رسد:

۱ - در نماز وتر

۲ - پس از نماز صبح

۳ - بعد از نماز ظهر

۴ - پس از مغرب.

(بحارالانوار، ۸۵، ص ۳۲۴ روضة المتقین ، ج ۱۲ ص ۳۸).

حدیث - ۳۰۹

قال الصادقعليه‌السلام

من صلی صلوة و عقب الی اخری فهو ضیف الله و حق علی الله ان یکرم ضیفه ؛

هر که نماز فریضه کند و بعد از آن تعقیب بخواند تا نماز دیگر (یعنی به خواندن دعاهایی که بعد از نماز باید خواند و قرائت قرآن و غیره مشغول گردد تا وقت نماز دیگر) پس آن بنده مهمان خدا می باشد و حق است بر خدای عزوجل اینکه اکرام کند مهمان خود را. (بحارالانوار، ج ۸۵ ص ۳۲۲).

حدیث - ۳۱۰

قال الصادقعليه‌السلام

من سبح تسبیح فاطمةعليهما‌السلام قبل ان یثنی رجله من صلوة الفریضة غفرله ؛

کسی که در نمازهای فریضه ، پس از سلام نماز و قبل از حرکت از مصلی ، خداوند را به تسبیح فاطمه زهراعليهما‌السلام تسبیح کند، آمرزیده می شود.

(دعائم الاسلام ، ج ۱ ص ۱۶۸)

حدیث - ۳۱۱

عن علی -عليه‌السلام - قال :

مروة الحضر قراءة القران و مجالسة العلماء و النظر فی الفقه و المحافظة علی الصلاة فی الجماعات ؛

از حضرت علیعليه‌السلام نقل شده که فرمودند: جوانمردی در حضور در وطن ، قرآن خواندن ، هم نشینی با علماء، و نگریستن در احکام دین ، و مواظبت بر نماز خواندن در جماعتهاست

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۰)

حدیث - ۳۱۲

قال النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من ام قوما باذنهم و هم به راضون فاقتصد بهم فی حضوره ، و احسن صلاته بقیامه و قراءته و رکوعه و سجوده و قعوده ، فله مثل اجر القوم ، و لاینقص من اجورهم شیء؛

هرکس به اجازه و رضایت جماعتی به آنان پیشنماز باشد، و آنان به او راضی باشند، در حاضر شدنش با آنان استقامت ورزد، و نماز خود را با قیام و قرائت و رکوع و سجود و قعود آن نیکو انجام دهد، برای او مثل ثواب آن جماعت است ، و از ثواب آنها هم چیزی کم نمی شود.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۸)

حدیث - ۳۱۳

قال علیعليه‌السلام .

و اذا قمت فی صلاتک للناس فلاتکونن منفرا و لامضیعا، فان فی الناس من به العلة و له الحاجة ، و قد سالت رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم حین وجهنی الی الیمن کیف اصلی بهم ؟ فقال : صل بهم کصلاة اضعفهم ، و کن بالمؤ منین رحیما؛

هنگامی که برخاستی و خودت را مهیا ساختی تا با مردم نماز گزاری ، نماز را چندان طولانی مخوان که مردم را پراکنده سازی ، و سریع و تند هم مخوان که آن را تباه کنی ، زیرا در میان مردمی که با تو نماز می گزارند، کسانی هستند که علیل و بیمار و ناتوانند، یا گرفتاری و کار دارند. من از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم هنگامی که مرا برای تبلیغ اسلام به یمن می فرستاد پرسیدم : چگونه با مردم نماز بگزارم ؟ حضرت فرمودند: با آنها مانند ناتوانترین آنان نمازگزار، و بر حال مؤ منین ترحم کن

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۱۰۲۳)

حدیث - ۳۱۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثلاثة یضحک الله الیهم : الرجل اذا قام باللیل و القوم اذا صفوا فی الصلاة ، و القوم اذا صفوا فی قتال العدو؛

سه گروهند که خداوند از آنان خشنود است :

۱ - کسی که نماز شب می خواند.

۲ - جمعی که نماز جماعت تشکیل می دهند.

۳ - دسته ای که در برابر دشمن در راه خدا صف آرایی کرده اند.

(ثواب الاعمال ، ص ۹۶)

حدیث - ۳۱۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رحم الله رجلا قام من اللیل فصلی و ایقظ امراءته فصلت ، فان ابت نضح فی وجهها الماء، رحم الله امراءة قامت من اللیل فصلت و ایقظت زوجها، فان ابی نضحت فی وجهه الماء؛

خدا رحمت کند، مردی را که شب از خواب برخیزد و نماز شب بخواند و همسرش را نیز براین عمل تشویق نماید، و اگر بیدار نشد (با اجازه قبلی او) به صورت وی آب بپاشد و او را بیدار کند و همچنین خدا بیامرزد زنی که در شب برخیزد و نماز شب بخواند وشوهرش را نیز بدین عمل وادار کند و اگر از جای برنخواست (با اذن قبلی او) آب به صورتش بپاشد، تا او را بیدار کند.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۱۸).

حدیث - ۳۱۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رکعتان من المتاءهل خیر من اثنتین و ثمانین رکعة من العزب ؛

دو رکعت نماز کسی که همسر دارد، بهتر از هشتاد و دو رکعت نماز انسان مجرد است

(نهج الفصاحه ، ص ۳۵۰).

حدیث - ۳۱۷

قال الصادقعليه‌السلام .:

حتی یتم له تسع سنین ، فاذا تمت له علم الوضو وضرب علیه وامر بالصلوة و ضرب علیها، فاذا، تعلم ، الوضوء و الصلاة غفرالله لوالدیه ؛

وقتی (فرزندتان ) به سن نه سالگی برسد، پس وقتی که نه سالش تمام شد، وضو را به او یاد بدهید واگر کوتاهی کرد او را ادب کنید، و او را امر به نماز کنید و اگر کوتاهی کرد او را ادب کنید پس زمانیکه فرزند وضو و نماز را یاد گرفت..، خدا پدر و مادرش را می آمرزد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۳).

حدیث - ۳۱۸

قال علیعليه‌السلام .

ان الله - عزوجل - لیهم بعذاب اهل الارض جمیعا حتی لایتحاشی منهم احدا اذا عملوا بالمعاصی و اجترحوا السیئات فاذا الی الشیب ناقلی اقدامهم الی الصلوة و الولدان یتعلمون القرآن رحمهم الله فاخر ذلک عنهم ؛

آنگاه که اهل زمین در گناه و بدیها غوطه ور می شوند خداوند متعال قصد می کند تمامی آنان را بدون استثناء دچار عذاب نماید، ولی با توجه به پیرمردان ریش سفیدی که برای نماز (به سوی مسجد) گام برمی دارند و نیز نونهالانی که در حال یادگرفتن قرآن هستند، به تمامی اهل زمین رحم نموده و عذاب آنان را به تاءخیر می اندازد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۳۶۰، باب ۳، روایت ۱۲).

حدیث - ۳۱۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مرو صبیانکم بالصلوة اذا کانو ابناء ست سنین و اضربوهم اذا کانوا ابناء سبع سنین و فرقوا بینهم فی المضاجع کانوا ابناء عشر سنین؛

فرزندان خود را در سن شش سالگی به نماز وادار کنید، و در هفت سالگی آنها را (در صورت نخواندن ) تنبیه کنید، ودر سن ده سالگی رختخواب آنان را جدا کنید.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱ ص ۱۷۱).

حدیث - ۳۲۰

قال الصادقعليه‌السلام .

فاذا تعلم الوضوء و الصلاة غفرالله لوالدیه ؛

چون فرزندی وضو و نماز را یاد گیرد، خداوند (به پاداش آن ) پدر و مادر او را می آمرزد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۳).

حدیث - ۳۲۱

قال علیعليه‌السلام .

اوصیک یا بنی بالصلاة عند وقتها ؛

فرزندم! تو را به نماز در اول وقت سفارش می کنم

(بحارالانوار، ج ۸۳ ص ۱۴).

حدیث - ۳۲۲

قال علیعليه‌السلام .

علموا صبیانکم الصلاة ؛

نماز را به فرزندانتان بیاموزید.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴ ص ۴۶).

حدیث - ۳۲۳

قال الصادقعليه‌السلام .

یابنی ! انه لاینال شفاعتنا من استخف بالصلوة ؛

ای فرزندم هرکس نماز را سبک بشمارد به شفاعت ما دست نخواهد یافت.

(وسائل الشیعه ج ۳، ص ۱۶).

حدیث - ۳۲۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مروا صبیانکم بالصلوة اذا بلغوا سبع سنین و اضربوهم علی ترکها اذا بلغوا تسعا ؛

فرزندان هفت ساله تان را به نماز وادار کنید و نه سالگان را اگر ترک نماز نمودند تاءدیب کنید.

(سفینة البحار، ج ۲ ص ۲۵).

حدیث - ۳۲۵

قال الباقرعليه‌السلام

انا ناءمر صبیننا بالصلاة اذا کانوا بنی خمس سنین فمروا صبیانکم بالصلاة اذا کانوا بنی سبع سنین ؛

فرزندان ما وقتی پنج ساله می شوند، امر می کنیم که نماز بخوانند، پس شما هم هنگامی که فرزندانتان به هفت سالگی رسیدند، آنها را نماز خواندن امر کنید.

(وسائل الشیعه ، ج ۳ ص ۱۲).

حدیث - ۳۲۶

قال علیعليه‌السلام

علموا صبیانکم الصلاة وخدوهم بها اذا بلغوا ثمانی سنین ؛

نماز را به فرزندان خویش تعلیم دهید، و چون به هشت سالگی رسیدند، آنان را وادار به خواندن این فریضه الهی نمایند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۲).

حدیث - ۳۲۷

قال الصادقعليه‌السلام .

کان (السجاد)عليه‌السلام اذا حضرت الصلاة اقشعر جلده و اصفر لونه و ارتعد کالسعفة ؛

چون وقت نماز فرا می رسید بدن امام زین العابدینعليه‌السلام می لرزید و رنگ چهره اش زرد می شد و مانند شاخه نخل خرما و مرتعش می شد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۷).

حدیث - ۳۲۸

قال الصادقعليه‌السلام

ان الحسن بن علیعليه‌السلام کان اذا قام فی صلاته ترتعد فرائصه بین یدی ربه - عزوجل - و کان اذا ذکر الجنة و النار اضطرب اضطراب السلیم ؛

هنگامی که امام حسن مجتبیعليه‌السلام به نماز می ایستاد، تن مبارکش می لرزید و هرگاه که یاد بهشت و جهنم می نمود، چون مار گزیده به خود می پیچید.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۸، میزان الحکمه ، ج ۵ ص ۳۸۲).

حدیث - ۳۲۹

قال علیعليه‌السلام

ما ترکت صلاة اللیل منذ سمعت قول النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم صلاة اللیل نور، فقال ابن الکواء و لیلة الهریر؟ قال : و لیلة الهریر؛

از روزی که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: ((نماز شب نور است ))، نماز شب را ترک نکردم. ابن کواء از حضرت پرسید حتی در لیلة الهریر (شب عملیات جنگ صفین ) امام فرمودند: حتی در آن شب

(بحارالانوار، ج ۴۱، ص ۱۷).

حدیث - ۳۳۰

عن الصادق ۰.عليه‌السلام . عن ابائهعليهم‌السلام قال :

اشترط رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم علی جیران المسجد شهود الصلاة ، و قال : لینتهین اقوام لایشهدون الصلاة او لامرن موذنا یوذن ثم یقیم ثم امر رجلا من اهل بیتی ، و هو علی فلیحرقن علی اقوام بیوتهم بحزم الحطب لانهم لایاتون الصلاة ؛

امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليهم‌السلام نقل کرده : پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بر همسایه های مسجد شرط کرد در مسجد حاضر شوند. فرمود: جماعتی که به نماز حاضر نمی شوند باز گردند، و یا دستور می دهم موذن اذان و اقامه گوید، سپس به مردی از اهل بیتم دستور می دهم و او علی است ، خانه جماعتی را با مجموعه هیزم می سوزاند برای اینکه آن ها به نماز نمی آیند.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۸)

حدیث - ۳۳۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

لینتهین اقوام لایشهدون الصلاة او لامرن مؤ ذنا یوذن ثم یقیم ثم امر رجلا من اهل بیتی و هو علیعليه‌السلام فیحرقن علی اقوام بیوتهم بحزم الحطب لانهم لایاتون الصلاة ؛

آنان که در نماز جماعت حاضر نمی شوند لازم است از این کار خودداری کنند، و گرنه دستور خواهم داد موذن اذان و اقامه بگوید، آن گاه پس از اقامه جماعت ، یکی از اهل بیت خود را (که علی باشد) فرمان می دهم تا خانه های کسانی را که در جماعت حاضر نشده اند با بسته های هیزم به آتش کشد.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۶)

حدیث - ۳۳۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الله یستحیی من عبده اذا صلی فی جماعة ثم ساله حاجة ان ینصرف حتی یقضیها؛

همانا خداوند از بنده اش هنگامی که به نماز جماعت مشغول است و سپس از او حاجتی بخواهد که برآورده نشود، حیا می کند تا زمانی که آن را اجابت کند.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۴)

حدیث - ۳۳۳

قال الرضاعليه‌السلام

انما جعلت الجماعة لئلا تکون الاخلاص و التوحید و الاسلام و العبادة لله الا ظاهرا مکشوفا لان فی اظهاره حجة علی اهل الشرق و الغرب لله وحده و لیکون المنافق و المستخف مودیا لما اقربه یظهر الاسلام و المراقبة و لیکون شهادات الناس بالاسلام بعضهم ببعض جائزة ممکنة مع مافیه من المساعدة علی البر و التقوی و الزجر عن کثیر من معاصی الله ؛

علت تشریع نماز جماعت آن است که اسلام و توحید و بندگی و اخلاص به خداوند متعال در معرض دید عموم و ظاهر و مشهور در میان مردم باشد، زیرا در این صورت است که حجت در زمینه وحدانیت خداوند بر مردم شرق و غرب تمام می شود، و مردمان منافق و بی اعتنا به نماز مطابق اقرار زبانی وادار به عمل می شوند، و مراقبت صورت می گیرد و گواهیهای مردم که علیه یکدیگر در زمینه اسلام امکان پیدا می کند علاوه آن که در چنین اجتماعاتی بر توسعه و گسترش نیکوکاری و تقوی مساعدت می شود، عملا جلوی بسیاری از گناهان گرفته می شود.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲)

حدیث - ۳۳۴

قال الباقرعليه‌السلام

ثلاث کفارات : اسباغ الوضوء فی السبرات و المشی باللیل و النهار الی الصلوات و المحافظة علی الجماعات ؛

سه چیز موجب کفاره و پوشاندن (گناه ) است :

۱ - وضوی کامل در هوای سرد.

۲ - در شب و روز برای نمازها، قدم برداشتن

۳ - محافظت و ملامت بر نماز جماعتها.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۰)

حدیث - ۳۳۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لو یعلمون ما فی العشاء و الفجر لاتوهما و لو حبوا؛

اگر بدانند آن چه را که در خواندن نماز عشاء و صبح با جماعت هست به آن می آیند، هرچند با زانوها و دستها باشد، مانند راه رفتن کودک با نشستنگاه خود.

(اصول وافی ، ج ۲، ص ۱۴۹)

حدیث - ۳۳۶

قال علیعليه‌السلام .

و صلوا بهم صلاة اضعفهم و لاتکونوا فتانین ؛

و با مردم همانند نماز گزاردن ناتوان ترین آنان نماز گزارید و (با طول دادن آن موجبات زحمات آنان را فراهم نیاورید) و سبب فتنه و فساد نباشید.

(نهج البلاغه ، ص ۵۲)

حدیث - ۳۳۷

قال الصادقعليه‌السلام .

صلی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم الظهر و العصر فخفف الصلاة فی الرکعتین فلما انصرف قالوا: خففت فی الرکعتین الاخیرتین ؟فقال لهم : او ما سمعتم صراخ الصبی ؛

روزی رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نماز ظهر و عصر را به جامی آورد، ناگهان دو رکعت آخر نماز را تخفیف (تسریع ) دادند، اصحاب پس از نماز از حضرت سوال کردند، که آیا دستور جدید آمده ؟ فرمودند: برای چه؟ گفتند: چرا دو رکعت آخر نماز را سبکتر خواندید ؟ فرمودند: مگر صدای فریاد گریه کودک را نمی شنوید.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۶۹)

حدیث - ۳۳۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

استووا تستوی قلوبکم و تماسوا تراحموا؛

صفهای نماز جماعت را هماهنگ و تنظیم نمایید تا دلهایتان متعادل شود، و با هم در تماس باشید تا مهربانی افزوده شود.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۶۲۳)

حدیث - ۳۳۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و من حافظ علی الجماعة حیثما کان مر علی الصراط کالبرق الخاطف اللامع فی اول زمرة مع السابقین ؛

کسی که محافظت و مداومت بر نماز جماعت کند، مانند برق سریع و درخشان همراه نخستین گروه بهشتیان از روی صراط می گذرد.

(ثواب الاعمال ، ص ۳۴۳)

حدیث - ۳۴۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و اما یوم القیامة یجمع الله فیه الاولین و الاخرین للحساب فما من مومن مشی الی الجماعة الا خلف الله - عز و جل - علیه اهوال یوم القیامة ثم یامر به الی الجنة ؛

خداوند در روز قیامت همه انسانها را برای حساب جمع می کند، و هیچ مومنی که در نماز جماعت شرکت نموده نمی ماند، مگر آن که خداوند روز قیامت سختیها و دشواریها را برایش آسان می کند، و سپس دستور میدهد که او را وارد بهشت کنند.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۶)

حدیث - ۳۴۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا سئلت عمن لایشهد الجماعة فقل : لا اعرفه ؛

هنگامی که از شما راجع به کسی که در نماز جماعت شرکت نمی کند بپرسند، بگویید او را نمی شناسم

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۵)

حدیث - ۳۴۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من صلی اربعین یوما الصلوات فی جماعة لایغوته تکبیرة الاحرام کتب له برائتان برائة من النفاق و برائة من النار ؛

کسی که چهل روز نمازهای خود را با جماعت به جا آورد، به طوری که یک تکبیرة الاحرام از او فوت نشود، برای او آزادی از آتش جهنم و آزادی از نفاق نوشته می شود.

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۲۴۴)

حدیث - ۳۴۳

قال علیعليه‌السلام

من صلی الفجر جماعة رفعت صلاته فی صلاة الابرار و کتب یومئذ فی وفد المتقین ؛

کسی که نماز صبح را به جماعت بخواند، نمازش در میان نیکان بالا برده می شود، و آن روز در جرگه پارسایان نوشته شود.

(دعائم الاسلام ، ج ۱، ص ۱۵۳)

حدیث - ۳۴۴

قال الباقرعليه‌السلام

فضل صلاة الجماعة علی صلاة الرجل فردا خمس و عشرون درجة فی الجنة ؛

نماز جماعت بر نماز فرادای بیست و پنج درجه بهشتی فضیلت و برتری دارد.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۱)

حدیث - ۳۴۵

ان الله وعد ان یدخل الجنة ثلاثة نفور بغیر حساب و یشفع کل واحد منهم فی ثمانین الفا، المؤ ذن و الامام ، و رجل یتوضا ثم یدخل المسجد فیصلی فی الجماعة ؛

همانا خداوند به سه گروه وعده داد، بدون حساب وارد بهشت شوند، و هر یک از این سه گروه (روز قیامت ) می توانند هشتاد هزار نفر را شفاعت کنند و آن ها عبارتند از:

۱ - موذن

۲ - امام جماعت

۳ - کسی که وضو بگیرد، سپس داخل مسجد شود و نماز را به جماعت به جا آورد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۴۸۸)

حدیث - ۳۴۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان امامک شفیعک الی الله - عز و جل - فلا تجعل شفیعک سفیها و لا فاسقا؛

همانا امام و پیشنماز تو، شفیع و واسطه تو به درگاه با عظمت الهی است ، پس هرگز کسی را که فاسد و بی خرد است وسیله و شفیع خود به درگاه الهی قرار مده

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۴۹۲)

حدیث - ۳۴۷

قال الرضاعليه‌السلام

و ان کنت خلف الامام فلا تقوم فی الثانی ان وجدت فی الاول موضعا؛

اگر می خواهی در پشت امام جماعت قرار بگیری ، تا زمانی که در صف اول جای خالی برای تو هست در صف دوم قرار نگیر.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۴۹۰)

حدیث - ۳۴۸

قال علیعليه‌السلام

و اذا قمت فی صلاتک للناس ، فلا تکونن منفرا و لامضیعا فان فی الناس من به العلة و له الحاجة ؛

و هنگامی که به نماز جماعت برای مردم می ایستی باید نمازت نه نفرت آور و نه تضییع کننده باشد (نه آن قدر آن را طول بده که موجب تنفر مامومین شود و نه آن قدر سریع که نماز را ضایع کنی ) چرا که در بین مردمی که با تو به نماز ایستاده اند، هم بیمار وجود دارد و هم افراد حاجتمند هست

(نهج البلاغه ، نامه ۵۲)

حدیث - ۳۴۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من صلی الخمس فی الجماعة و حافظ علی الجمعة فقد اکتال الاجر بالمکیال الاوفی و قال تعالی :( ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ ) ؛

کسی که نماز پنج وقت خود را به جماعت بخواند و به نماز جمعه حاضر شود، پس به تحقیق اجر خود را به حد کافی دریافت کرده است سپس رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم این آیه کریمه را تلاوت فرمودند: (پس جزا داده شود بر آن ، جزای کاملتر).

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۶، ص ۳۸۶)

حدیث - ۳۵۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من سمع النداء فی المسجد فخرج منه من غیر علة فهو منافق الا ان یرید الرجوع الیه ؛

کسی که بانگ نماز را در مسجد بشنود و بدون علت از آن جا خارج شود، منافق است ،مگر آن که قصد بازگشت به آن جا را داشته باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۹)

حدیث - ۳۵۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

التکبیرة الاولی مع الامام خیر من الدنیا و ما فیها؛

تکبیر اول نماز را با امام جماعت گفتن بهتر است از دنیا و آن چه در آن است

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۴۸۸. بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۵)

حدیث - ۳۵۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اقیموا صفوفکم ، فانی اریکم من خلفی کما اریکم من قدامی و من بین یدی و لاتخالفوا فیخالف الله بین قلوبکم ؛

صفهای نماز را مرتب کنید، پس همانا من شما را از پشت سر می بینم ، همان طور شما را از جلو می بینم ، و بین صفهای خود جدایی و فاصله نیندازید، که خدا بین قلبهای شما جدایی می اندازد.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۶، ص ۴۶۸)

حدیث - ۳۵۳

قال الصادقعليه‌السلام :

من قال بالجسم فلا تعطوه شیئا من الزکاة و لاتصلوا خلفه ؛

هرکس قائل به جسمانیت خدا باشد از زکات چیزی به او ندهید و در پشت سرش نماز نخوانید.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۳۷۹)

حدیث - ۳۵۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من ادرک التکبیرة الاولی اربعین یوما فی خمس صلوات کتب له براءة من النار و برائة من النفاق ؛

کسی تکبیر اول نماز پنجگانه را در نماز جماعت چهل روز درک کند، برای او آزادی از آتش جهنم و آزادی از نفاق نوشته می شود.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۴۸۸)

حدیث - ۳۵۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

فضل الصف الاول علی الثانی کفضلی علی امتی ؛

فضیلت صف اول بر صف دوم (نماز جماعت ) مثل فضیلت من است بر امتم

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۶، ص ۴۶۵)

حدیث - ۳۵۶

قال الباقرعليه‌السلام

ینبغی للصفوف ان تکون تامة متواصلة بعضها الی بعض ، و یکون بین کل صفین قدر مسقط جسد الانسان اذا سجد؛

سزاوار است که (در نماز جماعت) صفها کامل و به هم پیوسته باشند، و میان دو صف فاصله به اندازه ای باشد که یک انسان بتواند سجده کند و اگر در نماز جماعت فاصله دو صف جلو و عقب کمتر از این باشد، چنین نمازی ، نماز کامل و درستی نیست

(دعائم الاسلام ، ج ۱، ص ۱۵۵)

حدیث - ۳۵۷

قال الصادقعليه‌السلام

ثلاثة لایصلی خلفهم : المجهول ، و الغالی و ان کان یقول بقولک ، و المجاهر بالفسق و ان کان مقتصدا؛

پشت سر سه گروه نماز نخوان (اقتداء نکن ):

۱ - پشت سر شخص ناشناخته

۲ - مرد غلو کننده ، هرچند که امامی و هم عقیده تو باشد.

۳ - شخص متظاهر به فسق و گناه ، اگر چه مردی میانه رو و معقول باشد.

(خصال صدوق ، ص ۱۵۴)

حدیث - ۳۵۸

قال علیعليه‌السلام

سدوا فرج الصفوف و من استطاع ان یتم الصف الاول او الذی یلیه فلیفعل ذلک فان ذلک احب الی نبیکم و اتموا الصفوف فان الله و ملائکته یصلون علی الذین یتمون الصفوف ؛

صفوف نماز جماعت ، که خالی است آن را پرکنید، و هرکس که قدرت دارد بر این که صف اول را تمام کند یا پهلوی صف اول را پر کند این کار را انجام دهد پس به درستی که این کار نزد پیامبر اسلام محبوب است و تمام کنید صفهای (نماز جماعت ) را ناقص نگذارید، پس به درستی که خدا و ملائکه درود می فرستند بر آنان که صفوف را تکمیل کند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۶، ص ۴۷۴)

حدیث - ۳۵۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و من حافظ علی الصف الاول و التکبیره الاولی لایوذی مسلما اعطاه الله من الاجر ما یعطی الموذنون فی الدنیا و الاخرة ؛

کسی که محافظت و مداومت بر صف اول و تکبیر اول نماید، و مسلمانی را اذیت نکند، خداوند به او اجری معادل اجری که موذن در دنیا و آخرت دریافت می کند عطا خواهد کرد.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۸۷)

حدیث - ۳۶۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا کان العبد خلف الامام کتب الله له مائة الف الف و عشرین درجة ؛

هرگاه بنده خدا پشت امام عادل به نماز بایستد برای او صد هزار هزار و بیست درجه خداوند ثواب منظور می کند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۶، ص ۳۸۶)

حدیث - ۳۶۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الله یستحیی من عبده اذا صلی فی جماعة ثم ساله حاجة ان ینصرف حتی یقضیها؛

زمانی بنده ای نمازش را به جماعت بخواند، خداوند از او حیاء می کند، و هنگامی که از او طلب حاجت کرد، منصرف نشود ؛ مگر اینکه حاجتش را برآورد.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۴)

حدیث - ۳۶۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خیر صفوف الصلاة المقدم ، و لو یعلم الناس ما فی الصف الاول لم یصل الیه احد الا باستهام ؛

بهترین صفوف نماز جماعت صف اول است ، اگر مردم می فهمیدند صف اول چقدر فضیلت دارد، (همه مردم در صف اول شرکت می کردند) و در نتیجه با قید قرعه در صف اول نماز می خواندند.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۸)

حدیث - ۳۶۳

قال الرضاعليه‌السلام

و لاتصلی خلف فاجر و لایقتدی الا باهل الولایة ؛

پشت سرآدم فاجر نماز نخوان ، اقتدافقط بر شخص اهل ولایت اهل بیت عصمت و طهارت جایز است

(تحف العقول ، ص ۳۰۸)

حدیث - ۳۶۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

فما من مؤ من مشی الی الجماعة الا خلف الله علیه اهوال یوم القیامة ، ثم یامر به الی الجنة ؛

پس مؤ منی نیست که در راه نماز جماعت قدم بردارد مگر این که خداوند تبارک و تعالی ترس و هراس روز قیامت را برای او سبک می گیرد، سپس او را امر می کندبه ورود به بهشت

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲)

حدیث - ۳۶۵

قال الرضاعليه‌السلام

فضل الجماعة علی الفرد بکل رکعة الفا رکعة ؛

فضیلت نماز جماعت بر نماز فرادی هریک رکعت برابر با دو هزار رکعت است

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۴)

حدیث - ۳۶۶

قال علیعليه‌السلام

افضل الصفوف اولها و هو صف الملائکة و افضل المقدم میا من الامام ؛

بهترین صفهای نماز جماعت ، صف اول است ، و آن صف ملائکه است و بهترین جای صف اول سمت راست امام است

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۸)

حدیث - ۳۶۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اما الجماعة صفوف امتی کصفوف الملائکة و الرکعة فی الجماعة اربع و عشرون رکعة ، کل رکعة احب الی الله - عز و جل - من عبادة اربعین سنة ؛

اما نماز جماعت، به درستی که صفوف امت من ، مثل صفوف ملائکه است و یک رکعت نماز در جماعت بیست و چهار رکعت به حساب می آید، که هر رکعتی محبوبتر است نزد خدا از عبادت چهل سال

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲)

حدیث - ۳۶۸

عن رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و ما منکم من احد یخرج من بیته متطهرا فیصلی الصلوة فی الجماعة مع المسلمین ثم یقعد ینتظر صلوة الاخری الا و الملائکة تقول : اللهم اغفر له ، اللهم ارحمه ؛

وقتی شما از خانه خارج می شوید، با طهارت باشید، و شرکت در جماعت با مسلمین بکنید، و انتظار نماز باشید، در این صورت ملائکه برای شما دعا می کنند، خدایا او را بیامرز، خدایا بر او رحم کن

(جامع احادیث ، ج ۶، ص ۳۸۷)

حدیث - ۳۶۹

قال الصادقعليه‌السلام

من صلی عن یمین الامام اربعین یوما دخل الجنة ؛

کسی که سمت راست امام جماعت چهل روز نماز بخواند وارد بهشت می شود.

(جامع احادیث ، ج ۶، ص ۴۶۵)

حدیث - ۳۷۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اتی الجماعة ایمانا و احتسابا استانف العمل ؛

کسی که در نماز جماعت با ایمان و قصد پاک و خشنودی خدا داخل شود، اعمال خود را از سر گیرد. (کنایه از این است که گناهان گذشته اش بخشیده می شود.)

(ثواب الاعمال ، ص ۸۷)

حدیث - ۳۷۱

قال الباقرعليه‌السلام

لاصلاة لمن لایشهد الصلاة من جیران المسجد الامریض او مشغول ؛

کسی که همسایه مسجد است و به نماز (جماعت ) حاضر نمی شود نمازش کامل نیست ، مگر مریض باشد یا عذر موجهی داشته باشد.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۵)

حدیث - ۳۷۲

قال الصادقعليه‌السلام

رفع الی امیرالمؤ منینعليه‌السلام بالکوفة ان قوما من جیران المسجد لایشهدون الصلاة جماعة فی المسجد فقال : لیحضرن معنا صلاتنا جماعة او لیتحولن و لایجاورونا و لانجاورهم ؛

به حضرت علیعليه‌السلام خبر دادند که در کوفه قومی هستند در همسایگی مسجد، که به جماعت مسلمین در مسجد حاضر نمی گردند امام فرمودند: باید به جماعت ما و نماز با ما در مسجد حاضر شوند، و گرنه باید کوچ کنند و از همسایگی مسجد دور شوند و با ما همسایه نباشند و ما نیز با آنان مجاور نباشیم

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۳)

حدیث - ۳۷۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

سووا صفوفکم فان تسویة الصف تمام الصلاة ؛

صفهای نماز جماعت ، را مساوی کنید، پس همانا که مساوی کردن صفها، کامل کننده نماز است

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۲۰)

حدیث - ۳۷۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و من مشی الی مسجد یطلب فیه الجماعة کان له بکل خطوة سبعون الف حسنة ، و یرفع له من الدرجات مثل ذلک ، فان مات و هو علی ذلک و کل الله به سبعین الف ملک یعودونه فی قبره و یبشرونه و یونسونه فی وحدته و یستغفرون له حتی یبعث ؛

کسی که به قصد شرکت در نماز جماعت به سوی مسجد گام بر می دارد، خداوند متعال در مقابل هرگامی که بر می دارد، هفتاد هزار حسنه به او پاداش می دهد و به همین میزان نیز درجات وی بالا خواهد رفت و اگر در چنین حالی بمیرد، خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را مامور می نماید تا در قبر به دیدار او رفته ، وی را بشارت دهند و در تنهایی قبر انیس او باشند و تا روز قیامت برایش طلب آمرزش کنند.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲)

حدیث - ۳۷۵

عن جعفر بن محمد عن ابائه - علیهم السلام -:

وفی وصیة النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم لعلی -عليه‌السلام - قال ثلاث درجات منها المشی باللیل و النهار الی الجماعات ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در وصیتی به علیعليه‌السلام فرمودند: سه چیز موجب درجه و قرب به خداست یکی از آن سه چیز، روز و شب به طرف نماز جماعت قدم برداشتن است

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲)

حدیث - ۳۷۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

فضل میامن الصفوف علی میاسرها کفضل صلوة الجماعة علی صلوة الفرد؛

فضیلت سمت راست بر سمت چپ ، صفهای جماعت همانند فضیلت نماز جماعت است بر نماز فرادی

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۶، ص ۴۶۵)

حدیث - ۳۷۷

قال الصادقعليه‌السلام

ان الصلاة فی الجماعة تفضل علی صلاة الفرد ثلاث و عشرین درجة تکون خمسا و عشرین صلاة ؛

(دو رکعت ) نماز جماعت فضیلت دارد بر نماز فرادی به بیست و سه درجه و بیست و پنج نماز محسوب می شود.

(ثواب الاعمال ، ص ۸۷)

حدیث - ۳۷۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة جماعة و لو علی راس زج اذا سئلت عمن لایشهد الجماعة فقل : لا اعرفه ؛

نماز باید به صورت جماعت خوانده شود، ولو بر نوک تیز پیکان باشد، زمانی که از شما سؤ ال شد در مورد کسی که به جماعت حاضر نمی شود، بگویید او را نمی شناسیم

حدیث - ۳۷۹

قال الصادقعليه‌السلام

ینبغی للامام ان یکون صلاته صلاة اضعف من خلفه ؛

بر امام جماعت شایسته است که نمازش بر اساس نماز ضعیفترین مامومین خود باشد (نماز را در حال نماز جماعت طولانی نکند).

(من لایحضره الفقیه ، ص ۳۸۱)

حدیث - ۳۸۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاصلاة لمن لایصلی فی المسجد مع المسلمین الا من علة و لاغیبة لمن صلی فی بیته و رغب عن جماعتنا و من رغب عن جماعة المسلمین سقطت عدالته و وجب هجرانه ؛

کسی که بدون عذر موجهی با مسلمین در مسجد نماز جماعت نمی خواند نمازش کامل نیست ، و کسی که در منزلش نماز می خواند و نسبت به جماعت مسلمین بی توجه است غیبتش جایز است و کسی که نسبت به جماعت مسلمین بی توجه است از عدالت ساقط است و واجب است دوری کردن از او.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۹۴)

حدیث - ۳۸۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صلاة الجماعة افضل من صلاة الفرد بخمس و عشرین درجة ؛

یک نماز که به جماعت برگزار گردد، برتری و فضیلت دارد بر بیست و پنج نماز فرادی

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۴)

حدیث - ۳۸۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و من لزم جماعة المسلمین حرمت علیهم غیبته و ثبتت عدالته ؛

کسی که بر نماز جماعت مداومت داشته باشد، غیبت او بر مسلمانان حرام و عدالتش ثابت می شود.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۹۴)

حدیث - ۳۸۳

قال الصادقعليه‌السلام

و من صلی فی بیته جماعة رغبة عن المساجد فلا صلاة له و لمن صلی معه الا من علة تمنع من المسجد؛

و هر کس از روی بی میلی به مساجد در خانه اش هرچند نماز جماعت بخواند برای او نمازی نخواهد بود و حتی برای کسانی که با او نماز خوانده اند، مگر آن که واقعا علتی مانع از حضور در مسجد بوده باشد.

(امالی طوسی ، ج ۲، ص ۳۰۷)

حدیث - ۳۸۴

قال الصادقعليه‌السلام

صلی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم الفجر فلما انصرف اقبل بوجهه علی اصحابه فسال عن اناس هل حضروا؟ فقالوا: لا یارسول الله ، فقال اغیب هم ؟ فقال : اما انه لیس من صلاة اشد علی المنافقین من هذه الصلاة و العشاء؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم روزی پس از ادای نماز صبح در مسجد رو به اصحاب کرده و از حال مردی که نامشان را یک به یک برد پرسید که آیا اینان به جماعت حاضر شده اند؟اصحاب عرض کردند: نه یا رسول الله حضرت با تعجب پرسید آیا غایبند؟ بعد فرمودند: به راستی که هیچ نمازی بر منافقان از این نماز (صبح ) و نماز عشاء دشوارتر نخواهد بود.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۸. ثواب الاعمال ، ص ۲۷۵)

حدیث - ۳۸۵

قال الرضاعليه‌السلام

الصلوة فی جماعة افضل ؛

نماز به صورت جماعت با فضیلت ترین است

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۴۵۰)

حدیث - ۳۸۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا ایها الذین اقیموا صفوفکم و امسحوا بمناکبکم لئلایکون فیکم خلل ، و لا تخالفوا فیخالف الله بین قلوبکم الا و انی اراکم من خلفی ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم خطاب به جمعیتی فرمود: ای مردم صفهای (نمازجماعت ) را منظم و مساوی کنید و دوش به دوش بایستید تا فاصله و جدایی میان شما نیفتد و نامرتب نباشید که خداوند دلهای شما را از یکدیگر دور گرداند و بدانید که من شما را از پشت سر می بینم که چگونه نظم را در صفهای جماعت برقرار می کنید.

(ثواب الاعمال ، ص ۵۲۰)

حدیث - ۳۸۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاصلوة لمن لم یصل فی المسجد مع المسلمین الا من علة ؛

کسی که بدون عذری در جماعت مسلمانها در مسجد شرکت نکند، نمازش پذیرفته نیست

(وسائل الشیعه ج ۳، ص ۳۷۷)

حدیث - ۳۸۸

قال الصادقعليه‌السلام

من خلع جماعة المسلمین قدر شبر، خلع ربقة الایمان من عنقه ؛

کسی که به اندازه یک وجب از جماعت مسلمانان (عملا) دوری کند، ریسمان ایمان را از گردنش درآورده و به دور افکنده است

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۳)

حدیث - ۳۸۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

انی لاکون فی الصلوة فاسمع بکاء الصبی فاخفف مخافة ان اشق علی امه ؛

من گاهی در حال نماز که هستم صدای گریه کودکی را می شنوم و نماز را سبک و کوتاه می کنم ، چرا که می ترسم مادرش را به رنج افکنم

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۶۰۱، حدیث - ۲۰۴۵۵)

حدیث - ۳۹۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة جماعة ولو علی راءس زج ؛

در نماز جماعت شرکت نمایید، گرچه آن را بر سر آهن نوک نیزه و انجام دهید (یعنی هر قدر سخت و دشوار باشد، از حضور در جماعت دریغ نکنید).

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۴)

حدیث - ۳۹۱

قال الباقرعليه‌السلام

من ترک الجماعة رغبة عنها و عن جماعة المسلمین من غیر علة فلا صلاة له ؛

کسی که از روی بی میلی ، بدون عذر و علت نماز جماعت را که اجتماع مسلمانان است ترک کند، نمازی برای او نیست

(امالی شیخ صدوق ، ص ۲۹۰)

حدیث - ۳۹۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من صلی اربعین یوما جماعة یدرک التکبیرة الاولی ، کتب له برائتان برائة من النار و برائة من النفاق ؛

کسی که نماز خود را با جماعت و با درک تکبیر اول نماز، چهل روز انجام دهد، خداوند دو برائت را برای او مقرر می سازد:

۱ - برائت از آتش دوزخ

۲ - برائت از نفاق

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۴)

حدیث - ۳۹۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صلاة الرجل فی جماعة خیر من صلاته فی بیته اربعین سنة قیل : یا رسول الله !صلوة یوم ؟ فقال : صلوة واحدة ؛

نماز خواندن انسان در جماعت بهتر است از نمازی که چهل سال در خانه خوانده شود. عرض کردند: یا رسول الله ! نماز یک روز؟ حضرت فرمودند: بلکه یک نماز.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۴)

حدیث - ۳۹۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لان اصلی الصبح فی جماعة احب الی من ان اصلی لیلتی حتی اصبح ؛

اگر نماز صبح را به جماعت بخوانم ، در نظرم محبوبتر از عبادت و شب زنده داری تا صبح است

(کنزالعمال ، ج ۸، حدیث - ۲۲۷۹۲)

حدیث - ۳۹۵

قال الصادقعليه‌السلام

ان قوما جلسوا عن حضور الجماعة فهم رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ان یشعل النار فی دورهم حتی خرجوا و حضروا الجماعة مع المسلمین ؛

عده ای در هنگام وقت نماز جماعت می نشستند (و به نماز جماعت حاضر نمی شدند) پیامبر اسلام تصمیم گرفت که خانه های آنها را آتش بزند تا از منازلشان بیرون آمده و در جماعت مسلمین حاضر شوند.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۶)

حدیث - ۳۹۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

امام القوم وافدهم فقدموا فی صلاتکم افضلکم ؛

امام جماعت هرجمعی نماینده آن در پیشگاه خداوند می باشد، پس برای امامت جماعت خود بهترینها را برگزینید.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۰۹)

حدیث - ۳۹۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا سمعت الاذان فات ولو حبوا؛

هنگامی که اذان نماز را شنیدی ، هرچه سریعتر به مسجد بیا، گرچه سینه خیز باشد.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۵۴۸)

حدیث - ۳۹۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الله و ملئکته یصلون علی الذین یصلون الصفوف الاول ؛

به حقیقت خداوند و فرشتگانش بر کسانی که صفهای اول نماز جماعت را به هم پیوند می دهند، درود می فرستند.

(کنزالعمال ، ج ۲، ص ۶۲۳)

حدیث - ۳۹۹

قال الصادقعليه‌السلام

الصلاة خلف العالم بالف رکعة ؛

نماز در پشت سر یک عالم برابر هزار رکعت است

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۵)

حدیث - ۴۰۰

قال ابوالحسن موسی بن جعفرعليه‌السلام

ان الصلوة فی الصف الاول کالجهاد فی سبیل الله - عز و جل - ؛

نماز خواندن در صف اول ، مانند جهاد در راه خداست

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۸۷)

حدیث - ۴۰۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من صلی خلف عالم فکانما صلی خلف رسول الله ؛

کسی که پشت سر عالم نماز به جا آورد، مانند کسی است که پشت سر پیامبر خدا نماز خوانده است

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۱۹)

حدیث - ۴۰۲

قال الصادقعليه‌السلام

من صلی خمس صلوات فی الیوم و اللیلة فی جماعة فظنوا به خیرا و اجیروا شهادته ؛

هر که پنج نماز شبانه روز را به جماعت می خواند به او خوش گمان باشید و گواهی اش را بپذیرید.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۸. وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۱)

حدیث - ۴۰۳

عن الرضاعليه‌السلام

انما جعلت الجماعة لئلا یکون الاخلاص و التوحید و الاسلام و العبادة لله الا ظاهرا مکشوفا مشهورا؛

نماز جماعت قرار داده شده است ، تا اخلاص و یگانگی و اسلام و عبادت برای خداوند آشکار، باز و ظاهر باشد.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲. بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۲)

حدیث - ۴۰۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

سیاتی علی الناس زمان یترکون الاذان علی ضعفائهم ؛

زمانی خواهد آمد که اذان را تحقیر کرده و آن را به افراد ناتوان می سپرند.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۶۹۰)

حدیث - ۴۰۵

قال الصادقعليه‌السلام

ان بلالا کان عبد صالحا، فقال : لااوذن لاحد بعد رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ؛

همانا که بلال بنده ای شایسته بود و گفت : من برای احدی بعد از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اذان نمی گویم

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۲۸۶)

حدیث - ۴۰۶

قال الباقرعليه‌السلام

کان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اذا سمع المؤ ذن یوذن قال مثل ما یقوله فی کل شی ء؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وقتی صدای اذان مؤ ذن را می شنید، و آن جملات را تکرار می کرد.

(الکافی ، ج ۳، ص ۳۱۰، ج ۲۹)

حدیث - ۴۰۷

قال علیعليه‌السلام

اجابة المؤ ذن یزید فی الرزق ؛

اجابت دعوت اذان گو، سبب افزایش روزی می شود.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۷۷)

حدیث - ۴۰۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا تغولت لکم الغیلان فاذنوا باذان لصلوة ؛

هرگاه غول زده شدید (یعنی دربیابان وحشت زده شدید و پنداشتید که غول بیابانی سر راه شما را خواهد گرفت ) اذان بگویید.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۶۹)

حدیث - ۴۰۹

قال الصادقعليه‌السلام

من لم یاکل اللحم اربعین یوما ساء خلقه و من ساء خلقه فاذنوا فی اذنه ؛

کسی تا چهل روز گوشت نخورد بداخلاق می شود، وقتی که بداخلاق شد در گوش او اذان بگویید.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۲۹۶)

حدیث - ۴۱۰

قال الصادقعليه‌السلام

یجزی فی السفر اقامة بغیر اذان ؛

در سفر فقط اقامه (برای نماز) کفایت می کند.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۲۹۱)

حدیث - ۴۱۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من ولدله مولود فلیؤ ذن فی اذنه الیمنی ، و لیقم فی الیسری ، فان ذلک عصمة من الشیطان ؛

کسی که فرزندی به او داده شد (به دنیا آمد) در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه بگوید، زیرا این عمل ، نوزاد را از شر شیطان حفظ می نماید.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۶۲)

حدیث - ۴۱۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و لاتتخذن موذنا یاخذ علی اذانه اجرا؛

اذان گویی را که برای اذان گفتن مزد می گیرد، انتخاب نکن

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۲۸۶)

حدیث - ۴۱۳

قال علیعليه‌السلام

اغتنموا الدعاء عند اربع : عند قرائة القران و عند الاذان و عند نزول الغیث و عند التقاء الصفین للشهادة ؛

در چهار زمان دعا را غنیمت شمارید:

۱ - هنگام قرائت قرآن

۲ - هنگام اذان

۳ - هنگام نزول باران

۴ - هنگام رو به رو شدن دو لشکر مؤ منین و کفار برای جنگ

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۱۱۱۴)

حدیث - ۴۱۴

قال الرضاعليه‌السلام

یؤ ذن الرجل و هو جالس و یؤ ذن و هو راکب ؛

شخص اذان گو چه نشسته و چه سواره اذان می گوید.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۲۸۵)

حدیث - ۴۱۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لو علم الناس ما فی النداء و الصف الاول الاستهموا علیه ؛

اگر مردم می دانستند چه فضیلتی دارد اذان گفتن و شرکت در صف اول جماعت ، هر آینه برای این کار قرعه کشی می کردند.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۲۰۰)

حدیث - ۴۱۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الشیطان اذا سمع النداء هرب ؛

به درستی که شیطان وقتی صدای اذان را شنید فرار می کند.

(کنزالعمال ، حدیث - ۲۰۹۵۱)

حدیث - ۴۱۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اجابة المؤ ذن کفارة الذنوب ؛

اجابت اذان موذن ، کفاره گناهان است

(مستدرک الوسایل ، ج ۱، ص ۲۲۷)

حدیث - ۴۱۸

قال الباقرعليه‌السلام

من اذن سبع سنین محتسبا جاء یوم القیامة و لا ذنب له ؛

هر کس هفت سال برای خدا اذان بگوید، روز رستاخیز بدون گناه وارد محشر می شود.

(ثواب الاعمال ، ص ۸۳. من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۲۸۸. وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۳)

حدیث - ۴۱۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یحشر المؤ ذنون من امتی مع النبیین و الصدیقین و الشهداء ؛

اذان گویان ، از امت من با پیامبران و راستگویان و شهیدان محشور می شوند.

(مستدرک الوسایل ، ج ۴، ص ۲۳)

حدیث - ۴۲۰

قال الصادقعليه‌السلام

لما هبط جبرئیل بالاذان علی رسول الله کان راسه فی حجر علیعليه‌السلام فاذن جبرئیل و اقام فلما انتبه رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال : یا علی سمعت ؟ قال : نعم قال : حفظت ؟ قال نعم قال ادع لی بلالا تعلمه فدعاه علی -عليه‌السلام - بلالا فعلمه ؛

هنگامی که جبرئیل اذان را آورد سر پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بر دامان علیعليه‌السلام بود، جبرئیل اذان و اقامه را به پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم تعلیم داد، هنگامی که پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سر خود را برداشت ، از علیعليه‌السلام سؤ ال کرد آیا صدای اذان جبرئیل را شنیدی ؟ عرض کرد: آری پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بار دیگر پرسید: آیا آن را به خاطر سپردی ؟ گفت : آری پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: بلال را (که صدای رسایی داشت ) حاضر کن و اذان و اقامه را به او تعلیم ده علیعليه‌السلام بلال را حاضر کرد و اذان را به او تعلیم داد.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۲)

حدیث - ۴۲۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یحشر بلال علی ناقة من نوق الجنة یوذن ((اشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم )) فاذا نادی کسی حلة من حلل الجنة ؛

بلال حبشی در قیامت سوار بر شتری از شترهای بهشت است و دو جمله اذان ((اشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله )) (گواهی به یکتایی خدا و رسالت محمد) می گوید، پس از اذان گفتن خداوند لباس زیبایی از زیورهای بهشتی بر پیکر او می پوشاند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۷. بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۱۶)

حدیث - ۴۲۲

قال الصادقعليه‌السلام

یا زرارة ! تفتح الاذان باربع تکبیرات و تختمه بتکبیرتین و تهلیلتین ؛

ای زراره! اذان را با چهار تکبیر شروع می شود و با دوتکبیر و دو تهلیل (لا اله الا الله ) تمام می شود.

(الکافی ، ج ۳، ص ۳۰۵. باب اذان ، ح ۵)

حدیث - ۴۲۳

قال الصادقعليه‌السلام

من صلی باذان و اقامة صلی خلفه صفان من الملائکة و من صلی باقامة بغیر اذان صلی خلفه صف واحد، قلت له و کم مقدار کل صف ، قال اقله ما بین المشرق و المغرب و اکثره ما بین السماء و الارض ؛

کسی که با اذان و اقامه نماز بخواند. دو صف از ملائکه در پشت سرش نماز می خواند و کسی که بدون اذان و فقط با اقامه نماز بخواند یک صف از ملائکه با او نماز می خواند. راوی سؤ ال می کند: مقدار هر صفی چقدر است ؟ می فرماید: اقلش ما بین مشرق و مغرب و اکثرش ما بین زمین و آسمان است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۸)

حدیث - ۴۲۴

قال الصادقعليه‌السلام

من السنة الجلسة بین الاذان و الاقامة ؛

نشستن بین اذان و اقامه سنت مستحب است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۵۵)

حدیث - ۴۲۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اعطانی الله - عز و جل - فاتحة الکتاب و الاذان و الجماعة فی المسجد و یوم الجمعة ؛

خداوند عز و جل چهار چیز را به من عطا فرموده است : ۱ - سوره حمد، ۲- اذان ، ۳ - نماز جماعت در مسجد، ۴ - روز جمعه

(الخصال ، ج ۲، ص ۹)

حدیث - ۴۲۶

قال علیعليه‌السلام

یستقبل الموذن القبلة فی الاذان و الاقامة ؛

اذان گو هنگام اذان گفتن به سمت قبله باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۵۷)

حدیث - ۴۲۷

قال علیعليه‌السلام

و لا یوذن لصلاة یدخل وقتها ؛

هنگامی که وقت نماز داخل شد، اذان بگویید.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۶۰)

حدیث - ۴۲۸

قال علیعليه‌السلام

لیوذن لکم افصحکم لیومکم افقهکم ؛

فصیح ترین شما اذان بگوید و فقیه ترین شما امامت کند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۶۱)

حدیث - ۴۲۹

قال الباقرعليه‌السلام

لاتدعن ذکر الله علی کل حال ، و لو سمعت المنادی ینادی بالاذان و انت علی الخلاء فاذکر الله عز و جل و قل کما یقول المؤ ذن ؛

خداوند را در هیچ حالی ترک مکن ، و چنانچه شنیدی که موذن اذان می گوید و تو در بیت الخلا هستی ، خدا را یاد کن و همان را که مؤ ذن می گوید بگو.

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۸)

حدیث - ۴۳۰

قال الصادقعليه‌السلام

الاذان ترتیل و الاقامة حذر؛

اذان را به صورت ترتیل ، و اقامه را به صورت بیم و اندوه بخوانید.

(الکافی ، ج ۳، ص ۳۰۹)

حدیث - ۴۳۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الموذن فی سبیل الله مادام فی اذانه کشهید یتقلب فی دمه و یشهد له بذلک کل رطب او یابس بلغ صوته و اذا مات ما تعرضته هوام الارض فی قبره ؛

موذن تا وقتی که اذان می گوید مثل شهیدی است که در خونش غوطه ور است و هرتر و خشکی که صدای او را می شنوند گواهی می دهد و آن گاه که بمیرد حیوانات زمینی در قبر با بدن او کاری ندارند.

(مستدرک الوسایل ، ص ۲۴۱)

حدیث - ۴۳۲

قال الباقرعليه‌السلام

الاذان و الاقامة خمسة و ثلاثون حرفا، فعد ذلک بیده واحدا واحدا الاذان ثمانیة عشر حرفا و الاقامة سبعة عشر حرفا؛

اذان و اقامه ، مجموعا ۳۵ جمله است ، و با دست خود یک به یک آنها شمرده شود، اذان ۱۸ جمله و اقامه ۱۷ جمله دارد.

(الکافی ، ج ۳، ص ۳۰۵. باب اذان ، ح ۳)

حدیث - ۴۳۳

قال النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الا و ان الموذن اذا قال ((اشهد ان لا اله الا الله )) صلی علیه تسعون الف ملک و استغفروا له و کان یوم القیامة فی ظل العرش حتی یفرغ الله من حساب الخلائق ؛

آگاه باشید موذن وقتی ((اشهد ان لا اله الا الله )) را گفت ، نود هزار فرشته بر او درود می فرستند و طلب آمرزش می کنند در روز قیامت در سایه عرش خدا خواهد بود تا وقتی که خداوند از حساب انسانها فارغ شود.

(بحارالانوار، ج ۸۱، ص ۱۳۰)

حدیث - ۴۳۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من سمع الاذان فاجاب کان عند الله من السعداء؛

کسی صدای اذان را شنید به آن روی آورد، پیش خداوند می باشد از سعادتمندان

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۵۵)

حدیث - ۴۳۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا سمعت الاذان فات ولو حبوا؛

هنگامی که اذان نماز را شنیدی هرچه سریعتر به مسجد بیا، گرچه سینه خیز باشد.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۵۲۸)

حدیث - ۴۳۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رجل فی ارض قفر فیوذن ثم یقیم ثم یصلی ، فیقول ربک للملئکة انظروا الی عبدی یصلی و لا یراه احد غیری فینزل سبعون الف ملک یصلون و راءه و یستغفرون له الی الغد من ذلک الیوم ؛

مردی که در میان بیابانی اذان و اقامه بگوید و نماز به پا دارد، پروردگار به فرشتگان می فرماید: به بنده ام بنگرید!نماز می خواند در حالی که کسی او را نمی بیند، آن گاه هفتاد هزار ملک نازل می گردد و دنبال او نماز می گزارند و تا فردا برای او آمرزش می طلبند.

(مکارم الاخلاق ، ص ۴۶۵)

حدیث - ۴۳۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثلاثة لو تعلم امتی ما فیها لضربت علیها بالسهام : الاذان و الغدو الی الجمعة ، و الصف الاول ؛

سه کار است که اگر امت من پاداش عظیم آن را درک می کردند، برای به دست آوردن آن ، ازدحام و قرعه کشی می نمودند:

۱ - اذان گفتن

۲ - تسریع در رفتن برای نماز جمعه

۳ - در صف اول نماز جمعه و جماعت قرارگرفتن

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۵۶)

حدیث - ۴۳۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا اباذر!اذا کان العبد فی ارض قفر فتوضا او تیمم ثم اذن و اقام و صلی امر الله عز و جل الملئکة فصفوا خلفه صفا لا یری طرفاه یرکعون برکوعه و یسجدون بسجوده و یؤ منون علی دعائه ؛

ای ابوذر! هرگاه بنده ای در بیابانی تنها باشد و وضو بسازد یا تیمم کند، سپس اذان و اقامه بگوید و نماز بخواند، خدا فرشتگان را امر کند که پشت سر او صفی تشکیل دهند که دو طرف آن دیده نشود و به نماز او اقتداء نمایند و به دعای او آمین گویند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۲۱. مکارم الاخلاق ، ص ۴۶۶)

حدیث - ۴۳۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

المؤ ذنون امناء المؤ منین علی صلاتهم و صومهم و لحومهم و دمائهم ؛

اذان گویان امانتداران مومنان در نماز و روزه و گوشت و خون آنها هستند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۹. بحارالانوار، ج ۸۱، ص ۱۲۴)

حدیث - ۴۴۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اقام و لم یؤ ذن لم یصل معه الا ملکاه اللذان معه ؛

هرکس برای نماز تنها اقامه بگوید و اذان نگوید، به او جز آن دو ملک که با وی هستند اقتدا ننمایند.

(مکارم الاخلاق ، ص ۴۶۶)

حدیث - ۴۴۱

قال الصادقعليه‌السلام

اطول الناس اعناقا یوم القیامة المؤ ذنون ؛

بلندترین گردن (مقام اذان گوها) در روز قیامت اذان گویان هستند.

(ثواب الاعمال ، ص ۱۹)

حدیث - ۴۴۲

قال الصادقعليه‌السلام

من السنة اذا اذن الرجل ان یضع اصبعیه فی اذنیه ؛

آداب اذان آن است که مؤ ذن دو انگشتش را هنگام اذان گفتن بر دو گوشش بگذارد.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۱۸۴)

حدیث - ۴۴۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اذن اربعین عاما محتسبا بعثه الله - عز و جل - یوم القیامة و له عمل اربعین صدیقا عملا مبرورا متقبلا ؛

کسی که چهل سال برای خدا اذان بگوید، خداوند او را در روز قیامت به گونه ای محشور می کند که دارای اعمال نیک و پذیرفته شده چهل انسان خالص و راستین است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۲۵. وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۵)

حدیث - ۴۴۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اذن عشرین عاما، بعثه الله - عز و جل - یوم القیامة و له من النور مثل زنة السماء ؛

کسی که بیست سال اذان بگوید، خداوند متعال او را در روز قیامت به گونه ای محشور می کند که دارای نوری همانند وزن آسمان باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۲۴)

حدیث - ۴۴۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اذن عشر سنین اسکنه الله - عز و جل - مع ابراهیم -عليه‌السلام - فی قبته او فی درجته ؛

کسی که ده سال اذان بگوید، خداوند او رادر بهشت ، در بارگاه و یا در مقام حضرت ابراهیمعليه‌السلام ساکن می کند.

(بحارالانوار، ج ۸۱، ص ۱۲۴)

حدیث - ۴۴۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اذن سنة واحدة بعثه الله - عز و جل - یوم القیامة و قد غفرت ذنوبه کلها بالغة ما بلغت ، و لو کانت مثل زنة جبل احد؛

کسی که یک سال اذان بگوید، خداوند عز و جل روز قیامت او را مبعوث می کند، در حالی که تمامی گناهانش هر اندازه هم که باشد بخشوده می شود، گرچه به سنگینی کوه احد باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۱، ص ۱۲۴)

حدیث - ۴۴۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اذن فی سبیل الله صلوة واحدة ایمانا و احتسابا تقربا الی الله - عز و جل - غفر الله له ما سلف من ذنوبه ، و من علیه بالعصمة فیما بقی من عمره ، و جمع بینه و بین الشهداء فی الجنة ؛

کسی که برای خدا اذان یک نماز را از روی ایمان و اخلاص و تقرب به درگاه خداوند بگوید، خدا گناهان گذشته او را ببخشاید و بر او منت نهد که بقیه عمرش در عصمت الهی باشد و در بهشت او را در یک جا همنشین شهیدان نماید.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۲۵)

حدیث - ۴۴۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الدعاء بین الاذان و الاقامة لایرد؛

دعای بین اذان و اقامه رد نمی شود.

(شهاب الاخبار، ص ۴۴)

حدیث - ۴۴۹

قال علیعليه‌السلام

من صلی باذان و اقامة صلی خلفه صف من الملئکة لایری طرفاه و من صلی باقامة صلی خلفه ملک ؛

هرکس که نماز خود را با اذان و اقامه بخواند، صفی از فرشتگان پشت سر او به نماز می ایستد که دو طرف آن صف دیده نمی شود و هر کس نماز خود را با اقامه تنها بخواند، یک فرشته پشت سر او نماز می گزارد.

(ثواب الاعمال ، ص ۵۸)

حدیث - ۴۵۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا کان یوم القیامة و جمع الله - عز و جل - الناس فی صعید واحد بعث الله عز و جل الی المؤ ذنین بملائکة من نور معهم الویة و اعلام من نور یقودون جنائب ارمتها زبرجد اخضر حقائبها المسک الاذفر، یرکبها المؤ ذنون فیقومون علیها قیاما تقودهم الملائکة ینادون باعلی صوتهم بالاذان ؛

هنگامی که روز قیامت شود و خداوند همه انسانها را در یک زمین محشور کند، خداوند فرشتگان نور را با پرچمها و علمهایی از نور به سوی اذان گوها بفرستد و آن فرشتگان شترها (یا اسبها) بهشتی را همراه خود به سوی اذان گوها روانه سازند که مهار آن ها از... و ترکه آنها از مشک بسیار نفیس می باشد. اذان گوها بر آن مرکبها سوار می شوند و بر پشت آنها می ایستند، فرشتگان (از روی تجلیل و احترام ) مهار آن مرکبها را می کشند و اذان گوها با صدای بلند اذان می گویند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۵)

حدیث - ۴۵۱

قال الصادقعليه‌السلام

کان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم یقول لبلال اذا دخل الوقت یا بلال اعل فوق الجدار و ارفع صوتک بالاذان ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم هنگامی که وقت نماز فرا می رسید به بلال می فرمودند: بالای دیوار (مسجد) برو و اذان را با صدای بلندگو.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۲۴)

حدیث - ۴۵۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

المؤ ذنون امناء المؤ منین علی صلاتهم و صومهم و لحومهم و دمائهم لا یساءلون الله - عز و جل - شیئا الا اعطاهم و لایشفعون فی شی ء الا شفعوا؛

اذان گویان امانتداران مؤ منان بر نماز و روزه شان و خون و گوشتشان چیزی از خداوند درخواست نمی کنند، مگر اینکه خداوند به آنها عطا می کند و در مورد چیزی هم شفاعت نمی کنند، مگر اینکه شفاعتشان را خداوند می پذیرد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۲۴)

حدیث - ۴۵۳

قال الصادق -عليه‌السلام -:

من سمع المؤ ذن یقول : ((اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمدا رسول الله ،)) فقال : مصدقا محسبا و انا اشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و سلم اکتفی بهما عن کل من ابی و جحد و اعین بهما من اقر و شهد الا غفر الله له بعدد من انکر و جحد و بعدد من اقر و شهد؛

کسی که بشنود مؤ ذن می گوید ((اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمدا رسول الله )) و او در حال تصدیق شهادتین و طلب ثواب بگوید: ((و انا اشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله اکتفی بهما عن کل من ابی و جحدوا عین بهما من اقر و شهد))، به عدد منکران و تکذیب کنندگان و به شمار اقرارکنندگان و تصدیق کنندگان پاداش خواهد داشت

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۸. ثواب الاعمال ، ص ۵۷)

حدیث - ۴۵۴

قال الصادقعليه‌السلام

من صلی باذان و اقامة صلی خلفه صفان من الملائکة و من صلی باقامة بغیر اذان صلی خلفه صف واحد ما بین المشرق و المغرب ؛

هرکس که نماز را با اذان و اقامه بخواند، دو صف از فرشتگان در پشت سرش نماز می گزارند، و کسی که نماز را با اقامه تنها بخواند یک صف از فرشتگان در پشت سرش نماز می خوانند و اندازه صف به قدر میان مشرق و مغرب است

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۸. ثواب الاعمال ، ص ۵۹)

حدیث - ۴۵۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اذن فی مصر امصار المسلمین سنة و جبت له الجنة ؛

هرکس در یکی از شهرهای مسلمانان یک سال اذان بگوید بهشت بر او واجب می شود.

(محجة البیضاء، ج ۱ و ص ۳۳۷. وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۳)

حدیث - ۴۵۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

للمؤ ذن فیما بین الاذان و الاقامة مثل اجر الشهید المتشحط بدمه فی سبیل الله ؛

برای شخص اذان گو در فاصله اذان و اقامه ، ثوابش مانند ثواب شهیدی که در راه خدا در خون خود می غلطد.

(ثواب الاعمال ، ص ۵۸)

حدیث - ۴۵۷

قال الباقرعليه‌السلام

المؤ ذن یغفر الله له مد بصره و مد صوته فی السماء و یصدقه کل رطب و یابس سمعه ، و له من کل من یصلی معه فی مسجده سهم و له بکل من یصلی بصوته ؛

خداوند مؤ ذن را به اندازه ای که چشمش می بیند و صدایش در آسمان می پیچد می آمرزد، هرخشک وتری که آواز او را می شنود او را تصدیق می کند، و از ثواب هر کس که با او در مسجد نمازگزارد سهمی نصیب اوشود و به شمار هر کس که به بانگ او نماز بخواند حسنه ای برای اوست

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۱. من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۲۸۷)

حدیث - ۴۵۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان لحوما محرمة علی النار و هی لحوم المؤ ذنین ؛

همانا، گوشتهایی بر آتش (جهنم ) حرام است (آتش آنها را نمی سوزاند) و آن گوشت بدن اذان گویان است

(مستدرک الوسایل ، ص ۲۴۹)

حدیث - ۴۵۹

قال علیعليه‌السلام

یحشر المؤ منون یوم القیامة حوال الاعناق ؛

اذان گویان ، روز قیامت با سرافرازی و سربلندی محشور می شوند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۴۹)

حدیث - ۴۶۰

قال علیعليه‌السلام

من سمع النداء و هو فی المسجد ثم خرج فهو منافق ، الا رجل یرید الرجوع الیه ، او یکون علی غیر طهارة فیخرج لیتطهر؛

کسی که صدای اذان را در مسجد شنید، و بدون خواندن نماز(جماعت ) از مسجد خارج شود منافق است ، مگر اینکه قصد برگشت برای نماز خواندن دارد، یا وضو ندارد و برای گرفتن وضو از مسجد خارج شود.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۶۱)

حدیث - ۴۶۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اذن محتسبا یرید بذلک وجه الله - عز و جل - اعطاه الله ثواب اربعین الف شهید و اربعین الف صدیق و یدخل فی شفاعته اربعین الف مسی ء من امتی الی الجنة ؛

کسی که اذان بگوید، و به خداوند توجه داشته باشد، خداوند به او ثواب چهل هزار شهید و چهل هزار راستگو را عطا می کند و چهل هزار از امت گنهکاران شامل شفاعتش گردیده و داخل بهشت می شوند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۳۰)

حدیث - ۴۶۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا علی الاذان نور؛

یا علی! اذان نور است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۵۴)

حدیث - ۴۶۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قم یا بلال فارحنا بالصلاة ؛

ای بلال خوشحال کن ما را به (اذان برای) نماز.

(کنزالعمال ، حدیث - ۲۰۹۵۱)

حدیث - ۴۶۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

انه اول من اذن ؛

همانا او (بلال ) نخستین کسی بود که اذان گفت

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۴)

حدیث - ۴۶۵

المولود اذا ولد یوذن فی اذنه الیمنی و یقام فی الیسری ؛

فرزند وقتی به دنیا آمد، در گوش راست او اذان و در گوش چپ او اقامه بگویید.

(مکارم الاخلاق ، ص ۲۶۱)

حدیث - ۴۶۶

قال علیعليه‌السلام

لاباس ان یجری علیه من بیت المال ؛

برای موذن از بیت المال مزدی بدهند، اشکالی ندارد.

(بحارالانوار، ج ۸۱، ص ۱۶۱)

حدیث - ۴۶۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان اهل السماء لایسمعون من اهل الارض شیئا الا الاذان ؛

همانا اهل آسمان نمی شنوند از اهل زمین چیزی مگر اذان را.

(میزان الحکمه ، ج ۱، ص ۸۲)

حدیث - ۴۶۸

قال الصادقعليه‌السلام

اذن کلما سمعت الاذان کما یوذن الموذن ؛

وقتی صدای اذان موذن را شنیدی ، اذان بگو.

(بحارالانوار، ج ۸۱، ص ۱۷۴)

حدیث - ۴۶۹

قال الصادقعليه‌السلام

لاباس ان یوذن الغلام الذی لم یحتلم ؛

نوجوان نابالغ اذان بگوید اشکالی ندارد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۶۱)

حدیث - ۴۷۰

قال علیعليه‌السلام

من سمع النداء فلم یجبه من غیر علة فلا صلاة له ؛

هرکه بانگ (اذان ) را بشنود و بدون علت بدان پاسخ ندهد، پس نمازی برای او نیست

(وسائل الشیعه ، ج ۵۵، ص ۳۷۵)

حدیث - ۴۷۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان اول من سبق الی الجنة بلال لانه اول من اذن ؛

بلال نخستین کسی است که به سوی بهشت پیشی گرفت ، چون که او نخستین کسی بود که اذان گفت

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۴)

حدیث - ۴۷۲

قال زین العابدینعليه‌السلام

ان النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اذن فی اذن الحسینعليه‌السلام بالصلاة یوم ولد ؛

در روز ولادت امام حسینعليه‌السلام پیامبر اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در گوش او اذان گفت

(بحارالانوار، ج ۱۰۴، ص ۱۱۲)

حدیث - ۴۷۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

المؤ ذن المحتسب کالشاهر بسیفه فی سبیل الله القائل بین الصفین ؛

اذان گویی که به خاطر خدا اذان بگوید، مانند کسی است که در راه خدا شمشیرش را از غلاف بیرون می آورد، و بین دو صف (کفر و اسلام ) جنگ می کند.

(بحارالانوار، ج ۸۱، ص ۱۴۹)

حدیث - ۴۷۴

قال الرضاعليه‌السلام :

الصلوة فی اول الوقت افضل ؛

نماز در اول وقت پسندیده تر است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۳۲۶)

حدیث - ۴۷۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خیر الاعمال الصلوة فی اول وقتها ؛

بهترین کارها، نماز در اول وقت است

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث - ۱۹۲۶۵)

حدیث - ۴۷۶

قال الصادقعليه‌السلام :

لکل صلاة وقتان اول الوقت افضلها ؛

برای هر نمازی دو وقت می باشد، که اول وقت ، برترین آنها است

(الکافی ، ج ۳، ص ۲۷۴)

حدیث - ۴۷۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

افضل العمل : الصلاة علی میقاتها، ثم بر الوالدین ، ثم ان یسلم الناس من لسانک ؛

بهترین عمل ، به پا داشتن نماز در وقت معین و زمان فضیلت آن است و سپس نیکی به پدر و مادر و بعد از آن در امان بودن مردم از زبان تو است

(کنزالعمال ، ج ۱۵، ص ۹۴۸)

حدیث - ۴۷۸

قال الصادقعليه‌السلام :

من صلی الصلوات المفروضات فی اول وقتها و اقام حدودها، رفعها الملک الی السماء بیضاء نقیة ؛ تقول : حفظک الله کما حفظتنی استودعتنی ملکا کریما. و من صلاها بعد وقتها من غیر علة و لم یقم حدودها، رفعها الملک سوداء مظلمة ؛ و هی تهتف به : ضیغتنی ضیعک الله کما ضیعتنی و لا رعاک الله کما لم ترعنی ؛

کسی که نمازهای واجب را در اول وقت ادا کند و حدود آن ها را حفظ نماید. فرشته آن را سپید و پاکیزه به آسمان برد. نماز(به نمازگزار) گوید: ((خدا تو را نگاه دارد همان گونه که مرا نگاه داشتی ؛ مرا به ملکی بزرگوار سپردی و کسی که نمازها را بی سبب به تاخیر اندازد و حدود آنها را حفظ نکند، فرشته نماز او را سیاه و تاریک به آسمان برد در حالی که نماز با صدای بلند به نمازگزار گوید: ((مرا ضایع کردی ، خدای تو را ضایع کند، آن چنان که مرا ضایع کردی ؛ و خدا تو را رعایت نکند آن چنان که تو مرا رعایت نکردی )).

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۹۰)

حدیث - ۴۷۹

قال علیعليه‌السلام

صل الصلوة لوقتها الموقت لها ؛

نماز را در اوقاتی که برای آن مقرر شده است به جا آور.

(نهج البلاغه ، نامه ۲۷)

حدیث - ۴۸۰

قال الصادقعليه‌السلام

من صلی الصلاة لغیر وقتها رفعت له سوداء مظلمة تقول ضیعک الله کما ضیعتنی و اول ما یسال العبد اذا وقف بین یدی الله - عز و جل - عن الصلاة ، فان زکت صلاته زکی سایر عمله ، و ان لم یزک صلاته لم یزک عمله ؛

کسی که نمازش را در غیر وقت آن بخواند (البته بدون عذر و علت ) از نمازش ظلمت و تاریکی بلند می گردد، و می گوید خدا تو را ضایع کند که مرا ضایع کردی و اول چیزی که از بنده در مقابل خداوند جلت عظمته سوال می کنند، نماز است که اگر نماز او صحیح و مقبول باشد، اعمال و کارهای نیک او نیز مقبول خواهد شد، و هرگاه نمازش مقبول نباشد، دیگر اعمال او نیز مطرود شود.

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۱۹)

حدیث - ۴۸۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من صلوة تحضر وقتها الا نادی ملک من بین یدی الناس قوموا الی نیرانکم التی اوقدتموها علی ظهورکم ، بصلاتکم ؛

وقت هر نمازفرا می رسید، فرشته ای در میان مردم ندا سر میدهد برخیزید، به وسیله نمازتان ، آن آتش گناه را که خودتان فراهم کردید، خاموش کنید.

(روضة الواعظین ، ج ۲، ص ۳۱۸)

حدیث - ۴۸۲

قال علیعليه‌السلام

تعاهدوا امر الصلاة و حافظوا علیها و استکثروا منها و تقربوا بها فانها کانت علی المؤ منین کتابا موقوتا الا تسمعون الی جواب اهل النار حین سئلوا: ((ما سلککم فی سقرقالوا لم نک من المصلین )) ؛

مواظب نماز باشید، نماز را حفظ کنید، زیاد نماز بخوانید. به وسیله نماز به خدا نزدیک شوید ؛ زیرا نماز کاری است که خدا در وقتهای معینی آن را واجب کرده است مگر به پاسخ جهنمی ها آن گاه که سؤ ال می شوند گوش نداده اید؟چه چیز شما را در جهنم افکند؟ آنان می گویند: ما نماز نمی خواندیم

(نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۱)

حدیث - ۴۸۳

عن الصادقعليه‌السلام قال :

کان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم یقول : من حبس نفسه علی صلاة فریضة ینتظر وقتها فصلاها فی اول وقتها، فاتم رکوعها و سجودها و خشوعها، ثم مجد الله تعالی ، و عظمه و حمده حتی یدخل وقت الصلاة الاخری فلم یلغ بینهما کتب الله کاجر الحاج المعتمر، و کان من اعلی علیین ؛

از امام صادقعليه‌السلام نقل شده که فرمودند: پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمودند: هرکس وجود خود را برای نماز واجبی آماده نگاه دارد، منتظر وقت آن باشد، و آن را در اول وقتش بخواند، و رکوع و سجود و خشوع آن را کامل به جا آورد سپس خدا را تمجید و تعظیم نماید و او را سپاسگزار باشد، تا وقت نماز دیگر برسد، و در میان این دو کار بیهوده انجام ندهد خداوند برای او مانند ثواب حج و عمره آورنده را می نویسد، و از اهل علیین می باشد.

(معالم زلفی ، ص ۴۱)

حدیث - ۴۸۴

عن الباقر -عليه‌السلام - قال :

اعلم ان اول الوقت ابدا افضل ، فعجل بالخیر ما استطعت ، واحب الاعمال الی الله ما داوم العبد علیه و ان قل ؛

از امام باقرعليه‌السلام نقل شده که فرمودند: آگاه باش همانا اول وقت همیشه برتر است ، هر قدر می توانی به نیکویی بشتاب ، و دوست ترین عملها به خداوند آن است که بنده همیشه آن را به جا آورد، هرچند اندک باشد.

(فروع ، ج ۳، ص ۲۷۴)

حدیث - ۴۸۵

عن الصادق -عليه‌السلام - قال :

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : من صلی الصلاة لغیر وقتها رفعت له سوداء مظلمة تقول ضیعتنی ، ضیعک الله کما ضیعتنی ، فی روایة عن الباقر- علیه السلام- انها اذا ارتفعت فی اول وقتها رجعت الی صاحبها و هی بیضاء مشرقة یقول حفظتنی حفظک الله ؛

از امام صادقعليه‌السلام نقل شده که فرمودند: پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هرکس نماز را در غیر وقت آن بخواند برای او بالا می رود در حالی که سیاه و تاریک است ، گوید: مرا تباه کردی خداوند تو را تباه گرداند همان طور که مرا تباه ساختی در روایت دیگر آمده ، همانا اگر نماز اگر در اول وقتش بالا رود به صاحبش سفید و نورانی بر می گردد و گوید: مرا حفظ کردی خدا تو را حفظ کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۰ - ۷۸)

حدیث - ۴۸۶

عن الصادقعليه‌السلام قال :

ان ملک الموت قال : انه لیس فی شرق الارض و لا فی غربها اهل بیت مدر و لا وبر الا انا اتصفحهم فی کل یوم خمس مرات ، فقال رسول الله -صلى‌الله‌عليه‌وآله -: انما یتصفحهم فی مواقیت الصلاة ، فان کان ممن یواظب علیها عند مواقیتها لقنه شهادة ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و نحی عنه ملک الموت ابلیس ؛

از امام صادقعليه‌السلام نقل شده که فرمودند: عزرائیل گوید: در شرق و غرب زمین اهل خانه گلی و نه اهل خانه مو و پشمی نیست ، مگر اینکه هر روز پنج مرتبه به آن ها نظر می کنم ، پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: جز این نیست به آنها در وقتهای نماز نظر می کند، اگر از آنها باشد بر نماز در وقتهای آن مواظبت می کند (هنگام مرگ ) شهادتین بر او تلقین می کند، و شیطان را (در آن هنگام که می خواهد ایمان را از او بگیرد) دور می کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۷۹)

حدیث - ۴۸۷

عن الصادق -عليه‌السلام - قال :

خصلتان من کانتا فیه، و الا فاعزب ، ثم اعزب ، قیل : و ما هما؟قال : الصلاة فی مواقیتها، و المواظبة علیها، و المواساة ؛

دو خصلت است در هر کس این دو باشد فبها، و گرنه دور شو، سپس دور شو،(یعنی لایق چیزی نیست ). عرض کردندآن دو چیست ؟ فرمودند: خواندن نماز در وقتهایش و مواظب بودن بر آن ، و یاری رساندن به مردم

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۱)

حدیث - ۴۸۸

قال الصادقعليه‌السلام

وقت الفجر حین ینشق الفجر الی ان یتجلل الصبح السماء، و لاینبغی تاخیر ذلک عمدا، و لکنه وقت لمن شغل او نسی اونام ؛

وقت نماز صبح هنگامی است که فجر و سپیده منشق و باز گردد و گسترش پیدا کند تا آن که روشنایی صبح در آسمان پخش گردد. و سزاوار نیست تاخیر نماز صبح از این وقت مگر برای کسی که مشغول به کاری بوده که نمی توانسته از آن کار جدا گردد. و یا نماز را فراموش کرده باشد، و یا کسی که خواب مانده و دیر از خواب بیدار شده باشد (که تاخیر نماز با این عذرها مانعی ندارد و نمازش صحیح است ).

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۵۱)

حدیث - ۴۸۹

قال علیعليه‌السلام

جاء وقت الصلاة ، وقت امانة عرضها الله علی السموات و الارض و الجبال فابین ان یحملنها و اشفقن فیها ؛

هنگامی که وقت نماز فرا رسید، وقت امانتی است که خدا بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کرد، اما آنهااز قبول آن دوری کردند و ترسیدند.

(تفسیر صافی ، ج ۲، ص ۳۷۰)

حدیث - ۴۹۰

عن علیعليه‌السلام قال :

حافظوا علی الصلوات الخمس فی اوقاتها فانها من الله عز و جل بمکان ؛

از امام علیعليه‌السلام نقل شده که فرمودند: بر نمازهای پنجگانه در وقتهایش محافظت کنید، زیرا آن از خداوند عز و جل در موقعیتی است

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۳۹۲)

حدیث - ۴۹۱

قال الصادقعليه‌السلام

ساعات اللیل اثنتا عشرة ساعة و ساعات النهار اثنتا عشرة ساعة ، و افضل ساعات اللیل و النهار اوقات الصلوات ، ثم قال -عليه‌السلام -: انه اذا زالت الشمس فتحت ابواب السماء و هبت الریاح و نظر الله الی خلقه ، لاحب ان یصعدلی عند ذلک الی السماء عمل صالح ، ثم قال : علیکم بالدعاء فی ادبار الصلوات فانه مستجاب ؛

ساعتهای شب دوازده ساعت است وساعتهای روز دوازده ساعت است ، و بهترین ساعتها وقتهای نماز است ، سپس فرمودند: آن گاه که خورشید میل کرد (ظهر شد) درهای آسمان باز می شود، بادها می وزد، خداوند به مخلوقاتش نظر می کند. من دوست دارم در این وقت برای من عمل نیکی بالا برود، سپس فرمودند: بر شما باد که بعد از نمازها دعا کنید، زیرا آن پذیرفته است

(اصول وافی ، ج ۲، ص ۸۷)

حدیث - ۴۹۲

قال علیعليه‌السلام

المنتظر وقت الصلاة بعد العصر، زائر الله و حق علی الله - عز و جل - ان یکرم زائره و یعطیه ما ساءل ؛

هرکس که منتظر وقت نماز بعد از عصر است ، زائر پروردگار می باشد و بر عهده خداوند عزیز و جلیل است که زائر خود را گرامی بدارد و به او هرچه را خواهد عطا فرماید.

(الخصال باب الثلاثه ، حدیث - ۱۲۷. جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۷۸)

حدیث - ۴۹۳

قال الصادقعليه‌السلام

هذه الصلوات الخمس المفروضات من اقامهن و حافظ علی مواقیتهن لقی الله یوم القیامة و له عنده عهد یدخله به الجنة : و من لم یصلهن بمواقیتهن فذلک الیه ان شاء غفر له ، و ان شاء عذبه ؛

این نمازهای پنجگانه را هر که به پا بدارد و مراقب وقت آن باشد، پروردگار را ملاقات کند در حالی که قرار دادی و سندی با خداوند دارد که او را داخل بهشت گرداند، ولی اگر مواظبت اوقات آن نشد چنین سندی ندارد، چنانچه پروردگار بخواهد او را می بخشد و اگر بخواهد عذاب و توبیخ کند.

(ثواب الاعمال ، ص ۷۰)

حدیث - ۴۹۴

قال الصادقعليه‌السلام

فی قوله تعالی : ((الذینهم عن صلاتهم ساهون )) اهی وسوسة الشیطان ؟فقال لاکل احد یصیبه هذا و لکن ان یغفلها و یدع ان یصلی فی اول وقتها ؛

از حضرت امام صادقعليه‌السلام در مورد این آیه مبارکه سؤ ال شد آنان که از نماز خود سهو کننده بی خبرند، که آیا منظور از ساهون وسوسه شیطان است ؟حضرت فرمودند: خیر، اگر چه همه از وسوسه شیطان نصیبی دارند، ولی (ساهون ) در این آیه ، غفلت از نماز است ، به طوری که فراموش شود در اول وقت به جا آورده شود.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۳)

حدیث - ۴۹۵

اختبروا اخوانکم بخصلتین فان کانتا فیهم و الا فاعزب ثم اعزب ثم اعزب المحافظة علی الصلوات فی مواقیتها و البر بالاخوان فی العسر و الیسر؛

برادران خود را در زمینه دو خصلت ، آزمایش کنید، اگر این دو خصلت را دارا بودند (به دوستی و رفاقت باآنان ادامه دهید)، وگرنه از آنان دوری کنید، دوری کنید، دوری کنید، و آن دو خصلت عبارت است از:

۱ - مراقبت بر نماز در وقت

۲ - احسان و نیکی به برادران در حالت تنگدستی و گشایش

(وسائل الشیعه ، ج ۸، ص ۵۰۳)

حدیث - ۴۹۶

قال علی -عليه‌السلام -:

شیعتنا رعاء الشمس و القمر و النجوم یعنی التحفظ من مواقیت الصلوة ؛

شیعیان ما مراعات کننده شمس و قمر و نجوم هستند، یعنی اوقات نماز را مراعات می کنند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۹۳)

حدیث - ۴۹۷

قال الرضا -عليه‌السلام -:

من قوله تعالی( وَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ ﴿ ٤ ﴾ الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ) یقول عن وقتهم یتغافلون ؛

در تفسیر این آیه : (وای بر نمازگزاران ، آنهای که از نماز خویش غافلند) می فرمایند: ساهون آنهایی هستند که غافل از اوقات نمازهای واجب خود هستند.

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۲۰)

حدیث - ۴۹۸

قال الرضاعليه‌السلام

حافظوا علی مواقیت الصلوات فان العبد لا یامن الحوادث و من دخل علیه وقت فریضة فقصر عنها عمدا متعمدا فهو خاطی ؛

محافظت بر اوقات نماز کنید، پس همانا انسان از حوادث در امان نیست و کسی که وقت نماز فریضه بر او داخل شد و عمدا کوتاهی کرد، خطا کننده است

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۲۰)

حدیث - ۴۹۹

قال الصادقعليه‌السلام

اول الوقت رضوان الله و اخر الوقت عفو الله ؛

(نماز) اول وقت (رضوان الله ) و موجب خشنودی خداوند است و آخر وقت (عفو الله ) و موجب غفران و عفو و بخشایش خداوند است

(دعائم الاسلام ، ج ۱، ص ۱۳۷)

حدیث - ۵۰۰

قال الصادقعليه‌السلام

و ملک الموت یدفع الشیطان عن المحافظ علی الصلوة و یلقنه شهادة : ((ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله )) فی تلک الحالة العظیمة ؛

هنگام مرگ ملک الموت شیطان را از کسی که محافظت به (اوقات ) نماز می کند، دفع می کند و شهادتین (اشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله) را در این حالت به او تلقین می کند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱)

حدیث - ۵۰۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا انزل الله عاهة من السماء عوفی منها حملة القران و رعاة الشمس ای الحافظون لاوقات الصلوة و عمار المساجد؛

هنگامی که خداوند سبحان ، از آسمان آفت نازل کرد حاملین قرآن ، رعایت کنندگان خورشید، یعنی کسانی که اوقات نماز را مراعات کنند، و مساجد را آباد می سازند از این آفت در امانند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱)

حدیث - ۵۰۲

قال الرضاعليه‌السلام

ان لکل صلوة ثلاثة اوقات : اول و اوسط و اخر فاول الوقت رضوان الله ، و اوسطه عفو الله و اخره غفران الله و اول الوقت افضله ؛

برای هر نمازی سه وقت وجود دارد: اول وقت ، وسط وقت و آخر وقت پس در اول وقت نماز به جا آورد مایه خشنودی خداست ، در وسط وقت (نماز بخواند) موجب عفو خداست ، و در آخر وقت (نماز بخواند) سبب آمرزش خدا است ، و اول وقت بافضیلت تر است

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۵)

حدیث - ۵۰۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و من ترک اوقاتها یدخل الویل و الویل واد فی جهنم ؛

و کسی که اوقات نماز را ترک کند، داخل در (ویل) می شود و (ویل) بیابانی در جهنم است

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۴)

حدیث - ۵۰۴

قال الرضاعليه‌السلام

اذا دخل الوقت علیک فصلها فانک لا تدری ما یکون ؛

هنگامی که وقت نماز فرا می رسد، بر تو باد به خواندن نماز، پس به درستی که نمی دانی چه پیش خواهد آمد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۷)

حدیث - ۵۰۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

افضل الاعمال الصلوة فی اول وقتها ؛

بهترین اعمال ، نماز در اول وقت است

(کنزالعمال ، حدیث - ۱۸۹۰۰)

حدیث - ۵۰۶

قال الصادقعليه‌السلام

اذا دخل وقت صلاة فتحت ابواب السماء لصعود الاعمال ؛

هنگامی که وقت نماز فرا می رسد، درهای آسمان برای بالا رفتن اعمال باز می شوند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۷)

حدیث - ۵۰۷

قال الرضاعليه‌السلام -:

غفر الله لک لاتوخرن صلوة عن اول وقتها الی اخر وقتها من غیر علة ، علیک ابدا باول الوقت فاذنت و صلینا ؛

خدا تو را بیامرزد بدون عذر نماز را از وقت به تاخیر نینداز، بر تو باد که همیشه نماز را در اول وقت آن به جا آوری

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۱۰۱)

حدیث - ۵۰۸

سئل النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عن افضل الاعمال ؟قال : الصلاة لاول وقتها ؛

از پیامبر اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله سؤ ال شد: بهترین اعمال چیست ؟حضرت فرمودند: نماز در اول وقتش

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۷)

حدیث - ۵۰۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

علیکم بالمحافظة علی اوقات الصلوة فلیس منی من ضیع الصلوة ؛

مراقبت بر وقت هر نماز برای شما لازم است ، پس کسی که نماز را سبک بشمارد از من نیست

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۹۸)

حدیث - ۵۱۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

فی مرضه الذی توفی فیه و اغمی علیه ثم افاق فقال : لاینال شفاعتی من اخر الصلاة بعد وقتها ؛

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در بیماری که به علت آن رحلت فرمودند بیهوش شدند، و در چند لحظه ای از بیهوشی به هوش آمدند و فرمودند: شفاعت من به کسی نمی رسد که نماز را از (اول ) وقت خودش به تاخیر اندازد.

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۲۰)

حدیث - ۵۱۱

قال الصادقعليه‌السلام

لکل صلاة وقتان و اول الوقتین افضلهما و لا ینبغی تاخیر ذلک عمدا و لکنه وقت من شغل او نسی او سها او نام ، و لیس لاحد ان یجعل اخر الوقتین وقتا الا من عذر او علة ؛

برای هر نماز دو وقت وجود دارد: (اول و وقت و آخر وقت ) و اول وقت نماز خواندن افضل است از آخر وقت ، و سزاوار نیست کسی که اول وقت را عمدا به تاخیر بیندازد ولی آخر وقت برای کسانی است که کاری داشته باشند، یا فراموش کردند یا سهو بر آنها دست داده و یا به خواب رفته اند و بر هیچ کس جائز نیست که آخر وقت را وقت نماز خود قرار دهد مگر از روی عذر و علتی موجه

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۳۹)

حدیث - ۵۱۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان ربکم یقول : هذه الصلوات الخمس المفروضات فمن صلاهن لوقتهن و حافظ علیهن لقینی یوم القیامة و له عندی عهد ادخله به الجنة و من لم یصلهن لوقتهن و لم یحافظ علیهن و ذلک الی ان شئت عذبته و ان شئت غفرت له ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خدای شما می فرماید: این نمازهای پنجگانه فریضه است ، پس کسی این نمازها را در وقتش به جا آورد و محافظت بر او نماید، روز قیامت مرا ملاقات خواهد کرد. و بر عهده من است که او را وارد بهشت کنم ، و کسی که در وقتش نمازها را به جا نیاورد و محافظت بر او نکند، در این صورت بر من است که اگر بخواهم او را عذاب می کنم ، و اگر بخواهم او را می بخشایم

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۱۸)

حدیث - ۵۱۳

قال الباقرعليه‌السلام

اعلم ان اول الوقت ابدا افضل ؛

بدان ، همانا (نماز) اول وقت همیشه افضل است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۸)

حدیث - ۵۱۴

قال علیعليه‌السلام

اوصیک یا بنی بالصلاة عند وقتها ؛

فرزندم !وصیت می کنم تو را (امام حسنعليه‌السلام ) به خواندن نماز در اول وقت

(وسائل الشیعه ، ج ۲، ص ۹۰)

حدیث - ۵۱۵

قال الصادقعليه‌السلام

لکل صلاة وقتان اول و اخر، فاول الوقت افضله و لیس لاحد ان یتخذ اخر الوقتین وقتا الا من علة و انما جعل اخر الوقت للمریض و المعتل و لمن له عذر و اول الوقت رضوان الله و اخر الوقت عفو الله ؛

برای هر نماز دو وقت وجود دارد، اول وقت و آخر وقت ، و اول وقت نماز خواندن افضل است از آخر وقت و نباید کسی آخر وقت را وقت نمازش قرار دهد، مگر علت و عذری داشته باشد. آخر وقت برای مریضان ، معلولان و کسانی که عذری دارند قرار داده شده است اول وقت خشنودی خداوند عالم است و آخر وقت بخشایش خداوند متعال است

(بحارالانوار، ج ۳، ص ۲۵. دعائم الاسلام ، ج ۱، ص ۱۳۷)

حدیث - ۵۱۶

قال الباقرعليه‌السلام

ایما مؤ من حافظ علی الصلوات المفروضة فصلاها لوقتها فلیس هذا من الغافلین ؛

هر مؤ منی محافظت بر نمازش نماید، و او را در وقتش به جاآورد، از انسانهای غافل شمرده نمی شود.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۷۹)

حدیث - ۵۱۷

قال الکاظمعليه‌السلام

الصلوات المفروضات فی اول وقتها اذا اقیم حدودها اطیب ریحا من قضیب الاس حین یوخذ من شجره فی طیبه و ریحه و طراوته فعلیکم بالوقت الاول ؛

نمازهای واجب که در اول وقت آن با آداب و حدودش خوانده می شود خوشبوتر است از برگ آس (یعنی مورد) که در وقت سبزی و طراوت آن را بگیرند. پس بر شما باد که نماز را در اول وقت آن به جای آورید.

(ثواب الاعمال ، ص ۶۳)

حدیث - ۵۱۸

قال الصادق -عليه‌السلام -:

فضل الوقت الاول علی الاخیر للمؤ من من ولده و ماله ؛

فضیلت(نماز) اول وقت بر آخر وقت بهتر است برای شخص مؤ من از مال و اولادش

(ثواب الاعمال ، ص ۶۲)

حدیث - ۵۱۹

قال الباقرعليه‌السلام :

و من صلاها لغیر وقتها موثرا علیها غیرها فان ذلک الیه ان شاء غفر له و ان شاء عذبه ؛

کسی که نماز را در غیر وقتش به جا آورد و چیز دیگری را بر نماز انتخاب کند و ترجیح دهد، به درستی که این کار، خدا را مختار می کند که اگر بخواهد او را ببخشاید و اگر بخواهد او را عذاب کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۳)

حدیث - ۵۲۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قال الله - عز و جل - ان لعبدی علی عهدا ان اقام الصلوة لوقتها ان لا اعذبه و ان ادخله الجنة بغیر حساب ؛

خداوند تبارک و تعالی فرمود: من تعهدی نسبت به بنده ام دارم که اگر نماز خود را در وقتش به پا دارد، او را عذاب نکنم و بی حساب وی را به بهشت ببرم

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث - ۱۹۰۳۶)

حدیث - ۵۲۱

قال الصادقعليه‌السلام

الصلاة فی مواقیتها و المواظبة علیها ؛

نماز را اول وقت بخوانید و مواظبت بر آن کنید.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۱)

حدیث - ۵۲۲

عن الحسن العسکری -عليه‌السلام -:

کلم الله - عز و جل - موسی بن عمران -عليه‌السلام - قال : الهی ما جزاء من صلی الصلوات لوقتها؟قال : اعطیته سوله و ابیحه جنتی ؛

موسی به عمران با خداوند سخن گفت و از پروردگار خویش پرسید: خدایا! پاداش کسی که نمازش را اول وقت می خواند چیست ؟ خداوند تبارک و تعالی فرمود: خواهش و خواسته او را برآورده می کنم و بهشت را بر او مباح می گردانم

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۴)

حدیث - ۵۲۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من عبد اهتم بمواقیت الصلاة و مواضع الشمس الا ضمنت له الروح عند الموت و انقطاع الهموم و الاحزان و النجاة من النار ؛

بنده ای (نمازگزار) که اهتمام و مواظبت به اوقات نماز نماید، و مواضع آفتاب را برای وقت نمازش دقت کند، من ضمانت می کنم برای او در دم مرگ ، راحتی را و دفع و رفع هموم و درد و اندوه و نجات از آتش جهنم را.

(سفینة البحار، ج ۲، ص ۴۲)

حدیث - ۵۲۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا علی !و تقیم الصلاة بوضوء سابغ فی مواقیتها و لاتوخرها فان فی تاخیرها من غیر علة غضب الله - عز و جل - ؛

یا علی ، با وضوی کامل در اول وقت ، نماز اقامه کن ، و نماز را از اول وقتش به تاخیر نینداز، چون تاخیر نماز بدون علت و عذر خداوند قهار را به خشم خواهد آورد.

(سفینة البحار، ج ۲، ص ۴۴)

حدیث - ۵۲۵

قال الصادقعليه‌السلام

امتحنوا شیعتنا عند مواقیت الصلاة کیف محاظتهم ؛

شیعیان ما را در اوقات نماز آزمایش کنید که چگونه بر خواندن نماز خود در موعد مقرر محافظت می کنند.

(سفینة البحار، ج ۲، ص ۴۴)

حدیث - ۵۲۶

قال الصادقعليه‌السلام

اذا صلیت صلاة فریضة فصلها لوقتها صلاة مودع یخاف ان لا یعود الیها ابدا ثم اصرف ببصرک الی موضع سجودک فلو تعلم من عن یمینک و شمالک لاحسنت صلاتک و اعلم انک بین یدی من یراک و لا تراه ؛

وقتی نماز واجب می خوانی ، آن را در وقت خودش چنان بخوان که گویا دیگر به نماز موفق نمی شوی ، سپس چشم خود را به محل سجده ات متوجه گردان اگر بدانی چه کسی جانب راست و چپت می باشد هر آینه نمازت را نیکو به جا می آوری بدان بدرستی که در مقابل کسی هستی که تو را می بیند و تو او را می بینی

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۱۰)

حدیث - ۵۲۷

قال حجة بن الحسن العسکری - عجل الله تعالی فرجه الشریف -:

ملعون ملعون من اخر المغرب الی ان تشتبک النجوم ؛

ملعون است ، ملعون است ، آن کسی که نماز مغربش را تاخیر بیندازد تا زمانی که آسمان پدیدار شود.

(بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵)

حدیث - ۵۲۸

قال حجة بن الحسن العسکری - عجل الله تعالی فرجه الشریف -:

ملعون ملعون من اخر الغداة الی ان تنقضی النجوم ؛

ملعون است ، ملعون است ، کسی که نماز صبحش را تاءخیر بیندازد تا زمانی که ستارگان محو شوند.

(بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۶)

حدیث - ۵۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا دخل الوقت یا بلال اعل فوق الجدار و ارفع صوتک بالاذان ؛

ای بلال !هنگامی که وقت نماز رسید بالای دیوار برو و صدای خود را به وسیله اذان بلند کن

(فروع کافی ، ج ۳، ص ۳۰۷)

حدیث - ۵۳۰

قال الصادقعليه‌السلام

فاذا صلی العبد صلاة الصبح مع طلوع الفجر اثبتت له مرتین تثبتها ملائکة اللیل و ملائکة النهار ؛

پس هرگاه نمازگزار نماز صبح را با طلوع فجر به جای آورد دو مرتبه برای او نوشته می شود، هم فرشته صبح و هم فرشته شب می نویسند (نماز صبح را فرشته روز و فرشته شب هر دو مشاهده می کنند).

(ثواب الاعمال ، ص ۶۲)

حدیث - ۵۳۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثلاث لاتوخر و هن الصلاة اذا انت و الجنازة اذا حضرت و الایم اذا وجدت کفوا ؛

سه چیز را نباید تاءخیر انداخت ، نماز همین که وقت آن رسید، و برداشتن جنازه وقتی آماده شد، و شوهر دادن بیوه وقتی هم کفو خود را یافت

(نهج الفصاحه ، ص ۲۶۲، حدیث - ۱۲۶۱)

حدیث - ۵۳۲

قال علیعليه‌السلام :

لیس عمل احب الی الله عز و جل من الصلاة فلا یشغلنکم عن اوقاتها شی ء من امور الدنیا، فان الله -عز و جل ذم اقواما فقال:( الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ) یعنی انهم غافلون استهانوا باوقاتها ؛

عملی نزد خداوند محبوبتر از نماز نیست ، چیزی از امور دنیا شما را از خواندن نماز در اول وقت باز ندارد، زیرا خداوند مذمت کرده و اقوامی را فرموده : (وای بر نمازگزارانی که از نمازشان غفلت ورزیدند) یعنی وای بر نمازگزارانی که از اوقات نماز غفلت کنند و در انجام نماز در اول وقت سهل انگاری نمایند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۲)

حدیث - ۵۳۳

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا صلیت صلاة فریضة فصل لوقتها صلاة مودع تخاف الا تعود الیها ؛

نماز واجب را در وقت خودش بخوان ، مانند کسی که نماز وداع می خواند و می ترسد که بعد از این توفیق نماز خواندن نیابد.

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۵۰)

حدیث - ۵۳۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا ینال شفاعتی من اخر الصلاة المفروضة بعد وقتها ؛

(فردای قیامت ) شفاعت من به کسی که نماز واجب را تا پس از وقت آن به تاءخیراندازد، نخواهد رسید.

(امالی صدوق ، ص ۳۲۶)

حدیث - ۵۳۵

قال الرضاعليه‌السلام

اعلم ان لکل صلاة وقتین اول و اخر فاول الوقت رضوان الله و اخره عفو الله ؛

بدان که هر نماز دو وقت دارد: اول وقت و آخر وقت اول وقت خشنودی پروردگار و آخر آن بخشش خداوند است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۴۹. الحکم الزاهره ، ص ۲۸۶)

حدیث - ۵۳۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لایزال الشیطان ذعزا من المؤ من ما حافظ علی الصلوات الخمس لوقتهن فاذا ضیعهن تجرا علیه فادخله فی العظائم ؛

شیطان همیشه از مؤ من می ترسد تا زمانی که بر نمازهای پنجگانه محافظت دارد و در وقتش به جا می آورد، اما هنگامی که وقت نماز را ضایع کرد بر او جراءت پیدا می کند و او را در گناهان بزرگ می اندازد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۸)

حدیث - ۵۳۷

قال الصادقعليه‌السلام :

افضل الاعمال الی الله الصلاة لوقتها، و بر الوالدین والجهاد فی سبیل الله ؛

بهترین اعمال نزد خداوند، نماز اول وقت است پس از آن نیکی به پدرو مادر، و سپس جهاد در راه خدا است

(بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۸۵)

حدیث - ۵۳۸

قال الباقرعليه‌السلام :

ان الصلاة اذا ارتفعت فی اول وقتها رجعت الی صاحبها و هی بیضاء مشرقة تقول : حفظتنی حفظک الله و اذا ارتفعت فی غیر وقتها بغیر حدودها رجعت الی صاحبها و هی سوداء مظلمة تقول : ضیغتنی ضیعک الله ؛

هرگاه نماز در اول وقت بالا برود، سفید و درخشان به سوی صاحبش باز می گردد و به او خطاب می کند: از من مواظبت نمودی خدا تو را حفظ کند، و هرگاه در غیر وقت خود و بدون شرایط بالا برود، سیاه و تاریک به سوی صاحبش باز می گردد و به او می گوید مرا تباه ساختی ، خدا تو را نابود کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۷۸)

حدیث - ۵۳۹

قال الباقرعليه‌السلام :

وقت صلاة الغداة ما بین طلوع الفجر الی طلوع الشمس ؛

وقت نماز صبح از طلوع فجر تا طلوع خورشید است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۵۲)

حدیث - ۵۴۰

حافظواعلی مواقیت الصلوات ، فان العبد لایاءمن الحوادث ؛

مراقب وقتهای نماز باشید (که تا وقتش فرا رسید انجام دهید) ؛ چرا که انسان از حوادثی که مانع انجام نماز در وقت گردد، ایمن نیست

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰)

حدیث - ۵۴۱

قال الامام علیعليه‌السلام :

صل الصلوة لوقتها الموقت لها و لاتعجل وقتها لفراغ و لا تؤ خرها عن وقتها لاشتغال و اعلم ان کل شی ء من عملک تبع لصلوتک ؛

نماز را در وقت مقرر آن به جای آور، و به خاطر فراغت عجله مکن و به علت اشتغال آن را به تاءخیر میفکن ، و بدان که همه اعمال تو بسته به نماز تو است

(نهج البلاغه ، نامه ۲۷)

حدیث - ۵۴۲

قال زین العابدینعليه‌السلام :

من اهتم بمواقیت الصلاة لم یستکمل لذة الدنیا ؛

آن که به وقتهای نماز اهمیت بدهد، لذت دنیا را کامل نخواهد کرد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۶، فروع کافی ، ج ۳، ص ۲۷۵)

حدیث - ۵۴۳

کان الحسن بن علیعليه‌السلام اذا توضا ارتعدت مفاصله و اصفر لونه فقیل له : فی ذلک فقال : حق علی کل من وقف بین یدی رب العرش ان یصفر لونه و یرتعد فرائضه ؛

امام حسن مجتبیعليه‌السلام به هنگام وضو مفصلهایش می لرزید و رنگش زرد می شد. جهت عروض این حال را از آن حضرت پرسیدند، فرمودند: برهر کسی که در مقابل پروردگار عرش می ایستد، سزاوار است که رنگش زرد شود و اعضایش بلرزد.

(بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۳۳۹)

حدیث - ۵۴۴

قال الصادقعليه‌السلام :

حتی یتم له تسع سنین ، فاذا تمت له ، علم الوضوء و اضرب علیه و اءمر بالصلوة واضرب علیها، فاذا تعلم الوضوء و الصلاة غفر الله لوالدیه ، ان شاء الله ؛

وقتی فرزندانتان به سن نه سالگی رسید، پس وقتی که نه سالش تمام شد وضو را به او یاد بدهید و اگر کوتاهی کرد او را ادب کنید و او را امر به نماز کنید و اگر کوتاهی کرد او را ادب کنید. پس وقتی فرزند وضو ونماز را یاد گرفت ، خدا پدر و مادرش را می آمرزد، ان شاء الله

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۳)

حدیث - ۵۴۵

قال الصادقعليه‌السلام :

فاذا تعلم الوضوء و الصلاة غفر الله لوالدیه ؛

اگر شخصی وضو و نماز را فرا گیرد، خداوند پدرو مادر وی را می آمرزد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۳)

حدیث - ۵۴۶

قال علیعليه‌السلام :

لایقرا العبد القران اذا کان علی غیر طهور حتی یتطهر؛

هنگامی که وضو ندارید، قرآن نخوانید ؛ تا این که وضو گرفته شود.

(خصال ، ج ۲، ص ۱۶۴)

حدیث - ۵۴۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما منکم من احد یتوضا فیبلغ - اوفیسبغ الوضوء - ثم یقول اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له ، و اشهد ان محمدا عبده و رسوله ، الا فتحت له ابواب الجنة الثمانیة یدخل من ایها شاء؛

هر یک از شما که زیاد و کامل وضو گرفته و سپس بگوید: شهادت میدهم که خدایی جز خدای یگانه نیست و برای او شریک وجود ندارد، و شهادت می دهم که محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بنده و فرستاده اوست ؛ دربهای بهشت های هشتگانه بر او گشوده شود تا از هر یک که می خواهد داخل شود.

(ریاض الصالحین ، ص ۲۹۸)

حدیث - ۵۴۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الا ادلکم علی ما یمحو الله به الخطایا، و یرفع به الدرجات ؟ قالوا: بلی یا رسول الله قال : اسباغ الوضوء علی المکاره و کثرة الخطی الی المساجد و انتظار الصلاة بعد الصلاة ؛

آیا شما را به کارهایی که خدا به سبب آن خطاها را از بین برده و درجات انسان را بالا می برد، راهنمائی نکنیم ؟ گفتند: آری ، ای رسول خدا. فرمودند:

۱ - وضوی تمام و کامل گرفتن بر شداید.

۲ - به سوی مساجد زیاد قدم برداشتن

۳ - انتظار نماز (بعدی ) پس از نماز (خوانده شده ).

(ریاض الصالحین ، ص ۲۹۷)

حدیث - ۵۴۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من توضا فاحسن الوضوء خرجت خطایاه من جسده ؛

کسی که نیکو وضو بگیرد، خطاهایش از جسم او خارج می شود.

(ریاض الصالحین ، ص ۲۹۶)

حدیث - ۵۵۰

قال الکاظمعليه‌السلام :

و من توضا الصلاة الصبح کان وضوئه ذلک کفارة لما مضی من ذنوبه فی لیلة الا الکبائر ؛

کسی که برای نماز صبح وضو می گیرد، وضویش کفاره گناهان گذشته آن شب اوست به جز گناهان کبیره

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۰۲)

حدیث - ۵۵۱

قال الکاظمعليه‌السلام :

من توضا للمغرب کان وضوئه ذلک کفارة لما رضی من ذنوبه فی نهاره ما خلا الکبائر؛

کسی که برای نماز مغرب وضو می گیرد، وضویش کفاره گناهان گذشته آن روز اوست به جز گناهان کبیره

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۰۲)

حدیث - ۵۵۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا علی !ان الوضوء قبل الطعام و بعده شفاء فی الجسد و یمن فی الرزق ؛

یا علی! قبل از غذا و بعد از غذا، وضو گرفتن ، شفای بدن و برکت در روزی است

(بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۳۵۶)

حدیث - ۵۵۳

قال الصادقعليه‌السلام :

الطهر علی الطهر عشر حسنات ؛

وضوی بر روی وضو، ده حسنه است

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۰۲)

حدیث - ۵۵۴

قال الصادقعليه‌السلام :

الوضوء قبل الطعام و بعده یذهبان الفقر؛

وضو پیش از غذا و بعد از غذا، فقر را از بین می برد.

(وسائل الشیعه ، ج ۱، ص ۲۵۶)

حدیث - ۵۵۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا اردت الصلوة فاحسن الوضوء، ثم قم ، فاستقبل القبلة ثم کبر؛

زمانی که خواستی نماز بخوانی ، پس خوب وضو بگیر، سپس رو به قبله بایست ، آن گاه تکبیر بگو.

(چهل حدیث - ، ص ۱۵)

حدیث - ۵۵۶

قال علیعليه‌السلام :

یا محمد!من توضا مثل وضوئی ، و قال مثل قولی ، خلق الله تبارک و تعالی من کل قطرة ملکا یقدسه و یسبحه و یکبره فیکتب الله - عز و جل - ثواب ذلک له الی یوم القیامة ؛

ای محمد حنفیه !هرکس وضو بسازد، همانند وضویی که من ساختم ، و بگوید (دعا کند) آن چه که من گفتم ، خداوند تبارک و تعالی از هر قطره آب وضوی او، ملکی را برای او می آفریند، که مشغول تقدیس و تسبیح و تکبیر برای خداوند هستند. و خداوند عز و جل ثواب این اذکار را تا روز قیامت برای او ثبت و ضبط خواهد نمود.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۴۲)

حدیث - ۵۵۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا اباذر!اذا کان العبد فی ارض قفر فتوضا او تیمم ثم اذن و اقام و صلی امر الله - عز و جل - الملئکة فصفوا خلفه صفا لایری طرفاه یرکعون برکوعه و یسجدون بسجوده و یؤ منون علی دعائه ؛

ای ابوذر! هرگاه بنده ای در بیابانی تنها باشد و وضو بسازد یا تیمم کند، سپس اذان و اقامه بگوید و نماز بخواند، خدا فرشتگان را امر کند که پشت سر او صفی تشکیل دهند که دو طرف آن دیده نشود و به نماز او اقتدا نمایند و به دعای او آمین گویند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۲۱. مکارم الاخلاق ، ص ۴۶۶)

حدیث - ۵۵۸

قال الصادقعليه‌السلام :

من تطهر ثم اوی الی فراشه بات و فراشه کمسجده ؛

هر کس وضو بگیرد، سپس در رختخواب خود برود و بخوابد، بستر او مانند مسجد او خواهد بود.

(وسائل الشیعه ، ج ۱، ص ۲۶۵. ثواب الاعمال ، ص ۴۸)

حدیث - ۵۵۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اسبغ وضوءه و احسن صلاته ، و ادی زکاة ماله و کف غضبه و سجن لسانه ، و استغفر لذنبه ، و ادی النصیحة لاهل بیت نبیه فقد استکمل حقایق الایمان و ابواب الجنة مفتحة له ؛

کسی که وضوی خود را شاداب و کامل به جای آورد، و نماز خویش را نیکو بخواند، زکات مالش را بپردازد، و خشم خود را فرو نشاند و زبانش را از گناهان مربوط به زبان ببندد، و برای گناه خود با توبه طلب آمرزش کند، و نسبت به اهل بیت پیامبر خویش خیرخواه باشد، البته تمام حقایق ایمان در او کامل شده و درهای بهشت به روی او باز است

(ثواب الاعمال ، ص ۶۴)

حدیث - ۵۶۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا تدخل المساجد الا بالطهارة ؛

داخل مساجد مشو، مگر با وضو.

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۳۸۸)

حدیث - ۵۶۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا علی !و تقم الصلاة بوضوء سابغ فی مواقیتها ؛

یا علی !با وضوی کامل در اول وقت ، اقامه نماز کن

(سفینة البحار، ج ۲، ص ۴۴)

حدیث - ۵۶۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خصال ست ما من مسلم یموت فی واحدة منهن الا کان ضامنا علی الله - عز و جل - ان یدخله الجنة منها رجل توضا فاحسن الوضوء ثم خرج الی مسجد الصلوة فان مات فی وجهه کان ضامنا علی الله ؛

شش خصلت است که اگر هر مسلمان یکی از آنها را داشته باشد نمی میرد، مگر این که خدا ضمانت بهشت رفتنش را خواهد نمود، یکی از آن شش خصلت آن است که انسان وضو بگیرد، بهترین وضو، سپس جهت نماز به طرف مسجد (از خانه ) حرکت کند، پس اگر در این صورت بمیرد، خدا ضامن (بهشت رفتن او) خواهد بود.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۲۷)

حدیث - ۵۶۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اسباغ الوضوء علی المکاره من الکفارات ؛

کامل گرفتن وضو در حال سختی ، کفاره (گناهان ) است

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۷۸)

حدیث - ۵۶۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و ما منکم من احد یخرج من بیته متطهرا الا و الملائکة تقول : اللهم اغفر له اللهم ارحمه ؛

وقتی یکی از شما از خانه خارج می شوید با طهارت (با وضو) باشید، در این صورت ملائکه در حق شما دعا می کنند: خدایا او را بیامرز، خدا بر او رحم کن

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۶، ص ۳۸۷)

حدیث - ۵۶۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من حافظ علی الخمس باکمال طهورها و مواقیتها کانت له نورا و برهانا یوم القیامة ؛

کسی که نماز پنجگانه خویش را با وضوی تمام و با حفظ وقتهای آن ها انجام دهد، این نماز در قیامت برای او نور و برهان است

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۵۹)

حدیث - ۵۶۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

بنیت الصلوة علی اربعة اسهم : سهم منها اسباغ الوضوء و سهم منها الرکوع و سهم منها السجود و سهم منها الخشوع ؛

نماز بر چهار بخش بنا شد: ۱ - کامل گرفتن وضو، ۲ - رکوع ، ۳ - سجود، ۴ - خشوع

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۶۵)

حدیث - ۵۶۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا علی !اسباغ الوضوء فی السبرات و انتظار الصلاة بعد الصلاة ، و المشی باللیل و النهار الی الجماعات ؛

یا علی !سه چیز موجب رفعت درجه است :

۱ - کامل گرفتن وضو در هوای سرد.

۲ - انتظار نماز بعد از هر نماز.

۳ - رفتن در روز و شب به طرف نماز جماعت

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۰)

حدیث - ۵۶۸

قال الصادقعليه‌السلام :

یوتی بعبد یوم القیامة لیست له حسنة فقال له اذکروا تذکر هل لک من حسنة قال : فیتذکر، فیقول : یا رب ما بی من حسنة الا ان فلانا عبدک المؤ من مربی فطلبت منه ماء فاعطانی ماء فتوضات به و صلیت لک قال : فیقول الرب تبارک و تعالی قد غفرت لک ادخلوا عبدی الجنة ؛

روز قیامت بنده ای را می آورند که هیچ حسنه ای ندارد پس به او گفته می شود فکر کن و یاد بیاور آیا برای تو کار خیری هست ؛ بنده فکر می کند سپس میگوید: خدایا! من هیچ حسنه ای ندارم ، الا این که فلانی از بندگان مومن تو (روزی ) از کنار من عبور کرد و من از او طلب آب کردم و او به من آب داد و با آن وضو گرفتم و برای تو نماز گزاردم ؛ پس خداوند تبارک و تعالی می فرماید: به درستی که من تو را بخشودم و دستور می دهد او را داخل بهشت کنند.

(بحارالانوار، ج ۷، ص ۲۹۰)

۵۳۳ - وضو، موجب رفعت درجه

حدیث - ۵۶۹

قال علیعليه‌السلام :

لایجوز صلاة امرء حتی یطهر خمس جوارح : الوجه و الیدین و الراس والرجلین بالماء و القلب بالتوبة ؛

نمازگزار پنج عضو بدنش را پاک کند، صورت ، دو دست ، سر و دو پا را با آب ، و قلب را با توبه ؛ در غیر این صورت ، جایز نیست که نماز بخواند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۹)

حدیث - ۵۷۰

قال الصادقعليه‌السلام :

لایتم الصلاة الا لذی طهر سابغ ؛

نماز تمام و مورد قبول نیست ، مگر با طهارت کامل

(فلاح السائل ، ص ۴۳)

حدیث - ۵۷۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من توضا فذکر اسم الله طهر جمیع جسده و کان الوضوء الی الوضوء کفارة لما بینهما من الذنوب و من لم یسم لم یطهر من جسده الا ما اصابه الماء؛

کسی که وضو بگیرد و بسم الله بگوید، تمام بدن خود را طهارت داده است و این وضو کفاره گناهان او تا وضوی دیگر است ، و کسی که بسم الله نگوید از بدنش تنها آن چه را آب به آن رسیده طهارت داده است

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۲۹۶)

حدیث - ۵۷۲

قال الصادقعليه‌السلام :

من ذکر اسم الله علی وضوء فکانما اغتسل ؛

کسی که برای وضو خود ((بسم الله )) بگوید مانند این است که غسل کرده باشد.

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۲۹۹)

حدیث - ۵۷۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مفتاح الصلاة الطهور؛

کلید نماز، پاکی است

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۲۸۱)

حدیث - ۵۷۴

عن النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من توضا فاسبغ الوضوء و صلی رکعتین لم یحدث فیهما نفسه بشی ء من الدنیا خرج من ذنوبه کیوم ولدته امه ؛

کسی که وضو گیرد و آن را کامل به جا آورد، و با آن دو رکعت نماز گزارد که در آن از دنیا با خود سخن نگوید، از گناهان خویش مانند روزی که از مادر زاییده شده است ، بیرون می آید.

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۰۲)

حدیث - ۵۷۵

قال الباقرعليه‌السلام :

ان السواک فی السحر قبل الوضوء من السنة ؛

سحرگاه ، پیش از وضو، مسواک زدن از سنت اسلامی است

(میزان الحکمه ، ج ۴، ص ۵۹۶)

حدیث - ۵۷۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا علی !و علیک بالسواک عند کل وضوء ؛

ای علی! بر تو باد مسواک زدن به هنگام هر وضو.

(اصولی کافی ، ج ۸، ص ۷۲)

حدیث - ۵۷۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

السواک شطر الوضوء ؛

مسواک کردن جزئی از وضو است

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۲۹۷)

حدیث - ۵۷۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

امتی الغر المحجلون من اثار الوضوء یوم القیامة ؛

امت مرا دست و پای نورانی باشد روز قیامت ، از آثار وضوء که در دنیا گرفته باشد.

(شهاب الاخبار، ص ۱۲۲)

حدیث - ۵۷۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من باب علی طهر فکانما احیی اللیل ؛

کسی که شب را با وضو بیارامد، گویی که تمام شب را به احیاء و عبادت گذرانده است

(وسائل الشیعه ، ج ۱، ص ۲۶۶)

حدیث - ۵۸۰

قال الرضاعليه‌السلام :

... لان یکون العبد طاهرا اذا قام بین یدی الجبار عند مناجاته ؛

... چون وضو یک ادب در برابر خدا است ، بنده به هنگام نماز، وقتی که دربرابر خداوند می ایستد، پاک باشد.

(بحارالانوار، ج ۶، ص ۶۴)

حدیث - ۵۸۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من جدد وضوءة من غیر حدث جدد الله توبته من غیر استغفار ؛

هرکس وضویش را بدون اینکه باطل شود تجدید کند، خداوند توبه اش را بدون استغفار تجدید می کند.

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۰۲)

حدیث - ۵۸۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الوضوء علی الوضوء نور علی نور ؛

وضوی پس از وضو بسیار پسندیده است

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۰۲)

حدیث - ۵۸۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الوضوء نصف الایمان ؛

وضو گرفتن نیمی ازایمان است

(بحارالانوار، ج ۸۰، ص ۲۳۸)

حدیث - ۵۸۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الوضوء مد و الغسل صاع و سیاتی اقوام یستقلون ذلک فاولئک علی خلاف سنتی ؛

برای وضو ده سیر آب و برای غسل ، سه کیلو آب کافی است ، ولی افرادی در آینده می آیند که این مقدار را کم می شمارند (و آب زیادی مصرف خواهند کرد) که آنها بر خلاف راه من می روند.

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۰۱)

حدیث - ۵۸۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خللوا بین اصابعکم لایخلل الله بینها بالنار ؛

هنگام وضو میان انگشتان خود فاصله دهید تا خدا به وسیله آتش میان آنها را فاصله ندهد.

(نهج الفصاحه ، ص ۳۰۶)

حدیث - ۵۸۶

قال الصادقعليه‌السلام :

من توضا و تمندل کتبت له حسنة ، و من توضا و لم یتمندل حتی یجف وضوئه کتبت له ثلاثون حسنة ؛

کسی که وضو بگیرد و خود را با حوله خشک نماید، یک حسنه برای او نوشته می شود، و هر که وضو بگیرد و خشک نکند، بلکه صبر نماید تا اعضاء وضو به خودی خود خشک شود، سی حسنه برای او نوشته می شود.

(بحارالانوار، ج ۸۰، ص ۳۳۰)

حدیث - ۵۸۷

قال الباقرعليه‌السلام :

ثلاث کفارات فاسباغ الوضوء فی السبرات و بالمشی باللیل و النهار الی الجماعات و المحافظة علی الصلوات ؛

سه چیز است که جبران کننده و محو کننده گناه است :

۱ - کامل گرفتن وضو در هوای بسیار سرد.

۲ - راه رفتن در شب و روز به سوی جماعتهای اسلامی (نماز جماعت و جمعه ).

۳ - مراقبت بر انجام صحیح نمازها.

(معانی الاخبار، ص ۳۱۴)

حدیث - ۵۸۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

...والوضوء مفتاح الصلاة ؛

... وضو کلید نماز است

(نهج الفصاحه ، حدیث - ۱۵۸۸)

حدیث - ۵۸۹

قال الصادقعليه‌السلام :

لاحظ فی الاسلام لمن ترک الصلاة ؛

تارک نماز، حظ و بهره ای از اسلام ندارد.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۲)

حدیث - ۵۹۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لتنقضن عری الاسلام عروة ، کلما انتقضت عروة تشبث الناس بالتی تلیها، فاولهن نقض الحکم ، و اخرهن الصلاة ؛

دستگیره های اسلام یک به یک شکسته می شود، هرگاه یک دستگیره نابود شود مردم به آن چه نزدیک آن است چنگ می زنند، اول آنها شکستن حکومت است (حکومت اسلامی را از دست صاحب آن خارج می کنند) و آخر آن ها نماز است (نماز را ترک می کنند).

(اصول وافی ، ج ۲، ص ۷۲)

حدیث - ۵۹۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

تارک الصلاة یسال الرجعة الی الدنیا، و ذلک قول الله تعالی : حتی اذا جاء احدهم الموت قال : ((رب ارجعون ، لعلی اعمل صالحا فیما ترکت ، کلا انها کلمة هو قائلها و من ورائهم برزخ الی یوم یبعثون )) ؛

بی نماز درخواست می کند به دنیا برگردد، و این است سخن خداوند متعال تا گاهی که به یکی از آنان مرگ آمد گوید: (پروردگارا مرا برگردانید تا شاید عمل شایسته انجام دهم در آن چه بازگذاردم ، نه چنین است آن سخنی است او گوینده اش هست ، و از پشت آن ها تا روزی که برانگیخته شوند برزخ است .)

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۵۸. اصول وافی ، ج ۲، ص ۶۵)

حدیث - ۵۹۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الجفاء کل الجفاء و الکفر من سمع منادی الله تعالی ینادی بالصلاة و یدعوه الی الفلاح فلا یجیبه ؛

نشان خشونت و کفر (نفاق ) آن است که کسی منادی خدا را بشنود که به نماز ندا می دهد و وی را به رستگاری می خواند و دعوت او را اجابت نکند.

(نهج الفصاحه ، ص ۲۷۹)

حدیث - ۵۹۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من ترک الصلوة متعمدا من غیر علة فقد برء من ذمة الله و ذمة رسوله ؛

کسی که نماز را عمدا و بدون علت ترک کند از امان خداو رسولش دور خواهد بود.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۷۵)

حدیث - ۵۹۴

قال الصادقعليه‌السلام :

جاء رجل الی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فقال : یا رسول الله !اوصینی ، فقال : لاتدع الصلاة متعمدا فان من ترکها متعمدا فقد برئت منه ملة الاسلام ؛

مردی پیش رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم آمد و عرض کرد: یا رسول الله !مرا نصیحتی بفرمایید، حضرت فرمودند: نماز را عمدا رها مکن ، کسی که عمدا نماز را ترک کند ملت اسلام از او بیزار است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۹)

۵۰۲ - عقاب تارک الصلوة

حدیث - ۵۹۵

قال علیعليه‌السلام :

اللهم العن من ترک الصلوة متعمدا؛

خدایا لعنت کن کسی را که عمدا نماز را ترک کند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۷۶)

حدیث - ۵۹۶

عن ابی جعفرعليه‌السلام :

ان رجلا ذکر له رجلا فقال : انهتک وارتکب المحارم و استخف بالفرائض حتی انه ترک الصلوة و کان متکئا فاستوی جالسا و قال : سبحان الله !ترک الصلوة المکتوبة ؟ان ترک الصلوة المکتوبة عند الله عظیم ؛

مردی در پیش امام باقرعليه‌السلام از حالت مردی یاد نمود: مردی است بی پروا! مرتکب محارم می شود، و واجباتش را سبک می شمارد، حتی نمازش را ترک می کند، امام باقرعليه‌السلام از حال تکیه به نشسته شده ، فرمود: (سبحان الله !نماز واجب را ترک کرد؟همانا ترک نماز واجب نزد خدا بزرگ است )).

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۲)

حدیث - ۵۹۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة عماد الدین ، فمن ترک صلاته متعمدا فقد هدم دینه و من ترک اوقاتها یدخل الویل ، و الویل واد فی جهنم کما قال الله تعالی( فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ ﴿ ٤ ﴾ الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ) ؛

نماز ستون دین است ، پس کسی که نمازش را عمدا ترک کند دینش را منهدم کرده است ، و کسی که اوقات نماز را ترک کند داخل در ((ویل )) می شود و ویل وادی است در جهنم چنان که خدا فرمود: ویل جای نمازگزاران است آن نمازگزارانی که در نماز خود سهو کننده و غافلند.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۲)

حدیث - ۵۹۸

قال علیعليه‌السلام :

الا تسمعون الی جواب اهل النار حین سئلوا ((ما سلککم فی سقر؟ قالوا: لم نک من المصلین )) ؛

آیا به پاسخ اهل دوزخ گوش فرا نمی دهید که وقتی از آن ها می پرسند: (چه چیز شما را گرفتار دوزخ ساخت ؟می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم )).

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۴. نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۰)

حدیث - ۵۹۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

ان الله یدفع بمن یصلی من شیعتنا عمن لایصلی من شیعتنا و لو اجمعوا علی ترک الصلوة لهلکوا ؛

همانا، خداوند به وسیله شیعیان نمازگزار ما از شیعیان بی نماز ما (بلا را) دفع می کند، ولی اگر همه تارک نماز بودند هر آینه همه هلاک می شدند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۴)

حدیث - ۶۰۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

بین الایمان و الکفر ترک الصلاة ؛

فاصله میان ایمان و کفر، نماز نخواندن است

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۲. کنزالعمال ، حدیث - ۱۸۸۶۹)

حدیث - ۶۰۱

قال الصادقعليه‌السلام :

ان تارک الصلوة کافر ؛

همانا ترک کننده نماز واجب ، کافر است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۸)

حدیث - ۶۰۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من ترک الصلوة متعمدا فقد کفر؛

هرکس عمدا نمازش را ترک کند، کفر ورزیده است

(لئالی الاخبار، ص ۳۹۴)

حدیث - ۶۰۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من ترک الصلاة متعمدا کتب اسمه علی باب النار ممن یدخلها؛

هرکس عمدا نمازش را ترک کند، بر درب جهنم نامش از دوزخیان نوشته می شود.

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث - ۱۹۰۹۰)

حدیث - ۶۰۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من ترک صلوة لایرجو ثوابها و لایخاف عقابها فلاابالی ایموت یهودیا و نصرانیا او مجوسیا ؛

کسی که نماز را ترک کند، امید به پاداش نمازش نمی باشد و از عذاب آن نیز ترسناک نیست ، پس باکی نیست که یهودی بمیرد، یا نصرانی ، یا مجوسی

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۳. میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۳

حدیث - ۶۰۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما بین المسلم و بین ان یکفر الا ان یترک الصلاة الفریضة متعمدا او یتهاون بها فلا یصلیها؛

فاصله بین مسلمان و بین کفرش چیزی جز ترک نماز واجب نیست که یا عمدا ترک نماید و اصلا قبول نداشته باشد و یا از بی اعتنایی نماز نخواند.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۱۶. میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۲)

حدیث - ۶۰۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اما الصلاة فلا خیر فی دین لا صلاة فیه ؛

دینی که در او نماز نباشد، فایده و خیری ندارد (خیری در آن نیست ).

(سیره ابن هشام ، ج ۳ - ۴، ص ۵۰۴)

حدیث - ۶۰۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

تارک الصلاة ملعون فی التوراة ملعون فی الانجیل ملعون فی الزبور ملعون فی القران ملعون فی لسان جبرئیل ملعون فی لسان میکائیل ملعون فی لسان اسرافیل ملعون فی لسان محمد ؛

ترک کننده نماز در تورات و انجیل و زبور و قرآن مورد لعنت قرار گرفته و به زبان جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ملعون است

(انوار الهدایة ، ص ۱۹۷، الحکم الزاهره ، ص ۲۹۴)

حدیث - ۶۰۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

بین العبد و بین الکفر ترک الصلاة ؛

فاصله کفر و بندگی ترک نماز است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۲. میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۳)

حدیث - ۶۰۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من ترک صلاته حتی تفوته من غیر عذر فقد حبط عمله ؛

کسی که نمازش را بدون عذر ترک کند (نخواند) تا وقت آن بگذرد، عمل او نابود شده است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۳. میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۳)

حدیث - ۶۱۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اعان تارک الصلوة بلقمة او کسوة فکانما قتل سبعین نبیا اولهم ادم و اخرهم محمد ؛

کسی که ترک کننده نماز را به دادن طعامی یا لباسی یاری کند، مثل این است که هفتاد پیامبر را کشته ، که اول آنها آدم ، و آخر آن ها محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم است

(لئالی الاخبار، ص ۳۹۵)

حدیث - ۶۱۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من ترک صلاته متعمدا فقد هدم دینه ؛

کسی که عملا نمازش را ترک کند، به تحقیق که دینش را منهدم کرده است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۲. میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۲)

حدیث - ۶۱۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لا تتهاون بصلاتک فان النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال عند موته لیس انی من استخف بصلاته ؛

سستی مکن در امر نمازت ، زیرا که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: در هنگام رحلت نیست از من کسی که نمازش را خفیف شمارد

(فروع کافی ، ج ۳، ص ۲۶۹، حدیث - ۷)

حدیث - ۶۱۳

قال علیعليه‌السلام :

لایقومن احدکم فی الصلاة متکاسلا و لاناعسا و لایفکرن فی نفسه فانه بین یدی ربه - عز و جل - ؛

هیچ وقت (نمازگزار) هنگام نماز با حالت کسالت و خستگی و در حال چرت به نماز نایستد و نمازگزار در خود فکر نکند، زیرا در برابر پروردگار بزرگ خود ایستاده است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۳۹)

حدیث - ۶۱۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من تهاون بصلاته یرفع الله البرکة من عمره و من رزقه و یمحو الله تعالی سیماء الصالحین من وجهه و کل عمل یعمله لایوجر علیه و لا یرتفع دعائه الی السماء و لیس له حظ فی دعاء الصالحین و یموت ذلیلا و جائعا و عطشائا؛

هر کس نسبت به نمازش کوتاهی کند، خداوند متعال برکت را از عمر و مال او بر می دارد و سیمای شایستگان را از چهره اش می زداید، هرکاری که انجام می دهد پاداشی نخواهد داشت دعایش مستجاب نمی شود، بهره ای از دعای نیکوکاران برای او نیست ، هنگام مرگ با احساس خواری ، گرسنگی و تشنگی از دنیا می رود.

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۲۱)

حدیث - ۶۱۵

قال الباقرعليه‌السلام :

بینا رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم جالس فی المسجد اذا دخل رجل فقام فصلی فلم یتم رکوعه و لاسجوده فقالصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : نقر کنقر الغراب لئن مات هذا و هکذا صلاته لیموتن علی غیر دینی ؛

هنگامی که پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در مسجد نشسته بود، ناگهان مردی وارد شد و به نماز ایستاد، لیکن رکوع و سجود را کامل به جا نیاورد. پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: مانند کلاغ منقار بر زمین زد، اگر این مرد بمیرد و نمازش به همین گونه باشد، بر غیر دین من مرده است

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۴۰)

حدیث - ۶۱۶

قال الصادقعليه‌السلام :

ان شفاعتنا لاتنال مستخفا بالصلاة ؛

همانا شفاعت ما به کسی که نمازش را سبک بشمارد، نمی رسد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۷)

حدیث - ۶۱۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاینال شفاعتی من اخر الصلوة بعد وقتها ؛

کسی که نماز را از وقتش تاءخیر بیندازد، (فردای قیامت ) به شفاعت من خواهد رسید.

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۲۰)

حدیث - ۶۱۸

قال النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاتضیعوا صلاتکم ، فان من ضیع صلاته حشره الله مع قارون و فرعون و هامان - لعنهم الله و اخزاهم ، - و کان حقا علی الله ان یدخله النار مع المنافقین ، فالویل لمن لم یحافظ صلاته ؛

نماز خودتان را ضایع نکنید، به حقیقت هر کس نماز خویش را ضایع کند، خداوند عز و جل او را با قارون و فرعون و هامون محشور می کند، خداوند به آنان لعنت کند و آنها را رسوا سازد، و بر خدا لازم است آن ها را با منافقها به آتش داخل کند، پس وای بر کسی که به نمازش مواظب نباشد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۲)

حدیث - ۶۱۹

قال النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لایزال الشیطان یرعب من بنی ادم حافظ علی الصلوات الخمس ، فاذا ضیعهن تجرا علیه و اوقعه فی العظائم ؛

شیطان همواره از فرزند آدم می ترسد مادامی که بر نمازهای پنجگانه مواظبت می کند، آن گاه که آنهارا ضایع کرد بر وی جری می شود و او را بر گناهان بزرگ داخل می کند.

(کافی ، ج ۲، ص ۳۸۶)

حدیث - ۶۲۰

قال الصادقعليه‌السلام :

ابصر علی بن ابی طالبعليه‌السلام رجلا ینقر صلاته فقال : منذکم صلیت بهذه الصلاة ؟فقال له الرجل : منذ کذا و کذا فقال : مثلک عند الله مثل الغراب اذا نقر لومت مت علی غیر ملة ابی القاسم محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ثم قال علی -عليه‌السلام -: ان اسرق الناس من سرق من صلاته ؛

علیعليه‌السلام به مردی که نمازش را به سرعت می خواند، نگاه کرد امام سؤ ال کرد از چه وقتی این طور نماز می خوانی ؟مرد پاسخ داد: از فلان وقت تا به حال .امام فرمودند: مثل (نماز خواندن ) تو در پیش خداوند مثل کلاغی است که (بسرعت ) از زمین دانه می چیند، اگر تو به این حالت بمیری ، مرده ای به غیر دین پیامبر اسلام ، امام فرمودند: همانا که دزدترین مردم کسی است که از نمازش بدزدد(یعنی کم کند).

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۴)

حدیث - ۶۲۱

قال الصادقعليه‌السلام :

ایاکم و الکسل ، ان ربکم رحیم ، یشکر القلیل ، ان الرجل لیصلی الرکعتین تطوعا یرید بهما وجه الله فیدخله الله بهما الجنة ؛

از سستی دوری کنید، زیرا پروردگار شما مهربان است ، اندک را می پذیرد، هر آینه مرد دو رکعت نماز مستحبی می خواند، و با آن دو خدا را اراده می کند، و خداوند به سبب این دو رکعت ، او را به بهشت داخل می کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۳۰.اصول وافی ، ج ۲، ص ۶۱)

حدیث - ۶۲۲

قال الرضاعليه‌السلام :

...و ایاک ان تکسل عنها (الصلوة ) او تتوانی فیها او تتوانی بحقها او تضیع حدها و حدودها او تنقرها نقر الدیک او تستخف بها او تشتغل عنها بشی ء من عرض الدنیا او تصلی بغیر وقتها، و قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم لیس منی من استخف بصلوته لا یرد علی الحوض لا والله ؛

بپرهیزید از این که در نماز سستی و تنبلی کنید و یا حدودش را ضایع کنید یا از روی دستپاچگی رکوع و سجده نماز را آن چنان به جا آورید که گویی همچون خروس منقار می زنید یا این که نماز را سبک بشمارید یا این که به جای نماز به امور دنیوی مشغول شوید و یا در غیر وقت نماز بخوانید، در هر حال رسول خدا فرمود: از من نیست کسی که نمازش را سبک بشمارد.قسم به خدا بر حوض کوثر بر من نخواهد رسید.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۲)

حدیث - ۶۲۳

قال الصادقعليه‌السلام :

والله انه لیاتی علی الرجل خمسون سنة ما قبل الله منه صلاة واحدة ، فای شی ء اشد من هذا، و الله انکم لتعرفون من جیرانکم و اصحابکم من لو کان یصلی لبعضکم ما قبلها منه لاستخفافه بها، ان الله لایقبل الا الحسن فکیف یقبل ما استخف به ؛

به خدا سوگند ممکن است پنجاه سال بر انسان بگذرد و خداوند یک نماز از او نپذیرد و چه چیزی سخت تر از این است ، سوگند به خدا که شما از همسایگان و یاران خویش کسی را می شناسید که اگر برای یکی از شما نماز بگذارد به سبب سبک شمردنش آن را نمی پذیرد و خداوند جز خوب را قبول نمی کند و چگونه ممکن است چیزی را که خفیف شمرده شده است بپذیرد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۵.محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۴۱)

حدیث - ۶۲۴

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا قام العبد فی الصلاة فخفف صلاته قال الله تعالی لملائکته : اما ترون الی عبدی کانه یری ان قضاء حوائجه بید غیری ، اما یعلم ان قضاء حوائجه بیدی ؛

هرگاه بنده برای نماز به پا خیزد و نمازش را سبک ادا کند، خداوند به فرشتگان خود می فرماید: آیا به بنده من نمی نگرید که گویا برآوردن حاجتهایش را به دست دیگری غیر از من می بیند آیا نمی داند که برآوردن حوایج او به دست من است

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۴۱. تهذیب ، ج ۱، ص ۲۰۴)

حدیث - ۶۲۵

قال الصادقعليه‌السلام :

ان العبد اذا عجل فقام لحاجته یقول الله تبارک و تعالی : ((اما یعلم عبدی انی انا اقضی الحوائج )) ؛

زمانی که بنده برای رفع حاجت خود نمازش را با عجله بخواند، خداوند می فرماید: (آیا بنده من نمیداند که حاجت او را من برآورده می کنم).

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۴)

حدیث - ۶۲۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لیس منی من استخف بصلاته لایرد علی الحوض لاوالله ؛

کسی که نماز را سبک شمارد از من نیست ، به خدا سوگند که بر حوض (کوثر در قیامت ) مرا ملاقات نخواهد کرد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۵.من لایحضره الفقیه ، ج ۱، باب ۲۹، حدیث - ۱۸)

حدیث - ۶۲۷

قال الباقرعليه‌السلام :

لا تقم الی الصلوة متکاسلا و لامتناعسا و لامتثاقلا فانها من خلل النفاق ؛

با حال مستی و خواب آلوده و کاهلانه نماز را به جا نیاور، که اینها از روزنه های نفاق است

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۹۸.بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۳۱)

حدیث - ۶۲۸

قال الصادقعليه‌السلام :

ایاکم ان یستخف احدکم بصلاته ؛

بپرهیزید از این که یکی از شما نماز را سبک بشمارید.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۳۶)

حدیث - ۶۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

...لاصلوة لمن لایتم رکوعها و سجودها ؛

کسی که رکوع و سجودش را ناتمام و شتابزده به جا می آورد، نمازش پذیرفته نیست

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۳)

حدیث - ۶۳۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة عماد الدین ، فمن ترک صلاته متعمدا فقد هدم دینه ، و من ترک اوقاتها یدخل الویل ، و الویل واد فی جهنم کمال قال الله تعالی : ((ویل للمصلین ، الذینهم عن صلاتهم ساهون )) ؛

نماز ستون دین است ، پس کسی که عمدا نمازش را ترک کند به تحقیق که دینش را منهدم کرده است و کسی نمازش را در وقتش به جا نیاورد داخل ((ویل )) می شود، و ((ویل )) چاهی است در جهنم که خداوند می فرماید: ((وای برای نمازگزارانی که از نماز خویش غفلت دارند)).

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۲.میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۲)

حدیث - ۶۳۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مثل الذی لایتم صلاته کمثل حبلی حملت حتی اذا دنا نفاسها اسقطت فلا هی ذات حمل ولا ذات ولد ؛

مثل آن کسی که نمازش را کامل به جا نمی آورد، مثل زن حامله ای است که (نه ماه ) حملش را نگهداری کرده تا نزدیک زایمان بچه را سقط کرده است .پس این چنین زن را نه زن حامله می گویند و نه زن صاحب فرزند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۳)

حدیث - ۶۳۲

قال النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اسرق الناس فاالذی یسرق من صلاته فصلاته تلف کما یلف الثوب الخلق فیضرب بها وجهه ؛

دزدترین مردم کسی است که به خاطر سرعت و شتابزدگی از نماز خود کم کند، نماز چنین انسانی ، همچون جامه مندرسی در هم پیچیده شده ، به صورت او پرتاب می گردد.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۶)

حدیث - ۶۳۳

قال علیعليه‌السلام :

ان اسرق الناس من سرق من صلاته ؛

دزدترین مردم کسی است که از نمازش کم بگذارد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۲)

حدیث - ۶۳۴

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا قام العبد الی الصلاة اقبل الله - عز و جل - علیه بوجهه فلا یزال مقبلا علیه حتی یلتفت ثلاث مرات فاذا التفت ثلاث مرات اعرض عنه؛

وقتی بنده به نماز ایستاد، خداوند متعال به وی توجه می کند و توجه اش را از او قطع نمی کند تا موقعی که سه مرتبه از یاد خدا غافل گردد، در این هنگام خداوند سبحان نیز از او اعراض خواهد کرد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۱)

حدیث - ۶۳۵

قال الصادقعليه‌السلام :

لاینال شفاعتنا من استخف بالصلاة ؛

هرکس نماز را سبک بشمارد، به شفاعت ما دست نخواهد یافت

(فروع کافی ، ج ۳، ص ۲۷۰، حدیث - ۱۵)

حدیث - ۶۳۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لایقبل الله صلاة خمسة نفر.الابق من سیده و امراة لایرضی عنها زوجها و مدمن الخمر و العاق و اکل الربا ؛

خداوند نماز پنج گروه را نمی پذیرد:

۱ - بنده ای که از نزد مولای خود فرار کرده است

۲ - زنی که شوهرش از وی راضی نیست

۳ - شرابخوار و دائم الخمر.

۴ - کسی که عاق والدین شده است

۵ - رباخوار.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱۳، ص ۳۳۲)

حدیث - ۶۳۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من صلی صلوة یرائی بها فقد اشرک ؛

کسی که برای خودنمایی نماز بخواند مشرک است

(بحارالانوار، ج ۶۷، ص ۲۲۲)

حدیث - ۶۳۸

امام صادقعليه‌السلام :

انما لک من صلاتک ما اقبلت علیه منها، فان اوهمها کلها، او غفل عن ادابها، لغت فضرب بها وجه صاحبها ؛

همانا از نماز تو، آن مقدار قبول می شود که در آن ، توجه داشته ای پس اگر شخص ، از تمامش غافل شود یا از آدابش غافل شود آن نماز، مچاله می شود و بر روی خواننده آن پرتاب می شود.

(فروع کافی ، ج ۳، ص ۳۶۳)

حدیث - ۶۳۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من شرب الخمر لم تقبل له صلاة اربعین لیلة فان عاد فاربعین لیلة من یوم شربها فان مات فی تلک الاربعین لیلة من غیر توبة سقاه الله یوم القیامة من طینة خبال ؛

کسی که شراب می نوشد نماز وی تا چهل شبانه روز مقبول نیست و اگر بار دیگر لب به شراب زد باز هم تا چهل شب و اگر بدون ((توبه )) در این اوقات بمیرد، خداوند متعال وی را از خاک فاسد سیراب خواهد ساخت

(تفسیر القمی ، ج ۱، ص ۱۸۱)

حدیث - ۶۴۰

عن الباقرعليه‌السلام :

ما عصی الله بشی ء اشد من شرب المسکر ان احدهم یدع الصلاة الفریضة و یثب علی امه و ابنته و اخته و هو لا یعقل ؛

گناهی بدتر از شرب خمر، نیست و شرابخوار، در حال مستی ، نماز واجب را رها و با مادر و خواهر و دخترش همبستر می شود ؛زیرا او در آن حال اندیشه خود را از دست داده است

(وسائل الشیعه ، ج ۱۷، ص ۲۵۰)

حدیث - ۶۴۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اغتاب مسلما او مسلمة لم یقبل الله صلاته و لا صیامه اربعین یوما الا ان یغفر له صاحبه - من اغتاب فی شهر رمضان لم یوجر علی صیامه ؛

کسی که غیبت شخص روزه داری نماید خداوند متعال نماز و روزه وی را تا چهل روز مورد پسند قرار نمی دهد، مگر آن که غیبت شونده از وی راضی شود.(و افزود:) کسی که در ماه رمضان غیبت کند از روزه داری خویش اجری به دست نمی آورد.

(جامع الاخبار صدوق ، فصل الغیبة )

حدیث - ۶۴۲

قال علیعليه‌السلام :

لایقبل الله الصلاة ممن منع الزکاة ؛

هر کس مانع دادن زکات شود، نمازش قبول نمی شود.

(بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۲۹)

حدیث - ۶۴۳

قال الصادقعليه‌السلام :

یجاء بعبد القیامة قد صلی فیقول : یا رب صلیت ابتغاء وجهک ، فیقال له : بل صلیت لیقال ما احسن صلاة فلان ؟اذهبوا به الی النار...؛

چون روز قیامت فرا رسد، بنده ای را می آورند که اهل نماز بوده و خود نیز چنین ادعا می کند به وی می گویند: تو بدان جهت نمازگزاردی که تو را ستایش کنند، پس به ملائکه دستور می رسد او را به سوی آتش ببرید.

(بحارالانوار، ج ۶۲، ص ۳۰۱)

حدیث - ۶۴۴

قال علیعليه‌السلام :

و ایاکم و البطنة فانها مقساة للقلب و مکسلة عن الصلوة و مفسدة للحسد ؛

از پرخوری دوری کنید که موجب قساوت قلب و باعث کسالت از اقامه نماز و سبب تباهی بدن است

(غررالحکم ، ص ۸۰)

حدیث - ۶۴۵

قال الصادقعليه‌السلام :

لاصلاة لحاقن و لاحاقب ؛

کسی که در حال خودداری از بول و با باد معده نماز بخواند، نمازش کامل نیست

(المحجة البیضاء، ج ۱، ص ۲۵۴)

حدیث - ۶۴۶

قال الباقرعليه‌السلام :

من شرب الخمر فسکر منها لم یقبل الله صلاته اربعین یوما فان ترک الصلاة فی هذه الایام ضوعف علیه العذاب لترک الصلاة ؛

کسی که شراب بنوشد و مست شود، تا چهل روز، نماز او قبول نیست ؛ پس اگر نمازی را در این روزها ترک کند، عقاب و کیفر وی نیز چند برابر است

(ثواب الاعمال ، ص ۵۵۱)

حدیث - ۶۴۷

قال الباقرعليه‌السلام :

ما لک من صلاتک الا ما اقبلت علیه فیها، فان اوهمها کلها او غفل عن ادائها لفت فضرب بها وجه صاحبها ؛

از نمازت جز آن چه در آن رو آوردی به آن ، اگر همه آنها را غلط انجام بدهد، یا از انجام آن غافل شود پیچیده شود، سپس آن را بر صورت صاحب آن می زنند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۰.اصول وافی ، ج ۲، ص ۱۰۶)

حدیث - ۶۴۸

قال الصادقعليه‌السلام :

ان الرجل لیکذب الکذبة فیحرم بها صلاة اللیل ؛

همانا مردی دروغ می گوید، پس به خاطر آن دروغگویی از نماز شب محروم می شود.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۲۲)

حدیث - ۶۴۹

قال الکاظمعليه‌السلام :

لاتصم صوما یمنعک من الصلوة ، فان الصلوة احب الی الله من الصیام ؛

روزه ای(مستحبی) را که مانع انجام نماز می شود نگیر، چرا که نماز در پیشگاه خدا بهتر ازروزه است

(مستدرک الوسائل چاپ جدید، ج ۲، ص ۴۳)

حدیث - ۶۵۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان العبد اذا اشتغل بالصلاة جاءه الشیطان و قال له : اذکر کذا، اذکر کذا، حتی یضل الرجل ان یدری کم صلی ؛

هنگامی که نمازگزار مشغول نماز شد، شیطان پیش او می آید و به او می گوید، فلان چیز را به یاد آور، فلان چیز را به یاد آور، تا آن جا که او را آن چنان گم و غافل می کند که او حیران می شود درمورد این که در کجای نماز است (حواس انسان را پرت می کند).

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۶)

حدیث - ۶۵۱

قال الباقرعليه‌السلام :

لا تقم الی الصلاة متکاسلا و لامتناعسا و لامتثاقلا ؛

در حال کسالت و خواب آلودگی و سنگینی به نماز نایستید.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۳)

حدیث - ۶۵۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اغتاب مسلما او مسلمة لم یقبل الله صلوته و لاصیامه اربعین یوما و لیلة الا ان یغفر له صاحبه ؛

هر کس که غیبت مرد یا زن مسلمانی را کند، تا چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذیرفته نیست ، مگر این که غیبت شونده او را ببخشاید.

(بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۸)

حدیث - ۶۵۳

قال النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثلاثة لایتقبل الله - عز و جل - لهم بالحفظ، رجل نزل فی بیت خرب ، و رجل صلی علی قارعة الطریق و رجل ارسل راحلته و لم یستوثق منها ؛

سه طایفه هستند که خداوند دعای آنها را برای حفظ و سلامتی نمی پذیرد:

۱ - کسی که زیر دیوار و سقف شکسته منزل کند.

۲ - کسی که در وسط جاده نماز بخواند.

۳ - کسی که مرکب خود را رها کند و آن را نبندد.

(الخصال ، ج ۱، ص ۱۴۱.بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۱۵۷)

حدیث - ۶۵۴

قال الصادقعليه‌السلام :

...و لاصلوة لمن لا زکوة له ؛

...و کسی که زکات خود را نمی پذیرد، نمازش پذیرفته نیست

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۲)

حدیث - ۶۵۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا اتی الشیطان احدکم و هو فی صلوته فقال : انک مرائی فلیطل صلوته ما بداله ما لم یفته وقت فریضة ؛

اگر کسی در نماز باشد و شیطان او را به ریاکاری و وسوسه متهم کند، تا وقت باقی است هر چه می خواهد نمازش را طولانی کند.

(بحارالانوار، ج ۶۹، ص ۲۹۵)

حدیث - ۶۵۶

عن النبیعليه‌السلام :

ان الله ملکا ینادی علی بیت المقدس کل لیلة : من اکل حراما ما لم یقبل الله منه صرفا و لاعدلا و الصرف ، النافلة و العدل ، الفریضة ؛

همانا برای خداوند (از جانب ایشان ) فرشته ای که هر شب بر بیت المقدس پیام می دهد، آن کسی که حرامی (اندک مال حرامی ) بخورد، خداوند از او نه صرفی و نه عدلی را قبول خواهد کرد.صرف نماز نافله است و عدل ، نماز واجب

(بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۶)

حدیث - ۶۵۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من صلی صلوة یرائی بها فقد اشرک ؛

کسی که برای خودنمایی نماز بخواند، مشرک است

(تفسیر قرطبی ، ج ۱۰، ص ۷۱)

حدیث - ۶۵۸

قال الصادقعليه‌السلام :

لاتقبل صلوة شارب الخمر اربعین یوما الا ان یتوب ؛

نماز شرابخوار تا چهل روز مقبول نخواهد شد، مگر این که توبه کند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۳۱۷.میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۸۸)

۴۳۱ - انجام نماز برای خودنمایی

حدیث - ۶۵۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثلاثة لاتجاوز صلاتهم اذانهم : العبد الابق حتی یرجع و امراة باتت و زوجها علیها ساخط و امام قوم و هم لها کارهون ؛

سه نفر نمازشان از گوشهایشان بالاتر نمی رود:

۱ - بنده فراری تا باز گردد.

۲ - زنی که شب بخوابد و شوهرش بر او خشمگین باشد.

۳ - و پیشوای قومی که آن قوم از او متنفر باشند.

(نهج الفصاحه ، ص ۲۴۸، حدیث - ۱۲۲۲)

حدیث - ۶۶۰

قال الصادقعليه‌السلام :

من نظر الی ابویه نظر ماقت و هما ظالمان له لم یقبل الله له صلوة ؛

هر کس با چشم بغض و کینه به پدر و مادر خود که به وی ستم کرده اند، نگاه کند، نمازش در پیشگاه الهی نامقبول است

(اصول کافی ، ج ۲، ص ۳۴۹)

حدیث - ۶۶۱

عن النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال :

یا علی !شارب الخمر لایقبل - عز و جل - صلاته اربعین یوما فان مات فی الاربعین مات کافرا ؛

ای علی ! نماز آدم شرابخوار تا چهل روز پذیرفته نیست و اگر در ظرف چهل روز بمیرد، کافر از دنیا رفته است

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۴۷)

حدیث - ۶۶۲

قال الرضاعليه‌السلام :

من صلی و لم یزک لم تقبل صلوته ؛

هر کس نماز بخواند، ولی زکات و مالیات اسلامی نپردازد، نمازش قبول نمی شود.

(بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۱۲)

حدیث - ۶۶۳

عن النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال :

ان من الصلوة لما یقبل نصفها و ثلثها و ربعها و خمسها الی العشر ؛ و ان منها لما تلف ، کما یلف الثوب الخلق ، فیضرب بها وجه صاحبها ؛ و ان مالک من صلوتک الا ما اقبلت علیه بقلبک ؛

نمازی هست که نصف آن پذیرفته می شود و نمازی هست که یک سوم یا یک چهارم یا یک پنجم ...تا یک دهم آن قبول می گردد و نمازی است که چون جامه کهنه درهم پیچیده شده بر چهره به جای آورنده اش زده می شود.همانا از نمازت برای تو (نتیجه ای ) نیست جز آن مقدار که در آن اقبال و حضور قلب داشته ای

(بحارالانوار، ج ۸۱، ص ۲۶۰.کتاب الصلوة ، باب ۳۸، حدیث - ۵۹)

حدیث - ۶۶۴

قال الصادقعليه‌السلام :

الصلاة وکل بها ملک لیس له عمل غیرها، فاذا فرغ منها قبضها ثم صعد بها فان کانت مما تقبل قبلت و ان کانت مما لایقبل قیل له : ردها علی عبدی ، فینزل بها حتی یضرب بها وجهه ثم یقول : اف لک !لایزال لک عمل یعنینی ؛

برای نماز فرشته ای انتخاب شده که جز آن کاری ندارد، زمانی که نمازگزار از نماز فارغ شود، آن فرشته آن را می گیرد و به آسمان می برد، و هرگاه از قبول شدنیها باشد پذیرفته می گردد، اگر نه به فرشته گفته می شود آن را به صاحبش بازگردان .پس وی با آن نماز فرود آید و آن را بر روی صاحبش بکوبد و گوید: اف بر تو باد!که همواره از تو عملی صادر می شود که مرا به زحمت می اندازد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۷)

حدیث - ۶۶۵

قال الرضاعليه‌السلام :

ان الله عز و جل امر بثلاثة مقرون بها ثلاثة اخری : امر بالصلوة و الزکاة فمن صلی و لم یزک لم تقبل منه صلاته و امر بالشکر له و للوالدین فمن لم یشکر والدیه لم یشکر الله و امر باتقاء الله و صلة الرحم .فمن لم یصل رحمه لم یتق الله - عز و جل -:

سه چیز با سه چیز همراه است :

۱ - نمازگزاری که به او زکات تعلق گیرد و نپردازد، نمازش پذیرفته نیست

۲ - و به سپاسگزاری برای خود و پدر و مادر فرمان داد: آن که سپاس پدر و مادر نکند، هرگاه خدا را سپاس کند پذیرفته نیست

۳ - به پرهیزکاری از خدا و پیوند با خویشاوند فرمان داد.آن که پیوند با خویشان ندارد از خدا بیمناک نیست

(بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۱۲.الخصال ، ج ۱، ص ۵۵)

حدیث - ۶۶۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اکل لقمة حرام لم یقبل له صلواة اربعین لیلة و لم تستجب له دعوة اربعین صباحا ؛

کسی که لقمه حرام بخورد، تا چهل شب نماز او قبول نمی شود و دعای وی نیز تا چهل روز به اجابت نمی رسد.

(دارالسلام نوری ، ج ۴، ص ۲۱۳)

حدیث - ۶۶۷

قال علیعليه‌السلام :

انما هو عید لمن قبل الله صیامه ، و شکر قیامه ، و کل یوم لا یعصی الله فیه فهو یوم عید ؛

امروز عید(فطر) کسی است که خداوند روزه اش را قبول کرده ، و نمازش را سپاس گزارده ، و هرروز که در آن نافرمانی خدا نشود، عید واقعی آن روز است

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۱۲۸۶)

حدیث - ۶۶۸

قال الصادقعليه‌السلام :

من نظر الی ابویه نظر ماقت ، و هما ظالمان لم یقبل الله له صلاة ؛

هرکه به پدر و مادر نگاه تند و خشم آلود کند، اگرچه به وی ستم کرده باشند، خداوند نمازش را نمی پذیرد.

