تذکراين کتاب توسط مؤسسه فرهنگي - اسلامي شبکة الامامين الحسنين عليهماالسلام بصورت الکترونيکي براي مخاطبين گرامي منتشر شده است.
لازم به ذکر است تصحيح اشتباهات تايپي احتمالي، روي اين کتاب انجام گرديده است.
.بانک احاديث اهل بيت عليه‌السلام
(اخلاقي)
واحد تحقيقات رايانه اي قائميه اصفهان.
.
فضايل اخلاقي
حديث. - ۱
قال الإمام زين العابدينعليه‌السلام :
القول الحسن يثري المال، و ينمي الرزق، و ينسئ في الأجل، و يحبب إلي الأهل، و يدخلالجنة.
امام سجادعليه‌السلام فرمودند:
گفتار نيک دارايي را زياد مي کند و روزي را افزايش مي دهد و أجل را به تأخير مي اندازد و انسان را نزد اهل و خانواده محبوب مي گرداند و (شخص را) به بهشت مي برد.
«أمالي صدوق، ص۱۲، ح ۱»
حديث - ۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : والذي نفسي بيده، ما أنفق الناس من نفقة أحب من قول الخير.
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: سوگند به آن که جانم در دست اوست، مردم هيچ انفاقي نکردند که دوست داشتني تر از گفتار نيک باشد.
«بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۱۱، ح ۸»
حديث - ۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : من حسن إسلام المرء ترکه الکلام فيما لا يعنيه.
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: از نشانه هاي نيکويي اسلام شخص دم فرو بستن از بيهوده گويي است.
«بحارالانوار، ج ۲، ص ۵۵، ح ۲۸»
حديث - ۴
قال الامام علي بن الحسينعليه‌السلام : ما مِنْ جرعةٍ أحبَّ الي اللهِ من جرعَتَين: جرعَة غيظٍ ردَّها مؤمِنٌ بحِلْمٍ أوْ جرعَة مصيبةٍ ردّها مؤمِنٌ بصبرٍ.
امام سجادعليه‌السلام فرمودند: نزد خداوند متعال حالتي محبوبتر از يکي از اين دو حالت نيست: حالت غضب و خشمي که مؤمن با بردباري و حلم از آن بگذرد و حالت بلا و مصيبتي که مؤمن آن را با صبر و شکيبائي پشت سر بگذارد.
«مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۴۲۴»
حديث - ۵
قال الامام العسکريعليه‌السلام : مَنْ کانَ الوَرعُ سجيّتهُ و الکرَْم ُطبيعَتَهُ و الحِلمُ خلَّتَهُ کَثُرَ صديقُهُ و الثّناءُ عليهِ.
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند: هرکس ورع و پرهيزگاري روش زندگي او، بزرگواري و سخاوت عادت او و صبر و بردباري برنامه اش باشد، دوستانش زياد خواهند بود و ديگران او را مورد مدح و ستايش قرار مي دهند.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۳۷۹»
حديث - ۶
قال الامام عليعليهالسلام : لا يَعدمُ الصبورُ الظّفَر و ان طالَ به الزّمان.
امام عليعليهالسلام فرمودند: انسان صبور و شکيبا، پيروزي را از دست نمي دهد گر چه زمان رسيدن آن طولاني شود.
«بحار الانوار، ج ۷۱، ص ۹۵»
حديث - ۷
قال اميرالمؤمنينعليه‌السلام : إنّ الصّبرَ و حُسنَ الخُلقِ والبرََّ و الحِلمَ من أخلاق الانبياء.
امام عليعليهالسلام. فرمودند: صبر و شکيبائي و اخلاق نيکو و بردباري، از اخلاق پيامبران است.
«بحار الانوار، ج ۷۱، ص ۹۳»
حديث - ۸
قال الامام عليعليهالسلام : الصّبرُ أحسَنُ حُلَلِ الايمان ِو أشرَفُ خلائقِ الانسان.
امام عليعليهالسلام فرمودند: صبر، بهترين جامه ايمان و برترين خوي انسان است.
«غررالحکم، ص ۲۸۱، ح ۶۲۳۲»
حديث - ۹
قال الامام عليعليهالسلام : ثَوابُ الصّبرِ أعلي الثّوابِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: پاداش صبر، بالاترين پاداش ها است.
«تصنيف غررالحکم، ص ۲۸۱، ح ۶۲۴۰»
حديث - ۱۰
قال الامام عليعليهالسلام : الصّبرُ جنَّةٌ من الفاقَةِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: صبرو بردباري سپري در برابر فقر و تنگدستي است.
«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۲۴۰»
حديث - ۱۱
قال الامام عليعليهالسلام : الصّبرُ کفيلٌ بالظَّفّرِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: صبر، ضامن پيروزي است.
«تصنيف غررالحکم، ص ۲۸۳، ح ۶۳۱۲»
حديث - ۱۲
قال الامام عليعليهالسلام : زَينُ الدّين الصّبرُ و الرضا.
امام عليعليهالسلام فرمودند: زينت و زيبائي دين، صبر و رضا (به قضاي پروردگار) است.
«تصنيف غررالحکم، ص ۲۸۱، ح ۶۲۴۳»
حديث - ۱۳
قال الامام عليعليهالسلام : الصّبرُ ثمرةُ الايمان.
امام عليعليهالسلام فرمودند: صبر، ثمره و نتيجه ايمان است.
«تصنيف غررالحکم، ص ۲۸۰، ح ۶۲۱۷»
حديث - ۱۴
قال الامام عليعليهالسلام : أقوي عَدوِّ الشدائِدِ الصّبر.
امام عليعليهالسلام فرمودند: قوي ترين دشمن سختي ها، صبر و شکيبائي است.
«تصنيف غررالحکم، ص ۲۸۲، ح ۶۲۷۵»
حديث - ۱۵
امام عليعليهالسلام فرمودند: برترين عبادت ها، صبر، خاموشي و انتظار فرج مي باشد.
«بحار الانوار، ج ۷۴، ص۴۲۰»
حديث - ۱۶
قال الامام عليعليهالسلام : الصَّبرُ صَبران، صبرٌ علي ما تکرَه و صبرٌ ممّا تُحبّ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: صبر بر دو قسم است، صبر برآنچه که دوست نداري و به تو رسيده است و صبر بر چيزي که دوست مي داري و نمي تواني به آن دست يابي.
«بحار الانوار، ج ۷۱، ص ۹۵»
حديث - ۱۷
قال الامام الصادقعليه‌السلام : العَملُ الخالِصُ، الذي لا تُريدُ اَنْ يَحْمدَکَ عَليه اَحدٌ اِلاّ اللهُ عزّوجلّ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: عمل خالص آن است که نخواهي کسي جز خداي عزوجل، تو را بر انجام آن کار بستايد.
«الکافي، ج ۲، ص ۱۶»
حديث - ۱۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : بِالاِخلاصِ تَتَفاضَلُ مَراتِبُ المُومنينَ.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: تفاوت و برتري درجات مؤمنان بر يکديگر به اخلاص است.
«تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۱۹»
حديث - ۱۹
قال الامام عليعليهالسلام : عَلي قَدْرِ قُوَّةِ الدِّينِ يکونُ خُلُوُصُ النِّيَّةِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: خلوص نيت به اندازة شدت دينداري است.
«غررالحکم، ح ۶۱۹۲»
حديث - ۲۰
قال الامام عليعليهالسلام : مَنْ اَخْلَصَ بَلَغَ الآمالَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر که اخلاص ورزد، به آرزوهايش برسد.
«غررالحکم، ح ۷۶۷۵»
حديث - ۲۱
قال الامام عليعليهالسلام : اَلزُّهدُ سَجِيَّةُ المُخْلِصينَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: پارسايي، سرشت و خوي مخلصان است.
«غررالحکم، ح ۶۶۲»
حديث - ۲۲
قال الامام عليعليهالسلام : في إخْلاصِ النَّيّاتِ نَجاحُ الأُمُورِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: موفقيت در کارها به خالص کردن نيّت ها است.
«غررالحکم، ح ۶۵۱۰»
حديث - ۲۳
قال الامام عليعليهالسلام : اَلْعَمَلُ کلُّهُ هَباءٌ الاّ ما اُخْلِصَ فيهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اعمال همه بر باد است، مگر آنچه از روي اخلاص باشد.
«غررالحکم، ح ۱۴۰۰»
حديث - ۲۴
قال الامام عليعليهالسلام : لَوْ خَلَصَتْ النِّيّاتُ لَزَکَّتِ الاعمالُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اگر نيت ها خالص شود، اعمال پاکيزه گردد.
«غررالحکم، ح ۷۵۷۸»
حديث - ۲۵
قال الامام عليعليهالسلام : عِندَ تَحَقُّقِ الاخلاصِ تَستَنيرُ البَصائرُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: چون اخلاص تحقق يابد، ديده بصيرت روشن شود.
«غررالحکم، ح ۶۲۱۱»
حديث - ۲۶
قال الامام عليعليهالسلام : بِالاخلاصِ تُرفَعُ الاعمالُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: به سبب اخلاص، اعمال (به درگاه خدا) بالا مي رود.
«غررالحکم، ح ۴۲۴۲»
حديث - ۲۷
قال الامام عليعليهالسلام : في الاِخلاصِ يکونُ الْخَلاصُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: رهايي و نجات در اخلاص است.
«تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۵۴»
حديث - ۲۸
قال الامام عليعليهالسلام : الاخلاصُ شيمةُ افاضِلِ النّاسِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اخلاص، خوي برترين مردمان است.
«غررالحکم، ح ۵۹۷»
حديث - ۲۹
قال الامام عليعليهالسلام : اَلاِخلاصُ عِبادَةُ الْمُقَرَّبينَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اخلاص، عبادت مقربان الهي است.
«غررالحکم، ح ۱۹۷»
حديث - ۳۰
قال الامام عليعليهالسلام : زيادَةُ الشُّکْرِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ تَزيدُ فِي الْعُمْرِ وَ تَفْسَحُ فِي الاَْجَلِ.
امام عليعليهالسلام : شکرگزاري فراوان و صله رحم، عمر را زياد مي کنند و بر مُهلت زندگي مي افزايند.
«عيون الحکم والمواعظ، ص ۲۷۵، ح ۴۹۹۹»
حديث - ۳۱
قال الله عزّوجلّ:
اي احمد! ميداني به کدام دليل تو را بر ديگر انبيا برتري دادم؟ به دليل يقين و حسن خلق و سخاوت نفس و دلسوزي براي مردم.
(ارشادالقلوب۱/۲۰۵)
حديث - ۳۲
قال الله عزّوجلّ:
اي احمد! پرهيزکاري، زينت مؤمن و ستون برپايي دين است.
(ارشادالقلوب۱/۲۰۳)
حديث - ۳۳
قال الامام علي بن الحسينعليه‌السلام :
اَلصّبرُ وَ الرّضا عن قضاءِ الله رأس طاعةِ الله .
امام سجادعليه‌السلام فرمودند:
صبر و خشنودي از قضاي الهي، اصل و اساس اطاعت خداوند است. هر که صبر و رضا در برابر قضاي الهي داشته باشد، جز خير براي او نخواهد بود.
«وسائل الشيعه، ج ۲، ص ۸۹۹»
حديث - ۳۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ما نَعْلَمُ شَيْئا يَزيدُ فِي الْعُمْرِ اِلاّ صِلَةَ الرَّحِمِ، حَتّي اِنَّ الرَّجُلَ يَکونُ اَجَلُهُ ثَلاثَ سِنينَ فَيکونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ فَيَزيدُ اللّهُ في عُمْرِهِ ثَلاثيْنَ سَنَةً فَيَجْعَلُها ثَلاثا وَ ثَلاثيْنَ سَنَةً، وَ يَکونُ اَجَلُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثيْنَ سَنَةً فَيَکونَ قاطِعا لِلرَّحِمِ، فَيَنْقُصُهُ اللّهُ ثَلاثيْنَ سَنَةً وَ يَجْعَلُ اَجَلَهُ اِلي ثَلاثِ سِنينَ ؛
ما، غير از صله رحم، چيزي نمي شناسيم که بر عمر بيفزايد، تا آنجا که گاهي عمر کسي سه سال است، و وقتي که اهل صله رحم مي شود، خداوند هم سي سال بر عمرش مي افزايد و آن را سي و سه سال مي کند و گاهي عمر کسي سي و سه سال است و قطع رحم مي کند و خداوند هم سي سال از عمر او مي کاهد و عمرش را به سه سال، کاهش مي دهد
کافي : ج ۲، ص ۱۵۲، ح ۱۷
حديث - ۳۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن صاحَبَ النّاسَ‌بِالَّذي يُحِبُّ أن يُصاحِبوهُ کانَ عَدلاً
هرکه با مردم چنان رفتار کند که دوست دارد آنان با او رفتار کنند ، عادل است
کنز الفوائد : ۲ / ۱۶۲ منتخب ميزان الحکمة : ۳۶۰
حديث - ۳۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ما مِن رَجُلٍ مُسلمٍ يُصابُ بشَيءٍ في جَسَدِهِ فَيَتَصَدَّقُ بهِ إلاّ رَفَعَهُ اللّه بهِ دَرجَةً وحَطَّ عَنهُ بهِ خَطيئةً
هيچ مرد مسلماني نيست که به قسمتي از بدنش آسيبي وارد شود و از (قصاص) آن درگذرد ، مگر اين که خداوند به سببِ آن يک درجه بالايش بَرد و يک گناه از او بزدايد
کنز العمّال : ۳۹۸۵۰ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۶
حديث - ۳۷
امام باقرعليه‌السلام :
صلةُ الأرحامِ تُحَسِّنُ الخُلُقَ وتُسَمِّحُ الکَفَّ وتُطَيِّبُ النَّفْسَ ، وتَزِيدُ في الرّزقِ وتُنسِئُ في الأجَلِ ؛
صله رحم خلق و خوي را نيکو ، دست را بخشنده ، جان را پاکيزه و روزي را زياد ميکند و اجل را به تأخير مي‌اندازد
الکافي : ۲ / ۱۵۲ / ۱۲
حديث - ۳۸
امام عليعليهالسلام :
مِـن کَرَمِ المَـرءِ بُـکاؤهُ علي ما مَضي مِن زَمانِهِ ، وحَنينُهُ إلي أوطانِهِ ، وحِفظُهُ قَديمَ إخوانِهِ ؛
از بزرگواري انسان، گريستن اوست بر عمر سپري شده‌اش و علاقه او به ميهنش و نگهداشتن دوستان ديرينه‌اش
بحار الأنوار : ۷۴ / ۲۶۴ / ۳ منتخب ميزان الحکمة : ۵۹۶
حديث - ۳۹
امام عليعليهالسلام :
غايَةُ الفَضائلِ العِلم؛
اوج فضيلتها دانش است
غرر الحکم : ۶۳۷۹
حديث - ۴۰
امام عليعليهالسلام :
لا شَرَفَ کَالعِلم؛
هيچ شرافتي ، چون دانش نيست
نهج البلاغة : الحکمة ۱۱۳ منتخب ميزان الحکمة : ۳۹۶
حديث - ۴۱
امام عليعليهالسلام :
رَأسُ الفَضائلِ العِلمُ ، غايَةُ الفَضائلِ العِلم ؛
سرآمد فضيلتها ، دانش است ؛ نقطه پايان فضيلتها دانش است
غرر الحکم : ۵۲۳۴ ۶۳۷۹ منتخب ميزان الحکمة : ۳۹۶
حديث - ۴۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
العِلمُ رَأسُ الخَيرِ کُلِّهِ ، والجَهلُ رَأسُ الشَّرِّ کُلِّهِ ؛
دانايي ، سرآمـد همه خوبيهاست و ناداني سرآمد همه بديها
بحار الأنوار : ۷۷ / ۱۷۵ / ۹ منتخب ميزان الحکمة : ۳۹۶
حديث - ۴۳
امام حسنعليه‌السلام :
رَأسُ العَقلِ مُعاشَرَةُ النّاسِ بِالجَميلِ؛
خوشرفتاري با مردم، رأس خرد است.
ميزان الحکمة: ح ۱۳۷۰۳
حديث - ۴۴
امام صادقعليهالسلام :
الصَّبرُ رَأسُ الإيمانِ؛
شکيبايي، سرِ ايمان است.
ميزان الحکمة: ح ۱۰۲۲۱
حديث - ۴۵
إنَّ اللَّه عزّوجلّ لَم يَبْعثْ نَبيّاً إلّا بصِدقِ الحديث - وأداءِ الأمانةِ إلي البَرِّ والفاجرِ؛
خداوند عزّوجلّ هيچ پيامبري را برنگزيد، مگر به راست‌گفتاري و امانتداري در حق خوب و بد.
الکافي: ج ۲، ص ۱۰۴، ح ۱
حديث - ۴۶
امام سجّادعليه‌السلام :
القَولُ الحَسَنُ يُثرِي المالَ، ويُنمِي الرِّزقَ؛
گفتار نيک، دارايي را زياد ميکند و روزي را افزايش ميدهد.
ميزان الحکمة: ح ۱۸۰۶۳
حديث - ۴۷
امام عليعليهالسلام :
مَن لانَت عَرِيکَتُهُ وَجَبَت مَحَبَّتُهُ؛
هر که نرمخو و فروتن باشد محبّتش [بر دلها] لازم آيد.
ميزان الحکمة: ح ۱۰۴۵۴
حديث - ۴۸
امام صادقعليهالسلام :
إنَّ مِن التَّواضُعِ أن يَجلِسَ الرّجُلُ دُونَ شَرَفِهِ؛
تواضع در مجلس، آن است که کسي در کمتر از جايگاهش بنشيند.
الکافي: ج ۲، ص ۱۲۳، ح ۹
حديث - ۴۹
امام صادقعليهالسلام :
اَلْعَدلُ أحلي مِنَ الْماءِ يُصِيبُهُ الظَّمآنُ؛
عدالت، گواراتر از آبي است که تشنه به آن ميرسد.
الکافي، ج ۲، ص ۱۴۶
حديث - ۵۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ الْعَفوَ لا يَزِيدُ الْعَبدَ إلّا عِزّاً فَتَعافَوا يُعِزُّکُمُ اللَّهُ؛
گذشت، جز بر عزّت بنده نمي‌افزايد، پس از يکديگر درگذريد تا خداوند به شما عزّت بخشد.
الکافي، ج ۶، ص ۱۰۸
حديث - ۵۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
خِيارُکُم أحاسِنُکُم أخلاقاً الَّذينَ يَألَفُونَ ويُؤلَفُونَ؛
بهترين شما، خوش‌خوترين شماست آنان که الفت مي‌گيرند و الفت مي‌پذيرند.
تحف العقول، ص ۴۵
حديث - ۵۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
خَصلَتانِ ليسَ فَوقَهُما مِنَ البِرِّ شَيءٌ الإيمانُ بِاللّه و النَّفعُ لِعبادِ اللّه؛
دو خصلت است که هيچ کار خوبي بالاتر از آن دو نيست : ايمان به خدا و سود رساندن به بندگان خدا
ميزان الحکمة، ج ۵ ، ص ۵۰۲
حديث - ۵۳
امام کاظمعليه‌السلام :
تمونُک لِلضَّعيفِ أفضَلُ الصَّدَقَةِ؛
کمک کردن تو به ناتوان، بهترين صدقه است.
تحف العقول، ص ۴۱۴
حديث - ۵۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَلصَّبرُ سِترٌ مِنَ الْکُروبِ وعَونٌ عَلَي الْخُطُوبِ؛
صبر، پوشاننده اندوه‌ها و ياور در برابر مشکلات است.
کنزالفوائد، ص ۵۸
حديث - ۵۵
پيامبرخداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحتَرِفَ الْأمينَ؛
به راستي خداوند پيشروِ امانت دار را دوست دارد.
الکافي، ج ۵، ص ۱۱۳
حديث - ۵۶
امام باقرعليه‌السلام :
إنَّ أشَدَّ العِبادَةِ الوَرَعُ؛
سخت‌ترين عبادت، پارسايي است.
ميزان الحکمة: ح ۱۱۸۵۸
حديث - ۵۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أکْثَرُ ما تَلِجُ بهِ اُمَّتي الجَنّةَ: تَقْوَي اللَّهِ وحُسْنُ الخُلقِ؛
بيشترين چيزي که مايه ورود امت من به بهشت ميشود، پرواي از خدا و اخلاقي خوش است.
الکافي: ج ۲، ص ۱۰۰، ح ۶
حديث - ۵۸
امام رضاعليه‌السلام :
مَن تَبَسَّمَ في وَجهِ أخيهِ المُؤمِنِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً؛
هر که به روي برادر مؤمنش لبخند بزند، خداوند برايش ثوابي خواهد نوشت.
دوستي: ص ۲۱۶ ح ۵۳۵
حديث - ۵۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
نَصرُ الْمَظلُومِ وَالْأمرُ بِالْمَعرُوفِ وَالنَّهيُ عَنِ الْمُنکَرِ جِهادٌ؛
ياري رساندن به ستمديده و امر به معروف و نهي از منکر جهاد در راه خداست.
جامع الأحاديث قمي، ص ۱۲۵
حديث - ۶۰
امام سجادعليه‌السلام فرمودند:
إنَّ أقرَبَکُم مِن اللَّهِ أوسَعَکُم خُلقاً؛
نزديکترين شما به خداوند، گشاده خوترين شماست.
الکافي: ج ۸، ص ۶۹، ح ۲۴
حديث - ۶۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
انَّ أعجَل الخيرِ ثواباً صلةُ الرَّحم؛
پاداش صله رحم، سريع ترين پاداش کار خيري است که به انسان مي رسد.
الکافي، ج ۲، ص ۱۶۰
حديث - ۶۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
وقتي مسلماني از کنار برادر مسلمانش عبور مي نمايد و سلام نمي کند ملائکه از آن مسلمان تعجب مي کنند.
محجه البيضاء جلد ۳ صفحه ۳۸۲
حديث - ۶۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
بهترين بندگان خدا آنها هستند که به وعده وفا کنند.
نهج الفصاحه، صفحه ۱۷۲، حديث -۸۵۰
حديث - ۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّ الْعَفوَ لا يَزِيدُ الْعَبدَ إلّا عِزّاً فَتَعافَوا يُعِزُّکُمُ اللَّهُ؛
گذشت، جز بر عزّت بنده نمي‌افزايد، پس از يکديگر درگذريد تا خداوند به شما عزّت بخشد.
الکافي، ج ۶، ص ۱۰۸
حديث - ۶۵
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن مَشي اِلي ذي قَرابَةٍ بِنَفسِهِ وَ مالِهِ لِيَصِلَ رَحِمَهُ اَعطاهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ اَجرَ مِأَةِ شَهيدٍ؛
هر کس با جان و مال خود در راه صله رحم کوشش کند، خداوند عزّوجلّ پاداش يکصد شهيد به او مي دهد.
من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۱۶
حديث - ۶۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
اَمّا عَلامَةُ التّائِبِ فَاَربَعَةٌ: اَلنَّصيحَةُ لِلّهِ في عَمَلِهِ وَ تَرکُ الباطِلِ وَ لُزومُ الحَقِّ وَ الحِرصُ عَلَي الخَيرِ ؛
نشانه توبه کننده چهار است: عمل خالصانه براي خدا، رها کردن باطل، پايبندي به حق و حريص بودن بر کار خير.
(تحف العقول، ص ۲۰)
حديث - ۶۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَ لکِن فِي الشَّبابِ اَحسَنُ ؛
توبه زيباست، ولي از جوان زيباتر
(کنز العمّال، ح ۴۳۵۴۲)
حديث - ۶۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلتَّوفيقُ مِنَ السَّعادَةِ وَ الْخِذلانُ مِنَ الشَّقاوَةِ؛
توفيق [انجام کار نيک] از خوشبختي و بي توفيقي از بدبختي است.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۲، ح ۷۰
حديث - ۶۹
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
اَفضَلُ العِبادَةِ عِفَّةُ البَطنِ وَ الفَرجِ؛
بالاترين عبادت، عفت شکم و شهوت است.
تحف العقول، ص ۲۹۶
حديث - ۷۰
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
اِنَّ الوُصُولَ اِلي اللهِ عَزّوجلَّ سَفَرٌ لا يُدرَکُ اِلّا بِامتِطاءِ اللَّيلِ؛
وصول به خداوند عزوجل سفري است که جز با عبادت در شب حاصل نگردد.
مسند الامام العسکري، ص۲۹۰
حديث - ۷۱
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
اَلخُلقُ الحَسَنُ عِبادَةٌ؛
خوش اخلاقي عبادت است.
کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۵۱، ح۳۶۴۷۲
حديث - ۷۲
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَلا اُحَدِّثُکَ بِمَکارِمِ الاَْخْلاقِ؟ الصَّفْحُ عَنِ النّاسِ وَ مُواساةُ الرَّجُلِ اَخاهُ في مالِهِ وَ ذِکْرُ اللّهِ کَثيرا؛
آيا به شما بگويم که مکارم اخلاق چيست؟ گذشت کردن از مردم، کمک مالي به برادر (ديني) خود و بسيار به ياد خدا بودن.
معاني الأخبار، ص ۱۹۱، ح ۲
حديث - ۷۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلذِّکرُ يونِسُ اللُّبَّ وَيُنيرُ القَلبَ وَيَستَنزِلُ الرَّحمَةَ؛
ياد خدا عقل را آرامش مي دهد، دل را روشن مي کند و رحمت او را فرود مي آورد.
غررالحکم، ج۲، ص۶۶، ح۱۸۵۸
حديث - ۷۴
امام رضاعليه‌السلام فرمودند:
مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه يـَوم القيامة؛
هر کس اندوه و مشکلي را از مومني بر طرف نمايد خداوند در روز قيامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.
(اصول کافي، ج ۳، ص ۲۶۸)
حديث - ۷۵
امام صادقعليهالسلام :
لِجَرّاحِ المَدائِنيِّ : ألا اُحَدِّثُکَ بِمَکارِمِ الأخلاقِ؟ اَلصَّفحُ عَنِ النّاسِ ، وَمُواساةُ الرَّجُلِ أخاهُ في مالِهِ ، وَذِکرُ اللّه کَثيرا؛
به جرّاح مدائني فرمودند: آيا به تو بگويم که مکارم اخلاق چيست؟ گذشت کردن از مردم، سهيم کردن برادر (ديني) در مال خود و بسيار به ياد خدا بودن.
(غررالحکم، ج۲، ص۴۵۱، ح۳۲۶۰)
حديث - ۷۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إنّ اللّه تَبارَکَ وَتَعالي خَصَّ رَسولَ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بِمَکارِمِ الأخلاقِ ، فَامتَحِنوا أنفُسَکُم فَإن کانَت فيکُم فَاحمَدوا اللّه عَزَّوَجَلَّ وَارغَبوا إلَيهِ في الزِّيادَةِ مِنها ـ فَذَکَرَها عَشرَةً ـ : اليَقينُ ، والقَناعَةُ ، والصَّبرُ ، والشُّکرُ ، والحِلمُ ، وحُسنُ الخُلقِ ، والسَّخاءُ ، والغَيرَةُ ، والشَّجاعَةُ ، والمُروءَةُ؛
خداي تبارک وتعالي رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم را به مکارم اخلاق مخصوص گردانيد. پس شما نيز خود را بيازماييد، اگر اين صفت ها در شما بود خداي عزوجل را سپاس گوييد و از او اين مکارم را بيشتر بخواهيد. سپس آن ده خصلت را برشمردند : يقين، قناعت، صبر، شکر، بردباري، خوش اخلاقي، سخاوت، غيرت، شجاعت و جوانمردي.
(نهج البلاغه، خطبه ۹۱)
حديث - ۷۷
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
وَقَد سُئِلَ عَن مَکارِمِ الخلاقِ: اَلعفوُ عَمَّن ظَلَمَکَ وَصِلَةُ مَن قَطَعَکَ وَإعطاءُ مَن حَرَمَکَ وَقَولُ الحَقِّ وَلَو عَلي نَفسِکَ؛
درباره مکارم الاخلاق سئوال شد، فرمودند: گذشت از کسي که به تو ظلم کرده، رابطه با کسي که با تو قطع رابطه کرده، عطا به آن کس که از تو دريغ داشته است و گفتن حق اگر چه بر ضد خودت باشد.
(نهج الفصاحه، ح ۷۸۱)
حديث - ۷۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خَيرُ الخَلائق الرِّفقُ؛
بهترين خوبي ها رفق است (مهرباني و لطف با مردم).
(غررالحکم)
حديث - ۷۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلعَدلُ أَفضَلُ مِنَ الشَّجاعَةِ لأَِنَّ النّاسَ لَوِاستَعمَلُوا العَدلَ عُموما في جَميعِهِم لاَستَغنَوا عَنِ الشَّجاعَةِ؛
عدالت بهتر از شجاعت است زيرا اگر مردم همگي عدالت را درباره همه بکار گيرند از شجاعت بي نياز مي شوند.
شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۳۳، ح۸۱۶
حديث - ۸۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا أَشجَعَ مِن لَبيبٍ؛
شجاع تر از خردمند، وجود ندارد.
غررالحکم، ج۶، ص۳۷۳، ح۱۰۵۹۱
حديث - ۸۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ثَمَرَةُ الشَّجاعَةِ الغيرَةُ؛
غيرت ميوه شجاعت است.
غررالحکم، ج۳، ص۳۲۸، ح۴۶۲۰
حديث - ۸۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
جُبِلَتِ الشَّجاعَةُ عَلي ثَلاثِ طَبائِعَ، لِکُلِ واحِدَةٍ مِنهُنَ فَضيلَةٌ لَيسَت لِلخري: اَلسَّخاءُ بِالنَّفسِ وَالنَفَةُ مِنَ الذُّلِّ وَطَلَبُ الذِّکرِ ؛
شجاعت بر سه خصلت سرشته شده که هر يک از آنها فضيلتي دارد که ديگري فاقد آن است: از خودگذشتگي، تن ندادن به خواري و ذلّت و نامجويي.
تحف العقول، ص ۳۲۳
حديث - ۸۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلسَّخاءُ وَالشَّجاعَةُ غَرائِزُ شَريفَةٌ، يَضَعُهَا اللّه سُبحانَهُ فيمَن أَحَبَّهُ وَامتَحَنَهُ؛
سخاوت و شجاعت خصلت هاي والايي هستند که خداوند سبحان آن دو را در وجود هر کس که دوستش داشته و او را آزموده باشد مي گذارد.
غررالحکم، ج۲، ص۵۶، ح۱۸۲۰
حديث - ۸۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلشَّجاعَةُ نُصرَةٌ حاضِرَةٌ وَفَضيلَةٌ ظاهِرَةٌ؛
شجاعت، نصرتي نقد و فضيلتي آشکار است.
غررالحکم، ج۲، ص۳۰، ح۱۷۰۰
حديث - ۸۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
العَفافُ يَصونُ النَّفسَ ويُنَزِّهُها عَنِ الدَّنايا؛
عفّت، نفس را مصون مي دارد و آن را از پستيها دور نگه مي دارد.
(غرر الحکم، ح ۱۹۸۹ - منتخب ميزان الحکمة، ص ۳۸۶)
حديث - ۸۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
العِفَّةُ أفضَلُ الفُتُوَّةِ؛
عفّت ، برترين جوانمردي است.
(غرر الحکم، ح ۵۲۹ - منتخب ميزان الحکمة، ص ۳۸۶)
حديث - ۸۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
العِفَّةُ رَأسُ کُلِّ خَيرٍ؛
عفّت ، سرآمد هر خوبي است.
(غرر الحکم، ح ۱۱۶۸ - منتخب ميزان الحکمة، ص ۳۸۶)
حديث - ۸۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَصلُ المُروءَةِ الحَياءُ وَ ثَمَرَتُهَا العِفَّةُ؛
ريشه مردانگي حيا و ميوه اش پاکدامني است.
(غررالحکم، ج۲، ص۴۱۸، ح۳۱۰۱)
حديث - ۸۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
عِفَّتُهُ (الرَّجُل) عَلي قدرِ غَيرَتِهِ؛
پاکدامني مرد به اندازه غيرت اوست.
(نهج البلاغه، حکمت۴۷)
حديث - ۹۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
اَوَّلُ ما يوضَعُ في ميزانِ العَبدِ يَومَ القيامَةِ حُسنُ خُلقِهِ؛
نخستين چيزي که روز قيامت در ترازوي اعمال بنده گذاشته ميشود، اخلاق خوب اوست.
(قرب الإسناد، ص ۴۶، ح ۱۴۹)
حديث - ۹۱
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
اَلبُکاءُ مِن خَشيةِ اللهِ نَجآةٌ مِنَ النّارِ؛
گريه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است
(حيات امام حسين، ج ۱، ص ۱۸۳)
حديث - ۹۲
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
صِلَةُ الرحامِ تُزَ کّي العمالَ وَتُنمي الموالَ وَ تَدفَعُ البَلوي وَتُيَسِّرَ الحِسابَ وَتُنسِئُ فِي الجَلِ؛
صله رحم، اعمال را پاکيزه، اموال را بسيار، بلا را برطرف و حساب (قيامت) را آسان ميکند و مرگ را به تأخير مي‌اندازد.
(کافي، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۳)
حديث - ۹۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن کَفَّ غَضَبَهُ سَتَرَ اللهُ عَورَتَهُ؛
کسي که جلوي خشمش را بگيرد خداوند نقصها و کاستي هاي او را مي پوشاند.
(جهاد النفس، ح ۵۲۸)
حديث - ۹۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ثَلاثٌ مـَن کـُنَّ فِيهِ کـانِ سَيِّـداً: کَظمُ الغَيظِ وَالعَفـوُ عَن المَسييءِ والصِّله بِـالنَفـسِ وَالمـالِ؛
سه چيز است که در هـر که بـاشـد آقـا و سـرور است: خشـم فـرو خـوردن ،گذشت از بدکـردار، کمک و صله رحـم بـا جـان و مـال.
(تحف العقول، ص ۳۱۷)
حديث - ۹۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلکَفُّ عَمّا في أَيدِي النّاسِ عِفَّةٌ وَکِبَرُ هِمَّةٍ؛
طمع نداشتن به آنچه در نزد مردم است، (نشان) عزت نفس و بلند همتي است.
(غررالحکم، ج۱، ص۳۶۵، ح۱۳۸۷)
حديث - ۹۶
امام حسنعليه‌السلام فرمودند:
اَلخَيرُ الَّذِي لا شَرَّ فِيهِ، اَلشُّکرُ مَعَ النِّعمَة وَ الصَّبرُ عَلَي النّازِلَة؛
خيري که هيچ شري در آن نيست، شکر بر نعمت و صبر بر مصيبت ناگوار است
(تحف العقول، ص ۲۳۷)
حديث - ۹۷
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
التَّواضُعُ نِعمَةٌ لايُحسَدُ عَليها؛
تواضع و فروتني نعمتي است که بر آن حسد نبرند.
تحف العقول، ص۴۸۹
حديث - ۹۸
امام رضاعليه‌السلام فرمودند:
تواضع درجاتي دارد: يکي از آنها اين است که انسان اندازه خود را بشناسد و با طيب خاطر خود را در آن جايگاه قرار دهد، دوست داشته باشد با مردم همان گونه رفتار کند که انتظار دارد با او رفتار کنند، اگر بدي ديد آن را با خوبي جواب دهد، خشم خود را فرو خورد و از مردم درگذرد، و خداوند نيکوکاران را دوست دارد.
کافي، ج۲، ص۱۲۴، ح۱۳
حديث - ۹۹
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ثَلاثٌ مَنْ اَتَي اللّهَ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنَّةَ: اَلاِْنْفاقُ مِنْ اِقْتارٍ وَ الْبِشْرُ لِجَميعِ الْعالَمِ وَ الاِنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ؛
هر کس يکي از اين کارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براي او واجب مي‌گرداند: انفاق در تنگدستي، گشاده‌رويي با همگان و رفتار منصفانه.
(نهج الفصاحه، ح ۱۲۸۱)
حديث - ۱۰۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِنَّ لاِهْلِ الْجَنَّةِ اَرْبَعَ عَلاماتٍ: وَجْهٌ مُنْبَسِطٌ وَ لِسانٌ لَطيفٌ وَ قَلْبٌ رَحيمٌ وَ يَدٌ مُعْطيَةٌ؛
بهشتي‌ها چهار نشانه دارند: روي گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده.
(مجموعه ورام، ج ۲، ص ۹۱)
حديث - ۱۰۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
خَمسُ خِصالٍ مَن لَم تَکُن فيهِ خَصلَةٌ مِنها فَلَيسَ فيهِ کَثيرُ مُستَمتَعٍ أَوَّلُهَا: اَلوَفاءُ وَالثّانيَةُ التَّدبيرُ وَالثّالِثَةُ الحَياءُ وَالرّابِعَةُ حُسنُ الخُلقِ وَالخامِسَةُ وَهِيَ تَجمَعُ هذِهِ الخِصالَ، الحُرِّيَّةُ؛
پنج خصلت است که در هر کس يکي از آنها نباشد خير و بهره زيادي در او نيست: اول: وفاداري دوم: تدبير سوم: حيا چهارم: خوش اخلاقي و پنجم: که چهار خصلت ديگر را نيز در خود دارد آزادگي.
(خصال، ص۲۸۴، ح۳۳)
حديث - ۱۰۲
امام هاديعليه‌السلام فرمودند:
اَلسَّهَرُ اَ لَذُّ لِلمَنامِ وَ الجوعُ يَزيدُ في طيبِ الطَّعامِ؛
شب زنده داري، خواب را شيرين تر و گرسنگي، غذا را لذت بخش تر مي کند.
(تنبيه الخواطر، ص ۱۴۱، ح ۱۸)
حديث - ۱۰۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَلا اُحَدِّثُکَ بِمَکارِمِ الاَخْلاقِ؟ الصَّفْحُ عَنِ النّاسِ وَ مُواساةُ الرَّجُلِ اَخاهُ في مالِهِ وَ ذِکْرُ اللّهِ کَثيرا؛
آيا به شما بگويم که مکارم اخلاق چيست؟ گذشت کردن از مردم، کمک مالي به برادر (ديني) خود و بسيار به ياد خدا بودن.
(معاني الأخبار، ص ۱۹۱، ح ۲)
حديث - ۱۰۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَلمَکارِمُ عَشرٌ ، فَإنِ استَطَعتَ أن تَکونَ فيکَ فَلتَکُن... : صِدقُ الَبسِ ، وَصِدقُ اللِّسانِ ، وَأداءُ الأمانَةِ ، وَصِلَةُ الرَّحِمِ ، وَإقراءُ الضَّيفِ ، وَ إطعامُ السّائِلِ ، وَالمُکافاةُ عَليَ الصَّنائعِ ، وَالتَّذَمُّمُ لِلجارِ ، وَالتَّذَمُّمُ لِلصّاحِبِ ، وَرَأسُهُنَّ الحَياءُ؛
مکارم ده تاست: اگر مي تواني آنها را داشته باش : استقامت در سختي ها، راستگويي، امانتداري، صله رحم، ميهمان نوازي، اطعام نيازمند، جبران کردن نيکي ها، رعايت حق و حرمت همسايه، مراعات حق و حرمت رفيق و در رأس همه، حيا.
(غررالحکم، ج۶، ص۴۴۱، ح۱۰۹۲۶)
حديث - ۱۰۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إِذا تَفَقَّهَ الرَّفيعُ تَواضَعَ؛
انسان بلند مرتبه چون به فهم و دانايي رسد، متواضع مي شود.
غررالحکم، ج۳، ص۱۳۳، ح۴۰۴۸
حديث - ۱۰۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَشرَفُ الخَلائِقِ التَّواضُعُ وَالحِلمُ وَلينُ الجانِبِ؛
شريف ترين اخلاق، تواضع، بردباري و نرم خويي است.
غررالحکم، ج۲، ص۴۴۲، ح۳۲۲۳
حديث - ۱۰۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إِنَّ الجِهادَ بابٌ مِن أَبوابِ الجَنَّةِ فَتَحَهُ اللّه لِخاصَّةِ أَوليائِهِ وَهُوَ لِباسُ التَّقوي وَدِرعُ اللّه الحَصينَةِ وَجُنَّتُهُ الوَثيقَةُ؛
براستي که جهاد يکي از درهاي بهشت است که خداوند آن را براي اولياي خاص خود گشوده است. جهاد جامه تقوا و زره استوار خداوند و سپر محکم اوست.
(نهج البلاغه، خطبه ۲۷)
حديث - ۱۰۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا يَفوزُ بِالجَنَّةِ اِلاّ مَن حَسُنَت سَريرَتُهُ وَخَلُصَت نيَّتُهُ؛
به پاداش بهشت نمي رسد مگر آن کس که باطنش نيکو و نيّتش خالص باشد.
(غررالحکم، ج۶، ص۴۲۳، ح۱۰۸۶۸)
حديث - ۱۰۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إنّ تَقوَي اللّه مِفتاحُ سَدادٍ ، وذَخيرَةُ مَعادٍ ، وعِتقٌ مِن کُلِّ مَلَکَةٍ ، ونَجاةٌ مِن کُلِّ هَلَکَةٍ ، بِها يَنجَحُ الطّالِبُ ، ويَنجو الهارِبُ ، وتُنال الرَّغائبُ؛
تقواي خدا، کليد پاکي و درستي و اندوخته‌اي براي معاد و باعث آزادي از هر بندگي و رهايي از هر نابودي است. به وسيله تقواست که جوينده به مطلوبش ميرسد و گريزانِ (از عذاب و کيفر الهي) رهايي مي‌يابد و به خواست‌ها رسيده ميشود.
(نهج البلاغة، خطبه ۲۳۰)
حديث - ۱۱۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
صِلَةُ الرَّحِمِ تُدِرُّ النِّعَمَ وَ تَدفَعُ النِّقَمَ؛
صله رحم، نعمتها را فراوان ميکند و سختيها را از بين مي‌برد.
غررالحکم، ح۵۸۳۶
حديث - ۱۱۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا تَکمُلُ المَکارِمُ إلاّ بِالعَفافِ وَاليثارِ؛
مکارم اخلاق به کمال نمي رسد، مگر با پاکدامني و از خود گذشتگي.
(التوحيد، ص ۱۲۷)
حديث - ۱۱۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لَو کُنّا لانَرجو جَنَّةً وَلا نَخشي نارا وَلا ثَوابا وَلا عِقابا لَکانَ يَنبَغي لَنا أَن نَطلُبَ مَکارِمَ الخلاقِ فَإِنَّها مِمّا تَدُلُّ عَلي سَبيلِ النَّجاحِ؛
اگر هم به بهشت اميد (و باور) نمي داشتيم و از دوزخ نمي هراسيديم و پاداش و کيفري در ميان نمي بود باز شايسته بود که در طلب مکارم اخلاق برآييم، زيرا که راه موفقيت و پيروزي در تحصيل مکارم اخلاق است.
(التوحيد، ص ۶۳)
حديث - ۱۱۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَلصَّرعَةُ کُلُّ الصَّرعَةِ الَّذي يَغضبُ فَيَشتَدُّ غَضَبُهُ وَيَحمَرُّ وَجهُهُ وَيَقشَعِرُّ شَعرُهُ فَيَصرَعُ غَضَبَهُ؛
کمال دليري آن است که کسي خشمگين شود و خشمش شدّت گيرد و چهره اش سرخ شود و موهايش بلرزد، امّا بر خشم خود چيره گردد.
نهج الفصاحه، ح ۱۸۷۲
حديث - ۱۱۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
يَروي عَن رَبِّهِ تَبارَکَ وَتَعالي ـ حُقَّت مَحَبَّتي عَلَي المُتَزاوِرَينِ فيَّ وَحُقَّت مَحَبَّتي عَلَي المُتَباذِلينَ فيَّ وَهُم عَلي مَنابِرَ مِن نورٍ يَغبِطُهُمُ النَّبيّونَ وَالصِّدّيقونَ بِمَکانِهِم؛
خداوند متعال مي فرمايد: بر خود واجب کرده ام دوست داشتن کساني را که به خاطر من به ديدار يکديگر مي روند و کساني که در راه من به يکديگر بخشش مي نمايند، چنين کساني (روز قيامت) بر منابري از نورند به گونه اي که پيامبران و صديقين به جايگاه آنان غبطه مي خورند.
(صحيح ابن حبّان، ج۲، ص۳۳۸)
حديث - ۱۱۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّ اللّهَ يُحِبُّ الحَيِيَّ الحَليمَ العَفيفَ المُتَعفِّفَ؛
خداوند انسان با حيايِ بردبارِ پاک دامني را که پاکدامني مي‌ورزد، دوست دارد.
(کافي، ج۲، ص۱۱۲، ح۸)
حديث - ۱۱۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
يا عَليُّ وَلِلعالِمِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: صِدقُ الکَلِمِ وَاجتِنابُ الحَرامِ وَأَن يَتَواضَعَ لِلنّاسِ کُلِّهِم؛
يا علي دانشمند سه نشانه دارد: راستگويي، حرام گريزي و فروتني در برابر همه مردم.
التوحيد، ص ۱۲۷
حديث - ۱۱۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ثَلاثَةٌ لايَزيدُ اللّه بِهِنَّ إِلاّ خَيرا: اَلتَّواضُعُ لايَزيدُ اللّه بِهِ إِلاَّ ارتِفاعا وَذُلُّ النَّفسِ لايَزيدُ اللّه بِهِ إِلاّ عِزّا وَالتَّعَفُّفُ لايَزيدُ اللّه بِهِ إِلاّغِنَيً؛
سه چيز است که خداوند به سبب آنها جز بر خير و خوبي نمي افزايد: تواضع که خداوند به سبب آن جز بلند مرتبگي نمي افزايد، شکسته نفسي که خداوند به سبب آن جز عزّت نمي افزايد و مناعت طبع که خداوند به سبب آن جز بي نيازي نمي افزايد.
بحارالأنوار، ج۷۵، ص۱۲۴، ح۲۲
حديث - ۱۱۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخيهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّةَ؛
هرکس آبروي مؤمني را حفظ کند، بدون ترديد بهشت بر او واجب مي شود.
(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)
حديث - ۱۱۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِنَّ فِي الجَنَّةِ دارا يُقالُ لَها دارُ الفَرَحِ لايَدخُلُها اِلاّ مَن فَرَّحَ يَتامَي المُؤمِنينَ؛
در بهشت خانه اي هست که آن را شادي سرا گويند و جز آنان که يتيمان مؤمنان را شاد کرده اند وارد آن نمي شوند.
(نهج الفصاحه، ح ۸۶۴)
حديث - ۱۲۰
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
الشتاء ربيع المومن يطول فيه ليله فيستعين به علي قيامه و يقصر فيه نهاره فيستعين به علي صيامه؛
زمستان بهار مومن است از شبهاي طولاني‌اش براي شب زنده‌داري واز روزهاي کوتاهش براي روزه داري بهره مي‌گيرد.
(وسائل الشيعه، ج ۷ ص ۳۰۲، ح ۳)
حديث - ۱۲۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّما بُعِثتُ لاُتَمِّمَ مَکارِمَ الخلاقِ؛
براستي که من براي به کمال رساندن مکارم اخلاق مبعوث شده ام.
(کنزالعمال،ج۱۳، ص۱۵۱، ح۳۶۴۷۲)
حديث - ۱۲۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِذا حَسُنَ الْخُلْقُ لَطُفَ النُّطْقُ؛
با اخلاق نيکو، گفتار نرم ميشود.
(غررالحکم، ح ۴۰۵۲)
حديث - ۱۲۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
تَحَرِّي الصِّدْقِ وَ تَجَنُّبُ الْکَذِبِ اَجْمَلُ شيمَةٍ وَ اَفْضَلُ اَدَبٍ؛
راستگو بودن و پرهيز نمودن از دروغ، زيباترين اخلاق و بهترين ادب است.
(کافي، ج ۸ ، ص ۱۵۰، ح ۱۳۲)
حديث - ۱۲۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ما اَصْعَبَ اِکْتِسابَ الْفَضائِلِ وَ اَيْسَرَ اِتْلافَها؛
فضائل اخلاقي و صفات پسنديده چه به سختي به دست مي آيند و چه آسان از دست مي روند.
(شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج۲۰، ص ۲۵۹، ح۳۸)
حديث - ۱۲۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَشرَفُ الخَلائِقِ التَّواضُعُ وَالحِلمُ وَلينُ الجانِبِ؛
شريف ترين اخلاق، تواضع، بردباري و نرم خويي است.
(غررالحکم، ج۲، ص۴۴۲، ح۳۲۲۳)
حديث - ۱۲۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلسَّخاءُ يُکسِبُ المَحَبَّةَ وَيُزَيِّنُ الخلاقَ؛
سخاوت، محبّت آور و زينت اخلاق است.
(غررالحکم، ج۲، ص۱۰، ح۱۶۰۰)
حديث - ۱۲۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَربَعٌ مَن أُعطيَهُنَّ فَقَد أُعطيَ خَيرَ الدُّنيا وَالخِرَةِ صِدقُ حديث - وَأَداءُ أَمانَةٍ وَعِفَّةُ بَطنٍ وَحُسنُ خُلقٍ؛
چهار چيز است که به هر کس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده است: راستگويي، اداء امانت، حلال خوري و خوش اخلاقي.
(غررالحکم، ج۲، ص۱۵۱، ح۲۱۴۲)
حديث - ۱۲۸
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
کَمالُ الاَدَبِ وَالْمُروءَةِ سَبْعُ خِصالٍ: اَلْعَقلُ وَ الْحِلْمُ وَ الصَّبْرُ وَ الرِّفْقُ وَ الصَّمْتُ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ وَ الْمُداراةُ؛
کمال ادب و مروت در هفت چيز است: عقل، بردباري، صبر، ملايمت، سکوت، خوش اخلاقي و مدارا.
(بحار الأنوار ، ج ۸۴ ، ص ۳۲۵، ح ۱۴)
حديث - ۱۲۹
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَنْ اَحْسَنَ خُلْقَهُ اَحَبَّهُ الاَخْيارُ وَ جانَبَهُ الفُجّارُ؛
انسان خوش اخلاق، از دوستي مردمان خوب برخوردار است و از تعرّض آدم‌هاي نابکار در امان است
(مستدرک الوسائل، ج ۸ ، ص ۴۴۹)
حديث - ۱۳۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
صَلاةُ اللَّيْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ تُطَيِّبُ الرِّيحَ وَ تَدُرُّ الرِّزْقَ وَ تَقْضِي الدَّيْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو الْبَصَرَ؛
نماز شب، انسان را خوش سيما، خوش اخلاق و خوشبو مي کند و روزي را زياد و قرض را ادا مي نمايد و غم و اندوه را از بين مي برد و چشم را نوراني مي کند.
(ثواب الأعمال، ص ۴۲)
حديث - ۱۳۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
أکمَلُ الناسِ عَقلاً أحسَنُهُم خُلقاً؛
عاقل ترين مردم خوش خلق ترين آنهاست.
(اصول کافي، ج ۱، ص ۲۷)
حديث - ۱۳۲
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
صِلَةُ الرحامِ تُحَسِّنُ الخُلُقَ وَ تُسمِحُ الکَفَّ وَتُطيبُ النَّفسَ وَتَزيدُ فِي الرِّزقِ وَتُنسِئُ فِي الجَلِ؛
صله رحم، انسان را خوش اخلاق، با سخاوت و پاکيزه جان مي نمايد و روزي را زياد مي کند و مرگ را به تأخير مي اندازد.
(کافي، ج ۲، ص ۱۵۱، ح ۶)
حديث - ۱۳۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَلبِّرُ وَحُسنُ الخُلقِ يَعمُرانِ الدِّيارَ وَيَزيدانِ فِي العمارِ؛
نيکي و خوش اخلاقي، شهرها را آباد و عمرها را زياد مي کند.
(التوحيد، ص ۶۳)
حديث - ۱۳۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إنَّ مِمّا يُزَيِّنُ السلامَ الخلاقُ الحَسَنَةُ فيما بَينَ النّاسِ؛
خوش اخلاقي در بين مردم زينت اسلام است.
(کنزالعمال، ج۱۰، ص۱۴۳، ح۲۸۷۳۱)
حديث - ۱۳۵
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
رَأسُ العَقلِ مُعاشَرَةُ النّاسِ بِالجَميلِ؛
خوشرفتاري با مردم، رأس خرد است.
(ميزان الحکمة، ح ۱۳۷۰۳)
حديث - ۱۳۶
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
اَلخُلقُ الحَسَنُ عِبادَةٌ؛
خوش اخلاقي عبادت است.
(کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۵۱، ح۳۶۴۷۲)
حديث - ۱۳۷
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
صِلَةُ الرحامِ تُزَ کّي العمالَ وَتُنمي الموالَ وَ تَدفَعُ البَلوي وَتُيَسِّرَ الحِسابَ وَتُنسِئُ فِي الجَلِ؛
صله رحم، اعمال را پاکيزه، اموال را بسيار، بلا را برطرف و حساب (قيامت) را آسان ميکند و مرگ را به تأخير مي‌اندازد.
کافي، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۳
حديث - ۱۳۸
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إنَّ مِمّا يُزَيِّنَ الإسلامَ الأخلاقُ الحَسَنَةُ فيما بَينَ النّاسِ:
خوش اخلاقي در بين مردم زينت اسلام است.
مشکاةالأنوار ص۲۴۰
حديث - ۱۳۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
يُستَدَلُّ عَلي کَرَمِ الرَّجُلِ بِحُسنِ بِشرِهِ ، وَ بَذلِ بِرِّهِ ؛
خوشرويي و احسان مرد ، دليل کرامت اوست
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۰۹۶۳
حديث - ۱۴۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا تَکمُلُ المَکارِمُ إلاّ بِالعَفافِ وَ الإيثارِ ؛
کرامت‌هاي اخلاقي جز با پاکدامني و از خودگذشتگي کامل نمي‌شوند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۰۷۴۵
حديث - ۱۴۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
نِفاقُ المَرءِ مِن ذُلٍّ يَجِدُهُ في نَفسِهِ ؛
دو روييِ آدمي از ذلّتي است که در خود مي‌يابد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۹۸۸
حديث - ۱۴۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
نِعمَ عَونُ الدُّعاءِ الخُشُوعُ ؛
خشوع ، چه نيک ياوري است براي دعا
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۹۴۵
حديث - ۱۴۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ما تَزَيَّنَ الإنسانُ بِزينَةٍ أجمَلَ مِنَ الفُتُوَّةِ ؛
انسان به زيوري زيباتر از جوانمردي آراسته نشد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۶۵۹
حديث - ۱۴۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَا اتَّقي أحَدٌ إلاّ سَهَّلَ اللّهُ مَخرَجَهُ ؛
هيچ کس پرهيزکاري پيشه نکرد ، مگر اين که خدا راه برون شدن از سختيها را برايش آسان کرد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۵۶۵
حديث - ۱۴۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
يَکتَسِبُ الصّادِقُ بِصِدقِهِ ثَلاثًا : حُسنَ الثِّقَةِ بِهِ ، وَ المَحَبَّةَ لَهُ ، وَ المَهابَةَ عَنهُ ؛
راستگو با راستگويياش سه چيز به دست مي‌آورد : به او نيک اعتماد کنند ، دوستي‌اش بر دلها نشيند ، و از وي انديشه کنند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۱۰۳۸
حديث - ۱۴۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
يَبلُغُ الصّادِقُ بِصِدقِهِ ما لا يَبلُغُهُ الکاذِبُ بِاحتِيالِهِ ؛
راستگو با راستي‌اش به چيزي ميرسد که دروغگو با چاره‌جويي به آن نمي‌رسد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۱۰۰۶
حديث - ۱۴۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن رَقي دَرَجاتِ الهِمَمِ عَظَّمَتهُ الأُمَمُ ؛
هر کس از نردبان همّت بالا رود ، مردمان او را بزرگ مي‌دارند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۸۵۲۶
حديث - ۱۴۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن دارَي النّاسَ أمِنَ مَکرَهُم ؛
هر کس با مردم مدارا کند ، از مکرشان در امان مي‌ماند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۸۴۶۵
حديث - ۱۴۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن حَسُنَت عِشرَتُهُ کَثُرَ إخوانُهُ ؛
هر کس معاشرتش نيکو باشد ، برادرانش بسيار شوند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۸۳۹۲
حديث - ۱۵۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
سَبَبُ الاِئتِلافِ الوَفاءُ ؛
وفاداري ، سبب الفت است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۵۵۱۱
حديث - ۱۵۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
زِيادَةُ الشُّحِّ تَشينُ الفُتُوَّةَ وَ تُفسِدُ الأُخُوَّةَ ؛
بسياريِ بخل ، جوانمردي را زشت و برادري را تباه ميکند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۵۵۰۸
حديث - ۱۵۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
رَأسُ الفَضائِلِ مِلکُ الغَضَبِ وَ اِماتَةُ الشَّهوَةِ ؛
سرآمدِ فضيلتها در دست داشتنِ زمام خشم و ميراندن خواهش نفس است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۵۲۳۷
حديث - ۱۵۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ذُو الکَرَمِ جَميلُ الشِّيَمِ مُسدٍ لِلنِّعَمِ وَصُولٌ لِلرَّحِمِ ؛
صاحب کَرَم ، کسي است که خُلق و خويش زيبا ، براي هرگونه نعمتي سزاوار و در پيوند با خويشان ، پويا باشد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۵۱۹۶
حديث - ۱۵۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خَيرُ ما وَرَّثَ الآباءُ الأبناءَ الأدَبَ ؛
بهترين چيزي که پدران براي فرزندان به ميراث مي‌گذارند ، ادب است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۵۰۳۶
حديث - ۱۵۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
حُسنُ الظَّنِّ راحَةُ القَلبِ وَ سَلامَةُ الدِّينِ ؛
خوش‌گماني ، مايه آسايش دل و سلامت دين است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۸۱۶
حديث - ۱۵۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
جَمالُ العِلمِ نَشرُهُ وَ ثَمَرَتُهُ العَمَلُ بِهِ ، وَ صِيانَتُهُ وَضعُهُ فِي أهلِهِ ؛
زيبايي علم به نشر آن است ، و ميوه‌اش عمل کردن به آن ، و نگاهداشتِ آن قراردادنش ميان اهل آن
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۷۵۴
حديث - ۱۵۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ثَلاثٌ يُوجِبنَ المَحَبَّةَ: حُسنُ الخُلقِ وَ حُسنُ الرِّفقِ وَ التَّواضُعُ ؛
سه خصلت موجب دوستي است : خوشخويي ، مهرباني و فروتني
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۶۸۴
حديث - ۱۵۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ثَمَرَةُ القَناعَةِ الإجمالُ فِي المُکتَسَبِ وَ العُزُوفُ عَنِ الطَّلَبِ ؛
ميوه قناعت ، اعتدال در کسب و کار ، و ناخوش داشتن درخواست است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۶۳۴
حديث - ۱۵۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ثَمَرَةُ التَّواضُعِ المَحَبَّةُ ؛
دوستي ميوه فروتني است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث -۴۶۱۳
حديث - ۱۶۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ثَمَرَةُ العِفَّةِ الصِّيانَةُ ؛
ميوه عفّت ، خودنگاهداري است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۵۹۳
حديث - ۱۶۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
تَعجيِلُ البِرِّ زِيادَةٌ فِي البِرِّ ؛
شتاب کردن در نيکي ، زيادت در نيکي است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۵۶۸
حديث - ۱۶۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
بُکاءُ العَبدِ مِن خَشيَةِ اللّهِ يُمَحِّصُ ذُنُوبَهُ ؛
گريستن بنده از خوف خدا ، گناهانش را از ميان مي‌برد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۴۳۲
حديث - ۱۶۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
بِرُّ الرَّجُلِ ذَوَي رَحِمِهِ صَدَقَةٌ ؛
نيکي مرد به خويشانش صدقه است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۴۲۷
حديث - ۱۶۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
بِالتَّوبَةِ تُمَحَّصُ السَّيِّئاتُ ؛
گناهان ، با توبه (بازگشت به سوي خدا) پاک ميشود
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۳۲۴
حديث - ۱۶۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
بِحُسنِ الاَخلاقِ يَطيبُ العَيشُ ؛
با نيکويي اخلاق، زندگي خوش ميشود
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۲۶۳
حديث - ۱۶۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
بِالعَدلِ تَتَضاعَفُ البَرَکاتُ ؛
با عدالت ، برکت‌ها دوچندان ميشود
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۲۱۱
حديث - ۱۶۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إذا أرادَ اللّهُ سُبحانَهُ صَلاحَ عَبدٍ ألهَمَهُ قِلَّةَ الکَلامِ وَ قِلَّةَ الطَّعامِ وَ قِلَّةَ المَنامِ؛
هرگاه خداوند صلاح بنده‌اي را بخواهد ، کم‌گويي ، کم‌خوري و کم‌خوابي را در دلش مي‌اندازد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۱۱۷
حديث - ۱۶۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إذا صَنَعتَ مَعرُوفا فَاستُرهُ ؛
هرگاه کار نيکويي انجام دادي ، پنهانش دار
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۹۸۱
حديث - ۱۶۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إنَّ أفضَلَ الخَيرِ صَدَقَةُ السِّرِّ وَ بِرُّ الوالِدَينِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ ؛
برترين خوبي ، صدقه پنهاني و نيکي به پدر و مادر و صله رحم است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۵۵۰
حديث - ۱۷۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إِنَّ مِنَ العِبادَةِ لِينَ الکَلامِ وَ إفشاءَ السَّلامِ ؛
از جمله عبادتها ، نرميِ کلام و آشکار کردن سلام است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۴۲۱
حديث - ۱۷۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَفضَلُ الجُودِ إيصالُ الحُقُوقِ إلي اَهلِها ؛
برترين بخشش ، رساندن حقوق به اهل آن است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۱۵۳
حديث - ۱۷۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَغبَطُ النّاسِ المُسارِعُ إلَي الخَيراتِ ؛
نيکوحال‌ترينِ مردم، کسي است که به سوي نيکيها بشتابد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۱۲۲
حديث - ۱۷۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَفضَلُ النّاسِ مَن کَظَمَ غَيظَهُ وَ حَلُمَ عَن قُدرَةٍ ؛
برترينِ مردم، کسي است که خشمش را فرو بَرَد و با وجود قدرت بر انتقام ، بردباري کند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۱۰۴
حديث - ۱۷۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَصلُ المُرُوءَةِ الحَياءُ وَ ثَمَرَتُهَا العِفَّةُ ؛
ريشه مردانگي شرم است و ميوه‌اش پاک دامني
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۱۰۱
حديث - ۱۷۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَفضَلُ الوَرَعِ حُسنُ الظَّنِّ ؛
برترين پارسايي ، خوش‌گماني است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۰۲۷
حديث - ۱۷۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَفضَلُ المَعرُوفِ إغاثَةُ المَلهُوفِ ؛
برترين کار نيک ، فريادرسيِ ستمديده است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۹۵۹
حديث - ۱۷۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أفضَلُ الإيمانِ الأمانَةُ ؛
برترين ايمان، امانتداري است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۹۰۵
حديث - ۱۷۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِرضَ لِلنّاسِ بِما تَرضاهُ لِنَفسِکَ تَکُن مُسلِما ؛
آنچه را براي خود مي‌پسندي براي مردم بپسند ، تا مسلمان باشي
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۳۲۹
حديث - ۱۷۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلبُکاءُ مِن خَشيَةِ اللّهِ يُنيرُ القَلبَ وَ يَعصِمُ مِن مُعاوَدَةِ الذَّنبِ ؛
گريستن از ترس خدا، دل را نوراني ميکند و از بازگشت به گناه، ايمن مي‌دارد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۰۱۶
حديث - ۱۸۰
اَلکَمالُ فِي ثَلاثٍ : اَلصَبرُ عَلَي النَّوائِبِ وَ التَوَرُّعُ فِي المَطالِبِ وَ إسعافُ الطّالِبِ ؛
کمال آدمي در سه چيز است : شکيبايي بر ناگواريها ، پارسايي در خواسته‌ها و برآوردنِ خواهشِ درخواست‌کننده
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۷۷۷
حديث - ۱۸۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلإنصافُ يَرفَعُ الخِلافَ وَ يُوجِبُ الاِئتِلافَ ؛
انصاف داشتن ، اختلاف را از ميان برمي‌دارد و الفت مي‌آورد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۷۰۲
حديث - ۱۸۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلصِّدقُ مُطابَقَةُ المَنطِقِ لِلوَضعِ الإلهِيِ ؛
راستگويي، مطابقت گفتار است با نهاده الهي
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۵۵۲
حديث - ۱۸۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحَياءُ مِنَ اللّهِ يَمحوُ کَثيرا مِنَ الخَطايا ؛
شرم از خداوند ، بسياري از گناهان را پاک ميکند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۵۴۸
حديث - ۱۸۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلبِشرُ إسداءُ الصَّنيعَةِ بِغَيرِ مَؤُونَةِ ؛
گشاده‌رويي ، نيکوکاري‌اي است بدون هزينه
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۵۰۳
حديث - ۱۸۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلمُؤمِنُ هَيِّنٌ لَيِّنٌ سَهلٌ مُؤتَمَنٌ ؛
مؤمن ، آسانگير ، نرمخو ، سهل‌گير و مورد اعتماد است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۴۵۴
حديث - ۱۸۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلتَّوبَةُ تُطَهِّرُ القُلُوبَ وَ تَغسِلُ الذُّنُوبَ ؛
توبه ، دلها را پاک ميکند و گناهان را مي‌شويد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۳۵۵
حديث - ۱۸۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلتَّوَدُّدُ إلَي النّاسِ رَأسُ العَقلِ ؛
مهرورزي با مردم ، اساس خردمندي است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۳۴۵
حديث - ۱۸۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
آلَةُ الرِّئاسَةِ سِعَةُ الصَّدرِ ؛
سعه‌صدر، ابزار رياست است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۲۵۶
حديث - ۱۸۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلجَمالُ الظّاهِرُ حُسنُ الصُّورَةِ ، اَلجَمالُ الباطِنُ حُسنُ السَّريرَةِ ؛
زيبايي ظاهري ، نيکوييِ صورت است ، و زيبايي باطن ، نيکوييِ رفتار
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۱۹۳
حديث - ۱۹۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلسُّکُوتُ عَلَي الأحمَقِ أفضَلُ جَوابِهِ ؛
سکوت در برابر احمق، بهترين جواب به اوست
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۱۶۰
حديث - ۱۹۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحَليمُ مَنِ احتَمَلَ إخوانَهُ ؛
بردبار، کسي است که [لغزشهاي] برادرانش را بر تابد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۱۱۱
حديث - ۱۹۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلبَشاشَةُ حِبالَةُ المَوَدَّةِ ؛
گشاده‌رويي ، دام دوستي است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۰۷۵
حديث - ۱۹۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلقَناعَةُ أهنَأُ عَيشٍ ؛
قناعت ، گواراترين زندگي است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۳۳
حديث - ۱۹۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلسَّخاءُ يَزرَعُ المَحَبَّةَ ؛
بخشش ، بذر دوستي مي‌افشاند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۰۶
حديث - ۱۹۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلإنسانُ عَبدُ الإحسانِ ؛
انسان، بنده احسان است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۶۳
حديث - ۱۹۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلعَفوُ أحسَنُ الإحسانِ ؛
گذشت، نيکوترين نيکي است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۵۹
حديث - ۱۹۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مِن أحسَنِ الفَضلِ قَبُولُ عُذرِ الجاني ؛
پذيرش عذر گنهکار ، از نيکوترين فضيلتهاست
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۲۹۴
حديث - ۱۹۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مِن أشرَفِ أفعالِ الکَريمِ تَغافُلُهُ عَمّا يَعلَمُ ؛
از جمله شرافتمندانه‌ترين کارهاي فرد کريم ، چشم پوشي از چيزهايي است که مي‌داند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۳۲۱
حديث - ۱۹۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مِن أماراتِ الخَيرِ الکَفُّ عَنِ الأذي ؛
از جمله نشانه‌هاي خوبي ، خودداري از آزردن [مردم] است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۳۳۰
حديث - ۲۰۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ما تَزَيَّنَ مُتَزَيِّنٌ بِمِثلِ طاعَةِ اللّهِ ؛
هيچ آراسته‌اي به زيوري مانند طاعت خدا آراسته نشد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۴۸۹
حديث - ۲۰۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مِنَ الاِقتِصادِ سَخاءٌ بَغَيرِ سَرَفِ ، وَ مُرُوَّةٌ مِن غَيرِ تَلَفٍ ؛
بخشندگي بدون اسراف و مردانگي بدون تباه کردن [و ايجاد نابساماني ] نشانه ميانه‌روي است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۴۱۹
حديث - ۲۰۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مِن کَمالِ السَّعادَةِ السَّعيُ في إصلاحِ الجُمهُورِ ؛
تلاش براي مصلحت عموم مردم ، کمال سعادتمندي است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۳۶۱
حديث - ۲۰۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اطلُبوا الخَيرَ عِندَ حِـسـانِ الوُجوهِ ، فإنَّ فِعالَهُـم أحْري أنْ تکونَ حُسْنا؛
خـير و خـوبـي را نـزد خوشرويان بجوييد ؛ زيرا کردار ايشان به زيبايي سزاوارتر است
عيون أخبار الرضاعليه‌السلام : ۲ / ۷۴ / ۳۴۴
حديث - ۲۰۴
امام عليعليهالسلام :
زَينُ الإيمانِ طَهارَةُ السَّرائرِ وحُسنُ العَملِ في الظّاهِرِ؛
زيور ايمان ، پاکي درون است و نيک رفتاري برون
غرر الحکم : ۵۵۰۴
حديث - ۲۰۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أحسَنُ زِينَةِ الرَّجُلِ‌السَّکِينَةُ معَ إيمانٍ ؛
نيکوترين زيورِ مرد ، آرامش همراه ايمان است
بحار الأنوار : ۷۱ /۳۳۷/۲
حديث - ۲۰۶
امام عليعليهالسلام :
ما تَزَيَّنَ مُتَزَيِّنٌ بمِثلِ طاعَةِ اللّه ؛
هيچ آراسته‌اي به زيوري مانند طاعت خدا ، آراسته نشد
غرر الحکم : ۹۴۸۹
حديث - ۲۰۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أطعِمُوا المَرأَةَ في شَهرِهَا الَّذي تَلِدُ فيهِ ، التَّمرَ؛ فَإِنَّ وَلَدَها يَکونُ حَليما نَقِيّا؛
به زن، در ماهي که فرزند به دنيا مي‌آورد، خرماي تازه بدهيد؛ چرا که در اين صورت، کودک وي بردبار و پاک خواهد بود
بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۱۴۱ ، حديث -۵۸
حديث - ۲۰۸
امام عليعليهالسلام :
العَفافُ زينَةُ الفَقرِ؛
خويشتنداري (و مناعت طبع) زيور فقر است
نهج البلاغه: حکمت ۶۸
حديث - ۲۰۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أکثِرُوا مِن الصَّدَقَةِ تُرزَقُوا؛
صـدقـه زياد بدهيد، تا خداوند به شما روزي بدهد
بحار الأنوار : ۷۷ / ۱۷۶ / ۱۰
حديث - ۲۱۰
امام عليعليهالسلام :
مُواساةُ الأخِ في اللّه عز و جل تَزِيدُ في الرِّزقِ؛
کمک مالي به برادر ديني، روزي را زياد ميکند.
بحار الأنوار : ۷۴ / ۳۹۵ / ۲۲
حديث - ۲۱۱
امام عليعليهالسلام :
استِعمالُ الأمانَةِ يَزِيدُ في الرِّزقِ؛
امانتداري، روزي را مي‌افزايد.
بحار الأنوار : ۷۵ / ۱۷۲ / ۸
حديث - ۲۱۲
امام عليعليهالسلام :
مَن حَسُنَتْ نِيّتُهُ، زِيدَ في رِزقِهِ؛
هر که خـوش نيّت باشـد، روزيش زياد شود
بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۲۱ / ۱۸
حديث - ۲۱۳
امام باقرعليه‌السلام :
الزَّکاةُ تَزِيدُ في الرِّزقِ؛
زکات دادن، روزي را مي‌افزايد.
بحار الأنوار : ۹۶ / ۱۴ / ۲۷
حديث - ۲۱۴
امام صادقعليهالسلام :
مَن حَسَّنَ بِرَّهُ أهلَ بَيتِهِ زِيدَ في رِزقِهِ؛
هرکه با خانواده خود نيکوکار باشد، روزيش زياد شود
بحار الأنوار : ۶۹ / ۴۰۸ / ۱۱۷
حديث - ۲۱۵
امام صادقعليهالسلام :
إنّ البِرَّ يَزِيدُ في الرِّزقِ؛
نيکوکاري، روزي را زياد ميکند
بحار الأنوار : ۷۴ / ۸۱ / ۸۴
حديث - ۲۱۶
امام صادقعليهالسلام :
حُسنُ الخُلُقِ يَزِيدُ في الرِّزقِ؛
خوشخويي ، روزي را زياد ميکند
بحار الأنوار : ۷۱ / ۳۹۶ / ۷۷
حديث - ۲۱۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن سَرَّهُ أن يُبسَطَ لَهُ في رِزقِهِ ويُنسَأَ لَهُ في أجَلِهِ فَلْيَصِلْ رَحِمَهُ؛
هر که خوش دارد روزيش زياد و عمرش دراز شود ، صله رحم به جا آورد .الخصال : ۳۲ / ۱۱۲
حديث - ۲۱۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
صِلَةُ الرَّحِمِ تَزيدُ فيالعُمرِ ، وتَنفي الفَقرَ؛
صله رحم، عمر را زيــاد ميکند و فقر را از بين مي‌برد
بحار الأنوار : ۷۴ / ۱۰۳ / ۶۱
حديث - ۲۱۹
امام باقرعليه‌السلام :
البِرُّ وصَدقَةُ السِّرِّيَنفِيانِ الفَقرَ؛
نيکي کردن و صدقه نهاني، فقر را از بين مي‌برند.
بحار الأنوار : ۷۴ / ۸۱ / ۸۳
حديث - ۲۲۰
امام صادقعليهالسلام :
من قَنِعَ بما رَزَقَهُ اللّهُ فهُو مِن أغنَي الناسِ
هر که به آنچه خداوند روزيش کرده است قانع باشد، توانگرترين مردم است
الکافي : ۲ / ۱۳۹ / ۹
حديث - ۲۲۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
التّاجرُ الصَّدوقُ تَحتَ ظِلِّ العَرشِ يَومَ القيامةِ؛
کاسب راستگو در روز قيامت زير سايه عرش است
کنز العمال : ۹۲۱۸
حديث - ۲۲۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
التّاجرُ الأمينُ الصَّدوقُ المسلِمُ معَ الشّهداءِ يَومَ القيامةِ؛
کاسب درستکارِ راستگوي مسلمان ، در قيامت با شهيدان است
کنز العمال : ۹۲۱۶
حديث - ۲۲۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خَيرُ الکَسبِ کَسبُ يَدَيِ العامِلِ إذا نَصَحَ؛
بهترين درآمد، درآمــدِ کارگري است که در کارش صداقت داشته باشد
جامع الأحاديث : ۷۶
حديث - ۲۲۴
قال الباقرعليه‌السلام :
ان الصدقة تضاعف في يوم الجمعة ؛
پاداش صدقه در روز جمعه دو برابر است
(مستدرک الوسائل ، ج ۷، ص ۱۸۷).
حديث - ۲۲۵
قال عليعليهالسلام :
عبادالله ان تقوي الله حمت اولياء محارمه و الزمت قلوبهم مخافته حتي اسهرت لياليهم ؛
اي بندگان خدا پرهيزکاري دوستان خدا را از انجام کارهاي حرام باز مي دارد و ترس از خدا آنچنان در دل آنان جاي مي گيرد که شب ها را (براي نماز) بيدار مي مانند.
(نهج البلاغه ، خطبه ۱۱۳).
حديث - ۲۲۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
افضل العمل : الصلاة علي ميقاتها، ثم بر الوالدين ، ثم ان يسلم الناس من لسانک ؛
بهترين عمل ، به پا داشتن نماز در وقت معين و زمان فضيلت آن است و سپس نيکي به پدر و مادر و بعد از آن در امان بودن مردم از زبان تو است
(کنزالعمال ، ج ۱۵، ص ۹۴۸)
حديث - ۲۲۷
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
من اسبغ وضوءه و احسن صلاته ، و ادي زکاة ماله و کف غضبه و سجن لسانه ، و استغفر لذنبه ، و ادي النصيحة لاهل بيت نبيه فقد استکمل حقايق الايمان و ابواب الجنة مفتحة له ؛
کسي که وضوي خود را شاداب و کامل به جاي آورد، و نماز خويش را نيکو بخواند، زکات مالش را بپردازد، و خشم خود را فرو نشاند و زبانش را از گناهان مربوط به زبان ببندد، و براي گناه خود با توبه طلب آمرزش کند، و نسبت به اهل بيت پيامبر خويش خيرخواه باشد، البته تمام حقايق ايمان در او کامل شده و درهاي بهشت به روي او باز است
(ثواب الاعمال ، ص ۶۴)
حديث - ۲۲۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لو صليتم حتي تکونوا کالاوتار و صمتم حتي تکونوا کالحنايا لم يقبل الله منکم الا بورع ؛
اگر آن قدر نماز بخوانيد تا همچون زه کمان شويد، و آن قدر روزه بگيريد تا همچون کمان خم شويد، خدا از شما قبول نمي کند، مگر اين که انسان با ورع باشيد.
(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۸)
حديث - ۲۲۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الخشوع زينة الصلاة ؛
خشوع ، زينت و زيور نماز است
(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۳۱)
حديث - ۲۳۰
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ان احب الاعمال الي الله - عز و جل - الصلاة و البر و الجهاد ؛
همانا محبوبترين اعمال در نزد خداوند: نماز، نيکي کردن و جهاد در راه خداست
(وسائل الشيعه ، ج ۳، ص ۲۷)
حديث - ۲۳۱
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ما عمل ابن ادم شيئا افضل من الصلاة و صلاح ذات البين و خلق حسن ؛
فرزند آدم (انسان) هيچ عملي انجام نمي دهد که بهتر از نماز و آشتي دادن مردم و خوش اخلاقي باشد.
(نهج الفصاحه ، ص ۵۴۷، حديث -۲۶۵۱)
حديث - ۲۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ثَلاثٌ مَنْ لَمْ تَکُنْ فيهِ فَلَيْسَ مِنّي وَ لا مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ. قيلَ: يا رَسولَ اللّهِ، وَ ما هُنَّ؟ قالَ: حِلْمٌ يَرُدُّ بِهِ جَهْلَ الْجاهِلِ وَ حُسْنُ خُلْقٍ يَعيشُ بِهِ فِي النّاسِ وَ وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنْ مَعاصِي اللّهِ عَزَّوَجَلَّ؛
سه چيز است که هر کس نداشته باشد نه از من است و نه از خداي عزّوجلّ. عرض شد: اي رسول خدا! آنها کدامند؟ فرمودند: بردباري که به وسيله آن جهالت نادان را دفع کند، اخلاق خوش که با آن در ميان مردم زندگي کند و پارسايي که او را از نافرماني خدا باز دارد.
(خصال، ص ۱۴۵، ح ۱۷۲)
حديث - ۲۳۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ لَمْ يَبْعَثْ نَبيّا اِلاّ بِصِدْقِ الْحديث - وَ اَداءِ الاَْمانَةِ اِلَي الْبَرِّ وَ الْفاجِرِ؛
خداوند عزوجل هيچ پيامبري را نفرستاد، مگر به راستگويي و برگرداندن امانت به نيکوکار و بدکار
کافي، ج ۱، ص ۱۰۴، ح ۱
حديث - ۲۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَکْرَمُ اَخلاقِ النَّبيّينَ وَ الصِّدّيقينَ وَ الشُهَداءِ وَ الصّالِحينَ التَّزاوُرُ فِي اللّهِ؛
بزرگوارانه‌ترين اخلاق پيامبران، صديقين (انسانهاي راستين) شهدا و صالحين، ديدار يکديگر براي خداست.
دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۱۰۶
حديث - ۲۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِنّا اُمِرْنا مَعاشِرَ الاَنْبياءِ بِمُداراةِ النّاسِ، کَما اُمِرْنا بِاِقامَةِ الفَرائِضِ؛
ما پيامبران، همانگونه که به برپا داشتن واجبات مأمور شده‌ايم، به مدارا کردن با مردم نيز مأمور شده‌ايم.
امالي طوسي، ص ۵۲۱
حديث - ۲۳۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
لَمْ يَبْعَثِ اللّهُ نَبيّا قَطُّ اِلاّ بِالْبِرِّ وَالْعَدْلِ؛
خداوند هيچ پيامبري را جز به نيکي و عدالت بر نينگيخت.
بحارالأنوار، ج ۲۴، ص ۲۹۲
حديث - ۲۳۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إِنَّ الانبياءَ إِنَّما فَضَّلَهُمُ اللّه عَلي خَلقِهِ بِشِدَّةِ مُداراتِهِم لأَِعداءِ دينِ اللّه وَحُسنِ تَقيَّتِهِم لأَِجلِ إِخوانِهِم فِي اللّه ؛
خداوند از اين رو پيامبران را بر ديگر مردمان برتري داد که با دشمنان دين خدا بسيار با مدارا رفتار مي کردند و براي حفظ برادران همکيش خود نيکو تقيه مي کردند.
بحارالأنوار، ج۷۵، ص۴۰۱، ح۴۲
حديث - ۲۳۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
کادَ الحَليمُ أَن يَکونَ نَبيّا؛
آدم بردبار به پيامبري نزديک است.
بحارالأنوار، ج۴۳، ص۷۰، ح۶۱
حديث - ۲۳۹
امام رضاعليه‌السلام فرمودند:
مِن اَخلاقِ النبياءِ التَّنَظُّفُ؛
پاکيزگي از اخلاق پيامبران است.
کافي، ج ۵، ص ۵۶۷، ح ۵۰
حديث - ۲۴۰
الکَرَمُ نَتيجَةُ عُلُوِّ الهِمَّه؛
کَرَم داشتن، زاييده بلندي همّت است.
غرر الحکم، ۱۴۷۷
حديث - ۲۴۱
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
خداوند ، آشکار کردن سلام را دوست دارد
تحف‌العقول ، ص ۳۱۱
حديث - ۲۴۲
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
خداوند ، باحياي بردبار عفيف پرهيزکار را دوست دارد
تحف‌العقول ، ص ۳۱۰
حديث - ۲۴۳
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
چهار چيز از گنجهاي نيکي است : نهان داشتن حاجت ، پنهان نمودن صدقه ، پوشيده داشتن درد ، و نهان کردن مصيبت.
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۵
حديث - ۲۴۴
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
هر کس خشم خود را ، با آن که بر اظهار آن تواناست، فرو برد، خداوند در روز قيامت قلبش را از امنيت و آرامش پر ميکند
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷ ، ص ۳۰۳
حديث - ۲۴۵
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
تواضع ، راضي بودن به نشستن در جايي است که کمتر از شائنش باشد ، و اينکه به هر کس رسيدي سلام کني ، و جدال را هر چند حق با تو باشد ، ترک کني
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۶
حديث - ۲۴۶
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
پيوند با خويشان ، عملها را پاکيزه مي‌نمايد ، اموال را افزايش ميدهد ، بلا رادور ميکند ، حساب آخرت را آسان مي‌نمايد ، و مرگ را به تاخير مي‌اندازد
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۱ ، ص ۱۱۱
حديث - ۲۴۷
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
هر کس با خانواده‌اش خوشرفتار باشد ، بر عمرش افزوده مي‌گردد
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۵
حديث - ۲۴۸
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
سه چيز از خصلتهاي نيک دنيا و آخرت است: از کسي که به تو ستم کرده است‌گذشت کني، به کسي که از تو بريده است بپيوندي، و هنگامي که با تو به ناداني‌رفتار شود ، بردباري کني
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۳
حديث - ۲۴۹
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
نهايت کمال ، فهم در دين و صبر بر مصيبت ، و اندازه گيري در خرج زندگاني‌است
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۲
حديث - ۲۵۰
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
از نشانه‌هاي تواضع، سلام‌کردن به هر رهگذر است.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۲)
حديث - ۲۵۱
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند :
فروتني نعمتي است که بر آن حسد نبرند.
(تحف‌العقول/۵۲۰)
حديث - ۲۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
وجبت محبّه اللَّه علي من غضب فحلم؛
کسي که خشم آرد و بردباري کند، به صف محبان خداست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
نعم سلاح المؤمن الصّبر و الدّعاء؛
چه نيکو سلاحي است صبر و دعا براي مؤمن.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الْمَعْرُوفُ بَابُ مِنْ أَبْوَابِ الجنه وَ هُوَ يدفع مَصَارِعَ السَّوْءِ ؛
نيکي دري از درهاي بهشت است و از مرگ بد جلوگيري مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من المروّه أن ينصت الأخ لأخيه إذا حدّثه و من حسن المماشاه أن يقف الأخ لأخيه إذا أنقطع شسع نعله؛
از لوازم جوانمردي اين است که برادر به گفتار برادر خويش وقتي با او سخن مي کند، گوش فرا دارد و از نيک رفتاري اين است که برادر با برادر خويش وقتي بند کفش وي بريده (و رفتن نتواند) توقف کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من الصّدقه أن يعلّم الرّجل العلم فيعمل به و يعلّمه؛
از جمله صدقه اين است که مرد علم آموزد و بدان عمل کند و تعليم دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من الصّدقه أن تسّلّم علي النّاس و أنت طلق الوجه؛
از جمله صدقه اين است که به مردم سلام کني و گشاده رو باشي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من ستر أخاه المسلم في الدّنيا فلم يفضحه ستره اللَّه يوم القيمه؛
هر که در دنيا راز برادر مسلمان خويش بپوشد و او را رسوا نکند خدا روز قيامت راز وي بپوشاند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من ردّ عن عرض أخيه ردّ اللَّه عن وجهه النّار؛
هر که از آبروي برادر خويش دفاع کند خدا آتش را از چهره وي باز دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من دفع غضبه دفع اللَّه عنه عذابه و من حفظ لسانه ستر اللَّه عورته؛
هر که غضب خويش باز دارد خدا عذاب خويش از وي باز دارد و هر که زبان خويش نگه دارد خدا عيب وي بپوشاند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من أطعم مريضا شهوته أطعمه اللَّه من ثمار الجنّه؛
هر که غذاي دلخواه مريضي را به او بخوراند خدا از ميوه هاي بهشت به او بخوراند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من أنظر معسرا إلي ميسرته أنظره اللَّه بذنبه إلي توبته؛
هر که تنگدستي را مهلت دهد تا گشايش يابد خدا گناهش را مهلت دهد تا توبه کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من کان سهّلا هيّنا ليّنا حرّمه اللَّه علي النّار؛
هر که آسانگير و نرم و ملايم باشد خدا او را به جهنم حرام کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من کنوز البرّ کتمان المصائب و الأمراض و الصّدقه؛
از گنجينه هاي نيکي نهان داشتن مصيبتها و مرضها و صدقه است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مداراه النّاس صدقه؛
با مردم مدارا کردن صدقه دادن است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من سعاده المرء حسن الخلق؛
نيک خوئي از سعادت مرد است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مکارم الأخلاق من أعمال الجنّه؛
اخلاق خوب از اعمال بهشت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مداراه النّاس نصف الإيمان و الرّفق بهم نصف العيش؛
مدارا کردن با مردم يک نيمه ايمان است و ملايمت با آنها يک نيمه خوش زيستن است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من شي ء في الميزان أثقل من حسن الخلق؛
در ميزان اعمال چيزي سنگين تر از نيکخوئي نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من جرعه أحبّ إلي اللَّه تعالي من جرعه غيظ يکظمها عبد، ما کظمها عبد إلّا ملاء اللَّه تعالي جوفه إيمانا؛
هيچ جرعه اي نزد خدا از جرعه خشمي که بنده اي فرو برد محبوب تر نيست. هر بنده اي جرعه خشم فرو برد خدا ضمير او را از ايمان پر کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما کان الرّفق في شي ء إلّا زانه و لا نزع من شي ء إلّا شانه؛
مدارا در هر چه باشد آن را زينت دهد و از هر چه دور شود آن را خوار کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما عمل ابن آدم شيئا أفضل من الصّلاه و صلاح ذات البين و خلق حسن؛
بنده آدم کاري بهتر از نماز و آشتي ميان کسان و نيک خوئي نمي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما زان اللَّه العباد بزينه أفضل من زهاده في الدنيا و عفاف في بطنه و فرجه؛
خدا به بندگان خويش آرايشي بهتر از بي رغبتي به دنيا و عفت شکم و عورت نداده.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أعطي أهل بيت الرّفق إلّا نفعهم؛
مدارا نصيب هيچ خانداني نشود مگر سودشان دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أحسن القصد في الغني، ما أحسن القصد في الفقر و أحسن القصد في العباده؛
چه نيک است اعتدال هنگام بي نيازي، چه نيک است اعتدال هنگام نداري و چه نيک است اعتدال در عبادت.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أحسن عبد الصّدقه إلّا أحسن اللَّه الخلافه علي ترکته؛
وقتي بنده اي صدقه نيکو دهد خدا سرانجام ترکه او را نيکو کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما رزق العبد رزقا أوسع عليه من الصّبر؛
هيچ کس را روزي اي وسيعتر از صبر نداده اند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من جرعه أحبّ إلي اللَّه من جرعه غيظ کظمها رجل أو جرعه صبر علي مصيبه و ما من قطره أحبّ إلي اللَّه من قطره دمع أهريقت من خشيه اللَّه و قطره دم أهريقت في سبيل اللَّه؛
هيچ جرعه اي نزد خدا از جرعه خشمي که مردي فرو برد يا جرعه صبري که بر مصيبت نوشد محبوب تر نيست و هيچ قطره اي نزد خدا از قطره اشکي که از ترس خدا ريخته شود يا قطره خوني که در راه خدا ريخته شود محبوبتر نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يستکمل العبد الإيمان حتّي يکون فيه ثلاث خصال الإنفاق من الإقتار و الإنصاف من نفسه و بذل السّلام؛
تا سه صفت در بنده اي نباشد ايمان وي کامل نشود صدقه دادن در تنگ دستي و انصاف دادن به ضرر خويش و سلام بسيار کردن.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يستر عبد عبدا في الدّنيا إلّا ستره اللَّه يوم القيمه؛
هر بنده اي که در دنيا براي ديگري راز پوشي کند، روز قيامت خدا راز پوش وي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا مظاهره أوثق من المشاوره و لا إيمان کالحياء؛
تعاوني بهتر از مشورت نيست و ايماني چون حيا نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا دين إلّا بمروّه؛
دين جز به جوانمردي قوام نمي گيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تکون زاهدا حتّي تکون متواضعا؛
تا متواضع نباشي زاهد نباشي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس شي ء أثقل في الميزان من الخلق الحسن؛
در ميزان اعمال، چيزي سنگين تر از خوي نيک نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الکرم التّقوي، و الشّرف التّواضع و اليقين الغني؛
کرامت به پرهيزکاري است و شرف به تواضع و بي نيازي به يقين.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ ذي نعمه محسود إلّا صاحب التّواضع؛
هر که نعمتي دارد به معرض حسد است مگر آن که تواضع دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کاد الحليم أن يکون نبيّا؛
نزديک بود که شخص بردبار پيامبر شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
القناعه مال لا ينفد؛
قناعت مالي است که تمام نمي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الغيره من الإيمان و المذاء من النّفاق؛
غيرتمندي از ايمان است و بي بندوباري از نفاق.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العفو أحقّ ما عمل به؛
عفو شايسته ترين کاري است که کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العفاف زينه النّساء؛
عفت، زينت زنانست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العدل حسن و لکن في الامراء أحسن، السّخاء حسن و لکن في الأغنياء أحسن، الورع حسن و لکن في العلماء أحسن، الصّبر حسن و لکن في الفقراء أحسن، التّوبه حسن و لکن في الشّباب أحسن، الحياء حسن و لکن في النّساء أحسن؛
عدالت نيک است ولي از زمامداران نيکوتر است، سخاوت نيک است ولي از اغنيا نيکوتر است، تقوي نيک است ولي از علما نيکوتر است صبر نيک است ولي از فقرا نيکوتر است. توبه نيک است ولي از جوانان نيکوتر است شرم نيک است ولي از زنان نيکوتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عمل الجنّه الصّدق و إذا صدق العبد برّ و إذا برّ أمن و إذا أمن دخل الجنّه، و عمل النّار الکذب و إذا کذب العبد فجر و إذا فجر کفر و إذا کفر دخل النّار؛
عمل بهشت راست گوئي است و چون بنده راست گويد نيکي کند و چون نيکي کند ايمن شود و چون ايمن شود به بهشت در آيد و عمل جهنم دروغ است و چون بنده دروغ گويد بد کار شود و چون بدکار شود به کفر گرايد و چون به کفر گرايد به جهنم رود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عدل ساعه خير من عباده سنه؛
يک ساعت عدالت از يک سال عبادت بهتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّمت سيّد الأخلاق و من مزح استخفّ به؛
خاموشي سرور اخلاق است و هر که مزاح کند، سبکش گيرند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّمت زين للعالم و ستر للجاهل؛
خاموشي زينت دانا و پرده نادانست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّمت أرفع العباده؛
خاموشي والاترين عبادتهاست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّمت حکم و قليل فاعله؛
خاموشي خردمندي است و خاموشي گزينان کمند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصرعه کلّ الصرعه الّذي يغضب فيشتدّ غضبه و يحمرّ وجهه و يقشعرّ شعره فيصرع غضبه؛
کمال دليري آن است که کسي خشمگين شود و خشمش سخت شود و چهره اش سرخ شود و مويش بلرزد و بر خشم خود خيره شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّبر من الإيمان بمنزله الرّأس من الجسد؛
صبر نسبت به ايمان چون سر نسبت به تن است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّبر و الاحتساب أفضل من عتق الرّقاب و يدخل اللَّه صاحبهنّ الجنّه بغير حساب؛
صبر و سکون از آزاد کردن بندگان بهتر است و خدا صاحب آن را بدون حساب به بهشت مي برد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّبر رضا؛
صبر مايه خشنودي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّبر نصف الإيمان و اليقين الإيمان کلّه؛
صبر يک نيمه ايمان است و يقين همه ايمانست.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صله الرّحم و حسن الخلق و حسن الجوار يعمران الدّيار و يزدن في الأعمار؛
پيوند خويشان و نيک خويي و خوش همسايگي شهرها را آباد کند و عمرها را فزوني دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صله الرّحم تزيد في العمر و تدفع ميته السّوء؛
پيوند خويشان عمر را فزوني دهد و از مرگ بد جلوگيري کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
السّخاء خلق اللَّه الأعظم؛
سخاوت، خلق بزرگ خداست.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله مي فرمايند:
الرّفق رأس الحکمه؛
مدارا اساس حکمت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الرّفق به الزّياده و البرکه و من يحرم الرّفق يحرم الخير؛
مدارا قرين فزوني و برکت است و هر که از مدارا بي بهره باشد، از خوبي بي بهره است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رأس العقل بعد الإيمان باللَّه الحياء و حسن الخلق؛
اساس عقل پس از ايمان به خدا، حيا و نيکخوئي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رأس العقل بعد الإيمان باللَّه التّودّد إلي النّاس و ما يستغني رجل عن مشوره و إنّ أهل المعروف في الدّنيا هم أهل المعروف في الآخره و إنّ أهل المنکر في الدّنياهم أهل المنکر في الآخره؛
اساس عقل پس از ايمان به خدا دوستي با مردم است هيچ کس از مشورت بي نياز نيست: نيکوکاران اين جهان نيکوکاران آن جهانند و بدکاران اين جهان بدکاران آن جهانند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رأس العقل بعد الإيمان باللَّه التّودّد إلي النّاس و اصطناع المعروف إلي کلّ برّ و فاجر؛
اساس عقل پس از ايمان به خدا دوستي با مردم و نيکوکاري با نيک و بد است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رأس العقل المداراه و أهل المعروف في الدّنيا أهل المعروف في الآخره؛
اساس عقل مداراست و نيکوکاران دنيا نيکوکاران آخرتند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رأس الدّين النّصيحه للَّه و لدينه و لرسوله و لکتابه و لأئمّه المسلمين و للمسلمين عامّه؛
اساس دين، خيرخواهي براي خدا و دين خدا و پيامبر خدا و کتاب خدا و پيشوايان مسلمانان و همه مسلمانان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رأس الدّين الورع؛
اساس دين، پرهيزکاري است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الدّين النّصيحه؛
کمال دين خير خواهي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الخلق الحسن يذيب الخطايا کما يذيب الماء الجليد و الخلق السّوء يفسد العمل کما يفسد الخلّ العسل؛
خوي نيک گناهان را محو مي کند چنان که آب يخ را ذوب مي کند و خوي بد اعمال را فاسد مي کند چنان که سرکه عسل را تباه مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير ما أعطي النّاس خلق حسن؛
بهترين چيزي که به مردم داده اند، خوي نيکست.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير دينکم الورع؛
بهترين صفات دين شما پرهيزکاري است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيار أمّتي علماؤها و خيار علمائها حلماؤها؛
بهترين امت من دانشمندانند و بهترين دانشمندان امت من بردبارانند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خمس من سنن المرسلين: الحياء و الحلم و الحجامه و السّواک و التّعطّر؛
پنج چيز از سنت پيغمبران است حيا و حلم و حجامت و مسواک و عطر زدن.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خصلتان ليس فوقهما من البرّ شي ء الإيمان باللَّه و النّفع لعباد اللَّه؛
دو خصلت است که نيک تر از آن نيست ايمان به خدا و سودمندي براي بندگان خدا.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خشيه اللَّه رأس کلّ حکمه و الورع سيّد العمل؛
ترس خدا سر همه حکمتهاست و ورع پيشواي اعمال است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الحياء و الإيمان قرنا جميعا فإذا رفع أحدهما رفع الآخر؛
حيا و ايمان قرين يکديگرند اگر يکي از ميان برخاست ديگري هم برود.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الحياء هو الدّين کلّه؛
حيا تمام دين است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الحياء لا يأتي إلّا بخير؛
از حيا جز نيکي نمي آيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الحياء شعبه من الإيمان؛
حيا شعبه اي از ايمان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الحياء زينه و التّقي کرم و خير المرکب الصّبر و انتظار الفرج من اللَّه عزّ و جلّ عباده؛
حيا مايه زينت و تقوي مايه بزرگي است و بهترين وسيله وصول به مقصود صبر است و انتظار گشايش از طرف خداوند عبادت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الحياء خير کلّه؛
حيا سراسر نيکي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الحليم سيّد في الدّنيا و سيّد في الآخره؛
بردبار در دنيا و آخرت بزرگوار است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حسن الخلق يذيب الخطايا کما تذيب الشّمس الجليد؛
نيک خوئي، گناهان را محو مي کند چنان که خورشيد يخ را آب مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حسن الخلق يثبت المودّه؛
نيک خوئي، دوستي را استوار مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حسن الخلق نصف الدّين؛
نيک خوئي يک نيمه دين است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حسن الخلق خلق اللَّه الأعظم؛
نيک خوئي، خلق بزرگ خداوند است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حسن البشر يذهب بالسّخيمه؛
گشاده روئي کينه را ببرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حرّم علي النّار کلّ هيّن ليّن سهل قريب من النّاس؛
هر که نرم و ملايم و آسان گير و نزديک به مردم باشد بر آتش حرام است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجنّه دار الأسخياء؛
بهشت خانه سخاوت مندان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من مکارم الأخلاق في الدّنيا و الآخره أن تعفو عمّن ظلمک و تصل من قطعک و تحلم عمّن جهل عليک؛
سه چيز در جهان از فضائل اخلاق است: از ستمگر درگذري، و با کسي که از تو بريده پيوند گيري و با کسي که با تو سبک سري مي کند، به حلم رفتار کني.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من کنوز البرّ: إخفاء الصّدقه و کتمان المصيبه و کتمان الشّکوي يقول اللَّه: إذا ابتليت عبدي فصبر و لم يشکني إلي عوّاده أبدلته لحما خيرا من لحمه و دما خيرا من دمه فإن أبرأته أبرأته و لا ذنب له و إن توفّيته فإلي رحمتي؛
سه چيز از گنجينه هاي نيکي است: مخفي ساختن صدقه و پنهان داشتن مصيبت و مستور ساختن شکايت، خداوند گويد: وقتي بنده خود را مبتلا ساختم و صبر کرد و با عيادت کنندگان خود از من شکايت نکرد گوشتي بهتر از گوشت او و خوني بهتر از خون وي بدو مي دهم اگر او را شفا دادم همه گناهانش محو شده است و اگر جانش را گرفتم او را مشمول رحمت خود کرده ام.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من کنّ فيه نشر اللَّه تعالي عليه کنفه و أدخله جنّته: رفق بالضّعيف و شفقه علي- الوالدين و الإحسان إلي- المملوک؛
سه چيز است که در هر که باشد خداوند وي را پناه دهد و به بهشت برد:مدارا با ناتوان و مهرباني با پدر و مادر و نيکي با زير دست.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من کنّ فيه فهو من الأبدال: الرّضا بالقضا و الصّبر عن محارم اللَّه و الغضب في ذات اللَّه عزّ و جلّ؛
سه چيز است که در هر که باشد از نيکان است، رضا به قضا و صرف نظر از محرمات خدا و خشمگين شدن در راه خدا.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من کنّ فيه حاسبه اللَّه تعالي حسابا يسيرا و أدخله الجنّه برحمته: تعطي من حرمک و تعفو عمّن ظلمک و تصل من قطعک؛
سه چيز است که در هر که باشد خدا حساب را بر او آسان گيرد و وي را به اقتضاي رحمت خود به بهشت در آورد:عطا به آن کس که تو را محروم کرده است و عفو آن کس که بر تو ستم روا داشته است و پيوند با آن کس که از تو بريده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من کنّ فيه استوجب الثّواب و استکمل الإيمان: خلق يعيش به في النّاس و ورع يحجزه عن محارم اللَّه تعالي و حلم يردّه عن جهل الجاهل؛
سه چيز است که در هر که باشد سزاوار ثواب است و ايمانش کامل است: اخلاقي که به وسيله آن با مردم زندگي کند و تقوايي که وي را از محرمات خدا دور سازد و حلمي که او را از جهالت با جاهل بر کنار دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من کنّ فيه استکمل خصال الإيمان الّذي إذا رضي لم يدخله رضاه في باطل و إذا غضب لم يخرجه الغضب من الحقّ و إذا قدر لم يتعاط ما ليس له؛
سه چيز است که در هر که باشد صفات ايمان در او کامل است آن که وقتي خشنود شد به باطل نگرايد و وقتي خشمگين شد از حق تجاوز نکند و وقتي قدرت يافت به مال کسان دست نبرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من کنّ فيه آواه اللَّه في کنفه و نشر عليه رحمته و أدخله جنّته: من إذا أعطي؛
سه چيز است که در هر که باشد خداوند او را در پناه خود جاي دهد و رحمت خويش را بر او بگستراند و داخل بهشت کند: آن که وقتي عطا بيند، شکر گزارد و وقتي قدرت دارد، عفو کند و وقتي به خشم آيد، سستي پيشه نمايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۴۵
إنّ من أکمل المؤمنين إيمانا أحسنهم خلقا و ألطفهم بأهله؛
از همه مؤمنان ايمان آن کس کاملتر است که اخلاقش نيک تر است و با کسان خود بهتر رفتار مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ من أحبّکم إليّ أحسنکم أخلاقا؛
هر کس از شما خوش خلق تر است پيش من محبوبتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۴۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ لکلّ دين خلقا و إنّ خلق هذا الدّين الحياء؛
هر ديني خوي خاص دارد و خوي دين ما حياست.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ حسن الخلق ليذيب الخطيئه کما تذيب الشّمس الجليد؛
خوش اخلاقي گناه را محو مي کند چنان که آفتاب يخ را آب مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ المؤمن ليدرک بحسن الخلق درجه القائم الصّائم؛
مؤمن به وسيله خوش خلقي به مقام نماز شب گزار و روزه دار مي رسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يحبّ العبد التّقيّ الغنيّ الحفيّ؛
خداوند بنده پرهيزکار ثروتمند مهربان را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يحبّ من عباده الغيور؛
خداوند از بندگان خود شخص غيور را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يحبّ السّهل الطّليق؛
خداوند شخص آسانگير آزاده را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يحبّ الرّفق في الأمر کلّه؛
خداوند ملايمت را در همه چيز دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي غيور يحبّ الغيور.
خداوند غيرتمند است و مرد غيرتمند را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي عفوّ يحبّ العفو.
خداوند بخشنده است و بخشش را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي رفيق يحبّ الرّفق و يعطي عليه ما لا يعطي علي العنف.
خداوند ملايم است و ملايمت را دوست دارد و به وسيله آن چيزها مي دهد که به وسيله خشونت نمي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي جواد يحبّ الجود و يحبّ معالي الأخلاق و يکره سفسافها؛
خداوند بخشنده است و بخشش را دوست دارد و اخلاق عالي را دوست دارد و اخلاق پست را دوست ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي جميل يحبّ الجمال سخيّ يحبّ السّخاء، نظيف يحبّ النّظافه؛
خداوند زيباست و زيبائي را دوست دارد، بخشنده است و بخشش را دوست دارد، پاکيزه است و پاکيزگي را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ العبد ليدرک بحسن الخلق درجه الصّائم القائم؛
بنده به وسيله خوش خلقي به مقام روزه دار و نمازگزار مي رسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ العبد ليتصدّق بالکسره تربو عند اللَّه حتّي تکون مثل أحد؛
بنده يک پاره نان صدقه مي دهد و پيش خدا بزرگ مي شود تا مثل کوه احد مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ البرّ و الصّله يستطيلان الأعمار و يعمّران الدّيار و يکثّران الأموال و لو کان القوم فجّارا؛
نيکي با کسان و مهرباني با خويشان عمرها را دراز و شهرها را آباد و اموال را زياد مي کند اگر چه انجام دهندگان آن بدکاران باشند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أکثر ما يدخل الجنّه النّاس تقوي اللَّه و حسن الخلق؛
مردم بيشتر به واسطه ترس خدا و نيک خلقي به بهشت مي روند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أمر بين أمرين و خير الامور أوساطها؛
راهي ميان افراط و تفريط است و بهترين کارها ميانه روي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اللّهمّ أغنني بالعلم و زيّنّي بالحلم و أکرمني بالتّقوي و جمّلني بالعافيه؛
خدايا مرا به علم توانگر ساز و به حلم زينت بخش و به تقوي عزيز کن و به عافيت زيبائي ده.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا أخبرکم بأيسر العباده و أهونها علي البدن؟ الصّمت و حسن الخلق؛
مي خواهيد شما را به عبادتي که از همه عبادتها بر بدن آسانتر است خبر دهم؟ سکوت و نيک خوئي.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا أخبرکم بمن يحرم عليه النّار غدا؟ علي کلّ هيّن ليّن قريب سهل؛
مي خواهيد شما را خبر دهم که فردا آتش بر چه کس حرام است؟
هر کس که ملايم و نرم و زودجوش و آسان گير باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل النّاس من تواضع عن رفعه و زهد عن غنيه و أنصف عن قوّه و حلم عن قدره؛
بهتر از همه مردم کسي است که در حال رفعت فروتني کند و در عين ثروت زاهد باشد و در عين قوت انصاف دهد و در حال قدرت برد باري کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الفضائل أن تصل من قطعک و تعطي من حرمک و تصفح عمّن ظلمک؛
بهترين فضايل اين است که با آن که از تو ببرد پيوند گيري و به کسي که تو را محروم مي کند عطا کني و از آن که بر تو ستم کند، درگذري.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الإيمان الصّبر و السّماحه؛
بهترين خصال ايمان صبر و گذشت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الأعمال ثلاثه:التّواضع عند الدّوله و العفو عند القدره و العطيّه بغير المنّه؛
بهترين کارها سه چيز است، تواضع به هنگام دولت و عفو به هنگام قدرت و بخشش بدون منت.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعقل النّاس أشدّهم مداراه للنّاس؛
عاقل تر از همه مردم کسي است که با مردم بيشتر مدارا کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أشدّکم من ملک نفسه عند الغضب و أحلمکم من عفي بعد المقدره؛
نيرومندترين شما کسي است که هنگام غضب بر خود تسلط داشته باشد و بردبارترين شما کسي است که پس از قدرت از گناه کسان درگذرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أربع من أعطيهنّ فقد أعطي خير الدّنيا و الآخره لسان ذاکر و قلب شاکر و بدن علي البلاء صابر و زوجه لا تبغيه خونا في نفسها و لا ماله؛
چهار چيز است که هر کس از آن بهره دارد از نيکي دو جهان بهره ور است، زباني که ياد خدا کند و قلبي که سپاس پروردگار گذارد و تني که بر بلا صبور باشد و زني که بناموس و مال وي خيانت نکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أربع إذا کنّ فيک فلا عليک ما فاتک من الدّنيا صدق الحديث - و حفظ الأمانه و حسن الخلق و عفّه مطعم؛
چهار چيز است که اگر داري بر آنچه نداري غم مخور: راستي گفتار و حفظ امانت و نيکي خلق و عفت در کار خوراک.
نهج الفصاحه
حديث - ۳۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
أفضل العبادة العفاف؛
برترين عبادت، پاکدامني است.
الکافي: ۲ / ۴۶۸ / ۸.
حديث - ۳۷۶
قال الامام عليعليهالسلام :
انّ من العبادة لين الکلام و افشاء السّلام؛
به نرمي سخن گفتن و سلام کردن به مردم عبادت است.
غرر الحکم: ۳۴۲۱.
حديث - ۳۷۷
حضرت عليعليهالسلام فرمودند :
لو تميزت الاشياء لکان الصدق مع الشجاعة؛
اگر اشياء دسته بندي شوند بدون شک صدق وراستي با شجاعت وقهرماني همراه خواهد بود.
غرر الحکم : ۵ / ۱۱۸
حديث - ۳۷۸
حضرت عليعليهالسلام فرمودند :
ثمرة الشجاعة الغيرة؛
غيرت، ثمره و حاصل شجاعت وقهرماني است.
غرر الحکم : ۳ / ۳۲۸
حديث - ۳۷۹
امام جعفر صادقعليهالسلام :
الصبر رأس الايمان ؛
صبر سر ايمان است
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۴۰
حديث - ۳۸۰
امام جعفر صادقعليهالسلام :
کان أميرالمؤمنين صلوات الله عليه يقول : أفضل العبادة العفاف؛
اميرالمؤمنينعليه‌السلام مي فرمودند : بهترين عبادت عفت است
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۲۵
حديث - ۳۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
خَمْسٌ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلينَ: اَْلْحَياءُ وَ الْحِلْمُ وَ الْحِجامَةُ وَ السِّواکُ وَ التَّعَطُّرُ؛
پنج چيز از سنت پيغمبران است: حيا، بردباري، حجامت کردن، و مسواک و عطر زدن.
نهج الفصاحه، ح ۱۴۶۳
حديث - ۳۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَقْرَبُکُمْ غَدا مِنّي فِي الْمَوْقِفِ اَصْدَقُکُمْ لِلْحديث - وَ اَدّاکُمْ لِلاَْمانَةِ وَ اَوفاکُمْ بِالْعَهْدِ وَ اَحْسَنُکُمْ خُلْقا وَ اَقْرَبُکُمْ مِنَ النّاسِ؛
نزديکترين شما به من در قيامت: راستگوترين، امانتدارترين، وفادارترين به عهد و پيمان، خوش اخلاق‌ترين و نزديکترين شما به مردم است.
امالي طوسي، ص ۲۲۹
حديث - ۳۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله مي فرمايند :
اَوصاني رَبّي بِسَبعٍ: اَوصاني بِالاِْخلاصِ فِي السِّرِّ وَ الْعَلانيَةِ وَ اَن اَعْفُوَ عَمَّن ظَلَمَني و اُعْطيَ مَن حَرَمَني و اَصِلَ مَنْ قَطَعَني و اَن يَکونَ صَمْتي فِکْرا وَ نَظَري عِبَرا؛
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند : پروردگارم هفت چيز را به من سفارش فرمود: اخلاص در نهان و آشکار، گذشت از کسي که به من ظلم نموده، بخشش به کسي که مرا محروم کرده، رابطه با کسي که با من قطع رابطه کرده، و سکوتم همراه با تفکّر و نگاهم براي عبرت باشد.
کنزالفوائد، ص ۱۸۴
حديث - ۳۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِنّا اُمِرْنا مَعاشِرَ الاَنْبياءِ بِمُداراةِ النّاسِ، کَما اُمِرْنا بِاِقامَةِ الفَرائِضِ؛
ما پيامبران، همانگونه که به برپا داشتن واجبات مأمور شده‌ايم، به مدارا کردن با مردم نيز مأمور شده‌ايم.
امالي طوسي، ص ۵۲۱.
حديث - ۳۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
آيا شما را از شبيه‌ترينتان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: آري اي رسول خدا! فرمودند: هر کس خوش اخلاق‌تر، نرم‌خوتر، به خويشانش نيکوکارتر، نسبت به برادران ديني‌اش دوست‌دارتر، بر حق شکيباتر، خشم را فروخورنده‌تر و با گذشت‌تر و در خرسندي و خشم با انصاف تر باشد.
کافي، ج ۲، ص ۲۴۰، ح ۳۵
حديث - ۳۸۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ صَدَقَ لِسانُهُ زَکي عَمَلُهُ و مَن حَسُنَت نِيَّتُهُ زيدَ في رِزقِهِ و مَن حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهْلِ بَيْتِهِ مُدَّ لَهُ في عُمُرِهِ؛
هر کس راستگو باشد، عملش پاکيزه ميشود و رشد ميکند؛ هر کس نيتش خوب باشد روزيش زياد ميشود و هر کس به شايستگي در حق خانواده‌اش نيکي کند، عمرش طولاني ميشود.
کافي، ج ۲، ص ۱۰۵، ح ۱۱.
حديث - ۳۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَرْبَعٌ تَزيدُ الرِّزْقَ: حُسْنُ الْخُلْقِ وَ حُسْنُ الْجِوارِ وَ کَفُّ الاَْذي وَ قِلَّةُ الضَّجْرِ؛
چهار چيز روزي را زياد ميکند: خوش اخلاقي، خوشرفتاري با همسايه، اذيت نکردن و کم کردن بيتابي.
معدن الجواهر، ص ۳۹.
حديث - ۳۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَنْ تَوَکَّلَ عَلَي اللَّهِ کَفاهُ مُؤْنَتَهُ وَ رِزْقَهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ؛
هر کس به خدا توکّل کند، خداوند هزينه زندگي‌اش را کفايت کند و از جايي که گمان نمي‌برد، به او روزي ميدهد.
کنزالعمال، ح ۵۶۹۳
حديث - ۳۸۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْبِرُّ يَزيدُ فِي الرِّزْقِ؛
نيکوکاري روزي را زياد ميکند.
کتاب الزهد، ص ۳۳
حديث - ۳۹۰
تقواپيشگان، نشانه‌هايي دارند که با آنها شناخته مي‌شوند: راستگويي، امانتداري، وفاي به عهد، کم فخر فروشي، کم بخل ورزيدن، صله رحِم، رحْم به ضعيفان، کم موافقت کردن با زنان، به همه نيکي کردن، خوش‌اخلاقي، بردباري بسيار و پيروي از علم نزديک کننده به خداوند. و آنان طوبي و سرانجام نيک دارند. طوبي درختي است که ريشه آن در خانه پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم است
خصال، ص ۴۸۳، ح ۵۶
حديث - ۳۹۱
امام عليعليهالسلام :
اِنَّ الاَْتْقياءَ کُلُّ سَخيٍّ مُتَعَفِّفٍ مُحْسِنٍ؛
همه تقوا پيشگان سخاوتمند، پاکدامن و نيکوکارند.
غررالحکم، ح ۳۴۰۱.
حديث - ۳۹۲
امام عليعليهالسلام :
اَلْمُتَّقونَ فيها (فِي الدُّنيا) هُمْ اَهْلُ الْفَضائِلِ مَنْطِقُهُمُ الصَّوابُ وَ مَلْبَسُهُمُ الاِقْتِصادُ وَ مَشْيُهُمُ التَّواضُعُ؛
تقواپيشگان، در دنيا اهل فضايلند، گفتارشان راست و درست، روششان ميانه‌روي و رفتارشان متواضعانه است.
نهج البلاغه، از خطبه ۱۸۴
حديث - ۳۹۳
امام عليعليهالسلام :
اَلتَّقْوي ظاهِرُهُ شَرَفُ الدُّنْيا وَ باطِنُهُ شَرَفُ الْآخِرَةِ ؛
تقوا، ظاهرش شرافت دنيا و باطنش شرافت آخرت است.
غررالحکم، ح ۱۹۹۰
حديث - ۳۹۴
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
ثَلاثٌ مَنْ اَتَي اللّهَ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنَّةَ: اَلاِْنْفاقُ مِنْ اِقْتارٍ وَ الْبِشْرُ لِجَميعِ الْعالَمِ وَ الاِْنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ؛
هر کس يکي از اين کارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براي او واجب مي‌گرداند: انفاق در تنگدستي، گشاده‌رويي با همگان و رفتار منصفانه.
کافي، ج ۲، ص ۱۰۳، ح ۲.
حديث - ۳۹۵
حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سادَهُ النّاسِ فِي الدُّنْيا الأسْخِياء، سادَهُ النّاسِ فِي الاخِرَهِ الاْتْقِياء؛
سرور و سيد مردم در دنيا افراد سخاوتمند خواهند بود، و سيد و سرور انسانها در قيامت پرهيزکاران هستند.
بحارالأنوار: ج ۶۸، ص ۳۵۰، ح ۱
حديث - ۳۹۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَالبِرَّ لَيُهَوِّنانِ الحِسابَ وَيَعْصِمانِ مِنَ الذُّنوبِ؛
صله رحم و نيکي، حساب (قيامت) را آسان و از گناهان جلوگيري ميکند.
کافي، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۱
حديث - ۳۹۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
صِلَةُ الاَْرحامِ تُزَ کّي الاَْعمالَ وَتُنْمي الاَْموالَ وَ تَدْفَعُ الْبَلوي وَتُيَسِّرَ الْحِسابَ وَتُنْسِئُ فِي الاَْجَلِ؛
صله رحم، اعمال را پاکيزه، اموال را بسيار، بلا را برطرف و حساب (قيامت) را آسان ميکند و مرگ را به تأخير مي‌اندازد.
کافي، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۳
حديث - ۳۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
صِلَةُ الرَّحِمِ تُدِرُّ النِّعَمَ وَ تَدْفَعُ النِّقَمَ؛
صله رحم، نعمتها را فراوان ميکند و سختيها را از بين مي‌برد.
غررالحکم، ح ۵۸۳۶.
حديث - ۳۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ما عَمِلَ ابْنُ آدَمَ شَيْئاً اَفْضَلَ مِنَ الصَّلاةِ وَ صَلاحِ ذاتِ الْبَيْنِ وَ خُلْقٍ حَسَنٍ ؛
انسان هيچ کاري بهتر از نماز، اصلاح ميان مردم و خوش اخلاقي نکرده است.
نهج الفصاحه، ح ۲۶۵۱
حديث - ۴۰۰
امام عليعليهالسلام :
اَلْعَدلُ اَفْضَلُ مِنَ الشَّجاعَةِ لاَِنَّ النّاسَ لَوِ اسْتَعْمَلُوا الْعَدْلَ عُموما في جَميعِهِمْ لاَسْتَغْنَوْا عَنِ الشَّجاعَةِ؛
عدالت بهتر از شجاعت است، زيرا اگر مردم همگي عدالت را درباره يکديگر به‌کار گيرند، از شجاعت بي‌نياز مي‌شوند.
شرح‌نهج‌البلاغه ابن‌ابي‌الحديد،ح۲۰،ص۳۳۳،ح۸۱۶
حديث - ۴۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خَيْرُ النّاسِ مَنْ اِذا اُعْطِيَ شَکَرَ وَ اِذَا ابْتُلِيَ صَبَرَ وَ اِذا ظُلِمَ غَفَرَ؛
بهترين مردم کسي است که چون چيزي به او داده شود شکر کند و چنانچه گرفتار شود صبر نمايد و اگر به او ظلم شود درگذرد.
غررالحکم، ج ۳، ص ۴۳۳، ح ۵۰۲۰.
حديث - ۴۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خَيْرُ النّاسِ مَنْ کافي عَلَي الْقَبيحِ بِالْجَميلِ؛
بهترين مردم کسي است که در برابر بدي، خوبي نمايد.
غررالحکم، ج ۴، ص ۱۷۸، ح ۵۷۵۰.
حديث - ۴۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خَيْرُ هذِهِ الاُْمَّةِ النَّمَطُ الاَْوْسَطُ؛
بهترين اين امت، ميانه‌روها هستند.
بحارالأنوار، ج ۴، ص ۴۱، ح ۱۸.
حديث - ۴۰۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خَيْرُ اَهْلِ الدُّنْيا وَ اَهْلِ الآْخِرَةِ اَخْلاقا مَنْ يَعْفوعَمَّنْ‌ظَلَمَهُ‌وَمَنْ‌يُعْطي‌مَنْ‌حَرَمَهُ‌وَمَنْ‌يَصِلُ مَنْ قَطَعَهُ مِنْ ذَوي اَرْحامِهِ وَ اَهْلِ وِلايَتِهِ؛
بهترين اهل دنيا و آخرت از نظر اخلاق کسي است که اگر کسي به او ستم کرده، عفوش نمايد و به کسي که محرومش نموده عطا کند و با خويشاوندان و دوستانش که با وي قطع رابطه کرده‌اند، رابطه برقرار کند.
مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۱۰، ح ۱۰۰۵۲.
حديث - ۴۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ فِي الرِّفْقِ الزّيادَةَ وَ الْبَرَکَةَ وَ مَنْ يُحْرَمِ الرِّفْقُ يُحْرَمِ الْخَيْرَ؛
در مدارا، فزوني و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خير، محروم شده است.
(کافي، ج ۲، ص ۱۱۹، ح ۷. )
حديث - ۴۰۶
امام صادقعليهالسلام :
ما مِنْ عَبْدٍ کَظَمَ غَيْظا اِلاّ زادَهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ عِزّا فِي الدُّنْيا وَالآخِرَةِ؛
هيچ بنده‌اي نيست که خشمي را فرو خورد مگر آنکه خداوند عزوجل در دنيا و آخرت بر عزت او بيفزايد.
اصول کافي، ج ۲، ص ۱۱۰
حديث - ۴۰۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَنْ کَفَّ غَضَبَهُ کَفَّ اللّهُ عَنْهُ عَذابَهُ؛
هر کس خشم خود را نگه دارد خداوند عذابش را از او باز مي‌دارد.
بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۲۶۳، ح۷
حديث - ۴۰۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَنْ کَظَمَ غَيْظا وَهُوَ قادِرٌ عَلي اَنْ يُنْفِذَهُ مَلأََهُ اللّهُ أَمْنا وَايمانا؛
هر کس در حالي که مي‌تواند خشم خود را عملي کند، آن را فرو برد، خداوند او را سرشار از آرامش و ايمان ميکند.
نهج الفصاحه، ح ۲۷۷۸.
حديث - ۴۰۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما تَجَرَّعَ عَبدٌ جُرعَةً اَفضَلَ عِنْدَ اللّهِ مِنْ جُرعَةِ غَيْظٍ کَظَمَها اِبتِغاءَ وَجهِ اللّهِ؛
انسان هيچ جرعه‌اي ننوشيد که نزد خدا از جرعه خشمي که براي رضاي خدا فرو خورد بهتر باشد.
ميزان الحکمة ج ۹ ، ص ۴۳۳۴.
حديث - ۴۱۰
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلا اِنَّ خَيرَ الرِّجالِ مَن کانَ بَطي‌ءَ الغَضَبِ سَريعَ الرِّضا؛
بدانيد که بهترين انسانها کساني هستند که دير به خشم آيند و زود راضي شوند.
ميزان الحکمة ج ۴ ، ص ۱۶۱۰.
حديث - ۴۱۱
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
اَلْحِلْمُ لِباسُ الْعالِمِ فَلا تَعْرَيَنَّ مِنْهُ؛
بردباري لباس عالم است، پس تو خود را از آن عريان مدار.
کافي، ج ۸، ص ۵۵
حديث - ۴۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْحِلْمُ نورٌ جَوهَرُهُ الْعَقْلُ؛
بردباري نوري است که جوهره آن عقل است.
غررالحکم، ج ۱، ص ۳۱۱، ح ۱۱۸۵.
حديث - ۴۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَوَّلُ عِوَضِ الْحَليمِ مِنْ حِلْمِهِ اَنَّ النّاسَ اَنْصارُهُ عَلَي الْجاهِلِ؛
اول نتيجه‌اي که شخص بردبار از بردباريش مي‌گيرد، پشتيباني مردم از او در برابر نادان است.
وسائل الشيعه، ج ۱۱، ص ۲۱۲.
حديث - ۴۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِذا اَحَبَّ اللّهُ عَبْدا زَيَّنَهُ بِالسَّکينَةِ وَالْحِلْمِ؛
هر گاه خداوند بنده‌اي را دوست بدارد او را با آرامش و بردباري آراسته مي‌گرداند.
غررالحکم، ج ۳، ص ۱۶۱، ح ۴۰۹۹.
حديث - ۴۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْحِلْمُ وَالاَْناةُ تَواَمانِ، يُنْتِجُهُما عَلُوُّ الْهِمَّةِ؛
بردباري و وقار دو همزادند که همّت عالي آنها را به وجود مي‌آورد.
نهج البلاغه، حکمت ۴۶۰.
حديث - ۴۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مِنْ عَلامَةِ اَحَدِهِمْ (المُتَقينَ) اَنَّکَ تَري لَهُ قُوَّةً في دينٍ... وَحِرْصا في عِلْمٍ وَعِلْما في حِلْمٍ؛
از نشانه‌هاي پرهيزکاران اين است که مي‌بيني در دين نيرومند... در کسب دانش حريص و داراي علم همراه با بردباري‌اند.
نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳.
حديث - ۴۱۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثَلاثٌ مِنْ مَکارِمِ الاَْخْلاقِ فِي الدُّنْيا وَالآخِرَةِ اَنْ تَعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَکَ وَتَصِلَ مَنْ قَطَعَکَ وَ تَحْلُمَ عَمَّنْ جَهِلَ عَلَيْکَ؛
سه چيز در دنيا و آخرت از مکارم اخلاق است: از کسي که به تو ظلم کرده درگذري، با کسي که با تو قطع رابطه کرده، رابطه برقرار کني و با کسي که با تو سبکسري ميکند بردباري نمايي.
نهج الفصاحه، ح ۱۲۸۸.
حديث - ۴۱۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
فَأَمَّا الْحِلْمُ فَمِنْهُ رُکوبُ الْجَميلِ، وَصُحْبَةُ الأَْبْرارِ وَرَفْعٌ مِنَ الضَّعَةِ وَرَفْعٌ مِنْ الْخَساسَةِ وَتَشَهِّي الْخَيْرِ وَتَقَرُّبُ صاحِبِهِ مِنْ مَعالِي الدَّرَجاتِ وَالْعَفْوُ وَالْمَهَلُ وَالْمَعْروفُ وَالصَّمْتُ فَهذا ما يَتَشَعَّبُ لِلْعاقِلِ بِحِلْمِهِ؛
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حاصل بردباري: آراسته شدن به خوبيها، همنشيني با نيکان، ارجمند شدن، عزيز گشتن، رغبت به نيکي، نزديک شدن بردبار به درجات عالي، گذشت، آرامش و تأني، احسان و خاموشي. اينها ثمره بردباري عاقل است.
تحف العقول، ص۱۶
حديث - ۴۱۹
امام کاظمعليه‌السلام :
وَاللّه‌ِ ما اُعْطِيَ مُوْمِنُ قَطَّ خَيْرَ الدُّنْيا وَالآْخِرَةِ، اِلاّ بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِاللّه‌ِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ خُلْقِهِ وَالْکَفِّ عَنِ اغْتياب الْمُؤمِنينَ؛
به خدا قسم خير دنيا و آخرت را به مؤمني ندهند مگر به سبب حسن ظن و اميدواري او به خدا و خوش اخلاقي اش و خودداري از غيبت مؤمنان.
بحارالأنوار، ج ۶، ص ۲۸، ح۲۹
حديث - ۴۲۰
امام عليعليهالسلام :
مَنْ تَوکَّلَ عَلَي اللّهِ ذَلَّتْ لَهُ الصِّعابُ وَتَسَهَّلَتْ عَلَيْهِ الأَْسْبابِ؛
هر کس به خدا توکل کند، دشواري‌ها براي او آسان ميشود و اسباب برايش فراهم مي‌گردد.
غررالحکم، ح ۹۰۲۸.
حديث - ۴۲۱
امام عليعليهالسلام :
اِنَّ اَهْنَأَ النّاسِ عَيْشا مَنْ کانَ بِما قَسَمَ اللّهُ لَهُ راضيا؛
هر کس به آنچه خداوند به او داده است راضي باشد، راحت‌ترين زندگي را دارد.
غررالحکم، ح ۳۳۹۷.
حديث - ۴۲۲
امام باقرعليه‌السلام :
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقي بِالتَّقْوي عَنِ الْعَبْدِ ما عَزُبَ عَنْهُ عَقْلُهُ وَيُجَلّي بِالتَّقوي عَنْهُ عَماهُ وَجَهْلَهُ؛
خداوند به وسيله تقوا بنده را حفظ ميکند از آنچه که عقلش به آن نمي‌رسد و کور دلي و ناداني او را بر طرف مي‌سازد.
کافي، ج ۸ ، ص ۵۲، ح ۱۶
حديث - ۴۲۳
امام عليعليهالسلام :
لَوْ اَنَّ السَّماواتِ وَالاَْرْضَ کانَتا عَلي عَبْدٍ رَتْقا ثُمَّ اتَّقَي اللّهَ لَجَعَلَ اللّهُ لَهُ مِنْها مَخْرَجا وَرَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ؛
اگر آسمانها و زمين، راه را بر بنده‌اي ببندند و او تقواي الهي پيشه کند، خداوند حتما راه گشايشي براي او فراهم خواهد کرد و از جايي که گمان ندارد روزي‌اش خواهد داد.
غررالحکم، ح۷۵۹۹.
حديث - ۴۲۴
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لَيْسَ مِنْ عَبْدٍ يَظُنُّ بِاللّه‌ِ خَيْرا إلاّ کانَ عِنْدَ ظَنِّهِ بِهِ؛
بنده‌اي نيست که به خداوند خوش گمان باشد مگر آن که خداوند نيز طبق همان گمان با او رفتار کند.
بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۳۸۴، ح۴۲.
حديث - ۴۲۵
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
الخير کله صيانه الانسان نفسه؛
تمام خير آن است که انسان، خويشتن دار باشد.
تحف العقول، ص ۴۴۸.
حديث - ۴۲۶
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
لايقل عمل مع تقوي و کيف يقل ما يتحبل ؛
هيچ عملي آنگاه که از پشتوانه تقوا برخوردار باشد، اندک نخواهد بود. پس چگونه عملي که به درگاه خداوند مقبول افتاده است، اندک باشد؟
تحف العقول، ص ۴۴۸.
حديث - ۴۲۷
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
من قنع بما قسم الله له فهو من اغني الناس؛
کسي که به آنچه خدا برايش در نظر گرفته است، قانع باشد، او از بي نيازترين مردمان به شمار مي آيد.
تحف العقول، ص ۴۴۸.
حديث - ۴۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که توفيق توبه يافت (و اين عنايت الهي به او شد) از پذيرفته شدن آن محروم نگردد.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۴۲۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که توبه کند به سوي خدا بازگشته است.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۴۳۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ميوه توبه ، بازيافت کردن تقصيرات نفس و جبران و تدارک آن است.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۴۳۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
توبه رحمت حق را به زمين نازل گرداند.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۴۳۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که تأنّي داشته باشد شايسته آن است که به هدف خويش برسد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۴۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تأنّي در کار دور انديشي است.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۴۳۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تأنّي در کار پشت گرمي آورد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۴۳۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تأنّي در کار، آن را از سستي و بي پايگي ايمن سازد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۴۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با تأنّي مطلب ها آسان گردد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۴۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با تأنّي اسباب کار فراهم و آسان گردد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۴۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به عقب انداختن کيفر نشانه کمال حلم و بردباري است.
(غررالحکم ، باب تأخير)
حديث - ۴۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بزرگواري کامل نگردد جز به پاکدامني و ايثار.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از نيکوترين احسانها ايثار است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از برترين انتخابها آن است که آدمي خود را به زيور ايثار بيارايد.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که در مال خود بر تو ايثار کند تو را بر خويش برگزيده (و شايسته نام ايثارگري است).
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که ديگري را بر خود مقدّم دارد شايسته نام فضيلت و برتري است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که ديگران را بر خود برگزيند به کمال جوانمردي رسيده است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
براي بزرگواري انسان ايثار بس است (و براي رسيدن به بزرگي کافي است که خوي ايثار در آدمي پديد آيد).
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در هنگام ايثار ديگران بر خويشتن گوهر مردمان بزرگوار آشکار گردد.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بهترين صفات انساني ايثار است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
برترين جود و بخشش ايثار است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار شيوه نيکان و خلق و خوي برگزيدگان است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار بهترين نيکوکاري ها و والاترين مرتبه هاي ايمان است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار برترين مرتبه هاي بزرگواري و بالاترين خلق و خوي انساني است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار برترين عبادت و بزرگترين آقايي است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار شريفترين بزرگواري است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار نهايت نيکوکاري است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار خوي نيکان است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
(برگزيدن ديگران بر خود) فضيلت و برتري است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۴۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با انصاف ، دوستان و نزديکان فراوان دارد.
(شرح غررالحکم ، ج ۲، ص ۵۴۳)
حديث - ۴۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدانيد که هر کس با مردم به انصاف رفتار کند، خداوند جز بر عزّت او نيفزايد.
(کافي ، ج ۲، ص ۱۴۴)
حديث - ۴۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
انصاف خصلت بزرگان است
(شرح غررالحکم ، ج ۱، ص ۱۵۲)
حديث - ۴۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بالاترين شرافتها خود داري از تبذير و اسراف است.
(غررالحکم ، باب تبذير و اسراف)
حديث - ۴۶۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
زيوري همچون ادب نيست.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۴۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ادب نيکو، زشتي نسب را بپوشاند.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۴۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ادب نيکو، برترين نسبها و شريفترين وسيله هاست.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۴۶۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
سه خصلت است که بر آنها چيزي فزوني نيابد: ادب نيکو، دوري گزيدن از تهمت، خودداري از انجام محرّمات الهي.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۴۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من حقائق الإيمان: الإنفاق من الإقتار و إنصافک النّاس من نفسک و بذل العلم للمتعلّم؛
سه چيز از حقايق ايمان است: بخشش با تنگدستي و رعايت انصاف در باره مردم بر ضرر خويش و بذل علم براي دانش آموز.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من الإيمان: الإنفاق من الإقتار و بذل السّلام للعالم و الإنصاف من نفسک؛
سه چيز از لوازم ايمان است: بخشش به هنگام تنگدستي و سلام به دانشمند و رعايت انصاف بر ضرر خويش.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من أبواب البرّ سخاء النّفس و طيب الکلام و الصّبر علي الأذي؛
سه چيز از لوازم نيکوکاري است: جانبازي و نيکي گفتار و صبر بر آزار.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه يتحدّثون في ظلّ العرش آمنين و النّاس في الحساب: رجل لم تأخذه في اللَّه لومه لائم و رجل لم يمدّ يديه إلي ما لا يحلّ له و رجل لم ينظر إلي ما حرّم اللَّه عليه؛
سه کسند که در سايه عرش آسوده گفتگو مي کنند و مردم گرفتار حسابند: آن که در راه خدا از ملامت گران باک ندارد و آن که دستهاي خود را به آنچه بر او حلال نيست دراز نکند و کسي که به آنچه خدا بر او حرام کرده ننگرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه من مکارم الأخلاق عند اللَّه: أن تعفو عمّن ظلمک و تعطي من حرمک و تصل من قطعک؛
سه چيز است که در پيش خدا از فضائل اخلاق است: آن که از ستم گر درگذري و کسي را که تو را محروم کرده است عطا دهي و با آن که از تو بريده است پيوند گيري.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّوبه النّصوح النّدم علي الذّنب: حين يفرط منک فتستغفر اللَّه تعالي ثمّ لا تعود إليه أبدا؛
توبه کامل پشيماني از گناه است که وقتي گناه از تو سر زد از خدا آمرزش طلبي و ديگر هرگز مرتکب آن نشوي.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّواضع لا يزيد العبد إلّا رفعه فتواضعوا يرفعکم اللَّه و العفو لا يزيد العبد إلّا عزّا فاعفوا يعزّکم اللَّه و الصّدقه لا يزيد المال إلّا کثره فتصدّقوا يرحمکم اللَّه؛
تواضع مايه رفعت است تواضع کنيد تا خدا شما را رفعت بخشد، بخشش مايه عزت است بخشش کنيد تا خدا شما را عزيز سازد. صدقه موجب فزوني مال است صدقه بدهيد تا خدا شما را رحمت آرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بعثت بمداراه النّاس؛
من به مدارا با مردم مبعوث شده ام.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الأکل مع الخادم من التّواضع؛
چيز خوردن با خادم از فروتني است.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الاقتصاد نصف العيش و حسن الخلق نصف الدّين؛
ميانه روي يک نيمه معيشت است و خوش خلقي يک نيمه دين است.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الاقتصاد في النّفقه نصف المعيشه و التّودّد إلي النّاس نصف العقل و حسن السّؤال نصف العلم؛
ميانه روي در خرج يک نيمه معيشت است و دوستي با مردم يک نيمه عقل است و خوب پرسيدن يک نيمه دانش است.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّما راع لم يرحم رعيّته حرّم اللَّه عليه الجنّه؛
هر کس به زير دستان خود رحم نکند، خداوند بهشت را بر او حرام کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أوّل ما يوزن في الميزان الخلق الحسن؛
نخستين چيزي که در ترازو گذاشته مي شود خلق نيک است.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أوّل العباده الصّمت؛
نخستين مرحله عبادت، خاموشي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّما بعثت لأتمّم مکارم الأخلاق؛
من مبعوث شدم تا فضائل اخلاق را به کمال رسانم.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا رأيت من أخيک ثلاث خصال فارجه: الحياء و الأمانه و الصّدق و إذا لم ترها فلا ترجه؛
وقتي در برادر خود سه صفت ديدي بدو اميدوار باش، حيا و امانت و راستي و اگر اين صفات را ندارد از او اميدي نداشته باش.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ عباد اللَّه إلي اللَّه أحسنهم خلقا؛
بهترين بندگان در پيش خدا کسي است که خلقش نيک تر باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۴۸۲
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
از نشانه‌هاي تواضع، سلام‌کردن به هر رهگذر است.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۲)
حديث - ۴۸۳
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
دو صفت هست که بالاتر از آنها چيزي نيست: ۱- ايمان به خدا، ۲- سود رساني به برادران ديني
(تحف‌العقول/۵۲۰)
حديث - ۴۸۴
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
من کان الورع سجيته ، و الکرم طبيعته ، و الحلم خلته ، کثر صديقه؛
کسي که پارسايي خوي او ، و بخشندگي طبيعت او ، و بردباري خصلت او باشد ، دوستانش بسيار شوند
مسند الامام العسکري ، ص ۲۸۹
حديث - ۴۸۵
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
هر کس با خانواده اش خوش رفتار باشد ، بر عمرش افزوده مي گردد
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۵
حديث - ۴۸۶
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
نزديکترين و سريعترين طاعت در ثواب ، پيوند با خويشان است
تحف العقول ، ص ۳۰۳
حديث - ۴۸۷
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
جوانمردي نيست مگر به تقوي.
(بحارالانوار/۷۵/۱۴۷)
حديث - ۴۸۸
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
بهترين سرآغاز کارها راستگويي و بهترين خاتمه‌ي آن وفاداري است.
(بحارالانوار/۷۵/۱۴۱)
حديث - ۴۸۹
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
إنَّ الْغِني وَ اْلِعزَّ خَرَجا يَجُولانِ، فَلَقيا التَّوَکُلَّ فَاسْتَوْطَنا ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
عزّت و بي نيازي هر دو شتاب زده به دنبال پناهگاهي مي دويدند، چون به توکّل برخورد کردند، آرامش پيدا نموده و آن را پناهگاه خود قرار دادند.
مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۲۱۸، ح ۱۵
حديث - ۴۹۰
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
اَوْصاني رَبّي بِتِسْع: اَوْصاني بِالاْخْلاصِ فِي السِّرِّ وَ الْعَلانِيَةِ، وَ الْعَدْلِ فِي الرِّضا وَ الْغَضَبِ، وَ الْقَصْدِ فِي الْفَقْرِ وَ الْغِني، وَ اَنْ أعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَني، وَ أعطِيَ مَنْ حَرَمَني، وَ أصِلَ مَنْ قَطَعَني، وَ اَنْ يَکُونَ صُمْتي فِکْراً، وَ مَنْطِقي ذِکْراً، وَ نَظَري عِبْراً ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
پروردگار متعال، مرا به ۹ چيز سفارش نمود: اخلاص در آشکار و پنهان، دادگري در خوشنودي و خشم، ميانه روي در نياز و توانمندي، بخشيدن کسي که در حقّ من ستم روا داشته است، کمک به کسي که مرا محروم گردانده، ديدار خويشاونداني که با من قطع رابطه نموده اند، و اين که خاموشيم انديشه و سخنم، يادآوري خداوند; و نگاهم عبرت و پند باشد.
اعيان الشّيعة، ج ۱، ص ۳۰۰
حديث - ۴۹۱
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
ما تَواضَعَ أحَدٌ إلاّ رَفَعَهُ اللّهُ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
کسي اظهار تواضع و فروتني نکرده، مگر آن که خداوند متعال او را رفعت و عزّت بخشيده است.
بحارالأنوار، ج ۷۲، ص ۱۲۰، ح ۷
حديث - ۴۹۲
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
عَلَيْکُمْ بِمَکارِمِ الاْخْلاقِ، فَإنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ بَعَثَني بِها، وَ إنَّ مِنْ مَکارِمِ الاْخْلاقِ: أنْ يَعْفُوَالرَّجُلُ عَمَّنْ ظَلَمَهُ، وَ يُعْطِيَ مَنْ حَرَمَهُ، وَ يَصِلَ مَنْ قَطَعَهُ، وَ أنْ يَعُودَ مَنْ لايَعُودُهُ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
بر شما باد رعايت مکارم اخلاق، که خداوند مرا بر آن ها مبعوث نمود، و بعضي از آن ها عبارتند از: کسي که بر تو ظلم کند به جهت غرض شخصي او را ببخش، کسي که تو را نسبت به چيزي محروم گرداند کمکش نما، با شخصي که با تو قطع دوستي کند رابطه دوستي داشته باش، شخصي که به ديدار تو نيايد به ديدارش برو.
بحارالأنوار، ج ۶۶، ص ۳۷۵، ح ۲۴.
حديث - ۴۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ما الخشوع ؟ قال : التواضع في الصلاة و ان يقبل العبد بقلبه کله علي ربه ؛
از پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سؤال شد: خشوع چيست ؟ فرمود:فروتني و خاکساري درنماز و اين که بنده با تمام قلبش به سوي خدا برود...
( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۶۴ )
حديث - ۴۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مروة الحضر، قراءة القران ومجالسة العلماء و النظر في الفقه و المحافظة علي الصلاة في الجماعات؛
از علي بن ابي طالبعليه‌السلام نقل شده که فرمود: جوانمردي در حضور در وطن ،قرآن خواندن و همنشيني با علماء و نگريستن در احکام دين و مواظبت بر نمازخواندن در جماعتهاست .
( بحار الانوار، ج ,۸۸ ص ۱۰ )
حديث - ۴۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
أفضل العبادة العفاف؛
برترين عبادت، پاکدامني است.
الکافي: ۲ / ۴۶۸ / ۸.
حديث - ۴۹۶
قال الامام عليعليهالسلام :
انّ من العبادة لين الکلام و افشاء السّلام؛
به نرمي سخن گفتن و سلام کردن به مردم عبادت است.
غرر الحکم: ۳۴۲۱.
حديث - ۴۹۷
حضرت عليعليهالسلام فرمودند :
لو تميزت الاشياء لکان الصدق مع الشجاعة؛
اگر اشياء دسته بندي شوند بدون شک صدق وراستي با شجاعت وقهرماني همراه خواهد بود.
غرر الحکم : ۵ / ۱۱۸
حديث - ۴۹۸
حضرت عليعليهالسلام فرمودند :
ثمرة الشجاعة الغيرة؛
غيرت، ثمره و حاصل شجاعت وقهرماني است.
غرر الحکم : ۳ / ۳۲۸
حديث - ۴۹۹
امام جعفر صادقعليهالسلام :
الصبر رأس الايمان ؛
صبر سر ايمان است
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۴۰
حديث - ۵۰۰
امام جعفر صادقعليهالسلام :
کان أميرالمؤمنين صلوات الله عليه يقول : أفضل العبادة العفاف؛
اميرالمؤمنينعليه‌السلام مي فرمودند : بهترين عبادت عفت است
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۲۵
حديث - ۵۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
خَمْسٌ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلينَ: اَْلْحَياءُ وَ الْحِلْمُ وَ الْحِجامَةُ وَ السِّواکُ وَ التَّعَطُّرُ؛
پنج چيز از سنت پيغمبران است: حيا، بردباري، حجامت کردن، و مسواک و عطر زدن.
نهج الفصاحه، ح ۱۴۶۳
حديث - ۵۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَقْرَبُکُمْ غَدا مِنّي فِي الْمَوْقِفِ اَصْدَقُکُمْ لِلْحديث - وَ اَدّاکُمْ لِلاَْمانَةِ وَ اَوفاکُمْ بِالْعَهْدِ وَ اَحْسَنُکُمْ خُلْقا وَ اَقْرَبُکُمْ مِنَ النّاسِ؛
نزديکترين شما به من در قيامت: راستگوترين، امانتدارترين، وفادارترين به عهد و پيمان، خوش اخلاق‌ترين و نزديکترين شما به مردم است.
امالي طوسي، ص ۲۲۹
حديث - ۵۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَوصاني رَبّي بِسَبعٍ: اَوصاني بِالاِْخلاصِ فِي السِّرِّ وَ الْعَلانيَةِ وَ اَن اَعْفُوَ عَمَّن ظَلَمَني و اُعْطيَ مَن حَرَمَني و اَصِلَ مَنْ قَطَعَني و اَن يَکونَ صَمْتي فِکْرا وَ نَظَري عِبَرا؛
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند : پروردگارم هفت چيز را به من سفارش فرمود: اخلاص در نهان و آشکار، گذشت از کسي که به من ظلم نموده، بخشش به کسي که مرا محروم کرده، رابطه با کسي که با من قطع رابطه کرده، و سکوتم همراه با تفکّر و نگاهم براي عبرت باشد.
کنزالفوائد، ص ۱۸۴
حديث - ۵۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِنّا اُمِرْنا مَعاشِرَ الاَنْبياءِ بِمُداراةِ النّاسِ، کَما اُمِرْنا بِاِقامَةِ الفَرائِضِ؛
ما پيامبران، همانگونه که به برپا داشتن واجبات مأمور شده‌ايم، به مدارا کردن با مردم نيز مأمور شده‌ايم.
امالي طوسي، ص ۵۲۱.
حديث - ۵۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
آيا شما را از شبيه‌ترينتان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: آري اي رسول خدا! فرمودند: هر کس خوش اخلاق‌تر، نرم‌خوتر، به خويشانش نيکوکارتر، نسبت به برادران ديني‌اش دوست‌دارتر، بر حق شکيباتر، خشم را فروخورنده‌تر و با گذشت‌تر و در خرسندي و خشم با انصاف تر باشد.
کافي، ج ۲، ص ۲۴۰، ح ۳۵
حديث - ۵۰۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ صَدَقَ لِسانُهُ زَکي عَمَلُهُ و مَن حَسُنَت نِيَّتُهُ زيدَ في رِزقِهِ و مَن حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهْلِ بَيْتِهِ مُدَّ لَهُ في عُمُرِهِ؛
هر کس راستگو باشد، عملش پاکيزه ميشود و رشد ميکند؛ هر کس نيتش خوب باشد روزيش زياد ميشود و هر کس به شايستگي در حق خانواده‌اش نيکي کند، عمرش طولاني ميشود.
کافي، ج ۲، ص ۱۰۵، ح ۱۱.
حديث - ۵۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَرْبَعٌ تَزيدُ الرِّزْقَ: حُسْنُ الْخُلْقِ وَ حُسْنُ الْجِوارِ وَ کَفُّ الاَْذي وَ قِلَّةُ الضَّجْرِ؛
چهار چيز روزي را زياد ميکند: خوش اخلاقي، خوشرفتاري با همسايه، اذيت نکردن و کم کردن بيتابي.
معدن الجواهر، ص ۳۹.
حديث - ۵۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَنْ تَوَکَّلَ عَلَي اللَّهِ کَفاهُ مُؤْنَتَهُ وَ رِزْقَهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ؛
هر کس به خدا توکّل کند، خداوند هزينه زندگي‌اش را کفايت کند و از جايي که گمان نمي‌برد، به او روزي ميدهد.
کنزالعمال، ح ۵۶۹۳
حديث - ۵۰۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْبِرُّ يَزيدُ فِي الرِّزْقِ؛
نيکوکاري روزي را زياد ميکند.
کتاب الزهد، ص ۳۳
حديث - ۵۱۰
مام عليعليهالسلام :
تقواپيشگان، نشانه‌هايي دارند که با آنها شناخته مي‌شوند: راستگويي، امانتداري، وفاي به عهد، کم فخر فروشي، کم بخل ورزيدن، صله رحِم، رحْم به ضعيفان، کم موافقت کردن با زنان، به همه نيکي کردن، خوش‌اخلاقي، بردباري بسيار و پيروي از علم نزديک کننده به خداوند. و آنان طوبي و سرانجام نيک دارند. طوبي درختي است که ريشه آن در خانه پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم است
خصال، ص ۴۸۳، ح ۵۶
حديث - ۵۱۱
امام عليعليهالسلام :
اِنَّ الاَْتْقياءَ کُلُّ سَخيٍّ مُتَعَفِّفٍ مُحْسِنٍ؛
همه تقوا پيشگان سخاوتمند، پاکدامن و نيکوکارند.
غررالحکم، ح ۳۴۰۱.
حديث - ۵۱۲
امام عليعليهالسلام :
اَلْمُتَّقونَ فيها (فِي الدُّنيا) هُمْ اَهْلُ الْفَضائِلِ مَنْطِقُهُمُ الصَّوابُ وَ مَلْبَسُهُمُ الاِقْتِصادُ وَ مَشْيُهُمُ التَّواضُعُ؛
تقواپيشگان، در دنيا اهل فضايلند، گفتارشان راست و درست، روششان ميانه‌روي و رفتارشان متواضعانه است.
نهج البلاغه، از خطبه ۱۸۴
حديث - ۵۱۳
امام عليعليهالسلام :
اَلتَّقْوي ظاهِرُهُ شَرَفُ الدُّنْيا وَ باطِنُهُ شَرَفُ الْآخِرَةِ ؛
تقوا، ظاهرش شرافت دنيا و باطنش شرافت آخرت است.
غررالحکم، ح ۱۹۹۰
حديث - ۵۱۴
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
ثَلاثٌ مَنْ اَتَي اللّهَ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنَّةَ: اَلاِْنْفاقُ مِنْ اِقْتارٍ وَ الْبِشْرُ لِجَميعِ الْعالَمِ وَ الاِْنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ؛
هر کس يکي از اين کارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براي او واجب مي‌گرداند: انفاق در تنگدستي، گشاده‌رويي با همگان و رفتار منصفانه.
کافي، ج ۲، ص ۱۰۳، ح ۲.
حديث - ۵۱۵
حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سادَهُ النّاسِ فِي الدُّنْيا الأسْخِياء، سادَهُ النّاسِ فِي الاخِرَهِ الاْتْقِياء؛
سرور و سيد مردم در دنيا افراد سخاوتمند خواهند بود، و سيد و سرور انسانها در قيامت پرهيزکاران هستند.
بحارالأنوار: ج ۶۸، ص ۳۵۰، ح ۱
حديث - ۵۱۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَالبِرَّ لَيُهَوِّنانِ الحِسابَ وَيَعْصِمانِ مِنَ الذُّنوبِ؛
صله رحم و نيکي، حساب (قيامت) را آسان و از گناهان جلوگيري ميکند.
کافي، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۱
حديث - ۵۱۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
صِلَةُ الاَْرحامِ تُزَ کّي الاَْعمالَ وَتُنْمي الاَْموالَ وَ تَدْفَعُ الْبَلوي وَتُيَسِّرَ الْحِسابَ وَتُنْسِئُ فِي الاَْجَلِ؛
صله رحم، اعمال را پاکيزه، اموال را بسيار، بلا را برطرف و حساب (قيامت) را آسان ميکند و مرگ را به تأخير مي‌اندازد.
کافي، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۳
حديث - ۵۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
صِلَةُ الرَّحِمِ تُدِرُّ النِّعَمَ وَ تَدْفَعُ النِّقَمَ؛
صله رحم، نعمتها را فراوان ميکند و سختيها را از بين مي‌برد.
غررالحکم، ح ۵۸۳۶.
حديث - ۵۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ما عَمِلَ ابْنُ آدَمَ شَيْئاً اَفْضَلَ مِنَ الصَّلاةِ وَ صَلاحِ ذاتِ الْبَيْنِ وَ خُلْقٍ حَسَنٍ ؛
انسان هيچ کاري بهتر از نماز، اصلاح ميان مردم و خوش اخلاقي نکرده است.
نهج الفصاحه، ح ۲۶۵۱
حديث - ۵۲۰
امام عليعليهالسلام :
اَلْعَدلُ اَفْضَلُ مِنَ الشَّجاعَةِ لاَِنَّ النّاسَ لَوِ اسْتَعْمَلُوا الْعَدْلَ عُموما في جَميعِهِمْ لاَسْتَغْنَوْا عَنِ الشَّجاعَةِ؛
عدالت بهتر از شجاعت است، زيرا اگر مردم همگي عدالت را درباره يکديگر به‌کار گيرند، از شجاعت بي‌نياز مي‌شوند.
شرح‌نهج‌البلاغه ابن‌ابي‌الحديد،ح۲۰،ص۳۳۳،ح۸۱۶
حديث - ۵۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خَيْرُ النّاسِ مَنْ اِذا اُعْطِيَ شَکَرَ وَ اِذَا ابْتُلِيَ صَبَرَ وَ اِذا ظُلِمَ غَفَرَ؛
بهترين مردم کسي است که چون چيزي به او داده شود شکر کند و چنانچه گرفتار شود صبر نمايد و اگر به او ظلم شود درگذرد.
غررالحکم، ج ۳، ص ۴۳۳، ح ۵۰۲۰.
حديث - ۵۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خَيْرُ النّاسِ مَنْ کافي عَلَي الْقَبيحِ بِالْجَميلِ؛
بهترين مردم کسي است که در برابر بدي، خوبي نمايد.
غررالحکم، ج ۴، ص ۱۷۸، ح ۵۷۵۰.
حديث - ۵۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خَيْرُ هذِهِ الاُْمَّةِ النَّمَطُ الاَْوْسَطُ؛
بهترين اين امت، ميانه‌روها هستند.
بحارالأنوار، ج ۴، ص ۴۱، ح ۱۸.
حديث - ۵۲۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خَيْرُ اَهْلِ الدُّنْيا وَ اَهْلِ الآْخِرَةِ اَخْلاقا مَنْ يَعْفوعَمَّنْ‌ظَلَمَهُ‌وَمَنْ‌يُعْطي‌مَنْ‌حَرَمَهُ‌وَمَنْ‌يَصِلُ مَنْ قَطَعَهُ مِنْ ذَوي اَرْحامِهِ وَ اَهْلِ وِلايَتِهِ؛
بهترين اهل دنيا و آخرت از نظر اخلاق کسي است که اگر کسي به او ستم کرده، عفوش نمايد و به کسي که محرومش نموده عطا کند و با خويشاوندان و دوستانش که با وي قطع رابطه کرده‌اند، رابطه برقرار کند.
مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۱۰، ح ۱۰۰۵۲.
حديث - ۵۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ فِي الرِّفْقِ الزّيادَةَ وَ الْبَرَکَةَ وَ مَنْ يُحْرَمِ الرِّفْقُ يُحْرَمِ الْخَيْرَ؛
در مدارا، فزوني و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خير، محروم شده است.
(کافي، ج ۲، ص ۱۱۹، ح ۷. )
حديث - ۵۲۶
امام صادقعليهالسلام :
ما مِنْ عَبْدٍ کَظَمَ غَيْظا اِلاّ زادَهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ عِزّا فِي الدُّنْيا وَالآخِرَةِ؛
هيچ بنده‌اي نيست که خشمي را فرو خورد مگر آنکه خداوند عزوجل در دنيا و آخرت بر عزت او بيفزايد.
اصول کافي، ج ۲، ص ۱۱۰
حديث - ۵۲۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَنْ کَفَّ غَضَبَهُ کَفَّ اللّهُ عَنْهُ عَذابَهُ؛
هر کس خشم خود را نگه دارد خداوند عذابش را از او باز مي‌دارد.
بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۲۶۳، ح۷
حديث - ۵۲۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَنْ کَظَمَ غَيْظا وَهُوَ قادِرٌ عَلي اَنْ يُنْفِذَهُ مَلأََهُ اللّهُ أَمْنا وَايمانا؛
هر کس در حالي که مي‌تواند خشم خود را عملي کند، آن را فرو برد، خداوند او را سرشار از آرامش و ايمان ميکند.
نهج الفصاحه، ح ۲۷۷۸.
حديث - ۵۲۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما تَجَرَّعَ عَبدٌ جُرعَةً اَفضَلَ عِنْدَ اللّهِ مِنْ جُرعَةِ غَيْظٍ کَظَمَها اِبتِغاءَ وَجهِ اللّهِ؛
انسان هيچ جرعه‌اي ننوشيد که نزد خدا از جرعه خشمي که براي رضاي خدا فرو خورد بهتر باشد.
ميزان الحکمة ج ۹ ، ص ۴۳۳۴.
حديث - ۵۳۰
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلا اِنَّ خَيرَ الرِّجالِ مَن کانَ بَطي‌ءَ الغَضَبِ سَريعَ الرِّضا؛
بدانيد که بهترين انسانها کساني هستند که دير به خشم آيند و زود راضي شوند.
ميزان الحکمة ج ۴ ، ص ۱۶۱۰.
حديث - ۵۳۱
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
اَلْحِلْمُ لِباسُ الْعالِمِ فَلا تَعْرَيَنَّ مِنْهُ؛
بردباري لباس عالم است، پس تو خود را از آن عريان مدار.
کافي، ج ۸، ص ۵۵
حديث - ۵۳۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْحِلْمُ نورٌ جَوهَرُهُ الْعَقْلُ؛
بردباري نوري است که جوهره آن عقل است.
غررالحکم، ج ۱، ص ۳۱۱، ح ۱۱۸۵.
حديث - ۵۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَوَّلُ عِوَضِ الْحَليمِ مِنْ حِلْمِهِ اَنَّ النّاسَ اَنْصارُهُ عَلَي الْجاهِلِ؛
اول نتيجه‌اي که شخص بردبار از بردباريش مي‌گيرد، پشتيباني مردم از او در برابر نادان است.
وسائل الشيعه، ج ۱۱، ص ۲۱۲.
حديث - ۵۳۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِذا اَحَبَّ اللّهُ عَبْدا زَيَّنَهُ بِالسَّکينَةِ وَالْحِلْمِ؛
هر گاه خداوند بنده‌اي را دوست بدارد او را با آرامش و بردباري آراسته مي‌گرداند.
غررالحکم، ج ۳، ص ۱۶۱، ح ۴۰۹۹.
حديث - ۵۳۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْحِلْمُ وَالاَْناةُ تَواَمانِ، يُنْتِجُهُما عَلُوُّ الْهِمَّةِ؛
بردباري و وقار دو همزادند که همّت عالي آنها را به وجود مي‌آورد.
نهج البلاغه، حکمت ۴۶۰.
حديث - ۵۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مِنْ عَلامَةِ اَحَدِهِمْ (المُتَقينَ) اَنَّکَ تَري لَهُ قُوَّةً في دينٍ... وَحِرْصا في عِلْمٍ وَعِلْما في حِلْمٍ؛
از نشانه‌هاي پرهيزکاران اين است که مي‌بيني در دين نيرومند... در کسب دانش حريص و داراي علم همراه با بردباري‌اند.
نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳.
حديث - ۵۳۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثَلاثٌ مِنْ مَکارِمِ الاَْخْلاقِ فِي الدُّنْيا وَالآخِرَةِ اَنْ تَعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَکَ وَتَصِلَ مَنْ قَطَعَکَ وَ تَحْلُمَ عَمَّنْ جَهِلَ عَلَيْکَ؛
سه چيز در دنيا و آخرت از مکارم اخلاق است: از کسي که به تو ظلم کرده درگذري، با کسي که با تو قطع رابطه کرده، رابطه برقرار کني و با کسي که با تو سبکسري ميکند بردباري نمايي.
نهج الفصاحه، ح ۱۲۸۸.
حديث - ۵۳۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
فَأَمَّا الْحِلْمُ فَمِنْهُ رُکوبُ الْجَميلِ، وَصُحْبَةُ الأَْبْرارِ وَرَفْعٌ مِنَ الضَّعَةِ وَرَفْعٌ مِنْ الْخَساسَةِ وَتَشَهِّي الْخَيْرِ وَتَقَرُّبُ صاحِبِهِ مِنْ مَعالِي الدَّرَجاتِ وَالْعَفْوُ وَالْمَهَلُ وَالْمَعْروفُ وَالصَّمْتُ فَهذا ما يَتَشَعَّبُ لِلْعاقِلِ بِحِلْمِهِ؛
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حاصل بردباري: آراسته شدن به خوبيها، همنشيني با نيکان، ارجمند شدن، عزيز گشتن، رغبت به نيکي، نزديک شدن بردبار به درجات عالي، گذشت، آرامش و تأني، احسان و خاموشي. اينها ثمره بردباري عاقل است.
تحف العقول، ص۱۶
حديث - ۵۳۹
امام کاظمعليه‌السلام :
وَاللّه‌ِ ما اُعْطِيَ مُوْمِنُ قَطَّ خَيْرَ الدُّنْيا وَالآْخِرَةِ، اِلاّ بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِاللّه‌ِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ خُلْقِهِ وَالْکَفِّ عَنِ اغْتياب الْمُؤمِنينَ؛
به خدا قسم خير دنيا و آخرت را به مؤمني ندهند مگر به سبب حسن ظن و اميدواري او به خدا و خوش اخلاقي اش و خودداري از غيبت مؤمنان.
بحارالأنوار، ج ۶، ص ۲۸، ح۲۹
حديث - ۵۴۰
امام عليعليهالسلام :
مَنْ تَوکَّلَ عَلَي اللّهِ ذَلَّتْ لَهُ الصِّعابُ وَتَسَهَّلَتْ عَلَيْهِ الأَْسْبابِ؛
هر کس به خدا توکل کند، دشواري‌ها براي او آسان ميشود و اسباب برايش فراهم مي‌گردد.
غررالحکم، ح ۹۰۲۸.
حديث - ۵۴۱
امام عليعليهالسلام :
اِنَّ اَهْنَأَ النّاسِ عَيْشا مَنْ کانَ بِما قَسَمَ اللّهُ لَهُ راضيا؛
هر کس به آنچه خداوند به او داده است راضي باشد، راحت‌ترين زندگي را دارد.
غررالحکم، ح ۳۳۹۷.
حديث - ۵۴۲
امام باقرعليه‌السلام :
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقي بِالتَّقْوي عَنِ الْعَبْدِ ما عَزُبَ عَنْهُ عَقْلُهُ وَيُجَلّي بِالتَّقوي عَنْهُ عَماهُ وَجَهْلَهُ؛
خداوند به وسيله تقوا بنده را حفظ ميکند از آنچه که عقلش به آن نمي‌رسد و کور دلي و ناداني او را بر طرف مي‌سازد.
کافي، ج ۸ ، ص ۵۲، ح ۱۶
حديث - ۵۴۳
امام عليعليهالسلام :
لَوْ اَنَّ السَّماواتِ وَالاَْرْضَ کانَتا عَلي عَبْدٍ رَتْقا ثُمَّ اتَّقَي اللّهَ لَجَعَلَ اللّهُ لَهُ مِنْها مَخْرَجا وَرَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ؛
اگر آسمانها و زمين، راه را بر بنده‌اي ببندند و او تقواي الهي پيشه کند، خداوند حتما راه گشايشي براي او فراهم خواهد کرد و از جايي که گمان ندارد روزي‌اش خواهد داد.
غررالحکم، ح۷۵۹۹.
حديث - ۵۴۴
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لَيْسَ مِنْ عَبْدٍ يَظُنُّ بِاللّه‌ِ خَيْرا إلاّ کانَ عِنْدَ ظَنِّهِ بِهِ؛
بنده‌اي نيست که به خداوند خوش گمان باشد مگر آن که خداوند نيز طبق همان گمان با او رفتار کند.
بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۳۸۴، ح۴۲.
حديث - ۵۴۵
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
الخير کله صيانه الانسان نفسه؛
تمام خير آن است که انسان، خويشتن دار باشد.
تحف العقول، ص ۴۴۸.
حديث - ۵۴۶
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
لايقل عمل مع تقوي و کيف يقل ما يتحبل ؛
هيچ عملي آنگاه که از پشتوانه تقوا برخوردار باشد، اندک نخواهد بود. پس چگونه عملي که به درگاه خداوند مقبول افتاده است، اندک باشد؟
تحف العقول، ص ۴۴۸.
حديث - ۵۴۷
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
من قنع بما قسم الله له فهو من اغني الناس؛
کسي که به آنچه خدا برايش در نظر گرفته است، قانع باشد، او از بي نيازترين مردمان به شمار مي آيد.
تحف العقول، ص ۴۴۸.
حديث - ۵۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که توفيق توبه يافت (و اين عنايت الهي به او شد) از پذيرفته شدن آن محروم نگردد.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۵۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که توبه کند به سوي خدا بازگشته است.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۵۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ميوه توبه ، بازيافت کردن تقصيرات نفس و جبران و تدارک آن است.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۵۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
توبه رحمت حق را به زمين نازل گرداند.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۵۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که تأنّي داشته باشد شايسته آن است که به هدف خويش برسد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۵۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تأنّي در کار دور انديشي است.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۵۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تأنّي در کار پشت گرمي آورد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۵۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تأنّي در کار، آن را از سستي و بي پايگي ايمن سازد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۵۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با تأنّي مطلب ها آسان گردد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۵۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با تأنّي اسباب کار فراهم و آسان گردد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۵۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به عقب انداختن کيفر نشانه کمال حلم و بردباري است.
(غررالحکم ، باب تأخير)
حديث - ۵۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بزرگواري کامل نگردد جز به پاکدامني و ايثار.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از نيکوترين احسانها ايثار است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۶۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از برترين انتخابها آن است که آدمي خود را به زيور ايثار بيارايد.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که در مال خود بر تو ايثار کند تو را بر خويش برگزيده (و شايسته نام ايثارگري است).
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که ديگري را بر خود مقدّم دارد شايسته نام فضيلت و برتري است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۶۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که ديگران را بر خود برگزيند به کمال جوانمردي رسيده است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۶۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
براي بزرگواري انسان ايثار بس است (و براي رسيدن به بزرگي کافي است که خوي ايثار در آدمي پديد آيد).
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۶۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در هنگام ايثار ديگران بر خويشتن گوهر مردمان بزرگوار آشکار گردد.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۶۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بهترين صفات انساني ايثار است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۶۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
برترين جود و بخشش ايثار است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۶۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار شيوه نيکان و خلق و خوي برگزيدگان است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۷۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار بهترين نيکوکاري ها و والاترين مرتبه هاي ايمان است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار برترين مرتبه هاي بزرگواري و بالاترين خلق و خوي انساني است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار برترين عبادت و بزرگترين آقايي است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار شريفترين بزرگواري است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار نهايت نيکوکاري است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايثار خوي نيکان است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
(برگزيدن ديگران بر خود) فضيلت و برتري است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۵۷۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با انصاف ، دوستان و نزديکان فراوان دارد.
(شرح غررالحکم ، ج ۲، ص ۵۴۳)
حديث - ۵۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدانيد که هر کس با مردم به انصاف رفتار کند، خداوند جز بر عزّت او نيفزايد.
(کافي ، ج ۲، ص ۱۴۴)
حديث - ۵۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
انصاف خصلت بزرگان است
(شرح غررالحکم ، ج ۱، ص ۱۵۲)
حديث - ۵۸۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بالاترين شرافتها خود داري از تبذير و اسراف است.
(غررالحکم ، باب تبذير و اسراف)
حديث - ۵۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
زيوري همچون ادب نيست.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۵۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ادب نيکو، زشتي نسب را بپوشاند.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۵۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ادب نيکو، برترين نسبها و شريفترين وسيله هاست.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۵۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
سه خصلت است که بر آنها چيزي فزوني نيابد: ادب نيکو، دوري گزيدن از تهمت، خودداري از انجام محرّمات الهي.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۵۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ميوه ادب، نيکويي خلق است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۵۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ادب کمال مرد است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۵۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ادب بهترين خوي و خصلت است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۵۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ادبها جامه هايي تازه و نو است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۵۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
بهترين خُلق ها آن است که از ستيزه جويي دورتر باشد.
(شرح غررالحکم ، ج ۳، ص ۴۲۵)
حديث - ۵۹۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
خوش خلقي محبّت به جاي مي گذارد و به مودّت تحکيم مي بخشد.
(شرح غررالحکم ، ج ۳، ص ۴۱۸)
حديث - ۵۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
خوشرويي ، سرآغاز بخشش است.
شرح غررالحکم ، ج ۱، ص ۱۶۷
حديث - ۵۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
خوشرويي به دوستان اُنس بيشتري مي دهد.
شرح غررالحکم ، ج ۱، ص ۱۹۱
حديث - ۵۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
خوشرويي احساني است بي هزينه.
شرح غررالحکم ، ج ۱، ص۳۸۸
حديث - ۵۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
گشاده رويي خصلت آزاد مرد است.
شرح غررالحکم ، ج ۱، ص ۱۲۷
حديث - ۵۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
خوشرويي ، آتش دشمني را خاموش مي کند.
(شرح غررالحکم ، ج ۱، ص ۱۵۰)
حديث - ۵۹۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
گرامي ترين حسب و اصالت خانوادگي ، خوش خُلقي است.
نهج البلاغه
حديث - ۵۹۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
خوش خوئي بهترين همدم است
(تحف العقول ، ص ۲۱۹)
حديث - ۵۹۸
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اخلاق خوب از اعمال بهشت است.
(نهج الفصاحه ، ۲۷۳۹)
حديث - ۵۹۹
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر کس از شما خوش خلق تر است ، پيش من محبوب تر است.
(نهج الفصاحه ، ۹۰۷)
حديث - ۶۰۰
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بهترين شما کساني هستند که اخلاقشان بهتر است و با مردم سازگارند و کسان را با يکديگر سازگاري دهند.
(نهج الفصاحه ، ۱۴۷۲)
حديث - ۶۰۱
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خوش اخلاقي گناه را محو مي کند ، چنانکه آفتاب يخ را آب مي کند.
(نهج الفصاحه ، ۸۴۵)
حديث - ۶۰۲
امام عليعليهالسلام مي قرمايند :
دورانديشي سرمايه است
(شرح غررالحکم ، ج ۱، ص ۱۲)
حديث - ۶۰۳
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مومن بايد هشت صفت داشته باشد : وقار در حوادث سخت و صبر به هنگام بليّه و شکر به هنگام گشايش و قناعت به روزاي که خداي والا داده است , به دشمنان ستم نکند و مزاحم دوستان نشود , تنش به رنج باشد و مردم از او در آسايش باشند.
(نهج الفصاحه ، حديث -۳۲۲۰)
حديث - ۶۰۴
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
هر که آسانگير و نرم و ملايم باشد خدا او را به جهنم حرام کند.
(نهج الفصاحه ، حديث -۲۹۱۱)
حديث - ۶۰۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از نشانه هاي خير و خوبي، خود داري کردن از آزار ديگران است.
غررالحکم ، باب آزار
حديث - ۶۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از آزار ديگران خودداري کند هيچ کس با او دشمني نکند.
غررالحکم ، باب آزار
حديث - ۶۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
برترين شرافتها خودداري از آزار ديگران و بذل احسان به آنهاست.
غررالحکم ، باب آزار
حديث - ۶۰۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آن که بخشش اموال بر او سهل باشد، اميدها به او رو کنند.
(شرح غررالحکم ، ج ۵، ص ۲۲۹)
حديث - ۶۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
زهدي همچون خويشتن داري از حرام نيست.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۶۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از بهترين مکارم اخلاق اجتناب از محرمات الهي است.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۶۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سه چيز است که نجات و رستگاري در آنهاست : ملازمت با حق ، دوري کردن از باطل ، و بر نشستن بر مرکب تلاش و کوشش.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۶۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مؤمن نيست مگر بردبار و مهربان.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
راهنمايي شود بر بردباري مرد به تحمل بسيارش، و بر جود و کرمش به انعام و نعمت بخشي بسيارش.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عزّتي برتر از حلم نيست.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۱۵
بزرگواري و شرفي والاتر از بردباري نيست.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
فضيلت و برتري ، همچون حلم نيست.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پشتيباني ، همچون بردباري و حلم نيست.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حلم و بردباري براي علم و دانش وزير خوبي است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۱۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از شريف ترين علم ها و دانش ها آراسته شدن آن به حلم و بردباري است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۲۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عقل آراسته نگردد تا آن گاه که حلم کمک کار و وزيرش گردد.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
درخت علم و دانش به بار ننشيند ، تا آن گاه که حلم با او مقرون گردد.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که خود را به بردباري وادار کند و يا جوياي آن باشد ، بردبار شود.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که خود را به حلم و بردباري بيارايد سبکسري و خشم او فرو نشيند.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري براي وقار و سنگيني انسان بس است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کمال علم و دانش به بردباري است و کمال بردباري به بسياري تحمّل و فرو بردن خشم است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۲۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
وسيله وقار و سنگيني بردباري است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۲۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اساس علم و دانش حلم و بردباري است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري نيکو ، دليل و نشانه علم بسيار است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۲۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
زيبايي و جمال انساني به حلم و بردباري است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۳۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با زيادي عقل بردباري و حلم فراوان گردد.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۳۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به وسيله حلم ، ياران زياد گردند.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۳۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر گاه خداوند بنده اي را دوست دارد او را به آرامش و بردباري بيارايد.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي بردبار کسي است که چون آزارش کنند صبر کند و چون ستمي به او رسد بيامرزد و بگذرد.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۳۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري جز فرو بردن خشم و زمام خويش به دست گرفتن نيست.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۳۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي بها و ارزشي که به تو مي دهند به خاطر ادب تو است پس آن را به بردباري بياراي.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اگر در خشم ، انتقامجويي و تسلّاي نفس است ، ولي در حلم و بردباري پاداش نيک نيکوکاران نهفته است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که برترين مردم کسي است که در هنگام قدرت (بر انتقام) بردباري کند و در هنگام ثروتمندي و غنا زهد ورزد و در هنگام داشتن نيرو و قوت به عدل و انصاف عمل کند.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري در هنگام خشم سخت ، ايمن سازد (انسان را) از خشم خداي جبّار.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آراسته ترين خصلت ها بردباري و پاکدامني است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از خشم ، به وسيله بردباري خود را در پرده گير و بپوشان و از پندار و گمان بيهوده نيز به وسيله فهم ، چشم پوشي کن.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري ، آتش خشم را خاموش سازد و تندي کردن ، آن را بر افروزد.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري ، زيور علم و سبب مسالمت و سازش است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردبار کسي است که دشوار نيست بر او به کار بردن حلم و بردباري (و به خوبي مي تواند آن را در جاي خود به کار برد)
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري ، نوري است که گوهر آن عقل است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري ، نشانه کمال عقل است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري ، زيور علم و دانش است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري کن تا گرامي ات دارند.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
برترين بردباري ها فرو بردن خشم و در اختيار گرفتن نفس در هنگام قدرت (بر تلافي و انتقام) است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نيرومندترين مردمان کسي است که به وسيله بردباري بر خشم خويش فائق آيد.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شجاع ترين مردم کسي است که با کمک حلم و بردباري ، بر جهل و ناداني غالب و پيروز آيد.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که بهترين اخلاق مردان ، حلم و بردباري است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آشتي و مسالمت ، ميوه حلم و بردباري است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري ، ميوه علم و دانش است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري ، اساس رياست و آقايي است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري ، سر آغاز فضيلت و برتري انسان است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري ، زيور خلق و خوي انساني است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۶۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خصلتي ، همچون شرم و حيا نيست.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از کمال مردانگي است که از خود شرم کني.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که گفتارش با شرم و حياء همراه باشد تباهي و نابودي در کار خود ندارد.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شرم بسيار مرد ، نشانه و دليل ايمان او است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۶۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شرم انسان از خويش ميوه ايمان است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ريشه مردانگي حياست و ميوه آن هم پاکدامني است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
برترين شرم ها شرم از خداي سبحان است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۶۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که حيا و عفت از خلق و خو هاي ايمان است و به راستي اين هر دو ، خصلت آزادگان و خوي نيکان است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۶۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بهترين جامه ها و پوشش هاي دين ، شرم و حياست.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۶۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عاقل ترين مردم با حياترين آنهاست.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۶۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عفيف ترين شما با حياترين شماست.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۶۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شرم از خداي سبحان انسان را از عذاب دوزخ نگه دارد.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۶۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سخاوت و حيا برترين خصلت ها هستند.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۷۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايمان و حيا هر دو به يک ريسمان بسته و با يکديگر هستند و از هم جدا نشوند.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شرم ، از خداوند بسياري از خطاها را محو کند.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شرم ، انسان را از کار زشت باز دارد.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شرم تمامي بزرگواري و بهترين خصلت هاست.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حيا و شرم با عفت و پرهيزکاري همراه است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شرم و حيا خوي پسنديده اي است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حيا ، چشم پوشي کردن(از محرمات) است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۷۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حيا و شرم با محروميت (ظاهري) همراه است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حيا ، کليد هر خيري است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حيا ، باز دارنده است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۸۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حيا و شرم ، زيباست.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۶۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشرويي بسيار، نشانه بخشندگي است.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گشادگي رو و به شکفتگي ، و عطا بخشي و نيکوکاري و بذل هديه ، همه اينها وسيله اي است براي جلب دوستي و محبت مردمان.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
وسيله محبت و دوستي خوشرويي است.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشرويي از نشانه هاي رستگاري است.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشرويي راهنماي کرامت نفس و بزرگواري تو است، و فروتني و تواضعت خبر از شرافت خوي تو مي دهد.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشرويي تو سر آغاز نيکوکاري و وعده ات سر آغاز عطا و بخشش تو است.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با خوشرويي و گشاده رويي جايگاه بخشش (نزد خداي تعالي و مردم) نيکو شود.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گشاده رويي منظري زيبا و شگفت آور است و خويي درخشنده است.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشرويي براي بذل احسان به ديگران وسيله بي خرجي است.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۹۰
خوشرويي رفيقان را (با انسان) انس دهد.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شکفته رويي آتش دشمني را خاموش کند.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گشاده رويي (نوعي) احسان است.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گشاده رويي شيوه آزادگان است.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشرويي سر آغاز نيکوکاري است.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشرويي نيکوکاري است و ترش رويي گناه و آزار است.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۶۹۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سه چيز است که محبت و دوستي مردم را در پي دارد : خوش خلقي ، خوش رفاقتي ، فروتني.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۶۹۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شريفترين خلق و خوي ، رعايت کردن دوستي است ، و بهترين همّت ها و تصميم ها انجام وعده است.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۶۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
وَ الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِي عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْيُنِهِمْ فِي آجَالِهِمْ؛
صدقه دادن دارويي ثمر بخش است ، و کردار بندگان در دنيا ، فردا در پيش روي آنان جلوه گر است.
نهج البلاغه، حکمت ۷
حديث - ۶۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که خداي سبحان را پايگاه اميدش قرار دهد، خداي تعالي کار دين و دنياي او را کفايت کند.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۷۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ جوانمردي مانند پاکدامني از گناهان نيست.
غررالحکم و دررالکلم ، باب گناه
حديث - ۷۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ پارسايي همچون پرهيز از گناهان نيست.
غررالحکم و دررالکلم ، باب گناه
حديث - ۷۰۲
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خَيْرُکُمْ مَنْ اَطابَ الْکَلامَ وَاَطْعَمَ الطَّعامَ وَ صَلّي بِاللَّيلِ وَالنّاسُ نيامٌ؛
بهترين شما کسي است که خوش‌زبان باشد، به ديگران طعام بدهد و هنگامي که مردم در خوابند نماز (شب) بخواند.
عيون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۷۱.
حديث - ۷۰۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّ مِنْ خَيْرِ رِجالِکُمُ التَّقِيُّ النَّقِيُّ السَّمِحُ الْکَفَّيْنِ النَّقيُّ الطَّرَفَيْنِ البَرُّ بِوالِدَيْهِ وَلا يُلْجِي‌ءُ عِيالَهُ اِلي غَيْرِهِ؛
به درستي که از بهترين مردان شما کسي است که با تقوا، پاک، با سخاوت، حلال‌زاده، حلال‌خور، پاکدامن، پرهيزگار از ناسزاگويي باشد و به پدر و مادر خود نيکي کند و خانواده خود را به پناه ديگري نفرستد.
کافي، ج ۲، ص ۵۷، ح ۷.
حديث - ۷۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْحِلْمُ يُطفي نارَ الْغَضَبِ وَالْحِدَّةُ تُؤَجِّجُ إِحْراقَهُ؛
بردباري آتش خشم را فرو مي‌نشاند و تندي، آن را شعله‌ورتر ميکند.
غررالحکم، ج ۲، ص ۱۲۳، ح ۲۰۶۳.
حديث - ۷۰۵
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْحِلْمُ سِراجُ اللّهِ... وَالْحِلْمُ يَدورُ عَلي خَمْسَةِ أَوْجُهٍ: أَنْ يَکونَ عَزيزا فَيَذِلَّ أَوْ يَکونَ صادِقا فَيُتَّهَمَ أَوْ يَدْعُوَ إِلَي الْحَقِّ فَيُسْتَخَفَّ بِهِ أَوْ أَنْ يُؤْذي بِلا جُرْمٍ أَوْ أَنْ يُطالِبَ بِالْحَقِّ وَيُخالِفوهُ فيهِ، فَإِنْ آتَيْتَ کُلاًّ مِنْها حَقَّهُ فَقَدْ اَصَبْتَ... ؛
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
بردباري چراغ خداست... پنج چيز است که بردباري مي‌طلبد: شخص عزيز باشد و خوار شود، راستگو باشد و نسبت ناروا داده شود، به حق دعوت کند و سبکش بشمارند، بيگناه باشد و اذيت شود، حق‌طلبي کند و با او مخالفت کنند. اگر در هر پنج مورد، به حق رفتار کني، بردبار هستي...
بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۴۲۲، ح۶۱.
حديث - ۷۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
عائِدُ الْمَريضِ في مَخْرَفَةِ الْجَنَّةِ، فَإِذا جَلَسَ عِنْدَهُ غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةَ؛
عيادت کننده از بيمار، در نخلستان بهشت ميوه مي‌چيند و هرگاه نزد بيمار بنشيند، رحمت خدا او را فرا مي‌گيرد.
کنزالعمال، ح ۲۵۱۲۷.
حديث - ۷۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ لا يَرْحَمِ النّاسَ لا يَرْحَمْهُ اللّهُ؛
هر کس به مردم رحم نکند، خداوند به او رحم نميکند.
نهج الفصاحه، ح ۲۸۹۹
حديث - ۷۰۸
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
اَلتَّواضُعُ دَرَجاتٌ: مِنْها أَنْ يَعْرِفَ الْمَرْءُ قَدْرَ نَفْسِهِ فَيُنْزِلَها مَنْزِلَتَها بِقَلْبٍ سَليمٍ، لايُحِبُّ أَنْ يَأْتيَ إِلي أَحَدٍ إِلاّ مِثْلَ مايُؤْتي إِلَيْهِ، إِنْ رَأي سَيِّئَةً دَرَأَها بِالْحَسَنَةِ، کاظِمُ الْغَيْظِ عافٍ عَنِ النّاسِ، وَاللّه‌ُ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ؛
تواضع درجاتي دارد: يکي از آنها اين است که انسان اندازه خود را بشناسد و با طيب خاطر خود را در آن جايگاه قرار دهد، دوست داشته باشد با مردم همانگونه رفتار کند که انتظار دارد با او رفتار کنند، اگر بدي ديد آن را با خوبي جواب دهد، خشم خود را فرو خورد و از مردم درگذرد، و خداوند نيکوکاران را دوست دارد.
کافي، ج ۲، ص ۱۲۴، ح ۱۳.
حديث - ۷۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
أمَّا الحَياءُ فَيَتَشَعَّبُ مِنهُ اللِّينُ ، والرّأفَةُ، والمُراقَبَةُ للّه‌ِِ فِي السِّرِّ والعَلانيَةِ ، والسَّلامَةُ، واجْتِنابُ الشَّرِّ، والبَشاشَةُ، والسَّماحَةُ ، والظَّفَرُ، وحُسْنُ الثَّناءِ عَلَي المَرءِ فِي النّاسِ، فَهذا ما أصابَ العاقِلَ بِالحَياءِ، فَطُوبي لِمَن قَبِلَ نَصيحَةَ اللّهِ وخافَ فَضيحَتَهُ؛
اما شاخه‌هاي حيا عبارتند از: نرمش، مهرباني، در نظر داشتن خدا در آشکار و نهان، سلامت، دوري از بدي، خوشرويي، گذشت، بخشندگي ، پيروزي و خوشنامي در ميان مردم، اينها فوايدي است که خردمند از حيا مي‌برد. خوشا به‌حال کسي که نصيحت خدا را بپذيرد و از رسوايي خودش بترسد.
تحف العقول، ص ۱۷.
حديث - ۷۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلسَّخيُّ قَريبٌ مِنَ اللّهِ ، قَريبٌ مِنَ النّاسِ ، قَريبٌ مِنَ الجَنَّةِ؛
سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزديک است.
بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۳۰۸، ح ۳۷.
حديث - ۷۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
إنَّ أَوْلَي النّاسِ بِاللّه‌ِ وَبِرَسولِهِ مَنْ بَدا بِالسَّلامِ؛
نزديکترين مردم به خدا و رسول او کسي است که آغازگر سلام باشد.
بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۱۲، ح ۵۰
حديث - ۷۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ثَلاثٌ مَنْ کُنَّ فيهِ فَقَدْ رُزِقَ خَيْرُ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ، هُنَّ الرِّضا بِالقَضاءِ وَ الصَّبْرُ عَلَي الْبَلاءِ وَ الشُّکْرُ فِي الرَّخاءِ؛
به راستي خير دنيا و آخرت روزيِ کسي مي‌گردد که از سه ويژگي برخوردار باشد: خشنودي به مقدرات، صبر در بلا و شکر در آسايش.
غررالحکم، ح ۴۶۷۰.
حديث - ۷۱۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ما وُضِعَ الرِّفْقُ عَلي شَيْ ءٍ اِلاّ زانَهُ وَ لا وُضِعَ الخُرْقُ عَلي شَيْ ءٍ اِلاّ شانَهُ؛ فَمَنْ اُعْطيَ الرِّفْقَ اُعْطيَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ، وَ مَنْ حُرِمَهُ حُرِمَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؛
هر چيزي که با مدارا همراه شد، زيبا گرديد و هر چيزي که با ناسازگاري همراه شد، زشت گرديد. پس هر کس اهل مدارا شد، از خير دنيا و آخرت برخوردار گرديد و هر کس از مدارا محروم ماند، از خير دنيا و آخرت بي بهره مانده است.
بحارالأنوار، ج ۷۲، ص ۵۵، ح ۱۹
حديث - ۷۱۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
خَصْلَتانِ مَنْ رَزَقَهُما قَدْ اُعْطيَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ مَنْ اِذَا ابْتُليَ صَبَرَ وَ اِذا اُعْطيَ شَکَرَ؛
دو خصلت است که به هر کس داده شد، خير دنيا و آخرت به او داده شده است: هرگاه گرفتار شد صبر نمايد و هرگاه به او عطا شد شکرگزاري کند.
مجموعه ورام، ج ۲، ص ۲۴۷.
حديث - ۷۱۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِنَّ جَبْرَئيلَ الرُّوحَ الاَمينَ نَزَلَ عَلَيَّ مِنْ عِنْدِ رَبِّ الْعالَمينَ فَقالَ يا مُحَمَّدُ: عَلَيْکَ بِحُسْنِ الْخُلُقِ فَاِنَّ سُوءَ الْخُلُقِ يَذْهَبُ بِخَيْرِ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ أَلا وَ اِنَّ اَشْبَهَکُمْ بي اَحْسَنُکُمْ خُلُقا؛
رسول خدا فرمود: همانا جبرائيل روح الأمين از طرف پروردگار عالميان بر من نازل شد و گفت اي محمد: تو را به خوش اخلاقي سفارش ميکنم، به درستي که بد اخلاقي خير دنيا و آخرت را از بين مي‌برد، آگاه باش! به راستي که شبيه‌ترين شما به من، خوش اخلاق‌ترين شماست.
امالي صدوق، ص ۳۴۴، ح ۴۱۵
حديث - ۷۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَرْبَعٌ مَنْ اُعْطِيَهُنَّ فَقَدْ اُعْطيَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ: صِدْقُ حديث -وَ اَداءُ اَمانَةٍ وَ عِفَّةُ بَطْنٍ وَ حُسْنُ خُلُقٍ؛
چهار چيز است که به هر کس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده: راستگويي، امانتداري، حلال خوري و خوش اخلاقي.
غررالحکم، ح۲۱۴۲.
حديث - ۷۱۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلا اَدُلُّکُمْ عَلي خَيْرِ اَخْلاقِ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؟ تَصِلُ مَنْ قَطَعَکَ وَ تُعْطي مَنْ حَرَمَکَ وَ تَعْفو عَمَّنْ ظَلَمَکَ؛
آيا شما را به بهترين اخلاق دنيا و آخرت راهنمايي نکنم؟ رابطه با کسي است که با تو قطع رابطه کرده، بخشش به کسي که از تو دريغ نموده و عفو کسي که به تو ظلم کرده است.
کافي، ج ۲، ص ۱۰۷
حديث - ۷۱۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ يَتَّقِ اللّهَ فَقَدْ اَحْرَزَ نَفْسَهُ مِنَ النّارِ بِاِذْنِ اللّهِ وَ اَصابَ الْخَيْرَ کُلَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ؛
هر کس تقواي الهي پيشه کند، خود را به خواست خداوند از آتش حفظ کرده و به همه خير دنيا و آخرت دست يافته است.
بحارالأنوار، ج ۲۴، ص ۲۸۶، ح ۱.
حديث - ۷۱۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ما اَعْطَي اللّهُ سُبْحانَهُ الْعَبْدَ شَيْئا مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ اِلاّ بِحُسْنِ خُلُقِهِ وَ حُسْنِ نيَّتِهِ؛
خداوند خير دنيا و آخرت را جز به خاطر خوش اخلاقي و خوش نيتي به بنده نمي‌دهد.
غررالحکم، ح ۹۶۷۰.
حديث - ۷۲۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ثَلاثٌ مَنْ کُنَّ فيهِ جَمَعَ اللّهُ لَهُ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ: اَلرِّضا بِالقَضاءِ وَ الصَّبْرُ عِنْدَ الْبَلاءِ وَ الدُّعاءُ عِنْدَ الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ؛
کسي که سه خصلت در او باشد، خداوند خير دنيا و آخرت را براي او فراهم ميکند: خشنودي به مقدرات، صبر در بلا و دعا در سختي و راحتي.
بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۱۵۶، ح ۷۱
حديث - ۷۲۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ اُعْطِيَ اَرْبَعَ خِصالٍ فِي الدُّنْيا فَقَدْ اُعْطِيَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ وَ فازَ بِحَظِّهِ مِنْهُما؛ وَرَعٌ يَعْصِمُهُ عَنْ مَحارِمِ اللّهِ وَ حُسْنُ خُلُقٍ يَعيشُ بِهِ فِي النّاسِ وَ حِلْمٌ يَدْفَعُ بِهِ جَهْلَ الْجاهِلِ وَزَوجَةٌ صالِحَةٌ تُعينُهُ عَلي اَمْرِ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ؛
به هر کس در دنيا چهار خصلت داده شود، خير دنيا و آخرت به او داده شده و بهره خويش را از آن دو بر گرفته است: تقوايي که او را از حرام‌هاي خدا باز دارد، اخلاق خوشي که با آن در ميان مردم زندگي کند، حلمي که با آن جهالت نادان را از خود دور سازد و زني شايسته که در کار دنيا و آخرت او را ياري رساند.
بحارالأنوار، ج ۶۹، ص ۴۰۴، ح ۱۰۶.
حديث - ۷۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
يَکْتَسِبُ الصّادِقُ بِصِدْقِهِ ثَلاثا: حُسْنَ الثِّقَةِ بِهِ، وَالْمَحَبَّةَ لَهُ، وَالْمَهابَةَ عَنْهُ؛
راستگو با راستگويي خود، سه چيز را به دست مي‌آورد: اعتماد، محبت و شکوه (در دلها).
غررالحکم، ج ۶، ص ۴۸۰، ح ۱۱۰۳۸.
حديث - ۷۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِذا اَحَبَّ اللّهُ عَبْدا اَلْهَمَهُ الصِّدْقَ؛
هرگاه خداوند بنده‌اي را دوست بدارد، راستگويي را به او الهام مي‌نمايد.
غررالحکم، ج ۳، ص ۱۶۱، ح ۴۱۰۱.
حديث - ۷۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَا السَّيْفُ الصّارِمُ في کَفِّ الشُّجاعِ بِاَعَزَّ لَهُ مِنَ الصِّدْقِ؛
شمشير بُرّنده در دست شجاع براي او دشمن شکن‌تر از راستگويي نيست.
شرح‌نهج‌البلاغه ابن‌ابي‌الحديد، ج۲۰، ص۲۹۶، ح۳۸۷.
حديث - ۷۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ تَحَرَّي الصِّدْقَ خَفَّتْ عَلَيهِ المُؤُنُ؛
هر کس صداقت و راستگويي پيشه کند، بار زندگي براي او سبک ميشود.
تحف العقول، ص ۹۱.
حديث - ۷۲۶
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
خَيْرُ مَفاتيحِ الاُمورِ الصِّدقُ وَ خَيْرُ خَواتيمِهَا الْوَفاءُ؛
بهترين شروع کارها صداقت و راستگويي و بهترين پايان آنها وفا است.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۶۱
حديث - ۷۲۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
يَبْلُغُ الصّادِقَ بِصِدْقِهِ ما يَبْلُغُهُ الْکاذِبَ بِاحْتيالِهِ؛
راستگو، با راستگويي خود به همان ميرسد که دروغگو با حيله‌گري خود.
غررالحکم، ج ۶، ص ۴۷۱، ح ۱۱۰۰۶.
حديث - ۷۲۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ صَدُقَ لِسانُهُ زَکي عَمَلُهُ؛
هر کس راستگو باشد عملش پاکيزه ميشود و رشد ميکند.
کافي، ج ۲، ص ۱۰۵، ح ۱۱.
حديث - ۷۲۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
إِنَّ الصّادِقَ أَوَّلُ مَنْ يُصَدِّقُهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ يَعْلَمُ أَنَّهُ صادِقٌ وَتُصَدِّقُهُ نَفْسُهُ تَعْلَمُ أَنَّهُ صادِقٌ؛
راستگو را نخستين کسي که تصديق ميکند، خداي عزوجل است که مي‌داند او راستگوست و نيز نفس او تصديقش ميکند که مي‌داند راستگوست.
کافي، ج ۲، ص ۱۰۴، ح۶.
حديث - ۷۳۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
إِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ لَمْ يَبْعَثْ نَبيّا إِلاّ بِصِدْقِ الْحديث - وَأَداءِ الأَْمانَةِ إِلَي الْبَرِّ وَالْفاجِرِ؛
خداي عزوجل هيچ پيامبري را نفرستاد، مگر با راستگويي، و برگرداندن امانت به نيکوکار و يا بدکار.
کافي، ج ۲، ص ۱۰۴، ح ۱.
حديث - ۷۳۱
امام صادقعليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْعَدْلَ؛
خداوند عدالت را دوست دارد.
محاسن، ج ۲، ص ۱۰۸.
حديث - ۷۳۲
امام باقرعليه‌السلام :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ اِطْعامَ الطَّعامِ وَ اِفشاءَ السَّلامِ؛
خداوند غذا دادن و به همه سلام کردن را دوست دارد.
محاسن، ج ۲، ص ۱۴۳، ح ۱۳۷۱.
حديث - ۷۳۳
امام عليعليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَواضِعينَ؛
خداوند متواضعان را دوست دارد.
تحف العقول، ص ۱۴۳.
حديث - ۷۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْفالَ الحَسَنَ؛
خداوند فال نيک زدن را دوست دارد.
عوالي اللآلي، ج۱، ص ۲۹۱، ح۱۵۵.
حديث - ۷۳۵
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ السَّهْلَ الطَّليقَ؛
خداوند انسان آسان‌گيرِ گشاده‌رو را دوست دارد.
نهج الفصاحه، ح ۷۴۸.
حديث - ۷۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ مِنْ عِبادِهِ الْغَيورَ؛
خداوند بندگان غيرتمند خود را دوست دارد.
نهج الفصاحه، ح ۷۵۲.
حديث - ۷۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ اِغاثَةَ اللَّهْفانِ؛
خداوند فرياد رسيِ دلسوختگان و درماندگان را دوست دارد.
نهج الفصاحه، ح ۷۵۶.
حديث - ۷۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الرِّفْقَ وَ يُعينُ عَلَيْهِ؛
خداوند مدارا کردن را دوست دارد و بر آن ياري ميدهد.
کافي، ج۲، ص ۱۲۰، ح ۱۲.
حديث - ۷۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّما تَفْسيرُ حُسْنِ الْخُلْقِ: ما اَصابَ الدُّنْيا يَرْضي وَ اِنْ لَمْ يُصِبْهُ لَمْ يَسْخَطْ؛
تفسير خوش اخلاقي اين است که اگر دنيا به انسان رو کرد، راضي و خشنود باشد و اگر رو نکرد خشمگين و ناراحت نشود.
کنزالعمّال، ح ۵۲۲۹
حديث - ۷۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلْعَدْلُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِي الاُْمَراءِ اَحْسَنُ، وَ السَّخاءُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِي الاَْغْنياءِ اَحْسَنُ، اَلْوَرَعُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِي الْعُلَماءِ اَحْسَنُ، اَلصَّبْرُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِي الْفُقَراءِ اَحْسَنُ، اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِي الشَّبابِ اَحْسَنُ، اَلْحَياءُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِي النِّساءِ اَحْسَنُ؛
عدالت نيکو است اما از دولتمردان نيکوتر، سخاوت نيکو است اما از ثروتمندان نيکوتر؛ تقوا نيکو است اما از علما نيکوتر؛ صبر نيکو است اما از فقرا نيکوتر، توبه نيکو است اما از جوانان نيکوتر و حيا نيکو است اما از زنان نيکوتر.
نهج الفصاحه، ح ۲۰۰۶
حديث - ۷۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حُسْنُ الْخُلْقِ في ثَلاثٍ: اِجْتِنابُ الْمَحارِمِ وَ طَـلَبُ الْحَلالِ وَ التَّـوَسُّعُ عَلَي الْعِيالِ؛
خوش اخلاقي در سه چيز است: دوري کردن از حرام، طلب حلال و فراهم آوردن آسايش و رفاه براي خانواده.
بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۳۹۴
حديث - ۷۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِذا حَسُنَ الْخُلْقُ لَطُفَ النُّطْقُ؛
با اخلاق نيکو، گفتار نرم ميشود.
غررالحکم، ح ۴۰۵۲
حديث - ۷۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
في سَعَةِ الاَْخْلاقِ کُنوزُ الاَْرْزاقِ؛
گنجهاي روزي در وسعت اخلاق نهفته است.
کافي، ج ۸ ، ص ۲۳
حديث - ۷۴۴
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اِنَّ لاَِهْلِ الْجَنَّةِ اَرْبَعَ عَلاماتٍ: وَجْهٌ مُنْبَسِطٌ وَ لِسانٌ لَطيفٌ وَ قَلْبٌ رَحيمٌ وَ يَدٌ مُعْطيَةٌ؛
بهشتي‌ها چهار نشانه دارند: روي گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده.
مجموعه ورام، ج ۲، ص ۹۱.
حديث - ۷۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثَلاثٌ مَنْ لَمْ تَکُنْ فيهِ فَلَيْسَ مِنّي وَ لا مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ. قيلَ: يا رَسولَ اللّهِ، وَ ما هُنَّ؟ قالَ: حِلْمٌ يَرُدُّ بِهِ جَهْلَ الْجاهِلِ وَ حُسْنُ خُلْقٍ يَعيشُ بِهِ فِي النّاسِ وَ وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنْ مَعاصِي اللّهِ عَزَّوَجَلَّ؛
سه چيز است که هر کس نداشته باشد نه از من است و نه از خداي عزّوجلّ. عرض شد: اي رسول خدا! آنها کدامند؟ فرمودند: بردباري که به وسيله آن جهالت نادان را دفع کند، اخلاق خوش که با آن در ميان مردم زندگي کند و پارسايي که او را از نافرماني خدا باز دارد.
خصال، ص ۱۴۵، ح ۱۷۲.
حديث - ۷۴۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ اَحْسَنَ خُلْقَهُ اَحَبَّهُ الاَْخْيارُ وَ جانَبَهُ الفُجّارُ؛
انسان خوش اخلاق، از دوستي مردمان خوب برخوردار است و از تعرّض آدم‌هاي نابکار در امان است
مستدرک الوسائل، ج ۸ ، ص ۴۴۹.
حديث - ۷۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ما اَصْعَبَ اِکْتِسابَ الْفَضائِلِ وَ اَيْسَرَ اِتْلافَها؛
فضائل اخلاقي و صفات پسنديده چه به‌سختي به دست مي‌آيند و چه آسان از دست مي‌روند.
شرح‌نهج‌البلاغه ابن ابي الحديد، ج۲۰، ص ۲۵۹.
حديث - ۷۴۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَلا اُحَدِّثُکَ بِمَکارِمِ الاَْخْلاقِ؟ الصَّفْحُ عَنِ النّاسِ وَ مُواساةُ الرَّجُلِ اَخاهُ في مالِهِ وَ ذِکْرُ اللّهِ کَثيرا؛
آيا به شما بگويم که مکارم اخلاق چيست؟ گذشت کردن از مردم، کمک مالي به برادر (ديني) خود و بسيار به ياد خدا بودن.
معاني الأخبار، ص ۱۹۱، ح ۲.
حديث - ۷۴۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اِنَّ مِمّا يُزَيِّنُ الاِْسْلامَ الاَْخْلاقُ الْحَسَنَةُ فيما بَيْنَ النّاسِ؛
خوش اخلاقي در بين مردم، زينت اسلام است.
مشکاة الأنوار، ص ۴۲۲.
حديث - ۷۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ غَضَّ طَرْفَهُ اَراحَ قَلْبَهُ؛
هر کس چشم خود را [از نامحرم] فرو بندد، قلبش راحت ميشود.
غررالحکم، ح ۹۱۲۲
حديث - ۷۵۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
وَ لَمْ يُخِفِ النّاسَ فَـلَـمْ يَخَفْهُمْ وَ لَمْ يُذْنِبْ اِلَيْهِمْ فَسَلِمَ مِنْهُمْ وَ سَخَتْ نَفْسُهُ عَنْ کُلِّ شَيءٍ ففازَ وَ اسْتَکْمَلَ الْفَضْلَ وَ اَبْصَرَ العافيَةَ فَاَمِنَ النَّدامَةَ؛
اِنَّ صاحِبَ الدّينِ فَکَّرَ فَـعَـلَـتْهُ السَّکينَةُ وَ اسْتَـکانَ فَـتَواضَعَ وَ قَنِعَ فَاسْتَغْني وَ رَضيَ بِما اُعْطيَ وَ انْفَرَدَ فَکُفيَ الاِْخْوانَ وَ رَفَضَ الشَّهَواتِ فَصارَ حُرّا وَ خَلَعَ الدُّنْيا فَتَحامَي الشُّرورَ وَ اطَّرَحَ الْحَسَدَ فَظَهَرتِ الْمَحَبَّةُ
آدم ديندار چون مي‌انديشد، آرامش بر جان او حاکم است. چون خضوع ميکند متواضع است. چون قناعت ميکند، بي‌نياز است. به آنچه داده شده خشنود است. چون تنهايي را برگزيده از دوستان بي‌نياز است. چون هوا و هوس را رها کرده آزاد است. چون دنيا را فرو گذارده از بديها و گزندهاي آن در امان است. چون حسادت را دور افکنده محبتش آشکار است.
امالي مفيد، ص ۵۲، ح ۱۴
حديث - ۷۵۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْمُفَوِّضُ أَمْرَهُ إلَي اللّهِ في راحَةِ الأَبَدِ وَالعَيْشِ الدّائِمِ الرَّغَدِ وَالْمُفَوِّضُ حَقّا هُوَ الْعالي عَنْ کُلِّ هِمَّةٍ دُونَ اللّهِ تَعالي؛
کسي که کارهاي خود را به خدا بسپارد همواره از آسايش و خير و برکت در زندگي برخوردار است و واگذارنده حقيقي کارها به خدا، کسي است که تمام همّتش تنها به سوي خدا باشد.
مصباح الشريعه، ج ۱، ص ۱۷۵
حديث - ۷۵۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
کَمالُ الاَْدَبِ وَالْمُروءَةِ سَبْعُ خِصالٍ : اَلْعَقلُ وَ الْحِلْمُ ، وَالصَّبْرُ ، وَالرِّفْقُ ، وَالصَّمْتُ ، وَحُسْنُ الْخُلْقِ وَ الْمُداراةُ؛
کمال ادب و مروت در هفت چيز است: عقل، بردباري، صبر، ملايمت، سکوت، خوش‌اخلاقي و مدارا.
بحار الأنوار ، ج ۸۴ ، ص ۳۲۵
حديث - ۷۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تَحَرِّي الصِّدْقِ وَ تَجَنُّبُ الْکَذِبِ اَجْمَلُ شيمَةٍ وَ اَفْضَلُ اَدَبٍ؛
راستگو بودن و پرهيز نمودن از دروغ، زيباترين اخلاق و بهترين ادب است.
کافي، ج ۸ ، ص ۱۵۰.
حديث - ۷۵۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَطْعِمُوا الْمَرأَةَ في شَهْرِها الَّذي تَلِدُ فيهِ التَّمْرَ فَاِنَّ وَلَدَها يَکونُ حَليما نَقيّا ؛
به زن، در ماهي که زايمان کرده ، خرما بدهيد ، چرا که فرزند او بردبار و پاک ميشود
مکارم الأخلاق ، ص ۱۶۹
حديث - ۷۵۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ اُلْهِمَ الصِّدْقَ في کَلامِهِ وَ الاِْنْصافَ مِنْ نَفْسِهِ وَ بِرَّ والِدَيْهِ وَ وَصلَ رَحِمِهِ، اُنْسِي‌ءَ لَهُ في اَجَلُهُ وَ وُسِّعَ عَلَيْهِ في رِزْقِهِ وَ مُتِّعَ بِعَقْلِهِ وَ لُـقِّنَ حُجَّتَهُ وَقْتَ مُساءَلَتِهِ ؛
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
به هر کس، راستگويي در گفتار، انصاف در رفتار، نيکي به والدين و صله رحم الهام شود، اجلش به تأخير مي‌افتد، روزيش زياد مي‌گردد، از عقلش بهره‌مند ميشود و هنگام سئوال [مأموران الهي] پاسخ لازم به او تلقين مي‌گردد.
اعلام الدين ، ص ۲۶۵
حديث - ۷۵۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَ لکِنْ فِي الشَّبابِ اَحْسَنُ ؛
توبه زيباست، ولي از جوان زيباتر
کنز العمّال ، ح ۴۳۵۴۲
حديث - ۷۵۸
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
تواضع و فروتني مراتبي دارد ، مرتبه‌اي از آن اين است که انسان موقعيت‌خود را بشناسد و بيش از آنچه شايستگي آن را دارد از کسي متوقع نباشد و با مردم به گونه‌اي معاشرت و رفتار نمايد که دوست دارد با او آن گونه رفتار شود و اگر کسي به او بدي نمود در مقابل خوبي کند ، خشم خود را فرو خورد و گذشت پيشه کند و اهل احسان و نيکي باشد
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۵)
حديث - ۷۵۹
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
تواضع اين است که به مردم دهي آنچه را ميخواهي به تو دهند
(اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۸۹)
حديث - ۷۶۰
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
توبه کار به منزله کسي است که گناهي نکرده است.
(بحار الانوار ، ج ۶ ، ص ۲۱)
حديث - ۷۶۱
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
احسان و اطعام به مردم ، و دادرسي از ستمديده ، و رسيدگي به حاجتمندان‌از بالاترين صفات پسنديده است.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۷)
حديث - ۷۶۲
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
از نشانه‌هاي دين فهمي ، حلم و علم است ، و خاموشي دري از درهاي حکمت‌است خاموشي و سکوت ، دوستي آور و راهنماي هر کار خيري است
(تحف العقول ، ص ۴۶۹)
حديث - ۷۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
وُصولُ الْمَرْءِ اِلي کُلِّ ما يَبْتَغيهِ مِنْ طيبِ عَيْشِهِ وَ اَمنِ سِرْبِهِ وَ سَعَةِ رِزْقِهِ بِحُسْنِ نيَّتِهِ وَ سَعَةِ خُلْقِهِ؛
انسان، با نيّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوي آن است، از زندگي خوش و امنيت محيط و روزي زياد، دست مي‌يابد.
غررالحکم، ح ۱۰۱۴۱
حديث - ۷۶۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حُسنُ النِّيَّةِ مِن سَلامَةِ الطَّويَّةِ؛
نيّت خوب، برخاسته از سلامت درون است.
التوحيد ص۶۳
حديث - ۷۶۵
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
إنَّ القَصدَ يورِثُ الغِني؛
ميانه‌روي ، ثروتمندي مي‌آورد.
الکافي، ج ۴ ، ص ۵۳
حديث - ۷۶۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَن اَکثَرَ مِنَ الاِستِغفارِ جَعَلَ اللّهُ لَهُ مِن کُلِّ هَمٍّ فَرَجا وَمِن کُلِّ ضَيقٍ مَخرَجا وَرَزَقَهُ مِن حَيثُ لايَحتَسِبُ؛
هر کس بسيار استغفار کند خدا براي او از هر غمي گشايش، از هر تنگنايي رهايي و از جايي که انتظار ندارد روزي ميدهد.
نهج الفصاحه، ح۲۹۴۱
حديث - ۷۶۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّ فِي الرِّفق الزّيادَةَ وَ البَرَکَةَ وَ مَن يُحرَم الرِّفقُ يُحرَمِ الخَيرَ؛
در مدارا، فزوني و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خير، محروم شده است.
کافي، ج ۴، ص ۱۰، ح ۳
حديث - ۷۶۸
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
مَن لَم يَرجُ النّاسَ في شَيءٍ وَرَدَّ أَمرَهُ إلَي اللّهِ عَزَّوَجَلَّ في جَميعِ اُمورِهِ استَجابَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ في کُلِّ شَيءٍ؛
هر کس در هيچ کاري به مردم اميد نبندد و همه کارهاي خود را به خداي عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته‌اي که او داشته باشد اجابت کند.
اصول کافي ج۲، ص۱۴۸
حديث - ۷۶۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلتَّوَکُّلُ بَعدَ الکَيسِ مَؤعِظة؛
توکّل کردن (به خدا) بعد از به کار بردن عقل، خود موعظه است.
کنزالعمال ج۳،ص۱۰۳
حديث - ۷۷۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
إنَّ الغِني وَالعِزَّ يَجولانِ فَإذا ظَفِرا بِمَوضِعِ التَّوَکُّلِ أَوطنا؛
بي‌نيازي و عزّت به هر طرف مي‌گردند و چون به جايگاه توکل دست يافتند در آنجا قرار مي‌گيرند.
اصول کافي ج ۲ ، ص۶۵
حديث - ۷۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلتَّوَکُلُّ عَلَي اللّهِ نَجاةً مِنْ کُلِّ سوءٍ وَحِرْزٌ مِنْ کُلِّ عَدُوٍّ؛
توکل بر خداوند، مايه نجات از هر بدي و محفوظ بودن از هر دشمني است.
بحارالأنوار ج۷۸/ص۷۹
حديث - ۷۷۲
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنِ اقتَصَرَ عَلي بُلغَةِ الکَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ؛
هر کس به مقدار کفايت، قناعت کند، آسايش مي‌يابد و براي خويش زمينه گشايش فراهم ميکند.
نهج البلاغه، حکمت ۳۷۷
حديث - ۷۷۳
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقي بِالتَّقوي عَنِ العَبدِ ما عَزُبَ عَنهُ عَقلُهُ وَ يُجَلّي بِالتَّقوي عَنهُ عَماهُ وَ جَهلَهُ؛
خداوند عزوجل به وسيله تقوا، انسان را از آنچه عقلش به آن نمي‌رسد، حفظ ميکند و کوردلي و ناداني را از او دور مي‌نمايد.
کافي، ج ۸، ص ۵۲، ح ۱۶
حديث - ۷۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلظَّنُّ الصَّوابُ مِن شيَمِ اُولِي الاَلباب؛
خوش گماني، از اخلاق عاقلان است.
غررالحکم، ح ۱۳۸۶
حديث - ۷۷۵
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَالبِرَّ لَيُهَوِّنانِ الحِسابَ وَيَعصِمانِ مِنَ الذُّنوبِ؛
صله رحم و نيکي، حساب (قيامت) را آسان و از گناهان جلوگيري ميکند.
کافي، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۱
حديث - ۷۷۶
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
أَشرَفُ الخَلاَئِقِ اَلوَفَا بِالعَهد؛
شريفترين خصلتها وفاي به عهد است.
غررالحکم، ص۲۵۱
حديث - ۷۷۷
حضرت امير المومنين، عليعليهالسلام مي فرمايند:
تَحَرِّي الصِّدْقِ وَ تَجَنُّبُ الْکَذِبِ اَجْمَلُ شيمَةٍ وَ اَفْضَلُ اَدَب؛
راستگو بودن و پرهيز نمودن از دروغ، زيباترين اخلاق و بهترين ادب است.
کافي، ج ۸ ، ص ۱۵۰، ح ۱۳۲
حديث - ۷۷۸
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَدَّبتُ نَفسي فَما وَجَدتُ لَها بِغَيرِ تَقوَي الاِلهِ مِن اَدَبِ؛
به ادب و تربيت نفس خود پرداختم و براي‌آن ادبي بهتر از تقواي الهي در تمام حالاتش نيافتم.
اعلام الدين، ص ۲۷۳
حديث - ۷۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلحَياءُ مِنَ اللَّهِ يَمحوُ کَثيراً مِنَ الخَطايا؛
شرم از خداوند ، بسياري از گناهان را پاک ميکند.
غررالحکم و دررالکلم ، ح ۱۵۴۸
حديث - ۷۸۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَقرَبُکُم غَدا مِنّي فِي المَوقِفِ اَصدَقُکُم لِلحديث - وَ اَدّاکُم لِلاَمانَةِ وَ اَوفاکُم باعَهدِ وَ اَحسَنُکُم خُلقا وَ اَقرَبُکُم مِنَ النّاس؛
نزديکترين شما به من در قيامت: راستگوترين، امانتدارترين، وفادارترين به عهد و پيمان، خوش اخلاق‌ترين و نزديکترين شما به مردم است.
امالي طوسي، ص ۲۲۹
حديث - ۷۸۱
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
عَونُکَ لِلضَّعيفِ مِن أفضَلِ الصَّدَقَةِ؛
ياريِ تو به ناتوان ، از بهترينِ صدقه هاست.
تحف العقول ، ص ۴۴۶
حديث - ۷۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَحسَنُ الاَدابِ ما کَفَّکَ عَنِ المَحارِمِ
بهترينِ ادبها آن است که تو را از حرامها باز دارد.
معدن الجواهر، ص ۵۹
حديث - ۷۸۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رَاسُ العَقلِ بَعدَ الايمانِ بِاللّه‌ِ مُداراةُ النّاسِ في غَيرِ تَرکِ حَقٍّ
کمال عقل پس از ايمان به خدا، مدارا کردن با مردم است به شرط آن که حق، ترک نشود
تحف العقول، ص ۴۲
حديث - ۷۸۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحزَمُ النّاسِ أکظَمُهُم لِلغَيظِ؛
دورانديش ترين مردم کسي است که بيش از هر کس بر خشم خويش چيره آيد.
الأمالي ، صدوق ، ص ۲۸
حديث - ۷۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
وُصولُ الْمَرْءِ اِلي کُلِّ ما يَبْتَغيهِ مِنْ طيبِ عَيْشِهِ وَ اَمنِ سِرْبِهِ وَ سَعَةِ رِزْقِهِ بِحُسْنِ نيَّتِهِ وَ سَعَةِ خُلْقِهِ
انسان، با نيّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوي آن است، از زندگي خوش و امنيت محيط و روزي زياد، دست مي‌يابد.
حديث - ۷۸۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
إنَّ مِمّا يُزَيِّنُ الإِسلامَ الأَْخلاقُ الحَسَنَةُ فيما بَينَ النّاسِ؛
خوش اخلاقي در بين مردم زينت اسلام است.
کنزالعمال جلد۱۰ ، ص۱۴۳
حديث - ۷۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ما اَعْطَي اللّهُ سُبْحانَهُ الْعَبْدَ شَيْئا مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ اِلاّ بِحُسْنِ خُلُقِهِ وَ حُسْنِ نيَّتِهِ
خداوند خير دنيا و آخرت را جز به خاطر خوش اخلاقي و خوش نيتي به بنده نمي‌دهد.
غررالحکم، ح ۹۶۷۰
حديث - ۷۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلصَّبْرُ فِي الاُْمورِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الْجَسَدِ، فَاِذا فارَقَ الرَّأسُ الجَسَدَ فَسَدَ الْجَسَدُ وَ اِذا فارَقَ الصَّبْرُ الاُْمورَ فَسَدَتِ الاُْمورُ
نقش صبر در کارها همانند نقش سر در بدن است؛ همچنان که اگر سر از بدن جدا شود، بدن از بين مي‌رود، صبر نيز هرگاه همراه کارها نباشد، کارها تباه مي‌گردند.
کافي، ج ۲، ص ۹۰، ح ۹
حديث - ۷۸۹
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
خَيرُ مَفاتيح الاُمور الصِّدقُ وَ خَيرُ خَواتيمِهَا الوَفاءُ
بهترين شروع کارها صداقت و راستگويي و بهترين پايان آنها وفا است.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۶۱
حديث - ۷۹۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ثَلاثَةٌ تُورِثُ المَحَبَّةَ : الدّينُ وَالتَّواضُعُ وَالبَذل؛
سه چيز است که محبّت مي آورد : دين ، فروتني و بخشش.
تحف العقول، ص ۳۱۶
حديث - ۷۹۱
امام حسنعليه‌السلام فرمودند:
اَلتَّقوي بابُ کُلِّ تَوبَةٍ ورَأسُ کُلِّ حِکمَةٍ وشَرَفُ کُلِّ عَمَل؛
تقوا ، باب هر توبه و سرآمد هر حکمت ، و [مايه] شرافت هر کاري است.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۱۰
حديث - ۷۹۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلاِنصافُ راحَةٌ؛
انصاف، مايه آسايش است.
(غررالحکم، ح ۱۶)
حديث - ۷۹۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن حَسُنَت خَليقَـتُهُ طابَت عِشرَتُهُ؛
هر کس خوش اخلاق باشد، زندگي اش پاکيزه و گوارا مي شود.
(غررالحکم، ح ۸۱۵۳)
حديث - ۷۹۴
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن حُرِمَ الرِّفقَ فَقَد حُرِمَ الخَيرَ کلَّهُ؛
هر کس از مدارا بي بهره باشد، از همه خوبي ها بي بهره مانده است.
(نهج الفصاحه، ح ۳۰۵۷)
حديث - ۷۹۵
مِن کفّاراتِ الذُّنوبِ العِظامِ: اِغاثَةُ المَلهوفِ وَ التَّنفيسُ عَنِ المَکروبِ؛
ياري رساندن به ستمديده فرياد خواه و شاد کردن غمناک، از کفّاره‌هاي گناهان بزرگ است.
(نهج البلاغه حکمت ۲۴)
حديث - ۷۹۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِنَّ فِي الرِّفقِ الزّيادَةَ وَ البَرَکةَ وَ مَن يحرَمِ الرِّفقُ يحرَمِ الخَيرَ ؛
در مدارا، فزوني و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خير، محروم شده است.
(کافي، ج ۲، ص ۱۱۹، ح ۷ )
حديث - ۷۹۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
صِلَةُ الرَّحِمِ تُدِرُّ النِّعَمَ وَ تَدفَعُ النِّقَمَ؛
صله رحم، نعمتها را فراوان مي کند و سختي ها را از بين مي برد.
(غررالحکم، ح ۵۸۳۶)
حديث - ۷۹۸
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
إنَّ اللهَ يُحِبُّ الحَييَّ الحَليمَ؛
همانا خداوند انسان با حيا و بردبار را دوست دارد.
(جهاد با نفس، ح۲۵۹ )
حديث - ۷۹۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خَيرُ هذِهِ الاُُمَّةِ النَّمَطُ الاَوسَطُ؛
بهترين اين امت، ميانه روها هستند.
(بحارالأنوار، ج ۴، ص ۴۱، ح ۱۸)
حديث - ۸۰۰
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ثَلاثٌ مَن کنَّ فيهِ جَمَعَ اللّهُ لَهُ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ: اَلرِّضا بِالقَضاءِ وَ الصَّبرُ عِندَ البَلاءِ وَ الدُّعاءُ عِندَ الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ؛
کسي که سه خصلت در او باشد، خداوند خير دنيا و آخرت را براي او فراهم مي کند: خشنودي به مقدرات، صبر در بلا و دعا در سختي و راحتي.
(بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۱۵۶، ح ۷۱)
حديث - ۸۰۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ما عَمِلَ ابنُ آدَمَ شَيئاً اَفضَلَ مِنَ الصَّلاةِ وَ صَلاحِ ذاتِ البَينِ وَ خُلق حَسَن؛
انسان هيچ کاري بهتر از نماز، اصلاح ميان مردم و خوش اخلاقي نکرده است.
(نهج الفصاحه، ح ۲۶۵۱ )
حديث - ۸۰۲
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِنَّ مِمّا يزَينُ الاِسلامَ الاَخلاقُ الحَسَنَةُ فيما بَينَ النّاس؛
خوش اخلاقي در بين مردم، زينت اسلام است.
(مشکاة الأنوار، ص ۴۲۲)
حديث - ۸۰۳
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اذا رَأَيتَ مِن أَخيک ثَلاثَ خِصالٍ فَارجُهُ: اَلحَياءُ وَالأَمانَةُ وَالصِّدقُ؛
هر گاه در برادر (ديني) خود سه صفت ديدي به او اميدوار باش: حيا، امانتداري و راستگويي
(نهج الفصاحه، ح ۲۰۵)
حديث - ۸۰۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِنَّ لاَِهلِ الجَنَّةِ اَربَعَ عَلاماتٍ: وَجهٌ مُنبَسِطٌ وَ لِسانٌ لَطيفٌ وَ قَلبٌ رَحيمٌ وَ يدٌ مُعطيةٌ؛
بهشتي ها چهار نشانه دارند: روي گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده.
( مجموعه ورام، ج ۲، ص ۹۱ )
حديث - ۸۰۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن اَحسَنَ خُلقَهُ اَحَبَّهُ الاخيارُ وَ جانَبَهُ الفُجّارُ؛
انسان خوش اخلاق، از دوستي مردمان خوب برخوردار است و از تعرّض آدم‌هاي نابکار در امان است
(مستدرک الوسائل، ج ۸ ، ص ۴۴۹)
حديث - ۸۰۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَلا اُحَدِّثُک بِمَکارِمِ الاَخلاقِ؟ الصَّفحُ عَنِ النّاسِ وَ مُواساةُ الرَّجُلِ اَخاهُ في مالِهِ وَ ذِکرُ اللّهِ کثيراِ
آيا به شما بگويم که مکارم اخلاق چيست؟ گذشت کردن از مردم، کمک مالي به برادر (ديني) خود و بسيار به ياد خدا بودن.
(معاني الأخبار، ص ۱۹۱، ح ۲)
حديث - ۸۰۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ما اَعطَي اللّهُ سُبحانَهُ العَبدَ شَيئا مِن خَيرِ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ اِلاّ بِحُسنِ خُلُقِهِ وَ حُسنِ نيتِهِ
خداوند خير دنيا و آخرت را جز به خاطر خوش اخلاقي و خوش نيتي به بنده نمي دهد.
(غررالحکم، ح ۹۶۷۰)
حديث - ۸۰۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَربَعٌ مَن اُعطِيهُنَّ فَقَد اُعطيَ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ: صِدقُ حديث - وَ اَداءُ اَمانَةٍ وَ عِفَّةُ بَطنٍ وَ حُسنُ خُلُقٍ
چهار چيز است که به هر کس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده: راستگويي، امانتداري، حلال خوري و خوش اخلاقي
(غررالحکم، ح۲۱۴۲)
حديث - ۸۰۹
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
اَلحِلمُ لِباسُ العالِمِ فَلا تَعرَينَّ مِنهُ
بردباري لباس عالم است، پس تو خود را از آن عريان مدار.
(کافي، ج ۸، ص ۵۵)
حديث - ۸۱۰
مَن تَوکلَ عَلَي اللّهِ ذَلَّت لَهُ الصِّعابُ وَتَسَهَّلَت عَلَيهِ الأسبابِ
هر کس به خدا توکل کند، دشواري‌ها براي او آسان مي شود و اسباب برايش فراهم مي گردد.
(غررالحکم، ح ۹۰۲۸)
حديث - ۸۱۱
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
اِنَّ اللهَ رَفيقٌ يُحِبُّ الرِّفقَ
خداوند اهل مدارا است و مدارا را دوست دارد.
(جهاد با نفس، ح ۲۸۳)
حديث - ۸۱۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَلسَّخيُّ قَريبٌ مِنَ اللّهِ ، قَريبٌ مِنَ النّاسِ ، قَريبٌ مِنَ الجَنَّةِ
سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزديک است.
(بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۳۰۸، ح۳۷)
حديث - ۸۱۳
حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:
جعل الله الجهاد عزا للإسلام، و الصبر معونة علي استيجاب الأجر
خداوند جهاد را موجب عزت و هيبت اسلام، و صبر را وسيله استحقاق و شايستگي پاداش حق تعالي قرار داد.
(احتجاج طبرسي، ج ۱، ص ۲۵۸)
حديث - ۸۱۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
لَو کَانَ الرِّفقُ خَلقاً يُريَ مَا کَانَ مِمَّا خَلَقَ اللهُ شَيءٌ اَحسَنَ مِنهُ.
اگر مدارا مخلوقي بود که ديده مي شد هيچ مخلوقي از مخلوقات خدا از او نيکوتر نبود.
(جهاد با نفس، ح ۲۷۴)
حديث - ۸۱۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَحسَنُ العَدلِ نُصرَةُ المَظلومِ
بهترين عدالت ياري مظلوم است.
(غررالحکم، ج۲، ح ۲۹۷۷)
حديث - ۸۱۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
أَمَرَني رَبّي بِمُداراةِ النّاسِ کما أَمَرَني بِأَداءِ الفَرائِضِ.
پروردگارم، همان گونه که مرا به انجام واجبات فرمان داده، به مدارا کردن با مردم نيز فرمان داده است.
(کافي، ج ۲، ص ۱۱۷، ح ۴.)
حديث - ۸۱۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
عَدلُ ساعَةٍ خَيرٌ مِن عِبادَةِ سَبعينَ سَنَةً قِيامِ لَيلِها وَ صِيامِ نَهارِها
ساعتي عدالت بهتر از هفتاد سال عبادت است که شب‌هايش به نماز و روزهايش به روزه بگذرد.
(مشکاةالأنوار، ص ۵۴۴)
حديث - ۸۱۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
القَنَاعَةُ مَالٌ لا يَنفَدُ؛
قناعت مالي است که تمام شدني نيست.
(جهاد با نفس، ح ۲۹۹)
حديث - ۸۱۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
أَمَرَني رَبّي بِمُداراةِ النّاسِ کما أَمَرَني بِأَداءِ الفَرائِضِ.
پروردگارم، همان گونه که مرا به انجام واجبات فرمان داده، به مدارا کردن با مردم نيز فرمان داده است.
(کافي، ج ۲، ص ۱۱۷، ح ۴.)
حديث - ۸۲۰
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
عَدلُ ساعَةٍ خَيرٌ مِن عِبادَةِ سَبعينَ سَنَةً قِيامِ لَيلِها وَ صِيامِ نَهارِها
ساعتي عدالت بهتر از هفتاد سال عبادت است که شب‌هايش به نماز و روزهايش به روزه بگذرد.
(مشکاةالأنوار، ص ۵۴۴)
حديث - ۸۲۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن رُزِقَ تُقيً فَقَد رُزِقَ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ
هر کس تقوا روزي اش شود، خير دنيا و آخرت روزي او شده است.
(نهج الفصاحه، ح ۳۰۱۵)
حديث - ۸۲۲
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
إنَّ أجوَدَ النَّاسِ مَن أعطيَ مَن لا يرجُو؛
بخشنده‌ترين مردم کسي است که به آنکه چشم اميد به او نبسته، بخشش کند.
(کشف الغمّة، ج۲، ص۲۳۹ )
حديث - ۸۲۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مِن عَلامَةِ اَحَدِهِم (المُتَقينَ) اَنَّک تَري لَهُ قُوَّةً في دينٍ... وَحِرصا في عِلمٍ وَعِلما في حِلمٍ
از نشانه هاي پرهيزکاران اين است که مي بيني در دين نيرومند در کسب دانش حريص و داراي علم همراه با بردباري‌اند.
(نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳)
حديث - ۸۲۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
انَّ امير المومنينعليه‌السلام يَقُولُ: افضلُ العِبادَةِ العَفَاف؛
امير المومنينعليه‌السلام مي فرمودند:برترين عبادت پاکدامني است.
(جهاد با نفس، ح ۲۱۱)
حديث - ۸۲۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِنَّ اللّهَ يحِبُّ مِن عِبادِهِ الغَيورَ؛
خداوند بندگان غيرتمند خود را دوست دارد.
(نهج الفصاحه، ح ۷۵۲)
حديث - ۸۲۶
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
قَالَ رَسُول اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إنَّ اللهَ يُحِبُّ الحَييَّ الحَلِيمَ العَفِيفَ المُتَعَفِّفَ؛
رسول خدا (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند دوست مي دارد کسي را که با حيا، بردبار، پاکدامن، و باز ايستنده ي از حرام باشد.
(جهاد با نفس، ح ۲۵۷)
حديث - ۸۲۷
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
مَا حَسَنَةُ الدُّنيا إلّا صِلَةُ الإخوانِ وَالمَعارِفِ؛
خوبي دنيا جز در پيوند با برادران و آشنايان نيست.
(بحار الأنوار، ج۴۶، ص ۲۹۱)
حديث - ۸۲۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
الصَّبرُ يُنَاضِلُ الحِدثَانَ وَ الجَزَعُ مِن أعوَانِ الزَّمَانِ؛
صبر به سوي سختي هاي زمانه تير مي افکند و بي تابي از ياري کنندگان ِ زمانه است.
(جهاد با نفس، ح ۲۵۳)
حديث - ۸۲۹
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
حُسنُ البِشرِ يذهَبُ بِالسَّخِيمَةِي
خوشرويي کينه را از بين مي‌برد.
(کافي، ج۲ ، ص ۱۰۳)
حديث - ۸۳۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
الصَّبرُ مِفتاحُ الدَّرک وَ النُّجحُ عُقبَي مَن صَبَرَ؛
صبر کليد رسيدن است و کاميابي سرانجام کسي که صبر ميکند.
(بحارالأنوار، ج۷۵، ص۴۵)
حديث - ۸۳۱
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
من أحَبِّ عِبادِ اللهِ إلَي اللهِ المُحسِنُ التَّوَّابُي؛
يکي از محبوبترين بندگان خدا در نزد خداوند کسي است که نيکوکار و بسيار توبه کننده باشد.
(جهاد با نفس، ح ۸۳۶)
حديث - ۸۳۲
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَلعَدلُ اَحلَي مِنَ الشَّهدِ وِ اَليَنُ مِنَ الزُّبدِ وِ اِطيِبُ ريحاً مِنَ المِسکِ؛
عدل شيرين تر از عسل و نرم تر از کف و خوشبوتر از مشک است.
(جهاد با نفس، ح ۳۴۲)
حديث - ۸۳۳
امام حسنعليه‌السلام فرمودند:
الخَيرُ الَذي لَا شَرَّ فيه ، الشُّکرُ مَع النِعمَة و الصَبرُ عَلي النازلة
خيري که هيچ شري در آن نيست ، شکر بر نعمت و صبر بر مصيبت و ناگواري است.
(تحف العقول ، ص ۲۳۷)
حديث - ۸۳۴
امام جوادعليه‌السلام فرمودند:
ثلاث يبلغن بالعبد رضوان الله تعالي : کثرة الاستغفار ، و لين الجانب ، و کثرة الصدقة
سه چيز است که بنده را به رضوان خدا مي رساند : ۱ - زيادي استغفار ، ۲ - نرمخويي ، ۳ - صدقه بسيار دادن.
(مستند الامام الجواد، ص ۲۴۷)
حديث - ۸۳۵
امام رضاعليه‌السلام فرمودند:
التَّواضُعُ أن تُعطِيَ النّاسَ مَا تُحِبُّ أََََن تُعطاهُ.
تواضع آن است که آنچه را که دوست مي داري مردم به تو عطا کنند، تو به مردم عطا کني.
(جهاد با نفس، ح ۲۸۹)
حديث - ۸۳۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
قِيلَ لِاَمِيرالمُومِنينَ مَا الزُّهدُ فِي الدُّنيا؟ قَالَ : تَنَکّب حَرَامهَا.
از امير المومنين پرسيده شد که : زهد در دنيا چيست؟ فرمود: اعراض و دوري کردن از حرام خدا.
(جهاد با نفس، ح ۶۲۱ )
حديث - ۸۳۷
امام سجادعليه‌السلام فرمودند:
رَأيتُ الْخَيرَ کُلَّهُ قَدْ اجْتَمَعَ في قَطْعِ الطَّمَعِ عَمّا في أيدي النّاسِ.
هم? خوبيها را در بريدن طمع از آنچه در دست مردم است ديدم.
(بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲)
حديث - ۸۳۸
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَفضَل العِبادَة العَفَافُ
برترين عبادت، پاکدامني است
(جهاد النفس، ح ۲۱۱)
حديث - ۸۳۹
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
مَا حَسَنَةُ الدُّنيا إلّا صِلَةُ الإخوانِ وَالمَعارِفِ؛
خوبي دنيا جز در پيوند با برادران و آشنايان نيست.
(بحار الأنوار، ج ۴۶، ص۲۹۱)
حديث - ۸۴۰
ان الله تعالي يحب السهل الطليق؛
خداوند شخص آسان گير نرم خو را دوست دارد
(کنز العمال ، ج ۳ ، ص ۳)
حديث - ۸۴۱
حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:
من أصعد إلي الله خالص عبادته، أهبط الله عزوجل إليه أفضل مصلحته؛
پاداش خوشرويي در برابر مؤمن بهشت است و خوشرويي با دشمن ستيزه جو، انسان را از عذاب آتش باز مي دارد.
(بحار الانوار ، ج ۷۵ ، ص ۴۰۱)
حديث - ۸۴۲
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
ما شيب شي ء بشي ء احسن من حلم بعلم
چيزي با چيزي نياميخته است که بهتر از حلم با علم باشد.
(بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۲ )
حديث - ۸۴۳
امام موسي کاظمعليه‌السلام فرمودند:
التودد الي الناس نصف العقل؛
مهرورزي و دوستي با مردم، نصف عقل است.
(تحف العقول، ص ۴۲۵)
حديث - ۸۴۴
امام رضاعليه‌السلام فرمودند:
أحسن الناس إيماناً أحسنهم خلقاً و ألطفهم باَهله، و اَنا اَلطفکم باَهلي؛
نيکوترين مردم از نظر ايمان، خوش خلق‌ترين و با لطفترين آنها نسبت به اهل خويش است.
(عيون اخبار الرضا۲، ۳۸)
حديث - ۸۴۵
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
انکم لن تسعوا الناس باموالکم فسعوهم باخلاقکم
با دارايي خود نمي توانيد دل مردم را به دست بياوريد پس دلشان را با اخلاق (نيک) به دست آوريد
(نثرالدر،ج۱ص۱۲۳)
حديث - ۸۴۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ثلاث تـورث المحبه: الـديـن و التـواضع والبذل؛
سه چيز است که محبت آورد: قـرض دادن وفـروتنـي و بخشـش.
(تحف العقول،ص ۳۱۶)
حديث - ۸۴۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خَيرُ الخَلائق الرِّفقُ؛
بهترين خوبي ها رفق است(مهرباني و لطف با مردم).
(غررالحکم)
حديث - ۸۴۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا يَعدَمُ الصَبورُ الظَّفَرَ و اِن طالَ بِهِ الزَّمان ؛
شخص صبور پيروزي را از دست نمي دهد و عاقبت به پيروزي مي رسد اگر چه زماني طولاني بر او بگذرد.
(جهاد النفس، ح۲۵۱)
حديث - ۸۴۹
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ثَلاث مـَن کـُن فيه کـان سَيـدا: کَظمُ الغيظ وَالعَفـوُ عَن المَسييء والصِّله بِـالنَفـسِ وَالمـال؛
سه چيز است که در هـر که بـاشـد آقـا و سـرور است: خشـم فـرو خـوردن ،گذشت از بدکـردار، کمک و صله رحـم بـا جـان و مـال.
حديث - ۸۵۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
العلم وراثه کريمه ، و الاداب حلل مجدده ، و الفکرمرآه صافيه؛
علم ميراث گرانبهائي است و ادب لباس فاخر و زينتي است و فکر آئينه اي است صاف.
(نهج البلاغه)
حديث - ۸۵۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
بِکَثرَةِ الصَّمتِ تَکون الهَيبَهُ، وَ بِالنَّصَفَهِ يَکثُر المُوَاصِلونَ
کثرت سکوت موجب ابهت و بزرگي است و انصاف مايه فزوني دوستان است.
حديث - ۸۵۲
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
التواضع نعمة لايحسد عليها؛
تواضع و فروتني نعمتي است که بر آن حسد نبرند.
(تحف العقول، ص۴۸۹)
حديث - ۸۵۳
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر که از ستمي که در حق او شده است گذشت کند، خداوند بجاي آن در دنيا و آخرت به او عزت مي بخشد.
امالي شيحضرت امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
نيکوکاري و صدقه دادن پنهاني فقر را از بين مي برد، عمر را زياد و هفتاد مرگ بد و ناگوار را دفع مي کند.
ميزان الحکمه، ج۱، ص ۴۷۵.
حديث - ۸۵۴
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نيکوکاري، کرداري اصلاح گر است.
غررالحکم، ح ۵۵۴.
حديث - ۸۵۵
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سه چيز از درهاي نيکوکاري است: سخاوتمندي دل، گفتار نيکو و شکيبايي در برابر آزار و اذيت.
تحف العقول، ص ۸.
حديث - ۸۵۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مؤمن بعد از انجام واجبات، عملي محبوب تر از خوش اخلاقي نزد خداي تعالي نمي آورد.
اصول کافي، ج۲، ص ۱۰۰.
حديث - ۸۵۷
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قناعت، ثروتي است تمام نشدني.
کنزالاعمال، ح ۷۰۸۰.
حديث - ۸۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ميوه ي قناعت، ميانه روي در کسب و کار است و خويشنداري، از دست دراز کردن به سوي مردم.
غررالحکم، ح ۴۶۳۴.
حديث - ۸۵۹
حضرت امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
هر که خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند در روز قيامت از گناهان او در گذرد.
ثواب العمال، ص ۱۶۱.
حديث - ۸۶۰
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
هر که خشم خود را نگه دارد، خداوند عيب او را بپوشاند.
اصول کافي، ج۲، ص ۱۰۹.
حديث - ۸۶۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خدا و فرشتگان حتي مورچه در لانه اش و ماهي در دريا بر کسي که به مردم خير و نيکي مي آموزد، درود مي فرستند.
کنزالعمال، ج۱۰، ص ۱۴۵.
حديث - ۸۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دلهاي مردم گريزان است، به کسي روي مي آورند که خوش رويي کند.
نهج البلاغه حکمت ۵۰.
حديث - ۸۶۳
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر که از ستمي که در حق او شده است گذشت کند، خداوند بجاي آن در دنيا و آخرت به او عزت مي بخشد.
امالي شيخ الطوسي، ص ۱۸۲.
حديث - ۸۶۴
حضرت امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
با گذشت ترين مردم، کسي است که در زمان قدرت داشتن، گذشت کند.
الدره الباهره، ص ۲۴.
حديث - ۸۶۵
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر که خطاي مسلماني را ببخشد، خداوند در روز رستاخيز خطاي او را ببخشد.
کنزالعمال، ج ۷۰۱۹.
حديث - ۸۶۶
حضرت رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بر عمر نيافزايد مگر نيکوکاري.
بحارالانوار، ج۷۷، ص ۱۶۶.
حديث - ۸۶۷
حضرت رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سه چيز از درهاي نيکوکاري است: سخاوتمندي دل، گفتار نيکو و شکيبايي در برابر آزار و اذيت.
تحف العقول، ص ۸.
حديث - ۸۶۸
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نيکوکاري، کرداري اصلاحگر است.
غررالحکم، ح ۵۵۴.
حديث - ۸۶۹
حضرت امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
نيکوکاري و صدقه دادن پنهاني فقر را از بين مي برد، عمر را زياد و هفتاد مرگ بد و ناگوار را دفع مي کند.
ميزان الحکمه، ج۱، ص ۴۷۵.
حديث - ۸۷۰
حضرت امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
هر کس به برادران و خانواده ي خود نيکي کند، عمرش دراز شود.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۵۳.
حديث - ۸۷۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مؤمن بعد از انجام واجبات، عملي محبوب تر از خوش اخلاقي نزد خداي تعالي نمي آورد.
اصول کافي، ج۲، ص ۱۰۰.
حديث - ۸۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اخلاق نيکو، روزي ها را زياد مي کند و ميان دوستان انس و الفت به وجود مي آورد.
غررالحکم، ح ۴۸۵۶.
حديث - ۸۷۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
آن مؤمن ايمانش کاملتر است، که اخلاقش نيکوتر باشد.
امالي شيخ طوسي، ص ۱۴۰.
حديث - ۸۷۴
قال رسول الله (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
حسن الخلق نصف الدين؛
خوي نيکو، نصف دين است.
الحضال، ج۳۰، ص ۱۰۶.
حديث - ۸۷۵
امام حسنعليه‌السلام مي فرمايند:
نيکوترين نيکو، خلق نيکو است.
خصال شيخ صدوق، ص ۲۹.
حديث - ۸۷۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
با ايمان ترين مردم، خوش اخلاق ترين آنها و مهر ورزترين شان به خانواده خود است.
بحارالانوار، ج۷۱، ص ۳۷۸.
حديث - ۸۷۷
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
قناعت مايه ي آسايش تن است.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۱۲۸.
حديث - ۸۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ميوه ي قناعت، ميانه روي در کسب و کار است و خويشنداري، از دست دراز کردن به سوي مردم.
غررالحکم، ح ۴۶۳۴.
حديث - ۸۷۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قناعت، ثروتي است تمام نشدني.
کنزالاعمال، ح ۷۰۸۰.
حديث - ۸۸۰
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خوشبخت ترين مردم، کسي است که با مردم به بزرگواري رفتار کند.
بحارالانوار، ج۷۴، ص ۱۸۵.
حديث - ۸۸۱
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ادب نيکو، سبب تزکيه اخلاق است.
غررالحکم، ح ۵۵۲۰.
حديث - ۸۸۲
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
بهترين ميراث پدران براي فرزندان، ادب است نه مال و ثروت؛ زيرا ثروت از بين مي رود و ادب مي ماند.
اصول کافي، ج۸، ص ۱۵۰.
حديث - ۸۸۳
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بهترين شرافت و افتخار خانوادگي، ادب نيکو است.
غررالحکم، ح ۲۹۴۹.
حديث - ۸۸۴
حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام مي فرمايند:
خيارکم ألينکم مناکبة و اکرمهم لنسائهم؛
بهترين شما کسي است که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان تر است و ارزشمندترين مردم کساني هستند که با همسرانشان مهربان و بخشنده اند.
کنزالعمال، ج۷، ص ۲۲۵.
حديث - ۸۸۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الجهاد من اصبح لايهم بظلم احد؛
برترين جهاد آن است که آدمي صبح کند و در انديشه ي ستم به کسي نباشد.
من لا يحضره الفقيه، ج۴، ص ۳۵۳.
حديث - ۸۸۶
قال الامام عليعليهالسلام :
قلوب الرجال و خشية فمن تألفها اقبلت عليه؛
دلهاي مردم گريزان است، به کسي روي مي آورند که خوش رويي کند.
نهج البلاغه حکمت ۵۰.
حديث - ۸۸۷
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
هر که خشم خود را نگه دارد، خداوند عيب او را بپوشاند.
اصول کافي، ج۲، ص ۱۰۹.
حديث - ۸۸۸
حضرت امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
هر که خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند در روز قيامت از گناهان او در گذرد.
ثواب العمال، ص ۱۶۱.
حديث - ۸۸۹
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
قويترين مردم کسي است که با بردباري بر خشم خود چيره شود.
غررالحکم، ح ۸۷۵۶.
حديث - ۸۹۰
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
زکاة العلم أن تعلمه عباد الله؛
زکات دانش، آموختن به بندگان خداست.
اصول کافي، ج۱، ص ۴۱.
حديث - ۸۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَطْعِمُوا الْمَرأَةَ في شَهْرِها الَّذي تَلِدُ فيهِ التَّمْرَ فَاِنَّ وَلَدَها يَکونُ حَليما نَقيّا ؛
به زن، در ماهي که زايمان کرده ، خرما بدهيد، چرا که فرزند او بردبار و پاک ميشود
مکارم الأخلاق ، ص ۱۶۹
حديث - ۸۹۲
امام عليعليهالسلام :
کُلَّمَا ازْدادَ عِلْمُ الرَّجُلِ زادَتْ عِنايَتُهُ بِنَفْسِهِ وَ بَذَلَ في رياضَتِها وَ صَلاحِها جُهْدَهُ؛
هر اندازه دانش انسان بيشتر شود، توجه او به خودش بيشتر مي‌گردد و در رياضت و رشد و اصلاح نَفْس، کوشش بيشتري مي‌نمايد.
غرر الحکم ، ح ۷۲۰۴.
حديث - ۸۹۳
امام عليعليهالسلام :
زيادَةُ الشُّکْرِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ تَزيدُ فِي الْعُمْرِ وَ تَفْسَحُ فِي الاَْجَلِ ؛
شکرگزاري فراوان و صله رحم، عمر را زياد مي‌کنند و بر مُهلت زندگي مي‌افزايند.
عيون الحکم والمواعظ، ص ۲۷۵، ح ۴۹۹۹.
حديث - ۸۹۴
امام صادقعليهالسلام :
اَلْبِرُّ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ يَعْمُرانِ الدّيارَ وَ يَزيدانِ فِي الاَْعْمارِ ؛
نيکوکاري و خوش اخلاقي، خانه‌ها را آباد و عمرها را طولاني مي‌کنند.
کافي ، ج ۲، ص ۱۰۰، ح ۸
حديث - ۸۹۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَلصَّدَقَةُ عَلي وَجْهِها وَ بِرُّ الْوالِدَيْنِ وَ اصْطِناعُ الْمَعْروفِ يُحَوِّلُ الشَّقاءَ سَعادَةً وَ يَزيدُ فِي الْعُمْرِ؛
صدقه دادن با مراعات شرايطش و خوبي کردن به پدر و مادر و انجام دادن کارهاي نيک، بدبختي را به خوشبختي تبديل ميکند و بر عمر مي‌افزايد.
کنزالعمال ، ح ۴۴۴۴
حديث - ۸۹۶
امام صادقعليهالسلام :
ما نَعْلَمُ شَيْئا يَزيدُ فِي الْعُمْرِ اِلاّ صِلَةَ الرَّحِمِ، حَتّي اِنَّ الرَّجُلَ يَکونُ اَجَلُهُ ثَلاثَ سِنينَ فَيکونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ فَيَزيدُ اللّهُ في عُمْرِهِ ثَلاثيْنَ سَنَةً فَيَجْعَلُها ثَلاثا وَ ثَلاثيْنَ سَنَةً، وَ يَکونُ اَجَلُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثيْنَ سَنَةً فَيَکونَ قاطِعا لِلرَّحِمِ، فَيَنْقُصُهُ اللّهُ ثَلاثيْنَ سَنَةً وَ يَجْعَلُ اَجَلَهُ اِلي ثَلاثِ سِنينَ؛
ما، غير از صله رحم، چيزي نمي‌شناسيم که بر عمر بيفزايد، تا آنجا که گاهي عمر کسي سه سال است، و وقتي که اهل صله رحم ميشود، خداوند هم سي سال بر عمرش مي‌افزايد و آن را سي و سه سال ميکند و گاهي عمر کسي سي و سه سال است و قطع رحم ميکند و خداوند هم سي سال از عمر او مي‌کاهد و عمرش را به سه سال، کاهش ميدهد.
کافي ، ج ۲، ص ۱۵۲ ، ح ۱۷
حديث - ۸۹۷
امام عليعليهالسلام :
کَثْرَةُ اصطِناعِ الْمَعْروفِ تَزيدُ فِي الْعُمُرِ وَ تَنْشُرُ الذِّکْرَ ؛
زياد کار نيک انجام دادن، عمر را مي‌افزايد و نام را پرآوازه مي‌سازد.
غررالحکم، ح ۷۱۱۳
حديث - ۸۹۸
خ الطوسي، ص ۱۸۲.پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ سَرَّهُ اَنْ يُنْسَاَلـَهُ في عُمُرِهِ وَ يُوَسَّعَ لَهُ في رِزْقِهِ فَلْيَتَّقِ اللّهَ وَ لْيَصِلْ رَحِمَهُ؛
هر کس دوست دارد که عمرش طولاني و روزي‌اش زياد شود، تقواي الهي پيشه کند و صله رحم نمايد.
بحارالأنوار ، ج ۷۴، ص ۱۰۲، ح ۵۶
حديث - ۸۹۹
امام باقرعليه‌السلام :
اَ لْبِرُّ وَ الصَّدَقَةُ يَنْفيانِ الْفَقْرَ وَ يَزيدانِ فِي الْعُمْرِ وَ يَدْفَعانِ عَنْ صاحِبِهِما سَبعينَ ميتَةَ سوءٍ ؛
کار خير و صدقه، فقر را مي‌بَرند، بر عمر مي‌افزايند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور مي‌کنند.
ثواب الاعمال ، ص ۱۴۱
حديث - ۹۰۰
امام صادقعليهالسلام :
ثَلاثَةٌ اِنْ يَعْلَمُهنَّ الْمُؤمِنُ کانَتْ زيادَةً في عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعْمَةِ عَلَيْهِ: تَطْويلُهُ في رُکوعِهِ وَ سجودِهِ في صلاتِهِ وَ تَطْويلُهُ لِجلوسِهِ عَلي طَعامِهِ اِذا اَطْعَمَ عَلي مائِدَتِهِ وَ اصْطِناعُهُ الْمَعْروفَ اِلي اَهْلِهِ؛
سه چيز است که اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره‌مندي او از نعمتها ميشود: طول دادن رکوع و سجده، زياد نشستن بر سر سفره‌اي که در آن ديگران را اطعام ميکند و خوش رفتاري‌اش با خانواده.
کافي، ج ۴، ص ۴۹، ح ۱۵.
حديث - ۹۰۱
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله :
مَنْ اُلْهِمَ الصِّدْقَ في کَلامِهِ وَ الاِْنْصافَ مِنْ نَفْسِهِ وَ بِرَّ والِدَيْهِ وَ وَصلَ رَحِمِهِ، اُنْسِي‌ءَ لَهُ في اَجَلُهُ وَ وُسِّعَ عَلَيْهِ في رِزْقِهِ وَ مُتِّعَ بِعَقْلِهِ وَ لُـقِّنَ حُجَّتَهُ وَقْتَ مُساءَلَتِهِ ؛
به هر کس، راستگويي در گفتار، انصاف در رفتار، نيکي به والدين و صله رحم الهام شود، اجلش به تأخير مي‌افتد، روزيش زياد مي‌گردد، از عقلش بهره‌مند ميشود و هنگام سئوال [مأموران الهي] پاسخ لازم به او تلقين مي‌گردد.
اعلام الدين ، ص ۲۶۵
حديث - ۹۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اکملکم ايمانا احسنکم خلقا؛
آن کس از شما ايمانش کاملتر است که اخلاقش نيکوتر باشد.
بحارالانوار، ج۷۱، ص ۳۸۷.
حديث - ۹۰۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بنده ايمان را به کمال نمي رساند مگر سه خصلت در او باشد: انفاق در هنگام تنگ دستي، انصاف دادن و سلام کردن.
کنزالعمال، ح ۱۰۷.
حديث - ۹۰۴
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
ان الإمامة زمام الدين، و نظام المسلمين و صلاح الدنيا، و عزالمؤمنين؛
امامت، زمام دين، رشته ي کار مسلمانان، صلاح و آباداني دنيا و سرافرازي مؤمنان است.
اصول کافي، ج۱، ص ۲۰۰.
حديث - ۹۰۵
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر کس براي آموختن علم سر از خواب بردارد، فرشتگان سايه ي رحمت بر او مي گسترانند، در زندگي او برکت به وجود مي آيد، و چيزي از روزي او کاسته نمي شود.
بحارالانوار/ج۱/ص۱۷۷.
حديث - ۹۰۶
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اکثروا من الصدقة ترزقوا.
صدقه زياد بدهيد، تا خداوند به شما روزي دهد.
بحارالانوار، ج۷۷، ص ۱۷۶.
حديث - ۹۰۷
حديث - ۹۰۸
حضرت امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
هر کس به برادران و خانواده ي خود نيکي کند، عمرش دراز شود.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۵۳.
حديث - ۹۰۹
قال الإمام عليعليهالسلام :
ثلاث من أبواب البر: سخاء النفس، وطيب الکلام، والصبر علي الأذي.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
سه چيز از درهاي نيکي است: سخاوت نفس و نيکويي گفتار و شکيبايي در برابر آزار.
«المحاسن، ج ۱، ص ۶۶، ح ۱۴»
رذايل اخلاقي
حديث - ۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
خَلَقَ اللّه ُ عز و جل التَّوانِيَ والکَسَلَ ، فَزَوَّجَهُما فَوُلِدَ بَينَهُمَا الفاقَةُ؛
خداوند سستي و تنبلي را آفريد و ميان آن دو را پيوند داد ؛ پس از آن دو ، فقر زاده شد
الفردوس : ۲ / ۱۸۸ / ۲۹۴۰
حديث - ۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي‌فرمايند:
فاي رجل لطم امراته لطمة، امرالله عزوجل مالک خازن النيران فيلطمه علي حر وجهه سبعين لطمة في نار جهنم؛
هر کس به صورت زنش سيلي بزند، خداوند به آتشبان جهنم دستور ميدهد تا در آتش جهنم هفتاد سيلي بر صورت او بزند
مستدرک الوسائل، ج۱۴، ص۲۵۰
حديث - ۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إن أکثر الناس ذنوبا يوم القيامة أکثرهم کلاما فيما لا يعنيه.
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
بيشترين گناه را در روز قيامت آن مردمي دارند که بيشتر سخنان بيهوده مي گويند.
«کنز العمال، ح ۸۲۹۳»
حديث - ۴
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : أکثر الناس ذنوبا أکثرهم کلاما فيما لا يعنيه.
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: گناه کار ترين مردم کساني هستند که بيشتر بيهوده گويي مي کنند.
«الترغيب و الترهيب، ج ۳، ص ۵۴۰، ح ۵۱»
حديث - ۵
قال الإمام عليعليهالسلام : سوء المنطق يزري بالبهاء و المروة.
امام عليعليهالسلام فرمودند: زشت گويي شکوه و مروت را لکه دار مي کند.
«غررالحکم، ح ۵۶۲۱»
حديث - ۶
قال الإمام عليعليهالسلام : سنة اللئام قبح الکلام.
امام عليعليهالسلام فرمودند: شيوه ي فرومايگان زشت گويي است.
«غررالحکم، ح ۵۵۵۱»
حديث - ۷
قال الإمام عليعليهالسلام : من ساء لفظه ساء حظه.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر کس سخنش بد باشد، بهره بد برد.
«غررالحکم، ح ۹۱۷۳»
حديث - ۸
قال الإمام عليعليهالسلام : من ساء کلامه کثر ملامه.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر که گفتارش بد باشد، ملامت بسيار شنود.
«غررالحکم، ح ۸۴۹۶»
حديث - ۹
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أيُّ داءٍ أدوي مِنَ البُخلِ ؛
کدامين درد ، دردناک‌تر از تنگْ‌چشمي است؟!
فقه الرضاعليه‌السلام ، ص ۲۷۷
حديث - ۱۰
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
آفَةُ السَّماحَةِ المَنُّ ؛
آفت بخشش ، منّت‌گذاري است
معدن الجواهر ، ص ۵۹
حديث - ۱۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : حَرُمَ الحَرِيصُ خَصلَتَينِ وَ لَزَمَتهُ خَصلَتَانِ: حَرُمَ القِنَاعَةَ فَافتَقَدَ الرَّاحَةَ، وَ حَرُمَ الرِضَا فَافتَقَدَ اليَقِينَ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: آزمند از دو خصلت محروم شده و در نتيجه دو خصلت را با خود دارد: از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست داده است، از رضايت و خرسندي محروم است و در نتيجه يقين را از کف داده است.
«خصال، ص ۶۹، ح ۱۰۴»
حديث - ۱۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : الحَرِيصُ مَحرُومٌ، وَ هُوَ مَعَ حِرمَانِهِ مَذمُومٌ في أيِّ شَئٍ کَانَ، وَ کَيفَ لا يَکُونُ مَحرُوماً و قَد فَرَّ مِن وِثَاقِ اللهِ تَعَالي؟
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: آدم حريص هميشه محروم است و افزون بر محروم بودن، در هرکاري که ميکند نکوهيده است و چگونه محروم نباشد در حالي که از بند خدا گريخته است؟
«مصباح الشريعة، ص ۱۸۷»
حديث - ۱۳
قال الامام الحسنعليه‌السلام وَ قَد سَأَلَهُ اَبُوهُ عَنِ الفَقرِ، اَلحِرصُ وَالشَّرَهُ.
امام حسنعليه‌السلام در پاسخ به پدر بزرگوارشان که پرسيدند: فقر چيست؟ فرمودند: آزمندي و سيري ناپذيري.
«معاني الأخبار، ص ۲۴۴»
حديث - ۱۴
قال الامام عليعليهالسلام : الحِرْصُ أَحَرُّ مِنَ النَّارِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: حرص سوزنده‌تر از آتش است.
«جامع الأخبار، ص ۳۸۳، ح ۱۰۷۱»
حديث - ۱۵
قال الامام عليعليهالسلام : إظهَارُ الحِرصِ يُورِثُ الفَقرَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: حرص زدن موجب فقر مي شود.
«بحار الانوار، ج ۷۳، ص ۱۶۲»
حديث - ۱۶
قال الإمام عليعليهالسلام : حبُّ الدنيا يوجِبَ الطمع.
امام عليعليهالسلام فرمودند: دوستي دنيا سبب طمع مي شود.
«غرر الحکم، ص ۱۴۲»
حديث - ۱۷
قال الامام عليعليهالسلام : لَحُبُّ الدنيا صَمَّت الأسماعَ عن سماعِ الحکمةِ و عَمِّيَت القلُوب عن نورِ البصيرةِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: البته دوستي دنيا گوشها را از شنيدن حکمت کر مي کند و دلها را از ديدن نور بصيرت کور مي کند.
«غرر الحکم، ص ۶۵»
حديث - ۱۸
قال الامام عليعليهالسلام : حبُّ الدنيا يُفسِد العقلَ، و يُهِمُّ القّلبَ عن سماعِ الحکمةِ، و يُوجب اليمَ العقاب.
امام عليعليهالسلام فرمودند: دوستي دنيا عقل را فاسد و دل را از شنيدن حکمت اندوهگين مي سازد و موجب عذاب دردناک مي شود.
«مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۴۲»
حديث - ۱۹
قال الامام الباقرعليه‌السلام : مَثَلُ الحَريصِ عَلَي الدنيا مَثَل دُودَةِ القَزّ، کُلَّما اِزادادَت مِنَ القَزِّ علي نَفسِها لَفّاً کان أَبعَدَ لها من الخروج حتي تَموتَ.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: شخص حريص بر دنيا مانند کرم ابريشم است که هر چه بيشتر ابريشم بر خود مي پيچيد راه خروجش دورتر و بسته تر مي گردد تا اينکه بميرد.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۱۶»
حديث - ۲۰
قال الإمام الصّادقعليه‌السلام : من کَثُر اِشْتِباکُه بالدنيا کان أشَدُّ لِحَسْرَتَهِ عند فراقِها.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر که به دنيا بيشتر آلوده باشد شدت افسوسش هنگام جدائي از آن بيشتر است.
«الکافي، ج ۲، ص ۲۳۰»
حديث - ۲۱
قال الإمام الصّادقعليه‌السلام : من تعلَّقَ قلبُه بالدُّنيا تَعَلَّقَ قَلْبُه بثلاثٍ خصال: هَمٌّ لا يَفني، و أَمَل لا يُدرَکُ، و رجاءٌ لا يُنالُ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر کس به دنيا دل بندد به سه خصلت دل بسته مي شود: ۱. اندوهي که پايان ندارد. ۲. آرزوئي که درک نشود. ۳. اميدي که بدان نرسد.
«الکافي، ج ۲، ص ۲۳۰»
حديث - ۲۲
قال الإمام الصّادقعليه‌السلام : ما فَتَحَ اللهُ علي عبدٍ باباً من امرِ الدنيا إلا فَتَحَ اللهُ عليه من الحرصِ مِثلَه.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: خداوند دري از امور دنيا را بر بنده نگشايد جز اينکه مانند آن دري از حرص بر او بگشايد.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۱۹»
حديث - ۲۳
قال الإمام الصّادقعليه‌السلام : رَأسُ کلِّ خطيئةٍ حبُّ الدنيا.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: سرآغاز هر گناه، دوستي دنيا است.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۱۵»
حديث - ۲۴
قال الإمام الصّادقعليه‌السلام الحُبُّ أَفضَلُ مِنَ الخَوفِ ثُمَّ قالَ وَ الله ما أَحبَّ اللهَ مَن أَحبَّ الدُّنيا وَ والَي غَيرَنا وَ مَن عَرَفَ حَقَّنا و أحبَّنا فَقَد أَحبَّ اللهَ تَبارکَ و تَعالَي.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: دوستي از ترس برتر است سپس فرمودند: سوگند به خدا کسي که دنيا را دوست داشته باشد خدا را دوست نداشته است و غير ما را دوست داشته و کسي که حق ما را شناخته و ما را دوست داشته باشد البته خداي تبارک و تعالي را دوست داشته است.
«الکافي، ج ۸، ص ۱۲۸»
حديث - ۲۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إنه ما سَکَنَ حبُّ الدنيا قَلْبَ عَبدٍ إلا التاطَ فيها بثلاث: شُغلٍِ لا ينفَدُ عناءهُ، و فقرٍ لا يُدرک غِناه، و أملٍ لا ينالُ مُنْتهاه.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: دوستي دنيا در دل بنده اي جاي نگرفت جز اينکه سه خصلت در آن پيوسته وجود دارد: ۱. مشغوليتي که رنجش پايان نپذيرد. ۲. فقري که توانگريش درک نشود. ۳. آرزوئي که به پايانش نرسد.
«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۱۸۸»
حديث - ۲۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إن أولَ ما عُصِيَ الله عزوجل به ستٌّ: حبُّ الدنيا و حبَّ الرئاسة و حبُ الطعامِ و حبُّ النَومِ و حبُّ الراحةِ و حبُّ النساءِ.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: سرآغاز نافرماني خداعزوجل شش چيز است: ۱. دوستي دنيا. ۲. دوستي رياست. ۳. دوستي خوراک. ۴. دوستي خواب ۵. دوستي راحتي ۶. دوستي زنان.
«الکافي، ج ۲، ص ۲۸۹»
حديث - ۲۷
قال الامام عليعليهالسلام : مِنْ اَقْبَحِ الکِبرِ، تکبُّرُ الرَّجُلِ علي ذَوي (ذي) رَحِمِهِ وَ اَبناءِ جنسِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: از زشت ترين تکبرها، تکبر کسي است که در برابر خويشان و همنوعان خود تکبر مي ورزد.
«عيون الحکم و المواعظ، ص ۴۷۳»
حديث - ۲۸
قال الامام عليعليهالسلام : الکِبرُ مَصيَدَةُ اِبليسَ العُظمي.
امام عليعليهالسلام فرمودند: تکبر دام بزرگ شيطان است.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲»
حديث - ۲۹
قال الامام عليعليهالسلام : من تکبَّرِ النّاسِ ذَلَّ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر کس بر مردم تکبر بورزد ذليل مي شود.
«بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۲۳۵»
حديث - ۳۰
قال الامام عليعليهالسلام : لا يَتَعَلَّمُ مَن يتکَبَّرُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: کسي که تکبر مي ورزد چيزي را نمي آموزد.
«غرر الحکم، ح ۱۰۵۸۶»
حديث - ۳۱
قال الامام عليعليهالسلام : اِستَعذُّوا باللهِ مِن لواقِحِ الکِبرِ... فَلَو رَخَّصَ اللهُ في الکِبرِ لِاَحَدٍ مِن عِبادِهِ لَرَخَّصَ فيه لِخاصَّةِ اَنبيائِهِ وَ اَوليائِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: به خدا پناه ببريد از عواقب تکبر... اگر خدا تکبر را براي احدي از بندگانش مجاز مي دانست، بدون ترديد براي خواص از انبياء و اولياء خود، تجويز مي نمود.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲»
حديث - ۳۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اکثر اهل جَهنمَ المتَکَبّروُنَ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بيشتر اهل دوزخ متکبران هستند.
«ثواب الاعمال، ص ۵۰۲»
حديث - ۳۳
قال ابو جعفرعليه‌السلام : الکِبرُ مَطايا النّار.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: کبر از مرکب هاي دوزخ است (که انسان را به جهنم مي برد).
«ثواب الاعمال، ص ۵۰۰»
حديث - ۳۴
قال الصادقعليه‌السلام : ما من رجُلٍ تکبَّرَ او تَجَبَّرَ اِلا لِذِلّةٍ وَجَدَها في نفسِهِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: کسي تکبر نمي ورزد جز آنکه کمبود و ذلتي در درون خود احساس مي کند.
«الکافي، ج ۳، ص ۴۶۲»
حديث - ۳۵
قال الصّادقعليه‌السلام : اَعظَمُ الکِبرِ اَن تَسَفَهَ الحقَّ وَ تَغَمِصَ النّاس.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: عظيم ترين حالت تکبر آن است که در برابر حق تجاهل ورزي (خود را به سفاهت بزني) و مردم را ناديده بگيري.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۱۱»
حديث - ۳۶
قال ابو عبداللهعليه‌السلام : اِنَّ المُتکبّرينَ يَجعَلُونَ في صُورَةِ الذّرِّ يَتَوَطَّأُهُمُ النّاس حتّي يَفرغَ اللهُ مِن الحساب.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: انسانهاي متکبر در قيامت به صورت مورچگان پديدار مي گردند و زير دست و پاي مردم قرار مي گيرند تا خداوند از حسابرسي فارغ گردد.
«الکافي، ج ۳، ص ۴۲۴»
حديث - ۳۷
قال الصادقعليه‌السلام : اَلاِستِکبارُ هُوَ اوَّلُ مَعصيَةٍ عُصِيَ اللهُ بِهِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: تکبر ورزي، اولين گناهي است که به عنوان نافرماني از خدا، صورت پذيرفته است.
«بحارالانوار، ج ۶۰، ص ۲۷۴»
حديث - ۳۸
قالَ سَئَلتُ ابا عبدِاللهِعليه‌السلام عن اَدني الاِلحادِ قال: اِنَّ الکِبرَ اَدناهُ.
راوي مي گويد از امام صادقعليهالسلام درباره کمترين درجه الحاد (بي ديني) سئوال کردم، امام صادق عليه‌السلام فرمودند: کمترين درجه الحاد، تکبر است.
«الکافي، ج ۳، ص ۴۲۳»
حديث - ۳۹
قال الباقرعليه‌السلام : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ويلٌ لِمَن يَختالُ في الارضِ يُعارضُ جَبّارَ السّمواتِ و الارضِ.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرموده است: واي بر کسي که در زمين تکبر ورزد که با خداي جبار آسمانها و زمين به معارضه برخاسته.
«ثواب الاعمال، ص ۶۲۷»
حديث - ۴۰
قال الامام عليعليهالسلام : الحِرصُ و الکِبرُ و الحَسَدُ دَواعٍ اِلي التَّقَحُّمِ في الذُّنُوب.
امام عليعليهالسلام فرمودند: حرص و تکبر و حسد، انگيزه روي آوردن به گناه و عصيان مي باشند.
«نهج البلاغه، حکمت ۳۷۰»
حديث - ۴۱
قال الامام عليعليهالسلام : اِيّاک و الکِبرَ فَانَّهُ اَعْظَمُ الذُّنُوبِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: از تکبر بر حذر باش، زيرا که تکبر بزرگترين گناهان است.
«غرر الحکم، ح ۱۹۸۵»
حديث - ۴۲
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إنَّ مِنَ الغِيبَةِ أَن تَقُولَ في أَخِيکَ مَا سَتَرَهُ اللهُ عَلَيهِ، وَ إنَّ مِنَ البُهتَانِ أَن تَقُولَ في أخيکَ مَا لَيسَ فِيهِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: غيبت آن است که در مورد برادرت آنچه را خدا پوشانده بيان کني و بهتان آن است که آنچه در او نيست را به او نسبت دهي.
«بحار الانوار، ج ۲، ص ۲۴۸»
حديث - ۴۳
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إذَا اِتَّهَمَ المُؤمِنُ أخَاهُ اِنمَاثَ الإيمَانُ مِن قَلبِهِ کَمَا يَنمَاثُ المِلحُ في المَاءِ.
امام صادقعليهالسلام فرمود : هرگاه مؤمن به برادر (ديني) خود تهمت زند، ايمان در قلب او ناپديد مي شود همچنان که نمک در آب حلّ ميشود.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۶۱»
حديث - ۴۴
قال الامام زين العابدينعليه‌السلام : مَن رَمَي النَّاسَ بِمَا فِيهِم رَمُوهُ بِمَا لَيسَ فِيهِ.
امام سجادعليه‌السلام فرمودند: هر کس به مردم عيبي را که دارند نسبت دهد، مردم به او عيبي را که ندارد نسبت دهند.
«بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۶۰»
حديث - ۴۵
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَن اِتَّهَمَ أخَاهُ في دِينِهِ فَلا حُرمَةَ بَينَهُمَا.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر کس به برادر ديني خود تهمت زند حرمتي ميان آن دو به جا نمي‌ماند.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۶۱»
حديث - ۴۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وَ أَمَّا عَلامَةُ الفَاسِقِ فَأَربَعَةٌ: اَللَّهوُ، وَ اللَّغوُ، وَ العُدوَانُ، وَ البُهتَانُ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: فاسق چهار نشانه دارد: (اشتغال به) لهو، لغو، دشمني و بهتان.
«بحار الانوار، ج ۱، ص ۱۲۰»
حديث - ۴۷
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : من بَهَّتَ مُؤمِناً أو مُؤمِنَةً أو قَالَ فِيهِ مَا لَيسَ فِيهِ أقَامَهُ اللهُ تَعَالي يَومَ القِيَامَةِ عَلَي تَلٍّ مِن نَّارٍ حَتَّي يَخرُجَ مِمَّا قَالَهُ فِيهِ.
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر کس به مرد يا زن مؤمن بهتان زند يا درباره او چيزي بگويد که از آن مبراست خداوند در روز رستاخيز وي را بر تلّي از آتش نگه دارد تا از حرف خود درباره او برگردد.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۹۴»
حديث - ۴۸
قال الامام عليعليهالسلام : اَلمُؤمِنُ لا يَغُشُّ أخَاهُ وَ لا يَخُونُهُ وَ لا يَخذُلُهُ وَ لا يَتَّهِمُهُ وَ لا يَقُولُ لَهُ: أنَا مِنکَ بَرِئٌ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: مومن با برادر مومنش فريبکاري نمي کند و به او خيانت نمي ورزد و او را خوار نمي سازد و به او تهمت نمي زند و به او نمي گويد من از تو بيزارم.
«بحار الأنوار، ج ۲، ص ۱۴۳»
حديث - ۴۹
قال الامام عليعليهالسلام : مَن دَخَلَ مَدَاخِلَ السُوءِ اِتَّهَمَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر که به جاهاي بد رفت و آمد کند، مورد بدگماني و تهمت واقع شود.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۹۱»
حديث - ۵۰
قال الامام عليعليهالسلام : اَلبُهتَانُ عَلَي البَرِئِ أعظَمُ مِنَ السَّمَاءِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بهتان زدن به آدم بي گناه (گناهش) بزرگتر از آسمان است.
«بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۳۱»
حديث - ۵۱
قال الامام عليعليهالسلام : لا قحَةَ کَالبُهتِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هيچ بي شرمي و وقاحتي چون بهتان زدن نيست.
«غرر الحکم، ح ۴۴۳۸»
حديث - ۵۲
قال الامام الصادقعليه‌السلام : لاتَمزَح فَيَذهَبَ نُورُک.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: شوخي مکن؛ زيرا نورانيّتت از بين مي رود.
«أمالي شيخ صدوق، ص ۴۳۶»
حديث - ۵۳
قال الامام الصادقعليه‌السلام : اَلمِزَاحُ السَّبَابُ الأَصغَرُ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: شوخي، دشنام کوچک است.
«الکافي، ج ۲، ص ۶۶۵»
حديث - ۵۴
قال الامام عليعليهالسلام : اَلمِزَاحُ يُورِثُ الضَّغَائِنَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: شوخي، کينه بر جاي مي گذارد.
«تحف العقول، ص ۸۶»
حديث - ۵۵
قال الامام عليعليهالسلام : لِکلِّ شَئٍ بَذرٌ وَبَذرُ العَدَاوَةِ اَلمِزَاحُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر چيزي را بذري است و بذر دشمني شوخي است.
«غرر الحکم، ح ۷۳۱۶»
حديث - ۵۶
قال الامام عليعليهالسلام : في السَّفَهِ وَکثرَةِ المِزَاحِ اَلخُرقُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: در سبک سري و شوخي زياد، حماقت نهفته است.
«غرر الحکم، ح ۶۵۲۳»
حديث - ۵۷
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : بينما موسي عليه‌السلام جالسا إذ أقبل إبليس قال موسي: فأخبرني بالذنب الذي إذا أذنبه ابن آدم استحوذت عليه؟ قال: إذا أعجبته نفسه، واستکثر عمله، وصغر في عينه ذنبه.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: موسي عليه‌السلام نشسته بود که ابليس نزد او آمد، موسي فرمودند: مرا از آن گناهي خبر ده که اگر آدمي مرتکبش شود تو بر او استيلا مي يابي؟ ابليس گفت: هر گاه خودپسند شود و عملش را زياد بيند و گناهش در نظرش خَُرد آيد.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۱۴»
حديث - ۵۸
قال الإمام عليعليهالسلام (من کتاب له إلي الحارث الهمداني): احذر الغضب، فإنه جند عظيم من جنود إبليس.
امام عليعليهالسلام (در نامه خود به حارث همداني)، فرمودند: از خشم دوري کن، زيرا که خشم يکي از لشکريان بزرگ ابليس است.
«نهج البلاغه، نامه ۶۹»
حديث - ۵۹
قال الإمام الصادقعليه‌السلام : من لم يبال ما قال وما قيل فيه فهو شرک شيطان، ومن لم يبال أن يراه الناس مسيئا فهو شرک شيطان، ومن اغتاب أخاه المؤمن من غير ترة بينهما فهو شرک شيطان .
امام صادقعليهالسلام فرمودند: کسي که اهميت ندهد چه مي گويد و درباره اش چه گفته مي شود او شريک شيطان است و کسي که برايش مهم نباشد مردم او را بدکار ببينند (و بشناسند نيز) شريک شيطان است و کسي که از برادر مؤمن خود غيبت کند بي آن که ميانشان ظلم و ستمي رفته باشد، شريک شيطان است و هر که شيفته حرام و شهوت زنا باشد شريک شيطان است.
«الخصال، ص ۲۱۶»
حديث - ۶۰
قال الامام الرضاعليه‌السلام : اِستماع الاَوتار مِنَ الکبائر.
امام رضاعليه‌السلام فرمودند: گوش دادن به (صداي) تارهاي موسيقي از گناهان کبيره است.
«مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۲۰»
حديث - ۶۱
قال الامام الباقرعليه‌السلام : الغناءُ يُنبِتُ النفاق في القلب کما يُنبت النخلُ الطلع.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: غناء و آوازه خواني نفاق و دروئي را در دل مي روياند همان گونه که درخت نخل، خوشه خرما را رويش مي دهد.
«دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۲۰۸»
حديث - ۶۲
قال الامام الباقرعليه‌السلام : الغِناءُ مِمّا وَعَدَاللهُ عليه النارَ و تلاهذه الآية: و مِنَ الناس مَن يشتري لهوَ الحديث - ليُضِلَّ عن سبيل الله (لقمان، ۶).
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: غنا و آوازه خواني از جمله گناهاني است که خداوند براي آن وعده آتش داده است، سپس اين آيه را تلاوت فرمودند: «برخي از مردم کساني هستند که سخن بيهوده را مي خرند تا ديگران را از روي ناداني از راه خدا گمراه کنند و آيات الهي را به استهزاء گيرند، براي آنان عذابي خوارکننده خواهد بود».
«وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص ۲۲۶»
حديث - ۶۳
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : بيتُ الغناء بيتٌ لا تُؤمَنُ فيه الفجيعةُ و لا تُجابُ فيه الدَّعوةُ و لا تَدخلُه الملائکة.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: خانه اي که در آن غناء و ساز و آواز نواخته شود، از مصيبت ها و بلاهاي دردناک در امان نيست و دعا در آن خانه مستجاب نمي گردد و فرشتگان به آن خانه وارد نمي شوند.
«دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۲۸۰»
حديث - ۶۴
عن ابي عبداللهعليه‌السلام في قول الله تعالي: «و اجتنبوا قولَ الزُّور» (حج، ۳۰)، قال: قول الزُّورِ الغِناء.
امام صادقعليهالسلام درباره سخن خداوند که مي فرمايد: «از گفتار باطل بپرهيزيد» فرمودند: گفتار باطل همان غناء است.
«وسائل الشيعه، ج۱۲، ص۲۲۷»
حديث - ۶۵
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : شرُّ الاَصواتِ الغِناء.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: بدترين صداها، غناء (و آوازه خواني) است.
«وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص ۲۲۹»
حديث - ۶۶
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : الغناءُ مجلسٌ لاينظر اللهُ اِلي اَهلهِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: مجلس غناء مجلسي است که خدواند به اهل آن نظر (لطف و رحمت) نمي کند.
«وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص ۲۸۸»
حديث - ۶۷
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : الغناءُ يورث النفاقَ و يُعقِبُ الفقر.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: غناء و آوازه خواني باعث نفاق و دوروئي شده و فقر و تنگدستي را به دنبال دارد.
«وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص۲۳۰»
حديث - ۶۸
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : الغناءُ عُشُّ النفاق.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: غناء و آوازه خواني، لانه نفاق و دوروئي است.
«وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص ۲۲۷»
حديث - ۶۹
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : الغناءُ يُورِثُ الفقر.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: غناء و آوازه خواني موجب فقر و تنگدستي مي گردد.
«مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۱۳»
حديث - ۷۰
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : اِستماعُ اللَّهو و الغناء يُنبِتُ النفاقَ کما يُنبت الماءُ الزَّرع.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: گوش کردن به چيزهاي بيهوده و غناء و آوازه خواني، نفاق را مي روياند همان گونه که آب کشتزار را مي روياند.
«وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص ۲۳۶»
حديث - ۷۱
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : لا يَحِلُّ بيعُ الغِناء و لا شِراءُه و استماعُه نفاقٌ و تعليمهُ کُفر.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: خريد و فروش (آلات) غناء و ساز وآواز حلال نيست و گوش دادن به آن، نفاق و دوروئي و آموزش دادنش، کفر و بي ديني است.
«دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۲۰۹»
حديث - ۷۲
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : مَنْ اَنْعم الله عليه بِنعمةٍ فَجاءَ عند تلک النّعمة بِمِزمارٍ فقد کَفَرَها.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: کسي که خداوند به او نعمتي عطا فرمايد و با وجود آن نعمت به ني و ساز و آواز روي آورد، کفران نعمت کرده است.
«وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص ۲۳۳»
حديث - ۷۳
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : اَلمُغَنّيةُ ملعونةٌ و مَن آواها و أکَلَ کسبَها ملعونٌ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: زن آوازه خوان ملعون است و کسي که او را جاي دهد و از درآمد آوازه خواني او بخورد (روزي خود را بگذراند) نيز ملعون است.
«بحار الانوار، ج ۷۹، ص ۲۱۱»
حديث - ۷۴
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا تَدخلُ الملائکةُ بيتاً فيه خَمرٌ أو دفٌّ أو طَنبُور أو نَردٌ و لا يُستجابُ دعاءُ هُم و تَرتفِع عَنهم البرکةُ.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: فرشتگان وارد خانه اي که در آن شراب يا دايره يا طنبور (نوعي از آلات موسيقي) و يا نرد (نوعي وسيله قمار) باشد، نمي شوند و دعاي اهل آن خانه مستجاب نمي گردد و برکت از آنان برداشته مي شود.
«مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۱۸»
حديث - ۷۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : يُحشَر صاحبُ الغناء مِن قبره اَعمي و اَخرس و اَبکم.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: دارنده (آلات) غناء و آوازه خواني محشور مي شود در حالي که کور و کر و لال است.
«مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۱۹»
حديث - ۷۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : يُحشرُ صاحبُ الطَّنبور يوم القيامةِ و هو أسودُ الوجهِ و بِيَده طنبورٌ من نار و فوقَ رأسه سبعون اَلف ملکٍ، بيد کُلُّ ملکٍ مِقْمعَةُ يَضربون رأسَهُ و وجهَه.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: دارنده طنبور (نوعي از آلات موسيقي) روز قيامت محشور مي شود در حالي که صورتش سياه و در دستش طنبوري از آتش است و بالاي سرش هفتاد هزار فرشته قرار دارند که در دست هر کدام از آنها عمودي آهنين است که بر سر و صورتش مي زنند. «مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۱۹»
حديث - ۷۷
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنِ استمعَ اِلي اللَّهو يُذابُ في اُذُنهِ الآنُک.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که به چيزهاي لهو و بيهوده گوش فرادهد (روز قيامت) در گوشش سرب گداخته (و ذوب شده) ريخته مي شود.
«دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۲۱۰»
حديث - ۷۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ثلاثٌ يَقسينَ القلبَ: اِستماعُ اللَّهو و .
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: سه چيز باعث قساوت و سنگ دلي مي گردد: (يکي از آنها) گوش دادن به چيزهاي لغو و بيهوده است.
«بحار الانوار، ج ۷۹، ص ۲۵۲»
حديث - ۷۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اَربعٌ يُفسِدنَ القلبَ و يُنبتنَ النفاقَ في القلب کما يُنبِتُ الماءَ الشجرَ؛ اِستماعُ اللَّهو و .
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: چهار چيز است که قلب و روح را تباه و نفاق را در آن مي روياند، همچنان که آب، درخت را مي روياند؛ (يکي از آنها) گوش دادن به چيزهاي لغو و بيهوده است.
«بحار الانوار، ج ۷۹، ص ۲۵۲»
حديث - ۸۰
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : الغناءُ رُقْيَةُ الزّنا.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: غناء و آوازه خواني، طلسم زناکاري است.
«بحار الانوار، ج ۷۹، ص ۲۴۷»
حديث - ۸۱
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : کان اِبليسُ اَوّلَ مَن تَغَنّي.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: ابليس نخستين کسي است که به غناء و آوازه خواني پرداخت.
«وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص ۲۳۱»
حديث - ۸۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : تَرکُ العِبَادَةِ يُقسِي القَلبَ تَرکُ الذِّکرِ يُمِيتُ النَّفسَ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: ترک عبادت، دل را سخت مي کند، رها کردن ياد خدا، جان را مي ميراند.
«تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۲۰»
حديث - ۸۳
قال الامام الباقرعليه‌السلام : إِنَّ للهِ عُقُوبَاتٍ في القُلُوبِ وَالأبدَانِ، ضَنکٌ في المَعِيشَةِ وَ وَهنٌ في العِبَادَةِ، وَ مَا ضُرِبَ عَبدٌ بِعُقُوبَةٍ أَعظَمَ مِن قَسوَةِ القَلبِ.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: خداوند را براي دلها و بدنها کيفرهايي است؛ تنگي در معيشت و سستي در عبادت و به هيچ بنده اي کيفري بزرگ تر از سنگ دلي چشانده نشده است.
«تحف العقول، ص ۲۹۶»
حديث - ۸۴
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : شَرُّ العَمَي عَمَي القَلبِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بدترين کوري، کوري دل است.
«أمالي شيخ صدوق، ص ۳۹۵»
حديث - ۸۵
قال الامام الباقرعليه‌السلام : لَعَنَ رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم رجلاً ينظر إلي فَرْجِ امرأةٍ لا تحلُّ له.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مردي را که به عورت زن نامحرم نگاه کند، لعنت فرمود.
«وسائل الشيعه، ج ۱۴، ص ۱۳۸»
حديث - ۸۶
قال الامام عليعليهالسلام : مَن نَظَرَ بعينِ هواه إفتَتَنَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: کسي که با چشم هوي و هوس نگاه کند، در فتنه و گناه افتد.
«غرر الحکم، ص ۳۶۸»
حديث - ۸۷
قال الامام عليعليهالسلام : نَهي رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم أن ينظر الرجلُ إلي عورة أخيه المسلم و قال: من تأمَّل عورةَ أَخيه المسلم لَعَنَه سبعون ألف ملکٍ و نَهي المرأةَ إن تنظر إلي عورةِ المرأة.
امام عليعليهالسلام فرمودند: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نهي فرمودند از اين که مرد به عورت برادر مسلمانش نگاه کند و فرمودند هر کس با توجّه به عورت برادر مسلمانش نظر افکند، هفتاد هزار فرشته او را لعنت کنند، و همچنين نهي فرمودند از نگاه کردن زن به عورت زن ديگر.
«من لا يحضره الفقيه، ج ۴، ص ۹»
حديث - ۸۸
قال الامام الصادقعليه‌السلام : اَليَأسُ مِن رَوحِ اللهِ أَشَدُّ بَرداً مِنَ الزَّمهَرِيرِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: نوميدي از رحمت خدا، سردتر از زمهرير است.
«بحار الأنوار، ج ۷۲، ص ۳۳۸»
حديث - ۸۹
قال الامام عليعليهالسلام (في صِفَةِ المُنَافِقِينَ): حَسَدَةُ الرَّخَاءِ وَ مُؤَکدُو البَلاءِ، وَ مُقنِطُو الرَّجَاءِ.
امام عليعليهالسلام (در وصف منافقان) فرمودند: حسودانِ آسايش (ديگران) هستند و به گرفتاري (مردم) دامن مي زنند و اميد را به يأس مي کشانند.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۴»
حديث - ۹۰
قال الامام عليعليهالسلام : کلُّ قَانِطٍ آيِسٌ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر نااميدي، ناکام است.
«غرر الحکم، ح ۶۸۴۲»
حديث - ۹۱
قال الامام عليعليهالسلام : قَتَلَ القُنُوطُ صَاحِبَهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: نااميدي، صاحب خود را مي کشد.
«غرر الحکم، ح ۶۷۳۱»
حديث - ۹۲
قال الامام عليعليهالسلام : في القُنُوطِ اَلتَّفرِيطُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: نوميدي، موجب تفريط و تقصير مي شود.
«بحار الأنوار، ج ۷۷، ص ۲۱۱»
حديث - ۹۳
قال الامام عليعليهالسلام : أَعظَمُ البَلاءِ اِنقِطَاعُ الرَّجَاءِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بزرگترين بلا, نااميدي است.
«غرر الحکم، ح ۲۸۶۰»
حديث - ۹۴
قال الامام الحسنعليه‌السلام : اَلْغَفْلَةُ تَرکُکَ الْمَسْجِدَ، وَ طَاعَتُکَ الْمُفْسِدَ.
امام حسنعليه‌السلام فرمودند: غفلت آن است که مسجد رفتن (براي نماز) را ترک کني و از شخص مفسد فرمان بري.
«بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۵»
حديث - ۹۵
قال الامام عليعليهالسلام : دَوَامُ الْغَفْلَةِ يُعْمِي الْبَصِيرَةَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: ادامه يافتن غفلت، ديده بصيرت را کور مي کند.
«غررالحکم، ح ۵۱۴۶»
حديث - ۹۶
قال الامام الباقرعليه‌السلام : إِيَّاکَ وَ الْغَفْلَةَ، فَفِيهَا تَکُونُ قَسَاوَةُ الْقَلْبِ.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: از غفلت بپرهيز؛ زيرا که در آن، قساوت دل است.
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۶۴
حديث - ۹۷
قال الامام عليعليهالسلام : مَنْ غَلَبَتْ عَلَيْهِ الْغَفْلَةُ مَاتَ قَلْبُهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر که غفلت بر او چيره گردد، دلش بميرد.
«غررالحکم، ح ۸۴۳۰»
حديث - ۹۸
قال الامام عليعليهالسلام : سکْرُ الْغَفْلَةِ وَ الْغُرُورِ أَبْعَدُ إِفَاقَةً مِنْ سُکِْرِ الْخَمُورِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: مستي غفلت و فريب، ديرتر از مستي شرابها زايل مي شود.
«غررالحکم، ح ۵۶۵۱»
حديث - ۹۹
قال الامام عليعليهالسلام : وَيْلٌ لمَنْ غَلَبَتْ عَلَيْهِ الْغَفْلَةُ، فَنَسِيَ الرِحْلَةَ وَ لم يَسْتَعِدَّ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: واي بر کسي که غفلت بر او چيره آيد و در نتيجه سفر (آخرت) را فراموش کند و خود را آماده نسازد.
«غررالحکم، ح ۲۶۵۶»
حديث - ۱۰۰
قال الامام عليعليهالسلام : في السُّکُونِ إلي الغفلَةِ اِغْتِرَارٌ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: روي آوردن به غفلت، موجب فريب خوردن است.
«غررالحکم، ح ۶۴۵۴»
حديث - ۱۰۱
قال الامام عليعليهالسلام : الغَفلَةُ ضِدُّ الحَزْمِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: غفلت، ضد هوشياري است.
«غررالحکم، ح ۱۰۳۱»
حديث - ۱۰۲
قال الامام عليعليهالسلام : الغَفْلَةُ فَقْدٌ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: غفلت، موجب گم کردن (راه حق) است.
«غررالحکم، ح ۸۵»
حديث - ۱۰۳
قال الامام عليعليهالسلام : الغَفْلَةُ طَربٌ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: غفلت، باعث آشفتگي (يا سرمستي) مي شود.
«غررالحکم، ح ۲۲۱»
حديث - ۱۰۴
قال الامام عليعليهالسلام : الغَفْلَةُ تَکْسِبُ الاغْتِرَارَ، و تُدْنِي مِنَ الْبَوَارِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: غفلت، فريب خوردگي مي آورد و به هلاکت نزديک مي گرداند.
«غررالحکم، ح ۲۱۲۵»
حديث - ۱۰۵
قال الامام عليعليهالسلام : اَلْغَفْلَةُ ضَلالَةٌ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: غفلت، گمراهي است.
«غررالحکم، ح ۱۹۶»
حديث - ۱۰۶
قال الامام عليعليهالسلام : الغَفْلَةُ ضَلالُ النُّفُوسِ و عُنْوَانُ النّحُوسِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: غفلت، گمراهي جانها و سر لوحه شومي ها و نافرجامي هاست.
«غررالحکم، ح ۱۴۰۴»
حديث - ۱۰۷
قال الامام عليعليهالسلام : الغَفْلَةُ شِيمَةُ النَّوکَي.
امام عليعليهالسلام فرمودند: غفلت، خصلت احمقان است.
«غررالحکم، ح ۸۹۷»
حديث - ۱۰۸
قال الامام عليعليهالسلام : فَيَالَهَا حَسْرَةً عَلَي کُلِّ ذِي غَفْلَةٍ أنْ يَکُونَ عُمْرُهُ عَلَيْهِ حُجَّةً، وَ أنْ تُؤَدِّيَهُ أيَامُهُ إلي الشَّقْوَةِ!
امام عليعليهالسلام فرمودند: اي دريغا بر هر غافلي که عمرش بر ضد او حجت باشد و روزهايش او را به سوي بدبختي کشاند!
«نهج البلاغه، خطبه ۶۴»
حديث - ۱۰۹
قال الامام عليعليهالسلام : الغَفْلَةُ أضَرُّ الاَعْدَاءِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: غفلت، زيانبارترين دشمنان است.
«غررالحکم، ح ۴۷۲»
حديث - ۱۱۰
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إِذَا رَأَيتُمُ العَبدَ مُتَفَقِّداً لِذُنُوبٍ (النَّاسِ) نَاسِياً لِذُنُوبِهِ، فَاعلَمُوا أَنَّهُ قَد مُکِرَ بِهِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر گاه ديديد بنده گناهان مردم را مي‌جويد و گناهان خودش را از ياد برده است، بدانيد که گرفتار مکر خدا شده است.
«مستطرفات السرائر، ۵۶۹»
حديث - ۱۱۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ دَخَلَهُ الْعُجْبُ هَلَکَ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر که مبتلا به خودپسندي شود، نابود مي گردد.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۱۳»
حديث - ۱۱۲
قال الامام الصادقعليه‌السلام : لا جَهْلَ أَضَرُّ مِنَ العُجْبِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هيچ ناداني اي زيانبارتر از خودپسندي نيست.
«الاختصاص، ص ۲۲۷»
حديث - ۱۱۳
قال الامام الهاديعليه‌السلام : العُجْبُ صَارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ، داعٍ إِلَي الغمطِ.
امام هاديعليه‌السلام فرمود: خودپسندي، (آدمي را) از طلب علم باز مي دارد و به تحقير ديگران فرا مي خواند.
«بحار الانوار، ج ۷۲، ص ۱۹۹»
حديث - ۱۱۴
قال الامام عليعليهالسلام : العُجْبُ هَلاکٌ، والصَبْرُ مَلاکٌ.
امام عليعليهالسلام فرمود: خودپسندي، مايه نابودي است و شکيبايي مايه سامان يافتن (کارها).
«الخصال، ص ۵۰۶، ح ۳»
حديث - ۱۱۵
قال الامام عليعليهالسلام : الإِعْجَابُ ضِدُّ الصَّوَابِ، وآفَةُ الأَلْبَابِ.
امام عليعليهالسلام فرمود: خودپسندي، دشمن درستي و آفت خردهاست.
«تحف العقول، ص ۷۴»
حديث - ۱۱۶
قال الامام عليعليهالسلام : آفَةُ الدِّينِ سُوءُ الظَّنِّ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: آفت دين بدگماني است.
«غرر الحکم، ۳۹۲۴»
حديث - ۱۱۷
قال الامام عليعليهالسلام : مَن کَثُرَت رَيبَتُهُ کَثُرَت غَيبَتُهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هرکه گمانهاي بدش زياد باشد، غيبتش (از مردم يا مردم از او) زياد شود.
«غرر الحکم، ح ۸۰۹۴»
حديث - ۱۱۸
قال الامام عليعليهالسلام : أَسوَأُ النَّاسِ حَالاً مَن لم يَثِق بِأَحَدٍ لِسُوءِ ظَنِّهِ، وَلم يَثِق بِهِ أَحَدٌ لِسُوءِ فِعلِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: آن کس از همه حال و روزش بدتر است، کسي است که به سبب بدگمانيش به هيچ کس اعتماد ندارد و به سبب بدرفتاريش هيچ کس به او اعتماد نميکند.
«بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۹۳»
حديث - ۱۱۹
قال الامام عليعليهالسلام : مَن غَلَبَ عَلَيهِ سُوءُ الظَّنِّ لم يَترُک بَينَهُ و بَينَ خَلِيلٍ صُلحاً.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هرکه بدگماني بر او چيره شود، بين او و دوستانش دوستي اي باقي نمي ماند.
«غرر الحکم، ح ۸۹۵۰»
حديث - ۱۲۰
امام عليعليهالسلام فرمودند: هرکه بدگمان باشد، بد نهاد و بد طينت شود.
«غرر الحکم، ح ۷۷۹۲»
حديث - ۱۲۱
قال الامام عليعليهالسلام : مَن سَاءَت ظُنُونُهُ اِعتَقَدَ الخِيَانَةَ بِمَن لا يَخُونُهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هرکه گمانهاي بد برد، کسي را که به او خيانت نميکند، خيانتکار شمارد.
«غرر الحکم، ح ۸۸۳۷»
حديث - ۱۲۲
قال الامام عليعليهالسلام : اَلرَّجُلُ السُّوءُ لايَظُنُّ بِأَحَدٍ خَيراً، لأنَّهُ لا يَرَاهُ إلا بِوَصفِ نَفسِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: آدم بد، به هيچ کس خوشبين نيست ؛ زيرا همه را مانند خودش مي بيند.
«غرر الحکم، ح ۲۱۷۵»
حديث - ۱۲۳
قال الامام عليعليهالسلام : شَرُّ النَّاسِ مَن لا يَثِقُ بِأَحَدٍ لِسُوءِ ظَنِّهِ، وَلا يَثِقُ بِهِ أَحَدٌ لِسُوءِ فِعلِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بدترين مردم کسي است که به سبب سوء ظني که دارد به هيچ کس اعتماد نميکند و ديگران نيز به سبب بد کرداريش به او اعتماد نمي‌کنند.
«غرر الحکم، ح ۵۷۴۸»
حديث - ۱۲۴
قال الامام عليعليهالسلام : سُوءُ الظَّنِّ بِالمُحسِنِ شَرُّ الإِثمِ وَأَقبَحُ الظُّلمِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بدبيني به نيکوکار بدترين گناه و زشت‌ترين ستم است.
«غرر الحکم، ح ۵۵۷۳»
حديث - ۱۲۵
قال الامام عليعليهالسلام : سُوءُ الظَّنِّ بِمَن لا يَخُونُ مِنَ اللُّؤمِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بدبيني به کسي که خيانت نميکند، از پستي است.
«غرر الحکم، ح ۵۵۷۴»
حديث - ۱۲۶
قال الامام عليعليهالسلام : سُوءُ الظَّنِّ يُفسِدُ الاُمُورَ وَيبعثُ عَلَي الشُّرُورِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بدگماني کارها را تباه ميکند و باعث روي آوردن به انواع بديها ميشود.
«غرر الحکم، ح ۵۵۷۵»
حديث - ۱۲۷
قال الامام عليعليهالسلام . : لا دِينَ لِمُسِئِ الظَّنِّ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: براي بد گمان، ديني نيست (دين ندارد).
«غرر الحکم، ح ۱۰۵۱۱»
حديث - ۱۲۸
قال الامام عليعليهالسلام مِن کِتَابِهِ لِلأَشتَرِ لَمَّا وَلاهُ مِصرَ: إِنَّ البُخلَ وَالجَورَ وَالحِرصَ غَرَائِزُ شَتَّي يَجمَعُهَا سُوءُ الظَّنِّ بِاللهِ، کُمُونُهَا في الأَشرَارِ.
امام عليعليهالسلام (در فرمان استانداري مصر به مالک اشتر) فرمودند: همانا بخل و ستم و آزمندي (حرص) خصلتهاي گوناگوني هستند که منشأ آنها بدگماني به خداست و در نهاد اشرار از مردمان نهفته‌اند.
«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۲۴۳»
حديث - ۱۲۹
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إِنَمَّا الجًبَّارُ الملعُونُ مَن غَمَصَ النَّاسَ وَ جَهِلَ الحَقَّ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: جباري که مورد لعن است کسي است که مردم را خوار و سبک بشمارد و نسبت به حق ناداني ورزد.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۱۱»
حديث - ۱۳۰
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ حَقَّرَ مُومِناً لِقِلَّةِ مَالِهِ حَقَّرَهُ اللهُ فَلَم يَزَلْ عِنْدَ اللهِ مَحْقُوراً حَتَّي صَنَعَ يَتُوبَ مِمَّا.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر کس مومني را به خاطر کمي مالش تحقير کند، خدا او را تحقير خواهد نمود و پيوسته در نزد خدا تحقير شده خواهد بود تا از کاري که انجام داده توبه نمايد.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۵۱»
حديث - ۱۳۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ اِسْتَذَلَّ مُومِناً وَ حَقَّرَهُ لِقِلَّةِ ذَاتِ يَدِهِ وَ لِفَقْرِِهِ شَهَّرَهُ اللهُ يَوْمَ القِيامَةِ عَلَي رُوُوسِ الْخَلائِقِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر کس مومني را به خاطر تنگدستي و ناداريش خوار شمارد، خداوند او را در برابر همه خلائق رسوا خواهد ساخت.
«ثواب الأعمال، ص ۵۷۰»
حديث - ۱۳۲
قال الامام عليعليهالسلام : و مَن تَکَبَّرَ حُقِّرَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر کس تکبر ورزد، تحقير گردد.
«نهج السعادة، ج ۱، ص ۵۴»
حديث - ۱۳۳
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إنَّ اللهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالي يَقُولُ: مَنْ أَهَانَ لي وَلِيّاً فَقَدْ أَرْصَدَ لِمُحَارِبَتِي و اَنَا أَسْرَعُ شَئ إِلَي نُصْرَةِ أوْلِيَائِي.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: خداي تبارک و تعالي مي‌فرمايد: هر که يکي از دوستان مرا خوار شمارد، آماده جنگ با من شده است و من در ياري دادن دوستدارانم شتابنده ترينم.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۵۱»
حديث - ۱۳۴
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ حَقَّرَ مُؤمِناً مِسْکِيناً لم يَزَلِ اللهُ لَهُ حَاقِراً مَاقِتاً حَتَّي يَرْجِعَ عَنْ مَحْقَرَتِِِِِِِِِِهِ إيَّاهُ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر که مؤمن بينوايي را حقير شمارد، خداوند پيوسته او را تحقير کند و دشمنش دارد تا آن گاه که از تحقير او دست بردارد.
«بحار الانوار، ج ۷۲، ص ۵۲»
حديث - ۱۳۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : أَمَرَنِي رَبِّي بِحُبِّ المَسَاکِينَ المُسلِمِينَ وَ اعلَمُوا أَنَّهُ مَن حَقَّرَ أَحَداً مِنَ المُسلِمِينَ أَلقَي اللهُ عَلَيهِ المَقتَ مِنهُ وَ المَحقَرَةَ حَتَّي يَمقُتَهُ النَّاسُ وَ اللهُ لَهُ أَشَدُّ مَقتاً.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: پروردگارم مرا فرمان داده به محبّت داشتن به مسلمانان فقير و بدانيد هر کس فردي از مسلمانان را تحقير کند، خدا بر او غضبناک خواهد شد و او را خوار خواهد نمود تا مردم بر او غضب کنند و خدا غضبش بيشتر است.
«مستدرک سفينة البحار، ج ۲، ص ۳۳۴»
حديث - ۱۳۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : حَسبُ ابْن آدَمَ مِنَ الشَّرِ أَنْ يُحَقِّرَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: در بدي فرزند آدم همين بس که برادر مسلمان خود را کوچک شمارد.
«تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۲۲»
حديث - ۱۳۷
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا تُحَقِّرَنَّ أحَداً مِنَ الْمُسْلِمِينَ، فَإِنَّ صَغِيرَهُمْ عِنْدَ اللهِ کَبِيرٌ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هيچ مسلماني را خوار و حقير مشمار؛ زيرا کوچک آنان هم نزد خداوند بزرگ است.
«تنبيه الخواطر، ج ۱، ص ۳۱»
حديث - ۱۳۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ اِسْتَذَلَّ مُؤمِناً أَوْ مُؤمِنَةً أَوْ حَقَّرَهُ لِفَقْرِهِ أَوْ قِلَّةِ ذَاتِ يَدِهِ، شَهَّرَهُ اللهُ تَعَالي يَوْمَ القِيَامَةِ ثُمَّ يُفْضِحُهُ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر کس مرد يا زن مؤمني را خوار و ذليل شمارد و يا به سبب تهيدستي يا کم بضاعتي حقير شمارد، خداي تعالي در روز رستاخيز او را انگشت‌نما و سپس رسوا و مفتضحش کند.
«بحار الانوار، ج ۷۲، ص ۴۴»
حديث - ۱۳۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ألا وَ مَنِ اسْتَخَفَّ بِفَقِيرٍ مُسْلِمٍ فَقَدْ اِسْتَخَفَّ بِحَقِّ اللهِ، وَ اللهُ يَسْتَخِفُّ بِهِ يومَ القِيَامَةِ إلا أنْ يَتُوبَ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: آگاه باشيد که هر کس مسلمان فقيري را خوار و سبک بشمارد حق خدا را سبک شمرده و در روز قيامت خدا او را خوار و سبک خواهد نمود مگر اينکه توبه نمايد.
«بحار الانوار، ج ۷۲، ص ۳۷»
حديث - ۱۴۰
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : إنّما الشَّحيح مَنْ منع حقَّ الله و أنفقَ في غَيرِ حقِّ اللهِ عزّوجل.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: بخيل کسي است که از پرداخت حق خدا (مانند زکات و خمس) خودداري نموده، در راه غير خدا بذل و بخشش ميکند.
«معاني الاخبار، ص ۲۴۶»
حديث - ۱۴۱
سُئلَ الامام الحسنعليه‌السلام عن البُخل، فقال: هو أنْ يَري الرَّجلُ ما أنفقهُ تَلَفاً و ما أمسَکَهُ شرَفا.
از امام حسنعليه‌السلام در مورد معناي بخل پرسيدند، حضرت فرمودند: بخل آن است که انسان آنچه را انفاق و خرج ميکند از دست رفته و بيهوده بپندارد و آنچه را که نگه مي‌دارد، مايه شرف و بزرگي بداند.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۱۳»
حديث - ۱۴۲
قال الامام الرّضاعليه‌السلام : البَخيلُ بَعيدٌ مِن الله، بَعيدٌ من الجَنَّةِ، بَعيدٌ مِن النّاس، قريبٌ مِن النّار.
امام رضاعليه‌السلام فرمودند: انسان بخيل از خدا، بهشت و مردم دور و به آتش دوزخ نزديک است.
«بحار الانوار، ج ۶۸، ص ۳۵۶»
حديث - ۱۴۳
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : جاهلٌ سَخِيٌّ أفضلُ مِن ناسکٍ بخيل.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: نادان با سخاوت و گشاده دست از پارساي بخيل، برتر است.
«بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۲۸۸»
حديث - ۱۴۴
قال الامام الصادقعليه‌السلام : لا يَطمَعَنَّ البَخيلُ في صِلَةِ الرَّحم.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: شخص بخيل نسبت به صله رحم رغبتي از خود نشان نمي‌دهد.
«بحار الانوار، ج ۷۳، ص ۳۰۴»
حديث - ۱۴۵
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : خيارُکُم سُمَحائکُم و شِرارُکُم بُخَلائکُم.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: بهترين شما، جوانمردان با سخاوت و بدترين شما، بخيلانتان هستند.
«بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۳۰۷»
حديث - ۱۴۶
قال الامام الصادقعليه‌السلام : حَسْبُ البَخيلِ مِنْ بُخلِهِ سوء الظنِّ بِرَبِّهِ، مَن أيْقَنَ بالخَلَفِ جادَ بالعطيِّه.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: براي (گنهکار بودن) بخيل همين بس که به پروردگارش بدگمان است، کسي که به جايگزيني انفاق و بخشش از طرف خداوند يقين داشته باشد، نيکو بخشش ميکند.
«بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۳۰۷»
حديث - ۱۴۷
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إنْ کانَ الخَلَفُ مِنَ الله عزّوجل حقّاً فَالبُخلُ لِماذا؟
امام صادقعليهالسلام فرمودند: اگر جايگزيني انفاق و بخشش از طرف خداوند حق است (که حق است)، پس بخل ورزيدن براي چه؟
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۹۰»
حديث - ۱۴۸
قال الامام عليعليهالسلام : عَجِبتُ لِلبَخيلِ يَستَعجِلُ الفقرَ الذي مِنهُ هَرَبَ و يَفُوتُهُ الغِنَي الذي إيّاه طَلَبَ فَيَعيشُ في الدّنيا عَيْشَ الفُقراء و يُحاسَبُ في الاخرةِ حِسابَ الأغنياء.
امام عليعليهالسلام فرمودند: در شگفتم از براي شخص بخيل که مي‌شتابد به سوي تنگدستي و فقري که از آن گريزان است و مال و ثروتي را که مي‌جويد از دست ميدهد، لذا در دنيا مانند فقيران زندگي ميکند و در آخرت مانند توانگران به حسابش رسيدگي ميشود.
«نهج البلاغه، حکمت ۱۲۱»
حديث - ۱۴۹
قال الامام الرّضاعليه‌السلام : البخل يُمَزِّقُ العِرض.
امام رضاعليه‌السلام فرمودند: بخل، انسان را رسوا و بي‌آبرو ميکند.
«بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۳۵۷»
حديث - ۱۵۰
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : البُخلُ أذمُّ الأخلاق.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بخل، مذموم ترين خلق و خوي است.
«بحار الانوار، ج ۶۹، ص ۱۹۹»
حديث - ۱۵۱
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا يَنبغي لِلمُؤمن أنْ يکونَ بَخيلاً و لا جباناً.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: براي مؤمن شايسته نيست که بخيل و ترسو باشد.
«محجة البيضاء، ج ۶، ص ۷۴»
حديث - ۱۵۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : خصلَتانِ لاتَجتمعانِ في مسُلِم: البُخل و سُوءُ الخلَق.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: دو خصلت است که در مسلمان جمع نميشود: بخل و بد اخلاقي.
«بحار الانوار، ج ۷۰، ص۳۰۲»
حديث - ۱۵۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا يَدخُلُ الجنَةَ بخيلٌ.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بخيل، وارد بهشت نميشود.
«محجة البيضاء، ج ۶، ص ۷۱»
حديث - ۱۵۴
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : أربعُ خصالٍ من الشِّقاء: جُمودُ العين و قَساوةُ القلب و بُعدُ الأمل و حُبُّ البقاء.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: چهار خصلت از شقاوت و بدبختي است: خشکي چشم، قساوت قلب (سنگدلي) و آرزوي دراز و دوستيِ باقي ماندن در دنيا.
«بحارالانوار، ج ۷۰، ص ۱۶۴»
حديث - ۱۵۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : يهرُمُ ابنُ آدم و تشبُّ منه اثنتان: الحرصُ و الأمل.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: آدميزاد پير مي شود و دو چيز در او جوان مي گردد: يکي حرص و آز و ديگري آرزوي دراز.
«مجموعه ورّام، ص ۲۰۵»
حديث - ۱۵۶
قال الامام عليعليهالسلام : ما أطال عبدٌ الأملَ إلاّ أساءَ العَمَل.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هيچ بنده اي آرزويش را طولاني نکرد، مگر اين که کردارش را زشت نمود.
«بحارالانوار، ج ۷۰، ص ۱۶۶»
حديث - ۱۵۷
قال الامام عليعليهالسلام : انَّ أخوفَ ما أخافُ عليکم خصلتان: اِتِّباعُ الهَوي و طُولُ الأمَل، و أمّا اتّباعُ الهَوي فيصُدُّ عن الحق، و أمّا طول الأمَل فَيُنسِي الاخرة.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بيش از هر چيز از دو خصلت بر شما نگران و ترسانم: هواپرستي و آرزوي دراز، چرا که هواپرستي حق را مسدود مي کند و آرزوي دراز آخرت را از ياد مي برد.
«تحف العقول، ص ۲۲۴»
حديث - ۱۵۸
قال الامام الکاظمعليه‌السلام : مَنِ اقْتَصد وَ قَنَعَ بَقيتْ عليه النِّعمة و مَن بذَّر و أسرف زالتْ عنه النّعمة.
امام موسي کاظمعليه‌السلام فرمودند: کسي که در زندگي ميانه‌روي و قناعت کند، نعمتش باقي مي‌ماند، و کسي که اسراف و زياده روي نمايد، نعمتش زايل شود.
«تحف العقول، ص ۳۰۱»
حديث - ۱۵۹
قال الامام العَسْکريعليه‌السلام : عليْکَ بِالاِقْتصاد و ايّاک و الاِسْرافَ فانَّه مِنْ فِعلِ الشَّيطنة.
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند: ميانه‌روي کن و از اسراف برحذر باش؛ زيرا اسراف و زيادهروي از کارهاي شيطان است.
«سفينة البحار، ج ۱، ص ۶۱۶»
حديث - ۱۶۰
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إنَّ القصدَ أمرٌ يُحِبّهُ الله - عزَّ وَ جلَّ - و إن السَّرَف يُبغِضُه الله حتّي طَرحُک النَّواة فانّها تَصلح لشئ و حتّي صَبُّک شرابَک.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: ميانه‌روي را خداي بزرگ و بلند مرتبه دوست دارد و بر اسراف و زياده روي خشم مي‌ورزد، حتي به اندازه دور انداختن هسته خرمايي؛ زيرا قابل مصرف است و يا به مقدار دور ريختن باقي مانده نوشيدني.
«بحار الانوار، ج ۷۱، ص ۳۴۶»
حديث - ۱۶۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إنّما الاسرافُ فيما أتلفَ المالَ و أضَرَّ بالبدن.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: اسراف آن است که مال را از بين ببرد و به بدن زيان برساند.
بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۳۰۳
حديث - ۱۶۲
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إنَّ السَّرَفَ يُورِثُ الفَقْرَ و إنَّ القصدَ يورث الغِني.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: همانا اسراف، فقر و تنگدستي آورد و ميانه‌روي بي‌نياز گرداند.
«وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۴۱»
حديث - ۱۶۳
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إنَّ معَ الاِسراف قِلَّة البَرکة.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: به درستي که با اسراف و زيادهروي، کمي برکت است.
«وسائل الشيعة، ج ۱۵، ص ۳۶۱»
حديث - ۱۶۴
قال الامام الصادقعليه‌السلام : لِلْمُسرِف ثلاثُ عَلاماتٍ: يَشْترِي ما ليس له و يَلْبِسُ ما ليس له و يأکُلُ ما ليس له .
امام صادقعليهالسلام فرمودند: اسراف‌کننده سه نشانه دارد: چيزهايي را مي‌خرد و مي‌پوشد و مي‌خورد که در شأن او نيست.
«بحار الانوار، ج ۷۲، ص ۲۰۶»
حديث - ۱۶۵
قال الامام عليعليهالسلام : ليس لِبخيلٍ حبيبٌ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: شخص بخيل، دوست و رفيقي ندارد.
«غررالحکم، ص ۳۱۵»
حديث - ۱۶۶
قال الامام عليعليهالسلام : أبْخَلُ النّاس مَن بَخِلَ علي نَفسِهِ بِمالِهُ و خَلَّفَه لِوارثِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بخيل‌ترين مردم کسي است که با ثروتش بر خود بخل ورزد و آن را براي وارثش بر جاي نهد.
«غررالحکم، ص ۱۰۳»
حديث - ۱۶۷
قال الامام عليعليهالسلام : البخيلُ يَبْخلُ علي نَفسهِ باليَسيرِ مِن دنياهُ و يَسْمَحُ لِوارثهِ بِکلّها.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بخيل جز به مقدار کمي از دارائي خود، بر خودش بخل مي‌ورزد و (بعد از مدتي) تمام دارائي خود را به وارثش مي‌بخشد.
«غررالحکم، ص ۱۹»
حديث - ۱۶۸
قال الامام عليعليهالسلام : البخيل أبداً ذليلٌ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بخيل، هميشه خوار و زبون است.
«غررالحکم، ص ۱۹»
حديث - ۱۶۹
قال الامام عليعليهالسلام : البخل جامعٌ لَمساوِي العُيوب و هو زِمامٌ يُقادُ به إلي کلِّ سُوء.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بخل گرد آورنده بديها و عيبها است و آن افساري است که انسان با آن به سوي هر بدي اي کشيده ميشود.
«بحار الانوار، ج ۷۳، ص ۳۰۷»
حديث - ۱۷۰
قال الامام عليعليهالسلام : البُخلُ جِلبابُ المَسکَنَةِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بخل، جامه فقر و تهيدستي است.
«غررالحکم، ص ۱۹»
حديث - ۱۷۱
قال الامام عليعليهالسلام : البَخيلُ ذليلٌ بينَ أعِزَّتِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: شخص بخيل ميان دوستان و عزيزان خود، خوار و ذليل است.
«غررالحکم، ص ۱۹»
حديث - ۱۷۲
قال الامام عليعليهالسلام : البُخلُ يُذِلُّ مُصاحِبَهُ و يُعِزُّ مُجانِبَهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بخل، صاحب خود را خوار و ذليل ميکند و کسي را که از آن دوري کند، عزيز و ارجمند مي‌دارد.
«غررالحکم، ص ۱۹»
حديث - ۱۷۳
قال الامام عليعليهالسلام : البَخيلُ يَسْمَحُ مِنْ عِرضِهِ بأکثَرِ ممّا أمْسَکَ مِنْ عَرضِهِ و يُضَيِّعُ مِن دينه أضعافَ ما حفظ مِن نَشَبِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بخيل بيشتر از آنچه از مالش امساک مي کند از آبرويش مي‌بخشد و از دين خود چندين برابر دارائي و ثروتش تباه مي‌سازد.
«غررالحکم، ص ۱۹»
حديث - ۱۷۴
قال الامام عليعليهالسلام : مَنْ بَخَلَ بِمالهُ ذَلَّ و مَنْ بَخَلَ بِدينِهِ جَلَّ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: کسي که در مال خود بخل ورزد، خوار و ذليل گردد و آن کسي که نسبت به دين خود بخل ورزد، عزيز و بزرگوار شود.
«غررالحکم، ص ۳۳۵»
حديث - ۱۷۵
قال الامام عليعليهالسلام : البُخلُ باخراجِ ما أفْترضه الله سُبْحانه من الأموالِ أقْبَحُ البُخل.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بخل ورزيدن نسبت به پرداخت آنچه خداوند سبحان (از اموال) واجب کرده است، زشت‌ترين نوع بخل است.
«غررالحکم، ص ۱۹»
حديث - ۱۷۶
قال الامام عليعليهالسلام : البخيل في الدنيا مَذمومٌ و في الآخرة مُعذَّبٌ مَلوم.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بخيل در دنيا دچار مذمت و نکوهش و در آخرت گرفتار عذاب و سرزنش ميشود.
«غررالحکم، ص ۱۹»
حديث - ۱۷۷
قال الامام عليعليهالسلام : النظر إلي البخيل يُقسِي القَلبَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: نگاه کردن به شخص بخيل، باعث قساوت و تير گي قلب ميشود.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۵۳»
حديث - ۱۷۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اللّهمَّ إنّي أعوذ بِکَ مِنَ البُخل .
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در دعائي به خداوند عرضه مي‌دارد: خدايا! پناه مي‌برم به تو از بخل و تنگ نظري.
«محجة البيضاء، ج ۶، ص ۷۲»
حديث - ۱۷۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : حُرَّمتِ الجنةُ عَلي المَنّان و البخيل و القَتّات.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بهشت بر کسي که (بر مردم) منت مي‌گزارد و نيز بر انسان بخيل و سخن چين حرام شده است.
«بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۳۰۸»
حديث - ۱۸۰
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إتَّق الله وَ لاتُسْرِفْ و لا تُقَتِّر ولکِنْ بَينَ ذلک قَوامٌ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: تقواي الهي پيشه کن (و از خدا بترس) و اسراف مکن و برخود سخت مگير، بلکه (ميانه‌رو باش که) ميانه روي مايه استواري است.
«تفسير نورالثقلين، ج ۳، ص ۱۵۶»
حديث - ۱۸۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَن أنفق شيئاً في غَير طاعة الله فهو مُبذِّر و مَنْ أنفق في سبيل الله فَهو مُقتصِد.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: کسي که چيزي (مالي هر چند اندک) را در غير راه خدا بدهد، اسراف کار و کسي که چيزي را در راه خدا بدهد، ميانه‌رو است.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۳۰۲»
حديث - ۱۸۲
مِن کتابِ عليعليهالسلام إلي زياد: فدَعِ الإسراَف مُقتصداً و اذکُرْ فِي الْيَوم غداً و أمسِک مِن المال بقدر ضرورتک و قَدِّم الفَضلَ لَيوم حاجتک.
حضرت عليعليهالسلام در نامه‌اي که براي زياد نوشت، فرمودند: از اسراف بپرهيز و ميانه‌روي را برگزين و از امروز به فکر فردا باش و به اندازه نيازمندي خود از مال (دنيا) نگهدار و زيادي آن را براي روز نيازمنديت (آخرت) پيش فرست.
«نهج البلاغه، نامه ۲۱»
حديث - ۱۸۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَن أعطي في غَير حقّ فقد أسرف، و مَنْ منع مِنْ حقّ فقد قتر.
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که در غير راه حق هزينه کند، اسراف کرده است و کسي که از راه حق باز دارد (وخودداري کند)، سختگيري کرده (و بخل ورزيده) است.
تفسير نورالثقلين، ج ۴، ص ۳۱
حديث - ۱۸۴
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنِ اقْتصد في مَعيشَته رَزَقَهُ الله و مَن بذَّر حرمه الله.
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که در زندگي‌اش ميانه‌روي کند، خدا او را روزي ميدهد و کسي که اسراف و زيادهروي کند، محرومش سازد.
«وسائل الشيعة، ج ۱۵، ص ۲۵۹»
حديث - ۱۸۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا خيرَ في السَّرَف و لا سَرَفَ في الخير.
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: در اسراف و زيادهروي خيري نيست و در امور خير اسراف نيست.
«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۱۶۹»
حديث - ۱۸۶
قال الامام عليعليهالسلام : ذَرِ السَّرَفَ فانَّ المُسرفَ لايُحمَد جُودُه و لا يُرحَم فقره.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اسراف و زيادهروي را واگذار؛ زيرا اسراف کننده نه بخشش‌اش ستايش مي شود و نه به تهيدستي و فقرش ترحّم ميشود.
«غررالحکم، ص ۲۰۷»
حديث - ۱۸۷
قال الامام عليعليهالسلام : ما فَوقَ الْکَفاف إسرافْ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: آن چه از حد کفايت بيشتر باشد، اسراف و زيادهروي است.
«غررالحکم، ص ۳۸۴»
حديث - ۱۸۸
قال الامام عليعليهالسلام : وَيْحَ الْمُسرِفَ ما أبعدَه عن صَلاح نَفسه و استدراک أمره.
امام عليعليهالسلام فرمودند: واي بر اسرافکار که چقدر از مصحلت خويش و اصلاح کار خود، دور است.
«تصنيف غررالحکم، ص ۳۵۹»
حديث - ۱۸۹
قال الامام عليعليهالسلام : مَنِ افْتَخَرَ بالتَّبذير اُحتُقِر بالأفلاس.
امام عليعليهالسلام فرمودند: کسي که به زيادهروي افتخار کند، با فقر و تنگدستي خوار و زبون مي‌گردد.
«غررالحکم، ص ۳۳۲»
حديث - ۱۹۰
قال الامام عليعليهالسلام : التّبذيرُ عنوانُ الفاقَة.
امام عليعليهالسلام فرمودند: زيادهروي، مقدمه فقر و تنگدستي است.
غررالحکم، ص ۲۱
حديث - ۱۹۱
قال الامام عليعليهالسلام : الاسرافُ يُفنِي الجَزيلَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اسراف، نعمت فراوان را نابود مي سازد.
«غررالحکم، ص ۱۵»
حديث - ۱۹۲
قال الامام عليعليهالسلام : لا غِني مع الاسْراف.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بي‌نيازي (و ثروت) با اسراف و زيادهروي حاصل نميشود.
«غررالحکم، ص ۱۱۶»
حديث - ۱۹۳
قال الامام عليعليهالسلام : أقبحُ البَذلِ السَّرَف.
امام عليعليهالسلام فرمودند: زشت‌ترين بذل و بخشش، اسراف و زيادهروي است.
غررالحکم، ص۴۳۰
حديث - ۱۹۴
قال الامام عليعليهالسلام : إنَّ إعطاءَ الْمال في غير حقّه تبذيرٌ و إسرافٌ و هو يَرفعُ صاحبَه في الدّنيا و يَضَعَهُ في الآخرة.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بخشش‌هاي بي جا (از مال و ثروت) زياده روي و اسراف است و آن مال بخشنده اش را در دنيا رفعت مي دهد و در آخرت به زير مي‌کشد (خوار و ذليل ميکند).
نهج البلاغه، خطبه ۱۲۶
حديث - ۱۹۵
عِنِ الْإِمامِ الرضاعليه‌السلام قال: إِنَّ الله تَعَالي حَرَّمَ الْخَمْرَ لما فِيها مِنْ الْفَسادِ وَ بُطْلانِ الْعُقُولِ فِي الْحَقايِقِ وَذَهابِ الْحَياءِ مِنَ الْوَجْهِ.
امام رضاعليه‌السلام فرمودند: خداوند متعال خمر را به خاطر ايجاد تباهي و عاجز ماندن عقول از درک حقايق و از بين رفتن حياء، حرام نمود.
«مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۱۳۷»
حديث - ۱۹۶
عِنِ الْإِمامِ الرضاعليه‌السلام قال: مَنْ زَوَّجَ کرِيمَتَهُ لِشارِبِ الْخَمْرِ فَقَدْ قَطَعَ رَحِمَهُ.
امام رضاعليه‌السلام فرمودند: کسي که دختر خود را به آدم شراب خوار (به عنوان همسر) بدهد، حقيقتاً قطع رحم نموده است.
«مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۱۳۹»
حديث - ۱۹۷
قال مُحَمَّد بْنُ عَلِيٍّعليه‌السلام ... تَاللهِ أَفاعِيلُ الْخَمْرِ تَعْلُوا عَلي کلِّ ذَنْبٍ کما تَعْلُوا شَجَرَتُها عَلي کلِّ شَجَرَةٍ.
امام جوادعليه‌السلام فرمودند: قسم به خدا، شرب خمر بالاترين (بزرگترين) گناهان است، چنان که درخت آن نيز بالاي ساير درختان است.
«نور الثقلين، ج ۵، ص ۱۶۴»
حديث - ۱۹۸
قالَ اَلْاِمامُ الْباقِرُعليه‌السلام : لَعَنَ رَسُولُ اللهِ صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فِي الْخَمرِ عَشَرَةً غارِسَها وَحارِسَها وَعاصِرها وَشارِبَها، وَساقِيها وَحامِلَها وَالْمَحْمُولَةَ إِلَيْهِ وَبايِعَها وَمُشْتَرِيها وَآکلَ ثَمَنِها.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ده کس را در مورد شراب نفرين کرد: باغبان، نگهبان، شراب ساز، ميگسار، ساقي، حمل کننده، انباردار، خريدار، فروشنده، و کسي که سود آن را دريافت مي دارد.
«وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص ۱۶۵»
حديث - ۱۹۹
عَنْ أبِي عَبْدِاللهِعليه‌السلام قالَ: وَلا تَاْتِمَنْ عَلي شارِبِ الْخَمْرِ فَاِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ يَقُولُ فِي کتابِهِ ( وَلا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَکمْ ) فَايُّ سَفِيهٍ أَسْفَهُ مِنْ شارِبِ الْخَمْرِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: به کسي که خمر مي نوشد اعتماد نکن، زيرا خداوند در قرآن مي فرمايد: «اموال خود را به دست سفهاء ندهيد» (و افزود): کدام سفيه و احمقي، سفيه تر از شراب خوار است.
«الکافي، ج ۵، ص ۲۹۹»
حديث - ۲۰۰
قالَ الامام الْباقِرُعليه‌السلام : مَنْ شَرِبَ الْخَمْرَ فَسَکرَ مِنْها لَمْ يَقْبَلِ اللهُ صَلاتَهُ أَرْبَعِينَ يَوْماً فَاِنْ تَرَک الصَّلاةَ فِي هذِهِ الْأَيَّامِ ضُوعِفَ عَلَيْهِ الْعَذابُ لِتَرْک الصَّلاةِ.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: کسي که شراب بنوشد و از آن مست شود تا چهل روز نماز او قبول نمي شود، پس اگر نمازي را در اين روزها ترک کند، عقاب و کيفر وي نيز به خاطر ترک نماز، چند برابر خواهد شد.
«ثواب الأعمال، ص ۵۵۱»
حديث - ۲۰۱
عَن الامام الباقرعليه‌السلام قال: ما عُصِيَ اللهُ بِشَيْءٍ أَشَدُّ مِنْ شُرْبِ الْمُسْکرِ.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: نافرماني نشده است خداوند به چيزي بدتر از شرب خمر.
«وسائل الشيعه، ج ۱۷، ص ۲۵۰»
حديث - ۲۰۲
عَن الامام عليعليهالسلام قالَ: أَرْبَعَةٌ لا تَدْخُلُ واحِدَةٌ مِنْهُنَّ بَيْتاً إِلاّ خَرِبَ وَ لَمْ يُعَمَّرْ الْخِيانَةُ وَالسِّرْقَةُ وَشُرْبُ الْخَمْرِ وَالزِّنا.
أميرالمؤمنينعليه‌السلام فرمودند: چهار چيز است که داخل نمي شوند در خانه اي مگر اين که آن را خراب کنند، آنهم به گونه اي که قابل جبران نباشد: خيانت، دزدي، شراب و زنا.
«الخصال، ص ۲۴۱»
حديث - ۲۰۳
عَنْ أمِيرِ الْمُؤْمِنينَعليه‌السلام قالَ: لَوْ وَقَعَتْ قَطْرَةٌ فِي بِئْرٍ فبنيتْ مَکانَها مَنارَةٌ لَمْ أؤُذن عَلَيْها.
أميرالمؤمنينعليه‌السلام فرمودند: اگر يک قطره شراب در چاهي افتد و پس از چندي آن چاه از بين برود و بجاي آن مناره مسجدي بنيان شود. من بالاي آن مناره اذان نخواهم گفت.
«سفينة البحار، ص ۴۲۸»
حديث - ۲۰۴
عَنْ أمِيرِ الْمُؤْمِنينَعليه‌السلام قالَ: السُّکرُ أَرْبَعَةُ سُکراتٍ: سُکرُ الْمالِ وَسُکرُ النَّوْمِ وَسُکرُ الْمُلْک وَسُکرُ الشَّرابِ کلُّ مُسْکرٍ خَمْرٌ.
أميرالمؤمنينعليه‌السلام فرمودند: مستي چهار نوع است: مستي مال، مستي خواب، مستي قدرت و مستي شراب و هر چيزي که موجب مستي شود، آن «خمر» بشمار مي آيد.
«المواعظ العدديه، ص ۳۰۷»
حديث - ۲۰۵
قالَ اَلْاِمامُ الصَّادِقُعليه‌السلام : ما بَعَثَ الله نَبِيّاً قَطُّ إِلاّ وَقَدْ عَلِمَ اللهُ أَنَّهُ إِذا أَکمَلَ لَهُ دِينَهُ کانَ فِيهِ تَحْرِيمُ الْخَمْرِ وَلَمْ تَزَلْ الْخَمْرُ حَراماً.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هيچ پيامبري مبعوث نگشت جز آنکه خدا او را آگاه کرد که آنگاه دين وي کامل مي گردد که در آن «خمر» تحريم شده باشد، (به همين دليل) هيچ گاه حرمت از خمر زائل نشده است.
«وسائل الشيعه، ج ۷، ص ۲۳۷»
حديث - ۲۰۶
عَن الامام الصادقعليه‌السلام قالَ: ثَمَنُ الْخَمْرِ سُحْتٌ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: پولي که بابت قيمت خمر دريافت مي شود حرام است.
«من لا يحضره الفقيه، ج ۳، ص ۱۷۱»
حديث - ۲۰۷
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ سَلَّمَ عَلي شارِبِ الْخَمْرِ أَوْ عانَقَهُ أَوْ صافَحَهُ أَحْبَطَ اللهُ عَلَيْهِ عَمَلَ أَرْبَعِينَسَنََةٍ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: کسي که به شراب خوار سلام کند يا با او مصافحه نمايد و يا با او معانقه کند، خداوند عبادات چهل سالش را نابود کند.
«لئالي الأخبار، ج ۵، ص ۲۱۶»
حديث - ۲۰۸
مُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قالَ: سَئَلْتُ مِنَ الصَّادِقِعليه‌السلام لِمَ حَرَّمَ اللهُ الخَمْرَ؟ قالَ حَرَّمَ اللهُ الْخَمْرَ لِفِعْلِها وَ فَسادِهالِأَنَّ مُدْمِنَ الْخَمْرِ تُورِثُهُ الْإرْتَعاشَ وَ تَذْهَبُ بِنُورِهِ وَ تَهْدِمُ مُرُوَّتَهُ وَ .
مفضل بن عمر گويد: از امام صادقعليهالسلام پرسيدم چرا خداوند شراب را حرام نمود: امام عليه‌السلام فرمودند: خدا شراب را حرام دانست، بخاطر فساد و تباهي اي که در آن است، چرا که آدمي بر اثر نوشيدن آن تعادل خود را از دست مي دهد و ايمان او نابود مي گردد و مروت وي نيز از بين مي رود و به ارتکاب زنا با محارم و خونريزي مي پردازد و هنگامي که مستي بر او غلبه کرد، قبح کردار زشت خويش را ادراک نمي کند.
«وسائل الشيعه، ج ۱۷، ص ۲۴۴»
حديث - ۲۰۹
عَن الامام الصادقعليه‌السلام قالَ: ما اُحِبُّ أَنْ انظُرَ إِلَيْهِ وَلا أَشُمُّهُ فَکيْفَ أتَداوي بِهِ.
امام صادقعليهالسلام در پاسخ طبيبي که مي خواست با شراب امام را درمان کند) فرمودند: من دوست ندارم (حتي) آن را ببينم و استشمام کنم، پس چگونه به وسيله آن خود را درمان کنم؟
«من لا يحضره الفقيه، ج ۴، ص ۳۰۱»
حديث - ۲۱۰
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : کل مسکرٍ حرامٌ و ما اسکَرَ کثيرُه فقليلُهُ حرامٌ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر مست کننده اي حرام است و چيزي که زياد آن مايه مستي است، اندک آن نيز (گرچه به ظاهر مستي نياورد) حرام خواهد بود.
«الکافي، ج ۶، ص ۴۰۸»
حديث - ۲۱۱
قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ شَرِبَ الْخَمْرَ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلاةٌ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً فَاِنْ عادَ فَأَرْبَعِينَ لَيْلَةً مِنْ يَوْمِ شُرْبِها فَاِنْ ماتَ فِِي تِلْک الْأَرْبَعِينَ لَيْلَةً مِنْ غَيْرِ تَوْبَةٍ سَقاهُ اللهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ مِنْ طِينَةِ خَبالٍ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که شراب مي نوشد نماز وي تا چهل شبانه روز مقبول نيست و اگر بار ديگر لب به شراب زد بازهم تا چهل شبانه روز از زمان نوشيدنش، نماز وي مقبول نيست و اگر بدون «توبه» در اين چهل روز بميرد، خداوند متعال وي را از «طينت خبال» سيراب خواهد ساخت.
«تفسير القمي، ج ۱، ص ۱۸۱»
حديث - ۲۱۲
عَنِ النَّبِيِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: مَنْ شَرِبَ الْخَمْرَ فَأَجْلِدُوهُ فَاِنْ عادَ فَأَجْلِدُوهُ فَاِنْ عادَ الرَّابِعَةَ فَاقْتُلُوه.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شراب خوار را تازيانه بزنيد و اگر دوباره نوشيد بازهم او را شلاق بزنيد تا اينکه در مرتبه چهارم او را به قتل برسانيد.
«تفسير قمي، ج ۱، ص ۱۸۰»
حديث - ۲۱۳
عَنِ النَّبِيِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: مَنْ قَضي حاجَتَهُ فَکأَنَّما قَتَلَ أَلْفَ مُؤْمِنٍ أَوْ هَدَمَ الْکعْبَةَ أَلْفَ مَرَّةٍ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که حاجت شارب الخمر را برآورد، چنان است که هزار مؤمن را کشته است و هزار بار کعبه را تخريب کرده است.
«لئالي الأخبار، ج ۵، ص ۲۱۶»
حديث - ۲۱۴
قالَ النَّبِيِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ أَطْعَمَ شارِبَ الْخَمْرِ لُقْمَةً مِنَ الطَّعامِ أَوْ شَرْبَةً مِنَ الْماءِ يُسَلِّطُ اللهُ فِي قَبْرِهِ حَيَّاتٍ وَ عَقارِبَ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که به شراب خوار غذا و يا آب دهد، خداوند در قبر بر او مارها و عقرب ها را مسلط مي گرداند.
«لئالي الأخبار، ص ۲۱۷»
حديث - ۲۱۵
عَنِ النَّبِيِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: و إِنْ مَرِضَ فَلا تَعودُوه وَ إِنْ ماتَ فَلا تَحضُروه.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: اگر شارب الخمر مريض شد، عيادتش نکنيد و اگر مُرد، (در تشييع جنازه اش) حاضر نشويد.
«الکافي، ج ۶، ص ۳۹۷»
حديث - ۲۱۶
قالَ النَّبِيَّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : وَ مَنْ أقْرَضَهُ فَقَدْ أَعانَ عَلي قَتْلِ مُؤْمِنٍ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که مالي را به شارب الخمر قرض دهد، چنان است که در قتل مؤمني دست دارد.
«لئالي الأخبار، ج ۵، ص ۲۱۷»
حديث - ۲۱۷
عَنِ النَّبِيِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: شارِبُ الْخَمْرِ مَلْعُونٌ، شارِبُ الْخَمْرِ کعَبَدَةِ الْأَوْثانِ يُحْشَرُ يَوْمَ الْقِيامَةِ مَعَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شراب خوار ملعون است، شراب خوار مانند بت پرستان است و در روز قيامت با فرعون و هامان محشور مي شود.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۱۴»
حديث - ۲۱۸
قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ثَلاثَةٌ لا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ: مُدْمِنُ خَمْرٍ، وَمُدْمِنُ سِحْرٍ وَ قاطِعُ رَحِمٍ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: سه کس داخل بهشت نمي شوند؛ شراب خوار، ساحر و قاطع رحم.
«نور الثقلين، ج ۵، ص ۴۱»
حديث - ۲۱۹
عَنِ النَّبِيَّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: يا عَلِيُّ جُعِلَتِ الذُّنُوبُ کلُّها فِي بَيْتٍ وَجُعِلَ مِفْتاحُها شُرْبُ الْخَمْرِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: يا علي، تمام خباثت و بديها در خانه اي قرار داده شده است و کليد آن خانه شراب است.
«بحار الأنوار، ج ۷۷، ص ۴۷»
حديث - ۲۲۰
عَنِ النَّبِيِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: سَلِّمُوا عَلي الْيَهُودِ وَالنَّصاري وَ لا تُسَلِّمُوا علي شارِبِ الْخَمْرِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: به يهود و نصاري سلام کنيد ولي به شراب خوار سلام نکنيد.
«سفينة البحار، ص ۴۲۸»
حديث - ۲۲۱
عَنِ النَّبِيِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: يا عَلِيُّ شارِبُ الخَمْرِ لا يَقْبَلُ عَزَّ وَجَلَّ صَلاتَهُ أَرْبَعِينَ يَوْماً فَاِنْ ماتَ فِي الْأَرْبَعِينْ ماتَ کافِراً.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: يا علي، خداوند عزوجل نماز آدم شراب خوار تا چهل روز قبول نمي کند و اگر در ظرف چهل روز بميرد، کافر از دنيا رفته است.
«بحار الأنوار، ج ۷۷، ص ۴۷»
حديث - ۲۲۲
قال الامام الرضاعليه‌السلام : عِلَّةُ ضَربِ الزَّانِي عَلَي جَسَدِهِ بِأَشَدِّ الضَّربِ لِمُبَاشِرَتِهِ الزَّانِ، وَاستِلذَاذِ الجَسَدِ کلِّهِ بِهِ، فَجُعِلَ الضَّربُ عُقُوبَةً لَهُ، وَعِبرَةً لِغَيرِهِ، وَهُوَ أَعظَمُ الجِنَايَاتِ.
امام رضاعليه‌السلام فرمودند: علت آن که بر پيکر زناکار بايد با سخت ترين ضربات تازيانه زد، اين است که بدن مرتکب زنا شده و با تمام وجود از آن لذّت برده است. لذا تازيانه به عنوان کيفر بدن و درس عبرت براي ديگران قرار داده شده است و زنا بزرگترين جنايت است.
«عيون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۲، ص ۹۷»
حديث - ۲۲۳
قال الامام الکاظمعليه‌السلام : يُجلَدُ الزَّانِي اَشَدَّ الجَلدِ وَجَلدُ المُفتَرِي بَينَ الجَلدَينِ.
امام کاظمعليه‌السلام فرمودند: زناکار را بايد به سخت ترين ضربت تازيانه زد و افترا زننده را بايد با ضربات متوسط حدّ زد.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۳۳»
حديث - ۲۲۴
قال الامام الرضاعليه‌السلام : حُرِّمَ الزِّنَا لِمَا فِيهِ مِنَ الفَسَادِ مِن قَتلِ الأَنفُسِ، وَذِهَابِ الأنسَابِ، وَتَرک التَّربِيَةِ لِلأَطفَالِ، وَفَسَادِ المَوَارِيثِ، وَمَا أشبَهَ ذَلِک مِن وُجُوهِ الفَسَادِ.
امام رضاعليه‌السلام فرمودند: زنا به علت مفاسدي که در بردارد مانند قتل نفس، از بين رفتن و مخدوش شدن اصل و نسب، ترک تربيت کودکان، تباه شدن موضوع ارث و ميراث و امثال اين مفاسد، حرام شده است.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۲۴»
حديث - ۲۲۵
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: در کتاب رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله يافتيم که: هنگامي که بعد از من زنا آشکار گردد، مرگهاي ناگهاني زياد شود.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۷۴»
حديث - ۲۲۶
قال الامام الباقرعليه‌السلام لَمَّا سُئِلَ عَن رَجُلٍ اِغتَصَبَ اِمرَأَةً فَرجَهَا: يُقتَلُ مُحصِناً کانَ أَو غَيرَ مُحصِنٍ.
امام باقرعليه‌السلام در پاسخ به سؤال از حکم مردي که به زور به زني تجاوز کند، فرمودند: بايد کشته شود، خواه داراي همسر باشد يا نباشد.
«الکافي، ج ۷، ص ۱۸۹»
حديث - ۲۲۷
قال الامام عليعليهالسلام : کذَبَ مَن زَعَمَ أَنَّهُ وُلِدَ مِن حَلالٍ وَ هُوَ يُحِبُّ الزِّنَا.
امام عليعليهالسلام فرمودند: دروغ مي گويد کسي که زنا را دوست داشته باشد و خود را حلال زاده پندارد.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۱۱۴»
حديث - ۲۲۸
قال الامام الباقرعليه‌السلام : ثَلاثَةٌ لا يَقبَلُ اللهُ لَهُم صَلاةً: مِنهُم الدَّيُّوثُ الَّذِي يُفجَرُ بِاِمرَأَتِهِ.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: خداوند نماز سه نفر را نمي پذيرد: يکي از آنها مرد بي غيرت است که با زنش زنا مي شود.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۱۱۵»
حديث - ۲۲۹
قال الامام الباقرعليه‌السلام : قِيلَ يَا رَسُولَ اللهِ: وَمَا الدَّيُّوثُ؟ قَالَ: اَلَّذِي تَزنِي اِمرَأَتُهُ وَ هُوَ يَعلَمُ.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: عرض شد اي رسول خدا بي غيرت کيست؟ حضرت فرمودند: مردي که زنش زنا مي دهد و او از آن اطلاع دارد.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۱۴۴»
حديث - ۲۳۰
قال الامام عليعليهالسلام : حَدُّ الزَّانِي أَشَدُّ مِن حَدِّ القَاذِفِ، وَحَدُّ الشَّارِبِ أَشَدُّ مِن حَدِّ القَاذِفِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: (ضربت) حدّ زناکار بايد محکمتر از ضربت حدّ افترا زننده (به زنا) باشد و ضربت حدّ شراب خوار محکمتر از ضربت حدّ افترا زننده (به شراب خواري).
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۳۳»
حديث - ۲۳۱
قال الامام عليعليهالسلام : فَرَضَ اللهُ تَرک الزِّنَا تَحصِيناً لِلنَّسَبِ وَتَرک اللَّوَاطِ تَکثِيراً لِلنَّسلِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: خداوند واجب فرمود ترک زنا را براي حفظ اصل و نسب وترک لواط را براي زياد شدن نسل.
«نهج البلاغه، حکمت ۲۵۲»
حديث - ۲۳۲
قال الامام عليعليهالسلام : اَلزِّنَا يُوَرِّثُ الفَقرَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: زنا، موجب فقر مي شود.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۲۳»
حديث - ۲۳۳
قال الامام عليعليهالسلام : أَلا اُخبِرُکم بِأَکبَرِ الزِّنَا؟ هِيَ اِمرَأَةٌ تُوَطِّئُ فَرَاشَ زَوجِهَا فَتَأتِي بِوَلَدٍ مِن غَيرِهِ فَتَلزَمُهُ زَوجَهَا، فَتِلک الَّتِي لا يُکلِّمُهَا اللهُ، وَلا يَنظُرُ إِلَيهَا يَومَ القِيَامَةِ، وَلا يُزَکيهَا وَلَهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: آيا شما را از بزرگترين زنا خبر ندهم؟ زني که به شوهرخود خيانت کند و از بيگانه فرزندي بياورد و او را به شوهر خود بچسباند. خداوند در روز قيامت با چنين زني سخن نمي گويد و به او نمي نگرد و پاکش نمي کند و وي را عذابي دردناک باشد.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۲۶»
حديث - ۲۳۴
قال الامام عليعليهالسلام : مَا زَنَي غَيُورٌ قَطُّ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: غيرتمند، هرگز زنا نمي کند.
«نهج البلاغه، حکمت ۳۰۵»
حديث - ۲۳۵
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إِنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَذَاباً يَومَ القِيَامَةِ رَجُلٌ أَقَرَّ نُطفَتَهُ في رَحِمٍ تَحرُمُ عَلَيهِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: سخت ترين عذاب را در روز قيامت، آن مردي دارد که به حرام با زني نزديکي کند.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۲۶»
حديث - ۲۳۶
قال الامام الصادقعليه‌السلام : عَلامَاتُ وَلَدِ الزِّنَا ثَلاثٌ سُوءُ المَحضَرِ وَ الحَنِينُ إِلي الزِّنَا وَ بُغضُنَا أَهلَ البَيتِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: نشانه هاي زنا زاده سه چيز است: بدگويي پشت سر ديگران، علاقه مندي به عمل زنا و دشمني با ما اهل بيت.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۱۹»
حديث - ۲۳۷
قال الامام الصادقعليه‌السلام : ثَلاثَةٌ لا يُکلِّمُهُمُ اللهُ تَعَالي وَلا يُزَکيهِم وَلَهُم عَذَابٌ أَلِيمٌ مِنهُمُ المَرأَةُ الَّتِي تُوَطِّئُ (عَلَي) فَرَاشَ زَوجِهَا.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: سه کس اند که خداي متعال با آنان سخن نمي گويد و پاکشان نمي کند و آنان را عذابي دردناک است. يکي از آنها زني است که به شوهر خود خيانت کند.
«ثواب الأعمال، ج ۲، ص ۳۱۲»
حديث - ۲۳۸
قال الامام الصادقعليه‌السلام (مِن أَسئِلَةِ الزِّندِيقِ عَنهُعليه‌السلام ): لِمَ حَرَّمَ اللهُ الزِّنَا؟ قَالَ: لِمَا فِيهِ مِنَ الفَسَادِ، وَذِهَابِ المَوَارِيثِ، وَاِنقِطَاعِ الأَنسَابِ لا تَعلَمُ المَرأَةُ في الزِّنَا مَن أَحبَلَهَا، وَلا المَولُودُ يَعلَمُ مَن أَبُوهُ .
امام صادقعليهالسلام (در پاسخ به سؤال زنديق که چرا زنا حرام شده است؟) فرمودند: چون مايه فساد و از بين رفتن ارث و ميراث و انقطاع نسل است. در زنا زن نمي داند که از چه کسي حامله شده و فرزند نمي داند پدرش کيست، نه صله ارحام به جا آورده مي شود و نه خويشاوندي ها معلوم است.
«بحار الأنوار، ج ۱۰۳، ص ۳۶۸»
حديث - ۲۳۹
قال الامام الصادقعليه‌السلام : اَلذُّنُوبُ الَّتِي تَحبِسُ الرِّزقَ، اَلزِّنَا.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: (از جمله) گناهاني که جلو روزي را مي گيرد، زناست.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۲۳»
حديث - ۲۴۰
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إِذَا فَشَا الزِّنَا ظَهَرَت الزَّلازِلُ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هرگاه زنا شيوع يابد، زمين لرزه ها پديدار شود.
«التهذيب، ج ۳، ص ۱۴۸»
حديث - ۲۴۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إِذَا کابَرَ الرَّجُلُ المَرأَةَ عَلَي نَفسِهَا ضُرِبَ ضَربَةً بِالسَّيفِ مَاتَ مِنهَا أَو عَاشَ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هرگاه مردي به زور به زني تجاوز کند، کيفرش يک ضربت شمشير است؛ خواه بر اثر آن بميرد يا جان به در برد.
«الکافي، ج ۷، ص ۱۸۹»
حديث - ۲۴۲
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إِنَّ لِوَلَدِ الزِّنَا عَلامَاتٍ: أَحَدُهَا بُغضُنَا أَهلَ البَيتِ، وَثَانِيهَا أَنَّهُ يَحِنُ إِلي الحَرَامِ الَّذِي خُلِقَ مِنهُ، وَثُالِثُهَا اَلاِستِخفَافُ بِالدِّينِ، وَرَابِعُهَا سُوءُ المَحضَرِ لِلنَّاسِ .
امام صادقعليهالسلام فرمودند: زنا زاده نشانه هايي دارد: اول آن که با خاندان ما اهل بيت دشمني مي ورزد، دوم آن که به همان کار حرامي که بر اثر آن آفريده شده است (يعني زنا) علاقه دارد، سوم آن که به دين اهميتي نمي دهد، چهارم آن که از مردم به بدي ياد مي کند. از برادران خود به بدي ياد نکند مگر کسي که از نطفه حرام يا از زني که در حيض بوده به دنيا آمده باشد.
«بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۲۷۹»
حديث - ۲۴۳
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَن شَغَفَ بِمَحَبَّةِ الحَرَامِ وَشَهوَةِ الزِّنَا فَهُوَ شِرک شَيطَانٍ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: کسي که شيفته حرام و شهوت زنا باشد شريک شيطان است.
«الخصال، ج ۱، ص ۲۱۷»
حديث - ۲۴۴
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مُدمِنُ الزِّنَا وَالسَّرقِ وَالشُّربِ کعَابِدِ وَثَنٍ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: کسي که به زنا و دزدي و شرابخواري معتاد باشد، مانند بت پرست است.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۲۴»
حديث - ۲۴۵
قال الامام الصادقعليه‌السلام : أَوحَي اللهُ إِلي مُوسَي لا تَزنُوا فَتَزنِي نِسَاؤُکم وَمَن وَطِئَ فَرشَ اِمرِئٍ مُسلِمٍ وُطِئَ فَرَاشُهُ کمَا تَدِينُ تُدَانُ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: خداوند به موسي وحي فرمود زنا نکنيد که زنانتان زنا مي دهند و هر که به همسر مردي مسلمان خيانت کند به همسرش خيانت کنند، که به هر دست بدهي از همان دست مي گيري.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۲۷»
حديث - ۲۴۶
قال الامام الصادقعليه‌السلام : عِفُّوا عَن نِسَاءِالنَّاسِ تُعَفُّ عَن نِسَائِکم.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: نسبت به زنان مردم عفيف باشيد تا نسبت به زنان شما عفت ورزند.
«أمالي صدوق، ص ۲۳۸، ح ۶»
حديث - ۲۴۷
قال رَسُول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إِنَّ أَخوَفَ مَا أَخَافُ عَلَي اُمَّتِي مِن عَمَلِ قَومِ لُوطٍ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بيشترين چيزي که براي امّتم از آن مي ترسم، عمل قوم لوط است.
«الترغيب والترهيب، ج ۳، ص ۲۸۵»
حديث - ۲۴۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ثَلاثَةٌ لا يُکلِّمُهُم اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ : شَيخٌ زَانٍ، وَمَلِک جَبَّارٌ، وَ مُقِلٌّ مُختَالٌ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: سه کس اند که خداي عزوجل با آنان سخن نمي گويد و : پيرمرد زناکار، فرمانرواي ستمکار و تهيدست متکبر.
«ثواب الأعمال، ج ۱۰، ص ۲۹۱»
حديث - ۲۴۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لَيلَةٌ اُسرِيَ بِي رَأَيتُ اِمرَأَةً يُحرَقُ وَجهُهَا وَ يَدَاهَا، وَهِيَ تَأکلُ أَمعَاءُهَا ...، فَإِنَّهَا کانَت قَوَّادَةً.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شبي که به معراج برده شدم زني را ديدم که چهره و دو دستش مي سوزد و روده هاي خود را مي خورد زيرا پا انداز (واسطه رساندن مرد و زن بيگانه به هم) بوده است.
«عيون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۲، ص ۱۱»
حديث - ۲۵۰
قَالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إِذَا کثُرَ الزِّنَا کثُرَ مَوتُ الفُجاَةِ.
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هرگاه زنا زياد شود، مرگهاي ناگهاني افزايش يابد.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۲۷»
حديث - ۲۵۱
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : أَربَعٌ لا تَدخُلُ بَيتاً وَاحِدَةً مِنهُنَّ إِلا خَرِبَ وَلم يَعمُر بِالبَرَکةِ: اَلخِيَانَةُ، وَالسِّرقَةُ، وَ شُربُ الخَمرِ، وَالزِّنَا.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: چهار چيز است که يکي از آنها وارد خانه اي نمي شود مگر اينکه آن را ويران مي کند و از برکت آباد نمي شود: خيانت، دزدي، شرابخواري و زنا.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۲۳»
حديث - ۲۵۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : يَا عَلِيُّ في الزِّنَا سِتُّ خِصَالٍ: ثَلاثٌ مِنهَا في الدُّنيَا، وَثَلاثٌ في الآخِرَةِ فَأَمَّا الَّتِي في الدُّنيَا فَيَذهَبُ بِالبَهَاءِ، وَيُعَجِّلُ الفَنَاءَ، وَيَقطَعُ الرِّزقَ، وَأَمَّا الَّتِي في الآخِرَةِ .
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: اي علي! زنا شش پيامد دارد: سه تاي آنها در دنيا و سه تاي ديگر در آخرت. پيامدهاي دنيايش اين است که آبرو را مي برد، مرگ را شتاب مي بخشد و روزي را مي بُرد و پيامدهاي آخرتش عبارت است از حسابرسي سخت و دقيق، خشم خداي رحمان و جاودانگي در آتش.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۲۲»
حديث - ۲۵۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَن فَجَرَ بِاِمرَأَةٍ وَلَهَا بَعلٌ، اِنفَجَرَ مِن فَرجِهِمَا مِن صَدِيدٍ وَادٍ مَسِيرَةَ خَمسَ مِائَةَ عَامِ يَتَأَذَّي أَهلُ النَّارِ مِن نَتِنِ رِيحِهِمَا، وَ کانَا مِن أَشَدِّ النَّاسِ عَذَاباً.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هرکه بازن شوهرداري زنا کند، رودخانه اي از چرکابه به طول پانصد سال راه از شرمگاه آن دو جاري شود به طوري که دوزخيان از بوي گند آنها اذيت شوند و عذابشان از همه دوزخيان سخت تر باشد.
«بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۳۶۶»
حديث - ۲۵۴
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لَمَّا اُسرِيَ بِي مَرَرتُ بِنِسوَانٍ مُعَلَّقَاتٍ بِثُدِيِّهِنَّ فَقُلتُ: مَن هَؤُلاءِ يَا جَبرَئِيلُ؟ فَقَالَ: هؤُلاءِ اللَّوَاتِي يُورِثنَ أَموَالَ أَزوَاجَهُنَّ أَولادَ غَيرِهِم.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شبي که به معراج برده شدم بر زناني عبور کردم که به سينه هاي خود آويزان بودند. پرسيدم: اي جبرئيل! اينها کيستند؟ جبرئيل گفت: اينها زناني هستند که فرزندان غير شوهران خود را، وارث اموال آنان مي کنند.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۱۹»
حديث - ۲۵۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اِشتَدَّ غَضَبُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ عَلَي اِمرَأَةٍ ذَاتِ بَعلٍ مَلَأَت عَينَهَا مِن غَيرِ زَوجِهَا أَو غَيرِ ذِي مَحرَمٍ مِنهَا، فَإِنَّهَا إِن فَعَلَت ذَلِک أَحبَطَ اللهُ کلَّ عَمَلٍ عَمِلَتهُ .
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: زن شوهر داري که مرد بيگانه اي غير از همسر و يا محرم هايش، چشمش را پر کرده باشد، مورد خشم شديد خداي عزوجل است؛ زيرا که اگر چنين باشد خداوند همه اعمال او را باطل گرداند و اگر به شوهر خود خيانت ورزد، بر خداست که او را بعد از عذاب دادن در قبر به آتش دوزخ بسوزاند.
«بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۳۶۶»
حديث - ۲۵۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لَن يَعمَلَ اِبنُ آدَمَ عَمَلاً أَعظَمَ عِندَ اللهِ تَبَارَک وَتَعَالي مِن رَجُلٍ قَتَلَ نَبِيّاً أَو إِمَاماً، أَو هَدَمَ الکعبَةَ الَّتِي جَعَلَهَا اللهُ عَزَّوَجَلَّ قِبلَةً لِعِبَادِهِ، أَو أَفرَغَ مَاءَهُ في اِمرَأَةٍ حَرَاماً.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هيچ کار (گناه) فرزندآدم نزد خداي تبارک وتعالي سنگين ترازاين نباشد که کسي پيامبري يا امامي را بکشد يا کعبه را که خداي عزوجل قبله بندگان خود قرار داده است ويران کند يا به حرام با زني نزديکي کند.
«بحار الأنوار، ج ۷۹، ص ۲۰»
حديث - ۲۵۷
قال الامام الصادقعليه‌السلام :
يَقُولُ إبلِيسُ لِجُنُودِهِ: ألقُوا بَينَهُم الحَسَدَ وَالبَغيَ فَاِنَّهُمَا يَعدِلانِ عِندَ اللهِ الشِّرک.
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ابليس به سربازان خود مي گويد: حسادت و ظلم را در ميان انسانها منتشر کنيد که اينها در نزد خدا با شرک برابرند.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۲۷»
حديث - ۲۵۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ أخوَفَ مَا أخَافُ عَلَيکم اَلشِّرک الأصغَرُ، قَالُوا: وَمَا الشِّرک الأصغَرُ يَا رَسُولَاللهِ؟ قَالَ: هُوَ الرِّيَاءُ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
آنچه بيش از هر چيز ديگري بر شما مي ترسم شرک اصغر است، گفتند: اي پيغمبر خدا شرک اصغر چيست؟ حضرت فرمودند: ريا.
«بحار الأنوار، ج ۷۲، ص ۳۰۳»
حديث - ۲۵۹
قال الامام عليعليهالسلام :
اعلَمُوا أَنَّ يَسِيرَ الرِّيَاءِ شِرک.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
بدانيد که کمترينِ ريا، شرک به حساب مي آيد.
«تحف العقول، ص ۱۵۱»
حديث - ۲۶۰
امام سجّادعليه‌السلام :
مَن رمي النّاسَ بِما فيهِم رَمَوهُ بِما ليسَ فيهِ
هر کس به مردم عيبي را نسبت دهد که دارند ، مردم به او عيبي را که ندارد نسبت دهند
بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۶۰ / ۲۱
حديث - ۲۶۱
امام عليعليهالسلام :
البُهتانُ علي البَريءِ أعظَمُ مِن السَّماءِ
بهتان زدن به آدم بيگناه بزرگتر از آسمان است
بحار الأنوار : ۷۸ / ۳۱ / ۹۹
حديث - ۲۶۲
امام صادقعليهالسلام :
إذا اتَّهَمَ المؤمنُ أخاهُ انْماثَ الإيمانُ مِن قلبِهِ کما يَنْماثُ المِلحُ في الماءِ
هرگاه مؤمن به برادر خود تهمت زند ايمان در قلب او آب شود همچنان که نمک در آب حلّ ميشود
الکافي : ۲ / ۳۶۱ / ۱
حديث - ۲۶۳
امام صادقعليهالسلام :
مَنِ اتَّهمَ أخاهُ في دِينِهِ فلا حُرمَةَ بَينَهُما
هر کس به برادر ديني خود تهمت زند حرمتي ميان آن دو به جا نمي‌ماند.
الکافي : ۲ / ۳۶۱ / ۲
حديث - ۲۶۴
امام صادقعليهالسلام :
مَن قَتَلَ نفسَه مُتَعمِّدا فهُو في نارِ جَهنَّمَ خالِدا فيها
هر که به عمد خودکشي کند ، در آتش دوزخ جاودانه است
الفقيه : ۴ / ۹۵ / ۵۱۶۳ منتخب ميزان الحکمة : ۴۵۸
حديث - ۲۶۵
امام باقرعليه‌السلام :
إنّ المؤمنَ يُبتَلي بکُلِّ بَليَّةٍ ويَموتُ بکُلِّ مِيتَةٍ إلاّ أنّهُ لا يَقتُلُ نفسَهُ
مؤمن به هر بلايي گرفتار ميشود و با هر مرگي مي‌ميرد ، امّا خودکشي نميکند
الکافي : ۳ / ۱۱۲ / ۸ منتخب ميزان الحکمة : ۴۵۸
حديث - ۲۶۶
امام عليعليهالسلام :
غايَةُ الخِيانَةِ خِيانَةُ الخِلِّ الوَدودِ ، ونَقْضُ الْعُهُودِ
اوج خيانت ، خيانت کردن به دوست صميمي و شکستن عهد و پيمانهاست
غرر الحکم : ۶۳۷۴ منتخب ميزان الحکمة : ۱۹۰
حديث - ۲۶۷
امام عليعليهالسلام :
الخِيانَةُ رأسُ النِّفاقِ
خيانت سرآمد نفاق است
غرر الحکم : ۹۶۹
حديث - ۲۶۸
امام عليعليهالسلام :
اعتِيادُ الکِذبِ يُورِثُ‌الفَقرَ
اعتياد به دروغگويي ، فقر مي‌آورد
بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۶۱ / ۳۶
حديث - ۲۶۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ الکذبَ يُسَوِّدُ الوَجهَ
دروغ ، روسياهي مي‌آورد
الترغيب والترهيب : ۳ / ۵۹۶ / ۲۸ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۶
حديث - ۲۷۰
امام عليعليهالسلام :
لا يَجِدُ عَبدٌ طَعمَ الإيمانِ حتّي يَترُکَ الکذبَ هَزلَهُ وجِدَّهُ
هيچ بنده‌اي طعم ايمان را نچشد ، مگر آن گاه که دروغ ، شوخي يا جدّي آن را ترک گويد
بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۴۹ / ۱۴
حديث - ۲۷۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ الکذبَ يَهدي إلَي الفُجورِ ، وإنّ الفُجورَ يَهدي إلَي النارِ
دروغ به ناراستي و انحراف مي‌کشاند و ناراستي و انحراف ، به آتش رهنمون ميشود
کنز العمّال : ۸۲۱۷
حديث - ۲۷۲
الإمامُ الصّادقُعليه‌السلام
وقد سَألَهُ الحسنُ بنُ مَحبوبٍ : يکونُ المؤمنُ بَخيلاً ؟: نَعَم ، [قالَ : ]قُلتُ : فيکونُ جَبانا ؟ قالَ : نَعَم ، قلتُ : فيکونُ کَذّابا ؟ قالَ : لا ، ولا خائنا ، ثُمّ قالَ : يُجبَلُ المؤمنُ علي کُلِّ طَبيعَةٍ إلاّ الخِيانَةَ والکذبَ
حسن بن محبوب :
از امام صادقعليهالسلام پرسيدم : آيا ممکن است مؤمن ، بخيل باشد ؟ فرمودند: آري پرسيدم : آيا ميشود ترسو باشد ؟ فرمودند: آري پرسيدم : آيا دروغگو هست ؟ فرمودند: نه و خائن هم نيست سپس فرمودند: مؤمن بر هر خويي سرشته ميشود ، مگر خيانت و دروغ
بحار الأنوار : ۷۵ / ۱۷۲ / ۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۴
حديث - ۲۷۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا کَذَبَ العَبدُ کِذبَةً تَباعَدَالمَلَکُ مِنهُ مَسيرَةَ مِيلٍ مِن نَتْنِ ما جاءَ بهِ
هر گاه بنده دروغ بگويد، از بوي گندي که پديد آورده‌است ، فرشته به مسافت يک ميل از او فاصله گيرد
شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ۶ / ۳۵۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۴
حديث - ۲۷۴
امام باقرعليه‌السلام :
إنّ الکذبَ هُو خَرابُ الإيمانِ
براستي که دروغ ويران کننده ايمان است
بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۴۷ / ۸
حديث - ۲۷۵
امام عليعليهالسلام :
لا سُوءَ أسوَأُ مِن الکذبِ
هيچ بديي بدتر از دروغ نيست
بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۵۹ / ۲۳
حديث - ۲۷۶
امام عليعليهالسلام :
شَرُّ القَولِ الکذبُ
بدترين سخن ، دروغ است
نهج البلاغة : الخطبة ۸۴
حديث - ۲۷۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ الکذبَ بابٌ مِن أبوابِ‌النِّفاقِ
دروغ ، دري از درهاي نفاق است
کنز العمّال : ۸۲۱۲
حديث - ۲۷۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أربَي الرِّبا الکذبُ
بدترين ربا ، دروغ است
بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۶۳ / ۴۷
حديث - ۲۷۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أمّا علامةُ المُسرِفِ‌فأربَعةٌ : الفَخرُ بالباطِلِ ، ويَأکُلُ ما لَيسَ عِندَهُ ، ويَزهَدُ في اصطِناعِ المَعروفِ ، ويُنکِرُ مَن لا يَنتَفِعُ بِشَيءٍ مِنهُ
اسرافکار چهار نشانه دارد : به کارهاي باطل مي‌نازد ، آنچه را فراخور حالش نيست مي‌خورد ، در کارهاي خير بي‌رغبت است و هر کس را که بدو سودي نرساند ، انکار ميکند
تحف العقول : ۲۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۰
حديث - ۲۸۰
امام صادقعليهالسلام :
أدنَي الإسرافِ هِراقَةُ فَضلِ الإناءِ ، وابتِذالُ ثَوبِ الصَّونِ وإلقاءُ النَّوي
کمترين اندازه اسراف ، دور ريختن ته مانده ظرف (آب يا غذا) و تبديل لباس بيرون به لباس خانه و دم دستي ، و دور انداختن هسته‌ها (ي خرما و ميوه) است
بحار الأنوار : ۷۵ / ۳۰۳ / ۷
حديث - ۲۸۱
امام عليعليهالسلام :
إعطاءُ المالِ في غَيرِ حَقِّهِ تَبذيرٌ وإسرافٌ
خرج کردن به ناحقّ مال ، حيف و ميل و اسراف است
نهج البلاغة : الخطبة ۱۲۶ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۰
حديث - ۲۸۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ مِنَ السَّرَفِ أن تَأکُلَ کُلَّ ما اشتَهَيتَ
اينکه هرچه دلت بخواهد بخوري،اسراف است.
کنز العمّال : ۷۳۶۶ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۰
حديث - ۲۸۳
امام هاديعليه‌السلام :
المِراءُ يُفسِدُ الصَّداقَةَ القَديمَةَ ، ويَحلُلُ العُقدَةَ الوَثيقَةَ ، وأقلُّ ما فيهِ أن تَکونَ فيهِ المُغالَبةُ ، والمُغالَبةُ اُسُّ أسبابِ القَطيعَةِ
مـجادله کـردن ، دوسـتـي ديرين را از بـين مي‌برد و پيوند استوار را از هم مي‌گسلد و کمترين چيزي کـه در آن هست ، چيره‌جويي است و چيره‌جويي ، خود عامل اصلي قطع رابطه مي‌باشد
أعلام الدين : ۳۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۲
حديث - ۲۸۴
امام عليعليهالسلام :
أقبَحُ المُکافاةِ الُمجازاةُ بِالإساءَةِ
زشت‌ترين تلافي ، پاداش دادن (نيکي) با بدي است
بحار الأنوار : ۷۸ / ۵۳ / ۸۵
حديث - ۲۸۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
تَحْرُمُ الجنّةُ علي ثلاثةٍ : علي المَنّانِ ، وعلي المُغْتابِ ، وعلي مُدمِنِ الخَمرِ
بهشت بر سه کس حرام است : منّت گذارنده (بر خدا) ، غيبت کننده و ميگسار
الزهد للحسين بن سعيد : ۹ / ۱۷ منتخب ميزان الحکمة : ۱۰۸
حديث - ۲۸۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ إبليسَ يَخطُبُ شَياطينَهُ ويقولُ : علَيکُم باللَّحمِ والمُسکِرِ والنِّساءِ ، فَإنّيلا أجِدُ جِماعَ الشَّرِّ إلاّ فيها
ابليس به شيطانهاي خود گفت : بر شما باد به گوشت و مُسکر و زنان ؛ زيرا من چيزي جز اين سه را فراهم آورنده بديها نمي‌يابم
بحار الأنوار : ۷۳ / ۶۲ / ۲۹۳
حديث - ۲۸۷
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن تَرَکَ الخَمرَ لغَيرِ اللّه سَقاهُ اللّهُ مِن الرَّحيقِ الَمخْتومِ ، فقالَ عليٌّعليه‌السلام : لغَيرِ اللّه ؟! قالَ : نَعَم واللّه ، صِيانَةً لنفسهِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هر که براي غير خدا (هم که شده) شرابخواري را رها کند ، خداوند او را از شراب خالص و مُهر شده بنوشاند عليعليهالسلام عرض کرد : براي غير خدا ؟ فرمودند: آري ، به خدا قسم ؛ براي حفظ (سلامتي) خويش .
بحار الأنوار : ۷۹ / ۱۵۰ / ۶۴ منتخب ميزان الحکمة : ۱۸۶
حديث - ۲۸۸
امام صادقعليهالسلام :
إنّ أهلَ الرَّيِّ في الدُّنيا مِن المُسْکِرِ يَموتونَ عِطاشا ، ويُحْشَرونَ عِطاشا ، ويَدخُلونَ النّار عِطاشا
آنان که در دنيا از مسکرات سيراب شوند ، تشنه کام مي‌ميرند و تشنه‌کام محشور مي‌شوند و تشنه کام به دوزخ مي‌روند
ثواب الأعمال : ۲۹۰ / ۵
حديث - ۲۸۹
امام عليعليهالسلام :
مَن شَرِبَ المُسْکِرَ لَم تُقْبَلْ صَلاتُهُ أربَعينَ يَوما ولَيلَةً
کسي که مست کننده بنوشد تا چهل شبانه‌روز نمازش پذيرفته نشود
الخصال : ۶۳۲ / ۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۱۸۶
حديث - ۲۹۰
امام عليعليهالسلام :
مُدْمِنُ الخَمرِ يَلْقي اللّهَ عز و جل حِينَ يَلْقاهُ کعابِدِ وَثَنٍ
دائم الخمر همچون بت‌پرست خداوند عز و جل را ديدار خواهد کرد
الخصال : ۶۳۲ / ۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۱۸۶
حديث - ۲۹۱
امام باقرعليه‌السلام :
إنَّ اللّه عز و جل جَعَلَ لِلشَّرِّ أقفالاً وجَعَلَ مَفاتِيحَ تِلکَ الأقفالِ الشَّرابَ ، والکَذِبُ شَرٌّ مِنَ الشَّرابِ
خداوند عز و جل براي بدي قفلهايي نهاده و کـلـيد همه اين قفلها را شراب قرار داده است و دروغ بدتر از شراب است
بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۳۶ / ۳
حديث - ۲۹۲
امام عليعليهالسلام :
ألا وإنَّ الظُّلمَ ثلاثةٌ :فَظُلمٌ لا يُغفَرُ ، وظُلمٌ لا يُترَکُ ، وظُلمٌ مَغفورٌ لا يُطلَبُ ، فأمّا الظُّلمُ الذي لا يُغفَرُ فالشِّرکُ بِاللّه وأمّا الظُّلمُ الذي يُغفَرُ فَظُلمُ العَبدِ نفسَهُ عندَ بعضِ الهَناتِ ، وأمّا الظُّلمُ الذي لا يُترَکُ فظُلمُ العِبادِ بَعضِهِم بَعضا
بدانيد که ظلم بر سه گونه است : ظلمي که هرگز بخشيده نميشود ، ظلمي که بازخواست ميشود و ظلمي که بخشوده ميشود و بازخواست نمي‌گردد امّا ظلمي که هرگز بخشيده نميشود ، شرک ورزيدن به خداست اما ظلمي که بخشوده ميشود ، ستمي است که بنده با ارتکاب بعضي گناهان کوچک به خود روا مي‌دارد و امّا ظلمي که بازخواست خواهد شد ، ستم بندگان به يکديگر است
نهج البلاغة : الخطبة ۱۷۶ منتخب ميزان الحکمة : ۳۵۰
حديث - ۲۹۳
امام عليعليهالسلام :
لَيسَ شَيءٌ أدعي إلي تَغييرِ نِعمَةِ اللّه وتَعجِيلِ نِقْمَتِهِ مِن إقامَةٍ علي ظُلمٍ ؛ فإنّ اللّهَ سَميعُ دَعوَةِ المُضطَهَدِينَ (المَظلومِينَ) ، وهُو للظالِمينَ بِالمِرصادِ
براي زوال نعمت خدا و شتاب خشم و انتقام او ، هيچ چيز کارگرتر از ستمگري نيست ؛ زيرا خداوند دعاي ستمديدگان را مي‌شنود و همواره در کمين ستمگران است
نهج البلاغة : الکتاب ۵۳ منتخب ميزان الحکمة : ۳۵۰
حديث - ۲۹۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اتَّقُوا الظُّلمَ ؛ فإنّهُ ظُلُماتٌ‌يَومَ القِيامَةِ
از ظلم کردن بپرهيزيد ، که آن ، ظلمتهاي روز قيامت است
الکافي : ۲ / ۳۳۲ / ۱۱
حديث - ۲۹۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الظُّلمُ نَدامَةٌ
ستمگري ، مايه پشيماني است
بحار الأنوار : ۷۵ / ۳۲۲ / ۵۲ منتخب ميزان الحکمة : ۳۵۰
حديث - ۲۹۶
امام عليعليهالسلام :
انّما أهلَکَ مَن کانَ قَبلَکُم أنَّهُم مَنَعُوا الناسَ الحَقَّ فاشتَرَوهُ ، وأخَذُوهُم بالباطِلِ فاقتَدَوهُ
پيشينيان شما از ايـن رو بـه هـلاکت و تباهي در افتادند که مردمان را از حقّ (شان) بازداشتند و آنان (ناچار با رشوه) آن را خريدند و آنان را به ارتکاب باطل و نادرستي واداشتند و مردم هم از آن پيروي کردند
نهج البلاغة : الکتاب ۷۹ منتخب ميزان الحکمة : ۲۳۶
حديث - ۲۹۷
پيامبرخداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لَعَنَ اللّه الراشيَ والمُرتَشِيَ والرائشَ الذي يَمشِي بَينَهُما
خدا لعنت کند رشوه دهنده و رشوه گيرنده و واسطه ميان آن دو را
کنزالعمّال : ۱۵۰۸۰ منتخب ميزان الحکمة : ۲۳۶
حديث - ۲۹۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عَلي کُلِّ نَفَسٍ مِن بَنيآدَمَ کُتِبَ حَظٌّ مِنَ الزِّنا أدرَکَ ذلکَ لا محالَةَ ، فالعَينُ زِناها النَّظَرُ ، والرِّجلُ زِناها المَشيُ ، والاُذُنُ زِناها الاستِماعُ
بر هر عضوي از اعـضاي انـسـان بـهـره‌اي از زنا نوشته شده که لاجرم به آن ميرسد ؛ مثلاً زناي چشم نگاه کردن است و زناي پا ، رفتن (به سوي گناه) و زناي گوش ، شنيدن (صداهاي حرام)
کنز العمّال : ۱۳۰۲۶ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۰
حديث - ۲۹۹
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يا عليُّ في الزِنا سِتُ‌خِصالٍ : ثلاثٌ مِنها في الدنيا وثلاثٌ في الآخِرَةِ ، فأمّا التي في الدنيا فَيَذهَبُ بالبَهاءِ ، ويُعَجِّلُ الفَناءَ ، ويَقطَعُ الرِّزقَ ، وأمّا التي في الآخِرَةِ فَسُوءُ الحِسابِ ، وسَخَطُ الرحمنِ ، والخُلُودُ في النارِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اي علي ! زنا شش پيامد دارد: سه پيامد در دنيا و سه ديگر در آخرت پيامدهاي دنيايي‌اش اين است که آبرو را مي‌برد ، مرگ را شتاب مي‌بخشد و روزي را مي‌بُرد و پيامدهاي آخرتي‌اش عبارت است از حسابرسي سخت و دقيق ، خشم خداي رحمان و جاودانگي در آتش است
بحار الأنوار : ۷۹ / ۲۲ / ۱۵ منتخب ميزان الحکمة : ۲۴۸
حديث - ۳۰۰
امام رضاعليه‌السلام :
حُرِّمَ الزِّنا لِما فيهِ مِنَ‌الفَسادِ مِن قَتلِ الأنفُسِ ، وذَهابِ الأنسابِ ، وتَرکِ التَّربيَةِ للأطفالِ ، وفَسادِ المَوارِيثِ ، وما أشبَهَ ذلکَ مِن وُجُوهِ الفَسادِ
زنا ، به علّت مفاسدي که در بردارد ، مانند : قتل نفس ، از بين رفتن و مخدوش شدن اصل و نسب ، ترک تربيت کودکان ، تباه شدن موضوع ارث و ميراث و امثال اين مفاسد ، حرام شده است
بحار الأنوار : ۷۹ / ۲۴ / ۱۹ منتخب ميزان الحکمة : ۲۴۸
حديث - ۳۰۱
امام صادقعليهالسلام :
إنَّ أشَدَّ الناسِ عَذابايَومَ القِيامَةِ رَجُلٌ أقَرَّ نُطفَتَهُ في رَحِمٍ تَحْرُمُ علَيهِ
سخت‌ترين عذاب را در روز قيامت مردي دارد که نطفه خود را در رحمي که بر وي حرام است جاي دهد
بحار الأنوار : ۷۹ / ۲۶ / ۲۸ منتخب ميزان الحکمة : ۲۴۸
حديث - ۳۰۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أرْبَعٌ لا تَدخُلُ بَيتا واحدةٌ مِنهُنَّ إلاّ خَرِبَ ولَم يَعْمُرْ بالبَرَکةِ : الخِيانةُ ، والسَّرِقةُ ، وشُربُ الخمرِ ، والزِّنا
چهار چيز است که اگر يکي از آنها به خانه‌اي درآيد آن را ويران کند و از برکت آبادان نشود : خيانت ، دزدي ، شرابخواري و زنا
بحار الأنوار : ۷۹ / ۱۹ / ۴
حديث - ۳۰۳
امام صادقعليهالسلام :
إنّ مِن أکبَرِ السِّحرِ الَّنميمَةَ ؛ يُفَرَّقُ بها بَينَ المُتَحابَّينِ ، ويُجلَبُ العَداوَةُ علَي المُتَصافِيَينِ ، ويُسفَکُ بها الدِّماءُ ، ويُهدَمُ بها الدُّورُ ، ويُکشَفُ بها السُّتورُ ، والَّنمّامُ أشَرُّ مَن وَطئَ علَي الأرضِ بقَدَم
سخن چيني از بزرگترين جادوهاست ، (زيرا) با سخن‌چيني ميان دوستان جدايي افکنده ميشود ، ياران يکدل را با هم دشمن ميکند ، به واسطه آن خون‌ها ريخته ميشود ، خانه‌ها ويران مي‌گردد و پرده‌ها دريده ميشود آدمِ سخن‌چين ، بدترين کسي است که روي زمين گام برمي‌دارد
بحار الأنوار : ۶۳ / ۲۱ / ۱۴ منتخب ميزان الحکمة : ۵۷۰
حديث - ۳۰۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ألا اُخبِرُکُم بشِرارِکُم ؟ قالوا : بلي يا رسولَ اللّه قالَ : المَشّاؤونَ بالَّنميمَةِ ، المُفَرِّقونَ بَينَ الأحِبهِ ، الباغُونَ لِلبُرَآءِ العَيبَ
آياشما را از بدترين‌افرادتان آگاه نکنم؟ عرض کردند : چرا اي رسول خدا ، فرمودند: کساني که سخن چيني مي‌کنند ، آنان که ميان دوستان جدايي مي‌افکنند ، کساني که براي افراد پاک و بيگناه عيب مي‌تراشند
الخصال : ۱۸۳ / ۲۴۹ منتخب ميزان الحکمة : ۵۷۰
حديث - ۳۰۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الغِيبَةُ أسرَعُ في دِينِ الرجُلِ المُسلمِ مِن الآکِلَةِ في جَوفِهِ
غيبت کردن در (نابودي) دين آدمي ، زودتر کارگر افتد تا بيماري خوره در اندرون او
الکافي : ۲ / ۳۵۷ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۳۶
حديث - ۳۰۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الغِيبَةُ أشَدُّ مِن الزِّنا ، قيلَ :وکيفَ ؟ قالَ : الرجلُ يَزني ثُمّ يَتوبُ فَيَتُوبُ اللّه علَيهِ ، وإنّ صاحِبَ الغِيبةِ لايُغفَرُ لَهُ حتّي يَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ
غيبت‌کردن بدتر از زناست. عرض شد: چگونه؟ فرمودند: مرد زنا ميکند و سپس توبه مي‌نمايد و خدا توبه‌اش را مي‌پذيرد امّا غيبت کننده آمرزيده نميشود تا زماني که غيبت شونده او را ببخشد
الترغيب والترهيب : ۳ / ۵۱۱ / ۲۴
حديث - ۳۰۷
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَرَرتُ ليلةَ اُسرِيَ بيعلي قَومٍ يَخمِشُونَ وُجوهَهُم بأظفارِهمِ ، فقلتُ : يا جَبرَئيلُ ، مَن هؤلاءِ ؟ فقالَ : هؤلاءِ الذينَ يَغتابُونَ الناسَ ويَقَعُونَ في أعراضِهِم
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
در شب معراج ، مردمي را ديدم که چهره‌هاي خود را با ناخنهايشان مي‌خراشند پرسيدم : اي جبرئيل ، اينها کيستند ؟ گفت : اينها کساني هستند که از مردم غيبت مي‌کنند و آبرويشان را مي‌برند
تنبيه الخواطر : ۱ / ۱۱۵ منتخب ميزان الحکمة : ۴۳۶
حديث - ۳۰۸
امام باقرعليه‌السلام :
سِلاحُ اللِّئامِ قَبيحُ الکلام
حربه فرومايگان ، زشتگويي است
بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۸۵ / ۱۴
حديث - ۳۰۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ مِن شَرِّ عِبادِ اللّه مَن تُکرَهُ مُجالَسَتُهُ لِفُحشِهِ
يکي از بدترين بندگـان خدا کسي است که به سبب بد زباني و دشنام گوييش ، همنشيني با او ناخوشايند باشد
الکافي : ۲ / ۳۲۵ / ۸ منتخب ميزان الحکمة : ۴۴۲
حديث - ۳۱۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ما کانَ الفُحشُ في شيءٍ قَطُّ إلاّ شانَهُ ، ولا کانَ الحَياءُ في شيءٍ قَطُّ إلاّ زانَهُ
زشتگويي(و زشت‌کرداري) هرگز در چيزي نبود ، مگر اين که آن را عيبناک گردانيد و شرم و حيا هرگز در چيزي نبود مگر اين که آن را آراست
بحار الأنوار : ۷۹ / ۱۱۱ / ۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۴۰
حديث - ۳۱۱
امام کاظمعليه‌السلام :
ما تَسابَّ اثنانِ إلاّانحَطَّ الأعلي إلي مَرتَبهِ الأسفَلِ
هيچ گاه دو نفر به يکديگر ناسزا نگفتند مگر اين که آن که بيشتر دشنام داده به مرتبه پايين‌تري سقوط ميکند
أعلام الدين : ۳۰۵ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۴
حديث - ۳۱۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
سِبابُ المؤمِنِ فُسوقٌ ، وقِتالُهُ‌کُفرٌ ، وأکلُ لَحمِهِ مِن مَعصيَةِ اللّه
ناسزاگفتن به مؤمن فسق است و جنگيدن با او کفر و خوردن گوشت او (غيبت کردن از وي) معصيت خداست
بحار الأنوار : ۷۵ / ۱۴۸ / ۶ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۴
حديث - ۳۱۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
سابُّ المُؤمِنِ کالمُشرِفِ علي الهَلَکَةِ
ناسزاگوي به مؤمن همچون کسي است که در آستانه هلاکت باشد
کنز العمّال : ۸۰۹۳ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۴
حديث - ۳۱۴
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
وقد سُئلَ عن کَفّارَةِ الاغتِيابِ: تَستَغفِرُ اللّهَ لِمَنِ اغتَبتَهُ کُلَّماذَکَرتَهُ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در پاسخ به‌اين سؤال که کفّاره غيبت چيست فرمودند:
کفّاره‌اش اين است که هرگاه به ياد کسي که از او غيبت کرده‌اي افتادي ، از خداوند برايش آمرزش بخواهي
الکافي : ۲ / ۳۵۷ / ۴ منتخب ميزان الحکمة : ۴۳۸
حديث - ۳۱۵
امام صادقعليهالسلام :
إذا رَأيتُمُ العَبدَ مُتَفَقِّدا لِذُنوبِ (النّاسِ) ناسِيا لِذُنوبهِ ، فَاعلَموا أنَّهُ قَد مُکِرَ بهِ
هر گاه ديديد کسي گناهان مردم را مي‌جويد و گناهان خودش را از ياد برده‌است ، بدانيد که گرفتار مکر خدا شده‌است
مستطرفات السرائر : ۴۸ / ۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۱۸
حديث - ۳۱۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ اقتَطَعَ مالَ مؤمنٍ غَصبا بغَيرِ حَقٍّ لَم يَزَلِ اللّهُ مُعرِضا عَنهُ ، ماقِتا لأِعمالِهِ التي يَعمَلُها مِن البِرِّ والخَيرِ ، لا يُثبِتُها في حَسَناتِهِ حتّي يَتُوبَ ويَرُدَّ المالَ الذي أخَذَهُ إلي صاحِبهِ
کسي که مال مسلماني را به ناحقّ غصب کند ، خداوند پيوسته ازاو رويگردان باشد و از هر کار نيکي که ميکند در خشم باشد و آنها را درشمار حسناتش ثبت نکند ، تا آن گاه که توبه کند و مالي را که گرفته است به صاحبش برگرداند
مستدرک الوسائل : ۱۷ / ۸۹ / ۲۰۸۲۳ منتخب ميزان الحکمة : ۴۲۶
حديث - ۳۱۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
حُبُّ الإطراءِ والثّناءِ يُعمي ويُصِمُّ عَنِ الدِّينِ ، ويَدَعُ الدِّيارَ بَلاقِعَ
دوسـت داشتن مـدح و ثـناي مـبالغه‌آميـز (ممدوح را) از دين کور و کر مي‌سازد و خانه‌ها را (از اهلش) خالي ميکند
تنبيه الخواطر : ۲ / ۱۲۲ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۶
حديث - ۳۱۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ أخوَفَ ما أخافُ علي اُمّتي مِن عَمَلِ قَومِ لُوطٍ
بيشترين چيزي که براي امّتم از آن مي‌ترسم ، عمل قوم لوط است
الترغيب والترهيب : ۳ / ۲۸۵ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۶
حديث - ۳۱۹
امام باقرعليه‌السلام :
مَن قَتَلَ مُؤمنا مُتَعمِّدا أثبَتَ اللّه تعالي علَيهِ جَميعَ الذُّنوبِ ، وبَرِئَ المَقتولُ مِنها ، وذلکَ قولُ اللّه تعالي : «أُرِيدُ أن تَبُوأَ بِإثْمِي و إثْمِکَ فتَکونَ مِن أصْحابِ النّارِ »
هـر کس عـمـدا مـؤمـني را بکشد ، خداوند متعال همه گناهان را براي او ثبت کند و مقتول از گناهان پاک شود و اين سخن خداوند متعال است ، آن جا که مي‌فرمايد : «مي‌خواهم گناه من و گناه خودت را به دوش کشي و از دوزخيان باشي»
المائدة : ۲۹ .ثواب الأعمال : ۳۲۸ / ۹ منتخب ميزان الحکمة : ۴۵۸
حديث - ۳۲۰
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أعتَي الناسِ مَن قَتَلَ غيرَ قاتِلِهِ ، أو ضَرَبَ غيرَ ضارِبهِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
سرکش‌ترين مردم کسي است که بي‌گناهي را که قصد کشتن او را نداشته‌است ، بکشد يا غيرزننده خود را بزند
أمالي الصدوق : ۲۸ / ۴ منتخب ميزان الحکمة : ۴۵۶
حديث - ۳۲۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا يَحِلُّ للمُؤمنِ أن يَهجُرَ أخاهُ فَوقَ ثلاثةِ أيّام
روا نـيست که مـؤمـن ، بـيش از سه روز با برادرش قهر باشد
کنزالعمّال : ۲۴۷۹۳ منتخب ميزان الحکمة :
حديث - ۳۲۲
امام صادقعليهالسلام :
لا يَزالُ إبليسُ فَرِحا ما اهتَجرَ المُسلِمانِ، فإذا التَقَيا اصطَکَّت رُکبَتاهُ وتَخَلّعَت أوصالُهُ ، ونادَي يا وَيلَهُ ، ما لَقِيَ مِن الثُّبُورِ ؟!
تـا زماني کـه دو مـسلمان با يکديگر قـهر باشند ، ابليس خوشحال است و هرگاه با هم (آشتي و) ديدار کنند ، زانوهايش به هم خورد و بندهايش از هم بگسلد و فرياد زند : اي واي بر من ، هلاک شدم
الکافي : ۲ / ۳۴۶ / ۷ منتخب ميزان الحکمة : ۵۸۰
حديث - ۳۲۳
امام باقرعليه‌السلام :
إنّي لاَبغِضُ الرجُلَ أو اُبغِضُ للرجُلِ أن يَکونَ کَسلانا عن أمرِ دُنياهُ ، ومَن کَسِلَ عَن أمرِ دُنياهُ فهُو عن أمرِ آخرتِهِ أکسَلُ
من نفرت دارم از شخص يا براي شخص که در کار دنيايش تنبل باشد هر که در کار دنيايش تنبل باشد ، در کار آخرتش تنبل‌تر ، است
الکافي : ۵ / ۸۵ / ۴ منتخب ميزان الحکمة : ۴۹۲
حديث - ۳۲۴
امام باقرعليه‌السلام :
الکَسَلُ يُضِرُّ بالدِّينِ والدنيا
تنبلي به ديـن و دنيا زيــان مي‌زند
بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۸۰ / ۶۴ منتخب ميزان الحکمة : ۴۹۲
حديث - ۳۲۵
امام عليعليهالسلام :
الکَسَلُ يُفسِدُ الآخِرَةَ
تنبلي ، آخرت را تباه ميکند
مستدرک الوسائل : ۱۳ / ۴۵ / ۱۴۶۹۵ منتخب ميزان الحکمة : ۴۹۲
حديث - ۳۲۶
امام باقرعليه‌السلام :
بِئسَ العَبدُ عَبدٌ لَهُ طَمَعٌ يَقودُهُ
چه بد بنده‌اي است آن بنده که طمع زمامدار او باشد
الکافي : ۲ / ۳۲۰ / ۲
حديث - ۳۲۷
امام عليعليهالسلام :
لا أذَلَّ مِن طامِعٍ
ذليل‌تر از طمعکار ، وجود ندارد
غرر الحکم : ۱۰۵۹۳ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۴
حديث - ۳۲۸
امام عليعليهالسلام :
الطامِعُ في وَثاقِ الذُّلِّ
طمع کار ، گرفتار خواري است
نهج البلاغة : الحکمة ۲۲۶ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۴
حديث - ۳۲۹
امام عليعليهالسلام :
الطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ
طمعکاري ، بردگي جاودان است
نهج البلاغة : الحکمة ۱۸۰ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۴
حديث - ۳۳۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ الصَّفاةَ الزُّلالَ الذيلا تَثبُتُ علَيهِ أقدامُ العُلَماءِ الطَّمَعُ
آن تخته سنگ لغزنده‌اي که پاي علما روي آن استوار نمي‌ماند ، طمع است
تنبيه الخواطر : ۱ / ۴۹ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۴
حديث - ۳۳۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الطَّمَعُ يُذهِبُ الحِکمَةَ مِن قُلوبِ العُلَماءِ
طمع ، حکمت را از دل دانشمندان مي‌برد
کنز العمّال : ۷۵۷۶
حديث - ۳۳۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الطَّمَعُ يُذهِبُ الحِکمَةَ مِن قُلوبِ العُلَماءِ
طمع ، حکمت را از دل دانشمندان مي‌برد
کنز العمّال : ۷۵۷۶ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۴
حديث - ۳۳۳
امام عليعليهالسلام :
أزري بِنَفسِهِ مَنِ استَشعَرَ الطَّمعَ
هرکس جامه طمع به تن کند ، خود را خوار گرداند
نهج البلاغة : الحکمة ۲ منتخب ميزان الحکمة :
حديث - ۳۳۴
امام عليعليهالسلام :
سُوءُ الخُلقِ نَکَدُ العَيْشِ وعذابُ النَّفْسِ
بدخويي ، مايه تيره روزي و شکنجه روح است
غرر الحکم : ۵۶۳۹ منتخب ميزان الحکمة : ۱۸۴
حديث - ۳۳۵
امام عليعليهالسلام :
مَن ضاقَت ساحَتُهُ قَلّتْ راحَتُهُ
هر که کم تحمّل باشد (و تندخو) آسايشش اندک گردد
غرر الحکم : ۹۱۹۲ منتخب ميزان الحکمة : ۱۸۴
حديث - ۳۳۶
امام عليعليهالسلام :
مَن ساءَ خُلقُهُ ضاقَ رِزْقُهُ
هرکه اخلاقش بد باشد ، روزيش تنگ شود
غرر الحکم : ۸۰۲۳ منتخب ميزان الحکمة : ۱۸۴
حديث - ۳۳۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ العَبدَ لَيَبلُغُ من سُوءِ خُلقِهِ أسْفَلَ دَرَکِ جَهنَّم
همانا بنده به سبب بد اخلاقيش به پايين‌ترين درجات دوزخ سقوط ميکند
المحجّه البيضاء : ۵ / ۳۹ منتخب ميزان الحکمة : ۱۸۴
حديث - ۳۳۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
سُوءُ الخُلقِ ذَنبٌ لا يُغْفَرُ
بد خويي ، گناهي نابخشودني است
المحجّه البيضاء : ۵ / ۳۹ منتخب ميزان الحکمة : ۱۸۴
حديث - ۳۳۹
امام باقرعليه‌السلام :
سُدَّ سَبيلَ العُجبِ‌بِمَعرِفةِ النَّفسِ
راه خودپسندي را با خودشناسي ببند
تحف العقول : ۲۸۵
حديث - ۳۴۰
امام عليعليهالسلام :
نِفاقُ المَرءِ مِن ذُلٍّ يَجِدُهُ في نفسِهِ
نفاقِ انسان ، ناشي از ذلّتي است که در خود حسّ ميکند
غرر الحکم : ۹۹۸۸ منتخب ميزان الحکمة : ۵۶۶
حديث - ۳۴۱
امام صادقعليهالسلام :
مَن لَقِيَ المُسلِمينَ بِوَجهَينِ ولِسانَينِ ، جاءَ يَومَ القِيامَةِ ولَهُ لِسانانِ مِن نارٍ
هر که با مسلمانانْ دو رو و دو زبان برخورد کند ، روز قيامت آورده شود در حالي که دو زبان از آتش دارد
ثواب الأعمال : ۳۱۹/ ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۱۴
حديث - ۳۴۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مِن علاماتِ الشَّقاءِ :جُمُودُ العَينِ ، وقَسوَةُ القَلبِ ، وشِدَّةُ الحِرصِ في طَلَبِ الرِّزقِ ، والإصرارُ علي الذَّنبِ
از نشانه‌هاي بدبختي است : چشم بي‌اشک و سختي دل و حرص زدن زياد در طلب روزي و پايداري بر گناه
الخصال : ۲۴۳ / ۹۶ منتخب ميزان الحکمة : ۳۰۰
حديث - ۳۴۳
امام عليعليهالسلام :
مِن عَلامةِ الشَّقاءِ غِشُّ الصَّديقِ
از نشانه بدبختي ، دغلکاري با دوست است
غرر الحکم : ۹۲۹۷ منتخب ميزان الحکمة : ۳۰۰
حديث - ۳۴۴
امام عليعليهالسلام :
مِن علاماتِ الشَّقاءِ الإساءَهُ‌إلي الأخيارِ
از نشانه‌هاي شقاوت ، بدي کردن به نيکان است
غرر الحکم : ۹۳۰۷ منتخب ميزان الحکمة : ۳۰۰
حديث - ۳۴۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لَيسَ مِنّا مَن دَعا إلي عَصَبِيَّةٍ ، ولَيسَ مِنّا مَن قاتَلَ (عَلي) عَصَبِيَّةٍ ، ولَيسَ مِنّا مَن ماتَ عَلي عَصَبِيَّةٍ
از ما نيست کسي که بــه عصبيّتي فرا خواند و از ما نيست کسي که در راه عصبيّتي بجنگد و از ما نيست کسي که با عصبيّت بميرد
سنن أبي داود : ۵۱۲۱ منتخب ميزان الحکمة : ۳۸۲
حديث - ۳۴۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
منَ کانَ في قَلبهِ حَبَّةٌ مِن خَردَلٍ مِن عَصَبِيَّةٍ بَعَثَهُ اللّهُ يَومَ القِيامَةِ مَعَ أعرابِ الجاهِلِيَّةِ
هر کس در دلش به اندازه دانه خردلي عصبيّت باشد ، خداوند در روز قيامت او را با اعراب جاهليّت برانگيزاند
الکافي : ۲ / ۳۰۸ / ۳ منتخب ميزان الحکمة : ۳۸۲
حديث - ۳۴۷
امام صادقعليهالسلام :
لا يَطمَعَنَّ ذو الکِبرِ في الثَّناءِ الحَسَنِ
متکبّر ، هرگز نبايد انتظار تعريف و تمجيد (ديگران از خود را) داشته باشد
الخصال : ۴۳۴ / ۲۰ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۲
حديث - ۳۴۸
امام عليعليهالسلام :
مَن تَکَبَّرَ علَي الناسِ ذَلَّ
هر که بر مردم بزرگي فروشد ، خوار شود
بحار الأنوار : ۷۷ / ۲۳۵ / ۳ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۲
حديث - ۳۴۹
امام عليعليهالسلام :
لَيسَ لِمُتَکبِّرٍ صَديقٌ
شخص متکبّر ، از دوست بي‌بهره‌است
غرر الحکم : ۷۴۶۴ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۲
حديث - ۳۵۰
امام عليعليهالسلام :
لا يَتَعَلَّمُ مَن يَتَکَبَّرُ
کسي که تکبّر داشتِه باشد ، عالِم نميشود
غرر الحکم : ۱۰۵۸۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۲
حديث - ۳۵۱
امام عليعليهالسلام :
الحِرصُ والکِبرُ والحَسَدُ دَواعٍ إلَي التَّقحُّمِ في الذُّنوبِ
حـرص و تکبّر و حسادت ، انگيزه‌هاي فرو رفتن در گناهانند
نهج البلاغة : الحکمة۳۷۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۲
حديث - ۳۵۲
امام صادقعليهالسلام :
مَن ذَهَبَ يَري أنَّ لَهُ‌علَي الآخَرِ فَضلاً فهُو مِن المُستَکبِرِينَ [قالَ حَفصُ بنُ غِياثٍ : ]فقلتُ لَهُ : إنّما يَري أنَّ لَهُ علَيهِ فَضلاً بالعافيَةِ إذا رَآهُ مُرتَکِبا لِلمَعاصِي ، فقالَ : هَيهاتَ هَيهاتَ ! فَلَعَلَّهُ أن يکونَ قد غُفِرَ لَهُ ما أتي وأنتَ مَوقوفٌ مُحاسَبٌ ،أما تَلَوتَ قِصَّةَ سَحَرَةِ موسيعليه‌السلام .
هر که بر اين باور باشد که از ديگران برتر است ، او در شمار مستکبران است حفص بن غياث مي‌گويد : عرض کردم : اگر گنهکاري را ببيند و به سبب بي‌گناهي و پاکدامني خود ، خويشتن را از او برتر بداند چه ؟ فرمود : هيهات هيهات ! چه بسا که او آمرزيده شود امّا تو را براي حسابرسي نگه دارند ؛ مگر داستان جادوگران (زمان) موسيعليه‌السلام را نخوانده‌اي ؟.
الکافي : ۸ / ۱۲۸ / ۹۸
حديث - ۳۵۳
امام‌صادقعليه‌السلام :
قالَ رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إنَّ أعظَمَ الکِبرِ غَمصُ الخَلقِ وسَفَهُ الحَقِّ ، قالَ [ عبدُ الأعلي بنُ أعيَنَ ] : قلتُ : وما غَمْصُ الخَلقِ وسَفَهُ الحَقِّ ؟ قالَ : يَجهَلُ الحَقَّ ويَطعَنُ علي أهلِهِ ، فَمَن فَعَلَ ذلکَ فقد نازَعَ اللّهَ عز و جل رِداءَهُ .
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فــرمـود : بزرگترين تکبّر ، پَست شمردن مردم است و استخفاف نسبت به حقّ عبدالاعلي بن اعين مي‌گويد : عرض کردم : پست شمردن مردم و استخفاف حقّ چيست ؟ فرمود : در برابر حقّ ، ناداني کند و از اهل حقّ بد گويد پس هر که چنين کند ، با خداوند بر سر آنچه برازنده خداست با او به ستيز برخاسته است .
الکافي : ۲ / ۳۱۰ / ۹
حديث - ۳۵۴
امام صادقعليهالسلام :
الکِبرُ رِداءُ اللّه، فَمَن نازَعَ اللّه شيئا مِن ذلکَ أکَبَّهُ اللّه في النارِ
کِبر، زيبنده خداست پس هرکه بر سر چيزي از آن با خدا کشمکش کند ، خداوند او را در آتش سرنگون سازد
بحار الأنوار : ۷۳ / ۲۱۵ / ۵
حديث - ۳۵۵
امام باقرعليه‌السلام :
ما دَخَلَ قَلبَ امرِئٍشيءٌ مِن الکِبرِ إلاّ نَقَصَ مِن عَقلِهِ مِثلُ ما دَخَلَهُ مِن ذلکَ ، قَلَّ ذلکَ أو کَثُرَ
هيچ مقداري از تکبّر به دل آدمي راه نيابد ، مگر اين که به همان اندازه ، کم باشد يا زياد ، از خردش کاسته شود
بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۸۶ / ۱۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۰
حديث - ۳۵۶
امام صادقعليهالسلام :
فيما أوحَي اللّه عز و جل إلي داودَعليه‌السلام : يا داودُ ، کما أنَّ أقرَبَ الناسِ مِن اللّه المُتَواضِعُونَ کذلکَ أبعَدُ الناسِ مِن اللّه المُتَکبِّرُونَ .
از وحي هاي‌خداوند عز و جل به داودعليه‌السلام اين بود : اي داود ! همچنان که نزديکترين مردم به خدا فروتنانند ، دورترين مردم از خدا گردن فرازانند .
الکافي : ۲ / ۱۲۳ / ۲ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰
حديث - ۳۵۷
امام صادقعليهالسلام :
إنَّ المُتَکَبِّرينَ يُجعَلونَ في صُوَرِ الذَّرِّ يَتَوَطَّؤهُمُ النّاسُ حَتّي يَفرُغَ اللّهُ مِنَ الحِسابِ
(روز قيامت) افراد متکبر به شکل مورچه در آورده مي‌شوند و مردم پيوسته آنها را لگدمال مي‌کنند ، تا زماني که خدا از رسيدگي به حساب بندگان فارغ شود
الکافي : ۲ / ۳۱۱ / ۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۱۴
حديث - ۳۵۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن لاحَي الرِّجالَ سَقَطَت مُروءَتُهُ وذَهَبَت کَرامَتُهُ
هرکه با مردمان ستيزه کند، مروّتش ساقط شود و حرمتش از بين برود.
أمالي الطوسيّ : ۵۱۲ / ۱۱۱۹ منتخب ميزان الحکمة : ۳۶۰
حديث - ۳۵۹
امام صادقعليهالسلام :
إنّ في جَهنَّمَ لَوادِيا لِلمُتَکبِّرِينَ يقالُ لَهُ سَقَرُ ، شَکا إلَي اللّه عز و جل شِدَّةَ حَرِّهِ وسَألَهُ أن يَأذَنَ لَهُ أن يَتَنَفَّسَ ، فَتَنَفَّسَ فَأحرَقَ جَهَنَّم
در دوزخ درّه‌اي است براي متکبّران به نام «سَقَر» اين درّه از شدّت گرماي خود به خداوند عز و جل شکايت کرد و خواهش نمود که به وي اجازه دهد ، تا نفسي بکشد پس نفس کشيد و (از گرماي نفس خود) دوزخ را سوزاند
الکافي : ۲ / ۳۱۰ / ۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۲
حديث - ۳۶۰
امام صادقعليهالسلام :
عُقوقُ الوالِدَينِ مِن الکَبائرِ ؛ لأنَّ اللّه تعالي جَعَلَ العاقَّ عَصِيّا شَقِيّا
نافرماني والدين از گناهان کبيره‌است ؛ زيرا خداوند متعال فرزند نافرمان را عصيانگر و بدبخت قرار داده‌است
علل الشرائع : ۴۷۹ / ۲ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۴
حديث - ۳۶۱
امام صادقعليهالسلام :
الذُّنوبُ التي تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطيعَةُ الرَّحِم ؛
از جمله گناهاني که مرگ و نابودي را شتاب مي‌بخشد ، قطع رحم است
بحار الأنوار : ۷۴ / ۹۴ / ۲۳
حديث - ۳۶۲
امام عليعليهالسلام :
الحَيفُ في الوَصيَّةِ‌مِن الکَبائرِ؛
ستم و حقّ‌کشي در وصيّت، از گناهان کبيره است
الفقيه : ۴ / ۱۸۴ / ۵۴۲۰ منتخب ميزان الحکمة : ۵۹۴
حديث - ۳۶۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يُبعَثُ اُناسٌ مِن قُبورِهِم يَومَ‌القِيامَةِ تأجَّجُ أفواهُهُم نارا ، فقيلَ لَهُ: يا رسولَ اللّه، مَن هؤلاءِ؟ قالَ : الّذينَ يَأکُلونَ أموالَ اليَتامي ...؛
روز قـيامت عـدّه‌اي از گورهايشان بـيرون مي‌آيند در حالي که از دهان‌هاي آنها آتش زبانه مي‌کشد. عرض شد: اي رسول خدا ، آنان چه کساني هستند؟ فرمودند: کساني که اموال يتيمان را مي‌خورند
تفسير العياشي : ۱ / ۲۲۵ / ۴۷ منتخب ميزان الحکمة : ۶۲۰
حديث - ۳۶۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
شَرُّ المَآکِلِ أکلُ مالِ‌اليَتيمِ ظُلما ؛
بدترين خوراک‌ها، خوردن ستمکارانه مال يتيم است
أمالي الصدوق : ۳۹۵ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۶۲۰
حديث - ۳۶۵
امام عليعليهالسلام :
حَسْبکَ مِن الجَهلِ أنْ تُعجَبَ بعِلْمِکَ؛
در ناداني تو همين بس که به دانش خود مغرور شوي
أمالي الطوسيّ : ۵۶ / ۷۸ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۳۶۶
امام عليعليهالسلام :
حَسْبکَ مِن الجَهلِ أنْ تُعجَبَ بعِلْمِکَ؛
در ناداني تو همين بس که به دانش خود مغرور شوي
أمالي الطوسيّ : ۵۶ / ۷۸ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۳۶۷
امام صادقعليهالسلام :
يُـهلِکُ اللّه سِـتّا بِسِتٍّ : الاُمَراءَ بـالجَورِ ، والعَربَ بالعَصَبيَّةِ ، والدَّهاقِينَ بالکِبرِ ، والتُّجّارَ بالخِيانَةِ ، وأهلَ الرُّستاقِ بالجَهلِ ، والفُقَهاءَ بالحَسَدِ ؛
خداوند شش گروه را به سبب شش خصلت نابود ميکند : فرمانروايان را به سبب ستمگري ، عرب‌ها را به سبب تعصّب ، ملاّکان را به سبب کبر ، بازرگانان را به سبب خيانت ، روستاييان را به سبب ناداني و فقيهان را به سبب حسادت
بحار الأنوار : ۷۸ / ۲۰۷ / ۶۷
حديث - ۳۶۸
امام صادقعليهالسلام :
يَقولُ إبْليسُ لجُنودِهِ: ألْقُوا بَيْنهُمُ الحَسدَ والبَغْيَ؛ فإنَّهُما يَعْدِلانِ عندَ اللَّهِ الشِّرْکَ؛
ابليس به لشکريان خود مي‌گويد: ميان آنان حسادت و تجاوزگري افکنيد که اين دو خوي، در نزد خدا، برابر با شرک است.
الکافي: ج ۲، ص ۳۴۹، ح ۵
حديث - ۳۶۹
امام صادقعليهالسلام :
الغَضَبُ مِفتاحُ کُلِّ شَرٍّ؛
خشم کليد هر بدي است.
گزيده تحف العقول: ج ۶۸ ص ۲۸۰
حديث - ۳۷۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ مِن شَرِّ عِبادِ اللَّهِ مَن تُکرَهُ مُجالَسَتُهُ لِفُحشِهِ؛
بدترين بندگان خدا کسي است که از ترس فحش او، همنشيني با او را خوش ندارند.
الکافي: ج ۲، ص ۳۲۵، ح ۸
حديث - ۳۷۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا وَجَعَ أوجَعُ للقُلوبِ مِن الذُّنوبِ؛
هيچ دردي براي دلها، درد آورتر از گناهان نيست.
الکافي: ج ۲، ص ۲۷۵، ح ۲۸
حديث - ۳۷۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
چهار چيز است که هرکدام در خانه اي رخنه کرد ويرانش کند و برکت از آن خانه ها رود : ۱.خيانت، ۲.دزدي، ۳.شراب و ۴.زنا
امالي شيخ صدوق، صفحه ۳۹۸
حديث - ۳۷۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
گاهي مي شود که شخص دزد زده که دزد اموالش را برده گناهاش از دزد بيشتر مي گردد ، بخاطر اين که او مردم را بدون علت متهم به دزدي مي کند و به بي گناهان تهمت دزدي مي زند.
روضه بحار جلد ۱ صفحه ۱۶۰
حديث - ۳۷۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
سه صفت است که در هر که باشد به خودش باز مي گردد:
۱- مکر وحيله کردن با مردم
۲- ظلم و ستم به مردم
۳- پيمان شکني
نهج الفصاحه، ص۲۶۸
حديث - ۳۷۵
پيامبر اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
هرکس با تکبر و خودخواهي بر روي زمين راه برود زمين و آنچه در زير آن است و آنچه بر روي آن است او را لعن و نفرين نمايند.
ثواب الاعمال، ص ۶۲۷
حديث - ۳۷۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَلذُّنوبُ الَّتي تُغَيِّيرُ النِّعَمَ البَغيُ وَ الذُّنوبُ التَّي تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتي تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتي تَهتِکُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتي تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتي تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطيعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتي تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَينِ؛
گناهي که نعمتها را تغيير ميدهد، تجاوز به حقوق ديگران است. گناهي که پشيماني مي‌آورد، قتل است. گناهي که گرفتاري ايجاد ميکند، ظلم است. گناهي که آبرو مي‌بَرد، شرابخواري است. گناهي که جلوي روزي را مي‌گيرد، زناست. گناهي که مرگ را شتاب مي‌بخشد، قطع رابطه با خويشان است. گناهي که مانع استجابت دعا ميشود و زندگي را تيره و تار ميکند، نافرماني از پدر مادر است.
علل الشرايع، ج ۲، ص ۵۸۴
حديث - ۳۷۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
اَبَي اللّهُ لِصاحِبِ الْخُلْقِ السَّيِّي‌ءِ بِالتَّوبَةِ. فَقيلَ: يا رَسول اللّهِ، وَ کَيْفَ ذلِکَ؟ قالَ: لاَِنـَّهُ اِذا تابَ مِنْ ذَنـْبٍ وَقَعَ في اَعْظَمَ مِنَ الذَّنـْبِ الّذي تابَ مِنْهُ؛
خداوند از آدم بد اخلاق توبه نمي‌پذيرد. عرض شد: اي رسول خدا، چرا؟ فرمودند: چون هرگاه از گناهي توبه کند در ورطه گناهي بدتر از آن که توبه کرده است مي‌افتد.
(بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۲۹۹، ح ۱۲)
حديث - ۳۷۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
مَن حَبَسَ عَن اَخيهِ المُسلِمِ شَيئا مِن حَقِّهِ حَرَّمَ اللّهُ عَلَيهِ بَرَکَةَ الرِّزقِ اِلاّ اَن يَتوبَ؛
هر کس چيزي از حقّ برادر مسلمان خود را نگه دارد [و به او ندهد]، خداوند، برکت روزي را بر او حرام ميکند، مگر آن که توبه کند [و جبران نمايد].
(من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۱۵، ح ۴۹۶۸)
حديث - ۳۷۹
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
مَن طَلَبَ رِضَي الناسِ بِسَخَطَ اللهِ وَکَّلَهُ اللهُ إلي الناسِ؛
کسي که براي جلب رضايت و خوشنودي مردم ، موجب خشم و غضب خداوند شود، خداوند او را به مردم وا مي گذارد.
بحارالانوار، ج۷۸، ص۱۲۶
حديث - ۳۸۰
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ المَخلـُوق بسَخَطِ الخـالِق؛
رستگـار نمي شوند مـردمـي که خشنـودي مخلـوق را در مقـابل غضب خـالق خريدنـد.
تاريخ طبري، ص ۱، ص ۲۳۹
حديث - ۳۸۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِنَّ اللهَ عَلِمَ اَنَّ الذَّنبَ خَيرٌ لِلمُومنِ مِنَ العُجبِ وَ لَولا ذلک مَا ابتُلِيَ مُومِنٌ بِذَنبٍ اَبَداً؛
خداوند مي دانست که براي شخص مومن گناه از عجب بهتر است و اگر اين طور نبود، شخص مومن هيچ وقت آلوده به گناه نمي شد.
کافي، ج ۲ ، ص ۳۱۳
حديث - ۳۸۲
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
لَيسَتِ العِفَّةُ بِما نِعَةٍ رِزقا وَلاَ الحِرصُ بِجالِبٍ فَضلاً وَإِنَّ الرِّزقَ مَقسومٌ وَالجَلَ مَحتومٌ وَاستِعمالَ الحِرصِ طالِبُ المَآثِمِ؛
نه خودداري از حرام و ناپسند، مانع روزي مي شود و نه حرص روزيِ بيشتر مي آورد، که روزي تقسيم شده و اجل حتمي است و حرص به سوي گناه مي کشد.
(غررالحکم، ج۵، ص ۲۹۴، ح۸۴۳۹)
حديث - ۳۸۳
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
مَثَلُ الْحَريصِ عَلَي الدُّنْيا مَثَلُ دودَةِ القَزِّ: کُلَّمَا ازْدادَتْ مِنَ القَزِّ عَلي نَفْسِها لَـفّـا کانَ أَبْعَدَ لَها مِنَ الْخُروجِ حَتّي تَموتَ غَمّا؛
حريص به دنيا، همانند کرم ابريشم است که هر چه بيشتر دور خود مي‌تند، خارج شدن از پيله بر او سختتر ميشود، تا آنکه از غصه مي‌ميرد.
(کافي، ج ۲، ص ۳۱۶، ح ۷)
حديث - ۳۸۴
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
إنَّ لِلّهّ عُقلوباتٍ في القُلوبِ وَ الأبدانِ ضَنکٌ في المَعيشَةِ وَ وَهنٌ في العِبادَةِ وَ ما ضُربَ عَبدٌ بِعُقوبَهٍ أعظَمَ مِن قَسوَةِ القَلبِ؛
خداوند براي دلها و بدنها کيفرهايي دارد:تنگي در معيشت، ستي در عبادت و به هيچ وجه بنده اي کيفري بزرگتر از قساوت قلب چشانده نشده است.
(بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۷۶)
حديث - ۳۸۵
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
مَن کَفَّ غَضَبَهُ عن النّاس کَفَّ اللهُ عنهُ عَذابَ يومَ القِيامة؛
کسي که خشمش را از مردمان باز دارد خداوند نيز در روز قيامت عذابش راامام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَلکِبرُ أَن تَغمِصَ النّاسَ وَتُسَفِّهَ الحَقَّ؛
تکبر، اين است که مردم را تحقير کني و حق را خوار شماري.
کافي، ج۲، ص۳۱۰، ح۸
حديث - ۳۸۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إِذا جاهَرَ الفاسِقُ بِفِسقِهِ فَلا حُرمَةَ لَهُ وَلا غيبَةَ؛
هرگاه شخص فاسق و گنهکار آشکارا گناه کند، نه حرمتي دارد و نه غيبتي.
(بحارالأنوار، ج۷۵، ص۲۵۳، ح۳۲)
حديث - ۳۸۷
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن اَحصي عَلي اَخيهِ المُؤمِنِ عَيبا لِيَعيبَهُ بِهِ يَوما ما کانَ مِن اَهلِ هذِهِ الآيَةِ قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ: اِنَّ الَّذينَ يُحِبّونَ اَن تَشيعَ الفِاحِشَةُ فِي الَّذينَ آمَنوا لَهُم عَذابٌ اَليمٌ فِي الدُّنيا وَ الآخِرَةِ وَ اللّهُ يَعلَمُ وَ اَ نتُم لا تَعلَمونَ؛
هر کس درصدد عيبجويي برادر مؤمنش برآيد، تا با آن روزي او را سرزنش کند، مشمول اين آيه است: کساني که دوست دارند، زشتي‌ها در ميان مردم با ايمان شيوع پيدا کند، عذاب دردناکي براي آنان در دنيا و آخرت خواهد بود و خداوند مي‌داند و شما نمي‌دانيد.
(مستدرک الوسايل، ج ۹، ص ۱۱۰، ح ۱۰۳۷۹)
حديث - ۳۸۸
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
دِرْهَمُ رِبا أَعْظَمُ عِنْدَ اللّه مِنْ سَبْعينَ زِنْيَةً بِذاتِ مَحْرَمٍ في بَيْتِ اللّه الْحَرامِ؛
يک درهم ربا نزد خداوند سنگين تر است از هفتاد بار زنا کردن با محارم در خانه خدا.
نورالثقلين، ج ۱، ص ۲۹۵، ح ۱۱۷۷
حديث - ۳۸۹
امام هاديعليه‌السلام فرمودند:
اَلغَضَبُ عَلي مَن تَملِکُ لُؤمٌ؛
بر زيردستان خشمگين شدن نشانه پَستي است.
(بحارالأنوار، ج۷۸، ص ۳۷۰، ح۴)
حديث - ۳۹۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
آفَةُ الدِّينِ الحَسَدُ وَ العُجبُ وَ الفَخرُ؛
آفت دينداري حسد و خودبيني و فخر فروشي است.
(جهاد النفس، ح ۵۴۵)
حديث - ۳۹۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
سِتَّةٌ لاتَکونُ فِي المُؤمِنِ: اَلعُسرُ وَالنَّکَهُ وَالحَسَدُ وَاللَّجاجَةُ وَالکَذِبُ وَالبَغيُ؛
شش (صفت) در مؤمن نيست: سخت گيري، بي خيري، حسادت، لجاجت، دروغگويي و تجاوز.
(تحف العقول، ص ۳۷۷)
حديث - ۳۹۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لِلّهِ دَرُّ الحَسَدِ ما اَعدَلَهُ! بَداَ بِصاحِبِهِ فَقَتلَهُ؛
آفرين بر حسادت! چه عدالت پيشه است! پيش از همه صاحب خود را مي کشد.
(شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۱۶)
حديث - ۳۹۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَلنَّصيحَةُ مِنَ الحاسِدِ مُحالٌ؛
نصيحت و خيرخواهي از حسود محال است.
(خصال، ص ۲۶۹)
حديث - ۳۹۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
يَقولُ إِبليسُ لِجُنودِهِ: أَلقوا بَينَهُمُ الحَسَدَ وَالبَغيَ، فَإِنَّهُما يَعدِ لانِ عِندَ اللّه الشِّرکَ؛
شيطان به سپاهيانش مي گويد: ميان مردم حسد و تجاوزگري بياندازيد چون اين دو، نزد خدا برابر با شرک است.
(کافي، ج۲، ص۳۲۷، ح۲)
حديث - ۳۹۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحَسَدُ لايَجلِبُ إِلاّ مَضَرَّةً وَغَيظا يوهِنُ قَلبَکَ وَيَمرِضُ جِسمَکَ؛
حسادت نتيجه اي جز زيان و ناراحتي که دلت را سست و تنت را بيمار مي گرداند به بار نمي آورد.
(بحارالأنوار، ج۷۳، ص۲۵۶، ح۲۹)
حديث - ۳۹۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحَسَدُ عَيبٌ فاضِحٌ وَشُحٌّ فادِحٌ لايَشفي صاحِبَهُ إِلاّ بُلوغُ آمالِهِ فيمَن يَحسِدُهُ؛
حسادت عيبي رسوا و بخلي سهمگين است و حسود تا به آرزوي خود درباره محسودش نرسد آرام نمي گيرد.
(غررالحکم، ج۲، ص۱۶۴، ح۲۲۰۵)
حديث - ۳۹۷
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
قالَ لُقمانُ لاِبنِهِ: وَلِلحاسِدِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: يَغتابُ إِذا غابَ وَيَتَمَلَّقُ إِذا شَهِدَ وَيَشمَتُ بِالمُصيبَةِ؛
لقمان به فرزندش گفت: حسود را سه نشانه است: پشت سر غيبت مي کند، روبه رو تملّق مي گويد و از گرفتاري ديگران شاد مي شود.
(خصال، ص ۱۲۱)
حديث - ۳۹۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلْحَقودُ مُعَذَّبُ النَّفْسِ، مُتَضاعَفُ لهَمِّ ؛
کينه‌توز، روحش در عذاب است و اندوهش دو چندان.
(غررالحکم، ح ۱۹۶۲)
حديث - ۳۹۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحَسودُ سَريعُ الوَثبَةِ، بَطي ءُ العَطفَةِ؛
حسود زود خشمگين مي شود و دير کينه از دلش مي رود.
(بحارالأنوار، ج۷۳، ص۲۵۶، ح۲۹)
حديث - ۴۰۰
از او باز مي دارد.
(جهادالنفس، ح۵۳۲)
حديث - ۴۰۱
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
الجَبّارونَ اَبعَدُ النّاس منَ اللهِ عزُّ و جلَّ يومَ القيامَةِ؛
دورترين مردم از خداوند عزّو جل در روز قيامت سرکشانِ متکبّر هستند.
جهادالنفس،ص۲۵۴
حديث - ۴۰۲
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ما من رَجُلٍ تَکبّرَ أَو تَجبَّرَ الّا لذلَّةٍ يَجدُها في نََفسِهِ؛
هيچ مردي نيست که تکبر بورزد يا خود را بزرگ بشمارد مگر بخاطر ذلتي که در نفس خود مي يابد.
جهادالنفس، ح۵۸۵
حديث - ۴۰۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن ذَهَبَ يَري أَنَّ لَهُ عَلَي الآخَرِ فَضلاً فَهُوَ مِنَ المُستَکبِرينَ، (قالَ حَفصُ بنُ غياثٍ): فَقُلتُ لَهُ إِنَّما يَري أَنَّ لَهُ عَلَيهِ فَضلاً بِالعافيَةِ إذا رَآهُ مُرتَکِبا لِلمَعاصي، فَقالَ: هَيهاتَ هَيهاتَ! فَلَعَلَّهُ أَن يَکونَ قَد غُفِرَ لَهُ ما أتي وَ أَنتَ مَوقوفٌ مُحاسَبٌ أَما تَلَوتَ قِصَّةَ سَحَرَةِ موسيعليه‌السلام ؛
هر کس خودش را بهتر از ديگران بداند، او از متکبران است. حفص بن غياث مي گويد: عرض کردم: اگر گنهکاري را ببيند و به سبب بي گناهي و پاکدامني خود، خويشتن را از او بهتر بداند چه؟ فرمودند: هرگز هرگز! چه بسا که او آمرزيده شود اما تو را براي حسابرسي نگه دارند، مگر داستان جادوگران و موسيعليه‌السلام را نخوانده اي؟
کافي، ج۸، ص۱۲۸، ح۹۸
حديث - ۴۰۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ما مِن أَحَدٍ يَتيهُ إِلاّ مِن ذِلَّةٍ يَجِدُها في نَفسِهِ؛
هيچ کس نيست که تکبّر ورزد، مگر بر اثر خواري و حقارتي است که در خود مي بيند.
کافي، ج۲، ص۳۱۲، ح۱۷
حديث - ۴۰۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اصولُ الکُفرِ ثَلاثَهٌ الحِرصُ وَ الاِستِکبارُ وَ الحَسَدُ؛
ريشه هاي کفر سه چيز است: حرص و بزرگ منشي نمودن و حسد ورزيدن.
(جهاد النفس، ح ۵۵۰)
حديث - ۴۰۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
حُرِمَ الحَريصُ خَصلَتَينِ وَلَزِمَتهُ خَصلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافتَقَدَ الرّاحَةَ وَحُرِمَ الرِّضا فَافتَقَدَ اليَقينَ؛
حريص از دو خصلت محروم شده و در نتيجه دو خصلت را با خود دارد: از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست داده است، از راضي بودن محروم است و در نتيجه يقين را از دست داده است.
(غررالحکم، ج۳، ص ۳۳۰، ح۴۶۳۴)
حديث - ۴۰۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
عَجِبتُ لِلمُتَکَبِّرِ الَّذي کانَ بِالمسِ نُطفَةً وَيَکونُ غَدا جيفَةً؛
در شگفتم از شخص متکبّر، که ديروز نطفه اي بوده و فردا لاشه اي است.
نهج البلاغه، حکمت ۱۲۶
حديث - ۴۰۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ثَمَرَةُ الکذبِ المَهانَهُ في الدنيا والعَذابُ في الآخِرَةِ؛
نـتيجه دروغ ، خـواري در دنـيا و عـذاب در آخرت است
(غرر الحکم، ص ۴۶۴۰ - منتخب ميزان الحکمة، ص ۴۸۶)
حديث - ۴۰۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحَسودُ سَريعُ الوَثبَةِ، بَطي ءُ العَطفَةِ؛
حسود زود خشمگين مي شود و دير کينه از دلش مي رود.
(بحارالأنوار، ج۷۳، ص ۲۵۶، ح۲۹)
حديث - ۴۱۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
بِئسَ القَرينُ الغَضَبُ: يُبدِي المَعائبَ ويُدنِي الشَّرَّ وَيُباعِدُ الخَيرَ؛
خشم هم نشين بسيار بدي است: عيب ها را آشکار، بدي ها را نزديک و خوبي ها را دور مي کند.
(غررالحکم، ج۳، ص ۲۵۷، ح۴۴۱۷)
حديث - ۴۱۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحَسَدُ يُضنِي الجَسَدَ ؛
حسد، بدن را فرسوده و عليل مي کند.
(غررالحکم، ح ۹۴۳)
حديث - ۴۱۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
سَبَبُ الفِتَنِ الحِقدُ؛
علت فتنه ها و آشوب ها کينه توزي است.
(غررالحکم، ج۴، ص ۱۲۱، ح۵۵۲۲)
حديث - ۴۱۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلغِلُّ يُحبِطُ الحَسَناتِ؛
کينه، خوبي ها را نابود مي کند.
(غررالحکم، ج۱، ص ۱۶۸، ح۶۴۲۹)
حديث - ۴۱۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلدُّنيا أَصغَرُ وَ أَحقَرُ وَ أَنزَرُ مِن أَن تُطاعَ فيهَا الحقادُ؛
دنيا کوچک تر و حقير تر و ناچيز تر از آن است که در آن ازکينه ها پيروي شود.
(غررالحکم، ج۲، ص ۵۲، ح۱۸۰۴)
حديث - ۴۱۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
الطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ؛
طمع ورزي ، بردگيِ هميشگي است.
(نهج البلاغه، حکمت۱۸۰)
حديث - ۴۱۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَکثَرُ مَصَارعِ العُقُولِ تَحتَ بُرُوقِ المَطَامِعِ؛
قربانگاه عقلها غالبا در پرتو طمعها است.
(محاضرات، ج۱، ص۲۵۱)
حديث - ۴۱۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحِرصُ وَالکِبرُ وَالحَسَدُ دَواعٍ إِلَي التَّقَحُّمِ فِي الذُّنوبِ؛
حرص و تکبّر و حسادت، انگيزه‌هاي فرورفتن در گناهانند.
(نهج البلاغه، حکمت ۳۷۱)
حديث - ۴۱۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَعجَبُ ما فِي النسانِ قَلبُهُ وَ لَهُ مَوارِدُ مِنَ الحِکمَةِ وَ اَضدادٌ مِن خِلافِها فَاِن سَنَحَ لَهُ الرَّجاءُ اَذَ لَّهُ الطَّمَعُ وَ اِن هاجَ بِهِ الطَّمَعُ اَهلَکَهُ الحِرصُ وَ اِن مَلَکَهُ اليَأسُ قَتَلَهُ السَفُ... فَکُلُّ تَقصيرٍ بِهِ مُضِرٌّ وَ کُلُّ اِفراطٍ بِهِ مُفسِدٌ؛
شگفت ترين عضو انسان قلب اوست و قلب مايه هايي از حکمت و ضد حکمت دارد. اگر آرزو به آن دست دهد، طمع خوارش مي گرداند و اگر طمع در آن سر برکشد، حرص نابودش مي کند و اگر نااميدي بر آن مسلّط شود، اندوه، او را مي کُشد... هر کوتاهي برايش زيانبار است و هر زياده روي برايش تباهي آفرين.
(علل الشرايع، ص ۱۰۹، ح ۷)
حديث - ۴۱۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَعظَمُ النّاسِ ذُلاًّ الطّامِعُ الحَريصُ المُريبُ؛
ذليل ترين مردم، کسي است که طمعکار، حريص و وسوسه گر باشد.
(غررالحکم، ج۲، ص۲۵۹، ح۲۵۴۹)
حديث - ۴۲۰
اَلحِرصُ موقِعٌ في کَثيرِ العُيوبِ؛
حرص انسان را به عيب هاي زيادي مبتلا مي کند.
(کافي، ج۸، ص۲۴۴، ۳۸۸)
حديث - ۴۲۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
تِسْعَةُ اَشْياءَ قَبيحةٌ وَ هِيَ مِنْ تِسْعَةِ اَنـْفُسٍ اَقبَحُ مِنها مِنْ غَيْرِهِمْ: ضيقُ الذَّرْعِ مِنَ الْـمُلوکِ وَ الْبُخْلُ مِنَ الاَغْنياءِ وَ سُرْعَةُ الْغَضَبِ مِنَ الْعُلَماءِ وَ الصِّبا مِنَ الْکُهولِ وَ الْقَطيعَةُ مِنَ الرُّؤوسِ وَ الْکِذْبُ مِنَ الْـقُضاةِ وَ الزَّمانَةُ مِنَ الاَطِبّاءِ وَ الْبَذاءُ مِنَ النِّساءِ وَ الطَّيشُ مِن ذَوِي السُّلْطانِ؛
نُه چيز زشت است، اما از نه گروه زشت‌تر: درماندگي و ناتواني از دولتمردان؛ بخل از ثروتمندان؛ زود خشمي از دانشمندان؛ حرکات بچگانه از ميانسالان؛ جدايي حاکمان از مردم؛ دروغ از قاضيان؛ بيماري کهنه از پزشکان؛ بدزباني از زنان و سختگيري و ستمگري از سلاطين.
(دعائم الإسلام، ج ۱، ص ۸۳)
حديث - ۴۲۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إِنَّ البُخلَ وَالجُبنَ وَالحِرصَ غَرائِزُ شَتّي يَجمَعُها سوءُ الظَّنِّ بِاللّه ؛
به درستي که بخل و ترس و حرص، غريزه ها و تمايلات متعدد و پراکنده اي هستند که سوءظن به خداوند آنها را جمع مي کند.
(کافي، ج۸، ص۲۴۳، ح۳۳۷)
حديث - ۴۲۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن تَکَبَّرَ وَضَعَهُ اللهُ فَهو في أعيُن النّاس صَغيرٌ وَ في نَفسِهِ کَبيرٌ
هر که تکبر کند خدا پستش گرداند، او در چشم مردم کوچک است و در خيال خودش بزرگ.
کنز العمال ح۵۷۳۷
حديث - ۴۲۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
أَلا اُخبِرُکُم بِأَهلِ النّارِ؟ کُلُّ عُتُلٍّ جَوّاظٍ مُستَکبِرٍ؛
آيا شما را از اهل دوزخ آگاه نکنم؟ هر درشتخويِ خشنِ متکبّر.
الترغيب و الترهيب، ج۳، ص۵۶۳، ح۱۶
حديث - ۴۲۵
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِذا ظَهَرَ الزِّنا وَ الرِّبا في قَرْيَةٍ فَقَدْ اَحَلّوا بِاَنْفُسِهِمْ عَذابَ اللّه ؛
هرگاه زنا و ربا در جايي آشکار شود، مردم آنجا خود را در عذاب خدا افکنده اند.
نهج الفصاحه، ح ۲۱۸
حديث - ۴۲۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
فِي الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنها فِي الدُّنيا وَ ثلاثٌ فِي الآخِرَةِ، فَاَمّا الَّتي فِي الدُّنيا فَيَذهَبُ بِالبَهاءِ وَ يُعَجِّلُ الفَناءَ وَ يَقطَعُ الرِّزقَ وَ اَمّا الَّتي فِي الآخِرَةِ فَسوءُ الحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الخُلودُ فِي النّارِ ؛
زِنا، شش پيامد دارد: سه در دنيا و سه در آخرت. سه پيامد دنيايي اش اين است که: آبرو را مي بَرد، مرگ را شتاب مي بخشد و روزي را مي بُرد و سه پيامد آخرتي اش: سختي حسابرسي، خشم خداي رحمان و ماندگاري در آتش است.
خصال، ص ۳۲۱، ح ۳
حديث - ۴۲۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إِيّاکُم وَالحَسَدُ، فَإِنَّهُ يَکُلُ الحَسَناتِ کَما تَکُلُ النّارُ الحَطَبَ؛
از حسادت بپرهيزيد، زيرا حسد نيکي ها را مي خورد چنان که آتش هيزم را مي خورد.
(جامع الأخبار، ص ۴۵۱)
حديث - ۴۲۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إِيّاکُم وَالشُّحَّ فَإِنَّما هَلَکَ مَن کانَ قَبلَکُم بِالشُّحِّ اَمَرَهُم بِالبُخلِ فَبَخِلوا وَأَمَرَ هُم بِالقَطيعَةِ فَقَطَعوا وَأَمَرَهُم بِالفُجورِ فَفَجَروا؛
از حرص بپرهيزيد که پيشينيان شما در نتيجه حرص هلاک شدند، حرص آنها را به بخل وادار کرد و بخيل شدند. به قطع رحم وادار کرد و قطع رابطه کردند با خويشاوندان. به بدي وادارشان کرد و بدکار شدند.
(غررالحکم، ج۲، ص ۴۶۰، ح۳۲۹۵)
حديث - ۴۲۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَلا اُخْبِرُکُمْ بِاَبْعَدِکُمْ مِنّي شَبَها؟ قَالُوا: بَلي يا رَسولَ اللّهِ. قالَ: اَلْفاحِشُ الْمُتَفَحِّشُ الْبَذي‌ءُ، اَلْبَخِيلُ، اَلْمُخْتَالُ، اَلْحَقودُ، اَلْحَسُودُ، اَلْقاسِي الْقَلْبِ، اَلْبَعِيدُ مِنْ کُلِّ خَيْرٍ يُرْجي، غَيْرُ المَاْمونِ مِنْ کُلِّ شَرٍّ يُتَّقي؛
آيا شما را از کم شباهت‌ترينتان به خودم آگاه نسازم؟ عرض کردند: چرا، اي رسول خدا! فرمودند: زشتگويِ بي آبرويِ بي شرم، بخيل، متکبر، کينه توز، حسود، سنگدل، کسي که هيچ اميدي به خيرش و اماني از شرش نيست.
(کافي، ج ۲، ص ۲۹۱، ح ۹)
حديث - ۴۳۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
لا يَدخُلُ الجَنَّهَ مَن فِي قَلبهِ مِثقالَ ذَرَّهٍ مِن کِبر؛
کسي که در قلبش به اندازه ذره اي کبر و خود بزرگ بيني باشد به بهشت وارد نمي شود.
(جهاد النفس، ح ۵۶۹)
حديث - ۴۳۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَلذُّنوبُ الَّتي تُغَيِّيرُ النِّعَمَ البَغيُ وَ الذُّنوبُ التَّي تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتي تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتي تَهتِکُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتي تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتي تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطيعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتي تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَينِ؛
گناهي که نعمتها را تغيير ميدهد، تجاوز به حقوق ديگران است. گناهي که پشيماني مي‌آورد، قتل است. گناهي که گرفتاري ايجاد ميکند، ظلم است. گناهي که آبرو مي‌بَرد، شرابخواري است. گناهي که جلوي روزي را مي‌گيرد، زناست. گناهي که مرگ را شتاب مي‌بخشد، قطع رابطه با خويشان است. گناهي که مانع استجابت دعا ميشود و زندگي را تيره و تار ميکند، نافرماني از پدر مادر است.
علل الشرايع، ج۲، ص۵۸۴
حديث - ۴۳۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحُرِّيَّةُ مُنَزَّهَةٌ مِنَ الغِلِّ وَالمَکرِ؛
آزادگي از کينه‌توزي و مکر منزّه است.
(غررالحکم، ج۱، ص۳۸۵، ح۱۴۸۵)
حديث - ۴۳۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لَيْسَ لِکَذوبٍ اَمانَةٌ، وَ لا لِفُجورٍ صيانَةٌ؛
دروغگو امانتدار نيست و بدکار، نگهدارنده اسرار.
غررالحکم، ج ۵، ص ۸۵ ، ح ۷۵۰۶
حديث - ۴۳۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَبَي اللّهُ لِصاحِبِ الْخُلْقِ السَّيِّي‌ءِ بِالتَّوبَةِ. فَقيلَ: يا رَسول اللّهِ، وَ کَيْفَ ذلِکَ؟ قالَ: لاِنـَّهُ اِذا تابَ مِنْ ذَنـْبٍ وَقَعَ في اَعْظَمَ مِنَ الذَّنـْبِ الّذي تابَ مِنْهُ؛
خداوند از آدم بد اخلاق توبه نمي‌پذيرد. عرض شد: اي رسول خدا، چرا؟ فرمودند: چون هرگاه از گناهي توبه کند در ورطه گناهي بدتر از آن که توبه کرده است مي‌افتد.
(بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۲۹۹، ح ۱۲)
حديث - ۴۳۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَن ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ وَ مَن کَبُرَ هَمُّهُ سَقُمَ بَدَنُهُ؛
هر کس بد اخلاق باشد، خودش را عذاب مي دهد و هر کس غم و غصه اش زياد شود، تنش رنجور مي گردد.
(نهج الفصاحه، ح ۳۰۰۲)
حديث - ۴۳۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلسَّيِّئُ الْخُلُقِ کَثيرُ الطَّيْشِ مُنَغَّصُ الْعَيْشِ؛
آدم بد اخلاق بسيار خطا ميکند و زندگي‌اش تلخ ميشود.
(غررالحکم، ح ۱۶۰۴)
حديث - ۴۳۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَنْ ساءَ خُلْقُهُ ضاقَ رِزْقُهُ؛
هر کس بد اخلاق باشد، روزي‌اش تنگ ميشود.
(غررالحکم، ح ۸۰۲۳)
حديث - ۴۳۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لَيسَ الکَذِبُ مِن خَلائِقِ الإِسلامِ؛
دروغگويي از اخلاق اسلام نيست.
(غررالحکم، ج۵، ص۷۴، ح۷۴۶۰)
حديث - ۴۳۹
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ؛
هر کس بداخلاق باشد، خودش را شکنجه و آزار مي دهد.
(کافي، ج۲، ص۳۲۱، ح۴)
حديث - ۴۴۰
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
العبادة مع اکل الحرام کالبناء علي الرمل؛
عبادت کردن با حرام خواري ، مثل بنا کردن ساختمان بر روي شن است
(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۸).
حديث - ۴۴۱
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ترک الغيبة احب الي الله من عشرة الاف رکعة تطوعا؛
ترک غيبت نزدخداوند ازده هزار رکعت نماز مستحبي محبوبتر است
(قصار الجمل ، ۲، ص ۱۰۷).
حديث - ۴۴۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
من اغتاب مسلما او مسلمة لم يقبل الله صلوته و لاصيامه اربعين يوما و ليلة الا ان يغفر له صاحبه ؛
هرکس مرد يا زن مسلماني را غيبت کند، چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذيرفته نيست مگر اين که غيبت شونده او را ببخشايد.
(بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۸).
حديث - ۴۴۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا يَرضَي الحَسُودُ عَمَّن يَحسُدُهُ إلاّ بِالمَوتِ أو بِزَوالِ النِّعمَةِ ؛
حسود ، جز به مرگ يا از بين رفتن نعمتِ کسي که بر او حسد مي‌ورزد ، خشنود نميشود
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۰۸۱۲
حديث - ۴۴۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا تَستَبطِي‌ء اِجابَةَ دُعائِکَ وَ قد سَدَدتَ طَريقَهُ بِالذُّنُوبِ ؛
اجابت دعايت را دير مپندار ، وقتي با گناه راه اجابت آن را فرو بسته‌اي
غرر الحکم و درر الکلم، حديث – ۱۰۳۲۹
حديث - ۴۴۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن نَقَلَ إلَيکَ نَقَلَ عَنکَ ؛
کسي که [از ديگران] براي تو خبر مي‌آورد ، از تو [براي ديگران ]خبر مي‌برد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۱۳۳
حديث - ۴۴۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن يَکتَسِب مالاً مِن غَيرِ حِلِّهِ يَصرِفهُ في غَيرِ حَقَّهِ ؛
هرکس مالي را از حرام به دست آورد ، آن را در راه ناشايست خرج ميکند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۸۸۸۳
حديث - ۴۴۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن کافَأَ الإحسانَ بِالإساءَةِ فَقَد بَرِي‌ءَ مِنَ المُرُوَّةِ ؛
از مردانگي به دور است آنکه نيکي را با بدي جزا ميدهد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث – ۸۶۷۴
حديث - ۴۴۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن ظَلَمَ العِبادَ کانَ اللّهُ خَصمَهُ ؛
هر کس به بندگان [خدا] ستم کند ، خداوند دشمن اوست
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۸۶۳۷
حديث - ۴۴۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن بَخِلَ عَلي نَفسِهِ کانَ عَلي غَيرِهِ أبخَلَ ؛
هر کس بر خود بخيل باشد ، بر ديگران بخيل‌تر است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۸۶۲۵
حديث - ۴۵۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن کَثُرَ فِکرُهُ فِي المَعاصي دَعَتهُ إلَيها ؛
هر کس بسيار به گناهان بينديشد ، گناهان او را به سوي خود مي‌کشانند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۸۵۶۱
حديث - ۴۵۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن أطاعَ هَواهُ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنياهُ ؛
هر که از هوس خود پيروي کند ، آخرتش را به دنيايش فروخته است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۸۳۵۴
حديث - ۴۵۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن عُرِفَ بِالکِذبِ لَم يُقبَل صِدقُهُ ؛
کسي که به دروغگويي شناخته شود ، سخن راستش نيز پذيرفته نميشود
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۸۰۱۰
حديث - ۴۵۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن وافَقَ هَواهُ خالَفَ رُشدَهُ ؛
هر کس با هوس خود موافقت کند ، با بالندگي خود مخالفت کرده است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۷۹۵۷
حديث - ۴۵۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن أساءَ خُلقَهُ عَذَّبَ نَفسَهُ ؛
هر کس خود را بدخو گردانَد ، خود را عذاب ميدهد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۷۷۹۸
حديث - ۴۵۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لِيَکُن أبغَضُ النّاسِ إلَيکَ وَ أبعَدُهُم مِنکَ أطلَبَهُم لِمَعايِبِ النّاسِ ؛
بايد مبغوض‌ترينِ مردم و دورترينِ آنها از تو کسي باشد که بيش از همه از مردم عيبجويي ميکند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۷۳۷۸
حديث - ۴۵۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کَثرَةُ الغَضَبِ تُزرِي بِصاحِبِهِ وَ تُبدِي مَعايِبَهُ ؛
خشمِ بسيار ، صاحب خشم را خوار و عيبهاي او را آشکار ميکند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۷۱۰۷
حديث - ۴۵۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کَثرَةُ المُزاحِ تُسقِطُ الهَيبَةَ ؛
شوخي بسيار ، هيبت را از ميان مي‌برد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۷۱۰۱
حديث - ۴۵۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کَيفَ يَدَّعِي حُبَّ اللّهِ مَن سَکَنَ قَلبَهُ حُبُّ الدُّنيا؟! ؛
چگونه ادّعاي دوستي خدا ميکند، کسي که دوستي دنيا در قلبش جاي گرفته است ؟!
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۷۰۰۲
حديث - ۴۵۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کَيفَ يَجِدُ لَذَّةَ العِبادَةِ مَن لا يَصُومُ عَنِ الهَوي؟! ؛
چگونه لذّت عبادت را در مي‌يابد، کسي که از هوس باز نمي‌ايستد؟!
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۶۹۸۵
حديث - ۴۶۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کُلُّ داءٍ يُداوي اِلاّ سُوءَ الخُلقِ ؛
هر دردي درمان ميشود ، جز بد اخلاقي
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۶۸۸۰
حديث - ۴۶۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کُلُّ ذي رُتبَةٍ سَنِيَّةٍ مَحسودٌ ؛
بر هر بلند مرتبه‌اي حسد مي‌برند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۶۸۶۲
حديث - ۴۶۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
قَد تُورِثُ اللَّجاجَةُ ما لَيسَ لِلمَرءِ إلَيهِ حاجَةٌ ؛
گاه باشد که لجاجت ، آنچه را که آدمي به آن نياز ندارد ، به بار آوَرد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث -۶۶۸۰
حديث - ۴۶۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
غايَةُ الخِيانَةِ خِيانَةُ الخِلِّ الوَدُودِ وَ نَقضُ العُهُودِ ؛
منتهاي خيانت ، خيانت کردن به دوست صميمي و شکستن پيمان است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۶۳۷۴
حديث - ۴۶۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
عَجِبتُ لِمَن يَحتَمِي الطَّعامَ لأِذِيَّتِهِ کَيفَ لا يَحتَمِي الذَّنبَ لأِليمِ عُقُوبَتِهِ ؛
در شگفتم از کسي که از بيم آسيب ديدن ، از غذا دوري مي‌گزيند ، چگونه از بيم کيفر دردناک ، از گناه نمي‌پرهيزد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۶۲۵۴
حديث - ۴۶۵
عادَةُ اللِّئامِ المُکافاةُ بِالقَبيحِ عَنِ الإحسانِ ؛
خوبي را با زشتي جواب دادن ، عادت فرومايگان است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۶۲۳۸
حديث - ۴۶۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ظُلمُ اليَتامي وَ الاَيامي يُنزِلُ النِّقَمَ وَ يَسلُبُ النِّعَمَ أهلَها ؛
ستم بر يتيمان و بيوه زنان ، کيفر الهي را فرود مي‌آورد و نعمت را از اهل نعمت مي‌ستاند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۶۰۷۹
حديث - ۴۶۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ظُلمُ الضَّعيفِ أفحَشُ الظُّلمِ ؛
ستم کردن بر ناتوان ، زشت‌ترين ستم است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۶۰۵۴
حديث - ۴۶۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
طَعنُ اللِّسانِ أمَضٌ مِن طَعنِ السِّنانِ ؛
زخمِ زبان ، دردناک‌تر از زخمِ نيزه است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۶۰۱۱
حديث - ۴۶۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
طُوبي لِمَن خَلا مِنَ الغِلِّ صَدرُهُمِنَ الغِشِّ قَلبُهُ ؛
خوشا آن که سينه‌اش از کينه تهي و دلش از ناصافي و خيانت ، پاک است !
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۵۹۴۱
حديث - ۴۷۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
شَرُّ النّاسِ مَن لا يُبالِي أن يَراهُ النّاسُ مُسِيئا ؛
بدترينِ مردم ، کسي است که پروا نکند از اين که مردم او را گناهکار ببينند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۵۷۰۲
حديث - ۴۷۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
شَرُّ النّاسِ مَن لا يَقبَلُ العُذرَ ، وَ لا يُقيِلُ الذَّنبَ ؛
بدترينِ مردم ، کسي است که عذر را نپذيرد و از لغزش در نگذرد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۵۶۸۵
حديث - ۴۷۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
سُوءُ الخُلقِ نَکَدُ العَيشِ وَ عَذابُ النَّفسِ ؛
بدخويي موجب سختي زندگي و عذاب جان است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۵۶۳۹
حديث - ۴۷۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
رُبَّ واعِظِ غَيرُ مُرتَدِعٍ ؛
بسا واعظي که خود [از گناه] باز نمي‌ايستد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۵۳۶۱
حديث - ۴۷۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
رَأسُ الجَهلِ مُعاداةُ النّاسِ ؛
سرآغاز ناداني ، دشمني با مردم است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۵۲۴۷
حديث - ۴۷۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خُلُوُّ الصَّدرِ مِنَ الغِلِّ وَ الحَسَدِ مِن سَعادَةِ العَبدِ ؛
خالي بودن سينه از کينه و رشک ، از خوشبختي آدمي است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۵۰۸۳
حديث - ۴۷۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
حُبُّ الاِطراءِ وَ المَدحِ مِن اَوثَقِ فُرَصِ الشَّيطانِ ؛
دوست داشتن ستايش ديگران، از مغتنم‌ترين فرصتهاي شيطان است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۸۷۷
حديث - ۴۷۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
تَهويِنُ الذَّنبِ اَعظَمُ مِن رُکُوبِ الذِّنبِ ؛
کوچک انگاشتن گناه، از ارتکاب گناه ، بزرگتر است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۴۹۰
حديث - ۴۷۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إذا رَأيتَ في غَيرِکَ خُلقا ذَميما فَتَجَنَّب مِن نَفسِکَ اَمثالَهُ ؛
هرگاه در ديگري خوي نکوهيده‌اي ديدي ، مانند آن را از خودت دور دار.
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۰۹۸
حديث - ۴۷۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِذا رَغِبتَ فِي المَکارِمِ فَاجتَنِبِ المَحارِمَ ؛
اگر خواهان بزرگي‌ها هستي ، از حرامها دوري کن
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۴۰۶۹
حديث - ۴۸۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إن تَنَزَّ هُوا عَنِ المَعاصي يُحبِبکُمُ اللّهُ ؛
اگر از گناهان پاک شويد ، خداوند شما را دوست مي‌دارد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۷۵۹
حديث - ۴۸۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَبخَلُ النّاسِ مَن بَخِلَ بِالسَّلامِ ؛
بخيل‌ترينِ مردم، کسي است که از سلام کردن بخل ورزد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۲۰۰
حديث - ۴۸۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَکبَرُ العَيبِ أن تَعيبَ غَيرَکَ بِما هُوَ فيکَ ؛
بزرگترين عيب آن است که بر ديگري عيبي بگيري که در تو نيز هست
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۱۶۷
حديث - ۴۸۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَکبَرُ الکُلفَةِ تَعَنّيکَ فِيما لا يَعنيکَ ؛
بزرگترين زحمت ، سختي کشيدن در چيزي است که سودي برايت ندارد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۱۶۶
حديث - ۴۸۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَعظَمُ الذُّنُوبِ عِندَ اللّهِ ذَنبٌ اَصَرَّ عَلَيهِ عامِلُهُ ؛
بزرگترين گناه نزد خداوند ، گناهي است که صاحب گناه بر آن اصرار ورزد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۱۳۱
حديث - ۴۸۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَسرَعُ شَيءٍ عُقُوبَةً اليَمينُ الفاجِرَةُ ؛
زودآينده‌ترين کيفر ، کيفرِ سوگند دروغ است.
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۰۴۱
حديث - ۴۸۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَقبَحُ الغَدرِ إذاعَةُ السِّرِّ ؛
زشت‌ترين بي‌وفايي ، فاش کردن راز است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۰۰۵
حديث - ۴۸۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَشَدُّ القُلُوبِ غِلاًّ قَلبُ الحَقُودِ ؛
ناصاف‌ترينِ دلها ، دل کينه‌توز است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۹۳۲
حديث - ۴۸۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَسوَءُ النّاسِ عَيشا الحَسُودُ ؛
حسود ، بدترين زندگي را در بين مردم دارد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۹۳۱
حديث - ۴۸۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إيّاکَ أن تَجعَلَ مَرکَبَکَ لِسانَکَ في غِيبَةِ إخوانِکَ أو تَقُولَ ما يَصيرُ عَلَيکَ حُجَّةً وَ فِي الإساءَةِ إلَيکَ عِلَّةً ؛
بپرهيز از اينکه زبانت را مَرکب غيبت برادرانت کني ، يا سخني بگويي که حجّت بر تو و بهانه بدي کردن به تو شود
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۷۲۴
حديث - ۴۹۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إيّاکَ وَالنِّفاقَ فَإنَّ ذَا الوَجهَينِ لا يَکُونُ وَجيها عِندَ اللّهِ ؛
از دورويي دور باش ، که دورو نزد خداوند آبرويي ندارد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۶۹۴
حديث - ۴۹۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إيّاکَ وَالمَنَّ بِالمَعرُوفِ فَإنَّ الاِمتِنانَ يُکَدِّرُ الإحسانَ ؛
بپرهيز از منّت گذاشتن در احسان ، که منت‌گذاري احسان را تيره ميکند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۶۷۳
حديث - ۴۹۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إيّاکَ وَ النَّميمَةَ فَإنَّها تَزرَعُ الضَّغينَةَ وَ تُبَعِّدُ عَنِ اللّهِ وَالنّاسِ ؛
بپرهيز از سخن‌چيني که بذر کينه مي‌افشانَد و از خدا و مردم دور ميکند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۶۶۳
حديث - ۴۹۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِتَّقُوا مَعاصِيَ الخَلَواتِ فَإنَّ الشّاهِدَ هُوَ الحاکِمُ ؛
از گناهان پنهاني بپرهيزيد که آنکه شاهد است، همو داور است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۵۲۴
حديث - ۴۹۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحِدَّةُ ضَربٌ مِنَ الجُنُونِ لأَِنَّ صاحِبَها يَندَمُ فَإن لَم يَندَم فَجُنونُهُ مُستَحکَمٌ ؛
تندخويي، گونه‌اي از ديوانگي است ؛ زيرا تندخو پشيمان ميشود. اگر پشيمان نشود ، ديوانگي او استوار گشته است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۲۰۴۰
حديث - ۴۹۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلذُّنُوبُ الدّاءُ وَ الدَّواءُ الاِستِغفارُ وَ الشِّفاءُ أن لا تَعُودَ ؛
گناه، درد است، آمرزشْ‌خواهي داروي آن است و تکرار نکردن ، درمانِ آن
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۸۹۰
حديث - ۴۹۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحاسِدُ يَري أنَّ زَوالَ النِّعمَةِ عَمَّن يَحسُدُهُ نِعمَةٌ عَلَيهِ ؛
حسود ، نابودي نعمتِ کسي را که به او رشک مي‌برد، براي خود نعمتي مي‌داند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۸۳۲
حديث - ۴۹۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلمُرائي ظاهِرُهُ جَميلٌ وَ باطِنُهُ عَليلٌ ؛
رياکار، ظاهرش زيباست و باطنش بيمار
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۵۷۷
حديث - ۴۹۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلغَضَبُ يُفسِدُ الألبابَ وَ يُبعِدُ مِنَ الصَّوابِ ؛
خشم ، عقلها را فاسد و از راه درست، دور ميکند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۳۵۶
حديث - ۴۹۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلغِشُّ مِن أخلاقِ اللِّئامِ ؛
ناراستي کردن [با مردم] از خصلتهاي فرومايگان است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۲۹۹
حديث - ۵۰۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلسّامِعُ لِلغيبَةِ کَالمُغتابِ ؛
شنونده غيبت ، مانند غيبت‌کننده است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۱۷۱
حديث - ۵۰۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلکِبرُ مِصيَدةُ إبليسِ العُظمي ؛
خودبزرگ بيني ، دام بزرگ ابليس است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۱۳۲
حديث - ۵۰۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحَسُودُ لا يَسُودُ ؛
حسود ، سَروري نمي‌يابد
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۱۰۱۷
حديث - ۵۰۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلغيبَةُ آيَةُ المُنافِقِ ؛
غيبت کردن ، نشانه انسان دوروست
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۸۹۹
حديث - ۵۰۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلمَنُّ يُفسِدُ الإحسانَ ؛
منّت گذاشتن ، عمل نيک را تباه ميکند
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۷۸۴
حديث - ۵۰۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلعُجبُ رَأسُ الحَماقَةِ ؛
خودپسندي ، سرآغاز کم خِرَدي است
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۳۴۸
حديث - ۵۰۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مِن أعظَمِ الشَّقاوَةِ القَساوَةُ ؛
سختْ‌دلي از بزرگترين بدبختي‌هاست
غرر الحکم و درر الکلم، حديث - ۹۳۷۶
حديث - ۵۰۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
آفَةُ الجَمالِ الخُيَلاءُ ؛
آفت زيبايي غرور است
بحار الأنوار : ۷۷ / ۵۹ / ۳
حديث - ۵۰۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ظُلمُ الأجِيرِ أجرَهُ مِن الکبائرِ ؛
کم دادن مزد مزدبَر (کارگر) از گناهان بزرگ است
بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۱۷۰ / ۲۷
حديث - ۵۰۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ استَذَلَّ مؤمِنا أو مؤمِنَةً أو حَقَّرَهُ لِفَقرِهِ أو قِلَّةِ ذاتِ يَدِهِ ، شَهَرَهُ اللّهُ تعالي يومَ القِيامَةِ ثُمّ يَفضَحُهُ؛
هر کس مرد يا زن مؤمني را به سبب تهيدستي يا اندک بودن مال و داراييش خوار شمارد يا تحقير کند، خداوند متعال در روز قيامت او را (بدين کار زشتش) شهره و سپس رسوايش سازد.
بحار الأنوار : ۷۲ / ۴۴ / ۵۲
حديث - ۵۱۰
امام صادقعليهالسلام :
الَيمينُ الصَّبرُ الکاذِبَةُ تُورِثُ العَقِبَ الفَقْرَ ؛
سوگند اجباري دروغ براي بازماندگان فقر به بار مي‌آورد
بحار الأنوار : ۱۰۴ / ۲۰۹ / ۱۹
حديث - ۵۱۱
امام صادقعليهالسلام :
مَن حَلفَ علي يَمينٍ وهُو يَعلمُ أ نّهُ کاذِبٌ فقَد بارَزَ اللّهَ عز و جل؛
هرکه سوگندي خورد و بداند که دروغ مي‌گويد به جنگ خدا رفته است
ثواب الأعمال : ۲۶۹ / ۱
حديث - ۵۱۲
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
في کِتابِ أميرِ المؤمنينَعليه‌السلام : ثلاثُ خِصالٍ لا يَموتُ صاحِبُهُنّ حتّي يَري وَبالَهُنَّ : البَغيُ ، وقَطيعَةُ الرَّحِمِ ، والَيمينُ الکاذِبةُ؛
در کـتاب امير الـمؤمنينعليه‌السلام آمده است : سه گناه است که صاحب آنها در همين دنيا کيفرش را ببيند : ستم ، بريدن پيوند خويشاوندي و سوگند دروغ .
أمالي المفيد : ۹۸ / ۸
حديث - ۵۱۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
العِبادَةُ مَع أکْلِ الحَرامِ کالبِناءِ علي الرَّمْلِ - وقيلَ : علي الماءِ؛
عبادت کردن با وجود حرام خواري مانند ساختن بنايي است بر روي شن و به قولي : بر روي آب
عدّة الداعي : ۱۴۱
حديث - ۵۱۴
امام باقرعليه‌السلام :
انَّ الرّجُلَ إذا أصابَ مالاً مِن حَرامٍ لَم يُقْبَلْ مِنهُ حَجُّ ولا عُمْرَةٌ ولا صِلَةُ رَحِمٍ حتّي أنّه يَفْسُدُ فيهِ الفَرْجُ ؛
هرگاه انسان مالي از حـرام بـه دست آورد نه حجّي از او پذيرفته شود، نه عمرهاي و نه صله رحمي و حتّي در ازدواج و زناشويي او تأثير سوء مي‌گذارد.
أمالي الطوسيّ : ۶۸۰ / ۱۴۴۷
حديث - ۵۱۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا يَحْتَکِرُ إلاّ الخَوّانونَ؛
جز خيانتکاران احتکار نمي‌کنند.
کنز العمّال : ۹۷۳۸
حديث - ۵۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
مِن طَبائعِ الأغْمارِ إتْعابُ النُّفوسِ في الاحْتِکارِ؛
به رنج افکندن خود براي احتکار از خصلتهاي ابلهان است
غرر الحکم : ۹۳۴۹
حديث - ۵۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
الاحْتِکارُ شِيمَةُ الفُجّارِ ؛
احتکار خوي نابکاران است
غرر الحکم: ۶۰۷
حديث - ۵۱۸
امام عليعليهالسلام :
فيما کَتَبَهُ للأشتَرِ حينَ وَلاّهُ مِصرَ: واعْلَمْ مَع ذلکَ أنّ في کثيرٍ مِنهُم التُجّار وذَوِي الصَناعاتِ ضِيقا فاحِشا ، وشُحّا قَبيحا ، واحْتِکارا للمَنافِعِ ، وتَحَکُّما في البِياعاتِ ، وذلکَ بابُ مَضَرَّةٍ للعامَّةِ ، وعَيْبٌ علي الوُلاةِ ، فامْنَعْ مِن الاحْتِکارِ ؛ فإنَّ رسولَ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مَنعَ مِنهُ؛
در فرمان زمامداري مصر به مالک اشتر : با اين همه ، بدان که بسياري از آنان تجّار و صاحبان صنعت در داد و ستد بيش از اندازه سختگيرند و بخل ورزي ناپسندي دارند و به منظور سود بيشتر کالا را احتکار مي‌کنند و به دلخواه نرخ گران مي‌بندند و اين کار براي توده مردم زيانبار و براي حکمرانان عيب و ننگ است بنابراين ، از احتکار جلوگيري کن ؛ زيرا که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از آن منع فرموده است
نهج البلاغه: الکتاب ۵۳ و منتخب ميزان الحکمة : ۱۶۰
حديث - ۵۱۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
الُمحْتَکِرُ مَلْعونٌ ؛
محتکر از رحمت خدا به دور است
بحار الأنوار : ۶۲ / ۲۹۲
حديث - ۵۲۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الُمحتَکِرُ في سُوقِنا کالمُلْحِدِ في کِتابِ اللّه ؛
کسي که در بازار ما دست به احتکار زند به منزله کسي است که کتاب خدا را انکار کند
کنز العمّال: ۹۷۱۷
حديث - ۵۲۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يُحْشَـرُ الحَکّارونَ وقَتَلَهُ الأنْفُـسِ إلي جَهَنّمَ في دَرَجةٍ ؛
محتکران و آدم‌کشان در جهنّم هم رديف و هم درجه‌اند
کنز العمّال :۹۷۳۹
حديث - ۵۲۲
امام عليعليهالسلام :
الحِرصُ لا يَزيدُ في الرِّزقِ ، ولکنْ يُذِلُّ القَدْرَ؛
آزمندي، روزي را زياد نميکند بلکه قدر و منزلت را خوار مي‌سازد.
غرر الحکم : ۱۸۷۷
حديث - ۵۲۳
امام عليعليهالسلام :
الحِرْصُ عَناءٌ مُؤبَّدٌ؛
آزمندي، رنجي جاويدان است.
غرر الحکم : ۹۸۲
حديث - ۵۲۴
امام عليعليهالسلام :
الحِرصُ يُزْري بالمُرُوَّةِ ؛
آزمندي جوانمردي را لکه‌دار ميکند.
غرر الحکم : ۱۱۰۷
حديث - ۵۲۵
امام عليعليهالسلام :
الحِرصُ مَطِيَّةُ التَّعَبِ؛
آزمندي مَرکب رنج است.
غرر الحکم: ۲۸۰
حديث - ۵۲۶
امام عليعليهالسلام :
وقد سُئلَ : أيُّ ذُلٍّ أذَلُّ: الحِرصُ علي الدُّنيا؛
در پاسخ به اين پرسش که کدام خواري بدتر است؟(فرمودند) : آزمندي به دنيا
أمالي الصدوق : ۳۲۲ / ۴
حديث - ۵۲۷
امام عليعليهالسلام :
الحَريصُ فَقيرٌ ولو مَلَکَ الدُّنيا بحَذافيرِها ؛
آزمـند نـيازمند است اگـر چه مالک همه دنيا باشد
غرر الحکم : ۱۷۵۳
حديث - ۵۲۸
امام حسينعليه‌السلام :
لَيستِ العِفّةُ بمانِعَةٍ رِزْقا ، ولا الحِرصُ بجالِبٍ فَضْلاً ، وإنَّ الرِّزقَ مَقْسومٌ والأجَلَ مَحتومٌ ، واسْتِعمالُ الحِرصِ طَالبُ المَأْثَم؛
نه عفّت مانع روزي ميشود و نه حرص، روزي بيشتر مي‌آورد؛ زيرا روزي تقسيم شده و اجل حتمي است و حرص زدن طلب گناه است.
أعلام الدين : ۴۲۸
حديث - ۵۲۹
امام عليعليهالسلام :
الحِرصُ لا يَزيدُ في الرِّزقِ ، ولکنْ يُذِلُّ القَدْرَ؛
آزمندي روزي را زياد نميکند، بلکه قدر و منزلت را خوار مي‌سازد
غرر الحکم : ۱۸۷۷
حديث - ۵۳۰
امام باقرعليه‌السلام :
مَثَلُ الحَريصِ علي الدُّنيا مَثَلُ دُودَةِ القَزِّ : کُلَّما ازْدادَتْ مِن القَزِّ علي نَفْسِها لَفّا کانَ أبْعَدَ لَها مِن الخُروجِ ، حتّي تَموتَ غَمّا؛
حکايت کسي که به دنيا حريص است، حکايت کرم ابريشم است هرچه بيشتر ابريشم بر خود مي‌تند ، با بيرون آمدن از پيله بيشتر فاصله مي‌گيرد تا آن که سرانجام دق مرگ ميشود
الکافي : ۲ / ۳۱۶ / ۷
حديث - ۵۳۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اعْلَمْ يا عليُّ ، أنّ الجُبْنَ والبُخْلَ والحِرْصَ غَريزَةٌ واحِدَةٌ ، يَجْمَعُها سُوءُ الظَّنِّ؛
اي علي ! بدان که ترسويي و بخل و آزمندي يک سرشتند و ريشه آنها بدگماني (به خدا) است
علل الشرائع : ۵۵۹ / ۱
حديث - ۵۳۲
امام‌عليعليه‌السلام :
علي الشَّکِّ وقِلَّةِ الثِّقَةِ باللّه ، مَبْني الحِرصِ والشُّحِّ؛
بناي‌آزمندي‌وبخل‌شديد بر شکّ و کم اعتمادي به خدا استوار است
غرر الحکم : ۶۱۹۵
حديث - ۵۳۳
امام عليعليهالسلام :
شِدَّةُ الحِرصِ مِن قُوَّةِ الشَّرَةِ وضَعْفِ الدِّينِ؛
آزمندي زياد ناشي از نيروي سيري ناپذيري و سستي دين است
غرر الحکم : ۵۷۷۲
حديث - ۵۳۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن غَشَّ أخاهُ المُسلِمَ نَزَعَ اللّهُ عَنهُ بَرَکهَ رِزقِهِ ، وأفسَدَ علَيهِ مَعيشَتَهُ ، ووَکَلَهُ إلي نفسِهِ؛
هر که به برادر مسلمان خود دغلکاري روا دارد ، خداوند برکت را از روزي او بگيرد و زندگيش را بر وي تباه گرداند و او را به خودش واگذارد
بحار الأنوار : ۷۶ / ۳۶۵ / ۳۰
حديث - ۵۳۵
امام رضاعليه‌السلام :
لايَجتَمِعُ المالُ إلاّ بخِصالٍ خَمسٍ: بِبُخلٍ شَديدٍ ، وأمَلٍ طَويلٍ ، وحِرصٍ غالِبٍ ، وقَطيعَةِ الرَّحِمِ ، وإيثارِ الدُّنيا علَي الآخِرَةِ؛
مال و ثروت جمع نشود ، مگر با داشتن پنج خصلت : بخل شديد ، آرزوي دراز ، حرص چيره (بر جان) ، رسيدگي نکردن به خويشان و ترجيح دنيا بر آخرت
الخصال : ۲۸۲ / ۲۹
حديث - ۵۳۶
امام عليعليهالسلام :
لا وِزرَ أعظَمُ مِن وِزرِ غَنيٍّ مَنَعَ الُمحتاجَ ؛
گناهي، بـزرگتر از گـناه ثروتمندي نيست که نيازمند را از حقّش محروم کرده باشد
غررالحکم : ۱۰۷۳۸
حديث - ۵۳۷
امام صادقعليهالسلام :
دِرهَمُ ربا أعظَمُ عِندَاللّه مِن سَبعينَ زَنيةً بِذاتِ مَحرمٍ في بيتِ اللّه الحـرام؛
يک درهم ربا ، نزد خداوند سنگين‌تر است از هفتاد بار زنا کردن با محارم در (کعبه) خانه محترم خدا
نور الثقلين: ۱ / ۲۹۵ / ۱۱۷۷
حديث - ۵۳۸
امام صادقعليهالسلام :
آکِلُ الرِّبا لا يَخرُجُ مِنَ الدنيا حتّي يَتَخَبَّطَهُ الشيطانُ ؛
ربا خوار از دنيا نرود، تا آن که شيطان ديوانه‌اش کند
تفسير العياشي : ۱ / ۱۵۲ / ۵۰۳
حديث - ۵۳۹
امام باقرعليه‌السلام :
أخبَثُ المَکاسِبِ ، کَسبُ الرِّبا؛
پليدترين کسبها ، رباست
الکافي : ۵ / ۱۴۷ / ۱۲
حديث - ۵۴۰
أتَيتُ ليلةَ اُسرِيَ بِي علي قَومٍ بُطونُهُم کالبيوتِ فيها الحَيّاتُ تُري مِن خارجِ بُطونِهِم ، فقلتُ : مَن هؤلاءِ يا جَبرئيلُ ؟ قالَ : هؤلاءِ أکَلَهُ الرِّبا؛
شبي که به معراج رفتم ، بر مردمي گذشتم که شکمهايشان چون خانه‌اي بود و در آنها مارهايي وجود داشت که از بيرون شکمهايشان ديده مي‌شد. پرسيدم : اي جبرئيل! اينها کيستند ؟ گفت : اينان ربا خوارانند
کنز العمّال : ۳۱۸۵۷
حديث - ۵۴۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ اللّهَ عز و جل لَعَنَ آکِلَ الرِّبا ومُوکِلَهُ وکاتِبَهُ وشاهِدَيهِ؛
خداوند عز و جل ربا خوار و ربادهنده و کاتب و گواهان آن را لعنت کرده است
أمالي الصدوق : ۳۴۶ / ۱
حديث - ۵۴۲
امام عليعليهالسلام :
اعتِيادُ الکِذبِ يُورِثُ‌الفَقرَ؛
اعتياد به دروغگويي ، فقر مي‌آورد
بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۶۱ / ۳۶
حديث - ۵۴۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الکِذبُ يَنقُصُ الرِّزقَ؛
دروغ ، روزي را کم ميکند
الترغيب والترهيب : ۳ / ۵۹۶ / ۲۹
حديث - ۵۴۴
امام باقرعليه‌السلام :
إنّ العَبدَ لَيُذنِبُ الذَّنبَ فَيُزوي عنهُ الرِّزقُ؛
بنده گناه ميکند و به سبب آن روزي از او گرفته ميشود
الکافي : ۲ / ۲۷۰ / ۸
حديث - ۵۴۵
امام صادقعليهالسلام :
کَثرَةُ السُحتِ يَمحَقُ الرِّزقَ؛
حرامخواريِ زياد ، روزي را از بين مي‌برد
تحف العقول : ۳۷۲
حديث - ۵۴۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
إنَ اللّهَ تبارکَ وتعالي لَيُبْغِضُ المُنَفِّق سِلْعتَهُ بالأيْمانِ ؛
خداوند تبارک و تعالي از کسي که با قسم و سوگند خوردن کالاي خود را به فروش رساند، نفرت دارد
أمالي الصدوق : ۳۹۰ / ۶
حديث - ۵۴۷
قال الصادقعليه‌السلام :
ان الرجل يذنب الذنب فيحرم صلاة الليل و ان العمل السيي ء اسرع في صاحبه من السکين في اللحم؛
شخصي که به عصيان روي مي آورد، از خواندن نماز شب محروم مي شود، زيرا اثر کار بد در انسان ، از اثر کارد تيز بر گوشت ، سريع تر است
(ميزان الحکمه ، ج ۵، ح ۱۱۰۴۶۷).
حديث - ۵۴۸
قال الصادقعليه‌السلام :
ان الرجل ليکذب الکذبة فيحرم بها عن صلوة الليل؛
چه بسا مردي با گفتن دروغي ، از فيض نماز محروم مي شود.
(بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۴۶).
حديث - ۵۴۹
قال الباقرعليه‌السلام :
جاء الرجل الي اميرالمؤ منينعليه‌السلام فقال : يااميرالمؤ منين اني قد حرمت الصلوة بالليل فقال اميرالمؤ منين : انت رجل قد قيدتک ذنوبک؛
مردي نزد اميرالمؤ منينعليه‌السلام آمد و گفت: من از نماز شب محروم شده ام، امام علي عليه‌السلام فرمودند: گناهانت تو را گرفتار نموده است
(بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۱۲۷).
حديث - ۵۵۰
قال الصادقعليه‌السلام :
ان الرجل يذنب فيحرم صلوة الليل؛
هرآينه انسان مرتکب گناهي مي شود و در نتيجه را، از نماز شب محروم مي گردد.
(ميزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۲۲).
حديث - ۵۵۱
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
من شرب الخمر لم تقبل له صلاة اربعين ليلة فان عاد فاربعين ليلة من يوم شربها فان مات في تلک الاربعين ليلة من غير توبة سقاه الله يوم القيامة من طينة خبال ؛
کسي که شراب مي نوشد نماز وي تا چهل شبانه روز مقبول نيست و اگر بار ديگر لب به شراب زد باز هم تا چهل شب و اگر بدون ((توبه )) در اين اوقات بميرد، خداوند متعال وي را از خاک فاسد سيراب خواهد ساخت
(تفسير القمي ، ج ۱، ص ۱۸۱)
حديث - ۵۵۲
عن الباقرعليه‌السلام :
ما عصي الله بشي ء اشد من شرب المسکر ان احدهم يدع الصلاة الفريضة و يثب علي امه و ابنته و اخته و هو لا يعقل ؛
گناهي بدتر از شرب خمر، نيست و شرابخوار، در حال مستي ، نماز واجب را رها و با مادر و خواهر و دخترش همبستر مي شود ؛زيرا او در آن حال انديشه خود را از دست داده است
(وسائل الشيعه ، ج ۱۷، ص ۲۵۰)
حديث - ۵۵۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
من اغتاب مسلما او مسلمة لم يقبل الله صلاته و لا صيامه اربعين يوما الا ان يغفر له صاحبه من اغتاب في شهر رمضان لم يوجر علي صيامه ؛
کسي که غيبت شخص روزه داري نمايد خداوند متعال نماز و روزه وي را تا چهل روز مورد پسند قرار نمي دهد، مگر آن که غيبت شونده از وي راضي شود.(و افزود:) کسي که در ماه رمضان غيبت کند از روزه داري خويش اجري به دست نمي آورد.
(جامع الاخبار صدوق ، فصل الغيبة )
حديث - ۵۵۴
قال الباقرعليه‌السلام :
من شرب الخمر فسکر منها لم يقبل الله صلاته اربعين يوما فان ترک الصلاة في هذه الايام ضوعف عليه العذاب لترک الصلاة ؛
کسي که شراب بنوشد و مست شود، تا چهل روز، نماز او قبول نيست ؛ پس اگر نمازي را در اين روزها ترک کند، عقاب و کيفر وي نيز چند برابر است
(ثواب الاعمال ، ص ۵۵۱)
حديث - ۵۵۵
قال الصادقعليه‌السلام :
ان الرجل ليکذب الکذبة فيحرم بها صلاة الليل ؛
همانا مردي دروغ مي گويد، پس به خاطر آن دروغگويي از نماز شب محروم مي شود.
(ميزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۲۲)
حديث - ۵۵۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
من اغتاب مسلما او مسلمة لم يقبل الله صلوته و لاصيامه اربعين يوما و ليلة الا ان يغفر له صاحبه ؛
هر کس که غيبت مرد يا زن مسلماني را کند، تا چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذيرفته نيست ، مگر اين که غيبت شونده او را ببخشايد.
(بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۸)
حديث - ۵۵۷
قال الصادقعليه‌السلام :
لاتقبل صلوة شارب الخمر اربعين يوما الا ان يتوب ؛
نماز شرابخوار تا چهل روز مقبول نخواهد شد، مگر اين که توبه کند.
(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۳۱۷.ميزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۸۸)
۴۳۱ - انجام نماز براي خودنمايي
حديث - ۵۵۸
عن النبيصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال :
يا علي !شارب الخمر لايقبل - عز و جل - صلاته اربعين يوما فان مات في الاربعين مات کافرا ؛
اي علي ! نماز آدم شرابخوار تا چهل روز پذيرفته نيست و اگر در ظرف چهل روز بميرد، کافر از دنيا رفته است
(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۴۷)
حديث - ۵۵۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
من اکل لقمة حرام لم يقبل له صلواة اربعين ليلة و لم تستجب له دعوة اربعين صباحا ؛
کسي که لقمه حرام بخورد، تا چهل شب نماز او قبول نمي شود و دعاي وي نيز تا چهل روز به اجابت نمي رسد.
(دارالسلام نوري ، ج ۴، ص ۲۱۳)
حديث - ۵۶۰
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
من اغتاب مسلما او مسلمة لم يقبل الله صلوته و لا صيامه اربعين يوما و ليلة الا ان يغفر له صاحبه ؛
هر کس غيبت مرد يا زن مسلماني را کند، تا چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذيرفته نيست ، مگر اين که غيبت شونده او را ببخشد.
(بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۸)
حديث - ۵۶۱
امام صادقعليهالسلام :
إنّ الرجُلَ لَيَکذِبُ الکِذبَةَ فيُحرَمُ بها صلاةَ الليلِ؛
آدمي ، دروغـي مـي‌گويـد و بـه سبب آن از نماز شب محروم ميشود
علل الشرائع : ۳۶۲ / ۲ منتخب ميزان الحکمة : ۳۳۰
حديث - ۵۶۲
امام عليعليهالسلام :
ما جَفَّتِ الدُّموعُ إلاّ لقَسوةِ القلوبِ ، وما قَسَتِ القلوبُ إلاّ لِکَثْرةِ الذُّنوبِ ؛
چشمها نخشکيد مگر بر اثر سخت دلي و دلها سخت نشد مگر به سبب گناه زياد
بحار الأنوار : ۷۳ / ۳۵۴ /۶۰ منتخب ميزان الحکمة : ۷۸
حديث - ۵۶۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
يَقولُ إِبليسُ لِجُنودِهِ: أَلقوا بَينَهُمُ الحَسَدَ وَالبَغيَ، فَإِنَّهُما يَعدِ لانِ عِندَ اللّه الشِّرکَ؛
شيطان به سپاهيانش مي گويد: ميان مردم حسد و تجاوزگري بياندازيد چون اين دو، نزد خدا برابر با شرک است.
کافي، ج۲، ص۳۲۷، ح۲
حديث - ۵۶۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اصولُ الکُفرِ ثَلاثَهٌ الحِرصُ وَ الاِستِکبارُ وَ الحَسَدُ؛
ريشه هاي کفر سه چيز است:حرص و بزرگ منشي نمودن و حسد ورزيدن.
(جهاد النفس، ح ۵۵۰)
حديث - ۵۶۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِيّـاکُـم اَن يَحسُـدَ بَعضُکـُم بَعضـاً فَـاِنَّ الکُفـرَ اَصلُه الحَسَـد؛
از حسـد ورزي به يکـديگـر بپـرهيزيـد، زيـرا ريشه کفـر، حسـد است.
(تحف العقول، ص ۳۱۵)
حديث - ۵۶۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
يَکتَسِبُ الکاذِبُ بِکَذِبِهِ ثَلاثا: سَخَطُ اللّه عَلَيهِ وَاستِهانَةُ النّاسِ بِهِ وَمَقتُ المَلائِکَةِ لَهُ؛
دروغگو با دروغگويي خود سه چيز بدست مي آورد: خشم خدا را نسبت به خود، نگاه تحقيرآميز مردم را نسبت به خود و دشمني فرشتگان را نسبت به خود.
غررالحکم ۶/۴۸۰/۱۱۰۳۹
حديث - ۵۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَلکَذِبُ يَنقُصُ الرِّزقَ؛
دروغ، روزي را کم مي کند.
الترغيب و الترهيب ۳/۵۹۶/۲۹
حديث - ۵۶۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لَيسَ الکَذِبُ مِن خَلائِقِ الإِسلامِ؛
دروغگويي از اخلاق اسلام نيست.
غررالحکم، ج۵، ص۷۴، ص۷۴۶۰
حديث - ۵۶۹
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
پليدترين کسبها ، کسب رباست.
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۵ ، ص ۱۴۷
حديث - ۵۷۰
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
سه خصلت است که دارنده‌اش نمي‌ميرد تا عاقبت شوم آن را ببيند: ستمکاري، ازخويشان بريدن، و قسم دروغ که نبرد با خداست.
کافي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۴
حديث - ۵۷۱
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
خداوند ، دشنام گوي بي‌آبرو را دشمن دارد.
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۶
حديث - ۵۷۲
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
غيبت آن است که درباره برادرت چيزي را بگويي که خداوند بر او پوشيده و مستورداشته است و بهتان آن است که عيبي را که در برادرت نيست ، به او ببندي
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۸
حديث - ۵۷۳
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
از سستي و بي‌قراري بپرهيز ، که اين دو ، کليد هر بدي مي‌باشند ، کسي که سستي کند ،حقي را ادا نکند ، و کسي که بي‌قرار شود ، بر حق صبر نکند
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۵
حديث - ۵۷۴
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
خشم، کليد هر بدي است.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۳)
حديث - ۵۷۵
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
همه‌ي پليديها در يک خانه نهاده شده و کليد آن دروغ قرار داده شده است.
(بحارالانوار/۷۵/۳۷۸)
حديث - ۵۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
يطبع المؤمن علي کلّ خلق ليس الخيانه و الکذب؛
مؤمن هر خوئي تواند داشت مگر خيانت و دروغ گوئي.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
و أيّ داء أدوي من البخل؛
و چه مرضي از بخل بدتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
النّظره سهم مسموم من سهام ابليس؛
نگاه بد تيري زهرآگين از تيرهاي شيطان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
المقيم علي الزّنا کعابد وثن؛
آن که بر زنا اصرار ورزد، چون بت پرست است.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من أذي مسلما فقد أذاني و من أذاني فقد أذي اللَّه؛
هر که مسلماني را آزار کند مرا آزار کرده و هر که مرا آزار کند خدا را آزار کرده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من أذي المسلمين في طرقهم وجبت عليه لعنتهم؛
هر که مسلمانان را در راههايشان آزار کند لعنت وي بر ايشان واجب است.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من ضرب مملوکه ظالما أقيد منه يوم القيامه؛
هر که مملوک خويش را به ستم بزند روز قيامت از او تقاص کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من ضارّ ضارّ اللَّه به و من شاقّ شاقّ اللَّه عليه؛
هر که زيان به کسان رساند خدا زيانش رساند و هر که سختگيري کند خدا با وي سخت گيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من سعي بالنّاس فهو بغير رشده أو فيه شي ء منه؛
هر که بد مردم گويد از عقل به دور است يا خللي در او هست.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَنْ زَنَي زَنَي بِهِ ؛
هر که زنا کند با کسان وي زنا کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من زني أو شرب الخمر نزع اللَّه منه الإيمان کما يخلع الإنسان القميص من رأسه؛
هر که زنا کند يا شراب بنوشد خدا ايمان از او بکند همچنان که انسان پيراهن از سر خويش بيرون مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من احتکر علي المسلمين طعامهم ضربه اللَّه بالجذام؛
هر که خوراک مسلمانان را احتکار کند خدا به خوره مبتلايش کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من أذنب و هو يضحک دخل النّار و هو يبکي؛
هر که گناه کند و خندان باشد وارد جهنم شود و گريان باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من أعان علي خصومه بظلم لم يزل في سخط اللَّه حتّي ينزع؛
هر که به وسيله ستمي بر خصومتي کمک کند پيوسته مورد خشم خدا باشد تا دست بردارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من غشّنا فليس منّا، المکر و الخداع في النّار؛
هر که با ما نادرستي کند از ما نيست مکر و خدعه در جهنم است.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من کان له وجهان في الدّنيا کان له يوم القيامه لسانان من نار؛
هر که در دنيا دو رو باشد روز قيامت دو زبان از آتش دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من قطع رحما أو حلف علي يمين فاجره رأي و باله قبل أن يموت؛
هر که از خويشاوند ببرد يا قسم دروغ خورد پيش از آن که بميرد وبال آن ببيند.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من هجر أخاه سنه فهو کسفک دمه؛
هر که يک سال از برادر خويش قهر کند چنان است که خون وي را ريخته است.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من يعمل سوءا يجز به في الدّنيا؛
هر که عمل بد کند در دنيا سزاي آن بيند.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من لا يرحم لا يرحم و من لا يغفر لا يغفر له؛
هر که رحم نکند رحمش نکنند و هر که نيامرزد او را نيامرزند.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من حسن إسلام المرء ترکه مالا يعنيه؛
کسي که فضول نباشد، اسلامش نکو باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من فرّق بين والده و ولدها فرّق اللَّه بينه و بين أحبّته يوم القيمه؛
هر که ميان مادر و فرزندي تفرقه اندازد خدا روز قيامت ميان او و دوستانش جدائي افکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من کان ذا اللّسانين في الدّنيا جعل له يوم القيامه لسانان من النّار؛
هر که در دنيا دو زبان باشد براي وي روز قيامت دو زبان از آتش نهند.
نهج الفصاحه
حديث - ۵۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ملعون من سبّ أباه، ملعون من سبّ أمّه؛
هر که به پدر خويش ناسزا گويد ملعون است و هر که به مادر خويش ناسزا گويد ملعون است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ملعون من ضارّ مؤمنا أو مکر به؛
هر که به مؤمني زيان رساند يا با او حيله کند ملعون است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما محق الإسلام محق الشّح شي ء ؛
هيچ چيز مسلماني را چون بخل پايمال نمي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما ضلّ قوم بعد هدي کانوا عليه إلّا أوتوا الجدل؛
هيچ قومي پس از هدايت به ضلال نيفتاد مگر آن که به جدل خو گرفت.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما برّ أباه من شدّ إليه الطّرف بالغضب؛
هر که نگاه خشمگين سوي پدر خويش افکند از فضيلت نيکي با وي بي نصيب است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أحد أکثر من الرّبا إلّا کان عاقبه أمره إلي قلّه؛
هر که ربا فراوان خورد سر انجام او به فقر انجامد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا ينبغي لذي الوجهين أن يکون أمينا عند اللَّه؛
دو رو نزد خدا مورد اعتماد نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يدخل الجنّه سيّئ الملکه؛
بدخوي به بهشت نمي رود.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يدخل الجنّه خبّ و لا بخيل؛
حيله گر و بخيل به بهشت نمي روند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يحتکر إلّا خاطئ؛
جز خطاکار احتکار نمي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يبغي علي النّاس إلّا ولد بغيّ و إلّا من فيه عرق منه؛
بر مردم ستم نکند جز فرزند زنا کار يا کسي که رگي از زنا کار دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تشربوا الخمر فإنّها مفتاح کلّ شرّ؛
شراب منوشيد که کليد همه بدي هاست.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تجتمع خصلتان في مؤمن: البخل و الکذب؛
دو صفت در مؤمن فراهم نشود بخل و دروغ.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس من خلق المؤمن الملق؛
تملق از اخلاق مؤمن نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس من أخلاق المؤمن التّملّق و لا الحسد إلّا في طلب العلم؛
تملق و حسد بر مؤمن روا نيست مگر در طلب علم.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس أسرع عقوبه من بغي؛
عقوبتي از عقوبت ظلم سريع تر نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۱۵
ليس المؤمن بالطّعّان و لا اللّعان و لا الفاحش و لا البذي ء؛
مؤمن طعنه زن و لعنت گر و بد گو و بد زبان نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو کان الفحش خلقا لکان شرّ خلق اللَّه؛
اگر بد و ناسزا مخلوقي بود، بدترين مخلوق خدا بود.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لن يزال العبد في فسحه من دينه ما لم يشرب الخمر و إذا شربها خرق اللَّه عنه ستره و کان الشّيطان وليّه و سمعه و بصره يسوقه إلي کلّ شرّ و يصرفه عن کلّ خير؛
بنده تا شراب ننوشد عرصه دين بر او گشاده باشد و چون بنوشد پرده خدا از او بدرد و شيطان يار و گوش و چشم او شود و او را بسوي بدي ها براند و از نيکيها منصرف کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لعن اللَّه الرّبا و آکله و کاتبه و شاهده و هم يعلمون؛
خدا ربا و رباخوار را با نويسنده و شاهد معامله ربا اگر واقفند لعنت کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لعن اللَّه الرّاشي و المرتشي و الّذي يمشي بينهما؛
خدا رشوه ده و رشوه گير را با آنکه ميان آنها واسطه مي شود لعنت کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لعنه اللَّه علي الرّاشي و المرتشي؛
لعنت خدا بر رشوه ده و رشوه گير باد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لأن يزني الرّجل بعشره نسوه خير له من أن يزني بامرأه جاره، و لأن يسرق الرّجل من عشره أبيات أيسر له من أن يسرق من بيت جاره؛
اين که مرد باده زن زنا کند گناه آن کمتر است تا با زن همسايه خويش زنا کند و اين که مرد از ده خانه دزدي کند براي وي آسان است تا از خانه همسايه خويش بدزدد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الکذب يسوّد الوجه و النميمه عذاب القبر؛
دروغ مايه روسياهي است و سخن چيني موجب عذاب قبر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الکبر من بطر الحقّ و غمط النّاس؛
تکبر نتيجه بي اعتنايي به حق و تحقير مردم است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ موذ في النّار؛
هر آزارگري در جهنم است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ المسلم علي المسلم حرام: ماله و عرضه و دمه، حسب امرئ من الشّرّ أن يحقّر أخاه المسلم؛
همه چيز مسلمان، از مال و آبرو و خونش بر مسلمان حرام است، براي مرد همين شر بس که برادر مسلمان خويش را تحقير کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ خلّه يطبع عليها المؤمن إلّا الخيانه و الکذب؛
مؤمن هر صفتي تواند داشت مگر خيانت و دروغ.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بالرّجل إثما أن يکون بذيّا فاحشا بخيلا؛
گناه مرد همين بس که بدزبان و بدکار و بخيل باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قسم من اللَّه تعالي لا يدخل الجنّه بخيل؛
قسم خداست که بخيلي وارد بهشت نمي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الغيبه ذکرک أخاک بما يکره؛
غيبت آن است که برادر خود را به چيزي که دوست ندارد، ياد کني.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الغلّ و الحسد يأکلان الحسنات کما تأکل النّار الحطب؛
کينه و حسد اعمال خوب را مي خورد چنان که آتش هيزم را مي خورد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الغضب من الشّيطان و الشّيطان خلق من النّار و الماء يطفي النّار فإذا غضب أحدکم فليغتسل؛
خشم از شيطان است و شيطان از آتش است و آب آتش را خاموش مي کند، وقتي يکي از شما خشمگين شود، غسل کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الظّلمه و أعوانهم في النّار؛
ستم گران و يارانشان در جهنمند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الظلم ظلمات يوم القيمه؛
ستم مايه تاريکي روز قيامت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الطّمع يذهب الحکمه من قلوب العلماء؛
طمع، حکمت از دل دانشوران ببرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّيام جنّه ما لم يخرقها بکذب أو غيبه؛
روزه سپري است مادام که آن را به دروغ يا غيبت ندرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الشّهوه الخفيّه و الرّياء شرک؛
جاه طلبي و ريا شرک است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شرّ ما في الرّجل شحّ هالع و جبن خالع؛
بدترين صفت مرد بخل مفرط و ترس شديد است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الشّحيح لا يدخل الجنّه؛
بخيل به بهشت در نيايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شارب الخمر کعابد وثن؛
شراب خوار مانند بت پرست است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سوء الخلق يفسد العمل کما يفسد الخلّ العسل؛
بدخوئي عمل را به فساد آرد چنان که سرکه عسل را فاسد کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سوء الخلق شؤم و شرارکم أسوؤکم خلقا؛
بدخوئي شوم است و بدترين شما بدخوترين شماست.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ستّه أشياء تحبط الأعمال: الإشتغال بعيوب الخلق، و قسوه القلب، و حبّ الدّنيا، و قلّه الحياء، و طول الأمل، و ظالم لا ينتهي؛
شش چيز است که اعمال خوب را نابود ميکند، اشتغال به عيب خلايق، سنگدلي و دنياپرستي و بي شرمي و درازي آرزو و ستم گري که بس نکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الزّنا يورث الفقر؛
زنا مايه فقر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الزّاني بحليله جاره لا ينظر اللَّه إليه يوم القيامه و لا يزکّيه و يقول له: ادخل النّار مع الدّاخلين؛
آن که با زن همسايه خود زنا کند روز قيامت خدا به او ننگرد و او را پاک نکند و بدو گويد با جهنميان بجهنم برو.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
زنا اللّسان الکلام؛
زناي زبان، سخن بيجاست.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
زنا العينين النّظر؛
زناي چشمان نگاه نارواست.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ذو الوجهين في الدّنيا يأتي يوم القيامه و له وجهان من نار؛
هر که در دنيا دورو باشد روز قيامت بيايد و دو رو از آتش داشته باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
درهم ربا يأکله الرّجل و هو يعلم أشدّ عند اللَّه من ستّه و ثلاثين زنيه؛
يک درهم ربا که انسان دانسته گيرد در نظر خدا بدتر از سي و شش زناست.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الخيانه تجرّ الفقر؛
خيانت مايه فقر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الخمر جماع الآثام؛
شراب، مجموعه گناهان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الخمر أمّ الفواحش و أکبر الکبائر من شربها وقع علي أمّه و خالته و عمّته؛
شراب مادر بديهاست و از همه گناهان بزرگ، بزرگتر است هر که آن را بنوشد باک ندارد که با مادر و خاله و عمه خود زنا کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الخمر أمّ الخبائث فمن شربها لم تقبل صلاته أربعين يوما فإن مات و هي في بطنه مات ميته جاهليّه؛
شراب مادر ناپاکيهاست، هر که بنوشد چهل روز نمازش پذيرفته نشود و اگر بميرد و شراب در شکم او باشد چنان است که در دوران جاهليت مرده باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خمس يعجّل اللَّه لصاحبها- العقوبه: البغي و الغدر و عقوق الوالدين و قطيعه الرّحم و معروف لا يشکر؛
پنج چيز است که خدا مرتکب آن را زود کيفر مي دهد: ستم و خيانت و بد رفتاري با پدر و مادر و بريدن از خويشاوندان و حق نشناسي.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خمس هنّ من قواصم الظّهر: عقوق الوالدين و المرأه يأتمنها زوجها تخونه و الإمام يطيعه النّاس و يعصي اللَّه و رجل وعد عن نفسه خيرا فأخلف و اعتراض المرء في أنساب النّاس؛
پنج چيز کمر شکن است، بد رفتاري با پدر و مادر و زني که شوهرش بدو اطمينان دارد ولي بدو خيانت کند و پيشوائي که مردم او را اطاعت کنند ولي او خدا را اطاعت نکند و مردي که وعده دهد و تخلف کند و بد گوئي شخص در باره نسب مردم.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خمس ليس لهنّ کفّاره: الشّرک باللَّه و قتل النّفس بغير حقّ و بهت المؤمن و الفرار من الزّحف و يمين صابره يقتطع بها مالا بغير حقّ؛
پنج گناهست که محوشدني نيست، شريک قرار دادن براي خدا و کشتن کسان بناحق و بهتان زدن به مؤمن و فرار از جنگ و قسم ناحق که به وسيله آن مال کسان را ببرند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خصلتان لا يجتمعان في مؤمن: البخل و سوء الخلق؛
دو صفت است که در مؤمن جمع نشود بخل و بدخوئي.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الحسد يأکل الحسنات کما تأکل النّار الحطب و الصّدقه تطفي ء الخطيئه کما يطفي ء الماء النّار؛
حسد کارهاي نيک را مي خورد چنان که آتش هيزم را مي خورد و صدقه گناه را نابود مي کند چنان که آب آتش را خاموش مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
جعلت الذّنوب کلّها في بيت و جعل مفتاحها في شرب الخمر؛
همه گناهان را در خانه اي نهاده و کليد آن را در شراب خواري قرار داده اند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من کنّ فيه فهو منافق و إن صام و صلّي و حجّ و اعتمر و قال: إنّي مسلم من إذا حدّث کذب و إذا وعد أخلف و إذا ائتمن خان؛
سه چيز است که در هر که هست منافق است اگر چه روزه دارد و نماز گزارد و حج و عمره کند و گويد من مسلمانم: آن که وقتي سخن گويد دروغ گويد و وقتي وعده کند تخلف ورزد و وقتي امانت گيرد خيانت کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من فعلهنّ فقد أجرم: من عقد لواء في غير حقّ أو عقّ والديه أو مشي مع ظالم لينصره؛
سه کار است که هر کس بکند خطا کار است: هر کس پرچمي جز در راه حق برافرازد، يا با پدر و مادر بدي کند، يا با ستمگري راه سپرد تا او را ياري کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه لا ينفع معهنّ عمل، الشّرک باللَّه و عقوق الوالدين و الفرار من الزّحف؛
سه گناه است که با وجود آن هيچ کار نيکي سودمند نيست شريک قرار دادن براي خدا و ناخشنودي پدر و مادر و فرار از جنگ.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه لا ينظر اللَّه إليهم يوم القيامه و لا يزکّيهم و لهم عذاب أليم: أشمط زان و عائل مستکبر و رجل جعل اللَّه بضاعته لا يشتري إلّا بيمينه و لا يبيع إلّا بيمينه؛
سه کسند که در روز رستاخيز خدا به سوي آنها نمي نگرد و پاکشان نمي کند و عذابي دردناک دارند: پير زنا کار و فقير متکبر و مردي که خدا را سرمايه خود کرده چيزي نخرد مگر با قسم و چيزي نفروشد مگر با قسم.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه لا ينظر اللَّه إليهم غدا: شيخ زان و رجل اتّخذ الإيمان بضاعه يحلف من کلّ حقّ و باطل و فقير مختال يزهو؛
سه کسند که روز رستاخيز خدا به سوي آنها نمي نگرد: پير زنا کار و مردي که قسم را سرمايه خود قرار داده در حق و باطل قسم مي خورد و فقير متکبر و مغرور.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه لا يدخلون الجنّه: مدمن الخمر و قاطع الرّحم و مصدّق بالسّحر؛
سه کسند که داخل بهشت نشوند: شراب خوار و آن که از خويشان ببرد و آن که جادو را تصديق کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه قد حرّم اللَّه عليهم الجنّه مدمن الخمر و العاقّ و الدّيّوث الّذي يقرّ في أهله الخبث؛
سه کسند که خداوند بهشت را بر آنها حرام کرده است: شراب خوار و آن که پدر و مادر از او ناراضي نباشند و ديوث که بي ناموسي را در خانواده خود نديده گيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّسويف شعار الشّيطان يلقيه في قلوب المؤمنين؛
اهمال شعار شيطانست که آن را در دل مؤمنان افکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
البذاء شؤم و سوء الملکه لؤم؛
بدزباني مايه شئامت است و بد سيرتي سرچشمه لئامت.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
البخيل من ذکرت عنده فلم يصلّ عليّ؛
بخيل آن است که مرا پيش او ياد کنند و بر من صلوات نفرستد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
البادئ بالسّلام بري ء من الکبر؛
آن که سلام آغاز مي کند از تکبر بر کنار است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الآخذ و المعطي سواء في الرّبا؛
آن که ربا مي دهد و آن که مي گيرد در گناه برابرند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّما رجل تديّن دينا و هو مجمع أن لا يوفيه إيّاه لقي اللَّه سارقا؛
هر کس قرضي بگيرد و در خاطر داشته باشد که آن را نپردازد مانند دزدان محشور شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّ داء أدوي من البخل؛
هيچ دردي بدتر از بخل نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الصّفا الزّلّال الّذي لا تثبت عليه أقدام العلماء الطّمع.
طمع سنگ لغزاني است که پاي دانشمندان بر آن استوار نمي ماند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ السّموات السّبع و الأرضين السّبع و الجبال ليلعن الشّيخ الزّاني و إنّ فروج الزّناه ليؤذي أهل النّار نتن ريحها؛
هفت آسمان و هفت زمين و کوه ها پير زنا کار را لعنت مي کنند و تعفن عورت زناکار جهنميان را اذيت مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الزّناه يأتون تشتعل وجوههم نارا؛
روز قيامت چهره زناکاران از آتش مشتعل است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الحسد ليأکل الحسنات کما تأکل النّار الحطب؛
حسد نيکي ها را مي خورد چنان که آتش هيزم را مي خورد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ ابن آدم لحريص علي ما منع؛
آدميزاد بر چيزي که از آن منع شده سخت حريص است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أبخل النّاس من بخل بالسّلام و أعجز النّاس من عجز عن الدّعاء؛
بخيل ترين مردم آن کس است که از سلام دادن بخل ورزد و ناتوان ترين مردم کسي است که از دعا ناتوان باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا أخبرک بأهل النّار؟ کلّ جعظريّ جوّاظ مستکبر جمّاع منوع؛
مي خواهي تو را از اهل جهنم خبر دهم؟ هر کس که خود پسند و خود خواه و متکبر و حريص و بخيل باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکبر الکبائر سوء الظّنّ باللَّه؛
بدترين گناهان بزرگ بدگماني به خداست.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکبر الکبائر الإشراک باللَّه و قتل النّفس و عقوق الوالدين و شهاده الزور؛
بزرگترين گناهان بزرگ شرک به خدا و قتل نفس و بد رفتاري با پدر و مادر و شهادت دروغ است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أقلّ النّاس لذّه الحسود.
لذت حسود از همه کس کمتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أقلّ النّاس راحه البخيل؛
آسايش بخيل از همه کس کمتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفقر النّاس الطّامع؛
طمع کار از همه مردم فقيرتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أغني النّاس من لم يکن للحرص أسيرا؛
بي نيازتر از همه مردم کسي است که در بند آز نباشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعظم الظّلم ذراع من الأرض ينتقصه المرء من حقّ أخيه ليست حصاه أخذها إلّا طوّقها يوم القيامه؛
بزرگترين ستمها آن است که مردي يک ذراع زمين از حق برادر خويش بگيرد، هر ريگي که بدين طريق در تصرف او در آيد روز رستاخيز در گردن او طوقي مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اشتدّ غضب اللَّه علي من ظلم من لا يجد ناصرا غير اللَّه؛
آن کس که بر بي نوائي که بجز خدا پناهي ندارد ستم مي کند خشم خدا نسبت به او بسيار سخت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۸۸
لّي الله عليه و آلهمي فرمايند:
الحريص الّذي يطلب المکسبه من غير حلّها؛
حريص آن است که سود به نامشروع جويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجنّه حرام علي کلّ فاحش أن يدخلها؛
دخول بهشت بر مردم بدزبان، حرام است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اشتدّ غضب اللَّه علي الزّناه؛
خشم خدا نسبت به زناکاران بسيار سخت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أربع لا يدخل بيتا واحده منها إلا خرب و لم يعمر بالبرکه: الخيانه و السّرقه و شرب الخمر و الزّنا؛
چهار چيز است که هر يک از آنها در خانه اي در آيد خراب شود و به برکت آباد نگردد، خيانت و دزدي و شرابخواري و زنا.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أربع حقّ علي اللَّه تعالي أن لا يدخلهم الجنّه و لا يذيقهم نعيمها: مدمن خمر و آکل الرّبا و آکل مال اليتيم بغير حقّ و العاقّ لوالديه؛
چهار کس را خداوند به بهشت درنيارد و از نعيم آن نچشاند، شرابخوار و رباخوار و آن کس که مال يتيم بناحق خورد و آن کس که که پدر و مادر از او ناخشنود باشند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أربعه يبغضهم اللَّه تعالي: البيّاع الحلّاف و الفقير المختال و الشّيخ الزّاني و الإمام الجائر؛
چهار کس را خداوند دشمن دارد، فروشنده قسم خور، فقير متکبر و پير زنا کار و پيشواي ستمگر.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا لم تستحيي فاصنع ما شئت؛
وقتي حيا نداري هر کار مي خواهي بکن.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا ظهر الزّنا و الرّبا في قريه فقد أحلّوا بانفسهم عذاب اللَّه؛
وقتي زنا کاري و ربا خواري در دهکده اي آشکار شود، مردم آن عذاب خدا را بخود خريده اند.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا تطيّبت المرأه لغير زوجها فإنّما هو نار و شنار؛
وقتي زني براي کسي جز شوهر خود بوي خوش بکار برد، مايه آتش و عار است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا استعطرت المرأه فمرّت علي القوم ليجدوا ريحها فهي زانيه؛
اگر زني خود را معطر کند و بر مردمي بگذرد که بوي او را دريابند، زناکار است.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أخشي ما خشيت علي أمّتي کبر البطن و مداومه النّوم و الکسل و ضعف اليقين؛
بر امت خويش، بيشتر از هر چيز، از شکم پرستي و پر خوابي و بيکارگي و بي ايماني بيمناکم.
نهج الفصاحه
حديث - ۶۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أخاف علي أمّتي من بعدي ثلاثا: ضلاله الأهواء و اتّباع الشّهوات في البطون و الفروج و الغفله بعد المعرفه؛
پس از خودم بر امتم از سه چيز بيم دارم، گمراهي هوسها و پيروي خواهشهاي شکمها و فرجها و غفلت پس از معرفت.
نهج الفصاحه
حديث - ۷۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
احتکار الطّعام بمکّه إلحاد؛
احتکار خوردني ها در مکه کفر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۷۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اجتنبوا التّکبّر فإنّ العبد لا يزال يتکبّر حتّي يقول اللَّه تعالي أکتبوا عبدي هذا في الجبّارين؛
از تکبر بپرهيزيد زيرا بنده همين که به تکبر خو گرفت خداوند مي گويد اين بنده را در شمار گردن کشان بشمار آريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۷۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اجتنبوا الخمر فإنّها مفتاح کلّ شرّ؛
از شراب بگريزيد که کليد همه بديهاست.
نهج الفصاحه
حديث - ۷۰۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِتَّقُوا الشُّحَّ فَإنَّ الشُّحَّ أهلَکَ مَن کانَ قَبلَکُم وَ حَمَلَهُم عَلَي أن سَفَکُوا دِماءَهُم وَ استَحَلُّوا مَحارِمَهُم؛
از بخل بپرهيزيد زيرا که بخل پيشينيان را هلاک کرد و آنها را وادار کرد که به خون يکديگر دست بيالايند و محارم خويش را حلال شمارند.
نهج الفصاحه
حديث - ۷۰۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أتَدرُونَ مَا العِضَّهُ؟.. نَقلُ الحديث -مِن بَعضِ النّاسِ إلَي بَعضٍ لِيُفسِدُوا بَينَهُم؛
آيا مي دانيد سخن چيني چيست؟ سخن چيني آن است که سخني را از کسان پيش ديگران نقل کنند و ميان آنها را بهم بزنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۷۰۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أبغَضُ الرِّجالِ إلَي اللَّهِ الألَدُ الخَصمُ؛
منفورترين مردان در پيش خدا مرد لجوج و ستيزه جوست.
نهج الفصاحه
حديث - ۷۰۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
آيَهُ المُنافِقِ ثَلاثٌ، إذا حَدَّثَ کَذِبَ وَ إذا وَعَدَ أخلَفَ وَ إذا ائتَمَنَ خانَ؛
نشان منافق سه چيز است، سخن به دروغ گويد، از وعده تخلف کند و در امانت خيانت نمايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۷۰۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله مي فرمايند:
آفَهُ الشَّجاعَهِ البَغيُ وَ آفَهُ الحَسَبِ الاِفتِخارُ وَ آفَهُ السَّماحَهِ المَنُّ وَ آفَهُ الجَمالِ الخَيلاءُ وَ آفَهُ الحديث الکَذِبُ وَ آفَهُ العِلمِ النِّسيانُ وَ آفَهُ الحِلمِ السَّفَهُ وَ آفَهُ الجُودِ السَّرفُ وَ آفَهُ الدِّينِ الهَوَي؛
سرکشي آفت شجاعت است، تفاخر آفت شرافت است، منت آفت سماحت است، خود پسندي آفت جمال است، دروغ آفت سخن است فراموشي آفت دانش است، سفاهت آفت بردباري است، اسراف آفت بخشش است، هوس آفت دين است.
نهج الفصاحه
حديث - ۷۰۸
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
شرک در ميان مردم از جنبش مورچه بر روپوش سياه در شب تار نهان‌تر است.
(تحف‌العقول/۵۱۷)
حديث - ۷۰۹
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
همه‌ي پليديها در يک خانه نهاده شده و کليد آن دروغ قرار داده شده است.
(بحارالانوار/۷۵/۳۷۸)
حديث - ۷۱۰
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
فرزند خردسالي که به پدر گستاخي کند، چون بزرگ شد عاق و ناسپاس او گردد.
(تحف‌العقول/۵۲۰)
حديث - ۷۱۱
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
بئس العبد عبد يکون ذا وجهين و ذا لسانين ، يطري أخاه شاهدا ، و يأکله غائبا ، إن أعطي حسده ، و إن ابتلي خانه؛
چه بد است آن بنده خدا که دورو و دو زبان است در حضور برادرش او را مي ستايد ، و در غياب او بدگوئيش مي کند اگر عطايي به برادرش رسد حسد برد ، و اگر گرفتار گردد او را وانهد
تحف العقول ، ص ۵۱۸
حديث - ۷۱۲
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
أقل الناس راحة الحقود؛
کم آسايشترين مردم کينه ورز است
تحف العقول ، ص ۵۱۹
حديث - ۷۱۳
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
حسد، نابودکننده‌ي خوبيهاست.
(مسند الامام‌الهاديعليه‌السلام /۳۰۲)
حديث - ۷۱۴
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
از نشانه‌هاي غرور نسبت به خدا آن است که بنده، استمرار و اصرار بر گناه داشته باشد و در همان حال، آرزومند بخشايش الهي باشد.
(حياه‌الامام‌علي‌الهاديعليه‌السلام /۱۶۴)
حديث - ۷۱۵
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
طمع، سرشتي ناپسند است.
(بحارالانوار/۶۹/۱۹۹)
حديث - ۷۱۶
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
خودپسندي بازدارنده‌ي از طلب علم و فرا خواننده‌ي به سوي پستي و ناداني است.
(بحارالانوار/۷۲/۱۹۹)
حديث - ۷۱۷
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
ستيزه‌جويي و جدال لفظي، دوستي ديرين را تباه مي‌سازد.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۰)
حديث - ۷۱۸
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
سرزنش و تندي‌کردن، کليد دشواري‌هاي سنگين است.
(بحارالانوار/۷۵/۳۶۹)
حديث - ۷۱۹
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
خشم بر زيردستان، از پستي است.
(مسند الامام‌الهاديعليه‌السلام /۳۰۴)
حديث - ۷۲۰
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
بخل، نکوهيده‌ترين خوي‌هاست.
(مسند الامام‌الهاديعليه‌السلام /۳۰۲)
حديث - ۷۲۱
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
الحسد ماحق الحسنات؛
حسد نيکوييها را نابود سازد
مسند الامام الهادي ، ص ۳۰۲
حديث - ۷۲۲
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
الهزل فکاهة السفهاء و صناعة الجهال؛
مسخرگي ، تفريح سفيهان و کار جاهلان است
مسند الامام الهادي ، ص ۳۰۴
حديث - ۷۲۳
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
المراء يفسد الصداقة القديمة و يحلل العقدة الوثيقة ، و أقل ما فيه أن تکون فيه المغالبة ، و المغالبة أس أسباب القطيعة؛
جدال ، دوستي قديمي را تباه مي کند و پيوند محکم را مي گسلد و کمترين چيزي که در آن است کوشش براي غلبه بر ديگري است ، که آن هم ريشه علتهاي جدايي مي باشد
مسند الامام الهادي ، ص ۳۰۴
حديث - ۷۲۴
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
خداوند ، دشنام گوي بي آبرو را دشمن دارد
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۶
حديث - ۷۲۵
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
پليدترين کسبها ، کسب رباست
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج ۵ ، ص ۱۴۷
حديث - ۷۲۶
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
خداوند از بخيلي که با اصرار گدايي کند(انتظار بخشش از ديگران داشته باشد) بيزار است.
(بحارالانوار/۷۵/۱۴۰)
حديث - ۷۲۷
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
هلاکت و نابودي دين و ايمان هر شخص در سه چيز است: تکبّر، حرص، حسد. تکبّر سبب نابودي دين و ايمان شخص مي باشد و به وسيله تکبّر شيطان ـ با آن همه عبادت ملعون گرديد. حرص و طمع دشمن شخصيّت انسان است، همان طوري که حضرت آدمعليه‌السلام به وسيله آن از بهشت خارج شد. حسد سبب همه خلاف ها و زشتي ها است و به همان جهت قابيل برادر خود هابيل را به قتل رساند.
اعيان الشّيعة، ج ۱، ص ۵۷۷
حديث - ۷۲۸
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
السُّکْرُ أرْبَعُ السُّکْراتِ: سُکْرُ الشَّرابِ، وَسُکْرُ الْمالِ، وَسُکْرُ النَّوْمِ، وَسُکْرُ الْمُلْکِ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مستي در چهار چيز است: مستي از شراب (و خمر)، مستي مال و ثروت، مستي خواب، مستي رياست و مقام.
بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۱۴۲، ح ۱۸
حديث - ۷۲۹
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
اِعْجابُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ دَليلٌ عَلي ضَعْفِ عَقْلِهِ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
فخر کردن انسان به خودش، نشانه کم عقلي او مي باشد.
الکافي، ج ۱، ص ۲۷
حديث - ۷۳۰
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
مَنْ اَصابَ مِنْ إمْرَأة نَظْرَةً حَراماً، مَلاَاللّهُ عَيْنَيْهِ ناراً ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
هرکس نگاه حرامي به زن نامحرمي بيفکند، خداوند چشم هاي او را پر از آتش مي گرداند.
مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۲۷۰، ح ۱۶۶۸۵
حديث - ۷۳۱
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
من شرب الخمر فسکر منها لم يقبل الله صلاته اربعين يوما فان ترک الصلاة في هذه الايام ضوعف عليه العذاب لترک الصلاة؛
کسي که شراب بنوشد و مست شود، تا چهل روز نماز او قبول نيست ، پس اگر نمازي را دراين روزها ترک کند عقاب و کيفر وي نيز چند برابر است
( ثواب الاعمال ، ص ۵۵۱ )
حديث - ۷۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
من اکل لقمة حرام لم تقبل له صلوة اربعين ليلة و لم تستجب له دعوة اربعين صباحا؛
کسي که لقمه حرام بخورد، تا چهل شب نماز او قبول نمي شود و دعاي وي نيز تا چهل روز به اجابت نمي رسد.
( دارالسلام نوري ، ج ۴، ص ۲۱۳ )
حديث - ۷۳۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
هر کس درصدد عيبجويي برادر مؤمنش برآيد، تا با آن روزي او را سرزنش کند، مشمول اين آيه است: کساني که دوست دارند، زشتي‌ها در ميان مردم با ايمان شيوع پيدا کند، عذاب دردناکي براي آنان در دنيا و آخرت خواهد بود و خداوند مي‌داند و شما نمي‌دانيد.
مستدرک الوسايل، ج ۹، ص ۱۱۰، ح ۱۰۳۷۹.
حديث - ۷۳۴
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
از بزرگترين جادو، سخن‌چيني است؛ زيرا با سخن‌چيني، ميان دوستان جدايي مي‌افتد، دوستان يکدل با هم دشمن مي‌شوند، به واسطه آن خون‌ها ريخته ميشود، خانه‌ها ويران مي‌گردد و پرده‌ها دريده ميشود. سخن‌چين، بدترين کسي است که روي زمين راه مي‌رود.
بحارالأنوار، ج ۶۳، ص ۲۱، ح ۱۴.
حديث - ۷۳۵
اِذَا اتَّهَمَ الْمُؤُمِنُ اَخاهُ اِنْماثَ الايمانُ مِنْ قَلْبِهِ کَما يَنْماثُ الْمِلْحُ فِي الْماءِ؛
هرگاه مؤمن به برادر [ديني] خود تهمت بزند، ايمان در قلب او از ميان مي‌رود، همچنان که نمک در آب، ذوب ميشود.
کافي، ج ۲، ص ۳۶۱، ح ۱
حديث - ۷۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
بِئْسَ الْقَرينُ الغَضَبُ: يُبدِي الْمَعائِبَ وَ يُدْنِي الشَّرَّ وَ يُباعِدُ الْخَيْرَ ؛
خشم، بدترين همراه است: عيبها را آشکار، بديها را نزديک و خوبيها را دور ميکند.
غرر الحکم، ح ۴۴۱۷.
حديث - ۷۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
مَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأيِهِ هَلَکَ وَ مَنْ شاوَرَ الرِّجالَ شارَکَها في عُقولِها ؛
هر کس خودرأي باشد، هلاک ميشود و هر کس با افراد صاحب‌نظر مشورت کند، در عقل آنان شريک ميشود.
نهج البلاغه، قصار ۱۶۱.
حديث - ۷۳۸
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند :
وَ الذُّنُوبُ الّتي تُنْزِلُ النِّقَمَ عِصْيانُ الْعارِفِ بِالْبَغيِ وَ التَطاوُلُ عَلَي النّاسِ وَ الاِستِهْزاءُ بِهِمْ وَ السُّخْريَّةُ مِنْهُمْ ؛
گناهاني که باعث نزول عذاب مي‌شوند، عبارت‌اند از: ستم کردن شخص از روي آگاهي، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره کردن آنان.
معاني الاخبار ، ص ۲۷۰
حديث - ۷۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلذَّنْبُ شومٌ عَلي غَيْرِ فاعِلِهِ اِنْ عَيَّرَهُ ابْتُلِيَ بِهِ وَ اِنْ اَغْتابَهُ أَثِمَ وَ اِنْ رَضيَ بِهِ شارَکَهُ؛
گناه براي غير گناهکار نيز شوم است، اگر گنهکار را سرزنش کند به آن مبتلا ميشود، اگر از او غيبت کند گنهکار شود و اگر به گناه او راضي باشد، شريک وي است.
نهج الفصاحه، ح ۱۶۲۳.
حديث - ۷۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
آيا شما را از کم شباهت‌ترينتان به خودم آگاه نسازم؟ عرض کردند: چرا، اي رسول خدا! فرمودند: زشتگويِ بي‌آبرويِ بي‌شرم، بخيل، متکبر، کينه‌توز، حسود، سنگدل، کسي
که هيچ اميدي به خيرش و اماني از شرش نيست.
کافي، ج ۲، ص ۲۹۱، ح ۹
حديث - ۷۴۱
امام عليعليهالسلام :
لا يَسْتَطيعُ اَنْ يَتَّقيَ اللَّهَ مَنْ خَاصَمَ؛
هر کس ستيزه جوست، قدرت تقواي الهي را ندارد.
نهج البلاغه، حکمت ۲۹۸
حديث - ۷۴۲
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله :
ثَلاثٌ مَنْ کُنَّ فيهِ فَهِيَ راجِعَةٌ عَلي صاحِبِها: اَلْبَغْيُ وَ الْمَکْرُ وَ النَّـکْتُ؛
سه چيز است که در هر کس باشد [آثارش] به خود او بر مي‌گردد: ستم کردن، فريب دادن و پيمان شکني.
نهج الفصاحه، ح ۱۲۸۱.
حديث - ۷۴۳
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
در نامه‌ي رسول خدا [چنين] يافتم : هرگاه پس از من زنا فاش شود ، مرگ ناگهاني بسيار گردد.
( من لايحضره الفقيه ج ۱ ص ۵۲۴ ح ۱۴۸۸ )
حديث - ۷۴۴
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هرگاه پنج چيز در ميان شما فاش شود ، پنج چيز به شما راه يابد : هر گاه زنا در ميان شما فاش شود ، زلزله رخ دهد.
( وسائل الشيعه ج ۹ ص ۲۶ ح ۱۱۴۳۱ )
حديث - ۷۴۵
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر گاه امت من ربا خورند ، زلزله رُخ دهد.
( کنز العمال : ج ۱۴ ص ۲۸۰ ح ۳۸۷۳۱ )
حديث - ۷۴۶
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
از [ وقوع ] غرق [ يا دفن ] شدن و مسخ و زلزله چاره اي نيست ! عرض کردند : اي رسول خدا ! آيا در اين امت ؟ فرمودند: آري ، هنگامي که زنان خوانندگي کنند ، و زنا را حلال شمارند ، و ربا خورند ، و شکار در حرم را حلال گردانند ، و لباس ابريشم پوشند ، و مردان به مردان و زنان به زنان بسنده کنند ( يعني : هم جنس بازي کنند ).
( مستدرک الوسائل : ج ۶ ص ۱۸۸ ح ۶۷۳۷ )
حديث - ۷۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّ الاِْخْتِلافَ وَ التَّنازُعَ وَ التَّثَـبُّطَ مِنْ أمْرِ الْعَجْزِ وَ الضَّعْفِ وَ هُوَ مِمّا لا يُحِبُّهُ اللّهُ وَ لا يُعْطي عَلَيْهِ النَّصْرَ وَ الظَّـفَرَ؛
اختلاف و کشمکش و پشت هم اندازي، از ناتواني و سستي است و خداوند نه آن را دوست دارد و نه با آن ياري و پيروزي ميدهد.
بحارالأنوار، ج ۲۰، ص ۱۲۶، ح ۵۰.
حديث - ۷۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلرّاشي وَ الْمُرْتَشي فِي النّارِ؛
رشوه دهنده و رشوه گيرنده در آتشند.
کنزالعمال، ح ۱۵۰۷۷.
حديث - ۷۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ مَنْ کانَ مُتَتَبِّعا لِعُيوبِ النّاسِ عَمِيّا لِمَعايِبِهِ؛
بدترين مردم کسي است که در پي عيوب مردم باشد و عيوب خود را نبيند.
غررالحکم، ج ۴، ص ۱۷۶، ح ۵۷۳۹.
حديث - ۷۵۰
شَرُّ النّاسِ مَنْ يَغُشُّ النّاسَ؛
بدترين مردم کسي است که ديگران را فريب ميدهد.
غررالحکم، ج ۴، ص ۱۶۴، ح ۵۶۷۷.
حديث - ۷۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ مَنْ کافي عَلَي الْجَميلِ بِالْقَبيحِ؛
بدترين مردم کسي است که در برابر خوبي، بدي نمايد.
غررالحکم، ج ۴، ص ۱۷۸، ح ۵۷۵۰.
حديث - ۷۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ مَنْ لا يَقْبَلُ الْعُذرَ وَ لا يُقيلُ الذَّنْبَ؛
بدترين مردم کسي است که عذر را نمي‌پذيرد و گناه را نمي‌بخشد.
غررالحکم، ج ۴، ص ۱۶۵، ح ۵۶۸۵.
حديث - ۷۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ مَنْ يَبْتَغِي الْغَوائِلَ لِلنّاسِ؛
بدترين مردم کسي است که بدخواه ديگران باشد.
غررالحکم، ج ۴، ص ۱۷۶، ح ۵۷۴۱.
حديث - ۷۵۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ الظّانُّونَ وَ شَرُّ الظّانِّينَ المُتَجَسِّسونَ وَ شَرُّ الْمُتَجَسِّسينَ القَوّالونَ وَ شَرُّ القَوّالينَ الهَتّاکونَ؛
بدترين مردم، بدگمانانند و بدترين بدگمانان تجسس کنندگانند و بدترين تجسس کنندگان بازگو کنندگانند و بدترين بازگو کنندگان پرده‌درانند.
مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۱۴۷، ح ۱۵.
حديث - ۷۵۵
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مِنْ شَرِّ نِسائِکُمْ؛ الذَّليلَةُ في اَهْلِهَا، العَزيزَةُ مَعَ بَعلِهَا، العَقيمُ الحَقُودُ الَّتي لا تَتَوَرَّعُ عَن قَبيحٍ، المُتَبَرِّجَةُ اِذا غابَ عَنْها زَوْجُها، الحِصانُ مَعَهُ اِذا حَضَرَ، الَّتي لا تَسمَعُ قَولَهُ، وَ لا تُطيعُ اَمْرَهُ، فَاِذا خَلابِها تَمَنَّعَتْ تَمَنُّعَ الصَّعْبَةِ عِندَ رُکُوبِها، وَ لا تَقْبَلُ لَهُ عُذرا وَ لا تَغْفِرُ لَهُ ذَنْبا؛
از بدترين زنان شما، زني است که در ميان خويشاوندان خود، خوار و در برابر شوهر خود سرسخت باشد، نازا و کينه‌توز بوده، از زشتي‌ها دوري نکند، در غياب شوهرش زينت خود را نمايش دهد ولي در حضور او از اين کار خودداري کند، از شوهرش حرف‌شنوي نداشته باشد و امر او را اطاعت نکند، در خلوت با او چون شتري سرکش بهره ندهد و هيچ عذري را از شوهرش نپذيرد و هيچ خطايي را از او نبخشد.
من لا يحضره الفقيه، ج ۳، ص ۳۹۱، ح ۴۳۷۶.
حديث - ۷۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ مَنْ يَخْشَي النّاسَ في رَبِّهِ وَ لا يَخْشي رَبَّهُ فِي النّاسِ؛
بدترين مردم کساني هستند که در اطاعت از خدا از مردم بترسند ولي در اطاعت از مردم از خدا نترسند.
غررالحکم، ج ۴، ص ۱۷۶، ح ۵۷۴۰.
حديث - ۷۵۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ مَنْ اَکْرَمَهُ النّاسُ اتِّقاءَ شَرِّهِ؛
بدترين مردم کسي است که ديگران از ترس شرش به او احترام بگذارند.
مکارم الاخلاق، ص ۴۳۳.
حديث - ۷۵۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
يا عَليُّ شَرُّ النّاسِ مَنِ اتَّهَمَ اللّهَ في قَضائِهِ؛
اي علي، بدترين مردم کساني هستند که خداوند را در قضا و قدرش (به بي عدالتي) متهم کنند.
الفقيه، ج ۴، ص ۳۶۳، ح۳.
حديث - ۷۵۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
يا عَليُّ، شَرُّ النّاسِ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْياهُ وَ شَرٌّ مِنْ ذلِکَ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْيا غَيْرِهِ؛
اي علي، بدترين مردم کسي است که آخرت خود را به دنياي خود بفروشد و بدتر از او کسي است که آخرت خود را به دنياي ديگري بفروشد.
بحارالأنوار، ج ۷۷، ص ۴۶، ح ۳.
حديث - ۷۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ مَنْ لا يَعْتَقِدُ الاَْمانَةَ وَ لا يَجْتَنِبُ الْخيانَةَ؛
بدترين مردم کسي است که پايبند به امانت نباشد و از خيانت دوري نکند.
غررالحکم، ج۴، ص۱۷۵، ح ۵۷۳۴.
حديث - ۷۶۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ مَنْ لا يَعْفو عَنِ الزَّلَّةِ وَ لا يَسْتُرُ الْعَوْرَةَ؛
بدترين مردم کسي است که خطا را نمي‌بخشد و عيب (ديگران) را نمي‌پوشاند.
غررالحکم، ج۴، ص۱۷۵، ح ۵۷۳۵.
حديث - ۷۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله :
مَنْ حَبَسَ عَنْ اَخيهِ الْمُسْلِمِ شَيْئا مِنْ حَقِّهِ حَرَّمَ اللّهُ عَلَيْهِ بَرَکَةَ الرِّزْقِ اِلاّ اَنْ يَتوبَ؛
هر کس چيزي از حقّ برادر مسلمان خود را نگه دارد [و به او ندهد]، خداوند، برکت روزي را بر او حرام ميکند، مگر آن که توبه کند [و جبران نمايد].
(من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۱۵، ح ۴۹۶۸ .)
حديث - ۷۶۳
امام عليعليهالسلام :
عِنْدَ فَسادِ النِّيَّةِ تَرْتَفِعُ الْبَرَکَةُ؛
هرگاه نيّت‌ها فاسد باشد، برکت از ميان مي‌رود.
غررالحکم، ح ۶۲۲۸
حديث - ۷۶۴
امام هاديعليه‌السلام :
اَلغَضَبُ عَلي مَن تَملِکُ لُؤمٌ؛
بر زيردستان خشمگين شدن نشانه پَستي است.
بحارالأنوار، ج۷۸، ص ۳۷۰، ح ۴.
حديث - ۷۶۵
امام صادقعليهالسلام :
اَلْغَضَبُ مِفْتاحُ کُلِّ شَرٍّ؛
خشم کليد همه بديهاست.
کافي، ج۲، ص ۳۰۳، ح۳.
حديث - ۷۶۶
امام عليعليهالسلام :
شِدَّةُ الْغَضَبِ تُغَيِّرُ الْمَنْطِقَ وَتَقْطَعُ مادَّةَ الْحُجَّةِ وَتُفَرِّقُ الْفَهْمَ؛
خشم شديد، چگونگي گفتار را تغيير ميدهد، اساس استدلال را بر هم مي‌ريزد و تمرکز فکري را از بين مي‌برد.
بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۴۲۸
حديث - ۷۶۷
امام عليعليهالسلام :
بِئسَ القَرينُ الغَضَبُ: يُبدِي الْمَعائِبَ وَيُدْنِي الشَّرَّ وَيُباعِدُ الخَيْرَ؛
خشم همنشين بسيار بدي است: عيبها را آشکار، بديها را نزديک و خوبيها را دور ميکند.
غررالحکم، ج۳، ص ۲۵۷، ح۴۴۱۷.
حديث - ۷۶۸
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
اياک والکسل والضجر فانهما مفتاح کل شر؛
از تنبلي و کم حوصلگي بپرهيز؛ زيرا اين دو، کليد هر کار زشتي است.
سيره پيشوايان، مهدي پيشوايي، صص۴۲۷و۴۲۸.
حديث - ۷۶۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تندخويي را واگذار و در دليل و برهان انديشه کن و از شتابکاري و بيهوده گويي خود داري کن تا از لغزش ايمن گردي.
(غررالحکم ، باب تندي)
حديث - ۷۷۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تند خويي نوعي ديوانگي است زيرا شخص تندخو پشيمان شود و اگر پشيمان نشود ديوانگي او محکم و استوار شده است.
(غررالحکم ، باب تندي)
حديث - ۷۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ ناداني مانند اسراف کردن نيست.
(غررالحکم ، باب تبذير و اسراف)
حديث - ۷۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اسراف نشانه و سرآغاز فقر و نيازمندي است.
(غررالحکم ، باب تبذير و اسراف)
حديث - ۷۷۳
حضرت محمد (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
يکي از اقسام اسراف اين است که هر چه مي خواهي بخوري.
(نهج الفصاحه ، ح ۹۱۸)
حديث - ۷۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خود رأي نباش که هر که خود رأي شد نابود گشت.
(غررالحکم ، باب استبداد)
حديث - ۷۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که استبداد رأي داشته باشد خود را به خطر انداخته و در معرض نابودي قرار دهد.
(غررالحکم ، باب استبداد)
حديث - ۷۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که استبداد رأي دارد، پايمال کردن او بر دشمنانش آسان باشد.
(غررالحکم ، باب استبداد)
حديث - ۷۷۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که استبداد رأي دارد بي باکانه خود را در اشتباه و غلط اندازد.
(غررالحکم ، باب استبداد)
حديث - ۷۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
شخص بد زبان ادب ندارد.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۷۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
با بي ادبي شرافتي به جا نماند.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۷۸۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
کسي که ادبش کم شد، بدي هايش بسيار است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۷۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
از خلق و خوي افراد نادان و بي تجربه است که خود يا ديگران را براي احتکار به رنج و تعب وادارند.
باب احتکار
حديث - ۷۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
احتکار شيوه و طريقه بدکاران و گنه کاران است.
باب احتکار
حديث - ۷۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
احتکار کننده از نعمت خود محروم و بي بهره خواهد ماند.
باب احتکار
حديث - ۷۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
احتکار به حرمان و بي بهره ماندن (محتکر) انجامد.
حديث - ۷۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
احتکار پستي آورد.
حديث - ۷۸۶
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
سرکشي آفت شجاعت است , تفاخر آفت شرافت است , منّت آفت سماحت است ؛ خودپسندي آفت جمال است , دروغ آفت سخن است , فراموشي آفت دانش است , سفاهت آفت بردباري است , اسراف آفت بخشش است , هوس آفت دين است.
(نهج الفصاحه ، ح ۱)
حديث - ۷۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لغزشگاه خرد، بيشتر در زير برق طمع است
نهج البلاغه
حديث - ۷۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آزمند همواره فقير است هر چند تمام دنيا را مالک شود.
(شرح غررالحکم ، ج ۲، ص ۳۹)
حديث - ۷۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
انسان حريص، برده آزمندي ها است.
(شرح غررالحکم ، ج ۱، ص ۱۶۵)
حديث - ۷۹۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شيوه افراد پست و نادان بي تجربه، آزار کريمان و آزادگان است.
غررالحکم ، باب آزار
حديث - ۷۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شيوه انسانهاي بد، آزار کردن رفيقان است.
غررالحکم ، باب آزار
حديث - ۷۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آزار کردن خشم به بار آرد.
غررالحکم ، باب آزار
حديث - ۷۹۳
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شش چيز است که اعمال خوب را نابود مي کند , اشتغال به عيب خلايق , سنگدلي و دنيا پرستي و بي شرمي و درازي آرزو و ستم گري که بس نکند.
(نهج الفصاحه ، ح ۱۷۳۶)
حديث - ۷۹۴
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
از اهمال (سستي و کوتاهي) و طول امل (آرزو) بپرهيزيد که موجب هلاکت اقوام است.
(نهج الفصاحه ، ح ۹۸۵)
حديث - ۷۹۵
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
وقتي زني براي کسي جز شوهر خود بوي خوش بکار برد مايه آتش و عار است.
نهج الفصاحه ، حديث -۱۸۸
حديث - ۷۹۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اندکي از حرص (که در انسان باشد) آدمي را بر طمع بسيار وادار مي کند.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۷۹۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نمايانگر بدي مرد، حرص بسيار و طمع سخت و زياد او است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۷۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حريص را راحت و آسوده نخواهي ديد.
حديث - ۷۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم حريص و آزمند ، شرم و حياء ندارد.
حديث - ۸۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مبادا حرص بر شکيبايي و صبر شما چيره شود.
حديث - ۸۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نفس انساني را چيزي همچون حرص خوار نگرداند ، آبرو را چيزي مانند بخل زشت و معيوب نسازد.
حديث - ۸۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که حرص و آزش زياد شد بدبختي و شقاوتش زياد گردد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم حريص و آزمند توانگري و بي نيازي ندارد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ گاه شخص آزمند را خوشنود نخواهي ديد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۰۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر چيزي بذر و دانه اي دارد ، و بذر شرّ و بدي ، حرص بسيار است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که بر دنيا حرص ورزد نابود گردد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که آزمند و حريص باشد از اهانت و خوار کردن (ديگران يا نفس خود) در امان نيست.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۰۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که حرصش زياد باشد يقين او اندک است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که حرص ورزد بدبخت و گرفتار شود.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که دچار حرص بسيار گردد ، در حال توانگري خوار مي گردد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که حرص و آزش بسيار شود قدر و مرتبه‌اش پست و خوار شود.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که حرص بر او چيره شود خواري اش بزرگ گردد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با حرص و آز ، عفاف و پاکدامني نخواهد بود.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه بسا حريص و آزمندي که نوميد گشت ، و انسان ميانه روي که نوميد نگشت.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص بسيار صاحب خود را بدبخت ، و کرانه او را خوار سازد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آزمند و حريص فقير و نيازمند است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که بر مرکب حرص سوار شود او را خواهد کشت.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از حرص خود بکاه ، و به همان مقدار از روزي که براي تو مقدّر شده قناعت کن تا دين خود را نگاه داري.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۱۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص و رنج و تعب ، با هم مقرون و پيوسته اند.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۲۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدبختي و گرفتاري در حرص است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
رنج و تعب در حرص است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر روي شک و ترديد ، و کم اعتمادي بر خداي بزرگ ، حرص و بخل پي ريزي شده است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شدت حرص از شدت شره و سستي دين است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه بسا حريص و آزمندي که آز و حرصش او را کشته است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بهترين مردم کسي است که حرص را از دل خود بيرون کرده ، و در راه اطاعت پروردگار خويش از هوا و هوس نافرماني کند.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۲۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ميوه آز و حرص بسيار ، يورش بردن به سوي عيب ها و زشتي ها است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۲۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ميوه و ثمره حرص ، رنج و تعب است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به وسيله آز و حرص زياد است که خلق و خوها زشت گردد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۲۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
توانگرترين توانگران، کسي است که اسير حرص نباشد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۳۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که رنج و تعب در حرص و آز است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۳۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدبخت ترين شما حريص ترين شماست.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۳۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از حرص زياد بپرهيز که پارسايي را تباه کرده و به دوزخ در آورد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بپرهيز از حرص که به راستي حرص سبب زشتي دين و قرين و همراه بدي است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۳۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مرگ حتمي است ، و روزي قسمت شده است و دير رسيدن آن شما را غمگين نکند ، زيرا نه حرص آن را پيش اندازد ، و نه عفاف و خويشتن داري آن را به تأخير اندازد و انسان مؤمن به خويشتن داري و تحمل سزاوار و شايسته است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۳۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از آز بپرهيزيد که خلق و خوي نابود کننده اي است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از آز و حرص زياد پرهيز کن که چه بسا لقمه اي که لقمه ها را باز دارد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آز و حرص بسيار ، نفس انساني را زشت و دين را تباه و جوانمردي را سست گرداند.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شخص آزمند ، فقير و ندار است اگر چه تمامي دنيا را دارا شود.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص ، سر فقر و نيازمندي و اساس شرّ و بدي است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
.
حديث - ۸۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص ، خواري و پستي است براي هر کس که آن را شعار خود گرداند.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص ، از قدر و ارزش مرد بکاهد و در روزيش را نيفزايد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
روزي ها با حرص و زياده خواهي به دست کسي نرسد (جز آنکه خود را خسته مي کند).
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شخص آزمند ، برده و اسير خواري و پستي است و از اسارت رها نشود.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آز و حرص زياد، از زشتي هاي اخلاق است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آز و حرص بسيار ، اساس هر بدي است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص ، آدمي را در بسياري از خطاها در اندازد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آز و حرص بسيار ، در برگيرنده همه عيب هاي زشت است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص ، جوانمردي را سست گرداند.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص ، رنجي است هميشگي.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شخص آزمند به چيزي راضي و خوشنود نشود.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آز ، خشم را زياد گرداند.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آز ، خوي پليدان است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص ، يقين انسان را (به خدا و روز جزا) تباه سازد.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص ، خواري و رنج است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آزمند ، خود را به رنج افکنده در چيزي که به او زيان رساند.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آز ، سر آغاز طمع است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص ، نشانه بدبختان است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شخص آزمند ، برده مطامع (و چيزهايي که مورد طمع و آز است) خواهد بود.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شخص حريص و آزمند به چيزي بسنده نکند (و پيوسته زياده طلب است).
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آز ، انسان را به شرّ و بدي مي خواند.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۶۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص نشانه فقر و نياز است (و حريص هر چه هم ثروت داشته باشد فقير است).
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص بر روزي نيفزايد ولي قدر و مرتبه انسان را خوار و پست گرداند.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آز و حرص خوار کننده است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۶۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
انسان حريص و آزمند ، در رنج است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۶۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
روزي (مردمان) قسمت شده است و حريص محروم (و بي بهره) است. (و تلاشش بي فايده است).
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۸۶۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم حسود از کسي که بدو حسد ورزيده خوشنود نشود جز به مرگ او ، يا به زوال نعمت از وي.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۶۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
زندگي کسي سخت تر از زندگي حسود و کينه توز نيست.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۶۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مؤمن ، حسود نيست.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۶۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دردي همچون حسد نيست.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۷۰
چقدر کم است راحتي و آسايش حسود.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد از خلق و خوي مردمان با تقوا نيست.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر کس حسدش بسيار شد درد و رنجش بسيار باشد.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که در دلش تقواي الهي باشد حسد در آن دل داخل نشود.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
همان گونه که زنگ آهن را مي خورد تا نابودش کند ، حسد نيز تن را رنجور مي سازد تا از بين ببرد.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر کس رتبه والايي دارد مورد حسد ديگران خواهد بود.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دل هاي خود را از حسد پاک کنيد که به راستي حسد بيماري سخت و رنجوري آورد.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۷۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدترين چيزي که مصاحب انسان گردد حسد و رشک بر ديگران است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد ، سلاح پستي است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد و دروغ و کينه را واگذار که اين هر سه ، دين انسان را عيب دار ، و مرد را نابود گرداند.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۸۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اساس و سر پستي ها حسد است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
رشک بردن دوست (بر دوست خود) از بيماري دوستي (ميان آن دو) است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تهي بودن سينه از کينه و حسد ، از خوشبختي بنده (خدا) است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ميوه حسد ، بدبختي دنيا و آخرت است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم حسود ، بد رفيقي است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هنگامي که ابر حسد ورزي به يکديگر بر جايي ببارد ، از آنجا درخت فسادگري (و فتنه و آشوب) برويد.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدترين زندگي ها ، زندگي آدم حسود است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از حسد بپرهيز که بدترين خلق و زشت ترين خصلت و خوي شيطان است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از حسد بپرهيزيد که نفس انساني را عيبناک کند.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم حسود در گفتارش اظهار دوستي کند و در کردارش کينه خود را پنهان دارد و چنين کسي نام دوست را دارد ، و صفت دشمن را.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۹۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد عيبي است رسوا و بخلي است سنگين و گران ، بيماري حسود درمان نشود مگر با رسيدن به آرزو هاي خود در باره آن کس که بدو رشک برده است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسود پيوسته بيمار است اگر چه در ظاهر تن او سالم باشد.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد (چون آتشي است) که حسنات (و اعمال نيک انسان) را مي خورد و مي سوزاند همان گونه که آتش هيزم را مي خورد (و مي سوزاند.)
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد درد بي درماني است که از بين نرود مگر به نابود شدن حسود و يا مرگ محسود.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم حسود مي پندارد که زوال نعمت از کسي که بر او حسد مي ورزد نعمتي است براي او (در صورتي که از زوال نعمت او چيزي به حسود نمي رسد.)
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم حسود هميشه بيمار و آدم بخيل هميشه خوار و ذليل است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۹۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
براي شخص حسود و کينه جو ، شادماني و مسرّتي پايدار نماند.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۹۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم حسود حسرت ها و افسوس هايش بسيار و گناهانش چند برابر است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسود ، از بديها شادمان و از شادماني ها اندوهگين شود.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۸۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد ، شيوه و روش مردمان پست و فرومايه و دشمنان دولت هاست.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۰۰
حسد، بيماري است که مداوا نگردد.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم حسود ، بر قضا و قدر الهي خشمناک است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد ، دام شيطان بزرگ است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد ، دل را بيمار و اندوه شديد آرد.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسود به آقايي نرسد.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۰۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد، بدن را مي گذارد.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شخص حسود را دوستي و رفاقت نيست (يعني نمي تواند با کسي دوستي کند و اگر دوستي کرد اعتمادي به دوستي او نيست.)
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد ، زندگي را بر انسان سخت و دشوار کند.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۰۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم حسود ، هميشه بيمار است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايمان از حسد بيزار است. (و هر جا که حسد باشد از آنجا بگريزد)
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد ، اساس همه عيب هاست.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کينه ، خوي حسودان است (چون حسود وقتي نتواند نعمتي را از محسود سلب کند کينه اش را به دل گيرد.)
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد گرفتار کردن و در بند کردن روح و جان است.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد بدترين بيماري هاست.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسد آدمي را رنجور مي کند.
غرر الحکم ، باب حسد
حديث - ۹۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که با حق دشمني کند خداي تعالي خصم (و طرف نزاع) او باشد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۹۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از جمله عقوق (نافرماني و آزار پدر و مادر) ضايع کردن و تباه ساختن حقوق آنهاست.
غررالحکم ، باب حقوق
حديث - ۹۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از کمال حماقت تکبر در حال نداري و فقر است.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۹۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عشوه گري و فخر بي جهت ، و لاف زدن بدون داشتن شرف و کمال از نشانه هاي حماقت است.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۹۱۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حماقت و بي خردي مرد شناخته شود به اين که در حال فراخي زندگي و نعمت سرمست گردد و در حال رنج و محنت سخت به خواري و ذلّت افتد.(و دست نياز پيش ديگران برد)
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۹۲۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
احمق ترين مردم کسي است که از کار نيک جلوگيري مي کند و مي خواهد که او را سپاس گويند و کار بد مي کند و انتظار پاداش نيکو دارد.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۹۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
احمق ترين مردم کسي است که کار پستي را براي ديگران زشت بداند ولي خود بدان دچار باشد.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۹۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
احمق ترين مردم کسي است که گمان دارد عاقل ترين مردم است.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۹۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حماقت ، از ميوه هاي جهل و ناداني است.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۹۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پررويي مرد (او را نزد مردمان) عيبناک کند.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۹۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که شرم ندارد خيري در او نيست.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۹۲۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدترين اشرار کسي است که از مردم شرم ندارد و از خداي سبحان نمي ترسد.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۹۲۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اساس هر بدي پر رويي است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۹۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پرخوري از حرص پيدا شود و حرص بدترين عيبهاست.
غررالحکم ، باب خوردن
حديث - ۹۲۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
انسان کريم و بزرگوار کينه توز نيست.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۹۳۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کينه ، پست ترين عيب هاست.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۹۳۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کينه ، سبب بر انگيختن خشم است.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۹۳۲
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
از زنا بپرهيزيد که در آن چهار خصلت است : رونق از چهره ببرد (زيبايي و شادابي) و روزي را ببرد و خدا را خشمگين کند و مايه عذاب جاودان شود.
نهج الفصاحه ، حديث -۹۹۱
حديث - ۹۳۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
آنکه بر زنا اصرار ورزد چون بت پرست است
نهج الفصاحه ، حديث -۳۱۱۷
حديث - ۹۳۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر که زنا کند با کسان وي (ناموس او) زنا کنند.
نهج الفصاحه ، حديث -۳۰۰۰
حديث - ۹۳۵
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر که زنا کند يا شراب بنوشد خدا ايمان از او بکند همچانکه انسان پيراهن از سر خويش بيرون مي کند.
نهج الفصاحه ، حديث -۲۹۹۹
حديث - ۹۳۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
زنا مايه فقر است.
نهج الفصاحه ، حديث -۱۷۱۱
حديث - ۹۳۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
زناي چشمان نگاه نارواست.
نهج الفصاحه ، حديث -۱۷۰۴
حديث - ۹۳۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سه کس اند که در روز قيامت خدا به سوي آنها نمي نگرد و پاکشان نمي کند و عذابي دردناک دارند : پير زناکار و فقير متکبّر ، و شخصي که خدا را سرمايه خود کرده ، چيزي نخرد مگر با قسم و چيزي نخرد نفروشد مگر با قسم.
نهج الفصاحه ، حديث -۱۲۴۰
حديث - ۹۳۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خداوند پير زناکار و ثروتمند ستمکار و فقير متکبّر را دشمن دارد.
نهج الفصاحه ، حديث -۷۹۵
حديث - ۹۴۰
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
روز قيامت چهره زناکاران از آتش مشتعل است.
نهج الفصاحه ، حديث -۶۳۱
حديث - ۹۴۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خشم خدا نسبت به زناکاران بسيار سخت است.
نهج الفصاحه ، حديث -۲۹۵
حديث - ۹۴۲
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
وقتي زنا رواج گيرد زلزله پيدا شود ، وقتي حاکمان ستم کنند باران کم شود
نهج الفصاحه ، حديث -۲۱۹
حديث - ۹۴۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
وقتي بنده ايي زنا کند ايمان از او بيرون رود و چون سايه ايي بر سرش بايستد و هنگامي که از آن دست بردارد بازمي گردد.
نهج الفصاحه ، حديث -۲۱۲
حديث - ۹۴۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
وقتي زناکاري و رباخواري در جايي آشکار شود مردم آن عذاب خدا را به خود خريده اند.
نهج الفصاحه ، حديث -۲۱۸
حديث - ۹۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
الْبُخْلُ عَارٌ وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ وَ الْفَقْرُ يُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ وَ الْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِي بَلْدَتِهِ؛
بْخل ننگ و ترس نقصان است و تهيدستي مرد زيرک را در برهان کُند مي سازد و انسان تهيدست در شهر خويش نيز بيگانه است.
نهج البلاغه، حکمت ۳
حديث - ۹۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از خدا ببرد و به غير خدا پيوند کند بدبخت گشته و به رنج و تعب دچار گردد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۹۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پيروز نيست آن کس که گناه بر او چيره گشته است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب گناه
حديث - ۹۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ پليدي ، زشت‌تر از ناداني نيست.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۹۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني براي پستي (انسان) کافي است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۹۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني در انسان ، از خوره در بدن زيانبار تر است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۹۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان بودن به فضيلتها و کمالات ، از زشت ترين پستي ها و فرومايگي هاست.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۹۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني و بخل ، بدي و زيان است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۹۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرص و آز و بخل ، نتيجه و محصول ناداني است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۹۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني ، ريشه و اساس هر بدي است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۹۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني ، کانون شر و بدي است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۹۵۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ بَغي صَيَّرَ اللّهُ بَغْيَهُ عَلي نَفْسِهِ وَصارَتْ نُصْرَةُ اللّهِ لِمَنْ بَغي عَلَيْهِ وَمَنْ نَصَرَهُ اللّهُ غَلَبَ وَاَصابَ الظَّفَرَ مِنَ اللّهِ؛
هر کس ستم کند خداوند ستمش را به خود او باز مي‌گرداند و ياري خدا نصيب کسي مي‌گردد که به او ستم شده و کسي که خدا او را ياري کند غلبه پيدا ميکند و از جانب خدا پيروزي نصيبش ميشود.
تحف العقول، ص ۳۱۵
حديث - ۹۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
إنَّ الاِختِلافَ والتَّنازُعَ وَالتَّثَبُّطَ مِنْ أمْرِ الْعَجْزِ وَالضَّعْفِ وَهُوَ مِمّا لا يُحِبُّهُ اللّهُ وَلا يُعْطي عَلَيْهِ النَّصْرَ وَالظَّفَرَ؛
اختلاف و کشمکش و پشت هم‌اندازي، از ناتواني و سستي است و خداوند نه آن را دوست دارد و نه با آن ياري و پيروزي ميدهد.
بحارالأنوار، ج۲۰، ص ۱۲۶.
حديث - ۹۵۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اِعْلَموا اَنَّ اللّهَ تَعالي يُبْغِضُ مِنْ خَلْقِهِ الْمتَلَوِّنَ، فَلا تَزولوا عَنِ الْحَقِّ وَاَهْلِهِ، فَاِنَّ مَنِ اسْتَبَدَّ بِالْباطِلِ وَاَهْلِهِ هَلَکَ وَفاتَتْهُ الدُّنْيا؛
بدانيد که خداوند از انسان‌هايي که دائما رنگ عوض مي‌کنند نفرت دارد. پس از حق و اهل آن جدا نشويد، چرا که هر کس به باطل و اهل آن بپيوندد، نابود ميشود و دنيا را هم از دست ميدهد.
امالي مفيد، ص۱۳۷، ح ۶
حديث - ۹۵۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
أتَيْتُ لَيْلَةً اُسْرِيَ بي‌عَلي قَوْمٍ بُطونُهُم‌کَالْبُيوتِ فيهَا الْحَيّاتُ تُري مِنْ خارِجِ بُطونِهِمْ فَقُلْتُ: مَنْ هؤُلاءِ يا جَبْرَئيلُ؟ قالَ: هؤُلاءِ أَکَلَةُ الرِّبا؛
شبي‌که‌به‌معراج‌رفتم‌برمردمي‌گذشتم‌که‌شکم‌هايشان چون خانه‌اي بود و در آنها مارهايي وجود داشت که از بيرون شکمهايشان ديده مي‌شد. پرسيدم: اي جبرئيل اينها کيستند؟ گفت: اينان رباخوارانند.
کنزالعمال، ج ۴، ص ۱۰۷، ح ۹۷۶۶.
حديث - ۹۶۰
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ أَکَلَ الرِّبا مَلأََ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ بَطْنَهُ مِنْ نارِ جَهَنَّمَ بِقَدْرِ ما أَکَلَ ، وَإِنِ اکْتَسَـبَ مِنْهُ مالاً لايَقْبَلُ اللّهُ تَعالي مِنْهُ شَيْـئا مِنْ عَمَلِهِ ، وَلَمْ يَزَلْ في لَعْنَةِ اللّهِ وَالْمَلائِکَةِ ما کانَ عِنْدَهُ مِنْهُ قيراطٌ (واحِدٌ)؛
هر کس ربا بخورد خداوند عزوجل به اندازه ربايي که خورده شکمش را از آتش دوزخ پر کند و اگر از طريق ربا مالي به دست آورد، خداي تعالي هيچ عمل او را نپذيرد و تا زماني که قيراطي (کمترين مقدار) از مال ربا نزدش باشد، پيوسته خداوند و فرشتگانش او را نفرين کنند.
ثواب الاعمال، ص ۲۸۵.
حديث - ۹۶۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
إِنَّهُ لَو کانَ الرِّبا حَلالاً لَتَرَکَ النّاسُ التِّجاراتِ وَما يَحْتاجونَ إِلَيْهِ فَحَرَّمَ اللّهُ الرِّبا لِيَفِرَّ النّاسُ مِنَ الْحَرامِ إلَي الْحَلالِ وَ إِلَي التِّجاراتِ وَ إِلَي الْبَيْعِ وَالشِّراءِ فَيَبْقي ذلِکَ بَيْنَهُمْ فِي الْقَرْضِ؛
براستي، اگر ربا حلال بود، مردم تجارت و تلاش براي معاش را رها مي‌کردند. به همين دليل خداوند ربا را حرام کرد تا مردم از حرام به حلال و تجارت و خريد و فروش رو بياورند و به يکديگر قرض بدهند.
من لايحضره الفقيه، ج ۳، ص ۵۶۷، ح ۴۹۳۷.
حديث - ۹۶۲
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
اِعْلَمْ‌ـيَرْحَمُکَ‌اللّه‌ُاَنَ‌الرِّباحَرامٌ‌سُحتٌ،مِنَ‌الکَبائِرِ وَ مِمّا قَدْ وَعَدَ اللّهُ عَلَيْهِ النّارَ فَنَعوذُ بِاللّه‌ِ مِنْها، وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلي لِسانِ کُلِّ نَبيٍّ وَفي کُلِّ کِتابٍ؛
خدايت رحمت کند! بدان که ربا حرام و از گناهان کبيره است و خداوند بر آن وعده آتش داده است پس پناه مي‌بريم به خدا از آتش. ربا را همه پيامبران و همه کتاب‌هاي آسماني حرام کرده‌اند.
فقه الرضا، ح ۲۵۶.
حديث - ۹۶۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِنَّ اَخْوَفَ ما اَخافُ عَلي اُمَّتي مِنْ بَعْدي هذِهِ الْمَکاسِبُ المُحَرَّمَةُ وَ الشَّهْوَةُ الخَفيَّةُ وَ الرِّبا؛
آنچه بيش از هر چيز بر امتم بعد از خود مي‌ترسم، درآمدهاي حرام، هواپرستي پنهان و رباست.
بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۵۴، ح ۲۶.
حديث - ۹۶۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
يَاْتي آکِلُ الرِّبا يَوْمَ القيامَةِ مُخْتَبِلاً يَجُرُّ شَقَّيْهِ، ثُمَّ قَرَاَ: لا يَقومونَ اِلاّ کَما يَقومُ الَّذي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيطانُ مِنَ الْمَسِّ؛
رباخوار روز قيامت ديوانه محشور ميشود و بر سر خود مي‌زند. سپس اين آيه را قرائت فرمودند: (ربا خواران) بپاي نمي‌خيزند جز مانند آن کس که شيطان، بواسطه تماس او را آشفته حال مي‌سازد.
الدرالمنثور، ج ۱، ص ۳۶۴.
حديث - ۹۶۵
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلرِّبا وَ اِنْ کَثُرَ فَاِنَّ عاقِبَتَهُ تَصيرُ اِلي قُلٍّ؛
سود ربا گرچه بسيار باشد ولي سرانجام به کمي (و بي‌برکتي) مي‌گرايد.
کنزالعمال، ج ۴، ص ۱۰۵، ح ۹۷۵۸
حديث - ۹۶۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
عَنْ اَبي بصيرٍ قال: قُلْتُ: آکِلُ الرِّبا بَعْدَ البَيِّنَةِ؟ قالَ: يُؤَدَّبُ فَاِنْ عادَ اُدِّبَ فَاِنْ عادَ قُتِلَ؛
ابو بصير از امام صادقعليهالسلام پرسيد: حکم رباخوار بعد از روشن بودن حکم ربا براي وي چيست؟ حضرت فرمودند: تأديب ميشود و اگر (براي بار دوم) ربا گرفت باز تأديب ميشود و (براي بار سوّم) اگر ربا گرفت، کشته ميشود.
کافي، ج ۷، ص ۲۴۲، ح ۹.
حديث - ۹۶۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
آکِلُ الرِّبا لايَخْرُجُ مِنَ الدُّنْيا حَتّي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ؛
ربا خوار از دنيا نرود، تا آن که شيطان ديوانه‌اش کند.
بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۲۰، ح ۳۰.
حديث - ۹۶۸
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
إِنَّما حَرَّمَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ الرِّبا لِئَلاّ يَذْهَبَ الْمَعْروفُ؛
خداي عزوجل ربا را حرام فرمود تا احسان کردن از بين نرود.
وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص ۴۲۵، ح ۱۰.
حديث - ۹۶۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
دِرْهَمُ رِبا أَعْظَمُ عِنْدَ اللّهِ مِنْ سَبْعينَ زِنْيَةً بِذاتِ مَحْرَمٍ في بَيْتِ اللّهِ الْحَرامِ؛
يک درهم ربا نزد خداوند سنگين‌تر است از هفتاد بار زنا کردن با محارم در خانه خدا.
نورالثقلين، ج ۱، ص ۲۹۵، ح ۱۱۷۷.
حديث - ۹۷۰
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ لَعَنَ آکِلَ الرِّبا وَمُؤکِلَهُ وَکاتِبَهُ وَشاهِدَيْهِ؛
خداي عزوجل رباخوار و ربا دهنده و نويسنده و شاهد بر آن را لعنت کرده است.
امالي صدوق، ص ۳۴۶.
حديث - ۹۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لَيْسَ لِکَذوبٍ اَمانَةٌ، وَ لا لِفُجورٍ صيانَةٌ؛
دروغگو امانتدار نيست و بدکار، نگهدارنده اسرار نيست.
غررالحکم، ج ۵، ص ۸۵ ، ح ۷۵۰۶.
حديث - ۹۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلکَذِبُ فِي العاجِلَةِ عارٌ وَ فِي الآجِلَةِ عَذابُ النّارِ؛
دروغ در دنيا ننگ و عار است و در آخرت عذاب جهنم.
غررالحکم، ج ۲، ص ۳۱، ح ۱۷۰۸
حديث - ۹۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَمرانِ لا يَنْفَکّانِ مِنَ الْکَذِبِ: کَثْرَةُ المَواعيدِ، وَ شِدَّةُ الاِْعتِذارِ؛
دو چيز از دروغ جدا نميشود: بسيار وعده دادن و به شدت عذرخواهي نمودن.
نهج البلاغه ابن‌ابي‌الحديد، ج ۲۰، ص ۲۸۷، ح ۲۸۲.
حديث - ۹۷۴
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ لِلشَّرِّ اَقْفالاً وَ جَعَلَ مَفاتيحَ تِلکَ الاَقْفالِ الشَّرابَ وَالکَذِبُ شَرٌّ مِنَ الشَّرابِ؛
به راستي که خداوند عزوجل براي شر قفلهايي گذارد و کليد آن قفلها را شراب قرار داد و دروغ از شراب بدتر است.
کافي، ج ۲، ص ۳۳۸، ح ۳.
حديث - ۹۷۵
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
إِنَّ مِمّا أَعانَ اللّهُ (بِهِ) عَلَي الْکَذّابينَ النِّسْيانَ؛
از جمله کمکهاي خداوند بر ضد دروغگويان فراموشي است.
کافي، ج ۲، ص ۳۴۱، ح ۱۵.
حديث - ۹۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
يَکْتَسِبُ الْکاذِبُ بِکَذِبِهِ ثَلاثا: سَخَطُ اللّهِ عَلَيْهِ وَاسْتِهانَةُ النّاسِ بِهِ وَمَقْتُ الْمَلائِکَةِ لَهُ؛
دروغگو با دروغگويي خود سه چيز بدست مي‌آورد: خشم خدا را نسبت به خود، نگاه تحقيرآميز مردم را نسبت به خود و دشمني فرشتگان را نسبت به خود.
غررالحکم، ج ۶ ، ص ۴۸۰، ح ۱۱۰۳۹.
حديث - ۹۷۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلْکَذِبُ يَنْقُصُ الرِّزْقَ؛
دروغ، روزي را کم ميکند.
الترغيب والترهيب، ج ۳، ص ۵۹۶، ح ۲۹.
حديث - ۹۷۸
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
اِتَّقُوا الْکَذِبَ الصَّغيرَ مِنْهُ وَالْکَبيرَ، في کُلِّ جِدٍّ وَهَزْلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا کَذِبَ فِي الصَّغيرِ اجْتَرَأَ عَلَي الْکَبيرِ؛
از دروغ کوچک و بزرگش، جدّي و شوخيش بپرهيزيد، زيرا انسان هرگاه در چيز کوچک دروغ بگويد، به گفتن دروغ بزرگ نيز جرئت پيدا ميکند.
تحف العقول، ص ۲۷۸.
حديث - ۹۷۹
امام عليعليهالسلام :
نَـکَدُ الْعِلْمِ الْکَذِبُ وَ نَـکَدُ الْجِدِّ اللَّعِبُ؛
آفت علم دروغ و آفت جديت، بازي است.
غرر الحکم ، ح ۱۰۰۰۰.
حديث - ۹۸۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ الْعَبْدَ لِيُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيَنْسي بِهِ الْعِلْمَ الَّذي کانَ قَدْ عَلِمَهُ؛
انسان گناه ميکند، پس با آن، علمي را که پيشتر مي‌دانسته، از ياد مي‌برد.
عدّة الداعي، ص ۱۹۷.
حديث - ۹۸۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
من تسرع الي الشهوات تسرع اليه الافات؛
کسي که درشهوات تندروي کند آفات و بلايا نيز به سرعت به سوي او مي شتابد.
غررالحکم و دررالکلم ج ۵، ص ۳۲۷
حديث - ۹۸۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
ايّاکَ وَ خَصْلَتَينِ: اَلضَّجَرَ وَ الْکَسَلَ، فَاِنَّکَ اِنْ ضَجِرْتَ لَمْ تَصْبِرْ عَلي حَقٍّ وَ اِنْ کَسِلْتَ لَمْ تُؤَدِّ حَقّا؛
از دو خصلت بپرهيز: بي‌حوصلگي و تنبلي، زيرا اگر کم‌حوصله باشي بر حق شکيبايي نکني و اگر سست و تنبل باشي حقّي را ادا نکني.
امالي صدوق، ص ۶۳۶
حديث - ۹۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلسَّيِّئُ الْخُلُقِ کَثيرُ الطَّيْشِ مُنَغَّصُ الْعَيْشِ؛
آدم بد اخلاق بسيار خطا ميکند و زندگي‌اش تلخ ميشود.
غررالحکم، ح ۱۶۰۴
حديث - ۹۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَبَي اللّهُ لِصاحِبِ الْخُلْقِ السَّيِّي‌ءِ بِالتَّوبَةِ. فَقيلَ: يا رَسول اللّهِ، وَ کَيْفَ ذلِکَ؟ قالَ: لاَِنـَّهُ اِذا تابَ مِنْ ذَنـْبٍ وَقَعَ في اَعْظَمَ مِنَ الذَّنـْبِ الّذي تابَ مِنْهُ؛
خداوند از آدم بد اخلاق توبه نمي‌پذيرد. عرض شد: اي رسول خدا، چرا؟ فرمودند: چون هرگاه از گناهي توبه کند در ورطه گناهي بدتر از آن که توبه کرده است مي‌افتد.
بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۲۹۹.
حديث - ۹۸۵
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
حُرِمَ الْحَريصُ خَصْلَتَيْنِ وَلَزِمَتْهُ خَصْلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافْتَقَدَ الرّاحَةَ وَحُرِمَ الرِّضا فَافْتَقَدَ الْيَقينَ؛
حريص از دو خصلت محروم و با دو خصلت همراه است: از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست ميدهد، از راضي بودن محروم است، در نتيجه يقين را از دست ميدهد.
خصال ص ۶۹
حديث - ۹۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ جارَ قَصُرَ عُمْرُهُ ؛
هر کس ظلم کند، عمرش کوتاه ميشود.
عيون الحکم والمواعظ ، ص ۴۲۹.
حديث - ۹۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
يَنْبَغي لِلْعاقِلِ اَنْ يَحْتَرِسَ مِنْ سُکْرِ الْمالِ وَ سُکْرِ الْقُدْرَةِ ، وَ سُکْرِ الْعِلْمِ ، وَ سُکْرِ الْمَدْحِ وَ سُکْرِ الشَّبابِ ، فَاِنَّ لِکُلِّ ذالِکَ رياحا خَبيثَةً تَسْلُبُ الْعَقْلَ وَ تَسْتَخِفُّ الْوَقارَ ؛
سزاوار است که عاقل، از مستي ثروت، قدرت ، دانش ، ستايش و مستي جواني بپرهيزد، چرا که هر يک را بادهاي پليدي است که عقل را نابود ميکند و وقار و هيبت را کم مي‌نمايد
غرر الحکم ، ح ۱۰۹۴۸
حديث - ۹۸۸
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
هيچ چيزي زيانبارتر از خودپسندي نيست.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۸)
حديث - ۹۸۹
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
خسيس بودن آبروي انسان را از بين مي‌برد.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۷)
حديث - ۹۹۰
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
هرگاه مردم به گناهان بي‌سابقه روي آورند به بلاهاي بي‌سابقه گرفتارمي‌شوند
(اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۳۷۷)
حديث - ۹۹۱
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
از حرص و حسادت بپرهيز که اين دو، امتهاي گذشته را نابود کرد، و بخيل نباش که هيچ مؤمن و آزاده‌اي به آفت بخل مبتلا نميشود. بخل مغاير با ايمان است
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۶)
حديث - ۹۹۲
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
عُجب درجاتي دارد : يکي اين که کردار بد بنده در نظرش خوش جلوه کند وآن را خوب بداند و پندارد کار خوبي کرده يکي اين که بنده‌اي به خدا ايمان آورد و منت بر خدا نهد با اين که خدا را به او منت است در اين باره.
(تحف العقول ، ص ۴۶۸)
حديث - ۹۹۳
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
بخيل را آسايشي نيست ، و حسود را خوشي و لذتي نيست و دروغگو را مروت و مردانگي نيست
(تحف العقول ، ص ۴۷۳)
حديث - ۹۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ لَجَّ وَ تَمادي فَهُوَ الرّاکِسُ الَّذي رانَ اللّهُ عَلي قَلْبِهِ وَ صارَت دائرَةُ السَّوءِ عَلي رَأسِهِ ؛
هر کس لجاجت کند و بر آن پافشاري نمايد، او همان بخت برگشته‌اي است که خداوند بر دلش پرده [غفلت] زده و پيشامدهاي ناگوار بر فراز سرش قرار گرفته است.
نهج البلاغه، از نامه ۵۸.
حديث - ۹۹۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلا وَ اِنَّ الْغَضَبَ جَمْرَةٌ في قَلْبِ ابْنِ آدَمَ، اَما رَأيْتُمْ اِلي حَمْرَةِ عَيْنَيْهِ وَ انْتِفاخِ اَوْ داجِهِ؟! فَمَنْ اَحَسَّ بِشَيْءٍ مِنْ ذلِکَ فَلْيَلْصَقْ بِالاَْرْضِ ؛
بدانيد که خشم پاره آتشي در دل انسان است. مگر چشمان سرخش و رگ‌هاي گردنش را [هنگام خشم] نديده‌اند. هر کس چنين احساسي پيدا کرد، روي زمين بنشيند.
سنن الترمذي، ج ۳، ص ۳۲۸، ح ۲۲۸۶.
حديث - ۹۹۶
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
مَثَلُ الْحَريصِ عَلَي الدُّنْيا مَثَلُ دودَةِ القَزِّ: کُلَّمَا ازْدادَتْ مِنَ القَزِّ عَلي نَفْسِها لَـفّـا کانَ أَبْعَدَ لَها مِنَ الْخُروجِ حَتّي تَموتَ غَمّا؛
حريص به دنيا، همانند کرم ابريشم است که هر چه بيشتر دور خود مي‌تند، خارج شدن از پيله بر او سختتر ميشود، تا آنکه از غصه مي‌ميرد.
کافي، ج ۲، ص ۳۱۶، ح ۷.
حديث - ۹۹۷
امام عليعليهالسلام :
اَ لْجَهْلُ مُميتُ الاَْحْياءِ وَ مُخَلِّدُ الشَّقاءِ؛
نـاداني، مايـه مرگ زندگان و دوام بدبختي است.
غررالحکم، ح ۱۴۶۴
حديث - ۹۹۸
حضرت خاتم الانبياء(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَن کَشَفَ عَورَةَ اَخيهِ المُسلِمِ کَشَفَ اللّهُ عَورَتَهُ حَتّي يَفضَحَهُ بِها في بَيتِهِ؛
هر کس عيب و زشتي برادر مسلمان خود را فاش کند، خداوند زشتي او را آشکار سازد، تاجايي که او را در درون خانه اش رسوا سازد.
الترغيب والترهيب، ج ۲، ص ۲۳۹، ح ۹
حديث - ۹۹۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلطّيَرَةُ شِرکُ وَمامِنّا إِلاّ وَلکِنَّ اللّهَ يُذهِبُهُ بِالتَّوَکُّلِ؛
فال بد زدن شرک‌است‌وهيچ‌کس‌ازمانيست‌مگراين‌که‌به‌نحوي‌دستخوش فال بد زدن ميشود، اما با توکل، خداوند آن را از بين مي‌برد.
سنن ابن ماجه ج۲ ، ص۱۱۷۰
حديث - ۱۰۰۰
پيامبر اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّ العَبدَ لِيُذنِبُ الذَّنبَ فَيَنسي بِهِ العِلمَ الَّذي کانَ قَد عَلِمَهُ؛
انسان گناه ميکند، پس با آن، علمي را که پيشتر مي‌دانسته، از ياد مي‌برد.
عدّة الداعي، ص ۱۹۷
حديث - ۱۰۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلبَغيُ يَصرَعُ الرِّجالَ وَ يُدنِي الاآجال؛
ظلم و تجاوز، انسان را زمين مي‌زند و مرگ‌ها را نزديک مي‌سازد.
غررالحکم، ح ۱۴۹۴
حديث - ۱۰۰۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَن ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ وَ مَن کَبُرَ هَمُّهُ سَقُمَ بَدَنُهُ؛
هر کس بد اخلاق باشد، خودش را عذاب ميدهد و هر کس غم و غصه‌اش زياد شود، تنش رنجور مي‌گردد.
نهج الفصاحه، ح ۳۰۰۲
حديث - ۱۰۰۳
امام موسي کاظمعليه‌السلام فرمودند:
إنَّ العاقِلَ لايَکذِبُ و إن کانَ فيهِ هَواهُ؛
خردمند دروغ نمي‌گويد، اگرچه ميل او در آن باشد.
تحف العقول ، ص ۳۹۱
حديث - ۱۰۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلمَطَلُ وَ المَنُّ مُنَکِّدَا الإحسانِ؛
تعلّل ورزيدن و منّت نهادن ، از [ارزش] احسان مي‌کاهد.
غررالحکم و دررالکلم، ح ۱۵۹۵
حديث - ۱۰۰۵
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
العُجبُ صارِفٌ عَن طَلَبِ العِلمِ ، داعٍ إلَي الغَمطِ والجَهلِ؛
خودپسندي، آدمي را از دانش‌جويي باز مي‌دارد و به‌ناسپاسي وانکار حق مي‌خواند.
بحار الأنوار، ج ۶۹، ص ۱۹۹
حديث - ۱۰۰۶
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
وَ الذُّنُوبُ الّتي تُنزِلُ النِّقَمَ عِصيانُ العارِفِ بِالبَغيِ وَ التَطاوُلُ عَلَي النّاسِ وَ الاِستِهزاءُ بِهِم وَ السُّخريَّةُ مِنهُم
گناهاني که باعث نزول عذاب مي‌شوند، عبارت‌اند از: ستم کردن شخص از روي آگاهي، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره کردن آنان.
معاني الاخبار ، ص ۲۷۰
حديث - ۱۰۰۷
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
العُجبُ صارِفٌ عَن طَلَبِ العِلمِ ، داعٍ إلَي الغَمطِ والجَهلِ؛
خودپسندي، آدمي را از دانش‌جويي باز مي‌دارد و به‌ناسپاسي و انکار حق مي‌خواند.
بحار الأنوار، ج ۶۹، ص ۱۹۹
حديث - ۱۰۰۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلعِبادَةُ مَعَ أکلِ الحَرامِ کَالبِناءِ عَلَي الرَّملِ؛
عبادت کردن با وجود حرام خواري، مانند ساختن بنايي است بر روي شن.
عدّة الداعي ، ص ۱۴۱
حديث - ۱۰۰۹
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
مَثَلُ الْحَريصِ عَلَي الدُّنْيا مَثَلُ دودَةِ القَزِّ: کُلَّمَا ازْدادَتْ مِنَ القَزِّ عَلي نَفْسِها لَـفّـا کانَ أَبْعَدَ لَها مِنَ الْخُروجِ حَتّي تَموتَ غَمّا
حريص به دنيا، همانند کرم ابريشم است که هر چه بيشتر دور خود مي‌تند، خارج شدن از پيله بر او سختتر ميشود، تا آنکه از غصه مي‌ميرد.
کافي، ج ۲، ص ۳۱۶
حديث - ۱۰۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْمُريبُ اَبَدا عَليلٌ
آدم بدبين، هميشه بيمار است.
غررالحکم، ح ۸۳۹
حديث - ۱۰۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْحَقودُ مُعَذَّبُ النَّفْسِ، مُتَضاعَفُ الهَمِّ؛
کينه توز، روحش در عذاب است و اندوهش دو چندان.
غررالحکم، ح ۱۹۶۲
حديث - ۱۰۱۲
رسول اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَن ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ وَ مَن کَبُرَ هَمُّهُ سَقُمَ بَدَنُهُ
هر کس بد اخلاق باشد، خودش را عذاب ميدهد و هر کس غم و غصه هايش زياد شود، تنش رنجور مي گردد.
نهج الفصاحه، ح ۳۰۰۲
حديث - ۱۰۱۳
امام صادقعليهالسلام :
نگاه بعد از نگاه(به نا محرم)، بذر شهوت در دل مي کارد و اين خود براي فتنه و به گناه کشاندن صاحبش کافي است.
(الفقيه ۴۹۷۰/۱۸/۴)
حديث - ۱۰۱۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
خشم خداوند عزوجل سخت است، بر زن شوهرداري که چشم خود را از غير شوهر خود يا از کسي که محرم او نيست پر کند.
(ثواب الاعمال ۱/۳۳۸)
حديث - ۱۰۱۵
پيامبر اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هر که چشم خود را از حرام پر کند، خداوند در روز قيامت چشم او را از آتش پرگرداند مگر اين که توبه کند و از عمل خود دست بردارد.
(البحار ۱/۳۳۴/۷۶)
حديث - ۱۰۱۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحَسَدُ يضنِي الجَسَدَ؛
حسد، بدن را فرسوده و عليل مي کند.
غررالحکم، ح ۹۴۳
حديث - ۱۰۱۷
حضرت رسول اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
امَنِ اغتابَ مُسلِماً اَو مُسلِمَةً لَم يقبَلِ اللَّهُ تَعالي صَلاتَهُ وَ لا صيامَهُ اَربَعينَ يوماً وَ لَيلَةً اِلّا اَن يغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛
خداوند متعال تا چهل شبانه روز نماز و روزه غيبت کننده مرد و زن مسلمان را نمي‌پذيرد، مگر اين که غيبت شونده او را ببخشد.
(جامع الأخبار، ص ۴۱۲، ح ۱۱۴۱)
حديث - ۱۰۱۸
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
جُعِلتِ الخَبائِثُ في بَيت وَ جُعِل مِفتاحُهُ الکَذِبَ؛
تمام پليديها در خانه اي قرار داده شده و کليد آن دروغگويي است.
(بحار الانوار، ج۷۸، ص۳۷۷)
حديث - ۱۰۱۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ابِئسَ القَرينُ الغَضَبُ: يبدِي المَعائِبَ وَ يدنِي الشَّرَّ وَ يباعِدُ الخَيرَ ؛
خشم، بدترين همراه است: عيبها را آشکار، بديها را نزديک و خوبيها را دور مي کند.
(غرر الحکم، ح ۴۴۱۷ )
حديث - ۱۰۲۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ثَلاثٌ مَن کنَّ فيهِ فَهِيَ راجِعَةٌ عَلي صاحِبِها: اَلبَغيُ وَ المَکرُ وَ النَّکتُ؛
سه چيز است که در هر کس باشد [آثارش] به خود او بر مي گردد: ستم کردن، فريب دادن و پيمان شکني.
(نهج الفصاحه، ح ۱۲۸۱)
حديث - ۱۰۲۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ما مِن رَجُلٍ تَکبَّرَ أو تَجَبَّرَ إلاّ لِذِلَّةٍ وَجَدَها في نفسِهِ؛
هيچ مردي تکبّر يا گردن فرازي نکرد ،مگر به سبب احساس خواري و حقارتي که در خود يافت.
(ميزان الحکمه ، ح ۹۸۱۴)
حديث - ۱۰۲۲
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِذا اَرادَ اللّهُ بِقَومٍ هَلکا ظَهَرَ فيهِمُ الرِّبا؛
هنگامي که خداوند بخواهد ملتي را نابود کند، رباخواري در ميان آنان رواج مي‌يابد.
(وسائل الشيعه، ج ۱۸، ص ۱۲۳، ح ۱۷)
حديث - ۱۰۲۳
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
الکِبرُ مَطَايَا النَّارِ؛
کبر و بزرگي نمودن(به منزله ي) مرکبي است که سوار خود را به سوي آتش مي برد.
(جهاد با نفس، ح ۵۷۸ )
حديث - ۱۰۲۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن ساءَ خُلقُهُ ضاقَ رِزقُهُ؛
هر کس بد اخلاق باشد، روزي اش تنگ مي شود.
(غررالحکم، ح ۸۰۲۳)
حديث - ۱۰۲۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن ساءَ خُلقُهُ، مَلَّهُ اَهلُهُ
هر کس بد اخلاق باشد، خانواده اش از او دلتنگ و خسته مي شوند.
(تحف العقول، ص ۲۱۴)
حديث - ۱۰۲۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِنَّ الفُحشَ وَ البَذَاءَ وَ السَّلاطَةَ مِنَ النِفاقِ
همانا دشنام دادن و هرزه گويي و زبان درازي ناشي از نفاق و دورويي است
(جهاد بانفس، ح۶۶۷ و ص ۲۸۴)
حديث - ۱۰۲۷
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِنَّ الفُحشَ وَ البَذَاءَ وَ السَّلاطَةَ مِنَ النِفاقِ
همانا دشنام دادن و هرزه گويي و زبان درازي ناشي از نفاق و دورويي است.
(جهاد بانفس، ح۶۶۷ و ص ۲۸۴)
حديث - ۱۰۲۸
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
الظُلمُ فِي الدُّنيَا هُوَ الظُلُمَاتُ فِي الاَخِرَه.
ظلم در دنيا همان ظلمتها و تاريکي هاي آخرت است.
(جهاد با نفس، ح ۷۳۳)
حديث - ۱۰۲۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
آية المنافق ثلاث : اذا حدث کذب و اذا وعد اخلف و اذا اؤتمن خان
نشان منافق سه چيز است : ۱ - سخن به دروغ بگويد. ۲ - از وعده تخلف کند. ۳ - در امانت خيانت نمايد.
(صحيح مسلم، کتاب الايمان، ح ۸۹ )
حديث - ۱۰۳۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
أرکانُ الکُفر أربَعَةٌ الرَّغبَةُ وَ الرَّهبَةُ وَ السَّخَطُ وَ الغَضَبُي
پايه هاي کفر چهار چيز است : ميل و خواهش، ترس و بيم ، ناخشنودي و خشم.
(جهاد با نفس، ح ۴۷۵)
حديث - ۱۰۳۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَشَّدُ الذّنُوبِ مَا استَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ؛
سخت ترين گناهان، گناهي است که انجام دهنده ي آن، آن را ناچيز بشمارد.
(جهاد با نفس، ح ۳۹۸)
حديث - ۱۰۳۲
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
إنَّ اللهَ يُبغِضُ الفَاحِشَ المُتَفَحِّشَ
راستي که خداوند شخص بد زبان بيهوده گوي را دشمن مي دارد.
(جهاد با نفس، ح ۶۷۷)
حديث - ۱۰۳۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ِانَّ الفُحشَ وَ البَذاءَ وَ السَّلاطَةَ مِنَ النِّفاق؛
همانا دشنام دادن و هرزه گويي و زبان درازي ناشي از نفاق و دورويي است.
(جهاد با نفس، ح ۶۷۸)
حديث - ۱۰۳۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن ظَلَمَ مَظلِمَة ً اُخِذَ بهَا فِي نَفسِهِ أو فِي مَالِهِ أو فِي وُلدِهِ؛
کسي که ستمي کند به سبب آن ستم، در جانش يا مالش يا فرزندانش گرفتاري مي افتد.
(جهاد با نفس، ح ۷۲۷)
حديث - ۱۰۳۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که تخم کينه (در دل) بکارد محنت و اندوه درو کند.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که کينه را از درون خود به يک سو اندازد دل و قلبش آسوده و راحت شود.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم کينه توز اخوّت و برادري ندارد.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدترين چيزي که در قلب جاي گير شود کينه است.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سلاح بدي و شرّ، کينه است.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سبب فتنه ها کينه است.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اساس و سر عيب ها کينه است.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم کينه ور بد معاشري است.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سخت ترين دل ها از نظر آلودگي و ناصافي ، دل شخص کينه توز است.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کينه آتشي است که جز به غلبه و ظفر خاموش نشود.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کينه توزي از خصلت هاي بدان و بدکاران است.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم کينه توز جانش در شکنجه و عذاب و اندوهش چند برابر است.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کينه ، دردي است سخت و دردناک و بيماري وباداري است.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کينه ، خويي پست است و بيماري نابود کننده اي است.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم کينه توز راحتي و آسايش ندارد.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۱۰۵۰
امير المؤمنينعليهالسلام فرمودند:
صِحَّه الجَسَدِ مِن قِلّه الحَسَدي
سلامت بدن نشانه کمي حسد است.
(جهاد با نفس، ح ۵۵۳)
حديث - ۱۰۵۱
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
يَهرمُ اِبنَ آدَمُ وَ يَشِبُ مَعَهُ اثنَتَانِ: الحِرصُ عَلَي المَالِ وَ الحِرصُ عَلَي العُمر؛
آدميزاد پير مي شود و دو چيز از او جوان مي شود: حرص مال و حرص عمر.
(کنز العمال، ج ۳، ص ۴۹۰، ح ۷۵۵۷)
حديث - ۱۰۵۲
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إنَّ سُوءَ الخُلُق لَيُفسِدُ العَمَلَ کَما يُفسِدُ الخَلُّ العَسَلَ
راستي که بداخلاقي عمل را تباه مي کند همچنان که سرکه عسل را فاسد مي سازد.
(جهاد با نفس، ح ۶۵۹ )
حديث - ۱۰۵۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ِالبذاء من الجفاء و الجفاء في النار؛
زشت گفتاري ناشي از ستمکاري و ستمکاري در آتش است.
(جهاد النفس، ح ۶۸۹)
حديث - ۱۰۵۴
امام حسن عسگريعليه‌السلام فرمودند:
بئس العبد عبد يکون ذا وجهين و ذا لسانين، يطري أخاه شاهدا، و يأکله غائبا، إن أعطي حسده، و إن ابتلي خانه
چه بد است آن بنده خدا که دورو و دو زبان است. در حضور برادرش او را مي ستايد و در غياب او بدگوئيش مي کند. اگر عطايي به برادرش رسد حسد برد، و اگر گرفتار گردد او را وانهد.
(تحف العقول ، ص ۵۱۸)
حديث - ۱۰۵۵
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
مَن کَفَّ غَضَبَهُ عن النّاس کَفَّ اللهُ عنهُ عَذابَ يومَ القِيامة؛
کسي که خشمش را از مردمان باز دارد خداوند نيز در روز قيامت عذابش را از او باز مي دارد.
(جهادالنفس،ح۵۳۲)
حديث - ۱۰۵۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
الغيبة ان تقول في اخيک ما ستره الله عليه
غيبت آن است که درباره برادرت چيزي بگويي که خداوند آن را پنهان کرده است.
(ميزان الحکمه،ح?????)
حديث - ۱۰۵۷
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ما من رَجُلٍ تَکبّرَ أَو تَجبَّرَ الّا لذلَّةٍ يَجدُها في نََفسِهِ
هيچ مردي نيست که تکبر بورزد يا خود را بزرگ بشمارد مگر بخاطر ذلتي که در نفس خود مي يابد.
(جهادالنفس، ح۵۸۵)
حديث - ۱۰۵۸
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِذا رأَيتمُ العَبدَ مُتفُقَّداً لِذُنوبِ النّاس ناسيا لِذنوبه فَاعلُمو اَنَّهُ مُکِرَ بهِ
هرگاه ديديد که بنده اي گناهان مردمان را جستجو مي کند و گناهان خويش را فراموش کرده است بدانيد که او فريب شيطان را خورده است.
(جهاد النفس،ح ۲۳۷)
حديث - ۱۰۵۹
پيامبرخداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر کس چهل روز گوشت نخورد، بدخوي مي شود.گوشت بخوريد؛چرا که بر شنوايي تان مي افزايد.
الفردوس،ج۳،ص۶۲۷،ح۵۹۶۰
حديث - ۱۰۶۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر کس چهل روز پيوسته گوشت بخورد، سنگ دل مي شود.
(بحار الانوار،۶۲،ص۲۹۴)
حديث - ۱۰۶۱
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
الْجَبّارونَ اَبعَدُ النّاس منَ اللهِ عزُّ و جلَّ يومَ القيامَةِ
دورترين مردم ار خداوند عزّو جل در روز قيامت سرکشانِ متکبّر هستند.
(جهادالنفس،ص۲۵۴)
حديث - ۱۰۶۲
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ايـاکـم ان يحسـد بعضکـم بعضـا فـان الکفـر اصله الحسـد.
از حسـد ورزي به يکـديگـر بپـرهيزيـد، زيـرا ريشه کفـر، حسـد است.
(تحف العقول ، ص ۳۱۵)
حديث - ۱۰۶۳
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
لا يکُونُ اَلْعَبْدُ عالِماً حَتّي لا يکُونَ حاسِداً لِمَن فَوقَهُ و لا مُحَقِّراً لِمَنْ دُونَهُ.
هيچ بنده اي عالم نباشد تا اينکه به بالا دست خود حسد نبرد و زير دست خود را خوار نشمارد.
(تحف العقول ص۲۹۳)
حديث - ۱۰۶۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أشَدُّ الذُّنُوبِ مَا اسْتَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ.
سخت ترين گناهان آن است که صاحبش آن را کوچک بشمرد.
(نهج البلاغه حکمت ۳۴۸)
حديث - ۱۰۶۵
حضرت امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
بخيل کسي است که در پرداخت آنچه خدا بر او واجب کرده است بخل ورزد.
بحارالانوار، ج۹۶، ص ۱۶.
حديث - ۱۰۶۶
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
انسان بخيل، آسايش ندارد.
بحارالانوار، ج۷۳، ص ۳۰۳.
حديث - ۱۰۶۷
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بخل در بردارنده بديهاي هر عيبي است و افساري است که (بخيل) به وسيله ي آن به سوي هر بدي کشانده مي شود.
بحارالانوار، ج۷۳، ص ۳۰۷.
حديث - ۱۰۶۸
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم بخيل، خزانه دار وارثان خود است.
غررالحکم، ح ۴۶۴.
حديث - ۱۰۶۹
حضرت رسول الله (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بخيل واقعي کسي است که نام من نزد او برده شود و صلوات نفرستد.
بحارالانوار، ج۷۳، ص ۳۰۶.
حديث - ۱۰۷۰
حضرت رسول الله (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بخيل ترين مردم کسي است که در سلام کردن بخل ورزد.
بحارالانوار، ج۷۷، ص ۲۰۹.
حديث - ۱۰۷۱
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خالي بودن دل از کينه و حسادت، از خوشبختي بنده است.
غررالحکم، ح ۵۰۸۳.
حديث - ۱۰۷۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
افضاء سرأخيک خيانة ما جتنب ذلک؛
فاش کردن راز برادرت خيانت است؛ پس از اين کار دوري کن.
بحارالانوار، ج۷۷، ص ۹۱.
حديث - ۱۰۷۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
ستمگر و ياري دهنده ي او و کسي که به ستم او راضي باشد هر سه در ستم شريکند.
اصول کافي، ج۲، ص ۳۳۳.
حديث - ۱۰۷۴
حضرت امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
خشم گرفتن بر کسي که در اختيار توست، پستي است.
اعلام الدين، ص ۳۱۱.
حديث - ۱۰۷۵
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خشم ايمان را تباه مي کند همان گونه که سرکه عسل را.
بحارالانوار، ج۷۳، ص ۲۶۸.
حديث - ۱۰۷۶
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
خداوند سبحان، از آدم و قيح گستاخ در گناهان نفرت دارد.
غررالحکم، ح ۳۴۳۷.
حديث - ۱۰۷۷
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سه کس نزد خدا از همه منفورترند: کسي که روز زياد مي خوابد در حالي که شب اصلا نمازي نخوانده است و کسي که زياد مي خورد و هنگام غذا خوردن نام و حمد خدا نمي گويد و کسي که بي دليل مي خندد.
کنزالعمال، ح ۲۱۴۳.
حديث - ۱۰۷۸
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هيچ چيز نزد خدا منفورتر از بخل و بدخويي نيست. همان گونه که خاک عسل را تباه مي کند اين دو نيز عمل را تباه مي کنند.
بحارالانوار، ج۱۶، ص ۲۳۱.
حديث - ۱۰۷۹
امام عليعليهالسلام :
مَنْ جارَ قَصُرَ عُمْرُهُ ؛
هر کس ظلم کند، عمرش کوتاه ميشود.
عيون الحکم والمواعظ ، ص ۴۲۹، ح ۷۳۳۴
حديث - ۱۰۸۰
اَلذُّنوبُ الَّتي تُغَيِّيرُ النِّعَمَ الْبَغْيُ وَ الذُّنوبُ التَّي تورِثُ النَّدَمَ الْقَتْلُ وَ الَّتي تُنْزِلُ النِّقَمَ الظُّلْمُ وَالَّتي تَهْتِکُ السُّتورَ شُرْبُ الْخَمْرِ وَ الَّتي تَحْبِسُ الرِّزْقَ الزِّنا وَ الَّتي تُعَجِّلُ الْفَناءَ قَطيعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتي تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظْلِمُ الْهَواءَ عُقوقُ الْوالِدَيْنِ؛
گناهي که نعمتها را تغيير ميدهد، تجاوز به حقوق ديگران است. گناهي که پشيماني مي‌آورد، قتل است. گناهي که گرفتاري ايجاد ميکند، ظلم است. گناهي که آبرو مي‌بَرد، شرابخواري است. گناهي که جلوي روزي را مي‌گيرد، زناست. گناهي که مرگ را شتاب مي‌بخشد، قطع رابطه با خويشان است. گناهي که مانع استجابت دعا ميشود و زندگي را تيره و تار ميکند، نافرماني از پدر و مادر است.
علل الشرايع ، ج ۲، ص ۵۸۴
حديث - ۱۰۸۱
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
فِي الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنْها فِي الدُّنْيا وَ ثلاثٌ فِي الاْآخِرَةِ، فَاَمّا الَّتي فِي الدُّنْيا فَيَذْهَبُ بِالْبَهاءِ وَ يُعَجِّلُ الْفَناءَ وَ يَقْطَعُ الرِّزْقَ وَ اَمّا الَّتي فِي الاْآخِرَةِ فَسوءُ الْحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الْخُلودُ فِي النّارِ ؛
زِنا، شش پيامد دارد: سه در دنيا و سه در آخرت. سه پيامد دنيايي‌اش اين است که: آبرو را مي‌بَرد، مرگ را شتاب مي‌بخشد و روزي را مي‌بُرد و سه پيامد آخرتي‌اش: سختي حسابرسي، خشم خداي رحمان و ماندگاري در آتش است.
خصال ، ص ۳۲۱، ح ۳
حديث - ۱۰۸۲
حضرت امام صادقعليهالسلام فرمودند:
از حسادت کردن بپرهيزيد، زيرا کفر ريشه اش حسادت است.
اصول کافي، ج۸، ص ۸.
حديث - ۱۰۸۳
حضرت امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
ان الحسد لتأکل الايمان کما تاکل النار الحطب؛
همان گونه که آتش هيزم را مي خورد، حسد ايمان را مي خورد.
اصول کافي، ج۲، ص ۳۰۶.
حديث - ۱۰۸۴
حضرت عليعليهالسلام فرمودند:
ما رأيت ظالما اشبة لمظلوم من الحاسد: نفس دائم، قلب هائم و حزن لازم ؛
ستمگري چون حسود نديدم که به ستمديده شبيه تر باشد: جاني سرگردان دارد و دلي بي قرار و اندوهي پيوسته.
بحارالانوار، ج۷۳، ص ۲۵۶.
حديث - ۱۰۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
الحسد لا يجلب الا مضرة و غيضا يوهن قلبک و يمرض جسمک؛
حسادت نتيجه اي جز زيان و ناراحتي که دلت را سست و تنت را بيمار مي گرداند به بار نمي آورد.
بحارالانوار، ج۷۳، ص ۲۵۶.
حديث - ۱۰۸۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اما علامة الحاسد: الغيبة والتملق و الشماته بالمصيبة؛
نشانه هاي حسود عبارتند از غيبت کردن، چاپلوسي کردن و شاد شدن از گرفتاري ديگران
تحف العقول، حديث - ۲۲.
حديث - ۱۰۸۷
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
ما اقبح الفقر بعدالغني، واقبح الخطيئة بعد النسک! واقبح من ذلک العابد لله ثم يترک عبادته.
چه زشت است نيازمندي بعد از توانگري و چه زشت است گناه به دنبال عبادت و زشت تر از اينها کار کسي است که عبادت خدا را پيشه کند و سپس از عبادتش دست شويد.
تحف العقول/ ح۳۹۷.
حديث - ۱۰۸۸
حضرت فاطمه ي زهرا عليها السلام مي فرمايند:
جعل الله الصلاة تنزيها لکم عن الکبر.
خداوند متعال نماز را مايه ي دوري شما از کبر و خودپسندي قرار داد.
اعيان الشيعه/ج۱/ص ۳۱۶.
حديث - ۱۰۸۹
حضرت امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
ان العبد کيذنب الذنب فيروي عنه الرزق.
بنده گناه مي کند و به سبب آن روزي از او گرفته مي شود.
اصول کافي، ج۲، ص ۲۷۰.
حديث - ۱۰۹۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا تَرَي الْجاهِلَ اِلّا مُفْرِطاً اَو مُفَرِّطاً.
هميشه جاهل: يا افراط گر و تجاوزکار و يا کندرو و تفريط کننده است.
(النهايه،جلد ۳ ص ۴۳۵)
حديث - ۱۰۹۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اُحْصُدِ الشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَيرِکَ بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِکَ.
قلب خود را از کينه ديگران پاک کن، تا قلب آنها از کينه تو پاک شود.
(الامالي، ج۲، ص ۱۷۴)
حديث - ۱۰۹۲
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
جُعِلتِ الخَبائِثُ في بَيت وَ جُعِل مِفتاحُهُ الکَذِبَ
تمام پليديها در خانه اي قرار داده شده و کليد آن دروغگويي است.
(بحار الانوار، ج۷۸، ص۳۷۷)
حديث - ۱۰۹۳
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدترين مردم کسي است که لغزش را نمي بخشد و عيب و خطا را نمي پوشاند.
غررالحکم، ح ۵۷۳۵.
حديث - ۱۰۹۴
حضرت رسول الله (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بخيل ترين مردم کسي است که در سلام کردن بخل ورزد.
بحارالانوار، ج۷۷، ص ۲۰۹.
حديث - ۱۰۹۵
حضرت رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بخيل واقعي کسي است که نام من نزد او برده شود و صلوات نفرستد.
بحارالانوار، ج۷۳، ص ۳۰۶.
حديث - ۱۰۹۶
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بخل در بردارنده بديهاي هر عيبي است و افساري است که (بخيل) بوسيله ي آن به سوي هر بدي کشانده مي شود. بحارالانوار، ج۷۳، ص ۳۰۷.
حديث - ۱۰۹۷
حضرت امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
بخيل کسي است که در پرداخت آنچه خدا بر او واجب کرده است بخل ورزد.
بحارالانوار، ج۹۶، ص ۱۶.
حديث - ۱۰۹۸
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خالي بودن دل از کينه و حسادت، از خوشبختي بنده است.
غررالحکم، ح ۵۰۸۳.
حديث - ۱۰۹۹
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
چنان چه سر که عسل را فاسد مي کند، خلق بد ايمان را فاسد مي کند.
اصول کافي، ج۲، ص ۳۲۱.
حديث - ۱۱۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ستمگري در دنيا مايه ي نابودي و در آخرت موجب هلاکت است.
غررالحکم، ح ۱۷۰۷.
حديث - ۱۱۰۱
حضرت امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
خشم گرفتن بر کسي که در اختيار توست، پستي است.
اعلام الدين، ص ۳۱۱.
حديث - ۱۱۰۲
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هيچ چيز نزد خدا منفورتر از بخل و بدخويي نيست. همان گونه که خاک عسل را تباه مي کند اين دو نيز عمل را تباه مي کنند.
بحارالانوار، ج۱۶، ص ۲۳۱.
حديث - ۱۱۰۳
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
اعتدال و صرفه جويي در مصرف مال، اندازه اي دارد که اگر از آن بيش تر شود، بخل است.
بحارالانوار، ج۱۷، ص ۲۱۸.
حديث - ۱۱۰۴
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدترين مردم کسي است که لغزش را نمي بخشد و عيب و خطا را نمي پوشاند.
غررالحکم، ح ۵۷۳۵.
حديث - ۱۱۰۵
امام باقرعليه‌السلام مي‌فرمايند:
إنّي لَأَبغَضُ الرَّجُلَ ـ أو أبغَضُ لِلرَّجُلِ ـ أن يَکونَ کَسلانا عَن أمرِ دُنياهُ ، ومَن کَسِلَ عَن أمرِ دُنياهُ فَهُوَ عَن أمرِ آخِرَتِهِ أکسَل؛
هر آينه من دشمن مي شمارم کسي را که در کار دنيايش تنبلي ورزد؛ زيرا آن کس که در کار دنيايش تنبلي کند، در کار آخرتش بيشتر تنبلي مي ورزد
الکافي : ۵ / ۸۵ / ۴
احاديث اخلاق و توصيه ها
حديث - ۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
لا تَضجَر فَيَمنَعَکَ الضَّجَرُ مِنَ الآخِرَةِ وَالدُّنيا ؛
بي حوصلگي مکن ؛ که آن ، تو را از آخرت و دنيا باز مي دارد
بحار الأنوار : ۷۷ / ۱۴۵ / ۴۵
حديث - ۲
امام صادقعليهالسلام مي‌فرمايند:
مَن کَسِلَ عَن طَهورِهِ وصَلاتِهِ فَلَيسَ فيهِ خَيرٌ لِأَمرِ آخِرَتِهِ ، ومَن کَسِلَ عَمّا يُصلِحُ بِهِ أمرَ مَعيشَتِهِ فَلَيسَ فيهِ خَيرٌ لِأَمرِ دُنياهُ ؛
هر کس در طهارت و نمازش سستي کند ، خيري در کار آخرتش نباشد و هر که در سامان بخشي به گذران زندگي اش سستي ورزد ، خيري در کار دنيايش نباشد
الکافي : ۵ / ۸۵ / ۳
حديث - ۳
امام عليعليهالسلام مي‌فرمايند:
مَن تَرَکَ العُجبَ وَالتَّوانِيَ لَم يَنزِل بِهِ مَکروهٌ؛
هر کس خودپسندي و سستي را ترک کند ، ناخوشايندي بر او فرود نمي آيد
غرر الحکم : ۸۸۰۵
حديث - ۴
امام باقرعليه‌السلام مي‌فرمايند:
النسآء يحببن ان يرين الرجل في مثل ما يحب الرجل ان يري فيه النسآء من الزينة ؛
همان گونه که مردان دوست دارند زينت و آرايش را در زنانشان ببينند، زنان نيز دوست دارند زينت و آرايش را در مردانشان ببينند
مکارم الاخلاق، ص۸۰
حديث - ۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وسلم) مي‌فرمايند:
خير الرجال من امتي الذين لايتطاولون علي اهليهم و يحنون عليهم ولا يظلمونهم ؛
بهترين مردان امت من، آن کساني هستند که نسبت‌به خانواده خود خشن و متکبر نباشند و بر آنان ترحم و نوازش کنند و به آنان آزار نرسانند
مکارم الاخلاق، ص۲۱۶
حديث - ۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وسلم) مي‌فرمايند:
للمراة علي زوجها ان يشبع بطنها، و يکسو ظهرها، ويعلمها الصلاة والصوم والزکاة ان کان في مالها حق، ولاتخالفه في ذلک ؛
حق زن بر شوهرش اين است که او را سير کند، لباس بپوشاند، نماز و روزه و زکات را اگر در مال زن حق زکاتي است - به او ياد دهد، و زن نيز در اين کارها با او مخالفت نورزد
مستدرک الوسائل، ج۱۴، ص۲۴۳
حديث - ۷
امام سجادعليه‌السلام مي‌فرمايند:
«لان ادخل السوق ومعي درهم ابتاع به لحما لعيالي وقد قرموا اليه احب الي من ان اعتق نسمة؛
براي من به بازار رفتن و خريد يک درهم گوشت‌براي خانواده‌ام که ميل به گوشت دارند، از بنده آزاد کردن دوست داشتني‌تر است
وسائل الشيعة، ج۱۵، ص۲۵۱
حديث - ۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وسلم) به يکي از زنان درباره حق زن بر شوهرش مي‌فرمايند:
حقک عليه ان يطعمک مما ياکل ويکسوک مما يلبس ولا يلطم ولا يصيح في وجهک؛
حق تو بر شوهرت اين است که از آنچه خود مي‌خورد به تو غذا دهد، و از آنچه خود مي‌پوشد تو را نيز بپوشاند، و به روي تو سيلي نزند و فرياد نکشد
مکارم الاخلاق، ص۲۱۸
حديث - ۹
قال الإمام الصادقعليه‌السلام :
العالم لا يتکلم بالفضول.
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
دانا (و عالم)، زياده گويي نمي کند.
«مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۳۳، ح ۱۰۱۲۷»
حديث - ۱۰
قال الإمام الباقرعليه‌السلام في قول الله عزوجل«و قولوا للناس حسنا»: قولوا للناس أحسن ما تحبون أن يقال فيکم.
امام باقرعليه‌السلام درباره آيه ي «و با مردم به نيکويي سخن بگوييد»، فرمودند: بهترين سخني را که دوست داريد درباره شما گفته شود، به مردم بگوييد.
«الکافي، ج ۲، ص ۱۶۵، ح ۱۰»
حديث - ۱۱
قال الإمام عليعليهالسلام :
عود لسانک لين الکلام و بذل السلام، يکثر محبوک و يقل مبغضوک.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
زبانت را به نرم گويي و سلام کردن (به ديگران) عادت ده، تا دوست دارانت زياد شوند و بدخواهانت اندک.
«غررالحکم، ح ۶۲۳۱»
حديث - ۱۲
قال الإمام عليعليهالسلام :
عود لسانک حسن الکلام تأمن الملام.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
زبانت را به نيکو گويي عادت ده، تا از سرزنش ايمن ماني.
«غررالحکم، ح ۶۲۳۳»
حديث - ۱۳
قال الإمام عليعليهالسلام :
لا ترخص لنفسک في شئ من سئ الأقوال والأفعال.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
به خودت اجازه کمترين زشت گفتاري و زشت کرداري، مده.
«غررالحکم، ح ۱۰۱۹۰»
حديث - ۱۴
قال الإمام عليعليهالسلام :
من حسن کلامه کان النجح أمامه.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
هر که گفتارش نيکو باشد، پيروزي در برابر اوست.
«غررالحکم، ح ۸۴۹۵»
حديث - ۱۵
قال الإمام عليعليهالسلام :
نکير الجواب من نکير الخطاب.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
زشتي پاسخ (که مي شنوي)، از زشتي سخن است (که مي گويي).
«غررالحکم، ح ۹۹۶۳»
حديث - ۱۶
قال الإمام عليعليهالسلام :
أجملوا في الخطاب تسمعوا جميل الجواب.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
زيبا سخن بگوييد، تا پاسخ زيبا بشنويد.
«غررالحکم، ح ۲۵۶۸»
حديث - ۱۷
قال الإمام عليعليهالسلام :
قولوا الخير تعرفوا به، واعملوا الخير تکونوا من أهله.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
گفتار نيک بگوييد، تا به آن شناخته شويد و کارهاي نيک انجام دهيد تا از اهل آن (نيکو کاران) باشيد.
«بحارالانوار، ج۷۱، ص ۳۱۱، ح ۹»
حديث - ۱۸
قال الإمام عليعليهالسلام :
لا تقولن ما يسوؤک جوابه.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
هرگز سخني را که از جوابش ناراحت مي شوي، مگوي.
«غررالحکم، ح ۱۰۱۵۵»
حديث - ۱۹
قال الإمام عليعليهالسلام :
أحسن الکلام مازانه حسن النظام، وفهمه الخاص والعام.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
بهترين سخن، آن است که به زيبايي نظم (نيکويي تأليف و ترکيب) آراسته باشد و خواص و عوام آن را بفهمند.
«غررالحکم، ح ۳۳۰۴»
حديث - ۲۰
قال الإمام عليعليهالسلام :
أحسن الکلام ما لا تمجه الآذان و لا يتعب فهمه الأفهام.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بهترين سخن آن است که گوشها از شنيدن آن رنجيده و بيزار نشود و فهميدن آن انديشه ها را به رنج نيندازد.
«غررالحکم، ح ۳۳۷۱»
حديث - ۲۱
قال الإمام عليعليهالسلام :
الکلام کالدواء، قليله ينفع و کثيره قاتل.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
سخن چون داروست، اندکش سود مي بخشد و بسيارش کشنده است.
«غررالحکم، ح۲۱۸۲»
حديث - ۲۲
قال الإمام عليعليهالسلام :
إياک و فضول الکلام، فإنهيظهر من عيوبک ما بطن، و يحرک عليک من أعدائک ما سکن.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
از زياده گويي بپرهيز که آن عيب هاي پنهان تو را آشکار مي سازد و کينه هاي آرام گرفته دشمنانت را بر ضد تو تحريک مي کند.
«غررالحکم، ح ۲۷۲۰»
حديث - ۲۳
قال الإمام عليعليهالسلام :
من عذب لسانه کثر إخوانه.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کسي که زبانش شيرين باشد، برادرانش زياد شوند.
«غررالحکم، ح ۷۷۶۱»
حديث - ۲۴
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم (لما سأله رجل عن أفضلالأعمال) : إطعام الطعام، وإطياب الکلام.
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم (در پاسخ به مردي که پرسيد برترين کارها کدام است) فرمودند: اطعام کردن و نيکو سخن گفتن.
«بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۱۲، ح ۱۲»
حديث - ۲۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : من فقه الرجل قلة کلامه فيما لا يعنيه.
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: نشانه ي فهميدگي مرد اين است که کمتر سخن بيهوده گويد.
«بحارالانوار، ج ۲، ص ۵۵، ح ۲۸»
حديث - ۲۶
قال الإمام الحسينعليه‌السلام لابن عباس: لا تتکلمن فيما لا يعنيک فإني أخاف عليک الوزر، ولا تتکلمن فيما يعنيک حتي تري للکلام موضعا.
امام حسينعليه‌السلام به ابن عباس فرمودند: هرگز سخن بيهوده مگوي، زيرا بيم گناه براي تو دارم و سخن سودمند نيز مگوي مگر اين که آن سخن به جا باشد.
«بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۲۷۸، ح ۱۶»
حديث - ۲۷
قال الإمام عليعليهالسلام لما مر برجل يتکلم بفضول الکلام: إنک تملي علي حافظيک کتابا إلي ربک، فتکلم بما يعنيک ودع ما لا يعنيک.
امام عليعليهالسلام وقتي بر مردي گذشت که زياده گويي مي کرد، فرمودند: بدان که تو بر دو فرشته نگهبان اعمالت مطلبي املا مي کني و به سوي پروردگارت مي فرستي، پس سخناني بگو که برايت سودمند باشد و از سخنان بيهوده دم فرو بند.
«أمالي الصدوق، ص ۳۷، ۴»
حديث - ۲۸
قال الإمام عليعليهالسلام : لا تسئ اللفظ و إن ضاق عليکالجواب.
امام عليعليهالسلام فرمودند: سخن بد مگوي اگر چه از پاسخ درماندي.
«غررالحکم، ح ۱۰۲۶۷»
حديث - ۲۹
قال الإمام عليعليهالسلام : إياک و ما يستهجن من الکلام، فإنه يحبس عليک اللئام و ينفر عنک الکرام.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بپرهيز از به زبان آوردن سخنان زشت، زيرا که فرومايگان را گرد تو جمع مي کند و گران مايگان را از تو مي راند.
«غررالحکم، ح ۲۷۲۲»
حديث - ۳۰
قال الامام الصادقعليه‌السلام : الصَّبرُ يُعَقِّبُ خَيراً فاصْبِروا تَظْفَروا.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: عاقبت صبر و شکيبائي خير است، پس صبر کنيد تا پيروز شويد.
«بحار الانوار، ج ۷۱، ص ۹۶»
حديث - ۳۱
عن الامام جعفر ابن محمدعليه‌السلام : کَم مِنْ صَبر ساعةٍ قَدْ أورَثتْ فَرَحاً طويلاً و کَم من لذَّةِ ساعةٍ قَدْ أورَثَتْ حُزناً طويلاً.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: چه بسا يک لحظه صبر کردن موجب سرور و خوشحالي طولاني شود و چه بسا لحظه اي لذت بردن موجب اندوه طولاني گردد.
«سفينة البحار، ج ۲، ص ۵»
حديث - ۳۲
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : نَحنُ صُبّرٌ وَ شيعتُنا أصبَرُ منّا. قُلتُ: جعِلْتُ فداکَ، کيف صار شيعتُکم أصبَرُ منکُم؟ قالَ .
امام صادقعليهالسلام فرمودند: ما خانداني صبور و شکيبائيم و شيعيان ما از ما شکيبا ترند. گفتم: جانم به فدايت، چگونه شيعيان شما از شما شکيبا ترند؟ فرمود: چون صبر ما بر چيزي است که مي دانيم، امّا آنها بر چيزي که نمي دانند صبر مي کنند.
«بحار الانوار، ج ۷۱، ص ۸۰»
حديث - ۳۳
قال الامام الجوادعليه‌السلام : تَوسَّدِ الصّبرَ و اعْتنِقِ الفَقْرَ وَ ارْفَضِ الشّهواتِ وَ خالِفِ الهَوي .
امام جوادعليه‌السلام فرمودند: در زندگي صبر را تکيه گاه و فقر و تنگدستي را همنشين خود قرار بده، شهوات و خواسته هاي دنيوي را رها کن و با هواهاي نفساني به مخالفت برخيز و بدان که هيچ گاه از ديد خداوند مخفي نيستي، پس مواظب باش که چگونه رفتار مي کني.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۳۵۸»
حديث - ۳۴
قال الامام الباقرعليه‌السلام : الجنَّةُ محفوفَةٌ بالمکارِهِ و الصَّبرِ فَمَن صَبَر علي المکارِهِ في الدّنيا دَخَلَ الجنّةَ.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: بهشت آميخته به سختي ها و صبر و بردباري است، پس هر کس در دنيا بر سختي ها صبور باشد، وارد بهشت خواهد شد.
«اصول کافي، ج ۲، ص ۸۹»
حديث - ۳۵
اِنّ النّبيصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: علامةُ الصّابرِ في ثلاثٍ، أوّلها أن لا يکْسَلَ و الثّانيةُ أن لا يَضجَرَ و الثالثةُ أن لا يَشکُو من ربّهِ عزّوجلّ .
نبي اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: نشانه هاي انسان صبور سه چيز است: ۱- کسل و خسته نمي شود. ۲- بي قراري نمي کند. ۳- از پروردگارش شکايت نمي کند، چون وقتي کسل شود، حقوق را ضايع و تباه خواهد کرد و هنگامي که بي قراري کند، سپاسگزاري نمي کند و وقتي از پروردگارش شکايت کند، گناه خواهد کرد.
«بحار الانوار، ج ۷۱، ص ۸۶»
حديث - ۳۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : النَّصرُ مَعَ الصَّبرِ و الفَرج بعدَ الکربِ و انّ مَعَ العُسرِ يُسراً.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: پيروزي، در پرتو صبر و شکيبائي به دست مي آيد و پايان رنج و سختي، فرج خواهد بود و همانا همراه هر سختي آساني است.
«مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۲۹۵»
حديث - ۳۷
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : عليکَ بالعلم ِفانّ العِلْم خليلُ المؤمِنِ و الحلمَ وزيرُهُ والعقلَ دليلُهُ و و الصّبر اميرُ جنودِهِ.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: برتو باد به فراگيري علم، همانا که علم دوست مؤمن است و بردباري وزير او و عقل راهنمايش و عمل سرپرست او و رفق و مدارا پدر او و ملايمت با ديگران برادر او و صبر، امير سپاهيان او است.
«نهج الفصاحه، ح ۱۹۶۱»
حديث - ۳۸
قال الامام عليعليهالسلام : کَمْ يُفْتَح بالصَّبرِ من غَلَقٍ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: چه بسيارند گره هاي پيچيده و مشکلات سختي که با صبر گشوده مي شوند.
«تصنيف غررالحکم، ص ۲۸۵، ح ۶۳۶۸»
حديث - ۳۹
قال الامام عليعليهالسلام : لکُلِّ نعمةٍ مفتاح و مِغْلاقٌ: فمِفْتاحُها الصّبرُ و مغِلاقُها الکَسَلُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: براي تمام نعمت ها کليد و قفلي مقرر شده است، پس کليد آن صبر و قفل آن تنبلي است.
«شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج ۲۰، ص ۲۸۵»
حديث - ۴۰
قال الامام عليعليهالسلام : مَنْ صَبَرَ علي طاعَةِ الله و عَنْ معاصيهِ فَهو المجاهدُ الصّبور.
امام عليعليهالسلام فرمودند: کسي که بر طاعت پروردگارش و اجتناب از معصيت او صبر نمايد، همانا او مجاهد صبوري است (که در راه خدا به جهاد برخواسته است).
«تصنيف غررالحکم، ص ۲۸۳، ح ۶۳۰۹»
حديث - ۴۱
قال الامام عليعليهالسلام : صابِروُا أنفُسَکُم علي فعلِ الطّاعاتِ و صُونُوها عن دَنَسِ السيّئاتِ تَجدُوا حَلاوَةَ الايمان.
امام عليعليهالسلام فرمودند: در انجام طاعت پروردگار صبر پيشه کنيد و نفس خود را از آلوده شدن به پليدي گناهان حفظ نمائيد، آنگاه شيريني و حلاوت ايمان را در مي يابيد.
«تصنيف غررالحکم، ص ۲۸۳، ح ۶۳۱۰»
حديث - ۴۲
قال الامام عليعليهالسلام : اِنّکَ لَنْ تُدْرِکَ ما تُحبُّ من رّبِکَ الاّ بالصّبرِ عمّا تَشتَهي.
امام عليعليهالسلام فرمودند: همانا تو به آنچه دوست داري از پروردگارت به تو برسد دست نمي يابي مگر اينکه در مقابل خواسته هاي نفساني مقاومت کني.
«تصنيف غررالحکم، ص ۲۸۳، ح ۶۳۰۵»
حديث - ۴۳
قال الامام عليعليهالسلام : ايّها النّاس عليکم بالصّبر، فاِنَّهُ لا دينَ لِمَنْ لا صبرَ لهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اي مردم ! بر شما باد به صبر و شکيبائي، همانا کسي که صبر نداشته باشد، دين نخواهد داشت.
«بحار الانوار، ج ۷۱، ص ۹۲»
حديث - ۴۴
قال الامام عليعليهالسلام : الصَّبرُ في الامور بمنزِلَة ِالرّأس ِمن الجسَدِ فاذا فارَقَ الرأسُ الجسَدَ فَسَدَ الجسدُ فاذا فارقَ الصّبرُ الامورَ فسدَتِ الامورُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: صبر در کارها همانند سر در بدن است، همان طور که وقتي سر از بدن جدا شود، بدن فاسد مي گردد، اگر صبر از کارها جدا شود، کارها تباه و فاسد خواهد شد.
«بحار الانوار، ج ۷۱، ص ۷۳»
حديث - ۴۵
امام عليعليهالسلام فرمودند: صبر، يا صبر بر مصيبت است يا بر اطاعت خدا و يا در مقابل معصيت، که قسم سوم از دو قسم ديگر با ارزش تر مي باشد.
«شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج ۱، ص ۳۱۹»
حديث - ۴۶
قال الامام الصادقعليه‌السلام : اَلاِبْقاءُ علي الْعَمَلِ حَتّي يَخْلُصَ اَشَدُّ مِنَ الْعَمَلِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: پايداري بر عمل تا آنجا که خالص شود، سخت تر از خود عمل است.
«الکافي، ج ۲، ص ۱۶»
حديث - ۴۷
عن رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اِعْمَلْ لِوَجْهٍ واحِدٍ يَکْفيکَ الْوُجُوُهُ کُلَّها.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: براي خدا کار کن، تو را از همگان کفايت مي کند.
«تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۱۹»
حديث - ۴۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : أخْلِصْ قَلبَکَ يَکفيکَ الْقَليلُ منَ العَملِ.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: دلت را خالص گردان که (در آن صورت) کار (خير) اندک تو را بس است.
«بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۱۷۵»
حديث - ۴۹
قال الامام عليعليهالسلام : اَخْلِصْ تَنَلْ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اخلاص داشته باش، کامياب و سعادتمند مي شوي.
«غررالحکم، ح ۲۲۴۸»
حديث - ۵۰
قال الامام عليعليهالسلام : اِخْلاصُ الْعَمَلَ مِنْ قُوَّةِ اليَقينِ وَ صَلاحُ النِّيَّةِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اخلاص عمل ناشي از نيروي يقين و درستي و پاکي نيت است.
«غررالحکم، ح ۱۳۰۱»
حديث - ۵۱
قال الامام عليعليهالسلام : کَيْفَ يَسْتَطيعُ اْلاخلاصَ مَنْ يَغْلِبُهُ الْهَوي؟
امام عليعليهالسلام فرمودند: چگونه کسي که هوي و هوس بر او چيره است، مي تواند اخلاص داشته باشد؟
«غررالحکم، ح ۶۹۷۷»
حديث - ۵۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
سعادتمند کسي است که از ديگران پند گيرد.
من لايحضره الفقيه/۴/۳۷۷
حديث - ۵۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
کودکان را دوست بداريد و با آنان مهربان باشيد.
وسائل‌الشيعه/۲۱/۴۸۴
حديث - ۵۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
با اطاعت دستورات الهي، خود را در معرض رحمت او قرار دهيد.
تنبيه‌الخواطر(مجموعه ورام) /۴۳۷
حديث - ۵۵
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ مِن موجِباتِ المَغفِرَةِ إدخالُ السُّرورِ عَلي أخيکَ المؤمِنِ ؛
از جمله اسباب مغفرت ، شاد کردن برادر مؤمن است
المعجم الکبير ، ج ۳ ، ص ۸۳
حديث - ۵۶
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ اللّهَ لا يَقبَلُ عَمَلَ عَبدٍ حَتّي يَرضي قَولَهُ ؛
خداوند ، عمل بنده را نمي‌پذيرد ، مگر آن که از گفتارش خشنود باشد
مسند الشهاب ، ج ۲ ، ص ۱۷
حديث - ۵۷
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا جاءَکُمُ الزّائِرُ فَأکرِموهُ ؛
هر گاه کسي به ديدار شما آمد ، گرامي‌اش بداريد
الأمالي ، صدوق ، ص ۶۰۰
حديث - ۵۸
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا أتاکُم کَريمُ قَومٍ فَأَکرِموهُ ؛
هرگاه بزرگ قومي بر شما وارد شد ، گرامي‌اش بداريد
الکافي ، ج ۲ ، ص ۶۵۹
حديث - ۵۹
قال الامام الکاظمعليه‌السلام : . يا هشام مَن أَحبَّ الدُّنيا ذَهَبَ خوفُ الآخرةِ مِن قَبله و ما اُوتيَ عبدٌ علماً فَازدادَ للدنيا حباًً إلا من الله بُعداً و ازدادُ الله عليه غَضَباً.
امام کاظمعليه‌السلام فرمودند: اي هشام کسي که دنيا را دوست داشته باشد ترس آخرت از دلش برود و اگر به بنده اي دانش داده شود و سپس بر دوستي دنيايش زياد شود، بر خشم و غضب خدا بر او افزوده گردد.
«تحف العقول، ص ۳۹۹»
حديث - ۶۰
قال الامام الباقرعليه‌السلام : أَکثِر ذِکرَ الموتِ، فإنه لم يُکثِر إنسانٌ ذکرَ الموت إلا زَهِدَ في الدنيا.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: مرگ را بسيار ياد کن، زيرا انسان مرگ را زياد ياد نمي کند جز آنکه به دنيا بي رغبت شود.
«الکافي، ج ۲، ص ۱۳۱»
حديث - ۶۱
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : مَن زَهدَ في الدنيا أَثَبتَ اللهُ الحکمةَ في قلبه و أَنْطقَ بها لسانَه و بَصَّره عيوبَ الدنيا داءَها و دواءَها و أَخرَجَه من الدنيا سالماً إلي دار السلام.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: کسي که به دنيا بي رغبت باشد خداوند حکمت را در قلبش ثابت کند و زبانش را به آن گويا سازد و او را به عيبهاي دنيا و درد و درمانش بينا گرداند و او را از دنيا سالم بيرون برد و وارد بهشت دارالسلام کند.
«الکافي، ج ۲، ص ۱۲۸»
حديث - ۶۲
قال الإمام الصّادقعليه‌السلام : إن في کتاب عليعليهالسلام : إنما مَثلُ الدنيا کمَثل الحَيّةِ ما ألين مَسُّها و في جوفها السمُّ الناقعُ، يَحذُرها الرجلُ العاقلُ، و يَهوي إليها الصَبّيُ الجاهلُ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: در کتاب عليعليهالسلام است که به درستي مثل دنيا مثل مار است که پوستش نرم است و زهر کشنده در درون دارد، مرد عاقل از آن بپرهيزد و کودک نادان به او گرايش يابد.
«الکافي، ج ۲، ص ۱۳۶»
حديث - ۶۳
قال الإمام الصّادقعليه‌السلام : من أصبَحَ و أمْسي و الدنيا أَکبَرُ همِّه جَعَلَ اللهُ تعالي الفَقرَ بين عَيْنَيْه و شَتَّتَ أَمرَه و لم يَنِلْ من الدنيا إلاّ ما قَسَّمَ اللهُ له و مَن أصبَح و أمسي و الآخرةُ أکبرُ همِّه جَعَلَ اللهُ الغني في قلبه و جَمَعَ له أمره.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر کس بامداد کند و روز را به شب رساند و بزرگ ترين هم و غمش دنيا باشد خداوند متعال فقر را جلوي چشمش قرار داده و کارش را پريشان مي سازد و بجز آنچه خداوند روزي او کرده به دنيا دست پيدا نمي کند و هر کس بامداد کند و روز را به شب رساند و بزرگترين هم و غمش آخرت باشد خداوند بي نيازي را در دل او قرار داده و کارش را منظم مي سازد.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۱۹»
حديث - ۶۴
قال الإمام الصّادقعليه‌السلام : کانَ فيما وَعَظَ اللهُ تبارک و تعالي به عيسي بن مريمعليه‌السلام : . وِ اَعلَم أنَّ رأسَ کُلَّ خطيئةٍ و ذنبٍ حُبُّ الدنيا، فلا تُحِبَّها فَإنّي لا أُحِبُّها.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: از جمله موعظه هاي خداوند به حضرت عيسيعليه‌السلام اين بود که: . و بدان که ريشه هر خطا و گناه، دوستي دنياست پس آن را دوست نداشته باش و البته من آن را دوست ندارم.
«الکافي، ج ۸، ص ۱۴۰»
حديث - ۶۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : من تَعلّم القرآن فلم يَعمل به وآثَرَ عليه حبُّ الدنيا و زينتَها اِستوجَبَ سَخَطَ الله و کانَ في الدرجةِ مع اليهود و النصاري الذين يَنْبِذُون کتاب الله وراءَ ظَهُورِهم.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که قرآن را ياد بگيرد و بدان عمل نکند و دوستي دنيا و زينت آن را بر قرآن برگزيند مستحق خشم خداست و با يهوديان و مسيحيان، که کتاب خدا را پشت سر مي اندازند، در يک درجه خواهد بود.
«وسائل الشيعة، ج ۶، ص ۱۸۳»
حديث - ۶۶
قال الامام عليعليهالسلام : طَلَبْتُ الخُضُوعَ فما وَجَدتُ اِلاّ بِقبُولِ الحَقِّ، اِقبلُوا الحقَّ فَاِنَّ قَبُول الحقَّ يُبعدُ من الکِبرِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: خضوع را (از خدا) خواستم، پس نيافتم تواضع و خضوع را جز در تسليم در برابر حق، (پس) حق را بپذيريد، زيرا قبول آن آدمي را از تکبّر دور مي سازد.
«جامع الاخبار، فصل ۷۱، ص ۱۴۴»
حديث - ۶۷
قال الامام عليعليهالسلام : التَّکَبُرُ علي المتکبِّرِ هُوَ التّواضُعِ بِعَيْنِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: تکبر در برابر شخص متکبر عين تواضع است.
«نهج البلاغه، حکمت ۴۱۰»
حديث - ۶۸
قال الامام عليعليهالسلام : ضَع فَخرَکَ واحطُط کِبرَکَ و اذکُر قَبرَکَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: فخر و مباهات را کنار بگذار و خود را خالي از تکبر کن و به ياد قبر خود باش.
«نهج البلاغه، حکمت ۳۹۸»
حديث - ۶۹
قال النّبيصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اِذا رَأيتُم المتواضعينَ من اُمّتي فتواضعوا لهم و اذا رايتُمُ المستکبرين فتکبرُّوا عليهم فاِنَّ ذلک لَهُمُ مَزَلَّةٌ و صَغارٌ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر وقت اهل تواضع را ديديد براي آنها تواضع کنيد و زماني که مستکبران را ديديد با آنها با تکبر رفتار کنيد چون به اين وسيله ذليل و تحقير مي شوند.
«محجة البيضاء، ج ۶، ص ۲۲۲»
حديث - ۷۰
قال أبو عبد اللهعليه‌السلام : لَيسَ لَکَ أَن تَأتَمِنَ مَن غَشَّکَ، وَ لا تَتَّهِمَ مَنِ ائتَمَنتَ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر کس تو را فريب داد نبايد امين بشماري و هر کس را امين يافتي متهم نکن.
«قرب الاسناد، ص ۳۵»
حديث - ۷۱
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَن صَامَ شَهرَ رَمَضَانَ فَاجتَنَبَ فِيهِ الحَرامَ وَ البُهتَانَ رَضِيَ اللهُ عَنهُ وَ أوجَبَ لَهُ الجَنَانَ.
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر کس ماه رمضان را روزه بگيرد و از کارهاي حرام مخصوصا بهتان دوري کند، خدا از او راضي شود و بهشت را بر او واجب کند.
«بحار الانوار، ج ۳۹، ص ۳۴۶»
حديث - ۷۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : أولَي النَّاسِ بِالتُّهَمَةِ مَن جَالَسَ أَهلَ التُّهَمَةِ.
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: سزاوارترينِ مردم به تهمت، کسي است که با متهمان و افراد مظنون همنشيني کند.
«أمالي شيخ صدوق، ص ۲۸»
حديث - ۷۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لَيسَ لَکَ أن تَتَّهِمَ مَن قَد اِئتَمَنتَهُ، وَ لا تَأمَنَ الخَائِنَ وَ قَد جَرَّبتَهُ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: حق نداري کسي را که امين يافته اي متهم کني و نبايد به خائن اطمينان کني در حالي که او را آزموده اي.
«قرب الاسناد، ص ۴۰»
حديث - ۷۴
قال الامام عليعليهالسلام : مَن وَقَفَ نَفسَهُ مَوقِفَ التُّهَمَةِ فَلا يَلُومَنَّ مَن أسَاءَ بِهِ الظَّنَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: کسي که خود را در معرض تهمت قرار دهد نبايد کسي را که به او گمان بد برد، سرزنش کند.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۹۰»
حديث - ۷۵
قال الامام عليعليهالسلام : إيَّاکَ وَ مَوَاطِنَ التُّهَمَةِ وَ المَجلِسَ المَظنُونَ بِهِ السُّوءُ، فَإنَّ قَرينَ السُّوءِ يَغُرُّ جَلِيسَهُ.
امام عليعليهالسلام فرمود : از رفت و آمد به جاهاي تهمت برانگيز و مجالسي که گمان بد به آنها برده ميشود بپرهيز؛ زيرا دوست بد همنشين خود را مي‌فريبد.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۹۰»
حديث - ۷۶
قال الامام الباقرعليه‌السلام لِرَجُلٍ اِستَوصَاهُ: اُوصِيک بِتَقوَي اللهِ، وَإِيَّاک وَالمِزَاحَ فَإِنَّهُ يَذهَبُ هَيبَةَ الرَّجُلِ وَمَاءَ وَجهِهِ، وَعَلَيک بِالدُّعَاءِ لإخوَانِک بِظَهرِ الغَيبِ فَإِنَّهُ يُهِيلُ الرِّزقَ - يَقُولُهَا ثَلاثاً -.
امام باقرعليه‌السلام به مردي که از ايشان سفارشي درخواست کرده بود، فرمودند: تو را سفارش مي کنم به رعايت تقواي الهي و اينکه از شوخي کردن بر حذر باشي که شوخي ابهّت مرد و آبروي او را از بين مي برد و بر تو باد که در پنهاني براي برادرانت دعا کني که اين کار روزي را زياد مي کند و اين جمله را سه بار تکرار کرد
«مستطرفات السرائر، ص ۱۴۴»
حديث - ۷۷
قال الامام الصادقعليه‌السلام لِيُونُس الشِّيبَانِي: کيفَ مُدَاعَبَةُ بَعضِکم بَعضاً؟ قُلتُ: قَلِيلٌ، قَالَ: فَلا تَفعَلُوا، فَإِنَّ المُدَاعَبَةَ مِن حُسنِ الخُلقِ، وَإِنَّک لَتَدخُلُ بِهَا السُّرُورَ عَلَي أَخِيک .
امام صادقعليهالسلام به يونس شيباني فرمودند: چه قدر با يکديگر شوخي مي کنيد؟ عرض کردم: کم. فرمودند: اين گونه نکنيد؛ زيرا شوخي از خوش خويي است و تو بدان وسيله برادرت را شاد مي سازي و به تحقيق رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم براي اين که کسي را شاد کند، با او شوخي مي کرد.
«الکافي، ج ۲، ص ۶۶۳»
حديث - ۷۸
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إِيَّاکم وَالمِزَاحَ، فَإِنَّهُ يَذهَبُ بِمَاءِ الوَجهِ وَمَهَابَةِ الرِّجَالِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: از شوخي بپرهيزيد؛ زيرا آبرو و وقار مردان را از بين مي برد.
«الکافي، ج ۲، ص ۶۶۵»
حديث - ۷۹
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إِذَا أَحبَبتَ رَجُلاً فَلا تُمَازِحهُ وَ لا تُمَارِهِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هرگاه شخصي را دوست داشتي، با او نه شوخي کن و نه مجادله.
«الکافي، ج ۲، ص ۶۶۴»
حديث - ۸۰
قال الامام عليعليهالسلام : إِيَّاکم وَالمِزَاحُ، فَإِنَّهُ يَجِرُّ السَّخِيمَةَ وَيُورِثُ الضَّغِينَةَ، وَهُوَ السَّبُ الأَصغَرُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: از شوخي بپرهيزيد؛ زيرا که شوخي بدخواهي مي آورد و کينه بر جاي مي گذارد و آن دشنام کوچک است.
«الکافي، ج ۲، ص ۶۶۴»
حديث - ۸۱
قال الامام عليعليهالسلام : دَعِ المِزَاحَ، فَإِنَّهُ لِقَاحُ الضَّغِينَةِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: شوخي را رها کن؛ زيرا شوخي بارورکننده کينه است.
«غرر الحکم، ح ۵۱۳۴»
حديث - ۸۲
قال الامام عليعليهالسلام : مَن مَزَحَ اُستُخِفَّ بِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر که شوخي کند، به سبب آن شوخي، سبک مي شود.
«بحار الأنوار، ج ۷۷، ص ۲۳۵»
حديث - ۸۳
قال الامام عليعليهالسلام : مَن کَثُرَ مِزَاحُهُ قَلَّ وِقَارُهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر که زياد شوخي کند، وقارش کم مي شود.
«غرر الحکم، ح ۸۴۳۲»
حديث - ۸۴
قال الامام عليعليهالسلام : مَن کثُرَ مِزَاحُهُ اُستُجهِلَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر که زياد شوخي کند، نادان شمرده مي شود.
«غرر الحکم، ح ۷۸۸۳»
حديث - ۸۵
قال الامام عليعليهالسلام : کثرَةُ المِزَاحِ تَسقُطُ الهِيبَةَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: شوخي زياد (انسان را) از هيبت مي اندازد.
«غرر الحکم، ح ۷۱۰۱»
حديث - ۸۶
قال الامام عليعليهالسلام : مَن کثُرَ مِزَاحُهُ لم يَخِلَّ مِن حَاقِدٍ عَلَيهِ وَ مُستَخِفٍّ بِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر که زياد شوخي کند، از داشتن بدخواه و کسي که او را خفيف شمارد بي نصيب نخواهد بود.
«غرر الحکم، ح ۸۹۳۰»
حديث - ۸۷
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : يا عليُّ! لا تَمزَح فَيَذهَبَ بَهَاؤُک، وَلا تَکذِب فَيَذهَبَ نُورُک.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: اي علي، شوخي مکن که ارج و احترامت از بين مي رود و دروغ مگو که نورانيّتت از ميان مي رود.
«مکارم الأخلاق، ج ۲، ص ۳۲۱»
حديث - ۸۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا يَبلُغُ العَبدُ صَرِيحَ الإِيمَانِ حَتَّي يَدَعَ المِزَاحَ وَالکذبَ وَيَدَعَ المِرَاءَ وَإِن کانَ مُحِقّاً.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بنده به ايمان ناب نرسد، مگر آن گاه که شوخي و دروغ را ترک گويد و مجادله را رها کند، هر چند بر حق باشد.
«الکافي، ج ۳، ص ۵۹۴»
حديث - ۸۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : کثرَةُ المِزَاحِ يَذهَبُ بِمَاءِ الوَجهِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شوخي زياد، آبرو را مي برد.
«أمالي شيخ صدوق، ص ۲۲۳»
حديث - ۹۰
امام کاظمعليه‌السلام (در سفارشي به هشام)، فرمودند: دشمني تو با ابليس بايد سخت باشد و نبايد که او در تلاشش براي نابودي تو، شکيباتر و پايدارتر از تو در مبارزه ات با او باشد، زيرا ابليس با همه قدرتش از تو ناتوانتر است و با همه بديش کمتر از تو مي تواند ضربه زند اگر تو به خداوند پناه بري، هر آينه به راهي راست هدايت شده اي.
«تحف العقول، ص ۴۰۰»
حديث - ۹۱
قال الإمام زين العابدينعليه‌السلام (في دعائه): فلولا أن الشيطان يختدعهم عن طاعتک ما عصاک عاص، ولولا أنه صور لهم الباطل في مثال الحق ما ضل عن طريقک ضال.
امام سجادعليه‌السلام (در دعاي خود) فرمودند: اگر شيطان با فريبکاري آنان را از طاعت تو باز نمي داشت، هيچ معصيت کاري معصيت تو نمي کرد و اگر او باطل را در لباس حق براي آنان در نمي آورد، هيچ ره گم کرده اي راه تو را گم نمي کرد.
«صحيفه سجاديه، دعاي ۳۷»
حديث - ۹۲
قال الإمام الباقرعليه‌السلام : تحرز من إبليس بالخوف الصادق.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: با ترس واقعي (ترس از خدا)، خود را از ابليس مصون دار.
«بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۱۶۲»
حديث - ۹۳
قال الإمام الباقرعليه‌السلام : عليکم بالصدقة، فبکروا بها، فإنها تسود وجه إبليس.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: بر شما باد به صدقه دادن، صدقه را صبح زود بدهيد، همانا (صدقه) روي ابليس را سياه مي کند.
«تحف العقول، ص ۲۹۸»
حديث - ۹۴
عَنِ اَلْاِمامِ الرِّضاعليه‌السلام قالَ: إِنَّ إِبْلِيسَ لَهُ خُرْطُومٌ کخُرْطُومِ الْکلْبِ واضِعَهُ عَلي قَلْبِ ابْنِ آدَمَ يُذَکرُهُ الشَّهَواتِ وَاللَّذَّاتِ وَ يَأْتِيهِ بِالْأَمانِِي وَيَأْتِيهِ بِالْوَسْوَسَةِ عَلي قَلْبِهِ يُشَککهُ فِي رَبِّهِ .
امام رضاعليه‌السلام فرمودند: ابليس داراي پوزه اي است همچون پوزه سگ و هنگامي که آن پوزه را در دل آدمي مي نهد، او را به ياد شهوات نفساني و لذات جسماني مي اندازد و آرزوهاي آنچناني در او خودنمايي مي کند و وسوسه در قلب وي راه مي يابد و نسبت به پروردگارش در شک و ترديد واقع مي شود و البته هنگامي که بنده «أعوذ بالله السميع العليم» را به زبان آورد، شيطان از قلب او دور مي شود.
«ميزان الحکمه، ج ۱۰، ص ۴۵۲»
حديث - ۹۵
عَنِ النَّبِيِّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قالَ: لِکلِّ قَلْبٍ وَسْوَسَةٌ فَاِذا فَتَقَ الْوَسْواسُ حِجابَ الْقَلْبِ وَنَطَقَ بِهِ اللِّسانُ فَلا حَرَجَ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: براي هر قلبي وسوسه اي وجود دارد، پس اگر آن وسوسه پرده دل را بدرد و بر زبان جاري شود، آدمي مورد مؤاخذه قرار مي گيرد. ولي اگر اظهار و عملي نشود، مسئوليتي متوجه آدمي نخواهد بود.
«سفينة البحار، ج ۲، ص ۶۵۵»
حديث - ۹۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ألا اخبرکم بشئ إن أنتم فعلتموه تباعد الشيطان منکم تباعد المشرق من المغرب؟ قالوا: بلي، قال: الصوم يسود وجهه، والصدقة تکسر ظهره .
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: آيا شما را از چيزي خبر ندهم که اگر به آن عمل کنيد شيطان از شما دور شود، چندان که مشرق از مغرب دور است؟ عرض کردند: چرا. فرمودند: روزه، روي شيطان را سياه مي کند و صدقه، پشت او را مي شکند و دوست داشتن براي خدا و همياري در کار نيک، ريشه او را مي کنَد و استغفار، شاهرگش را مي زند.
«أمالي شيخ صدوق، ص ۵۹»
حديث - ۹۷
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم (لابن مسعود و هو يعظه): يابن مسعود! اتخذ الشيطان عدوا، فإن الله تعالي يقول: «إن الشيطان لکم عدو فاتخذوه عدوا».