(جامع السعادات ، ج ۲، ص ۳۵۱)

حدیث - ۶۶۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اغتاب مسلما او مسلمة لم یقبل الله صلوته و لا صیامه اربعین یوما و لیلة الا ان یغفر له صاحبه ؛

هر کس غیبت مرد یا زن مسلمانی را کند، تا چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذیرفته نیست ، مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.

(بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۸)

حدیث - ۶۷۰

قال الرضاعليه‌السلام :

اذا کان یوم القیامة یدعی بالعبد فاول شی ء یسئل عنه الصلاة فاذا جاء بها تامة و الا زخ فی النار ؛

وقتی قیامت شود بنده را می خوانند اول چیزی که از او می پرسند نماز است ، پس اگر نمازش را تام و تمام به جا آورده باشد، نجات می یابد، و اگر نمازش را با شرایط و آداب صحت یا قبولی آن به جا نیاورده باشد، او را به آتش می افکنند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۹)

حدیث - ۶۷۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لو صلیتم حتی تکونوا کالاوتار و صمتم حتی تکونوا کالحنایا لم یقبل الله منکم الا بورع ؛

اگر آن قدر نماز بخوانید تا همچون زه کمان شوید، و آن قدر روزه بگیرید تا همچون کمان خم شوید، خدا از شما قبول نمی کند، مگر این که انسان با ورع باشید.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۸)

حدیث - ۶۷۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان من الصلاة لما یقبل نصفها و ثلثها و ربعها و خمسها الی العشر ؛

گاهی نصف نماز، گاهی ثلث آن و گاه ربع و گاهی خمس ، تا ده یک آن قبول می شود.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۶۰)

حدیث - ۶۷۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

...ان منها (الصلاة ) لما یلف کما یلف الثوب الخلق ، فیضرب بها وجه صاحبها و انما لک من صلاتک ما اقبلک علیه بقلبک ؛

بعضی نمازها همانند لباس کهنه پیچیده و بر سر صاحبش کوبیده می شود، به درستی که آن مقدار از نماز تو قبول می شود که به خدا توجه قلبی داشته باشی

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۶۰)

حدیث - ۶۷۴

قال الباقرعليه‌السلام :

و ان افسدها کلها لم یقبل منه شی ء منها و لم تحسب له نافلة و لا فریضة ؛

اگر همه نمازهایش فاسد بود، هیچ چیزی از آن نمازها مورد قبول نیست ، و نه نماز مستحب حساب می شود نه واجب

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۰)

حدیث - ۶۷۵

قال الصادقعليه‌السلام :

ایما امراة باتت و زوجها علیها ساخط فی حق ، لم تقبل منها صلوة حتی یرضی عنها ؛

هر زنی که شب بخوابد در حالی که شوهرش به خاطر (مطلب ) حقی از وی خشمگین باشد، هیچ نمازی از او قبول نمی شود، مگر آن که شوهرش از او راضی شود.

(فروع کافی ، ج ۵، ص ۵۰۷)

حدیث - ۶۷۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اول ما ینظر فی عمل العبد فی یوم القیامة فی صلوته فان قبلت نظر فی غیرها و ان لم تقبل لم ینظر فی عمله بشی ء ؛

اولین چیزی که روز قیامت ، به عمل انسان نگاه می کند، نماز است .اگر نماز قبول شد به اعمال دیگر هم نگاه می کنند، و اگر نماز مورد قبول واقع نشد، به هیچ عمل دیگر آن توجه نمی کنند.

(میزان الحکمة ، ج ۵، ص ۳۷۴.بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۷)

حدیث - ۶۷۷

قال الصادق -عليه‌السلام -:

اربعة لاتقبل لهم صلوة : الامام الجائر و الرجل یوم القوم و هم له کارهون و العبد الابق من موالیه من غیر ضرورة و المرئة تخرج من بیت زوجها بغیر اذنه ؛

چهار گروه هستند که نمازشان قبول نیست :

۱ - پیشوای جائر.

۲ - مردی که امامت نماز جماعتی را به عهده می گیرد که جماعت از امامت او کراهت دارد.

۳ - عبدی که بدون ضرورت از مولایش فرار کند.

۴ - زنی که بدون اجازه شوهرش از خانه بیرون رود.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۵، ص ۵۲)

حدیث - ۶۷۸

قال الباقرعليه‌السلام :

اذا ما ادی الرجل صلاة واحدة تامة قبلت جمیع صلاته ؛

وقتی که انسان یک نماز کامل و تام به جا آورد، همه نمازهای او مورد قبول می شود.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۰)

حدیث - ۶۷۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

انما یکتب للعبد من صلاته ما عقل منها ؛

از نماز یک بنده ، تنها به آن اندازه ای که می فهمد ثواب نوشته می شود.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۶۴)

حدیث - ۶۸۰

قال علیعليه‌السلام :

یا کمیل !انظر فیما تصلی و علی ما تصلی و ان لم تکن من وجهه و حله فلا قبول ؛

امام علیعليه‌السلام خطاب به کمیل فرمودند: ای کمیل ! نگاه کن ببین که در چه چیز نماز می گزاری و برروی چه چیز به نمازایستادی .اگر آن چیزی را که برای نمازت استفاده می کنی ، حلال و مباح نباشد، نمازت قبول نیست

(تحف العقول ، ص ۱۸۷)

حدیث - ۶۸۱

قال الصادقعليه‌السلام :

والله انه لیاتی علی الرجل خمسون سنة ، و ما قبل الله صلاة واحدة فای شی ء اشد من هذا؛

قسم به خدا، از زندگی انسان پنجاه سال بگذرد (و نماز نخوانده باشد)، ولی خداوند یک نماز او را قبول نمی کند، چه چیزی سخت تر از این !

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۸۷)

حدیث - ۶۸۲

قال الصادقعليه‌السلام :

والله انکم لتعرفون من جیرانکم و اصحابکم من لو کان یصلی لبعضکم ما قبلها منه لاستخفافه بها ان الله لا یقبل الا الحسن فکیف یقبل ما یستخف به ؟

قسم به خدا، از همسایگان و دوستان خود کسانی را می شناسید که اگر برای بعضی ازشما نمازی بخوانند از او قبول نخواهید کرد، به علت استخفاف و بی اعتنایی که بر آن روا داشته ، همانا خداوند چیز نیکو و شایسته را فقط می پذیرد، پس چگونه بپذیرد عبادتی را که به آن بی توجهی شده است ؟

(میزان الحکمة ، ج ۵، ص ۳۸۷)

حدیث - ۶۸۳

قال الباقرعليه‌السلام :

علیک بالاقبال علی صلاتک فانما یحسب لک منها ما اقبلت علیه ؛

در نماز توجه به خدا داشته باش ، زیرا از نماز آن مقدار قبول می شود که تو به آن توجه داری

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۵۴)

حدیث - ۶۸۴

قال زین العابدینعليه‌السلام :

ان العبد لایقبل من صلاته الا ما اقبل علیه منها بقلبه ؛

همانا نماز بنده پذیرفته نمی شود، مگر آن چه را که باقلبش به نماز توجه کرد.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۸۸.المواعظ العددیه ، ص ۲۷۰)

حدیث - ۶۸۵

قال الصادقعليه‌السلام :

اول ما یحاسب به العبد، الصلاة فان قبلت قبل سائر عمله و اذا ردت رد علیه سائر عمله ؛

نخستین چیزی که از بنده حسابرسی می شود نماز است ، پس اگر نماز پذیرفته شد اعمال دیگرش نیز پذیرفته می شود.اگر نمازش رد شود، بقیه اعمال او هم قبول نخواهد شد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۳.فلاح السائل ، ص ۱۲۷.من لایحضره الفقیه ، ج ۱، باب ۳۰، حدیث - ۵)

حدیث - ۶۸۶

قال الصادقعليه‌السلام :

من احب ان یعلم اقبلت صلاته ام لم تقبل فلینظر هل منعته صلاته من الفحشاء و المنکر فبقدر ما منعته قبلت منه ؛

هرکس دوست دارد بداند نمازش قبول شد یا نه ، ببیند که آیا نمازش او را از گناه و زشتی باز داشته یا نه ؟پس به هر قدر که نمازش او را از گناه بازداشته ، به همان اندازه نمازش قبول شده است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱۹۸)

حدیث - ۶۸۷

قال الصادقعليه‌السلام :

من قبل الله منه صلاة واحدة لم یعذبه ؛

اگر خداوند از کسی یک نماز بپذیرد او را عذاب نمی کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۳.محجة البیضاء، ص ۳۳۹)

حدیث - ۶۸۸

قال الصادق -عليه‌السلام -:

قال الله تبارک و تعالی : انما اقبل الصلاة لمن تواضع لعظمتی ، و یکف نفسه عن الشهوات من اجلی و یقطع نهاره بذکری ، و لایتعاظم علی خلقی و یطعم الجائع و یکسوا العاری ، و یرحم المصاب و یؤ وی الغریب ...؛

خداوند متعال فرمود: نماز کسی را می پذیرم که :

۱ - در مقابل عظمت من خاضع باشد.

۲ - از خواسته های نفسانی به خاطر من خود را دور کند.

۳ - روزش را با یاد من به پایان برد.

۴ - بر بندگانم بزرگی نفروشد.

۵ - به گرسنه غذا دهد.

۶ - برهنه را بپوشاند.

۷ - به مصیبت دیده مهربانی کند.

۸ - غریب را پناه دهد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۲.میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۸۶)

حدیث - ۶۸۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام

کان علی بن الحسینعليهما‌السلام اذا قام الی الصلاة ، تغیر لونه .فاذا سجد لم یرفع راءسه حتی یرفض عرقا ؛

امام سجادعليه‌السلام وقتی به نماز می ایستاد رنگش دگرگون می شد و چون به سجده می رفت سربر نمی داشت تا آن که عرق از وی می ریخت

(فروع کافی ، ج ۳، ص ۳۰۰)

حدیث - ۶۹۰

ان الحسن بن علیعليه‌السلام کان اذا قام فی صلاته ترتعد فرائضه بین یدی ربه - عز و جل - و کان اذا ذکر الجنة و النار اضطرب اضطراب السلیم ؛

وقتی امام حسن مجتبیعليه‌السلام به نماز می ایستاد، تن مبارک حضرتش در مقابل پروردگار می لرزید و هرگاه یاد بهشت و جهنم می نمود، چون مار گزیده مضطرب و پریشان می شد و به خود می پیچید.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۸.میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۸۲)

حدیث - ۶۹۱

قال الصادقعليه‌السلام :

و کان علیعليه‌السلام اذا قام الی الصلوة فقال :( وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ) تغیر لونه حتی یعرف ذلک فی وجهه ؛

هنگامی که علیعليه‌السلام به نماز می ایستاد، این آیه شریفه را می خواند: ((رو می آورم با تمام وجودم به کسی که آسمانها و زمین را آفرید)) و رنگ مبارک حضرتش تغییر می کرد، به طوری که تغییر حالت و دگرگونی از صورت مبارکش به خوبی مشاهده می گشت

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۸۱)

حدیث - ۶۹۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خیارکم الینکم مناکب فی الصلوة ؛

بهترین شما کسی است که شانه هایش در نماز افتاده تر باشد.

(بحار، ج ۸۴، ص ۲۶۲)

حدیث - ۶۹۳

قال الصادقعليه‌السلام :

من توضا فاحسن الوضوء ثم صلی رکعتین فاتم رکوعها و سجودها ثم جلس فاثنی علی الله و صلی علی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ثم ساءل الله حاجته ، فقد طلب الخیر من مظانه و من طلب الخیر من مظانه لم یجب ؛

هرکس وضوی خوب بگیرد و دو رکعت نماز با رکوع و سجود کامل به جای آورد و با خدای خود خلوت کند و بر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم درود فرستد، سپس حاجت خود را از خدا درخواست نماید، به تحقیق که در زمان مناسبش درخواست کرده و هرکس چنین نماید، هرگز ناامید و ناموفق نخواهد بود.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۲۴)

حدیث - ۶۹۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لایقبل الله صلاة امری ء لایحضر فیها قلبه ؛

خداوند نمازی را که در آن حضور قلب نباشد نمی پذیرد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۵۹)

حدیث - ۶۹۵

قال زین العابدینعليه‌السلام -:

ان العبد لایقبل من صلاته الا ما اقبل علیه منها بقلبه ؛

به درستی که نماز انسان قبول نمی شود، مگر دلش در حال نماز پیش خداوند باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۳۷)

حدیث - ۶۹۶

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا صلیت ، صلاة مودع یخاف ان لایعود الیها ابدا، ثم اصرف ببصرک الی موضع سجودک ، فلو تعلم من عن یمینک و شمالک ، لاحسنت صلاتک ، و اعلم انک بین یدی من یراک و لاتراه ؛

وقتی که مشغول نماز می شوی ، مثل کسی که وداع کند با نماز وترس آن دارد که دیگر به آن نرسد نماز بخوان ، پس از آن چشمت را بدوز به موضع سجودت تو اگر بدانی کسی در راست و چپ هست نمازت را نیکو به جای می آوری ، بدان که تو پیش روی کسی ایستادی که او تو را می بیند و تو او را نمی بینی

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۸۵)

حدیث - ۶۹۷

قال الصادقعليه‌السلام :

و انی لاحب للرجل منکم المؤ من اذا قام فی صلاة فریضة ان یقبل بقلبه الی الله .و لایشغل قلبه بامر الدنیا، فلیس من مؤ من یقبل بقلبه فی صلاته الی الله الا اقبل الله الیه بوجهه و اقبل بقلوب المؤ منین الیه بالمحبة له بعد حب الله ایاه ؛

همانا من مؤ منی از شما را دوست دارم که وقتی به نماز فریضه می ایستد، با قلبش به سوی خدا متوجه گردد و قلب خود را در نماز به دنیا مشغول نسازد، پس هیچ مومنی نیست که با قلب خود در نمازش به سوی الله برود، مگر اینکه خداوند با همه الطافش به او رو می آورد و بعد از آن قلوب همه مومنین هم از راه راءفت و مهربانی به سوی او رو می آورد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۰)

حدیث - ۶۹۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاینظر الله الی الصلوة لایحضر الرجل فیها قلبه مع بدنه ؛

خداوند نمازی را که در آن حضور قلب نباشد، نظر نخواهد کرد.

(اسرارالصلوة ، ص ۱۱۸)

حدیث - ۶۹۹

قال الرضاعليه‌السلام :

حضور القلب و افراغ الجوارح ، و ذل المقام بین یدی الله - تبارک و تعالی - و یجعل الجنة عن یمینه و النار یراها عن یساره و الصراط بین یدیه و الله امامه ؛

از امام رضاعليه‌السلام سؤ ال شد، آداب نماز چیست ؟امام فرمودند: حضور قلب و آزاد گذاشتن جوارح (بازی نکردن با آنان ) و خوار شمردن خود در پیشگاه خدای تعالی و قراردادن بهشت سمت راست و آتش جهنم را سمت چپ و صراط را در مقابل مشاهده کردن و خدا را در مقابل خود دیدن

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۶۴)

حدیث - ۷۰۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

انما یکتب للعبد من صلاته ما عقل منها؛

از نماز بنده آن مقداری را که تعقل کرده ، برایش نوشته می شود.

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۹۸)

حدیث - ۷۰۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رکعتان خفیفتان فی تفکر خیر من قیام لیلة ؛

دو رکعت نماز سبک ، در صورتی که همراه با تفکر و اندیشه باشد، بهتر ازعبادت سراسر یک شب است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۰.میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۹۱)

حدیث - ۷۰۲

قال الباقرعليه‌السلام :

اذا قام المؤ من فی الصلوة ، بعث الله الحور العین حتی یحدقن به ، فاذا انصرف و لم یسئل الله منهن شیئا انصرفن متعجبات ؛

هنگامی که (نمازگزار) مؤ من به نماز می ایستد، خداوند حورالعین را به طرفش می فرستد آن چنان که دور نمازگزار را می گیرند و به او نگاه می کنند، پس وقتی نمازگزار نمازش را تمام کرد و از خدا چیزی نخواست ، حورالعین با تعجب از او دور می شوند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۷)

حدیث - ۷۰۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صل صلاة مودع کانک تراه ، فان کنت لاتراه ؛

آن چنان نماز به جا آور که گویی خدا را می بینی .اگر تو او را نمی بینی ، او تو را می بیند.

(نهج الفصاحه ، حدیث - ۱۸۴۴)

حدیث - ۷۰۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان العبد لیصلی الصلاة لایکتب له سدسها و لاعشرها، و انما یکتب للعبد من صلاته ما عقل منها ؛

به درستی بنده نماز می خواند برای او، نه یک ششم آن و نه یک دهم آن نوشته نمی شود، جز این نیست که برای بنده از نمازش آن مقدار نوشته می شود که به آن توجه کرده است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۳۷.اصول کافی ، ج ۲، ص ۱۰۵)

حدیث - ۷۰۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا یقبل الله صلاة عبد لایحضر قلبه مع یدیه ؛

خداوند نماز بنده ای را که قلبش همراه بدنش در نماز حاضر نیست قبول نمی کند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۲)

حدیث - ۷۰۶

قال الصادقعليه‌السلام :

ان العبد لترفع له من صلاته نصفها او ثلثها او ربعها او خمسها و ما یرفع له الا ما اقبل علیه بقلبه ....؛

همانا از نماز بنده نصفش یا یک سوم ، یا یک چهارم یا یک پنجم برای او بالا می رود، و آن مقداری که از نماز حضور قلب داشته باشد، بالا می رود...

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۳۸)

حدیث - ۷۰۷

قال علیعليه‌السلام :

لا یقومن احدکم فی الصلاة متکاسلا و لا ناعسا و لا یفکرن فی نفسه فانه بین یدی ربه و انما للعبدمن صلاته ما اقبل علیه منها بقلبه ؛

در حال کسالت و چرت زدن نماز نخوانید و در حال نماز به فکر خودتان نباشید، زیرادر محضر خدا ایستاده اید، به درستی که آن مقدار از نماز بنده قبول می شود که قلبا به خدا توجه داشته باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۳۹.وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۸۷)

حدیث - ۷۰۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مثل الصلوة و اعمال بنی ادم کرجل اتی مراغة فاتار علیه منها حتی امتلاء ترابا و دنسا ثم عمد الی غدیر ماء طیب فاغتسل به فیذهب عنهه التراب و الدنس ، کذلک الصلوات الخمس تغسل عن العبد الذنوب اذا صلی الله من قلبه ؛

مثل نماز و اعمال آدم مثل مردی است که در خاک بغلتد آن چنان که سراپایش را خاک و کثافات فراگیرد، سپس به طرف آبگیری که آبش پاک است برود و در آن غسل نماید و خود را شست و شو دهد و خاک و کثافات را از خود دور کند.این چنین است نماز پنجگانه ، زمانی که بنده با حضور قلب خدا را عبادت کند، کثافات گناه از وی شسته می شود.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳)

حدیث - ۷۰۹

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا قام العبد الی الصلاة اقبل الله - عز و جل- علیه بوجهه فلا یزال مقبلا علیه حتی یلتفت ثلاث مرات فاذا التفت ثلاث مرات اعرض عنه ؛

وقتی بنده به نماز ایستاد خداوند متعال به او توجه می کند و توجهش را از او قطع نمی کند تا موقعی که سه مرتبه از یاد خدا غافل گردد، در این هنگام خداوند سبحان نیز از او اعراض خواهد کرد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۱)

حدیث - ۷۱۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من صلی صلوة لایذکر فیها شیئا من امر الدنیا، لا یسئل الله شیئا، الا اعطاه ؛

کسی که نماز می خواند، در حال نماز هیچ چیز از امور دنیایی به یادش نیاید (فقط خداوند در نظرش باشد)، در این صورت هر چیزی از خداوند بخواهد، به او عطا می کند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۶۵)

حدیث - ۷۱۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من لم یتم وضوئه و رکوعه و خشوعه ، فصلوته خداج یعنی ناقصة غیر تامة ؛

کسی که وضو و رکوع و خشوعش در نماز کامل نیست ، نمازش ((خداج )) است ، یعنی ناقص است و تمام نیست

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۴۴)

حدیث - ۷۱۲

قال علیعليه‌السلام :

لیخشع الرجل فی صلوته فانه من خشع قلبه الله - عز و جل - خشعت جوارحه فلا یعبث بشی ء فی الصلوة ؛

مرد باید در نماز خود خاشع باشد، پس وقتی قلبش برای خدا خاشع شد، اعضاء و جوارحش نیز خاشع است ، با چیزی (در حال نماز) بازی نمی کند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷)

حدیث - ۷۱۳

قال الصادقعليه‌السلام :

لیس من عبد مؤ من یقبل بقلبه علی الله - عز و جل - فی صلوته و دعائه الا اقبل الله عز و جل علیه بقلوب المؤ منین الیه ؛

همانا بنده مؤ منی نیست که با قلبش در نماز و دعاء به خدا رو کند، مگر اینکه خداوند قلبهای مؤ منین را به طرف او متوجه کند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۵، ص ۳۰)

حدیث - ۷۱۴

قال الباقرعليه‌السلام :

علیک بالاقبال علی صلاتک فانما یحسب لک منها ما اقبلت علیه منها بقلبک و لا تعبث فیها بیدیک و لا براسک و لا بلحیتک و لا تحدث نفسک و لا تتثاءب و لا تتمطا و لا تکفر...؛

بر تو باد توجه کامل به نمازت ، پس همانا، آن مقدار که در نماز حضور قلب داشته باشی ، حساب می شود، در نماز با دست و سر و ریش خویش بازی مکن ، و در نماز با خودت صحبت نکن و خمیازه نکش

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۰۱)

حدیث - ۷۱۵

قال الصادقعليه‌السلام :

و انی لاحب للرجل منکم المومن اذا قام فی صلاة فریضة ان یقبل بقلبه الی الله و لایشغل قلبه بامر الدنیا، فلیس من مومن یقبل بقلبه فی صلاته الی الله اقبل الله الیه بوجهه و اقبل بقلوب المؤ منین الیه بالمحبة له بعد حب الله - عز و جل - ایاه ؛

به درستی من مؤ منی از شما را دوست دارم که وقتی به نماز واجب می ایستد با قلبش به سوی خدا متوجه گردد و قلب خود را در حال نماز به دنیا مشغول نسازد، پس هیچ مؤ منی نیست که با قلب خود در نمازش به سوی الله برود، مگر این که خداوند با همه الطافش به او رو می آورد و بعد از آن قلوب همه مومنین هم از راه راءفت و مهربانی به سوی او رو می آورند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۰.وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۸۶.ثواب الاعمال ، ص ۱۶۳)

حدیث - ۷۱۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاتلتفتوا فی صلاتکم فانه لاصلاة لملتفت و قالصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اما یخاف الذی یحوله وجهه فی الصلاة ان یحول الله وجهه وجه حمار؛

در حال نماز به کسی یا چیزی توجه نداشته باشید، پس به درستی که نماز این طور کامل نیست ، و همچنین فرمود: آیا نمی ترسد آن کس که صورتش را در نماز به طرف چیزی بر می گرداند خداوند صورتش را همچون حمار قرار دهد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۱۱)

حدیث - ۷۱۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رکعة من عالم بالله خیر من الف رکعة من متجاهل ؛

یک رکعت نماز کسی که متوجه خدا باشد، بهتر از هزار رکعت کسی است که از خدا غافل باشد.

(نهج الفصاحه ، ص ۳۵۰)

حدیث - ۷۱۸

قال علیعليه‌السلام :

من اتی الصلاة عارفا بحقها غفر الله له ؛

کسی که نماز به جا آورد در حالی که عارف به حق آن باشد، خداوند او را می آمرزد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۷.تحف العقول ، ص ۱۱۷)

حدیث - ۷۱۹

قال علیعليه‌السلام :

اذا قام احدکم الی الصلوة فلیصل صلوة مودع ؛

هرگاه یکی از شما به نماز ایستد، باید مانند کسی که با نماز وداع می کند، نماز بخواند.

(غررالحکم ، ص ۱۲۹)

حدیث - ۷۲۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من صلی رکعتین و لم یحدث فیهما نفسه بشی ء من امور الدنیا غفر الله له ذنوبه ؛

کسی که دو رکعت نماز بخواند و در آن دو رکعت ، قلب خود را به چیزی از امور دنیا مشغول نکند، خداوند گناهانش را می آمرزد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۹)

حدیث - ۷۲۱

رای النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم رجلا یعبث بلحیته فی صلاته فقال : ((اما انه لو خشع قلبه لخشعت جوارجه )) ؛

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله دیدند مردی در حال نماز با ریش خود بازی می کند، فرمودند: (اگر قلب او خشوع می داشت قطعا همه اعضایش نیز خاشع می بود.)

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۸۶.بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۲۸)

حدیث - ۷۲۲

قال الصادقعليه‌السلام :

من صلی رکعتین یعلم ما یقول فیهما انصرف و لیس بینه و بین الله ذنب ؛

کسی که آگاهانه و با توجه به مفاهیم ، دو رکعت نماز بخواند، در حالی نمازش را به پایان می برد که میان او و خدایش هیچ گناهی نمانده است

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۹۱.وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۸۷)

حدیث - ۷۲۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رکعتان مقتصدتان فی تفکر خیر من قیام لیلة و القلب لاه ؛

دو رکعت نماز همراه با تفکر و حضور قلب ارزشمندتر از یک شب زنده داری با دل سرگردان و بدون توجه است

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۹۰.بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۸۲. مکارم الاخلاق ، ص ۴۶۵)

حدیث - ۷۲۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صل صلوة مودع تری انک لاتصلی بعد ما صلوة ابدا؛

آن چنان نماز بگزار که گویی آخرین نماز توست و دیگر هرگز نمازی نخواهی خواند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۶۴)

حدیث - ۷۲۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان العبد اذا اشتغل بالصلاة و جاءه الشیطان و قال له : اذکر کذا اذکر کذا حتی یضل الرجل ان یدری کم صلی ؛

نماز گزار وقتی مشغول نماز است ، شیطان به سراغش می آید و به او می گوید: این را به یاد بیاور، آن را یاد بیاور تا این که انسان را گمراه کند و فراموش کند که چند رکعت نماز خوانده است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۹)

حدیث - ۷۲۶

قال الصادقعليه‌السلام :

لیس من مومن یقبل بقلبه فی صلوته الی الله الا اقبل الله الیه بوجهه و اقبل بقلوب المومنین الیه بالمحبة له بعد حب الله - عز و جل - ایاه ؛

مؤ منی نیست که در نمازش با حضور قلب به خداوند توجه کند، مگر این که خداوند به او رو می کند، و بعد از محبت خداوند عز و جل در دل ، قلوب مؤ منین را به سوی او متوجه می کند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۶۵)

حدیث - ۷۲۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا قام العبد الی الصلوة فکان هواه و قلبه الی الله تعالی انصرف کیوم ولدته امه ؛

هنگامی که انسان برای نماز می ایستد، اگر همه توجه اش و قلبش به سوی خدا باشد، در حالی نمازش تمام می شود، که مثل روزی است که پاک به دنیا آمده

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۸۲)

حدیث - ۷۲۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

بنیت الصلوة علی اربعة اسهم سهم منها اسباع الوضوء، و سهم منها الرکوع و سهم منها السجود و سهم منها الخشوع ؛

نماز بر چهار بخش بنا شد:

۱ - گرفتن وضوی کامل

۲ - رکوع

۳ - سجود.

۴ - خشوع

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۶۵)

حدیث - ۷۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لیس لک من صلاتک الا ما احضرت فیه قلبک ؛

نیست برای تو از نماز، مگر قلب تو در حال نماز باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۹)

حدیث - ۷۳۰

سئل النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما الخشوع ؟قال : التواضع فی الصلاة و ان یقبل العبد بقلبه کله علی ربه ....؛

از پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سؤ ال شد: خشوع چیست ؟ فرمودند: فروتنی و خاکساری در نماز و اینکه بنده با تمام قلبش به سوی خدا برود....

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۶۴)

حدیث - ۷۳۱

قال علیعليه‌السلام :

یاکمیل !لیس الشاءن ان تصلی و تصوم و تتصدق ، الشاءن ان تکون الصلاة فعلت بقلب نقی و عمل عند الله مرضی و خشوع سوی ؛

ای کمیل !مهم نیست که نماز بخوانی و روزه بگیری و صدقه بدهی .مهم این است که نماز با قلبی پاک انجام پذیرد و مورد قبول خداوند باشد و با خشوع و خاکساری اداء شود.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۶۶)

حدیث - ۷۳۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مازاد خشوع الجسد علی ما فی القلب فهو عندنا نفاق ؛

هرگاه خشوع بدن بر خشوع قلب و توجه آن به نماز افزون شد، این عمل نزد ما دورویی محسوب می گردد.

(تفسیر صافی ، ج ۲، تفسیر سوره مؤ منون ، ص ۱۲۶)

حدیث - ۷۳۳

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا کنت فی صلاتک فعلیک بالخشوع و الاقبال علی صلاتک فان الله تعالی یقول :( الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ ) ؛

هرگاه در حال نماز بودی ، بر تو باد به خشوع و توجه کامل به نماز، چون خداوند در قرآن می فرماید: (اهل ایمان کسانی هستند که در نماز خشوع می ورزند).

(فروع کافی ، ج ۳، ص ۳۰۰، میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۷۹.بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۸۴، ص ۲۶۰)

حدیث - ۷۳۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الرجلین من امتی لیقومان الی الصلاة و رکوعهما و سجودهما واحد و ان ما بین صلاتیهما ما بین السماء و الارض ؛

دو نفر از امتم به نماز بر می خیزند و رکوع و سجود را مانند هم به جای می آورند، اما تفاوت میان نماز آنها از زمین تا آسمان است (و این سخن اشاره به مرتبه خشوع آن ها است ).

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۴۱)

حدیث - ۷۳۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الخشوع زینة الصلاة ؛

خشوع ، زینت و زیور نماز است

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۳۱)

حدیث - ۷۳۶

قال الرضاعليه‌السلام :

امر الناس بالقراءة فی الصلوة لئلا یکون القران مهجورا مضیعا ؛

مردم به خواندن حمد و سوره در نماز به این جهت موظف شده اند که قرآن مجید متروک و ضایع نشود.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۸۴)

حدیث - ۷۳۷

عن الباقرعليه‌السلام قال :

اذا استقبل المصلی القبلة استقبل الرحمان بوجهه ، لا اله غیره ؛

آن گاه که نمازگزار رو به قبله کرد، پروردگار عالم به صورتش رو آورد، جز او خدایی نیست

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۱۹)

حدیث - ۷۳۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ولکل شی ء انف و انف الصلاة التکبیر؛

برای هر چیزی مقدمه ای است و مقدمه نماز، تکبیراست

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۶)

حدیث - ۷۳۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و اذا اردت ان یحشرک الله معی فاطل السجود بین یدی الله الواحد القهار ؛

و اگر خواستی خداوند تو را با من محشور سازد، سجده در پیشگاه خدای یکتای قهار را طولانی کن

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۶۴)

حدیث - ۷۴۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و لاصلاة لمن لا یتم رکوعها و سجودها؛

نمازگزاری که رکوع و سجودش را ناقص انجام دهد، آن نمازش ، نماز نیست

(بحارالانوار، ج ۲۹، ص ۱۹۸)

حدیث - ۷۴۱

قال علیعليه‌السلام :

و لما فی ذلک من تعفیر عتاق الوجوه بالتراب تواضعا و التصاق کرائم الجوارح بالارض تصاغرا؛

هنگامی که انسان نماز می خواند، ساییدن گونه ها به خاک نشانه تواضع و گذاردن اعضاء شریف بر زمین دلیل کوچک و حقارت است

(نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۲)

حدیث - ۷۴۲

قال الصادقعليه‌السلام :

معنی السلام فی کل صلوة ، الامان ، ای من ادی امر الله و سنة نبیهصلى‌الله‌عليه‌وآله خاشعا منه قلبه فله الامان من بلاء الدنیا و برائة من عذاب الاخرة ؛

معنی (سلام) در پایان نماز، امان است ، یعنی هر کس که امر خدا و سنت پیامبرش را با خشوع قلب به جای آورد، از بلای دنیا در امان ، و از عذاب آخرت بر کنار است

(مصباح الشریعه ، باب سلام )

حدیث - ۷۴۳

قال علیعليه‌السلام :

ان الانسان کان فی الصلوة فان جسده و ثیابه و کل شی ء حوله یسبح ؛

هنگامی که انسان مشغول نماز است ، و بدن و لباس و هرچه پیرامون اوست خدا را تسبیح می گویند.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۱۳)

حدیث - ۷۴۴

قال الصادقعليه‌السلام :

التشهد، ثناء علی الله تعالی ؛

تشهد، ستایش خداوند بلند مرتبه است

(مصباح الشریعه ، باب هفتم )

حدیث - ۷۴۵

قال علیعليه‌السلام :

لویعلم المصلی ما یغشاه من جلال الله ما سره ان یرفع راسه من السجود ؛

اگر نمازگزار بداند چه اندازه مشمول جلال الهی است ، هرگز راضی نمی شود که سر از سجده بردارد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۷.میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۷۹)

حدیث - ۷۴۶

قال الصادقعليه‌السلام :

و علیکم بطول الرکوع و السجود فان احدکم اذا طال الرکوع و السجود یهتف ابلیس من خلفه ، فقال یا ویلتاه !اطاعوا و عصیت و سجدوا و ابیت ؛

بر شما باد به طول رکوع و سجده ، که هرگاه یکی از شما رکوع و سجده اش طول بکشد شیطان به دنبال او فریاد می زند: وای بر من ! او اطاعت کرد و من معصیت کردم او سجده کرد و من سر باز زدم

(بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۹۹، مواعظ العددیه ، ص ۲۴۲)

حدیث - ۷۴۷

قال الباقرعليه‌السلام :

من اتم رکوعه لم یدخله وحشة القبر ؛

هر که رکوعش تمام و کامل باشد دچار وحشت قبر نمی شود.

(مواعظ العددیه ، ص ۲۴۳)

حدیث - ۷۴۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قراءة القران فی الصلاة افضل من قراءة القران فی غیر الصلاة ؛

قرائت قرآن در نماز افضل است از غیرنماز.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۹۲)

حدیث - ۷۴۹

قال الحسینعليه‌السلام :

من قرا ایة من کتاب الله - عز و جل - فی صلاته قائما یکتب له بکل حرف مائة حسنة ؛

کسی که آیه ای از قرآن را ایستاده در نماز خود بخواند، به هر حرفی صد حسنه برای او نوشته می شود.

(الکافی ، ج ۲، ص ۴۴۷)

حدیث - ۷۵۰

من قرا مائة ایة یصلی بها فی لیلة کتب الله - عز و جل - له بها قنوت لیلة ؛

هر کس در یک شب یکصد آیه از قرآن را در نمازی بخواند، خدا به این وسیله برای او عبادت سراسر شب بنویسد.

(الکافی ، ج ۲، ص ۴۴۵)

حدیث - ۷۵۱

قال الصادقعليه‌السلام :

فاذا کبرت فاستصغر ما بین السموات العلی و الثری دون کبریائه ؛

هرگاه تکبیرة الاحرام گفتی ، همه چیز را از آن چه در آسمان و زمین است درمقابل خدای کبیر و متعال ، کوچک و ناچیز بشمار، مگر کبریایی و بزرگی خداوند متعال را.

(مصباح الشریعه ، ص ۹۱)

حدیث - ۷۵۲

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا استقبلت القبلة فانس من الدنیا و ما فیها و الخلق و ما هم فیه و استفرغ قلبک عن کل شاغل یشغلک عن الله ؛

هنگامی که برای نماز به جانب قبله ایستادی ، دنیا و آن چه در آن است را فراموش کن و قلب خود را از هر گونه سرگرم کننده ای که تو را از خدا بازدارد، فارغ ساز.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۹۶)

حدیث - ۷۵۳

قال علیعليه‌السلام :

نوم علی یقین خیر من صلاة فی شک ؛

خوابیدن با علم و یقین بهتر از نماز و نیایش خدا با شک و تردید است

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۱۱۳۰)

حدیث - ۷۵۴

عن ابی عبداللهعليه‌السلام قال :

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لما اسری بی الی السماء مضیت باقوام ترضح رؤ سهم بالصخر، فقلت : من هولاء یا جبرئیل ؟فقال : هولاء الذین ینامون عن صلاة العشاء؛

از امام صادقعليه‌السلام نقل شده که پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: آن گاه که مرا به آسمان بردند، به جماعتی گذشتم سرهای آن ها با سنگ کوفته می شد، گفتم ای جبرئیل اینها کیانند؟ گفت : اینها آنانند که قبل از خواندن نماز عشاء می خوابند.

(بحارالانوار، ج ۲، ص ۲۱۳)

حدیث - ۷۵۵

قال علیعليه‌السلام :

من لم یاءخذ اهبة الصلوة قبل وقتها فما وقرها ؛

کسی که قبل از نماز خود را برای اقامه نماز آماده نکند، به نماز بی احترامی نموده است

(شرح نهج البلاغه ، ابن ابی الحدید، ج ۲۰، باب ۷۶۸، ص ۳۲۹)

حدیث - ۷۵۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاتتم صلاة الا بزکوة ؛

نماز کسی کامل نمی شود مگر با پرداخت زکات

(بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۲۹)

حدیث - ۷۵۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الوضوء مفتاح الصلاة ؛

وضو کلید و وسیله افتتاح نماز است

(نهج الفصاحه ، حدیث - ۱۵۸۸)

حدیث - ۷۵۸

قال الصادقعليه‌السلام :

انه کره ان یصلی و علیه ثوب فیه تماثیل ؛

از امام صادقعليه‌السلام روایت شده است که آن حضرت کراهت داشت از اینکه با لباسی که در آن تصویری هست نماز بخواند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۳۱۷)

حدیث - ۷۵۹

قال الصادقعليه‌السلام :

لاتسلموآموزشی و لا علی المصلی و ذلک لان المصلی لایستطیع ان یردالسلام لان التسلیم من المسلم تطوع و الرد علیه فریضة ؛

بر سه گروه لازم نیست سلام داده شود که یکی از آن ها نمازگزار است ، چون او آمادگی پاسخ دادن را ندارد، در صورتی که سلام بر سلام کننده مستحب است و پاسخ دادن آن واجب است

(بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۹)

حدیث - ۷۶۰

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا دخلت المسجد و القوم یصلون فلا تسلم علیهم و سلم علی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ثم اقبل علی صلاتک و اذا دخلت علی قوم جلوس یتحدثون فسلم علیهم ؛

هنگامی که داخل مسجدی شدی و زمانی که مردم مشغول نماز هستند، بر آنها سلام نکن ، بلکه بر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سلام کن و مشغول نماز شو، ولی وقتی وارد بر گروهی شدی که مشغول صحبت هستند، بر آن ها سلام کن

(بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۸)

حدیث - ۷۶۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الجلوس فی المسجد لانتظار الصلوة عبادة ؛

نشستن در مسجد به انتظار نماز عبادت است

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۳۸۴)

حدیث - ۷۶۲

قال علیعليه‌السلام :

النظیف من الثیاب یذهب الهم و الحزن و هو طهور للصلاة ؛

لباس تمیز غم و ناراحتی را برطرف کرده و آن لباس پاک (مناسب ) نماز است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۳۴۶)

حدیث - ۷۶۳

قال الباقرعليه‌السلام :

من قال فی رکوعه و سجوده و قیامه : ((اللهم صل علی محمد و آل محمد)) کتب الله له ذلک بمثل الرکوع و السجود و القیام ؛

هرکسی در رکوع و سجود و قیام خود بگوید: ((اللهم صل علی محمد و آل محمد)) خدا ثواب آن را مانند ثواب رکوع و سجود و قیام برای او می نویسد.

(ثواب الاعمال ، ص ۶۱)

حدیث - ۷۶۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اطولکم قنوتا فی دار الدنیا اطولکم راحة یوم القیامة فی الموقف ؛

هر کسی از شما قنوتش در این دنیا طولانی تر باشد، در آخرت در موقف محشر راحتی او بیشتر خواهد بود.

(ثواب الاعمال ، ص ۵۹)

حدیث - ۷۶۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

انتظار الصلوة بعد الصلوة کنز من کنوز الجنة ؛

انتظار کشیدن از نماز تا نماز دیگر، گنجی است از گنجهای بهشت

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۷۸)

حدیث - ۷۶۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اسبغ وضوء و احسن صلوته و ادی زکوة ماله و خزن لسانه و کف غضبه و استغفر لذنبه و ادی النصیحة لاهل بیت رسوله فقد استکمل حقائق الایمان و ابواب الجنة مفتحة له ؛

هر که خوب وضو سازد و نمازش را درست بخواند و زکات مالش رابپردازد و زبانش را نگاه دارد و جلو خشم خویش را بگیرد و برای گناهش آمرزش جوید و برای خاندان پیغمبرش خیرخواهی کند، حقایق ایمان را کامل کرده و درهای بهشت برایش باز است

(امالی شیخ صدوق ، ص ۳۳۳)

حدیث - ۷۶۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رکعتین بسواک ، احب الی الله - عز و جل - من سبعین رکعة بغیر سواک ؛

دو رکعت نماز با دندانهای مسواک زده ، نزد خداوند از هفتاد رکعت نماز بدون مسواک بهتر است

(سفینة البحار، ج ۱، ص ۶۷۵)

حدیث - ۷۶۸

قال الصادقعليه‌السلام :

رکعتان یصلیها المتعطر، افضل من سبعین رکعة یصلیها غیر متعطر ؛

دو رکعت نماز با عطر، بهتر است از هفتاد رکعت نماز کسی که عطر نزده است

(مکارم الاخلاق ، ص ۴۲)

حدیث - ۷۶۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لو لا ان اشق علی امتی ، لامرتهم بالسواک مع کل صلوة ؛

اگر بر امت من سخت و دشوار نبود، هرآینه به آن ها دستور می دادم که با هر نماز مسواک بزنند.

(میزان الحکمة ، ج ۴، ص ۵۹۷)

حدیث - ۷۷۰

قال الصادقعليه‌السلام :

لاصلوة الا بطهور ؛

نماز درست نیست ؛ مگر باطهارت (وضو، غسل ، تیمم ).

(وسائل الشیعه ، ج ۱، ص ۲۶۱)

حدیث - ۷۷۱

قال الصادقعليه‌السلام :

السجود علی تربة الحسینعليه‌السلام یخرق الحجب السبع ؛

سجده بر تربت امام حسینعليه‌السلام هفت پرده و مانع را می شکافد.

(بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۳۵)

حدیث - ۷۷۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

علم الاسلام الصلاة فمن فرع لها قبلة و حافظ علیها بحدها و وقتها و سنتها فهو مؤ من ؛

نماز، پرچم اسلام است ، مؤ من واقعی کسی است که دل به آن دهد و مراقب حدود و آداب وقت آن باشد.

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث - ۱۸۸۷)

حدیث - ۷۷۳

قال الصادقعليه‌السلام :

ان الله عز و جل فرض علیکم الصلوات فی احب الاوقات الیه ، فاسئلوا الله حوائجکم عقیب فرائضکم ؛

به درستی که خداوند نمازهای واجب را در محبوبترین اوقات واجب کرد، پس حاجات خود را بعد از نمازهایتان بخواهید.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۲۴)

حدیث - ۷۷۴

قال الباقرعليه‌السلام :

عن الفرض فی الصلاة ، الوقت و الطهور و القبلة و التوجه و الرکوع و السجود و الدعاء ؛

آن چه در نماز واجب است ، عبارت است از: ۱ - وقت نماز ۲ - طهارت ۳- قبله ، ۴ - توجه داشتن ۵ - رکوع ۶ - سجود ۷ - دعا.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۰)

حدیث - ۷۷۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قال الله تعالی : افترضت علی امتک خمس صلوات ؛

خداوند متعال فرمود: نمازهای پنجگانه را بر امت تو واجب کردم

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث - ۱۸۸۷)

حدیث - ۷۷۶

قال الباقرعليه‌السلام :

انما تقبل النافلة بعد قبول الفریضة ؛

همانا، نماز مستحبی زمانی مورد قبول است که نماز واجب مورد قبول واقع شود.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۰)

حدیث - ۷۷۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و اما صلاة العصر فهی الساعة التی اکل ادم فیها من الشجرة فاخرجه الله - عز و جل - من الجنة ، فامره الله ذریته بهذه الصلاة الی یوم القیامة و اختارها الله لامتی فهی من احب الصلوات الی الله - عز و جل - و اوصانی ان احفظها من بین الصلوات ؛

اما (علت وجوب ) نماز عصر، و آن در ساعتی است که حضرت آدم از آن میوه که از خوردن آن نهی شده بود، خورد و خداوند او را از بهشت خارج کرد.پس خداوند ذریه حضرت آدم را امر به نماز عصر نمود، و خداوند سبحان این نماز عصر را برای امت من نیز اختیار نمود و این نماز از محبوبترین نمازها در نزد خداوند است و مرا سفارش نمود به حفظ بیشتر این نماز در بین نمازهای یومیه

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸)

حدیث - ۷۷۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و اما صلاة الفجر فان الشمس اذا طلعت تطلع علی قرن شیطان فامرنی ربی ان اصلی قبل طلوع الشمس صلاة الغداة و قبل ان یسجد لها الکافر لتسجد امتی الله - عز و جل - و سرعتها احب الی الله - عز و جل - و هی الصلاة التی تشهدها ملائکة اللیل و ملائکة النهار ؛

اما نماز صبح ، پس هنگامی که آفتاب طلوع کرد، مثل اینکه بر شاخهای شیطان طلوع می کند.پروردگارم مرا امر نموده که قبل از طلوع خورشید و قبل از آن که کافر برای آفتاب سجده کند، نماز صبح بخوانم ؛ تا آن که امتم برای خداوند سجده نمایند، و زود به جای آوردن آن در پیشگاه خداوند محبوبتر است .این نمازی است که ملائکه شب و روز شاهد آن می باشند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۹)

حدیث - ۷۷۹

قال الصادقعليه‌السلام :

ان الله فرض الزکوة کما فرض الصلاة ؛

خدا زکات را واجب کرد، همان طور که نماز را واجب کرد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۳)

حدیث - ۷۸۰

اول ما افترض الله علی امتی ، الصلوات الخمس ؛

اولین چیزی که خداوند بر امت من واجب کرد، نمازهای پنجگانه است

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث - ۱۸۸۵۱)

حدیث - ۷۸۱

قال الرضاعليه‌السلام :

ان الله - عز و جل - انما فرض علی الناس فی الیوم و اللیلة سبع عشر رکعة ، من انی بها، لم یسئله الله - عز و جل - عما سواها ؛

همانا خداوند عز و جل در شبانه روز هفده رکعت نماز بر مردم واجب کرده است کسی که آن را به جا آورد خداوند غیر از نماز از او سؤ ال نمی کند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۶)

حدیث - ۷۸۲

قال الرضاعليه‌السلام :

اعلم ان افضل الفرائض بعد معرفة الله - جل و عز - الصلوة الخمس ؛

بدان که افضل واجبات بعد از معرفت خدای عز و جل نماز پنجگانه است

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۵)

حدیث - ۷۸۳

قال الصادقعليه‌السلام :

شیعتنا اهل الورع و الاجتهاد و اهل الوفاء و الامانة و اهل الزهد و العبادة و اصحاب الاحدی و خمسین رکعة فی الیوم و اللیلة ؛

شیعیان ما اهل تقوی و پاکدامنی و کوشش و جدیت اند و مردمی با وفا و امین اند و اهل زهد و عبادتند و کسانی هستند که درشبانه روز پنجاه و یک رکعت نماز می خوانند.

(بحارالانوار، ج ۶۸، ص ۱۶۷)

حدیث - ۷۸۴

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا لقیت الله بالصلوات الخمس المفروضات لم یسالک عما سوی ذلک ؛

هنگامی که خداوند را با نماز پنجگانه واجب ملاقات کردی ، سؤ ال از شما نمی شود ؛ مگر از نمازهای پنجگانه

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵)

حدیث - ۷۸۵

عن الحسن بن علیعليه‌السلام :

ان من طلب العبادة تزکی لها و اذا اضرت النوافل بالفریضة فارفضوها ؛

هرکس طلب عبادت دارد، دل را برای آن پاک می کند، و هرگاه نمازهای مستحبی به نمازهای واجب ضرر رسانید (باعث آسیب رسانی به یکی ازصفات و ابعاد نمازهای واجب شد) نمازهای مستحبی را ترک کنید.

(تحف العقول ، ص ۲۶۷)

حدیث - ۷۸۶

قال الصادقعليه‌السلام :

صلاة فریضة ، خیر من عشرین حجة ...؛

نماز واجب ، بهتر از بیست حج مستحبی است

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۹.بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۷)

حدیث - ۷۸۷

قال العسکریعليه‌السلام :

فاذا سلم من صلاته ، سلم الله علیه و سلم علیه ملائکته ؛

پس زمانی که بنده نمازش را سلام داد، خداوند و ملائکه بر او سلام می فرستند.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۱)

حدیث - ۷۸۸

قال علیعليه‌السلام :

طول القنوت و السجود ینجی من عذاب النار ؛

قنوت و سجده طولانی در نماز، نمازگزار را از عذاب آتش نجات می دهد.

(تصنیف غررالحکم ، ص ۱۷۵، حدیث - ۳۳۵۳)

حدیث - ۷۸۹

قال الباقرعليه‌السلام :

اذا احرم العبد المسلم فی صلوته ، اقبل الله الیه بوجهه و وکل به ملکا یلتقط القران من فیه التقاطا فاذا اعرض ، اعرض الله عنه و وکله الی الملک ؛

هنگامی که بنده ای مسلمان تکبیرة الاحرام نماز را می گوید، خداوند به طرف او توجه می کند، و موکل می کند بر او ملکی را تا آن چه که قرائت می کند از او دریافت کند، پس وقتی از نماز فارغ شد خداوند او را به همان ملک می سپارد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۳)

حدیث - ۷۹۰

قال علیعليه‌السلام :

و عن ذلک ما حرس الله عبده المؤ منین بالصلوات و الزکوات ، و مجاهدة الصیام فی الایام المفروضات لما فی ذلک من تعفیر عتاق الوجوه بالتراب تواضعا ؛

خداوند بندگان با ایمانش را از تبهکاری و ستمگری و گردنکشی به وسیله نمازها و زکات ها و سعی در گرفتن روزه ها در روزه هایی که واجب نموده است ، حفظ می کند....؛ زیرا در نماز انسان صورتهای آزاده و نیکو را از روی فروتنی در پیشگاه الهی بر خاک می مالد.

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۷۹۸)

حدیث - ۷۹۱

قال علیعليه‌السلام :

و قد عرف حقها (الصلوة ) رجال من المؤ منین الذین تشغلهم عنها زینة متاع ، و لاقرة عین من ولد و لا مال ، یقول الله سبحانه : ((رجال لا تلهیهم تجارة و لا بیع عن ذکر الله و اقام الصلوة و ایتاء الزکوة )) ؛

حق نماز را مؤ منین شناخته اند که نه زینت های دنیا، نه نور چشمی ها از فرزند و مال ، آنان را از عبادت پروردگارشان باز نمی دارد زیرا که خداوند سبحان میگوید: (مردانی هستند که تجارت و داد و ستد آنان را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و پرداخت زکات باز نمی دارد).

(نهج البلاغه ، خطبه ، ۱۹۹)

حدیث - ۷۹۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة ...مفتاحا للجنة و مهورا لحور العین و ثمنا للجنة ؛

نماز موجب فتح و گشایش ابواب جنت برای او می باشد و مهریه حورالعین و ثمن و بهای بهشت است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۱)

حدیث - ۷۹۳

قال الصادق -عليه‌السلام -:

اعلم ان الصلوة حجزة الله فی الارض فمن احب ان یعلم ما یدرک من نفع صلوته فلینظر فان کانت صلوته حجرته عن الفواحش و المنکر فانما ادرک من نفعها بقدر ما احتجر ؛

بدان حقیقت نماز نگهبان الهی در زمین است پس کسی که می خواهد بداند چه بهره ای از نماز می برد باید ملاحظه کند که نماز چه اندازه او را از زشتی و بدی ما حفظ می کند و به همان اندازه که حفظ می کند بهره برده است

(بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۹۹)

حدیث - ۷۹۴

قال علیعليه‌السلام :

الصلاة قربان کل تقی ، و الحج جهاد کل ضعیف ، و لکل شی ء زکاة و زکاة البدن الصیام ، و جهاد المراة حسن التبعل ؛

نماز وسیله تقرب و نزدیک شدن هر پارسایی به خداست ، و حج ، جهاد افراد ناتوان است ، هرچیزی زکات دارد و زکات و پاک کردن بدن ، روزه گرفتن است .جهاد زن هم خوب شوهرداری کردن می باشد.

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۱۱۵۲)

حدیث - ۷۹۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة شفیع بینه و بین ملک الموت ؛

نماز شفیع نمازگزار در نزد ملک الموت است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۲)

حدیث - ۷۹۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و تکون صلاة العبد عند المحشر تاجا علی راءسه و نورا علی وجهه و لباسا علی بدنه و سترا بینه و بین النار ؛

نماز بنده در محشر تاجی است بر سر او، و موجب نورانیت صورتش ، لباس برای بدن وی ، و ساتر و حایل بین او و آتش جهنم است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۱)

حدیث - ۷۹۷

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا وقع الانسان فی قبره کان الصلوة عن یمینه و الزکوة عن شماله و البر ظل علیه ، قال الصبر للصلوة و الزکوة و البر: دونکم صاحبکم فان عجزتم عنه فانا دونه ؛

هنگامی که انسان در قبر خود قرار گرفت ، (نماز) در طرف راست و زکات در طرف چپ وی قرار می گیرند، و نیکیهایش بر سر وی سایه می گسترانند ؛ در این هنگام ، (صبر) به نماز و زکات و نیکیهای وی می گوید: صاحب خود را دریابید و اگر عاجز ماندید من او را کفایت می کنم و با او خواهم بود.

(سفینة البحار، صبر، ج ۲، ص ۵)

حدیث - ۷۹۸

قال علیعليه‌السلام :

و عن ذلک ما حرس الله عباده المؤ منین بالصلوات و الزکوات ؛

و از اینجاست که خداوند با نمازها و زکاتها و سختکوشی در نماز، از بندگان با ایمانش پاسداری می کند.

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۷۹۸)

حدیث - ۷۹۹

قال الصادقعليه‌السلام

انظر اذا قمت الی الله فان الشیطان ابعد مایکون من الانسان اذا قام الی الصلاة ؛

بنگر آن گاه که به درگاه خداوند (برای خدا) می ایستی ، زیرا شیطان هیچ گاه از انسان دورتر از آن وقتی که به نماز می ایستد، نیست

(جامع الاخبار، ص ۲۱۱.بحارالانوار، ج ۹۱، ص ۲۴۳)

حدیث - ۸۰۰

قال الصادقعليه‌السلام :

یدخل علی المیت فی قبره الصلاة و الصوم و الحج و الصدقة و البر و الدعاء، و یکتب اجره للذی یفعله و للمیت ؛

نماز و روزه و صدقه و نیکی و دعا برای میت در قبر او داخل می شود، و اجر و پاداش این امور را برای میت و آن را انجام می دهد، نوشته می شود.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۶۲)

حدیث - ۸۰۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة جواز علی الصراط ؛

نماز جواز عبور از صراط است

(بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۱۶۸)

حدیث - ۸۰۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا قمت الی الصلاة و توجهت و قراءت ام الکتاب و ماتیسر من السور، ثم رکعت ، فاتممت رکوعها و سجودها و تشهدت و سلمت ، غفر لک کل ذنب فیما بینک و بین الصلاة التی قدمتها الی الصلاة المؤ خرة فهذا لک فی صلاتک ؛

هرگاه به نماز ایستادی و توجه کردی (به سوی خداوند و با حضور قلب ، به پیشگاه او قرار گرفتی ) و فاتحة الکتاب را قرائت نمودی و در حد امکان و میسور، از سوره های (کوچک ویا بزرگ ) قرآن خواندی ، سپس رکوع و سجود تام و تمامی انجام دادی ، آن گاه تشهد و سلام دادی ، اثر این نماز تو، آمرزش تمامی گناهانت می باشد که در مابین دو نمازت می باشد، آن نمازی که قبلا به جای آوردی و نمازی که بعدا خواندی .پس آن چه از نماز عاید تو می گردد، همانا آمرزش کلیه گناهانت می باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۵)

حدیث - ۸۰۳

قال الصادقعليه‌السلام :

من صلی رکعتین یعلم ما یقول فیهما انصرف و لیس بینه و بین الله - عز و جل - ذنب الا غفره له ؛

کسی که دو رکعت نماز به جاآورد و بداند که (در نماز) چه می گوید، و بعد از اتمام هر نماز گناهی بین او و خداوند باشد خدا او را می بخشد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۰)

حدیث - ۸۰۴

قال الباقرعليه‌السلام :

اذا استقبل المصلی القبلة استقبل الرحمن بوجهه ؛

آن گاه که نمازگزار رو به قبله نماید، خداوند رحمان به صورتش رو می آورد.

(اصول وافی ، ج ۲، ص ۵۸)

حدیث - ۸۰۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا کان یوم القیامة یدعی بالعبد فاول شی ء یسئل عنه الصلاة فاذا جاء بها تامة و الا زخ فی النار ؛

هنگامی که روز قیامت فرا می رسد، اولین چیزی که از انسان سؤ ال می کنند نماز است ، اگر انسان نماز را کامل به جا آورد (در رحمت حق قرار می گیرد) و اگر چنین نباشد، وی را به درون آتش می افکنند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۶)

حدیث - ۸۰۶

قال عن حذیفة : کان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا حزبه امر فرع الی الصلاة ؛

شیوه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم چنان بود که چنانچه مشکلی برای او پیش می آمد، به نماز پناه می برد و از آن استعانت می جست

(تفسیر درالمنثور، ج ۱، ص ۶۷)

حدیث - ۸۰۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من صلی رکعتین و لم یحدث فیها نفسه بشی ء من امور الدنیا غفر الله له ذنوبه ؛

کسی که دو رکعت نماز بخواند، بدون آن که به فکر کارهای دنیا باشد خداوند گناهانش را می آمرزد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۰)

حدیث - ۸۰۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا اشتد الحر فابردوا بالصلاة فان الحر من فیح جهنم ؛

هر وقت گرما و شدت آن بر شما سخت گرفت ، توسط نماز آن را خنک کنید؛ زیرا گرما و حرارت از جوشش جهنم است

(بحارالانوار، ج ۸۰، ص ۱۵)

حدیث - ۸۰۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان المسلم اذا توضا فاحسن الوضوء ثم صلی الصلوات الخمس تحاتت خطایاه کما تحاتت هذا الورق ؛

هنگامی که مسلمان وضو بگیرد و خوب وضو بگیرد، سپس نمازهای پنجگاه را به جا آورد، گناهان او فرو می ریزد، همان گونه که برگهای این شاخه فرو ریخت

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۳۱۹)

حدیث - ۸۱۰

قال الصادقعليه‌السلام -:

من احب ان یعلم اقبلت صلاته ام لم تقبل فلینظر هل منعته صلاته عن الفحشاء و المنکر فبقدر ما منعته قبلت منه ؛

هرکس دوست دارد بداند نمازش قبول شد یا نه ، ببیند که آیا نمازش او را از گناه و زشتی بازداشته یا نه؟ پس به هر قدر که نمازش او را از گناه بازداشته به همان اندازه نمازش قبول شده است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱۹۸)

حدیث - ۸۱۱

قال علیعليه‌السلام :

ان الزکاة جعلت مع الصلاة قربانا لاهل الاسلام ؛

همانا زکات همراه نماز مایه تقرب مسلمانان به خداوند است

(نهج البلاغه ، ص ۱۹۹)

حدیث - ۸۱۲

قال الباقرعليه‌السلام :

ان ملک الموت قال لرسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ما من اهل بیت مدر و لاشعر فی بر و لا بحر الا و انا اتصفحهم فی کل یوم خمس مرات عند مواقیت الصلاة ؛

همانا، ملک الموت به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم گفت : هیچ اهل خانه ای و صاحب جامه ای در خشکی و دریا نیست ، مگر این که من در هر روز پنج بار هنگام نماز از آنها می گذرم

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۷۹)

حدیث - ۸۱۳

عن ابوذر - رحمة الله علیه - قال :

یا رسول الله !امرتنی بالصلاة .فما الصلاة ؟قال : خیر موضوع فمن شاء اقل و من شاء اکثر ؛

ابوذر به پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم عرض کرد: یا رسول الله امر کن مرا به نماز، و گفت : نماز چیست ؟ پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بهترین چیز است ، هرکس بخواهد کم به جا می آورد یا زیاد انجام می دهد.

(میزان الحکمة ، ج ۵، ص ۳۶۸)

حدیث - ۸۱۴

قال الصادقعليه‌السلام :

للمصلی ثلاث خصال : اذا قام فی صلاته یتناثر علی البر من اعناق السماء الی مغرق راءسه و تحف به الملائکة من تحت قدمیه الی اعناق السماء و ملک ینادی : ایها المصلی !لو تعلم من تناجی ما انفتلت ؛

برای نمازگزار سه فایده است :

۱ - هرگاه به نماز می ایستد از بالای فضا تا فرق سر او نیکوییها ریزش دارد.

۲ - فرشتگان از زیر پا تا بالای آسمان بر او احاطه دارند.

۳ - فرشته ای به او ندا می دهد که ای نمازگزار!اگر بدانی با که مناجات می کنی ، نماز را به پایان نمی بردی

(ثواب الاعمال ، ص ۶۲.بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۶)

حدیث - ۸۱۵

قال الصادقعليه‌السلام :

مایمنع احدکم اذا دخل علیه غم من غموم الدنیا ان یتوضا ثم یدخل المسجد فیرکع رکعتین یدعوالله فیهما، اما سمعت الله تعالی یقول : ((واستعینوا بالصبر و الصلاة )) ؛

چه مانعی دارد که چون یکی از شما غم و اندوهی از غمهای دنیا بر او درآمد، وضو بگیرد و به مسجد برود و دو رکعت نماز بخواند و برای رفع اندوه خود خدا را بخواند مگر نشنیده ای که خدا می فرماید:( وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ )

(مجمع البیان ، ج ۱، ص ۱۰۰.وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۲۶۳)

حدیث - ۸۱۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لیست الصلاة قیامک و قعودک ، انما الصلاة اخلاصک و ان ترید بها الله وحده ؛

نماز برخاستن و نشستن تو نیست ، جز این نیست نماز خالص قرار دادن تو است و این که به آن خشنودی تنها خدا را بخواهی

(اصول وافی ، ج ۲، ص ۱۰۹.شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۱، ص ۳۲۵)

حدیث - ۸۱۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مثل الصلاة مثل عمود الفسطاط، اذا ثبت العمود نفعت الاطناب و الاوتاد و الغشاء، و اذا انکسر العمود لم ینفع طنب و لا وتد و لاغشاء ؛

نماز مانند ستون خیمه است ، هرگاه که ستون ثابت شد طنابها و میخها و پوشش فایده می دهد، و آن گاه که ستون شکسته شد طناب و نه میخ و نه پوشش فایده نمی دهد.

(فروع کافی ، ج ۳، ص ۲۶۶)

حدیث - ۸۱۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لیکن اکثر همک الصلاة ، فانها راءس الاسلام بعد الاقرار بالدین ؛

بیشترین سعی و قصد تو نماز باشد، زیرا آن پس از اقرار بدین سر اسلام است

(میزان الحکمة ، ج ۵، ص ۳۶۶. بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۲۷)

حدیث - ۸۱۹

قال الصادقعليه‌السلام :

کان علیعليه‌السلام اذا اماله امر فزع قام الی الصلاة ثم تلا هذه الایة ((استعینوا بالصبر و الصلاة )) ؛

شیوه علیعليه‌السلام چنان بود که چون مشکل مهمی برای او پیش می آمد، به نماز می ایستاد و این آیه را می خواند:( ...وَاسْتَعِينُوا .بِالصَّبْرِوَالصَّلَاةِ )

(تفسیر درالمنثور، ج ۱، ص ۶۷)

حدیث - ۸۲۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

علم الایمان الصلاة ، اول ما یحاسب علیه الصلاة ، ان اول ما فرض الله علی عباده الصلاة و اخر ما یبقی عند الموت الصلاة ، و اول ما یحاسب به یوم القیامة الصلاة فمن اجاب فقد سهل علیه ما بعده ، و من لم یجب فقد اشتد ما بعده ؛

نشانه ایمان نماز است ، اول آن چه از آن حساب می شود نماز است ، همانا اول آن چه خداوند بر بندگانش واجب کرده نماز است ، آخر آن چه هنگام مرگ (برای یاری می ماند) نماز است ، اول چیزی که روز قیامت به حساب آن رسیدگی می شود نماز است ، هرکس جواب داد ما بعد آن آسان شده است ، و هرکس نتواند جواب دهد ما بعد آن سخت تر خواهد شد.

(اصول وافی ، ج ۲، ص ۶۵)

حدیث - ۸۲۱

قال الرضاعليه‌السلام :

ان رجلا من اصحاب علی -عليه‌السلام - یقال له قیس کان یصلی فلما صلی رکعة اقبل اسود قصار فی موضع السجود فلما نحی جبینه عن موضعه ، تطوق الاسود فی عنقه ثم انساب فی قمیصه ؛

مردی از اصحاب علیعليه‌السلام که به او قیس می گفتند، به نماز ایستاد.وقتی رکعتی خواند ناگهان مار سیاهی آمد، و در موضع سجده قیس قرار گرفت ، قیس با بی توجهی کامل به رکوع و سجود رفت .وقتی پیشانی از موضع سجده برداشت ، مار به گردن قیس پیچید.سپس از یقه وارد پیراهن او شد.ولی این بنده صالح خدا که حقیقت نماز را دریافته بود به نمازش ادامه داد و آسیبی هم از مار ندید.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۶)

حدیث - ۸۲۲

قال الصادقعليه‌السلام :

هذه الصلوات الخمس المفروضات من اقامهن و حافظ علی مواقیتهن لقی الله یوم القیامة ؛

کسی که این نمازهای پنجگانه را به پا دارد و محافظت از اوقات آن نماید، پروردگار را روز قیامت ملاقات می کند.

(ثواب الاعمال ، ص ۷۰)

حدیث - ۸۲۳

قال الصادقعليه‌السلام :

ان ربکم لرحیم یشکر القلیل ، ان العبد لیصلی الرکعتین یرید بها وجه الله فیدخله الله به الجنة ؛

همانا پروردگار شما مهربان است ، عمل کم را تقدیر می کند، هر آینه انسان دو رکعت نماز محض خدا به جای آورد، خداوند به سبب آن نماز، او را وارد بهشت می کند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۳۱۶)

حدیث - ۸۲۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان المصلی لیقرع باب الملک : و انه من یدم قرع الباب یوشک ان بفتح له ؛

همانا نمازگزار درب خانه خداوند را می کوبد و هرکس پیوسته دری را بکوبد عاقبت به روی او باز خواهد شد.

(نهج الفصاحه ، ص ۸۲۷)

حدیث - ۸۲۵

قال علیعليه‌السلام :

تعاهدوا امر الصلاة و حافظوا علیها، و استکثروا منه ، و تقربوا بها فانها کانت علی المؤ منین کتاباموقوتا ؛

امر نماز را مراعات کنید و آن را محافظت نمایید و بسیار به جا آورید و با آن به خدا تقرب جویید، زیرا نماز (بر مؤ منین فریضه است نوشته شده و وقت آن تعیین گردید.

(نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹)

حدیث - ۸۲۶

قال علیعليه‌السلام :

ما اهمنی ذنب امهلت بعده حتی اصلی رکعتین و اسال الله العافیة ؛

گناهی که پس از ارتکاب آن فرصت یافته ام که دو رکعت نماز بخوانم و از خدای بزرگ آمرزش بخواهم مرا غمگین نساخته است

(نهج البلاغه ، کلمات قصار، ۲۹۹)

حدیث - ۸۲۷

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا قام المصلی الی الصلاة نزلت علیه الرحمة من اعنان السماء الی الارض ؛

زمانی نمازگزار به نماز می ایستد، از فضای آسمان بر زمین رحمت بر او نازل می شود.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۱)

حدیث - ۸۲۸

عن عبدالرحمن بن سمرة قال :

کنا عند رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم یوما، فقال : رایت البارحة عجایب فقلنا: یا رسول الله و ما رایت حدثنا به فداک انفسنا و اهلونا و اولادنا (الی ان قال ...)قالصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و رایت رجلا من امتی قد احتوشته ملائکة العذاب فجائته صلوته فمنعته منه ؛

عبدالرحمن بن سمره گفت : روزی خدمت رسول گرامی اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بودم ، حضرت فرمودند: من دیشب عجایبی دیدم عرض کردم : یا رسول الله ، چه دیدید؟ برای ما بیان بفرمایید، جان و اهل و اولاد ما فدای تو باد! حضرت فرمودند: دیدم مردی از امت مرا که ملائکه عذاب او را محاصره کرده بودند در این حال نمازش آمد و مانع از عذابش شد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳)

حدیث - ۸۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا قام العبد المؤ من فی صلاته نظر الله - عز و جل - الیه ؛

وقتی که بنده مؤ من به نماز می ایستد، خداوند سبحان به او نظر می کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۱)

حدیث - ۸۳۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

تکتب الصلوة علی اربعة اسهم : الی ان قال : فاذا هو اتم رکوعها و سجودها و اتم سهامها صعدت الی السماء لها نور بتلاءلو و فتحت لها ابواب السماء و تقول حافظت علی حفظک الله و تقول الملائکة صلی الله علی صاحب هذه الصلوة و اذا لم یتم سهامها صعدت ولها ظلمة و غلق ابواب السماء دونها و تقول ضیعتنی الله و ضرب بها وجهه ؛

نماز بر چهار قسمت نوشته شده است :

۱ - زمانی که نمازگزار رکوع و سجود نمازش را کامل به جا آورد و قسمتهای نماز را که کامل کرد (این نماز) به آسمان صعود می کند، در حالی که نور از او تلالو می کند و ابواب آسمان برای او گشاده می شود.

۲ - (و خطاب به نمازگزار) می گوید، مرا محافظت کردی خدایت محافظت کند و ملائکه می گویند درود بر صاحب این نماز.

۳ - و زمانی که قسمتهای نماز کامل گزارده نشود (به آسمان ) صعود می کند، در حالی که تاریک و ظلماتی است و ابواب آسمان به رویش بسته می شود.

۴ - (و خطاب به نمازگزار) می گوید ضایع کردی مرا، خدا تو را ضایع کند در این حال نماز را به چهره (این نمازگزار) می زنند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۳)

حدیث - ۸۳۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة تنظر و لاتنظر بها؛

نماز ناظر به همه چیز است و چیزی به نماز نظارت ندارد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳)

حدیث - ۸۳۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان المسلم اذا توضا و صلی الخمس تحاتت خطایاه کما تحاتت الورق ؛

همانا مسلمان هنگامی که وضو می گیرد و نماز پنجگانه را می خواند، گناهانش می ریزد ؛ مثل این که برگ از شاخه درخت می ریزد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۵)

حدیث - ۸۳۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

تحترقون تحترقون فاذا صلیتم الفجر غسلتها، ثم تحترقون تحترقون فاذا صلیتم الظهر غسلتها، ثم تحترقون تحترقون فاذا صلیتم العصر غسلتها، ثم تحترقون فاذا صلیتم المغرب غسلتها، ثم تحترقون فاذا صلیتم العشاء غسلتها، ثم تنامون فلایکتب علیکم حتی تغسلوا؛

اعمالتان ، شما را به دوزخ رهنمون می سازد و گویی آتش شما را در بر گرفته است تا آن که نماز بامداد را به جای آورید و بدین گونه گناهان شما پاک می گردد، پس گناهان باز شما را به دوزخ می راند، تا آن که نماز ظهر را به جای آورید و بدین ترتیب گناهانتان را پاک کنید.باز ارتکاب گناهان شما را مستوجب آتش می کند تا آن که نماز عصر را به جای آورید و گناهانتان را بدین صورت پاک کنید.و بدین ترتیب نماز مغرب گناهان عصر را می زداید و نماز عشاء گناهان پیش از خود را پاک می کند، سپس به خواب می روید و تا آن گاه که از خواب برخیزید بر شما گناهی نوشته نخواهد شد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳. بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۴)

حدیث - ۸۳۴

قال الصادقعليه‌السلام :

یوتی بشیخ یوم القیامة فیدفع الیه کتابه ظاهره مما یلی الناس و لایری الا مساویا فیطول ذلک علیه ، فیقول : یا رب اءتاءمرنی الی النار؟فیقول الجبار جل جلاله : یا شیخ انا استحیی ان اعذبک و قد کنت تصلی لی فی دار الدنیا اذهبوا بعبدی الی الجنة ؛

پیرمردی را در قیامت حاضر می کنند، سپس پرونده عملش را به دستش می دهند، پرونده به صورتی است که مردم آن را می بینند و در آن پرونده جز بدیهای او نمی نگرند.این برنامه به طول می انجامد تا پیرمرد به حضرت حق عرض می کند: امر می کنی که مرا به آتش ببرند؟ خطاب می رسد: ای پیرمرد!من حیا می کنم تو را عذاب کنم ، در حالی که در دنیا برای من نماز خواندی ، ای ملائکه !بنده مرا به بهشت ببرید.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۳۵، بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۴)

حدیث - ۸۳۵

قال علیعليه‌السلام :

و شبهها رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بالحمة تکون علی باب الرجل فهو یغتسل منها فی الیوم و اللیلة خمس مرات فما عسی ان یبقی علیه من الدرن ؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نماز را به چشمه آب گرم که بر در خانه شخص باشد و روزی پنج نوبت خود را در آن شست و شو دهد، تشبیه کرد و فرمودند: آیا با چنین شست و شوها چیزی از آلودگی بر بدن باقی می ماند.

(نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹)

حدیث - ۸۳۶

راءی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم رجلا یقول : اللهم اغفرلی و لا اراک تفعل فقال لهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لم یسوء ظنک قال : لانی اذنبت فی الجاهلیة و الاسلام فقالصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اما ما اذنبت فی الجاهلیة فقد محاه الایمان و فقلت فی الاسلام ، الصلوة الی الصلوة کفارة لما بینهما؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مردی را دید که چنین می گوید: خدایا مرا بیامرز و نمی بینم تو را که مرا بیامرزی ، رسول گرامی به او فرمودند: به خدا سوء ظن نداشته باش ، آن مرد گفت : من در جاهلیت (قبل از اسلام ) و بعد از اسلام گناه کردم ، حضرت فرمودند: اما گناهانی که در جاهلیت کردی ، ایمان و اسلام ، آنها را محو کرده است و گناهی که در اسلام مرتکب شده ای ، کفاره گناهان بین دو نماز از این نماز تا نماز بعدی است

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۱۶)

حدیث - ۸۳۷

قال الرضاعليه‌السلام :

(الصلوة ) طلب الوصال الی الله من العبد؛

(نماز) مطالبه وصال و تقرب بنده به سوی خداوند است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۶۴)

حدیث - ۸۳۸

قال الباقرعليه‌السلام :

فما من مؤ من یوافق تلک الساعة ان یکون ساجدا او راکعا او قائما الا حرم الله جسده علی النار ؛

هیچ مؤ منی نیست که در چنین وقت نماز در حال سجود و یا رکوع یا قیام باشد، مگر این که خدا جسمش را بر آتش حرام کرده است.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۷)

حدیث - ۸۳۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان العبد المسلم اذا قام الی الصلاة تحانت عنه خطایاه کما تحانت ورق هذه الشجرة ؛

همانا که بنده مسلمانی وقتی که برای نماز می ایستد، ساقط می شود از او خطایای او، چنان که ساقط می شوند برگهای این درخت

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۸)

حدیث - ۸۴۰

المرء المسلم باذن الله - عز و جل - مادام فی الصلوة لم یزل الله - عز و جل - ینظر الیه حتی یفرغ من صلاته ؛

فرد مسلمان تا هنگامی که به نماز ایستاده خداوند نظر مرحمتش را از او قطع نخواهد کرد و انوار الهی شامل اوست تا وقتی که انسان از نمازش فارغ گردد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۷)

حدیث - ۸۴۱

قال الصادقعليه‌السلام :

من اقام فی مسجد بعد صلوته انتظارا للصلوة فهو ضیف الله و حق علی الله ان یکرم ضیفه ؛

کسی که بعد از هر نماز در مسجد بایستد، در حالیکه انتظار نماز بعدی را می کشد، پس او مهمان خدا است ، و بر خداست که مهمانش را اکرام کند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۷۸)

حدیث - ۸۴۲

قال علیعليه‌السلام :

فرض الله الایمان تطهیرا من الشرک و الصلوة تنزیها عن الکبر ؛

خداوند، ایمان را برای پاکسازی انسانها از شرک واجب کرده است ، و نماز را برای پاکسازی از کبر.

(نهج البلاغه ، کلمات قصار ۲۵۲)

حدیث - ۸۴۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الصلاة تاتی الی المیت فی قبره بصورة شخص انور اللون یونسه فی قبره و یدفع عنه اهوال البرزخ ؛

نماز به صورت انسانی سفید چهره وارد قبر میت شده و با او انس می گیرد و وحشتهای برزخ را از او برطرف می کند.

(لالی الاخبار، ج ۴، ص ۱.الحکم الزهراء، ص ۲۸۳)

حدیث - ۸۴۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من صلاة یحضر وقتها الا نادی ملک بین یدی الناس: ایها الناس ! قوموا الی نیرانکم التی اوقدتموها علی ظهورکم فاطفئوها بصلاتکم؛

هیچ نمازی نیست مگر اینکه چون وقت آن فرا می رسد فرشته ای در پیش روی مردمان ندا می کند: ای مردم ! برخیزید به سوی آتشی که بر پشت خودافروخته اید، تا آن را با نماز خویش خاموش کنید.

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۹)

حدیث - ۸۴۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

نوروا منازلکم بالصلاة و قرائة القرآن ؛

به خانه هایتان با خواندن نماز، و قرائت قران ، نورانیت ببخشید.

(کنزالعمال ، ج ۱۵، ص ۳۹۲، حدیث - ۴۱۵۱۸)

حدیث - ۸۴۶

عن العسکریعليه‌السلام :

فاذا توجه العبد الی مصلاه لیصلی ، قال الله - عزو جل - لملائکته یا ملائکتی الا ترون هذا عبدی کیف قد انقطع عن جمیع الخلائق الی ، و امل رحمتی و جودی و راءفتی اشهدکم انی اخصه برحمتی و کرامتی ؛

زمانی که بنده جانب مصلایش برای نماز می ایستد، خداوند به ملائکه اش خطاب می کند: ای ملائکه من !آیا نمی بینید بنده من چگونه از جمیع خلق منقطع شده و به طرف من آمده ، در حالی که امیدوار به رحمت وجود و راءفت من است .شاهد می گیرم شما را، به درستی که رحمت و کرامت خود را مخصوص او گردانم

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۲)

حدیث - ۸۴۷

قال الصادقعليه‌السلام :

من قبل الله منه صلاة واحدة لم یعذبه ؛

اگر خداوند از کسی دو رکعت نمازش را قبول کند، او را عذاب نمی کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۲)

حدیث - ۸۴۸

قال علیعليه‌السلام :

عباد الله !ان افضل ما توسل به المتوسلون الی الله جل ذکره ، الایمان بالله و برسله و ما جائت به من عند الله ، و اقام الصلاة فانها الملة ؛

ای بندگان خدا! به راستی گرامی ترین چیزی که بندگان صالح به وسیله او به خداوند تقرب می جویند، ایمان به خدا و پیامبران ، و آن چه که از جانب خداوند آورده اند و اقامه نماز می باشد، زیرا که نماز ملت است

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۲۹۰.میزان الحکمة ، ج ۵، ص ۳۷۵)

حدیث - ۸۴۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

فان مثل الصلاة کمثل النهر الجاری ، کلما صلی صلاة کفرت ما بینهما من الذنوب ؛

همانا مثل نماز همچون مثل نهر جاری است ، هرگاه آدمی نماز بگذارد گناهانی را که میان دو نماز او سرزده است می پوشاند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۷)

حدیث - ۸۵۰

قال علیعليه‌السلام :

الصلوات الخمس کفارة لما بینهن ما اجتنب من الکبائر و هی التی قول الله - عز و جل -:( إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ) ؛

نمازهای پنج گانه کفاره گناهانی است که میان آنها انجام گرفته است ؛ به شرط آن که از گناهان کبیره اجتناب شده باشد و همین است گفتار خداوند بزرگ : (نیکیها، بدیها را از بین می برد).

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۱۰.بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۷)

حدیث - ۸۵۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا قام العبد المؤ من فی صلاته نظر الله - عز و جل - الیه او قال اقبل الله علیه حتی ینصرف و اظلته الرحمة من فوق راءسه الی افق السماء و الملئکة تحفه من حوله الی افق السماء و کل الله به ملکا قائما علی راءسه یقول له ایها المصلی لو تعلم من ینظر الیک و من تناجی ما التفت و لازلت من موضعک ابدا؛

هرگاه بنده مؤ من به نماز برخیزد، خداوند به او نظر می کند (یا فرمود) خداوند به او روی می کند تا از نماز فارغ شود و رحمت از بالای سرش تا افق آسمان بر او سایه می افکند و فرشتگان اطراف او را تا آسمان می پوشانند و خداوند فرشته ای را بر سر او موکل می کند که به او می گوید ای نمازگزار! اگر بدانی چه کسی به تو نظر می کند و با چه کسی مناجات می کنی ، به چیز دیگری توجه نخواهی کرد و هرگز از جایگاه خود کنار نخواهی رفت

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۱۰.وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۱)

حدیث - ۸۵۲

قال علیعليه‌السلام :

ان الله - عز و جل - لیهم بعذاب اهل الارض جمیعا حتی لایحاشی منهم احدا اذا عملوا بالمعاصی واجترحوا السیئات ، فاذا نظر الی الشیب ناقلی اقدامهم الی الصلاة و الولدان یتعلمون القرآن رحمهم فاخر ذلک عنهم ؛

اهل زمین چون به عصیان و تبهکاران مبتلا شوند، خدای عز و جل اراده کند که همه آن ها را بدون استثناء عذاب کند، اما هنگامی که به سالخوردگان نظر کند که به سوی نماز گام بر می دارند و کودکان که مشغول یادگیری قرآنند، عفو رحمت خود را به آنان نثار کند و عذاب آنها را تاءخیر اندازد.

(ثواب الاعمال ، ص ۶۶)

حدیث - ۸۵۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة کفارة الخطایا ثم قراء:( إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ) ؛

نماز کفاره گناهان می باشد.سپس آن حضرت این آیه را خواند که : (حسنات سیئات را از بین می برد).

(تفسیر ابوالفتوح رازی ، ج ۱، ص ۲۴۸)

حدیث - ۸۵۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قم فصل فان فی الصلوة شفاء ؛

برخیز نماز به جا آور! پس همانا در نماز شفا است

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۸)

حدیث - ۸۵۵

الصلاة بیت الاخلاص ؛

نماز (حقیقی و کامل ) جایگاه و خانه اخلاص است

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۷۵.بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۸۳)

حدیث - ۸۵۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من لم تنهه صلاته عن الفحشاء و المنکر لم تزده من الله الا بعدا؛

هرکس که نمازش او را از فحشاء و منکر باز ندارد، هیچ بهره ای از نماز جز دوری از خدا حاصل نکرده است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱۹۸.شهاب الاخبار، ص ۲۱۵)

حدیث - ۸۵۷

قال علیعليه‌السلام :

الصلوة تنزل الرحمة ؛

نماز رحمت الهی را نازل می کند.

(غررالحکم ، ص ۵۲، میزان الحکمة ، ج ۵، ص ۳۶۷)

حدیث - ۸۵۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لایزال الشیطان یرعب من بنی ادم ما حافظ علی الصلوات الخمس فاذا ضیعهن تجرء علیه و اوقعه فی العظائم ؛

شیطان پیوسته از فرزندان آدم در وحشت و هراس است تا آن گاه که نمازهایش را به دقت و با شرایط و آداب می خواند.پس اگر نماز را ضایع نموده (و در وقت مقرر آن به جا نیاورد)، شیطان بر او چیره می شود و او را در گناهان کبیره می اندازد و وی را گرفتار می کند.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۲)

حدیث - ۸۵۹

عن الامام المهدیعليه‌السلام :

ما ارغم انف الشیطان بشی ء مثل الصلاة فصلها و ارغم انف الشیطان ؛

هیچ چیز مثل نماز بینی شیطان را به خاک نمی مالد و او را خوار نمی کند، پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بمال

(بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۸۴)

حدیث - ۸۶۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا اباذر! مادمت فی الصلاة فانک تقرع باب الملک الجبار و من یکثر قرع باب الملک فانه یفتح له ؛

ای ابوذر! تا هنگامی که در نماز هستی درب خانه ملک جبار را می کوبی ، و هر کس درب خانه ملک را بسیار بکوبد، به رویش باز می شود.

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۸۰.میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۷۷)

حدیث - ۸۶۱

قال زین العابدینعليه‌السلام :

و حق الصلاة ان تعلم انهاوفادة الی الله - عز و جل - و انت فیها قائما بین یدی الله - عز و جل - فاذا علمت ذلک قمت مقام العبد الذلیل الحقیر الراغب الراهب الراجی الخائف المسکین المتضرع المعظم لمن کان بین یدیه بالسکون والوقار و تقبل علیها بقلبک و تقیمها بحدودها و حقوقها ؛

و حق نماز این است که بدانی ، آن هجرتی است به سوی خدای عز و جل و تو در حال نماز، در مقابل خداوند گرانقدر و شکوهمند ایستاده ای .هنگامی که این را دانستی ، در جایگاه بنده خوار کوچک مشتاق نگران امیدوار ترسان بیچاره ای قرار می گیری که آن را که در برابرش ایستاده ای ، بزرگ و با آرامش و هیبت دانسته ، عظمت او را پاس می داری و با قلبت به نماز روی آورده و با تمام حد و مرزها و حقوق لازم برپا می داری

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۹۶.بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۴)

حدیث - ۸۶۲

قال الکاظمعليه‌السلام :

یا ابت ان الذی کنت اصلی له اقرب الی منهم یقول الله - عز و جل -: ((و نحن اقرب الیه من حبل الورید)) ؛

(امام کاظمعليه‌السلام در پاسخ فرمودند: ای پدر! آن خدایی که من برای او نماز می خوانم از مردم به من نزدیکتر است ، خداوند می فرماید: ((و ما از رگ گردن به انسان نزدیکتریم .))

(بحارالانوار، ج ۱۰، ص ۲۰۴.مناقب آل ابی طالب ، ج ۴، ص ۳۱۱)

حدیث - ۸۶۳

عن رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قال الله تعالی : افترضت علی امتک خمس صلوات و عهدت عندی عهدا انه من حافظ علیهن لوقتهن ادخلته الجنة و من لم یحافظ علیهن فلا عهد له عندی ؛

خداوند متعال فرمود: نمازهای پنج گانه را بر امت تو واجب کردم و با خود پیمان بستم که هر کس مراقب آن نمازها و وقت آنها باشد، او را به بهشت داخل نمایم ، و کسی که مراقب آنها نباشد من تعهدی نسبت به او ندارم

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۲۷۹، حدیث - ۱۸۸۷۲)

حدیث - ۸۶۴

قال علیعليه‌السلام :

و انهالتحت الذنوب حت الورق ؛

نماز گناهان را مانند ریزش برگ درختان فرو می ریزد.

(نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹)

حدیث - ۸۶۵

قال الصادقعليه‌السلام :

ان ملک الموت یدفع الشیطان عن المحافظ علی الصلوة ویلفنه شهادة ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله فی تلک الحالة العظیمة ؛

همانا (ملک الموت) شیطان را در دم مرگ از کسی که حافظ نماز است ، دور می کند و شهادت بر وحدانیت خدا و رسالت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم را در هنگام هولناک مرگ به او تلقین می کند (توفیق شهادتین پیدا می کند).

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۹)

حدیث - ۸۶۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاصلوة لمن لم یطع الصلوة ، و طاعة الصلوة ان تنهی عن الفحشاء و المنکر ؛

کسی که مطیع نماز نباشد، نمازش کامل نیست و اطاعت از نماز همان دوری از فحشاء و منکر است .(نمازی نیست برای کسی که اطاعت و پیروی از نماز نکند.سپس پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می افزاید: طاعت و پیروی از نماز به این است که نماز او را از فحشاء و منکرات و زشتیها باز دارد.)

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱۹۸)

حدیث - ۸۶۷

قال الصادقعليه‌السلام :

ان الصلوة و الصوم و الصدقة و الحج و العمرة و کل عمل صالح ینفع المیت حتی ان المیت لیکون فی ضیق فیوسع علیه و یقال : هذا بعمل ابنک فلان او بعمل اخیک فلان اخوه فی الدین ؛

نماز، روزه ، صدقه ، حج ، عمره ، و نیز هر عمل صالحی برای میت سود دارد، حتی اگر میت در تنگنا هم باشد، به واسطه این اعمال ، گشایشی برای او به عمل می آید و به وی می گویند: این گشایش به خاطر عملی است که پسر تو فلانی یا برادر دینی تو فلانی به جا آورده است

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۱۲)

حدیث - ۸۶۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة تسود وجه الشیطان ؛

نماز چهره شیطان را سیاه می کند.

(نهج الفصاحه ، ص ۳۹۶)

حدیث - ۸۶۹

قال علیعليه‌السلام

ان الانسان اذا کان فی الصلاة ، فان جسده و ثیابه و کل شی ءحوله یسبح ؛

هنگامی که انسان در حال نماز است ، اندام و جامه او و هر چه پیرامون اوست ، خدا را تسبیح می گویند.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۷۷ .بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۱۳.علل الشرایع ، ج ۱، ص ۲۳۷)

حدیث - ۸۷۰

قال علیعليه‌السلام :

اذا قام الرجل الی الصلاة اقبل الیه ابلیس ینظر الیه حسدا لما یری من رحمة الله التی تغشاه ؛

هنگامی که کسی به نماز بر می خیزد، شیطان می آید و به نظر حسادت به او نگاه می کند، زیرا می بیند که رحمت خدا او را فرا گرفته است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۷)

حدیث - ۸۷۱

قال علیعليه‌السلام :

الصلوة قربان کل تقی ؛

نماز خواندن وسیله نزدیکی به خدا است برای هر شخص پرهیزکار.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۶۷.بحارالانوار، ج ۱۰، ص ۹۹. من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۵۶، ح ۱۶)

حدیث - ۸۷۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة سلاح علی الکافر ؛

نماز سلاح مؤ من علیه کافر است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۵۶ و ۲۳۱)

حدیث - ۸۷۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة اجابة للدعاء و قبول للاعمال ؛

نماز موجب اجابت دعا و قبولی اعمال است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱)

حدیث - ۸۷۴

قال الصادقعليه‌السلام :

المنجیات : اطعام الطعام و افشاء السلام و الصلاة باللیل و الناس نیام ؛

عوامل رستگاری : اطعام کردن ، آشکار سلام کردن ، نماز شب خواندن در حالی که مردم آرمیده اند.

(محاسن برقی ، ص ۳۸۷)

حدیث - ۸۷۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة زاد للمؤ من من الدنیا الی الاخرة ؛

نماز زاد و توشه مؤ من در دنیا برای آخرت می باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۲)

حدیث - ۸۷۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة انس فی قبره و فراش تحت جنبه و جواب لمنکر و نکیر ؛

نماز مونس (نمازگزار) در قبر، فراش نیکو در زیرش ، و پاسخ نمازگزار برای نکیر و منکر می باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۲)

حدیث - ۸۷۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

نوم علی علم خیر من صلاة علی جهل ؛

خواب با علم بهتر از نماز با جهل است

(نهج الفصاحه ، م ۳۱۴۰، ص ۶۳۳)

حدیث - ۸۷۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

بالصلاة یبلغ العبد الی الدرجة العلیاء لان الصلاة تسبیح و تهلیل و تحمید و تکبیر و تمجید و تقدیس و قول و دعوة ؛

به وسیله نماز بنده به درجه عالی و مقام والا می رسد، زیرا نماز تسبیح و تهلیل و تحمید و تکبیر و تمجید و تقدیس الهی است ، نماز قول حق و دعوت به سوی حق می باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۲.جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۲)

حدیث - ۸۷۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صلاة الرجل تطوعا حیث لایراه الناس تعدل صلاته علی اعین الناس خمسا و عشرین ؛

نماز مرد که به دلخواه درجایی که مردم او را نبینند به جاآورد، برابر بیست و پنج نماز است که در برابر چشم مردم انجام دهد.

(نهج الفصاحه ، م ۱۸۴۸، ص ۳۹۱)

حدیث - ۸۸۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان احب الاعمال الی الله - عز و جل - الصلاة و البر و الجهاد ؛

همانا محبوبترین اعمال در نزد خداوند: نماز، نیکی کردن و جهاد در راه خداست

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۷)

حدیث - ۸۸۱

قال الصادقعليه‌السلام :

ان الصلوة حجرة الله فی الارض ؛

همانا نماز نگهبان الهی در زمین است

(بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۹۹)

حدیث - ۸۸۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من لیلة الا و ملک الموت ینادی یا اهل القبور لمن تغبطون الیوم ....فیقول الموتی : انما نغبط المؤ منین فی مساجدهم لانهم یصلون و لا نصلی ...؛

هر شب فرشته مرگ ندا می کند: ای اهل قبور!نسبت به چه کسی غبطه می خورید؟.. مردگان در جواب گویند: ما به مؤ منانی غبطه می خوریم که در مساجد نماز می خوانند در حالی که ما نماز نمی خوانیم

(ارشاد القلوب ، ص ۶۵)

حدیث - ۸۸۳

قال الباقرعليه‌السلام :

الصلاة عمود الدین ، مثلها کمثل عمود الفسطاط اذا ثبت العمود ثبتت الاوتاد الاطناب و اذا مال العمود و انکسر لم یثبت وتد و لاطنب ؛

نماز ستون دین است ، مثل نماز همانند عمود و ستون خیمه است که هرگاه ستون ثابت باشد طنابها و میخها و پرده آن ثابت است .هنگامی که ستون آن کج و شکسته شود هیچ کدام از آنها استوار نمی ماند.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۱۸.میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۶۹)

حدیث - ۸۸۴

قال الرضاعليه‌السلام :

ان الصلوة افضل العبادة لله و هی احسن صورة خلقها الله من اداها بکمالها و تمامها فقد ادی واجب حقها و من تهاون فیها ضرب بها وجهه ؛

همانا نماز بهترین شیوه بندگی خداست و آن زیباترین شکلی است که خداوند آن را آفریده ، پس کسی که به طور کامل و تمام آن را به جا آورد حق واجب آن را ادا کرده و کسی که در انجام آن کوتاهی کند خدا آن را به صورتش می زند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۶)

حدیث - ۸۸۵

قال الباقرعليه‌السلام :

ما من عبد من شیعتنا یقوم الی الصلوة الا اکتنفته بعدد من خالفه ملائکة یصلون خلفه و یدعون الله - عز و جل - له حتی یفرغ من صلاته ؛

هیچ بنده ای از پیروان ما نیست که به نماز بایستد، مگر آن که به اندازه مخالفینش ملائکه پشت سر او نماز می خوانند و در پیشگاه خداوند متعال برای او دعا می کنند تا از نمازش فارغ شود.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۵)

حدیث - ۸۸۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من عرف الله و عظمه منع فانه من الکلام و بطنه من الطعام و عنا نفسه بالصیام و القیام ؛

کسی که خدا را شناخت و به عظمتش پی برد، دهان خود را از سخن (بی مورد)، و شکم را از غذای حرام باز می دارد، و به استقبال سختی روزه و نماز جهت دریافت پاداش و جلب رضایت حق می شتابد.

(سفینة البحار، ج ۲، ص ۱۷۸)

حدیث - ۸۸۷

قال الصادقعليه‌السلام :

یا هشام ! افضل ما یتقرب به العبد الی الله بعد معرفة به الصلوة و بر الوالدین و ترک الحسد و العجب و الفخر ؛

بهترین وسیله ای که انسان را به خداوند نزدیک می سازد، بعد از خداشناسی ، نماز و نیکوکاری به پدرو مادر و ترک رذیله های حسد و عجب و فخرفروشی است

(تحف العقول ، ص ۴۵۵)

حدیث - ۸۸۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اظهر امر الاسلام کله صغیرة و کبیرة و لکن اکثر همک الصلوة ؛

همه دستورات اسلام را از کوچک و بزرگ آشکار کن ، ولی بیشتر همت تو درباره نماز باشد.

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۲۹، روایت ۳۳)

حدیث - ۸۸۹

قال علیعليه‌السلام :

لایخرج فی سفر یخاف فیه علی دینه و صلاته ؛

در سفری که می ترسید بر دینتان و نمازتان خارج نشوید.

(بحارالانوار، ج ۱۰، ص ۱۰۸.میزان الحکمه ، ج ۴، ص ۴۷۵)

حدیث - ۸۹۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان اول ما فرض الله علی عباده الصلاة ، و اخر ما یبقی عند الموت الصلاة ، و اول ما یحاسب یوم القیمة الصلاة ، فمن اجاب فقد سهل ما بعده و من لم یجب فقد اشتد ما بعده ؛

همانا اولین فریضه ای که از طرف خداوند بر بندگانش واجب شد نماز بود و آخرین فریضه ای که تا دم مرگ از او ساقط نمی گردد و وجوبش همچنان باقی است نماز است و اولین چیزی که بنده به آن در روز قیامت محاسبه می گردد، نماز است .پس اگر کسی جواب داد بعد از آن ، کار بر اوآسان می گردد و اگر جواب نداد، بعد از آن کار بر او سخت می شود.

(لئالی الاخبار، ج ۴، ص ۸)

حدیث - ۸۹۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة میزان ؛

نماز وسیله سنجش است

(پرتوی از اسرار نماز، ص ۸۰)

حدیث - ۸۹۲

قال علیعليه‌السلام :

تعاهدوا امر الصلوة و حافظوا علیها و استکثروا منها و تقربوا بها ؛

مراقب نماز خود باشید و آن را حفظ کنید و زیاد (نماز مستحبی ) بخوانید و به وسیله آن تقرب جویید.

(نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۰)

حدیث - ۸۹۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة وجه دینکم ؛

نماز سیمای مکتب (دین) شماست

(فروع کافی ، ج ۱، ص ۲۷۰)

حدیث - ۸۹۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة نور ؛

نماز، روشنی است

(میزان الحکمه ، ج ۱۰، ص ۲۳۴)

حدیث - ۸۹۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة من افضل اعمال العباد ؛

نماز از بهترین اعمال بندگان است

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۴)

حدیث - ۸۹۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اول ما یرفع من اعمالهم الصلوات الخمس ؛

اولین عملی که از انسانها بالابرده می شود، نماز پنج گانه است

(کنز العمال ، ج ۷، حدیث - ۱۸۸۹۹)

حدیث - ۸۹۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة راءس الدین ؛

نماز (به منزله ) سر دین است

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۴)

حدیث - ۸۹۸

قال علیعليه‌السلام :

و اقام الصلاة فانها الملة ؛

برپا داشتن نماز، نشانه اصلی دین است

(نهج البلاغه ، خطبه ۱۱۰)

حدیث - ۸۹۹

قال الرضا -عليه‌السلام -:

(الصلوة ) صلة الله للعبد بالرحمة ؛

نماز عطیه و احسانی است از طرف خداوند برای بنده ، که از راه رحمت و عنایت بخشیده است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۶)

حدیث - ۹۰۰

قال الصادقعليه‌السلام :

ان اول ما یسئل عنه العبد اذا وقف بین یدی الله - عز و جل - الصلوات المفروضات و عن الزکاة المفروضة و عن الصیام المفروض ، و عن الحج المفروض و عن ولایتنا اهل البیت ؛

وقتی بنده (فردای قیامت ) در مقابل خدای عز و جل قرار گرفت ، اولین چیزی که از او سؤ ال می کنند، نمازهای واجب ، زکات واجب ، روزه واجب ، حج واجب و ولایت ما اهل بیت است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۹۰)

حدیث - ۹۰۱

قال الصادقعليه‌السلام :

اما انه لیس شی ء افضل من الحج الا الصلوة ؛

به درستی که هیچ عملی بالاتر از حج نیست ، مگر نماز.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۶)

حدیث - ۹۰۲

قال علیعليه‌السلام :

اوصیکم بالصلوة التی هی عمود الدین و قوام الاسلام فلا تغفلوا عنها ؛

سفارش می کنم شما را به نمازی که ستون دین و قوام اسلام است ؛ پس از نماز غافل نشوید.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۲)

حدیث - ۹۰۳

قال الصادقعليه‌السلام :

قال لقمان لابنه : لکل شی ء علامة یعرف بها و یشهد علیها و ان للدین ثلاث علامات : العلم و الایمان و العمل به ، (الی ان قال ) و للعامل ثلاث علامات الصلوة و الصیام و الزکوة ؛

حضرت لقمان به فرزندانش فرمود: برای هر چیزی علامتی است که به وسیله آن علامت شناخته می شود و به او شهادت داده می شود، به درستی که برای دین سه علامت است : ۱ - علم ۲ - ایمان ، ۳ - عمل به ایمان ، تا آن جا که فرمود: برای عامل به دین سه علامت است : ۱ - نماز ۲ - روزه ، ۳ - زکات

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳)

حدیث - ۹۰۴

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا قام المصلی الی الصلوة ، نزلت علیه الرحمة من اعنان السماء الی اعنان الارض و حفت به الملائکة و: اداه ملک لو یعلم هذا المصلی ما فی الصلاة ما انفتل ؛

هنگامی که انسان به نماز ایستاد، رحمت خدا از آسمان بر او نازل می شود و ملائکه اطرافش را احاطه می کنند و فرشته ای می گوید: اگر این نمازگزار ارزش نماز را می دانست هیچ گاه از نماز منصرف نمی شد.

(اصول کافی ، ج ۳، ص ۲۶۵)

حدیث - ۹۰۵

قال الرضاعليه‌السلام :

ان الصلوة احسن صورة خلقها الله ؛

به درستی نماز نیکوترین صورتی است که خدا آن را خلق کرد.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۵۰)

حدیث - ۹۰۶

قال الرضاعليه‌السلام :

ان الصلوة افضل العبادة لله :

همانا، نماز بهترین عبادت برای خداست

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۵۰)

حدیث - ۹۰۷

قال الصادقعليه‌السلام :

علیک بالصلاة !فان اخر ما اوصی به رسول الله و حث علیه الصلاة؛

بر تو باد به نماز! زیرا آخرین چیزی که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به آن سفارش نمود (وانسان ) را بر انجام آن تاءکید نمود، نماز بود.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۳۶)

حدیث - ۹۰۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة راءس الاسلام ؛

نماز (به منزله ) راءس اسلام است

(بحارالانوار، ج ۱۷، ص ۱۲۷.میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۶۷)

حدیث - ۹۰۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

...لان الصلاة تسبیح و تهلیل و تحمید و تکبیر و تمجید و تقدیس و قول و دعوة ؛

چون نماز، تسبیح ، تهلیل ، تحمید، تکبیر، تمجید، تقدیس ، قول ، و دعوت به حق است

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۲. بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۲)

حدیث - ۹۱۰

قال علیعليه‌السلام :

احب الاعمال الی الله الصلاة ؛

محبوبترین اعمال نزد خداوند، نماز است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۳)

حدیث - ۹۱۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة منهاج الانبیاء؛

نماز راه و روش انبیاء است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۱)

حدیث - ۹۱۲

قال الباقرعليه‌السلام :

انما مثل الصلاة لصاحبها، کمثل رجل دخل علی ذی سلطان فانصت له حتی فرغ من حاجته ، و کذلک المرء المسلم باذن الله - عزوجل - مادام فی الصلاة لم یزل الله - عز و جل - ینظر الیه حتی یفرغ من صلاته ؛

همانا مثل نماز برای نمازگزار، مثل مردی است که برسلطانی وارد گردد و اظهار حاجت کند ؛ پس آن شخص سلطان ، ساکت و آماده استماع سخنان صاحب حاجت گردد تا اینکه از درخواستش فارغ شود، همچنین است نمازگزار مسلمان تا هنگامی که به نماز ایستاده ، خداوند نظر مرحمتش را از او قطع نخواهد کرد و انوار الهی شامل اوست تا وقتی که از نمازش فارغ گردد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۱)

حدیث - ۹۱۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الا ان الصلاة مادبة الله فی الارض قد هناها لاهل رحمته فی کل یوم خمس مرات ؛

آگاه باشید نماز سفره گسترده خدا در زمین است که خداوند آن را روزی پنج بار برای اهل رحمتش (افراد شایسته رحمت ) گوارا نموده است

(مستدرک الوسایل ، ج ۱، ص ۱۷۰)

حدیث - ۹۱۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

...و اسهم الاسلام ثلاثة : الصلوة و الصوم و الزکوة ؛

بهره اسلام برای شما سه چیز است : نماز، روزه ، و زکات

(نهج الفصاحه ، ص ۲۴۴، حدیث - ۱۲۱۲)

حدیث - ۹۱۵

قال الباقرعليه‌السلام :

اذا احرم العبد فی صلاته ، اقبل الله علیه بوجهه و یوکل به ملکا یلتقط القران من فیه التقاطا، فان اعرض الله عنه و وکله الی الملک ؛

آن گاه که بنده در نمازش تکبیرة الاحرام گفت ، خداوند به او روی می کند و فرشته ای را ماءمور او می سازد که آیات قرآن را از دهان او بر می چیند.اگر اعراض کرد، خداوند از او روی می گرداند و او را به فرشته واگذارد.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۳۳۲)

حدیث - ۹۱۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة من شرایع الدین ، و فیها مرضاة الرب - عزوجل - فهی منهاج الانبیاء ؛

نماز از سنتهای دین ، و مایه خشنودی پروردگار و راه و روش پیامبران است

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۲، بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۱)

حدیث - ۹۱۷

قال الصادقعليه‌السلام

ان افضل الاعمال عند الله یوم القیامة ، الصلوة ؛

همانا بهترین عمل در روز قیامت نزد خداوند، نماز است

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۷)

حدیث - ۹۱۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

حافظوا علی الصلوات الخمس فان الله - عزوجل - اذا کان یوم القیامة یدعوا العبد فاول شی ء یساءل عنه ، الصلاة فان جاءبها تامة و الا زخ به فی النار ؛

نمازهای پنج گانه را محافظت کنید، زیرا روز قیامت که می شود خداوند بنده اش را فرا می خواند و نخستین چیزی که از او می پرسد نماز است ، اگر آن را به طور کامل انجام داده باشد، (به بهشت می رود) و گرنه در آتش افکنده می شود.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۱، جامع الاخبار، ص ۸۶ و ۸۷)

حدیث - ۹۱۹

قال الصادقعليه‌السلام :

ان طاعة الله خدمته من الارض فلیس شی ء من خدمته یعدل الصلاة ؛

پیروی و اطاعت از پروردگار خدمت کردن به او در زمین است و هیچ چیز در خدمت به پروردگار معادل نماز نیست

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۱۸)

حدیث - ۹۲۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قرة عینی فی الصلاة ؛

روشنی چشم من در نماز است

(نهج الفصاحه ، ص ۲۸۳، حدیث - ۱۳۴۳، بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱۹۳)

حدیث - ۹۲۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة نورالمؤ من و الصلاة نور من الله ؛

نماز نور مؤ من است و نماز نوری از خداوند است

(جامع احادیث الشیعه ، ص ۴ و ۱۵)

حدیث - ۹۲۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة خیر موضوع فمن شاء استقل و من شاء استکثر ؛

نماز بهترین چیزی است که مقرر شد، پس هر که خواهد کم بخواند و هر که خواهد زیاد کند.

(جامع احادیث الشیعه ، ص ۴ و ۶.بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۳۰۸)

حدیث - ۹۲۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لایزال العبد فی صلوة ماانتظر الصلوة ؛

بنده مادام که منتظر نماز است در حال نماز است

(نهج الفصاحه ، ص ۵۲۷، حدیث - ۲۵۳۸)

حدیث - ۹۲۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما عمل ابن ادم شیئا افضل من الصلاة و صلاح ذات البین و خلق حسن ؛

فرزند آدم (انسان) هیچ عملی انجام نمی دهد که بهتر از نماز و آشتی دادن مردم و خوش اخلاقی باشد.

(نهج الفصاحه ، ص ۵۴۷، حدیث - ۲۶۵۱)

حدیث - ۹۲۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان افضل الفرائض بعد المعرفة الصلاة ؛

بهترین واجبات پس از شناخت (خدا) نماز است

(تفسیر ابوالفتح ، ج ۱، ص ۱۰۲)

حدیث - ۹۲۶

قال علیعليه‌السلام :

تعاهدوا امر الصلوة و حافظوا علیها و استکثروا منها ؛

نماز را مراعات کنید و محافظت کنید آن را، و آن را زیاد به جا آورید.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۲، نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹)

حدیث - ۹۲۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة مفتاح الجنة ؛

نماز کلید بهشت است

(نهج الفصاحه ، حدیث - ۱۵۸۸)

حدیث - ۹۲۸

قال علیعليه‌السلام :

الله ، الله فی الصلوة ، فانها عمود دینکم ؛

خدا را، خدا را درباره نماز ؛ چرا که ستون دین شماست

(نهج البلاغه ، نامه ها، ص ۴۷)

حدیث - ۹۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا اباذر!ان الله جعل قرة عینی فی الصلوة و حببها الی کما حبب الی الجائع ، الطعام و الی الظمان ، الماء و ان الجائع اذا اکل شبع و ان الظمان اذا شرب روی و انا لااشبع من الصلوة ؛

ای ابوذر! همانا خداوند نور چشم مرا در نماز قرار داده و نماز را محبوب من نمود ؛ همان گونه که طعام را برای گرسنه و آب را برای تشنه .گرسنه با خوردن سیر، و تشنه با نوشیدن سیراب می گردد، اما من هرگز از نماز سیر نمی شومساءله

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۷۷، مستدرک الوسایل ، ج ۱، ص ۱۷۴)

حدیث - ۹۳۰

ذکر الله لاهل الصلاة اکبر من ذکرهم ایاه ؛ الاتری انه یقول : ((اذکرونی اذکرکم )) ؛

یاد خدا برای اهل نماز، بالاتر از یاد آنها از خداست ؛ آیا نمی بینی که خداوند می فرماید: ((مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم )).

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱۹۹)

حدیث - ۹۳۱

قال الصادقعليه‌السلام :

احب الاعمال الی الله - عز و جل - الصلوة و هی اخر وصایا الانبیاء ؛

نماز، بهترین کارها نزد خداوند و آخرین وصیتهای پیامبران الهی است

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۹۷)

حدیث - ۹۳۲

قال الباقرعليه‌السلام :

بنی الاسلام علی خمس : الصلوة و الزکوة ، و الصوم و الحج و الولایة ؛

اسلام بر روی پنج پایه بنا شده است : نماز، روزه ، زکات ، حج ، ولایت

(کافی ، ج ۲، ص ۱۷)

حدیث - ۹۳۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الصلوة قربان المؤ من ؛

همانا نماز خواندن وسیله نزدیکی مؤ من به خداست

(کنزالعمال ، حدیث - ۱۸۹۰۷)

حدیث - ۹۳۴

قال الکاظمعليه‌السلام :

افضل ما یتقرب به العبد الی الله بعد المعرفة به ، الصلوة ؛

بهترین چیزی که بنده بعد از شناخت خدا به وسیله آن به درگاه الهی تقرب پیدا می کند، نماز است

(تحف العقول ، ص ۴۵۵)

حدیث - ۹۳۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

علم الایمان الصلوة ؛

علامت و نشانه ایمان نماز است

(شهاب الاخبار، ص ۵۹)

حدیث - ۹۳۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلوة ، معراج المؤ من ؛

نماز، معراج مؤ من است

(کشف الاسرار، ج ۲، ص ۶۷۶، سرالصلوة ، ص ۷، اعتقادات مجلسی ، ص ۲۹)

حدیث - ۹۳۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اول ما افترض الله علی امتی، الصلوات الخمس و اول ما یرفع من اعمالهم، الصلوات الخمس و اول ما یساءلون عنه ، الصلوات الخمس؛

اولین چیزی که خداوند بر امت من واجب کرد، نمازهای پنج گانه است و اولین چیزی که از اعمال ایشان بالا برده می شود، نمازهای پنج گانه است و اولین چیزی که نسبت به آن مورد سؤ ال واقع می شوند، نمازهای پنج گانه است

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث - ۱۸۸۵)

حدیث - ۹۳۸

امام صادقعليه‌السلام :

الوُضوءُ علَی الوُضوءِ نُورٌ علی نُورٍ ؛

وضو روی وضو، روشنایی روی روشنایی است

وسائل الشیعه : ۱ / ۲۶۵ / ۸

حدیث - ۹۳۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أکـثِرْ مِـن الطَّهورِ یَـزِدِ اللّه‌ُفی عُمرِکَ، وإنِ استَطَعتَ أن تَکونَ باللَّیلِ والنَّهارِ علی طَهارَةٍ فافعَلْ؛ فإنَّکَ تَکونُ إذا مُتَّ علَی الطَّهارَةِ شَهیدا؛

زیاد وضو بگیر ، تا خداوند عمر تو را زیاد گرداند اگر توانستی شب و روز با طهارت باشی این کار را بکن ؛ زیرا اگر در حال طهارت بمیری ، شهید خواهی بود

أمالی المفید : ۶۰ / ۵

حدیث - ۹۴۰

امام رضاعليه‌السلام :

فی عِلَّةِ الوُضوءِ : لأنّـهُ یَـکونُ العَبدُ طاهِرا إذا قامَ بَینَ یَدَیِ الجَبّارِ عِندَ مُناجاتِهِ إیّاهُ ، مُطیعا لَهُ فیما أمَرَهُ ، نَقِیّا مِن الأدناسِ والنَّجاسَةِ ، مَع ما فیهِ مِن ذَهابِ الکَسَلِ وطَردِ النُّعاسِ ، وتَزکِیَةِ الفُؤادِ لِلقِیامِ بَینَ یَدَیِ الجَبّارِ؛

درباره حکمت وضو : برای این که بنده (خدا) وقتی برای مناجات با (خداوند) جبّار در برابر او می‌ایستد ، پاک باشد فرمان او را اطاعت کرده باشد و از آلودگی‌ها و نجاست پاکیزه باشد ، به علاوه این که وضو باعث از بین رفتن حالت کسالت و زدودن خواب آلودگی و پاک ساختن دل برای ایستادن در حضور (خداوند) جبّار می‌شود

علل الشرایع : ۲۵۷ / ۹

حدیث - ۹۴۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

یَحشُرُ اللّه‌ُ عز و جل اُمَّتییَومَ القِیامَةِ بَینَ الاُمَمِ غُرّا مُحَجَّلِینَ مِن آثارِ الوُضوءِ ؛

خداوند عز و جل در روز قیامت امّت مرا ، بر اثر وضو ، با چهره‌های زیبا و دست و پای سپید محشور می‌کند

بحار الأنوار : ۸۰/۲۳۷/۱۱

حدیث - ۹۴۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إذا تَوَضَّأَ الرّجُلُ المُسلِمُ خَرَجَتْ خَطایاهُ مِن سَمعِهِ وبَصَرِهِ ویَدَیهِ ورِجلَیهِ ، فإن قَعَدَ قَعَدَ مَغفورا لَهُ؛

هرگاه مرد مسلمان وضو بگیرد ، گناهان او از گوش و چشم و دستان و پاهایش بیرون می‌روند پس ، چون بنشیند با آمرزش نشسته است.

کنزالعمّال : ۲۶۰۳۱

حدیث - ۹۴۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أسبِغِ الوُضُوءَ ، تَمُرَّ علی الصِّراطِ مَرَّ السَّحابِ ؛

وضو را کامل بگیر ، تا از صراط همچون ابر بگذری

بحار الأنوار : ۷۶ / ۴ / ۸

حدیث - ۹۴۴

امام صادقعليه‌السلام :

طَلَبتُ نُورَ القَلبِ فوَجَدتُهُ فی التَّفَکُّرِ والبُکاءِ ، وطَلَبتُ الجَوازَ علَی الصِّراطِ فوَجَدتُهُ فی الصَّدَقَةِ ، وطَلَبتُ نُورَ الوَجهِ فوَجَدتُهُ فی صَلاةِ اللَّیلِ؛

روشنایی دل را جوییدم و آن را در اندیشیدن و گریستن یافتم و گذر از صراط را جوییدم و آن را در صدقه دادن یافتم و نورانیّت چهره را جوییدم و آن را در نماز شب یافتم

مستدرک الوسائل : ۱۲ / ۱۷۳ / ۱۳۸۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۵۷۲

حدیث - ۹۴۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما مِن عَبدٍ یُحَدِّثُ نفسَهُ‌بقیامِ ساعَةٍ مِنَ اللیلِ فَیَنامُ عنها إلاّ کانَ نَومُهُ صَدَقَةً تَصَدَّقَ اللّه‌ُ بها علَیهِ وکُتِبَ لَهُ أجرُ مانَوی ؛

هیچ بنده‌ای نیست که قصد آن کند پاسی از شب را برای نماز برخیزد ، امّا خوابش برد ، جز این‌که خوابش صدقه‌ای باشد که خداوند آن را از طرف او بدهد و ثواب نیّتی که کرده است ، برایش منظور گردد

کنزالعمّال : ۲۱۴۷۵ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۰

حدیث - ۹۴۶

امام صادقعليه‌السلام :

إنّ الرجُلَ لَیَکذِبُ الکِذبَةَ فیُحرَمُ بها صلاةَ اللیلِ؛

آدمی ، دروغـی مـی‌گویـد و بـه سبب آن از نماز شب محروم می‌شود

علل الشرائع : ۳۶۲ / ۲ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۰

حدیث - ۹۴۷

امام صادقعليه‌السلام :

ما مِن عَمَلٍ حَسَنٍ‌یَعمَلُهُ العَبدُ إلاّ ولَهُ ثَوابٌ فی القرآنِ إلاّ صلاةَ اللیلِ ؛ فإنَّ اللّه‌َ لَم یُبَیِّنْ ثَوابَها لِعَظیمِ خَطَرِها عندَهُ ، فقالَ : تَتَجافی جُنُوبُهم عَن المَضاجِعِ فلا تَعْلَمُ نَفسٌ ما أُخْفِیَ لَهُم مِن قُرَّةِ أعْیُنٍ جَزاءً بِما کانوا یَکْسِبُونَ؛

هر کـار نـیکی که بـنـده می‌کند ، در قــرآن برایش ثوابی ذکر شده است مگر نماز شب که از بس نزد خدا پر اهمیت است ثواب آن را معلوم نکرده است و فرموده : پهلوهایشان از بسترها جدا می‌شود و هیچ کس نمی‌داند به پاداش آنچه انجام داده‌اند ، چه چیزی برای آنان ذخیره ساخته‌ام ، که مایه روشنی چشم ایشان است.

بحار الأنوار : ۸ / ۱۲۶ / ۲۷ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۰

حدیث - ۹۴۸

امام صادقعليه‌السلام :

شَرَفُ المُؤمِنِ صلاتُهُ باللیلِ ، وعِزُّ المؤمِنِ کَفُّهُ عن أعراضِ الناسِ ؛

شرافت مؤمن ، نماز شب اوست ، و عزّت مؤمن ، خودداری او از لطمه زدن به آبروی مردم

الکافی : ۳ / ۴۸۸ / ۹ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۰

حدیث - ۹۴۹

امام صادقعليه‌السلام :

صلاةُ اللیلِ تُبَیِّضُ الوَجهَ ، وصلاةُ اللیلِ تُطَیِّبُ‌الرِّیحَ ،وصلاةُ اللیلِ تَجلِبُ الرِّزقَ ؛

نماز شب چهره را سفید و نورانی می‌کند ، نماز شب انسان را خوشبو می‌کند ، نماز شب روزی می‌آورد

علل الشرائع : ۳۶۳ / ۱ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۰

حدیث - ۹۵۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رَحِمَ اللّه‌ُ رَجلاً قامَ مِنَ اللیلِ فَصلّی وأیقَظَ امرَأتَهُ فَصَلَّت ، فإن أبَت نَضَحَ فی وَجهِها الماءَ ، رَحِمَ اللّه‌ُ امرأةً قامَت مِن اللیلِ فَصلَّت وأیقَظَت زَوجَها ، فإن أبی نَضَحَت فی وَجهِهِ الماءَ ؛

رحمت خدا بر آن مردی باد ، که نیمه‌های شب برخیزد و نماز بخواند و همسرش را برای نماز خواندن بیدار کند و اگر بیدار نشد آب به صورتش بپاشد رحمت خدا بر آن زنی باد که نیمه‌های شب از خواب برخیزد و نماز بخواند و شوهرش را برای نماز بیدار کند و اگر امتناع کرد ، به صورتش آب پاشد

سنن أبی داود : ۱۴۵۰ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۰

حدیث - ۹۵۱

امام صادقعليه‌السلام :

صَلاةُ اللَّیلِ تُحَسِّنُ الوَجهَ ، وتُذهِبُ الهَمَّ ، وتَجلُو البَصَرَ ؛

نماز شب ، روی را نکو می‌سازد ، اندوه و غم را می‌بَرَد و دیده را جلا می‌دهد

تهذیب الأحکام ، جلد ۲ ، صفحه ۱۲۲ ، حدیث - ۴۶۱ ، ثواب الأعمال ، صفحه ۶۴

حدیث - ۹۵۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أتَی الجُمُعَةَ إیمانا واحتِسابا استَأنَفَ العَمَلَ ؛

هر که از روی ایمان و بـه حـسـاب خـدا در نماز جمعه شرکت کند ، اعمالش را از نو آغازیده است (خداوند به پاداش آن گناهان گذشته‌اش را بیامرزد و نامه عمل جدیدی برایش باز کند)

الفقیه : ۱ / ۴۲۷ / ۱۲۶۰ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۲

حدیث - ۹۵۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الجُمُعَةُ حَجُّ المَساکِینِ

نماز جمعه ، حجّ مستمندان است

الدعوات : ۳۷ / ۹۱ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۲

حدیث - ۹۵۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن تَرَکَ ثلاثَ جُمَعٍ‌تَهاوُنا بها طَبَعَ اللّه‌ُ علی قَلبهِ ؛

هر که سه نماز جمعه را ، از روی اهمیت ندادن به آن ، ترک کند خداوند بر دل او مُهر (غفلت) زند

وسائل الشیعه : ۵ / ۶ / ۲۵ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۲

حدیث - ۹۵۵

امام صادقعليه‌السلام :

امتَحِنوا شِیعَتَنا عِندَ ثَلاثٍ : عِندَ مَواقیتِ الصَّلاةِ کیفَ مُحافَظَتُهُم علَیها ، وعِندَ أسرارِهِم کیفَ حِفظُهُم لَها عِندَ عَدُوِّنا ، وإلی أموالِهِم کیفَ مُواساتُهُم لإخوانِهِم فیها ؛

شیعیان ما را در سه چیز بیازمایید : در اوقات نمازشان ، که چگونه بر آنها مواظبت می‌کنند ؛ در اسرارشان ، که چگونه آنها را از دشمنان ما حفظ می‌کنند و در اموالشان ، که چگونه با آن به برادران خود کمک می‌کنند

الخصال : ۱۰۳ / ۶۲ منتخب میزان الحکمة : ۵۰۶

حدیث - ۹۵۶

امام باقرعليه‌السلام :

أیّما مُؤمِنٍ حافَظَ علَی الصَّلواتِ المَفروضَةِ فَصَلاّها لِوَقتِها فَلَیسَ هذا مِن الغافِلینَ؛

هر مؤمنی که به نمازهای واجب اهمیت دهد و آنها را به وقتش بخواند ، از غافلان نیست

الکافی : ۳ / ۲۷۰ / ۱۴ منتخب میزان الحکمة : ۴۳۰

حدیث - ۹۵۷

امام صادقعليه‌السلام :

فَضلُ الوَقتِ الأوَّلِ علی الآخِرِ کَفَضلِ الآخِرَةِ علی الدُّنیا ؛

فضیلت اوّل وقت (نـماز) بـر آخـر وقت ، همچون فضیلت آخرت بر دنیاست

ثواب الأعمال : ۵۸ / ۲ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۸

حدیث - ۹۵۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

حَسبُ الرَّجُلِ مِن دِینِهِ ،کَثرَةُ مُحافَظَتِهِ علی إقامَةِ الصَّلَواتِ ؛

در دینداری مرد همین بس که بر گزاردن نمازها بسیار مواظبت کند

تنبیه الخواطر : ۲ / ۱۲۲ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۸

حدیث - ۹۵۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا صَلاةَ لمَن لا یَتَخَشَّعُ فی صلاتِهِ ؛

کسی که در نمازش خشوع (و فروتنی) ندارد ، نمازش نماز نیست

الفردوس : ۵ / ۱۹۵ / ۷۹۳۵ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۶

حدیث - ۹۶۰

امام علیعليه‌السلام :

إذا قامَ الرجُلُ إلی الصَّلاةِ أقبَلَ إبلیسُ یَنظُرُ إلَیهِ حَسدا ، لِما یَری مِن رَحمَةِ اللّه التی تَغشاهُ؛

هرگاه کسی به نماز ایستد ، ابلیس از این که می‌بیند رحمت خدا او را فرا گرفته است حسودانه به وی می‌نگرد

الخصال : ۶۳۲ / ۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۶

حدیث - ۹۶۱

امام علیعليه‌السلام :

و یَعلَمُ المُصَلِّی ما یَغشاهُ‌مِن جَلالِ اللّه ما سَرَّهُ أن یَرفَعَ رَأسَهُ مِن سُجودِهِ؛

اگر نمازگزار می‌دانست که چه هاله‌ای از جلالتِ خدا او را فرا می‌گیرد، دوست نداشت که سر از سجده‌اش بر دارد

الخصال : ۶۳۲ / ۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۶

حدیث - ۹۶۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما دُمتَ فی الصَّلاةِ فإنَّکَ تَقرَعُ بابَ المَلِکِ الجَبّارِ ، ومَن یُکثِرْ قَرعَ بابِ المَلِکِ یُفتَحْ لَهُ ؛

تا زمانی که در حـال نـماز هـستی دَرِ خانه پادشاهی مقتدر را می‌کوبی و هر که دَرِ خانه پادشاه را بسیار بکوبد ، سرانجام آن در به رویش باز می‌شود

مکارم الأخلاق : ۲ / ۳۶۶ / ۲۶۶۱ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۶

حدیث - ۹۶۳

امام صادقعليه‌السلام :

لَو کانَ علی بابِ أحَدِکم نَهرٌ فاغتَسَلَ مِنهُ کُلَّ یَومٍ خَمسَ مرّاتٍ هَل کانَ یَبقی علی جَسَدِهِ مِن الدَّرَنِ شَیءٌ ؟ إنّما مَثَلُ الصَّلاةِ مَثَلُ النَّهرِ الذی یُنقِی ، کُلَّما صَلّی صلاةً کان کَفَّارَةً لِذُنوبهِ إلاّ ذنبٌ أخرَجَهُ مِن الإیمانِ مُقیمٌ علَیهِ ؛

اگر جلو در خانه یکی از شـما جـوی آبـی باشد و روزی پنج بار خود را در آن بشوید آیا چرک و کثافتی بر تن او باقی می‌ماند ؟ حکایت نماز نیز حکایت جوی آبی است که تمیز و پاکیزه می‌کند ؛ هرگاه کسی نمازی بخواند این نماز گناهانش را پاک می‌کند مگر گناهی که او را از ایمان به دَر برد و بر آن مداومت ورزد

بحار الأنوار : ۸۲ / ۲۳۶ / ۶۶ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۴

حدیث - ۹۶۴

امام باقرعليه‌السلام :

إنّ أوَّلَ ما یُحاسَبُ بهِ‌العَبدُ الصَّلاةُ ، فإن قُبِلَت قُبِلَ ما سِواها؛

نخستین چیزی که بنده بـرای آن حـسابرسی می‌شود نماز است ؛ اگر پذیرفته شد سایر اعمالش هم پذیرفته می‌شود

الکافی : ۳ / ۲۶۸ / ۴ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۴

حدیث - ۹۶۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن لم تَنهَهُ صلاتُهُ عنِ الفَحشاءِ والمُنکَرِ لَم یَزدَدْ مِنَ اللّه إلاّ بُعدا ؛

هر که نمازش او را از کـار زشـت و نـاپسند باز ندارد ، جز بر دوری او از خدا افزوده نشود

کنز العمّال : ۲۰۰۸۳ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۴

حدیث - ۹۶۶

امام صادقعليه‌السلام :

أحَبُّ الأعمالِ إلی اللّه عز و جل الصَّلاةُ ، وهی آخِرُ وَصایا الأنبیاءِ ؛

مـحـبوبترین کارها نـزد خداوند عز و جل ، نماز است و آن ، آخرین سفارش پیامبران می‌باشد

الفقیه : ۱ / ۲۱۰ / ۶۳۸ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۴

حدیث - ۹۶۷

امام علیعليه‌السلام :

الصَّلاةُ قُربانُ کُلِّ تَقِیٍّ ؛

نماز، موجب تقرّب هر پرهیزگار(ی به‌خدا) است.

الخصال : ۶۲۰ / ۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۴

حدیث - ۹۶۸

امام علیعليه‌السلام :

الصَّلاةُ تَستَنزِلُ الرَّحمَةَ ؛

نماز رحمت (الهی) را فرود می‌آورد

غرر الحکم : ۲۲۱۴ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۴

حدیث - ۹۶۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

جَعَلَ اللّه‌ُ جَلَّ ثناؤهُ قُرَّةَ عَینِی فی الصَّلاةِ ، وحَبَّبَ إلَیَّ الصَّـلاةَ کما حَبَّبَ إلی الجائعِ الطَّعامَ ، وإلی الظَّمآنِ الماءَ ، وإنّ الجائعَ إذا أکَلَ شَبِعَ ، وإنَّ الظَمآنَ إذا شَرِبَ رَوِیَ ، وأنا لا أشبَعُ مِن الصَّلاةِ ؛

خداوند، جلّ ثناؤه ، نور دیده مرا در نماز قرار داد و نماز را محبوب من گردانید ، همچنان که غذا را محبوب گرسنه و آب را محبوب تشنه (با این تفاوت که) گرسنه هرگاه غذا بخورد سیر می‌شود و تشنه هرگاه آب بنوشد سیراب می‌شود ، امّا من از نماز سیر نمی‌شوم

مکارم الأخلاق : ۲ / ۳۶۶ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۴

حدیث - ۹۷۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلِّ شَیءٍ وَجهٌ ، ووَجهُ دِینِکُمُ الصَّلاةُ ؛

هرچیزی چهره‌ای دارد و چهره دین شـما نماز است

دعائم الإسلام : ۱ / ۱۳۳ منتخب میزان الحکمة : ۳۲۴

حدیث - ۹۷۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قالَ اللّه‌ُ عز و جل : ماتَقَرَّبَ إلَیَّ عَبدٌ بشیءٍ أحَبَّ إلَیَّ ممّا افتَرَضتُ علَیهِ ، وإنّهُ لَیَتَقَرَّبُ إلَیَّ بالنافِلَةِ حتّی اُحِبَّهُ ، فإذا أحبَبتُهُ کُنتُ سَمعَهُ الذی یَسمَعُ بهِ ، وبَصَرَهُ الذی یُبصِرُ بهِ ، ولِسانَهُ الذی یَنطِقُ بهِ ، ویَدَهُ التی یَبطِشُ بها ، إن دَعانی أجَبتُهُ ، وإن سَألَنی أعطَیتُهُ؛

خداوند عز و جل فرمود : هیچ بنده‌ای با وسیله‌ای که نزد من محبوبتر باشد از آنچه بر او واجب کرده‌ام ، به من نزدیک نشد همانا او با نماز نافله به من نزدیک شود ، تا آن جا که او را دوست بدارم و چون دوستش بدارم ، گوش او شوم که با آن بشنود و چشم او شوم که با آن ببیند و زبان او شوم که با آن سخن گوید و دست او شوم که با آن ضربه زند اگر مرا بخواند ، جوابش دهم و اگر از من خواهشی کند ، به او بدهم

الکافی : ۲ / ۳۵۲ / ۷ منتخب میزان الحکمة : ۴۶۰

حدیث - ۹۷۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ أحَقَّ الناسِ بالتَّخَشُّعِ‌فی السِّرِّ والعَلانیَةِ لَحامِلُ القرآنِ ، وإنَّ أحَقَّ الناسِ فی السِّرِّ والعَلانیَةِ بالصلاةِ والصومِ لَحامِلُ القرآنِ ؛

سزاوارترین مردم به خشوع ورزیدن نهانی و آشکار در برابر خدا ، حافظ قرآن است و سزاوارترین مردم به نمازگزاردن و روزه گرفتن در آشکار و نهان ، حافظ قرآن است

الکافی : ۲ / ۶۰۴ / ۵ منتخب میزان الحکمة : ۴۶۰

حدیث - ۹۷۳

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

فَجَعلَ اللهُ الایمانَ تَطهیراً لَکم مِنَ الشِّرکِ ، وَ الصَّلاةَ تَنزیهاً لَکم عَن الکِبرِ؛

خدای تعالی ایمان را برای پاکیزگی از شرک قرار داد ، و نماز را برای دوری از تکبر و خودخواهی.

احتجاج طبرسی، ج۱، ص۲۵۸

حدیث - ۹۷۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وسلم فرمودند:

اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِیَ مِنهاجُ النبیاءِ وَ لِلمُصَلّی حُبُّ المَلائِکَةِ وَ هُدیً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛

نماز، از آیین‌های دین است و رضای پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. برای نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزی است.

(خصال، ص ۵۲۲، ح ۱۱)

حدیث - ۹۷۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیرِ اَ لسِنَتِکُم، لِیَرَوا مِنکُم الوَرَعَ وَ الجتِهادَ وَ الصَّلاةَ وَ الخَیرَ، فَاِنَّ ذلِکَ داعیَةٌ؛

مردم را به غیر از زبان خود، دعوت کنید، تا پرهیزکاری و کوشش در عبادت و نماز و خوبی را از شما ببینند، زیرا اینها خود دعوت کننده است.

(کافی، ج ۲ ، ص ۷۸، ح ۱۴)

حدیث - ۹۷۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الوضوء شطر الإیمان و السّواک شطر الوضوء؛

وضو نصف ایمان است و مسواک کردن نصف وضو است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۷۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الوضوء قبل الطّعام ینفی الفقر و بعده ینفی اللّمم و یصحّح البصر؛

وضو پیش از غذا فقر را ببرد و بعد از غذا وسواس را زایل کند و چشم را نیرو دهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۷۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

نوم علی علم خیر من صلاه علی جهل؛

خواب با علم بهتر از نماز با جهل است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۷۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أحسن صلاته حین یراه النّاس ثمّ أساءها حین یخلو فتلک استهانه استهان بها ربّه؛

هر که در حضور مردم نماز خویش نیکو کند و چون به خلوت رود آن را بد گزارد این اهانتی است که به پرورد گار خویش می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۸۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من کثرت صلاته باللّیل حسن وجهه بالنّهار؛

هر که به شب نماز بسیار کند به روز چهره اش نیکو شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۸۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما عمل ابن آدم شیئا أفضل من الصّلاه و صلاح ذات البین و خلق حسن؛

بنده آدم کاری بهتر از نماز و آشتی میان کسان و نیک خوئی نمی کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۸۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یزال العبد فی صلاه ما- انتظر الصّلوه؛

بنده مادام که منتظر نماز است در حال نماز است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۸۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیس بین العبد و الشّرک إلّا ترک الصّلاه فإذا ترکها فقد أشرک؛

میان بنده و شرک جز ترک نماز فاصله نیست و چون نماز را ترک کند، مشرک است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۸۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لتنتقضنّ عرا الإسلام عروه عروه فکلّما انتقضت عروه تشبّث النّاس بالّتی تلیها فأوّلهنّ نقض الحکم و آخرهنّ الصّلاه؛

دستاویزهای اسلام یکایک شکسته می شود و چون دستاویزی شکسته شد مردم به دستاویز بعدی چنگ می زنند، نخستین دستاویزی که شکسته می شود حکومت حق است و آخر آن نماز است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۸۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الغرباء فی الدّنیا أربعه:قرآن فی جوف ظالم، و مسجد فی نادی قوم لا یصلّی فیه، و مصحف فی بیت لا یقرأ فیه، و رجل صالح مع قوم سوء؛

غریبان جهان چهارند: قرآن در خاطر ستمگر، و مسجدی در ناحیه گروهی که در آن نماز نکنند، و مصحفی در خانه ای که نخوانند، و مرد پارسا با مردم بد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۸۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الصّلاه تسوّد وجه الشّیطان و الصّدقه تکسّر ظهره و التّحاب فی اللَّه یقطع دابره فإذا فعلتم ذلک تباعد منکم کمطلع الشّمس من مغربها؛

نماز چهره شیطان را سیاه کند و صدقه دادن پشت او را بشکند و دوستی در راه خدا ریشه او را می کند و وقتی چنین کردید از شما به فاصله شرق و غرب دوری کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۸۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الصّلاه میزان فمن أوفی استوفی؛

نماز چون ترازوست هر که کامل کند، پاداش کامل یابد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۸۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الصّلاه نور المؤمن؛

نماز نور مؤمن است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۸۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

صلاه الرّجل تطوّعا حیث لا یراه النّاس تعدل صلاته علی أعین النّاس خمسا و عشرین؛

نماز مرد که بدلخواه در جایی که مردم او را نبینند کند، برابر بیست و پنج نماز است که در دیده مردم کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۹۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

صلّ صلاه مورع کأنّک تراه فإن کنت لا تراه فإنّه یراک، و ایأس ممّا فی أیدی النّاس تعش غنیّا و إیّاک و ما یعتذر منه؛

نماز را با ترس گزار، گوئی خدا را می بینی اگر تو او را نمی بینی او تو را می بیند و از آنچه در دست مردم است، نومید باش تا بی نیاز زندگی کنی و از آنچه عذر آن باید خواست، بپرهیز.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۹۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

رکعه من عالم باللَّه خیر من ألف رکعه من متجاهل باللَّه؛

دو رکعت نماز کسی که متوجه خدا باشد بهتر از هزار رکعت کسی است که از خدا غافل باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۹۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

رکعتان من عالم أفضل من سبعین رکعه من غیر عالم؛

دو رکعت نماز دانشمند بهتر از هفتاد رکعت غیر دانشمند است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۹۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

رکعتان من رجل ورع أفضل من ألف رکعه من مخلط؛

دو رکعت نماز شخص پرهیزکار بهتر از هزار رکعت لاابالی است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۹۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

رکعتان من المتزوّج أفضل من سبعین رکعه من الأعزب؛

دو رکعت نماز شخص زن دار بهتر از هفتاد رکعت نماز عزبست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۹۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

رکعتان بسواک أفضل من سبعین رکعه بغیر سواک و دعوه فی السّرّ أفضل من سبعین دعوه فی العلانیه و صدقه فی السّرّ أفضل من سبعین صدقه فی العلانیه؛

دو رکعت نماز با مسواک بهتر از هفتاد رکعت بدون مسواک است و یک دعای نهان بهتر از هفتاد دعای آشکار است و یک صدقه نهان بهتر از هفتاد صدقه آشکار است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۹۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء مفتاح الرّحمه و الوضوء مفتاح الصّلاه و الصّلاه مفتاح الجنّه؛

دعا کلید رحمت و وضو کلید نماز است و نماز کلید بهشت.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۹۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء بین الأذان و الإقامه لا یردّ؛

دعائی که میان اذان و اقامه کنند رد نمی شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۹۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الخمر أمّ الخبائث فمن شربها لم تقبل صلاته أربعین یوما فإن مات و هی فی بطنه مات میته جاهلیّه؛

شراب مادر ناپاکیهاست، هر که بنوشد چهل روز نمازش پذیرفته نشود و اگر بمیرد و شراب در شکم او باشد چنان است که در دوران جاهلیت مرده باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۹۹۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خلّلوا بین أصابعکم لا یخلّل اللَّه بینها بالنّار؛

هنگام وضو میان انگشتان خود فاصله دهید تا خدا به وسیله آتش میان آنها را فاصله ندهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۰۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

حبّذا المتخلّلون من أمّتی فی الوضوء و الطّعام؛

چه نیکند از امت من آنها که در وضو و غذا مسواک می کنند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۰۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الجفاء کلّ الجفاء و الکفر من سمع منادی اللَّه تعالی ینادی بالصّلاه و یدعوه إلی الفلاح فلا یجیبه؛

نشان خشونت و کفر نفاق آن است که کسی منادی خدا را بشنود که به نماز ندا می دهد و وی را به رستگاری می خواند و دعوت او را اجابت نکند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۰۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث من کنّ فیه أظلّه اللَّه تحت ظلّ عرشه یوم لا ظلّ إلّا ظله: الوضوء علی المکاره و المشی إلی المساجد فی الظلم و إطعام الجائع؛

سه چیز است که در هر که باشد خداوند وی را روزی که سایه ای جزسایه خدا نیست در سایه عرش جای دهد: وضو گرفتن با زحمت و راه مسجد سپردن در تاریکی و سیر کردن گرسنه.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۰۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث لا تؤخّر و هنّ الصّلاه إذا أتت و الجنازه إذا حضرت و الأیّم إذا وجدت کفؤا؛

سه چیز را نباید تأخیر انداخت: نماز همین که وقت آن رسید و بر داشتن جنازه وقتی آماده شد و شوهر دادن بیوه وقتی هم شأنی یافت.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۰۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاثه لا تجاوز صلاتهم آذانهم: العبد الآبق حتّی یرجع و امرأه باتت و زوجها علیها ساخط و إمام قوم و هم لها کارهون؛

سه کسند که نمازشان از گوشهاشان بالاتر نمی رود: بنده فراری تا باز گردد و زنی که شب بخوابد و شوهرش بر او خشمگین باشد و پیشوای قومی که آن قوم از او متنفر باشند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۰۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تفتح أبواب السّماء و یستجاب الدّعاء فی أربعه مواطن: عند التقاء الصّفوف فی سبیل اللَّه و عند نزول الغیث و عند إقامه الصّلاه و عند رؤیه الکعبه؛

چهار موقع درهای آسمان را بگشایند و دعاها را مستجاب کنند. هنگام تلاقی صف مبارزان در راه خدا و هنگام نزول باران و هنگام نماز و هنگام دیدار کعبه.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۰۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بین العبد و بین الکفر ترک الصّلوه؛

میان بنده و کفر ترک نماز فاصله است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۰۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أوّل ما یحاسب به الصّلوه؛

نخستین چیزی که به حساب آن می رسند نماز است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۰۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أوّل ما تفقدون من دینکم الأمانه و آخر ما تفقدون الصّلوه؛

نخستین چیزی که از دین خود از دست می دهید، امانت است و آخرین چیزی که از دست می دهید، نماز است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۰۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ للَّه ملکا ینادی عند کلّ صلاه: یا بنی آدم قوموا إلی نیرانکم الّتی أو قدتموها علی أنفسکم فأطفؤها بالصّلاه؛

خداوند فرشته ای دارد که هنگام نماز بانگ می زند آدمیزاده گان برخیزید و آتشهائی را که بر خویشتن افروخته اید به نماز خاموش کنید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۱۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ المصلّی لیقرع باب الملک و إنّه من یدم قرع الباب یوشک أن یفتح له؛

نمازگزار در خداوند را می کوبد و هر که پیوسته دری را بکوبد عاقبت به روی او باز می شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۱۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أفشوا السّلام و أطعموا الطّعام و صلوا الأرحام و صلّوا باللّیل و النّاس نیام تدخلوا الجنّه بسلام؛

سلام را فاش کنید و طعام بخورانید، با خویشاوندان الفت گیرید و هنگام شب که مردم در خوابند نماز بخوانید تا وارد بهشت شوید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۱۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أغبط النّاس عندی مؤمن خفیف الحاذّ ذو حظّ من صلاه و کان رزقه کفافا فصبر علیه حتّی یلقی اللَّه و أحسن عباده ربّه و کان غامضا فی النّاس عجلت منیّته و قلّ تراثه و قلّت بواکیه؛

خوشبخت ترین مردم در نظر من مؤمنی است که متعلقاتش کم و از نماز بهره ور باشد، روزی او به حد کفاف باشد و با آن بسازد تا به خدای خویش برسد، خدای را به خوبی پرستش کند و در میان مردم گمنام باشد، وقتی مرگش برسد ارثش کم باشد و گریندگانش انگشت شمار باشند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۱۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إذا أمّ أحدکم النّاس فلیخفّف فإنّ فیهم الصّغیر و الکبیر و الضّعیف و المریض و ذا الحاجه و إذا صلّی لنفسه فلیطوّل ما یشاء؛

وقتی کسی در نماز پیشوای مردم شد نماز را سبک گیرد که در میان کسان کوچک و بزرگ و بیمار و ناتوان و حاجتمند هست و هر وقت برای خود نماز گذارد هر چه خواهد طول دهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۱۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أحبّ الأعمال إلی اللَّه الصّلاه لوقتها ثمّ برّ الوالدین ثمّ الجهاد فی سبیل اللَّه؛

بهترین کارها در نزد خدا نماز به وقت است آنگاه نیکی با پدر و مادر آنگاه جنگ در راه خدا.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۱۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اثنان لا تجاوز صلاتهما رءوسهما عبد أبق من موالیه حتّی یرجع و امرأه عصت زوجها حتّی ترجع؛

دو کسند که نمازشان از سرشان بالاتر نمیرود بنده ای که از آقایان خود گریخته باشد تا هنگامی که باز گردد و زنی که شوهر خود را نافرمانی کرده باشد تا باز گردد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۰۱۶

امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند:

نماز نافله راه نزدیک شدن هر مؤمنی به خداوند است.

تحف العقول

حدیث - ۱۰۱۷

قالَ الاْمامُ الْحُسَیْنعليه‌السلام :

مَنْ قَرَءَ آیَةً مِنْ کِتابِ الله عَزَّ وَ جَلَّ فی صَلاتِهِ قائِماً، یُکْتَبُ لَهُ بِکُلِّ حَرْف مِأةُ حَسَنَة ؛

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

هرکس آیه ای از قرآن را در نمازش تلاوت نماید، خداوند متعال در مقابل هر حرفی از آن یکصد حسنه در نامه اعمالش ثبت می نماید.

الکافی، ج ۲، ص ۶۱۱

حدیث - ۱۰۱۸

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبی -عليه‌السلام - :

مَنَ صَلّی، فَجَلَسَ فی مُصَلاّه إلی طُلُوعِ الشّمسِ کانَ لَهُ سَتْراً مِنَ النّارِ؛

امام حسن مجتبی -عليه‌السلام - فرمودند: ه

هر که نماز صبح را به خواند و در جایگاه خود بنشیند تا خورشید طلوع کند، برایش پوششی از آتش خواهد بود.

تهذیب الأحکام، ج ۲، ص ۳۲۱، ح ۱۶۶

حدیث - ۱۰۱۹

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

جَعَلَ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشّـِرْکِ، وَ الصَّلاةَ تَنْزیهاً لَکُمْ مِنَ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاةَ تَزْکِیَةً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِی الرِّزقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَّجَ تَشْییداً لِلدّینِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

خداوند سبحان، ایمان و اعتقاد را برای طهارت از شرک و نجات از گمراهی ها و شقاوت ها قرار داد. و نماز را برای خضوع و فروتنی و پاکی از هر نوع تکّبر، مقرّر نمود. و زکات (و خمس) را برای تزکیه نفس و توسعه روزی تعیین نمود. و روزه را برای استقامت و اخلاص در اراده، لازم دانست. و حجّ را برای استحکام أساس شریعت و بناء دین اسلام واجب نمود.

ریاحین الشّریعة، ج ۱، ص ۳۱۲

حدیث - ۱۰۲۰

إغْتَنِمُوا الدُّعاءَ عِنْدَ خَمْسَةِ مَواطِنَ: عِنْدَ قِرائَةِ الْقُرْآنِ، وَ عِنْدَ الاْذانِ، وَ عِنْدَ نُزُولِ الْغَیْثِ، وَ عِنْدَ الْتِقاءِ الصَفَّیْنِ لِلشَّهادَةِ، وَ عِنْدَ دَعْوَةِ الْمَظْلُومِ، فَاِنَّهُ لَیْسَ لَها حِجابٌ دوُنَ الْعَرْشِ ؛

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

پنج موقع را برای دعا و حاجت خواستن غنیمت شمارید: موقع تلاوت قرآن، موقع اذان، موقع بارش باران، موقع جنگ و جهاد فی سبیل اللّه موقع ناراحتی و آه کشیدن مظلوم. در چنین موقعیت ها مانعی برای استجابت دعا نیست.

بحارالأنوار، ج ۹۰، ص ۳۴۳، ح ۱

حدیث - ۱۰۲۱

بَیْنَما رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم جالِسٌ فِی الْمَسْجِدِ، إذْدَخَلَ رَجُلٌ فَقامَ یُصَلّی، فَلَمْ یُتِمَّ رُکُوعَهُ وَ لا سُجُودَهُ، فَقالَ: نَقَرَ کَنَقْرِ الْغُرابِ، لَئِنْ ماتَ هذا وَ هکَذا صَلوتُهُ لَیَمُوتُنَّ عَلی غَیْرِ دینی؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در مسجد نشسته بودند که شخصی وارد شد و مشغول خواندن نماز شد و رکوع و سجودش را کامل انجام نمی داد و عجله و شتاب می کرد.

حضرت فرمودند: کار این شخص همانند کلاغی است که منقار بر زمین می زند، اگر با این حالت از دنیا برود بر دین من نمرده است.

وسائل الشّیعة، ج ۴، ص ۳۱، ح ۴۴۳۴

حدیث - ۱۰۲۲

قال رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله :

لا تُضَیِّعُوا صَلاتَکُمْ، فَإنَّ مَنْ ضَیَّعَ صَلاتَهُ، حُشِرَ مَعَ قارُونَ وَ هامانَ، وَ کانَ حَقّاً عَلی اللّهِ أنْ یُدْخِلَهُ النّارَ مَعَ الْمُنافِقینَ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

نماز را سبک و ناچیز مشمارید، هر کس نسبت به نمازش بی اعتنا باشد و آن را سبک و ضایع گرداند همنشین قارون و هامان خواهد گشت و حقّ خداوند است که او را همراه منافقین در آتش داخل نماید.

وسائل الشّیعة، ج ۴، ص ۳۰

حدیث - ۱۰۲۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

و من حافظ علی الجماعة حیثما کان مر علی الصراطکالبرق الخاطف اللامع فی اول زمرة مع السابقین؛

کسی که محافظت و مداومت بر نماز جماعت کند، مانند برق سریع ودرخشان همراه نخستین گروه بهشتیان از روی صراط می گذرد.

( ثواب الاعمال، ص ۳۴۳ )

حدیث - ۱۰۲۴

پیامبراکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله و سلم ) می فرمایند :

ثلاثة یضحک الله الیهم : الرجل اذاقام باللیل یصلی و القوم اذا صفوا فی الصلاة ، و القوم اذا صفوا فی قتال العدو؛

سه گروهند که خداوند از آنان خشنود است :۱ - کسی که نماز شب می خواند.۲ - جمعی که نماز جماعت تشکیل می دهند.۳ - دسته ای که در برابردشمن در راه خدا صف آرایی کرده اند.

( ثواب الاعمال ، ص ۹۶ )

حدیث - ۱۰۲۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لو یعلمون ما فی العشاء و الفجر لاتوهما ولو حبوا؛

اگر بدانند آنچه را که در خواندن نماز عشاء و صبح با جماعت هست به آن می آیند، هر چند با زانوها و دستها باشد، مانند راه رفتن کودک با نشستن گاه خود.

( اصول وافی ، ج ۲، ص ۱۴۹ )

حدیث - ۱۰۲۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

صلی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله الظهر و العصر فخفف الصلاة فی الرکعتین فلما انصرف قالوا: خففت فی الرکعتین الاخیرتین ؟ فقال لهم : او ماسمعتم صراخ الصبی؛

روزی رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله نمازظهر و عصر را به جا می آورد، ناگهان دو رکعت آخر نماز را تخفیف (تسریع ) دادند، اصحاب پس از نماز از حضرت سؤال کردند، که آیا دستور جدید آمده ؟ فرمودند: برای چه ؟ گفتند: چرا دو رکعت آخر نماز را سبک تر خواندید ؟ فرمودند: مگر صدای فریاد گریه کودک را نمی شنوید.

( وسایل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۶۹ )

حدیث - ۱۰۲۷

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

فضل صلاة الجماعة علی صلاة الرجل فردا خمس و عشرون درجة فی الجنة؛

نماز جماعت بر نماز فرادی بیست و پنج درجه بهشتی فضیلت و برتری دارد.

( وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۱ )

حدیث - ۱۰۲۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

همانا خداوند به سه گروه وعده داد، بدون حساب وارد بهشت شوند، و هریک از این سه گروه (روز قیامت ) می توانند هشتاد هزار نفر راشفاعت کنند وآنها عبارتند از: ۱ - مؤذن ۲ - امام جماعت ۳ - کسی که وضو بگیرد،سپس داخل مسجد شود و نماز را به جماعت به جا آورد.

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۴۸۸ )

حدیث - ۱۰۲۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

و اذا قمت فی صلاتک للناس ، فلا تکونن منفرا و لا مضیعا فان فی الناس من به العلة و له الحاجة؛

و هنگامی که به نمازجماعت برای مردم می ایستی باید نمازت نه نفرت آور و نه تضییع کننده باشد (نه آن قدر آن را طول بده که موجب تنفر مأمومین شودو نه آن قدر سریع که نماز را ضایع کنی ) چرا که در بین مردمی که با تو به نماز ایستاده اند، هم بیمار وجوددارد و هم افراد حاجتمند هست

( نهج البلاغه ، نامه ۵۲ )

حدیث - ۱۰۳۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

من صلی الخمس فی الجماعة وحافظ علی الجمعة فقد اکتال الاجر بالمکیال الاوفی و قال تعالی :ثم یجزیه الجزاءالاوفی ؛

کسی که نماز پنج وقت خود را به جماعت بخواند و به نماز جمعه حاضرشود،پس به تحقیق اجر خود را به حد کافی دریافت کرده است سپس رسول خدا پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله این آیه کریمه را تلاوت فرمودند: پس جزا داده شود بر آن، جزای کامل تر.

( جامع احادیث الشیعه ، ج ۶، ص ۳۸۶ )

حدیث - ۱۰۳۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

التکبیرة الاولی مع الامام خیر من الدنیاو ما فیها؛

تکبیر اول را با امام جماعت گفتن بهتر است از دنیا و آنچه در آن است

مستدرک الوسائل ج ۱ص ۴۸۸

حدیث - ۱۰۳۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من قال بالجسم فلا تعطوه شیئا من الزکاة و لا تصلوا خلفه؛

هر کس قائل به جسمانیت خدا باشد از زکات چیزی به او ندهید و در پشت سرش نماز نخوانید.

( من لا یحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۳۷۹ )

حدیث - ۱۰۳۳

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

ینبغی للصفوف ان تکون تامة متواصلة بعضها الی بعض ، و یکون بین کل صفین قدر مسقطجسد الانسان اذا سجد؛

سزاواراست که صفهای(نمازجماعت) کامل و به هم پیوسته باشند، و میان دو صف فاصله به اندازه ای باشد که یک انسان بتواند سجده کند و اگر در نماز جماعت فاصله دو صف جلو و عقب کمتر از این باشد، چنین نمازی نماز کامل و درستی نیست

( دعائم الاسلام ، ج ۱، ص ۱۵۵ )

حدیث - ۱۰۳۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ثلاثة لا یصلی خلفهم :المجهول ، و الغالی و ان کان یقول بقولک ، و المجاهربالفسق و ان کان مقتصدا؛

پشت سر سه گروه نماز نخوان (اقتداء نکن ):۱ - پشت سر شخص ناشناخته .۲ - مرد غلو کننده ، هر چند که امامی و هم عقیده تو باشد.۳ - شخص متظاهر به فسق و گناه ، اگر چه مردی میانه رو و معقول باشد.

( خصال صدوق ، ص ۱۵۴ )

حدیث - ۱۰۳۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

و من حافظ علی الصف الاول و التکبیرة الاولی لا یؤذی مسلما اعطاه الله من الاجر ما یعطی المؤذنون فی الدنیا و الاخرة ؛

کسی که محافظت و مداومت بر صف اول(نماز جماعت) و تکبیر اول نماید، و مسلمانی رااذیت نکند، خداوند به او اجری معادل اجری که مؤذن در دنیا و آخرت دریافت می کند، عطاخواهد کرد.

( وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۸۷ )

حدیث - ۱۰۳۶

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

و لا تصلی خلف فاجر و لایقتدی الا باهل الولایة؛

پشت سر آدم فاجر نماز نخوان ، اقتدا فقط بر شخص اهل ولایت اهل بیت عصمت و طهارت جایز است

( تحف العقول ، ص ۳۰۸ )

حدیث - ۱۰۳۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله . می فرمایند :

فما من مؤمن مشی الی الجماعة الا خلف الله علیه اهوال یوم القیامة ، ثم یأمر به الی الجنة؛

پس مؤمنی نیست که در راه نماز جماعت قدم بردارد مگر این که خداوندتبارک و تعالی ترس وهراس روز قیامت را برای او سبک می گیرد، سپس او راامر می کند به ورود به بهشت

( وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲ )

حدیث - ۱۰۳۸

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

فضل الجماعة علی الفرد بکل رکعة الفارکعة؛

فضیلت نماز جماعت بر نماز فرادی هر یک رکعت برابر دو هزار رکعت است

( بحار الانوار، ج ,۸۸ ص ۴ )

حدیث - ۱۰۳۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

افضل الصفوف اولها و هو صف الملائکة و افضل المقدم میامن الامام؛

بهترین صفهای نماز جماعت ، صف اول است ، وآن صف ملائکه است وبهترین جای صف اول سمت راست امام است

( بحار الانوار ج ۸۸ ص ۱۸ )

حدیث - ۱۰۴۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من صلی عن یمین الامام اربعین یوما دخل الجنة؛

کسی که سمت راست امام جماعت چهل روز نماز بخواند وارد بهشت می شود.

( جامع احادیث الشیعه ، ج ۶، ص ۴۶۵ )

حدیث - ۱۰۴۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله . می فرمایند :

سووا صفوفکم فان تسویة الصف تمام الصلاة؛

صفهای نماز جماعت را مساوی کنید، پس همانا که مساوی کردن صفها،کامل کننده نماز است

( بحار الانوار، ج۸۸ ص۲۰ )

حدیث - ۱۰۴۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله . می فرمایند :

فضل میامن الصوف علی میاسرها کفضل صلوة الجماعة علی صلوة الفرد؛

فضیلت سمت راست بر سمت چپ ، صفهای جماعت همانند فضیلت نمازجماعت است بر نماز فرادی

( جامع احادیث الشیعه ، ج ۶، ص ۴۶۵ )

حدیث - ۱۰۴۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله . می فرمایند :

الصلاة جماعة و لو علی رأس زج اذاسئلت عمن لا یشهد الجماعة فقل : لااعرفه ؛

نماز باید به صورت جماعت خوانده شود،و لو بر نوک تیز پیکان باشد، زمانی که از شما سؤال شد در مورد کسی که به جماعت حاضر نمی شود، بگویید اورا نمی شناسیم

( بحار الانوار، ج ,۸۸ ص ۵ )

حدیث - ۱۰۴۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ینبغی للامام ان یکون صلاته علی صلاة اضعف من خلفه؛

بر امام جماعت شایسته است که نمازش بر اساس نمازضعیفترین مأمومین خودباشد (نماز را در حال نماز جماعت طولانی نکند).

( من لا یحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۳۸۱ )

حدیث - ۱۰۴۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله . می فرمایند :

و من لزم جماعة المسلمین حرمت علیهم غیبته و ثبتت عدالته؛

کسی که بر نماز جماعت مداومت داشته باشد، غیبت او بر مسلمانان حرام وعدالتش ثابت می شود.

( وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۹۴ )

حدیث - ۱۰۴۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

و من صلی فی بیته جماعة رغبة عن المساجد فلا صلاة له و لمن صلی معه الامن علة تمنع من المسجد؛

و هر کس از روی بی میلی به مساجد در خانه اش هر چند نماز جماعت بخواندبرای او نمازی نخواهد بود و حتی برای کسانی که با او نماز خوانده اند، مگرآن که واقعا علتی مانع از حضور درمسجد بوده باشد.

( امالی الطوسی ، ج ۲، ص ۳۰۷ )

حدیث - ۱۰۴۷

جمیل بن صالح از امام صادقعليه‌السلام سؤال کرد: کدام یک از این دوافضل است : انسان در اول وقت نمازش را بخواند یا مقداری نماز را تأخیربیندازد تا بااهل مسجد به جماعت نماز بخواند، زمانی که مسجد امام جماعت دارد؟ حضرت فرمودند: نماز را به تأخیربینداز، با اهل مسجد نماز بخوان ، زمانی که مسجد امام جماعت دارد.

( وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۸۸ )

حدیث - ۱۰۴۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من صلی معهم فی الصف الاول کان کمن صلی خلف رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فی الصف الاول؛

کسی که در صف اول نماز جماعت اهل سنت شرکت نماید، مانند آن است که در صف اول پشت سر پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نماز خوانده باشد.

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۳۸۱ )

حدیث - ۱۰۴۹

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله . خطاب به جمعیتی فرمودند:

ای مردم صفهای (نماز جماعت )رامنظم و مساوی کنید و دوش به دوش بایستید تا فاصله و جدایی میان شما نیفتد ونامرتب نباشید که خداوند دلهای شما را از یکدیگر دور گرداند وبدانید که من شمارا از پشت سر می بینم که چگونه نظم را در صفهای جماعت برقرار می کنید.

( ثواب الاعمال ، ص ۵۲۰ )

حدیث - ۱۰۵۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من خلع جماعة المسلمین قدر شبر، خلع ربقة الایمان من عنقه؛

کسی که به اندازه یک وجب از جماعت مسلمانان (عملا) دوری کند،ریسمان ایمان را از گردنش در آورده و به دور افکنده است

( بحار الانوار، ج ,۸۸ ص ۱۳ )

حدیث - ۱۰۵۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله . می فرمایند :

انی لأکون فی الصلوة فاسمع بکاء الصبی فاخفف مخافة ان اشق علی امه؛

من گاهی در حال نماز که هستم صدای گریه کودکی رامی شنوم و نماز را سبک و کوتاه می کنم ، چرا که می ترسم مادرش را به رنج افکنم

( کنز العمال ، ج ۷، ص ,۶۰۱ حدیث - ۲۰۴۵۵ )

حدیث - ۱۰۵۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله . می فرمایند :

الصلاة جماعة و لو علی رأس زج؛

در نماز جماعت شرکت نمایید، گر چه آن را بر سر آهن و نوک نیزه انجام دهید(یعنی هر قدر سخت و دشوار باشد، از حضور در جماعت دریغ نکنید).

( بحار الانوار، ج ,۸۸ ص ۴ )

حدیث - ۱۰۵۳

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

من ترک الجماعة رغبة عنها و عن جماعة المسلمین من غیر علة فلا صلاة له؛

کسی که از روی بی میلی ، بدون عذر و علت نمازجماعت را که اجتماع مسلمانان است ترک کند، نمازی برای او نیست

( امالی شیخ صدوق ، ص ۲۹۰ )

حدیث - ۱۰۵۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله . می فرمایند :

من صلی اربعین یوما جماعة یدرک التکبیرة الاولی ، کتب له برائتان برائة من النارو برائة من النفاق؛

کسی که نماز خود را با جماعت و با درک تکبیر اول نماز، چهل روز انجام دهد، خداوند دو برائت را برای او مقرر می سازد: ۱ - برائت از آتش دوزخ .۲ - برائت از نفاق

( بحار الانوار، ج ,۸۸ ج ۴ )

حدیث - ۱۰۵۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

من سمع النداء فلم یجبه من غیرعلة فلا صلاة له؛

هر کس که صدای اذان جماعت را بشنوند و بدون هیچ عذری پاسخ ندهد،نماز ندارد (نمازش مقبول نیست ).

( وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۵ )

حدیث - ۱۰۵۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

هم رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله بأحراق قوم فی منازلهم لا یصلون بالجماعة؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله خواست خانه ها را بر قومی که در منازل نماز می گذاردندو به جماعت حاضر نمی شدند،بسوزاند.

( لئالی الاخبار، ج ۴، ص ۲۰۵ )

حدیث - ۱۰۵۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

صلاة الرجل فی جماعة خیر من صلاته فی بیته اربعین سنة قیل : یا رسول الله !صلوة یوم ؟ فقال : صلوة واحدة؛

نماز خواندن انسان در جماعت بهتر است از نمازی که چهل سال در خانه خوانده شود. عرض کردند:یا رسول الله ! نماز یک روز؟ حضرت فرمود: بلکه یک نماز.

( وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۴ )

حدیث - ۱۰۵۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لان اصلی الصبح فی جماعة احب الی من ان اصلی لیلتی حتی اصبح؛

اگر نماز صبح را به جماعت بخوانم ، در نظرم محبوبتر ازعبادت و شب زنده داری تا صبح است

( کنز العمال ، ج ۸، حدیث - ۲۲۷۹۲ )

حدیث - ۱۰۵۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

امام القوم وافدهم فقدموا فی صلاتکم افضلکم ؛

امام جماعت هر جمعی نماینده آن در پیشگاه خداوند می باشد، پس برای امامت جماعت خود بهترینها را برگزینید.

( بحار الانوار، ج ,۸۸ ص ۱۰۹ )

حدیث - ۱۰۶۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

اذا سمعت الاذان فأت و لو حبوا؛

هنگامی که اذان نماز را شنیدی ، هر چه سریعتر به مسجد بیا، گر چه سینه خیز باشد.

( کنز العمال ، ج ۷، ص ۵۴۸ )

حدیث - ۱۰۶۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

ان الله و ملئکته یصلون علی الذین یصلون الصفوف الاول؛

به حقیقت خداوند و فرشتگانش بر کسانی که صفهای اول نماز جماعت را به هم پیوند می دهند، درود می فرستند.

( کنز العمال ، ج ۲، ص ۶۲۳ )

حدیث - ۱۰۶۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

الصلاة خلف العالم بالف رکعة؛

نماز در پشت سر یک عالم برابر هزار رکعت است

( بحار الانوار، ج ,۸۸ ص ۵ )

حدیث - ۱۰۶۳

امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند:

ان الصلوة فی الصف الاول کالجهادفی سبیل الله - عز و جل -؛

نماز خواندن در صف اول ، مانند جهاد در راه خداست

( وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۸۷ )

حدیث - ۱۰۶۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

من صلی خلف عالم فکأنما صلی خلف رسول الله؛

کسی که پشت سر عالم نماز به جا آورد، مانند کسی است که پشت سرپیغمبر خدا نماز خوانده است

( بحار الانوار، ج ,۸۸ ص ۱۱۹ )

حدیث - ۱۰۶۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من صلی خمس صلوات فی الیوم واللیلة فی جماعة فظنوا به خیرا و اجیزواشهادته؛

هر که پنج نماز شبانه روز را به جماعت می خواند به او خوش گمان باشید وگواهی اش را بپذیرید.

بحار الانوار ج ۸۸ ص ۸

حدیث - ۱۰۶۶

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

انما جعلت الجماعة لئلا یکون الاخلاص والتوحید و الاسلام و العبادة لله الاظاهرا مکشوفا مشهورا؛

نماز جماعت قرار داده شده است ، تا اخلاص و یگانگی و اسلام و عبادت برای خداوند آشکار، باز و ظاهرباشد.

وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲

حدیث - ۱۰۶۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

سیأتی علی الناس زمان یترکون الاذان علی ضعفائهم؛

زمانی خواهد آمد که اذان را تحقیر کرده و آن را به افرادی ناتوان می سپرند.

( کنز العمال ، ج ۷، ص ۶۹۰ )

حدیث - ۱۰۶۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان بلالا کان عبد صالحا، فقال :لا اؤذن لاحد بعد رسول الله -صلى‌الله‌عليه‌وآله -؛

همانا که بلال بنده ای شایسته بود و گفت : من برای احدی بعد از رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله اذان نمی گویم

( من لا یحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۲۸۶ )

حدیث - ۱۰۶۹

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

کان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله اذا سمع المؤذن یؤذن قال مثل مایقوله فی کل شی ء؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وقتی صدای اذان مؤذن را می شنید، آن جملات را تکرارمی کرد.

( الکافی ، ج ۳، ص ,۳۱۰ حدیث - ۲۹ )

حدیث - ۱۰۷۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

اجابة المؤذن یزید فی الرزق؛

اجابت دعوت اذان گو، سبب افزایش روزی می شود.

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۱۷۷ )

حدیث - ۱۰۷۱

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

یؤذن الرجل و هو جالس و یؤذن و هوراکب؛

شخص اذان گو چه نشسته باشد و چه سواره اذان می گوید.

( من لا یحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۲۸۵ )

حدیث - ۱۰۷۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لو علم الناس ما فی النداء و الصف الاول لاستهموا علیه؛

اگر مردم می دانستند چه فضیلتی دارد اذان گفتن و شرکت در صف اول جماعت ، هر آینه برای این کار قرعه کشی می کردند.

( بحار الانوار، ج ,۸۸ ص ۲۰۰ )

حدیث - ۱۰۷۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

ان الشیطان اذا سمع النداء هرب؛

به درستی که شیطان وقتی صدای اذان را شنید فرار می کند.

( کنز العمال ، حدیث - ۲۰۹۵۱ )

حدیث - ۱۰۷۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

اجابة المؤذن کفارة الذنوب؛

اجابت اذان مؤذن ، کفاره گناهان است

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۲۷ )

حدیث - ۱۰۷۵

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

من أذن سبع سنین محتسبا جاءیوم القیامة و لا ذنب له ؛

هر کس هفت سال برای خدا اذان بگوید، روز رستاخیزبدون گناه وارد محشرمی شود.

ثواب الاعمال ، ص ۸۳

حدیث - ۱۰۷۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

یحشر المؤذنون من امتی مع النبیین و الصدیقین و الشهداء؛

اذان گویان ، از امت من با پیامبران و راستگویان و شهیدان محشور می شوند.

( مستدرک الوسائل ، ج ۴، ص ۲۳ )

حدیث - ۱۰۷۷

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

کان رسول الله -صلى‌الله‌عليه‌وآله و سلم - یقول لبلال اذا دخل الوقت یا بلال اعل فوق الجدار و ارفع صوتک بالاذان؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم هنگامی که وقت نماز فرا می رسید به بلال می فرمود: بالای دیوار (مسجد)برو و اذان را با صدای بلند بگو.

( وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۲۴ )

حدیث - ۱۰۷۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من صلی باذان و اقامة صلی خلفه صفان من الملائکة و من صلی باقامة بغیراذان صلی خلفه صف واحد ما بین المشرق والمغرب؛

هر کس که نماز را با اذان و اقامه بخواند، دو صف از فرشتگان درپشت سرش نماز می گزارند، و کسی که نماز را با اقامه تنها بخواند یک صف از فرشتگان در پشت سرش نماز می خوانند و اندازه صف به قدر میان مشرق و مغرب است

محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۸

حدیث - ۱۰۷۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

من اذن فی مصر من أمصار المسلمین سنة وجبت له الجنة؛

هر کس در یکی از شهرهای مسلمانان یک سال اذان بگوید بهشت بر اوواجب می شود.

محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۷

حدیث - ۱۰۸۰

للمؤذن فیما بین الاذان و الاقامة مثل اجرالشهید المتشحطبدمه فی سبیل الله؛

برای شخص اذان گو در فاصله اذان و اقامه ،ثوابش مانند ثواب شهیدی است که در راه خدا در خون خود می غلطد.

( ثواب الاعمال ،ص ۵۸ )

حدیث - ۱۰۸۱

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

المؤذن یغفر الله له مد بصره و مدصوته فی السماء و یصدقه کل رطب ویابس سمعه ، و له من کل یصلی معه فی مسجده سهم و له بکل من یصلی بصوته؛

خداوند مؤذن را به اندازه ای که چشمش می بیند و صدایش در آسمان می پیچدمی آمرزد، هر خشک و تری که آواز او را می شنود او را تصدیق می کند، و ازثواب هر کس که با او در مسجد نماز گزارد سهمی نصیب او شود و به شمار هرکس که به بانگ او نماز بخواندحسنه ای برای اوست

محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۱

حدیث - ۱۰۸۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

ان لحوما محرمة علی النار و هی لحوم المؤذنین؛

همانا، گوشتهایی بر آتش (جهنم ) حرام است (آتش آنها را نمی سوزاند) وآن گوشت بدن اذان گویان است

( مستدرک الوسائل ، ص ۲۴۹ )

حدیث - ۱۰۸۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

من سمع النداء و هو فی المسجد ثم خرج فهو منافق ، الا رجل یرید الرجوع الیه ، او یکون علی غیر طهارة فیخرج لیتطهر؛

کسی که صدای اذان را در مسجد شنید، و بدون خواندن نماز (جماعت ) ازمسجد خارج شودمنافق است ، مگر این که قصد برگشت برای نماز خواندن دارد، یا وضو ندارد و برای گرفتن وضو از مسجد خارج شود.

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۱۶۱ )

حدیث - ۱۰۸۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

من اذن محتسبا یرید بذلک وجه الله - عز و جل - اعطاه الله ثواب اربعین الف شهید و اربعین الف صدیق و یدخل فی شفاعته اربعین الف مسی ء من امتی الی الجنة؛

کسی که اذان بگوید، و به خداوندتوجه داشته باشد، خداوند به او ثواب چهل هزار شهید و چهل هزار راستگو را عطامی کند و چهل هزار از امت گناهکاران شامل شفاعتش گردیده و داخل بهشت می شوند.

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۱۳۰ )

حدیث - ۱۰۸۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

یا علی ألاذان نور؛

یا علی ! اذان نور است

( بحار الانوار، ج ۸۴، ص ۱۵۴ )

حدیث - ۱۰۸۶

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

ایما مؤمن حافظ علی الصلوات المفروضة فصلاها لوقتها فلیس هذا من الغافلین؛

هر مؤمنی محافظت برنمازش نماید، و او را در وقتش به جا آورد، ازانسانهای غافل شمرده نمی شود.

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۷۹ )

حدیث - ۱۰۸۷

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

و من صلاها لغیر وقتها مؤثراعلیها غیرها فان ذلک الیه ان شاء غفر له و ان شاء عذبه؛

کسی که نماز را در غیروقتش به جا آورد و چیز دیگری را بر نماز انتخاب کند و ترجیح دهد، به درستی که این کار، خدا را مختار می کند که اگربخواهد او را ببخشاید و اگر بخواهد او راعذاب کند.

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۸۳ )

حدیث - ۱۰۸۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

فاذا صلی العبد صلاة الصبح مع طلوع الفجر اثبتت له مرتین تثبتها ملائکة اللیل و ملائکة النهار؛

پس هرگاه نمازگزار نماز صبح را با طلوع فجر به جای آورد دو مرتبه برای او نوشته می شود، هم فرشته صبح و هم فرشته شب می نویسند (نماز صبح رافرشته روز و فرشته شب هر دومشاهده می کنند).

( ثواب الاعمال ، ص ۶۲ )

حدیث - ۱۰۸۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

ثلاث لا تؤخر و هن الصلاة اذا انت والجنازة اذا حضرت و الأیم اذا وجدت کفؤا؛

سه چیز را نباید به تأخیر انداخت ،نماز همین که وقت آن رسید، و برداشتن جنازه وقتی آماده شد، و شوهر دادن بیوه وقتی هم کفو خود را یافت

( نهج الفصاحه ، ص ,۲۶۲ حدیث - ۱۲۶۱ )

حدیث - ۱۰۹۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

افضل الاعمال الی الله الصلاة لوقتها و بر الوالدین و الجهاد فی سبیل الله؛

بهترین اعمال نزد خداوند، نمازاول وقت است پس از آن نیکی بر پدر ومادر، و سپس جهاد در راه خدا است

( بحار الانوار، ج ۳، ص ۸۵ )

حدیث - ۱۰۹۱

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

حافظوا علی مواقیت الصلوات ، فان العبدلا یأمن الحوادث؛

مراقب وقتهای نماز باشید (که تا وقتش فرا رسید انجام دهید)چرا که انسان ازحوادثی که مانع انجام نماز در وقت گردد، ایمن نیست

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۰ )

حدیث - ۱۰۹۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

صل الصلوة لوقتها الموقت لها و لاتعجل وقتها لفراغ و لا تؤخرها عن وقتهالأشتغال و اعلم ان کل شی ء من عملک تبع لصلوتک؛

نماز را در وقت مقرر آن به جای آور، و به خاطر فراغت عجله مکن وبه علت اشتغال آن را به تأخیر میفکن ، و بدان که همه اعمال تو بسته به نمازتوست

( نهج البلاغه ، نامه ۲۷ )

حدیث - ۱۰۹۳

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

انما امر بالوضوء لیکون العبد طاهرااذا قام بین یدی الجبار و عند مناجاته ؛

همانا امر شده است به وضو، تا آن که بنده پاک باشد، به هنگامی که می ایستددر مقابل خداوند جبار و همچنین وقت مناجات نمودن

( عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۱۰۴ )

حدیث - ۱۰۹۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

لا یقرأ العبد القران اذا کان علی غیر طهور حتی یتطهر؛

هنگامی که وضو ندارید، قرآن نخوانید، تا این که وضو گرفته شود.

( خصال ، ج ۲، ص ۱۶۴ )

حدیث - ۱۰۹۵

امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند:

و من توضأ الصلاة الصبح کان وضوئه ذلک کفارة لما مضی من ذنوبه فی لیلته الا الکبائر؛

کسی که برای نماز صبح وضومی گیرد، وضویش کفاره گناهان گذشته آن شب اوست بجز گناهان کبیره

( محجة البیضاء، ص ۱، ص ۳۰۲ )

حدیث - ۱۰۹۶

امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند:

من توضأ للمغرب کان وضوئه ذلک کفارة لما رضی من ذنوبه فی نهاره ما خلاالکبائر؛

کسی که برای نماز مغرب وضوبگیرد، وضویش کفاره گناهان گذشته آن روزاوست بجز گناهان کبیره

( محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۰۲ )

حدیث - ۱۰۹۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

یا علی ! ان الوضوء قبل الطعام و بعده شفاءفی الجسد و یمن فی الرزق؛

یا علی ! قبل از غذا و بعد از غذا، وضو گرفتن ، شفای بدن و برکت در روزی است

( بحار الانوار، ج ,۶۶ ص ۳۵۶ )

حدیث - ۱۰۹۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

کسی که وضوی خود را شاداب و کامل به جای آورد، و نماز خویش را نیکوبخواند، زکات مالش را بپردازد، و خشم خود را فرو نشاند و زبانش را ازگناهان مربوطبه زبان ببندد، و برای گناه خود با توبه طلب آمرزش کند، ونسبت به اهل بیت پیامبر خویش خیرخواه باشد، البته تمام حقایق ایمان در اوکامل شده و درهای بهشت به روی او باز است

( ثواب الاعمال ، ص ۶۴ )

حدیث - ۱۰۹۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لا تدخل المساجد الا بالطهارة؛

داخل مساجد مشو، مگر با وضو.

( مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۳۸۸ )

حدیث - ۱۱۰۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

مفتاح الصلاة الطهور؛

کلید نماز، پاکی است

( محجة البیضاء، ج ۱، ص ۲۸۱ )

حدیث - ۱۱۰۱

پیامبراکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله و سلم ) می فرمایند :

الوضوء نصف الایمان؛

وضو گرفتن نیمی از ایمان است

( بحار الانوار، ج ,۸۰ ص ۲۳۸ )

حدیث - ۱۱۰۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

بی نماز درخواست می کند به دنیا برگردد، و این است سخن خداوند متعال تا گاهی که به یکی از آنان مرگ آمد گوید: پروردگارا مرا برگردانید تا شایدعمل شایسته انجام دهم در آنچه بازگزاردم ، نه چنین است آن سخنی است که او گوینده اش هست ، و از پشت آنهاتا روزی که برانگیخته شوند برزخ است

بحار الانوار، ج ,۷۷ ص ۵۸

حدیث - ۱۱۰۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

الجفاء کل الجفاء و الکفر من سمع منادی الله تعالی ینادی بالصلاة و یدعوه الی الفلاح فلا یجیبه؛

نشانه ستمکاری و کفر آن است که کسی منادی خدا را بشنود که به نماز ندا می دهد و وی را به رستگاری می خواند و دعوت او را اجابت نکند.

( نهج الفصاحه ، ص ۲۷۹ )

حدیث - ۱۱۰۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

من ترک الصلوة متعمدا من غیر علة فقدبرء من ذمة الله و ذمة رسوله؛

کسی که نماز را عمدا و بدون علت ترک کند از امان خدا و رسولش دورخواهد بود.

( جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۷۵ )

حدیث - ۱۱۰۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

ألا تسمعون الی جواب اهل النار حین سئلوا:ما سلککم فی سقر؟ قالوا: لم نک من المصلین؛

آیا به پاسخ اهل دوزخ گوش فرانمی دهید که وقتی از آنها می پرسند: چه چیز شما را گرفتار دوزخ ساخت ؟ می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم

بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۲۴

حدیث - ۱۱۰۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

من ترک صلاته حتی تفوته من غیرعذر فقد حبط عمله؛

کسی که نمازش را بدون عذر ترک کند (نخواند) تا وقت آن بگذرد، عمل اونابود شده است

بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۰۳

حدیث - ۱۱۰۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لا ینال شفاعتی من اخر الصلوة بعد وقتها؛

کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید.

( بحار الانوار، ج ,۸۳ ص ۲۰ )

حدیث - ۱۱۰۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

نماز خودتان را ضایع نکنید، به حقیقت هر کس نماز خویش را ضایع کند،خداوند عز و جل او را با قارون و فرعون و هامان محشور می کند، خداوند به آنان لعنت کند و آنها را رسوا سازد، و بر خدا لازم است آنها را با منافقها به آتش داخل کند، پس وای بر کسی که به نمازش مواظب نباشد.

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۰۲ )

حدیث - ۱۱۰۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان العبد اذا عجل فقام لحاجته یقول الله تبارک و تعالی : اما یعلم عبدی انی انااقضی الحوائج ؛

زمانی که بنده برای رفع حاجت خود نمازش را با عجله بخواند، خداوند می فرماید: آیا بنده من نمی داند که حاجت او را من برآورده می کنم

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۴ )

حدیث - ۱۱۱۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

...لا صلوة لمن لا یتم رکوعها و سجودها؛

کسی که رکوع و سجودش را ناتمام و شتابزده به جا می آورد، نمازش پذیرفته نیست

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۵۳ )

حدیث - ۱۱۱۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

اسرق الناس فاالذی یسرق من صلاته فصلاته تلف کما یلف الثوب الخلق فیضرب بها وجهه؛

دزدترین مردم کسی است که به خاطر سرعت و شتابزدگی از نماز خود کم کند، نماز چنین انسانی همچون جامه مندرسی در هم پیچیده شده ، به صورت اوپرتاب می گردد.

( میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۶ )

حدیث - ۱۱۱۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

ان اسرق الناس من سرق من صلاته؛

دزدترین مردم کسی است که از نمازش کم بگذارد.

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۲۲ )

حدیث - ۱۱۱۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لا یقبل الله صلاة خمسة نفر. الابق من سیده و امرأة لا یرضی عنها زوجها ومدمن الخمر و العاق و اکل الربا؛

خداوندنماز پنج گروه را نمی پذیرد:۱ - بنده ای که از نزد مولای خود فرارکرده است .۲ - زنی که شوهرش از وی راضی نیست .۳ - شرابخوار و دائم الخمر.۴ - کسی که عاق والدین شده است .۵ - رباخوار.

( مستدرک الوسائل ، ج ,۱۳ ص ۳۳۲ )

حدیث - ۱۱۱۴

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

من شرب الخمر فسکر منها لم یقبل الله صلاته اربعین یوما فان ترک الصلاة فی هذه الایام ضوعف علیه العذاب لترک الصلاة؛

کسی که شراب بنوشد و مست شود، تا چهل روز نماز او قبول نیست ، پس اگر نمازی را دراین روزها ترک کند عقاب و کیفر وی نیز چند برابر است

( ثواب الاعمال ، ص ۵۵۱ )

حدیث - ۱۱۱۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

کسی که همسر خود را بیازارد، نماز و اعمال نیک او مورد پذیرش الهی قرارنمی گیرد، مگر آن که به کمک او بپردازد و رضایتش را جلب کند، گر چه همیشه روزه دار باشد و البته شوهر نیز دارای همین نوع از عقاب است ، درصورتی که همسر خویش را بیازارد و به او ظلم روا دارد.

( وسائل الشیعه ، ج ,۱۴ ص ۱۱۶ )

حدیث - ۱۱۱۶

جاء رجل الی امیرالمؤمنینعليه‌السلام فقال : یا امیرالمؤمنین انی قدحرمت الصلاة باللیل ، فقال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : انت رجل قدقیدتک ذنوبک؛

مردی نزد امیرالمؤمنینعليه‌السلام آمد وگفت : ای امیر مؤمنان ! من از نماز شب محروم شدم امام علیعليه‌السلام فرمودند: تو مردی هستی که گناهانت تو را زندانی (اسیر)کرده است

( میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۲۲ )

حدیث - ۱۱۱۷

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

من صلی و لم یزک لم تقبل صلوته؛

هر کس نماز بخواند، ولی زکات و مالیات اسلامی نپردازد، نمازش قبول نمی شود.

( بحار الانوار، ج ,۹۶ ص ۱۲ )

حدیث - ۱۱۱۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

من اکل لقمة حرام لم تقبل له صلوة اربعین لیلة و لم تستجب له دعوة اربعین صباحا؛

کسی که لقمه حرام بخورد، تا چهل شب نماز او قبول نمی شود و دعای وی نیز تا چهل روز به اجابت نمی رسد.

( دارالسلام نوری ، ج ۴، ص ۲۱۳ )

حدیث - ۱۱۱۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من نظر الی ابویه نظرماقت ، و هما ظالمان لم یقبل الله له صلاة؛

هر که به پدر و مادر نگاه تند و خشم آلود کند، اگر چه به وی ستم کرده باشند، خداوند نمازش را نمی پذیرد.

( جامع السعادات ، ج ۲، ص ۳۵۱ )

حدیث - ۱۱۲۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لو صلیتم حتی تکونوا کالاوتار و صمتم حتی تکونوا کالحنایا لم یقبل الله منکم الا بورع؛

اگر آن قدر نماز بخوانید تا همچون زه کمان شوید، و آن قدر روزه بگیرید تاهمچون کمان خم شوید، خدا از شما قبول نمی کند، مگر این که انسان با ورع باشید.

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۵۸ )

حدیث - ۱۱۲۱

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ایما امراة باتت و زوجها علیها ساخطفی حق ، لم تقبل منها صلوة حتی یرضی عنها؛

هر زنی که شب بخوابد در حالی که شوهرش به خاطر (مطلب) حقی از وی خشمگین باشد، هیچ نمازی از او قبول نمی شود، مگرآن که شوهرش از اوراضی شود.

( فروع کافی ، ج ۵، ص ۵۰۷ )

حدیث - ۱۱۲۲

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

فی جواب سائل سأله عن حدود الصلاة قال :و ما سبب قبولها؟ قالعليه‌السلام : ولایتنا و البراءة من اعدائنا؛

در پاسخ کسی که پرسید از حدود نماز... و چه چیزی سبب قبولی نماز است ؟فرمودند: ولایت مااهل بیت ، و برائت از دشمنان ما.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۸۶ )

حدیث - ۱۱۲۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

و الله انکم لتعرفون من جیرانکم و اصحابکم من لو کان یصلی لبعضکم ماقبلها منه لاستخفافه بها ان الله لایقبل الا الحسن فکیف یقبل ما یستخف به ؟؛

قسم به خدا، شما از همسایگان و دوستان خود کسانی را می شناسید که اگر برای بعضی از شما نمازی بخوانند از او قبول نخواهیدکرد، به علت استخفاف و بی اعتنایی که بر آن روا داشته ، همانا خداوند چیز نیکو وشایسته را فقط می پذیرد، پس چگونه بپذیرد عبادتی را که به آن بی توجهی شده است ؟

( میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۸۷ )

حدیث - ۱۱۲۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من قبل الله منه صلاة واحدة لم یعذبه؛

اگر خداوند از کسی یک نماز بپذیرد او را عذاب نمی کند.

وسائل الشیعه ج ۳ ص ۲۳

حدیث - ۱۱۲۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

خداوند متعال فرمود: نماز کسی را می پذیرم که :۱ - درمقابل عظمت من خاضع باشد.۲ - از خواسته های نفسانی به خاطر من خود را دور کند.۳ -روزش را با یاد من به پایان برد.۴ - بر بندگانم بزرگی نفروشد.۵ - به گرسنه غذا دهد.۶ - برهنه را بپوشاند.۷ - به مصیبت دیده مهربانی کند.۸ - غریب راپناه دهد.

بحار الانوار ج ۸۴ ص ۲۴۲

حدیث - ۱۱۲۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

خیارکم الینکم مناکب فی الصلوة؛

بهترین شما کسی است که شانه هایش در نماز افتاده تر باشد.

( بحار، ج ۸۴ ص ۲۶۲ )

حدیث - ۱۱۲۷

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

هر کس وضوی خوب بگیرد و دو رکعت نماز با رکوع و سجود کامل به جای آورد و با خدای خود خلوت کند و بر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم درود فرستد،سپس حاجت خود را از خدا درخواست نماید، به تحقیق که در زمان مناسبش درخواست کرده و هرکس چنین نماید، هرگز ناامید وناموفق نخواهد بود.

( بحار الانوار، ج ,۸۵ ص ۳۲۴ )

حدیث - ۱۱۲۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

رکعتان خفیفتان فی تفکر خیر من قیام لیلة؛

دو رکعت نماز سبک ، در صورتی که همراه با تفکر و اندیشه باشد، بهتر ازعبادت سراسر یک شب است

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۴۰)

حدیث - ۱۱۲۹

پیامبراکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله و سلم ) می فرمایند :

ان العبد لیصلی الصلاة لا یکتب له سدسها و لاعشرها، و انما یکتب للعبد من صلاته ما عقل منها؛

به درستی بنده نماز می خواند برای او، نه یک ششم آن و نه یک دهم آن نوشته نمی شود، جز این نیست که برای بنده از نمازش آن مقدار نوشته می شودکه به آن توجه کرده است

بحار الانوار ج ۸۴ ص ۲۳۷

حدیث - ۱۱۳۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان العبد لترفع له من صلاته نصفها او ثلثها او ربعها او خمسها و ما یرفع له الاما اقبل علیه بقلبه ؛

همانااز نماز بنده نصفش یا یک سوم ، یا یک چهارم ، یا یک پنجم برای او بالا می رود، وآن مقداری که از نماز حضور قلب داشته باشد، بالا می رود...

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۳۸ )

حدیث - ۱۱۳۱

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اذا قام العبد الی الصلاة اقبل الله - عز و جل - علیه بوجهه فلا یزال مقبلاعلیه حتی یلتفت ثلاث مرات فاذاالتفت ثلاث مرات اعرض عنه؛

وقتی بنده به نماز ایستاد خداوند متعال به او توجه می کند و توجهش را از او قطع نمی کند تا موقعی که سه مرتبه از یاد خدا غافل گردد،در این هنگام خداوند سبحان نیز از او اعراض خواهد کرد.

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۴۱ )

حدیث - ۱۱۳۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

من صلی صلوة لا یذکر فیها شیئا من امر الدنیا، لا یسئل الله شیئا، الا اعطاه؛

کسی که نماز می خواند، در حال نماز هیچ چیز از امور دنیایی به یادش نیاید(فقط خداوند در نظرش باشد)، در این صورت هرچیزی از خداوند بخواهد، به او عطا می کند.

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۶۵ )

حدیث - ۱۱۳۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

رکعة من عالم بالله خیر من الف رکعة من متجاهل؛

یک رکعت نماز کسی که متوجه خدا باشد، بهتر از هزار رکعت کسی است که از خدا غافل باشد.

( نهج الفصاحه ، ص ۳۵۰ )

حدیث - ۱۱۳۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

من اتی الصلاة عارفا بحقها غفر الله له؛

کسی که نماز به جا آورد در حالی که عارف به حق آن باشد، خداوند او رامی آمرزد.

( تحف العقول ، ص ۱۱۷ )

حدیث - ۱۱۳۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

من صلی رکعتین و لم یحدث فیهمانفسه بشی ء من امور الدنیا غفر الله له ذنوبه؛

کسی که دو رکعت نماز بخواند و درآن دو رکعت ، قلب خود را به چیزی از امور دنیا مشغول نکند، خداوند گناهانش رامی آمرزد.

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۴۹ )

حدیث - ۱۱۳۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

لیس من مؤمن یقبل بقلبه فی صلوته الی الله الا اقبل الله الیه بوجهه و اقبل بقلوب المؤمنین الیه بالمحبة له بعد حب الله - عز و جل - ایاه؛

مومنی نیست که در نمازش با حضورقلب به خداوند توجه کند، مگر این که خداوند به او رو می کند، و بعد از محبت خداوند عز و جل در دل ، قلوب مومنین را به سوی او متوجه می کند.

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۶۵ )

حدیث - ۱۱۳۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

اذا قام العبد الی الصلوة فکان هواه و قلبه الی الله تعالی انصرف کیوم ولدته امه؛

هنگامی که انسان برای نماز می ایستد، اگر همه توجه اش و قلبش به سوی خداباشد، در حالی نمازش تمام می شود، که مثل روزی است که پاک به دنیا آمده

( محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۸۲ )

حدیث - ۱۱۳۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

بنیت الصلوة علی اربعة اسهم سهم منهااسباغ الوضوء، و سهم منها الرکوع وسهم منها السجود و سهم منها الخشوع؛

نماز برچهار بخش بنا شد: ۱ - گرفتن وضوی کامل ۲ - رکوع ۳ - سجود.۴ - خشوع

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۶۵ )

حدیث - ۱۱۳۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لیس لک من صلاتک الا ما احضرت فیه قلبک؛

نیست برای تو از نماز، مگر قلب تو در حال نماز باشد.

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۵۹ )

حدیث - ۱۱۴۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

ما الخشوع ؟ قال : التواضع فی الصلاة و ان یقبل العبد بقلبه کله علی ربه ؛

از پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سؤال شد: خشوع چیست ؟ فرمود:فروتنی و خاکساری درنماز و این که بنده با تمام قلبش به سوی خدا برود...

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۶۴ )

حدیث - ۱۱۴۱

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اذا کنت فی صلاتک فعلیک بالخشوع و الاقبال علی صلاتک فان الله تعالی یقول :( الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ ) ؛

هرگاه در حال نماز بودی ، بر تو باد به خشوع و توجه کامل به نماز، چون خداوند در قرآن می فرماید: اهل ایمان کسانی هستند که در نماز خشوع می ورزند.

فروع کافی ، ج ۳، ص۳۰۰

حدیث - ۱۱۴۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

معنی السلام فی کل صلوة الامان ، ای من ادی امر الله وسنة نبیهصلى‌الله‌عليه‌وآله خاشعا منه قلبه فله الامان من بلاء الدنیا وبرائة من عذاب الاخرة؛

معنی "سلام " در پایان نماز، امان است ، یعنی هر کس که امرخدا و سنت پیامبرش را با خشوع قلب به جای آورد، از بلای دنیا در امان ، و ازعذاب آخرت برکنار است

( مصباح الشریعه ، باب سلام )

حدیث - ۱۱۴۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله . می فرمایند :

قراءة القران فی الصلاة افضل من قراءة القران فی غیرالصلاة؛

قرائت قرآن در نماز افضل است از غیر نماز.

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۹۲ )

حدیث - ۱۱۴۴

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

من قرأ ایة من کتاب الله - عز و جل - فی صلاته قائما یکتب له بکل حرف مائة حسنة؛

کسی که آیه ای از قرآن را ایستاده در نماز خود بخواند، به هر حرفی صدحسنه برای او نوشته می شود.

( الکافی ، ج ۲، ص ۴۴۷ )

حدیث - ۱۱۴۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اذا استقبلت القبلة فانس من الدنیا و ما فیها والخلق و ما هم فیه و استفرغ قلبک عن کل شاغل یشغلک عن الله؛

هنگامی که برای نماز به جانب قبله ایستادی ، دنیا و آنچه در آن است را فراموش کن و قلب خود را از هر گونه سرگرم کننده ای که تو را از خدا بازدارد، فارغ ساز.

( میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۹۶ )

حدیث - ۱۱۴۶

از امام صادقعليه‌السلام نقل شده که پیامبر خدا (صلى‌الله‌عليه‌وآله و سلم ) فرمودند:

آنگاه که مرا به آسمان بردند، به جماعتی گذشتم سرهای آنها با سنگ کوفته می شد، گفتم ای جبریل اینها کیانند؟ گفت : اینها آنانند که قبل ازخواندن نماز عشاء می خوابند.

( بحار الانوار، ج ۲، ص ۲۱۳ )

حدیث - ۱۱۴۷

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان من تمام الصوم اعطاءالزکوة (لفطرة ) کما ان الصلاة علی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله من تمام الصلاة ؛

همانا پرداخت زکات فطره (در آخر ماه رمضان ) مایه تمامیت روزه می باشد،چنان که صلوات بر محمد (و آل او) باعث تمامیت نماز است (یعنی نماز با صلوات و روزه با زکات فطره کامل می شود).

( وسائل الشیعه ، ج ۶، ص ۲۲۱ )

حدیث - ۱۱۴۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

هنگامی که داخل مسجد شدی و زمانی که مردم مشغول نماز هستند، بر آنهاسلام نکن ، بلکه بر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سلام کن و مشغول نمازشو، ولی وقتی وارد بر گروهی شدی که مشغول صحبت هستند، بر آنها سلام کن

( بحار الانوار، ج ,۷۶ ص ۸ )

حدیث - ۱۱۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

اطولکم قنوتا فی دار الدنیا اطولکم راحة یوم القیامة فی الموقف؛

هر کسی از شما قنوتش در این دنیا طولانی تر باشد، در آخرت در موقف محشر راحتی او بیشتر خواهد بود.

( ثواب الاعمال ، ص ۵۹ )

حدیث - ۱۱۵۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

انتظار الصلوة بعد الصلوة کنز من کنوزالجنة؛

انتظار کشیدن از نماز تا نماز دیگر، گنجی است از گنجهای بهشت

( جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۷۸ )

حدیث - ۱۱۵۱

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان الله - عز و جل - فرض علیکم الصلوات فی احب الاوقات الیه ، فاسئلواالله حوائجکم عقیب فرائضکم؛

به درستی که خداوند نمازهای واجب را در محبوبترین اوقات واجب کرد، پس حاجات خودرا بعد از نمازهایتان بخواهید.

( بحار الانوار، ج ,۸۵ ص ۳۲۴ )

حدیث - ۱۱۵۲

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

انما تقبل النافلة بعد قبول الفریضة؛

همانا، نماز مستحبی زمانی مورد قبول است که نماز واجب مورد قبول واقع شود.

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۰ )

حدیث - ۱۱۵۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان الله فرض الزکوة کما فرض الصلاة؛

خدا زکات را واجب کرد، همان طور که نماز را واجب کرد.

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۳ )

حدیث - ۱۱۵۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

اول ما افترض الله علی أمتی ، الصلوات الخمس؛

اولین چیزی که خداوند بر امت من واجب کرد، نمازهای پنج گانه است

( کنز العمال ، ج ۷، حدیث - ۱۸۸۵۱ )

حدیث - ۱۱۵۵

شیعتنا اهل الورع و الاجتهاد و اهل الوفاء و الامانة و اهل الزهد و العبادة واصحاب الاحدی و خمسین رکعة فی الیوم واللیلة؛

شیعیان ما اهل تقوی و پاکدامنی و کوشش و جدیت اند و مردمی باوفاوامین اند و اهل زهد و عبادتند و کسانی هستند که در شبانه روز پنجاه و یک رکعت نماز می خوانند.

( بحار الانوار، ج ,۶۸ ص ۱۶۷ )

حدیث - ۱۱۵۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اذا لقیت الله بالصلوات الخمس المفروضات لم یسألک عما سوی ذلک؛

هنگامی که خداوند را با نمازهای پنج گانه واجب ملاقات کردی ، سؤال از شمانمی شود، مگر از نمازهای پنج گانه

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵ )

حدیث - ۱۱۵۷

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

عما فرض الله - عز و جل - من الصلاة ؟ فقال : خمس صلوات فی اللیل والنهار؛

زراره می گوید: از حضرت امام باقرعليه‌السلام سؤال کردم که خداوند عز و جل چه مقدار نماز را واجب کرد؟ آن حضرت فرمودند:پنج نماز را واجب کرد.

( من لا یحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۲۰۵ )

حدیث - ۱۱۵۸

امام حسنعليه‌السلام می فرمایند:

ان من طلب العبادة تزکی لها و اذا اضرت النوافل بالفریضة فارفضوها؛

هر کس طلب عبادت دارد، دل را برای آن پاک می کند،و هرگاه نمازهای مستحبی به نمازهای واجب ضرر رسانید (باعث آسیب رسانی به یکی از صفات و ابعاد نمازهای واجب شد) نمازهای مستحبی را ترک کنید.

( تحف العقول ، ص ۲۶۷ )

حدیث - ۱۱۵۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

صلاة فریضة ، خیر من عشرین حجة ؛

نمازواجب بهتر از بیست حج مستحبی است

(بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۲۷ )

حدیث - ۱۱۶۰

امام حسن عسکریعليه‌السلام می فرمایند:

فاذا سلم من صلاته ، سلم الله علیه وسلم علیه ملائکته؛

پس زمانی که بنده نمازش را سلام داد، خداوند و ملائکه بر اوسلام می فرستند.

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۲۱ )

حدیث - ۱۱۶۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

حق نماز را مؤمنین شناخته اند که نه زینت های دنیا، نه نور چشمی هااز فرزند ونه مال ، آنان را از عبادت پروردگارشان باز نمی دارد، زیرا که خداوندسبحان می گوید: مردانی هستند که تجارت و داد و ستد آنان را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و پرداخت زکات باز نمی دارد.

( نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹ )

حدیث - ۱۱۶۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

و الحج جهاد کل ضعیف ، و لکل شی ء زکاة و زکاة البدن الصیام ، و جهاد المرأة حسن التبعل؛

نمازوسیله تقرب و نزدیک شدن هر پارسایی به خداست ، و حج ، جهاد افرادناتوان است .هر چیزی زکات دارد و زکات و پاک کردن بدن ، روزه گرفتن است جهاد زن هم خوب شوهرداری کردن می باشد.

( نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۱۱۵۲ )

حدیث - ۱۱۶۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

الصلاة شفیع بینه و بین ملک الموت؛

نمازشفیع نمازگزار در نزد ملک الموت است

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۲ )

حدیث - ۱۱۶۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

و تکون صلاة العبد عند المحشر تاجا علی رأسه و نورا علی وجهه و لباسا علی بدنه و سترا بینه و بین النار؛

نماز بنده در محشرتاجی است بر سر او، و موجب نورانیت صورتش ، لباس برای بدن وی ، و ساتر و حایل بین او و آتش جهنم است

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۱ )

حدیث - ۱۱۶۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

و عن ذلک ما حرس الله عباده المؤمنین بالصلوات و الزکوات؛

و از اینجاست که خداوند با نمازها و زکاتها و سختکوشی درنماز، از بندگان با ایمانش پاسداری می کند.

( نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۷۹۸ )

حدیث - ۱۱۶۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

یدخل علی المیت فی قبره الصلاة و الصوم و الحج و الصدقة و البر و الدعاء،و یکتب اجره للذی یفعله و للمیت؛

نماز و روزه و صدقه و نیکی و دعا برای میت در قبر او داخل می شود، واجر و پاداش این امور برای میت و آن کسی که آن را انجام می دهد، نوشته می شود.

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۶۲ )

حدیث - ۱۱۶۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

الصلاة جواز علی الصراط؛

نماز جواز عبور ازصراط است

( بحار الانوار، ج ,۹۸ ص ۱۶۸ )

حدیث - ۱۱۶۸

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

ان ملک الموت قال لرسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : ما من اهل بیت مدر و لا شعر فی بر و لا بحر الا وانا اتصفحهم فی کل یوم خمس مرات عند مواقیت الصلاة؛

همانا، ملک الموت به رسول خدا (صلى‌الله‌عليه‌وآله گفت : هیچ اهل خانه ای و صاحب جامه ای در خشکی و دریا نیست ، مگراین که من در هر روز پنج بار هنگام نماز از آنها می گذرم

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۷۹ )

حدیث - ۱۱۶۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ما یمنع احدکم اذا دخل علیه غم من غموم الدنیا ان یتوضأ ثم یدخل المسجدفیرکع رکعتین یدعو الله فیهما، اما سمعت الله تعالی یقول :( وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ) .؛

چه مانعی دارد که چون یکی از شما غم و اندوهی از غمهای دنیا بر اودرآمد، وضو بگیرد و به مسجد برود و دو رکعت نماز بخواند و برای رفع اندوه خود خدا را بخواند. مگر نشنیده ای که خدا می فرماید( وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ) .

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۲۶۳ )

حدیث - ۱۱۷۰

لیست الصلاة قیامک وقعودک ، انما الصلاة اخلاصک و ان ترید بها الله وحده؛

نماز برخاستن و نشستن تو نیست ، جز این نیست که نماز خالص قرار دادن توست و این که به آن خشنودی تنها خدا را بخواهی

( اصول وافی ، ج ۲، ص۱۰۹)

حدیث - ۱۱۷۱

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

کان علیعليه‌السلام اذااماله امر فزع قام الی الصلاة ثم تلا هذه الایة "واستعینوا بالصبر والصلاة "؛

شیوه امام علیعليه‌السلام چنان بود که چون مشکل مهمی برای او پیش می آمد، به نمازمی ایستاد و این آیه را می خواند:( ...وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ) .".

( تفسیر درالمنثور، ج ۱، ص ۶۷ )

حدیث - ۱۱۷۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

تعاهدوا امر الصلاة و حافظوا علیها، واستکثروا منه ، و تقربوا بها فانها کانت علی المؤمنین کتابا موقوتا؛

امر نماز رامراعات کنید و آن را محافظت نمایید و بسیار به جا آورید و با آن به خدا تقرب جویید، زیرا نماز فریضه ای است که بر مومنین نوشته شده ووقت آن تعیین گردیده است

( نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹ )

حدیث - ۱۱۷۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

الصلوة تنظر و لا تنظر بها؛

برای نماز باید انتظار کشید ولی نماز را معطل کار دیگر نباید کرد.

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳ )

حدیث - ۱۱۷۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان الله یدفع بمن یصلی من شیعتنا عمن لا یصلی من شیعتنا و لو اجمعوا علی ترک الصلوة لهلکوا؛

همانا خداوند به وسیله شیعیانی که نماز به جا می آورند، از شیعیان بی نماز (بلا)را دفع می کند،ولی اگر همه تارک نماز بودند، هر آینه همه هلاک می شدند.

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۴ )

حدیث - ۱۱۷۵

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

(الصلوة ) طلب الوصال الی الله من العبد؛

(نماز) مطالبه وصال و تقرب بنده به سوی خداوند است

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۶۴ )

حدیث - ۱۱۷۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من اقام فی مسجد بعد صلوته انتظارللصلوة فهو ضیف الله و حق علی الله ان یکرم ضیفه؛

کسی که بعد از هر نماز درمسجد بایستد، در حالی که انتظار نماز بعدی رامی کشد، پس او مهمان خداست ، و برخداست که مهمانش را اکرام کند.

( جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۷۸ )

حدیث - ۱۱۷۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

ان الصلاة تأتی الی المیت فی قبره بصورة شخص انور اللون یونسه فی قبره ویدفع عنه اهوال البرزخ؛

نماز به صورت انسانی سفید چهره وارد قبر میت شده و با او انس می گیرد و وحشتهای برزخ را از او برطرف می کند.

( لآلی الاخبار، ج ۴، ص ۱. الحکم الزاهره ، ص ۲۸۳ )

حدیث - ۱۱۷۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

ما من صلاة یحضر وقتها الا نادی ملک بین یدی الناس : ایها الناس ! قوموا الی نیرانکم التی اوقدتموها علی ظهورکم فاطفئوها بصلاتکم؛

هیچ نمازی نیست مگر این که چون وقت آن فرا می رسد فرشته ای درپیش روی مردمان ندا می کند: ای مردم ! برخیزید به سوی آتشی که بر پشت خودافروخته اید، تا آن را با نماز خویش خاموش کنید.

( محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۹ )

حدیث - ۱۱۷۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

نوروا منازلکم بالصلاة و قرائة القران؛

به خانه هایتان با خواندن نماز، و قرائت قرآن ، نورانیت ببخشید.

( کنز العمال ، ج ,۱۵ ص ۳۹۲ حدیث - ۴۱۵۱۸ )

حدیث - ۱۱۸۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

قم فصل فان فی الصلوة شفاء؛

بر خیز نماز به جا آور! پس همانا در نماز شفا است

( جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۲۸ )

حدیث - ۱۱۸۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مروة الحضر، قراءة القران ومجالسة العلماء و النظر فی الفقه و المحافظة علی الصلاة فی الجماعات؛

از علی بن ابی طالبعليه‌السلام نقل شده که فرمود: جوانمردی در حضور در وطن ،قرآن خواندن و همنشینی با علماء و نگریستن در احکام دین و مواظبت بر نمازخواندن در جماعتهاست

( بحار الانوار، ج ,۸۸ ص ۱۰ )

حدیث - ۱۱۸۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

و اعلم ان کل شی ء من عملک تبع لصلاتک؛

بدان که تمام اعمالت تابع نمازت خواهند بود.

( نهج البلاغه ، نامه ۲۷ )

حدیث - ۱۱۸۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

الصلوة تنزل الرحمة؛

نماز رحمت الهی را نازل می کند.

میزان الحکمة، ج ۵، ص ۳۶۷

حدیث - ۱۱۸۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لا یزال الشیطان یرعب من بنی ادم حافظ علی الصلوات الخمس فاذا ضیعهن تجرء علیه و اوقعه فی العظائم؛

شیطان پیوسته از فرزندان آدم در وحشت و هراس است تا آنگاه که نمازهایش را به دقت و با شرایط و آداب می خواند. پس اگر نماز را ضایع نموده (و دروقت مقرر آن به جا نیاورد)، شیطان بر او چیره می شود و او را در گناهان کبیره می اندازد و وی راگرفتار می کند.

(بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۰۲ )

حدیث - ۱۱۸۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من ترک صلوة لایرجو ثوابها و لایخاف عقابها فلاابالی ایموت یهودیا و نصرانیا او مجوسیا ؛

کسی که نماز را ترک کند، امید به پاداش نمازش نمی باشد و از عذاب آن نیز ترسناک نیست، پس باکی نیست که یهودی بمیرد، یا نصرانی ، یا مجوسی

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۳. میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۳ )

حدیث - ۱۱۸۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما بین المسلم و بین ان یکفر الا ان یترک الصلاة الفریضة متعمدا او یتهاون بها فلا یصلیها؛

فاصله بین مسلمان و بین کفرش چیزی جز ترک نماز واجب نیست که یا عمدا ترک نماید و اصلا قبول نداشته باشد و یا از بی اعتنایی نماز نخواند.

بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۱۶

حدیث - ۱۱۸۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

تارک الصلاة ملعون فی التوراة ملعون فی الانجیل ملعون فی الزبور ملعون فی القران ملعون فی لسان جبرئیل ملعون فی لسان میکائیل ملعون فی لسان اسرافیل ملعون فی لسان محمد ؛

ترک کننده نماز در تورات و انجیل و زبور و قرآن مورد لعنت قرار گرفته و به زبان جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ملعون است

انوار الهدایة ، ص ۱۹۷

حدیث - ۱۱۸۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اعان تارک الصلوة بلقمة او کسوة فکانما قتل سبعین نبیا اولهم ادم و اخرهم محمد ؛

کسی که ترک کننده نماز را به دادن طعامی یا لباسی یاری کند، مثل این است که هفتاد پیغمبر را کشته ، که اول آنها آدم، و آخر آن ها محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم است

(لئالی الاخبار، ص ۳۹۵)

حدیث - ۱۱۸۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان العبد اذا اشتغل بالصلاة و جاءه الشیطان و قال له : اذکر کذا اذکر کذا حتی یضل الرجل ان یدری کم صلی ؛

نمازگزار وقتی مشغول نماز است ، شیطان به سراغش می آید و به او می گوید: این را به یاد بیاور، آن را یاد بیاور تا این که انسان را گمراه کند و فراموش کند که چند رکعت نماز خوانده است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۹)

حدیث - ۱۱۹۰

قال الصادقعليه‌السلام :

ایاکم ان یستخف احدکم بصلاته ؛

بپرهیزید از این که یکی از شما نماز را سبک بشمارید.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۳۶)

حدیث - ۱۱۹۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مثل الذی لایتم صلاته کمثل حبلی حملت حتی اذادنا نفاسها اسقطت فلا هی ذات حمل ولا ذات ولد ؛

مثل آن کسی که نمازش را کامل به جا نمی آورد، مثل زن حامله ای است که (نه ماه ) حملش را نگهداری کرده تا نزدیک زایمان بچه را سقط کرده است .پس این چنین زن را نه زن حامله می گویند و نه زن صاحب فرزند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۳)

حدیث - ۱۱۹۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان ملک الموت یدفع الشیطان عن المحافظ علی الصلاة و یلقنه شهادة ان لا اله الله و ان محمدا رسول الله فی تلک الحالة العظمیة؛

همانا ملک الموت شیطان را در دم مرگ از کسی که حافظ نماز است ، دورمی کند و شهادت بر وحدانیت خدا و رسالت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم رادر هنگام هولناک مرگ به او تلقین می کند (توفیق شهادتین پیدا می کند).

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۹ )

حدیث - ۱۱۹۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

ان الانسان اذا کان فی الصلاة ، فان جسده وثیابه و کل شی ء حوله یسبح؛

هنگامی که انسان در حال نماز است، اندام و جامه او و هر چه پیرامون اوست ، خدا را تسبیح می گویند.

علل الشرایع ، ج ۱، ص ۲۳۷

حدیث - ۱۱۹۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

اذا قام الرجل الی الصلاة اقبل الیه ابلیس ینظر الیه حسدا لما یری من رحمة الله التی تغشاء؛

هنگامی که کسی به نماز برمی خیزد، شیطان می آید و به نظر حسادت به اونگاه می کند، زیرا می بیند که رحمت خدا او را فرا گرفته است

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۰۷ )

حدیث - ۱۱۹۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

الصلوة قربان کل تقی؛

نمازخواندن وسیله نزدیکی به خدا است برای هر شخص پرهیزکار.

بحار الانوار، ج ۱۰ ص ۹۹

حدیث - ۱۱۹۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

الصلاة سلاح علی الکافر؛

نماز سلاح مؤمن علیه کافراست

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۵۶و ۲۳۱ )

حدیث - ۱۱۹۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله و سلم ) فرمایند :

الصلاة اجابة للدعاء و قبول للاعمال؛

نمازموجب اجابت دعا و قبولی اعمال است

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۱ )

حدیث - ۱۱۹۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

المنجیات : اطعام الطعام و افشاء السلام والصلاة باللیل و الناس نیام؛

عوامل رستگاری : اطعام کردن ، آشکارا سلام کردن ، نمازشب خواندن درحالی که مردم آرمیده اند.

( محاسن البرقی ، ص ۳۸۷ )

حدیث - ۱۱۹۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

الصلاة زاد للمؤمن من الدنیا الی الاخرة؛

نماز زاد و توشه مؤمن در دنیا برای آخرت می باشد.

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۲ )

حدیث - ۱۲۰۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

الصلاة انس فی قبره و فراش تحت جنبه و جواب لمنکر و نکیر؛

نماز مونس (نمازگزار) در قبر، فراش نیکو در زیرش ،و پاسخ نمازگزار برای نکیر و منکر می باشد.

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۲ )

حدیث - ۱۲۰۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

بالصلاة یبلغ العبد الی الدرجة العلیاء لان الصلاة تسبیح و تهلیل و تحمید وتکبیر و تمجید و تقدیس و قول و دعوة؛

(انسان) به وسیله نماز بنده به درجه عالی و مقام والا می رسد، زیرا نماز تسبیح و تهلیل و تحمید وتکبیر و تمجید و تقدیس الهی است، نماز قول حق و دعوت به سوی حق می باشد.

بحار الانوار، ج ,۸۲ ص۲۳۲

حدیث - ۱۲۰۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

صلاة الرجل تطوعا حیث لایراه الناس تعدل صلاته علی اعین الناس خمسا وعشرین؛

نماز مرد که داوطلبانه و مستحبی درجایی که مردم او را نبینند به جا آورد،برابر بیست و پنج نماز است که در برابرچشم مردم انجام دهد.

( نهج الفصاحه، ح ۱۸۴۸

حدیث - ۱۲۰۳

امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند:

لاتستغنی شیعتتاعن اربع: خمرة یصلی علیها، و خاتم یتختم به و سواک یستاک به و سبحة من طین قبر ابی عبدالله -علیه السلام -؛

پیروان ما از چهار چیز بی نیاز نیستند:۱ - سجاده ای که بر روی آن نمازخوانده شود.۲ - انگشتری که در انگشت باشد.۳ - مسواکی که با آن دندانهارا مسواک کنند.۴ - و تسبیحی از خاک مرقد امام حسینعليه‌السلام .

( تهذیب الاحکام ، ج ۶، ص ۷۵ )

حدیث - ۱۲۰۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اما انه لیس شی ء افضل من الحج الا الصلاة؛

به درستی که هیچ عملی بالاتر از حج نیست ، مگر نماز.

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۶ )

حدیث - ۱۲۰۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

قال لقمان لابنه : لکل شی ء علامة یعرف بهاو یشهد علیها و ان للدین ثلاث علامات : العلم و الایمان و العمل به ، (الی ان قال ) وللعامل ثلاث علامات الصلوة و الصیام و الزکوة؛

حضرت لقمان به فرزندانش فرمود:برای هر چیزی علامتی است که به وسیله آن علامت شناخته می شود و به او شهادت داده می شود، به درستی که برای دین سه علامت است: ۱ - علم، ۲ - ایمان، ۳ - عمل به ایمان تا آنجا که فرمودند: برای عامل به دین سه علامت است : ۱ - نماز، ۲ - روزه ، ۳ - زکات

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳ )

حدیث - ۱۲۰۶

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

ان الصلواة افضل العبادة لله؛

همانا، نماز، بهترین عبادت برای خداست

( جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۵۰ )

حدیث - ۱۲۰۷

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

علیک بالصلاة ! فان اخر مااوصی به رسول الله و حث علیه الصلاة؛

بر تو باد به نماز! زیرا آخرین چیزی که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله به آن سفارش نمود

(و انسان ) را بر انجام آن تاکید نمود، نماز بود.

( بحار الانور، ج ,۸۴ ص ۲۳۶ )

حدیث - ۱۲۰۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

الصلاة من شرایع الدین ، و فیها مرضاة الرب - عز و جل - فهی منهاج الانبیاء؛

نماز از سنتهای دین ، و مایه خشنودی پروردگار و راه و روش پیامبران است

بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۱

حدیث - ۱۲۰۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان افضل الاعمال عند الله یوم القیامة ، الصلوة؛

همانا بهترین عمل در روز قیامت نزد خداوند، نماز است

( مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۷ )

حدیث - ۱۲۱۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان طاعة الله خدمته فی الارض فلیس شی ء من خدمته یعدل الصلاة؛

پیروی و اطاعت از پروردگار خدمت کردن به او در زمین است وهیچ چیز در خدمت به پروردگار معادل نماز نیست

( میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۱۸ )

حدیث - ۱۲۱۱

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

بنی الاسلام علی خمس : الصلوة و الزکوة و الصوم و الحج و الولایة؛

اسلام بر روی پنج پایه بنا شده است : نماز، روزه ،زکات ، حج ، ولایت

( کافی ، ج ۲، ص ۱۷ )

حدیث - ۱۲۱۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

ان الصلوة قربان المؤمن؛

همانا نماز خواندن وسیله نزدیکی مؤمن به خداست

( کنز العمال ، حدیث - ۱۸۹۰۷ )

حدیث - ۱۲۱۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

علم الاسلام الصلاة؛

نماز، پرچم اسلام است

( کنز العمال ، ج ۷، ص۲۷۹ حدیث - ۱۸۸۷ )

حدیث - ۱۲۱۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله :

الصلوة ، معراج المؤمن؛

نماز، معراج مؤمن است

کشف الاسرار، ج ۲، ص۶۷۶

حدیث - ۱۲۱۵

قال الرضا -عليه‌السلام -:ان الله - عز و جل - انما فرض علی الناس فی الیوم و اللیلة سبع عشر رکعة ، من انی بها، لم یسئله الله عز و جل عما سواها ؛

همانا خداوند عز و جل در شبانه روز هفده رکعت نماز بر مردم واجب کرده است کسی که آن را به جا آورد خداوند غیر از نماز از او سؤ ال نمی کند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۶)

حدیث - ۱۲۱۶

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام :

اوصیکم بالصلاة و حفظها، فانها خیر العمل و هی عمود دینکم.

امیرالمؤمنینعليه‌السلام فرمود:

شما را به نماز و مراقبت از آن سفارش می‌کنم چونکه نماز برترین عمل و ستون دین شماست

بحار، ج ۸۲، ص ۲۰۹

حدیث - ۱۲۱۷

قال الصادقعليه‌السلام :

صلاة فریضة خیر من عشرین حجة و حجة خیر من بیت مملو ذهبا یتصدق منه حتی یفنی او حتی لا یبقی منه شی‌ء.

امام صادقعليه‌السلام فرمود:

یک نماز واجب از بیست حج بهتر است، و یک حج از صدقه دادن خانه‌ای پر از طلا بهتر است، آنگونه که آن را صدقه دهند تا آنکه چیزی در آن نماند.

بحار، ج ۸۲، ۲۲۷

حدیث - ۱۲۱۸

قال الباقرعليه‌السلام :

انا نأمر صبیاننا بالصلاة اذا کانوا بنی خمس سنین، فمروا صبیانکم بالصلاة اذا کانوا بنی سبع سنین.

امام باقرعليه‌السلام فرمود:

هنگامی که فرزندان ما پنج ساله شدند دستور می‌دهیم نماز بخوانند، پس شما هم وقتی فرزندانتان به هفت سالگی رسیدند آنها را به نماز دستور دهید.

وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۱۲

حدیث - ۱۲۱۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

علم الاسلام الصلاة، فمن فرغ لها قلبه و حافظ علیها بحدها و وقتها و سننها فهو مؤمن

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

نماز، پرچم اسلام است، مؤمن واقعی، کسی است که دل به آن دهد و مراقب حدود و آداب و وقت آن باشد.

کنز العمال، ج ۷، حدیث - ۱۸۸۷۰

حدیث - ۱۲۲۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة من شرایع الدین، و فیها مرضاة الرب عز و جل، فهی منهاج الانبیاء.

پیامبر گرامیصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

نماز از آداب (اولیه) دین است، و آن مایه خشنودی خدا، و راه و روش پیامبران الهی است

بحار، ج ۸۲، ۲۳۱

حدیث - ۱۲۲۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صلاة الرجل نور فی قلبه فمن شاء منکم فلینور قلبه.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

نماز هر کس، نوری در دل اوست، پس هر کس خواست، قلبش را نورانی کند.

کنز العمال، ج ۷، حدیث - ۱۸۹۷۳

حدیث - ۱۲۲۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خمس صلوات من حافظ علیهن کانت له نورا و برهانا و نجاة یوم القیامة.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

کسی که بر نمازهای پنجگانه محافظت و مراقبت نماید این نمازها برای او در قیامت، نور و وسیله نجات او خواهد بود.

کنز العمال، ج ۷، حدیث - ۱۸۸۶۲

حدیث - ۱۲۲۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیْرِ اَ لْسِنَتِکُمْ، لِیَرَوا مِنْکُمْ الْوَرَعَ وَ الاِْجْتِهادَ وَ الصَّلاةَ وَ الْخَیْرَ، فَاِنَّ ذلِکَ داعیَةٌ؛

مردم را به غیر از زبان خود، دعوت کنید، تا پرهیزکاری و کوشش در عبادت و نماز و خوبی را از شما ببینند، زیرا اینها خود دعوت کننده است.

کافی، ج ۲ ، ص ۷۸، ح ۱۴.

حدیث - ۱۲۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لَمّا قیلَ لَهُ: اُحِبُّ اَنْ یُوَسَّعَ عَلَیَّ فِی الرِّزْقِ؟ - : دُمْ عَلَی الطَّهارَةِ یُوَسَّعَ عَلَیْکَ فِی الرِّزْقِ؛

به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم عرض شد: دوست دارم روزیم زیاد شود. فرمودند: پیوسته با وضو باش تا روزیت فراوان شود.

کنزالعمال، ح ۴۴۱۵۴.

حدیث - ۱۲۲۵

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا عَلیُّ اِذا حَضَرَ وَقْتُ صَلاتِکَ فَتَهَیَّأْ لَها وَ اِلاّ شَغَلَکَ الشَّیْطانُ وَ اِذا نَوَیْتَ خَیْرا فَعَجِّلْ وَ اِلاّ مَنَعَکَ الشَّیْطانُ عَنْ ذلِکَ ؛

ای علی! هرگاه وقت نمازت رسید، آماده آن شو وگرنه شیطان تو را سرگرم می‌کند و هرگاه قصد [کار] خیری کردی شتاب کن وگرنه شیطان تو را از آن باز می‌دارد.

میراث حدیث - شیعه ، ج ۲، ص ۲۰، ح ۱۸

حدیث - ۱۲۲۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

مَا اتَّخَذَ اللَّهُ اِبْراهیمَ خَلیلاً اِلّا لِاِطْعامِهِ الطَّعامَ وَ صَلاتِهِ بِاللَّیْلِ وَ النَّاسُ نیامٌ؛

خداوند متعال، حضرت ابراهیم را جز به خاطر غذا دادن (به مردم) و نماز شب خواندنش هنگامی که مردم در خواب بودند، خلیل و دوست خود انتخاب نکرد.

علل الشرایع، ج ۱، ص ۳۵، ح ۴

حدیث - ۱۲۲۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

اگر بر درِ خانه یکی از شما جویی بود و هر روز پنج بار خود را در آن می‌شست، آیا در بدن وی چرکی باقی می‌ماند؟ گفتیم: نه. فرمودند: پس براستی نماز، مانند همان جوی روان است که هرگاه به جا آورده شود، گناهان میان دو نماز را پاک می‌کند.

تهذیب الأحکام، ج ۲، ص ۲۳۷، ح ۹۳۸.

حدیث - ۱۲۲۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

لَیْسَ یَنْبَغی اَنْ یَکونَ فِی الْبَیْتِ شَیْ‌ءٌ یَشْغَلُ المُصَلِّیَ؛

شایسته نیست در اطاق چیزی باشد، که نمازگزار را مشغول سازد.

سنن ابی داود، ج ۱، ص ۴۵۱، ح ۲۰۳۰

حدیث - ۱۲۲۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

سَجْدَةُ الشُّکْرِ واجِبَةٌ عَلی کُلِّ مُسْلِمٍ تُتِمُّ بِها صَلاتَکَ وَ تُرْضی بِها رَبَّکَ وَ تُعْجِبُ الْمَلائِکَةَ مِنْکَ ؛

سجده شکر بر هر مسلمانی واجب است، با آن نمازت را کامل می‌کنی، پروردگارت را خشنود می‌سازی و فرشتگان را از خود به شگفتی می‌آوری...

تهذیب الأحکام، ج ۲، ص ۱۱۰، ح ۴۱۵

حدیث - ۱۲۳۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

ما عالَجَ النّاسُ شَیْئاً اَشَدَّ مِنَ التَّعْقیبِ؛

مردم به چیزی بهتر از تعقیبات نماز (ذکر و دعا) نپرداخته‌اند.

تهذیب الأحکام، ج ۲، ص ۱۰۴، ح ۳۹۳.

حدیث - ۱۲۳۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند :

اُنْظُرْ فیما تُصَلّی وَ عَلی ما تُصَلّی، اِنْ لَمْ یَکُنْ مِنْ وَجْهِهِ وَ حِلِّهِ فَلا قَبولَ؛

بنگرید در چه [لباسی] و بر چه [چیزی] نماز می‌گزاری، که اگر از راه صحیح و حلالش نباشد، قبول نخواهد شد

تحف العقول، ص ۱۷۴

حدیث - ۱۲۳۲

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند :

ذِکْرُ اللَّهِ لِاَهْلِ الصَّلاةِ اَکْبَرُ مِنْ ذِکْرِهِمْ ایّاهُ؛ اَلا تَری اَنَّهُ یَقولُ: اُذْکُرونی اَذْکُرْکُمْ؟؛

یاد خدا از نمازگزاران، بالاتر از یاد آنان از خداوند است، مگر نمی‌بینی که خداوند می‌فرماید: مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم؟

بحارالأنوار، ج ۸۲ ، ص ۱۹۹

حدیث - ۱۲۳۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

صَلاةُ مُتَطَیِّبٍ اَفْضَلُ مِنْ سَبعینَ صَلاةً بِغَیْرِ طیبٍ؛

یک نماز با بوی خوش (عطر) بهتر از هفتاد نماز بدون بوی خوش است.

کافی، ج ۶، ص ۵۱۱ ، ح ۷.

حدیث - ۱۲۳۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

اَحَبُّ الْعِبادِ اِلَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ رَجُلٌ صَدوقٌ فی حدیث - هِ مُحافِظٌ عَلی صَلاتِهِ؛

محبوب‌ترین بنده نزد خدای عزوجل کسی است که راستگو و مراقب نمازش باشد.

امالی صدوق، ص ۳۷۱، ح ۴۶۷

حدیث - ۱۲۳۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

اِسْتَوُوا تَسْتَوِ قُلوبُکُمْ وَ تَماسّوا تَراحَموا؛

[در نماز جماعت] صف‌ها را هماهنگ و منظم نمایید تا دل‌هایتان هماهنگ شود و به یکدیگر (شانه به شانه) متصل گردید تا با هم مهربان شوید.

کنزالعمال، ح ۲۰۵۷۵

حدیث - ۱۲۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

اَلصّلَواتُ الْخَمْسُ وَ الْجُمُعَةُ اِلَی الجُمُعَةِ کَفّاراتٌ لِما بَیْنَهُنَّ ما لَمْ تَغْشَ الکَبائِرُ؛

نمازهای پنجگانه و نماز جمعه تا نماز جمعه بعد، کفاره گناهان میان آنهاست، تا وقتی که گناهان کبیره‌ای در میان نیاید.

سنن التّرمذی، ج ۱، ص ۱۳۸، ح ۲۱۴.

حدیث - ۱۲۳۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

اَیُّهَا النَّاسُ، اِنَّ الْمُصَلّی اِذا صَلّی فَاِنَّهُ یُناجی رَبَّهُ تَبارَکَ وَ تَعالی، فَلْیَعْلَمْ بِما یُناجیهِ؛

ای مردم! نمازگزار هنگام نماز با پروردگار بلند مرتبه‌اش مناجات می‌کند، پس باید بداند چه می‌گوید.

مسند احمد، ج ۲، ص ۱۲۹

حدیث - ۱۲۳۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

اِذا قُمْتَ بِاللَّیْلِ فَاسْتکِ فَاِنَّ الْمَلَکَ یَاْتیکَ فَیَضَعُ فاهُ عَلی فیکَ فَلَیْسَ مِنْ حَرْفٍ تَتْلوهُ وَ تَنْطِقُ بِهِ اِلاّ صَعِدَ بِهِ اِلَی السَّماءِ فَلْیَکُنْ فوکَ طَیِّبَ الرِّیحِ؛

شبانگاه که (برای نماز) برخاستی، مسواک بزن چرا که فرشته‌ای نزد تو می‌آید و دهانش را بر دهانت می‌گذارد و آنگاه هیچ حرفی از قرآن و نماز و دعا نمی‌خوانی مگر آن‌که آن را به آسمان بالا می‌برد، پس باید که دهانت خوشبو باشد.

وسائل الشیعة، ج ۱، ص ۳۵۷.

حدیث - ۱۲۳۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند:

رَحِمَ اللّه‌ُ الْمَتَخَلِّلینَ مِنْ اُمَّتی فِی الْوُضوءِ وَ الطَّعامِ؛

خداوند رحمت کند خلال کنندگان امتم را در هنگام وضو گرفتن و بعد از غذا خوردن.

مکارم الاخلاق، ص ۱۵۳.

حدیث - ۱۲۴۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

إذا تَوَضَّأَ أحَدُکُم و لَم یُسَمَّ کانَ لِلشَّیطانِ فی وُضوئِهِ شِرکٌ و إن أکَلَ أو شَرِبَ أو لَبِسَ و کُلُّ شَی‌ءٍ صَنَعَهُ یَنبَغی أن یُسَمِّی عَلَیهِ فَإن لَم یَفعَل کانَ لِلشَّیطانِ فیهِ شِرکٌ؛

هر گاه یکی از شما وضو بگیرد و بسم اللّه الرحمن الرحیم نگوید. شیطان در آن شریک است و اگر غذا بخورد و آب بنوشد یا لباس بپوشد و هر کاری که باید نام خدا را بر آن جاری سازد، انجام دهد و چنین نکند، شیطان در آن شریک است.

محاسن، ج ۲، ص ۴۳۳

حدیث - ۱۲۴۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اَلْعَبد... إِنْ قالَ فی أوَّلِّ وُضوئِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ طَهُرَت أعضاؤُهُ کُلُّها مِنَ الذُّنوبِ؛

اگـر بنـده‌ای... در ابتدای وضویش، بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید همه اعضایش از گناهان پاک می‌شود.

تفسیر الإمام العسکریعليه‌السلام ، ص ۵۲۱

حدیث - ۱۲۴۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثَلاثٌ لَو یَعْلَمُ النّاسُ ما فیهِنَّ ما اُخِذْنَ اِلاّ بِسَهْمَةٍ حِرصا عَلی ما فیهِنَّ مِنْ الْخَیْرِ وَ الْبَرَکَةِ: اَلتَّـأْذینُ بِالصَّلاةِ وَ التَّهجیُر بِالجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فی اَوَّلِ الصُّفوفِ؛

سه چیز است که اگر مردم آثار آن را می‌دانستند، به جهت حریص بودن به خیر و برکتی که در آنها هست، به قرعه متوسل می‌شدند: اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول.

(کنزالعمّال، ح ۴۳۲۳۵. )

حدیث - ۱۲۴۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

صَلاةُ اللّیلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِکَةِ وَ سُنَّةُ الاَْنْبیاءِ وَ نورُ الْمَعْرفَةِ وَ اَصْلُ الاْیمانِ وَ راحَةُ الاَْبْدانِ وَ کَراهیَةٌ لِلشَّیْطانِ وَ سِلاحٌ عَلَی الاَْعْداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ الاَْعْمالِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزْقِ؛

نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستی فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن‌ها، مایه ناراحتی شیطان، سلاحی بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولی اعمال و برکت در روزی است.

(ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۱۹۱. )

حدیث - ۱۲۴۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اِعْلَموا اَنَّ اللّه‌َ تعالی قَدْ فَرَضَ عَلَیْکُمْ الْجُمُعَةَ فَمَنْ تَرَکَها فی حَیاتی وَ بَعْدَ مَماتی وَ لَهُمْ اِمامٌ عادِلٌ اِسْتِخْفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه‌ُ شَمْلَهُ وَ لا بارَکَ لَهُ فی اَمْرِهِ اَلا وَ لا صَلاةَ لَهُ اَلا وَ لا زَکاةَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَوْمَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَکَةَ لَهُ حَتّی یَتوبَ؛

بدانید که خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان که در زندگی و پس از مرگ من، از روی سبک شمردن و یا انکار، آن را ترک کنند، با وجود این‌که پیشوای عادلی دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در کارشان برکت ندهد، آگاه باشید نه زکات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذیرفته است. بدانید که زندگی آنان برکتی نخواهد داشت، مگر توبه کنند.

(عوالی اللالی، ج ۲، ص ۵۴، ح ۱۴۶. )

حدیث - ۱۲۴۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَلصَّلاةُ مِنْ شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِیَ مِنْهاجُ الاَْنْبیاءِ وَ لِلْمُصَلّی حُبُّ الْمَلائِکَةِ وَ هُدیً و ایمانٌ وَ نورُ الْمَعْرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزْقِ؛

نماز، از آیین‌های دین است و رضای پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. برای نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزی است.

خصال، ص ۵۲۲، ح ۱۱.

حدیث - ۱۲۴۶

امام علیعليه‌السلام :

وَ عَنْ ذلِکَ ما حَرَسَ اللّه‌ُ عِبادَهُ الْمُؤمِنینَ بِالصَّلَوات وَ الزَّکَواتِ وَ مُجاهَدَةِ الصِّیامِ فِی الاَْیّامِ الْمَفْروضاتِ تَسْکینا لاَِطْرافِهِمْ وَ تَخْشیعا لاَِبْصارِهِمْ وَتَذْلیلاً لِنُفُوسِهِمْ وَ تَخْفیضا (تَخْضیعا) لِقُلُوبِهِمْ؛(

خداوند، بندگان مؤمن خود را به وسیله نمازها و زکات‌ها و جدّیت در روزه‌داری روزهای واجب حفظ می‌کند، تا اعضا و جوارحشان آرام، دیدگانشان خاشع، جان‌هایشان فروتن و دل‌هایشان خاشع گردد.

نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲.

حدیث - ۱۲۴۷

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

دو رکعت نماز کسی که زن دارد ، بهتر از هشتاد و دو رکعت نماز عَزَب (مجرد) است.

(نهج الفصاحه ، ح ۱۶۷۰)

حدیث - ۱۲۴۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

مَنْ اَوی اِلی فِراشِهِ طاهِرا یَذْکُرُ اللّه‌َ تَعالی حَتّی یُدْرِکَهُ النُّعاسُ لَمْ یَتَقَلَّبْ ساعَةً مِنَ اللَّیْلِ یَسْأَلُ اللّه‌َ شَیْئا مِنْ خَیْرِ الدُّنْیا وَ الآْخِرَةِ اِلاّ اَعْطاهُ اللّه‌ُ ایّاهُ؛

هر کس با وضو و با یاد خدا به رختخواب برود و خوابش ببرد، در هر ساعتی از شب که بیدار گردد و از خدا چیزی از خیر دنیا و آخرت بخواهد، خداوند آن را به او عطا فرماید.

کنزالعمال، ح ۴۱۲۷۴

حدیث - ۱۲۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله :

اِنَّ اللّه‌َ یُحِبُّ فِی الصَّلاةِ ما یُحِبُّ فِی الْقِتالِ: صَفّا کَأَ نَّهُم بُنیانٌ مَرصُوصٌ؛

خداوند آنچه را که در جنگ دوست دارد، در نماز هم دوست دارد و آن صفی (متحد و منظم) همچون بنیانی پولادین و محکم است.

الدرالمنثور، ج ۶، ص ۲۱۳.

حدیث - ۱۲۵۰

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

خداوند سه چیز را به سه چیز دیگر مربوط کرده است و به طور جداگانه‌نمی‌پذیرد نماز را با زکات ذکر کرده است ، هرکس نماز بخواند و زکات ندهد نمازش پذیرفته نیست نیز شکر خود و شکر از والدین را با هم ذکر کرده است از این رو هرکس از والدین خود قدردانی نکند از خدا قدردانی نکرده است نیز در قرآن سفارش به تقوا و سفارش به ارحام در کنار هم آمده است بنابراین اگر کسی به خویشاوندانش رسیدگی و احسان ننماید ، با تقوا محسوب نمی‌شود

(عیون اخبار الرضا ، ج ۱ ، ص ۲۵۸)

حدیث - ۱۲۵۱

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

عَلَیکُم بِالصَّلاةِ فِی المَساجِدِ؛

بر شما باد نماز خواندن در مسجدها

الکافی : ج ۲ ، ص ۶۳۵ ، ح ۱

حدیث - ۱۲۵۲

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِیَ مِنهاجُ الاَْنبیاءِ وَ لِلمُصَلّی حُبُّ المَلائِکَةِ وَ هُدیً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛

نماز، از آیین‌های دین است و رضای پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. برای نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزی است.

خصال، ص ۵۲۲، ح ۱۱

حدیث - ۱۲۵۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

علم الایمان الصلوة؛

علامت و نشانه ایمان نمازاست

شهاب الاخبار، ص ۵۹

حدیث - ۱۲۵۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

الرَّکعَتانِ فی جَوفِ اللَّیل اَحَبُّ اِلَی اللَّهِ مِنَ الدُّنیا وَ ما فیها؛

دو رکعت نماز در دل شب، نزد خدا از دنیا و آنچه در آن است، محبوب‌تر است.

بحارالأنوار، ج ۸۷ ، ح ۲۳

حدیث - ۱۲۵۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

شیعیان ما را در سه چیز بیازمایید : در مواظبت بر اوقات نمازها ، در نگهداری اسرارشان از دشمنان ما و در همدردی و کمک مالی به برادرانشان.

میزان الحکمه، باب صفات شّیعه

حدیث - ۱۲۵۶

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

امَنِ اغتابَ مُسلِماً اَو مُسلِمَةً لَم یقبَلِ اللَّهُ تَعالی صَلاتَهُ وَ لا صیامَهُ اَربَعینَ یوماً وَ لَیلَةً اِلّا اَن یغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛

خداوند متعال تا چهل شبانه روز نماز و روزه غیبت کننده مرد و زن مسلمان را نمی‌پذیرد، مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.

(جامع الأخبار، ص ۴۱۲، ح ۱۱۴۱)

حدیث - ۱۲۵۷

حضرت علیعليه‌السلام فرمودند:

لَو یعلَمُ المُصَلّی ما یغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ؛

اگر نماز گزار می دانست تا چه حد مشمول رحمت الهی است، هرگز سر خود را از سجده بر نمی داشت.

(غررالحکم، ح ۷۵۹۲ )

حدیث - ۱۲۵۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ما عَمِلَ ابنُ آدَمَ شَیئاً اَفضَلَ مِنَ الصَّلاةِ وَ صَلاحِ ذاتِ البَینِ وَ خُلق حَسَن؛

انسان هیچ کاری بهتر از نماز، اصلاح میان مردم و خوش اخلاقی نکرده است.

(نهج الفصاحه، ح ۲۶۵۱ )

حدیث - ۱۲۵۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

الصلوة حصن من سطوات الشیطان

نماز قلعه و دژ محکمی است که نمازگزار را از حملات شیطان نگاه می دارد.

(میزان الحکمة، ج ۵، ص ۳۶۷)

حدیث - ۱۲۶۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

من لم تنهه صلاته عن الفحشاء و المنکر لم تزده من الله الا بعدا

هر کس که نمازش او را از فحشاء و منکر باز ندارد، هیچ بهره ای از نماز جز دوری از خدا حاصل نکرده است

(بحار الانوار، ج ,۸۲ ص .۱۹۸ شهاب الاخبار، ص ۲۱۵)

حدیث - ۱۲۶۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

من لم تنهه صلاته عن الفحشاء و المنکر لم تزده من الله الا بعدا؛

هر کس که نمازش او را از فحشاء و منکر باز ندارد، هیچ بهره ای از نماز جز دوری از خدا حاصل نکرده است

(بحار الانوار، ج ,۸۲ ص .۱۹۸ شهاب الاخبار، ص ۲۱۵)

حدیث - ۱۲۶۲

پیامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

من صلی اربعین یوما جماعة یدرک التکبیرة الاولی ، کتب له برائتان برائة من النار و برائة من النفاق

کسی که نماز خود را با جماعت و با درک تکبیر اول نماز، چهل روز انجام دهد، خداوند دو برائت را برای او مقرر می سازد: ۱ - برائت از آتش دوزخ .۲ - برائت از نفاق.

(بحار الانوار، ج ,۸۸ ج ۴)

حدیث - ۱۲۶۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِنَّ أحَبَّ الأعمالُ اِلَی الله (عَزَّوَجَلَّ) اَلصلاةُ وَ البـِرُ وَ الجَهاد.

همانا، محبوبترین اعمال در نزد خداوند عزوجل، نماز، نیکی کردن و جهاد در راه خداست.

(وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۲۷)

حدیث - ۱۲۶۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

کُونُو دُعاةً للنّاسِ بِغَیر اَلسِنَتِکُم لِیَرُوا منکُم الوَرَع و الاِجتهادَ و الصَّلاة و الخیر فَانَّ ذلکَ داعیةٌ؛

مردم را با غیر زبانتان بخوانید تا از شما پارسایی و کوشش و نماز و خوبی را ببینند زیرا این امور آنان را به سوی حق فرا می خواند.

(جهادالنفس،ح‌۱۹۵)

حدیث - ۱۲۶۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

الصلوة حصن من سطوات الشیطان

نماز قلعه و دژ محکمی است که نمازگزار را از حملات شیطان نگاه می دارد.

(غررالحکم ، ص ۵۶ )

حدیث - ۱۲۶۶

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

اول ما یسالون عنه الصلوات الخمس

اولین چیزی که از انسانها سؤال می شود، نمازهای پنج گانه است

(کنز العال،ج ۷،حدیث - ۱۸۸۵۹)

حدیث - ۱۲۶۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

من صلی رکعتین یعلم مایقول فیهما انصرف و لیس بینه و بین الله - عز وجل - ذنب

هر کس دو رکعت نماز بخواند و بداند چه می گوید، از نماز فارغ می شود، درحالی که میان او و میان خدای عز و جل گناهی نیست.

(اصول وافی،ج۲،ص۱۰۰)

حدیث - ۱۲۶۸

امام محمدباقرعليه‌السلام فرمودند:

من ترک الجماعة رغبة عنها و عن جماعة المسلمین من غیر علة فلا صلاة له

کسی که از روی بی میلی ،بدون عذر و علت نمازجماعت را که اجتماع مسلمانان است ترک کند، نمازی برای او نیست.

(امالی شیخ صدوق،ص۲۹۰)

حدیث - ۱۲۶۹

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

لا ینال شفاعتی من اخر الصلوة بعد وقتها؛

کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید

(بحارالانوار،ج،۸۳ص۲۰)

حدیث - ۱۲۷۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لکل شی ء وجه و وجه دینکم الصلاة

هر چیز دارای سیماست ، سیمای دین شما نماز است

(بحار الانوار،ج۸۲،ص۲۲۷)

حدیث - ۱۲۷۱

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند:

افضل ما یتقرب به العبد الی الله بعد المعرفة به ، الصلوة

بهترین چیزی که بنده بعد از شناخت خدا به وسیله آن به درگاه الهی تقرب پیدا می کند، نماز است.

(تحف العقول،ص۴۵۵)

حدیث - ۱۲۷۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ان من تمام الصوم اعطاء الزکاة یعنی الفطرة کما ان الصلوة علی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم من تمام الصلوة

تکمیل روزه به پرداخت زکات یعنی فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم کمال نماز است

(وسائل الشیعه، ج ۶ ص ۲۲۱)

حدیث - ۱۲۷۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اثافی الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولایة،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتیها؛

سنگهای زیربنای اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگری درست نمی شود.

(کافی جلد۲، ص ۱۸)

حدیث - ۱۲۷۴

حضرت امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

آن کس که به خاطر خدا و در راه او زائر قبر حسینعليه‌السلام گردد، خداوند او را از آتش دوزخ آزاد می کند و از فزع اکبر (خوف بزرگ) در روز قیامت ایمنش خواهد ساخت.

کامل الزیارات، ص ۱۴۶.

حدیث - ۱۲۷۵

سه کس نزد خدا از همه منفورترند: کسی که روز زیاد می خوابد در حالی که شب اصلا نمازی نخوانده است و کسی که زیاد می خورد و هنگام غذا خوردن نام و حمد خدا نمی گوید و کسی که بی دلیل می خندد.

کنزالعمال، ص ۲۱۴۳.

حدیث - ۱۲۷۶

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم هیچ چیز را بر نماز مقدم نمی داشتند. هرگاه نماز فرا می رسید، رسول خدا دیگر نه خانواده می شناختند و نه دوست.

سنن النبی، ص ۲۶۸.

حدیث - ۱۲۷۷

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند:

سه کس نزد خدا از همه منفورترند: کسی که روز زیاد می خوابد در حالی که شب اصلا نمازی نخوانده است و کسی که زیاد می خورد و هنگام غذا خوردن نام و حمد خدا نمی گوید و کسی که بی دلیل می خندد.

کنزالعمال، ح ۲۱۴۳.

حدیث - ۱۲۷۸

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَکْثِرْ مِنْ الطَّهورِ یَزِدِ اللّه‌ُ فی عُمُرِکَ؛

وضو زیاد بگیر تا خداوند، عمرت را زیاد کند.

امالی مفید ، ص ۶۰، ح ۵

حدیث - ۱۲۷۹

امام صادقعليه‌السلام :

ثَلاثَةٌ اِنْ یَعْلَمُهنَّ الْمُؤمِنُ کانَتْ زیادَةً فی عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعْمَةِ عَلَیْهِ: تَطْویلُهُ فی رُکوعِهِ وَ سجودِهِ فی صلاتِهِ وَ تَطْویلُهُ لِجلوسِهِ عَلی طَعامِهِ اِذا اَطْعَمَ عَلی مائِدَتِهِ وَ اصْطِناعُهُ الْمَعْروفَ اِلی اَهْلِهِ؛

سه چیز است که اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره‌مندی او از نعمت‌ها می‌شود: طول دادن رکوع و سجده، زیاد نشستن بر سر سفره‌ای که در آن دیگران را اطعام می‌کند و خوش رفتاری‌اش با خانواده.

کافی، ج ۴، ص ۴۹، ح ۱۵.

حدیث - ۱۲۸۰

حضرت امام محمد باقرعليه‌السلام می فرمایند:

اذا ستقبل المصلی القبلة استقبل الرحمن لوجهه

آنگاه که نماز گزار رو به قبله نماید، خداوند رحمان به صورتش رو می آورد.

اصول کافی/ج۲/ص۵۸.

حدیث - ۱۲۸۱

حضرت فاطمه ی زهراعليها‌السلام می فرمایند:

جعل الله الصلاة تنزیها لکم عن الکبر.

خداوند متعال نماز را مایه ی دوری شما از کبر و خودپسندی قرار داد.

اعیان الشیعه/ج۱/ص ۳۱۶.

حدیث - ۱۲۸۲

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الصلوة تسود وجه الشیطان.

نماز چهره ی شیطان را سیاه می کند.

نهج الفصاحه/ ص ۳۹۶.

حدیث - ۱۲۸۳

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

لیس لجار المسجد صلاة إذا لم یهشد المکتوبة فی المسجد إذا کان فارغا صحیحا.

اگر همسایه ی مسجد فارغ و سالم باشد و برای گزاردن نماز واجب در آن حاضر نشود نمازش پذیرفته نیست.

بحارالانوار/ج۸۳/ص۳۵۴.

حدیث - ۱۲۸۴

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من مشی الی مسجد یطلب فیه الجماعة کان له یکل خطوة سبعون ألف حسنه.

هر که برای شرکت در نماز جماعت به مسجد رود، برای هر قدمی که بر می دارد، هفتاد هزار حسنه منظور می شود.

بحارالانوار، ج۷۶، ص ۳۳۶.

حدیث - ۱۲۸۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می‌فرمایند:

للمراة علی زوجها ان یشبع بطنها، و یکسو ظهرها، ویعلمها الصلاة والصوم والزکاة ان کان فی مالها حق، ولاتخالفه فی ذلک ؛

حق زن بر شوهرش این است که او را سیر کند، لباس بپوشاند، نماز و روزه و زکات را اگر در مال زن حق زکاتی است به او یاد دهد، و زن نیز در این کارها با او مخالفت نورزد

مستدرک الوسائل، ج‌۱۴، ص‌۲۴۳

روزه

حدیث - ۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

صیام یوم غدیر خم یعدل صیام عمر الدنیا لو عاش انسان ثم صام ما عمرت الدنیا لکان له ثواب ذلک.

روزه روز غدیر خم با روزه تمام عمر جهان برابر است. یعنی اگر انسانی همیشه زنده باشد و همه عمر را روزه بگیرد، ثواب او به اندازه ثواب روزه عید غدیر است.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۴، ح ۴.

حدیث - ۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : مَن صَامَ شَهرَ رَمَضَانَ فَاجتَنَبَ فِیهِ الحَرامَ وَ البُهتَانَ رَضِیَ اللهُ عَنهُ وَ أوجَبَ لَهُ الجَنَانَ.

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: هر کس ماه رمضان را روزه بگیرد و از کارهای حرام مخصوصا بهتان دوری کند، خدا از او راضی شود و بهشت را بر او واجب کند.

«بحار الانوار، ج ۳۹، ص ۳۴۶»

حدیث - ۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : ألا اخبرکم بشئ إن أنتم فعلتموه تباعد الشیطان منکم تباعد المشرق من المغرب؟ قالوا: بلی، قال: الصوم یسود وجهه، والصدقة تکسر ظهره .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: آیا شما را از چیزی خبر ندهم که اگر به آن عمل کنید شیطان از شما دور شود، چندان که مشرق از مغرب دور است؟ عرض کردند: چرا. فرمودند: روزه، روی شیطان را سیاه می کند و صدقه، پشت او را می شکند و دوست داشتن برای خدا و همیاری در کار نیک، ریشه او را می کنَد و استغفار، شاهرگش را می زند.

«أمالی شیخ صدوق، ص ۵۹»

حدیث - ۴

رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أکَلَ قَبلَ أن یَشرَبَ و تَسَحَّرَ ، و مَسَّ شَیئا مِنَ الطِّیبِ ؛ قَوِیَ عَلَی الصِّیامِ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

هر کس پیش از نوشیدن چیزی ، غذا بخورد و سَحَری میل کند و قدری بوی خوش [بر خود] بمالد ، بر روزه گرفتن ، توان بیشتری یابد

کنز العمّال ، جلد ۸ ، صفحه ۵۱۰ ، حدیث - ۲۳۸۸۲ نقلاً عن شُعب الإیمان عن أنس دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۱۰۸

حدیث - ۵

الإمام علیعليه‌السلام :

ثَلاثٌ یُذهِبنَ البَلغَمَ ویَزِدن فِی الحِفظِ : السِّواکُ ، وَالصَّومُ ، وقِراءَةُ القُرآنِ

امام علیعليه‌السلام :

سه چیز ، بلغم را از میان می‌بَرَد و حافظه را افزون می‌کند: مسواک زدن ، روزه گرفتن و قرائت قرآن.

مکارم الأخلاق ، جلد ۱ ، صفحه ۱۱۹ ، حدیث - ۲۸۷ ، دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۲۵۴

حدیث - ۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

إِذا کانَ یومُ النَّیرُوزِ فاغتَسِل وَ البَس أَنظَفَ ثِیابِک وَ تَطَیب بِأَطیبِ طِیبِک وَ تَکونُ ذلِک الیومَ صَائِماً؛

چون روز عید نوروز فرا رسید، غسل کن، پاکیزه‌ترین جامه‌ی خود را بپوش، با بهترین عطر، خود را خوشبو کن و آن روز را روزه بدار.

وسائل الشیعة: ج ۸، ص ۱۷۲، ح ۱۰۳۳۸

حدیث - ۷

امام باقرعليه‌السلام :

الصِّیامُ والحَجُّ تَسکِینُ القُلوبِ؛

روزه و حج، آرامبخش دل‌هاست.

میزان الحکمة: ح ۱۱۰۷۴

حدیث - ۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إِنَّ المُؤمِنَ هِمَّتُهُ فِی الصَّلاةِ وَالصِّیامِ وَالعِبادَةِ وَالمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِی الطَّعامِ وَالشَّرابِ کَالبَهیمَةِ؛

همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشیدن؛ مانند حیوانات.

تنبیه الخواطر،ج۱، ص ۹۴

حدیث - ۹

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

انما امروا بالصوم لکی یعرفوا الم الجوع و العطش فیستدلوا علی فقر الاخر؛

مردم به انجام روزه امر شده‌اند تا درد گرسنگی و تشنگی را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگی آخرت را بیابند.

(وسائل الشیعه، ج ۴، ص ۴، ح ۵ _ علل الشرایع، ص ۱۰)

حدیث - ۱۰

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

اِنَّ لِلجَنَّةِ بابا یُدعی اَلرَّیّانَ لایَدخُلُ مِنهُ اِلاّ الصّائِمونَ؛

بهشت را دری است که ریّان نامیده می شود از آن در، جز روزه داران وارد نشوند.

(معانی الأخبار، ص ۴۰۹)

حدیث - ۱۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اغتاب مسلما او مسلمة لم یقبل الله صلوته و لاصیامه اربعین یوما و لیلة الا ان یغفر له صاحبه ؛

هرکس مرد یا زن مسلمانی را غیبت کند، چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذیرفته نیست مگر این که غیبت شونده او را ببخشاید.

(بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۸).

حدیث - ۱۲

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

اَلصّیامُ وَ الْحَجُّ تَسْکینُ الْقُلوبِ؛

روزه و حج آرام‌بخش دل‌هاست.

امالی طوسی، ص ۲۹۶، ح ۵۸۲

حدیث - ۱۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

صِیامُ القَلبِ عَنِ الفِکرِ فِی الآثامِ أفضَلُ مِن صِیامِ البَطنِ عَنِ الطَّعامِ ؛

روزه گرفتن دل از فکر گناه ، برتر است از روزه گرفتن شکم از غذا

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۵۸۷۳

حدیث - ۱۴

اوصی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم علیا -عليه‌السلام - فقال له :

یا علی ! ثلاث فرحات للمؤ من فی الدنیاء لقاء الاخوان ، و الافطار من الصیام ، و التهجد من آخر اللیل

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به علیعليه‌السلام وصیت نمود: ای علی ! در این دنیا سه چیز برای مؤ من سرور آفرین است :

۱ - دیدار برادران دینی ؛

۲ - افطار روزه دار در پایان روزه ؛

۳ - عبادت در ساعات آخر شب

(اعلام الدین فی صفات دیلمی ، ص ۱۳۳، بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۳۵۲).

حدیث - ۱۵

من اغتاب مسلما او مسلمة لم یقبل الله صلاته و لا صیامه اربعین یوما الا ان یغفر له صاحبه - من اغتاب فی شهر رمضان لم یوجر علی صیامه ؛

کسی که غیبت شخص روزه داری نماید خداوند متعال نماز و روزه وی را تا چهل روز مورد پسند قرار نمی دهد، مگر آن که غیبت شونده از وی راضی شود.(و افزود:) کسی که در ماه رمضان غیبت کند از روزه داری خویش اجری به دست نمی آورد.

(جامع الاخبار صدوق ، فصل الغیبة )

حدیث - ۱۶

قال الکاظمعليه‌السلام :

لاتصم صوما یمنعک من الصلوة ، فان الصلوة احب الی الله من الصیام ؛

روزه ای(مستحبی) را که مانع انجام نماز می شود نگیر، چرا که نماز در پیشگاه خدا بهتر ازروزه است

(مستدرک الوسائل چاپ جدید، ج ۲، ص ۴۳)

حدیث - ۱۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اغتاب مسلما او مسلمة لم یقبل الله صلوته و لاصیامه اربعین یوما و لیلة الا ان یغفر له صاحبه ؛

هر کس که غیبت مرد یا زن مسلمانی را کند، تا چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذیرفته نیست ، مگر این که غیبت شونده او را ببخشاید.

(بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۸)

حدیث - ۱۸

قال علیعليه‌السلام :

انما هو عید لمن قبل الله صیامه ، و شکر قیامه ، و کل یوم لا یعصی الله فیه فهو یوم عید ؛

امروز عید(فطر) کسی است که خداوند روزه اش را قبول کرده ، و نمازش را سپاس گزارده ، و هرروز که در آن نافرمانی خدا نشود، عید واقعی آن روز است

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۱۲۸۶)

حدیث - ۱۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اغتاب مسلما او مسلمة لم یقبل الله صلوته و لا صیامه اربعین یوما و لیلة الا ان یغفر له صاحبه ؛

هر کس غیبت مرد یا زن مسلمانی را کند، تا چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذیرفته نیست ، مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.

(بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۸)

حدیث - ۲۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لو صلیتم حتی تکونوا کالاوتار و صمتم حتی تکونوا کالحنایا لم یقبل الله منکم الا بورع ؛

اگر آن قدر نماز بخوانید تا همچون زه کمان شوید، و آن قدر روزه بگیرید تا همچون کمان خم شوید، خدا از شما قبول نمی کند، مگر این که انسان با ورع باشید.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۸)

حدیث - ۲۱

قال الصادقعليه‌السلام :

یدخل علی المیت فی قبره الصلاة و الصوم و الحج و الصدقة و البر و الدعاء، و یکتب اجره للذی یفعله و للمیت ؛

نماز و روزه و صدقه و نیکی و دعا برای میت در قبر او داخل می شود، و اجر و پاداش این امور را برای میت و آن را انجام می دهد، نوشته می شود.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۶۲)

حدیث - ۲۲

قال الصادقعليه‌السلام :

ان الصلوة و الصوم و الصدقة و الحج و العمرة و کل عمل صالح ینفع المیت حتی ان المیت لیکون فی ضیق فیوسع علیه و یقال : هذا بعمل ابنک فلان او بعمل اخیک فلان اخوه فی الدین ؛

نماز، روزه ، صدقه ، حج ، عمره ، و نیز هر عمل صالحی برای میت سود دارد، حتی اگر میت در تنگنا هم باشد، به واسطه این اعمال ، گشایشی برای او به عمل می آید و به وی می گویند: این گشایش به خاطر عملی است که پسر تو فلانی یا برادر دینی تو فلانی به جا آورده است

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۱۲)

حدیث - ۲۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من عرف الله و عظمه منع فانه من الکلام و بطنه من الطعام و عنا نفسه بالصیام و القیام ؛

کسی که خدا را شناخت و به عظمتش پی برد، دهان خود را از سخن (بی مورد)، و شکم را از غذای حرام باز می دارد، و به استقبال سختی روزه و نماز جهت دریافت پاداش و جلب رضایت حق می شتابد.

(سفینة البحار، ج ۲، ص ۱۷۸)

حدیث - ۲۴

قال الصادقعليه‌السلام :

ان اول ما یسئل عنه العبد اذا وقف بین یدی الله - عز و جل - الصلوات المفروضات و عن الزکاة المفروضة و عن الصیام المفروض ، و عن الحج المفروض و عن ولایتنا اهل البیت ؛

وقتی بنده (فردای قیامت ) در مقابل خدای عز و جل قرار گرفت ، اولین چیزی که از او سؤ ال می کنند، نمازهای واجب ، زکات واجب ، روزه واجب ، حج واجب و ولایت ما اهل بیت است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۹۰)

حدیث - ۲۵

قال الصادقعليه‌السلام :

قال لقمان لابنه : لکل شی ء علامة یعرف بها و یشهد علیها و ان للدین ثلاث علامات : العلم و الایمان و العمل به ، (الی ان قال ) و للعامل ثلاث علامات الصلوة و الصیام و الزکوة ؛

حضرت لقمان به فرزندانش فرمود: برای هر چیزی علامتی است که به وسیله آن علامت شناخته می شود و به او شهادت داده می شود، به درستی که برای دین سه علامت است : ۱ - علم ۲ - ایمان ، ۳ - عمل به ایمان ، تا آن جا که فرمود: برای عامل به دین سه علامت است : ۱ - نماز ۲ - روزه ، ۳ - زکات

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳)

حدیث - ۲۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

...و اسهم الاسلام ثلاثة : الصلوة و الصوم و الزکوة ؛

بهره اسلام برای شما سه چیز است : نماز، روزه ، و زکات

(نهج الفصاحه ، ص ۲۴۴، حدیث - ۱۲۱۲)

حدیث - ۲۷

قال الباقرعليه‌السلام :

بنی الاسلام علی خمس : الصلوة و الزکوة ، و الصوم و الحج و الولایة ؛

اسلام بر روی پنج پایه بنا شده است : نماز، روزه ، زکات ، حج ، ولایت

(کافی ، ج ۲، ص ۱۷)

حدیث - ۲۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ أحَقَّ الناسِ بالتَّخَشُّعِ‌فی السِّرِّ والعَلانیَةِ لَحامِلُ القرآنِ ، وإنَّ أحَقَّ الناسِ فی السِّرِّ والعَلانیَةِ بالصلاةِ والصومِ لَحامِلُ القرآنِ ؛

سزاوارترین مردم به خشوع ورزیدن نهانی و آشکار در برابر خدا ، حافظ قرآن است و سزاوارترین مردم به نمازگزاردن و روزه گرفتن در آشکار و نهان ، حافظ قرآن است

الکافی : ۲ / ۶۰۴ / ۵ منتخب میزان الحکمة : ۴۶۰

حدیث - ۲۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

نوم الصّائم عباده و صمته تسبیح و عمله مضاعف و دعاؤه مستجاب و ذنبه مغفور؛

خواب روزه دار عبادت است و سکوت وی تسبیح است و عملش مضاعف است و دعایش مستجاب است و گناهش آمرزیده.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من نزل علی قوم فلا یصومنّ تطوّعا إلّا بإذنهم؛

هر که مهمان قومی شود بی اجازه آنها روزه دلخواه نگیرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لکلّ شی ء زکاه و زکاه الجسد الصّوم؛

هر چیزی را زکاتی هست و زکات تن روزه داشتن است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الصّیام نصف الصّبر و علی کلّ شی ء زکاه و زکاه الجسد الصّیام؛

روزه داری یک نیمه صبوری است، هر چیزی زکاتی دارد و زکات تن روزه داشتن است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الصّیام جنّه ما لم یخرقها بکذب أو غیبه؛

روزه سپری است مادام که آن را به دروغ یا غیبت ندرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الصّیام نصف الصّبر؛

روزه یک نیمه صبر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الصّوم جنّه من عذاب اللَّه؛

روزه سپر عذاب خداست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث حقّ علی اللَّه أن لا یردّ لهم دعوه: الصائم حتّی یفطر و المظلوم حتّی ینتصر و المسافر حتّی یرجع؛

سه کسند که بر خدا لازم است دعایشان را رد نکند: روزه دار تا افطار کند و ستمدیده تا ستم از او دفع شود و مسافر تا به وطن خود باز گردد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۷

امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند:

برای هر چیزی زکاتی است ، و زکات تن روزه های مستحبی است

تحف العقول

حدیث - ۳۸

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله علیها - : ما یَصَنَعُ الصّائِمُ بِصِیامِهِ إذا لَمْ یَصُنْ لِسانَهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوارِحَهُ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند: روزه داری که زبان و گوش و چشم و دیگر اعضاء و جوارح خود را کنترل ننماید هیچ سودی از روزه خود نمی برد.

مستدرک الوسائل، ج ۷، ص ۳۳۶، ح ۲

حدیث - ۳۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لو صلیتم حتی تکونوا کالاوتار و صمتم حتی تکونوا کالحنایا لم یقبل الله منکم الا بورع؛

اگر آن قدر نماز بخوانید تا همچون زه کمان شوید، و آن قدر روزه بگیرید تاهمچون کمان خم شوید، خدا از شما قبول نمی کند، مگر این که انسان با ورع باشید.

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۵۸ )

حدیث - ۴۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان من تمام الصوم اعطاءالزکوة (لفطرة ) کما ان الصلاة علی النبی -صلى‌الله‌عليه‌وآله و سلم - من تمام الصلاة ؛

همانا پرداخت زکات فطره (در آخر ماه رمضان ) مایه تمامیت روزه می باشد،چنان که صلوات بر محمد (و آل او) باعث تمامیت نماز است (یعنی نماز با صلوات و روزه با زکات فطره کامل می شود).

( وسائل الشیعه ، ج ۶، ص ۲۲۱ )

حدیث - ۴۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

و الحج جهاد کل ضعیف ، و لکل شی ء زکاة و زکاة البدن الصیام ، و جهاد المرأة حسن التبعل؛

نمازوسیله تقرب و نزدیک شدن هر پارسایی به خداست ، و حج ، جهاد افراد ناتوان است .هر چیزی زکات دارد و زکات و پاک کردن بدن ، روزه گرفتن است جهاد زن هم خوب شوهرداری کردن می باشد.

( نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۱۱۵۲ )

حدیث - ۴۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

یدخل علی المیت فی قبره الصلاة و الصوم و الحج و الصدقة و البر و الدعاء،و یکتب اجره للذی یفعله و للمیت؛

نماز و روزه و صدقه و نیکی و دعا برای میت در قبر او داخل می شود، و اجر و پاداش این امور برای میت و آن کسی که آن را انجام می دهد، نوشته می شود.

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۶۲ )

حدیث - ۴۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

قال لقمان لابنه : لکل شی ء علامة یعرف بهاو یشهد علیها و ان للدین ثلاث علامات : العلم و الایمان و العمل به ، (الی ان قال ) وللعامل ثلاث علامات الصلوة و الصیام و الزکوة؛

حضرت لقمان به فرزندانش فرمود:برای هر چیزی علامتی است که به وسیله آن علامت شناخته می شود و به او شهادت داده می شود، به درستی که برای دین سه علامت است: ۱ - علم، ۲ - ایمان، ۳ - عمل به ایمان تا آنجا که فرمودند: برای عامل به دین سه علامت است : ۱ - نماز، ۲ - روزه ، ۳ - زکات

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳ )

حدیث - ۴۴

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

بنی الاسلام علی خمس : الصلوة و الزکوة و الصوم و الحج و الولایة؛

اسلام بر روی پنج پایه بنا شده است : نماز، روزه ،زکات ، حج ، ولایت

( کافی ، ج ۲، ص ۱۷ )

حدیث - ۴۵

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله :

آیا شما را از چیزی خبر ندهم که اگر به آن عمل کنید، شیطان از شما دور شود، چندان که مشرق از مغرب دور است؟ عرض کردند: چرا. فرمودند: روزه روی شیطان را سیاه می‌کند، صدقه پشت او را می‌شکند، دوست داشتن برای خدا و هم یاری در کار نیک، ریشه او را می‌کند و استغفار شاهرگش را می‌زند.

امالی صدوق، ص ۱۱۷

حدیث - ۴۶

پیامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله :

اَللّهُمَّ لَکَ صُمْنا وَ عَلی رِزْقِکَ اَفْطَرنا فَتَقَـبَّلْهُ مِنّا ذَهَبَ الظَّماءُ وَ ابْتَلَّتِ الْعُروقُ وَ بَقیَ الاَْجْرُ؛

بار خدایا! برای تو روزه گرفتیم و با روزی تو افطار می‌کنیم، پس آن را از ما بپذیر، تشنگی رفت، رگ‌ها شاداب شد و پاداش ماند.

کافی، ج ۴ ، ص ۹۵، ح ۱.

حدیث - ۴۷

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

کانَ رَسولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله اِذا اَفْطَرَ بَدَاَ بِحَلْواءَ یُفْطِرُ عَلَیْها، فَاِنْ لَمْ یَجِدْ فَسُکَّرَةٍ اَو تَمَراتٍ، فَاِذا اَعوَزَ ذلِکَ کُلَّهُ فَماءٍ فاتِرٍ وَ کانَ یَقولُ: یُنَقِّی الْمَعِدَةَ وَ الْکَبِدَ وَ یُطَیِّبُ النَّـکْهَةَ وَ الْفَمَ وَ یُقَوِّی الاَْضْراسَ... ؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله با حلوا افطار می‌کردند و اگر حلوا نبود، با چیز شیرین دیگر و یا چند دانه خرما و اگر نبود، با آب گرم و می‌فرمودند: آب گرم معده و جگر را پاک، دهان را خوشبو و دندان‌ها را تقویت میکند.

کافی، ج ۴، ص ۱۵۲، ح ۴.

حدیث - ۴۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

ثَلاثٌ یُذْهِبْنَ النِّسْیانَ وَ یُحْدِثْنَ الذُّکْرَ: قِراءَةُ الْقُرآنِ، وَ السِّواکُ وَ الصِّیامُ؛

سه چیز، فراموشی را از بین می‌برد و حافظه را زیاد می‌کند: خواندن قرآن، مسواک زدن و روزه گرفتن.

دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۱۳۷، ح ۴۸۱.

حدیث - ۴۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

علت روزه گرفتن آن است که به سبب آن، ثروتمند و فقیر برابر شوند، زیرا ثروتمند گرسنگی را احساس نکرده، تا به فقیر رحم کند، هرگاه هم چیزی را بخواهد می‌تواند فراهم کند. پس خداوند خواست میان بندگانش برابری ایجاد کند و توانمند مزه گرسنگی و درد را بچشد تا بر ناتوان مهر بورزد و بر گرسنه ترحم کند

بحارالأنوار، ج ۹۶، ص ۳۷۱، ح ۵۳.

حدیث - ۵۰

امام علیعليه‌السلام :

وَ عَنْ ذلِکَ ما حَرَسَ اللّه‌ُ عِبادَهُ الْمُؤمِنینَ بِالصَّلَوات وَ الزَّکَواتِ وَ مُجاهَدَةِ الصِّیامِ فِی الاَْیّامِ الْمَفْروضاتِ تَسْکینا لاَِطْرافِهِمْ وَ تَخْشیعا لاَِبْصارِهِمْ وَتَذْلیلاً لِنُفُوسِهِمْ وَ تَخْفیضا (تَخْضیعا) لِقُلُوبِهِمْ؛(

خداوند، بندگان مؤمن خود را به وسیله نمازها و زکات‌ها و جدّیت در روزه‌داری روزهای واجب حفظ می‌کند، تا اعضا و جوارحشان آرام، دیدگانشان خاشع، جان‌هایشان فروتن و دل‌هایشان خاشع گردد.

نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲.

حدیث - ۵۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

یا مَعْشَرَ الشَّبابِ عَلَیْکُم بِالْباهِ فَاِنْ لَمْ تَسْتَطیعوهُ فَعَلَیْـکُمْ بِالصّیامِ فَاِنَّهُ وِجاؤُهُ ؛

ای گروه جوانان! ازدواج کنید اگر نمی‌توانید ، روزه بگیرید ، که روزه مهارِ شهوت است

کافی ، ج ۴، ص ۱۸۰، ح ۲

حدیث - ۵۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

یا مَعشَرَ الشَّبابِ عَلَیکُم بِالباهِ فَاِن لَم تَستَطیعوهُ فَعَلَیـکُم بِالصّیامِ فَاِنَّهُ وِجاؤُهُ؛

ای گروه جوانان! ازدواج کنید اگر نمی‌توانید، روزه بگیرید که روزه مهارِ شهوت است.

کافی ، ج ۴، ص ۱۸۰، ح ۲

حدیث - ۵۳

حضرت علیعليه‌السلام فرمودند:

صَومُ القَلبِ خَیرٌ مِن صِیامِ اللِّسانِ وَ صَومُ اللِّسانِ خَیرٌ مِن صِیامِ البَطنِ؛

روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.

غرر الحکم، ج ۱، ص ۴۱۷، ح ۸۰

حدیث - ۵۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

صِیامُ القَلبِ عَنِ الفِکرِ فِی الآثامِ أفضَلُ مِن صِیامِ البَطنِ عَنِ الطَّعامِ

روزه دل ، اندیشیدن به گناهان ، برتر است از روزه شکم ؛ یعنی غذا خوردن؛

میزان الحکمه ، ح ۱۰۹۴۸

حدیث - ۵۵

حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

قالَ اللّه‌ُ عز و جل: الصَّومُ لی، و أنَا أجزی بِهِ؛

خداوند فرموده است: روزه، برای من است و خودم پاداش آن را می دهم.

تهذیب الأحکام: ۴ / ۱۵۲ / ۴۲۰

حدیث - ۵۶

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

امَنِ اغتابَ مُسلِماً اَو مُسلِمَةً لَم یقبَلِ اللَّهُ تَعالی صَلاتَهُ وَ لا صیامَهُ اَربَعینَ یوماً وَ لَیلَةً اِلّا اَن یغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛

خداوند متعال تا چهل شبانه روز نماز و روزه غیبت کننده مرد و زن مسلمان را نمی‌پذیرد، مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.

(جامع الأخبار، ص ۴۱۲، ح ۱۱۴۱)

حدیث - ۵۷

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

ما یصنع الصائم بصیامه اذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه؛

روزه داری که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده، روزه اش به چه کارش خواهد آمد.

(بحار الانوار، ج ۹۳ ص ۲۹۵)

حدیث - ۵۸

حضرت فاطمهعليها‌السلام فرمودند:

جعل الله الزکاة تزکیة للنفس و نماء فی الرزق ، و الصیام تثبیتا للاخلاص؛

خدای تعالی زکات را مایه پاکی جان و فزونی روزی ، و روزه را برای پابرجایی اخلاص قرار داد.

(احتجاج طبرسی ، ایران ، انتشارات اسوه ، ج ۱)

حدیث - ۵۹

امام حسنعليه‌السلام فرمودند:

ان لکل صائم عند فطوره دعوة مستجابة فاذا کان اول لقمة فقل : بسم الله اللهم یاواسع المغفرة اغفر لی

هر روزه داری هنگام افطار یک دعای اجابت شده دارد پس در اولین لقمه افطار بگو: به نام خدا ، ای خدایی که آمرزش تو فراگیر و وسیع است ، مرا ببخش.

(اقبال الاعمال ، ص ۱۱۶)

حدیث - ۶۰

ان من تمام الصوم اعطاء الزکاة یعنی الفطرة کما ان الصلوة علی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم من تمام الصلوة

تکمیل روزه به پرداخت زکات یعنی فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم کمال نماز است

(وسائل الشیعه، ج ۶ ص ۲۲۱)

حدیث - ۶۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و شعرک و جلدک؛

آنگاه که روزه می گیری باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشند.(یعنی از گناهان پرهیز کند.)

(الکافی ج ۴ ص ۸۷)

حدیث - ۶۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

صوم النفس عن لذات الدنیا انفع الصیام

روزه نفس از لذتهای دنیوی سودمندترین روزه هاست.

(غرر الحکم، ج ۱ ص ۴۱۶)

حدیث - ۶۳

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

روزه دوری کردن از حرامهاست، همچنان که مرد از خوردن و آشامیدن خوداری می کند.

بحارالانوار، ج۹۶، ص ۲۹۴.

حدیث - ۶۴

حضرت امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

خواب روزه دار، عبادت و سکوتش، تسبیح و عملش، پذیرفته و دعایش مستجاب است.

من لایحضرالفقیه، ج۲، ص ۷۶.

حدیث - ۶۵

حضرت امام حسن عسگریعليه‌السلام در پاسخ به پرسش از علت واجب شدن روزه فرمودند:

تا توانگر درد گرسنگی را بچشد و در نتیجه به نیازمند کمک کند.

بحارالانوار، ج۹۶، ص ۳۶۹.

حدیث - ۶۶

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

هر که روزه او را از خوردن غذایی که هوس آن را کند باز دارد، بر خداست که وی را از غذای بهشت سیر کند و از شراب بهشتی بنوشاندش.

بحارالانوار، ج۴۰، ص ۳۳۱.

حدیث - ۶۷

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

خواب روزه دار، عبادت و سکوتش، تسبیح و دعایش پذیرفته و عملش دو چندان است. دعای روزه دار به هنگام افطار از درگاه خدا رد نمی شود.

میزان الحکمه، ج۷، ص ۳۲۱۰.

حدیث - ۶۸

حضرت امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

خدای تبارک و تعالی می فرمایند: روزه از من است و پاداش آن را هم می دهم.

اصول کافی، ج۴، ص ۶۳.

حدیث - ۶۹

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

خواب روزه دار، عبادت و سکوتش، تسبیح و دعایش پذیرفته و عملش دو چندان است. دعای روزه دار به هنگام افطار از درگاه خدا رد نمی شود.

میزان الحکمه، ج۷، ص ۳۲۱۰.

حدیث - ۷۰

حضرت امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

خواب روزه دار، عبادت و سکوتش، تسبیح و عملش، پذیرفته و دعایش مستجاب است.

من لایحضرالفقیه، ج۲، ص ۷۶.

حدیث - ۷۱

حضرت فاطمه ی زهراعليها‌السلام فرمودند:

فرض الله الصیام تثبیتا للاخلاص؛

خداوند روزه را برای استواری اخلاص، واجب فرمود.

بحارالانوار، ج۹۶، ص ۳۶۸.

حدیث - ۷۲

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

الصیام اجتناب المحارم کما یمتنع الرجل من الطعام و الشراب؛

روزه دوری کردن از حرامهاست، همچنان که مرد از خوردن و آشامیدن خوداری می کند.

بحارالانوار، ج۹۶، ص ۲۹۴.

حدیث - ۷۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لکل شیء زکاة وزکاة الابدان الصیام؛

هرچیزی زکاتی دارد و زکات بدنها روزه است.

میزان الحکمه، ج۷، ص ۳۲۰۸.

حدیث - ۷۴

قال الامام علیعليه‌السلام : فَرَضَ اللهُ الصِّیامَ ابْتِلاءً لاخلاصِ الْخَلْقِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: خداوند روزه را واجب کرد تا اخلاص بندگان را بیازماید.

«نهج البلاغه، حکمت ۲۵۲»

حج

حدیث - ۱

قال الامام الصادق -عليه‌السلام - :اذا حج احدکم فلیختم بزیارتنا، لأن ذلک من تمام الحج.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:هر گاه یکی از شما به حج رفت، آن را با زیارت ما به پایان برساند، چرا که این (دیدار ما) از نشانه‌های تمامیت و کمال حج است.

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۲۵۴»

حدیث - ۲

امام باقرعليه‌السلام :

الصِّیامُ والحَجُّ تَسکِینُ القُلوبِ؛

روزه و حج، آرامبخش دل‌هاست.

میزان الحکمة: ح ۱۱۰۷۴

حدیث - ۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

و فرض علیکم حج بیته الحرام الذی جعله قبلة للانام؛

و (خداوند) حج بیت حرام خود را به شما واجب کرد، بیتی که آن را قبله مردم قرار دارد.

(نهج البلاغه ، خطبه ۱ - ۵۰).

حدیث - ۴

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

اَلصّیامُ وَ الْحَجُّ تَسْکینُ الْقُلوبِ؛

روزه و حج آرام‌بخش دل‌هاست.

امالی طوسی، ص ۲۹۶، ح ۵۸۲

حدیث - ۵

امام باقرعليه‌السلام :

انَّ الرّجُلَ إذا أصابَ مالاً مِن حَرامٍ لَم یُقْبَلْ مِنهُ حَجُّ ولا عُمْرَةٌ ولا صِلَةُ رَحِمٍ حتّی أنّه یَفْسُدُ فیهِ الفَرْجُ ؛

هرگاه انسان مالی از حـرام بـه دست آورد نه حجّی از او پذیرفته شود، نه عمره‌ای و نه صله رحمی و حتّی در ازدواج و زناشویی او تأثیر سوء می‌گذارد.

أمالی الطوسیّ : ۶۸۰ / ۱۴۴۷

حدیث - ۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الحَجّ یَنْفیالفَقرَ؛

حجّ، فقر و تهیدستی را از بین می‌برد.

تحف العقول : ۷

حدیث - ۷

امام صادقعليه‌السلام :

مَن حَجَّ ثَلاثَ حِجَجٍ لَم‌یُصِبْهُ فَقرٌ أبَدا؛

هر کس سه بار حجّ به جا آورد ، هرگز به فقر گرفتار نیاید

الخصال : ۱۱۷ / ۱۰۱

حدیث - ۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ما رأیتُ شَیئا أسْرَعَ غِنیً ولا أنْفی للفَقرِ مِن إدْمانِ حَجِّ هذا البَیتِ؛

ندیده‌ام که چیزی همانند مداومت بر زیارت این خانه(خانه خدا) چنان سریع توانگری آورد و فقر را بزداید

أمالی الطوسیّ : ۶۹۴ / ۱۴۷۸

حدیث - ۹

قال الصادقعليه‌السلام :

ان الصلوة و الصوم و الصدقة و الحج و العمرة و کل عمل صالح ینفع المیت حتی ان المیت لیکون فی ضیق فیوسع علیه و یقال : هذا بعمل ابنک فلان او بعمل اخیک فلان اخوه فی الدین ؛

نماز، روزه ، صدقه ، حج ، عمره ، و نیز هر عمل صالحی برای میت سود دارد، حتی اگر میت در تنگنا هم باشد، به واسطه این اعمال ، گشایشی برای او به عمل می آید و به وی می گویند: این گشایش به خاطر عملی است که پسر تو فلانی یا برادر دینی تو فلانی به جا آورده است

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۱۲)

حدیث - ۱۰

قال الصادقعليه‌السلام :

ان اول ما یسئل عنه العبد اذا وقف بین یدی الله - عز و جل - الصلوات المفروضات و عن الزکاة المفروضة و عن الصیام المفروض ، و عن الحج المفروض و عن ولایتنا اهل البیت ؛

وقتی بنده (فردای قیامت ) در مقابل خدای عز و جل قرار گرفت ، اولین چیزی که از او سؤ ال می کنند، نمازهای واجب ، زکات واجب ، روزه واجب ، حج واجب و ولایت ما اهل بیت است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۹۰)

حدیث - ۱۱

قال الصادقعليه‌السلام :

اما انه لیس شی ء افضل من الحج الا الصلوة ؛

به درستی که هیچ عملی بالاتر از حج نیست ، مگر نماز.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۶)

حدیث - ۱۲

قال الباقرعليه‌السلام :

بنی الاسلام علی خمس : الصلوة و الزکوة ، و الصوم و الحج و الولایة ؛

اسلام بر روی پنج پایه بنا شده است : نماز، روزه ، زکات ، حج ، ولایت

(کافی ، ج ۲، ص ۱۷)

حدیث - ۱۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الحجّ جهاد کلّ ضعیف و جهاد المرأه حسن التّبعّل؛

حج جهاد ضعیفان است و جهاد زن، شوهرداری خوب است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الحجّ المبرور لیس له جزاء إلّا الجنّه؛

حج مقبول سزایی جز بهشت ندارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

حجّوا تستغنوا و سافروا تصحّوا؛

به حج روید تا بی نیاز شوید و سفر کنید تا سالم مانید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تفتح أبواب السّماء و یستجاب الدّعاء فی أربعه مواطن: عند التقاء الصّفوف فی سبیل اللَّه و عند نزول الغیث و عند إقامه الصّلاه و عند رؤیه الکعبه؛

چهار موقع درهای آسمان را بگشایند و دعاها را مستجاب کنند. هنگام تلاقی صف مبارزان در راه خدا و هنگام نزول باران و هنگام نماز و هنگام دیدار کعبه.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إذا حجّ الرّجل بمال من غیر حلّه فقال لبّیک اللّهمّ لبّیک قال اللَّه لا لبّیک و لا سعدیک هذا مردود علیک؛

وقتی کسی با مالی که حلال نیست به حج رود هنگامی که گوید لبیک خدا یا لبیک، خدا گوید نه لبیک و نه سعدیک این ها به تو باز می گردد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۸

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

جَعَلَ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشّـِرْکِ، وَ الصَّلاةَ تَنْزیهاً لَکُمْ مِنَ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاةَ تَزْکِیَةً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِی الرِّزقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَّجَ تَشْییداً لِلدّینِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

خداوند سبحان، ایمان و اعتقاد را برای طهارت از شرک و نجات از گمراهی ها و شقاوت ها قرار داد. و نماز را برای خضوع و فروتنی و پاکی از هر نوع تکّبر، مقرّر نمود. و زکات (و خمس) را برای تزکیه نفس و توسعه روزی تعیین نمود. و روزه را برای استقامت و اخلاص در اراده، لازم دانست. و حجّ را برای استحکام أساس شریعت و بناء دین اسلام واجب نمود.

ریاحین الشّریعة، ج ۱، ص ۳۱۲

حدیث - ۱۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

و الحج جهاد کل ضعیف ، و لکل شی ء زکاة و زکاة البدن الصیام ، و جهاد المرأة حسن التبعل؛

نمازوسیله تقرب و نزدیک شدن هر پارسایی به خداست ، و حج ، جهاد افرادناتوان است .هر چیزی زکات دارد و زکات و پاک کردن بدن ، روزه گرفتن است جهاد زن هم خوب شوهرداری کردن می باشد.

( نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۱۱۵۲ )

حدیث - ۲۰

امام صادق می فرمایند :

ما عبداللّه بشیء أفضل من الصّمت و المشی الی بیته؛

خداوند به چیزی برتر از خاموشی و رفتن به خانه‌ی او (حج)، عبادت نشده است.

الخصال: ۳۵ / ۸.

حدیث - ۲۱

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اما انه لیس شی ء افضل من الحج الا الصلاة؛

به درستی که هیچ عملی بالاتر از حج نیست ، مگر نماز.

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۲۶ )

حدیث - ۲۲

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

بنی الاسلام علی خمس : الصلوة و الزکوة و الصوم و الحج و الولایة؛

اسلام بر روی پنج پایه بنا شده است : نماز، روزه ،زکات ، حج ، ولایت

( کافی ، ج ۲، ص ۱۷ )

حدیث - ۲۳

قال الصادقعليه‌السلام :

صلاة فریضة خیر من عشرین حجة و حجة خیر من بیت مملو ذهبا یتصدق منه حتی یفنی او حتی لا یبقی منه شی‌ء.

امام صادقعليه‌السلام فرمود:

یک نماز واجب از بیست حج بهتر است، و یک حج از صدقه دادن خانه‌ای پر از طلا بهتر است، آنگونه که آن را صدقه دهند تا آنکه چیزی در آن نماند.

بحار، ج ۸۲، ۲۲۷

حدیث - ۲۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

زیارت خانه خدا امان دهنده است از عذاب دوزخ.

غررالحکم ، باب حج

حدیث - ۲۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

مَن ضَمِنَ وَصیَّةَ الْمَیِّتِ مِن أمرِ الْحَجِّ فَلا یَعجُزَنَّ فیها فَإنَّ عُقُوبَتَها شَدیدَةٌ وَ نَدامَتَها طَویلَةٌ، لا یَعجُزُ عَن وَصیَّةِ الْمَیِّتِ إلاّ شَقیٌّ وَ لا یَقومُ بِها إلاّ سَعیدٌ؛

هر کس وصیت میت را در کار حج بر عهده بگیرد، نباید در آن کوتاهی کند، زیرا عقوبت آن سخت و پشیمانی‌اش طولانی است. از وصیت میت جز بدبخت کوتاهی نکند و به آن جز خوشبخت عمل ننماید.

جامع الأخبار، ص ۱۵۹

حدیث - ۲۶

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

الحَجُّ تَسکینُ القلُوبِ؛

حجّ آرام بخش دل‌ها است

الأمالی ، طوسی ، ص ۲۹۶

حدیث - ۲۷

قال الامام الصادقعليه‌السلام :من کان معسرا فلم یتهیأ له حجة الاسلام فلیأت قبر الحسینعليه‌السلام فلیعرف عنده.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:کسی که تنگدست باشد و حج واجب برایش فراهم نگردد، پس به زیارت قبر امام حسینعليه‌السلام برود و عرفه را آنجا باشد.

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۳۶۰»

زکات

حدیث - ۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اثافی الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولایة،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتیها.

سنگهای زیربنای اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنهابدون دیگری درست نمی شود.

کافی: ۲، ص ۱۸.

حدیث - ۲

رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثَمانیةٌ لا تُقبَلُ مِنهُمُ‌الصَّلاةُ : العَبدُ الآبِقُ حتّی یَرجِعَ إلی مَولاهُ ، والناشِزُ وزَوجُها علَیها ساخِطٌ ، ومانِعُ الزَّکاةِ ، وتارِکُ الوُضوءِ ، والجاریَةُ المُدرِکَةُ تُصَلِّی بغَیرِ خِمارٍ ، وإمامُ قَومٍ یُصَلِّی بهِم وهُم لَهُ کارِهُونَ ، والسَّکرانُ ، والزَّبِینُ ؛ وهُو الذی یُدافِعُ البَولَ والغائطَ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

هشت نفرند که نمازشان پذیرفته نمی‌شود : بنده فراری ، تا زمانی که به سوی مولایش برگردد زن نافرمان ، که شوهرش از او ناراضی است کسی که زکات نمی‌دهد کسی که وضو نمی‌گیرد دختر بالغی‌که بدون‌روسری نماز بخواند پیشوای قومی که با آنان نماز بخواند در حالی که از او ناراضی هستند آدم مست و زَبین ، یعنی کسی که بول و غائط خود را به زور نگه داشته است

مکارم الأخلاق : ۲ / ۳۲۴ / ۲۶۵۶ ، منتخب میزان الحکمه : ۳۲۶

حدیث - ۳

قال الامام الباقرعليه‌السلام : فَرَضَ اللهُ الزکاةَ مَعَ الصَّلاةِ.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: خداوند زکات را همراه نماز، واجب کرده است.

«وسائل الشیعة، ج ۹، ص ۱۳»

حدیث - ۴

قال الامام الباقرعليه‌السلام : بَینا رَسولُ الله فی المَسجد اِذ قالَ .

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: روزی رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله در مسجد عده ای را از سر جایشان بلند کرد و فرمودند: از مسجد بیرون شوید و تا زمانی که زکات خود را نپرداخته اید، برای نماز به مسجد نیایید.

«وسائل الشیعة، ج ۹، ص ۲۴»

حدیث - ۵

قال الامام الباقرعليه‌السلام : ما مِنْ عَبْدٍ مَنَعَ مِنْ زکاة مالِهِ شیئاً الّا جَعَل اللهُ ذلک یَوْمَ القِیامَةِ ثَعباناً مِن النّارِ .

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: کسی که زکات مال خود را نپردازد، خداوند آن را در روز قیامت به صورت ماری قرار می دهد که بر گردن صاحبش پیچیده و پیوسته او را نیش می زند تا هنگامی که حساب رسی آن روز پایان یابد.

«وسائل الشیعة، ج ۹، ص ۲۲»

حدیث - ۶

قال الامام الباقرعليه‌السلام : اَلزَّکاةُ تَزِیدُ فِی الرِّزقِ.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: پرداخت زکات، بر روزی انسان می افزاید.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۴»

حدیث - ۷

عن الامام أبی جعفرعليه‌السلام : اِنَّ الله یَبْعَثُ یَوْمَ الْقِیامَةِ ناساً من قبورهم مشدوَّدةً اَیدیهِم إلی اَعناقِهِم .

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: خداوند در روز قیامت عده ای را از قبورشان در حالی محشور می کند که دست هایشان به گردن های آنان محکم بسته شده و فرشتگان آن ها را پیوسته نکوهش می کنند و می گویند: این ها کسانی هستند که خداوند به آن ها روزی داد اما آن ها از پرداخت حق خدا امتناع ورزیدند.

«بحار الانوار، ج ۹۶، ص ۲۱»

حدیث - ۸

قال الامام الحسنعليه‌السلام : ما نقصَتْ زکاةٌ مِنْ مالٍ قطُّ.

امام حسنعليه‌السلام فرمودند: پرداخت زکات، هرگز باعث کمبود مال نمی شود.

«بحار الانوار، ج ۸۷، ص ۳۸۱»

حدیث - ۹

قال الامام علیعليه‌السلام : اِنَّ زکاةَ جُعِلتُ مَعَ الصَّلاةِ قُرباناً لِأهْلِ الإسلامِ .

امام علیعليه‌السلام فرمودند: همانا پرداخت زکات و اقامه نماز، باعث تقرب مسلمانان به خداوند می شود، سپس آن که زکات را با رضایت خاطر بپردازد، کفاره گناهان او می شود و بازدارنده و نگاه دارنده انسان، از آتش جهنم است، پس نباید به آن چه پرداخته شده با نظر حسرت نگاه کرد و برای پرداخت زکات افسوس خورد، زیرا کسی که زکات را از روی رغبت نپردازد، پاداش او اندک و عمل او تباه و همیشه پشیمان خواهد بود.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۹»

حدیث - ۱۰

قال الامام علیعليه‌السلام : لا یَقْبَلُ اللهُ الصلاةَ مِمَّنْ مَنَعَ الزکاة.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: خداوند نماز کسی را که زکات نمی دهد، قبول نخواهد کرد.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۹»

حدیث - ۱۱

قال الامام علیعليه‌السلام : اِنَّ اَفْضَلَ ما تَوَسَّلَ بِهِ المُتَوَسِّلُون اِلی اللهِ ایتاء زکات فإِنَّها فریضةٌ واجبةٌ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: بهترین چیزی که انسان می تواند با آن به خدا تقرب جوید، پرداختن زکات است، زیرا آن تکلیف واجب الهی است.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۱۰»

حدیث - ۱۲

قال الامام علیعليه‌السلام : علیکم بِالزَّکاةِ فاِنِّی سمعتُ نبیکمصلى‌الله‌عليه‌وآله یقول: الزکاةُ قنطرةُ الْاِسلامِ، فَمَنْ اَدَّاها جازَ القِنْطَرة...

امام علیعليه‌السلام فرمودند: بر شما باد به پرداخت زکات، زیرا از رسول خدا شنیدم که فرمودند: زکات پل اسلام است، کسی که آن را بپردازد از پل عبور کرده و کسی که آن را نپردازد، روی پل می ماند.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۵»

حدیث - ۱۳

قال الامام علیعليه‌السلام : اُوصیکَ یا بُنَیَّ بالصلاةِ عِنْدَ وقتِها و الزکاةِ فی اهلِها و محلِها.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: ای فرزندانم شما را وصیت می کنم به نماز در اول وقت و (پرداخت) زکات به اهلش و در محلش.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۴»

حدیث - ۱۴

قال الامام علیعليه‌السلام : اللهُ، اللهُ، فی الزّکاةِ فَانَّها تُطفئُ غَضَبَ رَبِّکم.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: خدا را، خدا را، درباره زکات، همانا (پرداخت) زکات، (آتش) غضب خدایتان را خاموش می کند.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۰»

حدیث - ۱۵

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: سخاوت مندترین مردم، کسی است که زکات مال خود را بدهد و بخیل ترین مردم، کسی است که از پرداخت آن چه خدا بر او واجب کرده است، امتناع کند.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۱»

حدیث - ۱۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : کَفَّرَ باللهِ العَظیم مِنْ هذِهِ الاُمة عَشَرَةَ و مانع الزکاة.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: از میان این مردم ده گروه به خداوند کفر ورزیدند: (یکی از آنها) کسی است که مانع پرداخت زکات می شود.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۳»

حدیث - ۱۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : ثمانِیَةٌ لا یَقبلُ اللهُ لَهم صلاةَ و ذَکَر مُنهم مانع الزکاة.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: هشت گروه اند که خداوند نمازشان را قبول نمی کند، از جمله کسی که زکات نمی پردازد.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۳»

حدیث - ۱۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اتُو الزَّکاةَ، فاِذا لَمْ یَفْعَلُو ذلک اِبْتَلُو بِالْقَحْطِ.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: زکات را بپردازید، پس اگر این کار را نکردید، گرفتار قحطی می شوید.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۴»

حدیث - ۱۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : ملعونٌ، ملعونٌ، مالاً لا یُزکّی.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: ملعون است، ملعون است، کسی که مالش را تزکیه نمی کند (زکات نمی پردازد).

«وسائل الشیعة، ج ۹، ص ۲۶»

حدیث - ۲۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اِنَّهُ لُعِنَ مانعُ الزَّکاةِ

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: بی تردید کسی که زکات مالش را نپردازد، ملعون است.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۹»

حدیث - ۲۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : لا تَتِمُّ صَلاةً اِلّا بزکاةٍ و لا صلاةَ لمن لا زکاةَ له.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: نماز کامل نمی شود، مگر به دادن زکات و کسی که زکات نمی دهد، نمازی برای او ثبت نمی شود.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۹»

حدیث - ۲۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : حَضُّوا اَمْوالَکُم بِالزَّکاةِ.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: اموال خود را با پرداخت زکات از تلف شدن حفظ کنید.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۱»

حدیث - ۲۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام : اذا مَنعُوا الزکاةَ مُنعتِ الارضُ برکتَها مِنَ الزَرعِ و الثِمارِ و المعادنَ کُلُها.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هرگاه مردم از پرداخت زکات امتناع کنند، زمین برکت خود را از همه کشتزارها و باغ ها و معادن می گیرد.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۵»

حدیث - ۲۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ اَقامَ الصلوة و لم یؤتِ الزَّکاةَ فَکَانَّهُ لَمُ یُقیم الصَّلاةَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که نماز می خواند ولی زکات نمی دهد، گویا نمازی نخوانده است.

«وسائل الشیعة، ج ۹، ص ۲۲»

حدیث - ۲۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام : ما تَلَفَ مالٌ فی برٍّ و لا بَحرٍ اِلّا بِمَنْعِ زَکاةٍ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هرگز مالی در خشکی و دریا تلف نمی شود، مگر به جهت نپرداختن زکات آن.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۰»

حدیث - ۲۶

قال الامام الصادقعليه‌السلام : مانِعُ الزَّکاةِ یُطَوَّقُ بِحَیَّةٍ تَأکُلُ مِنْ دِماغِهِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که از دادن زکات امتناع کند، ماری بر او مسلط خواهد شد که از مغز او تغذیه می کند.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۹»

حدیث - ۲۷

قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ مَنَعَ قِیراطاً مِنَ الزَّکاةِ فَما هُوَ بِمُؤمِنٍ و لا مُسْلِمٍ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که مبلغ ناچیزی از زکات را نپردازد، مؤمن و مسلمان واقعی محسوب نمی شود.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۱»

حدیث - ۲۸

قال الامام الصادقعليه‌السلام : ما فَرَضَ اللهُ علی هذهِ الاُمَّةِ شیئاً اَشَدُّ عَلیهِم مِنَ الزَّکاةِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند بر این امت چیزی مهم تر از زکات واجب نکرده است.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۲»

حدیث - ۲۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَن مَنَعَ قیراطاً مِنْ الزکاةِ فلیس هو بمؤمنٍ و لا مسلمٍ و لا کرامةٍ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که قیراطی (یک بیست و چهارم دینار) از زکات را نپردازد، از دایره ایمان و اسلام بیرون است و احترامی برای او باقی نمی ماند.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۱»

حدیث - ۳۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

حق نماز را مؤمنین شناخته اند که نه زینت های دنیا، نه نور چشمی هااز فرزند ونه مال ، آنان را از عبادت پروردگارشان باز نمی دارد، زیرا که خداوندسبحان می گوید: مردانی هستند که تجارت و داد و ستد آنان را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و پرداخت زکات باز نمی دارد.

( نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹ )

حدیث - ۳۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

و الحج جهاد کل ضعیف ، و لکل شی ء زکاة و زکاة البدن الصیام ، و جهاد المرأة حسن التبعل؛

نمازوسیله تقرب و نزدیک شدن هر پارسایی به خداست ، و حج ، جهاد افراد ناتوان است .هر چیزی زکات دارد و زکات و پاک کردن بدن ، روزه گرفتن است جهاد زن هم خوب شوهرداری کردن می باشد.

( نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۱۱۵۲ )

حدیث - ۳۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

و عن ذلک ما حرس الله عباده المؤمنین بالصلوات و الزکوات؛

و از اینجاست که خداوند با نمازها و زکاتها و سختکوشی درنماز، از بندگان با ایمانش پاسداری می کند.

( نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۷۹۸ )

حدیث - ۳۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

قال لقمان لابنه : لکل شی ء علامة یعرف بهاو یشهد علیها و ان للدین ثلاث علامات : العلم و الایمان و العمل به ، (الی ان قال ) وللعامل ثلاث علامات الصلوة و الصیام و الزکوة؛

حضرت لقمان به فرزندانش فرمود:برای هر چیزی علامتی است که به وسیله آن علامت شناخته می شود و به او شهادت داده می شود، به درستی که برای دین سه علامت است: ۱ - علم، ۲ - ایمان، ۳ - عمل به ایمان تا آنجا که فرمودند: برای عامل به دین سه علامت است : ۱ - نماز، ۲ - روزه ، ۳ - زکات

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳ )

حدیث - ۳۴

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

بنی الاسلام علی خمس : الصلوة و الزکوة و الصوم و الحج و الولایة؛

اسلام بر روی پنج پایه بنا شده است : نماز، روزه ،زکات ، حج ، ولایت

( کافی ، ج ۲، ص ۱۷ )

حدیث - ۳۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

اُمِرْتُ اَن آخُذَ الصَّدَقَةَ مِن اَغْنیاءِکُم فَاَرُدَّها فی فُقَراءِکُم؛

من مأمورم که صدقه (و زکات) را از ثروتمندانتان بگیرم و به فقرایتان بدهم.

مستدرک الوسائل، ج ۷، ص ۱۰۵

حدیث - ۳۶

امام علیعليه‌السلام :

وَ عَنْ ذلِکَ ما حَرَسَ اللّه‌ُ عِبادَهُ الْمُؤمِنینَ بِالصَّلَوات وَ الزَّکَواتِ وَ مُجاهَدَةِ الصِّیامِ فِی الاَْیّامِ الْمَفْروضاتِ تَسْکینا لاَِطْرافِهِمْ وَ تَخْشیعا لاَِبْصارِهِمْ وَتَذْلیلاً لِنُفُوسِهِمْ وَ تَخْفیضا (تَخْضیعا) لِقُلُوبِهِمْ؛(

خداوند، بندگان مؤمن خود را به وسیله نمازها و زکات‌ها و جدّیت در روزه‌داری روزهای واجب حفظ می‌کند، تا اعضا و جوارحشان آرام، دیدگانشان خاشع، جان‌هایشان فروتن و دل‌هایشان خاشع گردد.

نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲.

حدیث - ۳۷

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

خداوند سه چیز را به سه چیز دیگر مربوط کرده است و به طور جداگانه‌نمی‌پذیرد نماز را با زکات ذکر کرده است ، هرکس نماز بخواند و زکات ندهد نمازش پذیرفته نیست نیز شکر خود و شکر از والدین را با هم ذکر کرده است از این رو هرکس از والدین خود قدردانی نکند از خدا قدردانی نکرده است نیز در قرآن سفارش به تقوا و سفارش به ارحام در کنار هم آمده است بنابراین اگر کسی به خویشاوندانش رسیدگی و احسان ننماید ، با تقوا محسوب نمی‌شود

(عیون اخبار الرضا ، ج ۱ ، ص ۲۵۸)

حدیث - ۳۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

سُوسُوا إِیمَانَکم بِالصَّدَقَةِ وَ حَصِّنُوا أَموَالَکم بِالزَّکاةِ وَ ادفَعُوا أَموَاجَ البَلَاءِ بِالدُّعَاءِ ؛

ایمان خود را با صدقه دادن و اموالتان را با زکات دادن نگاه دارید، و امواج بلا را با دعا از خود برانید.

(نهج البلاغه، حکمت ۱۴۶ )

حدیث - ۳۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلبَرَکةُ فی مالِ مَن آتَی الزَّکاةَ وَ واسَی المُؤمِنینَ وَ وَصَلَ الاَقرَبینَ؛

برکت در مال کسی است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و یاری رساند و به خویشاوندان کمک نماید.

(تحف العقول، ص ۱۷۲)

حدیث - ۴۰

حضرت علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلبَرَکةُ فی مالِ مَن آتَی الزَّکاةَ وَ واسَی المُؤمِنینَ وَ وَصَلَ الاَقرَبینَ؛

برکت در مال کسی است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و یاری رساند و به خویشاوندان کمک نماید.

(تحف العقول، ص ۱۷۲)

حدیث - ۴۱

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إذا أرَدتَ أن یُثرِی اللهُ ما لَکَ فَزَکِّهِ.

هر گاه خواستی که خداوند دارایی تو را زیاد کند، زکات آن را بپرداز.

(بحار‌الأنوار، ج۹۶، ص۲۳)

حدیث - ۴۲

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إذا أرَدتَ أن یُثرِی اللهُ ما لَکَ فَزَکِّهِ.

هر گاه خواستی که خداوند دارایی تو را زیاد کند، زکات آن را بپرداز.

(بحار‌الأنوار، ج۹۶، ص۲۳)

حدیث - ۴۳

حضرت فاطمهعليها‌السلام فرمودند:

جعل الله الزکاة تزکیة للنفس و نماء فی الرزق ، و الصیام تثبیتا للاخلاص؛

خدای تعالی زکات را مایه پاکی جان و فزونی روزی ، و روزه را برای پابرجایی اخلاص قرار داد.

(احتجاج طبرسی ، ایران ، انتشارات اسوه ، ج ۱)

حدیث - ۴۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ان من تمام الصوم اعطاء الزکاة یعنی الفطرة کما ان الصلوة علی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم من تمام الصلوة

تکمیل روزه به پرداخت زکات یعنی فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم کمال نماز است

(وسائل الشیعه، ج ۶ ص ۲۲۱)

حدیث - ۴۵

ان اول ما یسئل عنه العبد اذا وقف بین یدی الله - عز و جل - الصلوات المفروضات و عن الزکاة المفروضة و عن الصیام المفروض ، و عن الحج المفروض و عن ولایتنا اهل البیت ؛

وقتی بنده (فردای قیامت ) در مقابل خدای عز و جل قرار گرفت ، اولین چیزی که از او سؤ ال می کنند، نمازهای واجب ، زکات واجب ، روزه واجب ، حج واجب و ولایت ما اهل بیت است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۹۰)

حدیث - ۴۶

قال الصادقعليه‌السلام :

قال لقمان لابنه : لکل شی ء علامة یعرف بها و یشهد علیها و ان للدین ثلاث علامات : العلم و الایمان و العمل به ، (الی ان قال ) و للعامل ثلاث علامات الصلوة و الصیام و الزکوة ؛

حضرت لقمان به فرزندانش فرمود: برای هر چیزی علامتی است که به وسیله آن علامت شناخته می شود و به او شهادت داده می شود، به درستی که برای دین سه علامت است : ۱ - علم ۲ - ایمان ، ۳ - عمل به ایمان ، تا آن جا که فرمود: برای عامل به دین سه علامت است : ۱ - نماز ۲ - روزه ، ۳ - زکات

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳)

حدیث - ۴۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

...و اسهم الاسلام ثلاثة : الصلوة و الصوم و الزکوة ؛

بهره اسلام برای شما سه چیز است : نماز، روزه ، و زکات

(نهج الفصاحه ، ص ۲۴۴، حدیث - ۱۲۱۲)

حدیث - ۴۸

قال الباقرعليه‌السلام :

بنی الاسلام علی خمس : الصلوة و الزکوة ، و الصوم و الحج و الولایة ؛

اسلام بر روی پنج پایه بنا شده است : نماز، روزه ، زکات ، حج ، ولایت

(کافی ، ج ۲، ص ۱۷)

حدیث - ۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لکلّ شی ء زکاه و زکاه الجسد الصّوم؛

هر چیزی را زکاتی هست و زکات تن روزه داشتن است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

حصّنوا أموالکم بالزّکاه و داووا مرضاکم بالصّدقه و أعدّوا للبلاء الدّعاء؛

اموال خود را به وسیله زکات محفوظ دارید و مریضان خود را با صدقه علاج کنید و برای جلوگیری از بلا به دعا متوسل شوید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث من کنّ فیه وقی شحّ نفسه: من أدّی الزّکاه و قری الضّیف و أعطی فی النّائبه؛

سه چیز است که در هر که هست از بخل بر کنار است: آن که زکات می دهد و مهمان می برد و در سختی بخشش می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بری ء من الشّحّ من أدّی الزّکاه و قری الضّیف و أعطی فی النّائبه؛

هر که زکات خود را بپردازد و مهمان به خانه ببرد و هنگام سختی بخشش کند از بخل بر کنار است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ فی المال حقّا سوی الزّکاه؛

در مال به جز زکات حقی هست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۴

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

جَعَلَ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشّـِرْکِ، وَ الصَّلاةَ تَنْزیهاً لَکُمْ مِنَ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاةَ تَزْکِیَةً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِی الرِّزقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَّجَ تَشْییداً لِلدّینِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

خداوند سبحان، ایمان و اعتقاد را برای طهارت از شرک و نجات از گمراهی ها و شقاوت ها قرار داد. و نماز را برای خضوع و فروتنی و پاکی از هر نوع تکّبر، مقرّر نمود. و زکات (و خمس) را برای تزکیه نفس و توسعه روزی تعیین نمود. و روزه را برای استقامت و اخلاص در اراده، لازم دانست. و حجّ را برای استحکام أساس شریعت و بناء دین اسلام واجب نمود.

ریاحین الشّریعة، ج ۱، ص ۳۱۲

حدیث - ۵۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من قال بالجسم فلا تعطوه شیئا من الزکاة و لا تصلوا خلفه؛

هر کس قائل به جسمانیت خدا باشد از زکات چیزی به اوندهید و در پشت سرش نماز نخوانید.

( من لا یحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۳۷۹ )

حدیث - ۵۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

کسی که وضوی خود را شاداب وکامل به جای آورد، و نماز خویش را نیکوبخواند، زکات مالش را بپردازد، و خشم خود را فرو نشاند و زبانش را ازگناهان مربوط به زبان ببندد، و برای گناه خود با توبه طلب آمرزش کند، و نسبت به اهل بیت پیامبر خویش خیرخواه باشد، البته تمام حقایق ایمان در اوکامل شده و درهای بهشت به روی او باز است

( ثواب الاعمال ، ص ۶۴ )

حدیث - ۵۷

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

من صلی و لم یزک لم تقبل صلوته؛

هر کس نماز بخواند، ولی زکات و مالیات اسلامی نپردازد، نمازش قبول نمی شود.

( بحار الانوار، ج ,۹۶ ص ۱۲ )

حدیث - ۵۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان من تمام الصوم اعطاءالزکوة (لفطرة ) کما ان الصلاة علی النبی -صلى‌الله‌عليه‌وآله و سلم - من تمام الصلاة ؛

همانا پرداخت زکات فطره (در آخر ماه رمضان ) مایه تمامیت روزه می باشد،چنان که صلوات بر محمد (و آل او) باعث تمامیت نماز است (یعنی نماز با صلوات و روزه با زکات فطره کامل می شود).

( وسائل الشیعه ، ج ۶، ص ۲۲۱ )

حدیث - ۵۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ان الله فرض الزکوة کما فرض الصلاة؛

خدازکات را واجب کرد، همان طور که نماز را واجب کرد.

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۳ )

حدیث - ۶۰

قال الامام الصادق -عليه‌السلام - : فُرِضَ عَلیکُم الزکاةُ کما فُرِضَ علیکُم الصلاةُ زکّوا اموالکم تَقْبَلُ صَلواتکم.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: زکات بر شما واجب شد، همان گونه که نماز بر شما واجب است، پس زکات اموال خود را بدهید تا نماز شما پذیرفته شود.

«وسائل الشیعة، ج ۹، ص ۹»

حدیث - ۶۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ مَنَعَ قیراطاً مِنَ الزّکاةِ فَلْیَمُتْ اِنْ شاءَ یَهُودیاً و اِنْ شَاءَ نَصرانیاً.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که قیراطی (یک بیست و چهارم دینار) از زکات را نپردازد، اگر بمیرد، بر دین یهود یا نصاری مرده است.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۰»

حدیث - ۶۲

قال الامام الرضاعليه‌السلام : اِنّ الله امر بالصلاة و الزکاة فَمَنْ صَلَّی و لم یزّک لم تُقْبل منه صلواتُه.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: خداوند به نماز و زکات با هم دستور داده است، پس کسی که نماز بخواند ولی زکات نپردازد، نماز او پذیرفته نخواهد شد.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۲»

حدیث - ۶۳

امام باقرعليه‌السلام :

الزَّکاةُ تَزِیدُ فی الرِّزقِ؛

زکات دادن، روزی را می‌افزاید.

بحار الأنوار : ۹۶ / ۱۴ / ۲۷

حدیث - ۶۴

قال الصادقعليه‌السلام :

ان من تما الصلوة اعطاء الزکوة (الفطرة ) کما ان الصلاة علی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله من تمام الصلاة ؛

همانا پرداخت زکات فطره (در آخر ماه رمضان ) مایه تمامیت روزه است چنان که صلوات بر محمد (و آل او) باعث تمامیت نماز است (یعنی نماز با صلوات و روزه بازکات فطره کامل می شود).

(وسائل الشیعه ، ج ۶ و ص ۲۲۱)

حدیث - ۶۵

قال الصادقعليه‌السلام :

من قال بالجسم فلا تعطوه شیئا من الزکاة و لاتصلوا خلفه ؛

هرکس قائل به جسمانیت خدا باشد از زکات چیزی به او ندهید و در پشت سرش نماز نخوانید.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۳۷۹)

حدیث - ۶۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اسبغ وضوءه و احسن صلاته ، و ادی زکاة ماله و کف غضبه و سجن لسانه ، و استغفر لذنبه ، و ادی النصیحة لاهل بیت نبیه فقد استکمل حقایق الایمان و ابواب الجنة مفتحة له ؛

کسی که وضوی خود را شاداب و کامل به جای آورد، و نماز خویش را نیکو بخواند، زکات مالش را بپردازد، و خشم خود را فرو نشاند و زبانش را از گناهان مربوط به زبان ببندد، و برای گناه خود با توبه طلب آمرزش کند، و نسبت به اهل بیت پیامبر خویش خیرخواه باشد، البته تمام حقایق ایمان در او کامل شده و درهای بهشت به روی او باز است

(ثواب الاعمال ، ص ۶۴)

حدیث - ۶۷

قال الصادقعليه‌السلام :

...و لاصلوة لمن لا زکوة له ؛

...و کسی که زکات خود را نمی پذیرد، نمازش پذیرفته نیست

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۲)

حدیث - ۶۸

قال الرضاعليه‌السلام :

من صلی و لم یزک لم تقبل صلوته ؛

هر کس نماز بخواند، ولی زکات و مالیات اسلامی نپردازد، نمازش قبول نمی شود.

(بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۱۲)

حدیث - ۶۹

قال الرضاعليه‌السلام :

ان الله عز و جل امر بثلاثة مقرون بها ثلاثة اخری : امر بالصلوة و الزکاة فمن صلی و لم یزک لم تقبل منه صلاته و امر بالشکر له و للوالدین فمن لم یشکر والدیه لم یشکر الله و امر باتقاء الله و صلة الرحم .فمن لم یصل رحمه لم یتق الله - عز و جل -:

سه چیز با سه چیز همراه است :

۱ - نمازگزاری که به او زکات تعلق گیرد و نپردازد، نمازش پذیرفته نیست

۲ - و به سپاسگزاری برای خود و پدر و مادر فرمان داد: آن که سپاس پدر و مادر نکند، هرگاه خدا را سپاس کند پذیرفته نیست

۳ - به پرهیزکاری از خدا و پیوند با خویشاوند فرمان داد.آن که پیوند با خویشان ندارد از خدا بیمناک نیست

(بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۱۲.الخصال ، ج ۱، ص ۵۵)

حدیث - ۷۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاتتم صلاة الا بزکوة ؛

نماز کسی کامل نمی شود مگر با پرداخت زکات

(بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۲۹)

حدیث - ۷۱

قال الصادقعليه‌السلام :

ان الله فرض الزکوة کما فرض الصلاة ؛

خدا زکات را واجب کرد، همان طور که نماز را واجب کرد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۳)

حدیث - ۷۲

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا وقع الانسان فی قبره کان الصلوة عن یمینه و الزکوة عن شماله و البر ظل علیه ، قال الصبر للصلوة و الزکوة و البر: دونکم صاحبکم فان عجزتم عنه فانا دونه ؛

هنگامی که انسان در قبر خود قرار گرفت ، ((نماز)) در طرف راست و زکات در طرف چپ وی قرار می گیرند، و نیکیهایش بر سر وی سایه می گسترانند ؛ در این هنگام ، ((صبر)) به نماز و زکات و نیکیهای وی می گوید: صاحب خود را دریابید و اگر عاجز ماندید من او را کفایت می کنم و با او خواهم بود.

(سفینة البحار، صبر، ج ۲، ص ۵)

حدیث - ۷۳

قال علیعليه‌السلام :

و عن ذلک ما حرس الله عباده المؤ منین بالصلوات و الزکوات ؛

و از اینجاست که خداوند با نمازها و زکاتها و سختکوشی در نماز، از بندگان با ایمانش پاسداری می کند.

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۷۹۸)

حدیث - ۷۴

قال علیعليه‌السلام :

ان الزکاة جعلت مع الصلاة قربانا لاهل الاسلام ؛

همانا زکات همراه نماز مایه تقرب مسلمانان به خداوند است

(نهج البلاغه ، ص ۱۹۹)

حدیث - ۷۵

اثافی الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولایة،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتیها؛

سنگهای زیربنای اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگری درست نمی شود.

(کافی جلد۲، ص ۱۸)

حدیث - ۷۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می‌فرمایند:

للمراة علی زوجها ان یشبع بطنها، و یکسو ظهرها، ویعلمها الصلاة والصوم والزکاة ان کان فی مالها حق، ولاتخالفه فی ذلک ؛

حق زن بر شوهرش این است که او را سیر کند، لباس بپوشاند، نماز و روزه و زکات را اگر در مال زن حق زکاتی است به او یاد دهد، و زن نیز در این کارها با او مخالفت نورزد

مستدرک الوسائل، ج‌۱۴، ص‌۲۴۳

ذکر، عبادت و بندگی

حدیث - ۱

قال الامام علیعليه‌السلام : اَلْعِبادَةُ الْخالِصَةُ اَنْ لایَرجُوَا الرَّجلُ اِلاّ رَبَّهُ وَ لا یَخافُ اِلاّ ذَنْبَهُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: عبادت خالص آن است که آدمی جز به پروردگار خویش امید نبندد و جز از گناه خویش نترسد.

«غررالحکم، ح ۲۱۲۸»

حدیث - ۲

قال الامام علیعليه‌السلام : اَلاِخلاصُ عِبادَةُ الْمُقَرَّبینَ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: اخلاص، عبادت مقربان الهی است.

«غررالحکم، ح ۱۹۷»

حدیث - ۳

قال الامام علیعليه‌السلام : الاخلاصُ مِلاکُ العِبادَةِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: اخلاص، ملاک و معیار عبادت است.

«غررالحکم، ح ۸۵۹»

حدیث - ۴

سول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

آفَةُ العِبادَةِ الفَترَةُ ؛

آفت عبادت ، سستی است

المحاسن ، ج ۱ ، ص ۱۷

حدیث - ۵

قال الإمام الصادقعليه‌السلام : أمر الله إبلیس بالسجود لآدم، فقال: یا رب وعزتک إن أعفیتنی من السجود لآدم لأعبدنک عبادة ما عبدک أحد قط مثلها، قال الله جل جلاله: إنی احب أن اطاع من حیث ارید.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند به ابلیس دستور داد بر آدم سجده کند. او گفت: پروردگارا! سوگند به عزتت که اگر مرا از سجده بر آدم معاف داری تو را چنان پرستشی کنم که هرگز کسی مانند آن تو را نپرستیده باشد. خداوند جل جلاله فرمودند: من دوست دارم آن گونه که اراده می کنم اطاعت شوم.

«بحار الأنوار، ج ۶۳، ص ۲۵۰»

حدیث - ۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : تَرکُ العِبَادَةِ یُقسِی القَلبَ تَرکُ الذِّکرِ یُمِیتُ النَّفسَ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: ترک عبادت، دل را سخت می کند، رها کردن یاد خدا، جان را می میراند.

«تنبیه الخواطر، ج ۲، ص ۱۲۰»

حدیث - ۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لو کان عند الله عباده تعبد بها عباده المخلصون أفضل من الشکر علی کل حال لأطلق لفظه فیهم من جمیع الخلق بها فلما لم یکن أفضل منها خصها من بین العبادات و خص أربابها، فقال تعالی(و قلیل من عبادی الشکور):

اگر نزد خداوند عبادتی بهتر از شکر گزاری در همه حال بود که بندگان مخلصش با آن عبادتش کنند، هر آینه آن کلمه را درباره همه خلقش به کار می برد، اما چون عبادتی بهتر از آن نبود از میان عبادات آن را خاص قرار داد و صاحبان آن را ویژه گردانید و فرمود: (و اندکی از بندگان من سپاسگزارند).

مصباح الشریعه ص ۲۴

حدیث - ۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

إنا نأمر صبیاننا بتسبیح فاطمه علیها السلام کما نأمرهم بالصلاه فالزمه فإنه لم یلزمه عبد فشقی؛

ما همان گونه که فرزندان خود را به نماز وا می داریم به تسبیح حضرت فاطمهعليها‌السلام وادار می سازیم پس به آن پایبند باش که هرکس به آن پایبند شود، بدبخت نخواهد شد.

کافی ۳/۳۴۳/۱۳

حدیث - ۹

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

یقول الله عزوجل إذا کان الغالب علی العبد الاشتغال بی، جعلت بغیته و لذته فی ذکری فإذا جعلت بغیته و لذته فی ذکری عشقنی و عشقته فإذا عشقنی و عشقته رفعت الحجاب فیما بینی و بینه و صیرت ذلک تغالبا علیه لا یسهو إذا سها الناس اولئک کلامهم کلام الأنبیاء اولئک الأبطال حقاً.

خدای عزوجل می فرماید: هرگاه یاد من بر بنده ام غالب شود، خواهش و خوشی او را در یاد خود قرار دهم و چون خواهش و خوشی او را در یاد خود قرار دهم عاشق من شود و من نیز عاشق او گردم و چون عاشق یکدیگر شدیم حجاب میان خود و او را بردارم و عشق خود را بر جان او چیره گردانم، چندان که مانند مردم دچار سهو و غفلت نمی شود، سخن اینان سخن پیامبران است، اینان براستی قهرمانند.

کنزالعمال ۱/۴۳۳/۱۸۷۲

حدیث - ۱۰

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

ذکر اللسان الحمد و الثناء و ذکر النفس الجهد و العناء و ذکر الروح الخوف و الرجاء و ذکر القلب الصدق و الصفاء و ذکر العقل التعظیم و الحیاء و ذکرالمعرفه التسلیم و الرضا و ذکر السر الرؤیه و اللقاء؛

ذکر زبان حمد و ثناء، ذکر نفس سختکوشی و تحمل رنج، ذکر روح بیم و امید، ذکر دل صدق و صفا، ذکر عقل تعظیم و شرم، ذکر معرفت تسلیم و رضا و ذکر باطن مشاهده و لقا است

مشکاه النوار ص ۱۱۳

حدیث - ۱۱

امام سجادعليه‌السلام فرمودند:

إن قسوه البطنه و فتره المیله و سکر الشبع و عزه الملک مما یثبط و یبطیء عن العمل و ینسی الذکر؛

پرخوری و سستی اراده و مستی سیری و غفلت حاصل از قدرت، از عوامل بازدارنده و کند کننده در عمل است و ذکر(خدا) را از یاد می برد.

بحارالانوار ۷۸/۱۲۹/۱۱

حدیث - ۱۲

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

کأن المؤمنین هم الفقهاء أهل فکره و عبره، لم یصمهم عن ذکر الله ما سمعوا باذانهم و لم یعمهم عن ذکرالله ما رأوامن الزینه؛

گویا مؤمنان همان فقیهان(فرزانگان دین فهم) و اهل اندیشیدن و پند گرفتن هستند. شنیده های دنیوی، گوش آنها را از(شنیدن) یاد خدا کر نمی کند و زرق و برق دنیا چشم آنان را از یاد خدا کور نمی گرداند.

بحارالانوار ۷۳/۳۶/۱۷

حدیث - ۱۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

فی قوله تعالی: (لذکرالله أکبر) - : ذکرالله عند ما أحل و حرم؛

درباره آیه (یاد خدا بزرگتر است): به یاد خدا بودن در هنگام رو به رو شدن با حلال و حرام.

نورالثقلین ۴/۱۶۲/۶۱

حدیث - ۱۴

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

من آطاع الله عزوجل فقد ذکر الله و إن قلت صلاته و صیمامه و تلاوته للقرآن؛

هرکس خدای عزوجل را اطاعت کند خدا را یاد کرده است، هر چند نماز خواندن و روزه گرفتن و قرآن خواندنش اندک باشد.

بحارالانوار ۷۷/۸۶/۳

حدیث - ۱۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اذکروا الله ذکراً خالصاً تحیوابه أفضل الحیاه و تسلکوابه طرق النجاه؛

خدا را خالصانه یاد کنید تا بهترین زندگی را داشته باشید و با آن راه نجات و رستگاری را به پیمایید.

بحارالانوار ۷۸/۳۹/۱۶

حدیث - ۱۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

الذکر یونس اللب وینیر القلب و یستنزل الرحمه؛

یاد خدا عقل را آرامش می دهد، دل را روشن می کند و رحمت او را فرود می آورد.

غررالحکم ۲/۶۶/۱۸۵۸

حدیث - ۱۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ما مِن عَمَلٍ أفضَلَ یَومَ الجُمُعَةِ مِنَ الصَّلوةِ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِهِ؛

در روز جمعه هیچ عملی برتر از صلوات بر محمد و خاندان او نیست.

الخصال، ص۳۹۴

حدیث - ۱۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

قَولُ : «لا حَولَ ولا قُوّةَ إلاّ باللّه» فیهِ شِفاءٌ مِن تِسعَةٍ وتِسْعینَ داءً ، أدْناها الهَمُّ

جمله «لا حول ولا قوة الا باللّه» نود و نه درد را شفا می‌دهد که ساده‌ترین آنها اندوه است

قرب الإسناد : ۷۶ / ۲۴۴ ، منتخب میزان الحکمه: ۱۴۸

حدیث - ۱۹

الإمام الصادقعليه‌السلام :

مَن قالَ بَعدَ صَلاةِ الصُّبحِ قَبلَ أن یَتَکَلَّمَ : «بِسمِ اللّه الرَّحمنِ الرَّحیمِ ، لا حَولَ ولاقُوَّةَ إلاّ بِاللّه العَلِیِّ العَظیمِ» یُعیدُها سَبعَ مَرّاتٍ ، دَفَعَ اللّه عَنهُ سَبعینَ نَوعاً مِن أنواعِ البَلاءِ ، ومَن قالَها إذا صَلَّی المَغرِبَ قَبلَ أن یَتَکَلَّمَ ، دَفَعَ اللّه عَنهُ سَبعینَ نَوعاً مِن أنواعِ البَلاءِ ؛ أهوَنُهَا الجُذامُ وَالبَرَصُ

امام صادقعليه‌السلام :

هر کس پس از نماز صبح و پیش از آن که با کسی سخن بگوید ، هفت بار بگوید : «بِسْمِ اللّه الرَّحْمنِ الرَّحیمِ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه الْعَلِیِّ الْعَظیمِ» ، خداوند ، هفتاد گونه بلا را از او دفع کند ؛ و هر کس این [ذکر] را پس از نماز مغرب و پیش از آن که با کسی سخن بگوید ، بر زبان آورد ، خداوند ، هفتاد گونه بلا را که کمترین آنها جذام و پیسی است ، از او دور کند

بحار الأنوار ، جلد ۸۶ ، صفحه ۹۵ ، حدیث - ۱ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۴۹۰

حدیث - ۲۰

قال الامام الرّضا -عليه‌السلام - : مَن ذَکَرَ اللهَ و لم یَسْتَبِقْ الی لقائِهِ فَقد اسْتَهْزَءَ بِنَفْسِهِ.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: کسی که خداوند را یاد کند و برای دیدار او شتاب نکند، خود را مسخره کرده است.

«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۳۵۶»

حدیث - ۲۱

قال الامام الباقرعليه‌السلام : لا یکتُب المَلَکُ الاّ ما سَمِعَ و قال اللهُ عزوجلّ و اذکر رَبَّکَ فی نَفْسِکَ تضّرعاً و خیفَةًفَلا یعلَمُ ثوابَ ذلک الذّکر .

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: ملائکه نمی نویسند مگر آن چه را می شنوند و خداوند عزوجل می فرماید: پروردگارت را در پیش خود با تضرع و زاری و از روی ترس یاد کن، پس ثواب چنین ذکری که در نفسِ انسان و پنهانی صورت گیرد را جز خدا کسی نمی داند، زیرا دارای ثواب بسیار بزرگی است.

«الکافی، ج ۲، ص ۵۰۲»

حدیث - ۲۲

قال الامام الباقرعليه‌السلام : مکتوب فی التوراةِ التی لَم تُغَیَّر فاوحی الله تعالی الیه: یا موسَی! اَنا جَلیسُ مَنْذَکرَنی.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: در توراتی که تحریف نشده آمده است که، موسیعليه‌السلام از پروردگارش درخواستی کرد. او به خدا عرض کرد، خداوندا تو به من نزدیک هستی تا با تو نجوا کنم (آهسته سخن گویم) و یا از من دوری تا فریاد بزنم. خداوند به او وحی نمود: ای موسی! من همنیشن کسی هستم که مرا یاد کند.

«الکافی، ج ۲، ص ۴۹۶»

حدیث - ۲۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام : ما مِنْ مجلسٍ یَجتَمِعُ فیهِ ابرارٌ و فُجّارٌ فیقومونَ عَلی غیر ذِکرِ اللهِ الاّ کانَ حَسْرَةًعلیهم یومَ القیامَةِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هیچ مجلسی نیست که در آن نیکوکاران و بدکاران جمع شوند و بدون ذکر و یادِ خدا برخیزند، جز اینکه در روز قیامت مایه افسوس و حسرت آنان باشد.

«مرآة العقول، ج ۱۲، ص ۱۲۰»

حدیث - ۲۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام : من اکثَرَ ذکرَ اللهِ عزّوجلَّ اَظلَّهُ اللهُ فی جَنّتِهِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هر کسی که خداوند را بسیار یاد کند، خداوند در بهشت او را در سایه رحمت خویش قرار می دهد.

«الکافی، ج ۲، ص ۵۰۰»

حدیث - ۲۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام : یموتُ المومِنُ بکلّ مِیتةٍ الاّ الصّاعقةَ لا تاخذُهُ و هُوَ یذکر اللهَ عزّوجلَّ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: انسان مؤمن با هر مرگی از دنیا می رود به غیر از صاعقه آسمانی، زیرا صاعقه، مومنی را که در حال ذکر خداوند است، فرا نمی گیرد.

«الکافی، ج ۲، ص ۵۰۰»

حدیث - ۲۶

قال الامام الصادقعليه‌السلام : الذّاکِرُ لِلّهِ عزّوجلَّ فیِ الغافلینَ کالمُقاتلِ فِی المُحاربینَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که در میان غفلت کنندگان از یادِ خداوند، به یادِ او باشد، همانند کسی است که در صف رزمندگان، در راه خدا نبرد می کند.

«الکافی، ج ۲، ص ۵۰۲»

حدیث - ۲۷

قال الامام الصادقعليه‌السلام : ان الله عزوجلّ یقول: مَنْ شَغَلَ بذِکْرِی عن مَسْألَتی اعطیتُهُ افضَلَ ما اُعْطیِ من سألنی.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که ذکر و یاد من او را از بیانِ درخواست و حاجتِ خود باز دارد، به او بهتر از آن چیزی را که به درخواست کننده عطا می کنم، عطا خواهم نمود.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۵۸»

حدیث - ۲۸

قال الامام الصادقعليه‌السلام : قال الله تعالی لموسی -عليه‌السلام - : أکثِر ذکری باللیّلِ و النّهارِ و کُنْ عند ذکری خاشعاً.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند متعال به حضرت موسیعليه‌السلام فرمودند: ذکر من را در شب و روز زیاد بگو و هنگام گفتن ذکر من خاشع باش.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۶۲»

حدیث - ۲۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام : شیعتُنا الّذین اذا خَلَوا ذَکروا اللهَ کثیراً.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: شیعیان کسانی هستند که در وقت تنهائی و در خلوتِ خویش، بسیار خدا را یاد می کنند.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۶۲»

حدیث - ۳۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند: کسی که به یاد خدا مشغول گردد، خداوند او را به نیکوئی یاد می کند.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۸، ح ۳۶۲۷»

حدیث - ۳۱

قال الامام علیعليه‌السلام : مَنْ ذَکَرَ اللهَ سبحانَهُ احیَی اللهُ قَلْبَهُ و نَوَّرَ عَقْلَهُ و لُبَّهُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: کسی که خداوند سبحان را یاد کند، خدا قلبش را زنده می گرداند و عقل و خردِ او را روشن و نورانی می نماید.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۹، ح ۳۶۴۵»

حدیث - ۳۲

قال الامام علیعليه‌السلام : ذکرُ اللهِ مَطْرَدَةُ الشیطان.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: ذکر خدا، موجب رانده شدن شیطان می گردد.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۸، ح ۳۶۱۴»

حدیث - ۳۳

قال الامام علیعليه‌السلام : بذکرِ الله تُستَنْزَلُ الرّحمةُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: به واسطه ذکر خدا، رحمت پروردگار نازل می گردد.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۸، ح ۳۶۱۲»

حدیث - ۳۴

قال الامام علیعليه‌السلام : ذکرُ اللهِ دواءُ اعلال النّفوسِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: ذکر خدا، دوایِ بیماری های جانهاست.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۸، ح ۳۶۱۹»

حدیث - ۳۵

قال الامام علیعليه‌السلام : اُذکُروا اللهَ فی کلِّ مکانٍ فَانَّهُ معکُم.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: خداوند را در همه جا یاد کنید که او در همه جا و در همه حال با شما می باشد.

«بحار الانوار، ج ۹۰، ص ۵۴»

حدیث - ۳۶

قال الامام علیعليه‌السلام : اِنَّ اولیاءَ اللهِ لَاَکْثَرُ النّاسِ لَهُ ذکراً و اَدْوَمهُم لَهُ شکراً وَ اعظَمُهُم علی بلائِهِ صَبراً.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: همانا دوستان خدا، بیشتر از دیگران خدا را یاد می کنند و شکرگزارترین آنها هستند و بیشتر از دیگران بر بلاء و سختی، صبر می نمایند.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۸، ح ۳۶۰۶»

حدیث - ۳۷

قال الامام علیعليه‌السلام : اِشْحَنِ الخَلْوَةَ بالذِّکْرِ و أصحَبَ النِّعَمَ بالشُّکرِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: خلوت و تنهائی خویش را با ذکر خداوند پربار نما و نعمتها را با شکر و سپاس همراه گردان.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۸، ح ۳۶۰۶»

حدیث - ۳۸

قال الامام علیعليه‌السلام : استَدیموا الذّکرَ فاِنَّهُ یُنیرُ القَلبَ و هُوَ افضَلُ العبادَةِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: پیوسته به یاد خدا باشید و ذکر او را بگوئید، پس به درستی که ذکر خدا دل را روشن می نماید و برترین عبادت است.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۹، ح ۳۶۵۴»

حدیث - ۳۹

قال الامام علیعليه‌السلام : الذّکرُ مجالَسَةُ المحبوبِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: ذکر و یاد پروردگار، همنشینی با محبوب (خدا) است.

«غرر الحکم، ج ۱، ص ۱۵»

حدیث - ۴۰

قال الامام علیعليه‌السلام : ذکرُ اللهِ نورُ الایمانِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: یاد خدا، نور ایمان است.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۸۹»

حدیث - ۴۱

قال الامام علیعليه‌السلام : الذّکرُ ذکران: ذکرُ الله عزّوجلّ عند المُصیبةِ و افضَلُ من ذلکَ ذکرُ اللهِ عندَما حرّم الله علیک فیکونُ حاجزاً.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: ذکر خداوند بر دو گونه است: ۱ - ذکر و یاد خداوند عزوجل در هنگام مصیبت. ۲ - بهتر از آن ذکر و یاد خداوند در برابر چیزی است که بر تو حرام نموده است که آن ذکر مانع از ارتکاب حرام می گردد.

«مشکاة الانوار، ص ۱۴۵»

حدیث - ۴۲

قال الامام علیعليه‌السلام : اصلُ صَلاحِ القَلبِ اِشتغالُهُ بذکرِ الله.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: اساس و ریشه پاکی و اصلاح قلب، مشغول نمودنِ آن به ذکر خداوند است.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۸۸»

حدیث - ۴۳

قال الامام علیعليه‌السلام : کلُّ قَولٍ لیسَ للهِ فیهِ ذکرٌ فَلَغْوٌ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: هر سخنی که در آن ذکر و یاد خدا نباشد، لغو و بیهوده است.

«بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۴۱۹»

حدیث - ۴۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ اَصْغی الی ناطقٍ فَقَدْ عبدهُ، فان کان النّاطِقُ عَنِ اللهِ فقَد عبدالله و ان کانَ النّاطِقُ عن ابلیسَ فقد عَبَد ابلیس.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که به سخن گوینده ای گوش فرا داده (و اطاعت کند)، به تحقیق عبادت و بندگی او را کرده است، پس اگر گوینده، سخن الهی بگوید، در حقیقت خداوند را عبادت کرده و اگر سخن شیطانی را بر زبان جاری کند، پس او بندگیِ شیطان را کرده است.

«بحار الانوار، ج ۷۲، ص ۲۶۸»

حدیث - ۴۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام : علیک بالجدِّ و لا تُخرجَنَّ نفسَکَ من حدِّ التَّقصیر من عبادةِ اللهِ و طاعتهِ، فانّ الله تعالی لا یُعْبَدُ حقَّ عبادَتِهِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: در عبادت و بندگی خداوند کوشا باش و همواره خود را در عبادت و اطاعتِ او مقصر بدان، زیرا عبادتی که شایستة ذات حق و نعمت های بی شمار او باشد، به جا آورده نخواهد شد.

«الکافی، ج ۲، ص ۷۲»

حدیث - ۴۶

قال الامام الصادقعليه‌السلام : لا تُکرِهوا الی انفسکُم العبادةَ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: عبادت (مستحبی) را بر خود تحمیل نکنید.

«الکافی، ج ۲، ص ۸۶»

حدیث - ۴۷

قال الامام الحسینعليه‌السلام : مَنْ عَبَداللهَ حقَّ عبادَتهِ، آتاهُ اللهُ فوقَ امانیهِ و کفایَتِهِ.

امام حسینعليه‌السلام فرمودند: هر کس خداوند متعال را آن طور که شایسته عبادت و بندگی است، عبادت کند، خداوند متعال او را به بهترین آرزوهایش می رساند و امور زندگی او را کفایت می کند.

«بحار الانوار، ج ۶۸، ص ۱۸۳»

حدیث - ۴۸

قال الامام الحسنُ المجتبی ـعليه‌السلام ـ : مَنْ عَبَّدَ اللهَ عبَّدَ اللهُ لَهُ کُلَّ شیءٍ.

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند: کسی که خداوند را عبادت و بندگی نماید، خداوند متعال همه موجودات را بنده و مطیع او می گرداند.

«بحار الانوار، ج ۶۸، ص ۱۸۴»

حدیث - ۴۹

قالَتْ فاطمةُعليها‌السلام : مَنْ أصعَدَ الی اللهِ خالِصَ عبادَتهِ اهبطَ اللهُ لَهُ افضَلَ مصلَحَةِ.

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند: هر کس عبادات و کارهای خود را خالصانه برای پروردگار خویش انجام دهد، خداوند بهترین مصلحت ها و برکات خویش را برای او تقدیر نموده و نازل می کند.

«بحار الانوار، ج ۶۷، ص ۲۴۹»

حدیث - ۵۰

قال الامام الرّضاعليه‌السلام فی بیانِ علّةِ العبادةِ: فإن قالَ قائل فَلِمَ تعبّدهُم؟ قیلَ: لئلاّ یکونوا ناسینَ لذکِرِهِ و لا تارکینَ لادَبهِ و لا لاهینَ عن امرِهِ و نهیِهِ .

امام رضاعليه‌السلام در بیان علت تشریع عبادات فرمودند: اگر کسی بگوید: چرا خداوند متعال، انسان را دعوت به عبادت و اطاعتِ خویش کرده است؟ گفته شود: آنان را به عبادت دعوت نمود تا یاد خدا را فراموش نکنند، ادب پروردگار خویش را ترک نکرده و نسبت به دستورات و نواهی او بی تفاوت نگردند، زیرا خیر و مایه حیات آنان در این دستورات است. پس اگر از عبادت خدا روی گردان شوند، زمان درازی بر ایشان بگذرد و دلهایشان سخت و قسی گردد.

«عیون اخبار الرضا ـعليه‌السلام ـ، ج ۲، ص ۱۰۲»

حدیث - ۵۱

قال الامام الرضاعليه‌السلام : اوّلُ عبادةِ اللهِ معرِفَتُه و اصلُ معرفةِ الله توحیدُهُ.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: نخستین گام در عبادت پروردگار، شناخت خداست و اساس و پایة شناخت خدا، یگانه دانستن اوست.

«عیون اخبار الرضاعليه‌السلام ج ۱، ص ۱۲»

حدیث - ۵۲

قال الامام الرّضاعليه‌السلام : انّ اشدَّ العبادةِ الوَرعُ.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: دشوارترین عبادت، تقوی و پرهیزگاری است.

«تفسیر نورالثقلین، ج ۱، ص ۳۰»

حدیث - ۵۳

قال الامام العسکریعليه‌السلام : لَیسَت العِبادَةُ کثرةُ الصّیامِ و الصّلوةِ و انّما العبادَةُ کثرةُ التّفکُّر فی امرِ الله.

امام حسن عسگریعليه‌السلام فرمودند: عبادت در زیاد انجام دادن نماز و روزه نیست، بلکه عبادت تفکر و اندیشه بسیار در قدرت بی منتهای پروردگار و آفریده های اوست.

«مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۱۸۴»

حدیث - ۵۴

قال الامام السجّادعليه‌السلام : نظرُ المومنِ فی وَجهِ اخیهِ المومنِ لِلمَودَّةِ و المَحَبَّةِ لَهُ عبادَةٌ.

امام سجادعليه‌السلام فرمودند: نگاه کردن مؤمن به صورت برادر مؤمن خویش از روی علاقه و محبّت به او، عبادت است.

«تحف العقول، ص ۲۰۴»

حدیث - ۵۵

قال الامام الحسینعليه‌السلام : انّ قوماً عَبَدُوا اللهَ رغبةً فتلکَ عبادة التُّجارِ و انَّ قوماً عبدوا اللهَ رَهبةً فتِلکَ عبادةُ العبیدِ و انّ قوماً عَبَدُوا اللهَ شکراً فتلک عبادةُ الاَحرارِ وَ هی افضَلُ العبادةِ.

امام حسینعليه‌السلام فرمودند: همانا عده ای خداوند را به جهت میل به بهشت عبادت می کنند، که این عبادت تجّار است و عده ای نیز خداوند را به جهت ترس از عذاب عبادت می کنند که این عبادت بردگان است و عده ای هم خداوند را به جهت شکر و سپاس (و از روی معرفت عبادت می کنند)، پس اینگونه عبادت نمودن، عبادتِ آزادگان است که بهترینِ عبادت ها است.

«تحف العقول، ص ۱۷۷»

حدیث - ۵۶

قال الامام الباقرعليه‌السلام : لایکونُ العبدُ عابداً للهِ حقَّ عبادتهِ حتّی ینقَطِعَ عَنِ الخلقِ کُلِّهم .

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: هیچ بنده ای به مقام بندگی و عبودیت حقیقی پروردگار نمی رسد، مگر اینکه از همه خلائق قطع امید نموده و تنها به خداوند امیدوار باشد.

«تنبیه الخواطر، ص ۴۲۷»

حدیث - ۵۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : العبادةُ معَ أکل الحرامِ کالبِناءِ علی الرَّملِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: عبادت کردن همراه با خوردن مال حرام، مانند ساختن بنایی بر روی شن است.

«بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص۱۲»

حدیث - ۵۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : تَفرُغُوا الطاعَةِ اللهِ وَ عبادَتهِ قبلَ انْ ینزِلَ بکمُ من البلاءِ ما یشغَلُکم عن العبادةِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: قبل از اینکه بلاها و مشکلات زندگی شما را از عبادت باز دارد، (فرصت را غنیمت شمرده و) سعی و تلاش خود را متوجه عبادت و بندگی پروردگار نمائید.

«تنبیه الخواطر، ص ۳۶۰»

حدیث - ۵۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : السّکینةُ زینَةُ العِبادةِ.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: وقار و متانت، زیور و زینت عبادت است.

«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۱۳۱»

حدیث - ۶۰

قال رسول الله ـصلى‌الله‌عليه‌وآله ـ : لا عبادَةَ الاّ بیقینٍ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: عبادت کامل نیست مگر اینکه از روی یقین (به پروردگار) باشد.

«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۱۶۹»

حدیث - ۶۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : العبادَةُ سبعونَ جزءً و افضَلُها جزءً طَلبُ الحلالِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: عبادت دارای هفتاد جزء است و برترین آنها به دست آوردن روزی حلال است.

«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۷»

حدیث - ۶۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اُعبُد اللهَ کَانّکَ تَراهُ فانْ کُنتَ لاتَراهُ فانّهُ یَراکَ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: خدا را به گونه ای عبادت کن، مثل اینکه او را می بینی و اگر تو او را نمی بینی، همانا خداوند تو را می بیند.

«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۷۴»

حدیث - ۶۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : النّظَرُ الی العالِمِ عبادةٌ و النّظَرُ الی الامامِ المقسِطِ عبادَةٌ و النَّظَرُ الیَ الوالدین بِرَأفَةٍ و رحمةٍ عبادةٌ .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: نگریستن به سیمای دانشمندان عبادت است، دیدن حاکم و رهبر عادل نیز عبادت است و نگاه از روی مهربانی و عطوفت به پدر و مادر و دیدن دوستی که برای خدا دوستش می داری، اینها نیز عبادت است.

«بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۷۳»

حدیث - ۶۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : أفْضَلُ النّاسِ مَنْ عشَق العبادة فَعانَقَها و احبَّها بقلبِهِ و باشَرَها بجَسَدِهِ و تَفزَّغَ لَها .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: با فضیلت ترین مردم، کسی است که به عبادت عشق می ورزد، پس عبادت را در آغوش می کشد و قلباً آنرا دوست داشته، اعضاء و جوارحش را به آن مشغول می کند و تمامی همّ و سعی خود را به آن متوجه کرده و به راحتی یا سختی های دنیا، اهمیت نمی دهد.

«الکافی، ج ۲، ص ۸۳»

حدیث - ۶۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : مَنْ اَتی بما افْترضَ اللهُ علیهِ، فهوَ مِنْ اعْبدِ النّاس.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: کسی که تکالیف واجبش را انجام دهد، پس او از جمله عابدترین مردم است.

«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۴۵»

حدیث - ۶۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اعظَمُ العبادةِ اجراً اخفاها.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: بزرگترین عبادات از نظر پاداش، پنهان ترین آنهاست.

«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۱»

حدیث - ۶۷

قال الامام علی ـعليه‌السلام ـ : الجودُ فی اللهِ عبادةُ المُتَقَرّبینَ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: بخشش در راه خدا، عبادت مقرّبان و نزدیکان به خداوند است.

«غرر الحکم، ح ۸۴۴۲»

حدیث - ۶۸

قال الامام علیعليه‌السلام : قالَ رسولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله : قَالَ اللَّهُ تَعَالَی لَهُ فِی لَیلَةِ المِعرَاجِ یَا أَحمَدُ لَیسَ شَی‌ءٌ مِنَ العِبَادَةِ أَحَبَّ إِلَیَّ مِنَ الصَّمتِ وَ الصَّومِ فَمَن صَامَ وَ لَم یَحفَظ لِسَانَهُ کَانَ کَمَن قَامَ وَ لَم یَقرَأ فِی صَلَاتِهِ .

امام علیعليه‌السلام فرمودند: پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: خداوند متعال در شب معراج به او گفت: ای احمد، آیا می دانی چگونه می توان عابد حقیقی شد؟ حضرت پاسخ دادند؟ نمی دانم. خداوند فرمودند: هرگاه هفت صفت در انسان جمع شود: ۱) تقوائی که او را از ارتکاب گناه باز دارد. ۲) سکوتی که مانع از پرداختن به آنچه به او مربوط نیست، گردد. ۳) ترسی که هر روز بر اشک و حزن او بیفزاید. ۴) حیائی که در خلوت و تنهائی پروا کند. ۵) خوردن مال حلال که برای ادامه حیات محتاج آن است. ۶) دشمنی دنیا، که من آنرا دشمن دارم. ۷) و دوستی با نیکان و صلحا از آن روی که من آنها را دوست دارم.

«مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۱۹»

حدیث - ۶۹

قال الامام علیعليه‌السلام : کیفَ یَجِدُ لذّةَ العبادَةِ مَن لا یصُومُ عن الهَوی.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: کسی که از دنباله روی هوی و هوس اباء ندارد، چگونه می تواند لذّت عبادت را درک کند.

«غرر الحکم، ص ۱۹۹، ح ۳۹۳۸»

حدیث - ۷۰

قال الامام علیعليه‌السلام : زینُ العبادَةِ الخشوعُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: خشوع و خضوع، زیور و زینت عبادتِ پروردگار است.

«غرر الحکم، ص ۱۹۹، ح ۳۹۴۸»

حدیث - ۷۱

قال الامام علیعليه‌السلام : التّفکرُ فی آلاءِ الله نعمَ العبادةِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: اندیشه و تامّل در نعمت های الهی، خوب عبادتی است.

«غررالحکم، ص ۵۶، ح ۵۳۴»

حدیث - ۷۲

قال الامام علیعليه‌السلام : العبودیّةُ خمسةُ اشیاء: خَلاءُ البطْنِ و قرائةُ القرآنِ و قیام اللیّل و التضُّرُع عند الصُّبح و البکاءُ من خشْیة الله.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: عبودیت بر پنج رکن استوار است: ۱. خالی ساختن شکم (از حرام) ۲. قرائت قرآن ۳. تهجّد و شب زنده داری ۴. زاری و راز و نیاز با پروردگار در هنگام صبح ۵. گریه از خوف خداوند.

«مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۲۹۴»

حدیث - ۷۳

قال الامام علیعليه‌السلام : دوامُ العبادَةِ برهانُ الظَّفَر عَلَی السّعادةِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: عبادت مستمر، دلیل دست یافتن به سعادت است.

«غرر الحکم، ص ۱۹۸، ح ۳۹۳۶»

حدیث - ۷۴

قال الامام علیعليه‌السلام : اذا احبَّ اللهُ عبداً اّلْهَمَهُ حُسنَ العبادة.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: زمانی که خداوند بنده ای را دوست داشته باشد، نیکو عبادت کردن را به او الهام می کند.

«غرر الحکم، ص ۱۹۸، ح ۳۹۳۵»

حدیث - ۷۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: ذکر بر دو گونه است: ذکر خالص که دل با آن موافق باشد و ذکر بازدارنده (از یاد خدا) که یاد غیر خدا را در بردارد.

«بحار الانوار، ج ۹۰، ص ۱۵۹»

حدیث - ۷۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : مَنْ اطاعَ اللهَ فَقَد ذکرَ الله و اِنْ قَلَّتْ صَلاتُهُ و صیامُهُ و تلاوَتُه و مَنْ عَصَی اللهَ فقد نَسِیَ الله .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: کسی که خدا را اطاعت نماید، پس به تحقیق به یاد خدا بوده است، هر چند نماز و روزه و تلاوت قرآنش کم باشد و کسی که از اطاعت خداوند سرباز زند، پس به تحقیق خدا را فراموش نموده است، هر چند نماز و روزه و تلاوت قرآن زیاد انجام دهد.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۵۴»

حدیث - ۷۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : قال الله عزّوجلّ: اذا ذَکَرَنی عبدی فی نفسِهِ ذَکرتُهُ فی نفسی و اذا ذَکَرَنی فی مَلاءٍ ذکرتُهُ فی ملاءٍ خیرٌ منهُ .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: خداوند عزوجل می فرماید: چون بنده ام مرا در نفس خویش یاد کند، من نیز او را یاد می کنم و اگر در جمعی مرا یاد کند (و ذکر مرا بر زبان جاری کند)، من در جمعی بهتر از آن او را یاد می نمایم و چون به اندازه یک وجب به سوی من آید، من به مقدار یک ذراع به او نزدیک می شوم و اگر به اندازه یک ذراع به من تقرب بجوید، من به اندازه وسعت گشودن هر دو دست به او نزدیک می شوم و هنگامی که به سوی من گام بردارد، من به سویِ او می شتابم.

«محجة‌البیضاء، ج ۲، ص ۲۶۷»

حدیث - ۷۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اُذکُروا اللهَ عندَ همِّکَ اذا هَمَمْتَ و عندَ لسانکَ اذا حکَمْتَ و عندَ یَدِکَ اذا قَسَّمْتَ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: هنگامی که تصمیم به انجام کاری گرفتی و زمانی که با زبانت حکمی را می خواهی بیان کنی و هنگامی که با دست خویش می خواهی چیزی را (بین دیگران) تقسیم نمائی، خداوند را یاد کن.

«بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۱۷۱»

حدیث - ۷۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : لا تکثروا الکلامَ بغَیْرِ ذکرِ اللهِ فاِنَّ کَثْرَةُ الکلامِ بغیرِ ذکرِ اللهِ تُقسیِ القَلْبَ و انّابعَدَ النّاسِ من اللهِ القاسی القلبُ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: به غیر از ذکر خدا، سخنان دیگر را زیاد نگوئید، پس همانا پرگوئی اگر در غیر از ذکر خدا باشد، قلب را قسی و سخت می کند و کسی که سنگ دل باشد، دورترین مردم به خداوند است.

«مشکاة الانوار، ص ۱۵۰»

حدیث - ۸۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : مَنْ اَکْثَرَ ذکرَ اللهِ عزّوجلّ احَّبهُ اللهُ وَ مَن ذَکَرَ اللهَ کَثیراً کُتِبَتْ لَهُ بَراءَتانِ براءةٌ منالنّارِ و براءَةٌ من النّفاقِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: کسی که زیاد ذکرِ خدا بگوید، خداوند او را دوست می دارد و کسی که زیاد به یادِ خدا باشد، خداوند دو برائت برای او می نویسد، برائت و دوری از آتش جهنم و برائت و دوری از نفاق و دوروئی.

«مرآة العقول، ج ۱۲، ص ۱۳۴»

حدیث - ۸۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : الذّکرُ خیرٌ من الصّدقةِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: ذکر و یاد خداوند، بهتر از دادن صدقه است.

«نهج الفصاحه، ص ۳۲۹»

حدیث - ۸۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : ترکُ الذّکرِ یُمیتُ النَّفْسَ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: ترک نمودن ذکر و یادِ خدا، موجبِ مرگ و هلاکت نفس می شود.

«مجموعه ورام، ج ۱، ص ۲۵۰»

حدیث - ۸۳

قال الامام علی -عليه‌السلام - : افضَلُ الذّکرِ القُرآنُ به تُشْرَحُ الصّدورُ و تَسْتَنیرُ السّرائرُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: قرآن، برترین ذکر هاست، با آن سینه ها گشوده می شود و اسرار روشن می گردد.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۸، ح ۳۶۲۵»

حدیث - ۸۴

قال الامام علیعليه‌السلام : سامعُ ذکرِ اللهِ ذاکرٌ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: کسی به ذکر خدا گوش فرا دهد، (همانند کسی است که) ذکر خداوند را بر زبان جاری می کند.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۸، ح ۳۶۲۲»

حدیث - ۸۵

قال الامام علیعليه‌السلام : ذکرُ اللهِ مَسَرَّةُ کلّ مِتقٍ و لَذَّةُ کلِّ مؤقنٍ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: یاد خدا، موجب خشنودی انسان های با تقوا و مایه لذت اهل یقین است.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۹، ح ۳۶۵۳»

حدیث - ۸۶

قال الامام علیعليه‌السلام : ذکرُ الله راسُ مالِ کلِّ مؤمِنٍ و ریحُهُ السّلامَةُ مِنَ الشَّیطانِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: یاد خدا، سرمایه انسان مؤمن و سودِ آن، سالم ماندن از (شرّ) شیطان است.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۸، ح ۳۶۲۱»

حدیث - ۸۷

قال الامام علیعليه‌السلام : الذّکرُ نورُ العَقلِ (العُقول) و حیاةُ النفوسِ وَ جَلاءُ الصّدورِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: ذکر و یاد خدا، موجب روشنی عقل (عقلها)، زنده شدن جانها و جلاء پیدا نمودن سینه هاست.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۹، ح ۳۶۳۴»

حدیث - ۸۸

قال الامام علیعليه‌السلام : ذکرُ اللهِ دِعامَةُ الایمانِ وَ عِصْمَةٌ من الشَّیطانِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: یاد خدا، ستون ایمان و موجب محافظت از (شرّ) شیطان است.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۸، ح ۳۶۲۰»

حدیث - ۸۹

قال الامام علیعليه‌السلام : مَنْ عَمَّرَ قَلبَهُ بِدَاوم الذِّکرِ حَسُنَتْ اَفْعالُهُ فی السّرِّ و الجَهرِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: کسی که دل خویش را با دائم الذکر بودن آباد گرداند، خداوند افعال او را در نهان و آشکار، نیکو می گرداند.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۸۹، ح ۳۶۵۸»

حدیث - ۹۰

قال الامام علیعليه‌السلام : العبادةُ الخالصةُ ان لا یَرجُوَ الرَّجُلُ الاّ ربَّه و لا یخافَ الاّ ذنبَهُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: عبادت خالصانه و محض برای خدا به این صورت است که انسان به هیچ کس جز پروردگارش امید نداشته باشد و از هیچ چیز جز گناه خودش نترسد.

«غررالحکم، ص ۱۹۹، ح ۳۹۴۵»

حدیث - ۹۱

قال الامام علی ـعليه‌السلام ـ : العبادة فَوزٌ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: عبادت، رستگاری است.

«غررالحکم، ص ۱۹۸، ح ۳۹۳۲»

حدیث - ۹۲

قال الامام علیعليه‌السلام : لا خیرَ فی عبادةٍ لا علمَ فیها.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: عبادتی که از روی علم و آگاهی صورت نگیرد، خیری در آن نیست.

«بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۷۵»

حدیث - ۹۳

قال الامام علیعليه‌السلام : ما تَقرّبَ متقّربٌ بمثلِ العبادةِ.

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: هیچ کسی به مانند عبادت، به خدا نزدیکی و تقرّب پیدا نکرد.

«غرر الحکم، ص ۱۹۹، ح ۳۹۴۲»

حدیث - ۹۴

قال الله عزّوجلّ:

لا اله الا الله دژ(امان) من است، کسی که وارد آن شود، از عذاب من در امان است.

(امالی‌الصدوق۲۳۵)

حدیث - ۹۵

قال الله عزّوجلّ:

ای احمد! عبادت ده بخش دارد که نُه بخش آن، به دست آوردن روزی حلال است.

(ارشادالقلوب۱/۲۰۳)

حدیث - ۹۶

قال الله عزّوجلّ:

بنده‌ام با چیزی بهتر از واجبات به من نزدیک نمی‌شود. و با نافله(کارهای مستحبی) به من نزدیک می‌شود تا اینکه دوستش بدارم. آن‌گاه که دوستش بدارم، من گوش او خواهم شد که با آن می‌شنود و دیده‌ی او که با آن می‌بیند و زبان او که با آن سخن می‌گوید و دست او که قدرت‌نمایی می‌کند. اگر دعایم کند اجابتش می‌کنم و اگر از من بخواهد به او می‌دهم.

(کافی۲/۳۵۳)

حدیث - ۹۷

قال الله عزّوجلّ:

ای عیسی! آن که بر من شوریده و گناه می‌کند تو را نفریبد. روزی مرا می‌خورد و دیگری را بندگی می‌کند...آن‌چنان او را به بند می‌کشم که راه گریزی نداشته باشد.

(کافی۸/۱۳۳)

حدیث - ۹۸

قال الله عزّوجلّ:

با مستحبات به من نزدیک شو.

(کافی۸/۱۳۲)

حدیث - ۹۹

قال الله عزّوجلّ:

آن‌گاه که مرا یاد می‌کنی، فروتن باش.

(کافی۲/۴۹۷)

حدیث - ۱۰۰

قال الله عزّوجلّ:

یاد من، هر جایی زیباست.

(کافی۲/۴۹۷)

حدیث - ۱۰۱

قال الله عزّوجلّ:

هر‌که مرا یاد کند همدمش می‌شوم.

(کافی۲/۴۹۶)

حدیث - ۱۰۲

قال الله عزّوجلّ:

ای فرزند آدم! خودت را محو بندگی من کن تا دلت را پر از بی‌نیازی کنم.

(کافی۲/۸۳)

حدیث - ۱۰۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام : فیما اوحی الله تعالی الی موسی ـعليه‌السلام ـ : کَذِبَ مَنْ زَعَم انّهُ یحبّنی فاذا جَنَّهُ اللًّیلُ نام عَنّی، الَیسَ کلُّ محبٍّ یُحبُّ خلوَةَ حبیبِهِ؟.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند در وحی به حضرت موسیعليه‌السلام اینگونه فرمود: ای موسی کسی که گمان می کند مرا دوست دارد و هنگامی که شب فرا می رسد به خواب می رود، دروغ می گوید، آیا این طور نیست که دوست، عاشق و مشتاق خلوت با دوست خود است؟

«امالی شیخ صدوق، ص ۲۹۲»

حدیث - ۱۰۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام : قال الله تبارِکَ و تعالی ما تَحَبَّب الَیَّ عبدی باحبّ مِمّا افترضتُ علیه.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند می فرماید هیچ بنده ای با چیزی بهتر از دوست داشتن و انجام فرائض و واجبات، با من اظهار دوستی نکرد.

«الکافی، ج ۲، ص ۸۲»

حدیث - ۱۰۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : علامَةُ حبِّ اللهِ تعالی حبُّ ذکرِ اللهِ و علامَةُ بُغضِ اللهِ بُعض ذکرِِ الله.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: نشانه حب و دوستی خداوند، حب و علاقه به ذکر و یاد خداست و نشانه بعض خداوند، بغض و تنفر از یاد حق می باشد.

«کنز العمال، ح ۱۷۷۶»

حدیث - ۱۰۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : لا اله الّا الله نصفُ المیزانِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: کلمه لا اله الّا الله، نصف میزان و عمل است.

«امالی شیخ مفید، ص ۲۷۵»

حدیث - ۱۰۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : خیرُ العبادةِ قولُ لا اله الّا الله.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: بهترین عبادت، گفتن لا اله الّا الله است.

«توحید صدوق، ص ۱۸»

حدیث - ۱۰۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : ما من الکلامِ کلمةٌ احبَّ الی الله عزوجل من قولِ لا الهَ الّا اللهُ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: هیچ کلامی نزد خداوند، محبوب تر از گفتن کلمه لا اله الّا الله نیست.

«توحید صدوق، ص ۲۲»

حدیث - ۱۰۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : مَنْ قال لا اله الّا الله مُخلِصاً دَخَلَ الْجنةَ .

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: کسی که لا اله الّا الله را با اخلاص بگوید، وارد بهشت می شود و اخلاص آن است که ذکر کلمه توحید، انسان را از هر گونه کار ناپسند و حرام باز دارد.

«توحید صدوق، ص ۲۸»

حدیث - ۱۱۰

عَنِ الْاِمامِ السَّجادِ -عليه‌السلام - قالَ: إنَّما شِیعَتُنا یُعْرَفُونَ بِعِبادَتِهِم الْمُسَبِّحُونَ إذا سَکتَ النَّاسُ وَ الْمُصَلُّونَ إذانامَ النّاسُ وَ الْمَحْزُونُونَ إذا فَرِحَ النَّاسُ یُعْرَفُونَ بِالزُّهدِ .

امام سجادعليه‌السلام فرمودند: شیعیان ما از عبادتشان شناخته می شوند، آنان اهل تسبیح و ذکرند آن گاه که دیگران ساکتند و نماز گزارانند آن گاه که دیگران در خوابند و محزونند (دلخوش به دنیا نیستند) آن گاه که دیگران (بر اثر سرگرمی به دنیا) فرحناکند، آنان با زهد شناخته می شوند، گفتارشان رحمت است و شغل و کردار آنان جنَّت است.

«نور الثقلین، ج ۳، ص ۹۴»

حدیث - ۱۱۱

الإمام الصادقعليه‌السلام :

قالَ رَسولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله : الجُلوسُ فِی المَسجِدِ لِانتِظارِ الصَّلاةِ عِبادَةٌ مالَم یُحدِث ، قیلَ : یا رَسولَ اللّه‌ِ وما یُحدِثُ؟ قالَ : الاِغتِیابَ

امام صادقعليه‌السلام :

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود : «به انتظار نماز در مسجد نشستن ، عبادت است تا زمانی که ناروایی پدید نیاورد»

گفته شد : ای پیامبر خدا! چه ناروایی ؟

فرمود : «غیبت کردن»

بحار الأنوار: ج ۷۵ ص ۲۴۹ ح ۱۷

حدیث - ۱۱۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

الجُلوسُ فِی المَسجِدِ لِانتِظارِ الصَّلاةِ عِبادَةٌ

نشستن در مسجد به انتظار نماز ، عبادت است

کنز العمّال : ج ۷ ص ۶۵۱ ح ۲۰۷۴۳

حدیث - ۱۱۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

خَمسٌ مِنَ العِبادَةِ : قِلَّةُ الطُّعمِ ، وَالقُعودُ فِی المَساجِدِ .

پنج چیز ، از عبادت است : کم‌خوردن ، نشستن در مسجدها . .

الفردوس: ج ۲ ص ۱۹۵ ح ۲۹۶۹ عن أبی هریرة ، کنز العمّال: ج ۱۵ ص ۸۸۰ ح ۴۳۴۹۳

حدیث - ۱۱۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ یَومَ النَّیروزِ هُوَ الیَومُ الّذی أخَذَ اللَّهُ فیهِ مَواثیقَ العِبادِ أن یَعبُدوهُ ؛

روز نوروز همان روزی است که خداوند از بندگان پیمان گرفت که او را بپرستند.

مستدرک الوسائل ج ۶ ص ۳۵۳، میزان الحکمه ح ۱۴۷۲۷

حدیث - ۱۱۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن کَثُرَ تَسبیحُهُ وتَمجیدُهُ ، وقَلَّ طَعامُهُ وشَرابُهُ ومَنامُهُ ، اِشتاقَتهُ المَلائِکَةُ

هر کس تسبیح گفتن او و به عظمت یاد کردن او از خداوند ، فراوان شود و خوراک و آشامیدن و خفتنش اندک گردد ، فرشتگانْ مشتاق او می‌شوند

تنبیه الخواطر ، جلد ۲ ، صفحه ۱۱۶ دانش نامه احادیث پزشکی : ۲ / ۱۰

حدیث - ۱۱۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أحیا لَیلةَ العِیدِ ولَیلةَ النِّصفِ مِن‌شَعبانَ ، لَم یَمُتْ قَلبُهُ یَومَ تَموتُ القُلوبُ

هر که شب عید (فطر و قربان) و شب نیمه شعبان را احیا کند ، در آن روزی که دلها می‌میرند ، دل او نمیرد

ثواب الأعمال : ۱/۱۰۲/۲ منتخب میزان الحکمة : ۲۸۴

حدیث - ۱۱۷

امام علیعليه‌السلام :

سَهَرُ اللیلِ فی طاعَةِ اللّه رَبیعُ‌الأولیاءِ ورَوضَـهُ السُّعَداءِ

شب بیداری در طاعت و بندگی خدا ، بـهـار اولیا است و بوستان نیکبختان

غرر الحکم : ۵۶۱۳ منتخب میزان الحکمة : ۲۸۴

حدیث - ۱۱۸

امام علیعليه‌السلام :

أفضَلُ العِبادَةِ سَهَرُ العُیونِ بذِکرِ اللّه سبحانَهُ

برترین عبادت ، شب زنده‌داری به ذکر و یاد خدای سبحان است

غرر الحکم : ۳۱۴۹ م

حدیث - ۱۱۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

المُتَعبِّدُ بِغَیرِ فِقهٍ کالحِمارِ فی الطّاحونِ ؛

کسی که از روی فهم و شناخت‌عبادت نکند ، مانند خر آسیاست.

کنز العمّال : ۲۸۷۰۹ منتخب میزان الحکمة : ۴۰۲

حدیث - ۱۲۰

امام علیعليه‌السلام :

ثَمَرَةُ العِلمِ العِبادَةُ؛

میوه دانش ، پرستش است

غرر الحکم : ۴۶۰۰ منتخب میزان الحکمة : ۴۰۲

حدیث - ۱۲۱

امام صادقعليه‌السلام :

لَیسَ العِلمُ بِالتَّعَلُّمِ ،إنَّما هُوَ نورٌ یَقَعُ فی قَلبِ مَن یُریدُ اللّه‌ُ تَبارَکَ وتَعالی أن یَهدِیَهُ ، فإن أرَدتَ العِلمَ فَاطلُب أوَّلاً فی نَفسِکَ حَقیقَةَ العُبودِیَّةِ ، وَاطلُبِ العِلمَ بِاستِعمالِهِ ، وَاستَفهِمِ اللّه یُفهِمْکَ ؛

دانش به آموختن نیست ، بلکه نوری است که در دل هر کس که خداوند تبارک و تعالی بخواهد هدایتش کند ، می‌افتد بنابراین ، اگر خواهان دانش هستی ، نخست حقیقت عبودیت را در جان خودت جویا شو و دانش را از طریق به کار بستن آن بجوی و از خداوند فهم و دانایی بخواه تا تو را فهم و دانایی دهد

بحار الأنوار : ۱ / ۲۲۵ / ۱۷ منتخب میزان الحکمة : ۴۰۴

حدیث - ۱۲۲

امام علیعليه‌السلام :

قَصَمَ ظَهری عالِمٌ مُتَهَتِّکٌ، وجاهِلٌ مُتَنَسِّکٌ، فالجاهِلُ یَغُشُّ النّاسَ بِتَنَسُّکِهِ،والعالِمُ یُنَفِّرُهُم بِتَهَتُّکِهِ ؛

دانـشمند پـرده‌ در و عابد نـادان ، پشـت مـرا شکستند؛ زیرا نادان با عبادت خود مردم را فریب می‌دهد و دانشمند با تباهکاریهای خود آنان را فراری می‌دهد

منیه المرید : ۱۸۱ منتخب میزان الحکمة : ۴۰۲

حدیث - ۱۲۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

خَیرُ العِبادَةِ الاستِغفارُ؛

بهترین عبادت، استغفار کردن است.

الکافی: ج ۲، ص ۵۱۷، ح ۲

حدیث - ۱۲۴

امام باقرعليه‌السلام :

إنَّ أشَدَّ العِبادَةِ الوَرَعُ؛

سخت ‌ترین عبادت، پارسایی است.

میزان الحکمة: ح ۱۱۸۵۸

حدیث - ۱۲۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إنَّ ذِکرَ اللَّهِ شِفاءٌ؛

ذکر خدا، شفاء است.

حکمت‌نامه پیامبر اعظم: ج ۱ ص ۳۶۸ ح ۴۲۲

حدیث - ۱۲۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

لا تُکثِرُوا الکَلامَ بِغَیرِ ذِکرِ اللَّهِ؛

در غیر از ذکر خدا زیاده گویی نکنید.

میزان الحکمه، ح ۱۷۱۲۰

حدیث - ۱۲۷

امام صادقعليه‌السلام :

قالَ اللَّهُ تبارکَ وتعالی: ما تَحبَّبَ إلیَّ عبدی بأحَبَّ مِمّا افْتَرَضتُ علَیهِ؛

خداوند می‌فرماید: بنده من با هیچ کاری پسندیده‌تر از انجام آن چه که بر او فرض کردم، محبوب من نمی‌شود.

الکافی: ج ۲، ص ۸۲، ح ۵

حدیث - ۱۲۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله از حضرت امیرالمؤمنین، علیعليه‌السلام درباره حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام پرسیدند، حضرت پاسخ دادند:

«نعم العون علی طاعة الله؛

[فاطمهعليها‌السلام ] خوب یاوری در راه اطاعت و بندگی خداست .»

بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۱۱۷

حدیث - ۱۲۹

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

خداوند چهارچیز را در چهار چیز قرار داده است :

۱.برکت علم را در احترام به استاد

۲.بقای ایمان را در تعظیم خدا به وسیله انجام بی چون چرای دستوراتش

۳.لذت و برکت زندگی را در نیکی به پدر و مادر

۴.و آزادی از جهنم را در آزار ندادن مردم.

نصایح، صفحه ۲۳۰

حدیث - ۱۳۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

کسی که برای رفع نیاز برادر مومن خود کوشش نماید مانند این است که نه هزار سال خداوند متعال را عبادت نموده در حالی که روزها را روزه گرفته و شب ها را هم شب زنده داری نموده.

بحارالانوار جلد ۷۴ صفحه ۳۱۵

حدیث - ۱۳۱

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ای بندگان خدا شما همانند بیمارانید و خداوند مانند طبیب مصلحت مریض در این است که به دستورات طبیب عمل نماید نه آن که به چیزی که خود می پسندد اظهار تمایل کند پس تسلیم اوامر و دستورات الهی شوید تا به گروه نجات یافتگان بپیوندید و به خیر و سعادت دست بیابید.

مجموعه ورام جلد ۲ صفحه ۱۱۷

حدیث - ۱۳۲

حضرت امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

من کان فی حاجة الله، کان الله فی حاجته؛

هرکس در اجرای اوامر خداوندکوشا باشد، خدا نیز وی را در دستیابی به حاجتش یاری می کند.

بحارالأنوار ، ج ۵۱ ، ص ۳۳۱

حدیث - ۱۳۳

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

مَن رَضی عن الله تعالی بالقَلیل مِن الرّزق رضَی الله منه بالقَلیل مِنَ العَمل؛

هر کـس به رزق و روزی کم از خدا راضی باشد، خداوند از عمل کم او راضی خواهد بود.

بحـارالانـوار، ج ۷۸، ص ۳۵۷

حدیث - ۱۳۴

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

یا عَلیُّ اَلعَقلَ مَا اکتُسِبَت بِهِ الجَنَّةُ وَطُلِبَ بِهِ رِضَی الرَّحمنِ؛

ای علی! عقل چیزی است که با آن بهشت و خشنودی خداوند رحمان به دست می‌آید.

کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۵۱، ح۳۶۴۷۲

حدیث - ۱۳۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

من عَبَد الله حق عبادته آتاه الله فوق امانیه و کفایته؛

هر که خدا را، آن گونه که سزاوار اوست، بندگی کند، خداوند بیش از آرزوها و کفایتش به او عطا می کند.

بحارالانوار، ج??، ص۱۸۳

حدیث - ۱۳۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

فِکرَةُ ساعَةٍ خَیرٌ مِن عِبادَةِ اَلفِ سَنَةٍ؛

یک ساعت اندیشیدن در خیر و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است.

بحارالانوار، ج۷۱، ص۳۲۶

حدیث - ۱۳۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَفضَلُ العِبادةُ اِدمانُ التَّفکُّرفی اللهِ و فی قُدرَتهِ؛

برترین عبادت مداومت نمودن بر تفکر درباره خداوند و قدرت اوست.

جهادالنفس، ح۵۳

حدیث - ۱۳۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَن أَعرَضَ عَن مُحَرَّمٍ أَبدَلَهُ اللّه‌ُ بِهِ عِبادَةً تَسُرُّهُ؛

هر کس از حرام دوری کند، خداوند به جای آن عبادتی که او را شاد کند نصیبش می‌گرداند.

بحارالأنوار، ج ۷۷، ص ۱۲۱، ح ۲۰

حدیث - ۱۳۹

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

عَدلُ ساعَةٍ خَیرٌ مِن عِبادَةِ سَبعینَ سَنَةً قِیامِ لَیلِها وَصِیامِ نَهارِها؛

ساعتی عدالت بهتر از هفتاد سال عبادت است که شب‌هایش به نماز و روزهایش به روزه بگذرد.

مشکاة‌الانوار، ص ۵۴۴

حدیث - ۱۴۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إِنَّ المُؤمِنَ هِمَّتُهُ فِی الصَّلاةِ وَالصِّیامِ وَالعِبادَةِ وَالمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِی الطَّعامِ وَالشَّرابِ کَالبَهیمَةِ؛

همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشیدن؛ مانند حیوانات.

تنبیه الخواطر،ج۱، ص ۹۴

حدیث - ۱۴۱

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

اَفضَلُ العِبادَةِ عِفَّةُ البَطنِ وَ الفَرجِ؛

بالاترین عبادت، عفت شکم و شهوت است.

تحف العقول، ص ۲۹۶

حدیث - ۱۴۲

امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ إِنتِظارُ الفَرَجِ؛

بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند، انتظار فرج و گشایش است.

تحف العقول، ص۴۰۳

حدیث - ۱۴۳

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ الوُصُولَ اِلی اللهِ عَزّوجلَّ سَفَرٌ لا یُدرَکُ اِلّا بِامتِطاءِ اللَّیلِ؛

وصول به خداوند عزوجل سفری است که جز با عبادت در شب حاصل نگردد.

مسند الامام العسکری، ص۲۹۰

حدیث - ۱۴۴

امام صادقعليه‌السلام عليه‌السلام فرمودند:

لَو کانَ عِندَ اللّه‌ِ عِبادَةٌ تَعَبَّدَ بِها عِبادُهُ المُخلِصُونَ أفضَلَ مِنَ الشُّکرِ عَلی کُلِّ حالٍ لاَءطلَقَ لَفظَهُ فیهِم مِن جَمیعِ الخَلقِ بِها فَلمّا لَم یَکُن أفضَلَ مِنها خَصَّها مِن بَینِ العِباداتِ وخَصَّ أربابَها، فَقالَ تَعالی (وقَلیلٌ مِن عِبادیَ الشَّکُورُ)؛

اگر نزد خداوند عبادتی بهتر از شکرگزاری در همه حال بود که بندگان مخلصش با آن عبادتش کنند ، هر آینه آن کلمه را درباره همه خلقش به کار می‌برد ، اما چون عبادتی بهتر از آن نبود از میان عبادات آن را خاص قرار داد و صاحبان آن را ویژه گردانید و فرمود : «واندکی از بندگان من سپاسگزارند»

کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۵۱، ح۳۶۴۷۲

حدیث - ۱۴۵

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

اَلخُلقُ الحَسَنُ عِبادَةٌ؛

خوش اخلاقی عبادت است.

کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۵۱، ح۳۶۴۷۲

حدیث - ۱۴۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ العَبدَ إذا اَرادَ اَن یَقرَأَ أَو یَعمَلَ عَمَلاً فَیَقُولُ: بِسمِ اللّه الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَإنَّهُ یُبارَکُ لَهُ فیهِ؛

هرگاه بنده ای بخواهد چیزی بخواند و یا کاری انجام دهد و بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید در کارش برکت داده می شود.

بحارالأنوار، ج۹۲، ص۲۴۲، ح۴۸

حدیث - ۱۴۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَلمُفَوِّضُ أَمرَهُ إلَی اللّه فی راحَةِ الأَبَدِ وَالعَیشِ الدّائِمِ الرَّغَدِ وَالمُفَوِّضُ حَقّا هُوَ العالی عَن کُلِّ هَمِّهِ دُونَ اللّه تَعالی؛

کسی که کارهای خود را به خدا بسپارد همواره از آسایش و خیر و برکت در زندگی برخوردار است و واگذارنده حقیقی کارها به خدا، کسی است که تمام همّتش تنها بسوی خدا باشد.

مصباح الشریعة، ج۱، ص۱۷۵، ح۸۳

حدیث - ۱۴۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن أَصلَحَ فیما بَینَهُ وَبَینَ اللّه أَصلَحَ اللّه فیما بَینَهُ وَبَینَ النّاسِ؛

هر کس رابطه اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.

بحارالأنوار، ج۷۱، ص۳۶۶، ح۱۲

حدیث - ۱۴۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

طُوبی لِمَن أَخلَصَ لِلّهِ عَمَلَهُ وَعِلمَهُ وَحُبَّهُ وَبُغضَهُ وَأَخذَهُ وَتَرکَهُ وَکَلامَهُ وَصَمتَهُ وَفِعلَهُ وَقَولَهُ؛

خوشا به سعادت کسی که عمل، علم، دوستی، دشمنی، گرفتن، رها کردن، سخن،سکوت ،کردار و گفتارش را برای خدا خالص گرداند.

تحف العقول، ص ۱۰۰

حدیث - ۱۵۰

مَن تَرَکَ لِلّهِ سُبحانَهُ شَیئا عَوَّضَهُ اللّه خَیرا مِمّا تَرَکَ؛

هر کس به خاطر خدای سبحان از چیزی بگذرد، خداوند بهتر از آن را به او عوض خواهد داد.

غررالحکم، ج۵، ص۳۹۵، ح۸۹۰۹

حدیث - ۱۵۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَن أخلَصَ لِلّهِ أربَعینَ صَباحا ظَهَرَت یَنابیعُ الحِکمَةِ مِن قَلبِهِ عَلی لِسانِهِ؛

هر کس چهل روز خود را برای خدا خالص کند چشمه های حکمت از قلب وی بر زبانش جاری می شود.

نهج الفصاحه، ح ۲۸۳۶

حدیث - ۱۵۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا تَخَفْ فِی اللَّهِ لَومَةَ لائمٍ.

در راه خدا از ملامت و نکوهش ملامتگران نترس.

معانی الأخبار، ص ۳۳۵

حدیث - ۱۵۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لَیسَ مِن عَبدٍ یَظُنُّ بِاللّه خَیرا إلاّ کانَ عِندَ ظَنِّهِ بِهِ؛

بنده ای نیست که به خداوند خوش گمان باشد مگر آن که خداوند نیز طبق همان گمان با او رفتار کند.

بحارالأنوار، ج۷۰، ص۳۸۴، ح۴۲

حدیث - ۱۵۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَللّهُمَّ ارزُقنی حُبَّکَ وَحُبَّ مَن یُحِبُّکَ وَحُبَّ ما یُقَرِّبُنی إلی حُبِّکَ وَاجعَل حُبَّکَ أَحَبَّ إلَیَّ مِنَ الماءِ البارِدِ؛

خدایا روزی کن مرا محبّت خودت و محبّت دوستدارانت را و محبّت آنچه مرا به تو نزدیک می کند و محبّت خودت را نزد من از آب خنک محبوب تر گردان.

محجة البیضاء، ج۸، ص۵

حدیث - ۱۵۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

مَن أَطاعَ اللّه عَزَّوَجَلَّ فَقَد ذَکَرَ اللّه وَإِن قَلَّت صَلاتُهُ وَصیامُهُ وَتِلاوَتُهُ لِلقُرآنِ؛

هر کس خدای عزوجل را اطاعت کند خدا را یاد کرده است، هر چند نماز خواندن و روزه گرفتن و قرآن خواندنش اندک باشد.

بحارالأنوار، ج۷۷، ص۸۶، ح۳

حدیث - ۱۵۶

امام سجادعليه‌السلام فرمودند:

یا مَن ذِکرُهُ شَرَفٌ لِلذّاکِرینَ وَیا مَن شُکرُهُ فَوزٌ لِلشّاکِرینَ وَیا مَن طاعَتُهُ لِلمُطیعینَ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاشغَل قُلوبَنا بِذِکرِکَ عَن کُلِّ ذِکرٍ؛

ای آن که یادش مایه شرافت و بزرگی یاد کنندگان است و ای آن که سپاسگزاریش موجب دست یافتن سپاسگزاران (بر نعمتها) است و ای آن که فرمانبرداریش سبب نجات فرمانبرداران است، بر محمد و آل او درود فرست و با یاد خود دلهای ما را از هر یاد دیگری بازدار.

صحیفه سجادیه، دعای ۱۱

حدیث - ۱۵۷

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

ذِکرُ اللِّسانِ الحَمدُ وَالثَّناءُ وَ ذِکرُ النَّفسِ الجَهدُ وَالعَناءُ وَذِکرُ الرّوحِ الخَوفُ وَالرَّجاءُ وَذِکرُ القَلبِ الصِّدقُ وَالصَّفاءُ وَذِکرُ العَقلِ التَّعظیمُ وَالحَیاءُ وَذِکرُ المَعرِفَةِ التَّسلیمُ وَالرِّضا وَذِکرُ السِّرِّ الرُّؤیَةُ وَاللِّقاءُ؛

ذکر زبان حمد و ثناء، ذکر نفس سختکوشی و تحمل رنج، ذکر روح بیم و امید، ذکر دل صدق و صفا، ذکر عقل تعظیم و شرم، ذکر معرفت تسلیم و رضا و ذکر باطن مشاهده و لقا است.

مشکاة الانوار، ص ۱۱۳

حدیث - ۱۵۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

یَقولُ اللّه عَزَّوَجَلَّ إِذ کانَ الغالِبُ عَلَی العَبدِ الاِشتِغالُ بی، جَعَلتُ بُغیَتَهُ وَلَذَّتَهُ فی ذِکری فَإذا جَعَلتُ بُغیَتَهُ وَلَذَّتَهُ فی ذِکری عَشَقَنی وَعَشَقتُهُ فَإِذا عَشَقَنی وَعَشَقتُهُ رَفَعتُ الحِجابَ فیما بَینی وَبَینَهُ وَصَیَّرتُ ذلِکَ تَغالُبَاَ عَلَیهِ لایَسهو إِذا سَهَا النّاسُ اُولئِکَ کَلامُهُم کَلامُ النبیاءِ اُولئِکَ البطالُ حَقّا؛

خدای عزوجل می فرماید: هرگاه یاد من بر بنده ام غالب شود، خواهش و خوشی او را در یاد خود قرار دهم و چون خواهش و خوشی او را در یاد خود قرار دهم عاشق من شود و من نیز عاشق او گردم و چون عاشق یکدیگر شدیم حجاب میان خود و او را بر دارم و عشق خود را بر جان او چیره گردانم، چندان که مانند مردم دچار سهو و غفلت نمی شود، سخن اینان سخن پیامبران است، اینان براستی قهرمانند.

کنزالعمال، ج۱، ص۴۳۳، ح۱۸۷۲

حدیث - ۱۵۹

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

ما مِن ساعَةٍ تَمُرُّ بِابن آدَمَ لَم یُذکَر اللهُ فیها إلّا حَسِرَ عَلَیها یَومَ القیامَةِ.

هر لحظه ای که بر فرزند آدم بگذرد و او به یاد خدا نباشد روز قیامت حسرتش را خواهد خورد.

کنز العمال ح۱۸۱۹

حدیث - ۱۶۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اُذکُرُوا اللّه ذِکراخالِصاتَحیَوابِهِ أَفضَلَ الحَیاةِ وَتَسلُکوابِهِ طُرُقَ النَّجاةِ؛

خدا را خالصانه یاد کنید تا بهترین زندگی را داشته باشید و با آن راه نجات و رستگاری را به پیمایید.

بحارالأنوار، ج۷۸، ص۳۹، ح۱۶

حدیث - ۱۶۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلذِّکرُ یونِسُ اللُّبَّ وَیُنیرُ القَلبَ وَیَستَنزِلُ الرَّحمَةَ؛

یاد خدا عقل را آرامش می دهد، دل را روشن می کند و رحمت او را فرود می آورد.

غررالحکم، ج۲، ص۶۶، ح۱۸۵۸

حدیث - ۱۶۲

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

لا یأمَن یومَ القیامَةِ إلاّ مَن خافَ الله فِی الدُّنیا؛

کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت.

(مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص ۶۹)

حدیث - ۱۶۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

مَنْ قالَ فی کُلِّ یَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‌ِ دَفَعَ اللّه‌ُ بِها عَنْهُ سَبْعینَ نَوْعا مِنَ الْبَلاءِ اَیْسَرُهَا الْهَمُّ؛

هر کس در هر روز صد مرتبه لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‌ِ بگوید، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دفع می‌کند، که کوچکترین آن غم و اندوه است.

(ثواب الأعمال، ص ۱۶۲)

حدیث - ۱۶۴

امام هادیعليه‌السلام فرمودند:

اَلسَّهَرُ اَ لَذُّ لِلمَنامِ وَ الجوعُ یَزیدُ فی طیبِ الطَّعامِ؛

شب زنده داری، خواب را شیرین تر و گرسنگی، غذا را لذت بخش تر می کند.

(تنبیه الخواطر، ص ۱۴۱، ح ۱۸)

حدیث - ۱۶۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن قامَ بِشَرائِطِ العُبودیَّةِ أَهلٌ لِلعِتقِ، مَن قَصَّرَ عَن أَحکامِ الحُرِّیَّةِ اُعیدَ اِلیَ الرِّقِّ؛

هر کس شرایط بندگی خدا را به‌جا آورد سزاوار آزادی می‌شود و هر کس در عمل به شرایط آزادگی کوتاهی کند، به بندگی (غیر خدا) مبتلا می‌شود.

(غررالحکم، ج ۱، ص ۱۱۳، ح۴۱۳)

حدیث - ۱۶۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لاتَکُن عَبدَ غَیرِکَ وَقَد جَعَلَکَ اللّه‌ُ حُرّا؛

بنده دیگری مباش که خدا تو را آزاد آفرید.

(نهج البلاغه، نامه‌۳۱)

حدیث - ۱۶۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

اَلا اِنَّ خَیرَ عِبادِ اللّه‌ِ التَّقیُّ النَّقیُّ الخَفیُّ وَ اِنَّ شَرَّ عِبادِ اللّه‌ِ المُشارُ اِلَیهِ بِالاَصابِعِ؛

آگاه باشید، بدرستی که بهترین بندگان خدا کسی است که با تقوا، پاک و گمنام باشد و بدترین بندگان خدا کسی است که انگشت نما باشد.

(بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۱۱۱، ح ۱۲)

حدیث - ۱۶۸

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

اَلخُلقُ الحَسَنُ عِبادَةٌ؛

خوش اخلاقی عبادت است.

(کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۵۱، ح۳۶۴۷۲)

حدیث - ۱۶۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما اخلص عبدلله - عزوجل - اربعین صباحا الا حرت ینابیع الحکمة من قلبه علی لسانه؛

کسی که چهل شبانه روز برای خدا اخلاص پیشه کند، چشمه های حکمت از قلب وی بر زبانش جاری می شوند.

(بحارالانوار، ج ۷۰، ص ۲۴۲).

حدیث - ۱۷۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من مسلم یسجد لله سجدة الا رفعه بها درجة و حط بها عنه خطیئة؛

هیچ مسلمانی برای خدا سجده به جا نمی آورد مگر این که خدا یک درجه مقام او را بالا برده ، یک گناه از نامه عملش محو می کند.

(المحجة البیضاء، ج ۳۴۵).

حدیث - ۱۷۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من رجل یجعل جبهته فی بقعة من بقاع الارض لا شهدت له بها یوم القیامة؛

هرانسانی که پیشانی خود را برای سجده بر قطعه ای از زمین بگذارد، آن زمین در روز قیامت به نفع وی شهادت خواهد داد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳،ص ۴۷۴، مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۵).

حدیث - ۱۷۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

السجود علی سبعة اعضاء،: الوجه ، و الیدین ، و الرکبتین ، و الرجلین؛

سجده با هفت عضو صورت می گیرد، صورت ، دو دست ، دو زانو، و دو پا.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۲۸).

حدیث - ۱۷۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من حالة یکون علیها العبد احب الی الله تعالی من ان یراه ساجدا یعفر وجهه فی التراب ؛

هیچ حالتی از بنده ، نزد خدای تعالی ، محبوب تر از این نیست که بنده رادر حال سجده (و در حالی که صورتش را بر خاک گذاشته است ) ببیند.

(کنزالعمالت ج ۷، ص ۲۹۰، ص ۱۸۹۲۸).

حدیث - ۱۷۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اکثروا من السجود فانه لیس من مسلم یسجد لله تعالی سجدة الا رفعه الله بها درجة فی الجنة ، و حط عنه بها خطیئة؛

بسیار سجده کن که هرگاه مسلمانی خدای بزرگ را سجده کند، خداوند به پاداش آن سجده مقامش را در بهشت بالا می برد و یک گناهش را می آمرزد.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۲۸۶، ص ۱۸۹۰۳).

حدیث - ۱۷۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا اردت ان یحشرک الله - عزوجل - معی فاطل السجود بین یدی الله الواحد القهار؛

چون خواهی که خداوند تو را بامن محشور گرداند، در پیشگاه حق تعالی سجده هایت را طولانی کن

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۶۴).

حدیث - ۱۷۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا اباذر! لیکن لک فی کل شی ء نیة حتی فی النوم و الاکل

ای ابوذر ! باید تو را در هر کاری نیت و قصدی باشد، حتی در خواب و خوراک

(میزان الحکمه ج ۱۰، ص ۲۸۵).

حدیث - ۱۷۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

انما الاعمال بالبنیات ؛

همانا کارها بر اساس نیت ها است

(بحارالانوار، ج ۸۱، ص ۳۸۱).

حدیث - ۱۷۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

النظر الی محاسن النساء سهم من سهام ابلیس فمن ترکه اذاقة الله طعم عبادة تسره؛

نگاه کردن به زیبایی های زن (نامحرم ) تیری از تیرهای ابلیس است هرگاه کسی از این کار خودداری کند، خداوند عبادت را در کام او شیرین کند که او را شادمان سازد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۲، ص ۵۵۴).

حدیث - ۱۷۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اعظم العبادة اجرا، اخفاها؛

برترین عبادات از نظر پاداش ، پنهان ترین آن است

(بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۱).

حدیث - ۱۸۰

لاعبادة الا بیقین؛

عبادت کمال نیابد، مگر این که از روی یقین باشد.

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۶۹).

حدیث - ۱۸۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اتی بما افترض الله علیه ، فهوا من اعبد الناس؛

کسی که تکالیف واجبش را انجام دهد، از جمله عابدترین مردم است.

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۴۵).

حدیث - ۱۸۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

السکینة زینة العبادة؛

وقار و متانت ، زیور عبادت است

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۳۱).

حدیث - ۱۸۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا کان یوم القیامة صارت امتی ثلاث فرق : فرقة تعبدون الله خالصا و فرقة تعبدون الله ریاء و فرقة تعبدون الله یصیبون به دنیا؛

روز قیامت امت من به سه گروه تقسیم می شوند:

۱.گروهی که خداوند را با اخلاص عبادت کرده اند؛

۲.گروهی که ریاکارانه به عبادت خدا پرداخته اند؛

۳.گروهی که برای دستیابی به دنیا عبادت کرده اند.

(تفسیر المیزان ، ج ۱۰، ص ۱۸۱)

حدیث - ۱۸۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عشق العبادة و عانقها؛

خوشا به حال آن کسی که به عبادت عشق ورزد و آن را همچون محبوبی در برگیرد.

(بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۲۱۲).

حدیث - ۱۸۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اعظم العبادة اجرا اخفاها ؛

پاداش عبادتی که مخفی تر باشد، بیشتر است

(بحارالانوار، ج ۷۰، ص ۲۵۱).

حدیث - ۱۸۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

العبادة مع اکل الحرام کالبناء علی الرمل؛

عبادت کردن با حرام خواری ، مثل بنا کردن ساختمان بر روی شن است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۸).

حدیث - ۱۸۷

عن رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال :

واعلموا ان خیر اعمالکم عند ملیککم و ازکاها و ارفعها فی درجاتکم و خیر ما طلعت علیه الشمس ذکر الله سبحانه و تعالی فانه اخبر عن نفسه فقال : انا جلیس من ذکرنی ؛

بدانید بهترین اعمال شما پیش خداوند و پاکیزه ترین آنها که شما را به درجات رفیع نایل کند و بهترین چیزی که آفتاب بر آن پرتو افکنده ، ذکر خداوند سبحان است ؛ زیرا خداوند تبارک و تعالی فرمود: من همنشین کسی هستم که یاد کند مرا.

(عدة الداعی ، ص ۱۸۷).

حدیث - ۱۸۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من ذکر ا لله فی السوق مخلصا عند غفلة الناس و شغلهم بما فیه ، کتب الله له الف حسنة و غفرالله له یوم القیامة مغفرة لم تخطر علی قلب بشر؛

کسی که در بازار و هنگام غفلت مردم و اشتغال آنان به آنچه در بازار است از روی اخلاص خدا را یاد کند، خداوند برای او هزارحسنه بنویسد و به گونه ای او را در روز قیامت موردرحمت قرار دهد که به قلب هیچ بشری خطورنکرده باشد.

(عدة الداعی ، ص ۱۹۸).

حدیث - ۱۸۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اکثر ذکر الله عزوجل احبه الله و من ذکر الله کثیرا کتبت له براءتان براءة من النفاق؛

هرکس ذکر خدا را بسیار کند خداوند او را دوست دارد و هر کس ذکرخداوند را بسیار کند، برای او دو برائت (حکم آزادی ) نوشته شود: یکی برائت از آتش جهنم و دیگری برائت از نفاق و دورویی

(اصول کافی ، ج ۲، ص ۴۹۹، ح ۳).

حدیث - ۱۹۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اسبع وضوءه و احسن صلوته و ادی الزکوة ماله و خزن لسانه و کف غضبه و استغفر لذنبه و ادی النصیحة لاهل بیت رسوله فقد الستکمل حقائق الایمان و ابواب الجنة مفتحة له؛

هر که خوب وضو سازد و نمازش را درست بخواند و زکات مالش را بپردازد و زبانش را نگاه دارد و خشمش را فرو برد و برای گناهانش طلب آمرزش کند و حقوق دوستی خاندان پیغمبر را ادا کند، حقیقت ایمان را کامل کرده و درهای بهشت برایش باز است

(ثواب الاعمال ، ص ۶۴).

حدیث - ۱۹۱

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

عشرة من لقی الله بهن دخل الجنة : شهادة ان لااله الله و ان محمدا رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و الاقرار بما جاء به من عندالله و اقام الصلوة ، و ایتاء الزکوة و صوم رمضان و حج البیت و الولایة لاولیاء الله و البراءة من اعداء الله ، و اجتناب کل مسکر؛

ده خصلت است که هر کس با آنها خدای را ملاقات کند، وارد بهشت می گردد گواهی به وحدانیت خداوند، و رسالت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و اقرار به آنچه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از سوی خدا برای ارشاد مردم آورده و برپای داشتن نماز، و ادای زکات و روزه ماه مبارک رمضان ، و حج بیت الله الحرام ، و دوستی با دوستان خدا، و بیزاری جستن از دشمنان خدا، و پرهیز از مشروب مستی آور.

(محاسن برقی ، ص ۱۳).

حدیث - ۱۹۲

عن ابی جعفرعليه‌السلام :

فی قوله تعالی :( وَقُومُوا لِلَّـهِ قَانِتِينَ ) قال : مطیعین راغبین؛

امام باقرعليه‌السلام درباره آیه( وَقُومُوا لِلَّـهِ قَانِتِينَ ) فرمودند:(یعنی ) با رغبت ، اطاعت و بندگی کردن

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۲۰۱).

حدیث - ۱۹۳

قال الامام العسکریعليه‌السلام فی تفسیره:

وقتی (بنده ) سجده کرد، خداوند خطاب به ملائکه می فرماید: ملائکه من ! آیا نمی بینید چگونه بنده ام بعد از ارتقاء تواضع می کند و برای من می گوید: اگر تو صاحب جلالت و مکنت در دنیا هستی ، پس من خوار در نزد تو هستم ؟ (خداوند فرماید:) به زودی او را از طریق حق بالا می برم و به وسیله او باطل را دفع می کنم سپس زمانی که سر از سجده اول برداشت ، خداوند خطاب به ملائکه اش می فرماید: ای ملائکه من ! آیا نمی بیند اورا که چگونه می گوید: و به درستی که من به زودی تواضع در مقابلت را با ذل و کوچکی خواهم گمارد. و هنگامی که سجده دوم را به جا آورد، خداوند تعالی خطاب به ملائکه خود می گوید: آیا این بنده مرا نمی بینید که چگونه برای من تجدید تواضع نمود؟ هر آینه رحمت خدا را برای او اعاده خواهم کرد.پس زمانی که (بنده ) سرش را (سجده دوم ) بلند کرد و ایستاد، خداوند تعالی می فرماید: ای ملائکه من ! هر آینه او را به خاطر تواضعش در مقابل من رفعت خواهم کرد، چنان که نماز او به سوی من بالا خواهد آمد.

(بحارالانور، ج ۸۲، ص ۲۲۱).

حدیث - ۱۹۴

عن الرضاعليه‌السلام قال :

اذا نام العبد و هو ساجد، قال الله - عزوجل - للملائکة : انظروا الی عبدی قبضت روحه و هو فی طاعتی؛

چون بنده در حال سجده به خواب رود، خداوند عزوجل به فرشتگان گوید: بنده ام را ببینید روحش را در حال اطاعتم قبضه کردم

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۶۲).

حدیث - ۱۹۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

السجود منتهی العبادة من بنی آدم؛

سجده ، نهایت عبادت فرزندان آدم است

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۶۴).

حدیث - ۱۹۶

امام سجادعليه‌السلام فرمودند:

انما شیعتنا یعرفون بعبادتهم المسبحون اذا سکت الناس ، و المصلون اذا نام الناس و المحزنون اذا فرح الناس ، یعرفون بالزهد و کلامهم الرحمة و تشاغلهم بالجنة ؛

شیعیان ما به راه عبادت شناخته می شوند هنگامی که دیگران خاموشند، آنان به ذکر و تسبیح خداوند مشغول هستند (و آنگاه که دیگران در خوابند آنان به نماز می پردازند و چون دیگران (بر اثر سرگرمی به دنیا) شادمانند، اینان اندوهگین هستند شیعیان ، با زهد شناخته می شوند، گفتارشان رحمت است و دل مشغولی آنان ، بهشت است

(نورالثقلین ، ج ۳، ص ۹۴).

حدیث - ۱۹۷

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

اول عبادة الله معرفته و اصل معرفة الله توحیده؛

نخستین گام در عبادت حقیقی ، شناخت خداوند است واساس شناخت خدا، به یگانگی خواندن او است

(عیون اخبارالرضا، ج ۱، ص ۱۲).

حدیث - ۱۹۸

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

ان الصلوة افضل العبادة لله؛

همانا نماز، بهترین وسیله بندگی برای خدا است

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۵۰).

حدیث - ۱۹۹

عن الامام حسن العسکریعليه‌السلام :

لیست العبادة کثرة الصیام و الصلاة و انما العبادة کثرة التفکر فی امر الله؛

عبادت به بسیاری روزه و نماز نیست ، بلکه عبادت به اندیشیدن بسیار در امر (قدرت ) خداوند است

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۳۷۳).

حدیث - ۲۰۰

عن الحسن بن علیعليه‌السلام :

ان من طلب العبادة تزکی له و اذا اضرت النوال بالفریضة فارفضوها؛

هرکس اشتیاق عبادت دارد، دل را برای آن پاک می کند و هرگاه نمازهای مستحبی به نمازهای واجب ضرر رساند. (در صورتی که نماز شب ، به قضا شدن نماز صبح انجامند. آنها راترک کنید.

(تحف العقول ، ص ۲۶۷).

حدیث - ۲۰۱

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

ذکر الله لاهل الصلاة اکبر من ذکرهم ایاه ؛ الاتری انه یقول : اذکرونی اذکرکم ؛

یاد خدا برای نمازگزاران بالاتر از یاد آنها از خدا است آیا نمی بینی که خدا می فرماید: مرا یاد کنیدتا شما رایاد کنم

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱۹۹).

حدیث - ۲۰۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

من سجد سجدة الشکر لنعمة و هو متوضعا کتب الله له بها عشر صلوات و محی عنه عشر خطایا عظام؛

کسی که در برابر نعمتی که خداوند به او داده است ، سجده شکری به جا آورد، خداوند به خاطر همین سجده شکر ده نماز در نامه عملش می نویسد و ده گناه بزرگ را از نامه عمل او محو می کند.

(المحجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۴۶).

حدیث - ۲۰۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

السجود الجسمانی هو وضع عتائق الوجوه علی التراب و استقبال الارض بالراحتین و الکفین و اطراف القدمین مع خشوع القلب و اخلاص النیة؛

سجده کردن بدنی ، گذاشتن جاهای نیکوی صورتها بر خاک و روی آوردن به زمین با دو کف دست و کناره های دو پا، همراه خشوع دل و پاکی نیت است

(غرر الحکم ، ج ۲، ص ۱۶۵، چاپ دانشگاه ).

حدیث - ۲۰۴

قال امیرالمؤ منینعليه‌السلام :

اطیلوالسجود، فمامن عمل اشد علی ابلیس من ان یری ابن آدم ساجدا لانه امر بالسجود، فعصی و هذا امر بالسجود فاءطاع و نجا؛

سجده را طولانی کنید که هیچ کاری بر ابلیس سنگین تر از این نیست که فرزند آدم را در حال سجده ببیند، چون به او دستور سجده داده شد، ولی عصیان ورزید، در حالی که فرزند آدم ماءمور به سجده شد و اطاعت کرد و نجات یافت

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۶۱).

حدیث - ۲۰۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

انی لاکره للرجل ان تری جبهته جلحاء لیس فیها شی ء من اثر السجود؛

من دوست ندارم برای مردی که پیشانی اش صاف باشد و اثر سجود(حالت برآمدگی که از کثرت سجود ظاهر می شود) بر آن ندیده نمی شود.

(بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۴۵).

حدیث - ۲۰۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اطیلوا السجود فما من عمل اشد علی ابلی من ان یری ابن ادم ساجدا لانه امر بالسجود فعصی؛

سجده را طولانی کنید که هیچ عملی بر ابلیس گرانتر از این نیست که انسان را در حال سجده ببینید، زیرا خداوند او را امر به سجده کرد و او سر برتافت

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۶۱).

حدیث - ۲۰۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

نعم العبادة السجود و الرکوع؛

سجود و رکوع در پیشگاه الهی ، خوب عبادتی است

(تصنیف غررالحکم ، ص ۱۷۵،).

حدیث - ۲۰۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

تقرب الی الله سبحانه بالسجود و الرکوع و الخضوع لعظمته والخشوع ؛

به وسیله سجده و رکوع و خضوع و خشوع در برابر عظمت خدا به او تقرب جوی

(غرر الحکم ، ص ۳۵۶).

حدیث - ۲۰۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لو خلصت النیات لزکت الاعمال ؛

اگر نیت ها خالص شوند، عمل ها پاکیزه خواهند شد.

(غرر الحکم ، ج ۲، حدیث - ۷۵۷۸).

حدیث - ۲۱۰

فی الاخلاص النیات نجاح الامور؛

در خالص گردانیدن نیت ها پیروزی و موفقیت در کارها است

(غرر الحکم ، ج ۲، حدیث - ۶۵۱۰).

۱۶۳۷ - اثر نیت خالص

حدیث - ۲۱۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

احسان النیة یوجب المثوبة؛

نیکو کردن نیت (وقصدکارهای خوب ) موجب ثواب خواهد شد.

(غرر الحکم ، ج ۲، ص ۱۲۶۵).

حدیث - ۲۱۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

افضل الذخائر حسن الضمائر؛

برترین ذخیره ها، نیکویی نیت و صفات ملکات است

(غرر الحکم ، ج ۲، حدیث - ۳۵۲۴).

حدیث - ۲۱۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

صلاح العمل بقدر صلاح النیة و قال ایضا: افضل العمل النیة الصادقة ؛

صالح بودن عمل به صلاحیت نیت آن است و نیز فرمود: بهترین عمل ، نیت صادق و خالص در عمل است

(میزان الحکمة ، ج ۱۰، ص ۲۸۷).

حدیث - ۲۱۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

کیف یجد لذة العبادة من لایصوم عن الهوی؛

کسی که از دنباله روی هوی و هوس ابایی ندارد، چگونه می تواند لذت عبادت را درک کند؟

(میزان الحکمة ج ۶، ص ۲۷).

حدیث - ۲۱۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لاخیر فی عبادة لاعلم فیها؛

در عباداتی که از روی فهم وآگاهی (نسبت به معبود و آنچه انجام می دهد) صورت نگیرد خیری نباشد.

(بحارالانوار، ج ۷۸ ص ۷۵).

حدیث - ۲۱۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

العبودیة خمسة اشیاء: خلاء البطن ، وقرائة القران ، وقیام اللیل ، و التضرع عند الصبح و البکاء من خشیة الله؛

بندگی بر پنج رکن استوار است :

۱.خالی ساختن شکم (ازحرام )

۲.قرائت قرآن ؛

۳.شب زنده داری ؛

۴.زاری و راز و نیاز صبحگاهان ؛

۵.گریه از خوف خدا.

(مستدرک الوسائل ، ج ۲، ص ۲۹۴).

حدیث - ۲۱۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

دوام العبادة برهان الظفر علی السعادة؛

عبادتی که به طور مداوم و مستمر باشد، راهنمای رسیدن به سعادتمندی است

(میزان الحکمة ، ج ۶، ص ۱۰).

حدیث - ۲۱۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

فی الانفراد لعبادة الله کنوز الارباح ؛

گنج های سعات (و سود) ثمره عبادت خداوند در خلوت است

(غرر الحکم ، ج ۲، ص ۵۵).

حدیث - ۲۱۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

العبادة فوز؛

عبادت رستگاری است

(غرر الحکم ، ج ۱، ص ۱۴).

حدیث - ۲۲۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

فاز بالسعادة من اخلص العبادة؛

هرکه در عبادت ، پاکی و خلوص داشته باشد، به سعادت و نیک بختی نایل آید.

(منتخب الغرر، ص ۵۱).

حدیث - ۲۲۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

غض الطرف عن المحارم الله افضل عبادة ؛

چشم پوشی از محرمات خدا برترین عبادت است

(منتخب الغرر، ص ۵۱).

حدیث - ۲۲۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اذا احب الله عبدا الهمه حسن العبادة؛

هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، خوب عبادت کردن را به او الهام نماید.

(منتخب الغرر، ص ۵۰).

حدیث - ۲۲۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

غایة العبادة الطاعة؛

نهایت عبادت و بندگی ، فرمانبرداری ، (از دستورات خدا)است

(منتخب الغرر، ص ۵۱).

حدیث - ۲۲۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اعلی العبادة اخلاص العمل؛

بالاترین عبادت اخلاص در عمل است

(منتخب الغرر، ص ۵۰).

حدیث - ۲۲۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

افضل العبادة سهر العیون بذکرالله سبحانه؛

برترین عبادت شب زنده داری و به یاد خداوند مشغول بودن است

(منتخب الغرر، ص ۴۹).

حدیث - ۲۲۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

العبادة الخالصة ان لایرجوا الرجل الا ربه و لایخاف الا ذنبه؛

عبادت خالص و بی ریا آن است که شخص ، به غیرپروردگارش امیدوار نباشد و جز از گناهش ترسان نباشد.

(منتخب الغرر، ص ۴۹).

حدیث - ۲۲۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ما تقرب متقرب بمثل عبادة الله؛

هیچ صاحب قربی به چیزی مانند عبادت خدا، به مقام قرب نرسیده است

(منتخب الغرر، ص ۴۸).

حدیث - ۲۲۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لا عبادة کاداء الفرائض؛

هیچ عبادتی مانند انجام واجبات نیست

(منتخب الغرر، ص ۴۸).

حدیث - ۲۲۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

السعید من اخلص الطاعة؛

سعادتمند کسی است که که در عبادت و طاعت مخلص باشد.

(مشکوة الانوار، ص ۱۱).

حدیث - ۲۳۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

بالاخلاص ترفع الافعال؛

به وسیله اخلاص ، اعمال انسان بالا می رود (و پذیرفته می شود).

غرر الحکم ج ، ۱ ص ۳۳۲.

حدیث - ۲۳۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

التفکر فی ملکوت السموات و الارض عبادة المخلصین التفکر فی الاء الرحمن نعم العبادة ؛

اندیشیدن در ملکوت آسمان ها و زمین ، عبادت مخلصان است و اندیشیدن در نعمت های خداوند نیکو عباداتی است

(غرر الحکم ، ج ۴، ص ۵).

حدیث - ۲۳۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مداومة الذکر خلصان الاولیاء؛

دائما به یاد خدا بودن ، بهترین دوست اولیای خداست

(منتخب الغرر، ص ۲۴).

حدیث - ۲۳۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ان الله جعل الذکر جلاء للقلوب تسمع به بعدالوقرة و تبصربه بعدالغشوة؛

به درستی که خداوند، ذکر را صیقل جان ها قرار داد تا گوش های سنگین با یاد خدا شنوا و چشم های بسته با یاد او بینا شود.

(بحارالانوار، ج ۶۹، ص ۳۲۵).

حدیث - ۲۳۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

من کثر ذکره ، استنار لبه؛

هرکه بسیار یاد خدا کند، عقلش روشن گردد.

(منتخب الغرر، ص ۲۴).

حدیث - ۲۳۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لاتذکر الله سبحانه ساهیا ولاتنسه لاهیا و اذکره ذکرا کاملا یوافق فیه قلبک لسانک و یطابق اضمارک اعلانک ، ولن تذکره حقیقة الذکر حتی تنسی نفسک فی ذکر و تفقدها فی امرک؛

خداوند سبحان را از روی غفلت یاد منما و از روی سرگرمی فراموشش نکن بلکه او را کامل یاد کن ، به طوری که دلت بازبان ، موافق و درونت با بیرون ، مطابق باشد، (و بدان که ) هیچگاه او راذکر حقیقی نمی توانی کنی مگر اینکه در موقع ذکر خدا خود را فراموش کنی و از خویش فارغ شوی ، (و در همه حال دل متوجه او باشد.)

(منتخب الغرر، ص ۲۴).

توضیح : منظور از ذکر و یاد خدا تنها ذکر زبانی نیست ، اگر چه آن هم ذکر است بلکه به طور کلی باید دل به یاد خدا باشدو انسان ، موقع برخورد با محرمات خدا را در نظر گرفته و از نزدیک شدن به آن خودداری نماید.

(منتخب الغرر، ص ۲۴).

حدیث - ۲۳۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

من ذکر الله استبصر؛

هرکه یاد خدا کند (درکارها) بصیرت پیدا می کند.

(منتخب الغرر، ص ۲۴).

حدیث - ۲۳۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

من ذکرالله ذکره؛

هرکه در یاد خدا باشد، خدا او رایاد کند(همیشه نظر لطف به او دارد).

(منتخب الغرر، ص ۲۴).

حدیث - ۲۳۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

علیک بذکر الله ، فانه نورالقلب؛

پایبند به ذکر خدا باش که آن روشنی قلب است

(منتخب الغرر، ص ۲۳).

حدیث - ۲۳۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

طوبی لمن شغل قبله بالشکر و لسانه بالذکر؛

خوشا به حال کسی که دلش را به شکر و زبانش را به ذکر خداوند مشغول دارد.

(منتخاب الغرور، ص ۲۳).

حدیث - ۲۴۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

طوبی لمن صمت الابذکرالله ؛

خوشا به حال کسی که مشغول ذکر خدا باشد و از گفتار بیهوده خاموش بماند.

(منتخب الغرر، ص ۲۳).

حدیث - ۲۴۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

سامع ذکر الله ذاکر؛

شنونده ذکر خدا، ذاکر خدا است

(منتخب الغرر، ص ۲۳).

حدیث - ۲۴۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ذکرالله مسرة کل متق ولذة کل موقن؛

یاد خداموجب سرور و شادمانی هر پرهیزکار و التذاذ هر صاحب یقین است

(منتخب الغرر، ص ۲۳).

حدیث - ۲۴۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ذکرالله سجیة کل محسن وشیمة کل مؤ من؛

یاد خدا شیوه هر نیکوکار و روش هر فرد با ایمان است

(منتخب الغرر، ص ۲۲).

حدیث - ۲۴۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ذکرالله دعامة الایمان و عصمة من الشیطان؛

یاد خدا پشتوانه ایمان ونگهدارنده از شر شیطان است

(منتخب الغرر، ص ۲۲).

حدیث - ۲۴۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ذکر الله دواء اعلال النفوس؛

یاد خدا داروی بیماری های روح است

(منتخب الغرر، ص ۲۲).

حدیث - ۲۴۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ذکرالله راءس مال کل مؤ من و ربحه السلامة من الشیطان؛

ذکر خدا سرمایه هر مؤ منی است و سود آن ، سالم ماندن از شر شیطان است

(منتخب الغرر، ص ۲۲).

حدیث - ۲۴۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ذکرالله قوت النفوس و مجالسة المحبوب؛

یاد خدا غذای جانها و همنشینی بامحبوب است

(منتخب الغرر، ص ۲۲).

حدیث - ۲۴۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ذکرالله جلاء الصدور و طماءنینه القلوب؛

یاد خدا روشنی سینه ها و آرامش دلها است

(منتخب الغرر، ص ۲۲).

حدیث - ۲۴۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ذکرالله شیمة المتقین ؛

به یاد خدا بودن ، شیوه پرهیزکاران است

(منتخب الغرر، ص ۲۲).

حدیث - ۲۵۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ذکرالله مطردة الشیطان ؛

یاد خدا بودن ، موجب راندن شیطان است

(منتخب الغرر، ص ۲۱).

حدیث - ۲۵۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ذکرالله نورالایمان؛

یاد خدا، نور ایمان است

(منتخب الغرر، ص ۲۱).

حدیث - ۲۵۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

خیر ما استنجحت به الامور ذکرالله سبحانه ؛

بهترین چیزی که کارها به وسیله آن به سامان رسند، ذکر خداوند سبحان است

(منتخب الغرر، ص ۲۱).

حدیث - ۲۵۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ذاکر الله سبحانه مجالسه ؛

آن که یاد خدا می کند، همنشنین خدا است

(منتخ الغرر، ص ۲۱).

حدیث - ۲۵۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اذ راءیت الله سبحانه یؤ نسک بذکره فقد احبک؛

هرگاه دیدی خداوند سبحان تو را به ذکر خود ماءنوس کرده است (بدان که ) تو را دوست می دارد.

(منتخب الغرر، ص ۲۱).

حدیث - ۲۵۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ثمرة الذکر استناره القلوب؛

ثمره و نتیجه ذکرخدا، نورانی شدن دل ها است

(منتخب الغرو، ص ۲۱).

حدیث - ۲۵۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اصل صلاح القلب اشتغاله بذکر الله ؛

اساس و صلاح قلب اشتغال آن به ذکر خدا است

(منتخب الغرر ص ۲۰).

حدیث - ۲۵۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

الذکر نور العقول وحیاة النفوس و جلاء الصدور؛

یاد خدا نور عقول وزندگی بخش جان ها وموجب روشنی سینه ها است

(منتخب الغرر، ص ۲۰).

حدیث - ۲۵۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

الذکر مفتاح الانس؛

یاد خدا کلیدانس باخدا است

(منتخب الغرر، ص ۱۹).

حدیث - ۲۵۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

جمع الخیر کله فی ثلاث خصال : النظر و السکوت و الکلام فکل نظر لیس فیه اعتبار فهو سهو و کل سکوت لیس فیه فکرة فهو غفلة و کل کلام لیس فیه ذکر فهو لغو فوطبی لمن کان نظره عبرة و سکونته فکرا و کلامه ذکرا و بکی علی خطیئت وامن الناس شره؛

خیرو سعادت انسان در سه خصلت نهفته است : توجه ، سکوت و سخن پس هر توجه و نظری که در آن عبرت نباشد، بیهوده است و هر سکوتی که همراه آن اندیشه نباشد، غفلت است و هر سخنی که در آن ذکر خدا نباشد، لغو است پس خوشا به حال کسی که توجه و نظرش عبرت و سکوت وی همراه با اندیشه و گفتار او ذکر خدا باشد و در برابر خطاهایش در پیشگاه خدا گریه کندو مردم از شر وی در امان باشند.

(خصال ، ج ۱، ص ۹۸).

حدیث - ۲۶۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

الذکر یشرح الصدر؛

یاد خدا موجب شرح صدر است

(منتخب الغرر، ص ۱۹).

حدیث - ۲۶۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

الذکر نور و رشد ؛

یاد خدا نور و هدایت است

(منتخب الغرر، ص ۱۹).

حدیث - ۲۶۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

من ذکر الله سبحانه احیی الله قلبه و نور عقله و لبه؛

هرکس خداوند سبحان را یاد کند، خداوند دل او را زنده کرده و عقل و خردش را روشن گرداند.

(منتخب الغرر، ص ۱۹)

حدیث - ۲۶۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

طوبی لمن اخلص لله العبادة و الدعاء، ولم یشتغل قلبه بما تراه عیناه و لم ینس ذکر الله بما تسمع اذناه ، و لم یحزن صدره بما اعطی غیره ؛

خوشا به حال کسانی که خالصانه بندگی خداوند کنند و قلبش متوجه آنچه که می بیند نگردد و به جهت آنچه می شنود، از یاد خداوند غافل نشود و سینه اش به سبب آنچه به دیگران داده شده است محزون نگردد.

(بحارالانوار، ج ۸۱، ص ۲۶۱).

حدیث - ۲۶۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لو صمت الدهر کله و قعدت اللیل کله و قتلت بین الرکن و المقام ، بعثک الله مع هواک بالغا ما بلغ ، ان فی جنة ففی جنة و ان نار ففی نار؛

اگر همه روزگار خود را روزه وشب ها را در نماز شب به سر بری و در میان رکن و مقام کشته شوی ، خداوند تو را (در قیامت ) با هوای نفس محشور می کند پس اگر هوای دل تو الهی بود، به بهشت خواهی رفت و اگر جهنمی بود، به جهنم داخل می شوی

(سفینة البحار، ج ۲، ص ۸۲۷).

حدیث - ۲۶۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

وعن ذلک ما حرس الله عبادة المؤ منین بالصلوات و الزکوات ، و مجاهدة الصیام فی الایام المفروضات ، تسکینا لاطرافهم و تخشیعا لابصارهم و تذلیلا لنفوسهم ، وتخفیضا لقوبهم و اذهابا للخیلاء عنهم و لما فی ذلک من تعفیر عتاق الوجوه بالتراب تواضعا و التصاق کرائم الجوارح بالارض تصاغرا؛

خداوند برای حفظ بندگانش از این امور (یعنی ظلم و ستم و شیطان ) با نماز، زکات و مجاهده درگرفتن روزه واجب ، آنان راحراست فرموده است تا اعضا و جوارح آنان آرام و چشم هایشان خاشع و غرایز و تمایلات سرکششان خوار و ذلیل و قلب های آنان خاضع شود و تکبر از آنها رخت بربندد ساییدن پیشانی که بهترین جاهای صورت است برخاک ، موجب تواضع و گذاردن گرامی ترین اعضای بدن بر زمین ، موجب کوچکی (به درگاه خداوند) است

(نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۲).

حدیث - ۲۶۶

سئل اباعبداللهعليه‌السلام :

لم اتخذ الله ابراهیمعليه‌السلام خلیلا قال : لکثرة سجوده علی الارض؛

از امام صادقعليه‌السلام سوال شد: برای چه خداوند حضرت ابراهیمعليه‌السلام را خلیل و دوست خود گرفت فرمود: به خاطر سجده های زیادی که بر زمین داشت

(اسرار الصلوة ، ص ۴۲۹).

حدیث - ۲۶۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اقرب ما یکون العبد الی الله - عزوجل - و هو ساجد، قال الله ، عزوجل -:( وَاسْجُدْ وَاقْتَرِب ) ؛

نزدیک ترین حالت بنده به خداوند بزرگ وقتی است که در سجده است خداوند فرمود: (سجده کن و تقرب جوی).

(روضة المتقین ، ج ۲، ص ۳۸).

حدیث - ۲۶۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ماخسر والله من اتی بحقیقة السجود و لو کان فی العمر مرة واحدة ؛

به خدا قسم کسی که حق سجود را به جای آورد و سجده حقیقی کند به هیچ وجه عنوان زیان ، متوجه او نشود، گرچه در تمام مدت عمر چنین سجودی را یک بار به جای آورد.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۳۶).

حدیث - ۲۶۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ان العبد اذا اطال السجود حیث لایراه احد، قال الشیطان و اویلاه اطاعوا و عصیت و سجدوا و اءبیت؛

به درستی انسان هنگامی که سجده را طولانی کرد، فریاد شیطان بلند می شود که : وای بر من ،! آنها اطاعت خدا کردند و من عصیان کردم آنان سجده کردند و من نافرمانی کردم

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۶۳).

حدیث - ۲۷۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ان العبد اذا سجد فاطال السجود نادی ابلیس؛

وقتی بنده به سجده افتاد و سجده اش را طول داد، شیطان فریاد زد.

(اصول کافی ، ج ۳، ص ۲۶۴).

حدیث - ۲۷۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ایما مؤ من سجد لله سجدة لشکر نعمة فی غیر صلاة ، کتب الله به بها عشر حسنات و محا عنه عشر سیئات و رفع له عشر درجات فی الجنان ؛

هر مؤ منی در غیر از حال نماز سجده شکری جهت نعمتی به جای آورد، خداوند به آن خاطر ده حسنه برای او بنویسد و ده گناه از نامه عملش پاک کند و ده درجه برای او در بهشت بالا ببرد.

(ثواب الاعمال ، ص ۸۳).

حدیث - ۲۷۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

جاء رجل الی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فقال : یا رسول الله ! کثرت ذنوبی وضعف عملی فقال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : : اکثر السجود فانه یحط الذنوب کما تحط الریح ورق الشجر؛

مردی خدمت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم رسید و گفت : ای پیامبر خدا! گناهانم زیاد و عملم کم است ؟ فرمودند: سجده ات را زیاد کن ؛ زیرا گناهان را می ریزد همان گونه که باد، برگها را.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۶۲).

حدیث - ۲۷۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اقرب مایکون العبد الی الله و هو ساجد؛

نزدیکترین حالت بنده به خدا، زمانی است که در سجده است

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۶۳).

حدیث - ۲۷۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

وجدت النور فی البکاء و السجدة؛

نورانیت (دل و صورت ) را در گریه و سجده (برای خدا)یافتم

(اسرار الصلوة ، ص ۴۲۹، چاپ بیروت ).

حدیث - ۲۷۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ان العبد اذا اطال السجود حیث لایراه احد، ثال الشیطان : واویلاه اطاعوا و عصیت و سجدوا و ابیت؛

چون بنده ای در جایی که کسی او را نبیند، سجده خود را طولانی کند، شیطان می گوید: وای بر من ! زیرا اینان فرمان حق بردند و من عصیان ورزیدم ، و اینها سر بر سجده نهاده و من سرپیچی کردم

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۶۳).

حدیث - ۲۷۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

آنگاه که مؤ من عملش را درست به جای آورد، خداوند عمل او را چند برابر می کند و برای هر حسنه ای هفتصد برابر پاداش می دهد، چرا، که خداوند فرمود:( و خداوند برای هر کسی که بخواهد می افزاید) پس اعمالی که برای پاداش خدا انجام می دهید، درست به جای آورید، راوی گوید: پرسیدم : احسان چیست ؟ فرمود: هنگامی که نماز می خوانی ، رکوع و سجود را درست انجام بده ، و وقتی روزه می گیری ، از هر چیزی که آن را تباه می سازد، خود را نگاه دار، و هنگامی که حج می گزاری ، از هر چیزی که در حج وعمره بر تو حرام است پرهیز کن ، و در ادامه نیز فرمود: هر عملی که انجام می دهی ، باید از هر پلیدی پاک بماند.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۱۶).

حدیث - ۲۷۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لایرکع عبدالله رکوعا علی الحقیقة ، الازنیة الله تعالی بنور بهائه و اظله فی ضلال کبریائه و کساه کسوة اصفیائه؛

هیچ بنده ای برای خدا به حقیقت رکوع نکند مگر آن خداوند تعالی او را به نورجمال خود بیاراید و در سایه کبریایی اش جای دهد و جامه برگزیدگانش بپوشاند.

(مصباح الشریعه ، ص ۱۴).

حدیث - ۲۷۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

من قراء مائة ایة یصلی بها فی لیلة کتب الله عزولج له بها قنوت لیلة؛

هرکس دریک شب یکصد آیه از قرآن را در نمازی بخواند، خدا به این وسیله برای او عبادت سراسر شب بنویسد.

(الکافی ، ج ۲، ص ۴۴۵).

حدیث - ۲۷۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

البیت قبلة لاهل المسجد و المسجد قبلة لاهل الحرم و الحرم قبلة للناس جمیعا؛

خانه کعبه ، قبله کسانی که در مسجدالحرام هستند، و مسجدالحرام ، قبله کسانی است که در حرم اند و حرم ، قبله همه مردم روی زمین است

(اصول وافی ، ج ۷، ص ۵۴۲).

حدیث - ۲۸۰

سئل الامام الصادقعليه‌السلام :

کیف تکون النیة خیرا من العمل ؟ قال : لان العمل ربما کان ریاء للمخلوقین و النیة خالصة لرب العالمین ؛

از امام صادقعليه‌السلام سؤ ال شد: چگونه نیت از عمل برتر است ؟ فرمودند: در عمل ممکن است ریا باشد، ولی نیت امری است خالص برای خداوند.

(بحارالانوار، ج ۱۵، ص ۳).

حدیث - ۲۸۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

و النیة افضل من العمل الا و ان النیة هی العمل (ثم تلی قوله تعالی :)( قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ ) یعنی علی نیته ؛

نیت عمل از خود عمل برتر است، آگاه باشید که نیت، اصل و روح عمل است (سپس این آیه را تلاوت فرمود:)( بگو هرکس بر طبق شاکله خود عمل می کند) یعنی بر طبق نیت و قصد خود.

(میزان الحکمه ، ج ۱۰، ص ۲۷۱).

حدیث - ۲۸۲

سئل ابوعبداللهعليه‌السلام :

ماالعبادة ؟ فقال حسن النبیة بالطاعة من الوجه الذی یطاع الله منه ؛

از امام جعفر صادقعليه‌السلام پرسیدند: حقیقت عبادت چیست ؟ فرمودند: نیت خوب داشتن به اطاعت و بندگی درکار و جهتی که خداوند اطاعت و بندگی می شود.

(میزان الحکمة ، ج ۱۰، ص ۲۸۷).

حدیث - ۲۸۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لابد للعبد من خالص النیة فی کل حرکة و سکون لانه اذا لم یکن هذا المعنی یکون غافلا ؛

برای بنده لازم است که در همه اعمال و عبادات و درهر حرکت و سکونی نیت خالصانه داشته باشد زیرا اگر چنین نباشد، آن بنده جزء غافلین به حساب می آید.

(میزان الحکمة ، ج ۱۰، ص ۲۸۵).

حدیث - ۲۸۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

العبودیة جوهرة کنههاالربوبیة فما فقد من العبودیة وجدالربوبیة و ما خفی من الربوبیة اصیب فی العبودیة ؛

بندگی گوهری است که ماهیت آن ربوبیت است پس هرچه از بندگی به دست نیامده باشد، در ربوبیت یافته می شود و هرچه از ربوبیت پوشیده و پنهان باشد، در بندگی حاصل می گردد.

مصباح الشریعة ،فی حقیقة العبودیة ۹ باب ۱۰۰.

حدیث - ۲۸۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

و ادنی حد الاخلاص بذل العبد قاطته ، ثم لایجعل لعمله عندالله قدرا فیوجب به علی ربه مکافاة بعمله ، لعمله انه لو طالبه بوفاء حق العبودیة لعجز؛

کمترین نشانه اخلاص آن است که آدمی در اطاعت و عبادت حق ، کوشا باشد، و برای عمل خود ارزشی قایل نباشد و خود را طلبکار خدا نداند، زیرا می داند اگر خداوند آن گونه که باید از او مطالبه عبادت کند، از انجام آن ناتوان خواهد بود.

(شرح مصباح الشریعة ، ص ۴۲۴).

حدیث - ۲۸۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لاتکرهوا الی انفسکم العبادة؛

عبادت را بر خودتان تحمیل نکنید.

(اصول کافی ، ج ۲، ص ۸۳).

حدیث - ۲۸۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ان العبادة ثلاثة : قوم عبدوالله - عزوجل - خوفا فتلک عبادة العبید و قوم عبدواالله - تبارک و تعالی - طلب الثواب فتلک عبادة الاجراء وقوم عبدوالله عزوجل حبا له فتلک عبادة الاحرار و هی افضل العبادة؛

عبادت کنندگان سه گروهند: دسته ای که از ترس خدا را عبادت می کنند که این ، عبادت بردگان است گروهی که خداوند تبارک و تعالی را به طمع ثواب پرستش می کنند که این ، عبادت مزدوران است و دسته ای خدای بلند مرتبه را عبادت می کنند برای دوستی و محبت او و این ، عبادت آزادمردان است و بهترین عبادت است

(بحارالانوار، ج ۷۰، ص ۲۵۵ کافی ج ۲، ص ۸۴ وسائل الشیعه ، ج ۱، ص ۴۵).

حدیث - ۲۸۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

قال الله عزوجل یابن آدم !اذکرونی فی نفسک ، اذکرک فی نفسی یابن ادم !اذکرنی فی خلاء اذکرک فی خلاء یابن ادم !اذکرنی فی ملاء اذکرک فی ملاء خیر من ملاءک و قال : ما من عبد ذکرالله فی ملاء من الناس الا ذکره الله فی ملاء من الملائکة؛

خداوند عزوجل فرمود: ای فرزند آدم !پیش خود مرا یاد کن تا تو را پیش خود یاد کنم ای فرزند آدم !در خلوت مرا یاد کن تا در خلوت یادت کنم ، ای فرزند آدم !در جمعیت مرا یاد کن تا در جمعی بهتر از جمع تو یادت کنم همچنین آن حضرت فرمود: هیچ بنده ای در جمعیت ، یاد خدا نمی کند، مگر آنکه خداوند در جمع ملائکه او را یاد کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۱۱۸۵).

حدیث - ۲۸۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

شیعتنا اهل الورع و الاجتهاد و اهل الوفاء و الامانة و اهل الزهد و العبادة و اصحاب الاحدی و خمسین رکعة فی الیوم و اللیة؛

شیعیان ما اهل تقوا و پاکدامنی و جدیت اند و مردمی باوفا و امین اند و اهل زهد و عبادت اند و کسانی هستند که در شبانه روز پنجاه و یک رکعت نماز می خوانند.

(بحارالانوار، ج ۶۸، ص ۱۶۷)

حدیث - ۲۹۰

حضرت امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ الْعَبْیدِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَةٌ الْأحْرارِ، وَ هِیَ أفْضَلُ الْعِبادَةِ؛

همانا عدّه ای خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوی بهشت عبادت می کنند که آن یک معامله و تجارت خواهد بود و عدّه ای دیگر از روی ترس خداوند را عبادت و ستایش می کنند که همانند عبادت و اطاعت نوکر از ارباب باشد و طائفه ای هم به عنوان شکر و سپاس از روی معرفت، خداوند متعال را عبادت و ستایش می نمایند؛ و این نوع، عبادت آزادگان است که بهترین عبادات می باشد.

بحارالأنوار: ج ??، ص ???، ح ?

حدیث - ۲۹۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لا خَیرَ فی قَلبٍ لا یَخشَعُ ، وَ عَینٍ لا تَدمَعُ ، وَ عِلمٍ لا یَنفَعُ ؛

دل بی‌خشوع ، چشم بی‌گریه و دانش بی‌سود را خیری نباشد

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۱۰۹۱۳

حدیث - ۲۹۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لا طاعَةَ لِمَخلوقٍ فی مَعصِیَةِ الخالِقِ ؛

هیچ مخلوقی با نافرمانی خالق ، فرمان برده نمی‌شود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۱۰۸۳۹

حدیث - ۲۹۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

نِعمَةٌ لا تُشکَرُ کَسَیِّئَةٍ لا تُغفَرُ ؛

نعمتی که سپاس گفته نشود ، مانند گناهی است که بخشوده نشود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۹۹۵۹

حدیث - ۲۹۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن قَرَعَ بابَ اللّه‌ِ فُتِحَ لَهُ ؛

هر کس درِ خانه خدا را بکوبد ، به رویش گشوده می‌شود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۸۲۹۲

حدیث - ۲۹۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن نَسِیَ اللّه‌َ أنساهُ نَفسَهُ ؛

هر کس خدا را فراموش کند ، خدا او را به خودْ فراموشی دچار می‌کند

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۷۷۹۷

حدیث - ۲۹۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

کَیفَ یَدَّعِی حُبَّ اللّه‌ِ مَن سَکَنَ قَلبَهُ حُبُّ الدُّنیا؟! ؛

چگونه ادّعای دوستی خدا می‌کند، کسی که دوستی دنیا در قلبش جای گرفته است ؟!

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۷۰۰۲

حدیث - ۲۹۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

غَیِّرُوا العاداتِ تَسهُل عَلَیکُمُ الطّاعاتُ ؛

خوی و خصلت‌ها[ی خود] را دگرگون کنید تا طاعات بر شما آسان شود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۶۴۰۵

حدیث - ۲۹۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

عاصٍ یُقِرُّ بِذَنبِهِ خَیرٌ مِن مُطیعٍ یَفتَخِرُ بِعَمَلِهِ ؛

گناه‌کاری که به گناهش اعتراف می‌کند ، بهتر است از طاعت‌کننده‌ای است که به عملش می‌بالد

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۶۳۳۴

حدیث - ۲۹۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

عَلی قَدرِ المَؤُنَةِ تَکُونُ مِنَ اللّه‌ِ المَعُونَةُ ؛

یاری خدا ، به اندازه خرجی هزینه زندگی است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۶۱۷۲

حدیث - ۳۰۰

عَلَیکَ بِالشُّکرِ فِی السَّرّاءِ وَالضَّرّاءِ ؛

در گشایش و سختی شکرگزار باش

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۶۰۹۲

حدیث - ۳۰۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

طُوبی لِلمُنکَسِرَةِ قُلوبُهُم مِن أجلِ اللّه‌ِ ؛

خوشا دل‌شکستگانِ به خاطر خدا !

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۵۹۳۷

حدیث - ۳۰۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

صَلاحُ العِبادَةِ التَّوَکُّلُ ؛

توکّل ، سامان‌دهنده عبادت است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۵۸۰۲

حدیث - ۳۰۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

کرُاللّه‌ِ مَطرَدَةُ الشَّیطانِ ؛

یاد خدا ، شیطان را می‌تارانَد

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۵۱۶۲

حدیث - ۳۰۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

تَقَرُّبُ العَبدِ إلَی اللّه‌ِ سُبحانَهُ بِإخلاصِ نِیَّتِهِ ؛

تقرّب بنده به خداوند سبحان ، با خالص کردن نیّت است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۴۴۷۷

حدیث - ۳۰۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

بُکاءُ العَبدِ مِن خَشیَةِ اللّه‌ِ یُمَحِّصُ ذُنُوبَهُ ؛

گریستن بنده از خوف خدا ، گناهانش را از میان می‌برد

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۴۴۳۲

حدیث - ۳۰۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إذا أکرَمَ اللّه‌ُ عَبدا شَغَلَهُ بِمَحَبَّتِهِ ؛

هرگاه خداوند، بنده‌ای را گرامی بدارد، او را به محبّت خویش مشغول می‌کند

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۴۰۸۰

حدیث - ۳۰۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إذا أَضَرَّتِ النَّوافِلُ بِالفَرائِضِ فَارفُضُوها ؛

هرگاه مستحبّات به واجبات زیان می‌رسانْد ، آن را رها کنید

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۴۰۱۵

حدیث - ۳۰۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إنَّکَ إن أطَعتَ اللّه‌َ نَجّاکَ و أصلَحَ مَثواکَ ؛

اگر خدا را فرمان بری ، رستگارت کند و جایگاهت را نیکو گردانَد

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۳۸۰۶

حدیث - ۳۰۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اِن کُنتُم تُحِبُّونَ اللّه‌َ فَأخرِجُوا مِن قُلُوبِکُم حُبَّ الدُّنیا ؛

اگر خدا را دوست دارید ، دوستی دنیا را از دل‌هایتان بیرون کنید

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۳۷۴۷

حدیث - ۳۱۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إِنَّ مِنَ العِبادَةِ لِینَ الکَلامِ وَ إفشاءَ السَّلامِ ؛

از جمله عبادت‌ها ، نرمیِ کلام و آشکار کردن سلام است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۳۴۲۱

حدیث - ۳۱۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

أَفضَلُ العَمَلِ ما اُرِیدَ بِهِ وَجهُ اللّه‌ِ ؛

برترین کار ، کاری است که با آن خشنودی خدا خواسته شود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۲۹۵۸

حدیث - ۳۱۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

أفضَلُ العِبادَةِ غَلَبَةُ العادَةِ ؛

برترین عبادت، چیره آمدن بر عادت است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۲۸۷۳

حدیث - ۳۱۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلمُتَعَبِّدُ بِغَیِر عِلمٍ کَحِمارِ الطّاحُونَةِ، یَدُورُ وَ لا یَبرَحُ مِن مَکانِهِ ؛

عبادت‌کننده بی‌دانش، مانند الاغ آسیاست که می‌گردد، ولی از جایگاه خود، بیرون نمی‌رود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۲۰۷۰

حدیث - ۳۱۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلبُکاءُ مِن خَشیَةِ اللّه‌ِ یُنیرُ القَلبَ وَ یَعصِمُ مِن مُعاوَدَةِ الذَّنبِ ؛

گریستن از ترس خدا، دل را نورانی می‌کند و از بازگشت به گناه، ایمن می‌دارد

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۲۰۱۶

حدیث - ۳۱۵

اَلتَّقَرُّبُ إلَی اللّه‌ِ تَعالی بِمَسأَلَتِهِ وَ اِءلَی النّاسِ بِتَرکِها ؛

تقرّب به خداوند، به خواهش از اوست و تقرّب به مردم، به ترک خواهش

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۱۸۰۱

حدیث - ۳۱۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلصَّبرُ عَلی طاعَةِ اللّه‌ِ أهوَنُ مِنَ الصَّبرِ عَلی عُقُوبَتِهِ ؛

صبر کردن بر اطاعت از خداوند، آسان‌تر از صبر کردن بر کیفر اوست

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۱۷۳۱

حدیث - ۳۱۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ما تَزَیَّنَ مُتَزَیِّنٌ بِمِثلِ طاعَةِ اللّه‌ِ ؛

هیچ آراسته‌ای به زیوری مانند طاعت خدا آراسته نشد

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۹۴۸۹

حدیث - ۳۱۸

امام علیعليه‌السلام :

ما تَزَیَّنَ مُتَزَیِّنٌ بمِثلِ طاعَةِ اللّه ؛

هیچ آراسته‌ای به زیوری مانند طاعت خدا ، آراسته نشد

غرر الحکم : ۹۴۸۹

حدیث - ۳۱۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن تَطَیَّبَ للّه‌ِ تعالی جاءَ یَومَ القِیامَةِ ورِیحُهُ أطیَبُ مِنَ المِسکِ الأذفَرِ؛

هرکه برای خداوند متعال، خود را خوشبو کند در روز قیامت بویش خوشتر از مشکِ تیز بوی است.

المحجّه البیضاء : ۸ / ۱۰۵

حدیث - ۳۲۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

العِبادَةُ مَع أکْلِ الحَرامِ کالبِناءِ علی الرَّمْلِ - وقیلَ : علی الماءِ؛

عبادت کردن با وجود حرام خواری مانند ساختن بنایی است بر روی شن و به قولی : بر روی آب

عدّة الداعی : ۱۴۱

حدیث - ۳۲۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

مَن أنعَمَ اللّه‌ُ تعالی علَیهِ‌نِعمَةً فَلیَحمَدِ اللّه‌َ تعالی ، ومَنِ استَبطَأ (علَیهِ) الرِّزقَ فَلیَستَغفِرِ اللّه‌َ؛

هرکه خداوند متعال به او نعمتی ارزانی دارد ، باید خداوند متعال را حمد و سپاس گوید و هرکه روزیش به تأخیر افتد از خداوند آمرزش بخواهد

عیون أخبار الرِّضاعليه‌السلام : ۲ / ۴۶ / ۱۷۱

حدیث - ۳۲۲

پیامبرخداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

العِبادَةُ عَشرَةُ أجزاءٍتِسعَةُ أجزاءٍ فی طَلَبِ الحَلالِ؛

عبادت ده جزو دارد ، که نُه جـزو آن طـلـب روزی حلال است

بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۹ / ۳۷

حدیث - ۳۲۳

قال الحسن العسکریعليه‌السلام :

ان الوصل الی الله - عزوجل - سفر لایدرک الابامتطاء اللیل ؛

به درستی که رسیدن به خداوند عزوجل سفری است که جز با مرکب شب ، پیمودن راه و نیل به مقصد ممکن نیست.

(بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۳۸۰).

حدیث - ۳۲۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خیارکم اولواالنهی قیل : یا رسول الله من الواالنهی ؟ فقال المتهجدون باللیل والناس نیام؛

بهترین شما خردمندان هستند، عرض کردند: اینان کیانند؟ فرمودند: عبادت کنندگان در شب ، آنگاه که مردم در خوابند.

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۵۸).

حدیث - ۳۲۵

قال علیعليه‌السلام :

سهر اللیل فی طاعة الله ربیع الاولیاء و روضة السعداء ؛

شب در طاعت و عبادت خدا بیدار ماندن ، بهار اولیا و بوستان نیک بختان است

(غرر الحکم ، ص ۱۹۲).

حدیث - ۳۲۶

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا قمت باللیل فاستک فان الملک تاءتیک فیضع فاه علی فیک ، فلیس من حرف تتلوه و تنطق به الا صعد به الی السماء فلیکن فوک طیب الریح ؛

شبانگاه که برای نماز بلند می شوی مسواک بزن ، چرا که فرشته نزد تو می آید و دهانش را بر دهانت می گذارد و هر حرفی از قرآن و نماز و دعا می خوانی ، به آسمان می برد از این رو باید که دهانت خوشبو باشد.

(وسائل الشیعه ، ج ۱، ص ۳۵۷، بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۲۰۷).

حدیث - ۳۲۷

اوصی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم علیا -عليه‌السلام - فقال له :

یا علی ! ثلاث فرحات للمؤ من فی الدنیاء لقاء الاخوان ، و الافطار من الصیام ، و التهجد من آخر اللیل

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به علیعليه‌السلام وصیت نمود: ای علی ! در این دنیا سه چیز برای مؤ من سرور آفرین است :

۱ - دیدار برادران دینی ؛

۲ - افطار روزه دار در پایان روزه ؛

۳ - عبادت در ساعات آخر شب

(اعلام الدین فی صفات دیلمی ، ص ۱۳۳، بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۳۵۲).

حدیث - ۳۲۸

قال الصادقعليه‌السلام :

کل عین باکیة یوم القیامة الا ثلاثة : عین غضت عن محارم الله و عین سهرت فی طاعة الله ، و عین بکت فی جوف اللیل من خشیة الله؛

در قیامت همه چشم ها گریان است مگر سه چشم :

۱ - چشمی که از (دین و نظر به ) آنچه خداوند حرام کرده بر هم نهاده شود؛

۲ - چشمی که در شب جهت عبادت بیدار بماند.

۳ - چشمی که در دل شب از خوف خدا بگرید.

(اصول کافی ، ج ۲، ص ۴۸۲).

حدیث - ۳۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان العبد اذا تخلی بسیده فی جوف اللیل المظلم و ناجاه اثبت الله النور فی قلبه ؛

هنگامی که بنده ای در دل شب تاریک با خدای خود خلوت کرده و با او مناجات کند، خدا قلب او را نورانی خواهد ساخت

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۱۹).

حدیث - ۳۳۰

ان القلب یحیی و یموت فاذا حی فادبه بالتطوع ، و اذا مات فاقصره علی الفرائض؛

همانا، قلب انسان می میرد و زنده می شود، پس وقتی که قلب زنده (و با نشاط) است او را به اعمال (نماز) مستحبی وادار کن و زمانی که قلب مرده است ، به واجبات اکتفا کن

(مستدرک الوسائل ، ج ۱ ص ۱۷۷).

حدیث - ۳۳۱

عن الحسن العسکریعليه‌السلام :

ان القلوب اقبالا و ادبارا فاذا اقبلت فاحملوها علی النوافل و اذا ادبرت فاقصروها علی الفرائض ؛

به درستی که قلب گاهی آماده وگاهی خسته است ، زمانی که قلب شما آمادگی داشت و با نشاط و سرحال بود، آن را به انجام نوافل وادارید، و زمانی که خسته بود، به واجبات اکتفا کنید.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۷).

حدیث - ۳۳۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الله تعالی یباهی بالشباب العابد الملئکة یقول : انظروا الی عبدی ! ترک شهوته من اجلی؛

خداوند به وجود جوان اهل عبادت بر فرشتگان مباهات می کند و می فرماید: بنده مرا ببینید! به خاطر من چگونه از لذت جسمانی خویش گذشته است

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۹)

حدیث - ۳۳۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا اباذر: ما من شاب ترک الذنیا و افنی شبابه فی طاعة الله الا اعطاه الله اجر اثنین وسبعین صدیقا؛

ای ابوذر! هیچ جوانی ترک دنیا و لذایذ دنیا آن را نمی کند و جوانی خویش را در اطاعت و عبادت پروردگار بزرگ صرف نمی نماید، مگر آن که خداوند اجر و پاداش هفتاد و دو صدیق به او اعطاء می فرماید.

(مکارم الاخلاق ، ص ۴۶۶).

حدیث - ۳۳۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الله یحب اشاب الذی ینفی شبابه فی طاعة الله ؛

خداوند جوانی را که عمر خود را در عبادت خدا به سر می برد، دوست دارد.

(کنزالعمال ، ج ۴۳۰۶۰).

حدیث - ۳۳۵

قال الباقرعليه‌السلام :

ما استیقظ رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم من نوم الا خرالله ساجدا ؛

هرگاه پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از خواب برمی خاست ، برای خدا سجده می کرد.

(مکارم الاخلاق ، ص ۳۹).

حدیث - ۳۳۶

قال الصادقعليه‌السلام :

تسبیح فاطمة الزهراء،عليها‌السلام اذا اخذت مضجعک، فکبر الله اربعا وثلاثین ، واحمده ثلاثا و ثلاثین، وسبحه ثلاثا و ثلاثین، وتقراء آیة الکرسی و المعوذتین و عشر آیات من اول الصافات و عشرا من آخرها ؛

(یکی از جاهایی که ) تسبیح حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام (گفتن آن وارد است ) هنگامی است که به خوابگاه خود رفتی، سی و چهار بار ((الله اکبر)) بگو و سی و سه بار ((الحمدالله)) و سی و سه بار ((سبحان الله)) و آیة الکرسی ومعوذتین را (قل اعوذ برب الفلق ، و قل اعوذبرب الناس) و ده آیه از اول سوره صافات و ده آیه از آخر آن را بخوان

(اصول کافی ، ج ۲، ص ۵۳۶)

حدیث - ۳۳۷

قال الصادقعليه‌السلام :

من سبح الله فی دبر الفریضة تسبیح فاطمة الزهراءعليها‌السلام مائة مرة و اتبعها بلااله الاالله غفر الله له ؛

هرکس بعد از نماز واجب با تسبیح حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام صدبار به تسبیح خدای متعال بپردازد و به دنبال آن ((لااله الاالله ))بگوید، خداوند او رامشمول مغفرت خود می کند.

(فروع کافی ، ج ۳، کتاب الصلاة ، باب دعا، نماز ۷۰ - ص ۳۴۲).

حدیث - ۳۳۸

قال الصادقعليه‌السلام :

من باب علی تسبیح فاطمةعليها‌السلام کان من الذاکرین الله کثیرا و الذاکرات؛

هرکس شب را با تسبیح فاطمهعليها‌السلام سپری کند (و هنگام خواب تسبیح گوید) از مردان و زنانی باشد که خدا را زیاد یاد می کنند.

(سفینة البحار، ج ۱ ص ۵۹۳).

حدیث - ۳۳۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

یافاطمة ! اعطیک ما هو خیر لک من خادم و من الدنیا بما فیها، تکبرین الله بعد کل صلاة اربعا و ثلاثین تکبیرة ، وتحمدین الله ثلاثا و ثلاثین تحمیدة ، و تسبحین الله ثلاثا و ثلاثین تسبیحة ، ثم تخمین ذلک بلااله الا الله ، وذلک خیر لک من الذین اردت و من الدنیا و ما فیها فلزمت - صلوات الله علیها - هذاالتسبیح بعد کل صلاة ، و نسب الیها ؛

ای فاطمه ! به تو چیزی را عطا کنم که از خدمتکار و دنیا با آنچه در آن است بهتر باشد بعد از نماز سی و چهار مرتبه ((الله اکبر))سی و سه مرتبه ((الحمدلله ))و سی و سه مرتبه ((سبحان الله ))بگو و پس از آن را به ((لااله الاالله ))ختم کن این کار برای تو بهتر است از آنچه می خواهی و از دنیا وآنچه در آن است پس حضرت زهراعليها‌السلام پس از هر نماز به این تسبیح مداومت کرد و منسوب به او گردید.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۳۶).

حدیث - ۳۴۰

قال الصادقعليه‌السلام :

من سبح تسبیح فاطمةعليها‌السلام فی دبر المکتوبه من قبل ان یبسط رجلیه اوجب الله له الجنة؛

هرکس تسبیح فاطمهعليها‌السلام را در نماز واجب و قبل از اینکه از حالت جلوس تشهد و سلام خارج شود به جا آورد، خدا بهشت را بر او واجب کند.

(فلاح السائل ، ص ۱۶۵).

حدیث - ۳۴۱

قال الباقرعليه‌السلام :

من سبح تسبیح فاطمةعليها‌السلام ثم استغفر غفر له ، و هی مائة باللسان و الف فی المیزان ، ویطرد الشیطان ، و یرضی الرحمان ؛

هر کس که تسبیح حضرت فاطمهعليها‌السلام را به جای آورد و پس از آن استغفار کند مورد مغفرت قرار می گیرد و آن تسبیح به زبان ، صد مرتبه است و در میزان (اعمال ) هزار خواهد بود و شیطان را دور کرده و خدای رحمان را خشنود می نماید.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۱۰۲۳، ح ۳)

حدیث - ۳۴۲

قال الصادقعليه‌السلام :

فی تسبیح فاطمةعليها‌السلام تبداء بالتکبیر اربعا و ثلاثین ، ثم التحمید ثلاثا و ثلاثین ثم التسبیح ثلاثا و ثلاثین؛

در تسبیح فاطمهعليها‌السلام باتکبیر (الله اکبر) شروع کرده و سی و چهار مرتبه بگوی ، پس از آن سی و سه بار تحمید (الحمدلله ) و سپس سی و سه مرتبه تسبیح (سبحان الله ).

(وسائل الشیعه ، ج ۴ ص ۱۰۲۵ ج ۲، فروع کافی ، کتاب الصلاة ، ص ۳۴۲).

حدیث - ۳۴۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

الدعاء مخ العبادة ؛

دعا مغز عبادت است

(میزان الحکمه ، ج ۳، ص ۲۴۷)

حدیث - ۳۴۴

قال الباقرعليه‌السلام

ما عبدالله بشی ء من التحمید افضل من تسبیح فاطمة و لوکان شی ء افضل من لنحله رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله فاطمة علیها السلام؛

خداوند به چیزی برتر از تسبیح فاطمهعليه‌السلام حمد و ستایش نشد واگر چیزی برتر از آن بود، هرآینه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله آن را به فاطمه زهراعليها‌السلام می بخشید (می آموخت ).

(وسائل الشیعه ، ج ۴ ص ۱۰۲۴).

حدیث - ۳۴۵

قال الصادقعليه‌السلام :

الدعا بعد الفریضة ایاک ان تدعه ، فان فضله بعد الفریضة کفضل الفریضة علی النافلة ؛

مبادا دعای بعد از فریضه را ترک کنی ، زیرا فضیلت و امتیاز دعای بعد از فریضه همچون برتری فریضه و نماز واجب برنافله است .(بحارالانوار، ۸۵، ص ۳۲۵)

حدیث - ۳۴۶

قال الصادقعليه‌السلام :

من سبح تسبیح فاطمة الزهراءعليها‌السلام قبل ان یثنی رجلیه من صلاة الفریضة غفر الله له ، ولیبداء بالتکبیر؛

هرکس بعد از نماز واجب و قبل از اینکه پای راست را از بالای پای چپ بردارد، تسبیح فاطمه زهراعليها‌السلام رابه جا آورد، تمام گناهان او آمرزیده می شود، و دراین تسبیح از ((الله اکبر))آغاز کند.

(تهذیب الاحکام ، ج ۲، ص ۱۰۶)

حدیث - ۳۴۷

قال الصادقعليه‌السلام :

السجود علی طین قبر الحسینعليه‌السلام ینورالی الارض السابعة و من کان معه سبحه من طین قبر الحسینعليه‌السلام کتب مسبحا و ان لم یسبح بها؛

سجده بر تربت قبر حسینعليه‌السلام تا زمین هفتم را نور باران می کند، و کسی که تسبیحی از خاک مرقد حسینعليه‌السلام با خود داشته باشد، تسبیح گوی حق محسوب می شود، گرچه با آن تسبیح نگوید.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۲۶۸ و سائل الشیعه ج ۳ ص ۶۰۸)

حدیث - ۳۴۸

قال علیعليه‌السلام :

من جلس فی مصلاة ثانیا رجلیه یذکر الله - تبارک الله و تعالی - وکل الله - عزوجل - به ملکا یقول : ازدد شرفا تکتب لک الحسنات و تمحی عنک السیئات و تبنی لک الدرجات حتی ینصرف؛

کسی که درجایگاه نمازش بنشیند، و به ذکر خدای تعالی و به تعقیبات بپردازد خداوند فرشته ای را بر او ماءمور و موکل می گرداند که به وی می گوید: ای نمازگزاری که مشغول به دعا هستی ، به شرف و کرامت و فضیلت خود بیفزا (یعنی بیشتر و زیادتر دعا کن ) که از برای تو حسنات ثبت می گردد و سیئات و بدیهایت محو و نابود می شود و درجات برای تو افزون می گردد و این گفتگو ادامه دارد تا وقتی که او از دعا و تعقیباتش فارغ شود.

(دعائم الاسلام ، ج ۱ ص ۱۶۵)

حدیث - ۳۴۹

قال الصادقعليه‌السلام :

من سبح تسبیح فاطمةعليها‌السلام قبل ان یثنی رجله من صلوة الفریضة غفرله ؛

کسی که در نمازهای فریضه ، پس از سلام نماز و قبل از حرکت از مصلی ، خداوند را به تسبیح فاطمه زهراعليها‌السلام تسبیح کند، آمرزیده می شود.

(دعائم الاسلام ، ج ۱ ص ۱۶۸)

حدیث - ۳۵۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من صباح و لارواح الا و بقاع الارض ینادی بعضها بعضا یا جارتی هل مربک ذاکر الله ؟ او عبد وضع جبهته علیک ساجدالله ؟ فمن قائلة نعم ، فاذا قالت نعم اهتزت و ابتهجت وتری ان لها الفضل علی جارتها؛

هیچ صبح و شام نیست مگر این که نقاط زمین همدیگر را ندا می کنند: ای همسایه من آیا بر تو گذشت کسی که ذکر خدا نماید، یا بنده ای که پیشانی خویش برای سجده به خدا بر تو نهد؟ برخی گویند آری (و برخی نه ،) هر کس آری بگوید، بر خود می بالد و شاد می گردد و خود را بر دیگری برتری می نهد.

(مکارم الاخلاق ، ص ۴۶۶)

حدیث - ۳۵۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من باب علی طهر فکانما احیی اللیل ؛

کسی که شب را با وضو بیارامد، گویی که تمام شب را به احیاء و عبادت گذرانده است

(وسائل الشیعه ، ج ۱، ص ۲۶۶)

حدیث - ۳۵۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

بین العبد و بین الکفر ترک الصلاة ؛

فاصله کفر و بندگی ترک نماز است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۲. میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۳)

حدیث - ۳۵۳

قال علیعليه‌السلام :

لاقربة بالنوافل اذا اضرت بالفرائض ؛

نوافل و مستحبات اگر به واجبات ضرر برساند موجب تقرب به درگاه خدای تعالی نخواهند بود.

(غررالحکم ، ص ۳۴۵)

حدیث - ۳۵۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اعبد الله کانک تراه فان کنت لاتراه فانه یراک ؛

عبادت کن خداوند تعالی را، چنانچه گویا او را می بینی ، و اگر تو او را نمی بینی او تو را می بیند.

(نهج الفصاحه ، ص ۶۵.سرالصلوة ، ص ۲۶.مکارم الاخلاق ، ص ۴۵۹)

حدیث - ۳۵۵

قال الباقرعليه‌السلام :

اتی رجل الی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فقال یا رسول الله !ادع الله لی ان یدخلنی الجنة ، فقال له : اعنی علیه بکثرة السجود؛

مردی خدمت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم رسید و عرض کرد: ای پیامبر خدا! از خدا بخواه که مرا بهشتی کند.حضرت فرمودند: مشروط بر اینکه در این دعا، برای رسیدن به بهشت ، مرا به کثرت سجده (برای خدا) یاری کنی

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۳)

حدیث - ۳۵۶

قال الصادقعليه‌السلام :

ان العبد اذا احال السجود حیث لایراه احد، قال الشیطان و اویلاه اطاعوا و عصیت و سجدوا و ابیت ؛

به درستی انسان هنگامی که سجده را طولانی کرد فریاد شیطان بلند می شود که : وای بر من آنها اطاعت خدا کردند و من عصیان کردم آنان سجده کردند و من نافرمانی کردم

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۶۳)

حدیث - ۳۵۷

قال الصادقعليه‌السلام :

اقرب ما یکون العبد الی الله و هو ساجد؛

نزدیکترین حالات بنده به پروردگار سجده است

(ثواب الاعمال ، ص ۶۰)

حدیث - ۳۵۸

قال الصادقعليه‌السلام :

ایما مؤ من سجد الله سجدة لشکر نعمة غیر صلاة ، کتب الله له بها عشر حسنات و مما عنه عشر سیئات و رفع له عشر درجات فی الجنان ؛

هر مؤ منی در غیر از حال نماز سجده شکری جهت نعمتی به جای آورد، خداوند به آن خاطر ده حسنه برای او بنویسد و ده گناه از نامه عملش پاک کند و ده درجه برای او در بهشت بالا ببرد.

(ثواب الاعمال ، ص ۸۳)

حدیث - ۳۵۹

قال علیعليه‌السلام :

لایقرب من الله سبحانه الا کثرة السجود و الرکوع ؛

چیزی جز کثرت سجود و رکوع ، شخص را به تقرب خداوند سبحان نرساند.

(تصنیف غررالحکم ، ص ۱۷۵)

حدیث - ۳۶۰

قال علیعليه‌السلام :

نعم العبادة السجود و الرکوع ؛

سجود و رکوع در پیشگاه الهی ، خوب عبادتی است

(تصنیف غررالحکم ، ص ۱۷۵)

حدیث - ۳۶۱

قال علیعليه‌السلام :

اقرب ما یکون العبد من الله اذا سجد ؛

نزدیکترین چیزی که بنده را به خدا نزدیک می کند سجده است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۳)

حدیث - ۳۶۲

قال علیعليه‌السلام :

والسجود النفسانی فراغ القلب من الفانیات و الاقبال بکنه الهمة علی الباقیات و خلع الکبر و الحمیة و قطع العلائق الدنیویة و التعلی بالخلائق النبویة ؛

سجده نفسانی (که روح سجده است )، رها بودن دل از امور فناپذیر و روی آوردن با تمام وجود به امور جاودان و کندن کبر و تعصب بیجا و قطع همه علایق دنیوی و آراسته شدن به اخلاق نبوی است

(غررالحکم ، ج ۲، ص ۱۶۵، چاپ دانشگاه )

حدیث - ۳۶۳

قال علیعليه‌السلام :

السجود الجسمانی هو وضع عتائق الوجوه علی التراب و استقبال الارض بالراحتین و الکفین و اطراف القدمین مع خشوع القلب و اخلاص النیة ؛

سجده کردن بدنی ، گذاشتن جاهای نیکوی صورتها بر خاک و روی آوردن به زمین به دو کف دست و کناره های دو پا، همراه خشوع دل و پاکی نیت است

(غررالحکم ، ج ۲، ص ۱۶۵، چاپ دانشگاه )

حدیث - ۳۶۴

قال الصادقعليه‌السلام :

اقرب ما یکون العبد الی الله - عز و جل - و هو مساجد، قال الله عز و جل :( وَاسْجُدْ وَاقْتَرِب ) ؛

نزدیکترین حالت بنده به خداوند بزرگ وقتی است که در سجده است خداوند فرمود: ((سجده کن و تقرب جوی )).

(روضة المتقین ، ج ۲، ص ۳۸)

حدیث - ۳۶۵

قال الصادقعليه‌السلام :

ما خسر و الله من اتی بحقیقة السجود و لو کان فی العمر مرة واحدة ؛

به خدا قسم کسی که حق سجود را به جای آورد و سجده حقیقی کند به هیج عنوانی زیان متوجه او نشود، گرچه در تمام مدت عمر چنین سجودی را یک بار به جای آورد.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۱۳۶)

حدیث - ۳۶۶

قال الصادقعليه‌السلام :

لایرکع عبدلله رکوعا علی الحقیقة ، الا زینة الله تعالی بنور بهائه و اظله فی ضلال کبریائه و کساه کسوة اصفیائه ؛

هیچ بنده ای برای خدا به حقیقت رکوع نکند، مگر آن که خداوند تعالی او را به نور جمال خود بیاراید و در سایه کبریایی اش جای دهد و جامه برگزیدگانش بپوشاند.

(مصباح الشریعه ، ص ۱۴)

حدیث - ۳۶۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

جعلت لی الارض مسجدا و طهورا؛

همانا زمین برای من سجده گاه و پاک کننده قرار داده شده است

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۹۳)

حدیث - ۳۶۸

قال الباقرعليه‌السلام :

من قال فی رکوعه و سجوده و قیامه : ((اللهم صل علی محمد و آل محمد)) کتب الله له ذلک بمثل الرکوع و السجود و القیام ؛

هرکسی در رکوع و سجود و قیام خود بگوید: ((اللهم صل علی محمد و آل محمد)) خدا ثواب آن را مانند ثواب رکوع و سجود و قیام برای او می نویسد.

(ثواب الاعمال ، ص ۶۱)

حدیث - ۳۶۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اطولکم قنوتا فی دار الدنیا اطولکم راحة یوم القیامة فی الموقف ؛

هر کسی از شما قنوتش در این دنیا طولانی تر باشد، در آخرت در موقف محشر راحتی او بیشتر خواهد بود.

(ثواب الاعمال ، ص ۵۹)

حدیث - ۳۷۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قال الله تعالی : ((لاینجوا منی عبدی الا باداء ما افترضت علیه )) ؛

خداوند فرموده است : ((بنده ام از من نجات نمی یابد، مگر با ادای آن چه که بر او واجب کرده ام )).

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۹۸)

حدیث - ۳۷۱

عن الحسن بن علی -عليه‌السلام -:

ان من طلب العبادة تزکی لها و اذا اضرت النوافل بالفریضة فارفضوها ؛

هرکس طلب عبادت دارد، دل را برای آن پاک می کند، و هرگاه نمازهای مستحبی به نمازهای واجب ضرر رسانید (باعث آسیب رسانی به یکی ازصفات و ابعاد نمازهای واجب شد) نمازهای مستحبی را ترک کنید.

(تحف العقول ، ص ۲۶۷)

حدیث - ۳۷۲

قال الصادقعليه‌السلام :

ان العبد اذا سجد فاطال السجود نادی ابلیس ؛

وقتی بنده به سجده افتاد و سجده اش را طول داد، شیطان فریاد می زند.

(اصول کافی ، ج ۳، ص ۲۶۴)

حدیث - ۳۷۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من رجل یجعل جبهته فی بقعة من بقاع الارض الا شهدت له بها یوم القیامة ؛

هر انسانی که پیشانی خود را برای سجده بر قطعه ای از زمین بگذارد، آن زمین در روز قیامت به نفع وی شهادت خواهد داد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۴۷۴.مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۷۵)

حدیث - ۳۷۴

قال علیعليه‌السلام :

تقرب الی الله سبحانه بالسجود و الرکوع و الخضوع لعظمته و الخشوع ؛

به وسیله سجده و رکوع و خضوع و خشوع در برابر عظمت خدا به او تقرب جوی

(غررالحکم ، ص ۳۵۶)

حدیث - ۳۷۵

قال الرضاعليه‌السلام :

ان الصلوة افضل العبادة لله و هی احسن صورة خلقها الله من اداها بکمالها و تمامها فقد ادی واجب حقها و من تهاون فیها ضرب بها وجهه ؛

همانا نماز بهترین شیوه بندگی خداست و آن زیباترین شکلی است که خداوند آن را آفریده ، پس کسی که به طور کامل و تمام آن را به جا آورد حق واجب آن را ادا کرده و کسی که در انجام آن کوتاهی کند خدا آن را به صورتش می زند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۶)

حدیث - ۳۷۶

قال علیعليه‌السلام :

ان العبد اذا سجد نادی ابلیس : یا ویله اطاع و عصیت و سجد و ابیت ؛

وقتی که بنده ای سجده کرد، ابلیس فریاد می زند وای بر من !او اطاعت کرد، ولی من معصیت کردم ، او سجده کرد و من از این عمل سرباز زدم

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۳)

حدیث - ۳۷۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الصلوة قربان المؤ من ؛

همانا نماز خواندن وسیله نزدیکی مؤ من به خداست

(کنزالعمال ، حدیث - ۱۸۹۰۷)

حدیث - ۳۷۸

امام عسکریعليه‌السلام :

إنَّ الوُصولَ إلَی اللّه عز و جل سَفَرٌ لا یُدرَکُ إلاّ بامتِطاءِ اللَّیلِ ؛

رسیدن به‌خداوند عز و جل ، سفری است که جز با نشستن بر مرکب شب ، پیموده نشود

بحار الأنوار : ۷۸ /۳۸۰ /۴ منتخب میزان الحکمة : ۴۶۴

حدیث - ۳۷۹

امام صادقعليه‌السلام :

لا تَدَعْ قِیامَ اللیلِ، فإنَّ المَغبونَ مَن‌غُبِنَ قِیامَ اللیلِ ؛

شب زنده‌داری را فرو مگذار ؛ زیرا بازَنده کسی است که شب زنده‌داری را ببازد

معانی الأخبار : ۳۴۲ / ۱ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۰

حدیث - ۳۸۰

امام علیعليه‌السلام :

قیامُ اللیلِ مَصَحَّةٌ لِلبَدَنِ، ومَرضاةٌ لِلرَّبِّ عز و جل ، وتَعَرُّضٌ للرَّحمَةِ ، وتَمَسُّکٌ بأخلاقِ النَّبِیِّینَ ؛

شب‌زنده‌داری مایه سلامت بدن و خشنودی پروردگار عز و جل و قرار گرفتن در معرض رحمت خدا و چنگ زدن به اخلاق پیامبران است

بحار الأنوار : ۸۷ / ۱۴۳ / ۱۷ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۰

حدیث - ۳۸۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

علَیکُم بقیامِ اللیلِ ؛ فإنّهُ دَأْبُ الصالِحِینَ قَبلَکُم ، وإنَّ قیامَ اللیلِ قُربَةٌ إلی اللّه ، ومَنهاةٌ عنِ الإثم؛

بر شما باد به شب زنده داری که آن شیوه شایستگان پیش از شماست و شب زنده‌داری مایه تقرّب به خدا و بازداشتن از گناه است

کنز العمّال : ۲۱۴۲۸ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۰

حدیث - ۳۸۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رَحِمَ اللّه‌ُ رَجلاً قامَ مِنَ اللیلِ فَصلّی وأیقَظَ امرَأتَهُ فَصَلَّت ، فإن أبَت نَضَحَ فی وَجهِها الماءَ ، رَحِمَ اللّه‌ُ امرأةً قامَت مِن اللیلِ فَصلَّت وأیقَظَت زَوجَها ، فإن أبی نَضَحَت فی وَجهِهِ الماءَ ؛

رحمت خدا بر آن مردی باد ، که نیمه‌های شب برخیزد و نماز بخواند و همسرش را برای نماز خواندن بیدار کند و اگر بیدار نشد آب به صورتش بپاشد رحمت خدا بر آن زنی باد که نیمه‌های شب از خواب برخیزد و نماز بخواند و شوهرش را برای نماز بیدار کند و اگر امتناع کرد ، به صورتش آب پاشد

سنن أبی داود : ۱۴۵۰ منتخب میزان الحکمة : ۳۳۰

حدیث - ۳۸۳

امام علیعليه‌السلام :

قِیامُ اللَّیلِ مَصَحَّةُ البَدَنِ ؛

شب زنده‌داری ، مایه تن‌درستی است

تهذیب الأحکام ، جلد ۲ ، صفحه ۱۲۱ ، حدیث - ۴۵۷ ، بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۶۷ ، حدیث - ۴۸

حدیث - ۳۸۴

امام علیعليه‌السلام :

لا قُربَةَ بالنَّوافِلِ إذا أضَرَّت بالفَرائضِ؛

هـرگاه مـستحبّات بـاعـث لطمه خـوردن به واجبات شود ، مایه نزدیکی به خدا نگردد

نهج البلاغة : الحکمة ۳۹ منتخب میزان الحکمة : ۵۷۰

حدیث - ۳۸۵

امام علیعليه‌السلام :

إذا أضَرَّتِ النَّوافِلُ بالفَرائضِ فارْفُضوها ؛

هـرگاه مـستحبّات بـه واجـبات لطمه زنند ، مستحبّات را کنار بگذارید

نهج البلاغة : الحکمة ۲۷۹ منتخب میزان الحکمة : ۵۷۰

حدیث - ۳۸۶

امام علیعليه‌السلام :

لا رُخصَةَ فی فَرضٍ ، ولا شِدَّةَ فی نافِلَةٍ ؛

در هیچ فریضه‌ای کوتاهی نباید و در هـیـچ نافله‌ای سختگیری نشاید

بشارة المصطفی : ۲۸ منتخب میزان الحکمة : ۵۷۰

حدیث - ۳۸۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ لِلقُلوبِ إقبالاً وإدبارا ، فـإذا أقبَلَـت فتَنَـفَّلـوا ، وإذا أدبَـرَت فعلَیـکُـم بالفَریضَةِ ؛

همانا دل‌ها را روی آوردن و رویگرداندنی است پس هرگاه روی آوردند مستحبّات به جا آورید و هرگاه روی گرداندند به گزاردن واجبات اکتفا کنید

الکافی : ۳ / ۴۵۴ / ۱۶ منتخب میزان الحکمة : ۵۷۰

حدیث - ۳۸۸

امام علیعليه‌السلام :

العُبودیَّهُ خَمسَهُ أشیاءَ : خَلاءُ البَطنِ ، وَقِراءةُ القرآنِ، وقِیامُ اللَّیلِ ، والتَّضَرُّعُ عِندَ الصُّبحِ ، والبُکاءُ مِن خَشیَةِ اللّه ؛

بندگی در پنج چیز اســت : اندرون از طعام تهی داشتن ، قرآن خواندن ، شب را به عبادت گذراندن و هنگام صبح زاری کردن (به درگاه خداوند) و گریستن از ترس خدا

مستدرک الوسائل : ۱۱ / ۲۴۴ / ۱۲۸۷۵ منتخب میزان الحکمة : ۳۵۴

حدیث - ۳۸۹

امام سجّادعليه‌السلام :

ما مِن قَطرةٍ أحَبَّ إلی اللّه عز و جل مِن قَطْرَتَینِ : قَطرةُ دَمٍ فی سبیلِ اللّه ، وقَطرةُ دَمعَةٍ فی سَوادِ اللّیلِ ، لا یُریدُ بها عبدٌ إلاّ اللّه‌َ عز و جل ؛

هیچ قطره‌ای نزد خدا محبوبتر از این دو قطره نیست : قطره خونی که در راه خدا ریخته شود و قطره اشکی که برای خدا در دل شب فرو افتد

بحار الأنوار : ۶۹ / ۳۷۸ / ۳۱ منتخب میزان الحکمة : ۷۸

حدیث - ۳۹۰

البُکاءُ مِن خَشیَةِ اللّه مِفتاحُ الرَّحمةِ؛

گریستن از ترس خدا کلید رحمت است

غرر الحکم : ۲۰۵۱ منتخب میزان الحکمة : ۷۸

حدیث - ۳۹۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

سَبعةٌ فی ظِلِّ عَرشِ اللّه عز و جل یومَ لا ظِلَّ إلاّ ظلُّهُ ورجُلٌ ذَکرَ اللّه‌َ عز و جل خالیا ففاضَتْ عَیناهُ مِن خَشیةِ اللّه ؛

در آن روز که سایه‌ای جز سایه عرش خدا نیست هفت تن در سایه عرش اویند : ومردی که در خلوت یاد خداوند عز و جل کند و از ترس خدا اشک از دیدگانش سرازیر شود

بحار الأنوار : ۸۴ / ۲ / ۷۱ منتخب میزان الحکمة : ۷۸

حدیث - ۳۹۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

طُوبی لِصُورةٍ نَظَرَ اللّه‌ُ إلَیها تَبکی علی ذَنبٍ مِن خَشیَةِ اللّه عز و جل ، لَم یَطّلِعْ علی ذلکَ الذَّنْبِ غَیْرُهُ ؛

خوشا چهره‌ای که خداوند به آن می‌نگرد در حالی که از ترس خدا بر گناهی که کرده می‌گرید و جز او کسی از آن گناه آگاه نیست

بحار الأنوار : ۹۳ / ۳۳۱ / ۱۵ منتخب میزان الحکمة : ۷۸

حدیث - ۳۹۳

امام علیعليه‌السلام :

ألا لا خَیرَ فی قِراءةٍ لیسَ‌فیها تَدَبُّرٌ ، ألا لا خَیرَ فی عِبادَةٍ لیسَ فیها تَفَقُّهٌ ؛

بدانید که در قرآن خواندنی که با تدبّر همراه نباشد ، خیری نیست ؛ بدانید که در عبادتی که با فهم و اندیشه توأم نباشد ، خیری نیست

بحار الأنوار : ۹۲ / ۲۱۱ / ۴ منتخب میزان الحکمة : ۴۶۰

حدیث - ۳۹۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إذا أحَبَّ أحدُکُم أن‌یُحَدِّثَ رَبَّهُ فَلْیَقرَأْ القرآنَ ؛

هر گاه فــردی از شما دوست داشته باشد که با پروردگارش سخن بگوید ، قرآن بخواند

کنز العمّال : ۲۲۵۷ منتخب میزان الحکمة : ۴۶۰

حدیث - ۳۹۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أشرافُ اُمّتی حَمَلَةُ القرآنِ وأصحابُ اللیلِ؛

اشـراف و بـزرگان امّـت من حاملان قرآن و شب زنده‌دارانند

الخصال : ۷ / ۲۱ منتخب میزان الحکمة : ۴۶۰

حدیث - ۳۹۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَلیکَ بتِلاوَةِ القرآنِ وذِکرِ اللّه کثیراً ، فإنّهُ ذِکرٌ لکَ فی السماءِ ونورٌ لکَ فی الأرضِ؛

بر تو باد به تلاوت قرآن و بسیاری یاد خدا ؛ زیرا که آن در آسمان ، برای تو نام (و آوازه) است و در زمین نور

الخصال : ۵۲۵ / ۱۳

حدیث - ۳۹۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

مَنْ عَرَفَ اللّه‌َ خافَهُ ، وَ مَنْ خافَ اللّه‌َ حَثَّهُ الْخَوفُ مِنَ اللّه‌ِ عَلَی الْعَمَلِ بِطاعَتِهِ وَالاَْخْذِ بِتَأدیبِهِ ، فَبَشِّرِ الْمُطیعینَ المُتَأَدِّبینَ بِاَدَبِ اللّه‌ِ وَ الاْآخِذینَ عَنِ اللّه‌ِ اَنَّهُ حَقٌّ عَلَی اللّه‌ِ اَنْ یُنْجیَهُ مِنْ مُضِلاّتِ الْفِتَنِ؛

آن‌که خدا را شناخت ، از او ترسید و آن کس که از خدا ترسید ، ترس از خدا او را به عمل به فرمان او و در پیش گرفتن ادبش واداشت پس فرمان‌بردارانِ ادب شده به ادب خدا و اطاعت‌کنندگان دستورهای او را بشارت ده که بر خداست که آنها را از فتنه‌های گمراه‌کننده برهاند.