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم (در اندرزي به ابن مسعود)، فرمودند: اي پسر مسعود! شيطان را دشمن بگير، زيرا خداي متعال مي فرمايد: «همانا شيطان دشمن شماست، پس او را دشمن گيريد»
«مکارم الأخلاق، ج ۲، ص ۳۵۴»
حديث - ۹۸
قال الإمام عليعليهالسلام : اتخذوا التواضع مسلحة بينکم وبين عدوکم إبليس وجنوده، فإن له من کل امة جنودا وأعوانا، ورجلا وفرسانا.
امام عليعليهالسلام فرمودند: تواضع و فروتني را سلاح ميان خود و دشمنانتان يعني ابليس و سپاهيانش قرار دهيد، زيرا او در هر امتي لشکريان و ياران و نيروهاي پياده و سواره، دارد.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲»
حديث - ۹۹
قال الإمام عليعليهالسلام (من کتابه للأشتر): إياک والإعجاب بنفسک، والثقة بما يعجبک منها، وحب الإطراء، فإن ذلک من أوثق فرص الشيطان في نفسه ليمحق ما يکون من إحسان المحسنين.
امام عليعليهالسلام (در نامه خود به مالک اشتر)، فرمودند: از خودپسندي و تکيه به آنچه موجب خودپسندي تو مي شود و از علاقه به مدح و ستايش دوري کن، زيرا اين خصلتها از مهمترين فرصتهاي شيطان است تا نيکي نيکوکاران را نابود کند.
«نهج البلاغه، نامه ۵۳»
حديث - ۱۰۰
قال الإمام عليعليهالسلام : مجالسة أهل الهوي منساة للإيمان و محضرة للشيطان.
امام عليعليهالسلام فرمودند: همنشيني با هوسرانان باعث از ياد رفتن ايمان و حاضر شدن شيطان است.
«نهج البلاغه، خطبه ۸۶»
حديث - ۱۰۱
قال الإمام عليعليهالسلام : إنما بدء وقوع الفتن أهواء تتبع فهنالک يستولي الشيطان علي أوليائه، وينجو الذين سبقت لهم من الله الحسني.
امام عليعليهالسلام فرمودند: در حقيقت نقطه آغاز فتنه ها و گمراهيها، پيروي از هواهاي نفس است، در اين جاست که شيطان بر دوستان خود استيلا مي يابد، اما کساني که پيشتر لطف خدا شامل حالشان گشته است (از سلطه شيطان) مي رهند.
«نهج البلاغه، خطبه ۵۰»
حديث - ۱۰۲
قال الإمام عليعليهالسلام : الشيطان موکل به - أي العبد - يزين له المعصية ليرکبها، ويُمَنيِه التوبة ليُسَوِفَها.
امام عليعليهالسلام فرمودند: شيطان بر بنده گماشته شده است و معصيت را در نظرش مي آرايد تا مرتکب آن شود و او را به توبه کردن اميدوار مي سازد تا آن را به تأخير اندازد.
«نهج البلاغه، خطبه ۶۴»
حديث - ۱۰۳
قال الإمام عليعليهالسلام : أن الشيطان يُسَنِي لکم طُرُقَه ، ويريد أن يَحُلَ دينَکم عقدة عقدة، ويعطيکم بالجماعة الفرقة.
امام عليعليهالسلام فرمودند: همانا شيطان راههاي خود را براي شما هموار مي کند و مي خواهد گره هاي دين شما را يکي پس از ديگري سست گرداند و به جاي اتحاد، تفرقه به شما دهد.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۲۱»
حديث - ۱۰۴
قال الإمام عليعليهالسلام : اعلموا أن الشيطان إنما يُسَنِي لکم طُرُقَه لتتبعوا عَقِبَهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بدانيد که همانا شيطان راههاي خود را براي شما هموار مي کند تا از او دنباله روي کنيد.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۳۸»
حديث - ۱۰۵
قال الإمام عليعليهالسلام : يا کميل! إن إبليس لا يعد عن نفسه، وإنما يعد عن ربه ليحملهم علي معصيته فيورطهم.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اي کميل! ابليس از طرف خود وعده نمي دهد، بلکه از جانب پروردگارش وعده مي دهد تا آنان را به معصيت او وا دارد و در ورطه هلاکتشان افکند.
«بشارة المصطفي، ص ۲۷»
حديث - ۱۰۶
قال الإمام عليعليهالسلام : الله الله في عاجل البغي و آجل وخامة الظلم وسوء عاقبة الکبر، فإنها مصيدة إبليس العظمي، ومکيدته الکبري.
امام عليعليهالسلام فرمودند: از خدا بترسيد از (کيفر) سرکشي در اين جهان و از زيان ستمگري در آن جهان و از فرجام بد کبر، زيرا اينها (سرکشي و ستمگري و کبر) عظيم ترين دام و بزرگ ترين فريب ابليس است.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۲۹»
حديث - ۱۰۷
قال الإمام عليعليهالسلام : فاحذروا - عباد الله - عدو الله أن يعديکم بدائه، و أن يستفزکم بندائه، وأن يجلب عليکم بخيله و رجله .
امام عليعليهالسلام فرمودند: اي بندگان خدا! از دشمن خدا (شيطان) بر حذر باشيد که همانا او شما را به درد خود گرفتار مي کند و با فرياد خويش شما را از جا مي پراند و نگرانتان مي سازد و سواران و پيادگان خود را عليه شما فراهم مي آورد.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲»
حديث - ۱۰۸
قال الإمام عليعليهالسلام (في ذم أتباع الشيطان): اتخذوا الشيطان لأمرهم ملاکا، واتخذهم له أشراکا، فباض وفرخ في صدورهم، !
امام عليعليهالسلام (در نکوهش پيروان شيطان)، فرمودند: آنان ملاک کارهاشان را شيطان قرار دادند و شيطان هم آنها را در دام خود قرار داد پس در سينه هاي آنان تخم کرد و جوجه گذاشت و به تدريج در خردهاي آنان نفوذ کرد و با چشمهايشان نگريست و با زبانشان سخن گفت، پس آنها را گرفتار خطاها و لغزشها کرد و نادرستي را در نظرشان آراست، کارهاي آنان مانند کار کسي است که شيطان در قدرتش شريک شده و زبان او را به باطل گويا کرده است!
«نهج البلاغه، خطبه ۷»
حديث - ۱۰۹
قال الإمام عليعليهالسلام : احذروا عدوا نفذ في الصدور خفيا، و نفث في الآذان نجيا.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بپرهيزيد از آن دشمني که پنهاني در سينه ها نفوذ مي کند و آهسته در گوشها افسون مي دمد.
«غرر الحکم، ح ۲۶۲۳»
حديث - ۱۱۰
قال الإمام عليعليهالسلام : فاعتبروا بما کان من فعل الله بإبليس، إذ أحبط عمله الطويل وجهده الجهيد (الجميل) وکان قد عبد الله ستة آلاف سنة، لايدري أمن سني الدنيا أم من سني الآخرة.
امام عليعليهالسلام فرمودند: از کاري که خدا با ابليس کرد درس بگيريد، هنگامي که کار دراز مدت و کوششهاي توان فرساي او را باطل ساخت، او شش هزار سال خدا را پرستش کرده بود که معلوم نيست آيا از سالهاي دنياست يا از سالهاي آخرت.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲»
حديث - ۱۱۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إِنْ کانَ الشَّيْطانُ عَدُوّاً فالْغَفْلَةُ لِماذا.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: اگر شيطان دشمن (شما) است، پس چرا غافليد؟
«بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۵۷»
حديث - ۱۱۲
عَنِ اَلْاِمامِ الصَّادِقِعليه‌السلام قالَ: قالَ الشَّيْطانُ: إِذا اسْتَمْکنْتُ مِنْ ابْنِ آدَمَ فِي ثَلاثٍ لَمْ اُبالِ ما عَمِلَ فَإِنَّهُ غَيْرُ مَقْبُولٍ مِنْهُ إذا اسْتَکثَرَ عَمَلَهُ وَ نَسِيَ ذَنْبَهُ وَدَخَلَهُ الْعُجْبُ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: شيطان (به يارانش) گفت: از راه سه چيز بر بني آدم غلبه مي کنم و در اين صورت باکي ندارم که او چه اعمال (نيکي) انجام مي دهد زيرا اعمال نيک وي در نزد خدا پذيرفته نمي شود. (و آن سه عبارتند از:) هنگامي که «عمل» خود را بيش از واقع آن ارزيابي کند و گناهان خود را فراموش کند و داراي عجب و خودپسندي باشد.
«سفينة البحار، ج ۲، ص ۱۶۱»
حديث - ۱۱۳
قال الإمام الصادقعليه‌السلام : إن الشيطان يدير ابن آدم في کل شئ، فإذا أعياه جثم له عند المال فأخذ برقبته.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: شيطان آدمي را همه جا مي چرخاند و چون او را خسته و درمانده کرد، نزديک ثروت کمين مي کند و گردنش را مي گيرد.
«الکافي، ج ۲، ص ۳۱۵»
حديث - ۱۱۴
قال الإمام الصادقعليه‌السلام : لقد نصب إبليس حبائله في دار الغرور، فما يقصد فيها إلا أولياءنا.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: ابليس در اين سراي پر فريب، دامهاي خود را پهن کرده و هدف او کسي جز دوستداران ما نيست.
«تحف العقول، ص ۳۰۱»
حديث - ۱۱۵
قال الإمام الصادقعليه‌السلام : قال إبليس: خمسة (أشياء) ليس لي فيهن حيلة وسائر الناس في قبضتي من اعتصم بالله عن نية صادقة .
امام صادقعليهالسلام فرمودند: ابليس گفت: پنج نفر هستند که هيچ چاره اي براي آنها ندارم اما ديگر مردمان در مشت من هستند: هر که با نيت درست به خدا پناه برد و در همه کارهايش به او تکيه کند، کسي که شب و روز بسيار تسبيح خدا گويد، کسي که براي برادر مؤمنش آن پسندد که براي خود مي پسندد، کسي که هر گاه مصيبتي به او مي رسد، بي تابي نمي کند و هر کسي که به آنچه خداوند قسمتش کرده، خرسند است و غم روزيش را نمي خورد.
«الخصال، ج ۱، ص ۲۸۵»
حديث - ۱۱۶
قال الإمام الکاظمعليه‌السلام (لما سئل عن أوجب الأعداء مجاهدة): أقربهم إليک و أعداهم لک و من يحرض أعداءک عليک و هو إبليس.
امام کاظمعليه‌السلام (در پاسخ به اين پرسش که جهاد با کدام دشمن واجب تر است)، فرمودند: آن که از همه به تو نزديکتر و دشمنيش با تو بيشتر است و کسي که دشمنان تو را بر ضدت تحريک مي کند و آن شيطان است.
«تحف العقول، ص ۳۹۹»
حديث - ۱۱۷
سَمِعَ اميرالمؤمنينعليه‌السلام رجلاً يَطربُ بالطَنبور فمنعه و کَسَرَ طنبورَه فقال: اِنّه يقول: سَتَندِم سَتَندِم اَيا صاحبي سَتَدخُل جهنَّم اَيا ضاربي.
امام عليعليهالسلام شنيد مردي طنبور مي نوازد، وي را از اين کار منع کرد و طنبورش را شکست و از وي خواست که توبه کند او هم توبه کرد، سپس به او فرمودند: آيا مي داني هنگامي که طنبور نواخته مي شود چه مي گويد؟ عرض کرد جانشين رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم داناتر است. حضرت فرمودند: مي گويد: بزودي پشيمان مي شوي، به زودي پشيمان مي شوي اي صاحب من! به زودي داخل جهنم مي گردي اي نوازنده من!
«مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۲۰»
حديث - ۱۱۸
قال ابوالحسنعليه‌السلام : مَن نزَّهَ نفسَه عن الغناء فاِنَّ في الجنةِ شجرةً يأمرُ اللهُ عزّوجلّ الرياحَ اَنْ تُحرِّکَها فَيسمعُ لها صوتاً ام يَسمعْ بمثله و مَن لم يتنزَّه عنه لم يَسمعْه.
امام کاظمعليه‌السلام فرمودند: کسي که خود را از غناء و ساز و آواز، پاکيزه و دور نگه دارد در عوض آن در بهشت درختي است که خداوند به باد فرمان مي دهد که آن درخت را به حرکت درآورد و از آن درخت صدايي دل نواز به گوش مي رسد که هرگز مانند آن را نشنيده است، اما کسي که در دنيا خود را از غناء، پاکيزه و دور نگه ندارد آن صدا را نمي شنود.
«جامع الاحاديث الشيعه، ج ۱۷، ص ۲۰۷»
حديث - ۱۱۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا تَکثُرُوا الکَلامَ بِغَيرِ ذِکرِ اللهِ، فَإِنَّ کَثرَةَ الکَلامِ بِغَيرِ ذِکرِ اللهِ قَسوَةُ القَلبِ، إِنَّ أَبعَدَ النَّاسِ مِنَ اللهِ القَلبُ القَاسِي.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: در غير از ياد خدا، زياده گويي نکنيد؛ زيرا زياده گويي در غير ياد خدا، موجب سختدلي مي شود و دورترين مردم از خدا، شخص سختدل است.
«أمالي شيخ طوسي، ص ۳»
حديث - ۱۲۰
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: کوري حقيقي، کوري قلب است، زيرا به درستي که چشمها کور نيستند، اما دلهايي که در سينه هاست کور هستند.
«من لا يحضره الفقيه، ج ۱، ص ۳۷۹، ح ۱۱۰۹»
حديث - ۱۲۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : أنهَاکُم أن تَطرَحُوا التُّرَابَ عَلَي ذَوِي الأرحَامِ، فَإِنَّ ذَلِکَ يُورِثُ القَسوَةَ في القَلبِ، وَ مَن قَسَي قَلبُهُ بَعُدَ مِن رَبِّهِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: شما را از ريختن خاک روي (جنازه) خويشاوندانتان نهي مي کنم؛ زيرا اين کار، سختدلي به بار مي آورد و هر که دلش سخت گردد، از پروردگارش دور مي شود.
«الدعوات، ص ۲۶۹، ح ۷۶۷»
حديث - ۱۲۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ثَلاثَةٌ يُقسِينَ القَلبَ: اِستِمَاعُ اللَّهوِ وَ طَلَبُ الصَّيدِ وَ إِتيَانُ بَابُ السُّلطَانِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: سه چيز دل را سخت مي کند: بيهوده شنوي، شکار و آمد و شد به دربار سلطان.
«خصال، ص ۱۲۶، ح ۱۲۲»
حديث - ۱۲۳
قال الامام عليعليهالسلام : مِن وَصِيَّتِهِ لابنِهِ الحَسَنِعليه‌السلام : إنَّمَا قَلبُ الحَدَثِ کَالأرضِ الخَالِيَةِ مَا أُلقِيَ فِيهَا مِن شَئٍ قَبِلَتهُ، فَبَادَرتُکَ بِالأدَبِ قَبلَ أَن يَقسُوَ قَلبُکَ وَيَشتَغِلَ لُبُّکَ.
امام عليعليهالسلام در سفارشي به فرزند بزرگوارشان امام حسنعليه‌السلام فرمودند: دل جوان، در حقيقت همچون زمين خالي و بايري است که هر تخمي در آن افکنده شود، مي پذيردش. از اين رو، پيش از آن که دلت سخت گردد و انديشه ات مشغول و گرفتار شود، به تربيت تو مبادرت کردم.
«نهج البلاغه، نامه ۳۱»
حديث - ۱۲۴
قال الامام عليعليهالسلام : القُلُوبُ قَاسِيَةٌ عَن حَظِّهَا، لاهِيَةٌ عَن رُشدِهَا، سَالِکَةٌ في غَيرِ مِضمَارِهَا، کَأَنَّ المَعنِيَّ سِوَاهَا، وَکَأَنَّ الرُّشدَ في إِحرَازِ دُنيَاهَا !.
امام عليعليهالسلام فرمودند: دلها در به دست آوردن بهره (و حظ معنوي) خود، سخت گشته اند و از رستگاري خويش غافل شده اند و در راهي جز مسير خويش، ره مي سپارند؛ گويي مقصود چيزي جز دلهاست و گويي رستگاري آنها در به دست آوردن دنيايشان است!
«نهج البلاغه، خطبه ۸۳»
حديث - ۱۲۵
قال الامام عليعليهالسلام : قَلبُ الکَافِرِ أَقسَي مِنَ الحَجَرِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: دل کافر، سخت تر از سنگ است.
«جامع الأخبار، ص ۳۸۳، ح ۱۰۷۱»
حديث - ۱۲۶
قال الامام عليعليهالسلام : وَ مَن لَجَّ وَ تَمَادَي فَهُوَ الرَاکِسُ الَّذِي رَانَ اللهُ عَلَي قَلبِهِ وَ صَارَت دَائِرَةُ السَّوءِ عَلَي رَاسِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر آن کس که (در گمراهي) لجاجت ورزيده و ستيزه نمايد، او همان پيمان شکن نگونساري است که خدا بر دلش پرده کشيده و پيشامدهاي بد روزگار، بر فراز سر او مي چرخند.
«نهج البلاغه، نامه ۵۸»
حديث - ۱۲۷
قال الامام عليعليهالسلام : مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ إلا لِقَسوَةِ القُلُوبِ، وَمَا قَسَتِ القُلُوبُ إلا لِکَثرَةِ الذُّنُوبِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اشکها نخشکيدند، مگر به سبب سخت شدن دلها و دلها سخت نشد، مگر به سبب فزوني گناهان.
«علل الشرائع، ص ۸۱، ح ۱»
حديث - ۱۲۸
قال الامام عليعليهالسلام : لا يَطُولَنَّ عَلَيکُمُ الأمَدُ فَتَقسُوا قُلُوبُکُم.
امام عليعليهالسلام فرمودند: نقطه پايان زندگي (مرگ) را دور و دراز نبينيد که دلهايتان سخت مي شود.
«کشف الغمه، ج ۲، ص ۳۵۰»
حديث - ۱۲۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : يا أيّها الناس إنما النظرةُ مِنَ الشيطان فمَن وَجَدَ من ذلک شيئاً فليأتِ أهلَه.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: اي مردم! نگاه (حرام) از شيطان است، هر کس چنين نگاهي برايش پيش آمد، به نزد همسر خود رود.
«من لا يحضره الفقيه، ج ۴، ص ۱۹»
حديث - ۱۳۰
قال الامام الصادقعليه‌السلام : ما اعتَصَمَ أحدٌ بمثل ما اعتصم بغَِضِّ البصر فانّ البصرَ لا يُغَضُّ عن مَحارم الله إلاّ و قد سبق إلي قلبه مشاهدةُ العظمة والجلال.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هيچ کس به چيزي (محکم تر از) فروبستن چشم (از گناه) چنگ نزده است، زيرا چشم از محرّمات الهي بسته نمي گردد مگر اين که قبلا عظمت و جلال خداوند را در دل خويش مشاهده کرده باشد.
«بحار الانوار، ج ۱۰۴، ص ۴۱»
حديث - ۱۳۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : النظرةُ بَعدَ النظرةِ تزرعُ في القلب الشهوةَ و کفي بها لصاحبها فتنةً.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: نگاهِ بعد از نگاه، بذر شهوت را در دل مي کارد و همين براي به فتنه (و گناه) کشاندن صاحب آن نگاه کافي است.
«وسائل الشيعه، ج ۱۴، ص ۱۳۹»
حديث - ۱۳۲
قال الامام الصادقعليه‌السلام : سُئل اميرالمؤمنينعليه‌السلام : بما يُستعان علي غَمضِ البصر؟ فقال: بالخُمُود تحت سلطان المطّلع علي سترک.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: از امير المؤمنينعليهالسلام پرسيده شد: براي فرو بستن چشم (از گناه) از چه چيز مي توان کمک گرفت؟ فرمودند: با آرامش يافتن )و خاموش کردن شعله شهوت) در تحت قدرت و حکومت کسي که آگاه بر اسرار توست (خداوند متعال).
«بحار الانوار، ج ۱۰۴، ص ۴۱»
حديث - ۱۳۳
قال الامام عليعليهالسلام : اذا رأي أحدُکم امرأةً تُعجِبُهُ فليأتِ أهلَه فانّ عند أهله مثلَ ما رأي .
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر گاه فردي از شما زني را ديد و به شگفت آمد به نزد همسرش رود، زيرا نظير آنچه ديده است در همسر خود او نيز هست، پس شيطان را به دل خود راه ندهد و چشم خود را از آن زن برگرداند؛ و اگر همسر ندارد دو رکعت نماز بخواند و بسيار حمد خدا گويد و بر پيامبر و آل او صلوات فرستد، و آن گاه از خداوند درخواست کند که از فضل خويش (همسري) عطايش فرمايد، خداوند هم از روي مهر و رأفت خود نياز او را برطرف مي سازد.
«بحار الانوار، ج ۱۰، ص ۱۱۵»
حديث - ۱۳۴
قال الامام عليعليهالسلام : ليس في البدن شئٌ أقلُّ شکراً من العين فلا تُعطُوها سُؤلها فَتَشغَلَکم عن ذکر الله عزّوجلّ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: در بدن عضوي کم سپاس تر از چشم نيست، پس خواهش آن را بر آورده نسازيد که شما را از ياد خداي بزرگ و بلند مرتبه باز مي دارد.
«بحار الانوار، ج ۱۰۴، ص ۳۶»
حديث - ۱۳۵
قال الامام عليعليهالسلام : من غَضَّ طرفه قلَّ أَسَفهُ و أمِنَ تلفهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر کس (از گناه) چشم فرو بندد اندوهش کمتر شده و از نابودي در امان ماند.
«غرر الحکم، ص ۳۵۴»
حديث - ۱۳۶
قال الامام عليعليهالسلام : مَن أطلق طرفَه کثر أسَفُهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر کس چشم خود را رها کند، اندوهش بسيار شود.
«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۲۸۶»
حديث - ۱۳۷
قال الامام عليعليهالسلام في صفة المتقين: غَضُّو أبصارهم عمّا حرَّم الله عليهم.
امام عليعليهالسلام در وصف پرهيزگاران فرمودند: ديدگان خود را از آنچه خداوند بر آنان حرام کرده است فرو بسته اند.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۴»
حديث - ۱۳۸
قال الامام عليعليهالسلام : العينُ جاسوسُ القلب و بريدُ العقل.
امام عليعليهالسلام فرمودند: چشم، جاسوس دل و پيک عقل است.
«بحار الانوار، ج ۱۰۴، ص ۴۱»
حديث - ۱۳۹
قال الامام عليعليهالسلام : العينُ رائدُ الفِتَن.
امام عليعليهالسلام فرمودند: چشم، جلودار فتنه ها و گناهان است.
«غرر الحکم، ص ۵۱»
حديث - ۱۴۰
قال الامام عليعليهالسلام : مَن غَضَّ طَرفَه أراح قلبَه.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هرکس (در برابر گناه) چشم خود را فرو بندد، دلش را آسوده گرداند.
«غرر الحکم، ص ۳۵۴»
حديث - ۱۴۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : ارجِ اللهَ رَجَاءً لا يُجرِئُکَ عَلَي مَعَاصِيهِ، وَ خَفِ اللهَ خَوفاً لا يؤيِسُکَ مِن رَحمَتِهِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: طوري به خدا اميد داشته باش که اميدت تو را بر ارتکاب گناهان جرئت نبخشد و به گونه اي از خدا بترس که ترست تو را نااميد از رحمت الهي نکند.
«بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۳۸۴»
حديث - ۱۴۲
قال الامام الصادقعليه‌السلام : أَروَحُ الرَّوحِ اَليَأسُ مِنَ النَّاسِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: آساينده ترين آسايش، نااميدي از مردم است.
«بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۲۴۹»
حديث - ۱۴۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : يَبعَثُ اللهُ المُقنِطِينَ يَومَ القِيَامَةِ مُغَلَّبَةً وُجُوهُهُم، يَعنِي غَلَبَةَ السَّوَادِ عَلَي البَيَاضِ، فَيُقَالُ لَهُم: هَؤُلاءِ المُقنِطُونَ مِن رَحمَةِ اللهِ.
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: روز قيامت، خداوند نوميد کنندگانِ (از رحمت حق) را در حالي بر مي انگيزد که سياهي چهره شان بر سفيدي آن غالب است، پس به آنها گفته مي شود: آنان نوميد کنندگانِ از رحمت خدا هستند.
«بحار الأنوار، ج ۲، ص ۵۵»
حديث - ۱۴۴
قال الامام العسکريعليه‌السلام : اَللهُ، الَّذِي يَتَالَّهُ اِلَيهِ عِندَ الحَوَائِجِ وَ الشَّدَائِدِ کُلُّ مَخلُوقٍ عِندَ اِنقِطَاعِ الرَّجَاءِ مِن کُلِّ مَن دُونَهُ.
امام حسن عسگريعليه‌السلام فرمودند: خدا همان است که در هنگام نيازمندي ها وسختي ها، توسط هر کس که اميدش از غير او قطع شده است، مورد توجّه قرار مي گيرد.
«بحار الأنوار، ج ۳، ص ۴۱»
حديث - ۱۴۵
قال الامام عليعليهالسلام مِن وَصِيَّتِهِ لابنِهِ الحُسَينعليه‌السلام : أَي بُنَيَّ، لا تُؤيِس مُذنِباً، فَکم مِن عَاکفٍ عَلَي ذَنبِهِ خُتِمَ لَهُ بِخَيرٍ، وَکم مِن مُقبِلٍ عَلَي عَمَلِهِ مُفسِدٍ في آخِرِ عُمرِهِ، صَائِرٍ إِلي النَّارِ، نَعُوذُ بِاللهِ مِنهَا.
امام عليعليهالسلام در سفارشي به فرزندشان (امام) حسنعليه‌السلام فرمودند: اي فرزندم! هيچ گنهکاري را نوميد مکن؛ زيرا اي بسا کسي که عمري گناه مي کند، اما فرجامش به نيکي ختم مي شود و اي بسا کسي که عمري عمل مي کند، ليکن در پايان عمرش گرفتار فساد مي شود و رهسپار دوزخ مي گردد؛ پناه مي برم به خدا از آتش دوزخ.
«بحار الأنوار، ج ۷۷، ص ۲۳۹»
حديث - ۱۴۶
قال الامام عليعليهالسلام مِن وَصِيَّتِهِ لابنِهِ الحَسَنعليه‌السلام : اِعلَم أَنَّ الَّذِي بِيَدِهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالأرضِ قَد أَذِنَ لَک في الدُّعَاءِ، وَتَکفَّلَ لَک بِالإِجَابَةِ فَلا يُقَنِّطَنَّک إِبطَاءُ إِجَابَتِهِ، فَإنَّ العَطِيَّةَ عَلَي قَدرِ النِّيَّةِ.
امام عليعليهالسلام در سفارشي به فرزندشان (امام) حسنعليه‌السلام فرمودند: بدان که آن کسي که خزانه هاي آسمانها و زمين در دست اوست به تو اجازه دعا کردن داده است و اجابت نمودن آن را ضمانت کرده است پس، مبادا تأخير در اجابت او تو را نوميد گرداند؛ زيرا که بخشش به قدر نيّت بستگي دارد.
«نهج البلاغه، نامه ۳۱»
حديث - ۱۴۷
قال الامام عليعليهالسلام : لا تَکن مِمَّن يَرجُو الآخِرَةَ بِغَيرِ العَمَلِ يُعجَبُ بِنَفسِهِ إِذَا عُوفِيَ، وَيَقنَطُ إَذَا اُبتُلِيَ إِن اِستَغنَي بَطِرَ وَ فُتِنَ، وَإِن اِفتَقَرَ قَنِطَ وَ وَهَنَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: چونان کسي مباش که بدون عمل به (ثواب) آخرت اميد مي بندد هرگاه عافيت بيند خود پسند شود و هرگاه گرفتار گردد، نوميد مي شود اگر بي نياز شود، سرمست و فريفته گردد و اگر نيازمند شود، به نوميدي و سستي گرايد.
«نهج البلاغه، حکمت ۱۵۰»
حديث - ۱۴۸
قال الامام عليعليهالسلام : وَلاتَيأَسُوا مِن مُدبِرٍ، فَإِنَّ المُدبِرَ عَسَي أَن تَزِلَّ بِهِ إِحدَي قَائِمَتَيهِ وَتَثبُتَ الاُخرَي، فَتَرجِعَا حَتَّي تَثبُتَا جَمِيعاً.
امام عليعليهالسلام فرمودند: از هيچ بخت برگشته ناکامي قطع اميد مکن؛ زيرا ممکن است که يکي از دو پاي او بلغزد و پاي ديگرش استوار ماند و آن گاه هر دو پايش به حالت اول برگردد و استوار برجاي ماند.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۰۰»
حديث - ۱۴۹
قال الامام عليعليهالسلام : وَلاتَيأَسَنَّ لِشَرِّ هَذِهِ الاُمَّةِ مِن رَوحِ اللهِ، لِقَولِهِ تَعَالي «إِنَّهُ لايَيأَسُ مِن رَوحِ اللهِ إِلا القَومُ الکافِرُونَ).
امام عليعليهالسلام فرمودند: حتّي براي بدترين فرد اين امّت از رحمت خدا نوميد مشو؛ زيرا که خداوند متعال فرموده است: «از رحمت خدا نااميد نمي شوند، مگر گروه کافران».
«نهج البلاغه، حکمت ۳۷۷»
حديث - ۱۵۰
قال الامام عليعليهالسلام : اَليَأسُ يُعِزُّ الأَسِيرَ، اَلطَّمَعُ يُذِلُّ الأَمِيرَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: چشم نداشتن اسير را عزّت مي بخشد. طمع امير را به خواري مي کشاند.
«غرر الحکم، ح ۱۰۹۱ و ۱۰۹۲»
حديث - ۱۵۱
قال الامام عليعليهالسلام : لاتَيأَس مِنَ الزَّمَانِ إِذَا مَنَعَ، وَلا تَثِق بِهِ إِذَا أَعطَي، وَکن مِنهُ عَلَي أَعظَمِ الحَذَرِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: نوميد مشو از زمانه، هرگاه دريغ کرد، و هرگاه عطا کرد به آن اعتماد مکن و از آن سخت برحذر باش.
«غرر الحکم، ح ۱۰۳۰۲»
حديث - ۱۵۲
قال الامام عليعليهالسلام : قَد يَکونُ اليَأسُ إِدرَاکاً إِذَا کانَ الطَّمَعُ هَلاکاً.
امام عليعليهالسلام فرمودند: جايي که طمع مايه هلاکت است, قطع اميد مايه رسيدن به مقصود است.
«نهج البلاغه، نامه ۳۱»
حديث - ۱۵۳
قال الامام عليعليهالسلام : اَلفَقِيهُ کلُ الفَقِيهِ مَن لم يَقنَطِ النَّاسَ مِن رَحمَةِ اللهِ، ولم يُؤيِسهُم مِن رَوحِ اللهِ، وَلم يُؤمِنهُم مِن مَکرِ اللهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: فقيه به تمام معنا، کسي است که مردم را از رحمت خدا نوميد نگرداند و از فضل و بخشايش خدا مأيوسشان نسازد و از مکر و عذاب خدا هم، آسوده خاطرشان نکند.
«نهج البلاغه، حکمت ۹۰»
حديث - ۱۵۴
قال الامام عليعليهالسلام : اَللَّهُمَّ فَاسقِنَا غَيثَک، وَلا تَجعَلنَا مِنَ القَانِطِينَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بار خدايا! ما را از بارانت سيراب گردان و از نااميدان، قرارمان نده.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۴۳»
حديث - ۱۵۵
قال الامام عليعليهالسلام : لا تَيأَس لِذَنبِک وَ بَابُ التَّوبَةِ مَفتُوحٌ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: تا زماني که درِ توبه باز است، به خاطر گناه خود نوميد مشو.
«تحف العقول، ص ۲۱۴»
حديث - ۱۵۶
قال الامام عليعليهالسلام : عَجِبتُ لِمَن يَقنَطُ وَ مَعَهُ الاِستِغفَارُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: در شگفتم از کسي که نااميد مي شود، در حالي که استغفار را با خود دارد.
«نهج البلاغه، حکمت ۸۷»
حديث - ۱۵۷
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إنْ کَانَ الشَّيْطَانُ عَدُوّاً فَالغَفْلَةُ لماذَا؟!
امام صادقعليهالسلام فرمودند: اگر شيطان دشمن است، پس غفلت چرا؟
«بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۹۰»
حديث - ۱۵۸
قال الامام عليعليهالسلام : اَلْحَذَرَ، اَلْحَذَرَ، أَيُّهَا الْمُسْتَمِعُ! وَ الجِدَّ اَلْجِدَّ أَيُّهَا الْغَافِلُ ! و لايُنَبِئُکَ مِثْلُ خَبِيرٍ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هشدار! هشدار! اي شنونده! بکوش! بکوش! اي غافل! هيچ کس مانند شخصِ آگاه، تو را آگاه و خبردار نمي کند.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۵۳»
حديث - ۱۵۹
قال الامام عليعليهالسلام : مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَ مَنْ غَفَلَ عَنْه خَسِرَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر که نفس خود را حسابرسي کند، سود برد و هر که از آن غفلت ورزد، زيان بيند.
«نهج البلاغه، حکمة ۲۰۸»
حديث - ۱۶۰
قال الامام عليعليهالسلام : عَجِبْتُ لِغَفْلَةِ ذَوِي الأَلْبَابِ عَنْ حُسْنِ الاِرْتِيَادِ، وَ الاِسْتِعْدَادِ لِلْمَعَادِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: از غافل بودن خردمندان، جهت نيکو طلب کردنِ (توشه و ذخيره آخرت) و آماده شدن براي معاد، تعجب مي کنم.
«غررالحکم، ح ۶۲۶۳»
حديث - ۱۶۱
قال الامام عليعليهالسلام : إِيَّاکَ وَ الْغَفْلَةَ وَ الاغْتِرَارَ بِالْمُهْلَةِ، فَإِنَّ الْغَفْلَةَ تُفْسِدُ الأَعْمَالَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: زنهار از غفلت و فريب مهلت (عمر) را خوردن؛ زيرا که غفلت اعمال را تباه مي کند.
غررالحکم، ح ۲۷۱۷
حديث - ۱۶۲
الامام عليعليهالسلام : مَنْ غَفَلَ جَهِلَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر که غافل شد، نادان شد.
«غررالحکم، ح ۷۶۸۶»
حديث - ۱۶۳
قال الامام عليعليهالسلام : اِنْتِبَاهُ الْعُيُونِ لا يَنْفَعُ مَعَ غَفْلَةِ الْقُلُوبِ.
امام عليعليهالسلام فرمود: با وجود غفلت دلها، بيداري چشمها سودي نمي بخشد.
«غررالحکم، ح ۱۸۷۰»
حديث - ۱۶۴
قال الامام عليعليهالسلام : أَلا مُسْتَيْقِظٌ مِنْ غَفْلَتِه قَبْلَ نَفَادِ مُدَّتِهِ؟
امام عليعليهالسلام فرمودند: آيا کسي هست که پيش از آن که عمرش به سر آيد، از خواب غفلت خويش بيدار شود؟
«غررالحکم، ح ۲۷۵۲»
حديث - ۱۶۵
امام عليعليهالسلام فرمودند: واي بر فرزند آدم که چه غافل است و گم کرده راه و سرگشته!
«غررالحکم، ح ۵۷۵۴»
حديث - ۱۶۶
قال الامام عليعليهالسلام : التًّيَقُظُ في الدِّينِ نِعْمَةٌ عَلَي مَنْ رُزِقَهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بيداري در دين، نعمتي است که روزي افراد مي شود.
«غررالحکم، ح ۲۰۵۸»
حديث - ۱۶۷
قال الامام عليعليهالسلام : ضَادُّوا الْغَفْلَةَ بِالْيَقَظَةِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: با بيداري، به جنگ غفلت برويد.
«غررالحکم، ح ۵۹۲۵»
حديث - ۱۶۸
قال الامام عليعليهالسلام في صِفَةِ المُتَّقِين: إنْ کَانَ في الغَافِلِينَ کُتِبَ في الذَّاکِرِينَ، وَإنْ کَانَ في الذَّاکِرِينَ لم يُکْتَبْ مِنَ الغَافِلِينَ.
امام عليعليهالسلام در وصف پرهيزگاران فرمودند: اگر در ميان غافلان باشند، از شمار ياد کنندگان خدا قلمداد مي شوند و اگر در ميان ياد کنندگان خدا باشند، در زمره غافلان نوشته نمي شوند (که به زبان ذکر گويند و به دل از خدا غافل باشند).
«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳»
حديث - ۱۶۹
قال الامام عليعليهالسلام في صِفَةِ المُتَّقِين: يَبِيتُ حَذِراً وَ يُصْبِِحُ فَرِحاً، حَذِراً لَمَّا حُذِّرَ مِنَ الْغَفْلَةِ، و فَرِحاً بما أصَابَ مِنَ الفَضْلِ وَ الرَّحْمَةِ.
امام عليعليهالسلام در وصف پرهيزگاران فرمودند: شب را در حذر به سر مي برد و روز را با شادي؛ حذر از غفلتي که او را از آن بر حذر داشته اند و شاد از فضل و رحمتي که به او رسيده است.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳»
حديث - ۱۷۰
قال الامام عليعليهالسلام : اِحْذَرْ مَنَازِلَ الغفلَةِ .
امام عليعليهالسلام فرمودند: از منزلهاي غفلت، دوري کن.
«غررالحکم، ح ۲۶۰۰»
حديث - ۱۷۱
قال الامام عليعليهالسلام : مِنْ دَلائِلِ الدَّوْلَةِ قِلَّةُ الْغَفْلَةِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: يکي از نشانه هاي کاميابي کمي غفلت است.
«غررالحکم، ح ۹۴۱۰»
حديث - ۱۷۲
قال الامام عليعليهالسلام : اُوصِيکُمْ بِذِکْرِ الْمَوْتِ، وَ إقْلالُ الْغَفْلَةِ عَنْهُ، وَ کَيْفَ غَفْلَتُکُمْ عَمَّا لَيْسَ يُغْفِلُکُم؟!
امام عليعليهالسلام فرمودند: شما را سفارش مي کنم که به ياد مرگ باشيد و از آن کمتر غفلت ورزيد؛ چگونه از چيزي غفلت مي کنيد که او از شما غافل نيست؟
«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۸»
حديث - ۱۷۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَن مَقَّتَ نَفسَهُ دُونَ مَقتِ النَّاسِ آمَنَهُ اللهُ مِن فَزَعِ يَومِ القِيَامَةِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر کس به جاي خشم گرفتن بر مردم بر نفس خويش خشم گيرد، خداوند او را از وحشت روز قيامت در امان دارد.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۴۸»
حديث - ۱۷۴
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : طُوبَي لِمَن مَنَعَهُ عَيبُهُ عَن عُيُوبِ المُؤمِنِينَ مِن إِخوَانِهِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خوشا به حال آن کس که عيب خودش، او را از پرداختن به عيب هاي برادران مؤمنش باز دارد.
«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۱۲۶»
حديث - ۱۷۵
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَن اِستَصغَرَ زَلَّةَ نَفسِهِ اِستَعظَمَ زَلَّةَ غَيرِهِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: کسي که لغزش خود را کوچک شمارد، لغزش ديگران را بزرگ بيند.
«کشف الغمة، ج ۲، ص ۳۷۰»
حديث - ۱۷۶
قال الامام الصادقعليه‌السلام : أَنفَعُ الأَشيَاءِ لِلمَرءِ سَبقُهُ النَّاسَ إِلي عَيبِ نَفسِهِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: سودمندترين چيزها براي آدمي، اين است که در رسيدگي به عيب هاي خود بر مردم پيشي گيرد.
«الکافي، ج ۸، ص ۲۴۳»
حديث - ۱۷۷
قال الامام عليعليهالسلام : طُوبَي لِمَن شَغَلَهُ عَيبُهُ عَن عُيُوبِ النَّاسِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: خوشا به حال آن کس که عيب خودش، او را از پرداختن به عيب هاي مردم باز دارد.
«نهج البلاغة، خطبة ۱۷۶»
حديث - ۱۷۸
قال الامام عليعليهالسلام : مَن أَبصَرَ عَيبَ نَفسِهِ شَغَلَ عَن عَيبِ غَيرِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: کسي که عيب خود را ببيند، از پرداختن به عيب ديگران باز ايستد.
«تحف العقول، ص ۸۸»
حديث - ۱۷۹
قال الامام علي – عليه‌السلام - : جَهلُ المَرءِ بِعُيُوبِهِ مِن أَعظَمِ ذُنُوبِهِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بي‌خبري انسان از عيب هايش، ازبزرگترين گناهان است.
«بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۴۱۹»
حديث - ۱۸۰
امام عليعليهالسلام فرمود: انسان خندانِ معترف به گناه خويش، برتر است از گرياني که (به سبب کثرت عبادت واطاعت) بر پروردگار خود منت گذارد.
«الإرشاد، ج ۱، ص ۳۰۴»
حديث - ۱۸۱
قال الامام الهاديعليه‌السلام : إِذَا کَانَ زَمَانٌ، اَلعَدلُ فِيهِ أَغلَبَ مِنَ الجَورِ فَحَرَامٌ أَن يُظَنَّ بِأَحَدٍ سُوءً حَتَّي يعلَمَ ذَلِکَ مِنهُ، وَإِذَا کَانَ زَمَانٌ، اَلجَورُ أَغلَبَ فِيهِ مِنَ العَدلِ فَلَيسَ لأَحَدٍ أَن يَظُنَّ بِأَحَدٍ خَيراً مَا لم يَعلَم ذَلِکَ مِنهُ.
امام هاديعليه‌السلام فرمودند: هرگاه روزگاري بود که عدالت در آن بر ستم غالب باشد، حرام است که به کسي گمان بد بري مگر اين که بدي او بر تو معلوم شود و هرگاه روزگاري بود که در آن ظلم و ستم بر عدل و دادگري غالب باشد، هيچ کس نبايد به کسي گمان نيک برد، مگر اين که خوبي او بر وي معلوم شود.
«أعلام الدين، ص ۳۱۲»
حديث - ۱۸۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : إِيَّاکُم وَالظَّنَّ، فَإِنَّ الظَّنَّ أَکذَبُ الکِذبِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: از ظن و گمان بپرهيزيد زيرا ظن (نابجا) دروغ ترين دروغ ها است.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۹۵»
حديث - ۱۸۳
قال الامام الکاظمعليه‌السلام : إِذَا کَانَ الجَورُ أَغلَبَ مِنَ الحَقِّ لم يَحِلَّ لأحَدٍ أَن يَظُنَّ بِأَحَدٍ خَيراً حَتَّي يَعرِفَ ذَلِکَ مِنهُ.
امام کاظمعليه‌السلام فرمودند: هرگاه ظلم و ستم، از حق و درستکاري بيشتر بود، بر هيچ کس روا نيست که به کسي گمان خوب برد، مگر آن گاه که خوبي او بر وي معلوم شود.
«الکافي، ج ۵، ص ۲۹۸»
حديث - ۱۸۴
قال الامام الصادقعليه‌السلام : إِذَا کَانَ الزَّمَانُ زَمَانُ جَورٍ وَأَهلُهُ أَهلُ غَدَرٍ فَالطُّمَأنِينَةُ إِلي کُلِّ أَحَدٍ عَجزٌ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هرگاه روزگار، روزگارِ ستم باشد و مردمش اهل نيرنگ، اطمينان کردن به هر کسي درماندگي است.
«بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۲۳۹»
حديث - ۱۸۵
قال الامام الصادقعليه‌السلام : لا تَثِقَنَّ بِأَخِيکَ کُلَّ الثِّقَةِ، فَإِنَّ صُرعَةَ الاِستِرسَالِ لا تُستَقَالُ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: به برادرت اعتماد کامل و تمام مکن؛ زيرا زمين خوردن ناشي از اطمينان کردن قابل عفو نيست.
«تحف العقول، ص ۳۵۷»
حديث - ۱۸۶
قال الامام عليعليهالسلام : إِذَا اِستَولَي الصَلاحُ عَلَي الزَّمَانِ وَأَهلِهِ ثُمَّ أَسَاءَ رَجُلٌ اَلظَّنَّ بِرَجُلٍ لم تَظهَر مِنهُ حَوبَةٌ فَقَد ظَلَمَ، وَإِذَا اِستَولَي الفَسَادُ عَلَي الزَّمَانِ وَأَهلِهِ فَأَحسَنَ رَجُلٌ اَلظَّنَّ بِرَجُلٍ فَقَد غَرَّرَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هرگاه درستي و پاکي بر روزگار و مردمش حکمفرما شد، اگر کسي به ديگري بي‌آن که گناهي از او آشکار شود گمان بد برد ستم کرده است و هرگاه فساد و ناراستي بر روزگار و مردم آن چيره شد، اگر کسي به ديگري گمان نيک برد و خوشبين باشد هلاک و نابود مي شود.
«نهج البلاغة، حکمت ۱۱۴»
حديث - ۱۸۷
قال الامام عليعليهالسلام : في وصيته لابنه الحسنعليه‌السلام : لا يَعدَمُکَ مِن شَفِيقٍ سُوءُ الظَّنِّ.
امام عليعليهالسلام فرمود در سفارش به فرزند بزرگوار خود امام حسنعليه‌السلام ، مي‌فرمايند: بدگماني، تو را از دوست دلسوز محروم نکند.
«بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۲۱۱»
حديث - ۱۸۸
قال الامام عليعليهالسلام : مَن لم يُحسِن ظَنَّهُ اِستَوحَشَ مِن کُلِّ أَحَدٍ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر که حسن ظن نداشته باشد، از همگان گريزان باشد و با هيچ کس خو نگيرد.
«غرر الحکم، ح ۹۰۸۴»
حديث - ۱۸۹
قال الامام عليعليهالسلام : مُجَالَسَةُ الأَشرَارِ تُورِثُ سُوءَ الظَّنِّ بِالأَخيَارِ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: همنشيني با بدان بدگماني به نيکان را در پي دارد.
«بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۱۹۷»
حديث - ۱۹۰
قال الامام عليعليهالسلام : مَن وَقَفَ نَفسَهُ مَوضِعَ التُّهَمَةِ فَلا يَلُومَنَّ مَن أَسَاءَ بِهِ الظَّنَّ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هرکه خود را در جايگاه تهمت و بدگماني قرار دهد، نبايد کسي را که به او گمان بد مي‌برد سرزنش کند.
«أمالي الصدوق، ص ۲۵۰، ح ۸»
حديث - ۱۹۱
قال الامام عليعليهالسلام : لَيسَ مِنَ العَدلِ القَضَاءُ عَلَي الثَّقَةِ بِالظَّنِّ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: قضاوتي که با تکيه به ظن و گمان باشد، عادلانه نيست.
«نهج البلاغة، حکمت ۲۲۰»
حديث - ۱۹۲
قال الامام عليعليهالسلام : إِيَّاکَ أَن تُسِئَ الظَّنَّ، فَإِنَّ سُوءَ الظَّنِّ يُفسِدُ العِبَادَةَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: از بدگماني بپرهيز ؛ زيرا بدگماني عبادت را تباه ميکند.
«غرر الحکم، ح ۲۷۰۹»
حديث - ۱۹۳
قال الامام عليعليهالسلام : إِيَّاکَ أَن تَغلِبَکَ نَفسُکَ عَلَي مَا تَظُنُّ وَلا تَغلِبُهَا عَلَي مَا تَستَيقِنُ، فَإِنَّ ذَلِکَ مِن أَعظَمِ الشَّرِّ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: زنهار که نفست در آنچه گمان مي‌بري بر تو چيره آيد و تو در آنچه يقين داري بر او چيره نشوي؛ زيرا اين کار از بزرگترين بديهاست.
«غرر الحکم، ح ۲۷۰۸»
حديث - ۱۹۴
قال الامام عليعليهالسلام : اِطرَحُوا سُوءَ الظَّنِّ بَينَکُم، فَإِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ نَهَي عَن ذَلِکَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: سوء ظن و بدبيني نسبت به يکديگر را دور افکنيد؛ زيرا خداي عزوجل از اين امر نهي فرموده است.
«الخصال، ص ۶۲۴»
حديث - ۱۹۵
قال الامام الصادقعليه‌السلام : و عَلَيکُم بِحُبِّ المَسَاکِينَ المُسلِمِينَ، فَإنَّهُ مَن حَقَّرَهُم وَ تَکَبَّرَ عَلَيهِم فَقَد زَلَّ عَن دينِ اللهِ، وَ اللهُ لَهُ حَاقِرٌ مَاقِتٌ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: بر شما باد به دوست داشتن فقيران مسلمان که هر کس آنها را تحقير کند و بر آنها تکبّر ورزد، از دين خدا لغزيده است و خدا او را خوار شمارد و بر او غضب کند.
«مستدرک سفينة البحار، ج ۲، ص ۳۳۴»
حديث - ۱۹۶
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَن قَضَي حَاجَةَ المُؤمِنِ مِن غَيرِ استِخفَافٍ مِنهُ اُسکِنَ الفِردَوسَ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر کس نياز مومني را برآورده کند بدون اينکه او را خوار نمايد، در بهشت اسکان داده شود.
«مشکاة الأنوار، ص ۵۵۶»
حديث - ۱۹۷
قال الامام الصادقعليه‌السلام : لا تَسْتَخِفُّوا بِفُقَرا شِيعَةِ عَلِيٍّعليه‌السلام فَاِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ يَشْفَعُ في مِثْلِِ رَبِيعَة وَ مُضْرٍ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: فقيران از شيعيان عليعليهالسلام را خوار و سبک نشماريد که همانا يک نفر از آنها به اندازه قبيله ربيعه و مضر را شفاعت خواهد نمود.
«مشکاة الانوار، ص ۵۵۶»
حديث - ۱۹۸
قال الامام عليعليهالسلام : و مَن خَالَطَ العُلَمَا وُقِّرَ وَ مَن خَالَطَ الاَنذَالَ حُقِّرَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر کس با علما معاشرت کند، مورد احترام قرار گيرد و هر کس با فرومايگان معاشرت نمايد تحقير شود.
«نهج السعادة، ج ۱، ص ۵۲»
حديث - ۱۹۹
قال الامام الباقرعليه‌السلام : قال الله تعالي لموسيعليه‌السلام : يا موسي ! لا تَسْتَذِلَّ الْفَقِيرَ، وَ لا تَغْبِطِ الغَنِيَّ بِالشَّئِ الْيَسِيرِ.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: خداوند تبارک و تعالي به موسيعليه‌السلام فرمودند: اي موسي فقير را خوار و ذليل نشمار و ذره اي به حال انسان متمول غبطه نخور.
«بحار الانوار، ج ۶۹، ص ۴۳»
حديث - ۲۰۰
قال الامام عليعليهالسلام : لاتُحَقِّرُوا ضُعَفَا إخْوَانِکُمْ، فَإِنَّهُ مَنْ اِحْتَقَرَ مُؤمِناً لم يَجْمَعِ اللهُ عَزَّوَجَلَّ بَيْنَهُمَا في الْجَنَّةِ إِلا أَنْ يَتُوبَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: برادران خود را که دچار ضعف (مالي) هستند خوار و حقير نشماريد که هر کس مومني را خوار شمارد خدا در ميان آنها در بهشت جمع نخواهد کرد مگر آنکه توبه کند.
«الخصال، ص ۶۱۴، ح ۱۰»
حديث - ۲۰۱
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا تُحَقِّرَنَّ أحَداً مِنَ الْمُسْلِمِينَ، فَإِنَّ صَغِيرَهُمْ عِنْدَ اللهِ کَبِيرٌ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هيچ مسلماني را خوار و حقير مشمار؛ زيرا کوچک آنان هم نزد خداوند بزرگ است.
«تنبيه الخواطر، ج ۱، ص ۳۱»
حديث - ۲۰۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا يَزْرِأنَّ أَحَدُکُمْ بِاَحَدٍ مِنْ خَلْقِ اللهِ فَإِنَّهُ لا يَدْرِي أيُّهُمْ وَلِيُّ اللهِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هيچ يک از شما نبايد احدي از بندگان خدا را خوار و بي مقدار شمارد؛ زيرا نمي‌داند که کدام يک از آنها دوست و ولّي خداست.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۴۷»
حديث - ۲۰۳
قال الامام الرّضاعليه‌السلام : إيّاکم و البُخلَ فَانّها عاهةٌ لا تکونُ في حرّ و لا مُؤمن إنّها خِلافُ الإيمان.
امام رضاعليه‌السلام فرمودند: از بخل برحذر باشيد چرا که بخل آفتي است که در هيچ انسان آزاده و مؤمني نمي باشد، همانا بخل خلاف ايمان است.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۳۶۴»
حديث - ۲۰۴
قال الامام الصادقعليه‌السلام : شابٌّ سخي مُرهَقٌ في الذُّنوب أحبُّ إلي الله مِن شَيخٍ عابدٍ بخيل.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: جوان با سخاوتي که مرتکب گناهاني شود، نزد خدا از پيرمرد عابد بخيل محبوبتر است.
«الکافي، ج ۴، ص ۴۱»
حديث - ۲۰۵
قال الامام عليعليهالسلام : يا بُنَيَّ إيّاک و مُصادقَةَ البَخيل فإنَّهُ يَقعُد عنک أحوجَ ما تکون اليه.
امام عليعليهالسلام (خطاب به فرزندشان امام حسنعليه‌السلام ) فرمودند: پسرم! از دوستي با بخيل بپرهيز، زيرا او از تو باز مي‌دارد آن چه را که بسيار به آن نيازمندي.
«نهج البلاغه، حکمت ۳۷»
حديث - ۲۰۶
قال الامام عليعليهالسلام : لا تُدخِلَنَّ في مَشورتک بخيلاً يَعْدِلُ بک عن الفضلِ و يَعدِکُ الفقر.
امام عليعليهالسلام (در ضمن نامه خود به مالک اشتر) فرمودند: در مشورت خود انسان بخيل را دخالت مده که تو را از نيکي و بخشش باز داشته، از فقر و تنگدستي مي‌ترساند.
«نهج البلاغه، نامه ۵۳»
حديث - ۲۰۷
قال الامام الصادقعليه‌السلام : طُوبي لِمن لَم تُلهِه الأمانيّ الکاذبة.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: خوشا به حال کسي که آرزوهاي پوچ، او را سرگرم و غافل نکرده باشد.
«بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۲۸۰»
حديث - ۲۰۸
قال الامام الصادقعليه‌السلام : «کَم مِن نعمةٍ لله عَلي عبدِهِ في غير أمله وَ کَم مِن مؤمِّلٍ أملاً الخيارُ في غيره.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: چه بسيار نعمتي که خداوند به بنده اش دهد، بي آن که آرزويش کرده باشد و چه بسا کسي که آرزوي چيزي داشته و خلاف آن نصيبش شده است.
«بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۱۵۲»
حديث - ۲۰۹
قال الامام الکاظمعليه‌السلام : لو ظهرتِ الآجالُ إفتضحتِ الآمالُ.
امام کاظمعليه‌السلام فرمودند: وقتي اجل‌ها آشکار شود (زمان مرگ فرا برسد)، آرزوها رسوا و مفتضح مي‌شوند.
«أعلام الدين، ص ۳۰۵»
حديث - ۲۱۰
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: با کوتاه کردن آرزو، شيريني زهد و پارسايي را به دست آور.
«بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۶۴»
حديث - ۲۱۱
قال الامام الباقرعليه‌السلام : تزوَّدْ من الدنيا بقصرِ الأمل.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: با کوتاه کردن آرزو، (براي آخرتت) از دنيا توشه برگير.
«بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۶۴»
حديث - ۲۱۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لابن مسعود: قصِّر أمَلَک فاذا أصبحتَ فقل: إنّي لا اُمسِيَ و إذا أمسيتَ فقل: إنّي لا اُصبِحُ.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به ابن مسعود فرمودند: آرزويت را کوتاه گردان و چون صبح شد بگو: من روز را به شب نخواهم رساند و چون شب در آمد بگو: من تا صبح زنده نخواهم بود.
«بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۰۱»
حديث - ۲۱۳
قال الامام عليعليهالسلام : خُذ بالثِّقة مِنَ العمل و إياک و الإغترارَ بالأمل و لا تُدخِلْ عليک اليوم هَمَّ غَدٍ و لو أخليتَ قلبک مِنَ الأمل لَجَددتَ في العمل.
امام عليعليهالسلام فرمودند: با اطمينان و استواري کار (نيک) را انجام ده و از فريفته شدن به آرزو بپرهيز و امروز غم فردا را به دل راه مده و اگر دل خود را از آرزو تهي کردي، هر آينه در عمل (نيک) کوشا شوي.
«بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۱۱۲»
حديث - ۲۱۴
قال الامام عليعليهالسلام : أشرف الغِني ترکُ المُني.
امام عليعليهالسلام فرمودند: شريف ترين دارائي و بي نيازي، ترک آرزوها است.
«بحارالانوار، ج ۷۰، ص ۱۶۶»
حديث - ۲۱۵
قال الامام عليعليهالسلام : من أيقن أنّه يُفارِق الأحبابَ و يسکُنُ التُرابَ و يُواجِه الحسابَ و يستغني عمّا خَلَّفَ و يفتقرُ الي ما قدَّم کان حَريّاً بقصر الأمل و طولِ العمل.
امام عليعليهالسلام فرمودند: کسي که يقين کند از دوستان جدا خواهد شد و در دل خاک خواهد خفت و حساب و کتابي در پيش رو دارد و آنچه بر جاي مي نهد به کارش نخواهد آمد و به آنچه پيش فرستاده نيازمند است، سزاوار است که آرزو را کوتاه و دامنه کردار نيک را دراز گرداند.
«بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۱۶۷»
حديث - ۲۱۶
قال الامام عليعليهالسلام : أما رأيتم الذين يأملون بعيداً و يبنُون مشيداً و يجمعون کثيراً کيف أصبحتْ بُيوتُهم قبوراً
امام عليعليهالسلام فرمودند: آيا نديديد کساني را که آرزوي دور و دراز داشتند و خانه هاي استوار ساختند و مال فراوان گرد آوردند، چگونه خانه هايشان تبديل به قبرهايشان شد و دارائي شان تباه و اموالشان نصيب وارثان گرديد.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۳۲»
حديث - ۲۱۷
قال الامام عليعليهالسلام : معاشرَ الناس إتّقوا الله فکَمْ مِن مُؤَمَّلٍ ما لا يَبلُغُه و بانٍ ما لا يسکُنُهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اي مردم! از خدا بترسيد، چه بسا آرزومندي که به آنچه دل بسته نمي رسد و چه بسا کسي که خانه اي مي سازد اما در آن ساکن نمي گردد.
«نهج البلاغه، حکمت ۳۳۶»
حديث - ۲۱۸
قال الامام عليعليهالسلام : لا تکن مِمَّنْ يَرجُوا الآخرةَ بغير العمل و يُرَجِّي التوبةَ بطولِ الأمل.
امام عليعليهالسلام فرمودند: از کساني نباش که بدون کردار نيک، آرزوي بهشت مي کند و با آرزوهاي طولاني توبه و بازگشت را به تأخير مي اندازد.
«نهج البلاغه، حکمت ۱۴۲»
حديث - ۲۱۹
قال الامام عليعليهالسلام : و مِن عِبَرِها أنّ المرء يُشرِفُ عَلي أمله فيقتطِعُه حُضورُ أجله فلا أملٌ يُدرَک و لا مؤمَّلٌ يُترَک.
امام عليعليهالسلام فرمودند: از جمله عبرت هاي دنيا آن است که هنگامي که انسان به تحقق آرزوي خود نزديک مي شود، فرا رسيدن مرگ نااميدش مي گرداند، پس نه به آرزوي خود مي رسد و نه ( از مرگ) رهايي مي يابد.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۱۳، ص ۳۵۳»
حديث - ۲۲۰
قال الامام عليعليهالسلام : و استَقرَبوا الأجلَ فبادرُوا العملَ و کذّبوا الأملَ فلاحَظُوا الأجل.
امام عليعليهالسلام فرمودند: دوستان خدا مرگ را نزديک دانسته، به انجام عمل نيکو شتافتند و آرزو را دروغ پنداشته، و فرا رسيدن مرگ را در نظر گرفتند.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۱۳، ص ۳۵۳»
حديث - ۲۲۱
قال الامام عليعليهالسلام : لو رأي العبدُ أجلَه و سرعته إليه لأبغَضَ الأملَ و تَرَکَ طلب الدنيا.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اگر بنده مرگش را ببيند و شتاب او را به سوي خويش درک کند، حتماً دشمن آرزو گشته و دنيا طلبي را رها مي کند.
«عيون اخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۱، ص ۴۳»
حديث - ۲۲۲
قال الامام عليعليهالسلام : من جَري في ميدان أمله عُثِرَ بأجله.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر که در ميدان آرزوي خود بتازد، به اجل خود با سر در افتد.
«بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۱۶۶»
حديث - ۲۲۳
قال الامام عليعليهالسلام : إعلموا أن الأمل يُسِهي العقل و يُنسِي الذکر فأکذِبُوا الأملَ فانّه غُرورٌ صاحبُهُ مغرور.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بدانيد که آرزو عقل را گمراه کرده و باعث فراموشي ياد خدا مي گردد، پس آرزو را دروغ انگاريد، زيرا آرزو فريب دهنده و آرزومند فريب خورده است.
«نهج البلاغه، خطبه ۸۵»
حديث - ۲۲۴
قال الامام عليعليهالسلام : و اعلموا عباد الله أنَّ الأملَ يُذهبُ العقلَ و يُکذِّبُ الوَعدَ و يحثُّ علي الغفلة و يورِثُ الحسرَةَ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: اي بندگان خدا! بدانيد که آرزو عقل را بر باد مي دهد، وعده هاي دروغين داده و غفلت مي آورده و باعث حسرت مي گردد.
«تحف العقول، ص ۱۶۲»
حديث - ۲۲۵
إن الله ليرضي عن العبد أن يأکل الأکله فيحمده عليها أو يشرب الشربه فيحمده عليها؛
خداوند از بنده اي که پس از خوردن لقمه غذا و يا آشاميدن جرعه اي او را سپاس مي گويد، خشنود مي گردد.
نهج الفصاحه ح ۷۹۱
حديث - ۲۲۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أکثرأن تنظر إلي من فضلت عليه، فإن ذلک من أبواب الشکر؛
به کسي که بر او برتري داده شده اي بسيار بنگر، زيرا اين کار يکي از انگيزه هاي شکرگزاري است.
نهج البلاغه ، نامه ۶۹
حديث - ۲۲۷
امام سجادعليه‌السلام فرمودند:
من لم يرج الناس في شي ء ورد أمره إلي الله عزوجل في جميع اموره استجاب الله عزوجل له في کل شيء.
هرکس در هيچ کاري به مردم اميد نبندد و همه کارهاي خود را به خداي عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته اي که او داشته باشد اجابت کند.
کافي ۲/۱۴۸/۳
حديث - ۲۲۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
يقول الله عزوجل ما من مخلوق يعتصم دوني إلا قطعت أسباب السماوات و أسباب الأرض من دونه فإن سألني لم اعطه و إن دعاني لم اجبه؛
خداوند عزوجل مي فرمايد: هيچ مخلوقي نيست که به غير من پناه ببرد، مگر اين که دستش را از اسباب و ريسمان هاي آسمانها و زمين کوتاه کنم، پس اگر از من بخواهد عطايش نکنم و اگر مرا بخواند جوابش ندهم.
امالي طوسي ۵۸۵/۱۲۱۰
حديث - ۲۲۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
رأي رسول الله(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: قوماً لا يزرعون قال: ما أنتم؟ قالوا: نحن المتوکلون، قال: لا، بل أنتم المتکلون؛
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم گروهي را که کشت و کار نمي کردند، ديدند و فرمودند: شما چه کاره ايد؟ عرض کردند ما توکل کنندگانيم. فرمودند: نه، شما سر باريد.
مستدرک الوسائل ۱۱/۲۱۷/۱۲۷۸۹
حديث - ۲۳۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
جاهدوا في سبيل الله بأيد يکم فإن لم تقدروا فجاهدوا بألسنتکم فإن لم تقدروا فجاهدوا بقلوبکم؛
در راه خدا با دستهاي خود جهاد کنيد، اگر نتوانستيد با زبانهاي خود و اگر باز هم نتوانستيد با قلب خود جهاد کنيد.
بحارالانوار ۱۰۰/۴۹/۲۳
حديث - ۲۳۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إنا نأمر صبياننا بتسبيح فاطمه عليها السلام کما نأمرهم بالصلاه فالزمه فإنه لم يلزمه عبد فشقي؛
ما همان گونه که فرزندان خود را به نماز وا مي داريم به تسبيح حضرت فاطمهعليها‌السلام وادار مي سازيم پس به آن پايبند باش که هرکس به آن پايبند شود، بدبخت نخواهد شد.
کافي ۳/۳۴۳/۱۳
حديث - ۲۳۲
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
من أصبح يجد برد حبنا علي قلبه فليحمد الله علي بادي النعم قيل و ما بادي النعم؟ قال: طيب المولد؛
هرکس صبح کند و خنکاي محبت ما را در قلب خود بيابد، بايد خدا را براي نخستين نعمت سپاس گويد، گفته شد نخستين نعمت چيست؟ فرمودند: حلال زادگي.
امالي صدوق ۱/۵۶۲/۷۵۵
حديث - ۲۳۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إني تارک فيکم الثقلين کتاب الله و عترتي أهل بيتي ما إن تمسکتم بهما لن تضلوا؛
من دو چيز ارزشمند در ميان شما مي گذارم؛ کتاب خدا، و عترت و اهل بيتم، اگر به آنها چنگ بزنيد هرگز گمراه نمي شويد.
غايه المرام ۱/۱۱۵
حديث - ۲۳۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
يا بني لا تغفل عن قراءه القرآن فان القرآن يحيي القلب و ينهي عن الفحشاء و المنکر و البغي؛
فرزندم از خواندن قرآن غافل مباش، زيرا که قرآن دل را زنده مي کند و از فحشاء و زشتي و ستم باز مي دارد.
کنزالعمال۲/۲۹۱/۴۰۳۲
حديث - ۲۳۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
من استخار الله راضياً بما صنع الله له خار الله له حتماً؛
هرکس از خدا خير بخواهد و به آنچه خدا خواسته راضي باشد، خداوند حتماً براي او خير خواهد خواست.
کافي ۸/۲۴۱/۳۳۰
حديث - ۲۳۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
من ترک لله سبحانه شيئاً عوضه الله خيراً مما ترک؛
هرکس به خاطر خداي سبحان از چيزي بگذرد، خداوند بهتر از آن را به او عوض خواهد داد.
غررالحکم ۵/۳۹۵/۸۹۰۹
حديث - ۲۳۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
طوبي لمن أخلص لله عمله و علمه وحبه و بغضه و أخذه و ترکه و کلامه و صمته و فعله و قوله؛
خوشا به سعادت کسي که عمل، علم، دوستي، دشمني، گرفتن، رها کردن، سخن، سکوت، کردار و گفتارش را براي خدا خالص گرداند.
تحف العقول ص ۱۰۰
حديث - ۲۳۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إن الله لا ينظر إلي صورکم و لا إلي أموالکم و إنما ينظر إلي قلوبکم و أعمالکم؛
خداوند به شکل شما و اموال شما نگاه نمي کند بلکه در دلها و اعمال شما توجه مي نمايد.
امالي طوسي ۱/۵۳۶/۱۱۶۲
حديث - ۲۳۹
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
المفوض أمره إلي الله في راحه الأبد و العيش الدائم الرغد و المفوض حقاً هو العالي عن کل همه دون الله تعالي؛
کسي که کارهاي خود را به خدا بسپارد همواره از آسايش و خير و برکت در زندگي برخوردار است و واگذارنده حقيقي کارها به خدا، کسي است که تمام همتش تنها به سوي خدا باشد.
مصباح الشريعه ۱/۱۷۵/۸۳
حديث - ۲۴۰
قال الامام عليعليهالسلام : کُنْ سَمِحاً و لا تکُنْ مُبذِّراً و کُنْ مُقَدِّراً وَ لا تَکنْ مُقَتِّراً.
امام عليعليهالسلام فرمودند: گشاده دست باش ولي زيادهروي مکن، و (در زندگي) حسابگر باش، امّا سخت‌گير مباش.
«نهج البلاغه، حکمت ۳۲»
حديث - ۲۴۱
قال الامام عليعليهالسلام : مَنْ أسرف في طَلبِ الدّنيا ماتَ فَقيراً.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر کس بيش از حد در طلب دنيا برآيد، فقير ازدنيا مي‌رود.
غررالحکم، ص ۳۲۹
حديث - ۲۴۲
قال الامام عليعليهالسلام : مَنْ اقتصَدَ فِي الغِني و الفقر استعدَّ لنوائِب الدَّهر.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هر کس در توانگري و تهيدستي، ميانه‌روي را پيشه خود سازد، خود را براي گرفتاري‌هاي روزگار آماده کرده است.
غررالحکم، ص ۳۳۲
حديث - ۲۴۳
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مِن کُنوزِ البِرِّ کِتمانُ المَصائِبِ ، وَالأَمراضِ ، وَالصدَّقَةِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يکي از گنجهاي نيکي ، پوشيده داشتن مصيبتها ، بيماريها و صدقه است
کنز العمّال ، جلد ۳ ، صفحه ۲۹۹ ، حديث -۶۶۴۳ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۶۲
حديث - ۲۴۴
الإمام عليّعليه‌السلام :
إخفاءُ الفاقَةِ وَالأَمراضِ مِنَ المُرُوَّةِ
امام عليعليهالسلام :
پوشيده داشتن تهيدستي و بيماريها از مردانگي است
غرر الحکم ، حديث - ۱۱۴۶ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۶۶
حديث - ۲۴۵
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لِلمَريضِ أربَعُ خِصالٍ : يُرفَعُ عَنهُ القَلَمُ ، ويَأمُرُ اللّهُ المَلَکَ يَکتُبُ لَهُ‌کُلَّ فَضلٍ کانَ يَعمَلُهُ في صِحَّتِهِ ، ويَتَتَبَّعُ مَرَضُهُ کُلَّ عُضوٍ في جَسَدِهِ فَيَستَخرِجُ ذُنوبَهُ مِنهُ ، فَإِن ماتَ ماتَ مَغفوراً لَهُ ، وإن عاشَ عاشَ مَغفوراً لَهُ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
براي بيمار ، چهار ويژگي است : قلمِ تکليف از او برداشته ميشود ؛ خداوند به فرشته فرمان ميدهد همه پاداش آنچه را در دوران تندرستي خويش انجام مي‌داده است ، بنويسيد ؛ بيماري وي بر همه اندام‌هايش گذر ميکند و گناهانش را از آن بيرون مي‌برد پس اگر بميرد ، آمرزيده‌شده مي‌ميرد و اگر زنده بماند ، آمرزيده‌شده زندگي ميکند
بحارالأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۱۸۴ ، حديث -۳۵ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۵۶
حديث - ۲۴۶
الإمام الباقرعليه‌السلام :
إنَّ اللّهَ عز و جل إذا کانَ مِن أمرِهِ أن يُکرِمَ عَبداً ولَهُ ذَنبٌ ؛ اِبتَلاهُ بِالسُّقمِ
امام باقرعليه‌السلام :
آنگاه که خداوند عز و جل اراده کرده باشد بنده‌اي را که گناهي دارد ، گرامي بدارد ، وي را به بيماري گرفتار مي‌سازد
بحارالأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۱۹۸ ، حديث -۵۴ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۵۰
حديث - ۲۴۷
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
المَرضي أحِبّاءُ اللّهِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
بيماران ، دوستان خدايند
الفردوس ، جلد ۳ ، صفحه ۱۵۷ ، حديث -۴۴۲۴ عن دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۴۸
حديث - ۲۴۸
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الأَمراضُ هَدايا مِنَ اللّهِ عز و جل لِلعَبدِ ، فَأَحَبُّ العِبادِ إلَي اللّهِ أکثَرُهُم هَدِيَّةً
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
بيماري ، هديه‌هايي از جانب خداوند عز و جل به بنده است. پس محبوب‌ترينِ بندگان نزد خداوند ، کسي است که بيشترين هديه به وي رسيده باشد
الفردوس ، جلد ۱ ، صفحه ۱۲۳ ، حديث -۴۲۲ عن أبي اُمامة دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۴۸
حديث - ۲۴۹
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لَولا ثَلاثٌ فِي ابنِ آدَمَ ما طَأطَأَ رَأسَهُ شَيءٌ : المَرَضُ ، وَالفَقرُ ، وَالمَوتُ ، کُلُّهُم فيهِ ، وإنَّهُ مَعَهُنَّ لَوَثّابٌ !
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اگر سه چيز در آدميزاد نبود ، هيچ چيز سرِ او را فرو نمي‌آورد : بيماري ، تهيدستي و مرگ اينها همه در انسان هست و با اين حال ، انسان ، همچنان گستاخ است
بحارالأنوار ، جلد ۷۲ ، صفحه ۵۳ ، حديث -۸۲ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۳۸
حديث - ۲۵۰
الإمام عليّعليه‌السلام :
ألا وإنَّ مِنَ البَلاءِ الفاقَةَ ، وأشَدُّ مِنَ الفاقَةِ مَرَضُ البَدَنِ ، وأشَدُّ مِن مَرَضِ البَدَنِ مَرَضُ القَلبِ
امام عليعليهالسلام :
هان! يکي از گرفتاريها تهيدستي است سختتر از تهيدستي ، بيماري تن است و سختتر از بيماري تن ، بيماري دل
نهج البلاغة ، حکمت۳۸۸ ، بحارالأنوار ، جلد ۷۰ ، صفحه ۵۱ ، حديث - ۸ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۳۴
حديث - ۲۵۱
الإمامُ الباقرُعليه‌السلام :
الجَسَدُ إذا لم يَمرَضْ‌أشِرَ ، ولا خَيرَ في جَسَدٍ يَأشَرُ
امام باقرعليه‌السلام :
جسم اگر بيمار نشود، سرمست ميشود و در بدني که به بيماري دچار نشود و سرمست شود ، خيري نيست
مشکاة الأنوار : ۲۸۰ منتخب ميزان الحکمه: ۵۱۲
حديث - ۲۵۲
الإمام عليّعليه‌السلام :
المَريضُ في سِجنِ اللّهِ - مالَم يَشکُ إلي عُوّادِهِ - تُمحي سَيِّئاتُهُ
امام عليعليهالسلام :
بيمار ، تا آن هنگام که نزد عيادت‌کنندگان خويش شِکوه نکرده ، در زندان خداوند است و گناهانش محو مي‌شوند
بحارالأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۱۱ ، حديث -۲۹ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۷۰
حديث - ۲۵۳
امير المؤمنين عليٌّعليه‌السلام :
مَن کَتَمَ وَجَعا أصابَهُ ثلاثةَ أيّامٍ مِن النّاسِ وشَکا إلَي اللّه ، کانَ حَقّا علَي اللّه أن يُعافِيَهُ مِنهُ
امام عليعليهالسلام :
هر کس دردي را که به او رسيده‌است ، سه روز از مردم پنهان بدارد و به خدا شکايت بَرَد ، بر خداست که او را از آن درد بهبود بخشد
الخصال : ۶۳۰ / ۱۰
حديث - ۲۵۴
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يُکتَبُ أنينُ المَريضِ ، فَإِن کانَ صابِراً کُتِبَ حَسَناتٍ ، وإن کانَ جَزِعاً کُتِبَ هَلوعاً لا أَجرَ لَهُ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ناله بيمار ، نوشته ميشود پس اگر شکيبا باشد ، [اين ناله ] حسنه نوشته ميشود و اگر بي‌تاب باشد ، ناشکيبا و بي‌پاداش نوشته ميشود
کنز العمّال ، جلد ۳ ، صفحه ۳۱۱ ، حديث -۶۷۰۶ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۶۸
حديث - ۲۵۵
مَن مَرِضَ يَوماً ولَيلَةً فَلَم يَشکُ إلي عُوّادِهِ ، بَعَثَهُ اللّهُ عز و جل يَومَ القِيامَةِ مَعَ خَليلِهِ إبراهيمَ خَليلِ الرَّحمنِعليه‌السلام ، حَتّي يَجوزَ الصِّراطَ کَالبَرقِ اللاّمِعِ .
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هر کس يک شبانه روز بيمار شود و نزد عيادت‌کنندگانش شکوه نکند ، خداوند ، او را در روز قيامت ، با خليل خويش ، ابراهيم خليل الرحمان ، برمي‌انگيزد ، تا به‌سان برقي پُردرخشش ، از صراط بگذرد
بحارالأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۱۷۷ ، حديث -۱۷ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۷۰
حديث - ۲۵۶
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
قالَ اللّهُ عز و جل : مَن مَرِضَ ثلاثا فلَم يَشکُ إلي أحَدٍ مِن عُوّادِهِ أبدَلتُهُ لَحما خَيرا مِن لَحمِهِ ودَما خَيرا مِن دَمهِ ، فإن عافَيتُهُ عافَيتُهُ ولا ذَنبَ لَهُ ، وإن قَبَضتُهُ قَبَضتُهُ إلي رَحمَتي
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
خداوند عز و جل فرمود : هر که سه روز بيمار شود و از آن به هيچ يک از عيادت کنندگانش شکوه نکند ، گوشت و خوني بهتر از آن گوشت و خوني که دارد جايگزينش کنم پس ، اگراو را عافيت بخشم ، عافيتي بدون گناهش دهم و اگر جانش را بستانم ، او را به جوار رحمت خود برم
الکافي : ۳ / ۱۱۵ / ۱
حديث - ۲۵۷
الإمامُ الکاظمُعليه‌السلام :
إذا مَرِضَ المؤمنُ أوحَي اللّهُ عز و جل إلي صاحِبِ الشِّمالِ : لا تَکتُبْ علي عَبدي مادامَ في حَبسي ووَثاقي ذَنبا ويُوحي إلي صاحِبِ الَيمينِ أنِ اکتُبْ لِعَبدي ما کُنتَ تَکتُبُهُ في صِحَّتِهِ مِن الحَسَناتِ
امام کاظمعليه‌السلام :
هرگاه مؤمن بيمار شود ، خداوند عز و جل به فرشته دست چپ او وحي فرمايد که براي بنده‌ام ، تا زماني که در زندان و بند من است ، گناهي منويس و به فرشته دست راست او وحي مي‌فرمايد که همان حسناتي را که در زمان سلامتي بنده‌ام مي‌نوشتي ، برايش بنويس
الکافي : ۳ / ۱۱۴ / ۷
حديث - ۲۵۸
امام صادقعليهالسلام :
المَعروفُ زکاةُ النِّعَمِ ، والشَّفاعةُ زکاةُ الجاهِ ، والعِلَلُ زکاةُ الأبدانِ ،والعَفوُ زَکاةُ الظَّفَرِ ، وما أدّيتَ زکاتَهُ فهُو مَأمونُ السَّلْبِ
نيکي ، زکات نعمتهاست و وساطت کردن ، زکات مقام و موقعيت ، و بيماريها زکات بدنها ، و گذشت زکات پيروزي ، و هر چيزي که زکاتش را بدهي ، از خطر نابودي در امان است
بحار الأنوار : ۷۸ / ۲۶۸ / ۱۸۲
حديث - ۲۵۹
الامام عليعليهالسلام
في المَرَضِ يُصيبُ‌الصَّبِيَّ: کفّارةٌ لوالِدَيهِ
امام عليعليهالسلام
دربـاره بـيـماري کودکان فرمودند : کفاره گناهان پدر و مادر آنهاست
بحار الأنوار : ۸۱ / ۱۸۶ / ۴۰
حديث - ۲۶۰
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ الرَّجُلَ لَيَکونُ لَهُ الدَّرَجَةُ عِندَاللّه‌ِ لايَبلُغُها بِعَمَلِهِ ؛ حَتّي يُبتَلي بِبَلاءٍ في جِسمِهِ ، فَيَبلُغُها بِذلِکَ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
انسان ، گاه داراي مرتبه‌اي در پيشگاه خداوند است که با عمل خويش ، بدان نمي‌رسد تا آن هنگام که به ابتلاي در جسم خود ، آزموده شود و بدين واسطه ، بدان مرتبت برسد
کنز العمّال ، جلد ۳ ، صفحه ۳۳۵ ، حديث -۶۸۲۲ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۴۸
حديث - ۲۶۱
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
المَريضُ تَحاتُّ خَطاياهُ کَما يَتَحاتُّ وَرَقُ الشَّجَرِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
گناهان شخص بيمار ، همچون برگ درخت ، مي‌ريزد
الترغيب والترهيب : ۴ / ۲۹۳ / ۵۶ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۰
حديث - ۲۶۲
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ ابتَلاهُ اللّهُ بِبَلاءٍ في جَسَدِهِ ؛ فَهُوَ لَهُ حِطَّةٌ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هر کس که خداوند ، او را به گرفتاري جسمي بيازمايد ، آن گرفتاري برايش مايه فرو ريختن گناهان است
کنز العمّال ، جلد ۱۵ ، صفحه ۹۰۲ ، حديث -۴۳۵۵۳ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۴۰
حديث - ۲۶۳
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ اللّهَ لَيَبتَلي عَبدَهُ بِالسُّقمِ ، حَتّي يُکَفِّرَ ذلِکَ عَنهُ کُلَّ ذَنبٍ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
خداوند ، گاه بنده خويش را به ناتن‌درستي گرفتار ميکند تا اين ناتن‌درستي ، کفّاره هر گناه وي شود
کنز العمّال ، جلد ۳ ، صفحه ۳۳۵ ، حديث -۶۸۲۰ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۴۲
حديث - ۲۶۴
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا رَأَيتُمُ الرَّجُلَ ألَمَّ اللّهُ بِهِ الفَقرَ وَالمَرَضَ ؛ فَإِنَّ اللّهَ تَعالي يُريدُ أن يُصافِيَهُ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
چون کسي را ديديد که خداوند ، او را به ناداري و بيماري در ميان گرفته ، [بدانيد که] خداوند متعال ، اراده کرده است که او را پاک کند
کنز العمّال ، جلد ۶ ، صفحه ۴۷۲ ، حديث -۱۶۶۰۲ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۴۴
حديث - ۲۶۵
الإمام عليّعليه‌السلام :
إذَا ابتَلَي اللّهُ عَبداً أسقَطَ عَنهُ مِنَ الذُّنوبِ بِقَدرِ عِلَّتِهِ
امام عليعليهالسلام :
اگر خداوند ، بنده‌اي را گرفتار [بيماري] سازد ، به اندازه بيماري‌اش از گناهان او فرو مي‌کاهد
دعائم الإسلام ، جلد ۱ ، صفحه ۲۱۸ ، بحارالأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۱۷۶ ، حديث - ۱۳ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۴۶
حديث - ۲۶۶
الإمام زين العابدينعليه‌السلام
- لِمَريضٍ قَد بَرَأَ: يَهنِئُکَ الطَّهورُ مِنَ الذُّنوبِ ، إنَّ اللّهَ قَد ذَکَرَکَ فَاذکُرهُ ، وأقالَکَ فَاشکُرهُ
امام سجّادعليه‌السلام
خطاب به بيماري که بهبود يافته بود: پاک شدن از گناهان ، بر تو مبارک باد! خداوند ، تو را ياد کرده است او را ياد کن ، و از تو درگذشته است او را سپاس گوي
تحف العقول ، صفحه ۲۸۰ ، بحارالأنوار ، جلد ۷۸ ، صفحه ۱۳۸ ، حديث - ۱۰، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۴۶
حديث - ۲۶۷
الإمامُ الصّادقُعليه‌السلام :
إنّ في الجَنّةِ مَنزِلةً لا يَبلُغُها عبدٌ إلاّ بالابْتِلاءِ في جَسدِهِ
امام صادقعليهالسلام :
همانا در بهشت منزلتي است ، هيچ بنده‌اي بدان نرسد مگر با بلايي که (در دنيا) به بدنش رسد
بحار الأنوار : ۸۱ / ۲۱۲ / ۱۶
حديث - ۲۶۸
الإمامُ الصّادقُعليه‌السلام :
إنّه لَيکونُ لِلعبدِ مَنزِلةٌ عند اللّه فما يَنالُها إلاّ بإحْدي خَصْلتَينِ : إمّا بذَهابِ مالِهِ أو ببَلِيّةٍ في جَسدِهِ
امام صادقعليهالسلام :
بنده را نزد خدا مقام و منزلتي استکه بدان نرسد مگر با يکي از اين دو : از بين رفتن مال و دارايي‌اش يا رسيدن بلايي به جسمش
الکافي : ۲ / ۲۵۷ / ۲۳
حديث - ۲۶۹
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن تَطَبَّبَ ولَم يَکُن بِالطِّبِّ مَعروفاً ، فَأَصابَ نَفساً فَما دونَها ، فَهُوَ ضامِنٌ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هر کس در حالي که به طبابت شناخته شده نيست ، عهده‌دار آن گردد و موجب فوت کسي يا صدمه‌اي کمتر از آن شود ، ضامن است
کنز العمّال ، جلد ۱۰ ، صفحه ۳۲ ، حديث -۲۸۲۲۲ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۶۸
حديث - ۲۷۰
الإمام عليّعليه‌السلام :
عُد مَن لا يَعودُکُ ، وأهدِ إلي مَن لا يُهدي إلَيکَ
امام عليعليهالسلام :
به عيادت کسي که به عيادتت نيامده برو ، و به کسي که به تو هديده‌اي نداده هديه بده.
کنز العمّال ، جلد ۹ ، صفحه ۹۷ ، حديث -۲۵۱۵۰ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۰۶
حديث - ۲۷۱
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عِيادَةُ المَريضِ أعظَمُ أجرا مِنِ اتِّباعِ الجَنائِزِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عيادت بيمار ، پاداشي بزرگتر از تشييع جنازه دارد
کنز العمّال ، جلد ۹ ، صفحه ۹۷ ، حديث -۲۵۱۵۴.
حديث - ۲۷۲
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أطعِمُوا الجائِعَ ، وعودُوا المَريضَ ، وفُکُّوا العانِيَ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
گرسنه را غذا بدهيد ، به عيادت بيماران برويد و اسيران را آزاد کنيد.
کنز العمّال ، جلد ۱۵ ، صفحه ۸۶۷ ، حديث -۴۳۴۵۱ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۹۶
حديث - ۲۷۳
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مِن وَصاياهُ لِعَلِيٍّعليه‌السلام : يا عَلِيُّ . سِر مَيلاً عُد مَريضا .
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
از سفارش‌هاي ايشان به امام عليعليهالسلام -: اي علي!... [حتّي اگر شده] يک فرسخ برو و بيماري را عيادت کن
کنز العمّال ، جلد ۹ ، صفحه ۲۷ ، حديث -۲۴۷۵۸ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۹۶
حديث - ۲۷۴
امام صادقعليهالسلام :
تَمامُ العِيادَةِ للمَريضِ‌أن تَضَعَ يَدَکَ علي ذِراعِهِ وتُعَجِّلَ القِيامَ مِن عِندِهِ ؛ فإنَّ عِيادَةَ النَّوکي أشَدُّ علَي المَريضِ مِن وَجَعِهِ
عيادت کامل ، اين است که دستت را روي بازوي بيمار بگذاري و زود از پيش‌او برخيزي؛زيرا عيادت احمق‌ها براي بيمار سختتر از درد خود اوست
الکافي : ۳ / ۱۱۸ / ۴
حديث - ۲۷۵
امير المؤمنين عليٌّعليه‌السلام :
إنّ مِن أعظَمِ العُوّادِ أجرا عندَ اللّه عز و جل لَمَن إذا عادَ أخاهُ خَفَّفَ الجُلوسَ ، إلاّ أن يَکونَ المَريضُ يُحِبُّ ذلکَ ويُريدُهُ ويَسألُهُ ذلکَ
امام عليعليهالسلام :
بـزرگتريـن پـاداش را نــزد خداوند عز و جل آن عيادت کننده‌اي دارد که هرگاه به عيادت برادرش برود ، زمان کوتاهي نزد او بنشيند ، مگر اين که خود بيمار دوست داشته باشد و از او بخواهد که بيشتر بنشيند
الکافي : ۳ / ۱۱۸ / ۶
حديث - ۲۷۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عُودوا المَريضَ واتبَعوا الجَنازَةَ يُذَکِّرْکُم الآخِرَةَ
به عيادت بـيمار برويد و در تشييع جـنازه شرکت کنيد ، که شما را به ياد آخرت مي‌اندازد
کنز العمّال : ۲۵۱۴۳ منتخب ميزان الحکمه : ۵۱۲
حديث - ۲۷۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ اللّه عز و جل يقولُ يَومَ القِيامَةِ : يابنَ آدمَ ، مَرِضتُ فلَم تَعُدْني ! قالَ : ياربِّ ، کيفَ أعودُکَ وأنتَ رَبُّ العالَمينَ ؟! قالَ : أما عَلِمتَ أنّ عَبديَ فُلانا مَرِضَ فلَم تَعُدْهُ ؟! أما عَلِمتَ أنّکَ لَو عُدتَهُ لَوَجَدتَني عِندَهُ ؟!
خداوند عز و جل در روز قيامت مي‌فرمايد : اي پسر آدم ! من بيمار شدم اما عيادتم نکردي ؟ عرض ميکند : پروردگارا ، چگونه تو را عيادت کنم حال آن که تو پروردگار جهانياني (و بيمار نمي‌شوي) ؟ خداوند فرمايد : آيا نمي‌دانستي که فلان بنده‌ام بيمار شد و عيادتش نکردي ، مگر نميداني که اگر به عيادتش مي‌رفتي ، مرا نزد او مي‌يافتي ؟.
الترغيب والترهيب : ۴ / ۳۱۷ / ۳ ، منتخب ميزان الحکمه : ۵۱۲
حديث - ۲۷۸
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عائدُ المَريضِ يَخوضُ في الرَّحمَةِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عيادت کننده از بيمار ، در رحمت (خدا) غوطه مي‌خورد.
کنز العمّال : ۲۵۱۴۱
حديث - ۲۷۹
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عائِدُ المَريضِ عَلي مَخارِفِ الجَنَّةِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عيادت کننده بيمار ، در راه بهشت گام مي‌نهد
کنز العمّال ، جلد ۹ ، صفحه ۹۵ ، حديث -۲۵۱۴۲ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۰۰
حديث - ۲۸۰
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن عادَ مَريضا ناداهُ مُنادٍ مِنَ السَّماءِ بِاسمِهِ : يا فُلانُ ، طِبتَ وطابَ لَکَ مَمشاکَ بِثَوابٍ مِنَ الجَنَّةِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هر کس بيماري را عيادت کند ، منادي‌اي از آسمان او را مي‌خواند : «اي فلاني! خوش باش ، و گام برداشتنت به پاداش بهشت ، گوارايت باد!»
کنز العمّال ، جلد ۹ ، صفحه ۹۴ ، حديث -۲۵۱۳۴ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۰۰
حديث - ۲۸۱
الإمام الباقرعليه‌السلام :
کانَ فيما ناجي بِهِ موسيعليه‌السلام رَبَّهُ أن قالَ : يا رَبِّ ما بَلَغَ مِن عِيادَةِ المَريضِ مِنَ الأَجرِ؟
فَقالَ اللّهُ عز و جل : اُوَکِّلُ بِهِ مَلَکا يَعودُهُ في قَبرِهِ إلي مَحشَرِهِ
امام باقرعليه‌السلام :
در مناجات‌هاي موسيعليه‌السلام با پروردگار خويش آمده است که پرسيد : پروردگارا! پاداش عيادت بيمار به چه مرتبه‌اي رسيده است؟
خداوند عز و جل فرمود : «فرشته‌اي را با او مي‌گمارم که تا رستاخيز ، وي را در قبرش عيادت کند»
بحار الأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۱۷ ، حديث -۱۱ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۰۲
حديث - ۲۸۲
الإمام الصادقعليه‌السلام :
أيُّما مُؤمِنٍ عادَ مُؤمِنا مَريضا في مَرَضِهِ حينَ يُصبِحُ شَيَّعَهُ سَبعونَ ألفَ مَلَکٍ ، فَإِذا قَعَدَ غَمَرَتهُ الرَّحمَةُ وَاستَغفَرُوا اللّهَ عز و جل لَهُ حَتّي يُمسِيَ ، وإن عادَهُ مَساءً کانَ لَهُ مِثلُ ذلِکَ حَتّي يُصبِـحَ
امام صادقعليهالسلام :
هر مؤمني که مؤمن بيمار ديگري را در زمان بيماري‌اش به هنگام صبح عيادت کند ، هفتاد هزار فرشته ، او را همراهي کنند و چون [ در نزد او] بنشيند ، رحمت ، او را در ميان مي‌گيرد و فرشتگان براي او از خداوند عز و جل آمرزش طلبند تا زماني که شامگاه فرا رسد ؛ و اگر هم او را شامگاهان عيادت کند ، او را پاداشي همانند باشد تا زماني که شب را به صبح برساند
بحار الأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۲۴ ، حديث -۳۲ نقلاً عن الدعوات دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۰۲
حديث - ۲۸۳
الإمام الصادقعليه‌السلام :
مَن عادَ مَريضا مِنَ المُسلِمينَ ، وَکَّلَ اللّهُ بِهِ أبَدا سَبعينَ ألفا مِنَ المَلائِکَةِ يَغشَون رَحلَهُ ويُسَبِّحونَ فيهِ ويُقَدِّسونَ ويُهَلِّلونَ ويُکَبِّرونَ إلي يَومِ القِيامَةِ ، نِصفُ صَلاتِهِم لِعائِدِ المَريضِ
امام صادقعليهالسلام :
هر کس بيماري از مسلمانان را عيادت کند ، خداوند براي هميشه ، هفتاد هزار فرشته را با او مي‌گمارد که به خانه او در مي‌آيند و در آن تا روز قيامت ، تسبيح و تقديس خداوند و «لا اله إلاّ اللّه» و «اللّه اکبر» ميگويند و نيمي از نماز آنان براي عيادت کننده بيمار است
الکافي ، جلد ۳ ، صفحه ۱۲۰ ، حديث -۵ عن صفوان الجمّال ، بحار الأنوار ، جلد ۵۹ ، صفحه ۱۸۷ ، حديث - ۳۶ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۰۴
حديث - ۲۸۴
الإمامُ الباقرُعليه‌السلام :
اِستَرضِعْ لِولدِکَ بِلَبَنِ الحِسانِ ، وإيّاکَ والقِباحَ ؛ فإنّ اللَّبَنَ قد يُعدِي
امام باقرعليه‌السلام :
براي شير دادن کودک خود دايه خوش اخلاق استخدام کن و از دايه‌هاي بد اخلاق کن ؛ زيرا شير (ويژگيها را) سرايت ميدهد
الکافي : ۶ / ۴۴ / ۱۲
حديث - ۲۸۵
امير المؤمنين عليٌّعليه‌السلام :
مَن تَطَبَّبَ أو تَبَيطَرَ فَلْيَأخُذِ البَراءةَ مِن وَلِيِّهِ، وإلاّ فهُو لَهُ ضامِنٌ
امام عليعليهالسلام :
طبيب و دامپزشک هنگام مداواي مريض يا حيوان ، بايد از سرپرست (مريض) و صاحب آن (حيوان) برائت نامه (و اجازه) بگيرد و گرنه در قبال (صدمه ديدن يا تلف شدن مال و جان) او ضامن است
مستدرک الوسائل: ۱۴ / ۳۷ / ۱۶۰۳۸ منتخب ميزان الحکمه : ۳۴۰
حديث - ۲۸۶
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا رَأي أحَدُکُم بِأَخيهِ بَلاءً ، فَليَحمَدِ اللّهَ عز و جل ولا يُسمِعهُ ذلِکَ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اگر کسي از شما ، برادر خويش را گرفتار بلايي ببيند ، خداوند عز و جل را [بر سلامت خويش] بستايد ، و البته اين حمد گفتن را به گوش بيمار نرساند.
کنز العمّال ، جلد ۲ ، صفحه ۱۴۲ ، حديث -۳۵۱۰ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۲۰
حديث - ۲۸۷
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أقِلّوا مِنَ النَّظَرِ إلي أهلِ البَلاءِ ولا تَدخُلوا عَلَيهِم ، وإذا مَرَرتُم بِهِم فَأَسرِعُوا المَشيَ لايُصيبُکم ما أصابَهُم
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
گرفتار شدگانِ به بلا را کمتر تماشا کنيد و بر آنان ، وارد نشويد و چون با آنان برخورد کرديد ، راه رفتنِ خويش را تندتر کنيد تا آنچه بدانان رسيده است ، به شما نيز نرسد.
بحارالأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۱۳ ، حديث -۹ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۲۰
حديث - ۲۸۸
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لاتُديمُوا النَّظَرَ إلي أهلِ البَلاءِ وَالمَجذومينَ ؛ فَإِنَّ ذلِکَ يَحزُنُهُم
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
به گرفتار شدگان بلا و جذاميان ، نگاهِ پيوسته ميفکنيد؛ چه ، اين کار ، آنان را اندوهگين ميکند.
بحارالأنوار ، جلد ۷۵ ، صفحه ۱۶ ، حديث -۱۱ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۲۲
حديث - ۲۸۹
الإمام عليّعليه‌السلام
- مِن وَصِيَّتِهِ لاِبنِهِ الحَسَنِعليه‌السلام : أکرِم عَشيرَتَکَ ؛ فَإِنَّهُم جَناحُکَ الَّذيِ بِه تَطيرُ . وعُد سَقيمَهُم .
امام عليعليهالسلام - در توصيه‌هاي ايشان به فرزندشان امام حسنعليه‌السلام : خاندانت را گرامي بدار ، که آنان ، بال و پَر تو اند که با آنها پرواز مي‌کني... و به عيادت بيمارانشان برو.
کنز العمّال ، جلد ۱۶ ، صفحه ۱۸۳ ، حديث -۴۴۲۱۵ نقلاً عن وکيع والعسکري في المواعظ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۱۸
حديث - ۲۹۰
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عِيادَةُ بَني هاشِمٍ فَريضَةٌ ، وزِيارَتُهُم سُنَّةٌ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عيادت بني هاشم ، واجب است و زيارت آنان ، مستحب.
بحارالأنوار ، جلد ۹۶ ، صفحه ۲۳۴ ، حديث -۳۳ نقلاً عن الإمامة والتبصرة دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۱۸
حديث - ۲۹۱
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
حَقُّ المُسلِمِ عَلَي المُسلِمِ خَمسٌ : رَدُّ السَّلامِ ، وعِيادَةُ المَريضِ و . .
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
حقّ مسلمان بر مسلمان ، پنج چيز است: پاسخ دادن سلام ، عيادت بيمار و...
الکافي ، جلد ۲ ، صفحه ۱۷۱ ، حديث -۶ عن عليّ بن عقبة عن الإمام الصادقعليه‌السلام نحوه دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۱۶
حديث - ۲۹۲
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لِلمُؤمِنِ عَلَي المُؤمِنِ سَبعَةُ حُقوقٍ واجِبَةٍ مِنَ اللّهِ عز و جل عَلَيهِ : . وأن يَعودَهُ في مَرَضِهِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مؤمن بر مؤمن ، هفت حق دارد که خداوند عز و جل ، آنها را بر او واجب ساخته است : و يکي آن که او را در بيماري‌اش عيادت کند.
بحارالأنوار ، جلد ۷۴ ، صفحه ۲۲۲ ، حديث -۳ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۱۶
حديث - ۲۹۳
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
لِأَبي ذَرٍّ: جالِسِ المَساکينَ ، وعُدهُم إذا مَرِضوا
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
خطاب به ابوذر : با بينوايان ، همنشين شو و چون بيمار شوند ، عيادتشان کن.
الدعوات ، صفحه ۲۲۴ ، حديث ۶۲۰ وص ۲۷۷ ، حديث - ۸۰۱ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۱۸
حديث - ۲۹۴
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أغِبّوا فِي العِيادَةِ وأربِعوا ، إلاّ أن يَکونَ مَغلوباً
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يک روز در ميان و دو روز در ميان ، عيادت کنيد ، مگر آن که بيمار ، شکست‌خورده بيماري خويش [و حال او وخيم] باشد.
بحارالأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۲۲ ، حديث -۲۶؛ المرض والکفّارات لابن أبي الدنيا ، صفحه ۱۶۸ ، حديث - ۲۱۲ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۱۴
حديث - ۲۹۵
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أغِبّوا فِي العِيادَةِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يک روز در ميان ، عيادت کنيد.
نز العمّال ، جلد ۹ ، صفحه ۹۷ ، حديث -۲۵۱۵۲ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۱۴
حديث - ۲۹۶
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا دَخَلتُم عَلَي المَريضِ فَنَفِّسوا لَهُ في أجَلِهِ ؛ فَإِنَّ ذلِکَ لا يَرُدُّ شَيئا ويُطَيِّبُ بِنَفسِهِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
چون بر بيمار درآمديد ، براي وي ، آرزوي عمر دراز کنيد؛ چه ، اين [دعا] چيزي [از اجل او] را دفع نميکند ، امّا مايه خرسندي وي ميشود.
بحار الأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۲۵ ، حديث -۳۳ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۰۸
حديث - ۲۹۷
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا دَخَلَ أحَدُکُم عَلي مَريضٍ فَليُصافِحهُ ، وَليَضَع يَدَهُ عَلي جَبهَتِهِ ، وَليَسأَلهُ کَيفَ هُوَ ، وَليُنسِئ لَهُ فِي الأَجَلِ ويَسأَ لُهُ أن يَدعُوَ لَهُم ، فَإِنَّ دُعاءَ المَريضِ کَدُعاءِ المَلائِکَةِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
چون کسي از شما بر بيماري وارد شود ، با او دست بدهد ، دست خويش بر پيشاني وي نهد ، احوالپرسي کند ، آرزوي درازتر شدن عمر وي نمايد و از او بخواهد برايش دعا کند؛ چرا که دعاي بيمار ، به‌سان دعاي فرشتگان است.
کنز العمّال ، جلد ۹ ، صفحه ۱۰۳ ، حديث -۲۵۱۹۱ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۰۶
حديث - ۲۹۸
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا دَخَلتَ عَلي مَريضٍ فَمُرهُ أن يَدعُوَ لَکَ ؛ فَإِنَّ دُعاءَهُ کَدُعاءِ المَلائِکَةِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
چون بر بيماري وارد شدي ، از او بخواه برايت دعا کند؛ چرا که دعاي او ، به سانِ دعاي فرشتگان است.
الکافي ، جلد ۳ ، صفحه ۱۱۷ ، حديث -۳ عن سيف بن عميرة ، مکارم الأخلاق ، جلد ۲ ، صفحه ۱۷۳ ، حديث - ۲۴۳۴ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۱۰
حديث - ۲۹۹
الإمام الصادقعليه‌السلام :
مَن عادَ مَريضا فِي اللّهِ ، لَم يَسأَلِ المَريضُ لِلعائِدِ شَيئا إلاَّ استَجـابَ اللّهُ لَـهُ
امام صادقعليهالسلام :
هر کس بيماري را براي خدا عيادت کند ، آن بيمار براي عيادت کننده ، از خداوند چيزي نخواهد مگر آن که خداوند دعايش را استجابت کند.
بحار الأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۱۷ ، حديث -۱۰ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۲۱۰
حديث - ۳۰۰
اُنظُروا مَن تُرضِعُ أولادَکُم ؛ فَإِنَّ الوَلَدَ يَشِبُّ عَلَيهِ
امام عليعليهالسلام :
بنگريد که چه کسي فرزندانتان را شير ميدهد ؛ چرا که کودک ، به همين شير ، رشد ميکند
الکافي ، جلد ۶ ، صفحه ۴۴ ، حديث -۱۰، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۶۸۰
حديث - ۳۰۱
الإمام الباقرعليه‌السلام :
اِستَرضِع لِوَلَدِکَ بِلَبَنِ الحِسانِ ، وإيّاکَ وَالقِباحَ ؛ فَإِنَّ اللَّبَنَ قَد يُعدي
امام باقرعليه‌السلام :
براي فرزند خود ، از زنان زيبا ، شيردهي بخواه و از زشتان بپرهيز ؛ چرا که شير ، گاه سرايت ميکند
تهذيب الأحکام ، جلد ۸ ، صفحه ۱۱۰ ، حديث - ۳۷۶ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۶۸۲
حديث - ۳۰۲
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا تَستَرضِعُوا الحَمقاءَ ولاَ العَمشاءَ ؛ فِإِنَّ اللَّبَنَ يُعدي
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
زن کودن و نيز زني را که چشمش ضعيف است و آب‌ريزش دارد ، به دايگي مگيريد ؛ چرا که شير ، سرايت ميکند
بحار الأنوار ، جلد ۱۰۳ ، صفحه ۳۲۳ ، حديث -۱۳،دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۶۸۲
حديث - ۳۰۳
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مِن سُنَّتِي التَّزويجُ ، وَاطلُبُوا الوَلَدَ ؛ فَإِنّي اُکاثِرُ بِکُمُ الاُمَمَ غَداً وتَوَقَّوا عَلي أولادِکُم لَبَنَ البَغِيِّ مِنَ النِّساءِ ، وَالمَجنونَةِ ؛ فَإِنَّ اللَّبَنَ يُعدي
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
همسر دادن و همسر گرفتن ، از سنّت من است فرزند بجوييد ؛ چرا که من ، فردا به شما بر ديگر امّت‌ها فراواني مي‌جويم درباره فرزندانتان ، از شير زنان بدکاره و ديوانه ، اجتناب کنيد ؛ چرا که شير ، سرايت ميکند
بحار الأنوار ، جلد ۱۰۳ ، صفحه ۳۲۳ ، حديث -۹ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۶۸۴
حديث - ۳۰۴
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن قامَ عَلي مَريضٍ يَوماً ولَيلَةً ، بَعَثَهُ اللّه تَعالي مَعَ إبراهيمَ الخَليلِعليه‌السلام ، فَجازَ عَلَي الصِّراطِ کَالبَرقِ اللاّمِعِ .
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هر کس يک شبانه روز بيماري را پرستاري کند ، خداوند ، او را همراه با ابراهيم خليل ، برمي‌انگيزد و به سان برقي پُر درخشش ، از صراط مي‌گذرد
بحارالأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۲۵ ، حديث -۳۵ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۸۰
حديث - ۳۰۵
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن أطعَمَ مَريضاً شَهوَتَهُ ، أطعَمَهُ اللّهُ عز و جل مِن ثِمارِ الجَنَّةِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هر کس غذايي را که بيمار هوس کرده است ، به او برساند ، خداوند ، از ميوه‌هاي بهشتي به او خواهد خوراند.
بحارالأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۲۴ ، حديث -۳۲ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۸۲
حديث - ۳۰۶
قال الامام عليعليهالسلام :
مَنْ اَرَادَ دُخُولَ الْمَسْجِدِ فَلْيَدَخُلْ عَلي سُکُونٍ وَ وَقارٍ فَاِنَّ الْمَساجِدَ بُيُوتُ اللهِ وَ اَحَبُّ الْبقاع اِلَيْه.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
هر کس مي خواهد به مسجد داخل گردد، با آرامش و طمأنينه وارد شود، چون مساجد خانه هاي خدا و محبوب ترين محل ها در نظر اوست.
«من لايحضره الفقيه، ج ۱، ص ۱۷۰»
حديث - ۳۰۷
قال الامام الصادقعليه‌السلام :
اِذا دَخَلْتَ الْمَسْجِدَ فَاحْمَدِ اللهَ وَ اثْنِ عَلَيْهِ وَ صَلِّ عَلَي النَّبِيِّ -صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم –
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
هر گاه داخل مسجد شدي، حمد و سپاس خداي را بگو و بر پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم درود بفرست.
«وسائل الشيعه، ج ۳، ص ۵۱۶»
حديث - ۳۰۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
قَولُ : «لا حَولَ ولا قُوّةَ إلاّ باللّه» فيهِ شِفاءٌ مِن تِسعَةٍ وتِسْعينَ داءً ، أدْناها الهَمُّ
جمله «لا حول ولا قوة الا باللّه» نود و نه درد را شفا ميدهد که ساده‌ترين آنها اندوه است
قرب الإسناد : ۷۶ / ۲۴۴ ، منتخب ميزان الحکمه: ۱۴۸
حديث - ۳۰۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إذَا اشتَکي أحَدُکُم عَينَيهِ فَليَقرَأ آيَةَ الکُرسِيِّ ، وَليُضمِر في نَفسِهِ أنَّها تَبرَأُ ؛ فَإِنَّهُ يُعافي إن شاءَ اللّهُ
اگر کسي از شما چشمانش ناراحت بود ، آيه‌الکرسي بخواند و در دل ، نيّت شفا کند به خواست خداوند ، بهبود خواهد يافت
مکارم الأخلاق ، جلد ۲ ، صفحه ۲۰۵ ، حديث -۲۵۲۸ ، بحار الأنوار ، جلد ۹۲ ، صفحه ۲۶۲ ، حديث - ۴ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۳۱۲
حديث - ۳۱۰
الإمام الصادقعليه‌السلام :
يُستَحَبُّ لِلمَريضِ أن يُعطِيَ السّائِلَ بِيَدِهِ ، ويَأمُرَ السّائِلَ أن يَدعُوَ لَهُ
امام صادقعليهالسلام :
مستحب است بيمار به دست خود ، صدقه‌اي به سائل بدهد و از او بخواهد براي وي ، دعا کند
الکافي ، جلد ۴ ، صفحه ۴ ، حديث -۹ ، بحارالأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۰۹ ، حديث - ۲۵ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۷۴
حديث - ۳۱۱
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن أکَلَ قَبلَ أن يَشرَبَ و تَسَحَّرَ ، و مَسَّ شَيئا مِنَ الطِّيبِ ؛ قَوِيَ عَلَي الصِّيامِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هر کس پيش از نوشيدن چيزي ، غذا بخورد و سَحَري ميل کند و قدري بوي خوش [بر خود] بمالد ، بر روزه گرفتن ، توان بيشتري يابد
کنز العمّال ، جلد ۸ ، صفحه ۵۱۰ ، حديث -۲۳۸۸۲ نقلاً عن شُعب الإيمان عن أنس دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۰۸
حديث - ۳۱۲
الإمام الصادقعليه‌السلام :
الرّيحُ الطَّيِّبَةُ ؛ تَشُدُّ العَقلَ ، و تَزيدُ في الباهِ
امام صادقعليهالسلام :
بوي خوش ، عقل را استوار ميکند و بر توان جنسي مي‌افزايد
بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۷۵ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۰۸
حديث - ۳۱۳
الإمام الصادقعليه‌السلام :
مَن تَطَيَّبَ أوَّلَ النَّهارِ ؛ لَم يَزَل عَقلُهُ مَعَهُ إلَي اللَّيلِ
امام صادقعليهالسلام :
هر کس در آغاز روز ، بوي خوش استعمال کند ، تا شب ، عقلش او را همراهي ميکند
الکافي ، جلد ۶ ، صفحه ۵۱۰ ، حديث -۷ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۱۰
حديث - ۳۱۴
الإمام الصادقعليه‌السلام :
مَن تَطَيَّبَ بِطيبٍ أوَّلَ النَّهارِ و هُوَ صائِمٌ ؛ لَم يَفقِد عَقلَهُ
امام صادقعليهالسلام :
هر کس در حالي که روزه است ، در آغاز روزه ، خوشبو کننده‌اي به کار ببرد ، عقل خويش را از کف ندهد
بحار الأنوار ، جلد ۹۶ ، صفحه ۲۹۰ ، حديث -۹ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۱۰
حديث - ۳۱۵
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يُکرَهُ لِلرَّجُلِ أن يَغشَي المَرأَةَ وقَدِ احتَلَمَ ، حَتّي يَغتَسِلَ مِنِ احتِلامِهِ الَّذي رَأي ؛ فَإِن فَعَلَ وخَرَجَ الوَلَدُ مَجنوناً فَلا يَلومَنَّ إلاّ نَفسَهُ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
براي مرد ، مکروه است که پس از احتلام ، با زن همبستري کند ، مگر آن که از احتلام پيشين ، غسل کرده باشد ؛ چه ، اگر چنين کند و فرزندش ديوانه زاده شود ، جز خويش را نکوهش نکند
بحار الأنوار ، جلد ۱۰۳ ، صفحه ۲۸۳ ، حديث -۳
حديث - ۳۱۶
الإمامُ الصّادقُعليه‌السلام :
إنَّ مَن أجابَ في کلِّ ما يُسْألُ عَنهُ لََمجْنونٌ
امام صادقعليهالسلام :
هر کس به هر سؤالي که از او ميشود جواب دهد ديوانه است
معاني الأخبار : ۲۳۸ / ۲ ، منتخب ميزان الحکمه: ۱۱۲
حديث - ۳۱۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
هر کس در هر روز ، دو بار مسواک بزند ، سنّت پيامبران را استمرار بخشيده است ، در برابر هر نمازي که بخواند ، خداوند ، برايش پاداش صد رکعت مي‌نويسد ، از فقر به غنا (و بي‌نيازي) درمي‌آيد ، دهانش خوشبو ميشود ، حافظه‌اش فزوني مي‌يابد ، فهمش استوار مي‌گردد ، غذايش گوارش مي‌يابد ، درد دندان‌هايش از ميان مي‌رود ، بيماري از او دور مي‌گردد ، و فرشتگان ، به واسطه نوري که بر او مي‌بينند ، با او دست مي‌دهند و دندان‌هايش تميز ميشود
جامع الأخبار ، صفحه ۱۵۱ ، حديث -۳۴۰ عن ، بحار الأنوار ، جلد ۷۶ ، صفحه ۱۳۸ ، حديث - ۴۹ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۳۷۲
حديث - ۳۱۸
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
السِّواکُ يَزِيدُ الرَّجُلَ فَصاحَةً
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مسواک زدن ، بر زبان آوري مرد مي‌افزايد
بحار الأنوار : ۷۶ / ۱۳۵ / ۴۸ منتخب ميزان الحکمة : ۲۸۸
حديث - ۳۱۹
الإمام الصادقعليه‌السلام :
عَلَيکُم بِالسِّواکِ ؛ فَإِنَّهُ يُذهِبُ وَسوَسَةَ الصَّدرِ
امام صادقعليهالسلام :
بر شما باد مسواک زدن ؛ چرا که وسوسه دل را از ميان مي‌بَرَد
الأمالي للطوسي ، صفحه ۶۶۷ ، حديث -۱۳۹۶ عن أبي غندر ، بحار الأنوار ، جلد ۷۶ ، صفحه ۱۳۹ ، حديث - ۵۲ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۳۷۲
حديث - ۳۲۰
الإمام الصادقعليه‌السلام :
مِن سُنَنِ المُرسَلينَ السِّواکُ
امام صادقعليهالسلام :
مسواک زدن ، از سنّتهاي فرستادگان [الهي] است
الکافي ، جلد ۳ ، صفحه ۲۳ ، حديث -۲
حديث - ۳۲۱
الإمام الصادقعليه‌السلام :
مِن أخلاقِ الأَنبِياءِعليهم‌السلام السِّواکُ .
امام صادقعليهالسلام :
مسواک زدن ، از سنّتهاي پيامبران است
الکافي ، جلد ۶ ، صفحه ۴۹۵ ، حديث -۱
حديث - ۳۲۲
الإمامُ الباقرُعليه‌السلام :
إنّ السِّواکَ في السَّحَرِ قَبلَ الوُضُوءِ مِنَ السُّنَّةِ
امام باقرعليه‌السلام :
مسواک زدن در سحرگاه ، پيش از وضو گرفتن، جزء سنّت است
الفقيه : ۱ / ۴۸۰ / ۱۳۹۰ ، منتخب ميزان الحکمه: ۲۸۸
حديث - ۳۲۳
الإمامُ الصّادقُعليه‌السلام
لَمّا سُئلَ : أتَري هذا الخَلقَ کُلَّهُ مِنَ الناسِ ؟: فقالَ : ألْقِ مِنهُمُ التارِکَ للسِّواکِ
امام صادقعليهالسلام
در پاسخ به اين سؤال که : آيا اين خلايق همه در شمار آدميانند ؟- فرمودند: افرادي را که مسواک نمي‌زنند از شمار آنها بينداز
بحار الأنوار : ۷۶ / ۱۲۸ / ۱۱
حديث - ۳۲۴
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم في وصيَّتِهِ لعليٍّ عليه‌السلام :
يا عليُّ ، علَيکَ بالسِّواکِ ، وإن استَطَعتَ أن لا تُقِلَّ مِنهُ فافعَلْ ، فإنَّ کُلَّ صلاةٍ تُصَلِّيها بالسِّواکِ تَفضُلُ علي التي تُصَلِّيها بغَيرِ سِواکٍ أربَعينَ يَوما
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در سفارش به علي عليه‌السلام ، مي‌فرمايند :
اي علي ! بر تو باد به مسواک زدن ؛ اگر توانستي که از اين کار کم نکني چنين کن ؛ زيرا هر نمازي که با مسواک زدن بخواني از چهل روز نمازي که بي‌مسواک زدن بگزاري برتر است
البحار : ۷۶ / ۱۳۷ / ۴۸
حديث - ۳۲۵
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
في وصيَّتِهِ لعليٍّعليه‌السلام : علَيکَ بالسِّواکِ عِندَ کُلِّ وُضوءٍ .
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در سفارش به علي عليه‌السلام ، مي‌فرمايند :
بر تو باد به مسواک زدن با هر وضويي
البحار : ۷۷ / ۶۹ / ۸
حديث - ۳۲۶
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
خَلِّلوا لِحاکُم ، وقُصّوا أظافيرَکُم ؛ فَإِنَّ الشَّيطانَ يَجري ما بَينَ اللَّحمِ وَالظُّفرِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ميان ريش خود را تميز کنيد و ناخن‌هايتان را بگيريد ؛ زيرا شيطان ، ميان گوشت و ناخن ، روان ميشود
کنز العمّال ، جلد ۹ ، صفحه ۳۰۱ ، حديث -۲۶۱۰۱ ، دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۵۵۰
حديث - ۳۲۷
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله
لَمّا أبصَرَ رجُلاً شَعثا شَعرُ رأسِهِ ، وَسخَةً ثِيابُهُ ، سَيّئةً حالُهُ: مِن الدِّينِ المُتعَةُ وإظهارُ النِّعمَةِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم آنگاه که مردي را با موهايي ژوليده و جامه‌اي چرکين و سر و وضعي نامرتّب ديندد - فرمودند: استفاده از نعمتهاي خدا و آشکار ساختن نعمت جزو دين است .
الکافي : ۶ / ۴۳۹ / ۵
حديث - ۳۲۸
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لِکُلِّ شَيءٍ حيلَةٌ ، وحيلَةُ الصِّحَّةِ فِي الدُّنيا أربَعُ خِصالٍ : قِلَّةُ الکَلامِ ، و قِلَّةُ المَنامِ ، و قِلَّةُ المَشيِ ، و قِلَّةُ الطَّعامِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هر کاري را چاره‌اي است و چاره تندرستي در دنيا ، چهار چيز است : کم سخن گفتن ، کم خفتن ، کم راه رفتن و کم خوردن
بحار الأنوار ، جلد ۸ ، صفحه ۱۴۴ ، حديث -۶۷ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۹۲
حديث - ۳۲۹
الإمامُ الصّادقُعليه‌السلام :
النَّعيمُ في الدُّنيا الأمنُ وصِحَّةُ الجِسمِ ، وتَمامُ النِّعمَةِ في الآخِرَةِ دُخولُ الجَنّةِ ، وما تَمَّتِ النِّعمَةُ علي عَبدٍ قَطُّ لَم يَدخُلِ الجَنَّةَ
امام صادقعليهالسلام :
نعمت دنيا ، امنيّت و تندرستي است و نعمت کامل در آخرت ، وارد شدن به بهشت است و بنده‌اي‌که به بهشت نرود هرگز نعمت بر او کامل نشده‌است.
معاني الأخبار : ۴۰۸ / ۸۷
حديث - ۳۳۰
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
نِعمَتانِ مَفتونٌ فيهِما کَثيرٌ مِن النّاسِ : الفَراغُ والصِّحَّةُ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
دو نعمت است که بسياري از مردم در آنها آزموده مي‌شوند (يا به سبب آنها به گمراهي و فساد مي‌افتند) : فراغت و تندرستي
الخصال : ۳۵ / ۷
حديث - ۳۳۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن نَظَّفَ ثَوبَهُ ، قَلَّ هَمُّهُ ؛
هر کس جامه خويش را تميز کند، انديشه و اندوهش کم شود
بحار الأنوار ، جلد ۷۸ ، صفحه ۹۳ ، حديث -۱۰۴
حديث - ۳۳۲
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ثَمانيةٌ لا تُقبَلُ مِنهُمُ‌الصَّلاةُ : العَبدُ الآبِقُ حتّي يَرجِعَ إلي مَولاهُ ، والناشِزُ وزَوجُها علَيها ساخِطٌ ، ومانِعُ الزَّکاةِ ، وتارِکُ الوُضوءِ ، والجاريَةُ المُدرِکَةُ تُصَلِّي بغَيرِ خِمارٍ ، وإمامُ قَومٍ يُصَلِّي بهِم وهُم لَهُ کارِهُونَ ، والسَّکرانُ ، والزَّبِينُ ؛ وهُو الذي يُدافِعُ البَولَ والغائطَ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هشت نفرند که نمازشان پذيرفته نميشود : بنده فراري ، تا زماني که به سوي مولايش برگردد زن نافرمان ، که شوهرش از او ناراضي است کسي که زکات نمي‌دهد کسي که وضو نمي‌گيرد دختر بالغي‌که بدون‌روسري نماز بخواند پيشواي قومي که با آنان نماز بخواند در حالي که از او ناراضي هستند آدم مست و زَبين ، يعني کسي که بول و غائط خود را به زور نگه داشته است
مکارم الأخلاق : ۲ / ۳۲۴ / ۲۶۵۶ ، منتخب ميزان الحکمه : ۳۲۶
حديث - ۳۳۳
قال الامام عليعليهالسلام :
... حقّ الوالِدِ أن يُطيعَهُ في کلّ شئٍ الاّ في معصيةِ اللهِ سبحانَهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
حق والدين برفرزندان اين است که در هر چيزي از او اطاعت کند مگر در چيزي که موجب معصيت و نافرماني خداوند سبحان است.
«نهج البلاغه، حکمت ۳۳۹»
حديث - ۳۳۴
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
العبدُ المطيعُ لوالديهِ و لرّبه في أعلي علّيين.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
بنده اي که مطيع پدر و مادر و پروردگارش باشد، روز قيامت در بالاترين جايگاه است.
«کنز العمّال، ج ۱۶، ص ۴۶۷»
حديث - ۳۳۵
قال الامام الصادقعليه‌السلام : اِنْ اَحْبَبْتَ اَنْ يَزيدَ اللّه في عُمُرِکَ فَسُرَّ اَبَـوَيْکَ.
امام صادقعليهالسلام : اگر دوست داري که خداوند عمرت را زياد کند، پدر و مادرت را شاد کن.
«بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۸۱، ح ۸۴»
حديث - ۳۳۶
قال الامام عليعليهالسلام : مَنْ بَرَّ والديهِ بَرَّهُ ولدُهُ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: کسي که به پدر و مادر خويش نيکي کند، فرزندان او نيز به او نيکي خواهند کرد.
«تصنيف غرر الحکم، ص ۴۰۷، ح ۹۳۴۱»
حديث - ۳۳۷
قال الامام عليعليهالسلام : برّ الوالدين أکبَرُ فريضةٍ.
امام عليعليهالسلام فرمودند: بزرگترين تکليف الهي نيکي کردن به پدر و مادر است.
«تصنيف غرر الحکم، ص ۴۰۷، ح ۹۳۳۹»
حديث - ۳۳۸
عَن النبيصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال: ثلاثةٌ حقٌ علي الله تعالي عونُهم، المجاهدُ في سبيلِ اللهِ و المکاتِبُ الذي يُريدُ الاَداءَ، و الناکحْ الذّي يُريُد العفافَ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: سه گروه بر خداوند متعال حق دارند تا آنها را ياري کند: مجاهد در راه خدا و کسي که سعي مي کند تا قرض خويش را ادا کند و آنکه مي خواهد ازدواج کند تا دامن خويش را پاک نگهدارد.
«نهج الفصاحه، ح ۱۲۱۹»
حديث - ۳۳۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ما وَلدٌ بارٌّ نَظَرَ الي أبويهِ الاّ کان له بکلّ نظْرَةٍ حجَّةً مبرورةً .
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر فرزند نيکوکاري که با مهرباني به پدر و مادر خويش نگاه کند، در مقابل هر نگاه، ثواب يک حجّ کامل مقبول به او داده مي شود. سئوال کردند اي رسول خدا، حتّي اگر در هر روز صد مرتبه نگاه کند؟ فرمودند: آري خداوند بزرگتر و پاک تر است.
«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۷۳»
حديث - ۳۴۰
عَن اميرالمؤمنينَعليه‌السلام : خيارُ خصالِ النساءِ شرارُ خِصالِ الرّجالِ، الزَّهوُ و الجُبنُ و البُخلُ فان کانت المرئةُ مزهوةً لم تُمکنْمِن نفسِها و اذا کانت بخيلةً حفظتْ مالَها.
اميرالمؤمنينعليه‌السلام فرمودند: نيکوترين خصلتهاي زنان، بدترين خصلتهاي مردان است و آن خصلتها عبارتند از: تکبر، ترس و بخل، پس اگر زن متکبر باشد اجازه ندهد کسي به او دست يازد و اگر بخيل باشد اموال خود و شوهرش را حفظ کند و در صورتي که ترسو باشد، هراسان مي شود از هر چه که عارض او شود.
«نهج البلاغه، حکمت ۲۳۴»
حديث - ۳۴۱
عَن الامام الصادقعليه‌السلام : لما زُفّتْ فاطمةُ الي عَليٍعليه‌السلام نَزلَ جبرئيلُ و ميکائيلُ و اسرافيلُ فَکبرَ جَبرئيلُ و کبّر اسرافيلُ و کبّر ميکائيلُ فکبرتِ الملائکةُ و جرِت السُنةُ بالتکبيرِ في الزفافِ الي يومِ القيامةِ.
امام صادقعليهالسلام - فرمودند: وقتي که شب عروسي حضرت فاطمه - سلام الله عليها - فرا رسيد، جبرئيل و ميکائيل و اسرافيل آمدند. جبرئيل تکبير گفت و سپس اسرافيل و پس از آن ميکائيل تکبير گفت و آنگاه فرشتگان نيز تکبير گفتند و بر اين اساس «سنت» است که در شب عروسي «تکبير» گفته شود.
«سنن النبي، ص ۱۵۰»
حديث - ۳۴۲
عَن الامامِ موسي بنِ جعفرٍعليه‌السلام قال: ثَلاثةٌ يُستظلونَ بظلِ عَرشِ اللهِ يومَ القيامةِ يومٌ لا ظِلَّ الا ظلةُ رَجلٌ زوّجَ اَخاهُ المسلمَ او اَخدمهُ او کتَمَ له سرّاً.
امام موسي بن جعفرعليه‌السلام فرمودند: خداوند در روز قيامت سه دسته را در زير سايه عرش خويش پناه مي دهد در حالتي که سايه اي جز سايه عرش پروردگار وجود ندارد و آنها عبارتند از: کسي که برادر مسلمان خود را زن دهد و کسي يا به برادر ديني خود خدمت کند و يا آنکه از فاش شدن اسرار برادر مسلمانش جلوگيري کند.
«نور الثقلين، ج ۳، ص ۵۹۹»
حديث - ۳۴۳
عَن الامامِ الباقرِعليه‌السلام قال: لَهو المؤُمنِ في ثَلاثةِ اشياءٍ التَمتعُ بِالنساءِ و مُفاکهَةِ الاِخوانِ و الصَلاةُ بِالليلِ.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: سرگرمي انسان مؤمن در سه چيز است: کامجويي از زنان (حلال)، خوش گويي با دوستان و خواندن نماز شب.
«الخصال، ج ۱، ص ۱۱۶»
حديث - ۳۴۴
عَن الامام الصادقعليه‌السلام : الرزقُ مَعَ النساءِ و العيالِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: رزق و روزي انسان در گرو وجود زن و فرزند است.
«نور الثقلين، ج ۳ ص ۵۹۵»
حديث - ۳۴۵
عَن الامام الصادقعليه‌السلام : خيُر اولادِنا الاَبَلَهُ العقولُ و خيرُ النساءِ البَلُهاءُ الخَجولُ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: بهترين فرزندان ما عاقلان خيرانديش و بهترين زنان ما عاقلان باحيا و خجالت پيشه اند.
«وسائل الشيعه، ج ۷، ص ۳۱۱»
حديث - ۳۴۶
عَن النبيِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : يفتحُ ابوابُ السماءِ بالرَّحمةِ في اَربعِ مواضِعَ عندَ نزولِ المطرِ و عندَ نَظَرِ الولدِ في وجهِ الوالدينِ وعندَ فَتْحِ بابِ الکعبةِ و عندَ النکاحِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: درهاي آسمان رحمت الهي در چهار مورد گشوده مي شود، هنگام آمدن باران، آنگاه که فرزند به صورت پدر و مادر خود نگاه کند و هنگام بازگشايي درب خانه خدا و هنگام ازدواج، کسي که دوست دارد خدا را پاک و مطهر ملاقات کند، بايد به زناشويي بپردازد.
«بحار الأنوار, ج ۱۰۰، ص ۲۲۱»
حديث - ۳۴۷
قال الامام الباقرعليه‌السلام : ثلاثٌ لم يجعلِ الله لأحدٍ فيهنَّ رُخصةً: أداءُ الامانَة و برّ الوالدينِ برَّين کانا أو فاجرين.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: خداوند سبحان در سه چيز به احدي اجازه ترک نداده است: ۱. اداي امانت به صاحبِ آن خواه نيکوکار باشد، خواه فاجر و گنهکار. ۲. وفاي به عهد نسبت به هر کسي، نيکوکار باشد يا بدکار. ۳. نيکي به پدر و مادر خواه انسانهاي خوب و نيکوکاري باشند، خواه گنهکار و اهل فجور.
«وسائل الشيعه، ج ۲۱، ص ۴۹۰»
حديث - ۳۴۸
قال الامام الرّضاعليه‌السلام : سألَ رجلٌ رسولَ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ما حقُّ الوالِدِ علي ولدهِ؟ قال: لا يسميّهِ باسْمِهِ، و لا يمشي بين يديهِ و لا يجلسُ قبلَهُ و لا يستَسِبُّ له.
امام رضاعليه‌السلام فرمودند: مردي از پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سؤال کرد: حقّ پدر بر فرزند چيست؟ حضرت فرمودند: او را با نام صدا نکند، در راه رفتن از او جلو نيفتد، قبل از او ننشيند و کاري انجام ندهد که مردم پدرش را لعنت کرده و دشنام دهند.
«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۴۵»
حديث - ۳۴۹
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : بينا موسي بن عمران يُناجي عزّوجلّ اذ رأي رَجُلاً تحت عرش الله عزّوجلّ فقال: يا ربِّ .
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هنگامي که حضرت موسيعليه‌السلام مشغول مناجات با پروردگارش بود، مردي را ديد که در سايه عرش الهي در ناز و نعمت است، عرض کرد: خدايا اين کيست که عرش تو بر او سايه افکنده است؟ خداوند متعال فرمودند: او نسبت به پدر و مادرش نيکوکار بود و هرگز سخن چيني نمي کرد.
«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۶۵»
حديث - ۳۵۰
سئل عن الامام الصّادقعليه‌السلام أي الاعمال أفضَلُ؟ قال: الصّلاةُ لِوَقتِها و برّ الوالدين و الجِهادُ في سبيل اللهِ.
از امام صادقعليهالسلام پرسيدند: برترين اعمال کدامند؟ امام فرمودند: نماز اوّل وقت، نيکي به پدر و مادر و جهاد در راه خدا.
«بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۸۵»
حديث - ۳۵۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ نَظَر الي أبَويه نَظَرَ ماقتٍ و هُما ظالمانِ لَهُ، لم يَقبَلِ اللهُ لَهُ صلاةً.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر کس به پدر و مادرش از روي غضب نگاه کند حتي در حالي که آنها در حق او ظلم مي کنند، خدا هيچ نمازي را از او قبول نمي نمايد.
«اصول کافي، ج ۴، ص ۵۰»
حديث - ۳۵۲
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : جاءَ رجلٌ الي النبيّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فقال يا رسول الله من أبَرُّ؟ قالَ: اُمُّکَ، قالَ: ثمَّ من: قال اُمُّکَ .
امام صادقعليهالسلام فرمودند: شخصي خدمت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم رسيد و گفت: اي رسول خدا به چه کسي نيکي کنم؟ حضرت فرمودند: به مادرت. گفت: بعد از او به چه کسي؟ حضرت فرمودند: به مادرت. گفت: سپس به چه کسي؟ حضرت فرمودند: به مادرت. باز پرسيد: بعد از او به چه کسي؟ حضرت فرمودند: به پدرت.
«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۹۴»
حديث - ۳۵۳
سئل ابا عبداللهعليه‌السلام عن قولِ الله: «و بالوالدين احساناً» فقال: ألاحسانُ أن تُحسِنَ صحبَتَهُما .
از امام صادقعليهالسلام در مورد معناي آيه « و بالوالدين احساناً» پرسيدند، حضرت فرمودند: احسان به پدر و مادر اين است که رفتارت را با آنها نيکو سازي و مجبورشان نکني تا چيزي را که نياز دارند از تو بخواهند.(يعني قبل از اظهار نياز درخواست آنها را برطرف کني.)
«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۷۹»
حديث - ۳۵۴
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : لا تملَأ عينيکَ من النَّظَرِ اليهما الاّ برحمةٍ و رقَّةٍ و لا ترفَع صوتکَ فوقَ أصواتِهِما و لا يَديکَ فوق أيديهما و لا تتقدَّم قُدّامهُما.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: چشمهايت را جز از روي دلسوزي و مهرباني به پدر و مادر خيره مکن و صدايت را بلندتر از صداي آنان نبر و دستهايت را بالاتر از دستهاي آنان نياور و جلوتر از آنان قدم بر مدار.
«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۷۹»
حديث - ۳۵۵
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : ما يمنَعُ الرّجل منکم أن يَبرَّ والديه حييّن أو ميّتين، يصلّي عنهما و يتصدّق عنهما و يحجَّ عنهما .
امام صادقعليهالسلام فرمودند: چه چيز مانع شخص مي شود که وقتي پدر و مادرش زنده يا مرده اند، به آنها نيکي کند، به اين صورت که به نيّت آنها نماز بخواند، صدقه بدهد، حجّ به جا آورد و روزه بگيرد، زيرا اگر چنين کند ثواب آنها به پدر و مادرش مي رسد و به خود شخص هم همان قدر ثواب داده مي شود، به علاوه خداوند متعال به واسطه کارهاي نيک و نماز، خير زيادي به او عطا مي کند.
«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۴۶»
حديث - ۳۵۶
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : و منَ العُقوقِ أن ينظُرَ الرّجِلُ الي والديه فَيُحدَّ النَّظر اليهما.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: از چيزهايي که موجب عاق شدن است، اين است که انسان به پدر و مادر خويش تيز نگاه کند.(خيره شود)
«اصول کافي، ج ۴، ص ۵۰»
حديث - ۳۵۷
قال الامام الصّادقعليه‌السلام : يَجبُ للوالدَين علي الوَلَدِ ثلاثةُ أشياءَ: شکرهما علي کلّ حالٍ، و طاعتهما فيما يأمرانه و ينهيانه عنه في غير معصية اللهِ و نصيحتهما في السّر و العلانية.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: پدر و مادر سه حق بر فرزند خويش دارند؛ ۱. در هر حال سپاس گذار و شاکر آنان باشد. ۲. در آنچه به آن امر و يا از آن نهي مي کنند، مطيع آنان باشد، مگر اينکه موجب معصيت پروردگار شود. ۳. در آشکار و نهان، خيرخواه و دلسوز آنان باشد. «تحف العقول، ص ۲۳۸»
حديث - ۳۵۸
قال ابو عبد اللهعليه‌السلام : يا ميسر قد حضر اجلک غير مرة و لا مرتين، کل ذلک يؤخر الله اجلک، لصلتک قرابتک، و ان کنت تريد ان يزاد في عمرک فبر شيخيک يعني ابويک.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: اي ميسر (يکي از اصحاب حضرت) بارها اجل و مرگ تو فرا رسيده و هر بار خداوند آن را به خاطر صله رحم با خويشاوندانت به تاخير انداخته است و اگر ميخواهي خداوند بر عمر تو را زياد کند، به پدر و مادرت نيکي کن.
«بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۸۴»
حديث - ۳۵۹
قال الامام الصادقعليه‌السلام في قَولِه تَعَالي: (وَ قُل لَهُمَا قَولاً کرِيما): إِن ضَرَبَاک فَقُل لَهُمَا غَفَرَ اللهُ لَکمَا.
امام صادقعليهالسلام درباره آيه «و با آن دو به شايستگي سخن بگو» فرمودند: اگر تو را کتک زدند، بگو: خدا شما را بيامرزد.
«الکافي، ج ۲، ص ۱۵۸»
حديث - ۳۶۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر مردي که فرزند خود را نفرين کند، مبتلا به فقر مي شود.
«بحار الأنوار، ج ۱۰۴، ص ۹۹»
حديث - ۳۶۱
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا يَدخُلُ الجَنَّةَ عَاقٌّ وَلا مُدمِنُ خَمرٍ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که مورد عاق پدر و مادر باشد و نيز کسي که اهل ميگساري باشد، وارد بهشت نخواهند شد.
«بحار الأنوار، ج ۲، ص ۱۱۷»
حديث - ۳۶۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مِن حقّ الوالِدِ أن يَخشَعَ لَهُ عند الغَضَب.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: حقّ پدر بر فرزند اين است که به هنگام غضب و خشم پدر، فرزند در مقابل او خاشع بوده و سر تسليم فرود آورد.
«کنزالعمال، ح ۴۵۵۱۲»
حديث - ۳۶۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ أصبَحَ مُطيعاً للهِ في الوالدين أصبح لَهُ بابانِ مفتوحان في الجنّةِ و ان کان واحداً فواحداً.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که دستور الهي را در مورد پدر و مادر خويش اطاعت کند و دو درب از بهشت به رويش گشوده خواهد شد و اگر فرمان الهي را در مورد يکي از آنان انجام دهد، يک درب گشوده مي شود.
«کنزالعمال، ج ۱۶، ص ۴۶۷»
حديث - ۳۶۴
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَن أرضي والدَيهِ فَقد أرَضَي الله و مَن أسخَطَ والِدَيهِ فقَد أسخط الله.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر کس که پدر و مادرش را خشنود سازد حقيقتاً خدا را خشنود ساخته است و کسي که پدر و مادر خويش را به خشم آورد، خدا را به خشم آورده است.
«کنزالعمال، ج ۱۶، ص ۴۷۰»
حديث - ۳۶۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : يقالُ للعاقِّ : إعمل ما شئت فانّي لا أغفِرُ لکَ.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: به کسي که عاق والدين شده (از طرف خدا) گفته مي شود: هر کاري مي خواهي انجام بده که ديگر تو را نمي بخشم.
«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۸۰»
حديث - ۳۶۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : أربعةٌ لا يَنظُرُ اللهُ اليهم يومَ القيامةِ، عاقٌ و منّانٌ و مکذِّبٌ بالقدر و مُدمِنُ خَمرٍ.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند در روز قيامت به چهار گروه نظر رحمت نخواهد کرد: عاق والدين، انساني که بعد از انجام کار خير منّت مي گذارد، منکر قضاء و قَدَر و شرابخوار.
«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۷۱»
حديث - ۳۶۷
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اِيّاکم وَ عُقوقُ الوالدينِ، فانَّ ريح الجنَّةِ تُوجَدُ مِنْ مسيرَة ألف عامٍ و لا يَجدُها عاقٌ و لا قاطعُ رحمٍ.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بر حذر باشيد از اينکه عاق والدين شويد، پس همانا با اينکه بوي بهشت از مسافت هزار سال به مشام مي رسد، عاق والدين و کسي که قطع رحم کند بوي آن را احساس نخواهد کرد.
«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۶۲»
حديث - ۳۶۸
قال الامام الصادقعليه‌السلام : ما نَعْلَمُ شَيْئا يَزيدُ فِي الْعُمْرِ اِلاّ صِلَةَ الرَّحِمِ، حَتّي اِنَّ الرَّجُلَ يَکونُ اَجَلُهُ ثَلاثَ سِنينَ فَيکونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ فَيَزيدُ اللّه في عُمْرِهِ ثَلاثيْنَ سَنَةً فَيَجْعَلُها ثَلاثا وَ ثَلاثيْنَ سَنَةً، وَ يَکونُ اَجَلُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثيْنَ سَنَةً فَيَکونَ قاطِعا لِلرَّحِمِ، فَيَنْقُصُهُ اللّه ثَلاثيْنَ سَنَةً وَ يَجْعَلُ اَجَلَهُ اِلي ثَلاثِ سِنينَ.
امام صادقعليهالسلام : ما، غير از صله رحم، چيزي نمي شناسيم که بر عمر بيفزايد، تا آن جا که گاهي عمر کسي سه سال است، و وقتي که اهل صله رحم مي شود، خداوند هم سي سال بر عمرش مي افزايد و آن را سي و سه سال مي کند و گاهي عمر کسي سي و سه سال است و قطع رحم مي کند و خداوند هم سي سال از عمر او مي کاهد و عمرش را به سه سال، کاهش مي دهد.
«الکافي، ج ۲، ص ۱۵۲، ح ۱۷»
حديث - ۳۶۹
قال الامام الصادقعليه‌السلام : ثَلاثَةٌ اِنْ يَعْلَمُهنَّ الْمُؤمِنُ کانَتْ زيادَةً في عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعْمَةِ عَلَيْهِ: تَطْويلُهُ في رُکوعِهِ وَ سجودِهِ في صلاتِهِ وَ تَطْويلُهُ لِجلوسِهِ عَلي طَعامِهِ اِذا اَطْعَمَ عَلي مائِدَتِهِ وَ اصْطِناعُهُ الْمَعْروفَ اِلي اَهْلِهِ.
امام صادقعليهالسلام : سه چيز است که اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره مندي او از نعمت ها مي شود: طول دادن رکوع و سجده، زياد نشستن بر سر سفره اي که در آن ديگران را اطعام مي کند و خوش رفتاري اش با خانواده.
«الکافي، ج ۴، ص ۴۹، ح ۱۵»
حديث - ۳۷۰
قال الامام الصادقعليه‌السلام : تَجَنَّـبُوا الْبَوائِقَ يُمَدَّ لَکُمْ فِي الاَْعْمارِ.
امام صادقعليهالسلام : از فتنه ها و بدي ها کناره بگيريد، تا عمرتان طولاني شود.
«عيون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۲، ص ۴۰، ح ۹۰»
حديث - ۳۷۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِاَهْلِهِ زادَ اللّه في عُمُرِهِ.
امام صادقعليهالسلام : هر کس به شايستگي در حقّ خانواده اش نيکي کند، خداوند بر عمرش مي افزايد.
«الکافي، ج ۸، ص ۲۱۹، ح ۲۶۹»
حديث - ۳۷۲
قال الامام عليعليهالسلام : وَيْحُ النّائِمِ ما اَخْسَرَهُ! قَصُرَ عُمْرُهُ وَ قَلَّ اَجْرُهُ.
امام عليعليهالسلام : واي بر آن که در خواب (غفلت) است! چه زيانکار است! عمر او کوتاه شده است و پاداش او کم.
«عيون الحکم والمواعظ، ص ۵۰۴، ح ۹۲۳۹»
حديث - ۳۷۳
قال الامام عليعليهالسلام : مَنْ جارَ قَصُرَ عُمْرُهُ.
امام عليعليهالسلام : هر کس ظلم کند، عمرش کوتاه مي شود.
«عيون الحکم والمواعظ، ص ۴۲۹، ح ۷۳۳۴»
حديث - ۳۷۴
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اَلصَّدَقَةُ عَلي وَجْهِها وَ بِرُّ الْوالِدَيْنِ وَ اصْطِناعُ الْمَعْروفِ يُحَوِّلُ الشَّقاءَ سَعادَةً وَ يَزيدُ فِي الْعُمْرِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : صدقه دادن با مراعات شرايطش و خوبي کردن به پدر و مادر و انجام دادن کارهاي نيک، بدبختي را به خوشبختي تبديل مي کند و بر عمر مي افزايد.
«کنزالعمال، ح ۴۴۴۴»
حديث - ۳۷۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اي علي! از ارجمندي مؤمن در نزد خدا اين است که برايش وقت مرگ، معيّن نفرموده است، تا زماني که قصد شرّي کند. آن گاه خداوند جانش را بستاند.
«عيون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۲، ص ۴۰، ح ۹۰»
حديث - ۳۷۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اِذا غَضِبَ اللّه تَعالي عَلي اُمَّةٍ ثُمَّ لَمْ يُنزِل بِهَا العَذابَ غَلَت اَسْعارُها و قَصُرَتْ أعْمارُها و لَم يَربَح تُجّارُها و لَم تَزکُ ثِمارُها و لَم تَغْزُر اَنـْهارُها و حُبِسَ عَنها اَمطارُها و سُلِّطَ عَلَيْها اَشرارُها.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : هرگاه خداوند متعال بر مردمي خشم بگيرد و بر ايشان عذاب نفرستد، اجناس آنها گران و عمرشان کوتاه مي شود، بازرگانان آنها سود نمي برند، ميوه هايشان سالم نمي ماند، رودخانه هاي آنها پر آب نمي گردد، باران از آنها دريغ مي شود و بَدان آنان بر ايشان مسلّط مي گردند.
«من لايحضره الفقيه، ج ۱، ص ۵۲۴، ح ۱۴۸۹»
حديث - ۳۷۷
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : طوبي لِمَنْ طالَ عُمْرُهُ وَ حَسُنَ عَمَلُهُ فَحَسُنَ مُنْقَلَبُهُ اِذْ رَضي عَنْهُ رَبُّهُ وَ وَيْلٌ لِمَنْ طالَ عُمْرُهُ وَ ساءَ عَمَلُهُ وَ ساءَ مُنْقَلَبُهُ اِذْ سَخِطَ عَلَيْهِ رَبُّهُ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : خوشا به سعادت کسي که عمرش طولاني و کردارش خوب باشد. چنين کسي عاقبتش خوب است. زيرا پروردگارش از او راضي است. و واي بر کسي که عمرش طولاني و کردارش بد باشد. چنين کسي عاقبتش بد است. چرا که پروردگارش از او ناراضي است.
«بحارالأنوار، ج ۶۹، ص ۴۰۰، ح ۹۵»
حديث - ۳۷۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : کانَ في ما اَعْطَي اللّه تَعالي مُوسي فِي الاَْلْواحِ اُشْکُرْ لي وَ لِوالِدَيْکَ اَقِکَ الْمَتالِفَ وَ اُنـْسِي ءْ لَکَ في عُمُرِکَ وَ اُحْيِيکَ حَياةً طَيِّـبَةً وَ اَقْلَبَکَ اِلي خَيْرٍِ مِنْها.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : در آنچه خداي متعال در «الواح» به موسي عليه‌السلام داد، از جمله چنين بود: مرا و پدر و مادرت را سپاسگزاري کن، تا از نابود شدن ها حفظت کنم و اجلت را به تأخير بيندازم و به تو زندگي اي پاک ببخشم و تو را از اين زندگي به سوي بهتر از آن، ببرم.
«تاريخ دمشق، ج ۶۱، ص ۱۲۸»
حديث - ۳۷۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ اَرادَ الْـبَقاءَ و لا بَقاءَ: فَلْيُباکِرِ الْغَداءَ وَلْيُجَوِّدِ الْحِذاءَ وَلْيُخَفَّفِ الرِّداءَ وَلْيُقِلَّ مُجامَعَةَ النِّساءِ. قيلَ يا رَسولَ اللّه وَ ما خِفَّةُ الرِّداءِ؟ قالَ: قِلَّةُ الدَّيْنَ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : هر کس ماندگاري مي خواهد ـ و البته ماندگاري [ابدي] وجود ندارد ـ بايد صبحانه را زودتر بخورد، کفش مناسب بپوشد، رداي (بالاپوش) خود را سبک کند و کمتر با زنان بياميزد. پرسيدند: اي پيامبر خدا! سبک بودن رَدا به چيست؟ فرمودند: به کم بودنِ بدهي.
«من لايحضره الفقيه، ج ۳، ص ۵۵۵، ح ۴۹۰۲»
حديث - ۳۸۰
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ وَلي مِنْ اُمورِ الْمُسْلِمينَ شَيْئا فَحَسُنَتْ سيرَتُهُ رُزِقَ الْهَيْبَةَ في قُلوبِهِمْ وَ اِذا عَدَلَ فيهِمْ مُدَّ في عُمُرِهِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : هر کس اداره بخشي از امور مسلمانان را بر عهده بگيرد و رفتارش خوب باشد، در دل هاي آنان هيبت مي يابد و اگر در ميان آنان به عدالت رفتار کند، عمرش افزون مي گردد.
«ذيل تاريخ بغداد، ج ۲، ص ۱۳۶، ح ۴۱۹»
حديث - ۳۸۱
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ اُلْهِمَ الصِّدْقَ في کَلامِهِ وَ الاِْنْصافَ مِنْ نَفْسِهِ وَ بِرَّ والِدَيْهِ وَ وَصلَ رَحِمِهِ، اُنْسِي ءَ لَهُ في اَجَلُهُ وَ وُسِّعَ عَلَيْهِ في رِزْقِهِ وَ مُتِّعَ بِعَقْلِهِ وَ لُـقِّنَ حُجَّتَهُ وَقْتَ مُساءَلَتِهِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : به هر کس، راستگويي در گفتار، انصاف در رفتار، نيکي به والدين و صله رحم الهام شود، اجلش به تأخير مي افتد، روزيش زياد مي گردد، از عقلش بهره مند مي شود و هنگام سئوال [مأموران الهي] پاسخ لازم به او تلقين مي گردد.
«اعلام الدين، ص ۲۶۵»
حديث - ۳۸۲
قال الامام عليعليهالسلام : بَرَکَةُ الْعُمْرِ في حُسْنِ العَمَلِ.
امام عليعليهالسلام : برکت عمر در خوب انجام دادنِ کارهاست.
«غررالحکم، ح ۴۴۳۴»
حديث - ۳۸۳
قال زين العابدينعليه‌السلام : مَنْ کَسا مُؤْمِناً لايَزالُ فِي ضَمانِ اللهِ مادامَ عَلَيْه سِلْکٌ.
امام زين العابدينعليه‌السلام فرمودند: آن کس که به مؤمني لباسي بپوشاند همواره در ضمان و پناه خداوند خواهد بود تا آن هنگام که يک تار آن لباس باقي باشد.
«وسائل الشيعة، ج ۳، ص۴۲۰»
حديث - ۳۸۴
قال الامام الحسينعليه‌السلام : مَنْ لَبِسَ ثَوْباً يَشْهَرُهُ کِساهُ اللهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ ثَوْباً مِنَ النّارِ.
امام حسينعليه‌السلام فرمودند: آن کس که لباسي بپوشد که وي را انگشت‌نما و مشهور سازد، خداوند روز قيامت لباسي از آتش بر او خواهد پوشاند.
«وسائل الشيعة، ج۳، ص۳۵۴»
حديث - ۳۸۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : اَلْبِسُوا الْبَياضَ فَاِنَّهُ اَطيَبُ وَ اَطْهَرُ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: لباس سفيد رنگ بپوشيد که پاک و پاکيزه‌تر است.
«وسائل الشيعة، ج۳، ص۳۵۵»
حديث - ۳۸۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ لَبِسَ ثَوْباً فَاخْتالَ فيهِ خَسِفَ اللهُ بِه مِنْ سَفير جَهَنَّمَ.
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: آن کس که لباسي بپوشد و در آن لباس تکبر ورزد خداوند او را به گوشه‌اي از جهنم فرو برد.
«وسائل الشيعة، ج۳، ص۳۶۸»
حديث - ۳۸۷
قال اميرالمؤمنينعليه‌السلام : اَلْبِسُوا ثِيابَ الْقُطْنِ فَاِنَّهُ لِباسُ رَسول اللهِ صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وَ هُوَ لِباسُنا.
اميرمؤمنان عليعليهالسلام فرمودند: لباس پنبه‌اي بپوشيد، زيرا آن لباس رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بود و لباس ما نيز هست.
«وسائل الشيعة، ج۳، ص۳۵۷»
حديث - ۳۸۸
قال الامام عليعليهالسلام : وَ مَلْبَسُهُمُ الْاِقْتِصادُ.
امام عليعليهالسلام (در بيان اوصاف متقين) فرمودند: آنان در لباس ميانه هستند.
«نهج‌البلاغه، خطبه ۱۹۳»
حديث - ۳۸۹
قال الامام عليعليهالسلام : عَلَّمَني رَسُولُ اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اِذا لَبِسْتُ ثَوْباً جَدِيداً اَنْ اَقُولَ: اَلْحَمْدُ لِله الَّذي کَسَانِي مِنَ اللِّبَاسِ مَا أَتَجَمَّلُ بِهِ فِي النَّاسِ اللَّهُمَّ اجْعَلْهَا ثِيَابَ بَرَکَةٍ أَسْعَي فِيهَا لِمَرْضَاتِکَ وَ أَعْمُرُ فِيهَا مَسَاجِدَکَ وَ قَالَ يَا عَلِيُّ .
امام عليعليهالسلام فرمودند: پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به من ياد داد که هنگام پوشيدن لباس نو بگويم: سپاس خداوندي را که لباسي به من عنايت نمود که خويش را در ميان مردم بدان زينت دهم. خدايا اين لباس را با برکت قرار ده تا در آن سعي در تحصيل رضايت تو نمايم و در آباداني مساجد بکوشم، سپس ايشان فرمودند: يا علي آنکس که اين دعا را بگويد آن لباس را نپوشد مگر آنکه خدا او را بيامرزد.
«وسائل‌الشيعه، ج۳، ص۳۷۳»
حديث - ۳۹۰
قال الامام عليعليهالسلام : لا تَلْبِسُوا السَّوادَ فَاِنَّهُ لِباسُ فِرْعَوْنَ.
اميرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: لباس سياه نپوشيد که لباس فرعون است.
«بحارالانوار، ج۸۳، ص۲۴۸»
حديث - ۳۹۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام : اِنَّماَ السَّرَفُ اَنْ تَجْعَلَ ثَوْبَ صَوْنکَ ثَوْبَ بِذْلَتِکَ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: بدرستي که اسراف اين است که لباس زينتي خود را لباس کار خود قرار دهي.
«وسائل الشيعة، ج ۳، ص۳۵۲»
حديث - ۳۹۲
قال الامام الصادقعليه‌السلام : خَيْرُ لِباسِکَ ما لا يَشْغلُکَ عَنِ اللهِ تَعالي بَلْ يُقَرِّبُکَ مِنْ شُکْرِهِ وَ ذِکْرِهِ وَ طاعَتِهِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: بهترين لباس تو آن لباسي است که تو را از خداي غافل نسازد بلکه به شکر و ياد خداي و طاعت او نزديک نمايد.
«مصباح الشريعه، ص۶۰»
حديث - ۳۹۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : من قَلَّ اکلُه قَلَّ حسابُه.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر کس خوراکش کم باشد حسابش )در روز قيامت) اندک (و آسان) خواهد بود.
«بحارالانوار، ج ۶۲، ص ۲۹۲»
حديث - ۳۹۴
قال الامام الصادقعليه‌السلام : کثرةُ الاکل مکروه.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: پرخوري، مکروه (و امري ناپسند) است.
«فروع کافي، ج ۶، ص ۲۶۹»
حديث - ۳۹۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم جاءَني جبرئيل فقال: يقول لک ربّک: يا محمد ما اَبغضتُ وِعاءً قطُّ کبُغضي بطناً مَلْاناً.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: جبرئيل نزد من آمد و عرض کرد: پروردگارت مي فرمايد: اي محمد! هرگز ظرفي را به اندازه شکم پر، مبغوض و ناپسند نداشته ام.
«مستدرک الوسائل، ج ۱۶، ص ۲۱۲»
حديث - ۳۹۶
قال الامام الصادقعليه‌السلام : ليس شيءٌ اَضرَّ لقلب المؤمن من کثرة الاکل و هي مُورِثةُ شيئين: قسوةُ القلب و هيجانُ الشهوة.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: براي دل (روح) مؤمن چيزي زيانبارتر از پرخوري نيست، زيرا پرخوري باعث سنگدلي و قساوت قلب و تحريک شهوت مي گردد.
«مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۸۰»
حديث - ۳۹۷
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : من کثر تسبيحُه و تمجيدُه و قَلَّ طعامُه و شرابُه و منامُه إشتاقَتْه الملائکة.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر کس زياد تسبيح و تمجيد حق کند و خوراک و نوشيدني و خوابش اندک باشد فرشتگان مشتاق او گردند.
«تنبيه الخواطر، ص ۳۵۶»
حديث - ۳۹۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا تَسْبعوُا فيطفئ نور المعرفةِ من قلوبِکم.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: شکم خود را از غذا سير نکنيد که نور معرفت در دل هايتان خاموش ميشود.
بحارالانوار، ج ۷۰، ص ۷۱
حديث - ۳۹۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : من وقيَ شرَّ لَقْلَقةٍ و قبقبةٍ و ذَبْذَبةٍ وجبتْ له الجنة .
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: هر کس از شر بد زباني، شکم باره گي و شهوت راني در امان بماند بهشت بر او واجب گردد.
«بحارالانوار، ج ۶۳، ص ۳۱۵»
حديث - ۴۰۰
قال الامام عليعليهالسلام : بئس قَرينُ الوَرَعِ الشِّبَع.
امام عليعليهالسلام فرمودند: پرخوري و سيري شکم، همدم بدي براي پارسايي است.
«غرر الحکم، ص ۱۷۰»
حديث - ۴۰۱
قال اميرالمؤمنينعليه‌السلام : قال الله تعالي (في المعراج): يا احمد اِنّ العبد اذا اَجاع بطنه و حفظ لسانه علَّمتُه الحکمة.
اميرالمؤمنينعليه‌السلام فرمودند: خداوند متعال (در معراج به پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ) فرمودند: اي احمد! بنده اگر شکمش را گرسنه دارد و زبانش را حفظ کند به او حکمت آموزم.
«بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۲۹»
حديث - ۴۰۲
قال الامام عليعليهالسلام : اذا مَلِئَ البطنُ من المباح عَمِيَ القلبُ عن الصلاح.
امام عليعليهالسلام فرمودند: هرگاه شکم از خوردني هاي مباح انباشته شود، دل از ديدن خير و صلاح نابينا گردد.
«غرر الحکم، ص ۱۶۲»
حديث - ۴۰۳
قال الامام الصادقعليه‌السلام : بادِرُوا اَحْداثِکُمْ بِالْحديث - قَبْلَ اَنْ يَسْبِقَکُمْ اِلَيْهِمُ الْمُرْجِئَةُ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: احاديث اسلامي را به نوجوانان خود بياموزيد (و در انجام اين وظيفه تربيتي تسريع نماييد)، پيش از آن که مخالفان گمراه بر شما پيشي گيرند (و آنان را گمراه سازند).
«الکافي، ج۶، ص ۴۷»
حديث - ۴۰۴
قال الامام الصادقعليه‌السلام :من لم يستطع ان يزور قبورنا فليزر قبور صلحاء اخواننا.
امام صادقعليهالسلام فرمودند:هر کس که نتواند به زيارت قبر ما (امامان) بيايد، پس قبر برادران صالح و شايسته ما را زيارت کند.
«بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۳۱۱»
حديث - ۴۰۵
قال الامام الباقرعليه‌السلام : لا تسألوهُم الحوائج فتَکوُنوا لَهُمُ الوَسيلةَ الي رسولِ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم في القيامَةِ.
امام باقرعليه‌السلام فرمودند: (شما شيعيان) از ديگران (غير شيعه) حاجت نخواهيد تا در روز قيامت وسيله عرض حاجت آنان به محضر رسول اکرم ـصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ـ نگرديد.
«بحار الانوار، ج ۸، ص ۵۵»
حديث - ۴۰۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ اَرادَ أَنْ يَنْظُرَ اِلي آدمَ فِي عِلمهِ، و اِلي نوُحِ في حِکمَتِهِ وَ اِليَ اِبراهيمَ في حِلمِهِ فَلْيَنْظُر اِليَ عَليِّ بنِ اَبيِ طالِب.
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که ميخواهد علم و معرفت آدم ابوالبشر و حکمت نوح و حلم ابراهيم را ببيند، پس بايد به سوي علي بن ابي طالب نگاه کند.
«بحار الانوار، ج ۳۹، ص ۳۵»
حديث - ۴۰۷
قال الله عزّوجلّ:
من بي‌نيازترين شريک هستم، هر کس کاري انجام دهد و ديگري را (با من) شريک کند، من از آن (کار) بيزارم و آن (کار)، براي همان شريک خواهد بود.
(بحارالانوار۶۷/۲۲۲)
حديث - ۴۰۸
قال الله عزّوجلّ:
چنانکه هيچ درختي بدون ميوه کامل نيست، ايمان نيز بدون کنار‌گذاشتن کارهاي حرام کامل نميشود.
(علل‌الشرايع۱/۲۵۰)
حديث - ۴۰۹
قال الله عزّوجلّ:
اي احمد! انديشه‌ات را به‌کار گير پيش از آنکه از دست برود، زيرا کسي که انديشه‌اش را به‌کار بندد، اشتباه نميکند و گرفتار سرکشي نميشود.
(ارشادالقلوب۱/۲۰۵)
حديث - ۴۱۰
قال الله عزّوجلّ:
اي احمد! عبادت ده بخش دارد که نُه بخش آن، به دست آوردن روزي حلال است.
(ارشادالقلوب۱/۲۰۳)
حديث - ۴۱۱
قال الله عزّوجلّ:
واي بر کساني که با فريب، دين را به دنيا مي‌فروشند.
(کافي۲/۲۹۹)
حديث - ۴۱۲
قال الله عزّوجلّ:
بنده‌ام با چيزي بهتر از واجبات به من نزديک نميشود. و با نافله(کارهاي مستحبي) به من نزديک ميشود تا اينکه دوستش بدارم. آنگاه که دوستش بدارم، من گوش او خواهم شد که با آن مي‌شنود و ديده‌ي او که با آن ميبيند و زبان او که با آن سخن مي‌گويد و دست او که قدرت‌نمايي ميکند. اگر دعايم کند اجابتش ميکنم و اگر از من بخواهد به او مي‌دهم.
(کافي۲/۳۵۳)
حديث - ۴۱۳
قال الله عزّوجلّ:
اي محمد! هرکه ولي مرا بيازارد به جنگ من برخاسته است.
(کافي۲/۳۵۲)
حديث - ۴۱۴
قال الله عزّوجلّ:
هرکه بنده‌ي مؤمن مرا بيازارد، بايد با من اعلام جنگ کند.
(کافي۲/۳۰۵)
حديث - ۴۱۵
قال الله عزّوجلّ:
اي داوود! همانگونه که نزديکترين مردم به خدا، فروتنان هستند، دورترين مردم از خدا، متکبران هستند.
(کافي۲/۱۲۴)
حديث - ۴۱۶
قال الله عزّوجلّ:
بايد که زبانت در نهان و آشکار، يکي باشد.
(کافي۸/۱۳۴)
حديث - ۴۱۷
قال الله عزّوجلّ:
اي عيسي! آن که بر من شوريده و گناه ميکند تو را نفريبد. روزي مرا مي‌خورد و ديگري را بندگي ميکند...آنچنان او را به بند مي‌کشم که راه گريزي نداشته باشد.
(کافي۸/۱۳۳)
حديث - ۴۱۸
قال الله عزّوجلّ:
با مستحبات به من نزديک شو.
(کافي۸/۱۳۲)
حديث - ۴۱۹
قال الله عزّوجلّ:
زبان را در پس انديشه قرار ده تا در امان باشي.
(کافي۲/۴۹۸)
حديث - ۴۲۰
قال الله عزّوجلّ:
آنگاه که مرا ياد مي‌کني، فروتن باش.
(کافي۲/۴۹۷)
حديث - ۴۲۱
قال الله عزّوجلّ:
ياد من، هر جايي زيباست.
(کافي۲/۴۹۷)
حديث - ۴۲۲
قال الله عزّوجلّ:
مال بسيار، گناهان را از ياد مي‌برد.
(کافي۲/۴۹۷)
حديث - ۴۲۳
قال الله عزّوجلّ:
هرکه مرا ياد کند همدمش مي‌شوم.
(کافي۲/۴۹۶)
حديث - ۴۲۴
قال الله عزّوجلّ:
هرگونه ميخواهي باش که با هر دست که دهي از همان دست مي‌گيري.
(کافي۲/۱۳۸)
حديث - ۴۲۵
قال الله عزّوجلّ:
شکر، نعمتها را افزون و از ديگران بي‌نياز ميکند.
(کافي۲/۹۴)
حديث - ۴۲۶
قال الله عزّوجلّ:
اي فرزند آدم! خودت را محو بندگي من کن تا دلت را پر از بي‌نيازي کنم.
(کافي۲/۸۳)
حديث - ۴۲۷
قال الله عزّوجلّ:
نيکي ده برابر پاداش دارد و يک گناه نابود‌کننده است.
(کافي۸/۴۹)
حديث - ۴۲۸
قال الله عزّوجلّ:
اي موسي! هرکه از گناهکاران نزد تو آمد و به تو پناه برد، بگو خوش آمدي و آسوده شدي، چه جايگاه بزرگي است پيشگاه خداوند جهان. و بر ايشان آمرزش بخواه و بر ايشان مانند يکي از خودشان باش.
(کافي۸/۴۸)
حديث - ۴۲۹
قال الله عزّوجلّ:
اي موسي! توبه را زود انجام بده و گناه را براي بعد بگذار.
(کافي۸/۴۶)
حديث - ۴۳۰
قال الله عزّوجلّ:
اي موسي! مرا در هيچ حالتي فراموش نکن و از بسياري مال سرمست نشو.
(کافي۸/۴۵)
حديث - ۴۳۱
قال الله عزّوجلّ:
اي موسي! نزد من از بسياري گناه فرياد برآور، همانند گناهکاري که از دشمنش ميگريزد.(کافي۸/۴۲)
حديث - ۴۳۲
قال الله عزّوجلّ:
اي موسي! آرزوهاي بسياري براي دنيا نداشته باش، زيرا دلت را سخت ميکند و کسي که دلش سخت باشد از من دور ميشود.
(کافي۸/۴۲)
حديث - ۴۳۳
قال الله عزّوجلّ:
اي آدم! هرکدام از فرزندان تو قصد انجام کار نيکي کند، اگر انجام ندهد يک کار نيک و اگر انجام دهد، ده برابر نوشته خواهد شد.
(کافي۲/۴۴۰)
حديث - ۴۳۴
قال الله عزّوجلّ:
در نهان و نيز هنگام شادماني به ياد من باش تا در غفلت‌ها به يادت باشم.
(امالي صدوق/۲۵۴)
حديث - ۴۳۵
تندي نکن با کسي که تو را بر او مسلط کردند تا با تو تندي نکنم.
(کافي۲/۳۰۳)
حديث - ۴۳۶
قال الامام الصادقعليه‌السلام : و رأيت القرآنَ قد ثقُل علي الناس استماعُهُ و خفَ علي الناسِ استماع الباطل.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: مي بينم که قرآن شنيدنش بر مردم سنگين است و شنيدن حرفهاي باطل بر آنها سهل.
«وسائل الشيعه، ج ۱۶، ص ۲۷۷»
حديث - ۴۳۷
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : سيأتي الزمان علي امتي لايبقي من القرآن الاسمه و لا من الاسلام الا اسمه يسمون به و هم ابعد الناس منه.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: زماني مي آيد بر امت من که باقي نماند از قرآن مگر همان ظاهر آن و از اسلام مگر اسم آن، آنها خود را مسلمان خوانند و ليکن دورترين مردم از اسلام هستند.
«بحار الأنوار، ج ۲، ص ۱۰۹»
حديث - ۴۳۸
قال النبيصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : شرارکم الذين لا يقرءون القرآن الا هجرا و لا يأتون الصلوة الا دُبراً و لا يعتقون محرَرَهم.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: بدترين شما کسي است که قرآن نمي خواند مگر در سختي ها و نماز را به جا نمي آورد مگر در حوادث و آزاد نمي شوند آزاد شدگان آنها.
«مستدرک الوسائل، ج ۱۵، ص ۴۸۳»
حديث - ۴۳۹
قال الامام الصادقعليه‌السلام :
لا يُمَحِّضُ رجلٌ الايمانَ باللهِ حتّي يکونَ اللهُ احبُّ اليهِ من نفسِهِ و ابيهِ و امّهِ و ولدِهِ و اهلِهِ وَ مالِهِ و من الناسِ کُلُّهِمِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ايمان انسان پاک و خالص نمي گردد مگر اينکه خداوند در نزد او محبوبتر و دوست داشتني تر از جان، مال، پدر، مادر، فرزند و خانواده اش و همه مردم باشد.
«بحارالانوار، ج ۷، ص ۲۵»
حديث - ۴۴۰
قال امير المؤمنينعليهالسلام :
مَنْ اَصْبَحَ علي الدُّنيا حَزِيْناً، فقد اَصْبَحَ لِقَضاءِ اللهِ ساخِطاً.
امير مؤمنانعليه‌السلام فرمودند:
کسي که صبح کند، در حالي که بر دنيا اندوهناک است، به تحقيق، در حالي صبح کرده که از قضاي الهي ناخشنود است.
«نهج البلاغه، حکمت ۲۸۲»
حديث - ۴۴۱
قال الامام الصادقعليه‌السلام :
و الله ما اَحَبَّ اللهَ مَنْ احبَّ الدّنيا و الي غيرَنا.
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
به خدا سوگند، کسي که دنيا را دوست بدارد (براي غير خدا) و ولايت غير ما اهل بيت را داشته باشد خدا را دوست ندارد.
«فروع الکافي، ج ۸، ص ۱۲۹»
حديث - ۴۴۲
قال الامام الصادقعليه‌السلام : طَلَبْتُ حبَّ الله عزّوجلّ فَوَجدتُهُ في بُغضِ اهلِ المعاصيِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: حب و دوستي خداوند را جستجو نمودم و آن را در دشمني با اهل گناه يافتم.
«مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ح ۱۳۸۱۰»
حديث - ۴۴۳
قال الامام الصادقعليه‌السلام : هل الدينُ الاّ الحبُّ؟ انّ اللهَ عزّوجلّ يقول: قُل ان کُنتم تُحبّونَ اللهَ فاتّبعوني يُحببکُم الله.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: آيا دين چيزي غير از حب و دوستي است؟ همانا خداوند عزوجل مي فرمايد: اي پيامبر به مردم بگو اگر مرا دوست مي داريد پس مرا اطاعت کنيد، پس آنگاه خدا شما را دوست خواهد داشت.
«الخصال، ص ۲۱»
حديث - ۴۴۴
قال الامام الصادقعليه‌السلام : فيما اوحي الله تعالي الي موسي ـعليه‌السلام ـ : کَذِبَ مَنْ زَعَم انّهُ يحبّني فاذا جَنَّهُ اللًّيلُ نام عَنّي، الَيسَ کلُّ محبٍّ يُحبُّ خلوَةَ حبيبِهِ؟.
امام صادق ـعليه‌السلام ـ فرمودند: خداوند در وحي به حضرت موسي ـعليه‌السلام ـ اينگونه فرمود: اي موسي کسي که گمان مي کند مرا دوست دارد و هنگامي که شب فرا مي رسد به خواب مي رود، دروغ مي گويد، آيا اين طور نيست که دوست، عاشق و مشتاق خلوت با دوست خود است؟
«امالي شيخ صدوق، ص ۲۹۲»
حديث - ۴۴۵
قال الامام الصادقعليه‌السلام : اذا تَخلّي المومِنُ من الدّنيا سَماو وَجَدَ حلاوَةَ حبِّ اللهِ و کان عندَ اهلِ الدّنيا کانّه قد خولِطَ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: زماني که انسان مؤمن خود را از محبت دنيا خالي مي نمايد آنگاه شيريني محبت پروردگارش را احساس مي کند و با اين که در ميان اهل دنيا به سر مي برد اما گويا اختلال حواس پيدا کرده است (با آنها نيست).
«الکافي ج ۲، ص ۱۳۰»
حديث - ۴۴۶
قال الامام الصادقعليه‌السلام : قال الله تبارِکَ و تعالي ما تَحَبَّب الَيَّ عبدي باحبّ مِمّا افترضتُ عليه.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: خداوند مي فرمايد هيچ بنده اي با چيزي بهتر از دوست داشتن و انجام فرائض و واجبات، با من اظهار دوستي نکرد.
«الکافي، ج ۲، ص ۸۲»
حديث - ۴۴۷
قال الامام الصادقعليه‌السلام : حبُّ اللهِ اِذا اضاءَ عَلي سرِّ عبدٍ اخلاهُ عَلي کلِّ شاغِلٍ و کلِّ ذکرٍِ سويَ اللهِ عند ظلمةٍ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: حب خداوند زماني که باطن و درون بنده اش را روشن نمايد او را از هر دل مشغولي و سرگرمي باز مي دارد و ياد غير خدا را در هر تاريکي اي از وي سلب مي کند.
«بحارالانوار، ج ۱۵، ص ۷۹»
حديث - ۴۴۸
قال الامام الصادقعليه‌السلام :
الحبُّ افضَلُ من الخوفِ.
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
حب (خداوند) برتر از ترس از خداست.
«فروع الکافي، ج ۸، ص ۱۲۹»
حديث - ۴۴۹
قال الامام الصادقعليه‌السلام : و المحبّ اخلَصُ النّاسِ سرّاً لله، و اصدَقُهُم قولاً و افواهُم عهداً و ازاکاهُمْ عَمَلاً و اصفاهُم ذِکراً و اعبَدُهُم نفساً.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: انساني که محب و دوستدار خداست، باطن او از همه مردم خالص تر است، از همگان راستگوتر، در وفاي به عهد از همه باوفاتر، عملش از همه پاک تر، ذکرش از همه صاف تر و روشن تر و وجودش از همه عابدتر مي باشد.
«بحارالانوار، ج ۱۵، ص ۷۹»
حديث - ۴۵۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند: انسان محب و دوستدار خدا کسي است که به هنگام مناجات با خدا فرشتگان به وجود او مباهات و به ديدارش افتخار مي کنند، خداوند به وسيله او شهرها را آباد مي کند و به جهت کرامت و بزرگواري او بندگان خود را کرامت مي بخشد، خواسته هاي بندگانش را به حق او عطا مي کند، به وسيله او بلا را از مردم دفع مي نمايد. اگر مردم مقام و منزلت محبين خدا را در پيشگاه او مي دانستند که چيست، تنها به وسيله خاک قدم آنها به خدا تقرب مي جستند.
«بحارالانوار، ج ۱۵، ص ۷۹»
حديث - ۴۵۱
قال الامام عليعليهالسلام : القَلْبُ المُحِبّ للهِ يُحّب کثيراً النَّصَب لله و القَلبُ اللاهي عن الله يحّب الراحةَ...
حضرت علي ـعليه‌السلام ـ فرمودند: قلبي که دوستدار خداوند است، به خاطر او تحمل سختي هاي بسيار را دوست مي دارد و دلي که حب خدا در آن نيست (و از خدا روگردان شده) دوستدار آسايش و راحتي است.
«تنبيه الخواطر، ص ۸۷»
حديث - ۴۵۲
قال الامام عليعليهالسلام : مَنْ احبَّ ان يعلَمَ کيفَ منزلَتُه عند الله فلينظُر کيف منزلةَ اللهِ عندَهُ...
حضرت عليعليهالسلام فرمودند: کسي که دوست دارد بداند جايگاه او در نزد خداوند چگونه است پس بايد ببيند خداوند در نزد او چه جايگاهي دارد پس هر انساني بين دو امر مخير گرديده، امر دنيا و آخرت، پس امر آخرت را بر دنيا کسي انتخاب مي کند که خدا را دوست دارد و کسي که اختيار مي کند امر دنيا را، پس او کسي است که خداوند در نزد او جايگاهي ندارد.
«جامع الاخبار، ص ۵۰۵»
حديث - ۴۵۳
قال الامام عليعليهالسلام حين سَاَلَهُ اعرابيٌ عَن درجاتِ المُحبّين: أدني دَرَجاتِهم منِ استَصْغَرَ طاعَتَهُ و استعظَمَ ذنبَهُ...
حضرت عليعليهالسلام در جواب سوال شخصي که از درجات محبين سوال کرد، فرمود: پائين ترين درجه آنها اين است که عبادات خود را کوچک شمرده و گناهان خود را بزرگ مي شمرند و گمان مي کنند در دنيا کسي جز آنها مورد مواخذه و بازخواست قرار نمي گيرد. آن شخص وقتي کلام حضرت را شنيد بي هوش شد، بعد از اين که به هوش آمد از حضرت پرسيد: آيا بالاتر از اين هم درجه اي است؟ حضرت فرمودند: بلي هفتاد درجه ديگر هست!.
«مستدرک الوسائل، ج ۱، ص ۱۳۳»
حديث - ۴۵۴
قال الامام عليعليهالسلام : اذا اکرمَ اللهُ عبداً لشَغَلَهُ بمحبَّتِهِ.
حضرت عليعليهالسلام فرمودند: زماني که خداوند بنده اي را اکرام نمايد او را به محبت و دوستي خودش مشغول مي سازد.
«تصنيف غررالحکم، ص ۱۹۹، ح ۳۹۶۴»
حديث - ۴۵۵
قال الامام عليعليهالسلام : کما انّ الشَّمسَ و القَمَرَ لا يجتمعانِ، کذلِکَ حبُّ اللهِ و حبُّ الدّنيا لا يجتمعان.
حضرت عليعليهالسلام فرمودند: همان طور که خورشيد و ماه با همديگر جمع نمي شوند، همچنين حب خداوند و حب دنيا با هم جمع نمي گردند.
«تصنيف غررالحکم، ص ۱۴۱، ح ۲۵۱۳»
حديث - ۴۵۶
قال الامام عليعليهالسلام : ان کنتم تحبُّونَ اللهَ فاخرِجُوا من قلوبِکُم حبَّ الدّنيا.
حضرت عليعليهالسلام فرمودند: اگر دوست دار خدا هستيد (و به او عشق مي ورزيد)، پس محبت دنيا را از قلبهايتان خارج سازيد.
«تصنيف غررالحکم، ص ۱۴۱، ح ۲۵۱۰»
حديث - ۴۵۷
قال الامام عليعليهالسلام : اطيبُ شيٍ في الجنَّةِ و اَلَذّهُ حُبُّ اللهِ و الحبُّ في اللهِ و الحمدُ للهِ ربِّ العالمين.
حضرت عليعليهالسلام فرمودند: نيکوترين و لذيذترين چيز در بهشت محبت و دوستي خداوند و دوستيِ در راه خدا و حمد و ستايش پروردگار جهانيان مي باشد.
«مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۳۶۶»
حديث - ۴۵۸
قال الامام علي ـعليه‌السلام ـ : حبُّ اللهِ نارٌ لا يَمَرُّ علي شيٍ الا احْتَرَقُ و نور اللهِ لا يَطَّلِعُ علي شيٍ الاّ اضاءَ.
حضرت عليعليهالسلام فرمودند: دوستي و حب خدا آتشي است که بر هر چه بگذرد آن را مي سوزاند و بر هيچ چيز نمي تابد مگر اينکه روشن و نورانيش مي نمايد.
«بحارالانوار، ج ۶۷، ص ۲۳»
حديث - ۴۵۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : علامَةُ حبِّ اللهِ تعالي حبُّ ذکرِ اللهِ و علامَةُ بُغضِ اللهِ بُعض ذکرِِ الله.
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: نشانه حب و دوستي خداوند، حب و علاقه به ذکر و ياد خداست و نشانه بعض خداوند، بغض و تنفر از ياد حق مي باشد.
«کنز العمال، ح ۱۷۷۶»
حديث - ۴۶۰
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : حبُّ الدّنيا و حبّ اللهِ لا يجتمعان في قلبٍ ابداً.
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: حب و دوستي دنيا با حب خدا هرگز با هم در يک قلب جمع نمي شوند.
«تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۲۲»
حديث - ۴۶۱
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَنْ اَحبَّ لقاءَ اللهِ، احبَّ اللهُ لقاءَهُ وَ مَنْ کَرِهَ لقاءَ اللهِ کَرِهَ اللهُ لقاءَه.
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که دوستدار ديدار و ملاقلات پروردگار است، خداوند نيز ملاقات با او را دوست دارد و کسي که ديدار خدا در نظر او ناپسند است خداوند نيز ديدار او را ناپسند مي دارد.
«بحارالانوار، ج ۶، ص ۱۳۳»
حديث - ۴۶۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : احبّوا اللهَ لِما يَغْدوکُمْ بهِ من نِعمةٍ و احبُّوني للهِ تعالي و احبّوا قَرابَتي لي.
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند را به خاطر نعمت هائي که به شما ارزاني داشته دوست بداريد و مرا به خاطر خداوند و خويشاوندانم را به خاطر من دوست بداريد.
«علل الشرايع، ص ۶۰۰»
حديث - ۴۶۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : قال الله تعالي لداود ـ عليه‌السلام ـ : احبِبْني و حّبِّبني الي خَلقي. قالَ يا ربّ کيفَ اُحِبّّبکَ الي خلقِکَ؟ قالَ: اُذکرني بالحسن الجميل... .
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند به حضرت داود عليه‌السلام وحي فرمود: مرا دوست بدار و مرا محبوب خلقِ من ساز. حضرت داود عرض کرد: چگونه ترا محبوب خلق سازم؟ خداوند فرمود: به نزد آنان مرا به نيکي ياد کن و نعمت ها و احسان هائي را که به آنها نموده ام بدانها يادآوري کن.
«محجة البيضاء، ج ۷، ص ۲۵۴»
حديث - ۴۶۴
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : قالَ الله: ما تَحبَّبَ اِلَيَّ عَبدي بشيٍ احبّ اِلَيَّ ممّا افترضتُه عليه و اِنّهُ ليتحبَّبُ اِليَّ بالنافلةِ... .
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: خداوند مي فرمايد: هيچ بنده اي با چيزي بهتر از انجام واجبات به من اظهار دوستي و محبت نکرده است و همانا بنده با انجام نوافل اظهار محبت و دوستي به من مي نمايد تا آنجا که محبوب من واقع مي شود، پس زماني که من او را دوست بدارم گوش او مي شوم که با آن مي شنود، چشم او مي شوم که با آن مي بيند، زبان او مي شوم که با آن سخن مي گويد، دست او مي شوم که با آن مي گيرد و پاي او مي شوم که با آن راه مي رود، اگر مرا بخواند اجابتش مي کنم و اگر چيزي از من بخواهد به او خواهم داد.
«المحاسن، ج ۱، ص ۴۵۴»
حديث - ۴۶۵
قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : ألْزِمُوا مَوَدَّتَنا أهْلَ الْبَيْتِ فَإنَّهُ مَنْ لَقي اللهَ وَ هُوَ يُحِبُّنا دَخَلَ الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِنا وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لا يَنْفَعُ عَبْدٌ بِعَمَلِهِ إلّا بِمَعْرِفَتِهِ بِحَقِّنا.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: به محبت و عشق به ما اهل بيت روي بياوريد زيرا کسي که خدا را با چنين خصلتي ملاقات کند داخل بهشت گردد و از شفاعت ما برخوردار شود، قسم به خدايي که جانم در دست او است جز با معرفت به حق ما، هيچ کس از عمل خود بهر ه اي نخواهد برد.
«امالي مفيد، ص ۴۳»
حديث - ۴۶۶
قالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لا تَزُولُ قَدَما عَبْدٍ يَوْمَ الْقِيامَةِ حَتّي يُسْألُ عَنْ أربَعٍ عَنْ عُمْرِهِ فِيما أفْناهُ وَ عَنْ شَبابِهِ فِيما أبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ أيْنَ اِکتَسَبَهُ وَ فِيما أنْفَقَهُ، وَ عَنْ حُبِّنا أهْلَ الْبَيْتِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: بنده خدا در قيامت قدم از قدم بر نمي دارد جز آن که از چهار چيز سؤال مي شود: از عمر او سؤال مي شود که چگونه و در چه راهي آن را از دست داده است، از جواني او مي پرسند که در چه راهي آن را به فرسودگي رسانده است، از ثروت او که از چه راهي به دست آورده و در چه راهي آن را خرج نموده است و نيز از محبت و دوستي ما سؤال مي شود.
«بحار الأنوار، ج ۷، ص ۲۵۸»
حديث - ۴۶۷
قال اميرالمؤمنينعليه‌السلام : ما اَعظَمَ فَوْزَ مَنِ اقْتَفي اَثَر النّبيّين.
امير مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: چه بزرگ است رستگاري کسي که دنباله رو پيامبران باشد.
«غررالحکم، ح ۹۵۵۷»
حديث - ۴۶۸
قال اميرالمؤمنينعليه‌السلام : اَقْرَبُ النّاسِ من الأنبياءِ أعمَلهم بِما أمِروا بِه.
امير مؤمنانعليه‌السلام فرمودند: نزديک ترينِ مردم به پيامبران، کساني هستند که به آن چه امر شده اند، عمل کنند.
«غرر الحکم، ح ۳۰۵۷»
حديث - ۴۶۹
قال اميرالمؤمنينعليه‌السلام : وصيَتي لَکُم لا تُشرِکٌوا باللهِ شَيئاً.
اميرمؤمنانعليه‌السلام فرمودند: سفارش من به شما آن است که هرگز براي خدا شريکي قرار ندهيد.
«نهج البلاغه، نامه ۲۳»
حديث - ۴۷۰
عنِ النبيصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : کُلُّ مَولُودٍ يُولَدُ عَلَي الفِطْرةِ وَ ابَواهُ يَهَوِدانه و يُنَصِرانه و يُمَجِسانه.
نبي اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: همه مولودها بر فطرت (توحيدي) به دنيا مي آيند، و اين پدر و مادرها هستند که آنها را يهودي، مسيحي يا مجوسي بار مي آورند.
«بحار الانوار، ج ۵۸، ص ۱۸۷»
حديث - ۴۷۱
عَنْ الامام مُوسي بْنِ جَعْفَرٍعليه‌السلام قالَ: مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ أن يَصِلَنا فَلْيَصِلْ فُقَراءَ شِيعَتِنا وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ أنْ يَزورَ قُبُورُنا فَلْيَزُرْ قُبُورَ صلْحاءِ أخوانِنا.
امام کاظمعليه‌السلام فرمودند: کسي که به ما دسترسي ندارد و نمي تواند به ديدن ما نائل آيد به ديدار فقراء شيعه (و به دستگيري آنان) بپردازد و کسي که استطاعت زيارت قبر ما را ندارد به زيارت قبر صالحان از شيعه ما برود.
«وسائل الشيعه، ج ۶، ص ۳۳۲»
حديث - ۴۷۲
عَنْ أمِيرِ الْمُؤمِنِينَعليه‌السلام قالَ: إخْتَبِرُوا شِيعَتي بِخِصْلَتَيْنِ فاِنْ کانَتا فِيهِمْ فَهُمْ شِيعَتِي: مُحافَظَتُهُمْ عَلي أوْقاتِ الصَّلَواتِ وَ مُواساتُهُمْ مَعَ إخْوانِهِمْ الْمُؤْمِنِينَ بِالْمالِ وَ إنْ لَمْ تَکونا فِيهِمْ فَاعزَبْ ثُمَّ اَعزَبْ ثُمَّ اَعزَبْ.
امير المؤمنينعليهالسلام فرمودند: شيعيان مرا به دو خصلت امتحان کنيد که اگر داراي اين دو خصلت بودند، شيعه اند: اهمّيّت به نماز در اوّل وقت و دستگيري برادران ديني خود با مال، اگر اين دو در آن ها نبود، پس از ما دورند، دورند و دورند!
«جامع الاخبار، ص ۳۵»
حديث - ۴۷۳
. قالَ الْاِمامُ الْعَسْکرِيُّعليه‌السلام : قالَ رَجُلٌ لِرَسُولُ اللهِ صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : فُلانٌ يَنْظُرُ إلي حَرَمِ جارِهِ وَ إنْ أمْکنَهُ مُواقَعَةِ حَرامٍ لمْ يَضِقْ عَنْهُ فَغَضِبَ رَسُولُ اللهِ صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وَ .
امام حسن عسگريعليه‌السلام فرمودند: مردي به پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم گفت: فلان کس به حرم (همسر) همسايه خود چشم مي دوزد و اگر امکان عمل نامشروع دست دهد، کوتاهي نمي کند، پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم غضبناک شد و فرمودند: او را حاضر کنيد، مردي که در کنار پيامبر بود گفت: يا رسول الله او از پيروان شما است و به عليعليهالسلام عشق مي ورزد و از دشمنان ما بيزاري مي جويد. پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: نگو که چنين کسي از شيعيان ما است، او دروغگو است زيرا شيعيان ما آن هايي هستند که همگام با ما و پيرو ما در اعمال باشند.
«لئالي الاخبار، ج ۵، ص ۱۵۷»
حديث - ۴۷۴
عِنِ الامام الصَّادِقِعليه‌السلام قالَ: إمْتَحِنُوا شِيعَتَنا عِنْدَ ثَلاثٍ: عِنْدَ مَواقِيتِ الصَّلاةِ کيْفَ مُحافِظَتُهُمْ عَلَيْها، وَ عِنْدَ أسْرارِهِمْ کيْفَ حِفْظِهِمْ لَها، عِنْدَ عَدُوِّنا، وَ إلي أمْوالِهِمْ کيْفَ مُواساتِهِمْ لِإخْوانِهِمْ فِيها.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: شيعيان و پيروان ما را در سه مسئله امتحان کنيد: اهمّيّت به اوقات نماز که آيا بر انجام آن در وقتش محافظت مي کنند يا نه و حفظ اسرار يعني در حفظ اسرار و مسائل محرمانه کوشا هستند يا خير و از حيث توانمندي هاي مالي يعني آيا با مال خود به ياري برادران ديني خود مي پردازند يا نه.
«الخصال، ج ۱، ص ۱۰۳»
حديث - ۴۷۵
عَنِ الْاِمامِ الصَّادِقِعليه‌السلام قالَ: يا مَعْشَر الشِّيعَةِ إنَّکمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إلَينا کونُوا لَنا زَيْناً وَ لا تَکونُوا عَلَيْنا شَيْناً.
امام صادقعليهالسلام فرمودند: اي شيعيان، شما به ما منسوب هستيد، پس مايه زينت ما باشيد نه مايه آبرو ريزي ما.
«مشکاة الأنوار، ص ۶۷»
حديث - ۴۷۶
عَنِ الامام الصَّادِقِعليه‌السلام قالَ: أيُّما رَجُلٍ مِنْ شِيعَتِنا أتي رَجُلاً مِنْ إخْوانِهِ فَاسْتَعانَ بِهِ فِي حاجَتِهِ فَلَمْ يَعِنْهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ إلّا ابْتَلاهُ اللهُ بِأنْ يَقْضِيَ حَوائِجَ عِدَّةٍ مِنْ أعْدائِنا.
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
هر کس از شيعيان ما در برابر يکي از برادران خود، اظهار حاجت کند و او در حالي که مي تواند به دست گيري او بپردازد، کوتاهي نمايد خداوند او را مبتلا مي کند به بر آوردن حاجت دشمنان ما.
«وسائل الشيعه، ج ۱۱، ص ۵۹۸»
حديث - ۴۷۷
قال الامام زين العابدينعليه‌السلام :
اِعلَمُوا عِبَادَ اللهِ اِنَّ أَهلَ الشِّرک لا تُنصَبُ لَهُمُ المَوَازِينُ، وَ لا تُنشَرُ لَهُمُ الدَّوَاوِينُ، وَإنَّما يُحشَرُونَ إلي جَهَنَّمَ زُمَراً، وَإنَّمَا نَصبُ المَوَازِينِ وَ نَشرُ الدَّوَاوِينِ لأهلِ الإسلامِ.
امام سجّادعليه‌السلام فرمودند:
اي بندگان خدا آگاه باشيد براي اهل شرک ترازوهاي اعمال قرار نخواهد گرفت و دفترهاي حساب و کتاب گسترده نمي شوند بلکه دسته جمعي به سوي جهنم فرستاده مي شوند و قرار دادن آن ترازوها و گستردن آن ديوان و دفترها براي اهل اسلام است.
«نور الثقلين، ج ۴، ص ۵۰۷»
حديث - ۴۷۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يَابنَ مَسعُودٍ! إِيَّاک أَن تُشرِک بِاللهِ طَرفَةَ عَينٍ وَإن نُشِرتَ بِالمِنشَارِ، أو قُطِعتَ، أَو صُلِبتَ، أو اُحرِقتَ بِالنَّارِ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اي پسر مسعود! مبادا آني به خدا شرک ورزي حتي اگر اره شوي يا تکه تکه ات کنند يا به دارت آويزند و يا به آتشت سوزانند.
«مکارم الأخلاق، ج ۲، ص ۳۵۷»
حديث - ۴۷۹
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا تَستَضِيئُوا بِنَارِ المُشرِکينَ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
از روشنايي آتش مشرکان استفاده نکنيد.
«المجازات النبويه، ص ۲۶۸»
حديث - ۴۸۰
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إِيَّاک وَ مَا يُعتَذَرُ مِنهُ، فَإِنَّ فِيهِ الشِّرک الخَفِيُّ.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
از کاري که موجب عذر خواهي مي شود بپرهيز؛ زيرا در آن شرک خفي است.
«بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۲۰۰»
حديث - ۴۸۱
الإمام الصادقعليه‌السلام :
اُحضُروا مَعَ قَومِکُم مَساجِدَکُم
امام صادقعليهالسلام :
همراه کسان خود ، در مسجد حاضر شويد
وسائل الشيعة : ج ۸ ص ۳۹۹ ح ۴
حديث - ۴۸۲
الإمام عليّعليه‌السلام :
عَلَّمَني رَسولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم إذا لَبِستُ ثَوبا جَديدا أن أقولَ : الحَمدُ للّه‌ِِ الَّذي کَساني مِنَ اللِّباسِ ما أتَجَمَّلُ بِهِ فِي النّاسِ ، اللّهُمَّ اجعَلها ثِيابَ بَرَکَةٍ أسعي فيها لِمَرضاتِکَ ، وأعمُرُ فيها مَساجِدَکَ .
امام عليعليهالسلام :
پيامبر خدا به من آموخت که هرگاه جامه نويي بر تن کردم ، بگويم :« سپاس ، خدايي را که لباسي به من پوشاند که در ميان مردم با آن ، خود را بيارايم پروردگارا! جامه‌اي بابرکت قرارش ده تا در آن براي رضايت تو بکوشم و به آباد ساختن مسجدهايت بپردازم »
الکافي: ج ۶ ص ۴۵۸ ح ۲
حديث - ۴۸۳
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا رَأَيتُمُ الرَّجُلَ يَعتادُ المَسجِدَ فَاشهَدوا لَهُ بِالإِيمانِ ، قالَ اللّهُ تَعالي : «إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَـجِدَ اللَّهِ مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْاخِرِ»
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هرگاه ديديد که مردي پيوسته به مسجد مي‌رود ، به ايمان او گواهي دهيد خداوند متعال فرمود : «تنها کسي که به خدا و روز رستاخيز ، ايمان آورده است ، مساجد خدا را آباد ميکند»
عوالي اللآلي: ج ۲ ص۳۲ ح ۷۹ من دون الآية
حديث - ۴۸۴
الإمام عليّعليه‌السلام :
لا يُسَمَّي المُسلِمُ رُجَيلاً ، ولا يُسَمَّي المُصحَفُ مُصَيحِفا ، ولَا المَسجِدُ مُسَيجِدا
امام عليعليهالسلام :
مسلمان، «مردک» و قرآن، «قرآنک» و مسجد، «مسجدک» ناميده نميشود
النوادر للراوندي: ص ۱۹۴ ح ۳۵۶ ، الجعفريّات: ص ۲۴۱ کلاهما عن الإمام الکاظم عن آبائه عليهم السلام ، بحار الأنوار: ج ۷۶ ص ۳۵۸ ح ۲۷
حديث - ۴۸۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا رَأَيتُمُ المَصاحِفَ حُلِّيَت ، وَالمَساجِدَ زُيِّنَت ، وَالمَنارَةَ طُوِّلَت ، وَاتُّخِذَ القُرآنُ مَزاميرَ ، وَالمَساجِدُ طُرُقا ، المُؤمِنُ في ذلِکَ الزَّمانِ أعَزُّ مِنَ الکِبريتِ الأَحمَرِ ، أما إنَّ مَساجِدَهُم مُزَخرَفَةٌ ، وأبدانَهُم نَقِيَّةٌ ، وقُلوبَهُم أنتَنُ مِنَ الجيفَةِ
هر گاه ديديد که قرآن‌ها، جامه‌اي زيبا بر تن کرده‌اند و مساجد ، زينت يافته‌اند و مناره‌ها ، قد برافراشته‌اند و قرآن ، با ساز و آواز خوانده ميشود و مسجدها ، گذرگاه قرار گرفته‌اند ، مؤمن در آن روزگار ، از گوگرد سرخ ، کمياب‌تر خواهد بود آري مساجدشان آذين‌بندي و جسمشان پاکيزه ؛ ليکن دلهايشان از مُردار ، بدبوتر است.
روضة الواعظين: ص ۳۷۰
حديث - ۴۸۶
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن أمسي کالاًّ مِن عَمَلِ يَدَيهِ ؛ أمسي مَغفورا لَهُ ؛
هر کس ، خسته از کارِ خود ، روز را به پايان ببرد ، آمرزيده روزش را به پايان برده است
کنز العمّال : ۴ / ۷ / ۹۲۱۴
حديث - ۴۸۷
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ اللّه َ تَعالي يُحِبُّ أن يَري عَبدَهُ تَعِبا في طَلَبِ الحَلالِ؛
هر آينه خداي ـ تعالي ـ دوست مي دارد که بنده اش را بيند که در طلبِ روزي رنج مي بَرَد
کنز العمّال : ۴ / ۴ / ۹۲۰۰
حديث - ۴۸۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اُوصيکُم بِالخَشيَةِ مِنَ اللّه ِ فِي السِّرِّ وَالعَلانِيَةِ . وَالاِکتِسابِ فِي الفَقرِ وَالغِني ؛
شما را سفارش مي کنم که در پنهان و آشکار از خدا بيم ورزيد . و خواه در فقر و خواه در توانگري ، در پي کسبِ [روزي] باشيد.
بحار الأنوار : ۱ / ۱۴۱ / ۳۰
حديث - ۴۸۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
غُدوَةُ أحَدِکُم في سَبيلِ اللّه ِ بِأَعظَمَ مِن غُدوَتِهِ يَطلُبُ لِوُلدِهِ وعِيالِهِ ما يُصلِحُهُم ؛
بامدادان برون شدنِ يکي از شما [براي جهاد] در راه خدا ، ارجمندتر از بامدادان برون شدنش براي سامان بخشيدن به زندگي فرزندان و خانواده اش نيست
دعائم الإسلام : ۲ / ۱۵ / ۹ ، عوالي اللآلي : ۳ / ۱۹۴ / ۶
حديث - ۴۹۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لِلمُؤمِنِ ثَلاثُ ساعاتٍ : فَساعَةٌ يُناجي فيها رَبَّهُ ، وساعَةٌ يَرُمُّ مَعاشَهُ ، وساعَةٌ يُخَلّي بَينَ نَفسِهِ وبَينَ لَذَّتِها في ما يَحِلُّ ويَجمُلُ ولَيسَ لِلعاقِلِ أن يَکونَ شاخِصا إلاّ في ثَلاثٍ : مَرَمَّةٍ لِمَعاشٍ ، أو خُطوَةٍ في مَعادٍ ، أو لَذَّةٍ في غَيرِ مُحَرَّمٍ ؛
مؤمن را سه وقت است: وقتي که در آن ، با پروردگارش مناجات مي کند ؛ و وقتي که گذران زندگي اش را سامان مي دهد ؛ و وقتي که از آن چه حلال و زيبا است ، براي خود لذّت برمي گيرد و خردمند را سزاوار نيست که جز در پي سه چيز باشد : سامان دادن معيشت ، گام نهادن براي روز قيامت ، يا لذّت برگرفتن از آن چه حرام نيست
تحف العقول : ۲۰۳ ، الأمالي للطوسي : ۱۴۷ / ۲۴۰
حديث - ۴۹۱
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
السّاعي عَلي والِدَيهِ لِيَکُفَّهُما أو يُغنِيَهُما عَنِ النّاسِ في سَبيلِ اللّه ِ ، ومَن سَعي عَلي زَوجٍ أو وَلَدٍ لِيَکُفَّهُم ويُغنِيَهُم عَنِ النّاسِ في سَبيلِ اللّه ِ ، وَالسّاعي عَلي نَفسِهِ لِيُغنِيَها ويَکُفَّها عَنِ النّاسِ في سَبيلِ اللّه ِ ، وَالسّاعي مُکاثَرَةً في سَبيلِ الشَّيطانِ ؛
آن که بکوشد تا پدر و مادرش را تأمين کند يا آنان را از مردم بي نياز سازد ، [کارش] در راه خدا است ؛ و آن کس که بکوشد تا همسر يا فرزندانش را کفاف بخشد و از مردم بي نياز کند ، [نيز] در راه خدا است ؛ و آن که تلاش مي کند تا خودش را بي نياز کند و از مردم مستغني سازد ، [نيز] در راه خدا است ؛ و آن که تلاش مي کند تا بر دارايي خود بيفزايد ، در راه شيطان است
کنز العمّال : ۴ / ۱۰ / ۹۲۳۷
حديث - ۴۹۲
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن سَعي عَلي نَفسِهِ لِيُعِزَّها ويُغنِيَها عَنِ النّاسِ فَهُوَ شَهيدٌ ؛
هر کس بکوشد تا خود را عزيز و از مردم بي نياز دارد، [هم رتبه] شهيد است
کنز العمّال : ۴ / ۶۰۷ / ۱۱۷۶۰
حديث - ۴۹۳
رسول اللّه (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وسلم) :
طَلَبُ الکَسبِ فَريضَةٌ بَعدَ الفَريضَةِ ؛
پس از اداي نماز واجب ، روزي جُستن واجب است
بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۱۷ / ۷۹
حديث - ۴۹۴
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ عيسَي بنَ مَريَمَ قالَ : خُلِقَ النَّهارُ لِتُؤَدِّيَ فيهِ الصَّلاةَ المَفروضَةَ الَّتي عَنها تُسأَلُ وبِها تُحاسَبُ ، وبِرَّ والِدَيکَ ، وأن تَضرِبَ فِي الأَرضِ تَبتَغِي المَعيشَةَ ؛ مَعيشَةَ يَومِکَ ؛
هر آينه عيسي بن مريمعليه‌السلام فرمود: «روز آفريده شد تا در آن نماز واجب را ادا کني که از آن بازخواست و با آن حسابرسي خواهي شد ؛ و تا به پدر و مادرت نيکي کني ؛ و تا در زمين گام زني و در پي گذران زندگي روزانه خود برآيي» .
بحار الأنوار: ۵۸/۲۰۸ /۳۸.
حديث - ۴۹۵
امام عليعليهالسلام فرمودند :
مَن تَوَرَّطَ فِي الاُمورِ غَيرَ ناظِرٍ فِي العَواقِبِ فَقَد تَعَرَّضَ لِمُفظِعاتِ النَّوائِبِ ، وَالتَّدبيرُ قَبلَ العَمَلِ يُؤمِنُکَ مِنَ النَّدَمِ ؛
هر که بدون عاقبت انديشي ، در کارها فرو رود ، خود را به بلاهاي سختِ رسواکننده دچار کند و برنامه ريزي پيش از هر کار ، از پشيماني ايمنت خواهد ساخت
الکافي : ۸ / ۱۹ / ۴
حديث - ۴۹۶
امام عليعليهالسلام فرمودند :
يُستَدَلُّ عَلَي الإِدبارِ بِأَربَعٍ : سوءِ التَّدبيرِ وقُبحِ التَّبذيرِ ، وقِلَّةِ الاِعتِبارِ ، وکَثرَةِ الاِعتِذارِ ؛
نشانه هاي بخت برگشتگي چهار چيزند : بديِ برنامه ريزي ، زشتيِ ريخت و پاش ، اندکيِ عبرت گيري ، و فراوانيِ عذرخواهي
غرر الحکم : ۱۰۹۵۸
حديث - ۴۹۷
امام عليعليهالسلام فرمودند :
مَن تَأَخَّرَ تَدبيرُهُ تَقَدَّمَ تَدميرُهُ؛
هر کس در برنامه ريزي واپس مانَد ، نابودي اش پيش افتد
غرر الحکم : ۸۰۴۵
حديث - ۴۹۸
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ مِن عَقلِ الرَّجُلِ استِصلاحَ مَعيشَتِهِ ؛
همانا نشانه عاقل بودن انسان آن است که گذرانِ زندگي اش سامان بخشد
الفردوس : ۱ / ۲۱۴ / ۸۱۵ عن أبي الدرداء
حديث - ۴۹۹
رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
شَرَفُ الدُّنيا الغِني ، وشَرَفُ الآخِرَةِ التَّقوي ؛
مايه بزرگواري دنيا ، توانگري است ؛ و مايه بزرگواري آخرت ، تقوا
کنز العمّال : ۳ / ۹۲ / ۵۶۵۰
حديث - ۵۰۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا تَسُبُّوا الدُّنيا ؛ فَنِعمَت مَطِيَّةُ المُؤمِنِ ؛ فَعَلَيها يَبلُغُ الخَيرَ ، وبِها يَنجو مِنَ الشَّرِّ إنَّهُ إذا قالَ العَبدُ : لَعَنَ اللّه ُ الدُّنيا ، قالَتِ الدُّنيا : لَعَنَ اللّه ُ أعصانا لِرَبِّهِ ؛
دنيا را دشنام مدهيد که نيکو مَرکبي است براي مؤمن ؛ سوار بر آن به خير دست مي يابد و با آن از شر رهايي مي جويد همانا هرگاه بنده اي بگويد : «خداوند دنيا را لعنت کناد!» ، دنيا هم مي گويد : «خداوند از ميان ما کسي را لعنت کناد که در برابر پروردگارش سرکش تر است».
بحار الأنوار : ۷۷ / ۱۷۸ / ۱۰
حديث - ۵۰۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کُلُّ يَومٍ لا يُعصَي اللَّهُ فيهِ فَهُوَ عِيدٌ؛
هر روزي که در آن خداوند نافرماني نشود ، عيد است.
نهج‌البلاغه ، حکمت ۴۲۸
حديث - ۵۰۲
پيامبراسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
فَنَيرِزُوا إن قَدَرتُم کُلَّ يَومٍ يَعني تَهادَوا و تَواصَلُوا فِي اللَّهِ؛
اگر مي‌توانيد هر روز را نوروز کنيد ؛ يعني در راه خدا به يکديگر هديه بدهيد و با يکديگر پيوند داشته باشيد.
دعائم الإسلام ، ج ۲ ، ص ۳۲۶
حديث - ۵۰۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إِذا کانَ يومُ النَّيرُوزِ فاغتَسِل وَ البَس أَنظَفَ ثِيابِک وَ تَطَيب بِأَطيبِ طِيبِک وَ تَکونُ ذلِک اليومَ صَائِماً؛
چون روز عيد نوروز فرا رسيد، غسل کن، پاکيزه‌ترين جامه‌ي خود را بپوش، با بهترين عطر، خود را خوشبو کن و آن روز را روزه بدار.
وسائل الشيعة: ج ۸، ص ۱۷۲، ح ۱۰۳۳۸
حديث - ۵۰۴
امام رضاعليه‌السلام فرمودند:
مَن لم يَقدِرْ علي مايُکَفِّرُ بهِ ذُنوبَهُ فَلْيُکثِرْ مِنَ الصلواتِ علي محمّدٍ وآلِهِ فإنّها تَهدِمُ الذُّنوبَ هَدماً ؛
هر که نمي‌تواند کاري کند که به سبب آن گناهانش زدوده شود بر محمّد و آل او بسيار درود فرستد؛ زيرا که آن ، گناهان را ريشه کن ميکند
أمالي الصدوق : ۶۸ / ۴
حديث - ۵۰۵
امام صادقعليهالسلام مي‌فرمايند:
اذا سَافَرَ احدکم فَقَدِمَ مِنْ سَفَرِهِ فليات أَهْلَهُ بِمَا تَيَسَّرَ ؛
هرگاه يکي از شما به مسافرت رود و سپس از سفر برگردد، پس بايد براي خانواده خود به اندازه‌اي که توانايي دارد سوغاتي بياورد
وسائل الشيعه، ج۸، ص۳۳۷
حديث - ۵۰۶
امام سجادعليه‌السلام مي‌فرمايند:
لَانَ ادْخُلِ السُّوقَ وَ مَعِي دِرْهَمُ ابْتَاعَ بِهِ لَحْماً لِعِيَالِي وَقَدْ قَرِمُوا اليه أَحَبَّ الي مِنْ انَّ أُعْتِقَ نَسَمَةً ؛
براي من به بازار رفتن و خريد يک درهم گوشت‌براي خانواده‌ام که ميل به گوشت دارند، از بنده آزاد کردن دوست داشتني‌تر است.
وسائل الشيعه، ج۱۵، ص۲۵۱
حديث - ۵۰۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي‌فرمايند:
مَنْ دَخَلَ السُّوقَ فَاشْتُرِيَ تُحْفَةً فَحَمَلَهَا الي عِيَالِهِ کان کحامل صَدَقَةَ الي قَوْمٍ مَحَاوِيجَ وليبدا بالاناث قَبْلَ الذکور فَانٍ مَنْ فَرَّحَ ابْنَتَهُ فکانما أَعْتَقَ رَقَبَةً مِنْ وُلْدِ اسماعيل وَ مَنْ أَقَرَّ بِعَيْنِ ابْنٍ فکانما بکي مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ مَنْ بکي مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ادْخُلْهُ اللَّهُ جَنَّاتِ النَّعِيمِ ؛
هر کس به بازار رود و هديه‌اي براي خانواده‌اش بخرد و ببرد، [پاداش او ] مانند کسي است که براي نيازمندان صدقه مي‌برد [ و هنگامي که هديه را به خانه مي‌برد]، بايد، قبل از پسران، به دختران بدهد، زيرا کسي که دخترش را شادمان کند، مانند کسي است که يک بنده از فرزندان اسماعيل را آزاد کرده است و هر کس [با دادن هديه‌اي ] چشم پسري را روشن کند، گويا از ترس خدا گريسته است و هر کس از ترس خدا بگريد، خداوند او را داخل نعمتهاي بهشت کند
وسائل الشيعة، ج۱۵، ص۲۲۷
حديث - ۵۰۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي‌فرمايند:
للمراة عَلِيِّ زَوْجُهَا انَّ يُشْبِعُ بَطْنِهَا، وَ يکسو ظَهْرِهَا ، وَ يُعَلِّمَهَا الصَّلَاةَ وَ الصَّوْمَ والزکاة انَّ کان فِي مَالِهَا حَقٍّ ، وَ لَا تُخَالِفْهُ فِي ذلک ؛ حق زن بر شوهرش اين است که او را سير کند، لباس بپوشاند، نماز و روزه و زکات را - اگر در مال زن حق زکاتي است - به او ياد دهد، و زن نيز در اين کارها با او مخالفت نورزد
مستدرک الوسائل، ج۱۴، ص۲۴۳
حديث - ۵۰۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي‌فرمايند:
فاي رَجُلٍ لَطَمَ امراته لَطْمَةً ، امرالله عزوجل مالک خَازِنَ النِّيرَانِ فَيَلْطِمُهُ عَلَيَّ حُرِّ وَجْهِهِ سَبْعِينَ لَطْمَةً فِي نَارِ جَهَنَّمَ ؛
هر کس به صورت زنش سيلي بزند، خداوند به آتشبان جهنم دستور ميدهد تا در آتش جهنم هفتاد سيلي بر صورت او بزند
مستدرک الوسائل، ج۱۴، ص۲۵۰
حديث - ۵۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي‌فرمايند:
خَيْرُ الرِّجَالِ مِنْ أُمَّتِي الَّذِينَ لايتطاولون عَلِيِّ أَهْلِيهِمْ وَ يَحِنُّونَ عَلَيْهِمْ وَ لَا يظلمونهم ؛
بهترين مردان امت من، آن کساني هستند که نسبت‌به خانواده خود خشن و متکبر نباشند و بر آنان ترحم و نوازش کنند و به آنان آزار نرسانند
مکارم الاخلاق، ص۲۱۶
حديث - ۵۱۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن شَفَعَ شَفاعَةً يَدفَعُ بها مَغرَما أو يُحيِي بها مَغنَما، ثَبَّتَ اللّه تعالي قَدَمَيهِ حِينَ تَدحَضُ الأقدام
کسي که با ميانجيگري خود زياني را دفع، يا سودي را احيا کند، خداوند تعالي، در روزي که قدمها مي‌لغزد ، قدمهاي او را استوار بدارد
کنز العمّال : ۶۴۹۶ منتخب ميزان الحکمة : ۲۹۸
حديث - ۵۱۲
امير المؤمنين عليٌّعليه‌السلام
لِشُرَيحٍ: إيّاکَ والتَّضَجُّرَ والتَّأذِّيَ في مَجلِسِ القَضاءِ ، الذي أوجَبَ اللّهُ فيهِ الأجرَ ، ويُحسِنُ فيهِ الذُّخرَ لِمَن قَضي بالحَقِّ
امام عليعليهالسلام خطاب به شريح فرم.دند: مبادا در مجلس قضاوت اظهار خستگي و ناراحتي کني ؛ مجلسي که خداوند در آن پاداش قرار داده و براي کسي که به حقّ داوري کند ذخيره خوبي در نظر گرفته است
الکافي : ۷ / ۴۱۳ / ۱
حديث - ۵۱۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ ابتُلِيَ بالقَضاءِ بينَ المُسلمينَ فَلْيَعدِلْ بَينَهُم في لَحظِةِ وإشارَتِهِ ومَقعدِهِ ومَجلِسِهِ
هر که به داوري کردن ميان مسلمانان مبتلا شود ، بايد در نگاهها و اشاره کردنها و جاي نشستن و نحوه نشستن خود نسبت به آنها به يکسان رفتار کند
کنزالعمّال : ۱۵۰۳۲ منتخب ميزان الحکمة : ۴۷۰
حديث - ۵۱۴
امير المؤمنين عليٌّعليه‌السلام
لِشُرَيحٍ: ثُمّ واسِ بينَ المسلمينَ بوَجهِکَ ومَنطِقِکَ ومَجلِسِکَ ، حتّي لا يَطمَعَ قَريبُکَ في حَيفِکَ ، ولا يَيأسَ عَدُوُّکَ مِن عَدلِکَ
امام عليعليهالسلام - خطاب به شريح- فرمودند: ميان مسلمانان‌در نگاه کردن و سخن گفتن و نشستنت برابري را رعايت کن ، تا نزديکانت به جانبداري (و ستم) تو اميد نبندند و دشمنانت از دادگري تو ، نوميد نشوند
وسائل الشيعه : ۱۸ / ۱۵۵ / ۱
حديث - ۵۱۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن عَفا عَن دَمٍ لم‌يَکُن لَهُ ثَوابٌ إلاّ الجَنّةُ
هرکه از (قصاص) خوني گذشت کند ، او را پاداشي جز بهشت نباشد
کنزالعمّال : ۳۹۸۵۴
حديث - ۵۱۶
امام عليعليهالسلام :
الحَبسُ بَعدَ معرِفَةِ الحقِّ ظُلْم
زنداني کردن ، پس از پي بردن به حقيقت، ظلم است
مستدرک الوسائل : ۱۷ / ۴۰۳ / ۲۱۶۷۲ منتخب ميزان الحکمة : ۱۳۰
حديث - ۵۱۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
کُلُّ عَملٍ مُنْقَطِعٌ عَن صاحبِهِ إذا ماتَ إلاّ المُرابِطَ في سبيلِ اللّه ، فإنَّهُ يُنْمي لَهُ عَملُهُ ويُجْري علَيهِ رِزْقُهُ إلي يَومِ القِيامَةِ
هر عملي پس از مرگ صاحبش از او جدا ميشود مگر عمل کسي که در راه خدا مرزباني کند ؛ عمل چنين کسي رشد ميکند و تا روز قيامت روزيش داده ميشود
کنز العمال : ۱۰۶۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۶
حديث - ۵۱۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
فمَن تَرکَ الجِهادَ ألْبسَهُ اللّهُ ذُلاًّ في نفسِهِ ، وفَقْرا في مَعيشَتِهِ ، ومَحْقا في دِينهِ إنَّ اللّه تبارکَ وتعالي أعَزَّ اُمّتي بسَنابِکِ خَيْلِها ومَراکِزِ رِماحِها
هر کس جهاد را واگذارد خداوند جامه خواري بر جان او پوشاند و زندگيش را دستخوش فقر سازد و دينش را از بين ببرد خداوند تبارک و تعالي عزّت و اقتدار امّت مرا در سُمهاي اسبانشان و نوک نيزه‌هايشان قرار داده‌است
أمالي الصدوق : ۴۶۲ / ۸
حديث - ۵۱۹
امام عليعليهالسلام :
جاهِدوا في سبيلِ اللّه بأيْديِکُم ، فإنْ لَم تَقْدِروا فجاهِدوا بألسِنَتِکُم ، فإنْ لَم‌تَقْدِروا فجاهِدوا بقُلوبِکُم
در راه خـدا بـا دسـتـهاي خـود بجنگيد ، اگـر نتوانستيد با زبانهاي خود بجنگيد و اگر باز هم نتوانستيد با دلهاي خود بجنگيد
بحار الأنوار : ۱۰۰ / ۴۹ / ۲۳
حديث - ۵۲۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن بَلّغَ رسالةَ غازٍ کانَ کَمَنْ أعْتقَ رَقَبةً ، وهُو شَريکُهُ في بابِ «ثوابِ» غَزْوَتِهِ
هر کس نامه جنگاوري را برساند همچون کسي است که بنده‌اي را آزاد کند و در دروازه «ثواب» جنگ او شريکش باشد
وسائل الشيعه : ۱۱/۱۴/۲ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۴
حديث - ۵۲۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مـن جهّز غـازياً بِسلکِ أوإبرة غَفَرَ اللّهُ لَهُ ما تَقدَّمَ من ذَنبهِ وما تَأخّرَ
هـر کس جـنگاوري را به يـک نخ يا سوزن مجهز کند خداوند گناهان گذشته و آينده او را ببخشايد
مستدرک الوسائل : ۱۱ / ۲۴ / ۱۲۳۳۳
حديث - ۵۲۲
امام عليعليهالسلام :
لَيسَ في المعاصِي أشَدُّ مِنِ اتِّباعِ الشَّهوَةِ ، فلا تُطِيعُوها فَتَشغَلَکُم عَنِ اللّه
در ميان گناهان (گناهي) سختتر از پيروي شهوت نيست ، پس آن را فرمان نبريد که شمارا از خدا غافل مي‌سازد
غرر الحکم : ۷۵۲۰ منتخب ميزان الحکمة : ۲۱۶
حديث - ۵۲۳
امام عليعليهالسلام :
مَن أکثَرَ مِن ذِکرِ الآخِرةِ قَلَّتْ مَعصيتُهُ
هر کس که زياد به ياد آخرت باشد ، گناه و نافرماني او کم شود !
غرر الحکم : ۸۷۶۹
حديث - ۵۲۴
امام عليعليهالسلام :
ما الُمجاهِدُ الشَّهيدُ في سَبيلِ اللّه بِأعظَمَ أجرا مِمَّن قَدَرَ فعَفَّ
کسي که در راه خدا جهاد کند و به شهادت رسد، اجرش بيشتر از آن کسي نيست که بتواند گناه کند ولي عفّت ورزد
نهج البلاغة : الحکمة ۴۷۴
حديث - ۵۲۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا عَمِلتَ سيّئةً فَاعمَلْ‌حَسَنةً تَمْحوها
هر گاه کار بدي کردي ، کار خوبي انجام بده ، تا آن بدي را پاک کند
أمالي الطوسيّ : ۱۸۶ / ۳۱۲
حديث - ۵۲۶
امام سجّادعليه‌السلام :
إيّاکَ والابتِهاجَ بالذنبِ ، فإنّ الابتِهاجَ بهِ أعظَمُ مِن رُکوبهِ
از شاد شدن به گناه بپرهيز ، که شاد شدن به گناه از ارتکاب آن بدتر است
بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۵۹ / ۱۰
حديث - ۵۲۷
امام عليعليهالسلام :
مَن تَلَذَّذَ بمعاصِي اللّه أورَثَهُ اللّهُ ذُلاًّ
هر که از معاصي خداوند لذّت برد ، خداوند او را به خواري افکند
غرر الحکم : ۸۸۲۳ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲۲
حديث - ۵۲۸
امام باقرعليه‌السلام :
مَنِ ارتَکَبَ الذنبَ في الخَلاءِ لم يَعبَأِ اللّهُ بهِ
هرکه در خلوت گناه کند خداوند با او بي اعتناست.
بحار الأنوار : ۴۶ / ۲۴۷ / ۳۵
حديث - ۵۲۹
امام عليعليهالسلام :
أعظَمُ الذُّنوبِ عِندَ اللّه ذنبٌ أصَرَّ عَليهِ عامِلُهُ
بزرگترين گناه نزد خداوند ، گناهي است که مرتکبش بر آن اصرار ورزد
غرر الحکم : ۳۱۳۱ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲۰
حديث - ۵۳۰
امام عليعليهالسلام :
اتَّقوا معاصيَ اللّه في الخَلَواتِ ، فإنّ الشاهِدَ هُو الحاکِم
از مـعـاصـي خـدا در خـلوت‌گاهها(ي خـود) بپرهيزيد ؛ زيرا آن (خداوندي) که شاهد است همو داور است
بحار الأنوار : ۷۸ / ۷۰ / ۲۵
حديث - ۵۳۱
امام عليعليهالسلام :
إذا رَغِبْتَ في المَکارِمِ فاجْتَنِبِ الَمحارِم
اگر خواهان مکارم و بزرگواريها هستي از حرامها دوري کن
غرر الحکم : ۴۰۶۹ منتخب ميزان الحکمة : ۱۴۴
حديث - ۵۳۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
حَرامٌ علي کُلِّ قَلبٍ مُتَوَلِّهٍ بالشَّهَواتِ أن يَسکُنَهُ الوَرَعُ
بر هردلي که‌شيفته شهوت‌ها باشد ، حرام است که پارسايي در آن منزل کند
تنبيه الخواطر : ۲ / ۱۲۲ منتخب ميزان الحکمة : ۵۸۸
حديث - ۵۳۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
حَرامٌ علي کُلِّ قَلبٍ عزّي بالشَّهَواتِ أن يَجُولَ في مَلَکوتِ السَّماواتِ
بر هر دلي که به شهوت‌ها آرام گرفته باشد ، حرام است که در ملکوت آسمانها گردش کند
کذا في المصدر ، ولعل الصواب «غَرِيَ» من غَرِيَ بالشيء : اُولِعَ به .تنبيه الخواطر : ۲ / ۱۲۲
حديث - ۵۳۴
امام صادقعليهالسلام :
اِحذَروا أهواءکُم‌کما تَحذَرونَ أعداءکُم، فلَيسَ شَيءٌ أعدي لِلرِّجالِ مِن اتِّباعِ أهوائهِم ، وحَصائدِ ألسِنَتِهِم
همان گونه که از دشمنان خود حذر مي‌کنيد ، از هوس‌هايتان حذر کنيد ؛ زيرا براي مردان دشمني بدتر از پيروي از هوس‌هايشان و درويده‌هاي زبان‌هايشان (سخنان بيهوده و ياوه) نيست
الکافي : ۲ / ۳۳۵ / ۱
حديث - ۵۳۵
امام عليعليهالسلام :
اُوصِيکُم بمُجانَبهِ الهَوي ؛ فإنّ الهَوي يَدعو إلَي العَمي ، وهُوَ الضَّلال في الآخِرَةِ والدُّنيا
شـما را بـه دوري گـزيدن از هـوس سفارش ميکنم ؛ زيرا هوس به کوري فرا مي‌خواند و آن (باعث) گمراهي در آخرت و دنياست
مستدرک الوسائل : ۱۲ / ۱۱۳ / ۱۳۶۶۶
حديث - ۵۳۶
الإمامُ زينُ العابدينَعليه‌السلام
في وصيَّتِهِ لابنِهِ الباقِرِعليه‌السلام : إيّاکَ ومصاحَبَهَ القاطِعِ لِرَحِمِهِ ؛ فإنّي وَجَدتُهُ مَلعونا في کتابِ اللّه عز و جل في ثلاثِ مَواضِعَ .
امام سجّادعليه‌السلام - در سفارش به فرزند بزرگوارش حضرت باقرعليه‌السلام - فرمودند: زنهار از همنشيني با کسي که از خويشان خود بريده است ؛ زيرا من چنين کسي را در سه جاي کتاب خداوند عز و جل لعنت شده يافتم .
بحار الأنوار : ۲ / ۳۷۷ / ۷
حديث - ۵۳۷
امام عليعليهالسلام :
من دَخلَ مَداخِلَ السُّوءِ اتُّهِم
هر که به جاهاي بد رفت و آمد کند مورد بدگماني و تهمت واقع شود
بحار الأنوار : ۷۵ / ۹۱ / ۸
حديث - ۵۳۸
امام عليعليهالسلام :
مَن وَقَفَ نَفسَهُ مَوقِفَ التُّهْمةِ فلا يلُومَنَّ مَن أساءَ بهِ الظّنَّ
کسي که خود را در معرض تهمت قرار دهد ، نبايد کسي را که به او گمان بد برد ، سرزنش کند
بحار الأنوار : ۷۵ / ۹۰ / ۴
حديث - ۵۳۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أولي النّاسِ بالتُّهْمةِ مَن جالَسَ أهلَ التُّهْمةِ
سزاوارترينِ مردم به تهمت کسي است که با متهمان و (افراد مظنون) همنشيني کند
أمالي الصدوق : ۲۸ / ۴ منتخب ميزان الحکمة : ۹۶
حديث - ۵۴۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إفْشاءُ سِرِّ أخيکَ خِيانَةٌ ، فاجتَنِبْ ذلکَ
فاش‌کردن راز برادر ديني خيانت است ؛ پس ، از اين کار دوري کن
بحار الأنوار : ۷۷ / ۸۹ / ۳
حديث - ۵۴۱
الإمامُ زينُ العابدينَعليه‌السلام
کانَ يقولُ لِوُلدِهِ: اتَّقُوا الکَذِبَ الصَّغيرَ مِنهُ والکبيرَ ، في کلِّ جِدٍّ وهَزلٍ ، فإنّ الرجُلَ إذا کذبَ في الصَّغيرِ اجتَرَأَ علَي الکبيرِ
امام سجّادعليه‌السلام
به فرزندان خود مي‌فرمود : از دروغ کوچک و بزرگش ، جدّي و شوخيش بپرهيزيد ؛ زيرا انسان هر گاه در چيز کوچک دروغ بگويد ، به گفتن دروغ بزرگ نيز جرأت پيدا ميکند
بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۳۵ / ۲
حديث - ۵۴۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
وَيلٌ للذي يُحَدِّثُ فَيکذِبُ ليُضحِکَ بهِ القَومَ ، وَيلٌ لَهُ ، وَيلٌ لَهُ !
واي بر کسي که براي خنداندن مردم دروغ بگويد ، واي بر او ، واي بر او
کنز العمّال : ۸۲۱۵ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۶
حديث - ۵۴۳
الإمامُ الکاظمُعليه‌السلام
لِهشامٍ وهُو يَعِظُهُ: إنّ العاقِلَ لا يَکذِبُ وإن کانَ فيهِ هَواهُ
امام کاظمعليه‌السلام -در اندرز به هشام- فرمودند: خردمند دروغ نمي‌گويد، اگر چه منافع او در آن باشد
بحار الأنوار : ۷۸ / ۳۰۵ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۴
حديث - ۵۴۴
امام عليعليهالسلام :
جانِبوا الکذبَ ؛ فإنّهُ مُجانِبٌ للإيمانِ ، الصادِقُ علي شَفا مَنجاةٍ وکَرامَةٍ ، والکاذِبُ علي شرفِ مَهواةٍ ومَهانَةٍ
از دروغ کـناره گـيـريد ؛ زيـرا دروغ از ايمان بر کنار است شخص راستگودرلبه نجات و کرامت است و شخص دروغگو ، در آستانه پرتگاه و خواري
نهج البلاغة : الخطبة ۸۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۴
حديث - ۵۴۵
امام صادقعليهالسلام :
لَيسَ فيما أصلَحَ البَدَنَ إسرافٌ إنّما الإسرافُ فيما أتلَفَ المالَ وأضَرَّ بالبَدَنِ
در آنچه بـدن را سـالم نـگه مي‌دارد اسراف نيست بلکه اسراف در چيزهايي است که مال را تلف کند و به بدن زيان رساند
بحار الأنوار : ۷۵ / ۳۰۳ / ۶ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۰
حديث - ۵۴۶
امام عليعليهالسلام :
سِتّةٌ لا يُمارُونَ: الفَقيهُ، والرّئيسُ، والدَّنيُّ، والبَذيُّ، والمَرأةُ ، والصَّبيُّ
شش کس‌اند که با آنها مجادله نشايد : فقيه ، رئيس ، فرومايه ، بدزبان ، زن و کودک
غرر الحکم : ۵۶۳۴ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۲
حديث - ۵۴۷
امام عليعليهالسلام :
إيّاکُم والمِراءَ والخُصومَةَ ؛ فإنّهُما يُمرِضانِ القُلوبَ علَي الإخوانِ ، ويَنبُتُ علَيهما النِّفاقُ
از مـجـادله و ستيزه کردن بپرهيزيد ؛ زيرا اين دو کار دلها را نسبت به برادران بيمار مي‌کنند و نفاق مي‌رويانند
الکافي : ۲ / ۳۰۰ /
حديث - ۵۴۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أورَعُ النّاسِ مَن تَرکَ المِراءَوإن کانَ مُحِقّا
پارساترين مردمان، کسي است که مجادله را رها کند هرچند حقّ با او باشد
أمالي الصدوق : ۲۸ / ۴
حديث - ۵۴۹
امام صادقعليهالسلام :
مَن أکرَمَکَ فأکرِمْهُ ، ومَنِ استَخَفَّکَ فأکرِمْ نَفسَکَ عَنهُ
هر کس تـو را گـرامي داشت ، تو نيز او را گرامي بدار و هر کس به تو بي‌احترامي کرد، خودت‌را در مرتبه او قرار مده.
بحار الأنوار : ۷۸ / ۲۷۸ / ۱۱۳
حديث - ۵۵۰
امام عليعليهالسلام :
مَن حَفَرَ بِئرا لِأخيهِ وَقَعَ فيها ، ومَن هَتَکَ حِجابَ غَيرِهِ انْکَشَفَتْ عَوراتُ بَيتهِ
هر که براي برادرش چاهي کَند ، خود در آن افتد و هر که پرده (حرمت) ديگري را بدرد ، عيبهاي درون خانه او بر ملا شود
تحف العقول : ۸۸
حديث - ۵۵۱
امام صادقعليهالسلام :
إنّ في التَّوراةِ مَکتوباً : يابنَ آدمَ إذا ظُلِمتَ بِمَظلِمَةٍ فارضَ بِانتِصاري لَکَ ؛ فإنَّ انتِصاري لَکَ خَيرٌ مِن انتِصارِکَ لِنفَسِکَ
در تورات نگاشته شده‌است: اي آدمي‌زاده، هر گاه به تو ستمي شد ، به انتقامي که من برايت بگيرم رضايت ده ؛ زيرا من بهتر از تو برايت انتقام مي‌گيرم
الکافي : ۲ / ۳۰۴ / ۱۰
حديث - ۵۵۲
امام صادقعليهالسلام :
مَن کافَأ السَّفيهَ‌بِالسَّفَهِ فقَد رَضِيَ بِما اُتيَ إلَيهِ حَيثُ احتَذي مِثالَهُ
هر کـس (رفتار) شـخص نـابخرد (نسبـت به خود) را با نابخردي تلافي کند، به رفتاري که (از جانب نابخرد) با او شده رضايت داده‌است ؛ زيرا از نمونه او پيروي کرده‌است
الکافي : ۲ / ۳۲۲ / ۲
حديث - ۵۵۳
امام کاظمعليه‌السلام :
إنّ اللّه عز و جل لم يُحَرِّمِ الخَمرَ لاسْمِها ، ولکنّهُ حَرّمَها لعاقِبَتِها ؛ فما کانَ عاقِبَتُهُ عاقِبَةَ الخَمرِ فهُو خَمرٌ
خداوند عز و جل شراب را به خاطر نامش حرام نکرده ، بلکه به سبب پيامدهاي آن حرام کرده است پس ، هر چيزي که پيامدهاي شراب را داشته باشد ، آن نيز (در حکم) شراب است
الکافي : ۶ / ۴۱۲ / ۲
حديث - ۵۵۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
شارِبُ الخَمرِ لا تُصَدِّقوهُ إذا حَدّثَ ، ولاتُزَوِّجوه إذا خَطَبَ ، ولا تَعودوهُ إذا مَرِضَ ، ولا تَحْضَروهُ إذا ماتَ ، ولا تأتَمِنوهُ علي أمانَةٍ
شرابخوار ، اگر سخني گفت تأييد نکنيد ، اگر خواستگاري کرد به او زن ندهيد ، اگر بيمار شد به عيادتش نرويد ، اگر مُرد بر جنازه‌اش حاضر نشويد و به او امانت مسپاريد
بحار الأنوار : ۷۹ / ۱۲۷ / ۷
حديث - ۵۵۵
امام صادقعليهالسلام :
لا تُبدي الشَّماتَةَ لِأخيکَ فيَرحَمَهُ اللّهُ ويُصَيِّرَها بِکَ وقالَ : مَن شَمَتَ بِمُصيبَةٍ نَزَلَت بِأخيهِ لَم يَخرُجْ مِنَ الدّنيا حَتّي يُفتَتَنَ
از گرفتاري برادرت اظهار شادي مکن که خداوند به او رحم ميکند و آن گرفتاري را به تو مي‌رساند همچنين فرمود : هر کس از گرفتاري و مصيبتي که به برادرش رسيده است شاد شود ، از دنيا نرود تا خود گرفتار آن شود .
الکافي : ۲ / ۳۵۹ / ۱
حديث - ۵۵۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إن عَـيَّرَکَ أخـوکَ المُسلِمُ بِما يَعلَمُ فيکَ فَلا تُعَيِّرْهُ بِما تَعلَمُ فيهِ ؛ يَکونُ لَکَ أجرا وعلَيهِ إثما
اگر برادر مسلمانت عيبي از تو بداند و به آن تو را سرزنش کند ، تو به واسطه عيب و گناهي که از او ميداني سرزنشش مکن تا براي تو پاداش باشد و بر او گناه
تنبيه الخواطر : ۲ / ۱۵۵ منتخب ميزان الحکمة : ۴۲۰
حديث - ۵۵۷
امام باقرعليه‌السلام :
ما مِن إنسانٍ يَطعَنُ في عَينِ مُؤمِنٍ إلاّ ماتَ بِشَرِّ ميتَةٍ ، وکانَ قَمِناأن لا يَرجِعَ إلي خَيرٍ
هيچ انساني نيست که پيش روي مؤمني از او بد گويد و طعنه زند ، مگر اين که به بدترين شکل بميرد و سزاوار است که روي خير و سعادت را نبيند
الکافي : ۲ / ۳۶۱ / ۹
حديث - ۵۵۸
امام صادقعليهالسلام :
مَن أ نَّبَ مُؤمِنا أ نَّبَهُ اللّهُ في الدّنيا والآخِرَةِ
هر کس مؤمني را سرزنش کند ، خداوند او را در دنيا و آخرت سرزنش کند
الکافي : ۲ / ۳۵۶ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۲۰
حديث - ۵۵۹
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
لِرجُلٍ قالَ : اُحِبُّ أن اُحشَرَ يَومَ القِيامَةِ في النُّورِ: لا تَظلِمْ أحَدا تُحشَرْ يَومَ القِيامَةِ في النُّورِ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
بـه مـردي که عرض کرد : من دوست دارم در روز قيامت با نور و روشنايي به محشر آيم فرمودند: به هيچ کس ظلم نکن تا روز قيامت در نور و روشنايي محشور شوي
کنز العمّال : ۴۴۱۵۴ منتخب ميزان الحکمة : ۵۷۲
حديث - ۵۶۰
امام عليعليهالسلام :
أنفَذُ السِّهامِ دَعوَهُ‌المَظلوم
کاري‌ترين تيرها ، دعاي ستمديده است
غرر الحکم : ۲۹۷۹ منتخب ميزان الحکمة : ۳۵۲
حديث - ۵۶۱
الإمامُ الباقرُعليه‌السلام :
لَمّا حَضَرَ عليَّبنَ الحُسينِ عليهماالسلام الوَفاةُ ضَمَّني إلي صَدرِهِ ، ثُمّ‌قالَ : يا بُنَيَّ ، اُوصِيکَ بما أوصانِي بهِ أبيعليه‌السلام حينَ حَضَرَتهُ الوَفاةُ وبما ذَکَرَ أنَّ أباهُ أوصاهُ بهِ ، قالَ : يا بُنَيَّ ، إيّاکَ وظُلمَ مَن لا يَجِدُ علَيکَ ناصِرا إلاّ اللّهَ
امام باقرعليه‌السلام :
هنگامي کـه وفـات علي بـن الحسينعليه‌السلام فـرا رسيد ، مرا به سينه خود چسبانيدند و سپس فرمودند: فرزندم ! تو را به همان چيزي سفارش ميکنم که پدرم هنگام وفاتش به من سفارش کرد و فرمود که پدر او نيز همان را به ايشان سفارش کرده است فرمود : فرزندم ! زنهار از ستم کردن به کسي که در برابر تو ياوري جز خدا ، نمي‌يابد .
الکافي : ۲ / ۳۳۱ / ۵ منتخب ميزان الحکمة : ۳۵۰
حديث - ۵۶۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إيّاکُم والظُّلمَ ؛ فإنّهُ‌يُخرِبُ قُلوبَکُم
از ستم کردن بپرهيزيد ، که دلهاي شما را ويران ميکند
کنز العمّال : ۷۶۳۹ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۸
حديث - ۵۶۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الأناةُ مِنَ اللّه ، والعجلةُ‌مِنَ الشَّيطانِ
آرامي از (صفات) خداست و شتابزدگي از (صفات) شيطان
المحاسن : ۱ / ۳۴۰ / ۶۹۸ منتخب ميزان الحکمة : ۳۵۸
حديث - ۵۶۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّما أهلَکَ النّاسَ‌العجلةُ ، ولَو أنَّ النّاسَ تَثَبَّتوا لَم يَهلِکْ أحَدٌ
در حقيقت ، مــردم را شتابزدگي به هلاکت افکنده‌است اگر مردم آرام و از شتابزدگي به دور بودند ، هيچ کس هلاک نمي‌شد
المحاسن : ۱ / ۳۴۰ / ۶۹۷ منتخب ميزان الحکمة : ۳۵۸
حديث - ۵۶۵
امام صادقعليهالسلام :
مَـعَ التَّثَبُّتِ تَکـونُ السَّلامَهُ ، ومَعَ العَجَلَةِ تَکونُ النَّدامَهُ
با آرامش و درنگ ، سلامت (از خطا و لغزش) است و با شتابزدگي پشيماني
الخصال : ۱۰۰ / ۵۲ منتخب ميزان الحکمة : ۳۵۸
حديث - ۵۶۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إيّاکُم والرّشوَةَ فإنّهامَحضُ الکُفرِ ، ولا يَشُمُّ صاحِبُ الرّشوةِ رِيحَ الجَنّةِ
از رشوه گرفتن دوري کنيد که بي‌گمان کفر محض است و رشوه‌گير بوي بهشت را استشمام نميکند
بحار الأنوار : ۱۰۴/۲۷۴ / ۱۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۳۶
حديث - ۵۶۷
امام صادقعليهالسلام :
الاِصطِباغُ بِالخَلِّ يَقطَعُ شَهوَةَ الزِّني
خورش ساختن سرکه ، شهوت زنا را ريشه‌کن ميکند
الکافي ، جلد ۶ ، صفحه ۳۳۰ ، حديث -۱۰ دانش نامه احاديث پزشکي : ۲ / ۳۰۴
حديث - ۵۶۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِشتَدَّ غَضَبُ اللّه عز و جل عَلَي امرأةٍ ذاتِ بَعلٍ مَلَأتْ عَينَها مِن غَيرِ زَوجِها أو غَيرِ ذِي مَحرَمٍ مِنها ، فإنّها إن فَعَلَتْ ذلکَ أحبَطَ اللّهُ کُلَّ عَمَلٍ عَمِلَتهُ ، فإن أوطَأتْ فِراشَهُ غَيرَهُ کانَ حَقّا عَلَي‌اللّه أن يُحرِقَها بِالنارِ بعدَ أن‌يُعَذِّبَها في قَبرِها
زن شوهر داري که چشمش را از مردي جز شوهر خود ، يا نامحرمي پُر کند ، خشم خداوند عز و جل بر او فزوني گيرد ؛ که اگر چنين کند ، خداوند همه اعمال او را باطل گرداند و چنانچه به شوهر خود خيانت ورزد ، بر خداست که اورا بعد از عذاب در قبر ، به آتش دوزخ بسوزاند
بحار الأنوار : ۷۶ / ۳۶۶ / ۳۰ منتخب ميزان الحکمة : ۲۴۸
حديث - ۵۶۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن قَدرَ علي امرأةٍ أو جاريَةٍ حَراما فَتَرکَها مَخافَةَ اللّه حَرَّمَ اللّهُ عز و جل علَيهِ النّارَ ، وآمَنَهُ اللّهُ تَعالي مِن الفَزَعِ الأکْبَرِ ، وأدْخَلَهُ اللّه‌ُالجَنّةَ
هرکس اين امکان برايش پيش آيد که با زن يا کنيزي به حرام نزديکي کند امّا از ترس خدا دست به اين کار نزند ، خداوند عز و جل آتش را بر او حرام گرداند و او را از آن هراس بزرگ ايمن دارد و به بهشتش برد
ثواب الأعمال : ۳۳۴ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۱۴۴
حديث - ۵۷۰
وقد نَظَرَ إلي رجُلٍ‌يَغتابُ رجُلاً عندَ ابنِهِ الحسنِعليه‌السلام : يابُنَيَّ ، نَزِّهْ سَمعَکَ عن مِثلِ هذا ؛ فإنّهُ نَظَرَ إلي أخبَثِ ما في وِعائهِ فَأفرَغَهُ في وِعائکَ !
امام عليعليهالسلام وقتي ديد شخصي در حضور فرزندش حسنعليه‌السلام از کسي غيبت ميکند فرمودند: فرزندم ! گوش خود را از چنين کسي به دور دار ؛ زيرا او به پليدترين و نجس‌ترين چيزهايي که در ظرف (وجود) خود دارد نگريسته و آنها را در ظرف تو خالي کرده‌است .
الاختصاص : ۲۲۵ منتخب ميزان الحکمة : ۴۳۸
حديث - ۵۷۱
امام صادقعليهالسلام :
لا تَغتَبْ فتُغتَبُ ، ولا تَحفِرْ لِأخِيکَ حُفرَةً فَتَقَعَ فيها ؛ فإنَّکَ کما تَدينُ تُدانُ
غيبت نکُن ، که از تو غيبت ميشود و براي برادرت چاه مکَن که خود در آن مي‌افتي ؛ زيرا با هر دست بدهي ، با همان دست پس مي‌گيري
بحار الأنوار : ۷۵ /۲۴۹ /۱۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۳۶
حديث - ۵۷۲
الإمامُ الحسينُعليه‌السلام لِرجُلٍ اغتابَ عِندَهُ رجُلاً :
يا هذا ، کُفَّ عنِ الغِيبةِ ؛ فإنّها إدامُ‌کِلابِ النارِ
امام حسينعليه‌السلام به مردي که در حضور ايشان از مردي غيبت کرد: اي مرد ! دست از غيبت بردار ؛ زيرا غيبت نواله سگهاي دوزخ است
تحف العقول : ۲۴۵ منتخب ميزان الحکمة : ۴۳۶
حديث - ۵۷۳
امام عليعليهالسلام :
ما أفحَشَ کريمٌ قَطُّ
انسان بزرگوار ، هرگز دشنام ندهد
غرر الحکم : ۹۴۷۸ منتخب ميزان الحکمة : ۴۴۲
حديث - ۵۷۴
امام باقرعليه‌السلام :
قُولوا للناسِ أحسَنَ‌ما تُحِبُّونَ أن‌يُقالَ لَکُم؛ فإنَّ اللّهَ يُبغِضُ اللَّعّانَ السَّبّابَ الطَّعّانَ علَي المؤمنينَ ، الفاحِشَ المُتَفَحِّشَ ، السائلَ المُلحِفَ
بهترين چيزي را که دوست داريد به شما گفته شود ، به‌مردم بگوييد ؛ زيرا خداوند از شخص لعنتگرِ دشنام دهِ بدگوي از مؤمنان و ناسزاگويِ بد دهن و گدايِ سمج نفرت دارد
بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۸۱ / ۶۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۴۲
حديث - ۵۷۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا شَتَمَ أحَدُکُم أخاهُ فلا يَشتِمْ عَشِيرَتَهُ ، ولا أباهُ ، ولا اُمَّهُ ، ولکنْ لِيَقُلْ إن کانَ يَعلَمُ ذلک : إنّکَ لَبَخِيلٌ ، وإنّکَ لَجَبانٌ ، وإنّکَ لَکَذُوبٌ ، إن کانَ يَعلَمُ ذلکَ مِنهُ
هرگاه يکي از شما برادرش را دشنام ميدهد ، نبايد به ايل و تبار او و پدر و مادرش دشنام دهد ، بلکه بگويد : تو بخيلي ، تو ترسويي ، تو دروغگويي ! به شرط آن که بداند او واقعا چنين است
کنز العمّال : ۸۱۳۴ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۴
حديث - ۵۷۶
امير المؤمنين عليٌّعليه‌السلام
لِقَنْبرٍ وقد رامَ أن‌يَشتِمَ شاتِمَهُ: مَهْلاً يا قَنبرُ! دَعْ شاتِمَکَ مُهانا تُرْضِ الرَّحمنَ وتُسخِطِ الشَّيطانَ وتُعاقِبْ عَدُوَّکَ ، فَوَالذي فَلَقَ الحَبَّةَ وبَرَأ النَّسَمَةَ ما أرضَي المؤمنُ رَبَّهُ بِمِثلِ الحِلْمِ ، ولا أسخَطَ الشَّيطانَ بِمِثلِ الصَّمتِ ، ولا عُوقِبَ الأحمَقُ بمِثلِ السُّکوتِ عَنهُ
امام عليعليهالسلام خطاب به قنبرکه مي‌خواست به کسي که بدو ناسزا گفته بود ، ناسزا گويد فرمودند: آرام باش قنبر ! دشنامگوي‌خود را خوار و سرشکسته بگذار تا خداي رحمان را خشنود و شيطان را ناخشنود کرده و دشمنت را کيفر داده باشي قسم به خدايي که دانه را شکافت و خلايق را بيافريد ، مؤمن پروردگار خود را با چيزي همانند بردباري و گذشت خشنود نکرد و شيطان را با حربه‌اي چون خاموشي به خشم نياورد و احمق را چيزي مانند سکوت در مقابل او کيفر نداد .
أمالي المفيد : ۱۱۸ / ۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۴
حديث - ۵۷۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا تَسُبُّوا الرِّياحَ فإنّها مَأمُورَةٌ ، ولا تَسُبُّوا الجِبالَ ولا السّاعاتِ ولا الأيّامَ ولا اللَّيالِيَ فَتَأثَمُوا وتَرجِعَ علَيکُم
به بادها ناسزا مگوييد که‌آنها (از جانب خداوند) مأمورند و کوهها و لحظه‌ها و روزها و شبها را ناسزا نگوييد که گنهکار مي‌شويد و به خودتان بر مي‌گردد
علل الشرائع : ۵۷۷ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۴
حديث - ۵۷۸
امام عليعليهالسلام :
مَن شَبَّ نارَ الفِتنَةِ کانَ وَقودا لها
هر کس آتش فتنه را برافروزد ، خود هيزم آن شود
غرر الحکم : ۹۱۶۳ منتخب ميزان الحکمة : ۴۴۰
حديث - ۵۷۹
امام عليعليهالسلام :
اعلَمُوا أنّهُ مَن يَتَّقِ اللّه يَجعَلْ لَهُ مَخرجا مِن الفِتَنِ ، ونورا مِن الظُّلَم
بدانيد که هر کس تقواي الهي در پيش گيرد ، خداوند براي او راه خروجي از فتنه‌ها و نوري در تاريکيها قرار دهد
نهج البلاغة : الخطبة ۱۸۳ منتخب ميزان الحکمة : ۴۴۰
حديث - ۵۸۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لَأنا لِفِتنَةِ السَّرّاءِ أخوَفُ علَيکُم مِن فِتنَةِ الضَّرّاءِ ، إنّکُمُ ابتُلِيتُم بفِتنَةِ الضَّرّاءِ فَصَبَرتُم ، وإنّ الدنيا حُلوَةٌ خَضِرَةٌ
راستي که مــن از فـتنه خـوشي براي شـما بيمناکترم ، تا فتنه سختي شما به فتنه سختي درافتاديد و صبر کرديد، امّا دنيا شيرين‌و خوش‌منظر است.
الترغيب والترهيب : ۴/۱۸۴/۷۴ منتخب ميزان الحکمة : ۴۴۰
حديث - ۵۸۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ثلاثٌ فاتِناتٌ : الشَّعرُ الحَسَنُ ، والوَجهُ الحَسَنُ ، والصَّوتُ الحَسَنُ
سه چيز فتنه‌انگيز است : موي زيبا ، روي زيبا و صداي زيبا
کنز العمّال : ۴۴۱۲۹ منتخب ميزان الحکمة : ۴۴۰
حديث - ۵۸۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا طِيَرَةَ ولا شُؤم
نه فال بد راست است و نه شومي
نور الثقلين : ۴ / ۳۸۲ / ۳۵ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۸
حديث - ۵۸۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
کَفّارَةُ الطِّيَرَةِ التَّوَکُّلُ
کفّاره فال بد ، توکّل است
الکافي : ۸ / ۱۹۸ / ۲۳۶
حديث - ۵۸۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ليسَ مِنّا مَن تَطَيَّرَ أو تُطُيِّرَ لَهُ، أو تَکَهَّنَ أو تُکُهِّنَ لَهُ، أو سَحَرَ أو سُحِرَ لَهُ
از ما نيست کسي که فال بد زند ، يا برايش فال بد زده شود (به فال بد ديگران نسبت به خود اعتقاد داشته‌باشد) ، پيشگويي کند يا برايش پيشگويي شود ، جادو کند يا برايش جادو شود (به پيشگو و جادوگر مراجعه کند)
الترغيب والترهيب : ۴ / ۳۳ / ۴ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۸
حديث - ۵۸۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن رَدَّتهُ الطِّيَرَةُ عَن حاجَتِهِ فَقَد أشرَکَ
هر که فال بد زدن ، او را از کارش باز دارد ، شرک ورزيده است
کنز العمّال : ۲۸۵۶۶
حديث - ۵۸۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَـن خَـرَجَ يُريدُ سَفَرا فَرَجَعَ‌مِن طَيرٍ فقد کَفَرَ بما اُنزِلَ علي محمّدٍ
هرکه براي سفر ، خانه‌اش را ترک کند و بر اثر فال بدي برگردد ، به آنچه بر محمّد نازل شده کفر ورزيده است
کنز العمّال : ۲۸۵۷۰ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۸
حديث - ۵۸۷
امام صادقعليهالسلام :
أبعَدُ ما يَکونُ العَبدُ مِنَ اللّه أن يَکونَ الرَّجُلُ يُواخي الرَّجُلَ وهُوَ يَحفَظُ (علَيهِ) زَلاّتِهِ لِيُعَيِّرَهُ بِها يَوما ما
دورترين بنده از خدا ، آن کسي است که با شخصي طرح دوستي افکند و لغزشهاي او را نگه دارد ، تا روزي به واسطه آنها او را سرزنش کند
الکافي : ۲ / ۳۵۵ / ۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۲۰
حديث - ۵۸۸
الامام عليعليهالسلام
مِن کِتابهِ لِلأشتَرِ لَمّا وَلاّهُ مِصرَ: وَلْيَکُنْ أبعَدَ رَعِيَّتِکَ مِنکَ ، وأشنَأهُم عِندَکَ ، أطلَبُهُم لِمَعايِبِ النّاسِ ؛ فإنَّ في النّاسِ عُيوبا ،الوالي أحَقُّ مَن سَتَرَها ، فلا تَکشِفَنَّ عَمّاغابَ عَنکَ مِنها
امام عليعليهالسلام در فرمان استانداري مصر به مالک اشتر فرمودند: بايد دورترين افراد ملت از تو و دشمن‌ترين آنها نزد تو ، عيبجوترين آنها از مردم باشد ؛ زيرا مردم (خواه ناخواه) عيبهايي دارند و زمامدار سزاوارترين کس به پوشاندن آنهاست بنابراين ، درباره آن دسته از عيبهاي مردم که بر تو پوشيده‌است ، پي‌جويي و کنجکاوي مکن
نهج البلاغة : الکتاب ۵۳ منتخب ميزان الحکمة : ۴۲۰
حديث - ۵۸۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا تَتَّبِعوا عَوراتِ‌المُؤمِنينَ ؛ فإنَّهُ مَن تَتَبَّعَ عَوراتِ المُؤمِنينَ تَتَبَّعَ اللّه‌ُعَورَتَهُ ، ومَن تَتَبَّعَ اللّهُ عَورَتَهُ فَضَحَهُ ولَو في جَوفِ بَيتِهِ
عيبهاي مؤمنان را جستجو نکنيد؛ زيرا هرکه دنبال عيبهاي مؤمنان بگردد ، خداوند عيبهاي او را دنبال کند و هر که خداوند تعالي عيوبش را جستجو کند ، او را رسوا سازد گرچه درون خانه‌اش باشد
ثواب الأعمال : ۲ / ۲۸۸ / ۱
حديث - ۵۹۰
امام عليعليهالسلام :
مَن عابَ عِيبَ ، ومَن‌شَتَمَ اُجيبَ
هر که عيبجويي کند ، عيبجويي شود و هر که دشنام دهد ، پاسخ شنود
کنز الفوائد للکراجکيّ : ۱ / ۲۷۹ منتخب ميزان الحکمة : ۴۲۰
حديث - ۵۹۱
امام صادقعليهالسلام :
أنفَعُ الأشياءِ لِلمَرءِ سَبقُهُ النّاسَ إلي عَيبِ نَفسِهِ
سودمندترين چيزها براي آدمي، اين است که در رسيدگي به عيبهاي خود بر مردم پيشي گيرد (يا پيش از پرداختن به عيوب مردم به عيبهاي خود بپردازد)
الکافي : ۸ / ۲۴۳ / ۳۳۷
حديث - ۵۹۲
امام عليعليهالسلام :
مَن نَظَرَ في عُيوبِ النّاسِ فأنکَرَها ثُمَّ رَضِيَها لِنَفسِهِ ، فذلکَ الأحمَقُ بِعَينِهِ
هر کس عيبهاي مردم را ببيند و آنها را زشت شمارد و همان عيبها را در خودش بپسندد ، احمق واقعي است!.
نهج البلاغة : الحکمة ۳۴۹ منتخب ميزان الحکمة : ۴۱۸
حديث - ۵۹۳
امام عليعليهالسلام :
أعقَلُ النّاسِ مَن کانَ بِعَيبهِ بَصيرا ، وعَن عَيبِ غَيرِهِ ضَريرا
خردمندترين مردم ، کسي است که بيناي عيب خود باشد و کور عيب ديگران
غرر الحکم : ۳۲۳۳ منتخب ميزان الحکمة : ۴۱۸
حديث - ۵۹۴
امام عليعليهالسلام :
الحَجَرُ الغَصِيبُ في الدارِ رَهنٌ علي خَرابِها
وجود سنگ غصبي در خانه ، ضامن ويراني آن خانه است
نهج البلاغة : الحکمة ۲۴۰
حديث - ۵۹۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن غَصَبَ رَجُلاً أرضا ظُلما لَقِيَ اللّه تعالي وهُو علَيهِ غَضبانُ
هر کس زمين کسي را به ناحقّ غصب کند ، خداوند متعال را ديدار کند در حالي که بر او خشمگين است
کنز العمّال : ۳۰۳۶۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۲۶
حديث - ۵۹۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا رَأَيتُمُ الرَّجُلَ ألَمَّ اللّهُ بِهِ الفَقرَ وَالمَرَضَ ؛ فَإِنَّ اللّه تَعالي يُريدُ أن يُصافِيَهُ
چون کسي را ديديد که خداوند ، او را به ناداري و بيماري در ميان گرفته ، [بدانيد که] خداوند متعال ، اراده کرده است که او را پاک کند
الفردوس ، جلد ۱ ، صفحه ۲۶۱ ، حديث -۱۰۱۵ عن ، کنز العمّال ، جلد ۶ ، صفحه ۴۷۲ ، حديث - ۱۶۶۰۲
حديث - ۵۹۷
امام صادقعليهالسلام :
أطعِمُوا ثلاثةً ثُمّ أنتُم بالخِيارِعلَيهِ ، إن شِئتُم أن تَزدادُوا فَازدادُوا وإلاّ فقد أدَّيتُم حَقَّ يَومِکُم
تا سه سائل را غذا بدهيد ؛ پس از آن مختاريد، اگر خواستيد ، بيشتر بدهيد و گرنه وظيفه آن روز خود را انجام داده‌ايد
عدّة الداعي : ۹۱ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۴
حديث - ۵۹۸
امام صادقعليهالسلام :
إنّ الرَّجُلَ لَيَسألُني الحاجَةَ فَاُبادِرُ بقَضائها مَخافَةَ أن يَستَغنِيَ عَنها فلا يَجِدَ لَها مَوقِعا إذا جاءَتْهُ
هرگاه مردي دست نياز سوي من دراز کند در رفع نياز او مي‌شتابم ؛ زيرا مي‌ترسم کار از کار بگذرد و اقدام من در کمک به او ديگر به کارش نيايد
عيون أخبار الرضاعليه‌السلام : ۲ / ۱۷۹ / ۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۴
حديث - ۵۹۹
امام صادقعليهالسلام :
إنّ الرَّجُلَ لَيَسألُني الحاجَةَ فَاُبادِرُ بقَضائها مَخافَةَ أن يَستَغنِيَ عَنها فلا يَجِدَ لَها مَوقِعا إذا جاءَتْهُ
هرگاه مردي دست نياز سوي من دراز کند در رفع نياز او مي‌شتابم ؛ زيرا مي‌ترسم کار از کار بگذرد و اقدام من در کمک به او ديگر به کارش نيايد
عيون أخبار الرضاعليه‌السلام : ۲ / ۱۷۹ / ۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۴
حديث - ۶۰۰
لا تَستَحِ مِن إعطاءِ القَليلِ ؛ فإنَّ الحِرمانَ أقَلُّ مِنهُ
از عطاي اندک شرم مکن ؛ زيرا محروم کردن اندکتر (و بدتر) از آن است
نهج البلاغة : الحکمة ۶۷ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۴
حديث - ۶۰۱
امام عليعليهالسلام :
لا تَرُدَّ سائلاً ولَو مِن‌شَطرِ حَبهِ عِنَبٍ أو شِقِّ تَمرَةٍ
سائل را دست خالي بر مگردان ، بلکه حتّي اگر شده نيمدانه‌اي از انگور يا خرما به او بده
تحف العقول : ۱۷۲
حديث - ۶۰۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اُنظُرُوا إلي السائلِ فإن رَقَّتْ لَهُ قُلوبُکُم فَأعطُوهُ ، فإنّهُ صادِقٌ
به سائل بنگريد ، اگر دلتان به حال او رقّت آورد عطايش دهيد ، که او راست مي‌گويد
نوادر الراوندي : ۳ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۴
حديث - ۶۰۳
امام باقرعليه‌السلام :
مَن سَألَ بظَهرِ غِنيً لَقِيَ اللّهَ مَخْموشا وَجهُهُ يَومَ القِيامَةِ
هر که با وجود بي‌نيازي ، سؤال (و گدايي) کند در روز قيامت با چهره‌اي خراشيده خدا را ديدار نمايد
بحار الأنوار : ۹۶ / ۱۵۵ / ۲۶ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۴
حديث - ۶۰۴
امام صادقعليهالسلام :
شِيعَتُنا مَن لا يَسألُ الناسَ ولَو ماتَ جُوعا
شيعه ما دست نياز به سوي مردم دراز نميکند، گرچه از گرسنگي بميرد
وسائل الشيعه : ۶ /۳۰۹/ ۱۵
حديث - ۶۰۵
امام حسنعليه‌السلام :
إنّ المسألَةَ لا تَحِلُّ إلاّ في إحدي ثلاثٍ : دَمٍ مُفجِعٍ ، أو دَينٍ مُقرِحٍ ، أو فَقرٍ مُدقِعٍ
درخواست کردن روا نيست مگر در يکي از اين سه جا : خون بهاي سنگين ، يا بدهکاري‌توان فرسا ويا فقر کُشنده.
بحار الأنوار : ۹۶ / ۱۵۲ / ۱۶ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۲
حديث - ۶۰۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يا أبا ذَرٍّ ، إيّاکَ والسؤالَ فإنّهُ ذُلٌّ حاضرٌ ، وفَقرٌ تَتَعَجَّلُهُ ، وفيهِ حِسابٌ طَويلٌ يَومَ القِيامَةِ
اي‌ابوذر !زنهار از درخواست و گدايي ، که در دنيا مايه خواري و فقر است و در روز قيامت حسابش طولاني است
الفقيه : ۴ / ۳۷۵ / ۵۷۶۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۲
حديث - ۶۰۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ما مِن عبدٍ فَتَحَ علي نَفسِهِ بابا مِن المَسألَةِ إلاّ فَتَحَ اللّه علَيهِ سَبعينَ بابا مِنَ الفَقرِ
هيچ بنده‌اي دري از نياز خواهي را به روي خود نگشود ، مگر آن که خداوند هفتاد دَرِ فقر را به روي او گشود
جامع الأخبار : ۳۷۹ / ۱۰۶۱ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۲
حديث - ۶۰۸
امام سجّادعليه‌السلام :
طَلَبُ الحَوائجِ إلي الناسِ مَذَلَّةٌ للحياةِ ، ومَذهَبَةٌ للحَياءِ ، واستِخفافٌ بِالوَقارِ ، وهُو الفَقرُ الحاضِرُ ، وقِلَّةُ طَلَبِ الحوائجِ مِنَ الناسِ هُو الغِني الحاضِرُ
نياز خواهي از مردم مايه خواري در زندگي و رفتن شرم و حياست و از وقار و شکوه آدمي مي‌کاهد و آن فقري حاضر است و دست نياز به سوي مردم کمتر دراز کردن بي‌نيازيِ نقد است
تحف العقول : ۲۷۹
حديث - ۶۰۹
امام صادقعليهالسلام :
الطِّيَرَةُ علي ما تَجعَلُها إن هَوَّنتَها تَهَوَّنَت، وإن شَدَّدتَها تَشَدَّدَت ، وإن لَم تَجعَلْها شَيئا لَم تَکُن شَيئا
تأثير فال بد به خودت بستگي دارد : اگر آن را آسان بگيري، آسان ميشود و اگر سخت بگيري ، سخت ميشود ، و اگر آن را به چيزي نگيري ، چيزي نخواهد بود
الکافي : ۸ / ۱۹۷ / ۲۳۵ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۸
حديث - ۶۱۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن مَدَحَ سُلطانا جائرا وتَخَفَّفَ وتَضَعضَعَ لَهُ طَمَعا فيهِ کانَ قَرينَهُ إلَي النّارِ
هر کس حکمران ستمگري را مـدح گـويد و از سرِ چشمداشت به او ، خود را در برابرش خفيف و خوار گرداند ، همسفر او به سوي آتش باشد
أمالي الصدوق : ۳۴۷ / ۱
حديث - ۶۱۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا مُدِحَ الفاجِرُ اهتَزَّ العَرشُ وغَضِبَ الرَّبُّ
هرگاه بدکار ستوده شود ، عرش بلرزد و پروردگار به خشم آيد
تحف العقول : ۴۶ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۸
حديث - ۶۱۲
امام حسن عسکريعليه‌السلام :
مَن مَدَحَ غَيرَالمُستَحِقِّ فَقَد قامَ مَقامَ المُتَّهَمِ
هر کـس فـردي را که استحقاق سـتايش ندارد بستايد ، خود را در مقام اتهام و بدگماني قرار داده‌است
أعلام الدِّين : ۳۱۳ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۸
حديث - ۶۱۳
الامام عليعليهالسلام
من کتابهِ للأشتَرِ:اِلصَقْ بأهلِ الوَرَعِ والصِّدقِ ، ثُمّ رُضهُمْ علي ألاّ يُطروکَ ، ولا يُبَجِّوکَ بباطِلٍ لَم تَفعَلْهُ ؛ فإنَّ کَثرَةَ الإطراءِ تُحدِثُ الزَّهوَ ، وتُدني مِن العِزَّةِ (الغِرَّةِ )
امام عليعليهالسلام در بخشي‌از نامه خود به مالک اشترفرمودند: به اهل پارسايي و راستي بپيوند و آنها را چنان تربيت کن که در ستايش تو اغراق نکنند و با ستودن کار بيهوده‌اي که نکرده‌اي دلشادت نسازند ؛ زيرا که ستايش زياد ، خودپسندي آرَد و به سرکشي و تکبّر کشانَد
نهج البلاغة : الکتاب : ۵۳ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۸
حديث - ۶۱۴
امام عليعليهالسلام :
اِحذَرْ مَن يُطرِيکَ بما لَيسَ فيکَ فيُوشَکَ أن تَنهَتِکَ بما لَيسَ فيکَ
از کـسي که تـو را بـي‌جهت مدح و ستايش ميکند ، پرهيز کن ؛ زيرا زود باشد که بي‌جهت نيز (توسط او) بي‌حرمت و بي‌آبرو شوي
تنبيه الخواطر : ۲ / ۱۷ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۸
حديث - ۶۱۵
امام عليعليهالسلام :
إذا مَدَحتَ فاختَصِرْ ،إذا ذَمَمتَ فاقتَصِرْ
هرگاه ستودي، مختصر کن هرگاه نکوهيدي کوتاه کن .
غرر الحکم : ۳۹۸۳ـ۳۹۸۴ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۶
حديث - ۶۱۶
امام عليعليهالسلام :
أيُّها النّاسُ ، اعـلَـموا أنّهُ ليسَ بعاقِلٍ مَنِ انزَعَجَ مِن قَولِ الزُّورِ فيهِ ، ولابحَکيمٍ مَن رَضِيَ بثَناءِ الجاهِلِ علَيهِ
اي مردم ، بدانيد که هر کس از سخن دروغ و ناحقّ درباره خود رنجيده شود ، خردمند نيست و هر کس از مدح و ثناي نادان درباره خود خوشحال شود ، فرزانه نيست
تحف العقول : ۲۰۸ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۶
حديث - ۶۱۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إيّاکُم والمَدحَ ؛ فإنّهُ‌الذَّبحُ
از مدح و ستايش بپرهيزيد ، که آن سر بريدن است
کنزالعمّال : ۸۳۳۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۶
حديث - ۶۱۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إيّاکَ واللَّجاجَةَ ؛ فإنّ‌أوَّلَها جَهلٌ وآخِرَها نَدامَةٌ
بپرهيز از لجاجت ؛ زيرا که آغاز آن ناداني و فرجامش پشيماني است
تحف العقول : ۱۴ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۰
حديث - ۶۱۹
الامام عليعليهالسلام
مِن کِتابٍ لَهُ إلي عبدِاللّه بنِ العبّاسِ: أمّا بَعدُ ، فاطلُبْ ما يَعنيکَ واترُکْ ما لا يَعنيکَ ؛ فإنّ في تَرکِ ما لا يَعنيکَ دَرکَ ما يَعنيکَ
امام عليعليهالسلام در نـامه خـود بـه عـبدا للّه بـن عباس فرمودند: امّـا بعد ، چيزي را بجوي که سودمند است و آنچه را که بيهوده است فرو گذار ؛ زيرا فرو گذاشتن چيزهاي بيهوده ، باعت رسيدن به کارهاي سودمند است
تحف العقول : ۲۱۸ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۲
حديث - ۶۲۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أعظَمُ النّاسِ قَدرا مَن تَرکَ‌ما لا يَعنيهِ
پـرارج‌ترين مـردم ، کـسي است که آنچه را بيهوده است فرو گذارد
أمالي الصدوق : ۲۸ / ۴ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۲
حديث - ۶۲۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يا أيُّها الناسُ ، أيُقتَلُ قَتيلٌ وأنابَينَ أظهُرِکُم لا يُعلَمُ مَن قَتَلَهُ ؟! لو أنّ أهلَ السماءِ والأرضِ اجتَمَعُوا علي قَتلِ رجُلٍ مُسلمٍ لَعَذَّبَهُم اللّهُ بلا عَددٍ ولا حِسابٍ
اي مردم ! من در ميان شما باشم و جنازه مقتولي پيدا شود و قاتلش معلوم نباشد؟ اگر اهل آسمانها و زمين در کشتن مرد مسلماني هم داستان شوند ، هر آينه خداوند همه آنان را ، بي‌شمار و بي‌حساب ، عذاب دهد .
کنزالعمّال : ۳۹۹۵۲ منتخب ميزان الحکمة : ۴۵۸
حديث - ۶۲۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لَزَوالُ الدنيا جَميعا أهوَنُ علَي‌اللّه مِن دَمٍ سُفِکَ بغيرِ حَقٍّ
اگر همه دنيا نابود شود ، نزد خدا اهميتش کمتر از خوني است که بنا حقّ ريخته شود
الترغيب والترهيب : ۳ / ۲۹۳ / ۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۵۸
حديث - ۶۲۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا تَحِلُّ الهِجرَةُ فَوقَ ثلاثةِ أيّامٍ ، فإنِ التَقَيا فسَلَّمَ أحَدُهُما فَرَدَّ الآخَرُ اشتَرَکا في الأجرِ ، وإن لَم يَرُدَّ بَرِئَ هذا مِن الإثمِ ، وباءَ بهِ الآخَرُ
قهر کردن بيش از سه روز روا نيست پس اگر با هم رو به رو شدند و يکي از آن دو سلام کرد و ديگري جواب سلامش را داد ، هر دو در ثواب شريک هستند ، ولي اگر جوابش را نداد ، آن که سلام کرده از گناه مبرّاست و ديگري گنهکار است
الترغيب والترهيب : ۳/ ۴۵۷/۷ منتخب ميزان الحکمة : ۵۸۰
حديث - ۶۲۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يا أبا ذرٍّ ، إيّاکَ وهِجرانَ أخِيکَ ؛ فإنَّ العَمَلَ لا يُتَقَبَّلُ مِن الهِجرانِ
اي ابوذر ، از قهر کردن با برادرت بپرهيز ؛ زيرا با وجود قهر بودن عمل پذيرفته نميشود
بحار الأنوار : ۷۷ / ۸۹ / ۳ منتخب ميزان الحکمة : ۵۸۰
حديث - ۶۲۵
الامام الصادقعليه‌السلام
لِبَعضِ وُلدِهِ: إيّاکَ والکَسَلَ والضَّجَرَ ؛ فإنّهما يَمنَعانِکَ مِن حَظِّکَ مِن الدنيا والآخِرَةِ
امام صادقعليهالسلام به يکي از فرزندان خود فرمودند: از تنبلي و بي‌حوصلگي ، بپرهيز ؛ زيرا که اين دو خصلت ، تو را از بهره دنيا و آخرتت باز مي‌دارند
الکافي : ۵ / ۸۵ / ۲ منتخب ميزان الحکمة : ۴۹۲
حديث - ۶۲۶
امام عليعليهالسلام :
المؤمنُ يرغَبُ فيما يَبقي ، ويَزهَدُ فيما يَفني بَعيدٌ کَسَلُهُ ، دائمٌ نَشاطُهُ
مؤمن به آنچه ماندني است راغب است و از آنچه رفتني است رويگردان از تنبلي به دور است و پيوسته سرزنده و کوشاست
بحار الأنوار : ۷۸ / ۲۶ / ۹۲ منتخب ميزان الحکمة : ۴۹۲
حديث - ۶۲۷
امام رضاعليه‌السلام :
مَن تَجاوَزَ بأميرِ المؤمنينَعليه‌السلام العُبوديَّةَ فهُو مِن المَغضوبِ علَيهِم ومِنَ‌الضالِّينَ .
کسي که امير المؤمنين را از مرز عبوديت خدا فراتر برد ، از شمار کساني است که مورد خشم خدايند و از گمراهان است
بحار الأنوار : ۲۵ / ۲۷۴/ ۲۰ منتخب ميزان الحکمة : ۴۳۲
حديث - ۶۲۸
امام صادقعليهالسلام :
به هوش باشيد که غُلات ، جوانان شما را فاسد نکنند زيرا غُلات بدترين خَلق خدا هستند عظمت خدا را پايين مي‌آورند و براي بندگان خدا ادعاي ربوبيّت مي‌کنند به خدا قسم که غُلات از يهود و نصارا و مجوس و مشرکان بدترند حضرت سپس فرمود : غالي و افراط کننده به سوي ما برمي‌گردد ، ولي ما او را نمي‌پذيريم و تفريط کننده به ما مي‌پيوندد و ما او را مي‌پذيريم عرض شد : علّت چيست ، يابن رسول اللّه ؟ فرمود : چون فرد غلو کننده به ترک نماز و زکات و روزه و حجّ عادت کرده و هرگز قادر نيست از عادت خود دست بردارد و به طاعت خداوند عز و جل روي آورد ، امّا تفريط کننده وقتي حقيقت را بشناسد ، به عبادات عمل ميکند و از خدا فرمان مي‌برد
أمالي الطوسيّ : ۶۵۰ / ۱۳۴۹ منتخب ميزان الحکمة : ۴۳۲
حديث - ۶۲۹
امام عليعليهالسلام :
إيّاکُم والغُلُوَّ فِينا ، قُولُوا إنّا عَبِيدٌ مَربُوبُونَ ، وقُولوا في فَضلِنا ما شِئتُم
از غلو کردن درباره ما بپرهيزيد و ما را بندگان پرورش يافته (خدا) بدانيد آن گاه هر چه خواستيد در فضيلت ما بگوييد
الخصال : ۶۱۴ / ۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۴۳۲
حديث - ۶۳۰
لا تَرفَعُونِي فَوقَ حَقِّي؛ فإنّ اللّه تعالي اتَّخَذَني عَبدا قبلَ أن يَتَّخِذَني نَبِيّا
مرا از حقّ خودم (و حدّي که دارم) بالاتر نبريد؛ خداوند متعال مرا ، پيش از آن که پيامبر کند ، بنده (خود) قرار داد
نوادر الراونديّ : ۱۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۳۲
حديث - ۶۳۱
امام عليعليهالسلام :
مَن أرادَ أن يَعِيشَ حُرّا أيّامَ حياتِهِ فلا يُسکِنِ الطَّمَعَ قَلبَهُ
هر که ميخواهد ايام عمر خود را آزاده زندگي کند ، طمع را در دل خويش جاي ندهد
تنبيه الخواطر : ۱ / ۴۹ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۴
حديث - ۶۳۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إيّاکَ والطَّمَعَ ؛ فإنّهُ فَقرٌ حاضِرٌ
زنهار از طمع ، که اين خود فقري است نقد
کنز العمّال : ۸۸۵۲
حديث - ۶۳۳
الإمامُ الکاظمُعليه‌السلام
لهشامٍ وهُو يَعِظُهُ: إيّاکَ والطَّمَعَ ، وعلَيکَ باليَأسِ مِمّا في أيدِي الناسِ ، وأمِتِ الطَّمَعَ مِن الَمخلوقِينَ ؛ فإنَّ الطَّمَعَ مِفتاحٌ لِلذُّلِّ ، واختِلاسُ العَقلِ ، واختِلاقُ المُرُوّاتِ ، وتَدنِيسُ العِرضِ ، والذَّهابُ بِالعِلم
امام کاظمعليه‌السلام در اندرز به هشام فرمودند: از طمع بپرهيز و به آنچه مردم دارند ، چشمداشتي نداشته باش ، چشمداشت به مخلوق را در خود بميران ؛ زيرا طمع کليد هر خواري است و عقل را مي‌دزدد و انسانيّت ها را مي‌دَرَد و آبرو را مي‌آلايد و دانش را از بين مي‌برد .
بحار الأنوار : ۷۸ / ۳۱۵ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۴
حديث - ۶۳۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أشقَي الأشقياءِ مَنِ اجتَمَعَ علَيهِ فَقرُ الدُّنيا وعَذابُ الآخِرَةِ
بدبختترين بدبختها، کسي است که فقر دنيا و عذاب آخرت در او جمع شود
کنز العمّال : ۱۶۶۸۳
حديث - ۶۳۵
امام عليعليهالسلام :
سَبَبُ الشَّقاءِ حُبُّ الدُّنيا
علّت بدبختي ، دنيا پرستي است
غرر الحکم : ۵۵۱۶ منتخب ميزان الحکمة : ۳۰۰
حديث - ۶۳۶
امام صادقعليهالسلام :
إنّ اللّه تبارکَ وتعالي يَنقُلُ العَبدَ مِنَ الشَّقاءِ إلي السَّعادَةِ ، ولا يَنقُلُهُ مِن السَّعادةِ إلي الشَّقاءِ
خداوند تبارک و تعالي بنده را از بدبختي به خوشبختي منتقل ميکند ، ولي از خوشبختي به بدبختي منتقل نميکند
التوحيد : ۳۵۸ / ۶ منتخب ميزان الحکمة : ۳۰۰
حديث - ۶۳۷
امام عليعليهالسلام :
الشَّقِيُّ مَنِ انخَدَعَ‌لِهَواهُ وغُرُورِهِ
بدبخت کسي است که فريفته هوا و هوس خود گردد
نهج البلاغة : الخطبة ۸۶
حديث - ۶۳۸
امام عليعليهالسلام :
إنَّ الشَّقِيَّ مَن حُرِمَ نَفعَ مااُوتِيَ مِنَ العَقلِ والتَّجرِبةِ
بدبخت کسي است که از عقل و تجربه خود بهره نگيرد
نهج البلاغة : الکتاب ۷۸
حديث - ۶۳۹
امام عليعليهالسلام :
الشَّقِيُّ مَنِ انخَدَعَ‌لِهَواهُ وغُرُورِهِ
بدبخت کسي است که فريفته هوا و هوس خود گردد
نهج البلاغة : الخطبة ۸۶
حديث - ۶۴۰
امام عليعليهالسلام :
إن کُنتُم لا مَحالَةَ مُتَعَصِّبينَ فتَعَصَّبوا لِنُصرَةِ الحَقِّ وإغاثَةِ المَلهوفِ
اگـر نـاگزير از داشتن تعصّب هستيد ؛ پس ، در راه ياري رساندن به حقّ و کمک به ستمديده تعصّب نشان دهيد
غرر الحکم : ۳۷۳۸ منتخب ميزان الحکمة : ۳۸۴
حديث - ۶۴۱
امير المؤمنين عليٌّعليه‌السلام
في ذَمِّ إبليسَ: فافتَخَرَ عَلي آدَمَ بِخَلقِهِ ، وتَعَصَّبَ علَيهِ لأِصلِهِ ، فعَدُوُّ اللّه إمامُ المُتَعَصِّبينَ ، وسَلَفُ المُستَکبِرينَ ، الّذي وَضَعَ أساسَ العَصَبِيَّةِ ، ونازَعَ اللّه رِداءَ الجَـبريَّـةِ ، وادَّرَعَ لِباسَ التَّعَزُّزِ ، وخَلَعَ قِناعَ التَّذَلُّلِ
امام عليعليهالسلام
در نکوهش ابليس: به سبب آفرينش خود (از آتش) بر آدم فخر فروخت و به خاطر اصل و گوهرش ، عليه او عصبيّت ورزيد پس ، اين دشمن خدا پيشواي متعصّبان و سر سلسله مستکبران و خود بزرگ بينان است و همو عصبيّت را پايه گذاري کرد و بر سرِ رداي جبروتي و کبريا ، با خدا به کشمکش برخاست و جامه عزّت به تن کرد و نقاب فروتني را به دور افکند
نهج البلاغة : الخطبة ۱۹۲ منتخب ميزان الحکمة : ۳۸۲
حديث - ۶۴۲
امام کاظمعليه‌السلام :
إنّ الزَّرعَ يَنبُتُ فيالسَّهلِ ولا يَنبُتُ في الصَّفا ، فکذلکَ الحِکمَةُ تَعمُرُ في قَلبِ المُتَواضِعِ ولا تَعمُرُ في قَلبِ المُتَکبِّرِ الجَبّارِ ؛ لِأنَّ اللّهَ جَعَلَ التَّواضُعَ آلهَ العَقلِ ، وجَعَلَ التَّکبُّرَ مِن آلهِ الجَهلِ ، ألَم تَعلَمْ أنّ مَن شَمَخَ إلَي السَّقفِ برأسِهِ شَجَّهُ ،ومَن خَفَضَ رأسَهُ استَظَلَّ تَحتَهُ وأکَنَّهُ ؟! وکذلکَ مَن لم يَتَواضَعْ للّه خَفَضَهُ اللّه ، ومَن تَواضَعَ للّه‌ِ رَفَعَهُ
هـمانا زراعت ، در زمـين مي‌رويـد و روي تخت سنگ نمي‌رويد. حکمت نيز چنين است : در دل شخص فروتن مي‌رويد و در دل متکبّر گردنفراز نمي‌رويد ؛ زيرا که خداوند فروتني را ابزار خرد و دانايي قرار داده و تکبّر را از ابزار ناداني مگر نميداني که هر کس سرش را به سقف سايد ، سرش مي‌شکافد و هر که سر پايين‌گيرد در زيرسقف سايه و پناه مي‌گيرد بدين سان نيز هر که براي خدا فروتني نکند ، خداوند او را پست گرداند و هر که براي خدا فروتني کند ، خداوند او را بالا برد
تحف العقول : ۳۹۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۲
حديث - ۶۴۳
امام عليعليهالسلام :
لکنَّ اللّه يَختَبِرُ عِبادَهُ بأنـواعِ الـشَّدائدِ ، ويَتَعبَّدُهُم بأنواعِ الَمجاهِدِ ، ويَبتَليهِم بِضُروبِ المَکارِهِ ، إخراجا للتَّکَبُّرِ مِن قُلوبهِم ، وإسکانا للتَّذَلُّلِ في نُفوسِهِم ، ولِيَجعَلَ ذلکَ أبوابا فُتُحا إلي فَضلِهِ
امّـا خـداوند بندگان خـود را به انواع سختيها مي‌آزمايد و با سختکوشيهاي گوناگون آنان را به عبادت و بندگي مي‌گيرد و به انواع ناملايمات و ناخوشاينديها امتحانشان ميکند ، تا تکبّر را از دلهايشان بيرون بَرد و افتادگي و خاکساري را در جانهايشان بنشاند و نيز تا اين آزمايشها را درهاي گشوده‌اي به سوي فضل (و احسان) خويش قرار دهد
نهج البلاغة : الخطبة ۱۹۲ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۲
حديث - ۶۴۴
امام عليعليهالسلام :
طَلَبتُ الخُضوعَ فما وَجَدْتُ إلاّ بقبولِ الحقِّ ، اقبَلُوا الحَقَّ ، فإنَّ قبولَ الحقِّ يُبَعِّدُ مِن الکِبرِ
فروتني را جوييدم و آن را جز در پذيرش حقّ ، نيافتم (پس) حقّ‌پذير باشيد ؛ زيرا پذيرش حقّ (و حقيقت ، آدمي را) ، از تکبّر دور مي‌سازد
بحار الأنوار : ۶۹ / ۳۹۹ / ۹۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۰
حديث - ۶۴۵
امام صادقعليهالسلام :
مَن بَرِئَ مِن الکِبرِ نالَ الکَرامَةَ
هر که از تکبّر پاک شود ، به بزرگواري دست يابد
بحار الأنوار : ۷۸ / ۲۲۹ / ۵
حديث - ۶۴۶
امام عليعليهالسلام :
فاعتَبِرُوا بما کانَ مِن فِعلِ اللّه بإبليسَ ، إذ أحبَطَ عَمَلَهُ الطَّويلَ وجَهدَهُ الجَهيدَ عن کِبْرِ ساعَةٍ واحِدَةٍ ! فمَن ذا بَعدَ إبليسَ يَسلَمُ علَي اللّه بمثلِ مَعصيَتِهِ ؟!
از کاري که خدا با ابليس کرد پند گيريد آن گاه که ، به خاطر لحظه‌اي تکبّر ، کار طولاني و کوشش طاقت فرساي (عبادي) او را باطل کرد ! پس ، بعد از ابليس (با آن همه مقامي که داشت) کيست که با معصيتي چون معصيت او ، از خشم و کيفر خداوند ايمن باشد ؟.
نهج البلاغة : الخطبة ۱۹۲ منتخب ميزان الحکمة : ۴۸۰
حديث - ۶۴۷
امام عليعليهالسلام :
لِکُلِّ شَيءٍ بَذرٌ وبَذرُ العَداوَةِ المِزاحُ
هر چيزي را بذري است و بذر دشمني ، شوخي کردن است
غرر الحکم : ۷۳۱۶ منتخب ميزان الحکمة : ۳۶۰
حديث - ۶۴۸
امام باقرعليه‌السلام :
إيّاکُم والخُصومَةَ ؛ فإنَّها تُفسِدُ القَلبَ وتُورِثُ النِّفاقَ
از ستيزه‌گري بپرهيزيد؛ زيرا اين کار دل را تباه ميکند و نفاق به بار مي‌آورد
حليه الأولياء : ۳ / ۱۸۴ / ۲۳۵ منتخب ميزان الحکمة : ۳۶۰
حديث - ۶۴۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ما عَهِدَ إلَيَّ جَبرَئيلُعليه‌السلام في شَيءٍ ما عَهِدَ إلَيَّ في مُعاداةِ الرِّجالِ .
جبرئيلعليه‌السلام درباره هيچ چيز به اندازه دوري کردن از دشمني با مردم ، به من سفارش نکرد
الکافي : ۲ / ۳۰۲ / ۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۳۶۰
حديث - ۶۵۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ما نُهِيتُ عن شَيءٍ بَعدَ عِبادَةِ الأوثانِ ما نُهِيتُ عَن مُلاحاةِ الرِّجالِ
من بعد از نهي شدن از بت‌پرستي ، از چيزي به اندازه کشمکش کردن با مردم نهي نشدم
تحف العقول : ۴۲ منتخب ميزان الحکمة : ۳۶۰
حديث - ۶۵۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
کُلُّ لَهوِ المؤمنِ باطِلٌ إلاّ في ثلاثٍ : في تأديبهِ الفَرَسَ ، ورَميِهِ عَن قَوسِهِ ، ومُلاعَبَتِهِ امرأتَهُ ، فإنّهُنَّ حَقٌّ
هرگونه سرگرمي براي مؤمن نادرست است ، مگر سه کار : تربيت اسب ، تيراندازي با کمانش و بازي و شوخي با همسرش ؛ زيرا اين سه کار ، حقّ است
الکافي : ۵ / ۵۰ / ۱۳ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴
حديث - ۶۵۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
خَيرُ لَهوِ المؤمنِ السِّباحَةُ ، وخَيرُلَهوِ المَرأةِ المِغزَلُ
بهترين سرگرمي مؤمن ، شناست و بهترين سرگرمي زن ، ريسندگي
کنزالعمّال : ۴۰۶۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴
حديث - ۶۵۳
امام حسنعليه‌السلام :
المؤمنُ لا يَلهو حتّي يَغفُلَ ، فإذا تَفَکّرَ حَزِنَ
مؤمن سرگرمي نميکند تا در نتيجه غافل گردد پس هرگاه بينديشد ، اندوهگين شود
تنبيه الخواطر : ۱ / ۵۲ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴
حديث - ۶۵۴
امام عليعليهالسلام :
مَن کَثُرَ لَهوُهُ قَلَّ عَقلُهُ
کسي که سرگرميش زياد ، عقلش کم است
غرر الحکم : ۸۴۲۶ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴
حديث - ۶۵۵
امام عليعليهالسلام :
أبعَدُ النّاسِ مِن النّجاحِ المُستَهتَرُ باللَّهوِ والمِزاحِ
دورتـرين مـردم از موفقيت ، کسي است که شيفته سرگرمي و شوخي است
غرر الحکم : ۳۳۳۳ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴
حديث - ۶۵۶
امام عليعليهالسلام :
مَجالِسُ اللّهوِ تُفسِدُالإيمانَ
مجالس سرگرمي (و خوشگذراني) ، ايمان را تباه ميکند
غرر الحکم : ۹۸۱۵ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴
حديث - ۶۵۷
امام عليعليهالسلام :
أيُّها النّاسُ ، اتَّقوا اللّهَ ؛ فما خُلِقَ‌امرؤٌ عَبَثا فيَلهوَ ، ولا تُرِکَ سُديً فيَلغوَ !
اي مـردم ! از خـدا بترسيد ؛ زيرا هيچ کـسي عبث آفريده نشده‌است ، تا به سرگرمي و غفلت گذراند و مهمل رها نشده است تا بيهودگي کند
نهج البلاغة : الحکمة ۳۷۰ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴
حديث - ۶۵۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ما مِن دابَّةٍ طائرٍ ولا غَيرِهِ يُقتَلُ بغَيرِ الحقِّ إلاّ ستُخاصِمُهُ يَومَ القِيامَةِ
هر حيواني پرنده يا جز آن کـه بـه ناحـقّ کشته شود در روز قيامت از قاتل خود شکايت خواهد کرد
کنز العمّال : ۳۹۹۶۸
حديث - ۶۵۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا تَـضْـرِبـوا الدَّوابَّ علي وُجوهِها ؛ فإنَّها تُسَبِّحُ بحَمْدِ اللّه
به صورت حيوانات نزنيد ؛ زيرا آنها حمد و تسبيح خدا ميگويند
الکافي : ۶ / ۵۳۸ / ۴ ، الخصال : ۶۱۸ / ۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۱۷۰
حديث - ۶۶۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
للدّابهِ علي صاحِبِها سِتُّ خِصالٍ : يَعْلِفُها إذا نَزلَ ، ويَعْرِضُ علَيها الماءَ إذا مَرَّ بهِ ، ولا يَضْرِبُها إلاّ علي حقٍّ ، ولا يُحَمّلُها ما لا تُطيقُ ، ولا يُکلّفُها مِن السَّيرِ إلاّ طاقَتَها ، ولا يَقِفُ علَيها فُواقا
حيوان شش حق به گردن صاحب خود دارد : هر گاه از آن پياده شد علفش دهد ، هرگاه از آبي گذشت آن را آب دهد ، بي‌دليل آن را نزند ، بيشتر از قدرتش آن را بار نکند ، بيشتر از توانش آن را راه نبرد و مدّت زيادي روي آن درنگ نکند
مستدرک الوسائل : ۸ / ۲۵۸ / ۹۳۹۳ منتخب ميزان الحکمة : ۱۷۰
حديث - ۶۶۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ارْکَبوا هذهِ الدَّوابَّ سالِمَةً واتَّدِعُوها سالِمَةً ، ولا تَتَّخِذوها کَراسِيَّ لأحاديثِکُم في الطُّرُقِ والأسْواقِ ، فَرُبَّ مَرْکوبَةٍ خَيرٌ مِن راکِبِها وأکْثَرُ ذِکْرا للّه‌ِ تبارکَ وتعالي مِنهُ
چارپايان سالم را سوار شويد و آنها را سالم نگه داريد و آنها را کرسي خطابه و صحبتهاي خود در کوچه‌ها و بازارها نکنيد ؛ چه بسا مرکوبي که از سواره‌اش بهتر است و بيشتر از او به ياد خداي تبارک و تعالي است
کنزالعمّال : ۲۴۹۵۷ منتخب ميزان الحکمة : ۱۷۰
حديث - ۶۶۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ اللّه يُحِبُّ الرِّفْقَ ويُعينُ علَيهِ ، فإذا رَکِبْتُمُ الدَّوابَّ العُجْفَ فأنْزِلوها مَنازِلَها ، فإنْ کانتِ الأرضُ مُجْدِبَةً فانْجوا عَنها ، وإنْ کانتْ مُخْصِبةً فأنْزِلُوها مَنازِلَها
خداوند مــدارا کـردن را دوسـت دارد و بـر انجام آن کمک ميکند پس ، هرگاه چارپايان لاغر را سوار شديد ، آنها را در منزلهايشان فرود آوريد اگر زمين خشک و بي‌گياه بود با شتاب از آن بگذريد و اگر سرسبز و پر علف بود ، آنها را در آن جا استراحت دهيد
الکافي : ۲ / ۱۲۰ / ۱۲ منتخب ميزان الحکمة : ۱۷۰
حديث - ۶۶۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
تَعَلَّموا مِنَ الغُرابِ خِصالاً ثَلاثاً : اِستِتارَهُ بِالسِّفادِ ، وبُکورَهُ في طَلَبِ الرِّزقِ ، وحَذَرَهُ
سه چيز را از کلاغ بياموزيد : پنهان داشتن آميزش ، سحرخيزي در طلب روزي ، و احتياط‌ورزي او را
بحار الأنوار ، جلد ۱۰۳ ، صفحه ۴۱ ، حديث -۳ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۶۱۴
حديث - ۶۶۴
امام صادقعليهالسلام :
نهي رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم أن يُؤکَلَ ماتَحمِلُ الَّنملَةُ بِفِيها وقَوائمِها .
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از خوردن چيزي که مورچه با دهان و پاهاي خود حمل ميکند ، نهي فرمود
الکافي : ۵ / ۳۰۷ / ۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۳۵۰
حديث - ۶۶۵
امام صادقعليهالسلام :
کُلُوا اللَّحمَ في کُلِّ اُسبوعٍ ، ولا تُعَوِّدوهُ أنفُسَکُم وأولادَکُم ؛ فَإِنَّ لَهُ ضَراوَةً کَضَراوَةِ الخَمرِ ، ولا تَمنَعوهُم فَوقَ الأَربَعينَ يَوماً ؛ فَإِنَّهُ يُسيءُ أخلاقَهُم
در هر هفته ، يک بار گوشت بخوريد و خود و فرزندانتان را بدان عادت ندهيد ؛ زيرا موجب اعتيادي همچون اعتياد به شراب مي‌گردد نيز آنان را بيش از چهل روز ، از آن محروم مداريد ؛ چرا که آنان را بدخوي ميکند
الاُصول الستّة عشر ، صفحه ۱۲ عن زيد الزرّاد دانش نامه احاديث پزشکي : ۲ / ۱۲۶
حديث - ۶۶۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا تَأکُلوا بِالشِّمالِ ؛ فَإِنَّ الشَّيطانَ يَأکُلُ بِالشِّمالِ
با دست چپ نخوريد ؛ چرا که شيطان با دست چپ مي‌خورد
کنز العمّال ، جلد ۱۵ ، صفحه ۲۶۱ ، حديث -۴۰۸۷۲ دانش نامه احاديث پزشکي : ۲ / ۹۸
حديث - ۶۶۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن أکَلَ بِشِمالِهِ أکَلَ مَعَهُ الشَّيطانُ ، ومَن شَرِبَ بِشِمالِهِ ، شَرِبَ مَعَهُ الشَّيطانُ
هر کس با دست چپ بخورد ، شيطان نيز همراه با او مي‌خورد و هر کس با دست چپ بنوشد ، شيطان نيز همراه با او مي‌نوشد
کنز العمّال ، جلد ۱۵ ، صفحه ۲۶۲ ، حديث -۴۰۸۷۶ وراجع : سنن الترمذي ، جلد ۴ ، صفحه ۲۵۷ ، حديث - ۱۷۹۹ و صفحه ۲۵۸ ، حديث - ۱۸۰۰ دانش نامه احاديث پزشکي : ۲ / ۹۸
حديث - ۶۶۸
امام عليعليهالسلام :
لا يَنفُخُ الرَّجُلُ في مَوضِعِ سُجودِهِ ، ولا يَنفُخُ في طَعامِهِ ولا في شَرابِهِ
نبايد کسي بر محلّ سجده خود و نه در غذاي خود و نه در آنچه مي‌نوشد ، بدمد
بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۴۵۸ ، حديث -۱ وج ۷۹ ، صفحه ۲۱۲ ، حديث -۸ دانش نامه احاديث پزشکي : ۲ / ۹۶
حديث - ۶۶۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
کُلُّ طَعامٍ لا يُذکَرُ اسمُ اللّهِ عَلَيهِ ، فَإِنَّما هُوَ داءٌ ولا بَرَکَةَ فيهِ
هر غذايي که بر آن نام خدا برده نشود ، درد است و هيچ برکتي در آن نيست
کنز العمّال ، جلد ۱۵ ، صفحه ۲۳۸ ، حديث -۴۰۷۴۱ دانش نامه احاديث پزشکي : ۲ / ۷۴
حديث - ۶۷۰
امام صادقعليهالسلام :
لَيْسَ شَيْءٌ أضَرَّ لِقَلْبِ المُؤْمِنِ مِنْ کَثْرَةِ الأکْلِ ، وَهِيَ مُورِثَةٌ لِشَيْئَيْنِ : قَسْوَةِ القَلْبِ ، وَهَيَجَانِ الشَّهْوَةِ
براي قلب مؤمن چيزي زيانبارتر از پرخوري نيست پرخوري موجب دو چيز ميشود : سنگدلي و تحريک شهوت
مستدرک الوسائل : ۱۲ / ۹۴ / ۱۳۶۱۵ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲
حديث - ۶۷۱
امام عليعليهالسلام :
نِعْمَ عَوْنُ المَعاصِي الشِّبَعُ
سيري ، چه ياور خوبي براي گناهان است
غرر الحکم : ۹۹۲۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲
حديث - ۶۷۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أفضَلُکُم مَنزِلَةً عندَ اللّه تعالي أطوَلُکُم جُوعا وتَفَکُّرا ، وأبغَضُکُم إلَي اللّه تعالي کُلُّ نَؤومٍ وأکُولٍ وشَروبٍ
بلند پايه‌ترين شما نزد خداوند متعال کسي است که مدتهاي طولاني‌تري گرسنگي بکشد و به تفکّر بپردازد و منفورترين شما نزد خداوند متعال هر آن کسي است ، که پرخواب و پرخور و پرنوش باشد
تنبيه الخواطر : ۱/۱۰۰ منتخب ميزان الحکمة : ۴۴۸
حديث - ۶۷۳
امام هاديعليه‌السلام :
العُقوقُ يُعقِبُ القِلَّهَ، ويُؤَدّي إلَي الذِّلَّةِ ؛
نافرماني والدين ، تنگدستي در پي دارد و به ذلّت مي‌کشاند
بحار الأنوار : ۷۴ / ۸۴ / ۹۵ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۴
حديث - ۶۷۴
الامام الصادقعليه‌السلام
في قَولِهِ تعالي :( و قُلْ لَهُما قَوْلاً کَرِيما ) : إن ضَرَباک فَقُلْ لَهُما : غَفَرَ اللّهُ لَکُما .
امام صادقعليهالسلام درباره آيه «و به آن دو به شايستگي سخن بگو»- : اگر تو را کتک زدند ، بگو : خدا شما را بيامرزد
الکافي : ۲ / ۱۵۸ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۴
حديث - ۶۷۵
الامام الصلدقعليه‌السلام
في قولِهِ تعالي : «و اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحمَةِ»: لا تَملَأْ عَينَيکَ من النَّظَرِ إلَيهِما إلاّ بِرَحمَةٍ ورِقَّةٍ ، ولا تَرفَعْ صَوتَکَ فَوقَ أصواتِهِما ، ولا يَدَکَ فَوقَ أيديهِما ، ولا تَقَدَّمْ قُدّامَهُما
امام صادقعليهالسلام درباره آيه «و از روي مهرباني ، در برابر آنان خوار و فروتن باش» : نگاهت را جز از سر مهر و دلسوزي به آنان خيره مکن و صدايت را از صداي آنها بلندتر مگردان و رو دست آنها نيز بلند نشو و خود را از آنها جلو مينداز
الکافي : ۲ / ۱۵۸ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۴
حديث - ۶۷۶
امام صادقعليهالسلام :
مِن العُقوقِ أن يَنظُرَ الرّجُلُ إلي والِدَيهِ فيُحِدَّ النَّظَرَ إلَيهِما
و از جمله نافرماني کردن از والدين آن است که انسان به آنان خيره نگاه کند
الکافي : ۲ / ۳۴۹ / ۷ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۴
حديث - ۶۷۷
امام صادقعليهالسلام :
أدنَي العُقوقِ : «اُفٍّ» ، ولَو عَلِمَ اللّهُ عز و جل شَيئا أهوَنَ مِنهُ لَنَهي عَنهُ
کمترين بي احترامي بـه پدر و مادر ، «اُف» گفتن است و اگر خداوند عز و جل چيزي کمتر از آن سراغ داشت ، بي‌گمان از آن نهي مي‌کرد
الکافي : ۲ / ۳۴۸ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۴
حديث - ۶۷۸
امام رضاعليه‌السلام :
إنّ اللّه عز و جل أمَـرَ بالشُّکرِ لَهُ ولِلوالِدَين ، فمَن لَم يَشکُرْ والِدَيهِ لَم يَشکُرِ اللّهَ
خداوند عز و جل به سپاسگزاري از خود و پدر و مادر فرمان داده‌است پس هر که از پدر و مادرش سپاسگزاري نکند ، از خداوند سپاسگزاري نکرده‌است
الخصال : ۱۵۶ / ۱۹۶ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۴
حديث - ۶۷۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
منَ بَرَّ والِدَيهِ طُوبي لَهُ ، زادَ اللّهُ في عُمرِهِ
هر که به پدر و مادرش نيکي کند ، خداوند عمرش را زياد کرده‌است ، خوشا به حالش
الترغيب والترهيب : ۳ / ۳۱۷ / ۱۷ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۴
حديث - ۶۸۰
امام صادقعليهالسلام :
إن أحبَبتَ أن يَزيدَ اللّه في عُمرِکَ فسُرَّ أبَوَيکَ
اگر دوست داري خداوند بر عمرت بيفزايد ، پدر و مادرت را خوشحال کن
الزهد للحسين بن سعيد : ۳۳ / ۸۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۸
حديث - ۶۸۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
النَّظَرُ إلَي العالِمِ عِبادَةٌ ،والنَّظَرُ إلَي الإمامِ المُقسِطِ عِبادَةٌ ، وَالنَّظَرُ إلَي الوالِدَينِ بِرَأفَةٍ وَرحمَةٍ عِبادَةٌ ، وَالنَّظَرُ إلي أخٍ تَوَدُّهُ في اللّه عز و جل عِبادَةٌ
نگريستن به دانشمند عبادت است ، نگريستن به پيشواي دادگر عبادت است ، نگاهِ دلسوزانه و مهرآميز به پدر و مادر عبادت است و نگريستن به برادري که براي خداوند عز و جل دوستش داري عبادت است
أمالي الطوسيّ : ۴۵۴ / ۱۰۱۵ منتخب ميزان الحکمة : ۳۵۴
حديث - ۶۸۲
امام صادقعليهالسلام :
مَن نَظَرَ إلي أبَوَيهِ‌نَظَرَ ماقِتٍ وهُما ظالِمانِ لَهُ ، لم يَقبَلِ اللّه لَهُ صلاةً
هر که به پدر و مادر خود ، گرچه به وي ستم کرده باشند ، با نگاه دشمنانه بنگرد ، خداوند نمازش را نمي‌پذيرد
الکافي : ۲ / ۳۴۹ / ۵ منتخب ميزان الحکمة : ۳۲۶
حديث - ۶۸۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ثَلاثَةٌ يَستَوجِبونَ المَقتَ مِنَ اللّه تَعالي : الآکِلُ مِن غَيرِ جوعٍ ، وَالنّومُ مِن غَيرِ سَهَرٍ ، وَالضِّحکُ مِن غَيرِ عَجَبٍ
سه چيز ، موجب خشم خداوند متعال است : خوردن بدون احساس گرسنگي ، خفتن بدون بيداري کشيدن [و احساس نياز به خواب] ، و خنديدن بدون شگفتي
کنز العمّال ، جلد ۱۶ ، صفحه ۵۹ ، حديث -۴۳۹۳۲ نقلاً عن الديلمي عن أنس دانش نامه احاديث پزشکي : ۲ / ۸۴
حديث - ۶۸۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
کَبُرَ مَقتاً عِندَ اللّه الأَکلُ مِن غَيرِ جوعٍ ، وَالنّومُ مِن غَيرِ سَهَرٍ
خوردن بدون گرسنگي و خوابيدن بدون بيداري کشيدن [و احساس نياز به خواب] ، نزد خداوند ، گناهي سهمگين است
الفردوس ، جلد ۳ ، صفحه ۳۰۶ ، حديث -۴۹۲۰ عن عبد اللّه بن عمرو ، کنز العمّال ، جلد ۱۶ ، صفحه ۸۰ ، حديث - ۴۴۰۱۱ دانش نامه احاديث پزشکي : ۲ / ۸۴
حديث - ۶۸۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن کَثُرَ تَسبيحُهُ وتَمجيدُهُ ، وقَلَّ طَعامُهُ وشَرابُهُ ومَنامُهُ ، اِشتاقَتهُ المَلائِکَةُ
هر کس تسبيح گفتن او و به عظمت ياد کردن او از خداوند ، فراوان شود و خوراک و آشاميدن و خفتنش اندک گردد ، فرشتگانْ مشتاق او مي‌شوند
تنبيه الخواطر ، جلد ۲ ، صفحه ۱۱۶ دانش نامه احاديث پزشکي : ۲ / ۱۰
حديث - ۶۸۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن قَرَأَ «قُلْ هُوَ اللّه أحَدٌ» حِينَ يأخُذُ مَضجَعَهُ ، غَفَرَ اللّه لَهُ ذُنوبَ خَمسينَ سَنَةً
هر کس وقتي به بستر خـود مي‌رود سـوره «قل هو اللّه احد» را بخواند ، خداوند گناهان پنجاه سال او را بيامرزد
أمالي الصدوق : ۲۲ / ۳
حديث - ۶۸۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَـن قَـرأَ «أ لْهاکُمُ التَّکاثُرُ» عِندَ مَنامِهِ وُقِيَ فِتنَهَ القَبرِ
هرکس موقع خواب سوره «ألهاکم التکاثر» را بخواند از عذاب قبر محفوظ ماند
بحار الأنوار : ۷۶ / ۱۹۶ / ۱۲ منتخب ميزان الحکمة : ۵۷۶
حديث - ۶۸۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا آوي أحَـدُکُـم إلـي فِراشِهِ لِيَقُلْ : الـلّهُمّ إن أمسَکتَ نَفسي في مَنامي فاغفِرْ لَها ، وإن أرسَلتَها فاحفَظْها بما تَحفَظُ بهِ عِبادَکَ الصّالِحينَ
هرگاه فردي از شما به بسترش رفت (اين ذکر را) بگويد : «اللهم إن امسکت نفسي في منامي فاغفر لها ، و ان ارسلتها فاحفظها بما تحفظ به عبادک الصالحين» (يعني) خداوندا ! اگر جان مرا در خواب مي‌گيري ، آن را ببخشاي و اگر به بدنم باز مي‌گرداني آن را محفوظ بدار آن گونه‌اي که بندگان صالح خود را محفوظ مي‌داري
علل الشرائع : ۵۸۹ / ۳۴ منتخب ميزان الحکمة : ۵۷۶
حديث - ۶۸۹
امام صادقعليهالسلام :
إذا أوَيتَ إلي فِراشِکَ فانظُرْ ما سَلَکتَ في بَطنِکَ وما کَسَبتَ في يَومِکَ ، واذکُرْ أ نَّکَ مَيِّتٌ وأنَّ لکَ مَعادا
هرگاه در بسترت جاي گرفتي ، بينديش که در آن روز چه غذايي روانه شکم خود کرده‌اي و چه به دست آورده‌اي و به ياد آر که خواهي مرد و معادي در پيش داري
بحار الأنوار : ۷۶ / ۱۹۰ / ۲۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۷۴
حديث - ۶۹۰
مَن أحيا لَيلةَ العِيدِ ولَيلةَ النِّصفِ مِن‌شَعبانَ ، لَم يَمُتْ قَلبُهُ يَومَ تَموتُ القُلوبُ
هرکه شب عيد (فطر و قربان) و شب نيمه شعبان را احيا کند ، در آن روزي که دلها مي‌ميرند ، دل او نميرد
ثواب الأعمال : ۱/۱۰۲/۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۸۴
حديث - ۶۹۱
امام عليعليهالسلام :
سَهَرُ الليلِ في طاعَةِ اللّه رَبيعُ‌الأولياءِ ورَوضَـهُ السُّعَداءِ
شب بيداري در طاعت و بندگي خدا ، بـهـار اوليا است و بوستان نيکبختان
غرر الحکم : ۵۶۱۳ منتخب ميزان الحکمة : ۲۸۴
حديث - ۶۹۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا سَهَرَ بعدَ العِشاءِ الآخِرَةِ إلاّ لأِحَدِ رَجُلَينِ : مُصَلٍّ أو مُسافِرٍ
بيدار ماندن بعد از نماز خفتن روا نباشد ، مگر براي دو کس : نماز گزار يا مسافر
بحار الأنوار : ۷۶ / ۱۷۹ / ۵
حديث - ۶۹۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا سَهَرَ إلاّ في ثلاثٍ :مُتَهَجِّدٍ بالقرآنِ ، وفي طَلَبِ العِلمِ ، أو عَروسٍ تُهدي إلي زَوجِها
شب زنده‌داري جز براي سه چيز روا نيست: تلاوت قرآن ، تحصيل دانش و يا فرستادن عروس به خانه شوهرش
بحار الأنوار : ۷۶ / ۱۷۸ / ۳ منتخب ميزان الحکمة : ۲۸۴
حديث - ۶۹۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الرؤيا لا تُقَصُّ إلاّ علي مؤمنٍ خلا مِن الحَسَدِ والبَغيِ
رؤيا را جـز بـراي مـؤمني کـه از حـسادت و تجاوز مبرّاست، نبايد بازگو کرد
الکافي : ۸ / ۳۳۶ / ۵۳۰ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲۶
حديث - ۶۹۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا رَأي أحَدُکُـم الرؤيا الحَسَنَةَ فَلْيُفَسِّرْها ولْيُخبِرْ بها ، وإذا رَأي الرؤيا القَبيحَةَ فلا يُفَسِّرْها ولا يُخبِرْ بها
هر گاه يکي از شما خوابِ خوبي ديد ، آن را تعبير کند و براي ديگران بازگو کند و اگر خواب بدي ديد آن را تعبير نکند و به کسي هم نگويد
کنزالعمّال : ۴۱۳۹۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲۶
حديث - ۶۹۶
امام صادقعليهالسلام :
الرؤيا علي ثلاثةِ وُجوهٍ : بِشارَةٌ مِنَ اللّه للمُؤمنِ ، وتَحذيرٌ مِنَ‌الشيطانِ ، وأضغاثُ‌أحلام
رؤيا سه گونه است : نويدي از جانب خدا به مؤمن ، ترسي که شيطان مي‌افکند و خوابهاي آشفته
الکافي : ۸ / ۹۰ / ۶۱ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲۶
حديث - ۶۹۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا أرادَ اللّه بعَبدٍ خَيرا عاتَبَهُ في مَنامِهِ
هر گاه خداوند خوبي بنده‌اي را بخواهد او را در خواب سرزنش ميکند
کنزالعمّال : ۳۰۷۶۵ منتخب ميزان الحکمة : ۱۹۰
حديث - ۶۹۸
امام عسکريعليه‌السلام :
مَن أکثَرَ المَنامَ رأَي الأحلام
هرکه زياد بخوابد ، خوابهاي پريشان بيند.
الدرّة الباهرة : ۴۳ منتخب ميزان الحکمة : ۵۷۴
حديث - ۶۹۹
امام صادقعليهالسلام :
کَثرَةُ النَّومِ مَذهَبَةٌ للدِّينِ والدُّنيا
پُرخوابـي ، بـاعث از دسـت رفـتن ديـن و دنياست
الکافي : ۵ / ۸۴ / ۱
حديث - ۷۰۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إيّـاکُم وکَثرَةَ النَّومِ ؛ فـإنَّ کَثرَةَ الـنَّومِ يَدَعُ صاحِبَهُ فَقيرا يَومَ القِيامَةِ ؛
از پر خـوابي بـپرهيزيد ؛ زيـرا پـرخوابي صاحب خود را در روزقيامت تهيدست مي‌گذارد
الاختصاص : ۲۱۸ منتخب ميزان الحکمة : ۵۷۴
حديث - ۷۰۱
امام باقرعليه‌السلام :
إنّ اللّه يُحِبُّ إطعامَ الطَّعامِ وهِراقَةَ الدِّماءِ
خداوند اطعام کردن و قرباني کردن را دوست دارد
المحاسن : ۲ / ۱۴۳ / ۱۳۷۰ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۲
حديث - ۷۰۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
کَفي بِالمَرءِ إثما أن‌يَستَقِلَّ ما يُقَرِّبُ إلي إخوانِهِ ، وکَفي بِالقَومِ إثما أن يَستَقِلُّوا ما يُقَرِّبُهُ إلَيهِم أخُوهُم ؛
مرد (ميزبان) را همين گناه بس ، که غذايي را که پيش برادران خود مي‌گذارد کم شمارد و ميهمانان را همين گناه بس ، که آنچه را برادرشان در برابرشان مي‌گذارد کم شمارند
المحاسن : ۲ / ۱۸۶ / ۱۵۳۳ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۰
حديث - ۷۰۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مِن الجَفاءِ أن‌يُدعَي الرَّجُلُ إلي طَعامٍ فلا يُجِيبَ أو يُجِيبَ فلا يَأکُلَ ؛
از ادب به‌دور است... که مردي به ميهماني دعوت شود و نپذيرد يا بپذيرد و غذا نخورد
قرب الإسناد : ۱۶۰ /۵۸۳ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۰
حديث - ۷۰۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اُوصِي الشاهِدَ مِن اُمَّتي والغائبَ أن يُجِيبَ دَعوَةَ المُسلِمِ ولَو علي خَمسَةِ أميالٍ ؛ فإنّ ذلکَ مِن الدِّينِ ؛
به حاضران و غايبان امّت خود سفارش ميکنم که دعوت مسلمان را ، گرچه از فاصله پنج ميل ، بپذيرند ؛ زيرا اين کار بخشي از دين است
المحاسن : ۲ / ۱۸۰ / ۱۵۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۰
حديث - ۷۰۵
يُکرَهُ إجابَةُ مَن يَشهَدُ وَلِيمَتَهُ الأغنياءُ دُونَ الفُقَراءِ
پـذيرفتن دعـوت کـسي کـه ثروتمندان بر سر سفره ميهماني او هستند و فقيران حضور ندارند کراهت دارد
الدعوات : ۱۴۱ / ۳۵۸ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۰
حديث - ۷۰۶
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
لأبي ذَرٍّ وهُو يَعِظُهُ: لا تَأکُل طَعامَ الفاسِقِينَ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در اندرز بــه ابوذر : از غذاي مردمان فاسق تناول مکن .
بحار الأنوار : ۷۷ / ۸۴ / ۳
حديث - ۷۰۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أضِفْ بِطَعامِکَ مَن تُحِبُّ في اللّه ؛
کـسي را که بـه خاطر خدا دوستش داري، به غذاي خود ميهمان کن
کنز العمّال : ۲۵۸۸۱ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۰
حديث - ۷۰۸
امام عليعليهالسلام :
مَن آتاهُ اللّه مالاً فَلْيَصِلْ بهِ القَرابَةَ ، ولْيُحسِنْ مِنهُ الضِّيافَةَ ؛
هرکه خداوند به او ثروتي دهد، بايد با آن به خويشانش رسيدگي کند و مهمانداري نمايد
نهج البلاغة : الخطبة ۱۴۲ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۰
حديث - ۷۰۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الرِّزقُ أسرَعُ إلي مَن يُطعِمُ الطَّعامَ مِن السِّکِّينِ في السَّنامِ ؛
کسي که اطعام ميکند ، رزق و روزي براي او سريعتر از سرعت فرورفتن کارد در کوهان شتر ، ميرسد
المحاسن : ۲ / ۱۴۷ / ۱۳۸۸ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۰
حديث - ۷۱۰
امام عليعليهالسلام :
لا تُسرِعَنَّ إلي أرْفَعِ مَوضِعٍ في الَمجلسِ ، فإنَّ المَوضِعَ الّذي تُرفَعُ إلَيهِ خَيرٌ مِن الموضعِ الّذي تُحَطُّ عنهُ ؛
به سوي بالاترين جاي مجلس مشتاب ؛ زيرا جايي که بالا برده شوي بهتر است از جايي که پايين آورده شوي
غرر الحکم : ۱۰۲۸۳ منتخب ميزان الحکمة : ۱۰۴
حديث - ۷۱۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ الرحمَةَ لا تَنزِلُ علي قَومٍ فيهِم قاطِعُ رَحِم ؛
رحمت (خداوند) بر مردمي که در ميان آنها قطع کننده رحم باشد ، فرود نمي‌آيد
کنز العمّال : ۶۹۷۸ منتخب ميزان الحکمة : ۲۳۲
حديث - ۷۱۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا تَقطَعْ رَحِمَکَ وإن قَطَعَتکَ ؛
از خويشاوند خود مبُر، گرچه او از تو ببرد.
الکافي : ۲ / ۳۴۷ / ۶
حديث - ۷۱۳
امام صادقعليهالسلام :
صِلْ رَحِمَکَ ولو بِشَربَةٍ مِن ماءٍ ، وأفضَلُ ما تُوصَلُ بهِ الرَّحِمُ کَفُ‌الأذي عَنها ؛
حتّي اگر شده با نوشاندن جرعه‌اي آب به خويشاوند صله رحم به جاي آر و بهترين صله رحم آزار نرساندن به خويشاوند است
الکافي : ۲ / ۱۵۱ / ۹ منتخب ميزان الحکمة : ۲۳۲
حديث - ۷۱۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
سِرْ سَنَةً صِلْ رَحِمَکَ ؛
براي به جا آوردن صله رحم (حتّي اگر شده) يک‌سال راه پيمايي کن
بحار الأنوار : ۷۴ / ۱۰۳ / ۶۱
حديث - ۷۱۵
امير المؤمنين عليٌّعليه‌السلام
مِن وَصِيَّتِهِ لابنِهِ الحسينِعليه‌السلام : کَثرَةُ الزِّيارةِ تُورِثَ المَلالَةَ .
امام عليعليهالسلام در وصيّت به فرزند خود حسينعليه‌السلام فرمودند: ديدار زياد ، ملال‌آور است.
بحار الأنوار : ۷۷ / ۲۳۷ / ۱
حديث - ۷۱۶
امام عليعليهالسلام :
نِعْمَ البَيتُ الحَمّامُ ؛ تُذکَرُ فيهِ النّارُ ، ويَذهَبُ بالدَّرَنِ
چه نيکو سرايي است حمّام ؛ آتش (دوزخ) را به ياد مي‌آورد و چرک را (از تن) مي‌برد
الفقيه : ۱ / ۱۱۵ / ۲۳۷ منتخب ميزان الحکمة : ۱۶۶
حديث - ۷۱۷
امام صادقعليهالسلام :
مَن بَني فَوقَ مَسکَنِهِ‌کُلِّفَ حَملَةُ يَومَ القِيامَةِ
هر که بنايي بيش از نياز سکونتش بسازد ، در روز قيامت مکلّف به حمل آن شود
المحاسن : ۲ / ۴۴۶ / ۲۵۳۱ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۶
حديث - ۷۱۸
امام صادقعليهالسلام :
کُلُّ بِناءٍ ليسَ بِکَفافٍ فهُو وبالٌ علي صاحِبهِ يَومَ القِيامَةِ
هر بنايي که بيش از نياز باشد ، در روز قيامت وبال گردن صاحب اوست
الکافي : ۶ / ۵۳۱ / ۷ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۶
حديث - ۷۱۹
امام عليعليهالسلام :
مِنَ العَناءِ أنَّ المَرءَ يَجمَعُ مالا يَأکُلُ ويَبنِي ما لا يَسکُنُ ، ثُمّ يَخرُجُ إلي اللّه تعالي لا مالاً حَمَلَ ، ولا بِناءً نَقَلَ!
يـکـي از رنجها اين اسـت که انسان چيزي را فراهم آورد که نمي‌خورد و بنايي بسازد که در آن سکونت نميکند و سپس به جانب خداوند متعال مي‌رود در حالي که نه مالي با خود مي‌برد و نه ساختماني منتقل ميکند!
نهج البلاغة : الخطبة ۱۱۴ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۶
حديث - ۷۲۰
إنّ اللّه تبارکَ وتعالي علَي الإناثِ أرأفُ مِنهُ علَي الذُّکورِ ، وما مِن رجُلٍ يُدخِلُ فَرحَةً علَي امرأةٍ بَينَهُ وبَينَها حُرمَةٌ ، إلاّ فَرَّحَةُ اللّهُ تعالي يَومَ القِيامَةِ ؛
خداوند تبارک و تعالي به زنان مهربانتر از مردان است هيچ مردي نيست که زني از محارم خود را خوشحال سازد ، مگر اين که خداوند متعال در روز قيامت او را شادمان گرداند
الکافي : ۶ / ۶ / ۷ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۲
حديث - ۷۲۱
امام سجّادعليه‌السلام :
إنَّ أرضاکُم عِندَاللّه أسبَغُکُم عَلي عِيالِهِ ؛
خداوند از آن کـس خـشنودتر اسـت ، کـه خانواده خود را بيشتر در رفاه و نعمت قرار دهد
بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۳۶ / ۱۳ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۶
حديث - ۷۲۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
رِضـا اللّه فـي رِضـا الوالِدِ ، وسَخَطُ اللّه في سَخَطِ الوالِدِ؛
خشنودي خدا در خشنودي پدر است و ناخشنودي خدا در ناخشنودي پدر
الترغيب والترهيب : ۳ / ۳۲۲ / ۳۰
حديث - ۷۲۳
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
لَمّا سُئلَ عَن حقِّ الوالِدَينِ علي وَلَدِهِما: هُما جَنَّتُکَ ونارُکَ
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در پـاسخ بـه سـؤال از حـقّ پدر و مادر بر فرزندانشان- فرمودند:
آن دو بهشت و دوزخ تو هستند
الترغيب والترهيب : ۳ / ۳۱۶ / ۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۲
حديث - ۷۲۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
کُلَّما ازدادَ العَبدُ إيمانا ازدادَ حُبّا للنِّساءِ ؛
هر چه ايمان بنده بيشتر شود، زن دوستي او فزونتر ميشود
النوادر للراونديّ : ۱۲ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۰
حديث - ۷۲۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
شَرُّ الأشياءِ المَرأةُ السَّوءِ ؛
بدترين چيزها زن ناشايست است
بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۲۴۰ / ۵۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۶
حديث - ۷۲۶
امام عليعليهالسلام :
إيّاکَ وکَثرَةَ الوَلَهِ بالنِّساءِ ، والإغراءِ بِلَذّاتِ الدُّنيا ، فإنّ الوَلِهَ بالنِّساءِ مُمتَحَنٌ ، والغَرِيَّ باللَّذّاتِ مُمتَهَنٌ ؛
زنهار از شيفتگي به زنان و حرص به لذّت‌هاي دنيا ؛ زيرا شيفته زنان ، در رنج و محنت است و حريص لذّت‌ها ، خوار
غرر الحکم : ۲۷۲۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۰
حديث - ۷۲۷
امام‌صادقعليه‌السلام :
مِن أخلاقِ الأنبياءِصلّي اللّهُ علَيهِم حُبُّ النِّساءِ ؛
از اخلاق پيامبرانعليهم‌السلام ، زن دوستي است .