مصباح الشریعه، ص ۱۰۸

حدیث - ۳۹۸

امام علیعليه‌السلام :

لا یَسعَدُ امْرُؤٌ إلاّ بِطاعَةِ اللّه‌ِ سُبحانَهُ وَ لا یَشقَی امْرُؤٌ إلاّ بِمَعصیَةِ اللّه‌ِ؛

هیچ کس جز با اطاعت خدا خوشبخت نمی‌شود و جز با معصیت خدا بدبخت نمی‌گردد.

(غررالحکم، ح ۱۰۸۴۸)

حدیث - ۳۹۹

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله و سلم فرمودند:

اَلْعِبادَةُ عَشَرَةَاَجْزاءٍ تِسْعَـةٌ مِنْها فی طَلَبِ الْحَلالِ؛

عبادت ده جزء است که نه جزء آن در کار و تلاش برای به دست آوردن روزی حلال است.

مستدرک الوسائل ج??، ص??

حدیث - ۴۰۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

طَاعَة الله سُبحانَه لا یَحُوزها إلاّ مَن بَذل الجِدّ واستَفرَغ الجَهد؛

به طاعت خدای سبحان دست نیابد مگر کسی که تلاش کند و نهایت کوشش خود را به کار گیرد.

غررالحکم،۶۰۰۹

حدیث - ۴۰۱

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

هیچ قطره‌ای نزد خداوند ، محبوبتر از قطره اشکی که در تاریکی شب از ترس خدا و برای او ریخته شود ، نیست

کافی ، ج ۲ ، ص ۴۸۲

حدیث - ۴۰۲

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

هر چشمی روز قیامت گریان است ، جز سه چشم : چشمی که در راه خدا شب را بیدار باشد ، چشمی که از ترس خدا گریان شود و چشمی که از محرمات الهی و گناهان بسته شود

کافی ، ج ۲ ، ص ۸۰

حدیث - ۴۰۳

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

سجده‌ی شکر یکی از ضروری‌ترین سنت‌ها و واجب‌ترین آن‌هاست.

(بحارالانوار/۸۳/۱۹۲)

حدیث - ۴۰۴

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

تنها به سوی خدا دست نیاز بر‌می‌آورم و از او کفایت امور می‌خواهم و از او توفیق کار زیبا و شایسته را می‌طلبم و از او سرپرستی خویش را می‌خواهم.

(بحارالانوار/۲۵/۱۸۳)

حدیث - ۴۰۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما تقرّب العبد إلی اللَّه بشی ء أفضل من سجود خفیّ؛

هیچ کس به چیزی بهتر از سجده نهان به خدا تقرب نمی جوید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۰۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما عبد اللَّه بشی ء أفضل من فقه فی الدّین؛

هیچ عبادتی بهتر از دانا شدن در کار دین نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۰۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا تشغلوا قلوبکم بذکر الدّنیا؛

دلهای خویش را به ذکر دنیا مشغول مدارید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۰۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لکلّ شی ء مفتاح و مفتاح السّموات قول لا إله إلّا اللَّه؛

هر چیزی را کلیدی هست و کلید آسمانها گفتار لا اله الا اللَّه است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۰۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

کلام ابن آدم کلّه علیه لا له إلّا أمرا بمعروف أو نهیا عن منکر أو ذکر اللَّه تعالی؛

گفتار فرزند آدم به ضرر اوست نه به نفع او مگر امر به معروفی یا نهی از منکری یا ذکر خدای والا.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۱۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قال اللَّه تعالی من لا یدعونی أغضب علیه؛

خدای والا فرماید: هر که مرا نخواهد بر او خشمگین شوم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۱۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قال اللَّه تعالی: أحبّ ما تعبدنی به عبدی النّصح لی؛

خدای والا فرماید: محبوبترین عبادتی که بنده برای من تواند کرد، خلوص است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۱۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قال اللَّه تعالی: أنا أغنی الشّرکاء عن الشّرک و من عمل عملا أشرک فیه معی غیری ترکته و شرکه؛

خدای والا فرماید: من از همه شریکان از شریک بی نیازترم و هر که غیر مرا با من در عبادت خود شریک کند، وی را با شرکش رها کنم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۱۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قال اللَّه تعالی: إذا تقرّب إلیّ العبد شبرا تقرّبت إلیه ذراعا و إذا تقرّب إلیّ ذراعا تقرّبت منه باعا و إذا أتانی مشیا أتیته هروله؛

خدای والا فرماید: وقتی بنده یک وجب به من نزدیک شود، ذراعی بدو نزدیک شوم و چون ذراعی به من نزدیک شود، بیش از دو ذراع به او نزدیک شوم و اگر ملایم به سوی من آید، بشتاب بسوی او شوم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۱۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

فضل الشّابّ العابد الّذی یعبد فی صباه علی الشّیخ الّذی یعبد بعد ما کبرت سنّه کفضل المرسلین علی سایر النّاس؛

فضیلت جوان عابد که از آغاز جوانی عبادت کند بر پیری که وقتی سن بسیار یافت، عبادت کند چون فضیلت پیامبران بر سایر مردم است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۱۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

عمل البرّ کلّه نصف العباده و الدعاء نصف فإذا أراد اللَّه تعالی بعبد خیرا انتحی قلبه للدّعاء؛

همه اعمال خیر یک نیمه عبادت است و دعا نیمه دیگر و چون خدا برای بنده ای خیر خواهد، قلب او را به دعا متمایل کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۱۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

علیک بالسّجود فإنّک لا تسجد للَّه سجده إلّا رفعک اللَّه بها درجه و حطّ عنک بها خطیئه؛

از سجده غافل مشو که هر سجده ای برای خدا کنی خداوند یک درجه تو را بالا برد و گناهی از تو محو کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۱۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

علامه حبّ اللَّه تعالی حبّ ذکر اللَّه و علامه بغض اللَّه بغض ذکر اللَّه عزّ و جلّ؛

نشان محبت خدا علاقه به ذکر خداست و نشان دشمنی خدا بی علاقگی به ذکر خدای عز و جل است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۱۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

السّعاده کلّ السّعاده طول العمر فی طاعه اللَّه؛

سعادت کامل عمر دراز در اطاعت خداست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۱۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

سلوا اللَّه من فضله فإنّ اللَّه یحبّ أن یسأل، و أفضل العباده انتظار الفرج؛

خدا را از فضل او طلب کنید که خدا دوست دارد که از او بخواهند، بهترین عبادتها انتظار گشایش است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۲۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الذّکر خیر من الصّدقه؛

یاد کردن خدا از صدقه دادن بهتر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۲۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ذکر اللَّه شفاء القلوب؛

یاد کردن خدا شفای دلهاست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۲۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ذاکر اللَّه فی الغافلین بمنزله الصّابر فی الفارّین؛

آن که در میان غافلان یاد خدا کند چنان است که در میان فراریان جنگ ثبات ورزد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۲۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء هو العباده؛

دعا،عبادت است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خیر العباده أخفیها؛

بهترین عبادت ها آن است که پنهان تر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۲۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خیر الذّکر الخفیّ و خیر- الرّزق ما یکفی؛

بهترین ذکرها آن است که مخفی باشد و بهترین روزیها آن است که کافی باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۲۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خذوا من العمل ما تطیقون فإنّ اللَّه لا یملّ حتّی تملّوا؛

عمل به قدر طاقت کنید زیرا ملالت شما مایه ملالت خدا می شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۲۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

حسن الظّنّ من حسن العباده؛

خوش گمانی از نیکی عبادت است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۲۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

حدثنی جبریل قال: یقول اللَّه تعالی: لا إله إلّا اللَّه حصنی فمن دخله أمن من عذابی ؛

جبرئیل با من سخن گفت و گفت: خدا گوید لا إله إلا اللَّه قلعه من است و هر که وارد آن شود از عذاب من در امان است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۲۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاثه یحبّهم اللَّه عزّ و جلّ: رجل قام من اللّیل یتلوا کتاب اللَّه و رجل تصدّق صدقه بیمینه یخفیها من شماله و رجل کان فی سریّه فانهزم أصحابه فاستقبل العدوّ؛

سه کسند که خدا آنها را دوست می دارد: کسی که شب برخیزد و کتاب خدا را بخواند و کسی که با دست راست خود صدقه دهد و آن را از دست چپ خود مخفی دارد و کسی که با گروهی به جنگ رود و یارانش بگریزند و او بسوی دشمن رود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۳۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تسحّروا فإنّ فی السّحور برکه؛

سحر خیز باشید زیرا سحر خیزی مایه برکت است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۳۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تأکل النّار ابن آدم إلّا أثر السّجود حرّم اللَّه عزّ و جلّ علی النّار أن تأکل أثر السّجود؛

آتش جهنم آدمیزاد را می خورد جز جای سجده را زیرا خداوند جای سجده را بر آتش حرام کرده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۳۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بین العبد و بین الکفر ترک الصّلوه؛

میان بنده و کفر ترک نماز فاصله است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۳۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الإحسان أن تعبد اللَّه کأنّک تراه فإن لم تکن تراه فإنّه یراک؛

نیکی آن است که خدا را چنان پرستش کنی گوئی که او را می بینی اگر تو او را نمی بینی او تو را می بیند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۳۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أیّما ناشئ نشأ فی طلب العلم و العباده حتّی یکبر أعطاه اللَّه یوم القیامه ثواب اثنین و سبعین صدّیقا؛

هر طفلی که در طلب علم و عبادت بزرگ شود خداوند ثواب هفتاد و دو صدیق به او عطا کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۳۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أوّل من یدعی إلی الجنّه الحمّادون الّذین یحمدون اللَّه؛

نخستین کسانی که به بهشت دعوت می شوند، ستایشگرانند که خدا را ستایش می کنند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أوّل العباده الصّمت؛

نخستین مرحله عبادت، خاموشی است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۳۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ هذا الدّین متین فأوغل فیه برفق و لا تبغض إلی نفسک عباده اللَّه فإنّ المنبت لا أرضا قطع و لا ظهرا أبقی؛

این دین(اسلام) محکم است به ملایمت در آن پیش برو و عبادت خدا را منفور خود مکن زیرا رهرو عجول نه راهی سپرده و نه مرکوب خود را حفظ کرده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۳۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ حسن الظّنّ باللَّه من حسن عباده اللَّه؛

گمان خوب به خدا داشتن از خوب عبادت کردن اوست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۳۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه عند لسان کلّ قائل، فلیتّق اللَّه عبد، و لینظر ما یقول؛

خداوند ناظر زبان هر گوینده ای است بنده باید از خدا بترسد و ببیند چه می گوید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۴۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی یقول یا ابن آدم تفرّغ لعبادتی إملاء صدرک غنی و أسدّ فقرک و إلّا تفعل ملأت یدیک شغلا و لم أسدّ فقرک؛

خداوند گوید آدمیزاد وقت خود را صرف عبادت من کن تا سینه تو را از بی نیازی پر کنم و فقر را از تو دور سازم و اگر چنین نکنی تو را سخت به دنیا مشغول سازم و فقر را از تو دور نکنم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۴۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی یقول أنا مع عبدی ما ذکرنی و تحرّکت بی شفتاه؛

خداوند گوید تا هنگامی که بنده ام مرا یاد می کند و لبهایش به نام من می جنبد با او هستم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۴۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی یباهی بالشّاب العابد الملائکه، یقول أنظروا إلی عبدی ترک شهوته من أجلی؛

خدا به جوان عابد بر فرشتگان مباهات می کند و می گوید بنده مرا بنگرید که به خاطر من از تمایلات خود چشم پوشیده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۴۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی لا یقبل من العمل إلّا ما کان له خالصا و ابتغی به وجهه.

خداوند از عبادت ها جز آنچه خاص او باشد و به خاطر او انجام گیرد، نمی پذیرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۴۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی لا یعذّب من عباده إلّا المارد المتمرّد الّذی یتمرّد علی اللَّه و أبی أن یقول لا إله إلّا اللَّه.

خداوند از بندگان خود جز سرکش مغروری را که از اطاعت خدا سرکشی کند و از گفتن لا اله الا اللَّه امتناع دارد، عذاب نمی کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۴۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی قد حرّم علی النّار من قال لا إله إلّا اللَّه یبتغی بذلک وجه اللَّه.

خداوند هر کسی را که بگوید لا اللَّه الا اللَّه و از این سخن جز خدا منظوری نداشته باشد به جهنم حرام کرده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۴۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ السّعاده کلّ السّعاده طول العمر فی طاعه اللَّه؛

سعادت کامل آن است که عمر دراز را در عبادت خداوند به پایان برند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۴۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ الرّجل لیعمل أو المرأه بطاعه اللَّه تعالی ستّین سنه ثمّ یحضرهما الموت فیضارّان فی الوصیّه فتجب لهما النّار؛

مرد یا زن شصت سال خدا را عبادت می کنند و هنگام مرگ در وصیت به حق رفتار نمی کنند و جهنم بر آنها واجب می شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۴۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

انتظار الفرج من اللَّه عباده و من رضی بالقلیل من الرّزق رضی اللَّه تعالی منه بالقلیل من العمل؛

انتظار گشایش از جانب خداوند عبادت است و هر که به روزی اندک راضی باشد خداوند از او به عبادت اندک راضی می شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ بارک لامّتی فی بکورها؛

خدایا سحر خیزی را بر امت من مبارک ساز.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۵۰

آن‌که بندگی خدا کند، خدا نیز حاجتش روا کند.

(بحارالانوار/۵۱/۱۳۲۱)

حدیث - ۴۵۱

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

پروردگارا روزیمان کن بندگی‌ات و دوری از گناه و نیت پاک را.

(الصحیفه المهدیه/۶۹)

حدیث - ۴۵۲

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

عابدترین مردم آن است که واجبات را بپا دارد.

(تحف‌العقول/۴۸۹)

حدیث - ۴۵۳

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

عبادت، زیاد روزه گرفتن و زیاد نماز خواندن نیست. عبادت، زیاد اندیشه کردن در امر خداست.

(تحف‌العقول/۵۱۸)

حدیث - ۴۵۴

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

بسیار به یاد خدا و بسیار به یاد مرگ باشید. بسیار قرآن تلاوت نمایید و به پیامبر صلوات و درود بفرستید که همانا درود بر پیامبر، معادل ده نیکی است.

(بحارالانوار/۷۸/۳۷۲)

حدیث - ۴۵۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الْمُؤْمِنُ بخیر عَلَی کلّ حَالٍ ، ینزع نَفْسِهِ مِنْ بین جنبیه وَ هُوَ یحمد اللَّهُ ؛

مؤمن همیشه خوب است جانش از تن می رود و خدا را ستایش می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۵۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المتعبّد بغیر فقه کالحمار فی الطّاحون؛

کسی که بی دانش عبادت کند چون الاغ آسیاست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۵۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المهاجر من هجر ما نهی اللَّه عنه؛

مهاجر آن است که از هر چه خدا نهی کرده، دوری کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۵۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من حسن عباده المرء حسن ظنّه؛

از جمله عبادت نکوی مرد خوش گمان بودن او به خداست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۵۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أذلّ نفسه فی طاعه اللَّه فهو أعزّ ممّن تعزّز بمعصیه اللَّه؛

هر که خویشتن را در اطاعت خدا خوار کند از کسی که به معصیت خدا عزت جسته باشد، عزیزتر است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۶۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما من مسلم ینظر إلی امرأه أوّل رمقه ثمّ یغضّ بصره إلّا أحدث اللَّه تعالی له عباده یجد حلاوتها فی قلبه؛

هر مسلمانی که یک بار به زنی بنگرد آنگاه چشم از او باز دارد خدای والایش با عبادتی انس دهد که لذت آن را در قلب خویش احساس کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۶۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما من ساعه تمرّ بابن آدم لم یذکر اللَّه فیها إلّا حسر علیها یوم القیامه؛

ساعتی بی ذکر خدای بر آدمیزاد نگذرد مگر روز قیامت بر آن حسرت خورد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۶۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما صدقه أفضل من ذکر اللَّه تعالی؛

صدقه ای بهتر از یاد کردن خدای والا نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۶۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما جلس قوم یذکرون اللَّه تعالی فیقومون حتّی یقال لهم قوموا قد غفر اللَّه لکم ذنوبکم و بدّل سیّئاتکم حسنات؛

گروهی که با هم به ذکر خدا بنشینند، از جا برنخیزند مگر به ایشان بگویند برخیزید که خدای تان آمرزید و اعمال بدتان را به اعمال خوب مبدل کرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۶۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما أحسن القصد فی الغنی، ما أحسن القصد فی الفقر و أحسن القصد فی العباده؛

چه نیک است اعتدال هنگام بی نیازی، چه نیک است اعتدال هنگام نداری و چه نیک است اعتدال در عبادت.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۶۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ألا أخبرکم بأیسر العباده و أهونها علی البدن؟ الصّمت و حسن الخلق؛

می خواهید شما را به عبادتی که از همه عبادتها بر بدن آسانتر است خبر دهم؟ سکوت و نیک خوئی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۶۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اکلفوا من العمل ما تطیقون فإنّ اللَّه لا یملّ حتّی تملّوا و إنّ أحبّ العمل إلی اللَّه تعالی أدومه و إن قلّ؛

به قدر توانائی خود عبادت کنید زیرا وقتی شما ملول شدید خدا نیز ملول می شود، در نظر خدا بهترین کارها آن است که بادوامتر است اگر چه اندک باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۶۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أفضل العباده أجرا سرعه القیام من عند المریض؛

از همه عبادت ها بهتر و پر اجرتر آن است که زودتر از پیش مریض برخیزی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۶۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أفضل العباده انتظار الفرج؛

بهترین اقسام عبادت انتظار گشایش است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۶۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أغبط النّاس عندی مؤمن خفیف الحاذّ ذو حظّ من صلاه و کان رزقه کفافا فصبر علیه حتّی یلقی اللَّه و أحسن عباده ربّه و کان غامضا فی النّاس عجلت منیّته و قلّ تراثه و قلّت بواکیه؛

خوشبخت ترین مردم در نظر من مؤمنی است که متعلقاتش کم و از نماز بهره ور باشد، روزی او به حد کفاف باشد و با آن بسازد تا به خدای خویش برسد، خدای را به خوبی پرستش کند و در میان مردم گمنام باشد، وقتی مرگش برسد ارثش کم باشد و گریندگانش انگشت شمار باشند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۷۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أعظم العباده أجرا أخفیها؛

پراجرترین عبادت ها آن است که نهان تر باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۷۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أعبد اللَّه کأنّک تراه فإن کنت لا تراه فإنّه یراک؛

خدای را چنان پرستش کن که گوئی او را می بینی اگر تو او را نمی بینی او تو را میبیند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۷۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أسدّ الأعمال ثلاثه ذکر اللَّه علی کلّ حال و الإنصاف من نفسک و مواساه الأخ فی المال؛

استوارترین کارها سه چیز است یاد خداوند در همه حال و رعایت انصاف بر ضرر خویش و تقسیم مال با برادر دینی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۷۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أذکر اللَّه فإنّه عون لک علی ما تطلب؛

خداوند را یاد کن زیرا او در کارها یاور تو است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۷۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أخلص دینک یکفک القلیل من العمل؛

ایمان خویش را خالص کن که اندکی عبادت تو را کفایت کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۷۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أبشِرُوا وَ بَشِّرُوا مِن وَراءِکُم أنَّه مَن شَهِدَ أن لا إلهَ إلّا اللَّهُ صادِقاً لَها دَخَلَ الجَنَّهَ؛

شما را مژده می دهم و شما به دیگران مژده دهید که هر کس شهادت دهد که خدائی جز خدای یگانه نیست و بدان معتقد باشد وارد بهشت می شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۴۷۶

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

رسیدن به خداوند متعال، سیر و سفری است که جز با شب زنده داری حاصل نگردد.

(مسند الامام‌العسکری/۲۹۰)

حدیث - ۴۷۷

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

عبادت، زیاد روزه گرفتن و زیاد نماز خواندن نیست. عبادت، زیاد اندیشه کردن در امر خداست.

(تحف‌العقول/۵۱۸)

حدیث - ۴۷۸

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

عابدترین مردم آن است که واجبات را بپا دارد.

(تحف‌العقول/۴۸۹)

حدیث - ۴۷۹

امام حسن عسکریعليه‌السلام می فرمایند:

أورع الناس من وقف عند الشبهة ، أعبد الناس من أقام علی الفرائض ، أزهد الناس من ترک الحرام ، أشد الناس اجتهادا من ترک الذنوب؛

پارساترین مردم کسی است که در هنگام شبهه توقف کند ، عابدترین مردم کسی است که واجبات را انجام دهد ، زاهدترین مردم کسی است که حرام را ترک نماید ، کوشنده ترین مردم کسی است که گناهان را رها سازد

تحف العقول ، ص ۵۱۹

حدیث - ۴۸۰

کسی که از آفریدگار اطاعت کند، از خشم آفریده‌ها باکی ندارد.

(تحف‌العقول/۴۸۲)

حدیث - ۴۸۱

قالَ الاْمامُ الْحُسَیْنعليه‌السلام :

مَنْ عَبَدَاللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ، آتاهُ اللهُ فَوْقَ أمانیهِ وَ کِفایَتِهِ ؛

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

هرکس خداوند متعال را با صداقت و خلوص، عبادت و پرستش نماید،خدای متعال او را به بهترین آرزوهایش می رساند و امور زندگیش را تأمین می نماید.

بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۸۳، ح ۴۴

حدیث - ۴۸۲

قالَ الاْمامُ الْحُسَیْن -عليه‌السلام - :

إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ الْعَبْیدِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَةٌ الْأحْرارِ، وَ هِیَ أفْضَلُ الْعِبادَةِ ؛

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

همانا عدّه ای خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوی بهشت عبادت می کنند که آن یک معامله و تجارت خواهد بود و عدّه ای دیگر از روی ترس خداوند را عبادت و ستایش می کنند که همانند عبادت و اطاعت نوکر از ارباب باشد و طائفه ای هم به عنوان شکر و سپاس از روی معرفت، خداوند متعال را عبادت و ستایش می نمایند; و این نوع، عبادت آزادگان است که بهترین عبادات می باشد.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۱۷، ح ۵

حدیث - ۴۸۳

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبیعليه‌السلام :

مَنْ أدامَ الاْخْتِلافَ إلَی الْمَسْجِدِ أصابَ إحْدی ثَمان: آیَةً مُحْکَمَةً، أَخاً مُسْتَفاداً، وَعِلْماً مُسْتَطْرَفاً، وَرَحْمَةً مُنْتَظِرَةً، وَکَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَی الْهُدی، اَوْ تَرُدُّهُ عَنْ الرَّدی، وَتَرْکَ الذُّنُوبِ حَیاءً اَوْ خَشْیَةً؛

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند:

هرکس جایگاه عبادات خود را در مسجد قرار دهد یکی از هشت فایده شاملش می گردد: برهان ونشانه ای برای معرفت ، دوست و برادری سودمند، دانش واطلاعاتی جامع، رحمت و محبّت عمومی، سخن و مطلبی که او را هدایت گر باشد، توفیق إجباری در ترک گناه به جهت شرم از مردم و یا به جهت ترس از عقاب.

حف العقول، ص ۲۳۵

حدیث - ۴۸۴

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

مَنْ أصْعَدَ إلی اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، أهْبَطَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ أفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

هرکس عبادات و کارهای خود را خالصانه برای خدا انجام دهد، خداوند بهترین مصلحت ها و برکات خود را برای او تقدیر می نماید.

تنبیه الخواطر، ص ۱۰۸

حدیث - ۴۸۵

قال رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُّ عَیْن باکِیَةٌ یَوْمَ الْقِیامَةِ إلاّ ثَلاثَ أعْیُن: عَیْنٌ بَکَتْ مِنْ خَشْیَةِ اللّهِ، وَ عَیْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحارِمِ اللّهِ، وَ عَیْنٌ باتَتْ ساهِرَةً فی سَبیلِ اللّهِ ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

تمامی چشم ها در روز قیامت گریانند، مگر سه دسته: ۱ ـ آن چشمی که به جهت خوف و ترس از عذاب خداوند گریه کرده باشد. ۲ ـ چشمی که از گناهان و موارد خلاف بسته و نگاه نکرده باشد. ۳ ـ چشمی که شبها در عبادت و بندگی خداوند متعال بیدار بوده باشد.

ثواب الأعمال، ص ۲۱۱، ح ۱

حدیث - ۴۸۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لان اصلی الصبح فی جماعة احب الی من ان اصلی لیلتی حتی اصبح؛

اگر نماز صبح را به جماعت بخوانم ، در نظرم محبوبتر ازعبادت و شب زنده داری تا صبح است

( کنز العمال ، ج ۸، حدیث - ۲۲۷۹۲ )

حدیث - ۴۸۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

و اذا اردت ان یحشرک الله معی فاطل السجود بین یدی الله الواحد القهار؛

و اگر خواستی خداوند تو را با من محشورسازد، سجده در پیشگاه خدای یکتای قهار را طولانی کن

( بحار الانوار، ج ,۸۵ ص ۱۶۴ )

حدیث - ۴۸۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

نعم العبادة السجود و الرکوع؛

سجود و رکوع در پیشگاه الهی ، خوب عبادتی است

( تصنیف غرر الحکم ، ص ۱۷۵ )

حدیث - ۴۸۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

اقرب ما یکون العبد من الله اذا سجد؛

نزدیکترین وقتی که بنده به خدا نزدیک می شود، در هنگام سجده است

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۳۳ )

حدیث - ۴۹۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ما خسر و الله من اتی بحقیقة السجود و لو کان فی العمر مرة واحدة؛

به خدا قسم کسی که حق سجود را به جای آورد و سجده حقیقی کند به هیچ عنوان زیان متوجه او نشود، اگر چه در تمام مدت عمر چنین سجودی را یک بار به جای آورد.

( بحار الانوار، ج ,۸۵ ص ۱۳۶ )

حدیث - ۴۹۱

امام حسنعليه‌السلام می فرمایند:

ان من طلب العبادة تزکی لها و اذا اضرت النوافل بالفریضة فارفضوها؛

هر کس طلب عبادت دارد، دل را برای آن پاک می کند،و هرگاه نمازهای مستحبی به نمازهای واجب ضرر رسانید (باعث آسیب رسانی به یکی از صفات و ابعاد نمازهای واجب شد) نمازهای مستحبی را ترک کنید.

( تحف العقول ، ص ۲۶۷ )

حدیث - ۴۹۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

حق نماز را مؤمنین شناخته اند که نه زینت های دنیا، نه نور چشمی هااز فرزند ونه مال ، آنان را از عبادت پروردگارشان باز نمی دارد، زیرا که خداوندسبحان می گوید: مردانی هستند که تجارت و داد و ستد آنان را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و پرداخت زکات باز نمی دارد.

( نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹ )

حدیث - ۴۹۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

ما من رجل یجعل جبهته فی بقعة من بقاع الارض الا شهدت له بها یوم القیامة؛

هر انسانی که پیشانی خود را برای سجده بر قطعه ای از زمین بگذارد، آن زمین در روز قیامت به نفع او شهادت خواهد داد.

( وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۴۷۴)

حدیث - ۴۹۴

امام جوادعليه‌السلام می فرمایند :

أفضل العبادة الاخلاص؛

برترین عبادت، اخلاص است.

تنبیه الخواطر: ۲ / ۱۰۹.

حدیث - ۴۹۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند :

أفضل العبادة العفاف؛

برترین عبادت، پاکدامنی است.

الکافی: ۲ / ۴۶۸ / ۸.

حدیث - ۴۹۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند :

أفضل العبادة غلبة العادة؛

برترین عبادت، چیره آمدن بر عادت است.

غرر الحکم: ۲۸۷۳.

حدیث - ۴۹۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند :

أفضل العبادة الزَّهادَة؛

برترین عبادت، دل بر کندن از دنیاست.

غرر الحکم: ۲۸۷۲

حدیث - ۴۹۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند :

أفضل العبادة الفکر؛

برترین عبادت، اندیشیدن است.

غرر الحکم: ۲۹۰۷

حدیث - ۴۹۹

پیامبر خدا ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ می فرمایند :

أفضل العبادة الفقه؛

برترین عبادت، فقه (فهم دین) است.

الخصال: ۳۰ / ۱۰۴.

حدیث - ۵۰۰

امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند :

ما عبداللّه بشیء أفضل من العقل؛

خداوند به چیزی برتر از خِرَد، عبادت نشده است.

الکافی: ۱ / ۱۸ / ۱۲.

حدیث - ۵۰۱

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

و اللّه ما عبداللّه بشیء أفضل من أداء حقّ المؤمن؛

به خدا سوگند که خداوند به چیزی برتر از ادا نمودن حق مؤمن، عبادت نشده است.

الاختصاص: ۲۸.

حدیث - ۵۰۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

ما عبداللّه بشیء أفضل من الصّمت و المشی الی بیته؛

خداوند به چیزی برتر از خاموشی و رفتن به خانه‌ی او (حج)، عبادت نشده است.

الخصال: ۳۵ / ۸.

حدیث - ۵۰۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند :

غضّ الطّرف عن محارم اللّه سبحانه أفضل عبادة؛

چشم بستن از حرام‌های خداوند سبحان، برترین عبادت است.

غرر الحکم: ۶۴۲۷.

حدیث - ۵۰۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

أعظم العبادة أجراً أخفاها؛

بزرگترین ثواب را آن عبادتی دارد که پنهانی تر انجام گیرد.

قرب الاسناد: ۱۳۵ / ۴۷۵.

حدیث - ۵۰۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

أفضل العبادة العلم باللّه و التّواضع له؛

برترین عبادت، شناخت خدا و فروتنی برای اوست.

تحف العقول: ۳۶۴.

حدیث - ۵۰۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

ملعون ملعون من عبد الدّینار و الدّرهم؛

از رحمت خدا به دور است، کسی که بندگی دینار و درهم کند.

الخصال: ۱۲۹

حدیث - ۵۰۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند :

من عبد الدّنیا و آثرها علی الآخرة استوخم العاقبة؛

هر که بندگی دنیا کند و آن را بر آخرت برگزیند، فرجامش ناگوار باشد.

الخصال: ۶۳۲

حدیث - ۵۰۸

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند :

من أصغی الی ناطق فقد عبده، فان کان النّاطق یؤدّی عن اللّه عزّوجّل فقد عبداللّه، و ان کان النّاطق یؤدّی عن الشیّطان فقد عبد الشّیطان؛

هر که به گوینده‌ای گوش سپارد، او را بندگی کرده است؛ اگر آن گوینده از طرف خدای عزوجل بگوید، شنونده خدا را عبادت کرده و اگر از طرف شیطان بگوید، شیطان را عبادت کرده است.

الکافی: ۶ / ۴۳۴ / ۲۴.

حدیث - ۵۰۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

لیس العبادة هی السّجود و لا الرّکوع، انّما هی طاعة الرّجال، من أطاع المخلوق فی معصیة الخالق فقد عبده؛

عبادت به سجود و رکوع نیست بلکه فرمانبری از رجال است؛ هر که فرمان آفریده‌ای را که مخالف فرمان آفریدگار است اطاعت کند بی‌گمان او را عبادت کرده است.

البحار: ۷۲ / ۹۴ / ۶.

حدیث - ۵۱۰

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

(انّ) العبّاد ثلاثة، قوم عبدوا اللّه عزّوجّل خوفا فتلک عبادة العبید، و قوم عبدوا اللّه تبارک و تعالی طلب الثّواب فتلک عبادة الأُجَراءِ، و قوم عبدوا اللّه عزّوجّل حبّا له فتلک عبادة الأحرار، و هی أفضل العباد؛

عبادت کنندگان سه دسته اند: گروهی خدای عزوجل را از ترس عبادت می‌کنند، که این عبادت بردگان است; گروهی خدای تبارک و تعالی را به طمع ثواب عبادت می‌کنند، که این عبادت مزدوران است; و گروهی خدای عزوجل را از سر عشق و محبت به او عبادت می‌کنند که این عبادت آزادگان است و این برترین عبادت است.

الکافی: ۲ / ۸۴ / ۵.

حدیث - ۵۱۱

قال الامام علیعليه‌السلام :

انّ قوما عبدوا اللّه رغبة فتلک عبادة التجّار، و انّ قوما عبدو اللّه رهبةً قتلک عبادة العبید، و انّ قوما عبدو اللّه شکرا فتلک عبادة الأحرار؛

گروهی به هوای پاداش خدا را عبادت کردند، و این عبادتِ سوداگران است؛ دسته‌ای از روی ترس، خدا را عبادت کردند، و این عبادت بردگان است؛ و گروهی برای سپاسگذاری خدا را عبادت کردند، و این عبادت آزادگان است.

نهج البلاغه: الحکمة ۲۳۷.

حدیث - ۵۱۲

قال رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

حسن الظّنّ باللّه من عبادة اللّه تعالی؛

خوش گمانی به خداوند، از عبادت خدای تعالی است.

الدرّة الباهرة: ۱۸.

حدیث - ۵۱۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

انّ فوق کلّ عبادة عبادة، و حبّنا أهل البیت أفضل عبادة؛

برتر از هر عبادت، عبادتی است و دوست داشتن ما اهلبیت برترین عبادت می‌باشد.

المحاسن: ۱ / ۲۴۷ / ۴۶۲.

حدیث - ۵۱۴

قال الامام علیعليه‌السلام :

انّ من العبادة لین الکلام و افشاء السّلام؛

به نرمی سخن گفتن و سلام کردن به مردم عبادت است.

غرر الحکم: ۳۴۲۱.

حدیث - ۵۱۵

قال الامام علیعليه‌السلام :

التفکّر فی آلاء اللّه نعم العبادة؛

اندیشیدن در نعمت‌های خداوند، نیکو عبادتی است.

غرر الحکم: ۱۱۴۷

حدیث - ۵۱۶

قال الامام علیعليه‌السلام :

التّفکّر فی ملکوت السّماوات و الأرض عبادة المخلصین؛

امام علیعليه‌السلام : اندیشیدن در ملکوت آسمان‌ها و زمین، عبادت مخلصان است.

غرر الحکم: ۱۷۹۲

حدیث - ۵۱۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أُعبُد اللّه و لا تشرک به شیئا، و اعمَلُ للّه کأنّک تراه؛

خدا را بندگی کن و هیچ چیزی را شریک او مگردان و برای خدا چنان کار کن که گویی او را می‌بینی.

کنز العمال

حدیث - ۵۱۸

قال رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا عبادة الاّ بیقین؛

هیچ عبادتی جز با یقین ارزش ندارد.

کنز الفوائد: ۱ / ۵۵.

حدیث - ۵۱۹

قال الامام زین العابدین ـعليه‌السلام ـ :

لا عبادة الاّ بالتفقّة؛

هیچ عبادتی جز با شناخت ارزش ندراد.

تحف العقول: ۲۸۰.

حدیث - ۵۲۰

قال الامام علی ـعليه‌السلام ـ :

لا خیر فی عبادة لا علم فیها؛

عبادتی که همراه با آگاهی نباشد، ارزشی ندارد.

تذکرة الخوّاص: ۱۴۰.

حدیث - ۵۲۱

قال الامام علیعليه‌السلام :

لا خیر فی عبادة لیس فیها تفقّه؛

در عبادتی که با شناخت توأم نباشد، خیری نهفته نیست.

تحف العقول: ۲۲۳ و ۲۰۴.

حدیث - ۵۲۲

قال الامام علیعليه‌السلام :

سکّنوا فی أنفسکم معرفة ما تعبدون; حتّی ینفعکم ما تحرّکون من الجوارح بعبادة من تعرفون؛

امام علیعليه‌السلام : شناخت خدایی را که می‌پرستید در جان‌های خود جای دهید تا خم و راست شدن هایتان برای عبادت کسی که می‌شناسیدش، شما را سود دهد.

تحف العقول: ۲۲۳ و ۲۰۴.

حدیث - ۵۲۳

قال الامام الرّضاعليه‌السلام :

أوّل عبادة اللّه معرفته؛

امام رضاعليه‌السلام : آغاز بندگی خدا، شناخت اوست.

التوحید: ۳۴ / ۲.

حدیث - ۵۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

بالصلاة یبلغ العبد الی الدرجة العلیاء لان الصلاة تسبیح و تهلیل و تحمید وتکبیر و تمجید و تقدیس و قول و دعوة؛

(انسان) به وسیله نماز بنده به درجه عالی و مقام والا می رسد، زیرا نماز تسبیح و تهلیل و تحمید وتکبیر و تمجید و تقدیس الهی است، نماز قول حق و دعوت به سوی حق می باشد.

بحار الانوار، ج ,۸۲ ص۲۳۲

حدیث - ۵۲۵

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

ان الصلواة افضل العبادة لله؛

همانا، نماز، بهترین عبادت برای خداست

( جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۵۰ )

حدیث - ۵۲۶

امام جعفر صادقعليه‌السلام :

شرف المؤمن قیام اللیل و عزه استغناؤه عن الناس؛

شرافت مؤمن به شب زنده داری و عزتش به بی نیازی از مردم است

اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۲۱۸

حدیث - ۵۲۷

امام جعفر صادقعليه‌السلام :

شیعتنا الرحماء بینهم ، الذین اذا خلوا ذکروا الله؛

شیعیان ما با یکدیگر مهربانند ، چون تنها باشند خدا را یاد کنند

اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۲۶۸

حدیث - ۵۲۸

امام جعفر صادقعليه‌السلام :

لا تکرهوا إلی أنفسکم العبادة؛

عبادت را به خود مکروه و ناپسند ندارید

اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۱۳۷

حدیث - ۵۲۹

امام جعفر صادقعليه‌السلام :

کان أمیرالمؤمنین صلوات الله علیه یقول : أفضل العبادة العفاف؛

امیرالمؤمنینعليه‌السلام می فرمودند : بهترین عبادت عفت است

اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۱۲۵

حدیث - ۵۳۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیْرِ اَ لْسِنَتِکُمْ، لِیَرَوا مِنْکُمْ الْوَرَعَ وَ الاِْجْتِهادَ وَ الصَّلاةَ وَ الْخَیْرَ، فَاِنَّ ذلِکَ داعیَةٌ؛

مردم را به غیر از زبان خود، دعوت کنید، تا پرهیزکاری و کوشش در عبادت و نماز و خوبی را از شما ببینند، زیرا اینها خود دعوت کننده است.

کافی، ج ۲ ، ص ۷۸، ح ۱۴.

حدیث - ۵۳۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اِسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدقَةِ وَ الْبُکورُ مُبارَکٌ یَزیدُ فی جَمیعِ النِّعَمِ خُصوصاً فِی الرِّزْقِ وَ حُسْنُ الْخَطِّ مِنْ مَفاتیحِ الرِّزْقِ وَ طیبُ الْکَلامِ یَزیدُ فِی الرِّزْقِ؛

با صدقه دادن روزی را فرود آورید، سحرخیزی با برکت است و همه نعمت‌ها، مخصوصاً روزی را زیاد می‌کند، خط زیبا از درهای رزق است و خوش‌زبانی [هم] روزی را زیاد می‌کند.

بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۳۱۸

حدیث - ۵۳۲

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمّدٍ وَ آلِهِ وَ اکْفِنی مَؤونَةَ الاِْکْتِسابِ وَ ارْزُقْنی مِنْ غَیْرِ اِحْتِسابٍ فَلا اَشْتَغِلَ عَنْ عِبادَتِکَ بِالطَّلَبِ و لا اَحْتَمِلَ اِصْرَ تَبِعاتِ الْمَکْسَبِ؛

خدایا! بر محمّد و آل او درود فرست و مرا از کسب روزیِ همراه با رنج، بی‌نیاز گردان و از جایی که گمان نمی‌رود، روزی‌ام ده، تا به خاطر طلب روزی، از عبادت تو باز نمانم و بار سنگین مشکلات کسب روزی را به دوش نکشم.

صحیفه سجادیه، از دعای ۲۰

حدیث - ۵۳۳

امام صادقعليه‌السلام :

سُئِلَ الْاِمامُ الصّادِقُعليه‌السلام عَنْ قَولِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: اِتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ. قال: یُطاعُ فَلا یُعْصی، وَ یُذْکَرُ فَلا یُنْسی، وَ یُشْکَرُ فَلا یُکْفَرُ؛

از امام صادقعليه‌السلام درباره آیه «تقوای الهی پیشه کنید چنان که حق اوست» پرسیده شد. فرمودند: از خداوند، اطاعت شود و نافرمانی نشود، یاد شود و فراموش نشود و شکرگزاری گردد و کفران نگردد.

معانی الأخبار، ص ۲۴۰

حدیث - ۵۳۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

عبادت کنندگان خداوند سه گروهند: گروهی او را برای پاداش عبادت می‌کنند، که طمعکارانه است و اینان حریصند. گروهی او را از ترس جهنم عبادت می‌کنند که این عبادت بردگان و از روی ترس است. ولی من خداوند را از روی محبت عبادت می‌کنم که چنین عبادتی مایه امنیت و آرامش و عبادت کریمان است.

خصال، ص ۱۸۸، ح۲۵۹

حدیث - ۵۳۵

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

عبادت، هفتاد جزء است و از همه بهتر، کسب روزی حلال است.

الحدیث - ،ص ۱۰.

حدیث - ۵۳۶

رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

ذِکرُ علیٍّ عبادةٌ؛

یاد و ذکر علی، عبادت است.

موسوعه امام علیعليه‌السلام ج ۸ ص ۱۴۳، ح ۳۴۵۷

حدیث - ۵۳۷

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

سَجْدَةُ الشُّکْرِ واجِبَةٌ عَلی کُلِّ مُسْلِمٍ تُتِمُّ بِها صَلاتَکَ وَ تُرْضی بِها رَبَّکَ وَ تُعْجِبُ الْمَلائِکَةَ مِنْکَ ؛

سجده شکر بر هر مسلمانی واجب است، با آن نمازت را کامل می‌کنی، پروردگارت را خشنود می‌سازی و فرشتگان را از خود به شگفتی می‌آوری...

تهذیب الأحکام، ج ۲، ص ۱۱۰، ح ۴۱۵

حدیث - ۵۳۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

تَسْبیحُ فاطِمَةَعليها‌السلام فی کُلِّ یَوْمٍ فی دُبُرِ کُلِّ صَلاةٍ اَحَبُّ اِلَیَّ مِنْ صَلاةِ اَلْفِ رَکْعَةٍ فی کُلِّ یَوْمٍ؛

تسبیحات فاطمه زهراعليها‌السلام در هر روز پس از هر نماز، نزد من محبوب‌تر از هزار رکعت نماز در هر روز است.

کافی، ج ۳، ص ۳۴۳، ح ۱۵.

حدیث - ۵۳۹

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند :

ذِکْرُ اللَّهِ لِاَهْلِ الصَّلاةِ اَکْبَرُ مِنْ ذِکْرِهِمْ ایّاهُ؛ اَلا تَری اَنَّهُ یَقولُ: اُذْکُرونی اَذْکُرْکُمْ؟؛

یاد خدا از نمازگزاران، بالاتر از یاد آنان از خداوند است، مگر نمی‌بینی که خداوند می‌فرماید: مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم؟

بحارالأنوار، ج ۸۲ ، ص ۱۹۹

حدیث - ۵۴۰

مَعنی قَولِ القائِلِ بِسمِ اللّهِ أَیْ أَسِمُ عَلی نَفسی سِمَةً مِن سِماتِ اللّه‌ِ و هِیَ الْعِبادَةُ؛

معنای گفته کسی که بسم اللّه می‌گوید، یعنی نشانی از نشانه‌های خداوند را بر خود می‌گذارم و آن عبادت است.

التوحید، ص ۲۲۹.

حدیث - ۵۴۱

امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند :

ما مِن أحَدٍ دَهَمَهُ أَمرٌ یَغُمُّهُ أَو کَرَبَتْهُ کُربَةً فَرَفَعَ رَأسَهُ إلَی السَّماءِ ثُمَّ قالَ ثَلاثَ مَرّاتٍ: بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ إلاّ فَرَّجَ اللّه‌ُ کُربَتَهُ و أذهَبَ غَمَّهُ؛

هر کس گرفتار چیزی است که غمگینش می‌سازد یا ناخوشایندی که ناراحتش می‌کند، اگر سر به آسمان بلند کند و سه بار بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید، بی‌تردید، خداوند، گره از کارش خواهد گشود و غمش را برطرف خواهد کرد.

مکارم الأخلاق، ص ۳۴۷.

حدیث - ۵۴۲

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

اَلباءُ بَهاءُ اللّه‌ِ وَ السِّینُ سَناءُ اللّه‌ِ وَ الْمِیمُ مَجدُ اللّه‌ِ و اللّه‌ُ إلهُ کُلِّ شَی‌ءٍ الرَّحمنُ بِجَمیعِ خَلقِهِ وَ الرَّحیمُ بِالْمُؤمنینَ خاصَّةً؛

باء (بسم اللّه الرحمن الرحیم) بهاء (روشنی) خدا و سین آن سناء (بزرگی) خدا و میم آن مجد (عظمت) خدا، و اللّه معبود همه چیز، رحمن مهربان به همه خلق، رحیم مهربان فقط به مؤمنان است.

کافی، ج ۱، ص ۱۱۴.

حدیث - ۵۴۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ اسْمُ اللّه‌ِ الأْکبَرِ أو قالَ الأْعظَمِ؛

بسم اللّه الرحمن الرحیم، بزرگ‌ترین فرمود یا با عظمت‌ترین نام خداوند است.

بحارالأنوار، ج ۹۰، ص ۲۲۳

حدیث - ۵۴۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

لا تَدَعْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ و إن کانَ بَعدَهُ شِعرٌ؛

بسم اللّه الرحمن الرحیم را رها مکن حتی اگر بعدش شعر باشد.

کافی، ج ۲، ص ۶۷۲

حدیث - ۵۴۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

اِحتَجِز مِنَ النّاسِ کُلِّهِم بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ و قُلْ هُوَ اللّه‌ُ أحَدٌ اِقرَأها عَن یَمینِکَ و عَن شِمالِکَ و مِن بَینِ یَدَیکَ و مِن خَلفِکَ و مِن فَوقِکَ و مِن تَحتِکَ؛

خود را از تمامی مردم با بسم اللّه الرحمن الرحیم و قل هو اللّه احد حفظ کن. آن را از سمت راست و چپ و جلو و عقب و بالا و پایین بخوان.

کافی، ج ۲، ص ۶۲۴

حدیث - ۵۴۶

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند :

ابتدای هر کتابی که از آسمان نازل شده، بسم اللّه الرحمن الرحیم است. هر گاه بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کردی اشکالی ندارد که استعاذه نکنی (نگویی که پناه می‌برم به خدا) و هر گاه بسم اللّه الرحمن الرحیم را تلاوت کردی، تو را از آنچه میان آسمان و زمین است محفوظ می‌دارد.

کافی، ج ۳ ، ص ۳۱۳.

حدیث - ۵۴۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند :

هر که بسم اللّه الرحمن الرحیم را با اعتقاد و دوستی محمد و آل پاکش و با تسلیم در برابر دستوراتشان و با ایمان به ظاهر و باطنش بخواند خداوند عزیز و جلیل در مقابل هر حرف آن، چیزی برتر از دنیا و آنچه در آن است، از ثروت و خوبی‌ها را به او می‌بخشد.

عیون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۱، ص ۲۷۰.

حدیث - ۵۴۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند :

بِسمِ اللّهِ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ و عَونٌ لِکُلِّ دَواءٍ؛

بسم اللّه، شفای هر دردی و یاری کننده هر دارویی است.

نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص ۴۲

حدیث - ۵۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مَن قَرَأ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ بَنَی اللّهُ لَهُ فِی الْجَنَّةِ سَبعَةَ ألفٍ قَصرٍ مِن یاقوتَةٍ حَمْراءَ؛

هر کس بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کند خداوند در بهشت هفتاد هزار قصر از یاقوت سرخ برای او بنا کند.

مدینة المعاجز، ج ۲، ص ۳۶۶

حدیث - ۵۵۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إذا قالَ الْعَبدُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ قالَ اللّهُ جَلَّ جَلالُه: بَدَأَ عَبدی بِاسْمی و حَقٌّ عَلَیَّ أنْ اُتـَمِّمَ لَهُ اُمُورَهُ و اُبارِکَ لَهُ فی أَحوالِهِ؛

هر گاه بنده‌ای بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید خداوند می‌فرماید: بنده‌ام کارش را با نام من آغاز کرد، بر من است تا کارش را به پایان برسانم و برای او در کارهایش برکت قرار دهم.

عیون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۲، ص ۲۶۹

حدیث - ۵۵۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لَو قَرَأتَ بِسمِ اللّهِ تَحفَظُکَ الْمَلائِکَةُ إلَی الْجَنَّةِ و هُوَ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ؛

اگر بسم اللّه را قرائت کنی، فرشتگان، تا بهشت تو را حفظ می‌کنند و آن شفای هر دردی است.

فقه الرضاعليه‌السلام ، ص ۳۴۲.

حدیث - ۵۵۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إذا مَرَّ الْمُؤمِنُ عَلَی الصِّراطِ فَیَقولُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ طَفِئَتْ لَهبُ النِّیرانِ وَ نَقولُ: جُز یا مُؤمِنُ فَإنَّ نورَکَ قَد أطفَأ لَهِبی؛

هنگامی که مؤمن بر صراط می‌گذرد، و می‌گوید: بسم اللّه الرحمن الرحیم. ناگاه زبانه‌های آتش خاموش می‌شود و می‌گوید: ای مؤمن عبور کن زیرا نور تو آتش مرا خاموش کرد.

جامع الأخبار، ص ۱۲۰

حدیث - ۵۵۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مَن أرادَ أَنْ یُنجِیَهُ اللّه‌ُ مِنَ الزَّبانیَةِ التِّسعَةِ عَشَرَ فَلْیَقرَأْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَإنَّها تِسعَةَ عَشَرَ حَرفا لِیَجعَلَ اللّهُ کُلَّ حَرفٍ مِنها جُنَّةً مِن واحدٍ مِنهُم؛

هر کس می‌خواهد خداوند او را از زبانیه (فرشتگان عذاب) نوزده‌گانه برهاند، بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کند زیرا آن نوزده حرف است. تا خداوند هر حرف آن را سپری در مقابل یکی از آن فرشتگان قرار دهد.

بحارالأنوار، ج ۸۹ ، ص ۲۵۸

حدیث - ۵۵۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

عَنِ اللّهِ جَلّ وَ عزَّ أنَّهُ قالَ: کُلُّ أمرٍ ذی بالٍ لَم یُذکَر فیهِ بِسمِ اللّهِ فَهُوَ أَبْتَرُ؛

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از خداوند عزیز و جلیل نقل کرده است که فرمود:

هر کار ارزشمندی که در آن بسم اللّه ذکر نشود ناقص است.

بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۳۰۵

حدیث - ۵۵۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

مَنْ قالَ فی کُلِّ یَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‌ِ دَفَعَ اللّه‌ُ بِها عَنْهُ سَبْعینَ نَوْعا مِنَ الْبَلاءِ اَیْسَرُهَا الْهَمُّ؛

هر کس در هر روز صد مرتبه لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‌ِ بگوید، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دفع می‌کند، که کوچکترین آن غم و اندوه است.

ثواب الأعمال، ص ۱۶۲.

حدیث - ۵۵۶

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

اِلهی فَلا تَطْمَئِنُّ الْقُلوبُ اِلاّ بِذِکْراکَ وَ لا تَسْکُنُ النُّفوسُ اِلاّ عِنْدَ رُؤْیاکَ؛

خداوندا، دل‌ها جز با یاد تو آرام نمی‌گیرد و جان‌ها جز با دیدن تو، به آرامش نمی‌رسد.

بحارالأنوار، ج ۹۴، ص ۱۵۱

حدیث - ۵۵۷

امام حسنعليه‌السلام می فرمایند:

مَن عَبَدَ اللّهَ عَبَّدَ اللّهُ لَهُ کُلَّ شَی‌ءٍ؛

هر کس خدا را بندگی کند، خداوند همه چیز را بنده او گرداند.

تنبیه الخواهر و نزهة النواظر ، ج ۲ ، ص ۱۰۸

حدیث - ۵۵۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اَلعِبادَةُ مَعَ أکلِ الحَرامِ کَالبِناءِ عَلَی الرَّملِ؛

عبادت کردن با وجود حرام خواری، مانند ساختن بنایی است بر روی شن.

عدّة الداعی ، ص ۱۴۱

حدیث - ۵۵۹

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند:

إِنَّ اللّه‌َ تَعالی یَقولُ کُلَّ یَوْمٍ: أَنَا رَبُّکُمُ الْعَزیزُ، فَمَنْ أَرادَ عِزَّ الدّارَیْنِ فَلْیُطِعِ الْعَزیزَ

خدای تعالی هر روز می‌فرماید: من پروردگار عزیز شما هستم، پس هر کس خواهان عزّت دو جهان است باید که از خدای عزیز اطاعت کند.

کنزالعمال، ح ۴۳۱۰۱

حدیث - ۵۶۰

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند:

من احیی لیلة العید لم یمت قلبه یوم یموت القلوب؛

هرکه شب عید را شب زنده‌داری کند روزی که دلها می‌میرند او دل نمی‌میرد.

وسائل /۵/ ۱۳۹

حدیث - ۵۶۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

العِبَادَةُ مَعَ أکلِ الحَرََامِ کَالبِنَاءِ عَلیَ الرَّمل؛

عبادت همراه با لقمه حرام، همچون ساختمانی است که بر ماسه بنا شده باشد.

بحار الأنوار، ج ۸۴، ص ۲۵۸

حدیث - ۵۶۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

هیچ مرد مسلمانی نیست که نگاهش به زیبایی های زنی بیفتد و چشم خود را فرواندازد، مگر این که خداوند برای او عبادتی پیش آورد که شیرینی آن را دردل خویش بیابد.

(الترغیب و التذهیب ۲/۳۴/۳)

حدیث - ۵۶۳

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

مَا مِن عِبَادَة أفضَلَ عِندَ اللهِ مِن عِفَّةِ بَطن وَ فَرج؛

هیچ عبادتی در نزد خدا برتر از ترک شهوات شکم و فرج نیست.

(جهاد با نفس ، ح۲۰۵ )

حدیث - ۵۶۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لا یسعَدُ امرؤ ٌإلاّ بِطاعَةِ اللّه‌ِ سُبحانَهُ وَ لا یشقَی امرُؤٌ إلاّ بِمَعصیةِ اللّه‌ِ.

هیچ کس جز با اطاعت خدا خوشبخت نمی شود و جز با معصیت خدا بدبخت نمی گردد.

(غررالحکم، ح ۱۰۸۴۸)

حدیث - ۵۶۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن أَصلَحَ فیما بَینَهُ وَبَینَ اللّه‌ِ أَصلَحَ اللّه‌ُ فیما بَینَهُ وَبَینَ النّاس.

هر کس رابطه اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.

(بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۳۶۶، ح ۱۲)

حدیث - ۵۶۶

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

ما مِن قَطرَةٍ احَبَّ الی اللهِ عَزَّوَجَلَّ مِن قَطرَةٍ دُمُوعٍ فی سََوَادِ اللَّیلِ مَخَافَةً مِنَ اللهِ لا یُرادُ بِها غَیرُهُ

هیچ قطره ای در نزد خداوند عزوجل دوست داشتنی تر و محبوب تر از قطره ی اشکهایی که در تاریکی شب و از خوف خدا با اخلاص کامل ریخته می شود نیست.

(جهاد با نفس، ح ۱۳۷ )

حدیث - ۵۶۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

مَن قَالَ لا الَهَ الا اللهُ مُخلِصاً دَخَلَ الجَنَّةَ وَ اِخلاصُهُ اَن یَحجُزَهُ لا الهَ الا اللهُ عَمَّا حَرَّمَ اللهُ.

کسی که از روی اخلاص (لا اله الا الله) گوید به بهشت داخل شود و اخلاص او این است که گفتن(لا اله الا الله) او را از ارتکاب آنچه که خداوند بر او حرام نموده باز دارد.

(جهاد با نفس، ح ۲۳۰)

حدیث - ۵۶۸

حضرت فاطمهعليها‌السلام فرمودند:

من أصعد إلی الله خالص عبادته ، أهبط الله عزوجل إلیه أفضل مصلحته

کسی که عبادتهای خالصانه خود را به سوی خدا فرستد ، پروردگار بزرگ بهترین مصلحت او را به سویش فرو خواهد فرستاد.

(بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۲۴۹)

حدیث - ۵۶۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

مَن قَالَ لا الَهَ الا اللهُ مُخلِصاً دَخَلَ الجَنَّةَ وَ اِخلاصُهُ اَن یَحجُزَهُ لا الهَ الا اللهُ عَمَّا حَرَّمَ اللهُ.

کسی که از روی اخلاص (لا اله الا الله) گوید به بهشت داخل شود و اخلاص او این است که گفتن(لا اله الا الله) او را از ارتکاب آنچه که خداوند بر او حرام نموده باز دارد.

(جهاد با نفس، ح ۲۳۰)

حدیث - ۵۷۰

أنَّهُ إذا قالَ الْمُعَلِّمُ لِلصَّبیِّ قُل بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَقالَ الصَّبیُّ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ کَـتَبَ اللّه‌ُ بَراءَةً لِلصَّبِیِّ و بَراءَةً لأِبـَوَیهِ و بَراءَةً لِلمُعَلِّمِ؛

وقتی معلم به کودک بگوید: بگو بسم اللّه الرحمن الرحیم و کودک آن را تکرار کند خداوند برای کودک و پدر و مادرش و معلم، برائت از آتش در نظر خواهد گرفت.

مجمع البیان، ج ۱، ص ۵۰

حدیث - ۵۷۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مَنْ قَرَأ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ کَـتَبَ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ حَرفٍ أربَعَةَ آلافٍ حَسَنَةً و مَحا عَنهُ أربَعَةَ آلافِ سَیِّـئَةٍ و رَفَعَ لَهُ أربَعَةَ آلافِ دَرَجَةٍ؛

هر کس بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کند خداوند به ازای هر حرفِ آن چهار هزار حسنه برایش می‌نویسد و چهار هزار گناه از او پاک می‌کند و چهار هزار درجه او را بالا می‌برد.

بحارالأنوار، ج ۹۲، ص ۲۵۸.

حدیث - ۵۷۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إذا قالَ الْعَبدُ عِندَ مَنامِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ یَقولُ اللّه‌ُ: مَلائِکَتی! اُکتُبُوا بِالْحَسَناتِ نَفسَهُ إلَی الصَّباحِ؛

هر گاه بنده‌ای هنگام خوابش، بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید، خداوند به فرشتگان می‌گوید: به تعداد نفس‌هایش تا صبح برایش حسنه بنویسید.

جامع الأخبار، ص ۴۲

حدیث - ۵۷۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مَنْ قَرَأَ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ مُوقِنا سَبَّحَتْ مَعَهُ الْجِبالُ إلاّ أَنـَّهُ لا یَسْمَعُ ذلِکَ مِنها؛

هر کس با یقین بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کند، کوه‌ها به همراه او تسبیح می‌گویند، هر چند او تسبیح آنها را نمی‌شنود.

الدرالمنثور، ج ۱، ص ۲۶.

حدیث - ۵۷۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یُرَدُّ دُعاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ؛

دعایی که با بسم اللّه الرحمن الرحیم شروع شود، رد نمی‌شود.

الدعوات، ص ۵۲

حدیث - ۵۷۵

امام علیعليه‌السلام :

اَلذِّکْرُ یونِسُ اللُّبَّ وَیُنیرُ الْقَلْبَ وَیَسْتَنْزِلُ الرَّحْمَةَ؛

یاد خدا عقل را آرامش می‌دهد، دل را روشن می‌کند و رحمت او را فرود می‌آورد.

غررالحکم، ح۱۸۵۸.

حدیث - ۵۷۶

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

ایثار برترین عبادت و بزرگترین آقایی است.

(غررالحکم و دررالکلم)

حدیث - ۵۷۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بنده دیگران مباش ، در حالی که خداوند تو را آزاد آفریده است.

نهج البلاغه ، نامه ۳۱

حدیث - ۵۷۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

برترین (مرتبه) دین کوتاه کردن آرزو است، و برترین عبادت اخلاص عمل.

غررالحکم ، باب آرزو

حدیث - ۵۷۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

هر گاه دیدی خداوند تو را با خلق خود مأنوس و سرگرم ساخته و از ذکر خود رمانده است، آن وقت است که به راستی تو را مبغوض داشته است.

غررالحکم ، باب معرفت خدا

حدیث - ۵۸۰

امام علیعليه‌السلام می فرمایند :

لا یَسعَدُ امْرُؤٌ إلاّ بِطاعَةِ اللّه‌ِ سُبحانَهُ وَ لا یَشقَی امْرُؤٌ إلاّ بِمَعصیَةِ اللّه‌ِ؛

هیچ کس جز با اطاعت خدا خوشبخت نمی‌شود و جز با معصیت خدا بدبخت نمی‌گردد.

غررالحکم، ح ۱۰۸۴۸

حدیث - ۵۸۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

إِذا اوقِفَ الْعِبادُ نادی مُنادٍ: لِیَقُمْ مَنْ أَجْرُهُ عَلَی اللّه‌ِ وَلْیَدْخُلِ الْجَنَّةَ قیلَ: مَنْ‌ذَا الَّذی أَجْرُهُ عَلَی اللّه‌ِ؟ قالَ: الْعافُونَ عَنِ النّاسِ؛

هنگامی که بندگان در پیشگاه خدا می‌ایستند، آواز دهنده‌ای ندا دهد: آن کس که مزدش با خداست برخیزد و به بهشت رود. گفته می‌شود: چه کسی مزدش با خداست؟ می‌گوید: گذشت کنندگان از مردم.

کنزالعمال، ح ۷۰۰۹.

حدیث - ۵۸۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

اَکْثِروا مِنْ قَوْلِ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‌ِ الْعَلیِّ الْعَظیمِ فَاِنَّها مِلْکُ الْجَنَّةِ وَ مَنْ اَکْثَرَ مِنْها نَظَرَ اللّه‌ُ اِلَیْهِ وَ مَنْ نَظَرَ اِلَیْهِ فَقَدْ اَصابَ خَیْرَ الدُّنْیا وَ الآْخِرَةِ؛

ذکر «لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‌ِ الْعَلیِّ الْعَظیم» را بسیار بگویید: زیرا که آن، دارایی بهشت است و هر کس آن را بسیار بگوید خداوند به او می‌نگرد و هر کس خدا به او بنگرد به خیر دنیا و آخرت دست یافته است.

بحارالأنوار، ج ۳۸، ص ۱۶۱، ح ۸۳

حدیث - ۵۸۳

امام صادقعليه‌السلام :

اِنَّ اللّه‌َ یُحِبُّ اَنْ یُعْبَدَ فِی السِّرِ کَما یُحِبُّ اَنْ یُعْبَدَ فِی الْعَلانِیَةِ؛

خداوند دوست دارد که در پنهان عبادت شود، چنانکه دوست دارد آشکارا عبادت شود.

۱ کافی، ج ۲، ص ۲۲۳، ح ۸

حدیث - ۵۸۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

مَنْ أَعْرَضَ عَنْ مُحَرَّمٍ أَبْدَلَهُ اللّه‌ُ بِهِ عِبادَةً تَسُرُّهُ؛

هر کس از حرام دوری کند، خداوند به جای آن عبادتی که او را شاد کند نصیبش می‌گرداند.

بحارالأنوار، ج ۷۷، ص ۱۲۱.

حدیث - ۵۸۵

مَن عَبَدَ اللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللهُ فَوقَ أمانِیهِ وَ کفایتِهِ؛

هر که خدا را، آن‌گونه که سزاوار اوست، بندگی کند، خداوند بیش از آرزوها و کفایتش به او عطا کند.

(بحار الأنوار، ج ۷۱، ص ۱۸۳

حدیث - ۵۸۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إنَّهُ لا یُدرکُ ما عِندَ الله إلّا بطاعَتِهِی

حقیقتاً آنچه (از نعمتها و رضوان) که در نزد خداوند است جز با طاعت و فرمانبرداری از او بدست نمی آید.

(جهاد با نفس، ح ۱۵۳)

حدیث - ۵۸۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَسَدُّ الاَعمال ثَلاثَة ذِکرُ الله عَلی کلِّ حال وَ الاِنصاف من نَفسَک و مُواساةّ الاَخ فی المال؛

استوارترین کارها سه چیز است: یاد خداوند در همه حال، و رعایت انصاف به ضرر خویش و تقسیم مال با برادر دینی.

(نهج الفصاحه ، ص ۵۷ ، ح ۲۹۰)

حدیث - ۵۸۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَفضَل العِبادَة العَفَافُ

برترین عبادت، پاکدامنی است

(جهاد النفس، ح ۲۱۱)

حدیث - ۵۸۹

امام سجّادعليه‌السلام فرمودند:

مَن عَمِلَ بما افتَرَضَ اللهُ عَلَیهِ فَهُوَ مِن اَعبَدِ النَّاس

کسی که به آنچه که خداوند بر او واجب ساخته عمل کند، از عابد ترین مردمان است

(جهاد النفس، ح ۲۴۳)

حدیث - ۵۹۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

من عَبَد الله حق عبادته آتاه الله فوق امانیه و کفایته

هر که خدا را، آن گونه که سزاوار اوست، بندگی کند، خداوند بیش ازآرزوها و کفایتش به او عطا می کند.

(بحارالانوار،ج??ص???)

حدیث - ۵۹۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

فِکرَةُ ساعَةٍ خَیرٌ مِن عِبادَةِ اَلفِ سَنَةٍ

یک ساعت اندیشیدن در خیر و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است.

(بحارالانوار،ج۷۱ص۳۲۶)

حدیث - ۵۹۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَفضَلُ العِبادةُ اِدمانُ التَّفکُّرفی اللهِ و فی قُدرَتهِ؛

برترین عبادت مداومت نمودن بر تفکر درباره خداوند و قدرت اوست.

(جهادالنفس،ح۵۳)

حدیث - ۵۹۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اِعمَل بِفرائِض اللهِ تشکُن أتقَی النّاس؛

به واجبات الهی عمل کن تا پرهیزکارترین مردمان باشی.

(جهاد النفس،ح ۲۴۲)

حدیث - ۵۹۴

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

لیست العبادة کثرة الصیام و الصلاة ، و إنما العبادة کثرة التفکر فی أمر الله؛

عبادت پر روزه گرفتن و پر نماز خواندن نیست ، عبادت پر اندیشه کردن در امر خداست.

(تحف العقول ، ص ۵۱۸)

حدیث - ۵۹۵

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

اتَّقوا اللّهَ و صُونو دینَکُم بِالوَرَع

همانا سخت ترین عبادت باز ایستادن از گناه است.

(جهاد النفس،ح ۱۸۸)

حدیث - ۵۹۶

امام هادیعليه‌السلام فرمودند:

من کان علی بینة من ربه هانت علیه مصائب الدنیا و لو قرض و نشر

هر که بر طریق خداپرستی محکم و استوار باشد، مصائب دنیا بر وی سبک آید، گر چه تکه تکه شود.

(تحف العقول ، ص ۵۱۱)

حدیث - ۵۹۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

انَّ العَملَ القَلیل الدّائم غلی الیقینِ اَفْضَلُ عِنداللهِ منَ العَمَلِ الکثیر علی غَیرِ یقین

عمل اندک و بادوام که بر پایه یقین باشد و در نزد خداوند از عمل زیاد که بدون یقین باشد برتر است.

(جهاد النفس،ص۶۲)

حدیث - ۵۹۸

امام محمدباقرعليه‌السلام فرمودند:

ان اعجل الطاعه ثوابا لصله الرحم

نزدیکترین و سریعترین طاعت در ثواب ، پیوند با خویشان است.

(تحف العقول،ص۳۰۳)

حدیث - ۵۹۹

امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

اَفضَلُ الْعِبادَةِ بَعدَ الْمَعْرِفَةِ إِنْتِظارُ الْفَرَجِ.

بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند، انتظار فرج و گشایش است.

(تحف العقول ص ۴۰۳)

حدیث - ۶۰۰

افضل العبادة عفة البطن و الفرج؛

بالاترین عبادت، عفت شکم و شهوت است.

(تحف العقول، ص ۲۹۶)

حدیث - ۶۰۱

امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ إِنتِظارُ الفَرَجِ

بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند، انتظار فرج و گشایش است.

(تحف العقول، ص۴۰۳)

حدیث - ۶۰۲

امام حسن عسکریعليه‌السلام می فرمایند:

ان الوصول الی الله عزوجل سفر لا یدرک الا بامتطاء اللیل؛

وصول به خداوند عزوجل سفری است که جز با عبادت در شب حاصل نگردد.

(مسند الامام العسکری، ص۲۹۰)

حدیث - ۶۰۳

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

من آنَس بِالله اِستوحَشَ مِنَ النّاس؛

کسی که با خدا مانوس باشد، از مردم گریزان گردد.

(مسند الامام العسکری، ص۲۸۷)

حدیث - ۶۰۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

أَقرَبُ ما یَکُونُ العَبدُ إلَی اللهِ وَ هُوَ ساجِدٌ

نزدیکترین حالات بنده به پروردگارت حالت سجده است.

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)

حدیث - ۶۰۵

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ؛

عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.

(تحف العقول، ص۴۴۸)

حدیث - ۶۰۶

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

اَلْبُکاءُ مِنْ خَشیةِ اللهِ نَجآةٌ مِنَ النّارِ

گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است

(حیات امام حسین ج ۱ /ص ۱۸۳)

حدیث - ۶۰۷

حضرت امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

خوشبخت ترین مردم کسی است که نفس او متقاضی طاعت خدا باشد.

غررالحکم، ح ۳۳۹۶.

حدیث - ۶۰۸

حضرت امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

خوشبخت ترین مردم کسی است که نفس او متقاضی طاعت خدا باشد.

غررالحکم، ح ۳۳۹۶.

حدیث - ۶۰۹

رسول اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

هر کس از وادی ذلت بار گناه و معصیت، به عزت اطاعت خدا روی آورد، خدای بلند مرتبه بدون این که او مونسی داشته باشد، با او انس می گردد و بدون داشتن مال او را یاری می نماید.

بحارالانوار/ج۷۲/ص۳۵۹.

حدیث - ۶۱۰

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

هر کس با وضو و طهارت بخوابد، مثل این است که سراسر شب را به عبادت و بیداری گذرانده است.

بحارالانوار/ج۷۴/ص۱۵۰.

حدیث - ۶۱۱

امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند:

ما اقبح الفقر بعدالغنی، واقبح الخطیئة بعد النسک! واقبح من ذلک العابد لله ثم یترک عبادته.

چه زشت است نیازمندی بعد از توانگری و چه زشت است گناه به دنبال عبادت و زشت تر از اینها کار کسی است که عبادت خدا را پیشه کند و سپس از عبادتش دست شوید.

تحف العقول/ ح۳۹۷.

حدیث - ۶۱۲

حضرت امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

من عبدالله حق عبادته اتاه الله فوق امانیه و کفاتیه؛

هر که خدا را چنان که حق عبادت اوست عبادت کند، خداوند برتر از آرزوها و بیشتر از حد کفایتش به او عطا فرماید.

میزان الحکمه/ ج۷/ ص ۳۴۳۰.

حدیث - ۶۱۳

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

ان المجاهد نفسه علی طاعة الله و عن معاصیه عندالله سبحانه بمنزلة برشهید.

کسی که در راه فرمانبرداری از خدا و دوری از نافرمانی او با نفس خویش مبارزه کند، نزد خدای سبحان منزلت نیکوکار شهید را دارد.

غررالحکم/ ج ۳۵۴۶.

حدیث - ۶۱۴

قال الامام علیعليه‌السلام : أفضَلُ العبادةِ الصّبرُ والصّمت ُو انتظارُ الفَرَج.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: برترین عبادت ها، صبر، خاموشی و انتظار فرج می باشد.

«بحار الانوار، ج ۷۴، ص۴۲۰»

دعا، نیایش و زیارت

حدیث - ۱

قال الإمام علیعليه‌السلام : أکثر الدعاء تسلم من سورة الشیطان.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: زیاد دعا کن، تا از گزند شیطان محفوظ مانی.

«بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۸»

حدیث - ۲

قال الامام الصّادقعليه‌السلام : بیتُ الغناء بیتٌ لا تُؤمَنُ فیه الفجیعةُ و لا تُجابُ فیه الدَّعوةُ و لا تَدخلُه الملائکة.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خانه ای که در آن غناء و ساز و آواز نواخته شود، از مصیبت ها و بلاهای دردناک در امان نیست و دعا در آن خانه مستجاب نمی گردد و فرشتگان به آن خانه وارد نمی شوند.

«دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۲۸۰»

حدیث - ۳

قال الامام العسکریعليه‌السلام : اَللهُ، الَّذِی یَتَالَّهُ اِلَیهِ عِندَ الحَوَائِجِ وَ الشَّدَائِدِ کُلُّ مَخلُوقٍ عِندَ اِنقِطَاعِ الرَّجَاءِ مِن کُلِّ مَن دُونَهُ.

امام حسن عسگریعليه‌السلام فرمودند: خدا همان است که در هنگام نیازمندی ها وسختی ها، توسط هر کس که امیدش از غیر او قطع شده است، مورد توجّه قرار می گیرد.

«بحار الأنوار، ج ۳، ص ۴۱»

حدیث - ۴

قال الامام علیعليه‌السلام : اَلحَمدُ لِلَّهِ غَیرَ مَقنُوطٍ مِن رَحمَتِهِ، وَلا مَخلُوٍّ مِن نِّعمَتِهِ، وَلا مَأیُوسٍ مِن مَغفِرَتِهِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: سپاس و ستایش خدایی را که نه از رحمت او نومیدم و نه از نعمت او بی بهره و نه از آمرزش او مأیوس.

«نهج البلاغه، خطبه ۴۵»

حدیث - ۵

قال الامام علیعليه‌السلام : اَللَّهُمَّ فَاسقِنَا غَیثَک، وَلا تَجعَلنَا مِنَ القَانِطِینَ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: بار خدایا! ما را از بارانت سیراب گردان و از ناامیدان، قرارمان نده.

«نهج البلاغه، خطبه ۱۴۳»

حدیث - ۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اللّهمَّ إنّی أعوذ بِکَ مِنَ البُخل .

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله در دعائی به خداوند عرضه می‌دارد: خدایا! پناه می‌برم به تو از بخل و تنگ نظری.

«محجة البیضاء، ج ۶، ص ۷۲»

حدیث - ۷

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند:

أنا الضامن لمن لم یهجس فی قلبه إلا الرضا أن یدعوا الله فیستجاب له؛

کسی که در دلش هوایی جز خشنودی خدا خطور نکند، من ضمانت می کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند.

کافی ۲/۶۲/۱۱

حدیث - ۸

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

من زارنی بعد موتی زرته یوم القیامه و لولم یکن الافی النار لأخر جته؛

هرکس مرا پس از مرگم زیارت کند، در قیامت به دیدارش می روم و حتی اگر در دوزخ باشد او را بیرون می آورم.

المنتخب للطریحی ص ۷۰

حدیث - ۹

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اللهم ارزقنی حبک وحب من یحبک وحب ما یقربنی إلی حبک و اجعل حبک أحب إلی من الماء البارد؛

خدایا روزی کن که مرا محبت خودت و محبت دوستدارانت را و محبت آنچه مرا به تو نزدیک می کند و محبت خودت را نزد من از آب خنک محبوب تر گردان.

محجه البیضاء ۸/۵

حدیث - ۱۰

امام جوادعليه‌السلام فرمودند:

انی اذا اءردت الاستخارة فی الاءمر العظیم استخرت الله ماءة مرة...اءقول: اءللهم انی اءسئلک باءنک عالم الغیب و الشهادة، ان کنت تعلم اءن کذا و کذا خیر لی، فخره لی و یسره، و ان کنت تعلم اءنه شر لی فی دینی و دنیای و آخرتی فاصرفه عنی الی ما هو خیر لی و رضنی فی ذلک بقضائک فانکه تعلم و لا اءعلم و تقدر ولا اءقدر و تقضی و لا اءقضی انک علام الغیوب.

من هنگامی که تصمیم می گیرم در مساءله مهمی از خدا طلب خیر کنم، صد بار از خدا طلب خیر می کنم و این چنین می گویم: خدایا از تو خواستارم، تو از ظاهر و باطن آگاهی، اگر می دانی که فلان چیز برای من خیر است پس آن را برای من برگزین و آسان گردان، و اگر می دانی که آن برای دین و دنیای من بد است پس آن را به چیزی که برای من خیر است تبدیل کن و مرا به قضای خودت راضی و خشنود کن، چون تو آگاهی و من ناآگاه، تو توانایی و من ناتوان، و تو حکمرانی و من حاکم نیستم، تو از غیبها نیز آگاهی.

محاسن برقی: ۶۰۰.

حدیث - ۱۱

امام سجادعليه‌السلام :

اللهم اءعنی علی تربیتهم و تاءدیبهم وبرهم ؛

خدایا مرا بر تربیت ، ادب آموزی و نیکی کردن به فرزندانم یاری فرما.

صحیفه سجادیه از دعای ۲۵.

حدیث - ۱۲

امام باقرعليه‌السلام :

اللهم ارزقنی ولدا واجعله تقیا زکیا لیس فی خلقه زیادة و لا نقصان واجعل عاقبته الی خیر؛

خداوندا به من فرزندی عطا کن و او را پرهیزگار و پاک قرار ده که در آفرینشش کم و زیادی نباشد و سرانجامش را نیکوگردان

تهذیب الاحکام ۷/۴۱۱/۱۶۴۱.

حدیث - ۱۳

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله

لِأَنـَسٍ: ألا اُعَلِّمُکَ دُعاءً تَدعو بِهِ کُلَّما صَلَّیتَ الغَداةَ ثَلاثَ مَرّاتٍ دَفَعَ اللّه‌ُ عَنکَ الجُذامَ وَالبَرَصَ وَالفالِجَ وَالعَمی فِی الدُّنیا؟ قُل :

«اللّهُمَّ اهدِنی مِن عِندِکَ ، وَأَفِض عَلَیَّ مِن فَضلِکَ ، وأسبِـغ عَلَیَّ مِن رَحمَتِکَ ، وأنزِل عَلَیَّ مِن بَرَکاتِکَ»

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خطاب به اَنَس : آیا نمی‌خواهی دعایی به تو بیاموزم که هر گاه نماز صبح گزاردی ، آن را سه بار بگویی تا خداوند ، جذام ، پیسی ، سستْ‌اندامی و کوری را از تو دور کند؟ بگو: «خداوندا ! از پیشگاه خویش، مرا راه نمای ، از فضل خود ، بر من فرو بار ، از رحمت خویش ، نعمتی سرشارم ده ، و از برکات خود ، بر من نازل فرمای».

کنز العمّال ، جلد ۲ ، صفحه ۱۴۵ ، حدیث - ۳۵۲۰ نقلاً عن أبی الشیخ فی الثواب عن أنس دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۲۷۴

حدیث - ۱۴

الامام الصادقعليه‌السلام

فی دُعائِهِ لَمَّا اشتَکی : اللّهُمَّ اجعَلهُ أدَباً لا غَضَباً

امام صادقعليه‌السلام

در دعای خویش آن هنگام که بیمار شده بودند: خداوندا! این را نه [نشان] غضب ، بلکه [مایه] ادب قرار ده

بحارالأنوار ، جلد ۹۵ ، صفحه ۱۸ ، حدیث - ۱۸ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۱۴۰

حدیث - ۱۵

فی دُعائِهِ لِمَریضٍ عِندَ عِیادَتِهِ لَهُ: اللّهُمَّ آجِرهُ عَلی وَجَعِهِ ، وعافِهِ إلی مُنتَهی أجَلِهِ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در دعای خود به هنگام عیادت یک بیمار :

خداوندا! او را بر دردش پاداش ده ، و او را تا پایان عمرش عافیت عطا کن.

نثر الدرّ ، جلد ۱ ، صفحه ۱۵۵ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۲۰۸

حدیث - ۱۶

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إذا دَخَلتُم عَلَی المَریضِ فَنَفِّسوا لَهُ فی أجَلِهِ ؛ فَإِنَّ ذلِکَ لا یَرُدُّ شَیئا ویُطَیِّبُ بِنَفسِهِ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

چون بر بیمار درآمدید ، برای وی ، آرزوی عمر دراز کنید؛ چه ، این [دعا] چیزی [از اجل او] را دفع نمی‌کند ، امّا مایه خرسندی وی می‌شود.

بحار الأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۲۵ ، حدیث - ۳۳ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۲۰۸

حدیث - ۱۷

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إذا دَخَلتَ عَلی مَریضٍ فَمُرهُ أن یَدعُوَ لَکَ ؛ فَإِنَّ دُعاءَهُ کَدُعاءِ المَلائِکَةِ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

چون بر بیماری وارد شدی ، از او بخواه برایت دعا کند؛ چرا که دعای او ، به سانِ دعای فرشتگان است.

الکافی ، جلد ۳ ، صفحه ۱۱۷ ، حدیث - ۳ عن سیف بن عمیرة ، مکارم الأخلاق ، جلد ۲ ، صفحه ۱۷۳ ، حدیث - ۲۴۳۴ ، دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۲۱۰

حدیث - ۱۸

الإمام الصادقعليه‌السلام :

مَن عادَ مَریضا فِی اللّه‌ِ ، لَم یَسأَلِ المَریضُ لِلعائِدِ شَیئا إلاَّ استَجـابَ اللّه‌ُ لَـهُ

امام صادقعليه‌السلام :

هر کس بیماری را برای خدا عیادت کند ، آن بیمار برای عیادت کننده ، از خداوند چیزی نخواهد مگر آن که خداوند دعایش را استجابت کند.

بحار الأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۱۷ ، حدیث - ۱۰ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۲۱۰

حدیث - ۱۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

اللهم اعصمهم من کل فتنة و نجهم من کل هلکة.

حضرت امام صادقعليه‌السلام (در حق قم دعا کردند و) فرمودند:

خدایا اهل قم را از هر فتنه حفظ کن و ایشان را از هر هلاکتی نجات بده.

«بحارالانوار، ج ۵۷، ص ۲۱۸»

حدیث - ۲۰

الإمام الصادقعليه‌السلام :

یُستَحَبُّ لِلمَریضِ أن یُعطِیَ السّائِلَ بِیَدِهِ ، ویَأمُرَ السّائِلَ أن یَدعُوَ لَهُ

امام صادقعليه‌السلام :

مستحب است بیمار به دست خود ، صدقه‌ای به سائل بدهد و از او بخواهد برای وی ، دعا کند

الکافی ، جلد ۴ ، صفحه ۴ ، حدیث - ۹ ، بحارالأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۰۹ ، حدیث - ۲۵ ، دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۱۷۴

حدیث - ۲۱

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله لِأَنـَسٍ: ألا اُعَلِّمُکَ دُعاءً تَدعو بِهِ کُلَّما صَلَّیتَ الغَداةَ ثَلاثَ مَرّاتٍ دَفَعَ اللّه‌ُ عَنکَ الجُذامَ وَالبَرَصَ وَالفالِجَ وَالعَمی فِی الدُّنیا؟ قُل :

«اللّهُمَّ اهدِنی مِن عِندِکَ ، وَأَفِض عَلَیَّ مِن فَضلِکَ ، وأسبِـغ عَلَیَّ مِن رَحمَتِکَ ، وأنزِل عَلَیَّ مِن بَرَکاتِکَ»

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خطاب به اَنَس : آیا نمی‌خواهی دعایی به تو بیاموزم که هر گاه نماز صبح گزاردی ، آن را سه بار بگویی تا خداوند ، جذام ، پیسی ، سستْ‌اندامی و کوری را از تو دور کند؟ بگو: «خداوندا ! از پیشگاه خویش، مرا راه نمای ، از فضل خود ، بر من فرو بار ، از رحمت خویش ، نعمتی سرشارم ده ، و از برکات خود ، بر من نازل فرمای».

کنز العمّال ، جلد ۲ ، صفحه ۱۴۵ ، حدیث - ۳۵۲۰ نقلاً عن أبی الشیخ فی الثواب عن أنس دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۲۷۴

حدیث - ۲۲

الإمام علیّعليه‌السلام :

مَرِضتُ فَعادَنی رَسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، فَقالَ :

قُل: «اللّهُمَّ إنّیأسأَلُکَ تَعجیلَ‌عافِیَتِکَ، وصَبراًعَلیبَلِیَّتِکَ، وخُروجاً إلی رَحمَتِکَ».

فَقُلتُها ، فَقُمتُ کَأَنَّما نَشَطتُ مِن عِقالٍ

امام علیعليه‌السلام :

بیمار شدم و پیامبر خدا به عیادتم آمد و فرمودند: «بگو : خداوندا! از تو می‌خواهم عافیتی را که می‌دهی ، پیش اندازی ، بر امتحان خویش ، بردباری‌ام بخشی ، و مرا به سوی رحمت خویش ببری»

من ، این دعا را خواندم و پس از آن [دعا] ، از بستر بیماری برخاستم ، گویا که از بندی رَسته باشم

کنز العمّال ، جلد ۲ ، صفحه ۱۹۰ ، حدیث - ۳۶۹۸ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۱۷۴

حدیث - ۲۳

قال الامام الباقرعليه‌السلام : اِنّ الحُسَیْنَ صاحِبَ کَربَلا قُتِلَ مَظْلوما، مَکروبا عَطْشانا، لَهفانا فآلَی اللّه عَزَّوَجلّ عَلی نَفْسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَکروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَنْ بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَیْنِ بنِ عَلیعليه‌السلام اِلَی اللّه عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه کُرْبَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنـْبَهُ وَ مَدَّ فی عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فی رِزقِهِ فَاعتَبِروا یا اُولـِی الاَبْصار.

امام باقرعليه‌السلام : حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیبت زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه ای و هیچ بَلا دیده ای به خدا روی نمی آورد و نزد قبر حسینعليه‌السلام دعا نمی کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمی سازد، مگر این که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده می کند و گناهش را می بخشد و عمرش را طولانی و روزی اش را گسترده می سازد. پس ای اهل بینش، درس بگیرید!

«بحارالأنوار، ج ۱۰۱، ص ۴۶، ح ۵»

حدیث - ۲۴

قال الامام السجادعليه‌السلام : اللهُمَّ وَاجْعَلْنی مِمَّنْ اَطَلْتَ عُمْرَهُ وَ حَسَّنْتَ عَمَلَهُ وَ اَتْمَمْتَ عَلَیْهِ نِعْمَتَکَ وَ رَضَیْتَ عَنْهُ وَ اَحْیَیْتَهُ حَیاةً طَیِّـبَةً فی اَدْوَمِ السُّرورِ وَ اسْبَغِ الْکَرامَةِ وَ اَتـَمِّ الْعَیْشِ.

امام سجّادعليه‌السلام : خداوند! مرا از کسانی قرار ده که عمرشان را دراز و کردارشان را نیکو گردانیده ای و نعمتت را بر آنان تمام کرده ای و از آنان خُرسندی و به آنان زندگی ای پاک، همراه با پایدارترین شادمانی و سرشارترین کرامت و کامل ترین رفاه، عطا نموده ای.

«بحارالأنوار، ج ۹۸، ص ۹۱، ح ۲»

حدیث - ۲۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام : لا تَدَع زیارَةَ الحُسَیْنِ بْنِ عَلیعليه‌السلام و مُر اَصحابَکَ بِذالِکَ، یَمُدُّ اللّه فی عُمْرِکَ و یَزیدُ اللّه فی رِزقِکَ و یُحییکَ اللّه سَعیدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعیدا و یَکتُبکَ سَعیدا.

امام صادقعليه‌السلام : زیارت امام حسینعليه‌السلام را رها نکن و دوستان خود را هم به آن سفارش کن، که در این صورت، خداوند عمرت را طولانی و روزی ات را زیاد می کند و زندگی ات را همراه با سعادت می کند و جز سعادتمند نمی میری و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت می کند.

«کامل الزیارات، ص ۲۸۶»

حدیث - ۲۶

قال الامام الحسینعليه‌السلام : کان رسول الله یرفَعُ یَدَیْهِ اذا ابْتَهَلَ و دَعا کَما یَسْتطْعِمُ المسکینُ.

امام حسینعليه‌السلام فرمودند: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله (هنگام دعا) دستهای خود را بالا می بردند و با حالت تضرّع و گریه دعا می کردند، مانند انسان مسکین و بیچاره ای که عاجزانه درخواست غذا می کند.

«مکارم الاخلاق، ج ۲، ص ۸»

حدیث - ۲۷

قال الامام السجادعليه‌السلام : المؤمِنُ مِن دُعائِهِ عَلی ثَلاثٍ: إِمّا أن یُدَّخَرَ لَهُ، و إمّا أن یُعجِّلَ لهُ و إمّا أن یَدْفَعُ عنهُ بلاءً یُریدُ أن یُصیبَهُ.

امام سجادعليه‌السلام فرمودند: دعاهای مؤمن بر سه گونه است: یا برای او ذخیره می شود و یا سریعاً اجابت می شود و یا به واسطه آن دعا، بلائی که قرار بود به او رسد از او برطرف می گردد.

«تحف العقول، ص ۲۸۰»

حدیث - ۲۸

قال الامام السّجادعليه‌السلام : الدّعاءُ یدفَعُ البلاءَ النّازلَ و ما َلمْ یَنْزل.

امام سجادعليه‌السلام فرمودند: دعا بلا را دفع می کند، خواه بلا نازل شده باشد و یا اینکه هنوز نازل نشده باشد.

«اصول کافی، ج ۲، ص ۴۶۹»

حدیث - ۲۹

قال الامام الرّضاعليه‌السلام : علیکم بسلاحِ الأنبیاء فقیلَ و ما سلاحُ الانبیاء؟ قال: الدعاء.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: بر شما است که از سلاح پیامبران بهره بگیرید. به حضرت عرض شد: سلاح انبیاء چیست؟ حضرت فرمودند: «دعا».

«اصول کافی، ج ۲، ص ۴۶۸»

حدیث - ۳۰

قال الامام الباقرعليه‌السلام : ینبغی للمؤمِنِ أن یکونَ دعاءُهُ فی الرّخاءِ نحواً من دعائِهِ فی الشّدَةِ.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: سزاوار است بنده مؤمن، همانگونه که در حال سختی و بلا دعا می کند و پروردگارش را می خواند، در حال آسایش و راحتی نیز آنگونه دعا کند.

«اصول کافی، ج ۲، ص ۴۸۸»

حدیث - ۳۱

قال الامام الباقرعليه‌السلام : لا تَستَکْثِروُا شیئاً مِمّا تطلُبُونَ، فما عنداللهِ أکثر.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: آنچه را از خداوند درخواست می کنید زیاد مشمارید، پس همانا آنچه در نزد خداست، بسیار بیشتر است.

«مکارم الاخلاق، ج ۲، ص ۹۷»

حدیث - ۳۲

قال الامام السّجادعليه‌السلام : من لم یَرجُ الناسَ فی شیءٍ و ردَّ أمرُهُ الی اللهِ عزّوجلّ فی جمیع امورِهِ، استجابَ الله عزّوجلّ لَهُ فی کلّ شیءٍ.

امام سجادعليه‌السلام فرمودند: کسی که در هیچ چیزی به مردم امیدی نداشته باشد و حاجات خود را به خدا واگذار نماید خداوند همه حاجات او را اجابت می کند.

«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۱۰»

حدیث - ۳۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام : دعاءُ المؤمِنِ للمؤمِنِ یدفَعُ عنه البلاء و یدُرّ علیه الرّزق.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: دعای انسان مؤمن برای مؤمن بلا را از او دفع نموده و روزی را بر او سرازیر می کند.

«الاختصاص، ص ۲۸»

حدیث - ۳۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ قدَّمَ اربعینَ من المؤمنین ثُمَّ دعا استُجیبَ لَه.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که در دعا (ابتدا) برای چهل نفر از مؤمنین دعا کند، سپس برای خودش، دعای او مستجاب خواهد شد.

«بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۱۷»

حدیث - ۳۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام : إنّما هی المَدْحَة ثُمَّ الاقرارُ بالذّنبِ ثم المسألَةُ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: (راه دعا اینگونه است): ابتدا خداوند را مدح و ستایش کنید، سپس به گناهان خود اقرار نمائید و بعد از آن خواستة خود را بخواهید.

«بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۱۸»

حدیث - ۳۶

قال الامام الصادق -عليه‌السلام - : مَنْ کانَتْ لهُ حاجةٌ الی اللهِ عزّوجلّ قلیبدأ بالصَّلاةِ علی محمّدٍ و آله ثم یسأل حاجَتَه ثمّ یختم بالصّلاةِ علی محمّد و آل محمدٍ .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که حاجت و خواسته ای را از خداوند می خواهد، ابتدا بر محمّد و آل محمّد صلوات بفرستد، سپس حاجت خود را درخواست کرده و در آخر نیز بر محمّد و آل محمّد درود و صلوات بفرستد، پس بدرستی که خداوند عزّوجلّ کریم تر و بزرگوارتر از آن است که دو طرف (اول و آخر) دعای او را اجابت نموده و حاجت وسط را اجابت نکند.

«مکارم الاخلاق، ج ۲، ص ۱۹»

حدیث - ۳۷

قال الامام الصادقعليه‌السلام : انّ اللهَ لا یرفَعُ دعاءَ عبدٍ و فی بطنِهِ حرامٌ أو عندَهُ مظلمةٌ لأحدٍ من خلقِهِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: بدرستی که دعای بنده ای که حرام خورده و یا حقّی از مردم بر گردن اوست، مورد استجابت پروردگار واقع نمی شود.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۲۱»

حدیث - ۳۸

قال الامام الصادق -عليه‌السلام - : انّ العبدَ اذا دعا الله تبَارکَ و تعالی بنیّةٍ صادقةٍ و قلبٍ مخلصٍ اُستجیبَ له .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: همانا بنده زمانی که خدا را با نیت پاک و راستین و قلبی سرشار از اخلاص بخواند خداوند او را اجابت می نماید ولی اگر خدا را بدون نیّت پاک و نه از روی اخلاص بخواند، خداوند خواسته او را اجابت نخواهد کرد.

«الاختصاص، ص ۲۴۲»

حدیث - ۳۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام : علیکَ بالدّعاءِ فانَّهُ شفاءٌ مِنْ کلِّ داءٍ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: بر تو باد به دعا کردن، به درستی که دعا شفا و درمان هر دردی است.

«اصول کافی، ج ۴، ص۲۳۴»

حدیث - ۴۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : الداعی بِلا عمل کالرّامی بلا وَتَرَ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: دعا کننده ای که عمل و کردار نیک ندارد، همانند تیراندازی است که بدون کمان تیر را پرتاب می کند.

«بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۱۲»

حدیث - ۴۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : فاِنَّ سلاحَ المؤمِنِ الدّعاءُ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: پس همانا دعا اسلحه انسان مؤمن است.

«مکارم الاخلاق، ج ۲، ص ۸»

حدیث - ۴۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اِدفَعُوا أبوابَ البلاءِ، بالدّعاء.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: بلاهای گوناگون را به وسیله دعا از خود دفع کنید.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۲۸۸»

حدیث - ۴۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : مَن أحبَّ أن یُستجابَ دعاءُهُ فَلیطیِّبْ مطعَمَهُ و مکسَبَهُ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: اگر کسی دوست دارد که دعایش مستجاب شود، پس باید کسب و روزیش را پاک گرداند.

«بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۷۲»

حدیث - ۴۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اعلَمُوا أنَّ اللهَ لا یَقْبلُ دعاءً عن قلب غافلٍ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: بدانید که همانا خداوند دعای کسی را که از یاد او غافل است قبول (مستجاب) نمی کند.

«اعلام الدین، ص ۲۹۵»

حدیث - ۴۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : انّ اللهَ یحبّ المُلِحّینَ فی الدّعاءِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: خداوند افرادی را که در دعا اصرار و پافشاری دارند، دوست می دارد.

«نهج الفصاحه، ص ۷۶»

حدیث - ۴۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : خیرُ وقتٍ دَعَوْتم اللهَ عزوجلّ فیه، الأسحارُ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: بهترین زمانی که می توان در آن خداوند عزّوجلّ را خواند (و دعا کرد)، وقت سحر است.

«اصول کافی، ج ۲، ص ۴۷۷»

حدیث - ۴۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : دُعاءُ أطفالِ اُمّتی مستجابٌ مالم یُقارِفُوا الذُّنوب.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: دعای کودکانِ از امّت من تا زمانی که مرتکب گناه نشده اند، مستجاب می شود.

«بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۵۷»

حدیث - ۴۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : أسرَعُ الدّعاءِ إِجابةً دعاءُ غائبٍ لغائبٍ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: سریعترین دعائی که به اجابت می رسد، دعای شخص غائب برای غائب است.

«نهج الفصاحه، ص ۵۷»

حدیث - ۴۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : یقول اللهُ عزّوجلّ: من سألنی و هُوَ یَعلَمُ أنّی اُضرُّ و أنفعُ أَسْتُجیبَ لَهُ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: خدای عزّوجل می فرماید: کسی که چیزی از من درخواست نماید و بداند (اعتقاد داشته باشد) که همانا من ضرر و نفع می رسانم (همه چیز با اذن من محقق می گردد)، او را اجابت خواهم کرد.

«عده الداعی، ص ۱۳۱»

حدیث - ۵۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اذا أرادَ اللهُ أن یَسْتَجیبَ لعبدٍ اَذِنَ لَهُ فی الدّعاءِ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: زمانی که خدواند اراده استجابت خواسته بنده اش را بنماید به او اجازه دعا کردن می دهد.

کنز العمال، ح ۳۵۶

حدیث - ۵۱

. قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : ما کانَ اللهُ لِیَفْتَحَ لعبدٍ الدّعاء فیغلقُ عنهُ بابَ الاجابة اللهُ اکرمُ من ذلکَ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: این گونه نیست که خداوند باب دعا را به سوی بنده ای بگشاید و باب اجابت خویش را به روی او ببندد، خداوند بزرگوارتر و کریم تر از این است.

«کنزالعمال، ح ۳۱۵۵»

حدیث - ۵۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : الداعی بِلا عمل کالرّامی بلا وَتَرَ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: دعا کننده ای که عمل و کردار نیک ندارد، همانند تیراندازی است که بدون کمان تیر را پرتاب می کند.

«بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۱۲»

حدیث - ۵۳

قال الامام علیعليه‌السلام : من اکثَرَ مسئلَةَ النّاسِ، ذلَّ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: کسی که زیاد از مردم درخواست (رفع) حاجت بنماید، خوار و ذلیل می گردد.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۹۳، ح ۳۷۷۳»

حدیث - ۵۴

قال الامام علیعليه‌السلام : الدّعاءُ للسّائل إحدَی الصّدقتین.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: دعا برای انسان محتاج یکی از انواع صدقه است.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۹۲، ح ۳۷۴۶»

حدیث - ۵۵

قال الامام علیعليه‌السلام : نعم عونُ الدّعاءِ الخشوعِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: بهترین حالت هنگام دعا، حالت حزن و خشوع در برابر پروردگار است.

«تصنیف غرر الحکم، ح ۳۷۵۹»

حدیث - ۵۶

قال الامام علیعليه‌السلام : أربعةٌ لاتُرّدُّ لهم دَعوةً: الامام العادل لرعیّتِهِ، و الوالدُ البارّ لولدِهِ و الولَدُ البارّ لوِالدِهِ و المظلوم

امام علیعليه‌السلام فرمودند: دعای چهار نفر ردّ نمی شود (به اجابت می رسد)، ۱. امام عادل برای مردمی که رعیّت او هستند. ۲. پدر نیکوکار برای فرزندش. ۳. فرزند نیکوکار و صالح برای پدرش. ۴. دعای مظلوم، که خداوند متعال می فرماید: به عزّت و جلالم سوگند که تو را یاری خواهم کرد، هر چند بعد از گذشت زمانی باشد.

«الارشاد، ج ۱، ص ۳۰۴»

حدیث - ۵۷

قال الامام علیعليه‌السلام : رُبّما سَئَلتَ الشّیءَ فَلَمْ تُعطَهُ و اُعطیتَ خیراً منهُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: چه بسا چیزی را از خداوند درخواست می کنی و به تو عطا نمی شود، لکن خداوند بهتر از آنرا به تو عطا می کند.

«تصنیف غرر الحکم، ح ۳۷۶۵»

حدیث - ۵۸

قال الامام علیعليه‌السلام : انّ دعوةَ المظلومِ مجابَةٌ عند اللهِ سبحانَهُ لأنَّهُ یطلُبُ حقَّهُ و اللهُ تعالی أعدَلُ(مِنْ) أن یمَْنَعَ ذا حقٍّ حقَّهُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: بدرستی که خدای متعال دعای مظلوم را اجابت می کند؛ زیرا او حقّ خود را طلب می کند و خداوند عادل تر از آن است که مانع از رسیدن حق به صاحب حقّ شود.

«تصنیف غرر الحکم، ح ۳۷۶۱»

حدیث - ۵۹

قال الامام علیعليه‌السلام : إنَّ کَرَمَ اللهِ سبحانَهُ لا ینقُضُ حِکمَتَهُ فلذلِکَ لا یَقَعُ الاِجابَةَ فی کلِّ دعوَةٍ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: بدرستی که کرم و فضل پروردگار مخالف و جدای از حکمت او نمی باشد، پس از این رو هر دعائی را اجابت نمی کند.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۹۳، ح ۳۷۶۴»

حدیث - ۶۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند: گناه و معصیت مانع از اجابت دعا می شود.

«تصنیف غرر الحکم، ص ۱۹۳، ح ۳۷۶۶»

حدیث - ۶۱

قال الامام علیعليه‌السلام : من قَرَعَ بابَ اللهِ فُتِحَ لَهُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: کسی که درب(خانه) خداوند را بکوبد، به روی او گشوده خواهد شد.

«تصنیف غرر الحکم، ح ۳۷۵۱»

حدیث - ۶۲

قال الامام علیعليه‌السلام : أحبُّ الأعمالِ الی الله عزّوجلَّ فی الارضِ الدّعاءُ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: دوست داشتنی ترین کارها در نزد پروردگار در روی زمین، دعاء است.

«اصول کافی، ج ۲، ص ۴۶۷»

حدیث - ۶۳

قال الامام علیعليه‌السلام : الدُّعاء مفتاحُ الرّحمةِ و مصباحُ الظُّلمَةِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: دعا کلید گشایش رحمت الهی و چراغ روشنگر در تاریکی است.

«بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۰۰»

حدیث - ۶۴

قال الامام علیعليه‌السلام : أعجَزُ النّاسِ من عَجَزَ عنِ الدّعاءِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: عاجزترین و ناتوان ترین مردم، کسی است که از دعا کردن ناتوان باشد.

«تصنیف غرر الحکم، ح ۳۷۴۲»

حدیث - ۶۵

قال الامام علیعليه‌السلام فی وصیّة لابنه الحسنعليه‌السلام : اِعلم أنّ الّذی بیدهِ خزائِنُ ملکوتِ الدّنیا و الآخرةِ قَدْ أذِنَ لدعائِکَ و تکفَّلَ لاِ جابتِکَ و أمَرَکَ أن تسألَهُ لِیُعطیکَ و هو رحیمٌ کریمٌ.

امام علیعليه‌السلام در وصیت به فرزندش امام حسنعليه‌السلام فرمودند: بدان همانا خداوندی که گنجینه های ملکوت دنیا و آخرت در دست اوست، به تو اجازه داده تا او را بخوانی و خود اجابت دعای تو را بر عهده گرفته است و امر کرده از او درخواست نمائی تا به تو عطا کند و او پروردگاری مهربان و بخشنده است.

«بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۲۰۴»

حدیث - ۶۶

قال الامام الرضاعليه‌السلام :

ان لکل امام عهدا فی عنق اولیائه و شیعته و ان من تمام الوفاء بالعهد زیارةقبورهم.

حضرت امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

برای هر امامی، عهد و پیمانی بر گردن دوستان و پیروان اوست و از نشانه‌های وفای کامل به این عهد و پیمان، زیارت قبر امامان است.

«من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۵۷۷»

حدیث - ۶۷

قال الامام الرضاعليه‌السلام :

لا تنقضی الأیام و اللیالی حتی تصیر طوس مختلف شیعتی و زواری، الا فمن زارنی فیغربتی بطوس کان معی فی درجتی یوم القیامة مغفورا له.

امام رضاعليه‌السلام (به دعبل) فرمودند:

روزها و شبهای چندانی نمی‌گذرد، مگر این که طوس، محل رفت و آمد شیعیان و زائران من می‌گردد. آگاه باش! پس هر کس مرا در غربتم در طوس زیارت کند، روز قیامت همراه من در درجه من خواهد بود و آمرزیده خواهد گشت.

«بحارالانوار، ج ۹۹، ص ۳۹»

حدیث - ۶۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

ستدفن بضعة منی بارض خراسان لا یزورها مؤمن الا اوجب الله له الجنة و حرم جسده علی النار.

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

به زودی پاره‌ای از تن من در سرزمین خراسان به خاک سپرده خواهد شد. هیچ مؤمنی نیست که او را زیارت کند مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب می‌کند و بدنش را بر آتش دوزخ حرام می‌سازد.

«من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۵۸۵»

حدیث - ۶۹

قال الامام الباقرعليه‌السلام :مروا شیعتنا بزیارة قبر الحسین بن علی -عليه‌السلام - فان اتیانه مفترض علی کل مؤمن یقرللحسین -عليه‌السلام - بالأمامة من الله.

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:شیعیان ما را دستور دهید که قبر حسین بن علیعليه‌السلام را زیارت کنند، چرا که رفتن به زیارت او، بر هر کس که به پیشوایی الهی آن حضرت (امامت ایشان از جانب خدا) معتقد است، واجب است.

«بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۱، ۳ و۴»

حدیث - ۷۰

قال الامام الباقرعليه‌السلام :انما امر الناس ان یأتوا هذه الأحجار فیطوفوا بها ثم یأتونا فیخبرونا بولایتهم ویعرضوا علینا نصرهم.

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:همانا مردم فرمان یافته‌اند که سراغ این سنگها(ی کعبه) آمده، آنها را طواف کنند، سپس نزد ما آیند و ولایت و همبستگی خویش را به ما خبر دهند و یاری خویش را برما عرضه کنند.

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۲۵۲»

حدیث - ۷۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :من زارنی او زار احدا من ذریتی، زرته یوم القیامة فانقذته من اهوالها.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:هر کس مرا زیارت کند، یا یکی از فرزندانم را زیارت کند، من هم روز قیامت به زیارت او می‌روم و او را از هول و هراسهای قیامت می‌رهانم.

«بحارالانوار، ج ۹۷، ص ۱۲۳»

حدیث - ۷۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :من سلم علی من عند قبری سمعته و من سلم علی من بعید بلغته.

حضرت رسولصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:هر کس از کنار قبرم بر من سلام دهد، آن را می‌شنوم و هر کس از دور بر من سلام دهد، آن را به من می‌رسانند.

«بحارالانوار، ج ۹۷، ص ۱۸۳»

حدیث - ۷۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :من اتانی زائرا کنت شفیعه یوم القیامة.

پیامبر اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:هر کس به زیارت من آید، در روز قیامت شفیع او خواهم بود.

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۲۶۱»

حدیث - ۷۴

عن الامام الصادقعليه‌السلام فی قوله تعالی( خُذُوا زِينَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ .) قال: الغسل عند لقاء کل امام.

امام صادقعليه‌السلام درباره آیه( خُذُوا زِينَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ .) (در هر مسجد، زینت خود را همراه داشته باشید) فرمودند: مقصود، غسل هنگام زیارت و دیدار هر اماماست.

«بحارالانوار، ج ۹۷، ص ۱۳۲»

حدیث - ۷۵

(روزی پیامبر با صدای بلند گریست, امام حسینعليه‌السلام عرض کرد:پدر جان چرا گریه کردی؟)پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:جبرئیل به من خبر داد که شما کشته می‌شوید و قبرهای شما پراکنده است.امام حسینعليه‌السلام پرسید: پدر جان! کسی که قبرهای ما را با این پراکندگی زیارت کند،چه پاداشی دارد؟فرمودند: پسرم! آنان گروههایی از امت من هستند که شما را زیارت می‌کنند و با آن زیارت، خواستار برکت‌اند. بر من سزاوار است که روز قیامت سراغ آنان بروم و ازترسهای روز قیامت نجاتشان بدهم.

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۲۵۹»

حدیث - ۷۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :یا ابا الحسن! ان الله تعالی جعل قبرک و قبر ولدک بقاعا من بقاع الجنة و عرصة منعرصاتها و ان الله جعل قلوب نجباء من خلقه و صفوة من عباده تحن الیکم و تحتملالمذلة و الأذی فیعمرون قبورکم و یکثرون زیارتها.

پیامبر اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله خطاب به امیر المؤمنینعليه‌السلام فرمودند: ای ابا الحسن! خدای متعال، قبر تو و فرزندانت را بقعه‌ای از بقعه‌های بهشت و عرصه‌ای از عرصه‌های آن قرار داده است و همانا خداوند، دلهای بندگان نجیب وبرگزیده خویش را شیفته شما قرار داده است که در راه زیارت شما خواری و اذیتها را به جان می‌خرند و قبرهای شما را آباد می‌کنند و بسیار به زیارت آنها می‌آیند.

«بحارالانوار، ج ۹۷، ص ۱۲۱»

حدیث - ۷۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :من زاره فقد زارنی و من زارنی فکأنما زار الله و حق علی الله ان لا یعذبهبالنار.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله (درباره شهادت حسینعليه‌السلام و زیارت قبر آن حضرت به ابن عباس) فرمودند:هر کس او را زیارت کند، مرا زیارت کرده است و هر که مرا دیدار کند، گویی خدا را زیارت کرده است و بر خداوند است که او را به آتش دوزخ عذاب نکند.

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۳۵۲»

حدیث - ۷۸

عن الامام العسکریعليه‌السلام :علامات المؤمن خمس: صلاة الخمسین و زیارة الأربعین و التختم فی الیمین و تعفیرالجبین و الجهر ببسم الله الرحمن الرحیم.

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:مؤمن پنج نشانه دارد: اقامه پنجاه رکعت نماز (مجموع واجبات و مستحبات)، خواندن زیارت اربعین،انگشتر در دست راست کردن، در سجده پیشانی بر خاک نهادن و بسم الله الرحمن الرحیم را(در نماز) بلند گفتن.

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۳۷۳»

حدیث - ۷۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :من زار الحسن فی بقیعه ثبت قدمه علی الصراط یوم تزل فیه الأقدام.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:هر کس امام حسنعليه‌السلام را در بقیع زیارت کند، در روزی که قدمها بر روی پل صراط می‌لغزد، گام اواستوار خواهد بود.

«بحارالانوار، ج ۹۷، ص ۱۴۱»

حدیث - ۸۰

قلت للامام الرضاعليه‌السلام : ما لمن زار اباک؟ قالعليه‌السلام :له الجنة فزره.

ابن سنان نقل می‌کند که به حضرت رضاعليه‌السلام عرض کردم: پاداش کسی که پدرت (امام کاظمعليه‌السلام ) را زیارت کند، چیست؟فرمودند: برای او بهشت است، پس او را زیارت کن.

«سفینة البحار، ج ۱، ص ۵۶۵»

حدیث - ۸۱

قال الامام الهادیعليه‌السلام :لو انک زرت قبر عبد العظیم عندکم لکنت کمن زار الحسین بن علیعليه‌السلام .

(مردی از اهل «ری» با امام هادیعليه‌السلام دیدار کرد، امام از او پرسید: کجا بودی؟گفت: در زیارت امام حسینعليه‌السلام ، حضرت به او فرمودند: آگاه باش! اگر قبر حضرت عبد العظیم را که پیش شماست زیارت می‌کردی، همچون کسی بودی که حسین بن علیعليه‌السلام را زیارت کرده است.

«بحارالانوار، ج ۹۹، ص ۲۶۸»

حدیث - ۸۲

قال الامام الصادقعليه‌السلام :من لم یستطع ان یزور قبورنا فلیزر قبور صلحاء اخواننا.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:هر کس که نتواند به زیارت قبر ما (امامان) بیاید، پس قبر برادران صالح و شایسته ما را زیارت کند.

«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۳۱۱»

حدیث - ۸۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام :من ترک زیارته و هو یقدر علی ذلک قد عق رسول الله (ص) و عقنا.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:کسی که زیارت امام حسینعليه‌السلام را ترک کند، در حالی که قدرت بر این زیارت دارد،از سوی رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله و ما اهل بیت، عاق شده است.

«سفینة البحار، ج ۱، ص ۵۶۴»

حدیث - ۸۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام :ان لله حرما و هو مکةو لرسوله حرما و هو المدینةو لأمیر المؤمنین حرما و هو الکوفةو لنا حرما و هو قم، و ستدفن فیه امرأة من ولدی تسمی فاطمة من زارها وجبت لهالجنة.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:خداوند حرمی دارد که «مکه» است، پیامبر خدا را هم حرمی است که «مدینه» است وامیر المؤمنین هم حرمی دارد که «کوفه» است و ما امامان حرمی داریم که «قم» است.بزودی بانویی از فرزندان من به نام «فاطمه» در آنجا مدفون خواهد شد که هر کس او رازیارت کند، بهشت برایش واجب می‌شود.

«بحارالانوار، ج ۹۹، ص ۲۶۷»

حدیث - ۸۵

داود الصرفی قال: قلت له ـ یعنی ابا الحسن ـ: انی زرت اباک و جعلت ذلک لک.فقال: لک من الله اجر و ثواب عظیم و منا المحمدة.

داود صرفی می‌گوید: به ابا الحسن (امام کاظم)عليه‌السلام عرض کردم: من قبر پدرتان را زیارت کردم و آن را برای شما (و به نیابت از شما) قرار دادم. حضرت فرمودند: تو از سوی خداوند پاداش بزرگی داری و از ما نیز برای تو ستایش است.

«بحارالانوار، ج ۹۹، ص ۲۵۶»

حدیث - ۸۶

قال الامام الصادقعليه‌السلام :اذا بعدت باحدکم الشقة و نأت به الدار فلیصعد اعلی منزله فلیصل رکعتین و لیؤمبالسلام الی قبورنا، فان ذلک یصل الینا.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:هرگاه (زیارت ما) بر یکی از شما سخت و طاقت فرسا بود و خانه‌اش هم دور بود، پس بربام خانه‌اش بالا رود و دو رکعت نماز بخواند و با سلام دادن به قبر ما اشاره و قصدکند، همانا سلام او به ما می‌رسد.

«من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۵۹۹»

حدیث - ۸۷

قال الامام الصادقعليه‌السلام :من زار الحسینعليه‌السلام فی یوم عاشورا وجبت له الجنة.

حضرت صادقعليه‌السلام فرمودند:هر کس که روز عاشورا امام حسینعليه‌السلام را زیارت کند، بهشت برای او واجب می‌شود.

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۳۷۲»

حدیث - ۸۸

قال الامام الصادقعليه‌السلام :من کان معسرا فلم یتهیأ له حجة الاسلام فلیأت قبر الحسینعليه‌السلام فلیعرف عنده.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:کسی که تنگدست باشد و حج واجب برایش فراهم نگردد، پس به زیارت قبر امام حسینعليه‌السلام برود و عرفه را آنجا باشد.

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۳۶۰»

حدیث - ۸۹

قال الامام الصادقعليه‌السلام ما کان من هذا اشد فالثواب فیه علی قدر الخوف، و من خاف فی اتیانه آمن اللهروعته یوم یقوم الناس لرب العالمین.

امام صادقعليه‌السلام (به یکی از اصحابش به نام «محمد بن مسلم» که با ترس و دلهره به زیارت قبر اباعبد الله الحسینعليه‌السلام می‌رفت)، فرمودند: هر چه این مسأله دشوارتر و پرمخاطره‌تر باشد، پاداش در آن زیارت نیز به اندازه آن هراس است و هر کس در راه رفتن به زیارت آن حضرت، بیمناک شود، خداوند در روز قیامت که همه مردم در پیشگاه پروردگارجهانیان حضور می‌یابند، او را از ترس و بیم، ایمن می‌سازد.

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۳۵۷»

حدیث - ۹۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:هر گاه خواستی امام حسینعليه‌السلام را زیارت کنی، او را با حالتی اندوهگین و گرفته،پریشان و غبار آلود، گرسنه و تشنه زیارت کن.

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۴۱۴»

حدیث - ۹۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام :من زار واحدا منا کان کمن زار الحسینعليه‌السلام

امام جعفر صادقعليه‌السلام فرمودند:هر کس یکی از ما (امامان) را زیارت کند، همچون کسی است که سید الشهداعليه‌السلام رازیارت کرده است.

«بحارالانوار، ج ۹۷، ص ۱۱۸»

حدیث - ۹۲

قال الامام الصادقعليه‌السلام :من زارنا فی مماتنا فکأنما زارنا فی حیاتنا.

حضرت امام صادقعليه‌السلام فرمودند:هر کس ما را پس از وفاتمان زیارت کند، گویا ما را در حال حیات، زیارت کرده است.

«بحارالانوار، ج ۹۷، ص ۱۲۴»

حدیث - ۹۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام :اذا حج احدکم فلیختم بزیارتنا، لأن ذلک من تمام الحج.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:هر گاه یکی از شما به حج رفت، آن را با زیارت ما به پایان برساند، چرا که این (دیدار ما) از نشانه‌های تمامیت و کمال حج است.

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۲۵۴»

حدیث - ۹۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام :زیارة قبر رسول الله و زیارة قبور الشهداء و زیارة قبر الحسین تعدل حجة مبرورةمع رسول الله.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: زیارت قبر پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و زیارت قبر شهیدان و زیارت قبر امام حسینعليه‌السلام برابراست با یک حج مقبول همراه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۲۷۸»

حدیث - ۹۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام :من زار جدی عارفا بحقه کتب الله له بکل خطوة حجة مقبولة و عمرة مبرورة، و اللهیابن مارد ما تطعم النار قدما تغبرت فی زیارة امیرالمؤمنین ماشیا کان او راکبا، یاابن مارد ! اکتب هذا الحدیث بماء الذهب.

امام صادقعليه‌السلام (در جواب «ابن مارد» ، که از آن حضرت درباره فضیلت زیارت جدش امیرالمؤمنینعليه‌السلام سؤال کرد)، فرمودند:هر کس جدم را از روی معرفت به حق او زیارت کند، خداوند در برابر هرگام، برایش پاداش یک حج و عمره مقبول می‌نویسد. به خدا قسم ای پسر مارد! هرگز آتش،قدمی را که در راه زیارت امیرالمؤمنین سواره یا پیاده غبار آلود شود، نمی‌سوزاند.ای پسر مارد ! این حدیث را با آب طلا بنویس!

«وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۲۹۴»

حدیث - ۹۶

قال الامام السجادعليه‌السلام فی مناجاةِ المتَوسّلین: الهی لیسَ لی وسیلَةٌ اِلیکَ الاّ عواطِفُ رأفتکَ و لا لی ذریعَةٌ الیکَ الاّ عواطفُ رحمتِکَ و شَفاعَةُ نبیِّکَ نبیّ الرحّمةِ .

امام سجادعليه‌السلام در مناجات متوسلین می فرماید: خداوندا، من وسیله ای در درگاهت ندارم مگر عواطف محبت آمیز تو و دست آویزی جهت رسیدن به تو ندارم مگر عطاهای رحمتِ تو و شفاعت پیغمبرت، که نبیّ رحمت و نجات دهنده امّت از گمراهی است، پس این دو را سبب رسیدن من به مغفرت و آمرزش خود قرار ده و وسیله ای جهت دست یافتن به خشنودی و رضای خود بگردان.

«بحار الانوار، ج ۹۱، ص ۱۴۹»

حدیث - ۹۷

قال ابو عبداللهعليه‌السلام اذا ادرکتَ هذا الزمان فادع بهذا الدعاء: اللهمَّ عَرِّفنی نفسَکَ فانَّک اِن لم تُعرِّفْنی نفسَک لم اعرِف نَبیَّکَ، اللهمَّ عرَّفْنی

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هر گاه زمان غیبت را درک کردی پس این دعا را بخوان: خداوندا شناخت خودت را به من عطا کن، چرا که اگر تو خود را به من نشناسانی، نبیّت را نخواهم شناخت، خداوندا رسولت را به من بشناسان، چرا که اگر شناخت رسولت را به من عطا نکنی، حجت تو (امام زمان) را نخواهم شناخت، خداوندا حجتت را به من بشناسان، چرا که اگر او را به من نشناسانی از دینم گمراه می شوم.

«الکافی، ج ۱، ص ۳۳۷»

حدیث - ۹۸

قال الله عزّوجلّ:

ای آدم! آن‌چه بین من و توست: از تو دعا و از من اجابت.

(الخصال۱/۲۴۴)

حدیث - ۹۹

قال الامام السجادعليه‌السلام : اللّهم انّی اسئلک ان تملَاَء قلبی حُبّاً لکَ.

امام سجادعليه‌السلام در دعا اینگونه می فرمودند: خداوندا قلب مرا از محبت به خودت سرشار نما.

«بحارالانوار، ج ۹۵، ص ۹۳»

حدیث - ۱۰۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اللّهم اجعَلْ حبَّکَ احبَّ الاشیاء عندی و اقطع عنّی حاجاتِ الدّنیا بالشّوق الی لقائک.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله در مناجات با پروردگار اینگونه دعا می نمودند: خداوندا محبت خودت را دوست داشتنی ترین چیزها در نزد من قرار بده و به واسطه شوق به دیدارت حاجات دنیا را از دل من بر کن.

«کنزل العمال، ح ۳۶۴۸»

حدیث - ۱۰۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اللّهم انّی اسئُلکَ حُبَّکَ و حُبَّ مَنْ یُحبُّکَ و العَمَل الذّی یبلّغُنی حُبَّکَ، اللهمَّ اجْعَل حُبَّکَ احبُّ الیَّ من نَفسی و اهلی و الماءِ الباردِ.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله در مناجات با پروردگار اینگونه دعا می کردند: خداوندا محبت خود و محبت دوستدارانت را از تو خواستارم، (خداوندا) عملی را به من ارزانی کن که با آن به محبت تو دست یابم، خداوندا محبت و دوستی خودت را از دوست داشتن من نسبت به خودم و خانواده ام و آب خنک و گوارا، بیشتر و محبوبتر گردان.

«کنزالعمال، ج ۲، ص ۲۰۹»

حدیث - ۱۰۲

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

اللّهُمَّ هذا شَهرُ رَمَضانَ الَّذی أنزَلتَ فیهِ القُرآنَ ، هُدیً لِلنّاسِ وبَیِّناتٍ مِنَ الهُدی وَالفُرقانِ ، أمَرتَنا فیهِ بِعِمارَةِ المَساجِدِ وَالدُّعاءِ وَالصِّیامِ وَالقِیامِ ، وضَمِنتَ لَنا فیهِ الإِجابَةَ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

پروردگارا! این ، ماه رمضان است که در آن ، قرآن را برای هدایت مردم همراه با نشانه‌های روشنِ هدایت و وسیله تشخیص حق از باطل ، فرو فرستادی در آن ، ما را به آباد کردن مسجدها و دعا و روزه و نماز ، فرمان دادی و اجابت را برایمان تضمین فرمودی

البلد الأمین: ص ۱۹۸ ، بحار الأنوار: ج ۹۸ ص ۷۸ ح ۲

حدیث - ۱۰۳

امام علیعليه‌السلام :

أنفَذُ السِّهامِ دَعوَهُ‌المَظلوم

کاری‌ترین تیرها ، دعای ستمدیده است

غرر الحکم : ۲۹۷۹ منتخب میزان الحکمة : ۳۵۲

حدیث - ۱۰۴

امام علیعليه‌السلام :

ما سَألتُ ربِّی أولادا نُضْرَ الوَجهِ، ولاسَألتُهُ وَلَدا حسَنَ القامَةِ ، ولکنْ سَألتُ ربِّی أولادا مُطِیعِینَ للّه‌ِ وَجِلِینَ مِنهُ ؛ حتّی إذا نَظَرتُ إلَیهِ وهُو مُطیعٌ للّه قَرَّت عَینی ؛

مـن از پروردگار خود نه فرزندانی زیبارو خواستم و نه فرزندی خوش قد و قامت ، بلکه از پروردگارم فرزندانی خواستم که فرمانبردار خدا باشند و از او بترسند ، تا وقتی به او نگاه کنم و ببینم از خداوند فرمان می‌برد ، چشمم روشن شود

بحار الأنوار : ۱۰۴ / ۹۸ / ۶۶

حدیث - ۱۰۵

امام صادقعليه‌السلام :

هر کس بخواهد زنش بچّه‌دار شود ، پس از نماز جمعه ، دو رکعت نماز بگزارد و در آنها رکوع و سجده را طولانی سازد و سپس بگوید : «خداوندا! به حرمت آنچه زَکَریّا بدان از تو مسئلت داشت ، از تو می‌خواهم. پروردگارا! مرا تنها مگذار که تو خود ، برترینِ وارثانی خداوندا! از نزد خویش ، مرا فرزندانی پاک ببخش که تو شنوای دعایی خداوندا! به نام تو او را بر خویش حلال ساختم و به امانت تو ، او را در اختیار گرفتم اکنون ، اگر در رَحِم او برایم فرزندی تقدیر کرده‌ای ، او را فرزندی خجسته و پیراسته قرار ده و در او برای شیطان ، بهره و سهمی قرار مده»

بحار الأنوار ، جلد ۹۰ ، صفحه ۷۱ ، حدیث - ۱۴ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۶۱۶

حدیث - ۱۰۶

امام باقرعليه‌السلام :

إذا أرَدتَ الوَلَدَ فَقُل عِنَد الجِماعِ :

«اللّهُمَّ ارزُقنی وَلَداً وَاجعَلهُ تَقِیّاً لَیسَ فی خَلقِهِ زِیادَةٌ ولا نُقصانٌ ، وَاجعَل عاقِبَتَهُ إلی خَیرٍ» ؛

اگر فرزند خواستی ، در هنگام آمیزش بگو : «خداوندا! مرا فرزندی روزی کن و او را پرهیزگاری که در خلقت وی فزونی و کاستی‌ای نیست ، قرار ده و عاقبت او را به خیر گردان»

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۱۰ ، حدیث - ۱۲

حدیث - ۱۰۷

امام علیعليه‌السلام :

زُورُوا مَوتاکُم ؛ فإنّهُم یَفرَحُونَ بِزِیارَتِکُم ، ولْیَطلُبِ الرَّجُلُ حاجَتَهُ عِندَ قَبرِ أبیهِ واُمِّهِ بعدَما یَدعُو لَهُما ؛

اموات خود را زیارت کنید ؛ زیرا آنان از دیدار شما خوشحال می‌شوند ؛ انسان باید بعد از آن که بر سر قبر پدر و مادر خود برایشان دعا کرد حاجت خود را (از خدا) بخواهد

الخصال : ۶۱۸ / ۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۲۵۸

حدیث - ۱۰۸

امام علیعليه‌السلام :

الدُّعاءُ تُرْسُ المُؤمِنِ؛

دعا، سپر مؤمن است.

الکافی: ج ۲، ص ۴۶۸ ح ۴

حدیث - ۱۰۹

امام باقرعليه‌السلام :

علَیکَ بالدُّعاءِ لإخوانِکَ؛

برای برادرانت دعاکن.

میزان الحکمة: ح ۵۹۵۵

حدیث - ۱۱۰

امام صادقعليه‌السلام :

إنَّ اللَّهَ یُحِبُّ أن یُسأَلَ ویُطلَبَ ما عِندَهُ؛

خداوند، خوش دارد که از او خواهش شود و از آنچه نزد اوست، درخواست گردد.

الکافی، ج ۲، ص ۴۷۵

حدیث - ۱۱۱

امام رضاعليه‌السلام :

ألا وإنّی لَمَقتولٌ بِالسَّمِّ ظُلما،ومَدفونٌ فی مَوضِعِ غُربَةٍ؛ فَمَن شَدَّ رَحلَهُ إلی زِیارَتِی، استُجیبَ دُعاؤُهُ،وغُفِرَ لَهُ ذَنبُه؛

بدانید که من با زهر ستم، کشته خواهم شد و در خاک غربت، دفن خواهم شد. پس، هر که برای زیارت من بارِ سفر بربندد، دعایش مستجاب و گناهانش آمرزیده می‌شود.

نهج الدعاء، ج‌۱، ص: ۳۸۱

حدیث - ۱۱۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن طَلَبَ الشَّهادَةَ صادِقاً أعطِیَها ولَو لَم تُصِبْهُ؛

هر کس به راستی خواهان شهادت باشد به (مقام) آن می‌رسد، هر چند به شهادت نرسد.

میزان الحکمة، ح ۹۷۸۷

حدیث - ۱۱۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

دعا اسلحه مومن است برای دفع دشمنان و ستون دین است که با آن دین مومن برپاست و نور آسمان و زمین است.

عین الحیوه صفحه ۴۰۴

حدیث - ۱۱۴

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

لَوکانَ الدِّینُ مُعَلَّقاً بِالثُّرَیّا لَتَناوَلَهُ اُناسٌ مِن أبناء فارِسَ؛

اگر دین به ستاره ثریّا آویزان باشد، مردمانی از ایرانیان آن را به زیر خواهند کشید.

کنزالعمّال ، ح ۳۴۱۳۰

حدیث - ۱۱۵

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

اَللّهُمَّ لا تَسْتَدْرِجنی بِالاِْحسانِ وَ لا تُؤَدِّبْنی بِالْبَلاءِ ؛

خدایا! با غرق کردن من در ناز و نعمت، مرا به پرتگاه عذاب خویش مَکشان و با بلایا (گرفتاری‌ها) ادبم مکن.

عیون اَخبار الرضا ، ج ۱، ص ۱۰۷ ح ۱

حدیث - ۱۱۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَللّهُمَّ ارْزُقنی عَقْلاً کامِلاً وَ عَزْما ثاقِبا وَ لُبّا راجِحا وَ قَلْبا زَکیّا وَ عِلْما کَثیرا وَ اَدَبا بارِعا وَاجْعَلْ ذلِکَ کُلَّهُ لی وَلا تَجْعَلْهُ عَلَیَّ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ؛

خدایا مرا عقلی کامل ، تصمیمی نافذ، خردی برتر، دلی پاک، دانشی فراوان و ادبی والا روزی کن و تمام اینها را به سود من قرار ده نه به زیانم،ای مهربان‌ترین مهربانان.

غرر الحکم، ح ۳۸۱۳

حدیث - ۱۱۷

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند:

أنَا الضّامِنُ لِمَن لَم یَهجُس فی قَلبِهِ إِلاَّ الرِّضا أَن یَدعُوَ اللّه‌َ فَیُستَجابَ لَهُ؛

کسی که در دلش هوایی جز خشنودی خدا خطور نکند، من ضمانت می‌کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند.

کافی، ج۲، ص۶۲، ح۱۱

حدیث - ۱۱۸

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

مِن سَعادَةِ ابنِ آدَمَ اسْتِخارَةُ اللّه‌ِ و رِضاهُ بِما قَضَی اللّه‌ُ و مِن شِقْوَةِ ابن آدَمَ تَرکُهُ اسْتِخارَةَ اللّه‌ِ و سَخَطُهُ بِما قَضَی اللّه‌ُ ؛

از خوشبختی انسان درخواست خیر از خداوند و خشنودی به خواست اوست و از بدبختی انسان است که از خدا درخواست خیر نکند و به خواست او ناخشنود باشد.

تحف العقول، ص ۵۵

حدیث - ۱۱۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :

اِغتَنِمُوا الدُّعاءَ عِندَ الرِّقَّةِ فَإِنَّها رَحمَةٌ؛

دعا کردن را در هنگام رقّت قلب غنیمت شمرید، که رقت قلب، رحمت است.

بحارالأنوار، ج۹۳، ص۳۴۷، ح۱۴

حدیث - ۱۲۰

اَللّهُمَّ ارزُقنی حُبَّکَ وَحُبَّ مَن یُحِبُّکَ وَحُبَّ ما یُقَرِّبُنی إلی حُبِّکَ وَاجعَل حُبَّکَ أَحَبَّ إلَیَّ مِنَ الماءِ البارِدِ؛

خدایا روزی کن مرا محبّت خودت و محبّت دوستدارانت را و محبّت آنچه مرا به تو نزدیک می کند و محبّت خودت را نزد من از آب خنک محبوب تر گردان.

محجة البیضاء، ج۸، ص۵

حدیث - ۱۲۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ان الله یحشر الناس علی نیاتهم یوم القیامة ؛

به درستی که خداوند، مردم را در روز قیامت به شکل و شمایل نیاتشان محشور می کند.

(میزان الحکمة ، ج ۱۰، ص ۲۷۲).

حدیث - ۱۲۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

یستجب الدعاء فی اربعة مواطن : فی الوتر و بعد الفجر، و بعد الظهر، و بعد المغرب ، و فی روایة یسجد بعد المغرب و یدعو، فی سجوده؛

دعا در چهار جا مستحب است : در نماز وتر، بعد از فجر، بعد از نماز ظهر و مغرب در روایتی آمده که پس از نماز مغرب ، انسان به سجده رود و در سجده اش دعا بخواند.

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۲۴).

حدیث - ۱۲۳

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

إِنَّ اللّه یُؤَخِّرُ إِجابَةَ الْمُؤْمِنِ شَوْقا إلی دُعائِهِ وَیَقُولُ: صَوتٌ اُحِبُّ أَنْ أَسْمَعَهُ، وَیُعَجِّلُ إجابَةَ دُعاءِ الْمُنافِقِ وَیَقُولُ: صَوْتٌ أَکْرَهُ سَماعَهُ؛

خداوند اجابت دعای مؤمن را به شوق (شنیدن) دعایش به تأخیر می اندازد و می گوید: «صدایی است که دوست دارم آن را بشنوم» و در اجابت دعای منافق عجله می کند و می گوید: صدایی است که از شنیدنش بدم می آید.

(فقه الرضاعليه‌السلام ، ص ۳۴۵)

حدیث - ۱۲۴

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

أَعجَزالنّاسٍ مَن عَجَزَ عَنِ الدُّعاء؛

عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند.

(بحارالانوار، ج۹۳، ص ۲۹۴)

حدیث - ۱۲۵

امام سجادعليه‌السلام فرمودند:

اَمّا حَقُّ ذِی المَعروفِ عَلَیکَ فَان تَشـکُرَهُ وَ تَذکُرَ مَعروفَهُ وَ تَـکسِبَهُ المَقالَةَ الحَسَنَةَ وَ تُخلِصُ لَهُ الدُّعاءَ فیما بَینَکَ وَ بَینَ اللّه عَزَّوَجَلَّ، فَاِذا فَعَلتَ ذلِکَ کُنتَ قَد شَکَرتَهُ سِرّا وَ عَلانیَةً ثُمَّ اِن قَدَرتَ عَلی مُکافاتِهِ یَوما کافَیتَهُ؛

حق کسی که به تو نیکی کرده ، این است که از او تشکر کنی و نیکی اش را به زبان آوری و از او به خوبی یاد کنی و میان خود و خدای عزّوجلّ برایش خالصانه دعا کنی ، هرگاه چنین کردی بی گمان در پنهان و آشکار از او تشکر کرده ای سپس اگر روزی توانستی نیکی او را جبران کنی ، جبران کن

(خصال، ص ۵۶۸)

حدیث - ۱۲۶

امام سجادعليه‌السلام فرمودند:

مَن لَم یَرجُ النّاسَ فی شَیْ ءٍ وَرَدَّ أَمرَهُ إلَی اللّه عَزَّوَجَلَّ فی جَمیعِ اُمورِهِ استَجابَ اللّه عَزَّوَجَلَّ لَهُ فی کُلِّ شَیْءٍ؛

هر کس در هیچ کاری به مردم امید نبندد و همه کارهای خود را به خدای عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته ای که او داشته باشد اجابت کند.

(کافی، ج۲، ص۱۴۸، ح۳)

حدیث - ۱۲۷

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند:

أنَا الضّامِنُ لِمَن لَم یَهجُس فی قَلبِهِ إِلاَّ الرِّضا أَن یَدعُوَ اللّه فَیُستَجابَ لَهُ؛

کسی که در دلش هوایی جز خشنودی خدا خطور نکند، من ضمانت می کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند.

(کافی، ج۲، ص۶۲، ح۱۱)

حدیث - ۱۲۸

امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

أوشَک دَعوَةً وَ أسرَعُ إجابَةُ دُعاءُ المَرءِ لاِخیهِ بِظَهرِ الغَیبِ؛

دعایی که بیشتر امید اجابت آن می رود و زودتر به اجابت می رسد، دعا برای برادر دینی است در پشت سر او.

(اصول کافی، ج۱، ص۵۲)

حدیث - ۱۲۹

امام کاظمعليه‌السلام فرمودند:

دعوة الصائم تستجاب عند افطاره؛

دعای شخص روزه دار هنگام افطار مستجاب می شود.

(بحار الانوار، ج ۹۲، ص ۲۵۵، ح ۳۳)

حدیث - ۱۳۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَلذُّنوبُ الَّتی تُغَیِّیرُ النِّعَمَ البَغیُ وَ الذُّنوبُ التَّی تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتی تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتی تَهتِکُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتی تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتی تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطیعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتی تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَینِ؛

گناهی که نعمت ها را تغییر می دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهی که پشیمانی می آورد، قتل است. گناهی که گرفتاری ایجاد می کند، ظلم است. گناهی که آبرو می بَرد، شرابخواری است. گناهی که جلوی روزی را می گیرد، زناست. گناهی که مرگ را شتاب می بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهی که مانع استجابت دعا می شود و زندگی را تیره و تار می کند، نافرمانی از پدر مادر است.

(علل الشرایع، ج ۲، ص ۵۸۴)

حدیث - ۱۳۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

إِنَّ العَبدَ لَیَدعو فَیَقولُ اللّه عَزَّوَجَلَّ لِلمَلَکَینِ: قَدِ استَجَبتُ لَهُ وَلکِنِ احبَسوهُ بِحاجَتِهِ ، فَإِنّی اُحِبُّ أَن أَسمَعَ صَوتَهُ وَ إِنَّ العَبدَ لَیَدعو فَیَقولُ اللّه تَبارَکَ وَتَعالی: عَجِّلوا لَهُ حاجَتَهُ فَإِنّی اُبغِضُ صَوتَهُ؛

هر آینه بنده دعا می کند و خداوند عزوجل به دو فرشته می فرماید: من دعای او را مستجاب کردم اما حاجتش را نگهدارید، زیرا دوست دارم صدای او را بشنوم و همانا بنده دعا می کند و خداوند تبارک و تعالی می فرماید: زود خواسته اش را برآورید که من خوش ندارم صدای او را بشنوم.

(کافی، ج۲، ص۴۸۹، ح۳)

حدیث - ۱۳۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

إذا أرادَ أَحَدُکُم أَن یُستَجابَ لَهُ فَلیُطَیِّب کَسبَهُ وَلیَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّه لا یَرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَفی بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛

هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد. دعای هیچ بنده ای که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسی بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمی رود.

(بحارالأنوار، ج۹۳، ص۳۲۱، ح۳۱)

حدیث - ۱۳۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

عَلَیکُم بِالدُّعاءِ ، فَإِنَّکُم لاتَقَرَّبونَ إِلَی اللّه بِمِثلِهِ ، وَلا تَترُکوا صَغیرَةً لِصِغَرِها أَن تَدعُوا بِها ، إِنَّ صاحِبَ الصِّغارِ هُوَ صاحِبُ الکِبارِ؛

شما را سفارش می کنم به دعا کردن، زیرا با هیچ چیز به مانند دعا به خدا نزدیک نمی شوید و دعا کردن برای هیچ امر کوچکی را، به خاطر کوچک بودنش رها نکنید، زیرا حاجتهای کوچک نیز به دست همان کسی است که حاجتهای بزرگ به دست اوست.

(کافی، ج۲، ص۴۶۷، ح۶)

حدیث - ۱۳۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

رُبَما سَأَلتَ الشَّیْ ءَ فَلا تُؤتاهُ وَاُوتیتَ خَیرا مِنهُ عاجِلاً أَو آجِلاً أَو صَرَفَ عَنکَ لِما هُوَ خَیرٌ لَکَ، فَلَرُبَّ أمرٍ قَد طَلَبتَهُ فیهِ هَلاکُ دینِکَ لَو اوتیتَهُ، فَلتَکُن مَسأَلَتُکَ فیما یَبقی لَکَ جَمالُهُ وَیُنفی عَنکَ وَبالُهُ؛

گاه چیزی را (از خدا) می خواهی اما به تو داده نمی شود و دیر یا زود بهتر از آن به تو داده می شود، یا به خاطر آنچه خیر و مصلحت تو در آن است از برآورده شدن خواسته ات دریغ می شود، زیرا بسا خواسته ای که اگر برآورده شود به نابودی و تباهی دین تو می انجامد، پس، چیزی بخواه که زیبایی و نیکیش برایت می ماند و پیامد سوئی ندارد.

(نهج البلاغه، نامه ۳۱)

حدیث - ۱۳۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَنْ أَرادَ تُسْتَجابُ دَعْوَتُهُ وَأَنْ تُکْشَفَ کُرْبَتُهُ فَلْیُفَرِّجْ عَنْ مُعْسِرٍ؛

هر کس می خواهد دعایش مستجاب و اندوهش برطرف شود، به تنگدست مهلت دهد.

(کنزالعمال، ج ۶، ص ۲۱۵، ح ۱۵۳۹۸)

حدیث - ۱۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا یُرَدُّ دُعاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ

دعایی که با بسم اللّه الرحمن الرحیم شروع شود، رد نمی شود.

(الدعوات، ص ۵۲)

حدیث - ۱۳۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اُدعُوا اللهَ وَ اَنتم مُوقِنونَ بِالاِجابَةِ وَاعلَموا اَنَّ اللهَ لا یَستَجِیبُ دُعاءَ مِن قَلبِ غافِلٍ لاه؛

خدا را بخوانید و به اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بیخبر نمی پذیرد.

(کنز العمال، ج۲، ص۷۲)

حدیث - ۱۳۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

یا عَلیُّ مَن أَکَلَ الحَلالَ صَفادینُهُ، وَرَقَّ قَلبُهُ، وَدَمِعَت عَیناهُ مِن خَشیَةِ اللّه تَعالی وَلَم یَکُن لِدَعوَتِهِ حِجابٌ؛

ای علی هر کس حلال بخورد، دینش صفا می یابد، رقّت قلب پیدا می کند، چشمانش از ترس خداوند متعال پر اشک می شود و برای (استجابت) دعایش مانعی نمی باشد.

(میراث حدیث - ، ج۲، ص۱۸، ح۲)

حدیث - ۱۳۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

صَلاةُ اللّیلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِکَةِ وَ سُنَّةُ النبیاءِ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ اَصلُ الیمانِ وَ راحَةُ البدانِ وَ کَراهیَةٌ لِلشَّیطانِ وَ سِلاحٌ عَلَی العداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ العمالِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزقِ؛

نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستی فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن ها، مایه ناراحتی شیطان، سلاحی بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولی اعمال و برکت در روزی است.

(ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۱۹۱)

حدیث - ۱۴۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إذا لَم یَأمُروا بِمَعروفٍ وَلَم یَنهَوا عَن مُنکَرٍ وَلَم یَتَّبِعوا الأخیارَ مِن أهلِ بَیتی ، سَلَّطَ اللّه عَلَیهِم شِرارَهُم ، فَیَدعوا عِندَ ذلِکَ خِیارُهُم فَلا تُستَجابُ لَهُم؛

هرگاه (مردم) امر به معروف و نهی از منکر نکنند، و از نیکان خاندان من پیروی ننمایند، خداوند بدانشان را بر آنان مسلّط گرداند و نیکانشان دعا کنند امّا دعایشان مستجاب نشود

(امالی صدوق، ص ۲۵۴)

حدیث - ۱۴۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَلصَّدَقَةُ تَدفَعُ البَلاءَ وَ هِیَ اَنجَحُ دَواءٍ وَ تَدفَعُ القَضاءَ وَ قَد اُبرِمَ اِبراما وَ لا یَذهَبُ بِالدواءِ اِلاَّ الدُّعاءُ وَ الصَّدَقَةُ؛

صدقه بلا را برطرف می کند و مؤثرترینِ داروست. همچنین، قضای حتمی را برمی گرداند و درد و بیماری ها را چیزی جز دعا و صدقه از بین نمی برد.

(بحارالأنوار، ج ۹۳، ص ۱۳۷، ح ۷۱)

حدیث - ۱۴۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَن أَرادَ أن تُستَجابَ دَعوَتُهُ وَأَن تُکشَفَ کُربَتُهُ فَلیُفَرِّج عَن مُعسِرٍ؛

هر کس می خواهد دعایش مستجاب شود و غمش از بین برود باید گره از کار گرفتاری باز کند.

(نهج الفصاحه، ح ۲۹۶۱)

حدیث - ۱۴۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِغتَنِمُوا الدُّعاءَ عِندَ الرِّقَّةِ فَإِنَّها رَحمَةٌ؛

دعا کردن را در هنگام رقّت قلب غنیمت شمرید، که رقت قلب، رحمت است.

(بحارالأنوار، ج۹۳، ص۳۴۷، ح۱۴)

حدیث - ۱۴۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لَیسَ شَیْ ءٌ أَسرَعَ إِجابَةً مِن دَعوَةِ غائِبٍ لِغائِبٍ؛

هیچ دعایی زودتر از دعایی که انسان در غیاب کسی می کند، مستجاب نمی شود.

(بحارالأنوار، ج۹۳، ص۳۵۹، ح۱۷)

حدیث - ۱۴۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَن سَرَّهُ أن یَستَجیبَ اللّه لَهُ عِندَ الشَّدائِدِ وَالکَربِ فَلیُکثِرِ الدُّعاءَ فِی الرَّخاءِ؛

هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختی ها و گرفتاری ها دعای او را اجابت کند، در هنگام آسایش، دعا بسیار کند.

(نهج الفصاحه، ح ۳۰۲۳)

حدیث - ۱۴۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

نِعمَ عَونُ الدُّعاءِ الخُشُوعُ ؛

خشوع ، چه نیک یاوری است برای دعا

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۹۹۴۵

حدیث - ۱۴۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن قَرَعَ بابَ اللّه‌ِ فُتِحَ لَهُ ؛

هر کس درِ خانه خدا را بکوبد ، به رویش گشوده می‌شود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۸۲۹۲

حدیث - ۱۴۸

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن أُعطِیَ الدُّعاءَ لَم یُحرَمِ الإجِابَةَ ؛

هرکه را توفیق دعا داده شود ، از پذیرش آن محروم نشود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۸۱۴۳

حدیث - ۱۴۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن أحسَنَ المَسأَلَةَ أُسعِفَ ؛

هر کس به روشی نیکو درخواست کند ، خواسته‌اش برآورده می‌شود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۷۶۹۳

حدیث - ۱۵۰

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

بِالدُّعاءِ یُستَدفَعُ البَلاءُ ؛

با دعا، دفع بلا خواسته می‌شود

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۴۲۴۰

حدیث - ۱۵۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلدُّعاءُ لِلسّائِلِ إحدَی الصَّدَقَتَینِ ؛

دعا کردن برای حاجتْ‌خواه ، یکی از دو صدقه است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۱۶۲۰

حدیث - ۱۵۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الا و ان الإجابة تحت قبته والشفاء فی تربته، و الائمةعليهم‌السلام من ولده؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

بدانید که اجابت دعا، زیر گنبد حرم او(امام حسینعليه‌السلام ) و شفاء در تربت او، و امامانعليهم‌السلام از فرزندان او هستند.

مستدرک الوسائل، ج ??، ص ???

حدیث - ۱۵۳

قال الصّادقعليه‌السلام :

اَللّهم وَ ارْحَمْ تِلْکَ الاَعْیُنَ الَّتی جَرَتْ دُمُوعُها رَحْمَةً لَنا وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْقُلُوبَ الَّتی جَزَعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنا

وَ ارْحَمِ الّصَرْخَةَ الّتی کانَتْ لَنا ؛

امام صادقعليه‌السلام بر سجّاده خود نشسته و بر زائران و سوگواران اهل بیت ، چنین دعا می کردند و می فرمودند:

خدایا آن دیدگان را که اشکهایش در راه ترحّم و عاطفه بر ما جاری شده و دلهایی را که بخاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فریادها و ناله هایی را که در راه ما بوده است ، مورد رحمت قرار بده

بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۸

حدیث - ۱۵۴

امام علیعليه‌السلام :

کانَ رَسولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم إذا رَأَی الفاکِهَةَ الجَدیدَةَ قَبَّلَها ووَضَعَها عَلی عَینَیهِ وفَمِهِ ، ثُمَّ قالَ :

اللّهُمَّ کَما أرَیتَنا أَوَّلَها فی عافِیَةٍ ، فَأَرِنا آخِرَها فی عافِیَةٍ؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله ، چون میوه‌ای نو می‌دیدند ، آن را می‌بوسیدند و بر روی چشمان و دهانشان می‌نهادند و سپس می‌گفتند:خداوندا ! چنان که آغاز این را در عافیت به ما نشان دادی ، پایان آن را نیز در عافیت به ما بنمایان.

الأمالی للصدوق ، صفحه ۳۳۸ ، حدیث - ۳۹۶

حدیث - ۱۵۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أرادَ أن تُستَجابَ دَعوَتُهُ وأن تُکشَفَ کُربَتُهُ فَلْیُفَرِّجْ عن مُعسِرٍ ؛

هر که می‌خواهد دعایش مستجاب و اندوهش بر طرف شود ، به تنگدست مهلت دهد.

کنز العمّال : ۱۵۳۹۸

حدیث - ۱۵۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أطِبْ کَسبَکَ تُستَجَبْ دَعوَتُکَ ،فإنَّ الرّجلَ یَرفَعُ اللُّقْمَةَ إلی فیهِ (حَراما ) فما تُستَجابُ له دَعوَةٌ أربَعینَ یوما؛

در آمدت را پاک کن تا دعایت مستجاب شود؛ زیرا هرگاه آدمی لقمه [حرام ] به دهان خود ببرد، تا چهل روز دعایی از او پذیرفته نمی‌شود.

کما فی بحار الأنوار : ۹۳ / ۳۵۸ / ۱۶

حدیث - ۱۵۷

امام باقرعليه‌السلام :

علَیکَ بالدعاءِ لإخوانِکَ بظَهْرِ الغَیبِ فإنّهُ یَهِیلُ الرِّزقَ؛

پشت سر برادرانت دعا کن، که این کار روزی را به طرف تو سرازیر می‌کند

بحار الأنوار : ۷۶ / ۶۰ / ۱۴

حدیث - ۱۵۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اللّهُمّ ارزُقْ محمّدا وآلَ محمّدٍ ومَن أحَبَّ محمّدا وآلَ محمّدٍ ، العَفافَ والکَفافَ ، وارزُقْ مَن أبغَضَ محمّدا وآلَ محمّدٍ المالَ والوَلَدَ؛

خدایا ! به محمّد و خاندان محمّد و به کسی که محمّد و خاندان او را دوست دارد ، پاکدامنی و روزی به قدر کفاف عطا فرما و به هرکه محمّد وآل محمّد را دشمن دارد مال و فرزند روزی کن

الکافی : ۲ / ۱۴۰ / ۳

حدیث - ۱۵۹

امام صادقعليه‌السلام :

إنّ اللّه‌َ عز و جل جَعَلَ أرزاقَ المؤمنینَ مِن حیثُ لا یَحتَسِبُونَ، وذلکَ أنَّ العَبدَ إذا لَم یَعرِفْ وَجهَ رِزقِهِ کَثُرَ دُعاؤهُ؛

خـداوند عز و جل روزی مـؤمنان را از جـایـی می‌رساند که فکرش را هم نمی‌کنند ؛ و این بدان علّت است که وقتی مؤمن نداند روزیش از کجا خواهد رسید زیاد دعا می‌کند

نور الثقلین : ۵/۳۵۴/۳۴

حدیث - ۱۶۰

قال الصادقعليه‌السلام :

الساعة التی یستجاب فیها الدعاء یوم الجمعة مابین فراغ الامام من الخطبة الی ان یستوی الناس فی الصفوف ؛

ساعتی که دعا در آن مستجاب است روز جمعه و فاصله میان پایان خطبه(نماز جمعه) تا به صف ایستادن مردم می باشد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۶، ص ۴۱).

حدیث - ۱۶۱

عن ابی عبدالله -عليه‌السلام - قال :

من قدم اربعین رجلا من اخوانه فدعا لهم ثم دعا لنفسه ، استجیب له فیهم و فی نفسه؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: کسی که در قنوت نماز وتر برای چهل مؤ من وسپس برای خود دعا کند، خداوند دعاهای وی را مستجاب گرداند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، باب ۴۵).

حدیث - ۱۶۲

قال الصادقعليه‌السلام :

الداعی و المؤ من شریکان ؛

دعا کننده و آمین گوینده دراجر و استجابت دعای شان شریک هستند (یکسانند).

(المواعظ العددیه ، ج ۳۴۲).

حدیث - ۱۶۳

قال الصادقعليه‌السلام :

یا صاحب الدعاء! لا تسئل ما لایکون و لایحل ؛

ای دعاکننده ! چیزی را که نشدنی و حرام است از خداوند درخواست مکن (چون به اجابت نمی رسد).

(عدة الداعی ، ص ۱۴۰)

حدیث - ۱۶۴

قال الصادقعليه‌السلام :

الجلوس بعد صلاة الغداة فی التعقیب و الدعاء حتی تطلع الشمس ابلغ فی طلب الرزق من الضرب فی الارض ؛

هرکس بعد از نماز صبح برای تعقیب و دعا تا طلوع خورشید بنشیند، بهتر از در نوردیدن زمین ، روزی راجلب می کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۱۰ ۳۵).

حدیث - ۱۶۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

من اکل لمقة حرام لم تقبل له صلوة اربعین لیلة و لم یستجب له دعوة اربعین صباحا ؛

کسی که لقمه حرام بخورد، نماز چهل شب او قبول نمی شود، ودعای چهل روز او به اجابت نمی رسد.

(دارالسلام ، نوری ، ج ۴ ص ۲۱۳)

حدیث - ۱۶۶

قال الصادقعليه‌السلام :

اذ رق احدکم فلیدع فان القلب لایرق حتی یخلص؛

وقتی دل شما شکست دعا کنید، زیرا دل تا خالص نگردد نمی شکند.

(بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۵)

حدیث - ۱۶۷

قال الصادقعليه‌السلام :

علیک بالدعاء فان فیه شفاء من کل داء ؛

برتو باد به دعا، زیرا دعا درمان هر دردی است

(میزان الحکمه ، ج ۳ ص ۲۴۸)

حدیث - ۱۶۸

قال علیعليه‌السلام :

و ادفعوا امواج البلاء بالدعاء؛

موج بلاها را به وسیله دعا از خود دفع کنید.

(بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۰۱)

حدیث - ۱۶۹

قال الصادقعليه‌السلام :

ان الله عزوجل لایستجیب دعاء بظهر قلب قاس ؛

همانا خدای تعالی دعایی را که از دل سخت و با قساوت برخاسته شود، اجابت نمی کند.

(بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۰۵، میزان الحکمه ، ج ۳، ص ۲۵۷).

حدیث - ۱۷۰

قال الصادقعليه‌السلام :

من قدم اربعین رجلا من اخوانه فدعا لهم ثم دعا لنفسه استجیب له فیهم و فی نفسه ؛

هرکس برای چهل تن از برادران (دینی ) خود دعاکند و سپس برای خود دعا کند، خدا، دعای او را در حق آنان و او مستجاب کند.