الکافي : ۵ / ۳۲۰ / ۱
حديث - ۷۲۸
امام عليعليهالسلام :
ولا تُمَلِّکِ المرأةَ مِن أمرِها ما جاوَزَ نَفسَها ؛ فإنَّ المرأةَ رَيحانَةٌ ولَيسَت بقَهرَمانَةٍ ، ولا تَعْدُ بکَرامَتِها نَفسَها ، ولا تُطمِعْها في أن تَشفَعَ لِغَيرِها
به زن ، کاري را که از حدّ و توان او فراتر است ، مسپار ؛ زيرا زن گُل است نه کارگزار و در گراميداشت او پا از حدّ فراتر مگذار و کاري مکن که (نزد تو) به شفاعت کردن از کسي طمع کند
نهج البلاغة : الکتاب ۳۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۰
حديث - ۷۲۹
امام صادقعليهالسلام :
ثَلاثَةٌ تُکَدِّرُ العَيشَ : السُّلطانُ الجائرُ ، والجارُ السَّوءُ ، والمَرأةُ البَذِيَّةُ ؛
سه چيز زندگي را تيره ميکند : فرمانرواي ستمگر ، همسايه بد و زن بدزبان و وقيح
تحف العقول : ۳۲۰ منتخب ميزان الحکمة : ۴۲۲
حديث - ۷۳۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن صَبَرَ عَلي سُوءِ خُلُقِ امرَأتِهِ واحتَسَبَهُ ، أعطاهُ اللّه تعالي بکُلِّ يَومٍ ولَيلةٍ يَصبِرُ علَيها مِنَ الثَّوابِ ما أعطي أيُّوبَعليه‌السلام عَلي بَلائهِ ، وکانَ علَيها مِنَ الوِزْرِ في کُلِّ يَومٍ ولَيلةٍ مِثلُ رَمْلٍ عالِجٍ ؛
هر مردي که به خاطر خدا و به اميد پاداش او در برابر بداخلاقي همسرش صبر کند و آن را به حساب خدا گذارد ، خداوند متعال براي هر روز و شبي که شکيبايي مي‌ورزد همان ثوابي را به او دهد که به ايّوبعليه‌السلام در قبال بلايي که ديد ، عطا کرد و گناه زن نيز در هر روز و شب به اندازه ريگهاي ريگستان باشد
ثواب الأعمال : ۳۳۹ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۴
حديث - ۷۳۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن کانَ لَهُ امرَأةٌ تُؤذِيهِ لَم يَقبَلِ اللّهُ صلاتَها ولا حَسَنَةً مِن عَمَلِها حتّي تُعِينَهُ وتُرضِيَهُ وإن صامَتِ الدَّهرَ وعلي الرَّجُلِ مِثلُ ذلکَ الوِزْرِ والعَذابِ إذا کانَ لَها مُؤذِيا ظالِما ؛
هر که زنش وي را بيازارد ، خداوند ، نماز آن زن را قبول نکند و کار نيکش را نپذيرد تا زماني که به شوهرش کمک کند و او را خشنود سازد ، هر چند آن زن همه عمرش روزه بگيرد ، مرد نيز اگر زن خودرا بيازارد و به او ستم کند همين گناه و عذاب را دارد
وسائل الشيعه : ۱۴ / ۱۱۶ / ۱
حديث - ۷۳۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا سَقَي الرجلُ امرَأتَهُ اُجِرَ ؛
هرگاه مرد به زن خود آب بنوشاند ، پاداش برد
کنز العمّال : ۴۴۴۳۵
حديث - ۷۳۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ الرَّجُلَ لَيُؤجَرُ في رَفعِ اللُّقمَةِ إلي فِي امرَأتِهِ ؛
کسي که به طرف دهان همسرش لقمه‌اي بالا برد پاداش برد
المحجّه البيضاء : ۳ / ۷۰ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۴
حديث - ۷۳۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَـن تَـزَوَّجَ امرَأةً لا يَـتَزَوَّجُها إلاّ لِـجَمالِها لَم يَرَ فيها ما يُحِبُّ ، ومَن تَزَوَّجَها لِمالِها لا يَتَزَوَّجُها إلاّ وَکَلَهُ اللّهُ إلَيهِ ، فعلَيکُم بذاتِ الدِّينِ؛
هر که با زني به خاطر زيبايي‌اش ازدواج کند ، دلخواه خود را در او نبيند و هر که با زني به خاطر مال و ثروتش ازدواج کند خداوند او را به همان مال و ثروت واگذارد ، پس بر شما باد به (ازدواج با) زنان متديّن
بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۲۳۵ / ۱۹
حديث - ۷۳۵
مَن أحَبَّ أن يَلقَي اللّهَ طاهِرا مُطَهَّرا فَلْيَلْقَهُ بزَوجَةٍ ؛
هر که دوست دارد که پاک و پاکيزه خدا را ديدار کند، با داشتن همسر به ديدارش رود
بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۲۲۰ / ۱۸
حديث - ۷۳۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
زَوِّجُوا أياماکُم ، فَإنَّ اللّه يُحسِنُ لَهُم في أخلاقِهِم ، ويُوَسِّعُ لَهُم في أرزاقِهِم ، ويَزِيدُهُم في مُرُوّاتِهِم ؛
بي‌همسران خود را همسر دهيد ؛ زيرا با اين کار خداوند اخلاق آنان را نيکو مي‌گرداند و روزيهايشان را زياد ميکند و بر جوانمرديهاي آنان مي‌افزايد
بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۲۲۲ / ۳۸
حديث - ۷۳۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِتَّخِذُوا الأهلَ ؛ فإنّه أرْزَقُ‌لَکُم ؛
اهل و عيال اختيار کنيد؛ زيرا که اين کار روزي شما را بيشتر ميکند
بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۲۱۷ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۲
حديث - ۷۳۸
امام کاظمعليه‌السلام :
ثلاثةٌ يَستَظِلُّونَ بِظِلِّ عَرشِ اللّه يَومَ لا ظِلَّ إلاّ ظِلُّهُ : رَجُلٌ زَوَّجَ أخاهُ المسلمَ ، أو أخدَمَهُ ، أو کَتَمَ لَهُ سِرّا ؛
سه نفرند که در روزي که سايه‌اي جز سايه عرش خدا نيست در سايه عرش اويند : مردي که برادر مسلمان خود را زن دهد ، يا به او خدمت کند ، يا رازش را بپوشاند
الخصال : ۱۴۱ / ۱۶۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۲
حديث - ۷۳۹
امام صادقعليهالسلام :
مَن زَوَّجَ أعزَبا کانَ مِمَّن يَنظُرُ اللّهُ عز و جل إلَيهِ يَومَ القِيامَةِ ؛
هر که بي‌همسري را زن دهد ، از جمله کساني است که خداوند در روز قيامت به او نظر مي‌افکند
الکافي : ۵ / ۳۳۱ / ۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۲
حديث - ۷۴۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إيّاکُم وتَزَوُّجَ الحَمْقاءِ ، فإنَّ صُحبَتَها ضَياعٌ ووُلْدَها ضِباعٌ ؛
از ازدواج با زن احمق بپرهيزيد ؛ زيرا همنشيني با او تباهي است و فرزندانش کفتار صفت هستند
بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۲۳۷ / ۳۵ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۴
حديث - ۷۴۱
الإمامُ الحسنُعليه‌السلام
لرجل جاءَ إلَيهِ يَستَشِيرُهُ في تَزويجِ ابنَتِهِ: زَوِّجْها مِن رَجُلٍ تَقِيٍّ ، فإنّهُ إن أحَبَّها أکرَمَها وإن أبغَضَها لَم يَظلِمْها ؛
امام حسنعليه‌السلام
خطاب به مردي که با ايشان در باره ازدواج دختر خود مشورت کرد فرمودند: او را به مردي باتقوا شوهر ده ؛ زيرا اگر دختر تو را دوست داشته باشد گراميش مي‌دارد و اگر دوستش نداشته باشد به وي ستم نميکند
مکارم الأخلاق : ۱ / ۴۴۶ / ۱۵۳۴ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۴
حديث - ۷۴۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا جاءَکُم مَن تَرضَونَ‌دِينَهُ وأمانَتَهُ يَخطُبُ (إلَيکُم) فَزَوِّجُوهُ ، إن لا تَفعَلُوهُ تَکُن فِتنَةٌ في الأرضِ وفَسادٌ کبيرٌ ؛
هرگاه کسي به خواستگاري نزد شما آمد و دينداري و امانتداري او را پسنديديد ، به او زن دهيد ؛ که اگر چنين نکنيد ، در روي زمين تبهکاري و فساد بسيار پديد خواهد آمد
بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۳۷۲ / ۳ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۲
حديث - ۷۴۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
صَوتانِ يُبغِضُهما اللّه: إعْوالٌ عند مُصيبَةٍ ، ومِزْمارٌ عند نِعمَةٍ ؛
دو آواز است که خداوند دشمن دارد : شيون و فغان در هنگام مصيبت و ساز و آواز در هنگام شادي
تحف العقول : ۴۰ منتخب ميزان الحکمة : ۱۰۰
حديث - ۷۴۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أظهِرُوا النِّکاحَ وأخفُوا الخِطبَةَ ؛
(مراسم) ازدواج را آشکار برگزار کنيد و خواستگاري را پنهان
کنز العمّال : ۴۴۵۳۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۶
حديث - ۷۴۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا دُعِيَ أحَدُکُم إلي وَلِيمَةِ عُرسٍ فَلْيُجِبْ ؛
هر گاه يکي از شما به وليمه عروسي دعوت شد ، بپذيرد
کنز العمال : ۴۴۶۱۷ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۶
حديث - ۷۴۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا دُعِيتُم إلي العُرُساتِ فَأبطِئُوا فإنّها تُذَکِّرُ الدنيا ، وإذا دُعِيتُم إلي الجَنائزِ فَأسرِعُوا فإنّها تُذَکِّرُ الآخِرَةَ ؛
هر گاه به مـراسم عـروسي دعـوت شديد ، در رفتن کُندي کنيد ؛ زيرا اين مراسم انسان را به ياد دنيا مي‌اندازد ، امّا هرگاه به مراسم تشييع جنازه فرا خوانده شديد، شتاب ورزيد ؛ زيرا اين مراسم، يادآور آخرت است
بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۲۷۹ / ۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۶
حديث - ۷۴۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ثَلاثَةٌ مِنَ الجَفاءِ : أن يَصحَبَ الرَّجُلُ الرَّجُلَ فلا يَسأَلَهُ عَنِ اسمِهِ وکُنيَتِهِ ، وأن يُدعَي الرَّجُلُ إلي طَعامٍ فَلا يُجيبَ أو يُجيبَ فَلا يَأکُلَ ، ومُواقَعَةُ الرَّجُلِ أهلَهُ قَبَل المُداعَبَةِ ؛
سه چيز از نامهرباني است : اين که کسي با کسي همراه شود و از نام و کنيه وي نپرسد ؛ اين که مردي به غذايي دعوت شود و نپذيرد يا بپذيرد و نخورد ؛ و اين که مرد پيش از بازي ، با همسر خويش نزديکي کند
کنز العمّال ، جلد ۹ ، صفحه ۳۷ ، حديث -۲۴۸۱۴ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۶۲۰
حديث - ۷۴۸
امام عليعليهالسلام :
إذا أرادَ أحَدُکُم مُجامَعَةَ زَوجَتِهِ فَليَقُل :
«اللّهُمَّ إنِّي استَحلَلتُ فَرجَها بِأَمرِکَ ، وقَبِلتُها بِأَمانَتِکَ ؛ فَإِن قَضَيت لي مِنها وَلَداً فَاجعَلهُ ذَکَراً سَوِيّاً ، ولا تَجعَل لِلشَّيطانِ فيهِ نَصيباً ولا شَريکاً» ؛
اگر کسي از شما بخواهد با همسر خويش به هم آيد ، بگويد : «خداوندا! من به فرمان تو شرمگاه او را بر خويش حلال دانستم و به عنوان امانت تو ، او را پذيرفتم اکنون ، اگر از او برايم فرزندي تقدير کردي ، وي را پسري سالم و کامل قرار ده و در او براي شيطان ، بهره و سهمي مگذار»
بحار الأنوار ، جلد ۱۰۳ ، صفحه ۲۸۷ ، حديث -۱۹
حديث - ۷۴۹
امام عليعليهالسلام :
نَهي رَسولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم أن يُجامِعَ الرَّجُلُ امرَأَتَهُ ، وَالصَّبِيُّ فِي المَهدِ يَنظُرُ إلَيهِما ؛
پيامبر خدا از اين نهي فرمودند که در حالي مرد با همسرش آميزش کند که کودکي در گهواره ، آنان را مي‌نگرد
بحار الأنوار ، جلد ۱۰۳ ، صفحه ۲۹۵ ، حديث -۵۱
حديث - ۷۵۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
خَيرُ الصَّداقِ أيسَرُهُ ؛
بهترين مهريه، سبکترين آن است
کنزالعمّال : ۴۴۷۰۷ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۴
حديث - ۷۵۱
امام باقرعليه‌السلام :
إنّ اللّه عز و جل يُبغِضُ کُلَّ مِطلاقٍ ذَوّاقٍ ؛
خداوند عز و جل از مرداني که زن زياد طلاق مي‌دهند و هر زماني زني را تجربه مي‌کنند، نفرت دارد
الکافي : ۶ / ۵۵ / ۴ منتخب ميزان الحکمة : ۳۴۲
حديث - ۷۵۲
امام صادقعليهالسلام :
مَن يَموتُ بالذُّنوبِ أکثَرُ مِمَّن يَموتُ بِالآجالِ ؛
کساني که بر اثر گناهان مي‌ميرند، بيشترند از کساني که بر اثر رسيدن اجل مي‌ميرند
أمالي الطوسي : ۷۰۱ / ۱۴۹۸ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲۲
حديث - ۷۵۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ أکْيَسَکُم أکْثَرُکُم ذِکْرا للمَوتِ ، وإنَّ أحْزَمَکُم أحْسَنُکُمُ اسْتِعْدادا لَهُ ؛
زيـرک‌ترين شما کـسـي اسـت که بيشتر از ديگران به ياد مرگ باشد ودور انديش‌ترين شما آماده‌ترينتان براي آن است
أعلام الدين : ۳۳۳ منتخب ميزان الحکمة : ۱۴۶
حديث - ۷۵۴
امام عليعليهالسلام :
أمَرَنا رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم أن نَدفِنَ مَوتانا وَسطَ قَومٍ صالِحينَ ؛ فإنّ المَوتي يَتأذّونَ بجارِ السَّوءِ کما يَتأذّي بهِ الأحياءُ ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به ما دستور داد مردگانمان را در ميان مردماني صالح به خاک بسپاريم ؛ زيرا مردگان نيز همچون زندگان از همسايه بد رنج مي‌برند .
کنزالعمّال : ۴۲۹۱۶ منتخب ميزان الحکمة : ۵۲۲
حديث - ۷۵۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لاتَدفِنوا مَوتاکُم باللّيلِ إلاّأن تَضطَرُّوا ؛
مردگان خود را شب دفن نکنيد ، مگر اين که ناچار باشيد
کنزالعمّال : ۴۲۳۸۵ منتخب ميزان الحکمة : ۵۲۲
حديث - ۷۵۶
امام صادقعليهالسلام :
يَـنبَغي لأولياءِ المَيّتِ أن يُـؤْذِنوا إخـوانَ المَيّتِ بمَوتهِ ، فيَشهَدونَ جَنازَتَهُ ويُصَلُّونَ علَيهِ ، فيُکسِبُ لَهُمُ الأجرَ ويُکسِبُ لِمَيّتهِ الاستِغفارَ ؛
شايسته است که صاحبان عزا برادران ديني ميّت را از مرگ او با خبر سازند ، تا در تشييع جنازه حاضر شوند و بر او نماز خوانند و بدين ترتيب ، هم براي آنان اجري حاصل شود و هم براي ميّت استغفار به عمل آيد
علل الشرائع : ۳۰۱ /۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۲۲
حديث - ۷۵۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عـلَيکُم بـالسَّکِينَةِ ، عـلَيکُم بـالقَصدِ في المَشيِ بجَنائزِکُم؛
بر شما باد حفظ آرامش و وقار : بر شما باد آرام راه رفتن در تشييع جنازه‌هاي (مردگان)تان
أمالي الطوسيّ : ۳۸۳ / ۸۲۷
حديث - ۷۵۸
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
لرجُلٍ سَألَهُ عن عِلّةِ کَراهَةِ المَوتِ: ألکَ مالٌ ؟ قالَ : نَعَم قالَ : فقَدَّمتَهُ ؟ قالَ : لا ، قالَ : فمِن ثَمّ لا تُحِبُّ المَوتَ ؛
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به مردي‌که پرسيد: علّت ناخوش داشتن مرگ چيست ؟فرمودند: آيا ثروتي داري؟ عرض کرد : آري فرمودند: آيا آن را (براي آخرتت) پيش فرستاده‌اي؟ عرض کرد : خير. فرمودند: از اين جاست که مرگ را دوست نداري .
الخصال : ۱۳ / ۴۷ منتخب ميزان الحکمة : ۵۲۰
حديث - ۷۵۹
امام عليعليهالسلام :
إنّ للمَوتِ لَغَمَراتٍ هِيَ أفظَعُ مِن أن تُستَغرَقَ بصِفَةٍ ، أو تَعتَدِلَ علي عُقولِ أهلِ الدّنيا ؛
مرگ را سختي‌هايي است دشوارتر از آن که در وصف گنجد يا با خردهاي مردم جهان سنجيده شود
نهج البلاغة : الخطبة ۲۲۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۲۰
حديث - ۷۶۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِحضَروا مَوتاکُم ولَقِّنوهُم «لا إلهَ إلاَّ اللّهُ» وبَشِّروهُم بالجَنّةِ ، فإنّ الحَليمَ مِن الرِّجالِ والنِّساءِ يَتَحَيّرُ عندَ ذلکَ المَصرَعِ ، وإنّ الشّيطانَ أقرَبُ ما يکونُ مِن ابنِ آدمَ عندَ ذلکَ المَصرَعِ والّذي نَفسي بيَدِهِ ! لَمُعايَنهُ مَلَکِ المَوتِ أشَدُّ مِن ألفِ ضَربَةٍ بالسَّيفِ والّذي نَفسي بيَدِهِ ! لا تَخرُجُ نَفسُ عَبدٍ مِن الدّنيا حتّي يَتَألَّمَ کُلُّ عِرقٍ مِنهُ علي حِيالهِ ؛
در بالين مردگان خود حاضر شويد و به آنان «لا اله الا اللّه» تلقين کنيد و نويد بهشتشان دهيد ؛ زيرا حتّي مردان و زنان بردبار هم در اين صحنه گيج و سرگشته مي‌شوند و شيطان بيش از هر زمان ديگري در هنگام مرگ به آدمي نزديک مي‌گردد سوگند به آن که جانم در دست اوست ، مشاهده فرشته مرگ (عزرائيل) سختتر از هزار ضربه شمشير است سوگند به آن که جانم در دست اوست ، جان هيچ بنده‌اي از دنيا (بيرون) نرود مگر اين که يکايک رگ‌هاي او درد کشند
کنزالعمّال : ۴۲۱۵۸ منتخب ميزان الحکمة : ۵۲۰
حديث - ۷۶۱
الإمامُ الکاظمُعليه‌السلام لِرجُلٍ يَتَمنّي المَوتَ :
هل بينَکَ وبينَ اللّه قَرابَةٌ يُحابيکَ لَها ؟ قالَ : لا قالَ : فهَل لکَ حَسَناتٌ قَدَّمتَها تَزيدُ علي سَيّئاتِکَ ؟ قالَ : لا قالَ : فأنتَ إذا تَتَمنّي هَلاکَ الأبَدِ !
امام کاظمعليه‌السلام به مردي که آرزوي مرگ مي‌کرد فرمودند: آيا ميان تو و خداوند خويشاونديي است که به خاطر آن تو را کمک رساند ؟ عرض کرد : خير فرمود : آيا خوبي‌هايي که بر بدي‌هايت فزوني داشته باشد پيش فرستاده‌اي ؟ عرض کرد : خير فرمود : پس ، با اين حال تو هلاکت ابدي را آرزو مي‌کني !.
کشف الغمّه : ۳ / ۴۲ منتخب ميزان الحکمة : ۵۲۰
حديث - ۷۶۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لايَتَمنّي أحَدُکُمُ المَوتَ إلاّ أن يَثِقَ بِعَملِهِ ؛
هيچ يک از شما آرزوي مرگ نـکند ، مـگر اين که به عمل خود اطمينان داشته باشد
کنزالعمّال : ۴۲۱۵۳ منتخب ميزان الحکمة :
حديث - ۷۶۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا يَدعُوَنَّ أحَدُکُم بالمَوتِ لِضُرٍّ نَزَلَ بهِ ، ولکنْ لِيَقُل : اللّهُمّ أحيِني ما کانَتِ الحَياةُ خَيرا لي ، وتَوَفَّني إذا کانَتِ الوَفاةُ خَيرا لي ؛
هرگز کسي از شما به خاطر گزندي که به او ميرسد ، خود را به مرگ نفرين نکند بلکه بگويد : بار خدايا ، تا زماني که زندگي برايم بهتر است ، مرا زنده بدار و هر گاه مرگ برايم بهتر بود ، مرا بميران
سنن أبي داود : ۳۱۰۸ منتخب ميزان الحکمة : ۵۲۰
حديث - ۷۶۴
الامام عليعليهالسلام
لمّا سُئلَ عنِ الاستِعدادِ للمَوتِ: أداءُ الفَرائضِ ، واجتِنابُ الَمحارِمِ ، والاشتِمالُ علَي المَکارِمِ ، ثُمّ لايُبالي أوَقَعَ علَي المَوتِ أم وَقَعَ المَوتُ علَيهِ واللّه ، ما يُبالي ابنُ أبيطالبٍ أوَقَعَ علَي المَوتِ أم وَقَعَ المَوتُ علَيهِ
امام عليعليهالسلام در پاسخ به سؤالي درباره آمادگي براي مرگ فرمودند: به جا آوردن واجبات و دوري کردن از حرامها و فرا گرفتن خويهاي نيک با رعايت اين امور ، ديگر آدمي را چه باک که او به سراغ مرگ رود يا مرگ به سراغش آيد سوگند به خدا ، که پسر ابي طالب را باکي نيست که خود به سراغ مرگ رود ، يا مرگ به سراغ او آيد
أمالي الصدوق : ۹۷ / ۸ منتخب ميزان الحکمة : ۵۲۰
حديث - ۷۶۵
ما أنزَلَ المَوتَ حَقَّ مَنزِلَتِهِ مَن عَدَّ غَدا مِن أجَلِهِ ؛
کسيکه فردا را از عمر خود به شمار آورد، مرگ را در جايگاه شايسته‌اش قرار نداده‌است
الکافي : ۳ / ۲۵۹ / ۳۰ منتخب ميزان الحکمة : ۵۲۰
حديث - ۷۶۶
امير المؤمنين عليٌّعليه‌السلام
لابنهِ الحسنِعليه‌السلام :يا بُنيَّ ، أکثِرْ مِن ذِکرِ المَوتِ ، وذِکرِ ما تَهجُمُ علَيهِ وتُفضي بعدَ المَوتِ إلَيهِ ، حتّي يأتيَکَ وقد أخَذتَ مِنهُ حِذرَکَ وشَدَدتَ لَه أزرَکَ ، ولا يَأتيَکَ بَغتَةً فيَبهَرَکَ ؛
امام عليعليهالسلام به فرزند بزرگوارشان امام حسنعليه‌السلام فرمودند: فرزندم ، بسيار به ياد مرگ باش و به ياد آنچه در آن افتي و پس از مرگ به سوي آن کشانده شوي ، تا آن گاه که بر تو درآيد ، با تمام توان در برابرش آماده و کمر خود را براي آن بسته باشي ، نه آن که ناگهان بر تو در آيد و نَفَست را ببُرد .
في بحار الأنوار(۷۷ / ۲۰۵) : «واجعله أمامک حيث (تراه حتّي) يأتيک وقد أخذت منه حذرک» .نهج البلاغة : الکتاب ۳۱
حديث - ۷۶۷
امام صادقعليهالسلام :
أکثِروا ذِکرَ المَوتِ ؛ فإنّهُ ما أکثَرَ ذِکرَ المَوتِ إنسانٌ إلاّ زَهِدَ في الدُّنيا ؛
مرگ را فراوان ياد کنيد ؛ زيرا هيچ انساني مرگ را بسيار ياد نکرد ، مگر اين که به دنيا بي‌رغبت شد
بحار الأنوار : ۸۲ / ۱۶۸ / ۳ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۸
حديث - ۷۶۸
امام صادقعليهالسلام :
ذِکرُ المَوتِ يُميتُ الشَّهَواتِ في النَّفسِ ، ويَقلَعُ مَنابِتَ الغَفلَةِ ، ويُقَوّي القلبَ بمَواعِدِ اللّه ، ويُرِقُّ الطَّبعَ ، ويَکسِرُ أعلامَ الهَوي ويُطفِئُ نارَ الحِرصِ ، ويُحَقِّرُ الدُّنيا ؛
ياد مرگ ، خواهشهاي نفس را مي‌ميراند و رويشگاه‌هاي غفلت را ريشه‌کن ميکند و دل را با وعده‌هاي خدا نيرو مي‌بخشد و طبع را نازک مي‌سازد و پرچم‌هاي هوس را درهم مي‌شکند و آتش حرص را خاموش مي‌سازد و دنيا را در نظر کوچک ميکند
بحار الأنوار : ۶ / ۱۳۳ / ۳۲ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۸
حديث - ۷۶۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ ارتَقَبَ المَوتَ سارَعَ‌في الخَيراتِ ؛
کسي که چشم به راه مرگ باشد ، در کارهاي نيک بکوشد
بحار الأنوار : ۷۷ / ۱۷۱ / ۷ منتخب ميزان الحکمة : ۵۲۰
حديث - ۷۷۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أکثِروا مِن ذِکرِ هادِمِ اللَّذّاتِ ، فقيلَ: يا رسولَ اللّه، فما هادِمُ اللَّذّاتِ؟ قالَ: المَوتُ، فإنّ أکيَسَ المؤمنينَ أکثَرُهُم ذِکرا للمَوتِ، وأشَدُّهُم لَهُ استِعدادا ؛
ويران کننده خوشي‌ها را فراوان ياد کنيد. عرض شد : اي رسول خدا ، ويران کننده خوشي‌ها چيست ؟ فرمودند: مرگ؛ زيرکترين مؤمنان کسي است که مرگ را بيشتر ياد کند و براي آن آماده‌تر باشد
بحار الأنوار : ۸۲ / ۱۶۷ / ۳ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۸
حديث - ۷۷۱
الإمامُ زينُ العابدينَعليه‌السلام
لمّا سُئلَ عنِ المَوتِ: لِلمؤمنِ کنَزعِ ثِيابٍ وَسِخَةٍ قَمِلَةٍ ، وفَکِّ قُيودٍ وأغلالٍ ثَقيلَةٍ ، والاستِبدالِ بأفخَرِ الثِّيابِ وأطيَبِها رَوائحَ ، وأوطَأِ المَراکِبِ ، وآنَسِ المَنازِلِ ؛ وللکافِرِ کخَلعِ ثِيابٍ فاخِرَةٍ ، والنَّقلِ عن مَنازِلَ أنيسَةٍ ، والاستِبدالِ بأوسَخِ الثِّيابِ وأخشَنِها ، وأوحَشِ المَنازِلِ ، وأعظَمِ العَذابِ ؛
امام سجّادعليه‌السلام در پاسخ به پرسش کــه : مرگ چيست؟ فرمودند : (مرگ) براي مؤمن چون کندن جامه‌هايي چرکينِ شپشي‌از تن‌است و از هم‌گسستن‌کُند و زنجيرهاي گرانبار و جايگزين کردن فاخرترين و خوشبوترين جامه‌ها و راهوارترين مرکب‌ها و امن‌ترين منزل‌ها و براي کافر به منزله کندن جامه‌هايي فاخر از تن و منتقل شدن از منزل‌هايي امن و جايگزين کردن آنها به کثيف‌ترين و خشن‌ترين جامه‌ها و وحشتناکترين منزل‌ها و بزرگترين عذاب است
معاني الأخبار : ۲۸۹ / ۴ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۸
حديث - ۷۷۲
امام صادقعليهالسلام :
إنّ المَيِّتَ إذا ماتَ بَعَثَ اللّه‌ُمَلَکا إلي أوجَعِ أهلِهِ ، فَمَسَحَ علي قَلبهِ فَأنساهُ لَوعَةَ الحُزنِ ، ولولا ذلکَ لَم تَعمُرِ الدنيا ؛
هرگاه کسي بميرد، خـداوند فـرشته‌اي را به سوي ناراحت‌ترين عضو خانواده او مي‌فرستد. پس بر قلب او دستي مي‌کشد و سوز و گداز غم را از ياد او مي‌برد و اگر چنين نبود، دنيا آباد نمي‌شد
الکافي : ۳ / ۲۲۷ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۳۳۴
حديث - ۷۷۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن عَظُمَت عِندَهُ مُصيبَةٌ فَليَذکُرْ مُصيبَتَهُ بي ؛ فإنّها سَتَهُونُ علَيهِ ؛
هـر که بـرايش مصيبتي بـزرگ پيش آيـد، مصيبتي را که از رحلت من به او ميرسد ياد کند؛ در اين صورت مصيبتش بروي آسان خواهد شد
بحار الأنوار : ۸۲ / ۸۴ / ۲۶ منتخب ميزان الحکمة : ۳۳۴
حديث - ۷۷۴
امام عليعليهالسلام :
أکثِرُوا ذِکرَ المَوتِ ، ويومِ خُروجِکُم مِن القُبورِ ، وقِيامِکُم بَينَ يَدَيِ اللّه عز و جل ، تَهُونُ علَيکُمُ المَصائبُ ؛
از مـردن و روزِ بـيرون آمـدنتان از گـورها و ايستادنتان در پيشگاه خداوند عز و جل بسيار ياد کنيد، تا مصيبتها بر شما آسان شود
الخصال : ۶۱۶ / ۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۳۳۴
حديث - ۷۷۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن زَهِدَ في الدنياهانَت علَيهِ المُصيباتُ ؛
کسي که از دنيا دل برکنَد ، مصيبتها بر او آسان گردد
کنز الفوائد للکراجکيّ : ۲ / ۱۶۳ منتخب ميزان الحکمة : ۳۳۴
حديث - ۷۷۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مِن کُنُوزِ البِرِّ: کِتمانُ المَصائب والأمراضِ والصَّدَقةِ؛
پوشيده داشتن مصيبتها و بيماريها و دادن صدقه، از گنجهاي نيکي است
بحار الأنوار : ۸۲ / ۱۰۳ / ۵۰ منتخب ميزان الحکمة: ۳۳۴
حديث - ۷۷۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
النِّياحَةُ عملُ الجاهِليَّةِ ؛
شيون کردن، کار جاهليّت است
بحار الأنوار : ۸۲ / ۱۰۳ / ۵۰ منتخب ميزان الحکمة : ۳۳۴
حديث - ۷۷۸
امام صادقعليهالسلام :
مَن اُلهِمَ الاستِرجاعَ‌عندَ المُصيبهِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ؛
به هرکس در هنگام مصيبت، استرجاع الهام شود ، بهشت بر او واجب گردد
ثواب الأعمال : ۲۳۵ / ۲ منتخب ميزان الحکمة : ۳۳۴
حديث - ۷۷۹
الإمامُ الصّادقُعليه‌السلام
لِرَجُلٍ قدِ اشتَدَّ جَزَعُهُ علي وَلَدِهِ: يا هذا جَزِعتَ للمُصيبهِ الصُّغري ، وغَفَلتَ عنِ المُصيبهِ الکُبري ! ولو کنتَ لِما صارَ إليه وَلَدُکَ مُستَعِدّا لَما اشـتَدَّ علَيه جَزَعُکَ ، فَمُصابُکَ بتَرکِکَ الاستِعدادَ لَهُ أعظَمُ مِن مُصابِکَ بوَلَدِکَ
امام صادقعليهالسلام به مردي که در مرگ فرزندش سخت بيتابي مي‌کرد فرمودند: اي مرد ! تو در مصيبت کوچک بيتابي مي‌کني و از مصيبت بزرگ غافلي ! اگر براي آن جايي که فرزندت رفت ، آماده بودي هرگز براي او بيتابي نمي‌کردي مصيبت آماده نشدن تو براي‌آن روز بزرگتر از مصيبت‌فرزند توست
عيون أخبار الرِّضاعليه‌السلام : ۲ / ۵ / ۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۳۳۴
حديث - ۷۸۰
أعظَمُ المَصائبِ الجَهلُ ؛
بزرگترين مصيبت، ناداني است
غرر الحکم : ۲۸۴۴ منتخب ميزان الحکمة : ۳۳۴
حديث - ۷۸۱
امام عليعليهالسلام :
أعظَمُ المَصائبِ والشَّقاءِالوَلَهُ بالدنيا ؛
بزرگترين مصيبت و بدبختي ، دلـدادگـي بـه دنياست
غرر الحکم : ۳۰۸۱ منتخب ميزان الحکمة : ۳۳۴
حديث - ۷۸۲
امام حسنعليه‌السلام :
المَصائبُ مَفاتيحُ الأجرِ ؛
مصيبتها، کليدهاي اجرند
أعلام الدين : ۲۹۷ منتخب ميزان الحکمة : ۳۳۴
حديث - ۷۸۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ العَبدَ لَيُصيبُهُ مِنَ المَصائِبِ ، حَتّي يَمشِيَ عَلَي الأَرضِ وما عَلَيهِ خَطيئَةٌ ؛
گاه به بنده خدا برخي از مصائب ميرسد تا در حالي بر زمين گام بردارد که هيچ گناهي بر وي نيست
مکارم الأخلاق ، جلد ۲ ، صفحه ۱۷۳ ، حديث -۲۴۳۳ دانش نامه احاديث پزشکي : ۱ / ۱۴۲
حديث - ۷۸۴
الإمامُ الصّادقُعليه‌السلام
لَمّا سَألَهُ داودُ الرَّقِّيُّ:يقومُ الرجُلُ علي قَبرِ أبيهِ وقَرِيبهِ وغَيرِ قَرِيبهِ، هَل يَنفَعُهُ ذلکَ؟: نَعَم إنّ ذلک يَدخُلُ علَيهِ کما يَدخُلُ عَلي أحَدِکُم الهَديَّةُ،يَفرَحُ بِها ؛
امام صادقعليهالسلام
در پاسخ به داود رَقّي که عرض کرد : انسان سر قبر پدر خود و خويشاوند و غريبه مي‌رود. آيا اين کار براي او سودي دارد؟ فرمودند: آري، همان طور که اگر به يکي از شما هديّه‌اي داده شود خوشحال مي‌گردد، مرده نيز از کار شما خوشحال ميشود
بحار الأنوار : ۱۰۲ / ۲۹۶ / ۶ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۸
حديث - ۷۸۵
امام عليعليهالسلام :
زُورُوا مَوتاکُم ؛ فإنّهُم يَفرَحُونَ بِزِيارَتِکُم ، ولْيَطلُبِ الرَّجُلُ حاجَتَهُ عِندَ قَبرِ أبيهِ واُمِّهِ بعدَما يَدعُو لَهُما ؛
اموات خود را زيارت کنيد ؛ زيرا آنان از ديدار شما خوشحال مي‌شوند ؛ انسان بايد بعد از آن که بر سر قبر پدر و مادر خود برايشان دعا کرد حاجت خود را (از خدا) بخواهد
الخصال : ۶۱۸ / ۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۲۵۸
حديث - ۷۸۶
امام صادقعليهالسلام :
مَن أوصي بالثُّلُثِ فَقَد أضَرَّ بالوَرَثَةِ ، والوَصيَّةُ بالخُمسِ والرُّبعِ أفضَلُ مِن الوَصيَّةِ بالثُّلُثِ ؛
هرکه به يک‌سوم (دارايي‌اش) وصيّت کند به وارثان ضرر زده است و وصيّت کردن به يک پنجم و يک چهارم از وصيّت به يک سوم افضل است
الکافي : ۷ / ۱۱ / ۵ منتخب ميزان الحکمة : ۵۹۴
حديث - ۷۸۷
امام عليعليهالسلام :
مَن أوصي ولَم يَحِفْ ولَم يُضارَّکانَ کَمَن تَصَدَّقَ بهِ في حَياتِهِ ؛
هر کس وصيّت کند و (در وصيّت خود) ستم نکند و (به وارث) زيان وارد نياورد ، مانند کسي است که آن (مال مورد وصيت) را در زمان حيات خود صدقه داده باشد
الکافي : ۷ / ۶۲ / ۱۸ منتخب ميزان الحکمة : ۵۹۴
حديث - ۷۸۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الَمحرومُ مَن حُرِمَ الوَصيَّةَ ؛
محروم (از رحمت خدا) کسي است که از وصيّت کردن محروم شود
کنزالعمّال : ۴۶۰۵۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۹۴
حديث - ۷۸۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ما يَنبَغي لامرئٍ مُسلمٍ أن يَبِيتَ لَيلَةً إلاّ ووَصيَّتُهُ تَحتَ رأسِهِ ؛
بر هيچ مسلماني سزاوار نيست که شبي را سپري کند ، مگر اين که وصيّتش زير سرش باشد
بحار الأنوار : ۱۰۳ / ۱۹۴ / ۳ منتخب ميزان الحکمة : ۵۹۴
حديث - ۷۹۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الوَصِيَّةُ حَقٌّ علي کُلِّ مُسلم ؛
وصيّت کردن وظيفه هر مسلماني است
وسائل الشيعه : ۱۳ /۳۵۲ /۶ منتخب ميزان الحکمة : ۵۹۴
حديث - ۷۹۱
امام عليعليهالسلام :
فإنّکُم لو قد عايَنتُم ما قد عايَنَ مَن ماتَ مِنکُم لَجَزِعتُم ووَهِلتُم وسَمِعتُم وأطَعتُم ، ولکنْ مَحجوبٌ عَنکُم ما قد عايَنُوا ، وقَريبٌ ما يُطرَحُ الحِجابُ !
اگر آنچه را رفتگان شـمـا ديده‌اند مي‌ديديد ، هر آينه بي‌تاب مي‌شديد و وحشت مي‌کرديد و حرف شنوي مي‌داشتيد و فرمان مي‌برديد امّا آنچه آنها ديده‌اند ، از شما پوشيده است و زود باشد که پرده فرو افتد
نهج البلاغة : الخطبة ۲۰ منتخب ميزان الحکمة : ۴۵۶
حديث - ۷۹۲
امام عليعليهالسلام :
يا عِبادَ اللّه ، ما بعدَ المَوتِ لِمَن لم يُغفَرْ لَهُ أشدَّ مِن المَوتِ ؛ القَبرُ ، فاحذَرُوا ضِيقَهُ وضَنکَهُ وظُلمَتَهُ وغُربَتَهُ وإنّ المَعيشَةَ الضَّنْکَ الّتي حَذَّرَ اللّه مِنها عَدُوَّهُ عَذابُ القَبرِ ؛
بندگان خدا ! براي کسي که آمرزيده نشده ، از مرگ سختتر ، قبر است پس ، از تنگي و فشار و تاريکي و تنهايي قبر بترسيد آن زندگي تنگي که خداوند به دشمن خود نسبت به آن هشدار داده ، عذاب قبر است
أمالي الطوسيّ : ۲۸ / ۳۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۵۶
حديث - ۷۹۳
امام کاظمعليه‌السلام در کنار گوري چنين فرمود :
عندَ قَبرٍ: إنّ شيئا هذا آخِرُهُ لَحَقيقٌ أن يُزهَدَ في أوَّلِهِ ، وإنّ شيئا هذا أوَّلُهُ لَحَقيقٌ أن يُخافَ آخِرُهُ ؛
چيزي که پايانش اين است، سزاست که از همان آغاز دل از آن برکَند و چيزي که آغازش اين است، سزاست که از پايانش ترسيد
معاني الأخبار : ۳۴۳ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۵۶
حديث - ۷۹۴
امام باقرعليه‌السلام :
أشَدُّ الجَزعِ الصُّراخُ بالوَيْلِ والعَويلِ ، ولَطْمُ الوَجهِ والصَّدرِ ، وجَزُّ الشَّعْرِ ومَن أقامَ النّواحَةَ فقد تَرکَ الصّبرَ ؛
بدترين نوع بيتابي سر دادن فغان و شيون و زدن بر سر و سينه و کندن موهاست ، کسي که نوحه‌گري به راه اندازد ، شکيبايي را ترک کرده‌است
مسکّن الفؤاد : ۹۹ منتخب ميزان الحکمة : ۱۰۴
حديث - ۷۹۵
امام عليعليهالسلام :
إيّاکَ والجَزَعَ ؛ فإنَّهُ يَقْطَعُ الأملَ ، ويُضعِفُ العَملَ ، ويُورِثُ الهَم؛
از بيتابي کردن بپرهيز ؛ که آن اميد را قطع ميکند و عمل را ضعيف مي‌گرداند و اندوه مي‌آورد
دعائم الإسلام : ۱ / ۲۲۳ منتخب ميزان الحکمة : ۱۴۸
حديث - ۷۹۶
امام عليعليهالسلام :
مَن عَزَّي الثَّکلي أظَلَّهُ اللّه في ظِلِّ عَرشِهِ يَومَ لا ظِلَّ إلاّ ظِلُّهُ ؛
هر که مـادر فـرزند مـرده‌اي را تسلّـي دهد، خداوند در آن روزي که هيچ سايه‌اي جز سايه عرش او نيست ، وي را در سايه عرش خود جاي دهد
الکافي : ۳ / ۲۲۷ / ۳ منتخب ميزان الحکمة : ۳۸۰
حديث - ۷۹۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن عَزّي مُصابا کانَ لَهُ‌مِثلُ أجرِهِ ؛
هر که فرد سوگواري را تسلّي دهد ، (اجري) همانند اجر او دارد
بحار الأنوار : ۸۲ / ۹۴ / ۴۶ منتخب ميزان الحکمة : ۳۸۰
حديث - ۷۹۸
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
في وصيِّتِهِ لأبي ذَ رٍّ: يا أبا ذَ رٍّ ، اخفِضْ صَوتَکَ عِند الجَنائزِ ، وعِندَ القِتالِ ، وعِندَ القرآنِ ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
در سفارش بـه ابوذر : اي ابـوذر ! هـنگام تشييع جنازه‌ها و هنگام جنگ و وقتي قرآن خوانده ميشود ، صدايت را پايين بياور
بحار الأنوار : ۷۷ / ۸۲ منتخب ميزان الحکمة : ۳۳۴
حديث - ۷۹۹
امام عليعليهالسلام :
إذا شابَ العاقِلُ شَبَّ عَقلُهُ، إذا شابَ الجاهِلُ شَبَّ جَهلُهُ ؛
هرگاه خردمند پير شود، خرد او جوان گردد و هرگاه نادان پير شود، ناداني او جوان گردد
غرر الحکم : (۴۱۶۹ -۴۱۷۰) منتخب ميزان الحکمة : ۳۰۸
حديث - ۸۰۰
امام عليعليهالسلام :
المَشِيبُ رسولُ المَوتِ؛
موي سپيد پيک مرگ است
غرر الحکم : ۱۲۰۲ منتخب ميزان الحکمة : ۳۰۸
حديث - ۸۰۱
امام عليعليهالسلام :
کَفي بالشَّيبِ نَذِيرا؛
موي سپيد براي هشدار دادن بس است
غرر الحکم : ۷۰۱۹ منتخب ميزان الحکمة : ۳۰۸
حديث - ۸۰۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أکرِمُوا أولادَکُم وأحْسِنوا آدابَهُم يُغْفَرْ لَکُم؛
فرزندان خود را گرامي بداريد و آنان را خوب تربيت کنيد، (که به اين ترتيب) آمرزيده مي‌شويد
بحار الأنوار : ۱۰۴ / ۹۵ / ۴۴ منتخب ميزان الحکمة : ۱۶
حديث - ۸۰۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ في الجَنّةِ دارا يُقالُ لَها : دارُ الفَرَحِ ، لايَدخُلُها إلاّ مَن فَرَّحَ يَتامَي المُؤمنينَ ؛
در بهشت سرايي است که به آن «شادي سرا» گفته ميشود و تنها کسي وارد آن ميشود که ايتام مؤمنان را شاد سازد
کنزالعمّال : ۶۰۰۸ منتخب ميزان الحکمة : ۶۲۰
حديث - ۸۰۴
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
لِرجُلٍ يَشکو قَسوَةَ قَلبهِ:أتُحِبُّ أن يَلينَ قَلبُکَ ، وتُدرِکَ حاجَتَکَ ؟ : اِرحَمِ اليَتيمَ وامسَحْ رأسَهُ ، وأطعِمْهُ مِن طَعامِکَ ، يَلِنْ قَلبُکَ وتُدرِکْ حاجَتَکَ ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به‌مردي‌که از سنگدلي خود شکايت مي‌کرد فرمودند: آيا دوست داري نرمدل شوي و به خواسته‌ات برسي ؟ به يتيم‌مهرباني کن و دست محبّت بر سر او بکش و از غذايت به او بخوران ، در اين صورت دلت نرم ميشود و به خواسته‌ات مي‌رسي .
الترغيب والترهيب : ۳ / ۳۴۹ / ۱۴ منتخب ميزان الحکمة :
حديث - ۸۰۵
امام عليعليهالسلام :
إنَّ في سلطانِ اللّه عِصمَةً لأِمرِکُم، فَأعطُوهُ طاعَتَکُم غَيرَ مُلَوَّمَةٍ (مُتَلَوِّمِينَ) ولا مُستَکرَهٍ بها، واللّه لَتَفعَلُنَّ أو لَيَنقُلَنَّ اللّه عَنکُم سلطانَ الإسلامِ، ثُمَّ لا يَنقُلُهُ إلَيکُم أبدا حتّي يَأرِزَ الأمرُ إلي غَيرِکُم؛
همانا سلطان خدا (حکومت و رهبري دين حقّ) مايه نگهداري و سامان يافتن کار شماست؛ پس بي درنگ و با ميل و اختيار او را اطاعت کنيد. سوگند به خدا که يا اين کار را مي‌کنيد يا خداوند سلطان اسلام (حکومت حقّه اسلامي) را از شما مي‌گيرد و ديگر هرگز آن را به شما منتقل نميکند، تا به دست ديگري سپرده شود
نهج البلاغة : الخطبة ۱۶۹ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۸
حديث - ۸۰۶
امام باقرعليه‌السلام :
لا تَطلُبَنَّ أن تکونَ رَأسا فتکونَ ذَنَبا ؛
در پي سرآمد شدن مباش که دنباله‌رو مي‌شوي
الکافي : ۲ / ۳۳۸ / ۱
حديث - ۸۰۷
امام صادقعليهالسلام :
مَن طَلَبَ الرئاسةَ هَلَکَ ؛
هر که جوياي رياست باشد، نابود شود
الکافي : ۲ / ۲۹۷ / ۲
حديث - ۸۰۸
امام صادقعليهالسلام :
إيّاکُم وهؤلاءِ الرؤساءَ الذينَ يَتَرأّسُونَ ، فَوَاللّه ما خَفَقَتِ النِّعالُ خَلفَ رَجُلٍ إلاّ هَلَکَ وأهلَکَ ؛
از اين سرانِ رياست پيشه دوري گزينيد ؛ زيرا به خدا سوگند که کفشها در پي کسي به صدا در نيايد ، مگر آن که او هلاک شود و به هلاکت اندازد
الکافي : ۲ / ۲۹۷ / ۳ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲۴
حديث - ۸۰۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
کَماتَکُونوا يُوَلّي علَيکُم ؛
هـر گونه شما بـاشيد، هـمان گونه بر شمـا حکومت ميشود
کنزالعمّال : ۱۴۹۷۲ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۶
حديث - ۸۱۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
قـالَ اللّه عز و جل : إذا عَـصاني مِن خَلقي مَن يَعرِفُني سَلَّطتُ علَيهِ مِن خَلقي مَن لا يَعرِفُني؛
خداوند عز و جل فرمود: هرگاه از خلق من کسي که مرا مي‌شناسد نافرمانيم کند، از ميان خلق خود کسي را که مرا نمي‌شناسد بر او مسلّط گردانم
الفقيه : ۴ / ۴۰۴ / ۵۸۷۱ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۶
حديث - ۸۱۱
امام صادقعليهالسلام :
مَنِ استَشارَ أخاهُ فَلَم يَنصَحْهُ مَحْضَ الرَّأيِ سَلَبَهُ اللّه رَأيَهُ ؛
هرکه با برادر خود مشورت کند و او خالصانه راهنماييش نکند ، خداوند انديشه او را از وي بگيرد
المحاسن : ۲ / ۴۳۸ / ۲۵۲۱ منتخب ميزان الحکمة : ۳۰۸
حديث - ۸۱۲
امام صادقعليهالسلام :
إنّ المَشورَةَ لا تکونُ إلاّ بِحُدُودِها الأربعةِ فأوَّلُها أن يکونَ الذي تُشاوِرُهُ عاقِلاً ، والثانيةُ أن يَکونَ حُرّا مُتَدَيِّنا ، والثالثةُ أن يکونَ صَديقا مُواخِيا ، والرابعةُ أن تُطلِعَه علي سِرِّکَ فَيکونَ عِلمُهُ بهِ کَعِلمِکَ ثُمّ يُسِرَّ ذلکَ ويَکتُمَهُ ؛
مشورت جــز با حدود چهارگانه آن تحقق نپذيرد ؛ نخستين حدّ آن اين است که کسي که با او مشورت مي‌کني ، خردمند باشد ، دوم اين که آزاده و متديّن باشد ، سوم اين که دوست و برادروار باشد و چهارم اين که راز خود را به او بگويي و او به اندازه خودت از آن راز آگاه باشد ، امّا آن را بپوشاند و به کسي نگويد
مکارم الأخلاق : ۲ / ۹۸ / ۲۲۸۰ منتخب ميزان الحکمة : ۳۰۸
حديث - ۸۱۳
امام صادقعليهالسلام :
المُستَبِدُّ برأيِهِ مَوقوفٌ علي مَداحِضِ الزَّلَلِ ؛
آدم خود رأي ، بـر لبه لغزشگاه ايستاده است
بحار الأنوار : ۷۵ / ۱۰۵ / ۴۱ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲۸
حديث - ۸۱۴
امام عليعليهالسلام :
ما اُعجِبَ برأيِهِ إلاّ جاهِلٌ ؛
تنها جاهل است که شيفته رأي خويش است
غرر الحکم : ۹۴۷۱ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲۸
حديث - ۸۱۵
امام عليعليهالسلام :
أفضَلُ الناسِ رَأْيا مَن لا يَستَغنِيعن رَأيِ مُشِيرٍ ؛
رأي آن کس برتر است که خود را از رأي مشاور بي‌نياز نداند
غرر الحکم : ۳۱۵۲ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲۸
حديث - ۸۱۶
امام عليعليهالسلام :
مَنِ استَقبَلَ وُجوهَ الآراءِ عَرَفَ مَواقِعَ الخَطَأِ ؛
هرکه با آراي گوناگون رو به رو شود جايگاههاي خطا (و نادرست انديشي) را باز شناسد
نهج البلاغة : الحکمة ۱۷۳ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲۸
حديث - ۸۱۷
امام عليعليهالسلام :
اِضرِبُوا بعضَ الرأيِ ببعضٍ يَتَوَلَّدْ مِنهُ الصَّوابُ ؛
رايزني کنيد تا انديشه درست متولّد شود
غرر الحکم : ۲۵۶۷ منتخب ميزان الحکمة : ۲۲۸
حديث - ۸۱۸
امام عليعليهالسلام :
الرَّأيُ مع الأناةِ ، وبِئسَ الظَّهيرُ الرأيُ الفَطيرُ ؛
انديشه (درسـت) بـا تـأنّي بـه دست مي‌آيـد و انديشه خام و نسنجيده چه بد پشتيباني است
بحار الأنوار : ۷۸ / ۸۱ / ۷۶
حديث - ۸۱۹
امام عليعليهالسلام :
سَبُعٌ أکُولٌ حَطُومٌ خَيرٌ مِن والٍ‌ظَلُومٍ غَشُوم ؛
جانور درنده پُرخور بي‌رحم، بهتر از حکمران ستمگر دژخيم است
غرر الحکم : ۵۶۲۶ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۶
حديث - ۸۲۰
امام عليعليهالسلام :
مَن جَعَلَ مُلکَهُ خادِما لدِينِهِ انقادَ لَهُ کلُّ سُلطانٍ ، مَن جَعَلَ دِينَهُ خادِما لمُلکِهِ طَمِعَ فيهِ کلُّ إنسانٍ ؛
هرکس حکومت خود را در خدمت دينش قرار دهد ، هر سلطاني مطيع او شود ؛ هر کس دينش را در خدمت حکومتش در آورد ، هر انساني در او طمع کند
غرر الحکم : (۹۰۱۶ـ۹۰۱۷) منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۴
حديث - ۸۲۱
امام عليعليهالسلام :
حَقٌّ علَي المَلِکِ أن يَسوسَ نفسَهُ قَبلَ جُندِهِ ؛
بـر پادشاه است کـه پـيش از سپاهيانش ، بـه سياست و تربيت خودش بپردازد
غرر الحکم : ۴۹۴۰ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۴
حديث - ۸۲۲
امام عليعليهالسلام :
المَکانَةُ مِن المُلوکِ مِفتاحُ‌الِمحنَةِ وبَذرُ الفِتنَةِ ؛
منزلت داشتن نزد شاهان ، کليد رنج و محنت است و تخم فتنه
غرر الحکم : ۲۱۸۴ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۴
حديث - ۸۲۳
رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
لِعَبدِ الرَّحمنِ بنِ سَمُرَةَ: يا عبدَالرَّحمنِ بنَ سَمُرَةَ ، لاتَسألِ الإمارَةَ ؛ فإنَّکَ إذا اُعطِيتَها عَن مَسألَةٍ وُکِلتَ فيها إلي نَفسِکَ ، وإنْ اُعطِيتَها عَن غَيرِ مَسألَةٍ اُعِنتَ علَيها
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به عبدالرحمن بن سمره فرمودند:
اي عبدالرحمن‌بن سمره ، داوطلب امارت مشو ؛ زيرا اگر با تقاضاي تو اين منصب به تو سپرده شود در اداره آن به خودت واگذار مي‌شوي و اگر بدون تقاضاي تو به تو واگذار شود ، در اداره آن ياري مي‌شوي
سنن أبي داود : ۲۹۲۹ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۸
حديث - ۸۲۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ استَعمَلَ غُلاما في عِصابَةٍ فيها مَن هُو أرضي للّه مِنهُ فَقَد خانَ اللّه؛
هرکس‌از ميان گروهي‌مردي را به کار گمارد در حالي که در بين آنها خداپسندتر از او وجود دارد، به خدا و رسول او و مؤمنان خيانت کرده‌است.
بحار الأنوار : ۲۳ / ۷۵ / ۲۴ منتخب ميزان الحکمة : ۶۱۸
حديث - ۸۲۵
الامام عليعليهالسلام
فِي کِتابِه إلَي ابنِ عبّاسٍ: أمّا بَعْدُ ، فَلاَ يَکُنْ حَظُّکَ فِي وِلاَيتِکَ مَالاً تَسْتَفِيدُهُ ، وَلاَ غَيْظا تَشْتَفِيهِ ، وَلکنْ إمَاتَهُ بَاطِلٍ وإحْيَاءُ حَقٍّ
امام عليعليهالسلام
در نامه خود به ابن عباس: امّا بعد ؛ مبادا بهره تو از حکومتت به دست آوردن مالي يا فرو نشاندن خشمي باشد بلکه بايد بهره‌ات ميراندن باطل باشد و زنده‌کردن حقّ
بحار الأنوار : ۴۰ / ۲۳۸ / ۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶
حديث - ۸۲۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن مَدَحَ سُلطانا جائرا وتَخَفَّفَ وتَضَعضَعَ لَهُ طَمَعا فيهِ ، کانَ قَرِينَةُ إلي النارِ؛
هرکه به طمع چيزي ، سلطان ستمگري را مدح کند و خود را در برابر او خوار و خفيف سازد ، همنشين او در آتش خواهد بود
أمالي الصدوق : ۳۴۷ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۸
حديث - ۸۲۷
امام صادقعليهالسلام :
أيُّما مُؤمِنٍ خَضَعَ لِصاحِبِ سلطانٍ أو مَن يُخالِطُهُ علي دِينِهِ طَلَبا لِما في يَدَيهِ مِن دُنياهُ ، أخمَلَهُ اللّهُ ومَقَتَهُ علَيهِ ووَکَلَهُ إلَيهِ ، فإن هُو غَلَبَ عَلي شَيءٍ مِن دُنياهُ وصارَ في يَدِهِ مِنهُ شَيءٌ ، نَزَعَ اللّهُ البَرَکَةَ مِنهُ ؛
هر مؤمني در برابر صاحب قدرتي يا کسي که مخالف دين اوست ، به قصد دست‌يافتن به چيزي از دنياي او ، فروتني و خضوع کند ، خداوند او را بي‌نام و نشان گرداند ، و براي اين کار بر او خشم گيرد ، و او را به خودش واگذارد ؛ و اگرهم بر چيزي از دنياي او دست يابد و اندکي از آن به دستش افتد ، خداوند برکت را از آن ببَرد
بحار الأنوار : ۷۵ / ۳۷۱ / ۱۵
حديث - ۸۲۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن خَفَّ لِسُلطانٍ جائرٍ في حاجَةٍ کانَ قَرِينَهُ في النارِ ؛
هر که بـه خـاطر نـيازي در بـرابر سـلطان ستمگري خود را خفيف کند ، همدم او در آتش باشد
بحار الأنوار : ۷۶ / ۳۶۰ / ۳۰ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۸
حديث - ۸۲۹
امام عليعليهالسلام :
باعِدِ السُّلطانَ لِتَأمَنَ خُدَعَ الشَّيطانِ ؛
از سلطان دوري کن تا از نيرنگهاي شيطان ايمن ماني
بحار الأنوار : ۷۷ / ۲۱۵ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۶
حديث - ۸۳۰
امام عليعليهالسلام :
صاحِبُ السُّلطانِ کَراکِبِ الأسَدِ ، يُغبَطُ بمَوقِعِهِ ، وهُو أعلَمُ بِمَوضِعِهِ ؛
ملازم و نديم سلطان ، همچون کسي است که بر شير سوار باشد ؛ مردم به موقعيت او غبطه مي‌خورند، در حالي که خودش بهتر مي‌داند در چه وضعيتي (خطرناک) قرار دارد
نهج البلاغة : الحکمة ۲۶۳ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۶
حديث - ۸۳۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إيّاکُم ومُخالَطَةَ السُّلطانِ فإنّهُ ذَهابُ الدِّينِ ، وإيّاکُم ومَعُونَتَهُ فإنّکُم لا تَحمَدُونَ أمرَهُ ؛
زنـهار از مـلازمت بـا سلطان؛ که ايـن کـار دين را مي‌بَرَد. و زنهار از کمک کردن به او؛ زيرا شما کارهاي او را نمي‌پسنديد.
بحار الأنوار : ۱۰ / ۳۶۸ / ۷ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۶
حديث - ۸۳۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن لَزِمَ السُّلطانَ اُفتُتِنَ ، وما يَزدادُ مِنَ السُّلطانِ قُربا إلاّ ازدادَ مِنَ اللّه بُعدا ؛
هر که ملازمت سلطان اختيار کند به فتنه و گمراهي افتد ، و هر چه به سلطان نزديکتر گردد از خدا دورتر شود
بحار الأنوار : ۷۵ / ۳۷۱ / ۱۳ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۶
حديث - ۸۳۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إيّاکُم وأبوابَ السُّلطانِ وحَواشِيَها ؛ فإنَّ أقرَبَکُم مِن أبوابِ السُّلطانِ وحَواشِيها أبعَدُکم مِنَ اللّه عز و جل ، ومَن آثَرَ السُّلطانَ علي اللّه عز و جل أذهَبَ اللّهُ عَنهُ الوَرَعَ وجَعَلَهُ حَيرانَ ؛
زنهار از درگاه و حواشي سلطان ؛ زيرا که نزديکترين شما به درگاه و حواشي سلطان دورترين شماست از خداوند عز و جل ؛ و هر که سلطاني را بر خداوند عز و جل ترجيح دهد ، خداوند پارسايي را از او ببرد و او را سرگشته و حيران گرداند
بحار الأنوار : ۷۵ / ۳۷۲ / ۱۹ منتخب ميزان الحکمة : ۲۷۶
حديث - ۸۳۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ مِن تَعظيمِ جَلالِ‌اللّه عز و جل کَرامَةَ ذي الشَّيبهِ ، وحامِلِ القُرآنِ ، والإمامِ العادِلِ ؛
احترام نـهادن بـه ريـش سـفيد و قـرآن دان و پيشواي دادگر، بزرگداشت جلال و شکوه خداوند عز و جل است
کنزالعمّال : ۲۵۵۰۷ منتخب ميزان الحکمة : ۳۸۴
حديث - ۸۳۵
امام عليعليهالسلام :
لا تُکثِرَنَّ الدُّخولَ علَي المُلوکِ ؛ فإنّهُم إن صَحِبتَهُم مَلُّوکَ ، وإن نَصَحتَهُم غَشُّوکَ ؛
مبادا که ، زياد با شاهان آمد و شد کني ؛ زيرا اين جماعت ، اگر با آنان مصاحبت کني تو را ملول مي‌کنند و اگر با آنان يکرنگ باشي به تو نيرنگ مي‌زنند
غرر الحکم : ۱۰۳۲۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۱۴
حديث - ۸۳۶
امام عليعليهالسلام :
أعلَمُ النّاسِ‌المُستَهتَرُ بِالعِلم ؛
داناترين مردم ، کسي است که آزمند دانش باشد
غرر الحکم : ۳۰۷۹ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۶
حديث - ۸۳۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لَو خِفتُمُ اللّهَ حَقَّ خِيفَتِهِ لَعُلِّمتُمُ العِلمَ الّذي لا جَهلَ مَعَهُ ؛
اگـر از خـدا ، چنان کـه سـزد ، مي‌ترسيديد علمي به شما آموخته مي‌شد که جهل و ناداني با آن همراه نبود
کنزالعمّال : ۵۸۸۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۶
حديث - ۸۳۸
امام عليعليهالسلام :
وَاعلَم أ نَّهُ لا خَيرَ في عِلمٍ لا يَنفَعُ ، ولا يُنتَفَعُ بِعِلمٍ لا يَحُقُّ تَعَلُّمُهُ
بـدان کـه در دانـش ناسودمند خيري نيست و آموختن دانشي که سزاوار آموختن نيست ، سودي ندهد
نهج البلاغة : الکتاب ۳۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۴
حديث - ۸۳۹
امام عليعليهالسلام :
لا يَستَوي عِندَ اللّه في العُقوبهِ الّذينَ يَعلَمونَ والّذينَ لا يَعلَمونَ ، نَفَعَنا اللّه وإيّاکُم بِما عَلِمنا ، وجَعَلَهُ لِوَجهِهِ خالِصا ، إنَّهُ سَميعٌ مُجيبٌ؛
کيفر کساني که مي‌دانند و کساني که نمي‌دانند، نزد خداوند يکسان نيست خداوند ما و شما را از علمي که داريم بهره‌مند سازد و آن را براي خود خالص گرداند، همانا او شنوا و پذيرنده (دعا) است
الإرشاد : ۱ / ۲۳۰ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۴
حديث - ۸۴۰
امام عليعليهالسلام :
اعقِلوا الخَبَرَ إذا سَمِعتُموهُ عَقلَ رِعايَةٍ لا عَقلَ رِوايَةٍ؛ فإنَّ رُواةَ العِلمِ کَثيرٌ ورُعاتَهُ قَليلٌ؛
هر گاه خبري را شنيديد ، در انديشه به کار بستن آن باشيد ، نه به فکر نقل کردنش ؛ زيرا بازگو کنندگان دانش بسيارند و به کار برندگان آن اندک
نهج البلاغة : الحکمة ۹۸ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۴
حديث - ۸۴۱
امام عليعليهالسلام :
العِلمُ بِلا عَمَلٍ وَبالٌ ،العَمَلُ بِلا عِلمٍ ضَلالٌ؛
علمِ بدون عمل وزر و وبال است؛ وعملِ بدون علم گمراهي است.
غرر الحکم : ۱۵۸۷ ، ۱۵۸۸ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۴۲
امام عليعليهالسلام :
الدّنيا کُلُّها جَهلٌ إلاّ مَواضِعَ العِلمِ ، والعِلمُ کُلُّه حُجَّةٌ إلاّ ما عُمِلَ بهِ ؛
دنـيا هـمه‌اش نـاداني است، مگر آن جاها که علم باشد و علم همه‌اش حجّت (بردارنده‌اش) است ، مگر علمي که به آن عمل شود
بحار الأنوار : ۲ / ۲۹ / ۹ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۴۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
النَّظَرُ في وَجهِ العالِمِ حُبّاً لَهُ عِبادَةٌ ؛
نگاه مهرآميز بـه چهره عالم ، عبادت است
نوادر الراونديّ : ۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۳۹۸
حديث - ۸۴۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هِمَّةُ العُلَماءِ الوِعايَةُ ، وهِمَّةُ السُّفَهاءِ الرِّوايَةُ ؛
اهـتـمام دانايان بـه فهميدن است و اهتمام نادانان به روايت کردن
کنز العمّال : ۲۹۳۳۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۴۵
امام عليعليهالسلام :
العِلمُ مَقرونٌ بِالعَمَلِ ، فمَن عَلِمَ عَمِلَ ، والعِلمُ يَهتِفُ بِالعَمَلِ ، فإن أجابَهُ وإلاّ ارتَحَلَ عَنهُ ؛
علم و عمل به هم پيوسته‌اند بنابراين ، هر که بداند ، عمل کند و هر که عمل کند ، بداند علم ، عمل را صدا مي‌زند ، اگر پاسخش داد مي‌ماند وگرنه مي‌رود
نهج البلاغة : الحکمة ۳۶۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۴۶
امام عليعليهالسلام :
عَلَي العالِمِ أن يَعمَلَ بِما عَلِمَ ،ثُمَّ يَطلُبَ تَعَلُّمَ ما لَم يَعلَم؛
بر دانشمند است که آنچه را مي‌داند به کار بندد و سپس در پي ياد گرفتن دانشي رود که نمي‌داند
غرر الحکم : ۶۱۹۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۴۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
المُتَعبِّدُ بِغَيرِ فِقهٍ کالحِمارِ في الطّاحونِ ؛
کسي که از روي فهم و شناخت‌عبادت نکند ، مانند خر آسياست.
کنز العمّال : ۲۸۷۰۹ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۴۸
امام صادقعليهالسلام :
العامِلُ عَلي غَيرِبَصيرَةٍ کَالسّائرِ عَلي غَيرِ الطَّريقِ، ولا يَزيدُهُ سُرعَةُ السَّيرِ مِنَ الطَّريقِ إلاّ بُعدا ؛
کسي که بـدون بصيرت عمل کند ، مانند کسي است که به دنبال سراب بيابان راه پيمايد او هر چه تندتر رود دورتر مي‌افتد
أمالي الصدوق : ۳۴۳ / ۱۸
حديث - ۸۴۹
امام عليعليهالسلام :
ثَمَرَةُ العِلمِ العَمَلُ بهِ ؛
ميوه دانش ، به کار بستن آن است
غرر الحکم : ۴۶۲۴ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۵۰
امام عليعليهالسلام :
ثَمَرَةُ العِلمِ العِبادَةُ؛
ميوه دانش ، پرستش است
غرر الحکم : ۴۶۰۰ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۵۱
امام عليعليهالسلام :
ثَمَرَةُ العِلمِ إخلاصُ العَمَلِ ؛
ميوه دانش ، خالص گردانيدن عمل (براي خدا) است
غرر الحکم : ۴۶۴۲ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۵۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن قالَ : أنا عالِمٌ فَهُوَ جاهِلٌ ؛
هر که بگويد : من دانــا هستم، او شخص ناداني است
منيه المريد : ۱۳۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۵۳
امام باقرعليه‌السلام :
إنَّ قَلبا لَيسَ فيهِ شَيءٌ مِنَ العِلمِ کالبَيتِ الخَرابِ الَّذي لا عامِرَ لَهُ ؛
دلي که در آن چيزي از دانش نباشد، مانند خانه ويرانه‌اي است که آباد کننده‌اي ندارد
أماليالطوسيّ :۵۴۳/۱۱۶۵ منتخب ميزان الحکمة : ۳۹۶
حديث - ۸۵۴
امام عليعليهالسلام :
هَلَکَ خُزّانُ الأموالِ وهُم أحياءٌ ، والعُلَماءُ باقونَ ما بَقِيَ الدَّهرُ ، أعيانُهُم مَفقودَةٌ ، وأمثالُهُم في القُلوبِ مَوجودَةٌ ؛
مـال انـدوزان، با آن که زنـده‌اند مـرده‌اند و اهل علم ، تا دنيا هست زنده‌اند. پيکرهايشان از ميان مي‌رود ، اما يادشان در دلها هست
نهج البلاغة : الحکمة ۱۴۷ منتخب ميزان الحکمة : ۳۹۶
حديث - ۸۵۵
لِکُمَيلٍ لَمّا أخَذَ بِيَدِهِ وأخرَجَهُ إلَي الجَبّانِ فلَمّا أصحَرَتَنَفَّسَ الصُّعَداءَ وقالَ: يا کُمَيلُ ، العِلمُ خَيرٌ مِنَ المالِ ، العِلمُ يَحرُسُکَ وأنتَ تَحرُسُ المالَ ، والمالُ تَنقُصُهُ النَّفَقَةُ ، والعِلمُ يَزکو عَلَي الإنفاقِ ، وصَنيعُ المالِ يَزولُ بِزَوالِهِ
امام عليعليهالسلام دست کميل بن زياد راگرفت و او را به سوي گورستان برد و چون به صحرا رسيد ، آهي از نهاد برکشيد و به او فرمودند : اي کميل ! دانش بهتر از دارايي است ؛ زيرا دانش از تو نگهباني ميکند امّا از دارايي تو بايد نگهباني کني ، دارايي با خرج کردن کم ميشود ، امّا دانش با انفاق زياد مي‌گردد و دست پرورده مال و ثروت با از بين رفتن آن از بين مي‌رود (احترام و موقعيت اجتماعي خود را از دست ميدهد)
نهج البلاغة : الحکمة ۱۴۷. الجبّان والجبّانه : الصّحراء ، وتُسمّي بهما المقابر ( النهايه : ۱/۲۳۶)
حديث - ۸۵۶
امام عليعليهالسلام :
إذا أرذَلَ اللّه عَبدا حَظَرَ علَيهِ العِلم؛
هر گاه خداوند (بخواهد) بنده‌اي را پست گرداند، او را از علم بي‌بهره سازد
نهج البلاغة : الحکمة ۲۸۸ منتخب ميزان الحکمة : ۳۹۶
حديث - ۸۵۷
امام عليعليهالسلام :
يا مؤمنُ ، إنّ هذا العِلْمَ والأدبَ ثَمَنُ‌نفسِکَ ، فاجتَهِدْ في تَعلُّمِهِما ، فما يَزيدُ مِن عِلمِکَ وأدبِکَ يَزيدُ في ثَمَنِکَ وقَدْرِکَ ؛
اي مؤمن ! اين دانش و ادب جان بهاي توست ، پس در فراگرفتن آن دو کوشا باش که هر چه بر دانش و ادبت افزوده شود ، قدر و ارزشت فزوني گيرد
مشکاة الأنوار : ۱۳۵ منتخب ميزان الحکمة : ۱۴
حديث - ۸۵۸
امير المؤمنين عليٌّعليه‌السلام :
لِسائلٍ سَألَهُ عن مُعضِلَةٍ: سَلْ تَفَقُّها ، ولا تَسْأل تَعَنُّتا ؛ فإنّ الجاهِلَ المُتَعَلِّمَ شَبيهٌ بالعالِمِ ، وإنَّ العالِمَ المُتَعَسِّفَ (المُتَعَنِّفَ) شَبيهٌ بالجاهِلِ المُتَعَنِّتِ
امام عليعليهالسلام در پاسخ به مردي که از آن حضرت سؤالي مشکل آفرين پرسيد فرمودند: به قصد ياد گرفتن بپرس ، نه براي آزردن و خطا گرفتن ؛ زيرا جاهلي که درصدد آموختن باشد همانند عالم است و عالمي که در بيراهه قدم نهد همچون جاهلي است که به قصد خطا گرفتن مي‌پرسد
نهج البلاغة : الحکمة۳۲۰ منتخب ميزان الحکمة : ۲۶۰
حديث - ۸۵۹
امام عسکريعليه‌السلام :
مِن الجَهلِ الضّحکُ من غيرِ عَجَبٍ ؛
خنده‌اي که از روي تعجب نباشد نشانه ناداني است
تحف العقول : ۴۸۷ منتخب ميزان الحکمة : ۱۲۰
حديث - ۸۶۰
امام صادقعليهالسلام :
الجَهلُ في ثلاثٍ : في تَبدُّلِ الإخْوانِ ، والمُنابَذَةِ بغَيرِ بَيانٍ ، والتَّجَسُّسِ عمّا لا يَعني ؛
ناداني در سه چيز است : دوست عوض کردن ، مخالفت کردن بدون دليل و برهان و پرس و جو از چيزهاي بيهوده
تحف العقول : ۳۱۷ منتخب ميزان الحکمة : ۱۲۰
حديث - ۸۶۱
امام صادقعليهالسلام :
کفي بخَشيَةِ اللّه عِلْما ، وکفي بالاغْتِرارِ باللّه جَهْلاً ؛
دانايي را همين بس که از خدا بترسي و ناداني را همين بس که از (عذاب) خدا غافل شوي
بحار الأنوار : ۷۰ / ۳۷۹ / ۲۶ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۶۲
امام صادقعليهالسلام :
کفي بخَشيَةِ اللّه عِلْما ، وکفي بالاغْتِرارِ باللّه جَهْلاً ؛
دانايي را همين بس که از خدا بترسي و ناداني را همين بس که از (عذاب) خدا غافل شوي
بحار الأنوار : ۷۰ / ۳۷۹ / ۲۶ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۶۳
الإمامُ الحسنُعليه‌السلام
لمّا سألَهُ أبوه عن تفسيرِ الجَهلِ: سُرعهُ الوُثوبِ علَي الفُرْصةِ قبلَ الاسْتِمْکانِ مِنها ، والامْتِناعُ عنِ الجَوابِ
امام حسنعليه‌السلام در پاسخ به پرسش پدرشان از تفسير ناداني فرمودند : زود پريدن روي فرصت پيش از آن که آن را کاملاً به دست آوري و خودداري کردن از جواب
معاني الأخبار : ۴۰۱ / ۶۲ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۶۴
امام عليعليهالسلام :
الرُّکونُ إلي الدُّنيا مَع ما تُعايِنُ مِنها جَهلٌ؛
دل بستن به دنيا ، با وجود آن همه رنجهايي که از او مي‌بيني ، ناداني است
نهج البلاغة: الحکمة ۳۸۴ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۶۵
امام عليعليهالسلام :
لا تَتَکلّمْ بکُلِّ ما تَعلَمُ فکَفي بذلکَ جَهلاً ؛
هـر چه مـي‌داني به زبان مياور که ايـن نشان ناداني است
غرر الحکم : ۱۰۱۸۷ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۶۶
امام عليعليهالسلام :
لا تَتَکلّمْ بکُلِّ ما تَعلَمُ فکَفي بذلکَ جَهلاً ؛
هـر چه مـي‌داني به زبان مياور که ايـن نشان ناداني است
غرر الحکم : ۱۰۱۸۷ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۶۷
امام عليعليهالسلام :
کَفي بالمرءِ جَهلاً أنْ يَرتَکِبَ ما نَهي عَنهُ ؛
در ناداني مرد همين بس که آنچه از آن نهي شده انجام دهد
مطالب السؤول : ۵۵ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۶۸
امام عليعليهالسلام :
کَفي بالمرءِ جَهلاً أنْ يَرتَکِبَ ما نَهي عَنهُ ؛
در ناداني مرد همين بس که آنچه از آن نهي شده انجام دهد
مطالب السؤول : ۵۵ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۶۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مِن الجَهل أنْ تُظهِرَ کلَّ ما عَلِمْتَ؛
از ناداني است که هر چه ميداني فاش سازي
تنبيه الخواطر : ۲ / ۱۲۲ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۷۰
الجاهِلُ أسِيرُ لِسانِهِ ؛
نادان ، اسير زبان خود است
الدرّة الباهرة : ۴۱ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۷۱
امام عليعليهالسلام :
نادان ، کسي است که خود را به آنچه نمي‌داند دانا شمارد و به رأي و نظر خود بسنده کند و پيوسته از دانشمندان دوري کند و از آنان عيب و ايراد گيرد و مخالفان خود را بر خطا داند و آنچه را نفهميده ، گمراه کننده شمارد هرگاه به مطلبي برخورد که آن را نمي‌داند منکرش شود و آن را دروغ شمارد و از روي ناداني خود گويد : من چنين چيزي را نمي‌شناسم و فکر نمي‌کنم که وجود داشته و گمان نمي‌کنم وجود داشته باشد و کجا چنين چيزي است ؟ و اين از آن روست که به نظر و رأي خود اعتماد دارد و از ناداني خود بي‌خبر است ! از اين‌رو به‌سبب‌ناداني خويش پيوسته از جهل بهره‌مند شود و حقّ را انکار کند و در ناداني سرگشته ماند و از طلب دانش تکبر ورزد
تحف العقول : ۷۳ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۷۲
امام عليعليهالسلام :
لا تَـري الجاهـِلَ إلاّ مُفْرِطـا أو مُفَرِّطـا؛
هرگز ناداني را نمي‌يابي جز آن که (در کارهايش) يا افراط ميکند يا تفريط
نهج البلاغة : الحکمة ۷۰ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۷۳
امام صادقعليهالسلام :
مِن أخلاقِ الجاهِلِ الإجابَةُ قَبلَ أنْ يَسمَعَ ، والمُعارَضَةُ قَبلَ أنْ يَفْهَمَ ، والحُکْمُ بما لا يَعْلَم ؛
يکي از خويهاي نادان اين است که قبل از شنيدن (مطلب) پاسخ ميدهد و پيش از آن که (مقصود گوينده را) بفهمد به مخالفت بر مي‌خيزد و ندانسته داوري ميکند
أعلام الدين : ۳۰۳ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۷۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
صِفةُ الجاهِلِ : أنْ يَظلِمَ مَن خالَطَهُ ، ويَتَعدّي علي منَ هُو دُونَهُ ، ويَتطاوَلَ علي مَن هُو فَوقَهُ ، کلامُهُ بغَيرِ تَدَبُّرٍ ؛
خصوصيت نادان اين است که درباره هر کس که با او آميزش کند ستم روا دارد ، به فرو دستش دراز دستي کند ، بر بالا دستش گردنفرازي نمايد و بدون آن که در سخن بينديشد زبان به گفتار گشايد
تحف العقول : ۲۹ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۷۵
امام عليعليهالسلام :
الجَهلُ أدْوَأُ الدّاءِ؛
ناداني بدترين درد است
غرر الحکم : ۸۲۰ منتخب ميزان الحکمة : ۱۱۸
حديث - ۸۷۶
امام صادقعليهالسلام :
لَيسَ العِلمُ بِالتَّعَلُّمِ ،إنَّما هُوَ نورٌ يَقَعُ في قَلبِ مَن يُريدُ اللّهُ تَبارَکَ وتَعالي أن يَهدِيَهُ ، فإن أرَدتَ العِلمَ فَاطلُب أوَّلاً في نَفسِکَ حَقيقَةَ العُبودِيَّةِ ، وَاطلُبِ العِلمَ بِاستِعمالِهِ ، وَاستَفهِمِ اللّه يُفهِمْکَ ؛
دانش به آموختن نيست ، بلکه نوري است که در دل هر کس که خداوند تبارک و تعالي بخواهد هدايتش کند ، مي‌افتد بنابراين ، اگر خواهان دانش هستي ، نخست حقيقت عبوديت را در جان خودت جويا شو و دانش را از طريق به کار بستن آن بجوي و از خداوند فهم و دانايي بخواه تا تو را فهم و دانايي دهد
بحار الأنوار : ۱ / ۲۲۵ / ۱۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۴
حديث - ۸۷۷
امام عليعليهالسلام :
عَلي المُتَعَلِّمِ أن يُدئبَ نَفسَهُ في طَلَبِ العِلمِ، ولا يَمَلَّ مِن تَعَلُّمِهِ ، ولا يَستَکثِرَ ما عَلِم؛
بر دانش‌آموز است ، که خود را در طلب علم کوشا سازد و از آموختن دانش خسته نشود و دانسته‌هاي خود را زياد نشمارد
غرر الحکم : ۶۱۹۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۷۸
امام عليعليهالسلام :
عَلي المُتَعَلِّمِ أن يُدئبَ نَفسَهُ في طَلَبِ العِلمِ، ولا يَمَلَّ مِن تَعَلُّمِهِ ، ولا يَستَکثِرَ ما عَلِم؛
بر دانش‌آموز است ، که خود را در طلب علم کوشا سازد و از آموختن دانش خسته نشود و دانسته‌هاي خود را زياد نشمارد
غرر الحکم : ۶۱۹۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۷۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ثَلاثَةٌ لا يَستَخِفُّ بِحَقِّهِم إلاّ مُنافِقٌ بَيِّنُ النِّفاقِ : ذو الشَّيبهِ في الإسلامِ ، والإمامُ المُقسِطُ ، ومُعَلِّمُ الخَيرِ؛
سه کس‌اند که جز منافقي که نفاقش آشکار است درحقّ آنان بي‌حرمتي نکند : ريش سفيد اسلام ، پيشواي دادگر و آموزگار خوبيها.
کنزالعمّال : ۴۳۸۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۰
حديث - ۸۸۰
امام عليعليهالسلام :
از جمله حقوق شـخـص دانشمند بر تو اين است که (هر گاه در ميان جمعي بود) بر همگان سلام کني و به او نيز اختصاصا سلام گويي ، روبه‌رويش بنشيني ، در حضور او با دست و چشم و ابرو اشاره نکني ، در مخالفت با نظر او نگويي : «فلاني چنين گفته است» نزد او از کسي غيبت نکني ، در مجلسش درگوشي صحبت نکني ، جامه‌اش را نگيري ، اگر خسته بود ، در سؤال کردن اصرار نورزي از طول مجالسش به تنگ نيايي ؛ زيرا حکايت همنشيني با او حکايت درخت خرمايي است که انتظار مي‌کشي تا کي از آن چيزي براي تو بيفتد
کذا في المصدر ، و لعلّ الصحيح «تُلِحَّ» .کنزالعمّال : ۲۹۳۶۳ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۰
حديث - ۸۸۱
امام سجّادعليه‌السلام :
حقّ استاد تو اين است که به او احترام گذاري ، محضرش را موقّر داري ، با دقت به سخنانش گوش بسپاري ، رويت به او باشد و به او توجّه نمايي ، صدايت را بر او بلند نکني ، هر گاه کسي از او سؤالي کند تو جواب ندهي ، بلکه بگذاري خودش جواب دهد در محضر او با کسي سخن نگويي ، در حضور او از کسي غيبت نکني ، اگر پيش تو از او بد گويي شود ، از وي دفاع کني عيبهايش را بپوشاني ، خوبيها و صفات نيکش را آشکار سازي ، با دشمن او همنشيني نکني و با دوستش دشمني نورزي هرگاه اين کارها را کردي ، فرشتگان خدا درباره‌ات گواهي دهند که تو براي رضاي خداوند جلّ اسمه ، نه براي مردم ، نزد آن استاد رفته‌اي و دانش او را فراگرفته‌اي
الخصال : ۵۶۷ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۰
حديث - ۸۸۲
امام سجّادعليه‌السلام :
حقّ شاگرد تو اين است که بداني خداوند ، به واسطه علم و دانشي که به تو داده و از خزانه‌هاي (دانش) خود براي تو گشوده ، تو را سرپرست شاگردانت ساخته است بنابراين ، اگر مردم را خوب آموزش دهي و با آنان درشتي و بدرفتاري نکني و از تعليمشان به ستوه نيايي ، خداوند از فضل خود بر دانش تو بيفزايد امّا اگر دانش خود را از مردم مضايقه کني يا وقتي براي آموختن دانش نزد تو آمدند با ايشان درشتي و بدرفتاري کني ، بر خداوند عز و جل سزاوار است که علم و شکوه آن را از تو بگيرد و جايگاه تو را از دل مردم بيندازد
عوالي اللآلي : ۴ / ۷۴ / ۵۴ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۰
حديث - ۸۸۳
الإمامُ الصّادقُعليه‌السلام
في قولهِ تعالي :( وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنّاسِ ) : لِيَکُنِ النّاسُ عِندَکَ في العِلمِ سَواءًم؛
امام صادقعليهالسلام درباره آيه «به تکبّر از مردم روي مگردان» فرمودند: بايد مردمي که براي آموختن علم نزد تو مي‌آيند، در نظرت يکسان باشند
نيه المريد : ۱۸۵ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۰
حديث - ۸۸۴
الإمامُ الصّادقُعليه‌السلام
في قولهِ تعالي :( وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنّاسِ ) : لِيَکُنِ النّاسُ عِندَکَ في العِلمِ سَواءًم؛
امام صادقعليهالسلام درباره آيه «به تکبّر از مردم روي مگردان» فرمودند: بايد مردمي که براي آموختن علم نزد تو مي‌آيند، در نظرت يکسان باشند
نيه المريد : ۱۸۵ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۰
حديث - ۸۸۵
امام عليعليهالسلام :
خُذوا مِنَ العِلمِ مابَدا لَکُم ، وإيّاکُم أن تَطلُبوهُ لِخِصالٍ أربَعٍ : لِتُباهوا بهِ العُلَماءَ ، أو تُماروا بهِ السُّفَهاءَ ، أو تُراؤوا بهِ في الَمجالِسِ ، أوتَصرِفوا وُجوهَ النّاسِ إلَيکُم لِلتَّرَؤّسِ؛
از علم ، هر آنچه که برايتان پيش مي‌آيد فرا گيريد و زنهار که آن را براي چهار کار بياموزيد : براي فخر فروشي بر علما ، يا ستيزه کردن با جاهلان ، يا خودنمايي در مجالس ، يا جلب کردن توجه مردم به خود و رياست کردن بر آنها
الإرشاد : ۱ / ۲۳۰ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۰
حديث - ۸۸۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ ابتَغي العِلمَ لِيَخدَعَ بهِ النّاسَ لَم يَجِدْ رِيحَ الجَنّةِ ؛
هر کس دانش را براي فريفتن مردم بجويد ، بوي بهشت را نيابد
مکارم الأخلاق : ۲ / ۳۶۴ / ۲۶۶۱
حديث - ۸۸۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن تَعَلَّمَ العِلمَ‌لِغَيرِ اللّه تَعالي فَلْيَتَبَوَّأْ مَقعَدَهُ مِن نارٍ ؛
هـر که دانـش را براي غـير خدا بياموزد ، جايگاهش دوزخ باشد
کنزالعمّال : ۲۹۰۳۵ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۰
حديث - ۸۸۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هر که دانش را براي خدا بياموزد ، به هيچ بابي از آن نرسد مگر اين که بيش از پيش ، خود را حقيرتر بيند ، با مردم افتاده‌تر شود ، ترسش از خدا بيشتر گردد و در دين کوشاتر شود چنين کسي از علم بهره‌مند ميشود پس ، بايد آن را بياموزد امّا کسي که دانش را براي دنيا و منزلت يافتن نزد مردم و موقعيت يافتن نزد سلطان و حاکم فرا گيرد ، به هيچ بابي از آن نرسد مگر اين که خود بزرگ بين‌تر شود و بر مردم بيشتر بزرگي فروشد و از خدا بيشتر غافل شود و از دين بيشتر فاصله گيرد چنين کسي از دانش سود نمي‌برد ؛ بنابراين ، بايد (از تحصيل دانش) خودداري ورزد و عليه خود حجّت و پشيماني و رسوايي در روز قيامت فراهم نياورد
روضه الواعظين : ۱۶ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۰
حديث - ۸۸۹
امام باقرعليه‌السلام :
مُعَلِّمُ الخَيرِ يَستَغفِرُ لَهُ دَوابُّ الأرضِ ، وحِيتانُ البُحورِ ، وکُلُّ صَغيرَةٍ وکَبيرَةٍ في أرضِ اللّه وسَمائهِ ؛
جنبندگان زمين و ماهيان درياها و هر موجود ريز و درشتي در زمين و آسمان خدا ، براي آموزگار خوبيها آمرزش مي‌طلبند
ثواب الأعمال : ۱۵۹ / ۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۰
حديث - ۸۹۰
امام باقرعليه‌السلام :
مَن عَلَّمَ بابَ هُديً فلَهُ مِثلُ أجرِ مَن عَمِلَ بهِ ، ولا يُنقَصُ اُولئکَ مِن اُجورِهِم شَيئا ؛
هر که يک باب هدايت را آموزش دهد ، براي او همانند پاداش کسي باشد که به آن عمل کند و از پاداش عمل کنندگانِ به آن نيز چيزي کاسته نميشود
تحف العقول : ۲۹۷ منتخب ميزان الحکمة : ۳۹۸
حديث - ۸۹۱
امام صادقعليهالسلام :
لَستُ اُحِبُّ أن أري الشّابَّ مِنکُم إلاّ غاديا في حالَينِ : إمّا عالِما أو مُتَعَلِّما ، فإن لَم يَفعَلْ فَرَّطَ ، فإن فَرَّطَ ضَيَّعَ ، وإنْ ضَيَّعَ أثِمَ ، وإن أثِمَ سَکَنَ النارَ والذي بَعَثَ مُحمّدا بِالحَقِّ؛
دوست ندارم جوان شما را جز در دو حـال ببينم : دانشمند يا دانش آموز ؛ زيرا اگر چنين نباشد کوتاهي کرده و چون کوتاهي کند ، ضايع گشته و چون ضايع گردد ، گنهکار باشد و چون گنهکار باشد ، سوگند به آن که محمّد را بحقّ برانگيخت ، در آتش جاي گيرد
أمالي الطوسيّ : ۳۰۳ / ۶۰۴
حديث - ۸۹۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ اللّه‌تبارکَ وتعالي يُبغِضُ کلَّ عالِمٍ بالدُّنيا جاهلٍ بالآخِرَةِ؛
خداوند تبارک و تعالي از هر کس که به دنيا عالم باشد و به آخرت جاهل نفرت دارد
کنز العمال : ۲۸۹۸۲
حديث - ۸۹۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ ازدادَ عِلما ولَم يَزدَدْ هُديً ، لَم يَزدَدْ مِنَ اللّه إلاّ بُعدا ؛
هر که علمش فزوني گيرد و هدايتش افزون نشود ، جز بر دوري او از خدا افزوده نگردد
تنبيه الخواطر : ۲ / ۲۱ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۴
حديث - ۸۹۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يَطَّلِعُ قَومٌ مِن أهلِ الجَنّةِ‌عَلي قَومٍ مِن أهلِ النّارِ فيَقولونَ : ما أدخَلَکُمُ النَّارَ وقَد دَخَلنا الجَنَّةَ لِفَضلِ تَأديبِکُم وتَعليمِکُم ؟! فيَقولونَ : إنّا کُنّا نَأمُرُ بِالخَيرِ ولا نَفعَلُهُ ؛
گروهي از بهشتيان ، به گروهي از دوزخيان مي‌نگرند و ميگويند : ما به برکت تربيت و آموزش شما به بهشت رفتيم چه شده است که شما خود به دوزخ افتاده‌ايد ؟ گويند : ما به نيکي فرمان مي‌داديم ولي خود به آن عمل نمي‌کرديم
مکارم الأخلاق : ۲ / ۳۶۴ / ۲۶۶۱
حديث - ۸۹۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
تَناصَحوا في العِلمِ ؛ فإنَّ خِيانَةَ أحَدِکُم في عِلمِهِ أشَدُّ مِن خِيانَتِهِ في مالِهِ ، وإنَّ اللّهَ سائلُکُم يَومَ القِيامَةِ ؛
در دانش، بـا يکديگر يکرنگ باشيد؛ زيرا خيانت هر يک از شما در علمش، بدتر از خيانت کردن در مال است و در روز قيامت خداوند از شما بازخواست ميکند
أمالي الطوسيّ : ۱۲۶ / ۱۹۸ منتخب ميزان الحکمة : ۴۰۲
حديث - ۸۹۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛
هر گاه دانشمندي را ديدي، به او خدمت کن
غرر الحکم : ۴۰۲
حديث - ۸۹۷
رسولُ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ استَقبَلَ العُلَماءَ فقَدِ استَقبَلَني ، ومَن زارَ العُلَماءَ فقَد زارَني ،ومَن جالَسَ العُلَماءَ فقَد جالَسَني ، ومَن جالَسَني فَکأنَّما جالَسَ رَبّي ؛
هر که به استقبال دانشمندان رود ، مرا استقبال کرده است و هرکه به ديدار دانشمندان رود ، مرا ديدار کرده است و هرکه با دانشمندان نشيند ، با من نشسته است و هر که با من نشيند ، چنان است که با پرودگار من همنشيني کرده باشد
کنز العمّال : ۲۸۸۸۳
حديث - ۸۹۸
امام عليعليهالسلام :
مَن وَقَّرَ عالِما فقَد وَقَّرَ رَبَّهُ ؛
هر که دانشمندي را احترام نهد خدا را احترام کرده است
غرر الحکم : ۸۷۰۴
حديث - ۸۹۹
امام عليعليهالسلام :
جالِسِ العُلَماءَ يَزدَدْ علمُکَ ، ويَحسُنْ أدبُکَ ، وتَزکُ نَفْسُکَ؛
با دانشمندان بنشين تا بر دانشت افزوده گردد ، تربيت و ادبت نيکو شود و روانت پاکيزه شود
غرر الحکم : ۴۷۸۶ منتخب ميزان الحکمة : ۱۰۶
حديث - ۹۰۰
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
لا تَجْلِسوا إلاّ عندَ کُلِّ عالِمٍ يَدْعوکُم مِن خَمْسٍ إلي خَمسٍ: مِن الشَّکِّ إلي اليَقينِ، ومِن الرِّياءِ إلي الإخْلاصِ ، ومِن الرَّغْبَةِ إلي الرَّهبَةِ ، ومِن الکِبْرِ إلي التّواضُعِ ، ومِن الغِشِّ إلي النّصيحَةِ ؛
تنها در محضر دانشمنداني نشينيد که شما را از پنج چيز به پنج چيز فرا مي‌خوانند : از دودلي به يقين ، از ريا به اخلاص ، از دنيا خواهي به دنيا گريزي ، از تکبر به‌فروتني‌و از فريبکاري‌به خير خواهي.
بحار الأنوار : ۷۴ / ۱۸۸ / ۱۸ منتخب ميزان الحکمة : ۱۰۶
حديث - ۹۰۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
قالُوا [الحَوارِيّونَ لعيسيعليه‌السلام ] : يا رُوحَ اللّه ، فمَن نُجالِسُ إذا ؟ قالَ : مَن يُذَکِّرُکُمُ اللّهَ رُؤيَتُهُ ، ويَزيدُ في عِلْمِکُم منطِقُهُ ، ويُرَغِّبُکُم في الآخِرَةِ عَمَلُهُ ؛
حواريان عيسيعليه‌السلام عرض کردند : يا روح اللّه ! پس با چه کسي همنشين شويم ؟ فرمود : با آن که ديدنش شما را به ياد خدا اندازد و گفتارش بر دانش شما بيفزايد و کردارش شما را به آخرت تشويق کند .
تحف العقول : ۴۴ منتخب ميزان الحکمة : ۱۰۶
حديث - ۹۰۲
الإمامُ الکاظمُعليه‌السلام :
عَظِّمِ العالِمَ لِعِلمِهِ‌ودَعْ مُنازَعتَهُ ، وصَغِّرِ الجاهِلَ لِجَهلِهِ ولا تَطرُدْهُ ، ولکِن قَرِّبْهُ وعَلِّمْهُ ؛
امام کاظمعليه‌السلام :
دانشمند را به خاطر دانشش احترام نه و با او ستيزه مکن و نادان را به سبب نادانيش کوچک شمار ، امّا او را از خود مران ، بلکه به خود نزديک گردان و او را علم بياموز
تحف العقول : ۳۹۴ منتخب ميزان الحکمة : ۳۸۴
حديث - ۹۰۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ مِن تَمامِ إيمانِ الْعَبدِ أن يَستَثنِيَ في کُلِّ شَيءٍ؛
نشانه کامل بودن ايمان بنده اين است که در هر کاري «ان شاء اللَّه» بگويد.
ميزان الحکمة، ح ۹۹۱۰
حديث - ۹۰۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
کُلُّ مَعرُوفٍ صَدَقَةٌ؛
هر کار نيکي صدقه است.
الخصال، ص ۱۳۴
حديث - ۹۰۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَلْبُکاءُ مِن خَشيَةِ اللَّهِ يُطفِئُ بِحاراً مِن غَضَبِ اللَّهِ؛
گريه از ترس خداوند، درياهاي خشم او را فرو مي‌نشاند.
ارشاد القلوب، ج ۱، ۹۶
حديث - ۹۰۶
امام عليعليهالسلام :
ذُروَةُ الْغاياتِ لا يَنالُها إلّا ذَوُو التَّهذيبِ وَالْمُجاهِداتِ؛
بر بلنداي اهداف نرسد مگر کسي که خود را مهذّب ساخته و با نفس خويش جهادها کرده باشد.
ميزان الحکمة، ح ۲۰۴۸۶
حديث - ۹۰۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أفشِ السَّلامَ يَکثُرْ خَيرُ بَيتِکَ؛
سلام را رواج ده تا خير و برکت خانه‌ات زياد شود.
الخصال، ص ۱۸۱
حديث - ۹۰۸
امام حسينعليه‌السلام :
مِن عَلاماتِ أسبابِ الْجَهلِ الْمُماراةُ لِغَيرِ أهلِ الْفِکرِ؛
از نشانه‌هاي ناداني، جدل با بي فکران است.
تحف العقول، ص ۲۴۸
حديث - ۹۰۹
امام عليعليهالسلام :
إيّاکُم وَالْأخلاقَ الدَّنِيَّةَ فَإنَّها تَضَعُ الشَّريفَ وتَهدِمُ الْمَجدَ؛
از اخلاق پست بپرهيزيد که انسان والا را پست مي‌سازد و بزرگواري را نابود ميکند.
تحف العقول، ص ۲۱۵
حديث - ۹۱۰
امام صادقعليهالسلام :
کُونُوا دُعاةً إِلَينا بِالکَفِّ عن مَحارِمِ اللَّهِ؛
با خويشتنداري از حرام‌هاي خدا مردم را به سوي ما دعوت کنيد.
ميزان الحکمة: ح ۲۲۱۸۶
حديث - ۹۱۱
امام عليعليهالسلام :
صَلاحُ الْعَمَلِ بِصَلاحِ النِّيَّةِ؛
درستي کردار به درستي نيت است.
ميزان الحکمة، ح ۲۱۰۲۳
حديث - ۹۱۲
امام باقرعليه‌السلام :
قالَ اللَّهُ عزّوجلّ : يا موسي، لا تُطَوِّلْ في الدُّنْيا أملَکَ فَيَقْسُوَ قَلْبُکَ ، والقاسِي القلبِ منّي بَعِيدٌ؛
خداوند عزّوجلّ فرموده است: اي مؤمن، آرزويت را در دنيا طولاني مکن که دلت را سخت ميکند و سخت دل، از من دور است.
الکافي: ج ۲، ص ۳۲۹، ح ۱
حديث - ۹۱۳
امام صادقعليهالسلام :
علَيکُم بِالوَرَعِ؛ فإنّهُ لا يُنالُ ماعِندَ اللَّهِ إلّا بِالوَرَعِ؛
در پي پارسايي باشيد؛ چه اين که کسي به آنچه نزد خداست نمي‌رسد جز با پارسايي.
الکافي: ج ۲، ص ۷۶، ح ۳
حديث - ۹۱۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِلْقَ أخاکَ بِوَجْهٍ مُنْبَسِطٍ؛
با برادرت، با رويي گشاده برخورد کن.
الکافي: ج ۲، ص ۱۰۳، ح ۳
حديث - ۹۱۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
طُوبي لِمَن تَرَکَ شَهوَةً حاضِرَةً لِمَوعُودٍ لَم يَرَهُ؛
خوشا به حال کسي که شهوت نقد را به خاطر وعده‌اي (بهشتي) که آن را نديده است رها کند.
ميزان الحکمة: ح ۲۱۴۵۴
حديث - ۹۱۶
امام عليعليهالسلام :
إنَّ خِيارَکُمُ الَّذينَ إذا نُظِرَ إلَيهِم ذُکِرَ اللَّهُ؛
بهترين‌هاي شما، آناني هستند که چون ديگران به آنها بنگرند، خدا ياد شود.
الکافي: ج ۲، ص ۲۲۵، ح ۱۲
حديث - ۹۱۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ارفَعوا أصواتَکُم بالصَّلاةِ علَيَّ؛ فإنّها تَذهَبُ بالنِّفاقِ؛
صداهاي‌تان را هنگام درود بر من بلند کنيد که نفاق را از بين مي‌برد.
الکافي : ج ۲، ص ۴۹۳، ح ۱۳
حديث - ۹۱۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اتَّقُوا الظُّلمَ؛ فإنّهُ ظُلُماتٌ يَومَ القِيامَةِ؛
از ستم حذر کنيد، که ستم، از تاريکي‌هاي قيامت است.
الکافي: ج ۲، ص ۳۳۲، ح ۱۱
حديث - ۹۱۹
امام باقرعليه‌السلام :
لا تَستَصغِرَنَّ سَيّئةً تَعمَلُ بِها؛
کار بَد خود را ناچيز مشمار.
ميزان الحکمة: ح ۶۷۹۸
حديث - ۹۲۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
أَکرِموا أولادَکُم، وأحسِنوا أدَبَهُم؛
به فرزندان خود احترام گذاريد و آنان را آداب نيکو بياموزيد.
ميزان الحکمة: ح ۴۰۲
حديث - ۹۲۱
امام صادقعليهالسلام :
فَصِلُوا أرحامَکُم، وبَرُّوا بِإخوانِکم، ولو بِحُسنِ السَّلامِ ورَدِّ الجوابِ؛
صله ارحام به جاي آوريد و به برادران خود نيکي کنيد؛ اگر چه با سلام کردني نيکو و جواب سلام دادن باشد.
الکافي: ج ۲، ص ۱۵۷، ص ۳۱
حديث - ۹۲۲
امام صادقعليهالسلام :
أروَحُ الرُّوحِ الْيَأسُ عَنِ النّاسِ؛
خوش‌ترين آسايش، نوميدي از مردم است.
مشکاة الأنوار، ص ۳۲۴
حديث - ۹۲۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن أصبَحَ لا يَهتَمُّ بِاُمُورِ المُسلمينَ فَلَيسَ بِمُسلمٍ؛
هرکه به امور مسلمانان بي اعتنا باشد، مسلمان نيست.
الکافي: ج ۲، ص ۱۶۳، ح ۱
حديث - ۹۲۴
امام صادقعليهالسلام :
اِعرِفُوا مَنازِلَ النّاسِ عَلي قَدرِ رَوايَتِهِم عَنّا؛
جايگاه مردم را نزد ما از رواياتي که از ما نقل مي‌کنند، بشناسيد.
ميزان الحکمة، ح ۳۳۳۹
حديث - ۹۲۵
امام جوادعليه‌السلام :
إظهارُ الشَّيءِ قَبلَ أن يُستَحکَمَ مَفسَدَةٌ لَهُ؛
آشکار کردن چيزي پيش از استوار شدن، مايه تباهي آن است.
تحف العقول، ص ۴۵۷
حديث - ۹۲۶
امام باقرعليه‌السلام :
علَيکَ بالدُّعاءِ لإخوانِکَ؛
براي برادرانت دعاکن.
ميزان الحکمة: ح ۵۹۵۵
حديث - ۹۲۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن عالَ يَتِيماً حَتّي يَستَغنِيَ أوجَبَ اللَّهُ لَهُ بِذلِکَ الْجَنَّةَ؛
هر کس يتيمي را سرپرستي کند تا بي‌نياز شود، خداوند در برابر، بهشت را بر او واجب ميکند.
ميزان الحکمه جامام صادقعليهالسلام :
يَجِبُ لِلمؤمنِ علَي المؤمن النَّصيحَةُ لَهُ في المَشهَدِ والمَغيبِ؛
بر مؤمن واجب است در حضور و غياب مؤمن خيرخواه او باشد.
الکافي: ج ۲، ص ۲۰۸، ح ۲
حديث - ۹۲۸
امام صادقعليهالسلام :
اِتَّقُوا اللَّهَ وصُونوا دِينَکُم بِالوَرَعِ؛
از خدا پروا کنيد و با پارسايي از دينتان پاسداري نماييد.
الکافي: ج ۲، ص ۷۶، ح ۲
حديث - ۹۲۹
امام عليعليهالسلام :
لَن يَفُوزَ بِالْجَنَّةَ إلَّا السّاعي لَها؛
به بهشت نخواهد رسيد، جز کسي که براي آن بکوشد.
ميزان الحکمة، ح ۲۵۷۰
حديث - ۹۳۰
امام عليعليهالسلام :
مَن کَرُمَتْ عَلَيهِ نَفسُهُ لَم يُهِنها بِالْمَعصِيَةِ؛
هر که داراي کرامت نفس است، خود را با گناه خوار نميکند.
غررالحکم ودررالکلم، ح ۸۷۳۰
حديث - ۹۳۱
امام کاظمعليه‌السلام :
إنّ العاقِلَ الّذي لا يَشغَلُ الحَلالُ شُکرَهُ، ولا يَغلِبُ الحَرامُ صَبرَهُ؛
خردمند کسي است که حلال مانع شکرش نميشود و حرام بر شکيبايي او چيره نمي‌گردد.
الکافي: ج ۱، ص ۱۶، ح ۱۲
حديث - ۹۳۲
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إن شِئتَ أن تُکرَمَ فَلِنْ وإن شِئتَ أن تُهانَ فَاخْشَنْ؛
اگر ميخواهي گرامي‌ات دارند، نرم خو باش و اگر ميخواهي خوارت شمارند، درشتي کن.
تحف العقول، ص ۵۵
حديث - ۹۳۳
امام عليعليهالسلام :
عِندَ حُضُورِ الشَّهَواتِ واللَّذاتِ يَتَبَيَّنُ وَرَعُ الأتقياءِ؛
پارسايي پارسايان به هنگام روي آوردن خواهشهاي نفساني ولذّت‌ها آشکار ميشود.
عيون الحکم والمواعظ، ح ۵۷۴۹
حديث - ۹۳۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَلدّالُ عَلَي الْخَيرِ کَفاعِلِهِ؛
آن که به نيکي رهنمون شود، مانند کسي است که نيکي ميکند.
الکافي، ج ۴، ص ۲۷
حديث - ۹۳۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِختَبِرُوا النّاسَ بِأخدانِهِم فَإنَّما يُخادِنُ الرَّجُلُ مَن يُعجِبُهُ نَحوُهُ؛
مردم را به دوستانشان بيازماييد؛ زيرا آدمي با کسي که از رفتارش خوشش بيايد، دوستي ميکند.
تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۲۴۹
حديث - ۹۳۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
قالَ اللَّهُ تبارکَ وتعالي: مَن أهانَ لي وَليّاً فقد أرْصَدَ لِمُحارَبتي؛
خداوند تبارک و تعالي فرموده است: هر کس دوستي از دوستان مرا کوچک کند، در کمين جنگ با من نشسته است.
الکافي: ج ۲، ص ۳۵۱، ح ۳
حديث - ۹۳۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَلرَّغبَةُ فِي الدُّنيا تُکثِرُ الْهَمَّ وَالْحُزنَ؛
گرايش به دنيا، غم و اندوه را زياد ميکند.
الخصال، ص ۷۳
حديث - ۹۳۸
امام صادقعليهالسلام :
إنّ الصَّدَقَةَ تَقضي الدَّينَ وتَخلُفُ بالبَرکَةِ؛
صدقه، دَين را ادا و برکت را جايگزين ميکند.
الکافي: ج ۴، ص ۹، ح ۱
حديث - ۹۳۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الصَّدَقَةُ تَمنَعُ مِيتَةَ السُّوءِ؛
صدقه، از مردنِ بد و دل خراش جلوگيري ميکند.
ميزان الحکمه ج ۶، ص ۲۱۹
حديث - ۹۴۰
امام عليعليهالسلام :
اَلصَّدَقَةُ وَالْحَبسُ ذَخيرَتانِ فَدَعُوهُما لِيَومِهِما؛
صدقه و وقف دو ذخيره‌اند، آنها را براي روز قيامت قرار دهيد.
دعائم الإسلام، ج ۲، ص ۳۴۰
حديث - ۹۴۱
امام باقرعليه‌السلام :
إنَّ الفَقيهَ حَقَّ الفَقيهِ: الزاهِدُ في الدنيا، الراغِبُ في الآخِرَةِ؛
فقيه، حقيقتاً کسي است که به دنيا بي اعتنا و به آخرت مشتاق باشد.
الکافي: ج ۱، ص ۷۰، ح ۸
حديث - ۹۴۲
امام صادقعليهالسلام :
کانَ أبي يَقولُ: إذا هَمَمتَ بِخَيرٍ فَبادِر؛ فَإِنَّکَ لا تَدري ما يَحدُثُ؛
پدرم مي‌فرمود: چون آهنگ کار خوبي کردي، در انجام آن شتاب کن؛ زيرا نميداني که چه پيش مي‌آيد.
الکافي: ج ۲، ص ۱۴۲، ح ۳
حديث - ۹۴۳
امام سجّادعليه‌السلام :
الدُّنيا سِنَةٌ والآخِرَةُ يَقظَةٌ ونَحنُ بَينَهُما أضغاثُ أحلامٍ.
دنيا غنودن است و آخرت بيداري و ما در ميان آن دو در خوابهاي آشفته‌ايم.
ميزان الحکمة: ح ۱۲۵
حديث - ۹۴۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
عَلَيکَ بِالإحسانِ فَإنَّهُ أفضَلُ زِراعَةٍ وأربَحُ بِضاعَةٍ؛
احسان کنيد که آن، برترين کِشت و سودآورترين کالا است.
غررالحکم و دررالکلم، ح ۶۱۱۲
حديث - ۹۴۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
عَلَيکَ بِالإحسانِ فَإنَّهُ أفضَلُ زِراعَةٍ وأربَحُ بِضاعَةٍ؛
احسان کنيد که آن، برترين کِشت و سودآورترين کالا است.
غررالحکم ودررالکلم، ح ۶۱۱۲
حديث - ۹۴۶
امام صادقعليهالسلام :
العالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَيهِ اللَّوابِسُ؛
کسي که زمان خود را بشناسد، آماج اشتباهات قرار نگيرد.
الکافي: ج ۱، ص ۲۷، ح ۲۹
حديث - ۹۴۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِستَرشِدُوا العَقلَ تَرشُدوا ، ولا تَعصوهُ فَتَندَموا؛
از خرد ، راه نمايي بگيريد تا به رُشد برسيد و از خرد ، نافرماني مکنيد که پشيمان مي شويد
گزيده حکمت نامه پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، ص ۲۳
حديث - ۹۴۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ما قَسَمَ اللّه ُ لِلعِبادِ شَيئًا أفضَلَ مِنَ العَقلِ؛
خداوند ، چيزي با ارزش تر از عقل ، در ميان بندگان تقسيم نکرد
گزيده حکمت نامه پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، ص ۲۳
حديث - ۹۴۹
امام صادقعليهالسلام :
اِزرَعُوا وَاغْرِسُوا وَاللَّهِ ما عَمِلَ النّاسُ عَمَلاً أجَلَّ ولا أطيَبَ مِنهُ؛
کشت کنيد و درخت بنشانيد، به خدا قسم، آدميان کاري برتر و پاک‌تر از اين نکرده‌اند.
بحارالأنوار، ج ۱۰۳، ص ۶۸
حديث - ۹۵۰
امام صادقعليهالسلام :
اُمِرَ النّاسُ بخَصلَتَينِ فَضَيَّعُوهُما فَصارُوا مِنهُما علي غيرِ شيءٍ: الصَّبرُ والکِتمانُ؛
مردم به رعايت دو خصلت مأمور شدند و آن دو را تباه کردند و همه چيز را از دست دادند: شکيبايي و رازداري.
الکافي: ج ۲، ص ۲۲۲، ح ۲
حديث - ۹۵۱
امام کاظمعليه‌السلام :
کَفي بِکَ جَهلًا أن تَرکَبَ ما نُهيتَ عَنهُ؛
در ناداني تو همين بس که مرتکب کاري شوي که از آن نهي شده‌اي.
خردگرايي: ص ۳۱۰ ح ۱۰۱۰
حديث - ۹۵۲
امام عليعليهالسلام :
لا أدَبَ مَعَ غَضَبٍ؛
با خشم، تربيت ممکن نيست.
موسوعه امام علي: ج ۱۰ ص ۲۳۶ ح ۵۶۰۳
حديث - ۹۵۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن سَعي لِمَريضٍ في حاجَةٍ خَرَجَ مِن ذُنوبِهِ.
هر کس در برآوردن نياز بيماري بکوشد، گناهانش آمرزيده شود.
دانش‌نامه احاديث پزشکي: ج ۱ ص ۱۸۰ ح ۲۳۰
حديث - ۹۵۴
امام حسنعليه‌السلام :
اَللَّومُ أن لا تَشکُرَ النِّعمَةَ؛
پستي آن است که نعمت را سپاس نگويي.
تحف العقول، ص ۲۳۳
حديث - ۹۵۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَلظَّفَرُ بِالْجَزمِ وَالْحَزمِ؛
پيروزي در گرو اراده قاطع و دورانديشي است.
بحارالأنوار، ج ۷۷، ص ۱۶۵
حديث - ۹۵۶
امام باقرعليه‌السلام :
ما مِن شَيءٍ أحَبَّ إلَي اللَّهِ عَزَّوجلَّ مِن عَمَلٍ يُداوَمُ عَلَيهِ، وإن قَلَّ؛
هيچ چيز نزد خداوند عزّوجلّ محبوبتر از عملي نيست که بر آن مداومت شود؛ هر چند اندک باشد.
الکافي: ج ۲، ص ۸۲، ح ۳
حديث - ۹۵۷
امام باقرعليه‌السلام :
إنَّ الفَقيهَ حَقَّ الفَقيهِ: الزاهِدُ في الدنيا، الراغِبُ في الآخِرَةِ؛
فقيه، حقيقتاً کسي است که به دنيا بي اعتنا و به آخرت مشتاق باشد.
الکافي: ج ۱، ص ۷۰، ح ۸
حديث - ۹۵۸
امام صادقعليهالسلام :
کَسبُ الحَرامِ يَبينُ في الذُّرِّيَّةِ؛
(اثر) کسب حرام، در نسل آشکار ميشود.
الکافي: ج ۵، ص ۱۲۵، ح ۴
حديث - ۹۵۹
امام صادقعليهالسلام :
نِعمَ العَونُ الدُّنيا علَي الآخرَةِ؛
چه خوب ياري است دنيا براي آخرت.
الکافي: ج ۵، ص ۷۲، ح ۸
حديث - ۹۶۰
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّي أمزَحُ ولا أقولُ إلّا حَقّاً؛
من مزاح و شوخي ميکنم ولي جز حق نمي‌گويم.
ميزان الحکمه، ح ۱۸۹۴۸
حديث - ۹۶۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِجعَلوا آخِرَتَکُم لِأَنفُسِکُم، وَسَعيَکُم لِمُستَقَرِّکُم؛
آخرتتان را وجهه همّت خود، و تلاشتان را براي محلّ استقرار [هميشگي]تان قرار دهيد.
أعلام الدين، ص ۳۴۰
حديث - ۹۶۲
امام عليعليهالسلام :
کَفي بالإيثارِ مَکْرُمَةً؛
در بزرگواري آدمي، همين بس که ايثارگر باشد.
غرر الحکم و دررالکلم، ح ۷۰۴۷
حديث - ۹۶۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا تَخَفْ فِي اللَّهِ لَومَةَ لائمٍ؛
در راه خدا از ملامت و نکوهش ملامتگران نترس.
معاني الأخبار، ص ۳۳۵
حديث - ۹۶۴
امام جوادعليه‌السلام :
مَن هَجَرَ الْمُداراةَ قَاربَهُ المَکرُوهُ؛
آن که سازش و مدارا را ترک کند، ناگواري به او روي آورَد.
بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۳۴۱
حديث - ۹۶۵
امام رضاعليه‌السلام :
مَن تَکَلَّفَ الأدبَ قَدَرَ عليهِ؛
کسي که براي کسب ادب بکوشد، آن را به دست مي‌آورد.
ميزان الحکمه، ح ۳۹۹
حديث - ۹۶۶
امام عليعليهالسلام :
يَنبَغي لِمَن أيقَنَ بِبَقاءِ الآخِرَةِ ودَوامِها أن يَعْمَلَ لَها؛
کسي که به ماندگاري و پايداري آخرت يقين دارد، سزاوار است که براي آن کار کند.
عيون الحکم والمواعظ، ح ۱۰۲۲۹
حديث - ۹۶۷
امام عليعليهالسلام :
عامِل سائِرَ النّاس بِالإنصاف، وعامِلِ الْمُؤمِنينَ بِالإيثارِ؛
با ديگر مردمان، به انصاف رفتار کن و با مؤمنان، به ايثار.
غرر الحکم و درر الکلم، ح ۶۳۴۲
حديث - ۹۶۸
امام عليعليهالسلام :
إنَّما الدُّنيا دارُ مَجازٍ وَالآخِرَةُ دارُ قَرارٍ، فَخُذوا مِن مَمَرِّکُم لِمَقَرَّکُم؛
دنيا، [در حقيقت] سراي گذر است و آخرت، سراي ماندن. پس، از گذرگاه خود، براي قرارگاهتان توشه برداريد.
نهج البلاغة، خطبه ۲۰۳
حديث - ۹۶۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
خَيرُ الْاُمُورِ خَيرُها عاقِبَةً؛
بهترين کارها، نيک فرجام‌ترين آنهاست.
الأمالي، صوق، ص ۳۹۵
حديث - ۹۷۰
امام صادقعليهالسلام :
إنَّ اللَّهَ جميلٌ يُحِبُّ الجَمالَ.
خداوند زيباست و زيبايي را دوست دارد.
ميزان الحکمة: ح ۲۶۲۳
حديث - ۹۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
لا تُکثِرُوا الکَلامَ بِغَيرِ ذِکرِ اللَّهِ؛
در غير از ذکر خدا زياده گويي نکنيد.
ميزان الحکمه، ح ۱۷۱۲۰
۱۳ ، ص ۵۶۴ ح ۲۲۸۴۸
حديث - ۹۷۲
امام عليعليهالسلام :
دارِ عَدُوَّکَ، وأخلِص لِوَدودِکَ؛
با دشمنت مدارا کن و دوستيت را براي دوستانت خالص گردان.
موسوعه امام علي: ج ۶ ص ۲۰۴ ح ۵۴۹۷
حديث - ۹۷۳
امام عليعليهالسلام :
مَن تَأَلَّفَ النّاسَ أحَبّوهُ؛
هر که با مردم الفت بگيرد، مردم او را دوست مي‌دارند.
ميزان الحکمة: ح ۲۳۷۵
ارسال رعاء؛
موج بلاها را به وسيله دعا از خود دفع کنيد.
(بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۰۱)
حديث - ۹۷۴
قال الصادقعليه‌السلام :
الدعا بعد الفريضة اياک ان تدعه ، فان فضله بعد الفريضة کفضل الفريضة علي النافلة ؛
مبادا دعاي بعد از فريضه را ترک کني ، زيرا فضيلت و امتياز دعاي بعد از فريضه همچون برتري فريضه و نماز واجب برنافله است .(بحارالانوار، ۸۵، ص ۳۲۵)
حديث - ۹۷۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
ادعوا الله و انتم موقنون بالاجابة و اعلموا ان الله تعالي لايستجب دعاء من قلب غافل لاه
بايقين به استجابت دعاي خويش ، خداوند را بخوانيد و بدانيد که پروردگارتبارک و تعالي دعايي را که از دل غافل و بي توجه برآيد، مستجاب نخواهد کرد(الاذکار، ص ۳۵۶).
حديث - ۹۷۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
التعقيب بعد صلوة الفجر ابلغ في طلب الرزق؛
دعاي پس از نماز صبح براي جلب رزق مؤ ثرتر است
(بحارالانوار، ج ۸۵، س ۳۲۶، مستدرک الوسايل ، ج ۱، ص ۳۳۶)
حديث - ۹۷۷
عن عليعليهالسلام قال :
مروة الحضر قراءة القران و مجالسة العلماء و النظر في الفقه و المحافظة علي الصلاة في الجماعات ؛
از حضرت عليعليهالسلام نقل شده که فرمودند: جوانمردي در حضور در وطن ، قرآن خواندن ، هم نشيني با علماء، و نگريستن در احکام دين ، و مواظبت بر نماز خواندن در جماعتهاست
(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۱۰)
حديث - ۹۷۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
الصلاة جماعة ولو علي راءس زج ؛
در نماز جماعت شرکت نماييد، گرچه آن رابر سر آهن نوک نيزه و انجام دهيد (يعني هر قدر سخت و دشوار باشد، از حضور در جماعت دريغ نکنيد).
(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۴)
حديث - ۹۷۹
قال الصادقعليه‌السلام :
من صلي خمس صلوات في اليوم و الليلة في جماعة فظنوا به خيرا و اجيروا شهادته ؛
هر که پنج نماز شبانه روز را به جماعت مي خواند به او خوش گمان باشيد و گواهي اش را بپذيريد.
(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۸. وسائل الشيعه ، ج ۵، ص ۳۷۱)
حديث - ۹۸۰
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ثلاثة لو تعلم امتي ما فيها لضربت عليها بالسهام : الاذان و الغدو الي الجمعة ، و الصف الاول ؛
سه کار است که اگر امت من پاداش عظيم آن را درک مي کردند، براي به دست آوردن آن ، ازدحام و قرعه کشي مي نمودند:
۱ - اذان گفتن
۲ - تسريع در رفتن براي نماز جمعه
۳ - در صف اول نماز جمعه و جماعت قرارگرفتن
(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۵۶)
حديث - ۹۸۱
قال الصادقعليه‌السلام :
طهر قلبک بالتقوي و اليقين عند طهارة جوارحک بالماء؛
در وقت پاکيزه نمودن اعضاي خود با آب، دل خويش را به پرهيزگاري و يقين پاک گردان
(بحارالانوار، ج ۸۰، ص ۲۳۹)
حديث - ۹۸۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يا علي !ان الوضوء قبل الطعام و بعده شفاء في الجسد و يمن في الرزق ؛
يا علي! قبل از غذا و بعد از غذا، وضو گرفتن ، شفاي بدن و برکت در روزي است
(بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۳۵۶)
حديث - ۹۸۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مفتاح الصلاة الطهور؛
کليد نماز، پاکي است
(محجة البيضاء، ج ۱، ص ۲۸۱)
حديث - ۹۸۴
قال الباقرعليه‌السلام :
ان السواک في السحر قبل الوضوء من السنة ؛
سحرگاه ، پيش از وضو، مسواک زدن از سنت اسلامي است
(ميزان الحکمه ، ج ۴، ص ۵۹۶)
حديث - ۹۸۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يا علي !و عليک بالسواک عند کل وضوء ؛
اي علي! بر تو باد مسواک زدن به هنگام هر وضو.
(اصولي کافي ، ج ۸، ص ۷۲)
حديث - ۹۸۶
قال الرضاعليه‌السلام :
... لان يکون العبد طاهرا اذا قام بين يدي الجبار عند مناجاته ؛
... چون وضو يک ادب در برابر خدا است ، بنده به هنگام نماز، وقتي که دربرابر خداوند مي ايستد، پاک باشد.
(بحارالانوار، ج ۶، ص ۶۴)
حديث - ۹۸۷
قال الصادقعليه‌السلام :
جاء رجل الي النبيصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فقال : يا رسول الله !اوصيني ، فقال : لاتدع الصلاة متعمدا فان من ترکها متعمدا فقد برئت منه ملة الاسلام ؛
مردي پيش رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم آمد و عرض کرد: يا رسول الله !مرا نصيحتي بفرماييد، حضرت فرمودند: نماز را عمدا رها مکن ، کسي که عمدا نماز را ترک کند ملت اسلام از او بيزار است
(وسائل الشيعه ، ج ۳، ص ۲۹)
۵۰۲ - عقاب تارک الصلوة
حديث - ۹۸۸
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
من اعان تارک الصلوة بلقمة او کسوة فکانما قتل سبعين نبيا اولهم ادم و اخرهم محمد ؛
کسي که ترک کننده نماز را به دادن طعامي يا لباسي ياري کند، مثل اين است که هفتاد پيامبر را کشته ، که اول آنها آدم ، و آخر آن ها محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم است
(لئالي الاخبار، ص ۳۹۵)
حديث - ۹۸۹
عن النبيصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال :
يا علي !شارب الخمر لايقبل عز و جل صلاته اربعين يوما فان مات في الاربعين مات کافرا ؛
اي علي ! نماز آدم شرابخوار تا چهل روز پذيرفته نيست و اگر در ظرف چهل روز بميرد، کافر از دنيا رفته است
(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۴۷)
حديث - ۹۹۰
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مثل الصلوة و اعمال بني ادم کرجل اتي مراغة فاتار عليه منها حتي امتلاء ترابا و دنسا ثم عمد الي غدير ماء طيب فاغتسل به فيذهب عنهه التراب و الدنس ، کذلک الصلوات الخمس تغسل عن العبد الذنوب اذا صلي الله من قلبه ؛
مثل نماز و اعمال آدم مثل مردي است که در خاک بغلتد آن چنان که سراپايش را خاک و کثافات فراگيرد، سپس به طرف آبگيري که آبش پاک است برود و در آن غسل نمايد و خود را شست و شو دهد و خاک و کثافات را از خود دور کند.اين چنين است نماز پنجگانه ، زماني که بنده با حضور قلب خدا را عبادت کند، کثافات گناه از وي شسته مي شود.
(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳)
حديث - ۹۹۱
قال عليعليهالسلام :
ليخشع الرجل في صلوته فانه من خشع قلبه الله - عز و جل - خشعت جوارحه فلا يعبث بشي ء في الصلوة ؛
مرد بايد در نماز خود خاشع باشد، پس وقتي قلبش براي خدا خاشع شد، اعضاء و جوارحش نيز خاشع است ، با چيزي (در حال نماز) بازي نمي کند.
(جامع احاديث الشيعه ، ج ۵، ص ۳۷)
حديث - ۹۹۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اعبد الله کانک تراه فان کنت لاتراه فانه يراک ؛
عبادت کن خداوند تعالي را، چنانچه گويا او را مي بيني ، و اگر تو او را نمي بيني او تو را مي بيند.
(نهج الفصاحه ، ص ۶۵.سرالصلوة ، ص ۲۶.مکارامام عليعليهالسلام :
الجاهِلُ لا يَرتَدِعُ ، وبالمَواعِظِ لا يَنتَفِعُ؛
نادان باز نمي‌ايستد (هيچ نهي و بازداشتي در او اثر نميکند) و پند و اندرزها سودش نمي‌دهد
غرر الحکم : ۱۷۲۹
حديث - ۹۹۳
امام باقرعليه‌السلام :
مَن لَم يَجعَلِ اللّهُ لَهُ مِن نفسِهِ واعِظا ، فإنَّ مَواعِظَ النّاسِ لَن تُغنيَ عَنهُ شيئا ؛
کسي که خداوند براي او واعظي دروني قرار ندهد ، موعظه‌هاي مردم هرگز در او سودمند نمي‌افتد
تحف العقول : ۲۹۴
حديث - ۹۹۴
امام سجّادعليه‌السلام :
ابنَ آدَمَ ، إنَّکَ‌لا تَزالُ بِخَيرٍ ما کانَ لَکَ واعِظٌ مِن نَفسِکَ ، وما کانَتِ الُمحاسَبَةُ مِن هَمِّکَ ، وما کانَ الخَوفُ لَکَ شِعارا ، والحَذَرُ لَکَ دِثارا ؛
اي فرزند آدم ! تا زماني که واعظي از درون داري و به حسابرسي (اعمالِ خود) اهتمام مي‌ورزي و ترس (از خدا و کيفر الهي) جامه زيرين تو باشد و پرهيز بالاپوشت ، پيوسته در خير و صلاح خواهي بود
تحف العقول : ۲۸۰
حديث - ۹۹۵
امام عليعليهالسلام :
مَن کانَ لَهُ في نَفسِهِ‌واعِظٌ کانَ علَيهِ مِن اللّه حافِظٌ؛
هر که واعـظي درونـي داشته باشد ، او را از جانب خداوند نگهباني است
بحار الأنوار : ۷۸ / ۶۷ / ۱۱
حديث - ۹۹۶
امام عسکريعليه‌السلام :
مَن وَعَظَ أخاهُ سِرّا فَقَد زانَهُ ، ومَن وَعَظَهُ عَلانِيَةً فَقَد شانَهُ ؛
هرکه برادر خود را پنهاني اندرز دهد ، او را آراسته است و هر که در برابر ديگران موعظه‌اش کند ، او را لکّه‌دار کرده‌است
تحف العقول : ۴۸۹
حديث - ۹۹۷
امام عليعليهالسلام :
لا واعِظَ أبلَغُ مِن النُّصحِ ؛
هيچ واعـظـي مـؤثرتر از نصيحت نيست
غرر الحکم : ۱۰۶۲۲
حديث - ۹۹۸
امام عليعليهالسلام :
أبلَغُ العِظاتِ الاعتِبارُ بِمَصارِعِ الأمواتِ؛
رساترين پندها، عبرت گرفتن از آرامگاه‌هاي مردگان است.
غرر الحکم : ۳۱۲۳
حديث - ۹۹۹
امام عليعليهالسلام :
لِلکَيِّسِ في کُلِّ شَيءٍ اتِّعاظٌ ؛
انسان زيرک، از هر چيزي پندي مي‌آموزد
غرر الحکم : ۷۳۳۸
حديث - ۱۰۰۰
امام عليعليهالسلام :
مَن فَهِمَ مَواعِظَ الزَّمانِ لَم‌يَسکُنْ إلي حُسنِ الظَّنِّ بالأيّام ؛
هرکه پندهاي زمانه را بفهمد ، به روزگار خوشبين نباشد
غرر الحکم : ۸۹۳۸
حديث - ۱۰۰۱
امام عليعليهالسلام :
إذا أحَبَّ اللّهُ عَبدا وعَظَهُ بالعِبَرِ ؛
هرگاه خداوند بنده‌اي را دوست بدارد ، او را با عبرت‌ها پند دهد
غرر الحکم : ۴۰۳۲
حديث - ۱۰۰۲
امام عليعليهالسلام :
کَفي عِظَةً لِذَوي الألبابِ ما جَرَّبوا ؛
براي خردمندان ، تجربه‌هاي آنان پندي است کافي
غرر الحکم : ۷۰۵۹
حديث - ۱۰۰۳
امام عليعليهالسلام :
العاقِلُ مَن وَعَظَتهُ التَّجارِبُ؛
خردمند کسي است که‌تجربه‌ها او را پند دهد.
تحف العقول : ۸۵
حديث - ۱۰۰۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
کَفي بالمَوتِ واعِظا؛
مرگ براي اندرز گرفتن بس است
تحف العقول : ۳۵
حديث - ۱۰۰۵
امام عليعليهالسلام :
بالمَواعِظِ تَنجَلي الغَفلَةُ ؛
با اندرزهاست که (پرده) غفلت کنار مي‌رود
غرر الحکم : ۴۱۹۱
حديث - ۱۰۰۶
امام عليعليهالسلام :
المَواعِظُ صَقالُ النُّفوسِ ، وجَلاءُ القُلوبِ؛
اندرزها صيقل بخش جانها ، و جلا دهنده دلهاست
غرر الحکم : ۱۳۵۴
حديث - ۱۰۰۷
م الاخلاق ، ص ۴۵۹)
حديث - ۱۰۰۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن ماتَ علي حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ شَهيداً؛
هرکه بر دوستي آل محمّد بميرد، شهيد مرده است.
ميزان الحکمه، ح ۹۹۶۴
حديث - ۱۰۰۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کل وعاء يضيق بما جعل فيه الا وعاء العلم فانه يتسع؛
گنجايش هر ظرفي با آنچه در آن نهند، تنگ مي شود، جز ظرف دانش که هر چه در آن نهند، گسترش مي يابد.
اصول کافي، ج ۳، ص ۱۷۲.
حديث - ۱۰۱۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
من عمل علي غير علم ما يفسد اکثر مما يصلح؛
هر کس کاري را بدون شناخت انجام دهد، تباه کاري او بيشتر است تا آنچه سامان مي دهد.
تحف العقول، ص ۴۷.
حديث - ۱۰۱۱
امام صادقعليهالسلام :
طَلَبتُ نُورَ القَلبِ فوَجَدتُهُ في التَّفَکُّرِ والبُکاءِ ، وطَلَبتُ الجَوازَ علَي الصِّراطِ فوَجَدتُهُ في الصَّدَقَةِ ، وطَلَبتُ نُورَ الوَجهِ فوَجَدتُهُ في صَلاةِ اللَّيلِ؛
روشنايي دل را جوييدم و آن را در انديشيدن و گريستن يافتم و گذر از صراط را جوييدم و آن را در صدقه دادن يافتم و نورانيّت چهره را جوييدم و آن را در نماز شب يافتم
مستدرک الوسائل : ۱۲ / ۱۷۳ / ۱۳۸۱۰ منتخب ميزان الحکمة : ۵۷۲
حديث - ۱۰۱۲
امام عليعليهالسلام :
مَن أحَبَّ لِقاءَ اللّه سُبحانَهُ سَلاعَنِ الدُّنيا ؛
کسي که ديدار خداي سبحان را دوست بـدارد، دنيا را از ياد ببرد
غرر الحکم : ۸۴۲۵ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴
حديث - ۱۰۱۳
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَن أحَبَّ لِقاءَ اللّه أحَبَّ اللّهُ لِقاءَهُ ، ومَن کَرِهَ لِقاءَ اللّه کَرِهَ اللّهُ لِقاءَهُ؛
هرکه ديدار خدا را دوست داشته باشد ، خدا ديدار او را دوست دارد و هرکه ديدار خدا را خوش‌نداشته‌باشد،خدا نيز ديدار او را خوش‌ندارد.
کنزالعمّال : ۴۲۱۲۱ منتخب ميزان الحکمة : ۵۰۴
حديث - ۱۰۱۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مِن عَلاماتِ الشَّقاءِ جُمودُ العَينِ ؛
از نشانه‌هاي شقاوت و بدبختي خشکيدگي چشم است
بحار الأنوار : ۷۰ / ۵۲ / ۱۱ منتخب ميزان الحکمة : ۷۸
حديث - ۱۰۱۵
امام صادقعليهالسلام :
ما مِن شيءٍ إلاّ ولَهُ کَيْلٌ أو وَزنٌ إلاّ الدُّموعَ ، فإنّ القَطرةَ مِنها تُطْفِئُ بِحارا مِن نارٍ ، وإذا اغْرَوْرَقَتِ العَينُ بمائها لَم يَرْهَقْ وَجهَهُ قَتَرٌ ولا ذِلَّةٌ ، فإذا فاضَتْ حَرَّمَهُ اللّهُ علي النّارِ ، ولَو أنّ باکيا بکي في اُمَّةٍ لَرُحِموا ؛
هر چيزي پيمانه و وزني دارد مگر اشکها ؛ زيرا قطره‌اي اشک درياهايي از آتش را فرو مي‌نشاند و هرگاه چشم در اشک خود غرق شود ، گَرد هيچ فقر و ذلّتي بر چهره آن ننشيند و هرگاه اشکها سرازير شود خداوند آن چهره را بر آتش حرام گرداند و اگر گرينده‌اي در ميان امتي بگريد همه آن امّت مشمول رحمت مي‌شوند
بحار الأنوار : ۹۳ / ۳۳۱ / ۱۴ منتخب ميزان الحکمة : ۷۸
حديث - ۱۰۱۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
علَيکَ بقِراءةِ القرآنِ ؛ فإنّ قِراءتَهُ کَفّارةٌ للذُّنوبِ ، وسَترٌ في النارِ ،وأمانٌ مِن العذابِ؛
بـر تـو بـاد خواندن قرآن؛ زيرا خواندن آن کفّاره گناهان است و پرده‌اي در برابر آتش و موجب ايمني از عذاب.
بحار الأنوار : ۹۲ / ۱۷ / ۱۸ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰
حديث - ۱۰۱۷
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا يَنبغي لِصاحِبِ القرآنِ أن يَحِدَّ مَع مَن‌حَدَّ ، ولا يَجهَلَ مَع مَن يَجهَلُ وفي جَوفِهِ کلامُ اللّه ؛
براي ملازم قرآن شايسته نيست با کسي که نسبت به او تندي کرده است ، تندي کند و کسي که در درونش کلام خداست، با کسي که (نسبت به وي) رفتار جاهلانه ميکند ، نابخردانه رفتار نميکند
کنزالعمّال : ۲۳۴۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰
حديث - ۱۰۱۸
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ أحَقَّ الناسِ بالتَّخَشُّعِ‌في السِّرِّ والعَلانيَةِ لَحامِلُ القرآنِ ، وإنَّ أحَقَّ الناسِ في السِّرِّ والعَلانيَةِ بالصلاةِ والصومِ لَحامِلُ القرآنِ ؛
سزاوارترين مردم به خشوع ورزيدن نهاني و آشکار در برابر خدا ، حافظ قرآن است و سزاوارترين مردم به نمازگزاردن و روزه گرفتن در آشکار و نهان ، حافظ قرآن است
الکافي : ۲ / ۶۰۴ / ۵ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰
حديث - ۱۰۱۹
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنّ الذي ليسَ في جَوفِهِ شيءٌ من القرآنِ کالبَيتِ الخَرِبِ ؛
کسي که در اندرونش چيزي از قرآن نيست ، همانند خانه‌اي ويران است
کنزالعمّال : ۲۴۷۸ منتخب ميزان الحکمة : ۴۶۰
حديث - ۱۰۲۰
امام عليعليهالسلام :
اللّهَ اللّهَ في القرآنِ ، لا يَسبِقُکُم بالعَمَلِ بهِ غَيرُکُم
خدا را ! خدا را ! درباره قرآن ، مبادا ديگران با عمل به آن ، بر شما پيشي گيرند
نهج البلاغة : الکتاب ۴۷ منتخب ميزان الحکمة : ۴۵۸
حديث - ۱۰۲۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا التَبَسَت علَيکُمُ الاُمورُ کَقِطَعِ اللَّيلِ المُظلِمِ فعلَيکُم بالقرآنِ ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَي الجَنّةِ ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ إلَي النارِ ؛
هر گاه کارها همچون پاره‌هاي شب تار بر شما تاريک و شبهه‌ناک شد ، به قرآن روي آوريد؛ زيرا قرآن شفيعي است که شفاعتش پذيرفته است و شاکي و خصمي است که شکايتش قبول ميشود هر که قرآن را فرا رويِ خود قرار دهد ، او را به سوي بهشت کشاند و هر که آن را پشت سر خويش نهد ، به سوي دوزخش براند
نوادر الراونديّ : ۲۱ ، ۲۲
حديث - ۱۰۲۲
امام عليعليهالسلام :
تَعَلَّموا القرآنَ ؛ فإنّهُ أحسَنُ الحديث -، وتَفَقَّهُوا فيهِ فإنَّهُ رَبيعُ القُلوبِ ؛
قرآن را بياموزيد ، که آن بهترين سخن است و در آن دانا و فقيه شويد که آن بهار دلهاست
نهج البلاغة : الخطبة : ۱۱۰
حديث - ۱۰۲۳
مَن قَرَأ القُرآنَ لِيَأکُلَ بهِ النّاسَ‌جاءَ يَومَ القِيامَةِ ووَجهُه عَظمٌ لا لَحمَ فيهِ ؛
هر کس به منظور سرکيسه کردن مردم قرآن بخواند ، روز قيامت در حالي بيايد که چهره‌اش استخوان است و گوشتي در آن نيست
ثواب الأعمال : ۳۲۹/ ۱
حديث - ۱۰۲۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ مِن تَعظيمِ جَلالِ‌اللّه عز و جل کَرامَةَ ذي الشَّيبهِ ، وحامِلِ القُرآنِ ، والإمامِ العادِلِ
احترام نـهادن بـه ريـش سـفيد و قـرآن دان و پيشواي دادگر ، بزرگداشت جلال و شکوه خداوند عز و جل است
کنزالعمّال : ۲۵۵۰۷
حديث - ۱۰۲۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عَليکَ بتِلاوَةِ القرآنِ وذِکرِ اللّه کثيراً ، فإنّهُ ذِکرٌ لکَ في السماءِ ونورٌ لکَ في الأرضِ؛
بر تو باد به تلاوت قرآن و بسياري ياد خدا ؛ زيرا که آن در آسمان ، براي تو نام (و آوازه) است و در زمين نور
الخصال : ۵۲۵ / ۱۳
حديث - ۱۰۲۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إِنَّ المُؤمِنَ يَغبِطُ وَلايَحسُدُ وَالمُنافِقُ يَحسُدُ وَلايَغبِطُ؛
مؤمن غبطه مي خورد و حسادت نمي ورزد، منافق حسادت مي ورزد و غبطه نمي خورد.
کافي، ج۲، ص۳۰۷، ح۷
حديث - ۱۰۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِتَّقُوااللّه وَأَصلِحواذاتَ بَينِکُمْ فَإِنَ اللّه يُصلِحُ بَينَ المُؤمِنينَ يَومَ القيامَةِ؛
تقواي الهي داشته باشيد و اصلاح کنيد ميان خودتان را زيرا خداوند در روز قيامت ميان مؤمنين را اصلاح مي کند.
محجة البيضاء، ج۳، ص۳۷۳
حديث - ۱۰۲۸
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن اَحصي عَلي اَخيهِ المُؤمِنِ عَيبا لِيَعيبَهُ بِهِ يَوما ما کانَ مِن اَهلِ هذِهِ الآيَةِ قالَ اللّه عَزَّوَجَلَّ: اِنَّ الَّذينَ يُحِبّونَ اَن تَشيعَ الفِاحِشَةُ فِي الَّذينَ آمَنوا لَهُم عَذابٌ اَليمٌ فِي الدُّنيا وَ الآخِرَةِ وَ اللّه يَعلَمُ وَ اَ نتُم لا تَعلَمونَ ؛
هر کس درصدد عيب جويي برادر مؤمنش برآيد، تا با آن روزي او را سرزنش کند، مشمول اين آيه است: کساني که دوست دارند، زشتي ها در ميان مردم با ايمان شيوع پيدا کند، عذاب دردناکي براي آنان در دنيا و آخرت خواهد بود و خداوند مي داند و شما نمي دانيد.
مستدرک الوسايل، ج ۹، ص ۱۱۰، ح ۱۰۳۷۹
حديث - ۱۰۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
وَالّذي نَفسي بِيَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّي تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّي تَحابّوا أولا أدُلُّـکُم عَلي شَئيٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَينَـکُم؛
به خدايي که جانم در اختيار اوست، وارد بهشت نمي شويد مگر مؤمن شويد و مؤمن نمي شويد، مگر اين که يکديگر را دوست بداريد. آيا مي خواهيد شما را به چيزي راهنمايي کنم که با انجام آن، يکديگر را دوست بداريد؟ سلام کردن بين يکديگر را رواج دهيد.
مشکاة الانوار، ص ۱۵۷
حديث - ۱۰۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَلطِّيَرَةُ شِرکُ وَمامِنّا إِلاّ وَلکِنَّ اللّه يُذهِبُهُ بِالتَّوَکُّلِ؛
فال بد زدن شرک است و هيچ کس ازما نيست مگر اين که به نحوي دستخوش فال بد زدن مي شود، اما خداوند با توکل به او آن را از بين مي برد.
سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۱۷۰، ح۳۵۳۸
حديث - ۱۰۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِعلَم اَنَّ الصِّدقَ مُبارَکٌ وَ الکِذبَ مَشؤومٌ؛
بدان که راستگويي، پر برکت است و دروغگويي، شوم.
تحف العقول، ص ۱۴
حديث - ۱۰۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَلصِّدقُ طُمَنينَةٌ وَ الکَذِبُ ريبَةٌ ؛
راستگويي [مايه] آرامش و دروغگويي [مايه] تشويش است.
نهج الفصاحه، ح ۱۸۶۴
حديث - ۱۰۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إِنَّ اللّه عَزَّوَجَلَّ أَحَبَّ الکَذِبَ فِي الصَّلاحِ وَأبغَضَ الصِّدقَ فِي الفَسادِ؛
خداوند عزوجل، دروغي را که باعث صلح و آشتي شود دوست دارد و از راستي که باعث فتنه شود بيزار است.
من لا يحضره الفقيه، ج۴، ص ۳۵۳، ح۵۷۶۲
حديث - ۱۰۳۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إِنَّ مِمّا أَعانَ اللّه (بِهِ) عَلَي الکَذّابينَ النِّسيانَ؛
از جمله کمکهاي خداوند بر ضد دروغگويان فراموشي است.
کافي، ج۲، ص۳۴۱، ح۱۵
حديث - ۱۰۳۵
امام سجادعليه‌السلام فرمودند:
اِتَّقُوا الکَذِبَ الصَّغيرَ مِنهُ وَالکَبيرَ، في کُلِّ جِدٍّ وَهَزلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا کَذِبَ فِي الصَّغيرِ اجتَرَأَ عَلَي الکَبيرِ؛
از دروغ کوچک و بزرگش، جدّي و شوخيش بپرهيزيد، زيرا انسان هرگاه در چيز کوچک دروغ بگويد، به گفتن دروغ بزرگ نيز جرئت پيدا مي کند.
تحف العقول، ص ۲۷۸
حديث - ۱۰۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
أَنَا زَعيمٌ بِبَيتٍ في رَبَضِ الجَنَّةِ ، وَبَيتٍ في وَسَطِ الجَنَّةِ ، وَبَيتٍ في أَعلَي الجَنَّةِ لِمَن تَرَکَ المِراءَ وَإن کانَ مُحِقّا ، وَلِمَن تَرَکَ الکَذِبَ وَإِن کانَ هازِلاً ، وَلِمَن حَسُنَ خُلقُهُ ؛
من بر کسي که مجادله را رها کند، هر چند حق با او باشد و کسي که دروغ نگويد، هر چند به شوخي باشد و کسي که اخلاقش را نيکو گرداند، خانه اي در حومه بهشت و خانه اي در مرکز بهشت و خانه اي در بالاي بهشت ضمانت مي کنم.
خصال، ص ۱۴۴
حديث - ۱۰۳۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
(علامة) اَلايمانُ أَن تُؤثِرَ الصِّدقَ حَيثُ يَضُرُّکَ عَلَي الکَذِبِ حَيثُ يَنفَعُکَ؛
(نشانه) ايمان، اين است که راستگويي را هر چند به زيان تو باشد بر دروغگويي، گرچه به سود تو باشد، ترجيح دهي.
نهج البلاغه، حکمت ۴۵۸
حديث - ۱۰۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إِنَّ رَجُلاً أَتي سَيِّدَنا رَسولَ اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فَقالَ: يا رَسولَ اللّه عَلِّمني خُلقا يَجمَعُ لي خَيرَ الدُّنيا وَالخِرَةِ فَقالَ صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : لاتَکذِب؛
مردي به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم عرض کرد: به من اخلاقي بياموزيد که خير دنيا و آخرت در آن جمع باشد، حضرت فرمودند: دروغ نگو.
بحارالأنوار، ج۷۲، ص۲۶۲، ح۴۳
حديث - ۱۰۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
لَئِن يَهدِي اللهُ بِکَ رَجُلاً واحِداً خَيرٌ لَکَ مِنَ الدُّنيا وَ ما فِيها؛
اگر خداوند بوسيله تو يک نفر را هدايت کند براي تو بهتر است از دنيا و هر آنچه در آن است.
(بحارالانوار، ج۲، ص۲)
حديث - ۱۰۴۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَيرِ اَ لسِنَتِکُم، لِيَرَوا مِنکُم الوَرَعَ وَ الجتِهادَ وَ الصَّلاةَ وَ الخَيرَ، فَاِنَّ ذلِکَ داعيَةٌ؛
مردم را به غير از زبان خود، دعوت کنيد، تا پرهيزکاري و کوشش در عبادت و نماز و خوبي را از شما ببينند، زيرا اينها خود دعوت کننده است.
(کافي، ج ۲ ، ص ۷۸، ح ۱۴)
حديث - ۱۰۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن دَعا اِلي هُديً کانَ لَهُ مِنَ الجرِ مِثلُ اُجورِ مَن تَبِعَهُ لا يَنقُصُ ذلِکَ مِن اُجورِهِم شَيئا و مَن دَعا اِلي ضَلالَةٍ کان عَلَيهِ مِنَ الاِثمِ مِثلُ آثامِ مَن تَبِعَهُ لا يَنقُصُ مِن آثامِهِم شَيئا؛
هر کسي، به هدايتي راهنمايي کند، پاداشي را که براي پيروان هدايت وجود دارد، براي او نيز خواهد بود؛ بي آنکه از پاداش پيروان کاسته شود، و هر کس به گمراهي‌اي راهنمايي کند گناهي که براي پيروان آن وجود دارد، براي او نيز خواهد بود؛ بي‌آن‌که از گناه آنها کاسته شود.
(منية المريد، ص ۱۰۲)
حديث - ۱۰۴۲
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَنْ عَرَفَ اللّهَ خافَهُ ، وَ مَنْ خافَ اللّهَ حَثَّهُ الْخَوفُ مِنَ اللّهِ عَلَي الْعَمَلِ بِطاعَتِهِ وَالاَْخْذِ بِتَأديبِهِ ، فَبَشِّرِ الْمُطيعينَ المُتَأَدِّبينَ بِاَدَبِ اللّهِ وَ الاْآخِذينَ عَنِ اللّهِ اَنَّهُ حَقٌّ عَلَي اللّهِ اَنْ يُنْجيَهُ مِنْ مُضِلاّتِ الْفِتَنِ؛
آنکه خدا را شناخت ، از او ترسيد و آن کس که از خدا ترسيد ، ترس از خدا او را به عمل به فرمان او و در پيش گرفتن ادبش واداشت پس فرمان‌بردارانِ ادب شده به ادب خدا و اطاعت‌کنندگان دستورهاي او را بشارت ده که بر خداست که آنها را از فتنه‌هاي گمراه‌کننده برهاند.
مصباح الشريعه، ص ۱۰۸
حديث - ۱۰۴۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن عَرَفَ اللهَ خافَ اللهَ و مَن خافَ اللهَ سَخَت نَفسَهُ عَنِ الدُّنيا؛
هر که خدا رابشناسد ترس او در دلش مي افتد و هر که از خدا ترسان باشد نفسش از دنيا باز مي ماند.
جهاد النفس، ص ۸۳
حديث - ۱۰۴۴
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
ما عَرَفَ اَللهَ مَن عَصاهُ؛
خدا را نشناخته آن که نافرماني اش کند.
تحف العقول، ص۲۹۴
حديث - ۱۰۴۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
يَنبَغي لِمَن عَرَفَ اللّه سُبحانَهُ أَن لا يَخلُوَ قَلبُهُ مِن رَجائِهِ وَخَوفِهِ؛
کسي که خداي سبحان را مي شناسد، شايسته است دلش از بيم و اميد به او خالي نباشد.
غررالحکم، ج۶، ص۴۴۱، ح۱۰۹۲۶
حديث - ۱۰۴۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
أَفضَلُ العمالِ العِلمُ بِاللّه إِنَّ العِلمَ يَنفَعُکَ مَعَهُ قَليلُ العَمَلِ وَکَثيرُهُ وَإِنَّ الجَهلَ لايَنفَعُکَ مَعَهُ قَليلُ العَمَلِ وَلا کَثيرُهُ؛
بهترين اعمال، خداشناسي است، زيرا با وجود علم و معرفت، عمل، کم يا زياد تو را سود مي بخشد اما با وجود ناداني (نسبت به خدا) عمل، نه اندکش تو را سود مي بخشد نه بسيارش.
کنزالعمال، ج۱۰، ص۱۴۳، ح۲۸۷۳۱
حديث - ۱۰۴۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
لا تَتظُروا اِلي صَغيرِ الذّنبِ ولَکنِ انظُرُوا اِلي ما اجتَرَأتُم؛
به کوچکي گناه نگاه نکنيد بلکه به چيزي [نافرماني خدا] که برآن جرات يافته ايد بنگريد.
(جهاد النفس،ح ۴۰۵)
حديث - ۱۰۴۸
امام سجادعليه‌السلام فرمودند:
فَاَمّا حَقُّ اللّهِ الاَْکْبَرُ فَاِنَّکَ تَعْبُدُهُ لا تُشْرِکُ بِهِ شَيْئا فَاِذا فَعَلْتَ ذلِکَ بِاِخْلاصٍ جَعَلَ لَکَ عَلي نَفْسِهِ اَنْ يَکْفيَکَ اَمْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ وَ يَحْفَظَ لَکَ ما تُحِبُّ مِنْها ؛
حق بزرگتر خداوند اين است که او را بپرستي و چيزي را با او شريک نسازي، که اگر خالصانه چنين کني، خداوند کار دنيا و آخرتت را کفايت ميکند و آنچه را دوست داري برايت نگه مي‌دارد.
(نهج الفصاحه، ح ۳۰۵۷)
حديث - ۱۰۴۹
امام عليعليهالسلام :
لا يَسعَدُ امْرُؤٌ إلاّ بِطاعَةِ اللّهِ سُبحانَهُ وَ لا يَشقَي امْرُؤٌ إلاّ بِمَعصيَةِ اللّهِ؛
هيچ کس جز با اطاعت خدا خوشبخت نميشود و جز با معصيت خدا بدبخت نمي‌گردد.
(غررالحکم، ح ۱۰۸۴۸)
حديث - ۱۰۵۰
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
مَن حاوَلَ اَمراً بِمَعصِيَةِ اللهِ کانَ اَفوَتُ لِما يَرجو و اَسرَعُ لِما يَحذَرُ.؛
کسي که بخواهد از راه گناه به مقصدي برسد ، ديرتر به آروزيش مي رسد و زودتر به آنچه مي ترسد گرفتار مي شود.
(حارالانوار، ج۷۸، ص۱۲۰)
حديث - ۱۰۵۱
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
مَن حاوَلَ اَمراً بمَعصِيَهِ اللهِ کانَ اَفوَتَ لِما يَرجُو وَاَسرَعَ لِمَجئ ما يَحذَرُ؛
آن که در کاري که نافرماني خداست بکوشد اميدش را از دست مي دهد و نگرانيها به او رو مي آورد.
(بحار الانوار، ج ۳، ص ۳۹۷)
حديث - ۱۰۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
خَمْسٌ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلينَ: اَْلْحَياءُ وَ الْحِلْمُ وَ الْحِجامَةُ وَ السِّواکُ وَ التَّعَطُّرُ؛
پنج چيز از سنت پيغمبران است: حيا، بردباري، حجامت کردن، و مسواک و عطر زدن.
نهج الفصاحه، ح ۱۴۶۳
حديث - ۱۰۵۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّ مِنَ الذُّنُوبِ ذُنُوباً لا يُکَفِّرُها صَلاهٌ وَ لا صَدَقَهٌ، قِيلَ يا رسولَ اللهِ فَما يُکَفِّرُها قالَ الهُمُومُ في طَلَبِ المَعِيشَهِ؛
بعضي از گناهان به وسيله نماز و صدقه هم آمرزيده نمي شوند. سؤال شد يا رسول الله! پس چه چيز موجب آمرزش آن است؟ فرمودند: جديت و تلاش در طلب معيشت.
مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۱۳
حديث - ۱۰۵۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
العَمَل العَمل، ثُمَّ النَّهاية النَّهاية، والاستِقامة الاستِقامَة، ثُمَّ الصَّبر الصَّبر، والوَرَع، إِنَّ لَکُم نَهايَة فَانتهوا اِلي نَهايَتِکُم؛
کار کنيد و آن را به پايانش رسانيد و در آن پايداري کنيد؛ آن گاه شکيبايي ورزيد و پارسا باشيد. همانا شما را پاياني است؛ پس، خود را به آن پايان (بهشت) رسانيد.
نهج‌البلاغه
حديث - ۱۰۵۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
قَليل تَدُوم عَليه، أرجَي مِن کَثِير مَملُولٍ مِنه؛
کار (خير) اندک، که بر آن مداومت ورزي، از کار بسيار که از آن خسته شوي، اميدوار کننده‌تر است.
نهج‌البلاغه
حديث - ۱۰۵۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إذا هبت أمراً فقع فيه، فإنّ شدّة توقّيه أعظم ممّا تخاف منه؛
هرگاه از کاري ترسيدي، خود را بـه کام آن بينداز، زيرا ترس شديد از آن کار، دشوارتر و زيانبارتر از اقدام به آن کار است.
غررالحکم، ۸۹۵۵
حديث - ۱۰۵۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
الشَّرفُ بِالهِمَم العَالِيه لابِالرمَمِ البَالِيه؛
شرافت به همت هاي بلند است نه به استخوان هاي پوسيده.
نهج‌البلاغه
حديث - ۱۰۵۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اقصِر هِمَّتَک عَلي مَا يلزمُک و لا تخُض فِيما لايعنِيک؛
همّت خود را صرف چيزهايي کن که به آن نياز داري و آنچه را به کار ت نمي آيد پي گيري مکن.
نهج‌البلاغه
حديث - ۱۰۵۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إِنْ سَمَتْ هِمَّتُکَ لِإِصْلَاحِ النَّاسِ فَابْدَأْ بِنَفْسِکَ فَإِنَّ تَعَاطِيَکَ صَلَاحَ غَيْرِکَ وَ أَنْتَ فَاسِدٌ أَکْبَرُ الْعَيْب؛
اگر همت والاي اصلاح مردم را در سرداري، از خودت آغاز کن، زيرا پرداختن تو به اصلاح ديگران، در حالي که خود فاسد باشي بزرگترين عيب است.
نهج‌البلاغه
حديث - ۱۰۶۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
قَدرُ الرَّجُلِ علي قَدرِهِمَّتِهِ؛
اندازه هر کس به اندازه همت او است.
منتخب ميزان الحکمة، ۳۱۴
حديث - ۱۰۶۱
حضرت عليعليهالسلام فرمودند:
کَفي بِالمَرءِ غَفلَةً أن يَصرِفَ هِمَّتَهُ فيما لا يَعنيهِ؛
غفلت آدمي را همين بس که همّتش را در آنچه به کارش نمي‌آيد، صرف کند.
نهج‌البلاغه
حديث - ۱۰۶۲
حضرت عليعليهالسلام فرمودند:
کُن بَعيدَالهِمَمِ إذا طَلَبتَ، کَريمَ الظَّفَرِ إذا غَلَبتَ؛
هرگاه در پي‌چيزي هستي، بلندْ همّت باش و آنگاه که چيره شدي، در پيروزي کريم باش.
نهج‌البلاغه
حديث - ۱۰۶۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
آفَةُ النُّجْحِ الْکَسَلُ؛
آفت موفقيت تنبلي است.
ميزان الحکمه، ج ۱۱،ص ۵۱۸۴
حديث - ۱۰۶۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَنْ دَامَ کَسَلُهُ خَابَ أَمَلُه؛
کسي که پيوسته تنبلي کند، در رسيدن به آرزويش ناکام ماند.
ميزان الحکمه، ج ۱۱،ص ۵۱۸۴
حديث - ۱۰۶۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مِنْ سَبَبِ الْحِرْمَانِ التَّوَانِي؛
يکي از عوامل محروميت سستي (در کار) است.
نهج‌البلاغه
حديث - ۱۰۶۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ضَادُّوا التَّوَانِيَ بِالْعَزْم؛
با عزم و اراده به جنگ سستي برويد.
ميزان الحکمه، ج ۱۱،ص ۵۱۸۴
حديث - ۱۰۶۷
امام حسنعليه‌السلام فرمودند:
لامُرُوَّة لِمَن لاهِمَّة لَه؛
کسي که همت ندارد مروت ندارد.
بحار الانوار، ج ۸ ، ص ۱۱۱
حديث - ۱۰۶۸
اِتَّقُوا اللّهَ عِبادَ اللّهِ وَ جِدُّوا في الطَّلَبِ وَ تِجاهِ الْهَرَبِ وَ بادِرُوا الْعَمَلَ قَبْلَ مُقَطِّعاتِ النَّقِماتِ وَ هادِمِ الَّذّاتِ؛
اي بندگان خدا! تقوا پيشه کرده و براي رسيدن به خواسته‌ها تلاش کنيد و از کارهاي ناروا بگريزيد و قبل از آنکه ناگواري ها به شما روي آورند و نابود کننده لذات [مرگ] فرا رسد، به کار[هاي نيک] مبادرت ورزيد.
بحار الانوار، ج ۱، ص ۲۱۸
حديث - ۱۰۶۹
امام حسنعليه‌السلام :
وَ اعْمَلْ لِدُنْياکَ کَاَنَّکَ تَعيشُ اَبَدا وَ اعْمَلْ لآخِرَتِکَ کَاَنَّکَ تَمُوتُ غَداً؛
براي دنيايت چنان کار کن که گويا براي هميشه [در اين دنيا] خواهي بود. و براي آخرتت [نيز چنان] سعي و تلاش کن که گويا فردا از دنيا خواهي رفت.
تحف العقول، ص۴۰۸،ح ۲۰
حديث - ۱۰۷۰
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
إيَّاکَ وَ الْکَسَلَ وَ الضَّجَرَ فَإِنَّهُمَا مِفْتَاحُ کُلِّ شَرٍّ؛
از تنبلي و بي حوصلگي بپرهيز، زيرا که اين دو کليد هر بدي مي‌باشند.
ميزان الحکمه، ج ۱۱، ص۵۱۸۶
حديث - ۱۰۷۱
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
إنِّي لأبغضُ الرَّجُل أن يَکُون کسلاناً عَن أمرِ دُنيَاه، و مَن کَسَل عَن أمرِ دُنياه فَهُو عَن أمر آخِرتِه أکسلَ؛
من مردي را که در کار دنيايش تنبل باشد مبغوض ميدارم و کسي که در کار دنيا تنبل باشد، در کار آخرتش تنبل تر است.
وسائل الشيعه، ج۱۲، صفحه ۳۷
حديث - ۱۰۷۲
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
إيَّاکَ وَ الْکَسَلَ وَ الضَّجَرَ َإِنَّهُمَا مِفْتَاحُ کُلِّ سُوء؛
از تنبلي و بي حوصلگي بپرهيز، زيرا که اين دو کليد هر بدي مي‌باشند.
وسائل الشيعه ، ج ۱۲، ص ۳۹
حديث - ۱۰۷۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إيَّاکَ وَ الْکَسَلَ وَ الضَّجَرَ فَإِنَّهُمَا يَمْنَعَانِکَ مِنْ حَظِّکَ مِنَ الدُّنْيَا وَ الاْآخِرَةِ؛
از تنبلي و بي حوصلگي بپرهيز، زيرا که اين دو خصلت تو را از بهره دنيا و آخرت باز مي دارند.
ميزان الحکمه، ج ۱۱، ص۵۱۸۶
حديث - ۱۰۷۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن طَلَبَ الدُّنيا اِستِعْفافاً عَنِ النّاسِ وَ سَعْياً عَلي اَهْلِهِ وَ تَعَطٌّفاً عَلي جارِهِ لَقَي اللهَ عَزَّوَجَلَّ يَوْمَ الْقِيامَـةِ وَ وَجْهُهُ مِثلُ القَمَرِ لَيْلَـةَ الْبَدْرِ؛
هرکس دنيا را طلب کند به قصد اين که آبروي خود را از مردم حفظ، رفاه خانواده‌اش را تأمين و به همسايه‌اش کمک کند، وقتي با خدا ديدار کند، چهره‌اش همانند ماه شب بدر مي‌درخشد.
وسائل الشيعه، ج۱۷، ص۲۱
حديث - ۱۰۷۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
يا هِشامُ! اِنْ رَأَيت الصِّفَّينِ قَدِ الْتَقَيا فَلا تَدَعْ طَلَبَ الرِّزقِ في ذلکَ الْيوْمِ؛
اگر در خط مقدم جبهه، درگيري شروع شد، باز هم کار کردن و طلب روزي را در آن روز ترک نکن.
کافي، ج۵، ص۷۸
حديث - ۱۰۷۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اوصِيکَ بتَقوي الله والوَرع والاِجتِهاد واعلَم أنّه لا يَنفَع اجتِهادٌ لا وَرع فيه؛
تو را به تقواي الهي و پارسايي و کوشش سفارش ميکنم و بدان که کوششي که در آن پارسايي نباشد، سودي نمي‌دهد.
کافي، ج ۲ ص ۷۶
حديث - ۱۰۷۷
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
لا تَکسِلُوا فِي طَلبِ مَعايِشَکُم فَإنَّ آبائَنا کَانُوا يَرکَضُون فِيها و يُطلِبونَها؛
در طلب روزي و نيازهاي زندگي تنبلي نکنيد، چرا که پدران و نياکان ما به دنبال آن ميدويدند و آنرا طلب مي کردند.
وسائل الشيعه، ج۱۲، ص ۳۸
حديث - ۱۰۷۸
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
لاتَکسل عَن مَعِيشَتک فَتَکون کَلّاً عَلي غَيرکدر؛
معاش دنيوي خود تنبلي مکن که سربار ديگران باشي.
فروع کافي، ج ۵، ص ۸۶
حديث - ۱۰۷۹
امام رضاعليه‌السلام فرمودند:
الَّذي يطْلُبُ مِنْ فَضْلٍ يکُفُّ بِهِ عِيالَهُ اَعْظُمُ اَجْراً مِنَ الْمُجاهِدِ في سَبيلِ اللهِ؛
کسي که دنبال روزي مي‌رود تا آبروي خود و خانواده‌اش را حفظ کند، اجر و پاداشش از رزمنده‌اي که در راه خدا جنگ ميکند بيشتر است (عرق کارگر معادل خون شهيد است.)
وسائل الشيعه، ج۱۷، ص۶۷
حديث - ۱۰۸۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
عَلَيکُم بالجِدّ والاجتِهاد والتَأهُّب والاستِعداد؛
بر شما باد به تلاش و سخت‌کوشي و مهيا شدن و آماده گشتن.
نهج‌البلاغه
حديث - ۱۰۸۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
طَلَبُ الحَلالِ فَرِيضَةٌ عَلَي کُلِّ مُسلِمٍ و مُسلِمَةٍ؛
کار کردن براي کسب مال حلال، بر هر مرد و زن مسلمان واجب است.
جامع الاخبار، ص ۳۸۹، حديث -۱۰۷۹
حديث - ۱۰۸۲
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
زبان ، کليد هر خوبي و بدي است ، پس سزاوار است که مؤمن بر زبان خود مهر زند ،چنانکه بر طلا و نقره‌اش مهر مي‌زند
تحف‌العقول ، ص ۳۰۸
حديث - ۱۰۸۳
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
با منافق با زبانت مدارا کن ، و مؤمن را از دل دوست بدار ، و اگر با يهودي نيزهمنشين شدي ، خوشرفتاري کن
تحف‌العقول ، ص ۳۰۱
حديث - ۱۰۸۴
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
بدان که درخواست کننده از تو ، آبرويش را در برابرت حفظ نکرده است ، پس تو آبرويت را حفظ کن و به او جواب رد مده
تحف‌العقول ، ص ۳۰۹
حديث - ۱۰۸۵
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
در طلب آمرزش از خدا اصرار کنيد ، که موجب محو گناهان مي‌گردد
تحف‌العقول ، ص ۳۰۸
حديث - ۱۰۸۶
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
بر شما باد به صدقه دادن در بامداد ، که روي ابليس را سياه کرده ، و شر سلطان ظالم را در آن روز از شما دور ميکند
تحف‌العقول ، ص۳۰۸
حديث - ۱۰۸۷
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
دوستي قلبي برادرت را از اندازه دوستي قلبي خودت نسبت به او بفهم
تحف‌العقول ، ص ۳۰۴
حديث - ۱۰۸۸
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
هر بدعت ( و نسبت دروغ دادن به دين خدا ) گمراهي است ، و هر گمراهي ، راهش به سوي آتش جهنم است
کافي ، ج ۱ ، ص ۵۶
حديث - ۱۰۸۹
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
امروز ، غنيمت است ، در حالي که نميداني فردا ، از آن کيست.
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۹
حديث - ۱۰۹۰
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
هر کس ظاهرش از باطنش بهتر باشد ، ترازوي اعمالش سبک ميشود
يحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۴ ، ص ۴۰۴
حديث - ۱۰۹۱
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
سه چيز پشت انسان را مي‌شکند: مردي که عمل خويش را زياد شمارد، گناهانش را فراموش کند و به راي خويش خوشنود باشد.
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۶۹ ، ص ۳۱۴
حديث - ۱۰۹۲
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
هيچ کس از گناهان سالم نمي‌ماند ، مگر اين که زبانش را نگه دارد
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۸
حديث - ۱۰۹۳
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
مؤمن برادر مؤمن است ، او را دشنام نمي‌دهد ، از او دريغ نميکند ، و به او گمان بد نمي‌برد
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۶
حديث - ۱۰۹۴
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
خداوند دنيا را به دوست و دشمن خود ميدهد، اما دينش را فقط به دوست خود مي‌بخشد
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۲ ، ص ۲۱۵
حديث - ۱۰۹۵
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
افزايش نعمت از جانب خداوند قطع نميشود ، مگر اينکه شکر از جانب بندگان قطع‌گردد
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۶۸ ، ص ۵۴
حديث - ۱۰۹۶
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
هر که بر خدا توکل کند، مغلوب نميشود، و هر که از گناه به خدا پناه برد، شکست نمي‌خورد
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۶۸ ، ص ۱۵۱
حديث - ۱۰۹۷
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
از دشمني بپرهيزيد، زيرا فکر را مشغول کرده و مايه نفاق مي‌گردد
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۲ ، ص ۳۰۱
حديث - ۱۰۹۸
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
چون مؤمن با مؤمني دست دهد، پاک و بيگناه از يکديگر جدا مي‌شوند
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۳ ، ص ۲۰
حديث - ۱۰۹۹
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
چه بسيار خوب است نيکيها پس از بديها ، و چه بسيار بد است بديها پس از نيکيها
کافي ، ج ۲ ، ص ۴۵۸
حديث - ۱۱۰۰
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
شخص حريص به دنيا مانند کرم ابريشم است که هر چه بيشتر ابريشم به دور خود مي‌تند ، راه بيرون شدنش را دورتر و مشکل‌تر ميکند ، تا اينکه از غم و اندوه بميرد.
کافي ، ج ۲ ، ص ۳۱۶
حديث - ۱۱۰۱
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
هر چشمي روز قيامت گريان است ، جز سه چشم : چشمي که در راه خدا شب را بيدار باشد ، چشمي که از ترس خدا گريان شود و چشمي که از محرمات الهي و گناهان بسته شود
کافي ، ج ۲ ، ص ۸۰
حديث - ۱۱۰۲
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
خداوند عزوجل از ميان بندگان مؤمنش آن بنده‌اي را دوست دارد که بسيار دعا کند، پس بر شما باد دعا در هنگام سحر تا طلوع آفتاب ، زيرا آن ، ساعتي است که درهاي آسمان در آن هنگام باز گردد و روزيها در آن تقسيم گردد و حاجتهاي بزرگ بر آورده شود
کافي ، ج ۲ ، ص۴۷۸
حديث - ۱۱۰۳
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
هر که علم و دانش را جويد براي آنکه به علما فخر فروشي کند ، يا با سفهابستيزد ، و يا مردم را متوجه خود نمايد ، بايد آتش را جاي نشستن خود گيرد
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ۲ ، ص ۳۸
حديث - ۱۱۰۴
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
خداوند در روز قيامت در حساب بندگانش ، به اندازه عقلي که در دنيا به آنهاداده است ، دقت و باريک بيني ميکند
بحارالانوار ، دار احياءالترا العربي ، ج ۷ ، ص ۲۶۷
حديث - ۱۱۰۵
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
بر شما باد به پرهيزکاري و کوشش و راستگويي ، و پرداخت امانت به کسي که شما را بر آن امين دانسته است ، چه آن شخص ، نيک باشد يا بد
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۹
حديث - ۱۱۰۶
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
بهترين چيزي را که دوست داريد درباره شما بگويند ، درباره مردم بگوييد.
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۶۵ ، ص ۱۵۲
حديث - ۱۱۰۷
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
هر که خوش نيت باشد ، روزي‌اش افزايش مي‌يابد.
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۵
حديث - ۱۱۰۸
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
هيچ بنده‌اي عالم نيست ، مگر اينکه نسبت به بالا دست خود ، حسادت نورزد ، و زيردست خود را خوار نشمارد.
بحارالانوار ، دار احياء التراالعربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۳
حديث - ۱۱۰۹
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
خداوند دوست ندارد که مردم در خواهش از يکديگر اصرار ورزند، ولي اصرار درخواهش از خودش را دوست دارد
بحارالانوار ، دار احياء التراالعربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۳
حديث - ۱۱۱۰
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
تو را به پنج چيز سفارش ميکنم : اگر مورد ستم واقع شدي ستم مکن ، اگر به تو خيانت کردند خيانت مکن ، اگر تکذيبت کردند خشمگين مشو ، اگر مدحت کنند شاد مشو ، و اگر نکوهشت کنند ، بيتابي مکن.
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۶۲
حديث - ۱۱۱۱
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
چه بسا شخص حريص بر امري از امور دنيا ، که بدان دست يافته و باعث نافرجامي و بدبختي او گرديده است ، و چه بسا کسي که براي‌امري از امور آخرت کراهت داشته و بدان رسيده ، ولي به وسيله آن سعادتمند گرديده است.
بحارالانوار ، دار احياء الترا العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۶۶
حديث - ۱۱۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
من‌کانَت هِمَّتُهُ ما يَدخُلُ بَطنَهُ ، کانَت قِيمَتُهُ ما يَخرُجُ مِنهُ؛
هر که هــمّ و غـمّش چيزي بـاشد که وارد شکمش ميشود ، ارزشش به اندازه همان چيزي است که از شکمش خارج ميشود
غرر الحکم : ۸۸۳۰
حديث - ۱۱۱۳
فصاحه
حديث - ۱۱۱۴
يصبحه العباد إلّا صارخ يصرخ يا أيّها النّاس لدوا للتّراب و اجمعوا للفناء و ابنوا للخراب؛
هر صبحدم که بر بندگان در آيد بانگزني بانگ زند: اي مردم براي خاک توليد کنيد و براي نابودي فراهم آريد و براي ويراني بنا کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من شي ء أحبّ إلي اللَّه تعالي من شاب تائب و ما من شي ء أبغض إلي اللَّه تعالي من شيخ مقيم علي معاصيه؛
هيچ کس پيش خداي والا محبوبتر از جوان توبه گر نيست و هيچ کس پيش خداي والا چون پيري که به گناهان خويش مشغول باشد، مبغوض نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من رجل ينظر إلي وجه والديه نظر رحمه إلّا کتب اللَّه له بها حجّه مقبوله مبروره؛
هر که از روي مهرباني به صورت پدر و مادر خويش نظر کند خدا به پاداش آن براي وي حج مقبول نيکوئي رقم زند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من رجل يغرس غرسا إلّا کتب اللَّه له من الأجر قدر ما يخرج من ثمر ذلک الغرس؛
هر که درختي بنشاند خدا به اندازه ميوه اي که از آن درخت برون مي شود پاداش براي وي ثبت کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من ذي غني إلّا سيودّ يوم القيامه لو کان إنّما أوتي من الدّنيا قوتا؛
هر ثروتمندي روز قيامت آرزو کند که در دنيا فقط قوت خويش مي داشت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من دابّه طائر و لا غيره يقتل بغير حقّ إلّا سنخاصمه يوم القيمه؛
هر حيوان پرنده يا غير آن بناحق کشته شود روز قيامت با قاتل خويش مخاصمه کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من امرئ يحيي أرضا فيشرب منها کبد حرّي إلّا کتب اللَّه له بها أجرا؛
هر که زميني را احيا کند که تشنه اي از آن آب نوشد خدا در قبال آن پاداشي براي وي ثبت کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من أحد يلبس ثوبا ليباهي به فينظر النّاس إليه إلا لم ينظر اللّه إليه حتّي ينزعه؛
هر که جامه اي پوشد که بدان مباهات کند و مردم بدو نگرند خدا بدو ننگرد تا آن لباس را بکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من إمام يعفو عند الغضب إلّا عفي اللَّه عنه يوم القيامه؛
هر پيشوائي که هنگام خشم ببخشد خدا روز قيامت او را ببخشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من أحد يموت إلّا ندم إن کان محسنا ندم أن لا يکون أزداد و إن کان مسيئا ندم أن لا يکون نزع؛
هر که بميرد پشيمان مي شود، اگر نيکوکار بوده پشيمان است که چرا بيشتر نکرده و اگر بد کار بود پشيمان است که چرا بس نکرده.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما لي و للدّنيا، ما أنا و الدّنيا إلّا کراکب استظلّ تحت شجره ثمّ راح و ترکها؛
مرا با دنيا چه کار من در دنيا چون مسافري هستم که در سايه درختي نشست و برفت و آن را واگذاشت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما کرهت أن يراه النّاس منک فلا تفعله بنفسک إذا خلوت؛
هر کاري که دوست نداري مردم از تو ببينند وقتي به خلوت شدي به تنهائي مکن.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما کان الفحش في شي ء قطّ إلّا شانه و لا کان الحياء في شي ء قطّ إلّا زانه؛
بدي و بد زباني در هر چه باشد آن را خوار کند و حيا در هر چه باشد آن را زينت دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما فتح رجل باب عطيّه بصدقه أو صله إلّا زاده اللَّه تعالي بها کثره، و ما فتح رجل باب مسأله يريد بها کثره إلّا زاده اللَّه تعالي بها قلّه؛
هر که با صدقه اي يا صله اي در بخششي گشايد خداي والا به سبب آن مال وي بيفزايد و هر که در سؤالي بگشايد و از اين راه فزوني جويد خداي والا وي را نقصان فزايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما علم اللَّه من عبد ندامه علي ذنب إلّا غفر له قبل أن يستغفره؛
چون خدا پشيماني بنده را از گناهي بداند پيش از آن که آمرزش بخواهد وي را بيامرزد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما عظمت نعمه اللَّه علي عبد إلّا اشتدّت عليه مؤنه النّاس فمن لم يحتمل تلک المئونه للنّاس فقد عرض تلک النّعمه للزّوال؛
وقتي نعمت خدا بر بنده اي بزرگ شود حاجت مردم بر او بيشتر شود و هر که اين حاجات را تحمل نکند نعمت خويش را به معرض زوال آورده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما صدقه أفضل من ذکر اللَّه تعالي؛
صدقه اي بهتر از ياد کردن خداي والا نيست.
نهج الفصاحه
.
حديث - ۱۱۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما سلّط اللَّه القحط علي قوم إلّا بتمرّدهم علي اللَّه؛
خدا قحط را بر گروهي مسلط نکند مگر براي نافرماني که از خدا کرده اند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما زويت الدّنيا عن أحد إلّا کانت خيرا له؛
دنيا را از کسي نگيرند مگر که خير وي در آن است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما خفّفت عن خادمک من عمله فهو أجر لک في موازينک يوم القيامه؛
هر چه از کار خدمتگزار خويش سبک کني پاداشي است که روز قيامت در ميزان عمل تو نهند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما ترک عبد للَّه أمرا لا يترکه إلّا للَّه إلّا عوّضه اللَّه منه ما هو خير له منه في دينه و دنياه؛
هر که چيزي را براي خدا ترک آن بکند. که جز براي خدا ترک آن نکند خدا به عوض آن چيزي که براي دين و دنياي وي بهتر باشد بدو بدهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أهدي المرء المسلم لأخيه هديّه أفضل من کلمه حکمه يزيده اللَّه بها هدي أو يردّه بها عن ردي؛
مرد مسلمان به برادر خويش هديه اي بهتر از سخن حکمت آميزي که خدا به وسيله آن هدايت وي افزون کند يا خطري از وي بگرداند نتواند داد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أنکر قلبک فدعه؛
هر چه را قلبت نمي پذيرد واگذار.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أنعم اللَّه علي عبد نعمه فحمد اللَّه عليها إلّا کان ذلک الحمد أفضل من تلک النّعمه و إن عظمت؛
وقتي خدا بنده اي را نعمتي دهد و خدا را بر آن ستايش کند اين ستايش از آن نعمت، هر قدر بزرگ باشد بهتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أنت محدّث قوما حديث لا تبلغه عقولهم إلّا کان علي بعضهم فتنه؛
وقتي با قومي سخني گوئي که عقولشان بدان نرسد براي بعضي شان مايه فتنه خواهد بود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أکل أحد طعاما قطّ خيرا من أن يأکل من عمل يده و إنّ نبيّ اللَّه داود کان يأکل من عمل يده؛
هيچ کس غذائي بهتر از آنچه از عمل خويش خورد، نخواهد خورد داود پيغمبر نان از عمل خويش مي خورد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أطعمت زوجتک فهو لک صدقه، و ما أطعمت ولدک فهو لک صدقه، و ما أطعمت خادمک فهو لک صدقه، و ما أطعمت نفسک فهو لک صدقه؛
هر چه به همسر خويش بخوراني، صدقه کرده اي و هر چه به فرزند خويش بخوراني، صدقه کرده اي و هر چه به خدمتکار خويش بخوراني، صدقه کرده اي، هر چه بخويش خوراني صدقه کرده اي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أسرّ عبد سريره إلّا ألبسه اللَّه رداءها إن خيرا فخير و إن شرّا فشرّ؛
هر نيتي که بنده به دل گيرد خدا نشان آن را بر او نمودار کند، اگر نيک باشد نيک و اگر بد باشد بد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما استرذل اللَّه عبدا إلّا خطر عليه العلم و الأدب؛
خدا بنده اي را پست نشمارد مگر علم و ادب را از او باز دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أحبّ عبد عبدا للَّه إلّا أکرمه ربّه؛
وقتي بنده اي بنده ديگر را براي خدا دوست دارد پروردگارش او را گرامي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما فتح رجل علي نفسه باب مسأله إلّا فتح اللَّه عليه باب فقر؛
هيچ کس دري از سؤال بروي خود نگشايد مگر خدا دري از فقر به روي او بگشايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما حسن اللَّه خلق عبد و خلقه إلّا استحيا أن يطعم لحمه النّار؛
وقتي خدا صورت و سيرت بنده اي را نيکو کند شرم دارد که گوشت وي را خوراک آتش کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أنزل اللَّه من داء إلّا أنزل له شفاء؛
خدا مرضي نفرستاده جز آن که شفائي براي آن فرستاده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما نقص مال من صدقه و لا عفي رجل عن مظلمه إلّا زاده اللَّه بها عزّا؛
هيچ مالي از صدقه کاهش نگيرد و هيچ کس از مظلمه اي نگذرد مگر خدا در قبال آن عزت وي بيفزايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أعزّ اللَّه بجهل قط و لا أذلّ اللَّه بحلم قطّ؛
خدا کسي را به ناداني عزيز ندارد و کسي را به بردباري ذليل نکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما خاب من استخار و لا ندم من استشار و لا آمن بالقرآن من استحلّ محارمه؛
هر که از خدا خير جويد نا اميد نشود و هر که مشورت کند نادم نگردد و هر که محارم قرآن را حلال شمارد به قرآن ايمان ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من عمل أفضل من إشباع کبد جائع؛
هيچ کاري بهتر از سير کردن شکم گرسنه نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما قلّ و کفي خير ممّا کثر و ألهي؛
اندکي که کفايت کند بهتر از بسياري که مايه بطالت شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من شي ء أطيع اللَّه فيه بأعجل ثوابا من صله الرّحم و ما من عمل يعصي اللَّه فيه بأعجل عقوبه من بغي؛
هيچ اطاعتي را که براي خدا کرده باشند زودتر از پيوند خويشان ثواب ندهند و هيچ معصيتي را زودتر از ستمگري عقاب نکنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما الدّنيا في الآخره إلّا کما يجعل أحدکم إصبعه السّبّابه في اليمّ فلينظر بم يرجع؛
دنيا نسبت به آخرت چنان است که يکي تان انگشت بزرگ خويش را به دريا نهد بنگرد از دريا چه بر مي دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من رجل من المسلمين أعظم أجرا من وزير صالح مع إمام يطيعه و يأمره بذات اللَّه؛
پاداش هيچ يک از مسلمانان از وزير شايسته اي که با پيشوائي باشد و او را اطاعت کند و به فرمان خدا وادارد بزرگتر نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما من حلال أبغض إلي اللَّه من الطّلاق؛
هيچ حلالي نزد خدا مبغوضتر از طلاق نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما ملأ آدمي وعاء شرّا من بطن؛
انسان ظرفي بدتر از شکم پر نکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أصرّ من استغفر و لو عاد في اليوم سبعين مرّه؛
هر که استغفار کند بر گناه اصرار نکرده و اگر چه در يک روز هفتاد بار به گناه باز گردد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما شقي عبد قطّ بمشوره و ما سعد باستغناء برأي؛
هيچ کس از مشورت بدبخت نشد و از خود رايي خوشبخت نشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما أکرم شابّ شيخا لسنّه إلّا قيّض اللَّه عند سنّه من يکرمه؛
هر جواني که پيري را براي سنش گرامي دارد خدا هنگام پيري وي يکي را بيارد که وي را گرامي دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما استرذل اللَّه عبدا إلّا حطّ عنه العلم و الأدب؛
خدا بنده اي را پست نشمارد مگر آنکه علم و ادب را از او فرو گذارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما ينتظر أحدکم من الدّنيا إلّا غني مطغيا أو فقرا منسيا أو مرضا مفسدا أو هرما مفنّدا أو موتا مجهزا؛
از دنيا چه انتظار داريد، جز غنائي که طغيان آرد يا فقري که نسيان آرد يا مرضي که فساد آرد يا پيريي که زبوني آرد يا مرگي که به سرعت از پا درآرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما طلعت شمس قطّ إلّا بجنبيها ملکان يقولان اللّهمّ عجّل لمنفق خلفا و عجّل لممسک تلفا؛
هر بار که خورشيد طلوع مي کند دو فرشته از دو سوي آن گويند خدايا انفاق گر را زودتر عوض ده و بخيل را زودتر آفتي ده.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما ذئبان ضاريان في زريبه غنم بأسرع فيها من حبّ الشّرف و المال في دين المرء المسلم؛
دو گرگ گرسنه در آغل براي گوسفندان خطرناکتر از حب جاه و مال براي دين مرد مسلمان نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما وقي به المرء عرضه کتب له به صدقه؛
به عوض چيزي که انسان آبروي خويش بدان محفوظ دارد براي او صدقه اي نويسند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يقبل إيمان بلا عمل و لا عمل بلا إيمان؛
ايمان بي عمل و عمل بي ايمان پذيرفته نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يلدغ المؤمن من جحر مرّتين؛
مؤمن از يک سوراخ دو بار گزيده نمي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يصلح الملق إلّا للوالدين و الإمام العادل لا تصلح الصّنيعه إلّا عند ذي حسب أو دين؛
تملق گفتن جز از پدر و مادر و پيشواي عادل روا نباشد و نکوئي جز پيش شرافتمند و ديندار به ثمر نرسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يشکر اللَّه من لا يشکر النّاس؛
هر که شکر مردم ندارد شکر خدا نگزارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يستکمل أحدکم حقيقه الإيمان حتّي يخزن لسانه؛
هيچ کس از شما حقيقت ايمان را کامل نکند مگر آن که زبان خويش نگهدارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يزداد الأمر إلّا شدّه و لا الدّنيا إلّا إدبارا و لا النّاس إلّا شحّا؛
در کارها جز سختي نمي افزايد و دنيا جز به ادبار نمي گرايد و مردم پيوسته بخيل تر مي شوند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يردّ القضاء إلّا الدّعاء و لا يزيد في العمر إلّا البرّ؛
قضا جز به دعا دفع نشود و چيزي جز نيکوکاري عمر را افزون نکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يرحم اللَّه من لا يرحم النّاس؛
خدا به کسي که به مردم رحم نکند، رحم نمي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يدخل الجنّه قاطع رحم؛
هر که پيوند خويشان ببرد به بهشت نرود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يدخل الجنّه إلّا رحيم؛
هر که رحم ندارد، به بهشت نرود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يحملنّکم استبطاء أمر علي استعجاله فإنّ اللَّه عزّ و جلّ لا يعجل بعجله أحد؛
تصور تأخير کاري وادارتان نکند که آن را به شتاب خواهيد که خداي عز و جل از عجله کسي عجله نمي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يحلّ لمسلم أن يروع مسلما؛
روا نيست که مسلماني مسلمان ديگر را بترساند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يحلّ الصّدقه لغنيّ و لا لذي مرّه قويّ؛
صدقه گرفتن بر غني روا نيست و نيز براي آن که طبعي نيرومند دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يتمنّينّ أحدکم الموت لضرّ نزل به؛
هيچ کس نبايد از مشقتي که بدو رسيده، آرزوي مرگ کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يتمنّي أحدکم الموت أمّا محسنا فلعلّه يزداد و أمّا مسيئا فلعلّه يستعتب؛
هيچ يک از شما آرزوي مرگ نکند اگر نکوکار است شايد نيکي فزون کند و اگر بدکار است شايد راه رضا سپرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يتکلّفنّ أحد لضيفه ما لا يقدر؛
هيچ کس نبايد آنچه را قدرت ندارد به تکلف براي مهمان فراهم کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يتجالس قوم إلّا بالأمانه؛
هيچ گروهي جز به اعتماد متبادل مجالست نتوانند کرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يبلغ العبد حقيقه الإيمان حتّي يحزن من لسانه؛
بنده به حقيقت ايمان نرسد تا زبان خويش نگهدارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يبلغ العبد أن يکون من المتّقين حتّي يدع ما لا بأس به حذرا لما به البأس؛
بنده به مقام پرهيزگاري نرسد تا از آنچه مباح است از بيم آنچه مباح نيست، صرف نظر کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يؤمن عبد حتّي يحبّ لنفسه من الخير ما يحبّ لأخيه المسلم؛
بنده اي مؤمن نباشد تا هر چيزي براي خويش مي خواهد براي برادر مسلمان خويش بخواهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا همّ إلّا همّ الدّين و لا وجع إلّا وجع العين؛
غمي چون غم قرض نيست و دردي چون درد چشم نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا ندم من استشار و لا افتقر من اقتصد؛
هر که مشورت کند پشيمان نشود و هر که ميانه روي کند فقير نگردد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا فقر أشدّ من الجهل و لا مال أعود من العقل و لا وحده أوحش من العجب و لا حسب کحسن الخلق و لا عباده مثل التّفکّر؛
فقري سختتر از ناداني نيست و مالي سودمندتر از خرد نيست تنهائي اي موحش تر از خودپسندي نيست و شرفي چون نيک خوئي نيست و عبادتي چون تفکر نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا عقل کالتّدبير و لا ورع کالکفّ و لا حسب کحسن الخلق؛
عقلي مانند تدبير نيست و تقوائي چون خويشتن داري نيست و شرفي چون نيک خوئي نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا طاعه لمخلوق في معصيه الخالق؛
اطاعت مخلوق در معصيت خالق روا نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۹۰
لا طاعه لأحد في معصيه اللَّه إنّما الطّاعه في المعروف؛
اطاعت هيچ کس در معصيت خدا روا نيست اطاعت فقط در کار نيک است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا صدقه و ذو رحم محتاج؛
اگر خويشاوندي محتاج هست، صدقه دادن روا نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا شي ء أحقّ بالسّجن من اللّسان؛
هيچ چيز به زندان شدن شايسته تر از زبان نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا سهل إلّا ما جعلت سهلا؛
هر چه آسان گيري، آسان گذرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا دين لمن لا عهد له؛
هر که پيمان نگاه ندارد، دين ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا خير فيمن لا يضيف.
آنکه مهمان نپذيرد خيري در او نيست؛
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا خير في مال لا يزرأ منه و جسد لا ينال منه؛
در مالي که آفت بدان نرسد و تني که مصيبت نبيند، خيري نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا خير في صحبه من لا يري لک من الحقّ مثل ما تري له؛
در مصاحبت کسي که حقي براي او قائلي و نظير آن را براي تو قائل نيست، خيري نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا خير لک في صحبه من لا يري لک ما يري لنفسه؛
در مصاحبت کسي که تو را هم سنگ خود نداند، خيري نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۱۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا حليم إلّا ذو عثره و لا حکيم إلّا ذو تجربه؛
آن که لغزش نکرده بردبار نيست آن که تجربه نيندوخته خردمند نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تميتوا القلوب بکثره الطّعام و الشّراب فإنّ القلب يموت کالزّرع إذا کثر عليه الماء؛
دلهاي خويش را به کثرت خوردن و نوشيدن نميرانيد که دل چون زراعت است وقتي آب آن زياد شد خواهد مرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تمنعنّ أحدکم مهابه النّاس أن يقوم بالحقّ إذا علمه؛
ترس مردم شما را از رعايت حقي که مي دانيد باز ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تمزح فيذهب بهاؤک و لا تکذب فيذهب نورک؛
مزاح مکن که رونقت ببرد و دروغ مگو که روشنيت برود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تکن ممن يشدّ علي النّاس و يخفّف علي نفسه؛
از آن کسان مباش که بر مردم سخت و با خويش آسان گيرند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تکلّفوا للضيف؛
براي مهمان تکلف مکنيد.
نهج الفصاحه
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تکرهوا البنات فإنّهنّ المونسات؛
دختران را مکروه مداريد که آنها مايه انسند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تکثر همّک ما قدّر يکن و ما ترزق يأتک؛
غم بسيار مخور که آنچه مقدر است مي شود و آنچه روزيت کرده اند به تو مي رسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تکثر الضّحک فإنّ کثره الضّحک تميت القلب؛
خنده بسيار مکن که خنده بسيار دل را بميراند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تقوم السّاعه حتّي يمرّ الرّجل بقبر الرّجل فيقول يا ليتني مکانه؛
قيامت به پا نشود تا مرد به قبر ديگري بگذرد و گويد کاش به جاي او بودم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تقوم السّاعه حتّي يکون الزّهد و الورع تصنّعا؛
قيامت بپا نشود تا وقتي که زهد و تقوي ساختگي باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تغضب فإنّ الغضب مفسده؛
خشمگين مشو که خشم مايه فساد است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تغتابوا المسلمين و لا تتبّعوا عوراتهم؛
غيبت مسلمانان مکنيد و در جستجوي عيوب آنها نباشيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا يعجبکم إسلام رجل حتّي تعلموا کنه عقله؛
مسلماني مردي شما را به شگفت نيارد تا کنه عقل وي بدانيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تعجبوا بعمل عامل حتّي تنظروا بم يختم له؛
از کار هيچ کس شگفتي مکنيد تا بنگريد عاقبت آن چه مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تظهر الشّماته لأخيک فيعافيه اللَّه و يبتليک؛
برادر خويش را شماتت مکن که خدا او را معاف دارد و تو را مبتلا کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تطلّقوا النّساء إلّا من ريبه فإنّ اللَّه لا يحبّ الذّوّاقين و لا الذّوّاقات؛
زنان را جز در نتيجه بدگماني طلاق مدهيد که خدا مردان بسيار زن گير و زنان بسيار شوهر گير را دوست ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تطعموا المساکين ممّا لا تأکلون؛
آنچه خودتان نمي خوريد به مستمندان مخورانيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تضعوا الحکمه عند غير أهلها فتظلموها و لا تمنعوها أهلها فتظلموهم؛
حکمت به نا اهل مسپاريد که بدان ستم مي کنيد و از اهلش باز نداريد که به آنها ستم مي کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تصحبنّ أحدا لا يري لک کمثل ما تري له؛
با کسي که تو را هم سنگ خود نداند، مصاحبت مکن.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تشغلوا قلوبکم بذکر الدّنيا؛
دلهاي خويش را به ذکر دنيا مشغول مداريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۱۹
لا تسبّوا الأموات فتؤذوا الأحياء؛
مردگان را دشنام مدهيد که زندگان آزرده شوند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تزال نفس الرّجل معلّقه بدينه حتّي يقضي عنه؛
جان مرد (پس از مرگ) پيوسته به قرض وي آويخته است تا قرض وي ادا شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تزال طائفه من أمّتي علي الحقّ ظاهرين حتّي يأتي أمر اللَّه؛
پيوسته گروهي از امت من بر حق استوار باشند تا فرمان خدا بيايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تروعوا المسلم فإنّ روعه المسلم ظلم عظيم؛
مسلمان را مترسانيد که ترسانيدن مسلمان ستمي بزرگ است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا ترضينّ أحدا بسخط اللَّه و لا تحمدنّ أحدا علي فضل اللَّه و لا تذمّنّ أحدا علي ما لم يؤتک اللَّه فإنّ رزق اللَّه لا يسوقه إليک حرص حريص و لا تردّه عنک کراهه کاره؛
رضايت هيچ کس را با خشمگين کردن خدا مجوي و هيچ کس را به واسطه تفضلي که خدا کرده ستايش مگوي و هيچ کس را براي آنچه خدا به تو نداده مذمت مکن که روزي خدا را حرص حريص سوي تو نمي کشاند و نارضايت نارضائي آن را از تو دور نمي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تردّوا السّائل و لو بشقّ تمره؛
چيزي به سائل بدهيد و گر چه نصف خرما باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تستبطئوا الرّزق فإنّه لم يکن عبد ليموت حتّي يبلغه آخر رزق هو له، فاتّقوا اللَّه و أجملوا في الطّلب: أخذ الحلال و ترک الحرام؛
مپنداريد که روزي تان دير مي رسد که هيچ بنده اي نميرد تا آخرين بهره روزي او برسد، از خدا بترسيد و در طلب ملايمت کنيد (ملايمت در طلب) گرفتن حلال و رها کردن حرام است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تسبّوا الشّيطان و تعوّذوا باللَّه من شرّه.
شيطان را دشنام مگوئيد و از شر وي به خدا پناه بريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تحلف باللَّه کاذبا و لا صادقا من غير ضروره و لا تجعل اللَّه عرضه ليمينک فإنّ اللَّه لا يرحم و لا يرعي من حلف باسمه کاذبا؛
بي جهت به خدا راست يا دروغ قسم مخور و خدا را وسيله قسم خويش مکن که خدا کسي را که به نام وي به دروغ قسم خورد رحمت و رعايت نمي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تجلسوا بين رجلين إلّا بإذنهما؛
ميان دو کس جز با اجازه آنها منشينيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تتمنّوا الموت؛
آرزوي مرگ مکنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تألّوا علي اللَّه فإنّه من تألّي علي اللَّه أکذبه اللَّه؛
به خدا سوگند نخوريد که هر که به خدا سوگند خورد، خدا او را تکذيب کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا إيمان لمن لا أمانه له و لا دين لمن لا عهد له؛
هر که امانت ندارد، ايمان ندارد و هر که پيمان نگه ندارد، دين ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا أجر إلّا عن حسبه و لا عمل إلّا بنيّه؛
پاداش در مقابل خلوص است و عمل به نيت وابسته است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليکن بلاغ أحدکم من الدّنيا زاد الرّاکب؛
بهره هر کدامتان از اين دنيا چون توشه مسافر باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۳۴
ليغشينّ أمّتي من بعدي فتن کقطع اللّيل المظلم، يصبح الرّجل فيها مؤمنا و يمسي کافرا، يبيع أقوام دينهم بعرض من الدّنيا قليل؛
پس از من امتم را فتنه ها خواهد گرفت چون پاره هاي شب تاريک که در اثناي آن مرد به صبح مؤمن است و به شب کافر شود و کساني دينشان را به مال ناچيز دنيا فروشند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس منّي إلا عالم أو متعلّم؛
هيچ کس از من نيست به جز دانشمند يا دانش آموز.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس منّا من وسع اللَّه عليه ثمّ قتر علي عياله؛
هر کس خدا بدو گشايش دهد و باز بر عيال خود سخت گيرد، از ما نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس منّا من لم يوقّر الکبير و يرحم الصّغير و يأمر بالمعروف و ينه عن المنکر؛
هر که بزرگتر را محترم ندارد و به کوچکتر رحم نکند و به نيکي واندارد و از بدي باز ندارد از ما نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس منّا من غشّ مسلما أو ضرّه أو ما کره؛
هر که با مسلماني تقلب کند يا به او ضرر رساند يا با وي حيله کند از ما نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لبس لفاسق غيبه؛
غيبت فاسق ناروا نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس للمرأه أن تنتهک شيئا من مالها إلّا بإذن زوجها؛
زن حق ندارد چيزي از مال خود را بي اجازه شوهرش ببخشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس لأحد علي أحد فضل إلّا بالدّين أو عمل صالح.
هيچ کس بر ديگري برتري ندارد مگر به وسيله دين يا عمل شايسته.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس شي ء من الجسد إلّا و هو يشکو ذرب اللّسان؛
هيچ عضوي نيست مگر از آزار زبان شکايت دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس بکذّاب من أصلح بين اثنين فقال خيرا أو نمي خيرا؛
هر که ميان دو تن اصلاح دهد و خيري گويد يا خيري نسبت دهد، دروغگو نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس بعد الموت مستعتب؛
پس از مرگ عذر پذيري نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس بخيرکم من ترک دنياه لآخرته و لا آخرته للدّنيا حتّي يصيب منهما جميعا فإنّ الدّنيا بلاغ إلي الآخره و لا تکونوا کلّا علي النّاس؛
بهترين شما آن نيست که دنياي خويش را براي آخرت خود واگذارد و نه آخرت خويش را براي دنيا واگذارد تا از هر دو بهره گيرد که دنيا وسيله رسيدن به آخرت است و سربار مردم نباشيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس بمؤمن مستکمل الإيمان من لم يعد البلاء نعمه و الرّخاء مصيبه؛
هر که بلا را نعمت و فراواني را مصيبت نداند، ايمان وي کامل نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس أحد منکم بأکسب من أحد قد کتب اللَّه المصيبه و الأجل و قسّم المعيشه و العمل؛
هيچ کس از ديگري به کسب تواناتر نيست که خدا مصيبت و مرگ را رقم زده و معيشت و کار را تقسيم کرده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس الشّديد بالصّرعه إنّما الشّديد الّذي يملک نفسه عند الغضب؛
نيرومندي به کشتي گرفتن نيست نيرومند آن کس است که هنگام خشم خويشتن دار است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۴۹
ليس الجهاد أن يضرب الرّجل بسيفه في سبيل اللَّه تعالي، إنّما الجهاد من عال والديه و ولده فهو في جهاد و من عال نفسه فکفّها عن النّاس فهو في جهاد؛
جهاد آن نيست که مرد در راه خداي والا شمشير زند، بلکه جهاد آن مي کند که بار زندگي پدر و مادر و فرزند مي برد، هر که بار زندگي خويش مي برد که از مردم بي نياز شود، جهاد مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس البرّ في حسن اللّباس و الزّيّ و لکنّ البرّ السّکينه و الوقار؛
نيکي به خوبي لباس و ظاهر نيست بلکه نيکي آرامش وقار است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليس الأعمي من يعمي بصره إنّما الأعمي من تعمي بصيرته؛
کور آن نيست که چشم او کور است بلکه کور آن است که بصيرتش کور است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليستحيي أحدکم من ملکيه الّذين معه کما يستحيي من رجلين صالحين من جيرانه و هما معه باللّيل و النّهار؛
شخص بايد از دو فرشته خويش که با او هستند شرم کند چنان که از دو مرد پارسا از همسايگان خود شرم مي کند که فرشتگان شب و روز با او هستند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليردّک عن النّاس ما تعرف من نفسک و اخزن لسانک إلّا من خير فإنّک بذلک تغلب الشّيطان؛
آنچه از خويش مي داني تو را از (معايب) مردم باز دارد، زبان خويش را نگه دار مگر از خير که بدين وسيله بر شيطان چيره مي شوي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليتّق أحدکم وجهه عن النّار و لو بشقّ تمره؛
هر کس بايد چهره خويش را از آتش جهنم مصون دارد و گر چه به يک نيمه خرما باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليأخذ العبد من نفسه لنفسه و من دنياه لآخرته و من الشّبيبه قبل الکبر و من الحيوه قبل الممات فما بعد الدّنيا من دار إلّا الجنّه و النّار؛
مرد بايد از خويش براي خويش و از دنياي خويش براي آخرت خويش و از جواني قبل از پيري و از زندگي قبل از مرگ بر گيرد که پس از دنيا خانه اي جز بهشت و جهنم نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو لا الأمل ما أرضعت أمّ ولدا و لا غرس غارس شجرا؛
اگر اميد نبود مادري فرزندي نميزاد و کسي درختي نمي نشاند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو کنت آمرا أحدا أن يسجد لأحد لأمرت النّساء أن يسجدن لأزواجهنّ لما جعل اللَّه لهم عليهنّ من الحقّ؛
اگر به کسي دستور مي دادم کسي را سجده کند به زنان دستور ميدادم شوهران خويش را سجده کنند از بس که خدا براي شوهران حق به گردن زنان نهاده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو کان لي مثل أحد ذهبا لسرّني أن لا يمرّ عليّ ثلاث و عندي منه شي ء إلّا شي ء أرصده لدين؛
اگر به اندازه کوه احد طلا داشتم دوست داشتم پس از سه روز چيزي از آن به نزد من نباشد مگر چيزي که براي قرضي ذخيره کرده باشم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو کان العسر في جحر لدخل عليه اليسر حتّي يخرجه؛
اگر سختي به سوراخي باشد گشايش بر آن در آيد و بيرونش کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو قيل لأهل النّار إنّکم ماکثون في النّار عدد کلّ حصاه في الدّنيا لفرحوا بها و لو قيل لأهل الجنّه إنّکم ماکثون عدد کلّ حصاه لحزنوا و لکن جعل لهم الأبد؛
اگر به جهنميان گويند که شماره ريگهاي دنيا در جهنم خواهيد ماند خوش حال شوند و اگر به بهشتيان گويند که به شماره ريگها خواهيد ماند غمگين شوند ولي آنها را جاوداني کرده اند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو خفتم اللَّه تعالي حقّ خيفته لعلمتم العلم الّذي لا جهل معه، و لو عرفتم اللَّه تعالي حقّ معرفته لزالت لدعائکم الجبال؛
اگر از خدا چنانچه شايسته ترسيدن از اوست، ترس داشتيد علمي که به جهل آميخته نيست نصيبتان مي شد و اگر خدا را چنان که شايسته شناختن اوست، مي شناختيد به دعاي شما کوهها جابجا مي شد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو تعلمون ما لکم عند اللَّه لأحببتم أن تزدادوا فاقه و حاجه؛
(اي فقيران) اگر بدانيد پيش خدا چه ها داريد دوست خواهيد داشت فقر و حاجت شما بيشتر شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو تعلمون ما ادّخر لکم ما حزنتم علي ما زوي عنکم؛
(اي فقيران) اگر بدانيد چه چيزها براي شما ذخيره شده بر آنچه نداريد غم نخواهيد خورد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو تعلمون قدر رحمه اللَّه لاتّکلتم عليها؛
اگر از وسعت رحمت خدا خبر داشتيد بر آن اعتماد مي کرديد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو أخطأتم حتّي تبلغ خطاياکم السّماء ثمّ تبتم لتاب اللَّه عليکم؛
اگر آن قدر خطا کنيد که خطاهايتان به آسمان برسد و سپس توبه کنيد خدا توبه شما را مي پذيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو أنّکم توکّلون علي اللَّه تعالي حقّ توکّله لرزقکم کما يرزق الطّير، تغدو خماصا و تروح بطانا؛
اگر شما چنان که شايسته توکل کردن است به خدا توکل داشتيد، روزي شما را نيز چون روزي مرغان مي رساند که به صبح گرسنه اند و به شب سير.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لو أنّ ابن آدم هرب من رزقه کما يهرب من الموت لأدرکه رزقه کما يدرکه الموت؛
اگر آدميزاد از روزي خويش بگريزد چنان که از مرگ ميگريزد روزيش بدو رسد چنان که مرگ ميرسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله مي فرمايند:
لن يهلک امرؤ بعد مشوره؛
هيچ کس از پس مشورت هلاک نشود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لن تزول قدم شاهد الزّور حتّي يوجب اللَّه له النّار؛
شاهد دروغ از جا نرود تا خداوند جهنم را بر او واجب کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لما صوّر اللَّه تعالي آدم في الجنّه ترکه ما شاء اللَّه أن يترکه، فجعل إبليس يطيف به ينظر إليه فلمّا رآه أجوف عرف أنّه خلق لا يتمالک؛
چون خداي والا در بهشت آدم را آفريد وي را تا مدتي که خواست واگذاشت و ابليس بر او گشتن و نگريستن گرفت و چون ديد که ميان تهي است بدآن است که اين مخلوق خويشتن دار نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لم تؤتوا بعد کلمه الإخلاص مثل العافيه فاسألوا اللَّه العافيه؛
شما را پس از کلمه اخلاص چيزي مثل عافيت نداده اند از خدا عافيت طلبيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
للمسلم علي المسلم خمس:يسلّم عليه إذا لقيه و يجيبه إذا دعاه و يعوّده إذا مرض و يتبع جنازته إذا مات و يحبّ له ما يحبّ لنفسه؛
مسلمان بر مسلمان پنج حق دارد وقتي ببيندش به او سلام کند و وقتي بخواندش بپذيرد و وقتي بيمار شد عيادتش کند و وقتي بميرد جنازه اش را تشييع کند و هر چه براي خويش بخواهد براي او بخواهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لکلّ شي ء مفتاح و مفتاح الجنّه حبّ المساکين و الفقراء؛
هر چيزي را کليدي هست و کليد بهشت دوستي مستمندان و فقيران است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لکلّ شي ء طريق و طريق الجنّه العلم؛
هر چيزي راهي دارد و راه بهشت دانش است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لکلّ داء دواء و دواء الذّنوب الاستغفار؛
هر دردي را دوائيست و دواي گناهان آمرزش خواستن است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لعن اللَّه من يسم في الوجه؛
هر که بر چهره علامت نهد خدايش لعنت کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لعن اللَّه من لعن والديه؛
هر که پدر و مادر خويش را لعن کند خدايش لعنت کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لعن اللَّه ثلاثه: آکل زاده وحده، و راکب الفلاه وحده، و النّائم في بيت وحده؛
خدا سه کس را لعنت کند آن که توشه خويش تنها خورد و آنکه تنها بيابان سپرد و آنکه در خانه اي تنها خوابد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لعن اللَّه المتشبّهات من النّساء بالرّجال و المتشبّهين من الرّجال بالنّساء؛
خدا زنان مرد نما و مردان زن نما را لعنت کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لعن اللَّه الرّجل يلبس لبسه المرأه و المرأه يلبس لبسه الرّجل؛
خدا مردي را که چون زن لباس پوشد و زني را که چون مرد لباس پوشد، لعنت کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لعثره في کسب حلال أفضل عند اللَّه من ضرب بسيف حولا کاملا؛
افتادني در راه کسب حلال نزد خدا از يک سال شمشير زدن بهتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لسفره في سبيل اللَّه خير من خمسين حجّه؛
سفري در راه خدا از پنجاه حج بهتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لتأمرنّ بالمعروف و لتنهونّ عن المنکر أو ليسلّطنّ اللَّه عليکم شرارکم فيدعو خيارکم فلا يستجاب لهم ؛
به نيکي واداريد و از بدي باز داريد و گر نه خدا بدانتان را بر شما مسلط کند و نيکانتان دعا کنند و استجابتشان نکنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ليردّنّ الحقوق إلي أهلها يوم القيامه حتّي يقاد للشّاه الجلحاء من الشّاه القرناء تنطحها؛
روز قيامت حقوق کسان را باز پس دهند تا آنجا که از بز شاخ دار که بز بي شاخ را شاخ زده تقاص کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لأن يهدي اللَّه علي يديک رجلا خير لک ممّا طلعت عليه الشّمس و غربت؛
اين که خدا به دست تو مردي را هدايت کند براي تو از همه چيزهايي که خورشيد بر آن تو طلوع و غروب مي کند بهتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لأن يلبس أحدکم ثوبا من رقاع شتّي خير له من أن يأخذ من غيره ما ليس عنده؛
اين که يکي از شما جامه اي از وصله هاي مختلف پوشد، براي وي بهتر است که آنچه ندارد از ديگري بگيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لأن يطعن في رأس أحدکم بمخيط من حديد خير له من أن يمسّ امرأه لا تحلّ له؛
اين که با سوزن آهنين به سر يکي از شما زنند براي وي بهتر است تا بزني که بر وي حلال نيست، دست بزند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لأن يجعل أحدکم في فيه ترابا خير له من أن يجعل في فيه ما حرّم اللَّه؛
اين که يکي از شما خاکي در دهان خويش نهد براي وي بهتر است تا چيزي را که خدا حرام کرده در دهان خود نهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لأن يتصدّق المرء في حياته بدرهم خير له من أن يتصدّق بمائه عند موته؛
اين که مردي در زندگي خويش درهمي صدقه کند براي وي بهتر است تا صد درهم هنگام مرگش صدقه کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لأن يؤدّب رجل ولده خير له من أن يتصدّق بصاع؛
اين که مردي فرزند خويش را ادب کند براي وي بهتر است از پيمانه اي صدقه کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لأن يأخذ أحدکم حبله ثمّ يغدوا إلي الجبل فيحتطب فيبيع فيأکل و يتصدّق خير له من أن يسأل النّاس؛
اين که يکي از شما ريسمان خويش بر گيرد و به کوه رود و هيزم فراهم آرد و بفروشد و بخورد و صدقه کند براي وي بهتر است که از مردم بخواهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لأنا من فتنه السّرّاء أخوف عليکم من فتنه الضّرّاء، إنّکم ابتليتم بفتنه الضّرّاء فصبرتم و إنّ الدّنيا حلوه خضره ؛
من در باره شما از فتنه گشايش بيش از فتنه تنگ دستي بيم دارم شما به فتنه تنگدستي مبتلا شديد و صبر کرديد حقا که دنيا شيرين و دلفريب است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لأنا أشدّ عليکم خوفا من النّعم منّي من الذّنوب ألا أنّ النّعم الّتي لا تشکر هي الحتف القاضي؛
من در باره شما از نعمتها بيشتر از گناهان بيمناکم بدانيد که نعمت هايي که شکر آن نگزارند هلاک قطعي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۹۴
للَّه أقدر عليک منک عليه؛
قدرت خدا بر تو از قدرت تو بر او بيشتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
للَّه أفرح بتوبه التّائب من الظّمآن الوارد، و من العقيم الوالد، و من الضّال الواجد فمن تاب إلي اللَّه توبه نصوحا أنسي اللَّه حافظيه و جوارحه و بقاع الأرض کلّها خطاياهو ذنوبه؛
خداوند از توبه توبه گذار بيشتر از تشنه اي که به آب در آيد و عقيمي که بزايد و گم کرده اي که بيابد خوشحال مي شود هر کس به خدا از روي خلوص توبه برد، خداوند خطاها و گناهان وي را از ياد دو فرشته نگهبان و اعضاي وي و همه نقاط زمين ببرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الکيّس من دان نفسه و عمل لما بعد الموت و العاجز من اتّبع نفسه هواها و تمنّي علي اللَّه الأماني؛
هوشيار آن است که بر خويش مسلط است و براي پس از مرگ عمل کند و ناتوان آن است که هوسهاي خويش را تبعيت کند و از خدا آرزوهاي بسيار دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الکلمه الطّيّبه صدقه؛
سخن نيکو صدقه است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الکلمه الحکمه ضالّه المؤمن فحيث وجدها فهو أحقّ بها؛
سخن حکمت آميز گمشده مؤمن است و هر کجا بيابدش بدان شايسته تر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۲۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الکاسب من يده خليل اللَّه؛
کسي که به دست خويش کسب کند، دوست خداست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کيف يقدّس اللَّه أمّه لا يؤخذ من شديدهم لضعيفهم؟؛
خداوند مردمي را که حق ضعيفان را از نيرومندشان نگيرند، چگونه تقديس کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کونوا في الدّنيا أضيافا، و اتّخذوا المساجد بيوتا، عوّدوا قلوبکم الرّقّه و أکثروا التّفکر و البکاء و لا تختلفنّ بکم الأهواء تبنون ما لا تسکنون و تجمعون ما لا تأکلون و تأملون ما لا تدرکون؛
در دنيا چون ميهمانان باشيد و مسجدها را خانه کنيد دلها را به رقت عادت دهيد و انديشه و گريه بسيار کنيد و هوسها شما را از راه نبرد بناها مي سازيد که در آن ساکن نمي شويد و چيزها فراهم مي کنيد که نمي خوريد و اميدها داريد که بدان نمي رسيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کن ورعا تکن أعبد النّاس و کن قنعا تکن أشکر النّاس و أحبّ للنّاس ما تحبّ لنفسک تکن مؤمنا و أحسن مجاوره من جاورک تکن مسلما و أقلّ الضّحک فإنّ کثرهالضّحک تميت القلب؛
پرهيزکار باش تا عابدتر از همه باشي، قانع باش تا شکرگزارتر از همه باشي، هر چه براي خويش خواهي براي مردم بخواه تا مؤمن باشي و با مجاوران خويش نيکو مجاورت کن تا مسلمان باشي و خنده کمتر کن که خنده بسيار دل را بميراند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کن في الدّنيا کأنّک غريب أو عابر سبيل وعد نفسک من أصحاب القبور؛
در دنيا چنان باش که گويي غريبي يا رهگذر و خويشتن را از اهل قبور شمار.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کم من عاقل و هو حقير عند النّاس ذميم المنظر ينجو غدا و کم من ظريف اللّسان جميل المنظر عظيم الشأن هالک غدا في القيامه؛
بسا عاقل که پيش مردم حقير است و منظري زشت دارد و فردا نجات يابد و بسا خوش زبان زيبا منظر بزرگ شأن که فردا در قيامت هلاک شدني است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کما تکونوا يولّي عليکم؛
چنان که هستيد بر شما حکومت کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلوا و اشربوا و تصدّقوا و ألبسوا في غير إسراف و لا مخيله؛
بخوريد و بنوشيد و صدقه دهيد و بپوشيد بي اسراف و تکبر.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلوا جميعا و لا تفرّقوا فإنّ طعام الواحد يکفي الأثنين و طعام الأثنين يکفي الثّلاثه و الأربعه کلوا جميعا و لا تفرّقوا فإنّ البرکه مع الجماعه؛
با هم غذا خوريد و پراکنده مشويد که غذاي يکي براي دو تن کافي است و غذاي دو تن براي سه تن و چهار تن کافي است، با هم غذا خوريد و پراکنده مشويد که برکت قرين جماعت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّما طال عمر المسلم کان له خير؛
عمر مسلمان هر چه دراز شود، خير اوست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۰۹
کلّ نفس من بني آدم سيّد فالرّجل سيّد أهله، و المرأه سيّده بيتها؛
هر يک از فرزندان آدم فرمان روايي است: مرد فرمانرواي کسان خويش است و زن فرمانرواي خانه خويش است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ نفس تحشر علي هواها، فمن هوي الکفره فهو مع الکفره و لا ينفعه عمله شيئا؛
هر کسي را با دلبستگيش محشور کنند، هر که به کافران دلبسته باشد با کافران است و عملش سودش ندهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ معروف صدقه و ما أنفق المسلم من نفقه علي نفسه و أهله کتب له بها صدقه و ما وقي به المرء المسلم عرضه کتب له به صدقه؛
هر کار نيکي صدقه است و هر چه مسلمان بر خويش و کسان خويش خرج کند در قبال آن براي او صدقه اي نويسند و هر چه مسلمان به وسيله آن آبروي خويش محفوظ دارد در قبال آن برايش صدقه اي نويسند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ علم وبال يوم القيامه إلّا من عمل به؛
همه علم ها روز قيامت وبال است مگر علمي که بدان عمل کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ أمّتي معافي إلّا المجاهرين و إنّ من الجهار أن يعمل الرّجل باللّيل عملا ثمّ يصبح و قد ستره اللَّه تعالي فيقول عملت البارحه کذا و کذا و قد بات يستره ربّه و يصبح يکشف ستر اللَّه عنه؛
همه امت من بخشوده اند مگر تظاهر کنان (به فسق)، از جمله تظاهر اين است که مرد به شب عملي کند و به صبح، با آن که خدا عمل او را مستور داشته گويد شب گذشته چنان و چنان کردم، پروردگارش به شب مستورش داشته و به روز پرده خدا را از خويش برمي دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ الذّنوب يؤخّر اللَّه تعالي ما شاء منها إلي يوم القيامه إلّا عقوق الوالدين فإنّ اللَّه يعجّله لصاحبه في الحياه الدّنيا قبل الممات؛
خداي والا، از همه گناهان هر چه را خواهد تا روز رستاخيز مؤخر دارد مگر نارضايي پدر و مادر که خدا سزاي آن را در زندگي دنيا پيش از مرگ دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ امرئ حسيب نفسه؛
هر کس حسابگر خويشتن است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ شي ء ينقص إلّا الشّرّ فإنّه يزداد فيه؛
هر چيزي کاسته شود به جز شر که فزوني گيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ بني آدم خطّاء و خير الخطّائين التّوابين؛
همه فرزندان آدم خطا کارند و بهترين خطاکاران توبه گرانند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلّ معروف صدقه؛
هر کار نيکي صدقه است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلمه الحکمه ضالّه کلّ حکيم؛
گفتار حکمت آميز گمشده هر خردمندي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کلام ابن آدم کلّه عليه لا له إلّا أمرا بمعروف أو نهيا عن منکر أو ذکر اللَّه تعالي؛
گفتار فرزند آدم به ضرر اوست نه به نفع او مگر امر به معروفي يا نهي از منکري يا ذکر خداي والا.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفّ شرّک عن النّاس فإنّها صدقه منک علي نفسک؛
شر خويش را از مردم کوتاه کن که اين صدقه اي است که به خويشتن مي دهي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفاره من اغتبت أن تستغفر له؛
کفاره کسي که عيب وي کرده اي اين است که براي او آمرزش بخواهي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفّاره الذّنب النّدامه و لو لم تذنبوا لأتي اللَّه بقوم يذنبون ليغفر لهم؛
کفاره گناه پشيماني است اگر شما گناه نمي کرديد خدا مردمي پديد مي آورد که گناه کنند تا بيامرزدشان.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بالمرء إثما أن يشار إليه بالأصابع إن کان خيرا فهي مزلّه إلّا من رحم اللَّه تعالي و إن کان شرّا فهو شرّ؛
براي مرد همين گناه بس که انگشت نما باشد اگر بخير باشد لغزش است مگر آن که خدايش رحم کند و اگر بشر باشد که شراست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بالمرء نصرا أن ينظر إلي عدوّه في معاصي اللَّه؛
براي فيروزي مرد همين بس که دشمن خويش را در معاصي خدا ببيند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بک إثما أن لا تزال مخاصما؛
همين گناه تو را بس که پيوسته در حال مخاصمه باشي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بالمرء سعاده أن يوثق به في أمر دينه و دنياه؛
خوشبختي مرد همين بس که در کار دين و دنيايش بر او اعتماد کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بالموت مزّهدا في الدّنيا و مرغبا في الآخره؛
چه وسيله اي است مرگ براي بي رغبتي به دنيا و رغبت به آخرت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بالموت واعظا و کفي باليقين غني؛
چه پند آموزيست مرگ و چه غنايي است ايمان.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بالمرء من الکذب أن يحدّث بکلّ ما سمع و کفي بالمرء من الشّحّ أن يقول آخذ حقي لا أترک منه شيئا؛
دروغگويي مرد همين بس که هر چه بشنود بگويد و بخل مرد همين بس که گويد حق خويش را مي گيرم و از چيزي نمي گذرم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضَلُ النّاسِ عِندَ اللّه مَنزِلَةً وَأَقرَبُهُم مِنَ اللّه وَسيلَةً المُحسِنُ يُکَفَّرُ إحسانُهُ؛
بهترين مردم در نزد خداوند و نزديک ترين آنان به او، نيکوکاري است که از نيکي او قدرداني نمي شود.
بحارالأنوار، ج۷۵، ص۴۴، ح۱
حديث - ۱۳۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بالمرء کذبا أن يحدّث لکلّ ما سمع؛
دروغگويي مرد همين بس که هر چه بشنود بگويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بالمرء فقها إذا عبد اللَّه و کفي بالمرء جهلا إذا أعجب برأيه؛
دانش مرد همين بس که خدا را پرستد و ناداني مرد همين بس که دلبسته رأي خويش باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بالمرء علما أن يخشي اللَّه و کفي بالمرء جهلا أن يعجب بنفسه؛
در علم مرد همين بس که از خدا ترسد و در جهل مرد همين بس که مفتون خويش باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بالمرء إثما أن يضيع من يقوت؛
گناهکاري مرد همين بس که عيال خويش را بي تکليف گذارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کفي بالدّهر واعظا و بالموت مفرّقا؛
چه آموزگاريست روزگار و چه جماعت پراکني است مرگ.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کرم المرء دينه و مروّته عقله و حسبه خلقه؛
کرامت مرد به دين اوست و مروت وي به عقل اوست و شرف وي به اخلاق اوست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کثره الضّحک تميت القلب؛
خنده بسيار دل را بميراند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کبرت خيانه أن تحدّث أخاک حديثا هو لک به مصدّق و أنت له کاذب؛
خيانتي بزرگ است که به برادر خويش سخني گويي که راستگويت شمارد و تو دروغگو باشي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کبر مقتا عند اللَّه الأکل من غير جوع و النّوم من غير سهر و الضّحک من غير عجب؛
خوردن بي گرسنگي و خواب بدون خستگي و خنده بي شگفت نزد خدا به سختي منفور است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کان علي الطّريق غصن شجره يؤذي النّاس فأماطها رجل فادخل الجنّه؛
شاخه درختي در راه بود که مردم را آزار مي داد مردي آن را دور کرد و به بهشتش بردند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کاد الحسد أن يغلب القدر؛
بيم آن است که چشم زخم بر تقدير غالب شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کاتم العلم يلعنه کلّ شي ء حتّي الحوت في البحر و الطّير في السّماء؛
همه چيز حتي ماهي دريا و مرغ هوا نهان کننده علم را لعنت کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قيّدها و توکّل؛
شتر را ببند و توکل کن.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قوا بأموالکم عن أعراضکم؛
آبرويتان را به وسيله اموالتان حفظ کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قوام المرء عقله و لا دين لمن لا عقل له؛
اعتبار مرد به عقل اوست و هر که عقل ندارد، دين ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قولوا خيرا تغنموا و اسکتوا عن شرّ تسلموا؛
خير گوييد تا بهره بريد و از شر خاموش مانيد تا به سلامت رويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قل الحقّ و إن کان مرّا؛
حق را بگو و گرچه تلخ باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قليل تؤدّي شکره خير من کثير لا تطيقه؛
اندکي که شکر آن توان گذاشت بهتر از بسياري که تاب آن نتواني داشت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قليل العمل ينفع مع العلم و کثير العمل لا ينفع مع الجهل؛
عمل اندک با علم سودمند افتد و عمل بسيار با جهل سود ندهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قد أفلح من رزق لبّا؛
هر که را خرد داده اند، رستگاري يافته است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قد أفلح من أخلص قلبه للإيمان و جعل قلبه سليما و لسانه صادقا و نفسه مطمئنّه و خليقته مستقيمه و أذنه مستمعه و عينه ناظره؛
هر که ايمان قلبش خالص باشد و قلب خويش سالم و زبان خويش راستگو و جان خويش آرام و خوي خويش مستقيم و گوش خويش شنوا و چشم خويش را نگران کند، رستگار شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قال اللَّه تعالي يا ابن آدم تؤتي کلّ يوم برزقک و أنت تحزن و ينقص کلّ يوم من عمرک و أنت تفرح أنت فيما يکفيک و تطلب ما يطغيک لا بقليل تقنع و لا من کثير تشبع؛
خداي والا فرمايد: اي پسر آدم هر روز روزي تو دهند و غمگين باشي و هر روز از عمر تو کاسته شود و شادماني کني، آنچه تو را کفايت کند داري و آنچه تو را به طغيان کشاند، مي طلبي نه به کم قانع شوي و نه با بسيار سير.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قال اللَّه تعالي من لا يدعوني أغضب عليه؛
خداي والا فرمايد: هر که مرا نخواهد بر او خشمگين شوم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قال اللَّه تعالي يا ابن آدم ثلاثه: واحده لي و واحده لک و واحده بيني و بينک فأمّا الّتي لي فتعبدني لا تشرک بي شيئا، و أمّا الّتي لک فما عملت من عمل جزيتک به فإن أغفر فأنا الغفور الرّحيم و أمّا الّتي بيني و بينک فعليک الدّعاء و المسأله و علي الاستجابه و العطاء؛
خداي والا فرمايد: اي فرزند آدم سه چيز هست يکي خاص من، يکي خاص تو، و يکي ميان من و تو. اما آن که خاص من است آن که مرا بپرستي و چيزي را با من انباز نکني اما آنچه خاص تو است هر چه عمل کني سزاي تو دهم و اگر بيامرزم من آمرزگار رحيمم، اما آنچه ميان من و تو است از تو دعا کردن و خواستن و از من اجابت و عطا کردن.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قال اللَّه تعالي أنا عند ظنّ عبدي بي إن ظنّ خيرا فله و إن ظنّ شرّا فله؛
خداي والا فرمايد: من با گمان بنده ام که به من دارد قرينم. اگر نيکو گمان کند، نيکي يابد و اگر بد گمان برد بد بيند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قال اللَّه تعالي: إذا وجّهت إلي عبد من عبيدي مصيبه في بدنه أو في ولده أو في ماله فاستقبله بصبر جميل استحييت يوم القيامه أن أنصب له ميزانا أو أنشر له ديوانا؛
خداي والا فرمايد: وقتي مصيبت تن يا فرزند يا مال، متوجه يکي از بندگان خويش کنم و او با صبر نيکو مصيبت را استقبال کند، روز قيامت شرم دارم که ميزاني براي او نصب کنم يا دفتري براي او پهن کنم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قال اللَّه تعالي: أحبّ ما تعبدني به عبدي النّصح لي؛
خداي والا فرمايد: محبوبترين عبادتي که بنده براي من تواند کرد، خلوص است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قال اللَّه تعالي: إذا تقرّب إليّ العبد شبرا تقرّبت إليه ذراعا و إذا تقرّب إليّ ذراعا تقرّبت منه باعا و إذا أتاني مشيا أتيته هروله؛
خداي والا فرمايد: وقتي بنده يک وجب به من نزديک شود، ذراعي بدو نزديک شوم و چون ذراعي به من نزديک شود، بيش از دو ذراع به او نزديک شوم و اگر ملايم به سوي من آيد، بشتاب بسوي او شوم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قال اللَّه تعالي، يؤذيني ابن آدم يسبّ الدّهر و أنا الدّهر بيدي الأمر أقلّب اللّيل و النّهار؛
خداي والا فرمايد: فرزند آدم مرا آزار مي کند که به روزگار ناسزا مي گويد، روزگار منم و کارها به دست من است و شب و روز را تغيير مي دهم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قال اللَّه تعالي: إذا همّ عبدي بحسنه و لم يعملها کتبتها له حسنه فإن عملها کتبتها له عشر حسنات إلي سبعمائه ضعف و إذا همّ بسيّئه و لم يعملها لم أکتبها عليه فإن عملها کتبتها عليه سيّئه واحده؛
خداي والا فرمايد: وقتي بنده من کار نيکي اراده کند و نکند آن را يک کار نيک براي وي ثبت کنم و اگر بکند ده کار نيک تا هفتصد برابر ثبت کنم و وقتي کار بدي اراده کند و نکند بر عهده او ثبت نکنم و اگر بکند يک کار بد بر عهده او ثبت کنم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قال اللَّه تعالي: من لم يرض بقضائي و لم يصبر علي بلائي فليلتمس ربّا سواي؛
خداي والا فرمايد: هر که به قضاي من رضا ندهد و بر بلاي من صبر نکند، خدايي جز من جويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
قاربوا و سدّدوا ففي کلّ ما يصاب به المسلم کفّاره حتّي النّکبه ينکبها و الشّوکه يشاکها؛
دوستي کنيد و به صلاح آييد، مسلمان هر چه بيند کفاره اوست حتي مصيبتي که بدو رسد و خاري که در پايش رود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الفاجر الرّاجي لرحمه اللَّه تعالي أقرب منها من العابد المقنط؛
بد کاري که به رحمت خداي والا اميد دارد از عابد مأيوس، به خدا نزديک تر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
فکره ساعه خير من عباده ستّين سنه؛
ساعتي انديشيدن بهتر از شصت سال عبادت کردن است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
فضوح الدّنيا أهون من فضوح الآخره؛
رسوايي دنيا آسانتر از رسوائي آخرت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
فضل الشّابّ العابد الّذي يعبد في صباه علي الشّيخ الّذي يعبد بعد ما کبرت سنّه کفضل المرسلين علي ساير النّاس؛
فضيلت جوان عابد که از آغاز جواني عبادت کند بر پيري که وقتي سن بسيار يافت، عبادت کند چون فضيلت پيامبران بر ساير مردم است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
فاعل الخير خير منه و فاعل الشّرّ شرّ منه؛
عامل خير از خير بهتر و عامل شر از شر بدتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۶۹
غفر اللَّه عزّ و جلّ لرجل أماط غصن شوک عن الطّريق ما تقدّم من ذنبه و ما تأخّر؛
مردي که شاخه تيغي از راه بردارد خدا گناهان کهنه و تازه او را بيامرزد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العين حقّ و لو کان شي ء سابق القدر سبقته العين؛
چشم بد حق است اگر چيزي از تقدير پيشي مي گرفت، چشم بد بود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العين حقّ يحضرها الشّيطان و حسد ابن آدم؛
چشم بد حق است شيطان و حسد بني آدم آن را پديد مي آورد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العلم و المال يستران کلّ عيب و الجهل و الفقر يکشفان کلّ عيب؛
علم و مال هر عيبي را بپوشاند و جهل و فقر هر عيبي را نمايان کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العقل آلف مألوف؛
عقل الفت گير است و الفت پذير.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العقل في أمر الدّنيا مضرّه و العقل في أمر الدّين مسرّه؛
عقل در کار دنيا مايه ضرر است و در کار دين مايه سرور.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العرف ينقطع فيما بين النّاس و لا ينقطع فيما بين اللَّه و بين من فعله؛
نکوئي ميان مردم فراموش مي شود اما ميان خدا و عامل نيکي فراموش نمي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العده دين، ويل لمن وعد ثمّ أخلف! ويل لمن وعد ثمّ أخلف! ويل لمن وعد ثمّ أخلف؛
وعده دادن چون دين به گردن گرفتن است، واي بر آن که وعده دهد و تخلف کند، واي بر آن که وعده دهد و تخلف کند، واي بر آن که وعده دهد و تخلف کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العبد المطيع لوالديه و لربّه في أعلي علّيّين؛
کسي که مطيع پدر و مادر و پروردگار خويش باشد، در اعلاي بهشت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العبد مع من أحبّ؛
هر کسي هم سنگ چيزي است که دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عينان لا يمسّهما النّار أبدا: عين بکت من خشيه اللَّه و عين باتت تحرس في سبيل اللَّه؛
دو چشم است که هرگز آتش بدان نرسد. چشمي که از ترس خدا گريسته و چشمي که شب را به حراست در راه خدا به سر برده.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عون العبد أخاه يوما خير من اعتکافه شهرا؛
کمک يک روزه که کسي به برادر خود کند بهتر از اعتکاف يک ماهه است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عوّدوا قلوبکم التّرقّب و أکثروا التفکّر؛
دلهاي خويش را به مراقبت عادت دهيد و انديشه بسيار کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عوّدوا المريض و اتّبعوا الجنائز تذکّرکم الآخره؛
بيمار را عيادت کنيد و جنازه را مشايعت کنيد که آخرت را بياد شما آرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عوّدوا المرضي، و مروهم فليدعوا لکم فإنّ دعوه المريض مستجابه و ذنبه مغفور؛
بيماران را عيادت کنيد و بگوئيدشان که براي شما دعا کنند که دعاي بيمار مستجاب و گناه او آمرزيده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عهد اللَّه تعالي أحقّ ما أدّي؛
پيمان خدا شايسته وفاست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عمي القلب الضّلاله بعد الهدي؛
کوري دل، گمراهي پس از هدايت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليک بالرّفق فإنّ الرّفق لم يکن في شي ء قطّ إلّا زانه و لا نزع من شي ء قطّ إلّا شانه؛
مدارا کن که مدارا در هرچه باشد، آن را زينت دهد و در هر چه نباشد، آن را خوار کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليکم باصطناع المعروف فإنّه يمنع مصارع السّوء، و عليکم بصدقه السرّ فإنّها تطفي غضب اللَّه عزّ و جلّ؛
اعمال نيک انجام دهيد که از سقوط هاي بد جلوگيري مي کند و صدقه نهان دهيد که خشم خدا عز و جل را خاموش مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليکم بالقناعه فإنّ القناعه مال لا ينفد؛
به قناعت خو کنيد زيرا قناعت مالي است که تمام شدني نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليکم بالقرآن، فاتّخذوه إماما و قائدا فإنّه کلام ربّ العالمين الّذي هو منه و إليه يعود، فآمنوا بمتشابهه و اعتبروا بأمثاله؛
با قرآن مانوس شويد و آن را پيشوا و رهبر خويش گيريد که قرآن گفتار خداي جهانيان است که از اوست و بسوي او باز مي رود به متشابه آن ايمان داشته باشيد و از مثل هاي آن عبرت گيريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليکم بالصدق فإنّه باب من أبواب الجنّه و إيّاکم و الکذب فإنّه باب من أبواب النّار؛
راستي پيشه کنيد که راستي دري از درهاي بهشت است و از دروغگويي بپرهيزيد که دروغ از درهاي جهنم است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليکم بالسّواک فإنّه مطيبه للفم مرضاه للرّبّ؛
مسواک کنيد که مايه پاکيزگي دهان و رضاي خداست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليکم بالتّواضع فإنّ التّواضع في القلب و لا يؤذينّ مسلم مسلما؛
تواضع کنيد که تواضع در دل است و مسلمان نبايد مسلمان را آزار کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليک بالرّفق و إيّاک و العنف و الفحش؛
ملايمت کن و از خشونت و ناسزا بپرهيز.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليک بحسن الکلام و بذل الطّعام؛
سخن نيک گوي و غذا به کسان ده.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليک بحسن الخلق و طول الصّمت فو الّذي نفسي بيده ما تجمّل الخلائق بمثلهما؛
نيکخوئي کن و خموشي طولاني گزين، قسم به خدايي که جان من بدست اوست خلايق زينتي مانند آن ندارند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليک بحسن الخلق، فإنّ أحسن النّاس خلقا أحسنهم دينا؛
نيک خويي کن که از مردم هر که نکوخوي تر دينش نکوتر.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليک بتقوي اللَّه فإنّها جماع کلّ خير؛
از ترس خدا غافل مباش که سر چشمه نيکي هاست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عليک بالسّجود فإنّک لا تسجد للَّه سجده إلّا رفعک اللَّه بها درجه و حطّ عنک بها خطيئه؛
از سجده غافل مشو که هر سجده اي براي خدا کني خداوند يک درجه تو را بالا برد و گناهي از تو محو کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۳۹۹
عليک بالبرّ فإنّ صاحب البرّ يعجبه أن يکون النّاس بخير و في خصب؛
به نيکي کوش که نيکوکار دوست دارد مردم در خير و فراواني باشند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
علّموا و لا تعنفوا فإنّ المعلّم خير من المعنف؛
تعليم دهيد و خشونت مکنيد که آموزگار بهتر از خشونت گر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
علّموا و يسّروا، و لا تعسّروا و بشّروا و لا تنفّروا و إذا غضب أحدکم فليسکت؛
تعليم دهيد و سهل گيريد و سخت مگيريد گشاده رويي کنيد و خشونت مکنيد و چون يکي از شما خشمگين شود، خاموش ماند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
علامه حبّ اللَّه تعالي حبّ ذکر اللَّه و علامه بغض اللَّه بغض ذکر اللَّه عزّ و جلّ؛
نشان محبت خدا علاقه به ذکر خداست و نشان دشمني خدا بي علاقگي به ذکر خداي عز و جل است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عفّوا تعفّ نساؤکم و برّوا آباءکم تبرّکم أبناؤکم و من اعتذر إلي أخيه المسلم من شي ء بلغه عنه فلم يقبل عذره لم يرد عليّ الحوض؛
عفت ورزيد تا زنانتان عفيف شوند و با پدرانتان نيکي کنيد تا فرزندانتان با شما نيکي کنند و هر که از برادر مسلمان خويش در باره رنجشي که از او دارد، عذر بخواهد و عذرش را نپذيرد بر سر حوض به نزد من نيايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عفو اللَّه أکبر من ذنوبک؛
عفو خدا از گناهان تو بزرگتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عظم الأجر عند المصيبه و إذا أحبّ اللَّه قوما ابتلاهم؛
مصيبت را پاداش بزرگ دهند و چون خدا گروهي را دوست دارد، مبتلايشان کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عش ما شئت فإنّک ميّت و أحبب ما أحببت فإنّک مفارقه و اعمل ما شئت فإنّک مجزيّ به؛
هر چه خواهي بمان که خواهي مرد، هر که را خواهي دوست بدار که از او جدا خواهي شد و هر چه خواهي بکن که سزاي آن را خواهي ديد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عد من لا يعودک و اهد لمن لا يهدي لک؛
از آن که تو را عيادت نمي کند، عيادت کن و به آن کس که هديه به تو نمي دهد، هديه بده.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عجبا للمؤمن فو اللَّه لا يقضي اللَّه للمؤمن قضاء إلّا کان خيرا له؛
کار مؤمن عجيب است به خدا که خدا قضائي براي مؤمن مقرر ندارد مگر مايه خير او باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عجبا لأمر المؤمن، إنّ أمره کلّه له خير و ليس ذلک لأحد إلّا للمؤمن إن أصابته سرّاء شکر و کان خيرا له و إن أصابته ضرّاء صبر فکان خيرا له؛
کار مؤمن عجيب است که کار او همه برايش نيک است و هيچ کس جز مؤمن چنين نيست اگر سختي بدو رسد، شکر کند و براي او نيک باشد و اگر مرضي بدو رسد، صبر کند و براي او نيک باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عجبت لغافل و لا يغفل عنه عجبت لمؤمّل دنيا و الموت يطلبه و عجبت لضاحک ملأ فمه و لا يدري أرضي اللَّه عنه أم أسخطه؛
عجب دارم از غافلي که از او غافل نشوند و عجب دارم از آرزومند دنيا که مرگ در طلب اوست و عجب دارم از آن که از ته دل بخندد و نداند که آيا خدا از او خشنود است يا خشمگين.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عاقبوا أرقّاءکم علي قدر عقولهم؛
بندگان خويش را به اندازه عقولشان عقوبت کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عايد المريض يمشي في طريق الجنّه حتّي يرجع؛
کسي که بيماري را عيادت کند تا وقتي که باز گردد در راه بهشت قدم مي زند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الطّبيب اللَّه و لعلّک ترفق بأشياء تخرق بها غيرک؛
طبيب حقيقي خداست شايد چيزهائي براي تو مناسب است که براي غير تو نامناسب است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۱۴
الطّاعم الشّاکر بمنزله الصّائم الصّابر؛
غذا خور شکرگزار چون روزه دار صبور است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طوبي لمن ملک لسانه و بکي علي خطيئته؛
خوشا آن که اختيار زبان خويش دارد و بر گناه خويش بگريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طوبي لمن ذلّ في نفسه و حسنت خليقته و أنفق الفضل من ماله و أمسک الفضل من قوله و وسعته السّنّه و لم يعدها إلي البدعه؛
خوشا آن که در پيش خويش خوار است و خوي او نيک است و فزوني مال خويش ببخشد و فزوني گفتار خويش نگه دارد و پير و سست باشد و از سنت به بدعت نرود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طوبي لمن هدي للإسلام و کان عيشه کفافا و قنع؛
خوشا آن که به اسلام هدايت شود و معيشت او به حد کفاف باشد و قناعت کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طوبي لمن رزقه اللَّه الکفاف ثمّ صبر عليه؛
خوشا آن که خدا روزي او به حد کفاف داده باشد و بر آن صبر کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طوبي لمن ترک الجهل و أتي الفضل و عمل بالعدل؛
خوشا آن که سبک سري نکند و فزوني را ببخشد و به عدالت عمل کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طوبي لمن أسلم و کان عيشه کفافا؛
خوشا آن که مسلمان است و معيشت کفاف دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طوبي للسّابقين إلي ظلّ اللَّه الّذين إذا أعطوا الحقّ قبلوه و الّذين يحکمون للنّاس بحکمهم لأنفسهم؛
خوشا آنان که زودتر از همه به سايه خدا روند آنها که وقتي با حق روبرو شوند آن را بپذيرند کساني که براي مردم همان حکم کنند که براي خويش کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طوبي للمخلصين أولئک مصابيح الهدي تنجلي بهم کلّ فتنه ظلماء؛
خوشا مخلصان آنان چراغ هاي هدايتند و به پرتو آنها هر فتنه تاريک روشن شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طلب العلم فريضه علي کلّ مسلم و مسلمه؛
جستن علم بر هر مرد مسلمان و هر زن مسلمان واجب است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طعام السخيّ دواء و طعام الشحيح داء؛
غذاي سخاوت مند دوا و غذاي بخيل درد است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله. مي فرمايند:
طالب العلم للَّه أفضل عند اللَّه من المجاهد في سبيل اللَّه؛
هر که علم براي رضاي خدا جويد نزد خدا از مجاهد في سبيل اللَّه بهتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طاعه اللَّه طاعه الوالد و معصيه اللَّه معصيه الوالد؛
اطاعت پدر اطاعت خداست و نافرماني پدر نافرماني خداست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الضّيف يأتي برزقه و يرتحل بذنوب القوم، يمحّص عنهم ذنوبهم؛
مهمان روزي خويش بيارد گناهان کسان ببرد و گناهان آنها را پاک کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الضّيافه ثلاثه أيّام فما زاد فهو صدقه و علي الضّيف أن يتحوّل بعد ثلاثه أيّام؛
مهماني سه روز است و هر چه بيشتر شد صدقه است و مهمان بايد پس از سه روز تغيير جا دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ضحک ربّنا من قنوط عباده؛
پروردگار ما از نوميدي بندگان خويش عجب دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّلاه تسوّد وجه الشّيطان و الصّدقه تکسّر ظهره و التّحاب في اللَّه يقطع دابره فإذا فعلتم ذلک تباعد منکم کمطلع الشّمس من مغربها؛
نماز چهره شيطان را سياه کند و صدقه دادن پشت او را بشکند و دوستي در راه خدا ريشه او را مي کند و وقتي چنين کرديد از شما به فاصله شرق و غرب دوري کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصلح جائز بين المسلمين إلّا صلحا أحلّ حراما أو حرّم حلالا؛
هر صلحي ميان مسلمانان رواست مگر صلحي که حرامي را حلال يا حلالي را حرام کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّدقات بالغدوات يذهبن بالعاهات؛
صدقه صبحگاه مرض ها را مي برد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّدقه علي وجهها و اصطناع المعروف و برّ الوالدين و صله الرّحم تحوّل الشّقاء سعاده و تزيد في العمر و تقي مصارع السّوء؛
صدقه به موقع و نيکوکاري و نيکي با پدر و مادر و پيوستگي خويشاوند بدبختي را به خوشبختي مبدل کند و عمر را افزايش دهد و از مرگ هاي بد جلوگيري کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّدقه تمنع ميته السّوء؛
صدقه مانع مرگ بد مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّدقه علي القرابه صدقه وصله؛
صدقه به خويشاوندان هم صدقه است هم پيوستگي خويشاوندان.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّدقه تطفي ء الخطيئه کما يطفي ء الماء النّار؛
صدقه گناه را خاموش مي کند چنان که آب آتش را خاموش مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصدق طمأنينه و الکذب ريبه؛
راستي مايه آرامش است و دروغ مايه تشويش.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّحه و الفراغ نعمتان مکفورتان؛
صحت و فراغت دو نعمت است که کفران آن کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الصّبحه تمنع الرّزق؛
خواب صبحگاهان مانع روزي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صنفان من النّاس إذا صلحا صلح النّاس و إذا فسدا فسد النّاس العلماء و الامراء؛
دو گروه از مردمند که اگر صالح بودند مردم به صلاح آيند و اگر فاسد بودند به فساد گرايند، دانشوران و زمامداران.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صلوا قراباتکم و لا تجاوروهم فإنّ الجوار يورث بينکم الضّغائن؛
با خويشان دوستي کنيد و همسايه ايشان مشويد که همسايگي ميان شما کينه ها پديد آرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صل من قطعک و أحسن إلي من أساء إليک و قل الحقّ و لو علي نفسک؛
با هر که از تو ببرد پيوند گير و با آن که با تو بدي کرده نکوئي کن و حق را بگو و گر چه بر ضرر خودت باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صله القرابه مثراه في المال محبّه في الأهل منساه في الأجل؛
پيوند خويشاوندي مايه فراواني مال و محبت کسان و تأخير اجل است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صله الرّحم تزيد في العمر و صدقه السّرّ تطفي ء غضب الرّبّ؛
پيوند خويشان عمر را فزوني دهد و صدقه نهان خشم پروردگار را خاموش کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صل من قطعک و أعط من حرمک و اعف عمّن ظلمک؛
با آن که از تو بريده پيوند گير و آن که تو را محروم کرده عطايش ده و از آن که با تو ستم کرده در گذر.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صدقه السّرّ تطفي ء غضب الرّبّ؛
صدقه نهان خشم پروردگار را خاموش مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صدقه المرء المسلم تزيد في العمر و تمنع ميته السّوء و يذهب اللَّه تعالي بها الفخر و الکبر؛
صدقه مرد مسلمان عمر را فزوني دهد و از مرگ بد جلوگيري کند و خداي والا به وسيله آن تفاخر و تکبر را ببرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صدق اللَّه فصدقه؛
خدا راستگوست با او راست باش.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الشّيخ يضعف جسمه و قلبه شابّ علي حبّ اثنتين طول الحياه و حبّ المال؛
تن پير ناتوان مي شود و دل وي بر محبت دو چيز جوان است: عمر دراز و محبت مال.
نهج الفصاحه
.
حديث - ۱۴۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شرّ النّاس منزله يوم القيامه من يخاف لسانه أو يخاف شرّه؛
روز قيامت موقعيت آن کس از همه مردم بدتر است که از زبانش ترسند يا از شرش بيم کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شرّ النّاس المضيق علي أهله؛
بدترين مردم آن کس است که بر اهل خانه خود سخت گيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شرّ النّاس الّذي يسأل باللَّه ثمّ لا يعطي؛
بدترين مردم آن کس است که بنام خدا از او بخواهند و ندهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شرار أمّتي الثّرثارون المتشدّقون المتفيهقون و خيار أمّتي أحاسنهم أخلاقا؛
بدان امت من پر گويان پر چانه پر مدعايند و نيکان امت من آنهايند که نيک خوترند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شرّ الناس من أکل وحده و منع رفده و جلد عبده و شرّ منه من لا يقيل عثره و لا يقبل معذره و شرّ منه من لا يرجي خيره و لا يؤمن شرّه؛
بدترين مردم آن کس است که تنها غذا خورد و رسيده خويش را بي نصيب کند و بنده خويش را بزند و بدتر از او کسي است که خطائي را نبخشد و عذري نپذيرد و بدتر از او کسي است که به خيرش اميد نيست و از شرش امان نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الشّديد من غلب نفسه؛
نيرومند آن است که بر خويشتن مسلط شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شتّان ما بين عملين عمل تذهب لذّته و تبقي تبعته و عمل تذهب مؤنته و تبقي أجره؛
ميان دو عمل بسيار فرق است عملي که لذت آن برود و عواقب آن بماند و عملي که زحمت آن برود و پاداش آن بماند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شاهد الزّور لا تزول قدماه حتّي يوجب اللَّه له النّار؛
شاهد دروغ قدم برندارد تا جهنم بر او واجب شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
السّماح رباح و العسر شؤم؛
سهل انگاري مايه سودا است و سختگيري شوم است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
السّلام قبل السّؤال فمن بدأکم بالسّؤال قبل السّلام فلا تجيبوه؛
سلام مقدم بر سؤال است هر که پيش از سلام به سؤال آغاز کرد جوابش مدهيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سکوت اللّسان سلامه الإنسان؛
خاموشي زبان مايه سلامت انسان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
السّعاده کلّ السّعاده طول العمر في طاعه اللَّه؛
سعادت کامل عمر دراز در اطاعت خداست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
السّخيّ الجهول أحبّ إلي اللَّه من العالم البخيل؛
سخاوتمند نادان نزد خدا از دانشمند بخيل محبوبتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
السّخيّ إنّما يجود بحسن الظّنّ باللَّه و البخيل إنّما يبخل بسوء الظّنّ باللَّه؛
سخاوتمند به سبب خوش گماني به خدا سخاوت مي کند و بخيل به علت بدگماني به خدا بخل مي ورزد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
السّخيّ قريب من اللَّه قريب من النّاس قريب من الجنّه بعيد من النّار، و البخيل بعيد من اللَّه بعيد من النّاس بعيد من الجنّه قريب من النّار، و الجاهل السّخيّ أحبّ إلي اللَّه من عالم بخيل؛
سخاوتمند به خدا نزديک و به مردم نزديک و به بهشت نزديک و از جهنم دور است و بخيل از خدا دور و از مردم دور و از بهشت دور و به جهنم نزديک است، نادان سخاوتمند نزد خدا از عالم بخيل محبوبتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
السّاعي علي الأرمله و المسکين کالمجاهد في سبيل اللَّه أو القائم اللّيل الصّائم النّهار؛
آنکه در کار بيوه و يتيم بکوشد چون مجاهد راه خدا يا نمازگزار شب يا روزه دار روز است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سلوا أهل الشّرف عن العلم فإن کان عندهم علم فاکتبوه فإنّهم لا يکذبون؛
شريفان را از علم بپرسيد اگر علمي نزد ايشان بود بنويسيد که آنها دروغ نمي گويند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سلوا اللَّه علما نافعا و تعوّذوا باللَّه من علم لا ينفع؛
از خدا عملي سودمند بخواهيد و از علمي که سود ندهد به خدا پناه بريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سلوا اللَّه العفو و العافيه فإنّ أحدا لم يعط بعد اليقين خيرا من العافيه؛
از خدا بخشش و عافيت طلب کنيد که پس از ايمان، هيچ کس را چيزي بهتر از عافيت نداده اند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سلوا اللَّه کلّ شي ء حتّي الشّسع فإنّ اللَّه إن لم ييسّره لم يتيسّر؛
همه چيز حتي بند صندل را از خدا بخواهيد که اگر خدا آن را ميسور نکند، ميسر نخواهد شد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سلوا اللَّه من فضله فإنّ اللَّه يحبّ أن يسأل، و أفضل العباده انتظار الفرج؛
خدا را از فضل او طلب کنيد که خدا دوست دارد که از او بخواهند، بهترين عبادتها انتظار گشايش است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سخافه بالمرء أن يستخدم ضيفه؛
سبک عقلي مرد آن است که مهمان خويش را به خدمت گيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ستّ خصال من الخير: جهاد أعداء اللَّه بالسّيف، و الصّوم في يوم الصّيف، و حسن الصّبر عند المصيبه، و ترک المراء، و الإنفاق في الخفا، و المحاباه في اللَّه؛
شش صفت نيکست پيکار با دشمنان خدا به وسيله شمشير و روزه در روز تابستان و نيک صبري به هنگام مصيبت و ترک مجادله و انفاق در نهان و دوستي در راه خدا.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سبع يجري للعبد أجرهنّ و هو في قبره بعد موته: من علّم علما، أو أجري نهرا، أو حفر بئرا، أو غرس نخلا، أو بني مسجدا، أو ورّث مصحفا، أو ترک ولدا يستغفر له بعدموته؛
هفت چيز است که پاداش آن براي بنده در قبر او و پس از مرگش دوام دارد کسي که علمي تعليم دهد، يا نهري به جريان آورد يا چاهي حفر کند يا نخلي بکارد يا مسجدي بسازد يا مصحفي به ارث گذارد يا فرزندي به جا نهد که پس از مرگش براي او آمرزش خواهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سباب المسلم فسوق و قتاله کفر و حرمه ماله کحرمه دمه؛
بدگوئي مسلمان گناه است و جنگ او کفر است و حرمت مال وي چون حرمت خون اوست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سافروا تصحّوا و ترزقوا؛
سفر کنيد تا تندرست شويد و روزي يابيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ساعات الأذي في الدّنيا يذهبن ساعات الأذي في الآخره؛
ساعتهاي آزار اين دنيا ساعت هاي آزار آخرت را نابود مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
زوّجوا الأکفاء و تزوّجوا الأکفاء، و اختاروا لنطفکم؛
به اشخاص هم شأن زن بدهيد و از اشخاص هم شأن زن بگيرند و محل نطفه هاي خود را به دقت انتخاب کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
زر القبور تذکر بها الآخره و اغسل الموتي فإنّ معالجه جسد خاو موعظه بليغه و صلّ علي الجنائز لعلّ ذلک يحزنک فإنّ الحزين في ظلّ اللَّه يوم القيامه يتعرّض لکلّ خير؛
به زيارت قبرها برو تا آخرت را بياد آري و مردگان را غسل بده زيرا زير و رو کردن جسد بي حرکت موعظه اي کامل است. بر مردگان نمازگزار شايد بدين وسيله غمگين شوي زيرا شخص غمگين روز رستاخيز در سايه خدا در معرض همه نيکيهاست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الرّمي خير ما لهوتم به؛
تير اندازي بهترين تفريحهاي شماست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الرّفق يمن و الخرق شؤم و إذا أراد اللَّه بأهل بيت خيرا أدخل عليهم باب الرّفق فإنّ الرّفق لم يکن في شي ء إلّا زانه و إنّ الخرق لم يکن في شي ء إلّا شانه؛
ملايمت مايه ميمنت است و خشونت مايه شئامت و همين که خداوند براي اهل خانه اي نيکي خواهد آنها را با ملايمت قرين کند زيرا ملايمت در هر چه باشد آن را زينت دهد و خشونت در هر چه باشد آن را خوار کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الرّغبه في الدّنيا تکثّر الهمّ و الحزن و البطانه تقسي القلب؛
علاقه به دنيا غم و اندوه را زياد مي کند و شکم پرستي دل را سخت مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الرّزق أشدّ طلبا للعبد من أجله؛
روزي بيشتر از مرگ در جستجوي بنده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الرّحم معلّقه بالعرش يقول: من وصلني وصله اللَّه و من قطعني قطعه اللَّه؛
خويشاوندي به عرش آويخته است و گويد هر که مرا پيوند دهد خدا او را پيوند دهد و هر که مرا ببرد خدا او را ببرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الرّجال أربعه سخيّ و کريم و بخيل و لئيم، فالسّخيّ الّذي يأکل و يعطي و الکريم الّذي لا يأکل و يعطي و البخيل الّذي يأکل و لا يعطي و اللّئيم الّذي لا يأکل و لا يعطي؛
مردان چهار قسمند بخشنده و جوانمرد و بخيل و فرومايه، بخشنده آن است که بخورد و بخوراند، جوان مرد آن است که نخورد و بخوراند، بخيل آن است که بخورد و نخوراند و فرومايه آن است که نه بخورد و نه بخوراند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الرّاحمون يرحمهم الرّحمن تبارک و تعالي. ارحموا من في الأرض يرحمکم من في السّماء؛
خداوند رحيمان را رحم ميکند با آنها که در زمين اند رحم کنيد تا آن که در آسمان است به شما رحم کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رفع العلم عن ثلاثه: عن المجنون المغلوب علي عقله حتّي يبرء و عن النّائم حتّي يستيقظ و عن الصّبيّ حتّي يحتلم؛
قلم از سه کس برداشته اند مجنوني که اختيار عقل خود را ندارد تا شفا يابد و خفته تا بيدار شود و طفل تا بالغ شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ردّوا السّلام و غضّوا البصر و أحسنوا الکلام؛
سلام را جواب بدهيد و از محارم چشم بپوشيد و سخن نيک گوئيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ردّ جواب الکتاب حقّ کردّ السّلام؛
جواب نامه نيز مانند جواب سلام لازمست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۸۹
رحم اللَّه من حفظ لسانه و عرف زمانه و استقامت طريقته؛
خدا رحمت کند آن کس را که زبان خود را حفظ کند و روزگار خود را بشناسد و روش او راست باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رحم اللَّه عينا بکت من خشيه اللَّه و رحم اللَّه عينا سهرت في سبيل اللَّه؛
خدا رحمت کند ديده اي را که از ترس خدا بگريد و رحمت کند ديده اي را که در راه خدا بيدار ماند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رحم اللَّه عبدا قال خيرا فغنم أو سکت عن سوء فسلم؛
خدا رحمت کند بنده اي را که سخن نيک گويد و غنيمت برد يا از بد گوئي سکوت کند و سالم ماند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رحم اللَّه عبدا سمحا إذا باع سمحا إذا اشتري سمحا إذا قضي سمحا إذا اقتضي؛
خدا رحمت کند کسي را که هنگام فروش سهل انگار باشد و هنگام خريد سهل انگار باشد و هنگام پرداخت سهل انگار باشد و هنگام طلب سهل انگار باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رحم اللَّه امرءا سمع منّا حديث - ا فوعاه ثمّ بلّغه من هو أوعي منه؛
خدا رحمت کند کسي را که سخني از ما بشنود و حفظ کند و به کسي که بهتر از او حفظ تواند کرد، برساند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رحم اللَّه امرءا اکتسب طيّبا و انفق قصدا و قدّم فضلا ليوم فقره و حاجته؛
خدا رحمت کند کسي را که کسب حلال کند و به اعتدال خرج کند و ما زاد آن را براي روز تنگ دستي و حاجت از پيش فرستد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رحم اللَّه امرءا أصلح من لسانه؛
خدا رحمت کند کسي را که زبان خود را اصلاح کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رحماء أمّتي أوساطها؛
رحيمان امت من، متوسطانند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ربّ أشعث أغبر ذي طمرين تنبو عنه أعين النّاس لو أقسم علي اللَّه لأبرّه؛
چه بسا ژوليده گرد آلود که دو لباس کهنه دارد و چشم مردم از او بيزار است اگر از جانب خدا تعهدي کند، خداوند انجام دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رأس الحکمه معرفه اللَّه؛
اساس حکمت، خداشناسي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۴۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
رأس الحکمه مخافه اللَّه؛
اساس حکمت، ترس خداست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ذنب العالم ذنب واحد و ذنب الجاهل ذنبان؛
گناه دانا يک گناه است و گناه نادان دو گناه.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ذکر اللَّه شفاء القلوب؛
ياد کردن خدا شفاي دلهاست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ذبح الرّجل أن تزکّيه في وجهه؛
سر بريدن مرد آن است که در حضورش تمجيد وي کني.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الدّين دينان: فمن مات و هو ينوي قضاءه فأنا وليّه و من مات و لا ينوي قضاءه فذاک الّذي يؤخذ من حسناته ليس يومئذ دينار و لا درهم؛
دو جور قرض هست هر که بميرد و در دل دارد که قرض خود را بپردازد من ولي او هستم و هر که بميرد و در دل دارد قرض خود را ندهد، در مقابل آن از اعمال نيک وي بردارند زيرا در آن روز دينار و درهمي نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۰۴
الدّواء من القدر و قد ينفع بإذن اللَّه تعالي؛
دوا از وسائل تقدير است و به فرمان خدا فايده مي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الدّنيا سجن المؤمن و جنّه الکافر؛
دنيا زندان مؤمن است و بهشت کافر.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الدّنيا دار من لا دار له و مال من لا مال له و لها يجمع من لا عقل له؛
دنيا خانه کسي است که خانه ندارد و مال کسي است که مال ندارد و کسي براي دنيا مال فراهم ميکند که عقل ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الدّنيا حلوه خضره فمن أخذها بحقّه بورک له فيها و ربّ متخوّض فيما اشتهت نفسه ليس له يوم القيامه إلّا النّار؛
دنيا شيرين و دوست داشتني است هر که از آن مطابق حق بهره گيرد بر او مبارکباد و بسا کسان که در خواهشهاي خود فرو روند و روز قيامت نصيبي جز آتش ندارند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الدّالّ علي الخير کفاعله و اللَّه يحبّ إغاثه اللّهفان؛
رهبر نيکي چون نکوکار است و خداوند فريادرسي بيچارگان را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الدّاعي و المؤمّن في الأجر شريکان و القاري و المستمع في الأجر شريکان و العالم و المتعلّم في الأجر شريکان؛
آنکه دعا ميکند و آنکه آمين گويد در پاداش شريکند و قاري و مستمع در پاداش شريکند و دانشمند و دانش آموز در پاداش شريکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
دوروا مع کتاب اللَّه حيثما دار.
پيوسته پيرو کتاب خدا باشيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
دعوا النّاس يصيب بعضهم من بعض فإن استنصح أحدکم أخاه فلينصحه؛
بگذاريد مردم از يک ديگر فائده برند و وقتي يکي از شما از برادر خويش مشورت خواست رأي خوت را به او بگويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
دعوا النّاس يرزق اللَّه بعضهم ببعض؛
بگذاريد خداوند بعضي مردم را به وسيله بعضي ديگر روزي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
دعوا الدّنيا لأهلها، من أخذ من الدّنيا فوق ما يکفيه أخذ حتفه و هو لا يشعر؛
دنيا را باهل آن واگذاريد، هر که از دنيا بيش از حاجت خود فرا گيرد، هلاک خويش را گرفته و نمي داند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
دع ما يريبک إلي مالا يريبک فإنّک لن تجد فقد شي ء ترکته للَّه؛
از آنچه شبهه ناک است در گذر و آنچه را شبهه ناک نيست برگير زيرا فقدان چيزي را که براي خدا رها کرده اي احساس نخواهي کرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
دع ما يريبک إلي مالا يريبک فإنّ الصّدق ينجي؛
از آنچه شبهه ناک است بگذر و آنچه را شبهه ناک نيست بر گير که راستي مايه نجات است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
دع قيل و قال و کثره السّؤال و إضاعه المال؛
از قيل و قال و کثرت سؤال و تلف کردن مال در گذر.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
درهم الرّجل ينفق في صحّته خير من عتق رقبه عند موته؛
درهمي که انسان در حال صحت در راه خدا خرج کند بهتر از بنده اي است که هنگام مرگ آزاد کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
داووا مرضاکم بالصّدقه فإنّها تدفع عنکم الأمراض و الأعراض؛
بيماران خود را به وسيله صدقه علاج کنيد زيرا صدقه امراض و اعراض را از شما دفع مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الخير کثير و من يعمل به قليل؛
خوبي بسيار است و کسي که بدان عمل کند اندک.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الخلق کلهم عيال اللَّه فأحبّهم إلي اللَّه أنفعهم لعياله؛
مردم همه عيال خدايند و محبوب ترين کسان پيش خدا کسي است که براي عيال وي سودمندتر باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الخرق شؤم و الرّفق يمن؛
خشونت شئامت است و مدارا ميمنت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيّر سليمان بين المال و الملک و العلم فاختار العلم فاعطي الملک و المال لاختياره العلم؛
سليمان پيغمبر را ميان ملک و دانش مخير کردند دانش را برگزيد ملک را نيز بدو دادند براي آنکه دانش را برگزيده بود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير نسائکم العفيفه الغلمه عفيفه في فرجها غلمه علي زوجها؛
بهترين زنان شما زن عفيف راغب است که در ناموس خود عفت و به شوهر خود رغبت داشته باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير نساء أمّتي أصبحهنّ وجها و أقلّهنّ مهرا؛
بهترين زنان امت من کساني هستند که رويشان نکوتر و مهرشان کمتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير ما يخلّف الإنسان بعده ثلاث ولد صالح يدعو له و صدقه تجري يبلغه أجرها و علم ينتفع به من بعده؛
بهترين چيزي که انسان پس از خود وا مي گذارد سه چيز است فرزند پارسا که براي او دعا کند و صدقه جاري که پاداش آن بدو رسد و دانشي که پس از وي از آن بهره مند شوند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير ما أعطي الرّجل المؤمن خلق حسن و شرّ ما أعطي- الرّجل قلب سوء في صوره حسنه؛
بهترين چيزي که به مرد داده اند خوي نيک است و بدترين چيزي که به مرد داده اند سيرت بد است در صورت نيک.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيرکم من يرجي خيره و يؤمن شرّه و شرّکم من لا يرجي خيره و لا يؤمن شرّه؛
بهترين شما کسي است که به خيرش اميد توان داشت و از شرش امان توان يافت و بدترين شما کسي است که به خيرش اميد و از شرش امان نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيرکم من لم يترک آخرته لدنياه و لا دنياه لآخرته و لم يکن کلّا علي النّاس؛
بهترين شما کسي است که آخرت خود را براي دنيا از دست ندهد و دنياي خود را براي آخرت از دست ندهد و سربار مردم نباشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيرکم من أعانه اللَّه علي نفسه فملّکها؛
بهترين شما کسي است که خداوند کمکش کرده و بر خويشتن تسلط يافته است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيرکم خيرکم لأهله و أنا خيرکم لأهلي ما أکرم النّساء إلّا کريم و لا أهانهنّ إلّا لئيم؛
بهترين شما کسي است که براي کسان خود بهتر است، من از همه شما براي کسان خود بهترم، بزرگ مردان زنان را گرامي شمارند و فرومايگان زنان را خوار دارند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيرکم المدافع عن عشيرته ما لم يأثم؛
بهترين شما کسي است که از طايفه خود دفاع مي کند به شرط آن که در اين راه مرتکب گناه نشود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيرکم إسلاما أحاسنکم أخلاقا إذا فقهوا؛
از ميان شما اسلام آن کس بهتر است که اخلاقش نيک تر است اگر در کار دين دانا باشند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيرکم أزهدکم في الدّنيا و أرغبکم في الآخره؛
بهترين شما کسي است که به دنيا بي رغبت تر و به آخرت راغب تر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير شبابکم من تشبّه بالکهول و شرّ کهولکم من تشبّه بشبابکم؛
بهترين جوانان شما آن است که رفتار پيران پيش گيرد و بدترين پيران شما آن است که روش جوانان داشته باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير بيوتکم بيت فيه يتيم مکرّم؛
بهترين خانه هاي شما خانه ايست که در آن يتيمي محترم باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير بيت في المسلمين بيت فيه يتيم يحسن إليه و شرّ بيت في المسلمين بيت فيه يتيم يساء إليه أنا و کافل اليتيم في الجنّه هکذا؛
بهترين خانه هاي مسلمانان خانه ايست که در آن يتيمي باشد و به او نيکي کنند و بدترين خانه هاي مسلمانان خانه ايست که در آن يتيمي باشد و به او بدي کنند من و کسي که کفالت يتيم را به عهده بگيرد در بهشت مانند دو انگشت همراهيم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير إخوانکم من أهدي إليکم عيوبکم؛
بهترين برادران شما آن است که عيوبتان را به شما آشکارا بگويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير أبواب البرّ الصّدقه؛
بهترين راه هاي نيکي، صدقه دادن است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير النّکاح أيسره؛
بهترين ازدواجها آن است که آسان تر انجام گيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير النّساء الّتي تسرّه إذا نظر و تطيعه إذا أمر و لا تخالفه في نفسها و لا مالها بما يکره؛
بهترين زنان آن است که وقتي مرد بدو نگرد، مسرور شود و وقتي بدو فرمان دهد، اطاعت کند و با تن و مال خود بر خلاف رضاي شوهر کاري نکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير النّاس من طال عمره و حسن عمله و شرّ النّاس من طال عمره و ساء عمله؛
بهترين مردم کسي است که عمرش دراز و رفتارش نيک باشد و بدترين مردم کسي است که عمرش دراز و رفتارش بد باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير النّاس من انتفع به النّاس؛
بهترين مردم کسي است که مردم از او منتفع شوند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير النّاس مؤمن فقير يعطي جهده؛
بهترين مردم مؤمن فقيري است که به قدر توانائي خود انفاق کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير النّاس أقرؤهم و أفقههم في دين اللَّه و أتقاهم للَّه و آمرهم بالمعروف و أنهاهم عن المنکر و أوصلهم للرّحم؛
بهترين مردم کساني هستند که قرآن بهتر خوانند و در کار دين داناتر باشند و از خدا بيشتر ترسند و به نيکي بيشتر امر کنند و از بدي بيشتر جلوگيري کنند و با خويشاوندان بيشتر نزديک شوند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير المسلمين من سلم- المسلمون من يده و لسانه؛
بهترين مسلمانان کسي است که مسلمانان از دست و زبانش در امان باشند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير المجالس أوسعها؛
بهترين مجالس آن است که وسيع تر باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير العمل ما نفع و خير الهدي ما اتّبع؛
بهترين اعمال آن است که سودمند باشد و بهترين هدايتها آن است که پيروي کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير العمل أن تفارق الدّنيا و لسانک رطب من ذکر اللَّه؛
بهترين کارها آن است که هنگام مفارقت از جهان زبانت به نام خدا گويا باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير العباده أخفيها؛
بهترين عبادت ها آن است که پنهان تر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير الصّدقه ما کان عن ظهر غني؛
بهترين صدقه آن است که با فراخ دستي انجام دهند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير الصّدقه ما أبقت غني و اليد العليا خير من اليد السّفلي و ابداء بمن تعول؛
بهترين صدقه ها آن است که چيزي پس از آن بجاي ماند، و دست دهنده بهتر از دست گيرنده است و صدقه را از نانخوران خود آغاز کن.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير الزّاد التّقوي و خير ما ألقي في القلب اليقين؛
بهترين توشه هاي سفر حيات تقوي است و بهترين صفات قلب ايمان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير الرّزق ما کان يوما بيوم کفافا؛
بهترين روزي آن است که روز به روز به حد کفايت برسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير الدّنيا و الآخره مع العلم و شرّ الدّنيا و الآخره مع الجهل؛
نيکي دنيا و آخرت با دانش همراه است و بدي دنيا و آخرت با ناداني قرين است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير الأمور أوسطها؛
بهترين کارها آن است که به اعتدال نزديک تر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير الأصحاب عند اللَّه خيرهم لصاحبه و خير الجيران عند اللَّه خيرهم لجاره؛
بهترين رفيقان پيش خدا کسي است که براي رفيق خود بهتر باشد و بهترين همسايگان کسي است که براي همسايه خود بهتر باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيارکم من ذکّرکم باللَّه رؤيته و زاد في علمکم منطقه و رغّبکم في الآخره عمله؛
بهترين شما آن کس است که ديدار او خدا را به ياد شما آرد و سخنانش دانش شما را بيفزايد و رفتارش شما را به آخرت راغب سازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيارکم خيارکم لنسائهم؛
بهترين شما کساني هستند که براي زنان خود بهتر باشند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيارکم أطولکم أعمارا و أحسنکم أعمالا؛
بهترين شما کساني هستند که عمرهايشان درازتر و اعمالشان بهتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيارکم أطولکم أعمارا و أحسنکم أخلاقا؛
بهترين شما کساني هستند که عمرشان درازتر و اخلاقشان نيک تر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيارکم أحسنکم قضاء للدّين؛
بهترين شما کساني هستند که قرض خود را بهتر ادا کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيارکم أحاسنکم أخلاقا الّذين يألفون و يؤلفون؛
بهترين شما کساني هستند که اخلاقشان بهتر است و با مردم سازگارند و کسان را با يکديگر سازگاري دهند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيار أمّتي من دعا إلي اللَّه تعالي و حبّب عباده إليه؛
بهترين امت من کسي است که مردم را به سوي خدا بخواند و بندگان خدا را دوستدار او سازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خلقان يحبّهما اللَّه و خلقان يبغضهما اللَّه فأمّا اللّذان يحبّهما اللَّه فالسّخاء و السّماحه و أمّا اللّذان يبغضهما اللَّه فسوء الخلق و البخل و إذا أراد اللَّه بعبد خيرا استعمله علي قضاء حوائج النّاس؛
دو صفت را خدا دوست دارد، و دو صفت را دشمن دارد، دو صفتي که خدا دوست دارد بخشش است و گذشت و دو صفتي که خدا دشمن دارد بدخوئي و بخل است و همين که خدا براي بنده اي نيکي خواهد وي را براي رفع حوائج مردم به کار مي برد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خلق اللَّه مائه رحمه فوضع رحمه واحده بين خلقه يتراحمون بها و خبأ عنده مائه إلّا واحده؛
خداوند صد جزء رحمت آفريد و يکي را ميان خلق نهاد که به وسيله آن بر يکديگر رحم کنند و نود و نه جزء آن را پيش خود نگهداشت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خلّفت فيکم شيئين لن تضلّوا بعدهما: کتاب اللَّه و سنّتي و لن يتفرّقا حتّي يردا عليّ الحوض؛
دو چيز ميان شما واگذاشتم که بعد از آن گمراه نخواهيد شد قرآن و روش من و اين دو از هم جدا نشوند تا بر سر حوض به من برسند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خلّتان کثير من النّاس فيهما مفتون الصّحّه و الفراغ؛
دو صفت است که بيشتر مردم بدان دلباخته اند صحت و فراغت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خذوا من العمل ما تطيقون فإنّ اللَّه لا يملّ حتّي تملّوا؛
عمل به قدر طاقت کنيد زيرا ملالت شما مايه ملالت خدا مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خذ الأمر بالتّدبير فإن رأيت في عاقبته خيرا فأمض و إن خفت غيّا فأمسک؛
کار را به تدبير بنگر اگر در سر انجام آن خيري هست قدم بگذار و اگر از عاقبت آن بيم داري دست نگهدار.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله مي فرمايند:
خدمتک زوجتک صدقه.
خدمتي که به زن خود مي کني، صدقه است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خاب عبد و خسر لم يجعل اللَّه تعالي في قلبه رحمه للبشر؛
بنده اي که خداوند رحم نسبت به کسان را در دل او قرار نداده، زيانکار است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الحياء من الإيمان و الإيمان في الجنّه و البذاء من الجفاء و الجفاء في النّار؛
حيا از لوازم ايمان است و ايمان در بهشت است و بد زباني از خشونت است و خشونت در جهنم است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الحمّي تحتّ الخطايا کما تحتّ الشّجره ورقها؛
تب گناهان را مي ريزد چنان که درخت برگهاي خود را مي ريزد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الحمد علي النّعمه أمان لزوالها؛
سپاس بر نعمت مايه امنيت از زوال آن است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الحکمه ضالّه المؤمن يأخذها ممّن سمعها و لا تبالي في أيّ وعاء خرجت؛
حکمت گمشده مؤمن است از هر که بشنود فرا گيرد و اهميت ندهد که از کجا آمده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حوسب رجل ممّن کان قبلکم فلم يوجد له من الخير شي ء إلّا أنّه کان رجلا موسرا و کان يخالط النّاس و کان يأمر غلمانه أن يتجاوزوا عن المعسر فقال اللَّه عزّ و جلّ لملائکته نحن أحقّ بذلک منه تجاوزوا عنه؛
يکي از پيشينيان را به حساب کشيدند و کار نيکي نداشت جز آن که مرد توانگري بود و با مردم داد و ستد داشت و به غلامان خود مي گفت از مطالبه واماندگان درگذريد خداوند به فرشتگان گفت ما بگذشت از او سزاوارتريم، از او درگذريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حلوه الدّنيا مرّه الآخره و مرّه الدّنيا حلوه الآخره؛
شيريني دنيا تلخي آخرت و تلخي دنيا شيريني آخرت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حقيق بالمرء أن يکون له مجالس يخلو فيها و يذکر ذنوبه فيستغفر اللَّه منها؛
چه خوب است که مرد گاهي خلوت کند و گناهان خود را بياد آرد و از خدا آمرزش خواهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حقّ کبير الإخوه علي صغيرهم کحقّ الوالد علي ولده؛
حق برادر بزرگ بر برادرهاي کوچک مانند حق پدر بر فرزند است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حقّ علي اللَّه عون من نکح التماس العفاف عمّا حرّم اللَّه؛
هر که زن گيرد به اين منظور که از محرمات بر کنار ماند، بر خدا لازم است که او را ياري کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حقّ الولد علي الوالد أن يعلّمه الکتابه و السّباحه و الرّمايه و أن لا يرزقه إلّا طيّبا و أن يزوّجه إذا بلغ؛
حق پسر بر پدر آن است که نوشتن و شنا کردن و تير انداختن به او بياموزد و جز غذاي خوب بدو نخوراند و همين که بالغ شد به او زن بدهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حقّ المسلم علي المسلم ستّ: إذا لقيته فسلّم عليه و إذا دعاک فأجبه و إذا استنصحک فانصح له و إذا عطس فحمد اللَّه فشمّته و إذا مرض فعده و إذا مات فاتبعه؛
حق مسلمان بر مسلمان شش چيز است: وقتي او را ديدي، بر او سلام کن و وقتي تو را دعوت کرد، بپذير و وقتي با تو مشورت کرد، رأي خود را به او بگو و همين که عطسه زد، عافيت باد بگو و همين که مريض شد، او را عيادت کن و همين که مرد، همراه جنازه اش برو.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حقّ الجار إن مرض عدته و إن مات شيعته و إن استقرضک أقرضته و إن أصابه خير هنّأته و إن أصابته مصيبه عزّيته و لا ترفع بناءک فوق بنائه فتسدّ عليه الرّيح؛
حق همسايه آن است که اگر مريض شد، عيادتش کني و اگر مرد همراه جنازه اش بروي و اگر از تو قرض خواست بدهي و اگر حادثه خوشي بر او رخ داد بدو تهنيت گويي و اگر مصيبتي رخ داد تعزيتش گويي و بناي خود را از بناي او فراتر نبري و جريان باد را بر او نبندي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حفّت الجنّه بالمکاره و حفّت النّار بالشّهوات؛
بهشت با ناملايمات قرين است و جهنم با خواستني ها همراه است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حصّنوا أموالکم بالزّکاه و داووا مرضاکم بالصّدقه و أعدّوا للبلاء الدّعاء؛
اموال خود را به وسيله زکات محفوظ داريد و مريضان خود را با صدقه علاج کنيد و براي جلوگيري از بلا به دعا متوسل شويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حسن الملکه يمن و سوء الخلق شؤم؛
نيک خوئي برکت است و بدخوئي شئامت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حسن الملکه نماء و سوء الخلق شؤم و البرّ زياده في العمر و الصّدقه تمنع ميته السّوء؛
نيک خوئي، رشد است و بدخوئي، شئامت است و نيکي افزايش عمر است و صدقه از مرگ بد جلوگيري مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حسن الظّنّ من حسن العباده؛
خوش گماني از نيکي عبادت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حسبک من الکذب أن تحدّث بکلّ ما سمعت؛
در دروغگوئي تو همين قدر بس که هر چه شنيده اي نقل کني.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حسبک من الجهل أن تظهر ما علمت؛
در ناداني تو همين قدر بس که هر چه داني آشکار کني.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حرّم لباس الحرير و الذّهب علي ذکور أمّتي و أحلّ لاناثهم؛
پوشيدن ابريشم و طلا بر مردان امت من حرام و بر زنانشان حلال است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حرّم علي عينين أن تنالهما النّار: عين بکت من خشيه اللَّه و عين باتت تحرس الإسلام و أهله من الکفر؛
دو چشم بر آتش حرام است چشمي که از ترس خدا گريسته و چشمي که بيدار مانده و مسلمانان را در مقابل کافران نگهباني کرده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حرمه مال المسلم کحرمه دمه؛
حرمت مال مسلمان مانند حرمت خون اوست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حرّمت النّار علي عين بکت من خشيه اللَّه و حرّمت النّار علي عين سهرت في سبيل اللَّه و حرّمت النّار علي عين غضّت عن محارم اللَّه أو عين فقئت في سبيل اللَّه؛
جهنم بر ديده اي که از بيم خدا گريسته و ديده اي که در راه خدا بيدار مانده و ديده اي که از محرمات خدا بسته شده يا در راه خدا بيرون آمده، حرام است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حرمه الجار علي الجار کحرمه دمه؛
حرمت همسايه بر همسايه چون حرمت خون او است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حرّم اللَّه الخمر و کلّ مسکر حرام؛
خداوند شراب را حرام کرده و هر چه مستي آرد حرام است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حرّم اللَّه الجنّه علي کلّ فاحش بذي ء لا يبالي ما قال و لا ما قيل له؛
خداوند بهشت را بر مردم بد زبان که هر چه بگويند و شنوند اهميت نمي دهند، حرام کرده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حبّبو اللَّه إلي عباده يحبّکم اللَّه؛
خدا را در پيش بندگانش محبوب سازيد تا خداوند شما را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۵۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حبّ الدّنيا رأس کلّ خطيئه؛
دوست داشتن دنيا سر همه گناهان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حبّ الثّناء من النّاس يعمي و يصمّ؛
انتظار ستايش از مردم چشم را کور و گوش را کر مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجهاد أربع: الأمر بالمعروف و النّهي عن المنکر و الصّدق في مواطن الصّبر و شنآن الفاسق؛
جهاد چهار قسم است: امر به معروف و نهي از منکر و راستي در موقع صبر و تنفر از فاسق.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجنّه لکلّ تائب و الرّحمه لکلّ واقف؛
بهشت متعلق به توبه کاران است و رحمت متعلق به وقف گذاران است.
نهج الفصاحه، ح????
حديث - ۱۶۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجنّه أقرب إلي أحدکم من شراک نعله و النّار مثل ذلک؛
بهشت به شما از بند کفشتان نزديکتر است و جهنم نيز چنين است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجمال في الرّجل الّلسان؛
جمال مرد، در زبان اوست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجمال صواب القول بالحقّ و الکمال حسن الفعال بالصّدق؛
جمال درستي گفتار مطابق حق است و کمال نيکي رفتار مطابق راستي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجلوس مع الفقراء من التّواضع؛
همنشيني با فقيران از لوازم تواضع است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجدال في القرآن کفر؛
مجادله در باره قرآن کفر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجاهل يظلم من خالطه و يعتدي علي من هو دونه و يتطاول علي من هو فوقه و يتکلّم بغير تمييز؛
نادان با معاشران ستم کند و بر زير دستان تعدي کند و به بزرگان تکبر فروشد و بدون تميز سخن گويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجار قبل الدّار و الرّفيق قبل الطّريق و الزّاد قبل الرّحيل؛
همسايه را پيش از خانه و رفيق را پيش از راه و توشه را پيش از سفر بايد جست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجار أحقّ بشفعه جاره ينتظر بها و إن کان غائبا إذا کان طريقهما واحدا؛
در معامله سهم همسايه مقدم است اگر راه آنها يکي است بايد منتظر او بماند اگر چه غايب باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
جهد البلاء قلّه الصّبر؛
نهايت بلا، قلت صبر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
جمال المرء فصاحه لسانه؛
جمال مرد به فصاحت اوست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
جلساء اللَّه غدا أهل الورع و الزّهد في الدّنيا؛
فردا هم نشينان خدا صاحبان ورع و زهد در اين جهانند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
جبلت القلوب علي حبّ من أحسن إليها و بغض من أساء إليها؛
دلها به اقتضاي فطرت، آن کس را که با آنها نيکي کند دوست دارند و آن کس را که با آنها بدي کند، دشمن دارند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
جاهدوا أهوائکم تملکوا أنفسکم؛
با هوسهاي خود مبارزه کنيد تا بر نفس خود تسلط يابيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
جالسوا الکبراء و سائلوا العلماء و خالطوا الحکماء؛
با بزرگان مجالست کنيد و از دانشمندان بپرسيد و با حکيمان آميزش کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
جالس الأبرار فإنّک إذا فعلت خيرا حمدوک و إن أخطأت لم يعنّفوک؛
با نيکان مجالست کن که اگر خوبي کردي تو را ستايش کنند و اگر خطا کردي با تو بسختي رفتار نکنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الثّلث و الثّلث کثير إنّک أن تذر ورثتک أغنياء خير من أن تذرهم عالّه يتکفّفون النّاس و إنّک لن تنفق نفقه تبتغي بها وجه اللَّه إلّا أجرت بها حتّي ما تجعل في في أمرأتک؛
ضمن وصيت فقط ثلث مال خود را به ديگران ده و ثلث بسيار است تو اگر وارثان خود را بي نياز واگذاري بهتر از آن است که فقير و محتاج مردم باشند، تو هيچ خرجي در راه خدا نمي کني مگر آنکه در مقابل آن پاداش مي يابي حتي غذايي که به زن خود مي خوراني.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث يصفين لک ودّ أخيک تسلّم عليه إذا لقيته و توسّع له في المجلس و تدعوه بأحبّ أسمائه إليه؛
سه چيز محبت دوست را خالص مي کند: سلامش کني وقتي او را ديدي در مجلس جاي او را باز کني و او را به بهترين نامهايش بخواني.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث يدرک بهنّ العبد رغائب الدّنيا و الآخره الصّبر علي البلاء و الرّضا بالقضاء و الدّعاء في الرّخاء؛
سه چيز است که بنده به وسيله آن خواستني هاي دنيا و آخرت را به دست مي آورد: صبر بر بلا و رضا به قضا و دعا در حال فراخ دستي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من لم يکنّ فيه لم يتمّ عمله ورع يحجزه عن معاصي اللَّه و خلق يداري به النّاس و حلم يردّ به جهل الجهّال؛
سه چيز است که در هر که نيست کارش سرانجام نگيرد: تقوايي که وي را از گناه باز دارد و اخلاقي که با مردم مدارا کند و حلمي که با آن سبکي سبک سران را دفع کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من کنوز البرّ: کتمان الأوجاع و البلوي و المصيبات و من بثّ لم يصبر؛
سه چيز از گنجينه هاي نيکي است: نهان داشتن دردها و گرفتاري ها و مصيبتها هر که مصيبت خود را آشکار سازد بر آن صبر نتواند کرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من کنّ فيه وقي شحّ نفسه: من أدّي الزّکاه و قري الضّيف و أعطي في النّائبه؛
سه چيز است که در هر که هست از بخل بر کنار است: آن که زکات مي دهد و مهمان مي برد و در سختي بخشش مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه لا يريحون رائحه الجنّه: رجل ادّعي إلي غير أبيه و رجل کذب عليّ و رجل کذب علي عينيه؛
سه کسند که بوي بهشت بدانها نمي رسد مردي که خود را به کسي جز پدرش نسبت دهد و مردي که بر من دروغ بندد و کسي که بر خلاف آنچه ديده است، سخن گويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه لا يحجبون النّار: المنّان و عاقّ والديه و مدمن الخمر؛
سه کسند که ميان آنها و جهنم حجابي نيست: منت گذار و عاق پدر و مادر و شراب خوار.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه لا تحرم عليک أعراضهم المجاهر بالفسق و الإمام الجائر و المبتدع؛
سه کسند که آبرويشان محترم نيست: آن که به فسق تجاهر کند و پيشواي ستمگر و بدعت گذار.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه حقّ علي اللَّه تعالي عونهم: المجاهد في سبيل اللَّه و المکاتب الّذي يريدا الأداء و النّاکح الّذي يريد العفاف؛
سه کسند که ياري آنها بر خدا لازم است: آن که در راه خدا جهاد کند و بنده اي که براي آزادي خود قرارداد بسته و مي خواهد قيمت آن را بپردازد و کسي که به منظور عفت زن مي گيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث أقسم عليهنّ: ما نقص مال قطّ من صدقه فتصدّقوا و لا عفا رجل عن مظلمه ظلمها إلّا زاده اللَّه تعالي بها عزّا فاعفوا يزدکم اللَّه عزّا و لا فتح رجل علي نفسه باب مسأله يسأل النّاس إلّا فتح اللَّه عليه باب فقر؛
سه چيز است که در باره آن قسم مي خورم: هيچ وقت مال از صدقه کاهش نگيرد پس صدقه بدهيد و هيچ کس ستمي را که بر او رفته است نبخشد مگر آنکه خداوند عزت او را بيافزايد پس ببخشيد تا خداوند عزت شما را بيفزايد و هيچ کس در سؤال را بر خود نگشايد و تن به سؤال ندهد مگر آنکه خداوند در فقر را بر او بگشايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّوبه من الذّنب أن لا تعود إليه؛
توبه گناه اين است که ديگر مرتکب آن نشوي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّوده و الإقتصاد و السّمت الحسن جزء من أربعه و عشرين جزء من النّبوّه؛
تأني و صرفه جوئي و نيکنامي يک جزء از بيست و چهار جزء پيامبري است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّوده في کلّ شي ء خير إلّا في عمل الآخره؛
تأني در همه چيز نيک است جز در کار آخرت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّذلّل للحقّ أقرب إلي العزّ من التّعزّز بالباطل؛
کسي که در مقابل حق خوار شود عزيزتر از آن است که به باطل عزت جويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّدبير نصف العيش و التّودّد نصف العقل و الهمّ نصف الهرم ؛
تدبير يک نيمه معيشت است و مردم داري يک نيمه عقل است و غم يک نيمه پيري
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّحدّث بنعم اللَّه شکر و ترکه کفر و من لا يشکر القليل لا يشکر الکثير و من لا يشکر النّاس لا يشکر اللَّه و الجماعه خير و الفرقه عذاب؛
گفتگو از نعمتهاي خداوند شکر است و ترک آن کفر است و هر که نعمت کم سپاس نگذارد، سپاس نعمت بسيار را نخواهد گذاشت و هر که مردم را سپاس ندارد سپاس خدا را نخواهد داشت اجتماع مايه نيکي است و تفرقه موجب رنج و عذاب است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّاجر ينتظر الرّزق و المحتکر ينتظر اللّعنه؛
تاجر در انتظار روزي است و محتکر در انتظار لعنت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّاجر الصّدوق لا يحجب من أبواب الجنّه؛
براي تاجر راستگوي بر درهاي بهشت حجابي نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّاجر الصّدوق الأمين مع النّبيّين و الصّدّيقين و الشّهداء؛
تاجر راستگوي درستکار با پيامبران و صديقان و شهيدان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّاجر الأمين الصّدوق المسلم مع الشّهداء يوم القيامه؛
تاجر درستکار راست گوي مسلمان روز رستاخيز با شهيدان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من کنّ فيه وجد حلاوه الإيمان: أن يکون اللَّه و رسوله أحبّ إليه ممّا سواهما و أن يحبّ المرء لا يحبّه إلّا للَّه و أن يکره أن يعود في الکفر بعد إذ أنقذه اللَّه منه کما يکره أن يلقي في النّار؛
سه چيز است که در هر که هست شيريني ايمان را چشيده است: آن که خدا و پيامبرش را از همه دوست تر دارد، ديگر آن که کسي را براي خدا دوست دارد و سوم آن که پس از آن که خدا او را از کفر نجات داد از باز گشت بدان بيزار است چنان که افتادن در آتش را دوست ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث من کنّ فيه فإنّ اللَّه تعالي يغفر له ما سوي ذلک: من مات لا يشرک باللَّه شيئا و لم يکن ساحرا يتّبع السّحره و لم يحقد علي أخيه؛
سه چيز است که در هر که باشد خداوند همه گناهان او را مي بخشد: هر که بميرد و شريکي براي خدا قرار ندهد و جادوگر نباشد و جادوگران را پيروي نکند و نسبت به برادر خويش کينه نورزد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث معلّقات بالعرش: الرّحم تقول: اللّهمّ إنّي بک فلا أقطع و الأمانه تقول: اللّهمّ إنّي بک فلا أختان و النّعمه تقول: اللّهمّ إنّي بک فلا أکفر؛
سه چيز به عرش آويخته است، خويشاوندي گويد خدايا من به تو وابسته ام مرا نبرند و امانت گويد: خدايا من به تو وابسته ام در من خيانت نکنند و نعمت گويد: خدايا من به تو وابسته ام مرا کفران نکنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث ليس لأحد النّاس فيه رخصه: برّ الوالدين مسلما کان أو کافرا و الوفاء بالعهد لمسلم أو کافر و الأمانه إلي مسلم کان أو کافر؛
سه چيز است که هيچ کس به ترک آن مجاز نيست: نيکي با پدر و مادر مسلمان باشند يا کافر، وفاي به عهد براي مسلمان يا کافر و رد امانت مسلمان يا کافر.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث لا يجوز اللّعب فيهنّ: الطّلاق و النّکاح و العتق؛
سه چيز است که شوخي در آن روا نيست: طلاق و نکاح و آزاد کردن بنده.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث خلال من لم تکن فيه واحده منهنّ کان الکلب خيرا منه: ورع يحجزه عن محارم اللَّه عزّ و جلّ أو حلم يردّ به جهل جاهل أو حسن خلق يعيش به في النّاس؛
سه صفت است که هر که يکي از آنها در او نيست سگ بر او شرف دارد، تقوايي که وي را از محرمات خدا مانع شود، يا علمي که به وسيله آن جهالت جاهلي را دفع نمايد يا اخلاق نيکي که به وسيله آن با مردم زندگي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث حقّ علي کلّ مسلم: الغسل يوم الجمعه و السّواک و الطّيب؛
سه چيز است که بر هر مسلماني لازم است: غسل جمعه و مسواک زدن و استعمال بوي خوش.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاث جدّهنّ جدّ و هزلهنّ جدّ: النّکاح و الطّلاق و الرّجعه؛
سه چيز است که جدي آن جديست و شوخي آن نيز جدي است: نکاح و طلاق و رجوع.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه يحبّهم اللَّه عزّ و جلّ: رجل قام من اللّيل يتلوا کتاب اللَّه و رجل تصدّق صدقه بيمينه يخفيها من شماله و رجل کان في سريّه فانهزم أصحابه فاستقبل العدوّ؛
سه کسند که خدا آنها را دوست مي دارد: کسي که شب برخيزد و کتاب خدا را بخواند و کسي که با دست راست خود صدقه دهد و آن را از دست چپ خود مخفي دارد و کسي که با گروهي به جنگ رود و يارانش بگريزند و او بسوي دشمن رود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه هم حدّاث اللَّه يوم القيامه، رجل لم يمش بين اثنين بمراء قطّ و رجل لم يحدّث نفسه بزنا قط و رجل لم يخلط کسبه بربا قطّ؛
سه کسند که روز قيامت هم صحبت خدايند: کسي که ميان دو تن سخن چيني نکند و کسي که هيچ وقت به فکر زنا نيفتاده باشد و کسي که کسب خود را به ربا نياميخته باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه لا ينظر اللَّه إليهم يوم القيامه العاقّ لوالديه و المرأه المترّجله المتشبّهه بالرّجال و الدّيّوث؛
سه کسند که خدا روز رستاخيز به سوي آنها نمي نگرد عاق والدين و زني که مرد نما باشد و ديوث.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه لا ينتصفون من ثلاثه حرّ من عبد و عالم من جاهل و قويّ من ضعيف؛
سه کس از سه کس انتقام نگيرند: آزاد از بنده و دانا از نادان و توانا از ناتوان.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه لا يکلّمهم اللَّه يوم القيامه و لهم عذاب أليم: شيخ زان و ملک کذّاب و عائل مستکبر؛
سه کسند که خداوند روز رستاخيز با آنها سخن نمي گويد و عذابي دردناک دارند: پير زنا کار، پادشاه دروغ گو و فقير متکبر.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه لا يقبل اللَّه منهم يوم القيامه صرفا و لا عدلا: عاقّ و منّان و مکذّب بالقدر؛
سه کسند که روز رستاخيز خداوند از آنها عوضي نمي پذيرد: عاق و منت گذار و کسي که تقدير را تکذيب کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثلاثه لا يستخفّ بحقّهم إلّا منافق ذو الشّيبه في الإسلام و ذو العلم و إمام مقسط؛
سه کسند که هر که تحقيرشان کند منافق است آن که مويش در اسلام سپيد شده باشد و دانشمند و پيشواي دادگستر.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التّائب من الذّنب کمن لا ذنب له و المستغفر من الذّنب و هو مقيم عليه کالمستهزئ بربّه و من آذي مسلما کان عليه من الذّنوب مثل منابت النّخل؛
کسي که از گناه توبه کند چنان است که گناه نکرده باشد و کسي که از گناه آمرزش طلبد و باز مرتکب آن شود چنان است که پروردگار خويش را مسخره کند و هر که مسلماني را آزار رساند گناهش به اندازه نخلستانهاست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تهادوا فإنّ الهديّه تضعّف الحبّ و تذهب بغوائل الصّدر؛
به يکديگر هديه بدهيد زيرا هديه محبت را فزون مي کند و دل گيري ها را از ميان مي برد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تهادوا فإنّ الهديّه تذهب بالسّخيمه و لو دعيت إلي کراع لأجبت و لو أهدي إليّ کراع لقبلت؛
به يکديگر هديه بدهيد که هديه دلگيري را از ميان مي برد اگر مرا به کتف گوسفندي دعوت کنند ميروم و اگر کتف گوسفندي به من هديه دهند مي پذيرم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تهادوا إنّ الهديّه تذهب و خز الصّدر و لا تحقرنّ جاره لجارتها و لو شقّ فرسن شاه؛
هديه به يکديگر بدهيد زيرا هديه دلگيري را از ميان مي برد و هديه را اگر چه يک قطعه پارچه بز باشد حقير نشماريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تهادوا تحابّوا فإنّ الهديّه تضعّف الحبّ و تذهب بغوائل الصّدر؛
هديه به يکديگر بدهيد تا رشته محبتتان استوار شود زيرا هديه محبت را بيافزايد و کينه و کدورت را از ميان ببرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
توبوا إلي ربّکم من قبل أن تموتوا و بادروا بالأعمال الزّاکيه قبل أن تشغلوا؛
پيش از آنکه مرگ فرا رسد توبه کنيد و پيش از آن که گرفتار شويد کارهاي نيک انجام دهيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تواضعوا و جالسوا المساکين تکونوا من کبراء اللَّه و تخرجوا من الکبر؛
فروتني کنيد و با فقيران بنشينيد تا در پيش خدا بزرگ باشيد و از تکبر برکنار مانيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تواضعوا لمن تعلّمون منه و تواضعوا لمن تعلّمونه و لا تکونوا جبابره العلماء؛
با استاد و با شاگرد خود تواضع کنيد و دانشمندان سرکش مباشيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تنکح المرأه لأربع، لمالها، و لحسبها و لجمالها و لدينها فاظفر بذات الدّين تربّت يداک؛
زن را براي چهار چيز گيرند، مال و شرف و جمال و دين و تو زن دين دار بجوي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تناکحوا تکثروا فإنّي أباهي بکم الامم يوم القيامه؛
ازدواج کنيد تا عده شما بسيار شود زيرا من در روز رستاخيز به فزوني شما بر امتهاي ديگر افتخار مي کنم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تناصحوا في العلم و لا يکتم بعضکم بعضا فإنّ الخيانه في العلم أشدّ من الخيانه في المال؛
در کار دانش يار همديگر باشيد و دانش خود را از يکديگر پوشيده مداريد که خيانت در علم بدتر از خيانت در مال است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تمسّحوا بالأرض فإنّها بکم برّه؛
زمين را مسح کنيد که نسبت به شما نيکست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تمام البرّ أن تعمل في السّرّ عمل العلانيه؛
کمال نيکي آن است که در نهان همان کني که آشکارا مي کني.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تقرّبوا إلي اللَّه ببغض أهل المعاصي و ألقوهم بوجوه مکفهرّه و التمسوا رضا اللَّه بسخطهم و تقرّبوا إلي اللَّه بالتّباعد منهم؛
به وسيله دشمني گناهکاران به خدا نزديک شويد و با آنها با چهره هاي عبوس ديدار کنيد و خشنودي خدا را در ناخشنودي آنها بجوئيد و به وسيله دوري از آنها به خدا تقرب جوئيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تقبّلوا لي بست أتقبّل لکم بالجنّه إذا حدّث أحدکم فلا يکذب و إذا وعد فلا يخلف و إذا ائتمن فلا يخن غضّوا أبصارکم و کفّوا أيديکم و احفظوا فروجکم؛
شش چيز را براي من تعهد کنيد تا بهشت را براي شما تعهد کنم، وقتي که يکي از شما سخن گويد دروغ نگويد و هنگامي که وعده دهد تخلف نکند و وقتي امانت به او سپارند خيانت نکند، ديده خود را ببنديد و دست خود را نگه داريد و عورت خود را محفوظ داريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تفکّروا في کلّ شي ء و لا تفکّروا في ذات اللَّه؛
در همه چيز بينديشيد ولي در ذات خدا مينديشيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تفکّروا في خلق اللَّه و لا تفکّروا في اللَّه فتهلکوا؛
در باره خلق تفکر کنيد و در باره خدا تفکر مکنيد که هلاک خواهيد شد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تفکّروا في الخلق و لا تفکّروا في الخالق فإنّکم لا تقدرون قدره؛
در باره خلق بينديشيد و در باره خالق مينديشيد که بکنه ذات او نتوانيد رسيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تفکّروا في آلاء اللَّه و لا تفکّروا في اللَّه؛
در نعمتهاي خدا بينديشيد اما در باره ذات خدا مينديشيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تفرّغوا من هموم الدّنيا ما استطعتم فإنّه من کانت الدّنيا أکبر همّه أفشي اللَّه ضيعته و جعل فقره بين عينيه و من کانت الآخره أکبر همّه جمع اللَّه تعالي أمره و جعل غناه في قلبه؛
هر چند توانيد از غم دنيا فارغ مانيد زيرا هر که غم جهان بيشتر خورد خداوند مالش را فراوان کند و فقر او را روبرويش نهد و هر که غم آخرت بيشتر خورد خداوند کارش را به نظام آرد و بي نيازي او را در دلش قرار دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تعوّذوا باللَّه من جهد البلاء و درک الشّقاء و سوء القضاء و شماته الأعداء؛
از بلا و بدبختي و قضاي بد و سرزنش دشمنان به خدا پناه ببريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تعوّذوا باللَّه من ثلاث فواقر: جار سوء إن رأي خيرا کتمه و إن رأي شرّا أذاعه و زوجه سوء إن دخلت عليها لسنتک و إن غبت عنها خانتک و إمام سوء إن أحسنت لم يقبل و إن أسأت لم يغفر؛
از سه چيز به خدا پناه ببريد که کمر شکن است: همسايه بد که اگر خيري ببيند مستور دارد و اگر بدي ببيند منتشر سازد و همسر بدي که اگر پيش وي باشي بد زباني کند و اگر پيش وي نباشي به تو خيانت کند و پيشواي بدي که اگر نيکي کني نپذيرد و اگر بدي کني نبخشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تعلّموا ما شئتم أن تعلموا فلن ينفعکم اللَّه بالعلم حتّي تعملوا بما تعلمون؛
هر چه خواهيد بياموزيد زيرا خداوند شما را از علم منتفع نکند مگر آن که هر چه را مي دانيد بکار بنديد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تعلّموا العلم و تعلّموا للعلم السّکينه و الوقار و تواضعوا لمن تعلّمون منه؛
دانش بياموزيد و با دانش وقار و آرامش آموزيد و نسبت به آموزگار خويش فروتن باشيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تعرّف إلي اللَّه في الرّخاء يعرفک في الشّدّه؛
در موقع آسايش خدا را بشناس تا در موقع سختي تو را بشناسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تعرض الأعمال علي اللَّه تعالي يوم الإثنين و الخميس فيغفر اللَّه إلّا ما کان من متشاحنين أو قاطع رحم؛
روز دوشنبه و پنجشنبه اعمال را بر خداوند عرضه مي دارند و خداوند گناه کسان را مي بخشد مگر گناه ستيزه جويان و کسي که از خويشاوندان بريده باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تعافوا يسقط الضّغائن بينکم؛
همديگر را ببخشيد تا کينه هايتان از ميان برخيزد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تعافوا الحدود فيما بينکم فما بلغني من حدّ فقد وجب؛
در ميان خودتان از گناهاني که موجب مجازات است درگذريد زيرا وقتي گناهي به اطلاع من رسيد مجازات آن واجب است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تصدّقوا و لو بتمره فإنّها تسدّ من الجائع و تطفي ء الخطيئه کما يطفي ء الماء النّار؛
صدقه بدهيد و گر چه يک خرما باشد زيرا رنج گرسنه اي را تخفيف مي دهد و گناه را خاموش مي کند چنان که آب آتش را خاموش مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تصدّقوا فسيأتي عليکم زمان يمشي الرّجل بصدقته فيقول الّذي يأتيه بها: لو جئت بها بالأمس لقبلتها فأمّا الآن فلا حاجه لي فيها فلا يجد من يقبلها؛
صدقه بدهيد زيرا زماني بيايد که انسان براي صدقه دادن برود و آن که صدقه را براي او برده اند گويد اگر ديروز آورده بودي قبول مي کردم اما امروز بدان حاجت ندارم و کسي را نيابد که صدقه او را قبول کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۸۴
تصدّقوا فإنّ الصّدقه فکاککم من النّار؛
صدقه بدهيد زيرا صدقه مايه آزادي شما از آتش جهنم است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تصافحوا يذهب الغلّ عن قلوبکم؛
با يکديگر دست بدهيد تا کينه از دلهاي شما برود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تسحّروا فإنّ في السّحور برکه؛
سحر خيز باشيد زيرا سحر خيزي مايه برکت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تساقطوا الضّغائن؛
کينه ها را دور بيندازيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تزوّجوا و لا تطلّقوا فإنّ اللَّه لا يحبّ الذّوّاقين و لا- الذّوّاقات؛
زن بگيريد و طلاق مدهيد زيرا خداوند مرداني را که مکرر زن گيرند و زناني را که مکرر شوهر کنند، دوست ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ترکت فيکم شيئين لن تضلّوا بعدهما: کتاب اللَّه و سنّتي و لن يتفرّقا حتّي يردا عليّ الحوض؛
دو چيز در ميان شما گذاشتم که با وجود آنها گمراه نخواهيد شد، کتاب خدا و روش من و از هم جدا نمي شوند تا بر سر حوض به من برسند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ترک الوصيّه عار في الدّنيا و نار و شنار في الآخره؛
وصيت نکردن مايه ننگ اين جهان و آتش آن جهان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ترک الدّنيا أمرّ من الصّبر و أشدّ من حطم السّيوف في سبيل اللَّه عزّ و جلّ؛
گذشتن از دنيا از صبر تلخ تر و از شکستن شمشيرها در راه خدا سخت تر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تدرون ما يقول الأسد في زئيره؟ يقول: اللّهمّ لا تسلّطني علي أحد من أهل المعروف؛
مي دانيد شير در غرش خود چه مي گويد؟ گويد خدايا مرا بر هيچ کس از نيکوکاران مسلط مکن.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تداووا فإنّ الّذي أنزل الدّاء أنزل الدّواء؛
مداوا کنيد زيرا آن که درد را فرستاد، دوا را نيز فرستاد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تداووا عباد اللَّه فإنّ اللَّه تعالي لم يضع داء إلّا وضع له دواء غير داء واحد الهرم؛
بندگان خدا امراض خود را مداوا کنيد زيرا خدا مرضي پديد نياورده جز آن که دوائي براي آن قرار داده مگر يک درد که پيري است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تدارکوا الهموم و الغموم بالصّدقات يکشف اللَّه تعالي ضرّکم و ينصرکم علي عدوّکم؛
از رنج و غمها به وسيله صدقه جلوگيري کنيد تا خدا رنجتان را بر طرف کند و شما را بر دشمنان فيروزي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تخيّروا لنطفکم فإنّ النّساء يلدن أشباه إخوانهنّ و أخواتهنّ؛
براي نطفه هاي خود جاي مناسب انتخاب کنيد زيرا زنان نظير برادران و خواهران خود فرزند مي آورند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تخيّروا لنطفکم فأنکحوا الأکفاء و أنکحوا إليهم؛
براي نطفه هاي خود محل مناسب انتخاب کنيد و از اشخاص هم شأن خود زن بگيريد و به آنها زن بدهيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تحفّظوا من الأرض فإنّها أمّکم و إنّه ليس من أحد عامل عليها خيرا أو شرّا إلّا و هي مخبره به؛
حرمت زمين را بداريد که به منزله مادر شماست و هر که روي زمين کار بد يا خوبي کند، از آن خبر مي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۶۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تحرّوا الصّدق و إن رأيتم أنّ فيه الهلکه فإنّ فيه النّجاه و اجتنبوا الکذب و إن رأيتم أنّ فيه النّجاه فإنّ فيه الهلکه؛
راستي کنيد اگر چه پنداريد مايه هلاک است که راستي مايه نجات است و از دروغ بپرهيزيد اگر چه پنداريد مايه نجات است که دروغ مايه هلاک است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تجدون من شرّ النّاس ذا- الوجهين الّذي يأتي هؤلاء بوجه و هؤلاء بوجه؛
بدترين مردم شخص دوروست که با گروهي روئي و با گروهي ديگر روي ديگر دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تجد المؤمن مجتهدا فيما يطيق متلهّفا علي ما لا يطيق؛
مؤمن چنان است که در کار خير هر چه تواند کوشد و هر چه را نتواند به آرزو خواهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تجاوزوا لذوي المروه عن عثراتهم فو الّذي نفسي بيده إنّ أحدهم ليعثر و إنّ يده لفي يد اللَّه؛
از لغزش جوانمردان بگذريد زيرا به خدائي که جان من بدست اوست جوانمرد مي لغزد و دست او در دست خداست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تجافوا عن عقوبه ذوي المروّه ما لم تکن حدّا من حدود اللَّه؛
از عقوبت کردن جوانمردان درگذريد مگر آن که حد بر آنها لازم شده باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تجافوا عن ذنب السّخيّ فإنّ اللَّه آخذ بيده کلّما عثر؛
گناه سخاوتمند را نديده بگيريد که هر دم بلغزد خدايش دست بگيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تبنون ما لا تسکنون و تجمعون ما لا تأکلون و تأملون مالا تدرکون؛
خانه ها مي سازيد که در آن سکونت نمي گيريد و چيزها فراهم مي کنيد که نمي خوريد و آرزوها داريد که بدان نمي رسيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تبسّمک في وجه أخيک لک صدقه، و أمرک بالمعروف و نهيک عن المنکر صدقه و إرشادک الرّجل في أرض الضّلال لک صدقه و إماطتک الحجر و الشّوک و العظيم عن الطّريق لک صدقه؛
لبخند تو بر روي برادرت صدقه است امر به معروف و نهي از منکر کردنت صدقه است و راهنمائي کسي که راه را گم کرده صدقه است و دور کردن سنگ و خار و استخوان از راه صدقه است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
البکاء من الرّحمه و الصّراخ من الشّيطان؛
گريه از رحمت است و فرياد از شيطانست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
البطانه تقسي القلب؛
پرخوري دل را سخت مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
البرکه في أکابرنا فمن لم يرحم صغيرنا و يجلّ کبيرنا فليس منّا؛
برکت در بزرگان ماست و هر کس بر کوچک ما رحم نکند و بزرگ ما را محترم نشمارد از ما نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
البرّ ما اطمأنّ إليه القلب و اطمأنّت إليه النّفس و الإثم ما حاک في النّفس و تردّد في الصّدر و إن أفتاک المفتون؛
نيکي آن است که دل بدان آرام گيرد و روح از آن اطمينان يابد و بدي آن است که بر دل ننشيند و دوست نداري مردم از آن خبر دار شوند ديگران هر چه مي خواهند بگويند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بلّوا أرحامکم و لو بالسّلام؛
با خويشان نزديکي جوئيد اگر چه به وسيله سلام باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بعثت بالحنيفيّه السّمحه و من خالف سنّتي فليس منّي؛
من ديني ساده و آسان آورده ام و هر که با روش من مخالفت کند از من نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
برّوا آباءکم تبرّکم أبناؤکم و عفّوا تعفّ نساؤکم؛
با پدران خود نيکي کنيد تا فرزندانتان با شما نيکي کنند و عفيف باشيد تا زنان شما عفيف باشند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۱۴
برّ الوالدين يزيد في العمر و الکذب ينقص الرّزق و الدّعاء يردّ القضاء؛
نيکي با پدر و مادر عمر را افزون کند و دروغ روزي را کاهش دهد و دعا قضا را دفع کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
برّ الوالدين يجزئ عن الجهاد؛
نيکي با پدر و مادر جاي جهاد را مي گيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بري ء من الشّحّ من أدّي الزّکاه و قري الضّيف و أعطي في النّائبه؛
هر که زکات خود را بپردازد و مهمان به خانه ببرد و هنگام سختي بخشش کند از بخل بر کنار است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بئس القوم قوم لا ينزلون الضّيف؛
چه بدند مردمي که مهمان به خانه نمي آورند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بئس الطّعام طعام العرس يطعمه الأغنياء و يمنعه المساکين؛
چه بد است غذاي عروسي که ثروتمندان از آن بخورند و فقيران محروم مانند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بئس العبد المحتکر: إن أرخص اللَّه تعالي الأسعار حزن و إن أغلاها اللَّه فرح؛
چه بد است محتکر اگر خدا قيمت ها را ارزان کند غمگين شود و اگر گران کند خوشحال گردد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
باکروا في طلب الرّزق و الحوائج فإنّ الغدوّ برکه و نجاح؛
صبح زود در طلب روزي و حاجتهاي خود برويد، زيرا صبح خيزي مايه برکت و رستگاري است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
باکروا بالصّدقه فإنّ البلاء لا يتخطّي الصّدقه؛
بامداد خود را با صدقه آغاز کنيد زيرا بلا از صدقه نمي گذرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بادر بأربع قبل أربع: شبابک قبل هرمک و صحّتک قبل سقمک و غناک قبل فقرک و حياتک قبل موتک؛
چهار چيز را پيش از چهار چيز غنيمت شمار جواني پيش از پيري صحت پيش از بيماري و توانگري پيش از فقر و زندگي پيش از مرگ.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بابان معجّلان عقوبتهما في الدّنيا البغي و العقوق؛
دو چيز است که کيفر آن را در دنيا مي دهند ظلم و بد رفتاري با پدر و مادر.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الإيمان و العمل قرينان لا يصلح کلّ واحد منهما إلّا مع صاحبه؛
ايمان و عمل قرين يکديگرند و هيچ يک از آنها بدون ديگري درست نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الإيمان بالقدر يذهب الهمّ و الحزن؛
اعتقاد به تقدير غم و اندوه را مي برد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الأيدي ثلاثه فيد اللَّه العليا و يد المعطي الّتي تليها و يد السائل السّفلي فاعط الفضل و لا تعجز عن نفسک؛
دستها سه گونه است دست خداوند بالا است و دست دهنده زير آن است و دست سائل پائين است پس بخشش کن و دست بسته مباش.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الأناه من اللَّه و العجله من الشّيطان؛
تأني از يزدان است و شتاب از شيطان.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الأمن و العافيه نعمتان مغبون فيهما کثير من النّاس؛
امنيت و سلامت دو نعمت است که بسياري از مردم در آن مغبونند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الأمانه تجلب الرّزق و الخيانه تجلب الفقر؛
امانت موجب رزق است و خيانت باعث فقر.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الأکبر من الإخوه بمنزله الأب؛
برادر بزرگ به منزله پدر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الإسلام يعلو و لا يعلي عليه؛
اسلام برتري مي گيرد و چيزي بر آن برتري نگيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الإستغفار ممحاه للذّنوب؛
استغفار وسيله محو گناهان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الإحسان أن تعبد اللَّه کأنّک تراه فإن لم تکن تراه فإنّه يراک؛
نيکي آن است که خدا را چنان پرستش کني گوئي که او را مي بيني اگر تو او را نمي بيني او تو را مي بيند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الآمر بالمعروف کفاعله؛
آن که بکار نيک فرمان دهد مانند کسي است که آن را انجام مي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّها النّاس ما جاءکم عنّي يوافق کتاب اللَّه فأنا قلته و ما جاءکم يخالف کتاب اللَّه فلم أقله؛
اي مردم هر چه از من براي شما نقل کردند و موافق قرآن است من گفته ام و هر چه براي شما نقل کردند و مخالف قرآن است من نگفته ام.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّها النّاس لا تعلّقوا عليّ بواحده، ما أحللت إلّا ما أحلّ اللَّه تعالي و ما حرّمت إلّا ما حرّم اللَّه؛
اي مردم هيچ چيز را به من مربوط نکنيد من حلال نکردم مگر آنچه را خداوند حلال کرده است و حرام نکردم مگر آنچه را خداوند حرام کرده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّها النّاس إنّ ربّکم واحد و إنّ أباکم واحد، کلّکم لآدم و آدم من تراب إنّ أکرمکم عند اللَّه أتقاکم لا فضل لعربيّ علي عجميّ إلّا بالتّقوي؛
اي مردم خداي شما يکي و پدر شما يکي است همه فرزند آدميد و آدم از خاک است هر کس از شما پرهيزکارتر است پيش خدا بزرگوارتر است. عربي بر عجمي جز به پرهيزکاري امتياز ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّما وال ولي شيئا من أمر أمّتي فلم ينصح لهم و يجتهد لهم کنصيحته و جهده لنفسه کبّه اللَّه تعالي علي وجهه يوم القيامه في النّار؛
هر زمامداري چيزي از کار امت مرا به دست گيرد و در کار آنها مثل کارهاي خصوصي خود دلسوزي و کوشش نکند، روز رستاخيز خداوند او را وارونه در آتش اندازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّما راع استرعي رعيّه فلم يحطها بالأمانه و النّصيحه ضاقت عليه رحمه اللَّه تعالي الّتي وسعت کلّ شي ء؛
هر کس سرپرستي گروهي را به عهده گيرد و در کار آنها به امانت و دلسوزي رفتار نکند، رحمت خدا که شامل همه چيز است به او نمي رسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّما مسلم کسا مسلما ثوبا علي عري کساه اللَّه تعالي من خضر الجنّه و أيّما مسلم أطعم مسلما علي جوع أطعمه اللَّه تعالي يوم القيامه من ثمار الجنّه و أيّما مسلم سقي مسلما علي ظماء سقاه اللَّه يوم القيامه من الرّحيق المختوم؛
هر مسلماني که مسلمان برهنه را بپوشاند خداوند از پارچه هاي سبز بهشت بدو بپوشاند و هر مسلماني که مسلمان گرسنه را سير کند خداوند روز رستاخيز از ميوه هاي بهشت بدو بچشاند و هر مسلماني که مسلمان تشنه اي را سيراب کند خداوند روز قيامت از شربت سر به مهر به او بنوشاند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّما شابّ تزوّج في حداثه سنّه عجّ شيطانه يا ويله عصم منّي دينه؛
هر جواني در آغاز جواني زن بگيرد شيطان وي بانگ برآرد واي بر او دين خود را از دستبرد من محفوظ داشت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّما رجل تزوّج امرأه فنوي أن لا يعطيها من صداقها شيئا مات يوم يموت و هو زان و أيّما رجل اشتري من رجل بيعا فنوي أن لا يعطيه من ثمنه شيئا مات يوم يموت و هو خائن و الخائن في النّار؛
هر که زني گيرد و در خاطر داشته باشد که مهر او را نپردازد هنگام مرگ چون زناکاران بميرد و هر کس چيزي از مردي بخرد و در خاطر داشته باشد که قيمت آن را نپردازد هنگام مرگ چون خائنان بميرد و خائن در آتش است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّما راع غشّ رعيّته فهو في النّار؛
هر که با زير دستان خود به نيرنگ رفتار کند، اهل جهنم است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّما امرأه ماتت و زوجها عنها راض دخلت الجنّه؛
هر زني که بميرد و شوهرش از او خشنود باشد، به بهشت مي رود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّما امرأه سألت زوجها الطّلاق من غير ما بأس فحرام عليها رائحه الجنّه؛
هر زني که بدون جهت از شوهر خود طلاق خواهد، بوي بهشت بر او حرام است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أيّما امرأه خرجت من بيتها بغير إذن زوجها کانت في سخط اللَّه تعالي حتّي يرجع إلي بيتها أو يرضي عنها زوجها؛
هر زني که بدون اجازه شوهر از خانه خود بيرون رود مورد خشم خداست تا به خانه بر گردد يا شوهرش از او راضي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاک و مصاحبه الأحمق فإنّه يريد أن ينفعک فيضرّک؛
از مصاحبت احمق بگريز که مي خواهد به تو نفع رساند ضرر مي رساند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاک و مصاحبه الکذّاب فإنّه کسراب يقرّب إليک البعيد و يبعّد إليک القريب؛
از مصاحبت دروغگو بپرهيز که دروغگو چون سراب است دور را نزديک مي نمايد و نزديک را دور.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاک و محقّرات الذّنوب فإنّ لها من اللَّه طالبا؛
از گناهان کوچک بپرهيز که خدا از آن باز خواست مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاک و قرين السّوء فإنّک به تعرف؛
از يار بد بپرهيز که تو را بدو شناسند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاک و ما يسوء الاذن؛
از هر چه بگوش بد آيد، بپرهيز.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاک و کلّ أمر يعتذر منه؛
از هر کاري که عذر آن بايد خواست بپرهيز.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاک و خصلتين الضّجر و الکسل فإنّک إن ضجرت لم تصبر علي حقّ و إن کسلت لم تؤدّ حقّا؛
از دو صفت بپرهيز: ملالت و تنبلي که اگر ملول باشي حق را تحمل نکني و اگر تنبل باشي از اداي حق باز ماني.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاک و اللّجاجه فإنّ أوّلها جهل و آخرها ندامه؛
از لجاجت بپرهيز که آغازش جهالت است و انجامش ندامت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاکم و محقّرات الذّنوب فإنّما مثل محقّرات الذّنوب کمثل قوم نزلوا بطن واد فجاء ذا بعود و جاء ذا بعود حتّي حملوا ما أنضجوا به خبزهم و إنّ محقّرات الذّنوب متي يؤخذ بها صاحبها تهلکه؛
از گناهان کوچک بپرهيزيد، مثال گناهان کوچک مانند گروهي است که در دره فرود آيند يکي چوبي آرد و ديگري چوبي آرد و آن قدر هيزم بياورند که با مجموع آن نان خود را بپزند، گناهان حقير نيز وقتي از مرتکب آن باز خواست کنند مايه هلاک او مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاکم و دعوه المظلوم و إن کان من کافر فإنّه ليس لها حجاب من دون اللَّه عزّ و جلّ؛
از نفرين مظلوم بپرهيزيد اگر چه کافر باشد زيرا ميان آن و خدا حجابي نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاکم و خضراء الدّمن قيل و ما خضراء الدّمن؟ قال المرأه الحسناء في منبت سوء؛
از سبزه مزبله بپرهيزيد گفتند سبزه مزبله چيست؟ گفت زن زيبا در خانواده بد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاکم و الهوي فإنّ الهوي يعمي و يصمّ؛
از هوس بپرهيزيد که هوس انسان را کور و کر مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاکم و المدح فإنّه الذّبح؛
از مدح کردن بپرهيزيد که مانند سر بريدن است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاکم و الکذب فإنّ الکذب لا يصلح لا بالجدّ و لا بالهزل و لا يعد الرّجل صبيّه لا يفي له و إنّ الکذب يهدي إلي الفجور و إنّ الفجور يهدي إلي النّار و إنّ الصّدق يهدي إلي البرّ و إنّ البرّ يهدي إلي الجنّه؛
از دروغ بپرهيزيد زيرا دروغ نه جدي و نه شوخي روا نيست، انسان نبايد به طفل خود وعده دهد و وفا نکند، دروغ کسان را به بدکاري مي کشاند و بدکاري آنها را به جهنم مي رساند، و راستي کسان را به نيکو کاري مي کشاند و نيکوکاري آنها را به بهشت مي رساند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاکم و الغلوّ في الدّين فإنّما هلک من کان قبلکم بالغلوّ في الدّين؛
از افراط در کار دين بپرهيزيد که پيشينيان شما از افراط در کار دين هلاک شدند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاکم و الدّين فإنّه هم باللّيل و مذلّه بالنّهار؛
از قرض بپرهيزيد که غم شب و ذلت روز است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاکم و الحسد فإنّ الحسد يأکل الحسنات کما يأکل النّار الحطب؛
از حسد بپرهيزيد زيرا حسد کارهاي نيک را مي خورد چنان که آتش هيزم را مي خورد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إيّاکم و التّسويف و طول الأمل فإنّه کان سببا لهلاک الامم؛
از اهمال و طول امل بپرهيزيد که موجب هلاکت اقوام است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أوّل من يدعي إلي الجنّه الحمّادون الّذين يحمدون اللَّه؛
نخستين کساني که به بهشت دعوت مي شوند، ستايشگرانند که خدا را ستايش مي کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أوّل ما يرفع من هذه الامّه الحياء و الأمانه؛
نخستين چيزي که از ميان اين امت بر مي خيزد حيا و امانت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أولي النّاس بالعفو أقدرهم علي العقوبه؛
هر که را قدرت مجازات بيشتر است، عفو از او پسنديده تر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أوصيکم بالجار؛
شما را در باره همسايه سفارش مي کنم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أهل الجور و أعوانهم في النّار؛
ستمگران و يارانشان در جهنمند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أنهاکم عن قليل ما أسکر کثيره؛
هر چه زيادش مست مي کند از کمش نيز اجتناب کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّي لا أخاف عليکم فيما لا تعلمون و لکن أنظروا کيف تعملون فيما تعلمون؛
من از آنچه نمي دانيد نگراني ندارم ولي بايد ديد آنچه را مي دانيد چگونه به کار مي بنديد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّي أخاف علي أمّتي بعدي أعمالا ثلثه: زلّه عالم و حکم جائر و هوي متّبعا؛
من پس از خودم بر امتم از سه چيز بيم دارم لغزش دانا و فرمانروائي ستمگر و پيروي هوس.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّي أحرّج عليکم حقّ الضّعيفين: اليتيم و المرأه؛
شما را از حق دو ضعيف به سختي بر حذر ميکنم: يتيم و زن.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۷۴
إنّه يعرف الفضل لأهل الفضل أهل الفضل؛
فضيلت اهل فضيلت را صاحب فضيلت مي شناسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّما يکفي أحدکم ما کان في الدّنيا مثل زاد الرّاکب؛
براي شما در دنيا چيزي که به اندازه توشه مسافري باشد، کافي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّما يدرک الخير کلّه بالعقل و لا دين لمن لا عقل له؛
همه خوبيها را به عقل مي توان دريافت و هر که عقل ندارد، دين ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّما يدخل الجنّه من يرجوها و إنّما يجنّب النّار من يخافها و إنّما يرحم اللَّه من يرحم؛
کسي به بهشت مي رود که اميد آن دارد و کسي از جهنم دور مي ماند که از آن بيمناک باشد، خداوند فقط به کسي رحم ميکند که رحم کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّما يتجالس المتجالسان بأمانه اللَّه تعالي فلا يحلّ لأحدهما أن يفشي علي صاحبه ما يخاف؛
جليسان نگهدار امانت يک ديگرند و روا نيست يکي از آنها راز رفيق خود را آشکار سازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّما شفاء العيّ السؤال؛
علاج ناداني سؤال است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّما بقي من الدّنيا بلاء و فتنه؛
از دنيا جز بلا و فتنه باقي نمانده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّما أهلک الّذين من قبلکم أنّهم کانوا إذا سرق فيهم الشّريف ترکوه و إذا سرق فيهم الضّعيف أقاموا عليه الحدّ؛
هلاک پيشينيان شما از آنجا بود که دزد معتبر را رها مي کردند و دزد ضعيف را مجازات مي دادند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّما أنا بشر إذا أمرتکم بشي ء من دينکم فخذوا به و إذا أمرتکم بشي ء من رأيي فإنّما أنا بشر؛
من انساني مانند شما هستم وقتي شما را بچيزي در کار دين دستور دادم بدان رفتار کنيد و وقتي از پيش خود شما را به چيزي فرمان دادم من انسان هستم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّما العلم بالتّعلّم و إنّما الحلم بالتّحلّم و من يتحرّ الخير يعطه و من يتّق الشّرّ يوقه؛
علم از تعلم و حلم از تظاهر به حلم حاصل مي شود هر که جوياي خير باشد همانش دهند و هر که از شر بگريزد از آن بر کنار ماند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّما الأعمال بالنّيات و الخواتيم؛
ارزش اعمال به نيت و سرانجام آن است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّما الأمل رحمه من اللَّه لامّتي، لولا الأمل ما أرضعت أمّ ولدا و لا غرس غارس شجرا؛
اميد رحمت خدا براي امت من است اگر اميد نبود مادري فرزند خود را شير نمي داد و کسي درختي نمي کاشت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ هذه القلوب أوعيه فخيرها أوعاها؛
دلها مانند ظرف است و بهتر از همه دلي است که ظرفيت آن بيشتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ هذه القلوب تصدأ کما يصدأ الحديد قيل فما جلاءها قال ذکر الموت و تلاوه القرآن؛
دلها مانند آهن زنگ مي زند گفتند صيقل آن چيست؟ گفت ياد مرگ و خواندن قرآن.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ هذا الدّينار و الدّرهم أهلکا من قبلکم و هما مهلکاکم؛
اين دينار و درهم پيشينيان شما را هلاک کرد و شما را نيز هلاک خواهد کرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ هذا الدّين متين فأوغل فيه برفق و لا تبغض إلي نفسک عباده اللَّه فإنّ المنبت لا أرضا قطع و لا ظهرا أبقي؛
اين دين(اسلام) محکم است به ملايمت در آن پيش برو و عبادت خدا را منفور خود مکن زيرا رهرو عجول نه راهي سپرده و نه مرکوب خود را حفظ کرده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ من يمن المرأه تيسير خطبتها و تيسير صداقها؛
نشان ميمنت زن اين است که خواستگاريش آسان و مهرش سبک باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ من موجبات المغفره بذل السّلام و حسن الکلام؛
از جمله لوازم آمرزش اداي سلام و نيکي کلام است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ من موجبات المغفره إدخال السّرور علي أخيک المؤمن؛
از جمله لوازم آمرزش اين است که برادر مؤمن خود را خرسند سازي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ من معادن التّقوي تعلّمک إلي ما قد علمت علم ما لم تعلم و النّقص فيما قد علمت قلّه الزّياده فيه و إنّما يزهد الرّجل في علم ما لم يعلم قلّه الانتفاع بما قد علم؛
از جمله منابع پرهيزکاري اين است که ندانسته ها را بياموزي و به دانسته ها ضميمه کني، اگر افزايش دانش کم شود مايه نقصان آن مي شود و کسي که از دانسته هاي خود کمتر سود برد، در آموختن ندانسته ها سستي مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ من لم يسأل اللَّه تعالي يغضب عليه؛
هر که از خدا چيزي نخواهد خدا بر او خشمگين مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ من حقّ الولد علي والده أن يعلّمه الکتابه و أن يحسن اسمه و أن يزوّجه إذا بلغ؛
از جمله حقوق فرزند بر پدر آن است که او را نوشتن آموزد و نام او را خوب انتخاب کند و هنگام بلوغ به او زن بدهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ من اليقين أن لا ترضي أحدا بسخط اللَّه و لا تحمد أحدا علي ما آتاک اللَّه و لا تذمّ أحدا علي ما لم يؤتک اللَّه، فإنّ الرّزق لا يجرّه حرص حريص و لا يصرفه کراهه کاره؛
از لوازم ايمان اين است که براي خشنودي کسان خدا را خشمگين نسازي و بر نعمتي که خدا داده کسي را سپاس نگزاري و براي آنچه خدا نداده کسي را مذمت نکني که روزي به آز حريصان فزوني نگيرد و به تنفر کسان نقصان نپذيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ من النّاس ناسا مفاتيح للخير مغاليق للشّرّ و إنّ من النّاس ناسا مفاتيح الشّرّ مغاليق للخير فطوبي لمن جعل اللَّه مفاتيح الخير علي يديه و ويل لمن جعل اللَّه مفاتيح الشّر علي يديه؛
بعضي مردم کليد خيرند و قفل شر و بعض ديگر کليد شرند و قفل خير خوشا به حال آن کسي که خداوند کليد خير را در دست او قرار داده و بدا به حال آن کس که خدا کليد شر را به دست او سپرده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ من السّنّه أن يخرج الرّجل مع ضيفه إلي باب الدّار؛
خوب است که مرد با مهمان خود تا در خانه برود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۷۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ من شرّ النّاس منزله عند اللَّه يوم القيامه عبدا أذهب آخرته بدنيا غيره؛
بدترين مردم در نظر خدا روز رستاخيز بنده ايست که آخرت خود را براي دنياي ديگري از دست داده باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ من سعاده المرء أن يطول عمره و يرزقه اللَّه الإنابه؛
از لوازم سعادت مرد اين است که زندگاني او دراز شود و خداوند توبه را نصيب وي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ ممّا يلحق المؤمن من عمله و حسناته بعد موته علما نشره و ولدا صالحا ترکه و مصحفا ورّثه أو مسجدا بناه أو بيتا لابن السّبيل بناه أو نهرا أجراه أو صدقه أخرجها من ماله في صحّته و حياته تلحقه من بعد موته؛
از جمله اعمال و نيکي هاي مؤمن که بعد از مرگ بدو مي رسد دانشي است که منتشر کرده باشد و فرزند پارسائي است که به جا گذاشته باشد و قرآني است که به ارث گذاشته باشد يا مسجدي که بنا کرده باشد يا خانه اي که براي کاروانيان بپا کرده باشد يا نهري که به کمک او جريان يافته باشد يا مالي که در دوران صحت و حيات از مال خويش جدا کرده باشد همه اينها پس از مرگ بدو مي رسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ مغيّر الخلق کمغيّر الخلق إنّک لا تستطيع أن تغيّر خلقه حتّي تغيّر خلقه؛
آن که مي خواهد سيرت را تغير دهد مانند کسي است که مي خواهد صورت را تغيير دهد اگر توانستي صورت را تغيير دهي سيرت را نيز تغيير تواني داد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ معافاه اللَّه العبد في الدّنيا أن يستر عليه سيّئاته؛
بخشش خداوند نسبت به بنده در اين جهان اين است که گناهان او را مستور دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ مطعم ابن آدم قد ضرب مثلا للدّنيا و إن قزحه و ملحه فانظر إلي ما يصير؛
غذاي آدميزاد را نمونه دنيا قرار داده اند هر قدر آن را ادويه و نمک بزند بنگر آخر چه مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ محرّم الحلال کمحلّل الحرام؛
آن که حلال را حرام مي کند مانند کسي است که حرام را حلال مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ مثل الّذي يعود في عطيّته کمثل الکلب أکل حتّي إذا شبع قاء ثمّ عاد في قيئه ثمّ أکله؛
آن که بخشش خود را پس مي گيرد مانند سگ است که بخورد و وقتي سير شد قي کند و آنگاه به قي کرده خود باز گردد و آن را بخورد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ للَّه ملائکه في الأرض تنطق علي ألسنه بني آدم بما في المرء من الخير و الشّرّ؛
خداوند در زمين فرشتگاني دارد که به زبان آدميزادگان سخن مي گويند و از بد و نيک کسان خبر دهند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ للَّه عند أقوام نعما يقرّها عندهم ما داموا في حوائج النّاس ما لم يملّوا فإذا ملّوا نقلها اللَّه إلي غيرهم؛
خداوند پيش بعضي مردم نعمت هائي دارد که تا وقتي از انجام حوائج مردم باز نمي مانند نعمت خود را پيش آنها نگاه مي دارد و همين که از اين کار باز ماندند، نعمت را به اشخاص ديگر منتقل مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ للَّه عبادا خلقهم لحوائج النّاس. إنّ للَّه عبادا يعرفون النّاس بالتّوسّم؛
خداوند بندگاني دارد که آن ها را براي رفع حاجات مردم خلق کرده است. خداوند بندگاني دارد که مردم را به فراست شناسند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ للَّه تعالي عبادا اختصّهم بحوائج النّاس، يفزع النّاس إليهم في حوائجهم أولئک الآمنون من عذاب اللَّه؛
خداوند را بندگانست که خاص حوائج مردمان کرده است و کسان در حوائج خويش به ايشان پناه برند آنها از عذاب خدا ايمنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ للَّه تعالي أقواما يختصّهم بالنّعم لمنافع العباد و يقرّها فيهم ما بذلوها فإذا منعوها نزعها منهم فحوّلها إلي غيرهم؛
خداوند را گروههاست که نعمتهاي خويش خاص ايشان کند تا بندگان را منتفع کنند و مادام که دهش کنند نعمت را به نزد ايشان نگهدارد و چون امساک کنند از آنها بگيرد و به ديگران دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ لکلّ شي ء معدنا و معدن التّقوي قلوب العارفين؛
هر چيزي معدني دارد و معدن پرهيزکاري دل عارفان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ لکلّ شجره ثمره و ثمره القلب الولد؛
هر درختي ميوه اي دارد و ميوه دل فرزند است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ لکلّ ساع غايه و غايه ابن آدم الموت فعليکم بذکر اللَّه فإنّه يسهّلکم و يرغّبکم في الآخره؛
هر رهسپاري مقصدي دارد و مقصد آدميزاد مرگ است از ياد خدا غافل مشويد که ياد خدا کارها را آسان و شما را به آن جهان راغب مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ لکلّ أمّه فتنه و إنّ فتنه أمّتي المال؛
هر امتي را بليه اي هست و بليه امت من مال است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ للطّاعم الشّاکر من الأجر مثل ما للصّائم الصّابر؛
پاداش آن که غذا مي خورد و شکر مي گزارد مانند روزه دار صبور است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ لصاحب الحقّ مقالا؛
آن که حق دارد گفتاري مؤثر دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ للشّيطان لمّه بابن آدم و للملک لمّه فأمّا لمّه الشّيطان فإيعاد بالشّرّ و تکذيب بالحقّ و أمّا لمّه الملک فإيعاد بالخير و تصديق بالحقّ فمن وجد ذلک فليعلم أنّه من اللَّه تعالي فليحمد اللَّه و من وجد الأخري فليتعوّذ باللَّه من الشّيطان؛
شيطان به آدميزاد نزديکي اي دارد و خداوند نزديکي اي، نزديکي شيطان وعده به بدي و تکذيب حق است و نزديکي خداوند وعده به نيکي و تصديق حق است هر که چنين حالي در خود يافت بداند که از جانب خداوند است و او را سپاس گزارد و هر که حال ديگر را در خود يافت از شيطان به خدا پناه ببرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۱۹
إنّ لجواب الکتاب حقّا کردّ السّلام؛
جواب نامه مانند جواب سلام لازم است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ للتّوبه بابا عرض ما بين مصراعيه ما بين المشرق و المغرب لا يغلق حتّي تطلع الشّمس من مغربها؛
توبه دري دارد که پهناي آن مانند وسعت مشرق و مغرب است و تا خورشيد از مغرب طلوع نکند بسته نمي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّکم لن تسعوا النّاس بأموالکم و لکن سعوهم بأخلاقکم؛
مال شما به همه مردم نمي رسد پس با اخلاق خود همه را خرسند کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّک لا تدع شيئا اتّقا اللَّه إلّا أعطاک اللَّه خيرا منه؛
اگر از ترس خدا از چيزي درگذري خداوند بهتر از آن را به تو خواهد داد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ کذبا علي ليس ککذب علي أحد فمن کذب عليّ متعمّدا فليتبوّء مقعده من النّار؛
دروغ بستن بر من مثل دروغ بستن بر ديگري نيست هر که به عمد بر من دروغ بندد در آتش جاي گيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ قليل العمل مع العلم کثير و کثير العمل مع الجهل قليل؛
کار اندک که با بصيرت و دانش انجام گيرد بسيار است و کار بسيار که با ناداني صورت پذيرد اندک است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ في المال حقّا سوي الزّکاه؛
در مال به جز زکات حقي هست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ في الجنّه دارا يقال لها دار الفرج لا يدخلها إلّا من فرّح يتامي المؤمنين؛
در بهشت خانه اي هست که آن را خانه خوشحالي نامند و جز کساني که يتيمان مؤمنان را خوشحال کرده باشند، وارد آن نمي شوند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ في الجسد مضغه إذا صلحت صلح الجسد کلّه و إذا فسدت فسد الجسد کلّه ألا و هي القلب؛
در تن پاره گوشتي است که وقتي به صلاح گرايد تمام تن به صلاح آيد و وقتي فاسد شود همه تن فاسد شود و آن قلب است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ صاحب الدّين له سلطان علي صاحبه حتّي يقضيه؛
طلبکار بر قرض دار تسلط دارد تا هنگامي که قرض خود را بپردازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ شرّ النّاس منزله عند اللَّه يوم القيمه من يخاف النّاس من شرّه؛
بدتر از همه مردم پيش خدا روز قيامت کسي است که مردم از شر او بترسند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ ربّک يحبّ المحامد؛
خداي تو ستايش را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ خيار عباد اللَّه الموفون المطيبون؛
بهترين بندگان خدا آن ها هستند که به وعده وفا کنند و بوي خوش بکار برند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ حقّا علي المؤمنين أن يتوجّع بعضهم لبعض کما يألّم الجسد الرّأس؛
مؤمنان بايد از رنج يک ديگر متألم شوند چنان که تن از رنج سر متأثر مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ حقّا علي اللَّه أن لا يرفع شيئا من أمر الدّنيا إلّا وضعه؛
بر خدا لازم است که چيزي از دنيا را بالا نبرد جز اين که آن را تنزل دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۳۴
إنّ حسن العهد من الإيمان؛
رعايت پيمان از لوازم ايمان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ حسن الظّنّ باللَّه من حسن عباده اللَّه؛
گمان خوب به خدا داشتن از خوب عبادت کردن اوست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ بين يدي السّاعه کذّابين فاحذروهم؛
پيش از رستاخيز دروغگويان پديدار مي شوند از آن ها حذر کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أوثق عري الإسلام أن تحبّ في اللَّه و تبغض في اللَّه؛
محکم ترين دستاويزهاي اسلام اين است که کسي را براي خدا دوست داري و کسي را براي خدا دشمن داري.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أهل الشّبع في الدّنيا هم أهل الجوع غدا في الآخره؛
سيران اين جهان گرسنگان آن جهانند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أهل المعروف في الدّنيا هم أهل المعروف في الآخره و إنّ أهل المنکر في الدّنيا هم أهل المنکر في الآخره و إنّ أوّل أهل الجنّه دخولا هم أهل المعروف؛
نيکوکاران اين جهان نيکوکاران آن جهانند و بدکاران اين جهان بدکاران آن جهانند و نيکوکاران پيش از همه مردم به بهشت درمي آيند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ النّاس لم يعطوا شيئا خيرا من خلق حسن؛
به مردم چيزي بهتر از اخلاق نيک نداده اند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ النّاس إذا رأوا الظّالم فلم يأخذوا علي يديه أوشک أن يعمّهم اللَّه بعقاب منه؛
وقتي مردم ستمگر را ديدند و او را از ستم باز نداشتند بيم آن مي رود که خدا همه را به عذاب خود مبتلا کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ المظلومين هم المفلحون يوم القيامه؛
ستم ديدگان در روز رستاخيز رستگارانند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ المسلم إذا عاد أخاه المسلم لم يزل في مخرفه الجنّه حتّي يرجع؛
مسلمان وقتي به عيادت برادر مسلمان خود مي رود تا هنگامي که که باز گردد، در بهشت قدم مي زند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ المرء بين يومين يوم قد مضي أحصي فيه عمله فختم عليه و يوم قد بقي فلا يدري لعلّه لا يصل إليه؛
انسان ميان دو روز است روزي که گذشته و اعمالش به حساب آمده و مختوم گشته و روزي که باقي مانده ولي چه مي داند شايد به آن روز نرسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ المتحابّين في اللَّه في ظلّ العرش؛
آن ها که در راه خدا دوستي مي کنند در سايه عرش جاي دارند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الّذي يجرّ الثّوب خيلاء لا ينظر اللَّه إليه يوم القيمه؛
کسي که از روي تکبر جامه خود را مي کشد خدا روز رستاخيز بدو نمي نگرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الّذي يأکل أو يشرب في آنيه الفضّه و الذّهب إنّما يجرجر في بطنه نار جهنّم؛
کسي که در ظرف نقره و طلا مي خورد و مي آشامد آتش جهنم را در شکم خود فرو مي برد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه ينهيکم عن قيل و قال؛
خداوند شما را از گفتگوهاي بيهوده نهي کرده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه يعطي الدّنيا علي نيّه الآخره و أبي أن يعطي الآخره علي نيّه الدّنيا؛
خداوند دنيا را به نيت آخرت مي دهد ولي آخرت را به نيت دنيا نمي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه يحيي القلوب الميّته بنور الحکمه کما يحيي الأرض بوابل السّماء؛
خداوند دلهاي مرده را به نور حکمت حيات مي بخشد چنان که زمين را به باران آسمان زنده مي سازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه يحبّ معالي الامور و أشرافها و يکره سفسافها؛
خداوند چيزهاي بلند و شريف را دوست دارد و از چيزهاي پست بيزار است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه يحبّ کلّ قلب حزين؛
خداوند دل غمگين را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه يحبّ الشّاب الّذي يفني شبابه في طاعه اللَّه؛
خداوند جواني را که عمر خود را در عبادت خدا به سر مي برد دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه يحبّ البصر النّاقد النّافذ عند مجي ء الشّهوات و الکامل عند نزول الشّبهات يحبّ السّماحه و لو علي تمره و يحبّ الشّجاعه و لو علي قتل حيّه؛
خداوند چشمي را که به هنگام شهوت باريک بين و پيش بين و به هنگام شبهه دقيق است دوست دارد و بخشش را اگر چه يک خرما باشد و شجاعت را اگر چه به کشتن ماري باشد، دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه يحبّ الأبرار الأخفياء الأتقياء؛
خدا نيکوکاران گمنام پرهيز کار را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه يحبّ إذا أنعم علي عبده أن يري أثر نعمته عليه و يبغض البؤس و التّباؤس؛
خدا دوست دارد که وقتي به کسي نعمت داد اثر نعمتش بر او آشکار ديده شود و از فقر و اظهار فقر بيزار است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه يبغض کلّ عالم بالدّنيا جاهل بالآخره؛
خداوند هر کس را که به کار دنيا دانا و در کار آخرت نادان است، دشمن دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه يبغض السّائل الملحف؛
خداوند گداي سمج را دشمن دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه يبتلي عبده المؤمن بالسّقم حتّي يکفّر عنه کلّ ذنب؛
خداوند بنده مؤمن خود را به مرض مبتلا مي کند تا همه گناهان او بريزد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه ليرضي عن العبد أن يأکل الأکله فيحمده عليها أو يشرب الشّربه فيحمده عليها؛
خداوند از بنده خشنود مي شود به اينکه غذا بخورد و خدا را سپاس گزارد، يا آب بياشامد و خدا را سپاس گزارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه ليدرء بالصّدقه سبعين ميته من السّوء؛
خداوند به وسيله صدقه هفتاد قسم مرگ بد را دفع مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه لم ينزل داء إلا أنزل له شفاء إلّا الهرم؛
خداوند دردي پديد نياورده جز آن که علاجي براي آن قرار داده به جز پيري.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه لا يقبل عمل عبد حتّي يرضي قوله؛
خداوند عمل بنده را نمي پذيرد مگر آن که از گفتار وي خشنود باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه لا يرحم من عباده إلّا الرّحماء؛
خداوند فقط به بندگان رحيم خود رحم مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه لا يؤاخذ المزّاح الصّادق في مزاحه؛
خداوند شوخي را که در شوخي خود راستگو باشد مؤاخذه نمي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه عند لسان کلّ قائل، فليتّق اللَّه عبد، و لينظر ما يقول؛
خداوند ناظر زبان هر گوينده اي است بنده بايد از خدا بترسد و ببيند چه مي گويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه جميل يحبّ الجمال؛
خداوند زيباست و زيبائي را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي ينهاکم أن تحلفوا بآبائکم؛
خداوند نهي کرده که به پدران خود قسم بخوريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي ينزل المعونه علي قدر المئونه و ينزل الصّبر علي قدر البلاء؛
خداوند کمک را به قدر احتياج نازل مي سازد و صبر را به اندازه بلا مي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يقول يا ابن آدم تفرّغ لعبادتي إملاء صدرک غني و أسدّ فقرک و إلّا تفعل ملأت يديک شغلا و لم أسدّ فقرک؛
خداوند گويد آدميزاد وقت خود را صرف عبادت من کن تا سينه تو را از بي نيازي پر کنم و فقر را از تو دور سازم و اگر چنين نکني تو را سخت به دنيا مشغول سازم و فقر را از تو دور نکنم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يقول أنا عند ظنّ عبدي بي إن خيرا فخيرا و إن شرّا فشرّا؛
خداوند گويد من ناظر گمان بنده خويشم اگر گمان خوب به من برد خوبي بيند و اگر گمان بد برد، بدي بيند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يقبل توبه العبد ما لم يغرغر؛
خداوند تا دم واپسين، توبه بنده را را مي پذيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يقبل الصّدقه و يأخذها بيمينه فيربّيها لأحدکم کما يربّي أحدکم مهره، حتّي إنّ اللّقمه تصير مثل أحد؛
خداوند صدقه را مي پذيرد و آن را به دست راست خود مي گيرد و براي شما بزرگ مي کند همچنان که کره اسب خود را بزرگ مي کنيد تا آنجا که يک لقمه به اندازه کوه احد شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يعذّب يوم القيامه الّذين يعذّبون النّاس في الدّنيا؛
خداوند روز رستاخيز کساني را که در دنيا مردم را عذاب کرده اند عذاب مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يسأل العبد عن فضل علمه کما يسأله عن فضل ماله؛
خداوند از بنده مي پرسد که فزوني دانش خود را کجا صرف کرده همچنان که از فزوني مال مي پرسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يحبّ إغاثه الّلهفان؛
خداوند ياري کردن کساني را که کمک مي جويند، دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يزيد في عمر الرّجل ببرّه والديه؛
خداوند به وسيله نيکي با پدر و مادر، عمر انسان را فزون مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يحبّ أن تعدلوا بين أولادکم حتّي في القبل؛
خداوند دوست دارد که ميان فرزندان خود حتي در بوسيدن آنها به عدالت رفتار کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يحبّ المداومه علي الإخاء القديم فداوموا؛
خداوند ادامه دوستي ديرينه را دوست دارد، بنا بر اين دوستي ديرينه را ادامه دهيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يحبّ الشّاب التّائب؛
خداوند جوان توبه کار را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يحبّ إذا عمل أحدکم عملا أن يتقنه؛
خداوند دوست دارد که وقتي يکي از شما کاري مي کند، آن را کامل کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يبغض ابن السّبعين في أهله ابن عشرين في مشيته و منظره؛
خداوند پير هفتاد ساله را که نيت و رفتار وي چون جوانان بيست ساله باشد، دشمن دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يبغض المؤمن الّذي لا زبر له؛
خداوند مؤمني را که عقل ندارد، دشمن دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يبغض البخيل في حياته السّخيّ عند موته؛
خداوند کسي را که در زندگي بخيل باشد و هنگام مرگ بخشنده شود، دشمن دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي يبغض الطّلاق؛
خداوند طلاق را دشمن دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي وضع عن أمّتي الخطاء و النّسيان و ما- استکرهوا عليه؛
خداوند خطا و فراموشي و اضطرار را بر امت من بخشيده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي مع الدّائن حتّي يقضي دينه ما لم يکن دينه فيما يکره اللَّه؛
خداوند يار قرض دار است تا قرض خود را بپردازد به شرط آن که قرض وي بر خلاف رضاي خداوند نباشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي محسن فأحسنوا؛
خداوند نيکوکار است شما نيز نکوئي کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي ليحمي عبده المؤمن من الدّنيا و هو يحبّه کما تحمون مريضکم الطّعام و الشّراب تخافون عليه.
خداوند چون بنده مؤمن خود را دوست دارد او را از دنيا پرهيز مي دهد چنان که شما مريض خود را از بيم مرض از خوردن و نوشيدن پرهيز مي دهيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي لم يخلق خلقا هو أبغض إليه من الدّنيا و ما نظر إليها منذ خلقها بغضا لها.
خداوند مخلوقي که در نظر او مبغوض تر از دنيا باشد نيافريده و از بس آن را دشمن دارد از هنگام آفرينش بر آن ننگريسته است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي لمّا خلق الدّنيا أعرض عنها فلم ينظر إليها من هوانها عليه.
خداوند وقتي دنيا را آفريد روي از آن بگردانيد و چنان در نظر خدا ناچيز بود که بر آن ننگريست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي لا ينظر إلي صورکم و أموالکم و لکن ينظر إلي قلوبکم و أعمالکم.
خداوند به صورت ها و اموال شما نمي نگرد، بلکه به دلها و اعمال شما مي نگرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي لا يقبل من العمل إلّا ما کان له خالصا و ابتغي به وجهه.
خداوند از عبادت ها جز آنچه خاص او باشد و به خاطر او انجام گيرد، نمي پذيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي لا يعذّب من عباده إلّا المارد المتمرّد الّذي يتمرّد علي اللَّه و أبي أن يقول لا إله إلّا اللَّه.
خداوند از بندگان خود جز سرکش مغروري را که از اطاعت خدا سرکشي کند و از گفتن لا اله الا اللَّه امتناع دارد، عذاب نمي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي لا يحبّ الذّوّاقين و لا الذّوّاقات.
خداوند مرداني را که مکرر زن بگيرند و زناني را که مکرر شوهر کنند دوست ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي کريم يحبّ الکرم.
خداوند بزرگوار است و بزرگواري را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي کتب عليکم السّعي فاسعوا.
خداوند کوشش را بر شما مقرر داشته است پس بکوشيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي کتب الحسنات و السّيّئات ثمّ بين ذلک فمن همّ بحسنه فلم يعملها کتبها اللَّه تعالي عنده حسنه کامله فإن همّ بها فعملها کتبها اللَّه عنده عشر حسنات إلي سبعمائه ضعف إلي أضعاف کثيره، و إن همّ بسيّئه فلم يعملها کتبها اللَّه عنده حسنه کامله فإن همّ بها فعملها کتبها اللَّه سيّئه واحده و لا يهلک علي اللَّه إلّا هالک.
خداوند نيکي ها و بديها و چيزهائي را که ميان آنهاست رقم زد هر کس انجام نيکي را در دل گيرد و انجام ندهد خداوند براي او يک نيکي کامل رقم زند و اگر در دل گيرد و انجام دهد خداوند ده نيکي تا هفتصد برابر و بيشتر رقم زند و اگر بدي اي را در دل گيرد و انجام ندهد خداوند آن را نيکي کامل رقم زند و اگر در دل گيرد و انجام دهد خداوند فقط يک بدي رقم مي زند، بنا بر اين هر که در پيشگاه خدا هلاک شود سزاوار هلاک است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۸۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي عند لسان کلّ قائل فليتّق اللَّه عبده و لينظر ما يقول؛
خداوند مراقب زبان هر گوينده اي است بنده بايد از خدا بترسد و بنگرد که چه مي گويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي طيّب يحبّ الطّيب نظيف يحبّ النّظافه، کريم يحبّ الکرم، جواد يحبّ الجود فنظّفوا أفنيتکم و لا تشبّهوا باليهود.
خداوند خوشبو است و بوي خوش را دوست دارد،پاکيزه است و پاکيزگي را دوست دارد، بزرگوار است و بزرگواري را دوست دارد،بخشنده است و بخشش را دوست دارد پس جلو خانه هاي خويش را پاکيزه سازيد و مانند يهودان مباشيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي رضي لهذه الامّه اليسر و کره لها العسر؛
خداوند براي اين امت آساني را پسنديده و سختي را نپسنديده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي خلق الجنّه بيضاء و أحبّ شي ء إلي اللَّه البياض؛
خداوند بهشت را سفيد آفريده و سفيدي از همه رنگها پيش خدا محبوبتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي حيث خلق الدّاء خلق الدّواء فتداووا؛
خداوند که درد را آفريده درمان را نيز آفريده پس دردهاي خويش را درمان کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه تعالي إذا أنعم علي عبد نعمه يحبّ أن يري أثر النّعمه عليه و يکره البؤس و التّباؤس و يبغض السّائل؛ الملحف و يحبّ الحييّ العفيف المتعفّف؛
خداوند وقتي نعمتي به بنده اي دهد دوست دارد اثر نعمت بر او ديده شود و تظاهر به تنگدستي را دوست ندارد و گداي پر رو را دشمن دارد و شخص باحياي عفيف را که از محرمات دوري مي گيرد دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه بحکمته و فضله جعل الرّوح و الفرح في اليقين و الرّضا و جعل الهمّ و الحزن في الشّک و السّخط؛
خداوند به حکمت و فضل خويش آسايش و شادي را در يقين و رضا قرار داده و غم و اندوه را در ترديد و غضب وديعه نهاده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه أوحي إليّ أن تواضعوا حتّي لا يفخر أحد علي أحد و لا يبغي أحد علي أحد؛
خداوند به من وحي فرستاده که فروتني کنيد تا کسي بر کسي افتخار نکند و کسي بر کسي تعدي نکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه إذا أنعم علي عبد نعمه أحبّ أن تري عليه؛
وقتي خداوند نعمتي به بنده اي بدهد دوست دارد که آن را بر او آشکار بيند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ اللَّه إذا أراد بقوم خيرا ابتلاهم؛
وقتي خداوند براي قومي نيکي خواهد، آنها را مبتلا سازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۰۹
إنّ اللَّه إذا أراد أن يهلک عبدا نزع منه الحياء فإذا نزع منه الحياء لم تلقه إلّا مقيتا ممقتا، فإذا لم تلقه إلّا مقيتا ممقتا نزعت منه الأمانه فإذا نزعت منه الأمانه لم تلقه إلّا خائنا مخوّنا نزعت منه الرّحمه فإذا نزعت منه الرّحمه لم تلقه إلّا رجيما ملعّنا نزعت منه ربقه الإسلام؛
خداوند وقتي بخواهد بنده اي را هلاک سازد حيا را از او بگيرد وقتي حيا از او گرفته شود متنفر و منفور شود. وقتي متنفر و منفور شد امانت از او گرفته شود و همين که امانت از او گرفته شد راه خيانت پيش گيرد و کسان نيز بدو خيانت کنند و وقتي چنين شد رحم از او بر خيزد وقتي رحم از او برخاست مطرود و ملعون شود و طوق اسلام را از گردن او بردارند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الفحش و التّفحّش ليسا من الإسلام في شي ء و إنّ أحسن النّاس إسلاما أحسنهم خلقا؛
بدگوئي و بدزباني از صفات اسلام نيست و از همه مردمِ اسلام آن کس بهتر است که اخلاقش نيک تر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ العبد ليذنب الذّنب فيدخل به الجنّه يکون نصب عينيه تائبا فارّا حتّي يدخل به الجنّه؛
بنده گناهي مي کند و به وسيله آن به بهشت مي رود زيرا گناه پيوسته در خاطر اوست و وي توبه کنان و از گناه گريزان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ العبد إذا کان همّه الآخره کفّ اللَّه تعالي عليه ضيعته و جعل غناه في قلبه فلا يصبح إلّا غنيّا و إذا کان همّه الدّنيا أفشي اللَّه تعالي ضيعته و جعل فقره بين عينيه فلا يمسي إلّا فقيرا و لا يصبح إلّا فقيرا؛
بنده اگر در آخرت دل بسته باشد، خداوند دارائي او را به قدر کفاف کند و ثروتش را در قلبش قرار دهد و پيوسته بي نياز باشد و اگر بدنيا دل بسته باشد خداوند دارائي او را فراوان کند و فقر را رو برويش قرار دهد و پيوسته فقير باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ العار ليلزم المرء يوم القيامه حتّي يقول يا ربّ لإرسالک بي إلي النّار أيسر عليّ ممّا ألقي و إنّه ليعلم ما فيها من شدّه العذاب؛
در قيامت آن قدر ننگ گريبان گير انسان مي شود که مي گويد خدايا اگر مرا به جهنم بفرستي بهتر از اين وضع است در صورتي که از سختي عذاب جهنم خبر دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الصّدقه لتطفي عن أهلها حرّ القبور و إنّما يستظلّ المؤمن يوم القيامه في ظلّ صدقته؛
صدقه گرماي قبر صدقه دهندگان را تخفيف مي دهد و مؤمن روز رستاخيز در سايه صدقه خويش قرار مي گيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الصّدقه لتطفي غضب الرّبّ و تدفع ميته السّوء؛
صدقه خشم خداوند را فرو مي نشاند و از مرگ بد جلوگيري مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الصّدقه علي ذي قرابه يضعف أجرها مرّتين؛
صدقه اي که به خويشاوند دهند، پاداش مکرر دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الصّبحه تمنع بعض الرّزق؛
خواب صبحگاهي مانع قسمتي از روزي مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الشّيطان قال و عزّتک يا ربّ لا أبرح أغوي عبادک ما دامت أرواحهم في أجسادهم فقال الرّبّ و عزّتي و جلالي لا أزال أغفر لهم ما استغفروني؛
شيطان گفت پروردگارا به عزت تو سوگند که تا وقتي که روح بندگان تو در تنشان است پيوسته آنها را گمراه مي کنم، خداوند گفت به عزت و جلالم سوگند که تا وقتي از من بخشش طلبند پيوسته آنها را مي بخشم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الشّيطان يجري من ابن آدم مجري الدّم؛
شيطان مانند خون در تن انسان جاري است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الشّيطان يأتي أحدکم فيقول من خلقک؟ فيقول اللَّه فيقول فمن خلق اللَّه؟ فإذا وجد أحدکم ذلک فليقل: آمنت باللَّه و رسوله فإنّ ذلک يذهب عنه؛
شيطان پيش يکي از شما آيد و گويد کي تو را خلق کرد؟ جواب دهد خدا، گويد خدا را کي خلق کرد اگر يکي از شما چنين پنداري به خاطر يافت گويد به خدا و پيغمبر او ايمان دارم و اين پندار از خاطر او برود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ السّعيد لمن جنّب الفتن و لمن ابتلي فصبر؛
خوشبخت آن است که از فتنه ها کناره گيرد و آن که به زحمتي مبتلا شود و صبر کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ السّعاده کلّ السّعاده طول العمر في طاعه اللَّه؛
سعادت کامل آن است که عمر دراز را در عبادت خداوند به پايان برند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الرّزق ليطالب العبد أکثر ممّا يطلبه أجله؛
روزي بيشتر از اجل در جستجوي بنده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۲۴
إنّ الرّحمه لا تنزل علي قوم فيهم قاطع رحم؛
مردمي که در ميان آنها کسي از خويشاوندان بريده باشد، رحمت خدا بر آنها فرود نمي آيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الرّجل ليعمل- أو المرأه- بطاعه اللَّه تعالي ستّين سنه ثمّ يحضرهما الموت فيضارّان في الوصيّه فتجب لهما النّار؛
مرد يا زن شصت سال خدا را عبادت مي کنند و هنگام مرگ در وصيت به حق رفتار نمي کنند و جهنم بر آنها واجب مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الرّجل ليطلب الحاجه فيزويها اللَّه تعالي عنه لما هو خير له فيتّهم النّاس ظلما لهم فيقول من سبعني؛
انسان حاجتي مي خواهد و خدا براي مصلحتي حاجت او را بر نمي آورد و او به ستم مردم را متهم مي کند که کي حق مرا برد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الرّجل ليحرم الرّزق بالذّنب يصيبه و لا يردّ القدر إلّا الدّعاء و لا يزيد في العمر إلا البرّ؛
انسان به سبب گناه از روزي محتوم محروم ماند و تقدير جز به دعا برنگردد و عمر جز به نيکوکاري دراز نشود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الرجل لترفع درجته في الجنّه فيقول أنّي لي هذا؟ فيقال باستغفار ولدک لک؛
مقام يکي را در بهشت بالا برند و گويد اين مقام از کجا براي من حاصل شد؟ گويند فرزندت براي تو آمرزش طلبيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الرّجل إذا نظر إلي امرأته و نظرت إليه نظر اللَّه تعالي إليهما نظر الرّحمه؛
وقتي مرد به زن خود نگرد و زنش بدو نگرد خداوند به ديده رحمت بر آنها مي نگرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الدّنيا حلوه خضره و إنّ اللَّه مستخلفکم فيها لينظر کيف تعملون؛
جهان شيرين و سبز است و خدا شما را در آن جاي داده تا ببيند چه مي کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الحياء و الإيمان قرنا جميعا فإذا سلب أحدهما تبعه الآخر؛
حيا و ايمان قرين يکديگرند وقتي يکي را گرفتند ديگري همراه آن مي رود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ التّواضع لا يزيد العبد إلّا رفعه فتواضعوا يرفعکم اللَّه و إنّ العفو لا يزيد العبد إلّا عزّا فاعفوا يعزّکم اللَّه و إنّ الصّدقه لا يزيد المال إلّا نماء فتصدّقوا يزدکم اللَّه؛
تواضع مايه رفعت است تواضع کنيد تا خدا شما را رفعت دهد. عفو مايه عزت است عفو کنيد تا خدا شما را عزت بخشد. صدقه موجب فزوني مال است صدقه دهيد تا خدا مالتان را زياد کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الإسلام نظيف فتنظّفوا فإنّه لا يدخل الجنّه إلّا نظيف؛
اسلام پاکيزه است، شما نيز پاکيزه باشيد که هر کس پاکيزه نيست به بهشت نمي رود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الأرض لتنادي کلّ يوم سبعين مرّه يا بني آدم کلوا ما شئتم و اشتهيتم فو اللَّه لآکلنّ لحومکم و جلودکم؛
زمين هر روز هفتاد بار بانک مي زند، آدميزادگان هر چه مي خواهيد و دوست داريد بخوريد به خدا که گوشت و پوست شما را خواهم خورد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ الأحمق يصيب بحمقه أعظم من فجور الفاجر؛
احمق به واسطه حماقت بيشتر از مردم بدکار گناه مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أکثر النّاس شبعا في الدّنيا أطولهم جوعا يوم القيامه؛
آن که در دنيا از همه مردم سيرتر است روز رستاخيز بيشتر از همه گرسنه خواهد ماند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أعجل الطّاعه ثوابا صله الرّحم ؛
ثواب نيکي با خويشاوندان را از همه کارهاي نيک زودتر مي دهند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أعظم النّاس خطايا يوم القيامه أکثرهم خوضا في الباطل؛
به روز رستاخيز گناه آن کس از همه مردم بيشتر است که بيشتر از همه گفتگوي بيهوده کرده باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أعظم الذّنوب عنه اللَّه أن يلقاه بها عبد- بعد الکبائر الّتي نهي اللَّه عنها- أن يموت الرّجل و عليه دين لا يدع له قضاء؛
بعد از گناهان بزرگ که خداوند از آن نهي کرده بزرگتر از همه گناهان آن است که مردي بميرد و قرضي داشته باشد و محلي براي پرداخت آن نگذارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أطيب ما أکلتم من کسبکم و إنّ أولادکم من کسبکم؛
بهترين روزي شما آن است که از کسب به دست آريد و فرزند شما جزو کسب شماست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أشکر النّاس أشکرهم للنّاس؛
سپاسگزارتر از همه مردم کسي است که سپاس مردم را بيشتر مي گذارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أشقي الأشقياء من اجتمع عليه فقر الدّنيا و عذاب الآخره؛
بدبخت ترين بدبختان کسي است که فقر دنيا و عذاب آخرت را با هم دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أشدّ النّاس تصديقا للنّاس أصدقهم حديث - ا و إنّ أشدّ النّاس تکذيبا أکذبهم حديث ؛
هر که راستگوتر است سخن مردم را زودتر باور مي کند و هر که دروغگوتر است بيشتر مردم را دروغگو مي شمارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أشدّ النّاس ندامه يوم القيامه رجل باع آخرته بدنيا غيره؛
پشيمان تر از همه مردم در روز قيامت، مردي است که آخرت خود را به دنياي ديگري فروخته است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أحسن الحسن الخلق الحسن؛
بهترين نيکي ها سيرت نيک است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أحساب أهل الدّنيا الّذين يذهبون إليه هذا المال؛
مايه افتخار مردم دنيا که به سوي آن مي روند اين مال است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أحدکم مرآه أخيه فإذا رأي به أذي فليمطّه عنه؛
هر يک از شما آئينه برادر خويش است وقتي عيبي بر او ديد، بايد بزدايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أحبّ عباد اللَّه إلي اللَّه من حبّب إليه المعروف و حبّب إليه فعاله؛
محبوبترين بندگان خدا به نزد وي کسي است که کار نيک را محبوب او ساخته و ميل انجام آن را در دلش انداخته است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أحبّ عباد اللَّه إلي اللَّه أنصحهم لعباده؛
محبوبترين بندگان خدا به نزد وي کسي است که با بندگان او مهربانتر باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ إبليس يبعث أشدّ أصحابه و أقوي أصحابه إلي من يصنع المعروف في ماله؛
شيطان محکم ترين و نيرومند ترين ياران خود را براي گمراهي کسي فرستد که با دارائي خود کار نيک انجام مي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ أبرّ البرّ أن يصل الرّجل أهل ودّ أبيه بعد أن يولّي الأب؛
بهترين نيکي آن است که مرد پس از مرگ پدر خويش با دوستان او دوستي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ آدم قبل أن يصيب الذّنب کان أجله بين عينيه و أمله خلفه فلمّا أصاب الذّنب جعل اللَّه تعالي أمله بين عينيه و أجله خلفه فلا يزال يؤمّل حتّي يموت؛
آدم پيش از آن که مرتکب گناه شود مرگش جلو چشمش و آرزويش پشت سرش بود و همين که مرتکب گناه شد خداوند آرزوي او را جلو چشمش و مرگش را پشت سرش قرار داد بدين جهت پيوسته آرزو مي کند تا بميرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إن قامت السّاعه و في يد أحدکم فسيله فإن استطاع أن لا يقوم حتّي يغرسها فليغرسها؛
اگر رستاخيز بپاشد و نهالي در دست يکي از شماست اگر مي تواند آن را بکارد، بايد بکارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أنعم علي نفسک کما أنعم اللَّه عليک؛
نعمتي را که خدا به تو داده از آن بهره برگير.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أنظروا إلي من هو أسفل منکم و لا تنظروا إلي من هو فوقکم فإنّه أجدر أن لا تزدروا نعمه اللَّه عليکم؛
به آن که از شما پائين تر است بنگريد و به آن که از شما بالاتر است منگريد زيرا بدين وسيله قدر نعمت خدا را بهتر مي دانيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أنظر فإنّک لست بخير من أحمر و لا أسود إلّا أن تفضله بتقوي؛
بنگر که تو از سرخ پوست و سياه پوست بهتر نيستي جز آن که در پرهيزکاري از او برتر باشي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أنزلوا النّاس منازلهم من الخير و الشّرّ؛
مردم را در مقام خودشان از بدي و نيکي بشناسيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أنتم علي بيّنه من ربّکم ما لم تظهر منکم سکرتان سکره الجهل و سکره حبّ الدّنيا؛
تا هنگامي که مستي ناداني و مستي دنياپرستي از شما پديدار نشود به خداوند خويش اطمينان داريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
انتظار الفرج من اللَّه عباده و من رضي بالقليل من الرّزق رضي اللَّه تعالي منه بالقليل من العمل؛
انتظار گشايش از جانب خداوند عبادت است و هر که به روزي اندک راضي باشد خداوند از او به عبادت اندک راضي مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إن أحببتم أن يحبّکم اللَّه و رسوله فادّوا إذا ائتمنتم و اصدقوا إذا حدّثتم و أحسنوا جوار من جاورکم؛
اگر مي خواهيد که خدا و پيغمبر شما را دوست بدارند وقتي امانتي به شما سپردند رد کنيد و همين که سخن مي گوئيد راست گوئيد و با همسايگان خود به نيکي رفتار کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أنا النّذير و الموت المغير و السّاعه الموعد؛
من بيم دهنده ام و مرگ يغماگر است و رستاخيز وعده گاه.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أمنک من عتبک؛
هر که تو را سرزنش کرد از کينه خويش ايمن ساخت.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إملاء الخير خير من السّکوت و السّکوت خير من إملاء الشّرّ؛
القاي خير از خاموشي بهتر و خاموشي از القاي شر برتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أمّک، أمّک، ثمّ أمّک، ثمّ أباک، ثمّ الأقرب فالأقرب؛
مادر خود، مادر خود، مادر خود را رعايت کن، سپس پدر خود را و پس از آن کساني را که به تو نزديک ترند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أمط الأذي عن طريق المسلمين تکثر حسناتک؛
مانع از راه مسلمانان دور کن تا حسنات تو بسيار شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
امرأه ولود أحبّ إلي اللَّه تعالي من امرأه حسناء لا تلد إنّي مکاثر بکم الامم يوم القيامه؛
زني که فرزند بسيار آرد در پيش خداوند از زن زيبائي که فرزند نمي آرد بهتر است من در روز قيامت به فزوني شما افتخار مي کنم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أما إنّ ربّک يحبّ المدح؛
پروردگار تو ستايش را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الهوا و العبوا فإنّي أکره أن يري في دينکم غلظه؛
تفريح کنيد و بازي کنيد زيرا دوست ندارم که در دين شما خشونتي ديده شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اللّهمّ أحيني مسکينا و توفّني مسکينا و احشرني في زمره المساکين و إنّ أشقي الأشقياء من اجتمع عليه فقر الدّنيا و عذاب الآخره؛
خدايا مرا در زندگي فقير دار و فقير بميران و در صف فقيران محشور ساز، بدبخت تر از همه بدبختان کسي است که فقر دنيا و عذاب آخرت را با هم داشته باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اللّهمّ احفظني بالإسلام قائما و احفظني بالإسلام قاعدا و احفظني بالإسلام راقدا و لا تشمت بي عدوّا و لا حاسدا اللّهمّ إنّي أسألک من کلّ خير خزائنه بيدک و أعوذ بک من کلّ شرّ خزائنه بيدک؛
خدايا مرا هنگام خفتن و ايستادن و نشستن به وسيله اسلام حفظ کن و مرا به سرزنش دشمن و حسود مبتلا مساز، خدايا همه نيکي هائي که گنجينه آن را بدست داري از تو مي خواهم و از همه بديهائي که گنجينه آن را بدست داري بتو پناه مي برم.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اللّهمّ اجعلني من الّذين إدا أحسنوا استبشروا و إذا أساؤا استغفروا؛
خدايا مرا از جمله کساني قرار ده که وقتي نيکي کنند، خوشحال مي شوند و وقتي بد کنند، آمرزش مي طلبند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اللَّه مع القاضي ما لم يجر فإذا جار تخلّي اللَّه عنه و لزمه الشّيطان؛
خداوند يار قاضي است تا موقعي که ستم نکند، وقتي ستم کرد خدا او را رها مي کند و شيطان قرين او مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اللَّه في عون العبد ما کان العبد في عون أخيه؛
تا هنگامي که شخص به ياري برادر خويش مي پردازد، خداوند ياور اوست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اللَّه اللَّه فيمن ليس له ناصر إلّا اللَّه؛
در باره کسي که جز خدا ياوري ندارد خدا را در نظر داشته باشيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
التمسوا الرّزق بالنّکاح؛
به وسيله زناشوئي روزي بجوئيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا لا يخلونّ رجل بامرأه إلّا کان ثالثهما الشّيطان؛
بدانيد که هيچ مردي با زن نامحرم خلوت نمي کند جز آن که سومي آنها شيطان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا لا يمنعنّ رجلا مخافه النّاس أن يقول الحقّ إذا علمه؛
کسي که سخن حقي مي داند نبايد از بيم مردم از گفتن آن خودداري کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا يا ربّ نفس طاعمه ناعمه في الدّنيا جائعه عاريه يوم القيامه. ألا يا ربّ نفس جائعه عاريه في الدّنيا طاعمه ناعمه يوم القيامه؛
چه بسيار کسان که در اين جهان سير و خوشند و در روز رستاخيز گرسنه و برهنه اند و چه بسيار کسان که در اين جهان گرسنه و برهنه اند و روز رستاخيز سير و خوشند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا و إنّ في الجسد مضغه إذا صلحت صلح الجسد کلّه و إذا فسدت فسد الجسد کلّه ألا و هي القلب؛
بدانيد که در تن قطعه گوشتي است که اگر صالح بود تمام تن به صلاح آيد و اگر فاسد بود تمام تن به فساد گرايد، بدانيد که آن قلب است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا ربّ شهوه ساعه أورثت حزنا طويلا؛
چه بسا شهوت ساعتي که رنجي طولاني به جاي گذارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا إنّ عمل أهل الجنّه حزن بربوه ألا إنّ عمل أهل النّار سهل بسهوه؛
بدانيد که کار اهل بهشت مانند آن است که از راه سختي بر تپه مرتفعي بالا روند و کار اهل جهنم مانند آن است که در سراشيب زمين همواري راه سپرند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا إنّ خير الرّجال من کان بطي ء الغضب سريع الرّضا و شرّ الرّجال من کان سريع الغضب بطي ء الرّضا، فإذا کان الرّجل بطي ء الغضب بطي ء الفي ء و سريع الغضب سريع الفي ء فإنّها بها؛
بدانيد که بهترين مردان آن است که دير به خشم آيد و آسان خشنود شود و بدترين مردان آن است که زود به خشم آيد و دير خشنود شود، اگر مردي دير به خشم آيد و دير خشنود شود يا زود به خشم آيد و زود خشنود شود آن هم چيزيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا إنّ النّاس من آدم و آدم من تراب و أکرمهم عند اللَّه أتقاهم؛
بدانيد که مردم از آدم پديد آمده اند و آدم از خاک و بزرگوار ترين مردم در نظر خدا پرهيزکار ترين آنهاست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۸۴
ألا أعلّمک خصلات ينفعک اللَّه تعالي بهنّ؟ عليک بالعلم فإنّ العلم خليل المؤمن و الحلم وزيره و العقل دليله و العمل قيّمه و الرّفق أبوه و اللّين أخوه و الصّبر أمير جنوده؛
مي خواهي صفاتي به تو بياموزم که خداوند تو را به آنها منتفع سازد؟ دانش آموز که دانش دوست مؤمن است و بردباري پشتيبان او و عقل رهبر و عمل قيم و مدارا پدر و ملايمت برادر اوست و صبر امير سپاه وي به شمار مي رود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا أنبئک بشرّ النّاس؟ من أکل وحده و منع رفده و سافر وحده و ضرب عبده، ألا أنبئک بشرّ من هذا؟ من يخشي شرّه و لا يرجي خيره ألا أنبئک بشرّ من هذا؟ من باعآخرته بدنيا غيره ألا أنبئک بشرّ من هذا؟ من أکل الدّنيا بالدّين؛
مي خواهي تو را از کسي که از همه مردم بدتر است خبر دهم؟، آن کس که تنها غذا خورد و به کسي چيزي ندهد و تنها سفر کند و بنده خويش را بزند، مي خواهي تو را از کسي که بدتر از اوست خبر دهم؟، آنکه از شر او بترسند و بخيرش اميد نداشته باشند، مي خواهي تو را از کسي که بدتر از اوست خبر دهم؟، آن که آخرت خويش را به دنياي ديگري فروشد، مي خواهي تو را از کسي که بدتر از اوست خبر دهم؟، آن که بوسيله دين از دنيا بهره مند شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا أدلّکم علي أشدّکم؟ أملککم عند الغضب؛
مي خواهيد شما را به آن کس که از همه زورمندتر است رهبري کنم؟ آن که هنگام خشم بهتر خود را نگاه مي دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا أخبرکم بخيرکم من شرّکم؟ خيرکم من يرجي خيره و يؤمن شرّه و شرّکم من لا يرجي خيره و لا يؤمن شرّه؛
مي خواهيد شما را از بدان و نيکان تان خبر دهم؟ بهترين شما کسي است که بخيرش اميد توان داشت و از شرش امان توان يافت و بدترين شما کسي است که بخيرش اميد و از شرش امان نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا أخبرکم بنسائکم من أهل الجنّه؟ الودود الولود العئود الّتي إذا ظلمت قالت هذه يدي في يدک لا أذوق غمضا حتّي ترضي؛
مي خواهيد شما را از زناني که اهل بهشتند خبر دهم؟ زن وفاداري که فرزند زياد آورد و زود آشتي کند و همين که بدي کرد گويد اين دست من در دست توست چشم بر هم نمي گذارم تا از من راضي شوي.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا أخبرکم بأفضل من درجه الصّيام و الصّلوه و الصّدقه اصلاح ذات البين فإنّ فساد ذات البين هي الحالقه؛
ميخواهيد شما را از چيزي که بهتر از روزه و نماز و صدقه است خبر دهم؟ اصلاح ميان کسان، زيرا فساد ميان کسان مايه هلاک است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا أخبرک عن ملوک الجنّه؟ رجل ضعيف مستضعف ذو طمرين لا يؤبه له لو أقسم علي اللَّه لأبرّه؛
مي خواهي تو را از پادشاهان بهشت خبر دهم؟ مرد ضعيف و ناتوان و ژنده پوش که هيچ کس بدو اعتنا نکند و اگر قسم خورد که چيزي واقع مي شود خداوند قسم او را راست کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألا أخبرک بخير ما يکنز المرء؟.. المرأه الصّالحه إذا نظر إليها سرّته و إذا أمرها أطاعته و إذا غاب عنها حفظته؛
مي خواهي تو را از بهترين گنجينه مرد خبر دهم؟ زن پارسا که وقتي بدو نگرد مسرور شود و همين که بدو فرمان دهد اطاعت کند و هنگام غيبت امانت او را محفوظ دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکمل المؤمنين إيمانا أحسنهم خلقا و خيارکم خيارکم لنسائهم؛
کامل ترين مؤمنان آن است که خلقش نيک تر است و از همه شما نيک تر کساني هستند که براي زنان خود نيک ترند.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اکلفوا من العمل ما تطيقون فإنّ اللَّه لا يملّ حتّي تملّوا و إنّ أحبّ العمل إلي اللَّه تعالي أدومه و إن قلّ؛
به قدر توانائي خود عبادت کنيد زيرا وقتي شما ملول شديد خدا نيز ملول مي شود، در نظر خدا بهترين کارها آن است که بادوامتر است اگر چه اندک باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکرموا الخبز فإنّ اللَّه أنزله من برکات السّماء و أخرجه من برکات الأرض؛
نان را گرامي شماريد زيرا خداوند آن را از برکات آسمان فرو فرستاده و از برکات زمين بيرون آورده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکرموا أولادکم و أحسنوا آدابهم؛
فرزندان خود را گرامي شماريد و نيکو تربيت شان کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکرموا العلماء فإنّهم ورثه الأنبياء فمن أکرمهم فقد أکرم اللَّه و رسوله؛
دانشمندان را گرامي داريد که آنها وارثان پيغمبرانند و هر که آنها را عزيز دارد خدا و پيغمبر را عزيز داشته است.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکرم النّاس أتقاهم؛
بزرگوارتر از همه مردم کسي است که پرهيزکارتر است
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکرموا الشّهود فإنّ اللَّه يستخرج بهم الحقوق و يدفع بهم الظّلم؛
شاهدان را گرامي شماريد زيرا خدا حقوق کسان را به وسيله آنان احقاق مي کند و ستم را به وسيله آنها دفع مي نمايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۱۹۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکثروا من ذکر هادم اللّذّات فإنّه لا يکون في کثير إلّا قلّله و لا في قليل إلّا أجزله؛
مرگ را بسيار بياد آريد زيرا ياد مرگ بسيار را کم و کم را کافي جلوه مي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکثروا من الإخوان فإنّ ربّکم حييّ کريم يستحيي أن يعذّب عبده بين إخوانه يوم القيمه؛
دوست بسيار گيريد زيرا خداي شما با حيا و بخشنده است و شرم دارد که روز رستاخيز بنده خود را ميان برادرانش عذاب کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکثروا ذکر الموت فإنّه يمحّص الذّنوب و يزهّد في الدّنيا فإن ذکرتموه عند الغني هدمه و إن ذکرتموه عند الفقر أرضاکم بعيشکم؛
مرگ را بسيار به ياد آريد زيرا ياد مرگ گناهان را پاک مي کند و حرص دنيا را کم مي کند، اگر مرگ را به هنگام توانگري به ياد آريد اهميت آن را کم مي کند و اگر به هنگام تنگدستي ياد کنيد، شما را از زندگي تان خشنود مي سازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکثر ذکر الموت فإنّ ذکره يسلّيک ممّا سواه؛
مرگ را بسيار به خاطر بياور زيرا ياد مرگ تو را از رنج هاي ديگر تسليت مي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکثر النّاس قيمه أکثرهم علما؛
هر که به دانش از ديگران پيش تر است، قيمتش از ديگران بيشتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکثر النّاس ذنوبا يوم القيامه أکثرهم کلاما فيما لا يعنيه؛
در روز رستاخيز از همه مردم گناه آن کس بيشتر است که بيشتر از همه در چيزهائي که بدو مربوط نيست، سخن گويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکثر خطايا ابن آدم في لسانه؛
بيشتر گناهان فرزند آدم از زبان اوست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکبر أمّتي الّذين لم يعطوا فيبطروا و لم يقتر عليهم فيسألوا؛
بزرگترين افراد امت من آنها هستند که نه چندان توانگرند که خود را گم کنند و نه چندان فقيرند که دست به سؤال گشايند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أقيموا حدود اللَّه تعالي في البعيد و القريب و لا تأخذکم في اللَّه لومه لائم؛
مقررات خدا را در باره بيگانه و خويش اجرا کنيد و در کار خدا به سخن کسان گوش مدهيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أقلّوا الدّخول علي الأغنياء فإنّه أحري أن لا تزدروا نعم اللَّه عزّ و جلّ؛
پيش توانگران کمتر رويد زيرا در اين صورت نعمتهاي خدا را خوار نخواهيد شمرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أقلّ من الذّنوب يهن عليک الموت؛
گناه کمتر کن تا مرگ بر تو آسان شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أقلّ من الدّين تعش حرّا؛
قرض کمتر گير تا آزاد باشي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اقتربت السّاعه و لا يزداد النّاس علي الدّنيا إلّا حرصا و لا ترداد منهم إلّا بعدا؛
رستاخيز نزديک شده است و آز مردم به دنيا دائما بيشتر و دنيا از آن ها دورتر مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اقبل الحقّ ممّن أتاک به من صغير أو کبير و إن کان بغيضا بعيدا و اردد الباطل علي من جاءک به من صغير أو کبير و إن کان حبيبا قريبا؛
سخن حق را از هر که شنيدي بپذير اگر چه دشمن و بيگانه باشد و ناحق را از هر که شنيدي نپذير اگر چه دوست و نزديک باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أقرب العمل إلي اللَّه الجهاد في سبيل اللَّه و لا يقاربه شي ء؛
نزديکترين کارها به خدا جهاد در راه خداست و چيزي مانند آن نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اقرءوا القرآن فإنّ اللَّه تعالي لا يعذّب قلبا وعي القرآن؛
قرآن را بخوانيد زيرا خداوند دلي را که قرآن را دريافته معذب نمي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اقرءوا القرآن و اعملوا به و لا تجفوا عنه و لا تغلوا فيه و لا تأکلوا به و لا تستکثروا به؛
قرآن را بخوانيد و بدان عمل کنيد و از آن دور نشويد و در آن غلو نکنيد به وسيله قرآن نان نخوريد و به کمک آن فزوني مجوئيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اقرأ القرآن ما نهاک فإذا لم ينهک فلست تقرؤه؛
اگر خواندن قرآن تو را از کار بد منع مي کند آن را بخوان ولي اگر تو را از کار بد وانمي دارد به حقيقت قرآن نمي خواني.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضلکم إيمانا أحسنکم أخلاقا؛
هر کس از شما اخلاقش نيک تر باشد، ايمانش بهتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفلح من رزق لبّا؛
آن که خرد دارد، رستگار مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل النّاس رجل يعطي جهده؛
بهترين مردم آن است که همه کوشش خود را به کار مي برد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل المؤمنين إيمانا الّذي إذا سئل أعطي و إذا لم يعط استغني؛
از همه مؤمنان ايمان آن کس بهتر است که وقتي از او چيزي بخواهند بدهد و اگر چيزي به او ندهند راه بي نيازي سپرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الکسب بيع مبرور و عمل الرّجل بيده؛
بهترين کسب ها معامله اي است که نادرستي در آن نباشد و کاري است که مرد با دست خود انجام دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل العباده أجرا سرعه القيام من عند المريض؛
از همه عبادت ها بهتر و پر اجرتر آن است که زودتر از پيش مريض برخيزي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل العمل النّيّه الصّادقه؛
بهترين کارها نيت پاک است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل العمل أدومه و إن قلّ؛
بهترين کارها آن است که دوامش بيشتر است اگر چه اندک باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الصّدقه الصّدقه علي ذي الرّحم الکاشح؛
بهترين صدقه ها آن است که به خويشاوندي که دشمن توست چيزي بدهي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الصّدقه إصلاح ذات البين؛
بهترين اقسام صدقه آن است که ميان دو کس را اصلاح دهي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الصّدقه أن تصدّق و أنت صحيح شحيح تأمل الغني و تخشي الفقر و لا تمهل حتّي إذا بلغت الحلقوم قلت لفلان کذا و لفلان کذا، ألا و قد کان لفلان؛
بهترين صدقه ها آن است که هنگامي که سالم و تنگدستي و اميد ثروت و بيم فقر داري صدقه بدهي نه آن که بگذاري تا وقتي جان به گلو رسيد گوئي؛ اين مال فلاني و اين مال فلاني، زيرا آنها متعلق به فلاني شده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الصّدقه حفظ الّلسان؛
بهترين صدقه ها، نگهداري زبان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۲۹
أفضل الأعمال أن تشبع کبدا جائعا؛
بهترين کارها آن است که گرسنه را سير کني.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل صدقه الّلسان الشّفاعه تفک بها الأسير و تحقن بها الدّم و تجرّ بها المعروف و الإحسان إلي أخيک و تدفع عنه الکريهه؛
بهترين صدقه زبان، شفاعتي است که به وسيله آن اسير را آزاد سازي و از ريختن خون جلوگيري کني و نيکي و احسان را به سوي برادر خويش بکشاني و بدي را از او دفع کني.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الصّدقه أن يتعلّم المرء المسلم علما ثمّ يعلّمه أخاه المسلم؛
بهترين صدقه ها آن است که مرد مسلمان دانشي بياموزد و به برادر مسلمان خود تعليم دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الصّدقه ما کان عن ظهر غني و اليد العليا خير من اليد السّفلي و ابدأ بمن تعول؛
بهترين صدقه ها اين است که در حال بي نيازي صورت گيرد و دست دهنده بهتر از دست گيرنده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الدّنانير دينار ينفقه الرّجل علي عياله؛
بهترين پولها پولي است که انسان براي نان خوران خود خرج مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الجهاد أن يجاهد الرّجل نفسه و هواه؛
بهترين جهاد آن است که انسان با نفس و هوس خود پيکار کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الجهاد من أصبح و لم يهمّ بظلم أحد؛
بهترين اقسام جهاد آن است که کسي روز آغاز کند و در انديشه ظلم کسي نباشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الإيمان أن تحبّ للَّه و تبغض للَّه و تعمل لسانک في ذکر اللَّه و أن تحبّ للنّاس ما تحبّ لنفسک و تکره لهم ما تکره لنفسک و أن تقول خيرا أو تصمت؛
بهترين اقسام ايمان اين است که براي خدا دوست بداري و براي خدا دشمن بداري و آنچه براي خود مي خواهي براي مردم بخواهي و آنچه براي خود نمي خواهي براي ديگران نخواهي و سخن نيک بگوئي يا خاموش ماني.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الإيمان أن تعلم أنّ اللَّه معک حيثما کنت؛
بهترين اقسام ايمان آن است که بداني هر جا هستي خدا با تو است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الأعمال الحبّ في اللَّه و البغض في اللَّه؛
بهترين کارها دوستي و دشمني در راه خداست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الأعمال العلم باللَّه إنّ العلم ينفعک معه قليل العمل و کثيره و إنّ الجهل لا ينفعک معه قليل العمل و لا کثيره؛
بهترين کارها خداشناسي است کاري که با دانش قرين است اندک و بسيار آن سودمند است و کاري که با ناداني قرين است نه اندک آن سود مي دهد و نه بسيار.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الأعمال الکسب من الحلال؛
بهترين کارها کسب حلال است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الأعمال بعد الإيمان باللَّه التّودّد إلي النّاس؛
بهترين کارها پس از ايمان به خدا دوستي با مردم است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الأعمال أن تدخل علي أخيک المؤمن سرورا أو تقضي عنه دينا؛
بهترين کارها آن است که برادر مؤمن خويش را خوشحال سازي يا قرض او را بپردازي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفشوا السّلام و أطعموا الطّعام و صلوا الأرحام و صلّوا باللّيل و النّاس نيام تدخلوا الجنّه بسلام؛
سلام را فاش کنيد و طعام بخورانيد، با خويشاوندان الفت گيريد و هنگام شب که مردم در خوابند نماز بخوانيد تا وارد بهشت شويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفشوا السّلام تسلموا؛
سلام را آشکار سازيد تا سلامت مانيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفشوا السّلام بينکم تحابّوا؛
سلام را آشکار کنيد تا رشته دوستي شما استوار شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أغفل النّاس من لم يتّعظ بتغيّر الدّنيا من حال إلي حال؛
غافل تر از همه مردم کسي است که از تغير احوال جهان پند نگيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اغفر، فإن عاقبت فعاقب بقدر الذّنب و اتّق الوجه؛
گناه کسان را ببخش و اگر مجازات مي کني به قدر گناه مجازات کن و صورت را ميازار.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اغسلوا ثيابکم و خذوا من شعورکم و استاکوا و تزيّنوا و تنظّفوا فإنّ بني إسرائيل لم يکونوا يفعلون ذلک فزنت نساؤهم؛
لباسهاي خود را تميز کنيد و موهاي خود را کم کنيد، مسواک بزنيد و آراسته و پاکيزه باشيد زيرا يهودان چنين نکردند و زنانشان زناکار شدند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أغد عالما أو متعلّما أو مستمعا أو محبّا و لا تکن الخامسه فتهلک؛
دانشمند باش يا دانش آموز يا مستمع يا دوستدار علم و پنجمي مباش که هلاک خواهي شد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اغتنموا دعوه المؤمن المبتلي؛
دعاي مؤمن مبتلا را غنيمت شماريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اغتنموا الدّعاء عند الرّقّه فإنّها رحمه؛
به هنگام رقت دعا را غنيمت شماريد که رقت مايه رحمت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اغتنم خمسا قبل خمس شبابک قبل هرمک و صحّتک قبل سقمک و غناک قبل فقرک و فراغک قبل شغلک و حياتک قبل موتک؛
پنج چيز را پيش از پنچ چيز غنيمت شمار جواني پيش از پيري، صحت پيش از بيماري و ثروت پيش از نيازمندي و فراغت پيش از اشتغال و زندگي پيش از مرگ.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أغبط النّاس عندي مؤمن خفيف الحاذّ ذو حظّ من صلاه و کان رزقه کفافا فصبر عليه حتّي يلقي اللَّه و أحسن عباده ربّه و کان غامضا في النّاس عجلت منيّته و قلّ تراثه و قلّت بواکيه؛
خوشبخت ترين مردم در نظر من مؤمني است که متعلقاتش کم و از نماز بهره ور باشد، روزي او به حد کفاف باشد و با آن بسازد تا به خداي خويش برسد، خداي را به خوبي پرستش کند و در ميان مردم گمنام باشد، وقتي مرگش برسد ارثش کم باشد و گريندگانش انگشت شمار باشند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعينوا أولادکم علي البرّ من شاء إستخرج العقوق من ولده؛
فرزندان خود را در خوب شدن کمک کنيد زيرا هر که بخواهد مي تواند نافرماني را از فرزند خود بيرون آورد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الأعمال بالنّيّه؛
کارها وابسته به نيت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اعملوا فکلّ ميسّر لما خلق له؛
کار کنيد زيرا هر کسي آنچه را براي آن ساخته شده به دست مي آورد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اعمل عمل امرئ يظنّ أنّه لن يموت أبدا و احذر حذر امرئ يخشي أن يموت غدا؛
چنان کار کن که گوئي هيچ وقت نخواهي مرد و چنان بيمناک باش که گوئي فردا خواهي مرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعمار أمّتي ما بين السّتّين إلي السّبعين؛
عمرهاي امت من ميان شصت و هفتاد سال است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۵۹
اعلم أنّه ليس منکم من أحد إلّا مال وارثه أحبّ إليه من ماله. مالک ما قدّمت و مال وارثک ما أخّرت؛
بدانيد که همه شما مال وارث خويش را از مال خويش بيشتر دوست داريد. مال تو آن است که از پيش مي فرستي و مال وارث آن است که بجا ميگذاري.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اعلم أنّ النّصر مع الصّبر و أنّ الفرج مع الکرب و أنّ مع العسر يسرا؛
بدان که ظفر قرين صبر است و گشايش قرين رنج و بدنبال سختي سستي اي هست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اعلم أنّ الخلائق لو اجتمعوا علي أن يعطوک شيئا و لم يرد اللَّه أن يعطيک لم يقدروا عليه أو يصرفوا عنک شيئا أراد اللَّه أن يصيبک به لم يقدروا علي ذلک فإذا سئلت فاسأل اللَّه و إذا استعنت فاستعن باللَّه؛
بدان که اگر جهانيان بخواهند چيزي به تو بدهند و خداوند نخواهد نمي توانند و اگر جهانيان بخواهند چيزي را که خداوند براي تو خواسته از تو منع کنند، نمي توانند بنا بر اين وقتي چيزي مي خواهي از خدا بخواه و وقتي کمک مي جوئي از خدا بجوي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعلم النّاس من جمع علم النّاس إلي علمه؛
دانشمندتر از همه مردم کسي است که دانش ديگران را به دانش خود بيفزايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اعقلها و توکّل؛
زانوي شتر را ببند و توکل کن.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعظم النّساء برکه أقلّهن مؤنه؛
از همه زنان پربرکت تر آن است که خرجش کمتر باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعظم النّساء أحسنهنّ وجوها و أرخصهنّ مهورا؛
بهترين زنان آن است که رويش خوبتر و مهرش کمتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعظم النّاس قدرا من ترک ما لا يعنيه؛
عالي قدر از همه مردم کسي است که در آنچه بدو مربوط نيست مداخله نکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعظم النّاس في الدّنيا خطرا من لم يجعل للدّنيا عنده خطرا؛
در دنيا قدر کسي بيشتر است که دنيا در نظرش قدر ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعظم النّاس حقّا علي المرأه زوجها و أعظم النّاس حقّا علي الرّجل أمّه؛
شوهر از همه کس بيشتر بر زن حق دارد و مادر از همه کس بيشتر بر مرد حق دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعظم النّاس همّا المؤمن يهتمّ بأمر دنياه و أمر آخرته؛
مؤمن از همه مردم گرفتارتر است زيرا بايد به کار دنيا و آخرت هر دو برسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعظم العباده أجرا أخفيها؛
پراجرترين عبادت ها آن است که نهان تر باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعط السّائل و لو جاءک علي فرس و أعط الأجير حقّه قبل أن يجفّ عرقه؛
به گدا چيزي بده و گر چه بر اسب به نزد تو آمد و مزد اجير را پيش از آن که عرقش خشک شود بپرداز.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعطي و لا توکئي فيوکأ عليک؛
ببخش و تنگ مگير که بر تو تنگ گيرند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعزل الأذي عن طريق المسلمين؛
مانع از راه مسلمانان دور کن.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۷۴
أعزّ أمر اللَّه يعزّک اللَّه؛
کار خدا را عزيز دار تا خدايت عزيز کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعذر اللَّه إلي امرئ أخّر أجله حتّي بلغ ستّين سنه؛
هر کس را خداوند تا شصت سال زنده نگاه دارد در عذر را به روي او بسته است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اعدلوا بين أولادکم بالنّحل کما تحبّون أن يعدلوا بينکم في البرّ و اللّطف؛
شما که مي خواهيد فرزندانتان در نيکي و محبت با شما به عدالت رفتار کنند در کار بخشش با آنها به عدالت رفتار کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعدل النّاس من رضي للنّاس ما يرضي لنفسه و کره لهم ما کره لنفسه؛
عادل تر از همه مردم کسي است که آنچه براي خود پسندد براي مردم نيز پسندد و آنچه بر خود روا ندارد بر مردم روا ندارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعدي عدوّک نفسک الّتي بين جنبيک؛
خطرناک ترين دشمن تو نفس تو است که ميان دو پهلوي تو است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعجز النّاس من عجز عن الدّنيا و أبخل النّاس من بخل بالسّلام؛
عاجزترين مردم آن کس است که از کار دنيا عاجز ماند و بخيل ترين مردم آن کس است که در اداي سلام بخل ورزد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أعبد اللَّه کأنّک تراه فإن کنت لا تراه فإنّه يراک؛
خداي را چنان پرستش کن که گوئي او را مي بيني اگر تو او را نمي بيني او تو را ميبيند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أطيب الطّيب المسک؛
بهترين بوهاي خوش، مشک است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اطّلع في القبور و اعتبر بالنّشور؛
در قبرها بنگر و از رستاخيز پند آموز.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اطلبوا الفضل عند الرّحماء من أمّتي تعيشوا في أکنافهم و لا تطلبوه من القاسيه قلوبهم؛
بزرگواري را در پيش رحيمان امت من بجوئيد و در پناه آنها زندگي کنيد و آن را از سنگ دلان مجوئيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أطعموا طعامکم الأتقياء و أولوا معروفکم المؤمنين؛
غذاي خود را به پرهيزکاران بخورانيد و نيکي هاي خود را در باره مؤمنان انجام دهيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اطلبوا العلم من المهد إلي اللّحد؛
از گهواره تا گور دانش بجوئيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أطلب العافيه لغيرک ترزقها في نفسک؛
عافيت را براي ديگران بخواه تا نصيب تو شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اطلبوا الحوائج بعزّه الأنفس فإنّ الامور تجري بالمقادير؛
حوائج خويش را با عزت نفس بجوئيد زيرا کارها جريان مقدر دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اطلبوا العلم و لو بالصّين فإنّ طلب العلم فريضه علي کلّ مسلم إنّ الملائکه تضع أجنحتها لطالب العلم رضا بما يطلب؛
دانش را بجوئيد اگر چه در چين باشد زيرا طلب دانش بر هر مسلماني واجب است و فرشتگان بال خويش را براي طالب علم پهن مي کنند زيرا از آنچه وي در طلب آن است خشنود هستند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اضمنوا لي ستّ خصال أضمن لکم الجنّه لا تظالموا عند قسمه مواريثکم و أنصفوا النّاس من أنفسکم و لا تجبنوا عند قتال عدوّکم و لا تغلوا غنائمکم و امنعوا ظالمکم من مظلومکم؛
شش صفت را براي من تعهد کنيد تا بهشت را براي شما تعهد کنم، هنگام تقسيم ارث به يکديگر ستم مکنيد؛ با مردم به انصاف رفتار کنيد و هنگام جنگ با دشمن ترسان مباشيد و در غنائم خيانت مکنيد و ظالم را از مظلوم دفع کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اضمنوا لي ستّا من أنفسکم أضمن لکم الجنّه أصدقوا إذا حدّثتم و أوفوا إذا وعدتم و أدّوا إذا ائتمنتم و احفظوا فروجکم و غضّوا أبصارکم و کفّوا أيديکم؛
شش چيز را از طرف خود براي من تعهد کنيد تا من بهشت را براي شماها تعهد کنم وقتي سخني مي گوئيد راست گوئيد و وقتي وعده مدهيد وفا کنيد. وقتي امانت به شما سپردند رد کنيد، خويشتن را از آميزشهاي ناپاک حفظ کنيد، چشمهاي خود را از نگاههاي ناروا ببنديد و دست خويش را از اعمال ناپسند نگهداريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اصنع المعروف إلي من هو أهله و إلي غير أهله فإن أصبت أهله أصبت أهله و إن لم تصب أهله کنت أنت أهله؛
با آن کس که سزاوار نيکي است و آن کس که سزاوار آن نيست نيکي کن، اگر نيکي تو به اهل آن رسيد چه بهتر و گر نه تو خود اهل آن هستي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أصلحوا دنياکم و اعملوا لآخرتکم کأنّکم تموتون غدا؛
دنياي خويش را اصلاح کنيد و براي آخرت خويش بکوشيد چنان که گوئي فردا خواهيد مرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أصلح بين النّاس و لو تعني الکذب؛
ميان مردم را به اصلاح آر ا گر چه با دروغ باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أصلح النّاس أصلحهم للنّاس؛
بهترين مردم کسي است که براي مردم سودمندتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أصدق الرّؤيا بالأسحار؛
راست ترين خوابها را در سحرگاه توان ديد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أشيدوا النّکاح و أعلنوه؛
عقد نکاح را محکم کنيد و آن را علني سازيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أشکر النّاس أشکرهم للنّاس؛
از همه مردم سپاسگزارتر آن کس است که بهتر سپاس مردم را مي گزارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اشفقوا تحمدوا و تؤجروا؛
مهربان باشيد تا شما را ستايش کنند و پاداش يابيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۰۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أشرف الزّهد أن يسکن قلبک علي ما رزقت و إنّ أشرف ما تسأل من اللَّه عزّ و جلّ العافيه في الدّين و الدّنيا؛
بهترين زهدها آن است که از آنچه داري خشنود باشي و بهترين چيزي که از خدا توان خواست عافيت دين و دنياست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أشرف الإيمان أن يأمنک النّاس و أشرف الإسلام أن يسلم النّاس من لسانک و يدک؛
بهترين ايمان آن است که مردم از تو در امان باشند و بهترين اسلام آن است که مردم از دست و زبان تو به سلامت مانند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أشدّ النّاس حسره يوم القيامه رجل أمکنه طلب العلم في الدّنيا فلم يطلبه و رجل علّم علما فانتفع به من سمعه منه دونه؛
دو کس روز رستاخيز از همه مردم بيشتر حسرت مي خورند يکي مردي که در دنيا براي طلب دانش فرصت داشته ولي به جستجوي آن برنخاسته است يکي ديگر مردي که دانشي به ديگري آموخته و شاگرد وي از آن بهره مند شده ولي او بي بهره مانده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أشدّ النّاس عذابا يوم القيامه من يري النّاس أنّ فيه خيرا و لا خير فيه؛
در روز رستاخيز از همه مردم عذاب آن کس سخت تر است که مردم گمان مي کنند خيري در او هست ولي خيري در او نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أشدّ النّاس عذابا للنّاس في الدّنيا أشدّ النّاس عذابا عند اللَّه يوم القيامه؛
آنکه در دنيا مردم را بيشتر آزار کند در روز رستاخيز پيش خدا از همه مردم عذاب وي سخت تر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أشجع النّاس من غلب هواه؛
شجاع ترين مردم آن کس است که بر هوس خويش تسلط يابد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اشتدّ غضب اللَّه علي امرأه أدخلت علي قوم ولدا ليس منهم يطّلع علي عوراتهم و يشرکهم في أموالهم؛
زني که فرزندي به خطا پديد آوردو بر خانواده اي در آورد که بناحق محارم آنها را ببيند و در اموالشان شرکت کند خشم خدا نسبت به وي بسيار سخت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اشتدّي أزمّه تنفرجي؛
وقتي کار به نهايت سختي رسيد راه چاره پيدا مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اشتدّ غضب اللَّه علي من زعم أنّه ملک الأملاک لا ملک إلّا اللَّه؛
خشم خدا بر آن که گمان مي کند ملک ملکان است بسيار سخت است ملکي جز خدا نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اسمح يسمح لک؛
با کسان سهل انگاري کن تا با تو سهل انگاري کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أسرع الدّعاء إجابه دعاء غائب لغائب؛
دعائي که غائبي براي غائبي ديگر کند از همه دعاها زودتر مستجاب مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أسرع الخير ثوابا البرّ و صله الرّحم و أسرع الشّرّ عقوبه البغي و قطيعه الرّحم؛
پاداش نيکوکاري و پيوند خويشاوندان از نيکي هاي ديگر زودتر مي رسد و کيفر ستمکاري و بريدن از خويشاوندان از بدي هاي ديگر سريع تر مي رسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أسدّ الأعمال ثلاثه ذکر اللَّه علي کلّ حال و الإنصاف من نفسک و مواساه الأخ في المال؛
استوارترين کارها سه چيز است ياد خداوند در همه حال و رعايت انصاف بر ضرر خويش و تقسيم مال با برادر ديني.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
استووا و لا تختلفوا فتختلف قلوبکم؛
با يکديگر برابر شويد و مختلف مشويد تا دلهايتان مختلف نشود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
استقم و ليحسن خلقک للنّاس؛
استوار باش و رفتار خويش را در باره مردم نيک ساز.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
استفت نفسک و إن أفتاک المفتون؛
نيکي و بدي چيزها را از دل خويش بپرس، ديگران هر چه ميخواهند بگويند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
استغنوا عن النّاس و لو بشوص السّواک؛
از مردم بي نياز باشيد و يک قطعه چوب مسواک هم از آن ها نخواهيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
استعينوا علي أمورکم بالکتمان فإنّ کلّ ذي نعمه محسود؛
به وسيله پرده پوشي بر انجام کارهاي خود ياري جوئيد زيرا هر که نعمتي دارد، محسود کسان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
استعدّ للموت قبل نزول الموت؛
پيش از آنکه مرگ درآيد، براي آن آماده باش.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
استرشدوا العاقل ترشدوا و لا تعصوه فتندموا؛
از خردمند رهبري جوئيد تا به راه راست برسيد و وي را نافرماني نکنيد که پشيماني بريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
استحيوا من اللَّه حقّ الحياء من استحيي من اللَّه حقّ الحياء فليحفظ الرّأس و ما وعي و ليحفظ البطن و ما حوي و ليذکر الموت و البلاء و من أراد الآخره ترک زينه الحياه الدّنيا فمن فعل ذلک فقد استحيا من اللَّه حقّ الحياء؛
از خداوند چنان که شايسته است شرم کنيد، هر که از خدا چنان که شايد شرم کند سر و اعضاي آن را از گناه نگهدارد و شکم متعلقات آن را از ناروا حفظ کند و مرگ و بلا را به خاطر داشته باشد و هر که نعيم آن جهان را خواهد زينت اين جهان را ترک کند و هر که چنين کند از خدا چنان که بايد شرم کرده است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أزهد النّاس من لم ينس القبر و البلاء و ترک أفضل زينه الدّنيا و آثر ما يبقي علي ما يفني و لم يعدّ غدا من أيّامه و عدّ نفسه في الموتي؛
زاهدترين مردم آن کس است که قبر و بلا را فراموش نکند و از بهترين زينت دنيا چشم بپوشد و نعمت باقي را بر نعمت فاني ترجيح دهد و فردا را از عمر خويش حساب نکند و خود را در رديف مردگان شمارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ازهد في الدّنيا يحبّک اللَّه و ازهد فيما في أيدي النّاس يحبّک النّاس؛
از دنيا چشم بپوش تا خدا تو را دوست دارد. و از آنچه در دست مردم است چشم بپوش تا مردم تو را دوست دارند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ارفعوا ألسنتکم عن المسلمين و إذا مات أحد منهم فقولوا فيه خيرا؛
زبان خود را از بد گوئي مسلمانان باز داريد، اگر کسي مرد در باره او به نيکي سخن گوئيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ارحموا ترحموا و اغفروا يغفر لکم؛
کسان را رحم کنيد تا به شما رحم کنند ديگران را ببخشيد تا بخشيده شويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ارحموا عزيزا ذلّ و غنيّا افتقر و عالما ضاع بين جهّال؛
بر سه کس رحم کنيد، عزيزي که خوار شده و ثروتمندي که فقير گشته و دانشمندي که ميان جاهلان گمنام مانده.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ارحم من في الأرض يرحمک من في السّماء؛
به آنها که در زمينند رحم کن تا آنکه در آسمان است بر تو رحم کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أربع خصال من الشّقاء: جمود العين و قساوه القلب و بعد الأمل و حبّ البقاء؛
چهار چيز نشان بدبختي است خشکي چشم و سختي دل و آرزوي دراز و حب بقا (بيش از حد لزوم)
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أذلّ النّاس من أهان النّاس؛
خوارترين مردم کسي است که مردم را خوار شمارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أذکروا محاسن موتاکم و کفّوا عن مساويهم؛
نيکي هاي مردگان خود را ياد کنيد و از بديهايشان چشم بپوشيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أذکر اللَّه فإنّه عون لک علي ما تطلب؛
خداوند را ياد کن زيرا او در کارها ياور تو است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا وقّع في الرّجل و أنت في ملاء فکن للرّجل ناصرا و للقوم زاجرا و قم عنهم؛
وقتي در انجمني که تو هستي در باره مردي بد ميگويند آن مرد را ياري کن و آن گروه را از بد گوئي باز دار و از آنجا برخيز.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا وجد أحدکم لأخيه نصحا في نفسه فليذکره له؛
اگر کسي نصيحتي براي برادر خود در خاطر مي بايد به او ياد آوري کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا مات صاحبکم فدعوه لا تقعوا فيه؛
وقتي کسي بميرد وي را بگذاريد و از او بد نگوئيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا مات الإنسان انقطع عمله إلّا من ثلاث صدقه جاريه أو علم ينتفع به أو ولد صالح يدعو له؛
وقتي انسان بميرد دنباله کارهاي نيک او بريده شود جز سه چيز صدقه جاري و دانشي که کسان از آن بهره ور شوند و فرزند درست کاري که براي او دعا کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا کثرت ذنوب العبد فلم يکن له من العمل ما تکفّرها ابتلاه اللَّه بالحزن ليکفّرها عنه؛
وقتي گناهان بنده فزوني گيرد و کار نيک آن قدر نداشته باشد که گناهان را جبران کند خداوند او را به غم مبتلا سازد تا گناهانش را جبران کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا کانوا ثلاثه فلا يتناجي اثنان دون الثّالث؛
وقتي سه تن باهمند دوتاشان آهسته با هم سخن نگويند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا کان يوم القيامه نادي مناد من عمل عملا لغير اللَّه فليطلب ثوابه ممّن عمله له؛
وقتي روز رستاخيز در آيد بانگ زني بانگ مي زند که هر کس کاري براي غير خدا انجام داده پاداش خود را از آن کس که براي او کار کرده بگيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا کان عندک ما يکفيک فلا تطلب ما يطغيک؛
اگر چيزي که مايه کفايت باشد در دسترس داري در جستجوي آنچه تو را به طغيان و اميددارد مباش.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا کان اثنان يتناجيان فلا تدخل بينهما؛
وقتي دو تن آهسته سخن مي گويند ميان آنها داخل مشو.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا قصّر العبد في العمل ابتلاه اللَّه تعالي بالهمّ؛
وقتي بنده اي در عمل کوتاهي کند، خداوند او را به غم مبتلا سازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا قدم أحدکم من سفر فليقدم معه بهديّه و لو يلقي في مخلاته حجرا؛
وقتي کسي از سفري مي آيد، ارمغاني با خود بياورد اگر چه سنگي در توبره خود بيندازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا غضبت فاسکت؛
وقتي خشمگين شدي، خاموش باش.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا عملت سيّئه فأحدث عندها توبه، السّرّ بالسّرّ و العلانيه بالعلانيه؛
وقتي کار بدي از تو سر زد از آن توبه کن براي گناه نهاني توبه نهاني و براي گناه آشکار توبه آشکار.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا عمل أحدکم عملا فليتقنه؛
هر کس کاري مي کند بايد آن را خوب انجام دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا علم العالم فلم يعمل کان کالمصباح يضي ء للنّاس و يحرق نفسه؛
دانشمندي که بداند و بکار نبندد، مانند چراغ است که مردم را روشن کند و خود را بسوزد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا طلب أحدکم من أخيه حاجه فلا يبدأه بالمدحه فيقطع ظهره؛
اگر کسي از برادر خويش حاجتي ميخواهد، گفتار خود را با مدح آغاز نکند و پشت او را گران بار نکند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا سرّتک حسنتک و ساءتک سيّئتک فأنت مؤمن؛
اگر از کار نيک خود خوشحال و از کار بد خود دلگير مي شوي مؤمن هستي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا سبّک رجل بما يعلم منک فلا تسبّه بما تعلم منه فيکون أجر ذلک لک و وباله عليه؛
اگر کسي تو را بدان چه از تو مي داند دشنام گويد تو بدان چه از او ميداني وي را دشنام مگوي تا اجر اين کار نصيب تو شود و وبال آن بدو باز گردد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا رأيتم العبد ألّم اللَّه به الفقر و المرض فإنّ اللَّه يريد أن يصافيه؛
وقتي ديديد خداوند فقر و مرض را بر بنده اي فرود آورد، مي خواهد او را تصفيه کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا رأيتم أهل البلاء فاسألوا اللَّه العافيه؛
وقتي اهل بلا را ديديد از خداوند طلب عافيت کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا رأيتم أهل الجوع و التّفکّر فادنوا منهم فإنّ الحکمه تجري علي ألسنتهم؛
وقتي اهل گرسنگي و تفکر را ديديد به آنها نزديک شويد زيرا حکمت بر زبان آنها جاري مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا رأيتم الأمر لا تستطيعون تغييره فاصبروا حتّي يکون اللَّه هو الّذي يغيّره؛
وقتي ديديد نمي توانيد چيزي را تغيير دهيد، صبر کنيد تا خدا آن را تغيير دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا رأي أحدکم من نفسه أو ماله أو من أخيه ما يعجبه فليدع له بالبرکه فإنّ العين حقّ؛
وقتي يکي از شما از خود يا مال خود يا برادر خود چيز جالب توجهي ديد براي وي به دعا برکت خواهد زيرا چشم حق است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا دخل الضّيف علي القوم دخل برزقه و إذا خرج خرج بمغفره ذنوبهم؛
وقتي ميهماني بر کسان در آيد، روزي خود را همراه مي آورد و وقتي برون رود با آمرزش گناهان آنها برون رود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا خفيت الخطيئه لا يضرّ إلّا صاحبها و إذا ظهرت فلم تغيّر ضرّت العامّه؛
وقتي گناهي مخفي بماند به جز گنهکار کسي را ضرر نمي رساند و اگر آشکار شود و از آن جلوگيري نکنند براي همه مردم زيان دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا خطب أحدکم المرأه و هو يخضب بالسّواد فليعلمها أنّه يخضب؛
اگر کسي زني را خواستگاري کرد و موي خود را رنگ مي بندد بايد بدو خبر دهد که موي خود را رنگ مي بندد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا خاف اللَّه العبد أخاف اللَّه منه کلّ شي ء و إذا لم يخف العبد اللَّه أخافه اللَّه من کلّ شي ء؛
وقتي بنده از خداي بترسد، خداوند همه چيز را از او بترساند و اگر بنده از خداي نترسد، خداوند او را از همه چيز بترساند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا حکمتم فاعدلوا و إذا قلتم فأحسنوا فإنّ اللَّه محسن يحبّ المحسنين؛
وقتي حکم مي کنيد به عدل رفتار کنيد و وقتي سخن ميگوئيد نيک گوئيد زيرا خدا نيک است و نيکوکاران را دوست دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا حجّ الرّجل بمال من غير حلّه فقال لبّيک اللّهمّ لبّيک قال اللَّه لا لبّيک و لا سعديک هذا مردود عليک؛
وقتي کسي با مالي که حلال نيست به حج رود هنگامي که گويد لبيک خدا يا لبيک، خدا گويد نه لبيک و نه سعديک اين ها به تو باز مي گردد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۵۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا حدّث الرّجل بحديث ثمّ التفت فهي أمانه؛
وقتي مردي سخني گفت و به اطراف خود نگريست آن سخن در پيش شما امانت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا حاک في نفسک شي ء فدعه؛
وقتي دل تو از کاري چرکين است از آن چشم بپوش.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا جاءکم الأکفاء فأنکحوهنّ و لا تربّصوا بهنّ الحدثان؛
وقتي اشخاص هم شأن به خواستگاري پيش شما آمدند، دختران خود را شوهر بدهيد و در کار آنها منتظر حوادث مباشيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا جاءکم الزّائر فأکرموه؛
وقتي کسي به ملاقات شما آمد وي را گرامي داريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا تمنّي أحدکم فلينظر ما تمنّي فإنّه لا يدري ما کتب له من أمنيّته؛
وقتي کسي آرزوئي مي کند مراقب باشد که چه آرزو مي کند زيرا نمي داند که از آرزوي وي در نامه اعمال چه مي نويسند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا تقارب الزّمان أنقي الموت خيار أمّتي کما ينتقي أحدکم خيار الرّطب من الطّبق؛
وقتي آخر زمان فرا رسد مرگ نيکان امت مرا گلچين مي کند چنان که شما خرماهاي خوب را از طبق انتخاب مي کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا باتت المرأه هاجره فراش زوجها لعنتها الملائکه حتّي تصبح؛
وقتي زني دور از بستر شوهر خود شب را به روز آورد،فرشتگان تا صبح او را لعنت کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أمّ أحدکم النّاس فليخفّف فإنّ فيهم الصّغير و الکبير و الضّعيف و المريض و ذا الحاجه و إذا صلّي لنفسه فليطوّل ما يشاء؛
وقتي کسي در نماز پيشواي مردم شد نماز را سبک گيرد که در ميان کسان کوچک و بزرگ و بيمار و ناتوان و حاجتمند هست و هر وقت براي خود نماز گذارد هر چه خواهد طول دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا ألقي اللَّه في قلب امرء خطبه امرأه فلا بأس أن ينظر إليها؛
وقتي خداوند خواستگاري زني را به دل کسي انداخته باشد، مانعي نيست که او را بنگرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أعطي اللَّه أحدکم خيرا فليبدأ بنفسه و أهل بيته؛
وقتي خدا به يکي از شما چيزي داد در صرف آن از خود و کسان خود آغاز کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أصبح ابن آدم فإنّ الأعضاء کلّها تکفّر اللّسان فتقول اتّق اللَّه فينا فإنّما نحن بک فإن استقمت استقمنا و إن اعوججت اعوججنا؛
وقتي صبح فرا رسد همه اعضاي تن در مقابل زبان تعظيم کنند و گويند در باره ما از خدا بترس زيرا صلاح کار ما به تو وابسته است، اگر به استقامت گرائيدي ما نيز به استقامت گرائيم و اگر به کجي متمايل شدي ما نيز کج شويم.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أسأت فأحسن فإنّ الحسنات يذهبن السّيّئات؛
وقتي بدي کردي به دنبال آن نيکي کن که نيکي ها بديها را محو مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا استشار أحدکم أخاه فليشر عليه؛
وقتي يکي از شما با برادر خود مشورت مي کند، وي بايد رأي خود را صريح بگويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أسأت فأحسن؛
وقتي بدي کردي، بدي را به نيکي محو کن.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أردت أن تذکر عيوب غيرک فاذکر عيوب نفسک؛
وقتي مي خواهي عيوب ديگران را ياد کني، عيوب خويش را بياد آر.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أردت أن تفعل أمرا فتدبّر عاقبته فإن کان خيرا فأمضه و إن کان شرّا فانته؛
وقتي در کاري تصميم مي گيري در نتيجه آن بينديش اگر نتيجه نيک است آن کار را انجام بده و اگر بد است از آن در گذر.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أردت أن يحبّک اللَّه فابغض الدّنيا و إذا أردت أن يحبّک النّاس فما کان عندک من فضولها فانبذه إليهم؛
اگر مي خواهي خدا ترا دوست دارد دنيا را دشمن دار و اگر مي خواهي مردم ترا دوست دارند آنچه از زوايد دنيا داري پيش آن ها بريز.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أردت أمرا فعليک بالتّؤدّه حتي يريک اللَّه منه المخرج؛
وقتي خواستي کاري را انجام دهي تأمل کن تا خدا راه آن را به تو نشان دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد أحدکم أن يبيع عقاره فليعرضه علي جاره؛
وقتي کسي بخواهد خانه يا ملک خويش را بفروشد بايد نخست به همسايه خويش پيشنهاد کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه أن يوقع عبدا أعمي عليه الحيل؛
وقتي خداوند خواهد بنده اي را از پا درآرد راه هاي چاره را بر او ببندد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بقوم خيرا کثّر فقهاءهم و أقلّ جهالهم فإذا تکلّم الفقيه وجد أعوانا و إذا تکلّم الجاهل قهر و إذا أراد اللَّه بقوم شرّا کثّر جهّالهم و أقلّ فقهاءهم فإذا تکلّم الجاهل وجد أعوانا و إذا تکلّم الفقيه قهر؛
وقتي خدا براي قومي نيکي خواهد دانايان آنها را زياد و نادانهايشان را کم کند تا هنگامي که دانا سخن گويد ياريش کنند و موقعي که نادان لب گشايد مغلوب گردد و وقتي براي قومي بد خواهد نادان هايشان را زياد و دانايان آنها را کم کند تا هنگامي که نادان لب گشايد ياريش کنند و وقتي دانا سخن گويد مغلوب گردد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بعبد خيرا جعل غناه في نفسه و تقاه في قلبه و إذا أراد بعبد شرّا جعل فقره بين عينيه؛
وقتي خدا براي کسي نيکي خواهد ثروتش را در روحش و تقوايش را در قلبش قرار ميدهد و وقتي براي کسي بدي خواهد فقر را پيش چشم او جاي مي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بعبد خيرا جعل صنائعه و معروفه في أهل الحفاظ و إذا أراد اللَّه بعبد شرّا جعل صنائعه و معروفه في غير أهل الحفاظ؛
وقتي خدا براي کسي نيکي خواهد سر و کار او با مردم حق شناس مي افتد و موقعي که براي کسي بدي خواهد سر و کار او با مردم حق ناشناس مي افتد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بعبد خيرا عاتبه في منامه؛
وقتي خداوند براي بنده اي نيکي خواهد او را در خواب عتاب کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بعبد خيرا طهّره قبل موته قالوا و ما طهور العبد قال عمل صالح يلهمه إياه حتّي يقبضه عليه؛
وقتي خدا براي بنده اي نيکي خواهد او را پيش از مرگش پاک مي کند گفتند پاکي بنده چگونه است گفت کار نيکي بدو الهام مي کند تا جان وي را در اثناي انجام آن بگيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بعبد خيرا جعل له واعظا من نفسه يأمره و ينهاه؛
وقتي خدا براي بنده اي نيکي خواهد واعظي از نفس وي بر او گمارد که او را به کار نيک وادارد و از کار بد باز دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بقوم سوء جعل أمرهم إلي مترفيهم؛
وقتي خداوند براي مردمي بدي خواهد کارشان را به دست تجمل پرستان آنها مي سپارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بقوم خيرا ولّي عليهم حلماءهم و قضي بينهم علمائهم و جعل المال في سمحائهم و إذا أراد بقوم شرّا ولّي عليهم سفهائهم و قضي بينهم جهّالهم و جعل المال في بخلائهم؛
وقتي خداوند براي قومي نيکي خواهد خردمندانشان را بر آنها فرمانروا سازد و دانشمندانشان ميان آنها قضاوت کند و مال را به دست بخشندگان دهد و وقتي براي قومي بدي خواهد سفيهانشان را بر آنها فرمانروا سازد و نادانان ميان آنها قضاوت کنند و مال را به دست بخيلانشان دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بقوم نماء رزقهم السّماحه و العفاف و إذا أراد بقوم انقطاعا فتح عليهم باب الخيانه؛
وقتي خدا بخواهد قومي را بزرگ کند آنها را صاحب عفت و گذشت مي کند و وقتي بخواهد قومي را منقرض سازد در خيانت را به رويشان مي گشايد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۸۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بعبد خيرا فتح له قفل قلبه و جعل فيه اليقين و الصّدق و جعل قلبه واعيا لما سلک فيه و جعل قلبه سليما و لسانه صادقا و خليقته مستقيمه و جعل أذنه سميعه و عينه بصيره؛
وقتي خداوند براي بنده اي خوبي خواهد قفل دل وي را مي گشايد و در آن ايمان و راستي قرار مي دهد و قلب وي را نسبت برفتار او هوشيار مي سازد دل وي را سليم و زبانش را راستگو و اخلاقش را مستقيم و گوش وي را شنوا و چشمش را بينا مي سازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بعبده الخير عجّل له العقوبه في الدّنيا و إذا أراد اللَّه بعبده الشّرّ أمسک عنه بذنبه حتّي يوافي به يوم القيامه؛
وقتي خداوند براي بنده خويش نيکي خواهد کيفر او را در دنيا مي دهد و وقتي براي او بد خواهد گناه وي را مي گذارد که در روز رستاخيز کيفر دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۹۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بعبد خيرا صيّر حوايج النّاس إليه؛
وقتي خداوند براي بنده اي نيکي خواهد حاجت هاي مردم را در دست او قرار مي دهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أراد اللَّه بعبد خيرا فقّهه في الدّين و زهّده في الدّنيا و بصّره عيوبه؛
وقتي خداوند براي بنده اي نيکي خواهد وي را در کار دين دانا و به دنيا بي اعتنا سازد و عيوب وي را بدو بنماياند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أحببتم أن تعلموا ما للعبد عند ربّه فانظروا ما يتبعه من الثّناء؛
وقتي بخواهيد مقام بنده را در نظر خدا بدانيد بنگريد که پشت سر او چه مي گويند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أحببت رجلا فلا تماره و لا تجاره و لا تشارّه و لا تسئل عنه أحدا فعسي أن توافي له عدوّا فيخبرک بما ليس فيه فيفرّق ما بينک و بينه؛
وقتي با کسي دوست شدي با او مجادله و رقابت مکن و بر او برتري مجو و از هيچ کس در باره او چيزي مپرس چون ممکن است به يکي از دشمنان او بر خوري و درباره وي سخن به خطا گويد و ميان شما را تفرقه اندازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۹۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أحبّ أحدکم أخاه فليعلمه فإنّه أبقي في الالفه و أثبت في المودّه؛
وقتي کسي آشناي خود را دوست دارد بدو خبر دهد که اين کار موجب بقاي الفت و دوام مودت است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۹۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أحبّ اللَّه عبدا قذف حبّه في قلوب الملائکه و إذا أبغض اللَّه عبدا قذف بغضه في قلوب الملائکه ؛
وقتي خداوند بنده اي را دوست دارد دوستي وي را در دل فرشتگان جاي مي دهد و وقتي بنده اي را دشمن دارد دشمني او را در دل فرشتگان اندازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أحبّ اللَّه عبدا ابتلاه ليسمع تضرّعه؛
وقتي خداوند بنده اي را دوست دارد وي را مبتلا سازد تا تضرع او را بشنود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أحبّ اللَّه عبدا حماه الدّنيا کما يظل أحدکم يحمي سقيمه الماء؛
وقتي خداوند بنده اي را دوست دارد دنيا را از او منع مي کند چنان که شما مريض خويش را از نوشيدن آب منع مي کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا اجتمع الدّاعيان فأجب أقربهما بابا فإنّ أقربهما بابا أقربهما جوارا و إن سبق أحدهما فأجب الذي سبق؛
وقتي دو کس تو را با هم دعوت کردند دعوت کسي را که خانه اش نزديکتر است بپذير زيرا آن که خانه اش نزديکتر است در همسايگي مقدم است و اگر يکي زودتر دعوت کرده است دعوت او را بپذير.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۱۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أثني عليک جيرانک أنّک محسن فأنت محسن و إذا أثني عليک جيرانک أنّک مسي ء فأنت مسي ء؛
اگر همسايگانت تو را نيکوکار دانستند، نيکوکاري و اگر همسايه گانت تو را بدکار شمردند، بد کاري.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أتاکم من ترضون خلقه و دينه فزّوّجوه إن لا تفعلوا تکن فتنه في الأرض و فساد عريض؛
وقتي کسي که خلق و دين وي مايه رضايت است به خواستگاري مي آيد به وي زن بدهيد و اگر چنين نکنيد فتنه و فساد در زمين فراوان خواهد شد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا آتاک اللَّه مالا فلير أثر نعمه اللَّه عليک و کرامته؛
اگر خداوند چيزي به تو داد بايد نشان نعمت و کرم وي در تو پديدار شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا أتي أحدکم خادمه بطعامه قد کفاه علاجه و دخانه فليجلسه معه فإن لم يجلسه معه فليناوله أکله أو أکلتين؛
وقتي خادم شما غذائي مي آورد که آن را تهيه کرده و دود آن را خورده بايد وي را با خويشتن بنشاند و اگر او را ننشاند يک يا دو لقمه به او بدهد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا ابتلي أحدکم بالقضاء بين المسلمين فلا يقض و هو غضبان و ليسوّ بينهم في النّظر و المجلس و الإشاره؛
اگر يکي از شما بکار قضاوت ميان مسلمانان دچار شود بايد به هنگام غضب از قضاوت خودداري کند و ميان ارباب دعوي در نگاه و نشيمن گاه و اشاره تفاوتي نگذارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إدرءوا الحدود بالشّبهات و أقيلوا الکرام عثراتهم إلّا في حدّ من حدود اللَّه؛
وقتي ترديد پيش آمد مجازاتها را باز داريد و لغزشهاي بزرگان را ببخشيد مگر در حد و مجازاتي از حدود الهي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إدرءوا الحدود عن المسلمين ما استطعتم فإنّ الإمام لأن يخطي في العفو خير من أن يخطي في العقوبه؛
تا آنجا که مي توانيد مجازات ها را از مسلمانان باز داريد زيرا اگر پيشوائي در بخشش خطا کند بهتر از آن است که در مجازات خطا کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أدّ الأمانه إلي من ائتمنک و لا تخن من خانک؛
با کسي که تو را امين مي داند به امانت رفتار کن و با کسي که به تو خيانت کرده است خيانت مکن.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أدعوا اللَّه و أنتم مؤمنون بالإجابه و اعلموا أنّ اللَّه لا يستجيب دعاء؛
خدا را بخوانيد و به اجابت دعاي خود يقين داشته باشيد و بدانيد که خداوند دعا را از قلب غافل بي خبر نمي پذيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أدّ ما افترض اللَّه تعالي عليک تکن من أعبد النّاس و اجتنب ما حرّم اللَّه عليک تکن من أورع النّاس و ارض بما قسمه اللَّه لک تکن من أغني النّاس؛
واجبات خدا را بجاي آر تا عابدترين مردم باشي، و از محرمات خدا بپرهيز تا پارساترين مردم باشي به قسمتي که خدا براي تو تعيين کرده راضي باش تا بي نيازترين مردم باشي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أخوف ما أخاف علي أمّتي الهوي و طول الأمل؛
بر امت خويش بيش از هر چيز از هوس و آرزوي دراز بيم دارم.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إخوانکم خولکم جعلهم اللَّه فنيه تحت أيديکم فمن کان أخوه تحت يده فليطعمه من طعامه و ليلبسه من لباسه و لا يکلّفه ما يغبه فإن کلّفه ما يغلبه فليعنه؛
بندگان شما برادران شما هستند که خداوند آنها را زير دست شما قرار داده هر کسي برادر وي زير دستش باشد بايد از غذاي خود بدو بخوراند و از لباس خويش بر او بپوشاند و کاري که بيش از طاقت وي باشد بدو رجوع نکند و اگر کار سختي بدو رجوع کرد، ياريش کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أخلصوا أعمالکم للَّه فإنّ اللَّه لا يقبل إلّا ما خلص له؛
اعمال خويش را براي خداوند از روي اخلاص انجام دهيد، زيرا خدا فقط کارهائي را مي پذيرد که از روي اخلاص براي او انجام گرفته باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أخلص دينک يکفک القليل من العمل؛
ايمان خويش را خالص کن که اندکي عبادت تو را کفايت کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أخسر النّاس صفقه رجل أخلق يديه في آماله و لم يساعده الأيّام علي أمنيّته فخرج من الدّنيا بغير زاد و قدم علي اللَّه تعالي بغير حجّه؛
زيان کارترين مردم آن کس است که که عمري به آرزو گذارند و روزگار وي را به منظور نرساند و از دنيا بي توشه برون رود و در پيشگاه خداوند دليلي نداشته باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أخذ الأمير الهديّه سحت و قبول القاضي الرّشوه کفر؛
هديه گرفتن امير نارواست و رشوه گرفتن قاضي کفر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اختبروا النّاس بأخدانهم فإنّ الرّجل يخادن من يعجبه؛
مردم را از معاشرانشان بشناسيد زيرا کند هم جنس با هم جنس پرواز.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحلّ الذّهب و الحرير لاناث أمّتي و حرّم علي ذکورها؛
طلا و ابريشم بر زنان امت من حلال است و بر مردانشان حرام است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
احفظ ودّ أبيک لا تقطعه فيطفي اللَّه نورک.
دوستي پدر خويش را حفظ کن و رشته آن را مبر که خداوند نور تو را خاموش مي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
احفظ ما بين لحييک و ما بين رجليک؛
دهان و فرج خويش را نگهدار.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
احفظ لسانک؛
زبان خويش را نگهدار.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
احفظ اللَّه تجده أمامک؛
جانب خدا را نگهدار تا هميشه وي را روبرو بيني.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحسنوا جوار نعم اللَّه لا تنفروها فقلّما زالت عن قوم فعادت إليهم؛
قدر نعمتهاي خدا را بدانيد و آن را از خود مرانيد زيرا کمتر ممکن است نعمتي از قومي زايل شود و پس آنان باز گردد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحذروا زلّه العالم فإنّ زلّته تکبکبه في النّار؛
از لغزش عالم بپرهيزيد که لغزش او در آتش نگون سارش خواهد کرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحزم النّاس أکظمهم للغيظ؛
آن که در فرو بردن خشم از ديگران پيشتر است از همه کس دورانديش تر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحذروا البغي فإنّه ليس من عقوبه هي أحضر من عقوبه البغي؛
از ستمگري بپرهيزيد زيرا کيفري از کيفر ستمکاري آماده تر نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
احذروا الشّهوه الخفيّه: العالم يحبّ أن يجلس إليه؛
از شهوت مخفي بپرهيزيد شهوت مخفي آن است که دانشمند دوست دارد کسان در محضر وي بنشينند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
احذر أن يري عليک آثار المحسنين و أنت تخلو من ذلک فتحشر مع المرائين؛
مبادا آثار نيکان در تو نمودار باشد و نيک نباشي که در اين صورت با رياکاران محشور خواهي شد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ بيوتکم إلي اللَّه بيت فيه يتيم مکرّم؛
محبوبترين خانه هاي شما در نظر خدا خانه ايست که در آن يتيمي محترم باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبب للنّاس ما تحبّ لنفسک؛
آنچه براي خود ميخواهي براي مردم بخواه.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ اللّهو إلي اللَّه تعالي إجراء الخيل و الرّمي؛
بهترين بازي ها در پيش خدا اسب دواني و تير اندازي است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ الطّعام إلي اللَّه ما کثرت عليه الأيدي؛
بهترين غذاها در پيش خدا آن است که گروهي بسيار بر آن بنشينند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ الحديث - إليّ أصدقه؛
در نظر من بهترين سخنان آن است که راست تر باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۳۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ الأعمال إلي اللَّه الحبّ في اللَّه و البغض في اللَّه؛
بهترين کارها در پيش خدا دوستي و دشمني در راه خداست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ الأعمال إلي اللَّه حفظ الّلسان؛
بهترين کارها در پيش خدا نگه داري زبان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ الأعمال إلي اللَّه بعد الفرائض إدخال السّرور علي المسلم؛
بهترين کارها در پيش خدا بعد از اداي واجبات خوشحال کردن مرد مسلمان است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ الأعمال إلي اللَّه من أطعم من جوع أو دفع عنه مغرما أو کشف عنه کربا؛
بهترين کارها در پيش خدا آنست که بينوائي را سير کنند، يا قرض او را بپردازند يا زحمتي را از او دفع نمايند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبب للنّاس ما تحبّ لنفسک تکن مؤمنا و أحسن مجاوره من جاورک تکن مسلما؛
آنچه براي خود مي خواهي براي مردم بخواه تا مؤمن باشي و با همسايگان نيکي کن تا مسلمان باشي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبب حبيبک هونا ما عسي أن يکون بغيضک يوما ما و أبغض بغيضک هونا ما عسي أن يکون حبيبک يوما ما؛
در دوستي ميانه نگهدار که شايد دوست روزي دشمن تو شود و در دشمني راه افراط مسپار که شايد دشمن روزي دوست گردد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ الأعمال إلي اللَّه أدومها و إن قلّ؛
محبوبترين کارها در پيش خدا کاريست که دوام آن بيشتر است اگر چه اندک باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۳۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ العباد إلي اللَّه الأتقياء الأخفياء؛
محبوبترين بندگان در پيش خدا پرهيزکاران گمنامند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۴۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ البلاد إلي اللَّه مساجدها و أبغض البلاد إلي اللَّه أسواقها؛
محبوبترين جاي شهرها در پيش خدا مسجدهاست و منفورترين جاي شهرها در پيش خدا بازارهاست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۴۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أحبّ الأعمال إلي اللَّه الصّلاه لوقتها ثمّ برّ الوالدين ثمّ الجهاد في سبيل اللَّه؛
بهترين کارها در نزد خدا نماز به وقت است آنگاه نيکي با پدر و مادر آنگاه جنگ در راه خدا.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أجيبوا الدّاعي و لا تردّوا الهديّه و لا تضربوا المسلمين؛
دعوت را بپذيريد، هديه را رد مکنيد و مسلمانان را نزنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أجملوا في طلب الدّنيا فإنّ کلّا ميسّر لما کتب له منها؛
در طلب دنيا معتدل باشيد زيرا به هر کس هر چه قسمت اوست مي رسد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۴۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أجلّوا اللَّه يغفر لکم؛
خدا را ستايش کنيد تا شما را بيامرزد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنّ لکلّ ملک حمي و إنّ حمي اللَّه في الأرض محارمه؛
هر پادشاهي قرقي دارد و قرق خدا در زمين محرمات اوست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أجرؤکم علي قسم الجدّ أجرؤکم علي النّار؛
هر کس از شما در خوردن قسم جدي جري تر است به جهنم نزديکتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اجتنبوا دعوات المظلوم ما بينها و بين اللَّه حجاب؛
از نفرين هاي مظلوم بترسيد که ميان آن و خدا حجابي نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اجتنب الغضب؛
از خشم بپرهيز.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اثنان يعجّلهما اللَّه في الدّنيا البغي و عقوق الوالدين؛
دو چيز را خداوند در اين جهان کيفر مي دهد تعدي و ناسپاسي پدر و مادر.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۵۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اثنان يکرههما ابن آدم الموت و الموت خير له من الفتنه و يکره قلّه المال و قلّه المال أقلّ للحساب؛
فرزند آدم از دو چيز بيزار است يکي مرگ در صورتي که مرگ براي او از فتنه بهتر است و کمي مال در صورتي که هر چه مال کمتر باشد حساب آن آسانتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اثنان لا ينظر اللَّه إليهم يوم القيامه قاطع الرّحم و جار السوء؛
دو کس را خداوند روز قيامت به نظر رحمت نمي نگرد، آنکه با خويشان ببرد و آنکه با همسايه بدي کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۵۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اثنان لا تجاوز صلاتهما رءوسهما عبد أبق من مواليه حتّي يرجع و امرأه عصت زوجها حتّي ترجع؛
دو کسند که نمازشان از سرشان بالاتر نميرود بنده اي که از آقايان خود گريخته باشد تا هنگامي که باز گردد و زني که شوهر خود را نافرماني کرده باشد تا باز گردد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اتّقوا الظّلم فإنّ الظّلم ظلمات يوم القيامه؛
از ستمگري بپرهيزيد که ستمگري مايه تاريکي روز رستاخيز است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۵۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِتَّقُوا دَعوَهَ المَظلُومِ وَ إن کانَ کافِراً فَإنّها لَيسَ دُونَها حِجابٌ؛
از نفرين مظلوم بترسيد اگر چه کافر باشد، زيرا در برابر نفرين مظلوم پرده و مانعي نيست.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِتَّقُوا دَعوَهَ المَظلومِ فَإنَّها تَصعَدُ إلَي السَّماءِ کأنَّها شَرارَهٌ؛
از نفرين مظلوم بترسيد که چون شعله آتش بر آسمان مي رود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِتَّقِ اللَّهَ حَيثُما کُنتَ وَ أتبَع السَّيِّئَهَ الحَسَنَهَ تَمحُها وَ خالِقِ النّاسَ بِخُلقٍ حَسَنٍ؛
هر کجا هستي از خدا بترس؛ به دنبال گناه کار نيک انجام بده تا آن را محو کند و با مردم خوش اخلاق و نيکو رفتار باش.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۵۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِتَّقُوا اللَّهَ فِي النِّساءِ فإنَّهُنَّ عِندَکم عَوانٌ؛
در باره زنان از خدا بترسيد که آنها پيش شما اسيرند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۵۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أتقَي النّاسِ مَن قالَ الحَقَّ فِيما لَه وَ عَلَيهِ؛
از همه مردم پرهيزگارتر آن کس است که حق را بر نفع و ضرر خويش بگويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۵۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِتَّقِ المَحارِمَ تَکُن أعبَدَ النّاسِ وَ ارضِ بِما قَسَمَ اللَّهُ لَکَ تَکُن أغنَي النّاسِ؛
از چيزهاي حرام بپرهيز تا از همه کس عابدتر باشي و به قسمت خويش راضي باش تا از همه کس ثروتمندتر باشي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۶۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِتَّقُوا اللَّهَ واعدِلُوا بَينَ أولادِکم کَما تُحِبُّونَ أن يَبُرُّوکُم؛
از خدا بترسيد و ميان فرزندان خود به عدالت رفتار کنيد همان طور که مي خواهيد با شما به نيکي رفتار کنند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۶۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِتَّقُوا فَراسَهَ المُؤمِنِ فَإنّهُ يَنظُرُ بِنُورِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛
از فراست مؤمن بترسيد که چيزها را با نور خدا مي نگرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۶۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ِتَّقُوا الحَجَرَ الحَرامَ فِي البُنيانِ فَإنّهُ أساسُ الخَرابِ؛
از استعمال سنگ حرام در ساختمان بپرهيزيد که مايه ويراني است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۶۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِتَّقُوا دَعوَهَ المَظلومِ فَإنِّها تَحمِلُ عَلي الغَمامِ يَقُولُ اللَّهُ تَعالي وَ عِزَّتي وَ جَلالي لَاَنصُرَنَّک وَ لَو بَعدَ حِينٍ؛
از نفرين مظلوم بترسيد زيرا نفرين وي بر ابرها مي رود و خداوند مي گويد به عزت و جلال من سوگند که تو را ياري مي کنم اگر چه پس از مدتي باشد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۶۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِتَّقِ دَعوَهَ المَظلومِ فَإنَّما يَسألُ اللَّهَ تَعالي حَقَّهُ وَ إنَّ اللَّهَ تَعالي لا يَمنَع ذا حَقٍّ حَقَّهُ؛
از دعاي مظلوم بپرهيز زيرا وي به دعا حق خويش را از خدا مي خواهد و خدا حق را از حق دار دريغ نمي دارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۶۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِتَّقِ اللَّهَ في عُسرِکَ وَ يُسرِکَ؛
در سختي و سستي از خدا بترس.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۶۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اُترُکوا الدُّنيا لِأهلِها فَإنَّهُ مَن أخَذَ مِنه فَوقَ ما يَکفِيهِ أخَذَ مِن حَتفِهِ وَ هُوَ لا يَشعَرٌ؛
دنيا را به مردم دنيا واگذاريد زيرا هر کس از دنيا بيش از حد کفايت بر گيرد در هلاک خويش مي کوشد اما نمي داند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۶۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أُترُک فُضولَ الکَلامِ وَ حَسبُکَ مِنَ الکَلامِ ما تَبلُغُ بِه حاجَتَکَ؛
از سخنان بيهوده چشم بپوش سخني که رفع حاجت کند تو را کفايت کند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۶۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اتَّخِذُوا عِندَ الفُقَراءِ أيادِي فَإنَّ لَهُم دَولَهٌ يَومَ القِيامَهِ؛
با فقرا دوستي کنيد زيرا در روز رستاخيز دولتي بزرگ دارند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۶۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أتَحسَبُونَ الشِّدَّهَ فِي حَملِ الحِجارَهِ إنَّما الشِّدَّهُ أن يَمتَلِي أحَدُکُم غَيظاً ثُمَّ يَغلِبُهُ؛
آيا گمان مي کنيد نيرومندي در بردن سنگ است، نيرومند حقيقي آنست که خشمگين شود و بر خشم خود غالب گردد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۷۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أتُحِبُّ أن يَلِينَ قَلبُکَ وَ تُدرِکَ حَاجَتَک؟ اِرحَمِ اليَتيمَ وَ امسَح رَأسَهُ وَ أطعِمهُ مِن طَعامِکَ يَلِنَ قَلبُکَ وَ تُدرِک حاجَتَک؛
آيا دوست داري دلت نرم شود و حاجت خود بيابي بر يتيم رحمت آور وي را بنواز و از غذاي خويش بدو بخوران تا دلت نرم شود و حاجت خود بيابي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۷۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِبنَ آدَمَ عِندَکَ ما يَکفِيکَ وَ تَطلُبُ ما يَطغِيک اِبنَ آدَمَ لا بِقَليلٍ تَقنَع و لا بِکَثِيرٍ تَشبَع؛
فرزند آدم، آنچه حاجت تو را رفع کند در دسترس خود داري و در پي آنچه تو را به طغيان واميدارد روز مي گذاري، به اندک قناعت نمي کني و از بسيار سير نمي شوي.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۷۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِبنَ آدَمَ أطِع رَبَّکَ تُسَمَّي عاقِلاً وَ لا تَعصِهِ فَتُسَمَّي جاهِلاً؛
فرزند آدم! پروردگار خويش را فرمانبردار باش تا تو را خردمند خوانند و از فرمان وي بيرون مباش که تو را نادان شمارند.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۷۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بَلِّغُوا حَاجَهَ مَن لا يَستَطِيعُ إبلاغَ حاجَتِه. فَمَن أبلَغَ سُلطاناً حاجَهَ مَن لا يَستَطِيعُ إبلاغَها ثَبَّتَ اللَّهُ قَدَمَيهِ عَلَي الصِّراطِ يَومَ القِيامَهِ؛
حاجت کسي را که از ابلاغ آن ناتوانست به بزرگان برسانيد زيرا هر کس حاجت درمانده اي را به بزرگي برساند روز رستاخيز خداوند پاهاي وي را بر صراط استوار مي سازد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۷۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أبغُونِي الضُّعَفاءَ فَإنَّما تَرزُقُونَ وَ تَنصُرُونَ بِضُعَفاءِکُم؛
ناتوان را پيش من آريد زيرا شما به برکت ناتوانان خود روزي مي خوريد و ياري مي شويد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۷۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أبغَضُ الخَلقِ إلَي اللَّهِ مَن آمَنَ ثُمَّ کَفَرَ؛
منفورترين مردم پيش خدا آن کس است که ايمان آورد و سپس کافر شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۷۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أبغَضُ الحَلالِ إلَي اللَّهِ الطَّلاقُ؛
منفورترين چيزهاي حلال در پيش خدا طلاق است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۷۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أبشِرُوا وَ بَشِّرُوا مِن وَراءِکُم أنَّه مَن شَهِدَ أن لا إلهَ إلّا اللَّهُ صادِقاً لَها دَخَلَ الجَنَّهَ؛
شما را مژده مي دهم و شما به ديگران مژده دهيد که هر کس شهادت دهد که خدائي جز خداي يگانه نيست و بدان معتقد باشد وارد بهشت مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۷۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أبد المَوَدَّهَ لِمَن وادَّکَ فَإنَّها أثبَتَ؛
آن که با تو در دوستي مي زند با وي ره دوستي گير که اين گونه دوستي پايدارتر است.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۷۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أبَي اللَّهُ أن يَقبَلَ عَمَلَ صاحِبِ بِدعَهٍ حَتَّي يَدعُ بِدعَتَهُ؛
خداوند عمل بدعت گذار را نمي پذيرد تا از بدعت خويش دست بردارد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۸۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أبَي اللَّهُ أن يَجعَلَ لِقاتِلِ المُؤمِنِ تَوبَهً؛
خداوند از گناه قاتل مؤمن نمي گذرد و توبه او را نمي پذيرد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۸۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
آمِرُوا النِّساءَ فِي بَناتِهِنّ؛
با زنان در باره دخترانشان شور کنيد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۸۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
آفَهُ العِلمِ النِّسيانُ وَ إضاعَتَهُ أن تُحدِّثَ به غَيرَ أهلِه؛
آفت دانش فراموشي است و دانشي که به نا اهل سپاري، تلف مي شود.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۸۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِئتِ المَعرُوفَ وَ اجتَنِبِ المُنکَرَ وَ انظُر ما يُعجِبُ أذنَکَ أن يَقولَ لَکَ القَومُ إذا قُمتَ مِن عِندِهِم فَأتِه وَ انظُرِ الَّذي تَکرَه أن يَقولَ لَکَ القَومُ إذا قُمتَ مِن عِندِهِم فَاجتَنِبهُ؛
نيک کردار باش و از کار بد بپرهيز ببين ميل داري ديگران در باره تو چه بگويند همان طور رفتار کن و از آنچه نمي خواهي در باره تو بگويند برکنار باش.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۸۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِئتُوا الدَّعوهَ إذا دُعِيتُم؛
وقتي شما را دعوت کردند، بپذيريد.
نهج الفصاحه
حديث - ۲۲۸۵
امام مهديعليه‌السلام مي فرمايند:
اما ظهور فرج مربوط به خداست و وقت‌تعيين‌کنندگان دروغ گفته‌اند.
(بحارالانوار/۵۳/۱۸۱)
حديث - ۲۲۸۶
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
شادماني کردن در نزد غمديده، دور از ادب است
(تحف‌العقول/۵۲۰)
حديث - ۲۲۸۷
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
رسيدن به خداوند متعال، سير و سفري است که جز با شب زنده داري حاصل نگردد.
(مسند الامام‌العسکري/۲۹۰)
حديث - ۲۲۸۸
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
عبادت، زياد روزه گرفتن و زياد نماز خواندن نيست. عبادت، زياد انديشه کردن در امر خداست.
(تحف‌العقول/۵۱۸)
حديث - ۲۲۸۹
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
از خدا بترسيد و مايه‌ي زينت باشيد نه زشتي.
(تحف‌العقول/۴۸۸)
حديث - ۲۲۹۰
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
بپرهيز از شهرت‌طلبي و رياست‌خواهي، که اين دو انسان را به هلاکت و نابودي فرا مي‌خواند.
(بحارالانوار/۷۵/۳۷۲)
حديث - ۲۲۹۱
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
هرکه را خيري نصيب شد خداوند نصيبش کرده است و هرکه از شري محافظت شد، خدايش حفظ نموده است.
(بحارالانوار/۷۵/۳۷۴)
حديث - ۲۲۹۲
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
انديشه‌ي نادان، سر زبانش هست و سخن حکيم در قلبش.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۹)
حديث - ۲۲۹۳
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
همنشين نادان، گرفتار است.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۴)
حديث - ۲۲۹۴
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
هيچ بلايي نيست مگر اينکه در پيرامونش از طرف خدا نعمتي است.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۴)
حديث - ۲۲۹۵
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
مجادله نکن که ارجمندي‌ات از ميان مي‌رود و از شوخي بر حذر باش که بر تو جسور مي‌شوند.
(تحف‌العقول/۴۸۶)
حديث - ۲۲۹۶
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
صورت نيکو، زيبايي ظاهر است و عقل نيکو زيبايي باطن.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۹)
حديث - ۲۲۹۷
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
هر‌آنچه در باره‌ي ما اهلبيت از نيکيها گفته ميشود ما سزاوار آنيم و هر آنچه بدي در‌باره‌ي ما گفته ميشود ما آن‌گونه نيستيم
(بحارالانوار/۷۵/۳۷۳)
حديث - ۲۲۹۸
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
آنکه بر پشت باطل سوار شود، پشيماني بر او فرود آيد.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۹)
حديث - ۲۲۹۹
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
حق نعمت را نمي‌شناسد مگر انسان شاکر، و شکرگذار نعمت نيست مگر عارف.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۸)
حديث - ۲۳۰۰
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
هر کس انسان ناشايستي را مدح نمايد خود را در جايگاه تهمت قرار داده است.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۸)
حديث - ۲۳۰۱
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
همه‌ي محبت‌ها را به سوي ما جلب کنيد و همه‌ي زشتي‌ها را از ما دور سازيد.
(بحارالانوار/۷۵/۳۷۳)
حديث - ۲۳۰۲
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
ناتوان‌ترين دشمنان کسي است که دشمني‌اش را آشکار نمايد.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۹)
حديث - ۲۳۰۳
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
بهترين برادر تو کسي است که خطاي تو نسبت به خود را فراموش کند.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۷)
حديث - ۲۳۰۴
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
همانا شجاعت، اندازه دارد که اگر از آن فراتر رود گستاخي است.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۷)
حديث - ۲۳۰۵
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
ميانه روي اندازه دارد، که اگر از آن فراتر رود بخل است.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۷)
حديث - ۲۳۰۶
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
دور انديشي را حد و اندازه‌اي است که اگر بيشتر شود ترس است.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۷)
حديث - ۲۳۰۷
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
بخشندگي، اندازه‌اي دارد که اگر از آن فراتر رود اسراف است.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۷)
حديث - ۲۳۰۸
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
هيچ کس را به گونه‌اي احترام نکن که او به زحمت افتد.
(بحارالانوار/۷۸/۳۷۴)
حديث - ۲۳۰۹
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
پرورش دادن نادان و ترک دادن معتاد از عادتش، معجزه آميز است.
(تحف‌العقول/۵۲۰)
حديث - ۲۳۱۰
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
زاهدترين مردم کسي است که کارهاي حرام را ترک کند.
(تحف‌العقول/۴۸۹)
حديث - ۲۳۱۱
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
پارساترين مردم کسي است که در کار شبهه‌ناک، توقف کند.
(تحف‌العقول/۴۸۹)
حديث - ۲۳۱۲
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
کوشاترين مردم کسي است که گناهان را واگذارد.
(تحف‌العقول/۴۸۹ )
حديث - ۲۳۱۳
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
لا تمار فيذهب بهاؤک ، و لاتمازح فيجترأ عليک؛
جدال مکن تا احترامت برود ، و شوخي مکن تا بر تو گستاخ شوند
تحف العقول ، ص ۵۱۶
حديث - ۲۳۱۴
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
من رضي بدون الشرف من المجلس لم يزل الله و ملائکته يصلون عليه حتي يقوم؛
هر که به نشستن در جاهاي معمولي مجلس بسنده کند ، خدا و فرشتگان بر او رحمت مي فرستند تا برخيزد
تحف العقول ، ص ۵۱۶
حديث - ۲۳۱۵
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
من الذنوب التي لاتغفر: ليتني لا أؤاخذ الا بهذا؛
از گناهاني که آمرزيده نشود اين است که گفته شود: کاش بجز بر اين گناه مؤاخذه نشوم
تحف العقول ، ص ۵۱۷
حديث - ۲۳۱۶
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
بسم الله الرحمن الرحيم أقرب الي اسم الله الأعظم من سواد العين الي بياضها؛
نسبت بسم الله الرحمن الرحيم به اسم اعظم خدا ، از سياهي چشم به سفيديش نزديکتر است
تحف العقول ، ص ۵۱۷
حديث - ۲۳۱۷
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
حب الأبرار للأبرار ثواب للأبرار ، و حب الفجار للأبرار فضيلة للأبرار ، و بغض الفجار للأبرار زين للأبرار ، و بغض الأبرار للفجار خزي علي الفجار؛
دوستي نيکان به نيکان ثواب است براي نيکان ، و دوستي بدان به نيکان بزرگواري است براي نيکان ، و دشمني بدان با نيکان زينتي است براي نيکان ، و دشمني خوبان با بدان رسوايي است براي بدان
تحف العقول ، ص ۵۱۷
حديث - ۲۳۱۸
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
من الجهل الضحک من غير عجب؛
خنده بيجا نشانه ناداني است
تحف العقول ، ص ۵۱۷
حديث - ۲۳۱۹
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
کفاک أدبا تجنبک ما تکره من غيرک؛
از ادب همان بس که آنچه براي خود نمي پسندي ، براي ديگران نيز مپسندي
مسند الامام العسکري ، ص ۲۸۸
حديث - ۲۳۲۰
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
قلب الأحمق في فمه و فم الحکيم في قلبه؛
دل نابخرد در دهان اوست و دهان خردمند فرزانه در دل او
تحف العقول ، ص ۵۱۹
حديث - ۲۳۲۱
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
من تعدي في طهوره کان کناقضه؛
کسي که در طهارت شرعي خود از حد تجاوز کند، همچون کسي است که آن را باطل کرده است
تحف العقول ، ص ۵۲۰
حديث - ۲۳۲۲
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
ما ترک الحق عزيز الا ذل ، و لا أخذ به ذليل الا عز؛
هيچ عزيزي حق را واننهد جز اين که خوار شود و هيچ خواري به حق نرود جز اين که عزيز شود
تحف العقول ، ص ۵۲۰
حديث - ۲۳۲۳
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
من أنس بالله استوحش من الناس؛
کسي که با خدا مأنوس باشد ، از مردم گريزان گردد
مسند الامام العسکري ، ص ۲۸۷
حديث - ۲۳۲۴
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
جرأة الولد علي والده في صغره تدعو الي العقوق في کبره؛
فرزند خردسالي که به پدر گستاخي کند، چون بزرگ شد عاق و ناسپاس او گردد
تحف العقول ، ص ۵۲۰
حديث - ۲۳۲۵
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
خير من الحياة ما اذا فقدته بغضت الحياة ، و شر من الموت ما اذا نزل بک أحببت الموت؛
بهتر از زندگي آن چيزي است که چون از دست دهي از زندگي بدت آيد و بدتر از مرگ آن چيزي است که چون بر سرت آيد مرگ را دوست بداري
تحف العقول ، ص ۵۲۰
حديث - ۲۳۲۶
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
من وعظ أخاه سرا فقد زانه ، و من وعظه علانية فقد شانه؛
هر که نهاني برادر خود را پند دهد او را آراسته و زيور بسته ، و هر که در برابر ديگرانش پند دهد زشتش کرده.
تحف العقول ، ص ۵۲۰
حديث - ۲۳۲۷
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
ما أقبح بالمؤمن أن تکون له رغبة تذله؛
چه زشت است براي مؤمن دلبستگي به چيزي که او را خوار مي کند
تحف العقول ، ص ۵۲۰
حديث - ۲۳۲۸
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
أورع الناس من وقف عند الشبهة ، أعبد الناس من أقام علي الفرائض ، أزهد الناس من ترک الحرام ، أشد الناس اجتهادا من ترک الذنوب؛
پارساترين مردم کسي است که در هنگام شبهه توقف کند ، عابدترين مردم کسي است که واجبات را انجام دهد ، زاهدترين مردم کسي است که حرام را ترک نمايد ، کوشنده ترين مردم کسي است که گناهان را رها سازد
تحف العقول ، ص ۵۱۹
حديث - ۲۳۲۹
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
کسي که خود را سبک مي‌شمارد، از شرّ او در امان نباش.
(تحف‌العقول/۵۱۲)
حديث - ۲۳۳۰
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
کسي که از آفريدگار اطاعت کند، از خشم آفريده‌ها باکي ندارد.
(تحف‌العقول/۴۸۲)
حديث - ۲۳۳۱
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
هر کس بيش از اندازه و حق خودش بخواهد، او به محروميت شايسته‌تر است.
(حياه‌الامام‌علي‌الهاديعليه‌السلام /۱۵۷)
حديث - ۲۳۳۲
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
سوار بر مرکب چموش و خيره‌سر، اسير جان خود و فرد نادان، اسير زبان خود است.
(بحارالانوار/۷۵/۳۶۹)
حديث - ۲۳۳۳
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
بي نيازي، کاستن از آرزوها و خشنودي به مقدار کفايت است.
(بحارالانوار/۷۵/۳۶۶)
حديث - ۲۳۳۴
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
متواضع‌ترين مردم، بردبارترين و گشاده‌روترين و پناه ده‌ترين آنهاست.
(بحارالانوار/۷۵/۳۶۶)
حديث - ۲۳۳۵
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
آفريدگارم! در برابرت خاکساريم و سرافکنده و فروتن.
(بحارالانوار/۷۵/۳۶۸)
حديث - ۲۳۳۶
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
مصيبت براي بردبار يکي و براي نابردبار دوتاست.
(بحارالانوار/۷۵/۳۷۰)
حديث - ۲۳۳۷
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
نادان، در بند زبان خويش است.
(بحارالانوار/۷۵/۳۷۰)
حديث - ۲۳۳۸
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
هرکه از خدا پروا کند، از او پروا کنند. و هر که از خدا اطاعت کند، اطاعتش کنند.
(بحارالانوار/۷۸/۳۶۶)
حديث - ۲۳۳۹
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
دنيا بازاري‌ست که مردماني در آن سود مي برند و گروهي زيان مي‌بينند.
(بحارالانوار/۷۵/۳۶۶)
حديث - ۲۳۴۰
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
اگر کسي براي تو دوستي و نظرش را به تمامه گذاشت (دوستانه تو را راهنمايي کرد) تو نيز با اطاعت، او را ياري نما.
(بحارالانوار/۷۵/۳۶۵)
حديث - ۲۳۴۱
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
شايد ستمگر بردبار، روزي به خاطر بردباري‌اش بخشيده شود و چه بسا صاحب حق نادان، نور حق خود را به ناداني خاموش کند.
(بحارالانوار/۷۵/۳۶۵)
حديث - ۲۳۴۲
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
شب‌زنده‌داري، خواب را لذيذ‌تر ميکند و گرسنگي بر حلاوت طعام مي‌افزايد.
(بحارالانوار/۷۵/۳۶۹)
حديث - ۲۳۴۳
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
از حسد بپرهيز، زيرا حسد بدترين و زشت‌ترين خلق است.
(مستدرک‌الوسائل/۱۲/۲۳)
حديث - ۲۳۴۴
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
از حسد بپرهيز زيرا در تو اثر بد مي‌گذارد و در دشمنت هم تاثيري ندارد.
(مستدرک‌الوسائل/۱۲/۲۰)
حديث - ۲۳۴۵
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
همانا استاد و شاگرد هر دو در رشد و ترقي شريک‌اند.
(بحارالانوار/۷۵/۳۶۶)
حديث - ۲۳۴۶
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
تقديرها، آنچه را که به ذهنت خطور نمي‌کرده به تو نشان ميدهد.
(بحارالانوار/۷۵/۳۶۹)
حديث - ۲۳۴۷
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
به‌ياد آور هنگامي را که در برابر خانواده‌ات در بستر مرگ افتاده‌اي در حالي‌که نه طبيبي مرگ را مي‌تواند از تو بازدارد و نه دوستي مي‌تواند برايت سودمند باشد.
(بحارالانوار/۷۵/۳۷۰)
حديث - ۲۳۴۸
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
کلام حکيمانه در خوي فاسد اثر نمي‌گذارد.
(بحارالانوار/۷۵/۳۷۰)
حديث - ۲۳۴۹
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
هرگاه خداوند خير بنده‌اي را بخواهد هنگامي که به او تذکر داده ميشود، مي‌پذيرد.
(مستدرک‌الوسائل/۸/۳۲۹)
حديث - ۲۳۵۰
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
بيهوده‌گويي، سخنان خنده‌آورِ کم‌خردان و کار نادانان است.
(بحارالانوار/۷۵/۳۶۹)
حديث - ۲۳۵۱
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
کسي که از خويشتن راضي باشد، خشم‌گيرندگان بر او بسيار گردند.
(بحارالانوار/۶۹/۳۱۶)
حديث - ۲۳۵۲
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
افسوس کوتاهي کارهاي گذشته را با تلاش در آينده جبران کنيد.
(مسند الامام‌الهاديعليه‌السلام /۳۰۴)
حديث - ۲۳۵۳
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
براي نعمتها، همسايه‌ي خوبي باشيد و با شکرگزاري، خواستار افزايش آن باشيد.
(مسند الامام‌الهاديعليه‌السلام /۳۰۵)
حديث - ۲۳۵۴
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
مردم در دنيا با اموالشان هستند و در آخرت با اعمالشان.
(مسند الامام‌الهاديعليه‌السلام /۳۰۴)
حديث - ۲۳۵۵
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
نارضايتي پدر و مادر، باعث ضعف و ذلت آدمي ميشود.
(مسند الامام‌الهاديعليه‌السلام /۳۰۳)
حديث - ۲۳۵۶
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
خداوند دنيا را سراي امتحان و آزمايش ساخته و آخرت را سراي رسيدگي قرار داده است، و بلاي دنيا را وسيله‌ي ثواب آخرت و ثواب آخرت را عوض بلاي دنيا قرار داده است.
(تحف‌العقول/۵۱۲)
حديث - ۲۳۵۷
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
شخص شکرگزار به سبب شکر، سعادتمندتر است تا به سبب نعمتي که باعث شکر شده است، زيرا نعمت، کالاي دنياست و شکر‌گذاري، نعمت دنيا و آخرت است.
(تحف‌العقول/۵۱۲)
حديث - ۲۳۵۸
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
هرکه بر طريق خدا‌پرستي محکم و استوار باشد، مصائب دنيا بر وي سبک آيد، گرچه تکه تکه شود.
(تحف‌العقول/۵۱۱)
حديث - ۲۳۵۹
امام هاديعليه‌السلام مي‌فرمايند:
فروتني در آن است که با مردم چنان باشي که دوست داري با تو چنان باشند.
(المحجه‌البيضاء/۵/۲۲۵)
حديث - ۲۳۶۰
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
من التقي الله يتقي ، و من أطاع الله يطاع ، و من أطاع الخالق لم يبال سخط المخلوقين و من أسخط الخالق فلييقن أن يحل به سخط المخلوقين؛
هر کس از خدا بترسد، مردم از او بترسند ، و هر که خدا را اطاعت کند، از او اطاعت کنند ، و هر که مطيع آفريدگار باشد، باکي از خشم آفريدگان ندارد و هر که خالق را به خشم آورد بايد يقين کند که به خشم مخلوق دچار مي گردد
تحف العقول ، ص ۵۱۰
حديث - ۲۳۶۱
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
إن الله جعل الدنيا دار بلوي و الَخرة دار عقبي ، و جعل بلوي الدنيا لثواب الَخرة سببا ، و ثواب الَخرة من بلوي الدنيا عوضا،
خداوند دنيا را سراي امتحان و آزمايش ساخته و آخرت را سراي رسيدگي قرار داده است ، و بلاي دنيا را وسيله ثواب آخرت ، و ثواب آخرت را عوض بلاي دنيا قرار داده است
تحف العقول ، ص ۵۱۲
حديث - ۲۳۶۲
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
إن الظالم الحالم يکاد أن يعفي علي ظلمه بحلمه و إن المحق السفيه يکاد أن يطفئ نور حقه بسفهه؛
ستمکار بردبار ، بسا که بوسيله حلم و بردباري خود از ستمش گذشت شود و حق دار نابخرد ، بسا که به سفاهت خود ، نور حق خويش را خاموش کند
تحف العقول ، ص ۵۱۲
حديث - ۲۳۶۳
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
لو سلک الناس واديا شعبا لسلکت وادي رجل عبد الله وحده خالصا؛
اگر همه مردم مسيري را انتخاب کنند و در آن گام نهند ، من به راه کسي که تنها خدا را خالصانه مي پرستد خواهم رفت
بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۲۴۵
حديث - ۲۳۶۴
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
خير من الخير فاعله ، و أجمل من الجميل قائله ، و أرجح من العلم حامله ، و شر من الشر جالبه ، و أهول من الهول راکبه؛
بهتر از نيکي نيکوکار است ، و زيباتر از زيبايي ، گوينده آن است ، و برتر از علم حامل آن است ، و بدتر از بدي ، عامل به آن است ، و وحشتناکتر از وحشت ، آورنده آن است
مسند الامام الهادي ، ص ۳۰۴
حديث - ۲۳۶۵
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
لاتطلب الصفا ممن کدرت عليه ، و لا الوفاء لمن غدرت به ، و لا النصح ممن صرفت سوء ظنک اليه ، فإنما قلب غيرک کقلبک له؛
از کسي که بر او خشم گرفته اي ، صفا و صميميت مخواه و از کسي که به وي خيانت کرده اي ، وفا مطلب ، و از کسي که به او بدبين شده اي ، انتظار خيرخواهي نداشته باش ، که دل ديگران براي تو همچون دل تو براي آنهاست
مسند الامام الهادي ، ص ۳۰۵
حديث - ۲۳۶۶
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
أ أذکر مصرعک بين يدي أهلک ، و لاطبيب يمنعک و لاحبيب ينفعک؛
وقت جان دادنت نزد خانواده ات را به ياد آر که در آن هنگام طبيبي جلوگير مرگت و دوستي نفع رسانت نباشد
مسند الامام الهادي ، ص ۳۰۴
حديث - ۲۳۶۷
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
الحکمة لا تنجع في الطباع الفاسدة؛
حکمت ، اثري در دلهاي فاسد نمي گذارد
مسند الامام الهادي ، ص ۳۰۴
حديث - ۲۳۶۸
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
العتاب مفتاح الثقال ، و العتاب خير من الحقد؛
گلايه کليد گرانباري است ، ولي گلايه بهتر از کينه توزي است
مسند الامام الهادي ، ص ۳۰۴
حديث - ۲۳۶۹
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
هر که پدر و مادر را اندوهگين کند آنان را ناسپاسي کرده
تحف العقول
حديث - ۲۳۷۰
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
براي هر چيزي زکاتي است ، و زکات تن روزه هاي مستحبي است
تحف العقول
حديث - ۲۳۷۱
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
سختي ناحق را آن کس شناسد که بدان محکوم گردد
تحف العقول
حديث - ۲۳۷۲
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
کمک به ناتوان از بهترين صدقه است
تحف العقول
حديث - ۲۳۷۳
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
نماز نافله راه نزديک شدن هر مؤمني به خداوند است.
تحف العقول
حديث - ۲۳۷۴
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
براي هر چيزي دليلي بايد ، و دليل خردمند تفکر است ، و دليل تفکر خاموشي.
تحف العقول
حديث - ۲۳۷۵
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
مصيبت براي شکيبا يکي است و براي بي تابي کننده دوتاست.
تحف العقول
حديث - ۲۳۷۶
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
سخن نيک را از هر کسي ، هر چند به آن عمل نکند، فرا گيريد
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۰
حديث - ۲۳۷۷
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
هر که خوش نيت باشد ، روزي اش افزايش مي يابد
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۵
حديث - ۲۳۷۸
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
بهترين چيزي را که دوست داريد درباره شما بگويند ، درباره مردم بگوييد
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج ۶۵ ، ص ۱۵۲
حديث - ۲۳۷۹
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
دعاي انسان پشت سر برادر ديني اش ، نزديکترين و سريعترين دعا به اجابت است
کافي ، ج ۲ ، ص ۵۰۷
حديث - ۲۳۸۰
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
چون مؤمن با مؤمني دست دهد ، پاک و بي گناه از يکديگر جدا مي شوند
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج ۷۳ ، ص ۲۰
حديث - ۲۳۸۱
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
از دشمني بپرهيزيد ، زيرا فکر را مشغول کرده و مايه نفاق مي گردد
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج ۲ ، ص ۳۰۱
حديث - ۲۳۸۲
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
هيچ کس از گناهان سالم نمي ماند ، مگر اينکه زبانش را نگه دارد
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۸
حديث - ۲۳۸۳
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
امروز ، غنيمت است ، در حالي که نمي داني فردا ، از آن کيست
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۹
حديث - ۲۳۸۴
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
دوستي قلبي برادرت را از اندازه دوستي قلبي خودت نسبت به او بفهم
تحف العقول ، ص ۳۰۴
حديث - ۲۳۸۵
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
ايمان ، دوستي ( با دوستان خدا ) و دشمني ( با دشمنان خدا ) است
تحف العقول ، ص ۳۰۴
حديث - ۲۳۸۶
امام محمد باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
در طلب آمرزش از خدا اصرار کنيد ، که موجب محو گناهان مي گردد
تحف العقول ، ص ۳۰۸
حديث - ۲۳۸۷
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
بينديشيد و براي آنچه آفريده شده‌ايد کار کنيد، زيرا خداوند شما را بيهوده نيافريده است.
(بحارالانوار/۷۵/۱۲۸)
حديث - ۲۳۸۸
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
نزد خداوند چيزي محبوبتر از درخواست کردن از او نيست.
(بحارالانوار/۷۵/۱۴۱)
حديث - ۲۳۸۹
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
خداوند دلهاي حزين را دوست دارد.
(الکافي/۲/۹۹)
حديث - ۲۳۹۰
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
امر خدا و اطاعت او و اطاعت هر‌کسي که او واجب کرده است را بر همه چيز مقدم بداريد.
(بحارالانوار/۷۵/۱۴۸)
حديث - ۲۳۹۱
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
از ترک‌کردن زشتي، هر چند به آن معروف شده باشي، امتناع مکن.
(بحارالانوار/۷۵/۱۶۱)
حديث - ۲۳۹۲
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
شگفتا! شگفتا! از کسي که براي دنياي فاني کار ميکند و سراي جاوداني را ترک ميکند.
(بحارالانوار/۷۰/۱۲۷)
حديث - ۲۳۹۳
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
اگر کسي در سمت راست تو ايستاد و به تو ناسزا گفت آنگاه به سمت چپ تو آمد و عذرخواهي نمود عذرخواهي او را بپذير.
(تحف‌العقول/۲۷۹)
حديث - ۲۳۹۴
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
چه بسيار کساني که با تعريف ديگران فريب خورده‌اند و چه بسيار افرادي که از پرده پوشي نيک خدا، مغرور شده‌اند و چه بسيار افرادي که لطف خدا آنها را سرگرم کرده است.
(بحارالانوار/۷۵/۱۶۱)
حديث - ۲۳۹۵
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
هر که به روزيي که خدا به او داده بسنده کند از ثروتمند‌ترين مردم است.
(تحف‌العقول/۲۸۲)
حديث - ۲۳۹۶
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
همنشيني با دانشمندان موجب فزوني خرد است.
(بحارالانوار/۷۵/۱۴۱)
حديث - ۲۳۹۷
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
از معاشرت با دروغگو بپرهيز، زيرا او مانند سراب است که دور را به تو نزديک و نزديک را به تو دور مي نماياند.
(بحارالانوار/۷۵/۱۳۷)
حديث - ۲۳۹۸
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
از معاشرت با بخيل بپرهيز، زيرا او در نهايت نيازت به وي، تو را از کمکش محروم مي کند.
(بحارالانوار/۷۵/۱۳۷)
حديث - ۲۳۹۹
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
از معاشرت با فاسق بپرهيز، زيرا او تو را به لقمه‌اي يا کمتر از آن مي‌فروشد.
(بحارالانوار/۷۵/۱۳۷)
حديث - ۲۴۰۰
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
از دروغ کوچک و بزرگ، جدي و شوخي پرهيز کن، که بي‌شک انسان وقتي در امور کوچک دروغ مي‌گويد بر دروغگويي در امور بزرگ نيز جرأت پيدا ميکند.
(بحارالانوار/۷۵/۱۶۱)
حديث - ۲۴۰۱
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
هرکس بزرگي خود را دريابد دنيا در پيش او کوچک ميشود.
(تحف‌العقول/۲۷۸)
حديث - ۲۴۰۲
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
همدمي با درستکاران انسان را به درستي سوق ميدهد.
(الکافي/۱/۲۰)
حديث - ۲۴۰۳
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
آنکه از دنيا دل بريده است مصيبت‌هاي آن برايش آسان شده و دل‌نگران نميشود.
(بحارالانوار/۷۸/۱۴۰)
حديث - ۲۴۰۴
هرکه مومن گرسنه‌اي را غذا دهد خداوند او را از ميوه‌هاي بهشت اطعام نمايد.
(بحارالانوار/۷۱/۳۸۴)
حديث - ۲۴۰۵
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
از خداي تعالي به خاطر قدرتش بر تو بترس و از او به خاطر نزديکي‌اش به تو شرم کن.
(بحارالانوار۷۵/۱۶۰)
حديث - ۲۴۰۶
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
هر که دلداري خدا در او اثر نگذارد از حسرت‌هاي دنيا جانش به لب آيد.
(بحارالانوار/۷۰/۸۹)
حديث - ۲۴۰۷
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
هر کس راهنماي حکيمي را نداشته باشد تا او راهنمايي کند هلاک ميشود.
(بحارالانوار/۷۵/۱۵۹)
حديث - ۲۴۰۸
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
هرکه را خدا بي‌نياز کند مردم محتاج او مي‌شوند.
(بحارالانوار/۷۸/۱۴۲۶)
حديث - ۲۴۰۹
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
بزرگوار به بخشش خويش خشنود است و پست به ثروتش افتخار ميکند.
(بحارالانوار/۷/۱۶۱)
حديث - ۲۴۱۰
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
تمام نيکي در خويشتنداري انسان است.
(بحارالانوار/۷۵/۱۳۶)
حديث - ۲۴۱۱
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
هر که مومن تشنه‌اي را آب دهد خداوند او را از شراب خالص و صاف بهشتي سيراب گرداند.
(بحارالانوار/۷۱/۳۸۴)
حديث - ۲۴۱۲
امام سجاد(عليه‌السلام )مي فرمايند:
براي هر چيز بهره‌اي است و بهره‌ي گوش سخن نيکوست.
(بحارالانوار /۷۵/۱۶۰)
حديث - ۲۴۱۳
امام سجاد(عليه‌السلام )مي فرمايند:
آزار نرساندن نشانه‌ي کمال خرد و مايه‌ي آسايش دو گيتي است.
(ميزان‌الحکمه/۱/۱۱۹)
حديث - ۲۴۱۴
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
مَنْ عَرَفَ حَقَّ أَبَوَيْهِ الاْفْضَلَيْنِ مُحَمَّد وَ عَلي، و أطاعَهُما، قيلَ لَهُ: تَبَحْبَحْ في أيِّ الْجِنانِ شِئْتَ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
هرشخصي که حقّ والدينش حضرت محمّد صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و حضرت علي عليه‌السلام را که با شرافت و با فضيلت ترين انسانها هستند، بشناسد و ـ در تمام امور زندگي از ايشان تبعيّت و اطاعت کند؛ در قيامت به او خطاب مي شود: هرقسمتي از بهشت را که خواستارباشي، مي تواني انتخاب و درآن وارد شوي.
نهج الشّهادة، ص ۲۹۳
حديث - ۲۴۱۵
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
أَهْلَکَ النّاسَ إثْنانِ: خَوْفُ الْفَقْرِ، وَ طَلَبُ الْفَخْرِ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
دو چيز مردم را هلاک و بيچاره گردانده است: يکي ترس از اين که مبادا در آينده فقير و نيازمند ديگران گردند. و ديگري فخر کردن ـ در مسائل مختلف ـ و مباهات بر ديگران است.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۵۴، ح ۹۶
حديث - ۲۴۱۶
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
لا يَکْمِلُ الْعَقْلُ إلاّ بِاتّباعِ الْحَقِّ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
بينش و عقل و درک انسان تکميل نمي گردد مگر آن که أهل حقّ و صداقت باشد و از حقايق، تبعيّت و پيروي کند.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۲۷، ح ۱۱
حديث - ۲۴۱۷
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
الْبُکاءُ مِنْ خَشْيَةِ الله نَجاتٌ مِنَ الّنارِ وَ قالَ: بُکاءُ الْعُيُونِ، وَ خَشْيَةُ الْقُلُوبِ مِنْ رَحْمَةِ اللهِ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
گريان بودن به جهت ترس از عذاب خداوند، سبب نجات از آتش دوزخ خواهد بود و فرمودند: گريان بودن چشم و خشيت داشتن دل ها يکي از نشانه هاي رحمت الهي براي بنده است.
مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۲۴۵، ح ۱۲۸۸۱
حديث - ۲۴۱۸
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
مَنْ حاوَلَ أمْراً بِمَعْصِيَةِ اللهِ کانَ أفْوَتُ لِما يَرْجُو وَ أسْرَعُ لِمَجييءِ ما يَحْذَرُ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
هرکس از روي نافرماني و معصيتِ خداوند، کاري را انجام دهد، آنچه را آرزو دارد سريع تر از دست مي دهد و به آنچه هراسناک و بيمناک مي باشد مبتلا مي گردد.
وسائل الشّيعة، ج ۱۶، ص ۱۵۳، ح ۳
حديث - ۲۴۱۹
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
يَا ابْنَ آدَمَ، إنَّما أنْتَ أيّامٌ، کُلَّما مَضي يَوْمٌ ذَهَبَ بَعْضُکَ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
اي فرزند آدم، بدرستي که تو مجموعه اي از زمان ها و روزگار هستي، هر آنچه از آن بگذرد، زماني از تو فاني و سپري گشته است ـ بنابراين لحظات عمرت را غنيمت شمار که جبران ناپذير است ـ.
نهج الشّهاده، ص ۳۴۶
حديث - ۲۴۲۰
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
مَنْ نَفَّسَ کُرْبَةَ مُؤْمِن، فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ کَرْبَ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
هرکس گره اي از مشکلات مؤمني باز کند و مشکلش را برطرف نمايد، خداوند متعال مشکلات دنيا و آخرت او را اصلاح مي نمايد.
مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۴۱۶، ح ۱۳
حديث - ۲۴۲۱
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
إنَّ اَعْمالَ هذِهِ الاُْمَّةِ ما مِنْ صَباح إلاّ و تُعْرَضُ عَلَي اللهِ تَعالي ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
همانا نامه کردار و أعمال اين امّت، در هر صبحگاه بر خداوند متعال عرضه مي گردد.
بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۳۵۳، ح ۵۴
حديث - ۲۴۲۲
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
لِکُلِّ داء دَواءٌ، وَ دَواءُ الذُّنُوبِ الإسْتِغْفارِ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
براي هر غم و دردي درمان و دوائي است و جبران و درمان گناه، طلب مغفرت و آمرزش از درگاه خداوند مي باشد.
لکافي، ج ۲، ص ۴۳۹، ح ۸
حديث - ۲۴۲۳
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
لا يَأمَنُ يوم الْقِيامَةِ إلاّ مَنْ قَدْ خافَ اللهَ في الدُّنْيا ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
کسي در روز قيامت از شدائد و احوال آن در امان نمي باشد، مگر آن که در دنيا از خداوند متعال ترس داشته باشد و اهل گناه و معصيت نگردد ـ.
بحار الأنوار، ج ۴۴، ص ۱۹۲، ح ۵
حديث - ۲۴۲۴
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
إنَّ اللهَ خَلَقَ الدُّنْيا لِلْبَلاءِ، وَ خَلَقَ أهْلَها لِلْفَناءِ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
به درستي که خداوند متعال دنيا و اموال آن را براي آزمايش افراد آفريده است. و همچنين موجودات دنيا را جهت فناء و انتقال از اين دنيا به جهاني ديگر ـ آفريده است.
نهج الشّهادة، ص ۱۹۶
حديث - ۲۴۲۵
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
مُجالَسَةُ أهْلِ الدِّناءَةِ شَرٌّ، وَ مُجالَسَةُ أهْلِ الْفِسْقِ ريبَةٌ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
همنشيني با اشخاص پست و رذل سبب شرّ و بد يختي خواهد گشت و همنشيني و مجالست با معصيت کاران موجب شکّ و بدبيني خواهد شد.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۲۲، ح ۵
حديث - ۲۴۲۶
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
وَ اعْلَمُوا إنَّ حَوائِجَ النّاسِ إلَيْکُمْ مِنْ نِعَمِ الله عَلَيْکُمْ، فَلا تَميلُوا النِّعَمَ فَتَحَوَّلَ نَقِماً ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
توجّه داشته باشيد که احتياج و مراجعه مردم به شما از نعمت هاي الهي است، پس نسبت به نعمت ها روي بر نگردانيد؛ وگرنه به نقمت و بلا گرفتار خواهد شد.
هج الشّهاده، ص ۳۸
حديث - ۲۴۲۷
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
مَنْ عَبَدَاللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ، آتاهُ اللهُ فَوْقَ أمانيهِ وَ کِفايَتِهِ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
هرکس خداوند متعال را با صداقت و خلوص، عبادت و پرستش نمايد،خداي متعال او را به بهترين آرزوهايش مي رساند و امور زندگيش را تأمين مي نمايد.
بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۸۳، ح ۴۴
حديث - ۲۴۲۸
قيلَ لِلْحُسَيْنِ بن عليعليهالسلام : مَنْ أعْظَمُ النّاسِ قَدْراً؟ قالَ: مَنْ لَمْ يُبالِ الدُّنْيا في يَدَيْ مَنْ کانَتْ ؛
از امام حسينعليه‌السلام سؤال شد: با شخصيّت ترين افراد چه کسي است؟ حضرت در جواب فرمودند: آن کسي است که اهميّت ندهد که دنيا در دست چه کسي مي باشد.
تنبيه الخواطر، ص ۳۴۸
حديث - ۲۴۲۹
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
مَنْ لَبِسَ ثَوْباً يُشْهِرُهُ کَساهُ اللهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ ثَوْباً مِنَ النّارِ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
هرکس لباس شهرت و انگشت نما از هر جهت بپوشد، خداوند او را در روز قيامت لباسي از آتش مي پوشاند.
الکافي، ج ۶، ص ۴۴۵، ح ۴
حديث - ۲۴۳۰
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
عِباداللهِ! لا تَشْتَغِلُوا بِالدُّنْيا، فَإنَّ الْقَبْرَ بَيْتُ الْعَمَلِ، فَاعْمَلُوا وَ لا تَغْعُلُوا ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
اي بندگان خدا، خود را مشغول و سرگرم دنيا و تجمّلات آن قرار ندهيد که همانا قبر، خانه اي است که تنها عمل صالح در آن مفيد و نجات بخش مي باشد، پس مواظب باشيد که غفلت نکنيد.
نهج الشّهادة، ص ۴۷
حديث - ۲۴۳۱
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ الْعَبْيدِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَةٌ الْأحْرارِ، وَ هِيَ أفْضَلُ الْعِبادَةِ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
همانا عدّه اي خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوي بهشت عبادت مي کنند که آن يک معامله و تجارت خواهد بود و عدّه اي ديگر از روي ترس خداوند را عبادت و ستايش مي کنند که همانند عبادت و اطاعت نوکر از ارباب باشد و طائفه اي هم به عنوان شکر و سپاس از روي معرفت، خداوند متعال را عبادت و ستايش مي نمايند; و اين نوع، عبادت آزادگان است که بهترين عبادات مي باشد.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۱۷، ح ۵
حديث - ۲۴۳۲
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
إنَّ أجْوَدَ النّاسِ مَنْ أعْطي مَنْ لا يَرْجُوهُ، وَ إنَّ أعْفَي النّاسِ مَنْ عَفي عَنْ قُدْرَة، وَ إنَّ أَوْصَلَ النّاسِ مَنْ وَصَلَ مَنْ قَطَعَهُ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
همانا سخاوتمندترين مردم آن کسي است که کمک نمايد به کسي که اميدي به وي نداشته است. و بخشنده ترين افراد آن شخصي است که نسبت به ظلم ديگري با آن که توان انتقام دارد گذشت نمايد. صله رحم کننده ترين مردم و ديد و بازديد کننده نسبت به خويشان، آن کسي ست که صله رحم نمايد با کسي که با او قطع رابطه کرده است.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۲۱، ح ۴
حديث - ۲۴۳۳
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
النّاسُ عَبيدُالدُّنْيا، وَ الدّينُ لَعِبٌ عَلي ألْسِنَتِهِمْ، يَحُوطُونَهُ ما دارَتْ بِهِ مَعائِشَهُمْ، فَإذا مُحِصُّوا بِالْبَلاء قَلَّ الدَّيّانُونَ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
افراد جامعه بنده و تابع دنيا هستند و مذهب، بازيچه زبانشان گرديده است و براي إمرار معاش خود، دين را محور قرار داده اند و سنگ اسلام را به سينه مي زنند. پس اگر بلائي همانند خطر مقام و رياست، جان، مال، فرزند و موقعيّت، انسان را تهديد کند، خواهي ديد که دين داران واقعي کمياب خواهند شد.
محجّة البيضاء، ج ۴، ص ۲۲۸
حديث - ۲۴۳۴
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
إعْمَلْ عَمَلَ رَجُل يَعْلَمُ أنّه مأخُوذٌ بِالاْجْرامِ، مُجْزي بِالاْحْسانِ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
کارها و امور خود را همانند کسي تنظيم کن و انجام ده که مي داند و مطمئن است که در صورت خلاف تحت تعقيب قرار مي گيرد و مجازات خواهد شد. و در صورتي که کارهايش صحيح باشد پاداش خواهد گرفت.
بحارالأنوار، ج ۲، ص ۱۳۰، ح ۱۵
حديث - ۲۴۳۵
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
لا تَقُولَنَّ في أخيکَ الْمُؤمِنِ إذا تَواري عَنْکَ إلاّ مِثْلَ ماتُحِبُّ أنْ يَقُولَ فيکَ إذا تَوارَيْتَ عَنْهُ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
سخني که ناراحت کننده باشد پشت سر دوست و برادر خود مگو، مگر آن که دوست داشته باشي که همان سخن پشت سر خودت گفته شود.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۲۷، ح ۱۰
حديث - ۲۴۳۶
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
أيُّما إثْنَيْنِ جَري بَيْنَهُما کَلامٌ، فَطَلِبَ أَحَدُهُما رِضَي الاْخَرِ، کانَ سابِقَهُ إلي الْجَنّةِ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
چنانچه دو نفر با يکديگر نزاع و اختلاف نمايند و يکي از آن دو نفر، در صلح و آشتي پيشقدم شود، همان شخص سبقت گيرنده، جلوتر از ديگري به بهشت وارد مي شود.
محجّة البيضاء، ج ۴، ص ۲۲۸
حديث - ۲۴۳۷
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
يَا ابْنَ آدَم! اُذْکُرْ مَصْرَعَکَ وَ مَضْجَعَکَ بَيْنَ يَدَي اللهِ، تَشْهَدُ جَوارِحُکَ عَلَيْکَ يَوْمَ تَزِلُّ فيهِ الْأقْدام؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
اي فرزند آدم، بياد آور لحظات مرگ و خواب گاه خود را در قبر، همچنين بياد آور که در پيشگاه خداوند قرار خواهي گرفت و اعضاء و جوارحت بر عليه تو شهادت خواهند داد، در آن روزي که قدم ها لرزان و لغزان مي باشد.
نهج الشّهادة، ص ۵۹
حديث - ۲۴۳۸
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
مَنْ طَلَبَ رِضَي اللهِ بِسَخَطِ النّاسِ کَفاهُ الله اُمُورَ النّاسِ، وَ مَنْ طَلَبَ رِضَي النّاسِ بِسَخَطِ اللهِ وَ کَّلَهُ اللهُ إلَي النّاسِ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
هرکس رضايت و خوشنودي خداوند را در امور زندگي طلب نمايد گرچه همه افراد از او رنجيده شوند، خداوند مهمّات و مشکلات او را کفايت خواهد نمود. و کسي که رضايت و خوشنودي مردم را طالب گردد گرچه مورد خشم و غضب پروردگار باشد، خداوند امور اين شخص را به مردم واگذار مي کند.
أمالي شيخ صدوق، ص ۱۶۷
حديث - ۲۴۳۹
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
يَا ابْنَ آدَمَ! أُذْکُرْ مَصارِعَ آبائِکَ وَ أبْنائِکَ، کَيْفَ کانُوا، وَ حَيْثُ حَلّوُا، وَ کَأَنَّکَ عَنْ قَليل قَدْ حَلَلْتَ مَحَلَّهُمْ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
اي فرزند آدم، بياد آور آن لحظاتي را که پدران و فرزندان و دوستان تو چگونه در چنگال مرگ قرار گرفتند، آن ها در چه وضعيّت و موقعيّتي بودند و سرانجام به کجا منتهي شدند و کجا رفتند. و بينديش که تو نيز همانند آن ها به ايشان خواهي پيوست پس مواظب اعمال و رفتار خود باش
نهج الشّهادة، ص ۶۰
حديث - ۲۴۴۰
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :
لَوْ شَتَمَني رَجُلٌ في هذِهِ الاُْذُنِ، وَ أَوْمي إلي الْيُمْني، وَ اعْتَذَرَ لي في الاُْخْري لَقَبِلْتُ ذلِکَ مِنْهُ، وَ ذلِکَ أَنَّ أَميرَ الْمُؤْمِنينَعليه‌السلام حَدَّثَني أَنَّهُ سَمِعَ جَدّي رَسُولَ اللهِ قالَ الاْمامُ الْحُسَيْن عليه‌السلام :
النّاسُ عَبيدُالدُّنْيا، وَ الدّينُ لَعِبٌ عَلي ألْسِنَتِهِمْ، يَحُوطُونَهُ ما دارَتْ بِهِ مَعائِشَهُمْ، فَإذا مُحِصُّوا بِالْبَلاء قَلَّ الدَّيّانُونَ ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
افراد جامعه بنده و تابع دنيا هستند و مذهب، بازيچه زبانشان گرديده است و براي إمرار معاش خود، دين را محور قرار داده اند و سنگ اسلام را به سينه مي زنند. پس اگر بلائي همانند خطر مقام و رياست، جان، مال، فرزند و موقعيّت، انسان را تهديد کند، خواهي ديد که دين داران واقعي کمياب خواهند شد.
محجّة البيضاء، ج ۴، ص ۲۲۸
يَقُولُ: لا يَرِدُ الْحَوْضَ مَنْ لَمْ يَقْبَلِ الْعُذرَ مِنْ مُحِقٍّ أَوْ مُبْطِل ؛
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
چنانچه با گوش خود بشنوم که شخصي مرا دشنام مي دهد و سپس معذرت خواهي او را بفهمم، از او مي پذيرم و گذشت مي نمايم، چون که پدرم اميرالمؤمنين عليعليهالسلام از جدّم رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم روايت نمود: کسي که پوزش و عذرخواهي ديگران را نپذيرد، بر حوض کوثر وارد نخواهد شد.
إحقاق الحقّ، ج ۱۱، ص ۴۳۱
حديث - ۲۴۴۱
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
خود را از قسم و سوگند برهانيد که همانا انسان به جهت يکي از چهار علّت سوگند ياد مي کند: در خود احساس سستي و کمبود دارد، به طوري که مردم به او بي اعتماد شده اند، پس براي جلب توجّه مردم که او را تصديق و تأييد کنند، سوگند مي خورد. و يا آن که گفتارش معيوب و به دور از حقيقت است، و مي خواهد با سوگند، سخن خود را تقويت و جبران کند. و يا در بين مردم متّهم است ـ به دروغ و بي اعتمادي پس مي خواهد با سوگند و قسم خوردن جبران ضعف نمايد. و يا آن که سخنان و گفتارش متزلزل است هر زمان به نوعي سخن مي گويد و زبانش به سوگند عادت کرده است.
تنبيه الخواطر، ص ۴۲۹
حديث - ۲۴۴۲
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
أکْيَسُ الْکَيِّسِ التُّقي، وَ أحْمَقُ الْحُمْقِ الْفُجُورَ، الْکَريمُ هُوَ التَّبَرُّعُ قَبْلَ السُّؤالِ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
زيرک ترين و هوشيارترين افراد، شخص باتقوا و پرهيزکار مي باشد؛ احمق و نادان ترين افراد، کسي است که تبه کار و اهل معصيت باشد؛ گرامي ترين و با شخصيّت ترين افراد، آن کسي است که به نيازمندان پيش از اظهار نيازشان، کمک نمايد.
إحقاق الحقّ، ج ۱۱، ص ۲۰
حديث - ۲۴۴۳
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
وَ اعْمَلْ لِدُنْياکَ کَأنَّکَ تَعيشُ أبَداً، وَ اعْمَلْ لاِخِرَتِکَ کَأنّکَ تَمُوتُ غدَاً؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
در دنيا از نظر اقتصاد و صرفه جوئي و .چنان برنامه ريزي کن مثل آن که مي خواهي هميشه دوام داشته باشي، و نسبت به آخرت به نوعي حرکت و کار کن مثل اين که فردا خواهي مُرد.
کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ص ۳۷
حديث - ۲۴۴۴
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
إنَّ الدُّنْيا في حَلالِها حِسابٌ، وَ في حَرامِها عِقابٌ، وَفِي الشُّبَهاتِ عِتابٌ، فَأنْزِلِ الدُّنْيا بِمَنْزَلَةِ الميتَةِ، خُذْمِنْها مايَکْفيکَ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
چيزهاي دنيا اگر حلال باشد حساب و بررسي مي شود و اگر از حرام به دست آيد عذاب و عقاب دارد و اگر حلال و حرام آن معلوم نباشد سختي و ناراحتي خواهد داشت. پس بايد دنيا (و موجوداتش) را همچون ميته و مرداري بشناسي که به مقدار نياز و اضطرار از آن استفاده کني.
کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۳۶
حديث - ۲۴۴۵
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
لَقَضاءُ حاجَةِ أخ لي فِي اللّهِ أحَبُّ مِنْ إعْتِکافِ شَهْر؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
هر آينه برآوردن حاجت و رفع مشکل دوست و برادرم، از يک ماه اعتکاف، در مسجد و عبادت مستحبّي، نزد من بهتر و محبوب تر است.
کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۱۳۹
حديث - ۲۴۴۶
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
أللُؤْمُ أنْ لا تَشْکُرَ النِّعْمَةَ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
از علائم پستي شخص، شکر نکردن از ولي نعمت است.
کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۱۳۹
حديث - ۲۴۴۷
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
ألْمِزاحُ يَأْکُلُ الْهَيْبَةَ، وَ قَدْ أکْثَرَ مِنَ الْهَيْبَةِ الصّامِت؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
مزاح و شوخي هاي زياد و بيجا شخصيّت و وقار انسان را از بين مي برد، و چه بسا افراد ساکت داراي شخصيّت و وقار عظيمي مي باشند.
کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۱۳۹
حديث - ۲۴۴۸
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
همانا در قرآن چراغ هاي روشنائي بخش و شفا بخش دردها و گرفتاري هاي دروني وجود دارد، پس کسي که (خود را) با قرآن جلي دهد چشمانش قوي و روشن مي گرددو قلب و درون خويش را صفا خواهد داد، چون که تفکّر و انديشه (در قرآن سبب) حيات قلبِ آگاه مي باشد، همچنان که شخص روشن دل در تاريکي ها به وسيله نور چراغ حرکت مي نمايد و راه مي رود.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۱۲
حديث - ۲۴۴۹
مَنِ اسْتَخَفَّ بِإخوانِهِ فَسَدَتْ مُرُوَّتُهُ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
کسي که دوستان و برادرانش را سبک شمارد و نسبت به آن ها بي اعتناء باشد، مروّت و جوانمرديش فاسد گشته است.
کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۲۰۹
حديث - ۲۴۵۰
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
إنّ الْحِلْمَ زينَةٌ، وَالْوَفاءَ مُرُوَّةٌ، وَالْعَجَلةَ سَفَهٌ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
صبر و شکيبائي زينت شخص، وفاي به عهد علامت جوانمردي، و عجله و شتابزدگي (در کارها بدون انديشه) دليل بي خردي مي باشد.
کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۱۹۸
حديث - ۲۴۵۱
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
غَسْلُ الْيَدَيْنِ قَبْلَ الطَّعامِ يُنْفِي الْفَقْرَ، وَبَعْدَهُ يُنْفِي الْهَمَّ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
شستن دست ها قبل از طعام فقر و تنگدستي را مي زدايد و بعد از آن ناراحتي ها و آفات را از بين مي برد.
کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۴۶
حديث - ۲۴۵۲
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
عَجِبْتُ لِمَنْ يُفَکِّرُ في مَأکُولِهِ کَيْفَ لايُفَکِّرُ في مَعْقُولِهِ، فَيَجْنِبُ بَطْنَهُ ما يُؤْذيهِ، وَيُوَدِّعُ صَدْرَهُ ما يُرْديهِ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
تعجّب مي کنم از کسي که در فکر خوراک و تغذيه جسم و بدن هست ولي درباره تغذيه معنوي روحي خود نمي انديشد، پس از غذاهاي فاسد شده و خراب دوري مي کند. و عقل و قلب و روح خود را کاري ندارد ـ هر چه و هر مطلب و برنامه اي به هر شکل و نوعي باشد استفاده مي کند ـ.
بحارالأنوار، ج ۱، ص ۲۱۸، ح ۴۳
حديث - ۲۴۵۳
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
القَريبُ مَنْ قَرَّبَتْهُ الْمَوَدَّةُ وَإنْ بَعُدَ نَسَبُهُ، وَالْبَعيدُ مَنْ باعَدَتْهُ الْمَوَدَّةُ وَإنْ قَرُبُ نَسَبُهُ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
بهترين دوست نزديک به انسان، آن کسي است که در تمام حالات دلسوز و با محبّت باشد گرچه خويشاوندي نزديکي هم نداشته باشد. و بيگانه ترين افراد کسي است که از محبّت و دلسوزي بيگانه باشد گرچه از نزديک ترين خويشاوندان باشد.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۰۶، ح ۴
۹۸۸ حديث - ۲۴۵۴
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
إنَّ مَنْ خَوَفَّکَ حَتّي تَبْلُغَ الاْمْنَ، خَيْرٌ مِمَّنْ يُؤْمِنْکَ حَتّي تَلْتَقِي الْخَوْفَ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
همانا کسي تو را در برابر عيب ها و کم بودها هشدار دهد تا آگاه و بيدار شوي، بهتر است از آن کسي که فقط تو را تعريف و تمجيد کند تا بر عيب هايت افزوده گردد.
إحقاق الحقّ، ج ۱۱، ص ۲۴۲
حديث - ۲۴۵۵
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
اَلْخَيْرُ الَذّي لا شَرَّفيهِ: ألشُّکْرُ مَعَ النِّعْمَةِ، وَالصّبْرُ عَلَي النّازِلَة؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
آن خوبي که شرّ و آفتي در آن نباشد شکر در مقابل نعمت ها و صبر و شکيبائي در برابر سختي ها است.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۰۵، ح ۴
حديث - ۲۴۵۶
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
ما تَشاوَرَ قَوْمٌ إلاّ هُدُوا إلي رُشْدِهِمْ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
هيچ گروهي در کارهاي اجتماعي، سياسي، اقتصادي، فرهنگي و با يکديگر مشورت نکرده اند مگر آن که به رشد فکري و عملي و رسيده اند.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۰۵، ح ۴
حديث - ۲۴۵۷
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
السِّياسَةُ أنْ تَرْعي حُقُوقَ اللّهِ، وَحُقُوقَ الاْحْياءِ، وَحُقُوقَ الاْمْواتِ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
مفهوم و معناي سياست آن است که حقوق خداوند و حقوق موجودات زنده و حقوق مردگان را رعايت کني.
بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۳۱۸، ح ۶
حديث - ۲۴۵۸
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
تَرْکُ الزِّنا، وَکَنْسُ الْفِناء، وَغَسْلُ الاْناء مَجْلَبَةٌ لِلْغِناء؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
انجام ندادن زنا، جاروب و نظافت کردن راهرو و درب منزل، و شستن ظروف سبب رفاه و بي نيازي مي گردد.
کلمة الإمام حسنعليه‌السلام ، ص ۲۱۲
حديث - ۲۴۵۹
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
إنَّ اللّهَ لَمْ يَخْلُقْکُمْ عَبَثاً، وَلَيْسَ بِتارِکِکُمْ سُدًي، کَتَبَ آجالَکُمْ، وَقَسَّمَ بَيْنَکُمْ مَعائِشَکُمْ، لِيَعْرِفَ کُلُّ ذي لُبٍّ مَنْزِلَتَهُ، وأنَّ ماقَدَرَ لَهُ أصابَهُ، وَما صُرِفَ عَنْهُ فَلَنْ يُصيبَهُ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
خداوند شما انسان ها را بيهوده و بدون غرض نيافريده و شما را آزاد، رها نکرده است. لحظات آخر عمر هر يک معيّن و ثبت مي باشد، نيازمندي ها و روزي هرکس سهميّه بندي و تقسيم شده است تا آن که موقعيّت و منزلت شعور و درک اشخاص شناخته گردد.
بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۱۱۰، ح ۵
حديث - ۲۴۶۰
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
إذا لَقي أحَدُکُمْ أخاهُ فَلْيُقَبِّلْ مَوْضِعَ النُّورِ مِنْ جَبْهَتِهِ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
وقتي انسان برادر مؤمن و دوست خود را ملاقات نمود، بايد پيشاني و سجده گاه او را ببوسد.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۰۵، ح ۴
حديث - ۲۴۶۱
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
ألْعارُ أهْوَنُ مِنَ النّارِ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
سرزنش و ننگ شمردن مردم انسان را، آسان تر است از معصيت و گناهي که موجب آتش جهنّم شود.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۰۵، ح ۴
حديث - ۲۴۶۲
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
بَيْنَ الْحَقِّ وَالْباطِلِ أرْبَعُ أصابِع، ما رَأَيْتَ بَعَيْنِکَ فَهُوَ الْحَقُّ وَقَدْ تَسْمَعُ بِأُذُنَيْکَ باطِلاً کَثيراً؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
بين حقّ و باطل چهار انگشت فاصله است، آنچه که را با چشم خود ببيني حقّ است; و آنچه را شنيدي يا آن که برايت نقل کنند چه بسا باطل باشد.
بحارالأنوار، ج ۱۰، ص ۱۳۰، ح ۱
حديث - ۲۴۶۳
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
مَنْ عَرَفَ اللّهَ أحَبَّهُ، وَ مَنْ عَرَفَ الدُّنْيا زَهِدَ فيها؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
هرکس خدا را بشناسد، (در عمل و گفتار) او را دوست دارد و کسي که دنيا را بشناسد آن را رها خواهد کرد.
کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۱۴۰
حديث - ۲۴۶۴
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
مَنْ أکْثَرَ مُجالِسَة الْعُلَماءِ أطْلَقَ عِقالَ لِسانِهِ، وَ فَتَقَ مَراتِقَ ذِهْنِهِ، وَ سَرَّ ما وَجَدَ مِنَ الزِّيادَةِ في نَفْسِهِ، وَکانَتْ لَهُ وَلايَةٌ لِما يَعْلَمُ، وَ إفادَةٌ لِما تَعَلَّمَ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
هر که با علماء بسيار مجالست نمايد، سخنش و بيانش در بيان حقايق آزاد و روشن خواهد شد، و ذهن و انديشه اش باز و توسعه مي يابد و بر معلوماتش افزوده مي گردد و به سادگي مي تواند ديگران را هدايت نمايد.
احقاق الحقّ، ج ۱۱، ص ۲۳۸
حديث - ۲۴۶۵
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
مَنْ أدامَ الاْخْتِلافَ إلَي الْمَسْجِدِ أصابَ إحْدي ثَمان: آيَةً مُحْکَمَةً، أَخاً مُسْتَفاداً، وَعِلْماً مُسْتَطْرَفاً، وَرَحْمَةً مُنْتَظِرَةً، وَکَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَي الْهُدي، اَوْ تَرُدُّهُ عَنْ الرَّدي، وَتَرْکَ الذُّنُوبِ حَياءً اَوْ خَشْيَةً؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
هرکس جايگاه عبادات خود را در مسجد قرار دهد يکي از هشت فايده شاملش مي گردد: برهان ونشانه اي براي معرفت، دوست و برادري سودمند، دانش واطلاعاتي جامع، رحمت و محبّت عمومي، سخن و مطلبي که او را هدايت گر باشد، توفيق إجباري در ترک گناه به جهت شرم از مردم و يا به جهت ترس از عقاب.
حف العقول، ص ۲۳۵
حديث - ۲۴۶۶
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
إنَّ اللّهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْماراً لِخَلْقِهِ، فَيَسْتَبِقُونَ فيهِ بِطاعَتِهِ إِلي مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا، وَقَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند: خ
خداوند متعال ماه رمضان را براي بندگان خود ميدان مسابقه قرار داد. پس عدّه اي در آن ماه با اطاعت و عبادت به سعادت و خوشنودي الهي از يکديگر سبقت خواهند گرفت و گروهي از روي بي توجّهي و سهل انگاري خسارت و ضرر مي نمايند.
من لا يحضره الفقيه، ج ۱، ص ۵۱۱، ح ۱۴۷۹
حديث - ۲۴۶۷
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
وَ إنّ حُبَّنا لَيُساقِطُ الذُّنُوبَ مِنْ بَني آدَم، کَما يُساقِطُ الرّيحُ الْوَرَقَ مِنَ الشَّجَرِ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
همانا محبّت و دوستي با ما (اهل بيت رسول اللّه(صلي الله عليه وآله) سبب ريزش گناهان ـ از نامه اعمال ـ مي شود، همان طوري که وزش باد، برگ درختان را مي ريزد.
بحارالأنوار، ج ۴۴، ص ۲۳، ح ۷
حديث - ۲۴۶۸
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :
يَا ابْنَ آدْم! عَفِّ عَنِ مَحارِمِ اللّهِ تَکُنْ عابِداً، وَ ارْضِ بِما قَسَّمَ اللّهُ سُبْحانَهُ لَکَ تَکُنْ غَنِيّاً، وَ أحْسِنْ جَوارَ مَنْ جاوَرَکَ تَکُنْ مُسْلِماً، وَ صاحِبِ النّاسَ بِمِثْلِ ما تُحبُّ أنْ يُصاحِبُوکَ بِهِ تَکُنْ عَدْلاً ؛
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
اي فرزند آدم! نسبت به محرّمات الهي عفيف و پاکدامن باش تا عابد و بنده خدا باشي. راضي باش بر آنچه که خداوند سبحان برايت تقسيم و مقدّر نموده است، تا هميشه غني و بي نياز باشي. نسبت به همسايگان، دوستان و همنشينان خود نيکي و احسان نما تا مسلمان محسوب شوي. با افراد (مختلف) آنچنان بر خورد کن که انتظار داري ديگران همانگونه با تو بر خورد نمايند.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۱۲
حديث - ۲۴۶۹
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله عليها - : يا أبَة، ذَکَرْتُ الْمَحْشَرَ وَوُقُوفَ النّاسِ عُراةً يَوْمَ الْقيامَةِ، وا سَوْأتاهُ يَوْمَئِذ مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ ؛
حضرت فاطمه زهرا - سلام الله عليها - اظهار داشتند: اي پدر، من به ياد روز قيامت افتادم که مردم چگونه در پيشگاه خداوند با حالت برهنه خواهند ايستاد و فرياد رسي ندارد، جز اعمال و علاقه نسبت به اهل بيت (عليهم السلام)
کشف الغمّة، ج ۲، ص ۵۷
حديث - ۲۴۷۰
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله عليها - :
اَلْبُشْري في وَجْهِ الْمُؤْمِنِ يُوجِبُ لِصاحِبهِ الْجَنَّةَ، وَ بُشْري في وَجْهِ الْمُعانِدِ يَقي صاحِبَهُ عَذابَ النّارِ ؛
حضرت فاطمه زهرا - سلام الله عليها - فرمودند:
تبسّم و شادماني در برابر مؤمن موجب دخول در بهشت خواهد گشت، و نتيجه تبسّم در مقابل دشمنان و مخالفان سبب ايمني از عذاب خواهد بود.
مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۲۶۲
حديث - ۲۴۷۱
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله عليها - : ما يَصَنَعُ الصّائِمُ بِصِيامِهِ إذا لَمْ يَصُنْ لِسانَهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوارِحَهُ ؛
حضرت فاطمه زهرا - سلام الله عليها - فرمودند: روزه داري که زبان و گوش و چشم و ديگر اعضاء و جوارح خود را کنترل ننمايد هيچ سودي از روزه خود نمي برد.
مستدرک الوسائل، ج ۷، ص ۳۳۶، ح ۲
حديث - ۲۴۷۲
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله عليها - :
الْزَمْ رِجْلَها، فَإنَّ الْجَنَّةَ تَحْتَ أقْدامِها، و الْزَمْ رِجْلَها فَثَمَّ الْجَنَّةَ ؛
حضرت فاطمه زهرا - سلام الله عليها - فرمودند:
هميشه در خدمت مادر و پاي بند او باش، چون بهشت زير پاي مادران است; و نتيجه آن نعمت هاي بهشتي خواهد بود.
کنزل العمّال، ج ۱۶، ص ۴۶۲، ح ۴۵۴۴۳
حديث - ۲۴۷۳
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله عليها - :
إنْ کُنْتَ تَعْمَلُ بِما أمَرْناکَ وَ تَنْتَهي عَمّا زَجَرْناکَ عَنْهُ، قَأنْتَ مِنْ شيعَتِنا، وَ إلاّ فَلا ؛
حضرت فاطمه زهرا - سلام الله عليها - فرمودند:
اگر آنچه را که ما اهل بيت عصمت و طهارت دستور داده ايم عمل کني و از آنچه نهي کرده ايم خودداري نمائي، تو از شيعيان ما هستي وگرنه، خير.
تفسير الإمام العسکريعليه‌السلام ، ص ۳۲۰، ح ۱۹۱
حديث - ۲۴۷۴
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله عليها - :
إنّي قَدِاسْتَقْبَحْتُ ما يُصْنَعُ بِالنِّساءِ، إنّهُ يُطْرَحُ عَلي الْمَرْئَةِ الثَّوبَ فَيَصِفُها لِمَنْ رَأي، فَلا تَحْمِليني عَلي سَرير ظاهِر، اُسْتُريني، سَتَرَکِ اللّهُ مِنَ النّارِ ؛
حضرت فاطمه زهرا - سلام الله عليها - در آخرين روزهاي عمر پر برکتشان ضمن وصيّتي به اسماء فرمودند: من بسيار زشت و زننده مي دانم که جنازه زنان را پس از مرگ با انداختن پارچه اي روي بدنش تشييع مي کنند. و افرادي اندام و حجم بدن او را مشاهده کرده و براي ديگران تعريف مي نمايند. مرا بر تختي که اطرافش پوشيده نيست و مانع مشاهده ديگران نباشد قرار مده بلکه مرا با پوشش کامل تشييع کن، خداوند تو را از آتش جهنّم مستور و محفوظ نمايد.
تهذيب الأحکام، ج ۱، ص ۴۲۹
حديث - ۲۴۷۵
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله عليها - :
خَيْرٌ لِلِنّساءِ أنْ لا يَرَيْنَ الرِّجالَ وَ لا يَراهُنَّ الرِّجالُ ؛
حضرت فاطمه زهرا - سلام الله عليها - فرمودند:
بهترين چيز براي حفظ شخصيت زن آن است که مردي را نبيند و نيز مورد مشاهده مردان قرار نگيرد.
بحارالأنوار، ج ۴۳، ص ۵۴، ح ۴۸
حديث - ۲۴۷۶
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله عليها - :
مَنْ سَلَّمَ عَلَيْهِ اَوْ عَلَيَّ ثَلاثَةَ أيّام أوْجَبَ اللّهُ لَهُ الجَنَّةَ، قُلْتُ لَها: في حَياتِهِ وَ حَياتِکِ؟ قالَتْ: نعَمْ وَ بَعْدَ مَوْتِنا ؛
حضرت فاطمه زهرا - سلام الله عليها - فرمودند:
هر که بر پدرم رسول خدا و بر من به مدّت سه روز سلام کند خداوند بهشت را براي او واجب مي گرداند. راوي گويد: عرضه داشتم: آيا در زمان حيات و زنده بودن؟ فرمودند: چه در زمان حيات ما باشد; و يا پس از مرگ.
بحارالأنوار، ج ۴۳، ص ۱۸۵، ح ۱۷
حديث - ۲۴۷۷
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله عليها - :
مَنْ أصْعَدَ إلي اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، أهْبَطَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ أفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ ؛
حضرت فاطمه زهرا - سلام الله عليها - فرمودند:
هرکس عبادات و کارهاي خود را خالصانه براي خدا انجام دهد، خداوند بهترين مصلحت ها و برکات خود را براي او تقدير مي نمايد.
تنبيه الخواطر، ص ۱۰۸
حديث - ۲۴۷۸
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - سلام الله عليها - :
أبَوا هِذِهِ الاْمَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلي، يُقْيمانِ أَودَّهُمْ، وَ يُنْقِذانِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إنْ أطاعُوهُما، وَ يُبيحانِهِمُ النَّعيمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما ؛
حضرت فاطمه زهرا - سلام الله عليها - فرمودند:
حضرت محمّد (صلي الله عليه وآله) و عليعليهالسلام ، والِدَين اين امّت هستند، چنانچه از آن دو پيروي کنند آن ها را از انحرافات دنيوي و عذاب هميشگي آخرت نجات مي دهند و از نعمت هاي متنوّع و وافر بهشتي بهره مندشان مي سازند.
بحارالأنوار، ج ۲۳، ص ۲۵۹، ح ۸
حديث - ۲۴۷۹
إتَّقُوا مَعَاصِيَ اللّهِ فِي الْخَلَواتِ فَإنَّ الشّاهِدَ هُوَ الْحاکِم ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
دوري و اجتناب کنيد از معصيت هاي إلهي، حتّي در پنهاني، پس به درستي که خداوند شاهد اعمال و نيّات است؛ و نيز او حاکم و قاضي خواهد بود.
شرح نهج البلاغه ابن عبده، ج ۳، ص ۳۲۴
حديث - ۲۴۸۰
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
إنّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَلا حِسابَ، وَغَداً حِسابٌ وَ لا عَمَل ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
امروزه در دنيا زحمت و فعاليّت، بدون حساب است و فرداي قيامت، حساب و بررسي اعمال و دريافت پاداش است.
شرح نهج البلاغه ابن عبده، ج ۱
حديث - ۲۴۸۱
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
في تَقَلُّبِ الاْحْوالِ عُلِمَ جَواهِرُ الرِّجالِ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
در تغيير و دگرگوني حالات و حوادث، فطرت و حقيقت اشخاص شناخته مي شود.
شرح نهج البلاغه فيض الإسلام، ص ۱۱۸۳
حديث - ۲۴۸۲
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
کَتَبَ اللّهُ الْجِهادَ عَلَي الرِّجالِ وَالنِّساءِ، فَجِهادُ الرَّجُلِ بَذْلُ مالِهِ وَنَفْسِهِ حَتّي يُقْتَلَ في سَبيلِ اللّه، وَجِهادُ الْمَرْئَةِ أنْ تَصْبِرَ عَلي ماتَري مِنْ أذي زَوْجِها وَغِيْرَتِهِ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خداوند جهاد را بر مردان و زنان لازم دانسته است. پس جهاد مرد، آن است که از مال و جانش بگذرد تا جائي که در راه خدا کشته و شهيد شود. و جهاد زن آن است که در مقابل زحمات و صدمات شوهر و بر غيرت و جوانمردي او صبر نمايد.
وسائل الشّيعة، ج ۱۵، ص ۲۳، ح ۱۹۹۳۴
حديث - ۲۴۸۳
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
يَوْمُ الْمَظْلُومِ عَلَي الظّالِمِ أشَدُّ مِنْ يَوْمِ الظّالِمِ عَلَي الْمَظْلُومِ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
روز داد خواهي مظلوم بر عليه ظالم سخت تر است از روزي که ظالم ستم بر مظلوم مي کند.
شرح نهج البلاغه فيض الاسلام، ص ۱۱۹۳
حديث - ۲۴۸۴
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
أللِّسانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّيَ عَنْهُ عَقَرَ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
زبان، همچون درّنده اي است که اگر آزاد باشد زخم و جراحت (سختي به جسم و ايمان) خواهد زد.
شرح نهج البلاغه ابن عبده، ج ۳، ص ۱۶۵
حديث - ۲۴۸۵
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
أيُّهَا النّاسُ، إِيّاکُمْ وُحُبَّ الدُّنْيا، فَإِنَّها رَأْسُ کُلِّ خَطيئَة، وَبابُ کُلِّ بَليَّة، وَداعي کُلِّ رَزِيَّة ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اي گروه مردم، نسبت به محبّت و علاقه به دنيا مواظب باشيد، چون که علاقه و محبّت به دنيا اساس هر خطا و انحرافي است، و دروازه هر بلا و گرفتاري است، و نزديک کننده هر فتنه و آشوب؛ و نيز آورنده هر مصيبت و مشکلي است.
تحف العقول، ص ۱۵۲
حديث - ۲۴۸۶
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
في وَصيَّتِهِ لِلْحَسَنِعليه‌السلام : سَلْ عَنِ الرَّفيقِ قَبْلَ الطَّريقِ، وَعَنِ الْجارِ قَبْلَ الدّارِ ؛
امام عليعليهالسلام ضمن سفارشي به فرزندش امام حسنعليه‌السلام فرمودند:
پيش از آن که بخواهي مسافرت بروي، رفيق مناسب راه را جويا باش، و پيش از آن که منزلي را تهيّه کني همسايگان را بررسي کن که چگونه هستند.
بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۱۵۵، ح ۳۶
حديث - ۲۴۸۷
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
يا کُمَيْلُ، قُلِ الْحَقَّ عَلي کُلِّ حال، وَوادِدِ الْمُتَّقينَ، وَاهْجُرِ الفاسِقينَ، وَجانِبِ المُنافِقينَ، وَلاتُصاحِبِ الخائِنينَ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
در هر حالتي حقّ را بگو و مدافع آن باش، دوستي و معاشرت با پرهيزگاران را ادامه ده، و از فاسقين و معصيت کاران کناره گيري کن، و از منافقان دوري و فرار کن، و با خيانتکاران همراهي و هم نشيني منما.
بحارالأنوار، ج ۷۷، ص ۲۷۱، ح ۱
حديث - ۲۴۸۸
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
عَجِبْتُ لاِبْنِ آدَم، أوَّلُهُ نُطْفَةٌ، وَ آخِرُهُ جيفَةٌ، وَ هُوَ قائِمٌ بَيْنَهُما وِعاءٌ لِلْغائِطِ، ثُمَّ يَتَکَبَّرُ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
تعجبّ مي کنم از کسي که اوّلش قطره اي آب ترش شده و عاقبتش لاشه اي متعفّن بد بو خواهد بود و خود را ظرف فضولات قرار داده است، با اين حال تکبّر و بزرگ منشي هم مي نمايد.
وسائل الشّيعة، ج ۱، ص ۳۳۴، ح ۸۸۰
حديث - ۲۴۸۹
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
لا خَيْرَ فِي الدُّنْيا إلاّ لِرَجُلَيْنِ: رَجَلٌ يَزْدادُ في کُلِّ يَوْم إحْساناً، وَ رَجُلٌ يَتَدارَکُ ذَنْبَهُ بِالتَّوْبَةِ، وَ أنّي لَهُ بِالتَّوْبَةِ، وَالله لَوْسَجَدَ حَتّي يَنْقَطِعَ عُنُقُهُ ما قَبِلَ اللهُ مِنْهُ إلاّ بِوِلايَتِنا أهْلِ الْبَيْتِ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خير و خوبي در دنيا وجود ندارد مگر براي دو دسته: دسته اوّل آنان که سعي نمايند در هر روز، نسبت به گذشته کار بهتري انجام دهند. دسته دوّم آنان که نسبت به خطاها و گناهان گذشته خود پشيمان و سرافکنده گردند و توبه نمايند، و توبه کسي پذيرفته نيست مگر آن که با اعتقاد بر ولايت ما اهل بيت عصمت و طهارت باشد.
وسائل الشيعة، ج ۱۶، ص ۷۶، ح ۵
حديث - ۲۴۹۰
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
قَدْرُ الرَّجُلِ عَلي قَدْرِ هِمَّتِهِ، وَ شُجاعَتُهُ عَلي قَدْرِ نَفَقَتِهِ، وَ صِداقَتُهُ عَلي قَدْرِ مُرُوَّتِهِ، وَ عِفَّتُهُ عَلي قَدْرِ غِيْرَتِهِ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ارزش هر انساني به قدر همّت اوست، و شجاعت و توان هر شخصي به مقدار گذشت و احسان اوست، و درستکاري و صداقت او به قدر جوانمردي اوست، و پاکدامني و عفّت هر فرد به اندازه غيرت او خواهد بود.
نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص ۴۶، ح ۱۲
حديث - ۲۴۹۱
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
يَا ابْنَ آدَم، لا تَحْمِلْ هَمَّ يَوْمِکَ الَّذي لَمْ يَأتِکَ عَلي يَوْمِکَ الَّذي أنْتَ فيهِ، فَإنْ يَکُنْ بَقِيَ مِنْ أجَلِکَ، فَإنَّ اللّهَ فيهِ يَرْزُقُکَ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اي فرزند آدم، غُصّه رزق و آذوقه آن روزي که در پيش داري و هنوز نيامده است نخور، زيرا چنانچه زنده بماني و عمرت باقي باشد خداوند متعال روزي آن روز را هم مي رساند.
نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص ۵۲، ح ۲۶
حديث - ۲۴۹۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
يک ساعت در محضر علماء نشستن که انسان را به مبدأ و معاد آشنا سازند از هزار سال عبادت نزد خداوند محبوب تر خواهد بود. توجّه و نگاه به عالِم از إعتکاف و يک سال عبادت مستحبّي در خانه خدا بهتر است. زيارت و ديدار علماء، نزد خداوند از هفتاد مرتبه طواف اطراف کعبه محبوب تر خواهد بود، و نيز افضل از هفتاد حجّ و عمره قبول شده مي باشد. همچنين خداوند او را هفتاد مرحله ترفيعِ درجه مي دهد و رحمت و برکت خود را بر او نازل مي گرداند، و ملائکه شهادت مي دهند به اين که او اهل بهشت است.
بحارالأنوار، ج ۱، ص ۲۰۵، ح ۳۳
حديث - ۲۴۹۳
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
أعَزُّ الْعِزِّ الْعِلْمُ، لاِنَّ بِهِ مَعْرِفَةُ الْمَعادِ وَ الْمَعاشِ، وَ أذَلُّ الذُّلِّ الْجَهْلُ، لاِنَّ صاحِبَهُ أصَمُّ، أبْکَمٌ، أعْمي، حَيْرانٌ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
عزيزترين عزّت ها علم و کمال است، براي اين که شناخت معاد و تأمين معاشِ انسان، به وسيله آن انجام مي پذيرد. و پست ترين ذلّت ها جهل و ناداني است، زيرا که صاحبش هميشه در کري و لالي و کوري مي باشد و در تمام امور سرگردان خواهد بود.
نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص ۷۰، ح ۶۵
حديث - ۲۴۹۴
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
تَفَضَّلْ عَلي مَنْ شِئْتَ فَأنْتَ أميرُهُ، وَ اسْتَغِْنِ عَمَّنْ شِئْتَ فَأنْتَ نَظيرُهُ، وَ افْتَقِرْ إلي مَنْ شِئْتَ فَأنْتَ أسيرُهُ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
بر هر که خواهي نيکي و احسان نما، تا رئيس و سرور او گردي؛ و از هر که خواهي بي نيازي جوي تا همانند او باشي. و خود را نيازمند هر که خواهي بدان ـ و از او تقاضاي کمک نما ـ تا اسير او گردي.
بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۱۳
حديث - ۲۴۹۵
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
اَلْعُقُولُ أئِمَّةُ الأفْکارِ، وَ الاْفْکارُ أئِمَّةُ الْقُلُوبِ، وَ الْقُلُوبُ أئِمَّةُ الْحَواسِّ، وَ الْحَواسُّ أئِمَّةُ الاْعْضاءِ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
عقل هر انساني پيشواي فکر و انديشه اوست؛ و فکر پيشواي قلب و درون او خواهد بود؛ و قلب پيشواي حوّاس پنج گانه مي باشد، و حوّاس پيشواي تمامي اعضاء و جوارح است.
بحارالأنوار، ج ۱، ص ۹۶، ح ۴۰
حديث - ۲۴۹۶
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
اَوْحَي اللّهُ تَبارَکَ وَ تَعالي إلي نَبيٍّ مِنَ الاْنْبياءِ: قُلْ لِقَوْمِکَ لا يَلْبِسُوا لِباسَ أعْدائي، وَ لا يَطْعَمُوا مَطاعِمَ أعْدائي، وَ لا يَتَشَکَّلُوا بِمَشاکِلِ أعْدائي، فَيَکُونُوا أعْدائي ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خداوند تبارک و تعالي بر يکي از پيامبرانش وحي فرستاد: به امّت خود بگو: لباس دشمنان مرا نپوشند و غذاي دشمنان مرا ميل نکنند و هم شکل دشمنان من نگردند، وگرنه ايشان هم دشمن من خواهند بود.
مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۲۱۰، ح ۳۳۸۶
حديث - ۲۴۹۷
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
لا ينبغي للعبد ان يثق بخصلتين: العافية و الغني، بَيْنا تَراهُ مُعافاً اِذْ سَقُمَ، وَ بَيْنا تَراهُ غنيّاً إذِ افْتَقَرَ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
سزاوار نيست که بنده خدا، در دوران زندگي به دو خصوصيّت اعتماد کند و به آن دلبسته باشد: يکي عافيت و تندرستي و ديگري ثروت و بي نيازي است. زيرا چه بسا در حال صحّت و سلامتي مي باشد ولي ناگهان انواع مريضي ها بر او عارض مي گردد و يا آن که در موقعيّت و امکانات خوبي است، ناگهان فقير و بيچاره مي شود، ـ پس بدانيم که دنيا و تمام امکانات آن بي ارزش و بي وفا خواهد بود و تنها عمل صالح مفيد و سودبخش مي باشد ـ.
بحارالأنوار، ج ۶۹، ص ۶۸
حديث - ۲۴۹۸
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
کُلُوا ما يَسْقُطُ مِنَ الْخوانِ فَإنَّهُ شِفاءٌ مِنْ کُلِّ داء بِإذْنِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ، لِمَنْ اَرادَ أنْ يَسْتَشْفِيَ بِهِ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
آنچه اطراف ظرف غذا و سفره مي ريزد جمع کنيد و بخوريد، که همانا هرکس آن ها را به قصد شفا ميل نمايد، به اذن حق تعالي شفاي تمام دردهاي او خواهد شد.
مستدرک الوسائل، ج ۱۶، ص ۲۹۱، ح ۱۹۹۲۰
حديث - ۲۴۹۹
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
أطْرِقُوا أهاليکُمْ في کُلِّ لَيْلَةِ جُمْعَة بِشَيْء مِنَ الْفاکِهَةِ، کَيْ يَفْرَحُوا بِالْجُمْعَةِ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
در هر شب جمعه همراه با مقداري ميوه بر اهل منزل و خانواده خود وارد شويد تا موجب شادماني آن ها در جمعه گردد.
بحارالأنوار، ج ۱۰۱، ص ۷۳، ح ۲۴
حديث - ۲۵۰۰
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
ما مِنْ يَوْم يَمُرُّ عَلَي ابْنِ آدَم إلاّ قالَ لَهُ ذلِکَ الْيَوْمُ: يَابْنَ آدَم أنَا يَوُمٌ جَديدٌ وَ أناَ عَلَيْکَ شَهيدٌ.فَقُلْ فيَّ خَيْراً، وَ اعْمَلْ فيَّ خَيْرَاً، أشْهَدُ لَکَ بِهِ فِي الْقِيامَةِ، فَإنَّکَ لَنْ تَراني بَعْدَهُ أبَداً ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
هر روزي که بر انسان وارد شود، گويد: من روز جديدي هستم، من بر اعمال و گفتار تو شاهد مي باشم. سعي کن سخن خوب و مفيد بگوئي، کار خوب و نيک انجام دهي. من در روز قيامت شاهد اعمال و گفتار تو خواهم بود. و بدان امروز که پايان يابد ديگر مرا نخواهي ديد و قابل جبران نيست.
أمالي صدوق، ص ۹۵
حديث - ۲۵۰۱
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
اَلْمُلُوکُ حُکّامٌ عَلَي النّاسِ، وَ الْعِلْمُ حاکِمٌ عَلَيْهِمْ، وَ حَسْبُکَ مِنَ الْعِلْمِ أنْ تَخْشَي اللّهَ، وَ حَسْبُکَ مِنَ الْجَهْلِ أنْ تَعْجِبَ بِعِلْمِکَ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ملوک بر مردم حاکم هستند و علم بر تمامي ايشان حاکم خواهد بود، تو را در علم کافي است که از خداوند ترسناک باشي؛ و به دانش و علم خود باليدن، بهترين نشانه ناداني است.
أمالي طوسي، ج ۱، ص ۵۵
حديث - ۲۵۰۲
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
اَلدُّنْيا تُطْلَبُ لِثَلاثَةِ أشْياء: اَلْغِني، وَ الْعِزِّ، وَ الرّاحَةِ، فَمَنْ زَهِدَ فيها عَزَّ، وَ مَنْ قَنَعَ إسْتَغْني، وَ مَنْ قَلَّ سَعْيُهُ إسْتَراحَ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
دنيا و اموال آن، براي سه هدف دنبال مي شود: بي نيازي، عزّت و شوکت، آسايش و آسوده بودن. هر که زاهد باشد؛ عزيز و با شخصيّت است، هر که قانع باشد؛ بي نياز و غني گردد، هر که کمتر خود را در تلاش و زحمت قرار دهد؛ هميشه آسوده و در آسايش است.
وافي، ج ۴، ص ۴۰۲
حديث - ۲۵۰۳
قالَ الاْمامُ عليعليهالسلام :
اَلـْحَقُّ جَديدٌ وَ إنْ طالَتِ الاْيّامُ، وَ الْباطِلُ مَخْذُولٌ وَ إنْ نَصَرَهُ أقْوامٌ ؛
امام عليعليهالسلام فرمودند:
حقّ و حقيقت در تمام حالات جديد و تازه است گر چه مدّتي بر آن گذشته باشد و باطل هميشه پست و بي أساس است گر چه افراد بسياري از آن حمايت کنند.
وسائل الشّيعة، ج ۲۵، ص ۴۳۴، ح ۳۲۲۹۲
حديث - ۲۵۰۴
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
وَ عَظَني جِبْرئيلُعليه‌السلام : يا مُحَمَّدُ، أحْبِبْ مَنْ شِئْتَ فَإنَّکَ مُفارِقُهُ، وَ اعْمَلْ ما شِئْتَ فَإنَّکَ مُلاقيهِ ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
جبرئيل مرا موعظه و نصحيت کرد: با هر کس که خواهي دوست باش، بالأخره بين تو و او جدائي خواهد افتاد. هر چه خواهي انجام ده، ولي بدان نتيجه و پاداش آن را خواهي گرفت.
أمالي طوسي، ج ۲، ص ۲۰۳
حديث - ۲۵۰۵
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
سادَةُ النّاسِ فِي الدُّنْيا الأسْخِياء، سادَةُ النّاسِ فِي الاخِرَةِ الاْتْقِياء ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
سرور و سيّد مردم در دنيا افراد سخاوتمند خواهند بود، و سيّد و سرور انسان ها در قيامت پرهيزکاران مي باشند.
اعيان الشّيعة، ج ۱، ص ۳۰۲
حديث - ۲۵۰۶
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
کُلُّ عَيْن باکِيَةٌ يَوْمَ الْقِيامَةِ إلاّ ثَلاثَ أعْيُن: عَيْنٌ بَکَتْ مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ، وَ عَيْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحارِمِ اللّهِ، وَ عَيْنٌ باتَتْ ساهِرَةً في سَبيلِ اللّهِ ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
تمامي چشم ها در روز قيامت گريانند، مگر سه دسته: ۱ ـ آن چشمي که به جهت خوف و ترس از عذاب خداوند گريه کرده باشد. ۲ ـ چشمي که از گناهان و موارد خلاف بسته و نگاه نکرده باشد. ۳ ـ چشمي که شبها در عبادت و بندگي خداوند متعال بيدار بوده باشد.
ثواب الأعمال، ص ۲۱۱، ح ۱
حديث - ۲۵۰۷
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
مَنْ وَقَّرَ ذا شَيْبَة فِي الاْسْلامِ أمَّنَهُ اللّهُ مِنْ فَزَعِ يَوْمِ الْقِيامَةِ ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
هر کس بزرگ سال مسلماني را گرامي دارد و احترام نمايد، خداوند او را در قيامت از سختي ها و مشکلات در أمان مي دارد.
الکافي، ج ۲، ص ۶۵۸، ح ۳
حديث - ۲۵۰۸
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
اَلصَّدقَةُ بِعَشْر، وَ الْقَرْضُ بِثَمانِيَةَ عَشَرَ، وَ صِلَةُ الرَّحِمِ بِأرْبَعَةَ وَ عِشْرينَ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
پاداش و ثواب دادنِ صدقه ده برابر درجه، ودادن قرض الحسنه هيجده درجه، و انجام صله رحم بيست و چهار درجه افزايش خواهد داشت.
مستدرک الوسائل، ج ۷، ص ۱۹۴، ح ۸۰۱۰
حديث - ۲۵۰۹
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
اَلْمَرْءُ عَلي دينِ خَليلِهِ، فَلْيَنْظُر أحَدُکُمْ مَنْ يُخالِطُ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
انسان بر روش و اخلاق دوستش پرورش مي يابد و شناخته مي شود، پس متوجّه باشيد با چه کسي دوست و همنشين مي باشيد.
بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۱۹۲، ح ۱۲
حديث - ۲۵۱۰
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
حَسِّنُوا أخْلاقَکُمْ، وَ ألْطِفُوا جيرانَکُمْ، وَ أکْرِمُوا نِسائَکُمْ، تَدْخُلُوا الْجَنّةَ بِغَيْرِ حِساب؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
رفتار و اخلاق خود را نيکو سازيد، نسبت به همسايگان با ملاطفت و محبّت برخورد نمائيد، زنان و همسران خود را گرامي داريد تا بدون حساب وارد بهشت گرديد.
اعيان الشّيعة، ج ۱، ص ۳۰۱
حديث - ۲۵۱۱
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
حُبُّ الْجاهِ وَ الْمالِ يُنْبِتُ النِّفاقَ فِي الْقَلْبِ، کَما يُنْبِتُ الْماءُ الْبَقْلَ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
علاقه نسبت به رياست و ثروت سبب روئيدن نفاق در قلب و درون خواهد شد، همان طوري که آب و باران سبب روئيدن سبزيجات مي باشند.
تنبيه الخواطر، ص ۲۶۴
حديث - ۲۵۱۲
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
عَجِبْتُ لِمَنْ يَحْتَمي مِنَ الطَّعامِ مَخافَةَ الدّاءِ، کَيْفَ لايَحْتمي مِنَ الذُّنُوبِ، مَخافَةَ النّارِ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
تعجّب دارم از کساني که نسبت به خورد و خوراک خود اهميّت مي دهند تا مبادا مريض شوند وليکن اهميّتي نسبت به گناهان نمي دهند و باکي از آتش سوزان جهنّم ندارند.
بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۳۴۷، ح ۳۴
حديث - ۲۵۱۳
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
صَدَقَةُ السِّرِّ تُطْفِيءُ الْخَطيئَةَ، کَما تُطْفِيءُ الماءُ النّارَ، وَ تَدْفَعُ سَبْعينَ باباً مِنَ الْبَلاءِ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
صدقه اي که محرمانه و پنهاني داده شود سبب پاکي گناهان مي باشد، همان طوري که آب، آتش را خاموش مي کند، همچنين صدقه هفتاد نوع بلا و آفت را بر طرف مي نمايد.
مستدرک الوسائل، ج ۷، ص ۱۸۴، ح ۷۹۸۴
حديث - ۲۵۱۴
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
مَنْ تَوَلّي عَمَلا وَ هُوَيَعْلَمُ أنَّهُ لَيْسَ لَهُ بِأهْل، فَلْيتُبَّوَءُ مَقْعَدُهُ مِنَ النّارِ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
هر که رياست و مسئوليتي را بپذيرد و بداند که اهليّت آن را ندارد، در قبر و قيامت جايگاه او پر از آتش خواهد شد.
تاريخ إلاسلام، ج ۱۰۱ـ۱۲۰، ص ۲۸۵
حديث - ۲۵۱۵
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
لا تُشْبِعُوا، فَيُطْفأ نُورُ الْمَعْرِفَةِ مِنْ قُلُوبِکُمْ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
شکم خود را از خوراک سير و پر مگردانيد، چون که سبب خاموشي نور عرفان و معرفت در افکار و قلب هايتان مي گردد.
مستدرک الوسائل، ج ۱۶، ص ۲۱۸، ح ۱۹۶۴۶
حديث - ۲۵۱۶
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
مَنْ تَزَوَّجَ إمْرَأةً لِمالِها وَ کَلَهُ اللّهُ إلَيْهِ، وَ مَنْ تَزَوَّجَها لِجَمالِها رَأي فيها ما يَکَرَهُ، وَ مَنْ تَزَوَّجَها لِدينِها جَمَعَ اللّهُ لَهُ ذلِکَ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
هر کس زني را به جهت ثروتش ازدواج کند خداوند او را به همان واگذار مي نمايد، و هر که با زني به جهت زيبائي و جمالش ازدواج کند خوشي نخواهد ديد، و کسي که با زني به جهت دين و ايمانش تزويج نمايد خداوند خواسته هاي او را تأمين مي گرداند.
تهذيب الأحکام، ج ۷، ص ۳۹۹، ح ۵
حديث - ۲۵۱۷
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
مَنْ زارَ عالِماً فَکَأنَّما زارَني، وَ مَنْ صافَحَ عالِماً فَکأنَّما صافَحَني، وَ مَنْ جالَسَ عالِماً فَکَأنَّما جالَسَني، وَ مَنْ جالَسَني فِي الدُّنْيا أجْلَسْتُهُ مَعي يَوْمَ الْقِيامَةِ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
هر کس به ديدار و زيارت عالم و دانشمندي برود مثل آن است که مرا زيارت کرده، هر که با دانشمندي دست دهد و مصافحه کند مثل آن که با من مصافحه نموده، هر شخصي همنشين دانشمندي گردد مثل آن است که با من مجالست کرده، و هر که در دنيا با من همنشين شود، در آخرت همنشين من خواهد گشت.
مستدرک الوسائل، ج ۱۷، ص ۳۰۰، ح ۲۱۴۰۶
حديث - ۲۵۱۸
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
مَنْ أنْظَرَ مُعْسِراً، کانَ لَهُ بِکُلِّ يَوْم صَدَقَةٌ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
هر کس بدهکار ناتواني را مهلت دهد براي هر روزش ثواب صدقه در راه خدا مي باشد.
بحارالأنوار، ج ۱۰۰، ص ۱۵۱، ح ۱۷
حديث - ۲۵۱۹
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
مَنْ وَجَدَ کَسْرَةً اَوْ تَمْرَةً فَأکَلَهَا لَمْ يُفارِقْ جَوْفَهُ حَتّي يَغْفِرَاللّهُ لَهُ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
هر کس تکّه اي نان يا دانه اي خرما در جائي ببيند، و آن را بردارد و ميل کند، مورد رحمت و مغفرت خداوند قرار مي گيرد.
بحارالأنوار، ج ۶۳، ص ۴۳۰، ح ۱۲
حديث - ۲۵۲۰
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
بَکِرُّوا بِالصَّدَّقَةِ، فَإنَّ الْبَلاءَ لا يَتَخَطاّها؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
صبحگاهان حرکت و کار خود را با دادن صدقه شروع نمائيد چون که بلاها و آفت ها را بر طرف مي گرداند.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۱۷۷، ح ۸
حديث - ۲۵۲۱
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
إذا تَلاقَيْتُمْ فَتَلاقُوا بِالتَّسْليمِ وَ التَّصافُحِ، وَ إذا تَفَرَّقْتُمْ فَتَفَرَّقُوا بِإلاسْتِغْفارِ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
هنگام بر خورد و ملاقات با يکديگر سلام و مصافحه نمائيد و موقع جدا شدن براي همديگر طلب آمرزش کنيد.
بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۴، ح ۱۳
حديث - ۲۵۲۲
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
إنَّ أعْجَزَ النّاسِ مَنْ عَجَزَعَنِ الدُّعاءِ، وَ إنَّ أبْخَلَ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلامِ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
عاجز و ناتوان ترين افراد کسي است که از دعا و مناجات با خداوند ناتوان و محروم باشد، و بخيل ترين اشخاص کسي خواهد بود که از سلام کردن خودداري نمايد.
بحارالأنوار، ج ۹۰، ص ۲۹۱، ح ۱۱
حديث - ۲۵۲۳
قال رَسُولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم :
ثَلاثَةٌ مِنَ الذُّنُوبِ تُعَجَّلُ عُقُوبَتُها وَ لا تُؤَخَّرُ إلي الاخِرَةِ: عُقُوقُ الْوالِدَيْنِ، وَ الْبَغْيُ عَلَي النّاسِ، وَ کُفْرُ الاْحْسانِ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
عقاب و مجازات سه دسته از گناهان زودرس مي باشد و به قيامت کشانده نمي شود: ايجاد ناراحتي براي پدر و مادر، ظلم در حقّ مردم، ناسپاسي در مقابل کارهاي نيک ديگران.
بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۳۷۳، ح ۷
حديث - ۲۵۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لا يقرأ العبد القران اذا کان علي غير طهور حتي يتطهر؛
هنگامي که وضو نداريد، قرآن نخوانيد، تا اين که وضو گرفته شود.
( خصال ، ج ۲، ص ۱۶۴ )
حديث - ۲۵۲۵
پيامبراکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ) مي فرمايند :
يا علي ! ان الوضوء قبل الطعام و بعده شفاءفي الجسد و يمن في الرزق؛
يا علي ! قبل از غذا و بعد از غذا، وضو گرفتن ، شفاي بدن و برکت در روزي است
( بحار الانوار، ج ,۶۶ ص ۳۵۶ )
حديث - ۲۵۲۶
پيامبراکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ) مي فرمايند :
کسي که وضوي خود را شاداب و کامل به جاي آورد، و نماز خويش را نيکوبخواند، زکات مالش را بپردازد، و خشم خود را فرو نشاند و زبانش را ازگناهان مربوطبه زبان ببندد، و براي گناه خودبا توبه طلب آمرزش کند، ونسبت به اهل بيت پيامبر خويش خيرخواه باشد، البته تمام حقايق ايمان در اوکامل شده و درهاي بهشت به روي او باز است
( ثواب الاعمال ، ص ۶۴ )
حديث - ۲۵۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
من ترک الصلوة متعمدا من غير علة فقدبرء من ذمة الله و ذمة رسوله؛
کسي که نماز را عمدا و بدون علت ترک کند از امان خدا و رسولش دورخواهد بود.
( جامع احاديث الشيعه ، ج ۴، ص ۷۵ )
حديث - ۲۵۲۸
پيامبراکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ) مي فرمايند :
من ترک صلاته حتي تفوته من غيرعذر فقد حبط عمله؛
کسي که نمازش را بدون عذر ترک کند (نخواند) تا وقت آن بگذرد، عمل اونابود شده است
بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۰۳
حديث - ۲۵۲۹
پيامبراکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ) مي فرمايند :
نماز خودتان را ضايع نکنيد، به حقيقت هر کس نماز خويش را ضايع کند،خداوند عز و جل او را با قارون و فرعون و هامان محشور مي کند، خداوند به آنان لعنت کند و آنها را رسوا سازد، و بر خدا لازم است آنها را با منافقها به آتش داخل کند، پس واي بر کسي که به نمازش مواظب نباشد.
( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۰۲ )
حديث - ۲۵۳۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
ان العبد اذا عجل فقام لحاجته يقول الله تبارک و تعالي : اما يعلم عبدي اني انااقضي الحوائج ؛
زماني که بنده براي رفع حاجت خود نمازش را با عجله بخواند، خداوندمي فرمايد: آيا بنده من نمي داند که حاجت او را من برآورده مي کنم
(وسائل الشيعه ، ج ۳، ص ۲۴ )
حديث - ۲۵۳۱
پيامبراکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ) مي فرمايند :
اسرق الناس فاالذي يسرق من صلاته فصلاته تلف کما يلف الثوب الخلق فيضرب بها وجهه؛
دزدترين مردم کسي است که به خاطر سرعت و شتابزدگي از نماز خود کم کند، نماز چنين انساني همچون جامه مندرسي در هم پيچيده شده ، به صورت اوپرتاب مي گردد.
( ميزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۰۶ )
حديث - ۲۵۳۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ان اسرق الناس من سرق من صلاته؛
دزدترين مردم کسي است که از نمازش کم بگذارد.
( بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۲۲ )
حديث - ۲۵۳۳
پيامبراکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ) مي فرمايند :
لا يقبل الله صلاة خمسة نفر. الابق من سيده و امرأة لا يرضي عنها زوجها ومدمن الخمر و العاق و اکل الربا؛
خداوندنماز پنج گروه را نمي پذيرد:۱- بنده اي که از نزد مولاي خود فرارکرده است .۲- زني که شوهرش از وي راضي نيست .۳- شرابخوار و دائم الخمر.۴- کسي که عاق والدين شده است .۵- رباخوار.
( مستدرک الوسائل ، ج ,۱۳ ص ۳۳۲ )
حديث - ۲۵۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
کسي که همسر خود را بيازارد، نماز و اعمال نيک او مورد پذيرش الهي قرارنمي گيرد، مگر آن که به کمک او بپردازد و رضايتش را جلب کند، گر چه هميشه روزه دار باشد و البته شوهر نيز داراي همين نوع از عقاب است ، درصورتي که همسر خويش را بيازارد و به او ظلم روا دارد.
( وسائل الشيعه ، ج ,۱۴ ص ۱۱۶ )
حديث - ۲۵۳۵
جاء رجل الي اميرالمؤمنينعليه‌السلام فقال : يا اميرالمؤمنين اني قدحرمت الصلاة بالليل ، فقال اميرالمؤمنين عليه‌السلام : انت رجل قدقيدتک ذنوبک؛
مردي نزد اميرالمؤمنينعليه‌السلام آمد وگفت : اي امير مؤمنان ! من از نماز شب محروم شدم امام علي عليه‌السلام فرمودند: تو مردي هستي که گناهانت تو را زنداني (اسير)کرده است
( ميزان الحکمه ، ج ۵، ص ۴۲۲ )
حديث - ۲۵۳۶
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
من صلي و لم يزک لم تقبل صلوته؛
هر کس نماز بخواند، ولي زکات و ماليات اسلامي نپردازد، نمازش قبول نمي شود.
( بحار الانوار، ج ,۹۶ ص ۱۲ )
حديث - ۲۵۳۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
من نظر الي ابويه نظرماقت ، و هما ظالمان لم يقبل الله له صلاة؛
هر که به پدر و مادر نگاه تند و خشم آلود کند، اگر چه به وي ستم کرده باشند، خداوند نمازش را نمي پذيرد.
( جامع السعادات ، ج ۲، ص ۳۵۱ )
حديث - ۲۵۳۸
پيامبراکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ) مي فرمايند :
لو صليتم حتي تکونوا کالاوتار و صمتم حتي تکونوا کالحنايا لم يقبل الله منکم الا بورع؛
اگر آن قدر نماز بخوانيد تا همچون زه کمان شويد، و آن قدر روزه بگيريد تاهمچون کمان خم شويد، خدا از شما قبول نمي کند، مگر اين که انسان با ورع باشيد.
( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۵۸ )
حديث - ۲۵۳۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
خداوند متعال فرمود: نماز کسي را مي پذيرم که :۱- درمقابل عظمت من خاضع باشد.۲- از خواسته هاي نفساني به خاطر من خود را دور کند.۳-روزش را با ياد من به پايان برد.۴- بر بندگانم بزرگي نفروشد.۵- به گرسنه غذا دهد.۶- برهنه را بپوشاند.۷- به مصيبت ديده مهرباني کند.۸- غريب راپناه دهد.
بحار الانوار ج ۸۴ ص ۲۴۲
حديث - ۲۵۴۰
پيامبراکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ) مي فرمايند :
خيارکم الينکم مناکب في الصلوة؛
بهترين شما کسي است که شانه هايش در نماز افتاده تر باشد.
( بحار، ج ۸۴ ص ۲۶۲ )
حديث - ۲۵۴۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
هر کس وضوي خوب بگيرد و دو رکعت نماز با رکوع و سجود کامل به جاي آورد و با خداي خود خلوت کند و بر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم درود فرستد،سپس حاجت خود را از خدا درخواست نمايد، به تحقيق که در زمان مناسبش درخواست کرده و هرکس چنين نمايد، هرگز نااميد وناموفق نخواهد بود.
( بحار الانوار، ج ,۸۵ ص ۳۲۴ )
حديث - ۲۵۴۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ان العبد ليصلي الصلاة لا يکتب له سدسها و لاعشرها، و انما يکتب للعبد من صلاته ما عقل منها؛
به درستي بنده نماز مي خواند براي او، نه يک ششم آن و نه يک دهم آن نوشته نمي شود، جز اين نيست که براي بنده از نمازش آن مقدار نوشته مي شودکه به آن توجه کرده است
بحار الانوار ج ۸۴ ص ۲۳۷
حديث - ۲۵۴۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
ان العبد لترفع له من صلاته نصفها او ثلثها او ربعها او خمسها و ما يرفع له الاما اقبل عليه بقلبه ؛
همانااز نماز بنده نصفش يا يک سوم ، يا يک چهارم ، يا يک پنجم براي او بالا مي رود، وآن مقداري که از نماز حضور قلب داشته باشد، بالا مي رود...
( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۳۸ )
حديث - ۲۵۴۴
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اذا قام العبد الي الصلاة اقبل الله - عز و جل - عليه بوجهه فلا يزال مقبلاعليه حتي يلتفت ثلاث مرات فاذاالتفت ثلاث مرات اعرض عنه؛
وقتي بنده به نماز ايستاد خداوند متعال به او توجه مي کند و توجهش را از اوقطع نمي کند تا موقعي که سه مرتبه از ياد خدا غافل گردد،در اين هنگام خداوند سبحان نيز از او اعراض خواهد کرد.
( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۴۱ )
حديث - ۲۵۴۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
من صلي صلوة لا يذکر فيها شيئا من امر الدنيا، لا يسئل الله شيئا، الا اعطاه؛
کسي که نماز مي خواند، در حال نماز هيچ چيز از امور دنيايي به يادش نيايد(فقط خداوند در نظرش باشد)، در اين صورت هرچيزي از خداوند بخواهد، به او عطا مي کند.
( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۲۶۵ )
حديث - ۲۵۴۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
رکعة من عالم بالله خير من الف رکعة من متجاهل؛
يک رکعت نماز کسي که متوجه خدا باشد، بهتر از هزار رکعت کسي است که از خدا غافل باشد.
( نهج الفصاحه ، ص ۳۵۰ )
حديث - ۲۵۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
من صلي رکعتين و لم يحدث فيهمانفسه بشي ء من امور الدنيا غفر الله له ذنوبه؛
کسي که دو رکعت نماز بخواند و درآن دو رکعت ، قلب خود را به چيزي از امور دنيا مشغول نکند، خداوند گناهانش رامي آمرزد.
( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۴۹ )
حديث - ۲۵۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اذا قام العبد الي الصلوة فکان هواه و قلبه الي الله تعالي انصرف کيوم ولدته امه؛
هنگامي که انسان براي نماز مي ايستد، اگر همه توجه اش و قلبش به سوي خداباشد، در حالي نمازش تمام مي شود، که مثل روزي است که پاک به دنيا آمده
( محجة البيضاء، ج ۱، ص ۳۸۲ )
حديث - ۲۵۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ليس لک من صلاتک الا ما احضرت فيه قلبک؛
نيست براي تو از نماز، مگر قلب تو در حال نماز باشد.
( بحار الانوار، ج ,۸۴ ص ۲۵۹ )
حديث - ۲۵۵۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اذا کنت في صلاتک فعليک بالخشوع و الاقبال علي صلاتک فان الله تعالي يقول : الذين هم في صلاتهم خاشعون؛
هرگاه در حال نمازبودي ، بر تو باد به خشوع و توجه کامل به نماز، چون خداوند در قرآن مي فرمايد: اهل ايمان کساني هستند که در نماز خشوع مي ورزند.
فروع کافي ، ج ۳، ص۳۰۰
حديث - ۲۵۵۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
و اذا اردت ان يحشرک الله معي فاطل السجود بين يدي الله الواحد القهار؛
و اگر خواستي خداوند تو را با من محشورسازد، سجده در پيشگاه خداي يکتاي قهار را طولاني کن
( بحار الانوار، ج ,۸۵ ص ۱۶۴ )
حديث - ۲۵۵۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
لا تنظروا الي طوع رکوع الرجل و سجوده ، فان ذلک شي ء اعتاده فلو ترکه استوحش لذلک و لکن انظروا الي صدق حديث - ه و اداءامانته؛
به رکوع و سجده هاي طولاني افراد نگاه نکنيد، زيرا ممکن است به آن عادت کرده باشند و براي او يک امر عادي شده باشد، و اگر آن را ترک کنندوحشت کنند،بلکه راستگويي و امانتداري او را بنگر.
(اصول کافي ، ج ۲، ص ۱۰۵ )
حديث - ۲۵۵۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اذا استقبلت القبلة فانس من الدنيا و ما فيها والخلق و ما هم فيه و استفرغ قلبک عن کل شاغل يشغلک عن الله؛
هنگامي که براي نماز به جانب قبله ايستادي ، دنيا و آنچه در آن است رافراموش کن و قلب خود رااز هر گونه سرگرم کننده اي که تو را از خدا بازدارد، فارغ ساز.
( ميزان الحکمه ، ج ۵، ص ۳۹۶ )
حديث - ۲۵۵۴
هنگامي که داخل مسجد شدي و زماني که مردم مشغول نماز هستند، بر آنهاسلام نکن ، بلکه بر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سلام کن و مشغول نمازشو، ولي وقتي وارد بر گروهي شدي که مشغول صحبت هستند، بر آنها سلام کن
( بحار الانوار، ج ,۷۶ ص ۸ )
حديث - ۲۵۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اطولکم قنوتا في دار الدنيا اطولکم راحة يوم القيامة في الموقف؛
هر کسي از شما قنوتش در اين دنيا طولاني تر باشد، در آخرت در موقف محشر راحتي او بيشتر خواهد بود.
( ثواب الاعمال ، ص ۵۹ )
حديث - ۲۵۵۶
امام حسنعليه‌السلام مي فرمايند:
ان من طلب العبادة تزکي لها و اذا اضرت النوافل بالفريضة فارفضوها؛
هر کس طلب عبادت دارد، دل را براي آن پاک مي کند،و هرگاه نمازهاي مستحبي به نمازهاي واجب ضرر رسانيد (باعث آسيب رساني به يکي از صفات و ابعاد نمازهاي واجب شد) نمازهاي مستحبي را ترک کنيد.
( تحف العقول ، ص ۲۶۷ )
حديث - ۲۵۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حق نماز را مؤمنين شناخته اند که نه زينت هاي دنيا، نه نور چشمي هااز فرزند ونه مال ، آنان را از عبادت پروردگارشان باز نمي دارد، زيرا که خداوندسبحان مي گويد: مرداني هستند که تجارت و داد و ستد آنان را از ياد خدا و برپاداشتن نماز و پرداخت زکات باز نمي دارد.
( نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹ )
حديث - ۲۵۵۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
ما يمنع احدکم اذا دخل عليه غم من غموم الدنيا ان يتوضأ ثم يدخل المسجدفيرکع رکعتين يدعو الله فيهما، اما سمعت الله تعالي يقول : واستعينوا بالصبر والصلاة ؛
چه مانعي دارد که چون يکي از شماغم و اندوهي از غمهاي دنيا بر اودرآمد، وضو بگيرد و به مسجد برود و دو رکعت نماز بخواند و براي رفع اندوه خود خدا را بخواند. مگر نشنيده اي که خدا مي فرمايد:واستعينوا بالصبرو الصلاة
(وسائل الشيعه ، ج ۵، ص ۲۶۳ )
حديث - ۲۵۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تعاهدوا امر الصلاة و حافظوا عليها، واستکثروا منه ، و تقربوا بها فانها کانت علي المؤمنين کتابا موقوتا؛
امر نماز رامراعات کنيد و آن را محافظت نماييد و بسيار به جا آوريد و با آن به خدا تقرب جوييد، زيرا نماز فريضه اي است که بر مومنين نوشته شده ووقت آن تعيين گرديده است
( نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۹ )
حديث - ۲۵۶۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
الصلوة تنظر و لا تنظر بها؛
براي نمازبايد انتظار کشيد ولي نماز را معطل کار ديگر نبايد کرد.
( مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳ )
حديث - ۲۵۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
نوروا منازلکم بالصلاة و قرائة القران؛
به خانه هايتان با خواندن نماز، و قرائت قرآن ، نورانيت ببخشيد.
( کنز العمال ، ج ,۱۵ ص ۳۹۲ حديث -۴۱۵۱۸ )
حديث - ۲۵۶۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
قم فصل فان في الصلوة شفاء؛
بر خيز نمازبه جا آور! پس همانا در نماز شفا است
( جامع احاديث الشيعه ، ج ۴، ص ۲۸ )
حديث - ۲۵۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
و اعلم ان کل شي ء من عملک تبع لصلاتک؛
بدان که تمام اعمالت تابع نمازت خواهند بود.
( نهج البلاغه ، نامه ۲۷ )
حديث - ۲۵۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
لا يزال الشيطان يرعب من بني ادم حافظ علي الصلوات الخمس فاذا ضيعهن تجرء عليه و اوقعه في العظائم؛
شيطان پيوسته از فرزندان آدم در وحشت و هراس است تا آنگاه که نمازهايش را به دقت و با شرايط و آداب مي خواند. پس اگر نماز را ضايع نموده (و دروقت مقرر آن به جا نياورد)، شيطان بر او چيره مي شود و او را در گناهان کبيره مي اندازد و وي راگرفتار مي کند.
(بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۲۰۲ )
حديث - ۲۵۶۵
امام جوادعليه‌السلام مي فرمايند :
أفضل العبادة الاخلاص؛
برترين عبادت، اخلاص است.
تنبيه الخواطر: ۲ / ۱۰۹.
حديث - ۲۵۶۶
امام علي ـعليه‌السلام ـ مي فرمايند :
أفضل العبادة غلبة العادة؛
برترين عبادت، چيره آمدن بر عادت است.
غرر الحکم: ۲۸۷۳.
حديث - ۲۵۶۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
أفضل العبادة الزَّهادَة؛
برترين عبادت، دل بر کندن از دنياست.
غرر الحکم: ۲۸۷۲
حديث - ۲۵۶۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
أفضل العبادة الفکر؛
برترين عبادت، انديشيدن است.
غرر الحکم: ۲۹۰۷
حديث - ۲۵۶۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
و اللّه ما عبداللّه بشيء أفضل من أداء حقّ المؤمن؛
به خدا سوگند که خداوند به چيزي برتر از ادا نمودن حق مؤمن، عبادت نشده است.
الاختصاص: ۲۸.
حديث - ۲۵۷۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
غضّ الطّرف عن محارم اللّه سبحانه أفضل عبادة؛
چشم بستن از حرام‌هاي خداوند سبحان، برترين عبادت است.
غرر الحکم: ۶۴۲۷.
حديث - ۲۵۷۱
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
أعظم العبادة أجراً أخفاها؛
بزرگترين ثواب را آن عبادتي دارد که پنهاني تر انجام گيرد.
قرب الاسناد: ۱۳۵ / ۴۷۵.
حديث - ۲۵۷۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
أفضل العبادة العلم باللّه و التّواضع له؛
برترين عبادت، شناخت خدا و فروتني براي اوست.
تحف العقول: ۳۶۴.
حديث - ۲۵۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
تدبّروا أحوال الماضين من المؤمنين قبلکم. کيف کانوا في حالِ التّمحيصِ و البلاءِ... اتّخذتهُم الفراعنة عبيداً فساموهم سوءَ العذابِ، وَجَرَّعوهم المِرار؛
در احوال مؤمناني که پيش از شما بوده‌اند، بينديشيد که در حال آزمايش و بلا چگونه بودند؟!... فرعونيان آنان را به بندگي گرفتند و بدترين شکنجه‌ها را به آنها چشاندند و انواع تلخي‌ها را جرعه جرعه در کامشان ريختند.
نهج البلاغه، الخطبة ۱۹۲
حديث - ۲۵۷۴
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
من أطاع رجلاً في معصية فقد عبده؛
هر که از مردي در معصيت خدا فرمان برد، هر آينه او را بندگي کرده است.
الکافي: ۲ / ۳۹۸ / ۸.
حديث - ۲۵۷۵
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ملعون ملعون من عبد الدّينار و الدّرهم؛
از رحمت خدا به دور است، کسي که بندگي دينار و درهم کند.
الخصال: ۱۲۹
حديث - ۲۵۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
من عبد الدّنيا و آثرها علي الآخرة استوخم العاقبة؛
هر که بندگي دنيا کند و آن را بر آخرت برگزيند، فرجامش ناگوار باشد.
الخصال: ۶۳۲
حديث - ۲۵۷۷
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند :
من أصغي الي ناطق فقد عبده، فان کان النّاطق يؤدّي عن اللّه عزّوجّل فقد عبداللّه، و ان کان النّاطق يؤدّي عن الشيّطان فقد عبد الشّيطان؛
هر که به گوينده‌اي گوش سپارد، او را بندگي کرده است؛ اگر آن گوينده از طرف خداي عزوجل بگويد، شنونده خدا را عبادت کرده و اگر از طرف شيطان بگويد، شيطان را عبادت کرده است.
الکافي: ۶ / ۴۳۴ / ۲۴.
حديث - ۲۵۷۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
ليس العبادة هي السّجود و لا الرّکوع، انّما هي طاعة الرّجال، من أطاع المخلوق في معصية الخالق فقد عبده؛
عبادت به سجود و رکوع نيست بلکه فرمانبري از رجال است؛ هر که فرمان آفريده‌اي را که مخالف فرمان آفريدگار است اطاعت کند بي‌گمان او را عبادت کرده است.
البحار: ۷۲ / ۹۴ / ۶.
حديث - ۲۵۷۹
قال رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
النّظر الي العالم عبادة، و النّظر الي الامام المقسط عبادة، و النّظر الي الوالدين برأفة و رحمة عبادة، و النّظر الي أخ تَوَدُه في اللّه عزّوجّل عبادةَ؛
نگريستن به دانشمند عبادت است، نگريستن به پيشواي دادگر عبادت است، نگاه دلسوزانه و مهرآميز به پدر و مادر عبادت است و نگريستن به برادري که براي خداي عزوجل دوستش داري عبادت است.
أمالي الطوسّي: ۴۵۴ / ۱۰۱۵.
حديث - ۲۵۸۰
قال الامام الصادقعليه‌السلام :
انّ فوق کلّ عبادة عبادة، و حبّنا أهل البيت أفضل عبادة؛
برتر از هر عبادت، عبادتي است و دوست داشتن ما اهلبيت برترين عبادت مي‌باشد.
المحاسن: ۱ / ۲۴۷ / ۴۶۲.
حديث - ۲۵۸۱
قال الامام عليعليهالسلام :
التفکّر في آلاء اللّه نعم العبادة؛
انديشيدن در نعمتهاي خداوند، نيکو عبادتي است.
غرر الحکم: ۱۱۴۷
حديث - ۲۵۸۲
قال الامام عليعليهالسلام :
التّفکّر في ملکوت السّماوات و الأرض عبادة المخلصين؛
امام عليعليهالسلام : انديشيدن در ملکوت آسمانها و زمين، عبادت مخلصان است.
غرر الحکم: ۱۷۹۲
حديث - ۲۵۸۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
أُعبُد اللّه و لا تشرک به شيئا، و اعمَلُ للّه کأنّک تراه؛
خدا را بندگي کن و هيچ چيزي را شريک او مگردان و براي خدا چنان کار کن که گويي او را مي‌بيني.
کنز العمال
حديث - ۲۵۸۴
سکّنوا في أنفسکم معرفة ما تعبدون; حتّي ينفعکم ما تحرّکون من الجوارح بعبادة من تعرفون؛
امام عليعليهالسلام : شناخت خدايي را که مي‌پرستيد در جان‌هاي خود جاي دهيد تا خم و راست شدن هايتان براي عبادت کسي که مي‌شناسيدش، شما را سود دهد.
تحف العقول: ۲۲۳ و ۲۰۴.
حديث - ۲۵۸۵
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
من اعان تارک الصلوة بلقمة او کسوة فکانما قتل سبعين نبيا اولهم ادم و اخرهم محمد ؛
کسي که ترک کننده نماز را به دادن طعامي يا لباسي ياري کند، مثل اين است که هفتاد پيغبر را کشته ، که اول آنها آدم، و آخر آن ها محمد (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم است .
(لئالي الاخبار، ص ۳۹۵)
حديث - ۲۵۸۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ان العبد اذا اشتغل بالصلاة و جاءه الشيطان و قال له : اذکر کذا اذکر کذا حتي يضل الرجل ان يدري کم صلي ؛
نمازگزار وقتي مشغول نماز است ، شيطان به سراغش مي آيد و به او مي گويد: اين را به ياد بياور، آن را ياد بياور تا اين که انسان را گمراه کند و فراموش کند که چند رکعت نماز خوانده است
(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۵۹)
حديث - ۲۵۸۷
قال الصادقعليه‌السلام :
اياکم ان يستخف احدکم بصلاته ؛
بپرهيزيد از اين که يکي از شما نماز را سبک بشماريد.
(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۳۶)
حديث - ۲۵۸۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
ان ملک الموت يدفع الشيطان عن المحافظ علي الصلاة و يلقنه شهادة ان لا اله الله و ان محمدا رسول الله في تلک الحالة العظمية؛
همانا ملک الموت شيطان را در دم مرگ از کسي که حافظ نماز است ، دورمي کند و شهادت بر وحدانيت خدا و رسالت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم رادر هنگام هولناک مرگ به او تلقين مي کند (توفيق شهادتين پيدا مي کند).
( وسائل الشيعه ، ج ۳، ص ۱۹ )
حديث - ۲۵۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
الصلوة قربان کل تقي؛
نمازخواندن وسيله نزديکي به خدا است براي هر شخص پرهيزکار.
بحار الانوار، ج ۱۰ ص ۹۹
حديث - ۲۵۹۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
المنجيات : اطعام الطعام و افشاء السلام والصلاة بالليل و الناس نيام؛
عوامل رستگاري : اطعام کردن ، آشکارا سلام کردن ، نمازشب خواندن درحالي که مردم آرميده اند.
( محاسن البرقي ، ص ۳۸۷ )
حديث - ۲۵۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
بالصلاة يبلغ العبد الي الدرجة العلياء لان الصلاة تسبيح و تهليل و تحميد وتکبير و تمجيد و تقديس و قول و دعوة؛
(انسان) به وسيله نماز بنده به درجه عالي و مقام والا مي رسد، زيرا نماز تسبيح و تهليل و تحميد وتکبير و تمجيد و تقديس الهي است، نماز قول حق و دعوت به سوي حق مي باشد.
بحار الانوار، ج ,۸۲ ص۲۳۲
حديث - ۲۵۹۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
عليک بالصلاة ! فان اخر مااوصي به رسول الله و حث عليه الصلاة؛
بر تو باد به نماز! زيرا آخرين چيزي که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به آن سفارش نمود
(و انسان ) را بر انجام آن تاکيد نمود، نماز بود.
( بحار الانور، ج ,۸۴ ص ۲۳۶ )
حديث - ۲۵۹۳
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
قال الله تعالي :لاينجوا مني عبدي الا باداء ما افترضت عليه؛
خداوند فرموده است : بنده ام از من نجات نمي يابد، مگر با اداي آن چه که بر او واجب کرده ام.
(محجة البيضاء، ج ۱، ص ۳۹۸)
حديث - ۲۵۹۴
قال اميرالمؤمنينعليه‌السلام :
اوصيکم بالصلاة و حفظها، فانها خير العمل و هي عمود دينکم.
اميرالمؤمنينعليه‌السلام فرمود:
شما را به نماز و مراقبت از آن سفارش ميکنم چونکه نماز برترين عمل و ستون دين شماست
بحار، ج ۸۲، ص ۲۰۹
حديث - ۲۵۹۵
قال الباقرعليه‌السلام :
انا نأمر صبياننا بالصلاة اذا کانوا بني خمس سنين، فمروا صبيانکم بالصلاة اذا کانوا بني سبع سنين.
امام باقرعليه‌السلام فرمود:
هنگامي که فرزندان ما پنج ساله شدند دستور مي‌دهيم نماز بخوانند، پس شما هم وقتي فرزندانتان به هفت سالگي رسيدند آنها را به نماز دستور دهيد.
وسائل الشيعه، ج ۳، ص ۱۲
حديث - ۲۵۹۶
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
علم الاسلام الصلاة، فمن فرغ لها قلبه و حافظ عليها بحدها و وقتها و سننها فهو مؤمن
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود:
نماز، پرچم اسلام است، مؤمن واقعي، کسي است که دل به آن دهد و مراقب حدود و آداب و وقت آن باشد.
کنز العمال، ج ۷، حديث -۱۸۸۷۰
حديث - ۲۵۹۷
پيامبر اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
المؤمن القوي خير واحب من المؤمن الضعيف؛
شخص با ايمان قوي ونيرومند از شخص با ايمان ضعيف بهتر ودوست داشتني تر است.
الاسلام والطب : ص ۲۶۳
حديث - ۲۵۹۸
حضرت عليعليهالسلام فرمودند :
لاتکن قوياً علي ضعيف؛
براي افراد ضعيف ، قوي مباش (وبه آنها زورگويي وستم مکن).
غرر الحکم : ۶ / ۴۳۶
حديث - ۲۵۹۹
حضرت عليعليهالسلام فرمودند :
وليکن احب الامور اليک اوسطها في الحق واعمها في العدل؛
کاري که بايد بيش از هر کار دوست داشته باشي، ميانه روي در حق است وهمگاني کردن آن در برابري ودادگري.
نهج البلاغه فيض الاسلام : نامه ۵۳ / ۹۹۶
حديث - ۲۶۰۰
حضرت عليعليهالسلام فرمودند :
کل قوي غير الله سبحانه ضعيفة؛
هر نيرومندي جر خداوند سبحان، ضعيف وناتوان است (پس به زوربازو وساير توانايي هايتان مغرور نشده واز آن سوء استفاده نکنيد).
غرر الحکم : ۴ / ۵۳۶
حديث - ۲۶۰۱
پيامبر خدا (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
علموا ابنائکم السباحة الرماية؛
به پسرانتان شنا وتيراندازي را آموزش دهيد
نهج الفصاحه : ح ۱۹۵۵
حديث - ۲۶۰۲
رسول خدا (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
عليکم بالرمي فانه من خير لهوکم؛
به تيراندازي روي آوريد، زيرا يکي از بهترين سرگرمي هاي شما است.
ميزان الحکمه : ۴ / ۱۸۳
حديث - ۲۶۰۳
حضرت عليعليهالسلام فرمودند :
شجاعة الرجل علي قدر همته؛
شجاعت انسان متناسب با همت او ست.
غرر الحکم : ۴ / ۱۸۱
حديث - ۲۶۰۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
حق الولد علي والده ان يعلمه الکتابة والسباحة والرماية وان لا يرزقه الا طيباً وان يزوجه اذا بلغ؛
حق فرزند (پسر) بر عهده پدرش اين است که به او نوشتن، شنا کردن وتيراندازي را آموزش دهد وروزي او را تنها از راه حلال وپاکيزه تهيه نمايد.
نهج الفصاحه : ح ۱۳۹۴
حديث - ۲۶۰۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
طوبي لمن اسلم وکان عيشه کفافاً وقواه شداداً؛
خوشبخت کسي است که اسلام را پذيرفته و به قدر معاش خود در آمد دارد وقواي بدنش نيرومند است.
بحار الانوار : ۷۲ / ۶۷
حديث - ۲۶۰۶
رسول اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
ان الله يحب الرجل القوي؛
خداوند متعال انسان قوي ونيرومند را دوست دارد.
بحار الانوار : ۶۴ / ۱۸۴
حديث - ۲۶۰۷
حضرت عليعليهالسلام فرمودند :
اقوي الناس ، اعظمهم سلطاناً علي نفسه؛
در بين مردم آن کس از همه قوي تر است که تسلطش بر هواي نفس خويش، بيشتر باشد.
غرر الحکم : ۲ / ۴۳۶
حديث - ۲۶۰۸
پيامبر اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
خير لهو المؤمن السباحة؛
بهترين سرگرمي براي مرد با ايمان، شنا است.
نهج الفصاحه : ح ۱۵۲۷
حديث - ۲۶۰۹
امام جعفر صادقعليهالسلام :
مثل الدنيا کمثل ماء البحر کلما شرب منه العطشان ازداد عطشا حتي يقتله ؛
دنيا مانند آب درياست که هر چه شخص تشنه از آن بيشتر آشامد ، تشنگيش بيشتر شود تا او را بکشد
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۲۰۵
حديث - ۲۶۱۰
امام جعفر صادقعليهالسلام :
من رضي من الله باليسير من المعاش رضي الله منه باليسير من العمل ؛
هر که به يک زندگي ساده از خدا راضي باشد خدا هم به عمل اندک او راضي شود
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۲۰۷
حديث - ۲۶۱۱
امام جعفر صادقعليهالسلام :
لا تستقل ما يتقرب به إلي الله عز و جل و لو شق تمرة ؛
چيزي که مايه تقرب به خداي متعال است کوچک مشمار اگر چه پاره خرمايي باشد
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۲۱۲
حديث - ۲۶۱۲
امام جعفر صادقعليهالسلام :
از پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم پرسيدند : کفاره غيبت چيست ؟ فرمودند : براي آن کس که غيبتش کردي هر زمان به يادش افتادي از خدا طلب آمرزش کني .
اصول کافي ، ج ۴ ، ص ۶۱
حديث - ۲۶۱۳
امام جعفر صادقعليهالسلام :
من أحب الاعمال الي الله عز و جل إدخال السرور علي المؤمن : اشباع جوعته أو تنفيس کربته أو قضاء دينه؛
از جمله دوست داشتني ترين اعمال نزد خداي متعال شادي رسانيدن به مؤمن است و سير کردن او از گرسنگي ، يا رفع گرفتاري او يا پرداخت بدهيش
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۲۷۶
حديث - ۲۶۱۴
امام جعفر صادقعليهالسلام :
شيعتنا الرحماء بينهم ، الذين اذا خلوا ذکروا الله؛
شيعيان ما با يکديگر مهربانند ، چون تنها باشند خدا را ياد کنند
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۲۶۸
حديث - ۲۶۱۵
امام جعفر صادقعليهالسلام :
تصافحوا فإنها تذهب بالسخيمة ؛
با يکديگر مصافحه کنيد، زيرا مصافحه کينه را مي برد
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۲۶۴
حديث - ۲۶۱۶
امام جعفر صادقعليهالسلام :
من زار أخاه في الله قال الله عز و جل : إياي زرت و ثوابک علي و لست أرضي لک ثوابا دون الجنة ؛
هر کسي که براي خدا از برادرش ديدن کند ، خداي متعال فرمايد : مرا ديدن کردي و ثوابت بر من است و به ثوابي جز بهشت برايت خرسند نيستم
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۲۵۵
حديث - ۲۶۱۷
امام جعفر صادقعليهالسلام :
طلب العلم فريضة؛
کسب دانش واجب است
اصول کافي ، ج ۱ ، ص ۳۵
حديث - ۲۶۱۸
امام جعفر صادقعليهالسلام :
اذا أراد الله بعبد خيرا فقهه في الدين؛
چون خدا خير بنده اي خواهد، او را در دين دانشمند کند
اصول کافي ، ج ۱ ، ص ۳۹
حديث - ۲۶۱۹
امام جعفر صادقعليهالسلام :
ميان ايمان و کفر فاصله اي جز کم عقلي نيست. عرض شد : چگونه اي پسر پيامبر ؟ فرمودند : بنده خدا در حاجت خود متوجه مخلوق مي شود، در صورتي که اگر با خلوص نيت متوجه خدا شود آنچه خواهد در نزديکتر از آن وقت به او رسد
اصول کافي ، ج ۱ ، ص ۳۲
حديث - ۲۶۲۰
امام جعفر صادقعليهالسلام :
پيامبر خدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرموده است : اي علي هيچ تهيدستي سخت تر از ناداني و هيچ مالي سودمندتر از عقل نيست
اصول کافي ، ج ۱ ، ص ۳۰
حديث - ۲۶۲۱
امام جعفر صادقعليهالسلام :
أکمل الناس عقلا أحسنهم خلقا ؛
عاقل ترين مردم خوش خلق ترين آنهاست
اصول کافي ، ج ۱ ، ص ۲۷
حديث - ۲۶۲۲
امام جعفر صادقعليهالسلام :
من ابتلي من المؤمنين ببلاء فصبر عليه ، کان له مثل أجر الف شهيد؛
هر مؤمني به بلائي گرفتار شود و صبر کند ، اجر هزار شهيد براي اوست
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۴۶
حديث - ۲۶۲۳
امام جعفر صادقعليهالسلام :
ان الله عز و جل إذا أحب عبدا فعمل قليلا جزاه بالقليل الکثير؛
چون خداي تعالي بنده اي را دوست دارد و او عمل کوچکي انجام دهد، خدا او را پاداش بزرگ دهد
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۳۷
حديث - ۲۶۲۴
امام جعفر صادقعليهالسلام :
لا تکرهوا إلي أنفسکم العبادة؛
عبادت را به خود مکروه و ناپسند نداريد
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۳۷
حديث - ۲۶۲۵
امام جعفر صادقعليهالسلام :
قال الله تبارک و تعالي : ما تحبب إلي عبدي بأحب مما افترضت عليه؛
خداوند متعال فرموده است : بنده من با چيزي محبوبتر از انجام واجبات به من دوستي نکند
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۲۹
حديث - ۲۶۲۶
امام جعفر صادقعليهالسلام :
قال رسول الله : من ترک معصية لله مخافة الله تبارک و تعالي أرضاه الله يوم القيامة؛
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند : هر که گناهي را براي خدا و ترس از او ترک کند خدا او را در روز قيامت خشنود گرداند .
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۲۸
حديث - ۲۶۲۷
امام جعفر صادقعليهالسلام :
خف الله کأنک تراه و إن کنت لا تراه فإنه يراک؛
چنان از خدا بترس که گويا او را مي بيني و اگر تو او را نمي بيني او تو را مي بيند
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۱۰
حديث - ۲۶۲۸
امام جعفر صادقعليهالسلام :
جعل الخير کله في بيت و جعل مفتاحه الزهد في الدنيا ؛
همه خيردرخانه اي نهاده شده و کليدش را زهد و بي رغبتي به دنيا قرار داده اند
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۹۴
حديث - ۲۶۲۹
امام جعفر صادقعليهالسلام :
ان المسلمين يلتقيان ، فافضلهما أشدهما حبا لصاحبه ؛
از دو مسلمان که به هم برخورد مي کند آن که ديگري را بيشتر دوست دارد، بهتر است
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۹۳
حديث - ۲۶۳۰
امام جعفر صادقعليهالسلام :
من أحب لله و أبغض لله و أعطي لله فهو ممن کمل إيمانه ؛
هر که براي خدا دوست دارد و براي خدا دشمن دارد و براي خدا عطاء کند ، از کساني است که ايمانش کامل است
اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۱۸۹
حديث - ۲۶۳۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ما اختلف أمة بعد نبيها الا ظهر أهل باطلها علي اهل حقها؛
هيچ امتي پس از پيامبرشان، اختلاف نکردند مگر آنکه گروه باطل بر حق گرايان چيره شدند
کنز العمال، حديث - ۹۲۹
حديث - ۲۶۳۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لو سکت الجاهل ما اختلف الناس؛
اگر جاهل سکوت مي کرد، مردم اختلاف نمي کردند[سبب بسياري از اختلافات، سخنهاي ناآگاهانه است].
بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۸۱
حديث - ۲۶۳۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
.. فإن يد الله علي الجماعة و اياکم و الفرقة فإن الشاذ من الناس للشيطان، کما أن الشاذ من الغنم للذئب؛
دست خدا بر سر جماعت است،از تفرقه بپرهيزيد، زيرا شخص تکرو، شکار شيطان است همان گونه که گوسفند تک رو، طعمه گرگ است.
شرح نهج البلاغه، جلد ۸، ص ۱۱۲
حديث - ۲۶۳۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
من فارق الجماعة مات ميتة جاهلية؛
هر کس از گروه مسلمانان جدا شود بر مرگ جاهليت بميرد.
نهج الفصاحة، ۲۸۵۵
حديث - ۲۶۳۵
قال الإمام السجادعليه‌السلام :
.. يا زهري، اما عليک أن تجعل المسلمين منک به منزلة أهل بيتک، فتجعل کبيرهم بمنزلة والدک، و تجعل صغيرهم بمنزلة ولدک، و تجعل تربک منهم بمنزلة أخيک؛
امام سجادعليه‌السلام به زهري فرمودند:
اي زهري، چه مي شود که مسلمانان را مانند اهل خانه خود بداني، بزرگ آنان را به منزله پدر خود و کوچکشان را به منزله فرزند و همسال خود را به منزله برادرت قرار دهي.
بحار الانوار، جلد ۶۸، ص۲۳۰
حديث - ۲۶۳۶
پيامبر اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
لا تختلفوا، فإن من کان قبلکم اختلفوا فهلکوا.
اختلاف نکنيد، آنان که قبل از شما بودند اختلاف کردند و هلاک شدند.
کنز العمال، حديث - ۸۹۴
حديث - ۲۶۳۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ألجماعة رحمة و الفرقه عذاب؛
جماعت؛ وحدت مايه رحمت و تفرقه موجب عذاب است.
نهج الفصاحه، حديث - ۱۳۲۳
حديث - ۲۶۳۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
خير المؤمنين من کان مألفة للمؤمنين و لا خير فيمن لايألف و لايؤلف.
بهترين مؤمنان، کسي است که محور الفت مؤمنان باشد، کسي که انس نگيرد و با ديگران مأنوس نشود خيري ندارد.
بحار الانوار، جلد ۷۱، ص ۳۹۳
حديث - ۲۶۳۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ألمؤمن للمؤمن کالبنيان المرصوص يشد بعضه بعضا.
مؤمن نسبت به مؤمن مانند بناي استواري است که اجزاي آن، يکديگر را استحکام مي بخشند
نهج الفصاحه، حديث - ۳۱۰۳
حديث - ۲۶۴۰
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
ألمؤمنون في تبارهم و تراحمهم و تعاطفهم کمثل الجسد،إذا اشتکي تداعي له سائره بالسهر و الحمي؛
مؤمنان در نيکي و شفقت و مهرباني به يکديگر مانند يک پيکرند که اگر به عضوي از آن آسيبي برسد تمام اعضاء در تب و بيخوابي گرفتار آيند.
بحار الانوار، جلد ۷۱، ص۲۳۴
حديث - ۲۶۴۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
تواصلوا و تباروا و تراحموا و کونوا إخوة أبرارا کما أمرکم الله عز و جل؛
همان گونه که خداي عزوجل به شما دستور داده، با هم پيوند داشته باشيد، به يکديگر نيکي کنيد، و برادراني نيکوکار باشيد.
وسايل الشيعه، جلد ۸، ص ۵۵۲
حديث - ۲۶۴۲
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إنما المؤمنون إخوة بنو أب و أم و إذا ضرب علي رجل منهم عرق سهر له الاخرون.
مؤمنان، با يکديگر برادرند، و همگي فرزندان يک پدر و مادر و چون رگ يکي از آنان زده شود؛ مصيبتي بر او وارد شود؛ ديگران در غم او خوابشان نبرد.
الکافي، جلد ۲، ص۱۶۵
حديث - ۲۶۴۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ألمسلمون إخوة لافضل لأحد علي أحد إلا بالتقوي.
مسلمانان با هم برادرند و هيچ کس بر ديگري برتري ندارد، جز به تقوي.
کنز العمال، جلد ۱، ص ۱۴۹
حديث - ۲۶۴۴
نبي اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ألمؤمنون إخوة تتکافؤ دماؤهم و هم يد علي من سواهم؛
مؤمنان با هم برادرند و خونشان برابر است و در برابر دشمن متحد و يک پارچه اند.
کافي، جلد ۱، ص ۴۰۴
حديث - ۲۶۴۵
حضرت فاطمه زهرا ( عليها السلام) فرمودند:
.. و طاعتنا نظاما للملة و امامتنا لما للفرقة و الجهاد عز الاسلام.
پيروي از ما اهل بيت نظام امت، و رهبري ما عامل وحدت، و جهاد مايه عزت و سربلندي اسلام است.
کشف الغمة، جلد ۲، ص ۱۰۹
حديث - ۲۶۴۶
قال الامام عليعليهالسلام :
صلاح ذات البين أفضل من عامة الصلاة و الصيام.
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اصلاح اختلافها، از تمامي نمازها و روزه ها برتر است.
نهج البلاغه
حديث - ۲۶۴۷
قال الباقرعليه‌السلام :
.. يا معشر المؤمنين تألفوا و تعاطفوا.
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
هان اي گروه مؤمنان، مأنوس و متحد باشيد و به هم مهرباني کنيد.
الکافي، جلد ۲، ص۳۴۵
حديث - ۲۶۴۸
قال الامام عليعليهالسلام :
.. و عليکم بالتواصل و التباذل و اياکم و التدابر و التقاطع.
امام عليعليهالسلام در وصيت به حسنين ( عليهما السلام) مي فرمايند:
.. و بر شما باد به ارتباط و بذل و بخشش و دوري گزيدن از جدائي و پشت کردن به يکديگر
نهج البلاغه، نامه۴۷
حديث - ۲۶۴۹
قال النبيصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إسمعوا و أطيعوا لمن ولاه الله الأمر، فإنه نظام الإسلام.
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
از حاکمان الهي اطاعت کنيد و گوش بفرمان باشيد زيرا اطاعت از رهبري مايه وحدت امت اسلام است.
امالي مفيد، جلد ۱ ص ۱۴ مجلس ۲ حديث - ۲
حديث - ۲۶۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
من‌کانَت هِمَّتُهُ ما يَدخُلُ بَطنَهُ ، کانَت قِيمَتُهُ ما يَخرُجُ مِنهُ؛
هر که هــمّ و غـمّش چيزي بـاشد که وارد شکمش ميشود ، ارزشش به اندازه همان چيزي است که از شکمش خارج ميشود
غرر الحکم : ۸۸۳۰
حديث - ۲۶۵۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
أفضَلُ الصَّدقَةِ إبرادُ الکَبِدِ الحَرّي ، ومَن سَقي کَبِدا حَرّي مِن بَهيمَةٍ أو غَيرِها أظَلَّهُ اللّهُ عز و جل يَومَ لا ظِلَّ إلاّ ظِلُّهُ؛
بـهترين صـدقه خـنک کردن جگر تفتيده است هرکه جگر تفتيده حيواني يا جز آن را سيراب کند خداوند عز و جل او را ، در آن روزي که هيچ سايه‌اي جز سايه او نيست ، سايه دهد
بحار الأنوار : ۹۶ / ۱۷۲ / ۸
حديث - ۲۶۵۲
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
إنّ أوَّلَ ما يُبدَأُ بهِ يَومَ القِيامَةِ صَدَقةُ الماءِ؛
نخستين چيزي که در روز قيامت به آن رسيدگي ميشود (ثواب) صدقه آب (دادن به تشنه) است
بحار الأنوار : ۹۶ / ۱۷۳ / ۱۳
حديث - ۲۶۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا کَثُرَت ذُنوبُکَ فاسْقِ‌الماءَ عَلَي الماءِ.
هرگاه گناهانت زياد شد پشت سر هم آب (به تشنگان) بنوشان
کنز العمّال : ۱۶۳۷۷
حديث - ۲۶۵۴
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إنَّ أهلَ البَيتِ لَيَقِلُّ طُعمُهُم ؛ فَتَستَنيرُ بُيوتُهُم
ساکنان يک خانه ، در اثر کم خوردن غذا ، خانه‌شان نوراني مي‌گردد
کنز العمّال ، جلد ۳ ، صفحه ۳۹۱
حديث - ۲۶۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
خوشا به سعادت سبقت جويان به سايه عرش. گفتند: اي رسول خدا! آنان کيانند؟ فرمودند: آنان که چون حق را بشنوند، بپذيرند و هرگاه حق از آنان خواسته شود، دريغ نکنند و براي مردم همانگونه قضاوت کنند که براي خود مي‌کنند.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۲۹، ح ۱۹
حديث - ۲۶۵۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
وَ مَنْ شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِيُحْيِيَ بِها حَقَّ امْرِي‌ءٍ مُسْلِمٍ اَتي يَوْمَ الْقيامَةِ وَ لِوَجْهِهِ نورٌ مَدَّ الْبَصَرِ تَعْرِفُهُ الْخَلايِقُ بِاسْمِهِ وَ نَسَبِهِ ؛
کسي که براي زنده کردن حق يک مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قيامت در حالي آورده ميشود که پرتو نور چهره‌اش، تا چشم کار ميکند ديده ميشود و خلايق او را به نام و نسب مي‌شناسند.
کافي، ج ۷، ص ۳۸۱، ح ۱
حديث - ۲۶۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
عَلَيْکُمْ بِالصِّدْقِ فَاِنَّهُ مَعَ الْبِرِّ وَ هُما فِي الْجَنَّةِ وَ ايّاکُمْ وَ الْکِذْبِ فَاِنَّهُ مَعَ الْفُجورِ وَ هُما فِيالنّارِ ؛
شما را سفارش ميکنم به راستگويي، که راستگويي با نيکوکاري همراه است و هر دو در بهشت‌اند و از دروغگويي بپرهيزيد که دروغگويي همراه با بدکاري است و هر دو در جهنم‌اند.
نهج الفصاحه، ح ۱۹۷۶
حديث - ۲۶۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ کَشَفَ عَوْرَةَ اَخيهِ الْمُسْلِمِ کَشَفَ اللّهُ عَوْرَتَهُ حَتّي يَفْضَحَهُ بِها في بَيْتِهِ؛
هر کس عيب و زشتي برادر مسلمان خود را فاش کند، خداوند زشتي او را آشکار سازد، تاجايي که او را در درون خانه‌اش رسوا سازد.
الترغيب والترهيب، ج ۲، ص ۲۳۹، ح ۹.
حديث - ۲۶۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
لا تَـکُنْ مِمَّنْ يَرجُو الاْآخِرَةَ بِغَيْرِ الْعَمَلِ... يَنْهي وَ لا يَنْتَهي وَ يَاْمُرُ بِما لا يَاْتي... ؛
از کساني مباش که بي‌عمل، به آخرت اميد دارند... از گناه باز مي‌دارند، اما خود باز نمي‌ايستند، به کارهايي فرمان مي‌دهند که خود انجام نمي‌دهند.
نهج البلاغه، از حکمت ۱۵۰
حديث - ۲۶۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلثَّناءُ بِاَکْثَرَ مِنَ الاِْسْتِحْقاقِ مَلَقٌ وَ التَّقْصيرُ عَنِ الاِْسْتِحْقاقِ عِيٌّ اَوْ حَسَدٌ؛
تعريف بيش از استحقاق، چاپلوسي و کمتر از استحقاق، از ناتواني در سخن و يا حسد است.
نهج البلاغه، حکمت ۳۴۷
حديث - ۲۶۶۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اِنَّ لِلْمُؤْمِنِ عَلي الْمُؤْمِنِ سَبْعَةَ حُقوقٍ، فَاَوْجَبُها اَنْ يَقولَ الرَّجُلُ حَقّا وَ اِنْ کانَ عَلي نَفْسِهِ اَوْ عَلي والِدَيْهِ، فَلا يَميلَ لَهُمْ عَنِ الْحَقِّ؛
مؤمن را بر مؤمن، هفت حق است. واجب‌ترين آنها اين است که آدمي تنها حق را بگويد، هر چند بر ضد خود يا پدر و مادرش باشد و به خاطر آنها از حق منحرف نشود.
بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۲۲۳، ح ۸
حديث - ۲۶۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
لِيَجْتَمِعَ فِي قَلبِکَ الأفتِقارُ اِلَي النّاسِ وَ الاِستِغناءُ عَنْهُمْ فَيَکُونَ اِفتِقارُکَ اِلَيْهِمْ فِي لِيْنِ کِلامِکَ وَ حُسْنِ بِشْرِکَ وَ يَکُونَ اِسْتِغْناءُکَ عَنْهُمْ في نَزاهَةِ عِرْضِکَ وَ بَقاءِ عِزِّکَ؛
بايد نياز به مردم و بي‌نيازي از آنان، در دلت گردآيند، تا نيازت به آنان، سبب نرمي در گفتار و خوش‌رويي‌ات شود و بي‌نيازي‌ات، سبب آبروداري و عزّتت باشد.
کافي، ج ۲ ، ص ۱۴۹، ح ۷.
حديث - ۲۶۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
خَيْرُ الکَلامِ مَا دَلَّ وَ جَلَّ وَ قَلَّ وَ لَمْ يُمِلَّ؛
بهترين سخن، آن است که قابل فهم و روشن و کوتاه باشد و خستگي نياورد.
انوار العلويه، ص ۴۸۹
حديث - ۲۶۶۴
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَيْرِ اَ لْسِنَتِکُمْ، لِيَرَوا مِنْکُمْ الْوَرَعَ وَ الاِْجْتِهادَ وَ الصَّلاةَ وَ الْخَيْرَ، فَاِنَّ ذلِکَ داعيَةٌ؛
مردم را به غير از زبان خود، دعوت کنيد، تا پرهيزکاري و کوشش در عبادت و نماز و خوبي را از شما ببينند، زيرا اينها خود دعوت کننده است.
کافي، ج ۲ ، ص ۷۸، ح ۱۴.
حديث - ۲۶۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
هر کسي، به هدايتي راهنمايي کند، پاداشي را که براي پيروان هدايت وجود دارد، براي او نيز خواهد بود؛ بي آنکه از پاداش پيروان کاسته شود، و هر کس به گمراهي‌اي راهنمايي کند گناهي که براي پيروان آن وجود دارد، براي او نيز خواهد بود؛ بي‌آن‌که از گناه آنها کاسته شود.
منية المريد، ص ۱۰۲.
حديث - ۲۶۶۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
کساني که به کشمکش و دشمني با يکديگر بپردازند، دچار سستي مي‌شوند و سرانجام بدِ کارشان را مي‌چشند و در نزدشان خوبي، بدي و بدي، خوبي جلوه ميکند، در نتيجه راهشان را درست نمي بينند، کارشان دشوار و گريز گاهشان تنگ ميشود، چنين کسان در معرض خروج از دين و پيروي از راه غير مؤمنان هستند.
خصال، ص ۲۳۳
حديث - ۲۶۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
خداوند! زبان را عذابي دهد که هيچ يک از اعضاي ديگر را چنان عذابي ندهد. زبان گويد: اي پروردگار! مرا عذابي دادي که هيچ چيز را چنان عذاب ندادي! در پاسخش گفته شود: سخني از تو بيرون آمد و به شرق و غرب زمين رسيد و به واسطه آن خوني بناحقّ ريخته شد و مالي به غارت رفت و ناموسي هتک شد.
کافي، ج ۲ ص ۱۱۵، ح ۱۶.
حديث - ۲۶۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
تا زماني که مردم، امر به معروف و نهي از منکر نمايند و در کارهاي نيک و تقوا به ياري يکديگر بشتابند، در خير و سعادت خواهند بود، اما اگر چنين نکنند، برکت‌ها از آنان گرفته شود و گروهي بر گروه ديگر سلطه پيدا کنند. نه در زمين ياوري دارند و نه در آسمان.
تهذيب الاحکام، ج ۶، ص ۱۸۱، ح ۲۲.
حديث - ۲۶۶۹
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند :
حق کسي که به تو نيکي کرده ، اين است که از او تشکر کني و نيکي‌اش را به زبان‌آوري و از او به خوبي ياد کني و ميان خود و خداي عزّوجلّ برايش خالصانه دعا کني ، هرگاه چنين کردي بي‌گمان در پنهان و آشکار از او تشکر کرده‌اي سپس اگر روزي توانستي نيکي او را جبران کني ، جبران کن
خصال، ص ۵۶۸
حديث - ۲۶۷۰
امام عليعليهالسلام در توصيف کساني که خداوند متعال دوستشان دارد، مي فرمايند :
اگر در روز آنها را ببيني، خواهي ديد که در زمين آرام گام برمي‌دارند و با مردم به نيکي سخن ميگويند و هرگاه نادان‌ها آنان را صدا مي‌کنند، ميگويند سلام و هرگاه به لغو برخورد مي‌کنند، بزرگوارانه از آن مي‌گذرند. قدم‌هايشان از رفتن به جاهاي تهمت خيز بسته‌اند و زبانشان را از اينکه درباره ناموس مردم سخن بگويند خاموش کرده‌اند.
صفات الشيعه ، ص ۴۱ ـ ۴۲
حديث - ۲۶۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
أَيُّما مُسْلِمَيْنِ تَهاجَرا فَمَکَثا ثَلاثا لايَصْطَلِحانِ اِلاّ کانا خارِجَيْنِ مِنَ الاِْسْلامِ، وَ لَمْ يَکُنْ بَيْنَهُما وَلايَةٌ فَاَيُّهُما سَبَقَ اِلي کَلامِ اَخيهِ کانَ السّابِقَ اِلَي الْجَنَّةِ يَوْمَ الْحِسابِ؛
دو مسلماني که سه روز با هم قهر کنند و آشتي ننمايند، هر دو از اسلام بيرون مي‌روند و ميان آنان هيچ پيوند ديني نيست و هر کدام از آنها پيش از ديگري با برادرش حرف بزند، در روز قيامت زودتر به بهشت مي‌رود.
کافي، ج ۲، ص ۳۴۵، ح ۵.
حديث - ۲۶۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلا اُخْبِرُکُمْ بِاَفْضَلَ مِنْ دَرَجَةِ الصّيامِ وَ الصَّلاةِ وَ الصَّدَقَةِ؟ صَلاحُ ذاتِ الْبَيْنِ، فَاِنَّ فَسادَ ذاتِ الْبَيْنِ هِيَ الْحالِقَةُ؛
آيا به چيزي با فضيلت‌تر از نماز و روزه و صدقه (زکات) آگاهتان نکنم؟ و آن اصلاح ميان مردم است، زيرا تيره شدن رابطه بين مردم ريشه‌کن کننده دين است.
نهج الفصاحه، ح ۴۵۸.
حديث - ۲۶۷۳
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند :
مَنْ وَعَظَ اَخاهُ سِرّا فَقَدْ زانَهُ وَ مَنْ وَعَـظَـهُ عَلانيَةً فَقَدْ شانَهُ؛
هر کس برادر (ديني‌اش) را پنهاني نصيحت کند، او را آراسته و اگر آشکارا نصيحتش نمايد، ارزش او را کاسته است.
تحف العقول، ص ۴۸۹
حديث - ۲۶۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اي مردم! بيايد يکديگر را بر اطاعت خدا ياري کنيد و عدالتش را بپاداريد و به عهدش(در عبوديت او و ترک طاعت شيطان) وفا کنيد و در تمامي حقوق الهي منصفانه رفتار کنيد، زيرا که بندگان خدا به چيزي نيازمندتر از اين نيستند که در اين امور يکديگر را نصيحت و خوب ياري کنند.
کافي، ج ۸ ، ص ۳۵۴، ح ۵۵۰
حديث - ۲۶۷۵
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند :
حَقُّ اللِّسانِ اِکْرامُهُ عَنِ الْخَني وَتَعْويدُهُ الْخَيْرَ وَ تَرْکُ الْفُضولِ الَّتي لافائِدَةَ لَها وَ الْبِرُّ بِالنّاسِ وَ حُسْنُ الْقَوْلِ فيهِمْ؛
حق زبان، احترام گذاشتن به آن با ترک زشتگويي، عادت دادنش به خوبي، ترک گفتار بي‌فايده و نيکي به مردم و خوشگويي درباره آنان است.
بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۲۸۶، ح ۴۱.
حديث - ۲۶۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ عامَلَ النّاسَ فَلَمْ يَظْلِمْهُمْ وَحَدَّثَهُم فَلَمْ يَکْذِبْهُم وَ وَعَدَهُم فَلَمْ يَخْلِفْهُم فَهُوَ مِمَّنْ کَمُلَتْ مُرُوءتُهُ وَ ظَهَرَتْ عَدالَـتُهُ وَ وَجَبَتْ اُخُوَّتُهُ وَحَرُمَتْ غيبَتُهُ؛
هر کس در معاشرت با مردم به آنان ظلم نکند، دروغ نگويد و خلف وعده ننمايد، جوانمرديش کامل، عدالتش آشکار، برادري با او واجب و غيبتش حرام است.
خصال، ص ۲۰۸، ح ۲۸.
حديث - ۲۶۷۷
امام باقرعليه‌السلام درباره اين گفته خداوند که «با مردم به زبان خوش سخن بگوييد» فرمودند: بهترين سخني که دوست داريد مردم به شما بگويند، به آنها بگوييد، چرا که خداوند، لعنت کننده، دشنام دهند، زخم‌زبان زن بر مؤمنان، زشت‌گفتار، بدزبان و گداي سمج را دشمن مي‌دارد و با حيا و بردبار و عفيفِ پارسا را دوست دارد.
امالي صدوق، ص ۳۲۶.
حديث - ۲۶۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
به خدايي که جانم در اختيار اوست، وارد بهشت نمي‌شويد مگر مؤمن شويد و مؤمن نمي‌شويد، مگر اينکه يکديگر را دوست بداريد. آيا ميخواهيد شما را به چيزي راهنمايي کنم که با انجام آن، يکديگر را دوست بداريد؟ سلام کردن بين يکديگر را رواج دهيد.
مشکاة الانوار، ص ۱۵۷.
حديث - ۲۶۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
من براي کسي که بگومگو را رها کند، هر چند حق با او باشد و براي کسي که دروغ گفتن را اگر چه به شوخي باشد، ترک گويد و براي کسي که اخلاقش را نيکو گرداند، خانه‌اي در حومه بهشت و خانه‌اي در مرکز بهشت و خانه‌اي در بالاي بهشت ضمانت ميکنم.
خصال، ص ۱۴۴، ح ۱۷۰.
حديث - ۲۶۸۰
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند :
اِنَّ لِسانَ ابْنِ آدَمَ يُشْرِفُ کُلَّ يَوْمٍ عَلي جَوارِحِهِ فَيَقولُ: کَيْفَ أَصْبَحْتُمْ؟ فَيَقولونَ: بِخَيْرٍ اِنْ تَرَکْتَنا! وَيَقولونَ: اَللّه‌َ اَللّه‌َ فينا! وَ يُناشِدونَهُ وَ يَقولونَ: إِنَّما نُثابُ بِکَ وَ نُعاقَبُ بِکَ؛
زبان آدميزاد، هر روز به اعضاي او نزديک ميشود و مي‌گويد: چگونه‌ايد؟ آنها ميگويند: اگر تو ما را به خودمان واگذاري، خوب هستيم! و ميگويند: از خدا بترس و کاري به ما نداشته باش. و او را سوگند مي‌دهند و ميگويند: ما فقط به واسطه تو پاداش مي‌يابيم و به واسطه تو، مجازات مي‌شويم.
خصال، ص ۶، ح ۱۵
حديث - ۲۶۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
خَيْرُکُم خَيْرُکُم لِنِسائِهِ و اَنَا خَيْرُکُم لِنِسائي؛
بهترين شما کسي است که براي زنان خود بهتر باشد و من بهترين شما براي زن خود هستم.
من لايحضره الفقيه، ج ۳، ص ۴۴۳.
حديث - ۲۶۸۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
الاَکْلُ عِندَ اَهلِ المُصيبَةِ مِن عَمَلِ الجاهِليَّةِ وَ السُّنَّةُ البَعْثُ اِلَيْهِم بِالطَّعامِ؛
غذا خوردن نزد مصيبت‌زدگان و با خرج آنان، از رفتارهاي جاهليت است و سنّت پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرستادن غذا براي مصيبت‌زدگان است.
من لايحضره الفقيه، ج ۱، ص ۱۸۲.
حديث - ۲۶۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِنْ قَدَرتَ اَن تُصْبِحَ و تُمسي و لَيْسَ في قَلبِکَ غَشٌّ لاَِحَدٍ فَافعَل و ذلِکَ مِن سُنَّتي و مَنْ أحيي سُنَّتي فَقَد اَحياني و مَن اَحياني کانَ مَعي فِي الجَنَّةِ؛
تا مي‌تواني بکوش که صبح و شب در قلبت (حتّي) قصد فريب و نيرنگ کسي نباشد؛ چرا که اين از سنّتهاي من است و کسي که سنّتم را زنده کند، مرا زنده کرده است و کسي که مرا زنده کند، در بهشت با من خواهد بود.
سنن ترمذي، ج ۴، ص ۱۵۱.
حديث - ۲۶۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
پروردگارم مرا به هفت خصلت امر نموده است: دوست داشتن بينوايان و نزديک شدن به آنها، ذکر لا حول و لا قوة الا باللّه را بسيار گفتن، با خويشاوندان رابطه برقرار کردن؛ هر چند آنان قطع رابطه کنند، [و در مسائل مادي]، به پايين‌تر از خود نگاه کنم نه به بالاتر، در راه خدا سرزنش ملامتگران را به خود نگيرم، حق را بگويم اگر چه تلخ باشد و از کسي چيزي نخواهم.
الاصول الستة عشر، ص ۷۵.
حديث - ۲۶۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کانَ النَّبيُّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اِذا سُئِلَ شَيئا فَاِذا اَرادَ اَنْ يَفْعَلَه ُقالَ: نَعَم وَ اِذا اَراد اَنْ لا يَفْعَلَ سَکَتَ و کانَ لا يَقول لِشَي‌ءٍ لا... ؛
هرگاه از رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم چيزي تقاضا مي‌شد، اگر ايشان آن را مي‌خواستند انجام دهند، ميفرمودند: بله و اگر نمي‌خواستند انجام دهند، سکوت مي‌نمودند و هيچگاه ايشان براي چيزي نه نمي‌گفتند.
بحارالأنوار، ج ۹۳، ص ۳۲۷.
حديث - ۲۶۸۶
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
اِنَّ رَسولَ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم کانَ اِذا اَتاهُ الضَّيْفُ اَکَلَ مَعَهُ وَ لَمْ يَرْفَعْ يَدَهُ مِنَ الْخِوانِ حَتّي يَرْفَعَ الضَّيْفُ يَدَهُ؛
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم هرگاه ميهمان داشتند، با او غذا مي‌خوردند و دست از سفره و غذا نمي‌کشيدند، تا آنکه ميهمان دست از غذا خوردن بکشد.
کافي، ج ۶، ص ۲۸۶
حديث - ۲۶۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَکْرَمُ اَخلاقِ النَّبيّينَ وَ الصِّدّيقينَ وَ الشُهَداءِ وَ الصّالِحينَ التَّزاوُرُ فِي اللّهِ؛
بزرگوارانه‌ترين اخلاق پيامبران، صديقين (انسانهاي راستين) شهدا و صالحين، ديدار يکديگر براي خداست.
دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۱۰۶
حديث - ۲۶۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کانَ رَسولُ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم لَيَسُرُّ الرَّجُلَ مِنْ اَصحابِهِ اِذا رَآهُ مَغْموما بِالْمُداعَبَةِ وَ کانَ صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم يَقولُ: اِنَّ اللّهَ يُبْغِضُ الْمُعَبِّسَ في وَجْهِ اِخْوانِهِ؛
هرگاه رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم يکي از اصحاب خود را غمگين مي‌ديدند، با شوخي او را خوشحال مي‌کردند و ميفرمودند: خداوند، کسي را که با برادران (ديني) اش با ترشرويي و چهره عبوس روبرو شود، دشمن مي‌دارد.
رسائل شهيد ثاني، ص ۳۲۶
حديث - ۲۶۸۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَنْ يَضْمُنْ لي بِرَّ الْوالِدَيْنِ وَ صِلَةَ الرَّحِمِ اَضْمُنْ لَهُ کَثْرَةَ الْمالِ وَ زيادَةَ الْعُمْرِ وَ الْمَحَبَّةَ فِي الْعَشيرَةِ؛
هر کس نيکي به پدر و مادر و صله رحم را برايم ضمانت کند، من نيز زيادي ثروت، طول عمر و محبّت او را در دل خويشاوندان ضمانت مي‌نمايم.
مستدرک الوسائل، ج ۱۵، ص ۱۷۶، ح ۱۲.
حديث - ۲۶۹۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ في اَهْلِ بَيْتِهِ زيدَ في رِزْقِهِ؛
هر کس به شايستگي در حقّ خانواده‌اش نيکي کند، روزيش زياد ميشود.
الدعوات الراوندي، ص ۱۲۷.
حديث - ۲۶۹۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طَلَبُ الْحَلالِ فَريضَةٌ عَلي کُلِّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ؛
کسب درآمد حلال، بر هر مرد و زن مسلماني واجب است.
جامع الأخبار، ص ۳۸۹، ح ۱۰۷۹.
حديث - ۲۶۹۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَنْ اَکَلَ مِنْ کَدِّ يَدِهِ حَلالاً فُتِحَ لَهُ اَبْوابُ الْجَنَّةِ يَدْخُلَ مِنْ اَيِّها شاءَ؛
هر کس از دسترنج حلال خود روزي بخورَد، درهاي بهشت به روي او باز ميشود تا از هر کدام که بخواهد، وارد شود.
جامع الأخبار، ص ۳۹۰، ح ۱۰۸۶
حديث - ۲۶۹۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدقَةِ وَ الْبُکورُ مُبارَکٌ يَزيدُ في جَميعِ النِّعَمِ خُصوصاً فِي الرِّزْقِ وَ حُسْنُ الْخَطِّ مِنْ مَفاتيحِ الرِّزْقِ وَ طيبُ الْکَلامِ يَزيدُ فِي الرِّزْقِ؛
با صدقه دادن روزي را فرود آوريد، سحرخيزي با برکت است و همه نعمتها، مخصوصاً روزي را زياد ميکند، خط زيبا از درهاي رزق است و خوش‌زباني [هم] روزي را زياد ميکند.
بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۳۱۸
حديث - ۲۶۹۴
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
خداوند براي هر کسي روزيِ حلالي مقرّر داشته که به سلامت به او خواهد رسيد. از طرف ديگر روزي حرام نيز در دسترس او قرار داده است که اگر انسان روزي خود را از آن حرام به دست آورد، خداوند در عوض، روزي حلالي را که براي او مقدّر کرده است، از او باز خواهد داشت و غير از اين دو روزي (حلال و حرام)، روزي‌هاي فراوان ديگري نيز نزد خداوند هست.
بحارالأنوار، ج ۵، ص ۱۴۷، ح ۶.
حديث - ۲۶۹۵
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
عَلَيْکَ بِالدعاءِ لْاِخوانِکَ بِظَهْرِ الْغَيْبِ فَاِنَّهُ يَهيلُ الرِّزقَ؛
پشت سر برادران (ديني) خود دعا کن، که اين کار روزي را به طرف تو سرازير ميکند.
بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۶۰، ح ۱۴
حديث - ۲۶۹۶
ابو عبيده به امام صادقعليهالسلام عرض کرد: دعا کنيد که خداوند روزي مرا دست بندگانش قرار ندهد، امام فرمودند: خداوند چنين کاري نميکند. او روزي بندگانش را در دست يکديگر قرار داده است؛ امّا از خدا بخواه که روزيت را در دست بندگان خوبش قرار دهد، که اين از خوشبختي است.
تحف العقول، ص ۳۶۱
حديث - ۲۶۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلضَّيْفُ يَنْزِلُ بِرِزْقِهِ وَ يَرْتَحِلُ بِذُنوبِ اَهْلِ الْبَيْتِ؛
ميهمان، روزي خود را مي‌آورد و گناهان اهل خانه را مي‌برد
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۴۶۱، ح ۱۴
حديث - ۲۶۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تَتَشاغَلُ عَمّا فُرِضَ عَلَيْکَ بِما قَدْ ضُمِنَ لَکَ فَاِنَّهُ لَيْسَ بِفائتِکَ ما قَدْ قُسِّمَ لَکَ وَ لَسْتَ بِلاحِقٍ ما قد زُويَ عنکَ؛
مبادا با پرداختن به کسب روزي تضمين شده، از آنچه بر تو واجب شده است، با زماني؛ زيرا قسمت تو از روزي ميرسد و آنچه قسمت تو نباشد، به آن دست نمي‌يابي.
بحارالأنوار، ج ۷۷، ص ۱۸۷
حديث - ۲۶۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّ اللَّهَ لَيَبْتَلِي الْعَبْدَ بِالرِّزْقِ لِيَنْظُرَ کَيْفَ يَعْمَلُ فَاِنْ رَضيَ بورِکَ لَهُ وَ اِنْ لَمْ يَرْضَ لَمْ يُبارَکْ لَهُ؛
خداوند انسان را با روزي آزمايش ميکند، تا ببيند چگونه عمل ميکند؛ اگر راضي شود، برکت داده ميشود و اگر راضي نشود، برکت داده نميشود.
کنزالعمال، ح ۷۱۲۱
حديث - ۲۷۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لَمّا قيلَ لَهُ: اُحِبُّ اَنْ يُوَسَّعَ عَلَيَّ فِي الرِّزْقِ؟ - : دُمْ عَلَي الطَّهارَةِ يُوَسَّعَ عَلَيْکَ فِي الرِّزْقِ؛
به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم عرض شد: دوست دارم روزيم زياد شود. فرمودند: پيوسته با وضو باش تا روزيت فراوان شود.
کنزالعمال، ح ۴۴۱۵۴.
حديث - ۲۷۰۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
ما اَنْعَمَ اللَّهُ عَلي عَبْدٍ مِنْ نِعْمَةٍ فَعَرَفَها بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللَّهُ ظاهِراً بِلِسانِهِ فَتَمَّ کَلامُهُ حَتّي يُؤمَرَ لَهُ بِالْمَزيدِ؛
چون خداوند به بنده‌اي نعمت بدهد و او آن را قلباً قدر بشناسد و به زبان سپاس بگويد، سخنش تمام نشده، فرمان افزايش نعمت براي وي صادر ميشود.
کافي، ج ۲، ص ۹۵، ح ۹.
حديث - ۲۷۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْعُسْرُ يُفْسِدُ الاَْخْلاقَ، اَلتَّسَهُّلُ يُدِرُّ الاَْرْزاقَ؛
سختگيري، اخلاق را فاسد، آسان‌گيري روزيها را فراوان ميکند.
غررالحکم، ح ۸۰۲ و ۸۰۳
حديث - ۲۷۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَنْ حَبَسَ عَنْ اَخيهِ المُسْلِمِ شَيئاً مِنْ حَقٍّ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ بَرَکَةَ الرِّزْقِ اِلّا اَنْ يَتوبَ؛
هر کس حقّي از حقوق برادر مسلمان خود را پايمان کند، خداوند برکت روزي را بر او حرام گرداند، مگر آنکه توبه (جبران) کند.
امالي صدوق، ص ۳۵۰، ح ۱.
حديث - ۲۷۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَکْثِروا مِنَ الصَّدَقَةِ تُرزَقُوا؛
صدقه زياد بدهيد، تا خداوند به شما روزي بدهد.
بحارالأنوار، ج ۷۷ ، ص ۱۷۶، ح ۱۰.
حديث - ۲۷۰۵
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
اِنَّ الْعَبْدَ لَيُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُزْوي عَنْهُ الرِّزْقُ؛
بنده گناه ميکند و به سبب آن، روزي از او گرفته ميشود.
کافي، ج ۲، ص ۲۷۰، ح ۸
حديث - ۲۷۰۶
امام حسنعليه‌السلام مي فرمايند:
لَيْسَتِ العِفَّةُ بِدافِعَةٍ رِزْقاً وَ لَا الْحِرْصُ بِجالِبٍ فَضْلاً فَاِنَّ الرِّزْقَ مَقْسومٌ وَ اسْتِعْمالُ الْحِرْصِ اسْتِعْمالُ الْمَآثِمِ؛
نه پاکدامني، روزي را از انسان دور ميکند و نه حرص، روزي زياد مي‌آورد؛ چون روزي قسمت شده است و حرص زدن باعث مبتلا شدن به گناهان ميشود.
تحف العقول، ص ۲۳۴
حديث - ۲۷۰۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ اَرزاقَ الْمُؤمِنينَ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبونَ وَ ذلِکَ اَنَّ الْعَبْدَ اِذا لَمْ يَعْرِفْ وَجْهَ رِزْقِهِ کَثُرَ دُعاؤَهُ؛
خداي عزيز و ارجمند، روزي مؤمنان را از جايي مي‌رساند که فکرش را هم نمي‌کنند. علّتش اين است که وقتي مؤمن نداند روزيش از کجا خواهد رسيد، زياد دعا ميکند.
توحيد صدوق، ص ۴۰۲
حديث - ۲۷۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
يا اَباذَرِّ اِنّي قَد دَعَوتُ اللَّهَ جَلَّ ثَناؤُهُ اَنْ يَجْعَلَ رِزْقَ مَنْ يُحِبُّني کَفافاً وَ اَنْ يُعْطيَ مَنْ يُبْغِضُني کَثْرَهَ الْمالِ وَ الْوَلَدِ؛
اي اباذر! من دعا کردم که خداوند ارجمند ستوده، روزي دوستدار مرا به قدر کفاف عطا کند و به دشمن من، مال و فرزند زياد دهد.
مکارم الأخلاق، ص ۴۶۳.
حديث - ۲۷۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِذا اَبْطَاَتِ الاَْرْزاقُ عَلَيْکَ فَاسْتَغْفِرِ اللَّهَ يُوَسِّعْ عَلَيْکَ فيها؛
هرگاه در روزي تو تأخير و تنگي پديد آمد، از خداوند آمرزش بخواه تا روزي را بر تو فراوان گرداند.
تحف العقول، ص ۱۷۴
حديث - ۲۷۱۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنِ اهتَمَّ لِرِزْقِهِ کُتِبَ عَلَيْهِ خَطيئَةٌ؛
هر کس غم روزي خود را بخورد، برايش يک گناه نوشته ميشود.
امالي طوسي، ص ۳۰۰، ح ۵۹۳
حديث - ۲۷۱۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ رَبَّکُمْ واحِدٌ وَ اِنَّ اَباکُمْ واحِدٌ وَ دينَکُمْ واحِدٌ وَ نَبيَّکُمْ واحِدٌ وَ لا فَضْلَ لِعَرَبيٍّ عَلي عَجَميٍّ وَ لا عَجَميٍّ عَلي عَرَبيٍّ وَ لا اَحْمَرَ عَلي اَسْوَدَ وَ لا اَسْوَدَ عَلي اَحْمَرَ إلّا بِالتَّقْوي؛
پروردگار، پدر، دين و پيامبر شما يکي است، هيچ عربي بر غير عرب و هيچ غير عربي بر عرب و هيچ سرخ پوستي بر سياه پوست و هيچ سياه‌پوستي بر سرخ پوست برتري ندارد، جز به تقوا.
کنزالعمال، ح ۵۶۵۵
حديث - ۲۷۱۲
امام صادقعليهالسلام :
سُئِلَ الْاِمامُ الصّادِقُ‌عليه‌السلام عَنْ قَولِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: اِتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ. قال: يُطاعُ فَلا يُعْصي، وَ يُذْکَرُ فَلا يُنْسي، وَ يُشْکَرُ فَلا يُکْفَرُ؛
از امام صادقعليهالسلام درباره آيه «تقواي الهي پيشه کنيد چنان که حق اوست» پرسيده شد. فرمودند: از خداوند، اطاعت شود و نافرماني نشود، ياد شود و فراموش نشود و شکرگزاري گردد و کفران نگردد.
معاني الأخبار، ص ۲۴۰
حديث - ۲۷۱۳
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِعْمَلْ بِفَرائِضِ اللَّهِ تَکُنْ اَتْقَي النَّاسِ؛
به واجبات خدا عمل کن، تا با تقواترين مردم باشي.
کافي، ج ۲، ص ۸۲ ، ح ۴.
حديث - ۲۷۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
جِماعُ التَّقْوي في قولِهِ تَعالي: اِنَّ اللَّهَ يَاْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْاِحْسانِ؛
عصاره تقوا در اين گفته خداوند آمده است: خداوند به عدالت و نيکي فرمان ميدهد.
مشکاةالأنوار، ص ۹۵.
حديث - ۲۷۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
تَمامُ التَّقْوي اَنْ تَتَعَلَّمَ ما جَهِلْتَ وَ تَعْمَلَ بِما عَلِمْتَ؛
تمام تقوا اين است که آنچه را نميداني بياموزي و بدانچه ميداني عمل کني.
تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۲۰
حديث - ۲۷۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَتْقَي النَّاسِ مَنْ قالَ الْحَقَّ فيما لَهُ وَ عَلَيْهِ؛
با تقواترين مردم، کسي است که حق را بگويد؛ به سودش باشد يا به ضررش.
من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۳۹۵، ح ۵۸۴۰
حديث - ۲۷۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
سُئِلَ رَسولُ اللَّه‌صلي الله عليه وآله: مَنْ اَتْقَي النَّاسِ؟ قال: آمَرُهُمْ بِالْمَعْروفِ وَ اَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ اَوْصَلُهُمْ لِلرَّحِمِ؛
از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سؤال شد: با تقواترين مردم کيست؟ فرمودند: کسي که بيشتر امر به معروف و نهي از منکر و صله رحم نمايد.
کنزالعمال، ح ۸۴۷۴
حديث - ۲۷۱۸
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ اَحَبَّ اَنْ يَکونَ اَتْقَي النَّاسِ فَلْيَتَوَکَّلْ عَلَي اللَّهِ؛
هر کس دوست دارد با تقواترين مردم باشد، بايد به خدا توکل کند.
من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۴۰۰، ح ۵۸۵۸
حديث - ۲۷۱۹
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا يَکونُ الرَّجُلُ مِنَ الْمُتَّقينَ حَتّي يُحاسِبَ نَفْسَهُ اَشَدَّ مِنْ مُحاسَبَةِ الشَّريکِ شَريکَهُ فَيَعْلَمَ مِنْ اَيْنَ مَطْعَمُهُ وَ مِنْ اَيْنَ مَشْرَبُهُ وَ مِنْ اَيْنَ مَلْبَسُهُ اَمِنْ حِلٍّ اَمْ مِنْ حَرامٍ؛
از تقوا پيشگان نيست مگر کسي که از خود سختتر از حسابرسي شريک از شريک، حساب کشي کند و بداند که خوراک، آشاميدني و لباسش از کجا آمده، آيا از حلال است يا حرام؟
مکارم الاخلاق، ص ۴۶۸.
حديث - ۲۷۲۰
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ اَرادَ اَنْ يَکونَ اَعَزَّ النَّاسِ فَلْيَتَّقِ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ؛
هر کس ميخواهد عزيزترين مردم باشد، بايد تقواي الهي پيشه کند.
کنزالفوائد، ص ۱۶۴
حديث - ۲۷۲۱
امام عليعليهالسلام :
وَ اللَّهِ ما أري عَبْداً يَتَّقي تَقْويً تَنْفَعُهُ حَتَّي يَخْزِنَ لِسانَهُ؛
به خدا سوگند، بنده با تقوايي را نمي‌شناسم که تقوايش او را سود دهد مگر آن که زبانش را نگه دارد.
نهج البلاغه، خطبه ۱۷۶
حديث - ۲۷۲۲
امام عليعليهالسلام :
اِنَّ التَّقْوي مُنْتَهي رِضَي اللَّهِ مِنْ عِبادِهِ وَ حاجَتُهُ مِنْ خَلْقِهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذي اِنْ اَسْرَرْتُمْ عَلِمَهُ وَ اِنْ اَعْلَنْتُمْ کَتَبَهُ؛
نهايت خشنودي خداوند از بندگانش و خواسته او از آفريدگانش، تقواست، پس نسبت به خداوندي که اگر پنهان کنيد مي‌داند و اگر آشکار سازيد مي‌نويسد تقوا داشته باشيد.
غررالحکم، ح ۳۶۲۰
حديث - ۲۷۲۳
امام عليعليهالسلام :
خُلُوُّ الْقَلْبِ مِنَ التَّقْوي يَمْلَؤُهُ مِنْ فِتَنِ الدُّنْيا؛
دلي که از تقوا خالي باشد، فتنه‌هاي دنيا آن را پُر کند.
غررالحکم، ح ۵۰۷۸
حديث - ۲۷۲۴
امام عليعليهالسلام :
اَلْمُتَّقونَ اَنْفُسَهُمْ عَفيفَةٌ وَ حاجاتُهُمْ خَفيفَةٌ وَ خَيْراتُهُمْ مَأْمولَةٌ وَ شُرورُهُمْ مَأْمونَةٌ؛
تقوا پيشگان، پاکدامن و کم خرج و زحمت‌اند و مردم به خيرشان اميد دارند و از شرّشان در امانند.
غررالحکم، ح ۱۹۳۱.
حديث - ۲۷۲۵
امام عليعليهالسلام :
اَلتَّقيُّ سابِقٌ اِلي کُلِّ خَيْرٍ؛
تقوا پيشه، براي انجام هر کار خيري سبقت مي‌گيرد.
کنزالفوائد، ص ۱۲۸
حديث - ۲۷۲۶
امام عليعليهالسلام :
لَوْ اَنَّ السَّماواتِ وَ الاَْرْضَ کانَتا عَلي عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَي اللَّهَ لَجَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْهُما مَخْرَجاً وَ رَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ؛
اگر آسمانها و زمين بر بنده‌اي بسته شوند و او تقواي الهي پيشه کند، خداوند حتماً راهي براي او مي‌گشايد و از جايي که گمان ندارد، روزي‌اش ميدهد.
غررالحکم، ح ۷۵۹۹.
حديث - ۲۷۲۷
امام عليعليهالسلام :
لِلْمُتَّقي ثَلاثُ عَلاماتٍ: اِخْلاصُ الْعَمَلِ وَ قِصَرُ الاَْمَلِ وَ اغْتِنامُ الْمُهَلِ؛
تقواپيشه، سه نشانه دارد: اخلاص در عمل، کوتاهي آرزو، و غنيمت شمردن فرصت‌ها.
غررالحکم، ح ۷۳۷۰
حديث - ۲۷۲۸
امام عليعليهالسلام :
اَلْمُتَّقي مَيِّتَةٌ شَهْوَتُهُ مَکْظومٌ غَيْظُهُ فِي الرَّخاءِ شَکورٌ وَ فِي الْمَکارِهِ صَبورٌ؛
تقواپيشه، هوا و هوسش مرده، خشمش فرو خورده، در آسايش شکرگزار و در سختيها صبور است.
غررالحکم، ح ۱۹۹۸
حديث - ۲۷۲۹
امام عليعليهالسلام :
سادَةُ اَهْلِ الْجَنَّةِ الاَْتْقياءُ الاَْبْرارُ؛
سروران اهل بهشت، تقوا پيشگان نيکوکارند.
غررالحکم، ح ۵۵۹۹.
حديث - ۲۷۳۰
امام حسن مجتبيعليه‌السلام :
زَوِّجْها مِنْ رَجُلٍ تَقيٍّ فَاِنَّهُ اِنْ اَحَبَّها اَکْرَمَها وَ اِنْ اَبْغَضَها لَمْ يَظْلِمْها؛
دخترت را به ازدواج مردي با تقوا درآور؛ زيرا اگر دخترت را دوست داشته باشد، گرامي‌اش مي‌دارد و اگر دوستش نداشته باشد به او ظلم نميکند.
مکارم الاخلاق، ص ۲۰۴
حديث - ۲۷۳۱
امام باقرعليه‌السلام :
اِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقي بِالتَّقْوي عَنِ الْعَبْدِ ما عَزُبَ عَنْهُ عَقْلُهُ وَ يُجَلّي بِالتَّقْوي عَنْهُ عَماهُ وَ جَهْلَهُ؛
خداوند عزوجل به وسيله تقوا، انسان را از آنچه عقلش به آن نمي‌رسد حفظ ميکند و کور دلي و ناداني او را بر طرف مي‌سازد.
کافي، ج ۸ ، ص ۵۲، ح ۱۶.
حديث - ۲۷۳۲
امام باقرعليه‌السلام :
اِنَّ اَهْلَ التَّقْوي هُمُ الاَْغْنياءُ اَغْناهُمُ الْقَليلُ مِنَ الدُّنْيا، فَمَؤُونَتُهُمْ يَسيرَةٌ اِنْ نَسيتَ الْخَيْرَ ذَکَّروکَ وَ اِنْ عَمِلْتَ بِهِ اَعانوکَ؛
ثروتمندان واقعي همان تقواپيشگانند که اندک دنيا آنان را بي‌نياز کرده و کم خرجند. اگر خير و خوبي را فراموش کني، به يادت مي‌آورند و اگر به آن عمل نمايي ياري‌ات مي‌رسانند.
تحف العقول، ص ۲۸۷.
حديث - ۲۷۳۳
امام صادقعليهالسلام :
اِتَّقِ اللَّهَ حَيْثُ کُنْتَ فَاِنَّکَ لا تَسْتَوْحِشُ؛
در هر حال که هستي تقواي الهي پيشه کن تا هرگز احساس هراس و وحشت نکني.
تفسير علي بن ابراهيم، ج ۲ ، ص ۱۴۷.
حديث - ۲۷۳۴
اِتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا زَيْناً وَ لا تَکونُوا شَيْناً؛
تقواي الهي پيشه کنيد و مايه افتخار و آبرو باشيد نه مايه ننگ و شرمندگي.
تحف العقول، ص ۴۸۸.
حديث - ۲۷۳۵
امام عليعليهالسلام :
اي بندگان خدا، شما را به تقواي الهي سفارش ميکنم، که تقوا مهار است و مايه دوام، پس به ريسمان‌هاي استوار آن درآويزيد و به حقايق آن چنگ زنيد. که شما را به نهانگاه‌هاي خوشي و سرزمين‌هاي گشايش و پناهگاه‌هاي امن و منزلگاه‌هاي عزّت، رهنمون خواهد شد.
نهج البلاغه، خطبه ۱۸۶
حديث - ۲۷۳۶
امام عليعليهالسلام :
اِنَّ مَنْ صَرَّحَتْ لَهُ الْعِبَرُ عَمّا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْمَثُلاتِ حَجَزَتْهُ التَّقْوي عَنْ تَقَحُّمِ الشُّبُهاتِ؛
آن کس که حوادث عبرت‌آموز روزگار را به چشم ببيند و از آن پند پذيرد، تقوا او را از آلوده شدن به کارهاي شبهه‌ناک باز مي‌دارد.
نهج البلاغه، از خطبه ۱۶
حديث - ۲۷۳۷
امام عليعليهالسلام :
اِعْلَمُوا عبِادَ اللَّهِ اَنَّ التَّقْوي دارُ حِصْنٍ عَزيزٍ، وَ الْفُجورَ دارُ حِصْنٍ ذَ ليلٍ لا يَمْنَعُ اَهْلَهُ وَ لا يُحْرِزُ مَنْ لَجَاَ اِلَيْهِ اَلا وَ بِالتَّقْوي تُقْطَعُ حُمَّةُ الْخَطايا؛
اي بندگان خدا، بدانيد که تقوا پناهگاهي نفوذناپذير و استوار است و بدکاري و گناه، پناهگاهي سست، که هر کس به آن پناه ببرد از آسيب در امان نمي‌ماند. آگاه باشيد که با تقوا مي‌توان تَب گناهان را قطع کرد.
نهج البلاغه، از خطبه ۱۵۷.
حديث - ۲۷۳۸
امام عليعليهالسلام :
(اَلْمُتَّقونَ) لا يَرْضَوْنَ مِنْ اَعْمالِهِمُ القَليلَ، وَ لا يَسْتَکْثِرونَ الْکَثيرَ، فَهُمْ لاَِنْفُسِهِمْ مُتَّهِمونَ وَ مِنْ اَعْمالِهِمْ مُشْفِقونَ؛
تقواپيشگان، از کار کمِ خود راضي نيستند و کارهاي زياد خود را، بسيار نمي‌شمارند، در نتيجه خودشان را زير سؤال برده و محاکمه مي‌کنند و از کردار خود بيمناک‌اند.