(المواعظ العددیه ، ص ۲۷۴).

حدیث - ۱۷۱

قال علیعليه‌السلام :

من دعا الله اجابه ؛

هرکه خدا را بخواند، خداوند او را پاسخ گوید.

(غررالحکم ، ص ۲۹۵)

حدیث - ۱۷۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

الدعاء مخ العبادة ؛

دعا مغز عبادت است

(میزان الحکمه ، ج ۳، ص ۲۴۷)

حدیث - ۱۷۳

قال علیعليه‌السلام :

الدعاء ترس المؤ من ؛

دعا سپر مؤ من است

(میزان الحکمه ، ج ۳ ص ۲۴۷)

حدیث - ۱۷۴

قال علیعليه‌السلام :

لایقنطنک تاءخیر اجابة الدعاء فان العطیة علی قدر النبیة و ربما تاءخرت الاجابة لیکون ذلک الاعظم لاجر السائل ، و اجزل لعطاء النائل؛

نباید به تاءخیر افتادن اجابت دعا تو را ناامید کند، زیرا عطا وبخشش خداوند به قدر نیت بنده است و چه بسا که اجابت دعا طول کشد تا پاداش دعاکننده بزرگتر و عطای بخشنده نیز بیشتر گردد.

(غررالحکم ، ص ۲۳۸)

حدیث - ۱۷۵

قال الصادقعليه‌السلام :

الدعاء بعد الفریضة افضل من الصلوة تنفلا ؛

دعای بعد از نماز واجب ، از به جا آوردن نماز نافله برتر است.

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱ ص ۹۶۲)

حدیث - ۱۷۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

و ارفعوا الیه ایدیکم بالدعاء فی اوقات صلاتکم فانها افضل الساعات ینظرالله عزوجل فیها بالرحمة الی عباده و یجیبهم اذا ناجوه و یلبیهم اذا نادوه و یستجب لهم اذا دعوه؛

و در اوقات نمازهایتان دستهای خود را به دعا به سوی خدا بردارید، زیرا آن اوقات بهترین ساعات است و خداوند به سوی بندگانش با نظر رحمت نگاه می کند وهنگامی که با او مناجات کنند جواب می دهد زمانی که او را بخوانند، لبیک می گوید و وقتی که به درگاه او دعا کنند، اجابت می فرماید.

(بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۳۵۶)

حدیث - ۱۷۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

تفتح ابواب السماء و یستجاب الدعاء فی اربعة مواطن : عندالتقاء الصفوف فی سبیل الله وعند نزول الغیث وعند اقامة الصلاة وعند رؤ یة الکعبة ؛

چهار موقع درهای آسمان را بگشایند و دعاها رامستجاب کنند:

۱ - هنگام تلاقی صفوف مبارزان در راه خدا

۲ - هنگام نزول باران

۳ - هنگام نماز

۴ - هنگام دیدار کعبه.

(نهج الفصاحه ، ص ۱۱۶۸)

حدیث - ۱۷۸

قال الباقرعليه‌السلام :

فاذا فرغت من الصلاة المکتوبة فانصب الی ربک فی الدعاء او ارعب الیه فی المساءلة؛

هرگاه از نماز واجب فارغ شدی ، به دعا به سوی پروردگارت بپرداز و رغبت کن به سوی پروردگارت به سوال و درخواست

(مجمع البیان ، ج ۱۰ ص ۵۰۹)

حدیث - ۱۷۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

کاءنه قداستغنی غنی خذوا صلاته فاضربوا بها وجهه ؛

بنده مرا بنگریدکه نماز به جای آورد، ولی درخواست حاجت نکرد و گویا از من بی نیاز است نمازش را برگردانید و برچهره اش بکوبید.(بحارالانوار، ج ۸۲ ص ۳۲۵)

حدیث - ۱۸۰

قال الصادقعليه‌السلام :

ان الله عزوجل فرض علیکم الصلوات فی احب الاوقات الیه فاسئلوا الله حوائجکم عقیب فرائضکم ؛

به درستی که خداوند نمازهای واجب را در محبوبترین اوقات واجب کرد، پس حاجات خود را بعد از نمازهایتان بخواهید.

(بحارالانوار، ج ۸۵ ص ۳۲۴)

حدیث - ۱۸۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله

ادعوا الله و انتم موقنون بالاجابة و اعلموا ان الله تعالی لایستجب دعاء من قلب غافل لاه

بایقین به استجابت دعای خویش ، خداوند را بخوانید و بدانید که پروردگار تبارک و تعالی دعایی را که از دل غافل و بی توجه برآید، مستجاب نخواهد کرد(الاذکار، ص ۳۵۶).

حدیث - ۱۸۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

ان الله یستجبی من عبده اذا صلی فی جماعة ثم ساءله حاجة ان ینصرف حتی یقضیها ؛

وقتی بنده نمازش را به جماعت بخواند وحاجتی از خدا بخواهد، خداوند او را حاجت روا خواهد کرد، زیرا شرم دارد خواسته او را برنیاورد.

(بحارالانوار، ج ۸۸ ص ۴)

حدیث - ۱۸۳

قال علیعليه‌السلام :

الدعاء مفتاح الرحمة و مصباح الظلمة ؛

دعا کلید رحمت الهی و روشنایی بخش تاریکی هاست.

(میزان الحکمه ، ج ۳ ص ۲۴۵).

حدیث - ۱۸۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

ثلاثه مواطن لاترد فیها دعوة عبد: رجل یکون فی بریة حیث لایراه احد الاالله فیقوم فیصلی و رجل یکون معه فئة فیقر عنه اصحابه فبثبت و رجل یقوم من آخر اللیل ؛

سه مورد است که دعای کسی در آن رد نمی شود: یکی آن مردی که در بیابان باشد و کسی جز خدا او را نمی بیند برخیزید و نماز گزارد. دیگر آن مردی که با گروهی در جنگ باشد و یاران وی بگریزند و او استوار ماند. سوم آن که مرد در آخر شب برای عبادت برخیزد.(کنزالعمال ، ج ۲ - ص ۱۰۲، ص ۳۳۳۶)

حدیث - ۱۸۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

من ادی فریضة فله عندالله دعوة مستجابه ؛

هرکس نماز واجبی را به جای آورد یک دعای مستحب نزد خدا خواهد داشت

(بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۲۱).

حدیث - ۱۸۶

قال الصادقعليه‌السلام :

یستجاب الدعاء فی اربعة مواطن : فی الوتر و بعد الفجر و بعد الظهر و بعدالمغرب؛

دعا در چهار وقت به اجابت می رسد:

۱ - در نماز وتر

۲ - پس از نماز صبح

۳ - بعد از نماز ظهر

۴ - پس از مغرب.

(بحارالانوار، ۸۵، ص ۳۲۴ روضة المتقین ، ج ۱۲ ص ۳۸).

حدیث - ۱۸۷

قال الصادقعليه‌السلام :

من صلی صلوة و عقب الی اخری فهو ضیف الله و حق علی الله ان یکرم ضیفه ؛

هر که نماز فریضه کند و بعد از آن تعقیب بخواند تا نماز دیگر (یعنی به خواندن دعاهایی که بعد از نماز باید خواند و قرائت قرآن و غیره مشغول گردد تا وقت نماز دیگر) پس آن بنده مهمان خدا می باشد و حق است بر خدای عزوجل اینکه اکرام کند مهمان خود را. (بحارالانوار، ج ۸۵ ص ۳۲۲).

حدیث - ۱۸۸

قال الصادقعليه‌السلام :

تسبیح فاطمة الزهراءعليها‌السلام فی کل یوم فی دبر کل صلاة احب الی من صلاة الف رکعة فی کل یوم؛

تسبیح حضرت زهراعليها‌السلام در هر روز در تعقیب هر فریضه نزد من محبوب تر است از به جا آوردن هزار رکعت نماز در هر روز (ثواب الاعمال ، ص ۱۶۶)

حدیث - ۱۸۹

قال الصادقعليه‌السلام :

کل دعاء یدعی الله عزوجل به محجوب عن السماء حتی یصلی علی محمد و آل محمد؛

هر دعایی که خدا با آن خوانده شود، پوشیده است ، بالا نمی رود و به هدف اجابت نمی رسد مگر این که صلوات بر محمد و آل محمدعليه‌السلام همراه باآن باشد.

(اصول کافی ، - ج ۲، ص ۴۹۳)

حدیث - ۱۹۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

التعقیب بعد صلوة الفجر ابلغ فی طلب الرزق؛

دعای پس از نماز صبح برای جلب رزق مؤثرتر است

(بحارالانوار، ج ۸۵، س ۳۲۶، مستدرک الوسایل ، ج ۱، ص ۳۳۶)

حدیث - ۱۹۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الله یستحیی من عبده اذا صلی فی جماعة ثم ساله حاجة ان ینصرف حتی یقضیها؛

همانا خداوند از بنده اش هنگامی که به نماز جماعت مشغول است و سپس از او حاجتی بخواهد که برآورده نشود، حیا می کند تا زمانی که آن را اجابت کند.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۴)

حدیث - ۱۹۲

عن رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و ما منکم من احد یخرج من بیته متطهرا فیصلی الصلوة فی الجماعة مع المسلمین ثم یقعد ینتظر صلوة الاخری الا و الملائکة تقول : اللهم اغفر له ، اللهم ارحمه ؛

وقتی شما از خانه خارج می شوید، با طهارت باشید، و شرکت در جماعت با مسلمین بکنید، و انتظار نماز باشید، در این صورت ملائکه برای شما دعا می کنند، خدایا او را بیامرز، خدایا بر او رحم کن

(جامع احادیث ، ج ۶، ص ۳۸۷)

حدیث - ۱۹۳

قال علیعليه‌السلام :

اغتنموا الدعاء عند اربع : عند قرائة القران و عند الاذان و عند نزول الغیث و عند التقاء الصفین للشهادة ؛

در چهار زمان دعا را غنیمت شمارید:

۱ - هنگام قرائت قرآن

۲ - هنگام اذان

۳ - هنگام نزول باران

۴ - هنگام رو به رو شدن دو لشگر مؤ منین و کفار برای جنگ

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۱۱۱۴)

حدیث - ۱۹۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یا اباذر!اذا کان العبد فی ارض قفر فتوضا او تیمم ثم اذن و اقام و صلی امر الله عز و جل الملئکة فصفوا خلفه صفا لا یری طرفاه یرکعون برکوعه و یسجدون بسجوده و یؤ منون علی دعائه ؛

ای ابوذر! هرگاه بنده ای در بیابانی تنها باشد و وضو بسازد یا تیمم کند، سپس اذان و اقامه بگوید و نماز بخواند، خدا فرشتگان را امر کند که پشت سر او صفی تشکیل دهند که دو طرف آن دیده نشود و به نماز او اقتداء نمایند و به دعای او آمین گویند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۲۱. مکارم الاخلاق ، ص ۴۶۶)

حدیث - ۱۹۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الدعاء بین الاذان و الاقامة لایرد؛

دعای بین اذان و اقامه رد نمی شود.

(شهاب الاخبار، ص ۴۴)

حدیث - ۱۹۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا زالت الشمس فتحت ابواب السماء و ابواب الجنان و استجیب الدعاء، فطوبی لمن رفع له عند ذلک عمل صالح ؛

وقتی آفتاب از دایره نصف النهار گذشت ، درهای آسمان و درهای بهشت گشوده شده و دعا در این هنگام مستجاب می گردد. پس خوشا به حال کسی که در این ساعت عمل صالحی از او بالا رود.

(سفینة البحار، ج ۲، ص ۴۴)

حدیث - ۱۹۷

قال النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثلاثة لایتقبل الله عز و جل لهم بالحفظ، رجل نزل فی بیت خرب ، و رجل صلی علی قارعة الطریق و رجل ارسل راحلته و لم یستوثق منها ؛

سه طایفه هستند که خداوند دعای آنها را برای حفظ و سلامتی نمی پذیرد:

۱ - کسی که زیر دیوار و سقف شکسته منزل کند.

۲ - کسی که در وسط جاده نماز بخواند.

۳ - کسی که مرکب خود را رها کند و آن را نبندد.

(الخصال ، ج ۱، ص ۱۴۱.بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۱۵۷)

حدیث - ۱۹۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اکل لقمة حرام لم یقبل له صلواة اربعین لیلة و لم تستجب له دعوة اربعین صباحا ؛

کسی که لقمه حرام بخورد، تا چهل شب نماز او قبول نمی شود و دعای وی نیز تا چهل روز به اجابت نمی رسد.

(دارالسلام نوری ، ج ۴، ص ۲۱۳)

حدیث - ۱۹۹

قال الصادقعليه‌السلام :

یدخل علی المیت فی قبره الصلاة و الصوم و الحج و الصدقة و البر و الدعاء، و یکتب اجره للذی یفعله و للمیت ؛

نماز و روزه و صدقه و نیکی و دعا برای میت در قبر او داخل می شود، و اجر و پاداش این امور را برای میت و آن را انجام می دهد، نوشته می شود.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۶۲)

حدیث - ۲۰۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الصلاة اجابة للدعاء و قبول للاعمال ؛

نماز موجب اجابت دعا و قبولی اعمال است

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۱)

حدیث - ۲۰۱

قال الباقرعليه‌السلام :

ما من عبد من شیعتنا یقوم الی الصلوة الا اکتنفته بعدد من خالفه ملائکة یصلون خلفه و یدعون الله - عز و جل - له حتی یفرغ من صلاته ؛

هیچ بنده ای از پیروان ما نیست که به نماز بایستد، مگر آن که به اندازه مخالفینش ملائکه پشت سر او نماز می خوانند و در پیشگاه خداوند متعال برای او دعا می کنند تا از نمازش فارغ شود.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۵)

حدیث - ۲۰۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِدفَعُوا أبوابَ الْبَلاءِ بِالدُّعاءِ؛

درهای بلا را با دعا ببندید.

قرب الاسناد، ص ۱۱۷

حدیث - ۲۰۳

امام علیعليه‌السلام :

بُکاءُ العُیونِ وخَشْیَةُ القلوبِ مِن رَحْمَةِ اللّه تعالی ذِکرُهُ ، فإذا وَجَدتُموها فاغتَنِموا الدُّعاءَ؛

گریه چشمها و ترس دلها نشانه رحمت خدای بلندنام است هرگاه این دو را در خود یافتید دعا کردن را غنیمت شمرید

مکارم الأخلاق : ۲ / ۹۶ / ۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۷۸

حدیث - ۲۰۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

أَعلَمُ النّاسِ بِاللّه أَکثَرُهُم لَهُ مَسأَلَةً؛

خداشناس ترین مردم پر درخواست ترین آنها از خداست.

غررالحکم، ج۲، ص۴۵۱، ح۳۲۶۰

حدیث - ۲۰۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

امْنُنْ عَلَیْنَا بِالنَّشَاطِ وَ أَعِذْنَا مِنَ الْفَشَلِ وَ الْکَسَلِ وَ الْعَجْزِ وَ الْعِلَلِ وَ الضَّرَرِ وَ الضَّجَرِ وَ الْمَلَلِ؛

(خدایا) نعمت سرزندگی و کوشایی را به ما ارزانی دار و از سستی، تنبلی، ناتوانی، بهانه آوری، زیان، دل مردگی و ملال، محفوظمان دار.

میزان الحکمه، ج۱۱، ص۵۱۸۴

حدیث - ۲۰۶

امام سجادعليه‌السلام فرمودند:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْهَمِّ وَ الْحَزَنِ وَ الْعَجْزِ وَ الْکَسَلِ؛

بار خدایا، من از غم و اندوه و ناتوانی و تنبلی به تو پناه می‌برم.

میزان الحکمه، ج۱۱، ص۵۱۸۸

حدیث - ۲۰۷

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

دعای انسان پشت سر برادر دینی‌اش ، نزدیکترین و سریعترین دعا به اجابت است.

کافی ، ج ۲ ، ص ۵۰۷

حدیث - ۲۰۸

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

خداوند عزوجل از میان بندگان مؤمنش آن بنده‌ای را دوست دارد که بسیار دعا کند، پس بر شما باد دعا در هنگام سحر تا طلوع آفتاب ، زیرا آن ، ساعتی است که درهای آسمان در آن هنگام باز گردد و روزیها در آن تقسیم گردد و حاجتهای بزرگ بر آورده شود

کافی ، ج ۲ ، ص‌۴۷۸

حدیث - ۲۰۹

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

به خدا سوگند هیچ بنده‌ای در دعا ، پافشاری و اصرار به درگاه خدای عزوجل نکند ، جز اینکه حاجتش را بر آورد

کافی ، ج ۲ ، ص ۴۷۵

حدیث - ۲۱۰

امام مهدیعليه‌السلام فرمودند:

پروردگارا روزیمان کن بندگی‌ات و دوری از گناه و نیت پاک را.

(الصحیفه المهدیه/۶۹)

حدیث - ۲۱۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

نعم سلاح المؤمن الصّبر و الدّعاء؛

چه نیکو سلاحی است صبر و دعا برای مؤمن.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من یدم قرع الباب یوشک أن یفتح له؛

هر که به کوفتن در ادامه دهد بر او بگشایند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من سرّه أن یستجیب اللَّه له عند الشّدائد و الکرب فلیکثّر الدّعاء فی الرّخاء؛

هر که دوست دارد خدا هنگام سختی و مصیبت دعای وی اجابت کند هنگام گشایش دعا بسیار کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أتی إلیکم معروفا فکافئوه فإن لم تجدوا فادعوا له؛

هر که با شما نکوئی کرد عوضش دهید و اگر نتوانید برای او دعا کنید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ما من عبد مسلم یدعو لأخیه بظهر الغیب إلّا قال الملک و لک بمثله؛

هر بنده مسلمانی که در غیاب برادر خویش برای او دعا کند فرشته گوید برای تو نیز نظیر آن باد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یردّ القضاء إلّا الدّعاء و لا یزید فی العمر إلّا البرّ؛

قضا جز به دعا دفع نشود و چیزی جز نیکوکاری عمر را افزون نکند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لیس شی ء أکرم عند اللَّه من الدّعاء؛

هیچ چیز نزد خدا گرامی تر از دعا نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لم تؤتوا بعد کلمه الإخلاص مثل العافیه فاسألوا اللَّه العافیه؛

شما را پس از کلمه اخلاص چیزی مثل عافیت نداده اند از خدا عافیت طلبید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لقد بارک اللَّه لرجل فی حاجه أکثر الدّعاء فیها أعطیها أو منعها؛

خدا حاجتی را که مرد در باره آن بسیار دعا کند روا بشود یا نشود، مبارک کرده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قل اللّهمّ إنّی أسألک نفسا مطمئنّه تؤمن بلقائک و ترضی بقضائک و تقنع بعطائک؛

بگو خدایا جان مطمئنی از تو میخواهم که به معاد ایمان داشته باشد و به قضای تو رضا دهد و به عطای تو قناعت کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

قال اللَّه تعالی یا ابن آدم ثلاثه: واحده لی و واحده لک و واحده بینی و بینک فأمّا الّتی لی فتعبدنی لا تشرک بی شیئا، و أمّا الّتی لک فما عملت من عمل جزیتک به فإن أغفر فأنا الغفور الرّحیم و أمّا الّتی بینی و بینک فعلیک الدّعاء و المسأله و علی الاستجابه و العطاء؛

خدای والا فرماید: ای فرزند آدم سه چیز هست یکی خاص من، یکی خاص تو، و یکی میان من و تو. اما آن که خاص من است آن که مرا بپرستی و چیزی را با من انباز نکنی اما آنچه خاص تو است هر چه عمل کنی سزای تو دهم و اگر بیامرزم من آمرزگار رحیمم، اما آنچه میان من و تو است از تو دعا کردن و خواستن و از من اجابت و عطا کردن.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

عوّدوا المرضی، و مروهم فلیدعوا لکم فإنّ دعوه المریض مستجابه و ذنبه مغفور؛

بیماران را عیادت کنید و بگوئیدشان که برای شما دعا کنند که دعای بیمار مستجاب و گناه او آمرزیده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

عمل البرّ کلّه نصف العباده و الدعاء نصف فإذا أراد اللَّه تعالی بعبد خیرا انتحی قلبه للدّعاء؛

همه اعمال خیر یک نیمه عبادت است و دعا نیمه دیگر و چون خدا برای بنده ای خیر خواهد، قلب او را به دعا متمایل کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ساعتان تفتح فیهما أبواب السّماء و قلّما تردّ علی داع دعوته: حضور الصّلاه و الصّفّ فی سبیل اللَّه؛

دو وقت است که درهای آسمان در اثنای آن گشوده می شود و کمتر ممکن است دعای دعاکننده ای رد شود: هنگام نماز و صف آرائی در راه خدا.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۵

رکعتان بسواک أفضل من سبعین رکعه بغیر سواک و دعوه فی السّرّ أفضل من سبعین دعوه فی العلانیه و صدقه فی السّرّ أفضل من سبعین صدقه فی العلانیه؛

دو رکعت نماز با مسواک بهتر از هفتاد رکعت بدون مسواک است و یک دعای نهان بهتر از هفتاد دعای آشکار است و یک صدقه نهان بهتر از هفتاد صدقه آشکار است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء ینفع ممّا نزل و ممّا لم ینزل فعلیکم عباد اللَّه بالدّعاء؛

دعا در باره آنچه فرود آمده و آنچه نیامده مفید است بندگان خدا از دعا غافل مشوید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء یردّ القضاء و إنّ البرّ یزید فی الرّزق و إنّ العبد لیحرم الرّزق بالذّنب یصیبه؛

دعا دفع قضا کند و نیکی روزی را بیفزاید و بنده به وسیله گناهی که مرتکب شود از روزی خود محروم ماند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء هو العباده؛

دعا،عبادت است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء مفتاح الرّحمه و الوضوء مفتاح الصّلاه و الصّلاه مفتاح الجنّه؛

دعا کلید رحمت و وضو کلید نماز است و نماز کلید بهشت.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء سلاح المؤمن؛

دعا سلاح مؤمن است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء جند من أجناد اللَّه مجنّد یردّ القضاء بعد أن یبرم.

دعا سپاهی از سپاهیان مجهز خداست و قضای محتوم را دفع می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّعاء بین الأذان و الإقامه لا یردّ؛

دعائی که میان اذان و اقامه کنند رد نمی شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الدّاعی و المؤمّن فی الأجر شریکان و القاری و المستمع فی الأجر شریکان و العالم و المتعلّم فی الأجر شریکان؛

آنکه دعا میکند و آنکه آمین گوید در پاداش شریکند و قاری و مستمع در پاداش شریکند و دانشمند و دانش آموز در پاداش شریکند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

دعوه فی السّرّ تعدل سبعین دعوه فی العلانیه؛

یک دعای نهانی مساوی هفتاد دعای آشکار است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

دعوتان لیس بینهما و بین اللَّه حجاب دعوه المظلوم و دعوه المرء لأخیه بظهر الغیب؛

دو دعاست که میان آن و خدا پرده ای نیست، دعای ستمدیده و دعائی که مرد پشت سر برادر خود کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

دعاء الوالد لولده کدعاء- النّبیّ لأمّته؛

دعائی که پدر برای فرزند کند مانند دعائی است که پیغمبر برای امت خود می کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

دعاء المرء المسلم مستجاب لأخیه بظهر الغیب عند رأسه ملک موکّل به کلّما دعا لأخیه بخیر قال الملک: آمین و لک بمثل ذلک؛

دعای مرد مسلمان که پشت سر برادر خود کند پذیرفته شود بر سر او فرشته ای موکل است و هر دم برای برادر خود دعائی کند گوید پذیرفته باد و برای تو نیز نظیر آن باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

دعاء المحسن إلیه للمحسن لا یردّ؛

دعائی که نکوئی دیده برای نکوکار کند ردشدنی نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

دعاء الأخ لأخیه بظهر- الغیب لا یردّ؛

دعائی که برادر پشت سر برادر خود کند، ردشدنی نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خیار أئمّتکم الّذین تحبّونهم و یحبّونکم و تصلّون علیهم و یصلّون علیکم و شرار أئمّتکم الّذین تبغضونهم و یبغضونکم و تلعنونهم و یلعنونکم؛

بهترین پیشوایان شما کسانی هستند که آنها را دوست دارید و شما را دوست دارند. شما آنها را دعا کنید و آنها نیز شما را دعا کنند و بدترین پیشوایان شما کسانی هستند که آنها را دشمن دارید و شما را دشمن دارند و آن ها را نفرین کنید و شما را نفرین کنند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خمس دعوات یستجاب لهنّ: دعوه المظلوم حتّی ینتصر و دعوه الحاجّ حتّی یصدر و دعوه الغازی حتّی یقفل و دعوه المریض حتّی یبرأ و دعوه الأخ لأخیه بظهر الغیب و أسرع هذه الدّعوات إجابه دعوه الأخ لأخیه بظهر الغیب؛

پنج دعاست که مستجاب می شود دعای مظلوم تا یاری شود و دعای زائر کعبه تا باز گردد و دعای کسی که به جهاد می رود تا به اقامتگاه خود برسد و دعای مریض تا شفا یابد، و دعای برادری که در غیبت برادر خود برای او کند و این دعا از همه دعاها زودتر مستجاب می شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

خرج نبیّ من الأنبیاء بالنّاس یستسقون اللَّه تعالی فإذا هو بنمله رافعه بعض قوائمها إلی السّماء فقال ارجعوا فقد استجیب لکم من أجل هذه النّمله؛

پیغمبری با مردم برای دعای باران بیرون آمد مورچه ای را دید که دست خود را به طرف آسمان بلند کرده است گفت باز گردید که خدا به خاطر این مورچه دعای شما را پذیرفت.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

حصّنوا أموالکم بالزّکاه و داووا مرضاکم بالصّدقه و أعدّوا للبلاء الدّعاء؛

اموال خود را به وسیله زکات محفوظ دارید و مریضان خود را با صدقه علاج کنید و برای جلوگیری از بلا به دعا متوسل شوید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث یدرک بهنّ العبد رغائب الدّنیا و الآخره الصّبر علی البلاء و الرّضا بالقضاء و الدّعاء فی الرّخاء؛

سه چیز است که بنده به وسیله آن خواستنی های دنیا و آخرت را به دست می آورد: صبر بر بلا و رضا به قضا و دعا در حال فراخ دستی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث دعوات مستجابات لا شکّ فیهنّ دعوه المظلوم و دعوه المسافر و دعوه الوالد علی ولده؛

سه دعا بدون شک مستجاب می شود: دعای ستمدیده و مسافر و نفرین پدر در حق فرزند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث حقّ علی اللَّه أن لا یردّ لهم دعوه: الصائم حتّی یفطر و المظلوم حتّی ینتصر و المسافر حتّی یرجع؛

سه کسند که بر خدا لازم است دعایشان را رد نکند: روزه دار تا افطار کند و ستمدیده تا ستم از او دفع شود و مسافر تا به وطن خود باز گردد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاثه مواطن لا تردّ فیها دعوه عبد: رجل یکون فی بریّه حیث لا یراه أحد إلّا اللَّه فیقوم فیصلّی و رجل یکون معه فئه فیفرّ عنه أصحابه فیثبت و رجل یقوم من آخر اللّیل؛

سه مورد است که دعای کسی در آن رد نمی شود: یکی آن که مردی در بیابانی باشد که جز خدا کسی او را نمی بیند و برخیزد و نماز گزارد دیگر آن که مردی با گروهی در جنگ باشد و یاران وی بگریزند و او استوار ماند و سوم آن که مرد در آخر شب برای عبادت برخیزد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاثه لا یردّ اللَّه دعاءهم: الذّاکر اللَّه کثیرا و المظلوم و الإمام المقسط؛

سه کسند که خدا دعایشان را رد نمی کند آن که فراوان یاد خدا کند و ستمدیده و پیشوای دادگر.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاثه لا یجیبهم ربّک عزّ و جلّ رجل نزل بیتا خربا و رجل نزل علی طریق السّبیل و رجل أرسل دابّته ثمّ جعل یدعو اللَّه أن یحبسها؛

سه کسند که خدا دعایشان را نمی پذیرد: مردی که در خانه ویران جای گیرد و مردی که کنار راه اقامت گزیند و مردی که حیوان خود را رها کند و سپس دعا کند که خدا آن را نگهدارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تفتح أبواب السّماء و یستجاب الدّعاء فی أربعه مواطن: عند التقاء الصّفوف فی سبیل اللَّه و عند نزول الغیث و عند إقامه الصّلاه و عند رؤیه الکعبه؛

چهار موقع درهای آسمان را بگشایند و دعاها را مستجاب کنند. هنگام تلاقی صف مبارزان در راه خدا و هنگام نزول باران و هنگام نماز و هنگام دیدار کعبه.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

برّ الوالدین یزید فی العمر و الکذب ینقص الرّزق و الدّعاء یردّ القضاء؛

نیکی با پدر و مادر عمر را افزون کند و دروغ روزی را کاهش دهد و دعا قضا را دفع کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ من لم یسأل اللَّه تعالی یغضب علیه؛

هر که از خدا چیزی نخواهد خدا بر او خشمگین می شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه یستحیی من العبد أن یرفع إلیه یدیه فیردّهما خائبین؛

خداوند از بنده شرم دارد که دستهای خود را به سوی او بلند کند و آن را ناامید باز گرداند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه یحبّ الملحّین فی الدّعاء؛

خداوند کسانی را که در کار دعا اصرار می ورزند، دوست دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی حیی کریم یستحیی إذا رفع الرّجل إلیه یدیه أن یردّهما صفرا خائبتین؛

خداوند باحیا و بخشنده است وقتی مردی دست های خود را به سوی او بلند کرد شرم دارد که آن را خالی و نومید باز گرداند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ الرّجل لیحرم الرّزق بالذّنب یصیبه و لا یردّ القدر إلّا الدّعاء و لا یزید فی العمر إلا البرّ؛

انسان به سبب گناه از روزی محتوم محروم ماند و تقدیر جز به دعا برنگردد و عمر جز به نیکوکاری دراز نشود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ أبخل النّاس من بخل بالسّلام و أعجز النّاس من عجز عن الدّعاء؛

بخیل ترین مردم آن کس است که از سلام دادن بخل ورزد و ناتوان ترین مردم کسی است که از دعا ناتوان باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ لا تکلنی إلی نفسی طرفه عین و لا تنزع منّی صالح ما أعطیتنی؛

خداوندا یک لحظه مرا به خودم وامگذار و چیزهای خوبی که به من بخشیده ای از من باز مگیر.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ کما حسّنت خلقی فحسّن خلقی؛

خدایا چنان که صورت مرا نیک کردی سیرتم را نیز نیک کن.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ عافنی فی بدنی. اللّهمّ عافنی فی سمعی. اللّهمّ عافنی فی بصری. اللّهمّ إنّی أعوذ بک من الکفر و الفقر. اللّهمّ إنّی أعوذ بک من عذاب القبر، لا إله إّلا أنت؛

خدایا تن مرا سالم دار خدایا گوش مرا سالم دار خدایا چشم مرا سالم دار خدایا از کفر و فقر به تو پناه می برم، خدایا از عذاب قبر به تو پناه می برم، خدائی جز تو نیست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ ربّنا آتنا فی الدّنیا حسنه و فی الآخره حسنه و قنا عذاب النّار؛

خدایا، پروردگارا، در دنیا و آخرت بما نیکی بخش، و ما را از عذاب جهنم محفوظ دار.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ بعلمک الغیب و قدرتک علی الخلق أحینی ما علمت الحیاه خیرا لی و توفّنی إذا علمت الوفاه خیرا لی، اللّهمّ و أسألک خشیتک فی الغیب و الشّهاده و أسألک کلمه الإخلاص فی الرّضا و الغضب و أسألک القصد فی الفقر و الغنی؛

خدایا تو را به غیب دانی و قدرتی که بر آفرینش داری سوگند می دهم تا موقعی که زندگی را برای من بهتر می دانی مرا زنده نگهدار و موقعی که مرگ را برای من بهتر می دانی مرا بمیران خدایا از تو می خواهم که ترس خود را در آشکار و نهان نصیب من کنی و در حال خشنودی و خشم کلمه اخلاص را به زبان من جاری نمائی و در حال فقر و توانگری میانه روی را شعار من سازی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أعوذ بک من یوم السّوء و من لیله السّوء و من ساعه السّوء و من صاحب السّوء و من جار السّوء فی دار المقامه؛

خدایا از روز بد و شب بد و ساعت بد و یار بد و همسایه بد در خانه اقامت به تو پناه می برم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أعوذ بک من منکرات الأخلاق و الأعمال و الأهواء و الأدواء؛

خدایا از اخلاق بد و اعمال بد و هوس های بد و مرض های بد به تو پناه می برم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أعوذ بک من فتنه النّساء و أعوذ بک من عذاب القبر؛

خدایا از فتنه زنان به تو پناه می برم و از عذاب قبر به تو پناه می برم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أعوذ بک من غلبه الدّین و غلبه العدوّ و شماته الأعداء؛

خدایا از چیرگی قرض و غلبه دشمن و سرزنش مخالفان به تو پناه می برم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أعوذ بک من علم لا ینفع و قلب لا یخشع و دعاء لا یسمع و نفس لا تشبع أعوذ بک اللّهمّ من شرّ هؤلاء الأربع؛

خدایا از دانشی که سود ندهد و دلی که سوز ندارد و دعائی که شنیده نشود و نفسی که سیری نپذیرد به تو پناه می برم خدایا از این چهار چیز به تو پناه می برم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أعوذ بک من علم لا ینفع و عمل لا یرفع، و دعاء لا یسمع؛

خدایا از دانشی که سود ندهد و عملی که مقبول نیفتد و دعائی که شنیده نشود به تو پناه می برم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أعوذ بک من زوال نعمتک و تحوّل عافیتک و فجأه نقمتک و جمیع سخطک؛

خدایا از زوال نعمت و تغییر عافیت و غضب ناگهانی و همه چیزهائی که مایه ناخشنودی تو است به تو پناه می برم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أعوذ بک من الکسل و الهرم و المأثم و المغرم و من فتنه القبر و عذاب القبر و من فتنه النّار و عذاب النّار و من شرّ فتنه الغنی و أعوذ بک من فتنه الفقر؛

خدایا از تنبلی و پیری و گناه و قرض و بلیه قبر و عذاب قبر و رسوائی جهنم و بلیه جهنم و عذاب جهنم و بلیه ثروت و بلیه فقر به تو پناه می برم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أعوذ بک من الفقر و القلّه و الذّلّه و أعوذ بک من أن أظلم أو أظلم؛

خدایا از فقر و تنگدستی و ذلت به تو پناه می برم و از ستم کشی و ستمگری به تو پناه می برم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أعوذ بک من العجز و الکسل و الجبن و البخل و الهرم و أعوذ بک من عذاب القبر و أعوذ بک من عذاب النّار و أعوذ بک من فتنه المحیا و الممات؛

خدایا از ناتوانی و تنبلی و ترس و بخل و پیری به تو پناه می برم و از عذاب قبر به تو پناه می برم و از عذاب جهنم به تو پناه می برم و از رسوائی در زندگی به تو پناه می برم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أسألک من الخیر کلّه ما علمت و ما لم أعلم و اعوذ بک من الشّرّ کلّه ما علمت منه و ما لم أعلم؛

خدایا من نیکی هائی را که می دانم و نمی دانم از تو می خواهم و از بدی هائی که می دانم و نمی دانم به تو پناه می برم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أسألک صحّه فی إیمان و إیمانا فی حسن خلق و نجاحا یتبعه فلاح؛

خدایا من از تو صحتی می خواهم که قرین ایمان باشد و ایمانی که با نیک خوئی همراه باشد و موفقیتی که رستگاری دنبال آن باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ إنّی أسألک الهدی و التّقی و العفاف و الغنی؛

خدایا من از تو هدایت و تقوی و عفت و بی نیازی می خواهم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ انفعنی بما علّمتنی و علّمنی ما ینفعنی و زدنی علما؛

خدایا مرا به آنچه تعلیم داده ای منتفع کن و آنچه را برای من نافع است به من بیاموز و دانش مرا فزون کن.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ أنت خلقت نفسی و أنت توفّیها لک مماتها و محیاها إن أحییتها فاحفظها و إن أمتّها فاغفر لها. اللّهمّ إنّی أسألک العافیه؛

خدایا تو جان مرا آفریدی و تو آن را می گیری زندگی و مرگ آن متعلق به تو است اگر زنده اش داشتی محفوظش دار و اگر دچار مرگش ساختی بر او ببخش. خدایا من از تو عافیت می خواهم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ أغننی بالعلم و زیّنّی بالحلم و أکرمنی بالتّقوی و جمّلنی بالعافیه؛

خدایا مرا به علم توانگر ساز و به حلم زینت بخش و به تقوی عزیز کن و به عافیت زیبائی ده.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۷۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ اغفر لی خطیئتی و جهلی و إسرافی فی أمری و ما أنت أعلم به منّی. اللّهمّ اغفر لی خطئی و عمدی و هزلی و جدّی و کلّ ذلک عندی. اللّهمّ اغفر لی ما قدّمت و ما أخّرت و ما أسررت و ما أعلنت؛

خدایا از گناه و جهالت و افراط کاری من و آنچه بهتر از من میدانی در گذر خدایا خطا و عمد و شوخی و جدی من همه را ببخش خدایا گناهان سابق و لاحق و نهان و عیان مرا عفو کن.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اَللّهُمّ اغفِر لِی ذَنبی وَ وَسِّع لِی فی داری وَ بارِک لِی فِی رِزقِی؛

خدایا گناه مرا ببخش و خانه ام را وسعت بخش و روزی مرا برکت ده.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اَللّهُمّ أعِنِّی عَلَی غَمَراتِ المَوتِ وَ سَکَراتِ المَوتِ؛

خدایا مرا بر تحمل سختیها و رنجهای مرگ کمک کن.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ أصلح لی دینی الّذی هو عصمه أمری. و أصلح لی دنیای الّتی فیها معاشی و أصلح لی آخرتی الّتی فیها معادی و اجعل الحیاه زیاده لی فی کلّ خیر و اجعل الموت راحه لی من کلّ شرّ؛

خدایا دین مرا که حافظ کار من است و دنیای مرا که زندگی من در آن است و آخرت مرا که باز گشتم به سوی آن است به صلاح آر، زندگی را برای من مایه افزایش نیکی ها ساز و مرگ را برای من مایه آسایش از بدیها کن.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ ارزقنی عینین هطّالتین تشفیان القلب بذروف الدّموع من خشیتک قبل أن تکون الدّموع دما و الأضراس جمرا؛

خدایا مرا دو چشم اشکبار بخش که دل را از ریزش اشکهائی که از بیم تو میریزد شفا بخشند پیش از آن که اشکها خون و دندان ها آتش شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ أصلح ذات بیننا و ألّف بین قلوبنا و اهدنا سبل السّلام و نجّنا من الظّلمات إلی النّور و جنّبنا الفواحش ما ظهر منها و ما بطن. اللّهمّ بارک لنا فی أسماعنا و أبصارنا و قلوبنا و أزواجنا و ذرّیّاتنا و تب علینا إنّک أنت التّوّاب الرّحیم؛

خدایا میان ما را اصلاح ده و دلهای ما را متفق ساز و ما را به آرامش هدایت کن و از تاریکی ها به سوی روشنی رهائی بخش و از زشتی های آشکار و نهان دور ساز، خدایا گوشها و چشمها و دلها و زنها و فرزندان ما را مبارک گردان و توبه ما را بپذیر زیرا تو توبه پذیر و مهربانی.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ أحینی مسکینا و توفّنی مسکینا و احشرنی فی زمره المساکین و إنّ أشقی الأشقیاء من اجتمع علیه فقر الدّنیا و عذاب الآخره؛

خدایا مرا در زندگی فقیر دار و فقیر بمیران و در صف فقیران محشور ساز، بدبخت تر از همه بدبختان کسی است که فقر دنیا و عذاب آخرت را با هم داشته باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ احفظنی بالإسلام قائما و احفظنی بالإسلام قاعدا و احفظنی بالإسلام راقدا و لا تشمت بی عدوّا و لا حاسدا اللّهمّ إنّی أسألک من کلّ خیر خزائنه بیدک و أعوذ بک من کلّ شرّ خزائنه بیدک؛

خدایا مرا هنگام خفتن و ایستادن و نشستن به وسیله اسلام حفظ کن و مرا به سرزنش دشمن و حسود مبتلا مساز، خدایا همه نیکی هائی که گنجینه آن را بدست داری از تو می خواهم و از همه بدیهائی که گنجینه آن را بدست داری بتو پناه می برم.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ أحسن عاقبتنا فی الامور کلّها و أجرنا من خزی الدّنیا و عذاب الآخره؛

خدایا در همه کارها عاقبت ما را بخیر کن و ما را از خواری دنیا و عذاب آخرت نگهدار.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ اجعلنی من الّذین إدا أحسنوا استبشروا و إذا أساؤا استغفروا؛

خدایا مرا از جمله کسانی قرار ده که وقتی نیکی کنند، خوشحال می شوند و وقتی بد کنند، آمرزش می طلبند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۸۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ اجعلنی شکورا و اجعلنی صبورا و اجعلنی فی عینی صغیرا و فی أعین النّاس کبیرا؛

خداوندا مرا شاکر و صابر کن و مرا در چشم خویش خوار و در نظر مردم بزرگوار کن.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ اجعلنی أخشاک حتّی کأنی أراک و اسعدنی بتقواک و لا تشقنی بمعصیتک و خر لی فی قضائک و بارک لی فی قدرک حتّی لا أحبّ تعجیل ما أخّرت و لا تأخیر ما عجّلت و اجعل غنای فی نفسی؛

خدایا مرا چنان از ذات خود ترسان کن که گوئی تو را می بینم و مرا به پرهیزکاری خود خوشبخت کن و به نافرمانی خود بدبخت مکن قضای خود را برای من انتخاب کن و تقدیر خود را بر من مبارک کن که نخواهم آنچه را مؤخر کرده ای مقدم کنی یا آنچه را مقدم داشته ای مؤخر کنی و ثروت مرا در روحم مستقر کن.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اللّهمّ اجعل أوسع رزقک علیّ عند کبر سنّی و انقطاع عمری؛

خدایا روزی مرا هنگام پیری و واپسین زندگانی بیشتر از مواقع دیگر وسعت ببخش.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اغتنموا دعوه المؤمن المبتلی؛

دعای مؤمن مبتلا را غنیمت شمارید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اغتنموا الدّعاء عند الرّقّه فإنّها رحمه؛

به هنگام رقت دعا را غنیمت شمارید که رقت مایه رحمت است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أسرع الدّعاء إجابه دعاء غائب لغائب؛

دعائی که غائبی برای غائبی دیگر کند از همه دعاها زودتر مستجاب می شود.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إذا رأی أحدکم من نفسه أو ماله أو من أخیه ما یعجبه فلیدع له بالبرکه فإنّ العین حقّ؛

وقتی یکی از شما از خود یا مال خود یا برادر خود چیز جالب توجهی دید برای وی به دعا برکت خواهد زیرا چشم حق است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أدعوا اللَّه و أنتم مؤمنون بالإجابه و اعلموا أنّ اللَّه لا یستجیب دعاء؛

خدا را بخوانید و به اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بی خبر نمی پذیرد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اِتَّقِ دَعوَهَ المَظلومِ فَإنَّما یَسألُ اللَّهَ تَعالی حَقَّهُ وَ إنَّ اللَّهَ تَعالی لا یَمنَع ذا حَقٍّ حَقَّهُ؛

از دعای مظلوم بپرهیز زیرا وی به دعا حق خویش را از خدا می خواهد و خدا حق را از حق دار دریغ نمی دارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۹۸

امام محمد باقرعليه‌السلام می فرمایند:

دعای انسان پشت سر برادر دینی اش ، نزدیکترین و سریعترین دعا به اجابت است

کافی ، ج ۲ ، ص ۵۰۷

حدیث - ۲۹۹

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

نزد خداوند چیزی محبوب‌تر از درخواست کردن از او نیست.

(بحارالانوار/۷۵/۱۴۱)

حدیث - ۳۰۰

قالَ الاْمامُ الْحُسَیْنعليه‌السلام :

الرّکْنُ الْیَمانی بابٌ مِنْ أبْوابِ الْجَنَّةِ، لَمْ یَمْنَعْهُ مُنْذُ فَتَحَهُ، وَ إنَّ ما بَیْنَ الرُّکْنَیْنِ الأسْوَد وَ الْیَمانی مَلَکٌ یُدْعی هُجَیْرٌ، یُؤَمِّنُ عَلی دُعاءِالْمُؤْمِنینَ ؛

امام حسینعليه‌السلام فرمودند: رُکن یَمانی کعبه الهی، دربی از درب های بهشت است و مابین رکن یمانی و حجرالأسود ملک و فرشته ای است که برای استجابت دعای مؤمنین آمّین می گوید.

مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۳۹۱

حدیث - ۳۰۱

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبی -عليه‌السلام - :

مَنْ قَرَءَ الْقُرْآنَ کانَتْ لَهُ دَعْوَةٌ مُجابَةٌ، إمّا مُعَجَّلةٌ وَإمّا مُؤجَلَّةٌ؛

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند:

کسی که قرآن را با دقّت قرائت نماید، در پایان آن اگر مصلحت باشد دعایش سریع مستجاب خواهد شد و اگر مصلحت نباشد در آینده مستجاب می گردد.

دعوات الرّاوندی، ص ۲۴، ح ۱۳

حدیث - ۳۰۲

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام : فَأکْثِرْ مِنْ تِلاوَةِ الْقُرآنِ، وَالدُّعاءِ، فَإنَّها ساعَةٌ یَحْتاجُ الْمَیِّتُ فیها إلی أُنْسِ الاْحْیاءِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام ضمن وصیّتی به امام علیعليه‌السلام اظهار نمودند: پس از آن که مرا دفن کردی، برایم قرآن را بسیار تلاوت نما، و برایم دعا کن، چون که میّت در چنان موقعیّتی بیش از هر چیز نیازمند به اُنس با زندگان می باشد.

بحارالأنوار، ج ۷۹، ص ۲۷

حدیث - ۳۰۳

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام : اصْعَدْ عَلَی السَّطْحِ، فَإنْ رَأیْتَ نِصْفَ عَیْنِ الشَّمْسِ قَدْ تَدَلّی لِلْغُرُوبِ فَأعْلِمْنی حَتّی أدْعُو ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام روز جمعه نزدیک غروب آفتاب به غلام خود می فرمودند: بالای پشت بام برو، هر موقع نصف خورشید غروب کرد مرا خبر کن تا برای خود و دیگران دعا کنم.

معانی الأخبار، ص ۳۹۹

حدیث - ۳۰۴

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

إلهی وَ سَیِّدی، أسْئَلُکَ بِالَّذینَ اصْطَفَیْتَهُمْ، وَ بِبُکاءِ وَلَدَیَّ فی مُفارِقَتی أَنْ تَغْفِرَ لِعُصاةِ شیعَتی، وَشیعَةِ ذُرّیتَی ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

خداوندا، به حقّ اولیاء و مقرّبانی که آن ها را برگزیده ای، و به گریه فرزندانم پس از مرگ و جدائی من با ایشان، از تو می خواهم گناه خطاکاران شیعیان و پیروان ما را ببخشی.

کوکب الدّری، ج ۱، ص ۲۵۴

حدیث - ۳۰۵

قالَ الاْمامُ علی -عليه‌السلام - :

إغْتَنِمُوا الدُّعاءَ عِنْدَ خَمْسَةِ مَواطِنَ: عِنْدَ قِرائَةِ الْقُرْآنِ، وَ عِنْدَ الاْذانِ، وَ عِنْدَ نُزُولِ الْغَیْثِ، وَ عِنْدَ الْتِقاءِ الصَفَّیْنِ لِلشَّهادَةِ، وَ عِنْدَ دَعْوَةِ الْمَظْلُومِ، فَاِنَّهُ لَیْسَ لَها حِجابٌ دوُنَ الْعَرْشِ ؛

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

پنج موقع را برای دعا و حاجت خواستن غنیمت شمارید: موقع تلاوت قرآن، موقع اذان، موقع بارش باران، موقع جنگ و جهاد فی سبیل اللّه موقع ناراحتی و آه کشیدن مظلوم. در چنین موقعیت ها مانعی برای استجابت دعا نیست.

بحارالأنوار، ج ۹۰، ص ۳۴۳، ح ۱

حدیث - ۳۰۶

قال رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ أعْجَزَ النّاسِ مَنْ عَجَزَعَنِ الدُّعاءِ، وَ إنَّ أبْخَلَ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلامِ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

عاجز و ناتوان ترین افراد کسی است که از دعا و مناجات با خداوند ناتوان و محروم باشد، و بخیل ترین اشخاص کسی خواهد بود که از سلام کردن خودداری نماید.

بحارالأنوار، ج ۹۰، ص ۲۹۱، ح ۱۱

حدیث - ۳۰۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

من اکل لقمة حرام لم تقبل له صلوة اربعین لیلة و لم تستجب له دعوة اربعین صباحا؛

کسی که لقمه حرام بخورد، تا چهل شب نماز او قبول نمی شود و دعای وی نیز تا چهل روز به اجابت نمی رسد.

( دارالسلام نوری ، ج ۴، ص ۲۱۳ )

حدیث - ۳۰۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

هر کس وضوی خوب بگیرد و دو رکعت نماز با رکوع و سجود کامل به جای آورد و با خدای خود خلوت کند و بر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم درود فرستد،سپس حاجت خود را از خدا درخواست نماید، به تحقیق که در زمان مناسبش درخواست کرده و هرکس چنین نماید، هرگز ناامید وناموفق نخواهد بود.

( بحار الانوار، ج ,۸۵ ص ۳۲۴ )

حدیث - ۳۰۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

یدخل علی المیت فی قبره الصلاة و الصوم و الحج و الصدقة و البر و الدعاء،و یکتب اجره للذی یفعله و للمیت؛

نماز و روزه و صدقه و نیکی و دعا برای میت در قبر او داخل می شود، واجر و پاداش این امور برای میت و آن کسی که آن را انجام می دهد، نوشته می شود.

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۶۲ )

حدیث - ۳۱۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

الصلاة اجابة للدعاء و قبول للاعمال؛

نمازموجب اجابت دعا و قبولی اعمال است

( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۱ )

حدیث - ۳۱۱

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

عَلَیْکَ بِالدعاءِ لْاِخوانِکَ بِظَهْرِ الْغَیْبِ فَاِنَّهُ یَهیلُ الرِّزقَ؛

پشت سر برادران (دینی) خود دعا کن، که این کار روزی را به طرف تو سرازیر می‌کند.

بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۶۰، ح ۱۴

حدیث - ۳۱۲

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

اَللَّهُمَّ ارْزُقْنی رِزْقاً حَلالاً یَکْفینی وَ لا تَرْزُقْنی رِزْقاً یُطْغینی وَ لا تَبْتَلیَنّی بِفَقْرٍ اَشْقی بِهِ مُضَیِّقاً عَلَیَّ...؛

خداوندا! مرا روزیِ حلالی بده که کفایتم کند، و روزی‌ای نده که به طغیانم کشانَد و به فقری گرفتارم نکن که با آن بدبخت شوم و به تنگنا افتم.

التهذیب، ج ۳، ص ۷۷، ح ۶

حدیث - ۳۱۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ اَرزاقَ الْمُؤمِنینَ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبونَ وَ ذلِکَ اَنَّ الْعَبْدَ اِذا لَمْ یَعْرِفْ وَجْهَ رِزْقِهِ کَثُرَ دُعاؤَهُ؛

خدای عزیز و ارجمند، روزی مؤمنان را از جایی می‌رساند که فکرش را هم نمی‌کنند. علّتش این است که وقتی مؤمن نداند روزیش از کجا خواهد رسید، زیاد دعا می‌کند.

توحید صدوق، ص ۴۰۲

حدیث - ۳۱۴

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمّدٍ وَ آلِهِ وَ اکْفِنی مَؤونَةَ الاِْکْتِسابِ وَ ارْزُقْنی مِنْ غَیْرِ اِحْتِسابٍ فَلا اَشْتَغِلَ عَنْ عِبادَتِکَ بِالطَّلَبِ و لا اَحْتَمِلَ اِصْرَ تَبِعاتِ الْمَکْسَبِ؛

خدایا! بر محمّد و آل او درود فرست و مرا از کسب روزیِ همراه با رنج، بی‌نیاز گردان و از جایی که گمان نمی‌رود، روزی‌ام ده، تا به خاطر طلب روزی، از عبادت تو باز نمانم و بار سنگین مشکلات کسب روزی را به دوش نکشم.

صحیفه سجادیه، از دعای ۲۰

حدیث - ۳۱۵

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَنْ اَرادَ اَنْ تُسْتَجابَ دَعْوَتُهُ وَ اَنْ تُـکْشَفَ کُرْبَتُهُ فَلْیُفَرِّجْ عَنْ مُعْسِرٍ ؛

هر کس می‌خواهد دعایش مستجاب شود و غمش از بین برود، باید گره از کار تنگدستی باز کند.

نهج الفصاحه، ح ۲۹۶۱.

حدیث - ۳۱۶

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اَللّهُمَّ لَکَ صُمْنا وَ عَلی رِزْقِکَ اَفْطَرنا فَتَقَـبَّلْهُ مِنّا ذَهَبَ الظَّماءُ وَ ابْتَلَّتِ الْعُروقُ وَ بَقیَ الاَْجْرُ؛

بار خدایا! برای تو روزه گرفتیم و با روزی تو افطار می‌کنیم، پس آن را از ما بپذیر، تشنگی رفت، رگ‌ها شاداب شد و پاداش ماند.

کافی، ج ۴ ، ص ۹۵، ح ۱.

حدیث - ۳۱۷

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند :

اَللّهُمَّ... اَحِبَّنی وَ حَبِّبْنی وَ حَبِّبْ اِلَیَّ ما تُحِبُّ مِنَ الْقَوْلِ وَ الْعَمَلِ حَتّی اَدْخُلَ فیهِ بِلَذَّةٍ وَ اَخْرُجْ مِنْهُ بِنَشاطٍ؛

بار خدایا مرا دوست بدار و نزد دیگران محبوبم گردان و گفتار و کرداری را که دوست داری، نزد من محبوب گردان تا با لذّت وارد آنها شوم و با نشاط به انجامشان رسانم.

بحارالأنوار ، ج ۹۵، ص ۲۹۸، ح ۱۷

حدیث - ۳۱۸

حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنَّ أعْجَزَ النّاسِ مَنْ عَجَزَعَنِ الدُّعاءِ، وَ إنَّ أبْخَلَ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلام؛

عاجز و ناتوان‌ترین افراد کسی است که از دعا و مناجات با خداوند ناتوان و محروم باشد، و بخیل‌ترین اشخاص کسی خواهد بود که از سلام کردن خودداری کند.

بحارالأنوار: ج ۹۰، ص ۲۹۱، ح ۱۱

حدیث - ۳۱۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

هر که از بلایی که به او می رسد بترسد و درباره آن به دعا پیشی بگیرد، خداوند عزوجل هرگز آن بلا را بدو نشان ندهد.

( ثواب الأعمال : ص ۱۵۳ )

حدیث - ۳۲۰

امام کاظمعليه‌السلام می فرمایند:

بر شما باد دعا کردن ؛ چرا که دعا برای خدا و درخواست از خدا بلا را برگرداند [حتی] در حالی که تقدیر و قضا شده باشد و جز امضای آن باقی نمانده بشد. پس هرگاه از خداوند عزوجل دعا و درخواست شد، بی درنگ بلا را برگرداند.

( الکافی : ج ۲ ص ۴۷۲ ح ۳ )

حدیث - ۳۲۱

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بلا همانند قندیل ها بین آسمان و زمین آویزان است، هرگاه بنده عافیت را از پروردگارش بخواهد، خدای متعال بلا را از او برگرداند، [حتی] در حالی که برای او قطعی شده باشد.

( کنز العمال : ج ۷ ص ۸۲۵ ح ۲۱۵۶۰ )

حدیث - ۳۲۲

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

هر آینه بلا به بنده نزدیک می گردد، آن گاه بنده از خدا عافیت می خواهد و خدا را یاد می کند و عافیت را حفظ می کند. و دعا و بلا تا روز رستاخیز با هم توافق دارند.

(کنز العمال : ج ۲ ص ۷۶ ح ۳۲۰۸ )

حدیث - ۳۲۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

هر کس از بلایی که به او می رسد بترسد و درباره [دفع] آن به دعا برخیزد خداوند هرگز آن بلا را بدو نشان ندهد.

( الدعوات : ص ۲۱ ح ۲۲ )

حدیث - ۳۲۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

طوفان های بلا را با دعا دفع کنید؛ [زیرا] کسی که به بلای سخت گرفتار شده از [فرد] تندرستی که از بلا در امان نمی باشد به دعا نیازمند تر نیست.

( الدعوات : ص ۲۱ ح ۲۱ )

حدیث - ۳۲۵

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

هرگاه دعا اندک شود ، بلا نازل گردد.

( مستدرک الوسائل : ج ۵ ص ۱۷۹ ح ۵۶۱۶ )

حدیث - ۳۲۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لا یُرَدُّ دُعاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ؛

دعایی که با بسم اللّه الرحمن الرحیم شروع شود، رد نمی‌شود.

الدعوات، ص ۵۲

حدیث - ۳۲۷

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

اللّهُمَّ اِنّی اَعوذُ بِکَ مِنْ... ایثارِ الْباطِلِ عَلَی الْحَقِّ...؛

خدایا به تو پناه می‌برم از این که باطل را بر حق ترجیح دهم.

(صحیفه سجّادیه، از دعای هشتم .)

حدیث - ۳۲۸

امام سجّادعليه‌السلام می فرمایند:

اَللّهُمَّ... وَ اَزْهِقِ الْباطِلَ عَنْ ضَمائِرِنا وَ اَثْبِتِ الْحَقَّ فی سَرائِرِنا، فَاِنَّ الشُّکوکَ وَ الظُّنونَ لَواقِحُ الْفِتَنِ وَ مُکَدِّرَةٌ لِصَفْوِ الْمَنائِحِ وَ الْمِنَنِ؛

بار الها... باطل را از درون ما محو نما و حق را در باطن ما جای ده. زیرا که تردیدها و گمان‌ها فتنه‌زایند و بخشش‌ها و نعمت‌ها را تیره می‌سازند.

(صحیفه سجادیه الجامعه، ص ۴۱۰. )

حدیث - ۳۲۹

امام رضاعليه‌السلام :

إِنَّ اللّه‌َ یُؤَخِّرُ إِجابَةَ الْمُؤْمِنِ شَوْقا إلی دُعائِهِ وَیَقُولُ: صَوتٌ اُحِبُّ أَنْ أَسْمَعَهُ، وَیُعَجِّلُ إجابَةَ دُعاءِ الْمُنافِقِ وَیَقُولُ: صَوْتٌ أَکْرَهُ سَماعَهُ؛

خداوند اجابت دعای مؤمن را به شوق (شنیدن) دعایش به تأخیر می‌اندازد و می‌گوید: صدایی است که دوست دارم آن را بشنوم و در اجابت دعای منافق عجله می‌کند و می‌گوید: صدایی است که از شنیدنش بدم می‌آید.

فقه الرضاعليه‌السلام ، ص ۳۴۵.

حدیث - ۳۳۰

اَللّهُمَّ إِنّی أَعوذُبِکَ مِنْ... أَنْ نَعْضِدَ ظالِما أَوْ نَخْذُلُ مَلْهوفا أَؤْ نَرومَ ما لَیْسَ لَنا بِحَقٍّ؛

خدایا به تو پناه می‌برم... از این که ظالمی را یاری کنیم و یا مظلوم و دلسوخته‌ای را بی‌یاور گذاریم و یا آنچه حق ما نیست بخواهیم.

صحیفه سجادیه، از دعای ۸

حدیث - ۳۳۱

امام صادقعليه‌السلام :

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَسَمْتَ لی مِنْ قِسْمٍ اَوْ رَزَقْتَنی مِنْ رِزْقٍ فَاجْعَلْهُ حَلالاً طَیِّبا واسِعا مُبارَکا قَریبَ الْمَطْلَبِ سَهْلَ الْمَاْخَذِ فی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عافَیةٍ وَ سَلامَةٍ وَ سعادَةٍ اِنَّک عَلی کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدیرٌ؛

امام صادقعليه‌السلام : خدایا! بر محمّد و خاندان او، درود فرست و آنچه را برایم قسمت کرده و یا روزی نموده‌ای، حلال، پاک، فراوان، با برکت، دست یافتنی و آسان به دست آمدنی قرار بده، با راحتی، عافیت، تندرستی و خوش‌بختی از سوی خود مقرر کن! به درستی که تو بر هر چیز توانایی.

(بحارالأنوار، ج ۸۹، ص ۳۷۷، ح ۶۶ )

حدیث - ۳۳۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَنْ سَرَّهُ أنْ یَسْتَجیبَ اللّه‌ُ لَهُ عِنْدَ الشَّدائِدِ وَالْکَرْبِ فَلْیُکْثِرِ الدُّعاءَ فِی الرَّخاءِ؛

هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختی‌ها و گرفتاری‌ها دعای او را اجابت کند، در هنگام آسایش، دعا بسیار کند.

نهج الفصاحه، ح ۳۰۲۳.

حدیث - ۳۳۳

امام علیعليه‌السلام :

رُبَما سَأَلْتَ الشَّیْ‌ءَ فَلا تُؤْتاهُ وَاُوتیتَ خَیْرا مِنْهُ عاجِلاً أَو آجِلاً أَوْ صَرَفَ عَنْکَ لِما هُوَ خَیْرٌ لَکَ ، فَلَرُبَّ أمْرٍ قَدْ طَلَبْتَهُ فیهِ هَلاکُ دینِکَ لَوْ اوتیتَهُ ، فَلْتَکُنْ مَسْأَلَتُکَ فیما یَبْقی لَکَ جَمالُهُ وَیُنْفی عَنْکَ وَبالُهُ؛

گاه چیزی را (از خدا) می‌خواهی اما به تو داده نمی‌شود و دیر یا زود بهتر از آن به تو داده می‌شود، یا به خاطر آنچه خیر و مصلحت تو در آن است از برآورده شدن خواسته‌ات دریغ می‌شود، زیرا بسا خواسته‌ای که اگر برآورده شود به نابودی و تباهی دین تو می‌انجامد، پس، چیزی بخواه که زیبایی و نیکیش برایت می‌ماند و پیامد سوئی ندارد.

نهج البلاغه، نامه ۳۱.

حدیث - ۳۳۴

امام سجادعليه‌السلام :

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِه، وَ فَرِّغْ قَلْبی لِمَحَبَّتِکَ وَاشْغَلْهُ بِذِکْرِکَ وَانْعَشْهُ بِخَوْفِکَ وَبِالْوَجَلِ مِنْکَ وَ قَوِّهِ بِالرَّغْبَةِ اِلَیْکَ وَ اَمِلْهُ اِلی طاعَتِکَ...؛

خدایا بر محمد و خاندان او درود فرست و دلم را برای محبتت فارغ و به یادت مشغول گردان و با ترس و هراس از خودت طراوت بخش و با رغبت به سویت نیرومند و به طاعتت مشتاق گردان.

صحیفه سجادیه، از دعای ۲۱.

حدیث - ۳۳۵

امام صادقعليه‌السلام :

مَنْ اَطاعَ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ فیما اَمَرَهُ ثُمَّ دَعاهُ مِنْ جِهَةِ الدُّعاءِ اَجابَهُ، قُلْتُ: وَ ما جِهَةُ الدُّعاءِ قالَ: تَبْدَأُ فَتَحْمَدُ اللّه‌َ وَ تَذْکُرُ نِعَمَهُ عِنْدَکَ ثُمَّ تَشْکُرُهُ ثُمَّ تُصَلّی عَلَی النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله ثُمَّ تَذْکُرُ ذُنوبَکَ فَتُقِرُّ بِها ثُمَّ تَسْتَعیذُ مِنْها فَهذا جِهَةُ الدُّعاءِ؛

هر کس اوامر خداوند را اطاعت کند سپس او را از جهت دعا بخواند، اجابتش می‌کند. پرسیدند: جهت دعا چیست؟ فرمودند: با حمد الهی آغاز و نعمت‌های او را یاد و او را شکر می‌کنی، سپس بر پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله درود می‌فرستی و گناهانت را یاد و به آنها اعتراف می‌نمایی، آنگاه از آنها (به خدا) پناه می‌بری؛ جهت دعا این ا ست.

کافی، ج۲، ص ۴۸۶.

حدیث - ۳۳۶

امام صادقعليه‌السلام :

عَلَیْکُمْ بِالدُّعاءِ ، فَإِنَّکُمْ لاتَقَرَّبونَ إِلَی اللّه‌ِ بِمِثْلِهِ ، وَلا تَتْرُکوا صَغیرَةً لِصِغَرِها أَنْ تَدْعُوا بِها ، إِنَّ صاحِبَ الصِّغارِ هُوَ صاحِبُ الْکِبارِ؛

شما را سفارش می‌کنم به دعا کردن، زیرا با هیچ چیز به مانند دعا به خدا نزدیک نمی‌شوید. و دعا کردن برای هیچ امر کوچکی را، به خاطر کوچک بودنش رها نکنید، زیرا حاجتهای کوچک نیز به دست همان کسی است که حاجتهای بزرگ به دست اوست.

کافی، ج ۲، ص ۴۶۷، ح۶

حدیث - ۳۳۷

شخصی در محضر امام سجادعليه‌السلام گفت:خدایا! مرا از مردم بی نیاز کن!

امام سجادعليه‌السلام فرمودند:چنین دعا نکن؛ زیرا انسان ها به همدیگر نیازمندند، بلکه بگو: اللهم اغننی عن شرار خلقک ؛ خدایا ! مرا از انسان های بد کار بی نیاز کن!

سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، صص۴۲۷و۴۲۸.

حدیث - ۳۳۸

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

سپاس خدایی را که هر وقت حاجتی داشتم او را خواندم و بدون هیچ واسطه ای ، در خلوت سر خود را با او بازگوکردم او نیز نیاز مرا برطرف ساخت.

بحارالانوار، ج۹۵،ص ۸۲.

حدیث - ۳۳۹

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

اَللّهُمَّ... وَ اَجْرِ لِلنّاسِ عَلی یَدِیَ الْخَیْرَ وَ لا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ وَ هَبْ لی مَعالیَ الاَْخْلاقِ وَ اعْصِمْنی مِنَ الْفَخْرِ؛

خدایا به دست من برای مردم خیر و نیکی جاری ساز و آن را با منّت‌گذاری من تباه مکن، و مرا اخلاق والا عطا فرما و از فخرفروشی نگاه‌دار.

صحیفه سجادیه، از دعای ۲۰.

حدیث - ۳۴۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

إذا أرادَ أَحَدُکُمْ أَنْ یُسْتَجابَ لَهُ فَلْیُطَیِّبْ کَسْبَهُ وَلْیَخْرُجْ مِنْ مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّه‌َ لا یَرْفَعُ إِلَیْهِ دُعاء عَبْدٍ وَ فی بَطْنِهِ حَرامٌ أَوْ عِنْدَهُ مَظْلَمَةٌ لأِحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ؛

هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد. دعای هیچ بنده‌ای که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسی بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمی‌رود.

بحارالأنوار، ج ۹۳، ص ۳۲۱، ح ۳۱.

حدیث - ۳۴۱

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ نَبِّهْنی لِذِکْرِکَ فی اَوْقاتِ الْغَفْلَةِ وَ اسْتَعْمِلْنی بِطاعَتِکَ فی اَیّامِ الْمُهْلَةِ وَ انْهَجْ لی اِلی مَحَبَّتِکَ سَبیلاً سَهْلَةً، اَکْمِلْ لی بِها خَیْرَ الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ؛

بار الها! مرا در هنگام غفلت به یاد خود آگاه گردان و در ایام فراغت به اطاعتت موفق بدار و برایم راهی آسان به سوی محبت خود بگشای و خیر دنیا و آخرت را به وسیله آن تکمیل فرمای.

صحیفه سجادیه، از دعای بیستم

حدیث - ۳۴۲

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

ما مِنْ عَبْدٍ یَخافُ زَوالَ نِعْمَةٍ اَوْ فَجاءَةِ نِقْمَةٍ اَوْ تَغَیُّرِ عافیَةٍ وَ یَقولُ: یا حَیُّ یا قَیُّومُ یا واحِدُ یا مَجیدُ یا بَرُّ یا کَریمُ یا رَحیمُ یا غَنیُّ تَمِّمْ عَلَیْنا نِعْمَتَکَ وَهَبْ لَنا کَرامَتَکَ وَ اَلْبِسْنا عافیَتَکَ اِلاّ اَعْطاهُ اللّه‌ُ تَعالی خَیْرَ الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ؛

قطعا هر کس به خاطر ترس از دست دادن نعمتی یا گرفتار شدن به بلایی ناگهانی و یا از دست دادن سلامتی بگوید: «ای زنده، ای پابرجا، ای یکتا، ای بزرگ، ای نیکوکار، ای بزرگوار، ای مهربان، ای بی نیاز! نعمتت را بر ما کامل کن و بخششت را ارزانی ما کن و لباس عافیت را بر تن ما بپوشان» خداوند، خیر دنیا و آخرت به او عطا می‌فرماید.

بحارالأنوار، ج ۹۵، ص ۱۹۴، ح ۲۷.

حدیث - ۳۴۳

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

مَنْ أَرادَ تُسْتَجابُ دَعْوَتُهُ وَأَنْ تُکْشَفَ کُرْبَتُهُ فَلْیُفَرِّجْ عَنْ مُعْسِرٍ؛

هر کس می‌خواهد دعایش مستجاب و اندوهش برطرف شود، به تنگدست مهلت دهد.

کنزالعمال، ج ۶، ص ۲۱۵، ح ۱۵۳۹۸.

حدیث - ۳۴۴

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

اَللّهُمَّ طَهِّرْ لِسانی مِنَ الْکَذِبِ؛

خدایا زبانم را از دروغ پاک گردان.

بحارالأنوار، ج ۸۶ ، ص ۱۱۳.

حدیث - ۳۴۵

امام صادقعليه‌السلام :

اِنَّ اللّه‌َ عزّوَجَلَّ یُحِبُّ اَنْ یُسْاَلَ وَ یُطْلَبَ ما عِنْدَهُ؛

خداوند عزّوجل دوست دارد آنچه نزد اوست درخواست گردد و طلب شود.

کافی، ج ۲، ص ۴۷۵، ح۴.

حدیث - ۳۴۶

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

اَللّهُمَّ لا تَدَعْ خَصْلَةً تُعابُ منّی اِلاّ اَصْلَحْتَها وَ لا عائِبَةً اُوَنَّبُ بِها اِلاّ حَسَّنْتَها وَ لا اُکْرومَةً فیَّ ناقِصَةً اِلاّ اَتـْمَمْتَها ؛

خدایا هیچ صفتی که بر من عیب شمرده شود وامگذار مگر آن که اصلاحش فرمایی و هیچ صفت نکوهیده‌ای را بجای مگذار مگر آن که آن را نکوسازی و مرا در هیچ خصلت پسندیده ناتمامی فرو مگذار مگر آن که کاملش گردانی.

صحیفه سجادیه، از دعای ۲۰

حدیث - ۳۴۷

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

وَ حَقیقٌ عَلَی اللّه‌ِ اَنْ لا یَاْتیَنی مَکْرُوبٌ اِلاّ اَرُدُّهُ وَ اَقْلِبُهُ اِلی اَهْلِهِ مَسْرورا؛

بر خداوند است که هیچ گرفتاری به زیارت من نیاید مگر آن که او را شادمان بازگردانم و به خانواده‌اش برسانم.

ثواب الأعمال، ص ۹۸.

حدیث - ۳۴۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اِذا رَآی اَحَدُکُمْ مِنْ نَفْسِهِ اَوْ مالِهِ اَوْ مِنْ اَخیهِ ما یُعْجِبُهُ فَلْیَدْعُ لَهُ بِالْبَرَکَةِ فَاِنَّ الْعَیْنَ حَقٌ؛

هرگاه یکی از شما در خودش، یا مالش، یا برادرش، چیز جالب توجهی دید، برای برکت یافتن آن دعا کند؛ زیرا چشم‌زخم، واقعیت دارد.

نهج الفصاحه ، ح ۲۰۶

حدیث - ۳۴۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

... وَ إِنَّ اللّه‌َ لا یَرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَفی بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛

... دعای هیچ بنده‌ای که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسی بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمی‌رود.

بحارالأنوار ج۹۳، ص۳۲۱

حدیث - ۳۵۰

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

اِغتَنِمُوا الدُّعاءَ عِندَ الرِّقَّةِ فَإِنَّها رَحمَةٌ؛

دعا کردن را در هنگام رقّت قلب غنیمت شمرید، که رقت قلب، رحمت است.

بحارالأنوار ج۹۳، ص۳۴۷

حدیث - ۳۵۱

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لَیسَ شَیْ‌ءٌ أَسرَعَ إِجابَةً مِن دَعوَةِ غائِبٍ لِغائِبٍ؛

هیچ دعایی زودتر از دعایی که انسان در غیاب کسی می‌کند، مستجاب نمی‌شود.

بحارالأنوار ج۹۳، ص۳۵۹

حدیث - ۳۵۲

امام حسن مجتبیعليه‌السلام می فرمایند:

أنَا الضّامِنُ لِمَن لَم یَهجُس فی قَلبِهِ إِلاَّ الرِّضا أَن یَدعُوَ اللّه‌َ فَیُستَجابَ لَهُ؛

کسی که در دلش هوایی جز خشنودی خدا خطور نکند، من ضمانت می‌کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند.

اصول کافی ج۲ ، ص۶۲

حدیث - ۳۵۳

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لَو خِفتُمُ اللّه‌َ حَقَّ خیفَتِهِ لَعَلِمتُمُ العِلمَ الَّذی لا جَهلَ مَعَهُ، وَ لَو عَرَفتُمُ اللّه‌َ حَقَّ مَعرِفَتِهِ لَزالَت بِدُعائِکُمُ الجِبالُ؛

اگر از خدا چنانکه باید می‌ترسیدید، به دانشی ناب دست می‌یافتند و اگر خدا را چنانکه باید می‌شناختید، با دعایتان کوه‌ها از میان می‌رفتند.

کنز العمّال، ح ۵۸۸۱

حدیث - ۳۵۴

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

اَللّهُمَّ لا تَسْتَدْرِجنی بِالاِْحسانِ وَ لا تُؤَدِّبْنی بِالْبَلاء؛

خدایا! با غرق کردن من در ناز و نعمت، مرا به پرتگاه عذاب خویش مَکشان و با بلایا (گرفتاری‌ها) ادبم مکن.

عیون اَخبار الرضا ، ج ۱، ص ۱۰۷ ح ۱

حدیث - ۳۵۵

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

زیارَةُ قَبرِ أبی مِثلُ زِیارَةِ قَبِر الحُسَینِ؛

زیارت قبر پدرم ، موسی بن جعفرعليه‌السلام مانند زیارت قبر حسین‌عليه‌السلام است

کامل الزیارات ، ص ۴۹۹

حدیث - ۳۵۶

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

اَللّهُمَّ لا تَستَدرِجنی بِالاِحسانِ وَ لا تُؤَدِّبنی بِالبَلاءِ ؛

خدایا! با غرق کردن من در ناز و نعمت، مرا به پرتگاه عذاب خویش مَکشان و با بلایا (گرفتاری ها) ادبم مکن.

الدُّرًّةُ البَاهرة من الأصدَاف الطّاهِرة

حدیث - ۳۵۷

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

سُوسُوا إِیمَانَکم بِالصَّدَقَةِ وَ حَصِّنُوا أَموَالَکم بِالزَّکاةِ وَ ادفَعُوا أَموَاجَ البَلَاءِ بِالدُّعَاءِ ؛

ایمان خود را با صدقه دادن و اموالتان را با زکات دادن نگاه دارید، و امواج بلا را با دعا از خود برانید.

(نهج البلاغه، حکمت ۱۴۶ )

حدیث - ۳۵۸

پیامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

ثَلاثٌ مَن کنَّ فیهِ جَمَعَ اللّه‌ُ لَهُ خَیرَ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ: اَلرِّضا بِالقَضاءِ وَ الصَّبرُ عِندَ البَلاءِ وَ الدُّعاءُ عِندَ الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ؛

کسی که سه خصلت در او باشد، خداوند خیر دنیا و آخرت را برای او فراهم می کند: خشنودی به مقدرات، صبر در بلا و دعا در سختی و راحتی.

(بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۱۵۶، ح ۷۱)

حدیث - ۳۵۹

حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِنَّ اللّه‌َ یحِبُّ المُلِحّینَ فِی الدُّعاءِ؛

خداوند اصرار کنندگان در دعا را دوست دارد.

( بحارالأنوار، ج ۹۳، ص ۳۷۸ )

حدیث - ۳۶۰

پیامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَن سَرَّهُ أن یستَجیبَ اللّه‌ُ لَهُ عِندَ الشَّدائِدِ وَالکربِ فَلیکثِرِ الدُّعاءَ فِی الرَّخاءِ

هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختی‌ها و گرفتاری‌ها دعای او را اجابت کند، در هنگام آسایش، دعا بسیار کند.

(نهج الفصاحه، ح ۳۰۲۳)

حدیث - ۳۶۱

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَن أَرادَ تُستَجابُ دَعوَتُهُ وَأَن تُکشَفَ کربَتُهُ فَلیفَرِّج عَن مُعسِرٍ

هر کس می خواهد دعایش مستجاب و اندوهش برطرف شود، به تنگدست مهلت دهد.

(کنزالعمال، ج ۶، ص ۲۱۵، ح ۱۵۳۹۸ )

حدیث - ۳۶۲

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَن أَرادَ تُستَجابُ دَعوَتُهُ وَأَن تُکشَفَ کربَتُهُ فَلیفَرِّج عَن مُعسِرٍ؛

هر کس می خواهد دعایش مستجاب و اندوهش برطرف شود، به تنگدست مهلت دهد.

(کنزالعمال، ج ۶، ص ۲۱۵، ح ۱۵۳۹۸ )

حدیث - ۳۶۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

إذا أرادَ أَحَدُکم أَن یستَجابَ لَهُ فَلیطَیب کسبَهُ وَلیخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّه‌َ لا یرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَ فی بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛

هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد. دعای هیچ بنده‌ای که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسی بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمی‌رود.

( بحارالأنوار، ج ۹۳، ص ۳۲۱، ح ۳۱ )

حدیث - ۳۶۴

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

اَوشَکُ دَعوَهُ و اَسرَعُ اِجابَه دُعاءَ المَرءِ لِاَخیهِ بِظَهرِ الغَیبِ؛

دعای انسان پشت سر برادر دینی اش ، نزدیکترین و سریعترین دعا به اجابت است

(کافی ، ج ۲ ، ص ۵۰۷)

حدیث - ۳۶۵

امام حسنعليه‌السلام فرمودند:

ان لکل صائم عند فطوره دعوة مستجابة فاذا کان اول لقمة فقل : بسم الله اللهم یاواسع المغفرة اغفر لی

هر روزه داری هنگام افطار یک دعای اجابت شده دارد پس در اولین لقمه افطار بگو: به نام خدا ، ای خدایی که آمرزش تو فراگیر و وسیع است ، مرا ببخش.

(اقبال الاعمال ، ص ۱۱۶)

حدیث - ۳۶۶

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

ادعوا الله و اََنتم موقنون بالاجابة واعلموا اَنَّ الله لا یستجیبُ دعاء من قَلب غافل لاه؛

خدا را بخوانید و به اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بیخبر نمی پذیرد.

(کنز العمال، ج۲، ص۷۲)

حدیث - ۳۶۷

امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

أوْشَکُ دَعْوَةً وَ أسْرَعُ إجابَةُ دُعاءُ الْمَرْءِ لاِخیهِ بِظَهْرِ الْغَیبِ.

دعایی که بیشتر امید اجابت آن می رود و زودتر به اجابت می رسد، دعا برای برادر دینی است در پشت سر او.

(اصول کافی،ج۱ ،ص۵۲)

حدیث - ۳۶۸

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

أَعْجَزالنّاسٍ مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعاء؛

عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند.

(بحارالانوارج/ ۹۳ ص/ ۲۹۴)

حدیث - ۳۶۹

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

خداوندا! اگر برای ما فراغتی از کارهای دنیا مقدر فرموده ای، پس آن را فرصتی همراه با سلامتی قرار ده که در آن، رنجی حاصل نشود و ملامتی به وجود نیاید، تا این که فرشتگانی که به پشت گناهان ما مأمورند، با صحیفه ای خالی از گناه ازپیش ما بروند و فرشتگان مأمور به ثبت نیکی ها خوشحال از اعمالی که از ما نوشته اند از نزد ما برگردند.

صحیفه ی سجادیه، دعای ۱۱.

حدیث - ۳۷۰

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

خواب روزه دار، عبادت و سکوتش، تسبیح و دعایش پذیرفته و عملش دو چندان است. دعای روزه دار به هنگام افطار از درگاه خدا رد نمی شود.

میزان الحکمه، ج۷، ص ۳۲۱۰.

حدیث - ۳۷۱

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : می فرمایند:

از دعای ستمدیده بترسید: زیرا چنین دعایی بر ابرها سوار است؛ خداوند می فرماید: به عزت و جلالم سوگند که تو را یاری می رسانم، گرچه بعد از مدتی.

کنزالعمال، ح ۷۶۰۰.

حدیث - ۳۷۲

امام باقرعليه‌السلام :

اِذا اَرَدْتَ الْوَلَدَ فَقُلْ عِنْدَ الْجِماعِ : اَللّهُمَّ ارْزُقْنی وَلَدا وَ اجْعَلَهُ تَقیّا لَیسَ فی خَلْقِهِ زِیادَةٌ وَ لا نُقْصانٌ وَ اجْعَلْ عاقِبَتَهُ اِلی خَیْرٍ؛

هرگاه فرزند خواستی ، هنگام آمیزش بگو : بار الها! به من فرزندی عطا کن و او را با تقوا قرار ده و در آفرینش او، کم و زیادی نباشد و او را عاقبت به خیر گردان

کافی، ج ۶ ، ص ۱۰، ح ۱۲.

حدیث - ۳۷۳

حضرت امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

انما هی المدحة، ثم الإقرار بالذنب، ثم المسألة.

(در دعا) ابتدا باید خدا را ستود، سپس به گناهان اعتراف کرد و آنگاه حاجت خود را خواست.

بحارالانوار/ج۹۳/ص ۳۱۸.

حدیث - ۳۷۴

حضرت امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

ما من شیء احب الی الله من ان یسال.

نزد خدا چیزی محبوبتر از این نیست که دست خواهش به سوی او دراز شود.

بحارالانوار/ج۶۹/ص ۳۹۳.

حدیث - ۳۷۵

حضرت امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

الدعاء یدفع البلاء النازل و ما لم ینزل.

دعا بلای نازل شده و نازل نشده را دفع می کند.

اصول کافی/ج۲/ص ۴۹۶.

حدیث - ۳۷۶

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

الدعاء مفتاح الرحمة و مصباح الظلمه.

دعا کلید رحمت و چراغ تاریکی است.

بحارالانوار/ج۹۳/ص ۳۰.

حدیث - ۳۷۷

قال الامام علیعليه‌السلام : اَلْمُخْلِصُ حَرِیٌّ بِالاِجابَةِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: مخلص، سزاوار اجابت (دعا) است.

«غررالحکم، ح ۷۹۳»

امربه معروف و نهی ازمنکر

حدیث - ۱

قال الامام الحسینعليه‌السلام : ان الأمر بالمعروف و النهی عن المنکر، دعاء الی الاسلام مع رد المظالم و مخالفة الظالم و قسمة الفیء و الغنائم و أخذ الصدقات من مواضعها و وضعها فی حقها.

امام حسینعليه‌السلام فرمودند: امر به معروف و نهی از منکر، آن است که: کافران را به اسلام دعوت کنی، حقوق ستمدیدگان را باز ستانی، با ستمگر به مخالفت برخیزی، غنیمت ها و بیت المال را عادلانه بین اهل اش قسمت کنی، صدقات (زکات) را از آنجا که باید، بگیری و در آنجا که باید، مصرف کنی.

«تحف العقول، ص ۲۷۰»

حدیث - ۲

امام علیعليه‌السلام :

الجِهادِ علی أرْبَعِ شُعَبٍ : علی الأمرِ بالمَعروفِ والنَّهیِ عنِ المُنکَرِ والصِّدْقِ فی المَواطِنِ وشَنَآنِ الفاسقِینَ

جهاد چهار شاخه دارد : امر به معروف ، نهی از منکر ، پایداری در جبهه های جنگ و دشمنی با تبهکاران

الخصال : ۲۳۲ / ۷۴ منتخب میزان الحکمة : ۱۱۴

حدیث - ۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

نَصرُ الْمَظلُومِ وَالْأمرُ بِالْمَعرُوفِ وَالنَّهیُ عَنِ الْمُنکَرِ جِهادٌ؛

یاری رساندن به ستمدیده و امر به معروف و نهی از منکر جهاد در راه خداست.

جامع الأحادیث قمی، ص ۱۲۵

حدیث - ۴

پیامبرخداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن أَمَرَ بِمَعروفٍ فَلْیَکُنْ أمرُهُ ذلِکَ بِمَعرُوفٍ؛

کسی که امر به معروف می‌کند. باید این کار را با شیوه خوبی انجام دهد.

کنزالعمّال، ح ۵۵۲۳

حدیث - ۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا یَأمُرُ بِالمَعروفِ وَلا یَنهی عَنِ المُنکَرِ إلاّ مَن کانَ فیهِ ثَلاثُ خِصالٍ : رَفیقٌ بِما یَأمُرُ بِهِ رَفیقٌ فیما یَنهی عَنهُ ، عَدلٌ فیما یَأمُرُ بِهِ عَدلٌ فیما یَنهی عَنهُ، عالِمٌ بِما یَأمُرُ بِهِ عالِمٌ بِما یَنهی عَنهُ؛

امر به معروف و نهی از منکر نکند مگر کسی که سه خصلت در او باشد: در امر و نهی خود مدارا کند، در امر و نهی خود میانه روی نماید و به آنچه امر و نهی می کند، دانا باشد.

بحارالأنوار، ج۱۰۰، ص۸۷، ح۶۴

حدیث - ۶

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

نَصرُ الْمَظلُومِ وَالْأمرُ بِالْمَعرُوفِ وَالنَّهیُ عَنِ الْمُنکَرِ جِهادٌ؛

یاری رساندن به ستمدیده و امر به معروف و نهی از منکر جهاد در راه خداست.

جامع الأحادیث قمی، ص ۱۲۵

حدیث - ۷

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَن رَأی مِنکُم مُنکَرا فَلیُغَیِّرهُ بِیَدِهِ ، فَإن لَم یَستَطِع فَبِلِسانِهِ ، فَإن لَم یَستَطِع فَبِقَلبِهِ وَذلِکَ أضعَفُ الإیمانِ؛

هر کس از شما منکری ببیند باید با دست و اگر نتوانست با زبان و اگر نتوانست با قلبش آن را تغییر دهد، که پائین‌ترین درجه ایمان همین (تغییر قلبی) است.

نهج الفصاحه، ح‌۳۰۱۰

حدیث - ۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إذا لَم یَأمُروا بِمَعروفٍ وَلَم یَنهَوا عَن مُنکَرٍ وَلَم یَتَّبِعوا الأخیارَ مِن أهلِ بَیتی ، سَلَّطَ اللّه‌ُ عَلَیهِم شِرارَهُم ، فَیَدعوا عِندَ ذلِکَ خِیارُهُم فَلا تُستَجابُ لَهُم؛

هرگاه (مردم) امر به معروف و نهی از منکر نکنند، و از نیکان خاندان من پیروی ننمایند، خداوند بدانشان را بر آنان مسلّط گرداند و نیکانشان دعا کنند امّا دعایشان مستجاب نشود

امالی صدوق، ص‌۲۵۴

حدیث - ۹

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا یَأمُرُ بِالمَعروفِ وَلا یَنهی عَنِ المُنکَرِ إلاّ مَن کانَ فیهِ ثَلاثُ خِصالٍ : رَفیقٌ بِما یَأمُرُ بِهِ رَفیقٌ فیما یَنهی عَنهُ ، عَدلٌ فیما یَأمُرُ بِهِ عَدلٌ فیما یَنهی عَنهُ، عالِمٌ بِما یَأمُرُ بِهِ عالِمٌ بِما یَنهی عَنهُ؛

امر به معروف و نهی از منکر نکند مگر کسی که سه خصلت در او باشد: در امر و نهی خود مدارا کند، در امر و نهی خود میانه‌روی نماید و به آنچه امر و نهی می‌کند، دانا باشد

بحارالأنوار، ج۱۰۰، ص۸۷، ح۶۴

حدیث - ۱۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا یَزالُ النّاسُ بِخَیرٍ ما أمَروا بِالمَعروفِ وَنَهَوا عَنِ المُنکَرِ وَتَعاوَنوا عَلَی البِرِّ وَ التَّقوی فَإذا لَم یَفعَلوا ذلِکَ نُزِعَت مِنهُمُ البَرَکاتُ، وَ سُلِّطَ بَعضُهُم عَلی بَعضٍ و َلَم یَکُن لَهُم ناصِرٌ فِی الأرضِ وَ لا فِی السَّماءِ؛

تا زمانی که مردم امر به معروف و نهی از منکر نمایند و در کارهای نیک و تقوا به یاری یکدیگر بشتابند در خیر و سعادت خواهند بود، اما اگر چنین نکنند، برکت‌ها از آنان گرفته شود و گروهی بر گروه دیگر سلطه پیدا کنند و نه در زمین یاوری دارند و نه در آسمان.

تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۸۱، ح۲۲

حدیث - ۱۱

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن أمَرَ بِالمَعروفِ شَدَّ ظَهرُ المُؤمِنِ وَمَن نَهی عَنِ المُنکَرِ أَرغَمَ أَنفَ المُنافِقِ وَأَمِنَ کَیدَهُ؛

هر کس امر به معروف کند به مؤمن نیرو می‌بخشد و هر کس نهی از منکر نماید بینی منافق را به خاک مالیده و از مکر او در امان می‌ماند.

کافی،ج۲، ص۵۰، ح۱

حدیث - ۱۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ الأمرَ بِالمَعروفِ وَالنَّهیَ عَنِ المُنکَرِ لا یُقَرِّبانِ مِن أَجَلٍ وَلا یَنقُصانِ مِن رِزقٍ ، لکِن یُضاعِفانِ الثَّوابَ وَیُعظِمانِ الجرَ وَأفضَلُ مِنهُما کَلِمَـةُ عَدلٍ عِندَ إمامٍ جائِرٍ؛

امر به معروف و نهی از منکر نه اجلی را نزدیک می‌کنند و نه از روزی کم می‌نمایند، بلکه ثواب را دو چندان و پاداش را بزرگ می‌سازند و برتر از امر به معروف و نهی از منکر سخن عادلانه‌ای است نزد حاکمی ستمگر.

غررالحکم، ج۲، ص۶۱۱، ح۳۶۴۸

حدیث - ۱۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلأمرُ بِالمَعروفِ أفضَلُ أعمالِ الخَلقِ ؛

امر به معروف، برترین کارِ مردم است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث - ۱۹۷۷

حدیث - ۱۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَن أمَرَ بِالمَعروفِ شَدَّ ظَهرُ المُؤمِنِ وَمَن نَهی عَنِ المُنکَرِ أَرغَمَ أَنفَ المُنافِقِ وَأَمِنَ کَیدَهُ؛

هر کس امر به معروف کند به مؤمن نیرو می بخشد و هر کس نهی از منکر نماید بینی منافق را به خاک مالیده و از مکر او در امان می ماند.

کافی، ج۲، ص۵۰، ح۱

حدیث - ۱۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إنَّ أَعظَمَ النّاسِ مَنزِلَةً عِندَاللّه‌ِ یومَ القیامَةِ أَمشاهُم فی أَرضِهِ بِالنَّصیحَةِ لِخَلقِهِ

بلند مرتبه ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت کسی است که در روی زمین بیشتر در خیرخواهی و ارشاد مردم قدم بردارد.

(کافی، جلد ۲، ص ۲۰۸ صفحه ۵)

حدیث - ۱۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

کُونُو دُعاةً للنّاسِ بِغَیر اَلسِنَتِکُم لِیَرُوا منکُم الوَرَع و الاِجتهادَ و الصَّلاة و الخیر فَانَّ ذلکَ داعیةٌ؛

مردم را با غیر زبانتان بخوانید تا از شما پارسایی و کوشش و نماز و خوبی را ببینند زیرا این امور آنان را به سوی حق فرا می خواند.

(جهادالنفس،ح‌۱۹۵)

حدیث - ۱۷

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

فرمان دادن به خوبی و باز داشتن از زشتی، راه پیامبران و شیوه ی نیکوکاران است. فریضه ی بزرگی است که دیگر فرایض به واسطه ی آن برپا می شود و راه ها و روش ها امن می گردد، در آمدها حلال، حقوق و اموال به زور گرفته شده به صاحبانش بر می گردد، زمین آباد شده، از دشمنان انتقام گرفته می شود و کارها سامان می پذیرد.

اصول کافی، ج۵، ص ۵۶.

حدیث - ۱۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

تمام کارهای نیکو، و جهاد در راه خدا، برابر امر به معروف و نهی از منکر، چونان قطره ای بر دریای مواج و پهناور است.

نهج البلاغه، ترجمه ی مرحوم دشتی حکمت ۳۷۴.

حدیث - ۱۹

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند:

یا امر به معروف و نهی از منکر می کنید، یا عذاب خداوند همه ی شما را فرا می گیرد.

وسایل الشیعه، ج۱۱، ص۴۰۷.

حدیث - ۲۰

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

بر هیچ چشم مؤمن به خدا روا نیست که ببیند خدا نافرمانی می شود و (چشم) خود را فرو ببندد مگر آن وضع را تغییر دهد.

تنبیه الخواطر/ج۲/ص۱۷۹.

حدیث - ۲۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

هر کس به معروف امر کرد، پشوانه ی نیرومند مؤمنان است، و آن کس که از زشتی ها نهی کرد بینی کافران (منافقان) را به خاک مالید.

غررالحکم/ ح ۶۷۹۴.

حدیث - ۲۲

رسول اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

با نفرت از گنهکاران به خدای تعالی نزدیک شوید و با این افراد با ترشرویی برخورد کنید. و با خشم گرفتن بر آنان خشنودی خدا را بجویید و با دوری کردن از آن ها به خدا نزدیک شوید.

کنزالعمال/ ح۵۵۸۵.

حدیث - ۲۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

ویل لمن یأمر بالمنکر و ینهی عن المعروف.

وای برآن که به منکر امر کند و از معروف نهی کند!

بحارالانوار، ج۱، ص ۸۷.

حدیث - ۲۴

حضرت فاطمه الزهراءعليها‌السلام می فرمایند:

فرض الله الأمر بالمعروف مصلحة للعامة

خداوند امر به معروف و نهی از منکر را برای اصلاح مردم قرار داد.

بحارالانوار، ج۶، ص ۱۰۷.

حدیث - ۲۵

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

قوام الشریعه الامر بالمعروف و النهی عن المنکر و اقامة الحدود.

استواری شریعت، به امر معروف ونهی از منکر و برپا داشتن حدود است.

غررالحکم، ح ۶۸۱۷.

حدیث - ۲۶

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

هر کس امر به معروف و نهی از منکر کند، جانشین خدا در زمین است.

کنزالعمال، ح۵۵۶۴.

حدیث - ۲۷

حضرت امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

خداوند، نخست امر به معروف و نهی از منکر را به عنوان یکی از واجبات خود ذکر کرد؛ زیرا او آگاه است که اگر این دو فریضه انجام گیرد و برپا شود، همه ی واجبات اعم از آسان و مشکل انجام و استوار خواهد شد.

اصول کافی، ج۵، ص ۵۹.

حدیث - ۲۸

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

به راستی خداوند عزوجل دشمن می دارد مؤمن ناتوانی که دین ندارد. به آن حضرت عرض کردند: مؤمن ناتوانی که دین ندارد، کیست؟ فرمودند: کسی که نهی از منکر نکند.

وسایل الشیعه، ج۱۱، ص۳۹۷.

حدیث - ۲۹

حضرت امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

الامر بالمعروف و النهی عن المنکر خلقان من خلق الله، فمن نصرهما اعزه الله و من خذلهما خذله الله.

امر به معروف و نهی از منکر، دو پدیده از آفریده های خداوندند؛ هر کس آنها را یاری کند، خداوند اورا عزت دهد و هر کس آنها را خوار کند (رها کنند) خداوند او را ذلیل فرماید.

اصول کافی، ج۵، ص ۵۹.

حدیث - ۳۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مروا بالمعروف و إن لم تفعلوه و انهوا عن المنکر و إن لم تجتنبوه کلّه؛

امر به معروف کنید و گر چه خودتان نکنید و نهی از منکر کنید گر چه از همه آن اجتناب نکنید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

کلام ابن آدم کلّه علیه لا له إلّا أمرا بمعروف أو نهیا عن منکر أو ذکر اللَّه تعالی؛

گفتار فرزند آدم به ضرر اوست نه به نفع او مگر امر به معروفی یا نهی از منکری یا ذکر خدای والا.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الجهاد أربع: الأمر بالمعروف و النّهی عن المنکر و الصّدق فی مواطن الصّبر و شنآن الفاسق؛

جهاد چهار قسم است: امر به معروف و نهی از منکر و راستی در موقع صبر و تنفر از فاسق.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تقرّبوا إلی اللَّه ببغض أهل المعاصی و ألقوهم بوجوه مکفهرّه و التمسوا رضا اللَّه بسخطهم و تقرّبوا إلی اللَّه بالتّباعد منهم؛

به وسیله دشمنی گناهکاران به خدا نزدیک شوید و با آنها با چهره های عبوس دیدار کنید و خشنودی خدا را در ناخشنودی آنها بجوئید و به وسیله دوری از آنها به خدا تقرب جوئید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تبسّمک فی وجه أخیک لک صدقه، و أمرک بالمعروف و نهیک عن المنکر صدقه و إرشادک الرّجل فی أرض الضّلال لک صدقه و إماطتک الحجر و الشّوک و العظیم عن الطّریق لک صدقه؛

لبخند تو بر روی برادرت صدقه است امر به معروف و نهی از منکر کردنت صدقه است و راهنمائی کسی که راه را گم کرده صدقه است و دور کردن سنگ و خار و استخوان از راه صدقه است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۳۵

قال رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ لَیُبْغِضُ الْمُؤْمِنَ الضَّعیفِ الَّذی لادینَ لَهُ، فَقیلَ: وَ ما الْمُؤْمِنُ الضَّعیفُ الَّذی لا دینَ لَهُ؟ قالَ: اَلذّی لا یَنْهی عَنِ الْمُنْکَرِ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

همانا خداوند دشمن دارد آن مؤمنی را که ضعیف و بی دین است، سؤال شد: مؤمن ضعیف و بی دین کیست؟ پاسخ داد: کسی که نهی از منکر و جلوگیری از کارهای زشت نمی کند.

وسائل الشّیعة، ج ۱۶، ص ۱۲۲، ح ۲۱۱۳۹

حدیث - ۳۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

تا زمانی که مردم، امر به معروف و نهی از منکر نمایند و در کارهای نیک و تقوا به یاری یکدیگر بشتابند، در خیر و سعادت خواهند بود، اما اگر چنین نکنند، برکت‌ها از آنان گرفته شود و گروهی بر گروه دیگر سلطه پیدا کنند. نه در زمین یاوری دارند و نه در آسمان.

تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۱۸۱، ح ۲۲.

حدیث - ۳۷

پیامبراکرم صلی الله علیه وآله :

سُئِلَ رَسولُ اللَّه‌صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ اَتْقَی النَّاسِ؟ قال: آمَرُهُمْ بِالْمَعْروفِ وَ اَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ اَوْصَلُهُمْ لِلرَّحِمِ؛

از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سؤال شد: با تقواترین مردم کیست؟ فرمودند: کسی که بیشتر امر به معروف و نهی از منکر و صله رحم نماید.

کنزالعمال، ح ۸۴۷۴

حدیث - ۳۸

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

هرگاه مردم منکر را ببینند ولی آن را تغییر ندهند، نزدیک است که خداوند کیفرش را فراگیرشان کند.

( کنز العمال: ج ۳ ص ۷۰ ح ۵۵۳۵ )

حدیث - ۳۹

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

امر به معروف و نهی از منکر راه و روش پیامبران و شیوه صالحان است و واجب بزرگی است که واجبات دیگر با آن بر پا می‌شوند، راه‌ها امن می‌گردد و درآمدها حلال می‌شود و حقوق پایمال شده، به صاحبانش برمی‌گردد، زمین آباد می‌شود و (بدون ظلم) حق از دشمنان گرفته می‌شود و کارها سامان می‌پذیرد.

کافی، ج ۵ ، ص ۵۶، ح ۱.

حدیث - ۴۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا یَزالُ النّاسُ بِخَیْرٍ ما اَمَروا بِالْمَعْروفِ وَ نَهَوا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تَعاوَنوا عَلَی البِرِّ وَ التَّقْوی فَاِذا لَمْ یَفْعَلوا ذلِکَ نُزِعَتْ مِنْهُمْ الْبَرَکاتُ وَ سُلِّطَ بَعْضُهُم عَلی بَعْضٍ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُمْ ناصِرٌ فِی الاَْرْضِ وَ لا فِی السَّماءِ؛

تا وقتی مردم امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند و یکدیگر را در نیکی و تقوا، یاری می‌رسانند، در خیر و نیکی‌اند، آن‌گاه که چنین نکنند، برکت‌ها از آنان گرفته می‌شود و بعضی بر بعض دیگر مسلّط می‌گردند و در زمین و در آسمان، هیچ یاوری نخواهند داشت.

(تهذیب الأحکام، ج ۶، ص ۱۸۱، ح ۳۷۳. )

حدیث - ۴۱

امام سجادعليه‌السلام می فرمایند:

التارک الامر بالمعروف والنهی عن المنکر کنابذ کتاب الله وراء ظهره؛

ترک کننده امر به معروف و نهی از منکر، مانند کسی است که قرآن را پشت سرش می اندازد.

سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، صص۴۲۷و۴۲۸.

حدیث - ۴۲

حضرت فاطمهعليها‌السلام می فرمایند:

فَرَضَ اللَّهُ . الأمرَ بِالمَعُروفِ مَصلَحَةً لِلعامَّةِ؛

خداوند امر به معروف را برای اصلاح مردم قرار داد

بحار الأنوار ، ج ۶ ، ص ۱۰۷

حدیث - ۴۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

قِوامُ الشَّریعَةِ الأمرُ بِالمَعرُوفِ والنَّهیُ عَنِ المُنکَرِ و إقامَةُ الحُدودِ؛

استواری شریعت ، به امر به معروف و نهی از منکر و برپاداشتن حدود است.

میزان الحکمه ، ح ۱۲۶۸۸

حدیث - ۴۴

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إنَّ أَعظَمَ النّاسِ مَنزِلَةً عِندَاللّه‌ِ یومَ القیامَةِ أَمشاهُم فی أَرضِهِ بِالنَّصیحَةِ لِخَلقِهِ

بلند مرتبه ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت کسی است که در روی زمین بیشتر در خیرخواهی و ارشاد مردم قدم بردارد.

(کافی، جلد ۲، ص ۲۰۸ صفحه ۵)

حدیث - ۴۵

حضرت امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

لَتَأمُرَنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلَتَنَهَنَّ عَنِالْمُنْکَرِاَوْلَیَسْتَعْمِلَنَّ عَلَیْکُمْ شِرَارُ کُمْ فَیَدْعُوخِیَارُکُمْ فَلاَیُسْتَجَابُ لَهُمْ

حتماً امربه معروف ونهی ازمنکرکنید، وگرنه اشرارتان برشما مسلط وحاکم می‌شوند آنگاه خوبانتان هم دعا می‌کنند، امّا دعایشان مستجاب نمی شود.

وسایل الشیعه، ج۱۱، ص۳۹۴

حدیث - ۴۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : لا یَزالُ النّاسُ بِخَیرٍ ما أمَرُوا بِالمَعرُوفِ و نَهَوا عَنِ المُنکَرِ و تَعاوَنُوا عَلَی البِرِّ وَ التَّقوی

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: مردم همیشه در خیر خواهند بود تا وقتی که امر به معروف و نهی از منکر می کنند و در نیکی و پرهیزکاری یکدیگر را یاری می رسانند.

«تهذیب الأحکام، ج ۶، ص ۱۸۱»

احکام و فلسفه آن

حدیث - ۱

قال الامام الصّادقعليه‌السلام : لا یَحِلُّ بیعُ الغِناء و لا شِراءُه و استماعُه نفاقٌ و تعلیمهُ کُفر.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خرید و فروش (آلات) غناء و ساز وآواز حلال نیست و گوش دادن به آن، نفاق و دوروئی و آموزش دادنش، کفر و بی دینی است.

«دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۲۰۹»

حدیث - ۲

قال الامام علیعليه‌السلام : نَهی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله أن ینظر الرجلُ إلی عورة أخیه المسلم و قال: من تأمَّل عورةَ أَخیه المسلم لَعَنَه سبعون ألف ملکٍ و نَهی المرأةَ إن تنظر إلی عورةِ المرأة.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله نهی فرمودند از این که مرد به عورت برادر مسلمانش نگاه کند و فرمودند هر کس با توجّه به عورت برادر مسلمانش نظر افکند، هفتاد هزار فرشته او را لعنت کنند، و همچنین نهی فرمودند از نگاه کردن زن به عورت زن دیگر.

«من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص ۹»

حدیث - ۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إن الله فرض الجهاد و عظمه و جعله نصره و ناصره. و الله ما صلحت دنیا و لادین إلا به ؛

در حقیقت خداوند جهاد را واجب گردانید و آن را بزرگداشت و مایه پیروزی و یاور خود قرارش داد. به خدا سوگند کار دنیا و دین جز با جهاد درست نمی شود.

وسائل الشیعه ۱۱/۹/۱۵

حدیث - ۴

قال الامامُ الجوادُعليه‌السلام : انّ الله عَزوجلَّ حَرمَ علی شیعتنا المُسکرَ مِن کل شرابٍ و عَوَّضَهم عَن ذلک المتعةَ.

امام جوادعليه‌السلام فرمودند: خداوند متعال بر شیعیان ما استفاده از هر چیز مست کننده را حرام نموده و در برابر آن ازدواج موقت را حلال دانسته است.

«معانی الاخبار، ص ۳۱۶»

حدیث - ۵

عِنِ الْإِمامِ الرضاعليه‌السلام قال: إِنَّ الله تَعَالی حَرَّمَ الْخَمْرَ لما فِیها مِنْ الْفَسادِ وَ بُطْلانِ الْعُقُولِ فِی الْحَقایِقِ وَذَهابِ الْحَیاءِ مِنَ الْوَجْهِ.

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: خداوند متعال خمر را به خاطر ایجاد تباهی و عاجز ماندن عقول از درک حقایق و از بین رفتن حیاء، حرام نمود.

«مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۱۳۷»

حدیث - ۶

امام علیعليه‌السلام :

إنّ اللّه فَرضَ الجِهادَ وعَظَّمَهُ وجَعلَهُ نَصْرَهُ وناصِرَهُ واللّه ، ما صَلُحتْ دُنیا ولا دِینٌ إلاّ بهِ

خداوند جهاد را واجــب گـردانید و آن را بزرگ داشت و مایه پیروزی‌و یاور خود قرارش داد. به خدا سوگند کار دنیا و دین جز با جهاد درست نمی‌شود

وسائل الشیعه : ۱۱/۹/۱۵

حدیث - ۷

امام کاظمعليه‌السلام :

إنّ اللّه عز و جل لم یُحَرِّمِ الخَمرَ لاسْمِها ، ولکنّهُ حَرّمَها لعاقِبَتِها ؛ فما کانَ عاقِبَتُهُ عاقِبَةَ الخَمرِ فهُو خَمرٌ

خداوند عز و جل شراب را به خاطر نامش حرام نکرده ، بلکه به سبب پیامدهای آن حرام کرده است پس ، هر چیزی که پیامدهای شراب را داشته باشد ، آن نیز (در حکم) شراب است

الکافی : ۶ / ۴۱۲ / ۲

حدیث - ۸

امام رضاعليه‌السلام :

حُرِّمَ الزِّنا لِما فیهِ مِنَ‌الفَسادِ مِن قَتلِ الأنفُسِ ، وذَهابِ الأنسابِ ، وتَرکِ التَّربیَةِ للأطفالِ ، وفَسادِ المَوارِیثِ ، وما أشبَهَ ذلکَ مِن وُجُوهِ الفَسادِ

زنا ، به علّت مفاسدی که در بردارد ، مانند : قتل نفس ، از بین رفتن و مخدوش شدن اصل و نسب ، ترک تربیت کودکان ، تباه شدن موضوع ارث و میراث و امثال این مفاسد ، حرام شده است

بحار الأنوار : ۷۹ / ۲۴ / ۱۹ منتخب میزان الحکمة : ۲۴۸

حدیث - ۹

امام علیعليه‌السلام :

فَرَضَ اللّه الإیمانَ تَطهیرا مِن الشِّرکِ وتَرْکَ اللِّواطِ تَکثیرا للنَّسلِ

خداوند ایمان را برای پاک کردن از لوث شرک واجب فرمود و ترک لواط را از بهر افزایش نسل

نهج البلاغة : الحکمة ۲۵۲ منتخب میزان الحکمة : ۵۰۶

حدیث - ۱۰

امام رضاعليه‌السلام :

عِلّةُ تَحریمِ الذُّکرانِ للذُّکرانِ والإناثِ للإناثِ ؛ لِما رُکِّبَ فی الإناثِ وما طُبِعَ علَیهِ الذُّکرانُ ، ولِما فی إتیانِ الذُّکرانِ الذُّکرانَ والإناثِ الإناثَ مِنِ انقِطاعِ النَّسلِ ، وفَسادِ التَّدبیرِ ، وخَرابِ الدُّنیا

عـلّـت تحریم روی آوردن مردان به مردان و زنان به زنان ، یکی ساختار وجودی زنان و سرشت وجودی مردان است (که هر یک برای جنس مخالف آفریده شده است) و دیگر این که روی آوردن مردان به مردان و زنان به زنان سبب از بین رفتن نسل (بشر) و برهم خوردن نظم و تدبیر (جامعه) و نابودی دنیاست

علل الشرائع : ۵۴۷ / ۱ منتخب میزان الحکمة : ۵۰۶

حدیث - ۱۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الغسل یوم الجمعة کفارة و المشی ء الی الجمعة کل قدم منها کعمل عشرین سنة فاذا فرغ من صلوة الجمعة اجیز بعمل ماءتی سنة؛

غسل روز جمعه کفاره گناه است ، و هر گامی که به سوی نمازجمعه برداشته می شود، برابر عمل بیست سال است ، و چون از نماز جمعه فارغ شود به پاداش عبادت دویست سال نایل گردد.

(کنزالعمال ، حدیث - ۲۱۰۹).

حدیث - ۱۲

قال الصادقعليه‌السلام :

ان من تما الصلوة اعطاء الزکوة (الفطرة ) کما ان الصلاة علی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله من تمام الصلاة ؛

همانا پرداخت زکات فطره (در آخر ماه رمضان ) مایه تمامیت روزه است چنان که صلوات بر محمد (و آل او) باعث تمامیت نماز است (یعنی نماز با صلوات و روزه بازکات فطره کامل می شود).

(وسائل الشیعه ، ج ۶ و ص ۲۲۱)

حدیث - ۱۳

قال الرضاعليه‌السلام :

انما جعلت الجماعة لئلا تکون الاخلاص و التوحید و الاسلام و العبادة لله الا ظاهرا مکشوفا لان فی اظهاره حجة علی اهل الشرق و الغرب لله وحده و لیکون المنافق و المستخف مودیا لما اقربه یظهر الاسلام و المراقبة و لیکون شهادات الناس بالاسلام بعضهم ببعض جائزة ممکنة مع مافیه من المساعدة علی البر و التقوی و الزجر عن کثیر من معاصی الله ؛

علت تشریع نماز جماعت آن است که اسلام و توحید و بندگی و اخلاص به خداوند متعال در معرض دید عموم و ظاهر و مشهور در میان مردم باشد، زیرا در این صورت است که حجت در زمینه وحدانیت خداوند بر مردم شرق و غرب تمام می شود، و مردمان منافق و بی اعتنا به نماز مطابق اقرار زبانی وادار به عمل می شوند، و مراقبت صورت می گیرد و گواهیهای مردم که علیه یکدیگر در زمینه اسلام امکان پیدا می کند علاوه آن که در چنین اجتماعاتی بر توسعه و گسترش نیکوکاری و تقوی مساعدت می شود، عملا جلوی بسیاری از گناهان گرفته می شود.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲)

حدیث - ۱۴

عن الرضاعليه‌السلام :

انما جعلت الجماعة لئلا یکون الاخلاص و التوحید و الاسلام و العبادة لله الا ظاهرا مکشوفا مشهورا؛

نماز جماعت قرار داده شده است ، تا اخلاص و یگانگی و اسلام و عبادت برای خداوند آشکار، باز و ظاهر باشد.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲. بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۲)

حدیث - ۱۵

قال الرضاعليه‌السلام :

انما امر بالوضوء لیکون العبد طاهرا اذا قام بین یدی الجبار و عند مناجاته ؛

همانا امر شده است به وضو، تا آن که بنده پاک باشد، به هنگامی که می ایستد درمقابل خداوند جبار و همچنین وقت مناجات نمودن.

(عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۱۰۴)

حدیث - ۱۶

قال علیعليه‌السلام :

فرض الله الایمان تطهیرا من الشرک و الصلوة تنزیها عن الکبر ؛

خداوند، ایمان را برای پاکسازی انسانها از شرک واجب کرده است ، و نماز را برای پاکسازی از کبر.

(نهج البلاغه ، کلمات قصار ۲۵۲)

حدیث - ۱۷

امام رضاعليه‌السلام :

فی عِلَّةِ الوُضوءِ : لأنّـهُ یَـکونُ العَبدُ طاهِرا إذا قامَ بَینَ یَدَیِ الجَبّارِ عِندَ مُناجاتِهِ إیّاهُ ، مُطیعا لَهُ فیما أمَرَهُ ، نَقِیّا مِن الأدناسِ والنَّجاسَةِ ، مَع ما فیهِ مِن ذَهابِ الکَسَلِ وطَردِ النُّعاسِ ، وتَزکِیَةِ الفُؤادِ لِلقِیامِ بَینَ یَدَیِ الجَبّارِ؛

درباره حکمت وضو : برای این که بنده (خدا) وقتی برای مناجات با (خداوند) جبّار در برابر او می‌ایستد ، پاک باشد فرمان او را اطاعت کرده باشد و از آلودگی‌ها و نجاست پاکیزه باشد ، به علاوه این که وضو باعث از بین رفتن حالت کسالت و زدودن خواب آلودگی و پاک ساختن دل برای ایستادن در حضور (خداوند) جبّار می‌شود

علل الشرایع : ۲۵۷ / ۹

حدیث - ۱۸

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

فَجَعلَ اللهُ الایمانَ تَطهیراً لَکم مِنَ الشِّرکِ ، وَ الصَّلاةَ تَنزیهاً لَکم عَن الکِبرِ؛

خدای تعالی ایمان را برای پاکیزگی از شرک قرار داد ، و نماز را برای دوری از تکبر و خودخواهی.

احتجاج طبرسی، ج۱، ص۲۵۸

حدیث - ۱۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

حرّم اللَّه الخمر و کلّ مسکر حرام؛

خداوند شراب را حرام کرده و هر چه مستی آرد حرام است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

حدّ یعمل فی الأرض خیر لأهل الأرض من أن یمطروا أربعین صباحا.

حدی که در زمین اجرا شود برای زمینیان بهتر از آن است که چهل روز باران ببارد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أیّها النّاس لا تعلّقوا علیّ بواحده، ما أحللت إلّا ما أحلّ اللَّه تعالی و ما حرّمت إلّا ما حرّم اللَّه؛

ای مردم هیچ چیز را به من مربوط نکنید من حلال نکردم مگر آنچه را خداوند حلال کرده است و حرام نکردم مگر آنچه را خداوند حرام کرده است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ الماء لا ینجّسه شی ء إلّا ما غلب علی ریحه و طعمه و لونه؛

آب را چیزی نجس نمی کند جز آنچه بو و مزه و رنگ آن را تغییر دهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ الّذی یأکل أو یشرب فی آنیه الفضّه و الذّهب إنّما یجرجر فی بطنه نار جهنّم؛

کسی که در ظرف نقره و طلا می خورد و می آشامد آتش جهنم را در شکم خود فرو می برد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أقیموا حدود اللَّه تعالی فی البعید و القریب و لا تأخذکم فی اللَّه لومه لائم؛

مقررات خدا را در باره بیگانه و خویش اجرا کنید و در کار خدا به سخن کسان گوش مدهید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أحلّ الذّهب و الحریر لاناث أمّتی و حرّم علی ذکورها؛

طلا و ابریشم بر زنان امت من حلال است و بر مردانشان حرام است.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۶

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام : وَ النَّهْی عَنْ شُرْبِ الْخَمْرِ تَنْزیهاً عَنِ الرِّجْسِ، وَاجْتِنابَ الْقَذْفِ حِجاباً عَنِ اللَّعْنَةِ، وَ تَرْکَ السِّرْقَةِ ایجاباً لِلْعِّفَةِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند: خداوند متعال منع و نهی از شرابخواری را جهت پاکی جامعه از زشتی ها و جنایت ها; و دوری از تهمت ها و نسبت های ناروا را مانع از غضب و نفرین قرار داد; و دزدی نکردن، موجب پاکی جامعه و پاکدامنی افراد می گردد.

ریاحین الشّریعة، ج ۱، ص ۳۱۲

حدیث - ۲۷

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

جَعَلَ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشّـِرْکِ، وَ الصَّلاةَ تَنْزیهاً لَکُمْ مِنَ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاةَ تَزْکِیَةً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِی الرِّزقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَّجَ تَشْییداً لِلدّینِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

خداوند سبحان، ایمان و اعتقاد را برای طهارت از شرک و نجات از گمراهی ها و شقاوت ها قرار داد. و نماز را برای خضوع و فروتنی و پاکی از هر نوع تکّبر، مقرّر نمود. و زکات (و خمس) را برای تزکیه نفس و توسعه روزی تعیین نمود. و روزه را برای استقامت و اخلاص در اراده، لازم دانست. و حجّ را برای استحکام أساس شریعت و بناء دین اسلام واجب نمود.

ریاحین الشّریعة، ج ۱، ص ۳۱۲

حدیث - ۲۸

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

خداوند تبارک و تعالی هیچ خوردنی و نوشیدنی را حلال نکرده است مگر آن‌که در آن سود و صلاحی بوده و هیچ خوردنی و نوشیدنی را حرام ننموده، مگر آن‌که در آن زیان و نابودی و فسادی بوده است، پس هر چیز سودمندی نیرو بخش جسم، که باعث تقویت بدن است حلال شده است و هر چیزی که قوای جسمانی را از بین ببرد و یا موجب مرگ شود حرام است.

مستدرک الوسائل، ج ۱۶، ص ۳۳۳، ح ۲

حدیث - ۲۹

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند :

فلسفه خطبه نماز جمعه این است که: چون جمعه، روز حضور عامه مردم است، حاکم وسیله‌ای برای پند و اندرز آنان داشته باشد و مردم را به طاعت تشویق کند و از معصیت بر حذر دارد و از تصمیم خود درباره مصالح دین و دنیایشان آگاه سازد و از آنچه از گوشه و کنار می‌رسد و حوادثی که در آنها برای مردم سود و زیانی هست خبردار کند.

وسائل الشیعة، ج ۵، ص ۳۹، ح ۶

حدیث - ۳۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

علت روزه گرفتن آن است که به سبب آن، ثروتمند و فقیر برابر شوند، زیرا ثروتمند گرسنگی را احساس نکرده، تا به فقیر رحم کند، هرگاه هم چیزی را بخواهد می‌تواند فراهم کند. پس خداوند خواست میان بندگانش برابری ایجاد کند و توانمند مزه گرسنگی و درد را بچشد تا بر ناتوان مهر بورزد و بر گرسنه ترحم کند

بحارالأنوار، ج ۹۶، ص ۳۷۱، ح ۵۳.

حدیث - ۳۱

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

پوشیدن ابریشم و طلا بر مردان امت من حرام و بر زنانشان حلال است.

(نهج الفصاحه ، ح ۱۳۶۵)

حدیث - ۳۲

امام علی عليه‌السلام می فرمایند :

لا یَسعَدُ أحَدٌ إلاّ بِإقامَةِ حُدودِ اللّه‌ِ وَ لا یَشقی أحَدٌ إلاّ بِإِضاعَتِها؛

هیچ کس جز با اجرای حدود و احکام خدا خوشبخت نمی‌شود و جز با ضایع کردن آن بدبخت نمی‌گردد.

غررالحکم، ح۱۰۸۵۳.

حدیث - ۳۳

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

مَعاشِرَ النّاسِ، اَلفِقْهَ ثُمَّ الْمَتْجَرَ ، وَاللّه‌ِ لِلرِّبا فی هذِهِ الاُْمَّةِ أخْفی مِنْ دَبیبِ النَّمْلِ عَلَی الصَّفا؛

ای مردم! ابتدا احکام را یاد بگیرید، سپس تجارت کنید! به خدا قسم که ربا در میان این امت ناپیداتر از حرکت مورچه بر روی تخته سنگ است.

بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۱۷، ح ۱۶.

حدیث - ۳۴

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

إِنَّهُ لَو کانَ الرِّبا حَلالاً لَتَرَکَ النّاسُ التِّجاراتِ وَما یَحْتاجونَ إِلَیْهِ فَحَرَّمَ اللّه‌ُ الرِّبا لِیَفِرَّ النّاسُ مِنَ الْحَرامِ إلَی الْحَلالِ وَ إِلَی التِّجاراتِ وَ إِلَی الْبَیْعِ وَالشِّراءِ فَیَبْقی ذلِکَ بَیْنَهُمْ فِی الْقَرْضِ؛

براستی، اگر ربا حلال بود، مردم تجارت و تلاش برای معاش را رها می‌کردند. به همین دلیل خداوند ربا را حرام کرد تا مردم از حرام به حلال و تجارت و خرید و فروش رو بیاورند و به یکدیگر قرض بدهند.

من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۵۶۷، ح ۴۹۳۷.

حدیث - ۳۵

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

اِعْلَمْ‌ـیَرْحَمُکَ‌اللّه‌ُ ـ اَنَ‌الرِّباحَرامٌ‌سُحتٌ،مِنَ‌الکَبائِرِ وَ مِمّا قَدْ وَعَدَ اللّه‌ُ عَلَیْهِ النّارَ فَنَعوذُ بِاللّه‌ِ مِنْها، وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلی لِسانِ کُلِّ نَبیٍّ وَفی کُلِّ کِتابٍ؛

خدایت رحمت کند! بدان که ربا حرام و از گناهان کبیره است و خداوند بر آن وعده آتش داده است پس پناه می‌بریم به خدا از آتش. ربا را همه پیامبران و همه کتاب‌های آسمانی حرام کرده‌اند.

فقه الرضا، ح ۲۵۶.

حدیث - ۳۶

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

لَیْسَ بَیْنَ الْوالِدِ وَ وَلَدِهِ رِبا وَ لا بَیْنَ الزَّوْجِ وَ الْمَرأَةِ رِبا؛

بین پدر و فرزند و بین شوهر و همسرش ربا (حرام) نیست.

فقه الرضا، ص ۲۵۸.

حدیث - ۳۷

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لَیْسَ بَیْنَنا وَ بَیْنَ اَهْلِ حَرْبِنا رِبا، نَأْخُذُ مِنْهُمْ اَلْفَ اَلْفِ دِرْهَمٍ بِدِرْهَمٍ وَ نَاْخُذُ مِنْهُمْ وَ لا نُعْطیهِمْ؛

بین ما و دشمنانمان، ربا (حرام) نیست، از آنان هزاران درهم در مقابل یک درهم می‌گیریم آری، از آنان ربا می‌گیریم و به آنان ربا نمی‌دهیم.

وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۴۳۶، ح ۲.

حدیث - ۳۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

لَوْ اَنَّ رَجُلاً وَرِثَ مِنْ اَبیهِ مالاً وَ قَدْ عَرَفَ اَنَّ فی ذلِکَ الْمالِ رِبا وَلکِنْ قَدِ اخْتَلَطَ فِی التِّجارَةِ بِغَیْرِهِ حَلالٍ کانَ حَلالاً طَیِّبا فَلْیَأْکُلْهُ وَ اِنْ عَرَفَ مِنْهُ شَیْئا إنَّهُ رِبا فَلْیَأْخُذْ رَأْسَ مالِهِ وَلْیَرُدَّ الرِّبا؛

اگر کسی از پدرش مالی به ارث ببرد و بداند که در آن مال ربا وجود دارد، ولی مال ربوی با مال‌های دیگر مخلوط شده، آن مال برای او حلال و پاکیزه است و می‌تواند از آن استفاده کند، و اگر به ربوی بودن مقدار مشخصی از آن یقین دارد باید اصل مال را برای خود بردارد و مال ربوی را به صاحبش رد نماید.

کافی، ج ۵، ص ۱۴۵، ح ۴.

حدیث - ۳۹

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

إِنَّما حَرَّمَ اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ الرِّبا لِئَلاّ یَذْهَبَ الْمَعْروفُ؛

خدای عزوجل ربا را حرام فرمود تا احسان کردن از بین نرود.

وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۴۲۵، ح ۱۰.

حدیث - ۴۰

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

الْمَرأَةُ تَحیضُ، یَحْرُمُ عَلی زَوْجِها اَن یَأتِیَها لِقَولِ اللّه‌ِ تَعالی و لا تَقرَبوهُنَّ حَتّی یَطهُرْنَ)؛

زنی که در عادت ماهیانه (حیض) است بر شوهرش آمیزش با او حرام است به دلیل این گفته خداوند متعال: به زنان حائض نزدیک نشوید تا زمانی که پاک گردند.

وسائل الشیعه ، ج ۲، ص ۳۲۲، ح ۹.

حدیث - ۴۱

حضرت فاطمهعليها‌السلام می فرمایند:

فَرَضَ اللَّهُ . الأمرَ بِالمَعُروفِ مَصلَحَةً لِلعامَّةِ؛

خداوند امر به معروف را برای اصلاح مردم قرار داد

بحار الأنوار ، ج ۶ ، ص ۱۰۷

حدیث - ۴۲

حضرت فاطمهعليها‌السلام فرمودند:

جعل الله الزکاة تزکیة للنفس و نماء فی الرزق ، و الصیام تثبیتا للاخلاص؛

خدای تعالی زکات را مایه پاکی جان و فزونی روزی ، و روزه را برای پابرجایی اخلاص قرار داد.

(احتجاج طبرسی ، ایران ، انتشارات اسوه ، ج ۱)

حدیث - ۴۳

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

فجعل الله الایمان تطهیرا لکم من الشرک ، و الصلاة تنزیها لکم عن الکبر؛

خدای تعالی ایمان را برای پاکیزگی از شرک قرار داد ، و نماز را برای دوری از تکبر و خودخواهی.

(احتجاج طبرسی،ج۱،ص۲۵۸)

حدیث - ۴۴

حضرت امام حسن عسگریعليه‌السلام در پاسخ به پرسش از علت واجب شدن روزه فرمودند:

تا توانگر درد گرسنگی را بچشد و در نتیجه به نیازمند کمک کند.

بحارالانوار، ج۹۶، ص ۳۶۹.

حدیث - ۴۵

حضرت فاطمه ی زهراعليها‌السلام فرمودند:

فرض الله الصیام تثبیتا للاخلاص؛

خداوند روزه را برای استواری اخلاص، واجب فرمود.

بحارالانوار، ج۹۶، ص ۳۶۸.

حدیث - ۴۶

قال الامام علیعليه‌السلام : فَرَضَ اللهُ الصِّیامَ ابْتِلاءً لاخلاصِ الْخَلْقِ.

امام علیعليه‌السلام فرمودند: خداوند روزه را واجب کرد تا اخلاص بندگان را بیازماید.

«نهج البلاغه، حکمت ۲۵۲»

مسجد و اماکن مذهبی

حدیث - ۱

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إنَّ اللّه‌َ عَزَّوجَلَّ إذا أحَبَّ عَبدا جَعَلَهُ قَیِّمَ مَسجِدٍ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

همانا خدای عز و جل ، هر گاه بنده‌ای را دوست بدارد ، او را برآورنده نیازهای مسجدی قرار می‌دهد

کنز العمّال : ج ۷ ص ۶۵۳ ح ۲۰۷۵۰

حدیث - ۲

الإمام الصادقعليه‌السلام :

إنَّ الجَنَّةَ وَالحورَ لَتَشتاقُ إلی مَن یَکسَحُ المَساجِدَ ویَأخُذُ مِنهَا القَذی

امام صادقعليه‌السلام :

بهشت و حوریان ، مشتاق کسی هستند که مسجدها را جارو و غبارروبی کند

بحار الأنوار : ج ۸۳ ص ۳۸۲ ح ۵۲

حدیث - ۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن قَمَّ مَسجِدا کَتَبَ اللّه‌ُ لَهُ عِتقَ رَقَبَةٍ ، ومَن أخرَجَ مِنهُ ما یُقذی عَینا کَتَبَ اللّه‌ُ عَزَّوجَلَّ لَهُ کِفلَینِ مِن رَحمَتِهِ

هر کس مسجدی را جارو کند ، خداوند برای او ، ثواب آزاد کردن بنده‌ای را می‌نویسد ، و هر کس از مسجد به اندازه خاشاکی که به چشم می‌رود ، بیرون ببرد ، خدای عز و جل ، وی را از رحمتش دوچندان برخوردار می‌گردانَد

بحار الأنوار : ج۸۳ ص ۳۸۳ ح ۵۶

حدیث - ۴

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن کَنَسَ المَسجِدَ یَومَ الخَمیسِ ولَیلَةَ الجُمُعَةِ ، فَأَخرَجَ مِنهُ مِنَ التُّرابِ ما یُذَرُّ فِی العَینِ ، غَفَرَ اللّه‌ُ لَهُ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

هر کس در روز پنج‌شنبه و شب جمعه ، مسجد را نظافت کند و گَرد و خاکی را که در چشم می‌رود ، بِروبَد ، خداوندْ او را می‌آمرزد

بحار الأنوار : ج ۸۳ ص ۳۸۵ ح ۶۱

حدیث - ۵

امام باقرعليه‌السلام :

مَن صَلّی فِی المَسجِدِ الحَرامِ صَلاةً مَکتوبَةً ، قَبِلَ اللّه‌ُ بِها مِنهُ کُلَّ صَلاةٍ صَلّاهَا مُنذُ یَومَ وَجَبَت عَلَیهِ الصَّلاةُ ، وکُلَّ صَلاةٍ یُصَلّیها إلی أن یَموتَ

هر کس نماز واجبی را در مسجد الحرام به جا آورد ، خداوند ، همه نمازهای پیشین او را از زمانی که نماز بر او واجب شده است و هر نمازی را که تا پایان حیاتش خواهد خواند ، می‌پذیرد

وسائل الشیعة : ج ۳ ص ۵۳۶ ح ۱

حدیث - ۶

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

أعظَمُ المَساجِدِ حُرمَةً ، وأحَبُّها إلَی اللّه‌ِ وأکرَمُها عَلَی اللّه‌ِ تَعالی ، المَسجِدُ الحَرام

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

با حرمت‌ترینِ مسجدها و دوست داشتنی‌ترین آنها نزد خدا و گرامی‌ترینشان در پیشگاه خدای متعال ، مسجد الحرام است

ابحار الأنوار : ج ۶ ص ۳۰۰

حدیث - ۷

قال الامام الحسنعليه‌السلام : اَلْغَفْلَةُ تَرکُکَ الْمَسْجِدَ، وَ طَاعَتُکَ الْمُفْسِدَ.

امام حسنعليه‌السلام فرمودند: غفلت آن است که مسجد رفتن (برای نماز) را ترک کنی و از شخص مفسد فرمان بری.

«بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۵»

حدیث - ۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

اَلْمَساجِدُ مِجالِسُ الْاَنْبِیاء؛

مساجد، مجالس پیامبران است.

«مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۳۶۳»

حدیث - ۹

قال الامام علیعليه‌السلام :

مَنْ اَرَادَ دُخُولَ الْمَسْجِدِ فَلْیَدَخُلْ عَلی سُکُونٍ وَ وَقارٍ فَاِنَّ الْمَساجِدَ بُیُوتُ اللهِ وَ اَحَبُّ الْبقاع اِلَیْه.

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

هر کس می خواهد به مسجد داخل گردد، با آرامش و طمأنینه وارد شود، چون مساجد خانه های خدا و محبوب ترین محل ها در نظر اوست.

«من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۷۰»

حدیث - ۱۰

قال الامام الصادق -عليه‌السلام - :

اِذا دَخَلْتَ الْمَسْجِدَ فَاحْمَدِ اللهَ وَ اثْنِ عَلَیْهِ وَ صَلِّ عَلَی النَّبِیِّ -صلى‌الله‌عليه‌وآله –

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر گاه داخل مسجد شدی، حمد و سپاس خدای را بگو و بر پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله درود بفرست.

«وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۵۱۶»

حدیث - ۱۱

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

اذا فقد الأمن من العباد و رکب الناس علی الخیول و اعتذلوا النساء و الطیب فالهرب الهرب عن .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

وقتی که امنیت از سرزمینها رخت ببندد و مردم بر اسبها سوار شده و از زنهای حلالشان کناره گیرند (به لواط و زنا روی آورند)؛ در این حال باید از جوار ایشان فرار کرد. (راوی گوید): گفتم فدایت شوم به کجا فرار کنند؟ فرمودند:

به کوفه و نواحی آن و یا به قم و حوالی آن، همانا بلا و مصیبت از این دو مکان دفع شده است.

«بحارالانوار، ج ۵۷، ص ۲۱۴»

حدیث - ۱۲

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

ان لعلی قم ملکا رفرف علیها بجناحیه لایریدها جبار بسوء الااذا به الله کذئب الملح فی الماء. ثم اشار الی عیسی بن عبدالله فقال: سلام الله علی اهل قم .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

برفراز قم فرشته ای بالهای خود را برافراشته است. هیچ گردن کشی نسبت به قم سوء قصد نمی کند مگر آن که خداوند او را نابود می نماید چنان که نمک در آب نابود می شود. آنگاه امام به عیسی بن عبدالله اشاره کردند و فرمودند:

سلام خداوند براهل قم باد. خداوند سرزمینشان را با باران سیراب می گرداند و برکاتش را بر آنان نازل می کند و آنان فقیه و عالم و با شعور و اهل فهم و روایت هستند وعبادات را به خوبی به جا می آورند.

«بحار الأنوار، ج ۵۷، ص ۲۱۷»

حدیث - ۱۳

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

الا ان لله حرما و هو مکه. الا ان لرسول الله حرما و هومدینه. الا ان لامیرالمؤمنین حرما و هو کوفه. الا ان حرمی و حرم ولدی من بعدی قم.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

آگاه باشید خداوند حرمی دارد و آن مکه است. آگاه باشید رسول خداحرمی دارد و آن مدینه است. آگاه باشید امیر مؤمنان حرمی دارد و آن کوفه است و آگاه باشید حرم من و فرزندانم قم است.

«مجالس المؤمنین، ج ۱، ص ۸۳»

حدیث - ۱۴

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

قم مقدسه و اهلها منا و نحن منهم لایریدهم جبار بسوء الا عجلت عقوبته، مالم بجولوا احوالهم فاذا فعلوا ذلک، سلط الله علیهم جبابره سوء .

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

خاک قم مقدس است و ساکنانش از ما هستند و ما از آنان. هیچ گاه گردن کشی نسبت به آنان سوء قصد نمی کند مگر این که به عقوبت خود شتاب ورزد، البته تا زمانی که احوال خویش را تغییر ندهند که در آن صورت خداوند سرکشان را بر آنان مسلط می کند. آگاه باشید!اهل قم یاری دهندگان قائم ما هستند و به حق ما دعوت می کنند. راوی گوید: آنگاه امام سرشان را به سوی آسمان بلند کردند و گفتند: بار الها، آنان را از هر فتنه ای حفظ کن و از هر هلاکتی نجات ده.

«بحار الأنوار، ج ۵۷، ص ۲۱۸»

حدیث - ۱۵

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

اذا اصابتکم بلیه و عناء فعلیکم بقم، فانه مأوای الفاطمیینَ و و ما ارادَ احدٌ بقم و اهله سوء الا اذله الله و ابعده منرحمتِه.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هرگاه بلا و ذلتی به شما رسید، به قم بروید. چون آنجا پناهگاه فرزندان فاطمه و استراحت گاه مؤمنان است و کسی نسبت به قم و ساکنانش سوء قصد نمی کند، مگر این که خداوند او را خوار و از رحمت خویش دور می نماید.

«بحار الأنوار، ج ۵۷، ص ۲۱۴»

حدیث - ۱۶

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

اللهم اعصمهم من کل فتنة و نجهم من کل هلکة.

حضرت امام صادقعليه‌السلام (در حق قم دعا کردند و) فرمودند:

خدایا اهل قم را از هر فتنه حفظ کن و ایشان را از هر هلاکتی نجات بده.

«بحارالانوار، ج ۵۷، ص ۲۱۸»

حدیث - ۱۷

قال الامام السجادعليه‌السلام : مَنْ صَلّی فی مَسْجِدِ السَّهْلَةِ رَکْعَتَیْنِ زادَ اللّه عَزَّوَجَلَّ فی عُمُرِهِ سَنَتَیْنِ.

امام سجّادعليه‌السلام : هر کس در مسجد سهله دو رکعت نماز بخواند، خداوند، دو سال بر عمر او می افزاید.

«المزار للمفید، ص ۱۴»

حدیث - ۱۸

الإمام الصادقعليه‌السلام :

اُحضُروا مَعَ قَومِکُم مَساجِدَکُم

امام صادقعليه‌السلام :

همراه کسان خود ، در مسجد حاضر شوید

وسائل الشیعة : ج ۸ ص ۳۹۹ ح ۴

حدیث - ۱۹

الإمام الصادقعليه‌السلام :

إنَّ عَلِیَّ بنَ الحُسَینِعليه‌السلام استَقبَلَهُ مَولیً لَهُ فی لَیلَةٍ بارِدَةٍ ، وعَلَیهِ جُبَّةُ خَزٍّ ومِطرَفُ خَزٍّ وعِمامَةُ خَزٍّ وهُوَ مُتَغَلِّفٌ بِالغالِیَةِ ، فَقالَ لَهُ : جُعِلتُ فِداکَ ، فی مِثلِ هذِهِ السّاعَةِ عَلی هذِهِ الهَیئَةِ إلی أینَ ؟

قالَ : فَقالَ : إلی مَسجِدِ جَدّی رَسولِ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله ، أخطُبُ الحورَ العینَ إلَی اللّه‌ِ عَزَّوجَلَّ

امام صادقعليه‌السلام :

خدمتکار علی بن الحسین (زین العابدین)عليه‌السلام ، ایشان را در شبی سرد ، ملاقات کرد ، در حالی که جامه و ردا و عمامه‌ای از خَز پوشیده و خود را با عطری ، خوش‌بو کرده بود گفت : فدایت شوم! در چنین ساعتی و با این وضع ، ره‌سپار کجایی؟

امامعليه‌السلام فرمود : « به مسجد جدّم پیامبر خدا می‌روم تا از خدای عز و جلحوریان را خواستگاری کنم »

الغالِیَةُ : نوع من الطیب مُرکّب من مسک وعنبر ودُهن ، والتغلّف بها : التلطُّخُ (النهایة : ج ۳ ص ۳۸۳ «غلا») .الکافی: ج ۶ ص ۵۱۷ ح ۵ ، بحار الأنوار: ج ۴۶ ص ۵۹ ح ۱۳

حدیث - ۲۰

امام علیعليه‌السلام :

الجُلوسُ فِی المَسجِدِ مِن بَعدِ طُلوعِ الفَجرِ إلی حینِ طُلوعِ الشَّمسِ لِلاِشتِغالِ بِذِکرِ اللّه‌ِ سُبحانَهُ ، أسرَعُ فی تَیسیرِ الرِّزقِ مِنَ الضَّربِ فی أقطارِ الأَرضِ

نشستن در مسجد ، پس از سپیده‌دم تا برآمدن آفتاب برای پرداختن به یاد خدای سبحان ، بیش از جستجوی روزی در همه سوی زمین ، مایه گشایش روزی است

بحار الأنوار: ج ۱۰ ص ۹۰ ح ۱

حدیث - ۲۱

امام علیعليه‌السلام :

الجَلسَةُ فِی المَسجِدِ خَیرٌ لی مِنَ الجَلسَةِ فِی الجَنَّةِ ؛ فَإِنَّ الجَنَّةَ فیها رِضا نَفسی وَالجامِعَ فیهِ رِضا رَبّی

نشستن در مسجد نزد من ، از نشستن در بهشت ، نیکوتر است ؛ زیرا در بهشت ، خشنودی من فراهم است و در مسجد ، خشنودی پروردگار من

إرشاد القلوب: ص ۲۱۸ ، عدّة الداعی: ص ۱۹۴ ، بحار الأنوار: ج ۸۳ ص ۳۶۲ ح ۱۶

حدیث - ۲۲

الإمام علیّعليه‌السلام :

إنَّ المَسجِدَ لَیَشکُو الخَرابَ إلی رَبِّهِ ، وإنَّهُ لَیَتَبَشبَشُ بِالرَّجُلِ مِن عُمّارِهِ إذا غابَ عَنهُ ثُمَّ قَدِمَ ، کَما یَتَبَشبَشُ أحَدُکُم بِغائِبِهِ إذا قَدِمَ عَلَیهِ

امام علیعليه‌السلام :

مسجد ، از ویرانی خود نزد پروردگارش زبان به شکایت می‌گشاید و از دیدن آباد کننده‌اش که مدّتی از او دور بوده و اکنون باز گشته ، شاد می‌شود ، همان گونه که هر یک از شما از رسیدن کسی که از او دور بوده ، شادمان می‌گردد.

بحار الأنوار: ج ۸۳ ص ۳۸۰ ح ۴۸

حدیث - ۲۳

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

سَبعَةٌ فی ظِلِّ عَرشِ اللّه‌ِ عَزَّوجَلَّ یَومَ لا ظِلَّ إلّا ظِلُّهُ : . و رَجُلٌ خَرَجَ مِنَ المَسجِدِ وفی نِیَّتِهِ أن یَرجِعَ إلَیهِ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

هفت گروه ، در سایه عرش خدای عز و جل هستند ، آن روز که هیچ سایه‌ای بجز سایه او وجود ندارد : و کسی که از مسجد خارج شود و نیّتش آن باشد که دوباره بِدان بازگردد

الخصال : ص ۳۴۳ ح ۸ عن ابن عبّاس ، بحار الأنوار : ج ۷۴ ص ۳۵۳ ح ۲۸

حدیث - ۲۴

الإمام الصادقعليه‌السلام :

قالَ رَسولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله : الجُلوسُ فِی المَسجِدِ لِانتِظارِ الصَّلاةِ عِبادَةٌ مالَم یُحدِث ، قیلَ : یا رَسولَ اللّه‌ِ وما یُحدِثُ؟ قالَ : الاِغتِیابَ

امام صادقعليه‌السلام :

پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود : «به انتظار نماز در مسجد نشستن ، عبادت است تا زمانی که ناروایی پدید نیاورد»

گفته شد : ای پیامبر خدا! چه ناروایی ؟

فرمود : «غیبت کردن»

بحار الأنوار: ج ۷۵ ص ۲۴۹ ح ۱۷

حدیث - ۲۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

لا یَزالُ العَبدُ فی صَلاةٍ ، ما کانَ فِی المَسجِدِ یَنتَظِرُ الصَّلاةَ

بنده ، تا زمانی که در مسجد انتظار نماز را می‌کشد ، پیوسته در نماز است

کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۵۰ ح ۲۰۷۳۵

حدیث - ۲۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

القاعِدُ فِی المَسجِدِ یَنتَظِرُ الصَّلاةَ کَالقانِتِ ، ویُکتَبُ مِنَ المُصَلّینَ حَتّی یَرجِعَ إلی بَیتِهِ

آن که در مسجد به انتظار نماز نشسته ، گویی در فرمان‌بُرداری است و تا زمانی که به خانه‌اش باز گردد ، در شمارِ نمازگزاران نوشته می‌شود

کنز العمّال: ج ۷ ص ۵۶۸ ح ۲۰۲۹۵

حدیث - ۲۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

الجُلوسُ فِی المَسجِدِ لِانتِظارِ الصَّلاةِ عِبادَةٌ

نشستن در مسجد به انتظار نماز ، عبادت است

کنز العمّال : ج ۷ ص ۶۵۱ ح ۲۰۷۴۳

حدیث - ۲۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

خَمسٌ مِنَ العِبادَةِ : قِلَّةُ الطُّعمِ ، وَالقُعودُ فِی المَساجِدِ .

پنج چیز ، از عبادت است : کم‌خوردن ، نشستن در مسجدها . .

الفردوس: ج ۲ ص ۱۹۵ ح ۲۹۶۹ عن أبی هریرة ، کنز العمّال: ج ۱۵ ص ۸۸۰ ح ۴۳۴۹۳

حدیث - ۲۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

جُلوسُ المُؤمِنِ فِی المَسجِدِ رِباطُهُ

نشستن مؤمن در مسجد ، به منزله آمادگی مداوم او برای نبرد با دشمن است

کنز العمّال: ج ۱۵ ص ۳۰۵ ح ۴۱۱۳۲

حدیث - ۳۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إنَّ أحَدَکُم لا یَزالُ فی صَلاةٍ مادامَ فِی المَسجِدِ حَتّی یَخرُجَ مِنهُ

هر یک از شما ، زمانی که در مسجد است ، تا وقت بیرون رفتن از آن ، پیوسته در نماز است

مسند ابن حنبل: ج ۴ ص ۸۶ ح ۱۱۳۸۵ و ص ۱۰۹ ح ۱۱۵۱۲ کلاهما عن مولی لأبی سعید الخدری ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۵۰۷ ح ۱۹۹۹۳

حدیث - ۳۱

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

لا یَزالُ المَلائِکَةُ تُصَلّی عَلی أحَدِکُم ما کانَ فِی المَسجِدِ ، وتَقولُ : اللّهُمَّ اغفِر لَهُ ، اللّهُمَّ ارحَمهُ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

بر هر یک از شما ، تا زمانی که در مسجد است ، همواره فرشتگان درود می‌فرستند و می‌گویند : خداوندا! او را ببخشا خداوندا! مورد رحمت خویش قرارش ده

المصنّف لعبد الرزّاق: ج ۱ ص ۵۸۰ ح ۲۲۱۰ عن أبی هریرة ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۳۲۴ ح ۱۹۰۸۴

حدیث - ۳۲

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

اللّهُمَّ هذا شَهرُ رَمَضانَ الَّذی أنزَلتَ فیهِ القُرآنَ ، هُدیً لِلنّاسِ وبَیِّناتٍ مِنَ الهُدی وَالفُرقانِ ، أمَرتَنا فیهِ بِعِمارَةِ المَساجِدِ وَالدُّعاءِ وَالصِّیامِ وَالقِیامِ ، وضَمِنتَ لَنا فیهِ الإِجابَةَ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

پروردگارا! این ، ماه رمضان است که در آن ، قرآن را برای هدایت مردم همراه با نشانه‌های روشنِ هدایت و وسیله تشخیص حق از باطل ، فرو فرستادی در آن ، ما را به آباد کردن مسجدها و دعا و روزه و نماز ، فرمان دادی و اجابت را برایمان تضمین فرمودی

البلد الأمین: ص ۱۹۸ ، بحار الأنوار: ج ۹۸ ص ۷۸ ح ۲

حدیث - ۳۳

الإمام علیّعليه‌السلام :

عَلَّمَنی رَسولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله إذا لَبِستُ ثَوبا جَدیدا أن أقولَ : الحَمدُ للّه‌ِِ الَّذی کَسانی مِنَ اللِّباسِ ما أتَجَمَّلُ بِهِ فِی النّاسِ ، اللّهُمَّ اجعَلها ثِیابَ بَرَکَةٍ أسعی فیها لِمَرضاتِکَ ، وأعمُرُ فیها مَساجِدَکَ

امام علیعليه‌السلام :

پیامبر خدا به من آموخت که هرگاه جامه نویی بر تن کردم ، بگویم :« سپاس ، خدایی را که لباسی به من پوشاند که در میان مردم با آن ، خود را بیارایم پروردگارا! جامه‌ای با برکت قرارش ده تا در آن برای رضایت تو بکوشم و به آباد ساختن مسجدهایت بپردازم »

الکافی: ج ۶ ص ۴۵۸ ح ۲

حدیث - ۳۴

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إذا رَأَیتُمُ الرَّجُلَ یَعتادُ المَسجِدَ فَاشهَدوا لَهُ بِالإِیمانِ ، قالَ اللّه‌ُ تَعالی : «إِنَّمَا یَعْمُرُ مَسَـجِدَ اللَّهِ مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْاخِرِ»

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

هرگاه دیدید که مردی پیوسته به مسجد می‌رود ، به ایمان او گواهی دهید خداوند متعال فرمود : «تنها کسی که به خدا و روز رستاخیز ، ایمان آورده است ، مساجد خدا را آباد می‌کند»

عوالی اللآلی: ج ۲ ص۳۲ ح ۷۹ من دون الآیة

حدیث - ۳۵

الإمام الصادقعليه‌السلام لِیونُسَ بنِ یعقوبَ :

مَلعونٌ مَلعونٌ مَن لَم یُوَقِّرِ المَسجِدَ أتَدری یا یونُسُ لِمَ عَظَّمَ اللّه‌ُ تَعالی حَقَّ المَساجِدِ ، وأنزَلَ هذِهِ الآیَةَ : «وَ أَنَّ الْمَسَـجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُواْ مَعَ اللَّهِ أَحَدًا» ؟ کانَتِ الیَهودُ وَالنَّصاری إذا دَخَلوا کَنائِسَهُم أشرَکوا بِاللّه‌ِ تَعالی ، فَأَمَرَ اللّه‌ُ سُبحانَهُ نَبِیَّهُ أن یُوَحِّدَ اللّه‌َ فیها ویَعبُدَهُ

امام صادقعليه‌السلام به یونس بن یعقوب :

ملعون است ، ملعون کسی که مسجد را حرمت ننهد ! ای یونس! آیا می‌دانی چرا خداوند ، حقّ مسجدها را بزرگ قرار داده و این آیه را فرو فرستاده است که : «مساجد ، از آنِ خدایند پس کسی را با خدا نخوانید » ؟ [ زیرا ] یهودیان و مسیحیان ، هر گاه وارد عبادتگاه‌های خود می‌شدند ، به خدای متعال شرک می‌ورزیدند از این رو ، خدای سبحان ، به پیامبرش فرمان داد تا در مساجد ، خدا را یگانه بشمارد و او را پرستش کند

بحار الأنوار: ج ۷۶ ص ۳۵۵ ح ۲۱

حدیث - ۳۶

الإمام علیّعليه‌السلام :

مَن وَقَّرَ مَسجِدا ، لَقِیَ اللّه‌َ یَومَ یَلقاهُ ضاحِکا مُستَبشِرا ، وأعطاهُ کِتابَهُ بِیَمینِهِ

امام علیعليه‌السلام :

هر که مسجدی را حرمت نهد ، در روز ملاقات با خدا ، او را خندان و شادمان دیدار می‌کند ، در حالی که کارنامه‌اش را به دست راست او داده است

المحاسن: ج ۱ ص ۱۲۷ ح ۱۴۵ عن السکونی عن الإمام الصادق عن أبیهعليهما‌السلام ، بحار الأنوار: ج ۷ ص ۳۰۴ ح ۷۳

حدیث - ۳۷

علل الشرائع عن أبی بَصیرٍ :

سَأَلتُ أبا عَبدِاللّه‌ِعليه‌السلام عَنِ العِلَّةِ فی تَعظیمِ المَساجِدِ ، فَقالَ : إنَّما اُمِرَ بِتَعظیمِ المَساجِدِ لِأَنَّها بُیوتُ اللّه‌ِ فِی الأَرضِ

علل الشرائع به نقل از ابو بصیر :

از امام صادقعليه‌السلام در باره علّت بزرگداشت مساجد پرسیدم فرمود : «تنها از آن رو به بزرگداشتِ مساجد فرمان داده شده که آنها ، خانه‌های خدا در زمین هستند»

علل الشرائع: ص ۳۱۸ ح ۱ عن أبی بصیر ، بحار الأنوار: ج ۸۴ ص ۶ ح ۷۸

حدیث - ۳۸

الإمام علیّعليه‌السلام :

لا یُسَمَّی المُسلِمُ رُجَیلاً ، ولا یُسَمَّی المُصحَفُ مُصَیحِفا ، ولَا المَسجِدُ مُسَیجِدا

امام علیعليه‌السلام :

مسلمان، «مردک» و قرآن، «قرآنک» و مسجد، «مسجدک» نامیده نمی‌شود

النوادر للراوندی: ص ۱۹۴ ح ۳۵۶ ، الجعفریّات: ص ۲۴۱ کلاهما عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام ، بحار الأنوار: ج ۷۶ ص ۳۵۸ ح ۲۷

حدیث - ۳۹

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

لا یَقولَنَّ أحَدُکُم لِلمَسجِدِ : «مُسَیجِدٌ» فَإِنَّهُ بَیتٌ یُذکَرُ اللّه‌ُ فیهِ ، ولا یَقولَنَّ أحَدُکُم : «مُصَیحِفٌ» فَإِنَّ کِتابَ اللّه‌ِ أعظَمُ مِن أن یُصَغَّرَ ، ولا یَقولَنَّ لِلرَّجُلِ : «رُوَیجِلٌ» ، ولا لِلمَرأَةِ : «مُرَیَّةٌ»

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

هرگز کسی از شما مسجد را «مسجدک» نخوانَد ؛ زیرا آن خانه‌ای است که خداوند در آن یاد می‌شود و هرگز کسی از شما «قرآنک» نگوید ؛ زیرا کتاب خدا ، بزرگ‌تر از آن است که به کوچکی یاد شود نیز کسی مرد را «مردَک» و زن را «زنَک» نخوانَد

الفردوس: ج ۵ ص ۱۲۰ ح ۷۶۷۸ عن أبی هریرة

حدیث - ۴۰

امام علیعليه‌السلام :

حَریمُ المَسجِدِ أربَعونَ ذِراعا ، وَالجِوارُ أربَعونَ دارا مِن أربَعَةِ جَوانِبِها

حریم مسجد ، چهل گز است و همسایگان ، چهل خانه از چهار سو

الخصال : ص ۵۴۴ ح ۲۰، بحار الأنوار : ج ۸۴ ص ۳ ح ۷۴

حدیث - ۴۱

الکافی عن عمرو بن جُمَیع :

سَأَلتُ أبا جَعفَرٍعليه‌السلام عَنِ الصَّلاةِ فِی المَساجِدِ المُصَوَّرَةِ ، فَقالَ :

أکرَهُ ذلِکَ ، ولکِن لا یَضُرُّکُم ذلِکَ الیَومَ ، ولَو قَد قامَ العَدلُ رَأَیتُم کَیفَ یَصنَعُ فی ذلِکَ

الکافی به نقل از عمرو بن جُمَیع ـ :

از امام باقرعليه‌السلام در باره نماز خواندن در مسجدهای نقّاشی شده پرسیدم فرمود : «آن را نمی‌پسندم ؛ لیکن امروزه ، شما را زیان نمی‌رساند اگر عدل بر پا شود ، خواهید دید در این باره چه خواهد کرد»

الکافی : ج ۳ ص ۳۶۹ ح ۶ ، تهذیب الأحکام: ج ۳ ص ۲۵۹ ح ۷۲۶ وفیه «أبا عبد اللّه» بدل «أبا جعفر» ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۳۷۴ ح ۱۷۱

حدیث - ۴۲

الإمام علیّعليه‌السلام :

إنَّ القَومَ إذا زَیَّنوا مَساجِدَهُم فَسَدَت أعمالُهُم

امام علیعليه‌السلام :

هر گاه مردم ، مسجدهایشان را بیارایند ، کردارشان تباه شده است

المصنّف لعبد الرزّاق : ج ۳ ص ۱۵۴ ح ۵۱۳۴ عن إبراهیم بن المهاجر ، إعلام الساجد بأحکام المساجد : ص ۳۳۶

حدیث - ۴۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إذا رَأَیتُمُ المَصاحِفَ حُلِّیَت ، وَالمَساجِدَ زُیِّنَت ، وَالمَنارَةَ طُوِّلَت ، وَاتُّخِذَ القُرآنُ مَزامیرَ ، وَالمَساجِدُ طُرُقا ، المُؤمِنُ فی ذلِکَ الزَّمانِ أعَزُّ مِنَ الکِبریتِ الأَحمَرِ ، أما إنَّ مَساجِدَهُم مُزَخرَفَةٌ ، وأبدانَهُم نَقِیَّةٌ ، وقُلوبَهُم أنتَنُ مِنَ الجیفَةِ

هر گاه دیدید که قرآن‌ها، جامه‌ای زیبا بر تن کرده‌اند و مساجد ، زینت یافته‌اند و مناره‌ها ، قد برافراشته‌اند و قرآن ، با ساز و آواز خوانده می‌شود و مسجدها ، گذرگاه قرار گرفته‌اند ، مؤمن در آن روزگار ، از گوگرد سرخ ، کمیاب‌تر خواهد بود آری مساجدشان آذین‌بندی و جسمشان پاکیزه ؛ لیکن دل‌هایشان از مُردار ، بدبوتر است.

روضة الواعظین: ص ۳۷۰

حدیث - ۴۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

ماساءَ عَمَلُ قَومٍ قَطُّ إلّا زَخرَفوا مَساجِدَهُم

هیچ گاه کردار مردمی ناشایست نگردید ، مگر آن که مساجدشان را به زیور آراستند

کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۶۸ ح ۲۰۸۲۸

حدیث - ۴۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

سَیَکونُ فی آخِرِ اُمَّتی أقوامٌ یُزَخرِفونَ مَساجِدَهُم ویُخَرِّبونَ قُلوبَهُم ، یَتَّقی أحَدُهُم عَلی ثَوبِهِ مالا یَتَّقی عَلی دینِهِ ، لا یُبالی أحَدُهُم إذا سَلُمَت لَهُ دُنیاهُ ما کانَ مِن أمرِ دینِهِ

در آخر امّتم کسانی پدیدار می‌شوند که مسجدهایشان را آذین می‌بندند و دل‌هایشان را ویرانه می‌سازند. کسی از آنان ، آن گونه که بر جامه‌اش پرهیز می‌کند ، بر دینش نمی‌پرهیزد چنانچه دنیایش در مخاطره نباشد ، بر کار دینش بیمی ندارد

کنز العمّال: ج ۱۰ ص ۲۰۵ ح ۲۹۰۸۸ نقلاً عن الحاکم النیشابوری فی تاریخه عن ابن عبّاس.