نهج البلاغه، از خطبه ۱۸۴
حديث - ۲۷۳۹
امام عليعليهالسلام :
اِتَّقُوا اللَّهَ في عِبادِهِ وَ بِلادِهِ فَاِنَّکُمْ مَسْؤولونَ حَتّي عَن البِقاعِ وَ الْبَهائِمِ؛
تقواي الهي را درباره بندگان خدا و شهرهاي او رعايت کنيد؛ زيرا حتي از اماکن و حيوانات از شما سؤال خواهد شد.
نهج البلاغه، از خطبه ۱۶۶
حديث - ۲۷۴۰
امام عليعليهالسلام :
مَنِ اتَّقَي اللَّهَ اَحَبَّهُ النَّاسُ؛
هر کس تقواي الهي پيشه کند، مردم او را دوست خواهند داشت.
کشف الغمه، ج ۳، ص ۱۳۹
حديث - ۲۷۴۱
امام عليعليهالسلام :
اَلْمُتَّقونَ اَنْفُسُهُمْ قانِعَةٌ وَ شَهَواتُهُمْ مَيِّتَةٌ وَ وُجوهُهُم مُسْتَبْشِرَةٌ وَ قُلوبُهُمْ مَحْزُونَةٌ؛
تقواپيشگان، نَفْسي قانع، هوا و هوسي فروخفته، رويي گشاده و دلي اندوهگين دارند.
غررالحکم، ح۱۹۳۲.
حديث - ۲۷۴۲
امام عليعليهالسلام :
خَيْرُ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ في خَصْلَتَيْنِ الْغِني وَ التُّقي وَ شَرُّ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ في خَصْلَتَيْنِ الْفَقْرِ وَ الْفُجورِ؛
خير دنيا و آخرت در دو خصلت بي نيازي و تقواست و شر دنيا و آخرت در دو خصلت نيازمندي و گناه است.
نهج‌البلاغه ابن‌ابي‌الحديد، ج۲۰، ص۳۰۱، ح۴۴۶.
حديث - ۲۷۴۳
امام باقرعليه‌السلام :
وَ اللَّهِ ما شيعَتُنا اِلّا مَنِ اتَّقيَ اللَّهَ وَ اَطاعَهُ؛
به خدا سوگند، شيعه ما فقط کسي است که تقواي الهي دارد و خدا را اطاعت ميکند.
کافي، ج ۲، ص ۷۴، ح ۳.
حديث - ۲۷۴۴
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ قَلَّ طَعْمُهُ صَحَّ بَدَنُهُ وَ مَنْ کَثُرَ طَعْمُهُ سَقُمَ بَدَنُهُ وَ قَسا قَلْبُهُ؛
هر کس کم بخورد، سالم مي‌ماند و هر کس زياد بخورد تنش بيمار ميشود و قساوت قلب پيدا ميکند.
نهج الفصاحه، ح ۲۷۷۹.
حديث - ۲۷۴۵
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ اَرادَ اَنْ تُسْتَجابَ دَعْوَتُهُ وَ اَنْ تُـکْشَفَ کُرْبَتُهُ فَلْيُفَرِّجْ عَنْ مُعْسِرٍ ؛
هر کس ميخواهد دعايش مستجاب شود و غمش از بين برود، بايد گره از کار تنگدستي باز کند.
نهج الفصاحه، ح ۲۹۶۱.
حديث - ۲۷۴۶
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ ضارَّ ضارَّ اللّهُ بِهِ وَ مَنْ شاقَّ شاقَّ اللّهُ عَلَيْهِ؛
هر کس به ديگران ضرر برساند، خداوند به او ضرر مي‌زند و هر کس سختگيري کند، خداوند به او سخت مي‌گيرد.
نهج الفصاحه، ح ۳۰۳۰.
حديث - ۲۷۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
قيمَةُ کُلِّ امْرِي‌ءٍ ما يُحْسِنُهُ ؛
ارزش هر کس به اندازه خوبي‌هاي اوست.
نهج البلاغه، حکمت ۸۱
حديث - ۲۷۴۸
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
آيا شما را از چيزي خبر ندهم که اگر به آن عمل کنيد، شيطان از شما دور شود، چندان که مشرق از مغرب دور است؟ عرض کردند: چرا. فرمودند: روزه روي شيطان را سياه ميکند، صدقه پشت او را مي‌شکند، دوست داشتن براي خدا و هم ياري در کار نيک، ريشه او را ميکند و استغفار شاهرگش را مي‌زند.
امالي صدوق، ص ۱۱۷
حديث - ۲۷۴۹
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يا عَليُّ اِذا حَضَرَ وَقْتُ صَلاتِکَ فَتَهَيَّأْ لَها وَ اِلاّ شَغَلَکَ الشَّيْطانُ وَ اِذا نَوَيْتَ خَيْرا فَعَجِّلْ وَ اِلاّ مَنَعَکَ الشَّيْطانُ عَنْ ذلِکَ ؛
اي علي! هرگاه وقت نمازت رسيد، آماده آن شو وگرنه شيطان تو را سرگرم ميکند و هرگاه قصد [کار] خيري کردي شتاب کن وگرنه شيطان تو را از آن باز مي‌دارد.
ميراث حديث - شيعه ، ج ۲، ص ۲۰، ح ۱۸
حديث - ۲۷۵۰
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
هيچ نيکوکار و بدکاري نيست، مگر اينکه در روز قيامت، خودش را سرزنش ميکند. اگر خيري انجام داده باشد، مي‌گويد: چرا به آن نيفزودم و اگر شرّي مرتکب شده باشد، مي‌گويد: اي کاش مرتکب نمي‌شدم، همچون آدمعليه‌السلام که خود را همواره به خاطر کاري که باعث بيرون شدنش از بهشت شد، سرزنش ميکند.
بحارالأنوار، ج ۷، ص ۲۹.
حديث - ۲۷۵۱
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند :
و ما مِنْ عَبْدٍ يَبْخَلُ بِنَفَقَةٍ يُنْفِقُها فيما يُرْضِي اللّهَ اِلاَّ ابْتُليَ بِاَنْ يُنْفِقَ اَضْعافَها فيما اَسْخَطَ اللّهَ؛
هر کس از خرج کردن مالي در راه خداپسندانه بخل ورزد، چند برابر آن را در راه غير خداپسندانه هزينه خواهد کرد.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۷۳، ح ۱۲
حديث - ۲۷۵۲
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
قَلْبٌ لَيْسَ فيهِ شَيْءٌ مِنَ الْحِکْمَةِ کَبَيْتٍ خَرِبَ فَتَعَلَّموا وَ عَلِّموا وَ تَفَقَّهوا وَ لا تَموتوا جُهّالاً فَاِنَّ اللّهَ لا يَعْذِرُ عَلَي الْجَهْلِ؛
دلي که در آن حکمتي نيست، مانند خانه ويران است، پس بياموزيد و آموزش دهيد، بفهميد و نادان نميريد. براستي که خداوند، بهانه‌اي را براي ناداني نمي‌پذيرد.
کنزالعمال، ح ۲۸۷۵۰
حديث - ۲۷۵۳
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ اقْتَصَدَ اَغْناهُ اللّهُ وَ مَنْ بَذَّرَ اَفْقَرَهُ اللّهُ وَ مَنْ تَواضَعَ رَفَعَهُ اللّهُ وَ مَنْ تَجَبَّرَ قَصَمَهُ اللّهُ؛
هر کس ميانه‌روي کند، خداوند بي‌نيازش سازد و هر کس ريخت و پاش نمايد، خداوند نادارش کند، هر کس فروتني پيشه کند، خداوند بلندش نمايد و هر کس بزرگي کند، خداوند خُردش نمايد.
نهج الفصاحه، ح ۲۹۳۹
حديث - ۲۷۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
مَنْ کانَ فيهِ ثَلاثٌ سَلِمَتْ لَهُ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةُ: يَأْمُرُ بِالْمَعْروفِ وَ يَأْتَمِرُ بِهِ وَ يَنْهي عَنِ الْمُنْکَرِ وَ يَنْتَهي عَنْهُ وَ يُحافِظُ عَلي حُدودِ اللّهِ جَلَّ وَ عَلا ؛
هر کس سه خصلت داشته باشد، دنيا و آخرتش سالم مي‌ماند: به خوبي فرمان دهد و خود به آن عمل کند، از زشتي باز دارد و خود از آن باز ايستد و از حدود الهي پاسداري کند.
غررالحکم، ح ۹۰۷۶
حديث - ۲۷۵۵
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ الْتَمَسَ رِضَي اللّهِ بِسَخَطِ النّاسِ رَضيَ اللّهُ عَنْهُ وَ اَرْضي عَنْهُ النّاسَ وَ مَنِ الْتَمَسَ رِضَي النّاسِ بِسَخَطِ اللّهِ سَخِطَ اللّهُ عَلَيْهِ وَ اَسْخَطَ عَلَيْهِ النّاسَ؛
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هر کس رضاي خدا به خشم مردم جويد، خداوند از او خشنود شود و مردم را از او خشنود کند و هر کس رضاي مردم را به خشم خدا جويد، خداوند بر او خشم گيرد و مردم را از او خشمگين کند.
نهج الفصاحه، ح ۲۷۸۳
حديث - ۲۷۵۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اَوْحَي اللّهُ عَزَّوَجَلَّ اِلي مُوسيعليه‌السلام يا مُوسي لا تَفْرَحْ بِکَثْرَةِ الْمالِ وَ لا تَدَعْ ذِکْري عَلي کُلِّ حالٍ فَاِنَّ کَثْرَةَ الْمالِ تُنْسِي الذُّنوبَ وَ اِنَّ تَرْکَ ذِکري يُقْسِي الْقُلوبَ ؛
خداي عزّوجلّ به موسيعليه‌السلام وحي کرد: اي موسي! به زيادي ثروت شاد مشو و در هيچ حالي مرا فراموش مکن، زيرا با زيادي ثروت گناهان فراموش ميشود و از ياد بردن من قساوت قلب مي‌آورد.
کافي، ج ۴، ص ۴۹۷، ح ۷.
حديث - ۲۷۵۷
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ اشْتاقَ اِلَي الْجَنَّةِ سارَعَ اِلَي الْخَيْراتِ وَ مَنْ اَشْفَقَ مِنَ النّارِ لَهي عَنِ الشَّهَواتِ؛
هر کس مشتاق بهشت است، به سوي نيکيها مي‌شتابد و هر کس از جهنم بترسد، از هوا و هوس روي مي‌گرداند.
نهج الفصاحه، ح ۲۷۶۸.
حديث - ۲۷۵۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
خداوند تبارک و تعالي آفريدگانش را بيهوده نيافريده و آنها را رها نکرده است. بلکه آنها را براي آشکار ساختن تواناييش آفريده و به فرمانبريش مکلفشان نموده است تا با آن، خشنودي خود را نصيب آنان کند. نيز آنها را نيافريده تا از آنها سودي ببرد و نه ضرري را برطرف سازد، بلکه آنها را آفريده تا سودي به آنان برساند و به نعمت برساندشان.
نورالثقلين، ج ۳ ، ص ۵۶۶، ح ۱۶۶.
حديث - ۲۷۵۹
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ يَغْفِرْ يَغْفِرِ اللّهُ لَهُ وَ مَنْ يَعْفُ يَعْفُ اللّهُ عَنْهُ؛
هر کس از خطاها درگذرد، خدايش از او درگذرد و هر کس گذشت کند خدا نيز از او گذشت کند.
نهج الفصاحه، ح ۲۸۰۹.
حديث - ۲۷۶۰
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ حُرِمَ الرِّفْقَ فَقَدْ حُرِمَ الْخَيْرَ کُلَّهُ ؛
هر کس از مدارا بي‌بهره باشد، از همه خوبيها بي‌بهره مانده است.
نهج الفصاحه، ح ۳۰۵۷.
حديث - ۲۷۶۱
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند :
فَاَمّا حَقُّ اللّهِ الاَْکْبَرُ فَاِنَّکَ تَعْبُدُهُ لا تُشْرِکُ بِهِ شَيْئا فَاِذا فَعَلْتَ ذلِکَ بِاِخْلاصٍ جَعَلَ لَکَ عَلي نَفْسِهِ اَنْ يَکْفيَکَ اَمْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ وَ يَحْفَظَ لَکَ ما تُحِبُّ مِنْها ؛
حق بزرگتر خداوند اين است که او را بپرستي و چيزي را با او شريک نسازي، که اگر خالصانه چنين کني، خداوند کار دنيا و آخرتت را کفايت ميکند و آنچه را دوست داري برايت نگه مي‌دارد.
تحف العقول، ص ۲۵۶
حديث - ۲۷۶۲
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند :
اِتَّخِذُوا عِنْدَ الْفُقَراءِ اَيادي فَاِنَّ لَهُمْ دَوْلَةٌ يَوْمَ الْقيامَةِ؛
[با نيکي و کمک به نيازمندان] نزد آنان جايگاهي براي خود بيابيد، که آنان روز قيامت مقام و منزلتي دارند.
کنزالعمال، ح ۱۶۵۸۲
حديث - ۲۷۶۳
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّما مَثَلُ اَهْلِ بَيْتي فيکُمْ کَمَثَل سَفينَةِ نوحٍعليه‌السلام مَنْ دَخَلَها نَجا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْها غَرِقَ؛
مَثَلِ اهل بيت من، همانند کشتي نوح است که هر کس سوار آن شد، نجات يافت و هر کس رهايش کرد، غرق گرديد.
امالي طوسي ، ص ۳۴۹، ح ۷۲۱
حديث - ۲۷۶۴
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ دَفَعَ غَضَبَهُ دَفَعَ اللّهُ عَنْهُ عَذابَهُ وَ مَنْ حَفِظَ لِسانَهُ سَتَرَ اللّهُ عَوْرَتَهُ؛
هر کس خشمش را برطرف سازد، خداوند کيفرش را از او بردارد و هر کس زبانش را نگه دارد، خداوند عيبش را بپوشاند.
نهج الفصاحه، ح ۳۰۰۴.
حديث - ۲۷۶۵
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنِ انْقَطَعَ اِلَي اللّهِ کَفاهُ اللّهُ کُلِّ مَؤُنَةٍ وَ رَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَنِ انْقَطَعَ اِلَي الدُّنْيا وَکَلَهُ اللّهُ اِلَيْها؛
هر کس از غير خدا بِبُرد، خداوند، هزينه زندگي او را تأمين ميکند و از جايي که انتظار ندارد، روزي‌اش ميدهد؛ امّا هر کس چشم اميدش به دنيا باشد، خداوند، او را به دنيا وا مي‌گذارد.
نهج الفصاحه، ح ۲۷۹۶.
حديث - ۲۷۶۶
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
في تَفْسير آيَةِ «مَنْ عَمِلَ صالِحا مِنْ ذَکَرٍ اَوْ اُنْثي وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فلَنُحيَينَّهُ حَياةً طَيِّبَةً وَ لَنَجْزيَنَّهُمْ اَجْرَهُمْ بِاَحْسَنِ ما کانوا يَعْمَلونَ»اَلْقَناعَةُ وَ الرِّضا بِما قَسَمَ اللّهُ؛
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در تفسير آيه «هر مؤمني مرد يا زن کار نيکي انجام دهد، قطعا او را با زندگي پاکيزه‌اي، حيات مي‌بخشيم و مسلما به آنان بهتر از آنچه انجام داده‌اند پاداش خواهيم داد» مي فرمايند:زندگي پاک، يعني قناعت و رضايت به آنچه خداوند مقدّر نموده است.
مجمع البيان، ج ۶ ، ص ۱۹۸.
حديث - ۲۷۶۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
مِنْ کَفّاراتِ الذُّنوبِ الْعِظامِ: اِغاثَةُ الْمَلْهوفِ وَ التَّنْفيسُ عَنِ الْمَکْروبِ؛
ياري رساندن به ستمديده فرياد خواه و شاد کردن غمناک، از کفّاره‌هاي گناهان بزرگ است.
نهج البلاغه، حکمت ۲۴
حديث - ۲۷۶۸
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يا عَليُّ اَصْدُقْ وَ اِنْ ضَرَّک فِي الْعاجِلِ فَاِنَّهُ يَنْفَعُکَ فِي الآْجِلِ وَ لا تَـکْذِبْ وَ اِنْ يَنْفَعُکَ فِي الْعاجِلِ فَاِنَّهُ يَضُرُّک فِي الآْجِلِ ؛
اي علي! راست بگو اگر چه اکنون به ضررت باشد، ولي در آينده به نفع توست و دروغ نگو، اگر چه در حال حاضر به نفعت باشد ولي در آينده به ضرر توست.
ميراث حديث - شيعه، ج ۲ ، ص ۲۷، ح ۶۵
حديث - ۲۷۶۹
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند :
فاِنّي لَمْ اَرَ شَيْئا قَطُّ اَشَدَّ طَـلَبا وَ لا اَسْرَعَ دَرْکا مِنْ حَسَنَةٍ مُحْدَثَةٍ لِذَنْبٍ قَديمٍ؛
هرگز جوينده‌اي يابنده‌تر از کار نيک امروز که گناه قديم را مي‌يابد [و پاک ميکند[ نديده‌ام.
علل الشرايع، ج ۲، ص ۵۹۹، ح ۴۹.
حديث - ۲۷۷۰
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ نَفَّسَ مِنْ مُسْلِمٍ کُرْبَةً مِنْ کُرَبِ الدُّنْيا نَفَّسَ اللّهُ عَنْهُ کُرْبَةً مِنْ کُرَبِ يَوْمِ الْقيامَةِ وَ مَنْ يَسَّرَ عَلي مُعْسِرٍ يَسَّرَ اللّهُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ وَ مَنْ سَتَرَ عَلي مُسْلِمٍ سَتَرَ اللّهُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؛
هر کس غمي از غمهاي دنيا را از مسلماني برطرف نمايد، خداوند غمي از غمهاي روز قيامت را از او برطرف کند و هر کس بر شخص تنگدستي آسان بگيرد، خداوند در دنيا و آخرت بر او آسان گيرد و هر کس راز مسلماني را بپوشاند، خداوند در دنيا و آخرت راز پوش وي شود.
نهج الفصاحه، ح ۲۷۵۶.
حديث - ۲۷۷۱
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ عَيَّرَ اَخاهُ بِذَنْبٍ لَمْ يَمُتْ حَتّي يَعْمَلَهُ؛
هر کس برادر [ديني] خود را به گناهي سرزنش کند، نميرد، مگر آنکه مرتکب آن شود.
نهج الفصاحه، ح ۲۹۲۰.
حديث - ۲۷۷۲
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ اَطْعَمَ مُسْلِما جائِعا اَطْعَمَهُ اللّهُ مِنْ ثِمارِ الْجَنَّةِ؛
هر کس مسلمان گرسنه‌اي را غذا بدهد، خداوند از ميوه‌هاي بهشت به او بخوراند.
نهج الفصاحه، ح ۲۹۵۱.
حديث - ۲۷۷۳
حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا تَلاقَيتُمْ فَتَلاقُوا بِالتَّسْليمِ وَ التَّصافُحِ، وَ إذا تَفَرَّقْتُمْ فَتَفَرَّقُوا بِإلاسْتِغْفارِ؛
هنگام برخورد و ملاقات با يکديگر، سلام و مصافحه نمائيد و موقع جدا شدن، براي همديگر طلب آمرزش کنيد.
أمالي طوسي: ج ۱، ص ۲۱۹
حديث - ۲۷۷۴
حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنَّ أعْجَزَ النّاسِ مَنْ عَجَزَعَنِ الدُّعاءِ، وَ إنَّ أبْخَلَ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلام؛
عاجز و ناتوان‌ترين افراد کسي است که از دعا و مناجات با خداوند ناتوان و محروم باشد، و بخيل‌ترين اشخاص کسي خواهد بود که از سلام کردن خودداري کند.
بحارالأنوار: ج ۹۰، ص ۲۹۱، ح ۱۱
حديث - ۲۷۷۵
حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثَلاثَهٌ أخافُهُنَّ عَلي اُمتَّي: ألضَّلالَهُ بَعْدَ الْمَعْرِفَهِ، وَ مُضِلاّتُ الْفِتَنِ، وَ شَهْوَهُ الْبَطْنِ وَ الْفَرْجِ؛
در سه چيز براي امّت خود احساس خطر ميکنم: گمراهي، بعد از آن که هدايت و معرفت پيدا کرده باشند. گمراهيها و لغزشهاي به وجود آمده از فتنه‌ها. مشتهيات شکم، و آرزوهاي نفساني و شهوت‌پرستي.
بحارالأنوار: ج ۱۰، ص ۳۶۸، ح ۱۵
حديث - ۲۷۷۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
هر که از بلايي که به او مي رسد بترسد و درباره آن به دعا پيشي بگيرد، خداوند عزوجل هرگز آن بلا را بدو نشان ندهد.
( ثواب الأعمال : ص ۱۵۳ )
حديث - ۲۷۷۷
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
بر شما باد دعا کردن ؛ چرا که دعا براي خدا و درخواست از خدا بلا را برگرداند [حتي] در حالي که تقدير و قضا شده باشد و جز امضاي آن باقي نمانده بشد. پس هرگاه از خداوند عزوجل دعا و درخواست شد، بي درنگ بلا را برگرداند.
( الکافي : ج ۲ ص ۴۷۲ ح ۳ )
حديث - ۲۷۷۸
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بلا همانند قنديل ها بين آسمان و زمين آويزان است، هرگاه بنده عافيت را از پروردگارش بخواهد، خداي متعال بلا را از او برگرداند، [حتي] در حالي که براي او قطعي شده باشد.
( کنز العمال : ج ۷ ص ۸۲۵ ح ۲۱۵۶۰ )
حديث - ۲۷۷۹
هر آينه بلا به بنده نزديک مي گرد د، آن گاه بنده از خدا عافيت مي خواهد و خدا را ياد مي کند و عافيت را حفظ مي کند. و دعا و بلا تا روز رستاخيز با هم توافق دارند.
(کنز العمال : ج ۲ ص ۷۶ ح ۳۲۰۸ )
حديث - ۲۷۸۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
هر کس از بلايي که به او مي رسد بترسد و درباره [دفع] آن به دعا برخيزد خداوند هرگز آن بلا را بدو نشان ندهد.
( الدعوات : ص ۲۱ ح ۲۲ )
حديث - ۲۷۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
طوفان هاي بلا را با دعا دفع کنيد؛ [زيرا] کسي که به بلاي سخت گرفتار شده از [فرد] تندرستي که از بلا در امان نمي باشد به دعا نيازمند تر نيست.
( الدعوات : ص ۲۱ ح ۲۱ )
حديث - ۲۷۸۲
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
از قرائت [سوره] زلزال ملول نشويد؛ زيرا کسي که در مستحباتش آن را قرائت نمايد ، خداوند عزوجل هرگز زلزله اي بدو نرساند و با آن و [نيز] با صاعقه و آفتي از آفات دنيا نميرد تا اين که [ به طور عادي ] بميرد.
( بحار الانوار : ج۵۶ ص ۳۵۶ )
حديث - ۲۷۸۳
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هرگاه مردم منکر را ببينند ولي آن را تغيير ندهند، نزديک است که خداوند کيفرش را فراگيرشان کند.
( کنز العمال: ج ۳ ص ۷۰ ح ۵۵۳۵ )
حديث - ۲۷۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اي مردم! همانا خداوند عزوجل عوام را به سبب گناه خواص کيفر نکند [البته] اگر خواص بدون اين که عوام بدانند در پنهاني کار منکر انجام دهند. [اما] اگر خواص آشکارا مرتکب منکر شوند و عوام آن را تغيير ندهند ، هر دو گروه از ناحيه‌ي خداوند عزوجل سزاوار کيفر مي‌گردند.
( ميزان الحکمة : ج ۱ ص ۷۶۳ )
حديث - ۲۷۸۵
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر گاه بنده پنهاني گناه کند ، جز گنه کار را آسيب نرساند. و هرگاه آشکارا آن را انجام دهد و مورد نکوهش قرار نگيرد ، همه را آسيب رساند.
( وسائل الشيعه ج ۹ ص ۳۱ ح ۱۱۴۴۸ )
حديث - ۲۷۸۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اي مفضل ! بينديش اگر کسي گفت : چرا اين زمين مي لرزد؟ ( در پاسخ ) به او گفته شود : زلزله و مانند آن ، پند و هشدارهايي است که مردم را تهديد مي کند تا رعايت کنند و از گناهان دست بردارند.
( ميزان الحکمة : ج ۱ ص ۵۹ )
حديث - ۲۷۸۷
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
در امت من زلزله اي رخ مي دهد که در آن ده هزار ، بيست هزار ، سي هزار نفر نابود مي شوند. (خداوند) آن را براي پرهيز کاران پند ، براي مومنان رحمت ، و براي کافران عذاب قرار مي دهد.
( کنز العمال : ج ۴۱ ص ۵۶۷ ح ۳۹۶۱۵ )
حديث - ۲۷۸۸
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هرگاه دعا اندک شود ، بلا نازل گردد.
( مستدرک الوسائل : ج ۵ ص ۱۷۹ ح ۵۶۱۶ )
حديث - ۲۷۸۹
حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بَکِرُّوا بِالصَّدَّقَهِ، فَإنَّ الْبَلاءَ لا يتَخَطاّها؛
صبحگاهان حرکت و کار خود را با دادن صدقه شروع کنيد، چون بلاها و آفت‌ها را بر طرف ميکند.
بحارالانوار: ج ۹۳، ص ۱۷۷، ح ۸
حديث - ۲۷۹۰
حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
يأتي عَليَ النّاسِ زَمانٌ، الصّابِرُ مِنْهُمْ عَلي دينِهِ کَالْقابِضِ عَليَ الْجَمَرِ؛
زماني بر مردم خواهد آمد که صبر کردن در برابر مسائل دين ـ و عمل به دستورات آن همانند در دست گرفتن آتش گداخته است.
بحارالأنوار: ج ۲۸، ص ۴۷، ح ۹
حديث - ۲۷۹۱
حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
زماني بر امّت من خواهد آمد که مردم از علماء گريزان شوند، همان طوري که گوسفند از گرگ گريزان است، خداوند چنين جامعه‌اي را به سه نوع عذاب مبتلا مي‌گرداند: ۱ ـ برکت و رحمت خود را از اموال ايشان برمي‌دارد. ۲ ـ حکمفرمائي ظالم و بي مروّت را بر آن ها مسلّط مي‌گرداند. ۳ ـ هنگام مرگ و جان دادن، بي‌ايمان از اين دنيا خواهند رفت.
مستدرک الوسائل: ج ۱۱، ص ۳۷۶، ح ۱۳۳۰۱
حديث - ۲۷۹۲
حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صَدَقَهُ السِّرِّ تُطْفِيءُ الْخَطيئَهَ، کَما تُطْفِيءُ الماءُ النّارَ، وَ تَدْفَعُ سَبْعينَ باباً مِنَ الْبَلاءِ؛
صدقه‌اي که محرمانه و پنهاني داده شود، سبب پاکي گناهان است، همان طوري که آب، آتش را خاموش ميکند، همچنين صدقه هفتاد نوع بلا و آفت را بر طرف مي‌نمايد.
مستدرک الوسائل: ج ۷، ص ۱۸۴، ح ۷۹۸۴
حديث - ۲۷۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
مَنْ ظَـلَمَ ظُلِمَ * مَنْ اَنـْصَفَ اُنـْصِفَ؛
هر کس ستم کند، ستم ميبيند. هر کس با انصاف باشد انصاف ميبيند.
غررالحکم، احاديث ۷۶۸۸ و ۷۶۹۲.
حديث - ۲۷۹۴
ما اَنْعَمَ اللّهُ عَلي عَبْدٍ مِنْ نِعْمَةٍ فَعَرَفَها بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللّهَ ظاهِرا بِلِسانِهِ فَتَمَّ کَلامُهُ حَتّي يُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزيدِ؛
چون خداوند به بنده‌اي نعمت بدهد و او آن را قلبا قدر بشناسد و به زبان سپاس بگويد، هنوز سخنش به پايان نرسيده، فرمان افزايش نعمت براي وي صادر ميشود.
کافي، ج ۲، ص ۹۵، ح ۹.
حديث - ۲۷۹۵
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند :
اَ يُّهَا النّاسُ نافِسوا فِي الْمَکارِمِ وَ سارِعوا فِي الْمَغانِمِ وَ لا تَحْتَسِبوا بِمَعْروفٍ لَمْ تَجْعَلوا... ؛
اي مردم در خوبيها با يکديگر رقابت کنيد و در کسب غنائم (بهره گرفتن از فرصت‌ها) شتاب نماييد و کار نيکي را که در انجامش شتاب نکرده‌ايد، به حساب نياوريد.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۲۱، ح ۴.
حديث - ۲۷۹۶
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند :
عَجِبْتُ لِمَنْ يَشْتَرِي الْعَبيدَ بِمالِهِ فَيُعْتِقُهُم کَيْفَ لا يَشْتَرِي الاَحْرارَ بِحُسْنِ خُلقِهِ؛
در شگفتم از کسي که بندگان را با ثروت خويش مي‌خرد تا رهايشان کند، چگونه با خوش اخلاقيِ خويش آزادگان را نمي‌خرد.
فقه الرضا، ص ۳۵۴
حديث - ۲۷۹۷
امام حسن مجتبيعليه‌السلام مي فرمايند :
مردم چهار دسته‌اند: دستهاي از آنها اخلاق دارند، امّا بهره‌اي (از دنيا) ندارند. دستهاي بهره‌مندند، اما اخلاق ندارند. دستهاي نه بهره‌اي (از دنيا) و نه اخلاق دارند که اينها بدترين مردم‌اند. و دستهاي که هم اخلاق دارند و هم (از دنيا) بهره‌مندند که اينان، بهترين مردم‌اند.
بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۱۰، ح ۸
حديث - ۲۷۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
مردم سه گروهند: دانشمند خداشناس، دانش‌جوي در راه رستگاري و فرومايگاني بي اراده و سرگردان که هر دعوتي را اجابت مي‌کنند و به هر طرف که باد بيايد به همان طرف مي‌روند، از نور دانش روشنايي نمي‌گيرند و به پايگاه محکمي پناه نمي‌برند.
نهج البلاغه، قصار ۱۴۷.
حديث - ۲۷۹۹
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند :
اِنَّ لِلّهِ عِبادا فِي الاَْرضِ يَسْعَوْنَ في حَوائِجِ النّاسِ هُمُ الآْمِنونَ يَوْمَ القيامَةِ؛
خدا را در زمين بندگاني است که براي رفع نيازهاي مردم مي‌کوشند. اينان در روز قيامت در امان هستند.
کافي، ج ۲، ص۱۹۷، ح ۲
حديث - ۲۸۰۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
عبادت کنندگان خداوند سه گروهند: گروهي او را براي پاداش عبادت مي‌کنند، که طمعکارانه است و اينان حريصند. گروهي او را از ترس جهنم عبادت مي‌کنند که اين عبادت بردگان و از روي ترس است. ولي من خداوند را از روي محبت عبادت ميکنم که چنين عبادتي مايه امنيت و آرامش و عبادت کريمان است.
خصال، ص ۱۸۸، ح۲۵۹
حديث - ۲۸۰۱
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند :
اِنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعْقٌ عَلي اَلْسِنَتِهِمْ يَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ؛
به راستي که مردم بنده دنيا هستند و دين لقلقه زبان آنهاست، تا جايي که دين وسيله زندگي آنهاست، دين دارند و چون در معرض امتحان قرار گيرند، دينداران کم مي‌شوند.
تحف العقول، ص ۲۴۵
حديث - ۲۸۰۲
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ رَجُلانِ: مُؤْمِنٌ وَ جاهِلٌ، فَلا تُؤْذِي الْمُؤْمِنَ وَ لا تَجْهَلُ الْجاهِلَ فَتَکونَ مِثْلَهُ؛
مردم دو گروه‌اند: مؤمن و جاهل، مؤمن را آزار ندهيد و با جاهل، رفتار جاهلانه نکنيد؛ زيرا همانند او خواهيد بود.
خصال، ص ۴۹.
حديث - ۲۸۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ بِزَمانِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبائِهِمْ؛
مردم به زمان خود شبيه‌ترند تا به پدران خود.
خصائص الائمه، ص ۱۱۵.
حديث - ۲۸۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ اثْنانِ، بَرٌّ تَقِيٌّ وَ آخَرُ شَقِيٌّ؛
مردم دو دسته‌اند: نيکوکارِ پرهيزکار و سنگ دل بدبخت.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۲۳، ح ۸۶
حديث - ۲۸۰۵
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ رَجُلانِ: مُبْتَليً وَ مُعافيً، فَارْحَمُوا الْمُبْتَلي وَ احْمَدُوا اللّهَ عَلَي الْعافيَةِ؛
مردم دو دسته‌اند: گرفتار و سلامت؛ پس به گرفتاران ترحم نماييد و خدا را بر سلامتي سپاس گوييد.
تحف العقول، ص ۳۰۵.
حديث - ۲۸۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ اَبْناءُ ما يُحْسِنونَ؛
مردم فرزند نيکي‌هاي خويش‌اند (بنگريد عملشان چيست نه پدرشان کيست).
کافي، ج ۱، ص ۵۱، ح ۱۴.
حديث - ۲۸۰۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ اِذا صَلَحُوا، کَفُّوا عَنْ تَتَبُّعِ عُيوبِهِمْ؛
مردم، هنگامي که درستکار شوند، از عيب‌جوييِ يکديگر دست مي‌کِشند.
من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۴۰۱، ح ۵۸۶۲.
حديث - ۲۸۰۸
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ رَجُلانِ: مَسْتَريحٌ بِالْمَوْتِ وَ مُسْتَراحٌ بِهِ مِنْهُ ؛
مردم بر دو دسته‌اند: آن که با مرگ آسوده شود و آنکه با مرگش ديگران آسوده شوند.
معاني الأخبار، ص ۲۹۰.
حديث - ۲۸۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ نيامٌ فَاِذا ماتُوا انْتَبَهوا؛
مردم در خوابند، چون بميرند بيدار مي‌شوند.
بحارالأنوار، ج ۴، ص ۴۳، ح ۱۸
حديث - ۲۸۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ اِلي اَشْکالِهِمْ اَمْيَلُ؛
مردم، به همانند خود بيشتر تمايل دارند.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۹۲، ح ۱۰۰.
حديث - ۲۸۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ بِاُمَرائِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبائِهِمْ؛
مردم، به دولت مردان خود شبيه‌ترند تا به پدرانشان.
تحف العقول، ص۲۰۸.
حديث - ۲۸۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ کُلُّهُمْ اَحْرارٌ وَلکِنَّ اللّهَ خَوَّلَ بَعْضَکُمْ بَعْضا؛
مردم همگي آزادند، ولي خداوند بعضي را سرپرست بعضي ديگر قرار داده است.
کافي، ج ۸، ص ۶۹، ح ۲۶.
حديث - ۲۸۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ مَنْقوصونَ مَدْخولونَ اِلاّ مَنْ عَصَمَ اللّهُ؛
مردم، داراي عيب و نقص‌اند، مگر کسي که خداوند او را حفظ کند.
نهج البلاغه، حکمت ۳۴۳.
حديث - ۲۸۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ اَعْداءُ ماجَهِلوُا؛
مردم با آنچه آشنا نيستند دشمني مي‌ورزند.
نهج البلاغه، حکمت ۱۷۲.
حديث - ۲۸۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ کَالشَّجَرِ شَرابُهُ واحِدٌ وَ ثَمَرُهُ مُخْتَلِفٌ؛
مردم، همانند درختانند که آبشان يکي و ميوه‌هايشان گوناگون است.
غررالحکم، ح ۲۰۹۷.
حديث - ۲۸۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ اَبْناءُ الدُّنْيا وَ لا يُلامُ الرَّجُلُ عَلي حُبِّ اُمِّهِ؛
مردم، فرزندان دنيايند و کسي براي دوست داشتن مادرش سرزنش نميشود.
نهج البلاغه، حکمت ۳۰۳.
حديث - ۲۸۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ اِخْوانٌ فَمَنْ کانَتْ اُخُوَّتُهُ في غَيْرِ ذاتِ اللّهِ فَهِيَ عَداوَةٌ؛
مردم برادرند، اما آن که برادري‌اش براي خدا نباشد، برادري وي، دشمني است.
بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۱۶۵، ح ۲۹.
حديث - ۲۸۱۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اَلنّاسُ سَواءٌ کَاَسْنانِ الْمُشْطِ وَ الْمَرْءُ کَثيرٌ بِاَخيهِ؛
مردم، همانند دندانه‌هاي شانه با هم برابرند و انسان با برادرش پر تعداد (و پر توان) مي‌گردد.
تحف العقول، ص ۳۶۸.
حديث - ۲۸۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَبْغوني الضُّعَفاءَ فَاِنَّما تُرْزَقونَ وَ تُنْصَرونَ بِضُعَفائِکُمْ؛
ناتوانان را براي من بيابيد؛ زيرا شما به برکت ناتوانان خود روزي داده و ياري مي‌شويد.
نهج الفصاحه، ح ۲۰.
حديث - ۲۸۲۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
همانا خشنودي مردم را نتوان به دست آورد و جلو زبان‌هايشان را نتوان گرفت، چگونه در امان مانيد از چيزي (زبان مردم) که پيامبران و فرستادگان و حجت‌هاي خدا عليهم‌السلام از آن در امان نماندند...؟
بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۲، ح ۴.
حديث - ۲۸۲۱
امام صادقعليهالسلام :
اَلنّاسُ مَأْمورونَ وَ مَنْهيّونَ وَ مَنْ کانَ لَهُ عُذْرٌ، عَذَرَهُ اللّهُ؛
مردم به اموري امر و نهي شده‌اند، ولي هر کس (در انجام دادن آنها) عذري داشته باشد، خداوند عذرش را مي‌پذيرد.
محاسن، ج ۱، ص ۲۴۵، ح ۲۴۲.
حديث - ۲۸۲۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
برخي از مردم کليد خير و قفل شرند و برخي کليد شر و قفل خيرند، پس خوشا به سعادت کسي که خداوند کليدهاي خير را در دست او قرار داده و بدا به حال کسي که خداوند کليدهاي شر را به دست او سپرده است.
نهج الفصاحه، ح ۹۲۰.
حديث - ۲۸۲۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّ ابْنَ آدَمَ لَحَريصٌ عَلي ما مُنِعَ؛
آدمي زاده به آنچه که از آن منع ميشود، حريص است.
کنزالعمال، ح ۴۴۰۹۵.
حديث - ۲۸۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلنّاسُ مَعادِنُ وَ الْعِرْقُ دَسّاسٌ وَ اَدَبُ السُّوءِ کَعِرْقِ السُّوءِ؛
مردم، همانند معدن‌ها مختلف‌اند و اصل و نسب در انسان بسيار مؤثر است و تربيت بد، همانند اصل و نسبِ بد است.
نهج الفصاحه، ح ۳۱۴۶.
حديث - ۲۸۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلنّاسُ يَعْمَلونَ بِالْخَيْرِ وَ اِنَّما يُعْطَونَ اُجورَهُمْ عَلي قَدْرِ عُقولِهِمْ؛
مردم، کارهاي خير مي‌کنند، ولي پاداش آنان تنها به اندازه عقلشان عطا ميشود.
کنزالعمال، ح ۷۰۵۲.
حديث - ۲۸۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِخْتَبِرُوا النّاسَ بِاَخْدانِهِمْ فَاِنَّ الرَّجُلَ يُخادِنُ مَنْ يُعْجِبُهُ؛
مردم را از دوستانشان بشناسيد، زيرا انسان با کسي رفاقت ميکند که او را مي‌پسندد.
نهج الفصاحه، ح ۱۰۶.
حديث - ۲۸۲۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
هر کس در برآوردن نياز بيماري بکوشد، خواه موفق بشود يا نشود گناهانش پاک ميشود، به‌سان آن روز که از مادر متولد شده است. مردي از انصار گفت: اي پيامبر خدا، پدر و مادرم به فدايت! اگر بيمار از خانواده شخص باشد، اين کار پاداش بيشتري ندارد؟ فرمودند:چرا.
من لا يحضره الفقيه، ج ۴، ص ۱۶، ح ۴۹۶۸
حديث - ۲۸۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ تَطَبَّبَ فَلْيَتَّقِ اللّهَ وَ لْيَنْصَحْ وَ لْيَجْتَهِدْ؛
هر کس طبابت ميکند، بايد تقواي الهي پيشه کند، خيرخواه باشد و سعي خود را به کار برد.
دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۱۴۴، ح ۵۰۳
حديث - ۲۸۲۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
هر غذايي که بر آن نام خدا برده نشود، درد است و هيچ برکتي در آن نيست و کفاره نبردن نام خدا اين است که چنانچه سفره پهن است، نام خدا را ببري و به خوردن غذا ادامه دهي.
تاريخ دمشق، ج ۶۰، ص ۳۲۵
حديث - ۲۸۳۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ تَداوي بِحَرامٍ، لم يَجْعَلِ اللّهُ فيهِ شِفاءً؛
هر کس با حرام به مداوا بپردازد خداوند در آن شفا قرار نمي‌دهد.
کنزالعمال، ح ۲۸۳۱۸
حديث - ۲۸۳۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اِنَّ نَبيّا مِنَ الاَْنْبياءِ مَرِضَ، فَقالَ: لا اَتَداوي حَتّي يَکونَ الَّذي اَمْرَضَني هُوَ الَّذي يَشْفيني. فَاَوحَي اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لا اَشْفيکَ حَتّي تَتَداوي، فَاِنَّ الشِّفاءَ مِنّي؛
پيامبري از پيامبران بيمار شد. گفت درمان نمي‌کنم تا همان کسي که بيمارم کرده است، خود درمانم کند. خداوند عزوجل به او وحي فرستاد: شفايت نمي‌دهم، مگر آنکه درمان کني، که شفا از من است.
مکارم الاخلاق، ص ۳۶۲.
حديث - ۲۸۳۲
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
خداوند تبارک و تعالي هيچ خوردني و نوشيدني را حلال نکرده است مگر آنکه در آن سود و صلاحي بوده و هيچ خوردني و نوشيدني را حرام ننموده، مگر آنکه در آن زيان و نابودي و فسادي بوده است، پس هر چيز سودمندي نيرو بخش جسم، که باعث تقويت بدن است حلال شده است و هر چيزي که قواي جسماني را از بين ببرد و يا موجب مرگ شود حرام است.
مستدرک الوسائل، ج ۱۶، ص ۳۳۳، ح ۲
حديث - ۲۸۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلصِّحَّةُ اَفْضَلُ النِّعَمِ؛
سلامتي بهترين نعمت است.
غررالحکم، ح ۱۰۵۰.
حديث - ۲۸۳۴
امام حسن مجتبيعليه‌السلام مي فرمايند:
اي بندگان خدا! پرواپيشه باشيد و براي رسيدن به خواسته‌ها تلاش کنيد و از کارهاي ناروا بگريزيد و قبل از آنکه ناگواريها به شما روي آورند و نابود کننده لذات [يعني مرگ] فرا رسد، به کار[هاي نيک]مبادرت ورزيد.
بحار الانوار، ج ۱، ص ۲۱۸.
حديث - ۲۸۳۵
امام حسن مجتبيعليه‌السلام مي فرمايند:
وَ اعْمَلْ لِدُنْياکَ کَاَنَّکَ تَعيشُ اَبَدا وَ اعْمَلْ لآخِرَتِکَ کَاَنَّکَ تَمُوتُ غَدا؛
براي دنيايت چنان کار کن که گويا براي هميشه [در اين دنيا] خواهي بود. و براي آخرتت [نيز چنان] سعي و تلاش کن که گويا فردا از دنيا خواهي رفت
بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۰۹
حديث - ۲۸۳۶
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند :
وَقِّرُوا کِبارَکُمْ وَ ارْحَمُوا صِغارَکُمْ وَ صِلُوا اَرْحامَکُمْ؛
به بزرگترهايتان احترام بگذاريد و با کوچکترها مهربان باشيد و صله رحم نماييد.
عيون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۶۵.
حديث - ۲۸۳۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
صِلَةُ الرَّحِمِ تَعْمُرُ الدِّيارَ وَ تَزيدُ في الأعْمارِ وَ اِنْ کانَ اَهلُها غَيرَ اَخْيارٍ؛
صله رحم، خانه‌ها را آباد و عمرها را طولاني ميکند، هر چند صله رحم کنندگان مردمان خوبي نباشند.
امالي طوسي، ص ۴۸۱، ح ۱۸
حديث - ۲۸۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ اَحَبَّ اَنْ يُحِبّهُ اللَّهُ وَ رَسولُهُ فَلْيَاْکُلْ مَع ضَيفِهِ؛
هر کس دوست دارد که خدا و رسولش او را دوست داشته باشند، با ميهمان خود غذا بخورد.
تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۱۶
حديث - ۲۸۳۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
صِلُوا أرحامَکُمْ و بِرّوا بِإخْوانِکُمْ وَ لَوْ بِحُسْنِ السَّلامِ وَ رَدِّ الجَوابِ؛
صله رحم نماييد و به برادران (ديني) خود نيکي کنيد، هر چند با سلام کردن خوب و يا جواب سلام خوب باشد.
کافي، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۱
حديث - ۲۸۴۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اِذا اَتاکَ اَخوکَ فَآتِهِ بِما عِنْدَکَ وَ اِذا دَعَوْتَهُ فَتَکَلَّفْ لَهُ؛
هرگاه برادرت ناخوانده بر تو وارد شد، همان غذايي که در خانه داري برايش بياور و هرگاه او را دعوت کردي در پذيرايي از او خودت را به زحمت بينداز.
محاسن، ج ۲، ص ۴۱۰، ح ۱۳۸
حديث - ۲۸۴۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
أفْضَلُ ما يوصَلُ بِهِ الرَّحِمُ کَفُّ الأذي عَنْها؛
بهترين صله رحم، خودداري از آزار و اذيت خويشاوندان است
بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۸۸ ، ح ۱.
حديث - ۲۸۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اِذا قَطَّعُوا الأْرحامَ جُعِلَتِ الأْمْوالُ في أيديِ الأْشْرارِ ؛
هرگاه مردم قطع رحم کنند، ثروت‌ها در دست افراد شرور قرار مي‌گيرد.
کافي، ج ۲، ص ۳۴۸، ح ۸
حديث - ۲۸۴۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
الوَليمَةُ اَوَّلُ يومٍ حَقٌّ وَ الثاني مَعروفٌ وَ مازادَ رياءٌ وَ سُمْعَةٌ؛
وليمه (سور) دادن، روز اول حق است و روز دوم احسان، از دو روز که گذشت، خودنمايي و شهرت‌طلبي است.
کافي، ج ۵، ص ۳۶۸، ح ۴
حديث - ۲۸۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
حِراسَةُ النِّعَمِ في صِلَةِ الرَّحِمِ؛
حفظ نعمتها در صله رحم است.
غررالحکم، ح ۴۹۲۹.
حديث - ۲۸۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
رُئِيَ اَميرُ المُؤمِنينَ حَزيناً فَقيلَ له: مِمَّ حُزْنُکَ قالَ: لِسَبعٍ اَتَتْ لَمْ يَضِفْ اِلَينا ضَيفٌ؛
[روزي] امام عليعليهالسلام غمگين ديده شد علت را از ايشان جويا شدند. فرمودند: چون هفت روز است که ميهماني بر ما وارد نشده است.
مناقب آل ابي طالب، ج ۱ ، ص ۳۴۷.
حديث - ۲۸۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
به راستي که صله رحم از واجبات اسلام است و خداي سبحان، امر فرموده که آن را گرامي بدارند و خداوند متعال با هر کس که صله رحم کند، رابطه برقرار ميکند و با هر کس که قطع رحم کند، قطع رابطه ميکند و هر کس که صله رحم را گرامي بدارد، گرامي‌اش مي‌دارد.
غررالحکم، ح ۳۶۵۱.
حديث - ۲۸۴۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
طَعامُ السَّخيِّ دَواءٌ وَ طَعامُ الشَّحيحِ داءٌ؛
غذاي سخاوتمند، داروست و غذاي بخيل، درد.
بحارالأنوار، ج ۷۱ ، ص ۳۵۷، ح ۲۲.
حديث - ۲۸۴۸
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند :
اَلسَّخيُّ يَأکُلُ مِن طَعامِ النَّاسِ لِيَاْکُلوا مِنْ طَعامِهِ ، وَ البَخيلُ لا يَاْکُلُ مِنْ طَعامِ النَّاسِ لِئَلّا يَأکُلوا مِنْ طَعامِهِ؛
سخاوتمند، از غذاي مردم مي‌خورد، تا مردم از غذاي او بخورند، اما بخيل از غذاي مردم نمي‌خورد تا آنها نيز از غذاي او نخورند.
عيون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۵، ح ۲۶.
حديث - ۲۸۴۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
کَفي بِالْمَرءِ إثماً اَن يَستَقِلَّ ما يُقَرِّبُ اِلي اِخوانِهِ وَ کَفي بِالْقَومِ اِثماً اَنْ يَستَقِلّوا ما يَقْرُبُ بِهِ اِلَيهِم اَخُوهُم؛
انسان را همين گناه بس، که آنچه را که تقديم برادران ميهمان خود ميکند کم شمارد و ميهمان را همين گناه بس، که آنچه را که ميزبانشان براي آنها فراهم ميکند کم شمارد.
محاسن، ج ۲، ص ۴۱۴، ح ۱۶۵
حديث - ۲۸۵۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
ابن ابي يعفور : در خانه امام صادقعليهالسلام ميهماني را ديدم که روزي براي انجام کاري برخاست حضرت او را از آن کار منع کردند و شخصاً آن کار را انجام دادند و فرمودند : رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از به کار گرفتن ميهمان ، نهي فرموده است
کافي، ج ۶، ص ۲۸۳، ح ۱
حديث - ۲۸۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
زَکوةُ الْيَسارِ بِرُّ الْجيرانِ وَ صِلَةُ الاَْرحامِ؛
زکاتِ رفاه، نيکي با همسايگان و صله رحم است.
غررالحکم، ح ۵۴۵۳
حديث - ۲۸۵۲
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند :
مردي، امير المؤمنينعليهالسلام را به ميهماني دعوت کرد حضرت فرمودند : مي‌پذيرم به شرط اين که سه قول به من بدهي عرض کرد : چه قولي اي امير المؤمنين؟ فرمودند : از بيرون چيزي براي من تهيه نکني ، حاضري خانه‌ات را از من دريغ ننمايي و به زن و فرزندنت زور نگويي عرض کرد : قبول ميکنم اي امير المؤمنين پس علي بن ابي طالب عليه‌السلام دعوت را پذيرفتند .
عيون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۴۵، ح ۱۳۸
حديث - ۲۸۵۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
لايَتَکَلَّفَنَّ أَحَدٌ لِضَيْفِهِ ما لا يَقْدِرُ؛
هيچ کس نبايد بيش از توانش خود را براي ميهمان به زحمت اندازد.
کنزالعمال، ح ۲۵۸۷۶
حديث - ۲۸۵۴
امام عليعليهالسلام :
کَفِّروا ذُنوبَکُمْ وَتَحَبَّبوا اِلي رَبِّکُمْ بِالصَّدَقَةِ وَ صِلَةِ الرَّحِمِ؛
با صدقه و صله رحم، گناهان خود را پاک کنيد و خود را محبوب پروردگارتان گردانيد.
غررالحکم، ح ۷۲۵۸
حديث - ۲۸۵۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
کُلُّ بَيْتٍ لايَدْخُلُ فيهِ الضَّيْفُ لاتَدْخُلُهُ الْمَلائِکَةُ؛
هر خانه‌اي که ميهمان بر آن وارد نشود، فرشتگان واردش نمي‌شوند.
جامع الأخبار، ص ۳۷۸.
حديث - ۲۸۵۶
امام عليعليهالسلام :
صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ الْمَحَبَّةَ وَتَکْبِتُ العَدُوَّ؛
صله رحم، محبّت آور است و دشمني را از بين مي‌برد.
غررالحکم، ح ۵۸۵۲.
حديث - ۲۸۵۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلضَّيْفُ يَنْزِلُ بِرِزْقِهِ وَيَرْتَحِلُ بِذُنوبِ اَهْلِ الْبَيْتِ؛
ميهمان، روزي خود را مي‌آورد و گناهان اهل خانه را مي‌برد.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۴۶۱، ح ۱۴.
حديث - ۲۸۵۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ کانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآْخِرِ فَلْيُکْرِمْ ضَيْفَهُ؛
هر کس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، بايد ميهمانش را گرامي دارد.
کافي، ج ۶، ص ۲۸۵، ح۱
حديث - ۲۸۵۹
پيامبراکرم صلي الله عليه وآلهمي فرمايند :
اَلصَّدَقَةُ عَلي وَجْهِها وَاصْطِناعُ الْمَعْروفِ وَ بِرُّ الْوالِدَيْنِ وَصِلَةُ الرَّحِمِ تُحَوِّلُ الشِّقاءَ سَعادَةً وَتَزيدُ فِي الْعُمْرِ وَ تَقي مَصارِ عَ السُّوءِ؛
صدقه بجا، نيکوکاري، نيکي به پدر و مادر و صله رحم، بدبختي را به خوشبختي تبديل و عمر را زياد و از پيشامدهاي بد جلوگيري ميکند.
نهج الفصاحه، ح ۱۸۶۹
حديث - ۲۸۶۰
امـام صـادقعليه‌السلام فـرمودند :
پدرم ميفرمودند : چون اراده کار خيري کردي بشتاب ، زيرا نميداني چه پيش مي آيد.
اصول کافي ج۳ ص ۲۱۲
حديث - ۲۸۶۱
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
همانا خدا کارهاي خير، زود انجام شده را دوست دارد.
اصول کافي ج ۳ ص ۲۱۲
حديث - ۲۸۶۲
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
گرچه خداوند در نظام حکيمانه آفرينش، روزي مردم را تضمين کرده است، ولي مبادا انديشه ضمانت خداوند روزي دهنده، مغرورتان سازد و شما را از انجام فريضه کار و کوشش بازدارد.
الحديث - ،ص ۱.
حديث - ۲۸۶۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم دوبار فرمودند: لعن خداوند بر کسي باد که بار زندگي خويش را بر دوش ديگران افکنده است.
الحديث - ،ص ۲۸.
حديث - ۲۸۶۴
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
عبادت، هفتاد جزء است و از همه بهتر، کسب روزي حلال است.
الحديث - ،ص ۱۰.
حديث - ۲۸۶۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اگر تن دادن به شغل، مايه زحمت و رنج است، بيکاري نيز سبب نادرستي و فساد خواهد بود.
الحديث - ،ص۲۸.
حديث - ۲۸۶۶
پيامبر اعظم(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اجر کسي که براي زندگي خود و خانواده‌اش زحمت مي‌کشد، مانند اجر سرباز مجاهد است.
الحديث - ، ص ۸.
حديث - ۲۸۶۷
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کسي که از دسترنج مشروع خود زندگي کند، در قيامت با پيامبران محشور مي شود و پاداش مي گيرد.
الحديث - ، ص ۸.
حديث - ۲۸۶۸
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حق فرزند بر پدرش اين است که براي او اسم خوب انتخاب کند، خوب تربيتش نمايد و در کار شايسته‌اي مستقرش سازد.
الحديث - ، ص ۲.
حديث - ۲۸۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَا اتَّخَذَ اللَّهُ اِبْراهيمَ خَليلاً اِلّا لِاِطْعامِهِ الطَّعامَ وَ صَلاتِهِ بِاللَّيْلِ وَ النَّاسُ نيامٌ؛
خداوند متعال، حضرت ابراهيم را جز به خاطر غذا دادن (به مردم) و نماز شب خواندنش هنگامي که مردم در خواب بودند، خليل و دوست خود انتخاب نکرد.
علل الشرايع، ج ۱، ص ۳۵، ح ۴
حديث - ۲۸۷۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
يُعْرَفُ مَنْ يَصِفُ الحَقَّ بِثَلاثِ خِصالٍ: يُنْظَرُ اِلي اَصْحابِهِ مَنْ هُمْ؟ وَ اِلي صَلاتِهِ کَيْفَ هيَ؟ وَ في اَيِّ وَقْتٍ يُصَلّيها؛
کسي که از حق دَم مي‌زند با سه ويژگي شناخته ميشود: دوستانش ديده شوند که چه کساني هستند؟ نمازش چگونه است؟ و در چه وقت آن را مي‌خواند؟
محاسن، ج ۱، ص ۲۵۴، ح ۲۸۱.
حديث - ۲۸۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اُنْظُرْ فيما تُصَلّي وَ عَلي ما تُصَلّي، اِنْ لَمْ يَکُنْ مِنْ وَجْهِهِ وَ حِلِّهِ فَلا قَبولَ؛
بنگريد در چه [لباسي] و بر چه [چيزي] نماز مي‌گزاري، که اگر از راه صحيح و حلالش نباشد، قبول نخواهد شد
تحف العقول، ص ۱۷۴
حديث - ۲۸۷۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اَحَبُّ الْعِبادِ اِلَي اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ رَجُلٌ صَدوقٌ في حديث - هِ مُحافِظٌ عَلي صَلاتِهِ؛
محبوبترين بنده نزد خداي عزوجل کسي است که راستگو و مراقب نمازش باشد.
امالي صدوق، ص ۳۷۱، ح ۴۶۷
حديث - ۲۸۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
لا تَزالُ اُمَّتي بِخَيرٍ ما تَحابّوا و اَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ وَ اَقْرَوُا الضَّيْفَ، فَاِنْ لَمْ يَفْعَلُوا ابتُلُوا بِالسِّنينَ وَ الْجَدْبِ؛
امتم همواره در خير و خوبي‌اند تا وقتي که يکديگر را دوست بدارند، نماز برپا دارند، زکات بدهند و ميهمان را گرامي بدارند، پس اگر چنين نکنند به قحطي و خشکسالي گرفتار مي‌شوند.
امالي طوسي، ص ۶۴۷، ح ۱۳۴۰.
حديث - ۲۸۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلصّلَواتُ الْخَمْسُ وَ الْجُمُعَةُ اِلَي الجُمُعَةِ کَفّاراتٌ لِما بَيْنَهُنَّ ما لَمْ تَغْشَ الکَبائِرُ؛
نمازهاي پنجگانه و نماز جمعه تا نماز جمعه بعد، کفاره گناهان ميان آنهاست، تا وقتي که گناهان کبيره‌اي در ميان نيايد.
سنن التّرمذي، ج ۱، ص ۱۳۸، ح ۲۱۴.
حديث - ۲۸۷۵
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اِذا قُمْتَ بِاللَّيْلِ فَاسْتکِ فَاِنَّ الْمَلَکَ يَاْتيکَ فَيَضَعُ فاهُ عَلي فيکَ فَلَيْسَ مِنْ حَرْفٍ تَتْلوهُ وَ تَنْطِقُ بِهِ اِلاّ صَعِدَ بِهِ اِلَي السَّماءِ فَلْيَکُنْ فوکَ طَيِّبَ الرِّيحِ؛
شبانگاه که (براي نماز) برخاستي، مسواک بزن چرا که فرشته‌اي نزد تو مي‌آيد و دهانش را بر دهانت مي‌گذارد و آنگاه هيچ حرفي از قرآن و نماز و دعا نمي‌خواني مگر آنکه آن را به آسمان بالا مي‌برد، پس بايد که دهانت خوشبو باشد.
وسائل الشيعة، ج ۱، ص ۳۵۷.
حديث - ۲۸۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
طَهِّروا اَفْواهَکُمْ فَاِنَّها مَسالِکُ التَّسْبيحِ؛
دهان‌هاي خود را پاکيزه کنيد که راههاي تسبيح خداوند است.
مکارم الاخلاق، ص ۵۱.
حديث - ۲۸۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر کس هر روز دو بار مسواک بزند: سنت پيامبران را ادامه داده است و براي هر نمازي که بخواند خداوند پاداش صد رکعت برايش مي‌نويسد و از فقر نجات مي‌يابد و دهانش خوشبو، حافظه‌اش تقويت، فهمش زياد، غذايش گوارا و درد دندان و بيماري‌اش برطرف ميشود و فرشتگان به خاطر نوري که در او مشاهده مي‌کنند، با او دست مي‌دهند و دندان‌هايش تميز ميشود.
جامع الأخبار، ص ۱۵۱، ح ۳۴۰
حديث - ۲۸۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثَلاثٌ حَقٌّ عَلي کُلِّ مُسْلِمٍ: اَلْغُسْلُ يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَ السِّواکُ وَ الطِّيبُ؛
سه چيز بر هر مسلماني لازم است: غسل جمعه، مسواک زدن و عطر.
نهج الفصاحه، ح ۱۲۵۶
حديث - ۲۸۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَعْقَلُ النّاسِ مَنْ کانَ بِعَيْبِهِ بَصيرا وَ عَنْ عَيْبِ غَيْرِهِ ضَريرا؛
عاقل‌ترين مردم کسي است که به عيبهاي خويش بينا و از عيوب ديگران، نابينا باشد.
(غررالحکم، ح ۳۲۳۳ .)
حديث - ۲۸۸۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
عاقل، عاقل نيست مگر آن که سه صفت را در خود به کمال رساند: حق را در هنگام خشنودي و خشم ادا کند، آنچه را براي خود مي‌پسندد، براي ديگران هم بپسندد و هنگام خطاي ديگران، بردبار باشد.
(تحف العقول، ص ۳۱۸.)
حديث - ۲۸۸۱
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند :
کَما لا يَقومُ الْجَسَدُ اِلاّ بِالنَّفْسِ الحَيَّةِ فَکَذلِکَ لا يَقومُ الدّينُ اِلاّ بِالنِّيَّةِ الصّادِقَةِ وَ لا تَثْبُتُ النِّيَّةُ الصّادِقَهُ اِلاّ بِالْعَقْلِ؛
همان گونه که قوام جسم، تنها به جانِ زنده است، قوام دينداري هم تنها به نيّت پاک است و نيّت پاک، جز با عقل حاصل نميشود.
(تحف العقول، ص ۳۹۶ .)
حديث - ۲۸۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَعْقَلُ النّاسِ مَنْ غَلَبَ جِدُّهُ هَزْلَهُ وَ اسْتَظْهَرَ عَلي هَواهُ بِعَقْلِهِ؛
عاقل کسي است که جدّي‌اش از شوخي‌اش بيشتر باشد و با کمک عقلش بر هوا و هوسش پيروز گردد.
(غررالحکم، ح ۳۳۵۵. )
حديث - ۲۸۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اِحْتَمِلْ ما يَمُرُّ عَلَيْکَ فَاِنَّ الاِْحْتِمالَ سِتْرُ الْعُيوبِ وَ اِنَّ الْعاقِلَ نِصْفُهُ اِحْتِمالٌ وَ نِصْفُهُ تَغافُلٌ؛
در برابر آنچه بر تو مي‌گذرد، بردبار باش، زيرا بردباري، عيبها را مي‌پوشاند. به راستي که نيمي از عقل، بردباري و نيمه ديگرش خود را به غفلت زدن است.
(غررالحکم، ح ۲۳۷۸ .)
حديث - ۲۸۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلْعاقِلُ مَنْ صانَ لِسانَهُ عَنِ الْغيبَةِ؛
عاقل کسي است که زبانش را از بدگويي پشت سر ديگران، نگه دارد.
(غررالحکم، ح ۱۹۵۵.)
حديث - ۲۸۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اِتَّهِمُوا عُقولَکُمْ فَاِنِّهُ مِنَ الثِّقَةِ بِها يَکونُ الْخَطاءُ؛
عقل خويش را زير سؤال ببريد؛ زيرا از اعتماد به آن، خطاها سرچشمه مي‌گيرد.
(غررالحکم، ح ۲۵۷۰. )
حديث - ۲۸۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلْعاقِلُ اِذا تَـکَلَّمَ بِکَلِمَةٍ اَتْبَعَها حِکْمَةً وَ مَثَلاً وَ الاَْحْمَقُ اِذا تَـکَلَّمَ بِکَلِمَةٍ اَتْبَعَها حِلْفا؛
عاقل، هر گاه سخن بگويد، آن را با سخني حکيمانه و ضرب المثل همراه سازد و نادان هرگاه سخن بگويد، آن را با سوگند همراه کند.
(شرح‌نهج‌البلاغه، ابن‌ابي‌الحديد،ج۲۰،ص۲۸۹،ح۳۰۶. )
حديث - ۲۸۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلظَّنُّ الصَّوابُ مِنْ شيَمِ اُولِي الاَْلْبابِ؛
خوش گماني، از اخلاق عاقلان است.
(غررالحکم، ح ۱۳۸۶.)
حديث - ۲۸۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
لَيْسَ الْعاقِلُ مَنْ يَعْرِفُ الْخَيْرَ مِنَ الشَّرِّ وَ لکِنَّ الْعاقِلَ مَنْ يَعْرِفُ خَيْرَ الشَّرَّيْنِ؛
عاقل، آن نيست که خوب را از بد تشخيص دهد. عاقل، کسي است که از ميان دو بد، آن را که ضررش کمتر است، بشناسد.
(مطالب السئول، ص ۲۵۰. )
حديث - ۲۸۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلْعاقِلُ مَنْ اَحْسَنَ صَنائِعَهُ وَ وَضَعَ سَعْيَهُ في مَواضِعِهِ ؛
عاقل کسي است که کارهايش را خوب انجام دهد و تلاشي که ميکند، به جا باشد.
(غررالحکم، ح ۱۷۹۸.)
حديث - ۲۸۹۰
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند :
لا يَکْمُلُ الْعَقْلُ اِلاّ بِاتِّباعِ الْحَقِّ؛
عقل، جز با پيروي از حق، کامل نميشود.
(اعلام الدين، ص ۲۹۸ )
حديث - ۲۸۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
جاهِدْ شَهْوَتَکَ وَ غالِبْ غَضَبَکَ وَ خالِفْ سوءَ عادَتِکَ، تَزْکُ نَفْسُکَ وَ يَکْمُلْ عَقْلُکَ وَ تَسْتَـکْمِلْ ثَوابَ رَبِّکَ؛
با هوا و هوست مبارزه کن، بر خشمت مسلّط شو و با عادتهاي بدت مخالفت کن، تا روحت پاک و عقلت کامل گردد و پاداش پروردگارت را به تمامي دريافت نمايي.
(غررالحکم، ح ۴۷۶۰.)
حديث - ۲۸۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
مَنْ شاوَرَ ذَوِي الْعُقولِ اسْتَضاءَ بِاَنْوارِ الْعُقولِ؛
هر کس با عقلا مشورت کند، از نور عقلها بهره مي‌برد.
غررالحکم، ح ۸۶۳۴
حديث - ۲۸۹۳
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند :
اِنَّ لُقْمانَ قالَ لاِبْنِهِ: يا بُنَيَّ اِنَّ الدُّنْيا بَحْرٌ عَميقٌ قَدْ غَرِقَ فيها عالَمٌ کَثيرٌ فَلتَکُنْ سَفينَتُکَ فيها تَقْوَي اللّهِ وَ حَشْوُهَا الاْيمانَ وَ شِراعُهَا التَّوَکُّلَ وَ قَيِّمُهَا الْعَقْلَ وَ دَليلُهَا الْعِلْمَ وَ سُکّانُهَا الصَّبْرَ؛
لقمان به فرزندش فرمود: فرزندم! دنيا دريايي عميق است که بسياري در آن غرق شدند. پس بايد در اين دريا، کشتي‌ات تقواي الهي، بار آن ايمان، بادبانش توکل بر خدا، ناخدايش عقل، راهنمايش علم و سکانش (فرمانش) صبر باشد.
(کافي، ج ۱، ص ۱۶، ح ۱۲.)
حديث - ۲۸۹۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِنَّ مِنْ حَقِ الضَّيْفِ اَنْ يُکْرَم وَ اَنْ يُعِدَّ لَهُ الْخِلال؛
از حقوق ميهمان است که ميزبان او را احترام کند و برايش خلال دندان فراهم نمايد.
کافي، ج ۶، ص ۲۸۵، ح ۳
حديث - ۲۸۹۵
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اِغْلِقُوا أَبوابَ الْمَعصيَةِ بِالإْسْتِعاذَةِ وَ افْتَحُوا أبوابَ الطّاعَةِ بِالتَّسميَةِ ؛
درهاي گناهان را با استعاذه (پناه بردن به خدا) ببنديد و درهاي طاعت را با بسم اللّه گفتن بگشاييد.
الدعوات، ص ۵۲
حديث - ۲۸۹۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
هنگام آغاز هر کار کوچک و بزرگي بسم اللّه الرحمن الرحيم بگوييد. يعني براي اين کار، از خدا مدد مي‌جويم. خدايي که جز او کسي سزاوار پرستش نيست. پناهگاه پناهجو و فريادرس فرياد خواه است. خداوند بخشنده‌اي که با گسترش روزي بر ما رحم ميکند، مهربان به ما، در آيين و دنيا و آخرتمان. دين را بر ما آسان و سبک و سهل گرفت. و به ما رحم ميکند با جدا کردن از دشمنانش.
التوحيد، ص ۲۳۲.
حديث - ۲۸۹۷
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند :
إنَّ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ أقرَبُ إلَي اسْمِ اللّهِ الأْعظَمِ مِن سَوادِ الْعَينِ إلي بَياضِها؛
بسم اللّه الرحمن الرحيم، به اسم اعظم نزديکتر است از سياهي چشم به سفيدي‌اش.
عيون أخبار الرضا، ج ۱، ص ۸
حديث - ۲۸۹۸
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند :
ما مِن أحَدٍ دَهَمَهُ أَمرٌ يَغُمُّهُ أَو کَرَبَتْهُ کُربَةً فَرَفَعَ رَأسَهُ إلَي السَّماءِ ثُمَّ قالَ ثَلاثَ مَرّاتٍ: بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ إلاّ فَرَّجَ اللّهُ کُربَتَهُ و أذهَبَ غَمَّهُ؛
هر کس گرفتار چيزي است که غمگينش مي‌سازد يا ناخوشايندي که ناراحتش ميکند، اگر سر به آسمان بلند کند و سه بار بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد، بي‌ترديد، خداوند، گره از کارش خواهد گشود و غمش را برطرف خواهد کرد.
مکارم الأخلاق، ص ۳۴۷.
حديث - ۲۸۹۹
رُبَّما تَرَکَ بَعضُ شيعَتِنا فِي افْتِتاحِ أَمرِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَـيَمْـتَحِنَهُ اللّهُ بِمَکْروهٍ لِيُـنَـبِّهَهُ عَلي شُکرِ اللّهِ وَ الثَّناءَ عَلَيهِ و يَمحَقُ وَ صَمةَ تَقصيرِهِ عِندَ تَرکِهِ قَولَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ؛
بسا که يکي از شيعيان ما در آغاز کاري، بسم اللّه الرحمن الرحيم نمي‌گويد و به همين خاطر، خداوند، او را گرفتار چيزي ناخوشايند مي‌سازد تا به شکر و ثناي الهي متوجّه گردد و کوتاهي‌اش را در گفتن بسم اللّه، جبران کند.
التوحيد، ص ۲۳۱
حديث - ۲۹۰۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
إذا تَوَضَّأَ أحَدُکُم و لَم يُسَمَّ کانَ لِلشَّيطانِ في وُضوئِهِ شِرکٌ و إن أکَلَ أو شَرِبَ أو لَبِسَ و کُلُّ شَيءٍ صَنَعَهُ يَنبَغي أن يُسَمِّي عَلَيهِ فَإن لَم يَفعَل کانَ لِلشَّيطانِ فيهِ شِرکٌ؛
هر گاه يکي از شما وضو بگيرد و بسم اللّه الرحمن الرحيم نگويد. شيطان در آن شريک است و اگر غذا بخورد و آب بنوشد يا لباس بپوشد و هر کاري که بايد نام خدا را بر آن جاري سازد، انجام دهد و چنين نکند، شيطان در آن شريک است.
محاسن، ج ۲، ص ۴۳۳
حديث - ۲۹۰۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
لا تَدَعْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ و إن کانَ بَعدَهُ شِعرٌ؛
بسم اللّه الرحمن الرحيم را رها مکن حتي اگر بعدش شعر باشد.
کافي، ج ۲، ص ۶۷۲
حديث - ۲۹۰۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اِحتَجِز مِنَ النّاسِ کُلِّهِم بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ و قُلْ هُوَ اللّهُ أحَدٌ اِقرَأها عَن يَمينِکَ و عَن شِمالِکَ و مِن بَينِ يَدَيکَ و مِن خَلفِکَ و مِن فَوقِکَ و مِن تَحتِکَ؛
خود را از تمامي مردم با بسم اللّه الرحمن الرحيم و قل هو اللّه احد حفظ کن. آن را از سمت راست و چپ و جلو و عقب و بالا و پايين بخوان.
کافي، ج ۲، ص ۶۲۴
حديث - ۲۹۰۳
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند :
ابتداي هر کتابي که از آسمان نازل شده، بسم اللّه الرحمن الرحيم است. هر گاه بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت کردي اشکالي ندارد که استعاذه نکني (نگويي که پناه مي‌برم به خدا) و هر گاه بسم اللّه الرحمن الرحيم را تلاوت کردي، تو را از آنچه ميان آسمان و زمين است محفوظ مي‌دارد.
کافي، ج ۳ ، ص ۳۱۳.
حديث - ۲۹۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
هر که بسم اللّه الرحمن الرحيم را با اعتقاد و دوستي محمد و آل پاکش و با تسليم در برابر دستوراتشان و با ايمان به ظاهر و باطنش بخواند خداوند عزيز و جليل در مقابل هر حرف آن، چيزي برتر از دنيا و آنچه در آن است، از ثروت و خوبيها را به او مي‌بخشد.
عيون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۱، ص ۲۷۰.
حديث - ۲۹۰۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
إنَّ الْعَبدَ إذا أرادَ أن يَقرَأَ أو يَعمَلَ عَمَلاً و يَقولُ... بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَإنَّهُ يُبارَکُ لَهُ فيهِ؛
هر بنده‌اي بخواهد چيزي بخواند يا کاري انجام دهد و بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد، در کارش برکت داده ميشود.
تفسير الإمام العسکريعليه‌السلام ، ص ۲۵.
حديث - ۲۹۰۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ مِفتاحُ کُلِّ کِتابٍ؛
بسم اللّه الرحمن الرحيم، کليد هر نوشته‌اي است.
الجامع الصغير، ج ۱، ص ۴۸۱
حديث - ۲۹۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا قالَ الْعَبدُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ قالَ اللّهُ جَلَّ جَلالُه: بَدَأَ عَبدي بِاسْمي و حَقٌّ عَلَيَّ أنْ اُتـَمِّمَ لَهُ اُمُورَهُ و اُبارِکَ لَهُ في أَحوالِهِ؛
هر گاه بنده‌اي بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد خداوند مي‌فرمايد: بنده‌ام کارش را با نام من آغاز کرد، بر من است تا کارش را به پايان برسانم و براي او در کارهايش برکت قرار دهم.
عيون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۲، ص ۲۶۹
حديث - ۲۹۰۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لَو قَرَأتَ بِسمِ اللّهِ تَحفَظُکَ الْمَلائِکَةُ إلَي الْجَنَّةِ و هُوَ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ؛
اگر بسم اللّه را قرائت کني، فرشتگان، تا بهشت تو را حفظ مي‌کنند و آن شفاي هر دردي است.
فقه الرضاعليه‌السلام ، ص ۳۴۲.
حديث - ۲۹۰۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَن أرادَ أَنْ يُنجِيَهُ اللّهُ مِنَ الزَّبانيَةِ التِّسعَةِ عَشَرَ فَلْيَقرَأْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَإنَّها تِسعَةَ عَشَرَ حَرفا لِيَجعَلَ اللّهُ کُلَّ حَرفٍ مِنها جُنَّةً مِن واحدٍ مِنهُم؛
هر کس ميخواهد خداوند او را از زبانيه (فرشتگان عذاب) نوزده‌گانه برهاند، بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت کند زيرا آن نوزده حرف است. تا خداوند هر حرف آن را سپري در مقابل يکي از آن فرشتگان قرار دهد.
بحارالأنوار، ج ۸۹ ، ص ۲۵۸
حديث - ۲۹۱۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر کس کاري او را اندوهگين و به خود مشغول کند و او با اخلاص براي خدا بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد و با قلبش به سوي او رو کند، يکي از اين دو براي او خواهد بود: يا در دنيا به حاجتش ميرسد و يا حاجتش نزد پروردگار بوده و براي او ذخيره ميشود و آن براي مؤمنان ماندگارتر است.
التوحيد، ص ۲۳۲
حديث - ۲۹۱۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عَنِ اللّهِ جَلّ وَ عزَّ أنَّهُ قالَ: کُلُّ أمرٍ ذي بالٍ لَم يُذکَر فيهِ بِسمِ اللّهِ فَهُوَ أَبْتَرُ؛
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از خداوند عزيز و جليل نقل کرده است که فرمود:
هر کار ارزشمندي که در آن بسم اللّه ذکر نشود ناقص است.
بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۳۰۵
حديث - ۲۹۱۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَن کَـتَبَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَجَوَّدَهُ تَعظيما لِلّهِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ؛
هر کس بسم اللّه الرحمن الرحيم را براي بزرگداشت خداوند زيبا بنويسد، خداوند او را مي‌بخشد.
بحارالأنوار، ج ۹۲، ص ۳۵
حديث - ۲۹۱۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أنَّهُ إذا قالَ الْمُعَلِّمُ لِلصَّبيِّ قُل بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَقالَ الصَّبيُّ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ کَـتَبَ اللّهُ بَراءَةً لِلصَّبِيِّ و بَراءَةً لأِبـَوَيهِ و بَراءَةً لِلمُعَلِّمِ؛
وقتي معلم به کودک بگويد: بگو بسم اللّه الرحمن الرحيم و کودک آن را تکرار کند خداوند براي کودک و پدر و مادرش و معلم، برائت از آتش در نظر خواهد گرفت.
مجمع البيان، ج ۱، ص ۵۰
حديث - ۲۹۱۴
مَنْ قَرَأ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ کَـتَبَ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ حَرفٍ أربَعَةَ آلافٍ حَسَنَةً و مَحا عَنهُ أربَعَةَ آلافِ سَيِّـئَةٍ و رَفَعَ لَهُ أربَعَةَ آلافِ دَرَجَةٍ؛
هر کس بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت کند خداوند به ازاي هر حرفِ آن چهار هزار حسنه برايش مي‌نويسد و چهار هزار گناه از او پاک ميکند و چهار هزار درجه او را بالا مي‌برد.
بحارالأنوار، ج ۹۲، ص ۲۵۸.
حديث - ۲۹۱۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
زَيـِّنوا مَوائِدَکُم بِالْبَقْلِ؛ فإِنَّها مَطرَدَةٌ لِلشَّياطينِ مَعَ التَّسميَةِ؛
سفره‌هايتان را با سبزي، زينت دهيد ؛ زيرا سبزي با بسم اللّه الرحمن الرحيم، شيطان را طرد ميکند.
مکارم الأخلاق، ص ۱۷۶.
حديث - ۲۹۱۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلْعَبد... إِنْ قالَ في أوَّلِّ وُضوئِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ طَهُرَت أعضاؤُهُ کُلُّها مِنَ الذُّنوبِ؛
اگـر بنـده‌اي... در ابتداي وضويش، بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد همه اعضايش از گناهان پاک ميشود.
تفسير الإمام العسکريعليه‌السلام ، ص ۵۲۱ .
حديث - ۲۹۱۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا قالَ الْعَبدُ عِندَ مَنامِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ يَقولُ اللّهُ: مَلائِکَتي! اُکتُبُوا بِالْحَسَناتِ نَفسَهُ إلَي الصَّباحِ؛
هر گاه بنده‌اي هنگام خوابش، بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد، خداوند به فرشتگان مي‌گويد: به تعداد نفس‌هايش تا صبح برايش حسنه بنويسيد.
جامع الأخبار، ص ۴۲
حديث - ۲۹۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَن رَفَعَ قِرطاسا مِنَ الأْرضِ مَکتوبا عَلَيهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ إجلالاً لِلّهِ ولاِسْمِهِ عَنْ أن يُداسَّ کانَ عِندَ اللّهِ مِنَ الصِّدِّيقينَ و خُفِّفَ عَن والِدَيهِ و إن کانا مُشرِکَينِ؛
هر کس کاغذي را که روي آن بسم اللّه الرحمن الرحيم نوشته شده است از روي زمين بردارد و اين کار براي بزرگداشت خداوند و جلوگيري از اهانت به نام او باشد، نزد خداوند از صديقين به‌شمار مي‌رود و از بار گناه پدر و مادرش برداشته خواهد شد، حتي اگر مشرک باشند.
تنبيه الخواطر و نزهة النواظر، ج ۱، ص۳۲.
حديث - ۲۹۱۹
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
طوبي لِلْمُصْلِحينَ بَيْنَ النّاسِ، اُولئِکَ هُمُ الْمُقَرَّبونَ يَوْمَ الْقيامَةِ؛
خوشا به حال اصلاح‌کنندگان بين مردم، که آنان همان مقرّبان روز قيامت‌اند.
تحف العقول، ص ۳۹۳
حديث - ۲۹۲۰
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
إنَّ شيعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلوبُهُمْ مِنْ کُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛
بي‌گمان شيعيان ما، دلهايشان از هر خيانت، کينه، و فريبکاري پاک است.
بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۵۶
حديث - ۲۹۲۱
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
وَ اعْلَمْ اَنَّ الاِْلْفَ مِنَ اللّهِ وَ الْفِرْکَ مِنَ الشَّيْطانِ؛
بدان که، انس و الفت گرفتن [با ديگران] از خداوند و دشمني از شيطان است.
کافي، ج ۵، ص ۵۰۰، ح ۱
حديث - ۲۹۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به خدا سوگند، هرگز ملتي در زندگيِ مرفّه و پر نعمتي نبوده‌اند و نعمت و رفاه از آنان زائل نشده است، مگر به سبب گناهاني که مرتکب شده‌اند، چرا که خداوند به بندگانش ظلم نميکند. اگر مردم به هنگامي که بلاها و سختيها بر آنان فرود مي‌آمد و نعمتها از دستشان مي‌رفت، با نيت‌هاي خوب و دلي مشتاق به پروردگارشان پناه مي‌بردند، بي‌گمان هر از دست رفته‌اي به آنان باز مي‌گشت و هر فاسدي اصلاح مي‌شد.
نهج البلاغه، از خطبه ۱۷۸
حديث - ۲۹۲۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
وَ لَيْسَ يُحَبُّ لِلْمُلوکِ أَنْ يُفَرِّطوا في ثَلاثٍ: في حِفْظِ الثُّغورِ وَ تَفَقُّدِ الْمَظالِمِ وَ اخْتيارِ الصّالِحينَ لاَِعْمالِهِمْ؛
حاکم سزاوار نيست که در سه کار کوتاهي کند: حفظ مرزها، رسيدگي به حقوق پايمال شده و انتخاب افراد شايسته براي کارهايشان.
تحف العقول، ص ۳۱۹.
حديث - ۲۹۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
از حرص بپرهيزيد، زيرا که پيشينيان شما در نتيجه حرص نابود شدند، حرص آنها را به بخل وادار کرد پس بخل ورزيدند. به قطع رحم وادار کرد پس با خويشاوندان قطع رابطه کردند. به بدي وادارشان کرد پس بدکار شدند.
نهج الفصاحه ، ح ۹۹۲
حديث - ۲۹۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لاتَخْتَلِفوا، فَإِنَّ مَنْ کانَ قَبْلَکُمُ اخْتَلَفوا فَهَلَکوا؛
باهم اختلاف نکنيد، که پيشينيان شما دچار اختلاف شدند و نابود گشتند.
کنزالعمال، ح ۸۹۴
حديث - ۲۹۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
با مردم منصفانه رفتار کن و خيرخواه و مهربان آنان باش؛ زيرا اگر چنين بودي و خداوند بر مردم آباديي که تو در آن به سر مي‌بري خشم گرفت و خواست بر آنان عذاب فرو فرستد، به تو نگاه ميکند و به خاطر تو به آنان رحم ميکند. خداي متعال مي‌فرمايد: و پروردگار تو هرگز بر آن نبوده که شهرهايي را که مردمش درستکارند، به ستمي هلاک کند.
مکارم الاخلاق، ص ۴۵۷.
حديث - ۲۹۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثَلاثٌ لَيْسَ لاَِحَدِ مِنَ النّاسِ فيهِنَّ رُخصَةٌ: بِرُّ الْوالِدَينِ مُسْلِما کانَ اَو کافِرا وَ الْوَفاءُ بِالْعَهْدِ لِمُسْلِمٍ کانَ اَو کافِرٍ وَ اَداءُ الاَْمانَةِ اِلي مُسْلِمٍ کانَ اَو کافِرٍ؛
سه چيز است که ترک آن براي هيچ کس جايز نيست: نيکي به پدر و مادر؛ مسلمان باشند يا کافر، وفاي به عهد؛ با مسلمان يا کافر و اداي امانت؛ به مسلمان يا کافر.
جامع الصغير، ج ۲، ص ۷۱۶، ح ۳۴۶۹.
حديث - ۲۹۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالي اِذا اَرادَ بِقَوْمٍ بَقاءً اَوْ نَماءً رَزَقَهُمْ الْقَصْدَ وَ الْعَفافَ وَ اِذا اَرادَ بِقَوْمٍ اِقْتِطاعا فَتَحَ لَهُمْ اَوْ فَتَحَ عَلَيْهِم بابَ خيانَةٍ؛
هرگاه خداوند تبارک و تعالي ماندگاري، يا رشد ملتي را بخواهد، ميانه‌روي و پاکدامني را روزيشان ميکند و هرگاه نابودي آنان را بخواهد، دَرِ خيانتکاري را به سود و يا به ضررشان، به رويشان مي‌گشايد.
الدررالمنثور، ج ۳، ص ۱۲۰
حديث - ۲۹۲۹
کونا لِلظّالِمِ خَصْما وَ لِلْمَظْلومِ عَوْنا؛
پيوسته دشمن ظالم و ياور مظلوم باشيد.
نهج البلاغه، از نامه ۴۷.
حديث - ۲۹۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
يا عَليُّ وَ لِلصّالِحِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: يُصْلِحُ ما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللّهِ تَعالي بِالْعَمَلِ الصّالِحِ وَ يُصْلِحُ دينَهُ بِالْعِلْمِ وَ يَرْضي لِلنّاسِ ما يَرْضي لِنَفْسِهِ؛
اي علي! انسان صالح سه نشانه دارد: با عمل صالح، ميان خود و خداوند را اصلاح ميکند، با علم، دينش را اصلاح مي‌نمايد و براي مردم، هماني را مي‌پسندد که براي خود مي‌پسندد.
ميراث حديث - شيعه، ج ۲، ص ۳۵، ح ۱۲۲.
حديث - ۲۹۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَتـَرعوونَ عَنْ ذِکْرِ الْفاجِرِ حَتّي يَعْرِفَهُ النّاسُ؟! فَاذْکُرُوا الْفاجِرَ بِما فيهِ يَحْذَرْهُ النّاسُ؛
آيا از بردن نام بدکار، براي اينکه مردم او را بشناسند، خودداري مي‌کنيد؟ بدکار را با اعمال و کردارش معرفي کنيد، تا مردم از او برحذر باشند.
کنزالعمال ، ح ۸۰۷۰
حديث - ۲۹۳۲
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
گناهاني که باعث تغيير نعمتها مي‌شوند، عبارت‌اند از: تجاوز به مردم، ترک نمودن عادتهاي کار خير و خوب و کفران نعمت و ترک شکر، زيرا خداوند عزّوجلّ مي‌فرمايد: خداوند سرنوشت هيچ ملتي را تغيير نمي‌دهد، مگر اينکه خودشان تغيير روش دهند...
معاني الاخبار، ص ۲۷۰.
حديث - ۲۹۳۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِقْبَلِ الْحَقَّ مِمَّنْ اَتاکَ بِهِ صَغيرٌ اَوْ کَبيرٌ وَ اِنْ کانَ بَغيضا وَارْدُدِ الْباطِلَ عَلي مَنْ جاءَ بِهِ مِنْ صَغيرٍ اَوْ کَبيرٍ وَ اِنْ کانَ حَبيبا ؛
حق را از هر کس که برايت آورد، کوچک باشد يا بزرگ، بپذير، هر چند دشمنت باشد و باطل را، کوچک يا بزرگ، هر کس گويد به خودش برگردان، هر چند دوستت باشد.
کنزالعمال، ح ۴۳۱۵۲
حديث - ۲۹۳۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لَنْ تُقَدَّسَ اُمَّةٌ لايُؤْخَذُ لِلضَّعيفِ فيها حَقُّهُ مِنَ الْقَويِّ غَيْرَ مُتَعْتِـعٍ؛
ملّتي که نتوان در ميان آنان بدون دلهره، حقّ ضعيف را از قوي گرفت، هرگز قابل ستايش نيست.
تحف العقول، ص ۱۴۲.
حديث - ۲۹۳۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَنْ اَصْبَحَ لا يَهْتَمُّ بِاُمورِ الْمُسْلِمينَ فَلَيْسَ مَنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلاً يُنادي يا لَلْمُسْلِمينَ فَلَمْ يُجِبْهُ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ؛
هر کس صبح کند و به امور مسلمانان همّت نورزد، از آنان نيست و هر کس فرياد کمک خواهي کسي را بشنود و به کمکش نشتابد، مسلمان نيست.
کافي، ج ۲، ص ۱۶۴، ح ۵.
حديث - ۲۹۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عُمّالُکُمْ اَعْمالُکُمْ، کَما تَـکونونَ، يُوَلّي عَلَيْکُمْ؛
کارگزاران شما [نتيجه] اعمال شما هستند، همان گونه که هستيد، بر شما حکومت ميشود.
شرح شهاب الاخبار، ص ۲۶۰.
حديث - ۲۹۳۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
صِنْفانِ مِنْ اُمَّتي اِذا صَلُحا صَلُحَتْ اُمَّتي وَ اِذا فَسَدا، فَسَدَتْ اُمَّتي، قيلَ يا رَسولَ اللّهِ وَ مَنْ هُما؟ قالَ: اَ لْـفُقَهاءُ وَ الاُْمَراءُ؛
دو گروه از امّت من اگر صالح شوند، امّتم صالح مي‌شوند و اگر فاسد شوند، امّتم فاسد مي‌شوند. عرض شد اي رسول خدا آن دو گروه کدامند؟ فرمودند: عالمان و حاکمان.
خصال، ص ۳۷.
حديث - ۲۹۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مِنْ کَمالِ السَّعادَةِ السَّعْيُ في صَلاحِ الْجُمْهورِ؛
کوشش در راه اصلاح توده مردم، از کمال خوشبختي است.
غررالحکم، ح ۹۳۶۱
حديث - ۲۹۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اِنَّ بِذَوِي الْعُقولِ مِنَ الْحاجَةِ اِلَي الاَْدَبِ کَما يَظْمَأُ الزَّرْعُ اِلَي الْمَطَرِ؛
نياز عاقلان به ادب، همانند نياز کشتزار به باران است.
(غررالحکم، ح ۳۴۷۵.)
حديث - ۲۹۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلْعَقْلُ حِفْظُ التَّجارِبِ وَ خَيْرُ ما جَرَّبْتَ ما وَعَظَکَ؛
عقل، اندوختن تجربه‌ها (و عمل به آن) است و بهترين تجربه، آن است که پندت داده.
(نهج البلاغه، نامه ۳۱.)
حديث - ۲۹۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
فَسادُ الاَْخْلاقِ بِمُعاشَرَةِ السُّفَهاءِ وَ صَلاحُ الاَْخْلاقِ بِمُنافَسَةِ الْعُقَلاءِ وَ الْخَلْقُ اَشْکالٌ فَکُلٌّ يَعْمَلُ عَلي شاکِلَتِهِ؛
معاشرت با نابخردان، اخلاق را فاسد و رقابت با عقلا اخلاق را اصلاح مي‌نمايد و مردم متفاوتند، و هر کس بر حسب طينت خود رفتار ميکند.
(بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۸۲ ، ح ۷۸.)
حديث - ۲۹۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
يَنْبَغي لِلْعاقِلِ اَنْ يُخاطِبَ الْجاهِلَ مُخاطَبَةَ الطَّبيبِ الْمَريضَ؛
شايسته است که برخورد عاقل با نادان، مانند برخورد طبيب با بيمار باشد.
(غررالحکم، ح ۱۰۹۴۴. )
حديث - ۲۹۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلْعَقْلُ حَيْثُ کانَ آلِفٌ مَاْلوفٌ ؛
عقل هر کجا باشد، انس‌گيرنده و الفت‌پذير است.
غررالحکم، ح۱۲۵۱
حديث - ۲۹۴۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلا وَ اِنَّ اَعْقَلَ النّاسِ عَبْدٌ عَرَفَ رَبَّهُ فَاَطاعَهُ وَ عَرَفَ عَدُوَّهُ فَعَصاهُ وَ عَرَفَ دارَ اِقامَتِهِ فَاَصْلَحَها وَ عَرَفَ سُرْعَةَ رَحيلِهِ فَتَزَوَّدَ لَها؛
بدانيد که عاقل‌ترين مردم کسي است که پروردگارش را بشناسد و از او پيروي کند، دشمنان خدا را بشناسد و از آنان نافرماني کند، جايگاه ابدي خود را بشناسد و آن را آباد کند و بداند به زودي به آنجا سفر خواهد کرد و براي آن، توشه بردارد.
(اعلام الدين، ص ۳۳۷، ح ۱۵.)
حديث - ۲۹۴۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِنَّما يُدْرَکُ الْخَيْرُ کُلُّهُ بِالْعَقْلِ، وَ لا دينَ لِمَنْ لا عَقْلَ لَهُ؛
همه خوبيها با عقل شناخته مي‌شوند و کسي که عقل ندارد، دين ندارد.
تحف العقول، ص ۵۴
حديث - ۲۹۴۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
رَاْسُ الْعَقْلِ بَعْدَ الاْيمانِ بِاللّه‌ِ مُداراةُ النّاسِ في غَيْرِ تَرْکِ حَقٍّ؛
کمال عقل پس از ايمان به خدا، مدارا کردن با مردم است به شرط آن که حق، ترک نشود.
تحف العقول، ص ۴۲
حديث - ۲۹۴۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
چهار چيز بر هر عاقل و خردمندي از امّت من واجب است. گفته شد: اي پيامبر خدا! آن چهار چيز کدام‌اند؟ فرمودند: گوش فرادادن به دانش، نگهداري، نشر و عمل به آن.
تحف العقول، ص ۵۷.
حديث - ۲۹۴۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَثَلُ الْعَقْلِ فِي الْقَلْبِ کَمَثَلِ السِّراجِ في وَسَطِ الْبَيْتِ؛
عقل در دل، همانند چراغ در ميان خانه است.
(علل الشرايع، ص ۹۸، ح ۱. )
حديث - ۲۹۴۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
يا عَليُّ اَلْعَقْلُ مَا اکْتُسِبَتْ بِهِ الْجَنَّةُ وَ طُلِبَ بِهِ رِضَي الرَّحْمنِ؛
اي علي! عقل چيزي است که با آن، بهشت و خشنودي خداوند مهربان به دست مي‌آيد.
(من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۳۶۹، ح ۵۷۶۲ .)
حديث - ۲۹۵۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
لا يَسْتَيْقِنُ الْقَلْبُ اَنَّ الْحَقَّ باطِلٌ اَبَدا وَ لا يَسْتَيقِنُ اَنَّ الْباطِلَ حَقٌّ اَبَدا؛
هرگز دل به باطل بودن حق و به حق بودن باطل يقين نميکند.
(تفسير العياشي، ج ۲، ص ۵۳، ح ۳۹. )
حديث - ۲۹۵۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَمّا عَلامَةُ التّائِبِ فَاَرْبَعَةٌ: اَلنَّصيحَةُ لِلّهِ في عَمَلِهِ وَ تَرْکُ الْباطِلِ وَ لُزومُ الْحَقِّ وَ الْحِرْصُ عَلَي الْخَيْرِ ؛
نشانه توبه‌کننده چهار است: عمل خالصانه براي خدا، رها کردن باطل، پايبندي به حق و حريص بودن بر کار خير.
(تحف العقول، ص ۲۰. )
حديث - ۲۹۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِصْبِرْ عَلي مَرارَةِ الْحَقِّ وَ ايّاکَ اَنْ تَنْخَدِعَ لِحَلاوَةِ الباطِلِ؛
تلخي حق را تحمل کن، و مبادا که فريب شيريني باطل را بخوري.
(غررالحکم، ح ۲۴۷۲. )
حديث - ۲۹۵۳
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
قُلِ الْحَقَّ وَ اِنْ کانَ فيهِ هَلاکُکَ فَاِنَّ فيهِ نَجاتَکَ... اِتَّقِ اللّهَ وَ دَعِ الْباطِلَ وَ اِنْ کانَ فيهِ نَجاتُکَ فَاِنَّ فيهِ هَلاکَکَ؛
حق را بگو اگر چه نابودي تو در آن باشد، زيرا که نجات تو در آن است... تقواي الهي پيشه کن و باطل را فرو گذار هر چند [به ظاهر] نجات تو در آن باشد، زيرا که نابودي تو در آن است.
تحف العقول، ص ۴۰۸
حديث - ۲۹۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند: اِنَّ مَنْ لا يَنْفَعُهُ الْحَقُّ يَضُرُّهُ الْباطِلُ وَ مَنْ لا يَسْتَقيمُ بِهِ الْهُدي تَضُرُّهُ الضَّلالَةُ وَ مَنْ لا يَنْفَعُهُ الْيَقينُ يَضُرُّهُ الشَّکُّ؛
به راستي که هر کس را حق سود ندهد، باطل زيانش رساند و هر کس به راه هدايت نرود، به کجراهه گمراهي افتد و هر کس يقين، او را سود نبخشد، شکّ زيانش رساند.
تحف العقول، ص ۱۵۲
حديث - ۲۹۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِنَّ الْحَقَّ وَ الْباطِلَ لا يُعْرَفانِ بِالنّاسِ، وَ لکِنِ اعْرِفِ الْحَقَّ بِاتِّباعِ مَنِ اتَّبَعَهُ وَ الْباطِلَ بِاجْتِنابِ مَنِ اجْتَنَبَهُ؛
حق و باطل به مردم (و شخصيت افراد) شناخته نمي‌شوند بلکه حق را به پيروي کسي که از آن پيروي ميکند بشناس و باطل را به دوري کسي که از آن دوري ميکند.
امالي طوسي، ص ۱۳۴، ح ۲۱۶.
حديث - ۲۹۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لا تُقاتِلوا (تَقْتُلوا) الخَوارِجَ بَعْدي، فَلَيسَ مَنْ طَلَبَ الحَقَّ فَاَخْطَـأَهُ کَمَنْ طَلَبَ الْباطِلَ فَأدْرَکَهُ؛
بعد از من با خوارج نجنگيد (آنان را نکشيد)؛ زيرا کسي که طالب حق باشد و به آن نرسد، با کسي که جوياي باطل باشد و به آن دست يابد، يکسان نيست.
(نهج البلاغه، از خطبه ۶۱. )
حديث - ۲۹۵۷
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
ميان حق و باطل جز کم‌عقلي فاصله نيست. عرض شد: چگونه، اي فرزند رسول خدا؟ فرمودند: انسان کاري را که موجب رضاي خداست براي غير خدا انجام ميدهد، در صورتي که اگر آن را خالص براي رضاي خدا انجام مي‌داد، زودتر به هدف خود مي‌رسيد تا براي غير خدا.
محاسن، ج ۱، ص ۲۵۴، ح ۲۸۰
حديث - ۲۹۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْکَـيِّسُ صَديقُهُ الْحَقُّ وَ عَدُوُّهُ الْباطِلُ؛
انسان زيرک، دوستش حق است و دشمنش باطل.
(غررالحکم، ح ۱۵۲۴. )
حديث - ۲۹۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ثَلاثٌ فيهِنَّ النَّجاةُ: لُزومُ الْحَقِّ وَ تَجَنُّبُ الْباطِلِ وَ رُکوبُ الْجِدِّ؛
نجات و رستگاري در سه چيز است: پايبندي به حق، دوري از باطل و سوار شدن بر مرکب جدّيت.
(غررالحکم، ح ۴۶۶۱. )
حديث - ۲۹۶۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سه ويژگي است که در هر کس يافت شود، ويژگي‌هاي ايمان کامل مي‌گردد: آن که وقتي خشنود گردد، خشنودي‌اش او را به باطل نکشاند و خشمش او را به هنگام خشم، از حق برون نبرد و هر گاه توان يافت، به آنچه از او نيست، دست درازي نکند.
الاصول الستة عشر، ص ۳۵
حديث - ۲۹۶۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اِنَّ مِنْ حَقيقَةِ الاْيمانِ اَنْ تُؤْثِرَ الْحَقَّ وَ اِنْ ضَرَّکَ عَلَي الْباطِلِ وَ اِنْ نَفَعَکَ وَ اَنْ لا يَجوزَ مَنْطِقُکَ عِلْمَکَ؛
از حقيقت ايمان اين است که حق را بر باطل مقدم داري، هر چند حق به ضرر تو و باطل به نفع تو باشد و نيز از حقيقت ايمان آن است که گفتار تو از دانشت بيشتر نباشد.
محاسن، ج ۱، ص ۲۰۵
حديث - ۲۹۶۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اِنَّ لِلْحقِّ دَوْلَةً وَ لِلْباطِلِ دَوْلَةً وَ کُلُّ واحِدٍ مِنْهُما في دَوْلَةِ صاحِبِهِ ذَليلٌ؛
براستي که حق را دولتي است و باطل را دولتي، و هر يک از اين دو، در دولت ديگري ذليل است.
(کافي، ج ۲، ص ۴۴۷، ح ۱۲ )
حديث - ۲۹۶۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
لَنْ تَبْقَي الاَرْضُ اِلاّ وَ فيها عالِمٌ يَعْرِفُ الْحَقَّ مِنَ الباطِلِ؛
هرگز زمين باقي نمي‌ماند مگر آن که در آن دانشمندي وجود دارد که حق را از باطل مي‌شناسد.
محاسن، ج ۱، ص ۲۳۴
حديث - ۲۹۶۴
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
کَلامٌ في حَقٍّ خَيرٌ مِن سُکوتٍ عَلي باطِلٍ؛
سخن گفتن درباره حق، از سکوتي بر باطل بهتر است.
(من لا يحضره الفقيه، ج ۴، ص ۳۹۶. )
حديث - ۲۹۶۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از خدعه و حيله آرزوها بپرهيزيد. چه بسيار آرزومندِ روزي که به آن روز نمي‌رسد و چه بسيار سازنده‌اي که در ساخته‌اش ساکن نميشود و چه بسيار جمع کننده مالي که از آن استفاده نميکند و شايد آن مال را از باطل به دست آورده و يا از حق کسي جلوگيري کرده، تا به آن مال رسيده است و بايد بار همه آن گناهان را به‌دوش کشد.
غررالحکم، ح ۲۵۶۳
حديث - ۲۹۶۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ رَکِبَ الْباطِلَ اَذَلَّهُ مَرْکَبُهُ. مَن تَعَدَّي الحَقَّ ضاقَ مَذْهَبُهُ؛
کسي که بر باطل سوار شود، مَرکبش او را ذليل خواهد کرد. کسي که از راه حق منحرف شود راه بر او تنگ خواهد شد.
(عيون الحکم والمواعظ، ص ۴۴۴)
حديث - ۲۹۶۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلْحَقُّ ثَقيلٌ مُرٌّ وَ الْباطِلُ خَفيفٌ حُلْوٌ وَ رُبَّ شَهْوَةِ ساعَةٍ تورِثُ حُزْنا طَويلاً؛
حق، سنگين و تلخ است و باطل، سبک و شيرين و بسا خواهش و هوا و هوسي که لحظه‌اي بيش نمي‌ماند، اما غم و اندوهي طولاني به دنبال مي‌آورد.
مکارم الاخلاق، ص ۴۶۵.
حديث - ۲۹۶۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند: لَيْسَ مِنْ باطِلٍ يَقومُ بِاِزاءِ الْحَقِّ اِلاّ غَلَبَ الْحَقُّ الْباطِلَ وَ ذلِکَ قَولُهُ: بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَي الباطِلِ فَيَدْمَغُهُ...؛
هيچ باطلي نيست که در برابر حق بايستد مگر آن که حق بر باطل چيره ميشود و اين سخن خداوند است: بلکه حق را بر سر باطل مي‌زنيم که آن را در هم مي‌کوبد...
کافي، ج ۸ ، ص ۲۴۲)
حديث - ۲۹۶۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
قَليلُ الْحَقِّ يَدْفَعُ کَثيرَ الباطِلِ کَما اَنَّ الْقَليلَ مِنَ النّارِ يُحْرِقُ کَثيرَ الْحَطَبِ؛
اندکي حقّ، بسياري باطل را نابود ميکند، همچنان که اندکي آتش، هيزم‌هاي فراواني را مي‌سوزاند.
(غررالحکم، ح ۶۷۳۵. )
حديث - ۲۹۷۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْحَقُّ سَيْفٌ قاطِعٌ عَلي اَهْلِ الْباطِلِ؛
حق، شمشير بُرَّنده‌اي است بر ضد اهل باطل.
(عيون الحکم والمواعظ، ص ۲۸. )
حديث - ۲۹۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلا وَ مَنْ اَکَلَهُ الْحَقُّ فَاِلَي الجَنَّةِ وَ مَنْ اَکَلَهُ الباطِلُ فَاِلَي النّارِ؛
بدانيد که هر کس در راه حق از دنيا برود، به بهشت و هر کس در راه باطل از دنيا برود، به جهنم مي‌رود.
(نهج البلاغه، از نامه ۱۷. )
حديث - ۲۹۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ـ وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ تَفسيرِ السُّنَّةِ وَ الْبِدْعَةِ وَ الْجَماعَةِ وَ الْفُرْقَهِ ـ : اَلسُّنَّةُ ـ و اللّهِ ـ سُنَّةُ مُحمِّدٍصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم وَ الْبِدْعَةُ ما فارَقَها وَ الْجَماعَةُ ـ وَ اللّهِ ـ مُجامَعَةُ اَهْلِ الْحَقِّ وَ اِنْ قَلّوا وَ الْفُرقَةُ مُجامَعَةُ اَهْلِ الْباطِلِ وَ اِنْ کَثُروا؛
در پاسخ به پرسش از معناي سنّت، بدعت، جماعت و تفرقه فرمودند: به خدا سوگند، سنّت، همان سنّت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم است و بدعت آنچه خلاف آن باشد و به خدا قسم، جماعت، همدست شدن با اهل حق است هر چند اندک باشند و تفرقه، همدستي با اهل باطل است هر چند بسيار باشند.
(کنزالعمّال، ح ۱۶۴۴. )
حديث - ۲۹۷۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَبَي اللّهُ اَنْ يُعَرِّفَ باطِلاً حَقّا اَبَي اللّهَ اَنْ يَجْعَلَ الْحَقَّ في قَلْبِ الْمُؤْمِنِ باطِلاً لا شَکَّ فيهِ وَ اَبَي اللّهُ اَنْ يَجْعَلَ الْباطِلَ في قَلْبِ الْـکافِر الْمُخالِفِ حَقّـا لا شَکَّ فيهِ وَ لَوْ لَمْ يَجْعَلْ هذا هکَذا ما عُرِفَ حَقٌّ مِنْ باطِلٍ؛
خداوند اِبا دارد از اين که باطلي را حق معرفي نمايد، خداوند اِبا دارد از اين که حق را در دل مؤمن، باطلي ترديدناپذير جلوه دهد، خداوند اِبا دارد از اين که باطل را در دل کافر حق ستيز به صورت حقي ترديدناپذير جلوه دهد، اگر چنين نمي‌کرد، حق از باطل شناخته نمي‌شد.
(محاسن، ج ۱، ص ۲۷۷. )
حديث - ۲۹۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
فَلَوْ اَنَّ الْباطِلَ خَلَصَ مِنْ مِزاجِ الْحَقِّ لَمْ يَخْفَ عَلي المُرتادينَ وَ لَوْ اَنَّ الْحَقَّ خَلَصَ مِنْ لَبْسِ الْباطِلِ انْقَطَعَتْ عَنْهُ اَلْسُنُ الْمُعانِدينَ وَلکِنْ يُوْخَذُ مِنْ هذا ضِغْثٌ وَ مِنْ هذا ضِغْثٌ؛
اگر باطل با حق درنياميزد، بر حقيقت جويان پوشيده نمي‌مانَد و اگر حق با باطل آميخته نشود، زبان دشمنان آن بريده ميشود، ليکن مشتي از آن برداشته ميشود و مشتي از اين. (و بدين ترتيب حق و باطل درهم آميخته ميشود و شبهه پيش مي‌آيد).
(نهج البلاغه، خطبه ۵۰ )
حديث - ۲۹۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَما اِنَّهُ لَيْسَ بَيْنَ الْحَقِّ وَ الْباطِلِ اِلاّ اَرْبَعُ اَصابِـعَ - فَسُئِلَ عَنْ مَعْني قَولِهِ هذا، فَجَمَعَ اَصابِعَهُ وَ وَضَعَها بَيْنَ اُذُنِهِ وَ عَيْنِهِ - ثُمَّ قالَ: اَ لْباطِلُ اَنْ تَقولَ: سَمِعْتُ وَ الْحَقُّ اَنْ تَقولَ: رَأَيْتُ؛
هان! ميان حق و باطل جز چهار انگشت فاصله نيست. از آن حضرت درباره معناي اين فرمايش سؤال شد. امام انگشتان خود را به‌هم چسباند و آنها را ميان گوش و چشم خود گذاشت و آنگاه فرمودند: باطل اين است که بگويي: شنيدم و حق آن است که بگويي: ديدم.
(نهج البلاغه، از خطبه ۱۴۱. )
حديث - ۲۹۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لا يُؤنِسَنَّکَ اِلاَّ الْحَقُّ وَ لا يوحِشَنَّکَ اِلاَّ الْباطِلُ؛
مبادا جز حق، با تو اُنس بگيرد و جز باطل، از تو بهراسد.
(نهج البلاغه، از خطبه ۱۳۰ )
حديث - ۲۹۷۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ظَـلَمَ الْحَقَّ مَنْ نَصَرَ الْباطِلَ؛
هر کس باطل را ياري کند، به حق ستم کرده است.
(غررالحکم، ح ۶۰۴۱. )
حديث - ۲۹۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْحَقُّ طَريقُ الْجَنَّةِ وَ الْباطِلُ طَريقُ النّارِ وَ عَلي کُلِّ طَريقٍ داعٍ؛
حق، راه بهشت است و باطل، راه جهنم و بر سر هر راهي دعوت کننده‌اي است.
(نهج السعادة، ج ۳، ص ۲۹۱. )
حديث - ۲۹۷۹
امام کاظمعليه‌السلام :
اَلْمُؤْمِنُ قَليلُ الْکَلامِ کَثيرُ الْعَمَلِ، وَ الْمُنافِقُ کَثيرُ الْکَلامِ قَليلُ الْعَمَلِ؛
مؤمن کم حرف و پر کار است و منافق پر حرف و کم کار.
تحف العقول، ص۳۹۷.
حديث - ۲۹۸۰
امام عليعليهالسلام :
مَنْ باعَ نَفْسَهُ بِغَيْرِ نَعيمِ الْجَنَّةِ فَقَدْ ظَلَمَها؛
هر کس خودش را جز به نعمت بهشت بفروشد، براستي که به خويشتن ظلم کرده است.
غررالحکم، ج۵، ص ۴۵۸، ح ۹۱۶۴.
حديث - ۲۹۸۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لَيْسَ شَيْءٌ اُطيعَ اللّهُ فيهِ اَعْجَلَ ثَوابا مِنْ صِلَةِ الرَّحِمِ وَ لَيْسَ شَيْءٌ اَعْجَلَ عِقابا مِنَ الْبَغْيِ وَ قَطيعَةِ الرَّحِمِ؛
هيچ طاعتي نيست که پاداشش زودتر از صله‌رحم برسد و مجازاتي سريعتر از مجازات ظلم و قطع‌رحم نيست.
نهج الفصاحه، ح ۲۳۹۸
حديث - ۲۹۸۲
امام باقرعليه‌السلام :
لَيْسَ مِنّا وَ لا مِنْکُمْ مَنْ ظَلَمَ النّاسَ؛
از ما نيست و از شما (شيعيان هم) نيست کسي که به مردم ظلم کند.
شرح الأخبار، ج ۳، ص ۴۸۸، ح ۱۴۱۴.
حديث - ۲۹۸۳
امام عليعليهالسلام :
مَنْ اَشْفَقَ عَلي نَفْسِهِ لَمْ يَظْلِمْ غَيْرَهُ؛
هر کس دلسوز خود باشد به ديگران ظلم نميکند.
غررالحکم، ج ۵، ص۲۳۱، ح ۸۱۱۹
حديث - ۲۹۸۴
امام عليعليهالسلام :
اوصيکُما بِتَقْوَي اللّهِ... وَ کونا لِلظّالِمِ خَصْما وَ لِلْمَظْلومِ عَوْنا؛
شما را سفارش ميکنم به تقواي الهي... و دشمن ظالم و ياور مظلوم باشيد.
نهج البلاغه، از نامه ۴۷.
حديث - ۲۹۸۵
امام عليعليهالسلام :
خَيْرُ النّاسِ مَنْ اِنْ اُغْضِبَ حَلُمَ وَ اِنْ ظُلِمَ غَفَرَ وَ اِنْ اُسي‌ءَ اِلَيْهِ اَحْسَنَ؛
بهترين مردم کسي است که اگر او را به خشم آورند، بردباري نمايد و چنانچه به او ظلم شود، ببخشايد و چون به او بدي شود، خوبي کند.
غررالحکم، ج۳، ص ۴۳۰، ح ۵۰۰۰
حديث - ۲۹۸۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِسْتَعيذوا بِاللّه‌ِ... مِنْ اَنْ تَظْلِموا اَوْ تُظْلَموا؛
به خدا پناه ببريد از اينکه ظلم کنيد و يا زير بار ظلم برويد.
نهج الفصاحه، ح ۲۷۸
حديث - ۲۹۸۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
خدا رحمت کند بنده‌اي را که حلاليت بطلبد از برادري که به آبرو يا مال او تجاوز کرده، قبل از آن که (در قيامت) از او بازخواست کنند، آنجايي که دينار و درهمي نباشد، در نتيجه اگر شخص کار نيکي داشته باشد از آن بردارند و اگر نداشته باشد، از گناهان مظلوم برداشته بر گناهان او بيفزايند.
نهج الفصاحه، ح ۱۶۵۷.
حديث - ۲۹۸۸
امام عليعليهالسلام :
مَنْ طَلَبَ عِزّا بِظُلْمٍ وَباطِلٍ أَوْرَثَهُ اللّهُ ذُلاًّ بِإِنْصافٍ وَ حَقٍّ؛
هر کس عزّت را با ظلم و باطل طلب کند، خداوند به انصاف و حق ذلّت نصيبش مي‌نمايد.
شرح‌نهج‌البلاغه، ابن‌ابي‌الحديد، ج۲۰،ص۳۰۹،ح۵۳۶
حديث - ۲۹۸۹
امام باقرعليه‌السلام :
مَا انْتَصَرَ اللّهُ مِنْ ظالِمٍ إِلاّ بِظالِمٍ وَذلِکَ قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ (وَکَذلِکَ نُوَلّي بَعْضَ الظّالِمينَ بَعْضا)؛
خداوند هيچگاه از ظالم انتقام نگرفت مگر به وسيله ظالمي ديگر و اين سخن خداي عزّوجلّ است که: و بدين سان ظالمان را به سزاي اعمالي که مي‌کنند بر يکديگر مسلّط مي‌کنيم.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۱۳، ح ۲۸
حديث - ۲۹۹۰
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يَقولُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ: وَعِزَّتي وَجَلالي لأََنْتَقِمَنَّ مِنَ الظّالِمِ في عاجِلِهِ وآجِلِهِ وَلأََنْتَقِمَنَّ مِمَّنْ رَأي مَظْلوما فَقَدَرٌ أَنْ يَنْصُرَهُ فَلَمْ يَنْصُرْهُ؛
خداي عزوجل مي‌فرمايد: به عزّت و جلالم سوگند که از ظالم در دنيا و آخرت انتقام مي‌گيرم و از کسي هم که مظلومي را ببيند و بتواند ياريش کند و نکند بي‌گمان انتقام مي‌گيرم.
کنزالعمال، ج۳، ص ۵۰۵، ح ۷۶۴۱.
حديث - ۲۹۹۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لِيَنْصُرِ الرَّجُلُ أَخاهُ ظالِما أَوْ مَظْلُوما إِنْ کانَ ظالِما فَيَنْهاهُ فَإِنَّهُ لَهُ نُصْرَةٌ وَإِنْ کانَ مَظْلوما فَيَنْصُرُهُ؛
انسان بايد برادر (ديني) خويش را ياري کند چه ظالم باشد چه مظلوم اگر ظالم باشد او را باز دارد که اين به‌منزله ياري کردن اوست و اگر مظلوم باشد ياريش کند.
نهج الفصاحه، ح ۲۴۲۲.
حديث - ۲۹۹۲
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إِنَّ النّاسَ إِذا رَأَوُا الظّالِمَ فَلَمْ يَأْخُذوا عَلي يَدَيْهِ أَوْشَکَ أَنْ يَعُمَّهُمُ اللّهُ بِعِقابٍ مِنْهُ؛
مردم آنگاه که ظالم را ببينند و او را باز ندارند، انتظار مي‌رود که خداوند همه را به عذاب خود گرفتار سازد.
نهج الفصاحه، ح ۸۳۳
حديث - ۲۹۹۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ أَخَذَ لِلْمَظْلومِ مِنَ الظّالِمِ کانَ مَعيَ فِي الْجَنَّةِ تَصاحُبا؛
هر کس داد مظلوم را از ظالم بگيرد، در بهشت با من يار و همنشين باشد.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۵۹، ح ۷۴.
حديث - ۲۹۹۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِتَّقوا دَعْوَةَ الْمَظْلومِ وَإنْ کانَ کافِرا فَإِنَّها لَيْسَ دونَها حِجابٌ؛
از نفرين مظلوم بترسيد اگر چه کافر باشد، زيرا در برابر نفرين مظلوم پرده و مانعي نيست.
نهج الفصاحه، ح ۴۸
حديث - ۲۹۹۵
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ظلم سه قسم است: ظلمي که خدا نمي‌آمرزد، ظلمي که مي‌آمرزد و ظلمي که از آن نمي‌گذرد، اما ظلمي که خدا نمي‌آمرزد شرک است. خداوند مي‌فرمايد: حقا که شرک ظلمي بزرگ است و اما ظلمي که خدا مي‌آمرزد، ظلم بندگان به‌خودشان ميان خود و پروردگارشان است اما ظلمي که خدا از آن نمي‌گذرد ظلم بندگان به يکديگر است.
نهج الفصاحه، ح ۱۹۲۴.
حديث - ۲۹۹۶
حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام مي فرمايند:
فَرَضَ اللّهُ... العَدْلَ تَسکينا لِلْقُلوبِ؛
خداوند عدالت را براي آرامش دلها، واجب کرد.
علل الشرايع، ج۱، ص ۲۴۸، ح ۲.
حديث - ۲۹۹۷
امام عليعليهالسلام :
مَنْ عَمِلَ بِالْعَدْلِ حَصَّنَ اللّهُ مُلْکَهُ؛
هر کس به عدالت رفتار کند، خداوند حکومتش را حفظ خواهد کرد.
غررالحکم، ج۵، ص ۳۵۵، ح ۸۷۲۲
حديث - ۲۹۹۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ما مِنْ اَحَدٍ يَکونُ عَلي شَيءٍ مِنْ اُمورِ هذِهِ الاُْمَّةِ قَلَّتْ اَمْ کَثُرَتْ فَلا يَعْدِلُ فيهِمْ اِلاّ کَبَّهُ اللّهُ فِي النّارِ؛
هر کس کاري از کارهاي کوچک و يا بزرگ اين امت را در دست بگيرد و در ميانشان عدالت را اجرا نکند خداوند او را به رو، در آتش خواهد افکند.
مستدرک علي الصحيحين، ج ۴، ص ۹۰.
حديث - ۲۹۹۹
امام عليعليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ فَرَضَ عَلي اَئِمَّةِ الْعَدْلِ اَنْ يُقَدِّروا اَنْفُسَهُمْ بِضَعَفَةِ النّاسِ کَيْلا يَتَبَيَّغَ بِالْفَقيرِ فَقْرُهُ؛
خداوند عزوجل بر پيشوايان عادل واجب کرده که سطح زندگي خود را با مردم ناتوان برابر کنند تا فقير را، فقرش برآشفته نکند.
نهج البلاغه، خطبه ۲۰۹.
حديث - ۳۰۰۰
امام عليعليهالسلام :
اَحْسَنُ الْعَدْلِ نُصْرَةُ الْمَظْلومِ؛
بهترين عدالت ياري مظلوم است.
غررالحکم، ج۲، ص ۳۹۴، ح ۲۹۷۷.
حديث - ۳۰۰۱
امام عليعليهالسلام :
اِسْتَعْمِلِ الْعَدْلَ وَاحْذَرِ الْعَسْفَ وَالْحَيْفَ فَاِنَّ الْعَسْفَ يَعودُ بِالْجَلاءِ وَالْحَيْفَ يَدْعوا اِلَي السَّيْفِ؛
عدالت را اجرا کن و از زورگويي و ستمگريبپرهيز زيرا زورگويي مردم را به ترک از وطن واميدارد، و ستم آنان را به قيام مسلّحانه مي‌کشاند.
نهج البلاغه، حکمت ۴۷۶.
حديث - ۳۰۰۲
امام عليعليهالسلام :
قُلوبُ الرَّعِيَّةِ خَزائِنُ راعيها فَما اَوْدَعَها مِنْ عَدْلٍ اَوْ جَوْرٍ وَجَدَهُ؛
دلهاي مردم صندوقچه‌هاي حاکم است، پس آنچه از عدالت و يا ظلم در آنها بگذارد، همان را خواهد ديد.
غررالحکم، ج۴، ص ۵۲۱، ح ۶۸۲۵.
حديث - ۳۰۰۳
امام عليعليهالسلام :
اِنَّ الْعَدْلَ ميزانُ اللّهِ سُبْحانَهُ الَّذي وَضَعَهُ فِي الْخَلْقِ وَنَصَبَهُ لاِِقامَةِ الحَقِّ فَلا تُخالِفْهُ في ميزانِهِ وَلا تُعارِضْهُ في سُلطانِهِ؛
به‌راستي که عدالت ترازوي (معيار) خداي‌سبحان است که در ميان خلق نهاده است و براي برپاداشتن حق نصب فرموده، پس در ترازوي خداوند با او مخالفت نکن و با حکومتش مقابله ننما.
غررالحکم، ج۲، ص ۵۰۸، ح ۳۴۶۴.
حديث - ۳۰۰۴
امام عليعليهالسلام :
اِجْعَلِ الدِّينَ کَهْفَکَ وَالْعَدْلَ سَيْفَکَ تَنْجُ مِنْ کُلِّ سوءٍ وَتَظْفَرْ عَلي کُلِّ عَدُوٍّ؛
دين را پناهگاه و عدالت را اسلحه خود قرار ده تا از هر بدي نجات پيدا کني و بر هر دشمني پيروز گردي.
غررالحکم، ج۲، ص ۲۲۱، ح ۲۴۳۳.
حديث - ۳۰۰۵
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِذا حَکَموا بِغَيْرِ عَدْلٍ اِرْتَفَعَتِ الْبَرَکاتُ؛
هنگامي که به غير عدالت حکم کنند، برکت‌ها از بين مي‌روند.
معدن الجواهر، ص ۷۳.
حديث - ۳۰۰۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَعدَلُ النّاسِ مَن رَضِيَ لِلنّاسِ مايَرْضي لِنَفسِهِ وَکَرِهَ لَهُمْ ما يَکْرَهُ لِنَفْسِهِ؛
عادل‌ترين مردم کسي است که براي مردم همان را بپسندد که براي خود مي‌پسندد و براي آنان نپسندد آنچه را براي خود نمي‌پسندد.
نهج الفصاحه، ح ۳۴۰.
حديث - ۳۰۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ مَنْ لا يَثِقُ بِاَحَدٍ لِسُوءِ ظَنِّهِ وَ لا يَثِقُ بِهِ اَحَدٌ لِسوءِ فِعْلِهِ؛
بدترين مردم کسي است که به خاطر بدگمانيش به کسي اعتماد نميکند و به خاطر کردار بدش کسي به او اعتماد نمي‌نمايد.
غررالحکم، ج ۴، ص ۱۷۸، ح ۵۷۴۸.
حديث - ۳۰۰۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ مَنْ يَظْلِمُ النّاسَ؛
بدترين مردم کسي است که به مردم ظلم ميکند.
غررالحکم، ج ۴، ص ۱۶۴، ح ۵۶۷۶.
حديث - ۳۰۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ مَنْ لا يَشْکُرُ النِّعْمَةَ وَ لا يَرْعَي الحُرْمَةَ؛
بدترين مردم کسي است که نعمت را شکر نميکند و حرمت را نگه نمي‌دارد.
غررالحکم، ج ۴، ص ۱۷۰، ح ۵۷۰۵.
حديث - ۳۰۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ مَنْ يَري اَنَّهُ خَيْرُهُمْ؛
بدترين مردم کسي است که خود را بهتر از ديگران بداند.
غررالحکم، ج ۴، ص ۱۶۸، ح ۵۷۰۱.
حديث - ۳۰۱۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شَرُّکُمْ مَنْ لا يُرجي خَيْرُهُ وَ لا يُؤْمَنُ شَرُّهُ؛
بدترين شما کسي است که به خيرش اميدي نيست و از شرش اماني نباشد.
نهج الفصاحه، ح ۱۵۲۶.
حديث - ۳۰۱۲
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
شَرُّ النّاسِ الضَّيِّقُ عَلي اَهْلِهِ، قالوا يا رَسُولَ اللّهِ وَ کَيْفَ يَکُونُ ضَيِّقا عَلي اَهْلِهِ قالَ: الرَّجُلُ اِذا دَخَلَ بَيْتَهُ خَشَعَتِ امْرَأَتُهُ وَ هَرَبَ وَلَدُهُ وَ فَرَّ فَاِذا خَرَجَ ضَحِکَتِ امْرَأَتُهُ وَ اسْتَأْنَسَ اَهْلُ بَيْتِهِ؛
بدترين مردم کسي است که بر خانواده‌اش سخت‌گير باشد. گفتند اي رسول خدا! سختگيري بر خانواده چگونه است؟ فرمودند: مرد وقتي وارد خانه شود، همسرش از او هراسان و فرزندان از او گريزان شده، فرار کنند و چون بيرون رود همسرش شاد گردد و خانواده‌اش با يکديگر انس گيرند.
مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج ۸، ص ۲۵.
حديث - ۳۰۱۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
خَيْرُ النّاسِ قُضاةُ الْحَقِّ؛
بهترين مردم کساني هستند که به حق قضاوت کنند.
بحارالانوار، ج ۱۰۴، ص ۲۶۶، ح ۲۰.
حديث - ۳۰۱۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خَيْرُ النّاسِ مَنْ نَفَعَ وَ وَصَلَ وَ اَعانَ؛
بهترين مردم کسي است که مفيد باشد، رابطه برقرار کند و ياري دهد.
مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۳۹۰، ح ۱۴۳۷۶.
حديث - ۳۰۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خَيْرُ النّاسِ عِنْدَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ اَقْوَمُهُمْ لِلّهِ بِالطّاعَةِ فيما لَهُ وَ عَلَيْهِ وَاَقْوَلُهُمْ بِالْحَقِّ وَ لَوْ کانَ مُرّا فَاِنَّ الحَقَّ بِهِ قامَتِ السَّماواتُ وَالاَْرْضُ؛
بهترين مردم نزد خداي متعال کساني هستند که در اطاعت از خدا استوارترند چه به سودشان باشد چه به ضررشان و حق‌گو باشند، هر چند تلخ باشد، زيرا که آسمانها و زمين براساس حق استوار است.
بحارالأنوار، ج ۳۲، ص ۴۰۱.
حديث - ۳۰۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خَيْرُ اِخْوانِکَ مَنْ دَعاکَ اِلي صِدْقِ الْمَقالِ بِصِدْقِ مَقالِهِ وَ نَدَبَکَ اِلي أفْضَلِ الاَْعْمالِ بِحُسْنِ اَعْمالِهِ؛
بهترين برادران (ديني) تو کسي است که با راستگويياش تو را به راستگويي و باکردار نيکش تو را به بهترين کارها دعوت کند.
غررالحکم، ج ۳، ص ۴۳۴، ح ۵۰۲۲.
حديث - ۳۰۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خَيْرُ العِبادِ مَنْ اِذا اَحْسَنَ اسْتَبْشَرَ وَ اِذا اَساءَ اسْتَغْفَرَ؛
بهترين بندگان خدا کسي است که اگر کار نيک انجام دهد شاد شود و اگر بدي نمايد، آمرزش طلبد.
غررالحکم، ج ۳، ص ۴۳۳، ح ۵۰۱۹.
حديث - ۳۰۱۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَلْبَيِّعانِ بِالخيارِ ما لَمْ يَتَفَرَّقا ـ او قال: حَتّي يَتَفَرَّقا ـ فَاِنْ صَدَقا وَ بَيَّنا بورِکَ لَهُما في بَيْعِهِما وَ اِنْ کَـتَما وَ کَذِبا مُحِقَت بَرَکَةُ بَيْعِهِما؛
خريدار و فروشنده، تا از يکديگر جدا نشده‌اند، اختيار [فسخ معامله را] دارند. اگر راست بگويند و [عيب را] آشکار بگويند، داد و ستد براي هر دو، برکت خواهد داشت، و اگر [عيب را [بپوشانند و دروغ بگويند برکت دادوستدشان خواهد رفت.
صحيح بخاري، ج ۳، ص ۱۰.
حديث - ۳۰۱۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ما مِنْ مائِدَةٍ اَعْظَمُ بَرَکَةً مِنْ مائِدَةٍ جَلَسَ عَلَيْها يَتيمٌ؛
هيچ سفره‌اي با برکت‌تر از سفره‌اي نيست که يتيم بر سر آن بنشيند.
کنزالعمّال، ح۶۰۴۰
حديث - ۳۰۲۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
عائِدُ الْمَريضِ يَخوضُ فِي الْبَرَکَةِ فَاِذا جَلَسَ انْغَمَسَ فيها؛
عيادت کننده بيمار، در برکت فرو مي‌رود و چون نزد بيمار بنشيند، در آن غوطه‌ور ميشود.
(کنزالفوائد، ج ۱، ص ۱۷۸. )
حديث - ۳۰۲۱
امام حسنعليه‌السلام :
لَوْ اَنَّ النّاسَ سَمِعوا قَوْلَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَسولِهِ لاََعْطَتْهُمُ السَّماءُ قَطْرَها وَ الاَْرْضُ بَرَکَـتَها وَ لَمَا اخْتَلَفَ في هذِهِ الاُْمَّةِ سَيْفانِ وَ لاََکَلوها خَضْراءَ خَضِرَةً اِلي يَوْمِ القيامَةِ؛
اگر مردم سخن خدا و پيامبرش را مي‌شنيدند، آسمان بارانش را و زمين برکتش را به آنان مي‌بخشيد و هرگز در اين امّت، اختلاف و زدوخورد پيش نمي‌آمد و همه از نعمت سر سبز دنيا تا روز قيامت، برخوردار مي‌شدند.
(امالي طوسي، ص ۵۶۶، ح ۱۱۷۴ .)
حديث - ۳۰۲۲
امام کاظمعليه‌السلام :
مُشاوَرَةُ الْعاقِلِ النّاصِحِ يُمْنٌ وَ بَرَکَةٌ وَ رُشْدٌ وَ تَوفيقٌ مِنَ اللّه؛
مشورت با عاقلِ خيرخواه، خجستگي، برکت، رشد و توفيقي از سوي خداست.
(تحف العقول، ص ۳۹۸ )
حديث - ۳۰۲۳
امام هاديعليه‌السلام :
اِنَّ الْحَرامَ لا يَنْمي وَ اِنْ نَمي لا يُبارَکُ لَهُ فيهِ وَ ما اَنـْفَقَهُ لَمْ يُؤجَرْ عَلَيْهِ وَ ما خَلَّـفَهُ کانَ زادَهُ اِلَي النّارِ؛
به راستي که حرام، افزايش نمي‌يابد و اگر افزايش يابد، برکتي ندارد و اگر انفاق شود، پاداشي ندارد و اگر بماند، توشه‌اي به سوي آتش خواهد بود.
کافي، ج ۵، ص ۱۲۵، ح ۷
حديث - ۳۰۲۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِعْلَمْ اَنَّ الصِّدقَ مُبارَکٌ وَ الْکِذْبَ مَشْؤومٌ؛
بدان که راستگويي، پر برکت است و دروغگويي، شوم.
تحف العقول، ص ۱۴
حديث - ۳۰۲۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ تَسَمّي بِاسمي يَرجو بَرَکَتي وَ يُمْني، غَدَتْ عَلَيْهِ الْبَرَکَةُ وَ راحتَ اِلي يَوْمِ القيامَةِ؛
هر کس به نام من نامگذاري کند و برکت و خجستگي مرا اميد داشته باشد، برکت به سوي او خواهد آمد و تا قيامت (باقي) خواهد بود.
کنزالعمّال، ح ۴۵۲۲۱.
حديث - ۳۰۲۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِذا وُضِعَتِ الْمائِدَةُ حَفَّتها اَرْبَعَةُ آلاْفِ مَلَکٍ، فَاِذا قالَ الْعَبْدُ: بِسمِ اللّهِ قالَتِ الْمَلائِکَةُ: بارَکَ اللّهُ عَلَيْکُم في طَعامِکُم ثُمَّ يَقولونَ لِلشَّيْطانِ اُخْرُجْ يا فاسِقُ، لا سُلطانَ لَکَ عَلَيْهِمْ؛
هرگاه سفره پهن ميشود، چهار هزار فرشته در اطراف آن گرد مي‌آيند. چون بنده بگويد: بسم اللّه فرشتگان ميگويند: خداوند، به غذايتان برکت دهد! سپس به شيطان ميگويند: اي فاسق! بيرون شو. تو بر آنان، راه تسلّط نداري.
کافي، ج ۶، ص ۲۹۲
حديث - ۳۰۲۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ لِکُلِّ امْرِيٍ‌ء رِزْقا هُوَ يَاْتيهِ لا مَحالَةَ فَمَنْ رَضيَ بِهِ بورِکَ لَهُ فيهِ وَ وَسِعَهُ وَ مَنْ لَمْ يَرْضَ بِهِ لَمْ يُبارَکَ لَهُ فيهِ وَ لَمْ يَسَعْهُ اِنَّ الرِّزْقَ لَيَطْلُبُ الرَّجُلَ کَما يَطْلُبُهُ اَجَلُهُ؛
هر کس روزي‌اي دارد که حتما به او خواهد رسيد. پس هر کس به آن راضي شود، برايش پُر برکت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر کس به آن راضي نباشد، نه برکت خواهد يافت و نه او را بس خواهد بود. روزي در پي انسان است، آن‌گونه که اجلش در پي اوست.
اعلام الدين، ص ۳۴۲.
حديث - ۳۰۲۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
باکِروا طَـلَبَ الرِّزْقِ وَ الْحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَکَةٌ وَ نَجاحٌ؛
در پي روزي و نيازها، سحر خيز باشيد؛ چرا که حرکت در آغاز روز، [مايه] برکت و پيروزي است.
المعجم الاوسط، ج ۷، ص ۱۹۴، ح۷۲۵۰
حديث - ۳۰۲۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِذا دَخَلَ اَحَدُکُمْ بَيْتَهُ فَلْيُسَلِّمْ، فَاِنَّهُ يُنْزِلُهُ الْبَرَکَةَ وَ تُؤنِسُهُ الْمَلائِکَةُ؛
هرگاه يکي از شما به خانه خود وارد ميشود، سلام کند، چرا که سلام برکت مي‌آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس مي‌گيرند.
علل الشرايع، ج ۲، ص ۵۸۳، ح ۲۳.
حديث - ۳۰۳۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَحِبُّو الْمَعْروفَ وَ اَهْلَهُ فَوَالَّذي نَفْسي بِيَدِهِ اِنَّ الْبَرَکَةَ وَ الْعافيَةَ مَعَهُما؛
نيکي و نيکوکاران را دوست بداريد. سوگند به آن که جانم به دست اوست، برکت و تندرستي، با نيکي و نيکوکاران است.
کنز العمّال، ح ۱۵۹۷۴
حديث - ۳۰۳۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ... اِذا قالَ الْعَبْدُ: بِسمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قالَ اللّهُ ـ جَلَّ جَلالُهُ: بَدَاَ عَبْدي بِاسمي، وَ حَقٌّ عَلَيَّ اَنْ اُتـَمِّمَ لَهُ اُمورَهُ و اُبارِکَ لَهُ في اَحْوالِهِ؛
خداوند فرمود: هرگاه بنده بگويد: بسم اللّه الرحمن الرحيم، خداي متعال مي‌گويد: بنده من با نام من آغاز کرد. بر من است که کارهايش را به انجام رسانم و او را در همه حال، برکت دهم.
عيون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۶۹، ح ۵۹
حديث - ۳۰۳۲
امام صادقعليهالسلام :
اَلمُؤمِنُ اِذا غَضِبَ لَم يُخرِجْهُ غَضَبُهُ مِنْ حَقٍّ وَاِذا رَضِيَ لَم يُدخِلْهُ رِضاهُ في باطِلٍ وَالَّذي اِذا قَدَرَ لَم يَأخُذ اَکْثَرَ مِمّا لَهُ؛
مؤمن چون خشمگين شود، خشمش او را از حق بيرون نبرد و چون خشنود شود، خشنوديش او را به باطل نکشاند و چون قدرت يابد بيش از حقّ خود نگيرد.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۲۰۹، ح۸۵.
حديث - ۳۰۳۳
امام صادقعليهالسلام :
مَنْ غَضِبَ عَلَيْکَ ثَلاثَ مَرّاتٍ وَلَم يَقُل فيکَ سوءا فَاتَّخِذْهُ لِنَفْسکَ خَليلاً؛
هر کس سه بار بر تو خشم گرفت ولي به تو بد نگفت، او را براي خود به دوستي انتخاب کن.
معدن الجواهر، ص۳۴.
حديث - ۳۰۳۴
امام صادقعليهالسلام :
لَيْسَ مِنّا مَنْ لَمْ يَمْلِکُ نَفْسَهُ عِنْدَ غَضَبِهِ؛
کسي که هنگام خشم خوددار نباشد، از ما نيست.
کافي، ج ۲، ص ۶۳۷، ح۲.
حديث - ۳۰۳۵
امام باقرعليه‌السلام :
اَ يُّما رَجُلٍ غَضِبَ وَهُوَ قائِمٌ فَلْيَجْلِسْ فَاِنَّهُ سَيَذْهَبُ عَنْهُ رِجْزُ الشَّيْطانِ وَاِنْ کانَ جالِسا فَلْيَقُمْ... ؛
هر کس در حال ايستادن خشمگين شود، بنشيند که اين کار به سرعت وسوسه شيطان را از او دور ميکند و اگر نشسته است، برخيزد.
بحارالأنوار، ج۷۳، ص ۲۶۴، ح۹
حديث - ۳۰۳۶
امام باقرعليه‌السلام :
اِنْ کُذِّبْتَ فَلا تَغْضَبْ؛
اگر به تو نسبت دروغ دادند، خشمگين مشو.
تحف العقول، ص۲۸۴
حديث - ۳۰۳۷
امام عليعليهالسلام :
اَحْضَرُ النّاسِ جَوابا مَنْ لَمْ يَغْضِبْ؛
حاضر جواب‌ترين مردم کسي است که خشمگين نشود.
غررالحکم، ج ۲، ص ۳۹۰، ح ۲۹۵۰
حديث - ۳۰۳۸
امام عليعليهالسلام :
اَعْدي عَدُوٍّ لِلْمَرْءِ غَضَبُهُ وَ شَهْوَتُهُ فَمَنْ مَلَکَهُما عَلَتْ دَرَجَتُهُ وَبَلَغَ غايَتَهُ؛
بدترين دشمن آدمي خشم و شهوت اوست، پس هر کس آن دو را در اختيار بگيرد، مقامش بالا مي‌رود و به هدفش ميرسد.
غررالحکم، ح ۳۲۶۹
حديث - ۳۰۳۹
امام عليعليهالسلام :
اَقدَرُ النّاسِ عَلَي الصَّوابِ مَنْ لَمْ يَغْضَبْ؛
تواناترين مردم در تشخيص درست کسي است که خشمگين نشود.
غررالحکم، ج ۲، ص ۴۰۸، ح۳۰۴۷.
حديث - ۳۰۴۰
امام عليعليهالسلام :
کُنْ بَطي‌ءَ الْغَضَبِ سَريعَ الْفَيْ‌ءِ مُحِبّا لِقَبُولِ الْعُذْرِ؛
دير خشم و زود گذشت باش و قبولِ عذر را دوست بدار.
غررالحکم، ج ۴، ص ۶۰۷، ح۷۱۶۵.
حديث - ۳۰۴۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّ الغَضَبَ مِنَ الشَّيطانِ وَاِنَّ الشَّيطانَ خُلِقَ مِنَ النّارِ وَاِنَّما تُطفَأُ النّارُ بِالماءِ فَاِذا غَضِبَ اَحَدُکُم فَليَتَوَضَّاْ؛
خشم از شيطان و شيطان از آتش آفريده شده است و آتش با آب خاموش ميشود، پس هرگاه يکي از شما به خشم آمد، وضو بگيرد.
نهج الفصاحه، ح۶۶۰.
حديث - ۳۰۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِنَّکَ مُقَوَّمٌ بِاَدَبِکَ، فَزَيِّنْهُ بِالْحِلْمِ؛
ارزش تو به ادب توست، پس آن را با بردباري آراسته کن.
غررالحکم، ج ۳، ص ۵۷، ح ۳۸۱۳.
حديث - ۳۰۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِحْتَجِبْ عَنِ الْغَضَبِ بِالْحِلْمِ، وَغُضَّ عَنِ الْوَهْمِ بِالْفَهْمِ؛
با بردباري خود را از خشم پنهان کن و با فهم و دانايي از وهم و خيال چشم بپوش.
غررالحکم، ج۲، ص ۱۹۹، ح ۲۳۶۵.
حديث - ۳۰۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لَيْسَ الْخَيْرُ اَنْ يَکْثُرَ مالُکَ وَوَلَدُکَ، وَلکِنَّ الْخَيْرَ اَنْ يَکْثُرَ عِلْمُکَ وَ يَعْظُمَ حِلْمُکَ؛
خير آن نيست که ثروت و فرزندانت زياد شود، بلکه خير آن است که دانشت بسيار و بردباريت افزون گردد.
نهج البلاغه، حکمت ۹۴.
حديث - ۳۰۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ غاظَکَ بِقُبْحِ السَّفَهِ عَلَيْکَ، فَغِظْهُ بِحُسْنِ الْحِلْمِ عَنْهُ؛
هر کس با زشتيِ سبکسري تو را خشمگين کرد تو با زيبايي بردباري او را به خشم آور.
غررالحکم، ج ۵، ص۳۳۳، ح ۸۶۲۰
حديث - ۳۰۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ حَلَمَ عَنْ عَدُوِّهِ ظَفِرَ بِهِ؛
هر کس در مقابل دشمن بردبار باشد بر او پيروز ميشود.
کنزالفوائد، ص۱۴۷
حديث - ۳۰۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لَيْسَ الْحَليمُ مَنْ عَجَزَ فَهُجِمَ وَإِذا قَدَرَ انْتَقَمَ، إِنَّمَا الْحَليمُ مَنْ إِذا قَدَرَ عَفا وَکانَ الْحِلْمُ غالِبا عَلي کُلِّ أَمْرِهِ؛
کسي که چون ناتوان شود هجوم برد و چون قدرت يابد انتقام گيرد بردبار نيست، بلکه بردبار کسي است که قدرت داشته باشد اما گذشت کند و بردباري بر تمامي امور او غالب باشد.
غررالحکم، ج ۵، ص ۹۱، ح۷۵۲۹
حديث - ۳۰۴۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يا عَليُّ اِذا اَرَدْتَ اَمْرا فَاسْتَخِرْ رَبَّکَ ثُمَّ ارْضَ بِما يَخيرُ لَکَ تَسْعَدْ فِي الدُّنْيا وَالآْخِرَةِ؛
اي علي! هرگاه خواستي کاري را انجام دهي از پروردگارت خير بخواه و آنگاه به آنچه او خواست خشنود باش تا در دنيا و آخرت سعادتمند گردي.
ميراث حديث - شيعه، ج۲، ص ۳۳، ح۱۱۳.
حديث - ۳۰۴۹
امام صادقعليهالسلام :
عَلَيْکُمْ بِالدُّعاءِ ، فَإِنَّکُمْ لاتَقَرَّبونَ إِلَي اللّهِ بِمِثْلِهِ ، وَلا تَتْرُکوا صَغيرَةً لِصِغَرِها أَنْ تَدْعُوا بِها ، إِنَّ صاحِبَ الصِّغارِ هُوَ صاحِبُ الْکِبارِ؛
شما را سفارش ميکنم به دعا کردن، زيرا با هيچ چيز به مانند دعا به خدا نزديک نمي‌شويد. و دعا کردن براي هيچ امر کوچکي را، به خاطر کوچک بودنش رها نکنيد، زيرا حاجتهاي کوچک نيز به دست همان کسي است که حاجتهاي بزرگ به دست اوست.
کافي، ج ۲، ص ۴۶۷، ح۶
حديث - ۳۰۵۰
امام عليعليهالسلام :
مَنْ تَرَکَ لِلّهِ سُبْحانَهُ شَيئا عَوَّضَهُ اللّهُ خَيْرا مِمّا تَرَکَ؛
هر کس به خاطر خداي سبحان از چيزي بگذرد، خداوند بهتر از آن را به او عوض خواهد داد.
غررالحکم، ح۸۹۰۹
حديث - ۳۰۵۱
امام صادقعليهالسلام :
مَنِ اسْتَخارَ اللّهَ راضِيا بِما صَنَعَ اللّهُ لَهُ خارَ اللّهُ لَهُ حَتْما؛
هر کس از خدا خير بخواهد و به آنچه خدا خواسته راضي باشد، خداوند حتما براي او خير خواهد خواست.
کافي، ج ۸ ، ص ۲۴۱، ح۳۳۰.
حديث - ۳۰۵۲
امام عليعليهالسلام :
اَلذِّکْرُ يونِسُ اللُّبَّ وَيُنيرُ الْقَلْبَ وَيَسْتَنْزِلُ الرَّحْمَةَ؛
ياد خدا عقل را آرامش ميدهد، دل را روشن ميکند و رحمت او را فرود مي‌آورد.
غررالحکم، ح۱۸۵۸.
حديث - ۳۰۵۳
امام عليعليهالسلام :
إنَّ الْعَبْدَ إذا اَرادَ اَنْ يَقْرَأَ أَوْ يَعْمَلَ عَمَلاً فَيَقُولُ: بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ فَإنَّهُ يُبارَکُ لَهُ فيهِ؛
هرگاه بنده‌اي بخواهد چيزي بخواند و يا کاري انجام دهد و بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد در کارش برکت داده ميشود.
بحارالأنوار، ج ۹۲، ص ۲۴۲، ح۴۸.
حديث - ۳۰۵۴
حضرت مهديعليه‌السلام مي فرمايند:
اگرطلب مغفرت و آمرزش برخي از شما براي يکديگر نبود، هرکس روي زمين بود، هلاک مي شد مگر آن شيعيان خاص که گفتارشان با کردارشان يکي است.
مستدرک الوسائل، ج۵، ص ۲۴۷،ح۵۷۹۵.
حديث - ۳۰۵۵
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
به سبب غيبت مهديعليه‌السلام سردرگمي به وجود مي آيد که گروهي گمراه مي شوند و گروهي ديگر برهدايت مي مانند.
بحارالانوار،ج ۵۱، ص۱۱۸.
حديث - ۳۰۵۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
امام و پيشواي خود را بشناس که اگر امام را شناختي، ظهور،زودتر روي دهد يا ديرتر،تو را زياني نمي رسد.
بحارالانوار، ج ۵۲،ص۱۴۱.
حديث - ۳۰۵۷
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
عجبت لمن عمل لدار الفناء و ترک دار البقاء؛
تعجب مي کنم از کسي که براي خانه ناپايدار(دنيا) کار مي کند،ولي خانه پايدار (آخرت )را ترک مي کند.
سيره پيشوايان، مهدي پيشوايي، صص۴۲۷و۴۲۸.
حديث - ۳۰۵۸
شخصي در محضر امام سجادعليه‌السلام گفت:خدايا! مرا از مردم بي نياز کن!
امام سجادعليه‌السلام فرمودند:چنين دعا نکن؛ زيرا انسان ها به همديگر نيازمندند، بلکه بگو: اللهم اغنني عن شرار خلقک ؛ خدايا ! مرا از انسان هاي بد کار بي نياز کن!
سيره پيشوايان، مهدي پيشوايي، صص۴۲۷و۴۲۸.
حديث - ۳۰۵۹
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
کفي بنصرالله لک ان تري عدوک يعمل بمعاصي الله فيک؛
همين نصرت خدا بر تو بس که مي بيني دشمن تو براي ضربه زدن به تو، به نافرماني خدا روي آورده است.
تحف العقول، ص ۴۴۸.
حديث - ۳۰۶۰
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
من کرمت عليه نفسه هانت عليه الدنيا؛
هر که به کرامت نفس خود پي برد، دنيا در ديده اش خوار شد.
تحف العقول، ص ۴۴۸.
حديث - ۳۰۶۱
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
ان لسان ابن آدم يشرف علي جميع جوارحه کل صباح فيقول کيف اصبحتم؟فيقولون بخير ان ترکتنا؛
زبان انسان هر روز صبح برتمام اعضا و جوارحش وارد مي شود و مي گويد: چگونه صبح کرديد؟[اندام]مي گويند:اگر تو ما را رها کني،خوب وآسوده ايم؛ زيرا با تو ثواب و عذاب به ما مي رسد.
وسائل الشيعه، ج۱۲،ص ۱۸۹،ح۱.
حديث - ۳۰۶۲
رسول خدا(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اکرموا اولادي و حسنوا آدابي؛
اولاد مرا اکرام کنيد و آداب مرا نيکو انجام دهيد.
ينابيع الحکمه، ج۳، ص۲۱۸
حديث - ۳۰۶۳
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من اکرم اولادي فقد اکرمني ومن اهانهم فقد اهانني؛
کسي که اولاد مرا اکرام و احترام کند ، به من احترام کرده و کسي که به آنها اهانت کند، به من اهانت کرده است.
ينابيع الحکمه، ج۳، ص۲۲۰
حديث - ۳۰۶۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ الْمُسْلِمَ اِذا غَلَبَهُ ضَعْفُ الْکِبَرِ اَمَرَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ الْمَلِکَ اَنْ يَکْتُبَ لَهُ في حالِهِ تِلْکَ مِثْلَ ما کانَ يَعْمَلُ وَ هُوَ شابٌّ نَشيطٌ صَحيحٌ؛
مسلمان هنگامي که ضعف پيري بر او غلبه کند خداوند به فرشته‌اي دستور ميدهد که در اين حال اعمال (نيکي) را که او در جواني و شادابي و سلامت انجام مي‌داد، برايش بنويسد.
کافي، ج ۳، ص ۱۱۳.
حديث - ۳۰۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ أخْلَصَ لِلّهِ أرْبَعينَ صَباحا ظَهَرَتْ يَنابيعُ الْحِکْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلي لِسانِهِ؛
هر کس چهل روز خود را براي خدا خالص کند چشمه‌هاي حکمت از قلب وي بر زبانش جاري ميشود.
نهج الفصاحه، ح ۲۸۳۶.
حديث - ۳۰۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ سَرَّهُ أنْ يَسْتَجيبَ اللّهُ لَهُ عِنْدَ الشَّدائِدِ وَالْکَرْبِ فَلْيُکْثِرِ الدُّعاءَ فِي الرَّخاءِ؛
هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختيها و گرفتاريها دعاي او را اجابت کند، در هنگام آسايش، دعا بسيار کند.
نهج الفصاحه، ح ۳۰۲۳.
حديث - ۳۰۶۷
امام سجادعليه‌السلام :
مَنْ لَمْ يَرْجُ النّاسَ في شَيْ‌ءٍ وَ رَدَّ أَمْرَهُ إلَي اللّهِ عَزَّوَجَلَّ في جَميعِ اُمورِهِ اسْتَجابَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ في کُلِّ شَيْ‌ءٍ؛
هر کس در هيچ کاري به مردم اميد نبندد و همه کارهاي خود را به خداي عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته‌اي که او داشته باشد اجابت کند.
کافي، ج۲، ص ۱۴۸، ح ۳.
حديث - ۳۰۶۸
امام عليعليهالسلام :
رُبَما سَأَلْتَ الشَّيْ‌ءَ فَلا تُؤْتاهُ وَاُوتيتَ خَيْرا مِنْهُ عاجِلاً أَو آجِلاً أَوْ صَرَفَ عَنْکَ لِما هُوَ خَيْرٌ لَکَ ، فَلَرُبَّ أمْرٍ قَدْ طَلَبْتَهُ فيهِ هَلاکُ دينِکَ لَوْ اوتيتَهُ ، فَلْتَکُنْ مَسْأَلَتُکَ فيما يَبْقي لَکَ جَمالُهُ وَيُنْفي عَنْکَ وَبالُهُ؛
گاه چيزي را (از خدا) ميخواهي اما به تو داده نميشود و دير يا زود بهتر از آن به تو داده ميشود، يا به خاطر آنچه خير و مصلحت تو در آن است از برآورده شدن خواسته‌ات دريغ ميشود، زيرا بسا خواسته‌اي که اگر برآورده شود به نابودي و تباهي دين تو مي‌انجامد، پس، چيزي بخواه که زيبايي و نيکيش برايت مي‌ماند و پيامد سوئي ندارد.
نهج البلاغه، نامه ۳۱.
حديث - ۳۰۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يا عَليُّ مَنْ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِ فَشَکَرَ وَإِذَا ابْتُليَ فَصَبَرَ وَ إِذا أَساءَ اسْتَغْفَرَ دَخَلَ الْجَنَّةَ مِنْ أَيِّ بابٍ شاءَ؛
اي علي هر کس شکرگزار نعمت خدا باشد و چون گرفتار شد صبر نمايد و اگر مرتکب گناهي شد توبه کند، از هر دري که بخواهد وارد بهشت ميشود.
ميراث حديث - شيعه، ج۲، ص ۳۱، ح۹۹.
حديث - ۳۰۷۰
امام عليعليهالسلام :
مَنْ جَعَلَ الْحَمْدَ خِتامَ النِّعْمَةِ جَعَلَهُ اللّهُ سُبْحانَهُ مِفْتاحَ الْمَزيدِ؛
هر کس شکر خدا را پايان نعمت قرار دهد، خداوند سبحان آن شکر را کليد افزايش نعمتها قرار خواهد داد.
غررالحکم، ح ۸۸۹۸
حديث - ۳۰۷۱
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ اَحَبَّ اَنْ يَکونَ اَغْنَي النّاسِ فَلْيَکُنْ بِما في يَدِ اللّهِ اَوْثَقَ مِنْهُ بِما في يَدِهِ؛
هر کس دوست دارد بي‌نيازترين مردم باشد، بايد به آنچه در دست خداست مطمئن‌تر باشد تا آنچه به دست خودش دارد.
نهج الفصاحه، ح ۲۷۹۸.
حديث - ۳۰۷۲
امام رضاعليه‌السلام :
مَنِ اتَّقَي اللّهَ يُتَّقي وَ مَنْ اَطاعَ اللّهَ يُطاعُ؛
هر کس حريم خدا را حفظ کند، حرمتش حفظ ميشود و هر کس خدا را اطاعت کند، اطاعت ميشود.
کافي، ج ۱، ص ۱۳۷، ح ۳.
حديث - ۳۰۷۳
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ اَصْلَحَ سَريرَتَهُ اَصْلَحَ اللّهُ عَلانيَتَهُ؛
هر کس باطن خود را اصلاح نمايد، خداوند ظاهر او را اصلاح ميکند.
نهج الفصاحه، ح ۲۹۷۶.
حديث - ۳۰۷۴
امام عليعليهالسلام :
مَنْ يُطِعِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ يَکُنْ سَبيلُ الرَّشادِ سبيلَهُ وَنورُ التَّقْوي دَليلَهُ وَمنْ يَعْصِ اللّهَ وَرَسُولَهُ يُخْطِئُ السَّدادَ کُلَّهُ وَلَنْ يَضُرَّ اِلاّ نَفْسَهُ؛
هر کس از خدا و رسولش پيروي کند راهش راه هدايت و راهنمايش نور تقوا خواهد بود و هر کس خدا و رسولش را نافرماني کند همه درستي‌ها را از دست ميدهد و جز به خودش زيان نمي‌رساند.
کافي، ج ۵، ص ۳۷۱
حديث - ۳۰۷۵
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ اَکْثَرَ مِنَ الاِستِغْفارِ جَعَلَ اللّهُ لَهُ مِنْ کُلِّ هَمٍّ فَرَجا وَمِنْ کُلِّ ضَيقٍ مَخْرَجا وَرَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لايَحْتَسِبُ؛
هر کس بسيار استغفار کند خدا براي او از هر غمي گشايش، از هر تنگنايي رهايي و از جايي که انتظار ندارد روزي ميدهد.
نهج الفصاحه، ح۲۹۴۱.
حديث - ۳۰۷۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ حاوَلَ أَمْرا بِمَعْصيَةِ اللّهِ کانَ أَبْعَدَ لَهُ مِمّا رَجا وَأَقْرَبَ مِمَّا اتَّقي؛
کسي که با معصيت و نافرماني خدا به دنبال کاري باشد به آنچه اميد دارد، زودتر از دستش مي‌رود و از آنچه مي‌ترسد، زودتر به سرش مي‌آيد.
بحارالأنوار، ج ۷۷، ص ۱۷۸، ح۱۰
حديث - ۳۰۷۷
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إِنَّ اللّهَ تَعالي يَقولُ کُلَّ يَوْمٍ: أَنَا رَبُّکُمُ الْعَزيزُ، فَمَنْ أَرادَ عِزَّ الدّارَيْنِ فَلْيُطِعِ الْعَزيزَ؛
خداي تعالي هر روز مي‌فرمايد: من پروردگار عزيز شما هستم، پس هر کس خواهان عزّت دو جهان است بايد که از خداي عزيز اطاعت کند.
کنزالعمال، ح ۴۳۱۰۱
حديث - ۳۰۷۸
امام عليعليهالسلام :
وَلَوْ أَنَّ النّاسَ حينَ تَنْزِلُ بِهِمُ النِّقَمُ وَتَزولُ عَنْهُمُ النِّعَمُ ، فَزِعوا إِلي رَبِّهِمْ بِصِدْقٍ مِنْ نيّاتِهِمْ وَوَلَهٍ مِنْ قُلوبِهِم، لَرَدَّ عَلَيْهِم کُلَّ شارِدٍ ، وَأَصْلَحَ لَهُمْ کُلَّ فاسِدٍ؛
اگر مردم به هنگامي که بلاها بر آنان فرود مي‌آمد و نعمتها از دستشان مي‌رفت، با نيت‌هاي خوب و دلي مشتاق به پروردگارشان پناه مي‌بردند، بي‌گمان هر از دست رفته‌اي به آنان باز مي‌گشت و هر فاسدي اصلاح مي‌شد.
نهج البلاغه، خطبه ۱۷۸
حديث - ۳۰۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
برتر از درخواستِ توبه، ترک گناه است.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۳۰۸۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دين ندارد آن کس که توبه را به تأخير اندازد.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۳۰۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که توبه خود را به تأخير اندازد (و امروز و فردا کند بايد بداند که) در معرض بزرگترين خطر ، يعني يورش و هجوم مرگ ، قرار دارد.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۳۰۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
توبه عبارت است از پشيماني در دل و آمرزش خواهي با زبان و ترک گناه به وسيله اعضا و تصميم قلبي که ديگر به گناه باز نگردد.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۳۰۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
توبه پاک کننده (گناه) است.
(غررالحکم ، باب توبه)
حديث - ۳۰۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در رأي و انديشه خود ، آدم ترسو را شريک مساز (و با او در کارها مشورت نکن) که تصميم تو را در کارها سست گرداند و براي تو چيزي را که بزرگ نيست بزرگ جلوه دهد.
(غررالحکم ، باب ترس)
حديث - ۳۰۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ترس بسيار از ناتواني نفس و سستي يقين خواهد بود.
(غررالحکم ، باب ترس)
حديث - ۳۰۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از بزدلي و ترس بپرهيزيد که ننگ و نقصان است.
(غررالحکم ، باب ترس)
حديث - ۳۰۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ترس آفتي است (در جنگ و يا در هر کار) و عجز نشان دادن از خود ، از سبک عقلي است.
(غررالحکم ، باب ترس)
حديث - ۳۰۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نگهداري و حفظ تجربه (و به کار بردن آن) از دور انديشي است.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۰۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که تجربه ها را نگاه دارد (و به کار بندد) کارهايش به درستي و صواب انجامد.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۰۹۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که خود را از تجربه ها بي نياز بداند سرانجام کارها را نبيند.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۰۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که تجربه آموزد بر دور انديشي خود بيفزايد.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۰۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که تجربه را استوار سازد (و به کار بندد) از هلاکت و نابودي سالم ماند.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۰۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که تجربه اش بسيار باشد کمتر گول مي خورد.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۰۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که تجربه اش کم باشد فريب مي خورد.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۰۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
براي ادب انسان تجربه ها کافي است.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۰۹۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
براي اندرز خردمندان همان تجربه هايي که آموخته اند کافي است.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۰۹۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در هر تجربه اي پندي (نهفته) است.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۰۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
انديشه و رأي مرد به مقدار تجربه او است.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۰۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بهترين چيزي که تجربه کني آن است که تو را پند دهد.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حفظ و نگهداشتن تجربه ها سر عقل و خرد (و قوام و اساس آن) است.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ميوه و ثمره تجربه (در کارها) انتخاب نيک است.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي خردمند کسي است که تجربه ها اندرزش داده باشند.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
داراترين مردم در درستي رأي و انديشه ، مردمان با تجربه هستند.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش کسي است که تجربه ها او را کار کشته کرده و سختي هاي روزگار او را پاک نموده است.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۰۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تجربه ها پايان نپذيرد و شخص عاقل از آنها بر دانش خود بيفزايد.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تجربه آزموده (يا تجربه کننده) از طبيب (نا آزموده) داناتر است.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عاقل و خردمند کسي است که تجربه ها او را اندرز دهد.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۰۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تجربه ، پند و عبرت به بار آورد.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تجربه ها هر کدام دانشي بهره مند است.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديشي در نگهداري و ياد داشت تجربه است.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
روز ها (و روزگار ها) تجربه ها را سود دهد. (و هر حادثه اي بر تجربه آدمي بيفزايد)
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تجربه ها پايان نپذيرد. (و پيوسته انسان بايد در حال تجربه آموزي باشد)
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کارها (و وقايع روزگار) شبيه يکديگرند.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پيروزي به دور انديشي است و دور انديشي به استفاده از تجربه هاست.
(غررالحکم ، باب تجربه)
حديث - ۳۱۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آن کس که بدون آگاهي (از احکام شرعي تجارت و) داد و ستد کند ، در ربا غوطه ور شود.
(غررالحکم ، باب تجارت)
حديث - ۳۱۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تأني و پر حوصلگي و سر صبر انجام دادن هر کاري پسنديده است جز در فرصتهايي که براي کارهاي خير پيش آمده (که بايد عجله کرد)
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۳۱۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر کس با تأنّي و آرامش کار کند از لغزشها ايمن باشد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۳۱۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که با تأنّي کار مي کند موفّق است اگر چه در اين راه به هلاکت رسد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۳۱۱۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پيوند ده شتابت را به تأنّي، و سطوت و وقار خود را به نرمي، و شرّ خود را به خير و نيکي، و عقل و خرد را در برابر هوا و هوس ياري ده تا خردمند شوي.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۳۱۲۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر تو باد به تأنّي که به راستي کسي که تأنّي به خرج دهد به موفقيّت در کار شايسته است.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۳۱۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پشت گرمي کار در تأنّي و حوصله کردن در آن است.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۳۱۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حوصله و تأنّي در کار موجب رسيدن به درستي در آن کار است.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۳۱۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به درستي نرسد کار کسي که حوصله و تأنّي در کار ندارد.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۳۱۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
وقار و تأنّي نيکو است.
(غررالحکم ، باب تأنّي)
حديث - ۳۱۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عطا کردن به نيازمند را به فردا مينداز و همين امروز انجام ده چون نمي داني فردا بر سر تو و او چه خواهد آمد و چه بسا موفق به اين کار نشوي.
(غررالحکم ، باب تأخير)
حديث - ۳۱۲۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
رسم بزرگان نيست که انعام و بخشش را به تأخير اندازند.
(غررالحکم ، باب تأخير)
حديث - ۳۱۲۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشبخت کسي است که از ديگران موعظه بپذيرد و بدبخت کسي است که فريفته هوس و نخوت خويش گردد.
نهج البلاغه، خ ۸۵
حديث - ۳۱۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آگاه باشيد آن کس که به خويش کمک نکند و واعظ و مانعي از درون جانش براي او فراهم نگردد از ديگران واعظ و مانعي نخواهد يافت.
(نهج البلاغه ، خطبه ۸۹)
حديث - ۳۱۲۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
براي برادر خود پند را خالص گردان خواه برايش خوش آيند باشد يا ناخوش آيند.
(نهج البلاغه ، ن ۳۱)
حديث - ۳۱۳۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بزرگ ترين توفيق براي انسان ، پذيرش نصحيت است.
(شرح غررالحکم ، ج ۶، ص ۲۰)
حديث - ۳۱۳۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دلت را با موعظه زنده بدار.
(نهج البلاغه ، ن ۳۱)
حديث - ۳۱۳۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پند و اندرز چه هديه خوبي است.
نهج البلاغه
حديث - ۳۱۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه دور است خير و خوبي از کسي که اندوهش شکم و عورت او است.
(غررالحکم ، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۳۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پر خوري که انسان را به رنج اندازد از زيرکي و دريافت نيز او را باز دارد.
(غررالحکم ، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۳۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چگونه پاک و صاف گردد فکر و انديشه کسي که سيري و پرخوري را ادامه مي دهد.
(غررالحکم ، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هنگامي که شکم از مال مباح پر شد، دل از رسيدن به صلاح کور گردد. (واي به حال مال حرام)
(غررالحکم ، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شکم آدمي، دشمن او است.
(غررالحکم ، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
براي پارسايي ، سيري بد قرين و همراهي است.
(غررالحکم، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مبغوض‌ترين بندگان در پيشگاه خداي سبحان کسي است که اندوهش شکم و عورت او است.
(غررالحکم ، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که چهار پايان اندوهشان شکمشان مي باشد.
(غررالحکم ، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بپرهيز از پرخوري که هر کس بدان دچار شد در دهايش بسيار و خواب هايش آشفته و پريشان گردد.
(غررالحکم ، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شکم و عورت خود را نگه دار که بلا و گرفتاري تو در آن دو است.
(غررالحکم ، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سير غذا خوردن، گردن فرازي و تبختر به بار آرد و پارسايي را تباه سازد.
(غررالحکم ، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پر خوري ، پرده و حجاب زيرکي گردد.
(غررالحکم ، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پر خوري حکمت و فرزانگي را تباه سازد.
(غررالحکم ، باب پرخوري)
حديث - ۳۱۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بهترين مردم کسي است که در تنگدستي ايثارگر و پر شکيب باشد.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۳۱۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نهايت بزرگواري ها ايثار است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۳۱۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به وسيله ايثار و برگزيدن ديگران بر خود آنان را فرمانبر خويش گردان.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۳۱۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به وسيله ايثار آدمي شايسته نام بزرگواري است.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۳۱۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سخت بپرهيز از اين که آنچه را مردم در آن يکسان بهره دارند براي خود برگزيني، و اين که خود را از آنچه براي هر بيننده آشکار گرديده به غفلت وا داري و به خود اختصاص دهي، که آن از تو گرفته و به ديگري داده خواهد شد.
(غررالحکم و دررالکلم)
حديث - ۳۱۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آن کـه نـهـان خـود را اصـلاح نـمـايد، خدا آشکار او را نيکو گرداند، و آن که به کار دينش همّت گـمـارد، خـداونـد کار دنياي او را سامان دهد، و آن که رابطه خود و خدا را نيکو گرداند، خداوند رابطه او و مردمان را نيکو دارد.
نهج البلاغه
حديث - ۳۱۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بي شک دوست حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم کسي است که خدا را فرمان برد اگر چه خويشاوندي او با آن حضرت دور باشد.
(نهج البلاغه، خ ۹۲ )
حديث - ۳۱۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
... و (رسـول خـداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ) پـرچـم حـق را در مـيـان ما بر جاي نهاد، کسي که از آن پيش افتد از دين بيرون است ، و آن که پس بمانَد تباه و سرنگون و آن که همراهي کند رستگار خواهد شد.
(نهج البلاغه ، خ ۹۹)
حديث - ۳۱۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که ريشه اش ناپاک باشد حضور او (و مصاحبتش) بد باشد.
(غررالحمکم ، باب اصل)
حديث - ۳۱۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر شما باد که براي خواستن حاجت نزد مردمان شريف النفس که داراي ريشه و اصلي پاک هستند برويد، که حاجت نزد آنها زودتر بر آورده گردد آنها نزد شما پاکيزه تر از ديگران هستند.
(غررالحمکم ، باب اصل)
حديث - ۳۱۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کار بد، دليل پستي اصل و نسب است.
(غررالحمکم ، باب اصل)
حديث - ۳۱۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کار زيبا، خبر از پاکي ريشه و نژاد مي دهد.
(غررالحمکم ، باب اصل)
حديث - ۳۱۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هنگامي که اصل و ريشه مرد گرامي باشد، حضور و غياب او نيز گرامي است.
(غررالحمکم ، باب اصل)
حديث - ۳۱۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوري کردن از تبذير و به کار بردن تدبير نيکو از نشانه‌هاي عقل است.
(غررالحکم ، باب تبذير و اسراف)
حديث - ۳۱۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که به تبذير افتخار کند به افلاس و نداري دچار شده و حقير گردد.
(غررالحکم ، باب تبذير و اسراف)
حديث - ۳۱۶۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر تو باد که تبذير و اسراف را واگذارده و به عدل و انصاف خو بگيري.
(غررالحکم ، باب تبذير و اسراف)
حديث - ۳۱۶۲
حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر که ميانه روي کند خدا بي نيازش کند و هر که اسراف کند خدا فقيرش کند و هر که فروتني کند خدايش بردارد و هر که بزرگي فروشد خدايش در هم شکند.
(نهج الفصاحه ، ح ۲۹۳۹)
حديث - ۳۱۶۳
حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر که اندازه نگهدارد خدايش روزي دهد و هر که اسراف کند خدايش محروم دارد.
(نهج الفصاحه ، ح ۲۷۵۴)
حديث - ۳۱۶۴
حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
استوار باش و رفتار خويش را درباره مردم نيک ساز.
(نهج الفصاحه ، ح ۲۸۵)
حديث - ۳۱۶۵
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
نشانه ميمنت زن اين است که خواستگاريش آسان و مهرش سبک باشد.
(نهج الفصاحه ، ح ۹۲۹)
حديث - ۳۱۶۶
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
هر جواني در آغاز جواني زن بگيرد ، شيطان وي بانگ برآورد ، واي بر او ، دين خود را از دستبرد من محفوظ داشت. (به شرط رعايت آداب همسرداري)
(نهج الفصاحه ، ح ۱۰۳۴)
حديث - ۳۱۶۷
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
خدا چيزي را حلال نکرده که نزد وي از طلاق دشمن تر باشد.
(نهج الفصاحه ، ح ۲۶۰۹)
حديث - ۳۱۶۸
رسول خدا (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
وقتي کسي که خلق و دين وي مايه رضايت است به خواستگاري مي آيد , به او زن دهيد و اگر چنين نکنيد فتنه و فساد در زمين فراوان خواهد شد.
(نهج الفصاحه ، ح ۱۳۰)
حديث - ۳۱۶۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
به آقايي نرسد کسي که از ادب تهي است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۷۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
کسي که شيفته ادب گردد خود را آراسته است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
کسي که بر ادب خداي تعالي اصلاح نشود (و به دستورات الهي عمل نکند) بر ادب خود (که آن را ادب پندارد) اصلاح نگردد.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
کسي که شيدا و شيفته ادب باشد بديهايش اندک شود.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
کسي که پستي ادبش او را بر زمين اندازد، شرافت حسبش او را بلند نگرداند.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
کسي که حسبش او را بر زمين نشاند (و سبب کمال و فضيلت او نگردد) ادبش او را برخيزاند (و به جايگاه عالي رساند)
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
براي ادب کردن خويشتن، همان پرهيز کردن از آنچه را براي ديگران خوش نداري تو را کافي است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ادب اندک، بهتر است از نسب بسيار.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۷۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
هر حسب و افتخاري پايان پذيرد مگر عقل و ادب.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
هر چيزي ادب (خاص) خود را دارد.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
طلب کردن ادب، زيبايي حسب است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۸۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
جوينده ادب، دور انديش‌تر از جوينده طلا است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
صلاح عقل، ادب است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
وسيله تزکيه و پاکسازي اخلاق، ادب نيکو است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
عقل خود را با ادب بيفروز همان گونه که آتش با هيزم افروخته گردد.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
حسب و افتخار داشتن ادب، شريف‌تر از حسب و افتخار کردن به نسب (و پدران گذشته) است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ادب کردن نفس خود را خود به عهده گيريد و از شيفتگي و کشش عادتها (ي ناپسند) آن را باز گردانيد و باز داريد.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
شرافت آدمي به عقل و ادب است نه به مال و حسب.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
بهترين ادبها آن است که انسان حدّ و اندازه خود را بداند و در همان حدّ بماند و از اندازه خود تجاوز نکند.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
به راستي که مردمان به ادب شايسته، نيازمندترند از نياز به طلا و نقره.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
به راستي که نياز خردمندان به ادب همانند نياز کشت و زراعت است به باران.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۹۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ادب در انسان همچون درختي است که ريشه اش عقل و خرد است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ادب (هر کس) صورتي (و نمودي) از عقل او است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب ادب
حديث - ۳۱۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ميراثي ماندگارتر و سودمندتر از ادب نيست.
نهج البلاغه
حديث - ۳۱۹۳
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
بيماري تازيانه خدا در زمين است , که به وسيله آن بندگان خويش را ادب مي کند.
(نهج الفصاحه ، ح ۳۱۰۱)
حديث - ۳۱۹۴
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر که ادب ندارد عقل ندارد.
(نهج الفصاحه ، ح ۳۰۶۱)
حديث - ۳۱۹۵
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
هيچ پدري مالي بهتر از ادب نيک،به فرزند خود نداده است.
(نهج الفصاحه ، ح۲۶۱۳)
حديث - ۳۱۹۶
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
خدا بنده اي را پست نمي شمارد مگر آن که علم و ادب را از او فرو گذارد.
(نهج الفصاحه ، ح ۲۵۶۸)
حديث - ۳۱۹۷
رسول خدا (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ازهمه مومنان اسلام آن کس بهتر است که مسلمانان ازدست وزبانش درامان باشند وازهمه مومنان ايمان آن کس بهتر است که اخلاق وي نيکتر است.
(نهج الفصاحه ، ح ۴۱۵)
حديث - ۳۱۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
خصومت کردن با مردم ، مبداء هلاکت است
(شرح غررالحکم ، ج ۱، ص ۲۰۲)
حديث - ۳۱۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
با ريشه کن کردن بدي از سينه خود، بدي را از سينه ديگران ، بيرون کن !
نهج البلاغه
حديث - ۳۲۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
کسي که اخلاقش را اصلاح نکند گرفتاري هايش زياد شود.
(تحف العقول ، ص ۲۳۷)
حديث - ۳۲۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اگـر قـرار اسـت تـعـصّبي در کار باشد بايد به خاطر اخلاق پسنديده ، کردار نيک و کارهاي خوب باشد.
نهج البلاغه
حديث - ۳۲۰۲
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر کجا هستي از خدا بترس ؛ به دنبال گناه ، کار نيک انجام بده تا آن را محو کند و با مردم خوش اخلاق و نيکو رفتار باش.
(نهج الفصاحه ، ۴۶)
حديث - ۳۲۰۳
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بهترين چيزي که به مرد داده اند ، خوي نيک است و بدترين چيزي که به مرد داده اند سيرت بد است در صورت نيک.
(نهج الفصاحه ، ۱۵۲۹)
حديث - ۳۲۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
خداوند براي هر عملي، پاداشي و براي هر چيز، حسابي و براي هر اجلي و مرگي نوشته اي قرار داده است.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۰۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
کسي که مرگش نزديک شود، چاره و حيله هايش او را ياري نکند (و به کارش نيايد)
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
پيشي گيريد بر مرگ که به راستي نزديک است که اميد از مردم بريده شود، و مرگ ايشان را دريابد.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
خدا رحمت کند کسي را که پيشي گيرد بر اجل، و نيکو کند عمل خود را براي سراي جاويدان و جايگاه کرامت خويش.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۰۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
نفسهاي آدمي گامهايي است که به سوي مرگ بر مي دارد.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
چه اميدي به ماندن دارد کسي که بالاخره روزي را در پيش دارد که از آن نگذرد، و مرگش در آن روز فرا رسد، و خواهان شتاباني از اجل خود را از پي دارد که او را دنبال کند.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
در جايگاه خود فرود نياورده مرگ را کسي که فردا را از عمر خود به شمار آورد.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
گذشتن ساعتها از فرا رسيدن زمان مرگ خبر دهد.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اگر سر رسيد مرگ و مسيرش را ببينيد آرزو و فريبکاري آن را دشمن و مبغوض مي داريد.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اگر در نزديکي مرگ و فرا رسيدن آن انديشه مي کرديد قطعا شيريني زندگي و خوشي آن در کام شما تلخ مي شد.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اگر مرگ‌ها آشکار گردد آرزوها رسوا شود.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
أجل و مرگ هر يک از انسانها راننده اي است که او را به سوي مرگ مي راند و به جلو مي برد.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
کسي که نگران مرگش باشد آرزويش را کوتاه گرداند.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
چه بسيار انساني که براي انجام عمل امروز و فردا کند تا ناگهان مرگ بر او شبيخون زند.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اهل دنيا هر چيز مدّت داري را به امروز و فردا کردن بهانه جويي کنند و به تأخير اندازند.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۱۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
ياد مرگ از دلهاتان رخت بر بسته، و آرزوهاي دروغين نزد شما جاي گرفته.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۲۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
در هر لحظه اي أجلي است (که ممکن است در همان لحظه اجل فرا رسد)
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
هنگام شبيخون مرگ‌ها، آرزوها رسوا شود.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
راستي و درستي مرگ و قطعي بودن آن دروغ بودن آرزو را آشکار سازد.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
خداوند براي هر چيزي اندازه اي و براي هر اندازه اي نيز زماني را مقرّر فرموده.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
به راستي که دوستان خداي تعالي آنهايي هستند که مرگ خود را نزديک و آرزوي خود را دروغ بدانند، آنکه کار و عملش بسيار و لغزشش اندک باشد.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
درست‌ترين و راست‌ترين چيزها مرگ است (که هيچ ترديدي در آمدن آن نيست)
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۲۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
نزديکترين چيزها مرگ است.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۲۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
مدت مقرّر عمر، سپري است که انسان را نگه مي دارد.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۲۸
امام عليعليهالسلام مي قرمايند :
کوچ از دنيا نزديک و شتابان است.
غررالحکم ، باب اجل
حديث - ۳۲۲۹
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اگر اجل و رفتار آن را ببيني اميد و مسرت آن را دشمن خواهي داشت.
(نهج الفصاحه ، ح ۲۳۳۱)
حديث - ۳۲۳۰
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
چه نيکو عطايست سخن حقي که بشنوي و به برادر مومن خويش برساني.
(نهج الفصاحه ، حديث -۳۱۲۷)
حديث - ۳۲۳۱
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خدا مردي را که چيزي از ما بشنود و همان طور که شنيده به ديگران برساند ياري کند.
(نهج الفصاحه ، حديث -۳۱۲۴)
حديث - ۳۲۳۲
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
حاجت کسي را که از ابلاغ آن ناتوان است به بزرگان برسانيد زيرا هرکس حاجت درمانده ايي را به بزرگي برساند روز رستاخيز خداوند پاهاي وي را بر صراط استوار مي سازد.
(نهج الفصاحه ، حديث -۲۱)
حديث - ۳۲۳۳
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر يک از شما آينه برادر خويش است،وقتي عيبي در او ديد بايد بزدايد.
(نهج الفصاحه ، حديث -۵۸۰)
حديث - ۳۲۳۴
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مومن آينه مومن است ، مومن برادر مومن است از پشت سر مراقب اوست.
(نهج الفصاحه ، حديث -۳۱۰۲)
حديث - ۳۲۳۵
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کسي را که علم از او مي آموزيد محترم داريد و کسي را که علم بدو مي آموزيد محترم داريد.
(نهج الفصاحه ، حديث -۳۱۸۴)
حديث - ۳۲۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
من شما را دستور مي دهم به آمادگي نيکو و تهيه توشه بسيار براي روزي که در آييد بر آنچه از پيش فرستيد، و پشيمان گرديد بر آنچه بر جاي نهيد و کيفر و پاداش بينيد بر آنچه عمل کرده ايد.
غررالحکم ، باب آماده شدن
حديث - ۳۲۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آمادگي خوبي است عمل براي روز جزا و بازگشت.
غررالحکم ، باب آماده شدن
حديث - ۳۲۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که بشناسد روزگار را، از آماده شدن غافل نماند.
غررالحکم ، باب آماده شدن
حديث - ۳۲۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بترس از کمي توشه و آمادگي خود را براي کوچ کردن خود بسيار کن.
غررالحکم ، باب آماده شدن
حديث - ۳۲۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر حذر باش از مرگ و آمادگي خود را براي آن نيکو کن تا در بازگشتگاه خويش نيکبخت باشي.
غررالحکم ، باب آماده شدن
حديث - ۳۲۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آماده شويد براي روزي که خيره شود در آن ديده ها، و مدهوش گردد از دهشت آن عقلها، و کند شود در آن بينايي ها.
غررالحکم ، باب آماده شدن
حديث - ۳۲۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مهيّا و آماده شويد براي مرگ که بر شما سايه افکنده است.
غررالحکم ، باب آماده شدن
حديث - ۳۲۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که يقين به جابجايي دارد آماده کوچ کردن شود.
غررالحکم ، باب آماده شدن
حديث - ۳۲۴۴
آمادگي و مهيّا شدن در کارها از دور انديشي است.
غررالحکم ، باب آماده شدن
حديث - ۳۲۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
براي کسي که شتاب کوچ کردن خود را مي داند، شايسته است که آمادگي خود را براي جابجا شدنش بخوبي فراهم سازد.
غررالحکم ، باب آماده شدن
حديث - ۳۲۴۶
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
خداوند مخلوق خود را در تاريکي بيافريد و از نور خود بر آنها انداخت , هر کس در آن روز از آن نور بدو رسيد هدايت يافت و هر کس آز آن دور ماند گمراه شد.
(نهج الفصاحه ، حديث -۶۹۹)
حديث - ۳۲۴۷
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
در مالي که آفت بدان نرسد و تني که مصيبت نبيند خيري نيست.
(نهج الفصاحه ، ح ۲۴۹۴)
حديث - ۳۲۴۸
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
هر روز دوشنبه و پنج شنبه درهاي آسمان گشوده مي شود و در آنروز گناهان هر کس را که براي خدا شريک قائل نباشد ببخشند مگر آنکس که با برادر خود دشمني داشته باشد.
(نهج الفصاحه ، حديث -۱۱۶۵)
حديث - ۳۲۴۹
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اين که در سختي باشم و از پي آن اميد و آسايش داشته باشم پيش من محبوب تر است تا در آسايشي باشم که از پي آن منتظر سختي باشم.
(نهج الفصاحه ، حديث -۲۲۰۶)
حديث - ۳۲۵۰
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
هر که پرهيزگاري کند اگر ثروتمند باشد باک نيست و براي پرهيزگار صحت از ثروت بهتر است و آسايش ضمير از جمله نعمت هاست.
(نهج الفصاحه ، حديث -۲۴۳۰)
حديث - ۳۲۵۱
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
در موقع آسايش خدا را بشناس تا در موقع سختي تو را بشناسد.
(نهج الفصاحه ، حديث -۱۱۵۸)
حديث - ۳۲۵۲
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
هر که غمي از غم هاي دنيا را از مومني بردارد , خدا غمي از غم هاي روز قيامت را از او بردارد و هر که بر تنگدستي آسان گيرد خدا در دنيا و آخرت بر او آسان گيرد , و هر که راز پوش مسلماني شود , خدا در دنيا و آخرت راز پوش وي شود.
(نهج الفصاحه ، حديث -۲۷۵۶)
حديث - ۳۲۵۳
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
تعليم دهيد و سهل گيريد و سخت مگيريد , گشاده روئي کنيد و خشونت نکنيد و چون يکي از شما خشمگين شود خاموش ماند.
(نهج الفصاحه ، حديث - ۱۹۵۷)
حديث - ۳۲۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بـسـا کـسـان کـه نـکـو حـاليـشـان دام بـلا اسـت ، خـطاپوشي شان موجب غرور ، و حُسن شهرت و خـوشـنامي شان سبب غلتيدن به گرداب فتنه. در ميان آزمون هاي الهي هيچ آزموني همانند مهلت دادن به چنين کساني نيست.
نهج البلاغه
حديث - ۳۲۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خداوند بندگانش را به انواع شدايد مي آزمايد و با انواع مشکلات دعوت به عبادت مي کند و به اقسام گرفتاريها مبتلا مي نمايد تا تکبر را از قلبهايشان خارج سازد و خضوع و آرامش را در آنها جايگزين نمايد.
نهج البلاغه ، خ ۲۳۴
حديث - ۳۲۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هـر قـدر امـتحان و آزمايش بزرگ تر و مشکل تر باشد ، ثواب و پاداش ، گرانقدرتر و بيشتر خواهد بود.
نهج البلاغه، خ ۲۳۴
حديث - ۳۲۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اعتماد کردن به هر کس پيش از آزمودن و ارزيابي ، نشان ناتواني است
نهج البلاغه
حديث - ۳۲۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ارزش آدمي به هنگام مواجهه با مشکلات آشکار مي شود.
(شرح غررالحکم ، ج ۴، ص ۳۲۰)
حديث - ۳۲۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خـداونـد هـرگـز جـبـاران دنـيا را در هم نشکسته مگر پس از آنکه به آنان نعمت فراوان بخشيد. و هـرگـز اسـتـخـوان شـکـسـتـه زنـدگـي مـلتـي را تـرمـيـم نـکـرده مـگـر پـس از آزمـايـش و تحمل مشکلات فراوان.
(نهج البلاغه ، خ ۸۷، ص ۲۱۹)
حديث - ۳۲۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هـر گـاه ديـدي خـداوند با وجود گناهان ، پيوسته به تو نعمت مي دهد ، به هوش باش که آنها براي تو نوعي غافلگيري و مرگ ناگهاني است.
(شرح غررالحکم ، ج ۳، ص ۱۳۲)
حديث - ۳۲۶۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بـه خـود بـيـش از حـد آزادي مـدهـيـد کـه اين شما را به ستمگري مي کشاند ، و آن قدر هم مداهنه و سستي نورزيد که سستي شما را به معصيت مي کشاند.
نهج البلاغه ، خ ۸۵
حديث - ۳۲۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بنده ديگران مباش ، در حالي که خداوند تو را آزاد آفريده است.
نهج البلاغه ، نامه ۳۱
حديث - ۳۲۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
جلوگيري کردن تو از آزار ديگران، دلهاي دشمنانت را براي تو اصلاح و شايسته کند. (و در نتيجه دشمني ها تبديل به دوستي گردد)
غررالحکم ، باب آزار
حديث - ۳۲۶۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزوها ديده هاي بصيرت و بينائي را کور مي کند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۶۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از آرزو هاي خود پيروي کند تعب و رنجش فراوان شود.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۶۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که آرزو هايش بسيار شد خوشنوديش (از زندگي و از خداي خود) کم شود.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۶۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که تکيه بر آرزوها کند پيش از رسيدن آرزو مرگش فرا رسد.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۶۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که اميدها فريبش دهد، اجل ها (و مرگ‌ها) دروغش را آشکار کنند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۶۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دروغ گويد کسي که ادّعاي ايمان کند در حالي که به آرزو هاي فريبنده و بازي هاي دروغ دنيا دل بسته است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۷۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشا به حال کسي که آرزو هاي خود را دروغ شمارد، و دنياي خويش را به خاطر آبادي آخرتش ويران کند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدترين نيازمنديها آرزو ها است (زيرا پايان ندارد و پيوسته انسان آرزويي ديگر دارد)
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حاصل آرزوها تأسف است و ميوه آن تلف شدن جان است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حاصل آرزوها، دريغ و افسوس است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بپرهيزيد از آرزوها، زيرا آنها خرّمي و طراوت نعمتهاي خدا را از نظر شما مي برد، و کوچک شمردن آنها و کمي شکر و سپاسگزاري آنها را بر شما لازم مي دارد.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سودمندترين دارو ترک آرزو است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شريفترين توانگري و بي نيازي ترک آرزو هاست.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۷۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو ها تو را فريب دهد، و در نزد حقايق اين عالم تو را واگذارد و رها کند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو ها سرمايه هاي افراد کم عقل است (و اساس سوداي آنها است)
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که عملش نيکو باشد به آرمان خود رسيده.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۸۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو فريب دهد و ظلم و تجاوز بر زمين زند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دنيا بر پايه آرزو است (و نبايد بدان دل بست)
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو ها وسيله فريب بي خردان است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو مرگ را به فراموشي سپارد.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو پرده مرگ است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو نهايت ندارد.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو ، خدعه گر و فريبکار و زيانبار است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو وسيله تسلّط شيطانها بر دلهاي غافلان و بي خبران است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که تو هرگز به آرزويت نخواهي رسيد، و از مدت عمر مقرّر نخواهي گذشت، در اين صورت از خدا بترس و در خواسته ها اعتدال را مراعات کن.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۸۹
به راستي شما اگر فريب آرزوها را بخوريد اجل هاي شتابان در وقتي که عمل ها از دستتان رفته است شما را نابود کند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۹۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با عمل، بهشت به دست آيد، نه با آرزو.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه بد خصلتي است آرزو که عمر را فاني کند و عمل را از دست بدهد.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ميوه و ثمره آرزو، تباهي عمل است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه بسا اميدي که به خاطر آرزويي دروغ (که منشأ آن اميد بوده) انجام نشود.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خواري مردان در نوميد شدن از آرزوها است (که بدانها دل بسته بودند)
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از آرزوي دراز خود به کوتاهي اجل و مرگت بيفزا، و تندرستي و سلامت ديروزت تو را مغرور نسازد که به راستي مدت عمر اندک است و تندرستي محال است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۹۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نهايت آرزو مرگ است (و با آمدن مرگ آرزوها بريده شود)
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۹۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشا به حال کسي که آرزويش را کوتاه کند، و فرصت و مهلت خود را غنيمت داند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در شگفتم از کسي که اجل خود را در اختيار ندارد چگونه آرزويش را دراز گرداند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۲۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در فريب آرزو، مهلت ها سر آيد و اجل نزديک شود.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزوها را کم کن، تا عمل هاي تو خالص و پاک گردد.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
راست بودن مرگ از دلهاي شما بيرون رفته، و به جاي آن فريب آرزو بر شما چيره گشته است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو را کوتاه کن که عمر کوتاه است، و کار خير را بسيار کن که کم آن نيز بسيار است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو را کوتاه کنيد و به عمل پيشي گيريد، و از رسيدن ناگهاني مرگ بترسيد که به راستي هرگز آن اميدي که انسان به باز گشتن روزي دارد آن اميد را به بازگشت عمر ندارد، آنچه امروز از روزي انسان از دست برود اميد آن هست که فردا افزون گردد، ولي آنچه ديروز از عمر انساني از دست رفته اميدي به بازگشت آن نيست.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بپرهيزيد از آرزوي باطل، چه بسا مردمي که به استقبال روزي رفته اند که آن را به پايان نبرده اند، و چه بسا کسي که در آغاز شب مورد غبطه ديگران بوده ولي در پايان شب (از دنيا رفته و) سوگوارانش بر او گريسته اند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۰۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پرهيز کنيد از آرزوي شکست خورده و مغلوب، و نعمت ربوده شده.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو را دروغ بدان و بدان تکيه مکن، که به راستي آرزو فريب است و آرزومند بدان، فريب خورده است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بپرهيز از تکيه کردن بر آرزوها که اين کار، شيوه بي خردان است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۰۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بپرهيز از آرزوي دور و دراز که چه بسا فريب خورده اي که به آرزوي دراز خويش مفتون گشته و کار خود را تباه کرده و مرگش سر رسيده، که نه به آرزويش رسيده و نه آنچه را از دست داده تدارک کرده است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دورترين چيزها آرزو است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دروغ‌ترين چيزها آرزو است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
طولاني ترين مردم در آرزو بدترين آنها در عمل هستند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که خداي سبحان مبغوض دارد آنها را که آرزوشان طولاني و بد عمل هستند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که زيانکارترين مردمان در معامله و نوميدترين‌شان در تلاش و کوشش، کسي است که تن خويش را در راه به دست آوردن آرزو هاي خود فرسوده کرده، ولي مقدّرات در رسيدن به خواسته اش او را ياري نکرده، از دنيا با حسرت هاي خود بيرون رفته و در خانه آخرت با وبال هاي آن گام نهاده است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
برترين (مرتبه) دين کوتاه کردن آرزو است، و برترين عبادت اخلاص عمل.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اي مردم ، بيشتر از همه ، از دو چيز بر شما مي ترسم ، پيروي از هوس ، و آرزوي دراز.
نهج البلاغه ، خ ۴۲
حديث - ۳۳۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بـدانيد که شما در روزهايي به سر مي بريد که فرصت جمع آوري توشه است و از پس آن ، مرگ است
نهج البلاغه،خ ۲۸
حديث - ۳۳۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مبادا آرزوها بر شما در دنيا چيره شود، در صورتي که دوران عمر و مهلت شما طولاني نيست.
نهج البلاغه ، خ ۵۲
حديث - ۳۳۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آن که با زمام آرزويش حرکت کند ناگهان با فرا رسيدن مرگش به زمين مي خورد.
نهج البلاغه
حديث - ۳۳۱۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که به آرزوي دراز دل سپارد عملش به بدي مي گرايد.
(نهج البلاغه)
حديث - ۳۳۲۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزوهاي نفساني ، خِرد را به غفلت وادارد و ياد خدا را به فراموشي سپارد.
(نهج البلاغه، خ ۸۶، ص ۲۰۸)
حديث - ۳۳۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو را راست مپنداريد که فريبنده است و آرزومند فريب خورده
(نهج البلاغه ، خ ۸۵، ص ۲۰۸)
حديث - ۳۳۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر که عنان مرکب آرزو را رها کند و در پي آن بشتابد ، مرگش بلغزاند و بر زمين زند.
(نهج البلاغه ، حکمت ۱۸)
حديث - ۳۳۲۳
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
وقتي کسي آرزويي مي کند مراقب باشد که چه آرزو مي کند , زيرا نمي داند که از آرزوي وي در نامه اعمال چه مي نويسند.
(نهج الفصاحه ، ح ۱۹۰)
حديث - ۳۳۲۴
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
چهار چيز نشان بدبختي است : خشکي چشم , سختي دل ؛ آرزوي دراز و حب ّبقا (بيش از حد لزوم)
(نهج الفصاحه ، ح ۲۵۵)
حديث - ۳۳۲۵
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هوشيار آن است که بر خويش مسلط است و براي پس از مرگ عمل کند و ناتوان است که هوسهاي خويش را تبعيت کند و از خدا آرزوي بسيار دارد.
(نهج الفصاحه ، ح ۲۱۹۷)
حديث - ۳۳۲۶
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر که صبوري کند به اميد و آرزوي خويش برسد.
(نهج الفصاحه ، ح ۲۷۷۳)
حديث - ۳۳۲۷
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر که سلامت خواهد مراقب گفتار خويش باشد و از آنچه در دل دارد چيزي بر زبان نيارد , عمل نيک کند و آرزو کوتاه دارد.
(نهج الفصاحه ، ح ۳۰۵۳)
حديث - ۳۳۲۸
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هيچ کس نبايد از مشقتي که به او رسيده آرزوي مرگ کند.
(نهج الفصاحه ، ح ۲۵۲۲)
حديث - ۳۳۲۹
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هيچ يک از شما آرزوي مرگ نکند اگر نکوکار است شايد نيکي فزون کند و اگر بدکار است شايد راه رضا سپرد.
(نهج الفصاحه ، ح ۲۵۲۱)
حديث - ۳۳۳۰
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
زيانکارترين مردم آن کس است که عمري به آرزو گذراند و روزگار , وي را به منظور نرساند و از دنيا بدون توشه برون رود و در پيشگاه خداوند دليلي نداشته باشد.
(نهج الفصاحه ،ح ۱۰۸)
حديث - ۳۳۳۱
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لباس هاي خود را تميز کنيد و موهاي خود را کم کنيد , مسواک بزنيد و آراسته و پاکيزه باشيد ؛ زيرا يهوديان چنين نکردند و زنانشان زناکار شدند.
(نهج الفصاحه ، حديث -۳۷۷)
حديث - ۳۳۳۲
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
پيش از رستاخيز دروغگويان پديدار مي شوند از آنها حذر کنيد.
(نهج الفصاحه ، حديث -۸۴۴)
حديث - ۳۳۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که براي رسيدن به آخرت حرص ورزد مالک آن گردد (و بدان برسد)
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۳۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو را کوتاه کنيد و از در رسيدن ناگهاني مرگ بترسيد، و به عمل شايسته مبادرت کنيد.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۳۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
براي فريب دادن انسان، همان آرزو بس است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که فريفته آرزو شود، آرزو گولش زند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که اميد سيراب شدن از سراب داشته باشد، نوميد گردد و تشنه بميرد.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خرد ورزي نکرده کسي که آرزويش را طولاني کند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه شده است شما را که آرزو داريد چيزي را که نيابيد، و گرد آوريد آنچه را نمي خوريد، و بنا کنيد آنچه را در آن سکني نگيريد.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ کس نيست که آرزويش را دراز گرداند جز آنکه مرگ را فراموش کرده و کارش را بد انجام دهد.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کوتاهي آرزو براي انجام عمل ياور خوبي است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ فريبنده اي فريبنده تر از آرزو نيست.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نفس انساني از آرزو تهي نيست تا آن گاه که در کام مرگ در آيد.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزوي اندک موجب تباهي عمل گردد.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو همچون سرابي است که هر که آن را ببيند فريبش دهد، و هر کس بدان اميد بندد نوميدش کند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرزو پيوسته در حال تکذيب و دروغ پردازي است، و درازي زندگاني براي آدمي آزار دهنده است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم ناتوان بر آرزوي خود تکيه کند، و در عمل کوتاهي کند.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بپرهيزيد از فريب آرزوها که بسا آرزومند روزي که آن روز را در نيابد، و سازنده ساختماني که در آن سکونت نکند، و گرد آورنده مالي که آن را نخورد، و شايد آن مال را از راه باطلي گرد آورده، و (يا) از طريق حقّي که آن را نداده، و به صورت حرام به آن مال رسيده و گناه و وبال آن را به دوش کشيده است.
غررالحکم ، باب آرزو
حديث - ۳۳۴۹
به راستي که قيامت پرده از چهره برگرفته، و نشانه آن براي آن کس که فراست دارد آشکار گرديده.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که رفعت مقام دنيا و آخرت را خواهد، بايد بلندي و رفعت دنيا را دشمن دارد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
رغبت نکن در هر چه فاني مي شود و از بين مي رود، که همين براي زيان آدمي کافي است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه بزرگ است ماتم و عزاي دنيا با وجود بزرگي نياز و احتياج در فرداي قيامت.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آن کسي که در سراي جاويدان به آرمان خويش رسيده و مورد غبطه و آرزوي ديگران است، همانند آن مغبوني نيست که در اثر انتخاب بد و بدبختي خود نعمتهاي ابدي را از دست داده است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آنچه را امروز از پيش فرستي فرداي قيامت بر آن درخواهي آمد ، پس جايي را براي جاي پاي خويش آماده کن، و (چيزي را) براي روز (وا نفساي) خود از پيش فرست.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه کسي مغبون تر و فريب خورده تر است از آنکه سراي باقي را به خانه فاني فروخته است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
رسيدن به رستگاري در اين است که براي سراي ماندني آخرت کار کنند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در شگفتم از کسي که مي داند از دنيا نقل مکان مي کند، چگونه براي آخرت خويش توشه نيکو بر نگيرد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در شگفتم از کسي که پروردگار خود را شناخته چگونه براي سراي ماندني کوشش نمي کند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در شگفتم از بي خبري خردمندان از اين که براي روز رستاخيز طلب نيکو کنند و خود را آماده نمايند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشا به حال کسي که از عقاب الهي بترسد و براي حساب و باز پرسي کار کند، و با پاکدامني همراه شود و به کفاف زندگي قناعت کند و از خداي سبحان راضي باشد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۶۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشا به حال کسي که به ياد معاد و رستاخيز افتاده و توشه خود را براي آن روز بسيار کرده است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
واگذار اندک را براي بسيار و اين جهان تنگ را براي آخرت وسيع و پهناور.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
توشه برگيريد از دنيا به چيزي که فرداي قيامت خود را بدان حفظ کنيد و از سراي فاني براي سراي باقي ساز و برگي تهيه کنيد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۶۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آسان شو براي سفر خود و ديده خود را به جرقه برق نجات و رستگاري بدوز و بار و بنه سفر را محکم بر پشت مرکب خود ببند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۶۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
توشه برگيريد از روزهاي فاني براي سراي پايدار که به راستي شما راهنمايي شده ايد بر توشه، و فرمان کوچ کردن در باره شما صادر شده، و به رفتن از اين جهان برانگيخته شده ايد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۶۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بفروشيد آنچه را فاني شود به چيزي که به جاي مي ماند و عوض بگيريد نعمتهاي آخرت را از سختي و بيچارگي دنيا.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۶۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شتاب کن به بهره گرفتن از توانگري خود پيش از فقر و نداري و از زندگي خود پيش از رسيدن مرگ.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۶۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پيشي گيريد به انجام اعمال خود و سبقت گيريد بر مرگهاي خود که به راستي شما کيفر داده مي شويد به آنچه از پيش انجام داده ايد، و پاداش داده خواهيد شد به آنچه فرستاده ايد، و باز خواست شويد از آنچه به جاي گذارده ايد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۶۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پيشي گيريد با عمرهاي خويش به عمل هاتان، و بخريد آنچه را از عمرتان باقي مانده به وسيله آنچه از دست شما مي رود.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۷۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پيشي گيريد در حالي که بدنها سالم و زبانها باز، و توبه قابل پذيرش، و عمل ها مورد قبول است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پيشي گيريد در مهلت باقيمانده و زمان تصميم گيري و انتظار توبه و بازگشت از گناه.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پيشي گيريد قبل آمدن پنهان از نظري که چشم به راهش هستيد (يعني مرگ)
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر گاه از خانه فاني دنيا روي بگرداني و به خانه ماندني آخرت شيفته گردي ، بدانکه در اين مسابقه برنده شده اي و درهاي رستگاري بر تو گشوده شده و به فلاح دست يافته اي.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
جز اين نيست که دنيا خانه گذر است و آخرت خانه پا برجا ، از اين خانه گذرا براي آن خانه پا برجا توشه برگيريد و پرده هاي خود را نزد کسي که اسرار دروني شما را مي داند، ندريد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سبکبار شويد که سرانجام کار پيش روي شما است و قيامت از پشت سر ، شما را به پيش مي راند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
جز اين نيست که بهره هر يک از شما از زمين با اين طول و عرض جز به اندازه قامت او نيست که در روي خاک بر گونه اش غلطيده باشد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۷۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
جز اين نيست که شما براي ماندن آفريده شده ايد نه براي فاني شدن و شما در خانه عاريت و منزلگاهي هستيد که بايد توشه از آن برگيريد و از آن کوچ کنيد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که شما اگر به سوي خدا راغب شديد غنيمت برده و نجات يافته ايد و اگر به دنيا رغبت کرديد زيان کرده و هلاک گشته ايد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۷۹
به راستي که شما براي آخرت آفريده شده ايد نه براي دنيا و براي ماندن خلق شده ايد نه براي فاني شدن.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۸۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که شما به همت گماردن بدانچه بايد در آخرت همراه شما باشد ، از همه آنچه در دنيا همراه شما است نيازمندتر هستيد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آگاه باشيد که به راستي فرمان کوچ کردن شما صادر شده و به زاد و توشه راهنمايي شده ايد، از اين دنيا توشه اي برگيريد که فرداي قيامت خود را بدان حفظ کنيد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عمل کنيد اکنون که در دوران زندگي در دنيا هستيد، و نامه هاي اعمال گشوده و توبه گسترده، آنکه پشت کرده دعوتش به بازگشت کنند و آنکه گنه کرده اميدوارش کنند، پيش از آنکه عمل خاموش شود و مهلت بريده شود و دوران سر آيد و باب توبه بسته شود.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تلاش و کوشش خود را در راه آماده کردن پاسخ براي روز باز پرسي و حساب قرار ده.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي شما پاداش داده خواهيد شد بدانچه از پيش فرستاده ايد و در گرو کارهايي هستيد که جلوتر انجام داده ايد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که فساد و تباهي او را شاد گرداند ، معاد و روز واپسين او را بدحال کند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که يقين به معاد دارد توشه بسيار برگيرد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که موفق به پيدا کردن راه راست خود گردد ، براي معاد خويش توشه برگيرد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هدف مؤمن اصلاح معاد و روز واپسين است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر تو باد به آخرت (و عمل براي آنجا) زيرا دنيا زبونانه نزد تو خواهد آمد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۹۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که سرانجام کار پيش روي شما است و به راستي که قيامت پشت سر شما است که شما را به جلو مي راند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مردمان چيزي از دنياي خود را بخاطر اصلاح آخرتشان وا نگذارند جز آنکه خداي سبحان بهتر از آن را براي آنها جايگزين کند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شايسته انسان عاقل و خردمند است که براي آخرت خود چيزي از پيش فرستد، و سراي ماندني خود را آباد نمايد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ کس به خواسته و آرمان خود از آخرت نرسد، مگر به اين که خواسته خود را از دنيا واگذارد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با انجام کارهاي آخرت (و عبادات) در جستجوي دنيا مباش و دنياي حاضر زود گذر را جايگزين آخرت پايدار مکن، که اين کار شيوه منافقان و خلق و خوي مارقان (و خارج شدگان از دين) است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مبادا سرگرم کننده اي تو را از کار و عمل براي آخرت سرگرم سازد که زمان کوتاه است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۹۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آخرت را به دنيا نفروشيد و خانه فاني شدني را به سراي جاويدان مبادله نکنيد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۹۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
انسان با ايمان اندوهش درباره آخرت خويش و همه تلاش و کوشش در راه بازگشتگاه او است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به آرمان خويش رسيده آن کس که براي سراي پايدار کار کرده است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۳۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
يکسان نيست آن فريب خورده اي که از دنيا به پست ترين بهره خود رسيده، با آن (شخص سعادتمند) ديگري که از آخرت به والاترين همّت (و آرمان) خود دست يافته است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه زيانکار است کسي که در آخرت بهره و نصيبي ندارد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر چه در دنيا افزون گردد در آخرت کاسته شود.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تلخي دنيا ، شيريني آخرت را به دنبال دارد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که براي آخرت کار نکند به آرمان و آرزوي خود نخواهد رسيد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که همّت و اراده اش آخرت باشد (نه دنيا) به انتهاي خواسته خويش از خير و خوبي رسيده است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۰۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که کار آخرت خود را اصلاح کند خداوند کار دنياي او را رو به راه و اصلاح کند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوست دلسوز تو کسي است که تو را به سراي جاويدان دعوت کرده و درباره عمل براي آنجا تو را کمک کند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که زياد به ياد آخرت باشد نافرماني و گناهش اندک شود.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۰۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که يقين به آخرت دارد از دنيا جدا و کنده شود.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که تلاش و کوشش خود را براي سراي پايدار خود به کار گيرد عمل او پاک و خالص و ترس و واهمه اش بسيار گردد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که همه اندوه (و فکر) خود را در باره آخرت خويش بکار بندد به خواسته خويش دست يابد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه کسي زيانبارتر از آن کسي است که آخرت را به دنيا جايگزين کرده.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از نعمتهاي آخرت روي بگرداند به دنياي اندک قانع شود.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مؤمن نيست کسي که در باره اصلاح معاد خود اهتمام نورزد. (و تلاش ننمايد)
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آخرت را جايگزيني نيست و دنيا بهاي جان نيست. (که آدمي خود را به دنيا بفروشد)
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که يقين به روز جزا دارد بر دنيا حرص نورزد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که معاد خود را اصلاح کند به راه درست دست يافته است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که يقين به آخرت دارد از دنيا روي بگرداند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که سراي پايدار خود را آباد کند به راستي خردمند و عاقل است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۱۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که بفروشد آخرتش را به دنياي خود، از هر دو زيان کرده است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۲۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که براي معاد و روز جزا کار کند به راه درست و پايدار دست يافته است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با بدن و جسم خود در دنيا باش ولي با دل و عمل در آخرت باش (يعني با اين که در دنيا هستي همه توجّه و کار تو براي آخرت باشد)
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از پسران و فرزندان آخرت باشيد و از پسران دنيا نباشيد که به راستي هر فرزندي در روز قيامت به مادرش بپيوندد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
برخي (از اموال خود) را از پيش فرستيد که به سود شما باشد (و به کارتان آيد) و همه را به جاي نگذاريد که به زيان شما است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در آخرت حسابرسي است و عملي در کار نيست.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سرانجام آخرت، پايندگي است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۲۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
انسان زيرک ، عزم و تصميم خود را در راه اصلاح معاد و تهيّه توشه بسيار براي آن روز بکار مي بندد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۲۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر تو باد به تلاش و کوشش در راه اصلاح و رو به راه کردن معاد و روز واپسين.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که در طلب آخرت باشد به خواسته خويش مي رسد و از دنيا نيز آنچه برايش مقدّر گشته به او خواهد رسيد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۲۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آرمان جمع کردن ميان دنيا و آخرت از فريبها و نيرنگهاي نفس است. (و جمع ميان دنيا و آخرت ممکن نيست)
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۳۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شيوه برگزيدگان و خردمندان رو آوردن به سراي ماندني و رو گرداندن از دنياي فاني، و شيفتگي و شيدايي به بهشت جاويدان است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۳۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ياد آخرت دارو و درمان است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۳۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آخرت را با ترک دنيا به چنگ آوريد و دنيا را با ترک دين به دست نياوريد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سراي جاويدان جايگاه راستگويان و ميهن نيکان و شايستگان است.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۳۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شيريني آخرت ، درد بدبختي دنيا را از بين مي برد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۳۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بهترين آمادگي ها آن است که انسان به وسيله آن، معاد خود را اصلاح کند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که شما به سوي آخرت خواهيد رفت و در پيشگاه خداوند قرار خواهيد گرفت.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي تو اگر براي آخرت کار کني تيرت به نشانه خورده (و در کار خود توفيق يافته اي).
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که تو در راهي هستي که پيشينيان بوده اند ، پس تلاش خود را در راه آخرت خود قرار ده و به کار دنيا اهميّتي مده.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اگر به رستگاري و بزرگواري آخرت ميل و رغبت داريد ، در اين سراي فاني توشه اي براي سراي جاويدان برگيريد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که دنيا و آخرت دو دشمن متفاوت و دو راه جداگانه اند ، کسي که دنيا را دوست دارد و بدان عشق ورزد ، آخرت را دشمن مي دارد و بدان عداوت مي ورزد و اين دو همچون مشرق و مغربند و آدمي همچون کسي که ميان آن دو راه مي رود که هر زمان به يکي نزديک شود از ديگري دور گردد و از اينها گذشته اين دو همچو دو هوو هستند. (که به طور معمول با يکديگر در يک جا جمع نشوند)
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که سرانجام قيامت است و آن براي خردورزان پند دهنده و براي نادانان وسيله عبرت خوبي است و پس از آن فرا رسد آنچه را که بدان آگاهي داريد از ترس از قيامت و دهشت هاي بيم آور و کر شدن گوشها و در هم فرو رفتن استخوانها و تنگي قبرها و شدّت غم و اندوه.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که در پيش رويت گردنه‌اي است سخت و صعب العبور که سبکبار در آنجا خوشحال‌تر است از گرانبار و کند رو در آنجا وضعش رقّت بارتر است از تندرو، و به راستي که به ناچار (در پايان) بر بهشت فرود آيي يا بر دوزخ.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که در پيش روي تو راهي بس دور و دراز و پر مشقّت است، و چاره اي نداري از اين که نيک در طلب بکوشي و به اندازه اي توشه برگيري که تو را به منزل برساند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که هر کار خيري را از پيش فرستي اندوخته آن براي تو خواهد بود. و آنچه را پس انداز کني خير آن براي ديگري خواهد بود.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که امروز روز عمل و کار است و باز پرسي و حسابي نيست ولي فرداي قيامت روز باز پرسي است و عملي در کار نيست.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آيا توشه گيرنده اي براي آخرت خود نيست پيش از آنکه کوچ کردنش نزديک شده باشد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
رو بگردانيد از هر کاري که بي نياز از آنيد (مانند بسياري از کارهاي دنيا) و سرگرم کنيد خود را به کار آخرت يعني بدانچه چاره اي از آن کار نداريد و در آخرت بدان نيازمنديد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اندوه خود را براي آخرتت و دلتنگي را براي نفس خود قرار ده که چه بسا غمگيني که دلتنگي اش او را به شادماني جاويدان در آورد و چه بسا اندوهگيني که اميد خود را دريابد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تلاش خود را براي روز واپسين خود فارغ و مخصوص گردان تا جايگاهت اصلاح شود، و آخرت خود را به دنيا مفروش.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
همه اندوه و تلاش خود را براي آخرت خود قرار ده.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سراي آخرت خانه ماندني شما است پس آنچه را برايتان ماندني است براي آنجا تهيّه کنيد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش کسي است که دنيا از عمل براي آخرت او سرگرمش نکند.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دگرگوني هاي دنيا بر حسب اتفاق است و از روي شايستگي و استحقاق نيست ولي احوال آخرت به شايستگي افراد و انسانها بستگي دارد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۵۴
دارايي و پسران، زيور زندگي دنيا است و کار شايسته نيز کشت و زراعت آخرت مي باشد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سرگرمي تو به اصلاح روز واپسين خود، تو را از عذاب دوزخ رهايي بخشد.
غررالحکم ، باب آخرت
حديث - ۳۴۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گور خويش را به ياد آور، چرا که بايد از آن بگذري.
نهج البلاغه
حديث - ۳۴۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشا به حال آنان که نسبت به دنيا زهد مي ورزند و به آخرت گرايش دارند.
نهج البلاغه
حديث - ۳۴۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر کس دوري سفر (قيامت) را ياد کند آماده راه گردد.
نهج البلاغه
حديث - ۳۴۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بندگان خدا! از روزي بترسيد که عمل ها وارسي مي شود و اضطراب در آن زياد و کودکان پير مي شوند!
نهج البلاغه، خ ۱۵۶
حديث - ۳۴۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
امروز روز کار است و روز حساب نيست و فردا روز حساب است و روز کار نيست.
نهج البلاغه ، خ ۴۲
حديث - ۳۴۶۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدان ! حسابرسي خداوند از حسابرسي مردم سخت تر است.
نهج البلاغه ، ن ۴۰
حديث - ۳۴۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مردم ! در روزهاي فناپذير ، براي روزگار جاودان ، توشه برگيريد.
نهج البلاغه ، خ ۱۵۷، ص ۴۶۲
حديث - ۳۴۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کـوشـش شـمـا در دنـيـا ايـن بـاشد که از اين چند روزه کوتاه براي روزهاي بلند آخرت توشه برگيريد.
نهج السعاده ، ج ۳، ص ۱۵۰
حديث - ۳۴۶۴
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
بهترين شما کسي است که به دنيا بي رغبت تر و به آخرت راغب تر است.
نهج الفصاحه ، ح ۱۵۱۷
حديث - ۳۴۶۵
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
نيکي دنيا و آخرت با دانش همراه است و بدي دنيا و آخرت با ناداني قرين است.
نهج الفصاحه ، ح ۱۴۸۲
حديث - ۳۴۶۶
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
خداوند هر کس را که به کار دنيا دانا و در کار آخرت نادان است را دشمن دارد.
نهج الفصاحه ، ح ۷۹۶
حديث - ۳۴۶۷
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
دنياي خويش را اصلاح کنيد و براي آخرت خويش بکوشيد چنانکه گويي فردا خواهيد مرد.
نهج الفصاحه ، ح ۳۱۹
حديث - ۳۴۶۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آبرويت را آماج تيرهاي گفتار قرار مده
نهج البلاغه ، ن ۶۹، ص ۱۰۶۷
حديث - ۳۴۶۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از آتش دوزخ بترسد از محرمات اجتناب ورزد.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۷۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از کسب خود حرامي به دست آورد ، براي خود گناهاني را ذخيره کرده است.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اگر (فرضا) خداي سبحان از کارهاي حرام نهي نمي فرمود (باز هم) بر شخص عاقل و خردمند لازم بود از آنها اجتناب ورزد (چون عقل حکم بر زشتي آنها مي کند).
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر گاه خواستي به جامه تقوا آراسته گردي از محرّمات الهي پرهيز کن.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر گاه به مکارم اخلاق (و صفات نيکوي انساني) مايل گشتي (و خواستي آنها را تحصيل کني) از محرمات الهي اجتناب و دوري کني.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بهترين ادب ها آن است که تو را از ارتکاب محرمات الهي باز دارد.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بپرهيز از دريدن پرده حرام ها که اين کار خوي فاسقان و گنهکاران و گمراهان است.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حرمت ها را نيکو رعايت کن و بر جوانمردان روي آور ، که رعايت حرمت ها نشانه خوي بزرگوارانه است ، و روي آوردن بر جوانمردان همّت بلند را آشکار کند.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۷۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خود داري از محرّمات الهي از اخلاق خردمندان و خوي مردمان گرامي است.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که تو قسمت خود را دريابي و روزي تو مورد ضمانت (خدا) است ، و آنچه را براي تو مقدّر شده بي کم و کاست دريافت خواهي کرد ، در اين صورت نفس خويش را از بدبختي حرص و خواري طلب آسوده کن ، و به خدا اعتماد کن ، و در کسب مال آسان بگير (و سخت نگير).
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۳۴۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از آز و حرص بپرهيز که اساس هر پستي و ريشه هر فرومايگي است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۳۴۸۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از حرص بپرهيزيد که انسان حريص اسير خواري و رنج است.
غرر الحکم ، باب حرص (آز)
حديث - ۳۴۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از راه روشن و آشکار، روي بگرداند در درياي گمراهي غرق شود.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۴۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر شما باد به راه روشن و سلوک در آن ، و گرنه خداوند ديگران را به جاي شما بر آن وادارد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۴۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي را به گرفتن حق خود عيب نکنند ، بلکه به گرفتن چيزي که حق او نيست عيب کنند.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۴۸۴
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
سه کسند که آبرويشان محترم نيست آنکه به فسق تجاهر کند و پيشواي ستمگر و بدعت گزار.
نهج الفصاحه ، حديث -۱۲۲۳
حديث - ۳۴۸۵
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
سختگيري مرد دارا، آبروي وي را بازيچه و عقوبت وي را آسان مي کند.
نهج الفصاحه ، حديث -۲۴۲۵
حديث - ۳۴۸۶
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
خدا رحمت کند بنده اي را که به آبرو يا مال برادر خود تجاوزي کرده باشد و از وي حلاليت طلبد ،پيش از آنکه از او بازخواست کنند و نياز و درهمي نباشد ، اگر کارهاي نيکي داشته باشد از آن بر گيرند و اگر نداشته باشد از گناهان ستم ديده بر گناهان او بيفزايند.
نهج الفصاحه ، حديث -۱۶۵۷
حديث - ۳۴۸۷
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
هر کار نيکي صدقه است و هر چه مسلمان بر خويش و کسان خويش خرج کند در قبال آن براي او صدقه اي نويسند ؛ و هر چه مسلمان به وسيله آن آبروي خويش محفوظ دارد در قبال آن برايش صدقه اي نويسند.
نهج الفصاحه ، حديث -۲۱۷۳
حديث - ۳۴۸۸
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
هر که زبان خويش از آبروي مردم نگاه دارد ، روز قيامت خدا گناهان وي ببخشد.
نهج الفصاحه ، حديث -۲۸۵۸
حديث - ۳۴۸۹
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
همه چيز مسلمان خون و آبرو و مال او بر مسلمان حرام است.
نهج الفصاحه ، حديث -۲۱۶۱
حديث - ۳۴۹۰
حضرت امام صادقعليهالسلام فرمودند :
دين را خوب بفهميد زيرا هر که دين را خوب نفهمد مانند صحراگرد است. خداوند در کتابش مي فرمايد (۱۲۴ سوره ۹) تا در امر دين دانش اندوزند و چون بازگشتند قوم خود را بيم دهند شايد آنها بترسند.
اصول کافي جلد ۱ صفحه ۳۶
حديث - ۳۴۹۱
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند :
دانش جوئي بر هر مسلماني واجب است ، همانا خدا دانش جويان را دوست دارد.
اصول کافي ج ۱ ص ۳۵ رواية
حديث - ۳۴۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عقل و خرد ندارد کسي که از حدّ و مرز و اندازه خود تجاوز کند.
غررالحکم ، باب حد
حديث - ۳۴۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از حدّ خود تجاوز کند مردم خوارش کنند.
غررالحکم ، باب حد
حديث - ۳۴۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خرد را دريافت نکرده کسي که از حدّ و مرز خود تجاوز کند.
غررالحکم ، باب حد
حديث - ۳۴۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي به بهشت نائل گردد که از محارم الهي بپرهيزد.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۹۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از شرايط جوانمردي دوري کردن از حرام است.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۹۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ملاک و اساس ورع و پارسايي خويشتن داري از محرمات است.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ذخيره کردن چيز حرام از بدبختي است.
غرر الحکم ، باب حرام
حديث - ۳۴۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر تلخي حق بردباري و صبر نکند جز آن کس که به شيريني و حلاوت عاقبت و سرانجامش يقين دارد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خيري در خموشي از بيان حق نيست ، چنانچه خيري در سخن گفتن به باطل نيست.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در راه حق ، بردباري و صبر نکند جز کسي که فضيلت آن را بشناسد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مصاحب و همراهي ، عزيزتر از حق نيست.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوار نشود کسي که به واسطه حق عزيز گشته است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خير خواهي خير خواه‌تر از حق نيست.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۰۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خودداري نکن از آشکار کردن و بيان کردن حق ، هنگامي که اهلي براي آن يافتي.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه بسيارند کساني که به حق اعتراف کنند ولي پيرويش نکنند.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که به نزاع با حق برخيزيد شکست خورده است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۰۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
استوار باشيد و پايدار تا حق براي شما آشکار و پديدار شود و خدا با شماست و از پاداش کردارتان نخواهد کاست.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که مقصدش حق باشد بدان مي رسد اگر چه در پوشش هاي بسيار باشد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر کس حق را هدف خود قرار دهد سختي ها براي او نرم و دور برايش نزديک گردد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که در برابر حق تسليم شود و از حق دار پيروي کند از نيکوکاران است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که در راه بر پا داشتن حق جهاد (مبارزه يا تلاش) کند موفّق گردد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که به حق عمل کند مردم به سوي او ميل کنند.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از راه نا حقّ عزّت يابد خداوند او را به وسيله حق خوار گرداند.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که حق او را نجات ندهد باطل نابودش سازد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از حق بگذرد راهش تنگ (و سخت) باشد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که با حق بجنگد هر چه دارد از او گرفته شود.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که با حق دشمني کند حق بر زمينش زند.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۱۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نسبت به حق سخاوتمند و در مورد باطل بخيل باش.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۲۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آشنا و دانا به حق باش و بدان عمل کن تا خداي سبحان نجات و رستگاري ات دهد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چگونه شيريني ايمان را دريابد کسي که حق را دشمن مي دارد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اندکي از حق ، باطل بسيار را دفع کند ، همان گونه که کمي از آتش، هيزم بسيار را بسوزاند.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حق را بگوييد تا غنيمت يابيد ، و از باطل خموش باشيد تا سالم بمانيد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
جدا شو از کسي که از حق جدا شده و به راه ديگري رفته است و او را با آنچه براي خود انتخاب کرده و بدان راضي گشته است واگذار.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نيکبختي در ملازمت با حق است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۲۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
غرض و هدف کسي که بر حق است رفتن به راه راست است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۲۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بازگشت تو به سوي حق اگر چه موجب رنج و تعب تو گردد، بهتر از راحتي و آسايش تو با ملازمت باطل است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بازگشت تو به حق بهتر از ادامه دادن راه باطل است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۲۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ملازم حق باش تا تو را در منزلگاه هاي طرفداران حق فرود آورد در آن روزي که جز به حق حکم نشود.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۳۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر مرکب حق سوار شو اگر چه با خواسته ات مخالف باشد و آخرتت را به دنيا مفروش.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۳۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ملازم حق باشيد تا رستگاري ملازم شما گردد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۳۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بشناسيد حق کسي که حق شما را مي شناسد، کوچک باشد يا بزرگ ، از نظر رتبه پست باشد يا بلند.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حق، آشکار و روشن است و از نياز داشتن به ياري دادن و انکار و جدال دور و منزّه است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۳۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حق، وسيله نجاتي است براي کسي که بدان عمل کند.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۳۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حق، شمشيري است در برابر اهل باطل.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ياري دادن و همياري براي اقامه حق و بر پا داشتن آن ، اداي امانت و دينداري است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حق، براي پيروي شايسته تر است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که به جنگ حق برود شکست خورده است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که به خاطر حق مغلوب شده (در حقيقت) غالب است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حق آشکارترين راه هاست.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حق، نيرومندترين پشتيبان است. (يعني همان حقانيّت صاحب حق نيرومندترين پشتيبان او است)
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حق، بهترين راه هاست.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حق، شمشيري است برنده.
غررالحکم ، باب حقوق
حديث - ۳۵۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مؤمن نيست مگر بردبار و مهربان.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۳۵۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که حلم ندارد علم ندارد.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۳۵۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در عقلي که مقرون به حلم نباشد خير و خوبي نيست.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۳۵۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از سر چشمه و آشاميدنگاه علم و دانش سيراب شده باشد ، جامه حلم و بردباري به تن کند.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۳۵۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بردبار کسي نيست که به خاطر عجز و ناتواني خاموش شده و سر به زير گردد و هر گاه قدرت و توان يافت انتقام بگيرد ، بلکه حليم واقعي کسي است که هر گاه توانا باشد در گذرد و بردباري بر همه کارهاي او غالب و چيره باشد.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۳۵۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر تو باد به بردباري که آن خلق و خويي پسنديده است.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۳۵۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خشم و تندي را با بردباري پاسخ دهيد تا سر انجامتان را در هر کاري پسنديده گردانيد.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۳۵۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر گاه خشم بر تو مسلّط شد ، با بردباري و وقار خود بر آن غلبه کن. (و آن را تحت فرمان خود گير)
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۳۵۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هنگامي که از مقابله با نادان حلم ورزي و بردباري کني ميدان پاسخ او را باز گذارده اي.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۳۵۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اگر بردبار نيستي ، خود را همچون بردباران و به صورت آنان در آور ، زيرا کم است که کسي خود را به مردمي شبيه سازد جز آنکه نزديک شود که در زمره آنان در آيد.
غررالحکم ، باب حلم
حديث - ۳۵۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سزاوار خواري است کسي که دوستي احمقان را غنيمت داند.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ دردي دردناک تر از حماقت نيست.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
احمق را تعظيم نکن اگر چه (در نظر مردمان) بزرگ باشد.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوستي با مردمان احمق از بين مي رود همان گونه که سراب از بين مي رود و بر طرف شود همان گونه که مه (و ابرهاي نازک روي زمين) بر طرف گردد.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوستي کردن با احمق همچون درخت آتشي است که هر قسمتي از آن قسمت ديگر را مي خورد.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۵۹
بر شما باد به ملازمت انگيزه هاي حق و حقيقت و بپرهيزيد از باطل هاي محال.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شافع مردمان (در روز جزا) عمل کردن به حق و ملازمت با صداقت و راستي است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۶۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اساس حکمت ملازم بودن با حق و فرمانبرداري از حق دارنده است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خدا رحمت کند هر کس که حق را زنده کند و باطل را بميراند ، ستم را سرکوب و عدل و داد را بر پا دارد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حقي که زيان به بار آورد بهتر است از باطلي که شادماني آرد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۶۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مخالفت کن با کسي که با رفتن به سوي نا حق ، با حق مخالفت کرده و او را با آنچه براي خود پسنديده واگذار.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۶۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با روي گردندان از حق گمراهي آيد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۶۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که حجّت و دليل آورد به وسيله حق پشت خود محکم و قوي کند (و اگر دليل او حق نباشد قوي پشت نباشد)
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۶۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر گاه خداوند بنده اي را گرامي بدارد او را در راه بر پا داشتن حق کمک دهد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۶۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نزديکترين بندگان به خداي تعالي کسي است که به حق گوياتر باشد اگر چه به زيان او باشد و عمل او به حق از همه بهتر باشد اگر چه آن را خوش ندارد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۶۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شبيه ترين مردم به پيامبران کسي است که به حق گوياتر و در عمل به آن بردبارتر باشد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۷۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
برترين عملها ملازم بودن با حقّ است.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خردمندترين مردم کسي است که در برابر حق تسليم گردد، و از مقاومت خويش در برابر آن بگذرد ، و به وسيله حق (و تسليم شدن در برابر آن) عزيز گردد و اقامه حق و بر پا داشتن آن و نيکو انجام دادن آن را سبک نشمارد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
راست ترين گفتارها آن است که با حق مطابق باشد.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آگاه باشيد که به راستي هر کس که حق سودش ندهد باطل زيانش رساند ، و کسي که هدايت او را به راه راست در نياورد ، گمراهي او را به سوي هلاکت و نابودي کشاند.
غررالحکم ، باب حق
حديث - ۳۵۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مدارا کردن با احمق از سخت ترين رنج ها است.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از نشانه هاي احمق تلوّن زياد او در کارها است.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بريدن و فاصله گرفتن از احمق دور انديشي است.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۷۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر بيچارگي و هر فقري را مي شود بست و برطرف کرد ، جز بيچارگي و فقر حماقت و ناداني را.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوست احمق (پيوسته) در رنج است.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حماقت مرد در سه چيز شناخته شود : در سخن گفتنش در جايي که به کار او نيايد (و به او مربوط نيست) و پاسخ دادنش از چيزي که از او نپرسيده اند و بي باکي و تهوّر او در کارها.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۸۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوري احمق بهتر از نزديکي او است و سکوتش بهتر از سخن گفتن است.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حماقت ، زيانبارترين چيز است.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم احمق به خوار شدن نيز نيکو نگردد ، و از نقصان و زيان نيز جدا نشود.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حماقت ، دردي است بي درمان و بيماري است درمان نشدني.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بپرهيز از دوستي با احمق که به نظر خودش مي خواهد به تو سودي برساند ولي زيان مي زند و تو را ناراحت مي کند و خودش مي پندارد که خوشحال و شادمانت کرده است.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از آدم احمق بپرهيز که مدارا کردن تو را به رنج اندازد و موافقت و همراهي با او تو را به هلاکت دچار سازد ، مخالفت با او تو را بيازارد ، همراهي و مصاحبتش براي تو وبال و عذابي به بار آورد.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم احمق در شهر خود نيز غريب و ميان عزيزان نيز خوار است.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم احمق به خوار شدن نيز نيکو نگردد.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حماقت (و آدم احمق) در وطن نيز در غربت است. (زيرا رفتار احمق چنان است که همه از او تنفّر دارند)
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حماقت، فضولي (دخالت هاي بيجا در کار ديگران و سخنان نابجا) به بار آرد.
غررالحکم ، باب حماقت
حديث - ۳۵۹۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
براي مؤمن شايسته است که از خدا شرم کند هر گاه انديشه اي مستمرّ در غير فرمانبرداري خدا او را فرا گيرد.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۳۵۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ يک از شما نبايد شرم کند از اين که هر گاه از او چيزي را بپرسند که نمي داند ، از اين که بگويد : نمي دانم.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۳۵۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سه چيز است که نبايد از آنها شرم کرد : خدمت کردن به ميهمان ، برخاستن انسان از جايگاه خود براي پدر و آموزگار ، و طلب حق اگر چه اندک باشد.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۳۵۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از روي مردم پروا و پرهيز نداشته باشد از خداي سبحان پروايي ندارد.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۳۵۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که حيا و شرمش سبب انصاف او با تو نگردد ، دين و آيينش نتواند او را به انصاف با تو وادار کند.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۳۵۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از گفتن سخن حق شرم کند چنين کسي احمق و نادان است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۳۵۹۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که شرمش کم باشد پارسايي اش کم است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۳۵۹۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نهايت شرم آن است که انسان از خود شرم کند.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۳۵۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر تو باد به حيا و شرم که سر آغاز نجابت و بزرگواري است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۳۵۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پر رويي و بي شرمي سر آغاز بدي و شرّ است.
غررالحکم ، باب حيا
حديث - ۳۶۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر شما باد به ميانه روي در خوراکي ها که اين کار از اسراف دورتر، و براي تندرستي بهتر و براي انجام عبادت کمک کار بهتري است.
غررالحکم ، باب خوردن
حديث - ۳۶۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که در خوردن به اندک اکتفا کند تندرستي او بسيار و انديشه اش شايسته باشد.
غررالحکم ، باب خوردن
حديث - ۳۶۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
همچون زنبور عسل باش که چون مي خورد (گل و گياه) را پاکيزه مي خورد، و چون وا مي گذارد (عسل) پاک به جا مي نهد، و چون بر چوبي (و شاخه اي) بنشيند آن را نشکند.
غررالحکم ، باب خوردن
حديث - ۳۶۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کم خوردن غذا براي نفس انساني گرامي تر، و براي تندرستي پايدارتر است.
غررالحکم ، باب خوردن
حديث - ۳۶۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوراکت را کم کن تا بيماري را کم کني.
غررالحکم ، باب خوردن
حديث - ۳۶۰۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سماجت و پافشاري کردن (در سؤال) خوشرويي به جاي نگذارد.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۳۶۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
روي شکفته بهتر است از ترش روي بخشنده.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۳۶۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از بذل روي خوشش به تو بخل ورزد ، بخششي به تو نخواهد کرد.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۳۶۰۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر تو باد به گشاده رويي که آن کمند محبت است.
غررالحکم ، باب خوش رويي
حديث - ۳۶۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش هيچگاه از نظر شخصي که صاحب رأيي محکم و صائب است بي نياز نخواهد بود. (و هميشه در کارها از نظر چنين افرادي استفاده مي کند).
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شخص دور انديش در هنگام نزول بلا و گرفتاري حيرت زده و سر در گم نمي شود.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شکيبايي بر حق نکند جز دور انديش خردمند.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عزم و تصميمي که دور انديشي در آن نباشد خيري در آن نيست.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از دور انديشي است توقف در برابر (عمل يا هر چيز) شبهه ناک.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از برترين جوانمردي است نگهداري کردن و حفاظت از دور انديشي.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدم دور انديش در هر کاري برتري خاصي دارد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که دور انديشي او را مقدّم ندارد (و به آقايي نرساند) عجز و ناتواني او را به عقب اندازد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که دور انديشي او اندک باشد تصميم و عزمش سست و ضعيف خواهد بود.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که تصميم خود را اظهار کند دور انديشي خود را باطل کرده و از بين برده است.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۱۹
کسي که دور انديشي را از دست دهد بي باک و متهوّر شود (و تهوّر او را به هلاکت اندازد).
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۲۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که با دور انديشي مخالفت کند نابود شود.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کمال دور انديشي به اصلاح در آوردن مخالفان و مدارا کردن با دشمنان است.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اسلحه دور انديش پشت گرم کردن (و پشت قوي کردن) است.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ميوه دور انديشي سلامت (و تندرستي) است.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آفت انسان شجاع و دلير آن است که دور انديشي را ضايع کند (و در نظر نگيرد).
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هنگامي که عزم و اراده ، با دور انديشي همراه شد سعادت و نيکبختي کامل گردد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۲۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي دور انديش کسي است که همه سرگرمي اش به خودش باشد (و به ديگران نپردازد) و همه اندوهش براي دين و آيينش باشد، و همه تلاش و کوشش را براي آخرتش به کار برد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۲۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که دور انديشي همانا پيروي و اطاعت خدا و نافرماني نفس (سرکش است)
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش ترين مردم کسي است که بردباري و عاقبت نگري در کارها ، جامه زيرين و رويين او (يعني ملازم او) باشد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۲۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش ترين مردم کسي است که با داشتن پشتيبان و مدد کار بسيار ، باز هم احتمال و توهّم ناتواني را مدّ نظر داشته باشد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۳۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش ترين مردم کسي است که کار دنياي خود را آسان بگيرد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۳۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش ترين مردم کسي است که به وعده خود عمل کند ، و کار امروز را به فردا نيندازد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۳۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش کسي است که در مورد عقوبت و کيفر دادن به هنگام تسلّط خشم آن را به تأخير اندازد، ولي در مورد پاداش احسان و نيکي ، شتاب کند به خاطر آنکه فرصت توانايي را غنيمت بشمارد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش کسي است که چون نعمت رو آورد ، شکر آن را به جاي آرد، و چون برگردد و پشت کند صبر کند و آن را فراموش کند (و فکر خود را بيهوده به نعمت از دست رفته مشغول نکند).
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۳۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش کسي است که براي دوستي خود ، انتخاب کند (و بدون تأمّل و دقت کسي را به دوستي نگيرد) زيرا انسان به دوست خود سنجيده شود.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۳۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش کسي است که بخشش کند بدانچه در دست او است ، و کار امروز را به فردا نيندازد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديشي نظر افکندن به عاقبت و سرانجام کارها ، و مشاوره (و رايزني) با خردمندان است.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش کسي است که نعمت خداوند او را از عمل براي آخرت سرگرم نسازد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش کسي است که از ولخرجي و تبذير بپرهيزد ، و اسرافکاري را خوش ندارد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديش کسي است که دنيا را به خاطر آخرت واگذارد.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديشي و فضيلت انسان ، در صبر و بردباري است.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديشي ، در کارها پشت خود را به سختي محکم کردن (و به شدت احتياط نمودن) است.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دور انديشي سرمايه است.
غررالحکم ، باب دور انديشي
حديث - ۳۶۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با کافر دوستي نکنيد و با نادان مصاحبت و همراهي ننماييد.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گوهر دوستي خود را به کسي که وفا ندارد نبخش. (و با او دوستي مکن).
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوستي کن با دوست خود تا تو را دوست بدارد ، و به او اکرام کن تا تو را اکرام کند ، و او را بر خويش مقدم دار تا او نيز تو را بر خود و خاندانش مقدّم دارد.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که ما را دوست مي دارد بايد جامه بلاء و گرفتاري را آماده و مهيّا سازد.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که مبناي دوستي اش در راه خدا نباشد از او پرهيز کن که دوستي او پستي است و مصاحبت با او شوم است.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که به خاطر کاري با تو دوستي کند ؛ با انجام شدن آن کار ، از تو روي بگرداند.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که تو را دوست دارد (از کارهاي نا پسند) بازت دارد.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر دوستي و محبتي که پايه اش بر چيزي غير از ذات مبارک خداي متعال پي ريزي شده باشد گمراهي است و تکيه بر آن محال است.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در تنگي و سختي ، درستي و نيکويي دوستي آشکار گردد.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
درستي دوستي از گرامي داشتن عهد و پيمان است (چون دوستي نيز پيماني است و بايد آن را گرامي داشت).
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اساس عقل و خرد دوستي کردن با مردم است.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با دوستي کردن محبت (قلبي) خواهد بود.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
وقتي دوستي ثابت و پا بر جا شد تعاون و کمک دادن به يکديگر لازم شود.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با دوستي کردن و احسان رشته هاي محبت محکم و استوار شود.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
وقتي کسي (يا چيزي) را دوست داشتي زياده روي نکن (که هر چيزي را حدّي و اندازه اي است).
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اگر نسبت به دوست خود قرار و آرامش پيدا کردي (همه اسرار و احوال خود را در اختيار او مگذار) و جنبه احتياط را در کار او نگه دار ، و از اسرار خود نگه دار آنچه را که ممکن است هنگامي از فاش کردن آن پشيمان شوي.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوستي مردمان بدکار از هر دوستي ديگري زودتر بريده و منقطع گردد.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که دوستي را زبان اظهار کند ، ولي محبت را چشمان.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۶۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شايسته ترين کس براي دوست داشتن تو کسي است که تو را دشمن نداشته باشد.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سودمندترين گنج ها محبّت و دوستي دلهاست.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بپرهيز از اين که دشمنان خدا را دوست بداري يا دوستي خود را براي کساني جز اولياي خدا خالص گرداني ، که به راستي هر کس مردمي را دوست بدارد با آنها محشور گردد.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۶۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوست بدار در راه خدا آن کس را که در راه اصلاح دين با تو مي ستيزد ، و براي تو يقين نيکو کسب کند.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۶۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوستي خود را گرامي دار و پيمان خود را حفظ کن.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۶۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوستي در راه خدا نزديکترين خويشي است.
غررالحکم ، باب حب و دوستي
حديث - ۳۶۶۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
صبح زود برخيزيد (و سحر خيز) باشيد که برکت در آن است و مشاوره و مشورت کنيد که پيروزي و رستگاري در مشورت است.
غررالحکم ، باب سحرخيزي
حديث - ۳۶۶۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سر مستي ، نعمت را بربايد و عقوبت و عذاب به بار آورد.
غررالحکم ، باب سرمستي
حديث - ۳۶۶۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از کينه توزي دل ها و دشمني داشتن در سينه ها و پشت کردن به يکديگر و ياري ندادن و دستگيري نکردن از همديگر ، دوري و اجتناب کنيد، تا زمام امور خود را به دست گيريد.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۳۶۷۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي عاقل و خردمند کسي است که کينه ها (ي مردم) را از دل بيرون کرده باشد.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۳۶۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خود را نگهداريد از تندي بخل و کينه و خشم و حسد و براي مبارزه با هر يک از آنها ابزار و سلاح لازم را تهيه کنيد که به وسيله آن ابزار با آنها بجنگيد و از آن جمله است : انديشه کردن در سر انجام کار ، جلوگيري از پستي و رذالت ، طلب فضيلت ، صلاح آخرت ، و ملازم بودن با حلم و بردباري.
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۳۶۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دنيا کوچکتر و حقيرتر و کمتر از آن است که از کينه ها پيروي شود. (و آدمي به دنبال کينه توزي برود)
غررالحکم ، باب کينه
حديث - ۳۶۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
براي ورع و پارسايي گرسنه ماندن کمک کار خوبي است.
غررالحکم ، باب گرسنگي
حديث - ۳۶۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گرسنه ماندن کمک کار خوبي براي مبارزه با سرمست شدن و شکستن عادتهاي ناپسند است.
غررالحکم ، باب گرسنگي
حديث - ۳۶۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گرسنگي را نان خورش خود قرار ده ، و خود را به قناعت مؤدّب.
غررالحکم ، باب گرسنگي
حديث - ۳۶۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گرسنگي بهتر از فروتني (در برابر ثروتمندان و مال اندوزان براي لقمه ناني) است.
غررالحکم ، باب گرسنگي
حديث - ۳۶۷۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گريه بنده از ترس خدا، گناهان را پاک کند.
غررالحکم ، باب گريه
حديث - ۳۶۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گريه از ترس خدا کليد رحمت (حق تعالي) است.
غررالحکم ، باب گريه
حديث - ۳۶۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گريه از ترس خدا دل را نوراني کند، و از بازگشت به گناه نگهداري کند.
غررالحکم ، باب گريه
حديث - ۳۶۸۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گريه از ترس خدا به خاطر کاري که سبب دور شدن از خدا است عبادت عارفان است.
غررالحکم ، باب گريه
حديث - ۳۶۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گريستن خوي مشفقان (دلسوزان اصلاح خويش) است.
غررالحکم ، باب گريه
حديث - ۳۶۸۲
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
چهارکس را خداوند دشمن مي دارد ، فروشنده قسم خور ، فقير متکبِر ، پير زناکار و پيشواي ستمگر.
نهج الفصاحه ، حديث -۲۵۳
حديث - ۳۶۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
قُرِنَتِ الْهَيْبَةُ بِالْخَيْبَةِ وَ الْحَيَاءُ بِالْحِرْمَانِ وَ الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَيْرِ؛
ترس با نا اميدي ، و شرم با محروميت همراه است ، و فرصت ها چون ابرها مي گذرند ، پس فرصت هاي نيک را غنيمت شماريد.
نهج البلاغه، حکمت ۲۱
حديث - ۳۶۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ ضَيَّعَهُ الْأَقْرَبُ أُتِيحَ لَهُ الْأَبْعَدُ؛
کسي را که نزديکانش واگذارند ، بيگانه او را پذيرا مي گردد.
نهج البلاغه، حکمت۱۴
حديث - ۳۶۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْکُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّکْرِ؛
چون نشانه هاي نعمت پروردگار آشکار شد، با ناسپاسي نعمت ها را از خود دور نسازيد.
نهج البلاغه، حکمت۱۳
حديث - ۳۶۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
إِذَا قَدَرْتَ عَلَي عَدُوِّکَ فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُکْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَيْهِ؛
اگر بر دشمنت دست يافتي ، بخشيدن او را شکرانه پيروزي قرار ده.
نهج البلاغه، حکمت ۱۱
حديث - ۳۶۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَکَوْا عَلَيْکُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْکُمْ ؛
با مردم آن گونه معاشرت کنيد ، که اگر مْرديد بر شما اشک ريزند، و اگر زنده مانديد ، با اشتياق سوي شما آيند.
نهج البلاغه، حکمت۱۰
حديث - ۳۶۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَي أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ ؛
چون دنيا به کسي روي آورد ، نيکي هاي ديگران را به او عاريت دهد ، و چون از او روي برگرداند خوبي هاي او را نيز بربايند.
نهج البلاغه، حکمت۹
حديث - ۳۶۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سينه خردمند صندوق راز اوست و خوشرويي وسيله دوست يابي ، و شکيبايي ، گورستان پوشاننده عيب هاست و يا فرمود : پرسش کردن وسيله پوشاندن عيب هاست ، و انسان از خود راضي ، دشمنان او فراوانند.
نهج البلاغه، حکمت ۶
حديث - ۳۶۹۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
الْعِلْمُ وِرَاثَةٌ کَرِيمَةٌ وَ الْآدَابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَةٌ وَ الْفِکْرُ مِرْآةٌ صَافِيَةٌ؛
دانش، ميراثي گرانبها ، و آداب ، زيورهاي هميشه تازه ، و انديشه ، آيينه اي شفاف است.
نهج البلاغه، حکمت ۵
حديث - ۳۶۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
الْعَجْزُ آفَةٌ وَ الصَّبْرُ شَجَاعَةٌ وَ الزُّهْدُ ثَرْوَةٌ وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ وَ نِعْمَ الْقَرِينُ الرِّضَي؛
ناتواني ، آفت و شکيبايي ، شجاعت و زُهد ، ثروت و پرهيزکاري ، سپرِ نگه دارنده است : و چه همنشين خوبي است راضي بودن و خرسندي
نهج البلاغه، حکمت۴
حديث - ۳۶۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
أَزْرَي بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَهُ
آن که جان را با طمع ورزي بپوشاند خود را پست کرده ، و آن که راز سختي هاي خود را آشکار سازد خود را خوار کرده ، و آن که زبان را بر خود حاکم کند خود را بي ارزش کرده است.
نهج البلاغه، حکمت۲
حديث - ۳۶۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کُنْ فِي الْفِتْنَةِ کَابْنِ اللَّبُونِ لَا ظَهْرٌ فَيُرْکَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ؛
در فتنه ها چونان شتر دو ساله باش، نه پشتي دارد که سواري دهد و نه پستاني تا او را بدوشند.
نهج البلاغه، حکمت ۱
حديث - ۳۶۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چون بر دشمن ظفر يافتي ، عفو و گذشت را شکرانه پيروزيت قرار ده.
نهج البلاغه ، حکمت ۱۰
حديث - ۳۶۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که دوستان خدا بيشتر از مردم ديگر به ياد او هستند و شکر و سپاسشان از ديگران پا بر جا تر و صبر و شکيبائيشان بر بلاي او بزرگتر است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۶۹۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که علم خداي سبحان باطن ها و نهان ها را فرا گرفته و برون ها را شماره کرده است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۶۹۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي در راه شناخت خداوند بر رأي خود و قياس اعتماد و تکيه کند گمراه شود و کارها بر او پراکنده شود.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۶۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که به خدا ايمان داشته باشد به او پناه برد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۶۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خداي سبحان را محترم شماريد و از محرّمات الهي پرهيز کنيد و دوستانش را دوست بداريد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ گاه خود را در مقام نبرد با خدا قرار مده زيرا تو تاب کيفر او را نداري، و از عفو و رحمت او بي نياز نيستي.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که به خاطر خداي سبحان چيزي را واگذارد خداوند به جاي آن، بهتر از آنچه را واگذارده به او بدهد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که آرزومند خدا باشد نهايت اميد و آرزوي خود را دريابد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که با خدا کار خود را تباه کرده باشد با هيچ کس اصلاح نتواند کرد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که با خداي سبحان به صلاح و درستي رفتار کرده باشد با هيچ کس تباهي و فساد ندارد (و همگان او را گرامي دارند)
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۰۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که ديدار خداي سبحان را دوست مي دارد از دنيا کنده شده و جدا گردد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خداي سبحان آفريدگان را به خاطر تنهايي خود نيافريد، و براي سود و نفعي آنها را وادار به کار نکرد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خداي سبحان شما را بيهوده نيافريده و مهمل وا نگذارده، و سرگردان در گمراهي و نابينايي رها نکرده است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۰۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که به خدا اعتماد و تکيه کند بي نياز گردد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چگونه تباه شود کسي که خداوند کفيل و پايندان او است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
فرار کنيد به سوي خدا (و از هر چيز به سوي او بگريزيد) و از او (به سوي چيز ديگري) فرار نکنيد که به راستي او شما را دريابد و هرگز نمي توانيد او را درمانده کنيد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بر تو باد که در همه کارها به خدا چنگ زني که خداوند از هر چيز نگهدارنده است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشا به حال کسي که مراقب پروردگار خويش است و از گناه خود بيمناک است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چگونه نجات و رهايي يابد کسي که از خدا بگريزد (زيرا هر جا برود از آن خدا است)
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آن کس که هدف و مقصودي جز خدا دارد تباه گشته.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از دشمنان خدا جدايي شويد (و از آنها فاصله گيريد) و با دوستان خدا پيوند کنيد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که در پناه خداست در امان و آسوده خاطر است، ولي دشمن او ترسان و بيمناک است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر گاه ديدي خداوند تو را با خلق خود مأنوس و سرگرم ساخته و از ذکر خود رمانده است، آن وقت است که به راستي تو را مبغوض داشته است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر گاه خداوند بنده اي را دوست بدارد او را به محبّت خود سرگرمش سازد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۱۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که شما اگر رو آوريد به خدا به خوبي و رستگاري رو آورده ايد و اگر روي بگردانيد هم از او رو گردانده ايد.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۲۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در همه کارها خويشتن را به معبود خود بسپار، که در اين صورت به راستي آن را به دژ محکمي سپرده اي.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دستور نداده خداوند سبحان شما را مگر به چيز نيکو، و نهي نکرده است شما را مگر از چيز زشت.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در شگفتم از کسي که در قدرت خدا ترديد کند با اين که آفريده او را مي بيند.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر دروني در پيشگاه خدايي که نعمتهايش والاست، آشکار و ظاهر است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۲۴
هر نيرومندي جز خداي سبحان ناتوان است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر مالک و دارنده اي جز خداي سبحان مملوک است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۲۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر غالبي جز خداوند مغلوب است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۲۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر پنهاني، نزد خدا آشکار است.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خداي سبحان عقل ها را بر چگونگي صفات خويش آگاه نساخته، امّا از مقدار لازم نيز در باره شناخت خود آنها را باز نداشته.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۲۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که خداي سبحان را به يکتايي و يگانگي بشناسد، هيچ گاه او را به خلق تشبيه نکند.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۳۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چهره ها در برابر عظمت خداوند متعال فروتن و خاضع، و دلها از هيبتش ترسان، و جان ها در راه رسيدن به خشنودي اش خود را فاني سازند.
غررالحکم ، باب معرفت خدا
حديث - ۳۷۳۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اجر و ثواب ، حاصل گفتار به زبان است و کردار به دست و پاي. خداوند به سبب صدق نيت و باطن پاک ، هر کس را که خواهد ، به بهشت مي برد.
نهج البلاغه ، حکمت ، ۴۰
حديث - ۳۷۳۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بترسيد ، بترسيد ، به خدا سوگند، که گاه چنان گناه را مي پوشاند که پنداري آن را بخشيده است.
نهج البلاغه ، حکمت ۲۹
حديث - ۳۷۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از کفاره هاي گناهان بزرگ ، به فرياد رسيدن ستمديدگان است و شاد کردن غمگينان.
نهج البلاغه ، حکمت ۲۳
حديث - ۳۷۳۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
پا فشاري مکن بر چيزي که گناه را به دنبال دارد.
غررالحکم و دررالکلم ، باب گناه
حديث - ۳۷۳۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به دست آوردن بهشت با پاکدامني از گناهان است.
غررالحکم و دررالکلم ، باب گناه
حديث - ۳۷۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اگر حدود خداي سبحان را نگهداري (و مراعات) کنيد خداوند در فضل موجود خود براي شما شتاب کند.
غررالحکم ، باب حدود
حديث - ۳۷۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ کس به سعادت و نيکبختي نرسد جز به وسيله بر پا داشتن حدود الهي و کسي بدبخت نگردد جز به خاطر تباه کردن آنها.
غررالحکم ، باب حدود
حديث - ۳۷۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
با خردمندان مصاحبت کن و با دانشمندان هم نشين شو و بر هواي نفس پيروز شو ، تا با ساکنان ملأ اعلي (جايگاه والا) رفيق و همراه گردي.
غررالحکم ، باب همنشيني
حديث - ۳۷۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کيفر بدي را جز کسي که آن را انجام داده نبيند.
غررالحکم ، باب جزا
حديث - ۳۷۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که کيفر و مجازات را باور دارد جز کار نيک انجام ندهد.
غررالحکم ، باب جزا
حديث - ۳۷۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر عملي را پاداشي است ، پس عمل خود را در راهي انجام دهيد که مي ماند و آنچه را فاني شود واگذاريد.
غررالحکم ، باب جزا
حديث - ۳۷۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر گونه پاداش دهي ، همان گونه پاداشت دهند.
غررالحکم ، باب جزا
حديث - ۳۷۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر انساني ديدار کند آنچه را انجام داده و پاداش و کيفر بيند بدانچه کرده است.
غررالحکم ، باب جزا
حديث - ۳۷۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر کسي بر آنچه از پيش فرستاده در آيد ، و بدانچه کرده کيفر شود.
غررالحکم ، باب جزا
حديث - ۳۷۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بد کيفر دادن، از زشتي پيروزي است.
غررالحکم ، باب جزا
حديث - ۳۷۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اعزاميان به دوزخ براي هميشه در عذاب و شکنجه اند.
غررالحکم ، باب دوزخ
حديث - ۳۷۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که به دوزخ در آيد بدبختي او هميشگي است.
غررالحکم ، باب دوزخ
حديث - ۳۷۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اين پوست نازک را شکيبايي بر آتش دوزخ نيست.
غررالحکم ، باب دوزخ
حديث - ۳۷۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از دوزخ رهايي نيابد مگر آن کس که عمل آن را واگذارد.
غررالحکم ، باب دوزخ
حديث - ۳۷۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سرانجام کافر ، دوزخ است.
غررالحکم ، باب دوزخ
حديث - ۳۷۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
همان دوزخ براي کيفر کافي است.
غررالحکم ، باب دوزخ
حديث - ۳۷۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بپرهيزيد از آتشي که خروشش آماده ، زبانه اش سخت و عذابش هميشه تازه است.
غررالحکم ، باب دوزخ
حديث - ۳۷۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بپرهيزيد از آتشي که گرمي آن سخت و گودي آن دور و زيور هاي آن آهن است.
غررالحکم ، باب دوزخ
حديث - ۳۷۵۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوزخ سرانجام افراط کنندگان (و از حدّ گذرندگان) است.
غررالحکم ، باب دوزخ
حديث - ۳۷۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
زکات شجاعت ، جهاد در راه خداست.
غررالحکم ، باب جهاد
حديث - ۳۷۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
زکات بدن ، جهاد و روزه است.
غررالحکم ، باب جهاد
حديث - ۳۷۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان هيچگاه ديده نشود جز آن که از حدّ بگذراند (و هيچ گاه اعتدال ندارد).
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۵۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نياز و فقر، سخت تر از ناداني نيست.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
جاهل و نادان ، توانگري ندارد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هيچ طريقه و مذهبي با ناداني ، پاکيزه و پاک نشود.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۶۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
فقر و نيازي همچون جهل و ناداني نيست.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دشمني نکنيد با آنچه نمي دانيد که بيشترين دانش در همان است که شما نمي دانيد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
واي بر کسي که در ناداني خود فرو رفته و خوشا به حال کسي که خرد ورزي کرده و به راه راست در آمده است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۶۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اي مردم به نادان هاي خود تکيه نکنيد و اسير هواهاي خويش نشويد که هر کسي در چنين جايگاهي در آيد بر لب پرتگاه قرار گيرد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۶۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نعمتهاي نادانان همانند بوستاني در کنار مزبله است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۶۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه بي شرم است انسان نادان.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۶۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از سخت ترين مصيبت ها چيره شدن ناداني است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۶۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که جاي پاي خود را نداند بلغزد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۶۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که ناداني کند واگذاشته شود (و مردم او را واگذارند).
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۷۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که ناداني او را به بلند پروازي وا داشته است ، نافرماني عقل کرده است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۷۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که نادان شد ، لغزشش بسيار شود.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که به شخص ناداني احسان و کمک کند نمايان گر جهل بسيار خود او است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که در مورد وضع مردم نادان باشد و آنها را نشناسد بدانها اعتماد کند.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۷۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شخص نادان هر حالتي و هر وضعي که دارد در زيان و خسران است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در برق درخشنده بهره اي نيست براي کسي که فرو مي رود در تاريکي.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خطا و لغزش بسيار ، از ناداني هاي بسيار خبر مي دهد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۷۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چه بسا عزيزي که ناداني اش او را خوار گردانيده است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۷۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در آنچه شخص بسيار نادان رغبت دارد تو زاهد و پارسا باش.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۷۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به هر اندازه که نعمت بر جاهل نيکو شود بر زشتي آن بيفزايد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۸۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در ناداني انسان همين بس است که بد شمارد از مردم آنچه را خود مانند آن را انجام دهد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
فريب جاهل به مکر و حيله هاي باطل است(که شيطان و يا ديگران براي او ترتيب دهند).
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نهايت ناداني اين است که آدمي به ناداني خود شادمان باشد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۸۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر ناداني فريفته است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بريدن از نادان برابر است با پيوند با دانا و خردمند.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۸۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
زجر و منع نادانان (از کار زشت) به گفتن آشکار است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
فکر و انديشه نادان گمراهي است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بي نيازي و توانگري نادان به مال اوست.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
سرانجام جهل و ناداني زيانبار است ، و براي حسود هيچ مسرّت و خوشي پايدار نماند.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کار جاهل(کم عقل) وبال (عذاب و سختي) و دانش او گمراهي است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۹۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کوري که بر تاريکي هاي زياد سوار گشته ، ناداني است که بر ناداني هاي بسيار ديگر سوار شده ، بر خويش ستم کند ، و براي نفس خود پيمودن محالات (ناشدني ها) و سخنان باطل بي فايده را آراسته است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
در شگفتم از کسي که در باره خويش نادان است چگونه پروردگار خود را شناخته است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
طلب مرتبه ها و درجه هاي والا بدون عمل و کار ، از ناداني است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
فرمانبرداري نادان خود پسند ، دليل بر ناداني است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
گمشده جاهل و نادان ، يافت شدني نيست.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوست شخص نادان در معرض هلاکت است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۹۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دوست آدم نادان ، دچار رنج و سرشکستگي است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۹۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کار درست نادان ، همچون لغزش عاقل است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۹۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدترين مصاحبان براي انسان ، افراد نادان هستند.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۷۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدترين کسي که با او مصاحبت مي کني شخص نادان و جاهل است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدترين مصيبتها ناداني است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
فزوني جهل، آدمي را به نابودي کشاند.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لغزش جاهل بخشوده است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
رأي و انديشه نادان ، به هلاکت اندازد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۰۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
رغبت تو در کار محال و نشدني ، ناداني است (يعني منشأ آن ناداني تو است).
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۰۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بسا جهل و ناداني که سودمندتر از علم و دانش باشد. (جايي که به آن علم عمل نشود.)
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دولت شخص نادان مانند بيگانه اي است که به سوي انتقال حرکت مي کند. (دوام ندارد)
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بسا ناداني که نجاتش به خاطر ناداني اش باشد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۰۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني شخص ثروتمند ، او را پست گرداند ، و علم و دانش فقير و نيازمند ، او را برافرازد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دارايي نادان در مال و آرزوي او است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به وسيله ناداني است که هر شرّي بر پا شود.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي شما از ناداني به نيازي نرسيد ، و از کار خير در ناداني به سبب و وسيله اي دست نيابيد ، و از آخرت با ناداني مطلبي را درک نکنيد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي جاهل و نادان کسي است که مطالب (دنيوي) او را برده خويش ساخته است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
دشمن ترين بندگان در پيشگاه خداي تعالي انسان نادان است ، زيرا خداوند او را محروم ساخته از آنچه بر خلق خويش منّت نهاده و آن عقل است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۱۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بزرگترين ناداني دشمني کردن با توانا و دوستي کردن با گنهکار و فاجر و اعتماد کردن بر آدم بي وفاست.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۱۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
به راستي که شخص جاهل از روي ناداني خود در صدد گمراه کردن ديگران است و به خاطر هوا و هوس خود در حال فريفتن مردم است ، سخنش بيماري آورد و کارش نکوهيده است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آسان‌ترين (و هموارترين) چيز بر انسان سرزنش جاهلان است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۱۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدبختترين مردم شخص نادان است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بدترين بيماري ها ناداني است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۱۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بزرگترين ناداني ها آن است که انسان نسبت به وضع خويش نادان باشد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۲۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بزرگترين مصيبتها ناداني است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني گام را بلغزاند و پشيماني به بار آرد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني زندگان را بميراند و بدبختي ابدي آرد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کسي که از روي جهل و ناداني کار کند همچون کسي است که به بيراهه مي رود هر چه در رفتن بيشتر تلاش کند از هدف دورتر شود.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
از نادان نافرماني کن تا سالم بماني.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان مرده‌اي در ميان زندگان است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۲۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان، صخره و سنگ سختي است که آبي از آن نجوشد و درختي است که چوب آن سبز نشود و شوره زاري است که گياهي در آن نرويد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۲۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني، مرکب چموشي است که هر کس سوار آن شود بلغزد ، و هر کس همراهش رود گمراه شود. غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان ، تقصير و خطاي خود را نشناسد و نصيحت خير خواه خود را نپذيرد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۲۹
جاهل ، عالم را نمي شناسد زيرا او پيش از آن عالم نبوده (و اين دوره را نگذرانده ولي عالم به عکس او است)
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۳۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان ، وحشت کند از آنچه حکيم و فرزانه بدان انس گيرد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۳۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان ، ديدار نشود (يا ديده نشود) مگر اين که يا کار را از حدّ بگذراند، و يا به حدّ خود نرساند.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۳۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شخص نادان ، هنگامي که کم خير باشد و بخل ورزد مال و ثروت بيابد ، و چون بيابد سر از الحاد و بي ديني در آورد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان ، کسي است که فريفته هوا و هوس و فريب هاي آن گشته است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۳۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان ، کسي است که در کار خود نادان (و سرگردان) است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۳۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان ، کسي است که مطالب (دنيا) فريبش داده است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۳۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
جاهل ، درستي نظر و انديشه اش همانند لغزش عالم و داناست.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۳۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان، مرده است اگر چه به صورت زنده باشد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۳۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان، کسي است که قدر خود را نداند.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان (از روي جهالتي که دارد) خود را بلند گرداند و (همين سبب شود که) پست گردد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۴۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان ، از راه رفته باز نگردد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۴۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان ، از راهي که مي‌رود باز نايستد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۴۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان ، به شخص ناداني همانند خود متمايل باشد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۴۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نادان ، سرگردان است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني ، موجب فساد هر کاري است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني ، بدترين بيماريهاست.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني ، نابودي به دنبال دارد.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۴۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني ، بيماري و درماندگي است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۴۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني ، گام ها را بلغزاند.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني ، نابود کننده ترين دشمن است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۵۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
آدمي دشمن چيزي است که آن را نمي داند.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مردم آنچه را نمي دانند با آن دشمنند.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني ، وبال و گرفتاري است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۵۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ناداني ، مرگ است.
غررالحکم ، باب جهل
حديث - ۳۸۵۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خَيْرُ الرِّجالِ مِنْ اُمَّتِيَ الَّذينَ لايَتَطاوَلونَ عَلي اَهْليهِمْ وَ يَحِنّونَ عَلَيْهِمْ وَ لا يَظْلِمونَهُمْ؛
بهترين مردان امت من کساني هستند که نسبت به خانواده خود خشن نباشند، اهانت نکنند، دلسوزشان باشند و به آنان ظلم نکنند.
مکارم الاخلاق، ص ۲۱۶.
حديث - ۳۸۵۵
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خيارُ اُمَّتي مَنْ دَعا اِلَي اللّهِ تَعالي وَحَبَّبَ عِبادَهُ اِلَيْهِ؛
بهترين امت من کساني هستند که مردم را به سوي خدا دعوت و بندگانش را محبوب او کنند (با اطاعت از امر و نهي خداوند محبت او بدست مي‌آيد).
نهج الفصاحه، ح ۱۴۷۱.
حديث - ۳۸۵۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خَيْرُکُمْ مَنْ لَمْ يَتْرُکْ آخِرَتَهُ لِدُنْياهُ وَلا دُنْياهُ لآِخِرَتِهِ وَ لَمْ يَکُنْ کَلاًّ عَلَي النّاسِ؛
بهترين شما کسي است که آخرت خود را براي دنيا و دنياي خود را براي آخرت رها نکند و سربار مردم نباشد.
نهج الفصاحه، ح ۱۵۲۵.
حديث - ۳۸۵۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خَيْرُکُمْ خَيْرُکُمْ لاَِهْلِهِ وَاَنَا خَيْرُکُمْ لاَِهْلي ما اَکْرَمَ النِّساءَ اِلاّ کَريمٌ وَ لا اَهانَهُنَّ اِلاّ لَئيمٌ؛
بهترين شما کسي است که براي خانواده خود بهتر باشد و من از همه شما براي خانواده‌ام بهترم، زنان را گرامي نمي‌دارد، مگر انسان بزرگوار و به آنان اهانت نميکند، مگر شخص پَست و بي‌مقدار.
نهج الفصاحه، ح ۱۵۲۰.
حديث - ۳۸۵۸
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
اَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللّه‌ِ فَاِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقولُ: اَنا عِنْدَ ظَنِّ عَبديَ الْمُؤمِنِ بي، اِنْ خَيْرا فَخَيْرا وَ اِنْ شَرّا فَشَرّا؛
به خداوند خوش گمان باش، زيرا خداي عزوجل مي‌فرمايد: من نزد گمان بنده مؤمن خويش هستم، اگر به من خوش گمان باشد، به خوبي با او رفتار ميکنم و اگر به من بدگمان باشد، به بدي با او رفتار ميکنم.
کافي، ج ۲، ص ۷۲، ح ۳
حديث - ۳۸۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
إنْ لَمْ تَکُنْ حَليما فَتَحَلَّمْ فَإِنَّهُ قَلَّ مَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْمٍ إِلاّ أَوشَکَ أَنْ يَکونَ مِنْهُمْ؛
اگر بردبار نيستي خود را بردبار جلوه ده، زيرا کمتر کسي است که خود را شبيه گروهي کند و بزودي يکي از آنان نشود.
نهج البلاغه، حکمت ۲۰۷
حديث - ۳۸۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْحِلْمُ غِطاءٌ ساتِرٌ وَالْعَقْلُ حِسامٌ قاطِعٌ، فَاسْتُرْ خَلَلَ خَلْقِکَ بِحِلْمِکَ وَقاتِلْ هَواکَ بِعَقْلِکَ؛
بردباري پرده‌اي پوشاننده و عقل شمشيري برنده است، پس عيبهاي اخلاقي خود را با بردباري بپوشان و با عقلت به جنگ هوا و هوست برخيز.
نهج البلاغه، حکمت ۴۲۴.
حديث - ۳۸۶۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَن عالَ يَتيما حَتّي يَسْتَغْنيَ عَنْهُ أَوْجَبَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ بِذلِکَ الْجَنَّةَ کَما أَوْجَبَ اللّهُ لآِکِلِ مالِ الْيَتيمِ النّارَ؛
هر کس يتيمي را سرپرستي کند تا آن که بي‌نياز گردد، خداوند به سبب اين کار بهشت را بر او واجب سازد، همچنان که آتش دوزخ را بر خورنده مال يتيم واجب ساخته است.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۴، ح ۸
حديث - ۳۸۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِنَّ اللّهَ سُبْحانَهُ فَرَضَ في أمْوالِ الاَْغْنياءِ اَقْواتَ الْفُقَراءِ فَما جاعَ فَقيرٌ اِلاّ بِما مُتِّعَ بِهِ غَنيٌّ، وَ اللّهُ تَعالي سائِلُهُمْ عَنْ ذلِکَ؛
خداوند سبحان غذاي فقرا را در اموال ثروتمندان قرار داده است، پس هيچ فقيري در دنيا گرسنگي نمي‌کشد مگر اينکه ثروتمندي حق او را نداده باشد و خداوند از اغنيا در اين باره خواهد پرسيد.
نهج البلاغه صبحي صالح، حکمت ۳۲۸.
حديث - ۳۸۶۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَحَبُّ الاَْعْمالِ اِلَي اللّهِ مَنْ اَطْعَمَ مِنْ جوعٍ اَوْ دَفَعَ عَنْهُ مَغْرَما اَوْ کَشَفَ عَنْهُ کَرْبا؛
محبوبترين کارها نزد خدا، سير کردن گرسنه يا پرداختن بدهي يا برطرف کردن گرفتاري اوست.
نهج الفصاحه، ح۷۶.
حديث - ۳۸۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِذا حَکَمْتُمْ فَاعْدِلوا وَ اِذا قُلْتُمْ فَاَحْسِنوا فَاِنَّ اللّهَ مُحْسِنٌ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ؛
هرگاه قضاوت مي‌کنيد، عادلانه قضاوت کنيد و هرگاه سخن مي‌گوييد، نيکو بگوييد، زيرا خداوند نيکوکار است و نيکوکاران را دوست دارد.
نهج الفصاحه، ح ۲۰۰.
حديث - ۳۸۶۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ کَثُرَتْ نِعَمُ اللّهِ عَلَيْهِ کَثُرَتْ حَوائِجُ النّاسِ اِلَيْهِ، فَاِنْ قامَ فيها بِما اَوْجَبَ اللّهُ سُبْحانَهُ عَلَيْهِ فَقَدْ عَرَّضَها لِلدَّوامِ وَ اِنْ مَنَعَ ما اَوْجَبَ اللّهُ سُبْحانَهُ فيها فَقَدْ عَرَّضَها لِلزَّوالِ؛
هر کس نعمتهاي خدا بر او زياد شود، نيازهاي مردم به او زياد ميشود، حال اگر به آنچه خداوند در اين باره بر او واجب کرده عمل کند، زمينه دوام آن نعمتها را فراهم کرده، و اگر نکند آنها را در معرض نابودي قرار داده است.
غررالحکم، ح۸۷۵۲
حديث - ۳۸۶۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ شَتَمَکَ فَقُلْ لَهُ: اِنْ کُنْتَ صادِقا فيما تَقولُ فَاَسْاَلُ اللّهَ اَنْ يَغْفِرَلي، وَ اِنْ کُنْتَ کاذِبا فيما تَقولُ فَاللّه‌َ اَسْاَلُ اَنْ يَغْفِرَ لَکَ. وَمَنْ وَعَدَکَ بِالْخَني فَعِدْهُ بِالنَّصيحَةِ وَالرِّعاءِ؛
اگر کسي به تو ناسزا گفت به او بگو: اگر راست مي‌گويي، از خدا مي‌خواهم که مرا بيامرزد و اگر دروغ مي‌گويي، از خدا مي‌خواهم که تو را بيامرزد و اگر کسي تهديدت کرد، تو او را به خيرخواهي و مراقبت وعده ده.
بحارالأنوار، ج۱، ص ۲۴۴، ح۱۷
حديث - ۳۸۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ما مِنْ مُسْلِمٍ يَنْظُرُ امْرَأَةً اَوَّلَ رَمْقَةٍ ثُمَّ يَغُضُّ بَصَرَهُ اِلاّ اَحْدَثَ اللّهُ تَعالي لَهُ عِبادَةً يَجِدُ حَلاوَتَها في قَلْبِهِ؛
هيچ مرد مسلماني نيست که نگاهش به زني بيفتد و چشم خود را پايين بيندازد مگر اين که خداي متعال به او توفيق عبادتي دهد که شيريني آن را در دل خويش بيابد.
کنزالعمّال، ح ۱۳۰۵۹.
حديث - ۳۸۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
تَفَرَّغوا مِنْ هُمومِ الدُّنْيا مَااسْتَطَعْتُمْ فَاِنَّهُ مَنْ اَقْبَلَ عَلَي اللّهِ تَعالي بِقَلْبِهِ جَعَلَ اللّهُ قُلوبَ العِبادِ مُنْقادَةً اِلَيْهِ بِالوُدِّ وَالرَّحْمَةِ وَکانَ اللّهُ اِلَيْهِ بِکُلِّ خَيْرٍ اَسْرَعَ؛
تا مي‌توانيد خود را از همّ و غم دنيا فارغ سازيد؛ زيرا هر کس با دل خويش به جانب خدا روي آورد، خداوند دلهاي بندگان را از سر مهر و محبت مطيع او ميکند و هر خيري را به او زودتر مي‌رساند.
بحارالأنوار، ج ۷۷، ص ۱۶۶، ح ۳.
حديث - ۳۸۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
لا وُکِلَ ابْنُ آدَمَ اِلاّ اِلي مَنْ رَجاهُ وَلَوْ اَنَّ ابْنَ آدَمَ لَمْ يَرْجُ اِلاَّ اللّهَ ما وُکِلَ اِلي غَيْرِهِ؛
انسان به همان کسي واگذار ميشود که به او اميد بسته است و اگر انسان جز به خدا اميد نبندد به غير خدا واگذار نميشود.
کنزالعمّال، ح ۵۹۰۹.
حديث - ۳۸۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
رَأي موسيعليه‌السلام رَجُلاً عِنْدَ الْعَرْشِ فَغَبَطَهُ بِمَکانِهِ فَسَأَلَ عَنْهُ فَقالَ: کانَ لايَحْسُدُ النّاسَ عَلي ما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ؛
حضرت موسيعليه‌السلام مردي را نزد عرش ديد و به جايگاه او غبطه خورد و در مورد او سؤال کرد. به او گفته شد که او به آنچه خداوند از فضل خود به مردم داده است حسد نمي‌برد.
روضة الواعظين، ص۴۲۴.
حديث - ۳۸۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
إنَّ أَعْظَمَ النّاسِ مَنْزِلَةً عِنْدَاللّه‌ِ يَوْمَ الْقيامَةِ أَمْشاهُمْ في أَرْضِهِ بِالنَّصيحَةِ لِخَلْقِهِ؛
بلند مرتبه‌ترين مردم نزد خداوند در روز قيامت کسي است که در روي زمين بيشتر در خيرخواهي و ارشاد مردم قدم بردارد.
کافي، ج ۲، ص ۲۰۸، ح ۵.
حديث - ۳۸۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مُشاوَرَةُ الْعاقِلِ الناصِحِ رُشْدٌ وَيُمْنٌ وَتَوْفيقٌ مِنَ اللّهِ فَإِذا أَشارَ عَلَيْکَ النّاصِحُ الْعاقِلُ فَإِيّاکَ وَالْخِلافَ فَإِنَّ في ذلِکَ الْعَطَبَ؛
مشورت کردن با عاقِل خيرخواه مايه هدايت و ميمنت است و توفيقي است از جانب خداوند، پس هرگاه خيرخواه عاقل تو را راهنمايي کرد، مبادا مخالفت کني که موجب نابودي ميشود.
محاسن، ج ۲، ص ۶۰۲، ح ۲۵.
حديث - ۳۸۷۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أَنْصِفِ النّاسَ مِنْ نَفْسِکَ وَانْصَحِ الأُمَّةَ وَارْحَمْهُمْ فَإِذا کُنْتَ کَذلِکَ وَ غَضِبَ اللّهُ عَلي أَهْلِ بَلْدَةٍ أَنْتَ فيها وَأَرادَ أَنْ يُنْزِلَ عَلَيْهِمُ الْعَذابَ نَظَرَ إِلَيْکَ فَرَحِمَهُمْ بِکَ، يَقولُ اللّهُ تَعالي: (وَما کانَ رَبُّکَ لِيُهْلِکَ الْقُري بِظُلْمٍ وَأَهْلُها مُصْلِحونَ)؛
با مردم منصفانه رفتار کن و نسبت به آنان خيرخواه و مهربان باش، زيرا اگر چنين بودي و خداوند بر مردم آباديي که تو در آن به سر مي‌بري خشم گرفت و خواست بر آنان عذاب فرو فرستد، به تو نگاه ميکند و به خاطر تو به آن مردم رحم ميکند. خداي متعال مي‌فرمايد: و پروردگار تو (هرگز) بر آن نبوده است که شهرهايي را که مردمش درستکارند، به ستمي هلاک کند.
مکارم الاخلاق، ص ۴۵۷. پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خَيْرُ بَيْتٍ فِي الْمُسلِمينَ بَيْتٌ فيهِ يَتيمٌ يُحْسَنُ اِلَيْهِ وَ شَرُّ بَيْتٍ فِي الْمُسْلِمينَ بَيْتٌ فيهِ يَتيمٌ يُساءُ إلَيْهِ اَنَا وَ کافِلُ الْيَتيمِ فِي الْجَنَّةِ هکَذا؛
بهترين خانه‌هاي مسلمانان، خانه‌اي است که در آن يتيمي باشد که به او نيکي ميشود و بدترين خانه هاي مسلمانان خانه‌اي است که در آن يتيمي باشد که با او بدي ميشود، من و سرپرست يتيم در بهشت مانند دو انگشت همراهيم.
نهج الفصاحه، ص ۱۵۱۰.
حديث - ۳۸۷۴
امام عليعليهالسلام :
اَلْخَيْرُ اَسْهَلُ مِنْ فِعْلِ الشَّرِّ؛
کار خوب آسانتر از کار بد است.
غررالحکم، ح ۱۱۹۹.
حديث - ۳۸۷۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ لَبِسَ الْخَيْرَ تَعَرّي مِنَ الشَّرِّ؛
هر کس جامه خوبي به تن کند از بدي برهنه مي‌گردد.
غررالحکم، ح ۸۰۸۵
حديث - ۳۸۷۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ما خَيْرٌ بِخَيْرٍ بَعْدَهُ النّارُ و ما شَرٌّ بِشَرٍّ بَعْدَهُ الجَنَّةُ وَ کُلُّ نَعيمٍ دونَ الْجَنَّةِ فَهُوَ مَحْقورٌ وَ کُلُّ بَلا ءٍ دونَ النّارِ عافيَةٌ؛
خيري که به دنبال آن آتش باشد، خير نيست و شري که به دنبال آن بهشت باشد، شر نيست. هر نعمتي جز بهشت ناچيز است و هر بلايي جز آتش، سلامتي.
نهج البلاغه، حکمت ۳۸۷
حديث - ۳۸۷۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
دَعْ ما يُريبُکَ اِلي ما لا يُريبُکَ، فَاِنَّ الخَيْرَ طُمَأْنينَةٌ وَ الشَّرَّ ريبَةٌ؛
آنچه تو را به شک و ترديد مي‌اندازد رها کن و به سراغ آنچه تو را به شک و ترديد نمي‌اندازد برو؛ زيرا خوبي مايه آرامش و بدي مايه تشويش و دودلي است.
کنزالعمّال، ح ۷۳۰۸
حديث - ۳۸۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ما اَسَرَّ عَبْدٌ سَريرَةً اِلاّ اَلْبَسَهُ اللّهُ رِداءَها اِنْ خَيْرا فَخَيْرٌ وَ اِنْ شَرّا فَشَرٌّ؛
هيچ کس نيتي را در دل پنهان نميکند، مگر اينکه خداوند آن نيت را (در رفتار و کردار او) همانند لباس ظاهر ميکند، با نيت خوب ظاهر خوب و با نيت بد ظاهر بد خواهد داشت.
کنزالعمّال، ح ۵۲۷۵
حديث - ۳۸۷۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلا اِنَّ خَيْرَ عِبادِ اللّهِ التَّقيُّ النَّقيُّ الخَفيُّ وَ اِنَّ شَرَّ عِبادِ اللّهِ المُشارُ اِلَيْهِ بِالاَصابِعِ؛
آگاه باشيد، بدرستي که بهترين بندگان خدا کسي است که با تقوا، پاک و گمنام باشد و بدترين بندگان خدا کسي است که انگشت نما باشد.
بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۱۱۱، ح ۱۲
حديث - ۳۸۸۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بهترين قلب‌ها، قلبي است که ظرفيت بيشتري براي خوبي دارد و بدترين قلب‌ها، قلبي است که ظرفيت بيشتري براي بدي دارد، پس عالي‌ترين قلب، قلبي است که خوبي را در خود دارد و لبريز از خوبي است. اگر سخن بگويد، سخنش در خور پاداش است و اگر سکوت کند، سکوتش درخور پاداش است.
جعفريات، ص ۱۶۸
حديث - ۳۸۸۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِذا ماتَ اَحَدُکُمْ فَقَدْ قامَتْ قيامَتُهُ، يَري ما لَهُ مِنْ خَيْرٍ وَ شَرٍّ؛
هرگاه يکي از شما بميرد، قيامتش برپا ميشود و خوبيها و بديهاي خود را ميبيند.
کنزالعمّال، ح ۴۲۱۲۳
حديث - ۳۸۸۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّ اَحْسَنَ الْحديث -کِتابُ اللّهِ وَ خَيْرَ الْهُدي هُدي مُحَمَّدٍ صلي‌لله عليه و آله وَ شَرَّ الاُْمورِ مُحْدَثاتُها؛
بهترين سخن، کتاب خدا و بهترين روش، روش پيامبر صلي‌لله عليه و آله و بدترين امور بدعت‌هاست (پديده‌هاي مخالف دين).
بحارالأنوار، ج ۷۷، ص ۱۲۲، ح ۲۳
حديث - ۳۸۸۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلْخَيْرُ عادَةٌ وَ الشَّرُّ لَجاجَةٌ؛
خوبي عادت است و بدي لجاجت.
سنن ابن ماجه، ج ۱، ص ۸۰ ، ح ۲۲۱.
حديث - ۳۸۸۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِذا بَلَغَ الرَّجُلُ اَرْبَعينَ سَنَةً وَ لَمْ يَغْلِبْ خَيْرُهُ شَرَّهُ قَبَّلَ الشَّيطانُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ وَ قالَ: هذا وَجْهٌ لا يُفْلِحُ؛
هرگاه انسان چهل ساله شود و خوبيش بيشتر از بديش نشود، شيطان بر پيشاني او بوسه مي‌زند و مي‌گويد: اين چهره‌اي است که روي رستگاري را نمي‌بيند.
مشکاة الأنوار، ص ۲۹۵
حديث - ۳۸۸۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا ضَرَرَ وَ لا اِضْرارَ فِي الاِْسْلامِ، فَالاِسْلامُ يَزيدُ الْمُسْلِمَ خَيْرا وَ لا يَزيدُهُ شَرّا؛
در اسلام هيچ ضرري نيست و ضرر زدن به ديگران نيز ممنوع است، پس اسلام به مسلمان خير مي‌رساند و شر نمي‌رساند.
الفقيه، ج ۴، ص ۳۳۴، ح ۵۷۱۸.
حديث - ۳۸۸۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تَکَلَّفُوا فِعْلَ الْخَيْرِ وَ جاهِدوا نُفوسَکُمْ عَلَيْهِ، فَاِنَّ الشَّرَّ مَطْبوعٌ عَلَيْهِ الاِنْسانُ؛
در کار خير، خود را به زحمت اندازيد و در اين راه با هوا و هوس خود مبارزه کنيد، زيرا طبيعت انسان به بدي تمايل دارد.
تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۲۰
حديث - ۳۸۸۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لَيْسَ بِحَليمٍ مَنْ لَمْ يُعاشِرْ بِالْمَعْرُوفِ مَنْ لابُدَّ لَهُ مِنْ مُعاشَرَتِهِ حَتّي يَجْعَلَ اللّهُ مِنْ ذلِکَ مَخْرَجا؛
بردبار نيست آن که با کسي که چاره‌اي جز معاشرت با او ندارد به نيکي معاشرت نکند تا اينکه خداوند براي او راه نجاتي از معاشرت با وي فراهم آورد.
کنزالعمال، ج ۳، ص۱۳۰، ح۵۸۱۵
حديث - ۳۸۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
وَإيّاکَ اَنْ تَعِدَهُم فَتُتبِعَ مَوعِدَکَ بِخُلفِکَ... فَاِنَّ الخُلفَ يوجبُ المَقتَ عِندَ اللّهِ وَ النّاسِ؛
بپرهيز از خلف وعده که آن موجب نفرت خدا و مردم از تو ميشود.
نهج البلاغه، از نامه ۵۳.
حديث - ۳۸۸۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
إذا أرادَ أَحَدُکُمْ أَنْ يُسْتَجابَ لَهُ فَلْيُطَيِّبْ کَسْبَهُ وَلْيَخْرُجْ مِنْ مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّهَ لا يَرْفَعُ إِلَيْهِ دُعاء عَبْدٍ وَ في بَطْنِهِ حَرامٌ أَوْ عِنْدَهُ مَظْلَمَةٌ لأِحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ؛
هر کس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد. دعاي هيچ بنده‌اي که مال حرام در شکمش باشد يا حق کسي بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نميرود.
بحارالأنوار، ج ۹۳، ص ۳۲۱، ح ۳۱.
حديث - ۳۸۹۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ أَصْلَحَ فيما بَيْنَهُ وَبَيْنَ اللّهِ أَصْلَحَ اللّهُ فيما بَيْنَهُ وَبَيْنَ النّاسِ؛
هر کس رابطه‌اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.
بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۳۶۶، ح ۱۲.
حديث - ۳۸۹۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
لا يَسعَدُ أحَدٌ إلاّ بِإقامَةِ حُدودِ اللّهِ وَ لا يَشقي أحَدٌ إلاّ بِإِضاعَتِها؛
هيچ کس جز با اجراي حدود و احکام خدا خوشبخت نميشود و جز با ضايع کردن آن بدبخت نمي‌گردد.
غررالحکم، ح۱۰۸۵۳.
حديث - ۳۸۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلتَّوفيقُ مِنَ السَّعادَةِ وَ الْخِذلانُ مِنَ الشَّقاوَةِ؛
توفيق [انجام کار نيک] از خوشبختي و بي توفيقي از بدبختي است.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۲، ح ۷۰
حديث - ۳۸۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
إنَّ حَقيقَةَ السَّعادَةِ أن يُختَمَ لِلْمَرءِ عَمَلُهُ بِالسَّعادَةِ و إنَّ حَقيقَةَ الشَّقاءِ أن يُختَمَ لِلْمَرءِ عَمَلُهُ بِالشَّقاءِ؛
براستي که حقيقت خوشبختي آن است که پايان کار انسان خوشبختي باشد و حقيقت بدبختي آن است که کار انسان به بدبختي خاتمه يابد.
معاني الأخبار، ص ۳۴۵، ح ۱.
حديث - ۳۸۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
لا يَسعَدُ امْرُؤٌ إلاّ بِطاعَةِ اللّهِ سُبحانَهُ وَ لا يَشقَي امْرُؤٌ إلاّ بِمَعصيَةِ اللّهِ؛
هيچ کس جز با اطاعت خدا خوشبخت نميشود و جز با معصيت خدا بدبخت نمي‌گردد.
غررالحکم، ح ۱۰۸۴۸
حديث - ۳۸۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
مَن أجهَدَ نَفسَهُ في إصلاحِها سَعِدَ، مَن أهمَلَ نَفسَهُ في لَذّاتِها شَقِيَ وَ بَعُدَ؛
هر کس براي اصلاح خود، خويشتن را به زحمت بيندازد، خوشبخت ميشود هر کس خود را در لذت‌ها رها کند، بدبخت مي‌گردد و بي‌بهره مي‌ماند.
غررالحکم، ح ۸۲۴۶ و ح ۸۲۴۷
حديث - ۳۸۹۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلدُّنيا دارُ بَلاءٍ وَ مَنزِلُ بُلغَةٍ وَ عَناءٍ قَد نَزَعَتْ عَنها نُفُوسُ السُّعَداءِ وَ انتَزَعَت بالْکُرهِ مِن أيدِي الأْشْقياءِ فَأَسعَدُ النّاسِ بِها أرغَبُهُم عَنها و أشقاهُم بِها أرغَبُهُم فيها؛
دنيا سراي بلا و گرفتاري و محل گذران زندگي و زحمت است خوشبختان از آن دل کنده‌اند و از دست بدبختان به زور گرفته ميشود پس خوشبخت‌ترين مردم، بي‌ميل‌ترين آنان به دنيا و بدبختترين مردم، مايل‌ترين آنان به دنياست.
اعلام الدّين، ص ۳۴۲
حديث - ۳۸۹۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
بي اُنذِرتُم وَ بِعَليِّ بنِ أبي طالِبِ اهْتَدَيتُم... وَ بِالْحَسَنِ اُعْطيتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَينِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَينَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّةِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّهُ عَلَيهِ ريحَ الْجَنَّةِ؛
به وسيله من هشدار داده شديد و به وسيله عليعليهالسلام هدايت مي‌يابيد و به وسيله حسن احسان مي‌شويد و به وسيله حسين خوشبخت مي‌گرديد و بدون او بدبخت. بدانيد که حسين دري از درهاي بهشت است، هر کس با او دشمني کند، خداوند بوي بهشت را بر او حرام ميکند.
مأة منقبة، ص ۲۲
حديث - ۳۸۹۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
إنَّ اللّهَ تَعالي يَعرِضُ عَلي عَبدِهِ في کُلِّ يَومٍ نَصيحَةً فَإن هُوَ قَبِلَها سَعِدَ و إن تَرَکَها شَقيَ؛
خداوند متعال، به بنده‌اش در هر روز نصيحتي عرضه ميکند، که اگر بپذيرد، خوشبخت و اگر نپذيرد، بدبخت ميشود.
کنز العمّال، ح ۱۰۲۵۰.
حديث - ۳۸۹۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلسَّعيدُ مَنِ اخْتارَ باقِيَةً يَدومُ نَعيمُها علي فانيَةٍ لا يَنفَدُ عَذابُها وَ قَدَّمَ لِما يَقدِمُ عَلَيهِ مِمّا هُوَ في يَدَيهِ قَبلَ أن يُخَلِّفَهُ لِمَن يَسعَدُ بِإنفاقِهِ وَ قَد شَقيَ هُوَ بِجَمعِهِ؛
خوشبخت کسي است که سراي باقي را که نعمتش پايدار است بر سراي فاني که عذابش بي‌پايان است برگزيند و از آنچه در اختيار دارد براي سرايي که به آنجا مي‌رود پيش فرستد قبل از آنکه آنها را براي کسي بگذارد که او با انفاق آن خوشبخت ميشود ولي خودش با گردآوري آن (دارايي‌ها) بدبخت شده است.
اعلام الدّين، ص ۳۴۵
حديث - ۳۹۰۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
أشقَي النّاسِ الْمُلوکُ... وَ أسعَدُ النّاسِ مَن خالَطَ کِرامَ النّاسِ؛
بدبختترين مردم پادشاهانند و خوشبخت‌ترين مردم کسي است که با مردم بزرگوار معاشرت کند.
الأمالي، صدوق، ص ۷۳، ح ۴۱.
حديث - ۳۹۰۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مِن سَعادَةِ ابْنِ آدَمَ حُسنُ الْخُلقِ وَ مِن شَقاوَةِ ابْنِ آدَمَ سُوءُ الْخُلقِ؛
از خوشبختي انسان خوش اخلاقي و از بدبختي انسان بد اخلاقي است.
کنز العمّال، ح ۵۲۴۳
حديث - ۳۹۰۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
إذَا اسْتُحِقَّتْ وَلايَةُ اللّهِ وَالسَّعادَةُ جاءَ الأْجَلُ بَينَ الْعَينَينِ و ذَهَبَ الأْمَلُ وَراءَ الظَّهرِ و إذَا اسْتُحِقَّتْ وَلايَةُ الشَّيطانِ وَالشَّقاوَةُ جاءَ الأْمَلُ بَينَ الْعَينَينِ و ذَهَبَ الأْجَلُ وَراءَ الظَّهرِ؛
هرگاه کسي مستحق دوستي خداوند و خوشبختي باشد، مرگ در برابر چشمان او مي‌آيد و آرزو پشت سرش مي‌رود و هرگاه مستحق دوستي شيطان و بدبختي باشد، آرزو پيش چشم او، و مرگ پشت سرش قرار مي‌گيرد.
الکافي، ج ۳، ص ۲۵۸، ح ۲۷.
حديث - ۳۹۰۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
أربَعٌ مِنَ السَّعادَةِ و أربَعٌ مِنَ الشِّقاوَةِ، فَالأربَعُ الَّتي مِنَ السَّعادَةِ: الْمَرأَةُ الصّالِحَةُ وَالْمَسکَنُ الْواسِعُ وَالْجارُ الصّالِحُ وَ الْمَرکَبُ الْبَهيُّ وَ الأْربَعُ الَّتي مِنَ الشَّقاوَةِ: اَلْجارُ السُّوءُ وَالْمَرأةُ السُّوءُ وَالْمَسکَنُ الضَّيِّقُ وَالْمَرکَبُ السُّوءُ؛
چهار چيز از خوشبختي و چهار چيز از بدبختي است: چهار چيز خوشبختي: همسر خوب، خانه بزرگ، همسايه خوب و سواري نيکو است و چهار چيز بدبختي: همسايه بد، همسر بد، خانه کوچک و سواري بد است.
مکارم الأخلاق، ص ۱۲۶.
حديث - ۳۹۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِنَّ السَّعيدَ کُلَّ السَّعيدِ حَقَّ السَّعيدِ مَن أحَبَّ عَليّا في حَياتِهِ و بَعدَ مَوتِهِ و إنَّ الشَّقِيَّ کُلَّ الشَّقيِّ حَقَّ الشَّقيِّ مَن أَبغَضَ عَليّا في حَياتِهِ و بَعدَ وَفاتِهِ؛
خوشبخت کامل و واقعي کسي است که علي را در زندگي و بعد از مرگش دوست بدارد و بدبخت کامل و واقعي کسي است که دشمن علي در زندگي و بعد از مرگش باشد.
الأمالي، صدوق، ص ۲۴۹، ح۸
حديث - ۳۹۰۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مِن سَعادَةِ ابنِ آدَمَ اسْتِخارَةُ اللّهِ و رِضاهُ بِما قَضَي اللّهُ و مِن شِقْوَةِ ابن آدَمَ تَرکُهُ اسْتِخارَةَ اللّهِ و سَخَطُهُ بِما قَضَي اللّهُ ؛
از خوشبختي انسان درخواست خير از خداوند و خشنودي به خواست اوست و از بدبختي انسان است که از خدا درخواست خير نکند و به خواست او ناخشنود باشد.
تحف العقول، ص ۵۵
حديث - ۳۹۰۶
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
أمّا حَقُّ ذِي المَعروفِ عَلَيکَ فَأن تَشکُرَهُ وتَذکُرَ مَعروفَهُ، وَ تُکْسِبَهُ المَقالَةَ الحَسَنَةَ وَتُخلِصَ لَهُ الدُّعاءَ فيما بَينَکَ وَ بَينَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ، فَإذا فَعَلتَ ذلِکَ کُنتَ قَد شَکَرتَهُ سِرّا وَ عَلانيَةً ، ثُمَّ إن قَدَرْتَ عَلي مُکافاتِهِ يَوما کافَيْتَهُ؛
حق کسي که به تو نيکي کرده ، اين است که از او تشکر کني و نيکيش را به زبان آوري و از وي به خوبي ياد کني و ميان خود و خداي عزوجل برايش خالصانه دعا کني ، هرگاه چنين کردي بي‌گمان پنهاني و آشکارا از او تشکر کرده‌اي سپس اگر روزي توانستي نيکي او را جبران کني ، جبران کن
خصال، ص ۵۶۸.
حديث - ۳۹۰۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
إِنْ أَحْبَبْتُمْ أَنْ يُحِبَّکُمُ اللّهُ وَرَسولُهُ فَأَدّوا إِذَا ائْتُمِنْتُمْ وَاصْدُقوا إِذا حَدَّثْتُمْ وَأَحْسِنوا جِوارَ مَنْ جاوَرَکُمْ؛
اگر ميخواهيد که خدا و پيغمبر شما را دوست بدارند وقتي امانتي به شما سپردند به سلامت برگردانيد و چون سخن گوييد راست گوييد و با همسايگان خود به نيکي رفتار نماييد.
نهج الفصاحه، ح ۵۵۴.
حديث - ۳۹۰۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
صَدَقَةٌ يُحِبُّهَا اللّهُ: إِصْلاحٌ بَيْنَ النّاسِ إِذا تَفاسَدوا، وَتَقارُبٌ بَيْنَهُمْ إِذا تَباعَدوا؛
صدقه‌اي که خداوند آن را دوست دارد عبارت است از: اصلاح ميان مردم هرگاه رابطه‌شان تيره شد و نزديک کردن آنها به يکديگر هرگاه از هم دور شدند.
کافي، ج ۲، ص ۲۰۹، ح ۱.
حديث - ۳۹۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
أَبْلَغُ ماتَسْتَدِرُّ بِهِ الرَّحْمَةَ أَنْ تُضْمِرَ لِجَميعِ النّاسِ الرَّحْمَةَ؛
مؤثّرترين وسيله جلب رحمت خدا اين است که خيرخواه همه مردم باشي.
غررالحکم، ح ۳۳۵۳.
حديث - ۳۹۱۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اِذا اَرادَ اللّهُ بِعَبْدٍ خَيْرا زَهَّدَهُ فِي الدُّنْيا وَ فَقَّهَهُ فِي الدِّينِ وَ بَصَّرَهُ عُيوبَها وَ مَنْ اوتِيَهُنَّ فَقَدْ اوتيَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؛
هرگاه خداوند خير بنده‌اي را بخواهد، او را بي‌رغبت به دنيا، آگاه در دين و داناي به عيوبش مي‌گرداند؛ به چنين کسي خير دنيا و آخرت داده شده است.
کافي، ج ۲، ص ۱۳۰.
حديث - ۳۹۱۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
لا يَنْبَغي لِمَنْ لا يَتَّقي مَلامَةَ الْعُلَماءِ وَ ذَمِّهِمْ اَنْ يُرْجي لَهُ خَيْرُ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؛
کسي که از سرزنش و نکوهش علما پروا نميکند، نمي‌توان به خير دنيا و آخرت او اميد داشت.
تحف العقول، ص ۳۶۴
حديث - ۳۹۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
جَمْعُ خَيْرِ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ في کِتْمانِ السِّرِّ وَ مُصادَقَةِ الاَخْيارِ، وَ جَمْعُ الشَّرِّ فِي الاِذاعَةِ وَ مُؤاخاةِ الاَشْرارِ؛
همه خير دنيا و آخرت در رازداري و همنشيني با نيکان است و همه شر در افشاي اسرار و دوستي با اشرار است.
بحارالأنوار، ج ۷۴ ، ص ۱۷۸، ح ۱۷
حديث - ۳۹۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عَلَيْکُمْ بِتَقْوَي اللّهِ فَاِنَّها تَجْمَعُ الْخَيْرَ وَ لا خَيْرَ غَيْرُها وَ يُدْرَکُ بِها مِنَ الْخَيْرِ ما لا يُدْرَکُ بِغَيْرِها مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؛
شما را سفارش ميکنم به تقواي الهي، که گردآورنده خير است و هيچ خيري جز آن نيست، به وسيله تقوا خيرهايي از دنيا و آخرت نصيب انسان ميشود که با غير آن نميشود.
بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۶۶، ح ۱۱
حديث - ۳۹۱۴
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
اِنَّ رَجُلاً سَاَلَ الْعالِمَ اَنْ يُعَلِّمَهُ ما يَنالُ بِهِ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ وَ لا يُطَوِّلَ عَلَيْهِ فَقالَ لا تَغْضَبْ؛
شخصي از امام کاظمعليه‌السلام درخواست نمود که در کلامي کوتاه، چيزي به او بياموزد که با آن خير دنيا و آخرت را به دست آورد. حضرت فرمودند: خشمگين مشو.
بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۲۶۵، ح ۱۳
حديث - ۳۹۱۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلا اُخْبِرُکُمْ بِخَيْرِ اَخْلاقِ أهْلِ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؟ قالوا: بَلي يا رَسولَ اللّهِ. فَقالَ اِفْشاءُ السَّلامِ فِي الْعالَمِ؛
آيا شما را از بهترين اخلاق اهل دنيا و آخرت خبر ندهم؟ عرض کردند: چرا؟ اي رسول خدا! حضرت فرمودند: آشکارا سلام کردن به همگان.
بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۱۲، ح ۵۰
حديث - ۳۹۱۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
يا عَليُّ لا يَخْدُمُ الْعِيالَ اِلاّ صِدِّيقٌ اَوْ شَهيدٌ اَوْ رَجُلٌ يُريدُ اللّهُ بِهِ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ؛
اي علي! به خانواده خود خدمت نميکند، مگر مرد بسيار راستگو يا شهيد يا مردي که خداوند خير دنيا و آخرت را براي او ميخواهد.
مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۴۹.
حديث - ۳۹۱۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَطيعي زَوْجَکَ يَکْفِکَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ وَ بِرِّي والِدَيْکَ يَکْثُرْ خَيْرُ بَيْتِکَ؛
شوهرت را اطاعت کن تا خير دنيا و آخرت تو را کفايت کند و به پدر و مادرت نيکي کن تا خير خانه‌ات زياد شود.
کنزالعمال، ح ۴۳۳۸۸.
حديث - ۳۹۱۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَکْثِروا مِنْ قَوْلِ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‌ِ الْعَليِّ الْعَظيمِ فَاِنَّها مِلْکُ الْجَنَّةِ وَ مَنْ اَکْثَرَ مِنْها نَظَرَ اللّهُ اِلَيْهِ وَ مَنْ نَظَرَ اِلَيْهِ فَقَدْ اَصابَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؛
ذکر «لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‌ِ الْعَليِّ الْعَظيم» را بسيار بگوييد: زيرا که آن، دارايي بهشت است و هر کس آن را بسيار بگويد خداوند به او مي‌نگرد و هر کس خدا به او بنگرد به خير دنيا و آخرت دست يافته است.
بحارالأنوار، ج ۳۸، ص ۱۶۱، ح ۸۳
حديث - ۳۹۱۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ فَتَحَ بابَ مَسْأَلَةٍ فَتَحَ اللّهُ لَهُ بابَ فَقْرٍ فِي الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ وَ مَنْ فَتَحَ بابَ عَطيَّةٍ ابْتِغاءً لِوَجْهِ اللّهِ اَعْطاهُ اللّهُ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ؛
هر کس درِ درخواستي از مردم را به روي خود باز کند، خداوند براي او درِ فقري را در دنيا و آخرت باز ميکند و هر کس درِ بخششي را براي مردم به خاطر خدا باز کند، خداوند او را خير دنيا و آخرت عطا مي‌فرمايد.
کنزالعمال، ح ۱۶۷۴۵.
حديث - ۳۹۲۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ اَوي اِلي فِراشِهِ طاهِرا يَذْکُرُ اللّهَ تَعالي حَتّي يُدْرِکَهُ النُّعاسُ لَمْ يَتَقَلَّبْ ساعَةً مِنَ اللَّيْلِ يَسْأَلُ اللّهَ شَيْئا مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ اِلاّ اَعْطاهُ اللّهُ ايّاهُ؛
هر کس با وضو و با ياد خدا به رخت خواب برود و خوابش ببرد، در هر ساعتي از شب که بيدار گردد و از خدا چيزي از خير دنيا و آخرت بخواهد، خداوند آن را به او عطا فرمايد.
کنزالعمال، ح ۴۱۲۷۴
حديث - ۳۹۲۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ اَرادَ الْحديث لِمَنْفَعَةِ الدُّنْيا لَمْ يَکُنْ لَهُ فِي الآخِرَةِ نَصيبٌ، وَ مَنْ اَرادَ بِهِ خَيْرَ الآخِرَةِ اَعْطاهُ اللّهُ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؛
هر کس حديث را براي بهره دنيا بخواهد، در آخرت بهره‌اي نخواهد داشت و هر کس براي خير آخرت بخواهد، خداوند به او خير دنيا و آخرت عطا فرمايد.
کافي، ج ۱، ص ۴۶.
حديث - ۳۹۲۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ما مِنْ عَبْدٍ يَخافُ زَوالَ نِعْمَةٍ اَوْ فَجاءَةِ نِقْمَةٍ اَوْ تَغَيُّرِ عافيَةٍ وَ يَقولُ: يا حَيُّ يا قَيُّومُ يا واحِدُ يا مَجيدُ يا بَرُّ يا کَريمُ يا رَحيمُ يا غَنيُّ تَمِّمْ عَلَيْنا نِعْمَتَکَ وَهَبْ لَنا کَرامَتَکَ وَ اَلْبِسْنا عافيَتَکَ اِلاّ اَعْطاهُ اللّهُ تَعالي خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ؛
قطعا هر کس به خاطر ترس از دست دادن نعمتي يا گرفتار شدن به بلايي ناگهاني و يا از دست دادن سلامتي بگويد: «اي زنده، اي پابرجا، اي يکتا، اي بزرگ، اي نيکوکار، اي بزرگوار، اي مهربان، اي بي نياز! نعمتت را بر ما کامل کن و بخششت را ارزاني ما کن و لباس عافيت را بر تن ما بپوشان» خداوند، خير دنيا و آخرت به او عطا مي‌فرمايد.
بحارالأنوار، ج ۹۵، ص ۱۹۴، ح ۲۷.
حديث - ۳۹۲۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
فَاِنْ اَرَدْتَ اَنْ تَقَرَّعَيْنُکَ وَ تَنالَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ فَاقْطَعِ الطَّمَعَ مِمّا في اَيْدِي النّاسِ وَ عُدَّ نَفْسَکَ فِي الْمَوتي وَ لا تُحَدِّثْ لِنَفْسِکَ اَنَّکَ فَوْقَ اَحَدٍ مِنَ النّاسِ وَ اخْزَنْ لِسانَکَ کَما تَخْزَنُ مالَکَ؛
اگر ميخواهي ديدگان تو روشن شود و به خير دنيا و آخرت دست‌يابي، طمع خود را از آنچه در دست مردم است قطع کن و خود را از ميرندگان بشمار و گمان نکن که از کسي بهتري و زبان خود را نگهدار همان گونه که مال خود را نگه مي‌داري.
بحارالأنوار، ج ۱۳، ص ۴۱۶، ح ۸
حديث - ۳۹۲۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ رَزَقَهُ اللّهُ حُبَّ الاَئِمَّةِ مِنْ اَهْلِ بَيْتي فَقَدْ اَصابَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ، فَلا يَشُکَّنَّ اَحَدٌ اَنَّهُ فِي الْجَنَّةِ فَاِنَّ في حُبِّ اَهْلِ بَيْتي عِشْرينَ خَصْلَةً عَشَرَةٌ مِنْها فِي الدُّنْيا وَ عَشَرَةٌ مِنْها فِي الآخِرَةِ؛
هر کس که خداوند محبت امامان از اهل بيت مرا نصيب او کرده بي‌گمان به خير دنيا و آخرت دست يافته و بدون شک در بهشت خواهد بود، پس هيچ يک (از شيعيان) نبايد در اين که اهل بهشت است شک کند؛ زيرا در دوستي اهل بيت من بيست ويژگي است که ده مورد آن در دنيا و ده مورد آن در آخرت است.
بحارالأنوار، ج ۲۷، ص ۷۸، ح ۱۲.
حديث - ۳۹۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خَيْرُ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ في خَصْلَتَيْنِ الْغِني وَ التُّقي، وَ شَرُّ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ في خَصْلَتَيْنِ الفَقْرِ وَ الْفُجورِ؛
خير دنيا و آخرت در دو خصلت است: بي‌نيازي و تقوا و شر دنيا و آخرت در دو خصلت است: نيازمندي و گناه.
شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج ۲۰، ص ۳۰۱.
حديث - ۳۹۲۶
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
اَنَّ رَجُلاً اَتَي سَيِّدَنا رَسولَ اللّهِصلىاللهعليهوآلهوسلم فَقالَ يا رَسولَ اللّهِ عَلِّمْني خُلُقا يَجْمَعُ لي خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ فَقالَ صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم لا تَکْذِبْ؛
مردي نزد سرور ما رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم آمد و عرض کرد: به من اخلاقي بياموزيد که خير دنيا و آخرت در آن جمع باشد، حضرت فرمودند: دروغ نگو.
فقه الرضاعليه‌السلام ، ص ۳۵۴.
حديث - ۳۹۲۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
يا عَليُّ... لاتُصادِقْ آکِلَ الرِّبا فَإِنَّهُ يُبارِزُ اللّهَ لأَِنَّ اللّهَ تَعالي قالَ: (فَإِنْ لَمْ تَفْعَلوا فَأْذَنوا بِحَرْبٍ مِنَ اللّهِ وَرَسولِهِ)؛
اي علي: با رباخوار رفاقت نکن، زيرا او با خداوند به مبارزه برخواسته، چون خداوند متعال مي‌فرمايد: اگر دست از رباخواري برنداشتيد پس به خدا و رسولش اعلان جنگ دهيد.
ميراث حديث - شيعه، ج ۲، ص ۴۶، ح ۱۸۹
حديث - ۳۹۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَعاشِرَ النّاسِ، اَلفِقْهَ ثُمَّ الْمَتْجَرَ ، وَاللّه‌ِ لِلرِّبا في هذِهِ الاُْمَّةِ أخْفي مِنْ دَبيبِ النَّمْلِ عَلَي الصَّفا؛
اي مردم! ابتدا احکام را ياد بگيريد، سپس تجارت کنيد! به خدا قسم که ربا در ميان اين امت ناپيداتر از حرکت مورچه بر روي تخته سنگ است.
بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۱۷، ح ۱۶.
حديث - ۳۹۲۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلدَّيْنُ رِقٌّ فَلا تَبْذُلْ رِقَّکَ لِمَنْ لا يَعْرِفُ حَقَّکَ؛
بدهي (نوعي) بندگي است، پس زمام اختيار خود را به کسي که حق تو را نمي‌شناسد مسپار (کنايه از اين است که از هر کس قرض نگير).
۱ شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد،ج۲۰،ص۳۰۶،ح۵۰۳
حديث - ۳۹۳۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِيّاکُمْ وَ الدَّيْنَ فَاِنَّهُ مَذَلَّةٌ بِالنَّهارِ، وَ مَهَمَّةٌ بِاللَّيلِ وَ قَضاءٌ فِي الدُّنْيا وَ قَضاءٌ فِي الآْخِرَةِ؛
زير بار بدهي نرويد زيرا بدهکاري خواري روز و اندوه شب است و در دنيا و آخرت باز پرداختي دارد.
کافي، ج ۵، ص ۹۵، ح ۱۱.
حديث - ۳۹۳۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بِئْسَ القِلادَةُ لِلخَيِّرِ العَفيفِ قِلادَةُ الدَّيْنِ؛
چه بد گردنبندي است گردنبند بدهکاري بر گردن نيکوکارِ خويشتندار.
دستور معالم الحکم، ص ۲۱.
حديث - ۳۹۳۲
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلدَّيْنُ دَيْنانِ: فَمَنْ ماتَ وَ هُوَ يَنْوي قَضاءَهُ فَاَنَا وَليُّهُ وَ مَنْ ماتَ وَلايَنْوي‌قَضاءَهُ‌فَذاکَ‌الَّذي يُؤْخَذُ مِنْ حَسَناتِهِ لَيْسَ يَوْمَئِذٍدينارٌوَلادِرْهَمٌ؛
قرض بر دو نوع است: هر کس از دنيا برود و قصد داشته باشد که قرض خود را بپردازد من سرپرست او خواهم بود و هر کس از دنيا برود و قصد داشته باشد که قرض خود را نپردازد، در مقابل آن از اعمال نيک او بر مي‌دارند، زيرا در آن روز دينار و درهمي نيست.
نهج الفصاحه، ح ۱۶۰۹.
حديث - ۳۹۳۳
اِتَّقوا دَعْوَةَ الْمُعْسِرِ؛
بترسيد، از نفرين تنگدست.
کنزالعمال، ج ۶، ص ۲۲۰، ح ۱۵۴۲۴.
حديث - ۳۹۳۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
وَ اغْتَنِمْ مَنِ اسْتَقْرَضَکَ في حالِ غِناکَ لِيَجْعَلَ قَضاءَهُ لَکَ في يَوْمِ عُسْرَتِکَ؛
غنيمت بدان کسي را که در زمان توانگريت از تو قرض بخواهد تا در روز تنگدستي‌ات (قيامت) بپردازد.
نهج البلاغه، از نامه ۳۱.
حديث - ۳۹۳۵
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
... فَاِنْ اَعْطاهُ اَکْثَرَ مِمّا اَخَذَهُ مِنْ شَرْطٍ بَيْنَهُما فَهُوَ مُباحٌ لَهُ، وَ لَيْسَ لَهُ عِنْدَ اللّهِ ثَوابٌ فيما اَقْرَضَهُ؛
اگر قرض گيرنده بدون قرار قبلي، سودي به قرض دهنده بدهد مُباح است، ولي آن قرض دهنده پاداشي از خدا نخواهد گرفت.
بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۵۷، ح ۱.
حديث - ۳۹۳۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
لاَِنْ اُقْرِضَ قَرْضا اَحَبُّ اِلَيَّ مِنْ اَنْ اَصِلَ بِمِثْلِهِ؛
مالي را قرض بدهم، بيشتر دوست دارم تا آن را ببخشم.
بحارالانور، ج ۱۰۳، ص ۱۳۹، ح ۵
حديث - ۳۹۳۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ أَرادَ تُسْتَجابُ دَعْوَتُهُ وَأَنْ تُکْشَفَ کُرْبَتُهُ فَلْيُفَرِّجْ عَنْ مُعْسِرٍ؛
هر کس ميخواهد دعايش مستجاب و اندوهش برطرف شود، به تنگدست مهلت دهد.
کنزالعمال، ج ۶، ص ۲۱۵، ح ۱۵۳۹۸.
حديث - ۳۹۳۸
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
اِعْلَمْ أَنَّ مَنِ اسْتَدانَ دَيْنا وَنَوي قَضاءَهُ، فَهُوَ في أَمانِ اللّهِ حَتّي يَقْضيَهُ، فَإنْ لَمْ يَنْوِ قَضاءَهُ فَهُوَ سارِقٌ؛
کسي که قرض بگيرد در صورتي که تصميم داشته باشد آن را پس دهد در امان خداست تا آن را اداء کند ولي اگر تصميم نداشته باشد آن را به صاحبش برگرداند، دزد محسوب ميشود.
فقه الرضا، ص ۲۶۸.
حديث - ۳۹۳۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
کَمالايَحِلُ‌لِغَريمِکَ‌أَنْ‌يَمْطُلَکَ‌وَهُوَمُؤْسِرٌفَکَذلِکَ لايَحِلُّ لَکَ أَنْ تَعْسِرَهُ إِذا عَلِمْتَ أَنَّهُ مُعْسِرٌ؛
همان طور که براي آن کسي که از تو قرض گرفته جايز نيست که اداء آن را به تأخير بيندازد، پس براي تو هم جايز نخواهد بود که با اينکه ميداني او تنگدست است از او مطالبه کني.
ثواب الاعمال، ص ۱۳۸.
حديث - ۳۹۴۰
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ أَقْرَضَ مَلْهوفافَأَحْسَنَ‌طِلْبَتَهُ‌اسْتَأْنَفَ‌الْعَمَلَ وَأَعْطاهُ اللّهُ بِکُلِّ دِرْهَمٍ أَلْفَ قِنْطارٍ مِنَ الْجَنَّةِ؛
هر کس به گرفتار و درمانده‌اي قرض بدهد و در پس گرفتن آن خوشرفتاري کند [گناهانش پاک شده] اعمالش را دوباره شروع ميکند و خداوند در برابر هر درهم، هزار قنطار (ثروتي فراوان) در بهشت به او عطا کند.
ثواب الاعمال، ص ۲۸۹.
حديث - ۳۹۴۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
إِنَّ اللّهَ تَعالي مَعَ الدّائِنِ حَتّي يَقْضيَ دَيْنَهُ مالَمْ يَکُنْ دَيْنُهُ فيما يَکْرَهُ اللّهُ؛
خداوند يار قرض‌دار است تا قرض خود را بپردازد به‌شرط آنکه قرض وي بر خلاف رضاي خدا نباشد.
نهج الفصاحه، ح ۷۳۳.
حديث - ۳۹۴۲
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ أَخَذَ أَمْوالَ النّاسِ يُريدُ أَداءَها أَدَّي اللّهُ عَنْهُ وَمَنْ أَخَذَها يُريدُ إِتْلافَها اَتْلَفَهُ اللّهُ؛
هر کس اموال مردم را بگيرد و قصد پرداخت آن را داشته باشد خداوند آن را بپردازد (او را ياري ميکند) و هر کس اموال مردم را بگيرد و قصد تلف کردن داشته باشد خداوند آن را تلف کند.
نهج الفصاحه، ح ۲۹۷۹.
حديث - ۳۹۴۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
دَخَلْتُ الْجَنَّةَ فَرَأَيْتُ عَلي بابِها: اَلصَّدَقَةُ بِعَشَرَةٍ وَالْقَرْضُ بِثَمانيَةَ عَشَرَ فَقُلْتُ يا جَبْرَئيلُ کَيْفَ صارَتِ الصَّدَقَةُ بِعَشَرَةٍ وَالْقَرْضُ بِثَمانيَةَ عَشَرَ؟ قالَ: لأَِنَّ الصَّدَقَةَ تَقَعُ عَلي يَدِ الْغَنيِّ وَالْفَقيرِ وَالْقَرْضُ لايَقَعُ إِلاّ في يَدِ مَنْ يَحْتاجُ إِلَيْهِ؛
وارد بهشت شدم، ديدم بر در آن نوشته است (ثواب) صدقه ده برابر است و قرض هجده برابر. گفتم: اي جبرئيل چرا صدقه ده برابر و قرض هجده برابر است؟ گفت: زيرا صدقه به دست نيازمند و بي‌نياز ميرسد اما قرض جز به دست کسي که به آن نياز دارد، نمي‌رسد.
کنزالعمال، ج ۶، ص ۲۱۰، ح ۱۵۳۷۳.
حديث - ۳۹۴۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّ اَشَدَّ النّاسِ تَصْديقا لِلنّاسِ اَصْدَقُهُمْ حديث - ا وَ اِنَّ اَشَدَّ النّاسِ تَکْذيبا اَکْذَبُهُمْ حديث - ا؛
هر کس راستگوتر است سخن مردم را بيشتر باور ميکند و هر کس دروغگوتر است مردم را بيشتر دروغگو مي‌داند.
نهج الفصاحه، ح ۵۹۱
حديث - ۳۹۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لا تُحَدِّثِ النّاسَ بِکُلِّ ما سَمِعْتَ بِهِ، فَکَفي بِذلِکَ کَذِبا؛
هر چه را شنيدي براي مردم بازگو مکن، که همين براي دروغگويي (تو) کافي است.
نهج البلاغه، از نامه ۶۹
حديث - ۳۹۴۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ أَحَبَّ الْکَذِبَ فِي الصَّلاحِ وَ أبْغَضَ الصِّدْقَ فِي الْفَسادِ؛
خداوند عزوجل، دروغي را که باعث صلح و آشتي شود دوست دارد و از راستي که باعث فتنه شود بيزار است.
من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۳۵۳، ح ۵۷۶۲.
حديث - ۳۹۴۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
عَلَيْکُمْ بِالصِّدْقِ فَاِنَّهُ مَعَ البِرِّ وَ هُما فِي الْجَنَّةِ وَ اِيّاکُمْ وَالْکِذْبَ فَاِنَّهُ مَعَ الْفُجورِ وَ هُما فِي النّارِ؛
شما را سفارش ميکنم به راستگويي، که راستگويي با نيکي همراه است و هر دو در بهشت‌اند و از دروغگويي بپرهيزيد که دروغگويي همراه با بدکاري است و هر دو در جهنم‌اند.
نهج الفصاحه، ح ۱۹۷۶.
حديث - ۳۹۴۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ثَلاثٌ يَقْبَحُ فيهِنَّ الصِّدْقُ: اَلنِّميمَةُ، وَ اِخبارُکَ الرَّجُلَ عَنْ اَهلِهِ بِما يَکْرَهُهُ، وَ تَکذيبُکَ الرَّجُلَ عَنِ الخَبَرِ؛
در سه چيز راستگويي زشت است: سخن‌چيني، خبر ناخوشايند دادن به مردي درباره زن و فرزندش و تکذيب کردن خبر کسي.
خصال، ص ۸۷ ، ح ۲۰.
حديث - ۳۹۴۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَقْبَحُ الصِّدقِ ثَناءُ الرَجُلِ عَلي نَفْسِهِ؛
زشت‌ترين راستگويي، تعريف انسان از خودش مي‌باشد.
غررالحکم، ج ۲، ص ۳۸۸، ح ۲۹۴۲.
حديث - ۳۹۵۰
امام موسي کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
اَداءُ الاَمانَةِ وَالصِّدْقُ يَجْلِبانِ الرِّزْقَ، وَالْخيانَةُ وَالْکَذِبُ يَجْلِبانِ الفَقْرَ وَ النِّفاقَ؛
اداي امانت و راستگويي روزي را زياد ميکند و خيانت و دروغگويي باعث فقر و نفاق ميشود.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۳۲۷.
حديث - ۳۹۵۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
لا تَغْتَرّوا بِصَلاتِهِمْ وَلا بِصيامِهِمْ، فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَما لَهِجَ بِالصَّلاةِ وَالصَّوْمِ حَتّي لَوْ تَرَکَهُ اسْتَوْحَشَ ، وَلکِنِ اخْتَبِروهُمْ عِنْدَ صِدْقِ الْحديث -وَأداءُ الأمانَةِ؛
فريب نماز و روزه مردم را نخوريد، زيرا آدمي گاه چنان به نماز و روزه خو ميکند که اگر آنها را ترک گويد، احساس ترس ميکند، بلکه آنها را به راستگويي و امانتداري بيازماييد.
کافي، ج۲، ص ۱۰۴، ح۲.
حديث - ۳۹۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلصّادِقُ عَلي شَفا مَنْجاةٍ وَکَرامَةٍ وَالْکاذِبُ عَلي شُرُفِ مَهْواةٍ وَمَهانَةٍ؛
راستگو در آستانه نجات و بزرگواري است و دروغگو در لبه پرتگاه و خواري.
نهج البلاغه، خطبه ۸۶
حديث - ۳۹۵۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
يا عَليُّ اصْدِقْ وَإِنْ ضَرَّکَ فِي الْعاجِلِ فَإِنَّهُ يَنْفَعُکَ فِي الآجِلِ وَلاتَکْذِبْ وَإِنْ يَنْفَعْکَ فِي الْعاجِلِ فَإِنَّهُ يَضُرُّکَ فِي الآجِلِ؛
اي علي راست بگو اگر چه در حال حاضر به ضرر تو باشد ولي در آينده به نفع توست و دروغ نگو اگر چه در حال حاضر به نفع تو باشد ولي در آينده به ضرر توست.
ميراث حديث - شيعه، ج ۲، ص ۲۷.
حديث - ۳۹۵۴
امام صادقعليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْجَمالَ وَ التَّجَمُّلَ وَ يُبْغِضُ البُؤْسَ وَ التَّباؤُسَ؛
خداوند زيبايي و آراستگي را دوست دارد و با فقر و تظاهر به فقر دشمن است.
کافي، ج ۶، ص ۴۴۰، ح ۱۴.
حديث - ۳۹۵۵
امام صادقعليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْبَيْتَ الَّذي فيهِ الْعُرْسُ وَ يُبْغِضُ الْبَيْتَ الَّذي فيهِ الطَّلاقُ؛
خداوند خانه‌اي را که در آن عروسي برپا شود دوست دارد و با خانه‌اي که در آن طلاق صورت گيرد، دشمن است.
کافي، ج ۶، ص ۵۴، ح۳.
حديث - ۳۹۵۶
امام صادقعليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْعَبْدَ الْمُفَتَّنَ التَّوّابَ وَ مَنْ لَمْ يَکُنْ ذلِکَ مِنْهُ کانَ اَفْضَلَ؛
خداوند بنده به گناه افتاده توبه‌کار را دوست دارد ولي کسي که گناه نکند، از او برتر است.
کافي، ج ۲، ص ۴۳۵، ح۹.
حديث - ۳۹۵۷
امام صادقعليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ عزّوَجَلَّ يُحِبُّ اَنْ يُسْاَلَ وَ يُطْلَبَ ما عِنْدَهُ؛
خداوند عزّوجل دوست دارد آنچه نزد اوست درخواست گردد و طلب شود.
کافي، ج ۲، ص ۴۷۵، ح۴.
حديث - ۳۹۵۸
امام صادقعليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ اَنْ يُعْبَدَ فِي السِّرِ کَما يُحِبُّ اَنْ يُعْبَدَ فِي الْعَلانِيَةِ؛
خداوند دوست دارد که در پنهان عبادت شود، چنانکه دوست دارد آشکارا عبادت شود.
۱ کافي، ج ۲، ص ۲۲۳، ح ۸
حديث - ۳۹۵۹
امام باقرعليه‌السلام :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ اِبْرادَ الْکَبَدِ الحَرّي؛
خداوند خنک کردن جگر تشنه را دوست دارد.
کافي، ج ۴، ص ۵۸، ح۶.
حديث - ۳۹۶۰
امام سجادعليه‌السلام :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ کُلَّ قَلْبٍ حَزينٍ وَ يُحِبُّ کُلَّ عَبْدٍ شَکورٍ؛
خداوند هر قلب محزون و هر بنده شکرگزار را دوست دارد.
کافي، ج ۲، ص ۹۹، ح۳۰.
حديث - ۳۹۶۱
امام عليعليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ اَنْ تَکونَ نِيَّةُ الاِْنْسانِ لِلنّاسِ جَميلَةً، کَما يُحِبُّ اَنْ تَکونَ نِيَّتُهُ في طاعتِهِ قَويَّةً غَيرَ مَدخولَةٍ؛
خداوند دوست دارد که انسان نسبت به ديگران خوش نيت باشد، چنانکه دوست دارد نيتش در اطاعت از او محکم و خالص باشد.
غررالحکم، ح ۳۷۰۳.
حديث - ۳۹۶۲
امام عليعليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْعَقْلَ الْقَويمَ وَالْعَمَلَ الْمُسْتَقيمَ؛
خداوند عقل استوار و کردار معتدل را دوست دارد.
غررالحکم، ح ۳۴۱۰.
حديث - ۳۹۶۳
امام عليعليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ عزَّوَجَلَّ يُحِبُّ المُحْتَرِفَ الاَْمينَ؛
خداوند انسان شاغل امين را دوست دارد.
کافي، ج ۵، ص ۱۱۳، ح ۱.
حديث - ۳۹۶۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ اَنْ يُؤخَذَ بِرُخَصِهِ کَما يُحِبُّ اَنْ يُؤخَذَ بِعَزائِمِهِ؛
خداوند دوست دارد از امور مجاز نيز استفاده شود چنانکه دوست دارد به تکاليف عمل شود.
وسائل الشيعه، ج ۱، ص ۸۱ ، ح۱.
حديث - ۳۹۶۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ فِي الصَّلاةِ ما يُحِبُّ فِي الْقِتالِ: صَفّا کَأَ نَّهُم بُنيانٌ مَرصُوصٌ؛
خداوند آنچه را که در جنگ دوست دارد، در نماز هم دوست دارد و آن صفي (متحد و منظم) همچون بنياني پولادين و محکم است.
الدرالمنثور، ج ۶، ص ۲۱۳.
حديث - ۳۹۶۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْعَبدَ اَنْ يَکُونَ سَهْلَ الْبَيْعِ وَ سَهْلَ الشِّراءِ وَ سَهْلَ القَضاءِ وَ سَهْلَ الاِقْتِضاءِ؛
خداوند بنده‌اي را که در خريد و فروش و قضاوت و پذيرش قضاوت آسان گير باشد دوست دارد.
دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۱۷
حديث - ۳۹۶۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ مَعالِيَ الاَْخْلاقِ وَ يَکْرَهُ سَفْسافَها؛
خداوند خصلتهاي والاي اخلاقي را دوست دارد و از خصلتهاي پَست بيزار است.
کنزالعمال، ح ۵۱۸۰.
حديث - ۳۹۶۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ تعالي يُحِبُّ الْمُداوَمَةَ عَلَي الاِْخاءِ الْقَديمِ فَداوِمُوا؛
خداوند تداوم دوستي ديرينه را دوست دارد، پس در دوستي مداومت ورزيد.
نهج الفصاحه، ح ۷۵۱.
حديث - ۳۹۶۹
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْبَصَرَ النّافِذَ عِندَ مَجيي‌ءِ الشَّهَواتِ، وَالْعَقْلَ الکامِلَ عِندَ نُزولِ الشُّبَهاتِ و يُحِبُّ السَّماحَةَ وَ لَوْ عَلي تَمراتٍ وَ يُحِبُّ الشَّجاعَةَ وَ لَوْ عَلي قَتْلِ حَيَّةٍ؛
خداوند چشم تيز بين هنگام روي آوردن هوا و هوسها، و عقل کامل هنگام آمدن شبهه‌ها را دوست دارد و بخشندگي را هر چند به دانه‌هاي خرما، دوست دارد و شجاعت را اگر چه به کشتن يک مار دوست دارد.
مسند الشهاب، ج ۲، ص ۱۵۲، ح ۱۰۸۰
حديث - ۳۹۷۰
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ تَعالي يُحِبُّ الاَْتْقياءَ الاَْبْرارَ الاَْخْفياءَ الَّذينَ اِذا حَضَروا لَمْ يُعْرَفوا وَ اِذا غابوا لَمْ يُفْتَقَدوا، قُلوبُهُمْ مَصابيحُ الْهُدي يَنْجونَ مِنْ کُل غَبْراءَ مُظْلِمَةٍ؛
خداوند تعالي بندگان پرهيزگارِ نيکوکارِ گمنام را دوست دارد، کساني که چون حاضرند، شناخته نمي‌شوند و آنگاه که غايب‌اند سراغشان را نمي‌گيرند، قلب هايشان چراغ‌هاي هدايت است و از هر تيرگي و تاريکي نجات مي‌يابند.
نثر الدّر، ج ۱، ص ۱۵۶
حديث - ۳۹۷۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الرَّجُلَ القَوِيَّ المُبْدِئَ الْمُعيدَ عَلَي الْفَرَسِ المُبْدِئَ المُعيدِ؛
خداوند مردِ نيرومندي را که هميشه براي جهاد پا به رکاب است دوست دارد.
بحارالأنوار، ج ۶۴، ص ۱۸۴، ح ۴۰
حديث - ۳۹۷۲
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الاِْنْفاقَ وَ يُبْغِضُ اْلاِقْتارَ، فَاَنْفِقْ وَ اَطْعِمْ وَ لا تُصَرْصِرْ فَيَعْسِرْ عَلَيْکَ الطَّلَبُ؛
خداوند خرج کردن را دوست دارد و با سخت خرج کردن دشمن است پس انفاق و اطعام کن و به ثروت اندوزي مپرداز که کسب ثروت تو را به سختي مي‌اندازد.
بحارالأنوار، ج۶۴، ص ۲۸۲، ح ۴۳
حديث - ۳۹۷۳
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الشّابَّ الَّذي يُفْني شَبابَهُ في طاعَةِ اللّهِ؛
خداوند جواني که جوانيش را در اطاعت از او بگذراند دوست دارد.
نهج الفصاحه، ح ۸۰۰
حديث - ۳۹۷۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
کُنْ بَشّاشا فَاِنَّ اللّهَ يُحِبُّ البَشّاشينَ وَ يُبْغِضُ الْعَبوسَ کَريهَ الْوَجْهِ؛
گشاده‌رو باش که خداوند انسانهاي گشاده‌رو را دوست دارد و با اخموي ترش‌رو دشمن است.
الشهاب في الحکم والآداب، ص ۳۸.
حديث - ۳۹۷۵
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ مَعالِيَ الاُْمورِ وَ اَشْرافَها وَ يَکْرَهُ سَفْسافَها؛
خداوند کارهاي والا و شرافتمند را دوست دارد و از کارهاي پست و ناچيز بيزار است.
نهج الفصاحه، ح ۸۰۴
حديث - ۳۹۷۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ مِنَ الْخَيْرِ ما يُعَجَّلُ؛
خداوند کار خيري را که به آن شتاب شود دوست دارد.
کافي، ج ۲، ص ۱۴۲، ح۴.
حديث - ۳۹۷۷
امام عليعليهالسلام :
ما اَخَذَ اللّهُ ميثاقاً مِنْ اَهْلِ الْجَهْلِ بِطَـلَبِ تِبْيانِ الْعِلْمِ حَتّي اَخَذَ ميثاقاً مِنْ اَهْلِ الْعِلْمِ بِبَيانِ الْعِلْمِ لِلجُهّالِ؛ لاَِنَّ الْعِلْمَ کانَ قَبْلَ الْجَهْلِ؛
خداوند، از مردم نادان پيماني براي جستجوي دانش نگرفت، مگر اينکه پيمان بيان کردن دانش براي نادانان را از اهل دانش گرفت، چرا که دانش، پيش از ناداني بود.
امالي، مفيد، ص ۶۶، ح ۱۲.
حديث - ۳۹۷۸
امام عليعليهالسلام :
زَلَّةُ الْعالِمِ کَانْکِسارِ السَّفينَةِ تَغْرَقُ و تُغْرِقُ مَعَها غَيْرَها؛
لغزش عالم، مانند شکستن کشتي است. خود، غرق ميشود و ديگران را هم با خود غرق ميکند.
غرر الحکم ، ح ۵۴۷۴.
حديث - ۳۹۷۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لَو خِفْتُمُ اللّهَ حَقَّ خيفَتِهِ لَعَلِمْتُمُ الْعِلْمَ الَّذي لا جَهلَ مَعَهُ ، وَ لَو عَرَفْتُمُ اللّهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ لَزالَتْ بِدُعائِکُمُ الْجِبالُ؛
اگر از خدا چنانکه بايد مي‌ترسيديد، به دانشي ناب دست مي‌يافتند و اگر خدا را چنانکه بايد مي‌شناختيد، با دعايتان کوهها از ميان مي‌رفتند.
کنز العمّال، ح ۵۸۸۱.
حديث - ۳۹۸۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِذَا الْتَبَسَتْ عَلَيْکُمُ الفِتَنُ کَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَيْکُمْ بِالْقُرآنِ و لَهُ ظَهْرٌ وَ بَطْنٌ فَظاهِرُهُ حُکْمٌ وَ باطِنُهُ عِلْمٌ فيهِ مَصابيحُ الْهُدي وَ مَنارُ الْحِکْمَةِ وَ دَليلٌ عَلَي الْمَعْرِفَةِ لِمَنْ عَرَفَ الصِّفَةَ؛
هنگامي که فتنه‌ها چون پاره‌هاي شب تار بر شما مشتبه شود، به قرآن روي بياوريد براي قرآن ظاهري و باطني است. ظاهر آن حکمت و باطن آن دانش است در قرآن چراغ‌هاي هدايت و نشانه‌هاي حکمت و راهنماي معرفت هست، براي کسي که ويژگي‌اش را شناخت.
کافي، ج ۲، ص ۵۹۹ ، ح ۲.
حديث - ۳۹۸۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
ما مِنْ عالِمٍ اَو مُتَعَلِّمٍ يَمُرُّ بِقَرْيَةٍ مِنْ قُرَي الْمُسْلِمينَ اَو بَلْدَةٍ مِنْ بِلادِ الْمُسْلِمينَ وَ لَمْ يَاْکُلْ مِنْ طَعامِهِمْ وَ لَمْ يَشْرَبْ مِنْ شَرابِهِمْ وَ دَخَلَ مِنْ جانِبٍ وَ خَرَجَ مِنْ جانِبٍ اِلاّ رَفَعَ اللّهُ تَعالي عَذابَ قُبورِهِمْ اَرْبَعينَ يَوْما؛
هيچ دانشمند و يا دانش‌اندوزي از روستايي از روستاها و يا شهري از شهرهاي مسلمانان نمي‌گذرد و از خوراک آنان نمي‌خورد و از نوشيدني آنان نمي‌نوشد و از يک طرف وارد نميشود و از طرف ديگر خارج نمي‌گردد، جز آنکه خداي متعال عذاب قبرهايشان را تا چهل روز بر مي‌دارد.
جامع الأخبار ، ص ۵۰۷، ح ۱۴۰۵.
حديث - ۳۹۸۲
امام عليعليهالسلام :
خَيْرُ مَنْ شاوَرْتَ ذَوُو النُّهي وَالْعِلْمِ ، وَ اُولُو التَّجارِبِ وَ الْحَزْمِ؛
بهترين مشاوران، دارندگان عقل، علم، تجربه و دورانديشي‌اند.
غرر الحکم ، ح ۴۹۹۰.
حديث - ۳۹۸۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
لا تَجْلِسوا مَعَ کُلِّ عالِمٍ، اِلاّ عالِماً يَدْعوکُمْ مِنْ الخَمْسِ اِلي الْخَمْسِ : مِنَ الشَّکِّ اِلَي الْيَقينِ، وَ مِنَ الْعَداوَةِ اِلَي النَّصيحَةِ وَ مِنَ الْکِبْرِ اِلَي التَّواضُعِ وَ مِنَ الرّياءِ اِلَي الاِْخْلاصِ وَ مِنَ الرَّغْبَةِ اِلَي الزُّهْدِ؛
با هر عالمي ننشينيد، مگر عالمي که شما را از پنج چيز به پنج چيز دعوت کند: از شکّ به يقين، از دشمني به خيرخواهي، از تکبّر به تواضع، از ريا به اخلاص و از علاقه به دنيا به بي‌اعتنايي به آن.
تاريخ بغداد ، ج ۵، ص ۷۰، ح ۲۴۲۱.
حديث - ۳۹۸۴
امام عليعليهالسلام :
جالِسِ الْعُلَماءَ يَزْدَدْ عِلْمُکَ وَ يَحْسُنْ اَدَبُکَ وَ تَزْکُ نَفْسُکَ؛
با علما همنشين باش، تا علمت زياد و ادبت نيکو و جانت پاک گردد.
غرر الحکم ، ح ۴۷۸۶.
حديث - ۳۹۸۵
امام باقرعليه‌السلام :
مَنْ عَلَّمَ بابَ هُديً فَلَهُ مِثْلُ اَجْرِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ لا يُنْقَصُ اُولئِکَ مِنْ اُجورِهِمْ شَيْئاً وَ مَنْ عَلَّمَ بابَ ضَلالٍ کانَ عَلَيْهِ مِثْلُ اَوزارِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ لا يُنْقَصُ اُولئِکَ مِنْ اَوزارِهِمْ شَيْئا؛
هرکس باب هدايتي را به کسي آموزش دهد، پاداش همه کساني را که به آن عمل کنند، دارد، بي آنکه چيزي از پاداش آنان کم شود و هرکس باب گمراهي را ياد دهد، گناهان همه کساني که بدان عمل کنند، بر او نيز بار ميشود، بي آنکه چيزي از گناهان آنان کم شود.
کافي ، ج ۱، ص ۳۵، ح ۴.
حديث - ۳۹۸۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
تَناصَحوا فِي الْعِلْمِ ، فَاِنَّ خيانَةَ اَحَدِکُمْ في عِلْمِهِ اَشَدُّ مِنْ خيانَتِهِ في مالِهِ وَ اِنَّ اللّهَ سائِلُـکُمْ يَوْمَ الْقيامَةِ؛
در دانش، خيرخواه يکديگر باشيد که خيانت هر يک از شما در دانشش، سختتر از خيانت او در مالش مي‌باشد و خداوند روز قيامت از شما بازخواست ميکند.
امالي طوسي، ص ۱۲۶، ح ۱۹۸.
حديث - ۳۹۸۷
امام باقرعليه‌السلام :
اَلْعُلَماءُ في اَنـْفُسِهِمْ خانَةٌ اِنْ کَـتَمُوا النَّصيحَةَ اِنْ رَاَوْا تائِها ضالاًّ لا يَهْدونَهُ اَوْ مَيِّتا لا يُحْيونَهُ فَبِئْسَ ما يَصْنَعونَ لاَِنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالي اَخَذَ عَلَيْهِمُ الْميثاقَ فِي الْـکِتابِ اَنْ يَاْمُروا بِالْمَعْروفِ وَ بِما اُمِروا بِهِ وَ اَنْ يَنْهَوْا عَمّا نُهوا عَنْهُ وَ اَنْ يَتَعاوَنوا عَلَي الْبِرِّ وَ التَّقْوي وَ لا يَتَعاوَنوا عَلَي الاِْثْمِ وَ الْعُدْوانِ؛
اگر دانشمندان نصيحت را پنهان دارند، خيانت کرده‌اند. اگر سرگشته گمراهي را ديدند و او راراهنمايي نکردند و يا (دل) مرده‌اي را زنده ننمودند، وه که چه کار زشتي کرده‌اند! چون خداوند تبارک و تعالي در کتاب از ايشان پيمان گرفته که به معروف و آنچه فرمان يافته‌اند فرمان دهند و از آنچه نهي شده‌اند نهي کنند و بر نيکوکاري و پرهيزکاري، يکديگر را ياري کنند و در گناه و ستم يکديگر را ياري نکنند.
کافي ، ج ۸ ، ص ۵۴، ح ۱۶.
حديث - ۳۹۸۸
امام عليعليهالسلام :
خُذوا مِنْ کُلِّ عِلْمٍ اَحْسَنَهُ فَاِنَّ النَحْلَ يَاْکُلُ مِنْ کُلِّ زَهْرٍ اَزْيَنَهُ فَيَتَوَلَّدُ مِنْهُ جَوهَرانِ نَفيسانِ: اَحَدُهُما فيهِ شِفاءٌ لِلنّاسِ وَ الآْخَرُ يُسْتَضاءُ بِهِ؛
از هر دانشي بهترينش را انتخاب کنيد، زنبورِ عسل از هر گلي زيباترينش را مي‌خورد. در نتيجه دو جواهر گرانبها از آن توليد ميشود: يکي (عسل) براي مردم شفاست و ديگري (موم) که از آن روشنايي مي‌گيرند.
غرر الحکم ، ح ۵۰۸۲.
حديث - ۳۹۸۹
امام رضاعليه‌السلام :
رَحِمَ اللّهُ عَبْدا اَحيا اَمْرَنا يَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ يُعَلِّمُهَا النّاسَ ، فَاِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا؛
رحمت خدا بر بنده‌اي که امر ما را زنده کند... دانش‌هاي ما را فرا گيرد و به مردم بياموزد. اگر مردم زيبايي‌هاي سخنان ما را مي‌دانستند، از ما پيروي مي‌کردند.
معاني الأخبار ، ص ۱۸۰، ح ۱.
حديث - ۳۹۹۰
امام صادقعليهالسلام :
وَ الْمُتَعَلِّمُ يَحْتاجُ اِلي رَغْبَةٍ وَ اِرادَةٍ و فَراغٍ وَ نُسُکٍ وَ خَشْيَةٍ وَ حِفْظٍ وَ حَزْمٍ؛
دانش اندوز به شوق، اراده، فراغت، عبادت، ترس از خدا، مراقبت و آينده‌نگري نياز دارد.
مصباح الشريعه، ص ۱۵.
حديث - ۳۹۹۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ جاءَهُ الْمَوتُ وَ هُوَ يَطْلُبُ الْعِلْمَ لِيُحْيِيَ بِهِ الاِْسلامَ کانَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ الاَْنبِياء دَرَجَةٌ واحِدَةٌ فِي الْجَنَّةِ؛
هر کس در جستجوي دانش باشد تا با آن اسلام را زنده کند و مرگ او فرا رسد، در بهشت ميان او و پيامبران تنها يک درجه فاصله است.
منية المريد ، ص ۱۰۰.
حديث - ۳۹۹۲
امام سجادعليه‌السلام :
لَوْ يَعْلَمُ النّاسُ ما في طَـلَبِ الْعِلْمِ لَطَـلَبوهُ وَ لَو بِسَفْکِ الْمُهَجِ وَ خَوضِ اللُّجَجِ اِنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالي اَوحي اِلي دانيالَ : اِنَّ اَمْقَتَ عَبيدي اِلَيَّ الْجاهِلُ الْمُسْتَخِفُّ بِحَقِّ اَهْلِ الْعِلْمِ ، التّارِکُ لِلاِْقْتِداءِ بِهِمْ وَ اِنَّ اَحَبَّ عَبيدي اِلَيَّ التَّقيُّ الطّالِبُ لِلثَّوابِ الْجَزيلِ اَللاّزِمُ لِلْعُلَماءِ التّابِـعُ لِلْحُلَماءِ القابِلُ عَنِ الْحُـکَماءِ؛
اگر مردم مي‌دانستند که در جستجوي دانش چه چيزي [نهفته] است، بي‌گمان در پي آن مي‌رفتند، حتّي اگر با ريخته شدن خون و فرو رفتن در اعماق دريا باشد. خداي تبارک و تعالي به دانيال وحي کرد: منفورترين بندگانم نزد من، ناداني است که حق اهل علم را سبک بشمارد و پيروي از ايشان را رها کند و محبوبترين بندگانم نزد من، تقوا پيشه‌اي است که جوياي پاداش فراوان، همراه دانشمندان، پيرو بردباران و پذيراي حکيمان باشد.
کافي ، ج ۱، ص ۳۵، ح ۵.
حديث - ۳۹۹۳
امام عليعليهالسلام :
کُلَّ وِعاءٍ يَضيقُ بِما جُعِلَ فيهِ اِلاّ وِعاءُ الْعِلْمِ فَاِنَّهُ يَتَّسِعُ بِهِ؛
هر ظرفي که در آن چيزي ريخته شود پر ميشود، مگر ظرف دانش که هر چه در آن ريخته شود جا باز ميکند.
نهج البلاغه ، حکمت ۲۰۵.
حديث - ۳۹۹۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ لُقْمانَ قالَ لاِبْنِهِ : يا بُنَيَّ عَلَيْکَ بِمَجالِسِ الْعُلَماءِ وَ اسْتَمِعْ کَلامَ الْحُکَماءِ فَاِنَّ اللّهَ يُحْيِي الْقَلْبَ الْمَيِّتَ بِنورِ الْحِکْمَةِ کَما يُحْيِي الاَْرْضَ الْمَيتَةَ بِوابِلِ الْمَطَرِ؛
لقمان به پسرش گفت: فرزندم! همواره در مجلس دانشمندان باش و سخنان حکيمان را بشنو، که خداوند، دل مرده را به نور حکمت زنده ميکند؛ همان گونه که زمين مرده را با باران سيل‌آسا، زنده مي‌گرداند.
معجم الکبير ، ج ۸ ، ص ۱۹۹
حديث - ۳۹۹۵
امام صادقعليهالسلام :
اَلْعِلْمُ مَقْرونٌ اِلَي الْعَمَلِ ، فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ ، ومَنْ عَمِلَ عَلِمَ ، وَالْعِلْمُ يَهْتِفُ بِالْعَمَلِ فَاِنْ اَجابَهُ وَ اِلاَّ ارْتَحَلَ عَنْهُ؛
دانش، با عمل همراه است، پس هر که دانست، عمل کرد و هر که عمل کرد، دانست و دانش، به عمل فرا مي‌خواند. پس اگر او را اجابت کرد، چه بهتر وگرنه از او جدا مي‌گردد.
کافي ، ج ۱، ص ۴۴، ح ۲.
حديث - ۳۹۹۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
طَـلَبُ الْعِلْمِ فَريضَةٌ عَلي کُلِّ مُسْلِمٍ ، فَاطْلُبُوا الْعِلْمَ مِنْ مَظانِّهِ ، وَاقْتَبِسوهُ مِنْ اَهْلِهِ؛
در پي دانش بودن، بر هر مسلماني واجب است، پس دانش را از جايي که احتمال بودنش هست، بجوييد و آن را از اهلش فراگيريد.
امالي طوسي، ص ۵۶۹، ح ۱۱۷۶.
حديث - ۳۹۹۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
قَلْبٌ لَيْسَ فيهِ شَيءٌ مِنَ الحِکمَةِ کَبَيْتٍ خَرِبٍ ، فَتَعَلَّموا وعَلِّموا ، وتَفَقَّهوا ولا تَموتوا جُهّالاً ؛ فَاِنَّ اللّهَ لا يَعذِرُ عَلَي الْجَهْلِ؛
دلي که در آن حکمت نيست، همچون خانه‌اي ويران است. پس بياموزيد و آموزش دهيد، بفهميد و نادان نميريد که خداي عزّ و جلّ، بهانه‌اي را براي ناداني نمي‌پذيرد.
الفردوس ، ح ۴۵۹۰.
حديث - ۳۹۹۸
امام عليعليهالسلام :
يا مُؤمِنُ اِنَّ هذَا الْعِلْمَ وَالاَْدَبَ ثَمَنُ نَفْسِکَ فَاجْتَهِدْ في تَعَلُّمِها فَما يَزيدُ مِنْ عِلْمِکَ وَ اَدَبِکَ يَزيدُ في ثَمَنِکَ وَ قَدْرِکَ، فَاِنَّ بِالْعِلْمِ تَهْتَدي اِلي رَبِّکَ؛
اي انسان با ايمان، در حقيقت اين دانش و ادب، بهاي توست، پس در آموختن آن بکوش، زيرا هرچه بر دانش و ادبت افزوده شود، بر ارج و بهاي تو افزوده ميشود، چرا که با دانش به سوي پروردگارت هدايت مي‌شوي.
روضة الواعظين، ص ۱۱.
حديث - ۳۹۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِذا کانَ في رَجُلٍ خَلَّةٌ رائِقَةٌ فَانْتَظِروا اَخَواتِها؛
اگر در وجود کسي خصلتي پسنديده باشد، انتظار خصلتهاي پسنديده ديگري را نيز در او داشته باشيد.
نهج البلاغه، حکمت ۴۴۵
حديث - ۴۰۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْکَريمُ يَري مَکارِمَ اَفْعالِهِ دَيْنا عَلَيْهِ يَقْضيهِ، اَللَّئيمُ يَري سَوالِفَ اِحْسانِهِ دَيْنا لَهُ يَقْتَضيهِ ؛
بزرگوار، نيکوکاري‌هاي خود را بدهي به گردن خود مي‌داند که بايد بپردازد و فرومايه، احسان‌هاي گذشته خود را بدهي به گردن ديگران مي‌داند که بايد پس بگيرد.
غررالحکم، ح ۲۰۳۱ و ۲۰۳۲
حديث - ۴۰۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تِسْعَةُ اَشْياءَ قَبيحةٌ وَ هِيَ مِنْ تِسْعَةِ اَنـْفُسٍ اَقبَحُ مِنها مِنْ غَيْرِهِمْ: ضيقُ الذَّرْعِ مِنَ الْـمُلوکِ وَ الْبُخْلُ مِنَ الاَْغْنياءِ وَ سُرْعَةُ الْغَضَبِ مِنَ الْعُلَماءِ وَ الصِّبا مِنَ الْکُهولِ وَ الْقَطيعَةُ مِنَ الرُّؤوسِ وَ الْکِذْبُ مِنَ الْـقُضاةِ وَ الزَّمانَةُ مِنَ الاَْطِبّاءِ وَ الْبَذاءُ مِنَ النِّساءِ وَ الطَّيشُ مِن ذَوِي السُّلْطانِ؛
نُه چيز زشت است، اما از نه گروه زشت‌تر: درماندگي و ناتواني از دولتمردان؛ بخل از ثروتمندان؛ زود خشمي از دانشمندان؛ حرکات بچگانه از ميانسالان؛ جدايي حاکمان از مردم؛ دروغ از قاضيان؛ بيماري کهنه از پزشکان؛ بدزباني از زنان و سختگيري و ستمگري از سلاطين.
دعائم الإسلام، ج ۱، ص ۸۳
حديث - ۴۰۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عَوِّدْ لِسانَکَ لينَ الْکَلامِ وَ بَذْلَ السَّلامِ، يَکْثُرْ مُحِبّوکَ وَ يَقِلَّ مُبْغِضوکَ؛
زبان خود را به نرمگويي و سلام کردن عادت ده، تا دوستانت زياد و دشمنانت کم شوند.
غررالحکم، ح ۶۲۳۱
حديث - ۴۰۰۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
قالَ لُقْمانُ لاِبْنِهِ: يا بُنَيَّ ايّاکَ وَ الضَّجَرَ وَ سوءَ الْخُلْقِ وَ قِلَّةَ الصَّبْرِ فَلا يَسْتَقيمُ عَلي هذِهِ الْخِصالِ صاحِبٌ وَ اَ لْزِمْ نَفْسَکَ التُّؤَدَةَ في اُمورِکَ وَ صَبِّرْ عَلي مَؤوناتِ الاِْخْوانِ نَفْسَکَ وَ حَسِّنْ مَعَ جَميعِ النّاسِ خُلْقَکَ؛
لقمان به فرزندش فرمود: فرزندم! از بي‌حوصلگي و بد اخلاقي و بيتابي دوري کن که هيچ دوستي تحمل اين خصلتها را ندارد. در کارهايت آرام و بردبار، در تحمّل زحمات برادران صبور و با همه مردم خوش اخلاق باش.
قصص الأنبياء، ص ۱۹۸، ح ۲۴۵
حديث - ۴۰۰۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تَـکُنْ عَيّابا وَ لا مَدّاحا وَ لا طَعّانا وَ لا مُماريا؛
نه عيب‌جو باش و نه ثناگو، نه زخم‌زبان زن و نه مجادله گر.
مکارم الاخلاق، ص ۴۶۷
حديث - ۴۰۰۵
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
لا تَقولَنَّ في اَخيکَ المُؤْمِنِ اِذا تَواري عَنْکَ اِلاّ ما تُحِبُّ اَنْ يَقولَ فيکَ اِذا تَوارَيْتَ عَنْهُ؛
وقتي که برادر ديني‌ات از تو جدا شد، سخني پشت سر او نگو، مگر اين که دوست داري او در پشت سر تو آن را بگويد.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۲۷.
حديث - ۴۰۰۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
رَأْسُ الْعِلْمِ التَّمْييزُ بَيْنَ الاَْخْلاقِ وَ اِظْهارُ مَحْمودِها وَ قَمْعُ مَذْمومِها؛
بالاترين درجه دانايي، تشخيص اخلاق از يکديگر و آشکار کردن اخلاق پسنديده و سرکوب اخلاق ناپسند است.
غررالحکم، ح ۵۲۶۷..
حديث - ۴۰۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عَوِّدْ نَفْسَکَ الْجَميلَ فَبِاعْتيادِکَ اِيّاهُ يَعودُ لَذيذا؛
خودت را به کارهاي زيبا عادت بده که اگر به آنها عادت کني، برايت لذت بخش مي‌شوند.
شرح‌نهج البلاغه، ابن ابي‌الحديد، ج۲۰، ص۲۶۶.
حديث - ۴۰۰۸
تَوَقُّعُ الْفَرَجِ اِحدَي الرّاحَتَيْنِ؛
انتظار گشايش، يکي از دو آسايش است.
غررالحکم، ح ۴۵۷۸
حديث - ۴۰۰۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ وَجَدَ هَمّا وَ لا يَدري ما هُوَ فَلْيَغْسِلْ رَأْسَهُ؛
هر کس غمگين شد و علت آن را ندانست، سر خود را بشويد.
الدعوات للراوندي، ص ۱۲۰.
حديث - ۴۰۱۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حُسْنُ الظَّنِّ راحَةُ الْقَلْبِ وَ سَلامَةُ الدّينِ؛
خوش‌گماني، مايه آسايش قلب و سلامت دين است.
غررالحکم، ح ۴۸۱۶
حديث - ۴۰۱۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَلنَّومُ راحَةٌ لِلْجَسَدِ وَ النُّطْقُ راحَةٌ لِلرُّوحِ وَ السُّکوتُ راحَةٌ لِلْعَقْلِ؛
خواب مايه آسايش جسم، سخن مايه آسايش جان و سکوت مايه آسايش عقل است.
من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۴۰۲.
حديث - ۴۰۱۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَصْلُ الْعَقْلِ القُدَرةُ وَ ثَمَرَتُها السُّرورُ؛
ريشه عقل، قدرت است و ميوه آن شادي.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۷.
حديث - ۴۰۱۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَلسُّرُورُ في ثَلاثِ خِلالٍ: فِي الْوَفاءِ وَ رِعايَةِ الحُقوقِ وَ النُّهوضِ فِي النَّوائِبِ؛
شادي در سه چيز است: وفاداري، رعايت حقوق و ايستادگي در برابر سختيها.
تحف العقول، ص ۳۲۳
حديث - ۴۰۱۴
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِنَّ الزاهِدَ فِي الدُّنْيا يَرْتَجي وَ يُريحُ قَلْبَهُ وَ بَدَنَهُ فِي الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ وَ الراغِبَ فيها يُتْعِبُ قَلْبَهُ وَ بَدَنَهُ فِي الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؛
هر کس به دنيا بي رغبت است، اميدوار است و تن و جانش را در دنيا و آخرت آسوده مي‌گذارد و هر کس دل به دنيا ببندد، تن و جان خود را در دو دنيا به زحمت مي‌اندازد.
اعلام الدين، ص ۳۴۳.
حديث - ۴۰۱۵
امام صادقعليهالسلام :
لَمّا سُئِلَ عَنْ طَريقِ الراحَةِ ـ : في خِلافِ الْهَوي. قيل: فَمَتي يَجِدُ عَبدٌ الرّاحَةَ؟ فَقالَعليه‌السلام عِنْدَ اَوَّلِ يَوْمٍ يَصيرُ فِي الْجَنَّةِ؛
در پاسخ به اين سؤال که راه رسيدن به آسايش چيست؟ فرمودند: مخالفت با هوا و هوس. عرض شد: پس، چه وقت انسان به آسايش ميرسد؟ فرمودند: در نخستين روز ورودش به بهشت.
تحف العقول، ص ۳۷۰.
حديث - ۴۰۱۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ قالَ في کُلِّ يَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‌ِ دَفَعَ اللّهُ بِها عَنْهُ سَبْعينَ نَوْعا مِنَ الْبَلاءِ اَيْسَرُهَا الْهَمُّ؛
هر کس در هر روز صد مرتبه لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‌ِ بگويد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دفع ميکند، که کوچکترين آن غم و اندوه است.
ثواب الأعمال، ص ۱۶۲.
حديث - ۴۰۱۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ تَصَدَّقَ في يَوْمٍ اَو لَيْلَةٍ اِنْ کَانَ يَوْمٌ فَيَوْمٌ وَ اِنْ کانَ لَيْلَةٌ فَلَيْلٌ دَفَعَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ عَنْهُ الْهَمَّ وَ السَّبُعَ وَ ميتَةَ السُّوءِ؛
هر کس در روز و يا شب صدقه بدهد ـ اگر روز است روز و اگر شب است، شب ـ خداوند از او غم و اندوه، درنده و مرگ بد را دور ميکند.
ثواب الأعمال، ص ۱۴۰
حديث - ۴۰۱۸
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
وَ اَمّا حَقُّ الزَّوجَةِ فَاَنْ تَعْلَمَ اَنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَها لَکَ سَکَنا وَ اُنْسا فَتَعْلَمَ اَنَّ ذلِکَ نِعْمَةٌ مِنَ اللّهِ عَلَيْکَ فَـتُـکْرِمَها وَ تَرْفُقَ بِها وَ اِنْ کانَ حَقُّکَ اَوجَبَ فَاِنَّ لَها عَلَيْکَ اَنْ تَرْحَمَها؛
حق زن اين است که بداني خداوند عزوجل او را مايه آرامش و انس تو قرار داده و اين نعمتي از جانب اوست، پس احترامش کن و با او مدارا نما، هر چند حق تو بر او واجب‌تر است اما اين حق اوست که با او مهربان باشي.
من لايحضره الفقيه، ج ۲، ص ۶۲۱
حديث - ۴۰۱۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اِنَّ الْقَلْبَ لَيَـتَجَلْجَلُ فِي الْجَوْفِ يَطْلُبُ الحَقَّ فَاِذا اَصابَهُ اطْمَاَنَّ وَ قَرَّ؛
به راستي که دل در درون سينه بي قرار است و به دنبال حق مي‌گردد و چون به آن رسيد، آرام و قرار مي‌گيرد.
کافي، ج ۲، ص ۴۲۱.
حديث - ۴۰۲۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَـقَـدَ واحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ يَزَلْ ناقِصَ العَيْشِ زائِلَ الْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ، فَاَوَّلُّها: صِحَّةُ البَدَنِ وَ الثّانيَةُ: اَلاَْمْنُ وَ الثّالِثَةُ: اَلسَّعَةُ فِي الرِّزْقِ، وَ الرّابِعَةُ: اَلاَْنيسُ الْمُوافِقُ (قال الراوي:) قُلْتُ: و مَا الاَْنيسُ الْمُوافِقُ؟ قال: اَلزَّوجَةُ الصّالِحَةُ، وَ الوَلَدُ الصّالِحُ، وَ الْخَليطُ الصّالِحُ وَ الخامِسَةُ: وَ هِيَ تَجْمَعُ هذِه الْخِصالَ: الدَّعَةُ؛
پنج چيز است که هر کس يکي از آنها را نداشته باشد، همواره در زندگي‌اش کمبود دارد و کم خرد و دل نگران است: اول، تندرستي، دوم امنيت، سوم روزي فراوان، چهارم همراهِ همرأي. راوي پرسيد: همراهِ همرأي کيست؟ امام فرمودند: همسر و فرزند و همنشين خوب و پنجم که در برگيرنده همه اينهاست، رفاه و آسايش است.
خصال، ص ۲۸۴.
حديث - ۴۰۲۱
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اَلْبِرُّ ما سَکَنَتْ اِلَيْهِ النَّفْسُ وَ اطْمَاَنَّ اِلَيْهِ الْقَلْبُ، وَ الاِْثْمُ ما لَمْ تَسْکُنْ اِلَيْهِ النَّفْسُ وَ لَمْ يَطْمَئِنَّ اِلَيْهِ الْقَلْبُ وَ اِنْ اَفْتاکَ الْمُفْتونَ ؛
نيکي آن است که جان و دل انسان با آن آرامش پيدا کند و گناه آن است که جان و دل انسان با آن آرام نگيرد، هر چند فتوا دهندگان (خلاف آن را) به تو فتوا دهند.
کنزالعمّال، ح ۷۲۷۸
حديث - ۴۰۲۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کُلُّ شَيْ‌ءٍ يَحتاجُ اِلَي الْعَقْلِ وَالْعَقْلُ يَحْتاجُ اِلَي الاَْدَبِ؛
هر چيزي به عقل نياز دارد و عقل به ادب نيازمند است.
فقه الرضا، ص ۳۶۴.
حديث - ۴۰۲۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنّاسِ اِماما فَليَبْدَأ بِتَعْليمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْليمِ غَيْرِهِ وَلْيَکُنْ تَاْديبُهُ بِسيرَتِهِ قَبْلَ تَأْديبِهِ بِلِسانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُها اَحَقُّ بِالاِْجْلالِ مِنْ مُعَلِّمِ النّاسِ ومُؤَدِّبِهِمْ؛
کسي که خود را پيشواي مردم قرار داده، بايد پيش از آموزش ديگران، خود را آموزش دهد و پيش از آنکه ديگران را با زبان، ادب بياموزد، باکردارش ادب آموزد و البته آموزش دهنده و ادب‌آموز خود بيش از آموزگار و ادب‌آموز مردم، شايسته تجليل است.
غرر الحکم، ح ۷۰۱۶.
حديث - ۴۰۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عَلَي الْعاقِلِ اَنْ يُحْصي عَلي نَفْسِهِ مَساويَها فِي الدّينِ وَ الرَّأيِ وَ الاَْخْلاقِ وَ الاَْدَبِ ، فَيَجْمَعُ ذلِکَ في صَدْرِهِ اَوْ في کِتابٍ وَ يَعْمَلُ في اِزالَتِها ؛
بر عاقل است که بديهايش را در دين، انديشه، اخلاق و ادب يادداشت کند و به‌خاطرش بسپارد و براي از بين بردن آنها بکوشد.
تحف العقول، ص ۳۷۶.
حديث - ۴۰۲۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
ايّاکَ اَنْ تَضْحَکَ مِنْ غَيْرِ عَجَبٍ ، اَوْ تَمْشيَ و تَتَـکَلَّمَ في غَيْرِ اَدَبٍ؛
از خنديدنِ بي تعجّب [و بيجا] يا راه رفتن و سخن گفتنِ بي‌ادبانه بپرهيز.
بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۸
حديث - ۴۰۲۶
اَنَسْ :حَيَّتْ جاريَةٌ لِلْحَسَنِ بْنِ عَليٍّعليه‌السلام بِطاقَةِ رَيْحانٍ ، فَقالَ لَها : اَنـْتِ حُرَّةٌ لِوَجْهِ اللّهِ ، فَقُلْتُ لَهُ في ذلِکَ ، فَقالَ : اَدَّبَنَا اللّهُ تَعالي فَقالَ : «و إِذا حُيّيتُم بِتَحيَّةٍ فَحَيُّوا بِاَحْسَنَ مِنْها»الآيَةِ، وَ کانَ اَحْسَنُ مِنْها اِعْتاقَها؛
اَنَس : يکي از کنيزان امام حسنعليه‌السلام دسته گلي به ايشان تقديم کرد. امام به او فرمودند: تو در راه خدا آزادي! دليل اين کارشان را پرسيدم. فرمودند: خداوند، ما را [اين گونه] ادب آموخته است ، آنجا که [در قرآن کريم] مي‌گويد: و چون احترام شُديد، به بهتر از آن، پاسخ گوييد: و بهتر از هديه او، آزادي او بود!
نهج السعادة، ج ۷، ص ۳۸۶.
حديث - ۴۰۲۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عَلَيْکُمْ بِالاَْدَبِ، فَاِنْ کُنْتُمْ مُلوکا بَرَزْتُمْ وَ اِنْ کُنْتُمْ وَسَطا فُقْتُمْ، وَ اِنْ اَعْوَزَتْکُمُ الْمَعيشَةُعِشْتُمْ بِاَدَبِکُم؛
ادب بياموزيد، زيرا که [در اين صورت] اگر پادشاه باشيد ، برجسته مي‌شويد، اگر ميانه باشيد، سرآمد مي‌شويد، و اگر تنگدست باشيد، با ادبتان گذران زندگي مي‌کنيد.
غرر الحکم، ح ۷۰۷۷.
حديث - ۴۰۲۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلنَّفْسُ مَجْبولَةٌ عَلي سوءِ الاَْدَبِ وَ الْعَبْدُ مَأمورٌ بَمُلازَمَةِ حُسْنِ الاَْدَبِ وَ النَّفْسُ تَجري [بِطَبعِها] في مَيَدانِ المُخالَفَةِ وَ الْعَبْدُ يَجْهَدُ بِرَدِّها عَنْ سوءِ الْمُطالَبَةِ فَمتي اَطْلَقَ عِنانَها فَهُوَ شَريکٌ في فَسادِها وَ مَنْ اَعانَ نَفْسَهُ في هَوي نَفسِهِ فَقَدْ اَشْرَکَ نَفْسَهُ في قَتْلِ نَفْسِهِ؛
نفس آدمي بر بي‌ادبي سرشته شده است و بنده فرمان دارد که پايبند ادب نيکو باشد. نفس آدمي با طينت خود در ميدان مخالفت مي‌تازد و بنده مي‌کوشد آن را از خواسته ناروايش برگرداند، پس هرگاه عنان نفس را رها سازد، شريک تبهکاري اوست و هر کس نفس خود را در خواهش‌هايش ياري رساند، در قتل خود همدستِ نفس شده است.
شرح نهج‌البلاغه ابن‌ابي‌الحديد، ج۲۰، ص ۳۰۴.
حديث - ۴۰۲۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اِنَّ النَّبيَّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اَبْصَرَ رَجُلاً لَهُ وَلَدانِ فَقَـبَّلَ اَحَدَهُما وَتَرَکَ الآْخَرَ فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : فَهَلاّ واسَيْتَ بَيْنَهُما ؛
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم کسي را ديدند که دو فرزند داشت يکي را بوسيد و ديگري را رها کرد پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به او فرمودند : چرا ميان آنان يکسان عمل نکردي؟ .
جعفريّات ، ص ۵۵
حديث - ۴۰۳۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ قَـبَّلَ وَلَدَهُ کَـتَبَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً وَمَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّهُ يَوْمَ الْقيامَةِ، وَمَنْ عَلَّمُهُ الْقُرآنَ دُعيَ بِالاَْبـَوَيْنِ فَيُکْسَيانِ حُلَّتَيْنِ يُضي‌ءُ مِنْ نورِهِما وُجوهُ اَهْلِ الْجَنَّةِ ؛
هر کس فرزندش را ببوسد ، خداوند عزّوجلّ براي او ثواب مي‌نويسد و هر کسي که او را شاد کند ، خداوند روز قيامت او را شاد خواهد کرد و هر کس قرآن به او بياموزد ، پدر و مادرش دعوت مي‌شوند و دو لباس بر آنان پوشيده ميشود که از نور آنها ، چهره‌هاي بهشتيان نوراني مي‌گردد
کافي ، ج ۶، ص ۴۹، ح۱.
حديث - ۴۰۳۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اُحِبُّ الصِّبْيانَ لِخَمْسٍ : اَلاَْوَّلُ : اَنـَّهُمْ هُمُ الْبَکّاؤونَ ، وَالثّاني : يَتَمَرَّغونَ بِالتُّرابِ وَ الثّالِثُ : يَخْتَصِمونَ مِنْ غَيْرِ حِقْدٍ وَ الرّابِـعُ : لا يَدَّخِرونَ لِغَدٍ شَيئا وَ الْخامِسُ : يُعَمِّرونَ ثُمَّ يُخَرِّبونَ ؛
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
کودکان را به خاطر پنج چيز دوست ميدارم : اول آنکه بسيار مي‌گِريند ، دوم آنکه با خاک بازي مي‌کنند، سوم آنکه دعوا کردن آنان همراه با کينه نيست؛ چهارم آنکه چيزي براي فردا ذخيره نمي‌کنند، پنجم آنکه مي‌سازند و سپس، خراب مي‌کنند (دلبستگي ندارند).
مواعظ العدديّه ، ص ۲۵۹.
حديث - ۴۰۳۲
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند :
تُسْتَحَبُّ عَرامَةُ الصَّبيِّ في صِغَرِهِ لِيَکونَ حَليما في کِـبَرِهِ، ما يَنْبَغي اَنْ يَکونَ اِلاّ هکَذا ؛
خوب است بچّه در کودکي بازي‌گوش باشد تا در بزرگسالي بردبار گردد و شايسته نيست که جز اين باشد
کافي ، ج ۶، ص ۵۱.
حديث - ۴۰۳۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ بَکي صَبيٌّ لَهُ فَاَرْضاهُ حَتّي يُسَکِّنَهُ ، اَعْطاهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْجَنَّةِ حَتّي يَرْضي ؛
هر کس کودک گريان خود را راضي کند تا آرام شود ، خداوند از بهشت آن‌قدر به او ميدهد تا راضي شود
الفردوس ، ج ۳، ص ۵۴۹.
حديث - ۴۰۳۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
حَقُّ الْوَلَدِ عَلي والِدِهِ... اَنْ يَسْتَفْرِهَ اُمَّهُ ؛
حق فرزند بر پدر اين است که مادر او را گرامي بدارد.
کافي ، ج ۶، ص ۴۸.
حديث - ۴۰۳۵
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اِنَّ اللّهَ لَيَرْحَمُ الْعَبْدَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ ؛
بدون ترديد ، خداوند بر بنده خود به خاطر شدّت محبّت به فرزندش، رحم ميکند
کافي ، ج ۶، ص ۵۰، ح ۵.
حديث - ۴۰۳۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ کانَ عِنْدَهُ صَبِيٌّ فَلْيَتَصابَ لَهُ ؛
هر کس با کودک سروکار دارد ، با او کودکانه رفتار کند
من لا يحضره الفقيه ، ج ۳، ص ۴۸۳.
حديث - ۴۰۳۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
طَهِّروا اَولادَکُمْ يَوْمَ السّابِـعِ فَاِنَّهُ اَطْيَبُ وَ اَطْهَرُ و اَسْرَعُ لِنَباتِ اللَّحْمِ، وَ اِنَّ الأَْرْضَ تَنْجُسُ مِنْ بَولِ الاَْغْلَفِ اَرْبَعينَ صَباحا ؛
روز هفتم [تولّد] ، فرزندتان را [با ختنه] پاک کنيد ، چرا که مايه تميزي و پاکيزگي بيشتر و رويِش شتابنده‌ترِ گوشت است و زمين ، چهل روز از بول شخص ختنه نشده ، آلوده مي‌ماند
کافي ، ج۶، ص۳۵، ح۲.
حديث - ۴۰۳۸
اَحِبُّوا الصِّبْيانَ وَ ارْحَمُوهُمْ ، وَ اِذا وَ عَدتُموهُمْ شَيْئا فَفُوا لَهُمْ ، فَاِنَّهُمْ لا يَدْرونَ اِلاّ اَ نَّـکُمْ تَرْزُقونَهُمْ ؛
کودکان را دوست بداريد و با آنان مهربان باشيد و هرگاه به آنان وعده داديد ، به آن وفا کنيد ، زيرا آنان ، روزي دهنده خود را کسي غير از شما نمي‌دانند
کافي ، ج ۶، ص ۴۹، ح ۳.
حديث - ۴۰۳۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَلاِْفْراطُ فِي الْمَلامَةِ يَشُبُّ نيرانَ اللَّجاجِ ؛
زيادهروي در سرزنش کردن ، آتش لجاجت را شعله‌ور مي‌سازد
تحف العقول ، ص ۸۴
حديث - ۴۰۴۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِذا بَلَغَ اَوْلادُکُمْ سَبْعَ سِنينَ فَفَرِّقوا بَيْنَ فُرُشِهِمْ؛
هرگاه کودکانتان به هفت‌سالگي رسيدند، رخت‌خواب‌هايشان را جدا کنيد.
مستدرک علي الصحيحين ، ج ۱، ص ۳۱۷.
حديث - ۴۰۴۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اِذا بَلَغَتِ الجاريَةُ سِتَّ سِنينَ فَلا تُقَبِّلها وَالْغُلامُ لا يُقَـبِّلُ الْمَرْاَ ةَ اِذا جاوَزَ سَبْعَ سِنينَ ؛
چون دختر [نامحرم] شش ساله شد ، او را مبوس و پسر نيز چون از هفت سالگي گذشت ، زن [نامحرم] را نبوسد
مکارم الأخلاق ، ج ۱، ص ۴۷۹، ح ۱۶۵۹
حديث - ۴۰۴۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
اَلرَّضاعُ واحِدٌ وَ عِشْرونَ شَهْرا، فَما نَقَصَ فَهُوَ جَورٌ عَلَي الصَّبيِّ ؛
شيرخواري ، ۲۱ ماه است پس هر چه کم شود ، ظلم بر کودک است
کافي ، ج ۶، ص ۴۰، ح ۳
حديث - ۴۰۴۳
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند :
لا تَقْرَبِ النِّساءَ في اَوَّلِ اللَّيْلِ لا شِتاءً وَ لا صَيْفا وَ ذلِکَ اَنَّ الْمَعِدَةَ وَ الْعُروقَ تَـکونُ مُمْتَلِئَةً وَ هُوَ غَيْرُ مَحْمودٍ ، يُتَخَوَّفُ مِنْهُ الْقولَنْجُ وَ الفالِجُ ، وَ الْلَّقْوَةُ وَ النِّقرِسُ ، وَ الْحَصاةُ وَ التَّقْطيرُ ، وَ الْفَتْقُ وَ ضَعْفُ الْبَصَرِ وَ الدِّماغِ. فَاِذا اُريدَ ذلِکَ فَلْيَکُنْ في آخِرِ اللَّيْلِ؛ فَاِنَّهُ اَصَحُّ لِلْبَدَنِ ، وَ اَرْجي لِلْوَلَدِ ، وَ اَذْکي لِلْعَقْلِ فِي الْوَلَدِ الَّذي يُقْضي بَيْنَهُما؛
آغاز شب ، چه در زمستان و چه در تابستان ، با زنان آميزش مکن ، اين بدان جهت است که معده و رگ‌ها پُرند و اين وضعيت مناسبي [براي آميزش] نيست و بيم قولنج و فلج و لقوه چانه و نِقرس و سنگ [کليه [و تقطير (چکايش(بول وفتق و ضعف در بينايي و ذهن مي‌رود پس اگر قصد آميزش دارد ، بايد در پايان شب انجام دهد، که براي بدن ، صحت‌افزاتر و براي فرزنددار شدن اميدبخش‌تر و براي باهوش شدن فرزندي که در اين ميان پديد مي‌آيد ، بهتر است
طب الامام الرضاعليه‌السلام ، ص ۶۴.
حديث - ۴۰۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ايّاکَ وَ طولَ الاَْمَلِ فَکَمُ مِنْ مَغْرورٍ اِفْتَتَنَ بِطولِ اَمَلِهِ فَاَفْسَدَ عَمَلَهُ وَ قَطَعَ اَجَلَهُ فَلا اَمَلَهُ اَدْرَکَ وَ لا مافاتَهُ اسْتَدْرَکَ ؛
از آرزوي دور و دراز بپرهيز، چه بسا فريب خورده‌اي که به آرزوي دراز خويش، فريب خورد و کارش را تباه و مرگش را قطعي کرد و در نتيجه، نه به آرزويش رسيد و نه آنچه را که از دست داده بود، جبران کرد.
عيون الحکم والمواعظ ، ص ۹۹.
حديث - ۴۰۴۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
وَيْحُ النّائِمِ ما اَخْسَرَهُ! قَصُرَ عُمْرُهُ وَ قَلَّ اَجْرُهُ؛
واي بر آنکه در خواب (غفلت) است! چه زيانکار است! عمر او کوتاه شده است و پاداش او کم.
عيون الحکم والمواعظ ، ص ۵۰۴.
حديث - ۴۰۴۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَنْ سَرَّهُ اَنْ يُنْسَاَلـَهُ في عُمُرِهِ وَ يُوَسَّعَ لَهُ في رِزْقِهِ فَلْيَتَّقِ اللّهَ وَ لْيَصِلْ رَحِمَهُ؛
هر کس دوست دارد که عمرش طولاني و روزي‌اش زياد شود، تقواي الهي پيشه کند و صله رحم نمايد.
بحارالأنوار ، ج ۷۴، ص ۱۰۲، ح ۵۶
حديث - ۴۰۴۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
ثَلاثَةٌ اِنْ يَعْلَمُهنَّ الْمُؤمِنُ کانَتْ زيادَةً في عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعْمَةِ عَلَيْهِ: تَطْويلُهُ في رُکوعِهِ وَ سجودِهِ في صلاتِهِ وَ تَطْويلُهُ لِجلوسِهِ عَلي طَعامِهِ اِذا اَطْعَمَ عَلي مائِدَتِهِ وَ اصْطِناعُهُ الْمَعْروفَ اِلي اَهْلِهِ؛
سه چيز است که اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره‌مندي او از نعمتها ميشود: طول دادن رکوع و سجده، زياد نشستن بر سر سفره‌اي که در آن ديگران را اطعام ميکند و خوش رفتاري‌اش با خانواده.
کافي، ج ۴، ص ۴۹، ح ۱۵.
حديث - ۴۰۴۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اِذا غَضِبَ اللّهُ تَعالي عَلي اُمَّةٍ ثُمَّ لَمْ يُنزِل بِهَا العَذابَ غَلَت اَسْعارُها و قَصُرَتْ أعْمارُها و لَم يَربَح تُجّارُها و لَم تَزکُ ثِمارُها و لَم تَغْزُر اَنـْهارُها و حُبِسَ عَنها اَمطارُها و سُلِّطَ عَلَيْها اَشرارُها؛
هرگاه خداوند متعال بر مردمي خشم بگيرد و بر ايشان عذاب نفرستد، اجناس آنها گران و عمرشان کوتاه ميشود، بازرگانان آنها سود نمي‌برند، ميوه‌هايشان سالم نمي‌ماند، رودخانه‌هاي آنها پر آب نمي‌گردد، باران از آنها دريغ ميشود و بَدان آنان بر ايشان مسلّط مي‌گردند.
من لايحضره الفقيه، ج ۱، ص ۵۲۴، ح ۱۴۸۹.
حديث - ۴۰۴۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
طوبي لِمَنْ طالَ عُمْرُهُ وَ حَسُنَ عَمَلُهُ فَحَسُنَ مُنْقَلَبُهُ اِذْ رَضيَ عَنْهُ رَبُّهُ وَ وَيْلٌ لِمَنْ طالَ عُمْرُهُ وَ ساءَ عَمَلُهُ وَ ساءَ مُنْقَلَبُهُ اِذْ سَخِطَ عَلَيْهِ رَبُّهُ؛
خوشا به سعادت کسي که عمرش طولاني و کردارش خوب باشد. چنين کسي عاقبتش خوب است؛ زيرا پروردگارش از او راضي است. و واي بر کسي که عمرش طولاني و کردارش بد باشد. چنين کسي عاقبتش بد است؛ چرا که پروردگارش از او ناراضي است.
بحارالأنوار، ج ۶۹، ص ۴۰۰، ح ۹۵.
حديث - ۴۰۵۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
کانَ في ما اَعْطَي اللّهُ تَعالي مُوسي فِي الاَْلْواحِ... اُشْکُرْ لي وَ لِوالِدَيْکَ اَقِکَ الْمَتالِفَ وَ اُنـْسِي‌ءْ لَکَ في عُمُرِکَ وَ اُحْيِيکَ حَياةً طَيِّـبَةً وَ اَقْلَبَکَ اِلي خَيْرٍِ مِنْها؛
در آنچه خداي متعال در الواح به موسيعليه‌السلام داد، از جمله چنين بود:... مرا و پدر و مادرت را سپاسگزاري کن، تا از نابود شدن‌ها حفظت کنم و اجلت را به تأخير بيندازم و به تو زندگي‌اي پاک ببخشم و تو را از اين زندگي به سوي بهتر از آن، ببرم.
تاريخ دمشق ، ج ۶۱، ص ۱۲۸.
حديث - ۴۰۵۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِاَهْلِهِ زادَ اللّهُ في عُمُرِهِ ؛
هر کس به شايستگي در حقّ خانواده‌اش نيکي کند، خداوند بر عمرش مي‌افزايد.
کافي ، ج ۸، ص ۲۱۹، ح ۲۶۹
حديث - ۴۰۵۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
يَابْنَ آدَمَ! اِبْرِرْ واِلدَيْکَ وَ صِلْ رَحِمَکَ، يُيَسَّر لَکَ يُسْرُکَ وَ يُمَدَّ لَکَ في عُمْرِکَ و اَطِع رَبَّکَ تُسَّمي عاقِلاً و لا تَعصَهُ تُسَمّي جاهِلاً ؛
اي فرزند آدم! به پدر و مادرت نيکي کن و صله رحم داشته باش تا خداوند، کارت را آسان و عمرت را طولاني بگرداند. پروردگارت را فرمان ببر تا خردمند به شمار آيي و از او نافرماني نکن که نادان شمرده مي‌شوي.
الفردوس، ج ۵، ص ۲۸۲، ح ۸۱۹۰
حديث - ۴۰۵۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
لا تَزولُ قَدَما عَبْدٍ يَوْمَ الْقيامَةِ حَتّي يُسْاَ لَ عَنْ اَرْبَعٍ عَنْ عُمُرِهِ فيما اَفْناهُ وَ عَنْ شَبابِهِ فيما اَبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ اَيْنَ اَ کْتَسَبَهُ وَ فيما اَ نْفَقَهُ وَ عَنْ حُبِّنا اَهْلَ الْبَيْتِ ؛
انسان ، در روز قيامت ، قدم از قدم برنمي‌دارد ، مگر آن که از چهار چيز پرسيده ميشود : از عمرش که چگونه گذرانده است ، از جواني‌اش که چگونه سپري کرده ، از ثروتش که از کجا به دست آورده و چگونه خرج کرده است و از دوستي ما اهل بيت.
خصال ، ص ۲۵۳، ح ۱۲۵
حديث - ۴۰۵۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
لِيَتَزَوَّدِ الْعَبْدُ مِنْ دُنْياهُ لآِخِرَتِهِ ، وَ مِنْ حَياتِهِ لِمَوْتِهِ وَ مِنْ شَبابِهِ لِهَرَمِهِ ، فَاِنَّ الدُّنْيا خُلِقَتْ لَکُمْ وَ اَ نْتُمْ خُلِقْتُمْ لِلآْخِرَةِ ؛
انسان بايد براي آخرتش از دنيا ، براي مرگش از زندگي و براي پيري‌اش از جواني ، توشه برگيرد ، چرا که دنيا براي شما آفريده شده و شما براي آخرت آفريده شده‌ايد
تنبيه الخواطر ، ج ۱، ص ۱۳۱
حديث - ۴۰۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَرْبَعَةُ اَشْياءَ لا يَعْرِفُ قَدْرَها اِلاّ اَرْبَعَةٌ : اَلشَّبابُ لا يَعْرِفُ قَدْرَهُ اِلاَّ الشُّيوخُ وَالْعافيَةُ لا يَعْرِفُ قَدْرَها اِلاّ اَهْلُ الْبَلاءِ وَ الصِّحَةُ لا يَعْرِفُ قَدْرَها اِلاَّ الْمَرضي وَ الْحَياةُ لا يَعْرِفُ قَدْرَها اِلاَّ الْمَوْتي ؛
ارزش چهار چيز را جز چهار گروه نمي‌شناسند : جواني را جز پيران، آسايش را جز گرفتاران، سلامتي را جز بيماران و زندگي را جز مردگان
مواعظ العدديّه ، ص ۲۷۵
حديث - ۴۰۵۶
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
مَنْ قَرَاَ الْقُرآنَ وَ هُوَ شابٌّ مُؤمِنٌ اِخْتَلَطَ الْقُرآنُ بِلَحْمِهِ وَ دَمِهِ وَ جَعَلَهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ مَعَ الْسَّفَرَةِ الْکِرامِ الْبَرَرَةِ ، وَ کانَ الْقُرآنُ حَجيزا عَنْهُ يَوْمَ الْقيامَةِ ؛
هر جوان مؤمني که در جواني قرآن تلاوت کند ، قرآن با گوشت و خونش مي‌آميزد و خداوند عزّوجلّ او را با فرشتگان بزرگوار و نيک قرار ميدهد و قرآن نگهبان او در روز قيامت ، خواهد بود
کافي ، ج ۲، ص ۶۰۳ ، ح ۴
حديث - ۴۰۵۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
لَسْتُ اُحِبُّ اَنْ اَرَي الشّابَّ مِنْـکُمْ اِلاّ غادياً في حالَيْنِ : اِمّا عالِماً اَوْ مُتَعَلِّما ، فَاِنْ لَمْ يَفْعَلْ فَرَّطَ ، فَاِنْ فَرَّطَ ضَيَّعَ ، وَ اِنْ ضَيَّعَ اَثِمَ ، وَ اِنْ اَثِمَ سَـکَنَ النّارَ وَ الَّذي بَعَثَ مُحَمَّدا بِالْحَقِّ ؛
دوست ندارم جوانانِ شما را جز در دو حالت ببينم : دانشمند يا دانش‌اندوز اگر جواني چنين نکند ، کوتاهي کرده و اگر کوتاهي کرد ، تباه ساخته و اگر تباه ساخت ، گناه کرده است و اگر گناه کند ، سوگند به آن کس که محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم را به حق برانگيخت ، دوزخ‌نشين خواهد شد .
امالي طوسي ، ص ۳۰۳، ح ۶۰۴
حديث - ۴۰۵۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
يا مَعْشَرَ الشَّبابِ عَلَيْکُم بِالْباهِ فَاِنْ لَمْ تَسْتَطيعوهُ فَعَلَيْـکُمْ بِالصّيامِ فَاِنَّهُ وِجاؤُهُ ؛
اي گروه جوانان! ازدواج کنيد اگر نمي‌توانيد ، روزه بگيريد ، که روزه مهارِ شهوت است
کافي ، ج ۴، ص ۱۸۰، ح ۲
حديث - ۴۰۵۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
اَوْلَي الاَْشْياءِ اَنْ يَتَعَلَّمَهَا الاَْحْداثُ، الاَْشْياءُ الَّتي اِذا صاروا رِجالاً اِحْتاجوا اِلَيْها؛
شايسته‌ترين چيزهايي که جوانان بايد آنها را بياموزند، چيزهايي هستند که در بزرگسالي به آنها نياز دارند.
شرح نهج‌البلاغه ابن ابي الحديد، ج ۲۰، ص ۳۳۳، ح ۸۱۷
حديث - ۴۰۶۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
يا عَليُّ بادِر بِاَرْبَعٍ قَبْلَ اَرْبَعٍ : شَبابِکَ قَبْلَ هَرَمِکَ وَ صِحَّتِکَ قَبْلَ سُقْمِکَ وَ غِناکَ قَبْلَ فَقْرِکَ ، وَ حَياتِکَ قَبْلَ مَوْتِکَ ؛
اي علي! چهار چيز را پيش از چهار چيز درياب : جواني‌ات را پيش از پيري؛ و سلامتي‌ات را پيش از بيماري؛ و ثروتت را پيش از فقر و زندگي‌ات را پيش از مرگ
من لا يحضره الفقيه ، ج ۴، ص ۳۵۷، ح ۵۷۶۲
حديث - ۴۰۶۱
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
اوصيکُمْ بِالشُّبّانِ خَيْرا فَاِنَّهُمْ اَرَقُّ اَفـْئِدَةً اِنَّ اللّهَ بَعَثَني بَشيرا وَ نَذيرا فَحالَـفَنِي الشُّبّانُ وَ خالَفَنِي الشُّيوخُ؛
شما را به نيکي با جوانان سفارش ميکنم، چرا که آنان، دلهاي رقيق‌تري دارند، به راستي که خداوند، مرا بشارت دهنده و هشدار دهنده برانگيخت، جوانان با من هم پيمان شدند و پيران با من به مخالفت برخاستند.
سفينة البحار، ج ۲، ص ۱۷۶.
حديث - ۴۰۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند :
في وَصِيَّتِهِ لاِبْنِهِ الحَسَنِعليه‌السلام اِنَّما قَلْبُ الْحَدَثِ کَالاَْرضِ الخاليَةِ ما اُ لْقيَ فيها مِنْ شَيْ‌ءٍ قَبِلَتْهُ فَبادَرتُکَ بِالاَْدَبِ قَبْلَ اَنْ يَقْسُوَ قَلْبُکَ وَيَشْتَغِلَ لُبُّکَ ؛
امام عليعليهالسلام :
در وصيّت به فرزندش امام حسنعليه‌السلام : دل جوان ، مانند زمين کشت‌ناشده است آنچه در آن افکنده شود، مي‌پذيرد از اين رو ، پيش از آنکه دلت سخت گردد و خِرَدَت سرگرم شود ، به تربيت تو همت گماشتم.
نهج البلاغة ، از نامه ۳۱
حديث - ۴۰۶۳
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
هرکس به راهنمايي تو اعتنايي نکرد، نگران مباش حوادث روزگار او را ادب خواهد کرد.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۳)
حديث - ۴۰۶۴
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
خود را با کار مداوم خسته نکنيد و براي خود تفريح و تنوع قرار دهيد ولي‌از کاري که در آن اسراف باشد يا شما را در اجتماع سبک کند پرهيز کنيد
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۶)
حديث - ۴۰۶۵
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
هر هدفي را از راه آن تعقيب کنيد هرکس اهدافش را از راه طبيعي‌تعقيب کند به لغزش دچار نميشود و بر فرض که بلغزد چاره‌جويي برايش ممکن است
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۶)
حديث - ۴۰۶۶
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
عاقل، احسان به مردم را غنيمت مي‌شمارد، و شخص توانا بايد فرصت راغنيمت شمارد و الا موقعيت از دست مي‌رود.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۷)
حديث - ۴۰۶۷
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
مرگ، آفت آمال و آرزوهاست و لطف و احسان به مردم تا ابد براي‌انسان باقي مي‌ماند.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۷)
حديث - ۴۰۶۸
فقط دو گروه راه قناعت پيش مي‌گيرند: عبادت کنندگاني که در پي پاداش آخرتند يا بزرگ منشاني که تحمل درخواست از مردمان پست را ندارند.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۷)
حديث - ۴۰۶۹
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
مسلمان اگر شاد يا خشمگين شود از مسير حق منحرف نميشود ، و اگر بر دشمن‌مسلط شود بيشتر از حقش مطالبه نميکند.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۲)
حديث - ۴۰۷۰
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
حريصانه به دنبال قضاي حاجت حاجتمندان باشيد ، هيچ عملي بعد از واجبات‌بالاتر از شاد کردن مسلمان نيست.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۷)
حديث - ۴۰۷۱
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
وقتي آشکارا حرف حق مي‌شنويد، خشمگين نشويد.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۷)
حديث - ۴۰۷۲
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
هرکس به مؤمني گشايشي دهد، خدا روز قيامت دلش را گشايش دهد
(اصول کافي ، ج ۳ ، ص ۲۸۶)
حديث - ۴۰۷۳
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
بهترين تعقل خودشناسي است
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۲)
حديث - ۴۰۷۴
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
بهترين مال آن است که صرف حفظ آبرو شود.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۲)
حديث - ۴۰۷۵
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
صدقه بده هرچند کم باشد زيرا هر کار کوچکي که صادقانه براي خدا انجام‌شود، بزرگ است.
(وسائل الشيعة ، ج ۱ ، ص ۸۷)
حديث - ۴۰۷۶
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
با مشروب خوار همنشيني و سلام و عليک نکن.
(بحار الانوار ، ج ۶۶ ، ص ۴۹۱)
حديث - ۴۰۷۷
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
خداوند سه چيز را به سه چيز ديگر مربوط کرده است و به طور جداگانه‌نمي‌پذيرد نماز را با زکات ذکر کرده است ، هرکس نماز بخواند و زکات ندهد نمازش پذيرفته نيست نيز شکر خود و شکر از والدين را با هم ذکر کرده است از اين رو هرکس از والدين خود قدرداني نکند از خدا قدرداني نکرده است نيز در قرآن سفارش به تقوا و سفارش به ارحام در کنار هم آمده است بنابراين اگر کسي به خويشاوندانش رسيدگي و احسان ننمايد ، با تقوا محسوب نميشود
(عيون اخبار الرضا ، ج ۱ ، ص ۲۵۸)
حديث - ۴۰۷۸
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
هرکس از خود حساب بکشد سود مي‌برد و هرکس از خود غافل شود زيان‌مي‌بيند ، و هرکس ( از آينده‌اش ) بيم داشته باشد به ايمني دست مي‌يابد ، و هرکس از حوادث دنيا عبرت بگيرد بينش پيدا ميکند ، و هرکس بينش پيدا کند مسائل را مي‌فهمد و هرکس مسائل را بفهمد عالم است (بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۲)
حديث - ۴۰۷۹
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
ايمان انجام واجبات و دوري از محرمات است ، ايمان عقيده به دل واقرار به زبان و کردار با اعضاء تن است.
(تحف العقول ، ص ۴۴۴)
حديث - ۴۰۸۰
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
با نعمتها خوش همسايه باشيد، که گريز پايند، و از مردمي دور نشوند که باز آيند.
(تحف العقول ، ص ۴۷۲)
حديث - ۴۰۸۱
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
کسي که نعمت دارد بايد که بر عيالش در هزينه وسعت بخشد.
(تحف العقول ، ص ۴۶۶)
حديث - ۴۰۸۲
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
عقل ، عطيه و بخششي است از جانب خدا و ادب داشتن، تحمل يک مشقت‌است و هر کس با زحمت ادب را نگهدارد، قادر بر آن ميشود، اما هر که به زحمت بخواهد عقل را به دست آورد جز بر جهل او افزوده نميشود.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۲)
حديث - ۴۰۸۳
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
با سلطان و زمامدار با ترس و احتياط همراهي کن و با دوست با تواضع ،و با دشمن با احتياط ، و با مردم با روي خوش.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۶)
حديث - ۴۰۸۴
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
آدمي نمي‌تواند از گردابهاي گرفتاري با پيمان‌شکني رهايي يابد و ازچنگال عقوبت رهايي ندارد کسي که با حيله به ستمگري مي‌پردازد.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۹)
حديث - ۴۰۸۵
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
بر شما باد به ميانه‌روي در فقر و ثروت ، و نيکي کردن چه کم و چه زياد ،زيرا خداوند متعال در روز قيامت يک نصفه خرما را چنان بزرگ نمايد که مانند کوه احد باشد.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۶)
حديث - ۴۰۸۶
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
کسي که فقير مسلماني را ملاقات نمايد و بر خلاف سلام کردنش بر اغنيا بر او سلام کند ، در روز قيامت در حالي خدا را ملاقات نمايد که بر او خشمگين باشد
(عيون اخبار الرضا ، ج ۲ ، ص ۵۲)
حديث - ۴۰۸۷
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
به خداوند خوشبين باش ، زيرا هرکه به خدا خوشبين باشد ، خدا با گمان‌خوش او همراه است.
(تحف العقول ، ص ۴۷۲)
حديث - ۴۰۸۸
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
به راستي که بدترين مردم کسي است که ياري‌اش را ( از مردم ) باز دارد وتنها بخورد و زير دستش را بزند.
(تحف العقول ، ص ۴۷۲)
حديث - ۴۰۸۹
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
پيوند خويشاوندي را برقرار کنيد گرچه با جرعه آبي باشد ، و بهترين پيوند خويشاوندي ، خودداري از آزار خويشاوندان است
(تحف العقول ، ص ۴۶۹)
حديث - ۴۰۹۰
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
اطعام و ميهماني کردن براي ازدواج از سنت است.
(تحف العقول ، ص ۴۶۹)
حديث - ۴۰۹۱
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
دوست هرکس عقل او ، و دشمنش جهل اوست
(تحف العقول ، ص ۴۶۷)
حديث - ۴۰۹۲
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
پنهان کننده کار نيک ( پاداشش ) برابر هفتاد حسنه است و آشکار کننده‌کار بد سرافکنده است، و پنهان کننده کار بد آمرزيده است
(اصول کافي ، ج ۴ ، ص ۱۶۰)
حديث - ۴۰۹۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنِ اقْتَصَرَ عَلي بُلْغَةِ الْکَفافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ الدَّعَةِ؛
هر کس به مقدار کفايت، قناعت کند، آسايش مي‌يابد و براي خويش زمينه گشايش فراهم ميکند.
نهج البلاغه، حکمت ۳۷۷.
حديث - ۴۰۹۴
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَرْوَحُ الرَّوْحِ اَلْيَأسُ مِنَ النّاسِ؛
بهترين راحتي و آسودگي، بي‌توقعي از مردم است.
کافي ، ج ۸، ص ۲۴۳، ح ۳۳۷
حديث - ۴۰۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَعْجَبُ ما فِي الاِْنْسانِ قَلْبُهُ وَ لَهُ مَوارِدُ مِنَ الْحِکْمَةِ وَ اَضْدادٌ مِنْ خِلافِها فَاِنْ سَنَحَ لَهُ الرَّجاءُ اَذَ لَّهُ الطَّمَعُ وَ اِنْ هاجَ بِهِ الطَّمَعُ اَهْلَکَهُ الْحِرْصُ وَ اِنْ مَلَکَهُ الْيَأسُ قَتَلَهُ الاَْسَفُ... فَکُلُّ تَقْصيرٍ بِهِ مُضِرٌّ وَ کُلُّ اِفْراطٍ بِهِ مُفْسِدٌ؛
شگفت‌ترين عضو انسان قلب اوست و قلب مايه‌هايي از حکمت و ضد حکمت دارد. اگر آرزو به آن دست دهد، طمع خوارش مي‌گرداند و اگر طمع در آن سر برکشد، حرص نابودش ميکند و اگر نااميدي بر آن مسلّط شود، اندوه، او را مي‌کُشد... هر کوتاهي برايش زيانبار است و هر زيادهروي برايش تباهي آفرين.
علل الشرايع، ص ۱۰۹، ح ۷
حديث - ۴۰۹۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِذا رَآي اَحَدُکُمْ مِنْ نَفْسِهِ اَوْ مالِهِ اَوْ مِنْ اَخيهِ ما يُعْجِبُهُ فَلْيَدْعُ لَهُ بِالْبَرَکَةِ فَاِنَّ الْعَيْنَ حَقٌ؛
هرگاه يکي از شما در خودش، يا مالش، يا برادرش، چيز جالب توجهي ديد، براي برکت يافتن آن دعا کند؛ زيرا چشم‌زخم، واقعيت دارد.
نهج الفصاحه ، ح ۲۰۶
حديث - ۴۰۹۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
ايّاکَ وَ الْمِراءَ، فَاِنَّهُ يُحْبِطُ عَمَلَکَ وَ ايّاکَ وَ الْجِدالَ، فَاِنَّهُ يوبِقُکَ وَ ايّاکَ وَ کَثْرَةَ الْخُصوماتِ فَاِنَّها تُبْعِدُکَ مِنَ اللّهِ ؛
از بگو مگو خودداري کن، زيرا که اين کار، عملت را نابود ميکند. از جدل و ستيز هم خودداري کن؛ زيرا که تو را هلاک مي‌سازد و از دشمني زياد کناره بگير؛ چه اينکه چنين کاري تو را از خدا دور ميکند.
تحف العقول، ص ۳۰۹.
حديث - ۴۰۹۸
ما ضَعُفَ بَدَنٌ عَمّا قَويَتْ عَلَيْهِ النِّـيَّةُ؛
اگر اراده قوي باشد، هيچ بدني براي انجام دادن کار، ناتوان نيست.
من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۴۰۰، ح ۵۸۵۹.
حديث - ۴۰۹۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَنْ لَمْ يَتَدارَکْ نَفْسَهُ بِاِصْلاحِها اَعْضَلَ داؤُهُ وَ اَعْيي شِفائُهُ وَ عَدِمَ الطَّبيبَ؛
هر کس به اصلاح خود نپردازد، بيماري‌اش سخت ميشود و در درمانش به رنج مي‌افتد و طبيبي نخواهد يافت.
غررالحکم، ح ۹۰۲۵.
حديث - ۴۱۰۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِذا فَسَدَتِ النِّـيَّةُ وَقَعَتِ الْبَليَّةُ؛
هرگاه نيت فاسد شود، بلا و گرفتاري پيش مي‌آيد.
غررالحکم، ح ۴۰۲۱.
حديث - ۴۱۰۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
العَمَلُ الخالِصُ : الّذي لا تُريدُ أنْ يَحْمَدَکَ علَيهِ أحَدٌ إلاّ اللّهُ عزّوجلّ؛
ُعمل خالص ، آن است که نخواهي کسي جز خداوند تو را بر انجام آن بستايد.
بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۲۲۳، ح ۸
حديث - ۴۱۰۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلثَّناءُ بِاَکثَرَ مِنَ الاستِحقاقِ مَلَقٌ وَ التَّقصيرُ عَنِ الاستِحقاقِ عِيٌّ اَو حَسَدٌ؛
تعريف بيش از استحقاق، چاپلوسي و کمتر از استحقاق، از ناتواني در سخن و يا حسد است.
نهج البلاغه، حکمت ۳۴۷
حديث - ۴۱۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لا تَـکُن مِمَّن يَرجُو الاآخِرَةَ بِغَيرِ العَمَلِ... يَنهي وَ لا يَنتَهي وَ يَامُرُ بِما لا يَاتي؛
از کساني مباش که بي‌عمل، به آخرت اميد دارند... از گناه باز مي‌دارند، اما خود باز نمي‌ايستند، به کارهايي فرمان مي‌دهند که خود انجام نمي‌دهند.
نهج البلاغه، از حکمت ۱۵۰
حديث - ۴۱۰۴
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
إنَّ العالِمَ إذا لَم يَعمَل بِعِلمِهِ زَلَّت مَوعِظَتُهُ عَنِ القُلوبِ کَما يَزِلُّ المَطَرُ عَنِ الصَّفا؛
هرگاه عالم به علمش عمل نکند. [اثر]موعظه‌اش از دلها زايل ميشود ؛ آن چنان که باران از روي سنگ صاف مي‌لغزد.
الکافي : ج ۱ ، ص ۴۴
حديث - ۴۱۰۵
اميرالمومنان عليعليهالسلام مي فرمايند:
صومُ النَّفسِ عَن لَذّاتِ الدُّنيا اَنفَعُ الصّيام؛
روزه نفس از لذتهاي دنيوي سودمندترين روزه‌هاست.
غرر الحکم، ج ۱ ص ۴۱۶ ح ۶۴
حديث - ۴۱۰۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلصَّدَقَةُ بِعَشرَةٍ وَ القَرضُ بِثَمانِيَةَ عَشرَ وَ صِلَةُ الْاِخوانِ بِعِشرينَ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ بِاَربَعَةٍ وَ عِشرينَ؛
صدقه دادن، ده حسنه، قرض دادن، هجده حسنه، رابطه با برادران [ديني]، بيست حسنه و صله رحم، بيست و چهار حسنه دارد.
کافي، ج ۴، ص ۱۰، ح ۳
حديث - ۴۱۰۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
شُکرُکَ لِنِعمَةٍ سالِفَةٍ يَقتَضي نِعمَةً آنِفَةً؛
شکر تو بر نعمت گذشته، زمينه‌ساز نعمت آينده است.
نزهة الناظر و تنبيه الخاطر،ص۸۰
حديث - ۴۱۰۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
عَلَيکُم بِالصَّلاةِ فِي المَساجِدِ؛
بر شما باد نماز خواندن در مسجدها
الکافي : ج ۲ ، ص ۶۳۵ ، ح ۱
حديث - ۴۱۰۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِذا عاتَبتَ الحَدَثَ فَاترُک لَهُ مَوضِعا مِن ذَ نبِهِ لِئَلاّ يَحمِلَهُ الاخراجُ عَلَي المُکابَرَةِ؛
هرگاه جوان را توبيخ کردي ، برخي خطاهاي او را ناديده بگير، تا توبيخ تو، او را به مقابله وادار نسازد.
شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد ، ج ۲۰، ص ۳۳۳، ح ۸۱۹
حديث - ۴۱۱۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
عَلَيکَ بِالأَحداثِ فَإِنَّهُم أسرَعُ إلي کُلِّ خَيرٍ؛
جوانان را درياب، زيرا که آنان سريعتر به کارهاي خير روي مي‌آورند.
کافي، ج ۸، ص ۹۳، ح ۶۶
حديث - ۴۱۱۱
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
مِن دَلائِلِ عَلاماتِ القَبولِ : الجُلوسُ إلي أهلِ العُقولِ؛
از نشانه هاي خوشنامي و نيکبختي ، همنشيني با خردمندان است.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۱۹
حديث - ۴۱۱۲
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إذا ظَهَرتِ البِدعُ في اُمّتي فلْيُظهِرِ العالِمُ علمَهُ ، فمَن لَم يَفعل فعَلَيهِ لَعنةُ اللّهِ؛
هرگاه بدعت‌ها در ميان امت من آشکار شد، بر عالم است که علمش را آشکار کند و هر کس نکند، لعنت خدا بر او.
الکافي : ج ۱ ، ص ۵۴ ، ح ۲
حديث - ۴۱۱۳
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
مَن تَوَکَّلَ عَلَي اللّهِ لايُغلَبُ وَمَنِ اعتَصَمَ بِاللّه‌ِ لايُهزَمُ؛
هر کس به خدا توکل کند، مغلوب نشود و هر کس به خدا توسل جويد، شکست نخورد.
جامع الأخبار ص۳۲۲
حديث - ۴۱۱۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لَو خِفتُمُ اللّهَ حَقَّ خيفَتِهِ لَعَلِمتُمُ العِلمَ الَّذي لا جَهلَ مَعَهُ، وَ لَو عَرَفتُمُ اللّهَ حَقَّ مَعرِفَتِهِ لَزالَت بِدُعائِکُمُ الجِبالُ؛
اگر از خدا چنانکه بايد مي‌ترسيديد، به دانشي ناب دست مي‌يافتند و اگر خدا را چنانکه بايد مي‌شناختيد، با دعايتان کوهها از ميان مي‌رفتند.
کنز العمّال، ح ۵۸۸۱
حديث - ۴۱۱۵
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
مُشاوَرَةُ العاقِلِ النّاصِحِ يُمنٌ وَ بَرَکَةٌ وَ رُشدٌ وَ تَوفيقٌ مِنَ اللّه؛
مشورت با عاقلِ خيرخواه، خجستگي، برکت، رشد و توفيقي از سوي خداست.
تحف العقول، ص ۳۹۸
حديث - ۴۱۱۶
امام موسي کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
إنّ اللّهَ جَلَّ وعَزَّ يُبغِضُ العَبدَ النَّوّامَ الفارِغَ؛
خداوند عزّوجلّ ، بنده خواب آلوده بي کار را دشمن دارد.
الکافي: ج ۵ ، ص ۸۴ ، ح ۲
حديث - ۴۱۱۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَن تَسَمّي بِاسمي يَرجو بَرَکَتي وَ يُمني، غَدَت عَلَيهِ البَرَکَةُ وَ راحتَ اِلي يَومِ القيامَةِ؛
هر کس به نام من نامگذاري کند و برکت و خجستگي مرا اميد داشته باشد، برکت به سوي او خواهد آمد و تا قيامت (باقي) خواهد بود.
کنزالعمّال، ح ۴۵۲۲۱
حديث - ۴۱۱۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِتَّقُوا اللّهَ وصُونوا دِينَکُم بِالوَرَعِ؛
از خدا پروا کنيد و با پارسايي از دينتان پاسداري نماييد.
الکافي: ج ۲ ، ص ۷۶ ، ح ۲
حديث - ۴۱۱۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَوَّلُ النَّظَرَةِ لَکَ وَ الثّانيَةُ عَلَيکَ وَ لا لَکَ وَ الثّالِثَةُ فيهَا الهَلا؛
نگاه اول [ناخودآگاه به نامحرم] براي تو [حلال] است و نگاه دوم ممنوع است و حرام و نگاه سوم، هلاکت‌بار است.
من لايحضره الفقيه، ج ۳، ص ۴۷۴
حديث - ۴۱۲۰
حضرت محمد (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلصِّدقُ طُمَأْنينَةٌ وَ الکَذِبُ ريبَةٌ؛
راستگويي [مايه] آرامش و دروغگويي [مايه] تشويش است.
نهج الفصاحه، ح ۱۸۶۴
حديث - ۴۱۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
قَد خاطَرَ بِنَفسِهِ مَنِ استَغني بِرَأيِهِ؛
هر کس خود را، از رأي و نظر ديگران بي‌نياز بداند، خودش را به خطر انداخته است.
من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۳۸۸
حديث - ۴۱۲۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَرْوَحُ الرَّوْحِ اَلْيَأسُ مِنَ النّاسِ؛
بهترين راحتي و آسودگي، بي‌توقعي از مردم است.
کافي ، ج ۸، ص ۲۴۳، ح ۳۳۷
حديث - ۴۱۲۳
حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّما اَهلَکَ النّاسَ العَجَلَة وَ لَو اَنَّ النّاسَ تَثَـبَّتوا لَم يَهلِک اَحَد؛
مردم را، در حقيقت، شتابزدگي به هلاکت انداخته است، اگر مردم، از شتابزدگي به‌دور بودند، هيچ کس هلاک نمي‌شد.
محاسن، ج ۱، ص ۳۴۰، ح ۶۹۷
حديث - ۴۱۲۴
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلعاقِلُ مَن صانَ لِسانَهُ عَنِ الغيبَةِ؛
عاقل کسي است که زبانش را از بدگويي پشت سر ديگران، نگه دارد.
غررالحکم، ح ۱۹۵۵
حديث - ۴۱۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
وُصولُ المَرءِ اِلي کُلِّ ما يَبتَغيهِ مِن طيبِ عَيشِهِ وَ اَمنِ سِربِهِ وَ سَعَةِ رِزقِهِ بِحُسنِ نيَّتِهِ وَ سَعَةِ خُلظِهِ؛
انسان، با نيّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوي آن است، از زندگي خوش و امنيت محيط و روزي زياد، دست مي‌يابد.
غررالحکم، ح ۱۰۱۴۱
حديث - ۴۱۲۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلْعاقِلُ مَنْ اَحْسَنَ صَنائِعَهُ وَ وَضَعَ سَعْيَهُ في مَواضِعِهِ؛
عاقل کسي است که کارهايش را خوب انجام دهد و تلاشي که ميکند، به جا باشد.
غررالحکم، ح ۱۷۹۸
حديث - ۴۱۲۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
باکِروا طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَکَةٌ وَ نَجاحٌ؛
در پي روزي، سحر خيز باشيد؛ چرا که حرکت در آغاز روز، [مايه] برکت و پيروزي است.
المعجم الاوسط، ج ۷، ص ۱۹۴
حديث - ۴۱۲۸
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
لا يَکمُلُ العَقلُ اِلاّ بِاتِّباعِ الحَقِّ؛
عقل، جز با پيروي از حق، کامل نميشود.
اعلام الدين، ص ۲۹۸
حديث - ۴۱۲۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
جاهِد شَهوَتَکَ وَ غالِب غَضَبَکَ وَ خالِف سوءَ عادَتِکَ، تَزکُ نَفسُکَ وَ يَکمُل عَقْلُکَ وَ تَستَـکمِل ثَوابَ رَبِّکَ؛
با هوا و هوست مبارزه کن، بر خشمت مسلّط شو و با عادتهاي بدت مخالفت کن، تا روحت پاک و عقلت کامل گردد و پاداش پروردگارت را به تمامي دريافت نمايي.
غررالحکم، ح ۴۷۶۰
حديث - ۴۱۳۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
يا عَليُّ اَلعَقلُ مَا اکتُسِبَت بِهِ الجَنَّةُ وَ طُلِبَ بِهِ رِضَي الرَّحمنِ؛
اي علي! عقل چيزي است که با آن، بهشت و خشنودي خداوند مهربان به دست مي‌آيد.
من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۳۶۹
حديث - ۴۱۳۱
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
قوتُ الاَجسادِ الطَّعامُ وَ قوتُ الاَرواحِ الاِطعامُ؛
غذاي جسم، خوردن و غذاي روح، خوراندن است.
مشکاة الأنوار، ص ۵۶۱
حديث - ۴۱۳۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَدِّبوا اَولادَکُمْ عَلي ثَلاثِ خِصالٍ : حُبِّ نَبيِّکُمْ و حُبِّ اَهْلِ بَيْتِهِ وَ عَلي قِراءَةِ الْقُرآنِ؛
فرزندانتان را به سه چيز ادب کنيد: عشق به پيامبرتان، عشق به خاندان او، و قرآن خواندن.
غرر الحکم، ح ۴۴۸۸
حديث - ۴۱۳۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کُلُّ عَزيزٍ داخِلٌ تَحتَ القُدرَةِ فَذَليلٌ
هر عزيزي که تحت قدرت و سلطه‌اي باشد، ذليل است.
تحف العقول ص۲۱۵
حديث - ۴۱۳۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
يا مَعشَرَ الشَّبابِ عَلَيکُم بِالباهِ فَاِن لَم تَستَطيعوهُ فَعَلَيـکُم بِالصّيامِ فَاِنَّهُ وِجاؤُهُ؛
اي گروه جوانان! ازدواج کنيد اگر نمي‌توانيد، روزه بگيريد که روزه مهارِ شهوت است.
کافي ، ج ۴، ص ۱۸۰، ح ۲
حديث - ۴۱۳۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّ اللَّهَ يُحِبُّ مِنَ الخَيرِ ما يُعجَّلُ؛
خداوند شتاب در کار نيک را دوست دارد.
الکافي، ج ۲، ص ۱۴۲
حديث - ۴۱۳۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اتَّقُوا مَعَاصِيَ اللَّهِ فِي الخَلَوَاتِ فَإِنَّ الشَّاهِدَ هُوَ الحَاکِمُ؛
از نافرماني خدا در خلوت ها بپرهيزيد، زيرا همان کسي که شاهد اعمال است، حکم و داوري مي کند.
نهج البلاغه، حکمت ۳۲۴
حديث - ۴۱۳۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لَن يَفُوزَ بِالْجَنَّةَ إلَّا السّاعي لَها؛
به بهشت نخواهد رسيد ، جز کسي که براي آن بکوشد.
ميزان الحکمة ، ح ۲۵۷۰
حديث - ۴۱۳۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:
اِلتَمِسُوا الجارَ قَبلَ شِراءِ الدّارِ وَ الرَّفيقَ قَبلَ الطَّريقِ؛
پيش از خريد خانه، از همسايه ، و پيش از راهي شدن، از همراه پرس و جو کنيد
مستدرک الوسائل ، ج ۸ ، ص ۴۳۱
حديث - ۴۱۳۹
امام سجادعليه‌السلام فرمودند:
خَفِ اللَّهَ لِقُدرَتِهِ عَلَيکَ واستَحيِ مِنهُ لِقُربِهِ مِنکَ؛
از قدرت خداوند بر خويش بترس و از نزديکي‌اش به خود شرمگين باش.
بحار الأنوار ، ج ۷۵ ، ص ۱۶۰
حديث - ۴۱۴۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلإخوانُ فِي اللَّهِ تَعالي تَدُومُ مَوَدَّتُهُم لِدَوامِ سَبَبِها؛
کساني که براي خدا برادري مي‌ورزند ، دوستي‌شان مي‌پايد؛ زيرا عامل آن دوستي پايدار است.
غررالحکم و دررالکلم، ح ۱۷۹۵
حديث - ۴۱۴۱
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
تَبَسُّمُ الرَّجُلِ في وَجهِ أخيهِ المُؤمِنِ حَسَنَةٌ؛
لبخند آدمي به روي برادر ديني اش حسنه است.
مشکاة الأنوار ، ص ۳۱۶
حديث - ۴۱۴۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن حَسُنَت خَليقَتُهُ طابَت عِشرَتُهُ؛
هر کس خوش اخلاق باشد، زندگي‌اش پاکيزه و گوارا مي‌گردد.
(غررالحکم، ح۸۱۵۳)
حديث - ۴۱۴۳
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
مَنِ اقتَصَدَ وَقَنَعَ بَقِيَت عَلَيهِ النِّعمَةُ ومَن بَذَّرَ وأسرَفَ زالَت عَنهُ النِّعمَةُ؛
هرکه ميانه‌روي کند و قناعت ورزد ، نعمت بر او بپايد و هر که بيجا مصرف نمايد و زيادهروي کند ، نعمتش زوال يابد.
تحف‌العقول، ص ۴۰۳
حديث - ۴۱۴۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلکَمالُ فِي ثَلاثٍ : اَلصَبرُ عَلَي النَّوائِبِ وَ التَوَرُّعُ فِي المَطالِبِ وَ إسعافُ الطّالِبِ؛
کمال آدمي در سه چيز است : شکيبايي بر ناگواريها ، پارسايي در خواسته‌ها و برآوردنِ خواهشِ درخواست کننده.
غررالحکم و دررالکلم، ح ۱۷۷۷
حديث - ۴۱۴۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلبِطالَةُ تُقِسي القَلبَ؛
بيکاري ، دل را سخت ميکند.
مسند الشهاب ، ج ۱ ، ص ۱۸۸
حديث - ۴۱۴۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلطُّمَأنينَةُ قَبلَ الخُبرَةِ خِلافُ الحَزمِ؛
اعتماد کردن پيش از آزمودن ، خلاف دورانديشي است.
غررالحکم و دررالکلم ، ح ۱۵۱۴
حديث - ۴۱۴۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
قِف عِندَ کُلِّ أمرٍ حَتّي تَعرِفَ مَدخَلَهُ مِن مَخرَجِهِ قَبلَ أن تَقَعَ فيهِ فَتَندَمَ؛
در برابر هر کاري درنگ کن تا [راهِ] درون شدن و برون آمدن از آن را ، پيش از آن که در آن وا ماني و پشيمان شوي ، نيک بشناسي.
تحف العقول، ص ۳۰۴
حديث - ۴۱۴۸
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
مَن يَثِقَ بِاللَّهِ يَکفِهِ ما أهَمَّهُ مِن أمرِ دُنياهُ و آخِرَتِهِ؛
هر که به خدا اعتماد کند ، خداوند کارهاي دنيا و آخرتش را ، که او را بي قرار کرده‌اند، کفايت ميکند.
تحف العقول، ص ۳۰۴
حديث - ۴۱۴۹
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَلاُنسُ في ثَلاثٍ : فِي الزَّوجَةِ المُوافِقَةِ وَالوَلَدِ البارِّ وَالصِّديقِ المُصافي؛
انس (وآرامش) در سه چيز است : در زن سازگار ، فرزند خوشرفتار و دوست باصفاي وفادار.
تحف العقول، ص ۳۱۸
حديث - ۴۱۵۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ألارُبَّ شَهوَةِ ساعَةٍ أورَثَت حُزناً طَويلاً ؛
بسا لحظه‌اي هوس که اندوهي دراز در پي دارد.
الأمالي ، طوسي ، ص ۵۳۳
حديث - ۴۱۵۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلتَّحَدُّثُ بِالنِّعَمِ شُکرٌ؛
بازگويي نعمتها ، سپاسگزاري [از آنها] است.
مسند الشهاب ، ج ۱ ، ص ۶۱
حديث - ۴۱۵۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
إيّاکُم والأخلاقَ الدَّنِيَّةَ فَإنَّها تَضَعُ الشَّريفَ وتَهدِمُ المَجدَ؛
از اخلاق پست بپرهيزيد ، که والا را پست مي‌سازد و بزرگواري را نابود ميکند.
تحف العقول ، ص ۲۱۵
حديث - ۴۱۵۳
امام حسن عسگريعليه‌السلام مي فرمايند:
ما تَرَکَ الحَقَّ عَزيزٌ إلّا ذَلَّ ولا أخَذَ بِهِ ذَليلٌ إلّا عَزَّ؛
هيچ عزّتمندي حق را ترک نکند ، مگر آن که خوار شود ، و هيچ خواري به‌حق نگرايد ، مگر آنکه عزّت يابد.
تحف العقول، ص ۴۸۴
حديث - ۴۱۵۴
امام عسگريعليه‌السلام مي فرمايند:
إيّاکَ وَالإذاعَةَ وطَلَبَ الرِّئاسَةِ فَإنَّهُما يَدعُوانِ إلَي الهَلَکَةِ؛
از افشاي اسرار و رياست‌جويي بپرهيز ؛ زيرا اين دو به هلاکت کشانند.
الخرائج و الجرائح ، ج ۱، ص ۴۵۰
حديث - ۴۱۵۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أکرِموا أولادَکُم و أحسِنوا آدابَهُم؛
فرزندانتان را گرامي بداريد و نکو تربيت شان کنيد.
عوالي اللآلي ، ج ۱ ، ص ۲۵۴
حديث - ۴۱۵۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خَيرُ مَن شاوَرتَ ذَوُوالنُّهي وَالعِلمِ و اُولُو التَّجارِبِ و الحَزم؛ِ
بهترين کسان براي مشورت ، صاحبان خرد و دانش و افراد با تجربه و دورانديش‌اند.
غررالحکم و دررالکلم ، ح ۴۹۹۰
حديث - ۴۱۵۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلمُعينُ عَلَي الطّاعَةِ خَيرُ الأصحابِ ؛
بهترينِ ياران، کسي است که در راه طاعت خدا ياري کند
غررالحکم و دررالکلم، ح ۱۱۴۲
حديث - ۴۱۵۸
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
مَن يَزرَع خَيراً يَحصُد غِبطَةً و مَن يَزرَع شَرّاً يَحصُد نَدامَةً ؛
هر که بذر خوبي بکارد ، شادماني بدرود و هر که تخم بدي بيفشاند ، پشيماني مي‌درود
بحار الأنوار ، ج ۷۵ ، ص ۳۷۳
حديث - ۴۱۵۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إنَّ أخي عِيسيعليه‌السلام کان يقولُ : يَأتِي کُلُّ يَومٍ بِرِزقِهِ؛
برادرم عيسي مي گفت : هر روزي ، روزي خود را مي آورد
منتخب ميزان الحکمة ، ح ۶۰۱۷
حديث - ۴۱۶۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَن وافَقَ هَواهُ خالَفَ رُشدَهُ ؛
هر کس با هوس خود موافقت کند ، با بالندگي خود مخالفت کرده است
غررالحکم و دررالکلم، ح ۷۹۵۷
حديث - ۴۱۶۱
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
اُذکُر حَسَراتِ التَّفريطِ بِأخذ تَقديمِ الحَزمِ؛
حسرت کوتاهي کردن را با پيشه کردن دور انديشي ، ياد کن.
بحار الأنوار ، ج ۷۵ ، ص ۳۷۰
حديث - ۴۱۶۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلتَّقَرُّبُ إلَي اللَّهِ تَعالي بِمَسأَلَتِهِ وَ اِلَي النّاسِ بِتَرکِها؛
تقرّب به خداوند، به خواهش از اوست و تقرّب به مردم، به ترک خواهش
غررالحکم و دررالکلم، ح ۱۸۰۱
حديث - ۴۱۶۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
الفِکرُ فِي الخَيرِ يَدعُو إلَي العَمَلِ بِهِ؛
انديشيدن به خوبيها آدمي را به انجام دادن آنها بر مي‌انگيزد.
ميزان الحکمه ، ح ۱۶۱۷۹
حديث - ۴۱۶۴
امام جوادعليه‌السلام مي فرمايند:
الثِّقَةُ بِاللَّهِ ثَمَنٌ لِکُلِّ غالٍإلي کُلِّ عالٍ؛
اعتماد به خدا بهاي هر چيز گران بها است ، و نردباني به سوي هر بلندايي.
بحار الأنوار ، ج ۷۵ ، ص ۳۶۴
حديث - ۴۱۶۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِکتَسِبُوا العِلمَ يَکسِبکُمُ الحَياةَ؛
دانش کسب کنيد تا به شما زندگي (و بالندگي) بخشد.
غررالحکم و دررالکلم، ح ۲۴۸۶
حديث - ۴۱۶۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عَجِبتُ لِمَن يَري أنَّهُ يَنقُصُ کُلَّ يَومٍ فِي نَفسِهِ وَ عُمُرِهِ وَ هُوَ لا يَتَأَهَّبُ لِلمَوتِ؛
در شگفتم از کسي که ميبيند هر روز از جان و عمر او کاسته ميشود ، امّا براي مرگ آماده نميشود.
غررالحکم و دررالکلم ، ح ۶۲۵۳
حديث - ۴۱۶۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
قَدرُ الرَّجُلِ عَلي قَدرِ هِمَّتِهِ ، وَ عَمَلُهُ عَلي قَدرِ نِيَّتِهِ؛
ارزش آدمي به اندازه همّت او ، و عملش به اندازه نيّت اوست.
غررالحکم و دررالکلم ، ح ۶۷۴۳
حديث - ۴۱۶۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
تَمامُ التَّقوي اَن تَتَعَلَّمَ ما جَهِلتَ وَ تَعمَلَ بِما عَلِمتَ؛
تمام تقوا اين است که آنچه را نمي داني بياموزي و بدانچه مي داني عمل کني.
تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۲۰
حديث - ۴۱۶۹
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
صديق کل امرء عقله و عدوه جهله؛
دوست هرکس عقل او و دشمنش جهل اوست.
همان, ص ۴۴۳
حديث - ۴۱۷۰
امام هاديعليه‌السلام مي فرمايند:
مَن جَمَعَ لَکَ وُدَّهُ ورَأيَهُ فَاجمَع لَهُ طاعَتَکَ؛
هر که تمامت دوستي خود را براي تو فراهم آورد ، تو نيز تمامت طاعت خود را برايش فرآهم آور.
تحف العقول ، ص ۴۸۳
حديث - ۴۱۷۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
أنفَعُ الأشياءِ لِلمَرءِ سَبقُهُ النّاسَ إلي عَيبِ نَفسِهِ؛
سودمندترينِ چيز براي مرد ، آن است که در جستن عيب خويش‌بر ديگر مردم ، پيشي گيرد.
الکافي، ج ۸، ص ۲۴۳
حديث - ۴۱۷۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَن تَطَبَّبَ فَليَتَّقِ اللَّهَ وَ ليَنصَح وَليَجتَهِدِ ؛
هر که طبابت ميکند بايد از خدا بترسد و خيرخواه باشد و سعي خود را به کاربرد.
دعائم الاسلام ، ج ۲ ، ص ۱۴۴
حديث - ۴۱۷۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لا يَراَسُ مَن خَلا عَنِ الاَدَبِ وَ صَبا اِلَي اللَّعِبِ؛
کسي که از ادب بي بهره باشد و شيفته بازي شود، به رياست نمي رسد.
غرر الحکم، ح ۴۷۸۶
حديث - ۴۱۷۴
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
ايّاکَ وَ المِراءَ، فَاِنَّهُ يُحبِطُ عَمَلَکَ وَ ايّاکَ وَ الجِدالَ، فَاِنَّهُ يوبِقُکَ وَ ايّاکَ وَ کَثرَةَ الخُصوماتِ فَاِنَّها تُبعِدُکَ مِنَ اللّهِ
از بگو مگو خودداري کن، زيرا که اين کار، عملت را نابود ميکند. از جدل و ستيز هم خودداري کن؛ زيرا که تو را هلاک مي‌سازد و از دشمني زياد کناره بگير؛ چه اينکه چنين کاري تو را از خدا دور ميکند.
تحف العقول، ص ۳۰۹
حديث - ۴۱۷۵
امام حسنعليه‌السلام مي فرمايند:
اَلإخاءُ الوَفاءُ فِي الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ؛
نشانه برادري ، وفاداري در سختي و آسايش است.
بحارالأنوار ، ج ۷۵ ، ص ۱۱۴
حديث - ۴۱۷۶
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ياِقنَع بِما اُوتيتَهُ يَخِفَّ عَلَيکَ الحِسابُ؛
به آنچه به تو داده شده ، قناعت کن ، تا کار حسابرسي بر تو آسان شود.
اأعلام الدين ، ص ۳۴۴
حديث - ۴۱۷۷
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
يا أباذَر! إنَّ اللَّهَ لايَنظُرُ إلي صُوَرِکُم و لا إلي أموالِکُم و لکِن يَنظُرُ إلي قُلوبِکُم و أعمالِکُم ؛
اي اباذر! خداوند به ظاهر و دارايي شما نمي‌نگرد ، بلکه به دلها و کردارتان مي‌نگرد.
الأمالي، طوسي، ص ۵۳۶
حديث - ۴۱۷۸
امام عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
إيّاک وَالإذاعَةَ وطَلَبَ الرِّئاسَةِ فَإنَّهُما يَدعوانِ إلَي الهَلَکَةِ؛
از افشاي اسرار و رياست طلبي بپرهيز که اين دو آدمي را به هلاکت مي کشاند.
تحف العقول ، ص ۴۸۷
حديث - ۴۱۷۹
حضرت صادقعليهالسلام مي فرمايند:
ما ضَعُفَ بَدَنٌ عَمّا قَويَتْ عَلَيْهِ النِّـيَّةُ
اگر اراده قوي باشد، هيچ بدني براي انجام دادن کار، ناتوان نيست.
من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۴۰۰، ح ۵۸۵۹
حديث - ۴۱۸۰
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِنَّکَ مُقَوَّمٌ بِاَدَبِکَ فَزَيِّنهُ بِالحِلمِ
تو با ادبت ارزش‌گذاري مي شوي، پس آن را با بردباري زينت بخش.
مشکاة الأنوار، ص ۲۳۹
حديث - ۴۱۸۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
يَنبَغي لِلعاقِلِ اَن يُخاطِبَ الجاهِلَ مُخاطَبَةَ الطَّبيبِ المَريضَ؛
شايسته است که برخورد عاقل با نادان، مانند برخورد طبيب با بيمار باشد.
غررالحکم، ح ۱۰۹۴۴
حديث - ۴۱۸۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِذا اَبطَاَتِ الاَرزاقُ عَلَيکَ فَاستَغفِر اللَّهَ يُوَسِّع عَلَيکَ فيها
هرگاه در روزي تو تأخير و تنگي پديد آمد، از خداوند آمرزش بخواه تا روزي را بر تو فراوان گرداند.
تحف العقول، ص ۱۷۴
حديث - ۴۱۸۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَثَلُ العَقلِ فِي القَلبِ کَمَثَلِ السِّراجِ في وَسَطِ البَيتِ؛
عقل در دل، همانند چراغ در ميان خانه است.
علل الشرايع، ص ۹۸
حديث - ۴۱۸۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلعَقلُ حَيثُ کانَ آلِفٌ مَالوفٌ؛
عقل هر کجا باشد، انس گيرنده و الفت پذير است.
غررالحکم، ح ۱۲۵۱
حديث - ۴۱۸۵
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اَلرَّوحُ وَ الرّاحَةُ فِي الرِّضا وَ اليَقينِ وَ الهَمُّ وَ الحَزَنُ فِي الشَکِّ وَ السَّخَطِ؛
خوشي و آسايش، در رضايت و يقين است و غم و اندوه در شکّ و نارضايتي.
مشکاةالأنوار، ص ۳۴
حديث - ۴۱۸۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اَلزُّهْدُ فِي الدُّنْيا الراحَةُ الْعُظْمي
بي‌رغبتي به دنيا، بزرگترين آسايش است.
غررالحکم، ح ۱۳۱۶
حديث - ۴۱۸۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
حُبُّ الدُّنْيا يُفْسِدُ الْعَقْلَ وَ يُصِمُّ الْقَلْبَ عَنْ سَماعِ الْحِکْمَةِ وَ يوجِبُ اَليمَ الْعِقابِ
علاقه به دنيا، عقل را فاسد ميکند، قلب را از شنيدن حکمت ناتوان مي‌سازد و باعث عذاب دردناک ميشود.
غررالحکم، ح ۴۸۷۸
حديث - ۴۱۸۸
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
يا مَعشَرَ الفِتيانِ، حَصِّنوا اَعراضَکُم باِلاَْدَبِ وَ دينَـکُم بِالعِلمِ
اي جوانان! آبرويتان را با ادب و دينتان را با دانش حفظ کنيد.
تاريخ يعقوبي ، ج ۲، ص ۲۱۰
حديث - ۴۱۸۹
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
جالِسِ العُلَماءَ يَزدَد عِلمُکَ وَ يَحسُن اَدَبُکَ وتَزکُ نَفسُکَِ
با علما معاشرت کن تا علمت زياد، ادبت نيکو و جانت پاک شود.
اعلام الدين، ص ۹۶
حديث - ۴۱۹۰
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
طوبي لِلمُصلِحينَ بَينَ النّاسِ، اُولئِکَ هُمُ المُقَرَّبونَ يَومَ القيامَةِ
خوشا به حال اصلاح‌کنندگان بين مردم، که آنان همان مقرّبان روز قيامت‌اند.
بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۵۶، ح ۱۱
حديث - ۴۱۹۱
امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
إنّ النّاسَ لَو عَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنا لَاتَّبَعُونا؛
اگر مردم زيبايي‌هاي سخنان ما را مي‌شناختند، بي‌شک از ما پيروي مي‌کردند.
معاني الأخبار، ص ۱۸۰
حديث - ۴۱۹۲
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لا تَقسِروا اَولادَکُم عَلي آدابِکُم ، فَاِنَّهُم مَخلوقونَ لِزَمانٍ غَيرِ زَمانِکُم
آداب و رسوم خود را به فرزندانتان تحميل نکنيد، زيرا آنان براي زماني غير از زمان شما آفريده شده‌اند
شرح ابن ابي الحديد ، ج۲۰، ح۱۰۲
حديث - ۴۱۹۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلْعِلْمُ حَياةُ الاِْسْلامِ وَ عِمادُ الاْيمانِ وَ مَنْ عَلِمَ عِلْما اَتـَمَّ اللّهُ لَهُ اَجْرَهُ وَ مَنْ تَعَلَّمَ فَعَمِلَ عَلَّمَهُ اللّهُ ما لَمْ يَعْلَمْ ؛
علم، حيات اسلام و تکيه گاه ايمان است و هر کس علمي بياموزد، خداوند پاداش او را تمام گرداند و هر کس بياموزد و عمل کند، خداوند، تعليم دهد به او آنچه را که نمي‌داند.
نهج الفصاحه، ح ۲۰۱۹
حديث - ۴۱۹۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
إذا رَغِبتَ فِي المَکارِمِ فَاجتَنِبِ المَحارِمَ
اگر خواهان مکارم و بزرگواري ها هستي از حرامها دوري کن.
غرر الحکم، ح۴۰۶۹
حديث - ۴۱۹۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
لا أدَبَ مَعَ غَضَب
با خشم، تربيت ممکن نيست.
غرر الحکم ، ح ۱۰۵۲۹
حديث - ۴۱۹۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّ اللّهَ تَعالي قَد تَکَفَّلَ لِطالِبِ العِلمِ بِرِزقِهِ خاصَّةً عَمّا ضَمِنَهُ لِغَيرِهِ
بي‌گمان خداوند متعال روزي جوياي دانش را به طور ويژه، افزون بر آنچه براي ديگران تضمين کرده، به عهده گرفته است.
منية المريد ، ص ۱۶۰
حديث - ۴۱۹۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
إِنَّ اللّهَ تَعالي يَقولُ کُلَّ يَوْمٍ: أَنَا رَبُّکُمُ الْعَزيزُ، فَمَنْ أَرادَ عِزَّ الدّارَيْنِ فَلْيُطِعِ الْعَزيزَ
خداي تعالي هر روز مي‌فرمايد: من پروردگار عزيز شما هستم، پس هر کس خواهان عزّت دو جهان است بايد که از خداي عزيز اطاعت کند.
کنزالعمال، ح ۴۳۱۰۱
حديث - ۴۱۹۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلصَّدَقَةُ تَدْفَعُ الْبَلاءَ وَ هِيَ اَنـْجَحُ دَواءٍ وَ تَدْفَعُ الْقَضاءَ وَ قَدْ اُبْرِمَ اِبراما وَ لا يَذْهَبُ بِالاَْدواءِ اِلاَّ الدُّعاءُ وَ الصَّدَقَةُ
صدقه بلا را برطرف ميکند و مؤثرترينِ داروست. همچنين، قضاي حتمي را برمي‌گرداند و درد و بيماريها را چيزي جز دعا و صدقه از بين نمي‌برد.
بحارالأنوار، ج ۹۳، ص ۱۳۷، ح ۷۱
حديث - ۴۱۹۹
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
لا يُکمَلُ العَقلُ اِلّا بِاتِّباعِ الحَق اَلاتَرَونَ اَنَّ الحَق لا يُعمَلُ بِه وَ الباطِل لا يُتَناهي عَنه
عقل جز به پيروي از حق کمال نمي يابد آيا نمي بينيد که به حق عمل نمي شود و از باطل نهي نمي شود؟
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۲۷
حديث - ۴۲۰۰
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
مَن حاوَلَ اَمراً بمَعصِيَهِ اللهِ کانَ اَفوَتَ لِما يَرجُو وَاَسرَعَ لِمَجئ ما يَحذَرُ
کسي که بخواهد از راه گناه به مقصدي برسد ، ديرتر به آروزيش مي رسد و زودتر به آنچه مي ترسد گرفتار مي شود
بحارالانوار،ج۷۸،ص۱۲۰
حديث - ۴۲۰۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
عَوِّد نَفسَکَ حُسنَ النِّيَّةِ وَ جَميلَ المَقصَدِ، تُدرِک في مَباغيکَ النَّجاحَ
خودت را به داشتن نيّت خوب و مقصد زيبا عادت ده، تا در خواسته هايت موفق شوي.
غررالحکم، ح ۶۲۳۶
حديث - ۴۲۰۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
المَصائبُ مِنَحٌ مِن اللّهِ ، والفَقرُ مَخزونٌ عندَ اللّهِ
مصيبتها، بخششي از سوي خدايند و درويشي در پيشگاه خداوند ذخيره ميشود.
الکافي : ج ۲ ، ص ۲۶۰ ، ح ۲
حديث - ۴۲۰۳
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
أَلاِستِدراجُ مِنَ اللّهِ سُبحانَهُ لِعَبدِهِ أَن يُسبِغَ عَلَيهِ النِّعَمَ وَ يَسلُبَهُ الشُّکر
غافلگير کردن بنده از جانب خداوند به اين شکل است که به او نعمت فراوان دهد و توفيق شکرگزاري را از او بگيرد.
تحف العقول،ص ۲۵۰
حديث - ۴۲۰۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
مَن تابَ قَبْلَ أنْ يُعايِنَ قَبِلَ اللّهُ تَوبَتَهُ
هر کس پيش از آن که (فرشته مرگ را) مشاهده کند، توبه نمايد، خداوند توبه‌اش را بپذيرد.
الکافي : ج ۲ ، ص ۴۴۰ ، ح ۲
حديث - ۴۲۰۵
امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
اَ يُّهَا النّاسُ نافِسوا فِي المَکارِمِ وَ سارِعوا فِي المَغانِمِ وَ لا تَحتَسِبوا بِمَعروفٍ لَم تَجعَلوا؛
اي مردم در خوبيها با يکديگر رقابت کنيد و در بهره گرفتن از فرصت‌ها شتاب نماييد و کار نيکي را که در انجامش شتاب نکرده‌ايد، به حساب نياوريد.
ارشاد القلوب ديلمي، ص ۷۳
حديث - ۴۲۰۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خَيرُ الدُّنيا وَالآخِرَةِ مَعَ العِلمِ وَشَرُّ الدُّنيا وَالآخِرَةِ مَعَ الجَهل
خير دنيا و آخرت با دانش است و شرّ دنيا و آخرت با ناداني.
الحياة، ج۱، ص۳۵
حديث - ۴۲۰۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اَلطِّيَرَةُ شِرکُ وَمامِنّا إِلاّ وَلکِنَّ اللّهَ يُذهِبُهُ بالتَّوَکُّل
فال بد زدن شرک است و هيچکس ازما نيست مگر اينکه به نحوي دستخوش فال بد زدن مي شود، اما خداوند با توکل به او آن را از بين مي برد.
کنزالعمال، ح ۵۶۹۶
حديث - ۴۲۰۸
اميرالمؤمنينعليه‌السلام مي فرمايند:
اِذا فَسَدَتِ النِّـيَّةُ وَقَعَتِ البَليَّةُ
هرگاه نيت فاسد شود، بلا و گرفتاري پيش مي‌آيد.
غررالحکم، ح ۴۰۲۱
حديث - ۴۲۰۹
اميرالمؤمنينعليه‌السلام مي فرمايند:
أَبلَغُ ماتَستَدِرُّ بِهِ الرَّحمَةَ أَن تُضمِرَ لِجَميعِ النّاسِ الرَّحمَةَ
مؤثّرترين وسيله جلب رحمت خدا اين است که خيرخواه همه مردم باشي.
غرر الحکم ، ص ۲۱۲
حديث - ۴۲۱۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
العالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَيهِ اللَّوابِسُ
کسي که زمان خود را بشناسد ، آماج اشتباهات قرار نگيرد.
الکافي : ج ۱ ، ص ۲۷ ، ح ۲۹
حديث - ۴۲۱۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
مَن عَمِلَ بِالْعَدلِ حَصَّنَ اللّهُ مُلکَهُ
هر کس به عدالت رفتار کند، خداوند حکومتش را حفظ خواهد کرد.
غررالحکم، ج۵، ح ۸۷۲۲
حديث - ۴۲۱۲
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
لا تَذهَب بِکُمُ المَذاهِبُ ، فوَاللّه‌ِ ما شِيعَتُنا إلاّ مَن أطاعَ اللّهَ عَزَّوجلَّ
مذاهب گوناگون شما را از راه به در نبرد، به خدا سوگند، شيعه ما نيست مگر کسي که از خداوندعزّوجلّ اطاعت کند.
الکافي : ج ۲ ، ص ۷۳ ، ح ۱
حديث - ۴۲۱۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
يَبلُغُ الصّادِقَ بصِدقِهِ ما يَبلُغُهُ الکاذِبَ باحتيالِهِ؛
راستگو، با راستگويي خود به همان مي رسد که دروغگو با حيله گري خود.
غررالحکم، ج ۶، ص ۴۷۱، ح ۱۱۰۰۶.
حديث - ۴۲۱۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
زيّنوا اعيادکم بالتکبير، زيّنوا العيدين بالتهليل و التکبير و التحميد و التقديس؛
عيدهايتان را به تکبير گفتن بياراييد و عيد فطر و قربان را با گفتن ذکر لا اله الا الله، الله اکبر، الحمد لله و سبحان الله، زينت بخشيد.
کنز العمال / ح ۲۴۰۹۴ و ح ۲۴۰۹۵
حديث - ۴۲۱۵
حضرت عليعليهالسلام فرمودند:
کُلُّ يَومٍ لا يُعصَي اللهُ فيهِ فَهُوَ يَومُ عيدٍ؛
هر روزي که در آن گناه نشود همان روز ، روز عيد است.
مستدرک / حديث - ۶۶۷۹
حديث - ۴۲۱۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من احيي ليلة العيد لم يمت قلبه يوم يموت القلوب؛
هرکه شب عيد را شب زنده‌داري کند روزي که دلها مي‌ميرند او دل نمي‌ميرد.
وسائل /۵/ ۱۳۹
حديث - ۴۲۱۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
بادِرُوا أولادََکُم بِالحديث -قَبلَ أن يَسبِقَکُم إلَيهِمُ المُرجِئَةُ؛
در آموزش حديث به فرزندانتان شتاب کنيد پيش از آنکه مرجئه (منحرفان) زودتر از شما به سراغ آنها بروند.
کافي، ج ۶، ص ۴۷
حديث - ۴۲۱۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
نِعمَتانِ مَکفُورَتانِ الأَمنُ وَالعافِيَةُ؛
دو نعمت است که شکر آنها گزارده نمي شود : امنيت و سلامتي.
الخصال، ص ۳۴
حديث - ۴۲۱۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِستَعينُوا عَلي اُمُورِکُم بِالکِتمانِ فَإنَّ کُلَّ ذي نِعمَةٍ مَحسُورٌ؛
در کارهاي خود از نهانداري مدد گيريد چون هر صاحبِ نعمتي مورد حسد است.
تحف العقول ، ص ۴۸
حديث - ۴۲۲۰
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اِنَّ اَخوَفَ ما اَخافُ عَلي اُمَّتي مِن بَعدي هذِهِ المَکاسِبُ المُحَرَّمَةُ وَ الشَّهوَةُ الخَفيةُ وَ الرِّبا؛
آنچه بيش از هر چيز بر امتم بعد از خود مي‌ترسم، درآمدهاي حرام، هواپرستي پنهان و رباست.
بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۵۴، ح ۲۶
حديث - ۴۲۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِذا ظَهَرَتِ الجِناياتُ ارتَفَعَتِ البَرَکاتُ؛
هرگاه گناهان آشکار شوند، برکت‌ها از ميان مي‌رود.
غررالحکم، ح ۴۰۳۰
حديث - ۴۲۲۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أولَي النّاسِ بِالتُّهمَةِ مَن جالَسَ أهلَ التُّهمَةِ؛
سزاوارترين مردم به تهمت کسي است که با اهل تهمت همنشيني کند.
الأمالي ، صدوق ، ص ۷۳
حديث - ۴۲۲۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
العِبَادَةُ مَعَ أکلِ الحَرََامِ کَالبِنَاءِ عَليَ الرَّمل؛
عبادت همراه با لقمه حرام، همچون ساختماني است که بر ماسه بنا شده باشد.
بحار الأنوار، ج ۸۴، ص ۲۵۸
حديث - ۴۲۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اِبنُ آدمَ أشبَهُ شَيءٍ بِالمِعيارِ ، إمّا ناقِصٌ بِجَهلٍ أو راجِحٌ بِعِلمٍ؛
آدميزاد، شبيه‌ترين چيز به ترازوست : يا با ناداني سبُک شود و يا به‌دانش ، سنگين گردد.
تحف العقول، ص ۲۱۲
حديث - ۴۲۲۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
إنَّ أهنَأ النّاسِ عَيشاًَ مَن کانَ بِما قَسَمَ اللهُ لَهُ راضيا؛
گواراترين زندگي براي کسي است که به آنچه خداوند قسمت او کرده، خرسند و راضي باشد.
غررالحکم و دررالکلم، ح ۳۳۹۷
حديث - ۴۲۲۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِقبَل عُذرَ أخيکَ و إنْ لَم يکُن لَهُ عُذرٌ ، فَالْتَمِس لَهُ عُذراً ؛
عذر برادرت را بپذير و اگر عذري نداشت ، عذري برايش بتراش.
بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۱۶۵
حديث - ۴۲۲۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اياکُمْ وَ الْحَلْفَ فَاِنَّهُ ينْفِقُ السِّلْعَةَ وَ يمْحَقُ الْبَرَکَةَ؛
از قسم خوردن بپرهيزيد، چرا که کالا را تلف مي کند و برکت را از بين مي برد.
کافي، ج ۵، ص ۱۶۲، ح ۴
حديث - ۴۲۲۸
حضرت عليعليهالسلام فرمودند:
اِحذَر کُلَّ عَمَلٍ يرضاهُ عامِلُهُ لِنَفسِهِ وَ يکرَهُهُ لِعامَّةِ المُسلِمينَ ؛
بپرهيز از هر کاري که انجام‌دهنده‌اش آن را براي خود مي پسندد، امّا براي عموم مسلمانان نمي پسندد.
غررالحکم و دررالکلم، ح ۲۵۹۶
حديث - ۴۲۲۹
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
تَعَلَّمُوا العِلمَ فَإنَّ تَعَلُّمَهُ حَسَنَةٌ، وَطَلَبَهُ عِبَادَةٌ؛
دانش بياموزيد که آموختن آن، پاداش دارد و جستجوي آن عبادت است.
بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۱۸۹
حديث - ۴۲۳۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
أدِّبُوا أوْلادَکُمْ عَلَيَ ثَلاثٍ: حُبِّ نَبِيکُمْ، وَحُبِّ أهلِ بَيتِهِ، وَعَليَ قِرَاءَةِ الْقُرآنِ؛
فرزندانتان را با سه خصلت تربيت کنيد: دوستي پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، دوستي اهل بيت ايشانعليه‌السلام و تلاوت قرآن.
لجامع الصغير، ج ۱، ص ۱۴
حديث - ۴۲۳۱
حضرت عليعليهالسلام فرمودند:
فازَ مَن أصلَحَ عَمَلَ يومِهِ وَ استَدرَکَ فَوارِطَ أمسِهِ؛
رستگار شد آنکه کار امروزش را سامان داد و کوتاهي هاي ديروزش را جبران کرد.
مستدرک الوسائل ، ج ۱۲، ص ۱۵۱
حديث - ۴۲۳۲
حضرت عليعليهالسلام فرمودند:
اِغتَنِم مَنِ استَقرَضَکَ في حالِ غِناکَ لِيجعَلَ قَضاءَهُ في يومِ عُسرَتِکَ ؛
کسي را که در حال بي نيازي‌ات از تو قرض مي خواهد، غنيمت شمار تا در وقت نيازت جبرانش کند
غررالحکم و دررالکلم، ح ۲۳۷۰
حديث - ۴۲۳۳
حضرت عليعليهالسلام فرمودند:
نِعمَ العَونُ عَلي أسرِ النَّفسِ وَ کَسرِ عادَتِهَا التَّجَوُّعُ؛
گرسنگي، چه خوب ياوري براي اسير کردن نفس(تربيت نفس) و شکستن عادت آن است!
غرر الحکم: ح ۹۹۴۴
حديث - ۴۲۳۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
الرَّکعَتانِ في جَوفِ اللَّيل اَحَبُّ اِلَي اللَّهِ مِنَ الدُّنيا وَ ما فيها؛
دو رکعت نماز در دل شب، نزد خدا از دنيا و آنچه در آن است، محبوبتر است.
بحارالأنوار، ج ۸۷ ، ح ۲۳
حديث - ۴۲۳۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن يشتَهِ کَرامَةَ الآخِرَةِ يدَع زينَةَ الدُّنيا ؛
هر که کرامت آخرت را مي خواهد ، زينت دنيا را وا مي نهد.
مسند الشهاب ، ج ۱ ، ص ۲۵۱
حديث - ۴۲۳۶
حضرت عليعليهالسلام فرمودند:
صَومُ القَلبِ خَيرٌ مِن صِيامِ اللِّسانِ وَ صَومُ اللِّسانِ خَيرٌ مِن صِيامِ البَطنِ؛
روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.
غرر الحکم، ج ۱، ص ۴۱۷، ح ۸۰
حديث - ۴۲۳۷
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
فَانزِل نَفسَکَ مِنَ الدُّنيا کَمَثَلِ مَنزِلٍ نَزَلتَهُ ساعَةً ثُمَّ ارتَحَلتَ عَنهُ؛
خود را در دنيا چنان منزل ده که گويي ساعتي در آن منزل داري وسپس از آن کوچ مي کني.
بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۶۵
حديث - ۴۲۳۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّ الشَّقِي حَقَّ الشَّقِي مَن خَرَجَ مِنهُ هذَا الشَّهرُ و لَم يغفَر ذُنوبُهُ ؛
بدبخت واقعي کسي است که اين ماه(رمضان) را پشت سر گذارد و گناهانش آمرزيده نشود.
ميزان الحکمه ، ح ۷۴۵۸
حديث - ۴۲۳۹
امام حسنعليه‌السلام فرمودند:
إنَّ اللَّهَ جَعَلَ شَهرَ رَمضانَ مِضماراً لِخَلقِهِ فَيستَبِقونَ فيهِ بِطاعَتِهِ إلي مَرضاتِهِ؛
خداوند ماه رمضان را ميدان مسابقه‌اي براي آفريدگان خود قرار داده تا با طاعتش براي خشنودي او از يکديگر پيشي گيرند.
بحارالأنوار ، ج ۷۵، ص ۱۱۰
حديث - ۴۲۴۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
صِيامُ القَلبِ عَنِ الفِکرِ فِي الآثامِ أفضَلُ مِن صِيامِ البَطنِ عَنِ الطَّعامِ
روزه دل ، انديشيدن به گناهان ، برتر است از روزه شکم ؛ يعني غذا خوردن؛
ميزان الحکمه ، ح ۱۰۹۴۸
حديث - ۴۲۴۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
لِکُلِّ شَيءٍ أساسٌ وأساسُ الإسلامِ حُبُّنا أهلَ البَيتِ؛
هر چيزي را شالوده‌اي است و شالوده اسلام ، دوستداري ما اهل بيت است.
المحاسن، ج ۱، ص ۱۵۰
حديث - ۴۲۴۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِتَّهِمُوا عُقُولَکُم فَإنَّهُ مِنَ الثِّقَةِ بِها يکُونُ الخَطاءُ؛
خِردهاي خود را خطاپذير بدانيد، که بسا اعتماد کردن به آن ، خطا باشد
ميزان الحکمة، ح ۶۸۴۲
حديث - ۴۲۴۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِکتَسِبُوا العِلمَ يکسِبکمُ الحَياةَ ؛
دانش کسب کنيد تا به شما زندگي (و بالندگي) بخشد.
غررالحکم و دررالکلم، ح ۲۴۸۶
حديث - ۴۲۴۴
پيامبر اکرم(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِعمَل بِفَرائِضِ اللَّهِ تَکن اَتقَي النَّاس؛
به واجبات خدا عمل کن، تا با تقواترين مردم باشي.
معاني الأخبار، ص ۲۴۰
حديث - ۴۲۴۵
پيامبر اکرم(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إن شِئتَ أن تُکرَمَ فَلِن وإن شِئتَ أن تُهانَ فَاخشُن؛
اگر مي خواهي گرامي ات دارند ، نرمخو باش ، و اگر مي خواهي خوارت شمارند ، درشتي کن.
تحف العقول، ص ۵۵
حديث - ۴۲۴۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
جالِس العُلَماءَ يزدَد عِلمُک وَ يحسُن اَدَبُک وتَزک نَفسُک؛
با علما معاشرت کن تا علمت زياد، ادبت نيکو و جانت پاک شود.
مطالب السؤول، ص ۴۹
حديث - ۴۲۴۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إياک واللَّجاجَةَ ؛ فَإنَّ أَوَّلَها جَهلٌ وآخِرَها نَدامَةٌ؛
از لجبازي بپرهيز ، که آغازش ناداني و انجامش پشيماني است.
تحف العقول، ص ۱۴
حديث - ۴۲۴۸
عَلَيک بِالاحداثِ فَإنَّهُم اسرَعُ إلي کلِّ خَيرٍ؛
نوجوانان را در ياب، که اين گروه در پذيرش هر خوبي ، بيشتر شتاب مي کنند.
(الکافي ، ج ۸ ، ص ۹۳)
حديث - ۴۲۴۹
پيامبر اکرم(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
هيچ مرد مسلماني نيست که نگاهش به زيبايي هاي زني بيفتد و چشم خود را فرواندازد، مگر اين که خداوند براي او عبادتي پيش آورد که شيريني آن را دردل خويش بيابد.
(الترغيب و التذهيب ۲/۳۴/۳)
حديث - ۴۲۵۰
پيامبر اکرم(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
نگاه کردن يکي از تيرهاي زهرآلود ابليس است، پس، هر که از ترس خدا چشم خود را (از نامحرم) فرو بندد خداوند به او ايماني عطا فرمايد که حلاوت آن را در دلش بيابد.
(البحار ۳۴/۳۸/۱۰۴)
حديث - ۴۲۵۱
امام عليعليهالسلام :
هرکه چشم خود را پائين اندازد، تأسف کمتر خورد و از نابودي در امان ماند.
(غررالحکم ۹۱۲۵)
حديث - ۴۲۵۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
چشمان خود را از حرام فروبنديد تا شگفتي ها ببينيد.
(البحار ۵۲/۴۱/۱۰۴)
حديث - ۴۲۵۳
امام عليعليهالسلام :
هرگاه چشم شهوت بين باشد، ديده ي عاقبت بيني دل کور شود.
(غرر الحکم ۴۰۶۳)
حديث - ۴۲۵۴
امام عليعليهالسلام :
چشم ها دام هاي شيطانند.
(غرر الحکم ۹۵۰)
حديث - ۴۲۵۵
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
إنَّ حَوائِجَ النّاسِ إلَيکم مِن نِعَمِ اللهِ عَلَيکم فَلا تَمَلُّوا النِّعَمَ؛
نياز مردم به شما از نعمتهاي خدا بر شما است، از اين نعمت افسرده و بيزار نباشيد.
بحار الأنوار، ج ۷۴، ص ۲۰۵
حديث - ۴۲۵۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
طُوبي لِمَن تَرَک شَهوَةً حاضِرَةً لِمَوعودٍ لَم يرَهُ؛
خوشا آن که شهوتِ آماده‌اي را به خاطر پاداش وعده داده شده‌اي که آن را نديده است ، رها کند.
(الخصال، ص ۳)
حديث - ۴۲۵۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِذا فَسَدَتِ النِّيةُ وَقَعَتِ البَليةُ؛
هرگاه نيت فاسد شود، بلا و گرفتاري پيش مي آيد.
( غررالحکم، ح ۴۰۲۱ )
حديث - ۴۲۵۸
امام سجادعليه‌السلام فرمودند:
مَن قَنَعَ بِما قَسَمَ اللَّهُ لَهُ فَهُوَ مِن أغنَي النّاسِ؛
هر که به قسمتي که خدايش داده قانع باشد ، همو ، بي نيازترينِ مردم است.
الأمالي، مفيد، ص ۱۸۴
حديث - ۴۲۵۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ثُباتُ الدُّوَلِ بِإقامَةِ سُنَنِ العَدلِ؛
پايداري دولتها به برپا داشتن راه و رسم دادگري است.
غررالحکم و دررالکلم، ح ۴۷۱۵
حديث - ۴۲۶۰
امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه) فرمودند:
افَليعمَل کلُّ امرِي مِنکم مَا يقرُبُ بِهِ مِن مَحَبَّتِنَا؛
هر يک از شما بايد کاري کند که به سبب آن به محبت ما نزديک شود.
بحارالأنوار، ج ۵۳، ص ۱۷۶
حديث - ۴۲۶۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
شيعيان ما را در سه چيز بيازماييد : در مواظبت بر اوقات نمازها ، در نگهداري اسرارشان از دشمنان ما و در همدردي و کمک مالي به برادرانشان.
ميزان الحکمه، باب صفات شّيعه
حديث - ۴۲۶۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خَلَيک بِالآخِرَةِ تَأتِک الدُّنيا صاغِرَةً؛
در کار آخرت باش تا دنيا ذليلانه به تو رو آورد
غررالحکم و دررالکلم، ح ۶۰۸۰
حديث - ۴۲۶۳
إنّ الجاهِلَ مَن عَصَي اللهَ وَإن کانَ جَميلَ المَنظَرِ عَظيمَ الخَطَرِ؛
نادان کسي است که خدا را نافرماني کند هرچند خوش‌سيما و بلند‌پايه باشد.
بحارالأنوار، ج ۱، ص ۱۶۰
حديث - ۴۲۶۴
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
أفضَلُ الهِجرَةِ أن تَهجُرَ ما کرِهَ اللَّهُ؛
برترين هجرت ، هجرت از چيزي است که خدا آن را خوش ندارد.
ميزان الحکمة ، ح ۲۱۰۶۰
حديث - ۴۲۶۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
فِي تَقَلُّبِ الأحوَالِ عُلِمَ جَوَاهِرُ الرِّجَالِ؛
در فراز و نشيبهاي روزگار، گوهر مردان شناخته مي شود.
نهج البلاغه، حکمت ۲۰۸
حديث - ۴۲۶۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خَيرُ اِخوانِک مَن دَعاک اِلي صِدقِ المَقالِ بِصِدقِ مَقالِهِ وَ نَدَبَک اِلي اَفضَلِ الاَعمالِ بِحُسنِ اَعمالِهِ؛
بهترين دوستانت، کسي است که با راستگويي اش تو را به راستگويي دعوت کند و با اعمال نيک خود، تو را به انجام اعمال خوب برانگيزد.
غررالحکم، ح ۵۰۲۲
حديث - ۴۲۶۷
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِعلَمي اَنَّ الشّابَّ الحَسَنَ الخُلُقِ مِفتاحٌ لِلخَيرِ ، مِغلاقٌ لِلشَّرِّ وَ اِنَّ الشّابَّ الشَّحيحَ الخُلُقِ مِغلاقٌ لِلخَيرِ مِفتاحٌ لِلشَّرِّ؛
بدان که جوانِ خوش اخلاق ، کليد خوبي ها و قفل بدي هاست و جوانِ بداخلاق ، قفل خوبي ها و کليد بدي هاست.
امالي طوسي ، ص ۳۰۲، ح ۵۹۸
حديث - ۴۲۶۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَنِ اشتاقَ إلَي الجَنَّةِ سارَعَ إلَي الَخَيراتِ؛
هرکه مشتاق بهشت است به سوي نيکي ها مي شتابد.
مکارم الأخلاق، ص ۴۴۷
حديث - ۴۲۶۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إِنَّ الحَقَّ لا يعرَفُ بِالرِّجَالِ؛ اِعرِفِ الحَقَّ، تَعرِف أهلَهُ؛
حق با شخصيتها شناخته نميشود؛ حق را بشناس تا اهل آن را بشناسي.
روضة الواعظين، ص ۳۱
حديث - ۴۲۷۰
امام جوادعليه‌السلام فرمودند:
اِعلَم أنَّک لَن تَخلُوَ مِن عَينِ اللهِ، فَانظُر کيفَ تَکونُ؛
بدان که از ديد خداوند پنهان نيستي، پس بنگر چگونه اي.
تحف العقول، ص ۴۵۵
حديث - ۴۲۷۱
امام جوادعليه‌السلام فرمودند:
الأَيَّامُ تَهتِک لَک الأمرَ عَنِ الأسرارِ الکامِنَةِ؛
روزگار رازهاي نهان را بر تو آشکار مي کند.
بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۳۶۵
حديث - ۴۲۷۲
امام جوادعليه‌السلام فرمودند:
إظهارُ الشَّيءِ قَبلَ أن يُستَحکمَ مَفسَدَةٌ لَهُ؛
آشکار کردن چيزي پيش از استوار شدن، مايه تباهي آن است.
تحف العقول، ص ۴۵۷
حديث - ۴۲۷۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلزُّهدُ فِي الدُّنيا الراحَةُ العُظمي؛
بي رغبتي به دنيا، بزرگترين آسايش است.
غررالحکم و دررالکلم، ح ۱۳۱۶
حديث - ۴۲۷۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إنَّما يُحِبُّکَ مَن لا يَتَمَلََّقُکَ، وَيُثني عَلَيکَ مَن لا يُسمِعُکَ؛
دوستدار حقيقي تو کسي است که از تو چاپلوسي نميکند و ستايشگر واقعي تو آنکه تو را از [ستايشهايش دربار? تو] باخبر نميکند.
غررالحکم و دررالکلم، ح ۷۱۱۹
حديث - ۴۲۷۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
بادِروا اَحداثَکم بِالحديث قَبلَ اَن تَسبِقَکم اِلَيهِمُ المُرجِئَةُ؛
به آموختن حديث (معارف ديني) به جوانانتان ، پيش از آنکه منحرفين آنان را گمراه سازند، اقدام نماييد.
تهذيب الأحکام ، ج ۸ ، ص ۱۱۱، ح ۳۸۱
حديث - ۴۲۷۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلجَهلُ مُميتُ الاَحياءِ وَ مُخَلِّدُ الشَّقاءِ؛
نـاداني، مايـه مرگ زندگان و دوام بدبختي است.
(غررالحکم، ح ۱۴۶۴)
حديث - ۴۲۷۷
امام هاديعليه‌السلام فرمودند:
اُذکر حَسَرَاتِ التَّفرِيطِ بِأَخذِ تَقدِيمِ الحَزمِ؛
با مقدم داشتن دورانديشي، حسرت کوتاهيها را به ياد آور.
(بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۳۷۰)
حديث - ۴۲۷۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِنَّمَا العاقِلُ مَن وَعَظَتهُ التَّجارِبُ ؛
خردمند ، کسي است که تجربه‌ها پندش دهد
کنزالفوائد، ص ۸۷
حديث - ۴۲۷۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
سُوسُوا إِيمَانَکم بِالصَّدَقَةِ وَ حَصِّنُوا أَموَالَکم بِالزَّکاةِ وَ ادفَعُوا أَموَاجَ البَلَاءِ بِالدُّعَاءِ ؛
ايمان خود را با صدقه دادن و اموالتان را با زکات دادن نگاه داريد، و امواج بلا را با دعا از خود برانيد.
(نهج البلاغه، حکمت ۱۴۶ )
حديث - ۴۲۸۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إِنَّ بِشرَ المُؤمِنِ فِي وَجهِهِ ، وَ قُوَّتَهُ فِي دينِهِ وَ حُزنَهُ فِي قَلبِهِ
شادي مؤمن در چهره اوست ، قدرت وي در دينش، و اندوه او در دلش است.
(ميزان الحکمه، ح ۱۷۲۱)
حديث - ۴۲۸۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
کلُّکم راع وَکلُّکم مَسؤولٌ عَن رَعيتِهِ؛
همه شما سرپرست و مسئول هستيد و درباره زيردستانتان باز خواست مي شويد.
(جامع الاخبار، ص ۱۱۹)
حديث - ۴۲۸۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا يؤنِسَنَّک اِلاَّ الحَقُّ وَ لا يوحِشَنَّک اِلاَّ الباطِلُ؛
مبادا جز حق، با تو اُنس بگيرد و جز باطل، از تو بهراسد.
(نهج البلاغه، از خطبه ۱۳۰ )
حديث - ۴۲۸۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَطيبُ العَيشِ القَناعَةُ؛
خوش‌ترين زندگي، زندگي با قناعت است.
(غررالحکم، ح ۲۹۱۸)
حديث - ۴۲۸۴
حضرت رسولصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَوسِعوا لِلشَّبابِ فِي المَجلِسِ وَ اَفهِموهُمُ الحديث - فَاِنَّهُمُ الخُلوفُ وَ اَهلُ الحديث ؛
براي جوانان در مجالس جاي باز کنيد، و امور نو و جديد را به آنان تفهيم کنيد، چرا که اين گروه جايگزين شما و درگير مسائل جديد خواهند شد.
(الفردوس ، ج ۱، ص ۹۸، ح ۳۲۰ )
حديث - ۴۲۸۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
لا تَسُبُّوا الناسَ فَـتَکتَسِبُوا العَداوَةَ بَينَهُم؛
به مردم ناسزا نگوييد، که با اين کار در ميان آنها دشمن پيدا مي کنيد.
(کافي ، ج ۲، ص ۳۶۰ ح ۳)
حديث - ۴۲۸۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مِن کمالِ السَّعادَةِ السَّعيُ في صَلاحِ الجُمهور؛
کوشش در راه اصلاح توده مردم، از کمال خوشبختي است.
(غررالحکم، ح ۹۳۶۱)
حديث - ۴۲۸۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
لَيسَ مِنّا مَن غَشَّ مُسلِما اَو ضَرَّهُ اَو ماکرَهُ؛
از ما نيست کسي که با مسلماني تقلّب کند، يا به او ضرر رساند و يا با وي حيله نمايد.
(نهج الفصاحه، ح ۲۴۱۴)
حديث - ۴۲۸۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا تَصفُو الخِلَّةُ مَعَ غَير اَديب؛
دوستي با شخص بي ادب، صميمانه نخواهد شد.
(بحار الأنوار، ج ۶۷، ص ۴۰۰، ح ۷۳)
حديث - ۴۲۸۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن رَضيَ بِما رَزَقَهُ اللَّهُ قَرَّت عَينُهُ؛
هر که به آنچه خداوند روزيش کرده راضي باشد، خوش و خرّم بماند.
( امالي طوسي، ص ۲۲۵، ح ۳۹۳ )
حديث - ۴۲۹۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
لا يدخُلُ الجَنَّةَ عَبدٌ لا يأمَنُ جارُهُ بَوائِقَهُ؛
بنده اي که همسايه اش از شرّ او در امان نباشد، وارد بهشت نمي شود.
(مستدرک الوسائل، ج ۸، ص ۴۲۵)
حديث - ۴۲۹۱
حضرت عليعليهالسلام فرمودند:
اللِّسَانُ سَبُعٌ إِن خُلِّي عَنهُ عَقَرَ؛
زبان تربيت نشده ، درنده اي است که اگر رهايش کني مي گزد.
(نهج البلاغه، حکمت۶۰)
حديث - ۴۲۹۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن کشَفَ عَورَةَ اَخيهِ المُسلِمِ کشَفَ اللّهُ عَورَتَهُ حَتّي يفضَحَهُ بِها في بَيتِهِ؛
هر کس عيب و زشتي برادر مسلمان خود را فاش کند، خداوند زشتي او را آشکار سازد، تاجايي که او را در درون خانه اش رسوا سازد.
(الترغيب والترهيب، ج ۲، ص ۲۳۹، ح ۹.)
حديث - ۴۲۹۳
الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنجِحٌ وَ أَعمَالُ العِبَادِ فِي عَاجِلِهِم نُصبُ أَعينِهِم فِي آجَالِهِم؛
صدقه دادن دارويي ثمر بخش است ، و کردار بندگان در دنيا ، فردا در پيش روي آنان جلوه گر است.
(کافي، ج ۵، ص ۱۲۵، ح ۷ )
حديث - ۴۲۹۴
امام هاديعليه‌السلام فرمودند:
اِنَّ الحَرامَ لا ينمي وَ اِن نَمي لا يبارَک لَهُ فيهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَم يؤجَر عَلَيهِ وَ ما خَلَّـفَهُ کانَ زادَهُ اِلَي النّارِ
به راستي که حرام، افزايش نمي‌يابد و اگر افزايش يابد، برکتي ندارد و اگر انفاق شود، پاداشي ندارد و اگر بماند، توشه‌اي به سوي آتش خواهد بود.
(کافي، ج ۵، ص ۱۲۵، ح ۷ )
حديث - ۴۲۹۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ يُبغِضُ الغَنيَّ الظَّلومَ؛
به راستي که خداوند عزوجل ثروتمند ستمگر را دشمن مي دارد.
(جهاد با نفس ، ح ۷۳۸ )
حديث - ۴۲۹۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن لَم يصلِح نَفسَهُ لَم يصلِح غَيرَهُ؛
هر کس خودش را اصلاح نکند، نمي‌تواند ديگران را اصلاح نمايد.
(غرر الحکم،ح ۸۹۹۰)
حديث - ۴۲۹۷
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
خَمسٌ مِن سُنَن المُرسَلينَ: اَلحَياءُ وَ الحِلمُ وَ الحِجامَةُ وَ السِّواک وَ التَّعَطُّرُ؛
پنج چيز از سنت پيامبران است: حيا، بردباري، حجامت کردن، و مسواک و عطر زدن.
(نهج الفصاحه، ح ۱۴۶۳)
حديث - ۴۲۹۸
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
مَا مِن عِبَادَة أفضَلَ عِندَ اللهِ مِن عِفَّةِ بَطن وَ فَرج؛
هيچ عبادتي در نزد خدا برتر از ترک شهوات شکم و فرج نيست.
(جهاد با نفس ، ح۲۰۵ )
حديث - ۴۲۹۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلنّاسُ اِخوانٌ فَمَن کانَت اُخُوَّتُهُ في غَيرِ ذاتِ اللّهِ فَهِيَ عَداوَةٌ؛
مردم برادرند، اما آن که برادري اش براي خدا نباشد، برادري وي، دشمني است.
(بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۱۶۵، ح ۲۹ )
حديث - ۴۳۰۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
خَيرُ الکلامِ مَا دَلَّ وَ جَلَّ وَ قَلَّ وَ لَم يمِلَّ؛
بهترين سخن، آن است که قابل فهم و روشن و کوتاه باشد و خستگي نياورد.
(انوار العلويه، ص ۴۸۹)
حديث - ۴۳۰۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّ الرَّجُلَ لَيحرَمُ الرِّزقَ بِالذَّنبِ يصيبُهُ؛
آدمي، با گناهي که مي کند، از روزي محروم مي شود.
(الأمالي، طوسي، ص ۵۲۸)
حديث - ۴۳۰۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کثرَةُ المِزاحِ تُذهِبُ البَهاءَ وَ توجِبُ الشَّحناءَ؛
شوخي زياد، ارج و احترام را مي برد و موجب دشمني مي شود.
(غرر الحکم، ح ۷۱۲۶ )
حديث - ۴۳۰۳
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
إنَّ شيعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن کلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛
بي گمان شيعيان ما، دلهايشان از هر خيانت، کينه، و فريبکاري پاک است.
(بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۵۶ )
حديث - ۴۳۰۴
حضرت عليعليهالسلام فرمودند:
اَلبَرَکةُ في مالِ مَن آتَي الزَّکاةَ وَ واسَي المُؤمِنينَ وَ وَصَلَ الاَقرَبينَ؛
برکت در مال کسي است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و ياري رساند و به خويشاوندان کمک نمايد.
(تحف العقول، ص ۱۷۲)
حديث - ۴۳۰۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
قَليلُ الحَقِّ يدفَعُ کثيرَ الباطِلِ کما اَنَّ القَليلَ مِنَ النّارِ يحرِقُ کثيرَ الحَطَب ؛
اندکي حقّ، بسياري باطل را نابود مي کند، همچنان که اندکي آتش، هيزم‌هاي فراواني را مي سوزاند.
(غررالحکم، ح ۶۷۳۵ )
حديث - ۴۳۰۶
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
لاتَختَلِفوا، فَإِنَّ مَن کانَ قَبلَکمُ اختَلَفوا فَهَلَکوا؛
باهم اختلاف نکنيد، که پيشينيان شما دچار اختلاف شدند و نابود گشتند.
(کنزالعمال ، ح ۸۹۴)
حديث - ۴۳۰۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
فازَ مَن أصلَحَ عَمَلَ يومِهِ وَ استَدرَک فَوارِطَ أمسِهِ؛
رستگار شد آنکه کار امروزش را سامان داد و کوتاهي‌هاي ديروزش را جبران کرد.
(مستدرک الوسائل ، ج ۱۲، ص ۱۵۱)
حديث - ۴۳۰۸
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِنَّ الِختِلافَ وَ التَّنازُعَ وَ التَّثَـبُّطَ مِن أمرِ العَجز وَ الضَّعفِ وَ هُوَ مِمّا لا يحِبُّهُ اللّهُ وَ لا يعطي عَلَيهِ النَّصرَ وَ الظَّـفَرَ؛
اختلاف و کشمکش و توقف و فروماندن از کاري، از ناتواني و سستي است و خداوند نه آن را دوست دارد و نه با آن ياري و پيروزي مي دهد.
(بحارالأنوار، ج ۲۰، ص ۱۲۶، ح ۵۰)
حديث - ۴۳۰۹
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
الله في عَون المُومِن، مادامَ المُومِن في عَون اَخيهِ؛
خداوند در پي ياري مومن است، تا وقتي که مومن در پي ياري برادر خويش است.
(بحار الانوار، ج۷۴ ،ص۳۲۲)
حديث - ۴۳۱۰
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
اِستَشِر في أمرِک الَّذينَ يخشَونَ اللَّهَ؛
در کار خود، [فقط] با کساني مشورت کن که از خدا مي ترسند.
(تحف العقول، ص ۲۹۳)
حديث - ۴۳۱۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
بُکاءُ العَبدِ مِن خَشيةِ اللَّهِ يمَحِّصُ ذُنُوبَهُ؛
گريستن بنده از خوف خدا، گناهانش را از ميان مي برد.
(غررالحکم و دررالکلم، ح ۴۴۳۲)
حديث - ۴۳۱۲
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَلصَّدَقَةُ عَلَي القَرابَةِ صَدَقَةٌ وصِلَةٌ؛
صدقه دادن به خويشاوندان، هم صدقه است و هم صله رحم.
(مسند احمد، ج ۴ ،ص ۱۷)
حديث - ۴۳۱۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَ لعالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَيهِ اللَّوابِسُ؛
کسي که به اوضاع زمان خود آگاه باشد، گرفتار هجوم اشتباهات نمي شود.
(تحف العقول، ص ۳۵۶ )
حديث - ۴۳۱۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن لَم يصلِح نَفسَهُ لَم يصلِح غَيرَهُ؛
هر کس خودش را اصلاح نکند، نمي تواند ديگران را اصلاح نمايد.
(غررالحکم، ح ۸۹۹۰ )
حديث - ۴۳۱۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن عَيرَ اَخاهُ بِذَنبٍ لَم يمُت حَتّي يعمَلَهُ؛
هر کس برادر[ديني] خود را به گناهي سرزنش کند، نميرد، مگر آنکه مرتکب آن شود.
(نهج الفصاحه، ح ۲۹۲۰ )
حديث - ۴۳۱۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
رَاسُ الحِکمَةِ مَخَافَةُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ؛
ترس از خداي عزوجل سر حکمت و دانايي است.
(جهاد با نفس ،ح ۱۱۹ )
حديث - ۴۳۱۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
غَضُّ الطَّرفِ مِن أفضَلِ الوَرَعِ؛
پرهيز از نگاه ناروا ، برترين پرهيزگاري است.
(عيون الحکم والمواعظ ،ح ۵۸۸۲ )
حديث - ۴۳۱۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کثرَةُ الدَّين تُصَيرُ الصّادِقَ کاذِبا وَ المُنجِزَ مُخلِفا؛
بدهي بسيار، راستگو را دروغگو و خوش‌قول را بدقول مي گرداند.
(غررالحکم، ج ۴، ص ۵۹۲، ح ۷۱۰۵ )
حديث - ۴۳۱۹
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَلبِطالَةُ تُقِسي القَلبَ؛
بيکاري ، دل را سخت مي کند.
(مسند الشهاب، ج ۱، ص ۱۸۸ )
حديث - ۴۳۲۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إياک وَالهَذَرَ فَمَن کثُرَ کلامُهُ کثُرَت آثامُهُ؛
زنهار از پُرگويي ؛ زيرا هر که پُرگو باشد ، گناهانش بسيار شود.
(غررالحکم و دررالکلم، ح ۲۶۳۷ )
حديث - ۴۳۲۱
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
تَزَين للَّهِ‌ِ بِالصِّدقِ فِي الاعمالِ؛
با راست کرداري، خود را براي خدا بياراي.
(تحف العقول، ص ۲۸۵ )
حديث - ۴۳۲۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إنَّ حديث - نا يُحيِي القُلُوبَ؛
به راستي که حديث ما (اهل بيت) دلها را زنده ميکند.
(بحارالأنوار، ج ۲، ص ۱۴۴)
حديث - ۴۳۲۳
لا تَصفُو الخِلَّةُ مَعَ غَيرِ اَديبٍ؛
دوستي با شخص بي ادب ، صميمانه نخواهد شد.
(بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۸ ، ح ۶۳ .)
حديث - ۴۳۲۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَنِ اتَّقَي اللَّهَ اَحَبَّهُ النَّاسُ؛
هر کس تقواي الهي پيشه کند، مردم او را دوست خواهند داشت.
(کشف الغمه، ج ۳، ص ۱۳۹)
حديث - ۴۳۲۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِنَّ النّاسَ اِلي صالِحِ الادَبِ اَحوَجُ مِنهُم اِلَي الفِضَّةِ وَ الذَّهَبِ؛
مردم، به ادب (فرهنگ و تربيتِ) درست ، نيازمندترند، تا به طلا و نقره.
(مکارم الأخلاق، ص ۱۷)
حديث - ۴۳۲۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِنَّ البَلاءَ لِلظّالِمِ اَدَبٌ وَ لِلمُؤمِنِ اِمتحانٌ وَ لِلانبياءِ دَرَجَة وَ لِلاولياءِ کرامَة؛
بلا براي ظالم مايه ادب، براي مؤمن آزمايش و براي پيامبران مايه ترفيع درجه و براي اوليا بزرگواري است.
(بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۱۲۷، ح ۹ )
حديث - ۴۳۲۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلکيسُ صَديقُهُ الحَقُّ وَ عَدُوُّهُ الباطِلُ؛
انسان زيرک، دوستش حق است و دشمنش باطل.
(غررالحکم، ح ۱۵۲۴)
حديث - ۴۳۲۸
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
جِماعُ التَّقوي في قولِهِ تَعالي: اِنَّ اللَّهَ يامُرُ بِالعَدلِ وَ الاِحسانِ؛
عصاره تقوا در اين گفته خداوند آمده است: خداوند به عدالت و نيکي فرمان ميدهد.
(کافي، ج ۲، ص ۸۲ ، ح ۴)
حديث - ۴۳۲۹
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِنّا اُمِرنا مَعاشِرَ الاَنبياءِ بِمُداراةِ النّاسِ، کما اُمِرنا بِاقامَةِ الفَرائِضِ؛
ما پيامبران، همانگونه که به برپا داشتن واجبات مأمور شده‌ايم، به مدارا کردن با مردم نيز مأمور شده ايم.
(ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۱۱۵)
حديث - ۴۳۳۰
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَلمُؤمِنُ يبدَأُ بِالسَّلامِ وَ المُنافِقُ يقُولُ:حَتّي يبدَا بي؛
مؤمن ابتدا سلام مي کند و منافق منتظر سلام ديگران است
(کنزالعمّال، ح ۷۷۸)
حديث - ۴۳۳۱
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
رَاسُ العَقل بَعدَ الايمانِ باللّه‌ِ مُداراةُ النّاس في غَير تَرک حَقٍّ؛
کمال عقل پس از ايمان به خدا، مدارا کردن با مردم است به شرط آن که حق، ترک نشود.
( تحف العقول، ص ۴۲)
حديث - ۴۳۳۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
جَمعُ خَيرِ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ في کتمانِ السِّرِّ وَ مُصادَقَةِ الاَخيارِ، وَ جَمعُ الشَّرِّ فِي الاِذاعَةِ وَ مُؤاخاةِ الاَشرار؛
همه خير دنيا و آخرت در رازداري و همنشيني با نيکان است و همه شر در افشاي اسرار و دوستي با اشرار است.
( بحارالأنوار، ج ۷۴ ، ص ۱۷۸، ح ۱۷ )
حديث - ۴۳۳۳
حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِنَّ اللّهَ يحِبُّ المُلِحّينَ فِي الدُّعاءِ؛
خداوند اصرار کنندگان در دعا را دوست دارد.
( بحارالأنوار، ج ۹۳، ص ۳۷۸ )
حديث - ۴۳۳۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَفضَلُ النّاسِ عَقلاً اَحسَنُهُم تَقديرا لِمَعاشِهِ وَ اَشَدُّهُمُ اهتِماما بِاِصلاحِ مَعادِهِ؛
عاقل ترين مردم کسي است که بهتر بتواند امور زندگي اش را برنامه ريزي کند و براي اصلاح آخرتش بيشتر همت نمايد.
( غررالحکم، ح ۳۳۴۰. )
حديث - ۴۳۳۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن لَم يملِک غَضَبَهُ لَم يملِک عَقلَهُ؛
هر آن که بر غضب خود چيره نشود، بر عقل خود اختياري ندارد.
( کافي، ج ۲، ص ۳۰۳ )
حديث - ۴۳۳۶
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
معلَم اَنَّ الصِّدقَ مُبارَک وَ الکذبَ مَشؤومٌ؛
بدان که راستگويي، پر برکت است و دروغگويي، شوم.
(تحف العقول، ص ۱۴. )
حديث - ۴۳۳۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
في سَعَةِ الاَخلاقِ کنوزُ الاَرزاقِ؛
گنجهاي روزي در وسعت اخلاق نهفته است.
(کافي، ج ۸ ، ص ۲۳)
حديث - ۴۳۳۸
شَرُّ النّاسِ مَن لا يعفو عَنِ الزَّلَّةِ وَ لا يستُرُ العَورَةَ؛
بدترين مردم کسي است که خطا را نمي بخشد و عيب (ديگران) را نمي پوشاند.
(غررالحکم، ج۴، ص۱۷۵، ح ۵۷۳۴)
حديث - ۴۳۳۹
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَمّا عَلامَةُ التّائِبِ فَاَربَعَةٌ: اَلنَّصيحَةُ لِلّهِ في عَمَلِهِ وَ تَرک الباطِلِ وَ لُزومُ الحَقِّ وَ الحِرصُ عَلَي الخَيرِ؛
نشانه توبه کننده چهار است: عمل خالصانه براي خدا، رها کردن باطل، پايبندي به حق و حريص بودن بر کار خير.
(تحف العقول، ص ۲۰. )
حديث - ۴۳۴۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
حُسنُ الظَّنِّ باللهِ أن لَا تَرجُوَ إلاَّ اللهَ وَ لَا تَخَافَ إلَّا ذَنبَکَ؛
گمان نيکو به خدا داشتن اين است که اميد به هيچکس جز او نداشته باشي و از هيچ چيز جز گناهت نترسي.
(جهاد با نفس، ح ۱۴۳)
حديث - ۴۳۴۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن رُزِقَ الدِّينَ فَقَد رُزِقَ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ؛
هر کس دين روزي او شود، براستي خير دنيا و آخرت روزي او شده است.
(غررالحکم، ح ۸۵۲۳)
حديث - ۴۳۴۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلنّاسُ کلُّهُم اَحرارٌ وَلکنَّ اللّهَ خَوَّلَ بَعضَکم بَعضا؛
مردم همگي آزادند، ولي خداوند بعضي را سرپرست بعضي ديگر قرار داده است.
(امالي شيخ صدوق، ص ۵۳۱، ح ۷۱۸)
حديث - ۴۳۴۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
لا يستَيقِنُ القَلبُ اَنَّ الحَقَّ باطِلٌ اَبَدا وَ لا يستَيقِنُ اَنَّ الباطِلَ حَقٌّ اَبَدا
هرگز دل به باطل بودن حق و به حق بودن باطل يقين نمي کند.
(تفسير العياشي، ج ۲، ص ۵۳، ح ۳۹)
حديث - ۴۳۴۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
رَأسُ العِلمِ التَّمييزُ بَينَ الاخلاقِ وَ اِظهارُ مَحمودِها وَ قَمعُ مَذمومِها؛
بالاترين درجه دانايي، تشخيص اخلاق(خوب و بد) از يکديگر و آشکار کردن اخلاق پسنديده و سرکوب اخلاق ناپسند است.
(غررالحکم، ح ۵۲۶۷)
حديث - ۴۳۴۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَحِبُّو المَعروفَ وَ اَهلَهُ فَوَالَّذي نَفسي بِيدِهِ اِنَّ البَرَکةَ وَ العافيةَ مَعَهُما
نيکي و نيکوکاران را دوست بداريد. سوگند به آن که جانم به دست اوست، برکت و تندرستي، با نيکي و نيکوکاران است.
(کنز العمّال، ح ۱۵۹۷۴)
حديث - ۴۳۴۶
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِختَبِرُوا النّاسَ بِاَخدانِهِم فَاِنَّ الرَّجُلَ يخادِنُ مَن يعجِبُهُ
مردم را از دوستانشان بشناسيد، زيرا انسان با کسي رفاقت مي کند که او را مي پسندد.
(تحف العقول، ص ۲۱۴)
حديث - ۴۳۴۷
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
کلوا جَميعا وَ لا تَفَرَّقوا فَاِنَّ البَرَکةَ مَعَ الجَماعَةِ
با هم غذا بخوريد و پراکنده نباشيد، که برکت با جماعت است.
(بحارالأنوار، ج ۶۶، ص ۳۴۹)
حديث - ۴۳۴۸
امام هاديعليه‌السلام فرمودند:
اَلنّاسُ فِي الدُّنيا بِالاَموالِ وَ فِي الآخِرَةِ بِالاَعمالِ
اعتبار مردم در دنيا به مال است و در آخرت به عمل.
(بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۳۶۸، ح۳)
حديث - ۴۳۴۹
حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمودند:
فَفَرَضَ اللّهُ الايمانَ تَطهيرا مِنَ الشِّرک... وَ العَدلَ تَسکينا لِلقُلوبِ
خداوند ايمان را براي پاکي از شرک... و عدل و داد را براي آرامش دلها واجب نمود.
(من لايحضره الفقيه، ج ۳، ص ۵۶۸)
حديث - ۴۳۵۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
عَوِّد نَفسَک الجَميلَ فَبِاعتيادِک اِياهُ يعودُ لَذيذا
خودت را به کارهاي زيبا عادت بده که اگر به آنها عادت کني، برايت لذت بخش مي شوند.
(شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج۲۰، ص۲۶۶، ح۹۲ )
حديث - ۴۳۵۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
رَاسُ العِلمِ التَّمييزُ بَينَ الاَخلاقِ وَ اِظهارُ مَحمودِها وَ قَمعُ مَذمومِها
بالاترين درجه دانايي، تشخيص اخلاق از يکديگر و آشکار کردن اخلاق پسنديده و سرکوب اخلاق ناپسند است.
(غررالحکم، ح ۵۲۶۷ )
حديث - ۴۳۵۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
حَسِّن خُلقَک يخَفِّفِ اللّهُ حِسابَک
اخلاقت را خوب کن تا خداوند حسابت را آسان گرداند.
(امالي صدوق، ص ۲۷۸ )
حديث - ۴۳۵۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
بسمِ اللّهِ شِفاءٌ مِن کلِّ داءٍ و عَونٌ لِکلِّ دَواءٍ
بسم اللّه، شفاي هر دردي و ياري کننده هر دارويي است.
(عيون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۲)
حديث - ۴۳۵۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
عِندَ فَسادِ النِّيةِ تَرتَفِعُ البَرَکةُ
هرگاه نيت‌ها فاسد باشد، برکت از ميان مي رود.
(غررالحکم، ح ۶۲۲۸)
حديث - ۴۳۵۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَنِ اقتَصَرَ عَلي بُلغَةِ الکفافِ فَقَدِ انتَظَـمَ الرّاحَةَ وَ تَبَوَّاَ خَفضَ الدَّعَةِ
هر کس به اندازه‌اي که او را کفايت مي کند، قناعت کند، به آسايش و نظم مي رسد و در آسودگي و رفاه منزل مي گيرد.
(نهج البلاغه، حکمت ۳۷۱)
حديث - ۴۳۵۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَصلُ العَقلِ القُدَرةُ وَ ثَمَرَتُها السُّرورُ.
ريشه عقل، قدرت است و ميوه آن شادي.
(بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۷، ح ۵۹)
حديث - ۴۳۵۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَهنَي العَيشِ اطِّراحُ الکلَفِ
گواراترين زندگي، رها کردن تکلّف‌ها (تجمّلات) است.
(غررالحکم، ح ۲۴۷۲)
حديث - ۴۳۵۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِصبِر عَلي مَرارَةِ الحَقِّ وَ اياک اَن تَنخَدِعَ لِحَلاوَةِ الباطِلِ
تلخي حق را تحمل کن، و مبادا که فريب شيريني باطل را بخوري.
(غررالحکم، ح ۲۴۷۲)
حديث - ۴۳۵۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلکريمُ يري مَکارِمَ اَفعالِهِ دَينا عَلَيهِ يقضيهِ، اَللَّئيمُ يري سَوالِفَ اِحسانِهِ دَينا لَهُ يقتَضيهِ ؛
بزرگوار، نيکوکاري‌هاي خود را بدهي به گردن خود مي‌داند که بايد بپردازد و فرومايه، احسان‌هاي گذشته خود را بدهي به گردن ديگران مي‌داند که بايد پس بگيرد.
(غررالحکم، ح ۲۰۳۱ و ۲۰۳۲)
حديث - ۴۳۶۰
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
باکروا طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَکةٌ وَ نَجاحٌ
در پي روزي و نيازها، سحر خيز باشيد؛ چرا که حرکت در آغاز روز، [مايه] برکت و پيروزي است.
(المعجم الاوسط، ج ۷، ص ۱۹۴، ح ۷۲۵۰)
حديث - ۴۳۶۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن اَحَبَّ اَن يکونَ اَغنَي النّاسِ فَليکن بِما في يدِ اللّهِ اَوثَقَ مِنهُ بِما في يدِهِ
هر کس دوست دارد بي‌نيازترين مردم باشد، بايد به آنچه در دست خداست مطمئن‌تر باشد تا آنچه به دست خودش دارد.
(نهج الفصاحه، ح ۲۷۹۸)
حديث - ۴۳۶۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِنَّ اللّهَ يحِبُّ اِذا عَمِلَ اَحَدُکم عَمَلاً اَن يتقِنَهُ
خداوند دوست دارد که وقتي يکي از شما کاري انجام ميدهد در آن محکم کاري کند.
(نهج الفصاحه، ح ۷۲۶)
حديث - ۴۳۶۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
قُلوبُ الرَّعِيةِ خَزائِنُ راعيها فَما اَودَعَها مِن عَدلٍ اَو جَورٍ وَجَدَهُ
دلهاي مردم صندوقچه‌هاي حاکم است، پس آنچه از عدالت و يا ظلم در آنها بگذارد، همان را خواهد ديد.
(غررالحکم، ج۴، ص ۵۲۱، ح ۶۸۲۵)
حديث - ۴۳۶۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِذا ظَهَرَتِ الجِناياتُ ارتَفَعَتِ البَرَکاتُ
هرگاه گناهان آشکار شوند، برکت‌ها از ميان مي‌رود.
(غررالحکم، ح ۴۰۳۰)
حديث - ۴۳۶۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
لا ينبَغي لِمَن لا يتَّقي مَلامَةَ العُلَماءِ وَ ذَمِّهِم اَن يرجي لَهُ خَيرُ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ
کسي که از سرزنش و نکوهش علما پروا نميکند، نمي‌توان به خير دنيا و آخرت او اميد داشت.
(تحف العقول، ص ۳۶۴)
حديث - ۴۳۶۶
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
أسعَدُ النّاسِ مَن خالَطَ کرامَ النّاسِ
خوشبخت‌ترين مردم کسي است که با مردم بزرگوار معاشرت کند.
(الأمالي صدوق، ص ۷۳، ح ۴۱)
حديث - ۴۳۶۷
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
صَدَقَةٌ يحِبُّهَا اللّهُ: إِصلاحٌ بَينَ النّاسِ إِذا تَفاسَدوا، وَتَقارُبٌ بَينَهُم إِذا تَباعَدوا
صدقه اي که خداوند آن را دوست دارد عبارت است از: اصلاح ميان مردم هرگاه رابطه شان تيره شد و نزديک کردن آنها به يکديگر هرگاه از هم دور شدند.
(کافي، ج ۲، ص ۲۰۹، ح ۱)
حديث - ۴۳۶۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن حَسُنَت خَليقَتُهُ طابَت عِشرَتُهُ
هر کس خوش اخلاق باشد، زندگي‌اش پاکيزه و گوارا مي‌گردد.
(غررالحکم، ح۸۱۵۳)
حديث - ۴۳۶۹
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن عَرَفَ اللهَ خَافَ اللهَ وَ مَن خَافَ اللهَ سَخَت نَفسُهُ عَن الدُّنيا.
هر که خدا را بشناسد ترس او در دلش مي افتد و هر که از خدا ترسان باشد نفسش از دنيا طلبي باز مي ماند.
(جهاد با نفس ، ح ۱۱۷)
حديث - ۴۳۷۰
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن سَرَّهُ أن يستَجيبَ اللّهُ لَهُ عِندَ الشَّدائِدِ وَالکربِ فَليکثِرِ الدُّعاءَ فِي الرَّخاءِ
هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختيها و گرفتاريها دعاي او را اجابت کند، در هنگام آسايش، دعا بسيار کند.
(نهج الفصاحه، ح ۳۰۲۳)
حديث - ۴۳۷۱
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إذا قالَ العَبدُ عِندَ مَنامِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ يقولُ اللّهُ: مَلائِکتي! اُکتُبُوا بِالحَسَناتِ نَفسَهُ إلَي الصَّباحِ؛
هر گاه بنده‌اي هنگام خوابش، بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد، خداوند به فرشتگان مي‌گويد: به تعداد نفس‌هايش تا صبح برايش حسنه بنويسيد.
(جامع الأخبار، ص ۴۲)
حديث - ۴۳۷۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا يسعَدُ امرؤ ٌإلاّ بِطاعَةِ اللّهِ سُبحانَهُ وَ لا يشقَي امرُؤٌ إلاّ بِمَعصيةِ اللّهِ.
هيچ کس جز با اطاعت خدا خوشبخت نمي شود و جز با معصيت خدا بدبخت نمي گردد.
(غررالحکم، ح ۱۰۸۴۸)
حديث - ۴۳۷۳
امام کاظمعليه‌السلام فرمودند:
وَاللّه‌ِ ما اُعطِيَ مُومِنُ قَطَّ خَيرَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ، اِلاّ بِحُسنِ ظَنِّهِ بِاللّه‌ِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسنِ خُلقِهِ وَالکفِّ عَنِ اغتياب المُؤمِنينَ
به خدا قسم خير دنيا و آخرت را به مؤمني ندهند مگر به سبب حسن ظن و اميدواري او به خدا و خوش اخلاقي اش و خودداري از غيبت مؤمنان.
(بحارالأنوار، ج ۶، ص ۲۸، ح۲۹)
حديث - ۴۳۷۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِنَّ اَهنَأَ النّاسِ عَيشا مَن کانَ بِما قَسَمَ اللّهُ لَهُ راضيا
هر کس به آنچه خداوند به او داده است راضي باشد، راحت‌ترين زندگي را دارد.
(غررالحکم، ح ۳۳۹۷)
حديث - ۴۳۷۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن أَصلَحَ فيما بَينَهُ وَبَينَ اللّهِ أَصلَحَ اللّهُ فيما بَينَهُ وَبَينَ النّاس.
هر کس رابطه اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.
(بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۳۶۶، ح ۱۲)
حديث - ۴۳۷۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَا احَبَّ اللهَ مَن عَصَاهُ
کسي که نافرماني خدا را کند، خداوند را دوست نمي دارد.
(جهاد با نفس، ح ۳۸۶ )
حديث - ۴۳۷۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن غاظَک بِقُبحِ السَّفَهِ عَلَيک، فَغِظهُ بِحُسنِ الحِلمِ عَنهُ
هر کس با زشتيِ سبکسري تو را خشمگين کرد تو با زيبايي بردباري او را به خشم آور.
(غررالحکم، ج ۵، ص۳۳۳، ح ۸۶۲۰ )
حديث - ۴۳۷۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِحتَجِب عَنِ الغَضَبِ بِالحِلمِ، وَغُضَّ عَنِ الوَهمِ بِالفَهمِ
با بردباري خود را از خشم پنهان کن و با فهم و دانايي از وهم و خيال چشم بپوش.
(غررالحکم، ج۲، ص ۱۹۹، ح ۲۳۶۵ )
حديث - ۴۳۷۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن حَلَمَ عَن عَدُوِّهِ ظَفِرَ بِهِ
هر کس در مقابل دشمن بردبار باشد بر او پيروز مي شود.
(کنزالفوائد، ص۱۴۷ )
حديث - ۴۳۸۰
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
ما مِن قَطرَةٍ احَبَّ الي اللهِ عَزَّوَجَلَّ مِن قَطرَةٍ دُمُوعٍ في سََوَادِ اللَّيلِ مَخَافَةً مِنَ اللهِ لا يُرادُ بِها غَيرُهُ
هيچ قطره اي در نزد خداوند عزوجل دوست داشتني تر و محبوب تر از قطره ي اشکهايي که در تاريکي شب و از خوف خدا با اخلاص کامل ريخته مي شود نيست.
(جهاد با نفس، ح ۱۳۷ )
حديث - ۴۳۸۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَلنّاسُ رَجُلانِ: عالِمٌ وَ مُتَعَلِّمٌ وَ لا خَيرَ فيما سِواهُما
مردم، دو گروهند: دانشمند و دانش اندوز و در غير اين دو، خيري نيست.
(نهج الفصاحه، ح ۳۱۴۵ )
حديث - ۴۳۸۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِنَّ اللّهَ يحِبُّ بُغاةَ العِلمِ
خداوند جويندگان دانش را دوست دارد.
(کافي، ج۱، ص ۳۰، ح۱ )
حديث - ۴۳۸۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ان أشقي الاشقياء من اجتمع عليه فقر الدنيا وعذاب الاخرة
بدبختترين بدبختان کسي است که فقر دنيا و عذاب آخرت را با هم دارد
(کنز العمال، ج ۶، ص ۴۷۰، ح ۱۶۵۹۳)
حديث - ۴۳۸۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
من لم تنهه صلاته عن الفحشاء و المنکر لم تزده من الله الا بعدا
هر کس که نمازش او را از فحشاء و منکر باز ندارد، هيچ بهره اي از نماز جز دوري از خدا حاصل نکرده است
(بحار الانوار، ج ,۸۲ ص .۱۹۸ شهاب الاخبار، ص ۲۱۵)
حديث - ۴۳۸۵
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن أَرادَ تُستَجابُ دَعوَتُهُ وَأَن تُکشَفَ کربَتُهُ فَليفَرِّج عَن مُعسِرٍ
هر کس مي خواهد دعايش مستجاب و اندوهش برطرف شود، به تنگدست مهلت دهد.
(کنزالعمال، ج ۶، ص ۲۱۵، ح ۱۵۳۹۸ )
حديث - ۴۳۸۶
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إذا أرَدتَ أن يُثرِي اللهُ ما لَکَ فَزَکِّهِ.
هر گاه خواستي که خداوند دارايي تو را زياد کند، زکات آن را بپرداز.
(بحارالأنوار، ج۹۶، ص۲۳)
حديث - ۴۳۸۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
جَليسُ الخَيرِ نِعمَةٌ، جَليسُ الشَّرِّ نِقمَةٌ
همنشين خوب نعمت و همنشين بد، بلا و مصيبت است.
(غررالحکم، ح۴۷۱۹ و ۴۷۲۰)
حديث - ۴۳۸۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَحسَنُ العَدلِ نُصرَةُ المَظلومِ
بهترين عدالت ياري مظلوم است.
(غررالحکم، ج۲، ح ۲۹۷۷)
حديث - ۴۳۸۹
حضرت فاطمهعليها‌السلام فرمودند:
من أصعد إلي الله خالص عبادته ، أهبط الله عزوجل إليه أفضل مصلحته
کسي که عبادتهاي خالصانه خود را به سوي خدا فرستد ، پروردگار بزرگ بهترين مصلحت او را به سويش فرو خواهد فرستاد.
(بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۲۴۹)
حديث - ۴۳۹۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِنَّ القَلبَ لَيـتَجَلجَلُ فِي الجَوفِ يطلُبُ الحَقَّ فَاِذا اَصابَهُ اطمَاَنَّ وَ قَرَّ
به راستي که دل در درون سينه بي قرار است و به دنبال حق مي گردد و چون به آن رسيد، آرام و قرار مي گيرد.
(کافي، ج ۲، ص ۴۲۱)
حديث - ۴۳۹۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن أجهَدَ نَفسَهُ في إصلاحِها سَعِدَ، مَن أهمَلَ نَفسَهُ في لَذّاتِها شَقِيَ وَ بَعُدَ
هر کس براي اصلاح خود، خويشتن را به زحمت بيندازد، خوشبخت مي شود هر کس خود را در لذت‌ها رها کند، بدبخت مي گردد و بي بهره مي ماند.
(غررالحکم، ح ۸۲۴۶ و ح ۸۲۴۷)
حديث - ۴۳۹۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِنَّک مُقَوَّمٌ بــِاَدَبــِک، فَـزَ ينهُ بــِالحِلم ِ
ارزش تو به ادب توست، پس آن را با بردباري آراسته کن.
(غررالحکم، ج ۳، ص ۵۷، ح ۳۸۱۳)
حديث - ۴۳۹۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِنَّ اَسرَعَ الخَيرِ ثَوابا البِرُّ وَ اِنَّ اَسرَعَ الشَّرِّ عِقابا البَغيُ
پاداش نيکوکاري زودتر از هر کار خوب ديگري مي رسد و کيفر ستم و تجاوز زودتر از هر کار بد ديگري گريبان مي گيرد.
(خصال، ص ۱۱۰، ح ۸۱)
حديث - ۴۳۹۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن اعانَ ظالِماً عَلي مَظلومٍ لَم يزَلِ اللهُ عَلَيهِ سَاخِطاً حَتَّي ينزِعُ عَن مَعُونَتِهِ.
کسي که ظالمي را بر عليه مظلومي ياري کند پيوسته خداوند از او خشمگين است تا اينکه دست از ياري او بردارد.
(جهاد با نفس، ح ۷۵۲ )
حديث - ۴۳۹۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّ أَعظَمَ النّاسِ مَنزِلَةً عِندَاللّه‌ِ يومَ القيامَةِ أَمشاهُم في أَرضِهِ بِالنَّصيحَةِ لِخَلقِهِ
بلند مرتبه ترين مردم نزد خداوند در روز قيامت کسي است که در روي زمين بيشتر در خيرخواهي و ارشاد مردم قدم بردارد.
(کافي، جلد ۲، ص ۲۰۸ صفحه ۵)
حديث - ۴۳۹۶
امام موسي کاظمعليه‌السلام فرمودند:
ما من شي ء تراه عيناک الا وفيه موعظه؛
چيزي نيست که چشمانت آن را بنگرد ، مگر آن که در آن پند و اندرزي است
(بحاالانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۱۹)
حديث - ۴۳۹۷
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
من وعظ أخاه سرا فقد زانه ، و من وعظه علانية فقد شانه؛
هر که نهاني برادر خود را پند دهد او را آراسته و زيور بسته، و هر که در برابر ديگرانش پند دهد زشتش کرده
(تحف العقول ، ص ۵۲۰)
حديث - ۴۳۹۸
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
انَّ اللهَ يُحِبُّ العَبدَ المُفَتَّنَ التَّوَّابَ وَ مَن لا يَکُونُ ذَلِکَ مِنهُ کَانَ اَفضَلَ
به راستي که خداوند بنده اي که بوسيله گناه آزموده شده و آزمايش شده، سپس توبه نموده است را دوست مي دارد و بنده اي که اصلاً به گِرد گناه نگشته از بنده اي که گناه کرده و توبه نموده برتر است.
(جهاد با نفس، ح ۸۱۷)
حديث - ۴۳۹۹
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
انَّ العَمَلَ القَليلَ عَلي اليَقينِ افضَلُ عند اللهِ مِنَ العَمَل الکَثير عَلي غَير يَقين؛
عمل اندک و بادوام که بر پايه ي يقين باشد در نزد خداوند از عمل زياد که بدون يقين باشد برتر است.
(جهاد با نفس، ح ۷۴)
حديث - ۴۴۰۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ان أشقي الاشقياء من اجتمع عليه فقر الدنيا وعذاب الاخرة؛
بدبخت ترين بدبختان کسي است که فقر دنيا و عذاب آخرت را با هم دارد
(کنز العمال، ج ۶، ص ۴۷۰، ح ۱۶۵۹۳)
حديث - ۴۴۰۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
خَيرُ ما اُعطيَ الرَّجُلُ المُؤمِنُ خُلقٌ حَسَنٌ وَ شَرُّ ما اُعطِيَ الرَّجُلُ قَلبُ سوءٍ في صورَةٍ حَسَنَةٍ؛
بهترين چيزي که به مؤمن داده شده خوش اخلاقي و بدترين چيزي که به انسان داده شده دلي بد در چهره‌اي زيباست.
(کنزالعمّال، ح ۵۱۷۰)
حديث - ۴۴۰۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
من لم تنهه صلاته عن الفحشاء و المنکر لم تزده من الله الا بعدا؛
هر کس که نمازش او را از فحشاء و منکر باز ندارد، هيچ بهره اي از نماز جز دوري از خدا حاصل نکرده است
(بحار الانوار، ج ,۸۲ ص .۱۹۸ شهاب الاخبار، ص ۲۱۵)
حديث - ۴۴۰۳
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
شرُّ النّاس يَومَ القِيامَةِ الذَّينَ يُکرمُونَ اتِّقَاءَ شَرِّهِم ؛
بدترين مردم در روز قيامت کساني هستند که(در اين دنيا) از ترس شرّشان مورد اکرام و احترام واقع مي شوند.
(جهاد با نفس، ح ۶۷۳ )
حديث - ۴۴۰۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن أَرادَ تُستَجابُ دَعوَتُهُ وَأَن تُکشَفَ کربَتُهُ فَليفَرِّج عَن مُعسِرٍ؛
هر کس مي خواهد دعايش مستجاب و اندوهش برطرف شود، به تنگدست مهلت دهد.
(کنزالعمال، ج ۶، ص ۲۱۵، ح ۱۵۳۹۸ )
حديث - ۴۴۰۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
و َإياک اَن تَعِدَهُم فَتُتبِعَ مَوعِدَک بِخُلفِک فَاِنَّ الخُلفَ يوجبُ المَقتَ عِندَ اللّهِ وَ النّاس؛
بپرهيز از خلف وعده که آن موجب نفرت خدا و مردم از تو مي شود.
(نهج البلاغه، نامه ۵۳ )
حديث - ۴۴۰۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إذا أرادَ أَحَدُکم أَن يستَجابَ لَهُ فَليطَيب کسبَهُ وَليخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّهَ لا يرفَعُ إِلَيهِ دُعاء عَبدٍ وَ في بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛
هر کس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد. دعاي هيچ بنده‌اي که مال حرام در شکمش باشد يا حق کسي بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نميرود.
( بحارالأنوار، ج ۹۳، ص ۳۲۱، ح ۳۱ )
حديث - ۴۴۰۷
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
ايما مؤمن حافظ علي الصلوات المفروضة فصلاها لوقتها فليس هذا من الغافلي؛ن
هر مؤمني محافظت برنمازش نمايد، و او را در وقتش به جا آورد، از انسانهاي غافل شمرده نمي شود.
( وسائل الشيعه ، ج ۳، ص ۷۹ )
حديث - ۴۴۰۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اتَّقوا معاصيَ الله في الخَلَوَات فانَّ الشَّاهدَ هُوَ الحَاکِم؛
از ارتکاب معصيتهاي الهي(حتّي) در نهان خودداري کنيد زيرا آن خدايي که شاهد است خود نيز حاکم است.
(جهاد با نفس، ح ۱۷۰ )
حديث - ۴۴۰۹
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّ اللّهَ تَعالي يعرِضُ عَلي عَبدِهِ في کلِّ يومٍ نَصيحَةً فَإن هُوَ قَبِلَها سَعِدَ و إن تَرَکها شَقيَ.
خداوند متعال، به بنده‌اش در هر روز نصيحتي عرضه مي کند، که اگر بپذيرد، خوشبخت و اگر نپذيرد، بدبخت مي شود.
( کنز العمّال، ح ۱۰۲۵۰)
حديث - ۴۴۱۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحِلمُ غِطاءٌ ساتِرٌ وَالعَقلُ حِسامٌ قاطِعٌ، فَاستُر خَلَلَ خَلقِک بِحِلمِک وَقاتِل هَواک بِعَقلِک
بردباري پرده‌اي پوشاننده و عقل شمشيري برنده است، پس عيبهاي اخلاقي خود را با بردباري بپوشان و با عقلت به جنگ هوا و هوست برخيز.
( نهج البلاغه، حکمت ۴۲۴)
حديث - ۴۴۱۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
أَبلَغُ ماتَستَدِرُّ بِهِ الرَّحمَةَ أَن تُضمِرَ لِجَميعِ النّاسِ الرَّحمَةَ؛
مؤثّرترين وسيله جلب رحمت خدا اين است که خيرخواه همه مردم باشي.
(غررالحکم، ح ۳۳۵۳)
حديث - ۴۴۱۲
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ يقي بِالتَّقوي عَنِ العَبدِ ما عَزُبَ عَنهُ عَقلُهُ وَ يجَلّي بِالتَّقوي عَنهُ عَماهُ وَ جَهلَهُ؛
خداوند به وسيله تقوا بنده را حفظ مي کند از آنچه که عقلش به آن نمي رسد و کور دلي و ناداني او را بر طرف مي سازد.
(کافي، ج ۸ ، ص ۵۲، ح ۱۶)
حديث - ۴۴۱۳
امام هاديعليه‌السلام فرمودند:
لو سلک الناس واديا شعبا لسلکت وادي رجل عبد الله وحده خالصا ؛
اگر همه مردم مسيري را انتخاب کنند و در آن گام نهند ، من به راه کسي که تنها خدا را خالصانه مي پرستد خواهم رفت.
(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۲۴۵)
حديث - ۴۴۱۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلحِلمُ يطفي نارَ الغَضَبِ وَالحِدَّةُ تُؤَجِّجُ إِحراقَهُ ؛
بردباري آتش خشم را فرو مي نشاند و تندي، آن را شعله ور مي کند.
( غررالحکم ، ح ۲۰۶۳)
حديث - ۴۴۱۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن کَثُرَ اشتِباکُهُ فِي الدُّنيا کانَ أشَدُّ لِحَسرَتِهِ عِندَ فِراقِها؛
کسي که زياد با دنيا گره خورده باشد حسرت و اندوهش هنگام جدايي از آن زيادتر خواهد بود.
(جهاد با نفس، ح ۶۳۹)
حديث - ۴۴۱۶
قال علي –عليه‌السلام
اَعجَزُ النَّاسِ مَن عَجَزَ عَنِ اکتِسابِ الاِخوَانِ، وَاَعجَزُ مِنهُ مَن ضَّيعَ مَن ظَفِرَ بِهِ مِنهُم
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
عاجز ترين مردم کسي است که از بدست آوردن دوست عاجز بماند و از او عاجزتر کسي است که دوستان بدست آورده را از دست بدهد.
(الامالي ص ۱۱۰)
حديث - ۴۴۱۷
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّ اللهَ تَعَالَي جَمِيلٌ يحِبُّ الجَمَالَ
خداوند متعال زيباست و زيبايي را دوست دارد.
(کنز العمال، ح۱۷۱۶۶)
حديث - ۴۴۱۸
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ابن آدم اذا اصبحت معافي في بدنک آمنا في سربک عندک قوت يومک فعلي الدنياالعفاء
فرزند آدم وقتي تن تو سالم است و خاطرت آسوده است و قوت يک روز خويش راداري ، جهانگر مباش.
(کنز العمال ، ج ۳ ، ص ۷۸۲)
حديث - ۴۴۱۹
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
لِکُل دَاءٍ دَواءُ وَ دَواءُ الذُّنُوبِ الاِستِغفَارُي
هر دردي دوايي دارد و دواي گناهان استغفار کردن است.
(جهاد با نفس، ح ۷۸۴)
حديث - ۴۴۲۰
پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
لَيسَ مِنَّا مَن يحَقِّرُ الأمانَةَ حتّي يستَهلِکها إذَا استَودَعَهاي
از ما نيست کسي که امانت را بدان اندازه بي‌اهميت شمرد که هرگاه امانتي به او بسپرند، آن را ضايع گرداند.
(بحار الأنوار، ج ۷۱، ص ۱۷۲)
حديث - ۴۴۲۱
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
تَمامُ البِرِّ أن تَعمَلَ فِي السِّرِّ عَمَلَ العَلانِيةِ؛
کمال نيکوکاري آن است که در نهان همانگونه رفتار کني، که در آشکارا
(کنزل العمال، ۵۲۶۵)
حديث - ۴۴۲۲
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن أحَبَّ دُنياهُ أضَرَّ باِخِرَته؛
هر کس دنيايش را دوست داشته باشد به آخرت خود زيان مي رساند.
(جهاد با نفس، ح ۶۰۹)
حديث - ۴۴۲۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا تَخُن مَن ِ ائتَمَنَک وَ إن خانَک، وَ لا تُذِع سِرَّهُ وَ إن أذاعَ سِرَّک؛
به کسي که تو را امين شمرده خيانت مکن، هر چند او به تو خيانت کرده باشد و راز او را فاش مساز، اگر چه او راز تو را فاش ساخته باشد.
(بحار الأنوار، ج ۷۷، ص ۲۰۸)
حديث - ۴۴۲۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کفاک أدباً لِنفسِک اجتِنابُ ما تَکرَهُهُ مِن غَيرِک؛
براي تربيت کردن خود همين بس که از آنچه در ديگران نمي‌پسندي، دوري کني.
(بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۷۳)
حديث - ۴۴۲۵
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ما أعَزَّّّّ اللهُ بجَهل قَطُّ وَ لا أذَلَّ بحِلم قَطُّي
هرگز خداوند کسي را به خاطر ناداني اش عزيز نگردانده و کسي را خاطر بردباري اش ذليل و خوار نکرده است.
(جهاد با نفس، ح ۲۶۰)
حديث - ۴۴۲۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مُجالَسَةُ الصّالِحينَ داعيةٌ إلَي الصَّلاحِ؛
همنشيني با صالحان، (انسان را) به سوي صلاح رهنمون ميشود.
(بحارالأنوار، ج۷۸،ص ۳۰۴)
حديث - ۴۴۲۷
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
فَزَکاةُ العَينِ انَّظَرُ بِالعِبَرِ وَالغَضُّ عَنِ الشَّهَواتِ وَ ما يضاهيها ؛
زکات چشم به ديده عبرت نگريستن و چشم پوشي از شهوات و مانند آن است.
(مصباح الشريعه، باب ۲۱)
حديث - ۴۴۲۸
الکريمُ مَن صانَ عِرضَهُ بِمالِهِ وَ اللَّئيمُ مَن صانَ مالَهُ بِعِرضِهِ؛
بزرگوار کسي است که آبرويش را با مالش حفظ کند و فرومايه کسي است که مالش را با آبرويش حفظ کند.
(غرر الحکم و درر الکلم: ح ۲۱۵۹)
حديث - ۴۴۲۹
امام رضاعليه‌السلام فرمودند:
تزاور واتحابوا و تصافحوا ولاتحاشموا؛
به ديدن يکديگر رويد تا يکديگر را دوست داشته باشيد و دست يکديگر را بفشاريد و به هم خشم نگيريد.
بحارالانوار، ج۷۸، ص۳۴۷
حديث - ۴۴۳۰
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
جاهِد هَوَاکَ کَمَا تُجاهِدُ عَدُوَّکَ؛
با هواي نفساني خود مبارزه کن همان گونه که با دشمنت مبارزه مي کني.
(جهاد با نفس، ح ۳۰۴)
حديث - ۴۴۳۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اتَّقوا اللهَ وَ لا يَحسُد بَعضُکُم بَعضا؛
از خدا بترسيد و کسي از شما بر ديگري حسد نوَرزد.
(جهاد با نفس، ح ۵۴۳)
حديث - ۴۴۳۲
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
ما أقبَحَ بِالمؤمِن أَن تَکوُن لَه رَغبَة تَذِلَهي
چه زشت است براي مؤمن دلبستگي به چيزي که او را خوار مي کند.
(تحف العقول ، ص ۵۲۰)
حديث - ۴۴۳۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إنَّ النَّدمَ عَلَي الشَّرِّ يَدعو إلَي تَرکِه؛
همانا پشيماني از بدي آدمي را به سوي ترکِ بدي فرا مي خواند.
(جهاد با نفس، ح ۷۶۷)
حديث - ۴۴۳۴
امام موسي کاظمعليه‌السلام فرمودند:
مَن اَحزَنَ والدَيهِ فَقَد عَقهُما؛
هر که پدر و مادر را اندوهگين کند آنان را ناسپاسي کرده است
(تحف العقول ، ص ۴۲۵)
حديث - ۴۴۳۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
انّ جَارَ الله آمَنَ مَحفُوظ وَ عَدُوه خائِف مَخذُولي
پناهنده به خدا آسوده و محفوظ است ، و دشمنش ترسان و بي ياور.
(تحف العقول ، ص ۲۲۹)
حديث - ۴۴۳۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن لَم يَملِک غَضَبَهُ لَم يَملِک عَقلَهُ؛
کسي که مالک خشم خود نباشد مالک عقل خود نيست.
(جهاد با نفس، ح ۵۳۰)
حديث - ۴۴۳۷
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
يَقولُ اللهُ عزَّوجل إذا عَصَانِي مَن يَعرفُني سَلَّطتُ عَلَيهِ مَن لَا يَعرفُنيي؛
خداوند عزوجل فرمود هرگاه کسي که مرا مي شناسد نافرماني ام کند کسي را که مرا نمي شناسد بر او مسلّط مي گردانم.
(جهاد با نفس، ح ۳۸۲)
حديث - ۴۴۳۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
قَلبُ الأحمَق ِ في لِسَانِهِ وَ لِسَانُ العَاقِل ِ في قَلبهِي؛
قلب شخص نادان در زبان اوست و زبان شخص خردمند در قلب اوست.
(جهاد با نفس، ح ۳۱۰)
حديث - ۴۴۳۹
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
قَالَ رَسُولُ اللهِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مَن تَرَکَ مَعصِيَة ً للهِ مَخَافَةَ اللهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَي أرضَاهُ يَومَ القِيَامَةِي
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: کسي که معصيت الهي را از خوف خداي تبارک و تعالي ترک کند خداوند او را در روز قيامت خوشنود مي سازد.
(جهاد با نفس، ح ۲۲۲)
حديث - ۴۴۴۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَا زُويَ الرّفقُ عَن أهل بَيت إلّا زُويَ عَنهُمُ الخَيرُ؛
سازگاري و مدارا از اهل هيچ خانه اي باز داشته نشده جز اين که آنان از خير و خوبي محروم و بي بهره گشته است.
(جهاد با نفس، ح ۲۷۹)
حديث - ۴۴۴۱
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّ الدينارَ و الدِّرهَمَ أهلَکَا مَن کان قَبلَکُم و هُما مُهلِکاکُم؛
همانا دينار و درهم پيشينيان شما را به هلاکت رساند و همين دو نيز هلاک کننده شماست.
(جهاد با نفس، ح ۶۴۳)
حديث - ۴۴۴۲
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
مُجالَسَةِ أهلِ الدِنَاءَة شَر، وَ مُجَالَسَةِ أَهلِ الفُسُوقِ ريبَة؛
همنشيني با سفلگان و افراد پست ناپسند است و همدمي گناهکاران موجب بدبيني مردم و از دست دادن اعتماد و اعتبار است.
(بحارالانوار، ج۷۸، ص ۱۲۲)
حديث - ۴۴۴۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کَفي بِالاَجَلِ حارِساً؛
اجل به عنوان نگهبان براي آدمي کافي است.
(جهاد با نفس، ح ۷۸)
حديث - ۴۴۴۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّهُ لا يُدرکُ ما عِندَ الله إلّا بطاعَتِهِي
حقيقتاً آنچه (از نعمتها و رضوان) که در نزد خداوند است جز با طاعت و فرمانبرداري از او بدست نمي آيد.
(جهاد با نفس، ح ۱۵۳)
حديث - ۴۴۴۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن طَلَبَ الرِّئَاسَةَ هَلَکَي
کسي که طالب رياست باشد، هلاک مي شود.
(جهاد با نفس، ح ۴۹۸)
حديث - ۴۴۴۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن أخلَصَ النِيةَ تَنَزَّهَ عَنِ الدَّنِيةِي
هر که نيت خود را خالص گرداند، از پستي دور ماند.
(غرر الحکم و درر الکلم، ح۲۶۷۸)
حديث - ۴۴۴۷
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَلتّاجِرُ الاَمينُ الصَدوقُ المُسلِم مَعَ الشُّهَداءِ يومَ القيامَة؛
تاجر درستکار راستگوي مسلمان، روز رستاخيز با شهيدان است.
(کنز العمال ، ج ۴ ، ص ۷ ، ح ۹۲۱۶)
حديث - ۴۴۴۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَسَدُّ الاَعمال ثَلاثَة ذِکرُ الله عَلي کلِّ حال وَ الاِنصاف من نَفسَک و مُواساةّ الاَخ في المال؛
استوارترين کارها سه چيز است: ياد خداوند در همه حال، و رعايت انصاف به ضرر خويش و تقسيم مال با برادر ديني.
(نهج الفصاحه ، ص ۵۷ ، ح ۲۹۰)
حديث - ۴۴۴۹
امام رضاعليه‌السلام فرمودند:
أفضَلُ المَالِ مَا وُقِيَ بِهِ العِرضُي
بهترين مال آن است که آبرو با آن محفوظ ماند.
(بحار الأنوار، ج۷۸، ص۳۵۲)
حديث - ۴۴۵۰
امام جوادعليه‌السلام فرمودند:
عَن اِسماعيلِ بنِ سَهلِ قالَ : کَتَبتُ الي اَبي جَعفر الثّانيعليه‌السلام عَلَّمَني شَيئا اِذا قُلتُه کُنتُ مَعَکُم في الدُّنيا وَ الآخِرَة فقا: فَکَتَبَ بِخَطِّه اَعرَفُهُ: اَکثِر مِن تِلاوَةِ اِنّا اَنزَلناهُ و رَطِّب شَفَتَيکَ بِالاستِغفار؛
اسماعيل بن سهل گويد: به خدمت امام جواد نوشتم : به من چيزي بياموز که هر گاه آن را بگويم در دنيا و آخرت با شما باشم. حضرت با خط شريف خود که آن را مي شناختم نوشتند: سوره مبارکه انا انزلناه را زياد تلاوت کن و دو لب خود را با گفتن استغفار تر کن (نيروي تازه بخش).
(جهاد با نفس، ح ۷۸۶)
حديث - ۴۴۵۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَا أقبَحَ بالمُؤمِن أن تَکونَ لَهُ رَغبَةٌ تُذِلُّهُي
براي مؤمن چقدر زشت است که ميل و رغبتي داشته باشد که او را به ذلّت و خواري بکشاند.
(جهاد با نفس، ح ۶۴۸)
حديث - ۴۴۵۲
امام سجادعليه‌السلام فرمودند:
کثرةُ النُّصحِ يدعو إلي التُّهمَةِ؛
نصيحت زياد، موجب بدبيني ميشود.
بحار الأنوار، ج۷۲، ص۶۶
حديث - ۴۴۵۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
رأسُ کُلِّ خَطِيئَةٍ حُبُّ الدُنيا؛
سر هر گناهي دوستي دنياست.
(جهاد با نفس، ح ۶۰۵)
حديث - ۴۴۵۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَن قَرَا القُرآن و هو شابٌّ مُؤمِنٌ ، اختَلَطَ القُرآنُ بلَحمِهِ و دَمِهِ؛
هر جوان مؤمني که قرآن بخواند، قرآن با گوشت و خون او را در مي آميزد.
الامام صادقعليهالسلام - الوسائل ۱۴/۲
حديث - ۴۴۵۵
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِنَّک لَن تُدِع شَيئاً اَتقَاء اللهُ عَزَّوَجَلّ اِلاّ أعطاک اللهُ خَيراً مِنه؛
اگر از ترس خدا از چيزي درگذري، خداوند بهتر از آن را به تو خواهد داد.
(مسند احمد، مسند البصريين، ح ۱۹۸۱۳)
حديث - ۴۴۵۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اِتَّقِ الله بَعضَ التُّقي و اِن قَلَّ وَ اجعَل بَينَکَ وَ بَينَ الله سِتراً وَ اِن رَقَّ؛
تقواي خدا را پيشه کن تقوايي اگر چه کم و بين خود و خدايت پرده اي قرار ده اگر چه نازک.
(جهاد با نفس، ح ۱۸۳)
حديث - ۴۴۵۷
امام رضاعليه‌السلام فرمودند:
خَيرُ مالِ المَرءِ ذَخائِرُ الصَّدَقَةِي
بهترين مال انسان، اندوخته‌هاي صدقه است.
(تنبيه الخواطر، ج۲، ص۱۸۲)
حديث - (۳۰۷)
حديث - ۴۴۵۸
إنَّ أعجَلَ الشَّـرَّ عُقوبَهً البَغيُي
راستي که عقوبت و کيفر ستم از عقوبت هر بديِ ديگر زودتر و با شتاب تر فرا مي رسد.
(جهاد با نفس، ح ۶۶۹)
حديث - ۴۴۵۹
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِنَّ هَذِهِ القُلُوب تَصدأ کما يصدَأ ُالحَديد اِذا أصابَهُ المَاءِي قيلَ: وَما جَلَاؤُها؟ قالَ رسولُ اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : کثرَة ذِکرَ المَوتِ وَ تِلاوَةَ القُرآنِي؛
دل ها مانند آهن هنگام رسيدن آب به آن زنگ مي زند، گفتند: صيقل آن چيست؟ آن حضرت فرمود: زيادي ياد مرگ و خواندن قرآني.
(کنز العمال، ج ۱۵، ص ۵۴۹، ح ۴۲۱۳۰)
حديث - ۴۴۶۰
حضرت رسول اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إيّاکَ وَ اللَّجاجَةَ فَإنَّ أوَّلَها جَهْلٌ وَ آخِرَها نَدامَةٌ؛
از لجاجت بپرهيز که آغاز آن ناداني و فرجامش پشيماني است.
(تحف العقول، ص۱۴)
حديث - ۴۴۶۱
امام رضاعليه‌السلام :
عَن اَبَائه عَن اَميرالمومنينَ اَنه قالَ : تَعَطَّروا بِالاِستِغفارِ لَاتَفضَحَنَّکُم رَوائِحُ الذُّنوبِ.
از پدر بزرگوارشان روايت فرمودند که: اميرالمومنين فرموده اند : بوسيله ي استغفار خود را خوشبو کنيد ، مبادا بوي بد گناهان شما را رسوا کند.
(جهاد با نفس، ح ۷۹۰)
حديث - ۴۴۶۲
امام رضاعليه‌السلام فرمودند:
اَحسِنِ الظَّنَّ بِالله فاِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَل يَقولُ : اَنَا عِندَ ظَنِّ عَبدي بِي فَلا يَظُنَّ بي الّا خَيراً.
گمان نيکو به خداوند داشته باش زيرا خداوند عز و جل مي فرمايد: من در نزد گمان بنده ام حاضرم پس بنده ام جز گمان خير به من نداشته باش.
(جهاد با نفس، ح ۱۴۷)
حديث - ۴۴۶۳
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَلا لا يمنَعنَ اَحَدُکُم مَخَافَة النَّاس اَن يقُولُ الحَقَّ اِذا رَآه.
کسي که سخن حقي مي داند نبايد از بيم مردم از گفتن آن خودداري کند.
(مسند احمد، باقي مسند المکثرين، ح ۱۱۴۰۴)
حديث - ۴۴۶۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
إنَّ المِسکين رَسولُ اللهِ، فَمَن مَنِعَهُ فَقَد مَنَع اللهُ ، و مَن أعطاءُ فَقَد اَعطي الله؛
مستمند فرستاده خدا است کسي که از او دريغ دارد از خدا دريغ داشته و کسيکه به او عطا و بخشش کند بخدا عطا کرده.
(نهج البلاغه)
حديث - ۴۴۶۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ِالبذاء من الجفاء و الجفاء في النار؛
زشت گفتاري ناشي از ستمکاري و ستمکاري در آتش است.
(جهاد النفس، ح ۶۸۹)
حديث - ۴۴۶۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ِانّ فِي السَّماءِ مَلَکَينِ مُوکَلَينِ باِلعِبادِ فَمَن تَواضَعَ للهِ رَفَعاه وَ مَن تَکّبَرَ وَضَعاهُ؛
همانا در آسمان دو فرشته اند که بر بندگان گمارده شده اند پس هر که براي خدا فروتني کند بالايش مي برند و هر که تکبر ورزد فرودش آورند.
(جهاد النفس، ح ۲۸۵)
حديث - ۴۴۶۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
الظَفَرَ بالحَزمِ ، وَ الحَزمِ بِاجالَه الرَايَ، وَ الرَاي بتَحصينِ الاَسرارِ
پيروزي در پرتو تدبير و احتياط است و تدبير و احتياط به تفکر است و تفکر صحيح به نگهداري اسرار است.
(نهج البلاغه)
حديث - ۴۴۶۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَجرأکُم عَلي قَسَمُ الجِّدَ اَجرأکُم عَلي النّار.
هر کس از شما در خوردن قسم جدي تر است به جهنم نزديکتر است.
(کنز العمال ، ج ۱۱ ، ص ۷ ، ح ۳۰۳۹۰)
حديث - ۴۴۶۹
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
الرَّفقُ يُمنٌ وَ الخُرقُ شُؤمٌ.
مدارا نمودن مايه ي برکت و درشتي کردن مايه ي شومي است.
(جهاد النفس، ح ۲۶۹)
حديث - ۴۴۷۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
لا ينْبَغي لِلْمُؤْمِنِ أنْ يجْلِسَ مَجْلِساً يعْصَي اللهُ فيهِ وَ لا يقْدِرُ عَليَ تَغْييرِهِ؛
سزاوار نيست مؤمن در مجلسي بنشيند که در آن معصيت خدا ميشود و او نمي‌تواند آن وضع را تغيير دهد.
(بحارالأنوار، ج۷۱، ص۱۹۹)
حديث - ۴۴۷۱
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِذا أرادَت أَمراً فَعَلَيک بــِالتَؤُدَة حَتّي يريکَ اللهُ مِنهُ المَخرج؛
وقتي خواستي کاري را انجام دهي، تأمل کن تا خدا راه آن را به تو نشان دهد.
(کنز العمال ، ج ۳ ، ص ۹۹ ، ح ۵۶۷۷)
حديث - ۴۴۷۲
مام عليعليهالسلام فرمودند:
لَا شَفيعَ اَنجَحُ مِنَ التَّوبَه
هيچ شفاعت کننده اي پيروزمندتر از توبه نيست.
( جهاد النفس، ح ۴۶۰ )
حديث - ۴۴۷۳
ليس من العدل القضاء علي الثقه بالظن
داوري در حق افراد مورد اطمينان با تکيه بر گمان از عدالت دور است.
( نهج البلاغه )
حديث - ۴۴۷۴
حضرت مهديعليه‌السلام فرمودند:
ان استرشدت أرشدت ، و ان طلبت وجدت؛
اگر خواستار رشد و کمال معنوي باشي هدايت مي شوي ، و اگر طلب کني مي يابي
(بحارالأنوار ، ج ۵۱ ، ص ۳۳۹)
حديث - ۴۴۷۵
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
من حسنت نيته ، زيد في رزقه
هر که خوش نيت باشد ، روزي اش افزايش مي يابد
(بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج ۷۵ ، ص ۱۷۵)
حديث - ۴۴۷۶
حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:
جعل الله اجتناب القذف حجابا عن اللعنة ، و ترک السرقة إيجابا للعفة
خداي تعالي پرهيز از افترا و دشنام را براي دور شدن از لعنت واجب فرمود و دزدي را منع کرد تا راه عفت پويند
(احتجاج طبرسي ، ايران ، انتشارات اسوه ، ج ۱)
حديث - ۴۴۷۷
حضرت زهراعليها‌السلام فرمودند:
ما يصنع الصائم بصيامه اذا لم يصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه؛
روزه داري که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده، روزه اش به چه کارش خواهد آمد.
(بحار الانوار، ج ۹۳ ص ۲۹۵)
حديث - ۴۴۷۸
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
ياک و ما تعتذر منه ، فإن المؤمن لا يسيء و لا يعتذر، و المنافق کل يوم يسيء و يعتذر
حذر کن از مواردي که بايد عذرخواهي کني ، زيرا مؤمن نه کار زشتي انجام مي دهد و نه به عذرخواهي مي پردازد، اما منافق همه روزه بدي مي کند، و به عذرخواهي مي پردازد.
( بحار الانوار، ج ۷۸، ص۱۲۰ )
حديث - ۴۴۷۹
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
احب الاعمال الي الله أدومها وان قل.
محبوبترين کارها در پيش خدا کاريست که دوام آن بيشتر است ، اگر چه اندک باشد
(صحيح مسلم ، کتاب صلاة المسافرين و قصرها ، ح ۱۳۰۵)
حديث - ۴۴۸۰
حضرت عليعليهالسلام فرمودند:
الحَذَر الحَذَر فَوالله لَقَد سَتَر ، حَتّي کَاّنَه قَد غَفَر
بترس [از خدا] بترس، به خدا سوگند آن قدر پرده پوشي کرده که گوئي آمرزيده است.
(نهج البلاغه)
حديث - ۴۴۸۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
طوبي لمن ذکر المعاد ، و عمل للحساب ، وقنع بالکفاف ، و رضي عن الله؛
خوشا به حال کسي که به ياد معاد باشد و براي روز حساب عمل کند و به مقدار کفايت قناعت نمايد و از خدا راضي باشد.
(نهج البلاغه)
حديث - ۴۴۸۲
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
ان الله عزوجل يحب المداعب في الجماعه بلا رفث
خداوند عزوجل کسي را که در ميان جمع ، بدون ناسزاگويي شوخي کند ، دوست دارد
(کافي ، ج ۲ ، ص ۶۶۳)
حديث - ۴۴۸۳
رسول اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ان اعجل الطاعة ثوابا صلة الرحم؛
ثواب نيکي با خويشاوندان را از همه کارهاي نيک زودتر مي دهند.
(الکافي، ج ۴ ص ۶۸، ح ۲)
حديث - ۴۴۸۴
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
ان احب عباد الله الي الله أنصحهم لعباده؛
محبوبترين بندگان خدا نزد وي کسي است که با بندگان او دلسوزتر و مهربانتر باشد.
(نهج الفصاحه ، ص ۱۱۵)
حديث - ۴۴۸۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
عبدٍ مُومن الّا وَ في قَلبهِ نُورانِ نورُ خيفَةٍ و نُورُ رَجاء؛
هيچ بنده مومني نيست جز اين که در قلب او دو نور وجود دارد: نور بيم و نور اميد.
(جهادالنفس،ح۱۰۴)
حديث - ۴۴۸۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
الغني الاکبر اليأس عما في ايدي الناس؛
بي اعتنائي و اميد نداشتن بدانچه در دست مردم است بزرگترين توانگري است.
(نهج البلاغه)
حديث - ۴۴۸۷
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اِذا رَاَيتُم الرَّجُل لايُبالي ما قال و لا ما قِيلَ لَهُ فَهُوَ شِرکُ الشَّيطان؛
هرگاه ديديد که مردي باکي ندارد که چه مي گويد و چه درباره اش گفته مي شود،چنين کسي شريک شيطان است.
(جهادالنفس،ح۶۸۷)
حديث - ۴۴۸۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
عَليکُم بِالدِرايات لا بالرّوايات؛
برشما باد به فهميدن، نه نقل کردن.
(ميزان الحکمه،ح ????)
حديث - ۴۴۸۹
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
کُونُو دُعاةً للنّاسِ بِغَير اَلسِنَتِکُم لِيَرُوا منکُم الوَرَع و الاِجتهادَ و الصَّلاة و الخير فَانَّ ذلکَ داعيةٌ؛
مردم را با غير زبانتان بخوانيد تا از شما پارسايي و کوشش و نماز و خوبي را ببينند زيرا اين امور آنان را به سوي حق فرا مي خواند.
(جهادالنفس،ح۱۹۵)
حديث - ۴۴۹۰
امام موسي کاظمعليه‌السلام فرمودند:
مَنِ اسْتَوي يَوْماهُ فَهُوَ مَغْبُونٌ
هر کسي که دو روزش مساوي باشد (و روز بعد بهتر از روز قبل نباشد) مغبون است.
(بحار الأنوار،ج ۷۸،ص۳۲۶،ح۵)
حديث - ۴۴۹۱
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
جَاهِد هَوَاکَ کَمَا تُجَاهِدُ عَدُوَّک؛
با هواي نفساني خود مبارزه کن همان گونه که با دشمنت مبارزه مي کني.
(عيون اخبار الرضا۲،ص۵۱)
حديث - ۴۴۹۲
امام جوادعليه‌السلام فرمودند:
مَن لَم يَعرف المَواردَ اَعيَتُهُ المَصادِرُ؛
کسي که راه ورود به کاري را نشناسد، راه برون شدن از آن درمانده اش مي کند.
(بحارالانوار،ج??ص???)
حديث - ۴۴۹۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
ايّاکم والنّظرة فانّها تزرَع في القلب الشَهوَة وکفي بها لِصاحبها فِتنَة؛
از نگاه [ناپاک] بپرهيزيد که چنين نگاهي تخم شهوت را در دل مي‌کارد و همين براي فتنه‌ي صاحب آن دل بس است.
(تحف العقول صفحه ۳۰۵)
حديث - ۴۴۹۴
حضرت فاطمهعليها‌السلام فرمودند:
اَزهَدُ الناسِ مَن تَرَکَ الحَرام ، اَشَدُّ الناسِ اِجتهاداً مَن تَرکَ الذُّنوب ؛
زاهد ترين مردم کسي است که حرام را وانهد، کوشاترين مردم تارک گناهان است.
(تحف العقول،ص۵۱۹)
حديث - ۴۴۹۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن لَم يُنجهِ الصَّبرُ أهلَکَهُ الجَزَعُ؛
کسي که صبر وي را نجات نبخشد، جزع و بي تابي وي را از پاي در مي آورد.
(جهادالنفس،ح۲۵۲)
حديث - ۴۴۹۶
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن حاسَبَ نفسَهُ وَقَفَ علي عُيُوبِهِ؛
هر کس به حساب نفس خود رسيدگي کند به عيبهايش آگاه شود.
(شرح غررالحکم،ج۵،ص۲۹۹)
حديث - ۴۴۹۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مِنَ الخُرقِ المعاجَلَةُ قَبلَ الإمکانِ و الاَناةٌ بعدَ الفُرصةِ؛
شتاب کردن در کاري پيش از بدست آوردن توانايي و سستي کردن بعد از به دست آوردن فرصت از ناداني است.
(جهادالنفس،ح۸۲۹)
حديث - ۴۴۹۸
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اعظم الناس قدرا من ترک مالا يعنيه؛
ارجمندترين مردم کسي است که آن چه را که برايش سودي ندارد رها کند.
(الامالي،صدوق،ص??)
حديث - ۴۴۹۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لاتَصحَب المائِق فَاِنَّهُ يُزَيِّنُ لَکَ فِعلَه وَ يَوَدُّ اَن تَکُونَ مِثلَه؛
همنشين بي خرد مباش که او کار (نابخردانه) خود را براي تو آرايد و دوست دارد تو را چون خود نمايد.
(قصارالحکم،۲۹۳)
حديث - ۴۵۰۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
لايصير العبد عبداً خالصاًللّه حتي يصير المدح و الذم عنده سواء؛
آدمي بنده خالص خدا نمي شود تا آنگاه که ستايش و نکوهش نزد او يکسان شود.
(بحارالانوار،ج??ص???)
حديث - ۴۵۰۱
امام موسي کاظمعليه‌السلام فرمودند:
من ولههُ الفقرُ ابطرهُ الغني؛
آن که نَداري حيرانش کند، توانگري سرمستش مي سازد.
(بحارالانوار،ج??ص???)
حديث - ۴۵۰۲
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
لا تقولوا باَلسنَتکم ما ينْقُصْ عَن قَدَرَکُم؛
چيزي را بر زبان نياوريد که از ارزش شما بکاهد.
(جلاءالعيون،ج?ص???)
حديث - ۴۵۰۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
من صاحب الناس بالذي يحب ان يصاحبوه کان عدلا
هر که با مردم چنان رفتار کند که دوست دارد آنها با او آن گونه رفتار کنند، عادل است.
(کنزالفوائد،ج?ص???)
حديث - ۴۵۰۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
تزاوروا و تلاقوا و تذاکروا و احيوا امرنا
به زيارت و ديدار يکديگر برويد، با هم به سخن و مذاکره بنشينيد و امر ما را (کنايه از حکومت و رهبري) زنده کنيد.
(بحارالانوار،ج۷۱،ص۳۵۲)
حديث - ۴۵۰۵
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خُذِ الحِکمَه اَنَّي کانَت؛ فَاِنَّ الحِکمَه ضالَّه کُلِّ مُومِن
حکمت را هر کجا که يافتي فراگير، زيرا حکمت گمشده هر مومن است.
(غررالحکم،ح۳۴۴۰)
حديث - ۴۵۰۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
فِکرَةُ ساعَةٍ خَيرٌ مِن عِبادَةِ اَلفِ سَنَةٍ
يک ساعت انديشيدن در خير و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است.
(بحارالانوار،ج۷۱ص۳۲۶)
حديث - ۴۵۰۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَجوَدُکُم مِن بَعدي رَجُلٌ عَلِمَ عِلماً فَنَشَرَ عِلمَهُ ؛
بخشنده ترين شما پس از من کسي است که دانشي بياموزد آنگاه دانش خود را بپراکند.
(ميزان الحکمه،ح۱۳۸۲۵)
حديث - ۴۵۰۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَن يَطلُبُ العِزَّ بِغَيرِ حَقٍّ يَذِلُّ وَ مَن عانَدَ الحَقُّ لَزِمَهُ الوَهنُ؛
هر کس به جز حق جوياي عزت شود به ذلت در افتد و هر کس با حق عناد ورزد خوار گردد.
(تحف العقول،ص۹۵)
حديث - ۴۵۰۹
امام سجادعليه‌السلام فرمودند:
حق الکبير توقيرهُ لِسنَّهِ و اجلالُهُ لِتَقدَّمَهُ في الاسلام؛
حق آنکه بزرگتر است اين است که او را به خاطر سنش احترام کني و او را به خاطر اينکه برتو در مسلماني پيشي داشته است،بزرگ شماري.
(جهادالنفس،ح۱۹)
حديث - ۴۵۱۰
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
واعـلـم ان الـعـمـل الـدائم القليل علي اليقين افضل عند اللّه من العمل الکثير علي غيريقين
بـدان بـه درستي که عمل دايمي اندک،که همراه با يقين باشد،نزد خداوند متعال،افضل از عمل بسياري است که با يقين همراه نباشد.
(بحارالانوار،ج ۶۹ح۹۳)
حديث - ۴۵۱۱
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اَرج الله رَجاءَ لايجرّئکَ عَلي مَعصيتِه و خَف اللهَ خوفاً لا يؤيسُکَ مِن رَحمته؛
به خداوند اميدوار باش،اميدي که تو را بر انجام معصيتش جرات نبخشد و از خداوند بيم داشته باش بيمي که تو را از رحمتش نااميد نگرداند.
(جهادالنفس،ح۱۰۹)
حديث - ۴۵۱۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
کَم مِن شَهوَةِ ساعَةٍ اَورَثَت حُزناً طَويلاً؛
چه بسيار خواهش هاي نفساني لحظه اي ، که اندوه طولاني و درازي را در پي دارد.
(جهادالنفس،ح۹۳)
حديث - ۴۵۱۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خَيرُ الناسِ مَن نَفَعَ النّاس؛
بهترين مردم کسي است که نفع رساننده مردم باشد.
(غررالحکم)
حديث - ۴۵۱۴
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
پارساترين مردم کسي است که در هنگام شبهه توقف کند عابدترين مردم کسي است که واجبات را انجام دهد زاهدترين مردم کسي است که حرام را ترک نمايد کوشنده ترين مردم کسي است که گناهان را رها سازد
تحف العقول ، ص (۵۱۹)
حديث - ۴۵۱۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
اِعمَل بِفرائِض اللهِ تشکُن أتقَي النّاس؛
به واجبات الهي عمل کن تا پرهيزکارترين مردمان باشي.
(جهاد النفس،ح ۲۴۲)
حديث - ۴۵۱۶
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
لايتـم المعروف الا بثلاث خصـال: تعجيله و تقليل کثيره و ترک الامتنان به.
احسان و نيکي کامل نباشد،مگر با سه خصلت: شتاب در آن،کم شمردن بسيار آن و منت ننهادن بر آن.
تحف العقول،ص۳۲۳
حديث - ۴۵۱۷
از امام رضاعليه‌السلام پرسيدند:
ما حد التَّوکُل؟ فقال لي : اَن لا تَخافَ معَ اللهِ اَحَداً؛
حد توکل چيست؟ حضرت فرمودند: اينکه با وجود خدا از هيچ کس نترسي.
(جهاد النفس،ح ۲۹۲)
حديث - ۴۵۱۸
امام حسن عسگريعليه‌السلام فرمودند:
اَشَدُّ النّاس اجتهاداً مَنْ تَرَکَ الذُّنوبَ.
کوشنده ترين مردم کسي است که گناهان را رها سازد.
(تحف العقول ، ص ۴۸۹)
حديث - ۴۵۱۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا غِنَي کَالعَقلِ، و لا فَقْرَ کَالجَهلِ، و لا ميراثَ کَالاَدَب و لا ظَهيرَ کَالمُشاوَرَه
هيچ ثروتي چون عقل و هيچ فقري چون جهل و هيچ ميراثي چون ادب و هيچ پشتيباني چون مشورت نخواهد بود.
(تحف العقول ص۸۹)
حديث - ۴۵۲۰
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
لا تُجاهِدِ الطَّلَبَ جِهادَ الْغالِبِ وَ لا تَتَّکِلْ عَلَي الْقَدَرِ إِتَّکالَ المُسْتَسْلَمِ؛
چون شخص پيروز در طلب مکوش، و چون انسان تسليم شده به قَدَر اعتماد مکن [بلکه با تلاش پيگير و اعتماد و توکّل به خداوند، کار کن].
حديث - ۴۵۲۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايد :
دو نعمت است که ارزش آنها را نمي دانند مگر کسي که آنها را از دست داده باشد : جواني و تندرستي
غررالحکم حديث - ۵۷۶۴
حديث - ۴۵۲۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
صوم النفس عن لذات الدنيا انفع الصيام
روزه نفس از لذتهاي دنيوي سودمندترين روزه هاست.
(غرر الحکم، ج ۱ ص ۴۱۶)
حديث - ۴۵۲۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا يعابُ المَرْءُ بِتَاخيرِ حَقِْهِ اِنَْمَا يعابُ مَنْ اَخَذَ ما لَيسَ لَهُ؛
براي انسان عيب نيست که حقش تاخير افتد، عيب آن است که چيزي را که حقش نيست بگيرد.
(الامالي ج ۱ ص ۷۶)
حديث - ۴۵۲۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
يابْنَ آدَمَ ما کَسَبْتَ فَوقَ قُوَّتِکَ ، فَاَنتَ فيهِ خازِنٌ لِغَيرِکَ.
اي فرزند آدم! هرچه بيشتر از مقدار خوراکت به دست آوري خزانه دار ديگران خواهي بود.
(مروج الذهب ج ۲ ص ۲۴۶)
حديث - ۴۵۲۵
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
لا تُمار فَيذْهَبَ بَهاوُکْ وَ لا تمازحْ فَيجْتَرَاُ عَلَيکَ؛
جدال مکن که ارزشت مي رود و شوخي مکن که بر تو دلير شوند.
(تحف العقول ص ۴۸۶)
حديث - ۴۵۲۶
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
ما عَرَفَ اَللهَ مَنْ عَصاهُ؛
خدا را نشناخته آن که نافرماني اش کند.
(تحف العقول ص۲۹۴)
حديث - ۴۵۲۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ثمَرَهُ التَّفِريطِ النَّدامَهُ، وَ ثَمَرَهُ الْحَزمِ السَّلامَهُ
ثمره تفريط و کوتاهي پشيماني است و ثمره دور انديشي سلامت.
(محاظرات ج۲ ص ۳۱۳)
حديث - ۴۵۲۸
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
قُولُوا لِلنّاسِ أحْسَنَ ما تُحِبُّونَ أن يقالَ لَکُمْ.
به مردم بگوييد بهتر از آن چيزي که مي خواهيد به شما بگويند.
(محاضرات ج ۱ ص ۲۵۱)
حديث - ۴۵۲۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَکْثَرُ مَصَارعِ الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْمَطَامِعِ.
قربانگاه عقلها غالبا در پرتو طمعها است.
(محاضرات ج ۱ ص ۲۵۱)
حديث - ۴۵۳۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
قِيمَهُ کُلَّ امْرِي ءٍ مَا يحسِنُهُ
قيمت و ارزش هر کس به اندازه ي کاري است که به خوبي مي تواند انجام دهد.
(بيان و التبين ص ۱۷۹)
حديث - ۴۵۳۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلْعَفافُ زِينَهُ الْفَقْرِ، وَ الْشُّکْرُ زِينَهُ الْغِنَي.
خويشتن داري، زينت فقر است و سپاس گزاري زينت غنا و توانگري.
(تحف العقول ص ۷۵)
حديث - ۴۵۳۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَنْ ظَنَّ بِکَ خَيرَاً فَصَدِقْ ظَنَّهْ.
کسي که به تو گمان نيکي برد، گمانش را (عملاً) تصديق کن.
(نهج البلاغه نامه ۳۱)
حديث - ۴۵۳۳
امام محمدباقرعليه‌السلام فرمودند:
قولوا للناس احسن ما تحبون ان يقال لکم
بهترين چيزي را که دوست داريد درباره شما بگويند ، درباره مردم بگوييد.
(بحارالانوار،ج۶۵،ص۱۵۲)
حديث - ۴۵۳۴
امام جوادعليه‌السلام فرمودند:
اِياک و مصاحبة الشرير ، فاِنه کالسيف المسلول يحسن منظره و يقبح اَثره
از همراهي و رفاقت با آدم شرور بپرهيز ،زيرا که او مانند شمشير برهنه است که ظاهرش نيکو و اثرش زشت است.
(مسندالامام الجواد،ص۲۴۳)
حديث - ۴۵۳۵
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
من اَحبک نهاک و من اَبغضک اَغراک؛
کسي که تو را دوست دارد، از تو انتقاد مي کند و کسي که با تو دشمني دارد، از تو تعريف و تمجيد مي کند.
(بحار الانوار،ج۷۵،ص۱۲۸)
حديث - ۴۵۳۶
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
لا فقر اَشد من الجهل ، لا مال اَعود من العقل
هيچ تهيدستي سخت تر از ناداني و هيچ مالي سودمندتر از عقل نيست
(اصول کافي،ج۱،ص۳۰)
حديث - ۴۵۳۷
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
من طلب رضي الناس بسخط الله وکله الله إلي الناس
کسي که براي جلب رضايت و خوشنودي مردم ، موجب خشم و غضب خداوند شود، خداوند او را به مردم وا مي گذارد.
(بحارالانوار،ج۷۸،ص۱۲۶)
حديث - ۴۵۳۸
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
من حاول اَمرا بمعصية الله کان اَفوت لما يرجو و اَسرع لما يحذر.
کسي که بخواهد از راه گناه به مقصدي برسد ، ديرتر به آروزيش مي رسد و زودتر به آنچه مي ترسد گرفتار مي شود
(بحارالانوار،ج۷۸،ص۱۲۰)
حديث - ۴۵۳۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
خالطوا الناس مخالطه ان متم معها بکوا عليکم ، و ان عشتم حنوا اليکم؛
با مردم آن چنان معاشرت کنيد که اگر بميريد بر مرگ شما اشک ريزند و اگر زنده بمانيد به شما عشق ورزند.
(نهج البلاغه)
حديث - ۴۵۴۰
امام حسنعليه‌السلام فرمودند:
المسؤول حر حتي يعد ، ومسترق المسؤول حتي ينجز.
انسان تا وعده نداده ، آزاد است اما وقتي وعده مي دهد زير بار مسؤوليت مي رود و تا به وعدهاش عمل نکند رها نخواهد شد
(بحار الانوار،ج۷۸،ص۱۱۳)
حديث - ۴۵۴۱
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
لا أفلح قوم إشتروا مرضاة المخلوق بسخط الخالق.
کساني که رضايت مخلوق را به بهاي غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.
(مقتل خوارزمي،ج ۱،ص۲۳۹)
حديث - ۴۵۴۲
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
انَّ الدينارَ وَ الدُّرهَمَ اَهْلَکا مَنْ کانَ قَبلکُمْ و هُما مُهْلِکاکُمْ.
همانا دينار و درهم پيشينيان شما را به هلاکت رساند و همين دو نيز هلاک کننده شماست.
(جهاد النفس، ص ۲۴۷)
حديث - ۴۵۴۳
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
مَنْ عَرَفَ اللهَ خافَ اللهَ و مَنْ خافَ اللهَ سَخَتْ نَفْسَهُ عَنِ الدُّنيا.
هر که خدا رابشناسد ترس او در دلش مي افتد و هر از خدا ترسان باشد نفسش از دنيا باز مي ماند.
(جهاد النفس، ص ۸۳)
حديث - ۴۵۴۴
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
الـرغبه فـي الـدنيـا تـورث الغم و الحزن والزهـد فـي الدنيا راحه القلب و البـدن.
رغبت و تمايل به دنيا مايه غم و اندوه و زهد و بـي ميلي به دنيا سبب راحتي قلب و بدن است.
(تحف العقول، ص ۳۵۸)
حديث - ۴۵۴۵
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خوشا بر آن کس که افزونيِ دارايي اش را انفاق کند و از افزون‌گويي زبانش جلوگيري کند !
تحف العقول ص۳۰
حديث - ۴۵۴۶
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اثنان يعلهما الله في الدنيا البغي وعقوق الوالدين.
دو چيز را خداوند در دنيا کيفر مي دهد: تعدي و ناسپاسي پدر و مادر.
(کنز العمال، ج ۱۶، ص ۴۶۲، ح ۴۵۴۵۸)
حديث - ۴۵۴۷
امام موسي کاظمعليه‌السلام فرمودند:
اِياکَ وَ المِزاحَ فَاِنَّهُ يذهَبُ بِنُورِ ايمانِکَ
از شوخي (بي مورد) بپرهيز، زيرا که شوخي نور ايمان تو را مي برد.
(بحارالانوار،ج۷۸،ص۳۲۱)
حديث - ۴۵۴۸
امام حسن عسگريعليه‌السلام فرمودند:
اَشَدُّ النّاس اجتهاداً مَنْ تَرَکَ الذُّنوبَ.
کوشنده ترين مردم کسي است که گناهان را رها سازد.
(تحف العقول ، ص ۴۸۹)
حديث - ۴۵۴۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا غِنَي کَالعَقلِ، و لا فَقْرَ کَالجَهلِ، و لا ميراثَ کَالاَدَب و لا ظَهيرَ کَالمُشاوَرَه
هيچ ثروتي چون عقل و هيچ فقري چون جهل و هيچ ميراثي چون ادب و هيچ پشتيباني چون مشورت نخواهد بود.
(تحف العقول ص۸۹)
حديث - ۴۵۵۰
امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:
لا تُجاهِدِ الطَّلَبَ جِهادَ الْغالِبِ وَ لا تَتَّکِلْ عَلَي الْقَدَرِ إِتَّکالَ المُسْتَسْلَمِ؛
چون شخص پيروز در طلب مکوش، و چون انسان تسليم شده به قَدَر اعتماد مکن [بلکه با تلاش پيگير و اعتماد و توکّل به خداوند، کار کن].
حديث - ۴۵۵۱
امام عليعليهالسلام مي فرمايد :
دو نعمت است که ارزش آنها را نمي دانند مگر کسي که آنها را از دست داده باشد : جواني و تندرستي
غررالحکم حديث - ۵۷۶۴
حديث - ۴۵۵۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
صوم النفس عن لذات الدنيا انفع الصيام
روزه نفس از لذتهاي دنيوي سودمندترين روزه هاست.
(غرر الحکم، ج ۱ ص ۴۱۶)
حديث - ۴۵۵۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
لا يعابُ المَرْءُ بِتَاخيرِ حَقِْهِ اِنَْمَا يعابُ مَنْ اَخَذَ ما لَيسَ لَهُ؛
براي انسان عيب نيست که حقش تاخير افتد، عيب آن است که چيزي را که حقش نيست بگيرد.
(الامالي ج ۱ ص ۷۶)
حديث - ۴۵۵۴
امام عليعليهالسلام فرمودند:
يابْنَ آدَمَ ما کَسَبْتَ فَوقَ قُوَّتِکَ ، فَاَنتَ فيهِ خازِنٌ لِغَيرِکَ.
اي فرزند آدم! هرچه بيشتر از مقدار خوراکت به دست آوري خزانه دار ديگران خواهي بود.
(مروج الذهب ج ۲ ص ۲۴۶)
حديث - ۴۵۵۵
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
لا تُمار فَيذْهَبَ بَهاوُکْ وَ لا تمازحْ فَيجْتَرَاُ عَلَيکَ؛
جدال مکن که ارزشت مي رود و شوخي مکن که بر تو دلير شوند.
(تحف العقول ص ۴۸۶)
حديث - ۴۵۵۶
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
ما عَرَفَ اَللهَ مَنْ عَصاهُ؛
خدا را نشناخته آن که نافرماني اش کند.
(تحف العقول ص۲۹۴)
حديث - ۴۵۵۷
امام عليعليهالسلام فرمودند:
ثمَرَهُ التَّفِريطِ النَّدامَهُ، وَ ثَمَرَهُ الْحَزمِ السَّلامَهُ
ثمره تفريط و کوتاهي پشيماني است و ثمره دور انديشي سلامت.
(محاظرات ج۲ ص ۳۱۳)
حديث - ۴۵۵۸
امام محمد باقرعليه‌السلام فرمودند:
قُولُوا لِلنّاسِ أحْسَنَ ما تُحِبُّونَ أن يقالَ لَکُمْ.
به مردم بگوييد بهتر از آن چيزي که مي خواهيد به شما بگويند.
(محاضرات ج ۱ ص ۲۵۱)
حديث - ۴۵۵۹
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَکْثَرُ مَصَارعِ الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْمَطَامِعِ.
قربانگاه عقلها غالبا در پرتو طمعها است.
(محاضرات ج ۱ ص ۲۵۱)
حديث - ۴۵۶۰
امام عليعليهالسلام فرمودند:
قِيمَهُ کُلَّ امْرِي ءٍ مَا يحسِنُهُ
قيمت و ارزش هر کس به اندازه ي کاري است که به خوبي مي تواند انجام دهد.
(بيان و التبين ص ۱۷۹)
حديث - ۴۵۶۱
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلْعَفافُ زِينَهُ الْفَقْرِ، وَ الْشُّکْرُ زِينَهُ الْغِنَي.
خويشتن داري، زينت فقر است و سپاس گزاري زينت غنا و توانگري.
(تحف العقول ص ۷۵)
حديث - ۴۵۶۲
امام عليعليهالسلام فرمودند:
مَنْ ظَنَّ بِکَ خَيرَاً فَصَدِقْ ظَنَّهْ.
کسي که به تو گمان نيکي برد، گمانش را (عملاً) تصديق کن.
(نهج البلاغه نامه ۳۱)
حديث - ۴۵۶۳
امام موسي کاظمعليه‌السلام فرمودند:
مَنْ أرادَ أن يکُنَ أقوَي النّاسِ فَلْيتَوکَّلْ عَلي اللهِ
هر که مي خواهد که قويترين مردم باشد بر خدا توکل نمايد.
(بحار الانوار،۷ ، ص۱۴۳)
حديث - ۴۵۶۴
امام محمدباقرعليه‌السلام فرمودند:
خُذُوا الکلِمَةَ اطَّيبَةَ مِمَّنْ قالَها و إن لَم يعْمَل بِها
سخن طيب و پاکيزه را از هر که گفت بگيريد، اگر چه او خود، بدان عمل نکند.
(تحف العقول، ص۳۹۱)
حديث - ۴۵۶۵
امام موسي کاظمعليه‌السلام فرمودند:
مَن لَم يجِد لِلاساءَةِ مَضَضّا لَم يکُن عِندَهُ لِلاِحسانِ مَوقعٌ.
کسي که مزه رنج و سختي را نچشيده، نيکي و احسان در نزد او جايگاهي ندارد.
(بحارالانوار، جلد ۷۸، ص۳۳۳)
حديث - ۴۵۶۶
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
لَيسَ مِنَ الاَدَبِ اِظهارِ الفَرَح عِندَ المَحزونِ
اظهار شادي نزد غمديده، از بي ادبي است.
(تحف العقول، ص۴۸۹)
حديث - ۴۵۶۷
امام حسن عسکريعليه‌السلام مي فرمايند:
کَفاکَ ادبا تَجنُّبُکَ ما تَکرهُ مِن غَيرکَ؛
در مقام ادب همين بس که آنچه براي ديگران نمي پسندي، خود از آن دوري کني.
(مسند الامام العسکري، ص۲۸۸)
حديث - ۴۵۶۸
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَللِّّّسانُ سَبُعٌ، اِن خُلّيَ عَنهُ عَقَرَ
زبان، حيوان درنده است، اگر رها شود مي گزد.
(نهج البلاغه)
حديث - ۴۵۶۹
امام حسن عسکريعليه‌السلام فرمودند:
من آنَس بِالله اِستوحَشَ مِنَ النّاس؛
کسي که با خدا مانوس باشد، از مردم گريزان گردد.
(مسند الامام العسکري، ص۲۸۷)
حديث - ۴۵۷۰
امام باقرعليه‌السلام فرمودند:
اِصبِروا عَلي اداء الفَرائضِ، وَ صابِروعَدُوُّکُم ، وَ رابِطو امامَکُمُ المُنتَظَرِِ
صبر کنيد برگزاردن احکام شرع و شکيبايي ورزيد در برابر دشمنتان و آماده و حاضر يراق باشيد براي امامتان که در انتظار او هستيد.
(غيبه النعماني، ينابيع الموده)
حديث - ۴۵۷۱
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
اِنّ اَعفَي النّاسِ مَن عَفا عِندَقُدرَتِهِِ
بخشنده ترين مردم کسي است که در هنگام قدرت مي بخشد.
(الدره الباهره ، ص۲۴)
حديث - ۴۵۷۲
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
اَلعِبادَهُ سَبعونَ جُزء، اَفضَلُها جُزءً طَلَبُ الحَلالِ
عبادت هفتاد جزء است و بالاترين و بزرگترين جزء آن کسب حلال است.
(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)
حديث - ۴۵۷۳
امام عليعليهالسلام فرمودند:
اَلمُؤمِنُ بَشرُهُ في وَجِهِهِ وَحُزنُهُ في قَلبِهِ
شادي مومن در رخسار او و اندوهش در دل است.
(نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره۳۲۵)
حديث - ۴۵۷۴
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
مَن حاوَلَ اَمراً بمَعصِيَهِ اللهِ کانَ اَفوَتَ لِما يَرجُو وَاَسرَعَ لِمَجئ ما يَحذَرُ؛
آن که در کاري که نافرماني خداست بکوشد اميدش را از دست مي دهد و نگرانيها به او رو مي آورد.
(بحار الانوار ، ج ۳ ، ص ۳۹۷)
حديث - ۴۵۷۵
امام صادقعليهالسلام فرمودند:
إنَّ اللهَ عَزَّوَجَّلَ يََرحَمُ الرَّجُلَ لَشُدَةِ حُبِّ لُوَلَدُه.
براستي که خداوند عزوجل رحم مي نمايد مرد را، به سبب شدت محبت او به فرزندش.
(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)
حديث - ۴۵۷۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخيهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّةَ
هرکس آبروي مؤمني را حفظ کند، بدون ترديد بهشت بر او واجب شود.
(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)
حديث - ۴۵۷۷
رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:
إنَّ الصَّدَقَة َلتُطفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ
صدقه، خشم پروردگار را فرو مي‌نشاند.
(کنزالعمال، ح۱۶۱۱۴۳ )
حديث - ۴۵۷۸
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تنها کسي بايد در صدر مجلس بنشيند که سه ويژگي داشته باشد:
۱- هر گاه از او پرسش کنند پاسخ دهد.
۲- هر گاه ديگران از سخن گفتن درماندند، او سخن بگويد.
۳- نظري بدهد که خير و صلاح اهل آن مجلس در آن باشد.
هر کس اين ويژگيها را نداشته باشد و درصدر مجلس بنشيند، احمق است.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۳۰۴.
حديث - ۴۵۷۹
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر چيزي شرافتي و حرمتي دارد؛ شريفترين مجالس آن است که رو به قبله باشد.
بحارالانوار، ج۷۵، ص ۴۶۹.
حديث - ۴۵۸۰
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
به پدران خود نيکي کنيد، تا فرزندانتان به شما نيکي کنند.
تحف العقول، ص ۳۵۹.
حديث - ۴۵۸۱
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
انسان بخيل، آسايش ندارد.
بحارالانوار، ج۷۳، ص ۳۰۳.
حديث - ۴۵۸۲
حضرت امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
همنشيني با اهل دين شرف دنيا و آخرت است و مشاورت با خردمند خير خواه، محنت و برکت و هدايت است و توفيقي است از خداوند. پس چنانچه شخص عاقل و خردمند تو را راهنمايي کرد، مبادا سرپيچي کني که هلاک خواهي شد.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۳۱۳.
حديث - ۴۵۸۳
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
در کارت با کساني مشورت کن که از خدا مي ترسند.
بحارالانوار، ج۷۵، ص ۵۸.
حديث - ۴۵۸۴
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر کس که پاي بند رأي خود شد، به هلاکت رسيد و هر که با ديگران مشورت کرد، شريک عقل آنان شد.
نهج البلاغه حکمت، ۱۶۱.
حديث - ۴۵۸۵
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
اي علي! کسي از خدا طلب خير کند، سرگردان نشود و کسي که مشورت کرد، پشيمان نگشت.
امالي شيخ طوسي، ص ۱۳۶.
حديث - ۴۵۸۶
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
خوشبخت کسي است که در نفس خود فراغتي يابد و به کار اصلاح آن بپردازد.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۲۰۳.
حديث - ۴۵۸۷
حضرت امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
آزار نرساندن، نشانه ي کمال خرد و مايه ي آسايش دو گيتي است.
تحف العقول، ص ۲۸۳.
حديث - ۴۵۸۸
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ادب نيکو، زيور خرد است.
بحارالانوار، ج۷۷، ص ۱۳۱.
حديث - ۴۵۸۹
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
بهترين ميراث پدران براي فرزندان، ادب است نه مال و ثروت؛ زيرا ثروت از بين مي رود و ادب مي ماند.
اصول کافي، ج۸، ص ۱۵۰.
حديث - ۴۵۹۰
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
ادب نيکو، سبب تزکيه اخلاق است.
غررالحکم، ح ۵۵۲۰.
حديث - ۴۵۹۱
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خوشبخت ترين مردم، کسي است که با مردم به بزرگواري رفتار کند.
بحارالانوار، ج۷۴، ص ۱۸۵.
حديث - ۴۵۹۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
بر شما باد به حسن خلق زيرا که صاحبش را به درجه ي روزه داران و نمازگزاران واقعي مي رساند.
وسايل الشيعه، ج ۱۵، ص ۱۹۹.
حديث - ۴۵۹۳
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
برادران در ميان خود به سه چيز نيازمندند که اگر به کار بندند، دوستي بپايد و گرنه از يکديگر جدا شوند و دشمن هم گردند، آن سه چيز اين هاست: انصاف با يکديگر، مهرباني با يکديگر و حسد نبردن نسبت به هم.
تحف العقول، ح ۳۲۲.
حديث - ۴۵۹۴
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
برادري کردن به خاطر خدا، محبت را خالص مي گرداند.
غررالحکم، ح ۹۸۲۸.
حديث - ۴۵۹۵
حضرت امام حسنعليه‌السلام مي فرمايند:
با هيچ کس رفت و آمد مکن تا بداني کجاها رفت و آمد مي کند، چون از حالش به خوبي آگاه شدي و معاشرتش را پسنديدي، بر پايه ي گذشت از لغزشها و کمک و همياري در سختي ها با او برادري کن.
تحف العقول، ح ۲۳۳.
حديث - ۴۵۹۶
حضرت امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
قويترين فرد در ايجاد ارتباط کسي است که با کسي که از او بريده، رابطه برقرار کند.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۱۲۱.
حديث - ۴۵۹۷
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
براي خدا به دين اهل طاعت او برو و هدايت را از اهل ولايت او بگير.
بحارالانوار، ج۷۴، ص ۳۴۷.
حديث - ۴۵۹۸
امام سجادعليها‌السلام مي فرمايند:
حق استاد تو اين است که بزرگش داري و محضرش را محترم شماري و با دقت به سخنانش گوش سپاري.
من لا يحضرالفقيه، ج۲، ص ۶۲۰.
حديث - ۴۵۹۹
امام صادقعليها‌السلام مي فرمايند:
در پيشگاه کسي که از او دانش مي آموزيد، فروتن باشيد.
اصول کافي، ج۱، ص ۳۶.
حديث - ۴۶۰۰
حضرت امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
هيچ جرعه اي سرنکشيدم که نزد من خوشتر از جرعه ي خشمي باشد که با آن طرف مقابل را کيفر ندهم.
اصول کافي، ج۲، ص ۱۰۹.
حديث - ۴۶۰۱
حضرت امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
کسي که از بدي ديدن به خشم نيايد، از خوبي سپاسگذار نيست.
بحارالانوار، ج۷۳، ص ۲۶۴.
حديث - ۴۶۰۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اف برمسلماني که براي کار دين خويش و پرس و جو درباره ي آن، (دست کم) روزجمعه ي هر هفته خود را، از کارهاي ديگر فارغ نمي سازد.
خصال شيخ صدوق، ص ۳۹۳.
حديث - ۴۶۰۳
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
چقدر شايسته است که انسان در ساعتي از زندگي خود از مشغوليت هاي زندگي چشم بپوشد و به حساب نفس خود برسد و درآنچه که در روز و شب خود به دست آورده و يا از کف داده، انديشه نمايد.
غررالحکم، ح۴۷۴۹.
حديث - ۴۶۰۴
حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام مي فرمايند:
بهترين شما کسي است که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان تر است و ارزشمندترين مردم کساني هستند که با همسرانشان مهربان و بخشنده اند.
کنزالعمال، ج۷، ص ۲۲۵.
حديث - ۴۶۰۵
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
خداوند از پرخوري و بيکاري زياد نفرت دارد.
بحارالانوار، ج۷۶، ص ۱۸۰.
حديث - ۴۶۰۶
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
منفورترين خلق خدا، بنده اي است که مردم از زبان او بترسند.
اصول کافي، ج۲، ص ۳۲۳.
حديث - ۴۶۰۷
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
خداوند سبحان، از آدم و قيح گستاخ در گناهان نفرت دارد.
غررالحکم، ح ۳۴۳۷.
حديث - ۴۶۰۸
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
سه کس نزد خدا از همه منفورترند: کسي که روز زياد مي خوابد در حالي که شب اصلا نمازي نخوانده است و کسي که زياد مي خورد و هنگام غذا خوردن نام و حمد خدا نمي گويد و کسي که بي دليل مي خندد.
کنزالعمال، ص ۲۱۴۳.
حديث - ۴۶۰۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
بنده ايمان را به کمال نمي رساند مگر سه خصلت در او باشد: انفاق در هنگام تنگ دستي، انصاف دادن و سلام کردن
کنزالعمال، ح ۱۰۷.
حديث - ۴۶۱۰
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
هر مؤمني که گرفتاري مومن تنگدستي را رفع کند، خداوند حوائج او را در دنيا و آخرت آسان و برآورده مي سازد.
اصول کافي، ج۲، ص۲۰۰
حديث - ۴۶۱۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
پيش از آن که مورد حسابرسي قرار گيريد، خود به حساب نفستان برسيد و پيش از آن که سنجيده شويد، خود نفستان را در ترازوي سنجش بگذاريد و براي آن حسابرسي بزرگ آماده شويد.
بحارالانوار، ج۷۰، ص ۷۳.
حديث - ۴۶۱۲
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
نفسي هاي خود را با حسابرسي به بند کشيد و با مخالفت کردن با آن زمامش را در اختيار گيريد.
غررالحکم، ح۶۷۹۴.
حديث - ۴۶۱۳
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
از ما نيست هر کس هر روز محاسبه ي نفس نکند (و از خود براي کارهايي که در آن روز کرده است، حساب نکشد) تا اگر کار نيکي کرده است بر آن بيفزايد و اگر کار بدي کرده است به درگاه خدا توبه کند.
تحف العقول، حديث - ۲۹۲.
حديث - ۴۶۱۴
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
زماني که قدرت داري با گذشت باش و در زمان تنگدستي بخشنده و در عين نيازمندي ايثارگر، تا فضل تو به کمال رسد.
غررالحکم، ح ۷۱۷۹.
حديث - ۴۶۱۵
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
سزاوار نيست مؤمن در مجلسي بنشيند که درآن معصيت خداوند مي شود و او نمي تواند آن وضع راتغيير دهد.
اصول کافي، ج۲، ص ۳۷۴.
حديث - ۴۶۱۶
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کم خوري نشانه ي پاکدامني است و پرخوري نشانه ي اسراف و زياده روي.
مستدرک الوسايل، ج۱۶، ص ۲۱۳.
حديث - ۴۶۱۷
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
با خوردن و آشاميدن زياد دلها را نميرانيد؛ زيرا همان گونه که زراعت بر اثر آب زياد از بين مي رود، دلها نيز بر اثر پرخوري مي ميرد.
تنبيه الخواطر، ج۱، ص ۴۶.
حديث - ۴۶۱۸
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
تنها کسي بايد در صدر مجلس بنشيند که سه ويژگي داشته باشد:
۱- هر گاه از او پرسش کنند پاسخ دهد.
۲- هر گاه ديگران از سخن گفتن درماندند، او سخن بگويد.
۳- نظري بدهد که خير و صلاح اهل آن مجلس در آن باشد.
هر کس اين ويژگيها را نداشته باشد و درصدر مجلس بنشيند، احمق است.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۳۰۴.
حديث - ۴۶۱۹
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر چيزي شرافتي و حرمتي دارد؛ شريفترين مجالس آن است که رو به قبله باشد.
بحارالانوار، ج۷۵، ص ۴۶۹.
حديث - ۴۶۲۰
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
اخلاقت را نيکو گردان تا خداوند حسابت را آسان گرداند.
امالي شيخ طوسي، ص ۱۷۴.
حديث - ۴۶۲۱
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
بر شما باد به حسن خلق زيرا که صاحبش را به درجه ي روزه داران و نمازگزاران واقعي مي رساند.
وسايل الشيعه، ج ۱۵، ص ۱۹۹.
حديث - ۴۶۲۲
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
به ناتوانتر از خودت بنگر، و به توانگرتر از خويش منگر، زيرا که اين کار، تو را به آنچه قسمت تو شده است، قانع تر مي سازد.
اصول کافي، ج۸، ص ۲۴۴.
حديث - ۴۶۲۳
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
به آنچه به تو داده شده، قانع باش تا حسابت سبک گردد.
بحارالانوار، ج۷۷، ص ۱۸۷.
حديث - ۴۶۲۴
امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
نفسي هاي خود را با حسابرسي به بند کشيد و با مخالفت کردن با آن زمامش را در اختيار گيريد.
غررالحکم، ح۶۷۹۴.
حديث - ۴۶۲۵
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
بخل ورزيدن به آنچه در دست داري، بد گماني به معبود است.
غررالحکم، ح ۱۲۵۸.
حديث - ۴۶۲۶
حضرت امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
همنشيني با اهل دين شرف دنيا و آخرت است و مشاورت با خردمند خير خواه، محنت و برکت و هدايت است و توفيقي است از خداوند. پس چنانچه شخص عاقل و خردمند تو را راهنمايي کرد، مبادا سرپيچي کني که هلاک خواهي شد.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۳۱۳.
حديث - ۴۶۲۷
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
در کارت با کساني مشورت کن که از خدا مي ترسند.
بحارالانوار، ج۷۵، ص ۵۸.
حديث - ۴۶۲۸
حضرت امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
راهنمايي کردن مشورت کننده، گزاردن حق نعمت است.
تحف العقول، ص ۲۸۳.
حديث - ۴۶۲۹
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
هر کس که پاي بند رأي خود شد، به هلاکت رسيد و هر که با ديگران مشورت کرد، شريک عقل آنان شد.
نهج البلاغه حکمت، ۱۶۱.
حديث - ۴۶۳۰
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
کسي از خدا طلب خير کند، سرگردان نشود و کسي که مشورت کرد، پشيمان نگشت.
امالي شيخ طوسي، ص ۱۳۶.
حديث - ۴۶۳۱
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
کوشش در راه اصلاح توده ي مردم، از کمال خوشبختي است.
غررالحکم، ح ۹۳۶۱.
حديث - ۴۶۳۲
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
خوشبخت کسي است که در نفس خود فراغتي يابد و به کار اصلاح آن بپردازد.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۲۰۳.
حديث - ۴۶۳۳
حضرت امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
از سعادت آدمي است که محل کسب و کارش در شهر خودش باشد و همنشينانش مردان صالح باشند و فرزندي داشته باشد که کمک او باشد.
الحضال، ص ۱۵۹.
حديث - ۴۶۳۴
حضرت امام عليعليهالسلام مي فرمايند:
خوشبخت ترين مردم کسي است که نفس او متقاضي طاعت خدا باشد.
غررالحکم، ح ۳۳۹۶.
حديث - ۴۶۳۵
حضرت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
ادب نيکو، زيور خرد است.
بحارالانوار، ج۷۷، ص ۱۳۱.
حديث - ۴۶۳۶
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
هر که دست از آزار مردم بردارد، يک دست از آنها نگه داشته و مردم دستهاي بسيار از (آزار) او نگه مي دارند.
الحضان، ص ۱۷.
حديث - ۴۶۳۷
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
خداوند بزرگ فرموده است هر که بنده ي مرا بيازارد، با من اعلان جنگ دهد.
اصول کافي، ج ۲، ص ۱۷.
حديث - ۴۶۳۸
حضرت امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
آزار نرساندن، نشانه ي کمال خرد و مايه ي آسايش دو گيتي است.
تحف العقول، ص ۲۸۳.
حديث - ۴۶۳۹
حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام مي فرمايند:
الزم رجلها فان الجنة تحت اقدامها؛
در خدمت مادر باش، زيرا بهشت زير پاي مادران است.
کنزالعمال، ج۱۶، ص ۴۲۶.
حديث - ۴۶۴۰
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لتکن لک في کل شيء نيه صالحة حتي النوم و الأکل؛
در هر چيز بايد نيتي نيک داشته باشي، حتي در خوردن و خواب.
مکارم الاخلاق، ج۲، ص ۳۷۰.
حديث - ۴۶۴۱
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
لا تعمل شيئا من الخير رياء و لاتدعه حياء؛
هيچ کار خيري را رياکارانه انجام نده و آن را از روي حيا ترک مکن.
بحارالانوار، ج۷۷، ص ۱۶۳.
حديث - ۴۶۴۲
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من عرض لأخيه المسلم المتکلم في حديث - ه فکانما خدش وجهه؛
هر که در ميان سخن برادر مسلمانش بدود، چنان است که چهره ي او را بخراشد.
اصول کافي، ج۲، ص ۶۶۰.
حديث - ۴۶۴۳
قال الامام عليعليهالسلام :
ان هذه القلوب تمل کما تمل الابدان فاتبغوا لها طرائف الحکم؛
همانا اين دلها همانند بدن ها افسرده مي شوند، پس براي شادابي دلها سخنان زيباي حکمت آميز بجوييد.
نهج البلاغه، حکمت ۹۱.
حديث - ۴۶۴۴
قال الامام الکاظمعليه‌السلام :
ليس شيء أنکي لإبليس و جنوده من زيارة الإخوان في الله بعضهم لبعض؛
هيچ چيز به اندازه ي ديدار برادران از يکديگر به خاطر خدا، ابليس و سپاه او را درهم نمي کوبد.
اصول کافي، ج۲، ص ۱۸۸.
حديث - ۴۶۴۵
حضرت امام حسينعليه‌السلام مي فرمايند:
قويترين فرد در ايجاد ارتباط کسي است که با کسي که از او بريده، رابطه برقرار کند.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۱۲۱.
حديث - ۴۶۴۶
حضرت امام حسنعليه‌السلام مي فرمايند:
با هيچ کس رفت و آمد مکن تا بداني کجاها رفت و آمد مي کند، چون از حالش به خوبي آگاه شدي و معاشرتش را پسنديدي، بر پايه ي گذشت از لغزشها و کمک و همياري در سختي ها با او برادري کن.
تحف العقول، ح ۲۳۳.
حديث - ۴۶۴۷
قال الامام عليعليهالسلام :
ينبغي للمسلم أن يتجنب مواخاة: الماجن الفاجر، والأحق، و الکذاب؛
مسلمان بايد از برادري کردن با سه گروه دوري کنند: شوخ بي حيا، احمق و دروغگو.
اصول کافي، ج۲، ص ۶۳۹.
حديث - ۴۶۴۸
قال الامام الباقرعليه‌السلام :
لاتقارن و لاتواخ اربعة: الاحق و البخيل و الجبان واکذاب؛
با چهار کس هم نشيني و برادري مکن: احمق، بخيل، ترسو و دروغگو.
خصال شيخ صدوق ص ۲۴۴.
حديث - ۴۶۴۹
امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
من قصد اليه رجل من إخوانه مستجيرا به في بعض أحواله فلم يجره، بعد أن يقدر عليه فقد قطع ولاية الله تبارک و تعالي؛
کسي که برادرش براي رفع گرفتاري يا حاجتي به او پناه ببرد و او بتواند پناهش دهد (مشکل او را حل نمايد) اما ندهد، بي گمان پيوند ولايت خداي تبارک و تعالي را بريده است.
بحارالانوار، ج۷۴، ص ۳۱۴.
حديث - ۴۶۵۰
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
من الستفاد أخا في الله علي ايمان بالله و وفاأ بإخائه، طلبا لمرضاة الله فقد استفاد شعاعا من نور الله؛
هر کس براي جلب رضاي خدا، بر پايه ي ايمان به او و وفاداري به برادري، برادري خدايي و ديني به دست آورد پرتوي از نور خدا را به دست آورده است.
تحف العقول، ح ۲۹۵.
حديث - ۴۶۵۱
قال الامام عليٌعليه‌السلام :
من لم تکن مودته في الله فاحذره، فإن مودته لئيمة و صحبته مشومة؛
از کسي که دوستيش براي خدا نباشد بپرهيز؛ زيرا دوستي او پستي است و همنشيني با او شوم و بي برکت.
غررالحکم، ح ۸۹۷۸.
حديث - ۴۶۵۲
قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
إذا أحب احدکم اخاه فليعلمه؛
هرگاه يکي از شما، برادر خود را دوست داشته باشد، آن را به او اظهار کند.
ميزان الحکم، ج۱، ص ۷۲.
حديث - ۴۶۵۳
حضرت امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
زبانت را نگهدار تا برادرت را صاحب شوي.
بحارالانوار، ج۷۴، ص ۱۵۶.
حديث - ۴۶۵۴
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
مبغوض ترين مردم نزد خداوند عزوجل کسي است که ادعاي پيروي از امامي را دارد ولي در عمل به او اقتدا نمي کند.
بحارالانوار، ج۷۱، ص ۱۷۸.
حديث - ۴۶۵۵
امام عليعليهالسلام مي فرمايند: راکتب الظلم يکبو به مرکبه؛
کسي که بر مرکب ظلم سوار شود، مرکبش او را سرنگون مي کند.
غررالحکم، ح ۳۴۴۸.
حديث - ۴۶۵۶
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : مي فرمايند:
از دعاي ستمديده بترسيد: زيرا چنين دعايي بر ابرها سوار است؛ خداوند مي فرمايد: به عزت و جلالم سوگند که تو را ياري مي رسانم، گرچه بعد از مدتي.
کنزالعمال، ح ۷۶۰۰.
حديث - ۴۶۵۷
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
تواضعوا لمن طلبتم منه العلم ؛
در پيشگاه کسي که از او دانش مي آموزيد، فروتن باشيد.
اصول کافي، ج۱، ص ۳۶.
حديث - ۴۶۵۸
امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
حق استاد تو اين است که بزرگش داري و محضرش را محترم شماري و با دقت به سخنانش گوش سپاري.
من لا يحضرالفقيه، ج۲، ص ۶۲۰.
حديث - ۴۶۵۹
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اَحِبُّوا الصِّبْيانَ وَ ارْحَمُوهُمْ ، وَ اِذا وَ عَدتُموهُمْ شَيْئا فَفُوا لَهُمْ ، فَاِنَّهُمْ لا يَدْرونَ اِلاّ اَ نَّـکُمْ تَرْزُقونَهُمْ ؛
کودکان را دوست بداريد و با آنان مهربان باشيد و هرگاه به آنان وعده داديد، به آن وفا کنيد، زيرا آنان ، روزي دهنده خود را کسي غير از شما نمي‌دانند
کافي ، ج ۶، ص ۴۹، ح ۳.
حديث - ۴۶۶۰
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَنْ بَکي صَبيٌّ لَهُ فَاَرْضاهُ حَتّي يُسَکِّنَهُ ، اَعْطاهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْجَنَّةِ حَتّي يَرْضي؛
هر کس کودک گريان خود را راضي کند تا آرام شود، خداوند از بهشت آن‌قدر به او ميدهد تا راضي شود
الفردوس ، ج ۳، ص ۵۴۹، ح ۵۷۱۵
حديث - ۴۶۶۱
امام عليعليهالسلام :
چقدر شايسته است که انسان در ساعتي از زندگي خود از مشغوليت هاي زندگي چشم بپوشد و به حساب نفس خود برسد و درآنچه که در روز و شب خود به دست آورده و يا از کف داده، انديشه نمايد.
غررالحکم، ح۴۷۴۹.
حديث - ۴۶۶۲
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
خداوند از پرخوري و بيکاري زياد نفرت دارد.
بحارالانوار، ج۷۶، ص ۱۸۰.
حديث - ۴۶۶۳
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
منفورترين خلق خدا، بنده اي است که مردم از زبان او بترسند.
اصول کافي، ج۲، ص ۳۲۳.
حديث - ۴۶۶۴
حضرت امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:
منفورترين فرد نزد خدا کسي است که گفتار امامي را مي گويد، اما به کردار او رفتار نمي کند.
اصول کافي، ج۸، ص ۲۳۴.
حديث - ۴۶۶۵
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
وَالَّذي نَفْسي بِيَدِهِ لَوْ اَنَّ رَجُلاً غَشِيَ امْرَاَتَهُ وَ فِي الْبَيْتِ صَبيٌّ مُسْتَيْقِظٌ يَراهُما وَيَسْمَعُ کَلامَهُما وَنَفَسَهُما ما اَفْلَحَ اَبَدا ؛ اِذا کانَ غُلاما کانَ زانيا اَوْ جاريَةً کانَتْ زانيَةً؛
سوگند به کسي که جانم به دست اوست ، اگر کسي با همسرش درآميزد و در اتاق ، کودکي بيدار باشد که آنان را ببيند و سخن گفتن و صداي نَفَس آنان را بشنود ، هرگز رستگار نميشود اگر پسر باشد ، مردي زناکار و اگر دختر باشد ، زني زناکار مي‌گردد
کافي، ج ۵، ص ۵۰۰، ح ۲.
حديث - ۴۶۶۶
امام عليعليهالسلام :
خَيْرُ مَنْ شاوَرْتَ ذَوُو النُّهي وَالْعِلْمِ ، وَ اُولُو التَّجارِبِ وَ الْحَزْمِ؛
بهترين مشاوران، دارندگان عقل، علم، تجربه و دورانديشي‌اند.
غرر الحکم ، ح ۴۹۹۰.
حديث - ۴۶۶۷
امام عليعليهالسلام :
جالِسِ الْعُلَماءَ يَزْدَدْ عِلْمُکَ وَ يَحْسُنْ اَدَبُکَ وَ تَزْکُ نَفْسُکَ؛
با علما همنشين باش، تا علمت زياد و ادبت نيکو و جانت پاک گردد.
غرر الحکم ، ح ۴۷۸۶.
حديث - ۴۶۶۸
امام باقرعليه‌السلام :
مَنْ عَلَّمَ بابَ هُديً فَلَهُ مِثْلُ اَجْرِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ لا يُنْقَصُ اُولئِکَ مِنْ اُجورِهِمْ شَيْئاً وَ مَنْ عَلَّمَ بابَ ضَلالٍ کانَ عَلَيْهِ مِثْلُ اَوزارِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ لا يُنْقَصُ اُولئِکَ مِنْ اَوزارِهِمْ شَيْئا؛
هرکس باب هدايتي را به کسي آموزش دهد، پاداش همه کساني را که به آن عمل کنند، دارد، بي آنکه چيزي از پاداش آنان کم شود و هرکس باب گمراهي را ياد دهد، گناهان همه کساني که بدان عمل کنند، بر او نيز بار ميشود، بي آنکه چيزي از گناهان آنان کم شود.
کافي ، ج ۱، ص ۳۵، ح ۴.
حديث - ۴۶۶۹
امام صادقعليهالسلام :
وَ الْمُتَعَلِّمُ يَحْتاجُ اِلي رَغْبَةٍ وَ اِرادَةٍ و فَراغٍ وَ نُسُکٍ وَ خَشْيَةٍ وَ حِفْظٍ وَ حَزْمٍ؛
دانش اندوز به شوق، اراده، فراغت، عبادت، ترس از خدا، مراقبت و آينده‌نگري نياز دارد.
مصباح الشريعه، ص ۱۵.
حديث - ۴۶۷۰
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
اِنَّ لُقْمانَ قالَ لاِبْنِهِ : يا بُنَيَّ عَلَيْکَ بِمَجالِسِ الْعُلَماءِ وَ اسْتَمِعْ کَلامَ الْحُکَماءِ فَاِنَّ اللّهَ يُحْيِي الْقَلْبَ الْمَيِّتَ بِنورِ الْحِکْمَةِ کَما يُحْيِي الاَْرْضَ الْمَيتَةَ بِوابِلِ الْمَطَرِ؛
لقمان به پسرش گفت: فرزندم! همواره در مجلس دانشمندان باش و سخنان حکيمان را بشنو، که خداوند، دل مرده را به نور حکمت زنده ميکند؛ همان گونه که زمين مرده را با باران سيل‌آسا، زنده مي‌گرداند.
معجم الکبير ، ج ۸ ، ص ۱۹۹، ح ۷۸۱۰.
حديث - ۴۶۷۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
قَلْبٌ لَيْسَ فيهِ شَيءٌ مِنَ الحِکمَةِ کَبَيْتٍ خَرِبٍ ، فَتَعَلَّموا وعَلِّموا ، وتَفَقَّهوا ولا تَموتوا جُهّالاً ؛ فَاِنَّ اللّهَ لا يَعذِرُ عَلَي الْجَهْلِ؛
دلي که در آن حکمت نيست، همچون خانه‌اي ويران است. پس بياموزيد و آموزش دهيد، بفهميد و نادان نميريد که خداي عزّ و جلّ، بهانه‌اي را براي ناداني نمي‌پذيرد.
الفردوس ، ح ۴۵۹۰.
حديث - ۴۶۷۲
امام عليعليهالسلام :
يا مُؤمِنُ اِنَّ هذَا الْعِلْمَ وَالاَْدَبَ ثَمَنُ نَفْسِکَ فَاجْتَهِدْ في تَعَلُّمِها فَما يَزيدُ مِنْ عِلْمِکَ وَ اَدَبِکَ يَزيدُ في ثَمَنِکَ وَ قَدْرِکَ، فَاِنَّ بِالْعِلْمِ تَهْتَدي اِلي رَبِّکَ؛
اي انسان با ايمان، در حقيقت اين دانش و ادب، بهاي توست، پس در آموختن آن بکوش، زيرا هرچه بر دانش و ادبت افزوده شود، بر ارج و بهاي تو افزوده ميشود، چرا که با دانش به سوي پروردگارت هدايت مي‌شوي.
روضة الواعظين، ص ۱۱.
حديث - ۴۶۷۳
امام عليعليهالسلام :
ايّاکَ وَ طولَ الاَْمَلِ فَکَمُ مِنْ مَغْرورٍ اِفْتَتَنَ بِطولِ اَمَلِهِ فَاَفْسَدَ عَمَلَهُ وَ قَطَعَ اَجَلَهُ فَلا اَمَلَهُ اَدْرَکَ وَ لا مافاتَهُ اسْتَدْرَکَ ؛
از آرزوي دور و دراز بپرهيز، چه بسا فريب خورده‌اي که به آرزوي دراز خويش، فريب خورد و کارش را تباه و مرگش را قطعي کرد و در نتيجه، نه به آرزويش رسيد و نه آنچه را که از دست داده بود، جبران کرد.
عيون الحکم والمواعظ ، ص ۹۹، ح ۲۲۷۸
حديث - ۴۶۷۴
پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
مَوْتُ الاِْنْسانِ بِالذُّنوبِ اَکْثَرُ مِنْ مَوْتِهِ بِالاَْجَلِ وَ حَياتُهُ بِالبِرِّ اَکْثَرُ مِنْ حَياتِهِ بِالْعُمُرِ؛
مرگ انسانها در نتيجه گناهان، بيشتر از مرگ آنها در نتيجه فرا رسيدنِ اَجَل است و زنده ماندن انسانها در نتيجه نيکي‌هايشان، بيشتر از زندگي کردنشان به خاطر باقي بودنِ عمر است.
مکارم الاخلاق، ص ۳۶۲.
حديث - ۴۶۷۵
پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
طوبي لِمَنْ طالَ عُمْرُهُ وَ حَسُنَ عَمَلُهُ فَحَسُنَ مُنْقَلَبُهُ اِذْ رَضيَ عَنْهُ رَبُّهُ وَ وَيْلٌ لِمَنْ طالَ عُمْرُهُ وَ ساءَ عَمَلُهُ وَ ساءَ مُنْقَلَبُهُ اِذْ سَخِطَ عَلَيْهِ رَبُّهُ؛
خوشا به سعادت کسي که عمرش طولاني و کردارش خوب باشد. چنين کسي عاقبتش خوب است؛ زيرا پروردگارش از او راضي است. و واي بر کسي که عمرش طولاني و کردارش بد باشد. چنين کسي عاقبتش بد است؛ چرا که پروردگارش از او ناراضي است.
بحارالأنوار، ج ۶۹، ص ۴۰۰، ح ۹۵.
حديث - ۴۶۷۶
امام صادقعليهالسلام :
تَجَنَّـبُوا الْبَوائِقَ يُمَدَّ لَکُمْ فِي الاَْعْمارِ؛
از فتنه‌ها و بديها کناره بگيريد، تا عمرتان طولاني شود
عيون أخبار الرضاعليه‌السلام ، ج ۲، ص ۴۰، ح ۹۰.
حديث - ۴۶۷۷
امام عليعليهالسلام :
بَرَکَةُ الْعُمْرِ في حُسْنِ العَمَلِ ؛
برکت عمر در خوب انجام دادنِ کارهاست.
غررالحکم ، ح ۴۴۳۴
حديث - ۴۶۷۸
پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :
يَابْنَ آدَمَ! اِبْرِرْ واِلدَيْکَ وَ صِلْ رَحِمَکَ، يُيَسَّر لَکَ يُسْرُکَ وَ يُمَدَّ لَکَ في عُمْرِکَ و اَطِع رَبَّکَ تُسَّمي عاقِلاً و لا تَعصَهُ تُسَمّي جاهِلاً ؛
اي فرزند آدم! به پدر و مادرت نيکي کن و صله رحم داشته باش تا خداوند، کارت را آسان و عمرت را طولاني بگرداند. پروردگارت را فرمان ببر تا خردمند به شمار آيي و از او نافرماني نکن که نادان شمرده مي‌شوي.
الفردوس، ج ۵، ص ۲۸۲، ح ۸۱۹۰
حديث - ۴۶۷۹
امام جوادعليه‌السلام مي فرمايند:
لن يستکمل العبد حقيقة الإيمان حتي يؤثر دينه علي شهوته؛
بنده هرگز حقيقت ايمان را به کمال نرساند مگر آنگاه که دينش را بر هوس خود ترجيح دهد.
ميزان الحکمه، ج۱، ص ۳۷۲.
حديث - ۴۶۸۰
امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
الکمال و کل الکمال التفقه في الدين و الصبر علي انائبة و تقدير المعيشه؛
کمال و بلکه همه ي کمال انساني در سه چيز است: دانا بودن در دين و احکام آن، شکيبا بودن در ناراحتي ها و مصائب و برنامه ريزي درست در اقتصاد زندگي
اصول کافي، ج۱، ص ۳۲.
حديث - ۴۶۸۱
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
أقرب الآراء من النهي ابعدها من الهوي؛
خردمندانه ترين رأي آن است که از هواي نفس دورتر باشد.
غررالحکم، ح۵۹۰۲.
حديث - ۴۶۸۲
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
شر الآراء ما خالف الشريعة؛
بدترين رأي آن است که مخالف شريعت باشد.
نهج البلاغه، حکمت ۱۷۹.
حديث - ۴۶۸۳
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
الرأي کثير و الحزم قليل؛
رأي بسياراست و دورانديشي کم.
غررالحکم، ح۱۲۱۳.
حديث - ۴۶۸۴
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
افضل الناس رأيا من لا يستغني عن رأي مشير؛
رأي آن کس برتر است که خود را از رأي مشاور بي نياز نداند.
غررالحکم، ح۳۱۵۲.
حديث - ۴۶۸۵
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
من استبد برأيه هلک و من شاور الرجال شارکها في عقولها.
هر که خود رايي کند، نابود شود و هر که با بزرگان مشورت کند، در خردهايشان شريک گردد.
نهج البلاغه، حکمت ۱۶۱
حديث - ۴۶۸۶
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
ضلة الراي تفسد المقاصده؛
نادرستي رأي، اهداف را تباه مي کند.
غررالحکم، ح۵۹۰۲.
حديث - ۴۶۸۷
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
وقتي پندي براي برادرتان در ذهن خويش مي يابيد، به او ارزاني اش کنيد.
نهج الفصاحه/ح ۲۴۵.
حديث - ۴۶۸۸
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من عمل علي غير علم کان ما يفسد اکثر مما يصلح؛
هر کس که بدون علم و آگاهي کار کند، بيش از آن که اصلاح کند، خراب مي کند!
بحارالانوار/ج۷۴/ص۱۵۰.
حديث - ۴۶۸۹
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
الجليس الصالح خير من الوحدة و الوحدة خير من جليس السوء؛
همنشين خوب بهتر از تنهايي است و تنهايي بهتر از همنشين بد.
بحارالانوار/ج۷۴/ص۸۴.
حديث - ۴۶۹۰
رسول اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
هر کس از وادي ذلت بار گناه و معصيت، به عزت اطاعت خدا روي آورد، خداي بلند مرتبه بدون اين که او مونسي داشته باشد، با او انس مي گردد و بدون داشتن مال او را ياري مي نمايد.
بحارالانوار/ج۷۲/ص۳۵۹.
حديث - ۴۶۹۱
رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
من ستر علي اخيه ستره الله في الدنيا و الاخرة.
هر که پرده پوش برادر خويش در دنيا باشد، خدا در دنيا و آخرت پرده پوش او مي شود.
نهج الفصاحه/ح ۲۷۶۴.
حديث - ۴۶۹۲
رسول اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
خير الناس من انتفع به الناس.
بهترين مردم کسي است که مردم از او بهره مند شوند.
بحارالانوار/ج۷۵/ص۲۳.
حديث - ۴۶۹۳
امام صادقعليهالسلام مي فرمايند :
افضل العبادة ادمان التفکر في الله و في قدرته.
برترين عبادت، انديشيدن مداوم درباره ي خدا و قدرت اوست.
اصول کافي/ج۲/ص۵۵.
حديث - ۴۶۹۴
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
اجعل نفسک عدوا نجاهده و عارية تردها.
نفس خود را چون دشمني دان که با او مبارزه مي کني و امانتي است که بايد برگرداني.
تحف العقول/ ج ۳۰۴.
حديث - ۴۶۹۵
حضرت امام باقرعليه‌السلام مي فرمايند:
لا فضيلة کالجهاد و لاجهاد کمجاهدة الهوي.
هيچ فضيلتي چون جهاد نيست و هيچ جهادي مانند مبارزه با هواي نفس نيست.
تحف العقول/ ج۲۸۶.
حديث - ۴۶۹۶
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
ان المجاهد نفسه علي طاعة الله و عن معاصيه عندالله سبحانه بمنزلة برشهيد.
کسي که در راه فرمانبرداري از خدا و دوري از نافرماني او با نفس خويش مبارزه کند، نزد خداي سبحان منزلت نيکوکار شهيد را دارد.
غررالحکم/ ج ۳۵۴۶.
حديث - ۴۶۹۷
حضرت رسول اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند:
أفضل الجهاد من اصبح لايهم بظلم أحد.
بهترين جهاد آن است که انسان روز خود را آغاز کند در حالي که در انديشه ي ستم کردن به احدي نباشد.
المحاسن/ج۱/ص ۴۵۶.
حديث - ۴۶۹۸
امام حسينعليه‌السلام فرمودند:
اِنّ اَعفَي النّاسِ مَن عَفا عِندَقُدرَتِهِِ
بخشنده ترين مردم کسي است که در هنگام قدرت مي بخشد.
(الدره الباهره ، ص۲۴)
حديث - ۴۶۹۹
حضرت امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
لَتَأمُرَنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلَتَنَهَنَّ عَنِالْمُنْکَرِاَوْلَيَسْتَعْمِلَنَّ عَلَيْکُمْ شِرَارُ کُمْ فَيَدْعُوخِيَارُکُمْ فَلاَيُسْتَجَابُ لَهُمْ
حتماً امربه معروف ونهي ازمنکرکنيد، وگرنه اشرارتان برشما مسلط وحاکم مي‌شوند آنگاه خوبانتان هم دعا مي‌کنند، امّا دعايشان مستجاب نمي شود.
وسايل الشيعه، ج۱۱، ص۳۹۴
حديث - ۴۷۰۰
حضرت امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
بِرُّالْوَالِدَينِ وَاجِبٌ وَ إنْ کانَا مُشْرِکَينِ وَ لاطَاعَةَ لَهُمَا فِي مَعْصِيَةِ الْخَالِق؛
نيکي به پدر ومادر واجب است ، هرچند مشرک باشند ، ولي درراه معصيتِ آفريدگار، اطاعت از آن دوجايز نيست.
بحارالانوار، ج۷۱، ص۷۲
حديث - ۴۷۰۱
حضرت امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
عَلَيکَ بِطاعَةِ الأبِ وَبِرِّهِ وَالتَّوَاضُعِ والخُضُوعِ وَالإعظَامِ وَالإکْرَامِ لَهُ وَ حَفْضِ الصَّوْتِ بِحَضْرَتِةِ؛
بر تو باد که از پدر فرمانبرداري کني ، به او نيکي کني ، دربرابرش فروتني وکرنش وبزرگداشت واحترام داشته باشي وصدايت را در حضور او پايين بياوري.
فقه الرضاعليه‌السلام ،ص ۳۳۴
حديث - ۴۷۰۲
حضرت امام کاظمعليه‌السلام مي فرمايند:
ليس منا من لم يحاسب نفسه في کل يوم. فإن عمل حسنا إستزاد الله منه و إن عمل سيئا استغفرالله و تاب إليه.
از ما نيست هر کس هر روز محاسبه ي نفس نکند (و از خود براي کارهايي که در آن روز کرده است، حساب نکشد) تا اگر کار نيکي کرده است بر آن بيفزايد و اگر کار بدي کرده است به درگاه خدا توبه کند.
تحف العقول، حديث - ۲۹۲.
حديث - ۴۷۰۳
حضرت عليعليهالسلام مي فرمايند:
حسن خلقک، يخفف الله حسابک.
اخلاقت را نيکو گردان تا خداوند حسابت را آسان گرداند.
امالي شيخ طوسي، ص ۱۷۴.
حديث - ۴۷۰۴
حضرت امام رضاعليه‌السلام مي فرمايند:
مَنْ فَرَّجَ عَنْمُؤمِنٍ فَرَّجَ اللهُ وَعَنْ قَلْبِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.
کسي که گره ازکارمؤمني بگشايد وشادش کند، خداوند هم درروزقيامت ، کاربسته‌ي او را مي‌گشايد.
اصول کافي ، ج۲، ص۲۰۰
حديث - ۴۷۰۵
حضرت امام صادقعليهالسلام مي فرمايند:
من حسن بره أهل بيته زيد في رزقه.
هر که با خانواده ي خود نيکوکار باشد، روزيش زياد مي شود.
بحارالانوار، ج۷۶، ص ۶۰.
حديث - ۴۷۰۶
پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مي فرمايند :
مَن سَعي عَلي عِيالِهِ في طَلَبِ الحَلالِ فَهُوَ في سَبيلِ اللّه ِ؛
هرکس در جست و جوي حلال، براي گذران زندگي خانواده اش بکوشد،[تلاشِ] او در راه خدا است.