حدیث - ۴۶

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله فی ذِکرِ أشراطِ السّاعَةِ :

یا سَلمانُ ! إنَّ عِندَها تُزَخرَفُ المَساجِدُ کَما تُزَخرَفُ البِیَعُ وَالکَنائِسُ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله در بیان نشانه‌های رستاخیز :

ای سلمان! در آن هنگام ، مسجدها همچون کلیساها و کنیسه‌ها زینت می‌شوند

تفسیر القمّی: ج ۲ ص ۳۰۵ عن عبد اللّه بن عبّاس ، بحار الأنوار: ج ۶ ص ۳۰۷ ح ۶؛ الدرّ المنثور: ج ۷ ص ۴۷۴ نقلاً عن ابن مردویه عن ابن عبّاس

حدیث - ۴۷

الإمام الباقرعليه‌السلام :

إنَّهُ [عَلِیّاعليه‌السلام ] کانَ یَکسِرُ المَحاریبَ إذا رَآها فِی المَساجِدِ ، ویَقولُ : کَأَنَّها مَذابِحُ الیَهودِ

امام باقرعليه‌السلام :

علیعليه‌السلام محراب هایی را که در مساجد می‌دید ، در هم می‌شکست و می‌فرمود : «آنها همچون محل‌هایی است که یهودیان در آن ، قربانی می‌کنند»

بحار الأنوار: ج ۸۳ ص ۳۵۲ ح ۵

حدیث - ۴۸

امام باقرعليه‌السلام :

إذا قامَ القائِمُعليه‌السلام سارَ إلَی الکوفَةِ فَهَدَمَ بِها أربَعَةَ مَساجِدَ ، فَلَم یَبقَ مَسجِدٌ عَلی وَجهِ الأَرضِ لَهُ شُرَفٌ إلّا هَدَمَها وجَعَلَها جَمّاءَ

زمانی که قائمعليه‌السلام به پا خیزد ، به کوفه رفته ، چهار مسجد را در آن ویران خواهد ساخت پس کنگره هر مسجدی را که دارای آن باشد ، ویران کرده ، آن را بدون کنگره خواهد کرد

الإرشاد: ج ۲ ص ۳۸۵ ، الغیبة للطوسی: ص ۴۷۵ ح ۴۹۸ نحوه ، إعلام الوری: ج ۲ ص ۲۹۱ کلّها عن أبی بصیر ، روضة الواعظین: ص ۲۹۰ ، بحار الأنوار: ج ۵۲ ص ۳۳۹ ح ۸۴

حدیث - ۴۹

الإمام الباقرعليه‌السلام :

إنَّ عَلِیّاعليه‌السلام رَأی مَسجِدا بِالکوفَةِ قَد شُرِّفَ ، فَقالَ : کَأَنَّهُ بیعَةٌ ، إنَّ المَساجِدَ تُبنی جُمّا لا تُشَرَّفُ

امام باقرعليه‌السلام :

علیعليه‌السلام در کوفه، مسجدی کنگره‌دار مشاهده کرد. فرمود: «گویا کلیساست ! همانا مساجد ، بدون کنگره ساخته می‌شوند »

بحار الأنوار: ج ۸۳ ص ۳۵۲ ح ۵

حدیث - ۵۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

اِبنوا مَساجِدَکُم جُمّا وَابنوا مَدائِنَکُم مُشَرَّفَةً

مسجدهایتان را بی‌کنگره و شهرها (خانه‌ها)یتان را کنگره‌دار بسازید

کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۵۶ ح ۲۰۷۶۹ نقلاً عن المصنّف لابن أبی شیبة عن ابن عبّاس

حدیث - ۵۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

اِبنُوا المَساجِدَ وَاتَّخِذوها جُمّا

مسجدها را بسازید و آنها را بی‌کنگره قرار دهید

کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۵۷ ح ۲۰۷۷۰

حدیث - ۵۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

ما اُمِرتُ بِتَشییدِ المَساجِدِ

به برافراشته ساختن مسجدها ، فرمان داده نشده‌ام

کنز العمّال : ج ۷ ص ۶۶۸ ح ۲۰۸۲۷

حدیث - ۵۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

اُمِرتُ بِالمَساجِدِ جُمّا

به [ساختن] مسجدهای بی‌کنگره ، فرمان یافته‌ام

کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۵۷ ح ۲۰۷۷۱

حدیث - ۵۴

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

أراکُم سَتُشَرِّفونَ مَساجِدَکُم بَعدی کَما شَرَّفَتِ الیَهودُ کَنائِسَها ، وکَما شَرَّفَتِ النَّصاری بِیَعَها

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

می‌بینم شما را که پس از من ، مسجدهایتان را کنگره‌دار می‌سازید ، همان گونه که یهودیان ، کنیسه‌های خود و مسیحیان ، کلیساهایشان را کنگره‌دار می‌سازند

البِیْعَةُ : بالکسر مُتَعَبَّدُ النصاری (القاموس المحیط : ج ۳ ص ۸ «باعه») .سنن ابن ماجة: ج ۱ ص ۲۴۴ ح ۷۴۰ عن ابن عبّاس ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۶۷ ح ۲۰۸۲۳

حدیث - ۵۵

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

ضَعُوا المَطاهِرَ عَلی أبوابِ المَساجِدِ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

وضوخانه‌ها را کنار درهای ورودی مسجد ، قرار دهید

بحار الأنوار : ج ۸۳ ص ۳۸۳ ح ۵۴ نقلاً عن أصل من اُصول أصحابنا عن السکونی عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام

حدیث - ۵۶

السنن الکبری عن أبی قَتادة :

إنَّ رَسولَ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله أتی عَلی قَومٍ مِنَ الأَنصارِ وهُم یَبنونَ مَسجِدا لَهُم ، فَقالَ : أوسِعوهُ تَملَؤوهُ

السنن الکبری به نقل از ابو قتاده :

پیامبر خدا ، بر گروهی از انصار که برای خود مسجدی می‌ساختند وارد شد و فرمود : «وسیع و جادار بنایش کنید که [ در آینده ] آن را پُر خواهید کرد»

السنن الکبری : ج ۲ ص ۶۱۶ ح ۴۳۰۶ ، التاریخ الکبیر : ج ۷ ص ۲۲۶ الرقم ۹۷۲ ، المعجم الکبیر : ج ۱۹ ص ۹۳ ح ۱۸۰ عن کعب بن مالک ، مسند الطیالسی : ص ۸۴ ح ۶۰۵ ، کنز العمّال : ج ۷ ص ۶۵۸ ح ۲۰۷۸۰

حدیث - ۵۷

الکافی عن هشام بن الحَکَم عن أبی عُبَیدة الحَذّاء :

سَمِعتُ أبا عَبدِاللّه‌ِعليه‌السلام یَقولُ : مَن بَنی مَسجِدا بَنَی اللّه‌ُ لَهُ بَیتا فِی الجَنَّةِ ، قالَ أبو عُبَیدَةَ : فَمَرَّ بی أبو عَبدِاللّه‌ِعليه‌السلام فی طَریقِ مَکَّةَ ، وقَد سَوَّیتُ بِأَحجارٍ مَسجِدا ، فَقُلتُ لَهُ : جُعِلتُ فِداکَ ، نَرجو أن یَکونَ هذا مِن ذلِکَ ، فَقالَ : نَعَم

الکافی به نقل از هشام بن حَکَم ، از ابو عبیده حَذّاء :

از امام صادقعليه‌السلام شنیدم که می‌فرمود : «هر کس مسجدی بر پا کند ، خداوند در بهشت برایش خانه‌ای بر پا خواهد کرد امام صادقعليه‌السلام در مسیر مکّه بر من گذشت ، در حالی که با سنگ‌هایی مسجدی را فراهم کرده بودم گفتم : فدایت شوم! امیدوار باشیم که این ، از آن جمله است ؟

فرمود : «آری»

الکافی: ج ۳ ص ۳۶۸ ح ۱ ، تهذیب الأحکام: ج ۳ ص ۲۶۴ ح ۷۴۸ ، کتاب من لا یحضره الفقیه: ج ۱ ص ۲۳۵ ح ۷۰۴ ، المحاسن: ج ۱ ص ۱۲۸ ح ۱۴۸ کلاهما نحوه مع الاختصار ، بحار الأنوار: ج ۸۴ ص ۱۱ ح ۸۶

حدیث - ۵۸

المعجم الکبیر عن أبی قرصافة :

قالَ رَسولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله : مَن بَنی للّه‌ِِ مَسجِدا بَنَی اللّه‌ُ لَهُ بَیتا فِی الجَنَّةِ

قالَ رَجُلٌ : یا رَسولَ اللّه‌ِ ، وهذِهِ المَساجِدُ الَّتی تُبنی فِی الطَّریقِ ؟ قالَ : نَعَم

المعجم الکبیر ـ به نقل از ابو قرصافه ـ :

پیامبر خدا فرمود : «هر که برای خدا مسجدی بسازد ، خداوند در بهشت برای او خانه‌ای خواهد ساخت»

مردی گفت : ای پیامبر خدا! همین مسجدهای ساخته شده در راه نیز [ از این قبیل‌اند] ؟

فرمود : «آری»

المعجم الکبیر: ج ۳ ص ۱۹ ح ۲۵۲۱ ، تاریخ دمشق: ج ۵ ص ۱۱۰ ح ۱۲۰۴ وزاد فی آخره: «وهذه المساجد التی تبنی فی الطرق» ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۵۵ ح ۲۰۷۶۶

حدیث - ۵۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

یَقولُ اللّه‌ُ عَزَّوجَلَّ یَومَ القِیامَةِ : أینَ جیرانی؟ فَتَقولُ المَلائِکَةُ : ومَن یَنبَغی أن یَکونَ جَارُکَ؟ فَیَقولُ : عُمّارُ مَسجِدی

خدای عز و جل در روز رستاخیز می‌فرماید : «همسایگان من کجایند ؟»

فرشتگان می‌گویند : چه کسانی را سِزد که همسایه تو باشند ؟

می‌فرماید : «آبادگران مسجدم»

حلیة الأولیاء: ج ۱۰ ص ۲۱۳ عن أبی سعید الخدری ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۵۷۸ ح ۲۰۳۳۸ نقلاً عن ابن النجّار عن أنس

حدیث - ۶۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إنَّ عُمّارَ بُیوتِ اللّه‌ِ هُم أهلُ اللّه‌ِ عَزَّوجَلَّ

به راستی آبادگران خانه‌های خدا ، خانواده خداوند عز و جل هستند

کنز العمّال: ج ۵ ص ۵ ح ۱۱۷۹۲

حدیث - ۶۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

خَمسَةٌ فی قُبورِهِم وثَوابُهُم یَجری إلی دیوانِهِم مَن بَنی للّه‌ِِ مَسجِدا

پنج نفر در گور خویش می‌آرمند و پاداششان ، همچنان به کارنامه آنان سرازیر است کسی که برای خدا مسجدی بسازد

بحار الأنوار: ج ۱۰۴ ص ۹۷ ح ۵۹

حدیث - ۶۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إنَّ مِمّا یَلحَقُ المُؤمِنَ مِن عَمَلِهِ وحَسَناتِهِ بَعدَ مَوتِهِ ، عِلما عَلَّمَهُ ونَشَرَهُ أو مَسجِدا بَناهُ

از جمله اعمال و کارهای نیک مؤمن که پس از مرگش به وی می‌پیوندد ، دانشی است که آن را آموزش داده و منتشر ساخته یا مسجدی که بر پا کرده است

کنز العمّال: ج ۱۵ ص ۹۵۲ ح ۴۳۶۵۷

حدیث - ۶۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن بَنی للّه بَیتا یُعبَدُ اللّه فیهِ مِن مالٍ حَلالٍ ، بَنَی اللّه لَهُ بَیتا فِی الجَنَّةِ مِن دُرٍّ ویاقوتٍ

هر کس برای خدا از دارایی حلال ، خانه‌ای بسازد که خداوند در آن پرستش شود ، خدا برایش در بهشت ، خانه‌ای از مروارید و یاقوت خواهد ساخت

المعجم الأوسط: ج ۵ ص ۱۹۵ ح ۵۰۵۹ عن أبی هریرة ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۵۴ ح ۲۰۷۵۸

حدیث - ۶۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن بَنی للّه مَسجِدا ، فَإِنَّ اللّه یَبنی لَهُ بَیتا أوسَعَ مِنهُ فِی الجَنَّةِ

هر کس برای خدا مسجدی بسازد ، خداوند ، خانه‌ای فراخ‌تر از آن در بهشت برای وی می‌سازد

کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۵۰ ح ۲۰۷۳۴

حدیث - ۶۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن بَنی للّه مَسجِدا ، بَنَی اللّه لَهُ مِثلَهُ فِی الجَنَّةِ

هر کس برای خدا مسجدی بر پا کند ، خداوند ، مانند آن را برایش در بهشت بر پا خواهد کرد

کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۴۹ ح ۲۰۷۳۰

حدیث - ۶۶

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن بَنی مَسجِدا ولَو مَفحَصَ قَطاةٍ ، بَنَی اللّه‌ُ لَهُ بَیتا فِی الجَنَّةِ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

هر کس مسجدی بسازد ، اگر چه به قدرِ آشیانه مرغ سنگخواره باشد ، خداوند برای او خانه‌ای در بهشت خواهد ساخت

کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۵۰ ح ۲۰۷۳۱

حدیث - ۶۷

الإمام الصادقعليه‌السلام لِفَضلِ بنِ عَبدِالمَلِکِ :

یا فَضلُ ، لا یَأتِی المَسجِدَ مِن کُلِّ قَبیلَةٍ إلّا وافِدُها ، ومِن کُلِّ أهلِ بَیتٍ إلّا نَجیبُها ، یا فَضلُ إنَّهُ لا یَرجِعُ صاحِبُ المَسجِدِ بِأَقَلَّ مِن إحدی ثَلاثٍ : إمّا دُعاءٍ یَدعو بِهِ یُدخِلُهُ اللّه‌ُ بِهِ الجَنَّةَ ، وإمّا دُعاءٍ یَدعو بِهِ لِیَصرِفَ اللّه‌ُ بِهِ عَنهُ بَلاءَ الدُّنیا ، وإمّا أخٍ یَستَفیدُهُ فِی اللّه‌ِ عَزَّوجَلَّ

امام صادقعليه‌السلام به فضل بن عبدالملک :

ای فضل! از هر قبیله‌ای ، جز برگزیده آن ، و از هر خاندانی ، جز اصیل آن ، ره‌سپار مسجد نمی‌شود ای فضل! مسجدرو ، دستِ‌کم یکی از این سه چیز نصیبش می‌شود : یا دعایی می‌کند که خداوند با آن او را به بهشت می‌برد ، یا دعایی که به سبب آن ، خداوند ، بلای دنیا را از او دور می‌سازد ، و یا برادری که در راه خدای عز و جلبهره‌اش می‌گردد

بحار الأنوار: ج ۷۸ ص ۱۹۵ ح ۱۶

حدیث - ۶۸

الإمام علیّعليه‌السلام :

إنَّ اللّه‌َ تَبارَکَ وتَعالی إذا أرادَ أن یُصیبَ أهلَ الأَرضِ بِعَذابٍ قالَ : لَولَا الَّذین یَتَحابّونَ بِجَلالی ، ویَعمُرونَ مَساجِدی ، ویَستَغفِرونَ بِالأَسحارِ ، لَولاهُم لَأَنزَلتُ عَذابی

امام علیعليه‌السلام :

هر گاه خداوند تبارک و تعالی بخواهد که زمینیان را عذاب کند ، می‌فرماید : «اگر نبودند کسانی که به پاس بزرگی و عظمت من ، یکدیگر را دوست می‌دارند و مسجدهایم را آباد می‌کنند و سحرگاهان آمرزش می‌طلبند ، بی تردید ، عذابم را فرو می‌فرستادم

ثواب الأعمال: ص ۲۱۲ ح ۱

حدیث - ۶۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن أدمَنَ الاِختِلافَ إلَی المَساجِدِ أصابَ إحدَی الثَّمانِ : أخا مُستَفاداً فِی اللّه‌ِ عَزَّوجَلَّ ، أو عِلما مُستَظرَفا ، أو کَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلی هُدیً ، أو اُخری تَصرِفُهُ عَنِ الرَّدی ، أو رَحمَةً مُنتَظَرَةً ، أو تَرکَ الذَّنبِ حَیاءً ، أو خَشیَةً

هر که پیوسته به مساجد ، آمد و شد کند ، به یکی از هشت چیز دست خواهد یافت : برادری که در راه خدای عز و جل از او بهره برَد ، یا دانشی لطیف و نغز ، یا سخنی که او را به هدایتْ ره‌نمون شود ، یا از هلاکت برَهاند ، یا رحمتی که چشم به راهش باشد ، یا آن که گناهی را از روی شرم یا ترس [ از خدا ] ترک گوید

کنز العمّال: ج ۷ ص ۵۷۰ ح ۲۰۳۰۳

حدیث - ۷۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إنَّ اللّه‌َ جَلَّ جَلالُهُ إذَا رَأی أهلَ قَریَةٍ قَد أسرَفوا فِی المَعاصی ، وفیها ثَلاثَةُ نَفَرٍ مِنَ المُؤمِنینَ ، ناداهُم جَلَّ جَلالُهُ وتَقَدَّسَت أسماؤُهُ : یا أهلَ مَعصِیَتی ، لَو لا ما فیکُم مِنَ المُؤمِنینَ المُتَحابّینَ بِجَلالی ، العامِرینَ بِصَلاتِهِم أرضی ومَساجِدی ، المُستَغفِرینَ بِالأَسحارِ خَوفاً مِنّی ، لَأَنزَلتُ بِکُم عَذابی ثُمَّ لا اُبالی

هر گاه خداوند باشکوه ، مردم دیاری را غرق در نافرمانی ببیند ، در حالی که در آن دیار ، سه مؤمن نیز حضور دارد ، او که باشکوه است و نام‌هایش مقدّس ، آنان را چنین ندا می‌دهد : «ای نافرمانان از من ! اگر نبودند در میان شما ایمان آورندگانی که به یاد جلالت و شکوه من با یکدیگر دوستی می‌ورزند ، آنان که با نمازشان زمین و مساجد مرا آباد می‌کنند و در سحرگاهان به خاطر ترس از من ، آمرزش می‌طلبند ، بی تردید ، عذابم را بی آن که پروا کنم ، بر شما فرو می‌فرستادم»

بحار الأنوار : ج ۷۳ ص ۳۸۱ ح۳

حدیث - ۷۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إنَّ اللّه‌َ إذا أرادَ بِقَومٍ عاهَةً ، نَظَرَ إلی أهلِ المَساجِدِ ، فَصَرَفَ عَنهُم

هر گاه خداوند بخواهد به مردمی آسیب برساند ، چون به مسجدیان بنگرد ، آسیب را از آنان دور می‌سازد

کنز العمّال: ج ۷ ص ۲۸۵ ح ۱۸۸۹۸ نقلاً عن ابن عدی والدیلمی عن أنس

حدیث - ۷۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إذا نَزَلَتِ العاهاتُ وَالآفاتُ عوفِیَ أهلُ المَساجِدِ

هر گاه آسیب‌ ها و آفت‌ها فرود آیند ، مسجدیان در امان‌اند

الجعفریّات: ص ۳۹ عن الإمام الکاظم عن آبائهعليهم‌السلام .

حدیث - ۷۳

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

الاِختِلافُ إلَی المَساجِدِ رَحمَةٌ ، وَالاِجتِنابُ عَنها نِفاقٌ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

آمد و شد به مساجد ، [ مایه ] رحمت است ، و پرهیز از آن ، [ موجب ] نفاق است

کنز العمّال: ج ۷ ص ۵۷۰ ح ۲۰۳۰۲ نقلاً عن الدیلمی عن ابن عبّاس

حدیث - ۷۴

سنن الترمذی عن أبی هریرة :

قالَ رَسولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله : إذا مَرَرتُم بِرِیاضِ الجَنَّةِ فَارتَعوا قُلتُ : یا رَسولَ اللّه‌ِ ، وما رِیاضُ الجَنَّةِ ؟ قالَ : المَساجِدُ قُلتُ : ومَا الرَّتعُ یا رَسولَ اللّه‌ِ ؟ قالَ : سُبحانَ اللّه‌ِ وَالحَمدُ للّه‌ِِ ولا إلهَ إلَا اللّه‌ُ وَاللّه‌ُ أکبَرُ

سنن الترمذی به نقل از ابوهُرَیره :

پیامبر خدا فرمود : «هرگاه از باغ‌ های بهشت گذر کردید ، [ در آن ] گردش کنید »

گفتم : ای پیامبر خدا ! باغ‌های بهشت چیستند؟

فرمود : «مسجدها»

گفتم : ای پیامبر خدا ! گردش کردن چیست ؟

فرمود : «گفتن "سبحان اللّه و الحمد للّه ، و لا إله إلّا اللّه و اللّه أکبر ؛ پاک است خدا ستایش ، از آن خداست معبودی جز خدا نیست خدا ، بزرگ‌ترین است"»

سنن الترمذی: ج ۵ ص ۵۳۲ ح ۳۵۰۹ ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۵۱ ح ۲۰۷۳۹

حدیث - ۷۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

سَتُدفَنُ بَضعَةٌ مِنّی بأرضِ خُراسانَ، لا یَزُورُها مُؤمِنٌ إلاّ أوجَبَ اللَّهُ لَهُ الجَنَّةَ؛

زود باشد که پاره‌ای از تن من در خاک خراسان دفن شود. هیچ مؤمنی آن را زیارت نکند مگر آن که خداوند بهشت را بر او واجب گرداند.

حکمت نامه پیامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله ج۴ ، ص ۳۰۰

حدیث - ۷۶

امام رضاعليه‌السلام :

ألا وإنّی لَمَقتولٌ بِالسَّمِّ ظُلما،ومَدفونٌ فی مَوضِعِ غُربَةٍ؛ فَمَن شَدَّ رَحلَهُ إلی زِیارَتِی، استُجیبَ دُعاؤُهُ،وغُفِرَ لَهُ ذَنبُه؛

بدانید که من با زهر ستم، کشته خواهم شد و در خاک غربت، دفن خواهم شد. پس، هر که برای زیارت من بارِ سفر بربندد، دعایش مستجاب و گناهانش آمرزیده می‌شود.

نهج الدعاء، ج‌۱، ص: ۳۸۱

حدیث - ۷۷

امام صادقعليه‌السلام :

عَلَیکُم بِالصَّلاةِ فی الْمَساجِدِ؛

بر شما باد به نمازگزاردن در مساجد.

الکافی، ج ۲، ص ۶۳۵

حدیث - ۷۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

به راستی که خدا کربلا را حرم امن و با برکت قرار داد پیش از آنکه مکه را حرم قرار دهد

کامل الزیارات ، ص ۲۶۷

حدیث - ۷۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

آرامگاه مقدس امام حسینعليه‌السلام کانالی از کانالهای بهشت است.

المحجه البیضاء ،ج۴،ص۴۵

حدیث - ۸۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الا و ان الإجابة تحت قبته والشفاء فی تربته، و الائمةعليهم‌السلام من ولده؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

بدانید که اجابت دعا، زیر گنبد حرم او(امام حسینعليه‌السلام ) و شفاء در تربت او، و امامانعليهم‌السلام از فرزندان او هستند.

مستدرک الوسائل، ج ??، ص ???

حدیث - ۸۱

قال ابوعبداللهعليه‌السلام :

من باب عند قبرالحسینعليه‌السلام لیلة عاشورا لقی الله یوم القیامة ملطخا بدمه کأنما قتل معه فی عرصة کربلا؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

کسی که شب عاشورا در کنار مرقد امام حسینعليه‌السلام سحر کند روز قیامت در حالی به پیشگاه خدا خواهد شتافت که به خونش آغشته باشد، مثل کسی که در میدان کربلا و در کنار امام حسینعليه‌السلام کشته شده باشد.

وسائل الشیعه، ج ??، ص ???

حدیث - ۸۲

قال الرضاعليه‌السلام :

من زار قبرالحسینعليه‌السلام بشط الفرات کان کمن زار الله؛

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

کسی که قبر امام حسینعليه‌السلام را در کرانه فرات زیارت کند، مثل کسی است که خدا را زیارت کرده است.

مستدرک الوسائل، ج ??، ص???؛ به نقل از کامل الزیارات.

حدیث - ۸۳

قال ابوالحسن موسی بن جعفرعليه‌السلام :

أدنی ما یثاب به زائر ابی عبداللهعليه‌السلام بشط فرات إذا عرف حقه و حرمته و ولایته ان یغفر له ما تقدم من ذنبه و ما تأخز؛

حضرت امام موسی کاظمعليه‌السلام فرمودند:

کمترین ثوابی که به زائر امام حسینعليه‌السلام در کرانه فرات داده می‌شود این است که تمام گناهان بخشوده می‌شود. بشرط این که حق و حرمت ولایت آن حضرت را شناخته باشد.

مستدرک الوسائل، ج ??، ص ???، به نقل از کامل الزیارات، ص ، ۱۳۸

حدیث - ۸۴

قال الصادقعليه‌السلام :

من اتی قبرالحسینعليه‌السلام عارفا بحقه کتبه الله عزوجل فی اعلی علیین؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس که به زیارت قبر حسینعليه‌السلام نایل شود و به حق آن حضرت معرفت داشته باشد خدای متعال او را در بلندترین درجه عالی مقامان ثبت می‌کند.

من لا یحضره الفقیه، ج ?، ص???

حدیث - ۸۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

من لم یأت قبرالحسینعليه‌السلام و هو یزعم انه لنا شیعة حتی یموت فلیس هو لنا شیعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضیفان اهل الجنة؛

کسی که به زیارت قبر امام حسین نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرد او شیعه ما نیست و اگر هم از اهل بهشت باشد از میهمانان اهل بهشت خواهد بود.

کامل الزیارات، ص ???/ بحارالانوار، ج ??، ص ?

حدیث - ۸۶

قال ابوعبداللهعليه‌السلام :

لو ان احدکم حج دهره ثم لم یزرالحسین بن علی علیهماالسلام لکان تارکا حقا من حقوق رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم لان حق الحسین فریضة من الله تعالی واجبه علی کل مسلم؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اگر یکی از شما تمام عمرش را احرام حج ببندد اما امام حسینعليه‌السلام را زیارت نکند حقی از حقوق رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم را ترک کرده است؛ چرا که حق حسینعليه‌السلام فریضه الهی و بر هر مسلمانی واجب و لازم است.

وسائل الشیعه، ج ??، ص ???

حدیث - ۸۷

قال ابوعبداللهعليه‌السلام :

من لم یأت قبرالحسینعليه‌السلام حتی یموت کان منتقص الایمان منتقص الدین، ان ادخل الجنة کان دون المؤمنین فیها؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس به زیارت قبر امام حسینعليه‌السلام نرود تا بمیرد، ایمانش ناتمام و دینش ناقص خواهد بود به بهشت هم که برود پایین تر از مومنان در آنجا خواهد بود.

وسائل الشیعه، ج ??، ص ???

حدیث - ۸۸

قال ابوعبداللهعليه‌السلام :

زیارة قبرالحسین بن علیعليهما‌السلام من أفضل ما یکون من الأعمال؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

زیارت قبر امام حسینعليه‌السلام از بهترین کارهاست که می‌تواند انجام یابد.

مستدرک الوسائل، ج ??، ص ????

حدیث - ۸۹

عن حمران قال: زرت قبرالحسینعليه‌السلام فلما قدمت جاء نی ابو جعفر محمد بن علیعليه‌السلام … فقالعليه‌السلام ابشر یا حمران فمن زار قبور شهداء آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم یرید الله بذلک وصلة نبیه حرج من ذنوبه کیوم ولدته امه؛

حمران می‌گوید هنگامی که از سفر زیارت امام حسینعليه‌السلام برگشتم، امام باقرعليه‌السلام به دیدارم آمد و فرمودند: ای حمران! به تو مژده می‌دهم که هر کس قبور شهیدان آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم را زیارت کند و مرادش از این کار رضایت خدا و تقرب به پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم باشد، از گناهانش بیرون می‌آید مانند روزی که مادرش او را زاده است.

امالی شیخ طوسی، ج ?، ص ??، چاپ نجف/ بحارالانوار، ج ??، ص ???

حدیث - ۹۰

قال ابوجعفرعليه‌السلام :

زیارة قبر رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله و زیارة قبور الشهداء، و زیارة قبرالحسین بن علیعليهما‌السلام تعدل حجة مبرورة مع رسول الله صلی الله علیه و آله؛

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

زیارت قبر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و زیارت مزار شهیدان، و زیارت مرقد امام حسینعليه‌السلام معادل است با حج مقبولی که همراه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بجا آورده شود.

مستدرک الوسائل، ج ? ص ???/ کامل الزیارات، ص ????

حدیث - ۹۱

قال الامام باقرعليه‌السلام :

لو یعلم الناس ما فی زیارة قبرالحسینعليه‌السلام من الفضل، لماتوا شوقاً؛

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

اگر مردم می‌دانستند که چه فضیلتی در زیارت مرقد امام حسینعليه‌السلام است از شوق زیارت می‌مردند.

ثواب الاعمال، ص ???؛ به نقل از کامل الزیارات.

حدیث - ۹۲

قال الصادقعليه‌السلام :

شاطی‌ء الوادی الایمن الذی ذکره الله فی القرآن،( قصص/??) هو الفرات و البقعة المبارکة هی کربلا؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

آن ساحل وادی ایمن که خدا در قرآن یاد کرده فرات است و بارگاه با برکت نیز کربلا است.

بحارالانوار، ج ??، ص ???؛ به نقل از تهذیب.

حدیث - ۹۳

قال الصادقعليه‌السلام :

زوروا کربلا ولا تقطعوه فان خیر أولاد الانبیاء ضمنته … ؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

کربلا را زیارت کنید و این کار را ادامه دهید، چرا که کربلا بهترین فرزندان پیامبران را در آغوش خویش گرفته است.

کامل الزیارات، ص ????

حدیث - ۹۴

قال ابوعبداللهعليه‌السلام :

ان الله اتخذ کربلا حرما آمنا مبارکا قبل ان یتخذ مکة حرماً؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

به راستی که خدا کربلا را حرم امن و با برکت قرار داد پیش از آن که مکه را حرم قرار دهد.( شایان ذکر است منظور از این روایت درعالم بالا می باشد که قبل از مکه، کربلا حرم امن الهی قرار گرفت.)

کامل الزیارات، ص ???/ بحارالانوار، ج ??، ص ????

حدیث - ۹۵

قال ابوعبداللهعليه‌السلام :

موضع قبرالحسینعليه‌السلام ترعة من ترع الجنة؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

جایگاه قبر امام حسینعليه‌السلام دری از درهای بهشت است.

کامل الزیارات، ص ???، باب ??، ح ??

حدیث - ۹۶

قال ابوعبداللهعليه‌السلام :

لیس من ملک فی السموات والارض إلا یسألون الله تبارک و تعالی ان یوذن لهم فی زیارة الحسینعليه‌السلام ففوج ینزل و فوج یعرج؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هیچ فرشته‌ای در آسمانها و زمین نیست مگر این که می‌خواهد خداوند متعال به او رخصت دهد تا به زیارت امام حسینعليه‌السلام مشرف شود، چنین است که همواره فوجی از فرشتگان به کربلا فرود آیند و فوجی دیگرعروج کنند و از آنجا اوج گیرند.

مستدرک الوسائل، ج ??، ص ??? به نقل از کامل الزیارات، ص ????

حدیث - ۹۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لیس نبی فی السموات والارض و الا یسألون الله تبارک و تعالی ان یوذن لهم فی زیارة الحسینعليه‌السلام ففوج ینزل و فوج یعرج؛

هیچ پیامبری در آسمانها و زمین نیست مگر این که می‌خواهند خداوند متعال به آنان رخصت دهد تا به زیارت امام حسینعليه‌السلام مشرف شوند، چنین است که گروهی به کربلا فرود آیند و گروهی از آنجا عروج کنند.

مستدرک الوسائل، ج ??، ص ??? به نقل از کامل الزیارات، ص ????

حدیث - ۹۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ان أرض کربلا و ماء الفرات اول ارض و اول ماء قدس الله تبارک و تعالی ؛

سرزمین کربلا و آب فرات، اولین زمین و نخستین آبی بودند که خداوند متعال به آنها قداست و شرافت بخشید.

بحارالانوار، ج ??، ص ???/ کامل الزیارات، ص ???

حدیث - ۹۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

الغاضریة من تربة بیت المقدس؛

کربلا از خاک بیت المقدس است.

کامل الزیارات، ص ???، باب ??، ح?

حدیث - ۱۰۰

قال علی بن الحسین علیه السلام:

تزهر أرض کربلا یوم القیامة کالکوکب الدری و تنادی انا ارض الله المقدسة الطیبة المبارکة التی تضمنت سیدالشهداء و سید شباب اهل الجنة؛

امام سجادعليه‌السلام فرمودند:

زمین کربلا در روز رستاخیز، چون ستاره مرواریدی می‌درخشد و ندا می‌دهد که من زمین مقدس خدایم، زمین پاک و مبارکی که پیشوای شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است.

کامل الزیارات، ص ????

حدیث - ۱۰۱

قال علیعليه‌السلام :

واها لک ایتها التربة لیحشرن منک قوم یدخلون الجنة بغیر حساب؛

امیرالمومنینعليه‌السلام خطاب به خاک کربلا فرمودند:

چه خوشبویی ای خاک! در روز قیامت قومی از تو به پا خیزند که بدون حساب و بی درنگ به بهشت روند.

شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ?، ص ????

حدیث - ۱۰۲

قال علیعليه‌السلام :

هذا مصارع عشاق شهداء لا یسبقهم من کان قبلهم ولا یلحقهم من کان بعدهم؛

حضرت علیعليه‌السلام روزی گذرش از کربلا افتاد و فرمودند:

اینجا قربانگاه عاشقان و مشهد شهیدان است شهیدانی که نه شهدای گذشته و نه شهدای آینده به پای آنها نمی‌رسند.

تهذیب، ج ?، ص?? / بحارالانوار، ج ??، ص ????

حدیث - ۱۰۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یقبر ابنی بأرض یقال لها کربلا هی البقعة التی کانت فیها قبة الاسلام نجا الله التی علیها المؤمنین الذین امنوا مع نوح فی الطوفان؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

پسرم حسین در سرزمینی به خاک سپرده می‌شود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازی که همواره گنبد اسلام بوده است، چنان که خدا یاران مومن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد

کامل الزیارات، ص???، باب ??، ح ?

حدیث - ۱۰۴

عن النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال:

. و هی اطهر بقاع الارض واعظمها حرمة و إنها لمن بطحاء الجنة؛

پیامبر اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله در ضمن حدیث بلندی می فرمایند:

کربلا پاک ترین بقعه روی زمین و از نظر احترام بزرگترین بقعه‌ها است والحق که کربلا از بساط های بهشت است.

بحارالانوار، ج ??، ص ???/ کامل الزیارات، ص ????

حدیث - ۱۰۵

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إنَّ رِیاضَ الجَنَّةِ المَساجِدُ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

همانا باغ‌های بهشت ، مساجدند

الفردوس: ج ۵ ص ۳۰۵ ح ۸۲۶۷ عن أبی هریرة ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۴۸ ح ۲۰۷۲۱ نقلاً عن أبی الشّیخ فی الثواب

حدیث - ۱۰۶

الإمام الصادقعليه‌السلام :

إنَّ اللّه‌َ اختارَ مِن بِقاعِ الأَرضِ سِتَّةً : البَیتَ الحَرامَ ، وَالحَرَمَ ، ومَقابِرَ الأَنبِیاءِ ، ومَقابِرَ الأَوصِیاءِ ، ومَقاتِلَ الشُّهَداءِ ، وَالمَساجِدَ الَّتی یُذکَرُ فیهَا اسمُ اللّه‌ِ

امام صادقعليه‌السلام :

همانا خدا از مکان‌های زمین ، شش مورد را برگزید : بیت اللّه الحرام ، حرم ، آرامگاه‌های پیامبران ، آرامگاه‌های جانشینان [ آنان] ، قتلگاه شهیدان ، و مسجدهایی که در آنها از نام خدا یاد شود

کامل الزیارات: ص ۲۴۱ ح ۳۵۸ عن عبد اللّه بن بکیر ، بحار الأنوار: ج ۱۰۱ ص ۶۶ ح ۵۷

حدیث - ۱۰۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

أکرَمُ البُیوتِ عَلی وَجهِ الأَرضِ أربَعَةٌ : الکَعبَةُ ، وبَیتُ المَقدِسِ ، وبَیتٌ یُقرَأُ فیهِ القُرآنُ ، وَالمَساجِدُ

گرامی‌ترینِ خانه‌ها بر پهنه زمین ، چهارتایند : کعبه ، بیت المقدّس ، خانه‌ای که در آن قرآن تلاوت شود ، و مسجدها

المواعظ العددیّة: ص ۲۱۱

حدیث - ۱۰۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

أحَبُّ البِلادِ إلَی اللّه عز و جل مَساجِدُها

دوست داشتنی‌ترین سرزمین‌ها نزد خدای عز و جل مساجدند

صحیح مسلم: ج ۱ ص ۴۶۴ ح ۲۸۸ ، صحیح ابن حبّان: ج ۴ ص ۴۷۷ ح ۱۶۰۰ ، صحیح ابن خزیمة: ج ۲ ص ۲۶۹ ح ۱۲۹۳ ، السنن الکبری: ج ۳ ص ۹۲ ح ۴۹۸۳ کلّها عن أبی هریرة ، مسند الشهاب: ج ۲ ص ۲۵۳ ح ۱۳۰۱ عن ابن عبّاس وفیه «البقاع» بدل «البلاد» ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۴۸ ح ۲۰۷۱۹ ، تنبیه الخواطر: ج ۱ ص ۶۹ وج ۲ ص ۲۳۵

حدیث - ۱۰۹

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله عن جبرئیل عن اللّه عز و جل:

إنَّ خَیرَ البِقاعِ المَساجِدُ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله به نقل از جبرئیل ، از خداوند عز و جل :

همانا بهترین مکان‌ها ، مسجدها هستند

المستدرک علی الصحیحین: ج ۱ ص ۱۶۸ ح ۳۰۶ و ج ۲ ص ۱۰ ح ۲۱۴۹ ، صحیح ابن حبّان: ج ۴ ص ۴۷۶ ح ۱۵۹۹ ، السنن الکبری: ج ۳ ص ۹۲ ح ۴۹۸۴ و ج ۷ ص ۸۱ ح ۱۳۳۳۲ کلّها عن ابن عمر ، المعجم الأوسط: ج ۷ ص ۱۵۵ ح ۷۱۴۰ عن أنس بن مالک ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۴۸ ح ۲۰۷۲۰ ؛ کتاب من لا یحضره الفقیه: ج ۳ ص ۱۹۹ ح ۳۷۵۱ عن الإمام علیّعليه‌السلام عنهصلى‌الله‌عليه‌وآله ، معانی الأخبار: ص ۱۶۸ ح ۱ عن مفضّل بن سعید عن الإمام الباقرعليه‌السلام عنهصلى‌الله‌عليه‌وآله ، بحار الأنوار: ج ۸۴ ص ۱۱ ح ۸۷

حدیث - ۱۱۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

المَسجِدُ بَیتُ کُلِّ مُؤمِنٍ

مسجد ، خانه هر مؤمنی است

حلیة الأولیاء: ج ۶ ص ۱۷۶ عن سلمان ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۶۵۰ ح ۲۰۷۳۶

حدیث - ۱۱۱

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

المَسجِدُ بَیتُ کُلِّ تَقِیٍّ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مسجد ، سرای هر پرواپیشه‌ای است

المعجم الکبیر: ج ۶ ص ۲۵۵ ح ۶۱۴۳ ، مسند الشهاب: ج ۱ ص ۷۸ ح ۷۳ کلاهما عن سلمان و ص ۷۷ ح ۷۲ ، شُعب الإیمان: ج ۷ ص ۳۷۹ ح ۱۰۶۵۷ ، حلیة الأولیاء: ج ۱ ص ۲۱۴ کلّها عن أبی الدرداء ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۵۸۰ ح ۲۰۳۴۹ ؛ المواعظ العددیّة: ص ۱۷

حدیث - ۱۱۲

الإمام الصادقعليه‌السلام :

ما مِن مَسجِدٍ بُنِیَ إلّا عَلی قَبرِ نَبِیٍّ أو وَصِیِّ نَبِیٍّ قُتِلَ فَأَصابَ تِلکَ البُقعَةَ رَشَّةٌ مِن دَمِهِ ، فَأَحَبَّ اللّه‌ُ أن یُذکَرَ فیها ، فَأَدِّ فیهَا الفَریضَةَ وَ النَّوافِلَ ، وَاقضِ فیها مافاتَکَ

امام صادقعليه‌السلام :

هیچ مسجدی نیست ، جز این که بر قبر پیامبری یا جانشین او که به قتل رسیده و قطره‌ای از خونش در آن جا بر زمین ریخته ، ساخته شده است و خداوند ، دوست دارد که در آن مکان ، یاد شود از این رو ، در آن ، هم نماز واجب و مستحب بخوان ، و هم نماز قضا شده‌ات را به جا آور

الکافی: ج۳ ص۳۷۰ ح۱۴، تهذیب الأحکام: ج۳ ص۲۵۸ ح۷۲۳، بحار الأنوار: ج۱۴ ص۴۶۳ح۳۱.

حدیث - ۱۱۳

الإمام علیّعليه‌السلام :

المَساجِدُ مَجالِسُ الأَنبِیاءِ ، وحِرزٌ مِنَ الشَّیطانِ

امام علیعليه‌السلام :

مسجدها ، نشستنگاه پیامبران و محافظت کننده از شیطان‌اند

الجامع لأخلاق الرّاوی وآداب السامع: ج ۲ ص ۶۰ ح ۱۱۸۱ عن خیثمة بن عبد الرحمن ، أدب الإملاءِ والاستملاء: ج ۱ ص ۲۵۶ ح ۱۱۳ عن أبی خیثمة بن عبد الرحمن ، کنز العمّال: ج ۸ ص ۳۱۹ ح ۲۳۰۹۷ ؛ مستدرک الوسائل: ج ۳ ص ۳۶۳ ح ۳۷۸۶ نقلاً عن القطب الراوندی فی لبّ اللباب ولیس فیه ذیله

حدیث - ۱۱۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

المَساجِدُ أنوارُ اللّه.

مسجدها ، نورهای خدایند

مستدرک الوسائل: ج ۳ ص ۴۴۸ ح ۳۹۶۲ نقلاً عن القطب الراوندی فی لبّ اللباب

حدیث - ۱۱۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن أحَبَّ القُرآنَ فَلیُحِبَّ المَساجِدَ ، فَإِنَّها أفنِیَةُ اللّه وأبنِیَتُهُ ، أذِنَ فی رَفعِها وبارَکَ فیها ، مَیمونَةٌ مَیمونٌ أهلُها ، مُزَیَّنَةٌ مُزَیَّنٌ أهلُها ، مَحفوظَةٌ مَحفوظٌ أهلُها، هُم فی صَلاتِهِم وَاللّه فی حَوائِجِهِم ، هُم فی مَساجِدِهِم وَاللّه مِن‌وَرائِهِم

هر کس قرآن را دوست دارد ، مسجدها را نیز دوست بدارد ؛ زیرا مساجد ، آستان‌های خدا و بناهای او [جهت بار یافتن به پیشگاهش ]هستند بر افراشتنشان را رخصت داده و مبارکشان گردانده است مسجدها ، خود و اهلشان با برکت‌اند ، خود و اهلشان آراسته‌اند ، و نیز آنها و اهلشان در امان‌اند مسجدیان در پیِ نماز خویش‌اند و خداوند ، در پیِ [ بر آوردن ]نیازشان آنان ، در مسجدهایشان‌اند و خداوند ، پشتیبانشان است

الفِنَاءُ : وهو المتّسع أمام الدار ، ویجمع الفِناء علی أفنیة (النهایة : ج ۳ ص ۴۷۷ «فنا») .مستدرک الوسائل: ج ۳ ص ۳۵۵ ح ۳۷۶۶ نقلاً عن القطب الراوندی فی لبّ اللباب

حدیث - ۱۱۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إنَّ بُیوتَ اللّه‌ِ فِی الأَرضِ المَساجِدُ ، وإنَّ حَقّا عَلَی اللّه‌ِ أن یُکرِمَ مَن زارَهُ فیها

همانا خانه‌های خدا در زمین ، مساجدند بر خداست تا کسی را که در آن خانه‌ها دیدارش کند ، گرامی بدارد

المعجم الکبیر: ج ۱۰ ص ۱۶۱ ح ۱۰۳۲۴ عن عبد اللّه ، کنز العمّال: ج ۷ ص ۵۸۰ ح ۲۰۳۴۷ نقلاً عن الحاکم فی تاریخه عن ابن عبّاس نحوه

حدیث - ۱۱۷

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

قالَ اللّه تَبارَکَ وتَعالی : ألا إنَّ بُیوتی فِی الأَرضِ المَساجِدُ ، تُضیءُ لِأَهلِ السَّماءِ کَما تُضیءُ النُّجومُ لاِهلِ الأَرضِ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

خداوند تبارک و تعالی فرمود : «آگاه باشید که خانه‌های من در زمین ، مساجدند که به سانِ درخشش ستارگان برای اهل زمین ، بر آسمانیان ، نورافشانی می‌کنند »

ثواب الأعمال: ص ۴۷ ح ۲ ، المحاسن: ج ۱ ص ۱۱۹ ح ۱۲۴ کلاهما عن عبد اللّه بن جعفر عن أبیه ، مکارم الأخلاق: ج ۲ ص ۶۰ ح ۲۱۴۶ ، عوالی اللآلی: ج ۱ ص ۳۵۱ ح ۵ ، بحار الأنوار: ج ۸۴ ص ۱۴ ح ۹۲

حدیث - ۱۱۸

امام صادقعليه‌السلام :

لا یَزالُ الدّینُ قائِمًا ما قامَتِ الکَعبَةُ؛

تا زمانی که کعبه بر پاست، دین بر پاست.

الکافی: ج ۴، ص ۲۷۱، ح ۴

حدیث - ۱۱۹

امام رضاعليه‌السلام :

ما زارَنی أحَدٌ مِن أَولیائی عارِفاً بِحَقّی إلّا شُفِّعتُ فِیهِ یَومَ الْقیامَةِ؛

هر یک از دوستانم مرا با شناخت حقّم زیارت نمی‌کند مگر این که در روز قیامت، شفاعتم از او پذیرفته می‌شود.

وسائل الشیعة، ج ۱۳، ص ۵۵۲

حدیث - ۱۲۰

بَلا فی اِثْنَیْنِ مِنْ اَصْحابِهِ قالَ: فَلمّا مَرَّبِها تَرَقْرَقَتْ عَیْناهُ لِلْبُکاءِ ثُمَّ قالَ: هذامَناخُ رِکابِهِمْ وَ هذا مُلْقی رِحالِهِمْ وَهیهُنا تُهْراقُ دِماؤُهُمْ،طوبی لَکِ مِنْ تُرْبَةٍ عَلَیْکِ تُهْراقُ دِماءُ الاحِبَّةِ ؛

امیرالمؤ منینعليه‌السلام با دو تن از یارانش از (کربلا) گذر کردند، حضرت ، هنگام عبور از آنجا، چشمهایش اشک آلود شد، سپس فرمودند: اینجا مرکبهایشان بر زمین می خوابد، اینجا محلّ بارافکندنشان است و اینجا خونهایشان ریخته می شود، خوشا به حال تو ای خاکی که خون دوستان برروی تو ریخته می شود!

بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۵۸

حدیث - ۱۲۱

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند :

کربلا را زیارت کنید و این کار را ادامه دهید، چرا که کربلا بهترین فرزندان پیامبران را در آغوش خویش گرفته است.

کامل الزیارات، ص ۲۶۹

حدیث - ۱۲۲

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند :

کسی که قبر امام حسینعليه‌السلام را زیارت کند، مثل کسی است که خدا را زیارت کرده است.

مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص ۲۵۰

حدیث - ۱۲۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من قم مسجدا کتب الله له عتق رقبة و من اخرج منه ما یقذی عینا کتب الله ، عزوجل له کفلین من رحمته؛

هرکس مسجدی را خاکروبی کند، خداوند پاداش آزاد کردن بنده ای را برایش می نویسد، و اگر از این مسجد به اندازه خاشاکی که در چشم می رود، غبار برگیرد، خداوند دو برابر آن ، از رحمت خویش را به وی عطا می فرماید.

(بحارالانوار، ج ۸۰، ص ۳۸۳).

حدیث - ۱۲۴

قال الصادقعليه‌السلام :

جبنوا مساجدکم البیع و الشراء ؛

مساجدتان را بازاری برای خرید و فروش قرار ندهید.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۰۷).

حدیث - ۱۲۵

قال علیعليه‌السلام :

و جمروها (المساجد) فی کل سبعة ایام ؛

و مساجد را هر هفته خوشبو و معطر کنید.

(بحارالانوار، ج ۱۸، ص ۱۰۷ و ۱۳۶)

حدیث - ۱۲۶

قال علیعليه‌السلام :

الجلسة فی الجامع خیرلی من الجلسة فی الجنة فان الجنة فیها رضا نفسی و الجامع فیها رضا ربی؛

نشستن در مسجد برای من بهتر است از نشستن در بهشت ، زیرا که بودن در بهشت مرا خشنود می سازد و بودن در مسجد موجب رضایت و خشنودی خدایم می باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۰، ص ۳۶۲).

حدیث - ۱۲۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من رد ریقه تعظیما لحق المسجد جعل الله ذلک قوة فی بدنه و کتب له بها حسنة و حط عنه بها سیئة و قال : لاتمر بداء فی جوفه الا ابراءته ؛

هرکس برای احترام مسجد، آب دهان خود را فرو برد و در مسجد نیندازد، خداوند آن را در بدن وی ، به قدرت و توانایی تبدیل می کند و به پاداش این کار، برای او حسنه ای می نویسد وگناهی رااز او می آمرزد و این آب دهان ، به هر دردی (که در بدن او است ) برخورد کند آن راشفا می بشخد.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۴۹۹).

حدیث - ۱۲۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من احب ان لایظلم لحده فلینور المساجد ؛

کسی که دوست دارد قبرش تاریک نباشد، مساجد را نوارنی کند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۳۶۶).

حدیث - ۱۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الله تعالی یعطیک مادمت جالسا فی السمجد بکل نفس تنفس فیه درجة فی الجنة؛

خداوند تبارک و تعالی به عدد هر نفسی که می کشی و در مسجد نشسته ای درجه ای در بهشت به تو پاداش می دهد.

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۳۷۰).

حدیث - ۱۳۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کل جلوس فی المسجد لغو الا ثلاثة : قراءة مصل ، او ذکرالله اوسائل عن علم ؛

هر نشستی در مسجد لغو است مگر در سه حالت : خواندن قرآن ، گفتن ذکر خدا، سؤ ال(جستوی ) علم

(میزان الحکمه ، ج ۴، ص ۳۹۳، بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۸۸).

حدیث - ۱۳۱

قال الرضاعليه‌السلام :

ان الجنة و الحور لتشاق الی من یکسح المسجد او یاءخذ من القذی؛

بهشت و حوریان بهشتی مشتاق کسی هستند که مسجد را تمیز کند، یا آلودگیهای آن را بگیرد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۳۸۵).

حدیث - ۱۳۲

قال علیعليه‌السلام :

من السنه اذا جلست فی المسجد ان تستقبل القبلة ؛

روبه قبله در مسجد نشستن سنت (و مستحب ) است

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۳۸۰).

حدیث - ۱۳۳

قال علیعليه‌السلام :

من اکل شیئا من الموذیات ریحها فلایقربن المسجد ؛

کسی که چیز بوداری (مثل سیر) بخورد که موجب آزار مردم شود، به مسجد نرود.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۰۲).

حدیث - ۱۳۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان المسجد لایحل لجنب ولاحائض؛

همانا ورود افراد جنب و حائض به مسجد حرام است

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۶۶۸).

حدیث - ۱۳۵

عن الباقر و الصادقعليهما‌السلام :

الفضل فی دخول المسجد ان تبداء برجلک الیمنی اذا دخلت و بالیسری اذا خرجت ؛

بهتر آن است که هنگام ورود به مسجد ابتدا پای راست را پیش بگذاری و هنگام خروج پای چپ را.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۱۷).

حدیث - ۱۳۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

من اراد دخول المسجد فلیدخل علی سکون و وقار المساجد بیوت الله و احب البقاع الیه ؛

هر کس می خواهد به مسجد داخل گردد، با آرامش و با طماءنینه وارد شود، چون مساجد خانه های خدا و محبوبترین محلها در نظر او است

(من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۱۷۰).

حدیث - ۱۳۷

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا دخلت المسجد فاحمد الله واثن علیه وصل علی النبی ؛

هرگاه داخل مسجد شدی ، حمد و سپاس خدا را بگو و بر پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله درود فرست.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۱۶).

حدیث - ۱۳۸

قال الباقرعليه‌السلام :

لویعلم الناس ما فی مسجد الکوفة لاعدوا له الزاد و الرواحل من مکان بعید ان صلاة فریضة فیه تعدل حجة وصلاة نافلة فیه تعدل عمرة؛

اگر مردم ، فضیلت مسجد کوفه را می دانستند، از راه دور برای رسیدن به این مسجد توشه و مرکب تهیه می کردند خواندن یک نماز واجب در این مسجد، ثواب یک حج و یک نماز مستحب در آن ثواب یک عمره را دارد

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۲۵).

حدیث - ۱۳۹

قال الباقرعليه‌السلام :

من صلی فی المسجد الحرام صلاة مکتوبة قبل الله منه کل صلاة صلاها منذیوم و جبت علیه الصلاة و کل صلاة یصلیها الی ان یموت ؛

کسی که نمازواجبی را در مسجدالحرام به جای آورد، خداوند تمامی نمازهایی راکه از آغاز تکلیف بر او واجب شده و نیز نمازهایی را که تا پایان عمر به جای می آورد، قبول می کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۳۶).

حدیث - ۱۴۰

قال الصادقعليه‌السلام :

صلاة فی مسجدالنبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم تعدل بعشرة الاف صلاة ؛

یک نماز در مسجد پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم با ده هزار نماز برابر خواهد بود.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۳۶).

حدیث - ۱۴۱

قال علیعليه‌السلام :

اربعة من قصور الجنة فی الدنیا: المسجد الحرام و مسجد الرسولصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و مسجد بیت المقدس و مسجد الکوفة ؛

در دنیا چهار عمارت از کاخهای بهشت اند: مسجدالحرام ، مسجدالنبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، مسجد بیت المقدس و مسجد کوفه

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۴۵).

حدیث - ۱۴۲

قال علیعليه‌السلام :

ان الله عزوجل اذا اراد ان یصیب اهل الارض بعذاب قال لولا الذین یتحابون بجلالی و یعمرون مساجدی و یستغفرون بالاسحار لانزلت بهم عذابی؛

خداون سبحان وقتی اراده می کند مردم روی زمین را گرفتار عذاب (دنیوی ) کند، گوید: اگر نبودند افرادی که مرا به خاطر جلال و جبروتم دوست می دارند و مساجد مرا آباد می کنند و سحرگاهان استغفار می کنند، عذابم را بر زمینیان نازل می کردم

(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۵۰).

حدیث - ۱۴۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من بنی مسجدا لیذکر الله فیه بنی له بیت فی الجنة ؛

هرکس مسجدی را به قصد این که در آن نام خدا برده شود بسازد، برای وی خانه ای در بهشت ساخته می شود.

(روضة الواعظین ، ص ۳۷۰).

حدیث - ۱۴۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذ راءیتم الرجل یعتاد المساجد فاشهدوا له بالایمان ، لان الله یقول : انما یعمر مساجد الله من امن بالله ؛

هنگامی که دیدید مردی بر رفت و آمد به مسجد مداومت می کند وی را مؤ من بدانید. چونکه خداوند متعال می فرماید: آنان که ایمان خداوند دارند، مساجد خدا را آباد می کنند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۳۶۲).

حدیث - ۱۴۵

قال الصادقعليه‌السلام :

من مشی الی المسجد لم یضع رجله علی رطب ولایابس الا سبحت له الارض الی الارضین السابعة ؛

هرکس پیاده به سوی مسجدروان شود، پای خود را به هیچ تر و خشکی نمی گذارد، مگر آنکه از آنجا تا زمین هفتم به جای او پروردگار را تسبیح می نماید.

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ، ص ۵۱، بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۳).

حدیث - ۱۴۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

بشر المشائین الی المساجد فی ظلم اللیل ، بنور ساطع یوم القیامة ؛

به کسانی که در ظلمت شب به سوی مساجد می روند، مژده ده که در روز قیامت فروغی درخشنده خواهند داشت

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۳۶۳).

حدیث - ۱۴۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من مشی الی مسجد من مساجد الله فله بکل خطوة خطاها حتی یرجع الی منزلة عشر حسنات و یمحی عنه عشر سیئات ، ویرفع له عشر درجات؛

هر که به سوی مسجدی از مساجد خدا روانه شود، برای هر گامی که برمیدارد (تا وقتی که به منزلش برگردد) ده حسنه برای او نوشته شده و ده گناه از او آمرزیده و ده درجه بر درجاتش افزوده می شود.

(ثواب الاعمال ، ص ۲۵۹).

حدیث - ۱۴۸

قال الصادقعليه‌السلام :

انما لتعظیم المساجد لانها بیوت الله فی الارض؛

احترام به مساجد از آن رو است که خانه های خدا در روی زمین است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۶).

حدیث - ۱۴۹

قال علیعليه‌السلام :

من وقر مسجدا، لقی الله یوم یلقاه ضاحکا مستبشرا و اعطاه کتابه بیمینه ؛

کسی که حرمت مسجد را نگه دارد، روز قیامت خداوند را با چهره ای خندان و شادمان ملاقات می کند وخداوند نامه اش (نامه اعمالش ) را به دست راستش می دهد.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۶).

حدیث - ۱۵۰

السماجد انوار الله؛

مساجد انوار الهی است

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۴۴۷).

حدیث - ۱۵۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من یوم الا و ملک ینادی فی المقابر: من تغبطون ؟ فیقولون : اهل المساجد، یصلون و لانقدر، و یصومون ولانقدر؛

همه روز در میان مردگان فرشته ای ندا در می دهد: نسبت به چه کسانی غبطه می خورید؟ آنها پاسخ می دهند: ما نسبت به اهل مساجد غبطه می خوریم ، زیرا ایشان نماز می گزارند و روزه می گیرند و ماتوان انجام آن را نداریم

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۳۶۳).

حدیث - ۱۵۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الغرباء فی الدنیا: قرآن فی جوف ظالم ، و مسجد فی نادی قوم لایصلی فیه ، و مصحف فی بیت لایقرء فیه و رجل صالح مع قوم سوء ؛

در جهان چهار چیز غریب است :

۱ - قرآن در سینه ستمگر

۲ - مسجد در جمع گروهی که در آن نماز نخوانند.

۳ - قرآنی در خانه ای که آن را نخوانند.

۴ - مرد پارسا در میان مردم بد.

(نهج الفصاحه ، حدیث - ۲۰۳۸).

حدیث - ۱۵۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاتجعلوا المساجد طرقا حتی تصلوا فیها رکعتین ؛

مساجد را گذرگاه قرار ندهید، مگر آنکه هنگام عبور دو رکعت نماز در آن بخوانید.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۵۳).

حدیث - ۱۵۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا نزلت العاهات و الافات ، عوفی ، اهل المساجد ؛

هنگامی که مشکلات و بلاها (برای اهل زمین ) نازل می شود، اهل مساجد در امانند.

(مستدرک الوسائل ج ۱، ص ۲۲۶).

حدیث - ۱۵۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

احب البلاد الی الله مساجدها ؛

محبوبترین جای شهرها نزد خدا، مسجدهای آن شهر است

(نهج الفصاحه ، حدیث - ۷۱).

حدیث - ۱۵۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من اتی السمجد لشی ء فهو حظه ؛

هرکس به هر جهت که به مسجد آید، بهره اش همان است

(سنن ابی داود، ج ۱، ص ۱۲۸).

حدیث - ۱۵۷

عن الحسینعليه‌السلام :

اهل المسجد زوار الله و حق علی المزور التحفة لزائرة؛

اهل مسجد، زائران خدایند و بر صاحب خانه است که به زائرش هدیه دهد.

(کلمة الامام حسن ، ص ۴۱، الحکم الزهرا، ص ۱۵۰).

حدیث - ۱۵۸

قال الحسن بن علیعليه‌السلام :

من ادام الاختلاف الی المسجد اصاب احدی ثمان : ایة محکمة و اخا مستفادا و علما مستطرفا و رحمة و کلمة تدله علی الهدی او ترده عن ردی و ترک الذنوب حیاء او خشیة ؛

کسی که همواره به مسجد (برای اقامه نماز و غیره ) رفت و آمد کند، یکی از این هشت فایده بر او برسد:

۱ - استفاده از آیه روشنی از قرآن

۲ - یافتن رفیق نیک

۳ - فراگیری علم تازه

۴ - برخورداری از رحمتی که در انتظارش بود.

۵ - شنیدن سخنی که راهنمای راه باشد.

۶ - از انحراف در امان باشد.

۷ - موجب ترک گناه از روی حیا شود.

۸ - موجب ترک گناه بر اثر ترس گردد.

(تحف العقول ، ص ۲۵۸).

حدیث - ۱۵۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الله تعالی ، اذا انزل عاهة من السماء علی اهل الارض صرفت من عمارالمساجد؛

خداوند وقتی مرضی را از آسمان بر مردم فرود آورد آن را از بانیان مساجد دور بگرداند.

(نهج الفصاحه ، حدیث - ۶۸۲).

حدیث - ۱۶۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا استاءذنت امراءة احدکم الی المسجد فلایمنعها ؛

اگر زنتان اجازه رفتن به مسجد خواست مانع نشوید.

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۴۴۶).

حدیث - ۱۶۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

المساجد سوق من السواق الاخرة ، قراها المغفرة و تحفتها الجنة ؛

مساجد، بازاری از بازارهای آخرت است که در آن بر سفره آمرزش می نشینند و هدیه آن بهشت است

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۴، مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۲۶).

حدیث - ۱۶۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان المساجد بیوت المتقین ، و من کانت المساجد بیوته فقد ختم الله له بالروح و الرحمة و الجواز علی الصراط الی الجنة ؛

مساجد، خانه پارسایان است و هرکس مسجد خانه اش باشد (اوقات خود را در آن و به عبادت بگذارند) خداوند انجام کار او را رحمت و شادی قرار داده واجازه عبور از صراط به سوی بهشت را به او خواهد داد.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۶۵۹، حدیث - ۲۰۷۸۵).

حدیث - ۱۶۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

شر بقاع الارض الاسواق و خیرالبقاع المساجد و احبهم الی الله اولهم دخولا و اخرهم خروجا منها؛

بدترین جاهای زمین ، بازار و بهترین مکانهای آن ، مساجد است و محبوبترین افراد نزد خدا کسی است که زودتر از همه به مسجد داخل شود و دیرتر از همه بیرون رود.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵۵۳).

حدیث - ۱۶۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

المسجد بیت کل تقی ؛

مسجد خانه هر پرهیزگاری است

(شهاب الاخبار، ص ۲۳).

حدیث - ۱۶۵

اذا کان یوم الجمعة کان علی کل باب من ابواب المسجد ملئکة یکتبون الاول فالاول فاذا جلس الامام طوار الصحف و جاءوا یستمعون الذکر ؛

چون روز جمعه فرا رسد، بر درب هر مسجدی ملائکه می نشینند و نام مردم را به ترتیب ورود اول و دوم و سوم می نویسند تا وقتی که امام جمعه در جایگاه خود قرار می گرفت پرونده ها را جمع می کند و به ذکر (خطبه ها) گوش فرا می دهند.

(بحارالانوار، ج ۸۹، ص ۱۲، مستدرک الوسائل ، ج ۶، ص ۳۸).

حدیث - ۱۶۶

عن النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

قال : یا علی ! خمسة تنور القلب : کثرة قرائة قل هو الله احد و قلة الکلام و مجالسة العلماء والصلاة فی اللیل و المشی ء الی المساجد؛

یا علی ! پنج چیز دل را نورانی می کند: کثرت تلاوت سوره ((قل هو الله احد))،کم گویی ، مجالست با علما، نماز شب و گام برداشتن به سوی مسجد.

(المواعظ العددیه ، ص ۲۵۸).

حدیث - ۱۶۷

عن الصادقعليه‌السلام قال :

ما یمنع احدکم اذا دخل علیه غم من غموم الدنیا ان یتوضاء ثم یدخل المسجد فیرکع رکعتین ، یدعواالله فیهما اما سمعت الله یقول : و استعینوا بالصبر و الصلاة ؛

وقتی در اثر فشار زندگی و حوادث روزگار مشکلاتی برای کسی پیش آمد، وضو بگیرد و به مسجد برود و دو رکعت نماز به جای آورد، و خدا را بخواند. آیا شنیده ای که خداوند می فرماید: از شکیبایی و نماز یاری جویید.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۲۶۳).

حدیث - ۱۶۸

قال علیعليه‌السلام :

ان الله عزوجل لیهم بعذاب اهل الارض جمیعا حتی لایتحاشی منهم احدا اذا عملوا بالمعاصی و اجترحوا السیئات فاذا الی الشیب ناقلی اقدامهم الی الصلوة و الولدان یتعلمون القرآن رحمهم الله فاخر ذلک عنهم ؛

آنگاه که اهل زمین در گناه و بدیها غوطه ور می شوند خداوند متعال قصد می کند تمامی آنان را بدون استثناء دچار عذاب نماید، ولی با توجه به پیرمردان ریش سفیدی که برای نماز (به سوی مسجد) گام برمی دارند و نیز نونهالانی که در حال یادگرفتن قرآن هستند، به تمامی اهل زمین رحم نموده و عذاب آنان را به تاءخیر می اندازد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۳۶۰، باب ۳، روایت ۱۲).

حدیث - ۱۶۹

عن الصادقعليه‌السلام عن ابائه علیهم السلام قال :

اشترط رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم علی جیران المسجد شهود الصلاة ، و قال : لینتهین اقوام لایشهدون الصلاة او لامرن موذنا یوذن ثم یقیم ثم امر رجلا من اهل بیتی ، و هو علی فلیحرقن علی اقوام بیوتهم بحزم الحطب لانهم لایاتون الصلاة ؛

امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليهما‌السلام نقل کرده : پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بر همسایه های مسجد شرط کرد در مسجد حاضر شوند. فرمود: جماعتی که به نماز حاضر نمی شوند باز گردند، و یا دستور می دهم موذن اذان و اقامه گوید، سپس به مردی از اهل بیتم دستور می دهم و او علی است ، خانه جماعتی را با مجموعه هیزم می سوزاند برای اینکه آن ها به نماز نمی آیند.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۸)

حدیث - ۱۷۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الشیطان ذئب الانسان کذئب الغنم یاخذ الشاه القاصیة و الناحیة فایاکم و الشعاب و علیکم بالجماعة و العامة و المسجد؛

شیطان گرگ انسان است همانند گرگ گوسفندان که همیشه میشهای دور افتاده و کناره گیر را می گیرد. پس از دسته بندیها (گروه گرایی و خط بازی ) بپرهیزید و بر شما باد به حضور در جماعت و مجالس عمومی و مسجد.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۵۸۱، حدیث - ۲۰۳۵۵)

حدیث - ۱۷۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

من سمع النداء فی المسجد فخرج منه من غیر علة فهو منافق الا ان یرید الرجوع الیه ؛

کسی که بانگ نماز را در مسجد بشنود و بدون علت از آن جا خارج شود، منافق است ،مگر آن که قصد بازگشت به آن جا را داشته باشد.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۹)

حدیث - ۱۷۲

قال الباقرعليه‌السلام :

لاصلاة لمن لایشهد الصلاة من جیران المسجد الامریض او مشغول ؛

کسی که همسایه مسجد است و به نماز (جماعت ) حاضر نمی شود نمازش کامل نیست ، مگر مریض باشد یا عذر موجهی داشته باشد.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۵)

حدیث - ۱۷۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

و من مشی الی مسجد یطلب فیه الجماعة کان له بکل خطوة سبعون الف حسنة ، و یرفع له من الدرجات مثل ذلک ، فان مات و هو علی ذلک و کل الله به سبعین الف ملک یعودونه فی قبره و یبشرونه و یونسونه فی وحدته و یستغفرون له حتی یبعث ؛

کسی که به قصد شرکت در نماز جماعت به سوی مسجد گام بر می دارد، خداوند متعال در مقابل هرگامی که بر می دارد، هفتاد هزار حسنه به او پاداش می دهد و به همین میزان نیز درجات وی بالا خواهد رفت و اگر در چنین حالی بمیرد، خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را مامور می نماید تا در قبر به دیدار او رفته ، وی را بشارت دهند و در تنهایی قبر انیس او باشند و تا روز قیامت برایش طلب آمرزش کنند.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۷۲)

حدیث - ۱۷۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاصلاة لمن لایصلی فی المسجد مع المسلمین الا من علة و لاغیبة لمن صلی فی بیته و رغب عن جماعتنا و من رغب عن جماعة المسلمین سقطت عدالته و وجب هجرانه ؛

کسی که بدون عذر موجهی با مسلمین در مسجد نماز جماعت نمی خواند نمازش کامل نیست ، و کسی که در منزلش نماز می خواند و نسبت به جماعت مسلمین بی توجه است غیبتش جایز است و کسی که نسبت به جماعت مسلمین بی توجه است از عدالت ساقط است و واجب است دوری کردن از او.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۹۴)

حدیث - ۱۷۵

قال الصادقعليه‌السلام :

و من صلی فی بیته جماعة رغبة عن المساجد فلا صلاة له و لمن صلی معه الا من علة تمنع من المسجد؛

و هر کس از روی بی میلی به مساجد در خانه اش هرچند نماز جماعت بخواند برای او نمازی نخواهد بود و حتی برای کسانی که با او نماز خوانده اند، مگر آن که واقعا علتی مانع از حضور در مسجد بوده باشد.

(امالی طوسی ، ج ۲، ص ۳۰۷)

حدیث - ۱۷۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لاصلوة لمن لم یصل فی المسجد مع المسلمین الا من علة ؛

کسی که بدون عذری در جماعت مسلمانها در مسجد شرکت نکند، نمازش پذیرفته نیست

(وسائل الشیعه ج ۳، ص ۳۷۷)

حدیث - ۱۷۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا سمعت الاذان فات ولو حبوا؛

هنگامی که اذان نماز را شنیدی ، هرچه سریعتر به مسجد بیا، گرچه سینه خیز باشد.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۵۴۸)

حدیث - ۱۷۸

قال الباقرعليه‌السلام :

المؤ ذن یغفر الله له مد بصره و مد صوته فی السماء و یصدقه کل رطب و یابس سمعه ، و له من کل من یصلی معه فی مسجده سهم و له بکل من یصلی بصوته ؛

خداوند مؤ ذن را به اندازه ای که چشمش می بیند و صدایش در آسمان می پیچد می آمرزد، هرخشک وتری که آواز او را می شنود او را تصدیق می کند، و از ثواب هر کس که با او در مسجد نمازگزارد سهمی نصیب اوشود و به شمار هر کس که به بانگ او نماز بخواند حسنه ای برای اوست

(محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۱. من لایحضره الفقیه ، ج ۱، ص ۲۸۷)

حدیث - ۱۷۹

قال علیعليه‌السلام :

من سمع النداء و هو فی المسجد ثم خرج فهو منافق ، الا رجل یرید الرجوع الیه ، او یکون علی غیر طهارة فیخرج لیتطهر؛

کسی که صدای اذان را در مسجد شنید، و بدون خواندن نماز(جماعت ) از مسجد خارج شود منافق است ، مگر اینکه قصد برگشت برای نماز خواندن دارد، یا وضو ندارد و برای گرفتن وضو از مسجد خارج شود.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۶۱)

حدیث - ۱۸۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اعطانی الله عز و جل فاتحة الکتاب و الاذان و الجماعة فی المسجد و یوم الجمعة ؛

خداوند عز و جل چهار چیز را به من عطا فرموده است : ۱ - سوره حمد، ۲- اذان ، ۳ - نماز جماعت در مسجد، ۴ - روز جمعه

(الخصال ، ج ۲، ص ۹)

حدیث - ۱۸۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا سمعت الاذان فات ولو حبوا؛

هنگامی که اذان نماز را شنیدی هرچه سریعتر به مسجد بیا، گرچه سینه خیز باشد.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۵۲۸)

حدیث - ۱۸۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا انزل الله عاهة من السماء عوفی منها حملة القران و رعاة الشمس ای الحافظون لاوقات الصلوة و عمار المساجد؛

هنگامی که خداوند سبحان ، از آسمان آفت نازل کرد حاملین قرآن ، رعایت کنندگان خورشید، یعنی کسانی که اوقات نماز را مراعات کنند، و مساجد را آباد می سازنداز این آفت در امانند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱)

حدیث - ۱۸۳

قال الصادقعليه‌السلام :

علیکم باتیان المساجد فانها بیوت الله فی الارض من اتاه مطهرا طهره الله من ذنوبه و کتب من زواره ؛

بر حضور در مساجد مواظبت کنید!چرا که مساجد، خانه های خداوند در زمین است کسی که با حالت طهارت وارد مسجد شود، خداوند او را از گناهانش تطهیر می نماید و نام وی را در زمره زایرین خویش می نویسد.

(وسائل الشیعه ، ج ۱، ص ۲۶۷)

حدیث - ۱۸۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الا ادلکم علی ما یمحو الله به الخطایا، و یرفع به الدرجات ؟ قالوا: بلی یا رسول الله قال : اسباغ الوضوء علی المکاره و کثرة الخطی الی المساجد و انتظار الصلاة بعد الصلاة ؛

آیا شما را به کارهایی که خدا به سبب آن خطاها را از بین برده و درجات انسان را بالا می برد، راهنمائی نکنیم ؟ گفتند: آری ، ای رسول خدا. فرمودند:

۱ - وضوی تمام و کامل گرفتن بر شداید.

۲ - به سوی مساجد زیاد قدم برداشتن

۳ - انتظار نماز (بعدی ) پس از نماز (خوانده شده ).

(ریاض الصالحین ، ص ۲۹۷)

حدیث - ۱۸۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

لا تدخل المساجد الا بالطهارة ؛

داخل مساجد مشو، مگر با وضو.

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۳۸۸)

حدیث - ۱۸۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خصال ست ما من مسلم یموت فی واحدة منهن الا کان ضامنا علی الله - عز و جل - ان یدخله الجنة منها رجل توضا فاحسن الوضوء ثم خرج الی مسجد الصلوة فان مات فی وجهه کان ضامنا علی الله ؛

شش خصلت است که اگر هر مسلمان یکی از آنها را داشته باشد نمی میرد، مگر این که خدا ضمانت بهشت رفتنش را خواهد نمود، یکی از آن شش خصلت آن است که انسان وضو بگیرد، بهترین وضو، سپس جهت نماز به طرف مسجد (از خانه ) حرکت کند، پس اگر در این صورت بمیرد، خدا ضامن (بهشت رفتن او) خواهد بود.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۲۷)

حدیث - ۱۸۷

قال الصادقعليه‌السلام :

اذا دخلت المسجد و القوم یصلون فلا تسلم علیهم و سلم علی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ثم اقبل علی صلاتک و اذا دخلت علی قوم جلوس یتحدثون فسلم علیهم ؛

هنگامی که داخل مسجدی شدی و زمانی که مردم مشغول نماز هستند، بر آنها سلام نکن ، بلکه بر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سلام کن و مشغول نماز شو، ولی وقتی وارد بر گروهی شدی که مشغول صحبت هستند، بر آن ها سلام کن

(بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۸)

حدیث - ۱۸۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الجلوس فی المسجد لانتظار الصلوة عبادة ؛

نشستن در مسجد به انتظار نماز عبادت است

(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۳۸۴)

حدیث - ۱۸۹

قال الصادقعليه‌السلام :

مایمنع احدکم اذا دخل علیه غم من غموم الدنیا ان یتوضا ثم یدخل المسجد فیرکع رکعتین یدعوالله فیهما، اما سمعت الله تعالی یقول : ((واستعینوا بالصبر و الصلاة )) ؛

چه مانعی دارد که چون یکی از شما غم و اندوهی از غمهای دنیا بر او درآمد، وضو بگیرد و به مسجد برود و دو رکعت نماز بخواند و برای رفع اندوه خود خدا را بخواند مگر نشنیده ای که خدا می فرماید: ((واستعینوا بالصبر و الصلاة )).

(مجمع البیان ، ج ۱، ص ۱۰۰.وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۲۶۳)

حدیث - ۱۹۰

قال الصادقعليه‌السلام :

من اقام فی مسجد بعد صلوته انتظارا للصلوة فهو ضیف الله و حق علی الله ان یکرم ضیفه ؛

کسی که بعد از هر نماز در مسجد بایستد، در حالیکه انتظار نماز بعدی را می کشد، پس او مهمان خدا است ، و بر خداست که مهمانش را اکرام کند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۷۸)

حدیث - ۱۹۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما من لیلة الا و ملک الموت ینادی یا اهل القبور لمن تغبطون الیوم ....فیقول الموتی : انما نغبط المؤ منین فی مساجدهم لانهم یصلون و لا نصلی ...؛

هر شب فرشته مرگ ندا می کند: ای اهل قبور!نسبت به چه کسی غبطه می خورید؟.. مردگان در جواب گویند: ما به مؤ منانی غبطه می خوریم که در مساجد نماز می خوانند در حالی که ما نماز نمی خوانیم

(ارشاد القلوب ، ص ۶۵)

حدیث - ۱۹۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

الغرباء فی الدّنیا أربعه:قرآن فی جوف ظالم، و مسجد فی نادی قوم لا یصلّی فیه، و مصحف فی بیت لا یقرأ فیه، و رجل صالح مع قوم سوء؛

غریبان جهان چهارند: قرآن در خاطر ستمگر، و مسجدی در ناحیه گروهی که در آن نماز نکنند، و مصحفی در خانه ای که نخوانند، و مرد پارسا با مردم بد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

سبع یجری للعبد أجرهنّ و هو فی قبره بعد موته: من علّم علما، أو أجری نهرا، أو حفر بئرا، أو غرس نخلا، أو بنی مسجدا، أو ورّث مصحفا، أو ترک ولدا یستغفر له بعدموته؛

هفت چیز است که پاداش آن برای بنده در قبر او و پس از مرگش دوام دارد کسی که علمی تعلیم دهد، یا نهری به جریان آورد یا چاهی حفر کند یا نخلی بکارد یا مسجدی بسازد یا مصحفی به ارث گذارد یا فرزندی به جا نهد که پس از مرگش برای او آمرزش خواهد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

ثلاث من کنّ فیه أظلّه اللَّه تحت ظلّ عرشه یوم لا ظلّ إلّا ظله: الوضوء علی المکاره و المشی إلی المساجد فی الظلم و إطعام الجائع؛

سه چیز است که در هر که باشد خداوند وی را روزی که سایه ای جزسایه خدا نیست در سایه عرش جای دهد: وضو گرفتن با زحمت و راه مسجد سپردن در تاریکی و سیر کردن گرسنه.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۹۵

من اقام فی مسجد بعد صلوته انتظارللصلوة فهو ضیف الله و حق علی الله ان یکرم ضیفه؛

کسی که بعد از هر نماز درمسجد بایستد، در حالی که انتظار نماز بعدی رامی کشد، پس او مهمان خداست ، و برخداست که مهمانش را اکرام کند.

( جامع احادیث الشیعه ، ج ۴، ص ۷۸ )

حدیث - ۱۹۶

حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

مَنْ مَشی إلی مَسْجِد مِنْ مَساجِدِ اللّهِ، فَلَهُ بِکُّلِ خُطْوَه خَطاها حَتّی یرْجِعَ إلی مَنْزِلِهِ، عَشْرُ حَسَنات، وَ مَحی عَنْهُ عَشْرُ سَیئات، وَ رَفَعَ لَهُ عَشْرُ دَرَجات؛

هر کس قدمی به سوی یکی از مساجد خداوند بردارد، برای هر قدم ثواب ده حسنه است تا برگردد به منزل خود، و ده خطا از لغزش‌هایش پاک می‌شود، همچنین در پیشگاه خداوند ده درجه ترفیع می‌یابد.

وسائل الشّیعه: ج ۵، ص ۲۰۱، ح ۶۳۲۸

حدیث - ۱۹۷

امام صادقعليه‌السلام :

اَ لْبَرَکَةُ مِنْ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلیٍّعليه‌السلام عَشَرَةُ اَمْیالٍ؛

تا ده میل اطراف قبر حسین بن علیعليه‌السلام برکت است.

(بحارالأنوار، ج ۱۰۱، ص۱۱۶، ح ۴۱ )

حدیث - ۱۹۸

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

عَلَیکُم بِالصَّلاةِ فِی المَساجِدِ؛

بر شما باد نماز خواندن در مسجدها

الکافی : ج ۲ ، ص ۶۳۵ ، ح ۱

حدیث - ۱۹۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند

لا یَزالُ الدّینُ قائِمًا ما قامَتِ الکَعبَةُ

تا زمانی که کعبه بر پاست، دین بر پاست.

الکافی : ج ۴ ، ص ۲۷۱ ، ح ۴

حدیث - ۲۰۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

لا تَزالُ عِصابَةٌ مِن اُمَّتی یقاتِلونَ عَلی أبوابِ دِمَشقَ و ما حَولَهُ و عَلی أبوابِ بَیتِ المَقدِسِ و ما حَولَهُ لایضُرُّهُم خِذلانُ مَن خَذَلَهُم ظاهِرینَ عَلَی الحَقِّ إلی أن تَقُومَ السَّاعَةُ ؛

پیوسته گروهی از امّت من بر دروازه‌های دمشق و پیرامونش و بیت المقدّس و پیرامون آن مبارزه می‌کنند و یاری نکردن آنان ، زیانی به آنها نمی‌رساند آنان تا روز قیامت پشتیبان حقّ‌اند

کنز العمّال ، ح ۳۵۰۵۱

حدیث - ۲۰۱

امام هادیعليه‌السلام فرمودند:

أمّا إنّک لَو زُرتَ قَبرَ عَبدِ العَظیمِ عِندَکم لَکنتَ کمَن زارَ الحُسَینَ بنَ عَلِیِّعليه‌السلام ؛

(خطاب به یکی از اهالی ری)بدان که اگر قبر عبد العظیم در شهر خودتان را زیارت کنی، همچون کسی باشی که حسین بن علیعليه‌السلام را زیارت کرده باشد.

(میزان الحکمه، ح ۷۹۸۴ )

حدیث - ۲۰۲

حضرت امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

به درستی که حسین بن علیعليهما‌السلام فرمودند: اگر زائر من بداند که خداوند چه برایش آماده کرده است، شادیش بیشتر از بی تابیش (از رنج سفر) خواهد بود. و همانا زائر او پاک از هر گناهی به خانه ی خود بر می گردد.

وسایل الشیعه، ج۱۰، ص ۳۱۸.

حدیث - ۲۰۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

زیارة قبرالحسین بن علیعليهما‌السلام من افضل ما یکون من الاعمال؛

زیارت قبر امام حسینعليه‌السلام از برترین اعمال است.

مستدرک الوسایل، ج۱۰، ص ۳۱۱.

حدیث - ۲۰۴

حضرت امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

علیکم بإتیان المساجد؛ فإنها بیوت الله فی الأرض و من أتاها متطهرا طهره الله من ذنوبه و کتب من زواره فأکثروا فیها من الصلاة و الدعاء؛

بر شما باد به رفتن به مساجد، زیرا مساجد خانه های خدا بر روی زمینند. هر که پاک و پاکیزه وارد آنها شود، خداوند او را از گناهان پاک گرداند و در زمره ی زائران خود قلمداد کند. پس در مساجد نماز و دعا بسیار بگزارید.

امالی الصدوق/ ص۲۹۳.

حدیث - ۲۰۵

حضرت امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

اهل المسجد زوار الله و حق علی المزور التحفة لزائره.

اهل مسجد زائران خدایند و بر صاحبخانه است که به زائرش هدیه بدهد.

الحکم الزهراعليه‌السلام /ص۱۵.

حدیث - ۲۰۶

حضرت علیعليه‌السلام می فرمایند:

لیس لجار المسجد صلاة إذا لم یهشد المکتوبة فی المسجد إذا کان فارغا صحیحا.

اگر همسایه ی مسجد فارغ و سالم باشد و برای گزاردن نماز واجب در آن حاضر نشود نمازش پذیرفته نیست.

بحارالانوار/ج۸۳/ص۳۵۴.

حدیث - ۲۰۷

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من اتی المسجد شیء فهو حظه.

هر کس به هر جهت به مسجد آید بهره اش همان است.

سنن ابن ابی داوود/ج۱/ص۱۲۸.

حدیث - ۲۰۸

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

لحدیث البغی فی المسجد، تأکل الحسنات کما تأکل البهیمه الحیش.

سخن ناروا در مسجد، حسنات انسان را از بین می برد؛ همان طور که چهارپایان علفها را می خورند.

مستدرک الوسایل، ج۳، ص ۳۷۱.

حدیث - ۲۰۹

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

المساجد سوق من اسواق الاخرة، قراها المغفره و تحفتها الجنة.

مساجد بازاری از بازارهای آخرت است که در آن بر سفره ی آمرزش می نشینند و هدیه ی آن بهشت است.

بحارالانوار، ج۸۴، ص۴.

حدیث - ۲۱۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

بشّر المشّائین فی ظلم اللّیل إلی المساجد بالنّور التّام یوم القیامه؛

به آنها که در ظلمات شب به سوی مسجدها می روند بشارت بده که روز رستاخیز روشنی کامل دارند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

إنّ اللَّه تعالی إذا أنزل عاهه من السّماء علی أهل الأرض صرفت عن عمار المساجد؛

خداوند وقتی مرضی را از آسمان بر مردم فرود آورد، آن را از بانیان مساجد بگرداند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

أحبّ البلاد إلی اللَّه مساجدها و أبغض البلاد إلی اللَّه أسواقها؛

محبوبترین جای شهرها در پیش خدا مسجدهاست و منفورترین جای شهرها در پیش خدا بازارهاست.

نهج الفصاحه

حدیث - ۲۱۳

امام حسن عسکریعليه‌السلام می فرمایند:

إذا قام القائم أمر بهدم المنائر و المقاصیر التی فی المساجد؛

هنگامی که قائمعليه‌السلام قیام کند ، دستور به خرابی مناره ها و اتاقکهای مخصوص پیش نمازها در مساجد دهد

الغیبة للشیخ الطوسی ، ص ۱۳۳

حدیث - ۲۱۴

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبی -عليه‌السلام - :

مَنْ أدامَ الاْخْتِلافَ إلَی الْمَسْجِدِ أصابَ إحْدی ثَمان: آیَةً مُحْکَمَةً، أَخاً مُسْتَفاداً، وَعِلْماً مُسْتَطْرَفاً، وَرَحْمَةً مُنْتَظِرَةً، وَکَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَی الْهُدی، اَوْ تَرُدُّهُ عَنْ الرَّدی، وَتَرْکَ الذُّنُوبِ حَیاءً اَوْ خَشْیَةً؛

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند:

هرکس جایگاه عبادات خود را در مسجد قرار دهد یکی از هشت فایده شاملش می گردد: برهان ونشانه ای برای معرفت دوست و برادری سودمند، دانش واطلاعاتی جامع، رحمت و محبّت عمومی، سخن و مطلبی که او را هدایت گر باشد، توفیق إجباری در ترک گناه به جهت شرم از مردم و یا به جهت ترس از عقاب.

حف العقول، ص ۲۳۵

حدیث - ۲۱۵

قال رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یُؤْتَی الرَّجُلُ فی قَبْرِهِ بِالْعَذابِ، فَإذا اُتِیَ مِنْ قِبَلِ رَأسِهِ دَفَعَتْهُ تِلاوَةُ الْقُرْآنِ، وَ إذا اُتِیَ مِنْ قِبَلِ یَدَیْهِ دَفَعَتْهُ الصَّدَقَةُ، وَ إذا اُتِیَ مِنْ قِبَلِ رِجْلَیْهِ دَفَعَهُ مَشْیُهُ إلی الْمَسْجِدِ؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

هنگامی که بدن مرده را در قبر قرار دهند، چنانچه عذاب از بالای سر بخواهد وارد شود تلاوت قرآنش مانع عذاب می گردد و چنانچه از مقابل وارد شود صدقه و کارهای نیک مانع آن می باشد. و چنانچه از پائین پا بخواهد وارد گردد، رفتن به سوی مسجد مانع آن خواهد گشت.

مسکّن الفؤاد، ص ۵۰

حدیث - ۲۱۶

قال رَسُولُ اللّهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَنْ مَشی إلی مَسْجِد مِنْ مَساجِدِ اللّهِ، فَلَهُ بِکُّلِ خُطْوَة خَطاها حَتّی یَرْجِعَ إلی مَنْزِلِهِ، عَشْرُ حَسَنات، وَ مَحی عَنْهُ عَشْرُ سَیِّئات، وَ رَفَعَ لَهُ عَشْرُ دَرَجات؛

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

هر کس قدمی به سوی یکی از مساجد خداوند بردارد، برای هر قدم ثواب ده حسنه می باشد تا برگردد به منزل خود، و ده خطا از لغزش هایش پاک می شود، همچنین در پیشگاه خداوند ده درجه ترفیع می یابد.

وسائل الشّیعة، ج ۵، ص ۲۰۱

حدیث - ۲۱۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

شیطان گرگ انسان است همانند گرگ گوسفندان که همیشه میش های دورافتاده وکناره گیر را می گیرد. پس از دسته بندیها (گروه گرایی و خط بازی ) بپرهیزید و برشما باد به حضور در جماعت و مجالس عمومی و مسجد.

کنز العمال ، ج ۷، ص ۵۸۱

حدیث - ۲۱۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

همانا خداوند به سه گروه وعده داد، بدون حساب واردبهشت شوند، و هریک از این سه گروه (روز قیامت ) می توانند هشتاد هزار نفر راشفاعت کنند وآنها عبارتند از: ۱- مؤذن ۲- امام جماعت ۳- کسی که وضو بگیرد،سپس داخل مسجد شود و نماز را به جماعت به جا آورد.

( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۴۸۸ )

حدیث - ۲۱۹

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

و من صلی فی بیته جماعة رغبة عن المساجد فلا صلاة له و لمن صلی معه الامن علة تمنع من المسجد؛

و هر کس از روی بی میلی به مساجد در خانه اش هر چند نماز جماعت بخواندبرای او نمازی نخواهد بودو حتی برای کسانی که با او نماز خوانده اند، مگرآن که واقعا علتی مانع از حضور درمسجد بوده باشد.

( امالی الطوسی ، ج ۲، ص ۳۰۷ )

حدیث - ۲۲۰

جمیل بن صالح از امام صادقعليه‌السلام سؤال کرد: کدام یک از این دوافضل است : انسان در اول وقت نمازش را بخواند یا مقداری نماز را تأخیربیندازد تا بااهل مسجد به جماعت نماز بخواند، زمانی که مسجد امام جماعت دارد؟ حضرت فرمودند: نماز را به تأخیربینداز، با اهل مسجد نماز بخوان ، زمانی که مسجد امام جماعت دارد.

( وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۸۸ )

حدیث - ۲۲۱

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

المؤذن یغفر الله له مد بصره و مدصوته فی السماء و یصدقه کل رطب ویابس سمعه ، و له من کل یصلی معه فی مسجده سهم و له بکل من یصلی بصوته؛

خداوند مؤذن را به اندازه ای که چشمش می بیند و صدایش در آسمان می پیچدمی آمرزد، هر خشک و تری که آواز او را می شنود او را تصدیق می کند، و ازثواب هر کس که با او در مسجد نماز گزارد سهمی نصیب او شود و به شمار هرکس که به بانگ او نماز بخواندحسنه ای برای اوست

محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۱

حدیث - ۲۲۲

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

من سمع النداء و هو فی المسجد ثم خرج فهو منافق ، الا رجل یرید الرجوع الیه ، او یکون علی غیر طهارة فیخرج لیتطهر؛

کسی که صدای اذان را در مسجد شنید، و بدون خواندن نماز (جماعت ) ازمسجد خارج شودمنافق است ، مگر این که قصد برگشت برای نماز خواندن دارد، یا وضو ندارد و برای گرفتن وضو از مسجد خارج شود.

( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۱۶۱ )

حدیث - ۲۲۳

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

علیکم باتیان المساجد فانهابیوت الله فی الارض من اتاه مطهرا طهره الله منذنوبه و کتب من زواره ؛

بر حضوردر مساجد مواظبت کنید! چرا که مساجد، خانه های خداوند در زمین است کسی که باحالت طهارت وارد مسجد شود، خداوند او را از گناهانش تطهیر می نماید و نام وی رادر زمره زایرین خویش می نویسد.

( وسائل الشیعه ، ج ۱، ص ۲۶۷ )

حدیث - ۲۲۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند :

لا تدخل المساجد الا بالطهارة؛

داخل مساجد مشو، مگر با وضو.

( مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۳۸۸ )

حدیث - ۲۲۵

حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

احب البلاد الی الله مساجدها.

محبوبترین جای شهرها در نزد خداوند متعال، مسجدهای آن شهر است.

نهج الفصاحه، ص ۷۱.

حدیث - ۲۲۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

أجمِروهَا [المَساجِدَ] فی کُلِّ سَبعَةِ أیّامٍ

هر هفته ، مسجدها را با بوی خوش ، بخور دهید

بحار الأنوار : ج۸۳ ص ۳۴۹ ح ۲

ایام خاص و اعیاد مذهبی

حدیث - ۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

صیام یوم غدیر خم یعدل صیام عمر الدنیا لو عاش انسان ثم صام ما عمرت الدنیا لکان له ثواب ذلک.

روزه روز غدیر خم با روزه تمام عمر جهان برابر است. یعنی اگر انسانی همیشه زنده باشد و همه عمر را روزه بگیرد، ثواب او به اندازه ثواب روزه عید غدیر است.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۴، ح ۴.

حدیث - ۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

و من صلی فیه رکعتین ای وقت شاء و افضله قرب الزوال و هی الساعة التی اقیم فیها امیرالمؤمنینعليه‌السلام بغدیر خم علما للناس و... کان کمن حضر ذلک الیوم...

کسی که در روز عید غدیر هر ساعتی که خواست، دو رکعت نماز بخواند و بهتر اینست که نزدیک ظهر باشد که آن ساعتی است که امیرالمؤمنینعليه‌السلام در آن ساعت در غدیر خم به امامت منصوب شد، (هر که چنین کند) همانند کسی است که در آن روز حضور پیدا کرده است...

وسائل الشیعه ۵: ۲۲۵، ح ۲.

حدیث - ۳

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

من زار فیه مؤمنا ادخل الله قبره سبعین نورا و وسع فی قبره و یزور قبره کل یوم سبعون الف ملک ویبشرونه بالجنة.

کسی که در روز (غدیر) مؤمنی را دیدار کند، خداوند هفتاد نور بر قبر او وارد می کند و قبرش را توسعه می دهد و هر روز هفتاد هزار فرشته قبر او را زیارت می کنند و او را به بهشت بشارت می دهند.

اقبال الاعمال: ۷۷۸.

حدیث - ۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

والعمل فیه یعدل ثمانین شهرا، و ینبغی ان یکثر فیه ذکر الله عزوجل، والصلوة علی النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، ویوسع الرجل فیه علی عیاله.

ارزش عمل در آن روز (عید غدیر) برابر با هشتاد ماه است، و شایسته است آن روز ذکر خدا و درود بر پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم زیاد شود، و مرد، بر خانواده خود توسعه دهد.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۵، ح ۶.

حدیث - ۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

انه یوم عید و فرح و سرورو یوم صوم شکرا لله تعالی.

عید غدیر، روز عید و خوشی و شادی است و روز روزه داری به عنوان سپاس نعمت الهی است.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۶، ح ۱۰.

حدیث - ۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

... و لدرهم فیه بالف درهم لاخوانک العارفین،فافضل علی اخوانک فی هذا الیوم و سر فیه کل مؤمن و مؤمنة.

یک درهم به برادران با ایمان و معرفت، دادن در روز عید غدیر برابر هزار درهم است، بنابراین در این روز به برادرانت انفاق کن و هر مرد و زن مؤمن را شاد گردان.

مصباح المتهجد: ۷۳۷.

حدیث - ۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

... هو یوم عبادة و صلوة و شکر لله و حمد له،و سرور لما من الله به علیکم من ولایتنا،و انی احب لکم ان تصوموه.

عید غدیر، روز عبادت و نماز و سپاس و ستایش خداست و روز سرور و شادی است به خاطر ولایت ما خاندان که خدابر شما منت گذارد و من دوست دارم که شما آن روز را روزه بگیرید.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۸، ح ۱۳.

حدیث - ۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

... تذکرون الله عز ذکره فیه بالصیام والعبادة والذکر لمحمد و آل محمد، فان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اوصی امیرالمؤمنین ان یتخذ ذلک الیوم عیدا، و کذلک کانت الانبیاء تفعل، کانوا یوصون اوصیائهم بذلک فیتخذونه عیدا.

در روز عید غدیر، خدا را با روزه و عبادت و یاد پیامبر و خاندان او یادآوری کنید، زیرا رسول خدا به امیرالمؤمنین سفارش کرد که آن روز را عید بگیرد، همین طور پیامبران هم به جانشینان خود سفارش می کردند که آن روز را عید بگیرند، آنان هم چنین می کردند.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۷، ح ۱.

حدیث - ۹

روی الحسن بن راشد عن ابی عبد اللهعليه‌السلام قال: قلت: جعلت فداک، للمسلمین عید غیرالعیدین؟ قال: نعم، یا حسن! اعظمهما و اشرفهما، قال: قلت له: و ای یوم هو؟ قال: یوم نصب امیرالمؤمنینعليه‌السلام فیه علما للناس. قلت له: جعلت فداک وما ینبغی لنا ان نصنع فیه؟ قال: تصومه یا حسن و تکثر الصلوة علی محمد و آله فیه و تتبرا الی الله، ممن ظلمهم،فان الانبیاء کانت تامر الاوصیاء بالیوم الذی کان یقام فیه الوصی ان یتخذ عیدا.

حسن بن راشد گوید: به امام صادقعليه‌السلام گفتم: آیا مسلمانان بجز آن دو عید، عید دیگری هم دارند؟ فرمودند: بله، بزرگترین و بهترین عید. گفتم: کدام روز است؟ فرمودند: روزی که امیرمؤمنان بعنوان پرچمدار مردم منصوب شد.

گفتم: فدایت شوم در آن روز سزاوار است، چه کنیم؟ فرمودند: روزه بگیر و درود برمحمد و آل او بفرست و از ستمگران به آنان برائت بجوی، زیرا پیامبران به جانشینان دستور می دادند که روزی را که جانشین انتخاب می شود، عید بگیرند.

مصباح المتهجد: ۶۸۰.

حدیث - ۱۰

عن امیر المؤمنینعليه‌السلام قال:

... فکیف بمن تکفل عددا من المؤمنین والمؤمنات وانا ضمینه علی الله تعالی الامان من الکفر والفقر؛

امیر مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:

... چگونه خواهد بود حال کسی که عهده دار هزینه زندگی تعدادی از مردان و زنان مؤمن (در روز غدیر) باشد، در صورتی که من پیش خدا ضامنم که از کفر و تنگدستی در امان باشد.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۷.

حدیث - ۱۱

عن امیر المؤمنینعليه‌السلام قال:

... اذا تلاقیتم فتصافحوا بالتسلیم و تهابوا النعمة فی هذا الیوم، و لیبلغ الحاضر الغائب، والشاهد الباین، ولیعد الغنی الفقیر والقوی علی الضعیف امرنی رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بذلک.

امیر المؤمنینعليه‌السلام (در خطبه روز عید غدیر) فرمودند:

وقتی که به همدیگر رسیدید همراه سلام، مصافحه کنید، و در این روز به یکدیگر هدیه بدهید، این سخنان را هر که بود و شنید، به آن که نبود برساند، توانگر به سراغ مستمند برود، و قدرتمند به یاری ضعیف، پیامبر مرا به این چیزها امر کرده است.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۷.

حدیث - ۱۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

... و انه الیوم الذی اقام رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم علیاعليه‌السلام للناس علما و ابان فیه فضله و وصیه فصام شکرا لله عزوجل ذلک الیوم و انه لیوم صیام و اطعام و صلة الاخوان و فیه مرضاة الرحمن، و مرغمة الشیطان.

عید غدیر، روزی است که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم علیعليه‌السلام را بعنوان پرچمدار برای مردم برافراشت و فضیلت او را در این روز آشکار کرد و جانشین خود را معرفی کرد، بعد بعنوان سپاسگزاری از خدای بزرگ آن روزه را روزه گرفت و آن روز، روز روزه داری و عبادت و طعام دادن و به دیدار برادران دینی رفتن است. آنروز روز کسب خشنودی خدای مهربان و به خاک مالیدن بینی شیطان است.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۸، ضمن حدیث - ۱۲.

حدیث - ۱۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اذا کان یوم القیامة زفت اربعة ایام الی الله عز و جل کما تزف العروس الی خدرها: یوم الفطر و یوم الاضحی و یوم الجمعة و یوم غدیر خم.

هنگامی که روز قیامت برپا شود چهار روز بسرعت به سوی خدا می شتابند همان طور که عروس به حجله اش بسرعت می رود.

آن روزها عبارتند از: روز عید فطر و قربان و جمعه و روز غدیر خم.

اقبال سید بن طاووس: ۴۶۶.

حدیث - ۱۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

... و یوم غدیر بین الفطر والاضحی و یوم الجمعة کالقمر بین الکواکب.

... روز غدیر خم در میان روزهای عید فطر و قربان و جمعه همانند ماه در میان ستارگان است.

اقبال سید بن طاووس: ۴۶۶.

حدیث - ۱۵

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

والله لو عرف الناس فضل هذا الیوم بحقیقته لصافحتهم الملائکة فی کل یوم عشر مرات... وما اعطی الله لمن عرفه ما لایحصی بعدد.

به خدا قسم اگر مردم فضیلت واقعی «روز غدیر» را می شناختند، فرشتگان روزی ده بار با آنان مصافحه می کردند و بخششهای خدابه کسی که آن روز را شناخته، قابل شمارش نیست.

مصباح المتهجد: ۷۳۸.

حدیث - ۱۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

ان هذا یوم عظیم الشان،فیه وقع الفرج، ورفعت الدرج و وضحت الحجج وهو یوم الایضاح والافصاح من المقام الصراح،ویوم کمال الدین و یوم العهد المعهود...

امروز (عید غدیر) روز بس بزرگی است. در این روز گشایش رسیده و منزلت (کسانی که شایسته آن بودند) بلندی گرفت و برهان های خدا روشن شد و از مقام پاک با صراحت سخن گفته شد و امروز روز کامل شدن دین و روز عهد و پیمان است.

بحارالانوار، ۹۷: ۱۱۶.

حدیث - ۱۷

قیل لابی عبد اللهعليه‌السلام : للمؤمنین من الاعیاد غیر العیدین و الجمعة؟ قال: نعم لهم ما هو اعظم من هذا، یوم اقیم امیرالمؤمنینعليه‌السلام فعقد له رسول الله الولایة فی اعناق الرجال والنساء بغدیر خم.

به امام صادقعليه‌السلام گفته شد: آیا مؤمنان غیر از عید فطر و قربان و جمعه عید دیگری دارند؟ فرمودند:

آری، آنان عید بزرگتر از اینها هم دارند و آن روزی است که امیرالمؤمنینعليه‌السلام در غدیر خم بالا برده شد و رسول خدا مساله ولایت را بر گردن زنان و مردان قرار داد.

وسائل الشیعه، ۷: ۳۲۵، ح ۵.

حدیث - ۱۸

عن الصادقعليه‌السلام قال:

هو عید الله الاکبر،و ما بعث الله نبیا الا و تعید فی هذا الیوم و عرف حرمته و اسمه فی السماء یوم العهد المعهود و فی الارض یوم المیثاق الماخوذ و الجمع المشهود.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

روز غدیر خم عید بزرگ خداست، خدا پیامبری مبعوث نکرده، مگر اینکه این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان و در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانی است.

وسائل الشیعه، ۵: ۲۲۴، ح ۱.

حدیث - ۱۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یوم غدیر خم افضل اعیاد امتی و هو الیوم الذی امرنی الله تعالی ذکره فیه بنصب اخی علی بن ابی طالب علما لامتی، یهتدون به من بعدی و هو الیوم الذی اکمل الله فیه الدین و اتم علی امتی فیه النعمة و رضی لهم الاسلام دینا.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

روز غدیر خم برترین عیدهای امت من است و آن روزی است که خداوند بزرگ دستور داد; آن روز برادرم علی بن ابی طالب را به عنوان پرچمدار (و فرمانده) امتم منصوب کنم، تا بعد از من مردم توسط او هدایت شوند، و آن روزی است که خداوند در آن روز دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین برای آنان پسندید.

امالی صدوق: ۱۲۵، ح ۸.

حدیث - ۲۰

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ما مِن عَمَلٍ أفضَلَ یَومَ الجُمُعَةِ مِنَ الصَّلوةِ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِهِ؛

در روز جمعه هیچ عملی برتر از صلوات بر محمد و خاندان او نیست.

الخصال، ص۳۹۴

حدیث - ۲۱

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله :

اللّهُمَّ هذا شَهرُ رَمَضانَ الَّذی أنزَلتَ فیهِ القُرآنَ ، هُدیً لِلنّاسِ وبَیِّناتٍ مِنَ الهُدی وَالفُرقانِ ، أمَرتَنا فیهِ بِعِمارَةِ المَساجِدِ وَالدُّعاءِ وَالصِّیامِ وَالقِیامِ ، وضَمِنتَ لَنا فیهِ الإِجابَةَ

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

پروردگارا! این ، ماه رمضان است که در آن ، قرآن را برای هدایت مردم همراه با نشانه‌های روشنِ هدایت و وسیله تشخیص حق از باطل ، فرو فرستادی در آن ، ما را به آباد کردن مسجدها و دعا و روزه و نماز ، فرمان دادی و اجابت را برایمان تضمین فرمودی

البلد الأمین: ص ۱۹۸ ، بحار الأنوار: ج ۹۸ ص ۷۸ ح ۲

حدیث - ۲۲

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ یَومَ النَّیروزِ هُوَ الیَومُ الّذی أخَذَ اللَّهُ فیهِ مَواثیقَ العِبادِ أن یَعبُدوهُ ؛

روز نوروز همان روزی است که خداوند از بندگان پیمان گرفت که او را بپرستند.

مستدرک الوسائل ج ۶ ص ۳۵۳، میزان الحکمه ح ۱۴۷۲۷

حدیث - ۲۳

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ما مِن یَومِ نَیروزٍ إلاّ و نَحنُ نَتَوقَّعُ فِیهِ الفَرَجَ لأِنَّهُ مِن أیّامِنا و أیّامِ شِیعَتِنا؛

هیچ نوروزی‌نیست مگر آن‌که ما در آن روز منتظر فرج [ظهور قائم آل‌محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله و سلم] هستیم؛ چرا که نوروز از روزهای ما و شیعیان ما است.

مستدرک الوسائل ، ج ۶ ، ص ۳۵۲

حدیث - ۲۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

کُلُّ یَومٍ لا یُعصَی اللَّهُ فیهِ فَهُوَ عِیدٌ؛

هر روزی که در آن خداوند نافرمانی نشود ، عید است.

نهج‌البلاغه ، حکمت ۴۲۸

حدیث - ۲۵

پیامبراسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

فَنَیرِزُوا إن قَدَرتُم کُلَّ یَومٍ یَعنی تَهادَوا و تَواصَلُوا فِی اللَّهِ؛

اگر می‌توانید هر روز را نوروز کنید ؛ یعنی در راه خدا به یکدیگر هدیه بدهید و با یکدیگر پیوند داشته باشید.

دعائم الإسلام ، ج ۲ ، ص ۳۲۶

حدیث - ۲۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

یَومُ النَّیروزِ هُوَ الیَومُ الَّذی یَظهَرُ فیهِ قائِمُنا أهلَ البَیتِ؛

نوروز ، روزی است که قائم ما اهل بیت در آن ظهور می‌کند.

بحار الأنوار ، ج ۵۲ ، ص ۲۷۶

حدیث - ۲۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

إِذا کانَ یومُ النَّیرُوزِ فاغتَسِل وَ البَس أَنظَفَ ثِیابِک وَ تَطَیب بِأَطیبِ طِیبِک وَ تَکونُ ذلِک الیومَ صَائِماً؛

چون روز عید نوروز فرا رسید، غسل کن، پاکیزه‌ترین جامه‌ی خود را بپوش، با بهترین عطر، خود را خوشبو کن و آن روز را روزه بدار.

وسائل الشیعة: ج ۸، ص ۱۷۲، ح ۱۰۳۳۸

حدیث - ۲۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أحیا لَیلةَ العِیدِ ولَیلةَ النِّصفِ مِن‌شَعبانَ ، لَم یَمُتْ قَلبُهُ یَومَ تَموتُ القُلوبُ

هرکه شب عید (فطر و قربان) و شب نیمه شعبان را احیا کند ، در آن روزی که دلها می‌میرند ، دل او نمیرد

ثواب الأعمال : ۱/۱۰۲/۲ منتخب میزان الحکمة : ۲۸۴

حدیث - ۲۹

امام صادقعليه‌السلام :

إنَّ یَومَ الْحُسَینِ أعظَمُ مُصیبَةً مِن جَمیعِ سائِرِ الْأیّامِ؛

روز شهادت امام حسینعليه‌السلام سوگناکترین روزها است.

علل الشرایع، ص ۲۲۵

حدیث - ۳۰

امام رضاعليه‌السلام :

کانَ أبی إذا دَخَلَ شَهرُ الْمُحَرَّمِ لا یُری ضاحِکاً؛

چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی پدرم را خندان نمی‌دید.

وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۵۰۵

حدیث - ۳۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

یَومُ غَدیرِ خُمٍّ أفضَلُ أعیادِ اُمَّتی وهُوَ الیَومُ الَّذی أمَرَنِی اللّه ُ تَعالی ذِکرُهُ فیهِ بِنَصبِ أخی عَلِیِّ بنِ أبی طالِبٍ عَلَما لِاُمَّتی ، یَهتَدونَ بِهِ مِن بَعدی؛

روز غدیر خم، برترین عید امّت من است و آن، روزی است که خداوند متعال به من فرمان داد تا برادرم علی بن ابی طالب را نشانه ای برای امّتم قرار دهم تا پس از من، بدان، راه یابند.

الأمالی للصدوق : ص ۱۸۸ ح ۱۹۷

حدیث - ۳۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن صامَ رَمَضانَ وخَتَمَهُ بِصَدَقَةٍ وغَدا إلَی الْمُصَلّی بِغُسلٍ رَجَعَ مَغفُوراً لَهُ؛

هر کس ماه رمضان را روزه بگیرد و آن را به دادن فطریه ختم کند و با غسل به نماز عید برود، بخشیده شده باز می‌گردد.

ثواب الأعمال، ص ۷۷

حدیث - ۳۳

قال ابوجعفرعليه‌السلام :

ان لجمع شهر رمضان لفضلا علی جمع سائر الشهور کفضل رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم علی سائر الرسل ؛

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: همانا برای جمعه های ماه رمضان بر جمعه های سایر ماهها برتری است مانند برتری پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بر سایر پیامبران.

(بحارالانوار، ج ۸۹، ص ۸۳).

حدیث - ۳۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الغسل یوم الجمعة کفارة و المشی ء الی الجمعة کل قدم منها کعمل عشرین سنة فاذا فرغ من صلوة الجمعة اجیز بعمل ماءتی سنة؛

غسل روز جمعه کفاره گناه است ، و هر گامی که به سوی نمازجمعه برداشته می شود، برابر عمل بیست سال است ، و چون از نماز جمعه فارغ شود به پاداش عبادت دویست سال نایل گردد.

(کنزالعمال ، حدیث - ۲۱۰۹).

حدیث - ۳۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان یوم الجمعة سیدالایام یضاعف الله فیه الحسنات و یمحو فیه السیئات و یرفع فیه الدرجات و یستجیب فیه الدعوات و یکشف فیه الکربات و یقضی فیه الحوائج العظام ؛

به درستی که روز جمعه سرور روزها است ، وخداوند در آن روز حسنات را مضاعف و گناهان را محو می کند و درجات را بالا برده و دعاها رامستجاب می نماید و گرفتاریها را برطرف و حاجات سنگین را برآورده می سازد.

(اصول کافی ، ج ۳، ص ۴۱۴).

حدیث - ۳۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان الله تعایل فی کل یوم جمعة ست ماءة الف عتیق یعقتهم من النار کلهم قداستو جبوا النار ؛

همانا خداوند در هر روز جمعه صدهزارنفر را، که تمامی آن ها مستحق جهنم می باشند از آتش دوزخ آزاد می کند.

(کنزالعمال ، حدیث - ۳۱۰۳۴).

حدیث - ۳۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان لکم فی کل جمعة حجة و عمرد فالحجة الهجیرة للجمعة و العمرة انتظار العصر بعد الجمعة ؛

هر روز جمعه برای شما ثواب یک حج و یک عمره است ، حج شما شتاب و مبادرت به نماز جمعه و عمره شما انتظار اقامه نماز عصر پس از نماز جمعه است

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۷۳۷، حدیث - ۲۱۱۷۳).

حدیث - ۳۸

عن النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال :

ان لیلة الجمعة و یوم الجمعة اربع و عشرون ساعة ، لله ، - عزوجل - فی کل ساعة ست ماءة الف عتیق من النار؛

از پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل شده که فرمودند: همانا شب جمعه و روز جمعه ، بیست و چهار ساعت است که خداوند در هر ساعت ششصد هزار تن را از آتش آزاد می کند.

(وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۵۵).

حدیث - ۳۹

قال الصادقعليه‌السلام :

الساعة التی یستجاب فیها الدعاء یوم الجمعة مابین فراغ الامام من الخطبة الی ان یستوی الناس فی الصفوف ؛

ساعتی که دعا در آن مستجاب است روز جمعه و فاصله میان پایان خطبه(نماز جمعه) تا به صف ایستادن مردم می باشد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۶، ص ۴۱).

حدیث - ۴۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا کان یوم الجمعة غدت الشیاطین برایاتها الی الاسواق فیرمون الناس بالترابیث او الربائث و یثبطونهم عن الجمعة؛

هرگاه روز جمعه فرا رسد، شیطانها صبح زود با پرچمهایشان به بازارها می روند و به طرف مردم موانعی می افکنند و آنان را از آمدن به نماز جمعه باز می دارند.

(کنز العمال ، ج ۷، ص ۷۳۶، ح ۲۱۱۶۸).

حدیث - ۴۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اذا کان یوم الجمعة کان علی کل باب من ابواب المسجد ملئکة یکتبون الاول فالاول فاذا جلس الامام طوار الصحف و جاءوا یستمعون الذکر ؛

چون روز جمعه فرا رسد، بر درب هر مسجدی ملائکه می نشینند و نام مردم را به ترتیب ورود اول و دوم و سوم می نویسند تا وقتی که امام جمعه در جایگاه خود قرار می گرفت پرونده ها را جمع می کند و به ذکر (خطبه ها) گوش فرا می دهند.

(بحارالانوار، ج ۸۹، ص ۱۲، مستدرک الوسائل ، ج ۶، ص ۳۸).

حدیث - ۴۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان هذاالیوم جعله الله عیدا اللمسلمین؛

به درستی که خداوند این روز (جمعه ) را برای مسلمانان عید قرار داده است

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث - ۲۱۰۵۵).

حدیث - ۴۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

خیر یوم طلعت علیه الشمس یوم الجمعة ؛

بهترین روزی که خورشید بر آن می تابد، روز جمعه است

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۷۱۱ ح ۲۱۰۵۱).

حدیث - ۴۴

قال الباقرعليه‌السلام :

الخیر و الشر یضاعف یوم الجمعه ؛

پاداش کار خوب و کیفر اعمال بد در روز جمعه دو برابر می گردد.

(مستدرک الوسائل ج ۶، ص ۶۰).

حدیث - ۴۵

ان الصدقة تضاعف فی یوم الجمعة ؛

پاداش صدقه در روز جمعه دو برابر است

(مستدرک الوسائل ، ج ۷، ص ۱۸۷).

حدیث - ۴۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

رکعتان فی یوم الجمعة افضل من الف رکعة فی غیر یوم الجمعة ؛

دو رکعت نماز در روز جمعه ، بهتر از هزار رکعت نماز در غیر روز جمعه است

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث - ۲۱۰۵۷).

حدیث - ۴۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

تسبیحة یوم الجمعة افضل من الف تسبیحة فی غیر یوم الجمعة ؛

تسبیح و ذکر در روز جمعه ، بهتر از هزار تسبیح در غیر آن می باشد.

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث - ۲۱۰۵۷).

حدیث - ۴۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اطرفوا اهالیکم فی کل یوم جمعة بشی ء من الفاکهة حتی یفرحوا بالجمعة ؛

روز جمعه برای خانواده خود میوه تازه بخرید، جمعه را گرامی دارند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۶، ص ۶۱).

حدیث - ۴۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ان من افضل ایامکم یوم الجمعة ؛

همانا از بهترین روزهای شما روز جمعه می باشد.

(کنزالعمال ، ج ۷، ص ۷۰۸، ح ۲۱۰۳۷).

حدیث - ۵۰

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اشتروا لصبیانکم اللحم و ذکروهم یوم الجمعة ؛

با سیاستهای تشویقی ، اهمیت و روز جمعه را به فرزندانتان یادآوری کنید.

(مستدرک الوسایل ، ج ۶، ص ۹۹).

حدیث - ۵۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اطرفوا اهالیکم فی کل یوم جمعة بشی ء من الفاکهة ، حتی یفرحوا بالجمعة ؛

روز جمعه برای خانواده خود میوه تازه بخرید، تا برای آمدن نماز خرسند گردند.

(مستدرک الوسائل ، ج ۶ ص ۶۱).

حدیث - ۵۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

اعطانی الله عز و جل فاتحة الکتاب و الاذان و الجماعة فی المسجد و یوم الجمعة ؛

خداوند عز و جل چهار چیز را به من عطا فرموده است : ۱ - سوره حمد، ۲- اذان ، ۳ - نماز جماعت در مسجد، ۴ - روز جمعه

(الخصال ، ج ۲، ص ۹)

حدیث - ۵۳

قال علیعليه‌السلام :

انما هو عید لمن قبل الله صیامه ، و شکر قیامه ، و کل یوم لا یعصی الله فیه فهو یوم عید ؛

امروز عید(فطر) کسی است که خداوند روزه اش را قبول کرده ، و نمازش را سپاس گزارده ، و هرروز که در آن نافرمانی خدا نشود، عید واقعی آن روز است

(نهج البلاغه ، فیض الاسلام ، ص ۱۲۸۶)

حدیث - ۵۴

امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:

هر چیزی بهاری دارد ، و بهار قرآن ماه رمضان است

کافی ، ج ۲ ، ص ۶۳۰

حدیث - ۵۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تفتح أبواب السّماء فی کلّ یوم اثنین و خمیس فیغفر فی ذلک الیوم لکلّ عبد لا یشرک باللَّه شیئا إلّا من بینه و بین أخیه شحناء؛

هر روز دوشنبه و پنجشنبه درهای آسمان گشوده می شود و در آن روز گناهان هر کس را که برای خدا شریک قائل نباشد ببخشند مگر آن کس که با برادر خود دشمنی داشته باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۶

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تعرض الأعمال یوم الإثنین و الخمیس علی اللَّه و تعرض علی الأنبیاء و علی الآباء و الامّهات یوم الجمعه فیفرحون بحسناتهم و تزداد وجوههم بیاضا و إشراقا فاتّقو اللَّه و لا تؤذوا موتاکم؛

روز دوشنبه و پنجشنبه اعمال را بر خداوند عرضه می دارند و روز جمعه از نظر پدران و مادران می گذرانند و از کارهای نیک خوشحال می شوند و چهره هایشان سفید و روشن می شود پس از خدا بپرهیزید و مردگان خود را اذیت مکنید.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

تعرض الأعمال علی اللَّه تعالی یوم الإثنین و الخمیس فیغفر اللَّه إلّا ما کان من متشاحنین أو قاطع رحم؛

روز دوشنبه و پنجشنبه اعمال را بر خداوند عرضه می دارند و خداوند گناه کسان را می بخشد مگر گناه ستیزه جویان و کسی که از خویشاوندان بریده باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۵۸

امام محمد باقرعليه‌السلام می فرمایند:

امام محمد باقرعليه‌السلام : هر چیزی بهاری دارد ، و بهار قرآن ماه رمضان است

کافی ، ج ۲ ، ص ۶۳۰

حدیث - ۵۹

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبی -عليه‌السلام - :

إنَّ اللّهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْماراً لِخَلْقِهِ، فَیَسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إِلی مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا، وَقَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا ؛

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند: خ

داوند متعال ماه رمضان را برای بندگان خود میدان مسابقه قرار داد. پس عدّه ای در آن ماه با اطاعت و عبادت به سعادت و خوشنودی الهی از یکدیگر سبقت خواهند گرفت و گروهی از روی بی توجّهی و سهل انگاری خسارت و ضرر می نمایند.

من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۵۱۱، ح ۱۴۷۹

حدیث - ۶۰

قالَ الاْمامُ علیعليه‌السلام :

أطْرِقُوا أهالیکُمْ فی کُلِّ لَیْلَةِ جُمْعَة بِشَیْء مِنَ الْفاکِهَةِ، کَیْ یَفْرَحُوا بِالْجُمْعَةِ ؛

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

در هر شب جمعه همراه با مقداری میوه بر اهل منزل و خانواده خود وارد شوید تا موجب شادمانی آن ها در جمعه گردد.

بحارالأنوار، ج ۱۰۱، ص ۷۳، ح ۲۴

حدیث - ۶۱

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

هُوَ (رمضان) شَهْرٌ یَزیدُ اللَّهُ فیهِ الاَْرْزاقَ وَ الآجالَ وَ یَکْتُبُ فیهِ وَفْدَ بَیْتِهِ و...؛

[رمضان] ماهی است که خداوند روزی‌ها و عمرها را در آن می‌افزاید و زائران خانه‌اش را معیّن می‌کند.

فضائل الشهر الثلاثة، ص ۱۰۸.

حدیث - ۶۲

امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

جمعه روز اجتماع عموم مردم است. خداوند خواست تا امام از رهگذر خطبه نماز جمعه، آنان را موعظه کند و به اطاعت تشویقشان نماید و از معصیت و ارتکاب آن بر حذرشان دارد و آنان را بر آنچه در جهت مصلحت دین و دنیای خویش اراده کرده‌اند موفّق سازد و از زیان‌هایی که دیده‌اند و حالاتی که برای آنان زیان‌آور یا سودآور است، با خبر کند.

علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۶۵، ح ۹

حدیث - ۶۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

شَهْرُ رَمَضانَ شَهْرُ اللّه‌ِ عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ شَهْرٌ یُضاعِفُ اللّه‌ُ فیهِ الْحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهْرُ الْبَرَکَةِ؛

ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهی است که خداوند در آن حسنات را می‌افزاید و گناهان را پاک می‌کند و آن ماه برکت است.

بحارالأنوار، ج ۹۶، ص ۳۴۰، ح ۵.

حدیث - ۶۴

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند :

هر روز دوشنبه و پنج شنبه درهای آسمان گشوده می شود و در آنروز گناهان هر کس را که برای خدا شریک قائل نباشد ببخشند مگر آنکس که با برادر خود دشمنی داشته باشد.

(نهج الفصاحه ، حدیث - ۱۱۶۵)

حدیث - ۶۵

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

اَلْخَیْرُ وَ الشَّرُّ یُضاعَفُ یَوْمَ الْجُمُعَةِ؛

خوبی و بدی در روز جمعه چند برابر (حساب) می‌شود.

ثواب الاعمال، ص ۱۴۳

حدیث - ۶۶

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند:

زیّنوا اعیادکم بالتکبیر، زیّنوا العیدین بالتهلیل و التکبیر و التحمید و التقدیس؛

عیدهایتان را به تکبیر گفتن بیارایید و عید فطر و قربان را با گفتن ذکر لا اله الا الله، الله اکبر، الحمد لله و سبحان الله، زینت بخشید.

کنز العمال / ح ۲۴۰۹۴ و ح ۲۴۰۹۵

حدیث - ۶۷

حضرت علیعليه‌السلام فرمودند:

کُلُّ یَومٍ لا یُعصَی اللهُ فیهِ فَهُوَ یَومُ عیدٍ؛

هر روزی که در آن گناه نشود همان روز ، روز عید است.

مستدرک / حدیث - ۶۶۷۹

حدیث - ۶۸

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرمایند:

من احیی لیلة العید لم یمت قلبه یوم یموت القلوب؛

هرکه شب عید را شب زنده‌داری کند روزی که دلها می‌میرند او دل نمی‌میرد.

وسائل /۵/ ۱۳۹

حدیث - ۶۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إنَّ الشَّقِی حَقَّ الشَّقِی مَن خَرَجَ مِنهُ هذَا الشَّهرُ و لَم یغفَر ذُنوبُهُ ؛

بدبخت واقعی کسی است که این ماه(رمضان) را پشت سر گذارد و گناهانش آمرزیده نشود.

میزان الحکمه ، ح ۷۴۵۸

حدیث - ۷۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

إنَّ أبوابَ السَّماءِ تُفتَحُ فی أوَّلِ لَیلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ ولا تُغلَقُ إلی آخِرِ لَیلَةٍ مِنهُ؛

درهای آسمان در شب اوّل ماه رمضان گشوده می شود و تا آخرین شب این ماه بسته نمی شود

النوادر، ص ۲۴۶

حدیث - ۷۱

ا‌مام حسنعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ اللَّهَ جَعَلَ شَهرَ رَمضانَ مِضماراً لِخَلقِهِ فَیستَبِقونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إلی مَرضاتِهِ؛

خداوند ماه رمضان را میدان مسابقه‌ای برای آفریدگان خود قرار داده تا با طاعتش برای خشنودی او از یکدیگر پیشی گیرند.

بحارالأنوار ، ج ۷۵، ص ۱۱۰

حدیث - ۷۲

قال الصادقعليه‌السلام :

التقدیر فی لیلة تسعة عشر و الابرام فی لیلة احدی و عشرین و الامضاء فی لیلة ثلاث و عشرین.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

برآورد اعمال در شب نوزدهم (ماه رمضان)انجام می‌گیرد و تصویب آن در شب بیست ویکم و تنفیذ آن در شب بیست‌سوم.

وسائل الشیعه، ج ۷ ص ۲۵۹

حدیث - ۷۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

هو شهر اوله رحمة و اوسطه مغفرة و اخره عتق من النار.

رمضان ماهی است که ابتدایش رحمت است و میانه‌اش مغفرت و پایانش آزادی از آتش جهنم.

(بحار الانوار،ج۹۳،ص۳۴۲)

حدیث - ۷۴

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

من قرا فی شهر رمضان ایة من کتاب الله کان کمن ختم القران فی غیره من الشهور.

هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههای دیگر تمام قرآن را بخواند.

(بحار الانوار ج۹۳، ص۳۴۶)

حدیث - ۷۵

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اف برمسلمانی که برای کار دین خویش و پرس و جو درباره ی آن، (دست کم) روزجمعه ی هر هفته خود را، از کارهای دیگر فارغ نمی سازد.

خصال شیخ صدوق، ص ۳۹۳.

حدیث - ۷۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

اف برمسلمانی که برای کار دین خویش و پرس و جو درباره ی آن، (دست کم) روزجمعه ی هر هفته خود را، از کارهای دیگر فارغ نمی سازد.

خصال شیخ صدوق، ص ۳۹۳.

حدیث - ۷۷

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

... و هو یوم التهنئة یهنئ بعضکم بعضا،فاذا لقی المؤمن اخاه یقول: «الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیر المؤمنین و الائمةعليه‌السلام » و هو یوم التبسم فی وجوه الناس من اهل الایمان...

عید غدیر روز تبریک و تهنیت است. هر یک به دیگری تبریک بگوید، هر وقت مؤمنی برادرش را ملاقات کرد، چنین بگوید: «حمد و ستایش خدایی را که به ما توفیق چنگ زدن به ولایت امیرمؤمنان و پیشوایان عطا کرد» آری عید غدیر روز لبخند زدن به چهره مردم با ایمان است...

اقبال: ۴۶۴.

تولی و تبری

حدیث - ۱

قال الامام الرضاعليه‌السلام :

ان لکل امام عهدا فی عنق اولیائه و شیعته و ان من تمام الوفاء بالعهد زیارةقبورهم.

حضرت امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

برای هر امامی، عهد و پیمانی بر گردن دوستان و پیروان اوست و از نشانه‌های وفای کامل به این عهد و پیمان، زیارت قبر امامان است.

«من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۵۷۷»

حدیث - ۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : شَفاعتی لأمتّی مَن أحبَّ أَهل بیتی.

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: شفاعت من شامل آن کسی از امتم می شود که اهل بیت مرا دوست داشته باشد.

«کنز العمّال، ح ۵۷»

حدیث - ۳

قال امیرالمؤمنینعليه‌السلام : اَخَذَ رسولُ اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله بِیَد الْحَسَنِ و الْحُسینِ علیهما السلام فقال مَنْ احبّ هذین کانَ معی فی دَرجَتی یَومَ الْقیامةِ.

امیرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله دست حسن و حسینعليهما‌السلام را گرفتند و فرمودند: کسی که این دو را دوست داشته باشد روز قیامت با من است.

«بحار الانوار، ج ۳۷، ص ۳۷»

حدیث - ۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : مَنْ اَحَبَّ الْحَسَنَ و الْحُسینَ و ذُرِیّتَهما مُخلِصاً لَمْ تَلْفَحِ النّارُ وَجْهَه

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: کسی که حسن و حسینعليهما‌السلام و ذریّه آن دو را خالصانه دوست داشته باشد، آتش هرگز به او نزدیک نمی شود مگر این که گناهی کرده باشد که او را از ایمان تهی کرده باشد.

«بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۲۷۰»

حدیث - ۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اِنَّ فاطمةَ لتشفع یومَ القیامةِ فیمن اَحَبَّها و تَولّاها و احبَّ ذُرِّیتها و تولّاهم و یَشْفَعُها الله فیهم و یدْخلُهم الجنةَ بِشفاعَتها.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: همانا فاطمه در روز قیامت برای کسی که محب و دوست دار او و فرزندانش باشد، شفاعت می کند و خداوند شفاعت او را در مورد این افراد می پذیرد و آنها را با شفاعت او وارد بهشت می کند.

«القطره من بحار مناقب النبی و العترة، ج ۲، ص ۱۸۹»

حدیث - ۶

قال النبیصلى‌الله‌عليه‌وآله : یا سلمانُ حُبُّ فاطمةَ یَنْفَعُ فی مائةِ مَوطنٍ ایسَرُ تلکَ المواطنِ: الموتُ و القبرُ و المیزانُ و المحشرُ و الصراطُ و المحاسبةُ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: ای سلمان محبت فاطمه و دوست داشتن او در صد موقف و جایگاه از مواقف قیامت سودمند است، آسان ترین این مواقف: مرگ و قبر و میزان و محشر و (پل) صراط و موقف محاسبه اعمال است.

«بحار الانوار، ج ۲۷، ص ۱۱۶»

حدیث - ۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : حُبُّ عَلیِ بنِ اَبیِ‌طالِب یَأْکُلُ الذُنُوبَ کَما تَأکُلُ النارُ الحُطَبَ.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: محبت علیعليه‌السلام گناهان را می‌بلعد (نابود می کند)، همان‌گونه که آتش چوب‌ها را می‌بلعد.

«بحار الانوار، ج ۳۹، ص ۳۰۴»

حدیث - ۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : عُنوانُ صَحیفَةِ المَؤمِنِ حُبُّ عَلیِ بنِ اَبی طالِب.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: سرآغاز نامه عمل مؤمن، محبت علی بن ابی طالب است.

«بحار الانوار، ج ۳۹، ص ۲۸۴»

حدیث - ۹

قال الله عزّوجلّ:

برادرت علی را بشارت ده، که من دوست‌دار او را عذاب نمی‌کنم و به دشمن او رحم نمی‌کنم.

(امالی صدوق۳۹)

حدیث - ۱۰

قال الامام الصادقعليه‌السلام : طَلَبْتُ حبَّ الله عزّوجلّ فَوَجدتُهُ فی بُغضِ اهلِ المعاصیِ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: حب و دوستی خداوند را جستجو نمودم و آن را در دشمنی با اهل گناه یافتم.

«مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ح ۱۳۸۱۰»

حدیث - ۱۱

قال الامام ابو جعفرعليه‌السلام : إنَّما یُحِبُّنا مِنَ العَرَبِ وَ الْعَجَمِ أهلُ الْبُیُوتاتِ وَ ذُوُو الشَّرَفِ وَ کلُّ مَوْلُودٍ صَحیحٍ وَ إنمّا یُبْغِضُنا مِنْ هؤُلاءِ کلُّ مَدَنّسٍ مُطَّرَدٍ.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: از میان عرب و عجم فقط انسان های اصیل و با شرافت و هر کسی که به گونه ای صحیح متولد گردد ما را دوست می دارند و از میان آنان فقط کسانی که آلوده و مطرود باشند بغض ما را دارند.

«بحار الأنوار، ج ۲۷، ص ۱۴۹»

حدیث - ۱۲

عَنِ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله قالَ: یا عَلِیُّ لِکلِّ شَئٍ أساسٌ و أساسُ الاِسْلامِ حُبُّنا أهْلَ الْبَیْتِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: یا علی برای هر چیز پایه و اساسی است و اساس اسلام حب و دوستی نسبت به ما اهل بیت (عصمت و طهارت) است.

«الکافی، ج ۲، ص ۴۶»

حدیث - ۱۳

قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله : ألْزِمُوا مَوَدَّتَنا أهْلَ الْبَیْتِ فَإنَّهُ مَنْ لَقی اللهَ وَ هُوَ یُحِبُّنا دَخَلَ الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِنا وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لا یَنْفَعُ عَبْدٌ بِعَمَلِهِ إلّا بِمَعْرِفَتِهِ بِحَقِّنا.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: به محبت و عشق به ما اهل بیت روی بیاورید زیرا کسی که خدا را با چنین خصلتی ملاقات کند داخل بهشت گردد و از شفاعت ما برخوردار شود، قسم به خدایی که جانم در دست او است جز با معرفت به حق ما، هیچ کس از عمل خود بهر ه ای نخواهد برد.

«امالی مفید، ص ۴۳»

حدیث - ۱۴

عَنِ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله قالَ: مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحِمَّدٍ ماتَ مَغْفُوراً لَهُ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: کسی که با حب و دوستی به آل محمد بمیرد، مورد آمرزش و غفران الهی قرار می گیرد.

«مستدرک سفینة البحار، ج ۲، ص ۱۶۱»

حدیث - ۱۵

عَنْ ابْنِ مَسْعُودٍ قالَ: قالَ لی رَسُول اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله : لَمّا اُسْرِیَ بِی إلی السّماءِ إذاً مَلِک قَدْ أتانِی فَقالَ لِی یا مُحَمَّدُ! سَلْ مَنْ أرْسَلنا قَبْلَک قُلْتُ یا مَعاشِرَ النّاسِ وَ النَّبِیینَ عَلی ما بَعَثَکمْ اللهُ قَبلی؟ قالوُا: عَلی ولایتِک یا محمدُ و ولایةِ علیِّ بن ابی طالب.

ابن مسعود گفت: پیامبر به من فرمودند: هنگامی که در آسمان سیر کردم (در معراج) یکی از فرشتگان به پیش من آمد و گفت یا رسول الله پرسش خویش را با آن ها که قبل از شما مبعوث گشته اند در میان گذار! و من گفتم ای گروه مردم و پیامبران (سلف) بر چه چیزی خداوند متعال شما را مبعوث ساخته است؟ پاسخ دادند: بر ولایت تو ای محمد و ولایت علی ابن ابی طالب.

«بشارة المصطفی، ص ۲۰۱»

حدیث - ۱۶

قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله : لا تَزُولُ قَدَما عَبْدٍ یَوْمَ الْقِیامَةِ حَتّی یُسْألُ عَنْ أربَعٍ عَنْ عُمْرِهِ فِیما أفْناهُ وَ عَنْ شَبابِهِ فِیما أبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ أیْنَ اِکتَسَبَهُ وَ فِیما أنْفَقَهُ، وَ عَنْ حُبِّنا أهْلَ الْبَیْتِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: بنده خدا در قیامت قدم از قدم بر نمی دارد جز آن که از چهار چیز سؤال می شود: از عمر او سؤال می شود که چگونه و در چه راهی آن را از دست داده است، از جوانی او می پرسند که در چه راهی آن را به فرسودگی رسانده است، از ثروت او که از چه راهی به دست آورده و در چه راهی آن را خرج نموده است و نیز از محبت و دوستی ما سؤال می شود.

«بحار الأنوار، ج ۷، ص ۲۵۸»

حدیث - ۱۷

عَنِ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله قالَ: لا یُحِبُّک إلّا طاهِرُ الْوِلادَةِ وَ لا یُبْغِضُک إلّا خَبِیثُ الْوِلادَةِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: (یا علی) دوست نمی دارد تو را مگر شخص حلال زاده و دشمن نمی دارد تو را مگر کسی که ولادتش ناپاک باشد.

«بحار الأنوار، ج ۲۸، ص ۱۰۰»

حدیث - ۱۸

عنِ الامام الْباقِرِعليه‌السلام قالَ: فَمَنْ کانَ مِنْکمْ مُطِیعاً للهِ یَنْفَعُهُ وَلایَتُنا وَ مَنْ کانَ مِنْکمْ عاصِیاً للهِ لَمْ تَنْفَعْهُ وَلایَتُنا و قالَ: وَ مَنْ کانَ اللهُ مُطِیعاً فَهُوَ لَنا وَلِیٌّ وَ مَنْ کانَ للهِ عاصِیاً فَهُوَ لَنا عَدُوٌّ وَ ما تَنالُ وَلایَتُنا إلا بالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ.

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: از شما شیعیان، کسی که مطیع خدا باشد، دوستی ما برای او سودمند است و کسی که نافرمانی خدا را کند، حب و دوستی ما برای او سودی نخواهد داشت و نیز فرمودند: کسی که مطیع (بی چون و چرای) خدا است او دوست ما است و کسی که نسبت به دستورات خدا عاصی باشد او دشمن ماست وکسی به دوستی و ولایت ما نمی رسد جز از راه عمل و پرهیزکاری.

«روضة المتقین، ج ۱۲، ص ۸۰»

حدیث - ۱۹

عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِعليه‌السلام قالَ: وَ اللهِ لا یُحِبُّنا مِنَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ إلّا أهْلُ الْبُیُوتاتِ وَ الشَّرَفِ وَ الْمَعْدَنِ وَ لایٌبْغِضُنا مِنْ هؤُلاء إلا کلُّ دَنَسٍ مُلْصَقٍ.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: به خدا سوگند دوست ندارد ما را از عرب و عجم مگر مردم اصیل و با شرافت و ریشه دار و با ما دشمن نیستند مگر مردم پست و بی شخصیت.

«الکافی، ج ۸، ص ۳۱۶»

حدیث - ۲۰

. عَنِ النَّبِیِّصلى‌الله‌عليه‌وآله قال: حُبِّی وَ حُبُّ أهْلِ بَیْتِی وَ شِیعَتِهِمْ وَ أنْصارِهِمْ فِی قُلُوبِ الْمَلائِکةِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

محبّت من و اهل بیت من و شیعیان و یاران آن ها در دل های فرشتگان نهفته است.

«نور الثقلین، ج ۳، ص ۱۲۹»

حدیث - ۲۱

قالَ النَّبِیُّصلى‌الله‌عليه‌وآله :

إنَّ اللهَ لَهُ الْحَمْدُ، عَرَضَ حُبَّ عَلِیٍّ وَ فاطِمَةَ، وَ ذُرّیَّتِهما عَلی الْبَرِیَّةِ فَمَنْ بادَرَ مِنْهُمْ بِالإجابَةِ جَعَلَ اللهُ مِنْهُمْ الرُّسُلَ، وَ مَنْ أجابَ بَعْدَ ذلِک جَعَلَ مِنْهُمْ الشِّیعَةَ وَ إنَّ اللهَ جَمَعَهُمْ فِی الْجَنَّةِ.

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

خداوند که حمد وستایش برای اوست، دوستی علی و فاطمه و ذریه آن دو را بر همه انسان ها عرضه داشت، اول کسانی که آن را پذیرفتند به عنوان رُسُل (رسولان) انتخاب شدند و پس از آنان کسانی که آن را پذیرفته به عنوان «شیعه» برگزیده شدند و خداوند در بهشت همه آنان را جمع خواهد کرد.

«احقاق الحق، ج ۹، ص ۱۹۱»

حدیث - ۲۲

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

مَن لم یَقدِرْ علی مایُکَفِّرُ بهِ ذُنوبَهُ فَلْیُکثِرْ مِنَ الصلواتِ علی محمّدٍ وآلِهِ فإنّها تَهدِمُ الذُّنوبَ هَدماً ؛

هر که نمی‌تواند کاری کند که به سبب آن گناهانش زدوده شود بر محمّد و آل او بسیار درود فرستد؛ زیرا که آن ، گناهان را ریشه کن می‌کند

أمالی الصدوق : ۶۸ / ۴

حدیث - ۲۳

امام علیعليه‌السلام :

من أحَبَّنی وجَدَنی عندَ مَماتِهِ بحَیثُ یُحِبُّ، ومَن أبغَضَنی وجَدَنی عندَ مَماتِهِ بحَیثُ یَکرَهُ ؛

هر که مرا دوست داشته باشد، در هنگام‌مرگش مرا آن گونه که خوشایند اوست بیابد و هرکه مرا دشمن داشته باشد، به هنگام مرگش مرا بدان گونه که ناراحت شود بیابد

صحیفه الإمام اضاعليه‌السلام : ۸۶ / ۲۰۳ منتخب میزان الحکمة : لرِّ۵۲۰

حدیث - ۲۴

پیامبرخداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

مَن ماتَ علی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ شَهیداً؛

هرکه بر دوستی آل محمّد بمیرد، شهید مرده است.

میزان الحکمة: ح ۹۹۶۴

حدیث - ۲۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

اللّهُمَّ أحِبَّ حَسَناً وحُسَیناً وأحِبَّ مَن یُحِبُّهُما؛

بار خدایا! حسن و حسین را دوست بدار و دوستداران آن دو را نیز دوست بدار.

میزان الحکمة: ح ۱۱۷۳

حدیث - ۲۶

امام صادقعليه‌السلام :

نَفَسُ المَهْمومِ لَنا المُغْتَمِّ لِظُلْمِنا تَسْبیحٌ، وهَمُّهُ لأمْرِنا عِبادَةٌ؛

کسی که برای ما نگران باشد و به خاطر ستمی که بر ما برود غمگین، نفس کشیدنش تسبیح است و غم خواریش برای ما عبادت.

میزان الحکمه ج۳ ، ص ۷۵ ح ۳۹۸۳

حدیث - ۲۷

امام صادقعليه‌السلام :

خدا لعنت کند کشنده حسینعليه‌السلام را ، چه قدر یاد [ شهادت] حسینعليه‌السلام زندگی را ناگوار می‌سازد ! من هیچ گاه آب سردی ننوشیدم ، مگر این که حسینعليه‌السلام را یاد کردم و هیچ بنده ای نیست که آب بنوشد و حسینعليه‌السلام را یاد کند و کشنده اش را لعنت فرستد، مگر اینکه خداوند صد هزار حسنه برایش می‌نویسد، صد هزار گناه او را پاک می‌سازد ، صد هزار درجه او را بالا می‌برد ، گویی صد هزار بنده را آزاد کرده است و خداوند در روز قیامت او گشاده رو محشور می‌کند.

کتاب چهل حدیث - صفحه ۱۸و ۱۹

حدیث - ۲۸

عن ابی عبدالله قال:

من اراد الله به الخیر قذف فی قلبه حب الحسینعليه‌السلام و زیارته و من اراد الله به السوء قذف فی قلبه بغض الحسینعليه‌السلام و بغض زیارته؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس که خدا خیر خواه او باشد محبت حسینعليه‌السلام و زیارتش را در دل او می‌اندازد و هر کس که خدا بدخواه او باشد کینه و خشم حسینعليه‌السلام و خشم زیارتش را در دل او می‌اندازد.

وسائل الشیعه، ج ??، ص ???/ بحارالانوار، ج ??، ص ??

حدیث - ۲۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

ما مِنْ عَیْنٍ بَکَتْ لَنا اِلاّ نُعِّمَتْ بَالنَّظَرِ اِلَی الْکَوْثَرِ وَ سُقِیَتْ مِنْهُ ؛

هیچ چشمی نیست که برای ما بگرید، مگر اینکه برخوردار از نعمتِ نگاه به (کوثر) می شود و از آن سیرابش می کنند.

جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۵۴

حدیث - ۳۰

قالَ الصّادقُعليه‌السلام :

مَنْ ذُکِرْنا عِنْدَهُ فَفاضَتْ عَیْناهُ حَرَّمَ اللّهُ وَجْهَهُ عَلَی النّارِ ؛

امام صادقعليه‌السلام فرمود:ند

نزد هر کس که از ما (و مظلومیت ما) یاد شود و چشمانش پر از اشک گردد،خداوند چهره اش را بر آتش دوزخ حرام می کند.

بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۸۵

حدیث - ۳۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

تَزاوَرُوا وَ تَلاقُوا وَ تَذاکَرُوا و اَحْیُوا اَمْرَنا ؛

به زیارت و دیدار یکدیگر بروید، با هم به سخن و مذاکره بنشینید و امر ما را زنده کنید.

بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۵۲

حدیث - ۳۲

قال الصّادقعليه‌السلام :

تَجْلِسُونَ وَ تُحَدِّثُونَ؟ فَقالَ: نَعَمْ، قالَ: اِنَّ تِلْکَ الْمَجالِسَ اُحِبُّها فاءَحْیُوا اَمْرَنا، فَرَحِمَ اللّهُ مَنْ اَحْیی اَمْرَنا ؛

امام صادقعليه‌السلام از (فضیل) پرسیدند:

آیا (دور هم ) می نشینید و حدیث و سخن می گویید؟

گفت : آری

فرمودند: این گونه مجالس را دوست دارم ، پس امرِ (امامت ) ما را زنده بدارید. خدای رحمت کند کسی را که امر و راه ما را احیا کند.

وسائل الشیعه ، ج ۱۰، ص ۳۹۲

حدیث - ۳۳

قال الصّادقعليه‌السلام :

... رَحِمَ اللّهُ دَمْعَتَکَ، اَما اِنَّکَ مِنَ الَّذینَ یُعَدُّوَنَ مِنْ اَهْلِ الْجَزَعِ لَنا وَالَّذینَ یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا و یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا،

اَما اِنّکَ سَتَری عِنْدَ مَوْتِکَ حُضُورَ آبائی لَک؛

امام صادقعليه‌السلام ، به (مسمع ) که از سوگواران و گریه کنندگان بر عزای حسینی بود، فرمودند:

خدای ، اشک تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش ، تو از آنانی که از دلسوختگان ما به شمار می آیند و از آنانی که با شادی ما شاد می شوند و با اندوه ما غمگین می گردند. آگاه باش ! تو هنگام مرگ ، شاهد حضور پدرانم بر بالین خویش خواهی بود.

وسائل الشیعه ، ج ۱۰، ص ۳۹۷

حدیث - ۳۴

قال الصّادقعليه‌السلام :

اَللّهم وَ ارْحَمْ تِلْکَ الاَعْیُنَ الَّتی جَرَتْ دُمُوعُها رَحْمَةً لَنا وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْقُلُوبَ الَّتی جَزَعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنا

وَ ارْحَمِ الّصَرْخَةَ الّتی کانَتْ لَنا ؛

امام صادقعليه‌السلام بر سجّاده خود نشسته و بر زائران و سوگواران اهل بیت ، چنین دعا می کردند و می فرمودند:

خدایا آن دیدگان را که اشکهایش در راه ترحّم و عاطفه بر ما جاری شده و دلهایی را که بخاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فریادها و ناله هایی را که در راه ما بوده است ، مورد رحمت قرار بده

بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۸

حدیث - ۳۵

قالَ الصّادقُعليه‌السلام :

مَنْ دَمِعَتْ عَیْنُهُ فینَا دَمْعَةً لِدَمٍ سُفِکَ لَنا اَوْ حَقٍّ لَنا نُقِصْناهُ اَوْ عِرْضٍ اُنْتُهِکَ لَنا اَوْلاَِحَدٍ مِنْ شیعَتِنا بَوَّاءهُ اللّهُ تَعالی بِها فِی الْجَنَّةِ حُقُباً ؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس که چشمش در راه ما گریان شود، بخاطر خونی که از ما ریخته شده است ، یا حقی که از ما گرفته اند، یا آبرویی که از ما یا یکی از شیعیان ما برده و هتک حرمت کرده اند، خدای متعال به همین سبب ، او را در بهشت جاودان ، برای ابد جای می دهد.

امالی شیخ مفید، ص ۱۷۵

حدیث - ۳۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لِکُلّ شَیْئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمْعَةٌ فینا ؛

هر چیزی پاداش و مزدی دارد، مگر اشکی که برای ما ریخته شود (که چیزی با آن برابری نمی کند و مزد بی اندازه دارد).

جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۴۸

حدیث - ۳۷

قالَ الرّضاعليه‌السلام :

یا دِعْبِلُ! اُحِبُّ اَنْ تُنْشِدَنی شِعْراً فَاِنَّ هذِهِ الا یّامَ اَیّامُ حُزْنٍ کانتْ عَلَینا اَهْلِ الْبَیْتِعلیهم السّلام ؛

امام رضاعليه‌السلام به دعبل (شاعر اهل بیت ) فرمودند:

ای دعبل ! دوست دارم که برایم شعری بسرایی و بخوانی ، چرا که این روزها (ایام عاشورا) روز اندوه وغمی است که بر ما خاندان رفته است

جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۶۷

حدیث - ۳۸

عَن الرّضاعليه‌السلام :

یا دِعبِلُ! اِرْثِ الحُسَیْنَعلیه السّلام فَاَنْتَ ناصِرُنا وَ مادِحُنا ما دُمْتَ حَیّاً فَلا تُقصِرْ عَنْ نَصْرِنا مَا اسْتَطَعْتَ ؛

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

ای دعبل ! برای حسین بن علیعليه‌السلام مرثیه بگو، تو تا زنده ای ، یاور و ستایشگر مایی، پس تا می توانی ، از یاری ما کوتاهی مکن

جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۶۷

حدیث - ۳۹

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اِنَّ اللّهَ اِخْتارَ لَنا شیعَةً یَنْصُرُونَنا وَ یَفْرَحُونَ بِفَرَحِنا وَ یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا ؛

خداوند برای ما، شیعیان و پیروانی برگزیده است که ما را یاری می کنند، با خوشحالی ما خوشحال می شوند ودر اندوه و غم ما، محزون می گردند.

غررالحکم ، ج ۱، ص ۲۳۵

حدیث - ۴۰

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

اَنا قَتیلُ الْعَبْرَةِ لا یَذْکُرُنی مؤ مِنٌ اِلاّ بَکی؛

من کُشته اشکم هیچ مؤ منی مرا یاد نمی کند مگر آنکه (بخاطر مصیبتهایم ) گریه می کند.

بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۷۹

حدیث - ۴۱

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

مَنْ دَمِعَتْ عَیناهُ فینا قَطْرَةً بَوَّاءهُ اللّهُ عَزَّوَجَلّ الجَنَّةَ؛

چشمان هر کس که در مصیبتهای ما قطره ای اشک بریزد، خداوند او را در بهشت جای می دهد.

احقاق الحق ، ج ۵، ص ۵۲۳

حدیث - ۴۲

امام سجّادعليه‌السلام فرمودند:

اَیُّما مُؤ مِنٍ دَمِعَتْ عَیْناهُ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ وَ مَنْ مَعَه حَتّی یَسیلَ عَلی خَدَّیْهِ بَوَّاءَهُ اللّهُ فیِ الْجَنَّةِ غُرَفاً ؛

هر مؤمنی که چشمانش برای کشته شدن حسین بن علیعليه‌السلام و همراهانش اشکبار شود و اشک بر صورتش جاری گردد، خداوند او را در غرفه های بهشتی جای می دهد.

ینابیع الموده ، ص ۴۲۹

حدیث - ۴۳

امام سجادعليه‌السلام فرمودند:

اِنّی لَمْ اَذْکُرْ مَصْرَعَ بَنی فاطِمَةَ اِلاّ خَنَقَتْنی لِذلِکَ عَبْرَةٌ ؛

من هرگز شهادتِ فرزندان فاطمهعليها‌السلام را به یاد نیاوردم، مگر آن که بخاطر آن، چشمانم اشکبار گشت

بحارالانوار، ج ۴۶، ص ۱۰۹

حدیث - ۴۴

قال الباقرُعليه‌السلام :

یبْکیهِ وَ یَاءْمُرُ مَنْ فی دارِهِ بِالْبُکاءِ عَلَیْهِ وَ یُقیمُ فی دارِهِ مُصیبَتَهُ بِاِظْهارِ الْجَزَعِ عَلَیْهِ وَ یَتَلاقُونَ بِالبُکاءِ

بَعضُهُمْ بَعْضاً فِی البُیُوتِ وَ لِیُعَزِّ بَعْضُهُمْ بَعْضاً بِمُصابِ الْحُسَیْنِعليه‌السلام ؛

امام باقرعليه‌السلام نسبت به کسانی که در روز عاشورا نمی توانند به زیارت آن حضرت بروند، این گونه دستور عزاداری دادند و فرمودند:

ندبه و عزاداری و گریه کند و به اهل خانه خود دستور دهد که بر او بگریند و در خانه اش با اظهار گریه و نالهبر حسینعليه‌السلام ، مراسم عزاداری برپا کند و یکدیگر را با گریه و تعزیت و تسلیت گویی در سوگحسینعليه‌السلام در خانه هایشان ملاقات کنند.

کامل الزیارات ، ص ۱۷۵

حدیث - ۴۵

قال الباقرعليه‌السلام :

ما مِنْ رَجُلٍ ذکَرَنا اَوْ ذُکِرْنا عِنْدَهُ یَخْرُجُ مِنْ عَیْنَیْهِ ماءٌ ولَوْ مِثْلَ جَناحِ الْبَعوضَةِ اِلاّ بَنَی اللّهُ لَهُ بَیْتاً فی الْجَنَّةِ وَ جَعَلَ ذلِکَ الدَّمْعَ حِجاباً بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النّارِ ؛

امام باقرعليه‌السلام پس از شنیدن سروده های (کمیت ) درباره اهل بیت ، گریست و سپس فرمودند:

هیچ کس نیست که ما را یاد کند، یا نزد او از ما یاد شود و از چشمانش هر چند به اندازه بال پشه ای اشک آید، مگر آنکه خداوند برایش در بهشت ، خانه ای بنا کند و آن اشک را حجاب میان او و آتش دوزخ قرار دهد.

الغدیر، ج ۲، ص ۲۰۲

حدیث - ۴۶

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

کُلُّ الْجَزَعِ وَ الْبُکاءِ مَکْرُوهٌ سِوَی الْجَزَعُ وَ الْبُکاءُ عَلَی الحُسَینِعليه‌السلام ؛

هر نالیدن و گریه ای مکروه است ، مگر ناله و گریه بر حسینعليه‌السلام .

بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۳۱۳

حدیث - ۴۷

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

نَفَسُ المَهْمومِ لَنا المُغْتَمِّ لظُلْمِنا تَسْبیحٌ ، وهَمُّهُ لأمْرِنا عِبادَةٌ ؛

کسی که برای ما نگران باشد و به خاطر ستمی که بر ما برود، غمگین شود ، نفس کشیدنش تسبیح است و غم خواریش برای ما، عبادت

الکافی : ج ۲ ، ص ۲۲۶ ، ح ۱۶

حدیث - ۴۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنا تَسْبیحٌ وَ هَمُّهُ لَنا عِبادَةٌ وَ کِتْمانُ سِرّنا جِهادٌ فی سَبیلِ اللّهِ. ثَمَّ قالَ اَبُو عَبدِاللّهِعليه‌السلام : یَجِبُ اَنْ یُکْتَبَ هذا الْحدیث - بِالذَّهَبِ ؛

نَفَس کسی که بخاطر مظلومیّت ما اندوهگین شود، تسبیح است و اندوهش برای ما، عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست سپس امام صادقعليه‌السلام افزودند: این حدیث را باید با طلا نوشت.

امالی شیخ مفید، ص ۳۳۸

حدیث - ۴۹

قالَ الرّضاعليه‌السلام :

یَا ابنَ شَبیبٍ! اِنْ کُنْتَ باکِیاً لِشَئٍ فَاْبکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلیّ بْنِ اَبی طالبٍعليه‌السلام فَاِنَّهُ ذُبِحَ کَما یُذْبَحُ الْکَبْشُ ؛

امام رضاعليه‌السلام به (ریّان بن شبیب ) فرمودند:

ای پسر شبیب ! اگر بر چیزی گریه می کنی ، بر حسین بن علی بن ابی طالبعليه‌السلام گریه کن ، چرا که او را مانند گوسفند سر بریدند.

بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۸۶

حدیث - ۵۰

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً یُحْیی فیهِ اَمْرُنا لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ ؛

هر کس در مجلسی بنشیند که در آن ، امر (و خطّ و مرام ما) احیا می شود، دلش در روزی که دلها می میرند، نمی میرد.

بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۷۸

حدیث - ۵۱

قالَ الرّضاعليه‌السلام :

فَعَلی مِثْلِ الْحُسَینِ فَلْیَبْکِ الْباکُونَ فَاِنَّ البُکاءَ عَلَیهِ یَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظامَ ؛

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

گریه کنندگان باید بر کسی همچون حسینعليه‌السلام گریه کنند، چرا که گریستن برای او، گناهان بزرگ را فرو می ریزد.

بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۸۴

حدیث - ۵۲

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

یَا بْنَ شَبیبٍ!اِنْ بَکَیْتَ عَلَی الحُسَینِعليه‌السلام حَتّی تَصیرَ دُمُوعُکَ عَلی خَدَّیْکَ غَفَرَ اللّهُ لَکَ کُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتَهُ صَغیرا کانَ اَوْ کَبیراً قَلیلا کانَ اَوْ کثیراً ؛

ای پسرشبیب !اگر بر حسینعليه‌السلام آن قدر گریه کنی که اشکهایت بر چهره ات جاری شود، خداوند همه گناهانت را که مرتکب شده ای می آمرزد؛ کوچک باشد یا بزرگ ، کم باشد یا زیاد.

امالی صدوق ، ص ۱۱۲

حدیث - ۵۳

قالَ الرّضاعليه‌السلام :

یَا بْنَ شَبیبٍ! اِنْ سَرَّکَ اَنْ تَکُونَ مَعَنا فیِ الدَّرَجاتِ الْعُلی مِنَ الجِنانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنا ؛

امام رضاعليه‌السلام به ریّان بن شبیب فرمودند:

اگر تو را خوشحال می کند که در درجات والای بهشت با ما باشی ، پس در اندوه ما غمگین باش و در شادی ما خوشحال باش

جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۴۹

حدیث - ۵۴

قال الصّادقعليه‌السلام :

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی جَعَلَ فیِ النّاسِ مَنْ یَفِدُ اِلَیْنا وَ یَمْدَحُنا وَ یَرْثی لَنا؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

خدا را سپاس که در میان مردم ، کسانی را قرار داد که به سوی ما می آیند و بر ما وارد می شوند و ما را مدح و مرثیه می گویند.

وسائل الشیعه ، ج ۱۰، ص ۴۶۹

حدیث - ۵۵

قال الصّادقعليه‌السلام :

مَنْ قالَ فینا بَیْتَ شِعْرٍ بَنَی اللّهُ لَهُ بَیْتاً فیِ الْجَنَّةِ؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هرکس در راه ما و برای ما یک بیت شعر بسراید، خداوند برای او خانه ای در بهشت ، بنا می کند.

وسائل الشیعه ، ج ۱۰، ص ۴۶۷

حدیث - ۵۶

عَن اَبی هارونَ المکفوفِ قال :

دَخَلْتُ عَلی ابی عَبْدِاللّهعليه‌السلام فَقالَ لی : اَنْشِدْنی ، فَاءَنْشَدْتُهُ فَقالَ: لا، کَما تُنْشِدوُنَ وَ کَما تَرْثیهِ عِنْدَ قَبْرِه؛

ابو هارون مکفوف می گوید:

خدمت حضرت صادقعليه‌السلام رسیدم امام به من فرمودند: (برایم شعر بخوان ). پس برایش اشعاری خواندم

فرمودند: این طور نه ، همان طور که (برای خودتان ) شعرخوانی می کنید و همان گونه که نزد قبر حضرت سیدالشهدا مرثیه می خوانی

بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۸۷

حدیث - ۵۷

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

قالَ لی اَبی : یا جَعْفَرُ! اَوْقِفْ لی مِنْ مالی کَذا وکذا النّوادِبَ تَنْدُبُنی عَشْرَ سِنینَ بِمنی اَیّامَ مِنی ؛

پدرم امام باقرعليه‌السلام به من فرموندد:

ای جعفر! از مال خودم فلان مقدار وقف نوحه خوانان کن که به مدّت ده سال در (منا) در ایام حجّ، بر من نوحه خوانی و سوگواری کنند.

بحارالانوار، ج ۴۶، ص ۲۲۰

حدیث - ۵۸

امام رضاعليه‌السلام فرمودند:

مَنْ کانَ یَوْمُ عاشورا یَوْمَ مُصیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ جَعَلَ اللّهُ عَزّوَجَلّ یَوْمَ القیامَةِ یَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ؛

هر کس که عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه اش باشد، خداوند روز قیامت را برای او روزشادی و سرور قرار می دهد.

بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۸۴

حدیث - ۵۹

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِعليه‌السلام حَرارَةً فی قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً؛

برای شهادت حسینعليه‌السلام ، حرارت و گرمایی در دلهای مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمی شود.

جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۵۶

حدیث - ۶۰

ما قالَ فِینا قائلٌ بَیتا مِن الشِّعرِ حتّی یُؤَیَّدَ بِرُوحِ القُدُسِ؛

هیچ سراینده‌ای درباره ما بیت شعری نگفت، جز آن که روح القدس کمکش کرد

عیون أخبار الرِّضاعليه‌السلام : ۱ / ۷ / ۲

حدیث - ۶۱

امام صادقعليه‌السلام :

مَن قالَ فِینا بَیتَ شِعرٍ بَنَی اللّه‌ُ تعالی لَهُ بَیتا فی الجَنّةِ؛

هرکه درباره ما یک بیت شعر بگوید ، خداوند متعال در بهشت یک خانه برایش بسازد

عیون أخبار الرِّضاعليه‌السلام : ۱ / ۷ / ۱

حدیث - ۶۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله :

لَمّا سُئلَ عنِ الشُّعَراءِ: إنّ المُؤمِنَ مُجاهِدٌ بِسَیفِهِ ولِسانِهِ ، والذی نَفسی بیدِهِ لَکأنّما یَنضِحُونَهم بِالنَّبلِ؛

در پاسخ بــه سؤال از شاعران: همانا مؤمن با شمشیر و زبان خود جهاد می‌کند ؛ سوگند به آن که جانم در دست اوست ، سخنان شاعران (مؤمن) چون تیری است که به دشمن می‌زنند

نور الثقلین : ۴/۷۰/۱۰۵

حدیث - ۶۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أحبّ قوما حشره اللَّه فی زمرتهم؛

هر که گروهی را دوست دارد خدا وی را با آنها محشور کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۶۴

امام حسن عسکریعليه‌السلام فرمودند:

همه‌ی محبت‌ها را به سوی ما جلب کنید و همه‌ی زشتی‌ها را از ما دور سازید.

(بحارالانوار/۷۵/۳۷۳)

حدیث - ۶۵

قالَ الاْمامُ الْحُسَیْنعليه‌السلام :

مَنْ والانا فَلِجَدّیصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم والی، وَ مَنْ عادانا فَلِجَدّی عادی ؛

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

هر که ما را دوست بدارد و پیرو ما باشد، پس دوستی و محبّتش به جهت جدّم رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می باشد. هرکس با ما دشمن و کینه توز باشد، پس دشمنی و مخالفت او به جهت جدّم رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم خواهد بود.

ینابیع المودّة، ج ۲، ص ۳۷، ح ۵۸

حدیث - ۶۶

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبیعليه‌السلام :

وَ إنّ حُبَّنا لَیُساقِطُ الذُّنُوبَ مِنْ بَنی آدَم، کَما یُساقِطُ الرّیحُ الْوَرَقَ مِنَ الشَّجَرِ؛

امام حسن مجتبیعليه‌السلام فرمودند:

همانا محبّت و دوستی با ما (اهل بیت رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سبب ریزش گناهان ـ از نامه اعمال ـ می شود، همان طوری که وزش باد، برگ درختان را می ریزد.

بحارالأنوار، ج ۴۴، ص ۲۳، ح ۷

حدیث - ۶۷

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام : یا أبَة، ذَکَرْتُ الْمَحْشَرَ وَوُقُوفَ النّاسِ عُراةً یَوْمَ الْقیامَةِ، وا سَوْأتاهُ یَوْمَئِذ مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام اظهار داشتند: ای پدر، من به یاد روز قیامت افتادم که مردم چگونه در پیشگاه خداوند با حالت برهنه خواهند ایستاد ـ و فریاد رسی ندارد، جز اعمال و علاقه نسبت به اهل بیتعليهم‌السلام .

کشف الغمّة، ج ۲، ص ۵۷

حدیث - ۶۸

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

مَنْ سَلَّمَ عَلَیْهِ اَوْ عَلَیَّ ثَلاثَةَ أیّام أوْجَبَ اللّهُ لَهُ الجَنَّةَ، قُلْتُ لَها: فی حَیاتِهِ وَ حَیاتِکِ؟ قالَتْ: نعَمْ وَ بَعْدَ مَوْتِنا ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

هر که بر پدرم رسول خدا و بر من به مدّت سه روز سلام کند خداوند بهشت را برای او واجب می گرداند. راوی گوید: عرضه داشتم: آیا در زمان حیات و زنده بودن؟ فرمودند: چه در زمان حیات ما باشد; و یا پس از مرگ.

بحارالأنوار، ج ۴۳، ص ۱۸۵، ح ۱۷

حدیث - ۶۹

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

لا تُصَلّی عَلَیَّ اُمَّةٌ نَقَضَتْ عَهْدَ اللّهِ وَ عَهْدَ أبی رَسُولِ اللّهِ فی أمیر الْمُؤمنینَ عَلیّ، وَ ظَلَمُوا لی حَقی، وَ أخَذُوا إرْثی، وَ خَرقُوا صَحیفَتی اللّتی کَتَبها لی أبی بِمُلْکِ فَدَک ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

افرادی که عهد خدا و پیامبر خدا را درباره امیرالمؤمنین علی -عليه‌السلام - شکستند، و در حقّ من ظلم کرده و ارثیّه ام را گرفتند و نامه پدرم را نسبت به فدک پاره کردند، نباید بر جنازه من نماز بگذارند.

بیت الأحزان، ص ۱۱۳

حدیث - ۷۰

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

إنّی أُشْهِدُ اللّهَ وَ مَلائِکَتَهُ، أنَّکُما اَسْخَطْتُمانی، وَ ما رَضیتُمانی، وَ لَئِنْ لَقیتُ النَبِیَّ لأشْکُوَنَّکُما إلَیْهِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام هنگامی که ابوبکر و عمر به ملاقات حضرت آمدند فرمودند:

خدا و ملائکه را گواه می گیرم که شما مرا خشمناک کرده و آزرده اید، و مرا راضی نکردید، و چنانچه رسول خدا را ملاقات کنم شکایت شما دو نفر را خواهم کرد.

بحارالأنوار، ج ۲۸، ص ۳۰۳

حدیث - ۷۱

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

وَاللّهِ! لا کَلَّمْتُکَ أبَداً، وَاللّهِ! لاَدْعُوَنَّ اللّهَ عَلَیْکَ فی کُلِّ صَلوة ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام پس از ماجرای هجوم به خانه حضرت، خطاب به ابوبکر کردند و فرمودند:

به خدا سوگند، دیگر با تو سخن نخواهم گفت، سوگند به خدا، در هر نمازی تو را نفرین خواهم کرد.

الکافی، ج ۱، ص ۴۶۰

حدیث - ۷۲

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

وَاللّهِ یَابْنَ الْخَطّابِ لَوْلا أنّی أکْرَهُ أنْ یُصیبَ الْبَلاءُ مَنْ لا ذَنْبَ لَهُ، لَعَلِمْتَ أنّی سَأُقْسِمُ عَلَی اللّهِ ثُمَّ أجِدُهُ سَریعَ الاْجابَةِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام به عمر بن خطّاب فرمودند:

سوگند به خداوند، اگر نمی ترسیدم که عذاب الهی بر بی گناهی، نازل گردد؛ متوجّه می شدی که خدا را قسم می دادم و نفرین می کردم. و می دیدی چگونه دعایم سریع مستجاب می گردید.

الکافی، ج ۱، ص ۴۶۰

حدیث - ۷۳

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

شیعَتُنا مِنْ خِیارِ أهْلِ الْجَنَّةِ وَکُلُّ مُحِبّینا وَ مَوالی اَوْلیائِنا وَ مُعادی أعْدائِنا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسانِهِ لَنا ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

شیعیان و پیروان ما، و همچنین دوستداران اولیاء ما و آنان که دشمن دشمنان ما باشند، نیز آن هائی که با قلب و زبان تسلیم ما هستند بهترین افراد بهشتیان خواهند بود.

بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۵۵

حدیث - ۷۴

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراءعليها‌السلام :

إنَّ السَّعیدَ کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَنْ أحَبَّ عَلیّاً فی حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ ؛

حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:

همانا حقیقت و واقعیّت تمام سعادت ها و رستگاری ها در دوستی علیعليه‌السلام در زمان حیات و پس از رحلتش خواهدبود.

شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۲، ص ۴۴۹

حدیث - ۷۵

فی جواب سائل سأله عن حدود الصلاة قال :و ما سبب قبولها؟ قالعليه‌السلام : ولایتنا و البراءة من اعدائنا؛

در پاسخ کسی که پرسید از حدود نماز... و چه چیزی سبب قبولی نماز است ؟فرمودند: ولایت مااهل بیت ، و برائت از دشمنان ما.

(میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۸۶ )

حدیث - ۷۶

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

انّ فوق کلّ عبادة عبادة، و حبّنا أهل البیت أفضل عبادة؛

برتر از هر عبادت، عبادتی است و دوست داشتن ما اهلبیت برترین عبادت می‌باشد.

المحاسن: ۱ / ۲۴۷ / ۴۶۲.

حدیث - ۷۷

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

بی شک دوست حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم کسی است که خدا را فرمان برد اگر چه خویشاوندی او با آن حضرت دور باشد.

(نهج البلاغه، خ ۹۲ )

حدیث - ۷۸

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

نزدیک ترین مردم به ما کسی است که ما را دوست بدارد و با دشمنان ما دشمن باشد.

(شرح غررالحکم ، ج ۲، ص ۴۸۳)

حدیث - ۷۹

امام علیعليه‌السلام می فرمایند:

کسی که ما را دوست می دارد باید جامه بلاء و گرفتاری را آماده و مهیّا سازد.

غررالحکم ، باب حب و دوستی

حدیث - ۸۰

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

أدِّبُوا أوْلادَکُمْ عَلَیَ ثَلاثٍ: حُبِّ نَبِیکُمْ، وَحُبِّ أهلِ بَیتِهِ، وَعَلیَ قِرَاءَةِ الْقُرآنِ؛

فرزندانتان را با سه خصلت تربیت کنید: دوستی پیامبر اکرم (ص)، دوستی اهل بیت ایشانعليه‌السلام و تلاوت قرآن.

لجامع الصغیر، ج ۱، ص ۱۴

حدیث - ۸۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لِکُلِّ شَی‌ءٍ أساسٌ وأساسُ الإسلامِ حُبُّنا أهلَ البَیتِ؛

هر چیزی را شالوده‌ای است و شالوده اسلام ، دوستداری ما اهل بیت است.

المحاسن، ج ۱، ص ۱۵۰

حدیث - ۸۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

إنَّ حدیث نا یُحیِی القُلُوبَ؛

به راستی که حدیث ما (اهل بیت) دلها را زنده می‌کند.

(بحارالأنوار، ج ۲، ص ۱۴۴)

حدیث - ۸۳

حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:

فجعل الله طاعتنا نظاما للملة و إمامتنا أمانا من الفرقة

خداوند پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و رهبری ما را عامل در امان ماندن از تفرقه ها قرار داده است

(احتجاج طبرسی ج ۱، ص ۲۵۸)

حدیث - ۸۴

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

لِکُلِّ شَی‌ءٍ أساسٌ وأساسُ الإسلامِ حُبُّنا أهلَ البَیتِ؛

هر چیزی را شالوده‌ای است و شالوده اسلام ، دوستداری ما اهل بیت‌است.

المحاسن، ج ۱، ص ۱۵۰

حدیث - ۸۵

حضرت امام رضاعليه‌السلام می فرمایند:

هر کس در مجلس که یاد و اسم ما در آن زنده نگه داشته می شود بنشیند، در آن روزی که دلها می میرد دل او نمی میرد.

امالی شیخ صدوق، ص ۶۸.

حدیث - ۸۶

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من أراد الله به الخیر قذف فی قلبه حب الحسینعليه‌السلام و حب زیارته:

کسی که خدا خیرخواه او باشد، محبت امام حسینعليه‌السلام و شوق زیارت ایشان را در دل او می اندازد.

بحارالانوار، ج۹۸، ص ۷۶.

حدیث - ۸۷

امام صادقعليه‌السلام می فرمایند:

من انشد فی الحسین بیتا من شعر فبکی و ابکی عشره فله لهم الجنه.

هر کسی درباره حسینعليه‌السلام بیتی شعر بسراید و خود بگیرد و ده نفر را بگریاند، برای او و آن ده نفر بهشت باشد.

ثواب الاعمال/ ج۱۱۰.

حدیث - ۸۸

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

هرکس خداوند محبت اهل‌بیتعليهم‌السلام را به او بخشیده، به خیر دنیا و آخرت دست یافته است.

الخصا.

فهرست مطالب.

وضو ، اذان و نماز ۳

حدیث - ۱ ۳

حدیث - ۲ ۳

حدیث - ۳ ۴

حدیث - ۴ ۴

حدیث - ۵ ۴

حدیث - ۶ ۵

حدیث - ۷ ۵

حدیث - ۸ ۶

حدیث - ۹ ۶

حدیث - ۱۰ ۷

حدیث - ۱۱ ۷

حدیث - ۱۲ ۷

حدیث - ۱۳ ۸

حدیث - ۱۴ ۸

حدیث - ۱۵ ۹

حدیث - ۱۶ ۹

حدیث - ۱۷ ۹

حدیث - ۱۸ ۱۰

حدیث - ۱۹ ۱۰

حدیث - ۲۰ ۱۱

حدیث - ۲۱ ۱۱

حدیث - ۲۲ ۱۲

حدیث - ۲۳ ۱۲

حدیث - ۲۴ ۱۲

حدیث - ۲۵ ۱۳

حدیث - ۲۶ ۱۴

حدیث - ۲۷ ۱۴

حدیث - ۲۸ ۱۵

حدیث - ۲۹ ۱۵

حدیث - ۳۰ ۱۵

حدیث - ۳۱ ۱۶

حدیث - ۳۲ ۱۶

حدیث - ۳۳ ۱۷

حدیث - ۳۴ ۱۷

حدیث - ۳۵ ۱۷

حدیث - ۳۶ ۱۸

حدیث - ۳۷ ۱۸

حدیث - ۳۸ ۱۹

حدیث - ۳۹ ۱۹

حدیث - ۴۰ ۲۰

حدیث - ۴۱ ۲۰

حدیث - ۴۲ ۲۱

حدیث - ۴۳ ۲۱

حدیث - ۴۴ ۲۱

حدیث - ۴۵ ۲۲

حدیث - ۴۶ ۲۲

حدیث - ۴۷ ۲۳

حدیث - ۴۸ ۲۳

حدیث - ۴۹ ۲۴

حدیث - ۵۰ ۲۴

حدیث - ۵۱ ۲۵

حدیث - ۵۳ ۲۶

حدیث - ۵۴ ۲۷

حدیث - ۵۵ ۲۷

حدیث - ۵۶ ۲۸

حدیث - ۵۷ ۲۸

حدیث - ۵۸ ۲۸

حدیث - ۵۹ ۲۹

حدیث - ۶۰ ۲۹

حدیث - ۶۱ ۲۹

حدیث - ۶۲ ۳۰

حدیث - ۶۳ ۳۰

حدیث - ۶۴ ۳۰

حدیث - ۶۵ ۳۱

حدیث - ۶۶ ۳۱

حدیث - ۶۷ ۳۱

حدیث - ۶۸ ۳۲

حدیث - ۶۹ ۳۲

حدیث - ۷۰ ۳۲

حدیث - ۷۱ ۳۳

حدیث - ۷۲ ۳۴

حدیث - ۷۳ ۳۴

حدیث - ۷۴ ۳۵

حدیث - ۷۵ ۳۵

حدیث - ۷۶ ۳۶

حدیث - ۷۷ ۳۶

حدیث - ۷۸ ۳۷

حدیث - ۷۹ ۳۷

حدیث - ۸۰ ۳۷

حدیث - ۸۱ ۳۸

حدیث - ۸۲ ۳۸

حدیث - ۸۳ ۳۹

حدیث - ۸۴ ۳۹

حدیث - ۸۵ ۴۰

حدیث - ۸۶ ۴۰

حدیث - ۸۷ ۴۱

حدیث - ۸۸ ۴۱

حدیث - ۸۹ ۴۱

حدیث - ۹۰ ۴۲

حدیث - ۹۱ ۴۲

حدیث - ۹۲ ۴۳

حدیث - ۹۳ ۴۳

حدیث - ۹۴ ۴۴

حدیث - ۹۵ ۴۴

حدیث - ۹۶ ۴۴

حدیث - ۹۷ ۴۵

حدیث - ۹۸ ۴۵

حدیث - ۹۹ ۴۶

حدیث - ۱۰۰ ۴۶

حدیث - ۱۰۱ ۴۶

حدیث - ۱۰۲ ۴۷

حدیث - ۱۰۳ ۴۷

حدیث - ۱۰۴ ۴۸

حدیث - ۱۰۵ ۴۸

حدیث - ۱۰۶ ۴۹

حدیث - ۱۰۷ ۴۹

حدیث - ۱۰۸ ۵۰

حدیث - ۱۰۹ ۵۰

حدیث - ۱۱۰ ۵۰

حدیث - ۱۱۱ ۵۱

حدیث - ۱۱۲ ۵۱

حدیث - ۱۱۳ ۵۲

حدیث - ۱۱۴ ۵۲

حدیث - ۱۱۵ ۵۳

حدیث - ۱۱۶ ۵۳

حدیث - ۱۱۷ ۵۴

حدیث - ۱۱۸ ۵۴

حدیث - ۱۱۹ ۵۵

حدیث - ۱۲۰ ۵۵

حدیث - ۱۲۱ ۵۶

حدیث - ۱۲۲ ۵۶

حدیث - ۱۲۳ ۵۷

حدیث - ۱۲۴ ۵۷

حدیث - ۱۲۵ ۵۸

حدیث - ۱۲۶ ۵۸

حدیث - ۱۲۷ ۵۹

حدیث - ۱۲۸ ۵۹

حدیث - ۱۲۹ ۶۰

حدیث - ۱۳۰ ۶۰

حدیث - ۱۳۱ ۶۰

حدیث - ۱۳۲ ۶۱

حدیث - ۱۳۳ ۶۱

حدیث - ۱۳۴ ۶۲

حدیث - ۱۳۵ ۶۲

حدیث - ۱۳۶ ۶۲

حدیث - ۱۳۷ ۶۳

حدیث - ۱۳۸ ۶۳

حدیث - ۱۳۹ ۶۴

حدیث - ۱۴۰ ۶۴

حدیث - ۱۴۱ ۶۵

حدیث - ۱۴۲ ۶۵

حدیث - ۱۴۴ ۶۶

حدیث - ۱۴۵ ۶۶

حدیث - ۱۴۶ ۶۷

حدیث - ۱۴۷ ۶۸

حدیث - ۱۴۸ ۶۸

حدیث - ۱۴۹ ۶۹

حدیث - ۱۵۰ ۶۹

حدیث - ۱۵۱ ۷۰

حدیث - ۱۵۲ ۷۰

حدیث - ۱۵۳ ۷۱

حدیث - ۱۵۴ ۷۲

حدیث - ۱۵۵ ۷۲

حدیث - ۱۵۶ ۷۳

حدیث - ۱۵۷ ۷۳

حدیث - ۱۵۸ ۷۴

حدیث - ۱۵۹ ۷۴

حدیث - ۱۶۰ ۷۵

حدیث - ۱۶۱ ۷۵

حدیث - ۱۶۲ ۷۵

حدیث - ۱۶۳ ۷۶

حدیث - ۱۶۴ ۷۶

حدیث - ۱۶۵ ۷۶

حدیث - ۱۶۶ ۷۷

حدیث - ۱۶۷ ۷۷

حدیث - ۱۶۸ ۷۷

حدیث - ۱۶۹ ۷۸

حدیث - ۱۷۰ ۷۸

حدیث - ۱۷۱ ۷۸

حدیث - ۱۷۲ ۷۹

حدیث - ۱۷۳ ۷۹

حدیث - ۱۷۴ ۸۰

حدیث - ۱۷۵ ۸۰

حدیث - ۱۷۶ ۸۱

حدیث - ۱۷۷ ۸۱

حدیث - ۱۷۸ ۸۲

حدیث - ۱۷۹ ۸۲

حدیث - ۱۸۰ ۸۳

حدیث - ۱۸۱ ۸۳

حدیث - ۱۸۲ ۸۴

حدیث - ۱۸۳ ۸۴

حدیث - ۱۸۴ ۸۴

حدیث - ۱۸۵ ۸۵

حدیث - ۱۸۶ ۸۵

حدیث - ۱۸۷ ۸۶

حدیث - ۱۸۸ ۸۶

حدیث - ۱۸۹ ۸۶

حدیث - ۱۹۰ ۸۷

حدیث - ۱۹۱ ۸۷

حدیث - ۱۹۲ ۸۷

حدیث - ۱۹۳ ۸۸

حدیث - ۱۹۴ ۸۸

حدیث - ۱۹۵ ۸۹

حدیث - ۱۹۶ ۸۹

حدیث - ۱۹۷ ۹۰

حدیث - ۱۹۸ ۹۰

حدیث - ۱۹۹ ۹۱

حدیث - ۲۰۰ ۹۱

حدیث - ۲۰۱ ۹۲

حدیث - ۲۰۲ ۹۲

حدیث - ۲۰۳ ۹۲

حدیث - ۲۰۴ ۹۳

حدیث - ۲۰۵ ۹۳

حدیث - ۲۰۶ ۹۴

حدیث - ۲۰۷ ۹۴

حدیث - ۲۰۸ ۹۴

حدیث - ۲۰۹ ۹۵

حدیث - ۲۱۰ ۹۵

حدیث - ۲۱۱ ۹۶

حدیث - ۲۱۲ ۹۶

حدیث - ۲۱۳ ۹۷

حدیث - ۲۱۴ ۹۷

حدیث - ۲۱۵ ۹۸

حدیث - ۲۱۶ ۹۸

حدیث - ۲۱۷ ۹۸

حدیث - ۲۱۸ ۹۹

حدیث - ۲۱۹ ۹۹

حدیث - ۲۲۰ ۱۰۰

حدیث - ۲۲۱ ۱۰۰

حدیث - ۲۲۲ ۱۰۱

حدیث - ۲۲۳ ۱۰۱

حدیث - ۲۲۴ ۱۰۲

حدیث - ۲۲۵ ۱۰۲

حدیث - ۲۲۶ ۱۰۳

حدیث - ۲۲۷ ۱۰۳

حدیث - ۲۲۸ ۱۰۴

حدیث - ۲۲۹ ۱۰۴

حدیث - ۲۳۰ ۱۰۵

حدیث - ۲۳۱ ۱۰۵

حدیث - ۲۳۲ ۱۰۵

حدیث - ۲۳۳ ۱۰۶

حدیث - ۲۳۴ ۱۰۶

حدیث - ۲۳۵ ۱۰۷

حدیث - ۲۳۶ ۱۰۷

حدیث - ۲۳۷ ۱۰۷

حدیث - ۲۳۸ ۱۰۸

حدیث - ۲۳۹ ۱۰۸

حدیث - ۲۴۰ ۱۰۹

حدیث - ۲۴۱ ۱۰۹

حدیث - ۲۴۲ ۱۰۹

حدیث - ۲۴۳ ۱۱۰

حدیث - ۲۴۴ ۱۱۱

حدیث - ۲۴۵ ۱۱۱

حدیث - ۲۴۶ ۱۱۱

حدیث - ۲۴۷ ۱۱۲

حدیث - ۲۴۸ ۱۱۳

حدیث - ۲۴۹ ۱۱۳

حدیث - ۲۵۰ ۱۱۴

حدیث - ۲۵۱ ۱۱۴

حدیث - ۲۵۲ ۱۱۴

حدیث - ۲۵۳ ۱۱۵

حدیث - ۲۵۴ ۱۱۵

حدیث - ۲۵۵ ۱۱۶

حدیث - ۲۵۶ ۱۱۶

حدیث - ۲۵۷ ۱۱۷

حدیث - ۲۵۸ ۱۱۷

حدیث - ۲۵۹ ۱۱۸

حدیث - ۲۶۰ ۱۱۸

حدیث - ۲۶۱ ۱۱۸

حدیث - ۲۶۲ ۱۱۹

حدیث - ۲۶۳ ۱۱۹

حدیث - ۲۶۴ ۱۱۹

حدیث - ۲۶۵ ۱۲۰

حدیث - ۲۶۶ ۱۲۰

حدیث - ۲۶۷ ۱۲۰

حدیث - ۲۶۸ ۱۲۱

حدیث - ۲۶۹ ۱۲۱

حدیث - ۲۷۰ ۱۲۲

حدیث - ۲۷۱ ۱۲۲

حدیث - ۲۷۲ ۱۲۲

حدیث - ۲۷۳ ۱۲۳

حدیث - ۲۷۴ ۱۲۳

حدیث - ۲۷۵ ۱۲۴

حدیث - ۲۷۶ ۱۲۴

حدیث - ۲۷۷ ۱۲۵

حدیث - ۲۷۸ ۱۲۵

حدیث - ۲۷۹ ۱۲۵

حدیث - ۲۸۰ ۱۲۶

حدیث - ۲۸۱ ۱۲۶

حدیث - ۲۸۲ ۱۲۷

حدیث - ۲۸۳ ۱۲۷

حدیث - ۲۸۴ ۱۲۸

حدیث - ۲۸۵ ۱۲۸

حدیث - ۲۸۶ ۱۲۹

حدیث - ۲۸۷ ۱۲۹

حدیث - ۲۸۸ ۱۲۹

حدیث - ۲۸۹ ۱۳۰

حدیث - ۲۹۰ ۱۳۰

حدیث - ۲۹۱ ۱۳۰

حدیث - ۲۹۲ ۱۳۱

حدیث - ۲۹۳ ۱۳۱

حدیث - ۲۹۴ ۱۳۲

حدیث - ۲۹۵ ۱۳۳

حدیث - ۲۹۶ ۱۳۳

حدیث - ۲۹۷ ۱۳۳

حدیث - ۲۹۸ ۱۳۴

حدیث - ۲۹۹ ۱۳۴

حدیث - ۳۰۰ ۱۳۵

حدیث - ۳۰۲ ۱۳۶

حدیث - ۳۰۳ ۱۳۶

حدیث - ۳۰۴ ۱۳۶

حدیث - ۳۰۵ ۱۳۷

حدیث - ۳۰۶ ۱۳۸

حدیث - ۳۰۷ ۱۳۸

حدیث - ۳۰۸ ۱۳۹

حدیث - ۳۰۹ ۱۳۹

حدیث - ۳۱۰ ۱۴۰

حدیث - ۳۱۱ ۱۴۰

حدیث - ۳۱۲ ۱۴۱

حدیث - ۳۱۳ ۱۴۱

حدیث - ۳۱۴ ۱۴۲

حدیث - ۳۱۵ ۱۴۳

حدیث - ۳۱۶ ۱۴۳

حدیث - ۳۱۷ ۱۴۴

حدیث - ۳۱۸ ۱۴۴

حدیث - ۳۱۹ ۱۴۵

حدیث - ۳۲۰ ۱۴۵

حدیث - ۳۲۱ ۱۴۶

حدیث - ۳۲۲ ۱۴۶

حدیث - ۳۲۳ ۱۴۶

حدیث - ۳۲۴ ۱۴۷

حدیث - ۳۲۵ ۱۴۷

حدیث - ۳۲۶ ۱۴۸

حدیث - ۳۲۷ ۱۴۸

حدیث - ۳۲۸ ۱۴۹

حدیث - ۳۲۹ ۱۴۹

حدیث - ۳۳۰ ۱۵۰

حدیث - ۳۳۱ ۱۵۰

حدیث - ۳۳۲ ۱۵۱

حدیث - ۳۳۴ ۱۵۲

حدیث - ۳۳۵ ۱۵۳

حدیث - ۳۳۶ ۱۵۳

حدیث - ۳۳۷ ۱۵۳

حدیث - ۳۳۸ ۱۵۴

حدیث - ۳۳۹ ۱۵۴

حدیث - ۳۴۰ ۱۵۵

حدیث - ۳۴۱ ۱۵۵

حدیث - ۳۴۲ ۱۵۶

حدیث - ۳۴۳ ۱۵۶

حدیث - ۳۴۴ ۱۵۷

حدیث - ۳۴۵ ۱۵۷

حدیث - ۳۴۶ ۱۵۸

حدیث - ۳۴۷ ۱۵۸

حدیث - ۳۴۸ ۱۵۸

حدیث - ۳۴۹ ۱۵۹

حدیث - ۳۵۰ ۱۵۹

حدیث - ۳۵۱ ۱۶۰

حدیث - ۳۵۲ ۱۶۰

حدیث - ۳۵۳ ۱۶۱

حدیث - ۳۵۴ ۱۶۱

حدیث - ۳۵۵ ۱۶۱

حدیث - ۳۵۶ ۱۶۲

حدیث - ۳۵۷ ۱۶۲

حدیث - ۳۵۸ ۱۶۳

حدیث - ۳۵۹ ۱۶۳

حدیث - ۳۶۰ ۱۶۴

حدیث - ۳۶۱ ۱۶۴

حدیث - ۳۶۲ ۱۶۵

حدیث - ۳۶۳ ۱۶۵

حدیث - ۳۶۴ ۱۶۵

حدیث - ۳۶۵ ۱۶۶

حدیث - ۳۶۶ ۱۶۶

حدیث - ۳۶۷ ۱۶۷

حدیث - ۳۶۸ ۱۶۷

حدیث - ۳۶۹ ۱۶۸

حدیث - ۳۷۰ ۱۶۸

حدیث - ۳۷۱ ۱۶۸

حدیث - ۳۷۲ ۱۶۹

حدیث - ۳۷۳ ۱۶۹

حدیث - ۳۷۴ ۱۷۰

حدیث - ۳۷۵ ۱۷۰

حدیث - ۳۷۶ ۱۷۱

حدیث - ۳۷۷ ۱۷۱

حدیث - ۳۷۸ ۱۷۲

حدیث - ۳۷۹ ۱۷۲

حدیث - ۳۸۰ ۱۷۳

حدیث - ۳۸۱ ۱۷۳

حدیث - ۳۸۲ ۱۷۴

حدیث - ۳۸۳ ۱۷۴

حدیث - ۳۸۴ ۱۷۵

حدیث - ۳۸۵ ۱۷۵

حدیث - ۳۸۶ ۱۷۶

حدیث - ۳۸۷ ۱۷۶

حدیث - ۳۸۸ ۱۷۷

حدیث - ۳۸۹ ۱۷۷

حدیث - ۳۹۰ ۱۷۷

حدیث - ۳۹۱ ۱۷۸

حدیث - ۳۹۲ ۱۷۸

حدیث - ۳۹۳ ۱۷۹

حدیث - ۳۹۴ ۱۷۹

حدیث - ۳۹۵ ۱۷۹

حدیث - ۳۹۶ ۱۸۰

حدیث - ۳۹۷ ۱۸۰

حدیث - ۳۹۸ ۱۸۱

حدیث - ۳۹۹ ۱۸۱

حدیث - ۴۰۰ ۱۸۱

حدیث - ۴۰۱ ۱۸۲

حدیث - ۴۰۲ ۱۸۲

حدیث - ۴۰۳ ۱۸۲

حدیث - ۴۰۴ ۱۸۳

حدیث - ۴۰۵ ۱۸۳

حدیث - ۴۰۶ ۱۸۴

حدیث - ۴۰۷ ۱۸۴

حدیث - ۴۰۸ ۱۸۴

حدیث - ۴۰۹ ۱۸۵

حدیث - ۴۱۰ ۱۸۵

حدیث - ۴۱۱ ۱۸۵

حدیث - ۴۱۲ ۱۸۶

حدیث - ۴۱۳ ۱۸۶

حدیث - ۴۱۴ ۱۸۷

حدیث - ۴۱۵ ۱۸۷

حدیث - ۴۱۶ ۱۸۷

حدیث - ۴۱۷ ۱۸۸

حدیث - ۴۱۸ ۱۸۸

حدیث - ۴۱۹ ۱۸۸

حدیث - ۴۲۰ ۱۸۹

حدیث - ۴۲۱ ۱۸۹

حدیث - ۴۲۲ ۱۹۰

حدیث - ۴۲۳ ۱۹۰

حدیث - ۴۲۴ ۱۹۱

حدیث - ۴۲۵ ۱۹۱

حدیث - ۴۲۶ ۱۹۱

حدیث - ۴۲۷ ۱۹۲

حدیث - ۴۲۸ ۱۹۲

حدیث - ۴۲۹ ۱۹۲

حدیث - ۴۳۰ ۱۹۳

حدیث - ۴۳۱ ۱۹۳

حدیث - ۴۳۲ ۱۹۴

حدیث - ۴۳۳ ۱۹۴

حدیث - ۴۳۴ ۱۹۵

حدیث - ۴۳۵ ۱۹۵

حدیث - ۴۳۶ ۱۹۶

حدیث - ۴۳۷ ۱۹۶

حدیث - ۴۳۸ ۱۹۷

حدیث - ۴۳۹ ۱۹۷

حدیث - ۴۴۰ ۱۹۸

حدیث - ۴۴۱ ۱۹۸

حدیث - ۴۴۲ ۱۹۸

حدیث - ۴۴۳ ۱۹۹

حدیث - ۴۴۴ ۱۹۹

حدیث - ۴۴۵ ۲۰۰

حدیث - ۴۴۶ ۲۰۰

حدیث - ۴۴۷ ۲۰۱

حدیث - ۴۴۸ ۲۰۱

حدیث - ۴۴۹ ۲۰۲

حدیث - ۴۵۰ ۲۰۲

حدیث - ۴۵۱ ۲۰۳

حدیث - ۴۵۲ ۲۰۳

حدیث - ۴۵۳ ۲۰۴

حدیث - ۴۵۴ ۲۰۴

حدیث - ۴۵۵ ۲۰۵

حدیث - ۴۵۶ ۲۰۵

حدیث - ۴۵۷ ۲۰۶

حدیث - ۴۵۸ ۲۰۶

حدیث - ۴۵۹ ۲۰۷

حدیث - ۴۶۰ ۲۰۷

حدیث - ۴۶۱ ۲۰۷

حدیث - ۴۶۲ ۲۰۸

حدیث - ۴۶۳ ۲۰۸

حدیث - ۴۶۴ ۲۰۹

حدیث - ۴۶۵ ۲۰۹

حدیث - ۴۶۶ ۲۰۹

حدیث - ۴۶۷ ۲۱۰

حدیث - ۴۶۸ ۲۱۰

حدیث - ۴۶۹ ۲۱۰

حدیث - ۴۷۱ ۲۱۱

حدیث - ۴۷۲ ۲۱۱

حدیث - ۴۷۳ ۲۱۲

حدیث - ۴۷۴ ۲۱۲

حدیث - ۴۷۵ ۲۱۲

حدیث - ۴۷۶ ۲۱۳

حدیث - ۴۷۷ ۲۱۳

حدیث - ۴۷۸ ۲۱۳

حدیث - ۴۷۹ ۲۱۴

حدیث - ۴۸۰ ۲۱۵

حدیث - ۴۸۱ ۲۱۵

حدیث - ۴۸۲ ۲۱۶

حدیث - ۴۸۳ ۲۱۶

حدیث - ۴۸۴ ۲۱۷

حدیث - ۴۸۵ ۲۱۷

حدیث - ۴۸۶ ۲۱۸

حدیث - ۴۸۷ ۲۱۹

حدیث - ۴۸۸ ۲۱۹

حدیث - ۴۸۹ ۲۲۰

حدیث - ۴۹۰ ۲۲۰

حدیث - ۴۹۱ ۲۲۱

حدیث - ۴۹۲ ۲۲۲

حدیث - ۴۹۳ ۲۲۲

حدیث - ۴۹۴ ۲۲۳

حدیث - ۴۹۵ ۲۲۳

حدیث - ۴۹۶ ۲۲۴

حدیث - ۴۹۷ ۲۲۴

حدیث - ۴۹۸ ۲۲۵

حدیث - ۴۹۹ ۲۲۵

حدیث - ۵۰۰ ۲۲۶

حدیث - ۵۰۱ ۲۲۶

حدیث - ۵۰۲ ۲۲۷

حدیث - ۵۰۳ ۲۲۷

حدیث - ۵۰۴ ۲۲۸

حدیث - ۵۰۵ ۲۲۸

حدیث - ۵۰۶ ۲۲۸

حدیث - ۵۰۸ ۲۲۹

حدیث - ۵۰۹ ۲۲۹

حدیث - ۵۱۰ ۲۳۰

حدیث - ۵۱۱ ۲۳۰

حدیث - ۵۱۲ ۲۳۱

حدیث - ۵۱۳ ۲۳۲

حدیث - ۵۱۴ ۲۳۲

حدیث - ۵۱۵ ۲۳۲

حدیث - ۵۱۶ ۲۳۳

حدیث - ۵۱۷ ۲۳۳

حدیث - ۵۱۸ ۲۳۴

حدیث - ۵۱۹ ۲۳۴

حدیث - ۵۲۰ ۲۳۵

حدیث - ۵۲۱ ۲۳۵

حدیث - ۵۲۲ ۲۳۵

حدیث - ۵۲۳ ۲۳۶

حدیث - ۵۲۴ ۲۳۶

حدیث - ۵۲۵ ۲۳۷

حدیث - ۵۲۶ ۲۳۷

حدیث - ۵۲۷ ۲۳۸

حدیث - ۵۲۸ ۲۳۸

حدیث - ۵۲۹ ۲۳۹

حدیث - ۵۳۰ ۲۳۹

حدیث - ۵۳۱ ۲۴۰

حدیث - ۵۳۲ ۲۴۰

حدیث - ۵۳۳ ۲۴۱

حدیث - ۵۳۴ ۲۴۱

حدیث - ۵۳۵ ۲۴۱

حدیث - ۵۳۶ ۲۴۲

حدیث - ۵۳۷ ۲۴۲

حدیث - ۵۳۸ ۲۴۳

حدیث - ۵۳۹ ۲۴۳

حدیث - ۵۴۰ ۲۴۴

حدیث - ۵۴۱ ۲۴۴

حدیث - ۵۴۲ ۲۴۴

حدیث - ۵۴۳ ۲۴۵

حدیث - ۵۴۴ ۲۴۵

حدیث - ۵۴۵ ۲۴۶

حدیث - ۵۴۶ ۲۴۶

حدیث - ۵۴۷ ۲۴۶

حدیث - ۵۴۸ ۲۴۷

حدیث - ۵۴۹ ۲۴۸

حدیث - ۵۵۰ ۲۴۸

حدیث - ۵۵۱ ۲۴۸

حدیث - ۵۵۲ ۲۴۹

حدیث - ۵۵۳ ۲۴۹

حدیث - ۵۵۴ ۲۴۹

حدیث - ۵۵۵ ۲۵۰

حدیث - ۵۵۶ ۲۵۰

حدیث - ۵۵۷ ۲۵۱

حدیث - ۵۵۸ ۲۵۱

حدیث - ۵۵۹ ۲۵۲

حدیث - ۵۶۰ ۲۵۲

حدیث - ۵۶۱ ۲۵۳

حدیث - ۵۶۲ ۲۵۳

حدیث - ۵۶۳ ۲۵۴

حدیث - ۵۶۴ ۲۵۴

حدیث - ۵۶۵ ۲۵۴

حدیث - ۵۶۶ ۲۵۵

حدیث - ۵۶۷ ۲۵۵

حدیث - ۵۶۸ ۲۵۶

حدیث - ۵۶۹ ۲۵۷

حدیث - ۵۷۰ ۲۵۷

حدیث - ۵۷۱ ۲۵۷

حدیث - ۵۷۲ ۲۵۸

حدیث - ۵۷۳ ۲۵۸

حدیث - ۵۷۴ ۲۵۹

حدیث - ۵۷۵ ۲۵۹

حدیث - ۵۷۶ ۲۵۹

حدیث - ۵۷۷ ۲۶۰

حدیث - ۵۷۸ ۲۶۰

حدیث - ۵۷۹ ۲۶۰

حدیث - ۵۸۰ ۲۶۱

حدیث - ۵۸۱ ۲۶۱

حدیث - ۵۸۲ ۲۶۱

حدیث - ۵۸۳ ۲۶۲

حدیث - ۵۸۴ ۲۶۲

حدیث - ۵۸۵ ۲۶۲

حدیث - ۵۸۶ ۲۶۳

حدیث - ۵۸۷ ۲۶۳

حدیث - ۵۸۸ ۲۶۴

حدیث - ۵۸۹ ۲۶۴

حدیث - ۵۹۰ ۲۶۴

حدیث - ۵۹۱ ۲۶۵

حدیث - ۵۹۲ ۲۶۵

حدیث - ۵۹۳ ۲۶۶

حدیث - ۵۹۴ ۲۶۶

حدیث - ۵۹۵ ۲۶۷

حدیث - ۵۹۶ ۲۶۷

حدیث - ۵۹۷ ۲۶۸

حدیث - ۵۹۸ ۲۶۸

حدیث - ۵۹۹ ۲۶۹

حدیث - ۶۰۰ ۲۶۹

حدیث - ۶۰۱ ۲۶۹

حدیث - ۶۰۲ ۲۷۰

حدیث - ۶۰۳ ۲۷۰

حدیث - ۶۰۴ ۲۷۰

حدیث - ۶۰۵ ۲۷۱

حدیث - ۶۰۷ ۲۷۱

حدیث - ۶۰۸ ۲۷۲

حدیث - ۶۰۹ ۲۷۲

حدیث - ۶۱۰ ۲۷۲

حدیث - ۶۱۱ ۲۷۳

حدیث - ۶۱۲ ۲۷۳

حدیث - ۶۱۳ ۲۷۴

حدیث - ۶۱۴ ۲۷۴

حدیث - ۶۱۵ ۲۷۵

حدیث - ۶۱۶ ۲۷۵

حدیث - ۶۱۷ ۲۷۶

حدیث - ۶۱۸ ۲۷۶

حدیث - ۶۱۹ ۲۷۷

حدیث - ۶۲۰ ۲۷۷

حدیث - ۶۲۱ ۲۷۸

حدیث - ۶۲۲ ۲۷۸

حدیث - ۶۲۳ ۲۷۹

حدیث - ۶۲۵ ۲۸۰

حدیث - ۶۲۶ ۲۸۱

حدیث - ۶۲۷ ۲۸۱

حدیث - ۶۲۸ ۲۸۱

حدیث - ۶۲۹ ۲۸۲

حدیث - ۶۳۰ ۲۸۲

حدیث - ۶۳۱ ۲۸۳

حدیث - ۶۳۲ ۲۸۳

حدیث - ۶۳۳ ۲۸۴

حدیث - ۶۳۴ ۲۸۴

حدیث - ۶۳۵ ۲۸۴

حدیث - ۶۳۶ ۲۸۵

حدیث - ۶۳۷ ۲۸۵

حدیث - ۶۳۸ ۲۸۶

حدیث - ۶۳۹ ۲۸۶

حدیث - ۶۴۰ ۲۸۷

حدیث - ۶۴۱ ۲۸۷

حدیث - ۶۴۲ ۲۸۸

حدیث - ۶۴۳ ۲۸۸

حدیث - ۶۴۴ ۲۸۸

حدیث - ۶۴۵ ۲۸۹

حدیث - ۶۴۶ ۲۸۹

حدیث - ۶۴۷ ۲۹۰

حدیث - ۶۴۸ ۲۹۰

حدیث - ۶۴۹ ۲۹۱

حدیث - ۶۵۰ ۲۹۱

حدیث - ۶۵۱ ۲۹۲

حدیث - ۶۵۲ ۲۹۲

حدیث - ۶۵۴ ۲۹۳

حدیث - ۶۵۵ ۲۹۳

حدیث - ۶۵۶ ۲۹۴

حدیث - ۶۵۷ ۲۹۴

حدیث - ۶۵۸ ۲۹۵

حدیث - ۶۵۹ ۲۹۵

حدیث - ۶۶۰ ۲۹۶

حدیث - ۶۶۱ ۲۹۶

حدیث - ۶۶۲ ۲۹۶

حدیث - ۶۶۳ ۲۹۷

حدیث - ۶۶۴ ۲۹۷

حدیث - ۶۶۵ ۲۹۸

حدیث - ۶۶۶ ۲۹۹

حدیث - ۶۶۷ ۲۹۹

حدیث - ۶۶۸ ۲۹۹

حدیث - ۶۶۹ ۳۰۰

حدیث - ۶۷۰ ۳۰۰

حدیث - ۶۷۱ ۳۰۱

حدیث - ۶۷۲ ۳۰۱

حدیث - ۶۷۳ ۳۰۱

حدیث - ۶۷۴ ۳۰۲

حدیث - ۶۷۵ ۳۰۲

حدیث - ۶۷۶ ۳۰۳

حدیث - ۶۷۷ ۳۰۳

حدیث - ۶۷۸ ۳۰۴

حدیث - ۶۷۹ ۳۰۴

حدیث - ۶۸۰ ۳۰۴

حدیث - ۶۸۱ ۳۰۵

حدیث - ۶۸۲ ۳۰۵

حدیث - ۶۸۳ ۳۰۶

حدیث - ۶۸۴ ۳۰۶

حدیث - ۶۸۵ ۳۰۶

حدیث - ۶۸۶ ۳۰۷

حدیث - ۶۸۷ ۳۰۷

حدیث - ۶۸۸ ۳۰۸

حدیث - ۶۸۹ ۳۰۹

حدیث - ۶۹۰ ۳۰۹

حدیث - ۶۹۱ ۳۱۰

حدیث - ۶۹۲ ۳۱۰

حدیث - ۶۹۳ ۳۱۱

حدیث - ۶۹۴ ۳۱۱

حدیث - ۶۹۵ ۳۱۲

حدیث - ۶۹۶ ۳۱۲

حدیث - ۶۹۷ ۳۱۳

حدیث - ۶۹۸ ۳۱۳

حدیث - ۶۹۹ ۳۱۴

حدیث - ۷۰۰ ۳۱۴

حدیث - ۷۰۱ ۳۱۵

حدیث - ۷۰۲ ۳۱۵

حدیث - ۷۰۳ ۳۱۶

حدیث - ۷۰۴ ۳۱۶

حدیث - ۷۰۵ ۳۱۷

حدیث - ۷۰۶ ۳۱۷

حدیث - ۷۰۷ ۳۱۸

حدیث - ۷۰۸ ۳۱۸

حدیث - ۷۰۹ ۳۱۹

حدیث - ۷۱۰ ۳۱۹

حدیث - ۷۱۱ ۳۲۰

حدیث - ۷۱۲ ۳۲۰

حدیث - ۷۱۳ ۳۲۱

حدیث - ۷۱۴ ۳۲۱

حدیث - ۷۱۵ ۳۲۲

حدیث - ۷۱۶ ۳۲۲

حدیث - ۷۱۷ ۳۲۳

حدیث - ۷۱۸ ۳۲۳

حدیث - ۷۱۹ ۳۲۴

حدیث - ۷۲۰ ۳۲۴

حدیث - ۷۲۱ ۳۲۵

حدیث - ۷۲۲ ۳۲۵

حدیث - ۷۲۳ ۳۲۶

حدیث - ۷۲۴ ۳۲۶

حدیث - ۷۲۵ ۳۲۷

حدیث - ۷۲۶ ۳۲۷

حدیث - ۷۲۷ ۳۲۸

حدیث - ۷۲۸ ۳۲۸

حدیث - ۷۲۹ ۳۲۹

حدیث - ۷۳۰ ۳۲۹

حدیث - ۷۳۱ ۳۲۹

حدیث - ۷۳۲ ۳۳۰

حدیث - ۷۳۳ ۳۳۰

حدیث - ۷۳۴ ۳۳۱

حدیث - ۷۳۵ ۳۳۱

حدیث - ۷۳۶ ۳۳۱

حدیث - ۷۳۷ ۳۳۲

حدیث - ۷۳۸ ۳۳۲

حدیث - ۷۳۹ ۳۳۲

حدیث - ۷۴۰ ۳۳۳

حدیث - ۷۴۱ ۳۳۳

حدیث - ۷۴۲ ۳۳۴

حدیث - ۷۴۳ ۳۳۴

حدیث - ۷۴۴ ۳۳۵

حدیث - ۷۴۵ ۳۳۵

حدیث - ۷۴۶ ۳۳۵

حدیث - ۷۴۷ ۳۳۶

حدیث - ۷۴۸ ۳۳۶

حدیث - ۷۴۹ ۳۳۶

حدیث - ۷۵۰ ۳۳۷

حدیث - ۷۵۱ ۳۳۷

حدیث - ۷۵۲ ۳۳۷

حدیث - ۷۵۳ ۳۳۸

حدیث - ۷۵۴ ۳۳۸

حدیث - ۷۵۵ ۳۳۹

حدیث - ۷۵۶ ۳۳۹

حدیث - ۷۵۷ ۳۳۹

حدیث - ۷۵۸ ۳۴۰

حدیث - ۷۵۹ ۳۴۰

حدیث - ۷۶۰ ۳۴۱

حدیث - ۷۶۱ ۳۴۱

حدیث - ۷۶۲ ۳۴۱

حدیث - ۷۶۳ ۳۴۲

حدیث - ۷۶۴ ۳۴۲

حدیث - ۷۶۵ ۳۴۳

حدیث - ۷۶۶ ۳۴۳

حدیث - ۷۶۷ ۳۴۴

حدیث - ۷۶۸ ۳۴۴

حدیث - ۷۶۹ ۳۴۴

حدیث - ۷۷۰ ۳۴۵

حدیث - ۷۷۱ ۳۴۵

حدیث - ۷۷۲ ۳۴۵

حدیث - ۷۷۳ ۳۴۶

حدیث - ۷۷۴ ۳۴۶

حدیث - ۷۷۵ ۳۴۶

حدیث - ۷۷۶ ۳۴۷

حدیث - ۷۷۷ ۳۴۷

حدیث - ۷۷۸ ۳۴۸

حدیث - ۷۷۹ ۳۴۸

حدیث - ۷۸۰ ۳۴۹

حدیث - ۷۸۱ ۳۴۹

حدیث - ۷۸۲ ۳۴۹

حدیث - ۷۸۳ ۳۵۰

حدیث - ۷۸۴ ۳۵۰

حدیث - ۷۸۵ ۳۵۱

حدیث - ۷۸۶ ۳۵۱

حدیث - ۷۸۷ ۳۵۱

حدیث - ۷۸۸ ۳۵۲

حدیث - ۷۸۹ ۳۵۲

حدیث - ۷۹۰ ۳۵۳

حدیث - ۷۹۱ ۳۵۳

حدیث - ۷۹۲ ۳۵۴

حدیث - ۷۹۳ ۳۵۴

حدیث - ۷۹۴ ۳۵۵

حدیث - ۷۹۵ ۳۵۵

حدیث - ۷۹۶ ۳۵۵

حدیث - ۷۹۷ ۳۵۶

حدیث - ۷۹۸ ۳۵۷

حدیث - ۷۹۹ ۳۵۷

حدیث - ۸۰۰ ۳۵۷

حدیث - ۸۰۱ ۳۵۸

حدیث - ۸۰۲ ۳۵۸

حدیث - ۸۰۳ ۳۵۹

حدیث - ۸۰۴ ۳۵۹

حدیث - ۸۰۵ ۳۵۹

حدیث - ۸۰۷ ۳۶۰

حدیث - ۸۰۸ ۳۶۱

حدیث - ۸۰۹ ۳۶۱

حدیث - ۸۱۰ ۳۶۲

حدیث - ۸۱۱ ۳۶۲

حدیث - ۸۱۲ ۳۶۳

حدیث - ۸۱۳ ۳۶۳

حدیث - ۸۱۴ ۳۶۴

حدیث - ۸۱۵ ۳۶۴

حدیث - ۸۱۶ ۳۶۵

حدیث - ۸۱۷ ۳۶۵

حدیث - ۸۱۸ ۳۶۶

حدیث - ۸۱۹ ۳۶۶

حدیث - ۸۲۰ ۳۶۶

حدیث - ۸۲۱ ۳۶۸

حدیث - ۸۲۲ ۳۶۹

حدیث - ۸۲۳ ۳۶۹

حدیث - ۸۲۴ ۳۶۹

حدیث - ۸۲۵ ۳۷۰

حدیث - ۸۲۶ ۳۷۰

حدیث - ۸۲۷ ۳۷۱

حدیث - ۸۲۸ ۳۷۱

حدیث - ۸۲۹ ۳۷۲

حدیث - ۸۳۰ ۳۷۲

حدیث - ۸۳۱ ۳۷۳

حدیث - ۸۳۲ ۳۷۳

حدیث - ۸۳۳ ۳۷۴

حدیث - ۸۳۴ ۳۷۵

حدیث - ۸۳۵ ۳۷۶

حدیث - ۸۳۶ ۳۷۶

حدیث - ۸۳۷ ۳۷۷

حدیث - ۸۳۸ ۳۷۷

حدیث - ۸۳۹ ۳۷۸

حدیث - ۸۴۰ ۳۷۸

حدیث - ۸۴۱ ۳۷۹

حدیث - ۸۴۲ ۳۷۹

حدیث - ۸۴۳ ۳۸۰

حدیث - ۸۴۴ ۳۸۰

حدیث - ۸۴۵ ۳۸۱

حدیث - ۸۴۶ ۳۸۱

حدیث - ۸۴۷ ۳۸۲

حدیث - ۸۴۸ ۳۸۲

حدیث - ۸۴۹ ۳۸۳

حدیث - ۸۵۰ ۳۸۳

حدیث - ۸۵۱ ۳۸۴

حدیث - ۸۵۲ ۳۸۵

حدیث - ۸۵۳ ۳۸۵

حدیث - ۸۵۴ ۳۸۶

حدیث - ۸۵۵ ۳۸۶

حدیث - ۸۵۶ ۳۸۶

حدیث - ۸۵۷ ۳۸۷

حدیث - ۸۵۸ ۳۸۷

حدیث - ۸۵۹ ۳۸۸

حدیث - ۸۶۰ ۳۸۸

حدیث - ۸۶۱ ۳۸۹

حدیث - ۸۶۲ ۳۹۰

حدیث - ۸۶۳ ۳۹۰

حدیث - ۸۶۴ ۳۹۱

حدیث - ۸۶۵ ۳۹۱

حدیث - ۸۶۶ ۳۹۲

حدیث - ۸۶۷ ۳۹۲

حدیث - ۸۶۸ ۳۹۳

حدیث - ۸۶۹ ۳۹۳

حدیث - ۸۷۰ ۳۹۳

حدیث - ۸۷۱ ۳۹۴

حدیث - ۸۷۲ ۳۹۴

حدیث - ۸۷۳ ۳۹۴

حدیث - ۸۷۴ ۳۹۵

حدیث - ۸۷۵ ۳۹۵

حدیث - ۸۷۶ ۳۹۵

حدیث - ۸۷۷ ۳۹۶

حدیث - ۸۷۸ ۳۹۶

حدیث - ۸۷۹ ۳۹۷

حدیث - ۸۸۰ ۳۹۷

حدیث - ۸۸۱ ۳۹۷

حدیث - ۸۸۲ ۳۹۸

حدیث - ۸۸۳ ۳۹۸

حدیث - ۸۸۴ ۳۹۹

حدیث - ۸۸۵ ۳۹۹

حدیث - ۸۸۶ ۴۰۰

حدیث - ۸۸۷ ۴۰۰

حدیث - ۸۸۸ ۴۰۱

حدیث - ۸۸۹ ۴۰۱

حدیث - ۸۹۰ ۴۰۱

حدیث - ۸۹۱ ۴۰۲

حدیث - ۸۹۲ ۴۰۲

حدیث - ۸۹۳ ۴۰۳

حدیث - ۸۹۴ ۴۰۳

حدیث - ۸۹۵ ۴۰۳

حدیث - ۸۹۶ ۴۰۴

حدیث - ۸۹۷ ۴۰۴

حدیث - ۸۹۸ ۴۰۴

حدیث - ۸۹۹ ۴۰۵

حدیث - ۹۰۰ ۴۰۵

حدیث - ۹۰۲ ۴۰۶

حدیث - ۹۰۳ ۴۰۶

حدیث - ۹۰۴ ۴۰۷

حدیث - ۹۰۵ ۴۰۷

حدیث - ۹۰۶ ۴۰۸

حدیث - ۹۰۷ ۴۰۸

حدیث - ۹۰۸ ۴۰۸

حدیث - ۹۰۹ ۴۰۹

حدیث - ۹۱۰ ۴۰۹

حدیث - ۹۱۱ ۴۰۹

حدیث - ۹۱۲ ۴۱۰

حدیث - ۹۱۳ ۴۱۰

حدیث - ۹۱۴ ۴۱۱

حدیث - ۹۱۵ ۴۱۱

حدیث - ۹۱۶ ۴۱۲

حدیث - ۹۱۷ ۴۱۲

حدیث - ۹۱۸ ۴۱۳

حدیث - ۹۱۹ ۴۱۳

حدیث - ۹۲۰ ۴۱۴

حدیث - ۹۲۱ ۴۱۴

حدیث - ۹۲۲ ۴۱۴

حدیث - ۹۲۳ ۴۱۵

حدیث - ۹۲۴ ۴۱۵

حدیث - ۹۲۵ ۴۱۵

حدیث - ۹۲۶ ۴۱۶

حدیث - ۹۲۷ ۴۱۶

حدیث - ۹۲۸ ۴۱۶

حدیث - ۹۲۹ ۴۱۷

حدیث - ۹۳۰ ۴۱۷

حدیث - ۹۳۱ ۴۱۸

حدیث - ۹۳۲ ۴۱۸

حدیث - ۹۳۳ ۴۱۸

حدیث - ۹۳۴ ۴۱۹

حدیث - ۹۳۵ ۴۱۹

حدیث - ۹۳۶ ۴۱۹

حدیث - ۹۳۷ ۴۲۰

حدیث - ۹۳۸ ۴۲۰

حدیث - ۹۳۹ ۴۲۱

حدیث - ۹۴۰ ۴۲۱

حدیث - ۹۴۱ ۴۲۲

حدیث - ۹۴۲ ۴۲۲

حدیث - ۹۴۳ ۴۲۲

حدیث - ۹۴۴ ۴۲۳

حدیث - ۹۴۵ ۴۲۳

حدیث - ۹۴۶ ۴۲۴

حدیث - ۹۴۷ ۴۲۴

حدیث - ۹۴۸ ۴۲۵

حدیث - ۹۴۹ ۴۲۵

حدیث - ۹۵۰ ۴۲۶

حدیث - ۹۵۱ ۴۲۶

حدیث - ۹۵۲ ۴۲۷

حدیث - ۹۵۳ ۴۲۷

حدیث - ۹۵۴ ۴۲۷

حدیث - ۹۵۵ ۴۲۸

حدیث - ۹۵۶ ۴۲۸

حدیث - ۹۵۷ ۴۲۹

حدیث - ۹۵۸ ۴۲۹

حدیث - ۹۵۹ ۴۲۹

حدیث - ۹۶۰ ۴۳۰

حدیث - ۹۶۱ ۴۳۰

حدیث - ۹۶۲ ۴۳۱

حدیث - ۹۶۳ ۴۳۱

حدیث - ۹۶۴ ۴۳۲

حدیث - ۹۶۵ ۴۳۲

حدیث - ۹۶۶ ۴۳۲

حدیث - ۹۶۷ ۴۳۳

حدیث - ۹۶۸ ۴۳۳

حدیث - ۹۶۹ ۴۳۴

حدیث - ۹۷۰ ۴۳۴

حدیث - ۹۷۱ ۴۳۴

حدیث - ۹۷۲ ۴۳۵

حدیث - ۹۷۳ ۴۳۶

حدیث - ۹۷۴ ۴۳۶

حدیث - ۹۷۵ ۴۳۷

حدیث - ۹۷۶ ۴۳۷

حدیث - ۹۷۷ ۴۳۷

حدیث - ۹۷۸ ۴۳۸

حدیث - ۹۷۹ ۴۳۸

حدیث - ۹۸۰ ۴۳۸

حدیث - ۹۸۱ ۴۳۹

حدیث - ۹۸۲ ۴۳۹

حدیث - ۹۸۳ ۴۳۹

حدیث - ۹۸۴ ۴۴۰

حدیث - ۹۸۵ ۴۴۰

حدیث - ۹۸۶ ۴۴۱

حدیث - ۹۸۷ ۴۴۱

حدیث - ۹۸۸ ۴۴۲

حدیث - ۹۸۹ ۴۴۲

حدیث - ۹۹۰ ۴۴۲

حدیث - ۹۹۱ ۴۴۳

حدیث - ۹۹۲ ۴۴۳

حدیث - ۹۹۳ ۴۴۴

حدیث - ۹۹۴ ۴۴۴

حدیث - ۹۹۵ ۴۴۴

حدیث - ۹۹۶ ۴۴۵

حدیث - ۹۹۷ ۴۴۵

حدیث - ۹۹۸ ۴۴۵

حدیث - ۹۹۹ ۴۴۶

حدیث - ۱۰۰۰ ۴۴۶

حدیث - ۱۰۰۱ ۴۴۶

حدیث - ۱۰۰۲ ۴۴۷

حدیث - ۱۰۰۳ ۴۴۷

حدیث - ۱۰۰۴ ۴۴۸

حدیث - ۱۰۰۵ ۴۴۸

حدیث - ۱۰۰۶ ۴۴۹

حدیث - ۱۰۰۷ ۴۴۹

حدیث - ۱۰۰۸ ۴۴۹

حدیث - ۱۰۰۹ ۴۵۰

حدیث - ۱۰۱۰ ۴۵۰

حدیث - ۱۰۱۱ ۴۵۱

حدیث - ۱۰۱۲ ۴۵۱

حدیث - ۱۰۱۳ ۴۵۲

حدیث - ۱۰۱۴ ۴۵۲

حدیث - ۱۰۱۵ ۴۵۳

حدیث - ۱۰۱۶ ۴۵۳

حدیث - ۱۰۱۷ ۴۵۳

حدیث - ۱۰۱۸ ۴۵۴

حدیث - ۱۰۱۹ ۴۵۴

حدیث - ۱۰۲۰ ۴۵۵

حدیث - ۱۰۲۱ ۴۵۶

حدیث - ۱۰۲۲ ۴۵۶

حدیث - ۱۰۲۳ ۴۵۷

حدیث - ۱۰۲۴ ۴۵۷

حدیث - ۱۰۲۵ ۴۵۸

حدیث - ۱۰۲۶ ۴۵۸

حدیث - ۱۰۲۷ ۴۵۹

حدیث - ۱۰۲۸ ۴۵۹

حدیث - ۱۰۲۹ ۴۵۹

حدیث - ۱۰۳۰ ۴۶۰

حدیث - ۱۰۳۱ ۴۶۰

حدیث - ۱۰۳۲ ۴۶۱

حدیث - ۱۰۳۳ ۴۶۱

حدیث - ۱۰۳۴ ۴۶۲

حدیث - ۱۰۳۵ ۴۶۲

حدیث - ۱۰۳۶ ۴۶۳

حدیث - ۱۰۳۷ ۴۶۳

حدیث - ۱۰۳۸ ۴۶۳

حدیث - ۱۰۳۹ ۴۶۴

حدیث - ۱۰۴۰ ۴۶۴

حدیث - ۱۰۴۱ ۴۶۵

حدیث - ۱۰۴۲ ۴۶۵

حدیث - ۱۰۴۳ ۴۶۶

حدیث - ۱۰۴۴ ۴۶۶

حدیث - ۱۰۴۵ ۴۶۷

حدیث - ۱۰۴۶ ۴۶۷

حدیث - ۱۰۴۷ ۴۶۸

حدیث - ۱۰۴۸ ۴۶۸

حدیث - ۱۰۴۹ ۴۶۹

حدیث - ۱۰۵۰ ۴۶۹

حدیث - ۱۰۵۱ ۴۶۹

حدیث - ۱۰۵۲ ۴۷۰

حدیث - ۱۰۵۳ ۴۷۰

حدیث - ۱۰۵۴ ۴۷۱

حدیث - ۱۰۵۵ ۴۷۱

حدیث - ۱۰۵۶ ۴۷۲

حدیث - ۱۰۵۷ ۴۷۲

حدیث - ۱۰۵۸ ۴۷۳

حدیث - ۱۰۵۹ ۴۷۳

حدیث - ۱۰۶۰ ۴۷۳

حدیث - ۱۰۶۱ ۴۷۴

حدیث - ۱۰۶۲ ۴۷۴

حدیث - ۱۰۶۳ ۴۷۴

حدیث - ۱۰۶۴ ۴۷۵

حدیث - ۱۰۶۵ ۴۷۵

حدیث - ۱۰۶۶ ۴۷۵

حدیث - ۱۰۶۷ ۴۷۶

حدیث - ۱۰۶۸ ۴۷۶

حدیث - ۱۰۶۹ ۴۷۷

حدیث - ۱۰۷۰ ۴۷۷

حدیث - ۱۰۷۱ ۴۷۷

حدیث - ۱۰۷۲ ۴۷۸

حدیث - ۱۰۷۳ ۴۷۸

حدیث - ۱۰۷۴ ۴۷۸

حدیث - ۱۰۷۵ ۴۷۹

حدیث - ۱۰۷۶ ۴۷۹

حدیث - ۱۰۷۷ ۴۷۹

حدیث - ۱۰۷۸ ۴۸۰

حدیث - ۱۰۷۹ ۴۸۰

حدیث - ۱۰۸۰ ۴۸۱

حدیث - ۱۰۸۱ ۴۸۱

حدیث - ۱۰۸۲ ۴۸۲

حدیث - ۱۰۸۳ ۴۸۲

حدیث - ۱۰۸۴ ۴۸۳

حدیث - ۱۰۸۵ ۴۸۳

حدیث - ۱۰۸۶ ۴۸۴

حدیث - ۱۰۸۷ ۴۸۴

حدیث - ۱۰۸۸ ۴۸۵

حدیث - ۱۰۸۹ ۴۸۵

حدیث - ۱۰۹۰ ۴۸۶

حدیث - ۱۰۹۱ ۴۸۶

حدیث - ۱۰۹۲ ۴۸۷

حدیث - ۱۰۹۳ ۴۸۷

حدیث - ۱۰۹۴ ۴۸۸

حدیث - ۱۰۹۵ ۴۸۸

حدیث - ۱۰۹۶ ۴۸۸

حدیث - ۱۰۹۷ ۴۸۹

حدیث - ۱۰۹۸ ۴۸۹

حدیث - ۱۰۹۹ ۴۹۰

حدیث - ۱۱۰۰ ۴۹۰

حدیث - ۱۱۰۱ ۴۹۰

حدیث - ۱۱۰۲ ۴۹۱

حدیث - ۱۱۰۳ ۴۹۱

حدیث - ۱۱۰۵ ۴۹۲

حدیث - ۱۱۰۶ ۴۹۳

حدیث - ۱۱۰۷ ۴۹۳

حدیث - ۱۱۰۸ ۴۹۳

حدیث - ۱۱۰۹ ۴۹۴

حدیث - ۱۱۱۰ ۴۹۴

حدیث - ۱۱۱۱ ۴۹۴

حدیث - ۱۱۱۲ ۴۹۵

حدیث - ۱۱۱۳ ۴۹۵

حدیث - ۱۱۱۴ ۴۹۶

حدیث - ۱۱۱۵ ۴۹۶

حدیث - ۱۱۱۶ ۴۹۷

حدیث - ۱۱۱۷ ۴۹۷

حدیث - ۱۱۱۸ ۴۹۸

حدیث - ۱۱۱۹ ۴۹۸

حدیث - ۱۱۲۰ ۴۹۸

حدیث - ۱۱۲۱ ۴۹۹

حدیث - ۱۱۲۲ ۴۹۹

حدیث - ۱۱۲۳ ۵۰۰

حدیث - ۱۱۲۴ ۵۰۰

حدیث - ۱۱۲۵ ۵۰۱

حدیث - ۱۱۲۶ ۵۰۱

حدیث - ۱۱۲۷ ۵۰۱

حدیث - ۱۱۲۸ ۵۰۲

حدیث - ۱۱۲۹ ۵۰۲

حدیث - ۱۱۳۰ ۵۰۳

حدیث - ۱۱۳۱ ۵۰۳

حدیث - ۱۱۳۲ ۵۰۴

حدیث - ۱۱۳۳ ۵۰۴

حدیث - ۱۱۳۴ ۵۰۴

حدیث - ۱۱۳۵ ۵۰۵

حدیث - ۱۱۳۶ ۵۰۵

حدیث - ۱۱۳۷ ۵۰۶

حدیث - ۱۱۳۸ ۵۰۶

حدیث - ۱۱۳۹ ۵۰۷

حدیث - ۱۱۴۰ ۵۰۷

حدیث - ۱۱۴۱ ۵۰۷

حدیث - ۱۱۴۲ ۵۰۸

حدیث - ۱۱۴۳ ۵۰۸

حدیث - ۱۱۴۴ ۵۰۹

حدیث - ۱۱۴۵ ۵۰۹

حدیث - ۱۱۴۶ ۵۱۰

حدیث - ۱۱۴۷ ۵۱۰

حدیث - ۱۱۴۸ ۵۱۱

حدیث - ۱۱۴۹ ۵۱۱

حدیث - ۱۱۵۰ ۵۱۲

حدیث - ۱۱۵۱ ۵۱۲

حدیث - ۱۱۵۲ ۵۱۲

حدیث - ۱۱۵۳ ۵۱۳

حدیث - ۱۱۵۴ ۵۱۳

حدیث - ۱۱۵۵ ۵۱۳

حدیث - ۱۱۵۶ ۵۱۴

حدیث - ۱۱۵۷ ۵۱۴

حدیث - ۱۱۵۸ ۵۱۴

حدیث - ۱۱۵۹ ۵۱۵

حدیث - ۱۱۶۰ ۵۱۵

حدیث - ۱۱۶۱ ۵۱۵

حدیث - ۱۱۶۲ ۵۱۶

حدیث - ۱۱۶۶ ۵۱۷

حدیث - ۱۱۶۷ ۵۱۸

حدیث - ۱۱۶۸ ۵۱۸

حدیث - ۱۱۶۹ ۵۱۹

حدیث - ۱۱۷۰ ۵۱۹

حدیث - ۱۱۷۱ ۵۱۹

حدیث - ۱۱۷۲ ۵۲۰

حدیث - ۱۱۷۳ ۵۲۰

حدیث - ۱۱۷۴ ۵۲۱

حدیث - ۱۱۷۵ ۵۲۱

حدیث - ۱۱۷۶ ۵۲۱

حدیث - ۱۱۷۷ ۵۲۲

حدیث - ۱۱۷۸ ۵۲۲

حدیث - ۱۱۷۹ ۵۲۳

حدیث - ۱۱۸۰ ۵۲۳

حدیث - ۱۱۸۱ ۵۲۳

حدیث - ۱۱۸۲ ۵۲۴

حدیث - ۱۱۸۳ ۵۲۴

حدیث - ۱۱۸۴ ۵۲۴

حدیث - ۱۱۸۵ ۵۲۵

حدیث - ۱۱۸۶ ۵۲۵

حدیث - ۱۱۸۷ ۵۲۶

حدیث - ۱۱۸۸ ۵۲۶

حدیث - ۱۱۸۹ ۵۲۷

حدیث - ۱۱۹۰ ۵۲۷

حدیث - ۱۱۹۱ ۵۲۸

حدیث - ۱۱۹۲ ۵۲۸

حدیث - ۱۱۹۳ ۵۲۹

حدیث - ۱۱۹۴ ۵۲۹

حدیث - ۱۱۹۵ ۵۳۰

حدیث - ۱۱۹۶ ۵۳۰

حدیث - ۱۱۹۷ ۵۳۰

حدیث - ۱۱۹۸ ۵۳۱

حدیث - ۱۱۹۹ ۵۳۱

حدیث - ۱۲۰۰ ۵۳۱

حدیث - ۱۲۰۱ ۵۳۲

حدیث - ۱۲۰۲ ۵۳۲

حدیث - ۱۲۰۳ ۵۳۳

حدیث - ۱۲۰۴ ۵۳۳

حدیث - ۱۲۰۵ ۵۳۴

حدیث - ۱۲۰۶ ۵۳۴

حدیث - ۱۲۰۷ ۵۳۵

حدیث - ۱۲۰۸ ۵۳۵

حدیث - ۱۲۰۹ ۵۳۵

حدیث - ۱۲۱۰ ۵۳۶

حدیث - ۱۲۱۱ ۵۳۶

حدیث - ۱۲۱۲ ۵۳۶

حدیث - ۱۲۱۳ ۵۳۷

حدیث - ۱۲۱۵ ۵۳۷

حدیث - ۱۲۱۶ ۵۳۸

حدیث - ۱۲۱۷ ۵۳۸

حدیث - ۱۲۱۹ ۵۳۹

حدیث - ۱۲۲۰ ۵۴۰

حدیث - ۱۲۲۱ ۵۴۰

حدیث - ۱۲۲۲ ۵۴۰

حدیث - ۱۲۲۳ ۵۴۱

حدیث - ۱۲۲۴ ۵۴۱

حدیث - ۱۲۲۵ ۵۴۲

حدیث - ۱۲۲۶ ۵۴۲

حدیث - ۱۲۲۷ ۵۴۳

حدیث - ۱۲۲۸ ۵۴۳

حدیث - ۱۲۲۹ ۵۴۳

حدیث - ۱۲۳۰ ۵۴۴

حدیث - ۱۲۳۱ ۵۴۴

حدیث - ۱۲۳۲ ۵۴۴

حدیث - ۱۲۳۳ ۵۴۵

حدیث - ۱۲۳۴ ۵۴۵

حدیث - ۱۲۳۵ ۵۴۵

حدیث - ۱۲۳۶ ۵۴۶

حدیث - ۱۲۳۷ ۵۴۶

حدیث - ۱۲۳۸ ۵۴۶

حدیث - ۱۲۳۹ ۵۴۷

حدیث - ۱۲۴۰ ۵۴۷

حدیث - ۱۲۴۱ ۵۴۸

حدیث - ۱۲۴۲ ۵۴۸

حدیث - ۱۲۴۳ ۵۴۹

حدیث - ۱۲۴۴ ۵۴۹

حدیث - ۱۲۴۵ ۵۵۰

حدیث - ۱۲۴۶ ۵۵۰

حدیث - ۱۲۴۷ ۵۵۱

حدیث - ۱۲۴۸ ۵۵۱

حدیث - ۱۲۴۹ ۵۵۲

حدیث - ۱۲۵۰ ۵۵۲

حدیث - ۱۲۵۱ ۵۵۳

حدیث - ۱۲۵۲ ۵۵۳

حدیث - ۱۲۵۳ ۵۵۳

حدیث - ۱۲۵۴ ۵۵۴

حدیث - ۱۲۵۵ ۵۵۴

حدیث - ۱۲۵۶ ۵۵۴

حدیث - ۱۲۵۷ ۵۵۵

حدیث - ۱۲۵۸ ۵۵۵

حدیث - ۱۲۵۹ ۵۵۵

حدیث - ۱۲۶۰ ۵۵۶

حدیث - ۱۲۶۱ ۵۵۶

حدیث - ۱۲۶۲ ۵۵۷

حدیث - ۱۲۶۳ ۵۵۷

حدیث - ۱۲۶۴ ۵۵۷

حدیث - ۱۲۶۵ ۵۵۸

حدیث - ۱۲۶۶ ۵۵۸

حدیث - ۱۲۶۷ ۵۵۸

حدیث - ۱۲۶۸ ۵۵۹

حدیث - ۱۲۶۹ ۵۵۹

حدیث - ۱۲۷۰ ۵۵۹

حدیث - ۱۲۷۱ ۵۶۰

حدیث - ۱۲۷۲ ۵۶۰

حدیث - ۱۲۷۳ ۵۶۱

حدیث - ۱۲۷۴ ۵۶۱

حدیث - ۱۲۷۵ ۵۶۱

حدیث - ۱۲۷۶ ۵۶۲

حدیث - ۱۲۷۷ ۵۶۲

حدیث - ۱۲۷۸ ۵۶۲

حدیث - ۱۲۷۹ ۵۶۳

حدیث - ۱۲۸۰ ۵۶۳

حدیث - ۱۲۸۱ ۵۶۴

حدیث - ۱۲۸۲ ۵۶۴

حدیث - ۱۲۸۳ ۵۶۴

حدیث - ۱۲۸۴ ۵۶۵

حدیث - ۱۲۸۵ ۵۶۵

روزه ۵۶۶

حدیث - ۱ ۵۶۶

حدیث - ۲ ۵۶۶

حدیث - ۳ ۵۶۷

حدیث - ۴ ۵۶۷

حدیث - ۵ ۵۶۸

حدیث - ۶ ۵۶۸

حدیث - ۷ ۵۶۹

حدیث - ۸ ۵۶۹

حدیث - ۹ ۵۶۹

حدیث - ۱۰ ۵۷۰

حدیث - ۱۱ ۵۷۰

حدیث - ۱۲ ۵۷۰

حدیث - ۱۳ ۵۷۱

حدیث - ۱۴ ۵۷۱

حدیث - ۱۵ ۵۷۲

حدیث - ۱۶ ۵۷۲

حدیث - ۱۷ ۵۷۲

حدیث - ۱۸ ۵۷۳

حدیث - ۱۹ ۵۷۳

حدیث - ۲۰ ۵۷۴

حدیث - ۲۱ ۵۷۴

حدیث - ۲۲ ۵۷۵

حدیث - ۲۳ ۵۷۵

حدیث - ۲۴ ۵۷۶

حدیث - ۲۵ ۵۷۶

حدیث - ۲۶ ۵۷۷

حدیث - ۲۷ ۵۷۷

حدیث - ۲۸ ۵۷۷

حدیث - ۲۹ ۵۷۸

حدیث - ۳۰ ۵۷۸

حدیث - ۳۱ ۵۷۸

حدیث - ۳۲ ۵۷۹

حدیث - ۳۳ ۵۷۹

حدیث - ۳۴ ۵۷۹

حدیث - ۳۵ ۵۸۰

حدیث - ۳۶ ۵۸۰

حدیث - ۳۷ ۵۸۰

حدیث - ۳۸ ۵۸۱

حدیث - ۳۹ ۵۸۱

حدیث - ۴۰ ۵۸۲

حدیث - ۴۱ ۵۸۲

حدیث - ۴۲ ۵۸۳

حدیث - ۴۳ ۵۸۳

حدیث - ۴۴ ۵۸۴

حدیث - ۴۵ ۵۸۴

حدیث - ۴۶ ۵۸۴

حدیث - ۴۷ ۵۸۵

حدیث - ۴۸ ۵۸۵

حدیث - ۴۹ ۵۸۶

حدیث - ۵۰ ۵۸۶

حدیث - ۵۱ ۵۸۷

حدیث - ۵۲ ۵۸۷

حدیث - ۵۳ ۵۸۷

حدیث - ۵۴ ۵۸۸

حدیث - ۵۵ ۵۸۸

حدیث - ۵۶ ۵۸۸

حدیث - ۵۷ ۵۸۹

حدیث - ۵۸ ۵۸۹

حدیث - ۵۹ ۵۸۹

حدیث - ۶۰ ۵۹۰

حدیث - ۶۱ ۵۹۰

حدیث - ۶۲ ۵۹۰

حدیث - ۶۳ ۵۹۱

حدیث - ۶۴ ۵۹۱

حدیث - ۶۵ ۵۹۱

حدیث - ۶۶ ۵۹۲

حدیث - ۶۷ ۵۹۲

حدیث - ۶۸ ۵۹۲

حدیث - ۶۹ ۵۹۳

حدیث - ۷۰ ۵۹۳

حدیث - ۷۱ ۵۹۳

حدیث - ۷۲ ۵۹۴

حدیث - ۷۳ ۵۹۴

حدیث - ۷۴ ۵۹۴

حج ۵۹۵

حدیث - ۱ ۵۹۵

حدیث - ۲ ۵۹۵

حدیث - ۳ ۵۹۶

حدیث - ۴ ۵۹۶

حدیث - ۵ ۵۹۶

حدیث - ۶ ۵۹۷

حدیث - ۷ ۵۹۷

حدیث - ۸ ۵۹۷

حدیث - ۹ ۵۹۸

حدیث - ۱۰ ۵۹۸

حدیث - ۱۱ ۵۹۹

حدیث - ۱۲ ۵۹۹

حدیث - ۱۳ ۵۹۹

حدیث - ۱۴ ۶۰۰

حدیث - ۱۵ ۶۰۰

حدیث - ۱۶ ۶۰۰

حدیث - ۱۷ ۶۰۱

حدیث - ۱۸ ۶۰۱

حدیث - ۱۹ ۶۰۲

حدیث - ۲۰ ۶۰۲

حدیث - ۲۱ ۶۰۲

حدیث - ۲۲ ۶۰۳

حدیث - ۲۳ ۶۰۳

حدیث - ۲۴ ۶۰۴

حدیث - ۲۵ ۶۰۴

حدیث - ۲۶ ۶۰۴

حدیث - ۲۷ ۶۰۵

زکات ۶۰۶

حدیث - ۱ ۶۰۶

حدیث - ۲ ۶۰۶

حدیث - ۳ ۶۰۷

حدیث - ۵ ۶۰۸

حدیث - ۶ ۶۰۸

حدیث - ۷ ۶۰۸

حدیث - ۸ ۶۰۹

حدیث - ۹ ۶۰۹

حدیث - ۱۰ ۶۱۰

حدیث - ۱۱ ۶۱۰

حدیث - ۱۲ ۶۱۰

حدیث - ۱۳ ۶۱۱

حدیث - ۱۴ ۶۱۱

حدیث - ۱۵ ۶۱۱

حدیث - ۱۶ ۶۱۲

حدیث - ۱۷ ۶۱۲

حدیث - ۱۸ ۶۱۲

حدیث - ۱۹ ۶۱۳

حدیث - ۲۰ ۶۱۳

حدیث - ۲۱ ۶۱۳

حدیث - ۲۲ ۶۱۴

حدیث - ۲۳ ۶۱۴

حدیث - ۲۴ ۶۱۴

حدیث - ۲۵ ۶۱۵

حدیث - ۲۶ ۶۱۵

حدیث - ۲۷ ۶۱۵

حدیث - ۲۸ ۶۱۶

حدیث - ۲۹ ۶۱۶

حدیث - ۳۰ ۶۱۷

حدیث - ۳۱ ۶۱۷

حدیث - ۳۲ ۶۱۸

حدیث - ۳۳ ۶۱۸

حدیث - ۳۴ ۶۱۹

حدیث - ۳۵ ۶۱۹

حدیث - ۳۶ ۶۱۹

حدیث - ۳۷ ۶۲۰

حدیث - ۳۸ ۶۲۰

حدیث - ۳۹ ۶۲۱

حدیث - ۴۰ ۶۲۱

حدیث - ۴۱ ۶۲۱

حدیث - ۴۲ ۶۲۲

حدیث - ۴۳ ۶۲۲

حدیث - ۴۴ ۶۲۲

حدیث - ۴۵ ۶۲۳

حدیث - ۴۶ ۶۲۳

حدیث - ۴۷ ۶۲۴

حدیث - ۴۸ ۶۲۴

حدیث - ۴۹ ۶۲۴

حدیث - ۵۰ ۶۲۵

حدیث - ۵۱ ۶۲۵

حدیث - ۵۲ ۶۲۶

حدیث - ۵۳ ۶۲۶

حدیث - ۵۴ ۶۲۶

حدیث - ۵۵ ۶۲۷

حدیث - ۵۶ ۶۲۷

حدیث - ۵۷ ۶۲۸

حدیث - ۵۸ ۶۲۸

حدیث - ۵۹ ۶۲۹

حدیث - ۶۰ ۶۲۹

حدیث - ۶۱ ۶۲۹

حدیث - ۶۲ ۶۳۰

حدیث - ۶۳ ۶۳۰

حدیث - ۶۴ ۶۳۰

حدیث - ۶۵ ۶۳۱

حدیث - ۶۶ ۶۳۱

حدیث - ۶۷ ۶۳۲

حدیث - ۶۸ ۶۳۲

حدیث - ۶۹ ۶۳۲

حدیث - ۷۰ ۶۳۳

حدیث - ۷۱ ۶۳۳

حدیث - ۷۲ ۶۳۴

حدیث - ۷۳ ۶۳۴

حدیث - ۷۴ ۶۳۵

حدیث - ۷۵ ۶۳۵

حدیث - ۷۶ ۶۳۵

ذکر، عبادت و بندگی ۶۳۶

حدیث - ۱ ۶۳۶

حدیث - ۲ ۶۳۶

حدیث - ۳ ۶۳۶

حدیث - ۴ ۶۳۷

حدیث - ۵ ۶۳۷

حدیث - ۶ ۶۳۸

حدیث - ۷ ۶۳۸

حدیث - ۸ ۶۳۹

حدیث - ۹ ۶۳۹

حدیث - ۱۰ ۶۴۰

حدیث - ۱۱ ۶۴۰

حدیث - ۱۲ ۶۴۱

حدیث - ۱۳ ۶۴۱

حدیث - ۱۴ ۶۴۲

حدیث - ۱۵ ۶۴۲

حدیث - ۱۶ ۶۴۲

حدیث - ۱۷ ۶۴۳

حدیث - ۱۸ ۶۴۳

حدیث - ۱۹ ۶۴۴

حدیث - ۲۰ ۶۴۵

حدیث - ۲۱ ۶۴۵

حدیث - ۲۲ ۶۴۶

حدیث - ۲۳ ۶۴۶

حدیث - ۲۴ ۶۴۷

حدیث - ۲۵ ۶۴۷

حدیث - ۲۶ ۶۴۷

حدیث - ۲۷ ۶۴۸

حدیث - ۲۸ ۶۴۸

حدیث - ۲۹ ۶۴۹

حدیث - ۳۰ ۶۴۹

حدیث - ۳۱ ۶۴۹

حدیث - ۳۲ ۶۵۰

حدیث - ۳۳ ۶۵۰

حدیث - ۳۴ ۶۵۰

حدیث - ۳۵ ۶۵۰

حدیث - ۳۶ ۶۵۱

حدیث - ۳۷ ۶۵۱

حدیث - ۳۸ ۶۵۱

حدیث - ۳۹ ۶۵۲

حدیث - ۴۰ ۶۵۲

حدیث - ۴۱ ۶۵۲

حدیث - ۴۲ ۶۵۳

حدیث - ۴۳ ۶۵۳

حدیث - ۴۴ ۶۵۳

حدیث - ۴۵ ۶۵۴

حدیث - ۴۶ ۶۵۴

حدیث - ۴۷ ۶۵۴

حدیث - ۴۸ ۶۵۵

حدیث - ۴۹ ۶۵۵

حدیث - ۵۰ ۶۵۶

حدیث - ۵۱ ۶۵۶

حدیث - ۵۲ ۶۵۷

حدیث - ۵۳ ۶۵۷

حدیث - ۵۴ ۶۵۷

حدیث - ۵۵ ۶۵۸

حدیث - ۵۶ ۶۵۸

حدیث - ۵۷ ۶۵۹

حدیث - ۵۸ ۶۵۹

حدیث - ۵۹ ۶۶۰

حدیث - ۶۰ ۶۶۰

حدیث - ۶۱ ۶۶۰

حدیث - ۶۲ ۶۶۱

حدیث - ۶۳ ۶۶۱

حدیث - ۶۴ ۶۶۲

حدیث - ۶۵ ۶۶۲

حدیث - ۶۶ ۶۶۲

حدیث - ۶۷ ۶۶۳

حدیث - ۶۸ ۶۶۳

حدیث - ۶۹ ۶۶۴

حدیث - ۷۰ ۶۶۴

حدیث - ۷۱ ۶۶۴

حدیث - ۷۲ ۶۶۵

حدیث - ۷۳ ۶۶۵

حدیث - ۷۴ ۶۶۵

حدیث - ۷۵ ۶۶۶

حدیث - ۷۶ ۶۶۶

حدیث - ۷۷ ۶۶۷

حدیث - ۷۸ ۶۶۷

حدیث - ۷۹ ۶۶۸

حدیث - ۸۰ ۶۶۸

حدیث - ۸۱ ۶۶۹

حدیث - ۸۲ ۶۶۹

حدیث - ۸۳ ۶۶۹

حدیث - ۸۵ ۶۷۰

حدیث - ۸۶ ۶۷۰

حدیث - ۸۷ ۶۷۱

حدیث - ۸۸ ۶۷۱

حدیث - ۸۹ ۶۷۱

حدیث - ۹۰ ۶۷۲

حدیث - ۹۱ ۶۷۲

حدیث - ۹۲ ۶۷۲

حدیث - ۹۳ ۶۷۳

حدیث - ۹۴ ۶۷۳

حدیث - ۹۵ ۶۷۳

حدیث - ۹۶ ۶۷۴

حدیث - ۹۷ ۶۷۴

حدیث - ۹۸ ۶۷۴

حدیث - ۹۹ ۶۷۵

حدیث - ۱۰۰ ۶۷۵

حدیث - ۱۰۱ ۶۷۵

حدیث - ۱۰۲ ۶۷۵

حدیث - ۱۰۳ ۶۷۶

حدیث - ۱۰۴ ۶۷۶

حدیث - ۱۰۵ ۶۷۷

حدیث - ۱۰۶ ۶۷۷

حدیث - ۱۰۷ ۶۷۷

حدیث - ۱۰۸ ۶۷۸

حدیث - ۱۰۹ ۶۷۸

حدیث - ۱۱۰ ۶۷۸

حدیث - ۱۱۱ ۶۷۹

حدیث - ۱۱۲ ۶۷۹

حدیث - ۱۱۳ ۶۸۰

حدیث - ۱۱۴ ۶۸۰

حدیث - ۱۱۵ ۶۸۰

حدیث - ۱۱۶ ۶۸۱

حدیث - ۱۱۷ ۶۸۱

حدیث - ۱۱۸ ۶۸۱

حدیث - ۱۱۹ ۶۸۲

حدیث - ۱۲۰ ۶۸۲

حدیث - ۱۲۱ ۶۸۲

حدیث - ۱۲۲ ۶۸۳

حدیث - ۱۲۳ ۶۸۳

حدیث - ۱۲۴ ۶۸۴

حدیث - ۱۲۵ ۶۸۴

حدیث - ۱۲۶ ۶۸۴

حدیث - ۱۲۷ ۶۸۵

حدیث - ۱۲۸ ۶۸۵

حدیث - ۱۲۹ ۶۸۵

حدیث - ۱۳۰ ۶۸۶

حدیث - ۱۳۱ ۶۸۶

حدیث - ۱۳۲ ۶۸۷

حدیث - ۱۳۳ ۶۸۷

حدیث - ۱۳۴ ۶۸۷

حدیث - ۱۳۵ ۶۸۸

حدیث - ۱۳۶ ۶۸۸

حدیث - ۱۳۷ ۶۸۸

حدیث - ۱۳۸ ۶۸۹

حدیث - ۱۳۹ ۶۸۹

حدیث - ۱۴۰ ۶۸۹

حدیث - ۱۴۱ ۶۹۰

حدیث - ۱۴۲ ۶۹۰

حدیث - ۱۴۳ ۶۹۰

حدیث - ۱۴۴ ۶۹۱

حدیث - ۱۴۵ ۶۹۱

حدیث - ۱۴۶ ۶۹۲

حدیث - ۱۴۷ ۶۹۲

حدیث - ۱۴۸ ۶۹۳

حدیث - ۱۴۹ ۶۹۳

حدیث - ۱۵۰ ۶۹۳

حدیث - ۱۵۱ ۶۹۴

حدیث - ۱۵۲ ۶۹۴

حدیث - ۱۵۳ ۶۹۴

حدیث - ۱۵۴ ۶۹۵

حدیث - ۱۵۵ ۶۹۵

حدیث - ۱۵۶ ۶۹۵

حدیث - ۱۵۷ ۶۹۶

حدیث - ۱۵۸ ۶۹۶

حدیث - ۱۵۹ ۶۹۷

حدیث - ۱۶۰ ۶۹۸

حدیث - ۱۶۱ ۶۹۸

حدیث - ۱۶۲ ۶۹۸

حدیث - ۱۶۳ ۶۹۹

حدیث - ۱۶۴ ۶۹۹

حدیث - ۱۶۵ ۷۰۰

حدیث - ۱۶۶ ۷۰۰

حدیث - ۱۶۷ ۷۰۰

حدیث - ۱۶۸ ۷۰۱

حدیث - ۱۶۹ ۷۰۱

حدیث - ۱۷۰ ۷۰۱

حدیث - ۱۷۱ ۷۰۲

حدیث - ۱۷۲ ۷۰۲

حدیث - ۱۷۳ ۷۰۲

حدیث - ۱۷۴ ۷۰۳

حدیث - ۱۷۵ ۷۰۳

حدیث - ۱۷۶ ۷۰۳

حدیث - ۱۷۷ ۷۰۴

حدیث - ۱۷۸ ۷۰۴

حدیث - ۱۷۹ ۷۰۵

حدیث - ۱۸۰ ۷۰۵

حدیث - ۱۸۱ ۷۰۵

حدیث - ۱۸۲ ۷۰۶

حدیث - ۱۸۳ ۷۰۶

حدیث - ۱۸۴ ۷۰۷

حدیث - ۱۸۵ ۷۰۷

حدیث - ۱۸۶ ۷۰۷

حدیث - ۱۸۷ ۷۰۸

حدیث - ۱۸۸ ۷۰۸

حدیث - ۱۸۹ ۷۰۹

حدیث - ۱۹۰ ۷۰۹

حدیث - ۱۹۱ ۷۱۰

حدیث - ۱۹۲ ۷۱۰

حدیث - ۱۹۳ ۷۱۱

حدیث - ۱۹۴ ۷۱۲

حدیث - ۱۹۵ ۷۱۲

حدیث - ۱۹۶ ۷۱۳

حدیث - ۱۹۷ ۷۱۳

حدیث - ۱۹۸ ۷۱۴

حدیث - ۱۹۹ ۷۱۴

حدیث - ۲۰۰ ۷۱۴

حدیث - ۲۰۱ ۷۱۵

حدیث - ۲۰۲ ۷۱۵

حدیث - ۲۰۳ ۷۱۵

حدیث - ۲۰۴ ۷۱۶

حدیث - ۲۰۵ ۷۱۶

حدیث - ۲۰۶ ۷۱۷

حدیث - ۲۰۷ ۷۱۷

حدیث - ۲۰۸ ۷۱۷

حدیث - ۲۰۹ ۷۱۸

حدیث - ۲۱۰ ۷۱۸

حدیث - ۲۱۱ ۷۱۸

حدیث - ۲۱۲ ۷۱۹

حدیث - ۲۱۳ ۷۱۹

حدیث - ۲۱۴ ۷۱۹

حدیث - ۲۱۵ ۷۲۰

حدیث - ۲۱۶ ۷۲۰

حدیث - ۲۱۷ ۷۲۱

حدیث - ۲۱۸ ۷۲۱

حدیث - ۲۱۹ ۷۲۱

حدیث - ۲۲۰ ۷۲۲

حدیث - ۲۲۱ ۷۲۲

حدیث - ۲۲۲ ۷۲۲

حدیث - ۲۲۳ ۷۲۳

حدیث - ۲۲۴ ۷۲۳

حدیث - ۲۲۵ ۷۲۳

حدیث - ۲۲۶ ۷۲۴

حدیث - ۲۲۷ ۷۲۴

حدیث - ۲۲۸ ۷۲۴

حدیث - ۲۲۹ ۷۲۵

حدیث - ۲۳۰ ۷۲۵

حدیث - ۲۳۱ ۷۲۵

حدیث - ۲۳۲ ۷۲۶

حدیث - ۲۳۳ ۷۲۶

حدیث - ۲۳۴ ۷۲۶

حدیث - ۲۳۵ ۷۲۷

حدیث - ۲۳۶ ۷۲۸

حدیث - ۲۳۷ ۷۲۸

حدیث - ۲۳۸ ۷۲۸

حدیث - ۲۳۹ ۷۲۹

حدیث - ۲۴۰ ۷۲۹

حدیث - ۲۴۱ ۷۲۹

حدیث - ۲۴۲ ۷۳۰

حدیث - ۲۴۳ ۷۳۰

حدیث - ۲۴۴ ۷۳۰

حدیث - ۲۴۵ ۷۳۱

حدیث - ۲۴۶ ۷۳۱

حدیث - ۲۴۷ ۷۳۱

حدیث - ۲۴۸ ۷۳۲

حدیث - ۲۴۹ ۷۳۲

حدیث - ۲۵۰ ۷۳۲

حدیث - ۲۵۱ ۷۳۳

حدیث - ۲۵۲ ۷۳۳

حدیث - ۲۵۳ ۷۳۳

حدیث - ۲۵۴ ۷۳۴

حدیث - ۲۵۵ ۷۳۴

حدیث - ۲۵۶ ۷۳۴

حدیث - ۲۵۷ ۷۳۵

حدیث - ۲۵۸ ۷۳۵

حدیث - ۲۵۹ ۷۳۵

حدیث - ۲۶۰ ۷۳۶

حدیث - ۲۶۱ ۷۳۶

حدیث - ۲۶۲ ۷۳۷

حدیث - ۲۶۳ ۷۳۷

حدیث - ۲۶۴ ۷۳۸

حدیث - ۲۶۵ ۷۳۸

حدیث - ۲۶۶ ۷۳۹

حدیث - ۲۶۷ ۷۳۹

حدیث - ۲۶۸ ۷۴۰

حدیث - ۲۶۹ ۷۴۰

حدیث - ۲۷۰ ۷۴۱

حدیث - ۲۷۱ ۷۴۱

حدیث - ۲۷۲ ۷۴۱

حدیث - ۲۷۳ ۷۴۲

حدیث - ۲۷۴ ۷۴۲

حدیث - ۲۷۵ ۷۴۳

حدیث - ۲۷۶ ۷۴۳

حدیث - ۲۷۷ ۷۴۴

حدیث - ۲۷۹ ۷۴۵

حدیث - ۲۸۰ ۷۴۵

حدیث - ۲۸۱ ۷۴۶

حدیث - ۲۸۲ ۷۴۶

حدیث - ۲۸۳ ۷۴۷

حدیث - ۲۸۴ ۷۴۷

حدیث - ۲۸۵ ۷۴۸

حدیث - ۲۸۶ ۷۴۸

حدیث - ۲۸۷ ۷۴۹

حدیث - ۲۸۸ ۷۴۹

حدیث - ۲۸۹ ۷۵۰

حدیث - ۲۹۰ ۷۵۰

حدیث - ۲۹۱ ۷۵۱

حدیث - ۲۹۲ ۷۵۱

حدیث - ۲۹۳ ۷۵۲

حدیث - ۲۹۴ ۷۵۲

حدیث - ۲۹۵ ۷۵۲

حدیث - ۲۹۶ ۷۵۳

حدیث - ۲۹۷ ۷۵۳

حدیث - ۲۹۸ ۷۵۳

حدیث - ۲۹۹ ۷۵۴

حدیث - ۳۰۰ ۷۵۴

حدیث - ۳۰۱ ۷۵۴

حدیث - ۳۰۲ ۷۵۵

حدیث - ۳۰۳ ۷۵۵

حدیث - ۳۰۴ ۷۵۵

حدیث - ۳۰۵ ۷۵۶

حدیث - ۳۰۶ ۷۵۶

حدیث - ۳۰۷ ۷۵۶

حدیث - ۳۰۸ ۷۵۷

حدیث - ۳۰۹ ۷۵۷

حدیث - ۳۱۰ ۷۵۷

حدیث - ۳۱۱ ۷۵۸

حدیث - ۳۱۲ ۷۵۸

حدیث - ۳۱۳ ۷۵۸

حدیث - ۳۱۴ ۷۵۹

حدیث - ۳۱۵ ۷۵۹

حدیث - ۳۱۶ ۷۵۹

حدیث - ۳۱۷ ۷۶۰

حدیث - ۳۱۸ ۷۶۰

حدیث - ۳۱۹ ۷۶۰

حدیث - ۳۲۰ ۷۶۱

حدیث - ۳۲۱ ۷۶۱

حدیث - ۳۲۲ ۷۶۱

حدیث - ۳۲۳ ۷۶۲

حدیث - ۳۲۴ ۷۶۲

حدیث - ۳۲۵ ۷۶۲

حدیث - ۳۲۶ ۷۶۳

حدیث - ۳۲۷ ۷۶۳

حدیث - ۳۲۸ ۷۶۴

حدیث - ۳۲۹ ۷۶۴

حدیث - ۳۳۰ ۷۶۵

حدیث - ۳۳۱ ۷۶۵

حدیث - ۳۳۲ ۷۶۶

حدیث - ۳۳۳ ۷۶۶

حدیث - ۳۳۴ ۷۶۷

حدیث - ۳۳۵ ۷۶۷

حدیث - ۳۳۶ ۷۶۷

حدیث - ۳۳۷ ۷۶۸

حدیث - ۳۳۸ ۷۶۸

حدیث - ۳۳۹ ۷۶۹

حدیث - ۳۴۰ ۷۶۹

حدیث - ۳۴۱ ۷۷۰

حدیث - ۳۴۲ ۷۷۰

حدیث - ۳۴۳ ۷۷۱

حدیث - ۳۴۴ ۷۷۱

حدیث - ۳۴۵ ۷۷۲

حدیث - ۳۴۶ ۷۷۲

حدیث - ۳۴۷ ۷۷۳

حدیث - ۳۴۸ ۷۷۳

حدیث - ۳۴۹ ۷۷۴

حدیث - ۳۵۰ ۷۷۴

حدیث - ۳۵۱ ۷۷۵

حدیث - ۳۵۲ ۷۷۵

حدیث - ۳۵۳ ۷۷۵

حدیث - ۳۵۴ ۷۷۶

حدیث - ۳۵۵ ۷۷۶

حدیث - ۳۵۶ ۷۷۶

حدیث - ۳۵۷ ۷۷۷

حدیث - ۳۵۸ ۷۷۷

حدیث - ۳۵۹ ۷۷۸

حدیث - ۳۶۰ ۷۷۸

حدیث - ۳۶۱ ۷۷۸

حدیث - ۳۶۲ ۷۷۹

حدیث - ۳۶۳ ۷۷۹

حدیث - ۳۶۴ ۷۸۰

حدیث - ۳۶۵ ۷۸۰

حدیث - ۳۶۶ ۷۸۱

حدیث - ۳۶۷ ۷۸۱

حدیث - ۳۶۸ ۷۸۱

حدیث - ۳۶۹ ۷۸۲

حدیث - ۳۷۰ ۷۸۲

حدیث - ۳۷۱ ۷۸۳

حدیث - ۳۷۲ ۷۸۳

حدیث - ۳۷۳ ۷۸۳

حدیث - ۳۷۴ ۷۸۴

حدیث - ۳۷۵ ۷۸۴

حدیث - ۳۷۶ ۷۸۵

حدیث - ۳۷۷ ۷۸۵

حدیث - ۳۷۸ ۷۸۵

حدیث - ۳۷۹ ۷۸۶

حدیث - ۳۸۰ ۷۸۶

حدیث - ۳۸۱ ۷۸۷

حدیث - ۳۸۲ ۷۸۷

حدیث - ۳۸۳ ۷۸۸

حدیث - ۳۸۴ ۷۸۸

حدیث - ۳۸۵ ۷۸۸

حدیث - ۳۸۶ ۷۸۹

حدیث - ۳۸۷ ۷۸۹

حدیث - ۳۸۸ ۷۹۰

حدیث - ۳۸۹ ۷۹۰

حدیث - ۳۹۰ ۷۹۱

حدیث - ۳۹۱ ۷۹۱

حدیث - ۳۹۲ ۷۹۱

حدیث - ۳۹۴ ۷۹۲

حدیث - ۳۹۵ ۷۹۲

حدیث - ۳۹۶ ۷۹۳

حدیث - ۳۹۷ ۷۹۳

حدیث - ۳۹۸ ۷۹۴

حدیث - ۳۹۹ ۷۹۴

حدیث - ۴۰۰ ۷۹۴

حدیث - ۴۰۱ ۷۹۵

حدیث - ۴۰۲ ۷۹۵

حدیث - ۴۰۳ ۷۹۵

حدیث - ۴۰۴ ۷۹۶

حدیث - ۴۰۵ ۷۹۶

حدیث - ۴۰۶ ۷۹۶

حدیث - ۴۰۷ ۷۹۷

حدیث - ۴۰۸ ۷۹۷

حدیث - ۴۰۹ ۷۹۷

حدیث - ۴۱۰ ۷۹۸

حدیث - ۴۱۱ ۷۹۸

حدیث - ۴۱۲ ۷۹۸

حدیث - ۴۱۳ ۷۹۹

حدیث - ۴۱۴ ۷۹۹

حدیث - ۴۱۵ ۸۰۰

حدیث - ۴۱۶ ۸۰۰

حدیث - ۴۱۷ ۸۰۱

حدیث - ۴۱۸ ۸۰۱

حدیث - ۴۱۹ ۸۰۱

حدیث - ۴۲۰ ۸۰۲

حدیث - ۴۲۱ ۸۰۲

حدیث - ۴۲۲ ۸۰۲

حدیث - ۴۲۳ ۸۰۳

حدیث - ۴۲۴ ۸۰۳

حدیث - ۴۲۵ ۸۰۳

حدیث - ۴۲۶ ۸۰۴

حدیث - ۴۲۷ ۸۰۴

حدیث - ۴۲۸ ۸۰۴

حدیث - ۴۲۹ ۸۰۵

حدیث - ۴۳۰ ۸۰۵

حدیث - ۴۳۱ ۸۰۶

حدیث - ۴۳۲ ۸۰۶

حدیث - ۴۳۳ ۸۰۶

حدیث - ۴۳۴ ۸۰۷

حدیث - ۴۳۵ ۸۰۷

حدیث - ۴۳۶ ۸۰۷

حدیث - ۴۳۷ ۸۰۸

حدیث - ۴۳۸ ۸۰۸

حدیث - ۴۳۹ ۸۰۸

حدیث - ۴۴۰ ۸۰۹

حدیث - ۴۴۱ ۸۰۹

حدیث - ۴۴۲ ۸۱۰

حدیث - ۴۴۳ ۸۱۰

حدیث - ۴۴۴ ۸۱۱

حدیث - ۴۴۵ ۸۱۱

حدیث - ۴۴۶ ۸۱۱

حدیث - ۴۴۷ ۸۱۲

حدیث - ۴۴۸ ۸۱۲

حدیث - ۴۴۹ ۸۱۲

حدیث - ۴۵۰ ۸۱۳

حدیث - ۴۵۱ ۸۱۳

حدیث - ۴۵۳ ۸۱۳

حدیث - ۴۵۴ ۸۱۴

حدیث - ۴۵۵ ۸۱۴

حدیث - ۴۵۶ ۸۱۴

حدیث - ۴۵۷ ۸۱۵

حدیث - ۴۵۸ ۸۱۵

حدیث - ۴۵۹ ۸۱۵

حدیث - ۴۶۰ ۸۱۶

حدیث - ۴۶۱ ۸۱۶

حدیث - ۴۶۲ ۸۱۶

حدیث - ۴۶۳ ۸۱۷

حدیث - ۴۶۴ ۸۱۷

حدیث - ۴۶۵ ۸۱۸

حدیث - ۴۶۶ ۸۱۸

حدیث - ۴۶۷ ۸۱۹

حدیث - ۴۶۸ ۸۱۹

حدیث - ۴۶۹ ۸۱۹

حدیث - ۴۷۰ ۸۲۰

حدیث - ۴۷۱ ۸۲۰

حدیث - ۴۷۲ ۸۲۰

حدیث - ۴۷۳ ۸۲۱

حدیث - ۴۷۴ ۸۲۱

حدیث - ۴۷۵ ۸۲۲

حدیث - ۴۷۶ ۸۲۲

حدیث - ۴۷۷ ۸۲۲

حدیث - ۴۷۸ ۸۲۳

حدیث - ۴۷۹ ۸۲۳

حدیث - ۴۸۰ ۸۲۳

حدیث - ۴۸۱ ۸۲۴

حدیث - ۴۸۲ ۸۲۴

حدیث - ۴۸۳ ۸۲۵

حدیث - ۴۸۴ ۸۲۶

حدیث - ۴۸۵ ۸۲۶

حدیث - ۴۸۶ ۸۲۷

حدیث - ۴۸۷ ۸۲۷

حدیث - ۴۸۸ ۸۲۷

حدیث - ۴۸۹ ۸۲۸

حدیث - ۴۹۰ ۸۲۸

حدیث - ۴۹۱ ۸۲۸

حدیث - ۴۹۲ ۸۲۹

حدیث - ۴۹۳ ۸۲۹

حدیث - ۴۹۴ ۸۳۰

حدیث - ۴۹۵ ۸۳۰

حدیث - ۴۹۶ ۸۳۰

حدیث - ۴۹۷ ۸۳۱

حدیث - ۴۹۸ ۸۳۱

حدیث - ۴۹۹ ۸۳۱

حدیث - ۵۰۰ ۸۳۲

حدیث - ۵۰۱ ۸۳۲

حدیث - ۵۰۲ ۸۳۲

حدیث - ۵۰۳ ۸۳۳

حدیث - ۵۰۴ ۸۳۳

حدیث - ۵۰۵ ۸۳۳

حدیث - ۵۰۶ ۸۳۴

حدیث - ۵۰۷ ۸۳۴

حدیث - ۵۰۸ ۸۳۴

حدیث - ۵۰۹ ۸۳۵

حدیث - ۵۱۰ ۸۳۵

حدیث - ۵۱۱ ۸۳۶

حدیث - ۵۱۲ ۸۳۶

حدیث - ۵۱۳ ۸۳۷

حدیث - ۵۱۴ ۸۳۷

حدیث - ۵۱۵ ۸۳۷

حدیث - ۵۱۶ ۸۳۸

حدیث - ۵۱۷ ۸۳۸

حدیث - ۵۱۸ ۸۳۸

حدیث - ۵۱۹ ۸۳۹

حدیث - ۵۲۰ ۸۳۹

حدیث - ۵۲۱ ۸۳۹

حدیث - ۵۲۲ ۸۴۰

حدیث - ۵۲۳ ۸۴۰

حدیث - ۵۲۴ ۸۴۰

حدیث - ۵۲۵ ۸۴۱

حدیث - ۵۲۶ ۸۴۱

حدیث - ۵۲۷ ۸۴۱

حدیث - ۵۲۸ ۸۴۲

حدیث - ۵۲۹ ۸۴۲

حدیث - ۵۳۰ ۸۴۲

حدیث - ۵۳۱ ۸۴۳

حدیث - ۵۳۲ ۸۴۳

حدیث - ۵۳۳ ۸۴۴

حدیث - ۵۳۴ ۸۴۴

حدیث - ۵۳۵ ۸۴۵

حدیث - ۵۳۶ ۸۴۵

حدیث - ۵۳۷ ۸۴۵

حدیث - ۵۳۸ ۸۴۶

حدیث - ۵۳۹ ۸۴۶

حدیث - ۵۴۰ ۸۴۶

حدیث - ۵۴۱ ۸۴۷

حدیث - ۵۴۲ ۸۴۷

حدیث - ۵۴۳ ۸۴۸

حدیث - ۵۴۴ ۸۴۸

حدیث - ۵۴۵ ۸۴۸

حدیث - ۵۴۶ ۸۴۹

حدیث - ۵۴۷ ۸۴۹

حدیث - ۵۴۸ ۸۴۹

حدیث - ۵۴۹ ۸۵۰

حدیث - ۵۵۰ ۸۵۰

حدیث - ۵۵۱ ۸۵۱

حدیث - ۵۵۲ ۸۵۱

حدیث - ۵۵۳ ۸۵۲

حدیث - ۵۵۴ ۸۵۲

حدیث - ۵۵۵ ۸۵۳

حدیث - ۵۵۶ ۸۵۳

حدیث - ۵۵۷ ۸۵۳

حدیث - ۵۵۸ ۸۵۴

حدیث - ۵۵۹ ۸۵۴

حدیث - ۵۶۰ ۸۵۴

حدیث - ۵۶۱ ۸۵۵

حدیث - ۵۶۲ ۸۵۵

حدیث - ۵۶۳ ۸۵۵

حدیث - ۵۶۴ ۸۵۶

حدیث - ۵۶۵ ۸۵۶

حدیث - ۵۶۶ ۸۵۷

حدیث - ۵۶۷ ۸۵۷

حدیث - ۵۶۹ ۸۵۸

حدیث - ۵۷۰ ۸۵۹

حدیث - ۵۷۱ ۸۵۹

حدیث - ۵۷۲ ۸۶۰

حدیث - ۵۷۳ ۸۶۰

حدیث - ۵۷۴ ۸۶۰

حدیث - ۵۷۵ ۸۶۱

حدیث - ۵۷۶ ۸۶۱

حدیث - ۵۷۷ ۸۶۱

حدیث - ۵۷۸ ۸۶۲

حدیث - ۵۷۹ ۸۶۲

حدیث - ۵۸۰ ۸۶۲

حدیث - ۵۸۱ ۸۶۳

حدیث - ۵۸۲ ۸۶۳

حدیث - ۵۸۳ ۸۶۴

حدیث - ۵۸۴ ۸۶۴

حدیث - ۵۸۵ ۸۶۴

حدیث - ۵۸۶ ۸۶۵

حدیث - ۵۸۷ ۸۶۵

حدیث - ۵۸۸ ۸۶۵

حدیث - ۵۸۹ ۸۶۶

حدیث - ۵۹۰ ۸۶۶

حدیث - ۵۹۱ ۸۶۶

حدیث - ۵۹۲ ۸۶۷

حدیث - ۵۹۳ ۸۶۷

حدیث - ۵۹۴ ۸۶۷

حدیث - ۵۹۵ ۸۶۸

حدیث - ۵۹۶ ۸۶۸

حدیث - ۵۹۷ ۸۶۸

حدیث - ۵۹۸ ۸۶۹

حدیث - ۵۹۹ ۸۶۹

حدیث - ۶۰۰ ۸۶۹

حدیث - ۶۰۱ ۸۷۰

حدیث - ۶۰۲ ۸۷۰

حدیث - ۶۰۳ ۸۷۰

حدیث - ۶۰۴ ۸۷۱

حدیث - ۶۰۵ ۸۷۱

حدیث - ۶۰۶ ۸۷۱

حدیث - ۶۰۷ ۸۷۲

حدیث - ۶۰۸ ۸۷۲

حدیث - ۶۰۹ ۸۷۲

حدیث - ۶۱۰ ۸۷۳

حدیث - ۶۱۱ ۸۷۳

حدیث - ۶۱۲ ۸۷۳

حدیث - ۶۱۳ ۸۷۴

حدیث - ۶۱۴ ۸۷۴

دعا، نیایش و زیارت ۸۷۵

حدیث - ۱ ۸۷۵

حدیث - ۲ ۸۷۵

حدیث - ۳ ۸۷۶

حدیث - ۴ ۸۷۶

حدیث - ۵ ۸۷۶

حدیث - ۶ ۸۷۷

حدیث - ۷ ۸۷۷

حدیث - ۸ ۸۷۷

حدیث - ۹ ۸۷۸

حدیث - ۱۰ ۸۷۸

حدیث - ۱۱ ۸۷۹

حدیث - ۱۲ ۸۷۹

حدیث - ۱۴ ۸۸۰

حدیث - ۱۵ ۸۸۱

حدیث - ۱۶ ۸۸۱

حدیث - ۱۷ ۸۸۲

حدیث - ۱۸ ۸۸۲

حدیث - ۱۹ ۸۸۳

حدیث - ۲۰ ۸۸۳

حدیث - ۲۱ ۸۸۳

حدیث - ۲۲ ۸۸۴

حدیث - ۲۳ ۸۸۵

حدیث - ۲۴ ۸۸۶

حدیث - ۲۵ ۸۸۶

حدیث - ۲۶ ۸۸۷

حدیث - ۲۷ ۸۸۷

حدیث - ۲۸ ۸۸۸

حدیث - ۲۹ ۸۸۸

حدیث - ۳۰ ۸۸۸

حدیث - ۳۲ ۸۸۹

حدیث - ۳۳ ۸۸۹

حدیث - ۳۴ ۸۹۰

حدیث - ۳۵ ۸۹۰

حدیث - ۳۶ ۸۹۱

حدیث - ۳۷ ۸۹۱

حدیث - ۳۸ ۸۹۲

حدیث - ۳۹ ۸۹۲

حدیث - ۴۰ ۸۹۲

حدیث - ۴۱ ۸۹۳

حدیث - ۴۲ ۸۹۳

حدیث - ۴۳ ۸۹۳

حدیث - ۴۴ ۸۹۴

حدیث - ۴۵ ۸۹۴

حدیث - ۴۶ ۸۹۴

حدیث - ۴۷ ۸۹۵

حدیث - ۴۸ ۸۹۵

حدیث - ۴۹ ۸۹۵

حدیث - ۵۰ ۸۹۶

حدیث - ۵۱ ۸۹۶

حدیث - ۵۲ ۸۹۶

حدیث - ۵۳ ۸۹۷

حدیث - ۵۴ ۸۹۷

حدیث - ۵۵ ۸۹۷

حدیث - ۵۶ ۸۹۸

حدیث - ۵۷ ۸۹۸

حدیث - ۵۸ ۸۹۹

حدیث - ۵۹ ۸۹۹

حدیث - ۶۰ ۸۹۹

حدیث - ۶۱ ۹۰۰

حدیث - ۶۲ ۹۰۰

حدیث - ۶۳ ۹۰۰

حدیث - ۶۴ ۹۰۱

حدیث - ۶۵ ۹۰۱

حدیث - ۶۶ ۹۰۲

حدیث - ۶۷ ۹۰۲

حدیث - ۶۸ ۹۰۳

حدیث - ۶۹ ۹۰۳

حدیث - ۷۰ ۹۰۴

حدیث - ۷۱ ۹۰۴

حدیث - ۷۲ ۹۰۵

حدیث - ۷۳ ۹۰۵

حدیث - ۷۴ ۹۰۵

حدیث - ۷۵ ۹۰۶

حدیث - ۷۶ ۹۰۶

حدیث - ۷۷ ۹۰۷

حدیث - ۷۸ ۹۰۷

حدیث - ۷۹ ۹۰۸

حدیث - ۸۰ ۹۰۸

حدیث - ۸۱ ۹۰۸

حدیث - ۸۲ ۹۰۹

حدیث - ۸۳ ۹۰۹

حدیث - ۸۴ ۹۱۰

حدیث - ۸۵ ۹۱۰

حدیث - ۸۶ ۹۱۱

حدیث - ۸۷ ۹۱۱

حدیث - ۸۸ ۹۱۱

حدیث - ۸۹ ۹۱۲

حدیث - ۹۰ ۹۱۲

حدیث - ۹۱ ۹۱۳

حدیث - ۹۲ ۹۱۳

حدیث - ۹۳ ۹۱۳

حدیث - ۹۴ ۹۱۴

حدیث - ۹۵ ۹۱۴

حدیث - ۹۶ ۹۱۵

حدیث - ۹۷ ۹۱۵

حدیث - ۹۸ ۹۱۶

حدیث - ۹۹ ۹۱۶

حدیث - ۱۰۰ ۹۱۶

حدیث - ۱۰۱ ۹۱۷

حدیث - ۱۰۲ ۹۱۷

حدیث - ۱۰۳ ۹۱۸

حدیث - ۱۰۴ ۹۱۸

حدیث - ۱۰۵ ۹۱۹

حدیث - ۱۰۶ ۹۲۰

حدیث - ۱۰۷ ۹۲۰

حدیث - ۱۰۸ ۹۲۱

حدیث - ۱۰۹ ۹۲۱

حدیث - ۱۱۰ ۹۲۱

حدیث - ۱۱۱ ۹۲۲

حدیث - ۱۱۲ ۹۲۲

حدیث - ۱۱۳ ۹۲۲

حدیث - ۱۱۴ ۹۲۳

حدیث - ۱۱۵ ۹۲۳

حدیث - ۱۱۶ ۹۲۳

حدیث - ۱۱۷ ۹۲۴

حدیث - ۱۱۸ ۹۲۴

حدیث - ۱۱۹ ۹۲۵

حدیث - ۱۲۰ ۹۲۵

حدیث - ۱۲۱ ۹۲۵

حدیث - ۱۲۲ ۹۲۶

حدیث - ۱۲۳ ۹۲۶

حدیث - ۱۲۴ ۹۲۷

حدیث - ۱۲۵ ۹۲۷

حدیث - ۱۲۶ ۹۲۸

حدیث - ۱۲۷ ۹۲۸

حدیث - ۱۲۸ ۹۲۸

حدیث - ۱۲۹ ۹۲۹

حدیث - ۱۳۰ ۹۲۹

حدیث - ۱۳۱ ۹۳۰

حدیث - ۱۳۲ ۹۳۰

حدیث - ۱۳۳ ۹۳۱

حدیث - ۱۳۴ ۹۳۱

حدیث - ۱۳۵ ۹۳۲

حدیث - ۱۳۶ ۹۳۲

حدیث - ۱۳۷ ۹۳۲

حدیث - ۱۳۸ ۹۳۳

حدیث - ۱۳۹ ۹۳۳

حدیث - ۱۴۰ ۹۳۴

حدیث - ۱۴۱ ۹۳۴

حدیث - ۱۴۲ ۹۳۵

حدیث - ۱۴۳ ۹۳۵

حدیث - ۱۴۴ ۹۳۵

حدیث - ۱۴۵ ۹۳۶

حدیث - ۱۴۶ ۹۳۶

حدیث - ۱۴۷ ۹۳۶

حدیث - ۱۴۸ ۹۳۷

حدیث - ۱۴۹ ۹۳۷

حدیث - ۱۵۰ ۹۳۷

حدیث - ۱۵۱ ۹۳۸

حدیث - ۱۵۲ ۹۳۸

حدیث - ۱۵۳ ۹۳۹

حدیث - ۱۵۴ ۹۳۹

حدیث - ۱۵۵ ۹۴۰

حدیث - ۱۵۶ ۹۴۰

حدیث - ۱۵۷ ۹۴۱

حدیث - ۱۵۸ ۹۴۱

حدیث - ۱۵۹ ۹۴۲

حدیث - ۱۶۰ ۹۴۲

حدیث - ۱۶۱ ۹۴۳

حدیث - ۱۶۲ ۹۴۳

حدیث - ۱۶۳ ۹۴۳

حدیث - ۱۶۴ ۹۴۴

حدیث - ۱۶۵ ۹۴۴

حدیث - ۱۶۶ ۹۴۵

حدیث - ۱۶۷ ۹۴۵

حدیث - ۱۶۸ ۹۴۵

حدیث - ۱۶۹ ۹۴۶

حدیث - ۱۷۰ ۹۴۶

حدیث - ۱۷۱ ۹۴۶

حدیث - ۱۷۲ ۹۴۷

حدیث - ۱۷۳ ۹۴۷

حدیث - ۱۷۴ ۹۴۷

حدیث - ۱۷۵ ۹۴۸

حدیث - ۱۷۶ ۹۴۸

حدیث - ۱۷۷ ۹۴۹

حدیث - ۱۷۸ ۹۴۹

حدیث - ۱۷۹ ۹۵۰

حدیث - ۱۸۰ ۹۵۰

حدیث - ۱۸۱ ۹۵۰

حدیث - ۱۸۲ ۹۵۱

حدیث - ۱۸۳ ۹۵۱

حدیث - ۱۸۴ ۹۵۲

حدیث - ۱۸۵ ۹۵۲

حدیث - ۱۸۶ ۹۵۳

حدیث - ۱۸۷ ۹۵۳

حدیث - ۱۸۸ ۹۵۴

حدیث - ۱۸۹ ۹۵۴

حدیث - ۱۹۰ ۹۵۵

حدیث - ۱۹۱ ۹۵۵

حدیث - ۱۹۲ ۹۵۶

حدیث - ۱۹۳ ۹۵۶

حدیث - ۱۹۴ ۹۵۷

حدیث - ۱۹۵ ۹۵۷

حدیث - ۱۹۶ ۹۵۸

حدیث - ۱۹۷ ۹۵۸

حدیث - ۱۹۸ ۹۵۹

حدیث - ۱۹۹ ۹۵۹

حدیث - ۲۰۰ ۹۵۹

حدیث - ۲۰۱ ۹۶۰

حدیث - ۲۰۲ ۹۶۰

حدیث - ۲۰۳ ۹۶۱

حدیث - ۲۰۴ ۹۶۱

حدیث - ۲۰۵ ۹۶۱

حدیث - ۲۰۶ ۹۶۲

حدیث - ۲۰۷ ۹۶۲

حدیث - ۲۰۸ ۹۶۲

حدیث - ۲۰۹ ۹۶۳

حدیث - ۲۱۰ ۹۶۳

حدیث - ۲۱۱ ۹۶۳

حدیث - ۲۱۲ ۹۶۳

حدیث - ۲۱۳ ۹۶۴

حدیث - ۲۱۴ ۹۶۴

حدیث - ۲۱۵ ۹۶۴

حدیث - ۲۱۶ ۹۶۵

حدیث - ۲۱۷ ۹۶۵

حدیث - ۲۱۸ ۹۶۵

حدیث - ۲۱۹ ۹۶۶

حدیث - ۲۲۰ ۹۶۶

حدیث - ۲۲۱ ۹۶۶

حدیث - ۲۲۲ ۹۶۷

حدیث - ۲۲۳ ۹۶۷

حدیث - ۲۲۴ ۹۶۸

حدیث - ۲۲۵ ۹۶۸

حدیث - ۲۲۶ ۹۶۹

حدیث - ۲۲۷ ۹۶۹

حدیث - ۲۲۸ ۹۶۹

حدیث - ۲۲۹ ۹۷۰

حدیث - ۲۳۰ ۹۷۰

حدیث - ۲۳۱ ۹۷۰

حدیث - ۲۳۲ ۹۷۱

حدیث - ۲۳۳ ۹۷۱

حدیث - ۲۳۴ ۹۷۱

حدیث - ۲۳۵ ۹۷۲

حدیث - ۲۳۶ ۹۷۲

حدیث - ۲۳۷ ۹۷۳

حدیث - ۲۳۸ ۹۷۳

حدیث - ۲۳۹ ۹۷۳

حدیث - ۲۴۰ ۹۷۴

حدیث - ۲۴۱ ۹۷۴

حدیث - ۲۴۲ ۹۷۵

حدیث - ۲۴۳ ۹۷۵

حدیث - ۲۴۴ ۹۷۶

حدیث - ۲۴۵ ۹۷۶

حدیث - ۲۴۶ ۹۷۶

حدیث - ۲۴۷ ۹۷۷

حدیث - ۲۴۸ ۹۷۷

حدیث - ۲۴۹ ۹۷۸

حدیث - ۲۵۰ ۹۷۸

حدیث - ۲۵۱ ۹۷۹

حدیث - ۲۵۲ ۹۷۹

حدیث - ۲۵۳ ۹۷۹

حدیث - ۲۵۴ ۹۸۰

حدیث - ۲۵۵ ۹۸۰

حدیث - ۲۵۶ ۹۸۰

حدیث - ۲۵۸ ۹۸۱

حدیث - ۲۵۹ ۹۸۱

حدیث - ۲۶۰ ۹۸۲

حدیث - ۲۶۱ ۹۸۲

حدیث - ۲۶۲ ۹۸۳

حدیث - ۲۶۳ ۹۸۳

حدیث - ۲۶۴ ۹۸۴

حدیث - ۲۶۵ ۹۸۴

حدیث - ۲۶۶ ۹۸۴

حدیث - ۲۶۷ ۹۸۵

حدیث - ۲۶۸ ۹۸۵

حدیث - ۲۶۹ ۹۸۵

حدیث - ۲۷۰ ۹۸۶

حدیث - ۲۷۱ ۹۸۶

حدیث - ۲۷۲ ۹۸۷

حدیث - ۲۷۳ ۹۸۷

حدیث - ۲۷۴ ۹۸۸

حدیث - ۲۷۵ ۹۸۸

حدیث - ۲۷۶ ۹۸۸

حدیث - ۲۷۷ ۹۸۹

حدیث - ۲۷۹ ۹۹۰

حدیث - ۲۸۰ ۹۹۰

حدیث - ۲۸۱ ۹۹۱

حدیث - ۲۸۲ ۹۹۱

حدیث - ۲۸۳ ۹۹۲

حدیث - ۲۸۴ ۹۹۲

حدیث - ۲۸۵ ۹۹۳

حدیث - ۲۸۶ ۹۹۳

حدیث - ۲۸۷ ۹۹۴

حدیث - ۲۸۸ ۹۹۴

حدیث - ۲۸۹ ۹۹۴

حدیث - ۲۹۰ ۹۹۵

حدیث - ۲۹۱ ۹۹۵

حدیث - ۲۹۲ ۹۹۶

حدیث - ۲۹۳ ۹۹۶

حدیث - ۲۹۴ ۹۹۶

حدیث - ۲۹۵ ۹۹۷

حدیث - ۲۹۶ ۹۹۷

حدیث - ۲۹۷ ۹۹۸

حدیث - ۲۹۸ ۹۹۸

حدیث - ۲۹۹ ۹۹۸

حدیث - ۳۰۰ ۹۹۹

حدیث - ۳۰۲ ۱۰۰۰

حدیث - ۳۰۳ ۱۰۰۰

حدیث - ۳۰۴ ۱۰۰۰

حدیث - ۳۰۵ ۱۰۰۱

حدیث - ۳۰۶ ۱۰۰۲

حدیث - ۳۰۷ ۱۰۰۲

حدیث - ۳۰۸ ۱۰۰۳

حدیث - ۳۰۹ ۱۰۰۳

حدیث - ۳۱۰ ۱۰۰۴

حدیث - ۳۱۱ ۱۰۰۴

حدیث - ۳۱۲ ۱۰۰۴

حدیث - ۳۱۳ ۱۰۰۵

حدیث - ۳۱۴ ۱۰۰۵

حدیث - ۳۱۵ ۱۰۰۶

حدیث - ۳۱۶ ۱۰۰۶

حدیث - ۳۱۷ ۱۰۰۷

حدیث - ۳۱۸ ۱۰۰۷

حدیث - ۳۱۹ ۱۰۰۸

حدیث - ۳۲۰ ۱۰۰۸

حدیث - ۳۲۱ ۱۰۰۸

حدیث - ۳۲۲ ۱۰۰۹

حدیث - ۳۲۳ ۱۰۰۹

حدیث - ۳۲۴ ۱۰۰۹

حدیث - ۳۲۵ ۱۰۱۰

حدیث - ۳۲۶ ۱۰۱۰

حدیث - ۳۲۷ ۱۰۱۰

حدیث - ۳۲۸ ۱۰۱۱

حدیث - ۳۲۹ ۱۰۱۱

حدیث - ۳۳۰ ۱۰۱۲

حدیث - ۳۳۱ ۱۰۱۲

حدیث - ۳۳۲ ۱۰۱۳

حدیث - ۳۳۳ ۱۰۱۳

حدیث - ۳۳۴ ۱۰۱۴

حدیث - ۳۳۵ ۱۰۱۴

حدیث - ۳۳۶ ۱۰۱۵

حدیث - ۳۳۷ ۱۰۱۵

حدیث - ۳۳۸ ۱۰۱۶

حدیث - ۳۳۹ ۱۰۱۶

حدیث - ۳۴۰ ۱۰۱۷

حدیث - ۳۴۱ ۱۰۱۷

حدیث - ۳۴۲ ۱۰۱۸

حدیث - ۳۴۳ ۱۰۱۸

حدیث - ۳۴۴ ۱۰۱۹

حدیث - ۳۴۵ ۱۰۱۹

حدیث - ۳۴۶ ۱۰۱۹

حدیث - ۳۴۷ ۱۰۲۰

حدیث - ۳۴۸ ۱۰۲۰

حدیث - ۳۴۹ ۱۰۲۱

حدیث - ۳۵۰ ۱۰۲۱

حدیث - ۳۵۱ ۱۰۲۱

حدیث - ۳۵۲ ۱۰۲۲

حدیث - ۳۵۳ ۱۰۲۲

حدیث - ۳۵۴ ۱۰۲۲

حدیث - ۳۵۵ ۱۰۲۳

حدیث - ۳۵۶ ۱۰۲۳

حدیث - ۳۵۷ ۱۰۲۳

حدیث - ۳۵۸ ۱۰۲۴

حدیث - ۳۵۹ ۱۰۲۴

حدیث - ۳۶۰ ۱۰۲۴

حدیث - ۳۶۱ ۱۰۲۵

حدیث - ۳۶۲ ۱۰۲۵

حدیث - ۳۶۳ ۱۰۲۶

حدیث - ۳۶۴ ۱۰۲۶

حدیث - ۳۶۵ ۱۰۲۷

حدیث - ۳۶۶ ۱۰۲۷

حدیث - ۳۶۷ ۱۰۲۸

حدیث - ۳۶۸ ۱۰۲۸

حدیث - ۳۶۹ ۱۰۲۸

حدیث - ۳۷۰ ۱۰۲۹

حدیث - ۳۷۱ ۱۰۲۹

حدیث - ۳۷۲ ۱۰۲۹

حدیث - ۳۷۳ ۱۰۳۰

حدیث - ۳۷۴ ۱۰۳۰

حدیث - ۳۷۵ ۱۰۳۰

حدیث - ۳۷۶ ۱۰۳۱

حدیث - ۳۷۷ ۱۰۳۱

امربه معروف و نهی ازمنکر ۱۰۳۲

حدیث - ۱ ۱۰۳۲

حدیث - ۲ ۱۰۳۲

حدیث - ۳ ۱۰۳۳

حدیث - ۴ ۱۰۳۳

حدیث - ۵ ۱۰۳۳

حدیث - ۶ ۱۰۳۴

حدیث - ۷ ۱۰۳۴

حدیث - ۸ ۱۰۳۵

حدیث - ۹ ۱۰۳۵

حدیث - ۱۰ ۱۰۳۶

حدیث - ۱۱ ۱۰۳۶

حدیث - ۱۲ ۱۰۳۷

حدیث - ۱۳ ۱۰۳۷

حدیث - ۱۴ ۱۰۳۷

حدیث - ۱۵ ۱۰۳۸

حدیث - ۱۶ ۱۰۳۸

حدیث - ۱۷ ۱۰۳۹

حدیث - ۱۸ ۱۰۳۹

حدیث - ۱۹ ۱۰۳۹

حدیث - ۲۰ ۱۰۴۰

حدیث - ۲۲ ۱۰۴۰

حدیث - ۲۳ ۱۰۴۱

حدیث - ۲۴ ۱۰۴۱

حدیث - ۲۵ ۱۰۴۱

حدیث - ۲۶ ۱۰۴۲

حدیث - ۲۷ ۱۰۴۲

حدیث - ۲۸ ۱۰۴۲

حدیث - ۲۹ ۱۰۴۳

حدیث - ۳۰ ۱۰۴۳

حدیث - ۳۱ ۱۰۴۳

حدیث - ۳۲ ۱۰۴۴

حدیث - ۳۳ ۱۰۴۴

حدیث - ۳۴ ۱۰۴۵

حدیث - ۳۵ ۱۰۴۵

حدیث - ۳۶ ۱۰۴۶

حدیث - ۳۷ ۱۰۴۶

حدیث - ۳۸ ۱۰۴۷

حدیث - ۳۹ ۱۰۴۷

حدیث - ۴۰ ۱۰۴۸

حدیث - ۴۱ ۱۰۴۸

حدیث - ۴۲ ۱۰۴۹

حدیث - ۴۳ ۱۰۴۹

حدیث - ۴۴ ۱۰۴۹

حدیث - ۴۵ ۱۰۵۰

حدیث - ۴۶ ۱۰۵۰

احکام و فلسفه آن ۱۰۵۱

حدیث - ۱ ۱۰۵۱

حدیث - ۲ ۱۰۵۱

حدیث - ۳ ۱۰۵۲

حدیث - ۴ ۱۰۵۲

حدیث - ۵ ۱۰۵۳

حدیث - ۶ ۱۰۵۳

حدیث - ۷ ۱۰۵۴

حدیث - ۸ ۱۰۵۴

حدیث - ۹ ۱۰۵۵

حدیث - ۱۰ ۱۰۵۵

حدیث - ۱۱ ۱۰۵۶

حدیث - ۱۲ ۱۰۵۶

حدیث - ۱۳ ۱۰۵۷

حدیث - ۱۴ ۱۰۵۸

حدیث - ۱۵ ۱۰۵۸

حدیث - ۱۶ ۱۰۵۹

حدیث - ۱۷ ۱۰۵۹

حدیث - ۱۸ ۱۰۶۰

حدیث - ۱۹ ۱۰۶۰

حدیث - ۲۰ ۱۰۶۰

حدیث - ۲۱ ۱۰۶۱

حدیث - ۲۲ ۱۰۶۱

حدیث - ۲۳ ۱۰۶۱

حدیث - ۲۴ ۱۰۶۲

حدیث - ۲۵ ۱۰۶۲

حدیث - ۲۶ ۱۰۶۲

حدیث - ۲۷ ۱۰۶۳

حدیث - ۲۸ ۱۰۶۴

حدیث - ۲۹ ۱۰۶۴

حدیث - ۳۰ ۱۰۶۵

حدیث - ۳۱ ۱۰۶۵

امام علی عليه‌السلام می فرمایند : ۱۰۶۵

حدیث - ۳۳ ۱۰۶۶

حدیث - ۳۴ ۱۰۶۶

حدیث - ۳۵ ۱۰۶۷

حدیث - ۳۶ ۱۰۶۷

حدیث - ۳۷ ۱۰۶۸

حدیث - ۳۸ ۱۰۶۸

حدیث - ۳۹ ۱۰۶۹

حدیث - ۴۰ ۱۰۶۹

حدیث - ۴۱ ۱۰۶۹

حدیث - ۴۲ ۱۰۷۰

حدیث - ۴۳ ۱۰۷۰

حدیث - ۴۴ ۱۰۷۰

حدیث - ۴۵ ۱۰۷۱

حدیث - ۴۶ ۱۰۷۱

مسجد و اماکن مذهبی ۱۰۷۲

حدیث - ۱ ۱۰۷۲

حدیث - ۲ ۱۰۷۲

حدیث - ۳ ۱۰۷۳

حدیث - ۴ ۱۰۷۳

حدیث - ۵ ۱۰۷۳

حدیث - ۶ ۱۰۷۴

حدیث - ۷ ۱۰۷۴

حدیث - ۸ ۱۰۷۵

حدیث - ۹ ۱۰۷۵

حدیث - ۱۰ ۱۰۷۶

حدیث - ۱۱ ۱۰۷۶

حدیث - ۱۲ ۱۰۷۷

حدیث - ۱۴ ۱۰۷۸

حدیث - ۱۵ ۱۰۷۸

حدیث - ۱۶ ۱۰۷۹

حدیث - ۱۷ ۱۰۷۹

حدیث - ۱۸ ۱۰۸۰

حدیث - ۱۹ ۱۰۸۰

حدیث - ۲۰ ۱۰۸۱

حدیث - ۲۱ ۱۰۸۱

حدیث - ۲۲ ۱۰۸۲

حدیث - ۲۳ ۱۰۸۲

حدیث - ۲۴ ۱۰۸۳

حدیث - ۲۵ ۱۰۸۳

حدیث - ۲۶ ۱۰۸۴

حدیث - ۲۷ ۱۰۸۴

حدیث - ۲۸ ۱۰۸۴

حدیث - ۲۹ ۱۰۸۵

حدیث - ۳۰ ۱۰۸۵

حدیث - ۳۱ ۱۰۸۶

حدیث - ۳۲ ۱۰۸۶

حدیث - ۳۳ ۱۰۸۷

حدیث - ۳۴ ۱۰۸۷

حدیث - ۳۵ ۱۰۸۸

حدیث - ۳۶ ۱۰۸۹

حدیث - ۳۷ ۱۰۸۹

حدیث - ۳۸ ۱۰۹۰

حدیث - ۳۹ ۱۰۹۰

حدیث - ۴۰ ۱۰۹۱

حدیث - ۴۱ ۱۰۹۱

حدیث - ۴۲ ۱۰۹۲

حدیث - ۴۳ ۱۰۹۲

حدیث - ۴۴ ۱۰۹۳

حدیث - ۴۵ ۱۰۹۳

حدیث - ۴۶ ۱۰۹۴

حدیث - ۴۷ ۱۰۹۴

حدیث - ۴۸ ۱۰۹۵

حدیث - ۴۹ ۱۰۹۵

حدیث - ۵۰ ۱۰۹۶

حدیث - ۵۱ ۱۰۹۶

حدیث - ۵۲ ۱۰۹۶

حدیث - ۵۳ ۱۰۹۷

حدیث - ۵۴ ۱۰۹۷

حدیث - ۵۵ ۱۰۹۸

حدیث - ۵۶ ۱۰۹۸

حدیث - ۵۷ ۱۰۹۹

حدیث - ۵۸ ۱۱۰۰

حدیث - ۵۹ ۱۱۰۰

حدیث - ۶۰ ۱۱۰۱

حدیث - ۶۱ ۱۱۰۱

حدیث - ۶۲ ۱۱۰۱

حدیث - ۶۳ ۱۱۰۲

حدیث - ۶۴ ۱۱۰۲

حدیث - ۶۵ ۱۱۰۳

حدیث - ۶۶ ۱۱۰۳

حدیث - ۶۷ ۱۱۰۴

حدیث - ۶۸ ۱۱۰۵

حدیث - ۶۹ ۱۱۰۵

حدیث - ۷۰ ۱۱۰۶

حدیث - ۷۱ ۱۱۰۷

حدیث - ۷۲ ۱۱۰۷

حدیث - ۷۳ ۱۱۰۷

حدیث - ۷۴ ۱۱۰۸

حدیث - ۷۵ ۱۱۰۹

حدیث - ۷۶ ۱۱۰۹

حدیث - ۷۷ ۱۱۱۰

حدیث - ۷۸ ۱۱۱۰

حدیث - ۷۹ ۱۱۱۰

حدیث - ۸۰ ۱۱۱۱

حدیث - ۸۱ ۱۱۱۱

حدیث - ۸۲ ۱۱۱۲

حدیث - ۸۳ ۱۱۱۲

حدیث - ۸۴ ۱۱۱۳

حدیث - ۸۵ ۱۱۱۳

حدیث - ۸۶ ۱۱۱۴

حدیث - ۸۷ ۱۱۱۴

حدیث - ۸۸ ۱۱۱۵

حدیث - ۸۹ ۱۱۱۵

حدیث - ۹۰ ۱۱۱۶

حدیث - ۹۱ ۱۱۱۶

حدیث - ۹۲ ۱۱۱۷

حدیث - ۹۳ ۱۱۱۷

حدیث - ۹۴ ۱۱۱۸

حدیث - ۹۵ ۱۱۱۸

حدیث - ۹۶ ۱۱۱۹

حدیث - ۹۷ ۱۱۱۹

حدیث - ۹۸ ۱۱۲۰

حدیث - ۹۹ ۱۱۲۰

حدیث - ۱۰۰ ۱۱۲۰

حدیث - ۱۰۱ ۱۱۲۱

حدیث - ۱۰۲ ۱۱۲۱

حدیث - ۱۰۳ ۱۱۲۲

حدیث - ۱۰۴ ۱۱۲۲

حدیث - ۱۰۵ ۱۱۲۳

حدیث - ۱۰۶ ۱۱۲۳

حدیث - ۱۰۷ ۱۱۲۴

حدیث - ۱۰۸ ۱۱۲۴

حدیث - ۱۰۹ ۱۱۲۵

حدیث - ۱۱۰ ۱۱۲۵

حدیث - ۱۱۱ ۱۱۲۶

حدیث - ۱۱۲ ۱۱۲۶

حدیث - ۱۱۳ ۱۱۲۷

حدیث - ۱۱۴ ۱۱۲۷

حدیث - ۱۱۵ ۱۱۲۸

حدیث - ۱۱۶ ۱۱۲۸

حدیث - ۱۱۷ ۱۱۲۹

حدیث - ۱۱۸ ۱۱۲۹

حدیث - ۱۱۹ ۱۱۳۰

حدیث - ۱۲۰ ۱۱۳۰

حدیث - ۱۲۱ ۱۱۳۱

حدیث - ۱۲۲ ۱۱۳۱

حدیث - ۱۲۳ ۱۱۳۱

حدیث - ۱۲۴ ۱۱۳۲

حدیث - ۱۲۵ ۱۱۳۲

حدیث - ۱۲۶ ۱۱۳۲

حدیث - ۱۲۷ ۱۱۳۳

حدیث - ۱۲۸ ۱۱۳۳

حدیث - ۱۲۹ ۱۱۳۴

حدیث - ۱۳۰ ۱۱۳۴

حدیث - ۱۳۱ ۱۱۳۵

حدیث - ۱۳۲ ۱۱۳۵

حدیث - ۱۳۳ ۱۱۳۵

حدیث - ۱۳۴ ۱۱۳۶

حدیث - ۱۳۵ ۱۱۳۶

حدیث - ۱۳۶ ۱۱۳۶

حدیث - ۱۳۷ ۱۱۳۷

حدیث - ۱۳۸ ۱۱۳۷

حدیث - ۱۳۹ ۱۱۳۸

حدیث - ۱۴۰ ۱۱۳۸

حدیث - ۱۴۱ ۱۱۳۸

حدیث - ۱۴۲ ۱۱۳۹

حدیث - ۱۴۳ ۱۱۳۹

حدیث - ۱۴۴ ۱۱۴۰

حدیث - ۱۴۵ ۱۱۴۰

حدیث - ۱۴۶ ۱۱۴۱

حدیث - ۱۴۷ ۱۱۴۱

حدیث - ۱۴۸ ۱۱۴۲

حدیث - ۱۴۹ ۱۱۴۲

حدیث - ۱۵۰ ۱۱۴۲

حدیث - ۱۵۱ ۱۱۴۳

حدیث - ۱۵۲ ۱۱۴۳

حدیث - ۱۵۳ ۱۱۴۴

حدیث - ۱۵۴ ۱۱۴۴

حدیث - ۱۵۵ ۱۱۴۴

حدیث - ۱۵۶ ۱۱۴۵

حدیث - ۱۵۷ ۱۱۴۵

حدیث - ۱۵۸ ۱۱۴۵

حدیث - ۱۵۹ ۱۱۴۶

حدیث - ۱۶۰ ۱۱۴۶

حدیث - ۱۶۱ ۱۱۴۷

حدیث - ۱۶۲ ۱۱۴۷

حدیث - ۱۶۳ ۱۱۴۸

حدیث - ۱۶۴ ۱۱۴۸

حدیث - ۱۶۵ ۱۱۴۸

حدیث - ۱۶۶ ۱۱۴۹

حدیث - ۱۶۷ ۱۱۴۹

حدیث - ۱۶۸ ۱۱۵۰

حدیث - ۱۶۹ ۱۱۵۰

حدیث - ۱۷۰ ۱۱۵۱

حدیث - ۱۷۱ ۱۱۵۱

حدیث - ۱۷۲ ۱۱۵۲

حدیث - ۱۷۳ ۱۱۵۲

حدیث - ۱۷۴ ۱۱۵۳

حدیث - ۱۷۵ ۱۱۵۳

حدیث - ۱۷۶ ۱۱۵۴

حدیث - ۱۷۷ ۱۱۵۴

حدیث - ۱۷۸ ۱۱۵۴

حدیث - ۱۷۹ ۱۱۵۵

حدیث - ۱۸۰ ۱۱۵۵

حدیث - ۱۸۱ ۱۱۵۶

حدیث - ۱۸۲ ۱۱۵۶

حدیث - ۱۸۳ ۱۱۵۷

حدیث - ۱۸۴ ۱۱۵۷

حدیث - ۱۸۵ ۱۱۵۸

حدیث - ۱۸۶ ۱۱۵۸

حدیث - ۱۸۷ ۱۱۵۹

حدیث - ۱۸۸ ۱۱۵۹

حدیث - ۱۸۹ ۱۱۵۹

حدیث - ۱۹۰ ۱۱۶۰

حدیث - ۱۹۱ ۱۱۶۰

حدیث - ۱۹۲ ۱۱۶۱

حدیث - ۱۹۳ ۱۱۶۱

حدیث - ۱۹۴ ۱۱۶۲

حدیث - ۱۹۵ ۱۱۶۲

حدیث - ۱۹۶ ۱۱۶۳

حدیث - ۱۹۷ ۱۱۶۳

حدیث - ۱۹۸ ۱۱۶۳

حدیث - ۱۹۹ ۱۱۶۴

حدیث - ۲۰۰ ۱۱۶۴

حدیث - ۲۰۱ ۱۱۶۵

حدیث - ۲۰۲ ۱۱۶۵

حدیث - ۲۰۳ ۱۱۶۶

حدیث - ۲۰۴ ۱۱۶۶

حدیث - ۲۰۵ ۱۱۶۶

حدیث - ۲۰۶ ۱۱۶۷

حدیث - ۲۰۷ ۱۱۶۷

حدیث - ۲۰۸ ۱۱۶۷

حدیث - ۲۰۹ ۱۱۶۸

حدیث - ۲۱۰ ۱۱۶۸

حدیث - ۲۱۱ ۱۱۶۸

حدیث - ۲۱۲ ۱۱۶۹

حدیث - ۲۱۳ ۱۱۶۹

حدیث - ۲۱۴ ۱۱۶۹

حدیث - ۲۱۵ ۱۱۷۰

حدیث - ۲۱۶ ۱۱۷۱

حدیث - ۲۱۷ ۱۱۷۱

حدیث - ۲۱۸ ۱۱۷۲

حدیث - ۲۱۹ ۱۱۷۲

حدیث - ۲۲۰ ۱۱۷۳

حدیث - ۲۲۱ ۱۱۷۳

حدیث - ۲۲۲ ۱۱۷۴

حدیث - ۲۲۳ ۱۱۷۴

حدیث - ۲۲۵ ۱۱۷۵

حدیث - ۲۲۶ ۱۱۷۵

ایام خاص و اعیاد مذهبی ۱۱۷۶

حدیث - ۱ ۱۱۷۶

حدیث - ۲ ۱۱۷۶

حدیث - ۳ ۱۱۷۷

حدیث - ۴ ۱۱۷۷

حدیث - ۵ ۱۱۷۸

حدیث - ۶ ۱۱۷۸

حدیث - ۷ ۱۱۷۹

حدیث - ۸ ۱۱۷۹

حدیث - ۹ ۱۱۸۰

حدیث - ۱۰ ۱۱۸۰

حدیث - ۱۱ ۱۱۸۱

حدیث - ۱۲ ۱۱۸۲

حدیث - ۱۳ ۱۱۸۲

حدیث - ۱۴ ۱۱۸۳

حدیث - ۱۵ ۱۱۸۳

حدیث - ۱۶ ۱۱۸۴

حدیث - ۱۷ ۱۱۸۴

حدیث - ۱۸ ۱۱۸۵

حدیث - ۱۹ ۱۱۸۵

حدیث - ۲۰ ۱۱۸۶

حدیث - ۲۱ ۱۱۸۶

حدیث - ۲۲ ۱۱۸۷

حدیث - ۲۳ ۱۱۸۷

حدیث - ۲۴ ۱۱۸۷

حدیث - ۲۵ ۱۱۸۸

حدیث - ۲۶ ۱۱۸۸

حدیث - ۲۷ ۱۱۸۸

حدیث - ۲۸ ۱۱۸۹

حدیث - ۲۹ ۱۱۸۹

حدیث - ۳۰ ۱۱۸۹

حدیث - ۳۱ ۱۱۹۰

حدیث - ۳۲ ۱۱۹۰

حدیث - ۳۳ ۱۱۹۰

حدیث - ۳۴ ۱۱۹۱

حدیث - ۳۵ ۱۱۹۱

حدیث - ۳۶ ۱۱۹۲

حدیث - ۳۷ ۱۱۹۲

حدیث - ۳۸ ۱۱۹۳

حدیث - ۳۹ ۱۱۹۳

حدیث - ۴۰ ۱۱۹۴

حدیث - ۴۱ ۱۱۹۴

حدیث - ۴۲ ۱۱۹۵

حدیث - ۴۳ ۱۱۹۵

حدیث - ۴۴ ۱۱۹۵

حدیث - ۴۵ ۱۱۹۶

حدیث - ۴۶ ۱۱۹۶

حدیث - ۴۷ ۱۱۹۶

حدیث - ۴۸ ۱۱۹۷

حدیث - ۴۹ ۱۱۹۷

حدیث - ۵۰ ۱۱۹۷

حدیث - ۵۱ ۱۱۹۸

حدیث - ۵۲ ۱۱۹۸

حدیث - ۵۳ ۱۱۹۹

حدیث - ۵۴ ۱۱۹۹

حدیث - ۵۵ ۱۲۰۰

حدیث - ۵۶ ۱۲۰۰

حدیث - ۵۷ ۱۲۰۱

حدیث - ۵۸ ۱۲۰۱

حدیث - ۵۹ ۱۲۰۲

حدیث - ۶۰ ۱۲۰۲

حدیث - ۶۱ ۱۲۰۳

حدیث - ۶۲ ۱۲۰۳

حدیث - ۶۳ ۱۲۰۴

حدیث - ۶۴ ۱۲۰۴

حدیث - ۶۵ ۱۲۰۵

حدیث - ۶۶ ۱۲۰۵

حدیث - ۶۷ ۱۲۰۵

حدیث - ۶۸ ۱۲۰۶

حدیث - ۶۹ ۱۲۰۶

حدیث - ۷۰ ۱۲۰۷

حدیث - ۷۱ ۱۲۰۷

حدیث - ۷۲ ۱۲۰۷

حدیث - ۷۳ ۱۲۰۸

حدیث - ۷۴ ۱۲۰۸

حدیث - ۷۵ ۱۲۰۹

حدیث - ۷۶ ۱۲۰۹

حدیث - ۷۷ ۱۲۰۹

تولی و تبری ۱۲۱۱

حدیث - ۱ ۱۲۱۱

حدیث - ۲ ۱۲۱۱

حدیث - ۳ ۱۲۱۲

حدیث - ۴ ۱۲۱۲

حدیث - ۵ ۱۲۱۳

حدیث - ۶ ۱۲۱۳

حدیث - ۷ ۱۲۱۴

حدیث - ۸ ۱۲۱۴

حدیث - ۹ ۱۲۱۴

حدیث - ۱۰ ۱۲۱۵

حدیث - ۱۱ ۱۲۱۵

حدیث - ۱۲ ۱۲۱۵

حدیث - ۱۳ ۱۲۱۶

حدیث - ۱۴ ۱۲۱۶

حدیث - ۱۵ ۱۲۱۷

حدیث - ۱۶ ۱۲۱۷

حدیث - ۱۷ ۱۲۱۸

حدیث - ۱۸ ۱۲۱۸

حدیث - ۱۹ ۱۲۱۹

حدیث - ۲۰ ۱۲۱۹

حدیث - ۲۱ ۱۲۲۰

حدیث - ۲۲ ۱۲۲۰

حدیث - ۲۳ ۱۲۲۱

حدیث - ۲۴ ۱۲۲۱

حدیث - ۲۵ ۱۲۲۱

حدیث - ۲۶ ۱۲۲۲

حدیث - ۲۷ ۱۲۲۲

حدیث - ۲۸ ۱۲۲۳

حدیث - ۲۹ ۱۲۲۳

حدیث - ۳۰ ۱۲۲۴

حدیث - ۳۱ ۱۲۲۴

حدیث - ۳۲ ۱۲۲۴

حدیث - ۳۳ ۱۲۲۵

حدیث - ۳۴ ۱۲۲۶

حدیث - ۳۵ ۱۲۲۶

حدیث - ۳۶ ۱۲۲۷

حدیث - ۳۷ ۱۲۲۷

حدیث - ۳۸ ۱۲۲۸

حدیث - ۳۹ ۱۲۲۸

حدیث - ۴۱ ۱۲۲۹

حدیث - ۴۲ ۱۲۲۹

حدیث - ۴۳ ۱۲۳۰

حدیث - ۴۴ ۱۲۳۰

حدیث - ۴۵ ۱۲۳۱

حدیث - ۴۶ ۱۲۳۱

حدیث - ۴۷ ۱۲۳۲

حدیث - ۴۸ ۱۲۳۲

حدیث - ۴۹ ۱۲۳۳

حدیث - ۵۰ ۱۲۳۳

حدیث - ۵۱ ۱۲۳۳

حدیث - ۵۲ ۱۲۳۴

حدیث - ۵۳ ۱۲۳۴

حدیث - ۵۴ ۱۲۳۵

حدیث - ۵۵ ۱۲۳۵

حدیث - ۵۶ ۱۲۳۵

حدیث - ۵۸ ۱۲۳۷

حدیث - ۵۹ ۱۲۳۷

حدیث - ۶۰ ۱۲۳۷

حدیث - ۶۱ ۱۲۳۸

حدیث - ۶۲ ۱۲۳۸

حدیث - ۶۳ ۱۲۳۸

حدیث - ۶۴ ۱۲۳۹

حدیث - ۶۵ ۱۲۳۹

حدیث - ۶۶ ۱۲۴۰

حدیث - ۶۷ ۱۲۴۰

حدیث - ۶۸ ۱۲۴۱

حدیث - ۶۹ ۱۲۴۱

حدیث - ۷۰ ۱۲۴۲

حدیث - ۷۱ ۱۲۴۲

حدیث - ۷۲ ۱۲۴۳

حدیث - ۷۳ ۱۲۴۳

حدیث - ۷۴ ۱۲۴۴

حدیث - ۷۵ ۱۲۴۴

حدیث - ۷۶ ۱۲۴۵

حدیث - ۷۷ ۱۲۴۵

حدیث - ۷۸ ۱۲۴۵

حدیث - ۷۹ ۱۲۴۶

حدیث - ۸۰ ۱۲۴۶

حدیث - ۸۱ ۱۲۴۷

حدیث - ۸۲ ۱۲۴۷

حدیث - ۸۳ ۱۲۴۸

حدیث - ۸۴ ۱۲۴۸

حدیث - ۸۵ ۱۲۴۸

حدیث - ۸۶ ۱۲۴۹

حدیث - ۸۷ ۱۲۴۹

حدیث - ۸۸ ۱۲۵۰

فهرست مطالب ۱۲۵۱