کنز العمّال : ۴ / ۱۲ / ۹۲۵۲
فهرست مطالب
فضايل اخلاقي ۳
حديث. - ۱ ۳
حديث - ۲ ۳
حديث - ۳ ۴
حديث - ۴ ۴
حديث - ۵ ۴
حديث - ۶ ۵
حديث - ۷ ۵
حديث - ۸ ۵
حديث - ۹ ۶
حديث - ۱۰ ۶
حديث - ۱۱ ۶
حديث - ۱۲ ۷
حديث - ۱۳ ۷
حديث - ۱۴ ۷
حديث - ۱۵ ۷
حديث - ۱۶ ۸
حديث - ۱۷ ۸
حديث - ۱۸ ۸
حديث - ۱۹ ۹
حديث - ۲۰ ۹
حديث - ۲۱ ۹
حديث - ۲۲ ۹
حديث - ۲۳ ۱۰
حديث - ۲۴ ۱۰
حديث - ۲۵ ۱۰
حديث - ۲۶ ۱۰
حديث - ۲۷ ۱۱
حديث - ۲۸ ۱۱
حديث - ۲۹ ۱۱
حديث - ۳۰ ۱۲
حديث - ۳۱ ۱۲
حديث - ۳۲ ۱۲
حديث - ۳۳ ۱۳
حديث - ۳۴ ۱۳
حديث - ۳۵ ۱۴
حديث - ۳۶ ۱۴
حديث - ۳۷ ۱۴
حديث - ۳۸ ۱۵
حديث - ۳۹ ۱۵
حديث - ۴۰ ۱۵
حديث - ۴۱ ۱۶
حديث - ۴۲ ۱۶
حديث - ۴۳ ۱۶
حديث - ۴۴ ۱۷
حديث - ۴۵ ۱۷
حديث - ۴۶ ۱۷
حديث - ۴۷ ۱۸
حديث - ۴۸ ۱۸
حديث - ۴۹ ۱۸
حديث - ۵۰ ۱۹
حديث - ۵۱ ۱۹
حديث - ۵۲ ۱۹
حديث - ۵۳ ۲۰
حديث - ۵۴ ۲۰
حديث - ۵۵ ۲۰
حديث - ۵۶ ۲۱
حديث - ۵۷ ۲۱
حديث - ۵۸ ۲۱
حديث - ۵۹ ۲۲
حديث - ۶۰ ۲۲
حديث - ۶۱ ۲۲
حديث - ۶۲ ۲۳
حديث - ۶۳ ۲۳
حديث - ۶۴ ۲۳
حديث - ۶۵ ۲۴
حديث - ۶۶ ۲۴
حديث - ۶۷ ۲۴
حديث - ۶۸ ۲۵
حديث - ۶۹ ۲۵
حديث - ۷۰ ۲۵
حديث - ۷۱ ۲۶
حديث - ۷۲ ۲۶
حديث - ۷۳ ۲۶
حديث - ۷۴ ۲۷
حديث - ۷۵ ۲۷
حديث - ۷۶ ۲۷
حديث - ۷۷ ۲۸
حديث - ۷۸ ۲۸
حديث - ۷۹ ۲۹
حديث - ۸۰ ۲۹
حديث - ۸۱ ۲۹
حديث - ۸۲ ۳۰
حديث - ۸۳ ۳۰
حديث - ۸۴ ۳۰
حديث - ۸۵ ۳۱
حديث - ۸۶ ۳۱
حديث - ۸۷ ۳۱
حديث - ۸۸ ۳۲
حديث - ۸۹ ۳۲
حديث - ۹۰ ۳۲
حديث - ۹۱ ۳۳
حديث - ۹۲ ۳۳
حديث - ۹۳ ۳۳
حديث - ۹۴ ۳۴
حديث - ۹۵ ۳۴
حديث - ۹۶ ۳۴
حديث - ۹۷ ۳۵
حديث - ۹۸ ۳۵
حديث - ۹۹ ۳۵
حديث - ۱۰۰ ۳۶
حديث - ۱۰۱ ۳۶
حديث - ۱۰۲ ۳۷
حديث - ۱۰۳ ۳۷
حديث - ۱۰۴ ۳۷
حديث - ۱۰۵ ۳۸
حديث - ۱۰۶ ۳۸
حديث - ۱۰۷ ۳۹
حديث - ۱۰۸ ۳۹
حديث - ۱۰۹ ۳۹
حديث - ۱۱۰ ۴۰
حديث - ۱۱۱ ۴۰
حديث - ۱۱۲ ۴۱
حديث - ۱۱۳ ۴۱
حديث - ۱۱۴ ۴۲
حديث - ۱۱۵ ۴۲
حديث - ۱۱۶ ۴۳
حديث - ۱۱۷ ۴۳
حديث - ۱۱۸ ۴۴
حديث - ۱۱۹ ۴۴
حديث - ۱۲۰ ۴۴
حديث - ۱۲۱ ۴۵
حديث - ۱۲۲ ۴۵
حديث - ۱۲۳ ۴۵
حديث - ۱۲۴ ۴۶
حديث - ۱۲۵ ۴۶
حديث - ۱۲۶ ۴۶
حديث - ۱۲۷ ۴۷
حديث - ۱۲۸ ۴۷
حديث - ۱۲۹ ۴۷
حديث - ۱۳۰ ۴۸
حديث - ۱۳۱ ۴۸
حديث - ۱۳۲ ۴۹
حديث - ۱۳۵ ۵۰
حديث - ۱۳۶ ۵۰
حديث - ۱۳۷ ۵۰
حديث - ۱۳۸ ۵۱
حديث - ۱۳۹ ۵۱
حديث - ۱۴۰ ۵۱
حديث - ۱۴۱ ۵۲
حديث - ۱۴۲ ۵۲
حديث - ۱۴۳ ۵۲
حديث - ۱۴۴ ۵۳
حديث - ۱۴۵ ۵۳
حديث - ۱۴۶ ۵۳
حديث - ۱۴۷ ۵۴
حديث - ۱۴۸ ۵۴
حديث - ۱۴۹ ۵۴
حديث - ۱۵۰ ۵۵
حديث - ۱۵۲ ۵۵
حديث - ۱۵۳ ۵۶
حديث - ۱۵۴ ۵۶
حديث - ۱۵۵ ۵۶
حديث - ۱۵۶ ۵۷
حديث - ۱۵۷ ۵۷
حديث - ۱۵۸ ۵۷
حديث - ۱۵۹ ۵۸
حديث - ۱۶۰ ۵۸
حديث - ۱۶۱ ۵۸
حديث - ۱۶۲ ۵۹
حديث - ۱۶۳ ۵۹
حديث - ۱۶۴ ۵۹
حديث - ۱۶۵ ۶۰
حديث - ۱۶۶ ۶۰
حديث - ۱۶۷ ۶۰
حديث - ۱۶۸ ۶۱
حديث - ۱۶۹ ۶۱
حديث - ۱۷۰ ۶۱
حديث - ۱۷۱ ۶۲
حديث - ۱۷۲ ۶۲
حديث - ۱۷۳ ۶۲
حديث - ۱۷۴ ۶۳
حديث - ۱۷۵ ۶۳
حديث - ۱۷۶ ۶۳
حديث - ۱۷۷ ۶۴
حديث - ۱۷۸ ۶۴
حديث - ۱۷۹ ۶۴
حديث - ۱۸۰ ۶۵
حديث - ۱۸۱ ۶۵
حديث - ۱۸۲ ۶۵
حديث - ۱۸۳ ۶۶
حديث - ۱۸۴ ۶۶
حديث - ۱۸۵ ۶۶
حديث - ۱۸۶ ۶۷
حديث - ۱۸۷ ۶۷
حديث - ۱۸۸ ۶۷
حديث - ۱۸۹ ۶۸
حديث - ۱۹۰ ۶۸
حديث - ۱۹۱ ۶۸
حديث - ۱۹۲ ۶۹
حديث - ۱۹۳ ۶۹
حديث - ۱۹۴ ۶۹
حديث - ۱۹۵ ۷۰
حديث - ۱۹۶ ۷۰
حديث - ۱۹۷ ۷۰
حديث - ۱۹۸ ۷۱
حديث - ۱۹۹ ۷۱
حديث - ۲۰۰ ۷۱
حديث - ۲۰۱ ۷۲
حديث - ۲۰۲ ۷۲
حديث - ۲۰۳ ۷۲
حديث - ۲۰۴ ۷۳
حديث - ۲۰۵ ۷۳
حديث - ۲۰۶ ۷۳
حديث - ۲۰۷ ۷۴
حديث - ۲۰۸ ۷۴
حديث - ۲۰۹ ۷۴
حديث - ۲۱۰ ۷۵
حديث - ۲۱۱ ۷۵
حديث - ۲۱۲ ۷۵
حديث - ۲۱۳ ۷۶
حديث - ۲۱۴ ۷۶
حديث - ۲۱۵ ۷۶
حديث - ۲۱۶ ۷۷
حديث - ۲۱۷ ۷۷
حديث - ۲۱۸ ۷۷
حديث - ۲۱۹ ۷۸
حديث - ۲۲۰ ۷۸
حديث - ۲۲۱ ۷۸
حديث - ۲۲۲ ۷۹
حديث - ۲۲۳ ۷۹
حديث - ۲۲۴ ۷۹
حديث - ۲۲۵ ۸۰
حديث - ۲۲۶ ۸۰
حديث - ۲۲۷ ۸۱
حديث - ۲۲۸ ۸۱
حديث - ۲۲۹ ۸۲
حديث - ۲۳۰ ۸۲
حديث - ۲۳۱ ۸۲
حديث - ۲۳۲ ۸۳
حديث - ۲۳۳ ۸۳
حديث - ۲۳۴ ۸۴
حديث - ۲۳۵ ۸۴
حديث - ۲۳۶ ۸۴
حديث - ۲۳۷ ۸۵
حديث - ۲۳۸ ۸۵
حديث - ۲۳۹ ۸۵
حديث - ۲۴۰ ۸۶
حديث - ۲۴۱ ۸۶
حديث - ۲۴۲ ۸۶
حديث - ۲۴۳ ۸۶
حديث - ۲۴۴ ۸۷
حديث - ۲۴۵ ۸۷
حديث - ۲۴۶ ۸۷
حديث - ۲۴۷ ۸۸
حديث - ۲۴۸ ۸۸
حديث - ۲۴۹ ۸۸
حديث - ۲۵۰ ۸۹
حديث - ۲۵۱ ۸۹
حديث - ۲۵۲ ۸۹
حديث - ۲۵۳ ۸۹
حديث - ۲۵۴ ۹۰
حديث - ۲۵۵ ۹۰
حديث - ۲۵۶ ۹۰
حديث - ۲۵۷ ۹۱
حديث - ۲۵۸ ۹۱
حديث - ۲۵۹ ۹۱
حديث - ۲۶۰ ۹۲
حديث - ۲۶۱ ۹۲
حديث - ۲۶۲ ۹۲
حديث - ۲۶۳ ۹۳
حديث - ۲۶۴ ۹۳
حديث - ۲۶۵ ۹۳
حديث - ۲۶۶ ۹۴
حديث - ۲۶۷ ۹۴
حديث - ۲۶۸ ۹۴
حديث - ۲۶۹ ۹۵
حديث - ۲۷۰ ۹۵
حديث - ۲۷۱ ۹۵
حديث - ۲۷۲ ۹۶
حديث - ۲۷۳ ۹۶
حديث - ۲۷۴ ۹۶
حديث - ۲۷۵ ۹۷
حديث - ۲۷۶ ۹۷
حديث - ۲۷۷ ۹۷
حديث - ۲۷۸ ۹۸
حديث - ۲۷۹ ۹۸
حديث - ۲۸۰ ۹۹
حديث - ۲۸۱ ۹۹
حديث - ۲۸۲ ۹۹
حديث - ۲۸۳ ۱۰۰
حديث - ۲۸۴ ۱۰۰
حديث - ۲۸۵ ۱۰۰
حديث - ۲۸۶ ۱۰۱
حديث - ۲۸۷ ۱۰۱
حديث - ۲۸۸ ۱۰۱
حديث - ۲۸۹ ۱۰۲
حديث - ۲۹۰ ۱۰۲
حديث - ۲۹۱ ۱۰۲
حديث - ۲۹۲ ۱۰۳
حديث - ۲۹۳ ۱۰۳
حديث - ۲۹۴ ۱۰۴
حديث - ۲۹۵ ۱۰۴
حديث - ۲۹۶ ۱۰۴
حديث - ۲۹۷ ۱۰۵
حديث - ۲۹۸ ۱۰۵
حديث - ۲۹۹ ۱۰۵
حديث - ۳۰۰ ۱۰۶
حديث - ۳۰۱ ۱۰۶
حديث - ۳۰۲ ۱۰۶
حديث - ۳۰۳ ۱۰۷
حديث - ۳۰۴ ۱۰۷
حديث - ۳۰۵ ۱۰۷
حديث - ۳۰۶ ۱۰۸
حديث - ۳۰۷ ۱۰۸
حديث - ۳۰۸ ۱۰۸
حديث - ۳۰۹ ۱۰۹
حديث - ۳۱۰ ۱۰۹
حديث - ۳۱۱ ۱۰۹
حديث - ۳۱۲ ۱۱۰
حديث - ۳۱۳ ۱۱۰
حديث - ۳۱۴ ۱۱۱
حديث - ۳۱۵ ۱۱۱
حديث - ۳۱۶ ۱۱۱
حديث - ۳۱۷ ۱۱۲
حديث - ۳۱۸ ۱۱۲
حديث - ۳۱۹ ۱۱۲
حديث - ۳۲۰ ۱۱۳
حديث - ۳۲۱ ۱۱۳
حديث - ۳۲۲ ۱۱۳
حديث - ۳۲۳ ۱۱۴
حديث - ۳۲۴ ۱۱۴
حديث - ۳۲۵ ۱۱۴
حديث - ۳۲۶ ۱۱۵
حديث - ۳۲۹ ۱۱۶
حديث - ۳۳۰ ۱۱۶
حديث - ۳۳۱ ۱۱۶
حديث - ۳۳۲ ۱۱۷
حديث - ۳۳۳ ۱۱۷
حديث - ۳۳۴ ۱۱۷
حديث - ۳۳۵ ۱۱۸
حديث - ۳۳۶ ۱۱۸
حديث - ۳۳۷ ۱۱۸
حديث - ۳۳۸ ۱۱۹
حديث - ۳۳۹ ۱۱۹
حديث - ۳۴۰ ۱۲۰
حديث - ۳۴۱ ۱۲۰
حديث - ۳۴۲ ۱۲۱
حديث - ۳۴۳ ۱۲۱
حديث - ۳۴۴ ۱۲۲
حديث - ۳۴۵ ۱۲۲
حديث - ۳۴۶ ۱۲۲
حديث - ۳۴۸ ۱۲۳
حديث - ۳۴۹ ۱۲۳
حديث - ۳۵۰ ۱۲۴
حديث - ۳۵۱ ۱۲۴
حديث - ۳۵۲ ۱۲۴
حديث - ۳۵۳ ۱۲۵
حديث - ۳۵۴ ۱۲۵
حديث - ۳۵۵ ۱۲۵
حديث - ۳۵۶ ۱۲۶
حديث - ۳۵۷ ۱۲۶
حديث - ۳۵۸ ۱۲۶
حديث - ۳۵۹ ۱۲۷
حديث - ۳۶۰ ۱۲۷
حديث - ۳۶۱ ۱۲۷
حديث - ۳۶۲ ۱۲۸
حديث - ۳۶۳ ۱۲۸
حديث - ۳۶۴ ۱۲۸
حديث - ۳۶۵ ۱۲۹
حديث - ۳۶۶ ۱۲۹
حديث - ۳۶۷ ۱۲۹
حديث - ۳۶۸ ۱۳۰
حديث - ۳۶۹ ۱۳۰
حديث - ۳۷۰ ۱۳۰
حديث - ۳۷۱ ۱۳۱
حديث - ۳۷۲ ۱۳۱
حديث - ۳۷۳ ۱۳۱
حديث - ۳۷۴ ۱۳۲
حديث - ۳۷۵ ۱۳۲
حديث - ۳۷۶ ۱۳۲
حديث - ۳۷۷ ۱۳۳
حديث - ۳۷۸ ۱۳۳
حديث - ۳۷۹ ۱۳۳
حديث - ۳۸۰ ۱۳۴
حديث - ۳۸۱ ۱۳۴
حديث - ۳۸۲ ۱۳۴
حديث - ۳۸۳ ۱۳۵
حديث - ۳۸۴ ۱۳۵
حديث - ۳۸۵ ۱۳۶
حديث - ۳۸۶ ۱۳۶
حديث - ۳۸۷ ۱۳۶
حديث - ۳۸۸ ۱۳۷
حديث - ۳۸۹ ۱۳۷
حديث - ۳۹۰ ۱۳۸
حديث - ۳۹۱ ۱۳۸
حديث - ۳۹۲ ۱۳۹
حديث - ۳۹۳ ۱۳۹
حديث - ۳۹۴ ۱۳۹
حديث - ۳۹۵ ۱۴۰
حديث - ۳۹۶ ۱۴۰
حديث - ۳۹۷ ۱۴۰
حديث - ۳۹۸ ۱۴۱
حديث - ۳۹۹ ۱۴۱
حديث - ۴۰۰ ۱۴۱
حديث - ۴۰۱ ۱۴۲
حديث - ۴۰۲ ۱۴۲
حديث - ۴۰۳ ۱۴۲
حديث - ۴۰۴ ۱۴۳
حديث - ۴۰۵ ۱۴۳
حديث - ۴۰۶ ۱۴۴
حديث - ۴۰۷ ۱۴۴
حديث - ۴۰۸ ۱۴۴
حديث - ۴۰۹ ۱۴۵
حديث - ۴۱۰ ۱۴۵
حديث - ۴۱۱ ۱۴۵
حديث - ۴۱۲ ۱۴۶
حديث - ۴۱۳ ۱۴۶
حديث - ۴۱۴ ۱۴۶
حديث - ۴۱۵ ۱۴۷
حديث - ۴۱۶ ۱۴۷
حديث - ۴۱۷ ۱۴۷
حديث - ۴۱۸ ۱۴۸
حديث - ۴۱۹ ۱۴۹
حديث - ۴۲۰ ۱۴۹
حديث - ۴۲۱ ۱۵۰
حديث - ۴۲۲ ۱۵۰
حديث - ۴۲۳ ۱۵۱
حديث - ۴۲۴ ۱۵۱
حديث - ۴۲۵ ۱۵۱
حديث - ۴۲۶ ۱۵۲
حديث - ۴۲۷ ۱۵۲
حديث - ۴۲۸ ۱۵۲
حديث - ۴۲۹ ۱۵۳
حديث - ۴۳۰ ۱۵۳
حديث - ۴۳۱ ۱۵۳
حديث - ۴۳۲ ۱۵۳
حديث - ۴۳۳ ۱۵۴
حديث - ۴۳۴ ۱۵۴
حديث - ۴۳۵ ۱۵۴
حديث - ۴۳۶ ۱۵۴
حديث - ۴۳۷ ۱۵۵
حديث - ۴۳۸ ۱۵۵
حديث - ۴۳۹ ۱۵۵
حديث - ۴۴۰ ۱۵۵
حديث - ۴۴۱ ۱۵۶
حديث - ۴۴۲ ۱۵۶
حديث - ۴۴۳ ۱۵۶
حديث - ۴۴۴ ۱۵۷
حديث - ۴۴۵ ۱۵۷
حديث - ۴۴۶ ۱۵۷
حديث - ۴۴۷ ۱۵۸
حديث - ۴۴۸ ۱۵۸
حديث - ۴۴۹ ۱۵۸
حديث - ۴۵۰ ۱۵۸
حديث - ۴۵۱ ۱۵۹
حديث - ۴۵۲ ۱۵۹
حديث - ۴۵۳ ۱۵۹
حديث - ۴۵۴ ۱۵۹
حديث - ۴۵۵ ۱۶۰
حديث - ۴۵۶ ۱۶۰
حديث - ۴۵۷ ۱۶۰
حديث - ۴۵۸ ۱۶۰
حديث - ۴۵۹ ۱۶۱
حديث - ۴۶۰ ۱۶۱
حديث - ۴۶۱ ۱۶۱
حديث - ۴۶۲ ۱۶۱
حديث - ۴۶۳ ۱۶۲
حديث - ۴۶۴ ۱۶۲
حديث - ۴۶۵ ۱۶۲
حديث - ۴۶۶ ۱۶۳
حديث - ۴۶۷ ۱۶۳
حديث - ۴۶۸ ۱۶۳
حديث - ۴۶۹ ۱۶۴
حديث - ۴۷۰ ۱۶۴
حديث - ۴۷۱ ۱۶۵
حديث - ۴۷۲ ۱۶۵
حديث - ۴۷۳ ۱۶۵
حديث - ۴۷۴ ۱۶۶
حديث - ۴۷۵ ۱۶۶
حديث - ۴۷۶ ۱۶۶
حديث - ۴۷۷ ۱۶۷
حديث - ۴۷۸ ۱۶۷
حديث - ۴۷۹ ۱۶۷
حديث - ۴۸۰ ۱۶۸
حديث - ۴۸۱ ۱۶۸
حديث - ۴۸۲ ۱۶۸
حديث - ۴۸۳ ۱۶۹
حديث - ۴۸۴ ۱۶۹
حديث - ۴۸۵ ۱۶۹
حديث - ۴۸۶ ۱۷۰
حديث - ۴۸۷ ۱۷۰
حديث - ۴۸۸ ۱۷۰
حديث - ۴۸۹ ۱۷۰
حديث - ۴۹۰ ۱۷۱
حديث - ۴۹۱ ۱۷۱
حديث - ۴۹۲ ۱۷۲
حديث - ۴۹۳ ۱۷۲
حديث - ۴۹۴ ۱۷۳
حديث - ۴۹۵ ۱۷۳
حديث - ۴۹۶ ۱۷۴
حديث - ۴۹۷ ۱۷۴
حديث - ۴۹۸ ۱۷۴
حديث - ۴۹۹ ۱۷۵
حديث - ۵۰۰ ۱۷۵
حديث - ۵۰۱ ۱۷۵
حديث - ۵۰۲ ۱۷۶
حديث - ۵۰۳ ۱۷۶
حديث - ۵۰۴ ۱۷۷
حديث - ۵۰۵ ۱۷۷
حديث - ۵۰۶ ۱۷۸
حديث - ۵۰۷ ۱۷۸
حديث - ۵۰۸ ۱۷۹
حديث - ۵۰۹ ۱۷۹
حديث - ۵۱۰ ۱۷۹
حديث - ۵۱۱ ۱۸۰
حديث - ۵۱۲ ۱۸۰
حديث - ۵۱۳ ۱۸۰
حديث - ۵۱۴ ۱۸۱
حديث - ۵۱۵ ۱۸۱
حديث - ۵۱۶ ۱۸۲
حديث - ۵۱۷ ۱۸۲
حديث - ۵۱۸ ۱۸۲
حديث - ۵۱۹ ۱۸۳
حديث - ۵۲۰ ۱۸۳
حديث - ۵۲۱ ۱۸۳
حديث - ۵۲۲ ۱۸۴
حديث - ۵۲۳ ۱۸۴
حديث - ۵۲۴ ۱۸۴
حديث - ۵۲۵ ۱۸۵
حديث - ۵۲۶ ۱۸۵
حديث - ۵۲۷ ۱۸۶
حديث - ۵۲۸ ۱۸۶
حديث - ۵۲۹ ۱۸۶
حديث - ۵۳۰ ۱۸۷
حديث - ۵۳۱ ۱۸۷
حديث - ۵۳۲ ۱۸۷
حديث - ۵۳۳ ۱۸۸
حديث - ۵۳۴ ۱۸۸
حديث - ۵۳۵ ۱۸۸
حديث - ۵۳۶ ۱۸۹
حديث - ۵۳۷ ۱۸۹
حديث - ۵۳۸ ۱۹۰
حديث - ۵۳۹ ۱۹۰
حديث - ۵۴۰ ۱۹۱
حديث - ۵۴۱ ۱۹۱
حديث - ۵۴۲ ۱۹۱
حديث - ۵۴۳ ۱۹۲
حديث - ۵۴۴ ۱۹۲
حديث - ۵۴۵ ۱۹۳
حديث - ۵۴۶ ۱۹۳
حديث - ۵۴۷ ۱۹۳
حديث - ۵۴۸ ۱۹۴
حديث - ۵۴۹ ۱۹۴
حديث - ۵۵۰ ۱۹۴
حديث - ۵۵۱ ۱۹۴
حديث - ۵۵۲ ۱۹۵
حديث - ۵۵۳ ۱۹۵
حديث - ۵۵۴ ۱۹۵
حديث - ۵۵۵ ۱۹۵
حديث - ۵۵۶ ۱۹۶
حديث - ۵۵۷ ۱۹۶
حديث - ۵۵۸ ۱۹۶
حديث - ۵۵۹ ۱۹۶
حديث - ۵۶۰ ۱۹۷
حديث - ۵۶۱ ۱۹۷
حديث - ۵۶۲ ۱۹۷
حديث - ۵۶۳ ۱۹۸
حديث - ۵۶۴ ۱۹۸
حديث - ۵۶۵ ۱۹۸
حديث - ۵۶۶ ۱۹۹
حديث - ۵۶۷ ۱۹۹
حديث - ۵۶۸ ۱۹۹
حديث - ۵۶۹ ۱۹۹
حديث - ۵۷۰ ۲۰۰
حديث - ۵۷۱ ۲۰۰
حديث - ۵۷۲ ۲۰۰
حديث - ۵۷۳ ۲۰۰
حديث - ۵۷۴ ۲۰۱
حديث - ۵۷۵ ۲۰۱
حديث - ۵۷۶ ۲۰۱
حديث - ۵۷۷ ۲۰۱
حديث - ۵۷۸ ۲۰۲
حديث - ۵۷۹ ۲۰۲
حديث - ۵۸۰ ۲۰۲
حديث - ۵۸۱ ۲۰۲
حديث - ۵۸۲ ۲۰۳
حديث - ۵۸۳ ۲۰۳
حديث - ۵۸۴ ۲۰۳
حديث - ۵۸۵ ۲۰۴
حديث - ۵۸۶ ۲۰۴
حديث - ۵۸۷ ۲۰۴
حديث - ۵۸۸ ۲۰۴
حديث - ۵۸۹ ۲۰۵
حديث - ۵۹۰ ۲۰۵
حديث - ۵۹۱ ۲۰۵
حديث - ۵۹۲ ۲۰۶
حديث - ۵۹۳ ۲۰۶
حديث - ۵۹۴ ۲۰۶
حديث - ۵۹۵ ۲۰۶
حديث - ۵۹۶ ۲۰۷
حديث - ۵۹۷ ۲۰۷
حديث - ۵۹۸ ۲۰۷
حديث - ۵۹۹ ۲۰۷
حديث - ۶۰۰ ۲۰۸
حديث - ۶۰۱ ۲۰۸
حديث - ۶۰۲ ۲۰۸
حديث - ۶۰۳ ۲۰۹
حديث - ۶۰۴ ۲۰۹
حديث - ۶۰۵ ۲۰۹
حديث - ۶۰۶ ۲۱۰
حديث - ۶۰۷ ۲۱۰
حديث - ۶۰۸ ۲۱۰
حديث - ۶۰۹ ۲۱۰
حديث - ۶۱۰ ۲۱۱
حديث - ۶۱۱ ۲۱۱
حديث - ۶۱۲ ۲۱۱
حديث - ۶۱۳ ۲۱۲
حديث - ۶۱۴ ۲۱۲
حديث - ۶۱۵ ۲۱۲
حديث - ۶۱۶ ۲۱۲
حديث - ۶۱۷ ۲۱۳
حديث - ۶۱۸ ۲۱۳
حديث - ۶۱۹ ۲۱۳
حديث - ۶۲۰ ۲۱۴
حديث - ۶۲۱ ۲۱۴
حديث - ۶۲۲ ۲۱۴
حديث - ۶۲۳ ۲۱۴
حديث - ۶۲۴ ۲۱۵
حديث - ۶۲۵ ۲۱۵
حديث - ۶۲۶ ۲۱۵
حديث - ۶۲۷ ۲۱۶
حديث - ۶۲۸ ۲۱۶
حديث - ۶۲۹ ۲۱۶
حديث - ۶۳۰ ۲۱۶
حديث - ۶۳۱ ۲۱۷
حديث - ۶۳۲ ۲۱۷
حديث - ۶۳۳ ۲۱۷
حديث - ۶۳۴ ۲۱۷
حديث - ۶۳۵ ۲۱۸
حديث - ۶۳۶ ۲۱۸
حديث - ۶۳۷ ۲۱۸
حديث - ۶۳۸ ۲۱۹
حديث - ۶۳۹ ۲۱۹
حديث - ۶۴۰ ۲۱۹
حديث - ۶۴۱ ۲۱۹
حديث - ۶۴۲ ۲۲۰
حديث - ۶۴۳ ۲۲۰
حديث - ۶۴۴ ۲۲۰
حديث - ۶۴۵ ۲۲۱
حديث - ۶۴۶ ۲۲۱
حديث - ۶۴۷ ۲۲۱
حديث - ۶۴۸ ۲۲۱
حديث - ۶۴۹ ۲۲۲
حديث - ۶۵۰ ۲۲۲
حديث - ۶۵۱ ۲۲۲
حديث - ۶۵۲ ۲۲۳
حديث - ۶۵۳ ۲۲۳
حديث - ۶۵۴ ۲۲۳
حديث - ۶۵۵ ۲۲۳
حديث - ۶۵۶ ۲۲۴
حديث - ۶۵۷ ۲۲۴
حديث - ۶۵۸ ۲۲۴
حديث - ۶۵۹ ۲۲۴
حديث - ۶۶۰ ۲۲۵
حديث - ۶۶۱ ۲۲۵
حديث - ۶۶۲ ۲۲۵
حديث - ۶۶۳ ۲۲۶
حديث - ۶۶۴ ۲۲۶
حديث - ۶۶۵ ۲۲۶
حديث - ۶۶۶ ۲۲۶
حديث - ۶۶۷ ۲۲۷
حديث - ۶۶۸ ۲۲۷
حديث - ۶۶۹ ۲۲۷
حديث - ۶۷۰ ۲۲۸
حديث - ۶۷۱ ۲۲۸
حديث - ۶۷۲ ۲۲۸
حديث - ۶۷۳ ۲۲۸
حديث - ۶۷۴ ۲۲۹
حديث - ۶۷۵ ۲۲۹
حديث - ۶۷۶ ۲۲۹
حديث - ۶۷۷ ۲۲۹
حديث - ۶۷۸ ۲۳۰
حديث - ۶۷۹ ۲۳۰
حديث - ۶۸۰ ۲۳۰
حديث - ۶۸۱ ۲۳۰
حديث - ۶۸۲ ۲۳۱
حديث - ۶۸۳ ۲۳۱
حديث - ۶۸۴ ۲۳۱
حديث - ۶۸۵ ۲۳۲
حديث - ۶۸۶ ۲۳۲
حديث - ۶۸۷ ۲۳۲
حديث - ۶۸۸ ۲۳۳
حديث - ۶۸۹ ۲۳۳
حديث - ۶۹۰ ۲۳۳
حديث - ۶۹۱ ۲۳۳
حديث - ۶۹۲ ۲۳۴
حديث - ۶۹۳ ۲۳۴
حديث - ۶۹۴ ۲۳۴
حديث - ۶۹۵ ۲۳۴
حديث - ۶۹۶ ۲۳۵
حديث - ۶۹۷ ۲۳۵
حديث - ۶۹۸ ۲۳۵
حديث - ۶۹۹ ۲۳۶
حديث - ۷۰۰ ۲۳۶
حديث - ۷۰۱ ۲۳۶
حديث - ۷۰۲ ۲۳۶
حديث - ۷۰۳ ۲۳۷
حديث - ۷۰۴ ۲۳۷
حديث - ۷۰۵ ۲۳۸
حديث - ۷۰۷ ۲۳۹
حديث - ۷۰۸ ۲۳۹
حديث - ۷۱۰ ۲۴۰
حديث - ۷۱۱ ۲۴۰
حديث - ۷۱۲ ۲۴۱
حديث - ۷۱۳ ۲۴۱
حديث - ۷۱۴ ۲۴۲
حديث - ۷۱۵ ۲۴۲
حديث - ۷۱۶ ۲۴۳
حديث - ۷۱۷ ۲۴۳
حديث - ۷۱۸ ۲۴۴
حديث - ۷۱۹ ۲۴۴
حديث - ۷۲۰ ۲۴۵
حديث - ۷۲۱ ۲۴۵
حديث - ۷۲۲ ۲۴۶
حديث - ۷۲۳ ۲۴۶
حديث - ۷۲۴ ۲۴۶
حديث - ۷۲۵ ۲۴۷
حديث - ۷۲۶ ۲۴۷
حديث - ۷۲۷ ۲۴۷
حديث - ۷۲۸ ۲۴۸
حديث - ۷۲۹ ۲۴۸
حديث - ۷۳۰ ۲۴۸
حديث - ۷۳۱ ۲۴۹
حديث - ۷۳۲ ۲۴۹
حديث - ۷۳۳ ۲۴۹
حديث - ۷۳۴ ۲۵۰
حديث - ۷۳۵ ۲۵۰
حديث - ۷۳۶ ۲۵۰
حديث - ۷۳۷ ۲۵۱
حديث - ۷۳۸ ۲۵۱
حديث - ۷۳۹ ۲۵۱
حديث - ۷۴۰ ۲۵۲
حديث - ۷۴۱ ۲۵۲
حديث - ۷۴۲ ۲۵۳
حديث - ۷۴۳ ۲۵۳
حديث - ۷۴۴ ۲۵۳
حديث - ۷۴۵ ۲۵۴
حديث - ۷۴۶ ۲۵۴
حديث - ۷۴۷ ۲۵۵
حديث - ۷۴۸ ۲۵۵
حديث - ۷۴۹ ۲۵۵
حديث - ۷۵۰ ۲۵۶
حديث - ۷۵۱ ۲۵۶
حديث - ۷۵۲ ۲۵۷
حديث - ۷۵۳ ۲۵۷
حديث - ۷۵۴ ۲۵۸
حديث - ۷۵۵ ۲۵۸
حديث - ۷۵۶ ۲۵۸
حديث - ۷۵۷ ۲۵۹
حديث - ۷۵۸ ۲۵۹
حديث - ۷۵۹ ۲۶۰
حديث - ۷۶۰ ۲۶۰
حديث - ۷۶۱ ۲۶۰
حديث - ۷۶۲ ۲۶۱
حديث - ۷۶۳ ۲۶۱
حديث - ۷۶۴ ۲۶۱
حديث - ۷۶۵ ۲۶۲
حديث - ۷۶۶ ۲۶۲
حديث - ۷۶۷ ۲۶۲
حديث - ۷۶۸ ۲۶۳
حديث - ۷۶۹ ۲۶۳
حديث - ۷۷۰ ۲۶۳
حديث - ۷۷۱ ۲۶۴
حديث - ۷۷۲ ۲۶۴
حديث - ۷۷۳ ۲۶۴
حديث - ۷۷۴ ۲۶۵
حديث - ۷۷۵ ۲۶۵
حديث - ۷۷۶ ۲۶۵
حديث - ۷۷۷ ۲۶۶
حديث - ۷۷۸ ۲۶۶
حديث - ۷۷۹ ۲۶۶
حديث - ۷۸۰ ۲۶۷
حديث - ۷۸۱ ۲۶۷
حديث - ۷۸۲ ۲۶۷
حديث - ۷۸۳ ۲۶۸
حديث - ۷۸۴ ۲۶۸
حديث - ۷۸۵ ۲۶۸
حديث - ۷۸۶ ۲۶۹
حديث - ۷۸۷ ۲۶۹
حديث - ۷۸۸ ۲۶۹
حديث - ۷۸۹ ۲۷۰
حديث - ۷۹۰ ۲۷۰
حديث - ۷۹۱ ۲۷۱
حديث - ۷۹۲ ۲۷۱
حديث - ۷۹۳ ۲۷۱
حديث - ۷۹۴ ۲۷۲
حديث - ۷۹۵ ۲۷۲
حديث - ۷۹۶ ۲۷۲
حديث - ۷۹۷ ۲۷۳
حديث - ۷۹۸ ۲۷۳
حديث - ۷۹۹ ۲۷۳
حديث - ۸۰۰ ۲۷۴
حديث - ۸۰۱ ۲۷۴
حديث - ۸۰۲ ۲۷۴
حديث - ۸۰۳ ۲۷۵
حديث - ۸۰۴ ۲۷۵
حديث - ۸۰۵ ۲۷۵
حديث - ۸۰۶ ۲۷۶
حديث - ۸۰۷ ۲۷۶
حديث - ۸۰۸ ۲۷۷
حديث - ۸۰۹ ۲۷۷
حديث - ۸۱۰ ۲۷۷
حديث - ۸۱۱ ۲۷۸
حديث - ۸۱۲ ۲۷۸
حديث - ۸۱۳ ۲۷۸
حديث - ۸۱۴ ۲۷۹
حديث - ۸۱۵ ۲۷۹
حديث - ۸۱۶ ۲۷۹
حديث - ۸۱۷ ۲۸۰
حديث - ۸۱۸ ۲۸۰
حديث - ۸۱۹ ۲۸۰
حديث - ۸۲۰ ۲۸۱
حديث - ۸۲۱ ۲۸۱
حديث - ۸۲۲ ۲۸۱
حديث - ۸۲۳ ۲۸۲
حديث - ۸۲۴ ۲۸۲
حديث - ۸۲۵ ۲۸۲
حديث - ۸۲۶ ۲۸۳
حديث - ۸۲۷ ۲۸۳
حديث - ۸۲۸ ۲۸۳
حديث - ۸۲۹ ۲۸۴
حديث - ۸۳۰ ۲۸۴
حديث - ۸۳۱ ۲۸۴
حديث - ۸۳۲ ۲۸۵
حديث - ۸۳۳ ۲۸۵
حديث - ۸۳۴ ۲۸۵
حديث - ۸۳۵ ۲۸۶
حديث - ۸۳۶ ۲۸۶
حديث - ۸۳۷ ۲۸۶
حديث - ۸۳۸ ۲۸۷
حديث - ۸۳۹ ۲۸۷
حديث - ۸۴۰ ۲۸۷
حديث - ۸۴۱ ۲۸۸
حديث - ۸۴۲ ۲۸۸
حديث - ۸۴۳ ۲۸۸
حديث - ۸۴۴ ۲۸۹
حديث - ۸۴۵ ۲۸۹
حديث - ۸۴۶ ۲۸۹
حديث - ۸۴۷ ۲۹۰
حديث - ۸۴۸ ۲۹۰
حديث - ۸۴۹ ۲۹۰
حديث - ۸۵۰ ۲۹۱
حديث - ۸۵۱ ۲۹۱
حديث - ۸۵۲ ۲۹۱
حديث - ۸۵۳ ۲۹۲
حديث - ۸۵۴ ۲۹۲
حديث - ۸۵۵ ۲۹۲
حديث - ۸۵۶ ۲۹۳
حديث - ۸۵۷ ۲۹۳
حديث - ۸۵۸ ۲۹۳
حديث - ۸۵۹ ۲۹۴
حديث - ۸۶۰ ۲۹۴
حديث - ۸۶۱ ۲۹۴
حديث - ۸۶۲ ۲۹۵
حديث - ۸۶۳ ۲۹۵
حديث - ۸۶۴ ۲۹۵
حديث - ۸۶۵ ۲۹۶
حديث - ۸۶۶ ۲۹۶
حديث - ۸۶۷ ۲۹۶
حديث - ۸۶۸ ۲۹۷
حديث - ۸۶۹ ۲۹۷
حديث - ۸۷۰ ۲۹۷
حديث - ۸۷۱ ۲۹۷
حديث - ۸۷۲ ۲۹۸
حديث - ۸۷۳ ۲۹۸
حديث - ۸۷۴ ۲۹۸
حديث - ۸۷۵ ۲۹۹
حديث - ۸۷۶ ۲۹۹
حديث - ۸۷۷ ۲۹۹
حديث - ۸۷۸ ۳۰۰
حديث - ۸۷۹ ۳۰۰
حديث - ۸۸۰ ۳۰۰
حديث - ۸۸۱ ۳۰۰
حديث - ۸۸۲ ۳۰۱
حديث - ۸۸۳ ۳۰۱
حديث - ۸۸۴ ۳۰۱
حديث - ۸۸۵ ۳۰۲
حديث - ۸۸۶ ۳۰۲
حديث - ۸۸۷ ۳۰۲
حديث - ۸۸۸ ۳۰۳
حديث - ۸۸۹ ۳۰۳
حديث - ۸۹۰ ۳۰۳
حديث - ۸۹۱ ۳۰۳
حديث - ۸۹۲ ۳۰۴
حديث - ۸۹۳ ۳۰۴
حديث - ۸۹۴ ۳۰۵
حديث - ۸۹۵ ۳۰۵
حديث - ۸۹۶ ۳۰۵
حديث - ۸۹۷ ۳۰۶
حديث - ۸۹۸ ۳۰۶
حديث - ۸۹۹ ۳۰۷
حديث - ۹۰۰ ۳۰۷
حديث - ۹۰۱ ۳۰۸
حديث - ۹۰۲ ۳۰۸
حديث - ۹۰۳ ۳۰۸
حديث - ۹۰۴ ۳۰۹
حديث - ۹۰۵ ۳۰۹
حديث - ۹۰۶ ۳۰۹
حديث - ۹۰۷ ۳۱۰
حديث - ۹۰۸ ۳۱۰
حديث - ۹۰۹ ۳۱۰
رذايل اخلاقي ۳۱۱
حديث - ۱ ۳۱۱
حديث - ۲ ۳۱۱
حديث - ۳ ۳۱۱
حديث - ۴ ۳۱۲
حديث - ۵ ۳۱۲
حديث - ۶ ۳۱۲
حديث - ۷ ۳۱۳
حديث - ۸ ۳۱۳
حديث - ۹ ۳۱۳
حديث - ۱۰ ۳۱۴
حديث - ۱۱ ۳۱۴
حديث - ۱۲ ۳۱۵
حديث - ۱۳ ۳۱۵
حديث - ۱۴ ۳۱۵
حديث - ۱۵ ۳۱۶
حديث - ۱۶ ۳۱۶
حديث - ۱۷ ۳۱۶
حديث - ۱۸ ۳۱۷
حديث - ۱۹ ۳۱۷
حديث - ۲۰ ۳۱۷
حديث - ۲۱ ۳۱۸
حديث - ۲۲ ۳۱۸
حديث - ۲۳ ۳۱۹
حديث - ۲۴ ۳۱۹
حديث - ۲۵ ۳۱۹
حديث - ۲۶ ۳۲۰
حديث - ۲۷ ۳۲۰
حديث - ۲۸ ۳۲۰
حديث - ۲۹ ۳۲۱
حديث - ۳۰ ۳۲۱
حديث - ۳۱ ۳۲۱
حديث - ۳۲ ۳۲۲
حديث - ۳۳ ۳۲۲
حديث - ۳۴ ۳۲۲
حديث - ۳۵ ۳۲۳
حديث - ۳۶ ۳۲۳
حديث - ۳۷ ۳۲۳
حديث - ۳۸ ۳۲۴
حديث - ۳۹ ۳۲۴
حديث - ۴۰ ۳۲۴
حديث - ۴۱ ۳۲۵
حديث - ۴۲ ۳۲۵
حديث - ۴۳ ۳۲۵
حديث - ۴۴ ۳۲۶
حديث - ۴۵ ۳۲۶
حديث - ۴۶ ۳۲۶
حديث - ۴۷ ۳۲۷
حديث - ۴۸ ۳۲۷
حديث - ۴۹ ۳۲۷
حديث - ۵۰ ۳۲۸
حديث - ۵۱ ۳۲۸
حديث - ۵۲ ۳۲۸
حديث - ۵۳ ۳۲۸
حديث - ۵۴ ۳۲۹
حديث - ۵۵ ۳۲۹
حديث - ۵۶ ۳۲۹
حديث - ۵۷ ۳۳۰
حديث - ۵۸ ۳۳۰
حديث - ۵۹ ۳۳۱
حديث - ۶۰ ۳۳۱
حديث - ۶۱ ۳۳۲
حديث - ۶۲ ۳۳۲
حديث - ۶۳ ۳۳۳
حديث - ۶۴ ۳۳۳
حديث - ۶۵ ۳۳۳
حديث - ۶۶ ۳۳۴
حديث - ۶۷ ۳۳۴
حديث - ۶۸ ۳۳۴
حديث - ۶۹ ۳۳۵
حديث - ۷۰ ۳۳۵
حديث - ۷۱ ۳۳۵
حديث - ۷۲ ۳۳۶
حديث - ۷۳ ۳۳۶
حديث - ۷۴ ۳۳۶
حديث - ۷۵ ۳۳۷
حديث - ۷۶ ۳۳۷
حديث - ۷۷ ۳۳۸
حديث - ۷۸ ۳۳۸
حديث - ۷۹ ۳۳۸
حديث - ۸۰ ۳۳۹
حديث - ۸۱ ۳۳۹
حديث - ۸۲ ۳۳۹
حديث - ۸۳ ۳۴۰
حديث - ۸۴ ۳۴۰
حديث - ۸۵ ۳۴۰
حديث - ۸۶ ۳۴۱
حديث - ۸۷ ۳۴۱
حديث - ۸۸ ۳۴۱
حديث - ۸۹ ۳۴۲
حديث - ۹۰ ۳۴۲
حديث - ۹۱ ۳۴۲
حديث - ۹۲ ۳۴۳
حديث - ۹۳ ۳۴۳
حديث - ۹۴ ۳۴۳
حديث - ۹۵ ۳۴۳
حديث - ۹۶ ۳۴۴
حديث - ۹۷ ۳۴۴
حديث - ۹۸ ۳۴۴
حديث - ۹۹ ۳۴۵
حديث - ۱۰۰ ۳۴۵
حديث - ۱۰۱ ۳۴۵
حديث - ۱۰۲ ۳۴۵
حديث - ۱۰۳ ۳۴۶
حديث - ۱۰۴ ۳۴۶
حديث - ۱۰۵ ۳۴۶
حديث - ۱۰۶ ۳۴۷
حديث - ۱۰۷ ۳۴۷
حديث - ۱۰۸ ۳۴۷
حديث - ۱۰۹ ۳۴۸
حديث - ۱۱۰ ۳۴۸
حديث - ۱۱۱ ۳۴۸
حديث - ۱۱۲ ۳۴۹
حديث - ۱۱۳ ۳۴۹
حديث - ۱۱۴ ۳۴۹
حديث - ۱۱۵ ۳۴۹
حديث - ۱۱۶ ۳۵۰
حديث - ۱۱۷ ۳۵۰
حديث - ۱۱۸ ۳۵۰
حديث - ۱۱۹ ۳۵۱
حديث - ۱۲۰ ۳۵۱
حديث - ۱۲۱ ۳۵۱
حديث - ۱۲۲ ۳۵۲
حديث - ۱۲۳ ۳۵۲
حديث - ۱۲۴ ۳۵۲
حديث - ۱۲۵ ۳۵۳
حديث - ۱۲۶ ۳۵۳
حديث - ۱۲۷ ۳۵۳
حديث - ۱۲۸ ۳۵۴
حديث - ۱۲۹ ۳۵۴
حديث - ۱۳۰ ۳۵۴
حديث - ۱۳۱ ۳۵۵
حديث - ۱۳۲ ۳۵۵
حديث - ۱۳۳ ۳۵۵
حديث - ۱۳۴ ۳۵۶
حديث - ۱۳۵ ۳۵۶
حديث - ۱۳۶ ۳۵۷
حديث - ۱۳۷ ۳۵۷
حديث - ۱۳۸ ۳۵۷
حديث - ۱۳۹ ۳۵۸
حديث - ۱۴۰ ۳۵۸
حديث - ۱۴۱ ۳۵۹
حديث - ۱۴۲ ۳۵۹
حديث - ۱۴۳ ۳۵۹
حديث - ۱۴۴ ۳۶۰
حديث - ۱۴۵ ۳۶۰
حديث - ۱۴۶ ۳۶۰
حديث - ۱۴۷ ۳۶۱
حديث - ۱۴۸ ۳۶۱
حديث - ۱۴۹ ۳۶۱
حديث - ۱۵۰ ۳۶۲
حديث - ۱۵۱ ۳۶۲
حديث - ۱۵۲ ۳۶۲
حديث - ۱۵۳ ۳۶۳
حديث - ۱۵۴ ۳۶۳
حديث - ۱۵۵ ۳۶۳
حديث - ۱۵۶ ۳۶۴
حديث - ۱۵۷ ۳۶۴
حديث - ۱۵۸ ۳۶۴
حديث - ۱۵۹ ۳۶۵
حديث - ۱۶۰ ۳۶۵
حديث - ۱۶۱ ۳۶۵
حديث - ۱۶۲ ۳۶۶
حديث - ۱۶۳ ۳۶۶
حديث - ۱۶۴ ۳۶۶
حديث - ۱۶۵ ۳۶۷
حديث - ۱۶۶ ۳۶۷
حديث - ۱۶۷ ۳۶۷
حديث - ۱۶۸ ۳۶۸
حديث - ۱۶۹ ۳۶۸
حديث - ۱۷۰ ۳۶۸
حديث - ۱۷۱ ۳۶۹
حديث - ۱۷۲ ۳۶۹
حديث - ۱۷۳ ۳۶۹
حديث - ۱۷۴ ۳۷۰
حديث - ۱۷۵ ۳۷۰
حديث - ۱۷۶ ۳۷۰
حديث - ۱۷۷ ۳۷۱
حديث - ۱۷۸ ۳۷۱
حديث - ۱۷۹ ۳۷۱
حديث - ۱۸۰ ۳۷۲
حديث - ۱۸۱ ۳۷۲
حديث - ۱۸۲ ۳۷۲
حديث - ۱۸۳ ۳۷۳
حديث - ۱۸۴ ۳۷۳
حديث - ۱۸۵ ۳۷۴
حديث - ۱۸۶ ۳۷۴
حديث - ۱۸۷ ۳۷۴
حديث - ۱۸۸ ۳۷۵
حديث - ۱۸۹ ۳۷۵
حديث - ۱۹۰ ۳۷۵
حديث - ۱۹۱ ۳۷۶
حديث - ۱۹۲ ۳۷۶
حديث - ۱۹۳ ۳۷۶
حديث - ۱۹۴ ۳۷۷
حديث - ۱۹۵ ۳۷۷
حديث - ۱۹۶ ۳۷۷
حديث - ۱۹۷ ۳۷۸
حديث - ۱۹۸ ۳۷۸
حديث - ۱۹۹ ۳۷۹
حديث - ۲۰۰ ۳۷۹
حديث - ۲۰۱ ۳۸۰
حديث - ۲۰۲ ۳۸۰
حديث - ۲۰۳ ۳۸۰
حديث - ۲۰۴ ۳۸۱
حديث - ۲۰۵ ۳۸۱
حديث - ۲۰۶ ۳۸۲
حديث - ۲۰۷ ۳۸۲
حديث - ۲۰۸ ۳۸۲
حديث - ۲۰۹ ۳۸۳
حديث - ۲۱۰ ۳۸۳
حديث - ۲۱۱ ۳۸۴
حديث - ۲۱۲ ۳۸۴
حديث - ۲۱۳ ۳۸۵
حديث - ۲۱۴ ۳۸۵
حديث - ۲۱۵ ۳۸۵
حديث - ۲۱۶ ۳۸۶
حديث - ۲۱۷ ۳۸۶
حديث - ۲۱۹ ۳۸۷
حديث - ۲۲۰ ۳۸۷
حديث - ۲۲۱ ۳۸۷
حديث - ۲۲۲ ۳۸۸
حديث - ۲۲۳ ۳۸۸
حديث - ۲۲۴ ۳۸۹
حديث - ۲۲۵ ۳۸۹
حديث - ۲۲۶ ۳۸۹
حديث - ۲۲۷ ۳۹۰
حديث - ۲۲۸ ۳۹۰
حديث - ۲۲۹ ۳۹۰
حديث - ۲۳۰ ۳۹۱
حديث - ۲۳۱ ۳۹۱
حديث - ۲۳۲ ۳۹۱
حديث - ۲۳۳ ۳۹۲
حديث - ۲۳۴ ۳۹۲
حديث - ۲۳۵ ۳۹۲
حديث - ۲۳۶ ۳۹۳
حديث - ۲۳۷ ۳۹۳
حديث - ۲۳۸ ۳۹۳
حديث - ۲۳۹ ۳۹۴
حديث - ۲۴۰ ۳۹۴
حديث - ۲۴۱ ۳۹۵
حديث - ۲۴۲ ۳۹۵
حديث - ۲۴۳ ۳۹۶
حديث - ۲۴۴ ۳۹۶
حديث - ۲۴۵ ۳۹۶
حديث - ۲۴۶ ۳۹۷
حديث - ۲۴۷ ۳۹۷
حديث - ۲۴۸ ۳۹۷
حديث - ۲۴۹ ۳۹۸
حديث - ۲۵۰ ۳۹۸
حديث - ۲۵۱ ۳۹۸
حديث - ۲۵۲ ۳۹۹
حديث - ۲۵۳ ۳۹۹
حديث - ۲۵۴ ۴۰۰
حديث - ۲۵۵ ۴۰۰
حديث - ۲۵۶ ۴۰۱
حديث - ۲۵۷ ۴۰۱
حديث - ۲۵۸ ۴۰۲
حديث - ۲۵۹ ۴۰۲
حديث - ۲۶۰ ۴۰۳
حديث - ۲۶۱ ۴۰۳
حديث - ۲۶۲ ۴۰۳
حديث - ۲۶۳ ۴۰۴
حديث - ۲۶۴ ۴۰۴
حديث - ۲۶۵ ۴۰۴
حديث - ۲۶۶ ۴۰۵
حديث - ۲۶۷ ۴۰۵
حديث - ۲۶۸ ۴۰۵
حديث - ۲۶۹ ۴۰۶
حديث - ۲۷۰ ۴۰۶
حديث - ۲۷۱ ۴۰۶
حديث - ۲۷۲ ۴۰۷
حديث - ۲۷۳ ۴۰۷
حديث - ۲۷۴ ۴۰۸
حديث - ۲۷۵ ۴۰۸
حديث - ۲۷۶ ۴۰۸
حديث - ۲۷۷ ۴۰۹
حديث - ۲۷۸ ۴۰۹
حديث - ۲۷۹ ۴۰۹
حديث - ۲۸۰ ۴۱۰
حديث - ۲۸۱ ۴۱۰
حديث - ۲۸۲ ۴۱۰
حديث - ۲۸۳ ۴۱۱
حديث - ۲۸۴ ۴۱۱
حديث - ۲۸۵ ۴۱۱
حديث - ۲۸۶ ۴۱۲
حديث - ۲۸۷ ۴۱۲
حديث - ۲۸۸ ۴۱۳
حديث - ۲۸۹ ۴۱۳
حديث - ۲۹۰ ۴۱۳
حديث - ۲۹۱ ۴۱۴
حديث - ۲۹۲ ۴۱۴
حديث - ۲۹۳ ۴۱۵
حديث - ۲۹۴ ۴۱۵
حديث - ۲۹۵ ۴۱۵
حديث - ۲۹۶ ۴۱۶
حديث - ۲۹۷ ۴۱۶
حديث - ۲۹۸ ۴۱۶
حديث - ۲۹۹ ۴۱۷
حديث - ۳۰۰ ۴۱۸
حديث - ۳۰۱ ۴۱۸
حديث - ۳۰۲ ۴۱۹
حديث - ۳۰۳ ۴۱۹
حديث - ۳۰۴ ۴۲۰
حديث - ۳۰۵ ۴۲۰
حديث - ۳۰۶ ۴۲۱
حديث - ۳۰۷ ۴۲۱
حديث - ۳۰۸ ۴۲۲
حديث - ۳۰۹ ۴۲۲
حديث - ۳۱۰ ۴۲۲
حديث - ۳۱۱ ۴۲۳
حديث - ۳۱۲ ۴۲۳
حديث - ۳۱۳ ۴۲۳
حديث - ۳۱۴ ۴۲۴
حديث - ۳۱۵ ۴۲۴
حديث - ۳۱۶ ۴۲۴
حديث - ۳۱۷ ۴۲۵
حديث - ۳۱۸ ۴۲۵
حديث - ۳۱۹ ۴۲۶
حديث - ۳۲۰ ۴۲۶
حديث - ۳۲۱ ۴۲۷
حديث - ۳۲۲ ۴۲۷
حديث - ۳۲۳ ۴۲۷
حديث - ۳۲۴ ۴۲۸
حديث - ۳۲۵ ۴۲۸
حديث - ۳۲۶ ۴۲۸
حديث - ۳۲۷ ۴۲۹
حديث - ۳۲۸ ۴۲۹
حديث - ۳۳۰ ۴۳۰
حديث - ۳۳۱ ۴۳۰
حديث - ۳۳۲ ۴۳۰
حديث - ۳۳۳ ۴۳۱
حديث - ۳۳۴ ۴۳۱
حديث - ۳۳۵ ۴۳۱
حديث - ۳۳۶ ۴۳۲
حديث - ۳۳۷ ۴۳۲
حديث - ۳۳۸ ۴۳۲
حديث - ۳۳۹ ۴۳۳
حديث - ۳۴۰ ۴۳۳
حديث - ۳۴۱ ۴۳۳
حديث - ۳۴۲ ۴۳۴
حديث - ۳۴۳ ۴۳۴
حديث - ۳۴۴ ۴۳۴
حديث - ۳۴۵ ۴۳۵
حديث - ۳۴۶ ۴۳۵
حديث - ۳۴۷ ۴۳۵
حديث - ۳۴۸ ۴۳۶
حديث - ۳۴۹ ۴۳۶
حديث - ۳۵۰ ۴۳۶
حديث - ۳۵۱ ۴۳۷
حديث - ۳۵۲ ۴۳۷
حديث - ۳۵۳ ۴۳۸
حديث - ۳۵۴ ۴۳۸
حديث - ۳۵۵ ۴۳۹
حديث - ۳۵۶ ۴۳۹
حديث - ۳۵۷ ۴۳۹
حديث - ۳۵۸ ۴۴۰
حديث - ۳۵۹ ۴۴۰
حديث - ۳۶۰ ۴۴۱
حديث - ۳۶۱ ۴۴۱
حديث - ۳۶۲ ۴۴۱
حديث - ۳۶۳ ۴۴۲
حديث - ۳۶۴ ۴۴۲
حديث - ۳۶۵ ۴۴۲
حديث - ۳۶۶ ۴۴۳
حديث - ۳۶۷ ۴۴۳
حديث - ۳۶۸ ۴۴۳
حديث - ۳۶۹ ۴۴۴
حديث - ۳۷۰ ۴۴۴
حديث - ۳۷۱ ۴۴۴
حديث - ۳۷۲ ۴۴۵
حديث - ۳۷۳ ۴۴۵
حديث - ۳۷۴ ۴۴۵
حديث - ۳۷۵ ۴۴۶
حديث - ۳۷۶ ۴۴۶
حديث - ۳۷۷ ۴۴۷
حديث - ۳۷۸ ۴۴۷
حديث - ۳۷۹ ۴۴۸
حديث - ۳۸۰ ۴۴۸
حديث - ۳۸۱ ۴۴۸
حديث - ۳۸۲ ۴۴۹
حديث - ۳۸۳ ۴۴۹
حديث - ۳۸۴ ۴۵۰
حديث - ۳۸۵ ۴۵۰
حديث - ۳۸۶ ۴۵۱
حديث - ۳۸۷ ۴۵۱
حديث - ۳۸۸ ۴۵۲
حديث - ۳۸۹ ۴۵۲
حديث - ۳۹۰ ۴۵۲
حديث - ۳۹۱ ۴۵۳
حديث - ۳۹۲ ۴۵۳
حديث - ۳۹۳ ۴۵۳
حديث - ۳۹۴ ۴۵۴
حديث - ۳۹۵ ۴۵۴
حديث - ۳۹۶ ۴۵۴
حديث - ۳۹۷ ۴۵۵
حديث - ۳۹۸ ۴۵۵
حديث - ۳۹۹ ۴۵۵
حديث - ۴۰۰ ۴۵۶
حديث - ۴۰۱ ۴۵۶
حديث - ۴۰۲ ۴۵۶
حديث - ۴۰۳ ۴۵۷
حديث - ۴۰۴ ۴۵۷
حديث - ۴۰۵ ۴۵۸
حديث - ۴۰۶ ۴۵۸
حديث - ۴۰۷ ۴۵۸
حديث - ۴۰۸ ۴۵۹
حديث - ۴۰۹ ۴۵۹
حديث - ۴۱۰ ۴۵۹
حديث - ۴۱۱ ۴۶۰
حديث - ۴۱۲ ۴۶۰
حديث - ۴۱۳ ۴۶۰
حديث - ۴۱۴ ۴۶۱
حديث - ۴۱۵ ۴۶۱
حديث - ۴۱۶ ۴۶۱
حديث - ۴۱۷ ۴۶۲
حديث - ۴۱۸ ۴۶۲
حديث - ۴۱۹ ۴۶۳
حديث - ۴۲۰ ۴۶۳
حديث - ۴۲۱ ۴۶۳
حديث - ۴۲۲ ۴۶۴
حديث - ۴۲۳ ۴۶۴
حديث - ۴۲۴ ۴۶۵
حديث - ۴۲۵ ۴۶۵
حديث - ۴۲۶ ۴۶۵
حديث - ۴۲۷ ۴۶۶
حديث - ۴۲۸ ۴۶۶
حديث - ۴۲۹ ۴۶۷
حديث - ۴۳۰ ۴۶۷
حديث - ۴۳۱ ۴۶۸
حديث - ۴۳۲ ۴۶۸
حديث - ۴۳۳ ۴۶۹
حديث - ۴۳۴ ۴۶۹
حديث - ۴۳۵ ۴۶۹
حديث - ۴۳۶ ۴۷۰
حديث - ۴۳۷ ۴۷۰
حديث - ۴۳۸ ۴۷۰
حديث - ۴۳۹ ۴۷۱
حديث - ۴۴۰ ۴۷۱
حديث - ۴۴۱ ۴۷۱
حديث - ۴۴۲ ۴۷۲
حديث - ۴۴۳ ۴۷۲
حديث - ۴۴۴ ۴۷۲
حديث - ۴۴۶ ۴۷۳
حديث - ۴۴۷ ۴۷۳
حديث - ۴۴۸ ۴۷۴
حديث - ۴۴۹ ۴۷۴
حديث - ۴۵۰ ۴۷۴
حديث - ۴۵۱ ۴۷۵
حديث - ۴۵۲ ۴۷۵
حديث - ۴۵۳ ۴۷۵
حديث - ۴۵۴ ۴۷۶
حديث - ۴۵۵ ۴۷۶
حديث - ۴۵۶ ۴۷۶
حديث - ۴۵۷ ۴۷۷
حديث - ۴۵۸ ۴۷۷
حديث - ۴۵۹ ۴۷۷
حديث - ۴۶۰ ۴۷۸
حديث - ۴۶۱ ۴۷۸
حديث - ۴۶۲ ۴۷۸
حديث - ۴۶۳ ۴۷۹
حديث - ۴۶۴ ۴۷۹
حديث - ۴۶۵ ۴۷۹
حديث - ۴۶۶ ۴۸۰
حديث - ۴۶۷ ۴۸۰
حديث - ۴۶۸ ۴۸۰
حديث - ۴۶۹ ۴۸۱
حديث - ۴۷۰ ۴۸۱
حديث - ۴۷۱ ۴۸۱
حديث - ۴۷۲ ۴۸۲
حديث - ۴۷۳ ۴۸۲
حديث - ۴۷۴ ۴۸۲
حديث - ۴۷۵ ۴۸۳
حديث - ۴۷۶ ۴۸۳
حديث - ۴۷۷ ۴۸۳
حديث - ۴۷۸ ۴۸۴
حديث - ۴۷۹ ۴۸۴
حديث - ۴۸۰ ۴۸۴
حديث - ۴۸۱ ۴۸۵
حديث - ۴۸۲ ۴۸۵
حديث - ۴۸۳ ۴۸۵
حديث - ۴۸۴ ۴۸۶
حديث - ۴۸۵ ۴۸۶
حديث - ۴۸۶ ۴۸۶
حديث - ۴۸۷ ۴۸۷
حديث - ۴۸۸ ۴۸۷
حديث - ۴۸۹ ۴۸۷
حديث - ۴۹۰ ۴۸۸
حديث - ۴۹۱ ۴۸۸
حديث - ۴۹۲ ۴۸۸
حديث - ۴۹۳ ۴۸۹
حديث - ۴۹۴ ۴۸۹
حديث - ۴۹۵ ۴۸۹
حديث - ۴۹۶ ۴۹۰
حديث - ۴۹۷ ۴۹۰
حديث - ۴۹۸ ۴۹۰
حديث - ۴۹۹ ۴۹۱
حديث - ۵۰۰ ۴۹۱
حديث - ۵۰۱ ۴۹۱
حديث - ۵۰۲ ۴۹۲
حديث - ۵۰۳ ۴۹۲
حديث - ۵۰۴ ۴۹۲
حديث - ۵۰۵ ۴۹۳
حديث - ۵۰۶ ۴۹۳
حديث - ۵۰۷ ۴۹۳
حديث - ۵۰۸ ۴۹۴
حديث - ۵۰۹ ۴۹۴
حديث - ۵۱۰ ۴۹۴
حديث - ۵۱۱ ۴۹۵
حديث - ۵۱۲ ۴۹۵
حديث - ۵۱۳ ۴۹۵
حديث - ۵۱۴ ۴۹۶
حديث - ۵۱۵ ۴۹۶
حديث - ۵۱۶ ۴۹۶
حديث - ۵۱۷ ۴۹۷
حديث - ۵۱۸ ۴۹۷
حديث - ۵۱۹ ۴۹۸
حديث - ۵۲۰ ۴۹۸
حديث - ۵۲۱ ۴۹۸
حديث - ۵۲۲ ۴۹۹
حديث - ۵۲۳ ۴۹۹
حديث - ۵۲۴ ۴۹۹
حديث - ۵۲۵ ۵۰۰
حديث - ۵۲۶ ۵۰۰
حديث - ۵۲۷ ۵۰۰
حديث - ۵۲۸ ۵۰۱
حديث - ۵۲۹ ۵۰۱
حديث - ۵۳۰ ۵۰۲
حديث - ۵۳۱ ۵۰۲
حديث - ۵۳۲ ۵۰۲
حديث - ۵۳۳ ۵۰۳
حديث - ۵۳۴ ۵۰۳
حديث - ۵۳۵ ۵۰۴
حديث - ۵۳۶ ۵۰۴
حديث - ۵۳۷ ۵۰۵
حديث - ۵۳۸ ۵۰۵
حديث - ۵۳۹ ۵۰۵
حديث - ۵۴۰ ۵۰۶
حديث - ۵۴۱ ۵۰۶
حديث - ۵۴۲ ۵۰۶
حديث - ۵۴۳ ۵۰۷
حديث - ۵۴۴ ۵۰۷
حديث - ۵۴۵ ۵۰۷
حديث - ۵۴۶ ۵۰۸
حديث - ۵۴۷ ۵۰۸
حديث - ۵۴۸ ۵۰۸
حديث - ۵۴۹ ۵۰۹
حديث - ۵۵۰ ۵۰۹
حديث - ۵۵۱ ۵۰۹
حديث - ۵۵۲ ۵۱۰
حديث - ۵۵۳ ۵۱۰
حديث - ۵۵۴ ۵۱۱
حديث - ۵۵۵ ۵۱۱
حديث - ۵۵۶ ۵۱۲
حديث - ۵۵۷ ۵۱۲
حديث - ۵۵۸ ۵۱۳
حديث - ۵۵۹ ۵۱۳
حديث - ۵۶۰ ۵۱۴
حديث - ۵۶۱ ۵۱۴
حديث - ۵۶۲ ۵۱۴
حديث - ۵۶۳ ۵۱۵
حديث - ۵۶۴ ۵۱۵
حديث - ۵۶۵ ۵۱۵
حديث - ۵۶۶ ۵۱۶
حديث - ۵۶۷ ۵۱۶
حديث - ۵۶۸ ۵۱۶
حديث - ۵۶۹ ۵۱۷
حديث - ۵۷۰ ۵۱۷
حديث - ۵۷۱ ۵۱۷
حديث - ۵۷۲ ۵۱۸
حديث - ۵۷۳ ۵۱۸
حديث - ۵۷۴ ۵۱۸
حديث - ۵۷۵ ۵۱۹
حديث - ۵۷۶ ۵۱۹
حديث - ۵۷۷ ۵۱۹
حديث - ۵۷۸ ۵۲۰
حديث - ۵۷۹ ۵۲۰
حديث - ۵۸۰ ۵۲۰
حديث - ۵۸۱ ۵۲۱
حديث - ۵۸۲ ۵۲۱
حديث - ۵۸۳ ۵۲۱
حديث - ۵۸۴ ۵۲۲
حديث - ۵۸۵ ۵۲۲
حديث - ۵۸۶ ۵۲۲
حديث - ۵۸۷ ۵۲۳
حديث - ۵۸۸ ۵۲۳
حديث - ۵۸۹ ۵۲۳
حديث - ۵۹۰ ۵۲۴
حديث - ۵۹۱ ۵۲۴
حديث - ۵۹۲ ۵۲۴
حديث - ۵۹۳ ۵۲۵
حديث - ۵۹۴ ۵۲۵
حديث - ۵۹۵ ۵۲۵
حديث - ۵۹۶ ۵۲۶
حديث - ۵۹۷ ۵۲۶
حديث - ۵۹۸ ۵۲۶
حديث - ۵۹۹ ۵۲۷
حديث - ۶۰۰ ۵۲۷
حديث - ۶۰۱ ۵۲۷
حديث - ۶۰۲ ۵۲۸
حديث - ۶۰۳ ۵۲۸
حديث - ۶۰۴ ۵۲۸
حديث - ۶۰۵ ۵۲۹
حديث - ۶۰۶ ۵۲۹
حديث - ۶۰۷ ۵۲۹
حديث - ۶۰۸ ۵۳۰
حديث - ۶۰۹ ۵۳۰
حديث - ۶۱۰ ۵۳۰
حديث - ۶۱۱ ۵۳۱
حديث - ۶۱۲ ۵۳۱
حديث - ۶۱۳ ۵۳۱
حديث - ۶۱۴ ۵۳۲
حديث - ۶۱۵ ۵۳۲
حديث - ۶۱۶ ۵۳۲
حديث - ۶۱۷ ۵۳۳
حديث - ۶۱۸ ۵۳۳
حديث - ۶۱۹ ۵۳۴
حديث - ۶۲۰ ۵۳۴
حديث - ۶۲۱ ۵۳۴
حديث - ۶۲۲ ۵۳۵
حديث - ۶۲۳ ۵۳۵
حديث - ۶۲۴ ۵۳۵
حديث - ۶۲۵ ۵۳۶
حديث - ۶۲۶ ۵۳۶
حديث - ۶۲۷ ۵۳۷
حديث - ۶۲۸ ۵۳۷
حديث - ۶۲۹ ۵۳۷
حديث - ۶۳۰ ۵۳۸
حديث - ۶۳۱ ۵۳۸
حديث - ۶۳۲ ۵۳۸
حديث - ۶۳۳ ۵۳۹
حديث - ۶۳۴ ۵۳۹
حديث - ۶۳۵ ۵۳۹
حديث - ۶۳۶ ۵۴۰
حديث - ۶۳۷ ۵۴۰
حديث - ۶۳۸ ۵۴۰
حديث - ۶۳۹ ۵۴۱
حديث - ۶۴۰ ۵۴۱
حديث - ۶۴۱ ۵۴۱
حديث - ۶۴۲ ۵۴۲
حديث - ۶۴۳ ۵۴۲
حديث - ۶۴۴ ۵۴۲
حديث - ۶۴۵ ۵۴۳
حديث - ۶۴۶ ۵۴۳
حديث - ۶۴۷ ۵۴۳
حديث - ۶۴۸ ۵۴۴
حديث - ۶۴۹ ۵۴۴
حديث - ۶۵۰ ۵۴۴
حديث - ۶۵۱ ۵۴۵
حديث - ۶۵۲ ۵۴۵
حديث - ۶۵۳ ۵۴۶
حديث - ۶۵۴ ۵۴۶
حديث - ۶۵۵ ۵۴۷
حديث - ۶۵۶ ۵۴۷
حديث - ۶۵۷ ۵۴۷
حديث - ۶۵۸ ۵۴۸
حديث - ۶۵۹ ۵۴۸
حديث - ۶۶۰ ۵۴۹
حديث - ۶۶۱ ۵۴۹
حديث - ۶۶۲ ۵۵۰
حديث - ۶۶۳ ۵۵۰
حديث - ۶۶۴ ۵۵۱
حديث - ۶۶۵ ۵۵۱
حديث - ۶۶۶ ۵۵۲
حديث - ۶۶۷ ۵۵۲
حديث - ۶۶۸ ۵۵۲
حديث - ۶۶۹ ۵۵۳
حديث - ۶۷۰ ۵۵۳
حديث - ۶۷۱ ۵۵۳
حديث - ۶۷۲ ۵۵۴
حديث - ۶۷۳ ۵۵۴
حديث - ۶۷۴ ۵۵۴
حديث - ۶۷۵ ۵۵۵
حديث - ۶۷۶ ۵۵۵
حديث - ۶۷۷ ۵۵۵
حديث - ۶۷۸ ۵۵۶
حديث - ۶۷۹ ۵۵۶
حديث - ۶۸۰ ۵۵۶
حديث - ۶۸۱ ۵۵۷
حديث - ۶۸۲ ۵۵۷
حديث - ۶۸۳ ۵۵۷
حديث - ۶۸۴ ۵۵۸
حديث - ۶۸۵ ۵۵۸
حديث - ۶۸۶ ۵۵۸
حديث - ۶۸۷ ۵۵۹
حديث - ۶۸۸ ۵۵۹
حديث - ۶۸۹ ۵۵۹
حديث - ۶۹۰ ۵۶۰
حديث - ۶۹۱ ۵۶۰
حديث - ۶۹۲ ۵۶۰
حديث - ۶۹۳ ۵۶۱
حديث - ۶۹۴ ۵۶۱
حديث - ۶۹۵ ۵۶۲
حديث - ۶۹۶ ۵۶۲
حديث - ۶۹۷ ۵۶۲
حديث - ۶۹۸ ۵۶۳
حديث - ۶۹۹ ۵۶۳
حديث - ۷۰۰ ۵۶۳
حديث - ۷۰۱ ۵۶۴
حديث - ۷۰۲ ۵۶۴
حديث - ۷۰۳ ۵۶۴
حديث - ۷۰۴ ۵۶۵
حديث - ۷۰۵ ۵۶۵
حديث - ۷۰۶ ۵۶۶
حديث - ۷۰۷ ۵۶۶
حديث - ۷۰۸ ۵۶۷
حديث - ۷۰۹ ۵۶۷
حديث - ۷۱۰ ۵۶۷
حديث - ۷۱۱ ۵۶۸
حديث - ۷۱۲ ۵۶۸
حديث - ۷۱۳ ۵۶۸
حديث - ۷۱۴ ۵۶۹
حديث - ۷۱۵ ۵۶۹
حديث - ۷۱۶ ۵۶۹
حديث - ۷۱۷ ۵۷۰
حديث - ۷۱۸ ۵۷۰
حديث - ۷۱۹ ۵۷۰
حديث - ۷۲۰ ۵۷۰
حديث - ۷۲۱ ۵۷۱
حديث - ۷۲۲ ۵۷۱
حديث - ۷۲۳ ۵۷۱
حديث - ۷۲۴ ۵۷۲
حديث - ۷۲۵ ۵۷۲
حديث - ۷۲۶ ۵۷۲
حديث - ۷۲۷ ۵۷۳
حديث - ۷۲۸ ۵۷۳
حديث - ۷۲۹ ۵۷۴
حديث - ۷۳۰ ۵۷۴
حديث - ۷۳۱ ۵۷۴
حديث - ۷۳۲ ۵۷۵
حديث - ۷۳۳ ۵۷۵
حديث - ۷۳۴ ۵۷۶
حديث - ۷۳۵ ۵۷۶
حديث - ۷۳۶ ۵۷۶
حديث - ۷۳۷ ۵۷۷
حديث - ۷۳۸ ۵۷۷
حديث - ۷۳۹ ۵۷۷
حديث - ۷۴۰ ۵۷۸
حديث - ۷۴۱ ۵۷۸
حديث - ۷۴۲ ۵۷۹
حديث - ۷۴۳ ۵۷۹
حديث - ۷۴۴ ۵۷۹
حديث - ۷۴۵ ۵۸۰
حديث - ۷۴۶ ۵۸۰
حديث - ۷۴۷ ۵۸۰
حديث - ۷۴۸ ۵۸۱
حديث - ۷۴۹ ۵۸۱
حديث - ۷۵۰ ۵۸۱
حديث - ۷۵۱ ۵۸۲
حديث - ۷۵۲ ۵۸۲
حديث - ۷۵۳ ۵۸۲
حديث - ۷۵۴ ۵۸۳
حديث - ۷۵۵ ۵۸۳
حديث - ۷۵۶ ۵۸۴
حديث - ۷۵۷ ۵۸۴
حديث - ۷۵۸ ۵۸۴
حديث - ۷۵۹ ۵۸۵
حديث - ۷۶۰ ۵۸۵
حديث - ۷۶۱ ۵۸۵
حديث - ۷۶۲ ۵۸۶
حديث - ۷۶۳ ۵۸۶
حديث - ۷۶۴ ۵۸۶
حديث - ۷۶۵ ۵۸۷
حديث - ۷۶۶ ۵۸۷
حديث - ۷۶۷ ۵۸۷
حديث - ۷۶۸ ۵۸۸
حديث - ۷۶۹ ۵۸۸
حديث - ۷۷۰ ۵۸۸
حديث - ۷۷۱ ۵۸۹
حديث - ۷۷۲ ۵۸۹
حديث - ۷۷۳ ۵۸۹
حديث - ۷۷۴ ۵۸۹
حديث - ۷۷۵ ۵۹۰
حديث - ۷۷۶ ۵۹۰
حديث - ۷۷۷ ۵۹۰
حديث - ۷۷۸ ۵۹۱
حديث - ۷۷۹ ۵۹۱
حديث - ۷۸۰ ۵۹۱
حديث - ۷۸۱ ۵۹۱
باب احتکار ۵۹۲
حديث - ۷۸۲ ۵۹۲
حديث - ۷۸۴ ۵۹۲
حديث - ۷۸۶ ۵۹۳
حديث - ۷۸۷ ۵۹۳
حديث - ۷۸۸ ۵۹۳
حديث - ۷۸۹ ۵۹۴
حديث - ۷۹۰ ۵۹۴
حديث - ۷۹۱ ۵۹۴
حديث - ۷۹۲ ۵۹۴
غررالحکم ، باب آزار ۵۹۵
حديث - ۷۹۳ ۵۹۵
حديث - ۷۹۴ ۵۹۵
حديث - ۷۹۵ ۵۹۵
حديث - ۷۹۶ ۵۹۶
حديث - ۷۹۷ ۵۹۶
حديث - ۷۹۸ ۵۹۶
حديث - ۷۹۹ ۵۹۶
حديث - ۸۰۰ ۵۹۷
حديث - ۸۰۱ ۵۹۷
حديث - ۸۰۲ ۵۹۷
حديث - ۸۰۳ ۵۹۷
حديث - ۸۰۴ ۵۹۸
حديث - ۸۰۵ ۵۹۸
حديث - ۸۰۶ ۵۹۸
حديث - ۸۰۷ ۵۹۸
حديث - ۸۰۸ ۵۹۹
حديث - ۸۰۹ ۵۹۹
حديث - ۸۱۰ ۵۹۹
حديث - ۸۱۱ ۶۰۰
حديث - ۸۱۲ ۶۰۰
حديث - ۸۱۳ ۶۰۰
حديث - ۸۱۴ ۶۰۰
حديث - ۸۱۵ ۶۰۱
حديث - ۸۱۶ ۶۰۱
حديث - ۸۱۷ ۶۰۱
حديث - ۸۱۸ ۶۰۲
حديث - ۸۱۹ ۶۰۲
حديث - ۸۲۰ ۶۰۲
حديث - ۸۲۱ ۶۰۲
حديث - ۸۲۲ ۶۰۳
حديث - ۸۲۳ ۶۰۳
حديث - ۸۲۴ ۶۰۳
حديث - ۸۲۵ ۶۰۴
حديث - ۸۲۶ ۶۰۴
حديث - ۸۲۷ ۶۰۴
حديث - ۸۲۸ ۶۰۴
حديث - ۸۲۹ ۶۰۵
حديث - ۸۳۰ ۶۰۵
حديث - ۸۳۱ ۶۰۵
حديث - ۸۳۲ ۶۰۵
حديث - ۸۳۳ ۶۰۶
حديث - ۸۳۴ ۶۰۶
حديث - ۸۳۵ ۶۰۶
حديث - ۸۳۶ ۶۰۷
حديث - ۸۳۷ ۶۰۷
حديث - ۸۳۸ ۶۰۷
حديث - ۸۳۹ ۶۰۷
حديث - ۸۴۰ ۶۰۸
حديث - ۸۴۱ ۶۰۸
حديث - ۸۴۲ ۶۰۸
حديث - ۸۴۳ ۶۰۸
حديث - ۸۴۴ ۶۰۹
حديث - ۸۴۵ ۶۰۹
حديث - ۸۴۶ ۶۰۹
حديث - ۸۴۷ ۶۰۹
حديث - ۸۴۸ ۶۱۰
حديث - ۸۴۹ ۶۱۰
حديث - ۸۵۰ ۶۱۰
حديث - ۸۵۱ ۶۱۰
حديث - ۸۵۲ ۶۱۱
حديث - ۸۵۳ ۶۱۱
حديث - ۸۵۴ ۶۱۱
حديث - ۸۵۵ ۶۱۱
حديث - ۸۵۶ ۶۱۲
حديث - ۸۵۷ ۶۱۲
حديث - ۸۵۹ ۶۱۲
حديث - ۸۶۰ ۶۱۳
حديث - ۸۶۱ ۶۱۳
حديث - ۸۶۲ ۶۱۳
حديث - ۸۶۳ ۶۱۳
حديث - ۸۶۴ ۶۱۴
حديث - ۸۶۵ ۶۱۴
حديث - ۸۶۶ ۶۱۴
حديث - ۸۶۷ ۶۱۵
حديث - ۸۶۸ ۶۱۵
حديث - ۸۶۹ ۶۱۵
حديث - ۸۷۰ ۶۱۵
حديث - ۸۷۱ ۶۱۶
حديث - ۸۷۲ ۶۱۶
حديث - ۸۷۳ ۶۱۶
حديث - ۸۷۴ ۶۱۶
حديث - ۸۷۵ ۶۱۷
حديث - ۸۷۶ ۶۱۷
حديث - ۸۷۷ ۶۱۷
حديث - ۸۷۸ ۶۱۷
حديث - ۸۷۹ ۶۱۸
حديث - ۸۸۰ ۶۱۸
حديث - ۸۸۲ ۶۱۹
حديث - ۸۸۳ ۶۱۹
حديث - ۸۸۴ ۶۱۹
حديث - ۸۸۵ ۶۱۹
حديث - ۸۸۶ ۶۲۰
حديث - ۸۸۷ ۶۲۰
حديث - ۸۸۸ ۶۲۰
حديث - ۸۸۹ ۶۲۱
حديث - ۸۹۰ ۶۲۱
حديث - ۸۹۱ ۶۲۱
حديث - ۸۹۲ ۶۲۲
حديث - ۸۹۳ ۶۲۲
حديث - ۸۹۴ ۶۲۲
حديث - ۸۹۵ ۶۲۳
حديث - ۸۹۶ ۶۲۳
حديث - ۸۹۷ ۶۲۳
حديث - ۸۹۸ ۶۲۳
حديث - ۸۹۹ ۶۲۴
حديث - ۹۰۰ ۶۲۴
حديث - ۹۰۱ ۶۲۴
حديث - ۹۰۲ ۶۲۴
حديث - ۹۰۳ ۶۲۵
حديث - ۹۰۴ ۶۲۵
حديث - ۹۰۵ ۶۲۵
حديث - ۹۰۶ ۶۲۵
حديث - ۹۰۷ ۶۲۶
حديث - ۹۰۸ ۶۲۶
حديث - ۹۰۹ ۶۲۶
حديث - ۹۱۰ ۶۲۶
حديث - ۹۱۱ ۶۲۷
حديث - ۹۱۲ ۶۲۷
حديث - ۹۱۳ ۶۲۷
حديث - ۹۱۴ ۶۲۷
حديث - ۹۱۵ ۶۲۸
حديث - ۹۱۶ ۶۲۸
حديث - ۹۱۷ ۶۲۸
حديث - ۹۱۸ ۶۲۹
حديث - ۹۱۹ ۶۲۹
حديث - ۹۲۰ ۶۲۹
حديث - ۹۲۱ ۶۳۰
حديث - ۹۲۲ ۶۳۰
حديث - ۹۲۳ ۶۳۰
حديث - ۹۲۴ ۶۳۰
حديث - ۹۲۵ ۶۳۱
حديث - ۹۲۶ ۶۳۱
حديث - ۹۲۷ ۶۳۱
حديث - ۹۲۸ ۶۳۱
حديث - ۹۲۹ ۶۳۲
حديث - ۹۳۰ ۶۳۲
حديث - ۹۳۱ ۶۳۲
حديث - ۹۳۲ ۶۳۲
حديث - ۹۳۳ ۶۳۳
حديث - ۹۳۴ ۶۳۳
حديث - ۹۳۵ ۶۳۳
حديث - ۹۳۶ ۶۳۴
حديث - ۹۳۷ ۶۳۴
حديث - ۹۳۸ ۶۳۴
حديث - ۹۳۹ ۶۳۴
حديث - ۹۴۰ ۶۳۵
حديث - ۹۴۱ ۶۳۵
حديث - ۹۴۲ ۶۳۵
حديث - ۹۴۴ ۶۳۶
حديث - ۹۴۵ ۶۳۶
حديث - ۹۴۶ ۶۳۶
حديث - ۹۴۷ ۶۳۷
حديث - ۹۴۸ ۶۳۷
حديث - ۹۴۹ ۶۳۷
حديث - ۹۵۰ ۶۳۷
حديث - ۹۵۱ ۶۳۸
حديث - ۹۵۲ ۶۳۸
حديث - ۹۵۳ ۶۳۸
حديث - ۹۵۴ ۶۳۸
حديث - ۹۵۵ ۶۳۹
حديث - ۹۵۶ ۶۳۹
حديث - ۹۵۷ ۶۳۹
حديث - ۹۵۸ ۶۴۰
حديث - ۹۵۹ ۶۴۰
حديث - ۹۶۰ ۶۴۱
حديث - ۹۶۱ ۶۴۱
حديث - ۹۶۲ ۶۴۲
حديث - ۹۶۳ ۶۴۲
حديث - ۹۶۴ ۶۴۲
حديث - ۹۶۵ ۶۴۳
حديث - ۹۶۶ ۶۴۳
حديث - ۹۶۷ ۶۴۴
حديث - ۹۶۸ ۶۴۴
حديث - ۹۶۹ ۶۴۴
حديث - ۹۷۰ ۶۴۵
حديث - ۹۷۱ ۶۴۵
حديث - ۹۷۲ ۶۴۵
حديث - ۹۷۳ ۶۴۶
حديث - ۹۷۴ ۶۴۶
حديث - ۹۷۵ ۶۴۶
حديث - ۹۷۶ ۶۴۷
حديث - ۹۷۷ ۶۴۷
حديث - ۹۷۸ ۶۴۷
حديث - ۹۷۹ ۶۴۸
حديث - ۹۸۰ ۶۴۸
حديث - ۹۸۱ ۶۴۸
حديث - ۹۸۲ ۶۴۹
حديث - ۹۸۳ ۶۴۹
حديث - ۹۸۴ ۶۴۹
حديث - ۹۸۵ ۶۵۰
حديث - ۹۸۶ ۶۵۰
حديث - ۹۸۷ ۶۵۱
حديث - ۹۸۸ ۶۵۱
حديث - ۹۸۹ ۶۵۱
حديث - ۹۹۰ ۶۵۲
حديث - ۹۹۱ ۶۵۲
حديث - ۹۹۲ ۶۵۲
حديث - ۹۹۳ ۶۵۳
حديث - ۹۹۴ ۶۵۳
حديث - ۹۹۵ ۶۵۳
حديث - ۹۹۶ ۶۵۴
حديث - ۹۹۷ ۶۵۴
حديث - ۹۹۸ ۶۵۴
حديث - ۹۹۹ ۶۵۵
حديث - ۱۰۰۰ ۶۵۵
حديث - ۱۰۰۱ ۶۵۵
حديث - ۱۰۰۲ ۶۵۶
حديث - ۱۰۰۳ ۶۵۶
حديث - ۱۰۰۴ ۶۵۶
حديث - ۱۰۰۵ ۶۵۷
حديث - ۱۰۰۶ ۶۵۷
حديث - ۱۰۰۷ ۶۵۷
حديث - ۱۰۰۸ ۶۵۸
حديث - ۱۰۰۹ ۶۵۸
حديث - ۱۰۱۰ ۶۵۸
حديث - ۱۰۱۱ ۶۵۹
حديث - ۱۰۱۲ ۶۵۹
حديث - ۱۰۱۳ ۶۵۹
حديث - ۱۰۱۴ ۶۶۰
حديث - ۱۰۱۵ ۶۶۰
حديث - ۱۰۱۶ ۶۶۰
حديث - ۱۰۱۷ ۶۶۱
حديث - ۱۰۱۸ ۶۶۱
حديث - ۱۰۱۹ ۶۶۱
حديث - ۱۰۲۰ ۶۶۲
حديث - ۱۰۲۱ ۶۶۲
حديث - ۱۰۲۲ ۶۶۲
حديث - ۱۰۲۳ ۶۶۳
حديث - ۱۰۲۴ ۶۶۳
حديث - ۱۰۲۵ ۶۶۳
حديث - ۱۰۲۶ ۶۶۴
حديث - ۱۰۲۷ ۶۶۴
حديث - ۱۰۲۸ ۶۶۴
حديث - ۱۰۲۹ ۶۶۵
حديث - ۱۰۳۰ ۶۶۵
حديث - ۱۰۳۱ ۶۶۵
حديث - ۱۰۳۲ ۶۶۶
حديث - ۱۰۳۳ ۶۶۶
حديث - ۱۰۳۴ ۶۶۶
حديث - ۱۰۳۵ ۶۶۷
حديث - ۱۰۳۶ ۶۶۷
حديث - ۱۰۳۷ ۶۶۷
حديث - ۱۰۳۸ ۶۶۷
حديث - ۱۰۳۹ ۶۶۸
حديث - ۱۰۴۰ ۶۶۸
حديث - ۱۰۴۱ ۶۶۸
حديث - ۱۰۴۲ ۶۶۸
حديث - ۱۰۴۳ ۶۶۹
حديث - ۱۰۴۴ ۶۶۹
حديث - ۱۰۴۵ ۶۶۹
حديث - ۱۰۴۶ ۶۶۹
حديث - ۱۰۴۷ ۶۷۰
حديث - ۱۰۴۸ ۶۷۰
حديث - ۱۰۴۹ ۶۷۰
حديث - ۱۰۵۰ ۶۷۰
حديث - ۱۰۵۱ ۶۷۱
حديث - ۱۰۵۲ ۶۷۱
حديث - ۱۰۵۳ ۶۷۱
حديث - ۱۰۵۴ ۶۷۲
حديث - ۱۰۵۵ ۶۷۲
حديث - ۱۰۵۶ ۶۷۲
حديث - ۱۰۵۷ ۶۷۳
حديث - ۱۰۵۸ ۶۷۳
حديث - ۱۰۵۹ ۶۷۳
حديث - ۱۰۶۰ ۶۷۴
حديث - ۱۰۶۱ ۶۷۴
حديث - ۱۰۶۲ ۶۷۴
حديث - ۱۰۶۳ ۶۷۵
حديث - ۱۰۶۴ ۶۷۵
حديث - ۱۰۶۵ ۶۷۵
حديث - ۱۰۶۶ ۶۷۶
حديث - ۱۰۶۷ ۶۷۶
حديث - ۱۰۶۸ ۶۷۶
حديث - ۱۰۶۹ ۶۷۶
حديث - ۱۰۷۰ ۶۷۷
حديث - ۱۰۷۱ ۶۷۷
حديث - ۱۰۷۲ ۶۷۷
حديث - ۱۰۷۳ ۶۷۷
حديث - ۱۰۷۴ ۶۷۸
حديث - ۱۰۷۵ ۶۷۸
حديث - ۱۰۷۶ ۶۷۸
حديث - ۱۰۷۷ ۶۷۹
حديث - ۱۰۷۸ ۶۷۹
حديث - ۱۰۷۹ ۶۷۹
حديث - ۱۰۸۰ ۶۸۰
حديث - ۱۰۸۱ ۶۸۰
حديث - ۱۰۸۲ ۶۸۱
حديث - ۱۰۸۳ ۶۸۱
حديث - ۱۰۸۴ ۶۸۱
حديث - ۱۰۸۵ ۶۸۲
حديث - ۱۰۸۶ ۶۸۲
حديث - ۱۰۸۷ ۶۸۲
حديث - ۱۰۸۸ ۶۸۳
حديث - ۱۰۸۹ ۶۸۳
حديث - ۱۰۹۰ ۶۸۳
حديث - ۱۰۹۱ ۶۸۴
حديث - ۱۰۹۲ ۶۸۴
حديث - ۱۰۹۳ ۶۸۴
حديث - ۱۰۹۴ ۶۸۵
حديث - ۱۰۹۵ ۶۸۵
حديث - ۱۰۹۶ ۶۸۵
حديث - ۱۰۹۷ ۶۸۵
حديث - ۱۰۹۸ ۶۸۶
حديث - ۱۰۹۹ ۶۸۶
حديث - ۱۱۰۰ ۶۸۶
حديث - ۱۱۰۱ ۶۸۶
حديث - ۱۱۰۲ ۶۸۷
حديث - ۱۱۰۳ ۶۸۷
حديث - ۱۱۰۴ ۶۸۷
حديث - ۱۱۰۵ ۶۸۸
احاديث اخلاق و توصيه ها ۶۸۹
حديث - ۱ ۶۸۹
حديث - ۲ ۶۸۹
حديث - ۳ ۶۸۹
حديث - ۴ ۶۹۰
حديث - ۵ ۶۹۰
حديث - ۶ ۶۹۱
حديث - ۷ ۶۹۱
حديث - ۸ ۶۹۱
حديث - ۹ ۶۹۲
حديث - ۱۰ ۶۹۲
حديث - ۱۱ ۶۹۳
حديث - ۱۲ ۶۹۳
حديث - ۱۳ ۶۹۳
حديث - ۱۴ ۶۹۴
حديث - ۱۵ ۶۹۴
حديث - ۱۶ ۶۹۴
حديث - ۱۷ ۶۹۵
حديث - ۱۸ ۶۹۵
حديث - ۱۹ ۶۹۵
حديث - ۲۰ ۶۹۶
حديث - ۲۱ ۶۹۶
حديث - ۲۲ ۶۹۶
حديث - ۲۳ ۶۹۷
حديث - ۲۴ ۶۹۷
حديث - ۲۵ ۶۹۸
حديث - ۲۶ ۶۹۸
حديث - ۲۷ ۶۹۸
حديث - ۲۸ ۶۹۹
حديث - ۲۹ ۶۹۹
حديث - ۳۰ ۶۹۹
حديث - ۳۱ ۷۰۰
حديث - ۳۲ ۷۰۰
حديث - ۳۳ ۷۰۰
حديث - ۳۴ ۷۰۱
حديث - ۳۵ ۷۰۱
حديث - ۳۶ ۷۰۲
حديث - ۳۷ ۷۰۲
حديث - ۳۸ ۷۰۲
حديث - ۳۹ ۷۰۳
حديث - ۴۰ ۷۰۳
حديث - ۴۱ ۷۰۴
حديث - ۴۲ ۷۰۴
حديث - ۴۳ ۷۰۴
حديث - ۴۴ ۷۰۵
حديث - ۴۵ ۷۰۵
حديث - ۴۶ ۷۰۵
حديث - ۴۷ ۷۰۶
حديث - ۴۸ ۷۰۶
حديث - ۴۹ ۷۰۶
حديث - ۵۰ ۷۰۶
حديث - ۵۱ ۷۰۷
حديث - ۵۲ ۷۰۷
حديث - ۵۳ ۷۰۸
حديث - ۵۴ ۷۰۸
حديث - ۵۵ ۷۰۸
حديث - ۵۶ ۷۰۸
حديث - ۵۷ ۷۰۹
حديث - ۵۸ ۷۰۹
حديث - ۵۹ ۷۰۹
حديث - ۶۰ ۷۱۰
حديث - ۶۱ ۷۱۰
حديث - ۶۲ ۷۱۱
حديث - ۶۳ ۷۱۱
حديث - ۶۴ ۷۱۲
حديث - ۶۵ ۷۱۲
حديث - ۶۶ ۷۱۳
حديث - ۶۷ ۷۱۳
حديث - ۶۸ ۷۱۳
حديث - ۶۹ ۷۱۴
حديث - ۷۰ ۷۱۴
حديث - ۷۱ ۷۱۴
حديث - ۷۲ ۷۱۵
حديث - ۷۳ ۷۱۵
حديث - ۷۴ ۷۱۶
حديث - ۷۵ ۷۱۶
حديث - ۷۶ ۷۱۶
حديث - ۷۷ ۷۱۷
حديث - ۷۸ ۷۱۷
حديث - ۷۹ ۷۱۸
حديث - ۸۰ ۷۱۸
حديث - ۸۱ ۷۱۸
حديث - ۸۲ ۷۱۹
حديث - ۸۳ ۷۱۹
حديث - ۸۴ ۷۱۹
حديث - ۸۵ ۷۲۰
حديث - ۸۶ ۷۲۰
حديث - ۸۷ ۷۲۰
حديث - ۸۸ ۷۲۱
حديث - ۸۹ ۷۲۱
حديث - ۹۰ ۷۲۱
حديث - ۹۱ ۷۲۲
حديث - ۹۲ ۷۲۲
حديث - ۹۳ ۷۲۲
حديث - ۹۴ ۷۲۳
حديث - ۹۵ ۷۲۴
حديث - ۹۶ ۷۲۴
حديث - ۹۷ ۷۲۵
حديث - ۹۸ ۷۲۵
حديث - ۹۹ ۷۲۶
حديث - ۱۰۰ ۷۲۶
حديث - ۱۰۱ ۷۲۶
حديث - ۱۰۲ ۷۲۷
حديث - ۱۰۳ ۷۲۷
حديث - ۱۰۴ ۷۲۸
حديث - ۱۰۵ ۷۲۸
حديث - ۱۰۶ ۷۲۹
حديث - ۱۰۷ ۷۲۹
حديث - ۱۰۸ ۷۲۹
حديث - ۱۰۹ ۷۳۰
حديث - ۱۱۰ ۷۳۰
حديث - ۱۱۱ ۷۳۱
حديث - ۱۱۲ ۷۳۱
حديث - ۱۱۳ ۷۳۲
حديث - ۱۱۴ ۷۳۲
حديث - ۱۱۵ ۷۳۲
حديث - ۱۱۶ ۷۳۳
حديث - ۱۱۷ ۷۳۳
حديث - ۱۱۸ ۷۳۴
حديث - ۱۱۹ ۷۳۴
حديث - ۱۲۰ ۷۳۵
حديث - ۱۲۱ ۷۳۵
حديث - ۱۲۲ ۷۳۵
حديث - ۱۲۳ ۷۳۶
حديث - ۱۲۴ ۷۳۶
حديث - ۱۲۵ ۷۳۶
حديث - ۱۲۶ ۷۳۷
حديث - ۱۲۷ ۷۳۷
حديث - ۱۲۸ ۷۳۸
حديث - ۱۲۹ ۷۳۸
حديث - ۱۳۰ ۷۳۸
حديث - ۱۳۱ ۷۳۹
حديث - ۱۳۲ ۷۳۹
حديث - ۱۳۳ ۷۳۹
حديث - ۱۳۴ ۷۴۰
حديث - ۱۳۵ ۷۴۰
حديث - ۱۳۶ ۷۴۱
حديث - ۱۳۷ ۷۴۱
حديث - ۱۳۸ ۷۴۱
حديث - ۱۳۹ ۷۴۲
حديث - ۱۴۰ ۷۴۲
حديث - ۱۴۱ ۷۴۲
حديث - ۱۴۲ ۷۴۳
حديث - ۱۴۴ ۷۴۳
حديث - ۱۴۵ ۷۴۴
حديث - ۱۴۶ ۷۴۴
حديث - ۱۴۷ ۷۴۵
حديث - ۱۴۸ ۷۴۵
حديث - ۱۴۹ ۷۴۶
حديث - ۱۵۰ ۷۴۶
حديث - ۱۵۲ ۷۴۷
حديث - ۱۵۳ ۷۴۷
حديث - ۱۵۴ ۷۴۷
حديث - ۱۵۵ ۷۴۸
حديث - ۱۵۶ ۷۴۸
حديث - ۱۵۷ ۷۴۸
حديث - ۱۵۸ ۷۴۹
حديث - ۱۵۹ ۷۴۹
حديث - ۱۶۰ ۷۴۹
حديث - ۱۶۱ ۷۵۰
حديث - ۱۶۲ ۷۵۰
حديث - ۱۶۳ ۷۵۰
حديث - ۱۶۴ ۷۵۱
حديث - ۱۶۵ ۷۵۱
حديث - ۱۶۶ ۷۵۱
حديث - ۱۶۷ ۷۵۲
حديث - ۱۶۸ ۷۵۲
حديث - ۱۶۹ ۷۵۲
حديث - ۱۷۰ ۷۵۳
حديث - ۱۷۱ ۷۵۳
حديث - ۱۷۲ ۷۵۳
حديث - ۱۷۳ ۷۵۴
حديث - ۱۷۴ ۷۵۴
حديث - ۱۷۶ ۷۵۵
حديث - ۱۷۷ ۷۵۵
حديث - ۱۷۸ ۷۵۵
حديث - ۱۷۹ ۷۵۶
حديث - ۱۸۰ ۷۵۶
حديث - ۱۸۱ ۷۵۶
حديث - ۱۸۲ ۷۵۷
حديث - ۱۸۳ ۷۵۷
حديث - ۱۸۴ ۷۵۷
حديث - ۱۸۵ ۷۵۸
حديث - ۱۸۶ ۷۵۸
حديث - ۱۸۷ ۷۵۸
حديث - ۱۸۸ ۷۵۹
حديث - ۱۸۹ ۷۵۹
حديث - ۱۹۰ ۷۵۹
حديث - ۱۹۱ ۷۶۰
حديث - ۱۹۲ ۷۶۰
حديث - ۱۹۳ ۷۶۰
حديث - ۱۹۴ ۷۶۱
حديث - ۱۹۵ ۷۶۱
حديث - ۱۹۶ ۷۶۱
حديث - ۱۹۷ ۷۶۲
حديث - ۱۹۸ ۷۶۲
حديث - ۱۹۹ ۷۶۲
حديث - ۲۰۰ ۷۶۳
حديث - ۲۰۱ ۷۶۳
حديث - ۲۰۲ ۷۶۳
حديث - ۲۰۳ ۷۶۴
حديث - ۲۰۴ ۷۶۴
حديث - ۲۰۵ ۷۶۵
حديث - ۲۰۶ ۷۶۵
حديث - ۲۰۷ ۷۶۵
حديث - ۲۰۸ ۷۶۶
حديث - ۲۰۹ ۷۶۶
حديث - ۲۱۰ ۷۶۶
حديث - ۲۱۱ ۷۶۷
حديث - ۲۱۲ ۷۶۷
حديث - ۲۱۳ ۷۶۷
حديث - ۲۱۴ ۷۶۸
حديث - ۲۱۵ ۷۶۸
حديث - ۲۱۶ ۷۶۸
حديث - ۲۱۷ ۷۶۹
حديث - ۲۱۸ ۷۶۹
حديث - ۲۱۹ ۷۷۰
حديث - ۲۲۰ ۷۷۰
حديث - ۲۲۱ ۷۷۰
حديث - ۲۲۲ ۷۷۱
حديث - ۲۲۳ ۷۷۱
حديث - ۲۲۴ ۷۷۱
حديث - ۲۲۵ ۷۷۲
حديث - ۲۲۶ ۷۷۲
حديث - ۲۲۷ ۷۷۲
حديث - ۲۲۸ ۷۷۳
حديث - ۲۲۹ ۷۷۳
حديث - ۲۳۰ ۷۷۴
حديث - ۲۳۱ ۷۷۴
حديث - ۲۳۲ ۷۷۵
حديث - ۲۳۳ ۷۷۵
حديث - ۲۳۴ ۷۷۵
حديث - ۲۳۵ ۷۷۶
حديث - ۲۳۶ ۷۷۶
حديث - ۲۳۷ ۷۷۷
حديث - ۲۳۸ ۷۷۷
حديث - ۲۳۹ ۷۷۷
حديث - ۲۴۰ ۷۷۸
حديث - ۲۴۱ ۷۷۸
حديث - ۲۴۲ ۷۷۹
حديث - ۲۴۳ ۷۷۹
حديث - ۲۴۴ ۷۷۹
حديث - ۲۴۵ ۷۸۰
حديث - ۲۴۶ ۷۸۰
حديث - ۲۴۷ ۷۸۱
حديث - ۲۴۸ ۷۸۱
حديث - ۲۴۹ ۷۸۲
حديث - ۲۵۰ ۷۸۲
حديث - ۲۵۱ ۷۸۳
حديث - ۲۵۲ ۷۸۳
حديث - ۲۵۳ ۷۸۴
حديث - ۲۵۴ ۷۸۴
حديث - ۲۵۵ ۷۸۵
حديث - ۲۵۶ ۷۸۵
حديث - ۲۵۷ ۷۸۶
حديث - ۲۵۸ ۷۸۶
حديث - ۲۵۹ ۷۸۷
حديث - ۲۶۰ ۷۸۷
حديث - ۲۶۱ ۷۸۸
حديث - ۲۶۲ ۷۸۸
حديث - ۲۶۳ ۷۸۸
حديث - ۲۶۴ ۷۸۹
حديث - ۲۶۵ ۷۸۹
حديث - ۲۶۶ ۷۹۰
حديث - ۲۶۷ ۷۹۰
حديث - ۲۶۸ ۷۹۱
حديث - ۲۶۹ ۷۹۱
حديث - ۲۷۰ ۷۹۲
حديث - ۲۷۱ ۷۹۲
حديث - ۲۷۲ ۷۹۲
حديث - ۲۷۳ ۷۹۳
حديث - ۲۷۴ ۷۹۳
حديث - ۲۷۵ ۷۹۴
حديث - ۲۷۶ ۷۹۴
حديث - ۲۷۷ ۷۹۵
حديث - ۲۷۸ ۷۹۵
حديث - ۲۷۹ ۷۹۶
حديث - ۲۸۰ ۷۹۶
حديث - ۲۸۱ ۷۹۷
حديث - ۲۸۲ ۷۹۷
حديث - ۲۸۳ ۷۹۸
حديث - ۲۸۴ ۷۹۹
حديث - ۲۸۵ ۷۹۹
حديث - ۲۸۶ ۷۹۹
حديث - ۲۸۷ ۸۰۰
حديث - ۲۸۸ ۸۰۰
حديث - ۲۸۹ ۸۰۱
حديث - ۲۹۰ ۸۰۱
حديث - ۲۹۲ ۸۰۲
حديث - ۲۹۳ ۸۰۳
حديث - ۲۹۴ ۸۰۳
حديث - ۲۹۵ ۸۰۴
حديث - ۲۹۶ ۸۰۴
حديث - ۲۹۷ ۸۰۵
حديث - ۲۹۸ ۸۰۵
حديث - ۲۹۹ ۸۰۶
حديث - ۳۰۰ ۸۰۶
حديث - ۳۰۱ ۸۰۷
حديث - ۳۰۲ ۸۰۷
حديث - ۳۰۳ ۸۰۸
حديث - ۳۰۴ ۸۰۸
حديث - ۳۰۵ ۸۰۹
حديث - ۳۰۶ ۸۰۹
حديث - ۳۰۷ ۸۱۰
حديث - ۳۰۸ ۸۱۰
حديث - ۳۰۹ ۸۱۰
حديث - ۳۱۰ ۸۱۱
حديث - ۳۱۱ ۸۱۱
حديث - ۳۱۲ ۸۱۲
حديث - ۳۱۳ ۸۱۲
حديث - ۳۱۴ ۸۱۳
حديث - ۳۱۵ ۸۱۳
حديث - ۳۱۶ ۸۱۴
حديث - ۳۱۷ ۸۱۴
حديث - ۳۱۸ ۸۱۵
حديث - ۳۱۹ ۸۱۵
حديث - ۳۲۰ ۸۱۵
حديث - ۳۲۱ ۸۱۶
حديث - ۳۲۲ ۸۱۶
حديث - ۳۲۳ ۸۱۶
حديث - ۳۲۴ ۸۱۷
حديث - ۳۲۵ ۸۱۷
حديث - ۳۲۶ ۸۱۸
حديث - ۳۲۷ ۸۱۸
حديث - ۳۲۸ ۸۱۸
حديث - ۳۲۹ ۸۱۹
حديث - ۳۳۰ ۸۱۹
حديث - ۳۳۱ ۸۲۰
حديث - ۳۳۲ ۸۲۰
حديث - ۳۳۳ ۸۲۱
حديث - ۳۳۴ ۸۲۱
حديث - ۳۳۵ ۸۲۲
حديث - ۳۳۶ ۸۲۲
حديث - ۳۳۷ ۸۲۲
حديث - ۳۳۸ ۸۲۳
حديث - ۳۳۹ ۸۲۳
حديث - ۳۴۰ ۸۲۴
حديث - ۳۴۱ ۸۲۴
حديث - ۳۴۲ ۸۲۵
حديث - ۳۴۳ ۸۲۵
حديث - ۳۴۴ ۸۲۶
حديث - ۳۴۵ ۸۲۶
حديث - ۳۴۶ ۸۲۶
حديث - ۳۴۷ ۸۲۷
حديث - ۳۴۸ ۸۲۷
حديث - ۳۴۹ ۸۲۸
حديث - ۳۵۰ ۸۲۸
حديث - ۳۵۱ ۸۲۹
حديث - ۳۵۲ ۸۲۹
حديث - ۳۵۳ ۸۳۰
حديث - ۳۵۴ ۸۳۰
حديث - ۳۵۵ ۸۳۱
حديث - ۳۵۶ ۸۳۱
حديث - ۳۵۷ ۸۳۲
حديث - ۳۵۸ ۸۳۲
حديث - ۳۵۹ ۸۳۳
حديث - ۳۶۰ ۸۳۳
حديث - ۳۶۱ ۸۳۳
حديث - ۳۶۲ ۸۳۴
حديث - ۳۶۳ ۸۳۴
حديث - ۳۶۴ ۸۳۴
حديث - ۳۶۵ ۸۳۵
حديث - ۳۶۶ ۸۳۵
حديث - ۳۶۷ ۸۳۵
حديث - ۳۶۸ ۸۳۶
حديث - ۳۶۹ ۸۳۶
حديث - ۳۷۰ ۸۳۷
حديث - ۳۷۱ ۸۳۷
حديث - ۳۷۲ ۸۳۸
حديث - ۳۷۳ ۸۳۸
حديث - ۳۷۴ ۸۳۸
حديث - ۳۷۵ ۸۳۹
حديث - ۳۷۶ ۸۳۹
حديث - ۳۷۷ ۸۳۹
حديث - ۳۷۸ ۸۴۰
حديث - ۳۷۹ ۸۴۰
حديث - ۳۸۰ ۸۴۱
حديث - ۳۸۱ ۸۴۱
حديث - ۳۸۲ ۸۴۲
حديث - ۳۸۳ ۸۴۲
حديث - ۳۸۴ ۸۴۳
حديث - ۳۸۵ ۸۴۳
حديث - ۳۸۶ ۸۴۳
حديث - ۳۸۷ ۸۴۴
حديث - ۳۸۸ ۸۴۴
حديث - ۳۸۹ ۸۴۴
حديث - ۳۹۰ ۸۴۵
حديث - ۳۹۱ ۸۴۵
حديث - ۳۹۲ ۸۴۵
حديث - ۳۹۳ ۸۴۶
حديث - ۳۹۴ ۸۴۶
حديث - ۳۹۵ ۸۴۶
حديث - ۳۹۶ ۸۴۷
حديث - ۳۹۷ ۸۴۷
حديث - ۳۹۸ ۸۴۷
حديث - ۳۹۹ ۸۴۸
حديث - ۴۰۰ ۸۴۸
حديث - ۴۰۱ ۸۴۸
حديث - ۴۰۲ ۸۴۹
حديث - ۴۰۳ ۸۴۹
حديث - ۴۰۴ ۸۴۹
حديث - ۴۰۵ ۸۵۰
حديث - ۴۰۶ ۸۵۰
حديث - ۴۰۷ ۸۵۰
حديث - ۴۰۸ ۸۵۱
حديث - ۴۰۹ ۸۵۱
حديث - ۴۱۰ ۸۵۱
حديث - ۴۱۱ ۸۵۲
حديث - ۴۱۲ ۸۵۲
حديث - ۴۱۳ ۸۵۲
حديث - ۴۱۴ ۸۵۳
حديث - ۴۱۵ ۸۵۳
حديث - ۴۱۶ ۸۵۳
حديث - ۴۱۷ ۸۵۴
حديث - ۴۱۸ ۸۵۴
حديث - ۴۱۹ ۸۵۴
حديث - ۴۲۰ ۸۵۵
حديث - ۴۲۱ ۸۵۵
حديث - ۴۲۲ ۸۵۵
حديث - ۴۲۳ ۸۵۵
حديث - ۴۲۴ ۸۵۶
حديث - ۴۲۵ ۸۵۶
حديث - ۴۲۶ ۸۵۶
حديث - ۴۲۷ ۸۵۶
حديث - ۴۲۸ ۸۵۷
حديث - ۴۲۹ ۸۵۷
حديث - ۴۳۰ ۸۵۷
حديث - ۴۳۱ ۸۵۸
حديث - ۴۳۲ ۸۵۸
حديث - ۴۳۳ ۸۵۸
حديث - ۴۳۴ ۸۵۸
حديث - ۴۳۵ ۸۵۹
حديث - ۴۳۶ ۸۵۹
حديث - ۴۳۷ ۸۵۹
حديث - ۴۳۸ ۸۶۰
حديث - ۴۳۹ ۸۶۰
حديث - ۴۴۰ ۸۶۰
حديث - ۴۴۱ ۸۶۱
حديث - ۴۴۲ ۸۶۱
حديث - ۴۴۳ ۸۶۲
حديث - ۴۴۴ ۸۶۲
حديث - ۴۴۵ ۸۶۳
حديث - ۴۴۶ ۸۶۳
حديث - ۴۴۷ ۸۶۳
حديث - ۴۴۸ ۸۶۴
حديث - ۴۴۹ ۸۶۴
حديث - ۴۵۰ ۸۶۵
حديث - ۴۵۱ ۸۶۵
حديث - ۴۵۲ ۸۶۶
حديث - ۴۵۳ ۸۶۶
حديث - ۴۵۴ ۸۶۷
حديث - ۴۵۵ ۸۶۷
حديث - ۴۵۶ ۸۶۷
حديث - ۴۵۷ ۸۶۸
حديث - ۴۵۸ ۸۶۸
حديث - ۴۵۹ ۸۶۹
حديث - ۴۶۰ ۸۶۹
حديث - ۴۶۱ ۸۶۹
حديث - ۴۶۲ ۸۷۰
حديث - ۴۶۳ ۸۷۰
حديث - ۴۶۴ ۸۷۰
حديث - ۴۶۵ ۸۷۱
حديث - ۴۶۶ ۸۷۲
حديث - ۴۶۷ ۸۷۲
حديث - ۴۶۸ ۸۷۲
حديث - ۴۶۹ ۸۷۳
حديث - ۴۷۰ ۸۷۳
حديث - ۴۷۱ ۸۷۳
حديث - ۴۷۲ ۸۷۴
حديث - ۴۷۳ ۸۷۴
حديث - ۴۷۴ ۸۷۵
حديث - ۴۷۵ ۸۷۵
حديث - ۴۷۶ ۸۷۶
حديث - ۴۷۷ ۸۷۶
حديث - ۴۷۸ ۸۷۷
حديث - ۴۷۹ ۸۷۷
حديث - ۴۸۰ ۸۷۸
حديث - ۴۸۱ ۸۷۸
حديث - ۴۸۲ ۸۷۸
حديث - ۴۸۳ ۸۷۹
حديث - ۴۸۴ ۸۷۹
حديث - ۴۸۵ ۸۸۰
حديث - ۴۸۶ ۸۸۰
حديث - ۴۸۷ ۸۸۱
حديث - ۴۸۸ ۸۸۱
حديث - ۴۸۹ ۸۸۱
حديث - ۴۹۰ ۸۸۲
حديث - ۴۹۱ ۸۸۳
حديث - ۴۹۲ ۸۸۳
حديث - ۴۹۳ ۸۸۴
حديث - ۴۹۴ ۸۸۴
حديث - ۴۹۵ ۸۸۵
حديث - ۴۹۶ ۸۸۵
حديث - ۴۹۷ ۸۸۵
حديث - ۴۹۸ ۸۸۶
حديث - ۴۹۹ ۸۸۶
حديث - ۵۰۰ ۸۸۶
حديث - ۵۰۱ ۸۸۷
حديث - ۵۰۲ ۸۸۷
حديث - ۵۰۳ ۸۸۷
حديث - ۵۰۴ ۸۸۸
حديث - ۵۰۵ ۸۸۸
حديث - ۵۰۶ ۸۸۹
حديث - ۵۰۷ ۸۸۹
حديث - ۵۰۸ ۸۹۰
حديث - ۵۰۹ ۸۹۰
حديث - ۵۱۰ ۸۹۱
حديث - ۵۱۱ ۸۹۱
حديث - ۵۱۲ ۸۹۱
حديث - ۵۱۳ ۸۹۲
حديث - ۵۱۴ ۸۹۲
حديث - ۵۱۵ ۸۹۳
حديث - ۵۱۶ ۸۹۳
حديث - ۵۱۷ ۸۹۳
حديث - ۵۱۸ ۸۹۴
حديث - ۵۱۹ ۸۹۴
حديث - ۵۲۰ ۸۹۵
حديث - ۵۲۱ ۸۹۵
حديث - ۵۲۲ ۸۹۵
حديث - ۵۲۳ ۸۹۶
حديث - ۵۲۵ ۸۹۶
حديث - ۵۲۶ ۸۹۷
حديث - ۵۲۷ ۸۹۷
حديث - ۵۲۸ ۸۹۷
حديث - ۵۲۹ ۸۹۸
حديث - ۵۳۰ ۸۹۸
حديث - ۵۳۱ ۸۹۸
حديث - ۵۳۲ ۸۹۹
حديث - ۵۳۳ ۸۹۹
حديث - ۵۳۴ ۸۹۹
حديث - ۵۳۵ ۹۰۰
حديث - ۵۳۶ ۹۰۰
حديث - ۵۳۷ ۹۰۱
حديث - ۵۳۸ ۹۰۱
حديث - ۵۳۹ ۹۰۱
حديث - ۵۴۰ ۹۰۲
حديث - ۵۴۱ ۹۰۲
حديث - ۵۴۲ ۹۰۲
حديث - ۵۴۳ ۹۰۳
حديث - ۵۴۴ ۹۰۳
حديث - ۵۴۵ ۹۰۳
حديث - ۵۴۶ ۹۰۴
حديث - ۵۴۷ ۹۰۴
حديث - ۵۴۸ ۹۰۵
حديث - ۵۴۹ ۹۰۵
حديث - ۵۵۰ ۹۰۵
حديث - ۵۵۱ ۹۰۶
حديث - ۵۵۲ ۹۰۶
حديث - ۵۵۳ ۹۰۷
حديث - ۵۵۴ ۹۰۷
حديث - ۵۵۵ ۹۰۸
حديث - ۵۵۶ ۹۰۸
حديث - ۵۵۷ ۹۰۹
حديث - ۵۵۸ ۹۰۹
حديث - ۵۵۹ ۹۰۹
حديث - ۵۶۰ ۹۱۰
حديث - ۵۶۱ ۹۱۰
حديث - ۵۶۲ ۹۱۱
حديث - ۵۶۳ ۹۱۱
حديث - ۵۶۴ ۹۱۱
حديث - ۵۶۵ ۹۱۲
حديث - ۵۶۶ ۹۱۲
حديث - ۵۶۷ ۹۱۲
حديث - ۵۶۸ ۹۱۳
حديث - ۵۶۹ ۹۱۳
حديث - ۵۷۰ ۹۱۴
حديث - ۵۷۱ ۹۱۴
حديث - ۵۷۲ ۹۱۴
حديث - ۵۷۳ ۹۱۵
حديث - ۵۷۴ ۹۱۵
حديث - ۵۷۵ ۹۱۶
حديث - ۵۷۶ ۹۱۶
حديث - ۵۷۷ ۹۱۷
حديث - ۵۷۸ ۹۱۷
حديث - ۵۷۹ ۹۱۷
حديث - ۵۸۰ ۹۱۸
حديث - ۵۸۱ ۹۱۸
حديث - ۵۸۲ ۹۱۹
حديث - ۵۸۳ ۹۱۹
حديث - ۵۸۴ ۹۱۹
حديث - ۵۸۵ ۹۲۰
حديث - ۵۸۶ ۹۲۰
حديث - ۵۸۷ ۹۲۰
حديث - ۵۸۸ ۹۲۱
حديث - ۵۸۹ ۹۲۱
حديث - ۵۹۰ ۹۲۲
حديث - ۵۹۱ ۹۲۲
حديث - ۵۹۲ ۹۲۲
حديث - ۵۹۳ ۹۲۳
حديث - ۵۹۴ ۹۲۳
حديث - ۵۹۵ ۹۲۳
حديث - ۵۹۶ ۹۲۴
حديث - ۵۹۷ ۹۲۴
حديث - ۵۹۸ ۹۲۴
حديث - ۵۹۹ ۹۲۵
حديث - ۶۰۰ ۹۲۵
حديث - ۶۰۱ ۹۲۵
حديث - ۶۰۲ ۹۲۶
حديث - ۶۰۳ ۹۲۶
حديث - ۶۰۴ ۹۲۶
حديث - ۶۰۵ ۹۲۷
حديث - ۶۰۶ ۹۲۷
حديث - ۶۰۷ ۹۲۸
حديث - ۶۰۸ ۹۲۸
حديث - ۶۰۹ ۹۲۹
حديث - ۶۱۰ ۹۲۹
حديث - ۶۱۱ ۹۲۹
حديث - ۶۱۲ ۹۳۰
حديث - ۶۱۳ ۹۳۰
حديث - ۶۱۴ ۹۳۱
حديث - ۶۱۵ ۹۳۱
حديث - ۶۱۶ ۹۳۱
حديث - ۶۱۷ ۹۳۲
حديث - ۶۱۸ ۹۳۲
حديث - ۶۱۹ ۹۳۲
حديث - ۶۲۰ ۹۳۳
حديث - ۶۲۱ ۹۳۳
حديث - ۶۲۲ ۹۳۳
حديث - ۶۲۳ ۹۳۴
حديث - ۶۲۴ ۹۳۴
حديث - ۶۲۵ ۹۳۵
حديث - ۶۲۶ ۹۳۵
حديث - ۶۲۷ ۹۳۶
حديث - ۶۲۸ ۹۳۶
حديث - ۶۲۹ ۹۳۷
حديث - ۶۳۰ ۹۳۷
حديث - ۶۳۱ ۹۳۷
حديث - ۶۳۲ ۹۳۸
حديث - ۶۳۳ ۹۳۸
حديث - ۶۳۴ ۹۳۸
حديث - ۶۳۵ ۹۳۹
حديث - ۶۳۶ ۹۳۹
حديث - ۶۳۷ ۹۴۰
حديث - ۶۳۸ ۹۴۰
حديث - ۶۳۹ ۹۴۰
حديث - ۶۴۰ ۹۴۱
حديث - ۶۴۱ ۹۴۱
حديث - ۶۴۲ ۹۴۲
حديث - ۶۴۳ ۹۴۳
حديث - ۶۴۴ ۹۴۳
حديث - ۶۴۵ ۹۴۴
حديث - ۶۴۶ ۹۴۴
حديث - ۶۴۷ ۹۴۴
حديث - ۶۴۸ ۹۴۵
حديث - ۶۴۹ ۹۴۵
حديث - ۶۵۰ ۹۴۵
حديث - ۶۵۱ ۹۴۶
حديث - ۶۵۲ ۹۴۶
حديث - ۶۵۳ ۹۴۷
حديث - ۶۵۴ ۹۴۷
حديث - ۶۵۵ ۹۴۷
حديث - ۶۵۶ ۹۴۸
حديث - ۶۵۷ ۹۴۸
حديث - ۶۵۸ ۹۴۸
حديث - ۶۵۹ ۹۴۹
حديث - ۶۶۰ ۹۴۹
حديث - ۶۶۱ ۹۵۰
حديث - ۶۶۲ ۹۵۰
حديث - ۶۶۳ ۹۵۱
حديث - ۶۶۴ ۹۵۱
حديث - ۶۶۵ ۹۵۱
حديث - ۶۶۶ ۹۵۲
حديث - ۶۶۷ ۹۵۲
حديث - ۶۶۸ ۹۵۳
حديث - ۶۶۹ ۹۵۳
حديث - ۶۷۰ ۹۵۴
حديث - ۶۷۱ ۹۵۴
حديث - ۶۷۲ ۹۵۴
حديث - ۶۷۳ ۹۵۵
حديث - ۶۷۴ ۹۵۵
حديث - ۶۷۵ ۹۵۶
حديث - ۶۷۶ ۹۵۶
حديث - ۶۷۷ ۹۵۷
حديث - ۶۷۸ ۹۵۷
حديث - ۶۷۹ ۹۵۸
حديث - ۶۸۰ ۹۵۸
حديث - ۶۸۱ ۹۵۸
حديث - ۶۸۲ ۹۵۹
حديث - ۶۸۳ ۹۵۹
حديث - ۶۸۴ ۹۶۰
حديث - ۶۸۵ ۹۶۰
حديث - ۶۸۶ ۹۶۱
حديث - ۶۸۷ ۹۶۱
حديث - ۶۸۸ ۹۶۱
حديث - ۶۸۹ ۹۶۲
حديث - ۶۹۰ ۹۶۲
حديث - ۶۹۱ ۹۶۳
حديث - ۶۹۲ ۹۶۳
حديث - ۶۹۳ ۹۶۳
حديث - ۶۹۴ ۹۶۴
حديث - ۶۹۵ ۹۶۴
حديث - ۶۹۶ ۹۶۴
حديث - ۶۹۷ ۹۶۵
حديث - ۶۹۸ ۹۶۵
حديث - ۶۹۹ ۹۶۵
حديث - ۷۰۰ ۹۶۶
حديث - ۷۰۱ ۹۶۶
حديث - ۷۰۲ ۹۶۶
حديث - ۷۰۳ ۹۶۷
حديث - ۷۰۴ ۹۶۷
حديث - ۷۰۵ ۹۶۷
حديث - ۷۰۶ ۹۶۸
حديث - ۷۰۷ ۹۶۸
حديث - ۷۰۸ ۹۶۸
حديث - ۷۰۹ ۹۶۹
حديث - ۷۱۰ ۹۶۹
حديث - ۷۱۱ ۹۶۹
حديث - ۷۱۲ ۹۷۰
حديث - ۷۱۳ ۹۷۰
حديث - ۷۱۴ ۹۷۰
حديث - ۷۱۵ ۹۷۱
حديث - ۷۱۶ ۹۷۱
حديث - ۷۱۷ ۹۷۱
حديث - ۷۱۸ ۹۷۲
حديث - ۷۱۹ ۹۷۲
حديث - ۷۲۰ ۹۷۲
حديث - ۷۲۱ ۹۷۳
حديث - ۷۲۲ ۹۷۳
حديث - ۷۲۳ ۹۷۳
حديث - ۷۲۴ ۹۷۴
حديث - ۷۲۵ ۹۷۴
حديث - ۷۲۶ ۹۷۵
حديث - ۷۲۷ ۹۷۵
حديث - ۷۲۸ ۹۷۵
حديث - ۷۲۹ ۹۷۶
حديث - ۷۳۰ ۹۷۶
حديث - ۷۳۱ ۹۷۷
حديث - ۷۳۲ ۹۷۷
حديث - ۷۳۳ ۹۷۸
حديث - ۷۳۴ ۹۷۸
حديث - ۷۳۵ ۹۷۸
حديث - ۷۳۶ ۹۷۹
حديث - ۷۳۷ ۹۷۹
حديث - ۷۳۸ ۹۷۹
حديث - ۷۳۹ ۹۸۰
حديث - ۷۴۰ ۹۸۰
حديث - ۷۴۱ ۹۸۱
حديث - ۷۴۲ ۹۸۱
حديث - ۷۴۳ ۹۸۲
حديث - ۷۴۴ ۹۸۲
حديث - ۷۴۵ ۹۸۲
حديث - ۷۴۶ ۹۸۳
حديث - ۷۴۷ ۹۸۳
حديث - ۷۴۸ ۹۸۴
حديث - ۷۴۹ ۹۸۴
حديث - ۷۵۰ ۹۸۵
حديث - ۷۵۱ ۹۸۵
حديث - ۷۵۲ ۹۸۵
حديث - ۷۵۳ ۹۸۶
حديث - ۷۵۴ ۹۸۶
حديث - ۷۵۵ ۹۸۶
حديث - ۷۵۶ ۹۸۷
حديث - ۷۵۷ ۹۸۷
حديث - ۷۵۸ ۹۸۷
حديث - ۷۵۹ ۹۸۸
حديث - ۷۶۰ ۹۸۸
حديث - ۷۶۱ ۹۸۹
حديث - ۷۶۲ ۹۹۰
حديث - ۷۶۳ ۹۹۰
حديث - ۷۶۴ ۹۹۱
حديث - ۷۶۵ ۹۹۱
حديث - ۷۶۶ ۹۹۲
حديث - ۷۶۷ ۹۹۲
حديث - ۷۶۸ ۹۹۳
حديث - ۷۶۹ ۹۹۳
حديث - ۷۷۰ ۹۹۴
حديث - ۷۷۱ ۹۹۴
حديث - ۷۷۲ ۹۹۵
حديث - ۷۷۳ ۹۹۵
حديث - ۷۷۴ ۹۹۶
حديث - ۷۷۵ ۹۹۶
حديث - ۷۷۶ ۹۹۶
حديث - ۷۷۷ ۹۹۷
حديث - ۷۷۸ ۹۹۷
حديث - ۷۷۹ ۹۹۷
حديث - ۷۸۰ ۹۹۸
حديث - ۷۸۱ ۹۹۸
حديث - ۷۸۲ ۹۹۸
حديث - ۷۸۳ ۹۹۹
حديث - ۷۸۴ ۹۹۹
حديث - ۷۸۵ ۱۰۰۰
حديث - ۷۸۶ ۱۰۰۰
حديث - ۷۸۷ ۱۰۰۱
حديث - ۷۸۸ ۱۰۰۱
حديث - ۷۸۹ ۱۰۰۱
حديث - ۷۹۰ ۱۰۰۲
حديث - ۷۹۱ ۱۰۰۲
حديث - ۷۹۲ ۱۰۰۲
حديث - ۷۹۳ ۱۰۰۳
حديث - ۷۹۴ ۱۰۰۳
حديث - ۷۹۵ ۱۰۰۴
حديث - ۷۹۶ ۱۰۰۴
حديث - ۷۹۷ ۱۰۰۴
حديث - ۷۹۸ ۱۰۰۵
حديث - ۷۹۹ ۱۰۰۵
حديث - ۸۰۰ ۱۰۰۵
حديث - ۸۰۱ ۱۰۰۶
حديث - ۸۰۲ ۱۰۰۶
حديث - ۸۰۳ ۱۰۰۶
حديث - ۸۰۴ ۱۰۰۷
حديث - ۸۰۵ ۱۰۰۷
حديث - ۸۰۶ ۱۰۰۸
حديث - ۸۰۷ ۱۰۰۸
حديث - ۸۰۸ ۱۰۰۸
حديث - ۸۰۹ ۱۰۰۹
حديث - ۸۱۰ ۱۰۰۹
حديث - ۸۱۱ ۱۰۰۹
حديث - ۸۱۲ ۱۰۱۰
حديث - ۸۱۳ ۱۰۱۰
حديث - ۸۱۴ ۱۰۱۱
حديث - ۸۱۵ ۱۰۱۱
حديث - ۸۱۶ ۱۰۱۱
حديث - ۸۱۷ ۱۰۱۲
حديث - ۸۱۸ ۱۰۱۲
حديث - ۸۱۹ ۱۰۱۲
حديث - ۸۲۰ ۱۰۱۳
حديث - ۸۲۱ ۱۰۱۳
حديث - ۸۲۲ ۱۰۱۳
حديث - ۸۲۳ ۱۰۱۴
حديث - ۸۲۴ ۱۰۱۴
حديث - ۸۲۵ ۱۰۱۵
حديث - ۸۲۶ ۱۰۱۵
حديث - ۸۲۷ ۱۰۱۶
حديث - ۸۲۸ ۱۰۱۶
حديث - ۸۲۹ ۱۰۱۷
حديث - ۸۳۰ ۱۰۱۷
حديث - ۸۳۱ ۱۰۱۷
حديث - ۸۳۲ ۱۰۱۸
حديث - ۸۳۳ ۱۰۱۸
حديث - ۸۳۴ ۱۰۱۹
حديث - ۸۳۵ ۱۰۱۹
حديث - ۸۳۶ ۱۰۲۰
حديث - ۸۳۷ ۱۰۲۰
حديث - ۸۳۸ ۱۰۲۰
حديث - ۸۳۹ ۱۰۲۱
حديث - ۸۴۰ ۱۰۲۱
حديث - ۸۴۱ ۱۰۲۱
حديث - ۸۴۲ ۱۰۲۲
حديث - ۸۴۳ ۱۰۲۲
حديث - ۸۴۴ ۱۰۲۲
حديث - ۸۴۵ ۱۰۲۳
حديث - ۸۴۶ ۱۰۲۳
حديث - ۸۴۷ ۱۰۲۳
حديث - ۸۴۸ ۱۰۲۴
حديث - ۸۴۹ ۱۰۲۴
حديث - ۸۵۰ ۱۰۲۴
حديث - ۸۵۱ ۱۰۲۵
حديث - ۸۵۲ ۱۰۲۵
حديث - ۸۵۳ ۱۰۲۵
حديث - ۸۵۴ ۱۰۲۶
حديث - ۸۵۵ ۱۰۲۶
حديث - ۸۵۶ ۱۰۲۷
حديث - ۸۵۷ ۱۰۲۷
حديث - ۸۵۸ ۱۰۲۷
حديث - ۸۵۹ ۱۰۲۸
حديث - ۸۶۰ ۱۰۲۸
حديث - ۸۶۱ ۱۰۲۸
حديث - ۸۶۲ ۱۰۲۹
حديث - ۸۶۳ ۱۰۲۹
حديث - ۸۶۴ ۱۰۳۰
حديث - ۸۶۵ ۱۰۳۰
حديث - ۸۶۶ ۱۰۳۰
حديث - ۸۶۷ ۱۰۳۱
حديث - ۸۶۸ ۱۰۳۱
حديث - ۸۶۹ ۱۰۳۱
حديث - ۸۷۰ ۱۰۳۲
حديث - ۸۷۱ ۱۰۳۲
حديث - ۸۷۲ ۱۰۳۳
حديث - ۸۷۳ ۱۰۳۳
حديث - ۸۷۴ ۱۰۳۳
حديث - ۸۷۵ ۱۰۳۴
حديث - ۸۷۶ ۱۰۳۴
حديث - ۸۷۷ ۱۰۳۵
حديث - ۸۷۸ ۱۰۳۵
حديث - ۸۷۹ ۱۰۳۶
حديث - ۸۸۰ ۱۰۳۶
حديث - ۸۸۱ ۱۰۳۷
حديث - ۸۸۲ ۱۰۳۷
حديث - ۸۸۳ ۱۰۳۸
حديث - ۸۸۴ ۱۰۳۸
حديث - ۸۸۵ ۱۰۳۹
حديث - ۸۸۶ ۱۰۳۹
حديث - ۸۸۷ ۱۰۳۹
حديث - ۸۸۸ ۱۰۴۰
حديث - ۸۸۹ ۱۰۴۰
حديث - ۸۹۰ ۱۰۴۱
حديث - ۸۹۱ ۱۰۴۱
حديث - ۸۹۲ ۱۰۴۲
حديث - ۸۹۳ ۱۰۴۲
حديث - ۸۹۴ ۱۰۴۲
حديث - ۸۹۵ ۱۰۴۳
حديث - ۸۹۶ ۱۰۴۳
حديث - ۸۹۷ ۱۰۴۴
حديث - ۸۹۸ ۱۰۴۴
حديث - ۸۹۹ ۱۰۴۴
حديث - ۹۰۰ ۱۰۴۵
حديث - ۹۰۱ ۱۰۴۵
حديث - ۹۰۲ ۱۰۴۶
حديث - ۹۰۳ ۱۰۴۶
حديث - ۹۰۴ ۱۰۴۶
حديث - ۹۰۵ ۱۰۴۷
حديث - ۹۰۶ ۱۰۴۷
حديث - ۹۰۷ ۱۰۴۷
حديث - ۹۰۸ ۱۰۴۸
حديث - ۹۰۹ ۱۰۴۸
حديث - ۹۱۰ ۱۰۴۸
حديث - ۹۱۱ ۱۰۴۹
حديث - ۹۱۲ ۱۰۴۹
حديث - ۹۱۳ ۱۰۴۹
حديث - ۹۱۴ ۱۰۵۰
حديث - ۹۱۵ ۱۰۵۰
حديث - ۹۱۶ ۱۰۵۰
حديث - ۹۱۷ ۱۰۵۱
حديث - ۹۱۸ ۱۰۵۱
حديث - ۹۱۹ ۱۰۵۱
حديث - ۹۲۰ ۱۰۵۲
حديث - ۹۲۱ ۱۰۵۲
حديث - ۹۲۲ ۱۰۵۲
حديث - ۹۲۳ ۱۰۵۳
حديث - ۹۲۴ ۱۰۵۳
حديث - ۹۲۵ ۱۰۵۳
حديث - ۹۲۶ ۱۰۵۴
حديث - ۹۲۷ ۱۰۵۴
حديث - ۹۲۸ ۱۰۵۴
حديث - ۹۲۹ ۱۰۵۵
حديث - ۹۳۰ ۱۰۵۵
حديث - ۹۳۱ ۱۰۵۵
حديث - ۹۳۲ ۱۰۵۶
حديث - ۹۳۳ ۱۰۵۶
حديث - ۹۳۴ ۱۰۵۶
حديث - ۹۳۵ ۱۰۵۷
حديث - ۹۳۶ ۱۰۵۷
حديث - ۹۳۷ ۱۰۵۷
حديث - ۹۳۸ ۱۰۵۸
حديث - ۹۳۹ ۱۰۵۸
حديث - ۹۴۰ ۱۰۵۸
حديث - ۹۴۱ ۱۰۵۹
حديث - ۹۴۲ ۱۰۵۹
حديث - ۹۴۳ ۱۰۵۹
حديث - ۹۴۴ ۱۰۶۰
حديث - ۹۴۵ ۱۰۶۰
حديث - ۹۴۶ ۱۰۶۰
حديث - ۹۴۷ ۱۰۶۱
حديث - ۹۴۸ ۱۰۶۱
حديث - ۹۴۹ ۱۰۶۱
حديث - ۹۵۰ ۱۰۶۲
حديث - ۹۵۱ ۱۰۶۲
حديث - ۹۵۲ ۱۰۶۲
حديث - ۹۵۳ ۱۰۶۳
حديث - ۹۵۴ ۱۰۶۳
حديث - ۹۵۵ ۱۰۶۳
حديث - ۹۵۶ ۱۰۶۴
حديث - ۹۵۷ ۱۰۶۴
حديث - ۹۵۸ ۱۰۶۴
حديث - ۹۵۹ ۱۰۶۵
حديث - ۹۶۰ ۱۰۶۵
حديث - ۹۶۱ ۱۰۶۵
حديث - ۹۶۲ ۱۰۶۶
حديث - ۹۶۳ ۱۰۶۶
حديث - ۹۶۴ ۱۰۶۶
حديث - ۹۶۵ ۱۰۶۷
حديث - ۹۶۶ ۱۰۶۷
حديث - ۹۶۷ ۱۰۶۷
حديث - ۹۶۸ ۱۰۶۸
حديث - ۹۶۹ ۱۰۶۸
حديث - ۹۷۰ ۱۰۶۸
حديث - ۹۷۱ ۱۰۶۹
حديث - ۹۷۲ ۱۰۶۹
حديث - ۹۷۳ ۱۰۶۹
حديث - ۹۷۴ ۱۰۷۰
حديث - ۹۷۵ ۱۰۷۰
حديث - ۹۷۶ ۱۰۷۰
حديث - ۹۷۷ ۱۰۷۱
حديث - ۹۷۸ ۱۰۷۱
حديث - ۹۷۹ ۱۰۷۲
حديث - ۹۸۰ ۱۰۷۲
حديث - ۹۸۱ ۱۰۷۳
حديث - ۹۸۲ ۱۰۷۳
حديث - ۹۸۳ ۱۰۷۳
حديث - ۹۸۴ ۱۰۷۴
حديث - ۹۸۵ ۱۰۷۴
حديث - ۹۸۶ ۱۰۷۴
حديث - ۹۸۷ ۱۰۷۵
حديث - ۹۸۸ ۱۰۷۵
حديث - ۹۸۹ ۱۰۷۶
حديث - ۹۹۰ ۱۰۷۶
حديث - ۹۹۱ ۱۰۷۷
حديث - ۹۹۲ ۱۰۷۷
حديث - ۹۹۳ ۱۰۷۸
حديث - ۹۹۴ ۱۰۷۸
حديث - ۹۹۵ ۱۰۷۸
حديث - ۹۹۶ ۱۰۷۹
حديث - ۹۹۷ ۱۰۷۹
حديث - ۹۹۸ ۱۰۷۹
حديث - ۹۹۹ ۱۰۸۰
حديث - ۱۰۰۰ ۱۰۸۰
حديث - ۱۰۰۱ ۱۰۸۰
حديث - ۱۰۰۲ ۱۰۸۱
حديث - ۱۰۰۳ ۱۰۸۱
حديث - ۱۰۰۴ ۱۰۸۱
حديث - ۱۰۰۵ ۱۰۸۲
حديث - ۱۰۰۶ ۱۰۸۲
حديث - ۱۰۰۷ ۱۰۸۲
حديث - ۱۰۰۸ ۱۰۸۲
حديث - ۱۰۰۹ ۱۰۸۳
حديث - ۱۰۱۰ ۱۰۸۳
حديث - ۱۰۱۱ ۱۰۸۳
حديث - ۱۰۱۲ ۱۰۸۴
حديث - ۱۰۱۳ ۱۰۸۴
حديث - ۱۰۱۴ ۱۰۸۴
حديث - ۱۰۱۵ ۱۰۸۵
حديث - ۱۰۱۶ ۱۰۸۵
حديث - ۱۰۱۷ ۱۰۸۶
حديث - ۱۰۱۸ ۱۰۸۶
حديث - ۱۰۱۹ ۱۰۸۷
حديث - ۱۰۲۰ ۱۰۸۷
حديث - ۱۰۲۱ ۱۰۸۷
حديث - ۱۰۲۲ ۱۰۸۸
حديث - ۱۰۲۳ ۱۰۸۸
حديث - ۱۰۲۴ ۱۰۸۹
حديث - ۱۰۲۵ ۱۰۸۹
حديث - ۱۰۲۶ ۱۰۸۹
حديث - ۱۰۲۷ ۱۰۹۰
حديث - ۱۰۲۸ ۱۰۹۰
حديث - ۱۰۲۹ ۱۰۹۱
حديث - ۱۰۳۰ ۱۰۹۱
حديث - ۱۰۳۱ ۱۰۹۱
حديث - ۱۰۳۲ ۱۰۹۲
حديث - ۱۰۳۳ ۱۰۹۲
حديث - ۱۰۳۴ ۱۰۹۲
حديث - ۱۰۳۵ ۱۰۹۳
حديث - ۱۰۳۶ ۱۰۹۳
حديث - ۱۰۳۷ ۱۰۹۴
حديث - ۱۰۳۸ ۱۰۹۴
حديث - ۱۰۳۹ ۱۰۹۴
حديث - ۱۰۴۰ ۱۰۹۵
حديث - ۱۰۴۱ ۱۰۹۵
حديث - ۱۰۴۲ ۱۰۹۶
حديث - ۱۰۴۳ ۱۰۹۶
حديث - ۱۰۴۴ ۱۰۹۷
حديث - ۱۰۴۵ ۱۰۹۷
حديث - ۱۰۴۶ ۱۰۹۷
حديث - ۱۰۴۷ ۱۰۹۸
حديث - ۱۰۴۸ ۱۰۹۸
حديث - ۱۰۴۹ ۱۰۹۸
حديث - ۱۰۵۰ ۱۰۹۹
حديث - ۱۰۵۱ ۱۰۹۹
حديث - ۱۰۵۲ ۱۰۹۹
حديث - ۱۰۵۳ ۱۱۰۰
حديث - ۱۰۵۴ ۱۱۰۰
حديث - ۱۰۵۵ ۱۱۰۱
حديث - ۱۰۵۶ ۱۱۰۱
حديث - ۱۰۵۷ ۱۱۰۱
حديث - ۱۰۵۸ ۱۱۰۲
حديث - ۱۰۵۹ ۱۱۰۲
حديث - ۱۰۶۰ ۱۱۰۳
حديث - ۱۰۶۱ ۱۱۰۳
حديث - ۱۰۶۲ ۱۱۰۳
حديث - ۱۰۶۳ ۱۱۰۴
حديث - ۱۰۶۴ ۱۱۰۴
حديث - ۱۰۶۵ ۱۱۰۴
حديث - ۱۰۶۶ ۱۱۰۵
حديث - ۱۰۶۷ ۱۱۰۵
حديث - ۱۰۶۸ ۱۱۰۵
حديث - ۱۰۶۹ ۱۱۰۶
حديث - ۱۰۷۰ ۱۱۰۶
حديث - ۱۰۷۱ ۱۱۰۶
حديث - ۱۰۷۲ ۱۱۰۷
حديث - ۱۰۷۳ ۱۱۰۷
حديث - ۱۰۷۴ ۱۱۰۷
حديث - ۱۰۷۵ ۱۱۰۸
حديث - ۱۰۷۶ ۱۱۰۸
حديث - ۱۰۷۷ ۱۱۰۸
حديث - ۱۰۷۸ ۱۱۰۹
حديث - ۱۰۷۹ ۱۱۰۹
حديث - ۱۰۸۰ ۱۱۰۹
حديث - ۱۰۸۱ ۱۱۱۰
حديث - ۱۰۸۲ ۱۱۱۰
حديث - ۱۰۸۳ ۱۱۱۰
حديث - ۱۰۸۴ ۱۱۱۱
حديث - ۱۰۸۵ ۱۱۱۱
حديث - ۱۰۸۶ ۱۱۱۱
حديث - ۱۰۸۷ ۱۱۱۲
حديث - ۱۰۸۸ ۱۱۱۲
حديث - ۱۰۸۹ ۱۱۱۲
حديث - ۱۰۹۰ ۱۱۱۲
حديث - ۱۰۹۱ ۱۱۱۳
حديث - ۱۰۹۲ ۱۱۱۳
حديث - ۱۰۹۳ ۱۱۱۳
حديث - ۱۰۹۴ ۱۱۱۴
حديث - ۱۰۹۵ ۱۱۱۴
حديث - ۱۰۹۶ ۱۱۱۴
حديث - ۱۰۹۷ ۱۱۱۵
حديث - ۱۰۹۸ ۱۱۱۵
حديث - ۱۰۹۹ ۱۱۱۵
حديث - ۱۱۰۰ ۱۱۱۶
حديث - ۱۱۰۱ ۱۱۱۶
حديث - ۱۱۰۲ ۱۱۱۶
حديث - ۱۱۰۳ ۱۱۱۷
حديث - ۱۱۰۴ ۱۱۱۷
حديث - ۱۱۰۵ ۱۱۱۷
حديث - ۱۱۰۶ ۱۱۱۸
حديث - ۱۱۰۷ ۱۱۱۸
حديث - ۱۱۰۸ ۱۱۱۸
حديث - ۱۱۰۹ ۱۱۱۹
حديث - ۱۱۱۰ ۱۱۱۹
حديث - ۱۱۱۱ ۱۱۱۹
حديث - ۱۱۱۲ ۱۱۲۰
حديث - ۱۱۱۳ ۱۱۲۰
حديث - ۱۱۱۴ ۱۱۲۰
حديث - ۱۱۱۵ ۱۱۲۱
حديث - ۱۱۱۶ ۱۱۲۱
حديث - ۱۱۱۷ ۱۱۲۱
حديث - ۱۱۱۸ ۱۱۲۲
حديث - ۱۱۱۹ ۱۱۲۲
حديث - ۱۱۲۰ ۱۱۲۲
حديث - ۱۱۲۱ ۱۱۲۳
حديث - ۱۱۲۲ ۱۱۲۳
حديث - ۱۱۲۳ ۱۱۲۴
حديث - ۱۱۲۴ ۱۱۲۴
حديث - ۱۱۲۵ ۱۱۲۴
حديث - ۱۱۲۶ ۱۱۲۵
حديث - ۱۱۲۷ ۱۱۲۵
حديث - ۱۱۲۸ ۱۱۲۶
حديث - ۱۱۲۹ ۱۱۲۶
حديث - ۱۱۳۰ ۱۱۲۶
حديث - ۱۱۳۱ ۱۱۲۷
حديث - ۱۱۳۲ ۱۱۲۷
حديث - ۱۱۳۳ ۱۱۲۷
حديث - ۱۱۳۴ ۱۱۲۸
حديث - ۱۱۳۵ ۱۱۲۸
حديث - ۱۱۳۶ ۱۱۲۸
حديث - ۱۱۳۷ ۱۱۲۹
حديث - ۱۱۳۸ ۱۱۲۹
حديث - ۱۱۳۹ ۱۱۳۰
حديث - ۱۱۴۰ ۱۱۳۰
حديث - ۱۱۴۱ ۱۱۳۱
حديث - ۱۱۴۲ ۱۱۳۱
حديث - ۱۱۴۳ ۱۱۳۱
حديث - ۱۱۴۴ ۱۱۳۲
حديث - ۱۱۴۵ ۱۱۳۲
حديث - ۱۱۴۶ ۱۱۳۲
حديث - ۱۱۴۷ ۱۱۳۳
حديث - ۱۱۴۸ ۱۱۳۳
حديث - ۱۱۴۹ ۱۱۳۳
حديث - ۱۱۵۰ ۱۱۳۴
حديث - ۱۱۵۱ ۱۱۳۴
حديث - ۱۱۵۲ ۱۱۳۴
حديث - ۱۱۵۳ ۱۱۳۵
حديث - ۱۱۵۴ ۱۱۳۵
حديث - ۱۱۵۵ ۱۱۳۵
حديث - ۱۱۵۶ ۱۱۳۶
حديث - ۱۱۵۷ ۱۱۳۶
حديث - ۱۱۵۸ ۱۱۳۶
حديث - ۱۱۵۹ ۱۱۳۷
حديث - ۱۱۶۰ ۱۱۳۷
حديث - ۱۱۶۱ ۱۱۳۷
حديث - ۱۱۶۲ ۱۱۳۸
حديث - ۱۱۶۳ ۱۱۳۸
حديث - ۱۱۶۴ ۱۱۳۹
حديث - ۱۱۶۵ ۱۱۳۹
حديث - ۱۱۶۶ ۱۱۳۹
حديث - ۱۱۶۷ ۱۱۴۰
حديث - ۱۱۶۸ ۱۱۴۰
حديث - ۱۱۶۹ ۱۱۴۰
حديث - ۱۱۷۰ ۱۱۴۱
حديث - ۱۱۷۱ ۱۱۴۱
حديث - ۱۱۷۲ ۱۱۴۱
حديث - ۱۱۷۳ ۱۱۴۲
حديث - ۱۱۷۴ ۱۱۴۲
حديث - ۱۱۷۵ ۱۱۴۲
حديث - ۱۱۷۶ ۱۱۴۳
حديث - ۱۱۷۷ ۱۱۴۳
حديث - ۱۱۷۸ ۱۱۴۳
حديث - ۱۱۷۹ ۱۱۴۴
حديث - ۱۱۸۰ ۱۱۴۴
حديث - ۱۱۸۱ ۱۱۴۴
حديث - ۱۱۸۲ ۱۱۴۵
حديث - ۱۱۸۳ ۱۱۴۵
حديث - ۱۱۸۴ ۱۱۴۵
حديث - ۱۱۸۵ ۱۱۴۶
حديث - ۱۱۸۶ ۱۱۴۶
حديث - ۱۱۸۷ ۱۱۴۶
حديث - ۱۱۸۸ ۱۱۴۷
حديث - ۱۱۸۹ ۱۱۴۷
حديث - ۱۱۹۰ ۱۱۴۷
حديث - ۱۱۹۱ ۱۱۴۸
حديث - ۱۱۹۲ ۱۱۴۸
حديث - ۱۱۹۳ ۱۱۴۸
حديث - ۱۱۹۴ ۱۱۴۹
حديث - ۱۱۹۵ ۱۱۴۹
حديث - ۱۱۹۶ ۱۱۴۹
حديث - ۱۱۹۷ ۱۱۵۰
حديث - ۱۱۹۸ ۱۱۵۰
حديث - ۱۱۹۹ ۱۱۵۰
حديث - ۱۲۰۰ ۱۱۵۱
حديث - ۱۲۰۱ ۱۱۵۱
حديث - ۱۲۰۲ ۱۱۵۱
حديث - ۱۲۰۳ ۱۱۵۲
حديث - ۱۲۰۴ ۱۱۵۲
حديث - ۱۲۰۵ ۱۱۵۳
حديث - ۱۲۰۶ ۱۱۵۳
حديث - ۱۲۰۷ ۱۱۵۳
حديث - ۱۲۰۸ ۱۱۵۴
حديث - ۱۲۰۹ ۱۱۵۴
حديث - ۱۲۱۰ ۱۱۵۴
حديث - ۱۲۱۱ ۱۱۵۵
حديث - ۱۲۱۲ ۱۱۵۵
حديث - ۱۲۱۳ ۱۱۵۵
حديث - ۱۲۱۴ ۱۱۵۶
حديث - ۱۲۱۵ ۱۱۵۶
حديث - ۱۲۱۶ ۱۱۵۶
حديث - ۱۲۱۷ ۱۱۵۷
حديث - ۱۲۱۸ ۱۱۵۷
حديث - ۱۲۱۹ ۱۱۵۷
حديث - ۱۲۲۰ ۱۱۵۸
حديث - ۱۲۲۱ ۱۱۵۸
حديث - ۱۲۲۲ ۱۱۵۸
حديث - ۱۲۲۳ ۱۱۵۹
حديث - ۱۲۲۴ ۱۱۵۹
حديث - ۱۲۲۵ ۱۱۶۰
حديث - ۱۲۲۶ ۱۱۶۰
حديث - ۱۲۲۷ ۱۱۶۰
حديث - ۱۲۲۸ ۱۱۶۱
حديث - ۱۲۲۹ ۱۱۶۱
حديث - ۱۲۳۰ ۱۱۶۱
حديث - ۱۲۳۱ ۱۱۶۲
حديث - ۱۲۳۲ ۱۱۶۲
حديث - ۱۲۳۳ ۱۱۶۲
حديث - ۱۲۳۴ ۱۱۶۳
حديث - ۱۲۳۵ ۱۱۶۳
حديث - ۱۲۳۶ ۱۱۶۳
حديث - ۱۲۳۷ ۱۱۶۴
حديث - ۱۲۳۸ ۱۱۶۴
حديث - ۱۲۳۹ ۱۱۶۴
حديث - ۱۲۴۰ ۱۱۶۵
حديث - ۱۲۴۱ ۱۱۶۵
حديث - ۱۲۴۲ ۱۱۶۵
حديث - ۱۲۴۳ ۱۱۶۶
حديث - ۱۲۴۴ ۱۱۶۶
حديث - ۱۲۴۵ ۱۱۶۶
حديث - ۱۲۴۶ ۱۱۶۷
حديث - ۱۲۴۷ ۱۱۶۷
حديث - ۱۲۴۸ ۱۱۶۷
حديث - ۱۲۴۹ ۱۱۶۸
حديث - ۱۲۵۰ ۱۱۶۸
حديث - ۱۲۵۱ ۱۱۶۸
حديث - ۱۲۵۲ ۱۱۶۹
حديث - ۱۲۵۳ ۱۱۶۹
حديث - ۱۲۵۴ ۱۱۷۰
حديث - ۱۲۵۵ ۱۱۷۰
حديث - ۱۲۵۶ ۱۱۷۰
حديث - ۱۲۵۷ ۱۱۷۱
حديث - ۱۲۵۸ ۱۱۷۱
حديث - ۱۲۵۹ ۱۱۷۲
حديث - ۱۲۶۰ ۱۱۷۲
حديث - ۱۲۶۱ ۱۱۷۲
حديث - ۱۲۶۲ ۱۱۷۳
حديث - ۱۲۶۳ ۱۱۷۳
حديث - ۱۲۶۴ ۱۱۷۴
حديث - ۱۲۶۵ ۱۱۷۴
حديث - ۱۲۶۶ ۱۱۷۴
حديث - ۱۲۶۷ ۱۱۷۵
حديث - ۱۲۶۸ ۱۱۷۵
حديث - ۱۲۶۹ ۱۱۷۵
حديث - ۱۲۷۰ ۱۱۷۶
حديث - ۱۲۷۱ ۱۱۷۶
حديث - ۱۲۷۲ ۱۱۷۶
حديث - ۱۲۷۳ ۱۱۷۷
حديث - ۱۲۷۴ ۱۱۷۷
حديث - ۱۲۷۵ ۱۱۷۷
حديث - ۱۲۷۶ ۱۱۷۸
حديث - ۱۲۷۷ ۱۱۷۸
حديث - ۱۲۷۸ ۱۱۷۸
حديث - ۱۲۷۹ ۱۱۷۹
حديث - ۱۲۸۰ ۱۱۷۹
حديث - ۱۲۸۱ ۱۱۷۹
حديث - ۱۲۸۲ ۱۱۸۰
حديث - ۱۲۸۳ ۱۱۸۰
حديث - ۱۲۸۴ ۱۱۸۰
حديث - ۱۲۸۵ ۱۱۸۱
حديث - ۱۲۸۶ ۱۱۸۱
حديث - ۱۲۸۷ ۱۱۸۲
حديث - ۱۲۸۸ ۱۱۸۲
حديث - ۱۲۸۹ ۱۱۸۲
حديث - ۱۲۹۰ ۱۱۸۳
حديث - ۱۲۹۱ ۱۱۸۳
حديث - ۱۲۹۲ ۱۱۸۳
حديث - ۱۲۹۳ ۱۱۸۴
حديث - ۱۲۹۴ ۱۱۸۴
حديث - ۱۲۹۵ ۱۱۸۵
حديث - ۱۲۹۶ ۱۱۸۵
حديث - ۱۲۹۷ ۱۱۸۶
حديث - ۱۲۹۸ ۱۱۸۶
حديث - ۱۲۹۹ ۱۱۸۶
حديث - ۱۳۰۰ ۱۱۸۷
حديث - ۱۳۰۱ ۱۱۸۷
حديث - ۱۳۰۲ ۱۱۸۸
حديث - ۱۳۰۳ ۱۱۸۸
حديث - ۱۳۰۴ ۱۱۸۹
حديث - ۱۳۰۵ ۱۱۸۹
حديث - ۱۳۰۶ ۱۱۸۹
حديث - ۱۳۰۷ ۱۱۹۰
حديث - ۱۳۰۸ ۱۱۹۰
حديث - ۱۳۰۹ ۱۱۹۱
حديث - ۱۳۱۰ ۱۱۹۱
حديث - ۱۳۱۱ ۱۱۹۱
حديث - ۱۳۱۲ ۱۱۹۲
حديث - ۱۳۱۳ ۱۱۹۲
حديث - ۱۳۱۴ ۱۱۹۳
حديث - ۱۳۱۵ ۱۱۹۳
حديث - ۱۳۱۶ ۱۱۹۳
حديث - ۱۳۱۷ ۱۱۹۴
حديث - ۱۳۱۸ ۱۱۹۴
حديث - ۱۳۱۹ ۱۱۹۴
حديث - ۱۳۲۰ ۱۱۹۵
حديث - ۱۳۲۱ ۱۱۹۵
حديث - ۱۳۲۲ ۱۱۹۵
حديث - ۱۳۲۳ ۱۱۹۶
حديث - ۱۳۲۴ ۱۱۹۶
حديث - ۱۳۲۵ ۱۱۹۶
حديث - ۱۳۲۶ ۱۱۹۷
حديث - ۱۳۲۷ ۱۱۹۷
حديث - ۱۳۲۸ ۱۱۹۷
حديث - ۱۳۲۹ ۱۱۹۸
حديث - ۱۳۳۰ ۱۱۹۸
حديث - ۱۳۳۱ ۱۱۹۸
حديث - ۱۳۳۲ ۱۱۹۹
حديث - ۱۳۳۳ ۱۱۹۹
حديث - ۱۳۳۴ ۱۱۹۹
حديث - ۱۳۳۵ ۱۲۰۰
حديث - ۱۳۳۶ ۱۲۰۰
حديث - ۱۳۳۷ ۱۲۰۰
حديث - ۱۳۳۸ ۱۲۰۱
حديث - ۱۳۳۹ ۱۲۰۱
حديث - ۱۳۴۰ ۱۲۰۱
حديث - ۱۳۴۱ ۱۲۰۲
حديث - ۱۳۴۲ ۱۲۰۲
حديث - ۱۳۴۳ ۱۲۰۲
حديث - ۱۳۴۴ ۱۲۰۳
حديث - ۱۳۴۵ ۱۲۰۳
حديث - ۱۳۴۶ ۱۲۰۳
حديث - ۱۳۴۷ ۱۲۰۴
حديث - ۱۳۴۸ ۱۲۰۴
حديث - ۱۳۴۹ ۱۲۰۴
حديث - ۱۳۵۰ ۱۲۰۵
حديث - ۱۳۵۱ ۱۲۰۵
حديث - ۱۳۵۲ ۱۲۰۵
حديث - ۱۳۵۳ ۱۲۰۶
حديث - ۱۳۵۴ ۱۲۰۶
حديث - ۱۳۵۵ ۱۲۰۶
حديث - ۱۳۵۶ ۱۲۰۷
حديث - ۱۳۵۷ ۱۲۰۷
حديث - ۱۳۵۸ ۱۲۰۸
حديث - ۱۳۵۹ ۱۲۰۸
حديث - ۱۳۶۰ ۱۲۰۹
حديث - ۱۳۶۱ ۱۲۰۹
حديث - ۱۳۶۲ ۱۲۱۰
حديث - ۱۳۶۳ ۱۲۱۰
حديث - ۱۳۶۴ ۱۲۱۰
حديث - ۱۳۶۵ ۱۲۱۱
حديث - ۱۳۶۶ ۱۲۱۱
حديث - ۱۳۶۷ ۱۲۱۱
حديث - ۱۳۶۸ ۱۲۱۲
حديث - ۱۳۶۹ ۱۲۱۲
حديث - ۱۳۷۰ ۱۲۱۲
حديث - ۱۳۷۱ ۱۲۱۳
حديث - ۱۳۷۲ ۱۲۱۳
حديث - ۱۳۷۳ ۱۲۱۳
حديث - ۱۳۷۴ ۱۲۱۴
حديث - ۱۳۷۵ ۱۲۱۴
حديث - ۱۳۷۶ ۱۲۱۴
حديث - ۱۳۷۷ ۱۲۱۵
حديث - ۱۳۷۸ ۱۲۱۵
حديث - ۱۳۷۹ ۱۲۱۵
حديث - ۱۳۸۰ ۱۲۱۶
حديث - ۱۳۸۱ ۱۲۱۶
حديث - ۱۳۸۲ ۱۲۱۶
حديث - ۱۳۸۳ ۱۲۱۷
حديث - ۱۳۸۴ ۱۲۱۷
حديث - ۱۳۸۵ ۱۲۱۷
حديث - ۱۳۸۶ ۱۲۱۸
حديث - ۱۳۸۷ ۱۲۱۸
حديث - ۱۳۸۸ ۱۲۱۸
حديث - ۱۳۸۹ ۱۲۱۹
حديث - ۱۳۹۰ ۱۲۱۹
حديث - ۱۳۹۱ ۱۲۲۰
حديث - ۱۳۹۲ ۱۲۲۰
حديث - ۱۳۹۳ ۱۲۲۰
حديث - ۱۳۹۴ ۱۲۲۱
حديث - ۱۳۹۵ ۱۲۲۱
حديث - ۱۳۹۶ ۱۲۲۱
حديث - ۱۳۹۷ ۱۲۲۲
حديث - ۱۳۹۸ ۱۲۲۲
حديث - ۱۳۹۹ ۱۲۲۲
حديث - ۱۴۰۰ ۱۲۲۳
حديث - ۱۴۰۱ ۱۲۲۳
حديث - ۱۴۰۲ ۱۲۲۳
حديث - ۱۴۰۳ ۱۲۲۴
حديث - ۱۴۰۴ ۱۲۲۴
حديث - ۱۴۰۵ ۱۲۲۴
حديث - ۱۴۰۶ ۱۲۲۵
حديث - ۱۴۰۷ ۱۲۲۵
حديث - ۱۴۰۸ ۱۲۲۶
حديث - ۱۴۰۹ ۱۲۲۶
حديث - ۱۴۱۰ ۱۲۲۶
حديث - ۱۴۱۱ ۱۲۲۷
حديث - ۱۴۱۲ ۱۲۲۷
حديث - ۱۴۱۳ ۱۲۲۷
حديث - ۱۴۱۴ ۱۲۲۸
حديث - ۱۴۱۵ ۱۲۲۸
حديث - ۱۴۱۶ ۱۲۲۸
حديث - ۱۴۱۷ ۱۲۲۹
حديث - ۱۴۱۸ ۱۲۲۹
حديث - ۱۴۱۹ ۱۲۲۹
حديث - ۱۴۲۰ ۱۲۳۰
حديث - ۱۴۲۱ ۱۲۳۰
حديث - ۱۴۲۲ ۱۲۳۰
حديث - ۱۴۲۳ ۱۲۳۱
حديث - ۱۴۲۴ ۱۲۳۱
حديث - ۱۴۲۵ ۱۲۳۱
حديث - ۱۴۲۶ ۱۲۳۲
حديث - ۱۴۲۷ ۱۲۳۲
حديث - ۱۴۲۸ ۱۲۳۲
حديث - ۱۴۲۹ ۱۲۳۳
حديث - ۱۴۳۰ ۱۲۳۳
حديث - ۱۴۳۱ ۱۲۳۳
حديث - ۱۴۳۲ ۱۲۳۴
حديث - ۱۴۳۳ ۱۲۳۴
حديث - ۱۴۳۴ ۱۲۳۴
حديث - ۱۴۳۵ ۱۲۳۵
حديث - ۱۴۳۶ ۱۲۳۵
حديث - ۱۴۳۷ ۱۲۳۵
حديث - ۱۴۳۸ ۱۲۳۶
حديث - ۱۴۳۹ ۱۲۳۶
حديث - ۱۴۴۰ ۱۲۳۶
حديث - ۱۴۴۱ ۱۲۳۷
حديث - ۱۴۴۲ ۱۲۳۷
حديث - ۱۴۴۳ ۱۲۳۷
حديث - ۱۴۴۴ ۱۲۳۸
حديث - ۱۴۴۵ ۱۲۳۸
حديث - ۱۴۴۶ ۱۲۳۸
حديث - ۱۴۴۷ ۱۲۳۹
حديث - ۱۴۴۸ ۱۲۳۹
حديث - ۱۴۴۹ ۱۲۳۹
حديث - ۱۴۵۰ ۱۲۴۰
حديث - ۱۴۵۱ ۱۲۴۰
حديث - ۱۴۵۲ ۱۲۴۰
حديث - ۱۴۵۳ ۱۲۴۱
حديث - ۱۴۵۴ ۱۲۴۱
حديث - ۱۴۵۵ ۱۲۴۱
حديث - ۱۴۵۶ ۱۲۴۲
حديث - ۱۴۵۷ ۱۲۴۲
حديث - ۱۴۵۸ ۱۲۴۲
حديث - ۱۴۵۹ ۱۲۴۳
حديث - ۱۴۶۰ ۱۲۴۳
حديث - ۱۴۶۱ ۱۲۴۳
حديث - ۱۴۶۲ ۱۲۴۴
حديث - ۱۴۶۳ ۱۲۴۴
حديث - ۱۴۶۴ ۱۲۴۴
حديث - ۱۴۶۵ ۱۲۴۵
حديث - ۱۴۶۶ ۱۲۴۵
حديث - ۱۴۶۷ ۱۲۴۶
حديث - ۱۴۶۸ ۱۲۴۶
حديث - ۱۴۶۹ ۱۲۴۶
حديث - ۱۴۷۰ ۱۲۴۷
حديث - ۱۴۷۱ ۱۲۴۷
حديث - ۱۴۷۲ ۱۲۴۷
حديث - ۱۴۷۳ ۱۲۴۸
حديث - ۱۴۷۴ ۱۲۴۸
حديث - ۱۴۷۵ ۱۲۴۹
حديث - ۱۴۷۶ ۱۲۴۹
حديث - ۱۴۷۷ ۱۲۴۹
حديث - ۱۴۷۸ ۱۲۵۰
حديث - ۱۴۷۹ ۱۲۵۰
حديث - ۱۴۸۰ ۱۲۵۱
حديث - ۱۴۸۱ ۱۲۵۱
حديث - ۱۴۸۲ ۱۲۵۲
حديث - ۱۴۸۳ ۱۲۵۲
حديث - ۱۴۸۴ ۱۲۵۲
حديث - ۱۴۸۵ ۱۲۵۳
حديث - ۱۴۸۶ ۱۲۵۳
حديث - ۱۴۸۷ ۱۲۵۴
حديث - ۱۴۸۸ ۱۲۵۴
حديث - ۱۴۸۹ ۱۲۵۴
حديث - ۱۴۹۰ ۱۲۵۵
حديث - ۱۴۹۱ ۱۲۵۵
حديث - ۱۴۹۲ ۱۲۵۶
حديث - ۱۴۹۳ ۱۲۵۶
حديث - ۱۴۹۴ ۱۲۵۶
حديث - ۱۴۹۵ ۱۲۵۷
حديث - ۱۴۹۶ ۱۲۵۷
حديث - ۱۴۹۷ ۱۲۵۷
حديث - ۱۴۹۸ ۱۲۵۸
حديث - ۱۴۹۹ ۱۲۵۸
حديث - ۱۵۰۰ ۱۲۵۸
حديث - ۱۵۰۱ ۱۲۵۹
حديث - ۱۵۰۲ ۱۲۵۹
حديث - ۱۵۰۳ ۱۲۵۹
حديث - ۱۵۰۴ ۱۲۶۰
حديث - ۱۵۰۵ ۱۲۶۰
حديث - ۱۵۰۶ ۱۲۶۰
حديث - ۱۵۰۷ ۱۲۶۱
حديث - ۱۵۰۸ ۱۲۶۱
حديث - ۱۵۰۹ ۱۲۶۱
حديث - ۱۵۱۰ ۱۲۶۲
حديث - ۱۵۱۱ ۱۲۶۲
حديث - ۱۵۱۲ ۱۲۶۲
حديث - ۱۵۱۳ ۱۲۶۳
حديث - ۱۵۱۴ ۱۲۶۳
حديث - ۱۵۱۵ ۱۲۶۳
حديث - ۱۵۱۶ ۱۲۶۴
حديث - ۱۵۱۷ ۱۲۶۴
حديث - ۱۵۱۸ ۱۲۶۴
حديث - ۱۵۱۹ ۱۲۶۵
حديث - ۱۵۲۰ ۱۲۶۵
حديث - ۱۵۲۱ ۱۲۶۵
حديث - ۱۵۲۲ ۱۲۶۶
حديث - ۱۵۲۳ ۱۲۶۶
حديث - ۱۵۲۴ ۱۲۶۶
حديث - ۱۵۲۵ ۱۲۶۷
حديث - ۱۵۲۶ ۱۲۶۷
حديث - ۱۵۲۷ ۱۲۶۸
حديث - ۱۵۲۸ ۱۲۶۸
حديث - ۱۵۲۹ ۱۲۶۸
حديث - ۱۵۳۰ ۱۲۶۹
حديث - ۱۵۳۲ ۱۲۶۹
حديث - ۱۵۳۳ ۱۲۷۰
حديث - ۱۵۳۴ ۱۲۷۰
حديث - ۱۵۳۵ ۱۲۷۰
حديث - ۱۵۳۶ ۱۲۷۱
حديث - ۱۵۳۷ ۱۲۷۱
حديث - ۱۵۳۸ ۱۲۷۲
حديث - ۱۵۳۹ ۱۲۷۲
حديث - ۱۵۴۰ ۱۲۷۲
حديث - ۱۵۴۱ ۱۲۷۳
حديث - ۱۵۴۲ ۱۲۷۳
حديث - ۱۵۴۳ ۱۲۷۳
حديث - ۱۵۴۴ ۱۲۷۴
حديث - ۱۵۴۵ ۱۲۷۴
حديث - ۱۵۴۶ ۱۲۷۴
حديث - ۱۵۴۷ ۱۲۷۵
حديث - ۱۵۴۸ ۱۲۷۵
حديث - ۱۵۴۹ ۱۲۷۵
حديث - ۱۵۵۰ ۱۲۷۶
حديث - ۱۵۵۱ ۱۲۷۶
حديث - ۱۵۵۲ ۱۲۷۶
حديث - ۱۵۵۳ ۱۲۷۷
حديث - ۱۵۵۴ ۱۲۷۷
حديث - ۱۵۵۵ ۱۲۷۷
حديث - ۱۵۵۶ ۱۲۷۸
حديث - ۱۵۵۷ ۱۲۷۸
حديث - ۱۵۵۸ ۱۲۷۸
حديث - ۱۵۵۹ ۱۲۷۹
حديث - ۱۵۶۰ ۱۲۷۹
حديث - ۱۵۶۱ ۱۲۷۹
حديث - ۱۵۶۲ ۱۲۸۰
حديث - ۱۵۶۳ ۱۲۸۰
حديث - ۱۵۶۴ ۱۲۸۰
حديث - ۱۵۶۵ ۱۲۸۱
حديث - ۱۵۶۶ ۱۲۸۱
حديث - ۱۵۶۷ ۱۲۸۲
حديث - ۱۵۶۸ ۱۲۸۲
حديث - ۱۵۶۹ ۱۲۸۲
حديث - ۱۵۷۰ ۱۲۸۳
حديث - ۱۵۷۱ ۱۲۸۳
حديث - ۱۵۷۲ ۱۲۸۳
حديث - ۱۵۷۳ ۱۲۸۴
حديث - ۱۵۷۴ ۱۲۸۴
حديث - ۱۵۷۵ ۱۲۸۴
حديث - ۱۵۷۶ ۱۲۸۵
حديث - ۱۵۷۷ ۱۲۸۵
حديث - ۱۵۷۸ ۱۲۸۵
حديث - ۱۵۷۹ ۱۲۸۶
حديث - ۱۵۸۰ ۱۲۸۶
حديث - ۱۵۸۱ ۱۲۸۶
حديث - ۱۵۸۲ ۱۲۸۷
حديث - ۱۵۸۳ ۱۲۸۷
حديث - ۱۵۸۴ ۱۲۸۸
حديث - ۱۵۸۵ ۱۲۸۸
حديث - ۱۵۸۶ ۱۲۸۸
حديث - ۱۵۸۷ ۱۲۸۹
حديث - ۱۵۸۸ ۱۲۸۹
حديث - ۱۵۸۹ ۱۲۸۹
حديث - ۱۵۹۰ ۱۲۹۰
حديث - ۱۵۹۱ ۱۲۹۰
حديث - ۱۵۹۲ ۱۲۹۰
حديث - ۱۵۹۳ ۱۲۹۱
حديث - ۱۵۹۴ ۱۲۹۱
حديث - ۱۵۹۵ ۱۲۹۱
حديث - ۱۵۹۶ ۱۲۹۲
حديث - ۱۵۹۷ ۱۲۹۲
حديث - ۱۵۹۹ ۱۲۹۳
حديث - ۱۶۰۰ ۱۲۹۳
حديث - ۱۶۰۱ ۱۲۹۳
حديث - ۱۶۰۲ ۱۲۹۴
حديث - ۱۶۰۳ ۱۲۹۴
حديث - ۱۶۰۴ ۱۲۹۴
حديث - ۱۶۰۵ ۱۲۹۵
حديث - ۱۶۰۶ ۱۲۹۵
حديث - ۱۶۰۷ ۱۲۹۵
حديث - ۱۶۰۸ ۱۲۹۶
حديث - ۱۶۰۹ ۱۲۹۶
حديث - ۱۶۱۰ ۱۲۹۶
حديث - ۱۶۱۱ ۱۲۹۷
حديث - ۱۶۱۲ ۱۲۹۷
حديث - ۱۶۱۳ ۱۲۹۷
حديث - ۱۶۱۴ ۱۲۹۸
حديث - ۱۶۱۵ ۱۲۹۸
حديث - ۱۶۱۶ ۱۲۹۸
حديث - ۱۶۱۷ ۱۲۹۹
حديث - ۱۶۱۸ ۱۲۹۹
حديث - ۱۶۱۹ ۱۲۹۹
حديث - ۱۶۲۰ ۱۳۰۰
حديث - ۱۶۲۱ ۱۳۰۰
حديث - ۱۶۲۲ ۱۳۰۱
حديث - ۱۶۲۳ ۱۳۰۱
حديث - ۱۶۲۴ ۱۳۰۱
حديث - ۱۶۲۵ ۱۳۰۲
حديث - ۱۶۲۶ ۱۳۰۲
حديث - ۱۶۲۷ ۱۳۰۲
حديث - ۱۶۲۸ ۱۳۰۳
حديث - ۱۶۲۹ ۱۳۰۳
حديث - ۱۶۳۰ ۱۳۰۴
حديث - ۱۶۳۱ ۱۳۰۴
حديث - ۱۶۳۲ ۱۳۰۴
حديث - ۱۶۳۳ ۱۳۰۵
حديث - ۱۶۳۴ ۱۳۰۵
حديث - ۱۶۳۵ ۱۳۰۶
حديث - ۱۶۳۶ ۱۳۰۶
حديث - ۱۶۳۷ ۱۳۰۶
حديث - ۱۶۳۸ ۱۳۰۷
حديث - ۱۶۳۹ ۱۳۰۷
حديث - ۱۶۴۰ ۱۳۰۷
حديث - ۱۶۴۱ ۱۳۰۸
حديث - ۱۶۴۲ ۱۳۰۸
حديث - ۱۶۴۳ ۱۳۰۹
حديث - ۱۶۴۴ ۱۳۰۹
حديث - ۱۶۴۵ ۱۳۱۰
حديث - ۱۶۴۶ ۱۳۱۰
حديث - ۱۶۴۷ ۱۳۱۰
حديث - ۱۶۴۸ ۱۳۱۱
حديث - ۱۶۴۹ ۱۳۱۱
حديث - ۱۶۵۰ ۱۳۱۲
حديث - ۱۶۵۱ ۱۳۱۲
حديث - ۱۶۵۲ ۱۳۱۲
حديث - ۱۶۵۳ ۱۳۱۳
حديث - ۱۶۵۴ ۱۳۱۳
حديث - ۱۶۵۵ ۱۳۱۴
حديث - ۱۶۵۶ ۱۳۱۴
حديث - ۱۶۵۷ ۱۳۱۴
حديث - ۱۶۵۸ ۱۳۱۵
حديث - ۱۶۵۹ ۱۳۱۵
حديث - ۱۶۶۰ ۱۳۱۵
حديث - ۱۶۶۱ ۱۳۱۶
حديث - ۱۶۶۲ ۱۳۱۶
حديث - ۱۶۶۳ ۱۳۱۶
حديث - ۱۶۶۴ ۱۳۱۷
حديث - ۱۶۶۵ ۱۳۱۷
حديث - ۱۶۶۶ ۱۳۱۷
حديث - ۱۶۶۷ ۱۳۱۸
حديث - ۱۶۶۸ ۱۳۱۸
حديث - ۱۶۶۹ ۱۳۱۹
حديث - ۱۶۷۰ ۱۳۱۹
حديث - ۱۶۷۱ ۱۳۱۹
حديث - ۱۶۷۲ ۱۳۲۰
حديث - ۱۶۷۳ ۱۳۲۰
حديث - ۱۶۷۴ ۱۳۲۰
حديث - ۱۶۷۵ ۱۳۲۱
حديث - ۱۶۷۶ ۱۳۲۱
حديث - ۱۶۷۷ ۱۳۲۲
حديث - ۱۶۷۸ ۱۳۲۲
حديث - ۱۶۷۹ ۱۳۲۲
حديث - ۱۶۸۰ ۱۳۲۳
حديث - ۱۶۸۱ ۱۳۲۳
حديث - ۱۶۸۲ ۱۳۲۳
حديث - ۱۶۸۳ ۱۳۲۴
حديث - ۱۶۸۴ ۱۳۲۴
حديث - ۱۶۸۵ ۱۳۲۴
حديث - ۱۶۸۶ ۱۳۲۵
حديث - ۱۶۸۷ ۱۳۲۵
حديث - ۱۶۸۸ ۱۳۲۵
حديث - ۱۶۸۹ ۱۳۲۶
حديث - ۱۶۹۰ ۱۳۲۶
حديث - ۱۶۹۱ ۱۳۲۶
حديث - ۱۶۹۲ ۱۳۲۷
حديث - ۱۶۹۳ ۱۳۲۷
حديث - ۱۶۹۴ ۱۳۲۷
حديث - ۱۶۹۵ ۱۳۲۸
حديث - ۱۶۹۶ ۱۳۲۸
حديث - ۱۶۹۷ ۱۳۲۸
حديث - ۱۶۹۸ ۱۳۲۹
حديث - ۱۶۹۹ ۱۳۲۹
حديث - ۱۷۰۰ ۱۳۳۰
حديث - ۱۷۰۱ ۱۳۳۰
حديث - ۱۷۰۲ ۱۳۳۰
حديث - ۱۷۰۳ ۱۳۳۱
حديث - ۱۷۰۴ ۱۳۳۱
حديث - ۱۷۰۵ ۱۳۳۱
حديث - ۱۷۰۶ ۱۳۳۲
حديث - ۱۷۰۷ ۱۳۳۲
حديث - ۱۷۰۸ ۱۳۳۳
حديث - ۱۷۰۹ ۱۳۳۳
حديث - ۱۷۱۰ ۱۳۳۳
حديث - ۱۷۱۱ ۱۳۳۴
حديث - ۱۷۱۲ ۱۳۳۴
حديث - ۱۷۱۳ ۱۳۳۴
حديث - ۱۷۱۴ ۱۳۳۵
حديث - ۱۷۱۵ ۱۳۳۵
حديث - ۱۷۱۶ ۱۳۳۵
حديث - ۱۷۱۷ ۱۳۳۶
حديث - ۱۷۱۸ ۱۳۳۶
حديث - ۱۷۱۹ ۱۳۳۶
حديث - ۱۷۲۰ ۱۳۳۷
حديث - ۱۷۲۱ ۱۳۳۷
حديث - ۱۷۲۲ ۱۳۳۷
حديث - ۱۷۲۳ ۱۳۳۸
حديث - ۱۷۲۴ ۱۳۳۸
حديث - ۱۷۲۵ ۱۳۳۸
حديث - ۱۷۲۶ ۱۳۳۹
حديث - ۱۷۲۷ ۱۳۳۹
حديث - ۱۷۲۸ ۱۳۴۰
حديث - ۱۷۲۹ ۱۳۴۰
حديث - ۱۷۳۰ ۱۳۴۰
حديث - ۱۷۳۱ ۱۳۴۱
حديث - ۱۷۳۲ ۱۳۴۱
حديث - ۱۷۳۳ ۱۳۴۱
حديث - ۱۷۳۴ ۱۳۴۲
حديث - ۱۷۳۵ ۱۳۴۲
حديث - ۱۷۳۶ ۱۳۴۲
حديث - ۱۷۳۷ ۱۳۴۳
حديث - ۱۷۳۸ ۱۳۴۳
حديث - ۱۷۳۹ ۱۳۴۴
حديث - ۱۷۴۰ ۱۳۴۴
حديث - ۱۷۴۱ ۱۳۴۵
حديث - ۱۷۴۲ ۱۳۴۵
حديث - ۱۷۴۳ ۱۳۴۶
حديث - ۱۷۴۴ ۱۳۴۶
حديث - ۱۷۴۵ ۱۳۴۶
حديث - ۱۷۴۶ ۱۳۴۷
حديث - ۱۷۴۷ ۱۳۴۷
حديث - ۱۷۴۸ ۱۳۴۷
حديث - ۱۷۴۹ ۱۳۴۸
حديث - ۱۷۵۰ ۱۳۴۸
حديث - ۱۷۵۱ ۱۳۴۸
حديث - ۱۷۵۲ ۱۳۴۹
حديث - ۱۷۵۳ ۱۳۴۹
حديث - ۱۷۵۴ ۱۳۴۹
حديث - ۱۷۵۵ ۱۳۵۰
حديث - ۱۷۵۶ ۱۳۵۰
حديث - ۱۷۵۷ ۱۳۵۱
حديث - ۱۷۵۸ ۱۳۵۱
حديث - ۱۷۵۹ ۱۳۵۱
حديث - ۱۷۶۰ ۱۳۵۲
حديث - ۱۷۶۱ ۱۳۵۲
حديث - ۱۷۶۲ ۱۳۵۳
حديث - ۱۷۶۳ ۱۳۵۳
حديث - ۱۷۶۴ ۱۳۵۳
حديث - ۱۷۶۵ ۱۳۵۴
حديث - ۱۷۶۶ ۱۳۵۴
حديث - ۱۷۶۷ ۱۳۵۴
حديث - ۱۷۶۸ ۱۳۵۵
حديث - ۱۷۶۹ ۱۳۵۵
حديث - ۱۷۷۰ ۱۳۵۵
حديث - ۱۷۷۱ ۱۳۵۶
حديث - ۱۷۷۲ ۱۳۵۶
حديث - ۱۷۷۳ ۱۳۵۶
حديث - ۱۷۷۴ ۱۳۵۷
حديث - ۱۷۷۵ ۱۳۵۷
حديث - ۱۷۷۶ ۱۳۵۷
حديث - ۱۷۷۷ ۱۳۵۸
حديث - ۱۷۷۸ ۱۳۵۸
حديث - ۱۷۷۹ ۱۳۵۸
حديث - ۱۷۸۰ ۱۳۵۹
حديث - ۱۷۸۱ ۱۳۵۹
حديث - ۱۷۸۲ ۱۳۵۹
حديث - ۱۷۸۳ ۱۳۶۰
حديث - ۱۷۸۴ ۱۳۶۰
حديث - ۱۷۸۵ ۱۳۶۱
حديث - ۱۷۸۶ ۱۳۶۱
حديث - ۱۷۸۷ ۱۳۶۱
حديث - ۱۷۸۸ ۱۳۶۲
حديث - ۱۷۸۹ ۱۳۶۲
حديث - ۱۷۹۰ ۱۳۶۲
حديث - ۱۷۹۱ ۱۳۶۳
حديث - ۱۷۹۲ ۱۳۶۳
حديث - ۱۷۹۳ ۱۳۶۳
حديث - ۱۷۹۴ ۱۳۶۴
حديث - ۱۷۹۵ ۱۳۶۴
حديث - ۱۷۹۶ ۱۳۶۵
حديث - ۱۷۹۷ ۱۳۶۵
حديث - ۱۷۹۸ ۱۳۶۶
حديث - ۱۷۹۹ ۱۳۶۶
حديث - ۱۸۰۰ ۱۳۶۶
حديث - ۱۸۰۱ ۱۳۶۷
حديث - ۱۸۰۲ ۱۳۶۷
حديث - ۱۸۰۳ ۱۳۶۸
حديث - ۱۸۰۴ ۱۳۶۸
حديث - ۱۸۰۵ ۱۳۶۸
حديث - ۱۸۰۶ ۱۳۶۹
حديث - ۱۸۰۷ ۱۳۶۹
حديث - ۱۸۰۸ ۱۳۶۹
حديث - ۱۸۰۹ ۱۳۷۰
حديث - ۱۸۱۰ ۱۳۷۰
حديث - ۱۸۱۱ ۱۳۷۱
حديث - ۱۸۱۲ ۱۳۷۱
حديث - ۱۸۱۳ ۱۳۷۱
حديث - ۱۸۱۴ ۱۳۷۲
حديث - ۱۸۱۵ ۱۳۷۲
حديث - ۱۸۱۶ ۱۳۷۲
حديث - ۱۸۱۷ ۱۳۷۳
حديث - ۱۸۱۸ ۱۳۷۳
حديث - ۱۸۱۹ ۱۳۷۴
حديث - ۱۸۲۰ ۱۳۷۴
حديث - ۱۸۲۱ ۱۳۷۴
حديث - ۱۸۲۲ ۱۳۷۵
حديث - ۱۸۲۳ ۱۳۷۵
حديث - ۱۸۲۴ ۱۳۷۵
حديث - ۱۸۲۵ ۱۳۷۶
حديث - ۱۸۲۶ ۱۳۷۶
حديث - ۱۸۲۷ ۱۳۷۶
حديث - ۱۸۲۸ ۱۳۷۷
حديث - ۱۸۲۹ ۱۳۷۷
حديث - ۱۸۳۰ ۱۳۷۷
حديث - ۱۸۳۱ ۱۳۷۸
حديث - ۱۸۳۲ ۱۳۷۸
حديث - ۱۸۳۳ ۱۳۷۸
حديث - ۱۸۳۴ ۱۳۷۹
حديث - ۱۸۳۵ ۱۳۷۹
حديث - ۱۸۳۶ ۱۳۷۹
حديث - ۱۸۳۷ ۱۳۷۹
حديث - ۱۸۳۸ ۱۳۸۰
حديث - ۱۸۳۹ ۱۳۸۰
حديث - ۱۸۴۰ ۱۳۸۱
حديث - ۱۸۴۱ ۱۳۸۱
حديث - ۱۸۴۲ ۱۳۸۱
حديث - ۱۸۴۳ ۱۳۸۲
حديث - ۱۸۴۴ ۱۳۸۲
حديث - ۱۸۴۵ ۱۳۸۲
حديث - ۱۸۴۶ ۱۳۸۳
حديث - ۱۸۴۷ ۱۳۸۳
حديث - ۱۸۴۸ ۱۳۸۳
حديث - ۱۸۴۹ ۱۳۸۴
حديث - ۱۸۵۰ ۱۳۸۴
حديث - ۱۸۵۱ ۱۳۸۴
حديث - ۱۸۵۲ ۱۳۸۵
حديث - ۱۸۵۳ ۱۳۸۵
حديث - ۱۸۵۴ ۱۳۸۵
حديث - ۱۸۵۵ ۱۳۸۶
حديث - ۱۸۵۶ ۱۳۸۶
حديث - ۱۸۵۷ ۱۳۸۶
حديث - ۱۸۵۸ ۱۳۸۷
حديث - ۱۸۵۹ ۱۳۸۷
حديث - ۱۸۶۰ ۱۳۸۷
حديث - ۱۸۶۲ ۱۳۸۸
حديث - ۱۸۶۳ ۱۳۸۸
حديث - ۱۸۶۴ ۱۳۸۹
حديث - ۱۸۶۵ ۱۳۸۹
حديث - ۱۸۶۶ ۱۳۸۹
حديث - ۱۸۶۷ ۱۳۹۰
حديث - ۱۸۶۸ ۱۳۹۰
حديث - ۱۸۶۹ ۱۳۹۰
حديث - ۱۸۷۰ ۱۳۹۱
حديث - ۱۸۷۱ ۱۳۹۱
حديث - ۱۸۷۲ ۱۳۹۲
حديث - ۱۸۷۳ ۱۳۹۲
حديث - ۱۸۷۴ ۱۳۹۳
حديث - ۱۸۷۵ ۱۳۹۳
حديث - ۱۸۷۶ ۱۳۹۳
حديث - ۱۸۷۷ ۱۳۹۴
حديث - ۱۸۷۸ ۱۳۹۴
حديث - ۱۸۷۹ ۱۳۹۴
حديث - ۱۸۸۰ ۱۳۹۵
حديث - ۱۸۸۱ ۱۳۹۵
حديث - ۱۸۸۲ ۱۳۹۵
حديث - ۱۸۸۳ ۱۳۹۶
حديث - ۱۸۸۴ ۱۳۹۶
حديث - ۱۸۸۵ ۱۳۹۶
حديث - ۱۸۸۶ ۱۳۹۷
حديث - ۱۸۸۷ ۱۳۹۷
حديث - ۱۸۸۸ ۱۳۹۷
حديث - ۱۸۸۹ ۱۳۹۸
حديث - ۱۸۹۰ ۱۳۹۸
حديث - ۱۸۹۱ ۱۳۹۹
حديث - ۱۸۹۲ ۱۳۹۹
حديث - ۱۸۹۳ ۱۳۹۹
حديث - ۱۸۹۴ ۱۴۰۰
حديث - ۱۸۹۵ ۱۴۰۰
حديث - ۱۸۹۶ ۱۴۰۰
حديث - ۱۸۹۷ ۱۴۰۱
حديث - ۱۸۹۸ ۱۴۰۱
حديث - ۱۸۹۹ ۱۴۰۲
حديث - ۱۹۰۰ ۱۴۰۲
حديث - ۱۹۰۱ ۱۴۰۳
حديث - ۱۹۰۲ ۱۴۰۳
حديث - ۱۹۰۳ ۱۴۰۳
حديث - ۱۹۰۴ ۱۴۰۴
حديث - ۱۹۰۵ ۱۴۰۴
حديث - ۱۹۰۶ ۱۴۰۵
حديث - ۱۹۰۷ ۱۴۰۵
حديث - ۱۹۰۸ ۱۴۰۵
حديث - ۱۹۰۹ ۱۴۰۶
حديث - ۱۹۱۰ ۱۴۰۶
حديث - ۱۹۱۱ ۱۴۰۷
حديث - ۱۹۱۲ ۱۴۰۷
حديث - ۱۹۱۳ ۱۴۰۸
حديث - ۱۹۱۴ ۱۴۰۸
حديث - ۱۹۱۵ ۱۴۰۹
حديث - ۱۹۱۶ ۱۴۰۹
حديث - ۱۹۱۷ ۱۴۰۹
حديث - ۱۹۱۸ ۱۴۱۰
حديث - ۱۹۱۹ ۱۴۱۰
حديث - ۱۹۲۰ ۱۴۱۱
حديث - ۱۹۲۱ ۱۴۱۱
حديث - ۱۹۲۲ ۱۴۱۱
حديث - ۱۹۲۳ ۱۴۱۲
حديث - ۱۹۲۴ ۱۴۱۲
حديث - ۱۹۲۵ ۱۴۱۲
حديث - ۱۹۲۶ ۱۴۱۳
حديث - ۱۹۲۷ ۱۴۱۳
حديث - ۱۹۲۸ ۱۴۱۳
حديث - ۱۹۲۹ ۱۴۱۴
حديث - ۱۹۳۰ ۱۴۱۴
حديث - ۱۹۳۱ ۱۴۱۴
حديث - ۱۹۳۲ ۱۴۱۵
حديث - ۱۹۳۳ ۱۴۱۵
حديث - ۱۹۳۴ ۱۴۱۶
حديث - ۱۹۳۵ ۱۴۱۶
حديث - ۱۹۳۶ ۱۴۱۶
حديث - ۱۹۳۷ ۱۴۱۷
حديث - ۱۹۳۸ ۱۴۱۷
حديث - ۱۹۳۹ ۱۴۱۷
حديث - ۱۹۴۰ ۱۴۱۸
حديث - ۱۹۴۱ ۱۴۱۸
حديث - ۱۹۴۲ ۱۴۱۸
حديث - ۱۹۴۳ ۱۴۱۹
حديث - ۱۹۴۴ ۱۴۱۹
حديث - ۱۹۴۵ ۱۴۱۹
حديث - ۱۹۴۶ ۱۴۲۰
حديث - ۱۹۴۷ ۱۴۲۰
حديث - ۱۹۴۸ ۱۴۲۰
حديث - ۱۹۴۹ ۱۴۲۱
حديث - ۱۹۵۰ ۱۴۲۱
حديث - ۱۹۵۱ ۱۴۲۱
حديث - ۱۹۵۲ ۱۴۲۲
حديث - ۱۹۵۳ ۱۴۲۲
حديث - ۱۹۵۴ ۱۴۲۳
حديث - ۱۹۵۵ ۱۴۲۳
حديث - ۱۹۵۶ ۱۴۲۳
حديث - ۱۹۵۷ ۱۴۲۴
حديث - ۱۹۵۸ ۱۴۲۴
حديث - ۱۹۵۹ ۱۴۲۴
حديث - ۱۹۶۰ ۱۴۲۵
حديث - ۱۹۶۱ ۱۴۲۵
حديث - ۱۹۶۲ ۱۴۲۵
حديث - ۱۹۶۳ ۱۴۲۶
حديث - ۱۹۶۴ ۱۴۲۶
حديث - ۱۹۶۵ ۱۴۲۶
حديث - ۱۹۶۶ ۱۴۲۷
حديث - ۱۹۶۷ ۱۴۲۷
حديث - ۱۹۶۸ ۱۴۲۷
حديث - ۱۹۶۹ ۱۴۲۸
حديث - ۱۹۷۰ ۱۴۲۸
حديث - ۱۹۷۱ ۱۴۲۹
حديث - ۱۹۷۲ ۱۴۲۹
حديث - ۱۹۷۳ ۱۴۲۹
حديث - ۱۹۷۴ ۱۴۳۰
حديث - ۱۹۷۵ ۱۴۳۰
حديث - ۱۹۷۶ ۱۴۳۰
حديث - ۱۹۷۷ ۱۴۳۱
حديث - ۱۹۷۸ ۱۴۳۱
حديث - ۱۹۷۹ ۱۴۳۱
حديث - ۱۹۸۰ ۱۴۳۲
حديث - ۱۹۸۱ ۱۴۳۲
حديث - ۱۹۸۲ ۱۴۳۳
حديث - ۱۹۸۳ ۱۴۳۳
حديث - ۱۹۸۴ ۱۴۳۴
حديث - ۱۹۸۵ ۱۴۳۴
حديث - ۱۹۸۶ ۱۴۳۵
حديث - ۱۹۸۷ ۱۴۳۵
حديث - ۱۹۸۸ ۱۴۳۶
حديث - ۱۹۸۹ ۱۴۳۶
حديث - ۱۹۹۰ ۱۴۳۷
حديث - ۱۹۹۱ ۱۴۳۷
حديث - ۱۹۹۲ ۱۴۳۸
حديث - ۱۹۹۳ ۱۴۳۸
حديث - ۱۹۹۴ ۱۴۳۹
حديث - ۱۹۹۵ ۱۴۳۹
حديث - ۱۹۹۶ ۱۴۳۹
حديث - ۱۹۹۷ ۱۴۴۰
حديث - ۱۹۹۸ ۱۴۴۰
حديث - ۱۹۹۹ ۱۴۴۰
حديث - ۲۰۰۰ ۱۴۴۱
حديث - ۲۰۰۱ ۱۴۴۱
حديث - ۲۰۰۲ ۱۴۴۲
حديث - ۲۰۰۳ ۱۴۴۲
حديث - ۲۰۰۴ ۱۴۴۲
حديث - ۲۰۰۵ ۱۴۴۳
حديث - ۲۰۰۶ ۱۴۴۳
حديث - ۲۰۰۷ ۱۴۴۳
حديث - ۲۰۰۸ ۱۴۴۴
حديث - ۲۰۰۹ ۱۴۴۴
حديث - ۲۰۱۰ ۱۴۴۴
حديث - ۲۰۱۱ ۱۴۴۵
حديث - ۲۰۱۲ ۱۴۴۵
حديث - ۲۰۱۳ ۱۴۴۵
حديث - ۲۰۱۴ ۱۴۴۶
حديث - ۲۰۱۵ ۱۴۴۶
حديث - ۲۰۱۶ ۱۴۴۶
حديث - ۲۰۱۷ ۱۴۴۷
حديث - ۲۰۱۸ ۱۴۴۷
حديث - ۲۰۱۹ ۱۴۴۷
حديث - ۲۰۲۰ ۱۴۴۸
حديث - ۲۰۲۱ ۱۴۴۸
حديث - ۲۰۲۲ ۱۴۴۸
حديث - ۲۰۲۳ ۱۴۴۹
حديث - ۲۰۲۴ ۱۴۴۹
حديث - ۲۰۲۵ ۱۴۴۹
حديث - ۲۰۲۶ ۱۴۵۰
حديث - ۲۰۲۷ ۱۴۵۰
حديث - ۲۰۲۸ ۱۴۵۰
حديث - ۲۰۲۹ ۱۴۵۱
حديث - ۲۰۳۰ ۱۴۵۱
حديث - ۲۰۳۱ ۱۴۵۱
حديث - ۲۰۳۲ ۱۴۵۲
حديث - ۲۰۳۳ ۱۴۵۲
حديث - ۲۰۳۴ ۱۴۵۲
حديث - ۲۰۳۵ ۱۴۵۳
حديث - ۲۰۳۶ ۱۴۵۳
حديث - ۲۰۳۷ ۱۴۵۴
حديث - ۲۰۳۸ ۱۴۵۴
حديث - ۲۰۳۹ ۱۴۵۴
حديث - ۲۰۴۰ ۱۴۵۵
حديث - ۲۰۴۱ ۱۴۵۵
حديث - ۲۰۴۲ ۱۴۵۵
حديث - ۲۰۴۳ ۱۴۵۶
حديث - ۲۰۴۴ ۱۴۵۶
حديث - ۲۰۴۵ ۱۴۵۶
حديث - ۲۰۴۶ ۱۴۵۷
حديث - ۲۰۴۷ ۱۴۵۷
حديث - ۲۰۴۸ ۱۴۵۷
حديث - ۲۰۴۹ ۱۴۵۸
حديث - ۲۰۵۰ ۱۴۵۸
حديث - ۲۰۵۱ ۱۴۵۸
حديث - ۲۰۵۲ ۱۴۵۹
حديث - ۲۰۵۳ ۱۴۵۹
حديث - ۲۰۵۴ ۱۴۶۰
حديث - ۲۰۵۵ ۱۴۶۰
حديث - ۲۰۵۶ ۱۴۶۰
حديث - ۲۰۵۷ ۱۴۶۱
حديث - ۲۰۵۸ ۱۴۶۱
حديث - ۲۰۵۹ ۱۴۶۱
حديث - ۲۰۶۰ ۱۴۶۲
حديث - ۲۰۶۱ ۱۴۶۲
حديث - ۲۰۶۲ ۱۴۶۳
حديث - ۲۰۶۳ ۱۴۶۳
حديث - ۲۰۶۴ ۱۴۶۳
حديث - ۲۰۶۵ ۱۴۶۴
حديث - ۲۰۶۶ ۱۴۶۴
حديث - ۲۰۶۷ ۱۴۶۴
حديث - ۲۰۶۸ ۱۴۶۵
حديث - ۲۰۶۹ ۱۴۶۵
حديث - ۲۰۷۰ ۱۴۶۵
حديث - ۲۰۷۱ ۱۴۶۶
حديث - ۲۰۷۲ ۱۴۶۶
حديث - ۲۰۷۳ ۱۴۶۶
حديث - ۲۰۷۴ ۱۴۶۷
حديث - ۲۰۷۵ ۱۴۶۷
حديث - ۲۰۷۶ ۱۴۶۷
حديث - ۲۰۷۷ ۱۴۶۸
حديث - ۲۰۷۸ ۱۴۶۸
حديث - ۲۰۷۹ ۱۴۶۸
حديث - ۲۰۸۰ ۱۴۶۹
حديث - ۲۰۸۱ ۱۴۶۹
حديث - ۲۰۸۲ ۱۴۶۹
حديث - ۲۰۸۳ ۱۴۷۰
حديث - ۲۰۸۴ ۱۴۷۰
حديث - ۲۰۸۵ ۱۴۷۰
حديث - ۲۰۸۶ ۱۴۷۱
حديث - ۲۰۸۷ ۱۴۷۱
حديث - ۲۰۸۸ ۱۴۷۱
حديث - ۲۰۸۹ ۱۴۷۲
حديث - ۲۰۹۰ ۱۴۷۲
حديث - ۲۰۹۱ ۱۴۷۳
حديث - ۲۰۹۲ ۱۴۷۳
حديث - ۲۰۹۳ ۱۴۷۳
حديث - ۲۰۹۴ ۱۴۷۴
حديث - ۲۰۹۵ ۱۴۷۴
حديث - ۲۰۹۶ ۱۴۷۴
حديث - ۲۰۹۷ ۱۴۷۵
حديث - ۲۰۹۸ ۱۴۷۵
حديث - ۲۰۹۹ ۱۴۷۵
حديث - ۲۱۰۰ ۱۴۷۶
حديث - ۲۱۰۱ ۱۴۷۶
حديث - ۲۱۰۲ ۱۴۷۷
حديث - ۲۱۰۳ ۱۴۷۷
حديث - ۲۱۰۴ ۱۴۷۷
حديث - ۲۱۰۵ ۱۴۷۸
حديث - ۲۱۰۶ ۱۴۷۸
حديث - ۲۱۰۷ ۱۴۷۸
حديث - ۲۱۰۸ ۱۴۷۹
حديث - ۲۱۰۹ ۱۴۷۹
حديث - ۲۱۱۰ ۱۴۷۹
حديث - ۲۱۱۱ ۱۴۸۰
حديث - ۲۱۱۲ ۱۴۸۰
حديث - ۲۱۱۳ ۱۴۸۰
حديث - ۲۱۱۴ ۱۴۸۱
حديث - ۲۱۱۵ ۱۴۸۱
حديث - ۲۱۱۶ ۱۴۸۱
حديث - ۲۱۱۷ ۱۴۸۲
حديث - ۲۱۱۸ ۱۴۸۲
حديث - ۲۱۱۹ ۱۴۸۲
حديث - ۲۱۲۰ ۱۴۸۳
حديث - ۲۱۲۱ ۱۴۸۳
حديث - ۲۱۲۲ ۱۴۸۴
حديث - ۲۱۲۳ ۱۴۸۴
حديث - ۲۱۲۴ ۱۴۸۴
حديث - ۲۱۲۵ ۱۴۸۵
حديث - ۲۱۲۶ ۱۴۸۵
حديث - ۲۱۲۷ ۱۴۸۵
حديث - ۲۱۲۸ ۱۴۸۶
حديث - ۲۱۲۹ ۱۴۸۶
حديث - ۲۱۳۰ ۱۴۸۶
حديث - ۲۱۳۱ ۱۴۸۷
حديث - ۲۱۳۲ ۱۴۸۷
حديث - ۲۱۳۳ ۱۴۸۷
حديث - ۲۱۳۴ ۱۴۸۸
حديث - ۲۱۳۵ ۱۴۸۸
حديث - ۲۱۳۶ ۱۴۸۸
حديث - ۲۱۳۷ ۱۴۸۹
حديث - ۲۱۳۸ ۱۴۸۹
حديث - ۲۱۳۹ ۱۴۸۹
حديث - ۲۱۴۰ ۱۴۹۰
حديث - ۲۱۴۱ ۱۴۹۰
حديث - ۲۱۴۲ ۱۴۹۰
حديث - ۲۱۴۳ ۱۴۹۱
حديث - ۲۱۴۴ ۱۴۹۱
حديث - ۲۱۴۵ ۱۴۹۱
حديث - ۲۱۴۶ ۱۴۹۲
حديث - ۲۱۴۷ ۱۴۹۲
حديث - ۲۱۴۸ ۱۴۹۲
حديث - ۲۱۴۹ ۱۴۹۳
حديث - ۲۱۵۰ ۱۴۹۳
حديث - ۲۱۵۱ ۱۴۹۳
حديث - ۲۱۵۲ ۱۴۹۴
حديث - ۲۱۵۳ ۱۴۹۴
حديث - ۲۱۵۴ ۱۴۹۵
حديث - ۲۱۵۵ ۱۴۹۵
حديث - ۲۱۵۶ ۱۴۹۵
حديث - ۲۱۵۷ ۱۴۹۶
حديث - ۲۱۵۸ ۱۴۹۶
حديث - ۲۱۵۹ ۱۴۹۷
حديث - ۲۱۶۰ ۱۴۹۷
حديث - ۲۱۶۱ ۱۴۹۷
حديث - ۲۱۶۲ ۱۴۹۸
حديث - ۲۱۶۳ ۱۴۹۸
حديث - ۲۱۶۴ ۱۴۹۸
حديث - ۲۱۶۵ ۱۴۹۹
حديث - ۲۱۶۶ ۱۴۹۹
حديث - ۲۱۶۷ ۱۵۰۰
حديث - ۲۱۶۸ ۱۵۰۰
حديث - ۲۱۶۹ ۱۵۰۰
حديث - ۲۱۷۰ ۱۵۰۱
حديث - ۲۱۷۱ ۱۵۰۱
حديث - ۲۱۷۲ ۱۵۰۲
حديث - ۲۱۷۳ ۱۵۰۲
حديث - ۲۱۷۴ ۱۵۰۲
حديث - ۲۱۷۵ ۱۵۰۳
حديث - ۲۱۷۶ ۱۵۰۳
حديث - ۲۱۷۷ ۱۵۰۳
حديث - ۲۱۷۸ ۱۵۰۴
حديث - ۲۱۷۹ ۱۵۰۴
حديث - ۲۱۸۰ ۱۵۰۵
حديث - ۲۱۸۱ ۱۵۰۵
حديث - ۲۱۸۲ ۱۵۰۶
حديث - ۲۱۸۳ ۱۵۰۶
حديث - ۲۱۸۴ ۱۵۰۷
حديث - ۲۱۸۵ ۱۵۰۷
حديث - ۲۱۸۶ ۱۵۰۷
حديث - ۲۱۸۷ ۱۵۰۸
حديث - ۲۱۸۸ ۱۵۰۸
حديث - ۲۱۸۹ ۱۵۰۹
حديث - ۲۱۹۰ ۱۵۰۹
حديث - ۲۱۹۱ ۱۵۱۰
حديث - ۲۱۹۲ ۱۵۱۰
حديث - ۲۱۹۳ ۱۵۱۰
حديث - ۲۱۹۴ ۱۵۱۱
حديث - ۲۱۹۵ ۱۵۱۱
حديث - ۲۱۹۶ ۱۵۱۲
حديث - ۲۱۹۷ ۱۵۱۲
حديث - ۲۱۹۸ ۱۵۱۲
حديث - ۲۱۹۹ ۱۵۱۳
حديث - ۲۲۰۰ ۱۵۱۳
حديث - ۲۲۰۱ ۱۵۱۴
حديث - ۲۲۰۲ ۱۵۱۴
حديث - ۲۲۰۳ ۱۵۱۴
حديث - ۲۲۰۴ ۱۵۱۵
حديث - ۲۲۰۵ ۱۵۱۵
حديث - ۲۲۰۶ ۱۵۱۶
حديث - ۲۲۰۷ ۱۵۱۶
حديث - ۲۲۰۸ ۱۵۱۶
حديث - ۲۲۰۹ ۱۵۱۷
حديث - ۲۲۱۰ ۱۵۱۷
حديث - ۲۲۱۱ ۱۵۱۸
حديث - ۲۲۱۲ ۱۵۱۸
حديث - ۲۲۱۳ ۱۵۱۸
حديث - ۲۲۱۴ ۱۵۱۹
حديث - ۲۲۱۵ ۱۵۱۹
حديث - ۲۲۱۶ ۱۵۱۹
حديث - ۲۲۱۷ ۱۵۲۰
حديث - ۲۲۱۸ ۱۵۲۰
حديث - ۲۲۱۹ ۱۵۲۰
حديث - ۲۲۲۰ ۱۵۲۱
حديث - ۲۲۲۱ ۱۵۲۱
حديث - ۲۲۲۲ ۱۵۲۱
حديث - ۲۲۲۳ ۱۵۲۲
حديث - ۲۲۲۴ ۱۵۲۲
حديث - ۲۲۲۵ ۱۵۲۲
حديث - ۲۲۲۶ ۱۵۲۳
حديث - ۲۲۲۷ ۱۵۲۳
حديث - ۲۲۲۸ ۱۵۲۳
حديث - ۲۲۲۹ ۱۵۲۴
حديث - ۲۲۳۰ ۱۵۲۴
حديث - ۲۲۳۱ ۱۵۲۴
حديث - ۲۲۳۲ ۱۵۲۵
حديث - ۲۲۳۳ ۱۵۲۵
حديث - ۲۲۳۴ ۱۵۲۵
حديث - ۲۲۳۵ ۱۵۲۶
حديث - ۲۲۳۶ ۱۵۲۶
حديث - ۲۲۳۷ ۱۵۲۶
حديث - ۲۲۳۸ ۱۵۲۷
حديث - ۲۲۳۹ ۱۵۲۷
حديث - ۲۲۴۰ ۱۵۲۸
حديث - ۲۲۴۱ ۱۵۲۸
حديث - ۲۲۴۲ ۱۵۲۸
حديث - ۲۲۴۳ ۱۵۲۹
حديث - ۲۲۴۴ ۱۵۲۹
حديث - ۲۲۴۵ ۱۵۲۹
حديث - ۲۲۴۶ ۱۵۳۰
حديث - ۲۲۴۷ ۱۵۳۰
حديث - ۲۲۴۸ ۱۵۳۰
حديث - ۲۲۴۹ ۱۵۳۱
حديث - ۲۲۵۰ ۱۵۳۱
حديث - ۲۲۵۱ ۱۵۳۱
حديث - ۲۲۵۲ ۱۵۳۲
حديث - ۲۲۵۳ ۱۵۳۲
حديث - ۲۲۵۴ ۱۵۳۲
حديث - ۲۲۵۵ ۱۵۳۳
حديث - ۲۲۵۶ ۱۵۳۳
حديث - ۲۲۵۷ ۱۵۳۳
حديث - ۲۲۵۸ ۱۵۳۴
حديث - ۲۲۵۹ ۱۵۳۴
حديث - ۲۲۶۰ ۱۵۳۴
حديث - ۲۲۶۱ ۱۵۳۵
حديث - ۲۲۶۲ ۱۵۳۵
حديث - ۲۲۶۳ ۱۵۳۵
حديث - ۲۲۶۴ ۱۵۳۶
حديث - ۲۲۶۵ ۱۵۳۶
حديث - ۲۲۶۶ ۱۵۳۶
حديث - ۲۲۶۷ ۱۵۳۷
حديث - ۲۲۶۸ ۱۵۳۷
حديث - ۲۲۷۰ ۱۵۳۸
حديث - ۲۲۷۱ ۱۵۳۸
حديث - ۲۲۷۲ ۱۵۳۸
حديث - ۲۲۷۳ ۱۵۳۹
حديث - ۲۲۷۴ ۱۵۳۹
حديث - ۲۲۷۵ ۱۵۴۰
حديث - ۲۲۷۶ ۱۵۴۰
حديث - ۲۲۷۷ ۱۵۴۰
حديث - ۲۲۷۸ ۱۵۴۱
حديث - ۲۲۷۹ ۱۵۴۱
حديث - ۲۲۸۰ ۱۵۴۱
حديث - ۲۲۸۱ ۱۵۴۲
حديث - ۲۲۸۲ ۱۵۴۲
حديث - ۲۲۸۴ ۱۵۴۳
حديث - ۲۲۸۵ ۱۵۴۳
حديث - ۲۲۸۶ ۱۵۴۳
حديث - ۲۲۸۷ ۱۵۴۳
حديث - ۲۲۸۸ ۱۵۴۴
حديث - ۲۲۸۹ ۱۵۴۴
حديث - ۲۲۹۰ ۱۵۴۴
حديث - ۲۲۹۱ ۱۵۴۵
حديث - ۲۲۹۲ ۱۵۴۵
حديث - ۲۲۹۳ ۱۵۴۵
حديث - ۲۲۹۴ ۱۵۴۵
حديث - ۲۲۹۵ ۱۵۴۶
حديث - ۲۲۹۶ ۱۵۴۶
حديث - ۲۲۹۷ ۱۵۴۶
حديث - ۲۲۹۸ ۱۵۴۷
حديث - ۲۲۹۹ ۱۵۴۷
حديث - ۲۳۰۰ ۱۵۴۷
حديث - ۲۳۰۱ ۱۵۴۷
حديث - ۲۳۰۲ ۱۵۴۸
حديث - ۲۳۰۳ ۱۵۴۸
حديث - ۲۳۰۴ ۱۵۴۸
حديث - ۲۳۰۵ ۱۵۴۹
حديث - ۲۳۰۶ ۱۵۴۹
حديث - ۲۳۰۷ ۱۵۴۹
حديث - ۲۳۰۸ ۱۵۴۹
حديث - ۲۳۰۹ ۱۵۵۰
حديث - ۲۳۱۰ ۱۵۵۰
حديث - ۲۳۱۱ ۱۵۵۰
حديث - ۲۳۱۲ ۱۵۵۰
حديث - ۲۳۱۳ ۱۵۵۱
حديث - ۲۳۱۴ ۱۵۵۱
حديث - ۲۳۱۵ ۱۵۵۱
حديث - ۲۳۱۶ ۱۵۵۲
حديث - ۲۳۱۷ ۱۵۵۲
حديث - ۲۳۱۸ ۱۵۵۲
حديث - ۲۳۱۹ ۱۵۵۳
حديث - ۲۳۲۰ ۱۵۵۳
حديث - ۲۳۲۱ ۱۵۵۳
حديث - ۲۳۲۲ ۱۵۵۴
حديث - ۲۳۲۳ ۱۵۵۴
حديث - ۲۳۲۴ ۱۵۵۴
حديث - ۲۳۲۵ ۱۵۵۵
حديث - ۲۳۲۶ ۱۵۵۵
حديث - ۲۳۲۷ ۱۵۵۵
حديث - ۲۳۲۸ ۱۵۵۶
حديث - ۲۳۲۹ ۱۵۵۶
حديث - ۲۳۳۰ ۱۵۵۷
حديث - ۲۳۳۱ ۱۵۵۷
حديث - ۲۳۳۲ ۱۵۵۷
حديث - ۲۳۳۳ ۱۵۵۷
حديث - ۲۳۳۴ ۱۵۵۸
حديث - ۲۳۳۵ ۱۵۵۸
حديث - ۲۳۳۶ ۱۵۵۸
حديث - ۲۳۳۷ ۱۵۵۸
حديث - ۲۳۳۸ ۱۵۵۹
حديث - ۲۳۳۹ ۱۵۵۹
حديث - ۲۳۴۰ ۱۵۵۹
حديث - ۲۳۴۱ ۱۵۶۰
حديث - ۲۳۴۲ ۱۵۶۰
حديث - ۲۳۴۳ ۱۵۶۰
حديث - ۲۳۴۴ ۱۵۶۰
حديث - ۲۳۴۵ ۱۵۶۱
حديث - ۲۳۴۶ ۱۵۶۱
حديث - ۲۳۴۷ ۱۵۶۱
حديث - ۲۳۴۸ ۱۵۶۲
حديث - ۲۳۴۹ ۱۵۶۲
حديث - ۲۳۵۰ ۱۵۶۲
حديث - ۲۳۵۱ ۱۵۶۲
حديث - ۲۳۵۲ ۱۵۶۳
حديث - ۲۳۵۳ ۱۵۶۳
حديث - ۲۳۵۴ ۱۵۶۳
حديث - ۲۳۵۵ ۱۵۶۳
حديث - ۲۳۵۶ ۱۵۶۴
حديث - ۲۳۵۷ ۱۵۶۴
حديث - ۲۳۵۸ ۱۵۶۴
حديث - ۲۳۵۹ ۱۵۶۵
حديث - ۲۳۶۰ ۱۵۶۵
حديث - ۲۳۶۱ ۱۵۶۵
حديث - ۲۳۶۲ ۱۵۶۶
حديث - ۲۳۶۳ ۱۵۶۶
حديث - ۲۳۶۴ ۱۵۶۷
حديث - ۲۳۶۵ ۱۵۶۷
حديث - ۲۳۶۶ ۱۵۶۷
حديث - ۲۳۶۷ ۱۵۶۸
حديث - ۲۳۶۸ ۱۵۶۸
حديث - ۲۳۶۹ ۱۵۶۸
حديث - ۲۳۷۰ ۱۵۶۹
حديث - ۲۳۷۱ ۱۵۶۹
حديث - ۲۳۷۲ ۱۵۶۹
حديث - ۲۳۷۳ ۱۵۶۹
حديث - ۲۳۷۴ ۱۵۷۰
حديث - ۲۳۷۵ ۱۵۷۰
حديث - ۲۳۷۶ ۱۵۷۰
حديث - ۲۳۷۷ ۱۵۷۰
حديث - ۲۳۷۸ ۱۵۷۱
حديث - ۲۳۷۹ ۱۵۷۱
حديث - ۲۳۸۰ ۱۵۷۱
حديث - ۲۳۸۱ ۱۵۷۱
حديث - ۲۳۸۲ ۱۵۷۲
حديث - ۲۳۸۳ ۱۵۷۲
حديث - ۲۳۸۴ ۱۵۷۲
حديث - ۲۳۸۵ ۱۵۷۲
حديث - ۲۳۸۶ ۱۵۷۳
حديث - ۲۳۸۷ ۱۵۷۳
حديث - ۲۳۸۸ ۱۵۷۳
حديث - ۲۳۸۹ ۱۵۷۴
حديث - ۲۳۹۰ ۱۵۷۴
حديث - ۲۳۹۱ ۱۵۷۴
حديث - ۲۳۹۲ ۱۵۷۴
حديث - ۲۳۹۳ ۱۵۷۵
حديث - ۲۳۹۴ ۱۵۷۵
حديث - ۲۳۹۵ ۱۵۷۵
حديث - ۲۳۹۶ ۱۵۷۶
حديث - ۲۳۹۷ ۱۵۷۶
حديث - ۲۳۹۸ ۱۵۷۶
حديث - ۲۳۹۹ ۱۵۷۶
حديث - ۲۴۰۰ ۱۵۷۷
حديث - ۲۴۰۱ ۱۵۷۷
حديث - ۲۴۰۲ ۱۵۷۷
حديث - ۲۴۰۳ ۱۵۷۸
حديث - ۲۴۰۴ ۱۵۷۸
حديث - ۲۴۰۵ ۱۵۷۸
حديث - ۲۴۰۶ ۱۵۷۸
حديث - ۲۴۰۷ ۱۵۷۹
حديث - ۲۴۰۸ ۱۵۷۹
حديث - ۲۴۰۹ ۱۵۷۹
حديث - ۲۴۱۰ ۱۵۷۹
حديث - ۲۴۱۱ ۱۵۸۰
حديث - ۲۴۱۲ ۱۵۸۰
حديث - ۲۴۱۳ ۱۵۸۰
حديث - ۲۴۱۴ ۱۵۸۱
حديث - ۲۴۱۵ ۱۵۸۱
حديث - ۲۴۱۶ ۱۵۸۲
حديث - ۲۴۱۷ ۱۵۸۲
حديث - ۲۴۱۸ ۱۵۸۳
حديث - ۲۴۱۹ ۱۵۸۳
حديث - ۲۴۲۰ ۱۵۸۳
حديث - ۲۴۲۱ ۱۵۸۴
حديث - ۲۴۲۲ ۱۵۸۴
حديث - ۲۴۲۳ ۱۵۸۵
حديث - ۲۴۲۴ ۱۵۸۵
حديث - ۲۴۲۵ ۱۵۸۵
حديث - ۲۴۲۶ ۱۵۸۶
حديث - ۲۴۲۷ ۱۵۸۶
حديث - ۲۴۲۸ ۱۵۸۷
حديث - ۲۴۲۹ ۱۵۸۷
حديث - ۲۴۳۰ ۱۵۸۷
حديث - ۲۴۳۱ ۱۵۸۸
حديث - ۲۴۳۲ ۱۵۸۹
حديث - ۲۴۳۳ ۱۵۸۹
حديث - ۲۴۳۴ ۱۵۹۰
حديث - ۲۴۳۵ ۱۵۹۰
حديث - ۲۴۳۶ ۱۵۹۱
حديث - ۲۴۳۷ ۱۵۹۱
حديث - ۲۴۳۸ ۱۵۹۲
حديث - ۲۴۳۹ ۱۵۹۲
حديث - ۲۴۴۰ ۱۵۹۳
حديث - ۲۴۴۱ ۱۵۹۴
حديث - ۲۴۴۲ ۱۵۹۴
حديث - ۲۴۴۳ ۱۵۹۵
حديث - ۲۴۴۴ ۱۵۹۵
حديث - ۲۴۴۵ ۱۵۹۶
حديث - ۲۴۴۶ ۱۵۹۶
حديث - ۲۴۴۷ ۱۵۹۶
حديث - ۲۴۴۸ ۱۵۹۷
حديث - ۲۴۴۹ ۱۵۹۷
حديث - ۲۴۵۰ ۱۵۹۸
حديث - ۲۴۵۱ ۱۵۹۸
حديث - ۲۴۵۲ ۱۵۹۸
حديث - ۲۴۵۳ ۱۵۹۹
۹۸۸ حديث - ۲۴۵۴ ۱۵۹۹
حديث - ۲۴۵۵ ۱۶۰۰
حديث - ۲۴۵۶ ۱۶۰۰
حديث - ۲۴۵۷ ۱۶۰۱
حديث - ۲۴۵۸ ۱۶۰۱
حديث - ۲۴۵۹ ۱۶۰۱
حديث - ۲۴۶۰ ۱۶۰۲
حديث - ۲۴۶۱ ۱۶۰۲
حديث - ۲۴۶۲ ۱۶۰۳
حديث - ۲۴۶۳ ۱۶۰۳
حديث - ۲۴۶۴ ۱۶۰۴
حديث - ۲۴۶۵ ۱۶۰۴
حديث - ۲۴۶۶ ۱۶۰۵
حديث - ۲۴۶۷ ۱۶۰۵
حديث - ۲۴۶۸ ۱۶۰۶
حديث - ۲۴۶۹ ۱۶۰۶
حديث - ۲۴۷۰ ۱۶۰۷
حديث - ۲۴۷۱ ۱۶۰۷
حديث - ۲۴۷۲ ۱۶۰۸
حديث - ۲۴۷۳ ۱۶۰۸
حديث - ۲۴۷۴ ۱۶۰۸
حديث - ۲۴۷۵ ۱۶۰۹
حديث - ۲۴۷۶ ۱۶۰۹
حديث - ۲۴۷۷ ۱۶۱۰
حديث - ۲۴۷۸ ۱۶۱۰
حديث - ۲۴۷۹ ۱۶۱۱
حديث - ۲۴۸۰ ۱۶۱۱
حديث - ۲۴۸۱ ۱۶۱۲
حديث - ۲۴۸۲ ۱۶۱۲
حديث - ۲۴۸۳ ۱۶۱۳
حديث - ۲۴۸۴ ۱۶۱۳
حديث - ۲۴۸۵ ۱۶۱۳
حديث - ۲۴۸۶ ۱۶۱۴
حديث - ۲۴۸۷ ۱۶۱۴
حديث - ۲۴۸۸ ۱۶۱۵
حديث - ۲۴۸۹ ۱۶۱۵
حديث - ۲۴۹۰ ۱۶۱۶
حديث - ۲۴۹۱ ۱۶۱۶
حديث - ۲۴۹۲ ۱۶۱۷
حديث - ۲۴۹۳ ۱۶۱۸
حديث - ۲۴۹۴ ۱۶۱۸
حديث - ۲۴۹۵ ۱۶۱۹
حديث - ۲۴۹۶ ۱۶۱۹
حديث - ۲۴۹۷ ۱۶۲۰
حديث - ۲۴۹۸ ۱۶۲۰
حديث - ۲۴۹۹ ۱۶۲۱
حديث - ۲۵۰۰ ۱۶۲۱
حديث - ۲۵۰۱ ۱۶۲۲
حديث - ۲۵۰۲ ۱۶۲۲
حديث - ۲۵۰۳ ۱۶۲۳
حديث - ۲۵۰۴ ۱۶۲۳
حديث - ۲۵۰۵ ۱۶۲۴
حديث - ۲۵۰۶ ۱۶۲۴
حديث - ۲۵۰۷ ۱۶۲۵
حديث - ۲۵۰۸ ۱۶۲۵
حديث - ۲۵۰۹ ۱۶۲۵
حديث - ۲۵۱۰ ۱۶۲۶
حديث - ۲۵۱۱ ۱۶۲۶
حديث - ۲۵۱۲ ۱۶۲۷
حديث - ۲۵۱۳ ۱۶۲۷
حديث - ۲۵۱۴ ۱۶۲۸
حديث - ۲۵۱۵ ۱۶۲۸
حديث - ۲۵۱۶ ۱۶۲۸
حديث - ۲۵۱۷ ۱۶۲۹
حديث - ۲۵۱۸ ۱۶۲۹
حديث - ۲۵۱۹ ۱۶۳۰
حديث - ۲۵۲۰ ۱۶۳۰
حديث - ۲۵۲۱ ۱۶۳۱
حديث - ۲۵۲۲ ۱۶۳۱
حديث - ۲۵۲۳ ۱۶۳۱
حديث - ۲۵۲۴ ۱۶۳۲
حديث - ۲۵۲۵ ۱۶۳۲
حديث - ۲۵۲۶ ۱۶۳۳
حديث - ۲۵۲۷ ۱۶۳۳
حديث - ۲۵۲۸ ۱۶۳۳
حديث - ۲۵۲۹ ۱۶۳۴
حديث - ۲۵۳۰ ۱۶۳۴
حديث - ۲۵۳۱ ۱۶۳۵
حديث - ۲۵۳۲ ۱۶۳۵
حديث - ۲۵۳۳ ۱۶۳۵
حديث - ۲۵۳۴ ۱۶۳۶
حديث - ۲۵۳۵ ۱۶۳۶
حديث - ۲۵۳۶ ۱۶۳۷
حديث - ۲۵۳۷ ۱۶۳۷
حديث - ۲۵۳۸ ۱۶۳۷
حديث - ۲۵۳۹ ۱۶۳۸
حديث - ۲۵۴۰ ۱۶۳۸
حديث - ۲۵۴۱ ۱۶۳۹
حديث - ۲۵۴۲ ۱۶۳۹
حديث - ۲۵۴۳ ۱۶۳۹
حديث - ۲۵۴۴ ۱۶۴۰
حديث - ۲۵۴۵ ۱۶۴۰
حديث - ۲۵۴۶ ۱۶۴۱
حديث - ۲۵۴۷ ۱۶۴۱
حديث - ۲۵۴۸ ۱۶۴۱
حديث - ۲۵۴۹ ۱۶۴۲
حديث - ۲۵۵۰ ۱۶۴۲
حديث - ۲۵۵۱ ۱۶۴۳
حديث - ۲۵۵۲ ۱۶۴۳
حديث - ۲۵۵۳ ۱۶۴۳
حديث - ۲۵۵۴ ۱۶۴۴
حديث - ۲۵۵۵ ۱۶۴۴
حديث - ۲۵۵۶ ۱۶۴۵
حديث - ۲۵۵۷ ۱۶۴۵
حديث - ۲۵۵۸ ۱۶۴۵
حديث - ۲۵۵۹ ۱۶۴۶
حديث - ۲۵۶۰ ۱۶۴۶
حديث - ۲۵۶۱ ۱۶۴۷
حديث - ۲۵۶۲ ۱۶۴۷
حديث - ۲۵۶۳ ۱۶۴۷
حديث - ۲۵۶۴ ۱۶۴۸
حديث - ۲۵۶۵ ۱۶۴۸
حديث - ۲۵۶۶ ۱۶۴۹
حديث - ۲۵۶۷ ۱۶۴۹
حديث - ۲۵۶۸ ۱۶۴۹
حديث - ۲۵۶۹ ۱۶۵۰
حديث - ۲۵۷۰ ۱۶۵۰
حديث - ۲۵۷۱ ۱۶۵۰
حديث - ۲۵۷۲ ۱۶۵۱
حديث - ۲۵۷۳ ۱۶۵۱
حديث - ۲۵۷۴ ۱۶۵۱
حديث - ۲۵۷۵ ۱۶۵۲
حديث - ۲۵۷۶ ۱۶۵۲
حديث - ۲۵۷۷ ۱۶۵۲
حديث - ۲۵۷۸ ۱۶۵۳
حديث - ۲۵۷۹ ۱۶۵۳
حديث - ۲۵۸۰ ۱۶۵۳
حديث - ۲۵۸۱ ۱۶۵۴
حديث - ۲۵۸۲ ۱۶۵۴
حديث - ۲۵۸۳ ۱۶۵۵
حديث - ۲۵۸۴ ۱۶۵۵
حديث - ۲۵۸۵ ۱۶۵۵
حديث - ۲۵۸۶ ۱۶۵۶
حديث - ۲۵۸۷ ۱۶۵۶
حديث - ۲۵۸۸ ۱۶۵۷
حديث - ۲۵۸۹ ۱۶۵۸
حديث - ۲۵۹۰ ۱۶۵۸
حديث - ۲۵۹۱ ۱۶۵۹
حديث - ۲۵۹۲ ۱۶۵۹
حديث - ۲۵۹۳ ۱۶۶۰
حديث - ۲۵۹۴ ۱۶۶۰
حديث - ۲۵۹۵ ۱۶۶۰
حديث - ۲۵۹۶ ۱۶۶۱
حديث - ۲۵۹۷ ۱۶۶۱
حديث - ۲۵۹۸ ۱۶۶۲
حديث - ۲۵۹۹ ۱۶۶۲
حديث - ۲۶۰۰ ۱۶۶۲
حديث - ۲۶۰۱ ۱۶۶۳
حديث - ۲۶۰۲ ۱۶۶۳
حديث - ۲۶۰۳ ۱۶۶۳
حديث - ۲۶۰۴ ۱۶۶۴
حديث - ۲۶۰۵ ۱۶۶۴
حديث - ۲۶۰۶ ۱۶۶۴
حديث - ۲۶۰۷ ۱۶۶۵
حديث - ۲۶۰۸ ۱۶۶۵
حديث - ۲۶۰۹ ۱۶۶۵
حديث - ۲۶۱۰ ۱۶۶۶
حديث - ۲۶۱۱ ۱۶۶۶
حديث - ۲۶۱۲ ۱۶۶۶
حديث - ۲۶۱۳ ۱۶۶۷
حديث - ۲۶۱۴ ۱۶۶۷
حديث - ۲۶۱۵ ۱۶۶۷
حديث - ۲۶۱۶ ۱۶۶۸
حديث - ۲۶۱۷ ۱۶۶۸
حديث - ۲۶۱۸ ۱۶۶۸
حديث - ۲۶۱۹ ۱۶۶۹
حديث - ۲۶۲۰ ۱۶۶۹
حديث - ۲۶۲۱ ۱۶۶۹
حديث - ۲۶۲۲ ۱۶۷۰
حديث - ۲۶۲۳ ۱۶۷۰
حديث - ۲۶۲۴ ۱۶۷۰
حديث - ۲۶۲۵ ۱۶۷۱
حديث - ۲۶۲۶ ۱۶۷۱
حديث - ۲۶۲۷ ۱۶۷۱
حديث - ۲۶۲۸ ۱۶۷۲
حديث - ۲۶۲۹ ۱۶۷۲
حديث - ۲۶۳۰ ۱۶۷۲
حديث - ۲۶۳۱ ۱۶۷۳
حديث - ۲۶۳۲ ۱۶۷۳
حديث - ۲۶۳۳ ۱۶۷۳
حديث - ۲۶۳۴ ۱۶۷۴
حديث - ۲۶۳۵ ۱۶۷۴
حديث - ۲۶۳۶ ۱۶۷۵
حديث - ۲۶۳۷ ۱۶۷۵
حديث - ۲۶۳۸ ۱۶۷۵
حديث - ۲۶۳۹ ۱۶۷۶
حديث - ۲۶۴۰ ۱۶۷۶
حديث - ۲۶۴۱ ۱۶۷۶
حديث - ۲۶۴۲ ۱۶۷۷
حديث - ۲۶۴۳ ۱۶۷۷
حديث - ۲۶۴۴ ۱۶۷۷
حديث - ۲۶۴۵ ۱۶۷۸
حديث - ۲۶۴۶ ۱۶۷۸
حديث - ۲۶۴۷ ۱۶۷۸
حديث - ۲۶۴۸ ۱۶۷۹
حديث - ۲۶۴۹ ۱۶۷۹
حديث - ۲۶۵۰ ۱۶۷۹
حديث - ۲۶۵۱ ۱۶۸۰
حديث - ۲۶۵۲ ۱۶۸۰
حديث - ۲۶۵۳ ۱۶۸۱
حديث - ۲۶۵۴ ۱۶۸۱
حديث - ۲۶۵۵ ۱۶۸۱
حديث - ۲۶۵۶ ۱۶۸۲
حديث - ۲۶۵۷ ۱۶۸۲
حديث - ۲۶۵۸ ۱۶۸۲
حديث - ۲۶۵۹ ۱۶۸۳
حديث - ۲۶۶۰ ۱۶۸۳
حديث - ۲۶۶۱ ۱۶۸۴
حديث - ۲۶۶۲ ۱۶۸۴
حديث - ۲۶۶۳ ۱۶۸۵
حديث - ۲۶۶۴ ۱۶۸۵
حديث - ۲۶۶۵ ۱۶۸۵
حديث - ۲۶۶۶ ۱۶۸۶
حديث - ۲۶۶۷ ۱۶۸۶
حديث - ۲۶۶۸ ۱۶۸۷
حديث - ۲۶۶۹ ۱۶۸۷
حديث - ۲۶۷۰ ۱۶۸۷
حديث - ۲۶۷۱ ۱۶۸۸
حديث - ۲۶۷۲ ۱۶۸۸
حديث - ۲۶۷۳ ۱۶۸۹
حديث - ۲۶۷۴ ۱۶۸۹
حديث - ۲۶۷۵ ۱۶۹۰
حديث - ۲۶۷۶ ۱۶۹۰
حديث - ۲۶۷۷ ۱۶۹۰
حديث - ۲۶۷۸ ۱۶۹۱
حديث - ۲۶۷۹ ۱۶۹۱
حديث - ۲۶۸۰ ۱۶۹۲
حديث - ۲۶۸۱ ۱۶۹۲
حديث - ۲۶۸۲ ۱۶۹۳
حديث - ۲۶۸۳ ۱۶۹۳
حديث - ۲۶۸۴ ۱۶۹۳
حديث - ۲۶۸۵ ۱۶۹۴
حديث - ۲۶۸۶ ۱۶۹۴
حديث - ۲۶۸۷ ۱۶۹۵
حديث - ۲۶۸۸ ۱۶۹۵
حديث - ۲۶۸۹ ۱۶۹۵
حديث - ۲۶۹۰ ۱۶۹۶
حديث - ۲۶۹۱ ۱۶۹۶
حديث - ۲۶۹۲ ۱۶۹۶
حديث - ۲۶۹۳ ۱۶۹۷
حديث - ۲۶۹۴ ۱۶۹۷
حديث - ۲۶۹۵ ۱۶۹۸
حديث - ۲۶۹۶ ۱۶۹۸
حديث - ۲۶۹۷ ۱۶۹۸
حديث - ۲۶۹۸ ۱۶۹۹
حديث - ۲۶۹۹ ۱۶۹۹
حديث - ۲۷۰۰ ۱۷۰۰
حديث - ۲۷۰۱ ۱۷۰۰
حديث - ۲۷۰۲ ۱۷۰۰
حديث - ۲۷۰۳ ۱۷۰۱
حديث - ۲۷۰۴ ۱۷۰۱
حديث - ۲۷۰۵ ۱۷۰۱
حديث - ۲۷۰۶ ۱۷۰۲
حديث - ۲۷۰۷ ۱۷۰۲
حديث - ۲۷۰۸ ۱۷۰۲
حديث - ۲۷۰۹ ۱۷۰۳
حديث - ۲۷۱۰ ۱۷۰۳
حديث - ۲۷۱۱ ۱۷۰۳
حديث - ۲۷۱۲ ۱۷۰۴
حديث - ۲۷۱۳ ۱۷۰۴
حديث - ۲۷۱۴ ۱۷۰۵
حديث - ۲۷۱۵ ۱۷۰۵
حديث - ۲۷۱۶ ۱۷۰۵
حديث - ۲۷۱۷ ۱۷۰۶
حديث - ۲۷۱۸ ۱۷۰۶
حديث - ۲۷۱۹ ۱۷۰۶
حديث - ۲۷۲۰ ۱۷۰۷
حديث - ۲۷۲۱ ۱۷۰۷
حديث - ۲۷۲۲ ۱۷۰۷
حديث - ۲۷۲۳ ۱۷۰۸
حديث - ۲۷۲۴ ۱۷۰۸
حديث - ۲۷۲۵ ۱۷۰۹
حديث - ۲۷۲۶ ۱۷۰۹
حديث - ۲۷۲۷ ۱۷۰۹
حديث - ۲۷۲۸ ۱۷۱۰
حديث - ۲۷۲۹ ۱۷۱۰
حديث - ۲۷۳۰ ۱۷۱۰
حديث - ۲۷۳۱ ۱۷۱۱
حديث - ۲۷۳۲ ۱۷۱۱
حديث - ۲۷۳۳ ۱۷۱۱
حديث - ۲۷۳۴ ۱۷۱۲
حديث - ۲۷۳۵ ۱۷۱۲
حديث - ۲۷۳۶ ۱۷۱۲
حديث - ۲۷۳۷ ۱۷۱۳
حديث - ۲۷۳۸ ۱۷۱۳
حديث - ۲۷۳۹ ۱۷۱۴
حديث - ۲۷۴۰ ۱۷۱۴
حديث - ۲۷۴۱ ۱۷۱۴
حديث - ۲۷۴۲ ۱۷۱۵
حديث - ۲۷۴۳ ۱۷۱۵
حديث - ۲۷۴۴ ۱۷۱۵
حديث - ۲۷۴۵ ۱۷۱۶
حديث - ۲۷۴۶ ۱۷۱۶
حديث - ۲۷۴۷ ۱۷۱۶
حديث - ۲۷۴۸ ۱۷۱۷
حديث - ۲۷۴۹ ۱۷۱۷
حديث - ۲۷۵۰ ۱۷۱۸
حديث - ۲۷۵۱ ۱۷۱۸
حديث - ۲۷۵۲ ۱۷۱۸
حديث - ۲۷۵۳ ۱۷۱۹
حديث - ۲۷۵۴ ۱۷۱۹
حديث - ۲۷۵۵ ۱۷۲۰
حديث - ۲۷۵۶ ۱۷۲۰
حديث - ۲۷۵۷ ۱۷۲۱
حديث - ۲۷۵۸ ۱۷۲۱
حديث - ۲۷۵۹ ۱۷۲۲
حديث - ۲۷۶۰ ۱۷۲۲
حديث - ۲۷۶۱ ۱۷۲۲
حديث - ۲۷۶۲ ۱۷۲۳
حديث - ۲۷۶۳ ۱۷۲۳
حديث - ۲۷۶۴ ۱۷۲۳
حديث - ۲۷۶۵ ۱۷۲۴
حديث - ۲۷۶۶ ۱۷۲۴
حديث - ۲۷۶۷ ۱۷۲۵
حديث - ۲۷۶۸ ۱۷۲۵
حديث - ۲۷۶۹ ۱۷۲۵
حديث - ۲۷۷۰ ۱۷۲۶
حديث - ۲۷۷۱ ۱۷۲۶
حديث - ۲۷۷۲ ۱۷۲۷
حديث - ۲۷۷۳ ۱۷۲۷
حديث - ۲۷۷۴ ۱۷۲۷
حديث - ۲۷۷۵ ۱۷۲۸
حديث - ۲۷۷۶ ۱۷۲۸
حديث - ۲۷۷۷ ۱۷۲۸
حديث - ۲۷۷۸ ۱۷۲۹
حديث - ۲۷۷۹ ۱۷۲۹
حديث - ۲۷۸۰ ۱۷۲۹
حديث - ۲۷۸۱ ۱۷۳۰
حديث - ۲۷۸۲ ۱۷۳۰
حديث - ۲۷۸۳ ۱۷۳۰
حديث - ۲۷۸۴ ۱۷۳۱
حديث - ۲۷۸۵ ۱۷۳۱
حديث - ۲۷۸۶ ۱۷۳۱
حديث - ۲۷۸۷ ۱۷۳۳
حديث - ۲۷۸۸ ۱۷۳۳
حديث - ۲۷۸۹ ۱۷۳۳
حديث - ۲۷۹۰ ۱۷۳۴
حديث - ۲۷۹۱ ۱۷۳۴
حديث - ۲۷۹۲ ۱۷۳۵
حديث - ۲۷۹۳ ۱۷۳۵
حديث - ۲۷۹۴ ۱۷۳۶
حديث - ۲۷۹۵ ۱۷۳۶
حديث - ۲۷۹۶ ۱۷۳۶
حديث - ۲۷۹۷ ۱۷۳۷
حديث - ۲۷۹۸ ۱۷۳۷
حديث - ۲۷۹۹ ۱۷۳۸
حديث - ۲۸۰۰ ۱۷۳۸
حديث - ۲۸۰۱ ۱۷۳۹
حديث - ۲۸۰۲ ۱۷۳۹
حديث - ۲۸۰۳ ۱۷۳۹
حديث - ۲۸۰۴ ۱۷۴۰
حديث - ۲۸۰۵ ۱۷۴۰
حديث - ۲۸۰۶ ۱۷۴۰
حديث - ۲۸۰۷ ۱۷۴۱
حديث - ۲۸۰۸ ۱۷۴۱
حديث - ۲۸۰۹ ۱۷۴۱
حديث - ۲۸۱۰ ۱۷۴۲
حديث - ۲۸۱۱ ۱۷۴۲
حديث - ۲۸۱۲ ۱۷۴۲
حديث - ۲۸۱۳ ۱۷۴۳
حديث - ۲۸۱۴ ۱۷۴۳
حديث - ۲۸۱۵ ۱۷۴۳
حديث - ۲۸۱۶ ۱۷۴۴
حديث - ۲۸۱۷ ۱۷۴۴
حديث - ۲۸۱۸ ۱۷۴۴
حديث - ۲۸۱۹ ۱۷۴۵
حديث - ۲۸۲۰ ۱۷۴۵
حديث - ۲۸۲۱ ۱۷۴۵
حديث - ۲۸۲۲ ۱۷۴۶
حديث - ۲۸۲۳ ۱۷۴۶
حديث - ۲۸۲۴ ۱۷۴۶
حديث - ۲۸۲۵ ۱۷۴۷
حديث - ۲۸۲۶ ۱۷۴۷
حديث - ۲۸۲۷ ۱۷۴۷
حديث - ۲۸۲۸ ۱۷۴۸
حديث - ۲۸۲۹ ۱۷۴۸
حديث - ۲۸۳۰ ۱۷۴۸
حديث - ۲۸۳۱ ۱۷۴۹
حديث - ۲۸۳۲ ۱۷۴۹
حديث - ۲۸۳۳ ۱۷۵۰
حديث - ۲۸۳۴ ۱۷۵۰
حديث - ۲۸۳۵ ۱۷۵۰
حديث - ۲۸۳۶ ۱۷۵۱
حديث - ۲۸۳۷ ۱۷۵۱
حديث - ۲۸۳۸ ۱۷۵۱
حديث - ۲۸۳۹ ۱۷۵۲
حديث - ۲۸۴۰ ۱۷۵۲
حديث - ۲۸۴۱ ۱۷۵۲
حديث - ۲۸۴۲ ۱۷۵۳
حديث - ۲۸۴۳ ۱۷۵۳
حديث - ۲۸۴۴ ۱۷۵۳
حديث - ۲۸۴۵ ۱۷۵۴
حديث - ۲۸۴۶ ۱۷۵۴
حديث - ۲۸۴۷ ۱۷۵۴
حديث - ۲۸۴۸ ۱۷۵۵
حديث - ۲۸۴۹ ۱۷۵۵
حديث - ۲۸۵۰ ۱۷۵۵
حديث - ۲۸۵۱ ۱۷۵۶
حديث - ۲۸۵۲ ۱۷۵۶
حديث - ۲۸۵۳ ۱۷۵۷
حديث - ۲۸۵۴ ۱۷۵۷
حديث - ۲۸۵۵ ۱۷۵۷
حديث - ۲۸۵۶ ۱۷۵۸
حديث - ۲۸۵۷ ۱۷۵۸
حديث - ۲۸۵۸ ۱۷۵۹
حديث - ۲۸۵۹ ۱۷۵۹
حديث - ۲۸۶۰ ۱۷۵۹
حديث - ۲۸۶۱ ۱۷۶۰
حديث - ۲۸۶۲ ۱۷۶۰
حديث - ۲۸۶۳ ۱۷۶۰
حديث - ۲۸۶۴ ۱۷۶۱
حديث - ۲۸۶۵ ۱۷۶۱
حديث - ۲۸۶۶ ۱۷۶۱
حديث - ۲۸۶۷ ۱۷۶۱
حديث - ۲۸۶۸ ۱۷۶۲
حديث - ۲۸۶۹ ۱۷۶۲
حديث - ۲۸۷۰ ۱۷۶۳
حديث - ۲۸۷۱ ۱۷۶۳
حديث - ۲۸۷۲ ۱۷۶۳
حديث - ۲۸۷۳ ۱۷۶۴
حديث - ۲۸۷۴ ۱۷۶۴
حديث - ۲۸۷۵ ۱۷۶۵
حديث - ۲۸۷۶ ۱۷۶۵
حديث - ۲۸۷۷ ۱۷۶۵
حديث - ۲۸۷۸ ۱۷۶۶
حديث - ۲۸۷۹ ۱۷۶۶
حديث - ۲۸۸۰ ۱۷۶۶
حديث - ۲۸۸۱ ۱۷۶۷
حديث - ۲۸۸۲ ۱۷۶۷
حديث - ۲۸۸۳ ۱۷۶۸
حديث - ۲۸۸۴ ۱۷۶۸
حديث - ۲۸۸۵ ۱۷۶۹
حديث - ۲۸۸۶ ۱۷۶۹
حديث - ۲۸۸۷ ۱۷۶۹
حديث - ۲۸۸۸ ۱۷۷۰
حديث - ۲۸۸۹ ۱۷۷۰
حديث - ۲۸۹۰ ۱۷۷۰
حديث - ۲۸۹۱ ۱۷۷۱
حديث - ۲۸۹۲ ۱۷۷۱
حديث - ۲۸۹۳ ۱۷۷۱
حديث - ۲۸۹۴ ۱۷۷۲
حديث - ۲۸۹۵ ۱۷۷۲
حديث - ۲۸۹۶ ۱۷۷۲
حديث - ۲۸۹۷ ۱۷۷۳
حديث - ۲۸۹۸ ۱۷۷۴
حديث - ۲۸۹۹ ۱۷۷۴
حديث - ۲۹۰۰ ۱۷۷۵
حديث - ۲۹۰۱ ۱۷۷۵
حديث - ۲۹۰۲ ۱۷۷۶
حديث - ۲۹۰۳ ۱۷۷۶
حديث - ۲۹۰۴ ۱۷۷۶
حديث - ۲۹۰۵ ۱۷۷۷
حديث - ۲۹۰۶ ۱۷۷۸
حديث - ۲۹۰۷ ۱۷۷۸
حديث - ۲۹۰۸ ۱۷۷۸
حديث - ۲۹۰۹ ۱۷۷۹
حديث - ۲۹۱۰ ۱۷۷۹
حديث - ۲۹۱۱ ۱۷۸۰
حديث - ۲۹۱۲ ۱۷۸۰
حديث - ۲۹۱۳ ۱۷۸۰
حديث - ۲۹۱۴ ۱۷۸۱
حديث - ۲۹۱۵ ۱۷۸۱
حديث - ۲۹۱۶ ۱۷۸۲
حديث - ۲۹۱۷ ۱۷۸۲
حديث - ۲۹۱۸ ۱۷۸۲
حديث - ۲۹۱۹ ۱۷۸۳
حديث - ۲۹۲۰ ۱۷۸۳
حديث - ۲۹۲۱ ۱۷۸۴
حديث - ۲۹۲۲ ۱۷۸۴
حديث - ۲۹۲۳ ۱۷۸۴
حديث - ۲۹۲۴ ۱۷۸۵
حديث - ۲۹۲۵ ۱۷۸۵
حديث - ۲۹۲۶ ۱۷۸۵
حديث - ۲۹۲۷ ۱۷۸۶
حديث - ۲۹۲۸ ۱۷۸۶
حديث - ۲۹۲۹ ۱۷۸۷
حديث - ۲۹۳۰ ۱۷۸۷
حديث - ۲۹۳۱ ۱۷۸۷
حديث - ۲۹۳۲ ۱۷۸۸
حديث - ۲۹۳۳ ۱۷۸۸
حديث - ۲۹۳۴ ۱۷۸۹
حديث - ۲۹۳۵ ۱۷۸۹
حديث - ۲۹۳۶ ۱۷۸۹
حديث - ۲۹۳۷ ۱۷۹۰
حديث - ۲۹۳۸ ۱۷۹۰
حديث - ۲۹۳۹ ۱۷۹۰
حديث - ۲۹۴۰ ۱۷۹۱
حديث - ۲۹۴۱ ۱۷۹۱
حديث - ۲۹۴۲ ۱۷۹۱
حديث - ۲۹۴۳ ۱۷۹۲
حديث - ۲۹۴۴ ۱۷۹۲
حديث - ۲۹۴۵ ۱۷۹۲
حديث - ۲۹۴۶ ۱۷۹۳
حديث - ۲۹۴۷ ۱۷۹۳
حديث - ۲۹۴۸ ۱۷۹۳
حديث - ۲۹۴۹ ۱۷۹۴
حديث - ۲۹۵۰ ۱۷۹۴
حديث - ۲۹۵۱ ۱۷۹۴
حديث - ۲۹۵۲ ۱۷۹۵
حديث - ۲۹۵۳ ۱۷۹۵
حديث - ۲۹۵۴ ۱۷۹۵
حديث - ۲۹۵۵ ۱۷۹۶
حديث - ۲۹۵۶ ۱۷۹۶
حديث - ۲۹۵۷ ۱۷۹۷
حديث - ۲۹۵۸ ۱۷۹۷
حديث - ۲۹۵۹ ۱۷۹۸
حديث - ۲۹۶۰ ۱۷۹۸
حديث - ۲۹۶۱ ۱۷۹۸
حديث - ۲۹۶۲ ۱۷۹۹
حديث - ۲۹۶۳ ۱۷۹۹
حديث - ۲۹۶۴ ۱۸۰۰
حديث - ۲۹۶۵ ۱۸۰۰
حديث - ۲۹۶۶ ۱۸۰۰
حديث - ۲۹۶۷ ۱۸۰۱
حديث - ۲۹۶۸ ۱۸۰۱
حديث - ۲۹۶۹ ۱۸۰۱
حديث - ۲۹۷۰ ۱۸۰۲
حديث - ۲۹۷۱ ۱۸۰۲
حديث - ۲۹۷۲ ۱۸۰۲
حديث - ۲۹۷۳ ۱۸۰۳
حديث - ۲۹۷۴ ۱۸۰۴
حديث - ۲۹۷۵ ۱۸۰۴
حديث - ۲۹۷۶ ۱۸۰۵
حديث - ۲۹۷۷ ۱۸۰۵
حديث - ۲۹۷۸ ۱۸۰۵
حديث - ۲۹۷۹ ۱۸۰۶
حديث - ۲۹۸۰ ۱۸۰۶
حديث - ۲۹۸۱ ۱۸۰۶
حديث - ۲۹۸۲ ۱۸۰۷
حديث - ۲۹۸۳ ۱۸۰۷
حديث - ۲۹۸۴ ۱۸۰۷
حديث - ۲۹۸۵ ۱۸۰۸
حديث - ۲۹۸۶ ۱۸۰۸
حديث - ۲۹۸۷ ۱۸۰۸
حديث - ۲۹۸۸ ۱۸۰۹
حديث - ۲۹۸۹ ۱۸۰۹
حديث - ۲۹۹۰ ۱۸۰۹
حديث - ۲۹۹۱ ۱۸۱۰
حديث - ۲۹۹۲ ۱۸۱۰
حديث - ۲۹۹۳ ۱۸۱۱
حديث - ۲۹۹۴ ۱۸۱۱
حديث - ۲۹۹۵ ۱۸۱۱
حديث - ۲۹۹۶ ۱۸۱۲
حديث - ۲۹۹۷ ۱۸۱۲
حديث - ۲۹۹۸ ۱۸۱۲
حديث - ۲۹۹۹ ۱۸۱۳
حديث - ۳۰۰۰ ۱۸۱۳
حديث - ۳۰۰۱ ۱۸۱۳
حديث - ۳۰۰۲ ۱۸۱۴
حديث - ۳۰۰۳ ۱۸۱۴
حديث - ۳۰۰۴ ۱۸۱۴
حديث - ۳۰۰۵ ۱۸۱۵
حديث - ۳۰۰۶ ۱۸۱۵
حديث - ۳۰۰۷ ۱۸۱۵
حديث - ۳۰۰۸ ۱۸۱۶
حديث - ۳۰۰۹ ۱۸۱۶
حديث - ۳۰۱۰ ۱۸۱۶
حديث - ۳۰۱۱ ۱۸۱۷
حديث - ۳۰۱۲ ۱۸۱۷
حديث - ۳۰۱۳ ۱۸۱۸
حديث - ۳۰۱۴ ۱۸۱۸
حديث - ۳۰۱۵ ۱۸۱۹
حديث - ۳۰۱۶ ۱۸۱۹
حديث - ۳۰۱۷ ۱۸۱۹
حديث - ۳۰۱۸ ۱۸۲۰
حديث - ۳۰۱۹ ۱۸۲۰
حديث - ۳۰۲۰ ۱۸۲۱
حديث - ۳۰۲۱ ۱۸۲۱
حديث - ۳۰۲۲ ۱۸۲۱
حديث - ۳۰۲۳ ۱۸۲۲
حديث - ۳۰۲۴ ۱۸۲۲
حديث - ۳۰۲۵ ۱۸۲۲
حديث - ۳۰۲۶ ۱۸۲۳
حديث - ۳۰۲۷ ۱۸۲۳
حديث - ۳۰۲۸ ۱۸۲۴
حديث - ۳۰۲۹ ۱۸۲۵
حديث - ۳۰۳۰ ۱۸۲۵
حديث - ۳۰۳۱ ۱۸۲۵
حديث - ۳۰۳۲ ۱۸۲۶
حديث - ۳۰۳۳ ۱۸۲۶
حديث - ۳۰۳۴ ۱۸۲۷
حديث - ۳۰۳۵ ۱۸۲۷
حديث - ۳۰۳۶ ۱۸۲۷
حديث - ۳۰۳۷ ۱۸۲۸
حديث - ۳۰۳۸ ۱۸۲۸
حديث - ۳۰۳۹ ۱۸۲۸
حديث - ۳۰۴۰ ۱۸۲۹
حديث - ۳۰۴۱ ۱۸۲۹
حديث - ۳۰۴۲ ۱۸۲۹
حديث - ۳۰۴۳ ۱۸۳۰
حديث - ۳۰۴۴ ۱۸۳۰
حديث - ۳۰۴۵ ۱۸۳۰
حديث - ۳۰۴۶ ۱۸۳۱
حديث - ۳۰۴۷ ۱۸۳۱
حديث - ۳۰۴۸ ۱۸۳۱
حديث - ۳۰۴۹ ۱۸۳۲
حديث - ۳۰۵۰ ۱۸۳۲
حديث - ۳۰۵۱ ۱۸۳۳
حديث - ۳۰۵۲ ۱۸۳۳
حديث - ۳۰۵۳ ۱۸۳۳
حديث - ۳۰۵۴ ۱۸۳۴
حديث - ۳۰۵۵ ۱۸۳۴
حديث - ۳۰۵۶ ۱۸۳۴
حديث - ۳۰۵۷ ۱۸۳۵
حديث - ۳۰۵۸ ۱۸۳۵
حديث - ۳۰۵۹ ۱۸۳۵
حديث - ۳۰۶۰ ۱۸۳۶
حديث - ۳۰۶۱ ۱۸۳۶
حديث - ۳۰۶۲ ۱۸۳۶
حديث - ۳۰۶۳ ۱۸۳۷
حديث - ۳۰۶۴ ۱۸۳۷
حديث - ۳۰۶۵ ۱۸۳۷
حديث - ۳۰۶۶ ۱۸۳۸
حديث - ۳۰۶۷ ۱۸۳۸
حديث - ۳۰۶۸ ۱۸۳۹
حديث - ۳۰۶۹ ۱۸۳۹
حديث - ۳۰۷۰ ۱۸۴۰
حديث - ۳۰۷۱ ۱۸۴۰
حديث - ۳۰۷۲ ۱۸۴۰
حديث - ۳۰۷۳ ۱۸۴۱
حديث - ۳۰۷۴ ۱۸۴۱
حديث - ۳۰۷۵ ۱۸۴۱
حديث - ۳۰۷۶ ۱۸۴۲
حديث - ۳۰۷۷ ۱۸۴۲
حديث - ۳۰۷۸ ۱۸۴۲
حديث - ۳۰۷۹ ۱۸۴۳
حديث - ۳۰۸۰ ۱۸۴۳
حديث - ۳۰۸۱ ۱۸۴۳
حديث - ۳۰۸۲ ۱۸۴۴
حديث - ۳۰۸۳ ۱۸۴۴
حديث - ۳۰۸۴ ۱۸۴۴
حديث - ۳۰۸۵ ۱۸۴۵
حديث - ۳۰۸۶ ۱۸۴۵
حديث - ۳۰۸۷ ۱۸۴۵
حديث - ۳۰۸۸ ۱۸۴۵
حديث - ۳۰۸۹ ۱۸۴۶
حديث - ۳۰۹۰ ۱۸۴۶
حديث - ۳۰۹۱ ۱۸۴۶
حديث - ۳۰۹۲ ۱۸۴۶
حديث - ۳۰۹۳ ۱۸۴۷
حديث - ۳۰۹۴ ۱۸۴۷
حديث - ۳۰۹۵ ۱۸۴۷
حديث - ۳۰۹۶ ۱۸۴۷
حديث - ۳۰۹۷ ۱۸۴۸
حديث - ۳۰۹۸ ۱۸۴۸
حديث - ۳۰۹۹ ۱۸۴۸
حديث - ۳۱۰۰ ۱۸۴۸
حديث - ۳۱۰۱ ۱۸۴۹
حديث - ۳۱۰۲ ۱۸۴۹
حديث - ۳۱۰۳ ۱۸۴۹
حديث - ۳۱۰۴ ۱۸۴۹
حديث - ۳۱۰۵ ۱۸۵۰
حديث - ۳۱۰۶ ۱۸۵۰
حديث - ۳۱۰۷ ۱۸۵۰
حديث - ۳۱۰۸ ۱۸۵۱
حديث - ۳۱۰۹ ۱۸۵۱
حديث - ۳۱۱۰ ۱۸۵۱
حديث - ۳۱۱۱ ۱۸۵۱
حديث - ۳۱۱۲ ۱۸۵۲
حديث - ۳۱۱۳ ۱۸۵۲
حديث - ۳۱۱۴ ۱۸۵۲
حديث - ۳۱۱۵ ۱۸۵۲
حديث - ۳۱۱۶ ۱۸۵۳
حديث - ۳۱۱۷ ۱۸۵۳
حديث - ۳۱۱۸ ۱۸۵۳
حديث - ۳۱۱۹ ۱۸۵۴
حديث - ۳۱۲۰ ۱۸۵۴
حديث - ۳۱۲۱ ۱۸۵۴
حديث - ۳۱۲۲ ۱۸۵۵
حديث - ۳۱۲۳ ۱۸۵۵
حديث - ۳۱۲۴ ۱۸۵۵
حديث - ۳۱۲۵ ۱۸۵۵
حديث - ۳۱۲۶ ۱۸۵۶
حديث - ۳۱۲۷ ۱۸۵۶
حديث - ۳۱۲۸ ۱۸۵۶
حديث - ۳۱۲۹ ۱۸۵۷
حديث - ۳۱۳۰ ۱۸۵۷
حديث - ۳۱۳۱ ۱۸۵۷
حديث - ۳۱۳۲ ۱۸۵۷
حديث - ۳۱۳۳ ۱۸۵۸
حديث - ۳۱۳۴ ۱۸۵۸
حديث - ۳۱۳۵ ۱۸۵۸
حديث - ۳۱۳۶ ۱۸۵۸
حديث - ۳۱۳۷ ۱۸۵۹
حديث - ۳۱۳۸ ۱۸۵۹
حديث - ۳۱۳۹ ۱۸۵۹
حديث - ۳۱۴۰ ۱۸۶۰
حديث - ۳۱۴۱ ۱۸۶۰
حديث - ۳۱۴۲ ۱۸۶۰
حديث - ۳۱۴۳ ۱۸۶۰
حديث - ۳۱۴۴ ۱۸۶۱
حديث - ۳۱۴۵ ۱۸۶۱
حديث - ۳۱۴۶ ۱۸۶۱
حديث - ۳۱۴۷ ۱۸۶۱
حديث - ۳۱۴۸ ۱۸۶۲
حديث - ۳۱۴۹ ۱۸۶۲
حديث - ۳۱۵۰ ۱۸۶۲
حديث - ۳۱۵۱ ۱۸۶۳
حديث - ۳۱۵۲ ۱۸۶۳
حديث - ۳۱۵۳ ۱۸۶۳
حديث - ۳۱۵۴ ۱۸۶۴
حديث - ۳۱۵۵ ۱۸۶۴
حديث - ۳۱۵۶ ۱۸۶۴
حديث - ۳۱۵۷ ۱۸۶۴
حديث - ۳۱۵۸ ۱۸۶۵
حديث - ۳۱۵۹ ۱۸۶۵
حديث - ۳۱۶۰ ۱۸۶۵
حديث - ۳۱۶۱ ۱۸۶۶
حديث - ۳۱۶۲ ۱۸۶۶
حديث - ۳۱۶۳ ۱۸۶۶
حديث - ۳۱۶۴ ۱۸۶۷
حديث - ۳۱۶۵ ۱۸۶۷
حديث - ۳۱۶۶ ۱۸۶۷
حديث - ۳۱۶۷ ۱۸۶۷
حديث - ۳۱۶۸ ۱۸۶۸
حديث - ۳۱۶۹ ۱۸۶۸
حديث - ۳۱۷۰ ۱۸۶۸
حديث - ۳۱۷۱ ۱۸۶۸
حديث - ۳۱۷۲ ۱۸۶۹
حديث - ۳۱۷۳ ۱۸۶۹
حديث - ۳۱۷۴ ۱۸۶۹
حديث - ۳۱۷۵ ۱۸۷۰
حديث - ۳۱۷۶ ۱۸۷۰
حديث - ۳۱۷۷ ۱۸۷۰
حديث - ۳۱۷۸ ۱۸۷۰
حديث - ۳۱۷۹ ۱۸۷۱
حديث - ۳۱۸۰ ۱۸۷۱
حديث - ۳۱۸۱ ۱۸۷۱
حديث - ۳۱۸۲ ۱۸۷۱
حديث - ۳۱۸۳ ۱۸۷۲
حديث - ۳۱۸۴ ۱۸۷۲
حديث - ۳۱۸۵ ۱۸۷۲
حديث - ۳۱۸۶ ۱۸۷۳
حديث - ۳۱۸۷ ۱۸۷۳
حديث - ۳۱۸۸ ۱۸۷۳
حديث - ۳۱۸۹ ۱۸۷۳
حديث - ۳۱۹۰ ۱۸۷۴
حديث - ۳۱۹۱ ۱۸۷۴
حديث - ۳۱۹۲ ۱۸۷۴
حديث - ۳۱۹۳ ۱۸۷۵
حديث - ۳۱۹۴ ۱۸۷۵
حديث - ۳۱۹۵ ۱۸۷۵
حديث - ۳۱۹۶ ۱۸۷۵
حديث - ۳۱۹۷ ۱۸۷۶
حديث - ۳۱۹۸ ۱۸۷۶
حديث - ۳۱۹۹ ۱۸۷۶
حديث - ۳۲۰۰ ۱۸۷۶
حديث - ۳۲۰۱ ۱۸۷۷
حديث - ۳۲۰۲ ۱۸۷۷
حديث - ۳۲۰۳ ۱۸۷۷
حديث - ۳۲۰۴ ۱۸۷۸
حديث - ۳۲۰۵ ۱۸۷۸
حديث - ۳۲۰۶ ۱۸۷۸
حديث - ۳۲۰۷ ۱۸۷۹
حديث - ۳۲۰۸ ۱۸۷۹
حديث - ۳۲۰۹ ۱۸۷۹
حديث - ۳۲۱۰ ۱۸۸۰
حديث - ۳۲۱۱ ۱۸۸۰
حديث - ۳۲۱۲ ۱۸۸۰
حديث - ۳۲۱۳ ۱۸۸۰
حديث - ۳۲۱۴ ۱۸۸۱
حديث - ۳۲۱۵ ۱۸۸۱
حديث - ۳۲۱۶ ۱۸۸۱
حديث - ۳۲۱۷ ۱۸۸۲
حديث - ۳۲۱۸ ۱۸۸۲
حديث - ۳۲۱۹ ۱۸۸۲
حديث - ۳۲۲۰ ۱۸۸۲
حديث - ۳۲۲۱ ۱۸۸۳
حديث - ۳۲۲۲ ۱۸۸۳
حديث - ۳۲۲۳ ۱۸۸۳
حديث - ۳۲۲۴ ۱۸۸۴
حديث - ۳۲۲۵ ۱۸۸۴
حديث - ۳۲۲۶ ۱۸۸۴
حديث - ۳۲۲۷ ۱۸۸۴
حديث - ۳۲۲۸ ۱۸۸۵
حديث - ۳۲۲۹ ۱۸۸۵
حديث - ۳۲۳۰ ۱۸۸۵
حديث - ۳۲۳۱ ۱۸۸۵
حديث - ۳۲۳۲ ۱۸۸۶
حديث - ۳۲۳۳ ۱۸۸۶
حديث - ۳۲۳۴ ۱۸۸۶
حديث - ۳۲۳۵ ۱۸۸۷
حديث - ۳۲۳۶ ۱۸۸۷
حديث - ۳۲۳۷ ۱۸۸۷
حديث - ۳۲۳۸ ۱۸۸۸
حديث - ۳۲۳۹ ۱۸۸۸
حديث - ۳۲۴۰ ۱۸۸۸
حديث - ۳۲۴۱ ۱۸۸۸
حديث - ۳۲۴۲ ۱۸۸۹
حديث - ۳۲۴۳ ۱۸۸۹
حديث - ۳۲۴۴ ۱۸۸۹
حديث - ۳۲۴۵ ۱۸۸۹
حديث - ۳۲۴۶ ۱۸۹۰
حديث - ۳۲۴۷ ۱۸۹۰
حديث - ۳۲۴۹ ۱۸۹۱
حديث - ۳۲۵۰ ۱۸۹۱
حديث - ۳۲۵۱ ۱۸۹۱
حديث - ۳۲۵۲ ۱۸۹۲
حديث - ۳۲۵۳ ۱۸۹۲
حديث - ۳۲۵۴ ۱۸۹۲
حديث - ۳۲۵۵ ۱۸۹۳
حديث - ۳۲۵۶ ۱۸۹۳
حديث - ۳۲۵۷ ۱۸۹۳
حديث - ۳۲۵۸ ۱۸۹۴
حديث - ۳۲۵۹ ۱۸۹۴
حديث - ۳۲۶۰ ۱۸۹۴
حديث - ۳۲۶۱ ۱۸۹۵
حديث - ۳۲۶۲ ۱۸۹۵
حديث - ۳۲۶۳ ۱۸۹۵
حديث - ۳۲۶۴ ۱۸۹۶
حديث - ۳۲۶۵ ۱۸۹۶
حديث - ۳۲۶۶ ۱۸۹۶
حديث - ۳۲۶۷ ۱۸۹۶
حديث - ۳۲۶۸ ۱۸۹۷
حديث - ۳۲۶۹ ۱۸۹۷
حديث - ۳۲۷۰ ۱۸۹۷
حديث - ۳۲۷۱ ۱۸۹۸
حديث - ۳۲۷۲ ۱۸۹۸
حديث - ۳۲۷۳ ۱۸۹۸
حديث - ۳۲۷۴ ۱۸۹۸
حديث - ۳۲۷۵ ۱۸۹۹
حديث - ۳۲۷۶ ۱۸۹۹
حديث - ۳۲۷۷ ۱۸۹۹
حديث - ۳۲۷۸ ۱۹۰۰
حديث - ۳۲۷۹ ۱۹۰۰
حديث - ۳۲۸۰ ۱۹۰۰
حديث - ۳۲۸۱ ۱۹۰۰
حديث - ۳۲۸۲ ۱۹۰۱
حديث - ۳۲۸۳ ۱۹۰۱
حديث - ۳۲۸۴ ۱۹۰۱
حديث - ۳۲۸۵ ۱۹۰۲
حديث - ۳۲۸۶ ۱۹۰۲
حديث - ۳۲۸۷ ۱۹۰۲
حديث - ۳۲۸۸ ۱۹۰۲
حديث - ۳۲۸۹ ۱۹۰۳
حديث - ۳۲۹۰ ۱۹۰۳
حديث - ۳۲۹۱ ۱۹۰۳
حديث - ۳۲۹۲ ۱۹۰۴
حديث - ۳۲۹۳ ۱۹۰۴
حديث - ۳۲۹۴ ۱۹۰۴
حديث - ۳۲۹۵ ۱۹۰۴
حديث - ۳۲۹۶ ۱۹۰۵
حديث - ۳۲۹۷ ۱۹۰۵
حديث - ۳۲۹۸ ۱۹۰۵
حديث - ۳۲۹۹ ۱۹۰۶
حديث - ۳۳۰۰ ۱۹۰۶
حديث - ۳۳۰۱ ۱۹۰۶
حديث - ۳۳۰۲ ۱۹۰۶
حديث - ۳۳۰۳ ۱۹۰۷
حديث - ۳۳۰۴ ۱۹۰۷
حديث - ۳۳۰۵ ۱۹۰۸
حديث - ۳۳۰۶ ۱۹۰۸
حديث - ۳۳۰۷ ۱۹۰۸
حديث - ۳۳۰۸ ۱۹۰۸
حديث - ۳۳۰۹ ۱۹۰۹
حديث - ۳۳۱۰ ۱۹۰۹
حديث - ۳۳۱۱ ۱۹۰۹
حديث - ۳۳۱۲ ۱۹۱۰
حديث - ۳۳۱۳ ۱۹۱۰
حديث - ۳۳۱۴ ۱۹۱۰
حديث - ۳۳۱۵ ۱۹۱۱
حديث - ۳۳۱۶ ۱۹۱۱
حديث - ۳۳۱۷ ۱۹۱۱
حديث - ۳۳۱۸ ۱۹۱۲
حديث - ۳۳۱۹ ۱۹۱۲
حديث - ۳۳۲۰ ۱۹۱۲
حديث - ۳۳۲۱ ۱۹۱۲
حديث - ۳۳۲۲ ۱۹۱۳
حديث - ۳۳۲۳ ۱۹۱۳
حديث - ۳۳۲۴ ۱۹۱۳
حديث - ۳۳۲۵ ۱۹۱۴
حديث - ۳۳۲۶ ۱۹۱۴
حديث - ۳۳۲۷ ۱۹۱۴
حديث - ۳۳۲۸ ۱۹۱۴
حديث - ۳۳۲۹ ۱۹۱۵
حديث - ۳۳۳۰ ۱۹۱۵
حديث - ۳۳۳۱ ۱۹۱۵
حديث - ۳۳۳۲ ۱۹۱۶
حديث - ۳۳۳۳ ۱۹۱۶
حديث - ۳۳۳۴ ۱۹۱۶
حديث - ۳۳۳۵ ۱۹۱۶
حديث - ۳۳۳۶ ۱۹۱۷
حديث - ۳۳۳۷ ۱۹۱۷
حديث - ۳۳۳۸ ۱۹۱۷
حديث - ۳۳۳۹ ۱۹۱۷
حديث - ۳۳۴۰ ۱۹۱۸
حديث - ۳۳۴۱ ۱۹۱۸
حديث - ۳۳۴۲ ۱۹۱۸
حديث - ۳۳۴۳ ۱۹۱۹
حديث - ۳۳۴۴ ۱۹۱۹
حديث - ۳۳۴۵ ۱۹۱۹
حديث - ۳۳۴۶ ۱۹۱۹
حديث - ۳۳۴۷ ۱۹۲۰
حديث - ۳۳۴۸ ۱۹۲۰
حديث - ۳۳۴۹ ۱۹۲۰
حديث - ۳۳۵۰ ۱۹۲۱
حديث - ۳۳۵۱ ۱۹۲۱
حديث - ۳۳۵۲ ۱۹۲۱
حديث - ۳۳۵۳ ۱۹۲۲
حديث - ۳۳۵۴ ۱۹۲۲
حديث - ۳۳۵۵ ۱۹۲۲
حديث - ۳۳۵۶ ۱۹۲۳
حديث - ۳۳۵۷ ۱۹۲۳
حديث - ۳۳۵۸ ۱۹۲۳
حديث - ۳۳۵۹ ۱۹۲۴
حديث - ۳۳۶۰ ۱۹۲۴
حديث - ۳۳۶۱ ۱۹۲۴
حديث - ۳۳۶۲ ۱۹۲۵
حديث - ۳۳۶۳ ۱۹۲۵
حديث - ۳۳۶۴ ۱۹۲۵
حديث - ۳۳۶۵ ۱۹۲۶
حديث - ۳۳۶۶ ۱۹۲۶
حديث - ۳۳۶۷ ۱۹۲۶
حديث - ۳۳۶۸ ۱۹۲۷
حديث - ۳۳۶۹ ۱۹۲۷
حديث - ۳۳۷۰ ۱۹۲۷
حديث - ۳۳۷۱ ۱۹۲۸
حديث - ۳۳۷۲ ۱۹۲۸
حديث - ۳۳۷۳ ۱۹۲۸
حديث - ۳۳۷۴ ۱۹۲۹
حديث - ۳۳۷۵ ۱۹۲۹
حديث - ۳۳۷۶ ۱۹۲۹
حديث - ۳۳۷۷ ۱۹۳۰
حديث - ۳۳۷۸ ۱۹۳۰
حديث - ۳۳۷۹ ۱۹۳۰
حديث - ۳۳۸۰ ۱۹۳۱
حديث - ۳۳۸۱ ۱۹۳۱
حديث - ۳۳۸۲ ۱۹۳۱
حديث - ۳۳۸۳ ۱۹۳۲
حديث - ۳۳۸۴ ۱۹۳۲
حديث - ۳۳۸۵ ۱۹۳۲
حديث - ۳۳۸۶ ۱۹۳۳
حديث - ۳۳۸۷ ۱۹۳۳
حديث - ۳۳۸۸ ۱۹۳۳
حديث - ۳۳۸۹ ۱۹۳۳
حديث - ۳۳۹۰ ۱۹۳۴
حديث - ۳۳۹۱ ۱۹۳۴
حديث - ۳۳۹۲ ۱۹۳۴
حديث - ۳۳۹۳ ۱۹۳۵
حديث - ۳۳۹۴ ۱۹۳۵
حديث - ۳۳۹۵ ۱۹۳۵
حديث - ۳۳۹۶ ۱۹۳۶
حديث - ۳۳۹۷ ۱۹۳۶
حديث - ۳۳۹۸ ۱۹۳۶
حديث - ۳۳۹۹ ۱۹۳۶
حديث - ۳۴۰۰ ۱۹۳۷
حديث - ۳۴۰۱ ۱۹۳۷
حديث - ۳۴۰۲ ۱۹۳۷
حديث - ۳۴۰۳ ۱۹۳۸
حديث - ۳۴۰۴ ۱۹۳۸
حديث - ۳۴۰۵ ۱۹۳۸
حديث - ۳۴۰۶ ۱۹۳۸
حديث - ۳۴۰۷ ۱۹۳۹
حديث - ۳۴۰۸ ۱۹۳۹
حديث - ۳۴۰۹ ۱۹۳۹
حديث - ۳۴۱۰ ۱۹۴۰
حديث - ۳۴۱۱ ۱۹۴۰
حديث - ۳۴۱۲ ۱۹۴۰
حديث - ۳۴۱۳ ۱۹۴۰
حديث - ۳۴۱۴ ۱۹۴۱
حديث - ۳۴۱۵ ۱۹۴۱
حديث - ۳۴۱۶ ۱۹۴۱
حديث - ۳۴۱۷ ۱۹۴۲
حديث - ۳۴۱۸ ۱۹۴۲
حديث - ۳۴۱۹ ۱۹۴۲
حديث - ۳۴۲۰ ۱۹۴۲
حديث - ۳۴۲۱ ۱۹۴۳
حديث - ۳۴۲۲ ۱۹۴۳
حديث - ۳۴۲۳ ۱۹۴۳
حديث - ۳۴۲۴ ۱۹۴۴
حديث - ۳۴۲۵ ۱۹۴۴
حديث - ۳۴۲۶ ۱۹۴۴
حديث - ۳۴۲۷ ۱۹۴۴
حديث - ۳۴۲۸ ۱۹۴۵
حديث - ۳۴۲۹ ۱۹۴۵
حديث - ۳۴۳۰ ۱۹۴۵
حديث - ۳۴۳۱ ۱۹۴۶
حديث - ۳۴۳۲ ۱۹۴۶
حديث - ۳۴۳۳ ۱۹۴۶
حديث - ۳۴۳۴ ۱۹۴۶
حديث - ۳۴۳۵ ۱۹۴۷
حديث - ۳۴۳۶ ۱۹۴۷
حديث - ۳۴۳۷ ۱۹۴۷
حديث - ۳۴۳۸ ۱۹۴۷
حديث - ۳۴۳۹ ۱۹۴۸
حديث - ۳۴۴۰ ۱۹۴۸
حديث - ۳۴۴۱ ۱۹۴۹
حديث - ۳۴۴۲ ۱۹۴۹
حديث - ۳۴۴۳ ۱۹۴۹
حديث - ۳۴۴۴ ۱۹۵۰
حديث - ۳۴۴۵ ۱۹۵۰
حديث - ۳۴۴۶ ۱۹۵۰
حديث - ۳۴۴۷ ۱۹۵۱
حديث - ۳۴۴۸ ۱۹۵۱
حديث - ۳۴۴۹ ۱۹۵۱
حديث - ۳۴۵۰ ۱۹۵۲
حديث - ۳۴۵۱ ۱۹۵۲
حديث - ۳۴۵۲ ۱۹۵۲
حديث - ۳۴۵۳ ۱۹۵۳
حديث - ۳۴۵۴ ۱۹۵۳
حديث - ۳۴۵۵ ۱۹۵۳
حديث - ۳۴۵۶ ۱۹۵۳
حديث - ۳۴۵۷ ۱۹۵۴
حديث - ۳۴۵۸ ۱۹۵۴
حديث - ۳۴۵۹ ۱۹۵۴
حديث - ۳۴۶۰ ۱۹۵۵
حديث - ۳۴۶۱ ۱۹۵۵
حديث - ۳۴۶۲ ۱۹۵۵
حديث - ۳۴۶۳ ۱۹۵۵
حديث - ۳۴۶۴ ۱۹۵۶
حديث - ۳۴۶۵ ۱۹۵۶
حديث - ۳۴۶۶ ۱۹۵۶
حديث - ۳۴۶۷ ۱۹۵۷
حديث - ۳۴۶۸ ۱۹۵۷
حديث - ۳۴۶۹ ۱۹۵۷
حديث - ۳۴۷۰ ۱۹۵۷
حديث - ۳۴۷۱ ۱۹۵۸
حديث - ۳۴۷۲ ۱۹۵۸
حديث - ۳۴۷۳ ۱۹۵۸
حديث - ۳۴۷۴ ۱۹۵۹
حديث - ۳۴۷۵ ۱۹۵۹
حديث - ۳۴۷۶ ۱۹۵۹
حديث - ۳۴۷۷ ۱۹۶۰
حديث - ۳۴۷۸ ۱۹۶۰
حديث - ۳۴۷۹ ۱۹۶۰
حديث - ۳۴۸۰ ۱۹۶۱
حديث - ۳۴۸۱ ۱۹۶۱
حديث - ۳۴۸۲ ۱۹۶۱
حديث - ۳۴۸۳ ۱۹۶۱
حديث - ۳۴۸۴ ۱۹۶۲
حديث - ۳۴۸۵ ۱۹۶۲
حديث - ۳۴۸۶ ۱۹۶۲
حديث - ۳۴۸۷ ۱۹۶۳
حديث - ۳۴۸۸ ۱۹۶۳
حديث - ۳۴۸۹ ۱۹۶۳
حديث - ۳۴۹۰ ۱۹۶۴
حديث - ۳۴۹۱ ۱۹۶۴
حديث - ۳۴۹۲ ۱۹۶۴
حديث - ۳۴۹۳ ۱۹۶۵
حديث - ۳۴۹۴ ۱۹۶۵
حديث - ۳۴۹۵ ۱۹۶۵
حديث - ۳۴۹۶ ۱۹۶۶
حديث - ۳۴۹۷ ۱۹۶۶
حديث - ۳۴۹۸ ۱۹۶۶
حديث - ۳۴۹۹ ۱۹۶۶
حديث - ۳۵۰۰ ۱۹۶۷
حديث - ۳۵۰۱ ۱۹۶۷
حديث - ۳۵۰۲ ۱۹۶۷
حديث - ۳۵۰۳ ۱۹۶۷
حديث - ۳۵۰۴ ۱۹۶۸
حديث - ۳۵۰۵ ۱۹۶۸
حديث - ۳۵۰۶ ۱۹۶۸
حديث - ۳۵۰۷ ۱۹۶۹
حديث - ۳۵۰۸ ۱۹۶۹
حديث - ۳۵۰۹ ۱۹۶۹
حديث - ۳۵۱۰ ۱۹۶۹
حديث - ۳۵۱۱ ۱۹۷۰
حديث - ۳۵۱۲ ۱۹۷۰
حديث - ۳۵۱۳ ۱۹۷۰
حديث - ۳۵۱۴ ۱۹۷۱
حديث - ۳۵۱۵ ۱۹۷۱
حديث - ۳۵۱۶ ۱۹۷۱
حديث - ۳۵۱۷ ۱۹۷۱
حديث - ۳۵۱۸ ۱۹۷۲
حديث - ۳۵۱۹ ۱۹۷۲
حديث - ۳۵۲۰ ۱۹۷۲
حديث - ۳۵۲۱ ۱۹۷۲
حديث - ۳۵۲۲ ۱۹۷۳
حديث - ۳۵۲۳ ۱۹۷۳
حديث - ۳۵۲۴ ۱۹۷۳
حديث - ۳۵۲۵ ۱۹۷۴
حديث - ۳۵۲۶ ۱۹۷۴
حديث - ۳۵۲۷ ۱۹۷۴
حديث - ۳۵۲۸ ۱۹۷۴
حديث - ۳۵۲۹ ۱۹۷۵
حديث - ۳۵۳۰ ۱۹۷۵
حديث - ۳۵۳۱ ۱۹۷۵
حديث - ۳۵۳۲ ۱۹۷۶
حديث - ۳۵۳۳ ۱۹۷۶
حديث - ۳۵۳۴ ۱۹۷۶
حديث - ۳۵۳۵ ۱۹۷۶
حديث - ۳۵۳۶ ۱۹۷۷
حديث - ۳۵۳۷ ۱۹۷۷
حديث - ۳۵۳۸ ۱۹۷۷
حديث - ۳۵۳۹ ۱۹۷۸
حديث - ۳۵۴۰ ۱۹۷۸
حديث - ۳۵۴۱ ۱۹۷۸
حديث - ۳۵۴۲ ۱۹۷۸
حديث - ۳۵۴۳ ۱۹۷۹
حديث - ۳۵۴۴ ۱۹۷۹
حديث - ۳۵۴۵ ۱۹۷۹
حديث - ۳۵۴۶ ۱۹۸۰
حديث - ۳۵۴۷ ۱۹۸۰
حديث - ۳۵۴۸ ۱۹۸۰
حديث - ۳۵۴۹ ۱۹۸۱
حديث - ۳۵۵۰ ۱۹۸۱
حديث - ۳۵۵۱ ۱۹۸۱
حديث - ۳۵۵۲ ۱۹۸۲
حديث - ۳۵۵۳ ۱۹۸۲
حديث - ۳۵۵۴ ۱۹۸۲
حديث - ۳۵۵۵ ۱۹۸۳
حديث - ۳۵۵۶ ۱۹۸۳
حديث - ۳۵۵۷ ۱۹۸۳
حديث - ۳۵۵۸ ۱۹۸۳
حديث - ۳۵۵۹ ۱۹۸۴
حديث - ۳۵۶۰ ۱۹۸۴
حديث - ۳۵۶۱ ۱۹۸۴
حديث - ۳۵۶۲ ۱۹۸۵
حديث - ۳۵۶۳ ۱۹۸۵
حديث - ۳۵۶۴ ۱۹۸۵
حديث - ۳۵۶۵ ۱۹۸۵
حديث - ۳۵۶۶ ۱۹۸۶
حديث - ۳۵۶۷ ۱۹۸۶
حديث - ۳۵۶۸ ۱۹۸۶
حديث - ۳۵۶۹ ۱۹۸۷
حديث - ۳۵۷۰ ۱۹۸۷
حديث - ۳۵۷۱ ۱۹۸۷
حديث - ۳۵۷۲ ۱۹۸۸
حديث - ۳۵۷۳ ۱۹۸۸
حديث - ۳۵۷۴ ۱۹۸۸
حديث - ۳۵۷۵ ۱۹۸۸
حديث - ۳۵۷۶ ۱۹۸۹
حديث - ۳۵۷۷ ۱۹۸۹
حديث - ۳۵۷۸ ۱۹۸۹
حديث - ۳۵۷۹ ۱۹۹۰
حديث - ۳۵۸۰ ۱۹۹۰
حديث - ۳۵۸۱ ۱۹۹۰
حديث - ۳۵۸۲ ۱۹۹۰
حديث - ۳۵۸۳ ۱۹۹۱
حديث - ۳۵۸۴ ۱۹۹۱
حديث - ۳۵۸۵ ۱۹۹۱
حديث - ۳۵۸۶ ۱۹۹۲
حديث - ۳۵۸۷ ۱۹۹۲
حديث - ۳۵۸۸ ۱۹۹۲
حديث - ۳۵۸۹ ۱۹۹۲
حديث - ۳۵۹۰ ۱۹۹۳
حديث - ۳۵۹۱ ۱۹۹۳
حديث - ۳۵۹۲ ۱۹۹۳
حديث - ۳۵۹۳ ۱۹۹۴
حديث - ۳۵۹۴ ۱۹۹۴
حديث - ۳۵۹۵ ۱۹۹۴
حديث - ۳۵۹۶ ۱۹۹۴
حديث - ۳۵۹۷ ۱۹۹۵
حديث - ۳۵۹۸ ۱۹۹۵
حديث - ۳۵۹۹ ۱۹۹۵
حديث - ۳۶۰۰ ۱۹۹۵
حديث - ۳۶۰۱ ۱۹۹۶
حديث - ۳۶۰۲ ۱۹۹۶
حديث - ۳۶۰۳ ۱۹۹۶
حديث - ۳۶۰۴ ۱۹۹۷
حديث - ۳۶۰۵ ۱۹۹۷
حديث - ۳۶۰۶ ۱۹۹۷
حديث - ۳۶۰۷ ۱۹۹۷
حديث - ۳۶۰۸ ۱۹۹۸
حديث - ۳۶۰۹ ۱۹۹۸
حديث - ۳۶۱۰ ۱۹۹۸
حديث - ۳۶۱۱ ۱۹۹۸
حديث - ۳۶۱۲ ۱۹۹۹
حديث - ۳۶۱۳ ۱۹۹۹
حديث - ۳۶۱۴ ۱۹۹۹
حديث - ۳۶۱۵ ۱۹۹۹
حديث - ۳۶۱۶ ۲۰۰۰
حديث - ۳۶۱۷ ۲۰۰۰
حديث - ۳۶۱۸ ۲۰۰۰
حديث - ۳۶۱۹ ۲۰۰۱
حديث - ۳۶۲۰ ۲۰۰۱
حديث - ۳۶۲۱ ۲۰۰۱
حديث - ۳۶۲۲ ۲۰۰۲
حديث - ۳۶۲۳ ۲۰۰۲
حديث - ۳۶۲۴ ۲۰۰۲
حديث - ۳۶۲۵ ۲۰۰۲
حديث - ۳۶۲۶ ۲۰۰۳
حديث - ۳۶۲۷ ۲۰۰۳
حديث - ۳۶۲۸ ۲۰۰۳
حديث - ۳۶۲۹ ۲۰۰۴
حديث - ۳۶۳۰ ۲۰۰۴
حديث - ۳۶۳۱ ۲۰۰۴
حديث - ۳۶۳۲ ۲۰۰۵
حديث - ۳۶۳۳ ۲۰۰۵
حديث - ۳۶۳۴ ۲۰۰۵
حديث - ۳۶۳۵ ۲۰۰۶
حديث - ۳۶۳۶ ۲۰۰۶
حديث - ۳۶۳۷ ۲۰۰۶
حديث - ۳۶۳۸ ۲۰۰۷
حديث - ۳۶۳۹ ۲۰۰۷
حديث - ۳۶۴۰ ۲۰۰۷
حديث - ۳۶۴۱ ۲۰۰۷
حديث - ۳۶۴۲ ۲۰۰۸
حديث - ۳۶۴۳ ۲۰۰۸
حديث - ۳۶۴۴ ۲۰۰۸
حديث - ۳۶۴۵ ۲۰۰۹
حديث - ۳۶۴۶ ۲۰۰۹
حديث - ۳۶۴۷ ۲۰۰۹
حديث - ۳۶۴۸ ۲۰۱۰
حديث - ۳۶۴۹ ۲۰۱۰
حديث - ۳۶۵۰ ۲۰۱۰
حديث - ۳۶۵۱ ۲۰۱۰
حديث - ۳۶۵۲ ۲۰۱۱
حديث - ۳۶۵۳ ۲۰۱۱
حديث - ۳۶۵۴ ۲۰۱۱
حديث - ۳۶۵۵ ۲۰۱۲
حديث - ۳۶۵۶ ۲۰۱۲
حديث - ۳۶۵۷ ۲۰۱۲
حديث - ۳۶۵۸ ۲۰۱۲
حديث - ۳۶۵۹ ۲۰۱۳
حديث - ۳۶۶۰ ۲۰۱۳
حديث - ۳۶۶۱ ۲۰۱۳
حديث - ۳۶۶۲ ۲۰۱۴
حديث - ۳۶۶۳ ۲۰۱۴
حديث - ۳۶۶۴ ۲۰۱۴
حديث - ۳۶۶۵ ۲۰۱۵
حديث - ۳۶۶۶ ۲۰۱۵
حديث - ۳۶۶۷ ۲۰۱۵
حديث - ۳۶۶۸ ۲۰۱۵
حديث - ۳۶۶۹ ۲۰۱۶
حديث - ۳۶۷۰ ۲۰۱۶
حديث - ۳۶۷۱ ۲۰۱۶
حديث - ۳۶۷۲ ۲۰۱۷
حديث - ۳۶۷۳ ۲۰۱۷
حديث - ۳۶۷۴ ۲۰۱۷
حديث - ۳۶۷۵ ۲۰۱۸
حديث - ۳۶۷۶ ۲۰۱۸
حديث - ۳۶۷۷ ۲۰۱۸
حديث - ۳۶۷۸ ۲۰۱۸
حديث - ۳۶۷۹ ۲۰۱۹
حديث - ۳۶۸۰ ۲۰۱۹
حديث - ۳۶۸۱ ۲۰۱۹
حديث - ۳۶۸۲ ۲۰۱۹
حديث - ۳۶۸۳ ۲۰۲۰
حديث - ۳۶۸۴ ۲۰۲۰
حديث - ۳۶۸۵ ۲۰۲۰
حديث - ۳۶۸۶ ۲۰۲۱
حديث - ۳۶۸۷ ۲۰۲۱
حديث - ۳۶۸۸ ۲۰۲۱
حديث - ۳۶۸۹ ۲۰۲۲
حديث - ۳۶۹۰ ۲۰۲۲
حديث - ۳۶۹۱ ۲۰۲۲
حديث - ۳۶۹۲ ۲۰۲۳
حديث - ۳۶۹۳ ۲۰۲۳
حديث - ۳۶۹۴ ۲۰۲۴
حديث - ۳۶۹۵ ۲۰۲۴
حديث - ۳۶۹۶ ۲۰۲۴
حديث - ۳۶۹۷ ۲۰۲۴
حديث - ۳۶۹۸ ۲۰۲۵
حديث - ۳۶۹۹ ۲۰۲۵
حديث - ۳۷۰۰ ۲۰۲۵
حديث - ۳۷۰۱ ۲۰۲۶
حديث - ۳۷۰۲ ۲۰۲۶
حديث - ۳۷۰۳ ۲۰۲۶
حديث - ۳۷۰۴ ۲۰۲۶
حديث - ۳۷۰۵ ۲۰۲۷
حديث - ۳۷۰۶ ۲۰۲۷
حديث - ۳۷۰۷ ۲۰۲۷
حديث - ۳۷۰۸ ۲۰۲۸
حديث - ۳۷۰۹ ۲۰۲۸
حديث - ۳۷۱۰ ۲۰۲۸
حديث - ۳۷۱۱ ۲۰۲۸
حديث - ۳۷۱۲ ۲۰۲۹
حديث - ۳۷۱۳ ۲۰۲۹
حديث - ۳۷۱۴ ۲۰۲۹
حديث - ۳۷۱۵ ۲۰۳۰
حديث - ۳۷۱۶ ۲۰۳۰
حديث - ۳۷۱۷ ۲۰۳۰
حديث - ۳۷۱۸ ۲۰۳۱
حديث - ۳۷۱۹ ۲۰۳۱
حديث - ۳۷۲۰ ۲۰۳۱
حديث - ۳۷۲۱ ۲۰۳۱
حديث - ۳۷۲۲ ۲۰۳۲
حديث - ۳۷۲۳ ۲۰۳۲
حديث - ۳۷۲۴ ۲۰۳۲
حديث - ۳۷۲۵ ۲۰۳۳
حديث - ۳۷۲۶ ۲۰۳۳
حديث - ۳۷۲۷ ۲۰۳۳
حديث - ۳۷۲۸ ۲۰۳۳
حديث - ۳۷۲۹ ۲۰۳۴
حديث - ۳۷۳۰ ۲۰۳۴
حديث - ۳۷۳۱ ۲۰۳۴
حديث - ۳۷۳۲ ۲۰۳۵
حديث - ۳۷۳۳ ۲۰۳۵
حديث - ۳۷۳۴ ۲۰۳۵
حديث - ۳۷۳۵ ۲۰۳۵
حديث - ۳۷۳۶ ۲۰۳۶
حديث - ۳۷۳۷ ۲۰۳۶
حديث - ۳۷۳۸ ۲۰۳۶
حديث - ۳۷۳۹ ۲۰۳۷
حديث - ۳۷۴۰ ۲۰۳۷
حديث - ۳۷۴۱ ۲۰۳۷
حديث - ۳۷۴۲ ۲۰۳۷
حديث - ۳۷۴۳ ۲۰۳۸
حديث - ۳۷۴۴ ۲۰۳۸
حديث - ۳۷۴۵ ۲۰۳۸
حديث - ۳۷۴۶ ۲۰۳۸
حديث - ۳۷۴۷ ۲۰۳۹
حديث - ۳۷۴۸ ۲۰۳۹
حديث - ۳۷۴۹ ۲۰۳۹
حديث - ۳۷۵۰ ۲۰۳۹
حديث - ۳۷۵۱ ۲۰۴۰
حديث - ۳۷۵۲ ۲۰۴۰
حديث - ۳۷۵۳ ۲۰۴۰
حديث - ۳۷۵۴ ۲۰۴۱
حديث - ۳۷۵۵ ۲۰۴۱
حديث - ۳۷۵۶ ۲۰۴۱
حديث - ۳۷۵۷ ۲۰۴۱
حديث - ۳۷۵۸ ۲۰۴۲
حديث - ۳۷۵۹ ۲۰۴۲
حديث - ۳۷۶۰ ۲۰۴۲
حديث - ۳۷۶۱ ۲۰۴۲
حديث - ۳۷۶۲ ۲۰۴۳
حديث - ۳۷۶۳ ۲۰۴۳
حديث - ۳۷۶۴ ۲۰۴۳
حديث - ۳۷۶۵ ۲۰۴۴
حديث - ۳۷۶۶ ۲۰۴۴
حديث - ۳۷۶۷ ۲۰۴۴
حديث - ۳۷۶۸ ۲۰۴۴
حديث - ۳۷۶۹ ۲۰۴۵
حديث - ۳۷۷۰ ۲۰۴۵
حديث - ۳۷۷۱ ۲۰۴۵
حديث - ۳۷۷۲ ۲۰۴۵
حديث - ۳۷۷۳ ۲۰۴۶
حديث - ۳۷۷۴ ۲۰۴۶
حديث - ۳۷۷۵ ۲۰۴۶
حديث - ۳۷۷۶ ۲۰۴۷
حديث - ۳۷۷۷ ۲۰۴۷
حديث - ۳۷۷۸ ۲۰۴۷
حديث - ۳۷۷۹ ۲۰۴۸
حديث - ۳۷۸۰ ۲۰۴۸
حديث - ۳۷۸۱ ۲۰۴۸
حديث - ۳۷۸۲ ۲۰۴۹
حديث - ۳۷۸۳ ۲۰۴۹
حديث - ۳۷۸۴ ۲۰۴۹
حديث - ۳۷۸۵ ۲۰۴۹
حديث - ۳۷۸۶ ۲۰۵۰
حديث - ۳۷۸۷ ۲۰۵۰
حديث - ۳۷۸۸ ۲۰۵۰
حديث - ۳۷۸۹ ۲۰۵۰
حديث - ۳۷۹۰ ۲۰۵۱
حديث - ۳۷۹۱ ۲۰۵۱
حديث - ۳۷۹۲ ۲۰۵۱
حديث - ۳۷۹۳ ۲۰۵۲
حديث - ۳۷۹۴ ۲۰۵۲
حديث - ۳۷۹۵ ۲۰۵۲
حديث - ۳۷۹۶ ۲۰۵۲
حديث - ۳۷۹۷ ۲۰۵۳
حديث - ۳۷۹۸ ۲۰۵۳
حديث - ۳۷۹۹ ۲۰۵۳
حديث - ۳۸۰۰ ۲۰۵۳
حديث - ۳۸۰۱ ۲۰۵۴
حديث - ۳۸۰۲ ۲۰۵۴
حديث - ۳۸۰۳ ۲۰۵۴
حديث - ۳۸۰۴ ۲۰۵۴
حديث - ۳۸۰۵ ۲۰۵۵
حديث - ۳۸۰۶ ۲۰۵۵
حديث - ۳۸۰۷ ۲۰۵۵
حديث - ۳۸۰۸ ۲۰۵۶
حديث - ۳۸۰۹ ۲۰۵۶
حديث - ۳۸۱۰ ۲۰۵۶
حديث - ۳۸۱۱ ۲۰۵۶
حديث - ۳۸۱۲ ۲۰۵۷
حديث - ۳۸۱۳ ۲۰۵۷
حديث - ۳۸۱۴ ۲۰۵۷
حديث - ۳۸۱۵ ۲۰۵۸
حديث - ۳۸۱۶ ۲۰۵۸
حديث - ۳۸۱۷ ۲۰۵۸
حديث - ۳۸۱۸ ۲۰۵۸
حديث - ۳۸۱۹ ۲۰۵۹
حديث - ۳۸۲۰ ۲۰۵۹
حديث - ۳۸۲۱ ۲۰۵۹
حديث - ۳۸۲۲ ۲۰۵۹
حديث - ۳۸۲۳ ۲۰۶۰
حديث - ۳۸۲۴ ۲۰۶۰
حديث - ۳۸۲۵ ۲۰۶۰
حديث - ۳۸۲۶ ۲۰۶۱
حديث - ۳۸۲۷ ۲۰۶۱
حديث - ۳۸۲۸ ۲۰۶۱
حديث - ۳۸۲۹ ۲۰۶۱
حديث - ۳۸۳۰ ۲۰۶۲
حديث - ۳۸۳۱ ۲۰۶۲
حديث - ۳۸۳۲ ۲۰۶۲
حديث - ۳۸۳۳ ۲۰۶۳
حديث - ۳۸۳۴ ۲۰۶۳
حديث - ۳۸۳۵ ۲۰۶۳
حديث - ۳۸۳۶ ۲۰۶۳
حديث - ۳۸۳۷ ۲۰۶۴
حديث - ۳۸۳۸ ۲۰۶۴
حديث - ۳۸۳۹ ۲۰۶۴
حديث - ۳۸۴۰ ۲۰۶۴
حديث - ۳۸۴۱ ۲۰۶۵
حديث - ۳۸۴۲ ۲۰۶۵
حديث - ۳۸۴۳ ۲۰۶۵
حديث - ۳۸۴۴ ۲۰۶۵
حديث - ۳۸۴۵ ۲۰۶۶
حديث - ۳۸۴۶ ۲۰۶۶
حديث - ۳۸۴۷ ۲۰۶۶
حديث - ۳۸۴۸ ۲۰۶۶
حديث - ۳۸۴۹ ۲۰۶۷
حديث - ۳۸۵۰ ۲۰۶۷
حديث - ۳۸۵۱ ۲۰۶۷
حديث - ۳۸۵۲ ۲۰۶۷
حديث - ۳۸۵۳ ۲۰۶۸
حديث - ۳۸۵۴ ۲۰۶۸
حديث - ۳۸۵۵ ۲۰۶۸
حديث - ۳۸۵۶ ۲۰۶۹
حديث - ۳۸۵۷ ۲۰۶۹
حديث - ۳۸۵۸ ۲۰۶۹
حديث - ۳۸۵۹ ۲۰۷۰
حديث - ۳۸۶۰ ۲۰۷۰
حديث - ۳۸۶۱ ۲۰۷۱
حديث - ۳۸۶۲ ۲۰۷۱
حديث - ۳۸۶۳ ۲۰۷۱
حديث - ۳۸۶۴ ۲۰۷۲
حديث - ۳۸۶۵ ۲۰۷۲
حديث - ۳۸۶۶ ۲۰۷۳
حديث - ۳۸۶۷ ۲۰۷۳
حديث - ۳۸۶۸ ۲۰۷۴
حديث - ۳۸۶۹ ۲۰۷۴
حديث - ۳۸۷۰ ۲۰۷۴
حديث - ۳۸۷۱ ۲۰۷۵
حديث - ۳۸۷۲ ۲۰۷۵
حديث - ۳۸۷۳ ۲۰۷۶
حديث - ۳۸۷۴ ۲۰۷۷
حديث - ۳۸۷۵ ۲۰۷۷
حديث - ۳۸۷۶ ۲۰۷۷
حديث - ۳۸۷۷ ۲۰۷۸
حديث - ۳۸۷۸ ۲۰۷۸
حديث - ۳۸۷۹ ۲۰۷۸
حديث - ۳۸۸۰ ۲۰۷۹
حديث - ۳۸۸۱ ۲۰۷۹
حديث - ۳۸۸۲ ۲۰۷۹
حديث - ۳۸۸۳ ۲۰۸۰
حديث - ۳۸۸۴ ۲۰۸۰
حديث - ۳۸۸۵ ۲۰۸۱
حديث - ۳۸۸۶ ۲۰۸۱
حديث - ۳۸۸۷ ۲۰۸۱
حديث - ۳۸۸۸ ۲۰۸۲
حديث - ۳۸۸۹ ۲۰۸۲
حديث - ۳۸۹۰ ۲۰۸۳
حديث - ۳۸۹۱ ۲۰۸۳
حديث - ۳۸۹۲ ۲۰۸۳
حديث - ۳۸۹۳ ۲۰۸۴
حديث - ۳۸۹۴ ۲۰۸۴
حديث - ۳۸۹۵ ۲۰۸۴
حديث - ۳۸۹۶ ۲۰۸۵
حديث - ۳۸۹۷ ۲۰۸۵
حديث - ۳۸۹۸ ۲۰۸۶
حديث - ۳۸۹۹ ۲۰۸۶
حديث - ۳۹۰۰ ۲۰۸۷
حديث - ۳۹۰۱ ۲۰۸۷
حديث - ۳۹۰۲ ۲۰۸۷
حديث - ۳۹۰۳ ۲۰۸۸
حديث - ۳۹۰۴ ۲۰۸۸
حديث - ۳۹۰۵ ۲۰۸۹
حديث - ۳۹۰۶ ۲۰۸۹
حديث - ۳۹۰۷ ۲۰۹۰
حديث - ۳۹۰۸ ۲۰۹۰
حديث - ۳۹۰۹ ۲۰۹۱
حديث - ۳۹۱۰ ۲۰۹۱
حديث - ۳۹۱۱ ۲۰۹۲
حديث - ۳۹۱۲ ۲۰۹۲
حديث - ۳۹۱۳ ۲۰۹۲
حديث - ۳۹۱۴ ۲۰۹۳
حديث - ۳۹۱۵ ۲۰۹۳
حديث - ۳۹۱۶ ۲۰۹۴
حديث - ۳۹۱۷ ۲۰۹۴
حديث - ۳۹۱۸ ۲۰۹۴
حديث - ۳۹۱۹ ۲۰۹۵
حديث - ۳۹۲۰ ۲۰۹۵
حديث - ۳۹۲۱ ۲۰۹۶
حديث - ۳۹۲۲ ۲۰۹۶
حديث - ۳۹۲۳ ۲۰۹۷
حديث - ۳۹۲۴ ۲۰۹۷
حديث - ۳۹۲۵ ۲۰۹۸
حديث - ۳۹۲۶ ۲۰۹۸
حديث - ۳۹۲۷ ۲۰۹۹
حديث - ۳۹۲۸ ۲۰۹۹
حديث - ۳۹۲۹ ۲۰۹۹
حديث - ۳۹۳۰ ۲۱۰۰
حديث - ۳۹۳۱ ۲۱۰۰
حديث - ۳۹۳۲ ۲۱۰۰
حديث - ۳۹۳۳ ۲۱۰۱
حديث - ۳۹۳۴ ۲۱۰۱
حديث - ۳۹۳۵ ۲۱۰۲
حديث - ۳۹۳۶ ۲۱۰۲
حديث - ۳۹۳۷ ۲۱۰۲
حديث - ۳۹۳۸ ۲۱۰۳
حديث - ۳۹۳۹ ۲۱۰۳
حديث - ۳۹۴۰ ۲۱۰۳
حديث - ۳۹۴۱ ۲۱۰۴
حديث - ۳۹۴۲ ۲۱۰۴
حديث - ۳۹۴۳ ۲۱۰۵
حديث - ۳۹۴۴ ۲۱۰۵
حديث - ۳۹۴۵ ۲۱۰۶
حديث - ۳۹۴۶ ۲۱۰۶
حديث - ۳۹۴۷ ۲۱۰۶
حديث - ۳۹۴۸ ۲۱۰۷
حديث - ۳۹۴۹ ۲۱۰۷
حديث - ۳۹۵۰ ۲۱۰۷
حديث - ۳۹۵۱ ۲۱۰۸
حديث - ۳۹۵۲ ۲۱۰۸
حديث - ۳۹۵۳ ۲۱۰۹
حديث - ۳۹۵۴ ۲۱۰۹
حديث - ۳۹۵۵ ۲۱۰۹
حديث - ۳۹۵۶ ۲۱۱۰
حديث - ۳۹۵۷ ۲۱۱۰
حديث - ۳۹۵۸ ۲۱۱۰
حديث - ۳۹۵۹ ۲۱۱۱
حديث - ۳۹۶۰ ۲۱۱۱
حديث - ۳۹۶۱ ۲۱۱۱
حديث - ۳۹۶۲ ۲۱۱۲
حديث - ۳۹۶۳ ۲۱۱۲
حديث - ۳۹۶۴ ۲۱۱۲
حديث - ۳۹۶۵ ۲۱۱۳
حديث - ۳۹۶۶ ۲۱۱۳
حديث - ۳۹۶۷ ۲۱۱۳
حديث - ۳۹۶۸ ۲۱۱۴
حديث - ۳۹۶۹ ۲۱۱۴
حديث - ۳۹۷۰ ۲۱۱۴
حديث - ۳۹۷۱ ۲۱۱۵
حديث - ۳۹۷۲ ۲۱۱۵
حديث - ۳۹۷۳ ۲۱۱۶
حديث - ۳۹۷۴ ۲۱۱۶
حديث - ۳۹۷۵ ۲۱۱۶
حديث - ۳۹۷۶ ۲۱۱۷
حديث - ۳۹۷۷ ۲۱۱۷
حديث - ۳۹۷۸ ۲۱۱۷
حديث - ۳۹۷۹ ۲۱۱۸
حديث - ۳۹۸۰ ۲۱۱۸
حديث - ۳۹۸۱ ۲۱۱۹
حديث - ۳۹۸۲ ۲۱۱۹
حديث - ۳۹۸۳ ۲۱۲۰
حديث - ۳۹۸۴ ۲۱۲۰
حديث - ۳۹۸۵ ۲۱۲۱
حديث - ۳۹۸۶ ۲۱۲۱
حديث - ۳۹۸۷ ۲۱۲۲
حديث - ۳۹۸۸ ۲۱۲۲
حديث - ۳۹۸۹ ۲۱۲۳
حديث - ۳۹۹۰ ۲۱۲۳
حديث - ۳۹۹۱ ۲۱۲۴
حديث - ۳۹۹۲ ۲۱۲۴
حديث - ۳۹۹۳ ۲۱۲۵
حديث - ۳۹۹۴ ۲۱۲۵
حديث - ۳۹۹۵ ۲۱۲۶
حديث - ۳۹۹۶ ۲۱۲۶
حديث - ۳۹۹۷ ۲۱۲۷
حديث - ۳۹۹۸ ۲۱۲۷
حديث - ۳۹۹۹ ۲۱۲۸
حديث - ۴۰۰۰ ۲۱۲۸
حديث - ۴۰۰۱ ۲۱۲۸
حديث - ۴۰۰۲ ۲۱۲۹
حديث - ۴۰۰۳ ۲۱۲۹
حديث - ۴۰۰۴ ۲۱۳۰
حديث - ۴۰۰۵ ۲۱۳۰
حديث - ۴۰۰۶ ۲۱۳۱
حديث - ۴۰۰۷ ۲۱۳۱
حديث - ۴۰۰۸ ۲۱۳۱
حديث - ۴۰۰۹ ۲۱۳۲
حديث - ۴۰۱۰ ۲۱۳۲
حديث - ۴۰۱۱ ۲۱۳۲
حديث - ۴۰۱۲ ۲۱۳۳
حديث - ۴۰۱۳ ۲۱۳۳
حديث - ۴۰۱۴ ۲۱۳۳
حديث - ۴۰۱۵ ۲۱۳۴
حديث - ۴۰۱۶ ۲۱۳۴
حديث - ۴۰۱۷ ۲۱۳۵
حديث - ۴۰۱۸ ۲۱۳۵
حديث - ۴۰۱۹ ۲۱۳۶
حديث - ۴۰۲۰ ۲۱۳۶
حديث - ۴۰۲۱ ۲۱۳۷
حديث - ۴۰۲۲ ۲۱۳۷
حديث - ۴۰۲۳ ۲۱۳۷
حديث - ۴۰۲۴ ۲۱۳۸
حديث - ۴۰۲۵ ۲۱۳۸
حديث - ۴۰۲۶ ۲۱۳۹
حديث - ۴۰۲۷ ۲۱۳۹
حديث - ۴۰۲۸ ۲۱۴۰
حديث - ۴۰۲۹ ۲۱۴۰
حديث - ۴۰۳۰ ۲۱۴۱
حديث - ۴۰۳۱ ۲۱۴۱
حديث - ۴۰۳۲ ۲۱۴۲
حديث - ۴۰۳۳ ۲۱۴۲
حديث - ۴۰۳۴ ۲۱۴۳
حديث - ۴۰۳۵ ۲۱۴۳
حديث - ۴۰۳۶ ۲۱۴۳
حديث - ۴۰۳۷ ۲۱۴۴
حديث - ۴۰۳۸ ۲۱۴۴
حديث - ۴۰۳۹ ۲۱۴۴
حديث - ۴۰۴۰ ۲۱۴۵
حديث - ۴۰۴۱ ۲۱۴۵
حديث - ۴۰۴۲ ۲۱۴۵
حديث - ۴۰۴۳ ۲۱۴۶
حديث - ۴۰۴۴ ۲۱۴۶
حديث - ۴۰۴۵ ۲۱۴۷
حديث - ۴۰۴۶ ۲۱۴۷
حديث - ۴۰۴۷ ۲۱۴۸
حديث - ۴۰۴۸ ۲۱۴۸
حديث - ۴۰۴۹ ۲۱۴۹
حديث - ۴۰۵۰ ۲۱۴۹
حديث - ۴۰۵۱ ۲۱۵۰
حديث - ۴۰۵۲ ۲۱۵۰
حديث - ۴۰۵۳ ۲۱۵۰
حديث - ۴۰۵۴ ۲۱۵۱
حديث - ۴۰۵۵ ۲۱۵۱
حديث - ۴۰۵۶ ۲۱۵۲
حديث - ۴۰۵۷ ۲۱۵۲
حديث - ۴۰۵۸ ۲۱۵۳
حديث - ۴۰۵۹ ۲۱۵۳
حديث - ۴۰۶۰ ۲۱۵۴
حديث - ۴۰۶۱ ۲۱۵۴
حديث - ۴۰۶۲ ۲۱۵۵
حديث - ۴۰۶۳ ۲۱۵۵
حديث - ۴۰۶۴ ۲۱۵۵
حديث - ۴۰۶۵ ۲۱۵۶
حديث - ۴۰۶۶ ۲۱۵۶
حديث - ۴۰۶۷ ۲۱۵۶
حديث - ۴۰۶۸ ۲۱۵۷
حديث - ۴۰۶۹ ۲۱۵۷
حديث - ۴۰۷۰ ۲۱۵۷
حديث - ۴۰۷۱ ۲۱۵۷
حديث - ۴۰۷۲ ۲۱۵۸
حديث - ۴۰۷۳ ۲۱۵۸
حديث - ۴۰۷۴ ۲۱۵۸
حديث - ۴۰۷۵ ۲۱۵۹
حديث - ۴۰۷۶ ۲۱۵۹
حديث - ۴۰۷۷ ۲۱۵۹
حديث - ۴۰۷۸ ۲۱۶۰
حديث - ۴۰۷۹ ۲۱۶۰
حديث - ۴۰۸۰ ۲۱۶۰
حديث - ۴۰۸۱ ۲۱۶۱
حديث - ۴۰۸۲ ۲۱۶۱
حديث - ۴۰۸۳ ۲۱۶۱
حديث - ۴۰۸۴ ۲۱۶۲
حديث - ۴۰۸۶ ۲۱۶۲
حديث - ۴۰۸۷ ۲۱۶۳
حديث - ۴۰۸۸ ۲۱۶۳
حديث - ۴۰۸۹ ۲۱۶۳
حديث - ۴۰۹۰ ۲۱۶۴
حديث - ۴۰۹۱ ۲۱۶۴
حديث - ۴۰۹۲ ۲۱۶۴
حديث - ۴۰۹۳ ۲۱۶۴
حديث - ۴۰۹۴ ۲۱۶۵
حديث - ۴۰۹۵ ۲۱۶۵
حديث - ۴۰۹۶ ۲۱۶۶
حديث - ۴۰۹۷ ۲۱۶۶
حديث - ۴۰۹۸ ۲۱۶۷
حديث - ۴۰۹۹ ۲۱۶۷
حديث - ۴۱۰۰ ۲۱۶۷
حديث - ۴۱۰۱ ۲۱۶۸
حديث - ۴۱۰۲ ۲۱۶۸
حديث - ۴۱۰۳ ۲۱۶۸
حديث - ۴۱۰۴ ۲۱۶۹
حديث - ۴۱۰۵ ۲۱۶۹
حديث - ۴۱۰۶ ۲۱۶۹
حديث - ۴۱۰۷ ۲۱۷۰
حديث - ۴۱۰۸ ۲۱۷۰
حديث - ۴۱۰۹ ۲۱۷۰
حديث - ۴۱۱۰ ۲۱۷۱
حديث - ۴۱۱۱ ۲۱۷۱
حديث - ۴۱۱۲ ۲۱۷۱
حديث - ۴۱۱۳ ۲۱۷۲
حديث - ۴۱۱۴ ۲۱۷۲
حديث - ۴۱۱۵ ۲۱۷۲
حديث - ۴۱۱۶ ۲۱۷۳
حديث - ۴۱۱۷ ۲۱۷۳
حديث - ۴۱۱۸ ۲۱۷۳
حديث - ۴۱۱۹ ۲۱۷۴
حديث - ۴۱۲۰ ۲۱۷۴
حديث - ۴۱۲۱ ۲۱۷۴
حديث - ۴۱۲۲ ۲۱۷۵
حديث - ۴۱۲۳ ۲۱۷۵
حديث - ۴۱۲۴ ۲۱۷۵
حديث - ۴۱۲۵ ۲۱۷۶
حديث - ۴۱۲۶ ۲۱۷۶
حديث - ۴۱۲۷ ۲۱۷۶
حديث - ۴۱۲۸ ۲۱۷۷
حديث - ۴۱۲۹ ۲۱۷۷
حديث - ۴۱۳۰ ۲۱۷۸
حديث - ۴۱۳۱ ۲۱۷۸
حديث - ۴۱۳۲ ۲۱۷۸
حديث - ۴۱۳۳ ۲۱۷۹
حديث - ۴۱۳۴ ۲۱۷۹
حديث - ۴۱۳۵ ۲۱۷۹
حديث - ۴۱۳۶ ۲۱۸۰
حديث - ۴۱۳۷ ۲۱۸۰
حديث - ۴۱۳۸ ۲۱۸۰
حديث - ۴۱۳۹ ۲۱۸۱
حديث - ۴۱۴۰ ۲۱۸۱
حديث - ۴۱۴۱ ۲۱۸۱
حديث - ۴۱۴۲ ۲۱۸۲
حديث - ۴۱۴۳ ۲۱۸۲
حديث - ۴۱۴۴ ۲۱۸۲
حديث - ۴۱۴۵ ۲۱۸۳
حديث - ۴۱۴۶ ۲۱۸۳
حديث - ۴۱۴۷ ۲۱۸۳
حديث - ۴۱۴۸ ۲۱۸۴
حديث - ۴۱۴۹ ۲۱۸۴
حديث - ۴۱۵۰ ۲۱۸۴
حديث - ۴۱۵۱ ۲۱۸۵
حديث - ۴۱۵۲ ۲۱۸۵
حديث - ۴۱۵۳ ۲۱۸۵
حديث - ۴۱۵۴ ۲۱۸۶
حديث - ۴۱۵۵ ۲۱۸۶
حديث - ۴۱۵۶ ۲۱۸۶
حديث - ۴۱۵۷ ۲۱۸۷
حديث - ۴۱۵۸ ۲۱۸۷
حديث - ۴۱۵۹ ۲۱۸۷
حديث - ۴۱۶۰ ۲۱۸۸
حديث - ۴۱۶۱ ۲۱۸۸
حديث - ۴۱۶۲ ۲۱۸۸
حديث - ۴۱۶۳ ۲۱۸۹
حديث - ۴۱۶۴ ۲۱۸۹
حديث - ۴۱۶۵ ۲۱۸۹
حديث - ۴۱۶۶ ۲۱۹۰
حديث - ۴۱۶۷ ۲۱۹۰
حديث - ۴۱۶۸ ۲۱۹۰
حديث - ۴۱۶۹ ۲۱۹۱
حديث - ۴۱۷۰ ۲۱۹۱
حديث - ۴۱۷۱ ۲۱۹۱
حديث - ۴۱۷۲ ۲۱۹۲
حديث - ۴۱۷۳ ۲۱۹۲
حديث - ۴۱۷۴ ۲۱۹۲
حديث - ۴۱۷۵ ۲۱۹۳
حديث - ۴۱۷۶ ۲۱۹۳
حديث - ۴۱۷۷ ۲۱۹۳
حديث - ۴۱۷۸ ۲۱۹۴
حديث - ۴۱۷۹ ۲۱۹۴
حديث - ۴۱۸۰ ۲۱۹۴
حديث - ۴۱۸۱ ۲۱۹۵
حديث - ۴۱۸۲ ۲۱۹۵
حديث - ۴۱۸۳ ۲۱۹۵
حديث - ۴۱۸۴ ۲۱۹۶
حديث - ۴۱۸۵ ۲۱۹۶
حديث - ۴۱۸۶ ۲۱۹۶
حديث - ۴۱۸۷ ۲۱۹۷
حديث - ۴۱۸۸ ۲۱۹۷
حديث - ۴۱۸۹ ۲۱۹۷
حديث - ۴۱۹۰ ۲۱۹۸
حديث - ۴۱۹۱ ۲۱۹۸
حديث - ۴۱۹۲ ۲۱۹۸
حديث - ۴۱۹۳ ۲۱۹۹
حديث - ۴۱۹۴ ۲۱۹۹
حديث - ۴۱۹۵ ۲۱۹۹
حديث - ۴۱۹۶ ۲۲۰۰
حديث - ۴۱۹۷ ۲۲۰۰
حديث - ۴۱۹۸ ۲۲۰۰
حديث - ۴۱۹۹ ۲۲۰۱
حديث - ۴۲۰۰ ۲۲۰۱
حديث - ۴۲۰۱ ۲۲۰۱
حديث - ۴۲۰۲ ۲۲۰۲
حديث - ۴۲۰۳ ۲۲۰۲
حديث - ۴۲۰۴ ۲۲۰۲
حديث - ۴۲۰۵ ۲۲۰۳
حديث - ۴۲۰۶ ۲۲۰۳
حديث - ۴۲۰۷ ۲۲۰۳
حديث - ۴۲۰۸ ۲۲۰۴
حديث - ۴۲۰۹ ۲۲۰۴
حديث - ۴۲۱۰ ۲۲۰۴
حديث - ۴۲۱۱ ۲۲۰۵
حديث - ۴۲۱۲ ۲۲۰۵
حديث - ۴۲۱۳ ۲۲۰۵
حديث - ۴۲۱۴ ۲۲۰۶
حديث - ۴۲۱۵ ۲۲۰۶
حديث - ۴۲۱۶ ۲۲۰۶
حديث - ۴۲۱۷ ۲۲۰۷
حديث - ۴۲۱۸ ۲۲۰۷
حديث - ۴۲۱۹ ۲۲۰۷
حديث - ۴۲۲۰ ۲۲۰۸
حديث - ۴۲۲۱ ۲۲۰۸
حديث - ۴۲۲۲ ۲۲۰۸
حديث - ۴۲۲۳ ۲۲۰۹
حديث - ۴۲۲۴ ۲۲۰۹
حديث - ۴۲۲۵ ۲۲۰۹
حديث - ۴۲۲۶ ۲۲۱۰
حديث - ۴۲۲۷ ۲۲۱۰
حديث - ۴۲۲۸ ۲۲۱۰
حديث - ۴۲۲۹ ۲۲۱۱
حديث - ۴۲۳۰ ۲۲۱۱
حديث - ۴۲۳۱ ۲۲۱۱
حديث - ۴۲۳۲ ۲۲۱۲
حديث - ۴۲۳۳ ۲۲۱۲
حديث - ۴۲۳۴ ۲۲۱۲
حديث - ۴۲۳۵ ۲۲۱۳
حديث - ۴۲۳۷ ۲۲۱۳
حديث - ۴۲۳۸ ۲۲۱۴
حديث - ۴۲۳۹ ۲۲۱۴
حديث - ۴۲۴۰ ۲۲۱۴
حديث - ۴۲۴۱ ۲۲۱۵
حديث - ۴۲۴۲ ۲۲۱۵
حديث - ۴۲۴۳ ۲۲۱۵
حديث - ۴۲۴۴ ۲۲۱۶
حديث - ۴۲۴۵ ۲۲۱۶
حديث - ۴۲۴۶ ۲۲۱۶
حديث - ۴۲۴۷ ۲۲۱۷
حديث - ۴۲۴۸ ۲۲۱۷
حديث - ۴۲۴۹ ۲۲۱۷
حديث - ۴۲۵۰ ۲۲۱۸
حديث - ۴۲۵۱ ۲۲۱۸
حديث - ۴۲۵۲ ۲۲۱۸
حديث - ۴۲۵۳ ۲۲۱۹
حديث - ۴۲۵۴ ۲۲۱۹
حديث - ۴۲۵۵ ۲۲۱۹
حديث - ۴۲۵۶ ۲۲۱۹
حديث - ۴۲۵۷ ۲۲۲۰
حديث - ۴۲۵۸ ۲۲۲۰
حديث - ۴۲۵۹ ۲۲۲۰
حديث - ۴۲۶۰ ۲۲۲۱
حديث - ۴۲۶۱ ۲۲۲۱
حديث - ۴۲۶۲ ۲۲۲۱
حديث - ۴۲۶۳ ۲۲۲۲
حديث - ۴۲۶۴ ۲۲۲۲
حديث - ۴۲۶۵ ۲۲۲۲
حديث - ۴۲۶۶ ۲۲۲۳
حديث - ۴۲۶۷ ۲۲۲۳
حديث - ۴۲۶۸ ۲۲۲۳
حديث - ۴۲۶۹ ۲۲۲۴
حديث - ۴۲۷۰ ۲۲۲۴
حديث - ۴۲۷۱ ۲۲۲۴
حديث - ۴۲۷۲ ۲۲۲۵
حديث - ۴۲۷۳ ۲۲۲۵
حديث - ۴۲۷۴ ۲۲۲۵
حديث - ۴۲۷۵ ۲۲۲۶
حديث - ۴۲۷۶ ۲۲۲۶
حديث - ۴۲۷۷ ۲۲۲۶
حديث - ۴۲۷۸ ۲۲۲۷
حديث - ۴۲۷۹ ۲۲۲۷
حديث - ۴۲۸۰ ۲۲۲۷
حديث - ۴۲۸۱ ۲۲۲۸
حديث - ۴۲۸۲ ۲۲۲۸
حديث - ۴۲۸۳ ۲۲۲۸
حديث - ۴۲۸۴ ۲۲۲۹
حديث - ۴۲۸۵ ۲۲۲۹
حديث - ۴۲۸۶ ۲۲۲۹
حديث - ۴۲۸۷ ۲۲۳۰
حديث - ۴۲۸۸ ۲۲۳۰
حديث - ۴۲۸۹ ۲۲۳۰
حديث - ۴۲۹۰ ۲۲۳۱
حديث - ۴۲۹۱ ۲۲۳۱
حديث - ۴۲۹۲ ۲۲۳۱
حديث - ۴۲۹۳ ۲۲۳۲
حديث - ۴۲۹۴ ۲۲۳۲
حديث - ۴۲۹۵ ۲۲۳۲
حديث - ۴۲۹۶ ۲۲۳۳
حديث - ۴۲۹۷ ۲۲۳۳
حديث - ۴۲۹۸ ۲۲۳۳
حديث - ۴۳۰۰ ۲۲۳۴
حديث - ۴۳۰۱ ۲۲۳۴
حديث - ۴۳۰۲ ۲۲۳۵
حديث - ۴۳۰۳ ۲۲۳۵
حديث - ۴۳۰۴ ۲۲۳۵
حديث - ۴۳۰۵ ۲۲۳۶
حديث - ۴۳۰۶ ۲۲۳۶
حديث - ۴۳۰۷ ۲۲۳۶
حديث - ۴۳۰۸ ۲۲۳۷
حديث - ۴۳۰۹ ۲۲۳۷
حديث - ۴۳۱۰ ۲۲۳۷
حديث - ۴۳۱۱ ۲۲۳۸
حديث - ۴۳۱۲ ۲۲۳۸
حديث - ۴۳۱۳ ۲۲۳۸
حديث - ۴۳۱۴ ۲۲۳۹
حديث - ۴۳۱۵ ۲۲۳۹
حديث - ۴۳۱۶ ۲۲۳۹
حديث - ۴۳۱۷ ۲۲۴۰
حديث - ۴۳۱۸ ۲۲۴۰
حديث - ۴۳۱۹ ۲۲۴۰
حديث - ۴۳۲۰ ۲۲۴۱
حديث - ۴۳۲۱ ۲۲۴۱
حديث - ۴۳۲۲ ۲۲۴۱
حديث - ۴۳۲۳ ۲۲۴۲
حديث - ۴۳۲۴ ۲۲۴۲
حديث - ۴۳۲۵ ۲۲۴۲
حديث - ۴۳۲۶ ۲۲۴۳
حديث - ۴۳۲۷ ۲۲۴۳
حديث - ۴۳۲۸ ۲۲۴۳
حديث - ۴۳۲۹ ۲۲۴۴
حديث - ۴۳۳۰ ۲۲۴۴
حديث - ۴۳۳۱ ۲۲۴۴
حديث - ۴۳۳۲ ۲۲۴۵
حديث - ۴۳۳۳ ۲۲۴۵
حديث - ۴۳۳۴ ۲۲۴۵
حديث - ۴۳۳۵ ۲۲۴۶
حديث - ۴۳۳۶ ۲۲۴۶
حديث - ۴۳۳۷ ۲۲۴۶
حديث - ۴۳۳۸ ۲۲۴۷
حديث - ۴۳۳۹ ۲۲۴۷
حديث - ۴۳۴۰ ۲۲۴۷
حديث - ۴۳۴۱ ۲۲۴۸
حديث - ۴۳۴۲ ۲۲۴۸
حديث - ۴۳۴۳ ۲۲۴۸
حديث - ۴۳۴۴ ۲۲۴۹
حديث - ۴۳۴۵ ۲۲۴۹
حديث - ۴۳۴۶ ۲۲۴۹
حديث - ۴۳۴۷ ۲۲۵۰
حديث - ۴۳۴۸ ۲۲۵۰
حديث - ۴۳۴۹ ۲۲۵۰
حديث - ۴۳۵۰ ۲۲۵۱
حديث - ۴۳۵۱ ۲۲۵۱
حديث - ۴۳۵۲ ۲۲۵۱
حديث - ۴۳۵۳ ۲۲۵۲
حديث - ۴۳۵۴ ۲۲۵۲
حديث - ۴۳۵۵ ۲۲۵۲
حديث - ۴۳۵۶ ۲۲۵۳
حديث - ۴۳۵۷ ۲۲۵۳
حديث - ۴۳۵۸ ۲۲۵۳
حديث - ۴۳۵۹ ۲۲۵۴
حديث - ۴۳۶۰ ۲۲۵۴
حديث - ۴۳۶۱ ۲۲۵۴
حديث - ۴۳۶۲ ۲۲۵۵
حديث - ۴۳۶۳ ۲۲۵۵
حديث - ۴۳۶۴ ۲۲۵۶
حديث - ۴۳۶۵ ۲۲۵۶
حديث - ۴۳۶۶ ۲۲۵۶
حديث - ۴۳۶۷ ۲۲۵۷
حديث - ۴۳۶۸ ۲۲۵۷
حديث - ۴۳۶۹ ۲۲۵۷
حديث - ۴۳۷۰ ۲۲۵۸
حديث - ۴۳۷۱ ۲۲۵۸
حديث - ۴۳۷۲ ۲۲۵۸
حديث - ۴۳۷۳ ۲۲۵۹
حديث - ۴۳۷۴ ۲۲۵۹
حديث - ۴۳۷۵ ۲۲۶۰
حديث - ۴۳۷۶ ۲۲۶۰
حديث - ۴۳۷۷ ۲۲۶۰
حديث - ۴۳۷۸ ۲۲۶۱
حديث - ۴۳۷۹ ۲۲۶۱
حديث - ۴۳۸۰ ۲۲۶۱
حديث - ۴۳۸۱ ۲۲۶۲
حديث - ۴۳۸۲ ۲۲۶۲
حديث - ۴۳۸۳ ۲۲۶۲
حديث - ۴۳۸۴ ۲۲۶۳
حديث - ۴۳۸۵ ۲۲۶۳
حديث - ۴۳۸۶ ۲۲۶۳
حديث - ۴۳۸۷ ۲۲۶۴
حديث - ۴۳۸۸ ۲۲۶۴
حديث - ۴۳۸۹ ۲۲۶۴
حديث - ۴۳۹۰ ۲۲۶۵
حديث - ۴۳۹۱ ۲۲۶۵
حديث - ۴۳۹۲ ۲۲۶۵
حديث - ۴۳۹۳ ۲۲۶۶
حديث - ۴۳۹۴ ۲۲۶۶
حديث - ۴۳۹۵ ۲۲۶۶
حديث - ۴۳۹۶ ۲۲۶۷
حديث - ۴۳۹۷ ۲۲۶۷
حديث - ۴۳۹۸ ۲۲۶۷
حديث - ۴۳۹۹ ۲۲۶۸
حديث - ۴۴۰۰ ۲۲۶۸
حديث - ۴۴۰۱ ۲۲۶۸
حديث - ۴۴۰۲ ۲۲۶۹
حديث - ۴۴۰۳ ۲۲۶۹
حديث - ۴۴۰۴ ۲۲۶۹
حديث - ۴۴۰۵ ۲۲۷۰
حديث - ۴۴۰۶ ۲۲۷۰
حديث - ۴۴۰۷ ۲۲۷۱
حديث - ۴۴۰۸ ۲۲۷۱
حديث - ۴۴۰۹ ۲۲۷۱
حديث - ۴۴۱۰ ۲۲۷۲
حديث - ۴۴۱۱ ۲۲۷۲
حديث - ۴۴۱۲ ۲۲۷۳
حديث - ۴۴۱۳ ۲۲۷۳
حديث - ۴۴۱۴ ۲۲۷۳
حديث - ۴۴۱۵ ۲۲۷۴
حديث - ۴۴۱۶ ۲۲۷۴
حديث - ۴۴۱۷ ۲۲۷۴
حديث - ۴۴۱۸ ۲۲۷۵
حديث - ۴۴۱۹ ۲۲۷۵
حديث - ۴۴۲۰ ۲۲۷۵
حديث - ۴۴۲۱ ۲۲۷۶
حديث - ۴۴۲۲ ۲۲۷۶
حديث - ۴۴۲۳ ۲۲۷۶
حديث - ۴۴۲۴ ۲۲۷۷
حديث - ۴۴۲۵ ۲۲۷۷
حديث - ۴۴۲۶ ۲۲۷۷
حديث - ۴۴۲۷ ۲۲۷۸
حديث - ۴۴۲۸ ۲۲۷۸
حديث - ۴۴۲۹ ۲۲۷۸
حديث - ۴۴۳۰ ۲۲۷۹
حديث - ۴۴۳۱ ۲۲۷۹
حديث - ۴۴۳۲ ۲۲۷۹
حديث - ۴۴۳۳ ۲۲۸۰
حديث - ۴۴۳۴ ۲۲۸۰
حديث - ۴۴۳۵ ۲۲۸۰
حديث - ۴۴۳۶ ۲۲۸۱
حديث - ۴۴۳۷ ۲۲۸۱
حديث - ۴۴۳۸ ۲۲۸۱
حديث - ۴۴۳۹ ۲۲۸۲
حديث - ۴۴۴۰ ۲۲۸۲
حديث - ۴۴۴۱ ۲۲۸۲
حديث - ۴۴۴۲ ۲۲۸۳
حديث - ۴۴۴۳ ۲۲۸۳
حديث - ۴۴۴۴ ۲۲۸۳
حديث - ۴۴۴۵ ۲۲۸۴
حديث - ۴۴۴۶ ۲۲۸۴
حديث - ۴۴۴۷ ۲۲۸۴
حديث - ۴۴۴۸ ۲۲۸۵
حديث - ۴۴۴۹ ۲۲۸۵
حديث - ۴۴۵۰ ۲۲۸۵
حديث - ۴۴۵۱ ۲۲۸۶
حديث - ۴۴۵۲ ۲۲۸۶
حديث - ۴۴۵۳ ۲۲۸۷
حديث - ۴۴۵۴ ۲۲۸۷
حديث - ۴۴۵۵ ۲۲۸۷
حديث - ۴۴۵۶ ۲۲۸۸
حديث - ۴۴۵۷ ۲۲۸۸
حديث - ۴۴۵۸ ۲۲۸۸
حديث - ۴۴۵۹ ۲۲۸۹
حديث - ۴۴۶۰ ۲۲۸۹
حديث - ۴۴۶۱ ۲۲۸۹
حديث - ۴۴۶۲ ۲۲۹۰
حديث - ۴۴۶۳ ۲۲۹۰
حديث - ۴۴۶۴ ۲۲۹۰
حديث - ۴۴۶۵ ۲۲۹۱
حديث - ۴۴۶۶ ۲۲۹۱
حديث - ۴۴۶۷ ۲۲۹۱
حديث - ۴۴۶۸ ۲۲۹۲
حديث - ۴۴۶۹ ۲۲۹۲
حديث - ۴۴۷۰ ۲۲۹۲
حديث - ۴۴۷۱ ۲۲۹۳
حديث - ۴۴۷۲ ۲۲۹۳
حديث - ۴۴۷۳ ۲۲۹۳
حديث - ۴۴۷۴ ۲۲۹۴
حديث - ۴۴۷۵ ۲۲۹۴
حديث - ۴۴۷۶ ۲۲۹۴
حديث - ۴۴۷۷ ۲۲۹۵
حديث - ۴۴۷۸ ۲۲۹۵
حديث - ۴۴۷۹ ۲۲۹۵
حديث - ۴۴۸۰ ۲۲۹۶
حديث - ۴۴۸۱ ۲۲۹۶
حديث - ۴۴۸۲ ۲۲۹۶
حديث - ۴۴۸۳ ۲۲۹۷
حديث - ۴۴۸۴ ۲۲۹۷
حديث - ۴۴۸۵ ۲۲۹۸
حديث - ۴۴۸۶ ۲۲۹۸
حديث - ۴۴۸۷ ۲۲۹۸
حديث - ۴۴۸۸ ۲۲۹۹
حديث - ۴۴۸۹ ۲۲۹۹
حديث - ۴۴۹۰ ۲۲۹۹
حديث - ۴۴۹۱ ۲۳۰۰
حديث - ۴۴۹۲ ۲۳۰۰
حديث - ۴۴۹۳ ۲۳۰۰
حديث - ۴۴۹۴ ۲۳۰۱
حديث - ۴۴۹۵ ۲۳۰۱
حديث - ۴۴۹۶ ۲۳۰۱
حديث - ۴۴۹۷ ۲۳۰۲
حديث - ۴۴۹۸ ۲۳۰۲
حديث - ۴۴۹۹ ۲۳۰۲
حديث - ۴۵۰۰ ۲۳۰۳
حديث - ۴۵۰۲ ۲۳۰۳
حديث - ۴۵۰۳ ۲۳۰۴
حديث - ۴۵۰۴ ۲۳۰۴
حديث - ۴۵۰۵ ۲۳۰۴
حديث - ۴۵۰۶ ۲۳۰۵
حديث - ۴۵۰۷ ۲۳۰۵
حديث - ۴۵۰۸ ۲۳۰۵
حديث - ۴۵۰۹ ۲۳۰۶
حديث - ۴۵۱۰ ۲۳۰۶
حديث - ۴۵۱۱ ۲۳۰۶
حديث - ۴۵۱۲ ۲۳۰۷
حديث - ۴۵۱۳ ۲۳۰۷
حديث - ۴۵۱۴ ۲۳۰۷
حديث - ۴۵۱۵ ۲۳۰۸
حديث - ۴۵۱۶ ۲۳۰۸
حديث - ۴۵۱۷ ۲۳۰۸
حديث - ۴۵۱۸ ۲۳۰۹
حديث - ۴۵۱۹ ۲۳۰۹
حديث - ۴۵۲۰ ۲۳۰۹
حديث - ۴۵۲۱ ۲۳۱۰
حديث - ۴۵۲۲ ۲۳۱۰
حديث - ۴۵۲۳ ۲۳۱۰
حديث - ۴۵۲۴ ۲۳۱۱
حديث - ۴۵۲۵ ۲۳۱۱
حديث - ۴۵۲۶ ۲۳۱۱
حديث - ۴۵۲۷ ۲۳۱۲
حديث - ۴۵۲۸ ۲۳۱۲
حديث - ۴۵۲۹ ۲۳۱۲
حديث - ۴۵۳۰ ۲۳۱۳
حديث - ۴۵۳۱ ۲۳۱۳
حديث - ۴۵۳۲ ۲۳۱۳
حديث - ۴۵۳۳ ۲۳۱۴
حديث - ۴۵۳۴ ۲۳۱۴
حديث - ۴۵۳۵ ۲۳۱۴
حديث - ۴۵۳۶ ۲۳۱۵
حديث - ۴۵۳۷ ۲۳۱۵
حديث - ۴۵۳۸ ۲۳۱۵
حديث - ۴۵۳۹ ۲۳۱۶
حديث - ۴۵۴۰ ۲۳۱۶
حديث - ۴۵۴۱ ۲۳۱۶
حديث - ۴۵۴۲ ۲۳۱۷
حديث - ۴۵۴۳ ۲۳۱۷
حديث - ۴۵۴۴ ۲۳۱۷
حديث - ۴۵۴۵ ۲۳۱۸
حديث - ۴۵۴۶ ۲۳۱۸
حديث - ۴۵۴۷ ۲۳۱۸
حديث - ۴۵۴۸ ۲۳۱۹
حديث - ۴۵۴۹ ۲۳۱۹
حديث - ۴۵۵۰ ۲۳۱۹
حديث - ۴۵۵۱ ۲۳۲۰
حديث - ۴۵۵۲ ۲۳۲۰
حديث - ۴۵۵۳ ۲۳۲۰
حديث - ۴۵۵۴ ۲۳۲۱
حديث - ۴۵۵۵ ۲۳۲۱
حديث - ۴۵۵۶ ۲۳۲۱
حديث - ۴۵۵۷ ۲۳۲۲
حديث - ۴۵۵۸ ۲۳۲۲
حديث - ۴۵۵۹ ۲۳۲۲
حديث - ۴۵۶۰ ۲۳۲۳
حديث - ۴۵۶۱ ۲۳۲۳
حديث - ۴۵۶۲ ۲۳۲۳
حديث - ۴۵۶۳ ۲۳۲۴
حديث - ۴۵۶۴ ۲۳۲۴
حديث - ۴۵۶۵ ۲۳۲۴
حديث - ۴۵۶۶ ۲۳۲۵
حديث - ۴۵۶۷ ۲۳۲۵
حديث - ۴۵۶۸ ۲۳۲۵
حديث - ۴۵۶۹ ۲۳۲۶
حديث - ۴۵۷۰ ۲۳۲۶
حديث - ۴۵۷۱ ۲۳۲۶
حديث - ۴۵۷۲ ۲۳۲۷
حديث - ۴۵۷۳ ۲۳۲۷
حديث - ۴۵۷۴ ۲۳۲۷
حديث - ۴۵۷۵ ۲۳۲۸
حديث - ۴۵۷۶ ۲۳۲۸
حديث - ۴۵۷۷ ۲۳۲۸
حديث - ۴۵۷۸ ۲۳۲۹
حديث - ۴۵۷۹ ۲۳۲۹
حديث - ۴۵۸۰ ۲۳۲۹
حديث - ۴۵۸۱ ۲۳۳۰
حديث - ۴۵۸۲ ۲۳۳۰
حديث - ۴۵۸۳ ۲۳۳۰
حديث - ۴۵۸۴ ۲۳۳۱
حديث - ۴۵۸۵ ۲۳۳۱
حديث - ۴۵۸۶ ۲۳۳۱
حديث - ۴۵۸۷ ۲۳۳۲
حديث - ۴۵۸۸ ۲۳۳۲
حديث - ۴۵۸۹ ۲۳۳۲
حديث - ۴۵۹۰ ۲۳۳۲
حديث - ۴۵۹۱ ۲۳۳۳
حديث - ۴۵۹۲ ۲۳۳۳
حديث - ۴۵۹۳ ۲۳۳۳
حديث - ۴۵۹۴ ۲۳۳۴
حديث - ۴۵۹۵ ۲۳۳۴
حديث - ۴۵۹۶ ۲۳۳۴
حديث - ۴۵۹۷ ۲۳۳۵
حديث - ۴۵۹۸ ۲۳۳۵
حديث - ۴۵۹۹ ۲۳۳۵
حديث - ۴۶۰۰ ۲۳۳۵
حديث - ۴۶۰۱ ۲۳۳۶
حديث - ۴۶۰۲ ۲۳۳۶
حديث - ۴۶۰۳ ۲۳۳۶
حديث - ۴۶۰۴ ۲۳۳۷
حديث - ۴۶۰۵ ۲۳۳۷
حديث - ۴۶۰۶ ۲۳۳۷
حديث - ۴۶۰۷ ۲۳۳۷
حديث - ۴۶۰۸ ۲۳۳۸
حديث - ۴۶۰۹ ۲۳۳۸
حديث - ۴۶۱۰ ۲۳۳۸
حديث - ۴۶۱۱ ۲۳۳۹
حديث - ۴۶۱۲ ۲۳۳۹
حديث - ۴۶۱۳ ۲۳۳۹
حديث - ۴۶۱۴ ۲۳۴۰
حديث - ۴۶۱۵ ۲۳۴۰
حديث - ۴۶۱۶ ۲۳۴۰
حديث - ۴۶۱۷ ۲۳۴۰
حديث - ۴۶۱۸ ۲۳۴۱
حديث - ۴۶۱۹ ۲۳۴۱
حديث - ۴۶۲۰ ۲۳۴۲
حديث - ۴۶۲۱ ۲۳۴۲
حديث - ۴۶۲۲ ۲۳۴۲
حديث - ۴۶۲۳ ۲۳۴۳
حديث - ۴۶۲۴ ۲۳۴۳
حديث - ۴۶۲۵ ۲۳۴۳
حديث - ۴۶۲۶ ۲۳۴۴
حديث - ۴۶۲۸ ۲۳۴۴
حديث - ۴۶۲۹ ۲۳۴۵
حديث - ۴۶۳۰ ۲۳۴۵
حديث - ۴۶۳۱ ۲۳۴۵
حديث - ۴۶۳۲ ۲۳۴۶
حديث - ۴۶۳۳ ۲۳۴۶
حديث - ۴۶۳۴ ۲۳۴۶
حديث - ۴۶۳۵ ۲۳۴۷
حديث - ۴۶۳۶ ۲۳۴۷
حديث - ۴۶۳۷ ۲۳۴۷
حديث - ۴۶۳۸ ۲۳۴۸
حديث - ۴۶۳۹ ۲۳۴۸
حديث - ۴۶۴۰ ۲۳۴۸
حديث - ۴۶۴۱ ۲۳۴۹
حديث - ۴۶۴۲ ۲۳۴۹
حديث - ۴۶۴۳ ۲۳۴۹
حديث - ۴۶۴۴ ۲۳۵۰
حديث - ۴۶۴۵ ۲۳۵۰
حديث - ۴۶۴۶ ۲۳۵۰
حديث - ۴۶۴۷ ۲۳۵۱
حديث - ۴۶۴۸ ۲۳۵۱
حديث - ۴۶۴۹ ۲۳۵۱
حديث - ۴۶۵۰ ۲۳۵۲
حديث - ۴۶۵۱ ۲۳۵۲
حديث - ۴۶۵۲ ۲۳۵۲
حديث - ۴۶۵۳ ۲۳۵۳
حديث - ۴۶۵۴ ۲۳۵۳
حديث - ۴۶۵۵ ۲۳۵۳
حديث - ۴۶۵۶ ۲۳۵۴
حديث - ۴۶۵۷ ۲۳۵۴
حديث - ۴۶۵۸ ۲۳۵۴
حديث - ۴۶۵۹ ۲۳۵۵
حديث - ۴۶۶۰ ۲۳۵۵
حديث - ۴۶۶۱ ۲۳۵۶
حديث - ۴۶۶۲ ۲۳۵۶
حديث - ۴۶۶۳ ۲۳۵۶
حديث - ۴۶۶۴ ۲۳۵۷
حديث - ۴۶۶۵ ۲۳۵۷
حديث - ۴۶۶۶ ۲۳۵۸
حديث - ۴۶۶۷ ۲۳۵۸
حديث - ۴۶۶۸ ۲۳۵۸
حديث - ۴۶۶۹ ۲۳۵۹
حديث - ۴۶۷۰ ۲۳۵۹
حديث - ۴۶۷۱ ۲۳۶۰
حديث - ۴۶۷۲ ۲۳۶۰
حديث - ۴۶۷۳ ۲۳۶۱
حديث - ۴۶۷۴ ۲۳۶۱
حديث - ۴۶۷۵ ۲۳۶۲
حديث - ۴۶۷۶ ۲۳۶۲
حديث - ۴۶۷۷ ۲۳۶۳
حديث - ۴۶۷۸ ۲۳۶۳
حديث - ۴۶۷۹ ۲۳۶۳
حديث - ۴۶۸۰ ۲۳۶۴
حديث - ۴۶۸۱ ۲۳۶۴
حديث - ۴۶۸۲ ۲۳۶۴
حديث - ۴۶۸۳ ۲۳۶۵
حديث - ۴۶۸۴ ۲۳۶۵
حديث - ۴۶۸۵ ۲۳۶۵
حديث - ۴۶۸۶ ۲۳۶۶
حديث - ۴۶۸۷ ۲۳۶۶
حديث - ۴۶۸۸ ۲۳۶۶
حديث - ۴۶۸۹ ۲۳۶۷
حديث - ۴۶۹۰ ۲۳۶۷
حديث - ۴۶۹۱ ۲۳۶۷
حديث - ۴۶۹۲ ۲۳۶۸
حديث - ۴۶۹۳ ۲۳۶۸
حديث - ۴۶۹۴ ۲۳۶۸
حديث - ۴۶۹۵ ۲۳۶۹
حديث - ۴۶۹۶ ۲۳۶۹
حديث - ۴۶۹۷ ۲۳۶۹
حديث - ۴۶۹۸ ۲۳۷۰
حديث - ۴۶۹۹ ۲۳۷۰
حديث - ۴۷۰۰ ۲۳۷۰
حديث - ۴۷۰۱ ۲۳۷۱
حديث - ۴۷۰۲ ۲۳۷۱
حديث - ۴۷۰۳ ۲۳۷۲
حديث - ۴۷۰۴ ۲۳۷۲
حديث - ۴۷۰۵ ۲۳۷۲
حديث - ۴۷۰۶ ۲۳۷۳
فهرست مطالب ۲۳۷۴